łnsłrukcia

J

C Z Ę Ś (: IV

7,62 mm KARABINEK wz. 1944. wz. 1938

ROZDZIAŁ I

Wt.ASCIWOSCI BOJOWE I PRZEZNACZENI E KARABINKA

wz. 1944

181. Karabinek wz. 1944 - w skrócie kbk (rys. 142) - służy do zwalczania nieprzyjaciela ogniem, bagnetem i kolbą. Jest on najskuteczniejszym środkiem do niszczenia pojedynczych żywych celów (odkrytych, zamaskowanych, poruszających i ukazujących SiQ na krótki okres czasu).

Rys. 142. Ogólny widok karabinka wz. !944

Najlepsze wyniki w strzelaniu z karabinka osiąga się na odleg-łościach do 400 m. Ogień ześt·odkowan.y prowadzi się do grupo-wych celów żywych na odległościach do 1000 m. Ogień do zniżających się (nurkujących) samo:otów oraz spadochroniarzy - do 500 m do szczelin obserwacyjnych czołgów i samochodów pancer-nych - do 200 m.

182. Karabinek jest prosty w budowie i obsługiwaniu, trwały i niezawodny w działaniu. Szybkostrzelność praktyczna wynosi 10 s trzałów na minut~. Na.jwyższy celownik karabina wz . .1944 i wz. 1938 wynosi 10,

co odpowiada odległości 1000 m, a karabina wyborowego 20, co odpowiada odległości 2000 m. Donośność pocisków wz. 1908 sięga 3 km.

Karabinek wz. 1944 posiada przymocowany na stale bagnet, :

1&4. Podane w niniejszej instrukcji wskazówki odnośnie budowy i opisu części, użycia, utrzymywania i obchodzenia się z karabin-kiem wz. 1944 dotyczą również karabinka wz. 1938.

Rys. 143. Ogólny wygląd korabinka wz. 1938

T ARF: t. A

danych liczbowych karabinków

w ys zc ~egó t nlenlc

Cic:tar z. bagnetem b2z naboi w kg

Ci~Ur bez bagnelu i naboi w kg

Ci~tar bagnetu w kg

. Dlug >łt z bagnetem w cm

kb ' wz.. 1935

3,5

••• wz,. ttU 3.9

133

l 102 --~----Dlugośt bez bagnetu w cm 102 Dlug>ść br>cszczota bag netu (od wylotu

lu1y) 1 31

51,7 Olugość lufy (z komorą nabojowq) w cm 51,2 l -----+------~--;----------Dh.ą:oś(: c1.~ści gwintowanej prz~wod u lufy f

w ~ 43• 44,4

llołt bruzd 4 l 4 Dlu.goł~ skoku gwintu w cm 24 24

Kallber lufy w mm 7,62

Oługołć linii celownif!zl:!j w mm• 416 416

Ci~tar lOdki z nabojami w g 122-132 l 122-132 Wysokość mus zki nad osią przewodu luf!' l

w mm 23,1 23,1 -- --- . ------ - -----!- --'-----:-- --21- 23 l CiQtor naboJu z telazną łuską w g 21-23

146

w ys &c:z.ea61n i en l e --'

Clętar naboju z mosiętoą łuską w ' j Cl~tar ładunku prochowego w g l Clętar pocisku wz. 1908 w g l Sz.ybk~~ pocz-.tkowa pocis:ku w m/J:ok.

K M wylotu (przy pocisku wz. 1908)

k b k WL. IHI

22 - 24

3,25

9,6

820

- 2 tys. (- 7 m ln.)

• Oługośl: linii celownicz-ej liczy si~ od uczerbinki do muszki

ROZDZIAL 11

BUDOWA I OPIS CZĘSCI KARABINKA

OPIS CZĘSCl

22- 21

3,25

9,6

- 2 tys. ( - 7 m ln.)

185. Lufa (rys. 144) służy do nada ni u pociskowi kier unku lotu. Wewnątrz lufa ma pr ze w ó d g wi n towany z c zte-r e m a b r u z d a m i p r a w os k r

bagnet (nys. 166). Tulejka na przednim końcu ma podstawę musz-ki. Osada bagnetu mo dwa ramiona z otworami na oś bagnetu. Ramiona osady bagnetu na końcach mają skośne występy:

- dolne - do zamocowania wspornika ruchowego przy położeniu marszowym;

- górne - do podnoszenia wspornika ruchowego przy osadza-niu bagnetu w położenie bojowe.

