33
Moduł Glottodydaktyczny Studia I stopnia: filologia romańska + drugi język romański lub drugi język obcy Opis przedmiotu Skrócony opis Celem zajęć jest wyposażenie studentów w elementarną wiedzę psychologiczną, (z zakresu psychologii ogólnej, rozwojowej, uczenia się i nauczania oraz elementów psychologii społecznej)stanowiącą podstawę umiejętności dydaktyczno-wychowawczych nauczyciela. Opanowanie wiadomości o prawidłowościach rozwoju człowieka, procesach uczenia się i towarzyszących im procesach emocjonalno-motywacyjnych pozwoli na zrozumienie i wspieranie wszechstronnego rozwoju uczniów, indywidualizację procesu nauczania, diagnozowanie potrzeb, a także zrozumienie konieczności i umiejętność dostosowania działań edukacyjno - wychowawczych do indywidualnych potrzeb uczniów i wychowanków. Wymagania wstępne Brak Efekty kształcenia Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student posiada wiedzę psychologiczną, pozwalającą na rozumienie procesów rozwoju, socjalizacji, wychowania i nauczania – uczenia się; Wiedza e1. rozumie i interpretuje kontekst psychologiczny w projektowaniu i rozwoju procesów edukacyjnych, a także założenia i psychologiczne konsekwencje stosowania odmiennych modeli edukacji i wychowania (01FF—1A_W01) e2. operuje wiedzą psychologiczną stanowiącą podstawę dla praktycznej realizacji wymagań stawianych współczesnemu nauczycielowi - wychowawcy jako refleksyjnemu - praktykowi (01FF—1A_W01) e3. dysponuje wiedzą o rozwoju człowieka w cyklu życia, zarówno w aspekcie biologicznym, jak i psychologicznym oraz społecznym, rozumie prawidłowości i różnice indywidualne (01FF— 1A_W01) e4. posiada wiedzę o wychowaniu i kształceniu, w tym ich filozoficznych, społeczno- kulturowych, psychologicznych, biologicznych i medycznych podstaw (01FF—1A_W03) e5. wyjaśnia i porównuje współczesne teorie dotyczące wychowania, uczenia się i nauczania oraz identyfikuje różnorodne uwarunkowania tych procesów (01FF—1A_W02) e6. wyjaśnia czynniki wpływające na przebieg procesu edukacji oraz szacuje zakres ich działania (01FF—1A_W01) e7. zna i rozumie specyfikę funkcjonowania uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w tym uczniów szczególnie uzdolnionych (01FF—1A_W05) Umiejętności e1. integruje wiedzę psychologiczną w całościowy obraz funkcjonowaniaczłowieka w danym stadium rozwoju (01FF—1A_U02) e2. rozumie i interpretuje kontekst psychologiczny w projektowaniu i rozwoju procesów edukacyjnych (01FF—1A_U01) Semestr 2 i 3 Przedmiot Psychologia: wstęp Punkty ECTS 5 Kod przedmiotu Liczba godzin 60

Moduł Glottodydaktyczny Studia I stopnia: filologia ...romanistyka.uni.lodz.pl/MODUL GLOTTODYDAKTYCZNY I STOPIEN.pdf · DEMBO M, 1997, Stosowana psychologia wychowawcza, WSiP, Warszawa

Embed Size (px)

Citation preview

Moduł Glottodydaktyczny

Studia I stopnia: filologia romańska + drugi język romański lub drugi język obcy

Opis przedmiotu

Skrócony opis Celem zajęć jest wyposażenie studentów w elementarną wiedzę psychologiczną, (z zakresu psychologii ogólnej, rozwojowej, uczenia się i nauczania oraz elementów psychologii społecznej)stanowiącą podstawę umiejętności dydaktyczno-wychowawczych nauczyciela. Opanowanie wiadomości o prawidłowościach rozwoju człowieka, procesach uczenia się i towarzyszących im procesach emocjonalno-motywacyjnych pozwoli na zrozumienie i wspieranie wszechstronnego rozwoju uczniów, indywidualizację procesu nauczania, diagnozowanie potrzeb, a także zrozumienie konieczności i umiejętność dostosowania działań edukacyjno - wychowawczych do indywidualnych potrzeb uczniów i wychowanków. Wymagania wstępne

Brak

Efekty kształcenia Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student posiada wiedzę psychologiczną, pozwalającą na rozumienie procesów rozwoju, socjalizacji, wychowania i nauczania – uczenia się; Wiedza e1. rozumie i interpretuje kontekst psychologiczny w projektowaniu i rozwoju procesów edukacyjnych, a także założenia i psychologiczne konsekwencje stosowania odmiennych modeli edukacji i wychowania (01FF—1A_W01) e2. operuje wiedzą psychologiczną stanowiącą podstawę dla praktycznej realizacji wymagań stawianych współczesnemu nauczycielowi - wychowawcy jako refleksyjnemu - praktykowi (01FF—1A_W01) e3. dysponuje wiedzą o rozwoju człowieka w cyklu życia, zarówno w aspekcie biologicznym, jak i psychologicznym oraz społecznym, rozumie prawidłowości i różnice indywidualne (01FF—1A_W01) e4. posiada wiedzę o wychowaniu i kształceniu, w tym ich filozoficznych, społeczno-kulturowych, psychologicznych, biologicznych i medycznych podstaw (01FF—1A_W03) e5. wyjaśnia i porównuje współczesne teorie dotyczące wychowania, uczenia się i nauczania oraz identyfikuje różnorodne uwarunkowania tych procesów (01FF—1A_W02) e6. wyjaśnia czynniki wpływające na przebieg procesu edukacji oraz szacuje zakres ich działania (01FF—1A_W01) e7. zna i rozumie specyfikę funkcjonowania uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w tym uczniów szczególnie uzdolnionych (01FF—1A_W05) Umiejętności

e1. integruje wiedzę psychologiczną w całościowy obraz funkcjonowaniaczłowieka w danym stadium rozwoju (01FF—1A_U02) e2. rozumie i interpretuje kontekst psychologiczny w projektowaniu i rozwoju procesów edukacyjnych (01FF—1A_U01)

Semestr 2 i 3

Przedmiot Psychologia: wstęp

Punkty ECTS 5

Kod przedmiotu

Liczba godzin 60

e3. identyfikuje czynniki wpływające na przebieg procesu edukacji oraz szacuje zakres ich działania (01FF—1A_U03) e4. rozpoznaje psychologiczne czynniki sprzyjające rozwojowi ucznia i hamujące jego rozwój (01FF—1A_U03) e5. świadomie projektuje działania dydaktyczne i wychowawcze w kontekście potrzeb ucznia i wspierania jego rozwoju (01FF—1A_U01) e6. śledzi fazy własnego rozwoju zawodowego i czynniki psychologiczno-społeczne, warunkujące przebieg kariery zawodowej (01FF—1A_U13) Kompetencje Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student reprezentuje następujące postawy: e1. bada, wyjaśnia i modyfikuje osobiste koncepcje edukacyjne i własnego działania w różnych sytuacjach edukacyjno – wychowawczych (01FF—1A_K01) e2. buduje swój autorytet w relacjach zawodowych i współpracuje z innymi uczestnikami rzeczywistości edukacyjnej (01FF—1A_K02) e3. dostosowuje swoje działania do zmieniającej się sytuacji wychowawczo – edukacyjnej (01FF—1A_K03) e4. Treści kształcenia

Przedmiot i najważniejsze nurty teoretyczne w psychologii - psychologiczne koncepcje człowieka Procesy poznawcze i ich rola w odzwierciedlaniu i rozumieniu rzeczywistości Osobowość, czynniki kształtujące i zaburzające rozwój, różnice w rozumieniu pojęcia Procesy emocjonalne i motywacyjne i ich rola w planowaniu i realizacji działań dydaktycznych i wychowawczych. Istota i zmienność motywacji w procesie uczenia się /nauczania Motywowanie do nauki i samorozwoju Psychologiczne zasady nauczania i wychowania. Różnice indywidualne /inteligencja, uzdolnienia, potrzeby, temperament, zainteresowania, postawy/.a zbiorowy charakter nauczania szkolnego Obraz własnej osoby (ucznia i nauczyciela) - budowanie poczucia własnej wartości, zdolności do samooceny. Uczenie się. Przyczyny i skutki trudności w uczeniu się –nauczaniu. Uczenie się jako podstawowa działalność człowieka Techniki poznawania uczniów ich zalety i ograniczenia Rozwój człowieka, wybrane teorie rozwoju człowieka. Czynniki rozwojowe i okresy rozwojowe. Prawidłowości, zaburzenia i nierównomierności rozwoju, kontekst rozwojowy, strefa najbliższego rozwoju, gotowość szkolna Uczeń w rodzinie i grupie rówieśniczej – wpływ społeczny grupy na funkcjonowanie jednostki, normy, role grupowe Rodzina, rola, funkcje, norma i patologia, postawy rodzicielskie, style wychowania i ich konsekwencje Szkoła i klasa szkolna jako środowisko socjalizacji, uczenia się i wychowania. Pojęcie więzi grupowej i inności w grupie, uprzedzenia, stereotypy, tolerancja, akceptacja Styl pracy nauczyciela. Tworzenie klimatu wychowawczego, współpraca z rodzicami. System wzmocnień w wychowaniu i nauczaniu, rola oceny szkolnej, nagroda i kara w pojęciu nauczyciela i ucznia Profilaktyka psychologiczna w wychowaniu i optymalizacji warunków rozwoju dziecka. Trudności wychowawcze i niepowodzenia szkolne Kompetencje psychologiczne nauczyciela – komunikacja, akceptacja, empatia, otwartość, ekspresja. Sposoby i kryteria oceniania

Po cyklu wykładów - ocenianie podsumowujące – egzamin pisemny. Po konwersatorium kolokwium zaliczeniowe. Przy ocenianiu będzie brana pod uwagę wiedza studenta na dany temat, jego krytyczne podejście do zagadnienia, umiejętność prezentacji i interpretacji zjawisk psychologicznych w rzeczywistości edukacyjnej.

Metody dydaktyczne Wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych, wykład konwersatoryjny, dyskusja, praca w grupach elementy metody projektowej.

Literatura BRZEZIŃSKA, A. (2000). Społeczna psychologia rozwoju. Wyd. Naukowe Scholar. Warszawa DEMBO M. H., (1997), Stosowana psychologia wychowawcza, WSiP, Warszawa FONTANA D., (1998), Psychologia dla nauczycieli, Zysk i S-ka, Poznań HAMPSON S.E. HABRAT - Pragłowska E. Coleman A., (2000), Psychologia różnic indywidualnych, Zysk i S-ka, Poznań MYERS D.G., (2003), Psychologia, Zysk i S-ka, Poznań PARKINSON B.,CILEMAN A,.CAMERON-BANDLER L.,(1999), Emocje i motywacje, Zysk i S-ka, Poznań RATHUS S.A., (2003), Psychologia współczesna, G. W. P. Gdańsk STRELAU J.,( 2000), Psychologia. Podręcznik akademicki, t.2 i 3 , G, W. P. Gdańsk STRELAU J.,( 2003), Psychologia różnic indywidualnych, Scholar, Warszawa Opis przedmiotu

Semestr 2

Przedmiot Pedagogika : wstęp

Punkty ECTS 3

Kod przedmiotu

Liczba godzin 30

Skrócony opis

Głównym celem zajęć jest przedstawienie praktycznej strony działań nauczyciela w szkole przy wykorzystaniu wiedzy psychologicznej i pedagogicznej oraz wyjaśnienie znaczenia procesów wychowawczych, mających wpływ na kształtowanie się postaw ucznia i jego roli w społeczeństwie. Ponadto zapoznanie słuchaczy z wybranymi zagadnieniami z zakresu pedagogiki ogólnej, metodologii badań pedagogicznych, teorii wychowania i pedeutologii. Na tej podstawie rozwijane będą umiejętności krytycznej refleksji nad teorią i praktyką edukacyjną oraz rozwijanie umiejętności weryfikowania własnych kompetencji zawodowych i takiego ich wzbogacania, by świadomie i skutecznie realizować pracę dydaktyczną i wychowawczą w szkole.

