Ook

beskikbaar

en

die

Towenaar

se

Steen

J.K.

Rowling

Human

6z

Rousseau

Kaapstad

Pretoria

Johannesburg

HOOFSTUK

EEN

<U

£

I^

CQ

I

^öOO

O CT3 £

« .§

^ r-C

^ ÖO^ «HM

u O

B wT3

ha S

« Sre- >

s sre SJm <->.

fl) PhW Q</>

ä-g3 5e cs« 3> .d

JT o£ Jä

0 E

1 *S c

IU

C Ö(L) PP <V

ft PV cZ *2 a

<U Ö>M

4—> r__4

.a £ £« >, «m a 20 Q-'c

’•? ^ .a

& 2 CS re v3 3 'S“ S c•a c C

.§>££^ ft ^3 <U v

1 g |ö ^ 5ji c “r" £ g

L "«

(U bfl<U Cö

B 2

Ö o& 1/1

2 «re £« d333 G

w r«5c"Ö W w5 3 ö'ö g §fl> S= ^ c2 <D ~

3= ^S g*_J

C .S2>

«1-?3 c E« D .2

H 5 >,« ö 1K' <U 3 <u

"J

| S 1 = 1

o >J3

.53

C OO<0 33.

“(U 5re 2s ^£ 3'ft*<U (/)

TT! ÖUstu

po£<uöjü

^ Pft

<§

t/1 tu

B Pt/i i—

i

<U tu

o $Jc-i >

oV)

dur

die

heining

na

haar

bure

loer.

Die

Dursleys

het

’n

klein

seuntjie,

Ihulley,

en

volgens

sy

ouers

is

hy

net

mooi

die

oulikste

kind

wat

daar

is.

I)ie

Dursleys

het

feitlik

alles

wat

hui

harte

begeer,

maar

hülle

het

ook

a

geheim

en

hui

grootste

vrees

is

dat

iemand

sal

agterkom

wat

dit

is.

Ilulle

sal

hui

oe

uit

hui

koppe

skaam

as

die

mense

van

die

Potters

moet

wect.

Mevrou

Potter

is

mevrou

Dursley

se

suster,

maar

hülle

het

mekaar

jrtiv

laas

gesien.

Om

die

waarheid

te

se,

mevrou

Dursley

maak

of

sy

glad

nie

’n

suster

het

nie,

want

haar

suster

en

die

se

nikswerd

man

is

so

on-

Put

sleyagtig

as

kan

kom.

Die

Dursleys

sidder

by

die

gedagte

aan

wat

hui

Imrc

sal

se

as

die

Potters

ooit

daar

sou

uitslaan.

Hülle

weet

ook

dat

die

C J5 'TU.- i«:

Teen

halfnege

tel

meneer

Dursley

sy

aktetas

op,

pik

sy

vrou

op

die

wang

en

probeer

’n

soen

op

Dudley

se

wang

plant,

maar

dis

mis,

want

Dudley

is

in

’n

vieslike

bui.

Hy

slinger

sy

pap

teen

die

mure.

“So

’n

klein

stouterd,”

proes

meneer

Dursley

terwyl

hy

buitentoe

stap.

Hy

klim

in

sy

kar

en

ry

agtertoe

uit

die

oprit

voor

nommer

vier.

Dis

eers

op

die

hoek

van

die

straat

dat

hy

iets

vreemds

merk

-

’n

kat

wat

’n

padkaart

lees.

Vir

’n

oomblik

is

meneer

Dursley

skoon

verstom

-

toe

ruk

hy

sy

nek

om

en

kyk

weer.

Daar

staan

wel

’n

strepieskat

op

die

hoek

van

Ligusterlaan,

maar

daar

is

nie

’n

padkaart

in

sig

nie.

Wat

gaan

in

sy

kop

aan?

Dit

moet

die

vals

lig

wees.

Hy

sit

nog

so

met

sy

vingers

op

die

stuurwiel

en

trommel

toe

hy

’n

groepie

van

die

mense

sommer

hier

by

hom

sien

staan.

Hülle

fluister

op-

gewonde

onder

mekaar.

Meneer

Dursley

is

geskok

om

te

sien

dat

’n

hele

paar

van

hülle

glad

nie

meer

so

danig

jonk

is

nie.

Daardie

man

moet

’n

goeie

ent

ouer

wees

as

hy,

en

die

vent

dra

sowaar

’n

smaraggroen

man-

tel!

Hoe

stuitig.

Dit

moet

’n

reklamefoefie

wees,

dink

hy,

die

mense

kol-

lekteer

natuurlik

vir

iets

...

ja,

dis

wat

hier

aan

die

gang

is.

Die

verkeer

begin

beweeg

en

’n

paar

minute

later

ry

meneer

Dursley

Kroepp

se

parkeerterrein

binne.

Sy

gedagtes

is

terug

by

bore.

Meneer

Dursley

sit

altyd

met

sy

rüg

na

die

venster

daar

in

sy

kantoor

groepie

van

hülle

stap.

In

die

verbygaan

staar

hy

vererg

na

hülle.

Hy

kan

dit

nie

verstaan

nie;

hülle

laat

hom

ongemaklik

voel.

Hierdie

spul

fluis-

ter

ook

opgewonde

en

daar’s

nie

’n

enkele

kollekteerblikkie

in

sig

nie.

Dis

eers

toe

hy

terugloop

met

’n

yslike

oliebol

in

’n

papiersak

dat

hy

toeval-

lig

’n

paar

woorde

hoor.

“Die

Potters,

ja,

dis

reg,

dis

wat

ek

gehoor

het

"-ja,

hui

seun,

Harry

Meneer

Dursley

steek

in

sy

spore

vas.

Hy

is

tot

die

dood

toe

benoud.

Hy

loer-loer

na

die

fluisterende

groepie

mense,

nes

ofhy

iets

wil

se,

maar

tot

bedink

hy

hom.

T3 7> 7) o

43+->

Oo

£•i—*

'S s 'S

ö

£g

Oh ’S <£ Ö fr3*-•—

t

£4)

ooo

oo

'S

so "O

rO

<u

£ Ox:w(ü

J-*

X rj-t

75<uöJO

a

P£O

gbo

s»-4

Sä

s ,ooÖ

S w&

ts

C75

3>s

oCJH

.3c

Ö s 4-1 sam

7)

Ö

OJ

O

Iren

vyfuur

by

die

gebou'uitstap,

is

hy

nog

so

omgekrap

dat

hy

net

buite

die

deur

in

iemand

vasloop.

“Jammer,”

brom

hy

toe

die

ouerige

mannetjie

struikel

en

amper

val.

I>is

eers

’n

hele

paar

sekondes

later

dat

meneer

Dursley

besef

dat

die

man

H

pers

mantel

dra.

Hy

lyk

ook

nie

juis

ontsteld

na

hy

so

amper

uit

die

gmnd

geloop

is

nie.

O

nee,

sy

gesig

breek

oop

in

’n

bree

glimlag

en

hy

se

in

’n

krakerige

stem

wat

die

verbygangers

verbaas

laat

staar:

“Dis

regtig

nie

nodig

om

jammer

te

wees

nie,

vriend.

Vandag

kan

niks

my

ontstel

nie!

Verbly

jou,

want

Jy-Weet-Wie

is

uiteindelik

verdryf!

Selfs

Moggels

soos

jy

behoort

hierdie

wonderlike

dag

te

vier!”

Dmcö

P<u

öS>

O

&p

u-T

O'S

flo

jr

pQ?-(

4J<U

Ö<u

Öc«

pO

OJD

Cü

,o

I

I

3T3c/>

03

o-

X.9

sJS"Ph

bß

-ß

O2ja

SoX4-1

<urG

Ö03

a

'S

SSc

fr1/5MPOmuCU

Ö<u

p

d cu

5 gÖ 50 £e *s>S Oin fi

3

a 2s «43 *

1 2

>N—frP CJHM <U

^ -s

CO Mi

ß B> gß oo jao «X CJ« ja.9 >>>>^= §c/i O<U rj<U^

* §SP vS **

V)«i -S

X, X.o Z2o ^

•k. .a

-Sä ja 2P ^s.

f/S

Dß W 1/5

P M £*3 ? o

H s'S 'S

ift! sa

5SJ 4J

in O bsO T3 ^3o ^ Cu^ ja od u _« ß ’KO (U

“s

ß1 ^

•5.ftä ö crs m GJ* .g aba « m_2 M ow> .y &J

o > ’S

U«-ÄH<u

</l

KCu

%•Vo

>'*v CU

bE 5'S 6 |« c ß

h n wß ß -JS

^ S in

t z.%-e ir &U.

1^ W3 w Üja di uw -ß5£ dj

° 'SM 4j ej

ft>„-£ £

a gj'

.ft!«?

-o g

S ^^ <U

fO P(-M ÖJ

'S S(/)

M

^ 1/5

'S ö

'S ^co s

Die

kat

roer

nie.

Sy

kyk

streng

na

hom.

Is

dit

normale

katgedrag?

won-

der

meneer

Dursley.

Hy

probeer

homself

regruk

en

gaan

in

by

die

deur.

Hy

is

nog

steeds

van

plan

om

niks

vir

sy

vrou

te

se

nie.

Mevrou

Dursley

het

’n

doodgewone

dag

gehad.

Terwyl

hülle

eet,

praat

sy

oor

die

bure

se

probleme

met

hui

dogter

en

hoe

Dudley

’n

nuwe

woord

J||8ällie!

M

).

Meneer

Dursley

probeer

doodgewoon

optree.

Toe

©udl&y-gään

slaap,

gaan

hy

sitkamer

toe,

net

betyds

om

die

laaste

item

op

die

nuus

te

hoor:

“Voelkykers

van

oor

die

land

maak

melding

van

ons

uile

se

ongewone

gedrag,”

hoor

hy.

“Hoewel

uile

in

die

reel

snags

jag

en

bedags

selde

ge-

c "Sil) OS

*1-^

v> W)die

hele

land?

Uile

wat

in

die

dag

vlieg?

Geheimsinnige

mense

in

man-

tels

die

wereld

vol?

En

die

ergste

van

alles,

’n

fluistering,

net

’n

fluiste-

ring

oor

...

die

Potters.

Net

toe

kom

mevrou

Dursley

die

sitkamer

binne

met

twee

koppies

tee.

Meneer

Dursley

kan

nie

anders

nie.

Hy

moet

iets

se.

Senuagtig

maak

hy

keel

skoon.

“H’m

-

Petunia,

skat

-

jy

het

nie

dalk

onlangs

van

jou

suster

gehoor

nie,

het

jy?”

Mevrou

Dursley

is

geskok

en

vererg,

nes

hy

verwag

het.

Hülle

maak

immers

nog

altyd

asof

haar

suster

nie

bestaan

nie.

“Nee,”

se

sy

skerp.

“Hoekom?”

i/i

G

_ 6

? .SP3. 'S

skÖJ TO

r-=< TO

2 c3 3Q d>

<H 4J

Uldl

3Cu7>

4)

0.,<ä3 dl

OS c

tica

£«3

32 ~C ca

M -S

Ü öO uo, •

d>W)C 1)

"3 £2

<u yT3 71

E «V ^JU G

r yx&

G<u

oTi

Ti4-»

<üXX

VW "S £CL> V«sCU TOx to

w ö»j .y

71 Skh -33 3dl _S-a "3fti

4> ^<L)

_J TO

TJ>> .

G -c/i G

<u»>N -i-H

« 34

^ •-

3 E*

. Q • =

• 3 • t;• p • o

g2 > W) 8

s E’0 B> *85 iS -2

&•* —* :

O 'S £</> ? tJ

CU

G r*.

O <1>

Q 'SW 3Sk ja33 T3<CL) >3,ti 5j

3 öSca 3& ß« 8^ ocn wX 'TiA» V

p—I +-• CU öO ö> ECZS ®.y öo- caT33O

«-* H30 33C £

3 O

r—d>O33

^ 3Sk K^ 3.3 33 °

'775

CU >>X X

Ti uG uTO T±

t-öär g2 K

nt IÖ

Ti *-•u<u>

<u G(/> OG ^

Q fr_• r—HG V)o *-*

6 G& Q^ U-<ß cu

CU

G

”Ö~ Gö X£ "3

5 X

Uh

G r-

2

«U

rG 3^ Gs °

-g sW) ÖO^ Uh

V. :IJJ

<u y,fH OJO

ca

44i/>

44tu

3o3

Ecaca

3Sk71

Ey7)

U

dl

-S7)

Sr

*.44

2 8> -a

P o5 E

-Sra s

r. CU

g >>

i 3X QGh

Ö S-Gv) cCU wG CTO GZ1 tri

TOTO

X o

(UGhPhTO

CU

Bjj

GXcu

O

<DTiGo

T3Uh

ooTiUh

Oo

CU

TiUh<u>

G«üV)

X

ua

hui

slaapkamer

toe

gaan

nie.

Terwyl

mevrou

Dursley

in

die

badkamer

is,

sluip

meneer

Dursley

na

die

venster

en

loer

afop

die

voortuin.

Die

kat

is

nog

steeds

daar.

Sy

staar

na

Ligusterlaan

asof

sy

vir

iets

wag.

Verbeel

hy

hom?

Het

al

hierdie

goed

werklik

iets

met

die

Potters

te

doen?

En

as

dit

so

is

.

.

.

as

dit

moet

uitkom

dat

hülle

familie

is

van

twee

gusterlaan.

Sy

roer

nie

’n

lit

nie,

nie

eens

toe

’n

motordeur

in

die

volgen-

tle

straat

toeslaan

nie,

ook

nie

toe

twee

uile

verbyswiep

nie.

Dis

eers

teen

middernag

dat

die

kat

hoegenaamd

beweeg.

’n

Man

verskyn

op

die

straathoek

wat

die

kat

nog

die

hele

tyd

dophou;

hy

verskyn

so

skielik

en

so

suutjies

asof

hy

uit

die

grond

oprys.

Die

kat

se

stert

kwispel

en

haar

oe

vernou.

So

’n

man

is

nog

nooit

in

Ligusterlaan

gesien

nie.

Hy

is

lank

en

maer

en

so

oud

dat

hy

sy

silwer

hare

en

baard

onder

sy

gordel

kan

insteek.

Hy

dra

’n

lang

kleed,

’n

pers

mantel

wat

oor

die

grond

sleep

en

hoehak-

skoene

met

gespes.

Sy

blou

oe

is

lig

en

blink

en

skitter

agter

halfmaan-

<Ütu

<u<L>

tf)

c

75re ,

^ .0

G ucs fe

s |“ ob

i

!

<u ,5w Tu

re

o75

CÜ

i-

oG75

„ P

§5

s•äC3

re-D

C<5 ry-*

« <u

fi GÖ co

jr 0^ ocs GX ’Ü

U-i >CU p75 ötu o

7J

.2 ög gxi Gcs

p «J

O ^'S <->

DO GP» 5•S 1

ä 05

SCU

£

X

£rerep7)

a

<u wCU .P

‘ "Ö75

CU

£

1

GOO CUP t3

<u

t/5 JL?

PP .

'S<u

U75re u60 S3: ’S-P GO

00 TJ

3 £0 (Uf-< •»->

o w3 >>u w

S 2

5 I75 CC

P P5 f»

< do I75 ^0 75

CU

re

*•wre

CU

iu

8a4>

• i-j

CS

G

G OÖuaj

cs

G

OJ

gG G

P ^ “U-I ^O 43

cn

0u oG 43^ cs

G_j £<U

G 'S

G |

scsDO

<0ooCO

G

-G»J-( qu

ü 8

®s75 ><U l>

1 frG G•y <U

w 00r ^

^ re

rn wtu <u

s

!

2 -G>s75

CU »

.SP §

tu |

2 ö

ä £rG ^G XCU r-6

DO ^G ffi

i) .’S

X GG gu 0G 43^ GG So 05

43 4j

M) csG g'C GS*.2PCU Tjo re

o cs

. 75

S G KW j

GO vre u

rPU k.

Sh

^ CU

s ^Ö

.»8GO

p "2

^ 5tu o*r! hjn

SQö Ogende

lig

flikker

en

word

donker.

Twaalf

keer

klik

hy

die

Uitklikker,

tot

die

enigste

lig

in

die

straat

twee

speldepuntjies

in

die

verte

is

-

die

oe

van

die

kat

wat

hom

dophou.

As

iemand

nou

by

hui

venster

sou

uitkyk,

selfs

mevrou

Dursley

met

haar

kraalogies,

sal

hülle

glad

nie

kan

sien

wat

op

die

sypaadjie

gebeur

nie.

Dompeldorius

laat

glip

die

Uitklikker

terug

in

sy

mantel

en

stap

straataf

na

nommer

vier.

Hy

gaan

sit

op

die

muur

längs

die

kat.

Hy

kyk

nie

na

haar

nie,

maar

na

’n

rukkie

praat

hy

wel

met

haar.

“Interessant

om

jou

hier

te

sien,

professor

McGonagall.”

Hy

glimlag

in

die

kat

se

rigting,

maar

die

kat

is

weg.

In

stede

van

die

“O

ja,

almal

vier

fees,”

se

sy

ongeduldig.

“’n

Mens

sou

reken

hülle

sal

’n

bietjie

meer

versigtig

wees,

maar

nee

-

tot

die

Moggels

weet

dat

iets

aan

die

gang

is.

Hülle

het

dit

op

die

nuus

gesien!

”Sy

ruk

haar

kop

terug

in

die

rigting

van

die

donker

venster

van

die

Dursleys

se

sitkamer.

“Ek

het

alles

gehoor.

Swerms

uile

.

.

.

verskietende

sterre

.

.

.

die

Moggels

is

nie

heeltemal

onnosel

nie.

Dit

was

onvermydelik

dat

hülle

iets

agterkom!

Verskietende

sterre,

inderdaad,

en

dit

in

Kent!

-

ek

wed

dit

was

Dedalus

Diggel.

Hy’t

nog

nooit

enige

verstand

gehad

nie.”

“Moet

hom

nie

kwalik

neem

nie,”

se

Dorapeldorius

gemoedelik.

“Die

laaste

elf

jaar

was

daar

maar

min

om

oor

fees

te

vier.”

baie

hou.”

“Nee

dankie,”

se

professor

McGonagall

koel,

so

asof

sy

reken

dat

dit

die

allerlaaste

oomblik

vir

suurlemoenklontjies

is.

“Soos

ek

gese

het,

selfs

al

is

Jy-Weet-Wie

inderdaad

weg

“My

liewe

professor,

’n

verständige

mens

soos

jy

kan

hom

darem

seker

np

sy

naam

noem?

Al

hierdie

ge-‘Jy-Weet-Wie’-bog!

Vir

elf

jaar

sukkel

ek

um

mense

sover

te

kry

om

sy

regte

naam

te

gebruik:

Woldemort.”

Profes-

sor

McGonagall

deins

terug,

maar

Dompeldorius

is

besig

om

twee

suur-

Icmoenklontjies

van

mekaar

af

te

trek

en

sien

niks.

“Dis

verwarrend

as

alnial

aanhou

praat

van

‘Jy-Weet-Wie’.

Ek

kan

nie

verstaan

hoekom

men- o 1

'

£ VU 'SX >u- UÜ^ öHP 82 aw to> 60is c2 S

5.S{

WO !

H3PS

42CU

öjO

<U

I5

tu

42

M0au31

eoÜo

>N •

<u

’S _•a £60 gc y><3

0Etu

21ICÖ

ÖOJ

'S>-<>

60

'S

I

t

B.

a

ßo

tuH3£cs i</>

•1-4 XVo

>-4 wocsPS

tn

P'ß

ona

rX

's

_4J ^

4JCu- .

e £O ÖQ <u

« 5^ CS

Nt ^

öl a -s

S>3 §l

> 44w <U

« m wPS

£

<u

2(/)

oo

s6060Uj

ja w

& g* »QJ _2

's S•c xE0 W.2 ,</j

2 hna 2<u £3<u §

1 1'S

®

& .a

1

-o

cu 12£ 2*2IIS wo

c/i

<u w9 2p

£<u ^Ä pj

CS

£>>

£tu

</)

sCU

£

£

§>

oXtf)

Mtu

<cuc/i

uWO

»-4

o2

I*oQ

’S

wotu

so

tu^

z o a« r g

Cts

O „£</>

O>

^2tr oj(U HiäV)

4*S tu

£<u

WD

swoCU-r—

I

gu

,a()or

hoekom

hy

verdwyn

het?

Wat

hom

uiteindelik

gekeer

het?”

Dit

lyk

of

professor

McGonagall

nou

uitgekom

het

by

dit

waaroor

sy

rintlik

wil

praat,

die

rede

waarom

sy

die

hele

dag

op

’n

koue,

harde

muur

sit

en

wag

het.

Nög

as

’n

kat,

nög

as

’n

vrou,

het

sy

al

ooit

met

sulke

priemende

oe

na

Dompeldorius

gekyk.

Dit

is

duidelik

dat

sy

eers

sal

glo

wat

“die

mense”

se,

as

Dompeldorius

se

dat

dit

waar

is.

Dompeldorius

is

rgter

besig

om

nog

’n

suurlemoenklontjie

uit

te

soek

en

hy

antwoord

nie.

“Wat

hülle

se,”

gaan

sy

voort,

“is

dat

Woldemort

laas

nag

in

Godric’s

Ilollow

opgedaag

het.

Hy

het

die

Potters

gaan

soek.

Die

gerag

is

dat

Lily

cn

James

Potter

-

dat

hülle

-

dood

is.”

S<Dif)

cö

«73

Ö

ßc/5

1

[ CÜ4—1

<o

c ß £s *

• ^^ ß>G 3 ß

<u W j3 ußoü

uVß

5

C3

§Z

T3 4J

<0 3 2k-l ßj

ieÖ

"H03

“Dit

-

dit

is

die

waarheid?”

stamel

professor

McGonagall.

“Na

alles

wat

hy

gedoen

het

.

.

.

al

die

mense

wat

hy

vermoor

het

.

.

.

kon

hy

nie

’n

Idein

seuntjie

doodmaak

nie?

Dis

verstommend

.

.

.

van

alles

wat

hom

kon

stuit

.

.

.

hoe

op

aarde

het

klein

Harry

dit

oorlewe?”

“Ons

kan

net

raai,”

se

Dompeldorius.

“Dalk

weet

ons

nooit.”

Professor

McGonagall

haal

’n

kantsakdoek

uit

en

druk-druk

dit

teen

haar

oe

agter

haar

brilglase.

Dompeldorius

snuif

lank

en

hard

en

haal

’n

goue

horlosie

uit

sy

sak.

Hy

kyk

daarna.

Dit

is

’n

baie

snaakse

horlosie.

Dit

het

twaalf

wysers

en

glad

geen

syfers

nie.

Pleks

van

syfers

wentel

’n

klomp

klein

planete

om

die

rand.

Dit

moet

vir

Dompeldorius

sin

maalc,

flou<ü

>A4

c/T

CUo0

1CS p53 fl.

V)

73 £co ®re Sx 3>

‘„-.a"> USti v;<U 4)

-U tirevi t3in <4)in 7]

•S 00

oo s3 .2,i-.

tu Im-4-J ^

TÜ 5J

w ^tn

<ÜW wfl S2

S Ö£ 73

>

’S

fl

3ao>-

£V73fl

£

>,US*-»

CS

£

s,C3

fl

ECSOS

cfl03A4 fl.

^ (U.•Hufi c cu «i «_• tu

S3 ^OÖ3 —§a

ou aS öu «O >ffl IM

K «>

>su>

«X

Cu •'—

>

«u s* os Ai

Ä o

«uc/)

‘ W <U

£ .5 g- o c•So2 6

CJq. <y

£

flcsCS pöjO

T 1^

sß Oc Poo£

re

£tutnSej

2 Hö re5 re

6 DoC Cure °ß ^

B £ «tu |'-ß

tu tuc -H 4)

-c

C w£ -o

g *8--0- fl

33 O>N &-Ci cs A*<' fl WD O •

o o •-73 u

uA4<D7)

73o73<ÜrO

JZ 2 g

V) U

il>> *-'

.0

J, 273fl

3 -tu S3

.2 2

*-*

f“!

A3J-H

oo

W cu

.2 äÖ^ 00

'fl Wfl Q

fl

Sfl<u

soo

.

CO

00 i

ofl

oV)

Ä‘fl

-59 J ,

a-g :

0 Pu*

5/S J, Go fl O0 g o

>_ V ^

| atfl Ö

1 g o& E Ol.

US„c

_w

3US

. 4)

s -5

^ 3g .a>-H

o73

<D

« °

E fO CQ S>c

rt^ S

W ^S utioUS u

"3

> 3U*i ^<D 4>

a >

tn 2cj A3

.3 >73 t/s «

4J uAV) A3 77

P5 VS ‘

03 wA4 W)

’n

Brief?”

herhaal

professor

McGonagall

floutjies

terwyl

sy

terugsink

op

die

mirar.

“Werklik,

Dompeldorius,

dink

jy

’n

mens

kan

alles

in

’n

brief

verduidelik?

Hierdie

mense

sal

hom

nooit

verstaan

nie!

Hy

gaan

beroemd

wees

-

’n

legende

-

ek

sal

nie

verbaas

wees

as

hierdie

dag

nog

as

Harry

Potter-dag

bekend

staan

nie

—

daar

gaan

boeke

oor

hom

geskryf

word

-

elke

kind

in

die

wereld

gaan

van

hom

weet!”

%

f . <i Ö c03 Ö j-t <

ü

Oh o03fr«

Q*03034-» 2

o(n

bOP S

o

fH^3öS

V)fr«

1

fr« QO <y 1 o 4—*

P-o

> 4—

>

<u 0-</)

<U aq

fr«

fr«

CS

rS ’S * "S K

fr« _&0

“Ek

sal

my

lewe

in

Hagrid

se

hande

plaas,”

se

Dompeldorius.

“Ek

se

nie

vir

’n

oomblik

dat

Hagrid

nie

’n

hart

het

nie,”

se

professor

McGonagall

teensinnig,

“maar

jy

kan

nie

stry

dat

hy

agterlosig

is

nie.

Hy’s

geneig

om

-

wat

is

dit?”

’n

Lae

gerammel

breek

die

stilte

om

hülle.

Hülle

kyk

op

en

af

met

die

Mraat

vir

’n

teken

van

kopligte,

maar

die

gedreun

word

harder

en

harder;

nou

kyk

hülle

op

in

die

lug,

en

die

geraas

swel

uit

tot

’n

oorverdowende

gcbrul.

Toe

val

’n

tamaai

motorfiets

uit

die

lug

en

land

in

die

pad

reg

voor

hülle.

Die

motorfiets

mag

yslik

groot

wees,

maar

dis

niks

teen

die

man

watey

cy<s>

ey

ySo£y60

Ö

SP'p s3 2

w.a <»

-t-, tu GW J-r

XI <u «>> > y

<GJ M</5 w ,S>

G Pw

c/5

s §I8

yö y

y Hri

»H XGJ

fr-dB «« 8V) _Q

os uy y'S

O2 yS jS> yT3 T3B ^JS ’S

y </>

w) ^

i 5V

GJ

bö

GJ

SMOtfGJ

G>CÜ

£o£CU) w </)

o *-<

^ 2

1

J5 § ÄG ob-§GJ

w

« GJ §X .2,+-> G5 ec

5 fä

iß

o

ä

0/

G

bß

Ö>

13£g

.C/5

3 -g> S -

t3iß

tn

&iä2 S« .E

c/5

Oo

J-J 1/5« <U ^

1 K ja

'ij ^ |oc S ym S 52r D

52 pHw d•s II o-* $

Dß•f*H

Sd

g; x4-H

<U

>dw<u

X! s

>> ut/5 <U

60^<u

c 6tu ^t/5

§

<G/t/5

C/5

.3MoT3

so

+->

GJXWg

"t/5

4-H

J-H

Ph >G cn

<ü * „

§ 'S

-§ SP

oG»H

Ot/5

t/5

<UtH-H

OfH

Ph

^3 rv.

CO<Ubß

P Co GJ

r1 3. o

ö S§ «

o.

y J' g

— w "y -3 yöS ß O ^ O “Nee,

meneer

-

die

huis

was

feitlik

verwoes,

maar

ek

het

hom

uitgekry

voor

die

Moggels

oor

alles

begin

krioel

het.

Hy’t

reeds

geslaap

toe

ons

oor

liristol

vlieg.”

Dompeldorius

en

professor

McGonagall

leun

oor

die

bondel

komber-

sies.