186. Komora nabojowa (rys. 145) służy do pomieszczenia naboju. Wewnątrz komora :ta bojowa ma skos dla umożliwienia ruchu pazurowi wyciągu podczas otwierania i zamykania zamka: prze-wód w kształcie łuski dla pomieszczenia naboju; s t o że k przejściowy służący do łatwiejszego wprowadzenia pocisku w ruch przez gazy prochowe.

Na zewnątrz komora nabojowa ma g w i n t dla połączenia z ko-morą zamkową.

Ponadto na komorze nabojowej wybite są: numer, cecha fabrycz-na i rok wykonania.

187. Komora zamkowa (rys. 146) służy do pomie~zczenia zamka. Do niej przymocowane są: rozdzielacz, wyrzut'lik, magazynek

z urządzeniem donoszącym i urządzenie spustowe. Komora zamkowa z zewnątrz ma: a) górny w l a z n a b oj o wy do ładowania nabojów i do

pomieszczenia grzbietu trzonu zamkowego; właz ma: w przedniej c:zę.ści skos, a w tylnej oporę zamka; sk03 ulotwio otwieranie zomka, a po oporze zamka ślizga się skos tylnej części grzbietu zamkowego, w początkowym momencie obracania trzonu zamkowego podczas zamykania;

b) w k l a d do wstawiania łódki z nabojami; wkład tworzą trzy wycięcia -jedno z prawej strony i dwa z lewej; wycięcie przednie z lewej strony jest płytkie i szerokie - służy do bocznej ścianl

!

=r:nt O e =:: 1 ~l

Rys. 144. Lufa z komorą nabojową i zamkową: l - przewód gwintowany; 2 - komora nabojowa; 3 - podstawa muszki; 4 - podstawa celownika;

5 - komora zamkowa

2

Rys. 145. Komora nabojowa: l -skos; 2 - przewód w kształcie łu

ski; 3 - stożek przejściowy; 4- gwint

\

; G

Rys. 146. Komora zamkowa: l -górny właz nabojowy; 2 - skos; 3 - wkład; 4 - górne wodzidło; 5 - ogon; 6 - czop oporowy; 7 -

ucho; B - gwint

i) o t w ó r do urządzenia spustowego z oparciami do spustu przy cdciąganiu zamka;

j) wy c i ę c i e do skrzydła wyrzutnika; k) g n i a z d o do stopki rozdzielacza z gwintowanym otworem

c!o jego wkrętu. Komora zamkowa wewnątrz ma : a) p r z e w ód do pomieszczenia zomka; b) g w i n t do nakrqcania komory zamkowej na tylną część lufy; c) d w a p o d l u ż. n e i j e d n o p i e r ś c i e n i o w e w y ż l o-

b i c n i e, w które wchodzą rygle tłoka zaporowego podczas prze-suwania i obracania zamka (tylne ścianki wyżłobienia pierścieniowegolworzą opory ryglowe);

d) wyż l o b i e n i e do przejścia wyciągu w czasie podawania i obracania zamka;

e) wślizg i do kierowania naboi z pudelka magazynka do komory nabojowej;

f) przy t r z y my w a c z (występ z prawej strony ścianki włazu nabojowego) wspólnie z rozdzielaczem-wyrzutnikiem utrzymuje kolejny nabój podany z magazynka do komory zamkowej przed wyskcczeniem do góry;

g) d o l n e w o d z i d l o do nadania łqcznikowi kierunku ruchu l do przejścia rygla tłoka zaporowego;

h) w y i l o b i e n i e (z prawej strony !?Od wkładem) do przej-ścia k:yz lu~ek przy ładowaniu naboi t łódka.

188. Rozdzielacz-wyrzutnik llol uiy do oddzielania poszczególnych naboi donoszonych z pudełka magazynku do komory zamkowej i do wyrzvcunio łusek (nabojów) wyciąganych przez wyciąg z komory nabojowej.