Wymagania wstępne Brak

Efekty kształcenia Wiedza: W wyniku realizacji przedmiotu student operuje wiedzą pedagogiczną stanowiącą podstawę dla praktycznej realizacji wymagań stawianych współczesnemu nauczycielowi – wychowawcy jako refleksyjnemu – praktykowi: e1. posiada łączną wiedzę psychologiczną i pedagogiczną pozwalającą na rozumienie procesów rozwoju, socjalizacji, wychowania i nauczania – uczenia się (01FF—1A_W01) e2. rozróżnia podstawowe koncepcje pedagogiczne wywodzące się z różnych nurtów teoretycznych, wyjaśnia założenia i konsekwencje stosowania odmiennych modeli edukacji i

wychowania. Rozpoznaje i potrafi wyjaśnić przydatność różnych teorii, metod i strategii wychowawczych w procesie wychowawczym (01FF—1A_W02) e3. charakteryzuje strukturę i funkcje systemu edukacji − cele, podstawy prawne, organizacji i funkcjonowania instytucji edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych, podmiotów działalności pedagogicznej (dzieci, uczniów, rodziców i nauczycieli) i partnerów szkolnej edukacji oraz specyfiki funkcjonowania dzieci i młodzieży w kontekście prawidłowości i nieprawidłowości rozwojowych (01FF—1A_W04) e4. definiuje główne środowiska wychowawcze, zna ich specyfikę i procesy w nich zachodzące, prawidłowości i patologie (01FF—1A_W03) Umiejętności: e1. ocenia przydatność różnych metod, procedur i dobrych praktyk z zakresu pedagogiki i psychologii i stosuje je w konkretnych sytuacjach w pracy z uczniami w nauczaniu na pierwszym i drugim etapie edukacyjnym (01FF—1A_U01) e2. dokonujeobserwacji i analizy sytuacji i zdarzeń pedagogicznych (01FF—1A_U02) e3. potrafi pracować z uczniami, indywidualizować zadania i dostosowywać metody i treści do potrzeb i możliwości uczniów (w tym uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi) oraz zmian zachodzących w świecie i w nauce (01FF—1A_U03) e4. posługujesię zasadami i normami etycznymi w wykonywanej działalności (01FF—1A_U14) Kompetencje: e1. ma świadomość konieczności prowadzenia zindywidualizowanych działań pedagogicznych (dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych) w stosunku do uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi (01FF—1A_K04) e2. ma świadomość znaczenia profesjonalizmu, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej; wykazuje cechy refleksyjnego praktyka (01FF—1A_K05) e3. ma świadomość istnienia etycznego wymiaru diagnozowania i oceniania uczniów (01FF—1A_K06) Treści kształcenia

Podstawy pedagogiki (edukacja jako przedmiot pedagogiki i jej subdyscyplin, podstawowe pojęcia w pedagogice, subdyscypliny pedagogiki, funkcje i zadania nauk pedagogicznych w kontekście praktyki pedagogicznej). Geneza i rozwój pedagogiki jako nauki – miejsce pedagogiki w systemie nauk. Rozwój i zmienność pojęcia wychowania. i kształcenia Teorie wychowania, naukowe i potoczne teorie wychowania. Współczesne rozumienie wychowania. – wyzwania i ograniczenia – nowe kategorie pojęciowe w wychowaniu Treści i proces kształcenia ogólnego i wielostronnego. Przedmiot, zadania, wartości i cele dydaktyki ogólnej. Uczenie się i nauczanie – autonomia ucznia Relacja między rozwojem człowieka, dojrzewaniem , wychowaniem i nauczaniem Pojęcie wychowania w rozwoju i rola wychowawcy stymulująca rozwój. Co oznacza bycie wychowawcą, zadania wychowania,. Interakcja wychowawcza Rozwój psychiczny i emocjonalny jednostki w rodzinie i w szkole. Potrzeby i sposoby ich zaspokojenia. Kary i nagrody w nauczaniu i wychowaniu. Możliwości i ograniczenia nauczyciela Charakterystyka i znaczenie podstawowych środowisk wychowawczych, klasa szkolna jako środowisko społeczno-wychowawcze, rodzaje procesów i zjawisk zachodzących w klasie szkolnej, techniki poznawania ucznia i klasy, metody wychowania, diagnoza pedagogiczna, uczniowie nieakceptowani i odrzuceni w klasie, specjalne potrzeby edukacyjne, praca z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych, problemowe zachowania uczniów, pomoc psychologiczno – pedagogiczna organizowana w szkole Psychologiczno-pedagogiczno-dydaktyczne warunki skuteczności pracy z uczniami. Inteligencja emocjonalna a stymulowanie rozwoju ucznia. Motywacja. Sposoby motywowania ucznia, działania demotywujące. Pułapki oceniania i podejmowania decyzji

wychowawczych. Przyczyny i konsekwencje trudności w nauce szkolnej na różnych etapach rozwojowych Rola oceny Problemy wychowawcze i rozwojowe w świetle psychologicznych koncepcji. Zaburzenia zachowania. Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne. Podstawy prawidłowej komunikacji nauczyciel – uczeń. Kompetencje współczesnego nauczyciela, działania na rzecz własnego rozwoju.

Sposoby i kryteria oceniania Po cyklu wykładów następuje ocenianie podsumowujące oraz egzamin pisemny, składający się z pytań otwartych. Egzamin sprawdza e1, e2, e3, e4, e5, e6, e7. Przy ocenianiu będzie brana pod uwagę wiedza studenta, rozumienie tematu, krytyczne podejście do zagadnienia, umiejętność prezentacji i interpretacji zjawisk w rzeczywistości edukacyjnej. Metody dydaktyczne

Wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych, wykład konwersatoryjny, dyskusja. Zalecana literatura BROPHY J, 2004, Motywowanie uczniów do nauki, PWN, Warszawa DEMBO M, 1997, Stosowana psychologia wychowawcza, WSiP, Warszawa FABER A, MAZLISH E, 2002, Jak mówić, żeby dzieci się uczyły w domu i w szkole, Media Rodzina. Poznań HAMER HANNA, 2003, Rozwój umiejętności społecznych. Przewodnik dla nauczyciela, Veda Warszawa JAGIEŁA J, 2005, Trudny uczeń w szkole, Rubikon, Kraków KWIECIŃSKI Z, ŚLIWERSKI B, 2006, Pedagogika t.1 – 2, PWN, Warszawa NOWAK M., 2008, Teorie i koncepcje wychowania, WAiP, Warszawa TARASZKIEWICZ M, 2001, Jak uczyć jeszcze lepiej. Szkoła pełna ludzi, Arka, Poznań TYSZKA T, 2002, Psychologiczne pułapki oceniania i podejmowania decyzji, GWP, Gdańsk WŁODARSKI Z, 1998, Psychologia uczenia się, T II , PWN, Warszawa Informacje dodatkowe

Przedmiot przeznaczony dla studentów, którzy wybrali specjalizację nauczycielską. Dla innych studentów – przedmiot do wyboru, o ile program kształcenia przewiduje wybór przedmiotów opcjonalnych. Opis przedmiotu

Semestr 3

Przedmiot Psychopedagogika etapów edukacyjnych I

Punkty ECTS 4

Kod przedmiotu

Liczba godzin 60

Skrócony opis

Zapoznanie ze specyfiką rozwoju psychicznego w omawianych okresach rozwojowych Przedstawienie struktury i dynamiki procesu wychowawczego i dydaktycznego w rodzinie i szkole Ukazanie klasy szkolnej jako małej grupy i poznanie jej dynamiki Wymagania wstępne: BRAK

Efekty kształcenia

Wiedza: e1. zna psychologiczne prawidłowości uczenia się i nauczania (01FF—1A_W01)

e2. posiada wiedzę na temat funkcjonowania człowieka w zakresie poznawczym, emocjonalno-motywacyjnym i społecznym (01FF—1A_W01) e3. posiada wiedzę o rodzajach relacji społecznych (01FF—1A_W04) e4. rozumie istotę funkcjonalności i dysfunkcjonalności, normy i patologii w psychologii (01FF—1A_W05) Umiejętności: e1. planuje oddziaływania, które pozwolą uczniowi i nauczycielowi radzić sobie z sytuacjami trudnymi (01FF—1A_U01) e2. wyjaśniania społeczne zachowania ucznia w rodzinie i klasie szkolnej (01FF—1A_U02) e3. posiada umiejętności obserwowania i analizowania motywów ludzkich zachowań (01FF—1A_U02) Kompetencje: e1. ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego. Dokonuje samooceny własnych kompetencji, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia (01FF—1A_K01) e2. odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, projektuje i wykonuje działania pedagogiczne (01FF—1A_K03)

Treści kształcenia Szkoła jako środowisko wychowawcze Podmiotowość i pełnomocność ucznia Rola nauczyciela w I etapie edukacyjnym. Rola autorytetu w wychowaniu. Autorytet nauczyciela Specyfika i prawidłowości uczenia się Charakterystyka głównych operacji umysłowych w uczeniu się przedmiotu. Style poznawcze. Nakład pracy i uzdolnienia w uczeniu się przedmiotu Formalna struktura lekcji jako jednostki metodycznej. Sytuacje wpływające na przebieg lekcji Nauczycielskie i uczniowskie rytuały lekcji Motywowanie ucznia do nauki Kontrola i ocena efektów pracy ucznia Efektywność nauczania. Warsztat pracy nauczyciela Dostosowanie sposobu komunikowania się do poziomu rozwoju uczniów. Interakcje ucznia i nauczyciela w toku lekcji. Stymulowanie aktywności poznawczej uczniów Trudności w uczeniu się w tym specyficzne trudności w uczeniu się-profilaktyka, diagnoza, pomoc psychologiczna Sytuacje wychowawcze w toku nauczania przedmiotowego. Rozwijanie umiejętności współpracy uczniów. Kształtowanie kompetencji komunikacyjnych i nawyków kulturalnych Odkrywanie i rozwijanie predyspozycji i uzdolnień uczniów.

Sposoby i kryteria oceniania Zdanie egzaminu pisemnego sprawdzającego efekty kształcenia w zakresie wiedzy oraz sprawdzenie umiejętności i kompetencji Test sprawdzający efekty kształcenia, które będą oceniane jako : 1. dostateczne – przy osiągnięciu przez studenta wyniku testu sprawdzającego wiedzę w granicach 51-59% - ocena dostateczna (3,0) 2. więcej niż dostateczne – przy osiągnięciu przez studenta wyniku testu sprawdzającego wiedzę w granicach 60-69% - ocena dostateczna plus (3,5) 3. dobre – przy osiągnięciu przez studenta wyniku testu sprawdzającego wiedzę w granicach 70-79% - ocena dobra (4,0) 4. więcej niż dobre – przy osiągnięciu przez studenta wyniku testu sprawdzającego wiedzę w granicach 80-89% - ocena dobra plus (4,5) 5. bardzo dobre – przy osiągnięciu przez studenta wyniku testu sprawdzającego wiedzę w granicach 90-100% - ocena bardzo dobra (5,0)

Metody dydaktyczne Realizację przedmiotu oparto na wykorzystaniu aktywizujących metod grupowych i wykładu konwersatoryjnego. Literatura BADZIUKIEWICZ B., SAŁASIŃSKI M., Vademecum wychowawcy, Wyd. Akademickie Żak, 2005 BROPHY J. (2002), Motywowanie uczniów do nauki, Warszawa WN PWN BRZEZIŃSKA A. (2005), Portrety psychologiczne człowieka. Gdańsk: GWP DUDZIKOWA M. Pomyśl Siebie. Mini eseje Dla Wychowawcy Klasy, GWP, Gdańsk 2007 DUDZIKOWA M., Sprawcy i/lub ofiary działań pozornych w edukacji szkolnej, Oficyna Impuls, Kraków 2013 ŁOBOCKI M., Teoria wychowania w zarysie, OW Impuls, Kraków 2002 MIETZEL G. , (2000), Wprowadzenie do psychologii, GWP STRELAU J. red , (2003), Psychologia. Podręcznik akademicki t. I-II.Wyd. GWP STRELAU J., DOLIŃSKI D. red , (2008), Psychologia. Podręcznik akademicki t. I .Wyd. GWP ŚLIWERSKI B., Myśleć jak pedagog, GWP, Sopot 2010 ŚLIWERSKI B., Program wychowawczy szkoły, WSiP, Warszawa 2001. TARASZKIEWICZ M., Jak uczyć lepiej czyli refleksyjny praktyk w działaniu, CODN, Warszawa WRÓBEL J., Jak przetrwać w szkole i nie zwariować. Poradnik dla rodziców, nauczycieli i uczniów, Czerwone i Czarne, Warszawa 2010 Wychowanie. Pojęcia, procesy, konteksty Tom 1-4, red. Czerepaniak Walczak, M. Dudzikowa, GWP, Gdańsk Opis przedmiotu

Semestr 2

Przedmiot Praktyka opiekuńczo wychowawcza

Punkty ECTS 2

Kod przedmiotu

Ilość godzin 30

Skrócony opis

Celem praktyki jest kształtowanie kompetencji opiekuńczo-wychowawczych przez: Zapoznanie praktykanta ze szkołą i jej środowiskiem społecznym jako terenem przyszłej pracy zawodowej Kształtowanie postawy zawodowej przyszłego nauczyciela – wychowawcy Rozwijanie własnej inwencji studentów w organizacji i prowadzeniu zajęć wychowawczych. Wymagania wstępne Wiedza nabyta na wcześniejszych zajęciach z psychologii, pedagogiki, dydaktyki ogólnej. Efekty kształcenia