Styf

daarin

toegewikkel,

sodat

hy

skaars

sigbaar

is,

le

’n

klein

seun-

ijie

vas

aan

die

slaap.

Op

sy

voorkop,

onder

’n

lok

pikswart

hare,

sien

Imlle

’n

vreemde

merk

wat

soos

’n

weerligstraal

lyk.

“Is

dit

waar

-

?”

fluister

professor

McGonagall.

“Ja,”

se

Dompeldorius.

“Hy

sal

vir

altyd

’n

litteken

he.”

“Kan

jy

nie

iets

daaraan

doen

nie,

Dompeldorius?”

c1/1 <y

cn <U i

O J-i i

o z~. ’JJ -d-g ^ o

<u cg

C ow hS

-O r a 1/1

+-TU '3

s<u

H£

5o T?-u c

flV) 1/1 .Ä

’C JS)

ÖJDbßO

E

“Ja,

ja,

dis

baie

hartseer,

maar

bedaar,

Hagrid,

iemand

sal

ons

hoor,”

lluister

professor

McGonagall

terwyl

sy

Hagrid

se

arm

vryf

en

Dompel-

dorius

oor

die

lae

tuinmuur

klim

en

na

die

voordeur

stap.

Hy

sit

Harry

versigtig

op

die

boonste

treetjie

neer,

haal

’n

brief

uit

sy

mantel,

druk

dit

onder

die

komberse

in

en

kom

dan

weer

terug.

Vir

’n

volle

minuut

staar

cxc/>

<ü

gBS»,

4-'

ccör*

QJ 'Sb (S)-C 1/5

QJ s

13

WO

OJ

’EP

2

JA<0

O43

cj§B

r^l

^3

>s<J)

Ö<«

13C3k*.

ot/i

8-

V

ö

V'?

Ö

4—1

U2

>öjO

B so S t/i

’n

Briesie

vroetel

deur

die

netjiese

heinings

längs

Ligusterlaan,

wat

Stil

en

rüstig

onder

die

inkswart

hemel

lg,

die

laaste

piek

waar

’n

mens

sou

verwag

dat

verstommende

dinge

kan

gebeur.

Harry

Potter

woel

binne-in

sy

komberse

sonder

dat

hy

wakker

word.

Een

klein

handjie

vou

om

die

brief

längs

hom

en

hy

slaap

Voort,

sonder

om

te

weet

dat

hy

iemand

be-CS Ö CTS -

O T3 "5V w Q

<U <U

£ g £ ä* g\£g

°g P-

^ 3 .3 f% 'S g wÖ O £ w>o o ^ _tn > • o- öj ^ ^

!&*<§S| aird Q TS C^5

tj <u <u >s:ri

1 *

Ä ag^O

ao

^ X5

<cj

C/i

<U

I<uw(/)

ä

su<uoo

S .9

6os~t

<u

öow

o QJbij R' CS S p

><L>

f-i

<uJ-

p*dw P w

g CU cu O

CU cs"döj

<u

£rdbO

«-K-

SJ<U

ßd

£W*c73

CU

££g

5CU•1—<d

CJ

3<D4-»

u*cS ß cs

— 4—1cS& u

o £P P

QJ -d c/i öCU

M</)

u4—

i

T3Öu>

ßPJ

CS

'bbpCUc/i

P o ÖjO r*. 3 CUTi W —

—

W w ^ ocd ^ >in m ’

1

^

§g.SC nj

VtOi

Öo >> •

^ _c -a ^

'So£ßcscSoo

*dI

OP-r

HOOFSTUK

TWEE ’S

£</5

<3

Ph UO 3O wCd Cu <u

M .2U

=S

4S

c <U

5 43

"O £K 3O d2% ^5 £SC in

I- ^5 so

3$ ^5 «j? «

s? 3fr 4-r^ <1)

e ^P «UO ^W Ö4) (U

*3 ’55

w *-»

£ =34) U-a -dCJ uco ou. P« >CG QJ

4>

4> ’U£ g3 -M*- 4-1

w ÄÖ °

:S> £s

s

ö'S« fe

"Ü P

M JAQJ o

u S io^oü <U ‘-i

a, 3 .£

4)

o>

Ai 4J

O)

r>

,

rfr

O ^« 3-ö pö Qtfl Woc'ö

§ g<ö

°E MJ'.SäTs >3o</)

«j

S'öD4> >s•3 33

a «cs £•

.in uO 'S

«J Ö

Ö33o

v I

Ö 3c!

'S u« 'S

Ö bO> :d

4> ^

2 ö'Ü 2

I «j* 33

^ öT3 <U

a-

a

'S Ml

c« ja

§ '3

w u

%*<A o•u O

'S .2P

Ö. Öm-S4) 3

i’ §cg ^GjO .SP0 äÖ

r23 "Ö

* §iS ö£ w1 ^JÜ

OJ

'A Ifi

£ o op

die

kaggelrak

wys

hoe

die

tyd

aangestap

het.

Tien

jaar

gelede

was

daar

’n

klomp

foto’s

van

iets

soos

’n

groot

pienk

strandbal

wat

’n

bonte

ver-

skeidenheid

tosselhoedjies

dra

-

maar

Dudley

Dursley

is

nie

meer

klein

nie.

Nou

wys

die

foto’s

’n

frisgeboude

witkopseun

op

sy

eerste

fiets,

op

die

mallemeule

by

die

kermis,

waar

hy

rekenaarspeletjies

saam

met

sy

pa

speel

en

deur

sy

ma

gedruk

en

gesoen

word.

Daar

is

nie

’n

teken

dat

daar

nog

’n

seim

in

hierdie

huis

woon

nie.

Tog

is

Harry

Potter

nog

daar,

op

hierdie

oomblik

vas

aan

die

slaap,

maar

beslis

nie

vir

lank

nie.

Sy

tant

Petunia

is

op

en

haar

skril

stem

is

die

eerste

geluid

wat

hy

hoor.

TOCD

<Undto

Q

TO

<u nd

TO>JmTOTO

<L>

6<y

öTO

£

<ü

Ph

g zTO

.frQTOTO TO

5 _x -ü -dAJ 4-> ’ -v c

o6op ^_ i o

, ,

<\> >> TO

3 t £.«9 & OS "o .Sö & a

ö .Sj<ü vÖO og O>> g<n

o

fr11

o-ös-<

Oopd

q, «J

o 'S

<D

o göTOTO4—

>

CO

>N ^ ,

£ X^ -3

“ &

<v

in

$

PS!

<u(JÖo3</i

<u

kJ •

3 TO

^ £frl

fr-Q

OJ R

1 £-§"2D «* TOpO

W >3 Sj2 ^o ’d"d d

g °O .öM >

igCA J>

<u.<L>

4> £01 ti

^ s«U

ä - <0<v

TO

TO

;d TO’n _c w

"S -3TO .d Jd4) ö«> « .>>

o fr~o uo »

<v

> «

<u ör - to

d ^W TO nl-M O ^^ W) £«“ -SS TOV)

R„ TO W S

> . >ß 4»

’fr g< p « £“Wat

s6

jy

daar?”

snou

sy

tante

van

agter

die

deur.

“Niks,

niks

.

.

.”

Dudley

se

verjaardag

-

hoe

kon

hy

vergeet

het?

liarry

staan

stadig

op

en

soek

sy

sokkies.

Hy

kry

’n

paar

onder

die

bed

en

nadat

hy

’n

spinnekop

van

een

afgetrek

het,

trek

hy

hülle

aan.

Harry

is

gewoond

aan

spinnekoppe.

Die

kas

onder

die

trap

is

vol

van

die

goed,

en

dit

is

waar

hy

slaap.

Toe

hy

sy

klere

aanhet,

loop

hy

deur

die

voorportaal

na

die

kombuis.

Die

tafel

is

toe

onder

Dudley

se

presente.

Dit

lyk

of

Dudley

die

nuwe

rekenaar

kry

wat

hy

so

graag

wou

hg,

om

nie

te

praat

van

die

tweede

tele-

44TOTO

£ I

<D

^353

Q

"3

cn

% ^I &V42 TO

X

ö ^53 Ul

Ö 53

'H—I C^ TOO fi

TO .2

^ TO

43 gd re

« ln

;d ö-O M-j

et/1

4-J ÖO 55O öJO

ob <4

sa

>sji

'S 555 Q° d-i-i 2ft TO

5 TOTO i—

h

*3S s2P 83 w

w ^"N<ü<u _

TO42

fiTO44

4=!

uTOTO

• p—

i

ÖO</i

'S

4*'ST3

44

TO

Xobdre>Öre

8 dd2 &43 o

2 ,2P33 do .5ö >

c/i Xto

-* sÖ §pc T*d ö0 -d"Ö pd °

ä </>

"* u

« &

d 6,'S dUh <ü

.2 eT3 'S

« 2£ -d

d

1 S,

2 I

TOTOU44

rt^ 4“1

TT3 qj

5 J=Q^ y

8 5.

^ tn•*- csC H-TO O* 2oT 00— obO <"

•rt mg> 88

> >>PS 4JlH •—-Q "Ö

<U 5d O£5 hO TOUi r“Ö

£5 <u•* uTO ^f=i 44^

<U

55h

X ^• TO

O ÖTO>c

tuo

TO

2 U(U 4J

43 ÖOUiTOTO

<U 44

Ö

.a ^b

T3Hi TO

£ E. UÖ TO<V TO

3 ß</>

</>

c/i

TO

UiV2 -TO <u

ß

säui d

Iw

4J

sög

TO TO

§ WUl P*

TOs^J O•i—

i

d tur^S tS)

PU 4-1

O <U

M eTOu

PJ 44

<ü TO

öO ^bO 4J

bC

,

hom

alop

die

neus

geslaan

het.

Al

waarvan

Harry

aan

homself

hou,

is

die

litteken

op

sy

voorkop.

Dis

in

die

vorm

van

’n

weerligstraal.

Die

merk

is

al

daar

vir

so

lank

as

wat

hy

kan

onthou

en

die

eerste

vraag

wat

hy

vir

tant

Petunia

gevra

het,

was

hoe

hy

daaraan

gekom

het.

“Van

die

motorongeluk

toe

jou

ouers

dood

is,”

het

sy

gese.

“En

moe-

nie

vrae

vra

nie.”

Moenie

vrae

vra

nie

-

dit

is

die

goue

reel

vir

’n

rüstige

lewe

saam

met

die

Dursleys.

Oom

Vernon

stap

die

kombuis

binne

net

toe

Harry

die

spek

omdraai.

“Loop

kam

jou

hare!”

blafhy,

pleks

dat

hy

möre

se.

3 3 'SU4J O

jJ ^ M

g Ö “2 00 £« H §

8 ^g fr

-3

-Q

O43

ca

L-i

OoÖo

4>

O c* s.

2 ’S

S-ß «£6 fr 8§ g g

EC -1- uO C 5

«o S

<u MU « U)

£ 71 3

frI-.

<u _4) «Pß J3

<u C

S £

sfr 3^ *u' w5-1 4305 ^3

3 I

<A <U

•- ’S-d s

pu 3*

pS-fr’3x c

frfrZ32 *->

33 <u

<5.2^ 33'S «-d >

ß

05<SCA

Qoo

43034^<U

| fi> <u

33 Oo

j-. —

^

«U 33

* S

. Oö CAO£ f<u °> 3

s 32 vO 54)

_<U

^3*P

-03

*r,_c o

c<a -pß <-

3 oP -

00

I CA

^ OO oCA

03 VJTS 03

<U >s<u GVh ca43 cjw öjO

'S bp .S2*'“*

>N3 fc

2 «£ K

8 §4 O<d ofrJQ CA

«u J-1CA 5UJ O•2 B§4>—1

p. >FFJ 4j

3 33 5«y 3P*rXQ JJ

fr

(3

X^ l

3 ^s ^fr .Sä

3 -d1

ftj CI

<u gp’ G

5> cuO ts

s SCA

g B^ Pf

ö'fr

« -3 s

o3 öo2 ’(7?

<UC) x>33 v)

° <u

S2 3«j p'S QS 3

3

Cf3cn 42

Ö-CA

flä-a

aj .

.

(A 4 _ <U rvH a ö -

o43

a-ä~ H -s

00.«2S

S-S41

’S 3p 1>

s s« g

|.S‘53 in

Sfr 3C Tß

E 3

Sy

gesig

val.“Ses-en-dertig,”

se

hy

en

kyk

na

sy

ma

en

pa.

“Dis

twee

minder

as

ver-

lede

jaar.”“Maar

liefie,

jy

het

nie

tant

Marge

se

present

getel

nie,

sien,

dis

hier

onder

die

grote

van

Mamma

en

Pappa.”

“Ja,

ja,

so

dis

sewe-en-dertig,”

se

Dudley

en

hy

word

rooi

in

die

gesig.

Ilarry

wat

die

tekens

kan

lees

en

weet

dat

’n

lelike

Dudley-uitbarsting

aan

die

broei

is,

stop

sy

spek

en

eiers

in

so

vinnig

as

hy

kan,

ingeval

Dudley

die

tafel

omgooi.

Tant

Petunia

moet

ook

die

moles

sien

kom

het,

want

sy

se

vinnig,

e05CSÖO

&0cs

t3G

ou

G . .

g $* Ti

oCO

.2P-dBtd

£<üTD

* GCS

Q

O.OO

HG

cs

pfi

Gdwocu

GCSw«UTD

CL|

G<UTD

H&. bO

« 5« zBt <-~w w

O ui

C^w

'S .s

u>

Ö u

^3

3

Ö"3

gHG

HGVooV4*p*CSawTDCSCS

C

CS

cc

jä SpS' ’S

S t“Q 8

S ,2f

X

u

3Qo'TD

oo

cs

a-K*-»T)

TD

G

<UöjO

TD

fr«—

!

WHpG 43O ö

uHG

i

G

<Ü MGO P<D *

.

z o

§ .Sä

ofr

S ^cs dto Ocs u

'M2 &4—

>

« Ofl s3ö 'lo g£ §U o13 fl*-• S

y'S

§ aj

£ 3

y y

~ y.2 ,1^"Ö

fc|

•fl «-3 SM

in

&fl T3J* 3Ul p.a i;

c a^ a

oo g

cS

GO liets

oopmaak

en

die

Videokamera,

die

afstandbeheerde

vliegtuigie,

ses-

(ien

nuwe

rekenaarspeletjies

en

’n

videomasjien.

Hy

is

net

besig

om

die

papier

van

’n

goue

polshorlosie

af

te

skeur

toe

tant

Petunia

inkom.

Sy

lyk

bekommerd

en

kwaad.

“Siegte

nuus,

Vernon,”

se

sy.

“Tant

Freya

het

haar

been

gebreek.

Sy

Dudley

se

mond

val

oop

van

afgryse,

maar

Harry

se

hart

mis

’n

slag.

Elke

keer

dat

Dudley

verjaar,

neem

sy

ouers

hora

en

’n

maat

uit

vir

die

dag,

na

pretparke,

hamburgerplekke

of

na

flieks.

Elke

jaar

moet

Harry

byr

RhRhC3

Xöoo

dXI

ccS>CJi-i

cs

dcs>Jfi

oi-i

a<u

*3

cS

ÖU

tu

o

ö

ö

g «^ rT)T. Rh

fr §.2 -G

ca

'S frIQ I-« Uk

ST G

ffi 2OS 03Ö T3

RH kJ

1 i?

2 £(VI l

w y

§ ^§'S4—

>

os uTj CO

w CJ

CÖ05XS

R <U

^ s

0 cS

1£

.« §Ö 5c/> K5

oj>

- Pß

XicS

d>

o ^ä*03 QJG ^3

2 -G<ubjO

G ±jG o<D O

ö ö

f, S-fr s

£ STi Pc ^w ce 5g 5Q

T iJ

öS>dJöO

I>N •

RhRhöS

53

>NT

cs 503 S* Z4-) i-i• |~

!

4-»

T3 öS

4_, rX

ö3<

j

cu+-»

Ö303

£

r~d0Ö4-*

1

^ lfi ^1) <U

.3- ^

2>

Iav

u

DO

34->

0303X>>T

dodRh

£<D <U

’S £

03 £

CS

£rXcS

Oo

^ £ 5h -B sC3 -£iCtf ß Rh

S £ 'p

Gca

^ caj-j ca

° D,

2 « '

(Ü

>

0303

X!

Cl)

Rh

o OzC 0

F O

>N<u x: .T U-t (U

d O ßT Rh

Q ^ «D

«u R-T«

d) <uP•—* r~*

“Wat

van

watsenaam,

jou

vriendin

-

Yvonne.”

“Op

vakansie

in

Majorka,”

snou

tant

Petunia

hom

toe.

“Ek

kan

hier

bly,”

se

Harry

hoopvol

(dan

kan

hy

tog

’n

slaggie

televisie

kyk,

na

wat

hy

wil,

en

dalk

selfs

met

Dudley

se

rekenaar

speel).

Tant

Petunia

lyk

soos

een

wat

’n

suurlemoen

ingesluk

het.

En

terugkom

en

verwoesting

hier

aantref?”

knor

sy.

Ek

sal

nie

die

huis

opblaas

nie,”

se

Harry,

maar

hülle

luister

nie.

Ons

kan

hom

seker

saamneem

dieretuin

toe,”

se

tant

Petunia

stadig,

.

en

hom

in

die

kar

los

...”

Die

motor

is

nuut,

hy

kan

nie

alleen

daarin

sit

nie

...”

-vT ^>> <V

’S

bJO O*13 O

B<V

s s.2,1fl C/i

S

J-i

W 5«

4=T3

^ ^3 tua y

Mi

pa

• p*

3

'S(/>

CSXO

ILj

’S

c

.2P4)

5

obJO

C

c044

1

& E CD 44i

>>73

<41 J3fl s

w’S

44

43 'S4)" CS

4—1

73 Z c ’S <uCS

flJ3 o

flp ü>

a y ü2 £ 3GJ S.y b <u

c fl «u M

S refl

-- S Ea B p<u

M

'S fl3 3® 'S a

60 «

L flre

3

4>

'So .Sf)'«ü C «tQ

flj

Z

•4—i

SO „

3 6« Öre fl

"24>

O Bfl Hh« 13Ü Äre fl

v5 fl

Ö OjO

l'.sr- 73

a73

A Ö5 0® 3B5 J«60 !>

T3fl

338*

2

4)

41

fl

fl

IT

3 ha £«U^

<« u-£ W3. «

fl w„73 $fl fl3 4)

fl <n

. p

« ^'S flSC 3Qo.re

.4)‘Ö

o _O 1/5

l

fH

' 3fl4)

ä§

‘ u• +j

<D 44'S CC

: 1.U

P-i 00•r cd

* ä:

fl cLU 4)

s (/>

C/>

3

<41

fl

b.ab fl fliS fl flfl o fl,b 3 3P s oa 3 °fl fl 3W) O

'

-2 o</) >

b--.

•>-*

s .3(-re 4)

re SS Z73

Ö<u

I

son4>pü

.S’S

g<uCu

Polkiss,

en

sy

ma

in.

Piers

is

net

vel

en

been

en

sy

gesig

lyk

soos

’n

rot

s’n.

Dis

hy

wat

die

kinders

se

arms

agter

hui

rüe

vashou

sodat

Dudley

hülle

kan

slaan.

Dudley

hou

dadelik

op

met

skree.

’n

Halfuur

later

sit

Harry,

wat

sy

oe

nie

kan

glo

nie,

agter

in

die

Durs-

leys

se

kar

saam

met

Dudley

en

Piers,

op

pad

dieretuin

toe,

vir

die

heel

eerste

keer

in

sy

lewe.

Sy

tante

en

oom

kon

nie

dink

wat

anders

om

met

hom

te

doen

nie,

maar

voor

hui

vertrek

het

oom

Vemon

vir

Harry

een-

kant

toe

geneem.

“Ek

waarsku

jou,”

het

hy

gese

en

sy

groot

pers

gesig

in

Harry

s’n

ge-

druk.

“Ek

waarsku

jou

-

enige

moleste

van

watter

aard

ook

al

—

en

jyis

>-< 1/5U<ÜCS

EM(J

Ppcs

£

£O%XXQJ

CSr'Ö

CD

J-H

PXv (ft

txo >s^ <Ur—

I

GO £C H

Cftp

pOPPCS

>Cft

CS

csCS

fa ÖJO

£ '‘OZG P

f cj. fH

Sä 2P .

P -2<y P

T3 S(ß Q

'S ^P 00cs dcs PGO 2

L- ^

u

cscs

P(ft

(ft

TS

|}-cscs

J-J

CS

PQ

rB*

}-4 (ft

S p

<D PO^ X

P <uCS *fH

> XJ

oO

r> Hl VO P 'ös-< oCu P.a .a -0

o u 3P ^•P (ft

fr

cs

ZG>>LO

cs

f

I

b £

” «m ^c/3 OS Cw

"O^ w.a 'S)

.2 -Jh

ö -=3 oC (fl

cu ccs

(X ^Ö ^S g</) _.

> s£ oCU 4,<U CCS^ hC <uCU Q.w S

cs

a fr

'f ^^ Q(ft

« 5*r—

;(yx *->

(ft

-w bOo <u

K*N d,

~CJ QJ

bJOX- a(D

rJÜ

4J OJ

B1 «C w^ aCU

&oT2w CS}-* c«O

pc;-

o a« oa <«

ca orC CU

>s °°\r> cu

s S<ü dPL,^

SPJ3ao -i-i

--4-»

arn C

P >N

GO wCS (DOT3 csV 1

GO ^.a IT3

>> ^-c° >CU 44

3 «-Pi

pc;

p cs

p ^s

>4 cs

ccs 2E %a „<u ^W) occs >>

<U c/5M«u

Ift >sJ-l ^

8 "ö« CU

c—l TiCU Öc/1 (U

8 ,5?

2 Ord >S .2JS TJ

sakkerige

klere

en

gegomde

brilletjie

nie.

Maar

die

volgende

oggend

toe

hy

opstaan,

lyk

sy

hare

presies

net

soos

voor

tant

Petunia

dit

getakel

het.

Daarvoor

het

hy

’n

week

in

die

kas

gekry,

hoewel

hy

kliphard

probeer

verduidelik

het

dat

hy

regtig

nie

weet

hoe

sy

hare

so

vinnig

kon

terug-

groei

nie.

qQ

uj jy

Jh T3V P

3ß *

cu .ßpQ V0 .tiJ-i 7301 3

3 42

Ol. .cd

§ .5

<u« o

* "H, . re Tp0043 glogö ffi w

<U>

fr

.ah .a

S | ör\ Ti„ £ UO -Ö rP43 g i-,

.5 H Ö

§ S;y3 43 2q"

fe 4Jw ft ow.43

60 *Jo yÖ 43*J Qj

II*• Lh

<« 44W 4>Cu 60

*2 '<«'~

2 .y 4ä_ CO6J CD

J3 O5-i Mü «

<U

sw ,z_. TT^ S 4s!s_i 03 ^

5-i5-i f

-<U >>

ß 5h« y °c S o

'a..e igo Sc

OSOCD

PU OJo ^PhÖQJ «pH

O +JV <U

a 1§1rC TP

L'Öa

c ca JS> <u

S5 uoo

*J 444) O43 O

00e

U

P P CU <u <u co 3

<u

c 4"0H *T r/|

03

ß b8 «

03

<UP_ CD

<U<U

Prf

03XJ

<Dcd5h

4) ßO “

<Ucd

: O<u

CD<U _öß O bO-|_»

1 0 ctf

W 5h öp w s_* <u oö p*d Q S903

ßCU

<U5h

CU CU

-ß T*6J ß

"ß ß

Ps3

oo

ooP3cd

#y"3

O-o

PH .,—

,

4> Q

ir

oo ^« gre ^•&p 300 j«

ä §

Ö3 Ph ^Q ^-. .

*'S- 4-J

*4 <ü

_b « -d<u ^ <ÜÖJO —j <D

S+HpH i—

H

PCÜ

xi .y5h<U bfl

Ö0ß5hPh

<1>

o

(ßöS

P<5

<ü

qPhoSD

-y -

1 iÖ 43

Oo _43 OO 44O Tp44 C<n o<u

00

»i

l« 4>

_ 4-J

Cu 41

.y 43"P SJ

u 'P

^ Ö

C3 >

sOo

cö '"td

I M>CD 03

. - ob p

<u

J ^ t3’P CD- s_

nie.

HJ&C«U

CD03

4)PCD

’S><u

^ß

ß

<U

"Ö

Ph

—

T

ßCU

<H-I > r-CD OS o 5h

2> L-

<u fr>5h fr

5hOS

03

tev 3 sw

oo sg Ky ^ s -

öS ^P3 S

o -

öb xiCD

5h 'P ^ßß Pt yCU CD 1/1

X3CD >,.S2*ß 43 Q-Cß

41

p .y

OJdJ

'Ti

POS

PtCD

P t3

* s

CU -'

O 4->

^3 y

<u

ßPh £o Ö-2 £

o ~° o

% j*ö OS

Pu<V

rX

d> ß<v <ü

rX -^ rr

QJ Öß

CD^ -Ö'

S QS 5 -

c;

TP gO ’So .5

S ^<U 03

g 3> £

5h <L)

ßCU

ß

-C 44 S^ S .3K ^ xi

« .y -a

’S ^.T?3 fr yW s StCft re W- ffi 2a - a3 ’S ^

(U^0303

O r»Ö re P4) JP >4j « g

4> 4)

Ö ^ 'So aa >3 p00

are .p

a tO 44o a

4)

44

CDßßÖJO

dj CD

OS «D

>M

re^

<U ^ >

5 ^ -3 S «

<u_, CD

ß Ö- 8

0303

Pt

.

.

jaag

soos

mal

goed,

die

spul

straatboewe,”

se

hy

toe

’n

motorfiets

bulle

verbysteek.

“Ek

het

van

’n

motorfiets

gedroom,”

se

Harry,

wat

skielik

onthou.

“Dit

bet

gevlieg.”

Oom

Vernon

jaag

amper

in

die

kar

voor

hom

vas.

Hy

swaai

om

in

syfxocV)

<y

B4->

4)4)X’o

s’Scg

(

n

oO«Xi-^T'

bJD R

4>X

P4

O (_

3= w«E

g* *

a ^ o

ä s ^

| & 3

.a ’S %M o cö ec -•s ^ gs-

~C3

O «° B

to .^

05 ^ [5^ L. ^r. vyj

2 <o2-d

.2 fi

c s

4<0<ö

C .2

«y</>

<yW>

Ö4>

ofT3

g ä M * Jec c ä 'S

c«wsOC

jfi’

4-J

C«

T3

.abOÖrt

42

jy

I4h0Ü2-3

1

4J

s

_i Q4J 300 ..

.SP fr60 sB EC

i_, S w>Ö 'S -c1 ^ 6C

„ rt)

.a «j &

_ H «CJ

c2J&

<4JV)

H? 'ö

cw

u

e4J

>> «.2 £’S ^oF

„ -fi (fi 's</>

w ÜSs«»fr ö sK

I OS -3

4J l, «U

'S TS

« J *<U O £f<

a^a u re

B # £

'S £> ^

.C/i rP

Ö x

S £4)

4) H43 Ö

£

£EC

't

fi

I<J

4) ^c4)

gp^ ^d ^ x-{

T3 G C4 4)

LO ^4) ^ «

'l/) w5 -dQ SCj O

cco«Ä

<4—1

<" &-c

öO äa ec

m

S T3

d, 2o ö

ecficsecfi

C

J

IOo voor

hülle

hom

kon

wegkry,

koop

hülle

vir

hom

’n

goedkoop

suur-

lemoen-ysstokkie.

Dis

glad

nie

sieg

nie,

dink

Harry

terwyl

hy

loop

en

lek

en

na

die

gorilla

kyk.

Die

gorilla

krap

sy

kop.

Hy

lyk

verbasend

baie

na

Dudley,

hy’s

net

nie

blond

nie.

Dis

die

lekkerste

oggend

wat

Harry

in

’n

lang

tyd

gehad

het.

Hy

loop

’n

ent

agter

die

Dursleys

sodat

Dudley

en

Piers,

wat

hier

teen

etenstyd

al

opgeskeep

is

met

hulself,

nie

op

hui

gunstelingstokperdjie

-

slaan

Harry

-

kan

terugval

nie.