Rozdzielacz-wyrzu tnik (rys. 147) składa się z rozdz i el a c z a z z~bcm rozdzielczym i z wyr z u t n i k a z zqbem wyrzucającym.

o

Rys. 1~7. Rozdziclacz·wyrzutnik: o) rozdzielacz-wyrzutnik; b) rozdzielacz: 1 -lł lOpka: Z -otwór cJo w1tr

P od s t a w a c e l o wnika ma dwa grzbiety krzywiznowe. Na przednim końcu są uszka z otworem do osi ramienia celownika na tylnym końcu - gniazdo do umocowania sprężyny ramienia celow-nika.

R o m i ę c e l o w n i k a (rys. 150) jest osadzone stopką na osi w uszkach podstawy celownika i obraca się na ńiej. Na tylnym końcu znajduje się krawędź ze szczerbiną do celowania.

/ l

.- --· Rys. 149. Celownik: 1 - podstawa celowni· ka; Z - ramię c-e-low-

nika: 3 - suwak

Ra:ni~ celownika ma podzia łkę liczbową od 1-10, .nnaczającą odległość w setkach metrów; z prawej strony są liczby parzyste,

r--

9 y_ ~ 8 1_ t l'-~ .J . ~ ;:: =.

L p l li: . J

llys. 150. llamię celownika z. su-

wAkiem

z lewej - nieparzystej. Na obu bokach ramienia celownika są nacięcia do zacisków suwaka.

S u w a k c e l o w n i k a jest nasunięty na ramie celownika i utrzymuje się w nadanym po-łożeniu za pomocą zacisków (rys. 151). Każdy zacisk ma sprężynę i ząb zacisku, którym zaska-kuje w nacięcia na bokach ramienia celowni-ka .

S p r ę ż y n a ramienia celownika, tylnym końcem jest umocowana w gnieidzie podstawy ce" ławnika, a przednim opiera się o stopkę ramie-nia celownika, utrzymując rami

e) s koś n e w y ż l o b i e n i e do przejścia zęba wyrz':'cające~o rozdzielacza-wyrzutnika przy podluznych ruchach zamka 1 do wci-skania go przy zamykaniu zamka; .

f) r o w e k (na tylnym ścięciu lrzona zamkowego), w który wchodzi występ napinacza kurka i przez to utrzymuje kurek przed samowolnym obrotem, przy odciągnięlym zamku do tylu;

I Ryo. 151. Trzon zamkowy:

1 - grzbiet; 2 - rączka zamkowa; 3 - wycit::eie do występu pierście·

nia łącznika; 4 - ześlizg kurka

g) z e ś l i z g, po którym podczas otwierania zamka ślizga s!ę kurek i przez co wraz z iglicą cofa się do tylu, az do zaczep1ema zaczepem kurkowym; · .

h) wy c i ę c i e do przejścia bezpiecznika {występu zabezpie-czającego) kur ka; .

i) g n i a z d o b c z p i e c z n i k a, w które wchodzi bezpiecznik w czasie zabezpieczania;

j) przewód i g.l i c z n y dwuśrednicowy o większej ś~ednicy - do pomieszczenia sprężyny igli~znej i rurki łączruka. o mniejszej - do przejścia iglicy; występ pierścieniowy, wynika-jący z różnicy średnic, jest oporą sprężyny iglicznej .

194. Tłok zaporowy {rys. 155) służy do zaryglowania pr zewodu lufy.

Ma on: a) c z ó l k o do pomieszczenia dna łuski;

·~ Rys. 155. Tłok zaporowy : 1- czop; 2 - rygle ..

b) d w a ryg l c z a p o r o w e, które przy zaryglowanym zam-ku przylegają swoimi tylnymi ścięciami do ścian opór ryglowych w komorze zamkowej 1 wylrzymujq ciśuienie gazów prochowych na zamek przy strzale;

c) c z o p do połączenia tłoka zaporowego z trzonem zamkowr! wcho:lzi on w swe gniazdo w grzbiecie trzonu zamkowego, dz•ęk• czemu tłok zaporowy obraca się razem z trzonem zamkowym;

d) r·o w e k p oprze c z n y do dna czopa łącznika;