Wiedza: e1. zna strukturę i funkcje systemu edukacji: cele, podstawy prawne, organizację i funkcjonowanie instytucji edukacyjnych, wychowawczych i opiekuńczych: (01FF--1A_W09) e2. zna specyfikę funkcjonowania uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w tym uczniów szczególnie uzdolnionych: (01FF--1A_W05) e3. zna metodykę wykonywania zadań− normy, procedury i dobre praktyki stosowane w wybranym obszarze działalności pedagogicznej – szkoła podstawowa/gimnazjum: : (01FF--1A_W07) Umiejętności: e1. Dokonuje obserwacji sytuacji i zdarzeń pedagogicznych (01FF—1A_U02)

e2. wykorzystuje wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki oraz psychologii do analizowania i interpretowania określonego rodzaju sytuacji i zdarzeń pedagogicznych, a także motywów i wzorów zachowań uczestników tych sytuacji (01FF—1A_U01) e3. Ocenia przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk do realizacji zadań wychowawczych i opiekuńczych związanych z odpowiednim etapem edukacyjnym: (01FF—1A_U05) e4. dobiera i wykorzystuje dostępne materiały, środki i metody pracy w celu projektowania i efektywnego realizowania działań wychowawczych i opiekuńczych: (01FF—1A_U12) Inne kompetencje: e1. student ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności; rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego; dokonuje oceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności w trakcie realizowania działań wychowawczych i opiekuńczych: (01FF—1A_K01) e2. ma świadomość konieczności prowadzenia zindywidualizowanych działań wychowawczych i opiekuńczych w stosunku do uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi: (01FF—1A_K04) e3. odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, projektuje i wykonuje działania wychowawcze i opiekuńcze: (01FF—1A_K03) e4. posiada w stopniu dostatecznym kompetencje społeczne i osobowe takie jak: kreatywność, otwartość na odmienność kulturową, umiejętność szanowania zainteresowań innych, umiejętność samooceny, krytycznego myślenia, rozwiązywania problemów; świadomość odpowiedzialności za prezentację dziedzictwa kulturowego krajów, których dotyczy studiowany obszar językowy (01F-1A_K05) Treści kształcenia

1) zapoznanie się ze specyfiką szkoły, w której praktyka jest odbywana, w szczególności poznanie realizowanych przez nią zadań opiekuńczo-wychowawczych, sposobów funkcjonowania, organizacji pracy, pracowników, uczestników procesów pedagogicznych oraz prowadzonej dokumentacji; 2) obserwowanie: • aktywności poszczególnych uczniów, w tym uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, • czynności podejmowanych przez opiekuna praktyk oraz prowadzonych przez niego zajęć, 3) współdziałanie z opiekunem praktyk – pedagogiem/psychologiem szkolnym w: • podejmowaniu działań wychowawczych wynikających z zastanych sytuacji, • prowadzeniu zorganizowanych zajęć wychowawczych, • podejmowaniu działań na rzecz uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi; 4) pełnienie roli opiekuna-wychowawcy, w szczególności: • poznawanie uczniów i wychowanków, ich sytuacji społecznej, potrzeb, zainteresowań i zdolności, a także określanie poziomu rozwoju oraz wstępne diagnozowanie dysfunkcji i zaburzeń, • samodzielne prowadzenie działań opiekuńczo-wychowawczych wobec grupy i poszczególnych uczniów i wychowanków w grupie, • organizację i prowadzenie zajęć wychowawczych w oparciu o samodzielnie opracowywane scenariusze, 5) analizę i interpretację zaobserwowanych albo doświadczanych sytuacji i zdarzeń pedagogicznych, w tym: • prowadzenie dokumentacji praktyki, • konfrontowanie wiedzy teoretycznej z praktyką, • ocenę własnego funkcjonowania w toku realizowania zadań opiekuńczych i wychowawczych (dostrzeganie swoich mocnych i słabych stron).

Sposoby i kryteria oceniania Po odbyciu ww. PRAKTYK CIĄGŁYCH student przedstawia: 1. DZIENNIK PRAKTYK wraz z recenzją działalności dydaktyczno-wychowawczej studenta odbywającego praktykę pedagogiczną. Konkluzję recenzji stanowi ogólna ocena działalności praktykanta wyrażona w przyjętej w UŁ skali ocen (2-5). 2. DOKUMENTACJĘ (PORTFOLIO) zawierającą: • RAPORT dotyczący funkcjonowania szkoły • ANALIZĘ PRZYPADKU WYCHOWAWCZEGO • KONSPEKTY OBSERWOWANYCH LEKCJI WYCHOWAWCZYCH oraz własne propozycje takich lekcji (konspekty przeprowadzonych lekcji). • ARKUSZE OBSERWACYJNE lekcji przedmiotowych. • AUTOREFLEKSJĘ zawierającą ocenę przydatności praktyk pod kątem: • samooceny wiedzy merytorycznej i umiejętności jej wykorzystania, umiejętności wykorzystywania środków dydaktycznych oraz stosowania różnych rozwiązań metodycznych • przydatności wiedzy teoretycznej w organizowaniu procesu dydaktyczno-wychowawczego Metody dydaktyczne

metody ćwiczeniowe, analiza, obserwacja, dyskusja Literatura

DUDZIKOWA M., Sprawcy i/lub ofiary działań pozornych w edukacji szkolnej, Oficyna Impuls, Kraków 2013 ŁOBOCKI M., Teoria wychowania w zarysie, OW Impuls, Kraków 2002 ŚLIWERSKI B., Program wychowawczy szkoły, WSiP, Warszawa 2001 ŚLIWERSKI B., Myśleć jak pedagog, GWP, Sopot 2010 TARASZKIEWICZ M., Jak uczyć lepiej czyli refleksyjny praktyk w działaniu, CODN, Warszawa WRÓBEL J., Jak przetrwać w szkole i nie zwariować. Poradnik dla rodziców, nauczycieli i uczniów, Czerwone i Czarne, Warszawa 2010 Opis przedmiotu

Semestr 2

Przedmiot Podstawy dydaktyki z elementami prawa oświatowego Punkty ECTS 1

Kod przedmiotu

Ilość godzin 15

Opis przedmiotu

Skrócony opis Głównym celem zajęć jest wyposażenie studentów w podstawową wiedzę dotyczącą: dydaktyki ogólnej jako subdyscypliny pedagogicznej, historii jej rozwoju, struktury, metod badawczych, podstawowych pojęć dydaktycznych. Zdobyta wiedza powinna prowadzić do kształtowania zainteresowania dydaktyką oraz dyspozycji do samodzielnego dochodzenia do problemów dydaktycznych, ich analizowania i rozwiązywania Wymagania wstępne

brak

Efekty kształcenia Wiedza: Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student:

e1. posiada podstawową wiedzę na temat współczesnych teorii dotyczących wychowania, uczenia się i nauczania oraz różnorodnych uwarunkowań tych procesów (01FF—1A_W02) e2. zna elementarną terminologię używaną w pedagogice i dydaktyce, zorientowaną na zastosowanie w nauczaniu w szkołach podstawowych (01FF—1A_W06) e3. ma podstawową wiedzę z zakresu dydaktyki ogólnej oraz dydaktyki nauczania języków obcych, zorientowaną na zastosowanie w nauczaniu na pierwszym i drugim etapie edukacyjnym, popartą doświadczeniem w jej praktycznym wykorzystywaniu (01FF—1A_W07) e4. ma podstawową wiedzę o budowie i funkcjach systemu oświatowego; celach, postawach prawnych, organizacji i funkcjonowaniu różnych instytucji edukacyjnych (01FF—1A_W09) e1. ma uporządkowaną, elementarną wiedzę z zakresu podstawy programowej w obszarze nauczania języków obcych dla pierwszego i drugiego etapu edukacyjnego (01FF—1A_W10) e2. posiada podstawową wiedzę z zakresu projektowania ścieżki własnego rozwoju i awansu zawodowego (01FF—1A_W11) Umiejętności: Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student: e1. ocenia przydatność różnych metod, procedur i dobrych praktyk z zakresu dydaktyki ogólnej i dydaktyki nauczania języka obcego i zastosować je w konkretnych sytuacjach w pracy z uczniami w nauczaniu na pierwszym i drugim etapie edukacyjnym (01FF—1A_U05) e2. stosuje w podstawowym zakresie przepisy prawa oświatowego (01FF—1A_U10) e3. potrafi zastosować wiedzę z zakresu podstawy programowej w obszarze nauczania języków obcych dla pierwszego i drugiego etapu edukacyjnego (01FF—1A_U11) e4. samodzielnie zdobywa wiedzę i rozwijać profesjonalne umiejętności związane z działalnością pedagogiczną i dydaktyczną korzystając z różnych źródeł i nowoczesnych technologii (01FF—1A_U12) e5. projektuje plan własnego rozwoju zawodowego (01FF—1A_U13) Inne kompetencje: Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student: e1. rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, doskonali umiejętności w trakcie realizowania działań dydaktycznych (01FF—1A_K01) e2. odpowiedzialnie projektuje i wykonuje działania dydaktyczne (01FF—1A_K03) e3. posiada w stopniu dostatecznym kompetencje społeczne i osobowe takie jak: kreatywność, otwartość na odmienność kulturową, umiejętność szanowania zainteresowań innych, umiejętność samooceny, krytycznego myślenia, rozwiązywania problemów; świadomość odpowiedzialności za prezentację dziedzictwa kulturowego krajów, których dotyczy studiowany obszar językowy (01F-1A_K05) Treści kształcenia Wprowadzenie do cyklu ćwiczeń o dydaktyce ogólnej. Przedmiot i zadania dydaktyki kształcenia. Dydaktyka ogólna a dydaktyki szczegółowe – wzajemne inspiracje. Główne pojęcia dydaktyki: uczenie się, nauczanie, kształcenie, wychowanie Nauczanie/uczenie się w różnych systemach dydaktycznych (szkoła tradycyjna a szkoła aktywna). Uczenie się w świetle raportów edukacyjnych Zasady nauczania i ich charakterystyka. Stosowanie badanych zasad w nauce języków obcych. Metody nauczania i uczenia się oraz ich klasyfikacja. Metody aktywizujące Cele nauczania ogólne i szczegółowe. Taksonomia celów wg. B. Niemierki. Operacjonalizacja celów. Podstawa programowa jako zbiór celów ogólnych. Kompetencje kluczowe a nauka języków obcych. Miejsce języków obcych w ramowych planach nauczania

Cele nauczania języków obcych. Co to znaczy znać język obcy? Co to jest kompetencja komunikacyjna? Prawo oświatowe w pracy nauczyciela. Metody i kryteria oceniania

Kolokwium zaliczeniowe w formie pisemnej (40% pytania otwarte + 60% test wyboru) na zakończenie cyklu zajęć, indywidualne bądź grupowe prezentacje ustne (około 10 min., w trakcie zajęć) wybranego zagadnienia dotyczącego omawianej problematyki.

Metody dydaktyczne Metody problemowe, projektowe, praca w grupach, referaty, wykład. Literatura BEREŹNICKI F.2007, Dydaktyka kształcenia ogólnego, IMPULS, Kraków. DAVIS R. H., 1983, Konstruowanie systemu kształcenia, PWN, Warszawa. KOSZMIDER M., 2010, Materiały do ćwiczeń z dydaktyki ogólnej, IMPULS, Kraków. KUPISIEWICZ C. 2000, Dydaktyka ogólna, Graf-Punkt, Warszawa. OKOŃ W., DEMBSKA J., NIEMIERKO B., 1990, Pięciojęzyczny słownik terminów pedagogicznych, PWN, Warszawa. OKOŃ W. 1987, Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, PWN, Warszawa Opis przedmiotu

Semestr 3

Przedmiot Podstawy dydaktyki: akwizycja i nauka języków

Punkty ECTS 1

Kod przedmiotu

Ilość godzin 15

Skrócony opis

Celem zajęć jest przekazanie studentom podstawowej wiedzy z zakresu psychologicznych podstaw funkcjonowania języka, tzn. tym, jak język jest przyswajany, przetwarzany oraz wykorzystywany przez ludzki umysł. Zdobyta wiedza powinna pozwolić na refleksję nad aspektami teoretycznymi jak i stroną praktyczną przyswajania języka. Zajęcia dostarczają studentom także podstawowych narzędzi teoretycznych i odpowiedniego aparatu terminologicznego niezbędnego do opisu i analizy wpływu teorii lingwistycznych i psychologicznych na rozwój glottodydaktyki w ujęciu historycznym.

