NDALESA E MIQËSIMIT TË

ÇIFUTËVE DHE KRISHTERËVE,

DHE URIMIT TË FESTAVE

TË TYRE

Nga shejh:

HALID EDH-DHAFIRIJ

Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëplotit. Është

kënaqësi për radio “Miraathul Enbija”– t’ju paraqesë inçizimin

e hytbes së xhumasë, të mbajtur nga shejhu dhe doktori i

nderuar, Halid ibën Dahuej edh-Dhafirij, Allahu e ruajtë, e

mbajtur në xhamisë “es-Saidij” në Xhehra, në shtetin e Kuvajtit.

E lusin Allahun subhanehu ue teala që t’i sjellë dobi të gjithëve.

Hytbja e parë:

...vërtetë fjala më e mirë është Fjala e Allahut, dhe udhëzimi më

i mirë është udhëzimi i Muhamedit sal-lAllahu alejhi ue sel-lem.

Punët më të këqija janë ato të shpikura, ku çdo shpikje është

bidat, çdo bidat është humbje dhe çdo humbje është në Zjarr.

Më pas:

Robër të Allahut! Një sure në Librin e Allahut, ka vlerën e 1/3 së

Kuranit megjithëse e shkurtër. Ajo përmban Teuhidin dhe

sinqeritetin, ajo përmban besimin e kthjellët dhe të pastër, se

Allahu tebareke ue teala nuk ka lindur fëmijë, dhe as ka patur

bashkëshorte, sikurse pretendojnë çifutët dhe të krishterët.

Ata kanë thënë se Mesihu është biri i Allahut, dhe kanë thënë se

Uzejri është biri i Allahut; i lartësuar qoftë Allahu nga ajo çfarë

thonë ata!

حد ه أ

ل هو الل

د )1)ق ه الل

د (2) الل

ول

لد ل

حد (3) ل

ا أ وو

ه

ل

(4) ل

“Thuaj: Allahu është Një dhe i Vetëm! Allahu është es-

Samed. Ai as nuk lind, as nuk është i lindur. Askush nuk

është i barabartë (a i krahasueshëm) me Atë!”. [el Ihlas 1-4].

Vërtetë Allahu tebarake ue teala nuk ka nevojë për askënd prej

krijesave të Tija, ndërsa gjitha krijesat kanë nevojë për Atë. Ai

nuk ka nevojë për asgjë (dhe askënd), ndërsa gjitha krijesat kanë

nevojë për Atë.

Ai është es-Samed, pa të cilin jeta nuk normalizohet pa

përkujdesjen e Tij, mbrojtjen dhe butësinë e Tij subhanehu ue

teala. Vërtet surja el Ihlas, pohon një besim themelor, i cili

është obligim të ngulitet tek çdo krijesë e kësaj Gjithësie; ajo

është njëshmëria e Allahut azze ue xhel-le. Ai eshte i Adhuruari

i vetëm me të drejtë, dhe çdo kush tjetër përveç Tij janë robër të

Tij.

ح آ الل

اا لل الص

ا◌ ا عبدو ه عد حل ه عد

د أ

ق

ل

“S’ka krijesë që gjendet në qiej dhe në Tokë e që të mos vijë

si rob para të Gjithëmëshirshmit. Sigurisht që Ai e njeh mirë

gjithsecilin prej tyre dhe i ka numëruar të gjithë saktësisht”.

[Merjem: 93-94].

Nën dritën e besimit të natyrshëm të Teuhidit, të cilin e pohon

surja el Ihlas dhe Kurani, mund të themi me siguri të plotë, me

krenari, dhe mund t’i pohojmë të gjithë njerëzimit të ç’rregulluar

dhe konfuz, se Isai alejhis-selam është rob i Allahut dhe i

Dërguari i Tij tebarake ue teala.