154

e) r o w e k podłużny do przejścia zęba wyrzucającego rozdzie-lacza-wyrzutnika przy podłużnych ruchach zamka jak również do przejścia czopa łącznika;

f) g n i a z d o wy c i ą g u , w którym umieszczony jes t wyciąg; g) przewód o trzech średnicach: - mniejszy- do grotu iglicmego, - średni - do przedniej części iglicy, - większy- do przedniego końca rurki łącznika. 195. Wyc\ąg {rys. 156) służy do w;yciągania łusek (naboi) z ko-

mory nabojowej. Ma o n p a z u r, którym uchwytuje za kryzę łuski i s t o p k ę do umocowania wyciągu w jego gnieździe w tłoku zaporowym.

196. Kurek {rys. 157) służy do napinania iglicy i zabezpieczenia karabinka.

Kurek ma: a) gr z b i e t do nadania kurkowi kierunku r uchu w gó7nym

wodzidle komory zamkowej;

; l l

eJ R.,Y:s. 1~0. Wyt:;iąg: I - pazur;

· 2- stopka

J~· 2

.,

Ry.s. I:j7. Kurek : 1 - grzbiet; 2 - U\ b kurka; 3 - uchwyt

b) b e z p i e c z n i k (występ zabezpieczający pod gr zbietem kur-ka)" do zabezpieczenia karabinka;

c) n a p i n a c z do cofnięcia kurka przy otwieraniu zamka; ma on występ, uniemożliwiający Simowolne obracanie się kurka przy odciągniętym zamku do tylu;

d) z ą b k u r k a z rowkami do widełek łącznika, któr.y służy do zaczepienia o zaczep kur kowy;

e) u c h wy t k u r k a do napinania iglicy {bez otwierania zam-ka) i do zabezpieczenia; uchwył kurka jest radełkowany dla dogod-niejszego ujmowania go palcami i ma rysy do sprawdzenia dokładności wkręcenia iglicy;

f) g n i a z d o i g l i c y w przednie.i części jest gładkie, a z tyl -nej - gwintowane, do wkręcania iglicy.

197. Iglica {rys. !58) w przedniej części ma gr o t do zbijania spłonki naboju i p i er ście ń oporowy do sprężyny iglicznej. Pierśc i e ń oporowy dzieli iglic

z gwintem do nakręcania kurka. Na tylnym zakończeniu" (plasku) żerdzi iglicy znajduje się rys a u s t a w c z a do sprawdzenia prawidlowości połączenia iglicy z kurkiem.

l

~~======~=========c~==~~~ l

Rys. 158. Iglica: l - żerdź; 2 - pledcleń oporow)'; 3 - przednia cz~ść; 4 - grot

198. Sprężyna igliczna (rys. 159) nadaje szybki ruch iglicy ko-nieczny do silnego uderzenia grotem w spłonkę. Nakłada się ją na żerdź iglicy.

Rys. 159. Spr~tyr.a Igliczna

199. J:.ącznik (rys. 160) łączy tłok zaporowy z trzonem zamko-wym i utnymuje zamek w komorze zamkowej przy odciąganiu go do tylu.

Lącznik ma: a) c z o p, który wchodzi w rowek tłoka za porowego łączy go

z łącznikiem;

Rys. 160. Lącznik: l - pierśclerl z wyst~pom l rurką; 2- czop; 3- widelki

b) p i e r ś c i e ń l ą c z n i k a z występem i rurką; przednia część rurki wchodzi do przewodu tłoka zaporowego, tylna zaś do przewodu trzona zamkowego; przewód r u r ki służy do przej-ścia przedniej iglicy; tylna część tego przewodu - owalna, odpo-wiada kształtem przedniej części iglicy i uniemożliwia jej obracanie się ; występ p i er ś c i e n i a lącznika wchodzi w wycięcie w grzbiecie trzonu zamkowego i zespala z nim łącznik; z lewej strony pierścienia łącznika jest wycięcie do przejścia rozdzielacza-wyrzutnika przy podłużnych ruchach zamka;

c) w i d e l k i, w które wchodzi ząb kurka swoimi rowkami; d) wyż l o" b i e n i e (w dolnej części łącznika) do przejścia za-

czepu zamkowego spustu, który opierając sit: o zakończenie tego · wyżłobienia, ogranicza ruch zamka do tylu i zabezpiecza go przed wypadnięciem z komory zamkowej;

156

e) skos (na lewej górnej krawędzi łącznika) - do skrzydła rozdzielacza-wyrzutnika.