Wymagania wstępne Znajomość języka francuskiego: poziom A2 Efekty kształcenia

Wiedza: Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student: e1. zna podstawową terminologię z zakresu psychologii oraz lingwistyki: (01FF—1A_W01). e2. objaśnia różnice istniejące w prezentowanych teoriach naukowych dotyczących akwizycji języka:(01FF—1A_W02) e3. opisuje wkład poszczególnych teorii lingwistycznych i psychologicznych w rozwój dydaktyki nauczania języków obcych: (01FF—1A_W01) Umiejętności: Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student: e1. analizuje relacje zachodzące między procesami myślowymi a strukturą języka: (01FF—1A_U05)

e2. dokonuje krytycznej analizy przedstawianych teorii lingwistycznych i psychologicznych: (01FF—1A_U02) e3. posługuje się literaturą przedmiotu we własnej praktyce pedagogicznej oraz w toku dalszego samokształcenia i podnoszenia kwalifikacji pedagogicznych: (01FF—1A_U12) e4. swobodnie operuje podstawowymi pojęciami w języku francuskim w zakresie wiedzy o akwizycji języka i mechanizmach percepcji językowej: (01FF—1A_U05) Inne kompetencje: Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student reprezentuje następujące postawy: e1. rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, doskonali umiejętności w trakcie realizowania działań dydaktycznych (01FF—1A_K01) e2. posiada w stopniu dostatecznym kompetencje społeczne i osobowe takie jak: kreatywność, otwartość na odmienność kulturową, umiejętność szanowania zainteresowań innych, umiejętność samooceny, krytycznego myślenia, rozwiązywania problemów; świadomość odpowiedzialności za prezentację dziedzictwa kulturowego krajów, których dotyczy studiowany obszar językowy (01F-1A_K05) Treści kształcenia Cele i zadania psycholingwistyki ogólnej i rozwojowej. Czym zajmuje się psycholingwistyka? Krótka (ok. pięćdziesięcioletnia) jej historia na tle wcześniejszych badań nad językiem Definicja języka wg teorii strukturalistycznej Ferdynanda de Saussure’a. Różnica między langue/parole. Co to jest znak? Jego cechy charakterystyczne. Język jako kod Język jako system komunikacji: Komunikacja według Romana Jackobsona. Amerykańska szkoła strukturalistyczna: język jako część zachowania się człowieka w kategoriach bodźców i reakcji Wpływ na dydaktykę nauczania języków obcych Kompetencja językowa – podejście formalne. Rozwój kompetencji językowej. Gramatyka generatywno-transformacyjna, koncepcja LAD (Chomsky). Rozwój socjoligwistyki: Dell Hymes i pojęcie kompetencji komunikacyjnej. Pragmatyka lingwistyczna: co to jest akt mowy? Wpływ teorii psychologicznych na rozwój dydaktyki języków obcych: Behawioryzm: Skinner i Watson. Kognitywizm: racjonalistyczna koncepcja Chomskiego. Natywizm. Czynniki wpływające na realizację językową. Uwaga, pamięć, motywacja – czynniki wpływające na realizację językową. Konstruktywizm Piaget’a i socjo-konstruktywizm Wygotskiego: język – myślenie – uczenie się; co z tej triady wynika dla edukacji?

Sposoby i kryteria oceniania Indywidualne lub grupowe prezentacje ustne (około 10 min., w trakcie zajęć) wybranego zagadnienia dotyczącego omawianej problematyki. Aktywny udział w zajęciach. Metody dydaktyczne

Wykład – prezentacje multimedialne, referaty przygotowane przez studentów, praca w grupach.

Literatura BERKO GLEASON, J. & RATNER, N. (red.) (2005). Psycholingwistyka. Gdańsk: GWP CYR, P. (1998). Les stratégies d’apprentissage. Paris. Clé International. DAKOWSKA M. (2007) Psycholingwistyczne podstawy języków obcych. Warszawa: PWN GAONAC'H, D. (1990) : Acquisition et utilisation d’une langue étrangère. L’approche cognitive, Le

Français dans le Monde - Recherches et applications, Paris, Hachette. GOŁĘBNIAK D. & TEUSZ, G. (1999). Edukacja poprzez język. Warszawa: Wydawnictwa CODN. KURCZ. I. (2005). Psychologia języka i komunikacji (wyd. nowe). Warszawa: Scholar. KURCZ. I. (1976). Psycholingwistyka. Warszawa: PWN.

Opis przedmiotu

Semestr 4

Przedmiot Dydaktyka nauczania języka francuskiego I 1

Punkty ECTS 2

Kod przedmiotu

Ilość godzin 30

Skrócony opis Zajęcia prowadzone w formie ćwiczeń dotyczą wybranych zagadnień z zakresu dydaktyki języka francuskiego i mają na celu teoretyczne i praktyczne przygotowanie studentów do wykonywania zawodu nauczyciela języka francuskiego jako języka obcego w polskim systemie oświatowym. Celem zajęć jest poznanie i analiza najważniejszych elementów procesu uczenia i przyswajania języka obcego. Ta wiedza i nabyte umiejętności ułatwią studentom samodzielne przygotowywanie lekcji, opracowywanie planów lekcji i ich efektywną realizację. Główny nacisk kształcenia dydaktycznego położony jest na zdobycie umiejętności praktycznych przydatnych w zawodzie nauczyciela języka francuskiego jako języka obcego. Wymagania wstępne

Pożądana jest wiedza wcześniej zdobyta na zajęciach z psychologii, pedagogiki ogólnej i psycholingwistyki. Efekty kształcenia

Wiedza: Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student : e1. definiuje podstawowe pojęcia z zakresu dydaktyki nauczania języka francuskiego jako języka obcego (01FF—1A_W06) e2. zna poszczególne elementy procesu dydaktycznego, rozumie złożoność języka obcego jako przedmiotu nauczania, zna pojęcia podsystemów języka, sprawności językowych i kompetencji komunikacyjnej oraz zna i identyfikuje cele nauczania(01FF—1A_W07) e3. charakteryzuje grupę wedle kryteriów niezbędnych w procesie nauczania (01FF—1A_W01) e4. charakteryzuje metody nauczania języka francuskiego oraz zna podręczniki do nauki języka francuskiego (01FF—1A_W08) e5. posiada podstawową wiedzę z zakresu projektowania ścieżki własnego rozwoju i awansu zawodowego (01FF—1A_W11) Umiejętności: Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student: e1. formułuje i modyfikuje cele nauczania(01FF—1A_U04) e2. dokonuje selekcji i gradacji materiału językowego w zależności od potrzeb uczniów i realizowanych celów nauczania języka oraz weryfikować dobór metod, technik i strategii nauczania/uczenia się języka w różnych grupach wiekowych uczniów (01FF—1A_U05) e3. stosuje w procesie nauczania/uczenia się języka różnego rodzaju materiały dydaktyczne, a także umie je samodzielnie opracowywać lub modyfikować (01FF—1A_U06) e4. analizuje strategie zachowań uczniowskich na lekcjach oraz podtrzymywać uwagę i koncentrację uczniów na lekcji języka obcego (01FF—1A_U03) e5. opracowuje plan lekcji / jednostki dydaktycznej z uwzględnieniem wszystkich elementów niezbędnych do jego realizacji (01FF—1A_U05) Inne kompetencje: Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student: e1. posiada w stopniu dostatecznym kompetencje społeczne i osobowe takie jak: kreatywność, otwartość na odmienność kulturową, umiejętność szanowania zainteresowań innych, umiejętność samooceny, krytycznego myślenia, rozwiązywania problemów; świadomość

odpowiedzialności za prezentację dziedzictwa kulturowego krajów, których dotyczy studiowany obszar językowy (01F-1A_K05) e2. dysponuje umiejętnościami komunikacyjnymi, społecznymi, interpersonalnymi i interkulturowymi, które predysponują do pracy w oświaty (01FF—1A_K02) e3. dba o własny rozwój zawodowy: autoobserwacja i refleksja nad własną wiedzą oraz własnymi umiejętnościami językowymi i dydaktycznymi (01FF—1A_K01)

Treści kształcenia 1. Pojęcia: FLE i FLM (język francuski jako język obcy i jako język ojczysty) 2. Analiza trzech definicji: - dydaktyka języka obcego, - metodyka nauczania języka francuskiego jako języka obcego, - metoda 3. Grupa: - wiek (motywacja, potrzeby językowe), - poziom językowy 4. Wybór leksykalny: - podsystemy języka, - umiejętności językowe, - kompetencja komunikacyjna 5. Cele dydaktyczne: - główne, szczegółowe, operacyjne, - poznawczy, kształcący, wychowawczy, - komunikacyjny, językowy, cywilizacyjny / wychowawczy. 6. Techniki i pomoce dydaktyczne 7. Przegląd wybranych metod nauczania języka francuskiego – różne definicje języka jako przedmiotu nauczania, ewolucja celów dydaktycznych, nauczanie słownictwa, gramatyki i fonetyki, zmieniająca się rola nauczyciela, ewolucja technik, różne podejście do ucznia 8. Nauczanie języka obcego dzieci w wieku wczesnoszkolnym 9. Pojęcie „unité didactique” (jednostka dydaktyczna): - fazy w metodach audio-wizualnych (audio- visuelles), - fazy w podejściu komunikacyjnym (approche communicative). 10. Przegląd wybranych podręczników do nauczania języka francuskiego 11. Planowanie, tworzenie planu w postaci konspektu: - przygotowanie planu lekcji, - plan jednostki dydaktycznej. Sposoby i kryteria oceniania Obecność i aktywność na zajęciach. Ocena za samodzielnie lub w grupach/parami przygotowane konspekty lekcji oraz ich prezentację. Test końcowy sprawdzający stopień opanowania przerobionego materiału - zalicza 65% poprawnych odpowiedzi.

Metody dydaktyczne wykłady, prezentacje, dyskusje, ćwiczenia – praca w grupach lub w parach Literatura

BOYER H., Nouvelle introduction à la didactique du français langue étrangère, Paris, BOYER H., RIVERA M. ET PENDANX M., Introduction à la didactique du français langue BRZEZIŃSKI J., Nauczanie języków obcych dzieci, Warszawa, WSiP, 1987 CONSEIL DE L’EUROPE , 2001, Un cadre européen commun de référence pour les langues :

apprendre, enseigner, évaluer, Comité de l’éducation, Strasbourg, Didier. COURTILLON J., „L’unité didactique”, Le français dans le monde, juin 1995

Flair, 2005 GALISSON R. ET COSTE D., Dictionnaire de didactique des langues, Paris, Hachette, KOMOROWSKA H., Metodyka nauczania języków obcych, Warszawa, Fraszka edukacyjna, 2009 KWOLEK J., Planifier ses cours de français, Kraków, C&D, 1994 TAGLIANTE CH., La classe de langue, Paris, CLE International, 2006 WENK B., Enseigner aux enfants, Paris, CLE International, 1989étrangère, Paris, CLE International, 1990 WILCZYNSKA W., Introduction à la didactique du français langue étrangère, Kraków, www.lepointdufle.net/didactiquefle , 22.02.2010

Opis przedmiotu

Semestr 5

Przedmiot Dydaktyka nauczania języka francuskiego I 2

Punkty ECTS 2

Kod przedmiotu

Ilość godzin 30

Skrócony opis

Zajęcia z dydaktyki języka francuskiego prowadzone w formie wykładu (6 semestr) i ćwiczeń (4 i 5 semestr) dotyczą wybranych zagadnień z zakresu glottodydaktyki i mają na celu teoretyczne i praktyczne przygotowanie absolwentów studiów licencjackich na kierunku filologia romańska (fil. romańska + drugi język romański lub filologia romańska + język angielski) do wykonywania zawodu nauczyciela języka francuskiego jako języka obcego w polskim systemie oświatowym. Cykl szkolenia z zakresu dydaktyki języka francuskiego pozwala zapoznać się z tymi zagadnieniami z zakresu glottodydaktyki, które są szczególnie przydatne w przygotowywaniu oraz efektywnej realizacji zajęć z języka obcego w warunkach nauczania szkolnego. Główny nacisk kształcenia dydaktycznego położony jest na zdobycie umiejętności praktycznych przydatnych w zawodzie nauczyciela języka francuskiego jako języka obcego.

Cele przedmiotu Zapoznać studentów z podstawowymi pojęciami i teoriami nauczania i uczenia się języków obcych, jak i również z różnorodnymi podejściami do problematyki przyswajania języka.

