ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ · 2019-07-30 · Κανονισμός Σπουδών ΠΜΣ «Αστικές Αναπλάσεις, Αστική Ανάπτυξη

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ

ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ, ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ

ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών

«ΑΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΛΑΣΕΙΣ, ΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΑΓΟΡΑ ΑΚΙΝΗΤΩΝ»

Βόλος, 2018

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

Κανονισμός Σπουδών ΠΜΣ «Αστικές Αναπλάσεις, Αστική Ανάπτυξη και Αγορά Ακινήτων»

2

Περιεχόμενα Άρθρο 1: Γενικά ............................................................................................................. 3

Άρθρο 2: Γνωστικό Αντικείμενο - Σκοπός ..................................................................... 3

Άρθρο 3: Μεταπτυχιακός τίτλος ................................................................................... 4

Άρθρο 4: Κατηγορίες πτυχιούχων – προϋποθέσεις εγγραφής στο ΠΜΣ ..................... 4

Άρθρο 5: Χρονική διάρκεια ........................................................................................... 6

Άρθρο 6: Όργανα Διοίκησης του ΠΜΣ .......................................................................... 6

Άρθρο 7: Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών .................................................................. 8

Άρθρο 8: Αξιολόγηση μαθημάτων .............................................................................. 14

Άρθρο 9: Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία ......................................................... 14

Άρθρο 10: Αριθμός εισακτέων .................................................................................... 16

Άρθρο 11: Καθομολόγηση Μεταπτυχιακών Φοιτητών .............................................. 16

Άρθρο 12: Προσωπικό ................................................................................................ 17

Άρθρο 13: Υλικοτεχνική υποδομή............................................................................... 18

Άρθρο 14: Διάρκεια λειτουργίας ................................................................................ 18

Άρθρο 15: Τέλη φοίτησης και οικονομική υποστήριξη του ΠΜΣ .............................. 18

Άρθρο 16: Υγειονομική κάλυψη – φοιτητικά δάνεια ................................................. 21

Άρθρο 17: Διασφάλιση ποιότητας - Αξιολόγηση ........................................................ 22

Άρθρο 18: Ιστοσελίδα του ΠΜΣ .................................................................................. 23

Άρθρο 19: Μεταβατικές Διατάξεις ............................................................................. 23

Διδάσκοντες του ΠΜΣ .................................................................................................. 24

Παράρτημα 1: Περιγράμματα Μαθημάτων ............................................................... 25

Παράρτημα 2: Κανονισμός Εξετάσεων ....................................................................... 56

Παράρτημα 3: Προδιαγραφές συγγραφής Μ.Δ.Ε. ..................................................... 60

Παράρτημα 4: Αίτηση Συμμετοχής στο ΠΜΣ .............................................................. 62

Παράρτημα 5: Πίνακας Επιλεγμένων Βιογραφικών Στοιχείων ................................... 64


3

Άρθρο 1: Γενικά

Το Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης

(ΤΜΧΠΠΑ) της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας θα

λειτουργήσει από το ακαδημαϊκό έτος 2018-2019 το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών

Σπουδών (ΠΜΣ) με τίτλο «Αστικές Αναπλάσεις, Αστική Ανάπτυξη και Αγορά

Ακινήτων», σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 4485/2017 (ΦΕΚ 114, τ. Α΄/04-07-

2017), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει.

Άρθρο 2: Γνωστικό Αντικείμενο - Σκοπός

Το ΠΜΣ «Αστικές Αναπλάσεις, Αστική Ανάπτυξη και Αγορά Ακινήτων» παρέχει υψηλή

εξειδίκευση και η διεπιστημονικότητά του ανακλάται στο συνδυασμό των

συγκεκριμένων τριών γνωστικών αντικειμένων: Αστικές Αναπλάσεις, Αστική

Ανάπτυξη και Αγορά Ακινήτων. Καινοτομία του ΠΜΣ είναι ακριβώς η συσχέτιση της

χωρικής διάστασης και του σχεδιασμού πόλεων (αστικές αναπλάσεις) με οικονομικές

διαστάσεις και το σχεδιασμό της ανάπτυξης των πόλεων (αστική ανάπτυξη, αγορά

ακινήτων).

Η διεθνής εμπειρία έχει δείξει ότι τα έργα αστικής ανάπλασης μπορούν να

λειτουργήσουν ως ‘καταλύτης’ στην άμεση αξιοποίηση των ακινήτων και τη

σημαντική αναβάθμιση της αξίας των ακινήτων σε μια αστική περιοχή, αλλά

ταυτόχρονα, μπορούν να αποτελέσουν «μοχλό εκκίνησης» στην αναθέρμανση της

αγοράς ακινήτων συνολικά σε μια πόλη ή μια ευρύτερη αστική περιοχή. Ωστόσο, τα

αποτελέσματα της αναβάθμισης μιας περιοχής μέσω ανάπλασης, και κατά συνέπεια,

η ανάπτυξη της αγοράς ακινήτων πρέπει να μελετώνται και να σχεδιάζονται από

ειδήμονες στην κατεύθυνση της βιώσιμης αστικής ανάπτυξης, προκειμένου τα έργα

αστικών αναπλάσεων να μην δημιουργήσουν αρνητικές κοινωνικές επιπτώσεις, όπως

φαινόμενα χωρικού εκτοπισμού αδύναμων κοινωνικών ομάδων (socio-spatial

exclusion), ή/και χωρικής απομόνωσης αδύναμων κοινωνικών ομάδων (socio-spatial

segregation). Στο πλαίσιο αυτό, ο συνδυασμός γνώσεων σε ζητήματα αφενός αστικών

αναπλάσεων και βιώσιμης αστικής ανάπτυξης, και αφετέρου, αγοράς ακινήτων είναι

ιδιαίτερα σημαντικός όσον αφορά στην μεταπτυχιακή εξειδίκευση. Επιπλέον, είναι

ελκυστικός στους δυνητικούς μεταπτυχιακούς φοιτητές διότι μπορεί να προσφέρει

στην επόμενη δεκαετία πολλές δυνατότητες επαγγελματικής απασχόλησης στην

ελληνική αγορά εργασίας.

Σκοπός του ΠΜΣ «Αστικές Αναπλάσεις, Αστική Ανάπτυξη και Αγορά Ακινήτων» και

καινοτομία του είναι η συσχέτιση των ζητημάτων αστικής ανάπλασης και της

βιώσιμης ανάπτυξης των ελληνικών πόλεων με την αξιοποίηση και αναθέρμανση της

αγοράς των ακινήτων - ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία, και τις δυσμενείς χωρικές


4

επιπτώσεις της οικονομικής ύφεσης στις ελληνικές πόλεις τα τελευταία χρόνια, όπως

τα φαινόμενα «χωρικής συρρίκνωσης» με την εμφάνιση (α) αλυσίδων κενών

καταστημάτων και γραφείων σε κεντρικούς δρόμους με προγενέστερη υψηλή

εμπορική αξία, (β) το μεγάλο απόθεμα αδιάθετων ακινήτων προς πώληση ή

ενοικίαση και (γ) τη δραματική πτώση της αξίας των ακινήτων. Η αξιοποίηση μέσω

αστικών αναπλάσεων του υφιστάμενου αποθέματος αδιάθετων ακινήτων, στην

κατεύθυνση της δημιουργίας επικέντρων των νέων αστικών οικονομιών στη

μεταβιομηχανική πόλη σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές των πόλεων της

βορειοδυτικής Ευρώπης, όπως για παράδειγμα επιχειρηματικά επίκεντρα έντασης

τεχνολογίας και τεχνογνωσίας, πολιτιστικά επίκεντρα, παραλιακά επίκεντρα

πολιτισμού και αναψυχής κ.α., θα συμβάλει ουσιαστικά στη βιώσιμη ανάπτυξη των

ελληνικών πόλεων και την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.

Άρθρο 3: Μεταπτυχιακός τίτλος

Το ΠΜΣ απονέμει Δίπλωμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Μ.Σ.) στις «Αστικές

Αναπλάσεις, Αστική Ανάπτυξη και Αγορά Ακινήτων».

Άρθρο 4: Κατηγορίες πτυχιούχων – προϋποθέσεις εγγραφής στο ΠΜΣ

Στο ΠΜΣ «Αστικές Αναπλάσεις, Αστική Ανάπτυξη και Αγορά Ακινήτων» γίνονται

δεκτοί κάτοχοι τίτλου του πρώτου κύκλου σπουδών Α.Ε.Ι. της ημεδαπής ή ομοταγών

ιδρυμάτων της αλλοδαπής, συναφούς με τα αντικείμενα σπουδών Τμημάτων των

Πολυτεχνικών Σχολών, των Σχολών Οικονομικών Επιστημών, Κοινωνικών Επιστημών

και Ανθρωπιστικών Επιστημών. Συγκεκριμένα, θα γίνονται δεκτοί διπλωματούχοι

Αρχιτέκτονες Μηχανικοί, Μηχανικοί Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής

Ανάπτυξης, Πολιτικοί Μηχανικοί, Αγρονόμοι-Τοπογράφοι Μηχανικοί, Μηχανικοί

Περιβάλλοντος, Γεωγράφοι, Οικονομολόγοι και πτυχιούχοι Κοινωνικών και

Ανθρωπιστικών Επιστημών.

Κάθε χρόνο το ΠΜΣ δημοσιεύει την προκήρυξη για το αμέσως επόμενο ακαδημαϊκό

έτος με ανακοίνωση στον τύπο και την ιστοσελίδα του Τμήματος. Οι αιτήσεις των

υποψηφίων γίνονται σε δύο (2) περιόδους: i) α΄ περίοδος αιτήσεων: στο εαρινό

εξάμηνο και μέχρι τα μέσα Ιουλίου και ii) β’ περίοδος αιτήσεων: από τα τέλη

Αυγούστου μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου. Οι αιτήσεις πρέπει να συνοδεύονται από

τα προβλεπόμενα δικαιολογητικά και κατατίθενται στη Γραμματεία του ΠΜΣ.

Αιτήσεις που δε συνοδεύονται από τα απαραίτητα πιστοποιητικά ή

δικαιολογητικά δε λαμβάνονται υπόψη κατά τη διαδικασία επιλογής των

υποψηφίων. Τα απαραίτητα δικαιολογητικά που συνοδεύουν την αίτηση

συμμετοχής στο ΠΜΣ (Παράρτημα 4 του παρόντος κανονισμού) είναι τα εξής:


5

1. Βιογραφικό σημείωμα.

2. Πίνακας επιλεγμένων βιογραφικών στοιχείων (Παράρτημα 5 του παρόντος

κανονισμού).

3. Ευκρινές1 φωτοαντίγραφο πτυχίου ή διπλώματος.

4. Ευκρινές φωτοαντίγραφο πιστοποιητικού αναλυτικής βαθμολογίας.

5. Ευκρινές φωτοαντίγραφο αποδεικτικού αγγλικής γλώσσας. Το επίπεδο

της γνώσης της αγγλικής γλώσσας θα πρέπει να είναι αντίστοιχο

τουλάχιστον με το Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας Επιπέδου Β2

του Ν. 2740/1999, όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 19 του άρθρου 13

του Ν. 3149/2003. Από την υποχρέωση αυτή εξαιρούνται οι κάτοχοι

προπτυχιακού ή μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών πανεπιστημίου της

αλλοδαπής, στην αγγλική γλώσσα.

Σε περίπτωση που ο υποψήφιος κατέχει τίτλο σπουδών πρώτου κύκλου από ίδρυμα

της αλλοδαπής, οφείλει να προσκομίσει τη βεβαίωση αναγνώρισης από το

Διεπιστημονικό Οργανισμό Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης

(Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π.) κατά την υποβολή της αίτησης συμμετοχής, ή το αργότερο πριν την

απονομή του Διπλώματος Μεταπτυχιακών Σπουδών.

Η επιλογή των υποψηφίων για το ΠΜΣ γίνεται από την Επιτροπή Επιλογής

Εισακτέων σε δύο περιόδους (Ιούλιος και Σεπτέμβριος) και ο πίνακας επιτυχόντων

επικυρώνεται από τη Συνέλευση του Τμήματος. Η αποδοχή βασίζεται στην

αξιολόγηση του φακέλου του υποψηφίου2, όπου λαμβάνονται υπόψη:

α/α ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΜΟΡΙΑ (%)

1 Βαθμός πτυχίου 25 %

2

Η βαθμολογία στα μαθήματα που είναι σχετικά με το

γνωστικό αντικείμενο του ΠΜΣ και ο βαθμός της

διπλωματικής εργασίας (όπου αυτή προβλέπεται στον πρώτο

κύκλο σπουδών) 30 %

3 Επίπεδο γνώσης της αγγλικής γλώσσας 5 %

1 Διευκρινίζεται ότι, σύμφωνα με το άρθρο 1 του Ν. 4250/2014, το Δημόσιο υποχρεούται να αποδέχεται τα απλά, ευανάγνωστα φωτοαντίγραφα πρωτοτύπων ή επικυρωμένων αντιγράφων των εγγράφων που έχουν εκδοθεί από τις δημόσιες υπηρεσίες. Αντίστοιχα, γίνονται αποδεκτά τα απλά, ευανάγνωστα φωτοαντίγραφα ιδιωτικών εγγράφων εφόσον αυτά έχουν επικυρωθεί αρχικά από δικηγόρο. Επίσης, γίνονται υποχρεωτικά αποδεκτά τα ευκρινή φωτοαντίγραφα αλλοδαπών εγγράφων, υπό την προϋπόθεση ότι τα έγγραφα αυτά έχουν επικυρωθεί πρωτίστως από δικηγόρο. 2 Από εδώ και στο εξής, η οποιαδήποτε αναφορά σε υποψήφιο ή φοιτητή αφορά και στα δύο φύλα.


6

4 Επαγγελματική εμπειρία 5 %

5

Ανακοινώσεις σε επιστημονικά συνέδρια / Δημοσιεύσεις σε

επιστημονικά περιοδικά 10 %

6 Συμμετοχή σε ερευνητικά προγράμματα 5 %

7 Κατοχή άλλων μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών 15 %

8 Συνέντευξη 5 %

ΣΥΝΟΛΟ 100%

Άρθρο 5: Χρονική διάρκεια

Το ΠΜΣ «Αστικές Αναπλάσεις, Αστική Ανάπτυξη και Αγορά Ακινήτων» διαρθρώνεται

σε τρία (3) ακαδημαϊκά εξάμηνα για το πρόγραμμα πλήρους φοίτησης και σε πέντε

(5) εξάμηνα για το πρόγραμμα μερικής φοίτησης, τα οποία περιλαμβάνουν δέκα (10)

μαθήματα και εκπόνηση διπλωματικής εργασίας.

Για το πρόγραμμα πλήρους φοίτησης, η ελάχιστη χρονική διάρκεια για την απόκτηση

του Διπλώματος Μεταπτυχιακών Σπουδών ορίζεται σε τρία (3) ακαδημαϊκά

εξάμηνα ενώ η μέγιστη σε πέντε (5) ακαδημαϊκά εξάμηνα. Αντίστοιχα, για το

πρόγραμμα μερικής φοίτησης, η ελάχιστη χρονική διάρκεια για την απόκτηση του

Διπλώματος Μεταπτυχιακών Σπουδών ορίζεται σε πέντε (5) ακαδημαϊκά εξάμηνα

ενώ η μέγιστη σε επτά (7) ακαδημαϊκά εξάμηνα.

Δυνατότητα επιλογής του προγράμματος μερικής φοίτησης έχουν οι φοιτητές που

εργάζονται. Η επιλογή γίνεται κατά την αρχική εγγραφή όπου, εκτός από τα

δικαιολογητικά που οφείλουν να καταθέσουν στη Γραμματεία του ΠΜΣ,

προσκομίζουν επιπλέον στοιχεία που βεβαιώνουν την εργασιακή τους σχέση κατά το

τρέχον διάστημα. Σε ειδικές περιπτώσεις φοιτητών (μητέρες, διαφορετική πόλη

κατοικίας από το Βόλο κ.τ.λ.) είναι δυνατή επίσης η επιλογή του προγράμματος

μερικής φοίτησης με την προσκόμιση των αντίστοιχων πιστοποιητικών

(οικογενειακής κατάστασης, μόνιμης κατοικίας κτλ.).

Άρθρο 6: Όργανα Διοίκησης του ΠΜΣ

Αρμόδια όργανα για την ίδρυση, οργάνωση και λειτουργία του ΠΜΣ είναι:

α) η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας είναι το αρμόδιο όργανο για τα θέματα

ακαδημαϊκού, διοικητικού, οργανωτικού και οικονομικού χαρακτήρα του ΠΜΣ.

Επίσης, ασκεί όσες αρμοδιότητες σχετικά με το ΠΜΣ δεν ανατίθενται από το νόμο

ειδικώς σε άλλα όργανα.


7

β) η Συνέλευση του Τμήματος

H Συνέλευση του Τμήματος απαρτίζεται από τα μέλη Δ.Ε.Π. του Τμήματος, από τον

Πρόεδρο και τον Αναπληρωτή Πρόεδρο του Τμήματος, τους εκπροσώπους των

φοιτητών σε ποσοστό 15% του συνόλου των μελών της Συνέλευσης του Τμήματος

καθώς και από τρεις (3) εκπροσώπους – έναν (1) ανά κατηγορία – από τα μέλη Ε.Ε.Π.,

Ε.Δ.Ι.Π. και Ε.Τ.Ε.Π. του Τμήματος. Η Συνέλευση του Τμήματος ορίζει τα μέλη των Σ.Ε.,

κατανέμει το διδακτικό έργο μεταξύ των διδασκόντων του ΠΜΣ, συγκροτεί επιτροπές

επιλογής ή εξέτασης των υποψηφίων μεταπτυχιακών φοιτητών, διαπιστώνει την

επιτυχή ολοκλήρωση της φοίτησης προκειμένου να απονεμηθεί το Δίπλωμα

Μεταπτυχιακών Σπουδών και τέλος, ασκεί κάθε άλλη αρμοδιότητα που προβλέπεται

από το νόμο.

γ) η Συντονιστική Επιτροπή (Σ.Ε.) του ΠΜΣ

Η Συντονιστική Επιτροπή (Σ.Ε.) του ΠΜΣ απαρτίζεται από πέντε (5) μέλη Δ.Ε.Π. του

Τμήματος, οι οποίοι έχουν αναλάβει μεταπτυχιακό έργο και εκλέγονται από τη

Συνέλευση του Τμήματος για διετή θητεία. Η θητεία του Προέδρου της Σ.Ε. μπορεί

να ανανεωθεί μία φορά.

Η Συντονιστική Επιτροπή είναι αρμόδια για την παρακολούθηση και το συντονισμό

της λειτουργίας του προγράμματος. Τα μέλη της ανωτέρω επιτροπής δεν δικαιούνται

επιπλέον αμοιβής ή αποζημίωσης για τη συμμετοχή τους σε αυτή.

δ) η Επιτροπή Μεταπτυχιακών Σπουδών

Η Επιτροπή Μεταπτυχιακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας αποτελείται

από τον Αντιπρύτανη Ακαδημαϊκών Υποθέσεων, ο οποίος εκτελεί χρέη προέδρου και

τους Κοσμήτορες του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας ως μέλη. Είναι αρμόδια να κρίνει τις

εισηγήσεις των Τμημάτων για την ίδρυση Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών.

ε) ο Διευθυντής του ΠΜΣ

Ο Διευθυντής του ΠΜΣ είναι μέλος της Σ.Ε. και ορίζεται μαζί με τον Αναπληρωτή του,

με απόφαση της Συνέλευσης του Τμήματος για διετή θητεία. Προεδρεύει της Σ.Ε.,

είναι μέλος Δ.Ε.Π. πρώτης βαθμίδας ή της βαθμίδας του αναπληρωτή, είναι του ιδίου

ή συναφούς γνωστικού αντικειμένου με το γνωστικό αντικείμενο του ΠΜΣ και ασκεί

τα καθήκοντα που ορίζονται στο Κεφάλαιο ΣΤ΄ του ν. 4485/2017 και στον Κανονισμό

Μεταπτυχιακών Σπουδών. Ο Διευθυντής δεν μπορεί να έχει περισσότερες από δύο

(2) συνεχόμενες θητείες και δεν δικαιούται επιπλέον αμοιβή για το διοικητικό του

έργο ως Διευθυντής.

Ο Διευθυντής του ΠΜΣ εισηγείται στα αρμόδια όργανα του Ιδρύματος για κάθε θέμα

που αφορά στην αποτελεσματική λειτουργία του προγράμματος. Επίσης, είναι

αρμόδιος για τη διαχείριση των οικονομικών του ΠΜΣ και για τη σύνταξη του


8

προϋπολογισμού και απολογισμού του ΠΜΣ, οι οποίοι υποβάλλονται στην

Συνέλευση του Τμήματος για έγκριση μια φορά το χρόνο.

στ) Επιτροπή Επιλογής Εισακτέων

Η Επιτροπή Επιλογής Εισακτέων αποτελείται από τρία (3) μέλη Δ.Ε.Π. του Τμήματος

και ορίζεται με απόφαση της Συνέλευσης του Τμήματος με ετήσια θητεία. Έργο της

είναι ο έλεγχος των υποβληθέντων δικαιολογητικών των υποψηφίων, της συνάφειας

του πτυχίου τους με το γνωστικό αντικείμενο του ΠΜΣ και της γλωσσικής τους

επάρκειας, η διενέργεια εξετάσεων και συνεντεύξεων, η τελική κατάταξη των

υποψηφίων με βάση τη λίστα των κριτηρίων του ΠΜΣ και η σχετική εισήγηση προς

τη Συνέλευση του Τμήματος για την επιλογή των υποψηφίων.

Άρθρο 7: Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών

Για τη λήψη του Δ.Μ.Σ. απαιτείται η συγκέντρωση ενενήντα (90) πιστωτικών μονάδων

ECTS, οι οποίες ισοκατανέμονται στα τρία (3) εξάμηνα σπουδών. Τα μαθήματα, η

διδακτική και ερευνητική απασχόληση και κάθε άλλου είδους δραστηριότητες για την

απονομή του, κατά το άρθρο 3, τίτλου ορίζονται ως εξής:

1. Το πρόγραμμα σπουδών περιλαμβάνει τρία (3) εξάμηνα και ξεκινά το χειμερινό

εξάμηνο.

2. Κάθε εξάμηνο μαθημάτων διαρκεί τουλάχιστον δεκατρείς (13) πλήρεις

εκπαιδευτικές εβδομάδες. Στο εγκεκριμένο ανά έτος ακαδημαϊκό ημερολόγιο του

ΠΜΣ ορίζεται η εβδομάδα αναπλήρωσης (για κάθε εξάμηνο) των μαθημάτων που

δεν πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των προγραμματισμένων διαλέξεων.

Έπεται του διαστήματος των δεκατριών (13) εκπαιδευτικών εβδομάδων και

προηγείται της εξεταστικής περιόδου.

3. Τα μαθήματα χωρίζονται σε υποχρεωτικά (Υ) και επιλογής (Ε).

4. Η δήλωση μαθημάτων είναι υποχρεωτική σε κάθε εξάμηνο.

5. Ο ελάχιστος αριθμός φοιτητών που μπορεί να δηλώσει ένα μάθημα επιλογής είναι

πέντε (5) όταν το μάθημα προσφέρεται μόνο στο ΠΜΣ, ενώ τρία (3) όταν το

μάθημα προσφέρεται και σε άλλα ΠΜΣ. Σε περίπτωση που δεν συμπληρωθεί ο

απαιτούμενος αριθμός, το μάθημα δε διδάσκεται και οι φοιτητές επιλέγουν άλλο

μάθημα επιλογής, αφού ενημερωθούν εγκαίρως.

6. Η διάρκεια διδασκαλίας κάθε μαθήματος ορίζεται σε τρεις (3) διδακτικές ώρες ανά

εβδομάδα.

7. Η διδασκαλία, οι εργασίες και οι εξετάσεις στο ΠΜΣ γίνονται στην ελληνική ή/και

στην αγγλική γλώσσα.


9

8. Το ΠΜΣ δύναται να εφαρμόζει την συγχρονική εξ’ αποστάσεως διδασκαλία μέσω

τηλεδιάσκεψης, σε ποσοστό 35%. Τα μαθήματα του ΠΜΣ διδάσκονται

ταυτοχρόνως σε δύο (2) αίθουσες διδασκαλίας: μία αίθουσα διδασκαλίας στις

κτηριακές εγκαταστάσεις του Τμήματος στο Βόλο και μία αίθουσα διδασκαλίας

στις εγκαταστάσεις του Π.Θ. στη Λάρισα και ειδικότερα στο κτήριο του

Παραρτήματος της Κεντρικής Βιβλιοθήκης του Π.Θ. μέσα στο campus της Σχολής

Επιστημών Υγείας («Βιόπολις», Μεζούρλο Λάρισα). Σε καθεμία από τις δύο (2)

αίθουσες θα παρίσταται πάντα είτε ένας διδάσκων του μαθήματος είτε ένας

βοηθός διδασκαλίας, ενώ οι δύο αίθουσες θα είναι συνδεδεμένες μέσω

συστήματος τηλεδιάσκεψης με αμφίπλευρες διαδραστικές δυνατότητες

παρακολούθησης της διδασκαλίας, υποβολής ερωτημάτων, απάντησης των

ερωτημάτων από τους διδάσκοντες και γενικότερα συγχρονικής διάδρασης και

συνομιλίας, αξιοποιώντας την εφαρμογή www.anymeeting.com.