Vir

middagete

gaan

hülle

na

die

dieretuin

se

restau-

rant

en

toe

Dudley

’n

woedeaanval

kry

omdat

sy

roomys-en-vrugte-na-

gereg

nie

groot

genoeg

is

nie,

bestel

oom

Vernon

vir

hom

nog

een

en

magCCS

CCS

T3J-f

G

ÖoTd

V) d<U GG ^> OCJ Jp

dCU CU

Ö u« 'S

3 p_Ph

SS 3M o<u CU

3 5

CU

SS*O

4-1 ^ nccs g£ ^ 'ö

4) C .HbO -S t3ö 00 —^3 Ö g.«2 JS CU'p w *c3 ^

cjs

EdC3>Gd00dcs

CU

nddö<u4—>

</)

.£

"ob

JV"3

cs

d

pt -

<

.Sä

o EÖO £

dCU TU

CUCU

CUG

m np^

03

d

oou goo

<3 2

G C/>

>>

dgCU

<U4-»

C/5

J-l

GCU

.G

CCS

£

13JaCh—i'_S_4

<

U

c/> 5g cso o3^ 00

ticU

>u4—t

00

03 <U—4 004-» c3u nd

,-d Td. >H

03 03

X z

Tu3

CCS G^ OG G q,w T3 gj-h cg

CCS P

sj!<U'^ Ww u P22 oo o^3 - *nu

dod rd

oo

^ ob u^ - S— 4-> a

s sP o

un00^

w d '3 |>

Tj r-J ndd ’> cu^03 1>

^

u ^

osCU

d_ . 05

« P- P4

OS

"ob

u0-.T3o

S 1

& ^ pUi Ä •

y ^ s

4J 3oo </>

I

s

Tu w

duuw

%

.a ><

t3pQ

bruin

kronkels.

“Se

hy

moet

iets

doen,”

kla

hy

teenoor

sy

pa.

Oom

Vernon

tik

teen

die

glas,

maar

die

slang

kik

of

mik

nie.

“Doen

dit

weer,”

gebied

Dudley.

Oom

Vernon

Hummel

teen

die

glas

met

sy

kneukels,

maar

die

slang

is

in

droomland.

“Dis

so

vervelig,”

kerm

Dudley.

Sleepvocl

stap

liy

weg.

Harry

loop

tot

voor

die

tenk

en

staar

stip

na

die

slang.

Dit

sal

hom

nie

verbaas

as

die

slang

dood

is

van

verveling

nie

-

geen

gesdskap

nie,

net

dom

mense

wat

teen

die

glas

slaan

en

hom

die

liele

dag

lank

pla.

Dis

erger

as

om

’n

kas

vir

’n

kamer

te

he,

waar

jou

eiligste

besoeker

tant

d<L>4->

bßcb

£Cb

PO

£ q

^ .52

3^Ti

dcb

>

.HP

bß•H"dcb

ns

r-Q

.HP

cb

bßo

'"cb

cb

3

'“d

dCD<u 52-j-j <u

HU »-

cb <D

^ -3

c«

’Sp(jPm

CUo*d

S oo o^ bßd 2d 2p frs s•H

Oö »4J 5x 'S3 o

B-

t/i ^d 38 T3d 5CD T3bOd ns

oßPT ^5h

pV)>>5-i

cb

E5h

oobßcd

*ddo5h

bO

cb

öbß

<u<uXCb

£bßC

Sb*d

j- oo

c/i ofr

3 'S

p-i:3 ^

rfl Kt/i

fl gc 2-l-i _fl> "VS

jfl"S

-üi fl

u JdrO ^H -fl

a "2cc fl« ns

tn 2>>.3

I 2CO

Oofl

<"

<u

X cW CS

nS Eo -S

fl £• pH j—

H

P--0

Sr

ot/i

Jh<D

<u(/)

<D

"dcb

bß c/y

fr <U

^ £> 'ö

B gJ§ §c/i

cb

"bß

.2*3»H

3'd

PopÄ

OSo

2£ÖO

S Hi3 «t/i“

<D CJPH

2)-d

cb

K'öSCi-

nS>s

»rt CDu(D

<D >O ^

fr

t/i

bßd

bß

}H

.2

5hO

.s*s

3pcb

Ö

^ j*

cb

d

0 cß

1 ^=

»

cb _lö

S ^^ c

1

sogSÖ «5

cb

t/i

bßd

c/i

(S ^ns

§ .3> ns

St; ö

fi >

fl

fla

O r Qglas.

Harry

loer

daarna.

Boakonstriktor,

Brasilie.

“Was

dit

lekker

daar?”

Die

boakonstriktor

se

stert

wys

weer

na

die

teken

en

Harry

tes

verder:

1lierdie

slang

is

in

gevangenskap

geteel.

“O,

ek

sien

-

jy

was

dusnog

nooit

in

Brasilie

nie?”

Die

slang

skud

sy

kop

net

toe

’n

oorverdowende

kreet

ajter

Harry

te

seil.

Die

mense

in

die

reptielhuis

gil

en

skree

en

hardloop

iia

die

uit-

gange.

Toe

die

slang

vinnig

verby

hom

seil,

kan

Harry

sweer

hy

iDor

’n

lae,

asemrige

stem

se,

“Bras-s-silie,

hier

kom

ek

.

.

.

dankie,

amigo

”

Die

opsigter

van

die

reptielhuis

is

in

’n

geskokte

toestand.

“Maar

die

glas,”

hou

hy

aan

se,

“wat

het

van

die

glas

gewor^-

”

Die

bestuurder

van

die

dieretuin

maak

seif

vir

tant

Petunia

’n

koppie

sterk

soet

tee

terwyl

hy

oor

en

oor

verskoning

vra.

Piers

en

Dudley

kan

net

onsamehangend

brabbel.

Sover

Harry

kon

sien,

het

die

dang

niks

anders

gedoen

as

om

in

die

verbyseil

speels

na

hui

hakke

te

hapnie,

maar

£ CUCÖ -t-j

inkn b.ti

73 73 2 ß ß ß33 ^£ GJ

7300 <UcO O

2<U CO2 43 o4—

1

(33

»-4H C•ß o

ojo Ö pkHCUCU

00^ n

o > <3 00 tH ,4>

2 Vh SC ß O-0 ß

CU

OU ÖO

O>GJ CU

^ 05

2 P^3 ßp GU

n u,

cn

•S

^3•*—»

cn £p-h

2 >>

Ö ^GJ

* Z<f) GJ

Bw in

a .y^ Ph<Ü _s roö GJ

;>

6 >,O rQo 4J

- ÖO•S cs

00 >-•>- aj

Oh

3 SGJ

CU

rß

ß b° U44 CS

CU Kin -*

00 ~J-H «UCU t

n

£ ßn «

CU44pJ-1

_2 6A3 OO _o «

O <33

>G)

1GJ ^O >N

ScO

ßGJGJ

43

52owcn

cL

o 0$C3

^ 43(33^

^ tu

00

^ 73

I- c•ärg-l

ö ^ OÖ iStc E

.53

I IS

« C’S «c ^TJ ^cs

4-J

XU CU !

CU 'S£ in

K k*GJ44

.2 44’cn (33

O £k

H

o4d

00Oß

2 in

CU

43GJ

rcn

>Nk-4

ß43 QW

GJ•HßGJ*> 73> o*_i

ß OGJ GJ

•pHcnC3

ß44 4*>> Oin Oß ß

-r-4 GJ

b GJ

(33 ßX _cn

2 4-J

Vh"3

GJ4—

>

2 (33

(33

GJGJ

CO OCG _J4

dit

nie

waag

om

kombuis

toe

te

sluip

vir

’n

stukkie

kos

voor

hülle

nie

vas

slaap

nie.

Hy

bly

al

amper

tien

jaar

by

die

Dursleys,

tien

mislike

jare,

vir

so

lank

as

wat

hy

kan

onthou,

van

hy

baie

klein

was

en

sy

ouers

in

’n

motoron-

geluk

dood

is.

Hy

kan

niks

van

die

ongeluk

onthou

nie.

Soms,

;LShy

lank

in

die

kas

moet

bly

en

tyd

het

om

te

dink,

beleef

hy

hierdie

vreemde

visioen:

’n

verblindende

groen

lig

en

’n

brandpyn

op

sy

voorkop.

Dit,

so

dink

hy,

moet

die

ongeluk

wees,

hoewel

hy

die

groen

lig

nie

kan

verklaar

nie.

Sy

ouers

kan

hy

glad

nie

onthou

nie.

Sy

oom

en

tante

praat

nooit

oor

hülle

nie

en

hy

mag

natuurlik

nie

vrae

vra

nie.

Daar’s

ook

geen

foto’s

van5~i

o MCJ -TiÖJOw5-h

CSOS

s

£ ü(J

P<D

<U

Öo

o >op ;g

yrP Qs >

CJ•f—

i

CO

CQ

5-4

cdCJ

4—1

<urP

cn4—

i

<U

Pp PCJ CJ

CDC

ü

cj o4-»

CJO4-1

g np P Po CO

COCJ

rP cd bJO pr* cn GJ

cO c/)

£ 5-i

CJ ’Sh P<S) PH o CO

ß p* ß+-J pCO 4-1

CJ

(fl

P '

cO>fl'O8CJbß

H5-i

öS

X4-1

<d

-p

° o.

Cfl•H3-3<u•H

-Scj

"3

!l|« .5

603 <U ^

• >-i CJ

d fl ßP

(co cj

<L> ' CU

jj <u b00

§> öö 43<D T3

>> Sw) 4S<n ^

u >-P <d

li

4—4 •PCD PX!

PhO oo

>CJbJO

CJ5—

i

cn

’S

^83"So p’S

CJQ

CJ 5—

CJb£

2 «S 'S3 3’S qj

33 P-

u = C3 5^ u

<-£ mO es4-4 T3 hP(Li

5-< CJ!r cj *->

& T-J Wp g oo ,9 >

5-i

<L>

bJO

ÖO'—

i

K*">

X!cj

ß

.—I V wW I—

I V!

2 Sc-3 3 ugQlo <u 3^ ^ 8P ... >5 AJ j-.

M ^4J rS'S W6 SOJoj ÖO

> 3u 'Sm &XJ

O -S -'S

bOX3 ö

i i3 ^

>> 04 ü^'s

63 u 33 O oW 3 HT3 1) >V OC _O —< 5> U Oio 3 >cs .3 _? P «CO cj ^'S P 5hH X (UP w <d

CU 1-H

^ 3D «T33 <s

,3 3 3H 3 < bus

vir

hom

gewaai.

’n

Bleskopman

in

’n

lang

pers

mantel

het

sy

hand

in

die

straat

kom

skud,

en

toe

weggeloop

sonder

om

’n

woord

te

se.

Die

vreemdste

aan

hierdie

mense

is

die

manier

waarop

hülle

net

eenvoudig

wegraak

die

oomblik

dat

Harry

hülle

van

naderby

wil

bekyk.

By

die

skool

het

Harry

geen

vriende

nie.

Almal

weet

Dudley

en

sy

maats

haat

daardie

simpele

ou

Harry

Potter

in

sy

sakkerige

klere

en

ge-

breekte

bril

en

niemand

sal

dit

waag

om

met

Dudlcy

se

bende

skoor

te

soek

nie.

HOOFSTUK

DRIE

I

SS

SS>

£•p^

eq

-d

i

bO-G

g^ .

CU rG•% <0rö 5-i

jefr o5h ^r*t

' M

öC03

u G^ %CuOX %cl G^ bJO

GOS

03

*CwCOGO«OrGCU

G0303

03

Ocu

>«D

£GG>>c/>

CQ

•G cu

G ^

4) Tja ^f-1 p

03 l__]

5h OCU o<ü

* £in G5h inCU J+CU

.S䧕

c £« or^!

",3 fr<u Sbo bc0 S

<u

g >, 4J

BOc'S.

g-

G2GO

$-4

pG<u

t

03

Cü5h

BOH.P H4—• CJBO ffiCJ 4-»

<u

T3>h<U<u

G!GJGT3GOS

<u

PGHarry

is

bly

dat

die

skool

uit

is,

maar

daar

is

nou

bitter

min

wegkom-

kans

van

Dudley

en

sy

bende.

Hülle

is

feitlik

elke

dag

by

die

huis.

Piers,

I

>ennis,

Malcolm

en

Gerrit

is

almal

yslik

groot

en

dom,

maar

omdat

Dud-

Iry

die

grootste

en

domste

is,

is

hy

die

leier.

Vir

die

res

is

dit

genoeg

pret

uin

Dudley

se

gunstelingspeletjie

te

speel:

Jag

Harry.

Dis

die

rede

hoekom

Harry

so

dikwels

moontlik

ver

buite

die

huis

is.

Ily

dwaal

rond

en

droom

oor

die

einde

van

die

vakansie

waar

daar

’n

flik-

kering

van

hoop

op

hom

wag.

Na

die

vakansie

gaan

hy

hoerskool

toe

en

vir

die

eerste

keer

in

sy

lewe

gaan

hy

nie

saam

met

Dudley

wees

nie.

Dudley

gaan

na

Smeltings,

oom

Vemon

se

ou

skool.

Piers

Polkiss

gaan ooM303

S\n

Cü

0303

(/) wCD 03 oR

•F^;>

•<—

»

"gs

(

D

CJ

•g £ "d3

£ CD

s o 03 >>ö cdo £</)

R. o P

>>•F-t p QCÜ

• fH £ u.52

CO

Ö Ö d j•£

—

j

O GuO o u3 O

* gXi

fr Ji

CUo

"oT3

p 'S CD

CuO S-i

1 §<U<UÜ

4) M

C — — r >

hülle

nie.

Sy

laat

Harry

televisie

kyk

en

gee

hom

’n

stuk

sjokoladekoek

wat

smaak

asof

sy

dit

al

jare

lank

het.

Daardie

aand

paradeer

Dudley

op

en

af

in

die

sitkamer

in

sy

splinter-

tuiwe

uniform.

Die

seuns

by

Smeltings

dra

wynrooi

swaelstertbaadjies,

oranje

sakbroeke

en

plat

strooihoede

met

’n

lintjie

om.

Elkeen

het

ook

’n

knoesterige

stok

waarmee

hülle

mekaar

slaan

as

die

onderwysers

nie

kyk

nie.

Dit

bou

glo

karakter.

Toe

hy

so

na

Dudley

in

sy

nuwe

sakbroek

kyk,

se

oom

Vernon

met

’n

stem

wat

in

sy

keel

stok

dat

dit

die

trotsste

oomblik

van

sy

lewe

is.

Tant

Petunia

bars

in

träne

uit

en

se

sy

kan

nie

glo

dit

is

haar

liefste

klein

0 <ü

o bo

v COW'2 P2

xPP• l“H5-h

öjO>>CO

wiCS

>OWS> >

>N^-4 CDJ-4

WS

E *->

2P öO •-«

ws i—

i

PP V

XJ

+s o>^PCPD c

o

& 2WS.

p a

ooco

X3<uObO

>>

<U COco ö

v c/s .3

S

ns r-« is

00 §CU

PC/)

T> GP <u> +-»

G<u

P P

1 Icc o

PC,PC

PiCU

CU

PS

ppS-1

Ö 4J

WS QJ

ctf ...

tc -s^ p4J 432 <u

4£ ^

. c

TPTJ<U

X*pQ

XJ ^g -Sbß vO Pw

<u

QJ J-*

XJ <U

G P*^ PPDO co

PCWS05

£ Säj G

J5 PC

wscsXf

O>

XJ*-<

o&

04Dh

ocsCS

Eo

b >>-*

&

c ^« (H ä»- 2« «^ £WS

G cn

o ^04 }H

3 w>t/3

£ ö« «

' 44.

441-1

ns u.c CU<5 D.3 cs

C «

fti WiS K

CO

«uCO

^ WS

ir>

s,o

44w

so

t 434J 03

S

.U gV ^£& «'-UJ ui

OoPCto

<D

rG

CU

TJ0cs

"3

G G TS

O

o PCO OW $PW 00O

£ÖO

<U >

PCw .a

^ >.t/i 4h

ö>

CL)

'S

bCO

s0

1

$0c«WS

£>NPP

WS

<ü

_ .a S

^ MX WS

O öjwCÜ

4J ÜCO fi

^ WS pp

XJ ^p pc -3n <j -

Gc«>M

CO

ÖO ^

PS <UW ty

.2 '3

T3 >

3 js;

a >,3 ÜO raPK

43 O!>n

wS ^wS pOh -[T)

R„ oo 2

>>s

t-t « «3 T3 u*^ ö 4-— s44 12

Hy

gaan

sit

by

die

tafel

en

probeer

hard

om

nie

te

dink

hoe

hy

gaan

lyk

op

sy

eerste

dag

by

Stonewall

Hoer

nie

—

seker

soos

iets

wat

ou

stukke

olifantvel

dra.

Dudley

en

oom

Vernon

kom

in,

albei

met

opgetrekte

neuse

van

Harry

se

uniform

wat

so

stink.

Oom

Vernon

maak

soos

altyd

die

koerant

oop

’n

briej

vir

Harry.

Harry

tel

dit

op

en

staar

daarna,

sy

hart

klop

soos

’n

reusestaanhor-

losie.

In

sy

hele

lewe

het

niemand

nog

ooit

vir

hom

geskryf

nie.

Wie

sal

tog?

Hy

het

geen

vriende

nie,

geen

ander

familie

nie

-

hy

behoort

ook

nie

aan

die

biblioteek

nie,

so

hy

kry

nooit

eens

kwaai

briewe

van

hülle

af

nie.

ß<u

öjO

'S

J-H

4>4)c/)

cn

Ics<uWO

<ud3oc/5

ß

d.2

„ </)

WO fJ

4)gn

Ip

W •». "t-4J CJ-Sj w c^ 2 p

eb 3 b13 ^ 'S

§6SQ 3

WOP

1?

CO<y 3 ^ß •'—5

tyyud Ph

ö ß wo ywo

CTS

<ü

aa

ßWc/s

4)

—

c«C5

0

>>K Vdd

c^ß

ß}-H

wOJ

<H*Hr*CTS

Ö V)• pH J5 ? fP

CT5

ßwß4)

E

&sOJ

“dß

ä

yj

p&TCTS

ßß<U

P>-H

<y

PH

<Ü•FH

ß

ÖO<g

^ß 1o Ph

C3

ß

dd4)

w*53

ßC5

*3 PHo

S-i

o s 4> WO<->

C/5

ctS

WO4>wo

pCS

*3tu(/)

ti4)>4>

4>

r.C

d*5

y;*3

Tn'

WOoß$-<

ß"

oß

> yS 9 sc/5

ß (/)C3 <y

s o ß 2 >P <i>

• f“HI I f

}-H p. V tnCT5

2<üWO

5^2£'i£

P«*-d

3P->

I E^ 2ÖO

60 >s,2 K

.

a o $

d<S)

C/) cj4) dWO g

ß

4>

Jt/j

c/}

ISSon

u<y

>uo

ß ^,pH iJ

ß 'Sw ßo uSo I(/l 4J« -Q

Sa 55

.2 S

34J r4

Silo -g m£ fi »53 o 2C -* ^- - 4

J

-Sh^ P-^ o

wo . .

5^u

o "ö

cs M£ ®

C<y

£• oc

o&

esCTS

dÖ4>

ÖEP4J

ocm

&,ooöOc'S<D

r*i

ö.2'S

. m& 2

cs

d<

£?PP

'T* W£ S Jg

a Ei

‘ab ^ o

oO öao 2d? ö^ t*

S kJ»

In >ti S£ o& O

“Marge

is

siek,”

lig

hy

tant

Petunia

in.

“Skulpvis

geeet

wat

af

is

.

.

“Pa!”

se

Dudley

skielik.

“Pa,

Harry

het

iets!”

Harry

is

op

die

punt

om

sy

brief

oop

te

vou.

Dis

van

dieselfde

swaar

perkament

as

die

koevert,

maar

oom

Vemon

pluk

dit

uit

sy

hand.

“Dis

myne

!”

se

Harry

en

probeer

dit

teruggryp.

liom

ignoreer

nie.

Hy

tik

sy

paop

die

kop

met

sy

Smeltings-stok.

“Ek

wil

daardie

brief

lees,”

se

hy

hard.

“Ek

wil

dit

lees,”

se

Harry

vererg,

“dis

myne.”

“Uit,

albei

van

julle,”

krys

oom

Vemon

uiteindelik

en

prop

die

brief

terug

in

die

koevert.

Harry

roer

nie.

“EK

WIL

MY

BRIEF

HE!”

gilhy.

“Laat

my

dit

sien!”

beveel

Dudley.

“U

1T!”

bru

loom

yemon

en

pak

vir

sowel

Harry

as

Dudley

agter

hui

nekke,

slinger

hülle

uit

in

die

gang

en

slaan

die

kombuisdeur

agter

hülle

bOCD><UbJO

iS)

yi'5

dGS44

CCS

Xa

<U CU

«/)

jp

<u

a44

3

d

£

<u

ddQ

ÖJD

Xi

fr'

ddQc<v

cdcs

öCCS

G5bJO

wCCS

bJO

CCS

X(U

o

gr

Xo

d

'5

shoo

d<u

>H

d<ud

dJüH)cu

"3

£6obO«JGS

6

fr

a,o

adGS

CS

Ö44K*''-

44

d44

_<u

ddox

dX

44_d

53 s

<D

aa<u

CO

(U

2°

’d<u

£CU

d

£ShgSGS

£

öd4->

. 4J

is ^g w° öö 3w4; «U

C« Öoo 2d ö

-I•e

3-C+H<U<U

£<UdShccS

CS

P.OCUo

4=1

CO

do

bC <qj

cud=d 3£ Jo >ö ^Ö C4

> fr

oo

44cobJO

d<uP4

a a

dod

; cS

bü^0Sh dCU Og> ß<s S

1 >« öCU QJd o<u h3.2 „£< c« oi

Cu«

c4>

Cuo

c<ü

J§Ul

«&U)diC

C0

1aoo4>

MS

r~P<Od

dSJ cö .o cs ~

,

00 I

CU £o ^ ijQ £ ö

cGS44

cs“Nee,”

se

hy

uiteindelik.

“Nee,

ons

ignoreer

dit.

As

hülle

nie

’n

ant-

woord

kry

nie

...

ja,

dis

die

beste

.

.

.

ons

doen

niks

.

.

.”

“Maar

“Ek

weier

om

so

een

in

die

huis

te

he,

Petunia!

Hel

ons

nie

gesweer

toe

ons

hom

geneem

het

dat

ons

hierdie

gevaarlike

onsin

met

wortel

en

Daardie

aand

toe

hy

van

die

werk

af

kom,

doen

oom

Vernon

iets

wat

hy

nog

nooit

tevore

gedoen

het

nie;

hy

besoek

Harry

in

sy

kas.

“Waar’s

my

brief?”

vra

Harry

die

oomblik

toe

oom

Vernon

homself

byo

öocM2eoo«uc/)

23

C/5

öjo

>>

6-Ö>-><

U

rX

co

COöjO

CUO

*c/>

CÖ

CUMJhCCS

03

o

3 C&§& s•S 6c/> <UCCS ^^ ?CU

a•1—1

OjO

=3

oÖcöcö

j2luOjO

ÖoH K

•

ÖC/> <73

o -e

>

03

£

uf-t

OS

X

CU

'S

£"ÖJbfl

ÖO

f—

>

Sc/>

cö

£H *

.

P gccs

M CU .g> Ö03 oo

ci ö §"3—

j

00rrf

* 6

> "öfl

g-.s

1j SPG iß

£ CUX öjOn,

J7T >>

a aoccS r*

nG _<D

GoGV ä

S<u

P-<u

>s „o ^ä> Ö£J <o

CD

<U<U^ T3

Ö«Sä

<u <u

“ So

ü -c

ccS

T3

cÖ öu iS

W co

ÖO

CUCCS

ccS

03

.s"3

.. Oß

e CCS 03

d S- S

&-c ^>3 's -S

PQ r-G -2P

d >>K &

i-g

>s.ah "d'S >-

n >>CCS H^ i

<U ccS

<U £

>, o<U GJ=3 w^ °3 triq r

“Moenie

vrae

vra

nie!”

snou

sy

oom

hom

toe.

“Vat

jou

goed

boontoe,

nou,

dadelik.”

Die

Dursleys

se

huis

het

vier

slaapkamers:

een

vir

oom

Vernon

en

tant

Petunia,

een

vir

besoekers

(gewoonlik

oom

Vernon

se

suster,

Marge),

een

waar

Dudley

slaap

en

een

waar

Dudley

al

die

goed

hou

waarvoor

daar

nie

In

sy

cerste

slaapkamer

piek

is

nie.

Harry

hoef

net

een

keer

te

loop

om

al

sy

hcsittings

na

hierdie

kamer

te

dra.

Hy

gaan

sit

op

die

bed

en

kyk

om

Itoin

rond.

Amper

alles

is

stukkend.

Die

maand

oue

Videokamera

le

bo-op

die

sprclgoedtenk

waarmee

Dudley

op

’n

keer

oor

die

bure

se

hond

gery

het;cseo

Ja'

2 -SÖO >

3 U

.S” 5S

S B 2CS cs 4)ia m

t/c Or-H Obacs cn

60 4J

fr1

3 4i

5 "g

0 Q

2<U

""Ö

43w

<D

XI3Q

0 «& £

44MO43

—

OHPHW>

.s

T)wc/>

Ö3>

fr.

s’S<U >43 ^\T 44Oh O

43

2 1

I fr

<L) '“Ö

1-S2 'S

1 §>

3 2o W5

w> ’S£ (U

pü <uW 4TJbß XS

,—i t/i

yp

s °f—H *V<

y OrG ja

fr oJd >2 -a

<u ö'S ^& go M

3 fro ^3 3^ ,es

^ w</f £34 'Cs .3JD c/)

'S 3

-fr<4>

-SC

4)

‘3

r- VCo 4)

> w* £

3J

<u

3 _% S 8

^ pj'

2 H HO 3 3aa o

ufr S ’S

• .£• 60^

s

1§*

fr

&0 4)

1 Ze -o)m <

ü

a ^§ w

C4fr'

"3

>sMW§11 *

sfr

u43

44

SP

0

£2 <u

3 js

<U

oo43

44>>

4<UTJÖo

5 3 jg^ S §• 3Ö " -O• U u .

.a ü 2 9Ö * ij3u S ^> wcfr ja>* 3 w tnb '"ja cs

"3 fc 6 U.5S ja ‘C

^2

dC3

«j i Die

volgende

oggend

met

ontbyt

is

almal

bra

Stil.

Dudley

is

in

’n

toe-

siand

van

skok.

Hy

het

geskree,

sy

pa

met

die

Smeltings-stok

geslaan,

met

opset

gemaak

of

hy

siek

is,

sy

ma

geskop

en

sy

skilpad

deur

die

kweekhuis

se

dak

gegooi,

maar

hy

is

steeds

sonder

sy

tweede

slaapkamer.

Ilarry

dink

aan

die

vorige

dag

hierdie

tyd

en

wens

bitterlik

dat

hy

die

Itrief

in

die

gang

oopgemaak

het.

Oom

Vernon

en

tant

Petunia

kyk

ge-

il

urig

onrustig

na

mekaar.

Toe

die

pos

kom,

st

oom

Vernon,

wat

lyk

of

hy

hard

probeer

om

gaaf

met

Harry

te

wees,

dat

Dudley

dit

moet

gaan

haal.

Hülle

hoor

hoe

Dudley

die

hele

ent

pad

na

die

voorportaal

met

sy

Smeltings-stok

teen

die

meu-

un

</>

•S

s(X)

•

5

opXv;

ÖCU<U

ÖßoÖ

<u

PSm<U

ß

£cs

rc/5

& >>o

nj3^3

ö ocs •

—

1

03

pÄ

<Do

t

n

Öoö

£

Öß

<U

O6

Öoösi>

6oOüPP03PwP

H

o

e eo3 dm -

m o3

UJ^

i/i cL

P Pöß

aj cu

03 öß> r*<U 4U*-» Ö

o e& O

l-1

'S -oQ*O <U

o “'S Es

ü re

g £T3 4-J

P %o ^tn ^

> PCfl

Öß 5-h

d cs.3 03

3 B

<U C

POP

U-1P<U

v-t

Oo

fr4äb 'öCS

K S

CU

r B<UÖß <U

s 2

| ÜS tl

Öß,CS

ö03

P>

ÖoÖ

;>

oP

O V*“* P"O >>ö tS «öß _

03

1/3

Ö«U

IMCS

X

ir«uin

B £op £<D öP £

s >

<Uöß

cSPi

PcS

'S<u

R öP gV «Ö <u

I—

I

§ *o £7 I

o yo £

öoF3 "V

ßCS

Jo

<u

o<upPi K. .QU Oß' ?*>

CU (/)

1 t5 cV3 3 '*-*

-S p ’S3

Ö

'SI? cu

2 P

^3

a

o

CUcS

>> «V3r—

i

UM »HCS

lrek

het

en

weet

ook

dat

hy

nie

die

eerste

brief

gekry

het

nie.