Efekty kształcenia Wiedza:

Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student: e1. opisuje na czym polega istota procesu nauczania i uczenia się języka obcego na pierwszym i drugim etapie edukacyjnym (01FF—1A_W01) e2. opisuje sposoby (metody/techniki/strategie) nabywania kompetencji komunikacyjnej i kompetencji lingwistycznej w trakcie realizacji procesu glottodydaktycznego (01FF—1A_W02) e3. wymienia i charakteryzuje zasady autentycznej komunikacji (01FF—1A_W06) e4. dokonuje charakterystyki podstawowych metod konwencjonalnych dominujących w poszczególnych okresach rozwoju dydaktyki językowej (01FF—1A_W08) e5. zna pojęcia podsystemów języka, sprawności językowych i kompetencji komunikacyjnej(01FF--1A_W06) Umiejętności: Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student: e1. prawidłowo planuje jednostkę lekcyjną (01FF--1A_U02) e2. dokonuje selekcji i gradacji materiału językowego w zależności od potrzeb uczniów oraz realizowanych celów nauczania języka (01FF--1A_U01)

e3. stosuje w procesie nauczania/uczenia się języka różnego rodzaju materiały glottodydaktyczne, a także umie je samodzielnie opracowywać (01FF--1A_U05) e4. weryfikuje dobór metod/technik/i strategii nauczania/uczenia się języka w różnych grupach wiekowych uczniów (01FF--1A_U04) Inne kompetencje: e1. rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego, doskonali umiejętności w trakcie realizowania działań dydaktycznych (01FF—1A_K01) e2. odpowiedzialnie projektuje i wykonuje działania dydaktyczne (01FF—1A_K03) e3. posiada w stopniu dostatecznym kompetencje społeczne i osobowe takie jak: kreatywność, otwartość na odmienność kulturową, umiejętność szanowania zainteresowań innych, umiejętność samooceny, krytycznego myślenia, rozwiązywania problemów; świadomość odpowiedzialności za prezentację dziedzictwa kulturowego krajów, których dotyczy studiowany obszar językowy (01F-1A_K05) Treści kształcenia

1. Podsumowanie praktyk ciągłych 2. Interakcje w klasie:

• sztuczność i naturalność sytuacji klasowej, • analiza interakcji w klasie. 3. Komunikacja w klasie językowej:

• role nauczycielskie, • role uczniowskie. 4. Przybliżenie komunikacji na lekcji języka obcego do autentycznej komunikacji

językowej – redukowanie sztuczności sytuacji klasowej:

• ćwiczenie językowe uwzględniające lukę informacyjną, • ćwiczenie językowe oparte na zjawisku redundancji, • ćwiczenie językowe uwzględniające sygnały niewerbalne, • ćwiczenie językowe przygotowujące do niepewności komunikacyjnej, • ćwiczenie językowe przygotowujące do konieczności różnicowania języka w zależności od sytuacji. 5. Dzieła teoretyczne pomocne przy konstruowaniu programów oraz tworzeniu

podręczników i metod:

• le Français fondamental • Un Niveau-Seuil – zbiór aktów mowy • Europejski system opisu kształcenia językowego - jak posługiwać się nimi w pracy szkolnej?

• połączenie teorii z praktyką – ćwiczenia. 6. Przegląd koncepcji dydaktycznych, analiza krytyczna metod nauczania języków obcych:

• Metoda gramatyczno-tłumaczeniowa

• Metoda bezpośrednia

• Metoda mieszana

• Metoda audiolingwalna

• Metoda audiowizualna

• Podejście kognitywne

• Podejście komunikacyjne i eklektyczne • Nowe tendencje 7. Zasady nauczania 3 podsystemów językowych: Nauczanie gramatyki:

• zasady nauczania gramatyki, • prezentacja nowego materiału gramatycznego, • utrwalanie nowego materiału gramatycznego,

• stosowanie nowego materiału gramatycznego w autentycznej komunikacji. • tworzenie ćwiczeń gramatycznych na bazie autentycznych dokumentów : o faits divers, o météo, o horoscope. 8. Nauczaniesłownictwa:

• rola leksyki w rozwijaniu kompetencji komunikacyjnej, • rodzaje ćwiczeń leksykalnych, • tworzenie ćwiczeń leksykalnych na bazie autentycznych dokumentów: o petites annonces (immobilier), o météo, o recette de cuisine. 9. Nauczanie wymowy, rytmu i intonacji:

• rodzaje ćwiczeń : rozpoznawanie dźwięków, produkowanie dźwięków. • ćwiczenia fonetyczne w różnych podręcznikach - analiza krytyczna. 10. Zasady rozwijania 4 sprawności: Rozwijanie sprawności rozumienia ze słuchu: • recepcja a produkcja w języku obcym , • rozumienie globalne a rozumienie selektywne, • ćwiczenia poprzedzające słuchanie, • ćwiczenia w trakcie słuchania, • ćwiczenia po usłyszeniu tekstu, • dobór tekstów a dobór technik ćwiczeniowych. 11. Rozwijanie sprawności czytania:

• czytanie ciche a czytanie głośne, • techniki czytania w zależności od celu (ogólny sens / wyszukiwanie informacji), • techniki rozwijania sprawności czytania, • wybór tekstów. 12. Rozwijanie sprawności mówienia:

• silne strukuryzowanie ćwiczenia w mówieniu a mówienie swobodne, • bodźce skłaniające do mówienia (audialne, wizualne, luki) • przegląd ćwiczeń w mówieniu, • kryteria doboru ćwiczeń w danej sytuacji klasowej. 13. Rozwijanie sprawności pisania:

• przepisywanie a pisanie, • ćwiczenia i techniki pisania, • dobór typów tekstów do ćwiczeń. 14. Nauczanie zintegrowanych sprawności językowych :

Opracowanie jednostki dydaktycznej na podstawie autentycznego dokumentu pisanego bądź dźwiękowego : Démarche proposée en étapes à suivre: 0. mise en situation - sensibilisation 1. phase de découverte 2. phase d’application (maîtrise) 3. phase de transfert 4. phase de synthèse (expression) Sposoby i kryteria oceny:

1. Aktywne uczestnictwo w ćwiczeniach. Przygotowanie własnego portfolio metodycznego, zawierającego: • materiały dydaktyczne, wykorzystywane podczas ćwiczeń.

• własne pomysły działalności dydaktycznej – przykładowe konspekty lekcji – min. 1 konspekt/semestr • streszczenie co najmniej 2 artykułów/semestr, dotyczących dydaktyki nauczania języków obcych – praca samokształceniowa 2. Test końcowy: 40% pytania otwarte + 60% test wyboru. Literatura BERARD, Evelyne, 1990, L’approche communicative. Théorie et pratiques, Clé International, coll. Didactique des langues étrangères BERTOCCHINI, Paola, Edvige Contanzo, 1989, Manuel d’autoformation, Hachette, coll.F/Références CONSEIL DE L’EUROPE , 2001, Un cadre européen commun de référence pour les langues : apprendre, enseigner, évaluer, Comité de l’éducation, Strasbourg, 1996, Didier COSTE, Daniel, GALISSON , Robert, 1974, Dictionnaire de didactique des langues, Hachette, coll. F/ Références COSTE, Daniel, Janine Courtillon, V. Ferenczi, 1976, Un niveau Seuil, Didier/Hatier COURTILLON, Janine, 2003, Elaborer un cours de FLE, Hachette CUQ, Jean-Pierre, GRUCA, Isabelle, 2003, Cours de didactique du français langue étrangère et seconde, PUG GALISSON , Robert, 1980, D’hier à aujourd’hui la didactique des L.E., Clé International, coll. Didactique des langues étrangères GERMAIN, Claude, 1993, Evolution de l’enseignement des langues : 5000 ans d’histoire, Clé International, coll. DLE KOMOROWSKA, Hanna, 1988, Ćwiczenia komunikacyjne w nauce języka obcego, WsiP KOMOROWSKA, Hanna, 2002, Metodyka nauczania języków obcych, Fraszka Edukacyjna LEBRE-PEYTARD, Monique, 1990, Situation d’oral, Clé International MOIRAND, Sophie, 1979, Situation d’écrit, Clé International ROBERT, Jean-Pierre, 2002, Dictionnaire pratique de didactique du FLE, Ophrys TAGLIANTE, Christine, 2001, La classe de langue, Clé International, coll. Techniques de classe WILCZYNSKA, Weronika, 1993, Introduction à la didactique du français langue étrangère, WOM-Koszalin + wybrane artykuły z :

• Le Français dans le monde – www.fdlm.org • Języki obce w szkole Opis przedmiotu

Semestr 6

Przedmiot Dydaktyka nauczania języka francuskiego I 3

Punkty ECTS 4

Kod przedmiotu

Liczba godzin 30

Skrócony opis przedmiotu

Zajęcia z dydaktyki języka francuskiego prowadzone w formie wykładu i ćwiczeń dotyczą wybranych zagadnień z zakresu glottodydaktyki i mają na celu teoretyczne i praktyczne przygotowanie absolwentów studiów licencjackich na kierunku filologia romańska (fil. romańska + drugi język romański lub filologia romańska + język angielski) do wykonywania zawodu nauczyciela języka francuskiego jako języka obcego w polskim systemie oświatowym. Wymagania wstępne

Wybór specjalności dydaktycznej (blok pedagogiczny) Efekty kształcenia Wiedza: Po ukończonym kursie z zakresu dydaktyki języka francuskiego, absolwent : e1. Posiada podstawową wiedzę na temat współczesnych teorii dotyczących uczenia się i nauczania języków obcych oraz różnorodnych uwarunkowań tych procesów (01FF-1A_W02) e2. Dokonuje charakterystyki podstawowych metod konwencjonalnych dominujących w poszczególnych okresach rozwoju dydaktyki językowej (01FF-1A_W08) e3. Zna elementarną terminologię używaną w glottodydaktyce, zorientowaną na zastosowanie w nauczaniu w szkołach podstawowych (01FF-1A_W06) e4. Ma uporządkowaną, elementarną wiedzę z zakresu podstawy programowej w obszarze nauczania języków obcych (01FF-1A_W10) Umiejętności: Po zakończeniu zajęć z dydaktyki języka francuskiego student e1. potrafi ocenić przydatność różnych metod, procedur i dobrych praktyk z zakresu dydaktyki ogólnej i dydaktyki nauczania języka obcego i zastosować je w konkretnych sytuacjach w pracy z uczniami (01FF-1A_U05) e2. dobiera i wykorzystuje dostępne materiały, środki i metody pracy w celu projektowania i realizowania działań dydaktycznych oraz wykorzystywać nowoczesne technologie do pracy dydaktycznej na lekcjach języka obcego (01FF-1A-U06) e3. dokonuje obiektywnej obserwacji i analizy sytuacji i zdarzeń pedagogicznych (01FF-1A-U02) e4. stosuje wiedzę z zakresu podstawy programowej w obszarze nauczania języków obcych. (01FF-1A-U11) Inne kompetencje: Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student reprezentuje następujące postawy: e1. rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, doskonali umiejętności w trakcie realizowania działań dydaktycznych (01FF-1A_K01) e2. ma świadomość istnienia etycznego wymiaru diagnozowania i oceniania uczniów (01FF-1A_K06) Treści kształcenia Współczesne teorie nauczania / uczenia się języków obcych Glottodydaktyka a inne dyscypliny nauki. Przydatność językoznawstwa, psychologii, pedagogiki, socjologii, technologii, itd. w pracy nauczyciela języka obcego na poziomie szkoły średniej Metody nauczania języków obcych i kryteria ich wyboru na poziomie szkoły podstawowej Zasady konstruowania kursu językowego z uwzględnieniem ESOKJ w szkole podstawowej Podejście zadaniowe w nauczaniu języków obcych Ocena i dobór materiałów glottodydaktycznych w nauczaniu języka na poziomie szkoły podstawowej Podział jednostek podręcznikowych na jednostki lekcyjne. Planowanie lekcji z uwzględnieniem opracowania konspektu zajęć

Nauczanie poszczególnych podsystemów języka: fonetyka, ortografia, słownictwo, morfoskładnia na poziomie szkoły podstawowej Kształcenie kompetencji komunikacyjnej na lekcjach języka obcego Wielojęzyczność i wielokulturowość na lekcjach języka obcego Rozwijanie czterech podstawowych sprawności językowych na zajęciach z języka obcego: rozumienie ze słuchu, czytanie, mówienie i pisanie Podstawowe strategie uczenia się języka przez uczniów szkoły podstawowej Autonomia ucznia w procesie glottodydaktycznym Wybrane zagadnienia ewaluacji w procesie glottodydaktycznym Praca badawcza nauczyciela języka obcego. Metody i kryteria oceniania Ewaluacja globalna na zakończenie kursu z zakresu dydaktyki języka francuskiego odbywa się w formie egzaminu pisemnego sprawdzającego podstawową wiedzę oraz umiejętności glottodydaktyczne. Przy ocenianiu będzie brana pod uwagę wiedza studenta na dany temat, jego krytyczne podejście do zagadnienia, umiejętność prezentacji i interpretacji wybranych zagadnień glottodydaktycznych oraz praktyczne umiejętności w opracowywaniu materiałów glottodydaktycznych. W celu zaliczenia przedmiotu, wynik egzaminu musi wynosić przynajmniej 60 procent punktów przewidzianych w zadaniach egzaminacyjnych. Metody dydaktyczne Wykład o charakterze interaktywnym z zastosowaniem prezentacji multimedialnych oraz materiałów a-v ilustrujących omawiane zagadnienia. Literatura CONSEIL DE L’EUROPE , 2001, Un cadre européen commun de référence pour les langues : apprendre, enseigner, évaluer, Comité de l’éducation, Strasbourg, Didier COURTILLON, Janine, 2003, Elaborer un cours de FLE, Hachette CUQ J.-P., GRUCA I., 2002, Cours de didactique du français langue étrangère, PUG, Grenoble KOMOROWSKA, Hanna, 2009, Metodyka nauczania języków obcych, Fraszka Edukacyjna MARTINEZ P., 2002, La didactique des langues étrangères, PUF, Paris PAMUŁA M., 2009, Metodyka nauczania języków obcych w kształceniu zintegrowanym, Fraszka Edukacyjna PFEIFFER W., 2010, Nauczanie języków obcych. Od praktyki do praktyki. Wagros ROBERT, Jean-Pierre, 2002, Dictionnaire pratique de didactique du FLE, Ophrys TAGLIANTE, Christine, 2001, La classe de langue, Clé International, coll. Techniques de classe WILCZYNSKA, Weronika, 2009, Introduction à la didactique du français langue étrangère, Wstęp do dydaktyki języka francuskiego jako obcego, Flair Opis przedmiotu

Semestr 5 i 6

Przedmiot Praktyka zawodowa śródroczna I 1, 2

Punkty ECTS 1 + 1

Kod przedmiotu

Ilość godzin 60

Skrócony opis

Celem ogólnym zajęć jest umożliwienie studentom obserwacji jak zorganizowany jest i jak funkcjonuje proces nauczania języków obcych w szkole podstawowej. Obserwują realizację tego procesu dydaktycznego i biorą w nim czynny udział. Studenci obserwują i analizują lekcje. Porównują podstawę programową i realizacje różnych programów nauczania. Samodzielnie

przygotowują i prowadzą zajęcia dydaktyczne, doskonalą swoje umiejętności metodyczne. Zajęcia mają również na celu kształtowanie postawy zawodowej przyszłego nauczyciela.