9. Η παρακολούθηση των μαθημάτων είναι υποχρεωτική. Το ανώτερο όριο των

επιτρεπόμενων απουσιών για κάθε μάθημα ορίζεται στο 30%. Απουσία σε

περισσότερες του 30% των διαλέξεων που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο ενός

μαθήματος έχει ως συνέπεια ο φοιτητής να μην γίνεται δεκτός στις εξετάσεις του

μαθήματος. Απουσία σε πέντε (5) διαλέξεις κάθε μαθήματος σημαίνει απώλεια

εξετάσεων.

10. Ο φοιτητής υπόκειται στο τέλος κάθε εξαμήνου σε εξετάσεις σε κάθε μάθημα που

διδάχθηκε. Οι κανόνες εξετάσεων επισυνάπτονται στο παράρτημα 2 του παρόντος

Κανονισμού. Ο τρόπος αξιολόγησης των φοιτητών σε κάθε μάθημα περιγράφεται

στο άρθρο 8 του παρόντος καθώς και στο αναλυτικό περίγραμμα κάθε μαθήματος

που βρίσκεται στο Παράρτημα 1 του παρόντος Κανονισμού.

11. Στην περίπτωση πλήρους φοίτησης:

Στο πρώτο εξάμηνο των σπουδών, οι φοιτητές εγγράφονται στα τρία (3)

υποχρεωτικά μαθήματα, στο Σεμινάριο και σε ένα μάθημα επιλογής. Όποιος

φοιτητής αποτύχει σε ένα μάθημα του πρώτου εξαμήνου εγγράφεται στο

δεύτερο εξάμηνο, αλλά υποχρεούται να επανεξετασθεί στο μάθημα αυτό στην

εξεταστική του Ιουνίου. Σε περίπτωση αποτυχίας για δεύτερη φορά

θεωρείται ότι δεν έχει ολοκληρώσει επιτυχώς το πρόγραμμα. Επίσης, όποιος

αποτύχει σε περισσότερα του ενός μαθήματα στις εξετάσεις του πρώτου

εξαμήνου θεωρείται ότι δεν έχει ολοκληρώσει επιτυχώς το πρόγραμμα. Στις

περιπτώσεις όπου ο φοιτητής θεωρείται ότι δεν έχει ολοκληρώσει επιτυχώς

το πρόγραμμα, εξετάζεται, ύστερα από αίτησή του, από τριμελή επιτροπή

μελών Δ.Ε.Π., τα οποία έχουν το ίδιο ή συναφές γνωστικό αντικείμενο με το

εξεταζόμενο μάθημα ή τα εξεταζόμενα μαθήματα και ορίζονται από την

Συνέλευση του Τμήματος. Από την επιτροπή εξαιρείται ο υπεύθυνος της

http://www.anymeeting.com/


10

εξέτασης διδάσκων. Αν πάλι ο φοιτητής αποτύχει στην εξέταση του

μαθήματος ή των μαθημάτων από την ανωτέρω τριμελή επιτροπή, το θέμα

παραπέμπεται στη Συντονιστική Επιτροπή (Σ.Ε.), η οποία θα εισηγείται στην

Συνέλευση του Τμήματος την οριστική διαγραφή του φοιτητή από το ΠΜΣ ή

την παρακολούθηση του ΠΜΣ εκ νέου.

Στο δεύτερο εξάμηνο των σπουδών οι φοιτητές εγγράφονται στα τρία

(3) υποχρεωτικά μαθήματα και σε ένα (1) μάθημα επιλογής. Όποιος αποτύχει

σε ένα μάθημα του δευτέρου εξαμήνου δικαιούται να επανεξετασθεί στο

μάθημα αυτό στην εξεταστική περίοδο του Σεπτεμβρίου. Σε περίπτωση

αποτυχίας για δεύτερη φορά θεωρείται ότι δεν έχει ολοκληρώσει επιτυχώς το

πρόγραμμα. Επίσης, όποιος αποτύχει σε περισσότερα του ενός μαθήματα

στις εξετάσεις του δευτέρου εξαμήνου θεωρείται ότι δεν έχει ολοκληρώσει

επιτυχώς το πρόγραμμα. Στις περιπτώσεις όπου ο φοιτητής θεωρείται ότι δεν

έχει ολοκληρώσει επιτυχώς το πρόγραμμα, εξετάζεται, ύστερα από αίτησή

του, από τριμελή επιτροπή μελών Δ.Ε.Π., τα οποία έχουν το ίδιο ή συναφές

γνωστικό αντικείμενο με το εξεταζόμενο μάθημα ή τα εξεταζόμενα μαθήματα

και ορίζονται από την Συνέλευση του Τμήματος. Από την επιτροπή εξαιρείται

ο υπεύθυνος της εξέτασης διδάσκων. Αν πάλι ο φοιτητής αποτύχει στην

εξέταση του μαθήματος ή των μαθημάτων από την ανωτέρω τριμελή

επιτροπή, το θέμα παραπέμπεται στη Συντονιστική Επιτροπή (Σ.Ε.), η οποία

θα εισηγείται στην Συνέλευση του Τμήματος την οριστική διαγραφή του

φοιτητή από το ΠΜΣ ή την παρακολούθηση του ΠΜΣ εκ νέου.

Στο τρίτο εξάμηνο σπουδών, οι φοιτητές που έχουν εξεταστεί επιτυχώς στα

εννέα (9) μαθήματα των δύο (2) πρώτων εξαμήνων, εκπονούν τη

Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία τους και παράλληλα παρακολουθούν το

σχετικό Σεμινάριο.

Στην περίπτωση μερικής φοίτησης:

Στο πρώτο εξάμηνο των σπουδών, οι φοιτητές εγγράφονται σε δύο (2)

υποχρεωτικά μαθήματα και σε ένα (1) μάθημα επιλογής. Όποιος φοιτητής

αποτύχει σε ένα μάθημα του πρώτου εξαμήνου εγγράφεται στο δεύτερο

εξάμηνο, αλλά υποχρεούται να επανεξετασθεί στο μάθημα αυτό στην

εξεταστική του Ιουνίου. Σε περίπτωση αποτυχίας για δεύτερη φορά θεωρείται

ότι δεν έχει ολοκληρώσει επιτυχώς το πρόγραμμα. Επίσης, όποιος αποτύχει

σε περισσότερα του ενός μαθήματα στις εξετάσεις του πρώτου εξαμήνου

θεωρείται ότι δεν έχει ολοκληρώσει επιτυχώς το πρόγραμμα. Στις περιπτώσεις

όπου ο φοιτητής θεωρείται ότι δεν έχει ολοκληρώσει επιτυχώς το πρόγραμμα,

εξετάζεται, ύστερα από αίτησή του, από τριμελή επιτροπή μελών Δ.Ε.Π., τα

οποία έχουν το ίδιο ή συναφές γνωστικό αντικείμενο με το εξεταζόμενο


11

μάθημα ή τα εξεταζόμενα μαθήματα και ορίζονται από την Συνέλευση του

Τμήματος. Από την επιτροπή εξαιρείται ο υπεύθυνος της εξέτασης διδάσκων.

Αν πάλι ο φοιτητής αποτύχει στην εξέταση του μαθήματος ή των μαθημάτων

από την ανωτέρω τριμελή επιτροπή, το θέμα παραπέμπεται στη Συντονιστική

Επιτροπή (Σ.Ε.), η οποία θα εισηγείται στην Συνέλευση του Τμήματος την

οριστική διαγραφή του φοιτητή από το ΠΜΣ ή την παρακολούθηση του ΠΜΣ

εκ νέου.

Στο δεύτερο εξάμηνο των σπουδών οι φοιτητές εγγράφονται σε δύο (2)

υποχρεωτικά μαθήματα. Όποιος αποτύχει σε ένα μάθημα του δευτέρου

εξαμήνου δικαιούται να επανεξετασθεί στο μάθημα αυτό στην εξεταστική

περίοδο του Σεπτεμβρίου. Σε περίπτωση αποτυχίας για δεύτερη φορά

θεωρείται ότι δεν έχει ολοκληρώσει επιτυχώς το πρόγραμμα. Επίσης, όποιος

αποτύχει σε περισσότερα του ενός μαθήματα στις εξετάσεις του δευτέρου

εξαμήνου, θεωρείται ότι δεν έχει ολοκληρώσει επιτυχώς το πρόγραμμα. Στις

περιπτώσεις όπου ο φοιτητής θεωρείται ότι δεν έχει ολοκληρώσει επιτυχώς

το πρόγραμμα, εξετάζεται, ύστερα από αίτησή του, από τριμελή επιτροπή

μελών Δ.Ε.Π., τα οποία έχουν το ίδιο ή συναφές γνωστικό αντικείμενο με το

εξεταζόμενο μάθημα ή τα εξεταζόμενα μαθήματα και ορίζονται από την

Συνέλευση του Τμήματος. Από την επιτροπή εξαιρείται ο υπεύθυνος της

εξέτασης διδάσκων. Αν πάλι ο φοιτητής αποτύχει στην εξέταση του

μαθήματος ή των μαθημάτων από την ανωτέρω τριμελή επιτροπή το θέμα


Συνέλευση του Τμήματος την οριστική διαγραφή του φοιτητή από το ΠΜΣ ή

την παρακολούθηση του ΠΜΣ εκ νέου.

Στο τρίτο εξάμηνο σπουδών, οι φοιτητές εγγράφονται στο υποχρεωτικό

μάθημα που υπολείπεται και στο Σεμινάριο. Όποιος φοιτητής αποτύχει σε ένα

μάθημα του τρίτου εξαμήνου εγγράφεται στο τέταρτο εξάμηνο, αλλά

υποχρεούται να επανεξετασθεί στο μάθημα αυτό στην εξεταστική του

Ιουνίου. Σε περίπτωση αποτυχίας για δεύτερη φορά θεωρείται ότι δεν έχει

ολοκληρώσει επιτυχώς το πρόγραμμα. Επίσης, όποιος αποτύχει σε

περισσότερα του ενός μαθήματα στις εξετάσεις του τρίτου εξαμήνου

θεωρείται ότι δεν έχει ολοκληρώσει επιτυχώς το πρόγραμμα. Στις περιπτώσεις

όπου ο φοιτητής θεωρείται ότι δεν έχει ολοκληρώσει επιτυχώς το πρόγραμμα,

εξετάζεται, ύστερα από αίτησή του, από τριμελή επιτροπή μελών Δ.Ε.Π., τα

οποία έχουν το ίδιο ή συναφές γνωστικό αντικείμενο με το εξεταζόμενο

μάθημα ή τα εξεταζόμενα μαθήματα και ορίζονται από την Συνέλευση του

Τμήματος. Από την επιτροπή εξαιρείται ο υπεύθυνος της εξέτασης διδάσκων.

Αν πάλι ο φοιτητής αποτύχει στην εξέταση του μαθήματος ή των μαθημάτων

από την ανωτέρω τριμελή επιτροπή, το θέμα παραπέμπεται στη Συντονιστική


12

Επιτροπή (Σ.Ε.), η οποία θα εισηγείται στην Συνέλευση του Τμήματος την

οριστική διαγραφή του φοιτητή από το ΠΜΣ ή την παρακολούθηση του ΠΜΣ

εκ νέου.

Στο τέταρτο εξάμηνο σπουδών, οι φοιτητές εγγράφονται στο υποχρεωτικό

μάθημα που υπολείπεται και σε ένα (1) μάθημα επιλογής. Όποιος αποτύχει σε

ένα μάθημα του τέταρτου εξαμήνου δικαιούται να επανεξετασθεί στο

μάθημα αυτό στην εξεταστική περίοδο του Σεπτεμβρίου. Σε περίπτωση

αποτυχίας για δεύτερη φορά θεωρείται ότι δεν έχει ολοκληρώσει επιτυχώς το

πρόγραμμα. Επίσης, όποιος αποτύχει σε περισσότερα του ενός μαθήματα στις

εξετάσεις του τέταρτου εξαμήνου θεωρείται ότι δεν έχει ολοκληρώσει επιτυχώς

το πρόγραμμα. Στις περιπτώσεις όπου ο φοιτητής θεωρείται ότι δεν έχει

ολοκληρώσει επιτυχώς το πρόγραμμα, εξετάζεται, ύστερα από αίτησή του, από

τριμελή επιτροπή μελών Δ.Ε.Π., οι οποίοι έχουν το ίδιο ή συναφές γνωστικό

αντικείμενο με το εξεταζόμενο μάθημα ή τα εξεταζόμενα μαθήματα και

ορίζονται από την Συνέλευση του Τμήματος. Από την επιτροπή εξαιρείται ο

υπεύθυνος της εξέτασης διδάσκων. Αν πάλι ο φοιτητής αποτύχει στην εξέταση

του μαθήματος ή των μαθημάτων από την ανωτέρω τριμελή επιτροπή, το θέμα


Συνέλευση του Τμήματος την οριστική διαγραφή του φοιτητή από το ΠΜΣ ή την

παρακολούθηση του ΠΜΣ εκ νέου.

Στο πέμπτο εξάμηνο σπουδών, οι φοιτητές που έχουν εξεταστεί επιτυχώς

στα εννέα (9) μαθήματα των τεσσάρων (4) πρώτων εξαμήνων εκπονούν τη

Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία τους και παράλληλα παρακολουθούν το

σχετικό Σεμινάριο.

12. Για την απόκτηση του Διπλώματος Μεταπτυχιακών Σπουδών στις «Αστικές

Αναπλάσεις, Αστική Ανάπτυξη και Αγορά Ακινήτων» απαιτούνται ενενήντα (90)

πιστωτικές μονάδες (ECTS), οι οποίες αποκτούνται μετά από επιτυχή

παρακολούθηση και εξέταση σε δέκα (10) μαθήματα και εκπόνηση και επιτυχή

εξέταση της Μεταπτυχιακής Διπλωματικής Εργασίας. Τα δύο (2) Σεμινάρια δεν

βαθμολογούνται.

Ο βαθμός του ΔΜΣ προκύπτει από το άθροισμα των γινομένων της βαθμολογίας

σε κάθε μάθημα (πλην των δύο Σεμιναρίων) επί τον αντίστοιχο αριθμό ECTS συν

το γινόμενο της βαθμολογίας της μεταπτυχιακής διπλωματικής εργασίας επί τον

αντίστοιχο αριθμό ECTS, διαιρούμενου δια του αριθμού ογδόντα ένα (81).

13. Κάθε μεταπτυχιακός φοιτητής έχει το δικαίωμα να ζητήσει άδεια προσωρινής

αναστολής της φοίτησής του στο ΠΜΣ. Η διάρκεια αναστολής δεν μπορεί να

υπερβαίνει τα δύο (2) συνεχόμενα ακαδημαϊκά εξάμηνα και χορηγείται μόνο σε


13

εξαιρετικές περιπτώσεις. Τα εξάμηνα αναστολής της φοιτητικής ιδιότητας δεν

προσμετρώνται στην προβλεπόμενη ανώτατη διάρκεια κανονικής φοίτησης.

Επίσης, κάθε μεταπτυχιακός φοιτητής έχει το δικαίωμα να ζητήσει άδεια

παράτασης, η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει το ένα (1) ακαδημαϊκό εξάμηνο.

14. Δίπλωμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Μ.Σ.) απονέμεται σε μεταπτυχιακό

φοιτητή που έχει ολοκληρώσει επιτυχώς το πρόγραμμα κι έχει εκπληρώσει το

σύνολο των υποχρεώσεων του στο ΠΜΣ, όπως αυτές απορρέουν από τον

παρόντα Κανονισμό.

15. Δίπλωμα Μεταπτυχιακών Σπουδών δεν απονέμεται σε φοιτητή του οποίου ο

τίτλος σπουδών πρώτου κύκλου από ίδρυμα της αλλοδαπής δεν έχει

αναγνωριστεί από το Διεπιστημονικό Οργανισμό Αναγνώρισης Τίτλων

Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης (Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π.), σύμφωνα με το ν. 3328/2005 (Α΄

80).

16. Η μορφή του Διπλώματος Μεταπτυχιακών Σπουδών και το τελετουργικό της

ορκωμοσίας θα καθοριστούν με αποφάσεις του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Για

τη μορφή του Παραρτήματος Διπλώματος, ισχύει η απόφαση του Πρυτανικού

Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας της 224ης/17-10-2008 συνεδρίασής

του και οι διατάξεις της Υ.Α. Φ5/89656/Β3/13-8-2007.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ (Υ) / ΕΠΙΛΟΓΗΣ (Ε)

ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ

(ECTS)

ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΩΡΕΣ

Α΄ ΕΞΑΜΗΝΟ (1Ο)

Αστικές Αναπλάσεις: Διεθνείς προσεγγίσεις και Πρότυπα

Υ 6,5 3

Αστική Οικονομική Υ 6,5 3

Αγορά Ακινήτων Υ 6 3

Σεμινάριο Υ 6 3

Μάθημα Επιλογής Ε 5 3

ΥΠΟΣΥΝΟΛΟ ECTS: 30

Β΄ ΕΞΑΜΗΝΟ (2Ο)

Πολιτικές Αστικής Ανάπλασης για Δημιουργικές και Ευφυείς Πόλεις

Υ 8 3

Αστική Ανάπτυξη Υ 8 3

Επενδύσεις στην Αγορά Ακινήτων: Σχεδιασμός, Αξιολόγηση και Χρηματοδότηση

Υ 9 3

Μάθημα Επιλογής Ε 5 3


Γ΄ ΕΞΑΜΗΝΟ (3Ο)


14

Σεμινάριο Εκπόνησης Διπλωματικής Εργασίας Υ 3

Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία Υ 27


ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ ECTS: 90

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ Α΄ΕΞΑΜΗΝΟΥ

Ανθεκτικές πόλεις και Βιώσιμη ανάπτυξη Ε 5 3

Μέθοδοι έρευνας Ε 5 3

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ Β΄ΕΞΑΜΗΝΟΥ Αστικές Αναπλάσεις και Τοπιακός Σχεδιασμός E 5 3 Αστικές Αναπλάσεις και Πολιτιστική Κληρονομιά Ε 5 3 Σχεδιασμός και Αξιολόγηση Προγραμμάτων και Πολιτικών Αστικής Ανάπτυξης Ε 5 3

Με πρόταση της Συνέλευσης του Τμήματος και έγκριση της Συγκλήτου μπορεί να

γίνεται τροποποίηση του προγράμματος μαθημάτων και ανακατανομή μεταξύ των

εξαμήνων, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.

Άρθρο 8: Αξιολόγηση μαθημάτων

Η αξιολόγηση και η βαθμολόγηση σε κάθε μάθημα είναι αποκλειστική αρμοδιότητα

του διδάσκοντα, γίνεται σε πλήρη ανεξαρτησία από τα άλλα μαθήματα και αποτελεί

παράγωγο της αντικειμενικής εκτίμησης της απόδοσης του φοιτητή στο

συγκεκριμένο μάθημα (εργασίες, εξετάσεις κλπ.). Τα κριτήρια αξιολόγησης είναι

σαφώς προσδιορισμένα και αναγράφονται στο αναλυτικό περίγραμμα κάθε

μαθήματος (επισυνάπτεται στο Παράρτημα 1).

Ο τελικός βαθμός κάθε μαθήματος προκύπτει από το σύνολο των επιδόσεων των

φοιτητών σε συγκεκριμένους τομείς (π.χ. εργασίες, εξετάσεις) σύμφωνα με τις

οδηγίες που παρέχει ο κάθε διδάσκων στην αρχή του εξαμήνου. Ο ελάχιστος

αποδεκτός βαθμός μαθήματος είναι το πέντε (5), με άριστα το δέκα (10).

Άρθρο 9: Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία

Η Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία, στην οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα

(27 πιστωτικές μονάδες ECTS), εκπονείται υπό την επίβλεψη ενός διδάσκοντα του

ΠΜΣ. Η Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία γράφεται στην ελληνική ή/και στην

αγγλική γλώσσα. Ο τρόπος συγγραφής της Μεταπτυχιακής Διπλωματικής Εργασίας

είναι συγκεκριμένος, σύμφωνα με τις προδιαγραφές που έχουν εγκριθεί από την

Συνέλευση του Τμήματος (παράρτημα 3 του παρόντος Κανονισμού).

Η μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία πρέπει να βρίσκεται θεματικά στο πεδίο που

καλύπτει το συγκεκριμένο ΠΜΣ και να αποδεικνύει προχωρημένες θεωρητικές


15

γνώσεις και πρακτικές δεξιότητες, κριτική σκέψη, αναλυτικές, συνθετικές και

ερευνητικές ικανότητες. Μπορεί να αναφέρεται σε θεωρητικά ή εφαρμοσμένα

θέματα και να πραγματοποιείται σε συνεργασία με ιδιωτικό ή δημόσιο φορέα που

έχει αρμοδιότητες σε συναφή αντικείμενα.

Για κάθε διπλωματική εργασία, η Συντονιστική Επιτροπή ύστερα από αίτηση του

υποψηφίου, στην οποία αναγράφεται ο προτεινόμενος τίτλος της διπλωματικής

εργασίας, ο προτεινόμενος επιβλέπων κι επισυνάπτεται περίληψη της προτεινόμενης

εργασίας, ορίζει τον επιβλέποντα αυτής και συγκροτεί την τριμελή εξεταστική

επιτροπή για την έγκριση της εργασίας, ένα από τα μέλη της οποίας είναι και ο

επιβλέπων. Τα ανωτέρω εγκρίνονται με απόφαση της Συνέλευσης του Τμήματος. Ο

επιβλέπων και τα άλλα δύο (2) μέλη της Τριμελούς Εξεταστικής Επιτροπής πρέπει να

είναι μέλη Δ.Ε.Π. του Τμήματος ή άλλων Τμημάτων του ιδίου Α.Ε.Ι ή μελών Δ.Ε.Π.

άλλων Α.Ε.Ι ή ερευνητών από ερευνητικά κέντρα του άρθρου 13Α του ν. 4310/2014

(Α΄ 258), συμπεριλαμβανομένων των ερευνητικών κέντρων της Ακαδημίας Αθηνών

και του Ιδρύματος Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών ή μέλη Ε.Ε.Π.,

Ε.ΔΙ.Π. και Ε.Τ.Ε.Π. του Τμήματος. Τα μέλη της επιτροπής πρέπει να έχουν την ίδια ή

συναφή επιστημονική ειδικότητα με το γνωστικό αντικείμενο της εργασίας. Ο

κατώτατος αριθμός Μεταπτυχιακών Διπλωματικών Εργασιών που μπορεί να

αναλάβει ένα μέλος Δ.Ε.Π. του ΠΜΣ ως επιβλέπων, σε κάθε ανάθεση από την Σ.Ε.,

είναι τρεις (3) ενώ ο αντίστοιχος ανώτατος αριθμός επτά (7).

Για να εγκριθεί η εργασία ο φοιτητής οφείλει να την υποστηρίξει ενώπιον της

εξεταστικής επιτροπής, αφού προσκομίσει ενυπόγραφη έγκριση του επιβλέποντα

στη Γραμματεία του ΠΜΣ. Η Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία βαθμολογείται

από μηδέν (0) έως δέκα (10), με ελάχιστο βαθμό επιτυχίας το πέντε (5). Σε

περίπτωση απόρριψης της Μεταπτυχιακής Διπλωματικής Εργασίας καθορίζεται

από τη Σ.Ε. νέα ημερομηνία αξιολόγησης, τουλάχιστον τρεις (3) μήνες μετά την

πρώτη κρίση. Σε περίπτωση δεύτερης απόρριψης, ο υποψήφιος διαγράφεται από

το ΠΜΣ.

Η εγκεκριμένη Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία, μετά το πέρας των

ενδεχομένων διορθώσεων που προτείνει η επιτροπή, κατατίθεται τόσο στη

Βιβλιοθήκη του Τμήματος όσο και στην Κεντρική Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου

Θεσσαλίας (Π.Θ.) σε δύο αντίτυπα, από ένα (1) βιβλιοδετημένο έντυπο και από

ένα (1) αντίτυπο σε ηλεκτρονική μορφή (pdf). Με ευθύνη της Κεντρικής

Βιβλιοθήκης του Π.Θ. δημιουργείται ηλεκτρονική βάση με τις Μεταπτυχιακές

Διπλωματικές Εργασίες του Π.Θ., η οποία δημοσιεύεται στο ιδρυματικό αποθετήριο

του Πανεπιστημίου. Παράλληλα, οι μεταπτυχιακές διπλωματικές εργασίες, εφόσον

εγκριθούν από την εξεταστική επιτροπή, αναρτώνται υποχρεωτικά στο διαδικτυακό

τόπο της Πολυτεχνικής Σχολής.


16

Οι φοιτητές έχουν δικαίωμα να καταθέσουν για πρώτη φορά τη Μεταπτυχιακή

Διπλωματική Εργασία τους τον Ιανουάριο του επόμενου ακαδημαϊκού έτους και

αφού έχουν ολοκληρώσει επιτυχώς όλα τα μαθήματά τους. Η επιτυχής παρουσίαση

της Μεταπτυχιακής Διπλωματικής Εργασίας συνεπάγεται την επιτυχή ολοκλήρωση

του Προγράμματος και οδηγεί στην απονομή του Διπλώματος Μεταπτυχιακών

Σπουδών (Δ.Μ.Σ.).

Σε περίπτωση που η Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία δεν ολοκληρωθεί εγκαίρως

ή δεν λάβει την έγκριση από τον επιβλέποντα για κατάθεση, οι φοιτητές έχουν τη

δυνατότητα να εγγραφούν στο εαρινό εξάμηνο σπουδών αναλαμβάνοντας την

υποχρέωση να καταθέσουν τη Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία τον επόμενο

Ιούνιο. Η επιτυχής παρουσίαση της Μεταπτυχιακής Διπλωματικής Εργασίας

συνεπάγεται την επιτυχή ολοκλήρωση του Προγράμματος και οδηγεί στην απονομή

του Διπλώματος Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Μ.Σ.).