200. Magazynek służy do pomieszczenia 4 naboi i urządtenia donoszącego. Składa się on z pudełka (rys. 161) i wieczka z urządzeniem donoszącym (rys. 162).

Rys. 161 . Pudcłko magazynka: l -kabłąk; 2- ścianki; 3 - osada pu-

delka

Rys. 162. Wieczko pudelka z urządzeniem donosz.qcym: 1 - wieczko; Z - zawJasa wieczka; 3 - unądze-

nle donoszące

Pudełko składa się z dwóch bocznych ścianek, osady i kabłąka spustowego.

S c i a n k i połączone są na stale z osadą pudełka i kabłąkiem, w lewej ściance jest wy c i ę c i c do zęba rozdzielacza-wyrzutnika.

O s a d a p u d e l k a swym •.vystt:pem wchodzi w przednią czc;ść włazu nabojowego komory zamkowej; ma ona o twory do: wiecz-kA fllll"lelka, przedniego wknttu Uiówncuo i osi wieczka.

K a b l ą k chroni język spus:owy przed przypadkowym naciśnic:ciem. Ma on: występ, którym wstawia się go w tylną część dolnego włazu nabojowego komory zamltowej, g n i a z d o do za-trzasku, w y c i ę c i e do wicczka pudelku, w y c i ę c i e do spustu l g n i a z d o g w i n t o w a n c do tylnego wkrętu głównego.

201. Wieczko pudelka (rys. 162) zamyka pudełko od spodu; do niego przytwierdzone jest urządzenie donoszące.

Wieczko pudełka ma: a) wy c i ę c i e, do nakładania na oś wieczka; b) p r ze c i ę c i e, w które wstawia się ramię donośnika; c) o t w 6 r do osi ramienia donośnika ; d) oporę ograniczającą podnoszenie sic: ramienia donośnila donośnika;

t) o t w 6 r do wkrętu sprt:żyny ramienia donośnika;

g) o t w 6 r do przejścia zatr.asku; h) g n i a z d o do główki zatrzasku;

l) wyżłob ieni e do zęba zatrzasku.

157

202. Zatrzask wiettka (rys. 163) służy do zamykania wieczka. Ma on: a) s t o p k ~; z otworem do wkrętu zatrzasku, który przymoco-

wuje za trzask do kabłąka;

c) w k l a d k i (lub nakładki) mieszczące się w otworach do pasa (rys. 170);

d) w k r ę ty g l ów n e (przedni - krótki, tylny - długi) do połączenia magazynka i komory zamkowej z łożem (rys. 171));

Rys. 170. Rys. 171. Rys. 172. Nakładka do pasa Wkr~ty głćwne Trzewik kolby

e) trze w i k kol by (rys. 172) z dwoma wkrętami;

O s k u w k a l o ż a (rys. 173) z wkrc:tem;

Rys. 173. Rys. 111. Rys. 175. Skuwka łoża Sworzeń oporowy Osada wycioru

g) s w orz c ń o p o rowy (rys. 174) do wzmocnienia loża i do oparcia czopa oporowego lufy wraz z komorą zamkową przy strzale;

h) o s a d a wy c i o r u (rys. 175) do wkręcenia wycioru.

PRZYBORY DO K.ARI\BINKA

20t . nn karabinka należą nastc:pujące przybory: l) P r z c c i er a c z (rys. 176) do czyszczenia

przewodu lufy i komory nabojowej.

Rys. 178. Przecleracz

160

smarowania

2) W k r ę t a k (rys. 177) do rozkładania i składania karabinka. Wkrętak ma na boku cztery wycięcia: trzy przednie do sprawdzenia wystawania grotu iglicznego z czółka tłoka zaporowego i czwarte szersze - do obrotu iglicy przy składaniu zamka i do umocowania przecieracza na wyciorze.