Dit

moet

beteken

dat

hülle

weer

gaan

probeer?

Hierdie

keer

gaan

hy

seker

maak

dat

hülle

slaag.

Hy

het

’n

plan.

dood

en

trek

suutjies

aan.

Hy

moet

die

Dursleys

tog

net

nie

wakker

maak

nie.

Hy

glip

af

ondertoe

sonder

om

enige

ligte

aan

te

skakel.

Hy

gaan

wag

tot

die

posman

kom;

dan

gaan

hy

die

eerste

een

wees

om

die

briewe

vir

Ligusterlaan

4te

kry.

Sy

hart

klop

hoog

in

sy

keel

toe

hy

oor

die

donker

portaal

voordeur

toe

sluip

-

CuoM03OS

Cu

ÖvOO75öJDGS75

Ci

ooöJO

5 -S

Ci «uo —

S7) O<-> 5o MP flj

U-. ><ü .

75 ÖG^ 5b°g*’-C' WOÖ «<u cu

Ö 00CS <UCS </>

wo

L. <l> ^0^3Pi oo OJ

ci C ^« 'S<3 Pu -3

75

- 2ocs >K rrt

<<<C

I b£ S

.S o

wo

Cu „0- £

1

§ö ^

G« «>

DJD 7)

bßG'Ä <l>

CU *-j

<u bß

O

•»-«<L>

<D—

"O

'S 2?^

S £O cöJ-< 03

75 ^"3 «X 75

d> oPC CU

. (ü

3 ^03 75

a'3.

c e03 OöjO bßv

jjj

Sä SSä >>CUCU £O 'Sü ^c-

'Ö-P >•,

C ^(U >vO 1/5

ob gs gö «w £75 rt)

75 .Gdi U

-ET3os (D

Dß^u 5

cu

<ü o•fi pTS ^

P >cu ^

'S s * p

d> G3>-*

<u>

. b> u*- bß3 <1>

o nd

^ cU4 dJ*£ P

TJ *

(JOß

g wo

O rPP XJ

.2^ SX3 ^CU ÖO

o .a

öbß <uP O^ XiU4 _os 375 oCU >öS

**

03 >.

GCD

(U

o

5 g*1>> o

75

böS

K

75 G

»-» O

1

1

« a° sTo p-Ci -0" Ö« 00

g ^e '1

g T3

O WCU

"

o

stukkies.

Daardie

dag

gaan

00

m

Vernon

nie

werk

toe

nie.

Hy

bly

by

die

huis

en

spyker

die

briewegleuf

toe.

“Sien,”

verduidelik

hy

deur

’n

mond

vol

spykers

aan

tant

Petunia,

“as

hülle

die

goed

nie

kan

aflewer

nie,

sal

hülle

ophon.”

“Ek

weet

nie

of

dit

gaan

werk

nie,

Vemon.”

“O,

daardie

goed

se

koppe

werk

anders,

Petunia.

Hülle

dink

nie

soos

ek

en

jy

nie,”

se

oom

Vernon

terwyl

hy

’n

spyker

pro

beer

inslaan

met

’n

stuk

van

die

vrugtekoek

wat

tant

Petunia

so

pas

vir

hom

gebring

het.

'S 3U 4J

äo «

• "O<u

~

C 3

§-"g

b-a5 ö

'S

s

TT -a-O

> 3

<u p

£ 'S

1 s

cd

pCU

>

.s’dJr“H

SJ•-H

TDS-.

3<u

2 £2 .3w <-

3 3

1 3°

.Sä &e

-c

JS «

« tTJ P

^ dU

£ =12 o03 £=SöS 3Q -C

UV)

.a

03öS

O-

c i u2 O <u

S> §-

* ^ <u

g ^ 5

>N

3

III.Sä &“Ö

^ <y

8 2o w55 'S<y 3W3 O

’s e3 e o

£ | EU > o> u -ä

£ "5b *3> ZJ w

•e 13 s^ G ^4J 3 ^

•f-H 03 c^ ^ 03

a 6ic

p 'TZ w-3 J ’SK rv O2 ^ CD

G .v o>

S£2

2^3CU >-> <Uw Cu 'Td> CD ^> w <Uc '-»

-O M *g £ .SJ

g g frc s* ^ £

o

.aÖ

J2CD

ä<u

"3

gcc>p.

fr

.G

g<u

s;

CD

•fr

I(ü

£-PbJO

Oo,G

dJ

> öp ^ G

5 3OS CÜ

-G T3

bJD <u03OSod

>S„ßU-ftM —03 05

K £* CD*'

5-i

Cl*><U

£CU

<u

GCX) ^rJ-J Q.bpU

S#

Uh

GCD

CD

(U

GGs

2 8

O W

F 5>n m&

| aÖ ^G m*Ö CU

^^S

-aGOS

dJ

03CD

dJGOOjO<U

GCU

(U

ÖOPho

G’Sddj-DÖjO .SJS ufr 3S03cr> o

verwarde

melkman

deur

die

sitkamervenster

vir

tant

Petunia

aangee.

Terwyl

oom

Vernon

verwoed

oproepe

maak

na

die

poskantoor

cn

die

melkery

in

’n

poging

om

iemand

te

kry

teenoor

wie

hy

kan

kla,

kap

tant

Petunia

die

briewe

fyn

en

flenters

in

die

voedselverwerker.

“Wie

wil

tog

so

graag

met

jou

praat?”

vra

Dudley

oorbluf

vir

Harry.

Sondagoggend

sit

oom

Vernon

aan

vir

ontbyt.

Hy

lyk

moeg

en

siek,

maar

in

sy

skik.

“Geen

pos

op

Sondae

nie,”

herinner

hy

almal

tevrede

en

smeer

mar-

melade

op

sy

koerant,

“geen

verdomde

briewe

vandag

nie

—

”

Die

woorde

is

skaars

koud

of

iets

suis

deur

die

skoorsteen

in

die

kom-

£ D-••CJ O

i s?o *C

&£ b

|äO «

•3 iö -cu towo «

1-3u >>

D AV-I

Oh 39 Q

<Ü

•3 ^

S o« «4-1 idV] C£ p

V) £Bo-C

Ö. <u

l-l

-D

c(3

3Mop-

I

cf

2 5b £

4J

g

-ö

.5 -

Soad

oSd

<u ~£ij

^ s

£<D

></>

<u ^00

^ i^3 &oex -

>> <v

M ^ 1.2 c vC £ C

x>

I*fr 8

T3

3 ^ex3" X

CJ &£ 93'£Xi »-

QJ

00oc

(0

c

äJ4s

o Pho £ >>43 cs

ECuOo

u<J

§pC > cCJ 'V

cs- pC

J-H

oo-^p;

| § p-O

S 5 8 |.3 £ « *

3 -3 öp ’d o

sd 3ö =3 “p

O S <y

ö Q 58«

• pH

Ö34J

ö.

« 4»

s4 ö2 ö4J 00

B o4J

2 2.5 ü2 -*

cP 3ä

l «.S £*

^ pc

X£s<u

'S

£<3>Öw

sooÖ</>

CJ

T3Ö'S

</)

CSwc/)

Os>> j?</> o

00cj

££ett

00

o 0'

<u wU w

fjQ <V°W ^ rj

S öo cjrO Ul

Hy

lyk

so

gevaarlik,

so

sonder

die

helfte

van

sy

snor,

dat

niemand

dit

waag

om

teen

te

stribbel

nie.

Tien

minute

later

het

hülle

’n

toegespykerde

deur

oopgewring

en

is

hülle

in

die

kar

op

pad

snelweg

toe.

Dudley

sit

en

snuif

op

die

agterste

sitplek;

sy

pa

het

hom

’n

oorkonkel

gegee

omdat

hy

hülle

opgehou

het

toe

hy

sy

televisie,

videomasjien

en

rekenaar

in

’n

sport-

sak

probeer

inpak

het.

Hülle

ry.

En

hülle

ry.

Selfs

tant

Petunia

vra

nie

waarheen

hülle

gaan

nie.

Elke

nou

en

dan

maak

oom

Vernon

’n

skerp

draai

en

ry

eers

weer

’n

ent

in

die

teenoorgestelde

rigting.

“Moet

hülle

afskud

.

.

.

hülle

afskud,”

mompel

hy

elke

keer

dat

hy

dit

tamaties

op

roosterbrood

vir

ontbyt.

Hülle

is

net

klaar

toe

die

hotel

se

eienaar

nader

stap.

‘“Skies

tog,

maar

is

een

van

julle

dalk

meneer

H.

Potter?

Ek

het

om-

trent

’n

honderd

hiervan

daar

voor

by

die

toonbank.”

Sy

hou

’n

brief

op

sodat

hülle

die

adres

in

groen

letters

kan

lees:

Mm:

H.

Potter

Karner

1

7

Spoorweghotel

Cokeworth

US <uUSPu ^0 OUS 000

uo

_ o<ü rC^ QJ

0 'S

£3 Jhwca

£J rSw Ö

§<U J-*

1 S<u o

'

s Üc ^re .“3

öO "dV U*O ca*“» aj

.33 Ö3 J-4

oo>

*-» \ rH

O <U s*

B Q -ö>7- 8

S Ö jl> > iS

33

Sa> n^ 3ö £

O I5-1 Q.>> offi

-*

.• ^

U-i (/)

<u

Sb^§ ^W t/)

>-r

<Ü

öjO

Sw £ö *3

C/5 ,-d

g MO cu

X p

CS rdca

C/) gO*tf) &

f §,O 2

&§>öfi CJ

^ <u

-ö £ö «re &.> <u

F

ä! ST3 £T3 2

S-^h n

aj

w 3^ P<

C ?•t! On ^3 'u-p 2CU >-C

öO öWOB wo

^ 2<u d “Pa

het

mal

geword,

ne,

Ma?”

vra

Dudley

floutjies

later

die

middag.

Oom

Vernon

het

längs

die

kus

stilgehou,

almal

binne-in

die

kar

toege-

sluit

en

verdwyn.

Dit

begin

reen.

Groot

druppels

plof

op

die

motor

se

dak.

Dudley

snuif.

“Dis

Maandag,”

se

hy

vir

sy

ma.

“Die

Groot

Humberto

is

vanaand

op.

Ek

wil

iewers

bly

waar

daar

televisie

is."

Maandag.

Dit

laat

Harry

aan

iets

dink.

As

dit

Maandag

is

-

en

jy

kan

gewoonlik

op

Dudley

reken

om

te

weet

watter

dag

van

die

week

dit

is,

juis

oor

die

televisie

-

dan

is

möre

Dinsdag,

Harry

se

elfde

verjaardag.

Sy

verjaardae

is

natuurlik

nooit

juis

prettig

nie

-

laas

jaar

het

die

Dursleys

<Db£>

bJO

C/>

dO

dO

do2

$

.Sä <u

3'

S

S-l5 a-

C §

C DOWk

<D

e co ;sO <U

Ö 00

5}_I CJ

s ^« Ti(X w

ö -Sä- c

S £

ö äop-o

J=i o

S i

Srn 4J

<u-d

>>XTi

(/>

t-ö H

05 ^£ *2

c <v4—» d

t/i

otn dbJD c.

ot/1

4—

>

d

C/i

OO

„e

C/)

O£ 4—> O

(/)

a ’S d'<V d ddd

<v

-5w</)

bOt/i d

^ £gp §

d Cu

o

US

fj)

bo n

i^ (U 4)

go so

ö s§ O wl_ t

•

^ O s

£ '!> ßo w .SäOESG 00« -5® <U

Ui' £ <u

2- ^ ^ 'S^ Sä 3 V- c

bo .h u dg c -a-s

S „e

•? i

Ö T3*-*

fe w2 2 xiZ S jjg g uo s <J

g « c-

£ e .Sä<ü

8 B So o teO r

Sn

S .Sä •-

_ ^ .£ 5Sä £ &C3S o w5 & G «if .Sä Sk 'S

g u «-C« ^ §

in "O w w

!§bb^ M V w.“3 « ü £Q O.S ?

8 oÖ0-* -Q na

die

ou

roeibootjie

wat

op

die

staalgrys

water

dobber.

“Ek

het

reeds

rantsoene

gereel,”

se

oom

Vemon,

“so

spring

aan

boord!

”

Dis

vriesend

koud

op

die

boot.

Ysige

seesproei

en

reen

sypel

by

hui

nekke

in

en

’n

snerpende

windjie

piets

hui

deur

die

gesig.

Na

wat

soos

tue

voel,

bereik

hülle

die

rots

en

oom

Vemon

lei

hülle,

al

glippend

en

glyend,

na

die

vervalle

geboutjie.

Binne-in

is

dit

aaklig;

dit

ruik

skerp

na

seegras,

die

wind

fluit

deur

die

skrewe

in

die

houtmure

en

die

vuurmaakplek

is

nat

en

leeg.

Daar

is

net

twce

vertrekke.

Icop

die

knopperige

matras

in

die

kamer

langsaan

en

Harry

soek

die

sag-

ste

kolletjie

op

die

vloer

en

krul

op

onder

die

dunste,

toiingrigste

kom-

bcrs.

Soos

die

nag

aanstap,

woed

die

storm

al

sterker.

Harry

kan

nie

slaap

nie.

Hy

bibber

en

beef

en

rol

rond

in

’n

poging

om

net

effens

gemaklik

te

vvees.

Sy

maag

rammel,

so

honger

is

hy.

Dudley

se

gesnork

word

verdiink

ilcur

die

lae

gerommel

van

die

donderweer

wat

hier

teen

middernag

los-

Irek.

Die

verligte

wyserplaat

van

Dudley

se

horlosie

wat

oor

die

kant

van

die

bed

aan

sy

vet

pols

hang,

vertel

vir

Harry

dat

hy

oor

tien

minute

elf

jaar

oud

sal

wees.

Hy

le

en

kyk

hoe

sy

verjaardag

nader

tik

en

wonder

of

t>o 5t-H V

V).

,«Ca8 'S-

maak

-

dne

.

.

.

twee

.

.

.

een

.

.

.

KABOEM.

Die

hele

hut

skud

en

Harry

sit

penorent

en

staar

na

die

deur.

Iemand

klop

daar

buite.

Iemand

wil

inkom.

HOOFSTUK

VIER

£

s 5|! <7$

CQ

&

J4

sL^ W>N CS

ä-%

O 'Ö

c =>

O «i

t! <D

| %

-Jy 4rf

^ &.a ö

s-s.5 s£42 Ö^ «

^T3M ßB

'wO «S *>W <u>> £Zj

l-SO £

i-w«Q

ö«fr

£<UbO

4Äw

25O

Bcs

o>>

en £ W<ü rd <u pCU

vra 3Xoö Jr

R u<l u p

p

,

c~ <ü V) rP <L>

o3

ÖoÖ

DJDöS>u*

öOc

0)Vh

CDo5 öJO ’d

JS R

* "S

17)

ß%<L>

ÖO

CJbJD

g

r--Ra03cS

sUJ

„CDJ-*

03

f

CD

U.

csOSCD JD

<U

Oca

05OS

Gord ir

f>S 5X

stilte.

Dan

-

KRAAK!

Die

deur

word

met

soveel

geweld

gemoker

dat

dit

uit

sy

skamiere

breek

en

met

'n

oorverdowende

slag

plat

op

die

grond

val.

’n

Reus

van

’n

man

staan

in

die

opening.

Sy

gesig

is

so

te

se

versteek

onder

lang,

ruie

hare

en

’n

woeste

gekoekte

bos

baard,

maar

jy

kan

darem

sy

oe

sien

wat

soos

klein

swart

kewertjies

tussen

al

die

hare

blink.

Die

reus

skuur

halfgebukkend

by

die

hut

in,

sodat

sy

kop

net-net

aan

die

plafon

raak.

Hy

tel

die

deur

op

en

druk

dit

maklik

terug

in

die

kosyn.

Die

geraas

van

die

storm

daar

buite

bedaar

effens.

Hy

draai

om

en

kyk

na

SD

’S

GOS

C/5

cS

£

4Ji—

i

«u

4—1

cs

£

Cü<u4—»

<u•I—

(

P-I

PhorG

H öOrG G

-r-J

^ s

bJOcs

GG<urG-GP<UbO

GcSCS

XG<u

CSrG(/>

orÜ<uPG»1-^rcn

CS

rG>>

G(U

<ü1—

1

G

LO

3OrG

<u<D

.£

'<» ;g

fr.«Ai (fl

T3 s3 —"

Q &>

P s03 öCS G£ 5ßca

<L>

B .3

ö 3<U _(/2

o SjG J-i

0 y. cs G3

Pan

oB00

£ 313 Ow "7c o-& 03 -« p

X $

ca

B

(«

300* obP, Ö

s ^

'S

r—I ’ CS

73 ,3 ca

O B ^.SPU s3 c ftbO <u ^CS

</> js

g*cd G

GcsCS K>00

§ s—'ob §>, c<V J-i

=1 <ü1>p

oo

«u ^

L. G>> G>-< -G

i3 &E o

0Iß >srj CPJ wS

ü »3 *

CJ rG> G

.K*3

öjO QJ

o 00- 3

O<u

<L> v— QJ

3 <u

2C/5O CS

rG ^hJ

g r1

<u*i—4V5

soos

jou

pa,

maar

jy’t

jou

ma

se

oe.”

Oom

Vernon

maak

’n

snaakse

rasperagtige

geluid.

“Ek

eis

dat

jy

nou

dadelik

loop,

meneer!”

se

hy.

“Dit

is

onregmatige

betreding!” “Ag

sjarrap,

Dursley,

jou

ou

suurknol,”

se

die

reus.

Hy

steek

’n

hand

ml,

ruk

die

geweer

uit

oom

Vemon

se

hande

en

buig

dit

in

’n

bondeltjie,

'.o

inaklik

asof

dit

van

rubber

gemaak

is.

Toe

slinger

hy

dit

na

die

hoek

van

die

vertrek.

Oom

Vernon

maak

nog

’n

snaakse

geluid,

soos

’n

muis

as

iemand

daar-

np

trap.

Hy

hou

’n

enorme

hand

uit

en

skud

Harry

se

hele

arm.

“Hoe

lyk

dit

met

daardie

tee,

he?”

vra

hy

dan

en

vryf

sy

hande

teen

mekaar.

“Ek

sal

ook

nie

nee

se

vir

iets

sterkers

nie,

gehoor.”

Sy

oe

val

op

die

lee

vuurherd

met

die

verskrompelde

tjipspakkies

en

hy

snork.

Hy

buk

oor

die

kaggel;

hülle

kan

glad

nie

sien

wat

hy

doen

nie.

maar

toe

hy

’n

rukkie

later

orent

kom,

brand

daar

’n

knetterende

vuur.

Dit

vul

die

hele

klam

hut

met

’n

flikkerende

lig

en

Harry

voel

hoe

die

hit-

le

deur

hom

vloei,

net

soos

wanneer

hy

in

’n

lekker

warm

bad

wegsink.

Die

reus

gaan

sit

op

die

bank,

wat

meegee

onder

sy

gewig,

en

begin

allerhande

goed

uit

sy

jas

se

sakke

haal:

’n

koperketel,

’n

papperige

sak

nie.

Uiteindelik,

toe

dit

lyk

of

niemand

enigiets

gaan

verduidelik

nie,

se

hy,

“Verskoon

my,

maar

ek

weet

nog

steeds

nie

wie

u

is

nie.”

Die

reus

neem

’n

groot

sluk

tee

en

vee

sy

mond

met

die

agterkant

van

sy

hand

af.

“Noem

my

Hagrid,”

se

hy,

“almal

noem

my

so.

En

soos

ek

netnou

vir

jou

gese

het,

ek

is

die

bewaarder

van

die

sleutels

by

Hogwarts

-

jy

weet

natuurlik

alles

van

Hogwarts

af.”

“H’m

-

nee,”

se

Harry.

Hagrid

lyk

geskok.

“Ek’s

jammer,”

se

Harry

vinnig.

' <U

§ 'S

x b

<D<D

l00

<U

1 8Q %

^ &tu SÖ HM äcs E« B

D U'S ^— kl« 8iS ÜE oo

£ 800 -p5

t/1uCU

GO

G<u

'U

^ SS53 ofi

• r~>

*-> *3

»*/ ir

| £^ kl

4) g4J O£ &4J W00 00

<L> .SJ

t-i <ü

OOS« 333<*H <0

rS Dx rf>- 4)

b %£ xjG <U

5 °^ o

oo

U 205 M3 ^

I?“tU <jj

£’

<u

Gw05

O>

G42

tu

1-G

'S

.55

Ooo »

r--

Pn <U

S 'S

.s^G °~ +->

00 :G

g^ d

* f, sg -b 5

z -3 «

b ^:s £ g

4>b “

b z s gc —<

1-1 wob -S

.S aS.Siß ioo '*

9r £JT

- H J |,« < 3

* 3 3-» U

GJ

"37-i

<U•H

s'Ö

t/) r>n r*.

(U <U

"3? c27-<

MG tr>

Q HPJ

tu 22"3

V—

I

o Zo Wfi Cu c«£> >

b 1

x: c

0 *o «-•

7-i tUoo u

0005

IIa- ^

c« -

> t-n

L W<Ä ’-i4> —)

E &Ö c>

I

eC 3J_ t«J

X 1/5

£ ^p <u^sI p- G

tutz>

Vir

Harry

gaan

hy

nou

te

ver.

Hy

gaan

darem

skool

en

sy

punte

is

glad

nie

sieg

nie.

“Ek

weet

’n

paar

dinge,”

se

hy.

“Ek

kan

somme

en

goed

doen.”

Maar

Hagrid

waai

met

sy

hand

en

se,

“Van

ons

wereld,

dis

wat

ek

bedoel.

Jou

wereld.

My

wereld.

Jou

ouers

se

wereld.”

“Watter

werdet?”

Hagrid

lyk

of

hy

gaan

ontplof.

“DURSLEY!”

bulder

hy.

Oom

Vernon,

wat

baie

bleek

geword

het,

fluister

iets

wat

soos

“Mim-

pelwimpel”

klink.

Hagrid

staar

verwilderd

na

Harry.

p43

CCL)

ü)

s-Sä

w

43

<4Jl/l

4J4J

£03ac4)

"O6soSh4)

43

ÖO

bt)

S4)

'S

<nre

4J >v&43 <4»

s *C/J R

3<DdCO»-(

<D

C-pH>>>

04cd

P

>>5

0>

I<D

'Sw<DÄj

£

bßp ?

JÜ

CS«-J

p CD p >S•pH G W)

sp

Oh

P0pHCDd

5-i

PO

O **

<D QD c**—

>

d cs £ d )-*

CD

0cs

>sCD

Os>>

>>•f—

j

•PH

iLHCD

>s

t—

»

<vQ

>-<

CD

rOs >

4->

oo

c c/t i CD P dP>>"—j§ 2

‘2

4-4

<D

PPCDo 4*3

o•i^><D

t-

ppds

r*-4-»

JSp

4D

* MP d 2

2 CD

O5_£

r*. >s 2ert

c’o

CD

CD"3

jO •pH

03 <D 3

pp<d

dSopo'—

>

d<d

CD

>04W<uCD

ÖCD

I

®

* -S

CD

pOhO4->

.ä re

£ >Oh

CD CU

Oh QD'U }-.

Lj W)

CJ

<D

<D

<Ddpo+-» CD

04 <H-H

^ °5= ä>-< d£ .2

Poc/i

PP

<d jrd2pOpop

£

CD

5 'S>

&CCS

ffi

CD

£O

ubJOPX

CD

OhOc/S

<D * i-

1

Q 'Sdh äo <dV t/5

bC (3woede

bewe.

“Julie

het

hom

nooit

vertel

nie?

Nooit

vertel

wat

in

die

brief

staan

wat

Dompeldorius

vir

hom

gelos

het

nie?

Ek

was

daar!

Ek

het

gesien

toe

Dompeldorius

dit

by

hom

neersit,

Dursley!

En

julle

het

dit

al

die

jare

vir

hom

weggesteek?”

"Wat

vir

my

weggesteek?”

vra

Harry

gretig.

“STIL!

EK

VERBIED

JOU!”

gil

oom

Vernon

paniekerig.

Tant

Petunia

snak

na

asem.

“Ag,

gaan

bars,

albei

van

julle,”

se

Hagrid.

“Harry

-jy’s

’n

towenaar.”

Dit

is

Stil

in

die

hut.

Net

die

see

en

die

suisende

wind

kan

gehoor

Skoolhoof:

Albus

Dompeldorius

(Orde

van

Merlin,

Eerste

Klas,

Aartstow.,

Opperste

Goelaar,

Grootste

Kokkedoor,

Intemasionale

Konfed.

van

Towenaars)

Geagte

mnr.

Potter

Dit

is

met

trots

dat

ons

u

meedeel

dat

u

toegelaat

is

tot

die

Hogwarts

Skool

vir

Towerkuns

en

Heksery.

Hierby

ingesluit

is

’n

lys

van

al

die

nodige

boeke

en

ander

toerusting.

Die

kwartaal

begin

op

1

September.

Ons

verwag

u

uil

teen

nie

later

y'S

ro

*3der

sak

aan

die

binnekant

van

sy

oorjas

haal

hy

’n

uil

uit

-

’n

regte,

le-

wende,

ietwat

verfrommelde

uil

-

’n

lang

veerpen

en

’n

rol

perkament.

Met

sy

tong

tussen

sy

tande

krabbel

hy

’n

nota

wat

Harry

onderstebo

kan

tagte

professor

Dompeldorius

VrXe

2vbcs

wCJw 0

3f

> 4-i•pH

4->

*3 s -3*8 Ö o

Om_csw

CS

£

cC <ACSo w

• pH>>

1—

H

(/)

öjOcs Ö

ccS

-d

-CS

«L>{/)

T3 Qm ü’ß +3 öjobC ^ 3CS w Ue § a

“’n

Moggel,”

se

Hagrid.

“Dis

wat

ons

mense

soos

hülle

wat

nie

kan

toor

nie,

noem.

En

dis

regtig

jammer

dat

jy

moes

grootword

by

die

groot-

ste

spul

Moggels

wat

ek

nog

ooit

gesien

het.”

“Toe

ons

hom

ingeneem

het,

het

ons

gesweer

dat

ons

hierdie

boel

twak

gaan

stopsit,”

se

oom

Vernon,

“ons

het

gesweer

ons

gaan

hom

daarvan

genees!

Towenaar,

nogal!”

“Julie

het

geweet?”

se

Harry.

“Julie

het

geweet

dat

ek

’n

-

’n

towenaar

is?”

“Geweet!”

krys

tant

Petunia

skielik.

“

Geweet

!

Natuurlik

het

ons

ge-

weet!

Hoe

kan

jy

iets

anders

wees

met

daardie

vervlakste

suster

van

my

as

’n

ma?

O,

sy

het

net

so

’n

brief

gekry

en

na

daardie

-

daardie

skool

ver-

©o e

- « &co Cu WCU

1/5 ^o .2 £

.§ bl88 ,S &« j a£ ?

“MOTORONGELUK!”

brul

Hagrid

en

spring

op

met

soveel

woede

dat

die

Dursleys

opnuut

na

hui

hoek

skarrel.

“Hoe

kan

’n

motorongeluk

vir

Lily

en

James

Potter

doodmaak?

Dis

’n

wandaad!

’n

Skandaal!

Dat

Harry

Potter

nie

sy

eie

storie

ken

nie,

terwyl

elke

kind

in

ons

wereld

weet

wat

sy

naam

is!”

“Maar

hoekom?

Wat

het

gebeur?”

vra

Harry

dringend.

Die

woede

verdwyn

uit

Hagrid

se

gesig.

Skielik

lyk

hy

ängstig.

“Dit

het

ek

nou

regtig

nie

verwag

nie,”

se

hy

in

’n

gedempte,

bekom-

merde

stem.

“Toe

Dompeldorius

gese

het

ek

moet

my

regmaak

vir

moeilikheid

wanneer

ek

jou

gaan

haal,

het

ek

nie

gedink

jy

weet

so

min

1

<U

'S £

% J3

c

^ CS

ffo ff

CS- cs

ö öOff <u° o

§5a |GO ><u djO

OV ffi

nd 4j

« 'S

'S c-U5 rS

•1—

er1

s j-

x„ c/i

<q 4j

. O•S 0Ö rQ

Sc«

J—

<

<U

>Ö

13 uo CS

-r““> 03

m ’S4J

«w £g s> <uc/3 ff

60 ü j§•s s »

f n .£

U 10.