Σε περίπτωση που και πάλι η Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία δεν ολοκληρωθεί

εγκαίρως ή δεν λάβει την έγκριση από τον επιβλέποντα για κατάθεση, οι φοιτητές

έχουν τη δυνατότητα να εγγραφούν για τελευταία φορά στο χειμερινό εξάμηνο

σπουδών αναλαμβάνοντας την υποχρέωση να καταθέσουν τη Μεταπτυχιακή

Διπλωματική Εργασία τον επόμενο Ιανουάριο. Η επιτυχής παρουσίαση της

Μεταπτυχιακής Διπλωματικής Εργασίας συνεπάγεται την επιτυχή ολοκλήρωση του

Προγράμματος και οδηγεί στην απονομή του Διπλώματος Μεταπτυχιακών Σπουδών

(Δ.Μ.Σ.).

Άρθρο 10: Αριθμός εισακτέων

Ο μέγιστος αριθμός εισακτέων κατ’ έτος σπουδών στο ΠΜΣ «Αστικές Αναπλάσεις,

Αστική Ανάπτυξη και Αγορά Ακινήτων» ανέρχεται σε τριάντα πέντε (35) φοιτητές.

Εξαιρούνται οι ισοβαθμούντες και οι υπότροφοι: ένας (1) υπότροφος του ΙΚΥ και τρεις

(3) αλλοδαποί υπότροφοι, καθώς και ένα (1) μέλος από το σύνολο των κατηγοριών

Ε.Ε.Π., Ε.ΔΙ.Π. και Ε.Τ.Ε.Π. (σύμφωνα με την παρ. 8 του άρθρου 34 του Νόμου

4485/2017) μετά από αίτησή του και με την προϋπόθεση ότι το έργο που επιτελεί στο

Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας είναι συναφές με το αντικείμενο του τίτλου σπουδών του

ΠΜΣ.

Άρθρο 11: Καθομολόγηση Μεταπτυχιακών Φοιτητών

Η απονομή του Διπλώματος Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Μ.Σ.) σε όσους

μεταπτυχιακούς φοιτητές ολοκληρώνουν πλήρως τις υποχρεώσεις τους γίνεται

από το Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης

του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Η καθομολόγηση των μεταπτυχιακών φοιτητών τελείται από τον Κοσμήτορα της

Πολυτεχνικής Σχολής, παρουσία του Προέδρου του Τμήματος και του Διευθυντή


17

του ΠΜΣ.

Άρθρο 12: Προσωπικό

Στο ΠΜΣ «Αστικές Αναπλάσεις, Αστική Ανάπτυξη και Αγορά Ακινήτων» θα

απασχοληθούν μέλη Δ.Ε.Π. του ΤΜΧΠΠΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και άλλων

Τμημάτων Πανεπιστημίων της ημεδαπής, καθώς και άλλες κατηγορίες διδασκόντων

σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 36 του Ν.4485/2017 (ΦΕΚ 114/τ.Α’).

Συγκεκριμένα, εκτός από τα μέλη Δ.Ε.Π., μπορούν αναλάβουν τη διδασκαλία

μαθημάτων και τις ασκήσεις στο ΔΠΜΣ μέλη Ε.Ε.Π., Ε.ΔΙ.Π. και Ε.Τ.Ε.Π., ή

αφυπηρετήσαντα μέλη Δ.Ε.Π. του Τμήματος (με συναφή προς το μάθημα ειδικότητα)

ή ομότιμοι καθηγητές ή διδάσκοντες σύμφωνα με το π.δ. 407/1980 (Α΄ 112) ή το

άρθρο 19 του ν. 1404/1983 (Α΄ 173) ή την παρ. 7 του άρθρου 29 του ν. 4009/2011.

Όλοι οι διδάσκοντες πρέπει να είναι κάτοχοι διδακτορικού διπλώματος, εκτός αν το

γνωστικό τους αντικείμενο είναι εξαιρετικής και αδιαμφισβήτητης ιδιαιτερότητας για

το οποίο δεν είναι δυνατή ή συνήθης η εκπόνηση διδακτορικής διατριβής. Τα μέλη

Δ.Ε.Π. και Ε.Ε.Π., Ε.ΔΙ.Π. και Ε.Τ.Ε.Π. δεν επιτρέπεται να απασχολούνται αποκλειστικά

σε ΠΜΣ.

Η διδασκαλία των μαθημάτων και των εργασιών του ΠΜΣ ανατίθεται από την

Συνέλευση του Τμήματος με απόφασή της. Το ποσοστό των διδασκόντων που

προέρχεται από το ΤΜΧΠΠΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας ανέρχεται σε

τουλάχιστον 60% του συνολικού διδακτικού προσωπικού του ΠΜΣ. Εφόσον το

διδακτικό προσωπικό της προηγούμενης παραγράφου δεν επαρκεί, με

αιτιολογημένη απόφαση της Συνέλευσης του Τμήματος, διδακτικό έργο μπορούν να

αναλάβουν μέλη Δ.Ε.Π. άλλων Τμημάτων του ιδίου Α.Ε.Ι ή μέλη Δ.Ε.Π. άλλων Α.Ε.Ι.

μετά από πρόσκληση ή ερευνητές από ερευνητικά κέντρα του άρθρου 13Α του ν.

4310/2014 (Α΄ 258), συμπεριλαμβανομένων των ερευνητικών κέντρων της

Ακαδημίας Αθηνών και του Ιδρύματος Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας

Αθηνών ή άλλοι μέσω νέων προσλήψεων/συμβάσεων σύμφωνα με τις ανωτέρω

διατάξεις.

Επιπλέον, με απόφαση της Συνέλευσης του Τμήματος, η οποία λαμβάνεται ύστερα

από εισήγηση του Διευθυντή του ΠΜΣ, καλούνται από την ημεδαπή ή την αλλοδαπή,

ως επισκέπτες, καταξιωμένοι επιστήμονες που έχουν θέση ή προσόντα καθηγητή ή

ερευνητή σε ερευνητικό κέντρο, καλλιτέχνες ή επιστήμονες αναγνωρισμένου κύρους

με εξειδικευμένες γνώσεις ή σχετική εμπειρία στο γνωστικό αντικείμενο του ΠΜΣ, για

την κάλυψη εκπαιδευτικών αναγκών του ΠΜΣ. Η πρόσκληση επισκέπτη από την

αλλοδαπή πραγματοποιείται μόνον εφόσον του ανατίθεται διδασκαλία, με τη

διαδικασία για την ανάθεση διδασκαλίας στα μέλη Δ.Ε.Π. του ΠΜΣ. Ο ανωτέρω

περιορισμός δεν ισχύει εφόσον ο καλούμενος διδάσκει εθελοντικά, χωρίς αμοιβή,


18

αποζημίωση ή άλλη οικονομική απολαβή πλην των οδοιπορικών του, σύμφωνα με τα

οριζόμενα στην υποπαράγραφο Δ9 της παρ. Δ΄ του άρθρου 2 του ν. 4336/2015.

Η διοικητική, γραμματειακή, οικονομική και τεχνική υποστήριξη του ΠΜΣ θα

καλυφθεί από τους πόρους του ΠΜΣ, σύμφωνα με τα οριζόμενα στον

προϋπολογισμό του ΠΜΣ (άρθρο 15 του παρόντος Κανονισμού).

Άρθρο 13: Υλικοτεχνική υποδομή

Για τη λειτουργία του προγράμματος θα χρησιμοποιηθούν οι χώροι διδασκαλίας και

έρευνας, ο εξοπλισμός και η διοικητική δομή του Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας,

Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης. Τα Εργαστήρια του Τμήματος καθώς

και οι βιβλιοθήκες του Πανεπιστημίου υποστηρίζουν με τον εξοπλισμό τους το ΠΜΣ.

Επιπλέον, το ΠΜΣ θα υποστηρίζεται κι από μία αίθουσα διδασκαλίας στις

εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου στη Λάρισα και ειδικότερα στο κτήριο του

Παραρτήματος της Κεντρικής Βιβλιοθήκης μέσα στο campus της Σχολής Επιστημών

Υγείας («Βιόπολις», Μεζούρλο Λάρισα).

Στο πλαίσιο της συγχρονικής εξ’ αποστάσεως διδασκαλίας μέσω τηλεδιάσκεψης (σε

ποσοστό 35%), οι δύο (2) αίθουσες διδασκαλίας (σε Βόλο και Λάρισα) θα είναι

συνδεδεμένες μέσω της εφαρμογής www.anymeeting.com.

Άρθρο 14: Διάρκεια λειτουργίας

Το ΠΜΣ «Αστικές Αναπλάσεις, Αστική Ανάπτυξη και Αγορά Ακινήτων», θα

λειτουργήσει μέχρι και το ακαδημαϊκό έτος 2022−2023, με την επιφύλαξη των

διατάξεων της παρ. 8 του άρθρου 32 του Ν.4485/2017 (ΦΕΚ 114/ τ. Α’).

Άρθρο 15: Τέλη φοίτησης και οικονομική υποστήριξη του ΠΜΣ

Σύμφωνα με το άρθρο 37 του Ν. 4485/2017 το ετήσιο λειτουργικό κόστος του ΠΜΣ,

που αφορά στις λειτουργικές δαπάνες ανέρχεται στο ποσό των 85.000 χιλιάδων ευρώ

και αναλύεται σε κατηγορίες δαπανών ως εξής:

Κατηγορίες εξόδων Ποσό

1 Δαπάνες εξοπλισμού και δαπάνες λογισμικού 1.600€

2 Δαπάνες χορήγησης υποτροφιών σε μεταπτυχιακούς

φοιτητές

4.000€

3 Δαπάνες αναλωσίμων 1.000€

4 Δαπάνες μετακινήσεων διδασκόντων του Π.Μ.Σ. 4.500€

5 Δαπάνες μετακινήσεων φοιτητών του Π.Μ.Σ. για

εκπαιδευτικούς σκοπούς

2.000€

http://www.anymeeting.com/


19

6 Αμοιβές διδασκαλίας τακτικού προσωπικού των ΑΕΙ και

ερευνητικών κέντρων και ινστιτούτων που συμμετέχουν στην

οργάνωση του ΠΜΣ

23.000€

7 Αμοιβές έκτακτου διδακτικού προσωπικού των ΑΕΙ που

συμμετέχουν την οργάνωση του ΠΜΣ

1.000€

8 Αμοιβές διδασκαλίας προσωπικού της παρ. 5 του άρθρου 36

του ν. 4485/2017

1.000€

9 Αμοιβές διοικητικής και τεχνικής υποστήριξης 18.400€

10 Λοιπές δαπάνες (όπως έξοδα δημοσιότητας-προβολής,

αγοράς εκπαιδευτικού υλικού, οργάνωσης συνεδρίου,

δαπάνες εργασιών πεδίου κ.λπ.)

3.000€

11 ΛΕΙΤΟΥΓΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΟΥ ΠΜΣ 59.500€

11 Λειτουργικά Έξοδα του οικείου ΑΕΙ (Παρακράτηση ΕΛΚΕ

30%)

25.500€

ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ 85.000€

Οι δαπάνες αποζημίωσης του τακτικού διδακτικού, τεχνικού και διοικητικού

προσωπικού του ΠΜΣ αφορά σε εργασία που υπερβαίνει τις κατά νόμο υποχρεώσεις

του. Το ΠΜΣ διαθέτει μέρος των εσόδων του (όπως αναφέρεται στον παραπάνω

πίνακα) και για υποτροφίες μεταπτυχιακών φοιτητών βάσει ακαδημαϊκών κριτηρίων.

Οι υποτροφίες στο ΠΜΣ θα χορηγούνται μία φορά το χρόνο, μετά την ολοκλήρωση

των δύο (2) εξαμήνων μαθημάτων (χειμερινό και εαρινό εξάμηνο). Δικαιούχοι των

υποτροφιών είναι όσοι φοιτητές έχουν ολοκληρώσει κι έχουν εξεταστεί επιτυχώς στα

εννέα (9) μαθήματα και επιπλέον είναι οικονομικά ενήμεροι. Εξαιρούνται από την

διεκδίκηση υποτροφίας οι φοιτητές που απαλλάσσονται από τα δίδακτρα. Η λίστα

των δικαιούχων, με σειρά κατάταξης, προκύπτει αυτομάτως από τα αρχεία

(βαθμολογίες μαθημάτων) που τηρεί η Γραμματεία του ΠΜΣ.

Το ανωτέρω κόστος θα καλύπτεται από τέλη φοίτησης, από πόρους από ερευνητικά

προγράμματα, από τον Προϋπολογισμό και τον ΕΛΚΕ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας,

και αναλύεται ως εξής:

Κατηγορίες Εσόδων Ποσό

1 Προϋπολογισμός ΑΕΙ και Συνεργαζόμενων Φορέων 2.000€

2 Προϋπολογισμός ΥΠΠΕΘ 0€

3 Δωρεές, Παροχές, Κληροδοτήματα, Χορηγίες Φορέων

Δημόσιου Τομέα

0€

4 Πόροι Ερευνητικών Προγραμμάτων 3.000€

5 Πόροι Προγραμμάτων Ευρωπαϊκής Ένωσης ή άλλων

Διεθνών Οργανισμών

0€


20

6 Ειδικός Λογαριασμός Κονδυλίων Έρευνας (ΕΛΚΕ) 1.500€

7 Κάθε άλλη νόμιμη αιτία 3.500€

Σύνολο Εσόδων από διάφορους βιώσιμους πόρους 10.000€

8 Έσοδα από τέλη φοίτησης 75.000€

ΣΥΝΟΛΟ ΕΣΟΔΩΝ 85.000€

Ο εγκεκριμένος ετήσιος αναλυτικός απολογισμός του ΠΜΣ θα αναρτάται στην

ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και θα περιλαμβάνει αναγραφή της

κατανομής των δαπανών ανά κατηγορία και ιδίως του ύψους των τελών φοίτησης,

των αμοιβών των διδασκόντων στο ΠΜΣ, του αριθμού των διδασκόντων που τις

εισέπραξαν, των υποτροφιών (ονομαστικά) που χορηγήθηκαν, καθώς και του ποσού

ανά φοιτητή που διατέθηκε για το σκοπό αυτό.

Τα τέλη φοίτησης του ΠΜΣ, τόσο στην περίπτωση της πλήρους φοίτησης όσο και σε

αυτήν της μερικής φοίτησης, καθορίζονται με την απόφαση ίδρυσης του ΠΜΣ. Σε

περίπτωση αναπροσαρμογής, θα ακολουθηθεί η διαδικασία που προβλέπεται από

τις κείμενες διατάξεις. Τα τέλη φοίτησης καταβάλλονται με την έναρξη του εξαμήνου

και απαραίτητη προϋπόθεση για την συμμετοχή των φοιτητών στις εξετάσεις και την

παρουσίαση της Μεταπτυχιακής Διπλωματικής Εργασίας αποτελεί η οικονομική

ενημερότητά τους. Σε περίπτωση διακοπής της φοίτησης, δεν επιστρέφεται το μέρος

των τελών φοίτησης που έχει καταβληθεί.

Τα συνολικά τέλη φοίτησης στο ΠΜΣ ανέρχονται σε € 3.000 και διαιρούνται σε τέλος

εγγραφής (€ 300) και τμηματική καταβολή διδάκτρων (€ 900 ανά εξάμηνο).

Αναλυτικά, στην περίπτωση της πλήρους φοίτησης, τα συνολικά τέλη φοίτησης του

ΠΜΣ που ανέρχονται σε € 3.000, καταβάλλονται τμηματικά ως εξής:

- € 300 ως τέλος εγγραφής, αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων

των εισακτέων στο ΠΜΣ

- € 900 ανά εξάμηνο για τα τρία (3) εξάμηνα σπουδών.

Στην περίπτωση της μερικής φοίτησης, τα συνολικά τέλη φοίτησης του ΠΜΣ που

ανέρχονται σε € 3.000, καταβάλλονται τμηματικά ως εξής:

- € 300 ως τέλος εγγραφής, αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων

των εισακτέων στο ΠΜΣ

- € 450 ανά εξάμηνο για τα τέσσερα (4) πρώτα εξάμηνα σπουδών

- € 900 για το πέμπτο εξάμηνο σπουδών.

Επιπλέον, σε περίπτωση που απαιτηθούν ένα ή δύο (το πολύ) πρόσθετα εξάμηνα

(πέραν των τριών για την πλήρη φοίτηση ή των πέντε για τη μερική) για την

ολοκλήρωση της μεταπτυχιακής διπλωματικής εργασίας, τα δίδακτρα για κάθε

εξάμηνο είναι μειωμένα και ορίζονται σε € 300.


21

Απαλλάσσονται από τα τέλη φοίτησης οι φοιτητές του ΠΜΣ των οποίων το ατομικό

εισόδημα, εφόσον διαθέτουν ίδιο εισόδημα, και το οικογενειακό διαθέσιμο

ισοδύναμο εισόδημα δεν υπερβαίνουν αυτοτελώς, το μεν ατομικό το εκατό τοις

εκατό (100%), το δε οικογενειακό το εβδομήντα τοις εκατό (70%) του εθνικού

διάμεσου διαθέσιμου ισοδύναμου εισοδήματος, σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα

κάθε φορά δημοσιευμένα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛ.ΣΤΑΤ.). Η

απαλλαγή αυτή παρέχεται για τη συμμετοχή σε ένα μόνο ΠΜΣ. Σε κάθε περίπτωση,

οι απαλλασσόμενοι φοιτητές δεν ξεπερνούν το ποσοστό του τριάντα τοις εκατό (30%)

του συνολικού αριθμού των φοιτητών που εισάγονται στο ΠΜΣ. Αν οι δικαιούχοι

υπερβαίνουν το ποσοστό του προηγούμενου εδαφίου, επιλέγονται με σειρά

κατάταξης ξεκινώντας από αυτούς που έχουν το μικρότερο εισόδημα. Με απόφαση

του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, η οποία δημοσιεύεται στην

Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ορίζεται κάθε θέμα σχετικό με την εφαρμογή των

προηγούμενων εδαφίων. Με όμοια απόφαση διαπιστώνεται κατ’ έτος το ποσό που

αντιστοιχεί στο εθνικό διάμεσο διαθέσιμο ισοδύναμο εισόδημα (το ατομικό και το

εβδομήντα τοις εκατό (70%) του οικογενειακού), σύμφωνα με τα στοιχεία της

ΕΛ.ΣΤΑΤ. Για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου λαμβάνονται υπόψη, από την

Επιτροπή που συγκροτείται δυνάμει της περίπτωσης δ΄ της παραγράφου 3 του

άρθρου 31, τα εισοδήματα του τελευταίου φορολογικού έτους, για το οποίο κατά το

χρόνο της επιλογής στο ΠΜΣ έχει ολοκληρωθεί η εκκαθάριση φόρου, σύμφωνα με

όσα ορίζονται στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος.

Η αίτηση για απαλλαγή από τα τέλη φοίτησης υποβάλλεται ύστερα από την

ολοκλήρωση της διαδικασίας επιλογής των φοιτητών του ΠΜΣ. Η οικονομική

κατάσταση υποψηφίου σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί λόγο μη επιλογής στο ΠΜΣ.

Όσοι λαμβάνουν υποτροφία από άλλη πηγή, δεν δικαιούνται απαλλαγή.

Άρθρο 16: Υγειονομική κάλυψη – φοιτητικά δάνεια

Οι μεταπτυχιακοί φοιτητές, που δεν έχουν άλλη ιατροφαρμακευτική και

νοσοκομειακή περίθαλψη, δικαιούνται πλήρη ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή

περίθαλψη, στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (Ε.Σ.Υ.) με κάλυψη των σχετικών δαπανών

από τον Εθνικό Οργανισμό Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (Ε.Ο.Π.Π.Υ.), κατ΄ ανάλογη

εφαρμογή του άρθρου 3 του ν. 4368/2016 (Α΄83). Οι όροι, οι προϋποθέσεις και η

διαδικασία παροχής της περίθαλψης καθορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών

Οικονομικών, Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων και Υγείας.

Στους μεταπτυχιακούς φοιτητές παρέχονται διευκολύνσεις για τις μετακινήσεις τους

σε όλη τη διάρκεια του έτους και τα αναγκαία μέσα για την πολιτιστική τους

καλλιέργεια και ψυχαγωγία. Οι όροι, οι προϋποθέσεις, η διαδικασία και κάθε άλλο

αναγκαίο θέμα σχετικά με τις παροχές αυτές καθορίζονται με κοινή απόφαση


22

Υπουργών Οικονομικών, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Παιδείας και

Θρησκευμάτων και Πολιτισμού και Τουρισμού.

Για τη χορήγηση φοιτητικών δανείων στους μεταπτυχιακούς φοιτητές εφαρμόζονται

οι κάθε φορά ισχύουσες διατάξεις.

Άρθρο 17: Διασφάλιση ποιότητας - Αξιολόγηση

Τα πνευματικά δικαιώματα των Μεταπτυχιακών Διπλωματικών Εργασιών ή τα

πιθανά δικαιώματα ευρεσιτεχνίας ή εμπορικής εκμετάλλευσης των εργασιών

καθορίζονται με σχετικές αποφάσεις της Επιτροπής Δεοντολογίας του Πανεπιστημίου

Θεσσαλίας. Κάθε είδους λογοκλοπή στις εργασίες των μαθημάτων, τις δημοσιεύσεις

ή τη συγγραφή των Μεταπτυχιακών Διπλωματικών Εργασιών, επινόηση ερευνητικών

δεδομένων και αντιεπιστημονική συμπεριφορά γενικότερα απαγορεύεται.

Η Επιτροπή Δεοντολογίας είναι αρμόδια να ενημερώνει σχετικά τους μεταπτυχιακούς

φοιτητές και να επιβάλλει ποινές όπου αυτό είναι αναγκαίο. Λεπτομερείς οδηγίες για

το θέμα θα εκδίδονται από την Επιτροπή Δεοντολογίας του Πανεπιστημίου.

Για το ΠΜΣ «Αστικές Αναπλάσεις, Αστική Ανάπτυξη και Αγορά Ακινήτων» ισχύουν

όλες οι διατάξεις και οι διαδικασίες διασφάλισης ποιότητας, με βάση τις οδηγίες και

τα κριτήρια της Αρχής Διασφάλισης και Πιστοποίησης της Ποιότητας στην Ανώτατη

Εκπαίδευση (ΑΔΙΠ), που ορίζονται από τις κείμενες διατάξεις.

Κατά τη λήξη της θητείας της Σ.Ε., με ευθύνη του απερχόμενου Διευθυντή,

συντάσσεται αναλυτικός απολογισμός του ερευνητικού και εκπαιδευτικού έργου του

ΠΜΣ, καθώς και των λοιπών δραστηριοτήτων του, με στόχο την αναβάθμιση των

σπουδών, την καλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, τη βελτιστοποίηση

των υφιστάμενων υποδομών και την κοινωνικά επωφελή χρήση των διαθέσιμων

πόρων του ΠΜΣ. Ο απολογισμός κατατίθεται στη Συνέλευση του Τμήματος,

εγκρίνεται και κοινοποιείται στην Κοσμητεία της Πολυτεχνικής Σχολής.

Στο τέλος κάθε εξαμήνου, πραγματοποιείται αξιολόγηση κάθε μαθήματος και κάθε

διδάσκοντα από τους μεταπτυχιακούς φοιτητές. Η αξιολόγηση γίνεται ηλεκτρονικά

και αφορά σε διάφορες ενότητες, όπως στην φοιτητοκεντρική διδασκαλία και

μάθηση, την σαφήνεια των στόχων κάθε μαθήματος για την επίτευξη των

μαθησιακών αποτελεσμάτων, την μαθησιακή στόχευση των εργασιών και την

αξιολόγηση της αποδοτικότητάς τους, τον προσδιορισμό του βαθμού δυσκολίας του

μαθήματος, τον προσδιορισμό του οφέλους γενικότερα ως προς τις παρεχόμενες

γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες κ.α. Οι αξιολογήσεις δημοσιοποιούνται στον

διαδικτυακό τόπο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και κοινοποιούνται με ευθύνη της

Κοσμητείας της Πολυτεχνικής Σχολής στον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και

Θρησκευμάτων.


23

Για τη διασφάλιση της ποιότητας όλων των κύκλων σπουδών, διαπιστώνεται ότι ο

μέγιστος αριθμός μεταπτυχιακών φοιτητών ανά διδάσκοντα του ΠΜΣ είναι 2,7 (δηλ.

35 φοιτητές / 13 διδάσκοντες).

Άρθρο 18: Ιστοσελίδα του ΠΜΣ

Το ΠΜΣ «Αστικές Αναπλάσεις, Αστική Ανάπτυξη και Αγορά Ακινήτων» θα έχει

υποχρεωτικά την ιστοσελίδα του στην ελληνική και αγγλική γλώσσα και προαιρετικά

σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα κρίνει η Συνέλευση του Τμήματος, ιδιαίτερα σε

προγράμματα συνεργασίας με Πανεπιστήμια του εξωτερικού. Η επίσημη ιστοσελίδα

του ΠΜΣ ενημερώνεται διαρκώς και περιέχει όλες τις πληροφορίες και

ανακοινώσεις του Προγράμματος και αποτελεί τον επίσημο χώρο ενημέρωσης των

φοιτητών.

Άρθρο 19: Μεταβατικές Διατάξεις

Όσα θέματα δε ρυθμίζονται στην παρούσα απόφαση, θα ρυθμίζονται από τον

Κανονισμό Μεταπτυχιακών Σπουδών και τα αρμόδια όργανα, σύμφωνα με την

κείμενη νομοθεσία. Άλλα θέματα που τυχόν προκύπτουν και δεν προβλέπονται

από τον παρόντα κανονισμό ούτε από τον κανονισμό Μεταπτυχιακών Σπουδών

του Π.Θ. θα ρυθμίζονται με απόφαση της Συνέλευσης του Τμήματος.