Wymagania wstępne Wiedza nabyta na wcześniejszych zajęciach z psychologii, pedagogiki, psychopedagogiki etapów edukacyjnych, dydaktyki ogólnej oraz dydaktyki nauczania języka francuskiego.

Efekty kształcenia Wiedza: Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student: e1. posiada podstawową wiedzę na temat głównych środowisk wychowawczych i ich specyfiki (01FF—1AW03) e2. zna poszczególne elementy procesu dydaktycznego – prawidłowo określa cele nauczania(01FF--1A_W07) e3. zna podręczniki do nauki języka francuskiego oraz metody nauczania (01F--1A_W08) e4. rozumie złożoność języka obcego jako przedmiotu nauczania (01FF--1A_W15) e5. ma elementarną wiedzę z zakresu podstawy programowej (01FF—1A_W10) Umiejętności: Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student: e1. umiejętnie obserwuje / ocenia grupę i wykorzystuje wiek ucznia, jego motywację, jego stosunek do nauczyciela i przedmiotu do realizacji zamierzonych celów dydaktycznych i wychowawczych: (01FF--1A_U02) e2. analizuje materiał dydaktyczny i trafnie definiuje cele do realizacji: (01FF--1A_U011) e3. analizuje sposób realizacji materiału leksykalnego i gramatycznego: dobiera techniki pracy, ćwiczenia kształtujące różne sprawności językowe, wykorzystuje różne pomoce dydaktyczne i sposoby sprawdzania i oceniania nabytej przez ucznia wiedzy i umiejętności w celu realizacji wcześniej zdefiniowanych celów dydaktycznych: (01FF--1A_U05) e4. pisze i realizuje konspekt lekcji lub jednostki dydaktycznej: (01FF--1A_U06) Inne kompetencje: Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student: e1. ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności; rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego; dokonuje oceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności w trakcie realizowania działań dydaktycznych: (01FF—1A_K01) e2. odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, projektuje i wykonuje działania dydaktyczne: (01FF—1A_K03) e3. ma świadomość istnienia etycznego wymiaru diagnozowania i oceniania uczniów (01FF—1A_K06) e4. posiada w stopniu dostatecznym kompetencje społeczne i osobowe takie jak: kreatywność, otwartość na odmienność kulturową, umiejętność szanowania zainteresowań innych, umiejętność samooceny, krytycznego myślenia, rozwiązywania problemów; świadomość odpowiedzialności za prezentację dziedzictwa kulturowego krajów, których dotyczy studiowany obszar językowy (01F-1A_K05) Treści kształcenia 1. Obserwacja i analiza całość procesu dydaktycznego: - nauczyciela prowadzącego – głos, zachowanie, stosunek do ucznia, zaangażowanie, postawa - ucznia – motywacja, potrzeby językowe, stosunek do nauczyciela i przedmiotu, postępy w nauce - metody – podręcznika

- metody pracy – wybór i sposoby realizacji materiału leksykalnego i gramatycznego, techniki pracy, ćwiczenia kształtujące różne sprawności językowe, wykorzystywanie różnych pomocy dydaktycznych, sposób sprawdzania i oceniania nabytej przez ucznia wiedzy i umiejętności - realizację wcześniej zdefiniowanych celów lekcji - zależności między wszystkimi aspektami procesu dydaktycznego. 2. Samodzielne przygotowywanie i prowadzenie lekcji. 3. Analiza i ocena przeprowadzonych lekcji. Sposoby i kryteria oceniania

Studenci otrzymują zaliczenie z oceną. W ciągu całego semestru przygotowują i regularnie oddają do sprawdzania tzw. dokumentację praktyk: • lekcje obserwowane powinny być opisane w formie planu / konspektu lekcji w punktach i opatrzone komentarzem – uwagami studenta. • przed lekcją prowadzoną student jest zobowiązany przygotować i przedstawić dokładny konspekt zajęć, który może być realizowany dopiero po sprawdzeniu i zaakceptowaniu przez nauczyciela. Wszystkie lekcje, prowadzone przez studenta i hospitowane są po ich zakończeniu wspólnie omawiane / oceniane. Pozytywna ocena przeprowadzonej lekcji jest warunkiem otrzymania zaliczenia. Elementy oceniane: przygotowanie merytoryczne, sposób realizacji i postawa studenta jako nauczyciela. Na zakończenie semestru studenci przedstawiają pełną dokumentację praktyk zawierającą: • KONSPEKTY PRZEPROWADZONYCH LEKCJI • ARKUSZE OBSERWACYJNE lekcji prowadzonych przez nauczyciela lub członków grupy studenckiej • AUTOREFLEKSJĘ zawierającą ocenę przydatności praktyk pod kątem: • samooceny wiedzy merytorycznej i umiejętności jej wykorzystania, umiejętności wykorzystywania środków dydaktycznych oraz stosowania różnych rozwiązań metodycznych • przydatności wiedzy teoretycznej w organizowaniu procesu dydaktyczno-wychowawczego Każdy student ma prawo do 2 nieobecności w semestrze. Pozostałe muszą być zaliczone – należy umówić się indywidualnie z nauczycielem ze szkoły na inne niż obserwowane przez całą grupę lekcje.

Metody dydaktyczne metody ćwiczeniowe, analiza, obserwacja, dyskusja Literatura

COURTILLON J., „L’unité didactique”, Le français dans le monde, juin 1995 TAGLIANTE CH., La classe de langue, Paris, CLE International, 2006 BRZEZIŃSKI J., Nauczanie języków obcych dzieci, Warszawa, WSiP, 1987 WENK B., Enseigner aux enfants, Paris, CLE International, 1989 KWOLEK J., Planifier ses cours de français, Kraków, C&D, 1994 WILCZYNSKA W., Introduction à la didactique du français langue étrangère, Kraków,Flair, 2005

Opis przedmiotu

Semestr 4

Przedmiot Praktyka zawodowa ciągła I

Punkty ECTS 2

Kod przedmiotu

Ilość godzin 60

Skrócony opis

Celem praktyki jest kształtowanie kompetencji dydaktycznych przez: 1. Zapoznanie praktykanta z pracą na II (ewentualnie III) etapie edukacyjnym (szkoła podstawowa/gimnazjum), w szczególności ich środowiskiem społecznym jako terenem przyszłej pracy zawodowej. 2. Rozwijanie własnej inwencji studentów w organizacji i prowadzeniu zajęć dydaktyczno-wychowawczych. 3. Pogłębienie procesu doskonalenia metodycznego przez konfrontację przygotowania teoretycznego z praktyką szkolną oraz wdrożenie do nauczania przedmiotu kierunkowego pod opieką doświadczonych nauczycieli specjalistów. Wymagania wstępne

Wiedza nabyta na wcześniejszych zajęciach z psychologii, pedagogiki, dydaktyki ogólnej oraz dydaktyki języka francuskiego. Efekty kształcenia Wiedza: Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student: e1. zna poszczególne elementy procesu dydaktycznego: (01FF—1A_W02) e2. charakteryzuje grupę wedle kryteriów niezbędnych w procesie nauczania. : (01FF—1A_W03) e3. zna pojęcia podsystemów języka, sprawności językowych i kompetencji komunikacyjnej: (01FF—1A_W07) e4. rozumie złożoność języka obcego jako przedmiotu nauczania: (01FF—1A_W14) e5. zna podstawę programową w obszarze nauczania języka obcego: (01FF—1A_W10) e6. charakteryzuje metody nauczania języka francuskiego: (01FF—1A_W08) Umiejętności: Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student: e1. samodzielnie zdobywa wiedzę i rozwija swoje profesjonalne umiejętności związane z działalnością dydaktyczną, korzystając z różnych źródeł (w języku polskim i obcym) i nowoczesnych technologii: (01FF—1A_U12) e2. ocenia przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk do realizacji zadań dydaktycznych związanych z odpowiednim etapem edukacyjnym (II/ewentualnie III): (01FF—1A_U5) e3. pracuje z uczniami, indywidualizuje zadania i dostosowuje metody i treści do potrzeb i możliwości uczniów oraz zmian zachodzących w świecie i w nauce: (01FF—1A_U6) e4. analizuje własne działania dydaktyczne i wskazuje obszary wymagające modyfikacji, potrafi eksperymentować i wdrażać działania innowacyjne: (01FF—1A_U3) e5. dobiera i wykorzystuje dostępne materiały, środki i metody pracy w celu projektowania i efektywnego realizowania działań dydaktycznych, oraz wykorzystuje nowoczesne technologie do pracy dydaktycznej: (01FF—1A_U2) Inne kompetencje: Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student: e1. ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności; rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego; dokonuje oceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności w trakcie realizowania działań dydaktycznych, (01FF—1A_K01) e2. odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, projektuje i wykonuje działania dydaktyczne(01FF—1A_K03) e3. ma świadomość istnienia etycznego wymiaru oceniania uczniów (01FF—1A_K06) e4. posiada w stopniu dostatecznym kompetencje społeczne i osobowe takie jak: kreatywność, otwartość na odmienność kulturową, umiejętność szanowania zainteresowań innych, umiejętność samooceny, krytycznego myślenia, rozwiązywania problemów; świadomość odpowiedzialności za prezentację dziedzictwa kulturowego krajów, których dotyczy studiowany

obszar językowy (01F-1A_K05) Treści kształcenia

1) zapoznanie się ze specyfiką szkoły lub placówki, w której praktyka jest odbywana, w szczególności poznanie realizowanych przez nią zadań dydaktycznych. 2) obserwowanie: • czynności podejmowanych przez opiekuna praktyk: nauczyciela przedmiotu w toku prowadzonych przez niego lekcji oraz aktywności uczniów, • toku metodycznego lekcji, stosowanych przez nauczyciela metod i form pracy oraz wykorzystywanych pomocy dydaktycznych, 3) współdziałanie z opiekunem praktyk w: • planowaniu i przeprowadzaniu lekcji, • przygotowywaniu pomocy dydaktycznych, • wykorzystywaniu środków multimedialnych i technologii informacyjnej w pracy dydaktycznej, • kontrolowaniu i ocenianiu uczniów, 4) pełnienie roli nauczyciela, w szczególności: • planowanie lekcji, formułowanie celów, dobór metod i form pracy oraz środków dydaktycznych do realizowanych treści przewidzianych dla danego etapu edukacyjnego oraz dynamiki grupy uczniowskiej, • organizację i prowadzenie lekcji w oparciu o samodzielnie opracowywane scenariusze, 5) analizę i interpretację zaobserwowanych albo doświadczanych sytuacji i zdarzeń pedagogicznych, w tym: • prowadzenie dokumentacji praktyki, • ocenę własnego funkcjonowania w toku wypełniania roli nauczyciela (dostrzeganie swoich mocnych i słabych stron), • ocenę przebiegu prowadzonych lekcji oraz realizacji zamierzonych celów, Sposoby i kryteria oceniania