^ s -g<ü fi s

*u c/)

‘ >,£(/>

50

CS iU

<u <u

ff ff

Q ^iS J-H

t/3 CU' <U

g 13

«u I

" sff CSCU CS

n Öff CJ

>4-J

CU CU

^3 6ff ff

o_ o

£ff öö «u

ff

oCU

'S

ff

<u n

<u

C/5 4-J

W (U42 CU

* « £

ff p 41

'S 6)

g -S 4J> 5J cÖ 1/5

•fi » 3H s o

60’jf Ö

k r i

T3s

| ö s

« scS I

CU !^ 4—

J

ö

CUffc!

ff

CS

s u^ 4^ ff

ff S ^ff ffc- •—

>

^ C/3 4->

ff o 'SC/3 C/3 ^

ffCUoff

ffffcS

ffff

P+<U

ff

ff

ff

ff<U

er»

cs

cscsff

cn

GOcs

s60

s «cs ff

e Jaffn« W) uGO CU y

K, ff ff

£ 8 GOff ff

offuoX

“Vadertjie,

Harry,

die

mense

is

nog

altyd

bang.

Heng,

dit

is

vervlaks

moeilik.

Sien,

daar

was

hierdie

towenaar

wat

.

.

.

wat

sieg

geword

het.

So

sieg

as

kan

kom.

Erger.

Erger

as

erg.

Sy

naam

is

.

.

.”

<u-öTj

Ö* >bß £

s-

bßcs

£

«u43bOcS

H>> Si

2I

o JSo ^>

bJO<ü .

43

<U

h£fr

fr

TJS-H

Oo££<ubO

<uOO

44CScS

B

J-H

cS44t/D

•pH

£CS

£J-t

<U •££ <D

£44 £^3IS)

"3 cs

44

5 1

•Hu £bJD cs <UcS

33w

cs

X

44w43<UbO

£d>

<u44£OQ

£ ^t cS

i43

OO£

>>

s

cS

£

CS43<Ubß

« i

XJ£<u

<D

« £

I

44 öO 3o -g

.2. J2

£O44

<ybO

<L>

CS

£ '

£ cj BO oÜ3X

dinge

het

gebeur.

Hy’t

oorgeneem.

Tuurlik

was

party

mense

teen

l-

en

hy’t

hülle

vermoor.

Grusaam.

Een

van

die

min

veilige

plekke

was

Hogwarts.

Reken

Dompeldorius

was

die

enigste

een

vir

wie

Jy-

Weet-Wie

bang

was.

Kon

nie

waag

om

die

skool

te

probeer

oorneem

nie,

in

elk

geval,

nie

toe

nie.

“Nou.

iou

ma

en

Da

tel

onder

die

beste

hekse

en

towenaars

wat

ek

al

op

Allerheiligeaand,

na

die

dorpie

is

waar

julle

gewoon

het.

Jy

was

toe

net

’n

jaar

oud.

Hy’t

na

jul

huis

gegaan

en

-

en

Hagrid

haal

’n

baie

vuil

kolletjiesakdoek

uit

sy

sak

en

blaas

sy

neus

met

’n

geluid

wat

soos

’n

mishoring

klink.

“Jammer,”

se

hy,

“maar

dis

so

tragies

-

het

jou

ma

en

pa

geken

en

hülle

was

die

wonderlikste

mense

en

-

in

elk

geval

hy

snuif

hard,

“Jy-Weet-

Wie

het

hülle

vermoor.

En

toe

-

en

dis

die

grootste

raaisel

van

alles

—

toe’t

<ACS

£rX13cd

cöcs

d W pX ~ •£

. <uu Ö Ji•d oX!: £ i^ dM ™ a

d

<S)

n0O0rXV)

5-h

ddCf)

d

1cscs

6CdOOCds-r

ddrdo

p*oo3o"—1

T3 7/fN»*

Ö >“»

o «

pdp

ucs

d</>

O-D

£ gjod #ööjo Sb

e* 2o7-

o 2SLp c

o X4

P .td

0 o.

•'—i o

&??.a ßc «tu pß

i-Cp^-J

.ß' ßcd 2b SCS dcs ^a z1 c/j

1/3

**"'

d cd

§ s

'« sö « ">,

«”« r’S i g'S o S9 o ~

d s .aÖ u d^ 41-73

3 > *dl

ZP nO d

ud

3flw§</>

5«'S

— e<U« ^

^ .? 4J

<u a^ d

'3

Xi

P S

Ä d"d Qtn J3

C .2

-s -cs ftOS <u

3 >3,<U ft«> «13 XdO MhO -

"Ö .ycs Ö

^ JdÖ ftd dCS ^e

db0

--Ö d>> ‘cc

Ö ^- el5 S 56

fl S “

§ S '

’Sg g

^ I Os c 2

-0 s

«

S wft en y2 •* ^^ x- 4J-

- & ”

^ Ww ja 5j4J HJ3 « CO

.ü-= Ö -Öy cs

c > «3

w S^ fe- 2

dc/5

»xöjOes

t/3

OoLO

rddosdöjO

d

cs

XddcdöCScöWOöjD

d•pH^HddP*sdpßd

tPL.

drie

sy

einde

nader,

sien

hy

weer

die

verblindende

groen

lig,

helderder

as

ooit

tevore

-

en

hy

onthou

iets

anders,

vir

die

eerste

keer

in

sy

lewe

-

’n

skel,

koue,

wrede

kekkellag.

Hagrid

kyk

na

hom

met

hartseer

in

sy

oe.

“Het

jou

seif

uit

die

wrak

van

’n

huis

gaan

haal,

op

Dompeldorius

se

bevel.

Het

jou

na

hierdie

spul

gebring

en

.

.

“Boel

ou

twak,”

se

oom

Vemon.

Harry

wip,

hy

het

skoon

van

die

Dursleys

vergeet.

Dit

lyk

of

oom

Vemon

nuwe

moed

geskep

het.

Hy

gluur

na

Hagrid

en

sy

vuiste

is

gebal.

“Luister

jy

mooi

vir

my,

seun,”

snou

hy.

“Ek

gee

toe

dat

daar

iets

eien-

I ^<U ^

* UtP «U

P ^

tO i* {

do ^5

<Ü r*^ ÖS 3M O

<0J4J

'S

4) 3^ja "~ 3334 T3ca 4>&, OO

.S ä8 *DO

* p+-* -P

o >CO

<U 4=j=3 «2 bOx sC

ä-g

IJQJoo

DO

Fpp

2oopHo

ptuoDOop

^ i

cu^5

fP"

Ph bßO £

W |

r*

’SM<U

rP

cn

—> DO

ö oes ^

4j

'S 'ca

« Cca tu

1 ß <uca

| j3s—t

1 ~> </> V

l' « .3R c «

58 a §<u $j c

? sg

- 1 a-S| JS

§ §1§ S

2 "ö «

3 .2,«>

S "3 «J CJ >3^ ^ Jf-H

ÖJ

*C .

DO 2

£

Po

i

<oUl<KS

<S

£

'S

>>41

COU=5

O

00

S Ä& *<« 13

£ *ä

>h gco O

fP <w

(ü a> fP

1es

£« -3« w^ 3

bCul

o.

.O «' W>4) W

.3 Ja £

ca 4»"O T3

&< §° I

33

14)1/!

gÖos—

2

,«j c-3

4)

Oh "O4)

ca

_ 'SLca in

O m2 SHC Oco fPo »_o wCO 4J

s ^o ^co ^PW5-h

<U

SOP

§ ^2oo

~r~! -rH

•2h <U

f gj

<u

T3XJ•f—

i

<u

fP

dÖooS r,u

(ü M

Qßc«

. CU» gDO 'w 1

Uh ^C rPce ri« höjO ^

Uh

PPS

“Dis

beter,”

se

Hagrid.

Hy

haal

swaar

asem

en

val

weer

neer

op

die

bank

wat

teen

hierdie

tyd

al

tot

op

die

vloer

gesak

het.

Daar

is

honderde

goed

wat

Harry

wil

weet.

“Maar

wat

het

van

Wolde

-

’skuus

—

ek

bedoel,Jy-

Weet-

Wie

geword?”

“Goeie

vraag,

Harry.

Verdwyn.

Skoonveld.

’Selfde

aand

wat

hy

jou

pro-

Itcor

doodmaak

het.

Maak

jou

nog

meer

beroemd.

Dis

die

grootste

raaisel,

sien

.

.

.

hy’t

al

hoe

meer

magtig

geraak

-

so,

hoekom

is

hy

weg?

“Party

se

hy’s

dood.

Bog,

sou

ek

se.

Weet

nie

of

daar

genoeg

mens

in

hom

oor

was

om

te

kon

doodgaan

nie.

Ander

se

hy’s

nog

daar

iewers.

Wag

sy

tyd

af,

maar

ek

glo

dit

nie.

Mense

wat

aan

sy

kant

was,

het

terug-

vratterige

paddas

verander

elke

keer

dat

hülle

hom

in

sy

kas

toegesluit

het

nie?

As

hy

regtig

die

grootste

towenaar

in

die

wereld

verslaan

het,

hoe

kon

Dudley

hom

soos

’n

voetbal

rondgeskop

het?

“Hagrid,”

se

hy

saggies,

“ek

dink

jy

maak

’n

fout.

Ek

is

nie

’n

towenaar

Tot

sy

verbasing

grinnik

Hagrid.

“Nie

’n

towenaar

nie?

Gebeur

daar

nooit

goeters

wanneer

jy

kwaad

of

bang

is

nie?”

Harry

staar

in

die

vuur.

Noudat

hy

daaroor

dink

.

.

.

al

die

snaakse

dinge

wat

sy

oom

en

tante

woedend

kwaad

gemaak

het,

het

gebeur

juis

ec eo

“Maar

het

ek

nie

gese

hy

gaan

nie?”

sis

hy.

“Hy

gaan

na

Stonewall

Hoer

en

hy

kan

sy

sterre

dank.

Ek

het

daardie

briewe

gelees

en

hy’t

allerhande

twak

nodig

-

toorboeke

en

towerstaffies

en

.

.

“As

hy

wil

gaan,

sal

’n

vet

Moggel

soos

jy

hom

nie

keer

nie,”

grom

Hagrid.

“Lily

en

James

Potter

se

seun

keer

om

Hogwarts

toe

te

gaan?

Jy’s

lekker

mal

in

jou

kop!

Sy

naam’s

alop

die

lys

sedert

sy

geboorte.

Hy

gaan

na

die

beste

skool

vir

toorkuns

en

heksery

in

die

hele

wereld.

Na

sewe

jaar

sal

hy

homself

nie

meer

ken

nie.

Hy

sal

meng

met

kinders

van

sy

soort,

vir

’n

verandering,

en

hy

sal

die

beste

skoolhoof

he

wat

Hogwarts

Oom

Vernon

brul.

Hy

stoot

tant

Petunia

en

Dudley

tot

in

die

ander

ka-

mer,

gee

een

laaste

verskrikte

kyk

na

Hagrid

en

slaan

die

deur

agter

hülle

toe.

Hagrid

staar

na

sy

sambreel

en

streel

sy

baard.

“Moes

nie

my

humeur

verloor

het

nie,”

se

hy

meewarig,

“maar

dit

het

ook

nie

reg

gewerk

nie.

Wou

van

hom

’n

vark

gemaak

het,

maar

ek

sou

se

hy’s

klaar

so

’n

groot

vark,

dat

daar

nie

veel

oor

was

om

te

doen

nie.”

Van

onder

sy

bosserige

wenkbroue

kyk

hy

sydelings

na

Harry.

“Moet

tog

nie

iets

hiervan

by

Hogwarts

st

nie,”

se

hy.

“Ek

mag

nie

eintlik

toor

nie.

Ek

mag

so

’n

bietjie

getoor

het

om

jou

te

kan

volg

en

die

“Jy

kan

hieronder

slaap,”

se

hy.

“Moenie

skrik

as

dit

’n

bietjie

kriewel

ie,

daar’s

dalk

nog

’n

paar

waaierstertmuise

in

een

van

die

sakke.”

HOOFSTUK

VYF

T3n<dbßöjOO

cS

"d

cd

cgT3

O2H3ÖJ

bJD

i coO c$

! rg aV) ÖO

'U CD

£CDX

cscs

>>XId

w

+*>£<DO

U-H

WCO

co as Bo

ip

CSCS

<v

J2

C5

£

*£

Rj

£ b c§

o cctf

J2

PS fr

3Ö4—1

<u

ÖCSc«OüO

4-» ^U C«c5

6exoo«CD

o

<D

<o o » ^

a<ü £> OT3 iß pö <-rj

e

1 fr*

.H JT £*"0

J34-»

öo o r!V ^ Pp "

:> £

«uco

2o-M

l r>-< c> M"C ^SP|® e2 |S fc d0> 0$

ÖJD

ctf R.

2 <*>

C <oU CD

Daar

is

skielik

’n

harde

klopgeluid.

En

dit

is

tant

Petunia

wat

aan

my

deur

hamer,

dink

Harry

en

sy

hart

ink.

Hy

maak

nog

steeds

nie

sy

oe

oop

nie.

Dit

was

’n

alte

lekker

droom.

Tok.

Tok.

Tok.

“Wag,”

mompel

Harry,

“ek

staan

op.”

Hy

kom

orent

en

Hagrid

se

swaar

jas

val

van

hom

af.

Die

hut

is

vol

sonlig,

die

storm

is

oor,

Hagrid

16

vas

aan

die

slaap

op

die

inmekaar

ge~

sakte

bank

en

voor

die

venster

is

’n

uil

wat

met

sy

kloue

teen

die

ruit

tik.

Daar

is

’n

koerant

in

sy

snawel.

Harry

skarrel

uit

die

bed.

Hy

is

so

gelukkig,

dit

voel

of

’n

groot

ballon

Cuoo

tic3

I33T3

MPuPCü

Vo

3 3ob03

X^

'SC

00 c3

03 ^£ gO SoX

* a£ 2S 4JÖO o

C3

00

>s

cs

I£03

Öc/)

aPH03

3

uh0303

Uh<U

>> >S W jj

§ <L) C

5 C

’puw

a

£* ||.S c m “

1 QJ Oy 5.S 'I |-Q S >

W)03C3

’u7<ü>

pC303—

H

ppP

öC3»QCU

"ö

So03

Xfio

g-ü

.y PC r ^r*P

03 - O> ~ rÖÖ 3

>s aj j_i C3

00 ^= »iS «2 .S 32 caJh w 5 $

oo

<y

"3

.2

>>

cu

,PMCU

ju%,00

P03Uh

o

"3

jcf

UhOo

'So£

13C3

<D

w<Uo

>N .{

x £- x

C3

Dit

lyk

of

Hagrid

se

jas

van

sakke

aanmekaargesit

is

-

bosse

sleutels,

slakpille,

bolle

tou,

pepermente,

teesakkies

.

.

.

en

toe,

eindelik,

haal

Harry

’n

hand

vol

vreemde

munte

uit.

“Gee

hom

vyf

Knoete,”

se

Hagrid

slaperig.

“Knoete?”

“Die

klein

koperstukkies.”

Harry

tel

vyf

van

die

kopermunte

af

en

die

uil

steek

sy

been

uit

sodat

hy

die

geld

in

’n

leersakkie

kan

sit.

Toe

vlieg

hy

deur

die

oop

venster.

Hagrid

gaap

steunend,

kom

orert

en

rek

hom

uit.

“Ons

beter

weg

wees,

Harry,

baie

om

te

doen,

moet

stad

toe

gaan

en

al<U CL>

43 Ö!>S .S

ff!

ä §oc<usj-ö

44

ÜT4J-Q

C<u

So

g

CS

42<u

oc

44443’w00CJ

'S

ocs

&443$cscs

QJ d’S C5

C5 tÖ uo r-c5

So o S

ir M 2r-t JS

I >> «J«y k 00t/j C 2d a co - 3d "3 O

$‘C 'poo ,bcs 5

s X Jo «U 44o CC5

oi" 4;>1-1

Oo

.y’ö

C -C

Jd fc 3<u Q 3 V

“Hülle

het

nie

hui

goud

in

die

huis

gehou

nie!

Nee,

eerste

piek

om

by

aan

te

gaan,

is

Edelgolt,

die

towenaarsbank.

Kry

’n

worsie,

hülle

is

glad

nie

sieg

koud

nie

-

ek

sal

ook

nie

nee

dankie

se

vir

’n

stuk

verjaar-

dagkoek

nie.”

“Towenaars

het

banke?”

“Net

die

een.

Edelgolt.

Word

deur

gnome

bestuur.”

Harry

laat

val

die

stuk

wors

wat

hy

gevat

het.

“Gnome?”

“Ja-

jy

moet

dus

mal

wees

om

dit

te

probeer

beroof,

se

ek

jou.

Moet

nooit

ooit

met

die

gnome

sukkel

nie,

Harry.

Edelgolt

is

die

veiligste

piek

x Q v- w v -n

. O ^w C

-Issc <2 .S §o X "ö 5

,

gif c |o o - JS« Ö «,

r- ö ySQ C V Ss £ w ^PS » m

•BOB

X<5JC/5

ao

*J >O «J

o üja s “

Gevlieg

?”

“Ja

-

maar

ons

gaan

sommer

hierin

terug.

Mag

nie

toorkunsies

gebruik

noudat

ek

jou

het

nie.”

Hülle

klim

in

die

boot.

Harry

staar

nog

steeds

na

Hagrid

en

probeer

hom

voorstel

hoe

Hagrid

kan

vlieg.

“Is

’n

jammerte

dat

ons

moet

roei,”

se

Hagrid

en

gee

Harry

nog

een

van

sy

skewe

kyke.

“As

ek

dinge

-

h’m

-

so

’n

bietjie

aanjaag,

sal

jy

omgee

um

niks

daarvan

by

Hogwarts

te

se

nie?”

“Natuurlik

nie,”

se

Harry

wat

gretig

is

om

nog

towerkunsies

te

sien.

I

lagrid

haal

weer

die

pienk

sambreel

uit,

tik

twee

keer

teen

die

kant

van

ja

B•kJ

oo

V

j*CS <U

15 V T3oö £2

S ja oS cS o o*

"3 0W1

3 o

15T3CSs

C/5

CuOPh d

6 Po h oM iS x •r—

1

<Ü o cfO n •'

1

XaPa

wcSCS

4-1

O"dCo

nooit

so

baie

vrae

gehad

nie.

“Ministerie

van

Toorkuns

maak

weer

’n

gemors

van

alles

soos

gewoon-

lik,”

mompel

Hagrid

terwyl

hy

omblaai.

“Daar

is

’n

Ministerie

van

Towerkuns?”

vra

Harry

voor

hy

homself

kan

keer.

U> C/5

a p</) id

•S äS Öo,

u

CJ TO

H£.2 cjH OO +-1

i3eCJ

0000oO

cj *an, ö

R gS

5 MQ Ö<cj 3,d

cn

PcoT3

*CJ

I*ODUCJP-tCJ

*PU

D O5 53

£ d^cj >23 cuP CJ

53 öfl

3 13

'rj• rH *-*

Ul -pH

I

60 Ore OE

J3

$ 'S

V^^ n

i«

e3'S4)

£(3

.5 35 g

n <4J' y§3 t

Ö 5 |CJ 13 'H

dwd -ü

OOodMTO

«134-*

-3

T3d

|3

J/}"33

CJ u>• pH »p4

13

^.öö £

<u73

TO äMCJ

Ö §8 *c w

I s

•s.* iflj -5 2O t>

3

c2 £

£001

•p*

p*

<U

3 öV) CJ

o CJ

e ja00 cj

r-l rP

? 'SCJ

CJ

s

1tx

34=

01ooC'öi0)

O"fr.O !

0)

’S s

"Ö <J

•d sgp 2TO w£ «

. u(-1 ;33 73

2 öS 3% 2£ g“

CJ (/)

dt WPhd Oh

CU ffCJ g

f. C/l P*d 4j .d

cj cj

d? w^ £to £*

dcj

.2 ff

ri

itM W>TO

E

^ X<01

•3

re

EofTS32e2

O O C

Ui I

'MlQ-.ME <y

3</)A a |

Ö 3 g3 Xi «

i i O

| §s73 v E

S ö<uo o53 53

w 13 jri

j- ^2-2 3«li r,_C O. oi

F— iO 3

'S o3 >

4>

'S

E<u<u

3 *c äw "re

^ -ä

'd .2m ö

E ^c ib c

§ iw b2 Soo S3 1re -

15 «

^ .2> 01

5C/>

i ^GS -

fi Ü

S'Sgsre

-« ^o '<U

o o>

3 Ö0 'S

Je73

1 sär> aj

1)ÖjO

4J

j,33

r*.~

e s^ rC

C5 CJ<-•

d uS' H

.2 Öa «j

i'Eo'S,2J>ä

3o>

w Ceo re

60 >

I i

13 -s

Co(/5

T3CJ

„ OCJ ÖJO

ob vd ff

dGS03

1iS213

OjOtf

200

0000cö

oUi

pdw

o

CJoo13o

13CJ

o00V u

<d3 1*

^EC

jap aCJ c«13 EUJ

.<0

>> c/i

p w

re c

U ^CJ dCJ GS

dS

GS

53 ’-d

ss ’S»

4 x+-* -CJ

d

hS o

*4ö ^13 {/)

.sq ja

^ *<CJCO

sO

f;

r—«urÄ

13d

>c5

CJ

dGJ

S HflW i>^

60 -Sre TO

2 so

®g'S ää

JU

8 .**

~ gG ö« 5c 2§ £D 4)

C t

'</> pM

CDr—

1

£ S- §0 sCD 3CD

PS 5XJ 5/1

CDbJ0

X3öS

öß

r-^

Jm Jg\> 'woH-» «-

1 |I g

(D

£« <Dbß <8

J-H

CD C5a ö2 03

dC ^

</)

<D•r^

x*

<jj r^-J^ Ö4—> 03CD CO

§ wS öp

ir

e-'-*

GG «£ §r—I «CS!/) S

"O

es G"

in

Ö §a ä

§ 03^ V)

a ^

$ gS 4J

\ ^t/i

D >>

s ^5 W)Ö ^

? öjO

.3h w>’vi o

s?

bß 5o >G (/)

<U S«> .s

a tc> <u

s >?-. «>

>> 9m JA

G gg £

£.S

« 'S

? £

« cK £r Gu

.2 es

£-cP tj

.2 ob«i eS

^ SS

G

2 ces w

wiX v.

G <"

'S G!h CJ

OJ Gl,

* sG JA

CU

j§. M-Q 4J

s ^o .w"—’-Qoc_O «G es

>>«

S tT 1 «5

F ss

G SG,*

2 3CO -*-1

Q w3 CD

. T3*0 w•g <D

§>BSS G

a,oo

*-)

o Cr h cO J_l

r K öD

pSi

^0

oo

CD

'S*

<Dbo

r

<D

D. -3

xsxsnt

r</>

Sn<D

’>

£0 So C3 5w

> £os

b3

£•x r-^t

Un•w

bO <D X3^5 CD

oo rSic 4-J

CD o sÄCD SDbO CD

CD CD £xs K ,o

CDxs

xscd

_ p&i^ N TV

<D <D

c «äCD OQ ß bp

js4 e-ö k. ^5

Q ^ DK

<Dxs

<D

tf Q

I ’S^ xs

.c-0

3 >»

u.<DpK<D

u?<D Wc ^

bO

r- cd

2 .2A4.3g'I A

S 'CD WG tP ÜJ

1-t M n S-

<Dr- — V0F ? ^cd cd ww aj ^

g3

Voorgeskrewe

boeke

Alle

studente

moet

’n

eksemplaar

van

die

volgende

werke

he:

Die

Standaardhandleiding

vir

Goelery

(Graad

1)

deurMiranda

Singvalk

’n

Oorsig

van

Towery

deur

Bathilda

Paljas

Die

Teorie

van

Towerkuns

deur

Adelbert

Gorrelgatiusb-0e‘C

«

sx.

.e-

O'S

Uho'S

r-S£

oo

s

(k)

’-S ODERS

WORD

DAARAAN

HERINNER

DAT

EERSTEJAARSTUDENTE

NIE

TOEGELAÄT

WORD

OM

HUL

EIE

BESEM

TE

BRING

NIE

&'SC543

C3

Xöndöo£urv.

O-O

M§

Ö

v3

&ß

K

ccöC500

<u<u

ßcöCtf

£«J<u

£

e«^2

Kan

daar

regtig

berge

towenaarsgoud

kilometers

onder

die

stad

wees?

Is

daar

regtig

winkeis

wat

toorboeke

en

besems

verkoop?

Is

dit

nie

bloot

’n

yslike

poets

wat

die

Dursleys

op

hom

bak

nie?

As

Harry

nie

geweet

het

dat

die

Dursleys

glad

nie

’n

sin

vir

humor

het

nie,

het

hy

dit

dalk

regtig

begin

dink;

maar

tog,

hoewel

alles

wat

Hagrid

hom

sover

vertel

het

abso-

luut

ongelooflik

klink,

kan

Harry

nie

anders

as

om

hom

11

vertrau

nie.

“Hier

is

ons,”

se

Hagrid

en

gaan

staan.

Die

Kokende

Pot.

“Dis

’n

be-

roemde

piek.”

Dis

’n

klein,

vuilerige

kroeg.

As

Hagrid

dit

nie

spesifiek

uitgewys

het

nie,

sou

Harry

dit

nooit

eens

raak

gesien

het

nie.

Die

meiise

wat

verby-

pWÖ

<u

CCl)

> rWg OiS wQ

'S 5O <-*-<

o obo to

<u obß ou 'Soon3 «lTS ^cs <1TO £c s

I—b

<u

<u• I—

(

-a

öTO>

ccspWMU

ob“

5o4»* CÜ

£ a

OI

P TO

X ^.jj c«

'S

g IJ-i r—s ^~X3 41

Ste£

"cs ytn T3

O

£ß4)‘35

"6 g8,3£ .a,4) "O"O t3

£ obo «• E

4>

’S §

g >>cs ^-*—1

c/j Ti

iä ß

a sC ^

PoJ-I

csTOPu

<D>Ö<u

wpWÖo"d

TOpO

a £ s0-43o ß ^S- CS JJ.

u s“

s & y0 <Li 4S

£ «cs „ Q> 2ß °tu y 4-tu -3 -

W 341 4)

'S 3 fiV- K Ui4> 4_, W‘SpSä.SJ p, °

4,2200 ,1*! 4J

41

4) Qriß 3

’S <wc <«

oo c43 8

Ul

h 43‘5 og

£ §Ä pW

5 OW) >

pWjü

<ü 3-o

n2

S so ^•U ß3 MJ-H JT-4

00 >cs

E

.2 « gAi « £3 2 fc

a 0 £B « S•c S*-0"O 4) U)

e c og ö oZ 2 <"

M 6 fi

2b"-=’S .32

.Sä ö jft-0^4)B Ö -U

5 glv Cu VP bß toi0 ö w

1 ii*

3<S ßCS

t: £S ooQ 41

2sJ2

2 «a ^4) S’S £

S .2*J >33 0035 43"ö E

9 oo^ ß4) «£ «3 ss

C SSTO 5> pC

<ü<—

(

ßEC4cs

1

3 Wß "d4)

(/>

’S -S•c -a

E « TO

«1» -W USö

P pW TOH

TO >>

IIoEa>Tß•P^

.3°

’5S

Cuo

^ £’S £oo HTOh-1 <D

p P^ Cö TOo &* *(UbJO

J S2o E« Öd

U (J<L> Op 5o .w

To .2GJ ^^ <4

b 1/1

2 4)’

E t3

Skielik

is

dit

doodstil

in

Die

Kokende

Pot.

“So

by

my

siel,”

fluister

die

ou

kroegman,

“Harry

Potter

.

.

.

wat

’n

eer.”

Hy

kora

vinnig

agter

die

toonbank

uit

en

gryp

Harry

se

hand.

Trane

spring

in

sy

oe.

“Welkom

terug,

mnr.

Potter,

welkom

terug.”

ccs

PO43’-Ö

O4*Uo

U(/)

*£oG

^3öc«

het

julle

gehoor?

Hy

onthou

my!

