Makroekonomia zaawansowana Część I: Ekonomia Monetarna

1

1

Michał Brzozowski

Wykład 20 h

Makroekonomia zaawansowana

Część I: Ekonomia Monetarna

Dyżur: Wtorki 18.20 – 19.20, p. B103

E-mail: [email protected]

http://coin.wne.uw.edu.pl/brzozowski

2

Plan wykładu

1. Czym jest ekonomia monetarna?

2. Cele polityki pieniężnej

3. Mechanizm transmisji

4. Kanał stopy procentowej

4.1 Klasyczna teoria makroekonomiczna

4.2 Keynesowska teoria makroekonomiczna

2

3


Plan wykładu Cele polityki pieniężnej i mechanizm transmisji

(klasyczna i keynesowska teoria makroekonomiczna; oczekiwania racjonalne, Nowa ekonomia keynesowska, niedoskonałości na rynku kredytowym, krzywa Phillipsa).

Strategia polityki pieniężnej: wybór instrumentu; reguły.

Koszty inflacji: Monetarne teorie wzrostu gospodarczego.

4


Czy stopy procentowe i inflacja są ważne?

W swoim badaniu źródeł bankructw firm w UK, J. Liustwierdza

„…monetary policy became the dominant weapon in the government’s array of macroeconomic policy instruments in adjusting real economic activities,

thereby exerting a more significant and permanent effect on business failures…”

3

5


Czy stopy procentowe i inflacja są ważne?

6


Banki centralne na całym świecie mają podwójny mandat:

Biorąc pod uwagę koszty inflacji, głównym celem banku centralnego jest stabilizacja inflacji na niskim poziomie.

Dodatkowym celem polityki pieniężnej jest stabilizacja dochodu na poziomie potencjalnym:

Większe wahania dochodu redukują wzrostgospodarczy (W okresach spowolnienia firmy nie mogą dokonać inwestycji długoterminowych przy niedoskonałym rynku finansowym; w czasie recesji proces „uczenia się przez doświadczenie” jest zatrzymany.

Polityka fiskalna nie może efektywnie stabilizować.

4

7

Wahania produkcji a wzrost – 128 krajów, okres 1960-2003

Instrumenty:

Rozwiązują problem endogeniczności

Ograniczenia władzy wykonawczej

Wstrząsy transmitowane z zagranicy


8


Przykład: Fed

Fed ma ustawowy cel osiągnięcia maksymalnegozatrudnienia i stabilności cen. Żaden z tych celów nie może być rozpatrywany osobno: bank centralny dążący do osiągnięcia maksymalnego zatrudnienia w krótkim okresie, mógłby wygenerować nieakceptowalne poziomy inflacji, bez trwałych korzyści w sferze zatrudnienia.

Podwójny mandat Fedu jest rozumiany jako długookresowy możliwy do utrzymania poziom zatrudnienia i zgodny z mandatem poziom inflacji.

5

9


Nieefektywność polityki fiskalnej

Długie opóźnienie we wdrożeniu dyskrecjonalnej polityki fiskalnej.

Funkcja stabilizacyjna polityki fiskalnej jest realizowana za pomocą „automatycznych stabilizatorów”.

Doświadczenia krajów wysokorozwiniętych, że trwała nierównowaga fiskalna ogranicza stabilizacyjną rolę polityki fiskalnej. Nierównowaga może wymagać zacieśnienia polityki w trakcie spowolnienia aby uniknąć eksplozji długu publicznego.

10


Cele banku centralnego można scharakteryzować za pomocą funkcji straty:

gdzie y – realny dochód, y* - real potencjalny dochód, - inflacja, T – cel inflacyjny

Banki różnią się w dwóch kwestiach:

Relatywnej wagi przywiązywanej do wahań produkcji (względem odchyleń inflacji od pożądanego poziomu), .

Pożądanego poziomu inflacji, T .

22 Tttt yy L

6

11


Mechanizm transmisji impulsów polityki pieniężnej opisuje jak zaplanowane zmiany w nominalnej podaży pieniądza lub stopie procentowej wpływają ma zmienne realne.

Bank centralny zmienia nominalną podaż pieniądza za pośrednictwem operacji otwartego rynku. Warunki:

Nie istnieją emitowane przez podmioty prywatne aktywa, będące doskonałymi substytutami gotówki i rezerw bankowych.

Będące wynikiem polityki zmiany w nominalnej bazie monetarnej mają realne skutki, jeśli ceny nie zmieniają się natychmiast w odpowiedzi na politykę pieniężną.

12


Kanały transmisji impulsów

Kanał stopy procentowej

Kanał kursu walutowego (wpływ pośredni i bezpośredni na inflację)

Kanał cen aktywów

Kanał kredytowy

Impulsy polityki pieniężnej oddziałują na zagregowany popyt (AD).

Zmiany w AD przekładają się na zmiany dochodu i cen. Proporcja zmian dochodu i cen zależy od nachylenia krzywej zagregowanej podaży (krzywej Phillipsa).

7

13



Równania

Modelu klasycznego.