Po odbyciu ww. PRAKTYK CIĄGŁYCH student przedstawia: DZIENNIK PRAKTYK wraz z recenzją działalności dydaktycznej studenta odbywającego praktykę pedagogiczną. Konkluzję recenzji stanowi ogólna ocena działalności praktykanta wyrażona w przyjętej w UŁ skali ocen (2-5). DOKUMENTACJĘ (PORTFOLIO) zawierającą: • KONSPEKTY PRZEPROWADZONYCH LEKCJI (20 lekcji przedmiotowych) • ARKUSZE OBSERWACYJNE lekcji przedmiotowych (20 lekcji obserwowanych). • AUTOREFLEKSJĘ zawierającą ocenę przydatności praktyk pod kątem: samooceny wiedzy merytorycznej i umiejętności jej wykorzystania, umiejętności wykorzystywania środków dydaktycznych oraz stosowania różnych rozwiązań metodycznych przydatności wiedzy teoretycznej w organizowaniu procesu dydaktyczno-wychowawczego Metody dydaktyczne

metody ćwiczeniowe, analiza, obserwacja, dyskusja

Literatura BRZEZIŃSKI J., Nauczanie języków obcych dzieci, Warszawa, WSiP, 1987 COURTILLON J., „L’unité didactique”, Le français dans le monde, juin 1995 KWOLEK J., Planifier ses cours de français, Kraków, C&D, 1994 TAGLIANTE CH., La classe de langue, Paris, CLE International, 2006 WENK B., Enseigner aux enfants, Paris, CLE International, 1989 WILCZYNSKA W., Introduction à la didactique du français langue étrangère, Kraków,Flair, 2005 Opis przedmiotu

Semestr 4 lub 6

Przedmiot Etyka zawodu nauczyciela

Punkty ECTS 1

Kod przedmiotu 0100-FDMR13

Liczba godzin 15

Skrócony opis

Zajęcia mają na celu zaznajomić studentów z etycznymi problemami właściwymi dla zawodu nauczyciela, poprzez zaprezentowanie następujących zagadnień: Etyka – podstawowe pojęcia, etyka zawodowa; obowiązki nauczyciela w świetle ustawy oświatowej; pojęcie autorytetu, rodzaje autorytetów; rola nauczyciela jako wychowawcy; prawa nauczyciela – kształtowanie samoświadomości nauczycieli jako grupy zawodowej; prawa ucznia – na ile są przestrzegane?; rola samorządu w wychowaniu i kształcenie postaw obywatelskich; nauczyciel wobec problemów wychowawczych (uzależnienia, agresja w szkole, przemoc domowa), pojęcie tolerancji; możliwe modele relacji uczeń-nauczyciel w myśli etycznej.

Wymagania wstępne Podstawowa wiedza z zakresu pedagogiki Efekty kształcenia

Wiedza: Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student: e1. ma podstawową wiedzę z zakresu etyki zawodu nauczyciela, zorientowaną na zastosowanie w nauczaniu w szkołach podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych (01FF—1A_W15) e2. ma podstawową wiedzę o etycznym wymiarze funkcji systemu oświatowego (01FF—1A_W09) e3. Umiejętności: e1. posiada umiejętności organizacyjne, pozwalające na planowanie i realizację zadań wychowawczych, związanych z pracą nauczyciela (01FF—1A_U08) e2. potrafi posługiwać się zasadami i normami etycznymi w wykonywanej działalności (01FF—1A_U14) Kompetencje: e1. ma świadomość znaczenia profesjonalizmu, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej; wykazuje cechy refleksyjnego praktyka (01FF—1A_K05) Treści kształcenia

1. Przedmiot i zadania etyki. Pojęcie etyki normatywnej. Najważniejsze stanowiska z zakresu etyki ogólnej. 2. Etyka ogólna a etyka zawodowa. Omówienie istniejących projektów kodeksów etyki nauczycielskiej. 3. Problem wartości w szkole wobec deklarowanej neutralności światopoglądowej placówek oświatowych. 4. Obowiązki i prawa nauczyciela w świetle istniejących przepisów prawnych. 5. „Nauczyciel doskonały”. Próba określenia cech oraz kompetencji dobrego nauczyciela i wychowawcy. 6. Nauczyciel jako wychowawca. Współpraca z rodzicami oraz innymi instytucjami w procesie wychowania młodego człowieka. 7. Nauczyciel wobec zagrożeń współczesności: uzależnienia, przemoc itp.

Metody i kryteria oceniania Udział w zajęciach

Praca zaliczeniowa: test sprawdzający wiedzę zdobytą na zajęciach. Metody dydaktyczne

Wykład konwersatoryjny

Literatura BAJAN M., ŻUREKS.J. , Etyka Nauczyciela, Lublin 2011 CHĘTKOWSKI D. Nauczycielskie perypetie. O wojnie wszystkich ze wszystkimi, Gdańsk 2010 MICHALAK J. (red.), Etyka i profesjonalizm w zawodzie nauczyciela, Łódź 2010 NAJDER-STEFANIAK, O powinności nauczyciela. Wprowadzenie do refleksji etycznej, Warszawa 2007 RUMIŃSKI A. (red.), Etyczny wymiar edukacji nauczycielskiej, Kraków 2004 SAWCZUK W. (red.), Po co etyka pedagogom?, Toruń 2007 Opis przedmiotu

Semestr 4 lub 6

Przedmiot Emisja głosu

Punkty ECTS 1

Kod przedmiotu

Liczba godzin 15

Skrócony opis Opanowanie wiedzy dotyczącej budowy i funkcjonowania aparatu głosowego oraz podstawowych umiejętności z zakresu prawidłowej edycji głosu

Wymagania wstępne Umiejętność poprawnej wentylacji, fonacji i artykulacji

Efekty kształcenia Opanowanie podstaw z zakresu emisji, higieny i profilaktyki zaburzeń głosu. Zaznajomienie z budową aparatu głosowego. Ćwiczenia fonacyjne, artykulacyjne i dykcyjne. Zastosowanie nabytych umiejętności emisyjnych w pracy nauczycielskiej. Wiedza: Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student: e1. zna główne pojęcia z zakresu fonetyki, akustyki, audiologii, anatomii, foniatrii (01FF—1A_W14) e2. rozumie najważniejsze zasady dotyczące prawidłowego oddychania, fonacji oraz artykulacji - zna budowę i funkcjonowanie aparatu głosowego (01FF—1A_W14) e3. zna zjawiska fizjologiczne związane z tworzeniem głosu, jego emisją, zaburzeniami, diagnozowaniem i odbiorem (01FF—1A_W14) e4. rozumie zasady dotyczące profilaktyki zawodowych zaburzeń głosu nauczyciela; higiena głosu nauczyciela (01FF—1A_W14) e5. rozpoznaje główne przyczyny zawodowych chorób nauczyciela (01FF—1A_W14) e6. zauważa potrzebę ciągłej pracy nad głosem (01FF—1A_W14) Umiejętności: e1. koordynuje oddychanie, fonację i artykulację (01FF—1A_U01) e2. prawidłowo operuje głosem (01FF—1A_U01) e3. poprawnie i starannie posługuje się mową (01FF—1A_U01) e4. świadomie wykorzystuje elementy suprasegmentalne w głosowej interpretacji utworu (01FF—1A_U01)

e5. prawidłowo wykonuje ćwiczenia oddechowe, fonacyjne i usprawniające narządy artykulacyjne (01FF—1A_U13) e6. stosuje nabyte umiejętności prawidłowej emisji oraz technik wymowy podczas pracy głosem (01FF—1A_U01) Kompetencje: e1. świadomie operuje głosem w różnych sytuacjach (01FF—1A_K03) e2. rozwija i pogłębia kulturę żywego słowa (01FF—1A_K02) e3. rozumie znaczenie recytacji dla szkolnej interpretacji utworu literackiego (01FF—1A_K03) Treści kształcenia

1. budowa narządów uczestniczących w procesach wentylacji, fonacji i artykulacji - higieny głosu i pracy; choroby zawodowe nauczyciela; warunki prawidłowej emisji głosu 2. ćwiczenia oddechowe, emisyjne; impostacja głosu 3. ćwiczenia usprawniające narządy artykulacyjne 4. ćwiczenia modulacji głosu, akcentowania i frazowania 5. kultura żywego słowa w szkole 6. analiza recytacyjna Metody i kryteria oceniania

Zaliczenie na ocenę na podstawie: aktywnego uczestnictwa w zajęciach, poprawnego wykonywania ćwiczeń oraz prezentacji wybranego tekstu zgodnie z zasadami emisji głosu. Metody dydaktyczne

elementy wykładu, instruktaż, prezentacja, metoda ćwiczeń praktycznych

Literatura Głos narzędziem pracy. Poradnik dla nauczycieli, pod red. M. Śliwińskiej-Kowalskiej, Łódź 1999 KRAM J., Zarys kultury żywego słowa, Warszawa 1995 ŁASTIK A., Poznaj swój głos… Twoje najważniejsze narzędzie pracy, Warszawa 2002 OCZKOŚ M.: Abecadło mówienia. Wrocław, 1999 PRZYGOŃ Ś., Interpretacja. Mówię, czytam, wygłaszam, Warszawa 2007 SCHIRNER M., Techniki oddychania, Katowice 2003 TARASIEWICZ B., Mówię i śpiewam świadomie. Podręcznik do nauki emisji głosu, Kraków 2003 WALCZAK-DELEŻYŃSKA B., Aby język giętki... Wybór ćwiczeń artykulacyjnych od J. Tennera do

B.Toczyskiej, Wrocław 2001 WIECZORKIEWICZ B., Sztuka mówienia. Poradnik, Warszawa 1998 WIERZCHOWSKA B., Opis fonetyczny języka polskiego, Warszawa 1967 WIERZCHOWSKA B., Wymowa polska, Warszawa 1965

Informacje dodatkowe Podstawą ćwiczeń będzie zestaw opracowany przez osobę prowadzącą na podstawie dostępnej literatury. Opis przedmiotu

Semestr 2 lub 3/4/5

Przedmiot Technologie informacyjne w zawodzie nauczyciela

Punkty ECTS 1

Kod przedmiotu

Ilość godzin 15

Skrócony opis

Ćwiczenia mają na celu ukazanie i wdrożenie możliwości praktycznych zastosowań komputera w pracy dydaktycznej w nauczaniu językowym i literackim. Stąd konieczna jest znajomość zasad typografii w trosce o estetykę wykonywanych prac, podstawowego programu prezentacyjnego Power Point, jak też dającego większe możliwości i pozwalającego na interaktywne działania w nauczaniu programu do obsługi tablic interaktywnych. Działaniom tym towarzyszy posługiwanie się grafiką prezentacyjną. Ważne jest także wykorzystanie pomocy dołączanych na płytach przez wydawnictwa publikujące podręczniki i zeszyty ćwiczeń. Studenci mają też poznać dostępne w Internecie gry edukacyjne oraz inne źródła i techniki umożliwiające pozyskiwanie zaawansowanej informacji specjalistycznej z zakresu kształcenia językowego i literackiego służące im w procesie dydaktycznym, jak i samokształceniu — doskonaleniu zawodowemu

Wymagania wstępne Znajomość obsługi komputera i oprogramowania pakietu Office oraz Adobe uzyskana podczas nauki na wcześniejszych etapach kształcenia Efekty kształcenia

Zgodne z wymogami określonymi w Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 17 stycznia 2012 r. w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela Wiedza: Po zakończeniu zajęć student: e1. ma podstawową wiedzę w zakresie technik informatycznych, korzystania z usług w sieciach informacyjnych, posługiwania się multimedialnymi środkami dydaktycznymi – w tym zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony prawa autorskiego (01FF—1A_W13) Umiejętności: Po zakończeniu zajęć student: e1. umie ocenić przydatność różnych procedur i zastosować w konkretnych sytuacjach pracy z uczniami (01FF—1A_U05) e2. potrafi dobierać i wykorzystywać dostępne materiały, środki i metody pracy oraz wykorzystywać nowoczesne technologie w nauczaniu (01FF—1A_U06) e3. student posiada umiejętność samodzielnego zdobywania wiedzy i rozwijania swoich profesjonalnych umiejętności związanych z działalnością pedagogiczną i dydaktyczną korzystając z nowoczesnych technologii (01FF—1A_U12).

Inne kompetencje: Po zakończeniu zajęć student: e1. rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, doskonali swoje umiejętności w trakcie działań dydaktycznych (01FF—1A_K01). e2. ma świadomość znaczenia profesjonalizmu, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej również w zakresie ochrony prawa autorskiego (01FF—1A_K05).