3) O c h r a n i a c z wy l o t u chroni przewód lufy przed rozka-librowaniem i wylot lufy przed zbijaniem przy czyszczeniu kara-binka (rys. 178).

4) Prze ty c z k a sł uży do dogodnego trzymania wycioru przy czy~zczeniu i smarowaniu Ju!y. I'rzetyczkę wkłada się w otwór główki wycioru.

5) O l e j ark a dwuwylotowa (rys. 179) ma dwa przedziały: w jednym przedziale mieści SiG smar, w drugim - plyn do czysz-czenia.

6) P a s służy do noszenia karabinka; w celu przymocowania pasa do karabinka służą dwie sprzączki lub troczki i klamra do pr:tedlużania lub skracania pasa.

Rys. 177. Wkr~tak metalowy

Ryo. 178. Ochreniacz wylotu

Rys. 179. Olejarka

UWAGA: l. Zezwala się na użycie do karabinka r6wniei przyborów innego wzoru.

2. Zamiast dwuwylotowej olejarki, mote być utywana jednowylotowa, kt6rq napełnia sic: smarem karabinowym.

NI\BOJ BOJOWY

210. Nabój bojowy (rys. 180) składa siG z pocisku, łuski, splonki i ładunku prochowego.

P o c isk (wz. 1908) składa się z rdzenia ołowianego wprasowa-nego w płaszcz stalowy. Pocisk jest osadzony w szyjce łuski. Łuska służy do umieszczenia ładunku prochowego oraz połą

czenia wszystkich części składowych naboju. Z przodu łusk~ ma szyjkę do osadzenia pocisku, u dołu dno z kryzą do wyciągania jej z komory nabojowej pazurem wyciągu. Dno łusk i ma gniazdo do spłonki, kowadełko i dwa o t w o r y z a p a l o w e do przejścia plomieni ze spłonki do ładunku prochowego. H - JnłlrukcJa - Broń s trzelecka

161

S p l o n k a służy do zapalania ł~dunku prochowego w naboju, w niej się mieści masa zapłonowa przykryta cynfolią w kształc;ie krążka.

t. a d u n e k p r o c h o w y (proch bezdymny) wypełnia prawie całą łuskę.

p o c i s k prze c i w p a n cer n y składa się z płaszcza i ołowianej koszulki, do której wprasowany jest rdzeń stalowy.

Rys. 180. Nabój bojo-wy: 1- po-cisk; 2 -łuska; 3 -spłonka;

4 - ładunek procho-

wy Rys. 181. Naboje w łódce

Przednia część pocisku pomalowa:~a jest na kolor czarny. P o c isk s m u g o wy składa się z płaszcza, rdzenia ołowiąnego

umieszczonego w części przedniej płaszcza i wprasowanej masy świetlnej w części tylnej. Przednia część pocisku pomalowana jest na kolor zielony.

211. ł:..ódka (rys. 181) służy do pomieszczenia 5 nabojów; ma ona wodzidło do kryzy łuski i łapki do utrzymania nabojów przed wy-padnięciem. W łódkach nowego typu naboje utrzymują się za po-mocą zagiętych boków łódki.

ROZDZIAŁ rJ1

DZIAł:..ANIE CZĘSCI I URZĄDZ~ KARABINKA

POWZENIE CZĘSCI PRZED LADOWANIEM

212. Cz~;ści i urządzenia karabinka przed ladowaniem znajdują się w następującym położeniu:

l) Trzon zamkowy szczelnie przylega do dolnej ścianki górnego wlaZ"J bojowego komory zam kowej.

102

2) Rygle tłoka zaporowego znajdują się za oporami ryglowymi komory zamkowej i zaryglowują komorę nabojową.

3) Iglica znajduje się w przednim polo7.eniu, a grot igliczny wystaje z przewodu tłoka zaporowego.

4) Sprężyna igliczna przednim końccm opiera się o pierścień oporowy iglicy, a tylnym - o oporę w przewodzie iglicznym trzonu zamkowego i jest w najmniejszym napięciu.