24

Διδάσκοντες του ΠΜΣ

1. Γοσποδίνη Ασπασία, Καθηγήτρια Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας,

Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

2. Μωραΐτης Κωνσταντίνος, Καθηγητής Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών

Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου

3. Ντυκέν Μαρί - Νοέλ, Καθηγήτρια Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας,


4. Πετράκος Γεώργιος, Καθηγητής Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας,


5. Πολύζος Σεραφείμ, Καθηγητής Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας,


6. Αδαμάκης Κωνσταντίνος, Αναπληρωτής Καθηγητής Τμήματος Αρχιτεκτόνων

Μηχανικών Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

7. Καλλιώρας Δημήτριος, Επίκουρος Καθηγητής Τμήματος Μηχανικών

Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης Πανεπιστημίου

Θεσσαλίας

8. Τριανταφυλλόπουλος Νικόλαος, Επίκουρος Καθηγητής Τμήματος

Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης

Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

9. Βογιαζίδης Νικολός, εξωτερικός διδάσκων - εντεταλμένος διδασκαλίας

10. Μαρκάτου Μαρία, εξωτερική διδάσκουσα – εντεταλμένη διδασκαλίας

11. Παυλέας Σωτήριος, Δρ. Μηχανικός Χωροταξίας, Πολεοδομίας και

Περιφερειακής Ανάπτυξης Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

12. Σαράτσης Ιωάννης, Δρ. Μηχανικός Χωροταξίας, Πολεοδομίας και

Περιφερειακής Ανάπτυξης Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

13. Τσιάπα Μαρία, Δρ. Μηχανικός Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής

Ανάπτυξης Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.


25

Παράρτημα 1: Περιγράμματα Μαθημάτων

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΥ ΕΞΑΜΗΝΟΥ

Αστικές Αναπλάσεις: Διεθνείς Προσεγγίσεις και Πρότυπα

Σκοπός μαθήματος

Το μάθημα στοχεύει πρώτον, να παρέχει στους φοιτητές ένα σφαιρικό σύνολο γνώσεων

αναφορικά με τους νέα είδη αστικών αναπλάσεων κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες

διεθνώς και στην Ελλάδα. Δεύτερον, στοχεύει να ασκήσει την κριτική ικανότητα των

φοιτητών σχετικά με την αναγνώριση των βέλτιστων πρακτικών αστικής ανάπλασης διεθνώς

και στην Ελλάδα.

Μαθησιακοί στόχοι

Πρώτον, απόκτηση εξειδικευμένων γνώσεων αναφορικά με τα νέα είδη αστικών

αναπλάσεων διεθνώς κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Δεύτερον, η βελτίωση της

αναλυτικής σκέψης και της κριτικής ικανότητας των φοιτητών στην εκπόνηση προτάσεων

αστικής ανάπλασης και στη διερεύνηση των βέλτιστων πολιτικών και πρακτικών αστικής

ανάπλασης που μπορούν να εφαρμοσθούν κατά περίπτωση στην Ελλάδα και διεθνώς.

Περιεχόμενο μαθήματος

Το μάθημα οργανώνεται σύμφωνα με την ακόλουθη θεματολογία:

Α. Νέοι τύποι αστικών αναπλάσεων και τα αναδυόμενα αστικά τοπία που σχετίζονται με τη

δημιουργία ‘νέων επικέντρων’ στην μεταβιομηχανική πόλη για την ενθάρρυνση της χωρικής

συγκέντρωσης (clustering) μεταβιομηχανικών οικονομικών δραστηριοτήτων όπως, τα εξής:

- Επιχειρηματικά επίκεντρα

- Πολιτιστικά επίκεντρα

- Επίκεντρα δημοφιλούς ψυχαγωγίας

- Παραλιακά επίκεντρα πολιτισμού και αναψυχής

- Εξωαστικά επίκεντρα κατανάλωσης και ψυχαγωγίας.

Β. Τύποι αστικών αναπλάσεων που στηρίζονται σε εξειδικευμένες στρατηγικές επιλογές

όπως οι εξής:

- Ευφυείς αναπλάσεις που συνδυάζουν τον πράσινο περιβαλλοντικό αστικό σχεδιασμό

και νέες τεχνολογίες πληροφορικής.

- Αναπλάσεις για την αντιμετώπιση του φαινομένου της συρρίκνωσης πόλεων (shrinking

cities).

Στο μάθημα αναλύονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (χωρικά, οικονομικά, κοινωνικά,

μορφολογικά) των νέων τύπων αστικών αναπλάσεων, και παρουσιάζονται σημαντικά

παραδείγματα αστικών αναπλάσεων και βέλτιστες πρακτικές διεθνώς και στην Ελλάδα.


26

Τρόπος αξιολόγησης

Το μάθημα αξιολογείται μέσω: (α) γραπτών εξετάσεων στο τέλος του εξαμήνου σε ποσοστό

50%, (β) εκπόνησης ατομικής εργασίας σε ποσοστό 40% και (γ) προφορικές εξετάσεις κατά

την παρουσίαση των εργασιών στο τέλος του εξαμήνου σε ποσοστό 10%.

Βιβλιογραφία

Atkinson, R. (2000), ‘Measuring Gentrification and Displacement in Greater London’, Urban

Studies, 37(1): 149–65.

Atkinson R., (2004), ‘ The Evidence On The Impact Of Gentrification: New Lessons for the

Urban Renaissance?’, European Journal of Housing Policy 4(1): 107–131.

Atkinson, R. and G. Bridge, (2004), The New Urban Colonialism: Gentrification in a Global

Context, London: Routledge.

Aitchison, C. and Evans, T., (2003), ‘The cultural industries and a model of sustainable

regeneration: manufacturing ‘pop’ in the Rhondda Valleys of South Wales, Managing

Leisure 8: 133–144.

Clark T. N., Lloyd R., Wong, K. K., Jain, P. (2002) Amenities Drive Urban Growth, Journal of

Urban Affairs: 24(5):493-515.

Clarke, D. B. (1997), ‘Consumption and the City, Modern and Postmodern, International

Journal of Urban and Regional Research 21(2):218-237Cooke P. y Luciana Lazzeretti E.

(2008), Creative Cities, Cultural Clusters and Local Economic Development, Edward Elgar

Publishing: Cheltenham (UK).

Evans, G. (1998), ‘Urban leisure: Edge City and the new pleasure periphery’, in Collins, M. and

Cooper, I. (eds.), Leisure management-issues and applications, Wallingford: CAB

international

Evans, G. (2001), Cultural Planning: an urban renaissance? London: Routledge.

Evans G. (2003) ‘Hard-Branding the Cultural City – From Prado to Prada’, Journal of Urban and

Regional Research 27(2): 417-440

Foot, J. (2000), ‘The urban periphery, myth and reality. Milan 1950-2000’, City 4(1): 7-26.

Gospodini, A. (2006), ‘Portraying, Classifying and Understanding the emerging landscapes in

the Post-industrial city’, in Cities 23(5): 311-331.

Γοσποδίνη Α. (2006) ‘Περιγράφοντας, Ταξινομώντας και Ερμηνεύοντας τα Νέα Τοπία της

Μεταβιομηχανικής Πόλης’, στο Γοσποδίνη και Μπεριάτος (επιμ.), ΤΑ ΝΕΑ ΑΣΤΙΚΑ ΤΟΠΙΑ

και η ελληνική πόλη, Αθήνα: Εκδόσεις Κριτική: 27-50.

Gospodini, A. (2009)‘The Landscapes of Cultural and Leisure Economies in Greek Cities’ in A.

Gospodini (ed), The post-industrial city: New Economies, Spatial Transformations and New

landscapes, a theme-issue, Aeichoros – papers on planning & development, Volos:

Greece, May 2009: 10-28.

Gospodini, A. (2001), ‘URBAN WATERFRONT REDEVELOPMENT IN GREEK CITIES; A framework

for redesigning space’, in Cities, 18(5): 285-296.

Gospodini, A. (2009) ‘Introduction: The Post-Industrial City: New Economies, Spatial

Transformations & New Landscapes’ in A. Gospodini (ed), The post-industrial city: New


27

Economies, Spatial Transformations and New landscapes, a theme-issue, Aeichoros –

papers on planning & development, Volos: Greece, May 2009: 6-9.

Gospodini, A. (2009) ‘Urban Design’, in R. Hutchison, (ed) Encyclopedia of Urban Studies, Sage

Publications: ISBN: 1412914329 | 1080 pages

Γοσποδίνη, Α. (2009), ‘Αστικός Σχεδιασμός. Προκλήσεις και Νέοι Ορίζοντες’, στο 25 Κείμενα

για το Σχεδιασμό, τις Πόλεις και την Ανάπτυξη, συλλογικός τόμος για τα 20 χρόνια

λειτουργίας του Τμήματος Μηχ. Χωροταξίας, Πολεοδομίας & Περιφ. Ανάπτυξης,

Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, σσ.215-240.

Gospodini, A. (2002), “European cities in competition and the new uses of urban design’, in

Journal of Urban Design, 7(1): 59-74.

Gospodini, A. (2004), “Urban Space Morphology and Place Identity in European Cities; Built

Heritage and Innovative Design” in Journal of Urban Design 9(2): 225-248.

Gospodini, A. (2001), ‘URBAN DESIGN, URBAN SPACE MORPHOLOGY, URBAN TOURISM; An

emerging new paradigm concerning their relationship’, in European Planning Studies, 9(7):

925-935.

Beriatos E., Gospodini, A. (2004) “Glocalizing Urban Landscapes - Athens and the 2004

Olympics”, in Cities 21(3): 187-202.

Γοσποδίνη Α και Μπεριάτος Η. (2006) ‘Τα αναδυόμενα ‘διεθνο–τοπικο–ποιημενα’ αστικά

τοπία: Η περίπτωση της Αθήνας 2004’, στο Γοσποδίνη και Μπεριάτος (επιμ.), ΤΑ ΝΕΑ

ΑΣΤΙΚΑ ΤΟΠΙΑ και η ελληνική πόλη, Αθήνα: Εκδόσεις Κριτική: 168-180 .

Gospodini, A., (2009), ‘Post-industrial trajectories of Mediterranean European cities. The case

of post-Olympics Athens’, an invited paper to the special theme-issue Trajectories of the

New Economy: An International Investigation of Inner City Regeneration and Dislocation,

guest-edited by Prof. Th. A. Hutton, University of British Columbia, in Urban Studies

46(5&6): 1157-1186, May 2009.

Γοσποδίνη, Α., (2008), ‘Μεταβιομηχανικές Οικονομίες και Χωρικοί Μετασχηματισμοί των

πόλεων: Αναλύοντας τη μετα-Ολυμπιακή Αθήνα’, στο Α. Γοσποδίνη (επιμ), Διάλογοι για

το Σχεδιασμό του Χώρου και την Ανάπτυξη, Αθήνα Εκδόσεις Κριτική, σσ. 35-102

Gospodini, A. (2005), ‘Urban Development, Redevelopment and Regeneration encouraged by

Transport Infrastructure Projects: The case study of 12 European cities’, in European

Planning Studies 13(7): 1083-1111.

Gospodini, A. (2013), ‘ECONOMIC CRISIS & SHRINKING CITIES. Searching a path for addressing

shrinkage in Greek cities’ in A. Gospodini, M. Roberts (eds) ‘Urban Design in the age of

recession’, Special issue in Journal of Urban Design, London: Taylor & Francis

[forthcoming].

Gospodini A. (2007), “The Landscapes of Cultural and Leisure Economies in Greek Cities”, in

A. Gospodini (eds), The post-industrial city: New Economies, Spatial Transformations and

New landscapes, a theme-issue, στο Αειχώρος, Vol.6 (1), p.p. 10 - 29.

Gospodini, Α. (2017) ‘Culture-led Regeneration in European Cities:The Question of

Sustainability and Critical Parameters of Culture and Leisure Epicentres’. disP - The

Planning Review, 53(2), pp. 66–67


28

Hutton, Th. A. (2000), ‘Reconstructed Production Landscapes in the Postmodern City: Applied

Design and Creative Services in the Metropolitan Core’, Urban Geography, 21(4): 285-317.

Hutton, Th.A. (2004a), ‘The new Economy of the Inner City’, Cities, 21(2): 89-108.

Hutton, Th. A. (2004b), ‘Post-industrialism, Post-modernism and the Reproduction of

Vancouver’s Central Area: Retheorising the 21st-century City’, Urban Studies 41(10): 1953-

1982.

Hutton, Th., A. (2005), ‘Trajectories of the New Economy: An International Investigation of

Inner City Regeneration and Dislocation’, [proposed theme issue: Urban Studies].

Hutton, Th. A. (forthcoming), ‘Spatiality, Built Form, and Creative Industry Formation in the

Inner City’, Environment and Planning A, [special theme issue on ‘Geographies of

Creativity’].

Leontidou, L., Afouxenidis, A., Kourliouros, E., and Marmaras, E., (2007), ‘Infrastructure

related Urban Sprawl: Mega Events and Hybrid Peri-Urban Landscapes in southern

Europe’, in C. Couch, L. Leontidou, L. & G. Petschel-Held, (eds) 2007. Urban Sprawl in

Europe: Landscapes, Land-use change and Policy. Blackwell, Oxford: 71-98.

Mommaas, H., (2004), ‘Cultural Clusters and the Post-industrial City: Towards the Remapping

of Urban Cultural Policy’, Urban Studies 41(3): 507-532.

Scott, A. J. (1997) ‘The Cultural Economy of Cities’, International Journal of Urban and Regional

Research 21(2): 323-339

Scott, A. (2000), The cultural economy of cities. London: Sage.

Shaw, S, Bagwell, S., Karmowska, J. (2004), ‘Ethnoscapes as Spectacle: Reimaging

Multicultural Districts as New Destinations for Leisure and Tourism Consumption’, Urban

Studies, 41(10): 1983-2000.

Swyngedouw, E, Moulaert, F. and Rodriguez, A. (2000), ‘Neoliberal Urbanization in Europe:

Large-Scale Urban Development Projects and the New Urban policy’, Antipode 34(3): 542-

577.

Zukin, S. (1991), Landscapes of Power: From Detroit to Disney World, Berkeley CA: University

of California Press.

Zukin, S. (1995) The Cultures of Cities Cambridge Mass: Blackwell Publishers ltd.

Αστική Οικονομική


Το μάθημα στοχεύει στη θεωρητική κατανόηση της συμπεριφοράς των υποκειμένων της

οικονομικής ζωής στον αστικό χώρο και του τρόπου συγκρότησης των πόλεων και των

αστικών συγκεντρώσεων.


Με το πέρας του μαθήματος, οι φοιτητές / φοιτήτριες είναι σε θέση αφενός να συλλέγουν

και να ερμηνεύουν δεδομένα και πληροφορίες που σχετίζονται με την οικονομική ανάλυση


29

του χώρου στην αστική κλίμακα και αφετέρου να αντιλαμβάνονται την πόλη ως υπό συνεχή

διαμόρφωση σύστημα οικονομικών σχέσεων, ροών και λειτουργιών.



Α. Χωροθέτηση επιχειρήσεων (θεωρητικά υποδείγματα Weber, Moses, Hotelling).

B. Δημιουργία συστάδων επιχειρήσεων (business clusters) (αποδόσεις κλίμακας, οικονομίες

κλίμακας).

Γ. Χωρική κατανομή των οικονομικών δραστηριοτήτων (θεωρητικά υποδείγματα Reily,

Christaller, Lösch) .

Δ. Χωρική διάρθρωση της αστικής οικονομίας (θεωρητικό υπόδειγμα von Thünen).

Ε. Μέγεθος και ιεραρχία των πόλεων (κανόνας Pareto, νόμοι Zipf, Gibrat).


Οι φοιτητές / φοιτήτριες αξιολογούνται βάσει της επίδοσής τους σε γραπτές εξετάσεις (50%)

και σε ατομική εργασία (50%).


McCann P. (2016), Αστική και Περιφερειακή Οικονομική, Αθήνα: Κριτική (μτφρ. Φουρμούζη

Β. και Ρυλμόν Π., επιμ. Σκούρας Δ.).

O’ Sullivan A. (2011), Αστική Οικονομική, Αθήνα: Κριτική (μτφρ. Αντώνογλου Ε., επιμ.

Ψυχάρης Γ. και Ροβολής Α.).

Αγορά Ακινήτων


Σκοπός του συγκεκριμένου μαθήματος οι φοιτητές να κατανοήσουν σε βάθος τις λειτουργίες

της αγοράς ακινήτων και των πολύπλοκων σχέσεων που συνδέουν την αστική ακίνητη

ιδιοκτησία με το αστικό περιβάλλον, την κοινωνία, την οικονομία, το χρηματοπιστωτικό

σύστημα και την παγκοσμιοποιημένη οικονομία.

Κύριοι στόχοι του μαθήματος είναι οι φοιτητές να αποκτήσουν γνώσεις στα εξής:

- Η θεώρηση της ακίνητης ιδιοκτησίας ως ατομικού και κοινωνικού αγαθού, συντελεστή

παραγωγής και αντικειμένου επένδυσης.

- Η κατανόηση του ρόλου της αγοράς ακινήτων στους μετασχηματισμούς της πόλης που

προωθούνται μέσω προγραμμάτων αστικής αναγέννησης και ανάπλασης.

- Η χωρική προβολή των σχέσεων του χρηματοπιστωτικού συστήματος με την αγορά

ακινήτων.

- Η θέση της ακίνητης ιδιοκτησίας στον πυρήνα των θεσμικών πλαισίων περί αστικών

αναπλάσεων.


30


Με την ολοκλήρωση του μαθήματος οι φοιτητές θα έχουν αποκτήσει σε βάθος γνώσεις στα

εξής:

- Θεσμικά πλαίσια σχεδιασμού αναπλάσεων και διαχείρισης της ακίνητης ιδιοκτησίας

Χαρακτηριστικά και σημασία της δομής της αστικής έγγειας ιδιοκτησίας

Χαρακτηριστικά και λειτουργία των σύγχρονων αγορών ακινήτων. Χωρικές, οικονομικές

και κοινωνικές διαστάσεις

- Αγορά ακινήτων και ανταγωνισμός των πόλεων

- Κλασσικές θεωρίες της γαιοπροσόδου στη σύγχρονη πραγματικότητα των πόλεων

Σχέση του χρηματοπιστωτικού συστήματος με την αγορά ακινήτων

- Ανάλυση των αστικών αγορών ακινήτων (κατοικία, επαγγελματικά, τουριστικά

ακίνητα)

Επιπλέον, θα έχουν ασκήσει τις δεξιότητές τους στην ανάλυση των τοπικών αγορών

αστικών ακινήτων και των εξωγενών σε αυτή παραγόντων που την επηρεάζουν, και των

δυνατοτήτων αξιοποίησης αυτών για την προώθηση προγραμμάτων αστικών αναπλάσεων.

Επίσης, θα έχουν αποκτήσει ικανότητες για θεωρητική σκέψη και ικανότητα μετατροπής της

θεωρίας σε πράξη.

- Ικανότητα εφαρμογής γνώσεων στην επίλυση προβλημάτων

- Ικανότητα αναζήτησης, ανάλυσης και σύνθεσης δεδομένων και πληροφοριών από

τη διεθνή βιβλιογραφία και χρήση των απαραίτητων τεχνολογιών σχετικών με την

παρουσίαση ερευνητικών αποτελεσμάτων.

- Απόκτηση του κατάλληλου θεωρητικού και πρακτικού γνωστικού υπόβαθρου.

- Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον.



1. Η θέση της ακίνητης ιδιοκτησίας στο πλαίσιο του πολεοδομικού σχεδιασμού αστικών

αναπλάσεων. Οι χωρικές, κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές διαστάσεις της.

2. Στοιχεία δικαίου της ακίνητης περιουσίας.

3. Τα χαρακτηριστικά της αγοράς ακινήτων και οι ιδιαιτερότητές της σε σχέση με άλλες

αγορές. Αξίες ακινήτων.

4. Οι τοπικές διαστάσεις της αγοράς ακινήτων και ο ρόλος της στην αστική ανάπτυξη.

Χρηματοπιστωτικό σύστημα και αγορά ακινήτων. Τιτλοποίηση ακινήτων.

5. Η λειτουργία των παγκοσμιοποιημένων αγορών αστικών ακινήτων.

6. Κριτική κλασσικών προσεγγίσεων παραγωγής και διαχείρισης της αστικής

γαιοπροσόδου.

7. Σύγχρονοι μηχανισμοί παραγωγής γαιοπροσόδου.

8. Οι επιπτώσεις της αστάθειας των αγορών ακινήτων, στην οικονομία και την κοινωνία.

9. Η σχέση της αγοράς ακινήτων με τις πολιτικές χρηματοδότησης της αστικής

ανάπτυξης.

10. Τεχνική ανάλυση της αγοράς ακινήτων σε τοπικό επίπεδο: Αγορά κατοικίας.


31

11. Τεχνική ανάλυση της αγοράς ακινήτων σε τοπικό επίπεδο: Αγορά επαγγελματικών

χώρων.

12. Τεχνική ανάλυση της αγοράς ακινήτων σε τοπικό επίπεδο: Ειδικά ακίνητα.


Το μάθημα αξιολογείται μέσω: (α) εκπόνησης εργασίας σε ποσοστό 50% και (β) γραπτών

εξετάσεων στο τέλος του εξαμήνου σε ποσοστό 50%.


Berry J., McGreal S and Deddis B. (1993) Urban regeneration. Taylor and Francis.

Τριανταφυλλόπουλος Ν., 2011, Οι νέες «προνομιακές» σχέσεις της αγοράς ακινήτων με την

αστική ανάπτυξη και τον πολεοδομικό σχεδιασμό. Αειχώρος, τεύχος 15, σελ. 152-181.

Innovative finance for Real estate development in Pan-european regeneration (2015), RICS.

Τριανταφυλλόπουλος N., 2005, H κρίση της αγοράς γραφείων στην Αθήνα: μια ερμηνευτική

προσέγγιση. Αειχώρος, τόμος 4, τεύχος 2, σελ. 4-33.

Καραδημητρίου Ν. (2013) Planning policy, sustainability and housebuilder practices: The

move into (and out of?) the redevelopment of previously developed land, Progress in

Planning, Vol. 82, pp. 1-41.

Τριανταφυλλόπουλος Ν., Κανδύλα Θ., 2010, Η συμπεριφορά των αγοραστών κατοικίας κατά

την περίοδο 2004-2007, Αειχώρος, τεύχος 13, σελ. 94-117.

Τριανταφυλλόπουλος Ν., 2011, Οι νέες «προνομιακές» σχέσεις της αγοράς ακινήτων με την

αστική ανάπτυξη και τον πολεοδομικό σχεδιασμό. Αειχώρος, τεύχος 15, σελ. 152-181.

Χαρδούβελης Γ. (2009). Η σπουδαιότητα της αγοράς κατοικίας στην οικονομία. Ημερίδα της

Τράπεζας της Ελλάδος με τίτλο «Αγορά ακινήτων: Πρόσφατες εξελίξεις και προοπτικές»,

Αθήνα, 29 Απριλίου 2009.

Journal of urban regeneration and Renewal

Journal of Property Research

Urban Studies

Σεμινάριο


Το μάθημα στοχεύει να προσφέρει στους φοιτητές τη δυνατότητα να διευρύνουν τους

ορίζοντές τους πέραν των προσεγγίσεων των διδασκόντων του παρόντος ΠΜΣ

παρακολουθώντας διαλέξεις προσκεκλημένων ομιλητών οι οποίοι είναι διακεκριμένοι

καθηγητές ελληνικών ΑΕΙ ή πανεπιστημίων του εξωτερικού, ή έμπειρων επαγγελματιών-

στελεχών εταιρειών με διακεκριμένο έργο στα γνωστικά πεδία που θεραπεύει το ΠΜΣ.


32

Μαθησιακοί στόχοι Διεύρυνση των γνώσεων των φοιτητών με άλλες προσεγγίσεις πέραν εκείνων των

διδασκόντων του ΠΜΣ.


Το μάθημα έχει καθαρά σεμιναριακό χαρακτήρα. Διαρθρώνεται σε μια σειρά διαλέξεων από

διακεκριμένους επιστήμονες από τον ελληνικό και διεθνή χώρο, που ακολουθούνται από

συζήτηση στην οποία συμμετέχουν ενεργά οι φοιτητές. Η θεματολογία του σεμιναρίου

επικαιροποιείται κάθε χρόνο, κινούμενη πάντα σε ένα ευρύ πεδίο που περιλαμβάνει

θεωρητικά ζητήματα, θέματα πολιτικής και παρουσιάσεις πρότυπων σχεδίων από όλο το

φάσμα των χωρικών πολιτικών.

Πέρα από την μέριμνα για κάλυψη μεγάλου μέρους του ήδη ευρέος αντικειμένου, το

σεμινάριο είναι το μόνο μάθημα στο οποίο μετέχουν οι φοιτητές περισσοτέρων του ενός

μεταπτυχιακών προγραμμάτων του Τμήματος και ως εκ τούτου αποσκοπεί στην απόκτηση

κοινής αντίληψης μεταξύ τους με βάση τον επιστημονικό προσανατολισμό του Τμήματος. Εν

τούτοις, η δυνατότητα τριών το πολύ απουσιών επί συνόλου 14 διαλέξεων, επιτρέπει στους

συμμετέχοντες να επιλέξουν τα επί μέρους αντικείμενα που τους ενδιαφέρουν χωρίς να

χάνουν το συνολικό νόημα των παρουσιάσεων. Παράλληλα, με την κατάλληλη επιλογή των

ομιλητών, επιτυγχάνεται η κάλυψη των επιστημονικών αντικειμένων και των πέντε

μεταπτυχιακών προγραμμάτων του Τμήματος.


