ΕΤΗΣΙΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΑΙ: ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ:ΕΥΡΩ 50,00. ΚΥΠΡΟΥ: ΕΥΡΩ 90,00. ΕΥ-ΡΩΠΗΣ: ΕΥΡΩ 90,00. ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙΑΛΛΩΝ ΧΩΡΩΝ: ΕΥΡΩ 100,00. ΤΙΜΗΦΥΛΛΟΥ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ: ΕΥΡΩ 1,20

ΙΔΡΥΤΗΣ † Ἀρχιμ. Χαράλαμπος Δ. Βασιλόπουλος 27 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2015 Α´ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ Προκοπίου τοῦ Δεκαπολίτου τοῦ Ὁμολογητοῦ, Στεφάνου ὁσίου, Λεάνδρου Ἐπισκόπου Σεβίλλης ΕΤΟΣ ΝΕ´ ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 2059

Ὁ «Ὀρθόδοξος Τύπος» ἀπεχαιρέτησε τὸν ἐκλεκτὸν Διευθυντὴν Συντάξεώς του

ΓΕΩΡΓIΟΥ ΖΕΡΒΟY «ΑIΩΝIΑ H ΜΝHΜΗ»

Ἐπικήδειος Προέδρουτῆς Π.Ο.Ε. κ. Κ. Σαμωνᾶ

Εἰς τὸν ὑπὸ τοῦ Κυρίου ἡμῶνἸησοῦ Χριστοῦ δοθέντα φυσικὸννόμον ὑπακούων, ἀπῆλθες τοῦ κό-σμου τούτου τὴν 17ην Φεβρουαρί-ου.

Ἤσουν μαχητικός, διακεκριμέ-νος δημοσιογράφος.

Ἡ λύπη μας αὐτὴν τὴν στιγμὴνεἶναι ἀπερίγραπτος. Τὸ μόνο ποὺμᾶς ἀνακουφίζει εἶναι ὅτι τώρα εὑρί-σκεσαι εἰς τὴν οὐράνιον μακαριότη-τα, εἰς τὴν ἀγκαλιὰν τοῦ Κυρίουμας, ποὺ τόσο πολὺ ἀγάπησες καὶπιστὰ ὑπηρέτησες καὶ κοντὰ εἰς τὸνΓέροντά μας Πατέρα Μᾶρκον.

Σὲ εὐχαριστοῦμε διά τὴν μεγάληνσου προσφορὰν εἰς τὸν «Ὀρθόδο-ξον Τύπον», τόσον ὅταν ἤσουν δί-πλα εἰς τὸν Πατέρα Μᾶρκον, ὅσονκαὶ μετὰ τὴν κοίμησίν του.

Ἡ Ὀρθοδοξία μας ἔχασε ἕνα Με-γάλον Ὁμολογητήν, ἡ Ἑλλάδα μαςἕνα γνήσιον Πατριώτην καὶ ὅλοιἐμεῖς ἕνα πραγματικὸν φίλον καὶἕνα ἀληθινὸν ἐν Χριστῷ ἀδελφόν.

Αἰωνία σου ἡ μνήμη, Καλὸ Παρά-δεισο Γιῶργο μας!

Ἐπικήδειοςπ. Γεωργίου Μεταλληνοῦ:

Παμφίλτατε Ἀδελφέ καί Συναγωνι-στά Γεώργιε,

Ἡ εἰς Κύριον ἐκδημία σου συνή-γαγε ὃλους μας, τήν σεβαστή Μη-τέρα σου, τούς συγγενεῖς καί φί-λους σου, καί ὃλους τούς συνεργά-τες καί συναγωνιστές σου, διά νά σέξεπροβοδίσουμε, ἀπευθύνοντάςσου τόν ὓστατο χαιρετισμό μας. Καίεἶναι γεγονός, ὃτι ἡ αἰφνίδια ἒξοδόςσου ἀπό τήν φθαρτότητα τοῦ κό-σμου μᾶς συνεκλόνισε, διότι πρίν

ἀπό λίγες ἡμέρες ἒδινες ἀκμαῖοςτόν ἀγώνα σου μέ δύναμη καίἐνθουσιασμό, μαχόμενος πάνταστίς ἐπάλξεις, ὃπως μᾶς εἶχες ἐπίπολλά ἒτη συνηθίσει. Ἰδιαίτεραὃμως ἡ εἲδηση τῆς κοιμήσεώς σουαἰφνιδίασε τά μέλη καί τούς φίλουςτῆς «Πανελληνίου ὈρθοδόξουἙνώσεως», γιά τήν ὁποία ὑπῆρξεςἐκλεκτός καί πολύτιμος συνεργά-της. Καί ἒλαχε στήν ταπεινότητάμου ὁ κλῆρος νά σέ ἀποχαιρετήσωἐκ μέρους τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύ-που», πού τόσο ἀγάπησες, ὣστε νάταυτισθεῖς μέ τόν ἀγώνα του, μετέ-χοντας σʼ αὐτόν μέ ἡγετικό ρόλο ὡςΔιευθυντής του. Ἦταν ἀληθινήεὐλογία ὃτι ἐπέλεξες τήν ἒπαλξη

τῆς ἐφημερίδας μας, πού εἶναι ἀπότά λίγα ὀρθόδοξα παραδοσιακάἒντυπα, πού ἀγωνίζονται γιά τήνὀρθόδοξη πατερική συνέχεια σέἐποχή ἀρνήσεως τῆς πατερικότητοςμέσα στήν ὑστερία τοῦ Οἰκουμενι-σμοῦ καί τῆς «μεταπατερικῆς Θεο-λογίας» του. Ἀλλά καί ὡς συμπα-τριώτης σου Κερκυραῖος, θεωρῶ τι-μητική καί εὐλογημένη τήν ἐπιλογήμου νά σέ ἀποχαιρετήσω ἐκ μέρουςὃλων μας, παρακαλώντας τόν Προ-στάτη καί ἐμψυχωτή μας Ἃγιο καίΘαυματουργό Σπυρίδωνα νά εὒχε-ται πρός Κύριον γιά τήν ἀνάπαυσήσου «ἐν Χώρᾳ Ζώντων».

Ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ζοῦμετίς στιγμές αὐτές μέ συναισθήματα

χαρμολύπης, παρά τή γνώση τῆςαἰτίας τῆς παρουσίας τοῦ θανάτουστή ζωή τοῦ ἀνθρώπου.Ἡ λύπη μαςπηγάζει ἀπό τήν συνείδηση, ὃτι ὁθάνατος εἶναι τό τραγικότερο γεγο-νός στήν πορεία τοῦ κόσμου καί τῆςἀνθρωπότητος.Ὁ πρόσκαιρος χωρι-σμός τῆς ψυχῆς ἀπό τό σῶμα εἶναιτό ἒσχατο ἀπό τά ἀδιάβλητα πάθητοῦ ἀνθρώπου, πού μᾶς κληροδότη-σε ἡ πτώση, ἡ ἁμαρτία. Γνωρίζουμε,συνεπῶς, καί ὁμολογοῦμε, ὃτι ὁ Θε-ός δέν ἒπλασε τόν θάνατο, ἀλλά μό-νο τή ζωή. Γιʼ αὐτό εἶναι ὁ θάνατοςμυστήριο, καί αὐτό ὁμολογήσαμε σέἓνα ἀπό τά συναρπαστικά τροπάριατοῦ ἁγίου Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ,πού ψάλαμε πρίν ἀπό λίγο: «Ὤ τοῦθαύματος! Τί τό περί ἡμᾶς τοῦτογέγονε μυστήριον; Πῶς παρεδόθη-μεν τῇ φθορᾷ καί συνεζεύχθημεντῷ θανάτῳ;». Γιʼ αὐτό θρηνοῦμε οἱΧριστιανοί. Διότι «φθόνῳ διαβόλουεἰσῆλθε θάνατος εἰς τόν κόσμον»(Σοφ. Σολ. 2,24) καί «ἳνα μή τό κακόνἀθάνατον γένηται». Αἰσθανόμεθαὃμως συνάμα χαρά διά τήν ἐνΧριστῷ σωτηρία, διότι μέσα στόνθάνατο τοῦ Χριστοῦ μας ἐγκρύπτε-ται ἡ βεβαιότητα τῆς ἀναστάσεωςκαί σωτηρίας μας. Ἢδη ὁ ἀρχαῖοςποιητής μας Εὐριπίδης ἀντιμετώπι-σε μέ ἀμφιβολία τόν θάνατο, ὡς τέ-λος καί καταστροφή, ἀποδυναμώ-νοντας μέ τόν «σπερματικό του λό-γο» τήν τραγικότητα τοῦ θανάτου:

Κυριακήτῆς ὈρθοδοξίαςἙορτὴ τῆς Π.Ο.Ε.Τὴν Κυριακὴν 1ην Μαρτίου ἡ

Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὴν ἀνα-στήλωσιν τῶν Ἁγίων Εἰκόνων καὶτὸν θρίαμβον τῆς ὈρθοδόξουΠίστεως.

Εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν Ἁγίου Νε-κταρίου τῆς Π.Ο.Ε., Λεωφ. Θησέ-ως 25, Ν. Ἐρυθραία, θὰ τελεσθῆὌρθρος, Θεία Λειτουργία καὶ πε-ριφορὰ τῶν ἁγίων καὶ σεπτῶνΕἰκόνων ἀπὸ 7 - 10.30 π.μ.

Μετὰ τὸ κέρασμα θὰ ἀκολου-θήση ἡ καθιερωμένη τράπεζαἀγάπης.

Ὁ μακαριστὸς Ἀρχιμ. Χαρά-λαμπος Βασιλόπουλος εἶχε κα-θιερώσει τὴν ἑορτὴν τῆς Κυ-ριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας ὡςἑορτὴν τῆς Π.Ο.Ε. καὶ τοῦ«Ὀρθοδόξου Τύπου».

Εἴμεθα ὅλοι προσκεκλημένοι.

Η ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ

Τὴν 1ην Κυριακὴν τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρα-κοστῆς ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὴν ἀναστήλωσιν τῶνἉγίων Εἰκόνων καὶ τὸν θρίαμβον τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως.

«Πνεῦμα περιεργείας»Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

«Ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν»Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ οἱ ἄνθρωποι βλέπουν τούς ἀληθινούς χριστιανούςμέ περιφρόνηση καί συχνά τούς χλευάζουν, γιατί δέν εἶναι ὅμοιοίτους. Νομίζουν ὅτι ἔτσι μποροῦν νά δικαιολογήσουν τήν δική τουςἀπιστία καί νά ἡσυχάσουν τή συνείδησή τους.

Ἐκεῖνο ὅμως πού ἔχει ἐνδιαφέρον, εἶναι νά μάθουν οἱ χριστιανοίτόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο πρέπει νά ἀντιμετωπίζουν τούς χλευαστέςτους. Ὁ Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς συμβούλευε ὅτι στό χλευα-σμό πρέπει νά ἀπαντοῦμε μέ χαμόγελο. Ὁ χλευασμός τῶν κοσμικῶνπρός τούς χριστιανούς προέρχεται ἀπό τή μοχθηρή καρδιά τους, ἐνῶτό χαμόγελο τῶν χριστιανῶν ἀπό τήν ἔλλειψη κακίας. Ὁ χλευασμόςἁρμόζει στήν ἄγνοια, ἐνῶ στή γνώση ἁρμόζει τό χαμόγελο.

Ὁ χλευασμός κάνει πιό ἔντονη τήν προσευχή, ἀλλά «αὐξάνει καίτήν τιμή τῆς προσευχῆς μπροστά στόν αἰώνιο Δικαστή. Ἀφοῦ στόνΘεό εἶναι πιό ἀγαπητή ἡ προσευχή τῆς θαρραλέας ψυχῆς, περικυ-κλωμένης ἀπό τά βέλη τῆς κακίας, τοῦ μίσους, τοῦ φθόνου καί τοῦχλευασμοῦ. Ὅλα αὐτά τά βέλη ἔχουν ἀμβλυμένη τήν κορυφή καίαἰχμηρή τήν βάση, ὥστε ἀποκρούονται ἀπό αὐτή καί λαβώνουν τούςἴδιους τούς τοξότες».

Ὅταν ὁ χριστιανός εἶναι σταθερός στή ζωή του καί τηρεῖ τίς ἐντο-λές, χωρίς νά ἐπηρεάζεται ἀπό τούς χλευασμούς, σύντομα θά διαπι-στώσει ὅτι οἱ χλευασμοί τόν ὠφελοῦν, γιατί τόν ὠθοῦν γιά κάτι πε-ρισσότερο, δηλαδή γιά ἐνεργότερη προσευχή καί ἐντονότερο πνευ-ματικό ἀγώνα. Θά συμβεῖ ἀκόμα καί αὐτό πού δέν φανταζόταν. «Θάσταματήσει ὁ χλευασμός καί θά ἀρχίσει νά γίνεται συναίνεση καί θαυ-μασμός καί ἔπαινος».