Isai alejhis-selam është si Ademi alejhis-selam, i cili nuk ka

baba, mirëpo Isai ka një nënë alejhimes-selam. Për këtë, Allahu

azze ue xhel-le e përkatëson [Isain] nënës së tij, siç ka thënë

tebarake ue teala:

ه

ال

و اا

ل ع يس اا ل ق

“Ky është Isai, i biri i Merjemes. Kjo është fjala e vërtetë,

për të cilën ata dyshojnë dhe diskutojnë”. [Merjem: 34].

Robër të Allahut! Shumë prej të krishterëve janë në dyshim dhe

janë kundërshtuar rreth çështjes së Isait alejhis-selam; a është ai

Allahu? A është ai i biri i Allahut? Apo a është ai një e treta e

trinitetit? Mirëpo, Allahu subhanehu ue teala as ka lindur kënd,

as nuk është i lindur prej kujt dhe nuk ka marrë grua.

و

ه

و ل

ق

ا

ا لو

س أ

ا ق

ه

دد شب ا

ل

ه أ

لل

“Allahu nuk ka mbetur të marrë dikë për bir. Qoftë i

lavdëruar Ai! Kur vendos diçka, Ai vetëm thotë për të

“Bëhu!” dhe ajo bëhet”. [Merjem: 35].

Nëse Pejgamberi ynë, Muhamedi biri Abdullahut alejhis-salatu

ues-selam ka thirrur për në Teuhid, poashtu edhe Isai alejhis-

selam gjithashtu ka thirrur në Teuhid. Thirrja e të gjithë

pejgamberëve është një e vetme, siç ka thënë Allahu subhanehu

ue teala:

ه ص ح اني شلائ ل اعبد ا الل

ال

ص ح اا ل ق

ه هو ال

وا الل

ل

ق

ل ال

د

ق

ل

ي ل

للظ

اه الن

أ

ة

جن

ه اا

ه عل

م الل د حل

ق

ه

لك ا لل

ه يش

ا

ب ب

ال د أ

“Pa dyshim, janë jobesimtarë ata që thonë: “Allahu është

Mesihu, i biri i Merjemes!” sepse vetë Mesihu ka thënë: “O

bijtë e Izraelit, adhuroni Allahun, që është Zoti im dhe Zoti

juaj!” Sigurisht, atij që adhuron tjetër kënd përveç Allahut,

Allahu do t’ia ndalojë Xhenetin dhe strehim i tij do të jetë

Zjarri. Për keqbërësit nuk ka ndihmës”. [el Maideh: 72].

Nëse të krishterët e sotem i kanë mveshur Isait alejhis-selam

fjalën për ta adhuruar atë, apo se ai është biri i Allahut tebareke

ue teala, Ditën e Gjykimit Isai alejhis-selam do t’i

përgënjeshtrojë dhe do t’i poshtërojë para të gjithëve, siç ka

thënë Allahu azze ue xhel-le:

ه ق

هي د الل

ل

ن أ

س ات

للن

ت

ل ق

ات

أه ع يس اا ل أ

الل

ق

ي يس

ا

عل

ه آ

د عل

ق

ه

ل ق

نت

ض ل ا د

و ل

ق

أ

ل أ

و

شب ا

وو

م ال

ع

ات

أ

ص ا

ا

عل

أ

(116)

ني اه أ

لت

أ

ه

ل

ت

ل ق

ق ب الل

ات أ

نت

ني

و

ت

ل يه

ا د ت ه دو

يه ش

عل

نت

ه ب ب

اعبد ا الل

ه د

ي د ش

ل س

ع

ات

يه أ

عل

“Pastaj Allahu do të thotë (në Ditën e Gjykimit): “O Isa, i

biri i Merjemes! Ti ishe ai që u the njerëzve: “Adhuromëni

mua dhe nënën time si të adhuruar përveç Allahut”?! Isai do

të thotë: “Qofsh i lartësuar dhe i lavdëruar! Mua nuk më

takon të them diçka, për të cilën nuk kam aspak të drejtë!