Οι φοιτητές δεν αξιολογούνται για το συγκεκριμένο μάθημα. Ωστόσο, οι πιστωτικές μονάδες

δίδονται στους φοιτητές με την παρουσία τους στο σεμινάριο, η οποία είναι υποχρεωτική με

δυνατότητα μέχρι τεσσάρων (4) το πολύ απουσιών.


Διαφοροποιείται κάθε ακαδημαϊκό έτος ανάλογα με τις διαλέξεις των προσκεκλημένων

καθηγητών.

Ανθεκτικές Πόλεις και Βιώσιμη Ανάπτυξη


Στόχοι του μαθήματος είναι (α) η απόκτηση εξειδικευμένων γνώσεων σε βάθος σχετικά με

τις αρχές του αειφόρου σχεδιασμού των πόλεων, της βιώσιμης αστικής ανάπτυξης, των

απαραίτητων χαρακτηριστικών και ικανοτήτων των πόλεων ώστε να είναι «ανθεκτικές» και

ευέλικτες στις αλλαγές όπως η αλλαγή κλίματος, η επιβάρυνση του φυσικού περιβάλλοντος

των πόλεων, η προσαρμογή σε τεχνολογικές εξελίξεις, η προσαρμογή στο σύγχρονο τρόπο


33

ζωής και στην υγιή διαβίωση, κ.α. και (β) η ανάπτυξη ικανοτήτων και δεξιοτήτων ώστε να

μπορούν αφενός να αξιολογούν και να διαμορφώνουν προτάσεις για θέματα ανάπλασης των

πόλεων στα πλαίσια του πράσινου σχεδιασμού και της αειφόρου ανάπτυξης του αστικού

χώρου.


Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος οι φοιτητές θα έχουν αποκτήσει σε βάθος

θεωρητικές γνώσεις σε θέματα σχετικά με τον αστικό σχεδιασμό στα πλαίσια της αειφόρου

ανάπτυξης των πόλεων. Επίσης, θα έχουν αναπτύξει ικανότητες και δεξιότητες σχετικά με

τις αντίστοιχες μορφές παρέμβασης μέσω του φυσικού σχεδιασμού στον αστικό χώρο,

καθώς και κριτική σκέψη αξιολόγησης των δυνατοτήτων ανάπτυξης του αστικού χώρου και

οργάνωσης στρατηγικών ανάπλασης με έμφαση στην αειφορία.



1. ΜΙΞΗ ΤΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ ΓΗΣ &ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

o Η αρχή των μεικτών χρήσεων γης σε επίπεδο πόλης και σε επίπεδο γειτονιάς, η

μεγαλύτερη ποικιλία και «ζωντάνια» του αστικού ιστού και του δημόσιου

υπαίθριου χώρου της πόλης.

o Η γειτνίαση συμβατών χρήσεων γης & η μείωση της ανάγκης μετακινήσεων, η

εξοικονόμηση ενέργειας και η μείωση της αέριας ρύπανσης των πόλεων.

2. ΒΙΩΣΙΜΗ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ & «Υγιείς» πόλεις (‘healthy cities’)

o ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΔΙΚΤΥΩΝ ΠΕΖΟΔΡΟΜΩΝ

o ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΔΙΚΤΥΟΥ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΩΝ

o ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΧΡΗΣΗΣ ΙΧ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ με ανάπτυξη καθαρών ΜΜΜ (τραμ,

μετρό, ηλεκτρικά λεωφορεία).

3. ‘ΠΡΑΣΙΝΟΣ’ ΑΣΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ: ΠΡΑΣΙΝΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ & ΔΙΚΤΥΑ, ΜΕΓΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ

ΤΩΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΩΝ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ.

o ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΧΩΡΩΝ ΠΡΑΣΙΝΟΥ (πλατειών, πάρκων, κα.) μέσω φύτευσης των

δικτύων δρόμων, ποδηλατοδρόμων, πεζοδρόμων)

o ΦΥΤΕΥΣΗ ΔΩΜΑΤΩΝ ΚΤΗΡΙΩΝ (πράσινες ταράτσες)

o ΦΥΤΕΥΣΗ ΤΟΙΧΩΝ ΚΤΗΡΙΩΝ

o ΦΥΤΕΥΣΗ ΑΚΑΛΥΠΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΟΙΚΟΔ. ΤΕΤΡΑΓΩΝΩΝ

o ΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ με τη δημιουργία «πράσινων

διαδρόμων» που διασχίζουν την πόλη (π.χ. δάση, όχθες ποταμών, χειμάρρων,

ρεμάτων κ.α.)

o ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ «ΓΚΡΙΖΑΣ» ΑΣΤΙΚΗΣ ΓΗΣ (ελεύθεροι χώροι σε αχρησία) μέσω

καλλιέργειας (URBAN FARM).

4. ‘ΠΡΑΣΙΝΟΣ’ ΑΣΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ & ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ

ΠΟΛΗΣ

o ΧΡΗΣΗ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΩΝ ΠΗΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ


34

o ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΘΕΣΙΜΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

o ΧΡΗΣΗ ΝΕΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΡΥΠΑΝΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ

ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

o ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ ΑΕΡΙΩΝ

o ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΡΡΙΜΑΤΩΝ ( ΧΥΤΑ, ανακύκλωση απορριμμάτων, ανακύκλωση

νερού, κ.α.)

o ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΘΕΡΜΙΚΗΣ ΝΗΣΙΔΑΣ (χρήση ψυχρών

υλικών επίστρωσης δημόσιων υπαίθριων χώρων, φύτευση δημόσιων υπαίθριων

χώρων, σκίαση δημόσιων υπαίθριων χώρων).

5. ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΟΥ ΒΑΘΜΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ & ΒΙΩΣΙΜΗ

ΑΝΑΠΤΥΞΗ

o ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ‘ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ’ με τη δημιουργία δημόσιων χώρων

που είναι ελκυστικοί και προσβάσιμοι χωρίς έλεγχο (εισιτήριο, ελεγχόμενη

είσοδος) σε όλες τις κοινωνικές ομάδες της τοπικής κοινωνίας: ηλικιακές

ομάδες, άνδρες-γυναίκες, εθνικές μειονότητες, ομάδες με ιδιαίτερες

πολιτιστικές αναφορές, κ.α

o ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ

o ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΗ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΚΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΩΝ ΣΕ ΑΧΡΗΣΙΑ Ή ΥΠΟΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

o ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΔΙΚΤΥΌΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΏΝ ΔΙΑΔΡΟΜΩΝ ΠΕΖΗ

6. ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΟΥ ΒΑΘΜΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ &

ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

o ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΣΤΗ ΛΗΨΗ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ (Bottom-up-planning).


Το μάθημα αξιολογείται μέσω: (α) εκπόνησης ατομικής εργασίας σε ποσοστό 80% και (β)

προφορικών εξετάσεων κατά την παρουσίαση των εργασιών στο τέλος του εξαμήνου σε

ποσοστό 20%.


Ahern, J., 2010. Planning and design for sustainable and resilient cities: theories, strategies

and best practices for green infrastructure. In: Novotny, V., Ahern, J., Brown, P. (Eds.),

Water-centric Sustainable Communities. John Wiley and Sons, Hoboken, pp. 135–176

Ahern, J. (2011), ‘From fail-safe to safe-to-fail: Sustainability and resilience in the new urban

world’, Landscape and Urban Planning, (100) 4: 341-343.

ARUP (2014) City resilience framework, ARUP group ltd., London (2014)

J. Coaffee (2013) Towards next-generation urban resilience in planning practice: From

securization to integrated place making, Planning, Practice and Research, 28 (2013), pp.

323-339.

Davoudi, S. (2012) ‘Resilience: A bridging concept or a dead end?’ Planning Theory & Practice,

13 (2012), pp. 299-307.


35

Deppisch and Schaerffer (2010), ‘Given the complexity of large cities, can Urban Resilience be

attained at all?’, in B. Mu¨ller (Ed.), German annual of spatial

Kevin C. Desouza, Trevor H. Flanery (2013), ‘Designing, planning, and managing resilient cities:

A conceptual framework’, Cities (35): 89-99.D.J. Kilcullen (2012), ‘The city as a system:

Future conflict and urban resilience’, The Fletcher forum of world affairs, 36 (2012), pp. 19-

39.

Lu and Stead, (2013), ‘Understanding the notion of resilience in spatial planning: A case study

of Rotterdam, The Netherlands’, 35, Cities, 35: 200-212.

Marcus J. Collier, Zorica Nedović-Budić, Jeroen Aerts, Stuart Connop, Dermot Foley, Karen

Foley, Darryl Newport, Siobhán McQuaid, Aleksander Slaev, Peter Verburg (2013),

Transitioning to resilience and sustainability in urban communities’, Cities (32) Supplement

1, 2013, pp. S21-S28

Marjolein Spaans, Bas Waterhout (2017), ‘Building up resilience in cities worldwide –

Rotterdam as participant in the 100 Resilient Cities Programme’, Cities, (61):109-116

Sara Meerow, Joshua P. Newell, Melissa Stults (2016) ‘Defining urban resilience: A review’,

Landscape and Urban Planning, (147): 38-49

Ayyoob Sharifi, Yoshiki Yamagata (2016), ‘Principles and criteria for assessing urban energy

resilience: A literature review’, Renewable and Sustainable Energy Reviews (60):1654-

1677.

Steiner, F.R., 2006. Metropolitan resilience: the role of universities in facilitating a sustainable

metropolitan future. In: Nelson, A.C., Allen, B.L., Trauger, D.L. (Eds.), Toward a Resilient

Metropolis. Metropolitan Institute Press, Alexandria, VA, pp.1–18.

T. Tasan-Kok, D. Stead, P. Lu (2013), ‘Conceptual overview of resilience: History and context’,

in A. Eraydin, T. Tasan-Kok (Eds.), Resilience thinking in urban planning, Springer, Dordrecht

(2013), pp. 39-51

Wheeler, S.M. (2013), Planning for sustainability. Creating liveable, equitable and ecological

communities , Routledge, Oxon.

Xiaoling Zhang, Huan Li (2018), ‘Urban resilience and urban sustainability: What we know and

what do not know?’ Cities, (72): 141-148.

Μέθοδοι Έρευνας


Πρωταρχικός στόχος του μαθήματος είναι να προσφέρει στους φοιτητές/ φοιτήτριες την

κατάλληλη γνώση σχετικά με την λογική διαδρομή της επιστημονικής έρευνας καθώς και την

επιλογή κατάλληλων μεθόδων – εργαλείων για την ανάλυση των φαινομένων που καλούνται

να εξεταστούν. Κατά συνέπεια, ο δεύτερος στόχος του μαθήματος είναι να εισάγει τους

φοιτητές / τις φοιτήτριες στις μεθόδους ποιοτικής και ποσοτικής έρευνας (‘Quantitative /

Qualitative Research’) ώστε να είναι σε θέση:

να συνδέουν τις θεωρητικές προσεγγίσεις με την εμπειρική πραγματικότητα μέσω

υποθέσεων εργασίας (‘hypothesis’) όπως και


36

να επιλέξουν τις καταλληλότερες μεθόδους και τεχνικές προκειμένου (ι) να απαντήσουν

στο κεντρικό ερευνητικό ερώτημα που τίθεται και ταυτόχρονα (ιι) να εξετάσουν σε ποιο

βαθμό και για ποιους λόγους οι υποθέσεις εργασίας που τεθήκαν επιβεβαιώνονται ή όχι.

Οι εξειδικευμένες αυτές γνώσεις δίνουν στους φοιτητές την ευκαιρία τόσο να σχεδιάζουν και

να υλοποιούν μια ερευνητική δραστηριότητα όσο και να αποκτούν κριτική σκέψη,

απαραίτητη για την επίλυση συνθετικών ζητημάτων και προβλημάτων.


Με το πέρας του μαθήματος, οι φοιτητές / φοιτήτριες:

- θα είναι σε θέση να ακολουθήσουν την λογική διαδρομή της επιστημονικής έρευνας,

λαμβάνοντας υπόψη τις κύριες αρχές δεοντολογίας στη εκπόνησή της.

- θα έχουν αποκτήσει τις απαραίτητες δεξιότητες που σχετίζονται με (α) τη διεξαγωγή

εμπειρικής ποιοτικής ή/και ποσοτικής έρευνας όπως η σύνταξη ερωτηματολογίου για

συνεντεύξεις σε ομάδα στόχου ή για δειγματοληπτική έρευνα, (β) την στατιστική

επεξεργασία των συλλεγμένων δεδομένων (διερευνητική και επαγωγική).

- θα είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν βιβλιογραφική έρευνα καθώς και να επιλέγουν

την κατάλληλη και αποτελεσματική μεθοδολογία ανάλογα με τον επιλεγμένο τύπο

έρευνας (ποσοτική ή/και ποιοτική).


Η διεξαγωγή επιστημονικής έρευνας βασίζεται σε μια λογική διαδρομή καθώς και στην

επιλογή των καταλλήλων μεθόδων και εργαλείων. Πιο συγκεκριμένα, η διεξαγωγή ερευνών

που επικεντρώνονται σε εξειδικευμένα ζητήματα (όπως οι δυνατότητες βιώσιμης εδαφικής

ανάπτυξης, η ανάπτυξη δημιουργικών και ευφυιών πόλεων, η διαμόρφωση νέων

συστημάτων οικονομικών σχέσεων, ροών και λειτουργιών, η ανάδειξη της πολιτιστικής

κληρονομίας κ.ά.) απαιτεί την κατανόηση και εξοικείωση με κατάλληλες και

προσαρμοσμένες Μεθόδους Έρευνας. Κατά συνέπεια, το μάθημα περιλαμβάνει τα

παρακάτω:

- Διάλεξη 1. Εισαγωγή στις μεθόδους έρευνας: εναλλακτικές μέθοδοι ανάλυσης

ερευνητικών ερωτημάτων – προϋποθέσεις, πλεονεκτήματα – μειονεκτήματα.

Προσδιορισμός της κεντρικής προβληματικής – κεντρικού ερωτήματος

- Διάλεξη 2. Διερεύνηση του πεδίου και βιβλιογραφική έρευνα. Ποσοτικές versus Ποιοτικές

μέθοδοι έρευνας: προσαρμοσμένα εργαλεία συλλογής, ανάλυσης και επεξεργασίας της

πληροφορίας.

- Διάλεξη 3. Δόμηση του πλαισίου και μοντέλου ανάλυσης: κεντρικές υποθέσεις, κύριες

θεματικές για διερεύνηση, επιλογή κατάλληλης μεθόδου έρευνας, προσδιορισμός των

ποσοτικών ή/και ποιοτικών μεταβλητών του μοντέλου ανάλυσης. Ιδιαιτερότητες της

Πρωτογενής και Δευτερογενής έρευνας, αναζήτηση και επιλογή των πηγών δεδομένων.

- Διάλεξη 4. Εργαλεία εφαρμογής της πρωτογενούς έρευνας: εναλλακτικές μορφές

συνεντεύξεων, ομάδες στόχου ή/και δείγμα (κύριο δείγμα / συμπληρωματικό δείγμα),

μέγεθος δείγματος, μέθοδοι δειγματοληψίας, πιλοτική έρευνα.


37

- Διάλεξη 5. Εναλλακτικές μορφές ερωτηματολογίου και δόμησή του, κωδικοποίηση των

ερωτήσεων. Παρουσίαση και αξιολόγηση εξειδικευμένων ερωτηματολογίων για

συνεντεύξεις σε ομάδες στόχου και για αντιπροσωπευτικό δείγμα.

- Διάλεξη 6. Διαδικασίες καταχώρησης / αρχειοθέτησης και ελέγχου αξιοπιστίας των

πληροφορίων και δεδομένων. Δημιουργία και επεξεργασία δεικτών (μέτρηση απλών και

συνθέτων φαινομένων).

- Διάλεξη 7. Διερευνητική στατιστική ανάλυση: μια επισκόπηση. Παράμετροι κεντρικής

τάσης, διασποράς, μεταβλητότητας. Παραμετρικοί και μη παραμετρικοί έλεγχοι

υποθέσεων (Tests).

- Διάλεξη 8. Προχωρημένη διερευνητική ανάλυση: Διερευνητική Παραγοντική Ανάλυση

(EFA) και Επιβεβαιωτική Παραγοντική Ανάλυση (CFA).

- Διάλεξη 9. Εισαγωγή στην επαγωγική στατιστική ανάλυση / Οικονομετρία (Ι): βασικές

έννοιες, υποθέσεις της γραμμικής παλινδρόμησης, εφαρμογές.

- Διάλεξη 10. Πολλαπλή παλινδρόμηση / Οικονομετρία (ΙΙ): εξειδίκευση και αξιολόγηση του

υποδείγματος.

- Διάλεξη 11.Μέθοδοι Διερευνητικής Ανάλυσης Χωρικών Δεδομένων (Exploratory Spatial

Data Analysis I).

- Διάλεξη 12. Μέθοδοι Διερευνητικής Ανάλυσης Χωρικών Δεδομένων (Exploratory Spatial

Data Analysis Ι).

- Διάλεξη 13. Εισαγωγή στη Χωρική Οικονομετρία – εφαρμογές.


Το μάθημα αξιολογείται μέσω: (α) γραπτής εργασίας σε ποσοστό 50%, (β) προφορικής

εξέτασης σε ποσοστό 30% και (γ) εργαστηριακών εργασιών σε ποσοστό 20%.


Ajzen I. And Fishbein M., (1972). Attitudes and normative beliefs as factors influencing

behavioral intentions. Journal of Personality and Behavior Social Psychology, Vol 21 (1):1-

9.

Anselin L. (1988), Spatial Econometrics: Methods and Models, Kluwer, chapters 1-3 & 8-9.

Anselin L. (1995), Local Indicators of Spatial Association (LISA), Geographical Analysis, 27: 93-

115.

Anselin L. (2005), GeoDa 0.9.5-I Release Notes, University of Illinois at Urbana-Champaign.

Anselin L. and Bera A. (1998), Spatial Dependence in Linear Regression Models with an

Introduction to Spatial Econometrics in Ullah A. and Giles D. (eds): Handbook of Applied

Economic Statistics, Marcel Dekker, 237289.

Anselin L., Syabri I. and Kho Y. (2004), GeoDa: An Introduction to Spatial Data Analysis,

University of Illinois at Urbana-Champaign.

Ashenfelter O., Levine P., Zimmerman D. (2005), Statistics and Econometrics: Methods and

Applications, Wiley, chapters 9-16.

Babbie E. (2011). Εισαγωγή στην κοινωνική έρευνα, Αθήνα: Εκδόσεις Κριτική.


38

Barribeau P., ButlerΒ., Corney J., Doney M., Gault J., Gordon J., Fetzer R., Klein A., Ackerson

Rogers C., Stein I., Steiner C., Urschel H., Waggoner T., Palmquist M. (2012). Survey

Research. Writing@CSU. Colorado State University.Available at

http://writing.colostate.edu/guides/guide.cfm?guideid=68

Govidarajulu, Z. (1999). Elements of Sampling Theory and Methods, Prentice Hall.

Bickenbach F. and Bode E. (2008), Disproportionality Measures of Concentration,

Specialization and Localization, International Regional Science Review, 31(4): 359-388.

Dall' Erba S. (2005), Distribution of Regional Income and Regional Funds in Europe 1989-1999:

An Exploratory Spatial Data Analysis, The Annals of Regional Science, 39: 121-148.

Davidson R. and Mackinnon J. G. (2004), Econometric Theory and Methods, Oxford University

Press.

Florax R. J. G. M. and van der Vlist A. (2003), Spatial Econometric Data Analysis: Moving

beyond Traditional Models, International Regional Science Review, 26(3): 223-243.

Fotheringham S., Brunsdon C. and Charlton M. (2000), Quantitative Geography: Perspectives

on Modern Spatial Analysis, Sage, chapters 1-2 & 5.

Getis A. (2008), A History of the Concept of Spatial Autocorrelation: A Geographer's

Perspective, Geographical Analysis, 40: 297-309.

Getis A. and Ord J. K. (1996), Local Spatial Statistics: An Overview in Longley P. and Batty M.

(eds): Spatial Analysis: Modeling in a GIS Environment, Wiley, 261-277. Greene W. (2008),

Econometric Analysis, Prentice Hall.

Griffith D. and Paelinck J. (2007), An Equation by any other Name is still the same: On Spatial

Econometrics and Spatial Statistics, The Annals of Regional Science, 41: 209-227. Gujarati

D. N. (2003), Basic Econometrics, McGraw Hill.

Javeau C. (1996). Η Έρευνα με ερωτηματολόγιο: το εγχειρίδιο του καλού ερευνητή , Αθήνα:

Εκδόσεις Τυπωθήτω-Γιώργος Δαρδανός.

Johnston J., Dinardo J. (2004), Οικονομετρικές Μέθοδοι, Εκδόσεις Κλειδάριθμος, Αθήνα.

Keller G. (2010), Στατιστική για οικονομικά & διοίκηση επιχειρήσεων, 1η ελληνική έκδοση,

Εκδόσεις Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη.

Le Gallo J. and Ertur C. (2003), Exploratory Spatial Data Analysis (ESDA) of the Distribution of

Regional Capita GDP in Europe, 1980-1995, Papers in Regional Science, 82: 175-201.

Norusis M.J. (2011), Οδηγός Ανάλυσης Δεδομένων με το IBM SPSS 19, Εκδόσεις

Κλειδάριθμος, Αθήνα.

Ord J. K. and Getis A. (1995), Local Spatial Autocorrelation Statistics: Distributional Issues and

Application, Geographical Analysis, 27: 286-305. Rogerson P. (2006), Statistical Methods

for Geography: A Student's Guide, Sage, chapters 2-7, 9 & 12.

Rea L.M., Parker R.A. (2005). Designing and conducting Survey Research: a comprehensive

guide, Ed. John Wiley & Sons Inc.

Robson C. (2007). Η έρευνα του πραγματικού κόσμου: ένα μέσον για κοινωνικούς

επιστήμονες και επαγγελματίες ερευνητές, Αθήνα: Εκδόσεις Gutenberg.

Stein I., Steiner C., Urschel H., Waggoner T., Palmquist M. (2012). Survey Research.

Writing@CSU. Colorado State University. Available at




39

Veal A.J. (2006). Research Methods for Leisure and Tourism: a practical guide, Ed. Pearson

Education Limited.

Δαμιανού Χ. (2007). Μεθοδολογία Δειγματοληψίας-Τεχνικές και Εφαρμογές, Εκδόσεις Σοφία,

Θεσσαλονίκη.

Γναρδέλλης Χ. (2003). Εφαρμοσμένη στατιστική, Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση.

Ζαφειρόπουλος, Κ. (2013), Εισαγωγή στη Στατιστική και τις Πιθανότητες, Εκδ. Κριτική.

Κυριακούσης, Α. (2000). Στατιστικές Μέθοδοι, Εκδόσεις Συμμετρία, Αθήνα.

Μαυρομάτης Γ. (1999), Στατιστικά Μοντέλα και Μέθοδοι Ανάλυσης Δεδομένων, University

Studio Press, Θεσσαλονίκη, Κεφ. 10

Ντυκέν Μ.Ν. (2015), Συνεισφορά των Μεθόδων Ανάλυσης Δεδομένων στις εμπειρικές

έρευνες, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

Παπαδημητρίου Γ., (2001), «Περιγραφική Στατιστική». Εκδόσεις «Παρατηρητής».

Σταθακόπουλος Β.,(2005). Μέθοδοι Έρευνας Αγοράς, 2η Έκδοση, Εκδόσεις Σταμούλης,

Αθήνα.

Τζωρτζόπουλου Θ. Π. (1993). Οργάνωση και Διεξαγωγή Δειγματοληπτικών Ερευνών.

Εκδόσεις Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αθήνα.

Τσάντας Ν., Μωυσιάδης Χ., Μπαγιάτης Κ., Χατζηπαντελής Θ. (1999). Ανάλυση δεδομένων με

τη βοήθεια στατιστικών πακέτων, Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Ζήτη.

Τσιπλητάρης Α.Φ., Μπάμπαλης,Θ.Κ.,(2011). Δέκα παραδείγματα μεθοδολογίας

επιστημονικής έρευνας: από τη θεωρία στην πράξη. Έκδοση Διάδραση, Αθήνα.

Ψαρρού Μ. και Ζαφειρόπουλος Κ. (2001). Επιστημονική έρευνα: θεωρία και εφαρμογές στις

κοινωνικές επιστήμες, Αθήνα: Εκδόσεις Τυπωθήτω-Γιώργος Δαρδανός.

Χατζηπαντελής Θ. (1999). Ανάλυση δεδομένων με τη βοήθεια στατιστικών πακέτων,

Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Ζήτη.

Wooldridge, J.M. (2013), Εισαγωγή στην οικονομετρία, μια σύγχρονη προσέγγιση, 4η έκδοση,

Εκδόσεις Παπαζηση, Αθήνα.

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΑΡΙΝΟΥ ΕΞΑΜΗΝΟΥ

Πολιτικές Αστικής Ανάπλασης για Δημιουργικές και Ευφυείς Πόλεις


Στόχος είναι να αποκτήσουν οι φοιτητές/τριες, (μέσα από την αναζήτηση, ανάλυση και

σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων νέων τεχνολογιών)

τις βασικές γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες καταλλήλου επιπέδου, ώστε να εφαρμόζουν

τη δημιουργικότητα σε συνδυασμό σύγχρονες τεχνολογίες και καινοτομίες σε προτάσεις

διαχείρισης και σχεδιασμού του αστικού χώρου.


40


Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος, οι φοιτητές/τριες θα έχουν αποκτήσει σε βάθος

γνώσεις σχετικά με όλες τις εκφάνσεις της δημιουργικότητας και της ευφυΐας των πόλεων.