Ὁ Χριστός εἶπε «ἀγαπᾶτε τούς ἐχθροὺς ὑμῶν» (Ματ. ε΄ 44), γιατίμᾶς κάνουν καλό χωρίς νά τό ξέρουν. Ὁ Ἅγιος Νικόλαος ἔλεγε: «Πι-κραίνοντάς μας καί στεναχωρώντας μας, ἀνάβουν τή φλόγα τοῦ θεϊ-κοῦ πυρός μέσα μας. Γαβγίζοντας πισώπλατα, ὅταν ἐμεῖς βαδίζουμεστόν ναό τοῦ Θεοῦ, μᾶς σπρώχνουν πιό κοντά στόν Θεό. Κάνοντάςμας τή γῆ πιό ἀνιαρή, μᾶς κάνουν τόν οὐρανό ἀκόμα πιό ἀγαπητό. Ἡπαγωνιά καί ὁ ἄνεμος δέν σκέφτονται τό καλό τοῦ δέντρου, ἀλλά, ἄνκαί ἄθελά τους, τοῦ κάνουν καλό. Ἔτσι συμβαίνει καί μέ τούςἐχθρούς μας».

Ἐκεῖνος πού θά πετύχει αὐτό, θά ἐλευθερωθεῖ κυριολεκτικά ἀπόπολλές δυσάρεστες καταστάσεις, πού τοῦ δημιουργοῦν γνωστοί καίἄγνωστοι ἄνθρωποι. Οἱ ποικίλες ἐπιθέσεις πού θά δέχεται θά τόν ἀφή-νουν ἀδιάφορο. Στήν περίπτωση ὅμως πού δέν ὑπάρχει πνευματικήζωή, παραμένει ἡ πικρία ἀπό τό χλευασμό καί ἡ ἀντιμετώπισή του εἶναισχεδόν ἀδύνατη.

Ἐάν ἡ περίοδος τοῦ Τριωδίουκαί τῆς Μεγάλης Τεσσαρα-κοστῆς εἶναι ἕνα ἀπέραντο καίπανώριο πνευματικό πέλαγος,τότε ἡ πυξίδα τοῦ ταξιδιοῦ, πούμέ ἀσφάλεια μᾶς προσανατολί-ζει, εἶναι ἡ ὑπέροχη καί γλυκύτα-τη προσευχή τοῦ ἁγίου Ἐφραίμτοῦ Σύρου, πού σχεδόν κάθε μέ-ρα ἀπαγγέλλεται: «Κύριε καί Δέ-σποτα τῆς ζωῆς μου, Πνεῦμαἀργίας, περιεργείας, φιλαρχίαςκαί ἀργολογίας μή μοι δῶς.Πνεῦμα δέ σωφροσύνης, ταπει-νοφροσύνης, ὑπομονῆς καί ἀγά-πης χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοιτοῦ ὁρᾶν τά ἐμά πταίσματα καίμή κατακρίνειν τόν ἀδελφόνμου. Ὅτι εὐλογητός εἶ, εἰς τούςαἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».

Κακίες καί ἀρετές σέ ἀντιπα-ράθεση. Ἀπαραίτητος ὁ ἀγώναςστόν μεταπτωτικό ἄνθρωπο.«Ἀγωνίζεσθε εἰσελθεῖν διά τῆςστενῆς πύλης», εἶπε ὁ Κύριος.Ἤ μένεις στό κακό καί χάνεσαιγιά πάντα, ἤ ἀγωνίζεσαι γιά τόβραβεῖο τῆς αἰώνιας βασιλείαςτοῦ Θεοῦ. Ἡ νίκη κερδίζεται μέἀγώνα.

Τά μπάζα τῶν σκουπιδιῶν πούκουβαλᾶμε μέσα μας δέν ἔχουντελειωμό. Τό σκουπίδι τῆς πε-ριέργειας εἶναι ἕνα ἀπ' τά πολύὕπουλα. Ἡ περιέργεια! Καί τίεἶναι περιέργεια; Ἑρμηνευτικά,ἡ λέξη σημαίνει: τήν ἔντονη ἐπι-θυμία νά γνωρίσει ὁ ἄνθρωποςκάτι πού τόν ἐνδιαφέρει. Ἀλλ᾽ἔχει καί τήν ἔννοια τοῦ ἀδιάκρι-του καί ἁμαρτωλοῦ - ἤ καίαἰσχροῦ - ἐνδιαφέροντος. Ἑπο-μένως ὑπάρχει καλή καί κακήπεριέργεια. Ἀπ᾽ αὐτή τήν κακήκαί ἁμαρτωλή περιέργεια ζητᾶμε

νά μᾶς ἀπαλλάξει ὁ Θεός.Πόσα ἠθικά ναυάγια ἔχουν γί-

νει στό διάστημα τῶν χρόνων!Πολύ γνωστή στήν ἱστορία τῆςΠαλαιᾶς Διαθήκης, ἡ περίπτωσητοῦ βασιλιᾶ καί προφήτη Δαβίδ,ὁ ὁποῖος ξέπεσε καί διπλά ἁμάρ-τησε, γιατί τόν πρόδωσαν τῆς πε-ριέργειας τά μάτια... Μονάχα ἡμετάνοια τόν ἔσωσε. Ἀποσύρθη-κε καί μέ συντριβή καρδιᾶςἔγραψε τόν 50ό ψαλμό τῆς «με-τανοίας».

Οἱ σύγχρονοι καί πολυποίκιλοιπειρασμοί τῆς αἰσχρῆς περιέρ-γειας, καταπολεμοῦν θρασύταταὅλους, πολύ δέ περισσότεροτούς χριστιανούς. Διότι ὁ διάβο-λος τούς ἀνθρώπους τοῦ «κό-σμου» καί τῆς ἁμαρτίας, τούςἔχει στά χέρια του. Εἶναι οἱαἰχμάλωτοί του καί δέν τούςφοβᾶται. Ὅλοι οἱ ἄλλοι κινδυ-νεύουμε ἀπ᾽ τήν περιέργεια... καίπροπάντων τῆς εἰκόνας, τῆς φω-τογραφίας τῆς τηλεόρασης, τοῦδιαδικτύου, τῶν ἐφημερίδων καίὅλων τῶν Μέσων Μαζικῆς Ἐνη-μέρωσης (Μ.Μ.Ε.).

«Πᾶσαν ἁγνίσωμεν αἴσθησιν»,λέγει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεο-λόγος. Καί προσθέτει: «Μηδένεἴδωλον πορνικόν ἐν ἡμῖν αὐτοῖςφέρωμεν ἐκ φιλοπόνου θέας καίπεριέργου».Ἡ περιέργεια νά μήμᾶς ὁδηγεῖ σέ εἰκόνες καί λογι-σμούς πορνικούς καί ἁμαρτω-λούς.

Καί μή ξεχνᾶμε τόν «μακαρι-σμό» τοῦ Κυρίου: «Μακάριοι οἱκαθαροί τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοί τόνΘεόν ὄψονται» (Ματθ. Ε΄ 8).

Μονάχα οἱ καθαροί στά μάτιακαί στήν καρδιά θά ἰδοῦν τόνΘεό.

Ὁ κατὰ τὴν 17ην Φεβρουαρίου ἀποβιώσας Διευθυντὴς Συντάξεως τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου» ΓεώργιοςΖερβὸς ἐκηδεύθη τὴν Παρασκευὴν 20ὴν Φεβρουαρίου. Ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία ἐψάλη εἰς τὸ Καθολι-κόν τοῦ Μετοχίου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγίστης Λαύρας «Ἄξιόν Ἐστι» εἰς τὴν Βαρυμπόμπην. Αὐτὴ ἦτοκαὶ ἡ ἐπιθυμία τοῦ ἐκλιπόντος, ἡ ὁποία ἔγινε προθύμως δεκτὴ ὑπὸ τοῦ ὑπευθύνου «Μετοχιαρίου», σε-βαστοῦ ἀντιοικουμενιστοῦ Ἱερομονάχου π. Εὐστρατίου, μετὰ τοῦ ὁποίου συνεδέετο πνευματικῶς.Εἰς τὴν Ἀκολουθίαν προεξῆρχον οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολῖται Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ καὶ Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶὨρωποῦ κ. Κύριλλος, μὲ τὴν συμμετοχὴν πολλῶν Ἱερέων, μεταξὺ τῶν ὁποίων οἱ Αἰδεσιμολογιώτατοι Πρωτ. καὶ Ὁμότι-μοι Καθηγηταί, π. Θεόδωρος Ζήσης καὶ π. Γεώργιος Μεταλληνός, ὁ Γ. Ἀρχιερ. Ἐπίτροπος Ἱ. Μ. Κηφισίας Πρωτ. π.Χρῖστος Κυριακόπουλος καὶ οἱ Πρωτ. π. Σαράντης Σαράντος καὶ π. Βασίλειος Βολουδάκης. Τὸν Ἀδελφὸν Γεώργιονἀπεχαιρέτησαν ἐκ μέρους τῆς «Πανελληνίου Ὀρθοδόξου Ἑνώσεως» ὁ Πρόεδρος αὐτῆς κ. Κωνσταντῖνος Σαμωνᾶς, ἐκμέρους τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου» ὁ π. Γεώργιος Μεταλληνός, ἐκ μέρους τῆς Ε.Σ.Η.Ε.Α. ἡ πρόεδρος κ. Μαρία Ἀντωνιά-δου καὶ ἐκ μέρους τῆς ἐφημερίδος «Ἐλεύθερος» (δὲν ἐκδίδεται πλέον) ὁ δημοσιογράφος κ. Μιχαὴλ Κωνσταντῆς. Ὅλοιοἱ ὁμιληταὶ ἐξῆραν τὴν χαρισματικὴν προσωπικότητα τοῦ ἐκλιπόντος, τὰς ἀρετάς ὑπὸ τῶν ὁποίων ἐκοσμεῖτο καὶ τὴν με-γάλην προσφοράν του εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν καὶ τὴν Ἑλληνικὴν Πατρίδα. Ἐν συνεχείᾳ δημοσιεύονται οἱ ἐπικήδειοι λόγοι.

ΙΔΟΥτίλένεοἱΠαπικοί. Ἰδοὺτὸἀπότοκοτῶνοἰκουμενιστικῶνἀτοπημάτωνστὸ Φανάρι. Μὲ θρασύτητα προτείνεται ἀπὸ Παπικούς, τὸ πρότυπο τῆς Συν-όδου τῆς Φλωρεντίας τοῦ ἔτους 1439.Στὸ τελευταῖο τεῦχος τοῦ Ἰησουίτικου Περιοδικοῦ «La Civiltá Cattolica» μὲ

θρασύτηταἀναφέρεταιὅτι«ὁΠάπαςΦραγκίσκος ἔχειλάβειμίαἀρχαίαφόρ-μουλα τῆς Ἕνωσης, ἡ ὁποία εἶχε ὑποστεῖ «κυρώσεις» τὸ ἔτος 1439, τὸ Συμ-βούλιο (Σύνοδος) τῆς Φλωρεντίας».

Σὲ κείμενο τοῦ Andrea Tornielli στὴ Vatican insider, ἡμερομηνίας 5 Φε-βρουαρίου 2015 ποὺ τιτλοφορεῖται «Τὸ Συμβούλιο (Σύνοδος) τῆς Φλωρεν-τίας, τὸ μοντέλο γιὰ ἑνότητα μεταξὺ Καθολικῶν καὶ Ὀρθοδόξων» (Il conciliodi Firenze, modello per l̓ unitá tra cattolici e ortodossi), σχολιάζεται εὐμενῶς ἡ“ἀνακάλυψη”τῆςφόρμουλαςγιὰ“ἕνωση”,ἀπὸτὸἸησουίτικοΠεριοδικὸ«LaCi-viltá Cattolica».

Χρησιμοποιήθηκε ὁ Ὅρος Συμβούλιο (Concilio), ἀντὶ τοῦ ὅρου Σύνοδος(Sinodo) γιατί πραγματικὰ ἔτσι ἦταν. Δὲν μπορεῖ νὰ θεωρηθεῖ ἡ οὕτω καλού-μενη Σύνοδος Φερράρας – Φλωρεντίας, ὡς κανονικὴ Σύνοδος, ἀλλὰ ἁπλὰσυνάντηση Ὀρθοδόξων μὲ τοὺς ἀποκοπέντες ἀπὸ τὴ Μία Ἁγία Ἐκκλησία,αἱρετικοὺς Παπικούς.

«Τὰ λόγια τοῦ Πάπα Φραγκίσκου τὸν περασμένο Νοέμβριο στὴν Κων-

Καταστροφικὴ λατρεία τὸ Ἰσλάμ,ἀσύμβατος μὲ τὴν ἔννοιαν

τῆς ἀνεξιθρησκίαςΤοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφείμ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 7ην ΣΕΛ.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 7ην ΣΕΛ.