Po ta kisha thënë ndonjëherë, Ti me siguri do ta dije. Ti e di

çfarë ka në veten time, po unë nuk e di çfarë ka në Veten

Tënde. Vetëm Ti i di të gjitha të fshehtat. Unë nuk u kam

thënë asgjë tjetër, përveç asaj që më ke urdhëruar Ti:

“Adhuroni Allahun, Zotin tim dhe Zotin tuaj!” Kam qenë

dëshmitar, për sa kohë që kam jetuar midis tyre dhe, kur më

more mua, vetëm Ti ishe mbikëqyrës i tyre. Ti je Dëshmitar

për çdo gjë”. [el Maideh: 116-117].

Ata të cilët e bëjnë të adhuruar Isai alejhis-selam, apo ata të cilët

pretendojnë se është i biri i Allahut tebarake ue teala, apo që

thonë se Allahu është pjesë e trinitetit, këta janë mosbesimtarët e

devijuar e të prishur (fuxhxhar), ndaj të cilëve e kemi obligim,

ne ymeti i Teuhidit, që të distancohemi prej tyre dhe prej fjalës

së tyre. Allahu azze ue xhel-le thotë:

نتهوا ع ه احد ل

ل

هد

ةد ل

ث

ث

لث

ه ث

وا الل

ل

ق

ل ال

د

ق

ل

ل او أ

ل ا نه ع

ص ال

ل

و

ول

ه (73) ق

ه الل

ل ا

ه يص

الل

ل

وبو

أ

ح و

(74)

ا

ة

ه صد ق ل

شل أ بله اللل

ق

ت

لد خ

شو ق

ص ح اا ل

ال

و

نل أ

ااظ

ا ث

ه

ل

بي

ا

ل

ع م ااظ

الل

أ

“Pa dyshim, janë jobesimtarë ata që thonë: “Allahu është

njëri prej trinitetit!” Nuk ka të adhruar me të drejtë përveç

Njërit! Nëse nuk heqin dorë nga ato që thonë, patjetër që

jobesimtarët nga mesi i tyre do t’i godasë një dënim i

dhembshëm. Përse ata nuk kthehen me pendesë tek Allahu e

t’i kërkojnë falje Atij?! Allahu është Falës dhe Mëshirëplotë!

Mesihu, i biri i Merjemes, është vetëm një i dërguar. Edhe

para tij kanë kaluar të dërguar. Nëna e tij përherë ka qenë

besnike. Që të dy, hanin ushqim. Shiko si ua shpjegojmë

atyre shpalljet tona dhe shih si largohen nga e vërteta”. [el

Maideh: 73-75].

Pas sqarimit të mosbesimit (kufrit) të këtyre njerëzve, të cilët i

përkatësohen Isait alejhis-selam me të padrejtë e me gënjeshtër,

dhe pas qartësisë së devijimit të tyre, shtrohet pyetja me çudi: “a

na lejohet ne muslimanëve t’i shoqërojmë jobesimtarët dhe te

krishterët në festat e tyre dhe në rastet e tyre fetare të shirkut dhe

kufrit?!”

Vërtetë festat e krishtere, jane prej simboleve dhe rregullave

fetare që tek ata kanë lidhje me fenë. Çifutët dhe të krishterët

janë mallkuar për ndryshimet dhe shtrembërimet që bënë në fenë

e Allahut dhe Librat e Tij, andaj festat e tyre, janë prej fesë së

tyrë te shtrembëruar. Festat e të krishtereve – o ymet i Teuhidit –

janë të lidhura ngusht me kufrin e madh, të cilin nëse e degjojnë

malet, qiejt dhe toka, gati sa nuk copëtohen e sa nuk plasen.