”

1 3 &0o op 43 43Qj

75

4*.2°‘55

C3> 42 ti

blik

en

’n

bietjie

onkruid

staan.

Hagrid

grinnik

vir

Harry.

“Het

jou

mos

gese,

het

ek

nie?

Het

gese

jy’s

beroemd.

Selfs

professor

Quirrell

het

gebewe

toe

hy

jou

ontmoet

-

maar

ek

moet

se,

hy

bewe

ge-

woonlik.”

“Is

hy

altyd

so

senuagtig?”

“O,

ja.

Arme

drommel.

Briljante

brein.

Hy

was

heel

oukei

toe

hy

nog

uit

boeke

geleer

het,

maar

toe’t

hy

’n

jaar

afgevat

om

eerstehandse

erva-

ring

op

te

doen

.

.

.

Hülle

se

hy’t

vampiere

in

die

Swartwoud

raakgeloop

cn

hy’t

glo

’n

lelike

stel

met

’n

heks

afgetrap

-

was

nooit

weer

dieselfde

CSCfi

l'

„(0uCÖ

%

dod

<u•pH<ü

fr

gpO

<uwti

TJ3

<u•p*TJu-

cPCS R

CQ r-

. di

dl CU•H M

CU

ÖCUw</>

p*CS

cu

soW)

<upQ

frcs

Köb3CU

cu

"3

.5

!

»-4

öOCS

X

csUh

T3 ^O* 1üO ^^ «CU</) ^fr2M C/)

CS

JE ^o £<u

ja ^’S ^3

JE or*r.(U M

3.Sä §g* fi

£ 3d

^ 4J 'Sd fi aad«2 fi d" S 5

s *?s d I

£ 5

1

§*<U

2“ p. -S w üo ^ -d

s S 5r- <U

. S OQ

fi ^s ^

*h "rt

fi -B« ÖD«£ PS

fi 'SoO wö-Sd ss<ü

J

| §| &j§

§>

8 fiSb £d

d

1

ttooCLuTd

2—1<0

fi

SJa

<Übt)

.52

QS ’S> fe

i .sä i«PSSJ n 3** d ^

: fi gSä ^

§•* &•r* •*-*

S-» . &J

Qs E P

cS

.« Sb fi

*ä «§ g“'Sd2 „c^ (H

ö s

1381z p*<ü >>TJ Jä

3-&P3- dl

2 -S</> g

S cs^ 3»H H3 "Ö

£ Öc ^« ^cö d)n3

“Welkom,”

se

Hagrid,

“by

Diagonaalstraat.”

Hy

grinnik

toe

hy

Harry

se

verbaasde

gesig

sien.

Hülle

stap

deur

die

poort.

Harry

kyk

blitsig

oor

sy

skouer

en

sien

hoe

die

poort

terugkrimp

tot

soliede

muur.

Die

son

skitter

op

’n

Stapel

hekseketels

net

buite

die

naaste

Winkel.

Hekseketels

-

Alle

groottes

-

Köper,

Brons,

Piouter,

Silwer

-

Seljroer

-

Opvoubaar

se

’n

bord

wat

bo

hülle

hang.

“Ja,

jy’t

een

nodig,”

se

Hagrid,

“maar

ons

moet

eers

jou

geld

kry.”

Harry

wens

hy

het

ten

minste

nog

agt

oe.

Hy

draai

sy

kop

heen

en

weer

soos

hülle

in

die

straat

af

stap

en

probeer

na

alles

tegelykertyd

kyk:

« i-T

.'S <i>

S £

« 'SJü JAZ cs

>-t

c 94) 3

£ _-TTu cj

W P*

.Sä SP. oo ö *

PC c

S ö•" <u

'S

S

"Üö4>"Ö

SPS

|_i V)

7. a.Sä oXS PS

3 |s >cn <u

&. SOcu1/5

p-rt <D

S 00O eöO -

O03

4-1

uf1,1

'S psJ2 uS -'5 s*CU aj*^H »f—

1

H3 "U

S3

C-W

S£

• pä

in<u ?fe

>-

£ 2

^ =E o

8 -c

S .s<u ^

% |-§

H. £-S

in

P &ui jr40 Ets £a cS ü4) e£ -

C41

a S£ ÄS

C CL)

4) in

, SV5 <U

c_

,

Cu 3

1 -2 w

- S

8 s2 5^ in

•S £25 kn

» 3!

l je

1 1

tSr 0Ü4 O

5 Es. a-2 S

s .

§ i2 sin >n

O. S2 cscs Cu

in in

s sz E<Ü

I *ö c/)

II;-'sin „)

8 Ö4) CScs

.a q"ö „

h %03

E aM CSO -73

orC

*. £

>s 2* &

. s

1

1.s t.

C

a «

g E

.§ Si-H ’ZT*u «i 5

<Ü >

<U 3QJ cn

sCJ

>

<u(U>äü

<uo-B<U

0"

s>

O ö.

o wCU

'S pPCD> o<u .a

&o bO

Tn aV g>4J

ö

1

I njs SOJ

§*.§m 'E

SoS

PI *

u >

8 1

P T3

O S> ,in

Öp

2 a> O^5 ocu

a0öOoö

^ bOh J-

o iS

^ I

r(D .30 >gp C/3

•S x1§c ^4) v-

p s2 21 JS Ö

“Edelgolt

se

Hagrid.

Hülle

het

’n

sneeuwit

gebou

bereik

wat

hoog

bo

die

winkeis

uittroon.

Reg

längs

die

gepoetste

bronsdeure,

in

’n

uniform

van

skarlaken

en

goud,

trappe

opstap.

Die

gnoom

is

ongeveer

’n

kop

korter

as

Harry.

Hy

het

’n

slim

blas

gesiggie

en

’n

bokbaard.

Harry

let

op

dat

hy

baie

lang

vingers

en

voete

het.

Hy

buig

toe

hülle

instap.

Nou

staan

hülle

reg

voor

’n

tweede

stel

deure,

hierdie

keer

van

silwer,

met

die

volgende

woorde

daarop

ge-

}-<Ü<Ü

%& “Ek

se

weer,

jy

moet

mal

wees

as

jy

hülle

wil

beroof,”

se

Hagrid.

Twee

gnome

lei

hülle

al

buigend

deur

die

silwer

deure

tot

in

’n

enorme

marmersaal.

Op

hoe

stoeltjies

agter

’n

lang

toonbank

sit

bykans

’n

hon-

derd

gnome.

Hülle

skryf

in

grootboeke,

weeg

munte

op

koperskale

en

bestudeer

edelstene

deur

oogglase.

Uit

die

saal

loop

meer

deure

as

wat

’n

“Wat

is

die

Jy-Weet-Wat

in

kluis

sewehonderd-en-dertien?”

vra

Harry.

“Mag

nie

se

nie,”

se

Hagrid

geheimsinnig.

“Hoogs

geheim.

Hogwarts

se

besigheid.

Dompeldorius

vertrau

my.

Sal

my

werk

verloor

as

ek

praat.”

Greephaak

hou

die

deur

vir

hülle

oop

en

Harry,

wat

nog

meer

marmer

verwag

het,

is

verras.

Hülle

is

in

’n

nou

klipgang

verlig

deur

vlammende

"3 ‘C

04o xn i

a.sa e

g ss

3 £.2 Öft "gC3 2cs CHD -O o<u

ft<L>

”3 -cft CJ

O

cubßöcöbß

Ö

Po

*4

<y :P->

3 fcSjc/T

.5 G

<ü

>-t

c/T%4—

»

0 bß dOS> a ft

Vft-4

o<s>

bßrg <u U-

l

Oft O

o iG

.SQ

QG 4;

« Sc Gä

m G

</l

o- .3o ^rS abßG 5s s

<u (J

5 ao

JS ^u 'sS

r* S

3<uG3

w §<U O£ ^<U 03ft M** ^£S w>

i^

I CS

li

CuOo'Ü "P

p03

P0Jp

01ftCScS

w.6 fl<Ü

"O p* Sc 5

. ft

vf <ucu

s 2 MöS t3 T3

c §&

bß3

<U

3Op*

<u

Bö .13 pc

§2 ö

G C °> .B G

w-1= i<u uQ ftC .ü« -3

O 4J

«

ö £

a.s

> Er- r/-\_ t/5

« pp

pM B§ 2

ft 'S<y 5B SÖ ^*J iW

G oS u> l/l

öd) ^

as

üß

pä.2‘(fl ^ w>s ö-0^5

2P mP <u

S Cu.5 öj

_

_

4J p»

_Q >> Wm pö ==4» _ 3> G _ür <uft

iu bß 1

rj ft

-M 5 SG &C-^4) p^HJ pG

pG

Bo43

" vj3 4 yr- ^ «

(fl

4J

maai

stalaktiete

en

stalagmiete

van

die

dak

en

van

die

vloer

af

groei.

“Ek

kan

nooit

onthou,”

gil

Harry

op

Hagrid

bo

die

gerammel

van

die

karretjie,

“wat

die

verskil

tussen

’n

stalaktiet

en

’n

stalagmiet

is

nie!”

“Stalagmiete

het

’n

‘m’

in,”

se

Hagrid,

“en

moenie

vrae

vra

nie,

ek

dink

ek

gaan

naar

word.”

Hy

lyk

inderdaad

baie

groen

en

toe

die

karretjie

uiteindelik

stilhou

längs

’n

klein

deurtjie

in

die

gangmuur,

steier

Hagrid

uit

en

leun

teen

die

muur

tot

sy

kniee

ophou

bewe.

Greephaak

sluit

die

deur

oop.

’n

Walm

groen

rook

warrel

uit

en

toe

dit

opklaar,

snak

Harry

na

asem.

Binne-in

is

hope

goue

munte.

Stapels

sil-

0005

W ö0 S

& 31 c<n bß

o ift l

"M»JO «U

ö

J3 V^ c</) 3

3 d£ ^

I *

ln ö<U ft

-ft Q.

üftß ft>> U

<u

In »-Q

3 2Q &u H2

5 3d aC3 u

O Ö

6ö aO -Q

S p« o

B 3Vs ^

Ö °.

(U O « <u

ö »1® 'S

O CJ «1

S = ^ <u

M ^ < %*

CUton

r*. -ö« 03

*£ tn

^ <u

S ^g ftft <U

<U T3^ Öo °O übß;p

ft 9mft <U

X 30 |o 3tn ft

5 ^33 sH «

§ 3Tj <u

<U TJo h

ft

§ g>

^ £u goc wOJ «U

ö -t3

*"3 (Ü

rC 'äj

^ ,-Eh Pv Sx .a §^3

"ö X'w ü H£ w X

tn ^2^ rMÖ cs

d Sö ,S2

I 2-'

j “ M‘H

(/) U^ 'S GO<u ctf <-ft o3 ,P

cctf - •*-* 1

cn CJ

_, ^ o.3 v ö

rft

32 «g 3 gS *6 'Sw ö eto > pÖS Ves «T <U> g 00

ft AJ

s O öO -r-p £>. 03 W

S03 ^k -a ^Q* cn ^s a o

O Ö. Ö M Ht

-J—I ft

: 6b «ä »M D 1)

GH

<c^ s)pD ^r-C ft-T

5 vO ^^ -s’> abß

B•H4-iftQJ

i

Ö<u

-dft<u

tnÖ ÖO O- rB

<u <v

&V)

tn

>00

s3£J* ,3<v ^<u s

M0303

Cu<L) Hl

2 2g OW) «_tn Ö

3ob 5<U Idp* >>

ob ®CU nOB <U kan

ons

dalk

’n

bietjie

stadiger

ry?”

“Daar’s

net

een

spoed,”

se

Greephaak.

Nou

gaan

hülle

nog

dieper

en

tel

selfs

spoed

op.

Die

lug

word

kouer

en

kouer

hoe

vinniger

hülle

die

skerp

draaie

vat.

Hülle

ratel

oor

’n

on-

dergrondse

kloof

en

Harry

leun

oor

die

kant

om

te

sien

wat

op

die

don-

ker

bodem

aangaan,

maar

Hagrid

kreun

en

pluk

hom

aan

die

nek

terug.

Kluis

sewehonderd-en-dertien

het

nie

’n

sleutelgat

nie.

“Staan

terug,”

se

Greephaak

belangrik.

Hy

streel

die

deur

sagkens

met

een

van

sy

lang

vingers

en

dit

smelt

net

eenvoudig

weg.

“As

enigiemand

anders

as

’n

Edelgolt-gnoom

dit

probeer

doen,

sal

hui-Ph

u0t/5

S

pP

OO

s' $>00<U

Pi

PSP"4

-e1 sTJ

,S

3O

oo•rH

Öc/5

Cü

00

2CJ

.3^

. ST3

H3

escs

rc

S

cscST3«HXo<u

$(/>

"’S

ICL>

OK

o£popP<u00

SP .3t/>

a a>> ßpp örjS ü

: <U

« 2CÖ rPrP CÜ

8*3Üä ÖÜ 2«u öco -ß

E -*“1

£ ort ß

i

e 2<j tj

a t34J 5^ c/5

4> <U

*

•* 3g *O jfä1/5 1)

o- eo «>s

'<0

rC <U,o

w HT3_ 00CU OO <U

OaC -M<u JS'3 "5

Ö 3h ^o CU

s ^o uO cö

> aoo 6*P

I

Vh C00 sß *v>

3 13r-x (/)

>>upß QJ

ö £

ja £U t 1

« ö

Ph >>O rP

^ §

3 »

tö T3PS

CS

*<uCU

£

-= T3Ph Üa 2S ^'3

&pQ

frCS

33

cs

« oX £C/3 (U

§ .2

<u•pH

ö .s

3 .2<U ^00 ^pH .pHw prt<u

u

S ^« 3,P tn

ÖUC u

CUc

Ö rO1)

vobcä

asö(U «u

u wpH K

«’ 3U O

II<u

to 34) O3 S& ^£ a

.2 iST3 </)

e ra

u->

<U<v

Q tU

% ^oo .ap p-ö5x

^ 'S

2 «S 2t/5 Phö >>° 0S So ö« Bs nj

csPu

Een

wilde

rit

later

staan

hülle

hui

oe

en

knipper

in

die

sonlig

buite

Edel-

golt.

Harry

weet

nie

waar

om

te

begin

noudat

hy

’n

sak

vol

geld

het

nie.

Hy

hoef

nie

te

weet

hoeveel

Sekels

daar

in

’n

Galjoen

is

nie,

want

hy

weet

hy

hou

meer

geld

vas

as

wat

hy

nog

ooit

in

sy

lewe

gehad

het

-

selfs

meer

geld

as

wat

Dudley

ooit

gehad

het.

“Kan

net

sowel

jou

uniform

kry,”

se

Hagrid

en

knik

in

die

rigting

van

Madame

Malkin

se

Mantels

vir

alle

Geleenthede.

“Luister,

Harry,

sal

jy

omgee

as

ek

so

’n

ou

kappie

gaan

maak

daar

in

Die

Kokende

Pot?

Ek

haat

“Ja,”

se

Harry.

“My

pa

is

langsaan

besig

om

my

boeke

te

koop

en

my

ma

is

in

die

straat

op

soek

na

’n

towerstaf,”

se

die

seun.

Hy

het

’n

verveelde

temerige

stem.

“Dan

gaan

ek

hülle

saamsleep

om

na

die

resiesbesems

te

gaan

kyk.

Ek

weet

regtig

nie

hoekom

eerstejaars

nie

hui

eie

besems

mag

he

nie.

Ek

gaan

my

pa

boelie

tot

hy

vir

my

een

koop

en

dan

gaan

ek

dit

op

een

of

ander

manier

insmokkel.”

Hy

laat

Harry

aan

Dudley

dink.

“Het

jy

jou

eie

besem?”

gaan

die

seun

voort.

“Nee,”

se

Harry.

u* -g

«fl -S -ä

M -Ö £

? s £

!ä_. %

ö w li.Q« Jü ÖOw Z iij3 3 3

“Ek

se,

kyk

daardie

man!”

se

die

seun

skielik

en

knik

na

die

toonven-

ster.

Hagrid

staan

daar.

Hy

grinnik

vir

Harry

en

beduie

na

twee

groot

roomyse

om

te

wys

hoekom

hy

nie

kan

inkom

nie.

“Dis

Hagrid,”

se

Harry,

in

sy

skik

dat

hy

’n

slaggie

iets

weet

wat

vir

die

ander

seun

nuus

is.

“Hy

werk

by

Hogwarts.”

“O,”

se

die

seun,

“ek

het

van

hom

gehoor.

Hy’s

’n

soort

bediende,

of

hoe?”

“Hy’s

die

boswagter,”

se

Harry.

Hy

hou

al

hoe

minder

van

die

seun.

“Presies.

Ek

het

gehoor

hy’s

’n

soort

barbaar

-

woon

in

’n

hut

op

die

skoolgrond,

word

elke

nou

en

dan

dronk

en

probeer

toor

en

steek

dan

sy

o42

0oso3(/)

o44<D

d ffiO »

t-äci

x«üCf)

<D•i—

i

T3

<uT3CJ>

c/)

"3

"Hb

£

TSd03>-X

Ö05«5

42

03

Ec/5

GJO• ^ 03

ä ö>- <u4J"Ö öÖ £o Wg <n s!> . * r**

,y ui

^ «Ü grd tn O^ c - 3Ö ,<u O3 Ö ^JK o“ '2W ^ 59- CS

3E

s-

O-Ki

fr

cs <u

E 'S«D *-»

\d a

ooT3

CJ•HßM0>

ES05

<U• i—

<

ß

03

"Hb

d»r^

3j*U05 sOS r..

eJd ^d S

ö<u

d4—>

,

—

: o3<u ^O <D"d w<u <JX) O>»

OS

^ C<cj rt/>

OO

^ 05Pd o3d h3E d- d

<Dcn

MO

. . O<\J l/)

0 g0 §d d”7 «O >3 V)

c«

O«i Sä

ja b*s 3X! §£3 3i-

"öns *-*

cs Sg §

I-2 -Q

d 3d 3CJ -C

(/) 4J

jü -g»-I

-ö wo

öjO

8 g

3 jeX tu

r1

£ a> fe

fr UJ-« -fl03 '"CJ

•g 3C 42V) 4_1

a «s

C 32 o

E .2bJO d

d oo o(SJ r^H

•S (Uö WO

d <2

& CS

-d Kd03

>

3 ö<*-! Cü

</i

CÜ

T3

<ü

d*-»

d

ooßbOOd

w <u

"3 *3

E rd kry,

verbeel

jou.

Ek

dink

net

die

ou

towenaarfamilies

moet

toegelaat

word.

Se

my,

wat

is

jou

van?”

Voor

Harry

kan

antwoord,

se

Madame

Malkin,

“Jy’s

klaar,

liefie,”

en

Harry,

wat

glad

nie

spyt

is

dat

hy

nie

meer

met

die

seun

hoef

te

praat

nie,

spring

van

die

stoel

af.

“So,

ek

sal

jou

seker

by

Hogwarts

sien,”

se

die

seun

verveeld.

Harry

is

stillerig

toe

hy

die

roomys

eet

wat

Hagrid

vir

hom

gekoop

het

(sjokolade

en

framboos

met

gekapte

neute).

“Wat’s

fout?”

se

Hagrid.

“Niks,”

jok

Harry.

Hülle

gaan

iewers

in

om

perkament

en

veerpenne

gesien

hoe

reageer

hülle

daar

in

Die

Kokende

Pot.

In

elk

geval,

wat

weet

hy

tog;

van

die

bestes

wat

ek

geken

het,

was

die

enigstes

met

toorkrag

in

’n

lang

stamboom

van

Moggels

-

vat

jou

ma!

En

kyk

wat

het

sy

vir

’n

suster!”

“So

wat

is

Kwiddiek?”

“Dis

ons

sport.

Towenaarsport.

Dis

soos

-

soos

sokker

in

die

Mog-

gelwereld

-

almal

volg

dit

-

word

hoog

in

die

lug

op

besems

gespeel

en

daar’s

vier

balle

-

half

moeilik

om

die

reels

te

verduidelik.”

“En

wat

is

Slibberin

en

Hoesenproes?”

“Skoolhuise.

Daar’s

vier.

Almal

se

Hoesenproes

is

’n

spul

doffies,

cncd

P djfii-t COcd

Q •§

bb dd&CU

bO .

V bß<u .

p 35—< «,

2 00. Cd

cd <<u

K *

-'s

a ÖCO «<u -5O rS

Qm dOd<uID<uoKd

<u

TdCU

£

CDcd

CD<UouQ-d<UCDCUOffi

cU

•xi

LO

o do S?-< Obß

o gCD H

<U :1Uo ^

cU

<U

d4-J

<u

'S

IbJO

bO

ä gcd

d CDco cd

£ £

^ aCD

a>-

%00

K£

d

M 53

w w

J2

^ ^ju

dcu

$ ^> <U^ p-J ^« TS £< Vm O£« ® o$? «U rX>< CD CD

J S ^ <U>> ^

(U 5h

H ^ cd^ bß pH

<u As &<u^

< « pr r>s

i

Icd

CD

OQhCD

oo

r-C CDQJ

cl d8 ’Ö

!Q 3OJO oc ^

£ JäJS ’SD, o<u^

'S *<^ <u

C <u4)

,—l

« ö

o ’SM ’S

04 <D04 öjOcd5—t dCU ^

^ sb ucd ^cd cd

£ V~ >w cd

piS ^7^ °d oCU CD

"ü osd d5 <u

§ *3?

b ^$3 obß «W CU

2 'rS•Ö c4-1 ^w

« 4J

pc Sö^

S 8^ cu

S a

00 o

1 §

2 SS ^'S kN

0 ^> d^ Q

pQ 3C/}

Sf .2

1 =

Iscd Tb"cd d om

’n

paar

van

die

boeke

te

kon

he.

Hagrid

moet

Harry

behoorlik

weg-

sleep

van

Vloeke

en

Teenvloeke

(Betower

jou.

Vriende

en

Begogel

jou

Vy-

ande

met

die

jongste

Tegnieke:

Haarverlies,

Jelliebene,

Tongknopery

en

veel,

veel

meer)

deur

professor

Vindictus

Viridian.

“Ek

probeer

uitvind

hoe

om

’n

vloek

op

Dudley

te

sit.”

“Ek

se

nie

dis

’n

siegte

plan

nie,

maar

jy

mag

nie

jou

towerkragte

in

die

Moggel-wereld

gebruik

nie,

behalwe

in

baie

uitsonderlike

gevalle,”

se

Hagrid.

“Jy

kan

in

elk

geval

nog

nie

met

daai

vloeke

werk

nie,

jy

sal

nog

lank

moet

leer

voor

jyop

daai

vlak

is.”

Hagrid

wil

Harry

nie

toelaat

om

’n

hekseketel

in

soliede

goud

te

koop

skeplepel)

.

Buite

die

apteek

loer

Hagrid

weer

na

Harry

se

lys.

“Nog

net

die

towerstaf

-

o,

ja,

ek

het

nog

nie

’n

verjaardagpresent

vir

“Jy

hoef

regtig

nie

“Ek

weet

ek

hoef

nie.

Se

jou

wat,

ek

kry

vir

jou

’n

troeteldier.

Nie

’n

padda

nie,

paddas

is

lankal

uit

die

mode,

hülle

sal

vir

jou

lag

-

en

ek

hou

nie

van

katte

nie,

hülle

laat

my

nies.

Ek

kry

vir

jou

’n

uil.

Al

die

kinders

wil

uile

he,

hulle’s

jollie

händig

ook,

dra

jou

pos

en

alles.”

sing

in

die

stowwerige

toonvenster.

Toe

hülle

instap,

lui

’n

tinkelende

klokkie

iewers

in

die

dieptes

van

die

Winkel.

Dis

’n

klein

plekkie

en

leeg,

buiten

’n

enkele

fynerige

stoeltjie

waarop

Hagrid

hom

neerplak.

Harry

voel

vreemd,

asof

hy

by

’n

biblioteek

ingestap

het

waar

almal

baie

kwaai

is.

Hy

sluk

’n

klomp

van

die

nuwe

vrae

wat

by

hom

opgekom

het

terug,

en

kyk

eerder

na

die

duisende

smal

dosies

wat

tot

teen

die

plafon

opgestapel

is.

Om

die

een

of

ander

rede

kriewel

die

agterkant

van

sy

nek.

Dis

of

selfs

die

stof

en

die

stilte

in

hierdie

vreemde

piek

met

iets

soos

towerkrag

tintel.

“Goeiemiddag,”

se

’n

sagte

stem.

Harry

wip.

Hagrid

moet

ook

gewip

Pho

cs

tu

o

<V

^3

Ö>

(j

Q

<UöjO

J*cs

2

U'Scs

43

cs

öi—

<

tu

Öcs

sc/1

oo

</)

••<u

o44tuCJ

o800

fr

ss

orj r*- (U

ß Ö« s

Ö

g g>

_§ s.43 c/l

prP5h

o

£

o44uög353

O

44<ü

44Ös1)

ÖO4->

<u

4344w

5h i

CU4->

C/l•H

ötuC/l <4H

bß.5P

CS4—

1

C/l *4—

1

l/l

Ooc/l

ö g‘53

C/l+H o

5 ctu

OCA)

o mc/l ClOS OB oö 343 OJo *->

•"“> WhOS

<u

hC

3CS

S .5h

wo 4«C no .

fr £J3 SE

t/1

5h

^ tu

riC c/i

5-i

bß <UCS CU

2 >-

5= 3C 43

30'Stu

bO

1£>34os

6Ct>

00

oö•H4-»

bOcs

<u

u <u44ÖOT35-1

tu

stu

44c/l

<cu T3w «Up t/i

6 RC

csCS

•—

EC O

VsV 43

<u

>5htu44

tu

:<U

O

JcTV)C

£

b5hCS

EC

fr

cS

Xccscs

5htu'ücS

ÖbO<Utu

B-qJ-H

w

Öcs

>

O3h

34Ö E

h2 *

l/)

E -3

<V 33 1

S :(U *

OH 00knip.

Daardie

silwer

oe

is

nogal

grillerig.

“Jou

pa,

ja,

hy

het

mahonie

verkies.

Agt-en-twintig

sentimeter.

Buig-

baar.

’n

Bietjie

meer

krag

en

uitstekend

vir

transfigurasies.

H’m,

ek

se

nou

wel

jou

pa

het

dit

verkies

-

dit

is

natuurlik

die

towerstaf

wat

die

towe-

naar

uitkies.”

Mnr.

Ollivander

is

nou

so

na

aan

Harry

dat

hui

neuse

amper

aan

me-

kaar

raak.

Harry

kan

sy

eie

weerkaatsing

in

die

mistige

oe

sien.

“En

dit

is

waar

...”

Met

’n

lang

wit

vinger

raak

mnr.

Ollivander

aan

die

litteken

op

Harry

se

voorkop.

J 4J (fl

S Öfl s>x*S>cs

8

&

oaM<u

3O

1Ü ninM:

co

bO

03

£(-M

3>2(ü

&2

'S

’u

« -o^ sES V<u i^ <ui- MTu >35

Ä.w eo

h-> 03C/)

I £hJ «y

</)

cu -C/l

J:

<u

fi03

pC|

<u

*?

S

ößfi

DJD

!U>

OoSh00

(Uc/)

B ö> cu

Oju '"O

^ p.5 $

£ Ör m" Sh

cu>

Cu F3

O 7)

K

csc<u

ÖjO Vw> o03 4_»uV <U

-l-H

U 'S-i—< ShCÖ CSnQ «

*^Hw

.cu

<u<—

*

ShCUCU

*3O

a sO r~-

s-s^ 3

<uoE

CU

o

ÖCU

CUo

>sV)

T3

1/1

'Sl'J'

’ß-

E op

E

T» 3T5 riCU ÖJO CU

cu c« 4J

oxn X <U

*^H

7*«D *P5h

£ -3

SS ^Ö l-T

'S 23 iu

* a

2 «pOop

:

’P5hCUCU

>

P u

C ^'S g>

u ab öJ SS«53'S s ^p§ 35 f'S 2 H

r* ü^ sl-T M«J —

'

3S mO c

i)

ja -ö

5 'S3 öO<4J «in E

<u(fl

l/)

(2 «O '”>

35 *J-

SjÖOH3

pn ,—

i

« 3C pC

35 a$ tj3

’

CU Sh00 H

CO5hUT3Ö2<U>^5cu

5h03Cti

S

03„ 03

Ö ^CU - -

ö 03+hCßUtCU

o

CU

'uo

Q O00 fi4J Uhu -

0f

stukke,”

se

hy

en

flikker

ietwat

op.