Μίαν νέαν Φερράραν -Φλωρεντίαν ἐπιζητοῦν οἱ Παπικοί

Τοῦ Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

� Ἀσυμβίβαστος μέ τήν δια-φθοράν ὁ ἀείμνηστος Γεώρ-γιος Ζερβός. Τοῦ κ. Νικολά-ου Χ. Χαρακάκου. Σελ. 5.

� Ἡ θεία Λειτουργία. Τοῦ μακα-ριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου π.Μάρκου Κ. Μανώλη. Σελ. 4

� Λόγος κατηχητικός ἐπί τῇἐνάρξει τῆς Ἁγίας καί Μ. Τεσ-σαρακοστῆς. Βαρθολομαῖος:«Πρέπει νά εἰρηνεύῃ μέ τήνσυνείδησίν του ἕκαστος, διάτῆς μετανοίας». Σελ. 8

� Ἀντιδράσεις τῶν Πομάκωνεἰς δήλωσιν βουλευτοῦτοῦ ΣΥΡΙΖΑ. Σελ. 8.

ΣΗΜΕΡΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ «Ο.Τ.»

ΟΦΡΙΚΤΟΣ ἀποκεφαλισμὸς τῶν 21 Αἰγυπτίων Χριστιανῶν Κοπτῶνἀπὸ τοὺς σφαγεῖς τοῦ «Ἰσλαμικοῦ Κράτους» εἰς τὴν Λιβύην,ἤγειρε θύελλαν διαμαρτυριῶν ἀνὰ τὸν κόσμον, διά τὴν ἀπάν-θρωπον αὐτὴν ἀγριότητα καὶ θηριωδίαν. Δυστυχῶς, μόλις περάσουν αἱπρῶται ἐντυπώσεις τῆς στιγμῆς, θὰ ἠρεμήσουν καὶ πάλιν αἱ συνειδή-σεις, αἱ δὲ ἡγεσίαι τῶν «πολιτισμένων» ἐθνῶν θὰ ἐξακολουθήσουν νὰἀπρακτοῦν καὶ νὰ ἀφήνουν τὸ συνεχιζόμενον αὐτὸ ἀνθρωποκτόνονἔγκλημα νὰ ἐξελίσσεται καὶ νὰ γεμίζη μὲ τρόμον καὶ ἀνησυχίαν ὅλην τὴνΟἰκουμένην.

Ὁ θαρραλέος καὶ τολμηρὸς μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, ὁὁποῖος καὶ παλαιότερον μὲ καλῶς κατοχυρωμένα κείμενα προσεπάθησενὰ ἀφυπνίση συνειδήσεις καὶ νὰ παρουσιάση τὸν πολεμοχαρῆ καὶ βίαιονχαρακτῆρα τοῦ Ἰσλὰμ καὶ τοῦ Κορανίου, τὸ ὁποῖον ἀπερισκέπτως καὶ βλα-σφήμως ὡρισμένοι Χριστιανοὶ ἡγέται καὶ μάλιστα Ὀρθόδοξοι χαρακτηρί-ζουν ὡς «ἅγιον» καὶ τὸ προσφέρουν ὡς δῶρον, ἐξακολουθοῦν δὲ ἀφελῶςνὰ βαυκαλίζονται ὅτι οἱ Διαθρησκειακοὶ Διάλογοι θὰ ἁπαλύνουν τὴν μι-σανθρωπίαν του, ἐπανέρχεται λοιπὸν ἀξιεπαίνως ὁ ἐν λόγῳ Ἱεράρχης μὲνέον κείμενον, τὸ ὁποῖον ἔχει ὡς ἑξῆς:

«Τὸ φρικιαστικὸ βίντεο ποὺ ἀνηρτήθηκε στὸ twitter ἀπὸ τὸ «ἸσλαμικὸΚράτος» ποὺ δρᾶ στὴν πολύπαθη Λιβύη, τὴν ὁποίαν παρέδωσαν στὴν πα-ράνοια τοῦ Ἰσλαμικοῦ Φονταμενταλισμοῦ, οἱ λεγόμενοι Δυτικοὶ Σύμμα-χοι (Η.Π.Α., Γαλλία, Μεγάλη Βρεταννία), διά τῆς περιωνύμου «ἈραβικῆςἌνοιξης», μὲ τὸν ἀποκεφαλισμὸ 21 Αἰγυπτίων χριστιανῶν κοπτῶν, ποὺεἶχαν ἀπαχθεῖ ἀπὸ ὀργανώσεις τοῦ «Ἰσλαμικοῦ Κράτους» στὴν Λιβύηἔβαψε κόκκινη μὲ ἀθῷο ἀνθρώπινο αἷμα τὴν θάλασσα τῆς Μεσογείου καὶ

ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ«Τί προκοπὴ νὰ δοῦμε

μὲ ἀλειτούργητους ἄρχοντες;»

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 6ην ΣΕΛ.

Μὲ προφητικὸν σθένος καὶ πατερικὴν παρρησίαν ὁ κατὰ τὰ ἄλλα μειλί-χιος καὶ πρᾶος ἱεράρχης κ. Ἰερεμίας «τὰ ἔψαλεν» εἰς ἦχον βαρὺν εἰς τοὺςπολιτικοὺς ἄρχοντας, οἱ ὁποῖοι συνήθως δὲν ἐκκλησιάζονται, δὲν λειτουρ-γοῦνται, ἀλλὰ μεταβαίνουν εἰς τὴν ἐκκλησίαν μετὰ τὴν θ. Λειτουργίαν,ὅταν εἶναι ὑποχρεωμένοι νὰ παραστοῦν εἰς κάποιαν ἐθνικὴν ἐκδήλωσιν.Ἐπειδὴ μάλιστα καὶ αὐτὴ ἡ προσέλευσίς των μετὰ τὴν Λειτουργίαν ἔγινε μὲσημαντικὴν καθυστέρησιν «ξέσπασεν» ὁ σεβαστὸς ἱεράρχης καὶ δικαιολο-γημένως τοὺς ἐπέπληξεν ὡς ποιμὴν καὶ πνευματικὸς πατήρ, ἐπαινεθείς δι᾽αὐτὸ ὑπὸ τῶν ἐκκλησιαζομένων. Ἂν αὐτὴ ἡ γενναία στάσις τοῦ ἱεράρχουἸερεμίου ἐχαρακτήριζε τὸ σύνολον τῶν ἱεραρχῶν καὶ εἰδικῶς τοὺς κορυφαί-ους ἐξ αὐτῶν, ἡ κατάστασις, πολιτικὴ καὶ ἐκκλησιαστική, εἰς τὴν δύστηνονΧώραν μας θὰ ἦτο καλυτέρα.

Δημοσιεύομεν τὴν σχετικὴν εἰδησεογραφίαν ἀπὸ τὸν ἱστότοπον«Ἀκτῖνες» τῆς 23ης Φεβρουαρίου:

«Ἐπεισόδιο δημιούργησε σήμερα Κυριακή τῆς Τυρινῆς ὁ Μητροπολίτης

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 7ην ΣΕΛ.

ΠΠΑΑΡΡΕΕΜΜΒΒΑΑΣΣΕΕΙΙΣΣ ΠΠΙΙΣΣΤΤΕΕΩΩΣΣ ΚΚΑΑΙΙ ΖΖΩΩΗΗΣΣ

Ἡ ἀγάπη τοῦ Π. Β. Πάσχου γιὰτὴν ἰδιαίτερη πατρίδα του καὶ γιὰτοὺς Γέροντες τῆς ἐρήμουἐκφράζεται ποικιλότροπα στὰ λο-γοτεχνικὰ καὶ τὰ οἰκοδομητικὰτου ἔργα. Αὐτὸ ἰσχύει καὶ γιὰ τὸπαρὸν βιβλίο του, ὁ ὑπότιτλος τοῦὁποίου (Νέες καὶ παλιὲς περίεργεςἱστορίες) δὲν εἶναι τυχαῖος, ἀφοῦτὸ βιβλίο αὐτὸ περιέχει δύο συλ-λογές, τὴν πρώτη μὲ ὀκτὼ διηγή-ματα (Α´ Στὶς ἄκρες τοῦ κόσμου)καὶ τὴ δεύτερη μὲ τρεῖς διηγήσειςἀπὸ Γεροντικὰ (Β´ Ἁγία καὶ ἀγρίαἔρημος). Τὸ ὅλο ἔργο κλείεται μὲἘπίμετρο, ὅπου φιλοξενεῖται ἕνα

σύντομο κείμενο μὲ τίτλο «Ὁ με-γάλος παραλυτικός». Πρόκειταιγιὰ κήρυγμα ποὺ τὸ εἶχε γράψεικατ᾽ ἐντολήν τῆς ἈποστολικῆςΔιακονίας καὶ τὸ εἶχε στείλει στὸνΡαδιοφωνικὸ Σταθμὸ Βόλου γιὰτὴ θρησκευτική του ἐκπομπὴ(1954-1955).

Χῶρος ὅπου διαδραματίζονταιτὰ γεγονότα τῶν διηγημάτωνεἶναι ἡ Λευκοπηγή, ἡ πατρίδα τοῦσυγγραφέα, οἱ γύρω περιοχὲς καὶτὰ γειτονικὰ χωριά. Μόνο σὲ δύοδιηγήματα ἀλλάζουν οἱ τόποι καὶ ὁἀναγνώστης ὑποχρεώνεται νοερὰνὰ ταξιδεύσει στὴ Σαμαρίνα τῶν

Γρεβενῶν καὶ στὴ Σκουληκαριὰτῆς Ἄρτας.

Τὸ χρονικὸ πλαίσιο τῶν γεγονό-των περικλείεται στὴ δεκαετίατοῦ 1940, δηλαδὴ στὰ μαῦρα καὶμοιραῖα χρόνια τῆς Κατοχῆς καὶτοῦ ἐμφυλίου πολέμου.

Ὁ πυρήνας τῶν θεμάτων τῶνδιηγημάτων σὲ ἁδρὲς γραμμὲςἔχει ὡς ἕξης: 1) Οἱ τύψεις ἑνὸςἀεροπόρου τῆς Πολεμικῆς Ἀερο-πορίας γιὰ τὸ σκοτωμό, μὲ ἐκδι-κητικὴ μανία, ἑνὸς ἀντάρτη καὶγιὰ τὸ θάνατο ἑνὸς παιδιοῦ ἀπὸ τὰπυρομαχικὰ τοῦ ἐγκαταλειμμένουτου ἀεροπλάνου. 2) Ὕμνος γιὰ τὴλαϊκὴ ἰατρικὴ καὶ ἔκφραση εὐγνω-μοσύνης πρὸς τὴ γριὰ ἡρωίδα ποὺτὸν ἀπάλλαξε ἀπὸ τὸν ὑψηλὸ καὶἐπικίνδυνο πυρετό. 3) Ἐξύμνησητῆς ἀλληλεγγύης τῶν χωριανῶν,ποὺ ἐκφράζεται μὲ τὴ συμπαρά-στασή τους σὲ οἰκογένεια, ποὺἀντιμετώπιζε προβλήματα ἐπιβιώ-σεως. 4) Μικρότητες τῶν χω-ριανῶν τὴν περίοδο τῆς Κατοχῆς

καὶ τοῦ ἐμφυλίου πολέμου, ποὺὁδηγοῦν σὲ ἐπικίνδυνους τραυ-ματισμούς, παρεξηγήσεις - καὶ κι-νήσεις ἐκδικήσεως καὶ ἀντεκδική-σεως. 5) Ἀφιέρωση στὸ «σωτήριοδέντρο», ποὺ προστάτευσε τὸννεαρότατο Κώστα ἀπὸ τὰ ἄγριαθηρία καὶ ἀπὸ τὴν ἀγριότητα τῶνἀνθρώπων. 6) Οἱ περιπέτειες ἑνὸςστρατιώτη μὲ τοὺς τραυματι-σμούς του στὸ μέτωπο, τὸν καιρὸτοῦ ἐμφυλίου πολέμου, καὶ στὴνἐργατική του ἀπασχόληση, καθὼςκαὶ τὰ παράπονά του γιὰ τὴν ἀναλ-γησία τῆς γραφειοκρατίας. 7)Θαυματουργικὴ διάσωση ἑνὸς μι-κροῦ παιδιοῦ στὴ Σαμαρίνα. 8)Θαρραλέα στάση γυναίκας τῆςΣκουληκαριᾶς, γιὰ νὰ σώσει τὰπαιδιά της καὶ μία μεγάλη κοπέλαἀπὸ τὴν ἀγριότητα καὶ τὸ παιδο-μάζωμα τῶν ἀνταρτῶν, ὅταναὐτοὶ διανυκτέρευσαν στὸ χωριό,ἀλλὰ καὶ στὸ σπίτι της.