ودا

ح ل الل

وا ات

ل

(88) ق

و دا

و ئ

ش

د جئ

ق

ه (89)ل

ن

ل

ل

اا د الص

ك

ت

وجب هدا

لل اا

ت

ل

نش

(90) ت

ودا

ح ل دعوا للل

(91)أ

ح أ نبغ للل

ودا

ل

“Ata thonë: “I Gjithëmëshirshmi ka një bir”. Keni thënë

diçka vërtet të tmerrshme! Qiejt gati sa nuk copëtohen prej

kësaj; Toka gati sa s’çahet e malet sa s’rrëzohen të

thërrmuar, ngaqë ata i veshin një bir të Gjithëmëshirshmit.

Kurrë nuk i shkon (madhërisë së) të Gjithëmëshirshmit të

ketë një bir”. [Merjem: 88-92]

Nëse qiejt, malet dhe toka reagojnë me këtë reagim të frikshëm,

me ata që i pershkruajnë Allahut bir, po si do të jetë puna me

Zotin tuaj o muslimanë?! Ju që i shoqëroni të krishterët në festat

e tyre, në rastet e tyre, dhe i uroni ata në kotësinë dhe ne fene e

tyre, për simbolin fetar të besimit se tyre jobesimtar e të

devijuar. A nuk eshte ky një pohim nga ana juaj e fesë së kotë të

tyre?!

Abdullah ibën Amër radijAllahu anhuma, transmetohet se ka

thënë:

ه صنع ي ز

هو ل ا

ه به حت وا ه ، آشب

، حشل عه ل تب هلج ن

وم الق ة

“Kush vepron Nevruzin dhe Mehraxhanin e tyre, dhe i

përngjason (mosbesimtarëve) derisa t’i vijë vdekja në atë

gjëndje pa u penduar, do të ringjallet bashkë me ta Ditën e

Gjykimit”.

Kjo fjalë e tij, nënkupton se kjo vepër është prej gjynaheve të

mëdha, dhe e pakta prej saj të dërgon tek e shumta, dhe se

çështja mund të shkojë deri tek bërja kufër Allahut azze ue xhel-

le.

Muslimani e ka obligim që ta mbyllë këtë derë fillim e mbarim.

Ai nuk i shoqëron ata në festat e tyre në asnjë lloj forme. Nuk

lejohet të blesh gjërat e veçanta të festës se tyre, as urimi i tyre

për të, as t’i bësh atyre dhuratë, pasi kush i përngjason një

populli, ai eshte prej tyre.

Allahu azze ue xhel-le thotë:

و لل ا لا و

ا لل ا ا لل

الزل

هد

يش

ال

“(Kështu janë) edhe ata që nuk dëshmojnë të kotën, e kur

kalojnë pranë kotësive, kalojnë me dinjitet”. [el Furkan: 72].

Ka thënë Muxhahidi dhe të tjerë: “të kotat janë festat e

idhujtareve”.

Hafiz edh-Dhehebiu Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “A ka të

keqe më të madhe, sesa t’i shoqerosh çifutët dhe të krishterët në

festat dhe ditët e tyre të shenuara, ndërsa ata janë të nënshtruar

nën pushtetin tonë, dhe ata nuk na shoqërojnë dhe as nuk na

përngjasohen në festat tona, dhe as që bëjnë siç bëjmë ne. Me

çfarë fytyre do ta takosh Zotin tënd dhe Pejgamberin tënd pas

kësaj nesër në Ditën e Gjykimit, duke qënë se ke kundërshtuar

Sunetin e tij, dhe ke bërë veprat e popullit mosbesimtar, të

humbur dhe armik të fesë?!” Këtu mbaron fjala e tij Allahu e

mëshiroftë.

Robër të Allahut! Prej bazave dhe parimeve mbi të cilat ngrihet

feja e Teuhidit, është miqësimi dhe distancimi për hir të Allahut.