“Jy

gebruik

hülle

seker

nie?”

vra

mnr.

Ollivander

skerp.

“O

nee,

meneer,”

se

Hagrid

vinnig.

Harry

sien

hoe

sy

greep

op

die

pienk

satnbreel

verstyf

toe

hy

die

woorde

se.

“H’mmm

”

se

mnr.

Ollivander

en

kyk

priemend

na

Hagrid.

“So,

nou

-

mnr.

Potter.

Laat

ek

sien.”

Hy

haal

’n

lang

maatband

met

silwer

syfers

uit

sy

sak.

“Watter

een

is

jou

towerstafarm?”

“H’m

—

wel,

ek

is

regs,”

se

Harry.

“Steek

jou

arm

uit.

So

ja.”

Hy

meet

Harry

van

die

skouer

tot

aan

die

punte

van

sy

vingers,

en

toe

weer

van

die

gewrig

na

die

elmboog,

skouer

vloer.

“Goed

dan,

mnr.

Potter.

Probeer

hierdie

een.

Berkehout

en

die

hart-

snare

van

’n

draak.

Drie-en-twintig

sentimeter.

Lekker

buigbaar.

Neem

dit

en

swaai

dit.”

Harry

neem

die

towerstaf

(hy

voel

regtig

simpel)

en

waai

dit

’n

bietjie

rond,

maar

mnr.

Ollivander

gryp

dit

feitlik

onmiddellik

uit

sy

hand.

Esdoring

en

feniksvere.

Agtien

sentimeter.

Lekker

sweepslag.

Probeer

mnr.

Ollivander

roep

uit,

“O,

bravo!

Ja,

inderdaad,

o,

baie

goed.

Wel,

wel,

wel

.

.

.

hoe

vreemd

.

.

.

hoe

uiters

vreemd

.

.

Hy

sit

Harry

se

towerstaf

terug

in

die

doos

en

draai

dit

toe

in

bruin-

papier

terwyl

hy

die

hele

tyd

mompel,

“Vreemd

.

.

.

vreemd

...”

“Verskoon

my,”

se

Harry,

“maar

wat

is

so

vreemd?”

Mnr.

Ollivander

tuur

na

Harry

met

sy

bleek

oe.

“Ek

onthou

elke

towerstaf

wat

ek

nog

ooit

verkoop

het,

mnr.

Potter.

Elke

enkele

towerstaf.

Dit

is

toevallig

so

dat

die

feniks

wie

se

stertveer

in

jou

towerstaf

is,

nog

’n

veer

gegee

het

-

net

nog

een.

Dit

is

inderdaad

baie

vreemd

dat

jy

bestem

is

om

hierdie

towerstaf

te

kry

omdat

dit

sy

broer

-

<U

<u<UbOtubO

G<U

r*tu

"ÜH03OST3

GO

OS

£, vTi

Ösx>

<U öbß H.5"D<ü

i-t

£tu

o-G

s •

& g£ J

GO

CS turX £C/J

Go

1

1—

i

03ß X3 £^

'G O t/i

tr

tu

3o

.a</J

,OSH

^ <u

1^

.5 cnw tu

fi 3HJ r-M

^ W*-.

03J-i

03

s ^> XJtn i

GG VGh knl/i (1)

b>5-i

OS OS

K'

ößG C/5

5—i ^Ö 43

2 o'cs

*"

3 SP2 3as -o

Ö Ö

| c> >

e£

.Ä 6

.3 C8

Q-

3

Sb O o

343

-Q<uac

CU

ob’f

% S£ -2<U T3> <U

360

o, &ö .53 -Ö

43 &ec 23

3 O35 O

5-i

w bCO <uo ^ob ^

<L> ^<u 5S> tr\

a ö* £^G O^ 4-*

4-

J

'S ^X> tn

5—

4

tu .3-G >t/i tu

03 £•Ö 43

ß o 2<2 43

ärff£ is

% .2"3

03

O

^ « -3

ü tu•“*

«2 hD cu

E i-G

obO03

b0G03

5-i

bßOS

EGtu

cs

Etu

o4-»

r<u

6tu

.S

bOoscs

bOG03

rG

GOcfl

bOöST3XJ

naalstraat

terugstap,

deur

die

muur

en

terug

deur

Die

Kokende

Pot

wat

nou

leeg

is.

Harry

praat

glad

nie

terwyl

hülle

met

die

pad

af

stap

nie.

Hy

merk

nie

eens

hoe

die

mense

op

die

moltrein

hülle

aangaap

nie,

gelaai

soos

hülle

is

met

pakkies

in

vreemde

vorms

en

fatsoene

en

met

die

slapende

sneeu-uil

op

sy

skoot.

Op

met

die

roltrappe,

uit

by

Paddington-

stasie.

Harry

besef

eers

waar

hülle

is

toe

Hagrid

hom

op

die

skouer

tik.

“Het

net-net

tyd

orn

iets

te

eet

voor

jou

trein

vertrek,”

se

hy.

Hy

koop

vir

Harry

’n

hamburger

en

hülle

gaan

sit

op

plastiekstoele

om

dit

te

eet.

Harry

kyk

om

hom

rond.

Alles

lyk

skielik

bitter

vreemd.

“Voel

jy

sieg,

Harry?

Jy’s

baie

Stil,”

se

Hagrid.

t/5 ff

X **" yy O

* gcL g

5b

s J-ff g

dT ^fc*

oj

c/)

Uy

s

cj rC

s i

-2 00

'S 3> Öc ?C« I

iT-ff

^ X5 y^ T'y >>V) <fi

v ff

'ff csff > .

öjO

^ «5 g6TÜ §

y Ja> "ö

4> wvs wC ä£4) 5e jd<U 41•f* U*

'S «iS «8

s s'U

. y44 "gffH ffy I«

H3 >S 3'S o

-U -Mtu tu

If'l> M Mr in üjn •»—i mmy>* ES 8

g Ö5 U2

« jdSJj «c s-

£ e<41 _T

r S

s •§

-So*C i-o ovi vs4» V)

a gM O.

VS +S

is"a£ c

2« 3B *

•-! 4>< Äs Q

,« 3c c4-1 WSS Pd

3d<u

3

yo+->

bOrt

ff

U-M”0

yO-ö(VXiS

3 pH oß -s

e

£V)

4)32

£c

I

g

’S03

«pQy

>-yJ—

1

op<

fr* p

41

-0 3E ag *

^_Q • 4»“ fti *i-H

4) .3 T3Mp4)

"2 cö «O T3

2 s5 wg o

X5

> Hco Off -2«ü "O«y

y

yy

00y

i00

W)• rH

I'SVS

«X4>'

'S

VS4»41

£

'S41

O3d

i «

.S 'S .sö £ S

a 'S3 s-i

3 00o a

pc y41 Ö

Almal

begin

onder

by

Hogwarts,

jy

sal

oukei

wees.

Wees

net

jouself.

Ek

weet

dit

is

swaar.

Jy

word

uitgesonder,

en

dis

altyd

moeilik.

Maar

jy

sal

pret

he

by

Hogwarts

-

ek

het

-

nog

steeds,

om

die

waarheid

te

se.”

Hagrid

help

Harry

op

die

trein

wat

hom

na

die

Dursleys

moet

terug-

neem

en

druk

’n

koevert

in

sy

hand.

“Jou

kaartjie

vir

Hogwarts,”

se

hy

“Die

eerste

September

-

King’s

Cross-stasie

-

dit

staan

alles

daarop,

Enige

probleme

met

die

Dursleys,

stuur

my

’n

brief

met

die

uil,

sy

weet

waar

om

my

te

kry

.

.

.

Sien

jou

een

van

die

dae,

Harry.”

Die

trein

trek

uit

die

stasie.

Harry

wil

Hagrid

agternakyk

tot

hy

hom

J-i

CÖC3

C/l

C<u

>

"döc

u

<Ü

)

wwdC

1

(/)

P-ö

- sPUoCcaca

ojO

"d

>> SbX<u

’S

<u

öca

»-*

CU<u

s_üj

’S

ca

Xt/i

ICJO

fr

Jfr

o

HOOFSTUK

SES

I

I

SOS*.

£

’C

ßI

Cfl

2 §4-4 <*+-( OQ "ÖJ ^

. <U Cu id Oa *

sss

-s £ft g s«Soö « ©

"g 'S S

^•|•a

ts |w >>P-"2 c ab cs ga K 2

$ S3 -S

Sj^ ^

Ja ^«» § £e« sü 3 Ko."

1* .«

^ Mo C 4J

5 6 «-

-§i tW *J u+-> <ü E

J3e K

T8 £ fr

ss s

© ! |2P s £

w

CUf

^ 4J 5•H *-J

<- 3 ”© -Ö ^4-4 - ^Z3

O ^^ TJ Ö

Hl>s g c«</)<?«C £ g

öl-gs

I 84» o .3

•a i Übaie

opsigte

’n

verbetering

is,

is

dit

ook

na

’n

rukkie

neerdrukkend.

Harry

is

meesal

in

sy

kamer

met

sy

nuwe

uil

as

geselskap.

Hy

noem

haar

Hedwig,

’n

naam

wat

hy

in

Geskiedenis

van

Towery

gekry

het.

Sy

skoolboeke

is

baie

interessant.

Hy

le

en

lees

op

sy

bed

tot

laat

in

die

nag.

Hedwig

swiep

na

willekeur

in

en

uit

by

die

oop

venster.

Dis

’n

geluk

dat

tant

Petunia

nie

meer

inkom

om

te

stofsuig

nie,

want

Hedwig

bring

ge-

durig

dooie

muise

kamer

toe.

Elke

aand

voor

hy

gaan

slaap,

tik

Harry

nog

’n

dag

afop

die

stukkie

papier

wat

hy

teen

die

muur

geplak

het.

So

tel

hy

die

dae

af

tot

die

eerste

September.

Op

die

laaste

dag

van

Augustus

skraap

hy

moed

bymekaar

en

gaan d

u 2JJ) rv

cP 5

2 ä>Ö

60'cs Sd ö

e s<U rCÖJD u

1 §«

*

'S Ö

o-ö

OJ

0

2 aP- V)

ppw.W(1)

£e

jy

je4-4

*§o dC/5 <

y

gd

ln 44

cddCwO

<u4->

2(-4

d

IdOXdda01

c/5

<u<u

£

d<u

CÜ

CU

Ö‘C

d0

1goo4)

2hscsD-

d <u pP $ <u g

•ß 5S

4H’3

Pho

4-*

'S

£sr</> K

d• r—

,

4-1

d&>

8u o t g>

r»d d

tSCÖ

cs

g CCS

> «s

Sh

dQJU

4-1

d»oAi

dCl3</>

ITüd

ti<u

Cv.

do

go£2<o

CU«U

£

dd«

dCCS

dd

>4/

o4->

doo

>> >>KS.

<ug

l-i

o g5h

o y*H<U pO

£ P-HÄJ c 4-4 d 3 <u

d V) > t/5 CÜ t/i T3 d daop*

CÜ

C/5

fr=3

Bo

dod

OsrX

dog

B&ShCS

PH

Oh0

p <U d o j—

<

<u <ÜSh<U a 53

d o l > I > o (J

BL o dÖJD

V*(7)

jy'S

ar

en g33

goO

gK3

goO

15t-O

MOdCO

>sXd &4 d

praat.

“Snaakse

manier

om

by

’n

towenaarskool

te

kom,

die

trein.

Towertapyt

het

seker

’n

pap

wiel,

of

hoe?”

Harry

antwoord

nie.

“Waar

is

di£

skool

nou

eintlik?”

“Ek

weet

nie,”

se

Harry

en

besef

vir

die

eerste

keer

dat

hy

regtig

nie

wret

nie.

Hy

haal

die

kaartjie

wat

Hagrid

vir

hom

gegee

het,

uit

sy

sak.

"Hk

moet

die

trein

möreoggend

om

elfuur

op

perron

nege-en-’n-drie-

kwart

kry,”

se

hy.

Sy

oom

en

tante

staar.

Ö

§Oh</5

oo(A

aÜ

y'S

JA

cgcgX5

Pos

soo

s ö .aCG

4J

CGCG>-i

•£ J-Ll

6 -ö ppO \ cs

t * &öj i «11 § jj<U t ’Pa & §

f ZS

«5 5CG

>n bC<«

(/I ߧ°tA _•

PhoCD

ÖOs

.P

.3 ^p

po «u

Cü

P13 <u

^ s.y «-O g

h I<uo ÖJO

-ö .gcü bJD

•P °<Uo

Ph

P

3 u'S

PCG

3V)

<ü

C*~

f-l

cs

> CÜ

pp *3Cü _P-4 Qh-ö °

I *-J

P CG

*Ä *

<ü JAÖJD öJO

QJ .g

J2 3fl £> ”to3 l/)

e 3§

°

Ö 'O> 8S “O -öO <u

«u o

>-< <u .ß

>-u

-X <11

CJ ö

cU85

S .a rt?U P 00 dhn a s C

pp ^aj iS

3 ^0 «<A £fr-H **

Cü rv.

Ö oCG

w~ P

!Ü WO T3

c g 3

1 J Jp <u

g ^J Z,zs g oo ca ög 00 w” g gg o T3S "ObC w C^ O cd

^ sn 'C4J 3 >

h<u>

TO

'S

SO

ö S2 TO

S w>

>> o

s «

8 %e ^2 a00 IO

vis s

o>«

TO

.3 frCL, Öo .9X! 3

11IttP yg

wS 2i

z ^f- <v~ o

Vyfuur

die

volgende

oggend

is

Harry

wakker

en

so

opgewonde

dat

hy

nie

weer

kan

slaap

nie.

Hy

staan

op

en

trek

sy

jeans

aan,

want

hy

wil

nie

sta-

sie

toe

gaan

in

sy

towenaarskleed

nie

-

hy

sal

dit

op

die

trein

aantrek.

Hy

kyk

weer

eens

ofhy

alles

op

die

Hogwarts-lys

het,

maak

seker

dat

Hed-

wig

veilig

toe

is

in

haar

hok

en

stap

op

en

neer

in

die

kämet,

terwyl

hy

wag

vir

die

Dursleys

om

op

te

staan.

Twee

uur

later

is

Harry

se

yslike,

swaar

trommel

agterin

die

Dursleys

se

kar,

en

het

tant

Petunia

vir

Dudley

omgepraat

om

längs

Harry

te

sit,

en

hülle

trek

weg.

g DO cG+J

CD 2

(ü^ i-

ßDOrH

CU

UD

PuO

uCS

X .2

3 £ ^^ oo

rt § -So v iS

'S öb

a e-sO 3 ^o x

oc

ÖUl 4J

o

Ü 22 £35 gJß cs

ff*

p*''. I

Oo

<U

CU

Pcß

ß<U

.«3 cu

<DOgco5-hUCD

Oh

ßo

£ ff*8 ö

- J-i

CD QJ

'S S,«s gp BS rS£ .sj

CD CG

’o -aDO CU

O Kr

0

ßcGCGfJI

DOÖ23

ß<u<u

CU

oXßCU

cG 5; 5rT3 .—i CG

S 2 »j

CU

ß<u

s

ß2CD

Ph

CUDO<U

ßßO5-h

5-h

<U

Ohß"

ßCU

.SP d^ DO duß cg ß

c/> o<H-H 3 d° g s

_>> fS £}’ c/i

,t£ .!£ CG

2^5-h 5CG CG

3 Q3

obC/5 CDOJ *-H

CU "O" O

O

ß P*CUDO

QJ

T3

<U Oh'Ö G

H +-»

8 % g5-h

<UCU

g

CGX

H

S >3 s

b--

<u

e p*u

cu q d23H --ri ^3

1 H—

>

ß o

CU

ßß .

2 s5-H

-

<U

.s «w

ßCU

ßo

J

ß

DOOO5-H

*ö

T>o>

ßo

CG

obCG

<D

ß 2*3

</)U—

<

ß '

CU-

cn ßP ß

o,

QJ ’cG

6 CG

1ßoß b

g ßCD CG

r

Ö3 > X2<DH-J

ßoo aan.

"öS<D_ß

<cuCO

CG t/)

o b!

S5 us

g £

ßR CU

2 COOhpH PO 4—1

<U «

<U CG

Ti 2

oo .2

^ t5

~ß «5-<

CU

osX .

CU CD

sH-gO

C/3

DOCU

£ de

gaan

hy

doen?

Van

die

mense

kyk

reeds

skeef

na

hom,

oor

Hedwig.

Hy

sal

iemand

moet

vra.

Hy

stop

’n

wag

wat

verbystap,

maar

waag

dit

nie

om

te

vra

waar

per-

ron

nege-en-’n-driekwart

is

nie.

Die

wag

het

nog

nooit

van

Hogwarts

gehoor

nie

en

toe

Harry

nie

eens

kon

se

in

watter

deel

van

die

land

dit

is

nie,

begin

hy

hom

vererg,

asof

Harry

hom

aspris

vir

die

gek

hou.

Harry

begin

desperaat

word

en

vra

watter

trein

om

elfuur

vertrek,

maar

die

wag

se

daar

is

nie

so

’n

trein

nie.

Op

die

ou

end

stap

die

man

weg

en

mömpel

iets

oor

mense

wat

sy

tyd

mors.

Harry

sukkel

om

nie

paniekerig

te

word

nie.

Volgens

die

groot

horlosie

bokant

die

aankomsbord,

is

daar

net

tien

<u

3jp

r—i

ß

p J1

•f-1 0 cS *1—t

*—1 d 0 «S dOJ (« g ßs 0

C/5 'S QJ

<L>

0 S (A)

!U0(H >>

'(75 bß r-H O s rß}-(

CS

c/)p ß s >

r-> d 0 <u <-*-4

cs<U d

Ti öv &<L> >C/3 —

i

<ü T3X 'd

£ E

c .aQl) nj

(J .3>-1

<u ß> ca

</> £3tl <n

> 00

W> .2

X ^

2 « M£2 §H O OCS Cfl

CS

ß

5:

O uw *-*

03

CS

d <iJ

.£ 'S<Ü

ww g•Piö g2 §

6 <UCS r-)

CJ

03CS

2 ^o

£ u

0 <uf-H *»

g (Xg O

j-t

<D CS-*-» cSP "Oß -

Jß <u

« °g 2^ "Öu ’ßß ÖO

PH

>>i-i -ß

H o

ß öCO T3

^ ßÖ g

2 >«- X4J

^ gc sCO LLCS QJ

ß 2« «2 gcn £2

r*4 JS)

$ 's

u ß’TS Ou bß

CS'd

ß^« ÖTj *-»

. bßß CS

<D £bß g<u ^P &j

do„ sS sCß PL,

ö 8

ftß cS

(/)G}-•

<D

>

QJ

2 t3

cS

2ls

d4)(/}

CÜ

2po

PL,

2o

r—H

ft

„ß

M0>

Qß

"Ö 4> Pß ^ b<L> fn S<U g Sw S ft

ß ß0) p,'

2 2o o

rY ^CS

>

I

d3 ^CS

eft

en«

"öj wbO r*Nbß WO •

2 I-4-J ^W .rH

dfi cS

cS

P-t Jv<u rv00 t

1

**1 th

met

vlamrooi

hare.

Elkeen

van

hülle

stoot

’n

trommel

net

soos

Harry

s’n

voor

hom

uit

-

en

een

van

hülle

het

’n

uil.

Met

’n

hart

wat

in

sy

borskas

hamer,

stoot

Harry

sy

trollie

agter

hülle

aan.

Hülle

gaan

staan

en

hy

00

k,

net

na

genoeg

sodat

hy

kan

hoor

wat

hülle

se.

“Wat

is

die

perron

se

nommer

nou

weer?”

se

die

seuns

se

ma.

“Nege-en-’n-driekwart!”

se

’n

klein

dogtertjie,

ook

met

rooi

hare.

Sy

hou

haar

ma

se

hand

vas.

“Mammie,

hoekom

kan

ek

nie

ook

.

.

“Jy’s

nie

oud

genoeg

nie,

Ginny,

so

hou

tog

op.

Oukei,

Percy,

gaan

jy

eerste.”

eo

g ö

fi -flO H

« ooCu OB °« B>

"(Ueo -3ß ßB >s.go-c

4)

E

cs

T3!u41

Ö 1/5

4> rX

$ s1 a

fr

,fr Oho4>

TS3O4)

'Scs

d

£PS

P75

<U

TJ

Ö

So

poJp!>s

HGcö

PC

Ö

dQJ

Ö >N<U ,-D1/5 5-1 h'h75 d) ö0P l> £

5P 9 ^.S 2 obZ °

&§ §S2 gP 5jÖ 03 ^> ü U4) .<3 T3B ö <g

B 2 w-

3 & uC/5 ^.a 2 sTj ÖJO ^w g -50 X uä g ö4J W> >« «13

2 & B o6 y i- y

135 3 .Sä

3 3Ö S Bir m <y Ti

&0 73 s „

d<u

oC/5

§ö

ö «1/1

4>4) 00b Öw oc

„<v <u

£P -o 'S .<U T3 -

Ü

4> CS4)

ob g<U O£ J3& 4—

>

CS rj

7) gP ^cj

M'O.2 O

3 J3 ^cu ^1/2 GQJ d>

'S TS«y 3e W73<u

Puo

n 03-B C*V3 (/)

sö ö

Ph

CS W> £

a ga ö

CuP^ <D

CS >£ äÖO <u

P n-i

CS JC"l3

4)

T3 Bifr 3<u O

b .aÖ

ÜJ

C <U<U

p(U

. Ö

<u

EPo

d w.O

J-l

« ^

aö

O)oB

.asiä« -

2 c00 "^ <u

<u

>

S fi

<u

,2

&§8 4J

O0'E!

S ö

Hoe

het

hy

dit

gedoen?

wonder

Harry.

Nou

loop

die

derde

broer

ook

flink

in

die

rigting

van

die

kaartjiever-

sperring

-

hy

is

amper

daar

-

en

toe,

skielik,

is

hy

net

mooi

nerens

nie.

Daar

is

geen

ander

raad

nie.

“Verskoon

my,”

se

Harry

vir

die

plomp

vrou.

“Hallo,

skat,”

se

sy.

“Eerste

keer

by

Hogwarts?

Ron

is

ook

nuut.”

Sy

wys

na

die

laaste

en

jongste

van

haar

seuns.

Hy

is

lank

en

skraal

en

i

ankerig,

met

sproete

en

groot

hande

en

voete

en

’n

lang

neus.

“Ja,”

se

Harry.

“Dis

net

-

dis

net,

ek

weet

nie

hoe

om

“Hoe

om

op

die

perron

te

kom

nie?”

vra

sy

vriendelik

en

Harry

knik.

SPS'£ 2CL O

S 0> fl

^ .aCJ fl

ß flw CS

‘fl SWO v)

a A.

-H ^ -

fl ctf

O 00

a Ig|O s

bOß

4J

x>

CSXi

o °

B°

>s VTT ß

? *-*

ts ß3

CU

fr 2<iu

Pcn cs O

<U

rM &CS

ß(XOop—

<

Cft

ctf

>fl0303bO

Ctf

T3

csT3 ~

C/5 j-J

Cü gu O£ £*

>N

WOfl

‘flfl<u

o-V)»-«

<L>

<U•H

fl

(X

fl<u

tlCCS .

35 S<4J O</) >~ „

CU

ß" ä-2 oT3

g> o£ g-o >4J S

4J lUbOacu -Ö

ö «cd cg

<u

.a

s>

c«(/>

pfl"

prj nj13O ^ rfl

ÖJO *-! o,

o ^• O 5-K

pH <ÜE «Tj*T\ >> 5r r O- CD

ofl

cO Jp

Ö <L)

Cl W

2*

ö,fr

.23 35

"P ÖS, op

CL, S

§*

> CL> O(U oV)

S fr

S SWh 3h

« ÖCL ßo o«•a s

CU

I

Ö.

"Ö

1 ß(/)

I -o

CL §O£ 0.2 o-3 -ß

ßCL«'S

jeßCS03bOTS

C?

1cx

4J

><u

I

fl-oo

fl cxw>SCU

>> <«

ßw

35-ö

ßCST3

ß

CL Co 2

TS ß> 'ob

ß3 "“

•C cÖ <u

« CU&^S5 ÖÖ P nie

kan

stop

nie

-

die

trollie

is

buite

beheer

-

hy’s

’n

voet

weg

-

hy

maak

sy

oe

toe

en

wag

vir

die

botsing

-

Dit

kom

nie

.

.

.

hy

hou

aan

en

aan

met

hardloop

.

.

.

hy

maak

sy

oe

nop.

’n

Rooi

stoomtrein

staan

längs

’n

perron

wat

gepak

is

met

mense.

’n

Oorhoofse

teken

se

Hogwarts

Express,

elfuur.

Harry

kyk

agter

hom

en

sien

’n

gewelfde

poort

van

gegote

yster

waarop

die

woorde

Perron

Nege-

en-’n-driekwart

staan.

Hy

het

dit

gemaak.

Die

lokomotief

se

rook

warrel

oor

die

koppe

van

die

geselsende

skare,

terwyl

katte

van

alle

kleure

teen

die

mense

se

bene

skuur.

Uile

hoe-hoe

punt

van

die

trein

kom.

Hy

sit

Hedwig

eerste

in

en

begin

om

die

trom-

tnel

by

die

deur

in

te

sukkel.

Hy

probeer

die

een

punt

op

die

trappe

tel,

maar

kan

dit

skaars

lig

en

laat

val

dit

twee

keer

hard

op

sy

voet.

“Kan

ons

jou

help?”

Dis

een

van

die

rooikop-tweelingseuns

wat

hy

ileur

die

loket

gevolg

het.

“Ja,

asseblief,”

se

Harry

hygend.

“Haai,

Fred,

kom

help

’n

bietjie!”

Met

die

tweeling

se

hulp

staan

Harry

se

trommel

uiteindelik

veilig

in

’n

hoek

van

die

kompartement.

“Dankie,”

se

Harry

en

vee

sy

natgeswete

hare

uit

sy

oe.

öCJX<U

<uc/3

i? &03

Xd

U03

Xu ui

Os o

X fl

2 dR > • 1-H

rv- ÖC1 r». d<UtH

CJ

•d wc d

gjÖDO cn

£

'S

ö>

'TO:fQ *

* sÖ «cU <U

u^ <u

?»

^

<U

ß'So£I—

I

os

£<U

oCS

T. s

» £

ui

3CU

Tf

CUoo<u1/3

Ö

£4)

TJ<4>Ul

w

«u 2 w«> .y ^> T3

4-J

I

«u«Ü </3

*s

V .s"

.o ^c/y £

Ul

d

£eö -

E05

£

öS

Ed

d0303

so

ui

3uI"O

S<U

Rc*.H03

'ö

CU

. - 05

fe E§ <CUo </3

Cu „

!§ O

& <«

§ d&0

‘

t/3

d

03

d

t

CÜ

'S

ÖOS

>

J?<u

B

'S

CUoX&0dWb€

<Ut/3

dE

</)

S 'u CS

o en 5k/ £7 4. o -

f oÖ rv.

n3cd cjU Ul<U pH> r>NV3

1

Harry

gaan

sit

längs

die

venster

van

waar

hy

die

rooikopfamilie

op

die

perron

kan

sien

en

kan

hoor

wat

hülle

se.

Hui

ma

het

so

pas

haar

sak-

doek

uitgehaal.

“Ron,

daar’s

iets

op

jou

neus.”

Die

jongste

seun

probeer

padgee,

maar

sy

gryp

hom

vas

en

begin

die

punt

van

sy

neus

vryf.

“Ma

-

hou

op!”

Hy

ruk

hom

los.

“Oe,

het

Ronnie-baba

tog

nie

iets

op

sy

snossie

nie?”

se

een

van

die

tweeling.

“Sjarrap,”

se

Ron.

03

a

3OS}->

>r—

ü<D

Ol,

JS)

03

<ü03H

wÖ

o« «§

4-»

ö S(/)

T3CD<SJ

V-

<UpC

<D•H"ZTCw&«£

u

ß< ßOS

VI

ÖOßcöco

oJJ

ßßCJ

in

in"ÖOS

Op§V-i

OSCS aj

? o

ß<D

'375

frG03

K G^<U

ß a

ß V)co03

— .