Οἱ τρεῖς διηγήσεις τοῦ Β´ μέ-ρους προέρχονται ἀπὸ Γεροντικά.Οἱ δύο πρῶτες μὲ τίτλους «Ἀσκη-

τικὰ παλαίσματα (στὸ Σινᾶ)» καὶ«Ἄχρι θανάτου!» προέρχονταιἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ συγγραφέα μας«Μέλι τὸ ἐκ πέτρας. Οἱ Γέροντεςτοῦ Σινᾶ. Μικρὸ Γεροντικὸ Β´»,[Ὀρθόδοξος Μαρτυρία, ἀρ. 32],ἐκδ. Ἀκρίτας, Ἀθήνα 1989, σσ. 93-101 καὶ 197-201 ἀντίστοιχα. Ἡ τρί-τη διήγηση μὲ τίτλο «Τρεῖς μονά-χοι αἰχμάλωτοι» ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦσυγγραφέα μας «Ἀγγελοτόκοςἔρημος», [Ὑμναγιολογικὰ κείμε-να-μελέτες-7], ἐκδ. «Ἁρμός», Ἀθή-να 2001, σσ. 95-102. Καὶ οἱ τρεῖςδιηγήσεις ἀποδοσμένες στὴ χαρι-τωμένη νεοελληνικὴ γλώσσα τοῦΠ. Β. Πάσχου εἶναι παλιὲς περίερ-γες ἱστορίες μὲ τὴν περιγραφὴτοῦ «ἀκατανόητου», γιὰ τὸν λογι-κοκρατούμενο ἄνθρωπο, ἀγώνατῶν μοναχῶν τῆς ἐρήμου τοῦΣινᾶ, μὲ τὸ σκότωμα γυναίκας καὶπαιδιῶν ἀπὸ τὸν μέλλοντα μοναχὸγιὰ ἀποφυγὴ τῆς αἰχμαλωσίαςτους ἀπὸ τοὺς μουσουλμάνουςΣαρακηνούς, καὶ μὲ τὴ διάσωσητῶν τριῶν αἰχμαλώτων μοναχῶν

μὲ τὶς θαυματουργικὲς ἐπεμβά-σεις τοῦ Θεοῦ κατόπιν προσευχῆς(παράλυση χεριῶν, θεραπεία τῶνπαραλυμένων χεριῶν, μεταβολὴθαλασσινοῦ νεροῦ σὲ πόσιμο).

Ὁ ἀναγνώστης τῶν ὀκτὼ διη-γημάτων τοῦ Π. Β. Πάσχουἀσφαλῶς θὰ ἐντυπωσιαστεῖ ἀπὸτὴν ἀναπαράσταση τῆς ζωῆς τοῦχωριοῦ μὲ τὶς θετικὲς καὶ ἀρνη-τικὲς πτυχές της, μὲ τὴν παρου-σίαση τῶν χαρακτήρων τῶνἡρῴων καὶ ἀντιηρώων, μὲ τὸλαϊκὸ λεξιλόγιο ποὺ διανθίζει τὰκείμενα καὶ ἰδιαίτερα μὲ τὴν ἄμε-ση καὶ ἔμμεση κριτικὴ ποὺ ἀσκεῖ ὁλογοτέχνης γιὰ τὸν ἐμφύλιο πό-λεμο, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὶς δύοπλευρὲς (στρατόπεδα) τοῦ ἐμφυ-λίου. Αὐτὴ τὴν ἐκφράζει μὲ κατη-γορηματικὸ τρόπο ὁ ἀεροπόρος,ποὺ ζητᾶ ἀπάντηση ἀπὸ τὸ συγ-γραφέα γιὰ ἀπαλλαγή ἀπὸ τὶς τύ-ψεις ποὺ τὸν βασάνιζαν: «Μὴ μοῦἀρχίσεις τὸ γνωστὸ τροπάρι, ὅτι ἡ

Πνευματικὴ ζωὴ καὶ τέχνηὙπό τοῦ κ. Δημητρίου Β. Γόνη, Ὁμοτ. Καθ. Ε.Κ.Π.Α

Π. Β. Πάσχου, Ὁ Ἁη-Γιώργης καὶ ὁ Γιώργης. Νέες καὶ πα-λιὲς περίεργες ἱστορίες, ἐκδ. Παρρησία, Ἀθήνα 2014, 116 σσ.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 2αν ΣΕΛ.

ΕΙΣ ΤΗΝ δημοσιογράφον κ. ΜαρίανΜπραουδάκη τῆς ἐφημερίδος «Παρα-σκήνιον» (14-2-2015) παρεχώρησε συνέν-τευξιν ὁ Μητροπολίτης Κυθήρων κ. Σεραφείμ,ἡ ὁποία ἐδημοσιεύθη εἰς τὸ εἰδικὸν ἔνθετον τῆςἐφημερίδος «Ὀρθοδοξία καὶ Ἑλλάδα».

Ἠρωτήθη ὁ Μητροπολίτης α) ἂν συμφωνῆμὲ τὸν χωρισμὸν Ἐκκλησίας - Κράτους β) μὲτὴν κατάργησιν τοῦ θρησκευτικοῦ ὅρκου γ) πῶςβλέπει τὸν Διάλογον Ὀρθοδόξων καὶ Ρωμαιοκα-θολικῶν δ) πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἀντιμετω-πισθῆ ὁ Ἰσλαμικὸς Φονταμενταλισμὸς ε) πῶς

βλέπει τὸ μέλλον τῆς Ἑλλάδος καὶ στ) ποῖαιεἶναι αἱ σημαντικώτεραι παρακαταθῆκαι τοῦἀειμνήστου Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου.

Ὁλόκληρος ἡ συνέντευξις ἔχει ὡς ἑξῆς:«Ἐρώτησις 1η : Θά σᾶς εὕρισκε σύμφωνο ἡ

ἰδέα νά προωθηθεῖ ὁ διαχωρισμός Κράτους -Ἐκκλησίας; Μπορεῖ κάτι τέτοιο νά ἐφαρμοστεῖἄμεσα;

Ἀπάντησις: Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, κα-τά κοινή ὁμολογία ἦταν καί εἶναι διαχρονικά ἡΜητέρα καί ἡ σώτειρα τοῦ Ὀρθοδόξου Ἑλλη-νικοῦ Γένους μας. Τό ἀναγέννησε καί τό ἀνόρ-θωσε πνευματικά ἐδῶ καί 20 αἰῶνες. Τό ἐστή-ριξε καί τό ἔσωσε σέ κάθε κρίσιμη περίστασι καίμάλιστα στά 400 δύσκολα χρόνια τῆς Τουρκο-

κρατίας. Τό σκέπασε μέ τή Χάρι τοῦ Χριστοῦ,τήν κραταιά σκέπη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκουτῆς Ἐλευθερώτριας καί τήν πρεσβεία τῶνἉγίων μας -ἀφοῦ ἡ Ἑλλάδα μας εἶναι «ἡ χώρατῶν Ἁγίων» - καί μάλιστα τῶν Ἁγίων Νεομαρτύ-ρων μας, πού ἀπετέλεσαν τό πνευματικό ἀνά-χωμα κατά τοῦ ἐξισλαμισμοῦ. Κορωνίδα τῶν

Συνταγμάτων τοῦ Ἔθνους μας ἀπό τήν ἀπε-λευθέρωσί του μέχρι σήμερα εἶναι ἡ ἀναφοράτων «Εἰς τό Ὄνομα τῆς Ἁγίας καί Ὁμοουσίουκαί Ἀδιαιρέτου Τριάδος».

Ἡ ἑλληνική ψυχή εἶναι ζυμωμένη μέ τόν Χρι-στό καί τήν Ἑλληνορθόδοξη πατρίδα μας. Κο-ρυφαῖο στέλεχος τῆς ἀριστερᾶς, ὅταν ζοῦσε,ἐπιβεβαίωσε τήν ἀλήθεια αὐτή λέγοντας: «δένμποροῦμε νά βγάλωμε τήν πίστι ἀπό τήν ψυχή

τοῦ Ἕλληνα. Ἐγώ κάποτε (ὅταν βρισκόμουναξαπλωμένος στό δάσος) καί ἀντιλήφθηκα ὅτιμιά ὀχιά εἶχε τυλιχθῆ στό πόδι μου, τινάχθηκαἐπάνω καί αὐθόρμητα φώναξα : Παναγία μου».

Ἐφ᾽ ὅσον ἔτσι ἔχουν τά πράγματα εἶναι σάννά τεμαχίζονται στά δύο ἡ Ἑλλάδα καί οἱ Ἕλλη-νες μέ τόν χωρισμό Ἐκκλησίας καί Πολιτείας.Ἡ Ἐκκλησία χωρισμένη ἀπό τήν Πολιτεία δένπαθαίνει τίποτε. Ἀντίθετα θά δυναμώση καί θάἀνυψωθῆ. Ἡ Πολιτεία, ὅμως, ἀπογαλακτισμένηκαί ἀποσχισμένη ἀπό τήν Μητέρα Ἐκκλησία, θάἀποδυναμωθῆ καί θά ἀποχρωματισθῆ πνευμα-

Ὁ διάλογος Ὀρθοδόξων καί Ρωμαιοκαθολικῶν καρκινοβατεῖΣυνέντευξις τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Κυθήρων κ. Σεραφείμ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 7ην ΣΕΛ.

Ἐκκλησία εὐλογεῖ τὰ ὅπλα γιὰτοὺς ἀγῶνες τῆς ἐλευθερίας [...]κι ἑπομένως ἐμεῖς δὲν ἔχουμεεὐθύνη» (σ. 19). Ὁ συγγραφέαςυἱοθετεῖ τὸ χαρακτηρισμὸ «ἀντι-στασιακοί τοῦ γλυκοῦ νεροῦ» γιὰτοὺς ἀντάρτες, ποὺ σκότωσανἕνα γερμανὸ γιατρὸ (τὸν Frank),ποὺ μόνο καλὸ πρόσφερε στοὺςἀσθενεῖς καὶ τραυματίες Ἕλλη-νες, καὶ ἔγιναν αἰτία ἐκτελέσεως50 φυλακισμένων συμπατριωτῶνμας (σσ. 36-39). Φυσικὰ δὲν χαρί-ζεται καὶ στοὺς ἐκτελεστὲς Γερ-μανοὺς ὄχι μόνο γιὰ τὸν τουφε-κισμὸ ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ἀναλγησίαστὸν τρόπο τῆς ταφῆς τῶν ἐκτε-λεσθέντων: «Τοὺς ἔθαψαν ὅλουςσ᾽ ἕνα λάκκο, ποὺ ἄνοιξαν οἱ ἴδιοιοἱ ἑτοιμοθάνατοι» (σ. 39). Πιὸἐκφραστικὸς καὶ κριτικὸς ὅμως

εἶναι ὁ λόγος τοῦ Γιώργη, ποὺ ἀπὸτσοπάνος ξαφνικὰ ἔγινε στρατιώ-της: «Ἦταν κι ἐκεῖνος (ὁ ἱερέας)στὰ στρατιωτικὰ ντυμένος καὶπροσπαθοῦσε νὰ μᾶς ἐνδυναμώ-σει μὲ τὰ λόγια του καὶ νὰ μᾶςστηρίξει, ξέρεις, μὲ κεῖνα τὰ λόγια"ὑπὲρ πίστεως καὶ πατρίδος". Ἐγώ,ὅμως, ὑπέφερα καὶ πονοῦσα μέσαμου. Δὲν μποροῦσα νὰ τὸ χωνέ-ψω: πῶς γίνεται νὰ σκοτώνονται τ᾽ἀδέρφια καὶ ν᾽ ἀφήνουν τὰ νεα-νικὰ κορμιὰ τους ἐπάνω στὰ ἔρη-μα βουνά;» (σ. 53). Ὁ ἴδιος μάλι-στα σακατεμένος ἀπὸ τὰ τραύμα-τα καὶ ἀνήμπορος γιὰ ἐργασία θὰἐκφράσει τὸ παράπονό του γιὰτὴν ἄδικη καὶ ἀνεύθυνη στάσητῆς γραφειοκρατίας τῆς πατρί-δας: «Ἐγώ, ποὺ ἤμουνα ἀπὸ τού-τη τὴ μεριά, μὲ τὸ Στρατό, καὶ πο-λεμώντας σακατεύτηκα, δὲν ἔχω

δικαίωμα, τόσον καιρὸ νὰ πάρωσύνταξη. Κάποιοι ἄλλοι, ποὺ ἦτανἀπὸ τὴν πέρα μεριά, ὄχι μόνο βγά-λανε ἀμέσως σύνταξη, ἀλλὰ κα-μαρώνουν σὰν γύφτικα σκεπάρνιαὡς "ἀντιστασιακοί!...". Τί νὰ πῶ,Πασχάλη; Πές μου κ' ἔσυ, τί νὰὑποθέσω; Πολεμοῦσα γιὰ τὴν πα-τρίδα καὶ πληγώθηκα βαριά, καὶ ἡΠατρίδα, μὲ τὴ γραφειοκρατία της-γιὰ νὰ μὴ πῶ τίποτε ἄλλο- μὲ πα-ρατάει σὰν ἄχρηστο σκουπίδι...»(σσ. 58-59).