Kjo arrihet duke dashur Allahun, pejgamberët e Tij dhe evlijatë

e Tij prej besimtarëve, dhe të distancohesh nga kufri, shirku,

pjestarët dhe simbolet te tyre. Allahu azze ue xhel-le thotë:

وا ا ه أ

ا

و

ه ل

ه شول

ح د الل

وم خل وادل

ه ال

ا لل

و

ن

و و

جد ق

ت

ه ه دخل

ن ده ال حد

أ

وبه إلا

لب ق

ئ

ل

عشي ته أ

ه أ

وان

خ

ه أ

ان

أ

ه أ

ئ حزو الل

ل

ه أ

ه عنه ضوا عن

ي الل لد يه ضس

نه خ

ته

جل ت

اد ت

جن

و

ه ه ال

حزو الل

“Nuk gjen njerëz, që besojnë në Allahun dhe në Ditën e

Fundit, që të ushqejnë dashuri ndaj atyre, të cilët

kundërshtojnë Allahun dhe të Dërguarin e tij, edhe në

qofshin ata etërit e tyre ose bijtë e tyre, ose vëllezërit e tyre,

ose farefisi i tyre. Allahu ka skalitur besimin në zemrat e

tyre dhe i ka fuqizuar ata me shpalljen e Vet. Ai do t’i

shpjerë ata në kopshte, nëpër të cilat rrjedhin lumenj e ku

do të qëndrojnë përgjithmonë. Allahu është i kënaqur me

ata, por edhe ata do të jenë të kënaqur me Të. Ata janë Pala

e Allahut dhe, vërtet që Pala e Allahut do të jetë fituese”. [el

Muxhedeleh: 22].

Në hadithin e Ibën Abbasit radijAllahu anhuma, se [Pejgamberi

sal-lAllahu alejhi ue sel-lem] ka thënë:

، اا بل ، الب غ إلا عل أ ث

ع داالا

، ال

و الا

ال

“Lidhja më e fortë e besimit është miqesimi për hir të

Allahut, armiqësimi për hir të Allahut, dashuria për hir të

Allahut dhe urrejtja për hir të Allahut”.

Robër të Allahut! Jini krenarë dhe mos u bëni të nënçmuar.

Allahut i takon krenaria, të dërguarit të Tij dhe besimtarëve,

mirëpo hipokritët nuk e dinë.

Them këto fjalë që i dëgjuat, i kërkoj falje Allahut të Madheruar

për mua dhe për ju nga çdo gjynah, andaj edhe ju kërkojini falje

Atij, vërtetë Ai është Falësi i Madh dhe Mëshiruesi.

Hytbja e dytë:

Lavdia i takon Allahut, salavatet dhe selamet qofshin mbi

Pejgamberin, familjen e tij, shokët e tij dhe mbi të gjithë ata që e

ndjekin udhezimin e tij. Më pas:

Robër të Allahut! Frikësohuni Allahut azze ue xhel-le. Dijeni se

nuk lejohet urimi i të krishterëve për festat e tyre.

Si i uroni të krishterët?! Si i thotë muslimani mosbesimtarit:

“gëzuar festën”, ndërkohë që Allahu azze ue xhel-le e ka

kërcënuar këtë mosbesimtar ta hedhë në Zjarr, ku do të qëndrojë

përgjithmonë nëse vdes në mosbesim.

Imam Ibën Kajimi, Allahu e mëshiroftë, thotë në librin e tij

madhështor “Ahkamu ehli edh-dhimmeh”: “Sa i përket urimit të

tyre për simbolet që janë të veçanta për ta, kjo është haram në

mënyrë unanime, si psh ta urojë për festat e tyre, ku i thote:

“Gëzuar festën”, apo “e gëzofsh festën”, apo shprehjet që i

dëgjojme tani. Edhe nëse ai që i thotë këto shpeton nga kufri –

Allahu na mbroftë –, ato bëjnë pjesë tek të ndaluarat (haramet),

dhe janë në rangun e urimit të atij që i bën sexhde kryqit. Bile

kjo konsiderohet gjynah më i madh tek Allahu, dhe më i rëndë

sesa urimi i atij që pin alkool, apo që vret njerëz, apo që bën

imoralitet apo të ngjashme prej gjynaheve. Kush e uron një

person për një gjynah, për një bidat apo kufër, vetëm se e ka

shfaqur veten e tij hidhërimit të Allahut”. [Mbaroi fjala e Ibën

Kajimit].