5) Grzbiet kurka znajduje się w górnym wodzidle komory :am-kowej; napinacz mieści się na ześlizgu w trzonie zamkowym, ząb kurka znajduje siq w wid

pierśdenia oporowego iglicy cofajl(cej się wraz z kurkiem, a zaczep kurkowy wychodzi spod zęba kurka i podnosi się w górę aż do oporu·o ściankę komory zamkowej;

d) rozdzielacz-wyrzutnik swym skrzydłem wchodzi w głębszą część skośnego wyżłobienia trzona zamkowego i pod naciskiem swej sprężyny wysuwa się z wycięcia komory zamkowej, przy czym ząb rozdzielczy wchodzi do wnętrza magazynka.

Pny ruchu zamka do tyłu zaczep zamkowy spustu znajduje się w wyżłobieniu łącznika, zatrzymuje ruch zamka i utrzymuje · go w komorze zamkowej.

Pny ładowaniu naboi do magazynka:

a) ząb wyrzutnika (skrzydło) pod naciskiem nabojów wciska ząb rozdzielczy w wycięcie w komorze zamkowej i przepuściwszy czwarty nabój opiera się o niego z góry; piąty nabój pozostaje we włazie nabojowym komory zamkowej, gdyż utrzymuje go ':'fyrzu,t-nik z lewej strony, a przytrzymywacz w komorze zamkowej -z prawej strony;

b) urządzenie donoszące zostaje ściśnięte, a sprężyny jego znaj-dują się w największym napięciu.

Pny ruchu zamka do przodu:

a) zamek swoim tłokiem z·aporowyrn podaje nabój do kornory nabojowej;

b) rygle tłoka zaporowego wchodzą w podłużne wyżłobienia komory zamkowej.

Przy obrocie rączki zamkowej w prawo:

a) kurek zaczepiając swoim zębem o zaczep kurkowy zatrzymuje się i utrzymuje iglicę w tylnym położeniu; pozostale części zamka posuwają się w dalszym ciągu do przo(iu, gdyż grzbiet trzonu zamkowego swoim tylnym skosem ześlizguje się po oporze zamka kornory zamkowej i posuwa się do przodu;

b) tłok zaporowy zostaje obrócony grzbietem trzona zamkowego, a rygle tłoka zaporowego zachodzą za opory ryglowe w komorze zarnj

ROZDZIAŁ IV

ROZKLADANI E I SKŁADANIE KARABINKA

· ZASADY OGOLNE

217. Karabinek rozkłada się do czyszczenia, smarowania i prze-glądu. Częste rozkladanie nie jest wskazane, gdyż przyspiesza zutycie części; szkul.,tLit: w rozkładaniu i składaniu. przeprowodzo się na karabinkach specjalnie do tego celu przeznaczonych (ćwiczebr.ych).

218. Przy rozkładaniu i składaniu karabinka należy przestrzegać nast

e) lewą ręką nałożyć tłok zaporowy na rurkę lącznika i prze-kręcić go w prawo do oporu;

O prawą ręką włożyć iglicę do r~rki lącznika tak, aby widelki jego weszły w rowki zc:ba kurka, a czop tłoka zaporowego - w swe gniuzdo w grzbiecie trzonu zamkowego; sprawdzić wycięciem wkrętaka wystawanie grotu iglicznego (rys. 186); grot igliczny powinien mieścić si

b) drewienkiem (zapałką) wypchnąć oś spustu; c) odłączyć od lufy spust z zaczepem kurkowym, d) odłączyć zaczep kurkowy od spustu. 6) O d l ą c z y ć r o z d z i c l a c z - w y r z u t n i k (zezwala się

tylko dowódccm-od dowódcy plutonu wzwyż); a) włożyć trzon zamkowy do konory zamkowej, przesunąć do

przodu i przekręcić w prawo tak, by wyrzutnik wyszedł z wycięcia w komorze zamkowej; •

b) polożyć lufc: komorą zamkową od siebie, a rozdzielaczem-wy-autniklem w górę. ująć komorę uunkową lewą ręką i wykrc;

UWAGA : Jeśli łote napęczniało od wllgcx:l l bączki nie doehodzq n a swoje mlejsrc naleiy porostawić je w takim mltjscu, w którym będą śdśle przyle-Ciły do łota, Jeśli natomiast łoie wyschło, to bączek przedni przesun'lć dalej od spr kończeniu sklndnnia karabinka na l ~;>ży sprawdzić działanie

wszystkich jego urządzeń.