Σὲ ὁρισμένα ἀπὸ τὰ διηγήματάτου ὁ Π. Β. Πάσχος ἀναπαριστᾶτὸν τρόπο ζωῆς τοῦ χωριοῦ μὲτὴν παρεμβολὴ ἀρκετῶν ἰδιωμα-τικῶν λέξεων, ποὺ ἐκφράζουν, μὲχαρακτηριστικὸ τρόπο, εἰκόνεςτῆς καθημερινῆς ζωῆς, τὶς ὁποῖεςβίωσαν οἱ παλιότερες γενιές, σὲδύσκολα χρόνια, καὶ σήμερα τὶςφέρνουν στὴ μνήμη τους μὲ νο-σταλγία. Παραθέτω μερικὲς ἀπὸαὐτὲς μὲ τὴ σειρὰ ποὺ τὶς συν -αντᾶ ὁ ἀναγνώστης στὰ κείμενα:γαλοδέρματο, μπακράτσι, μπαΐρια,τσαΐρια, χράμι, κερεστές, γριν-τιές, μερτέκια, μπατακτσής, φα-μελιά, μεϊντάνι, τζομπάνος, μπα-χτσές, βουκέντρα, ντραγατσίκα,στροῦγκα, μπελάς, σαΐσματα,τσεμπέρι, σαρμανίτσα, ζαχερές,γουρουνοτσάρουχα ἢ σγαρόνια,ἀχούρια, πάφιλας, γιοῦκος, με-σάντρα, χαγιάτι, κυβέλια, λόβα,χαμπέρι. Πολλὲς ἀπὸ τὶς ἀνωτέρωλέξεις ἔχουν σήμερα ἐξαφανιστεῖἀπὸ τὸ λεξιλόγιό μας, ὄχι ἐπειδὴἢ προέλευσή τους εἶναι τουρκική,ἀλλά γιατί ἀνῆκαν σὲ ἕνα κόσμοποὺ προοδευτικά, δυστυχῶς, χά-νεται γιὰ πάντα μαζὶ μὲ τὶς γενιὲςτῶν ἀνθρώπων ποὺ τὸν βίωσαν.

Ἀπὸ τὴν ἀνωτέρω παρουσίασηεὔκολα διαπιστώνει κανεὶς ὅτι οἱνέες καὶ οἱ παλιὲς ἱστορίες ποὺφέρνει στὴ δημοσιότητα ὁ ἀγα-πητὸς συνάδελφος Π. Β. Πάσχοςἀσφαλῶς καὶ θὰ τέρψουν καὶ θὰπροβληματίσουν, ἀλλά καὶ θὰοἰκοδομήσουν τοὺς ἀναγνῶστεςτους.

Σελὶς 2α 27 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2015

Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας

Πνευματικὴ ζωὴ καὶ τέχνη

Ἔτος ΛΓ´ , Ἀριθμ. 8/27 Φεβρουαρίου 2015

ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΚΑΤΕΡΕΛΟΥ, «Η ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΚΑΙ ΗΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ» Γνῶμες Ἁγίων, Γέροντος Παϊσίου καί ἄλλωνσυγχρόνων Γερόντων, ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»,Θεσσαλονίκη 2014, σελ. 147.

ΒΙΒΛΙΑ – ΑΝΑΤΥΠΑΝΙΚΗΦΟΡΟΥ Θ. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝ-

ΝΗ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ «Ἄκουσέμε Κύριε» 188 Προσευχὲς ἀπὸ τὸψαλτήρι. Λάρισα 2015 Σχ. 20x14 σσ366.ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ – ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, Ἔκδοσις Κέν -τρου Συμπαραστάσεως ΠρονοίαςἈπ. Παύλου «Ἡ Ἐλπίδα». Μάϊος –Αὔγ. 2014. Ἀθῆναι.

ΕΝΟΡΙΑ, ΕἰκοσιπενθήμερονὈρθόδοξον Ἐκκλησιαστικὸν Περιο-δικόν. Ἰούλ. – Αὔγ., Σεπτ., Ὀκτ.,Νοέμβ. 2014. Ἀθῆναι.

ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ, Μηνιαίαἔκδοση Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Πευ-κακίων. Μάϊος, Ὀκτ., Νοέμβ., Δεκ.2014. Ἰαν., Φεβρ. 2015. Ἀθῆναι.

ΕΠΑΛΞΕΙΣ, Δεκαπενθήμερηὀρθόδοξη Μορφωτικὴ ΚοινωνικὴἘφημερίδα. Ὀκτ. 2014. Ἀθήνα.

ΖΩΗ, Ὀρθόδοξον Περιοδικὸνὄργανον ὁμωνύμου ἈδελφότητοςΘεολόγων. Νοέμβ., Δεκ. 2014. Ἰαν.,Φεβρ. 2015. Ἀθῆναι.

ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ, Εἰκο-σαήμερο Χριστιανικὸ περιοδικὸ τῆςἈδελφότητος «Εὐσέβεια». Ὀκτ.,Νοέμβ., Δεκ. 2014 Ἰαν., Φεβρ. 2015.Ἀθῆναι.

Η ΟΔΟΣ, Τετραμηνιαῖο ΦυλλάδιοὈρθοδόξου Διδαχῆς, Ἔκδοση ἹερᾶςΜητροπόλεως Ρόδου. Ἰαν., Φεβρ.,Μάρτ., Ἀπρίλ., Μάϊος, Ἰούν., Ἰούλ.,Αὔγ. 2014. Ρόδος.

ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΝ ΜΕΛΛΟΝ.Ἀνεξάρτητη ἐθνικοπολιτικὴ ἐφημερί-δα. Ὀκτ. 2014.

ΘΕΟΔΡΟΜΙΑ, Τριμηνιαία Ἔκ -δοση Ὀρθοδόξου Διδαχῆς. Ἰούλ. –Σεπτ. 2014. Θεσσαλονίκη.

ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΣ ΤΑΧΥ-ΔΡΟΜΟΣ, Τριμηνιαῖον πληροφο-ριακὸν δελτίον τοῦ «ΠανελληνίουΧριστιανικοῦ Ὁμίλου ὈρθοδόξουἹεραποστολῆς». Ἰούλ. – Αὔγ. –Σεπτ., Ὀκτ. – Νοέμβ. – Δεκ. 2014.Ἀθήνα.

ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ, Μη-νιαῖον Ὀρθόδοξον περιοδικόν.Νοέμβ. – Δεκ. 2014. Ἰαν., Φεβρ. 2015.Ἀθήνα.

ΚΑΙΝΗ ΚΤΙΣΙΣ, Μηνιαῖον ὄργα-νον τῶν Ὀρθοδόξων ΧριστιανικῶνἙνώσεων. Σεπτ. – Ὀκτ., Νοέμβ. –Δεκ. 2014. Ἀθῆναι.

Ἡ παροῦσα ἔκδοση τοῦ Ἀρχιμ.Ἀρσενίου Κατερέλου ἐκδόθηκε ἀπότίς ἀγωνιστικές καί φιλοπατερικέςἐκδόσεις «Ὀρθόδοξος Κυψέλη».Διαπραγματεύεται τό ἀγαπητό θέματῆς προσευχῆς καί εἰδικότερα τῆςεὐχῆς τοῦ Ἰησοῦ, ἕνα θέμα τόσο ἐπί-καιρο, ἀφοῦ διανύουμε τήν ὄμορφηκαί εὐλογημένη περίοδο τῆς Τεσσα-ρακοστῆς. Παρατίθενται ὀκτώ ὁμι-λίες τοῦ π. Ἀρσενίου πού πραγματο-ποιήθηκαν σέ συνάξεις σέ ἹερούςΝαούς τῆς Ἱερᾶς ΜητροπόλεωςΦθιώτιδος, ὅπου μεταφέρονται βιώ-ματα καί γνῶμες κυρίως συγχρόνωνὁσίων Γερόντων. Παρουσιάζεται ἡθεωρητική πλευρά τοῦ θέματος τῆςπροσευχῆς καί γίνεται κυρίως ἀνα-φορά στήν πρακτική θεώρηση τῆςμονολόγηστης εὐχῆς, τό «ΚύριεἸησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με τόνἁμαρτωλόν». Ἕνα ὅπλο τόσο ἀπα-ραίτητο ὄχι μόνο γιά τούς μοναχούςἀλλά καί γιά τούς ἀγωνιζόμενουςχριστιανούς μέσα στόν κόσμο. Βέ-βαια, ὅπως ὁμολογεῖ καί ὁ συγγρα-φέας μέ αὐτές τίς ὁμιλίες δέν ἐξαντ-λεῖται αὐτό τό τόσο σπουδαῖο θέματῆς προσευχῆς γιά τήν ζωή τῶν χρι-στιανῶν, ἀλλά δίνεται ἕνα ἔναυσμακαί μία εὐκαιρία, ὥστε νά ξεκινή-σουμε τήν μελέτη στά λόγια τῶν Πα-τέρων, γιά τήν προσευχή ἀλλά προ-πάντων τήν καθημερινή ἐνασχόλη-σή μας μαζί της. Ὁ Ἀρχιμ. ἈρσένιοςΚατερέλος στό προλογικό σημείωμαμεταξύ τῶν ἄλλων σημειώνει: «Βε-

βαίως, ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, ἐπίτῆς οὐσίας τό ἔργον τῆς προσευχῆςδέν διδάσκεται ἀλλά ἀποκαλύπτε-ται καί γνωρίζεται «ἐκ τοῦ Πατρόςτῶν φώτων» ἐκεῖ ὅπου ὑπάρχει ἡσωστή ἀγωνιστική διάθεσις καί προ-τίστως ἡ μητέρα τῆς προσευχῆς, ἡταπείνωσις. Ὅμως κατ΄ ἄνθρωπονἡ διδασκαλία καί ἡ μεθοδολογίατῶν Ἁγίων Πατέρων ἐπί τοῦ θέ-ματος ἀποτελοῦν τήν εὐλογημένηὁδό, ὥστε νά εἰσέλθη ὁ προσευχό-μενος εἰς τό ταμεῖον του καί ἐκεῖνά συνομιλήση «πρόσωπον πρόςπρόσωπον» μέ τόν ἴδιον τόνἸησοῦν».

Γ.Κ.Τ

ΠΑΝ. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ: "Ὁ θάνατος τοῦ Ἀαρών καί τοῦΜωυσῆ"– Λαϊκό κήρυγμα ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, Ἔκδοση τέ-ταρτη (σέ ἁπλούστερη γλώσσα), Ἔκδοση Ἀδελφότητος Θεο-λόγων "Ὁ Σωτήρ", Ἀθήνα 2014, σελίδες 198.

Τά συγγράμματα τοῦ διάσημου,ἀειμνήστου Καθηγητῆ τῆς Θεολο-γικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν ΠαναγιώτηΤρεμπέλα, καθώς εἶπε κάποιος,οὔτε ταξινομοῦνται, οὔτε ἀριθ-μοῦνται. Εἶναι, δηλαδή, τόσα πολ-λά. Καί ἄλλα μέν εἶναι τά καθαράθεολογικά - ὅπως γιά παράδειγμα ἡτρίτομη Δογματική τῆς ὈρθοδόξουἈνατολικῆς Ἐκκλησίας, τά ἀπολο-γητικά καί ἀντιαιρετικά του ἔργα, ὁὑπομνηματισμός ὅλων τῶν βιβλίωντῆς Καινῆς Διαθήκης καί ἀρκετῶντῆς Παλαιᾶς... Ὡστόσο, ἀσχολήθη-κε καί μέ τό γραπτό λαϊκό κήρυγμα,μέ θέματα προπάντων τῆς ΠαλαιᾶςΔιαθήκης, ἀπό τόν Ἀδάμ καί τήνΕὔα μέχρι τή μεταγενέστερη ἱστο-ρία τοῦ Ἰσραήλ.

Χιλιάδες ἄνθρωποι - καί λιγωτέ-ρων γραμμάτων - διάβασαν μέἀδιάπτωτο ἐνδιαφέρον αὐτά τάλαϊκά κηρύγματα.Ἐπειδή ὅμως ἡγλῶσσα τοῦ Τρεμπέλα μέ τό πέρα-σμα τῶν χρόνων, δυσκολεύει τούςσημερινούς μελετητές του, ἡ Ἀδελ-φότης τῶν θεολόγων, πολύ καλάἄρχισε τά τελευταῖα χρόνια, νά με-ταφέρει τά ἔργα του - ἄς ἐλπίσουμε,ὅλα - στήν ἁπλῆ Νεοελληνική. Ἤδηἔχει μεταγλωττίσει τήν Καινή Δια-θήκη καί τό Ψαλτήριο τοῦ Δαβίδ,μέ μιά ἐξαιρετική ἐμφάνιση.