Treści kształcenia Omówienie zasad typografii Rozpoznanie stopnia znajomości programu Power Point zdobytego na wcześniejszych etapach kształcenia. Zasady przygotowania prezentacji w programie Power Point Omówienie wybranych funkcjonalności programu Power Point w kontekście ich zastosowania w praktyce różnych etapów kształcenia językowego i literacko-kulturowego Przygotowanie prezentacji w programie Power Point i jej przedstawienie wraz z omówieniem wykorzystanych rozwiązań pod kątem ich funkcjonalności w praktyce szkolnej na różnych etapach edukacji

Prezentacja zasad działania i obsługi tablic interaktywnych, jak też trudności i pułapek związanych z ich obsługą. Przedstawienie zasad działania i różnych funkcjonalności programu Open Sancore (do obsługi tablic interaktywnych) lub równoważnego Informacja na temat możliwości wykorzystania oprogramowania dla nauczycieli, jakie oferują wydawnictwa publikujące podręczniki szkolne do nauczania językowego i literackiego Przygotowanie prezentacji w programie Open Sancore lub równoważnym i jej przedstawienie wraz z omówieniem wykorzystanych rozwiązań pod kątem ich funkcjonalności w praktyce szkolnej na różnych etapach edukacji Prezentacja dostępnych w Internecie źródeł informacji i technik poszukiwania informacji przydatnych w pracy nauczyciela w zakresie specjalistycznych baz danych służących do zdobywania informacji bibliograficznej (w tym bibliografii narodowej), baz gromadzących publikacje elektroniczne (np. Federacja Bibliotek Cyfrowych, repozytoria uczelni, i inne), materiał o charakterze ikonograficznym, jak też stron instytucji nadzorujących szkoły i pracę nauczycieli (m.in. kuratoria, wydziały edukacji, Ministerstwo Edukacji, poradnie psychologiczno-pedagogiczne). Prezentacja wybranych słowników językowych dostępnych on-line, oraz gier dydaktycznych on-line Podstawowe informacje dotyczące zasad wykorzystania treści dostępnych w Internecie w praktyce szkolnej w świetle ustawy o prawie autorskim Metody i kryteria oceniania Przedmiot kończy się zaliczeniem na ocenę, na którą składają się aktywny udział w zajęciach i wykonanie zadań-projektów związanych z zagadnieniami prezentowanymi w toku ćwiczeń praktycznych. Metody dydaktyczne

wykład konwersatoryjny, ćwiczenia przedmiotowe, metoda (mini)projektów Literatura

CHWAŁOWSKI R., Typografia typowej książki, Gliwice 2001. CHWIAŁKOWSKI R., Typografia info (online), dostępny: http://www.typografia.ogme.pl/artykuly/18-podstawy-typografii Instrukcje do Open Sancore <http://www.edukator.pl/OPEN-SANKORE,9464.html> Podręcznik tworzenia prezentacji w programieMicrosoft Office Power point i Open Office Impress (online), dostępny: <http://www.czn.uj.edu.pl/moodle/mod/book/tool/print/index.php?id=13035> SMART Notebook™ 11 System operacyjny Windows® Podręcznik użytkownika (online), dostępny: <http://www.irs.com.pl/uploads/tx_contentsystem/Instrukcja_NB11.pdf> Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 w wersji z późn. zmianami do z 2010 r. Nr 152 poz. 1016). Opis przedmiotu

Semestr 5, 6

Przedmiot Seminarium dyplomowe

Punkty ECTS Filologia romańska z drugim językiem romańskim

4+1+2+5=12 Filologia romańska z drugim językiem obcym 6+1+5+2=14

Kod przedmiotu

Liczba godzin 60

Skrócony opis przedmiotu Celem zajęć jest przekazanie studentom usystematyzowanej i poszerzonej wiedzy z zakresu wybranej dyscypliny. Zajęcia dostarczają studentom narzędzi teoretycznych i odpowiedniego

aparatu terminologicznego niezbędnego do opisu i analizy zjawisk z zakresu danej dyscypliny. Przedmiot ten ma również na celu ukazanie specyfiki i odrębności tej dyscypliny naukowej. Zajęcia seminaryjne dostarczają teoretycznej i praktycznej wiedzy dotyczącej redagowania tekstów naukowych. Studenci dokonują wyboru tematu pracy dyplomowej, zapoznają się z zasadami redagowania pracy, tworzą jej koncepcję i przygotowują ostateczną jej redakcję. Wymagania wstępne

Wskazane uczestnictwo w innych zajęciach bloku pedagogicznego, przewidzianych w programie studiów, ale nie jest to wymóg konieczny. Efekty kształcenia

Wiedza: Student po ukończonym seminarium z zakresu językoznawstwa stosowanego i glottodydaktyki: e1. ma uporządkowaną wiedzę ogólną, obejmującą terminologię i metodologię z zakresu językoznawstwa i dydaktyki językowej (01FR1A_W03) e2. posiada podstawową wiedzę na temat interpretacji tekstów i rozumie podstawowe metody ich krytycznej analizy (01FR1A_W06) e3. ma podstawową wiedzę o najważniejszych kierunkach rozwoju i nowych osiągnięciach z zakresu wybranej specjalizacji dyplomowej (01FR1A_W10)

Umiejętności: Student po ukończonm cyklu kształcenia seminaryjnego: e1. posiada podstawową umiejętność posługiwania się pojęciami i paradygmatami badawczymi z zakresu zakresu językoznawstwa i glottodydaktyki(01FR1A_U02) e2. posiada umiejętność przygotowania wyczerpujących wystąpień ustnych na tematy dotyczące zagadnień szczegółowych wybranej specjalizacji dyplomowej, z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych i korzystając z literatury przedmiotu w języku polskim i francuskim (01FR1A_U07) e3. ma elementarne umiejętności badawcze (formułowanie i analiza problemów, dobór metod i narzędzi, opracowanie i prezentacja wyników) pozwalające na rozwiązywanie problemów w obrębie dyscypliny wybranej specjalizacji dyplomowej (01FR1A_U12) Inne kompetencje:

Student, po ukończonym seminarium licencjackim: e1. potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonych zadań (01FR1A_K03) e2. posiada kompetencje społeczne i osobowe takie jak: kreatywność, otwartość na odmienność kulturową, umiejętności określenia własnych zainteresowań, umiejęnośc samooceny, krytycznego myślenia, rozwiązywania problemów (01FR1A_K05) Treści kształcenia

Kluczowe terminy językoznawcze i glottodydaktyczne Sprawozdanie z lektury artykułów z Le Français dans le Monde. i z Języków Obcych w Szkole Wybrane problemy dydaktyczne: podejście komunikacyjne a podejście zadaniowe, zasady ewaluacji, autonomia w nauczaniu języków, Europejski system opisu kształcenia językowego Opracowanie koncepcji i planu pracy dyplomowej Opracowanie bibliografii pracy dyplomowej Strona techniczna redakcji pracy dyplomowej Część praktyczna pracy dyplomowej Redakcja i lektura poszczególnych fragmentów pracy dyplomowej Metody i kryteria oceniania

Ocena osiągnięć odbywa się na podstawie aktywności na zajęciach realizacji zadań przyjętych w kalendarzu opracowania pracy dyplomowej. Ocenie podlegają : samodzielność,

systematyczność, poziom metodologiczny pracy, poprawność językowa redagowanych części pracy.

Metody dydaktyczne Zajęcia seminaryjne, praca w grupach, elementy metody projektowej. Literatura

BERTOCCHINI P., COSTANZO E., Manuel de formation pratique pour le professeur de FLE, Paris, CLE International, 2008 CUQ J.-P., GRUCA I., Cours de didactique du français langue étrangère et seconde,Grenoble, PUG, 2002

CUQ J.-P. (red, Dictionnaire de didactique du français langue étrangère et seconde, Paris, CLE International / Asdifle, 2003 GAJOS M. (red.) Enseignement et apprentissage des langues romanes Neofilolog 44/1, Poznań-Łódź 2015 KOMOROWSKA H. , 2005, Metodyka nauczania języków obcych, Fraszka Edukacyjna ROBERT J.-P., Dictionnaire pratique du CECR, Editions Ophrys, Paris, 2010 WILCZYNSKA W., MICHONSKA-STADNIK A., 2010, Wstęp do metodologii badań w

glottodydaktyce, Kraków: Avalon Opis przedmiotu

Semestr 5 lub 6

Przedmiot Zajęcia specjalizacyjne

Punkty ECTS 4

Kod przedmiotu

Liczba godzin 30

Skrócony opis Zajęcia specjalizacyjne z zakresu glottodydaktyki przeznaczone są dla osób, które wybrały blok dydaktyczny. Zajęcia mają na celu zgłębienie wiedzy oraz rozwinięcie umiejętności w zakresie wybranego obszaru z zakresu dydaktyki języka francuskiego jako języka obcego. Celem zajęć jest dokładne przestudiowanie teoretycznych i praktycznych aspektów wybranych zagadnień dotyczących organizacji i realizacji procesu glottodydaktycznego na poziomie nauczania wczesnoszkolnego. Uczestnictwo w zajęciach umożliwia poszerzenie wiedzy, a także zdobycie praktycznych umiejętności w programowaniu zajęć, przygotowywaniu autorskich materiałów glottodydaktycznych.

Wymagania wstępne Udział w bloku zajęć dydaktycznych. Efekty kształcenia

Wiedza: Po ukończonym kursie specjalizacyjnym z zakresu glottodydaktyki absolwent : e1. posiada poszerzoną wiedzę z zakresu akwizycji języka przez dzieci w wieku wczesnoszkolnym. (01FF—1A_W02) e2. potrafi dokonać przeglądu i charakterystyki najnowszych programów i materiałów wykorzystywanych w nauczaniu i uczeniu się języka na poziomie wczesnoszkolnym. (01FF—1A_W10) e3. wykazuje się wiedzą szczegółową na temat nauczania poszczególnych podsystemów języka na poziomie nauczania wczesnoszkolnego. (01FF—1A_W07) e4. klasyfikuje metody i techniki kształtowania różnych kompetencji rozwijanych w procesie glottodydaktycznym u dzieci w wieku wczesnoszkolnym. (01FF—1A_W08)

Umiejętności: Po zakończeniu zajęć specjalizacyjnych z zakresu glottodydaktyki student: e1. planuje i realizuje zadania glottodydaktyczne na poziomie nauczania wczesnoszkolnego. (01FF—1A_U08) e2. samodzielnie opracowuje i ocenia przydatność różnych materiałów glottodydaktycznych służących do rozwijania znajomości języka obcego na poziomie nauczania wczesnoszkolnego. (01FF—1A_U01) e3. samodzielnie zdobywa wiedzę i rozwija profesjonalne umiejętności związane z działalnością pedagogiczną i dydaktyczną korzystając z różnych źródeł i nowoczesnych technologii. (01FF—1A_U12) Inne kompetencje: Po zakończeniu zajęć z przedmiotu student reprezentuje następujące postawy: e1. rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, doskonali umiejętności w trakcie realizowania działań dydaktycznych. (01FF—1A_K01) e2. wykazuje aktywność w realizacji indywidualnych i zespołowych działań zawodowych wynikających z roli nauczyciela. (01FF—1A_K02)

Treści kształcenia Programy i podręczniki do nauczania na etapie wczesnoszkolnym Rozwijanie poszczególnych sprawności językowych u dzieci w wieku wczesnoszkolnym Psycholingwistyczne podstawy nauczania języków obcych dzieci Metodologia opracowywania materiałów glottodydaktycznych Gry i zabawy w nauczaniu wczesnoszkolnym Interkulturowość, wielokulturowość a nauczanie języka obcego dzieci Specyfika nauczania języków obcych dzieci w wieku przedszkolnym Metody alternatywne w nauczaniu języków obcych dzieci Metoda projektowa a nauczanie języków obcych dzieci Nauczanie plurisensoryczne języków obcych dzieci. Metody i kryteria oceniania

Przy ocenianiu będzie brana pod uwagę wiedza studenta z zakresu organizacji procesu glottodydaktycznego na poziomie szkoły podstawowej, a także umiejętności praktyczne związane z organizacją procesu glottodydaktycznego z dziećmi w wieku wczesnoszkolnym. Ocenie podlegają materiały glottodydaktyczne opracowane samodzielnie bądź w zespołach, prezentacje multimedialne dotyczące wybranych zagadnień teoretycznych bądź praktycznych. Ewaluacja końcowa w formie zaliczenia pisemnego uwzględnia tematykę zajęć. Pozytywny wynik egzaminu po uzyskaniu minimum 60% punktacji przyjętej dla wszystkich zadań egzaminacyjnych. Metody dydaktyczne Konwersatorium, prezentacje multimedialne, elementy metody projektowej (w zakresie opracowania własnego lub zespołowego projektu glottodydaktycznego). Literatura L’approche actionnelle dans l’apprentissage des langues, Ed. Maison des langues, (auteurs divers) 2010 DAKOWSKA M., 2001, Psycholingwistyczne podstawy dydaktyki języków obcych, PWN, Warszawa DE VECCHI G., 2008, Aider les élèves à apprendre, Hachette GAJOS M., 2010, Podsystemy języka w praktyce glottodydaktycznej, Wydawnictwo UŁ GOUILLER F, 2005, Les outils du Conseil de l’Europe. Cadre européen commun et Portfolios, Didier GRATTON D., 2008, L’interculturel pour tous, Décarie Saint-Martin Editeur

MARJOLAINE P., 2012, Jeux de théâtre, PUG PAWLAK M., DERENOWSKI M., WOLSKI B., (red) 2009, Problemy współczesnej dydaktyki języków

obcych, Wydawnictwo UAM SOWA M., 2011, L’interculturel en pratique, WERSET