ROZDZIAł. V

PRZEGLĄD KARABINKA

ZASADY OGOLNE

224. Okresowy przegląd karabinków w stanie złożonym i rozło-7.nnym przeprowadzają dowódcy w ustalonych terminach, a stopień ich rozkładania określa przeglądający.

225. Jednocześnie z przeglądem karabinków przeprowadza si

li) Czy wieczko pudelka prawidłowo łączy się z zębem zatrza-sku; w celu sprawdzenia otworzyć i zamknąć wieczko; naciskając na zamknięte wieczko sprawdzić, CZ'J zbytnio nie rusza się.

12) Czy jest szczelina między m agazynkiem a komorą zamkową w celu sprawdzenia otworzyć wieczko pudelka i popatrzeć z góry przez komorę zamkową szczelina powinna wynosić od l-2,5 mm.

13) Czy ramie: celownika nie jest zgi

Z a dr a śnię c i a - widoczne w postaci rysek metalu. Z a o k r ą g l e n i a k r a w ę d z i p ó l - szczególnie widoczne

na lewych krawędziach pól.

Rozdęci e - widoczne w przewodzie lufy w postaci poprzecz-nego pierścienia całkowilego lub przc:ywancgo.

Przy przeglądzie komory nabojowej sprawdzić, czy nie jest ona zbita przy wylocie; w razie zbicia zbadać stopień uszkodzenia nabo-jem; w celu sprawdzenia włożyć do komory nabojowej nabój szkol-ny (bez skazy), zamknąć i następnie otworzyć zamek - na naboju

· nic powinno być zbić ani zadr. W czasie przeglądu szczególną uwagę należy zwracać na prze-

wody luf ty.ch karabinków, w których uprzednio była wyk ryto rdza lub zauważono inne uszkodzenia. ·

230. Kończąc przegląd karabinka w stanie złożonym należy sprawdzić, czy prawidłowo zostały wkręcone wkręty główne: przed-ni i tylny. Nadmierne wkr~enie przedniego wkrętu głównego może spowodować rozlumienie osady pudelka magazynka w połączeniu z jego ściankami, szczególnie jeśli pudełko górnym brzegiem opiera się od dołu o komorę zamkową.

231. Po zakończeniu przeglądu karabinka należy sprawdzić przy-bory, zwracając szczególną uwagę na stan wycioru, ochraniacza wylotu i przc::cicrncza; oprócz tego naleźy :sprawdzić stan wszyst-kich przedmiotów służących do czyszczenia.

PRZEGLĄD KAilABINKA W STANIE llOZŁOZONYM

232. Przeglądając karabinek w stanic rozłożonym należy szc~egółowo przejrzeć poszczególne jego części i sprawdzić, czy nie ma na nich rdzy, brudu, pęknięć, wykruszeń, zadr, zbić zerwanego gwintu oraz innych uszkodzeń.

Przy przeglądzie poszczególnych zespołów karabinka r>.ależy sprawdzić według następujących zasad:

2:\:l. Lufę z komorą zamkową:

l) Stan rozdzielacza-wyrzutnika oraz prawidłowość dokr~~enia jego wkrtrzeJccka

177

PRZEGLĄD l OBCIIODZENIE SIĘ Z NABOJMII B OJOWYMI

237. Po otrzymaniu nabojów bojowych żołnierz obowiązany jest przejrzeć je i sprawdzić; czy są czyste i nie uszkodzone, czy na nich nie ma zielonego osadu, czy spłonka nie jest osadzona za głęboko, czy pocisk nie rusza się w szyjce łuski oraz czy łódka nie jest uszkodzona.

238. Po przejrzeniu nabojów żołnierz obowiązany jest wytrzeć je czystą szmatką lekko nasyconą smarem karabinow.ym i ułożyć je w łódkach w ładownicy. ·

239. Zołnierz obowiątany jest obchodzić się z nabojami ostrożnie. Strata nabojów bojowych uważana jest za przestępstwo.