Τό βιβλίο τοῦ Παν. Τρεμπέλα,πού παρουσιάζουμε σήμερα, μέ τήνἁπλοελληνική γλῶσσα, ἀναφέρεταιστόν μέγα Μωυσῆ καί τόν Ἀαρών.Οἱ ἱστορίες τους ἔχουν ἰδιαίτεροἐνδιαφέρον. Ὁ πρῶτος, ὅπως εἶναιγνωστό, ὑπῆρξε ὁ μέγας ἐλευθερω-τής καί ἡγέτης τῶν ἑβραίων, ὁ δέἈαρών ὑπῆρξε ὁ πρῶτος καί μέγαςἈρχιερέας τοῦ Ἰσραήλ.

Ἡ ὕλη τοῦ βιβλίου χωρίζεται σέἕξι κεφάλαια μέ τά ἑξῆς θέματα:

1. Κάθε παράβαση τοῦ Νόμουἔλαβε δίκαιη μισθαποδοσία.

2. Ἐπισφράγιση τῆς Ἱερωσύνηςτοῦ Ἀαρών μέ νέα σημεῖα τοῦΘεοῦ.

3. Ὁ Θεός τιμωρεῖ καί τούς δύοἐκλεκτούς δούλους Του.

4. Ὁ θάνατος τοῦ Ἀαρών καί ἡἐγκατάσταση τοῦ διαδόχου του.

5. "Καθώς Μωυσῆς ὕψωσε τόνὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ...".

6. Βαλαάμ, Φινεές καί ἡ ταφή τοῦΜωυσῆ.

Ἄς ἔχουν ὑπόψη οἱ φίλοιἀναγνῶστες, ὅτι κάθε κεφάλαιο ἔχεικαί ἀρκετές ὑποδιαιρέσεις. Εὐχό-μαστε καλή μελέτη καί πολλή ὠφέ-λεια.

Μιχ. Μιχαηλίδης

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ Ο ∆ΕΚΑΠΟΛΙΤΗΣ

Η ΠΡΩΤΗ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν ὀνομάζε-ται Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ εἶναι ἀφιε-ρωμένη στὴν θριαμβευτικὴ ὁριστικὴ ἀναστή-λωση τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων, μετὰ τὸ πέρας τῆςφοβερῆς εἰκονομαχικῆς περιόδου (726-842).Οἱ ἅγιοι Πατέρες ὅρισαν νὰ ἑορτάζεται αὐτὴτὴν ἡμέρα ὁ θρίαμβος τῆς Ὀρθοδοξίας, ὄχιμόνον ἐπειδὴ συμπίπτει χρονικὰ μὲ τὸ μεγάλογεγονὸς τῆς ἀναστηλώσεως τῶν Εἰκόνων ἀπὸτὴν Αὐγούστα ἁγία Θεοδώρα (19-2-842), ἀλλὰκαὶ γιὰ νὰ μᾶς ὑπενθυμίσουν πώς, ὁ ὅποιοςπνευματικός μας ἀγώνας, αὐτὴ τὴν ἱερὴ πε-ρίοδο, θὰ πρέπει νὰ συνοδεύεται ἀπὸ τὴνὀρθὴ πίστη μας, ὅπως τὴ διατηρεῖ στοὺςαἰῶνες ἀνόθευτη ἡ ἁγία μας Ὀρθοδοξία, ἡΜία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία,ἡ ἀληθινὴ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Νὰ μᾶςὑπενθυμίσουν ὅτι ψυχοσωματικὸ ἀγώνα κά-νουν καὶ ὀπαδοὶ ἄλλων πίστεων καὶ θρη-σκειῶν, ἴσως καὶ πιὸ αὐστηρό, ἀλλὰ ἀπόλυταἀνώφελο, διότι ἀπὸ τὶς ἀλλότριες πίστεις λεί-

πει ἡ Θεία Χάρις, ἡ ὁποία ἀξιοποιεῖ τὴν προσ -πάθειά μας καὶ τὴ μεταστοιχειώνει σὲ ἁγιασμό,κάθαρση, φωτισμό, σωτηρία καὶ θέωση. Ἰδιαι-τέρως μᾶς ὑπενθυμίζει στοὺς σύγχρονους δύ-στηνους χρόνους τὴν μοναδικότητα τῆςὈρθοδοξίας μας, ὅταν μεγαλοσχήμονες κλη-ρικοὶ καὶ θεολόγοι κηρύσσουν, «γυμνῇ τῇ κε-φαλῇ», καταφανῶς κακόδοξη ἐκκλησιολογία.Ὅταν ὁμιλοῦν γιὰ «διηρημένη Ἐκκλησία» καὶἀποκαλοῦν τὶς αἱρέσεις ὡς «Ἐκκλησίες» καὶτοὺς αἱρεσιάρχες ὡς κανονικοὺς ἐπισκόπουςκαὶ κληρικούς, τελώντας ἀνίερες συμπρο-σευχὲς μαζί τους! Ὅταν τέλος, «βλέπουν»σωτηρία καὶ στὶς θρησκεῖες τοῦ κόσμου, θεω-ρώντας τες ὡς «διαφορετικοὺς δρόμους πρὸςτὸ Θεό», συμπροσευχόμενοι μὲ τοὺς ἡγέτεςτους καὶ ἀνταλλάσσοντες δῶρα μεταξύ τους!Εἴθε ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ νὰ μᾶςφωτίζει ὅλους μας, αὐτὴ τὴν ἁγία ἡμέρα καὶπάντοτε, νὰ μένουμε ἑδραῖοι στὴν σώζουσαὀρθόδοξη πίστη μας!

«Ἔγκλημακαὶ τιμωρία»εἰς τὸ Παρίσι!

ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ τοῦ φοβεροῦτρομοκρατικοῦ χτυπήματος στὸΠαρίσι, ἀπὸ τὰ καλόπαιδα τοῦἸσλάμ. Ὅπως εἶναι γνωστό, τὸνπερασμένο μήνα, ἰσλαμιστὲςτρομοκράτες ὅρμησαν στὰ γρα-φεῖα τῆς σατιρικῆς ἐφημερίδος«Charlie Hebdo» καὶ ἐκτέλεσαν«ἐν ψυχρῷ» δώδεκα δημοσιο-γράφους, διότι δημοσιοποίησαν«βλάσφημα» σκίτσα κατὰ τοῦΜωάμεθ. Τὸ συμβὰν «πάγωσε»κυριολεκτικὰ τὴν ἀνθρωπότητα!Τρία ἑκατομμύρια Γάλλοι καὶ μα-ζί τους ἡγέτες ἀπὸ ὅλο τὸν κό-σμο, διαδήλωσαν κατὰ τῆς τρο-μοκρατίας. Ἐπὶ αὐτοῦ ἔχουμε νὰπαρατηρήσουμε τὰ ἑξῆς: Διαπι-στώνουμε μὲ θλίψη καὶ ἀνησυ-χία ὅτι ἡ ἀποστατημένη Εὐρώπηἄρχισε νὰ γεύεται τοὺς ὀλέθρι-ους καρποὺς τῶν ἐπιλογῶν της.Περιμάζεψε ἑκατομμύρια μου-σουλμάνους καὶ γενικὰ μὴ χρι-στιανούς, μὲ στόχο νὰ ἀποχρι-στιανοποιήσει τοὺς εὐρωπαίους,νὰ ἐξαφανίσει, σὲ αὐτὸν τὸν«ἀχταρμά», τὸν «κακὸ» Χριστια-νισμό, διότι τὸν θεωρεῖ ὑπεύθυ-νο γιὰ τὴν κακοδαιμονία της. Ἡἐν λόγῳ σατιρικὴ ἐφημερίδα δὲνγελοιοποιοῦσε μόνο τὸ Ἰσλάμ,ἀλλὰ κυρίως τὸν Χριστιανισμό.Τὸ τραγικὸ συμβὰν ἔφερε στὴδημοσιότητα παλιὰ φρικτὰ σκί-τσα κατὰ τῆς Χριστιανικῆς πί-στης μας, τὰ ὁποῖα δὲν τολ-μοῦμε νὰ τὰ περιγράψουμε καὶγιὰ τὰ ὁποῖα «δὲν ἵδρωσε τὸαὐτὶ» ποτὲ κανενὸς εὐρωπαίουχριστιανοῦ καὶ νὰ διαμαρτυρη-θεῖ! Ἦρθαν ὅμως οἱ «μαχητὲςτοῦ Ἀλλὰχ» καὶ «καθάρισαν» γιὰὅλα τὰ ἀνομήματά της. Φυσικὰκαὶ δὲν ἐγκρίνουμε τὴν πράξητους, ἀντίθετα τὴν καταδικά-ζουμε, ἀλλὰ κάποιος ἔπρεπε νὰθυμίσει στοὺς συνειδητὰ ἀντί-χριστους εὐρωπαίους, ὅτι ὑπάρ-χουν ὅρια καὶ στὴ σάτιρα!

Γαλλίς ὑπουργός: «Ἔχουμε τὸ δικαίωμα νὰ κοροϊδεύουμετὶς θρησκεῖες»!

ΚΑΙ ΣΑΝ νὰ μὴ ἔφτανε αὐτό, οἱεὐρωπαῖοι ἡγέτες, παρέλασανκατὰ τῆς τρομοκρατίας στὸ Πα-ρίσι, γενικὰ κατὰ τῆς «θρησκευ-τικῆς βίας», χωρὶς νὰ κατονομά-ζουν τὸν ἰσλαμικὸ τζιχαντισμό!Ἀμέσως μετά, ἄρχισαν νὰ «σφυ-ρίζουν ἀδιάφορα»! Ἡ Καγκελλά-ριος τῆς Γερμανίας κ. Ἄ. Μέρ-κελ πῆγε κατʼ εὐθεῖαν σὲ ἰσλα-μικὴ συγκέντρωση, ὅπου διαβε-βαίωσε τοὺς μουσουλμάνουςτῆς Γερμανίας ὅτι βρίσκεται στὸπλευρό τους! Ὅτι «τὸ Ἰσλὰμἔχει θέση στὴν Γερμανία»! Ἡ δὲὑπουργὸς Δικαιοσύνης τῆς Γαλ-λίας Κριστιὰν Τομπιρά, ἔκαμεκάτι πιὸ «τολμηρό»: δήλωσε τὰἑξῆς πρωτάκουστα: «Στὴ Γαλλία,στὴ χώρα τοῦ Βολταίρου καὶ τῆςἀσέβειας, ἔχουμε τὸ δικαίωμανὰ κοροϊδεύουμε ὅλες τὶς θρη-σκεῖες. Μποροῦμε νὰ σκιτσά-ρουμε τὰ πάντα, ἑνὸς προφήτηπεριλαμβανομένου»! «Ἐπικαλέ-σθηκε “τὸ δικαίωμα νὰ κοροϊ-δεύει ὅλες τὶς θρησκεῖες”»(Ἱστολ.paraxeno.com)! Αὐτὴ εἶναιἡ ἀποστατημένη Εὐρώπη, ἡὁποία δὲν σέβεται οὔτε ἱερὸ καὶὅσιο, οὔτε τελικὰ τὸν ἴδιο τὸνἄνθρωπο, παρὰ τὸ ὅτι ὑποστηρί-ζει πὼς ἡ ἰδεολογία της εἶναιἀνθρωποκεντρική! Ἐπαίρεταιγιὰ τὴν ἀσέβειά της καὶ καμαρώ-νει γιὰ τὴν γελοιοποίηση τῆςθρησκευτικῆς πίστης! Γιʼ αὐτὸκαὶ ἡ πορεία τῆς γηραιᾶς ἠπεί-ρου εἶναι προδιαγεγραμμένη!

Οἱ ἰσλαμισταὶπανηγυρίζουνδιὰ τὸ ἔγκλημαεἰς τὸ Παρίσικαὶ ἀπειλοῦν!