Zmienne endogeniczne:

N, W/P, Y, C, I, i, P.

Zmienne egzogeniczne:

G, K, M, e.

iYLP

M

GICY

FII

iCC

NKFYP

WNN

FPW

K

e

SS

N

,7

6

costuser ,5

4

,3

2

1

14


4.1 Klasyczna teoria makroekonomicznaZ systemu równań mogą być wyłączone niezależne

bloki:

Równania [1] i [2] pozwalają wyznaczyć realną płacę i zatrudnienie

Układ [1] – [3] oprócz płac i zatrudnienia umożliwia obliczenie dochodu

Równania [4] – [6] stanowią układ wyznaczający wartość składników globalnego popytu.

8

15


4.1 Klasyczna teoria makroekonomicznaWniosek:

ZMIENNE REALNE I NOMINALNE MOGĄ BYĆ ROZPATRYWANE OSOBNO.

Mianem klasycznej dychotomii określa się postulat ekonomii klasycznej, zgodnie z którym zmiany w podaży pieniądza nie mają wpływu na zmienne realne.

Dla danej wartości zmiennych realnych, podaż pieniądza wyznaczy poziom cen i wartość nominalną wszystkich zmiennych.

16


4.1 Klasyczna teoria makroekonomicznaKLASYCZNY MODEL AD-AS.

Równanie łącznej podaży:

Po podstawieniu [1’] do [2’] a następnie do [3’] daje

dNFdKFdY

PWdNdN

dKFdNFPWd

NK

NKNN

'3

'2

'1

dKFN

FNFFdY

NN

NKNK

1

9

17



Równanie łącznej podaży: WNIOSKI

Wzrost nakładu kapitału zwiększa dochód (zarówno FK jak i FNK > zero).

Zasób kapitału K jest jedyną zmienną egzogeniczną wpływającą na wartość Y, N oraz W/P.

DOCHÓD JEST WYZNACZONY BEZ ZWIĄZKU Z WYSOKOŚCIĄ PODAŻY PIENIĄDZA I CEN.

18



Równanie łącznego popytu:

Przyjmując dK=0, i podstawiając [4’] i [5’] do [6’]:

dGdIdCdY

ddiIdNIdKIdI

ddiCdCe

iNK

e

e

'6

'5

'4

e

i

ddGIC

die

1

10

19



Równanie łącznego popytu - WNIOSEK

Nominalna stopa procentowa rośnie w wyniku wzrostu wydatków rządowych. W rezultacie konsumpcja i inwestycje spadają. Wzrost stopy procentowej prowadzi do pełnego efektu wypierania wydatków prywatnych.

20



Neutralność pieniądza:

Jeśli podaż pieniądza jest jedyną zmienną egzogeniczną, która ulega zmianie, poziom cen jako jedyny reaguje na tę zmianę. (ponieważ dY=di=0)

P

dP

M

dM

diLdYLP

dP

P

M

P

dMiY '7

11

21



Równania modelu

keynesowskiego.

Zmienne endogeniczne:

N, Y, C, I, i, P.

Zmienne egzogeniczne:

G, K, M, e, T, W.

iYLP

M

GICY

FII

iTYCC

NKFY

FPW

K

e

N

,6

5

costuser ,4

,3

,2

1

22



W modelu

nie ma

dychotomii.

Nie można

wyłonić

układów

równań

Niezależnych.

diLdYLP

dP

P

M

P

dM

dGdIdCdY

ddiIdNIdI

ddiCdTCdYCdC

dNFdY

dNF

F

P

dP

W

Wd

iY

e

iN

e

N

N

NN

e

'6

'5

'4

'3

'2

'1

211

12

23



MODEL IS-LM.

Po podstawieniu [2’], [3’] i [4’] do [5’] otrzymujemy różniczkę równania krzywej IS

Nachylenie krzywej IS w płaszczyźnie i-Y wynosi

e

i

NN

ddiICdGdTC

dYFIC

e

21

11

ei

NN

IC

FIC

dY

di

2

11

24



MODEL IS-LM.

Wykorzystując [1’] i [2’], eliminujemy dP/P z [6’], co daje nam różniczkę równania LM

Nachylenie krzywej LM w płaszczyźnie i-Y wynosi

diLW

Wd

P

M

P

dMdYL

P

M

F

FiY

N

NN

2

01

2

Y

N

NN

i

LP

M

F

F

LdY

di

13

25


4.2 Keynesowska teoria makroekonomicznaIMF Working Paper 14/204 Grigoli et al., World Saving

Światowe (165 krajów) prywatne stopy oszczędności 1981-2012

26


4.2 Keynesowska teoria makroekonomicznaSiła determinantów stopy oszczędności (w % of dochodu do dysp. brutto)

1981-96 1997-2012 1981-2012

14

27


4.2 Keynesowska teoria makroekonomicznaJournal of the European Economic Association April–May 2003 1(2–3):731–742

Współczynniki wrażliwości stopy inwestycji na zmianę wielkości sprzedaży, kosztu wynajmu oraz cash flow.

Documents

Makroekonomia zaawansowana Część I: Ekonomia Monetarna