Robër të Allahut! Vërtetë prej gjërave që dijetarët tanë

bashkëkohorë pohojnë, është edhe ajo që thotë shejh Ibën

Uthejmini, Allahu e mëshiroftë: “Për sa i përket urimit të festave

– dmth festave të krishterëve dhe mosbesimtareve – kjo pa

dyshim është haram, dhe ndoshta njeriu nuk i shpëton kufrit,

pasi urimi i tyre për festat e kufrit është kënaqje me të, dhe

kënaqja me kufrin eshte kufër. Këtu bën pjesë edhe e

ashtuquajtura “festa e krishtlindjeve” apo “festa e pashkëve” apo

të tjera festa të ngjashme prej festave të tyre. Këto nuk lejohen

kategorikisht, edhe nëse ata na urojnë për festat tona, ne nuk i

urojmë për festat e tyre. Dallimi është se urimi i tyre për festat

tona është urim i vërtetë, ndërsa urimi ynë për festat e tyre është

urim i kotë”. Këtu mbaron fjala e tij, Allahu e mëshiroftë.

Prej formave të festimit të festave të tyre o robër të Allahut,

është ajo që bëjnë shumë prej muslimanëve, siç janë blerjet për

këto festa dhe për vitin e ri, si bredhi, fotografitë apo ngjyrat që

janë treguese për festat e tyre. Këtu bën pjesë edhe ajo që bëjnë

disa prej tyre, si hedhja e fishekzjarreve në fund të vitit, në

mesin e natës. Është vërtetë për të ardhur keq kur shikon këto

vepra që i bëjnë muslimanët në këto ditë, dhe kjo tregon

dobësinë e fetarisë dhe dobësinë e Teuhidit.

Dijeni o robër të Allahut, se vetë të krishterët janë në mospajtim

të madh mes tyre se kur ka lindur Isai.

Kurani i kundërshton ata për kohën e lindjes. Ata thonë se është

në fund të vitit, ndërsa Allahu azze ue xhel-le thotë:

بو جن ط

عل

ص قط

ة آ

ل

ع الن

اج

هز ل

“Shkunde trungun e palmës, që të bien mbi ty hurma të

freskëta!” [Merjem: 25].

Pra, lindja e Mesihut alejhis-selam ka ndodhur në ditët e pjekjes

se hurmave, e kjo ndodh në ditët e nxehta të vitit kur ato janë

bërë plotësisht, pra në mes të vitit dhe jo në fundin e tij, siç e ka

përmendur shejhul Islam Ibën Tejmije dhe të tjerë.

Robër të Allahut! Frikësohuni Allahut azze ue xhel-le dhe

përmbushni miqësimin dhe distancimin që të jeni prej të

udhëzuarve.

O Zot, krenoje Islamin dhe muslimanët! O Zot, krenoje Islamin

dhe muslimanët, nënçmoje shirkun dhe idhujtarët!

O Zot, na i fal gjynahet dhe neglizhencën tonë në fe, na bëj të

qëndrueshëm dhe na ndihmo ndaj popullit mosbesimtar!

Zoti ynë, na jep të mira në këtë botë, dhe të mira në botën tjetër,

dhe na ruaj nga dënimi i Zjarrit!

O Zot, na fal neve dhe prindërit tanë! O Zot, na fal neve dhe

prindërit tanë! O Zot, na fal neve dhe prindërit tanë, besimtarët

dhe besimtaret, ata që janë gjallë prej tyre ata që kanë ndërruar

jetë. Salavatet dhe selamet qofshin mbi të Pejgamberin tonë

Muhamed...

Mbajtur më: 24 Safer 1435 h

Burimi: http://ar.miraath.net/audio/7364

Përktheu: Besmir Cacani