ΣΥΝΕΧΕΙΑ στὶς δηλώσεις τῶνεὐρωπαίων ἡγετῶν, ἔδωσαν οἱτζιχναντιστὲς δολοφόνοι: «“ἩΔύση τρέμει. Ὁ θρίαμβος τοῦἈλλὰχ εἶναι κοντὰ” καὶ “ἡ Γαλλίαθὰ ξαναγίνει μέρος τῶν ἰσλα-

μικῶν ἐδαφῶν, ἀνεξάρτητα ἀπὸτοὺς πιστοὺς τοῦ Σταυροῦ” ἀνα-φέρουν σὲ μηνύματά τους οἱἁπανταχοῦ ἰσλαμιστὲς ποὺ ζοῦνστὴ Γαλλία δείχνοντας ἔτσι ὅτι ὁἐφιάλτης μόλις ξεκίνησε. […] Οἱτζιχαντιστὲς ἀνὰ τὸν πλανήτηγιορτάζουν μὲ μηνύματα χαρᾶς

καὶ κατάνυξης τὴν δολοφονίατῶν Γάλλων δημοσιογράφων καὶἐργαζομένων στὸ γαλλικὸ σατι-ρικὸ περιοδικό, Charlie Hebdo,ὡς ἐπαλήθευση τῆς ἀντίληψηςποὺ κάνει λόγο γιὰ ἰσλαμιστὲςἀκολούθους τοῦ προφήτη καὶὄχι “ἄκακους καὶ ταπεινούς”μουσουλμάνους. […] Μέλος τοῦἱστότοπου μὲ τὸ ὄνομα Al-Diaʼ Al-Gharib ἔγραψε: “Ἡ Γαλλία κάπο-τε ἦταν μέρος τῆς γῆς τοῦἸσλὰμ καὶ θὰ ξαναγίνει μέροςτῆς γῆς του, ἀσχέτως τῆς ὕπαρ-ξης ἐκείνων ποὺ λατρεύουν τὸνΣταυρό”. […] Ὁ χρήστης Najam(@35njm) ἔγραψε: “τὸ Παρίσιφλέγεται. Ὢ Ἀλλὰχ σφάξε τους,ξεχύσου ἐναντίον τους. Αὐτὸ τὸπεριοδικὸ προσέβαλε τὸν προ-φήτη τοῦ Ἀλλὰχ καὶ τὸ Ἰσλάμ”»(Ἱστολ. defencenet.gr)! Ἡ Εὐρώπηἐπῴαζε συνειδητὰ ἐδῶ καὶ χρό-νια «τὸ αὐγὸ τοῦ φιδιοῦ» στὸνκόρφο της, τώρα ποὺ ἄρχισε νὰτὴν «δαγκώνει» εἶναι ἀργά!Ἀπίστευτον:«Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοιφταῖμε, ποὺδὲν προχωροῦνοἱ θεολογικοὶ διάλογοι»!

ΔΕΙΤΕ ἕνα μικρὸ δεῖγμα τῆςἀπίστευτης δουλικότητας ποὺἐπιδεικνύουν ὁρισμένοι οἰκου-μενιστὲς ὀρθόδοξοι ἐπίσκοποι.Πρὶν ἀκόμα «στεγνώσουν τὰ σά-λια» τοῦ «ἁγίου» Ἰταλίας κατὰτὴν ἐπίσκεψη τοῦ «ἀλάθητου»στὸ Φανάρι, μὲ τὶς ἐμετικὲς

«φαμφάρες» του, «ξαναχτύπη-σε» μὲ τὸ πρωτοχρονιάτικο μή-νυμά του. Δεῖτε μὲ πόση ἀπί-στευτη ρηχότητα βλέπει τὴν πο-ρεία τῶν διαλόγων μὲ τοὺς αἱρε-τικούς: «Οἱ Θεολογικοὶ Διάλογοιπροχωροῦν ὅταν ἡ ἀγάπη, ἡ τα-πείνωσις καὶ ὁ σεβασμὸς κυ-ριαρχοῦν εἰς τὴν καρδίαν τοῦλαοῦ τοῦ Θεοῦ. Σήμερον, οἱ Διά-λογοι δὲν προχωροῦν ὡς θὰἔπρεπε, διότι δὲν γίνεται ἡ κα-τάλληλη ἐργασία: Ὁ ἄνθρωποςεἶναι ἀκατήχητος καὶ δὲν ξεύρεινὰ προσεύχεται: Ἡ εὐθύνη τῶνἡγετῶν ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ εἶναιμεγίστη. Ἡ Ἐκκλησία δὲν κρίνει,οὔτε καὶ καταδικάζει, ἀλλὰἀγαπᾶ καὶ σῴζει. Τὸ αὐτὸ ἔπρα-ξεν ὁ Ἀρχηγὸς τῆς Πίστεώς μας,ὁ ὁποῖος ἔγινε ἄνθρωπος διὰ νὰἀνέλθη εἰς τὸν οὐρανὸν ὁἄνθρωπος. Ἦλθε διά τὸν ἁμαρ-τωλόν, ἀλλὰ θέλει “πάνταςσωθῆναι”. Αὐτὴ εἶναι ἡ Ὀρθοδο-ξία μας, εἶναι ἡ μοναδικὴ εἰς σω-τηρίαν, ἀλλὰ σῴζει τοὺς πάντας!Ἂς σταματήση ὁ πόλεμος καὶ ἡκαταδίκη, ἂς μὴ ὁμιλοῦμεν διάλάθη καὶ τὰ παρόμοια. Ὁ Θεὸςεἶναι μεγάλος καὶ Αὐτὸς θὰ φω-τίση, θὰ διδάξη καὶ θὰ καθοδη-γήση εἰς τὴν θεϊκὴν καὶ εὐπρόσ-δεκτον συμπόρευσιν: “ἵνα πάν-τες ἓν ὦσιν”» (Ἱστολ. κατάνυξις)!Ἂν καταλάβαμε καλὰ ἀπὸ τὸν,ὄχι καὶ τόσο εὐθύ, λόγο τοῦ Σε-βασμιωτάτου, αἴτιοι ποὺ δὲνπροχωροῦν οἱ διάλογοι, εἴμαστεἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι, διότι «εἴμα-στε ἀκατήχητοι καὶ δὲν ξέρουμενὰ προσευχόμαστε» καὶ ὄχι ἡἀπόλυτη ἀδιαλλαξία τῶν αἱρε-τικῶν! Γιὰ ἐκεῖνον «ἡ Ἐκκλησίαδὲν κρίνει, οὔτε καταδικάζει,ἀλλὰ ἀγαπᾶ καὶ σῴζει», ποὺ ση-μαίνει ὅτι οἱ «στενοκέφαλοι»Πατέρες ὅταν ἔκριναν τοὺςαἱρετικοὺς δὲν ἐνεργοῦσανσύμφωνα μὲ τὴν Ἐκκλησία! Δὲνπαραλείπει νὰ μᾶς συμβουλέψει:«Ἂς σταματήση ὁ πόλεμος καὶ ἡκαταδίκη, ἂς μὴ ὁμιλοῦμεν διὰλάθη καὶ τὰ παρόμοια», δηλαδὴνὰ μὴ μιλᾶμε καὶ ὁμολογοῦμετὴν ὀρθόδοξη σώζουσα ἀλήθειακαὶ νὰ μὴ στηλιτεύουμε τὴναἵρεση, διότι αὐτὸ ἐνοχλεῖ τοὺςαἱρετικούς! Τί ἄλλο θὰ ἀκού-σουν τὰ αὐτιά μας ἀλήθεια;Ὁ πάπας Φραγκίσκος εἰς ΒουδιστικὴνΠαγόδαν!

ΚΑΤΑ τὸ πρόσφατο ταξίδι τουστὴν Ἀσία ὁ «ἀλάθητος» δὲν πα-ρέλειψε νὰ ἐπισκεφτεῖ καὶ τοὺς…ἀδελφούς του βουδιστὲς καὶμάλιστα νὰ συμπροσευχηθεῖ μα-ζί τους «ὑπὸ τὸ βλέμμα τοῦ Βού-δα», ἤτοι κάτω ἀπὸ τὸ τεράστιοἄγαλμά του, ἀντάμα μὲ τὸ «ἱερα-τεῖο» του! Δεῖτε τὴν εἴδηση: «ὉΠάπας Φραγκίσκος ξεκίνησε σή-μερα τὸ δεύτερο σκέλος τῆςἑπταήμερης περιοδείας τουστὴν Ἀσία ἀναχωρώντας ἀπὸ τὴΣρὶ Λάνκα, ὅπου πραγματοποί-ησε διήμερη ἐπίσκεψη, στὴ διάρ-κεια τῆς ὁποίας μετέδωσε τὸ μή-νυμα τῆς συμφιλίωσης ἀνάμεσασὲ διαφορετικὲς θρησκευτικὲςὁμάδες ἐνώπιον πολυάριθμωνπιστῶν. […] Χθὲς τὸ βράδυ, ὁΦραγκίσκος ἔγινε ὁ δεύτεροςΠάπας ποὺ ἐπισκέπτεται βουδι-στικὸ ναὸ» (Ἱστολ. Φίμωτρο)! Σὲσχετικὸ βίντεο, ποὺ ἀνέβασε τὸἀγωνιστικὸ ἱστολόγιο «ΟΡΘΟ-ΔΟΞΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ» δείχνειτὸν «ἁγιότατο» νὰ μπαίνει σὲβουδιστικὴ παγόδα, μαζὶ μὲ τὴν«κουστωδία» του, τὸν ὁποῖοὑποδέχτηκαν οἱ βουδιστὲς«ἱερεῖς» μὲ τὶς «ἱερατικὲς κε-λεμπίες» τους. Προέβηκαν σὲσύντομη τελετουργία, τὴν ὁποίαπαρακολούθησε μὲ εὐλάβεια ὁ«ὑπὲρ-ἐπίσκοπος τῆς καθολικῆςἐκκλησίας»! Κατόπιν δέχτηκεδῶρα ἀπὸ τοὺς βουδιστὲς καὶφωτογραφίθηκε μαζί τους κάτωἀπὸ τὸ ἄγαλμα τοῦ Βούδα! Δὲνμᾶς ἐκπλήσσουν «τὰ ἔργα καὶ οἱἡμέρες» τοῦ «ἀλάθητου», διότιγνωρίζουμε τὸν πρωταγωνιστικὸκαὶ σκοτεινὸ ρόλο του στὴν δη-μιουργία τῆς πανθρησκείας!Μᾶς ἐκπλήσσουν βεβαίως οἱ «δι-κοί» μας οἰκουμενιστές, οἱὁποῖοι τὸν θεωροῦν καὶ τὸν ἀπο-καλοῦν «συλλειτουργό» τουςκαὶ «ἐπίσκοπο τῆς ΠρεσβυτέραςΡώμης»!

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ.

Ὁ Σύνδεσμος Κληρικῶν Χίουἐξέδωσε τὴν ἀκόλουθον ἀξιόλο-γον ἐνημερωτικὴν καὶ ἀφυπνι-στικὴν ἀνακοίνωσιν, διά τὰς καρ-ναβαλικάς «ἑορτάς»:

«Εἰσήλθαμε καὶ ἐφέτος, μὲ τὴχάρη τοῦ Θεοῦ στὸ Ἅγιο Τριώδιο,στὴν πιὸ κατανυκτικὴ καὶ ἁγια-σμένη περίοδο τοῦ ἑορτολογικοῦκύκλου τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὀνο-μάζεται δὲ Τριώδιο, ἀπὸ τὸ ὁμώ-νυμο λειτουργικὸ βιβλίο τῆςἘκκλησίας μας, ποὺ χρησιμο-ποιεῖται αὐτὴ τὴν περίοδο. Αὐτὲςτὶς ἡμέρες μᾶς καλεῖ ἡ Ἁγία μαςἘκκλησία νὰ κάνουμε τὴ μέγιστηδυνατὴ πνευματική μας προετοι-μασία, ὥστε νὰ τρέξουμε στὸνοητὸ στάδιο τῶν ἀρετῶν μας.Νὰ καθαρίσουμε ἀπὸ τοὺς ρύ-πους τῆς ἁμαρτίας τὴν ψυχή μας,νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὰ πάθη μαςκαὶ νὰ ἁγιαστοῦμε ἀπὸ τὴ χάρητοῦ Θεοῦ, ὥστε νὰ ἀξιωθοῦμε νὰἑορτάσουμε καθαροὶ τὴν ἁγιότα-τη ἑορτὴ τοῦ Πάσχα.

Ἀλλὰ ἀλίμονο! Γιὰ τὴν συντρι-πτικὴ πλειοψηφία τῶν ἀνθρώπων,ἄνοιγμα τοῦ Τριωδίου σημαίνειτὸ ἄνοιγμα τοῦ καρνάβαλου!Εἴσοδο στοὺς ξέφρενους ρυθ-μοὺς τῆς κραιπάλης, τῆς ἱκανο-ποίησης τῶν ἄγριων ἐνστίκτωνκαὶ τῆς χαλάρωσης κάθε ἠθικῆςἀναστολῆς! Αὐτὴ τὴν ἱερὴ περίο-δο νεκρανασταίνεται ἡ πιὸ χυδαίαμορφὴ τοῦ προχριστιανικοῦὀργιαστικοῦ παγανισμοῦ, προκει-μένου νὰ ἐπικαλυφθεῖ ἡ ἀνάγκητοῦ κόσμου γιὰ πνευματικὴ ἀφύ-πνιση.