Επίσης, θα έχουν αποκτήσει κριτική ικανότητα και τεχνικές δεξιότητες στην ανάλυση

περιπτώσεων πόλεων και στην εκπόνηση αστικών πολιτικών και στρατηγικών σχεδίων

ανάπτυξης της δημιουργικότητας και της ευφυΐας σε διάφορους τομείς.


Το μάθημα εστιάζει στις προσπάθειες των σύγχρονων πόλεων να γίνουν πιο ανταγωνιστικές

και ευέλικτες, μέσω (α) της ανάδειξης παραδοσιακών δημιουργικών τεχνογνωσιών και

καλλιτεχνιών, της ενίσχυσης της δημιουργικότητας των επιχειρήσεων, και την ανάπτυξη του

τομέα των δημιουργικών βιομηχανιών, και (β) της χρήσης νέων τεχνολογικών εφαρμογών

στο σχεδιασμό και στην οργάνωσή του αστικού χώρου και την ανάπτυξη ευφυΐας σε

διάφορους τομείς.


Α. ‘ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΕΣ’ ΠΟΛΕΙΣ’’ – Creative Cities

Δημιουργικές βιομηχανίες, πολιτιστικός τουρισμός και αστική ανάπτυξη

Παραδοσιακές δημιουργικές τεχνογνωσίες και δημιουργικές κοινότητες

Η συμβολή της δημιουργικότητας στην εικόνα της πόλης

Δημιουργική επιχειρηματικότητα και νέες τεχνολογίες

Πολιτικές για την ανάπτυξη της δημιουργικής οικονομίας

Β. ‘’ΕΥΦΥΕΙΣ ΠΟΛΕΙΣ’’ – Smart Cities

Έννοια και δυναμική των “smart cities”.

- Ευφυής αστική κινητικότητα,

- ευφυές αστικό περιβάλλον,

- ευφυής επιχειρηματικότητα,

- ευφυής αστική διακυβέρνηση

- ευφυής αστική κοινωνία

- ευφυής αστική διαβίωση

“Smart Cities”: Άξονες, Πρακτικές, Οργάνωση.

Παραδείγματα από “smart cities” από τον ευρωπαϊκό χώρο: Περιγραφή, ανάλυση

και αξιολόγηση.

Παραδείγματα από “smart cities” από το διεθνή χώρο (ΗΠΑ, ωοτιοανατολική

Ασία): Περιγραφή, ανάλυση και αξιολόγηση.

“Smart Cities”: Οι πρώτες προσπάθειες στην Ελλάδα. Παραδείγματα ευφυΐας σε

ελληνικές πόλεις.


41


Το μάθημα αξιολογείται μέσω: (α) γραπτών εξετάσεων στο τέλος του εξαμήνου σε ποσοστό

50%, (β) εκπόνησης ατομικής εργασίας σε ποσοστό 40% και (γ) προφορικές εξετάσεις κατά

την παρουσίαση των εργασιών στο τέλος του εξαμήνου σε ποσοστό 10%.


D. E. Andersson, E. Andersson, Charlotta Mellander (2011), Handbook of Creative Cities,

Edward Elgar Publishing

M. Batty, K.W. Axhausen, F. Giannotti, A. Pozdnoukhov, A. Bazzani, M. Wachowicz, G.

Ouzounis, and Y. Portugali (2012), ‘Smart cities of the future’, Eur. Phys. J. Special Topics

214: 481–518.

E Cosgrave, K Arbuthnot, T Tryfonas (2013), Living labs, innovation districts and information

marketplaces: A systems approach for smart cities, Procedia Computer Science, Elsevier.

A Caragliu, C Del Bo, P Nijkamp (2011), Smart cities in Europe, Journal of urban technology,

Taylor & Francis

Coe, A., Paquet, G. and Roy, J. (2001). “E-governance and smart communities: a social

learning challenge”, Social Science Computer Review, 19 (1), 80-93.

H. Chourabi et al., "Understanding Smart Cities: An Integrative Framework," 2012 45th

Hawaii International Conference on System Sciences, Maui, HI, 2012, pp. 2289-2297. doi:

10.1109/HICSS.2012.615

Davis, B. (2013). Are artists to blame for gentrification? Or would SoHo, Chelsea, and

Williamsburg have gentrified without them? Slate, October 15.

http://www.slate.com/articles/life/culturebox/2013/10/areartists_to_blame_for_gentrifi

cation_or_would_soho_chelsea_and_bushwick.html

Mark Deakin (2013) (Ed), Smart Cities: Governing, Modelling and Analysing the Transition,

Routledge.

European Commission, 2012b, “Smart cities and communities—European Innovation

Partnership”, Communication from the European Commission C (2012) 4701, 10 July,

http://ec.europa.eu/energy/technology/initiatives/doc/2012_4701_smart_cities_en.pdf

Evans, G. (2005). Measure for measure: Evaluating the evidence of culture’s contribution to

regeneration. Urban Studies, 4, 959–983.

Florida, R. L. (2002). The rise of the creative class: and how it's transforming work, leisure,

community and everyday life, New York: Basic Books.

Florida, R. L. (2009). “Class and Well-Being”, retrieved on the net on 17 March 2009,7:38am

EDT. http://www.creativeclass.com/creative_class/2009/03/17/class-and-well-being/

Gadwa Nicodemus, A. (2012). Cultural plan backs up creative capital branding: A creative city

initiative case study on Providence, RI. Paper presented at the Hong Kong Institute of

Contemporary Culture, Chinese Creative Industries Forum. http://metrisarts.com/wp-

content/uploads/2013/01/ProvidenceFullCaseStudy.pdf

http://www.slate.com/articles/life/culturebox/2013/10/areartists_to_blame_for_gentrification_or_would_soho_chelsea_and_bushwick.html

http://www.slate.com/articles/life/culturebox/2013/10/areartists_to_blame_for_gentrification_or_would_soho_chelsea_and_bushwick.html

http://ec.europa.eu/energy/technology/initiatives/doc/2012_4701_smart_cities_en.pdf

http://www.creativeclass.com/creative_class/2009/03/17/class-and-well-being/

http://metrisarts.com/wp-content/uploads/2013/01/ProvidenceFullCaseStudy.pdf

http://metrisarts.com/wp-content/uploads/2013/01/ProvidenceFullCaseStudy.pdf


42

Gadwa Nicodemus, A. (2013). Fuzzy vibrancy: Creative placemaking as ascendant U. S.

cultural policy. Cultural Trends, 22(3–4), 213–222.

http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/09548963.2013.817653#

Giffinger, R, Fertner, C., Kramar, H., Kalasek, R. Pichler-Milanović, N., and Meijers, E. (2007).

“Smart cities - Ranking of European medium-sized cities”, Final report (October 2007). On

the web: http://www.smartcities.eu/download/smart_cities_final_report.pdf

Graham S (Ed.), 2004 The Cybercities Reader (Routledge, London)

Grodach, Carl (2013), Cultural economy planning in creative cities : discourse and practice’

International Journal of Urban and Regional Research, 37(5), pp. 1747-1765.

Grodach, C., Foster, N., & Murdoch III, J. (2013). Gentrification and the artistic dividend: The

role of the arts in neighborhood change. Working paper, School of Urban and Public

Affairs, Arlington, TX: University of Texas as Arlington.

Grodach, C., & Loukaitou-Sideris, A. (2007). Cultural development strategies and urban

revitalization: A survey of U.S. cities. International Journal of Cultural Policy, 13, 349–370.

Grodach C., & Seman, M. (2013). The cultural economy in recession: Examining the U.S.

experience, Cities, 33, 15–28.

Grodach, C., & Silver, D. (Eds.) (2012). The politics of urban cultural policy: Global

perspectives. London and New York: Routledge.

Hall, P. (2000). Creative cities and economic development. Urban Studies, 37, 639–649.

Hammett, C., & Shoval. N. (2003). Museums as flagships of urban development. In L.

Hoffman, S. Fainstein, and D. Judd (Eds.), Cities and visitors: Regulating people, markets

and city space (pp. 217–236). Malden, MA:Blackwell.

Mahizhnan, A. (1999). “Smart cities: the Singapore case”, Cities, 16(1), 13-18.

Markusen, A., Evans, B., & Radcliffe, J. (2012). Responding to deindustrialization with arts and

culture: Comparing four UK cities. Paper for presentation at the American Collegiate

Schools of Planning Meetings, November 1–4.

http://www.hhh.umn.edu/projects/prie/PRIE--publications.html

Markusen, A., Gadwa Nicodemus, A., & Barbour, E. (2013). The arts, consumption, and

innovation in regional development. In M. Rushton (Ed.), Creative communities: Art works

in economic development (pp. 36–59). Washington, DC: The Brookings Institution.

ANN MARKUSEN (2010), ‘CREATIVE CITIES: A 10-YEAR RESEARCH AGENDA’, JOURNAL OF

URBAN AFFAIRS, Volume 36, Number S2, pages 567–589.

Rushton, M. (2013). Introduction. In M. Rushton (Ed.), Creative communities: Art works in

economic development. Washington, DC: The Brookings Institution, 1–11.

Andy C. Pratt (2010), ‘Creative cities: Tensions within and between social, cultural and

economic development. A critical reading of the UK experience’, City, Culture and Society

1:13–20

Masayuki Sasaki (2010), ‘Urban regeneration through cultural creativity and social inclusion:

Rethinking creative city theory through a Japanese case study’, Cities 27: S3–S9

Shapiro, J. M. (2008). “Smart cities: quality of life, productivity, and the growth effects of

human capital,” The Review of Economics and Statistics, 88 (2), 324-335.

http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/09548963.2013.817653

http://www.smartcities.eu/download/smart_cities_final_report.pdf

http://www.hhh.umn.edu/projects/prie/PRIE--publications.html


43

Αστική Ανάπτυξη


Το μάθημα στοχεύει στην κατανόηση των παραγόντων που εμπλέκονται και επηρεάζουν το

σχεδιασμό, την άσκηση και την αποτελεσματικότητα των πολιτικών αστικής ανάπτυξης

καθώς και στην ανάλυση και στην αξιολόγηση των μέσων άσκησης πολιτικών αστικής

ανάπτυξης.


Με το πέρας του μαθήματος, οι φοιτητές / φοιτήτριες είναι σε θέση αφενός να συλλέγουν

και να ερμηνεύουν δεδομένα και πληροφορίες που σχετίζονται με τους παράγοντες οι οποίοι

ευνοούν ή αντιστρατεύονται την επιτυχή εφαρμογή των πολιτικών αστικής ανάπτυξης και

αφετέρου να προτείνουν συγκεκριμένες πολιτικές για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων

αναπτυξιακών προκλήσεων στον αστικό χώρο.



Α. Έννοια και ταυτοποίηση της ανάπτυξης

Β. Διαδικασίες οικονομικού μετασχηματισμού

Γ. Αναπτυξιακές προκλήσεις και ανασχέσεις (δόμηση, δημόσιοι χώροι, ρύπανση,

κοινωνικός διαχωρισμός, εισερχόμενη μετανάστευση, διαρροή εγκεφάλων)

Δ. Ανταγωνιστικότητα περιοχών

Ε. Οικονομική κρίση και ανθεκτικότητα παραγωγικών συστημάτων.


Οι φοιτητές / φοιτήτριες αξιολογούνται βάσει της επίδοσής τους σε γραπτές εξετάσεις (50%)

και σε ατομική εργασία (50%).


Burgel G. (2009), Η Επιστροφή της Πόλης, Αθήνα: Κριτική (μτφρ. Λαυρεντιάδου Μ.).

Πολύζος Σ. (2015), Αστική Ανάπτυξη, Αθήνα: Κριτική.


44

Επενδύσεις στην Αγορά Ακινήτων: Σχεδιασμός, Αξιολόγηση και Χρηματοδότηση


Σκοπός του συγκεκριμένου μαθήματος η κατανόηση της δημιουργίας πλαισίου για την

προσέλκυση επενδύσεων στην ανάπτυξη ακινήτων σε περιοχές αστικών αναπλάσεων.

Κύριοι στόχοι του μαθήματος είναι:

- Η κατανόηση των θεσμικών και οικονομικών συνθηκών που απαιτούνται για την

προσέλκυση επενδύσεων στην ακίνητη περιουσία

- Η γνώση των μεθόδων εκτίμησης και αποτίμησης της ανάπτυξης ακινήτων

- Οι τρόποι χρηματοδότησης και διαχείρισης προγραμμάτων αστικών αναπλάσεων μέσω

της ανάπτυξης και διαχείρισης ακινήτων

- Η σχέση του φυσικού σχεδιασμού με τη χρηματοδότηση των αστικών αναπλάσεων.


Με την ολοκλήρωση του μαθήματος, οι φοιτητές θα έχουν αποκτήσει σε βάθος γνώσεις στα

εξής:

- Μέθοδοι εκτίμησης και αποτίμησης ανάπτυξης ακινήτων

- Ευνοϊκό θεσμικό περιβάλλον για επενδύσεις σε ακίνητα

- Επενδυτικοί κίνδυνοι και αντιμετώπισή τους

- Τρόποι χρηματοδότησης προγραμμάτων ανάπλασης και ανάπτυξης ακινήτων: Ιδιωτική

χρηματοδότηση – Κρατικές ενισχύσεις – ΣΔΙΤ - Επιδοτήσεις

- Διαχείριση προγραμμάτων ανάπλασης και υπεραξιών

- Φορολογία ακινήτων σε περιοχές αστικών αναπλάσεων

- Δημόσιες συμβάσεις.

-

Ταυτόχρονα θα έχουν ασκήσει τις δεξιότητές τους στην αξιοποίηση ακινήτων και στο

σχεδιασμό προγραμμάτων αστικής ανάπλασης.

Επίσης, θα έχουν αποκτήσει ικανότητες όπως:

- Ικανότητα μετατροπής της θεωρίας σε πράξη.

- Ικανότητα εφαρμογής γνώσεων στην επίλυση προβλημάτων

- Ικανότητα αναζήτησης, ανάλυσης και σύνθεσης δεδομένων και πληροφοριών

- Απόκτηση του κατάλληλου θεωρητικού και πρακτικού γνωστικού υπόβαθρου.

- Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον.


Στα αντικείμενα του μαθήματος συμπεριλαμβάνονται οι εξής θεματικές:

1. Μέθοδοι εκτίμησης ακινήτων Ι.

2. Μέθοδοι εκτίμησης ακινήτων ΙΙ.

3. Μέθοδοι εκτίμησης ακινήτων ΙΙΙ.

3. Χρηματοδότηση ανάπτυξης ακινήτων στο πλαίσιο προγράμματος αστικής ανάπτυξης.


45

4. Ευρωπαϊκές πολιτικές

5. Αξιοποίηση της Ιδιωτικής και Δημόσιας περιουσίας του Δημοσίου

6. Κρατικές ενισχύσεις

7. Φορολογία ακινήτων - TIF

8. ΣΔΙΤ - Επιδοτήσεις

9. Ιδιωτική χρηματοδότηση

10. Αποτίμηση έργων ανάπτυξης ακινήτων Ι

11. Αποτίμηση έργων ανάπτυξης ακινήτων ΙΙ

12. Διαχείριση προγραμμάτων ανάπλασης

13. Δημόσιες συμβάσεις για την αξιοποίηση ακινήτων.


Το μάθημα αξιολογείται μέσω: (β) εκπόνησης εργασίας σε ποσοστό 50% και (β) γραπτών

εξετάσεων στο τέλος του εξαμήνου σε ποσοστό 50%.


Millington Α. (2000) Property Development, EG Books.

Havard T. (2013) financial Feasibility studies for property development. Theory and Practice,

Routledge.

European Commission, DG Competition. Vademecun on regeneration of deprived urban

areas.

Scarrett D. (2015) Εκτίμηση ακινήτων, Κλειδάριθμος.

Αστικές Αναπλάσεις και Τοπιακός Σχεδιασμός


Ο πρώτος στόχος του μαθήματος είναι να αποκτήσουν οι φοιτητές/τριες, μέσα από την

παρουσίαση ανάλυση και αναζήτηση παλαιότερων και σύγχρονων παραδειγμάτων, τη

βασική δυνατότητα άσκησης κριτικής σε θέματα τοπιακού- αστικού σχεδιασμού, με

ιδιαίτερη έμφαση σε θέματα τοπιακής ανάπλασης υποβαθμισμένων αστικών περιοχών.

Ο δεύτερος στόχος του μαθήματος είναι να αποκτήσουν οι σπουδαστές/τριες, βασικές

γνώσεις, τη δυνατότητα πρότασης στρατηγικών τοπιακής ανάπλασης.

Ο τρίτος στόχος αφορά την ανάπτυξη σχεδιαστικών-συνθετικών δεξιοτήτων, στο πεδίο του

τοπιακού σχεδιασμού. Η κατεύθυνση αυτή αφορά κύρια σπουδαστές με υπόβαθρο γνώσεων

αρχιτεκτονικού ή αστικού σχεδιασμού.

Ο τέταρτος στόχος αφορά την εξοικείωση με την τοπιακή κατεύθυνση των προτάσεων για

την ενίσχυση της ιδιαίτερης ταυτότητας ενός τόπου ή με την πολιτιστική-ιστορική

ιδιαιτερότητα του τοπίου.


46


Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος, οι φοιτητές/τριες θα έχουν αποκτήσει γνώσεις

για τη συγκριτική κατανόηση της διαφοράς των όρων ‘περιβαλλοντική’ προσέγγιση και

‘τοπιακός σχεδιασμός’, την ιστορία του τοπιακού σχεδιασμού στις νεότερες Δυτικές χώρες,

τη συσχέτιση του παλαιότερου κινήματος των ‘πράσινων’ πόλεων με τους σύγχρονους

επιγόνους. τις βασικές θέσεις της σύγχρονης κίνησης της ‘τοπιακής πολεοδομίας – landscape

urbanism’, την ενεργή συσχέτιση φυσικών διεργασιών και αστικού τοπίου, το ‘επόμενο

αστικό τοπίο – landscape next’.

Ανάπτυξη δυνατότητας θεωρητικής κριτικής σε θέματα σχεδιασμού τοπίου και ιδιαίτερα σε

παραδείγματα παρεμβάσεων ανάπλασης σε υποβαθμισμένες αστικές περιοχές.

Κατανόηση της ιδιαιτερότητας του ‘πολιτισμικού ιστορικού τοπίου’. Νεότερο ‘πολιτικό τοπίο’

και Ελληνικές αναφορές στις Δυτικές χώρες. Προβολή της ‘ιδιαίτερης ανταγωνιστικής

ταυτότητας πόλεων και περιοχών – city and region or territory branding’ σε συσχετισμό με

τον τοπιακό σχεδιασμό και την ανάδειξη του ‘πολιτισμικού ιστορικού τοπίου’.



- Περιβάλλον και Τοπίο. ‘Περιβαλλοντική’ προσέγγιση και ‘τοπιακός σχεδιασμός’.

- Η πρώτη οργάνωση αστικών πάρκων και η πρώτη οργάνωση αστικών ‘πράσινων’

δικτύων στις Δυτικές χώρες κατά τα τέλη του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ου. Το

αίτημα των κηπουπόλεων και η παλαιότερη συσχέτιση οικιστικών περιοχών και αστικών

οικιστικών συγκροτήσεων.

- Η σύγχρονη κίνηση της ‘τοπιακής πολεοδομίας – landscape urbanism’: Ενεργή συσχέτιση

φυσικών διεργασιών και αστικού τοπίου.

- Η σχηματοποίηση των φυσικών στοιχείων κατά τον σχεδιασμό του τοπίου. Θεωρητική

ερμηνεία και εφαρμοσμένα παραδείγματα ανάπλασης υποβαθμισμένων αστικών

περιοχών.

- Το ‘πολιτισμικό ιστορικό τοπίο’. Νεότερο ‘πολιτικό τοπίο’ και Ελληνικές αναφορές στις

Δυτικές χώρες.

- Προβολή της ‘ιδιαίτερης ανταγωνιστικής ταυτότητας πόλεων και περιοχών – city and

region or territory branding’ σε συσχετισμό με τον τοπιακό σχεδιασμό και την ανάδειξη

του ‘πολιτισμικού ιστορικού τοπίου’.


Το μάθημα αξιολογείται μέσω: (α) εκπόνησης ατομικής ή ομαδικής εργασίας σε ποσοστό 80%

και (β) προφορικών εξετάσεων κατά την παρουσίαση των εργασιών στο τέλος του εξαμήνου

σε ποσοστό 20%.


47


Baljon L. (1992), Designing Parks. Examination of Contemporary Approaches to Design in

Landscape Architecture. Architectura and Natura Press, Amsterdam.

Beveridge C. V. και Rocheleau P. (1998): Frederick Law Olmsted. Designing the American

Landscape. Universe Publ., New York.

Blank P. (2008), The Vertical Garden. From Nature to the City. Norton and Co ed., London.

Van Blerck H. και Dettmar J. (1999), Landscape – 9+1 Young Dutch Landscape Architects. NAi

Publishers, Rotterdam.

Burlen Κ. (επμ.) (1987), La Banlieue Oasis. Henri Sellier et les cités-jardins 1900-1940. Presses

Universitaires de Vincennes, Saint-Denis.

Γιακωβάκη N. (2006), Ευρώπη μέσω Ελλάδας. Μια καμπή στην ευρωπαϊκή αυτοσυνείδηση.

17ος – 18ος αιώνας. Εκδ. Εστία, Αθήνα.

Chadwick G. F. (1966), The Park and the Town: Public Landscape in the 19th and 20th

Centuries. The Architectural Press, London.

Goulet P. (1983), “Concours international pour le parc de la Villette. Chapitre II: A l' ombre de

la rigueur”. Περ. L' Architecture d' aujourd'hui, τχ. 227, Paris.

Δουκέλλης, Παναγιώτης (επιμ.), (2005), Το Ελληνικό Τοπίο. Μελέτες Ιστορικής Γεωγραφίας

και Πρόσληψης του Τοπίου. Εκδ. Εστίας, Αθήνα.

Howard E.: Garden Cities of To-morrow. London: Εκδ. S. Sonnenschein & Co,1902. Ηλ.

παρουσίαση: www.sacred-texts.com/utopia/index.htm.

Lootsma V. B. (2002), “Biomorphic Intelligence and Landscape Urbanism”, Περιοδικό Topos,

Μόναχο, τχ. 40, σελ. 10-25.

Michel J. (επιμ.) (1996), Yves Brunier Landscape Architect – Paysagiste. Εκδ. Birkhäuser, Basel.

Μωραΐτης Κ. (2005), Το Τοπίο, πολιτιστικός προσδιορισμός του τόπου. Σημειώσεις, για τη

νεότερη τοπιακή επεξεργασία του τόπου. Εκδ. Ε.Μ. Πολυτεχνείου, Αθήνα.

Μωραΐτης Κ. (2011), «Η πολιτισμική διεύρυνση των θεωρήσεων του Τοπίου. Καταγωγή και

σημασία των συμμετοχικών διαδικασιών». Πρακτικά συνεδρίου «Δημόσιος Χώρος…

Αναζητείται», με τίτλο Public Space. Εκδ. Cannon Not Design Publications, Θεσσ/κη,

καταχώρηση Z13.

Μωραΐτης Κ. (2012), «Αποδίδοντας ‘σχήμα’ στο τοπίο». The Athens Review of books –

Αθηναϊκή Επιθεώρηση του βιβλίου, Αθήνα, τεύχος 33.

Μωραΐτης Κ. (2005), «Εισαγωγικό σημείωμα για το τοπίο και την κληρονομιά του

πολιτισμού». Ηλεκτρονικό περιοδικό Monumenta, τεύχος 06, με θέμα Τοπίο – Landscape,

24/12/2012- http://www.monumenta.org,

Moraitis Κ. (2013), «Reversing urban centrality: Former examples and emerging design

possibilities».Book of Abstracts of the International Conference on ‘Changing Cities’.

Spatial, morphological, formal and socio-economic dimensions. Grafima Publ., Θεσσ/κη,

σελ. 59.

Μωραΐτης Κ. «To Ελληνικό Τοπίο: Θεωρητικό Σχεδίασμα με αφορμή το νησί της Σύρου».

Κείμενο συμμετοχής στον τιμητικό τόμο προς τιμήν του ομότιμου καθηγητή της Σχολής

Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Ε.Μ.Π. Ιωσήφ Στεφάνου. Υπό έκδοσιν.


48

Μωραΐτης Κ. (2013), «Η σχηματοποίηση κατά την τοπιακή ερμηνεία. Ο συσχετισμός της

θεωρητικής πρότασης του Σχηματισμού, με την Αισθητική Θεώρηση και τον Σχεδιασμό

του Τοπίου». ΧΧΙΙΙ World Congress of Philosophy – Philosophy as Inquiry and Way of Life,

Abstracts. Εκδ. Greek Philosophical Society and FISP, Αθήνα 2013, σελ. 481.

Moraitis K. (2013), “The non-verbal Expression of Building Design and its Teaching Importance

for the relative Fields of Urban Design and Landscape Design”. Improving Learning Quality

in Architectural Educational Environments, εκδ. ENHSA και EAAE, Θεσ/κη, σ. 91-99.

Moraitis K. (2013) “Tradition - Landscape – History: The island of Syros as an example of

multiple cultural correlations”. Sustainable Development, Culture, Traditions Journal -

Volume 1/2013 (ISSN 2241-4010) σ. 100-113, Institute of Sustainable Development,

Culture, Traditions, του Κέντρου Ιστορικών Μελετών Καθολικής Επισκοπής Σύρου

(ΚΙΜΚΕΣ).

Μωραΐτης Κ. (2013), «Παράδοση - Τοπίο - Ιστορία: Το νησί της Σύρου, παράδειγμα

πολλαπλών πολιτισμικών συσχετισμών». Sustainable Development, Culture, Traditions

Journal, στα ελληνικά ως Βιώσιμη Ανάπτυξη, Πολιτισμός, Παραδόσεις– Τόμος 1/2013

(ISSN 2241-4002), σ. 114-127.