Τὰ καρναβαλικὰ ἔθιμα τῶν

ἡμερῶν αὐτῶν δὲν εἶναι τίποτεἄλλο ἀπὸ σύγχρονη ἀναβίωσητῶν ἀρχαίων εἰδωλολατρικῶνὀργιαστικῶν ἑορτῶν, πρὸς τιμὴντοῦ «θεοῦ» Διόνυσου, τὰ λεγό-μενα «Διονύσια». Οἱ ἀμόρφωτεςκαὶ δεισιδαίμονες μᾶζες συμμε-τεῖχαν μὲ πάθος σὲ αὐτὲς τὶςαἰσχρὲς ἑορτές, διότι ἔδινανἀφάνταστη ἐλευθερία καὶ στὰ πιὸταπεινὰ ὁρμέμφυτα τῶν θρη-σκευτῶν. Μοιχοί, πόρνοι, ἔκφυλοικαὶ κάθε λογῆς ἀνώμαλοι, κρυμ-μένοι πίσω ἀπὸ τὰ εἰδεχθῆ προ-σωπεῖα, μποροῦσαν νὰ ἱκανοποι-ήσουν τὰ αἰσχρὰ πάθη τους «νό-μιμα», ἐκτελώντας τὰ θρησκευτι-κά τους καθήκοντα! Τὸ χειρότε-ρο ἀπʼ ὅλα εἶναι ὅτι ἀναγκάζοντανμὲ τὸ ζόρι οἱ γυναῖκες ποὺ ἦτανκλεισμένες στοὺς γυναικωνίτεςνὰ βγαίνουν τὶς ἡμέρες τῶν«ἑορτῶν» στοὺς θορυβώδειςδρόμους καὶ νὰ παίρνουν μέροςστὶς τελετές, ὑποκύπτοντας στὶςβρωμερὲς ὀρέξεις τοῦ κάθε ἀνώ-μαλου καὶ αἰσχροῦ ἄνδρα θρη-σκευτῆ, ὡς δῆθεν ὑποταγὴ στὸθέλημα τοῦ Διόνυσου! Ἡ σεξουα-λικὴ κακοποίησή τους θεω-ροῦνταν θρησκευτικὴ πράξη λα-τρείας πρὸς τὸ «θεό»! Μέσα σὲαὐτὸ τὸ ἀπίστευτο κομφούζιοδιαδραματίζονταν ἐπίσης πράξειςἀξιόποινες, ὥστε στὰ ρωμαϊκὰχρόνια νὰ ἀπαγορευτοῦν οἱγιορτὲς αὐτὲς ὑπὸ τὴν ἀπειλὴ τῆςποινῆς τοῦ θανάτου!

Τὰ σύγχρονα καρναβάλιαἔχουν μεγάλη ὁμοιότητα μὲαὐτὲς τὶς ὀργιαστικὲς καὶ ἀνήθι-κες ἑορτές. Φροντίζουν κάποιοινὰ τὰ προωθοῦν, μὲ σκοπό, εἴτε

τὸ οἰκονομικὸ κέρδος, εἴτε, τὸχειρότερο, τὴν προώθηση τῆςἁμαρτίας καὶ τὴν βεβήλωση τῆςἱερότητας τῶν ἁγίων ἡμερῶν τοῦΤριωδίου! Σὲ αὐτὴ τὴν κατεύθυν-ση κινοῦνται δυστυχῶς καὶ οἱΔῆμοι τῆς πατρίδας μας, δαπα-νώντας τεράστια ποσὰ ἀπὸ τὰἄδεια ταμεῖα τους! Οἱ καρναβα-λικὲς «ἑορτές», ὄχι μόνον δὲνἔχουν σχέση μὲ τὸ ἅγιο Τριώδιο,ἀλλά, τὸ ἀντίθετο μάλιστα, ἀπο-τελοῦν ἐσκεμμένα καὶ τρόποἀποπροσανατολισμοῦ μας ἀπὸ τὸπνευματικὸ περιεχόμενο καὶ τὸκλῖμα τῶν ἁγίων ἡμερῶν, δόλιαπαγίδα τοῦ διαβόλου καὶ τῶν ἐπὶγῆς ὀργάνων του!

Ἂς δείξουμε, λοιπόν, ἔμπρακτατὴν ἀντίθεσή μας στὶς δαιμονοκί-νητες ἀσχήμιες αὐτῶν τῶνἡμερῶν. Ἂς κρατήσουμε μακριὰἀπὸ τὰ σπίτια μας τὸ «ἀποκριάτι-κο πνεῦμα» τοῦ κόσμου. Νὰ μὴμασκαρέψουμε τὰ παιδιά σας καὶτὸν ἑαυτό μας. Νὰ δώσουμε γιὰμία ἀκόμη φορά τὴν ὁμολογίατῆς σῴζουσας πίστης μας, διακη-ρύττοντας πὼς ἡ πραγματικὴ καὶμόνιμη χαρὰ βρίσκεται στὴνἐνσυνείδητη ἕνωσή μας μὲ τὸΧριστό, μέσῳ τῆς ἁγίας ΤουἘκκλησίας καὶ ὄχι στὰ «ἀποκριά-τικα» καρναβάλια καὶ στὶς ἐφήμε-ρες κραιπάλες, οἱ ὁποῖες ἀφή-νουν στὶς ψυχὲς τῶν «καρναβα-λιστῶν» ἀπύθμενο κενὸ καὶ θα-νατερὴ μοναξιά! Ἂς δείξουμε, ὡςσυνειδητοὶ Χριστιανοί, ὅτι διαφέ-ρουμε ἀπὸ τὸν ἁμαρτωλὸ συρ-φετὸ τοῦ κόσμου καὶ μὲ τὴν ἀπο-χή μας ἀπὸ τὶς καρναβαλικὲςἀσχήμιες καὶ αἰσχρότητες!».

Μποροῦμε νὰ συμμετέχωμεν εἰς τὰ Καρναβαλικὰ ἔθιμα;

Ὁ ἍγιοςΜᾶρκος ὁ Εὐγενικὸς

καὶ αἱ παπικαὶπλαστογραφίαι

ΣΤΙΣ 19 Ἰανουαρίου ἑορτά-στηκε ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Μάρ-κου τοῦ Εὐγενικοῦ. Τοῦ μεγά-λου Πατέρα τῆς Ἐκκλησίαςμας, τὸν ὁποῖο ἀνέδειξε ἡ ΘείαΠρόνοια στὴν κρίσιμη χρονικὴπερίοδο, γιὰ νὰ διασώσει τὴνὈρθοδοξία ἀπὸ τὸν αἱρετικὸπαπισμό, κατὰ τὴν ψευδοσύν -οδο τῆς Φερράρας – Φλωρεν-τίας. Παραθέτουμε ἕνα μικρὸἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ ἔργο του«Ἔκθεσις», μέσῳ τοῦ ὁποίουἀποδεικνύεται ἡ διαχρονικὴἀπάτη τοῦ παπισμοῦ νὰ χρησι-μοποιεῖ κραυγαλέες πλαστο-γραφίες, προκειμένου νὰ στη-ρίζει τὸ σαθρὸ οἰκοδόμημάτου: «Ὅταν μεταφέρθηκε ἡΣύνοδος στὴν Φλωρεντίαἀρχίσαμε νὰ συζητᾶμε τὰ θεο-λογικὰ θέματα καὶ οἱ Λατῖνοιπαρουσίαζαν στὴ συζήτησηνοθευμένα καὶ ἀλλοιωμένακείμενα καὶ πάνω σʼ αὐτὰ στή-ριζαν τὶς κακοδοξίες τους. Τό-τε καὶ πάλι ἐγὼ ἐνεπλάκην στὴσυζήτηση, ἀποδεικνύοντας ὅτιπαραθέτουν νοθευμένα κείμε-να ὡς Πατερικά, ἀλλὰ οἱΛατῖνοι ἦσαν ἀμετάπιστοι κιἔτσι χάναμε –συζητώντας μαζὶτους– τὸν καιρό μας. Γι᾽ αὐτὸκαὶ σταμάτησα τὶς ὁμιλίες βε-βαιώνοντάς τους πὼς δὲν θὰσυμμετέχω στὴ Σύνοδο ἢ θὰμετέχω σιωπῶν. Ἀλλὰ οἱΛατῖνοι ἐπίεζαν τοὺς δικούςμας νὰ συνεχίσουν τὶς συζητή-σεις»! Τὰ κατάπτυστα πλαστὰκείμενά τους ἀποτελοῦν καὶσήμερα γιὰ τὸν παπισμὸ«ἀρχέγονη παράδοση», τὰὁποῖα χρησιμοποιοῦν ἀδιάν-τροπα, ὅταν θέλουν νὰ στηρί-ξουν τὶς ὀλέθριες κακοδοξίεςκαὶ πρακτικές τους! Αὐτὰ προ-βάλλουν ὅταν θέλουν νὰ «θε-μελιώσουν» τὸ δαιμονικὸ«πρω τεῖο». Οἱ «δικοί» μας,ὅμως, οἰκουμενιστές, τὶς γε-λοῖες αὐτὲς πλαστογραφίες,τὶς «κάνουν γαργάρα», γιὰ νὰμὴ χαλάσουν τὸ «καλὸ κλῖμα»καὶ κακοχαρακτηριστοῦν ἀπὸτοὺς δόλιους πλαστογράφουςπαπικούς!

Στίς 27 Φεβρουαρίου ἡἘκκλησία μας τιμᾶ τήνμνήμη τοῦ ὁσίου καί ὁμο-λογητοῦ Προκοπίου τοῦΔεκαπολίτου. Ὁ ὅσιοςΠροκόπιος ἔζησε κατάτούς χρόνους τοῦ Λέοντοςτοῦ Ἰσαύρου τοῦ εἰκονομά-χου καί ἀφοῦ ἔγινε μονα-χός περνοῦσε ὅλη τήν ζωήτου μέ ἄσκηση καί προσ -ευχή, ὥστε καθάρισε τόνἑαυτό του ἀπό ὅλα τά πάθηκαί τίς ἀδυναμίες. Κατόπινἔλεγξε μέ πολύ παρρησία

καί ἀνδρεία τούς αἱρετι-κούς εἰκονομάχους, οἱὁποῖοι δέν προσκυνοῦσαντήν ἀνθρώπινη φύση τοῦΧριστοῦ, πού ἀπεικονίζεταιστίς εἰκόνες, ἀφοῦ ἀθε-τοῦσαν τήν σάρκωση τοῦΘεοῦ Λόγου. Ἔτσι ὁμολό-γησε δημόσια τόν Κύριο ὄχιμόνο μέ τά λόγια ἀλλά καίὑποφέροντας πολλές θλί-ψεις καί κακοπάθειες ἀλλάκαί κάνοντας πολλά θαύμα-τα, τέλος ἐκδήμησε πρόςτόν Κύριο.

Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Συνεχίζονται σὺν Θεῷ αἱ ὁμι -λίαι τῆς «Πανελληνίου ᾿Ορ-θοδό ξου ῾Ενώσεως» (Π.Ο.Ε.)εἰς τὴν αἴθουσαν αὐ τῆς (Κάνιγ -γος 10, Α´ ὄροφος). Τὴν προσ -εχῆ Δευτέραν 2 Μαρτίου καὶὥ ραν 6:30 μ.μ. θὰ ὁμιλήση ὁπρωτοπρεσβύτερος π. Ἄγγε-λος Ἀγγελακόπουλος μὲ θέ-μα:«Τὸ Συνοδικὸ τῆς Ὀρθοδοξίας».

Τὴν Δευτέραν 9 Μαρτίουκαὶ ὥ ραν 6:30 μ.μ. θὰ ὁμιλήση ὁκ. Παῦλος Παλούκας, θεολό-γος, μὲ θέμα:

«Οἱ διαστάσεις τοῦ χριστια-νικοῦ μαρτυρίου».Παρακαλοῦνται τὰ μέλη τῆς

Π.Ο.Ε. καὶ οἱ φίλοι τοῦ «᾿Ορ -θοδόξου Τύπου», ὅπως παρα-κολουθήσουν αὐτάς.

ΑΙ ΟΜΙΛΙΑΙ ΤΗΣ Π.Ο.Ε.

῾Εβδομαδιαία ᾿Εκκλησιαστικὴ᾿Εφημερίς. ᾿Ιδιοκτησία· «Παν -ελλήνιος ᾿Ορθόδοξος ῞Ενωσις»(Π.Ο.Ε.), Κάνιγγος 10, 106 77᾿Αθῆναι, Τηλ. 210 38 16 206, ΦΑΞ210 38 28 518. Ἐκδότης· Ἰωάν-νης Καρατζένης, Παναγί αςἘλευθερωτρίας 51 Κη φισιά. Δι-ευθυν τὴ