Μωραΐτης Κ. (2013), «Τοπία Ολισθηρών Σημασιών» και «Τοπία Σημαίνοντα». 10th

International Conference on Semiotics: Changing worlds and Signs of the times – Book of

Abstracts. Εκδ. The Hellenic Semiotics Society – The University of Thessaly, Βόλος, σ. 32-

33.

Moraitis K. (2014), “Re-designing Garden History. Research Program for the Upgrade of the

National Garden of Athens”. 6th International Congress «Science and Technology for the

Safeguard of Cultural Heritage in the Mediterranean Basin» - Proceedings – Vol. I – Sessions

A, C: Resources of the territory, Biological Diversity). Editore Valmar, Roma, σ. 412-420.

Μωραΐτης Κ. (2012), Το τοπίο πολιτιστικός προσδιορισμός του τόπου: Παρουσίαση και

θεωρητικός συσχετισμός των σημαντικότερων νεότερων προσεγγίσεων της τοπιακής

επεξεργασίας του τόπου. Διδακτορική διατριβή, ΕΜΠ, Αθήνα.

Roger A. (1989), «Esthétique du Paysage au Siècle des Lumières». Από Marcel O. (επιμ.),

Composer le paysage. Éd. Champs Vallon, Paris, σ. 60-82.

Rogers E. B. - Eustis E. S. - Bidwell J. (2011), Romantic Gardens. Nature, Art and Landscape

Design. The Morgan Library and Museum, Νέα Υόρκη.

Rose J. C. (1938): “Freedom in the Garden”, περ. Pencil Points. Αναδημοσιεύεται στο M. Τrieb

(επ.): Modern Landscape Architecture: A critical review.

Ruby I. και A. (2005), Groundscapes. El reencuentro con el suelo en la arquitectura

contemporánea. Εκδ. Gustavo Gili, Barcelona.

Τερκενλή Θ. (1996), Το Πολιτισμικό Τοπίο: Γεωγραφικές Προσεγγίσεις. Εκδ. Παπαζήση,

Αθήνα.

Ηλεκτρονικές Εκδόσεις

Μωραΐτης Κ. (υπό έκδοσιν), Σχήματα Τοπίου. Ηλεκτρ. εκδ Κάλλιπος

Μωραίτης Κ. (υπό έκδοσιν), Η τέχνη του Τοπίου. Ηλεκτρ. εκδ Κάλλιπος.


49

Αστικές Αναπλάσεις και Πολιτιστική Κληρονομιά


Στόχος είναι να αποκτήσουν οι φοιτητές/τριες, (μέσα από την αναζήτηση, ανάλυση και

σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών) τις

βασικές γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες καταλλήλου επιπέδου σε θεσμικά ζητήματα

σχετικά με την προστασία, διαχείριση, διάσωση, διαφύλαξη και ανάδειξη της πολιτιστικής

κληρονομιάς στον αστικό και οικιστικό χώρο. Επίσης στόχος είναι να αποκτήσουν οι

φοιτητές/τριες, την ικανότητα να ερμηνεύουν στοιχεία, να αξιολογούν καθώς και να

διαμορφώνουν κρίσεις και προτάσεις για θέματα προστασίας και ανάδειξης της πολιτιστικής

κληρονομιάς μέσα από μια χωρική προσέγγιση (δηλαδή θέματα σχετικά με την δομή και

οργάνωση του αστικού χώρου).


Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος, οι φοιτητές/τριες θα κατέχουν βασικές γνώσεις

σε θεσμικά ζητήματα σχετικά με την προστασία, διαχείριση, διάσωση, διαφύλαξη και

ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς στον αστικό και οικιστικό χώρο. Επίσης, θα έχουν

αποκτήσει δεξιότητες και ικανότητες να ερμηνεύουν στοιχεία, να αξιολογούν καθώς και να

διαμορφώνουν κρίσεις και προτάσεις για θέματα προστασίας και ανάδειξης της πολιτιστικής

κληρονομιάς μέσα από μια χωρική προσέγγιση (δηλαδή θέματα σχετικά με την δομή και

οργάνωση του αστικού χώρου).



Η έννοια του πολιτισμού και της πολιτιστικής κληρονομιάς

Ο ρόλος της πολιτιστικής κληρονομιάς στην τοπική ανάπτυξη

Ο πολιτισμός ως μέρος της ταυτότητας των πόλεων (place identity και branding

πόλεων)

Θεσμικά ντοκουμέντα και φορείς για την προστασία και διαχείριση της πολιτιστικής

κληρονομιάς – Χάρτες και Διεθνείς Συμβάσεις

Η Σύμβαση της UNESCO για τα Μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς

Ο αστικός σχεδιασμός ως εργαλείο για την προστασία και διαχείριση και προστασία

των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων των πόλεων

Ιστορικές πόλεις, παραδοσιακοί οικισμοί – ιστορικά κέντρα πόλεων

Αστικό τοπίο και κτισμένη κληρονομιά

Αστικός πολιτιστικός τουρισμός – πολιτιστικές διαδρομές και υποδομές στις πόλεις.


50


Το μάθημα αξιολογείται μέσω: (α) εκπόνησης ατομικής ή ομαδικής εργασίας σε ποσοστό 80%

και (β) προφορικών εξετάσεων κατά την παρουσίαση των εργασιών στο τέλος του εξαμήνου

σε ποσοστό 20%.


Αυγερινού-Κολώνια Σ. (2004), “Η πολιτική προστασίας για την αστική κληρονομιά στην

Ελλάδα. Ένα επίκαιρο ζήτημα, Πόλη και Χώρος από τον 20ο αιώνα στον 21ο αιώνα”,

Τιμητικός Τόμος για τον καθηγητή Αθανάσιο Ι.Αραβαντινό, Εκδόσεις Μέμφις Α.Ε., Αθήνα,

σελ. 53-63.

Αυγερινού-Κολώνια Σ. (2003), ‘Αστικός Τουρισμός και ανάπλαση ιστορικών κέντρων’, στο

Γεωγραφίες τεύχος 4, σς.117-122.

Αυγερινού-Κολώνια Σ. (2000), ‘Ο ρόλος του τουρισμού στη διατήρηση και ανάπτυξη των

ιστορικών πόλεων’, στο συλλογικό έργο Βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη, Εξάντας, Αθήνα.

Γοσποδίνη A., Μπεριάτος H., Ράσκου E. (2007), “Διαχείριση αρχιτεκτονικής κληρονομιάς: Η

διαχρονική εξέλιξη των πολιτικών στην Ευρώπη και οι νέες προκλήσεις για την Ελλάδα”,

στο Αειχώρος, 6 (1), σελ, 146 – 173.

Δέφνερ Α. (1999), 'Πολιτιστικός τουρισμός και δραστηριότητες ελεύθερου χρόνου: η

επίδραση στις λειτουργίες των πόλεων', στο Οικονόμου Δ. και Πετράκος Γ. (επ), Η

ανάπτυξη των ελληνικών πόλεων: διεπιστημονικές προσεγγίσεις αστικής ανάλυσης και

πολιτικής, Αθήνα-Βόλος: Gutenberg/ Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Θεσσαλίας, σελ. 113-152

Ίδρυμα Κεφαλονιάς και Ιθάκης, ICOMOS και Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (2004), Διεθνή

Κείμενα για τον Τουρισμό και τον Πολιτισμό.

Καρύμπαλη-Τσιπτσίου Γ. (2004), Τα μνημεία και η κατοικία τους κατά το Ν. 3028/2002,

Εκδόσεις Σάκκουλα: Αθήνα – Θεσσαλονίκη.

Κόνσολα Ντ. (2006), Πολιτιστική Ανάπτυξη και Πολιτική, Εκδόσεις Παπαζήση: Αθήνα

Μπεριάτος Η. και Γοσποδίνη Α. (2005), “Η κυριαρχία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και του

καινοτόμου σχεδιασμού στα αναδυόμενα διεθνοτοπικοποιημένα αστικά τοπία: Η

περίπτωση της Αθήνας 2004”, στο Αειχώρος, Vol.2 (2), p.p. 72 - 97.

Μπεριάτος Η. (2002), “Νέες προσεγγίσεις στο σχεδιασμό και την πολιτική προστασίας της

φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς”, Τόπος: Επιθεώρηση Χωρικής Ανάπτυξης,

Σχεδιασμού και Περιβάλλοντος ,τεύχος 18.

Παπαγεωργίου M. και Ποζουκίδου Γ. (2014), “Οι παραδοσιακοί οικισμοί της Ελλάδας:

Ζητήματα Χωροταξίας και Προστασίας”, στο Γεωγραφίες, Τεύχος 24, σελ. 107 - 124.

Παπαγεωργίου Μ. (2014), “Ανάδειξη και αξιοποίηση του αρχαιολογικού πλούτου της

Θεσσαλονίκης: οι παράπλευρες ωφέλειες της κατασκευής του Μετρό”, Πρακτικά 12ου

Συνεδρίου ERSA GR Αστική και Περιφερειακή Ανάπτυξη, διοργάνωση ERSA GR 28-29

Ιουνίου 2014, Αθήνα: Πάντειο Πανεπιστήμιο

Παπαγεωργίου Μ. και Γκαντούνα Ε. (2012), “Πολιτιστικός τουρισμός και πολιτιστικές

διαδρομές: Κατευθύνσεις σχεδιασμού μέσα από την εξέταση του Δήμου Ελασσόνας”,

Πρακτικά 3ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιφερειακής


51

Ανάπτυξης, Βόλος 27-30 Σεπτεμβρίου 2012, Βόλος: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Θεσσαλίας

(ΙSBN: 978-960-9439-13-8) & Εκδόσεις Γράφημα (ISBN: 978-960-6865-52-7) σελ. 184-190.

Παπαγεωργίου Μ., Λαϊνάς Ι. και Νικολακοπούλου Χ. (2010), “Η χωροταξία της μνημειακής

πολιτιστικής κληρονομιάς: κατευθύνσεις σχεδιασμού σε εθνικό και περιφερειακό

επίπεδο”, στο Μπεριάτος Η. και Παπαγεωργίου Μ. (επ.), Χωροταξία – Πολεοδομία –

Περιβάλλον στον 21ο αιώνα: Ελλάδα – Μεσόγειος, Βόλος: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις

Θεσσαλίας, σελ. 619 – 634.

Παυλογεωργάτος Γ. (2003), Διατήρηση της υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς, Επίκεντρο:

Αθήνα.

Τροβά, Ε. (2003) Το πολιτιστικό περιβάλλον κατά το σύνταγμα, Αθήνα: Σάκκουλας.

Χριστοφιλόπουλος Γ. (2002), Πολιτιστικό περιβάλλον - χωρικός σχεδιασμός και βιώσιμη

ανάπτυξη: διαμόρφωση πολιτιστικού (ανθρωπογενούς) περιβάλλοντος μέσω

χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού: η πόλη του 21ου αιώνα, Αθήνα: Π. Ν.

Σάκκουλας.

Anholt, S (2007) 'Competitive Identity: A new model for the brand management of nations,

cities and regions', Policy & Practice: A Development Education Review, Vol. 4, Spring, pp.

3-13.

Beriatos E. and Papageorgiou M. (2011), “Towards a sustainable management of cultural

heritage in Greek cities and Regions: The role of spatial planning”, paper in the 47th

ISOCARP Congress Liveable cities – Urbanizing World: Meeting the Challenge, organized by

ISOCARP and the People’s Government of Wuhan Municipality (UPSC), Wuhan (China), 24-

28 October 2011. (Congress CD-ROM Proceedings: Liveable cities – Urbanizing World:

Meeting the Challenge ISBN: 978-94-90354-12-1).

Cooke P. y Luciana Lazzeretti E. (2008), Creative Cities, Cultural Clusters and Local Economic

Development, Edward Elgar Publishing: Cheltenham (UK)

Gospodini A. (2007), “The Landscapes of Cultural and Leisure Economies in Greek Cities”, in A.

Gospodini (eds), The post-industrial city: New Economies, Spatial Transformations and

New landscapes, a theme-issue, στο Αειχώρος, Vol.6 (1), p.p. 10 - 29.

Graeme Evans (2001), Cultural Planning: an urban renaissance?, Routledge: London

Papageorgiou Μ. (2015), “Spatial planning for the protection of monumental heritage in

Greece: evaluating the case of the UNESCO sites”, Proceedings of International Congress

Changing cities II: spatial, morphological, formal and socio-economic dimensions,

organized by the Department of Planning and Regional Development (University of

Thessaly), June 22-26, 2013, Porto Heli, Greece. (pending).

Papageorgiou Μ. (2014), “Networking underground archaeological sites: The case of the

Athens Metro”, in ISOCARP - ITACUS (eds), Planning for underground spaces, (pending).

Richards Greg and Palmer Robert (2010), Eventful Cities: Cultural Management and Urban

Revitalization, St. Louis: Butterworth-Heinemann.

Richards Greg (2007), “Cultural tourism: between authenticity and globalization”, in G.

Richards (ed), Cultural tourism: global and local perspectives, The Haworth Hospitality

Press: NY.

Richards Greg (2001), Cultural attractions and European Tourism, CABI: Wallingford


52

Russo, Antonio P., and Jan Van Der Borg (2002). “Planning considerations for cultural tourism:

a case study of four European cities”, Tourism management 23.6: p.p. 631-637.

UNESCO (1972), World heritage Convention, UNESCO: Paris.

Θεσμικά Κείμενα

ΦΕΚ 297/Α/29-12-1980 (N.1103/1980), κύρωση της διεθνούς σύμβασης της UNESCO (1970)

για την παρεμπόδιση της παράνομης διακίνησης πολιτιστικών αγαθών.

ΦΕΚ 25/Α/4-3-1993 (Ν.2121/1993), Πνευματική Ιδιοκτησία, συγγενικά δικαιώματα και

πολιτιστικά θέματα.

ΦΕΚ 140/Α/13-6-2000 (Ν.2831/2000), Τροποποίηση του Ν.1577/1985 ‘’Γενικός Οικοδομικός

Κανονισμός’’ και άλλες πολεοδομικές διατάξεις.

ΦΕΚ 153/Α/28-6-2002 (Ν.3028/2002), Για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της

Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

ΦΕΚ 144/Α/23-6-2005 (Ν.3348/2005), Κύρωση της Σύμβασης Unidroit για τα κλαπέντα ή

παρανόμως εξαχθέντα πολιτιστικά αγαθά.

ΦΕΚ 16/Α/26-1-2007 (Ν.3525/2007), Πολιτιστική Χορηγία.

Διαδικτυακοί τόποι

http://www.icomos.org (International Council on Monuments and Sites)

http://www.ovpm.org (Organisation des villes du patrimoine mondial)

http://www.wmf.org (World Monuments Fund)

http://www.unesco-hellas.gr (Ελληνική Εθνική Επιτροπή UNESCO)

http://www.yppo.gr (Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού)

http://listedmonuments.culture.gr (Διαρκής κατάλογος μνημείων ΥΠΠΟΤ)

http://www.ypeka.gr (Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής)

http://odysseus.culture.gr (ΥΠΠΟΤ – ΟΔΥΣΣΕΥΣ)

http://estia.minenv.gr (ΥΠΕΚΑ –Διεύθυνση Πολεοδομικού Σχεδιασμού – Τμήμα

Παραδοσιακών Οικισμών)

http://www.nomosphysis.org (Νόμος και Φύση)

http://itia.ntua.gr/filotis (Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο – Βάση Δεδομένων Φιλότης).

Σχεδιασμός και Αξιολόγηση Προγραμμάτων και Πολιτικών Αστικής Ανάπτυξης


Το μάθημα στοχεύει στην παροχή της ικανότητας ενασχόλησης με το σχεδιασμό ή / και την

αξιολόγηση προγραμμάτων και πολιτικών αστικής ανάπτυξης, με εμπεριστατωμένη και

ολοκληρωμένη προοπτική, στη βάση της εκμάθησης από την εμπειρία, τα προβλήματα, τις

συγκρούσεις και τα διλήμματα της εφαρμογής της Πολιτικής Συνοχής στην ΕΕ και στην

Ελλάδα.


53


Με το πέρας του μαθήματος, οι φοιτητές / φοιτήτριες είναι σε θέση αφενός να αποκτήσουν

εξειδικευμένες γνώσεις αναφορικά με τις διαδικασίες του αναπτυξιακού σχεδιασμού και της

αξιολόγησης των αναπτυξιακών προγραμμάτων και αφετέρου να ενδυναμώσουν την

αναλυτική σκέψη και την κριτική ικανότητά τους αναφορικά με την εκπόνηση προγραμμάτων

αστικής στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης πολύπλοκων προβλημάτων στον αστικό χώρο.



Α. Η Πολιτική Συνοχής της ΕΕ και οι πολιτικές για τον αστικό χώρο.

B. Διαχείριση και παρακολούθηση προγραμμάτων αστικής ανάπτυξης.

Γ. Αξιολόγηση προγραμμάτων αστικής ανάπτυξης: Εκ των προτέρων, ενδιάμεση και εκ των

υστέρων.

Δ. Εκτίμηση χωρικών και αναπτυξιακών επιπτώσεων.

Ε. Νέες τάσεις στην αστική ανάπτυξη και ο ρόλος του σχεδιασμού-προγραμματισμού.


Οι φοιτητές θα αξιολογηθούν με βάση μία ατομική εργασία και μία ομαδική (σε ομάδες των

τριών-τεσσάρων ατόμων) εργασία.

Η ατομική εργασία θα αφορά ένα επιστημονικό άρθρο πάνω σε σχετικά θέματα που θα

παρουσιαστεί στην τάξη.

Η ομαδική εργασία θα αφορά την αξιολόγηση ενός σχεδίου αστικής ανάπτυξης (κυρίως από

ελληνικές πόλεις) θα παρουσιαστεί στην τάξη και θα παραδοθεί το τελικό κείμενο.


EE (2017) Έβδομη έκθεση για την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή

EE (2014) Έκτη έκθεση για την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή

ΕΕ (2013) Κανονισμός 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί

καθορισμού κοινών διατάξεων για το ΕΤΠΑ, το ΕΚΤ, το Ταμείο Συνοχής, το ΕΓΤΑΑ και το

ΕΤΘΑ και περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής

Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής και το Ευρωπαϊκό Ταμείο

Θάλασσας και Αλιείας και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006

ΕΕ (2013) Κανονισμός 1301/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά

με το ΕΤΠΑ και για την θέσπιση ειδικών διατάξεων σχετικά με τον στόχο "Επενδύσεις στην

ανάπτυξη και την απασχόληση" και για την κατάργηση του Κανονισμού 1080/2006

ΕΕ (2013) Κανονισμός 1304/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για το

ΕΚΤ και την κατάργηση του κανονισμού 1081/2006

ΕΕ (2013) Κανονισμός 1300/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά

με το Ταμείο Συνοχής και την κατάργηση του Κανονισμού 1084/2006


54

ΕΕ (2013) Κανονισμός 1299/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί

καθορισμού ειδικών διατάξεων για την υποστήριξη του στόχου της Ευρωπαϊκής εδαφικής

συνεργασίας από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης

ΕΕ (2013) Κανονισμός 1302/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την

τροποποίηση του κανονισμού ΕΚ1082/2006 για τον ευρωπαϊκό όμιλο εδαφικής

συνεργασίας

ΕΕ (2013) Κανονισμός 1305/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη

στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής

Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ)

ΕΕ (2011) Πρόταση Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για το

Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας

ΕΕ (2010) Ανακοίνωση της Επιτροπής "Ευρώπη 2020". Στρατηγική για έξυπνη, διατηρήσιμη

και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη

ΕΕ (2013) EVALSED: The resource for the evaluation of Socio-Economic Development -

Evaluation guide.

ΕΕ (2013) Evalsed Sourcebook: Method and techniques

ECOTEC (2010) Ex-Post Evaluation of The URBAN Community Initiative 2001-2006 Final Report

prepared for the European Commission.

EU (2015), New urban economies How can cities foster economic development and develop

‘new urban economies’, URBACT II Capitalisation, April 2015

EU (2017) Integrated territorial and urban strategies: how are ESIF adding value in 2014-2020?

Final Report prepared by EPRC, ISBN: 978-92-79-77222-1, doi: 10.2776/50425

Lavalle, C., Pontarollo, N., Batista E Silva, F., Baranzelli, C., Jacobs, C., Kavalov, B., Kompil, M.,

Perpiña Castillo, C., Vizcaino, M., Ribeiro Barranco, R., Vandecasteele, I., Pinto Nunes

Nogueira Diogo, V., Aurambout, J., Serpieri, C., Marín Herrera, M., Rosina, K., Ronchi, S.

and Auteri, D., (2017) European Territorial Trends - Facts and Prospects for Cities and

Regions Ed. 2017, EUR 28771 EN, Publications Office of the European Union, Luxembourg,

2017, ISBN 978-92-79-73428-1, doi:10.2760/148283, JRC107391.

United Nations Human Settlements Programme (2015) International Guidelines on Urban and

Territorial Planning, First published in Nairobi in 2015 by UN-Habitat, HS Number:

HS/059/15E

WEF (2016) Inspiring Future Cities & Urban Services. Shaping the Future of Urban

Development & Services Initiative. World Economic Forum, Switzerland

Ponzini D., (2016) Introduction: crisis and renewal of contemporary urban planning, European

Planning Studies, 24:7, 1237-1245, DOI: 10.1080/09654313.2016.1168782

Jessop B., (2016) Territory, Politics, Governance and Multispatial Metagovernance, Territory,

Politics, Governance, 4:1, 8-32, DOI: 10.1080/21622671.2015.1123173

McCann Ph., & Varga A., (2015) The Reforms to the Regional and Urban Policy of the European

Union: EU Cohesion Policy, Regional Studies, 49:8, 1255-1257, DOI:

10.1080/00343404.2015.1048976

Gagliardi L., & Percoco M., (2017) The impact of European Cohesion Policy in urban and rural

regions, Regional Studies, 51:6, 857-868, DOI: 10.1080/00343404.2016.1179384


55

Rodríguez-Pose A., (2017) Commentary The revenge of the places that don’t matter (and what

to do about it), Cambridge Journal of Regions, Economy and Society,

doi:10.1093/cjres/rsx024

Kunzmann K.R., (2016) Crisis and urban planning? A commentary, European Planning Studies,

24:7, 1313-1318, DOI: 10.1080/09654313.2016.1168787

Kitchin R., Lauriault T.P., & McArdle G., (2015a) Knowing and governing cities through urban

indicators, city benchmarking and real-time dashboards, Regional Studies, Regional

Science, 2:1, 6-28, DOI: 10.1080/21681376.2014.983149

Kitchin R., Lauriault T.P., & McArdle G., (2015b) Urban indicators and dashboards:

epistemology, contradictions and power/knowledge, Regional Studies, Regional Science,

2:1, 43-45, DOI: 10.1080/21681376.2014.991485

Dąbrowski M., (2015) ‘Doing more with less’ or ‘doing less with less’? Assessing EU cohesion

policy’s financial instruments for urban development, Regional Studies, Regional Science,

2:1, 73-96, DOI: 10.1080/21681376.2014.999107

Nocca F., Girard L.F., (2018) Towards an Integrated Evaluation Approach for Cultural Urban

Landscape Conservation/Regeneration, Region Volume 5, Number 1, 2018, 33{51 DOI:

10.18335/region.v5i1.160.

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΕΚΠΟΝΗΣΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

O κύριος στόχος του σεμιναρίου είναι να υποστηρίζονται οι φοιτητές προκειμένου να

χρησιμοποιούν με ορθολογικό τρόπο τις εναλλακτικές μεθόδους έρευνας και υποβοηθούνται

σε ζητήματα όπως:

(α) αναζήτηση και επεξεργασία της βιβλιογραφίας,

(β) αναζήτηση και αξιοποίηση δευτερογενών δεδομένων (ποιες είναι οι «παγίδες»;)

(γ) δημιουργία ερωτηματολογίου (για έρευνα με δείγμα): ποσοτική έρευνα

(δ) Φυλλάδιο διεξαγωγής συνεντεύξεων (για έρευνα με «focus group»): ποιοτική έρευνα

(ε) οργάνωση της συλλεγμένης πληροφορίας (ποσοτική ή ποιοτική)

(στ) επεξεργασία των δεδομένων και παρουσίαση των αποτελεσμάτων κ.λπ.


56

Παράρτημα 2: Κανονισμός Εξετάσεων

ΕΙΣΑΓΩΓΗ - Ο κανονισμός αυτός προσδιορίζει τα καθήκοντα, τις υποχρεώσεις και τις απαιτήσεις των

διδασκόντων, των φοιτητών και του λοιπού προσωπικού για την ομαλή διεξαγωγή των εξετάσεων του ακαδημαϊκού έτους (χειμερινού, εαρινού εξαμήνου και των εξετάσεων του Σεπτεμβρίου), με τρόπο που: να διασφαλίζονται συνθήκες ίσων ευκαιριών στους εξεταζόμενους,

να κατοχυρώνονται συνθήκες ευγενούς άμιλλας, όπως αρμόζει σε πανεπιστημιακούς φοιτητές και αυριανούς επιστήμονες,

να κατοχυρώνει την προσωπική και επιστημονική αξιοπρέπεια των διδασκόντων, των φοιτητών και των διοικητικών και όλων μαζί ως ενιαίου ακαδημαϊκού σώματος,

να διαφυλαχτεί το κύρος του ακαδημαϊκού ιδρύματος κατά τη σημαντική αυτή φάση της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

- Η αποκλειστική ευθύνη για την διεξαγωγή των εξετάσεων ανήκει στον διδάσκοντα (ή διδάσκοντες σε περίπτωση συνδιδασκαλίας) που έχει την ανάθεση του μαθήματος.

ΔIKAIΩMA ΣYMMETOXHΣ ΣΤIΣ EΞETAΣEIΣ - Δικαίωμα συμμετοχής έχουν μόνο οι φοιτητές του ΠΜΣ, οι οποίοι έχουν συμπεριλάβει το

αντίστοιχο μάθημα στην δήλωση μαθημάτων που έχουν καταθέσει στην Γραμματεία του ΠΜΣ για το εξάμηνο στο οποίο αντιστοιχεί η τρέχουσα εξεταστική περίοδος. Επιπροσθέτως δικαίωμα συμμετοχής έχουν και οι υποψήφιοι διδάκτορες στους οποίους χρεώνονται μαθήματα από τα αρμόδια όργανα των Τμημάτων, τα οποία έχουν την υποχρέωση να ενημερώνουν την Γραμματεία του ΠΜΣ.

- Με μέριμνα της Γραμματείας του ΠΜΣ σε κάθε εξάμηνο και για κάθε μάθημα καταρτίζεται ο ονομαστικός κατάλογος φοιτητών που έχουν δικαίωμα συμμετοχής στις εξετάσεις, η οποία στη συνέχεια θα ονομάζεται λίστα εξεταζόμενων και παραδίδονται στον διδάσκοντα στην αρχή του εξαμήνου, μετά τις δηλώσεις μαθημάτων.

ΠPOΠAPAΣKEYH TΩN EΞETAΣEΩN - Η διάρκεια των εξετάσεων και ο ημερολογιακός προσδιορισμός των εξεταστικών

περιόδων περιλαμβάνονται στο Ακαδημαϊκό Ημερολόγιο που εγκρίνεται από την Συνέλευση του Τμήματος με την έναρξη κάθε ακαδημαϊκής χρονιάς. Τροποποίηση γίνεται μόνο με απόφαση της Συνέλευσης που λαμβάνεται έγκαιρα και εφ' όσον συντρέχουν λόγοι ανάγκης.

- To αναλυτικό πρόγραμμα των εξετάσεων του χειμερινού και του εαρινού εξαμήνου ανακοινώνεται, τουλάχιστον τρεις (3) εβδομάδες πριν από την έναρξη των εξετάσεων. Επίσης, το αναλυτικό πρόγραμμα της εξεταστικής περιόδου του Σεπτεμβρίου ανακοινώνεται το αργότερο μέχρι τέλος Ιουλίου.

- To αναλυτικό πρόγραμμα περιλαμβάνει: ημερομηνίες,

τόπο και ώρες διεξαγωγής των εξετάσεων για κάθε μάθημα,

όνομα υπεύθυνου διδάσκοντα ή διδασκόντων,

όλες τις συναφείς τεχνικές λεπτομέρειες και ενδεχομένως ιδιαίτερες ρυθμίσεις.


57

ENAPΞH TΩN EΞETAΣEΩN - Κάθε εξεταζόμενος οφείλει να παρουσιαστεί στην καθορισμένη για την εξέταση αίθουσα

το αργότερο δεκαπέντε (15) λεπτά πριν από την προγραμματισμένη ώρα. - Ο διδάσκων και οι επιτηρητές που έχουν οριστεί για κάθε μάθημα οφείλουν να

συναντηθούν δεκαπέντε (15) τουλάχιστον λεπτά πριν από την έναρξη της εξέτασης, προκειμένου να διευθετηθούν τα ακόλουθα: εσωτερική (εντός της αίθουσας) διάταξη ή αναδιάταξη των εξεταζόμενων, η οποία οφείλει να είναι πρόσφορη για τους σκοπούς της εξέτασης.

κατανομή των απαραίτητων υλικών για τη διεξαγωγή της εξέτασης (κόλλες με κατάλληλη σήμανση).

- Κάθε αλλαγή στη διάταξη των εξεταζόμενων εντός της αίθουσας ή μεταξύ των χρησιμοποιουμένων αιθουσών είναι δικαίωμα του διδάσκοντα και των επιτηρητών.

- Ο εξεταζόμενος αναγράφει τα στοιχεία του στο γραπτό του, στην συνέχεια ο επιτηρητής ταυτοποιεί μόνο με την επίδειξη φοιτητικής ή αστυνομικής ταυτότητας ή διαβατηρίου ή διπλώματος οδήγησης.

- Πριν από τη διανομή των εντύπων με τα θέματα ή την εκφώνηση των θεμάτων, οι εξεταζόμενοι οφείλουν να απομακρύνουν κάθε είδους βοηθήματα, εκτός από εκείνα που προβλέπει ρητά το αναλυτικό πρόγραμμα των εξετάσεων ή επιτρέπει ο διδάσκων.

- Κινητά τηλέφωνα ή οποιοδήποτε άλλο μέσο επικοινωνίας δεν πρέπει κατά κανένα τρόπο να χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια των εξετάσεων. Πρέπει να είναι απενεργοποιημένα (όχι απλώς σε ρύθμιση αθόρυβης ειδοποίησης κλήσης) και να μην βρίσκονται καν πάνω στο έδρανο. Η ενεργοποίησή τους θεωρείται προσπάθεια αντιγραφής.

- Η λήξη της εξέτασης αναγράφεται στον πίνακα.

ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ TΩN EΞETAΣEΩN - Η διεξαγωγή των εξετάσεων αρχίζει με την έναρξη διανομής των εντύπων ή την αναγραφή

στον πίνακα ή την εκφώνηση των θεμάτων. - Μετά την ολοκλήρωση της επίδοσης των θεμάτων οι εξεταζόμενοι μπορούν, αφού

μελετήσουν τα θέματα, να υποβάλουν διευκρινιστικές ερωτήσεις στον διδάσκοντα. - Οι απαντήσεις σε τυχόν ερωτήσεις φοιτητών επί των θεμάτων των εξετάσεων, κατά την

διάρκεια της εξέτασης, δίνονται μόνο από τον διδάσκοντα. - Δεν επιτρέπεται σε κανέναν εξεταζόμενο η αποχώρηση από τις αίθουσες των εξετάσεων

πριν από την παρέλευση τριάντα (30) λεπτών από την έναρξη της εξέτασης. - Δεν επιτρέπεται στους εξεταζόμενους να παίρνουν τα θέματα των εξετάσεων μαζί τους

πριν από τη λήξη της εξέτασης. - Η έξοδος από την αίθουσα κατά τη διάρκεια της εξέτασης και η επάνοδος για τη συνέχισή

της γενικά απαγορεύεται. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις μπορεί ωστόσο να επιτραπεί, κατά την κρίση των επιτηρητών, ολιγόλεπτη και μεμονωμένη έξοδος εξεταζόμενου με συνοδεία επιτηρητή, η οποία αναγράφεται στο γραπτό του.

- Η παραβίαση της γνησιότητας των εξετάσεων με συνεργασίες μεταξύ των εξεταζόμενων ή χρήση μεθόδων υποκλοπής των απαντήσεων τιμωρείται. Σε περίπτωση απόπειρας αντιγραφής ο επιτηρητής οφείλει να μονογράψει τα γραπτά των εξεταζόμενων που συνετέλεσαν σ' αυτήν και να ενημερώσει τον διδάσκοντα. Στην παραπάνω περίπτωση μηδενίζεται το γραπτό του υπαιτίου. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση που γίνει αντιληπτή κατάθεση όμοιων γραπτών. Στην συνέχεια οι εξεταζόμενοι που προσπάθησαν να αντιγράψουν παραπέμπονται από τον διδάσκοντα στον Διευθυντή του ΠΜΣ και στην συνέχεια στην Συνέλευση του Τμήματος.


58

- Δεκαπέντε (15) λεπτά πριν από τη λήξη των εξετάσεων οι εξεταζόμενοι ειδοποιούνται ότι επίκειται η εκπνοή της.

- Μόλις ολοκληρωθεί η καθορισμένη για την εξέταση προθεσμία, οι επιτηρητές οφείλουν να διακόψουν τους εξεταζόμενους και να παραλάβουν τα γραπτά. Μετά το πέρας της εξέτασης, οι επιτηρητές διαγράφουν όλα τα κενά διαστήματα και μονογράφουν τα γραπτά. Ύστερα, αφού καταμετρήσουν και αριθμήσουν τα γραπτά τα παραδίδουν στο διδάσκοντα.

- Δεν επιτρέπεται η παρουσία στις αίθουσες των εξετάσεων ατόμων που δεν έχουν καθορισθεί ως επιτηρητές ή αντικαταστάτες τους, ή δεν είναι εξεταζόμενοι φοιτητές και δεν έχουν καμία σχέση με τις εξετάσεις.

- Βεβαίωση προσέλευσης στις εξετάσεις δικαιούνται μόνο οι φοιτητές που έχουν δηλώσει το μάθημα και εξετάζονται σ’ αυτό.

ΑΚΥΡΩΣΗ EΞETAΣHΣ Ακύρωση της εξέτασης μπορεί να αποφασιστεί με σχετική απόφαση που λαμβάνει η Συνέλευση του Τμήματος ύστερα από εισήγηση του Διευθυντή του ΠΜΣ. Ταυτόχρονα η Συνέλευση αποφαίνεται για την αναγκαιότητα διεξαγωγής νέας εξέτασης.

AΠOTEΛEΣMATA TΩN EΞETAΣEΩN - Η βαθμολογία ανακοινώνεται από τον διδάσκοντα εντός αποκλειστικής προθεσμίας δέκα

(10) ημερολογιακών ημερών από τη λήξη διεξαγωγής των εξετάσεων του μαθήματος και εντός αποκλειστικής προθεσμίας πέντε (5) ημερολογιακών ημερών από τη λήξη της εξεταστικής περιόδου.

- O διδάσκων δεν καταχωρεί βαθμούς για ονόματα φοιτητών που δεν συμπεριλαμβάνονται στη λίστα εξεταζόμενων.

- Ο διδάσκων διατηρεί τα γραπτά στο αντίστοιχο αρχείο του για την προβλεπόμενη από το νόμο χρονική διάρκεια.

KAΘHKONTA ΚΑΙ YΠOXPEΩΣEIΣ TΩN ΔIΔAΣKONTΩN ΩΣ YΠEYΘYNΩN EΞETAΣTΩN - Για τη διασφάλιση της εύρυθμης διεξαγωγής των εξετάσεων, ο διδάσκων οφείλει να

ακολουθεί το αναλυτικό πρόγραμμα των εξετάσεων και να μην προβαίνει σε οποιαδήποτε αλλαγή αυτού.

- Η ομαλή διεξαγωγή των εξετάσεων αποτελεί φροντίδα του διδάσκοντα που έχει και την αποκλειστική ευθύνη για την διενέργειά τους.

- Ο διδάσκων παρίσταται στον χώρο της εξέτασης καθ’ όλη τη διάρκεια των εξετάσεων και παραλαμβάνει τα γραπτά αμέσως μετά την λήξη.

- Ο διδάσκων θα πρέπει να έχει δηλώσει - ανακοινώσει, κατά την διάρκεια των μαθημάτων: την εξεταστέα ύλη,

τις ενδεχόμενες αναγκαίες βιβλιογραφικές αναφορές,

τον τρόπο διεξαγωγής της εξέτασης (γραπτά ή προφορικά κ.ο.κ.),

τα αναγκαία εφόδια που θα πρέπει να έχουν οι εξεταζόμενοι μαζί τους.

- Εάν, για έκτακτους λόγους, απουσιάσει ο υπεύθυνος διδάσκων, οι εξετάσεις ενός μαθήματος μπορούν να διεξαχθούν μόνον υπό την προϋπόθεση ότι έχει λάβει σχετική απόφαση ο Διευθυντής του ΠΜΣ και έχει οριστεί άλλος διδάσκων ως υπεύθυνος για την εξεταστική διαδικασία.


59

- Τυχόν αδικαιολόγητη απουσία διδάσκοντα από τις εξετάσεις αναφέρεται έγκαιρα στον Διευθυντή του ΠΜΣ κι εξετάζεται από την Συνέλευση με το ερώτημα της επίπληξης.

YΠOXPEΩΣEIΣ TΩN ΦOITHTΩN ΩΣ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΩΝ - Οι φοιτητές οφείλουν να έχουν μαζί τους τη φοιτητική τους ταυτότητα, ο έλεγχος της

οποίας είναι στην δικαιοδοσία των επιτηρητών τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια των εξετάσεων.

- Κάθε φοιτητής οφείλει κατά τη διάρκεια της γραπτής εξέτασης να σεβαστεί τους όρους ομαλής διεξαγωγής της, αποφεύγοντας οποιεσδήποτε ενοχλήσεις προς τους υπολοίπους εξεταζόμενους.

- Κάθε φοιτητής οφείλει να ακολουθήσει τις υποδείξεις των επιτηρητών όσον αφορά στον τρόπο διάταξης στην αίθουσα (αλλαγή θέσης ή αίθουσας).

THPHΣH TOY KANONIΣMOY KAI ΠPOAΣΠIΣH TOY KYPOYΣ TΩN EΞETAΣEΩN - Την τήρηση του κανονισμού καθώς και την ερμηνεία των διατάξεών του αναλαμβάνει η

Συνέλευση του Τμήματος. - Στην αρμοδιότητα της Συνέλευσης εμπίπτουν η εκδίκαση των θεμάτων που υποβάλλονται

για συγκεκριμένες παραβιάσεις του κανονισμού ή παρερμηνείες των διατάξεών του, ενστάσεις, καθώς και οι εισηγήσεις στη Συνέλευση για ενδεχόμενες κυρώσεις.

- Ένσταση μπορεί να υποβληθεί εγγράφως κατά τη διάρκεια της εξέτασης ή και μία εργάσιμη ημέρα μετά το πέρας αυτής, στη Γραμματεία του ΠΜΣ. Οι ενστάσεις ελέγχονται οπωσδήποτε πριν από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, από τον Διευθυντή του ΠΜΣ και πιθανόν από τη Συνέλευση του Τμήματος.

- Ο Διευθυντής του ΠΜΣ μπορεί να εισηγηθεί στα κατά νόμο αρμόδια όργανα κυρώσεις, εφ' όσον κριθεί ότι υπάρχει θέμα. Κατά των ανωτέρω εισηγήσεων και των αποφάσεων οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να προσφύγουν στη Συνέλευση του Τμήματος.

- Προτεινόμενες ποινές, οι οποίες επιβάλλονται κλιμακωτά: Έγγραφη επίπληξη

Στέρηση δικαιώματος συμμετοχής στις εξετάσεις του μαθήματος στην επόμενη εξεταστική περίοδο του συγκεκριμένου μαθήματος

Στέρηση δικαιώματος συμμετοχής στις εξετάσεις όλων των μαθημάτων την επόμενη εξεταστική περίοδο.

Στέρηση συμμετοχής στις εξετάσεις για τις επόμενες δύο (2) εξεταστικές περιόδους.

Η οποιαδήποτε ποινή επιβάλλεται μετά από απόφαση της Συνέλευσης του Τμήματος.


60

Παράρτημα 3: Προδιαγραφές συγγραφής Μ.Δ.Ε.

Όριο λέξεων ενδεικτικό - 15.000 εξαιρουμένων υποσημειώσεων,

βιβλιογραφίας & παραρτημάτων

Σύντομη περίληψη 150 λέξεις στην αρχή του κειμένου τόσο στα ελληνικά όσο

και στα αγγλικά ή γαλλικά - μέγεθος γραμματοσειράς

Times New Roman Greek 11

Λέξεις κλειδιά μέχρι 7 στο τέλος της περίληψης

Πίνακας Περιεχομένων, Κατάλογος

Πινάκων, Γραφημάτων, Σχημάτων,

Χαρτών και Αρκτικόλεξων και

Ευχαριστίες

μπαίνουν, με τη σειρά που αναφέρονται, μετά την

περίληψη στην αρχή του κειμένου

Υποσημειώσεις στο τέλος κάθε σελίδας με συνεχή αρίθμηση ανά

κεφάλαιο - μέγιστος συνολικός αριθμός 100 λέξεις ανά

σελίδα - μέγεθος γραμματοσειράς Times New Roman

Greek 11 - διάστημα 1

Παραρτήματα (κείμενα, δείγματα ερωτηματολογίων, στατιστικά

στοιχεία, ντοκουμέντα, φωτογραφίες) στο τέλος του

κειμένου

Βιβλιογραφία μετά τα παραρτήματα - προηγείται η ελληνόγλωσση από

την ξενόγλωσση σε κάθε γράμμα [θα δοθεί και πίνακας

με σειρά των ανάμεικτων γραμμάτων]- έργα των ίδιων

συγγραφέων αναγράφονται με χρονολογική σειρά

(πρώτα τα παλαιότερα, αν είναι του ίδιου έτους με α, β, γ

κ.λπ.)

Βιβλιογραφική αναφορά: βιβλίο

(πρώτη/ δεύτερη έκδοση)

Bianchini, F. και Parkinson, Μ., (επ.) (1993/1994)

Πολιτιστική Πολιτική και Αναζωογόνηση των Πόλεων: Η

Εμπειρία της Δυτικής Ευρώπης, Αθήνα: Eλληνική Eταιρία

Tοπικής Aνάπτυξης και Aυτοδιοίκησης.

Βιβλιογραφική αναφορά: άρθρο σε

βιβλίο (πρώτη/ δεύτερη έκδοση)

Lefebvre, H. (1972/1977) ‘O χώρος, η παραγωγή του

χώρου, η πολιτική οικονομία του χώρου’, στο Γ. Kαυκαλάς

και M. Γιαουτζή (επ.) H Πόλη στο Kεφαλαιοκρατικό

Σύστημα, Aθήνα: Oδυσσέας, 222-49.

Βιβλιογραφική αναφορά: άρθρο σε

περιοδικό ή εφημερίδα, εισήγηση σε

συνέδριο

Σκαλτσά, Μ. (1992) ‘Kρατική ενίσχυση και ιδιωτική

χορηγία για τον πολιτισμό’, Σύγχρονα Θέματα, 5 (48) 70-

7.

Βιβλιογραφική αναφορά:

αδημοσίευτα κείμενα (διατριβές,

εργασίες, μελέτες, φυλλάδια κ.ά.) -

πηγές Internet

Αραβαντινός, Α. (1975) ‘Γενική Ρυθμιστική Μελέτη

Αναπτύξεως Πεντέλης: Συνοπτική Έκθεση’, Αθήνα: Ιερά

Μονή Πεντέλης.

Βιβλιογραφικό σύστημα αναφοράς

στο κείμενο

Harvard - δηλαδή συγγραφέας, έτος και αριθμός σελίδας

μέσα στη ροή του κειμένου, π.χ.: (Αραβαντινός, 1997: 55-

6· Αραβαντινός και Κοσμάκη, 1988· Αραβαντινός κ.ά.,

1998).

Παρουσίαση χαρτί Α4 από τη μια πλευρά της σελίδας


61

Απόσταση γραμμών 1,5 διάστημα - εκτός παραπομπών, υποσημειώσεων και

πινάκων: 1 διάστημα

Περιθώρια 3,5 εκατοστά αριστερά - 2,5 εκατοστά τα υπόλοιπα

Διάταξη κειμένου δεξιά στοίχιση - αν τα επί λέξει εισαγωγικά ξεπερνούν τις

3 ή 4 γραμμές κειμένου, μπαίνουν πιο μέσα από αριστερά

1 εκατοστό, με μονό διάστημα και δεν παίρνουν

εισαγωγικά - αλλιώς μπαίνουν σε μονά εισαγωγικά

Γραμματοσειρά και μέγεθος Times New Roman Greek 12 - εκτός περίληψης,

υποσημειώσεων, τίτλου, πινάκων, γραφημάτων &

σχημάτων: Times New Roman Greek 11

Τίτλος σελίδας (Header) στο πάνω μέρος της σελίδας αριστερά: όνομα συγγραφέα

και δεξιά: συντόμευση τίτλου κεφαλαίου, στο κάτω μέρος

της σελίδας στο κέντρο: αριθμός σελίδας (η αρίθμηση

αρχίζει από το 1) - πλάγια γράμματα - μέγεθος

γραμματοσειράς Times New Roman Greek 11

Αρίθμηση κεφαλαίων (όχι

περιορισμός , το ιδανικό μεταξύ 5 και

10) και τμημάτων κεφαλαίων (όχι

περιορισμός, το ιδανικό μέγιστο 3

τμήματα) και Μορφή γραμμάτων

Εισαγωγή - 1, 2, … (κεφαλαία μαύρο) & 1.1, 1.2…

(κεφαλαία υπογράμμιση) & 1.1.1, 1.1.2…(κεφαλαία

πλάγια), 1.1.1.1, 1.1.1.2… (κεφαλαία) - τα συμπεράσματα

έχουν αρίθμηση κεφαλαίου - παραρτήματα: 1,2,…και

εξής - οι λέξεις που τονίζονται στο κείμενο μπαίνουν με

πλάγια γράμματα

Χάρτες, σχέδια για μεγαλύτερα του Α3 σε ξεχωριστή θήκη στο εσωτερικό

του οπισθόφυλλου, για τα άλλα ελεύθερα

Στυλ οι τεχνικοί όροι και τα αρκτικόλεξα ορίζονται την πρώτη

φορά που αναφέρονται στο κείμενο

Σημεία στίξης Εισαγωγικά: χρησιμοποιούνται πρώτα τα μονά με τα

διπλά να μπαίνουν στο εσωτερικό διάστημα των μονών

εισαγωγικών - Ημερομηνίες: 1 Ιανουαρίου 1999 - Δεν

μπαίνουν τελείες σε συντομεύσεις και αρκτικόλεξα, π.χ.

ΗΠΑ

Κύρια ονόματα και τοποθεσίες τα κύρια ονόματα να αναγράφονται στην πρωτότυπη

γλώσσα τους - οι τοποθεσίες να αναγράφονται στα

ελληνικά, αλλά όχι εξελληνισμένες (δηλαδή, όχι Ιαμαϊκή

αλλά Τζαμάικα, όχι Σίδνεϋ αλλά Σίντνεϊ)


62

Παράρτημα 4: Αίτηση Συμμετοχής στο ΠΜΣ


63

ΑΙΤΗΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ

ΣΤΟ Π.Μ.Σ.

“ ΑΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΛΑΣΕΙΣ, ΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

ΚΑΙ ΑΓΟΡΑ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ”

Επώνυμο: ………………………………..………………………….…….……

Όνομα: ………………………………..…..………………………………..…

Πατρώνυμο: …………………………………………….……………..……

Ημερομηνία Γέννησης: ……………………………..….……..…………

Τόπος Γέννησης: ………………………………….…..……………………

E-mail: …………………………………………………………..…………….….

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ

Οδός:

……………………………..……………... Αριθ.: …………………………

Πόλη: ……………..…………………….…... Τ.Κ.: ………………………….

Νομός: ……………..…………………………. Κιν.: ………………..………..

ΤΙΤΛΟΙ ΣΠΟΥΔΩΝ

Πτυχιούχος

Τελειόφοιτος

Τμήματος: …………………………………..…………..………..…………...

Σχολής: ………………………………………….…..…………..…….………

Πανεπιστημίου: …………………………………………..……...….……

Απόφαση Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π.:…………………………..…………….…..……

(Για τους τίτλους της αλλοδαπής)

Άλλοι Τίτλοι Σπουδών: …...…………………..…………………………

……………………………………………………………………….………………

…..……………………………………………………………………….…………

Ξένες Γλώσσες: …………………………………………….…………….…

…………………………………………………………………………………………

………………………………………………………………………………………

………………….……… ……/……/2018

(Τόπος) (Ημερομηνία)

ΠΡΟΣ:

τη Γραμματεία του Π.Μ.Σ. «Αστικές Αναπλάσεις,

Αστική Ανάπτυξη και Αγορά Ακινήτων»,

Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας,

Βόλος

Παρακαλώ όπως με συμπεριλάβετε στους

υποψηφίους για την εισαγωγή μου στο

Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών

Σπουδών ακαδημαϊκού έτους 2018-2019, για την

απόκτηση Διπλώματος Μεταπτυχιακών Σπουδών

στο αντικείμενο «Αστικές Αναπλάσεις, Αστική

Ανάπτυξη και Αγορά Ακινήτων».

Επισυνάπτω:

1. Βιογραφικό Σημείωμα 2. Πίνακας επιλεγμένων βιογραφικών στοιχείων

3. Αντίγραφο πτυχίου ή διπλώματος

4. Αντίγραφο πιστοποιητικού αναλυτικής βαθμολογίας

5. Βεβαίωση ισοτιμίας πτυχίου ή διπλώματος από το Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. (για όσους προέρχονται από Πανεπιστήμια του εξωτερικού)

6. Αποδεικτικό γνώσης Αγγλικής γλώσσας

Ο/Η Αιτών/ Αιτούσα

___________________


64

Παράρτημα 5: Πίνακας Επιλεγμένων Βιογραφικών Στοιχείων

Ονοματεπώνυμο

Προπτυχιακοί Τίτλοι Σπουδών

Βαθμός Πτυχίου(ων)

Τίτλος Πτυχιακής Εργασίας

Βαθμός Πτυχιακής εργασίας

Μεταπτυχιακοί Τίτλοι Σπουδών

Επαγγελματική Θέση και Τομέας

Ενασχόλησης

Σύντομη Περιγραφή

Επαγγελματικής Εμπειρίας

Συνολική Επαγγελματική

Εμπειρία σε μήνες

Επίπεδο Γνώσης Αγγλικής

Γλώσσας / Πτυχίο

Επίπεδο γνώσης άλλων ξένων

γλωσσών

Εμπειρία από συμμετοχή σε

ερευνητικά προγράμματα

Εισηγήσεις σε επιστημονικά

συνέδρια

Δημοσιεύσεις σε επιστημονικά

περιοδικά

Documents

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ · 2019-07-30 · Κανονισμός Σπουδών ΠΜΣ «Αστικές Αναπλάσεις, Αστική Ανάπτυξη