'6

<U

ß >nOS «3

S ßi <y

S ää

$ oöo bo SE ^

<ua=s

*4-4

<UMPh<uH»-T

Oo>

'S<u

x:4—1

• r4VS

w3

JO

03JO

JO<-W0incc

JP'SCD

1CJ R

o-"U *-

ß03>ßOJ(LJ

«L>V)

ß I

o ß^ <U

G S5 uTO 4-»

'—I J-

.5? g.ö Sö O

o

8o

U ww r>

£ -§

rü'y"

SK 3C 5^3" <03 <uO O

vs n

<QJvs

CJ

JO

£ocV0

<u

>sJ24-»

c«TJ

bOW

I)0303

>Oin

1

CJcj

J4

' OS r-Xi - TO t^r

« <u o s £OJ<u

*

S .aTi t/i

ÖS. . 03

^ 'S<u>

32 ->S w w

° e -g.ÖÄ

° 03

ep t*-0

& s ^1 « <n

^ §

03

.03

Ö oT3 -

ß

“Elke

minuut

van

die

dag

-”

“Die

hele

liewe

vakansie

-”

“Ag,

sjarrap,”

se

Percy

die

Prefek.

“En

hoekom

het

Percy

’n

nuwe

mantel

gekry?”

se

een

van

die

twee-

“Omdat

hy

’n

prefek

is,”

s€

sy

ma

trots.

“Goed,

my

skat,

geniet

die

kwartaal

en

stuur

’n

uil

wanneer

jy

aankom.”

Sy

soen

Percy

op

die

wang

en

hy

stap

weg.

Toe

draai

sy

na

die

tweeling.

“Nou,

julle

twee

-

vanjaar

moet

julle

julself

gedra.

As

ek

nog

een

uil

moet

kry

wat

st

dat

julle

iets

soos

-

soos

’n

toilet

opgeblaas

het,

of-”

“

Harry

Potterl

”

Harry

hoor

die

dogtertjie

se

stem.

“Oe,

Mammie,

kan

ek

op

die

trein

klim

en

gaan

kyk

hoe

hy

lyk,

asse-

blief,

Mammie,

asseblief

...”

“Jy’t

hom

klaar

gesien,

Ginny,

en

die

arme

kind

is

nie

iets

in

’n

diere-

“Hom

gevra.

Die

litteken

gesien.

Dis

regtig

daar

-

soos

weerlig.”

“Arme

kind

-

g’n

wonder

hy

was

alleen

nie,

ek

het

gewonder.

Hy

was

so

hoflik

toe

hy

vra

hoe

om

op

die

perron

te

kom.”

%+-i

Cü

t'—

i

UO43

PO-5eso

pä£vS

2

es

vsvS(/i

bJO

O

4*VSVS

PVSVS

c5

£l«o<1

4>

Ö

BÖö

o

J <«

^ 4)

.X

TI ^3 -QP-. «o

p* 4>

5 « >2

1) O« 43^ Ces °cj ^*3 OOJ —a n

*-<

<u

</>

o

'So*

ü>ohH

<ürP>

CS

Ow

,

S 1EC .5

SoFS w*Ö ^b <4

.Sä %X! PP,J2 ’

° 3Ö *

CL>

2

fr

PO2f/s

ppV<S)

.a SPÖ ’t7>

"ü 2

g |'S £G «

c/> .s s-S «

*r r*.-

>>

s sE > s-3 44 C3 u fiK r1 -ö

4)

gj§ ^E 41

£ P5 EP P

3 P4= ®

«

s

R

xT g3 >44 w

O M3

gT3

33 *.(A

4> Ai

3 £p JjÖ *HO O*-> -M

3 2o ^cö

3 £>

’S £cfi P

0 P

! £° 3 S

.Sj 3 'Sß Cfl W)

1 a §S o o

“Net

’n

grappie,

Ma.”

Die

trein

begin

beweeg.

Harry

sien

hoe

die

seuns

se

ma

en

hui

suster

waai,

half

laggend

en

half

in

träne,

en

hoe

hülle

längs

die

trein

hardloop

en

probeer

byhou

terwyl

die

trein

spoed

optel.

Uiteindelik

val

hülle

terug

Harry

kyk

hoe

die

dogtertjie

en

haar

ma

verdwyn

toe

die

trein

om

’n

draai

gaan.

Huise

flits

verby

die

'-enster.

Harry

se

hart

spring

van

op-

winding.

Hy

weet

nie

waarheen

hr

gaan

nie

-

maar

dit

moet

beter

wees

as

dit

wat

hy

agter

hom

laat.

Die

deur

na

die

kompartement

gly

oop

en

die

jongste

rooikopseun

S

cd

ffi

ÖcdMuOoMÖJ

"Sh

<U

"3

cd

Ö

e p

>> EXi v

CU

cd c£ &

Ö Sj

HG u"Ö

s 5 ?s ^ -3

3 cHai cS

II-Hai ffi!>>

H<i aj

G G4J

5 Ö£ ocd

C &0

7? -rH

o Ö •

"G 3>> «j uE wici

. *

•S -ö “^ !*_, O,S o O

I**s §<U P« <u

cj 5-hX <ü

"d

c

(U

a

M

</)

CD

_ C ..

<u> JO

P- Tr ^o ,2h ^M ^ üör s öjo„

-g ^ § dJ .2P.Ü3 {§(ft 3 " w

4)

JS

GöSCS

üo

4>41

I

G

_w

'S

G5

-do

WD §2 öh

' awcd

t/i ÖJQ

iicj , r

l'l 1

1

^ ’5ä

u~T £

<uw

tU *D

q r 1

ö

*. c§

Oh^ s£ 53 £G s

2 -ocd <u

V O<u r nV) VP -

CJ

“Harry,”

se

die

ander

tweeling,

“het

ons

onsself

al

voorgestel?

Fred

en

George

Weasley.

Dis

ons

broer

Ron.

Sien

julle

later.”

“Tot

siens,”

se

Harry

en

Ron.

Die

tweeling

maak

die

kompartement-

deur

agter

hülle

toe.

“Is

jy

regtig

Harry

Potter?”

blaker

Ron

dit

uit.

Harry

knik.

“O

-

wel,

ek

dog

dis

weer

een

van

Fred

en

George

se

grappe,”

se

Ron.

En

het

jy

regtig

-

jy

weet

...”

Hy

wys

na

Harry

se

voorkop.

Harry

stoot

sy

kuif

terug

sodat

Ron

die

litteken

wat

soos

’n

weer-

£O&

cS i_44 cs

- ES-X £Jd' m3 ^« ots c/5in 3&0

u'S

poX4-1

go

§t

-s

%5ccs44

X•u

t3

ap

1oHBP<u

2"öj

43

Ocs

u .

o *-<

h a

CS >X w

S "ö3 Ih

>n 343 cy

u "Ö

§ .BP' GG I<u >

ß8J

y £

oin

4J

cG

P§

vT3

g

Jj£ ^H£cs

£O££O

<D

B fo ^O n.

u £Ä <D£ O

~c £j-i^

LT“' *—1

> B

g Ü* 8«U JDc/i

e 4*

ir^ «

!

>443

cs

£

ucu

Gg'lD

3

4J c_

43 «J

5 'S

t S

S -§

•g oS °T3 *j

44 Ow

•Sä PÄ

'S •*

s >

£ -C° £•'—i CG

£ £,

<Si

03 ÄS .a

ö. w R

ö CG r-

| 2^C4 *

<oj cn Ot/i c Os

- ° c°s >

4)

c3

es

1 SB

T3 .in 43

15 ö *c/iA ' <u

_rCG <U•—5 <U

I ss g ox 15 <5?

£

Die

Weasleys

is

duidelik

een

van

die

ou

towenaarfamilies

waarvan

die

bleek

seun

in

Diagonaalstraat

gepraat

het.

“Ek

hoor

jy

het

by

Moggels

grootgeword,”

se

Ron.

“Hoe

was

hülle?”

“Aaklig

-

wel,

nie

almal

van

hülle

nie.

My

tante

en

my

oom

en

my

nefie

is;

ek

wens

ek

het

liewer

drie

towenaarbroers

gehad.”

“Vyf,”

se

Ron.

Om

die

een

of

ander

rede

lyk

hy

iesegrimmig.

“Ek

is

die

sesde

in

ons

gesin

om

Hogwarts

toe

te

gaan.

Ek

het

’n

baie

goeie

voor-

beeld

om

na

te

volg.

Bill

en

Charlie

is

reeds

weg

-

Bill

was

hoofseun

en

Charlie

was

kaptein

van

die

Kwiddiek-span.

En

nou

is

Percy

’n

prefek.

George

en

Fred

vang

baie

kattekwaad

aan,

maar

hülle

kry

steeds

goeie s «o s“ B8 8

staar

opnuut

deur

die

venster.

Harry

dink

nie

dis

verkeerd

as

’n

mens

nie

’n

uil

kan

beköstig

nie.

Hy

het

seif

nie

’n

sent

gehad

nie,

tot

so

’n

maand

gelede,

en

hy

vertel

vir

Ron

hoe

hy

Dudley

se

ou

klere

moes

dra

en

nooit

behoorlike

verjaardagpre-

sente

gekry

het

nie.

Dit

lyk

of

Ron

beter

voel.

.

en

tot

Hagrid

vir

my

gese

het,

het

ek

nie

eens

geweet

dat

ek

’n

towenaar

is

nie

en

ook

nie

van

my

ma-hulle

of

van

Woldemort

Ron

snak

na

asem.

“Wat

nou?”

vra

Harry.

“Jy

het

Jy-Weet-Wie

se

naam

gese!”

se

Ron

en

hy

klink

geskok

en

bein-

J-t

cS

X

'S«VV)

CÜ4-»

sCScS

Py

§

5 -o

io >>. Ä

.a WDs ^

4!

4)

33IU

4341

«31

4)

S

« "öb

i

41 3Iß 41

3 33

g a

^ §"is

3 .«icS t

> ^J**"-“5 CÜ

4-1 CucS Cu

3'S c

3 öo 4;tf) „Q

o

5 >N

cß<U

8>“Ö>>

g

so

cü

Ög'U{<üOjO

t

2bßößO

0 tz}

iä :

</>

P *-•

1 8

+-> g0,) o£ u<D

c/i wC cjCÜ öCü^

4-4 ^

g «5

£ CS ^,s 3 &33 4) 43>n "0 „tß >

^ 3(4)

J

Iß

343

05

34-1

Oo

H3CÜ rQO ^

O Sz ^

,4-J

3 m4) 4)

33 333 39 -c*—1 tn4—I

,rM

p .J3

4S

33 33 u

3.6 'k

U >

00

341

oo305oo

41

tJ

3

41 41

1-H

0505

4) P

w &3

. 45!

4«! UJ3 3

i-.

33

O r—3 '"S*J O4) -drß 4)

4!"D

3W ^

Ö <3

3 e•

u £

,

iß .y

Ö ^CÜ rj >

41 « :

• —i CS

33 00

4)

_ &o3 c«

3 Ißs 3u <u

". *J 41

bO cs o4) CS

g B.

cj)—öjD P

' JS

o>CÜ

2>

5-1

<ü>

<

D

2t)

^ ÖO

^ Ö

_o "d5—

i

CÜ C/3

>

s S^ <&

.a n« 43cSO

,

M^ <Ü

C V« s4J uo^ 3Ö O33 _,

Ö g

41M

laggende

vrou

met

kuiltjies

in

haar

wange

stoot

die

deur

oop

en

se,

“Enigiets

van

die

trollie

af,

kinders?”

Harry,

wat

geen

ontbyt

gehad

het

nie,

spring

orent,

maar

Ron

se

ore

word

van

voor

af

pienk

en

hy

mompel

dat

hy

toebroodjies

het.

Harry

loop

gang

toe.

By

die

Dursleys

het

hy

nooit

geld

vir

lekkers

gehad

nie,

maar

nou

het

hy

sakke

wat

rinkel

met

goud

en

silwer

en

hy

staan

reg

om

soveel

Mars

Bars

te

koop

as

wat

hy

kan

dra

-

maar

die

vrou

het

nie

Mars

Bars

nie.

Sy

het

wel

Bertie

Bott

se

Allegeurtjiebone,

Droobel

se

Borrelgom,

Sjokolade-

paddas,

Pampoentertjies,

Hekseketel-koekies,

Droptowerstaffies

en

aller-

p-3 G

-j %131>

u. u

.2 >ß> nie,

* ^!>"> <-t—

t

hC 'S

ßO

A42 •«

A4 bc cs

U• i—

c

ßrßtu

E

l

&.2

4 o5 >

<D

&g O&. -

ß Pa

4-J

OS“Toe

’S

.2

2 <urß IZj

G ^•2 3

SPaoo

5 o6 °G £- T3

TJ&«

ISotu

ß

COin 3

triW> ja

fi

o*•3 ^^ cti

'S<D >-A

Cüi

ßo

'S Ö 03 ß <u> oß (Ü

o ^ <u w ß >N OJO <CÜ

G 4-j 03 o ^ CO GabO go 2C cn

-o

.5

O _bO SG 'S

<CJt/3

ßÜJ

R

bboo

pA <u CO ß c£ A4 JÜ 3 £P u AA

OST3

2G

2 > u* £ sfl 3 oW S, GM G 7cu ~

SQin p* GA4 o pCS o fe

S A4m G >Ö n 8flu”G « Ga fl u<u P in

JjbS

cs > 3

h ^s «u c" in iitu « cs

3 VKö2 G „cs o - „

a AG "ö

g *j o2 G o* JJ fl ß

cCUcu

<u

A4cs

Oh A4

,, cs

w) 2p* "

AG

2 G cs

S> o gjG A!3 Ä wp5 3

<uAG

Go

yT 'S

•S 3

4> AG

-<U• i“A

ßcs>ß<y

T3

§ 2w 2 g^ ^ o

2 £

rp

ßo

4=!

ßas>5-.

(Ü

13CÜ

-i-H

ß

"’St/3

sien,”

voeg

hy

vinnig

by,

“nie

met

vyf

van

ons

nie.”

“Toe,

man,

vat

’n

tertjie,”

se

Harry

wat

nog

nooit

tevore

iets

gehad

het

om

te

deel

nie,

of

iemand

om

dit

mee

te

deel

nie.

Dis

’n

lekker

gevoel

om

hier

by

Ron

te

sit

en

al

die

tertjies

en

koekies

op

te

eet

(die

toebroodjies

le

eenkant,

vergete).

Ph J2°75 M

OS

’S)<U

CS

'"O ^-Oes

, ,

Cu <u

JU O"2 >03

oAi *,

4) £'äsK

AS 5-.

&?& pp"Ö u-i

5®

fls

<U C/5

__, 03

SrS ^« C$

b a> <D

>> bJO öiH W -H

3 * ön-< Cü 754-i «c« Ö !-

re

ft&fi

W)ofl

+-)

OC

<u

*esp*

£

*

*> 3*- rnO.. <U Öa » «^ ö ^.23 B Ö

fa w-3 3c«

s

I<41

10

32 gQ oa AS

4)4J

2Ai

>sAi"? WS w

1<—

(

3> re

C wö <—<u O

re

ftft

c• pH

pOC/5 ö<U

'•“*

X7> P j-«

t! « W)

re« <

-* J2 .is

^ ^<U rP

(U

Ti Tj

•§ B-3 gre gft <SJ

-o -ö

.2 1 Aio a 4i

AS re ,_O g re

i7? 2 S

« $ ’SR y «

8 IIs-S J

(O •

ü o£ s

<U

bßOpJ—

I

V

PN -i

w «

£7)CS

M<U

« ^'

£ S

<UpP

f-H

CS03

PC

cöes

rP

P<U

Phoocs"Ö"Ucs

CUCU

P3eS1—^opMo

O w es« <u w

I

JP j**«U 7)

W PP es1> es

P trt

6 ,4j

8 •&J2 ö

03 U>

Ja 2CÜ

«’S

oopp R

,

cu I

Oßftj

’Cj

Pes

POpo

K*^<75

eses

UhCJ

2

75C«

f1 ?

JS 'Spp- CS 75

'S . I>> 5 32 ^ 'S

• s-ft h So y ®oo^ ^«

1/5

J(jjO « iS

T3 .rr<

7)

PpHuO

Ph

OQPcs

>

Uh

oÖ4-j

. u)

i

es

CUCU

•pH

SoC

c$

Xi bß^ O«U rj75

Mp *-*

1^. CU

75 rP

•3 >,

o2 «ft ^S

"

Ai

ßfV.

1«T3 7513 <uCS

p" ö

ao

’A. —4> fl

^<rt g yd

*

5j §

oß.2 <u

pH

'S S

lo 2

A5OOAi« gesP rP

U& 75

• es

P es

o *=;

75 Gp CS

’S ®Albus

Dompeldorius,

tans

skoolhooj

by

Hogwarts.

Word

deur

vele

beskou

as

die

grootste

towenaar

van

die

moderne

era.

Professor

Dompeldorius

is

veral

bekend

vir

sy

oorwinning

in

1945

oor

die

donker

towenaar,

Grindelwald,

vir

die

ontdekking

van

die

twaalf

gebruike

van

drakebloed

en

vir

sy

werk

in

die

alchemie

tesame

met

sy

medewerker,

Nicolas

Flamel.

Professor

Dompeldorius

luister

graag

na

kamermusiek

en

speel

gereeld

’n

potjie

rolbal.

ffl

HI%CU

OoCS

bß

£OS

eCÜ>

in

S

c<u

DO

s4J

U <u

C« ^ß

ftCS Ö2 >-ö bß

u- bß

T %

'S

wCJ

o

i-CSCS

bßcS

rU<U

<u

13

"3

Jrcs

bßcS

CJ>

'S

ÖR CS

bß^

£ TTJfl CSX CS

ES

iSbßcs

Ö§3^ö g2 J

bß<u

u< r-cj «J

TS 'ö

s ?-e

iS'%

<sCJ

cbß £O cs

g c_§ >&b

^

W V)<-» ^u< ÖCU Cw c* scs O

>> 1sX w3 CJ

. ^oe*

OJ

«D öC/J <u

<ubßCuoo

bßcs

£w

I

-§h3cs

CU<u

£OocTT

Cuopö

cs

C

iS

I .

‘V 'So o4> fV)

cs

CJ

P~*N

<CJ

£

13bßbßO

«ULO

(D CU

^ C w wß Q ^ ^S ^ g *

« öfoto’s.”

“Regtig?

So

hülle

beweeg

glad

nie?”

Ron

klink

verstom.

“Dis

snaaksl”

Harry

sien

hoe

Dompeldorius

teruggly

in

die

foto

op

die

kaartjie

en

gee

hom

’n

klein

glimlaggie.

Ron

stel

meer

daarin

belang

om

die

paddas

te

eet

as

om

na

die

Beroemde

Hekse

en

Towenaars

op

die

kaartjies

te

kyk,

maar

Harry

kan

sy

oe

nie

van

hülle

afhou

nie.

Spoedig

het

hy

nie

net

vir

Dompeldorius

en

Morgana

nie,

maar

ook

vir

Hengist

van

Woodcroft,

Alberick

Greunen,

Circe,

Paracelsus

en

Merlin.

Hy

slaag

uiteindelik

daar-

in

om

sy

oe

weg

te

skeur

van

die

druide

Cliodina,

wat

haar

neus

krap,

en

maak

’n

pakkie

van

Bertie

Bott

se

Allegeurtjiebone

oop.

s £.4> >s

S ö «u£2 <u3 ö u

5 g?

o, 8

^ a -1

w

3<uDO

P

33'Ss o

rd Od)

,£W Ifl D

^ 8 g

HXi äa a

§ 'S.(J)

d> _*

o

öS

P3

>öo^ Ti Hp a

OS

« 'w ’S

S fr'eS J2 g? ^ 33

cs

4

J

ä3

*.rO

S CM w

j« s« aCS CS

£ *</l 414) .—

i

W)lsü: cO cs

g >

8^3* f,S £a jfc>

cn

O o,O ocn

g5O

o

TjOoJ—

I

rfi

ooi-

£cS

K

£o.4—1

ocÖd

4) WÖO P.

Ö -2ciu *-cläc« W

<D(/> .Sri

5 ^si

3O£g

i3 .acs C- Ö

4) ofc P2O dJ* is

c/T 2cs cs

a I<u <y

w Ö <Um r-i •*rL

>> L.

T1 «i «>-

oo _ ^^73- D£ dJ 73

o- _^ "aof g3 a es

§ £

CÖ O

I-.7 dJ

«J O°0 DO

g p4)

4> t:y ö3

a

s. .3-c

r— b

g SCxO

cn <ü

J.3.2P ,aPQ

cn

ob

•sf-Sja £^ CSCS csCS- D>

,a .5x? £e -2

§ aja

Ea °s DO3 4)

£ <acsw G

a c° I

.33

8 e4-J <Vcn A1

a £> S^ :s

“ 5

1§

- j*i«) B.a o33 G> JJ

Ö 4äw 73cn 3S §

.a iS

TS «

(J>PoÖ*->

05

3O2DÖ<U

„ CJ

8* ^JJ «in 3333 CC csCS

4J

a &J

a b ;&41 41

o. c

kergroen

heuweis.

Daar

is

’n

klop

aan

die

deur

van

hui

kompartement

en

die

seun

met

die

ronde

gesig

wat

Harry

op

perron

nege-en-’n-driekwart

gesien

het,

kom

in.

Hy

is

tranerig.

“Ek’s

jammer,”

se

hy,

“maar

het

julle

nie

my

padda

gesien

nie?”

Toe

hülle

hui

koppe

skud,

gilhy,

“Hy’s

weg!

Hy

raak

aanmekaar

weg!”

“Jy

sal

hom

wel

weer

kry,”

se

Harry.

“Seker,”

se

die

seun

miserabel.

“Wel,

as

julle

hom

sien

.

.

Hy

loop

weer.

“Ek

weet

nie

hoekom

hy

so

te

kere

gaan

nie,”

se

Ron.

“As

ek

’n

paddaCU

<üo

GJ

0303

Oo

<u>G4

Goo

§.ses Z

<U

OoCA)

CJc/)

Ja z Ö

o 2 *m ao <u

°

4)

V £C PÖ3 ^% «4 T34—I ObO v)cs

C3

2 I<U M;> CU

CU

^ CUcu bO

'

s S2

CO nCcn ciG SCU

^ Q

^'S03

CA)

g cu

•2, £

13 S^ (U

H3W’Sc«<u

>

EP<U

GG :

Q-

oXi

x:cu

'Sxi

bOOGCl-osctf

<U

-G ^

fl>-i ^-D wCU UbßX

V/J

S o8 ö- Xc 2w

2-c03 <_)

öjO cn

Ü'a

O 4»^ 43Ö rMre m4* r

_^ 13ps41

43

4 p’S U,

§J* n

<U

.Ä 03T3 >G bß

C3

WG

V-i >>.u JaCU ^£ .Sä

g uw öS 2CU G4—* *’

a §s ^O </>

'1

<uCÜ

r*V

Sh

3 2<u co

w ^ s

43 3«5.ti 4> Ph

s "ö

so

.

00

24)

TJ

re |1 8

4 ö00 3

4

-SS

CO

cu x?r! ?*

G“

J -s

h °-

| 28 *$ >>4 Ü—

—

CU

zi cuCu }-

CU 2c/> 4ucu bOc£p pj

cs '£

rX 2<U -5

’S- 4Ui W4 "

u o^ 13o 2>N 3CA) CU*-> flj

cu .Ü5

G Q-4-»

2 G-G c3v^, os

x c2oo

hom.

Sy

dra

reeds

haar

nuwe

Hogwarts-klere.

“Het

iemand

dalk

’n

padda

gesien?

Neville

het

syne

verloor,”

se

sy.

Sy

het

’n

baasspelerige

soort

stem,

’n

massa

ruie

bruin

hare

en

groterige

voortande.

“Ons

het

klaar

vir

hom

gese

ons

het

hom

nie

gesien

nie,”

se

Ron,

maar

die

meisie

luister

nie,

sy

kyk

na

die

towerstaf

in

sy

hand.

“O,

toor

jy?

Laat

ek

’n

bietjie

sien.”

Sy

gaan

sit.

Ron

lyk

uit

die

veld

geslaan.

“O

-

oukei

dan.”

Hy

maak

keel

skoon.

Harry

kyk

na

Ron

en

is

verlig

om

aan

sy

verstomde

gesig

te

sien

dat

hy

beslis

ook

nie

al

die

voorgeskrewe

boeke

uit

sy

kop

kan

opse

nie.

“Ek

is

Ron

Weasley,”

mompel

Ron.

“Harry

Potter,”

se

Harry.

“Is

jy

regtig?”

se

Hermien.

“Ek

weet

alles

van

jou

af

-

ek

het

’n

paar

ckstra

boeke

gekoop

vir

aanvullende

leeswerk

en

jyis

in

Moderne

Toor-

yeskiedenis

en

in

Die

Opkoms

en

Val

van

die

Donker

Künste

en

in

Groot

iowerverskynsels

van

die

Twintigste

Eeu

“Is

ek?”

Harry

se

kop

draai.

“Gioeiste,

weet

jy

nie

eens

nie,

ek

sou

alles

uitgevind

het

as

dit

ek

was,”<U T3

ilac S41 >

S rJXi

4J

S oO </i

34) TjEs 3

ff «

3 wS«41 i_,"

ü o« Xi

c äs

& öff cWCU <0— —i

• P-, 4)

g o-<73 O> oÖ ^& w*p ^g «u

4) ff

£ 5ac

". 'rt

P Öcü u

^ >Cü cü

»H Z§ 5S öo

s-r ö s

ca caca ca

ac

1 >ff ff

«3°°

g’C '’So3<Dct, .

03CS

'd

05 <L)

CS ü

S Sa

§ -3

CÜ

a 1

ca

•3 3W 03<L> r-1

6 3P qJ

g 'S10

c/3

4>

J" ^O 43

«3 1/5

IIPi f-H

rt)V

CÜ +-J

rÖ ca

a J4> ÖQJ ' 1-1

P

Pcü>-1

PiC/)

Cü R

^ <U

2 ö

'S ^Pi <u

S £Ln ü

<u ws 2s Eo u»H .,

03

£03

Pi

PdJ

PM**Ö

dJ

.£—

<

ff> 4)f-H 43

an r«

Ö 'P.5 |ac ff

S -*Ö w

3 ecU3 4)

Ö wi

ff>"

P S

„ V)

Cü

orp

%Et

N4»

X

ff ac ao u ca

2 » «* a g4i 4) y

4!

-224)

41

3 'S

2 3<n ca

!>n Sir ~

o ^>7 -22

53 43

o g•'—> o.2 ^•S2

'%

P .rP ^JH o

Öook

daar.

Ek

weet

nie

wat

hülle

sal

doen

as

ek

dit

nie

maak

nie.

Ek

sou

se

Raweklou

is

nie

te

sieg

nie,

maar

wat

as

hülle

my

in

Slibberin

sit.”

“Dis

die

huis

waarin

Wol

.

.

.

ek

meen,

Jy-Weet-Wie

was?”

“Ja,”

se

Ron.

Hy

sak

terug

op

sy

sitplek

en

lyk

omgekrap.

“Jy

weet,

ek

dink

die

punte

van

Skille

se

snorbaarde

is

effens

ligter,”

se

Harry

om

Ron

op

te

beur.

“Wat

doen

jou

ouer

broers

noudat

hülle

weg

is?”

Harry

wonder

wat

’n

towenaar

doen

wanneer

hy

klaar

is

met

skool.

“Charlie

is

in

Roemenie;

hy

bestudeer

drake

en

Bill

is

in

Afrika.

Hy

doen

iets

vir

Edelgolt,”

se

Ron.

“Het

jy

gehoor

wat

by

Edelgolt

gebeur

het?

Dit

was

in

Die

Daaglikse

Profeet,

maar

jy

het

dit

seker

nie

by

diecdXO

33

pXdiCD•OJ

OrJÜ

dl

rP

"3

CS

>>5-1

dlGJO

dl<D<v

(D -

d> XÖO oCxO Oo ^X di2 X

g pPu

dl

obiD

r<D

P p_J

s-e5 I«so

CSCCS

ö

wdlXdlX

£ 1

#d>

’SJfl

Ir

3'SöjO

oJS

60tiw £5

pß U5

3 3(D CCS

e 5diX

*_• P5 ww c--CD ÖJDP *r—

<

—!i OJO

b 4>

a s

II£ s

% fi

Z .br

3 a1 SP

.y isö =3

,rt "ö

to 'SU T3ÖO wiS £•Sä ?jij 3

<D

'S Sj

ß ÖJO

3 §<\j -Q

i”H V.

3 3X T!u 3c« ß

a §.3

<u

2 3

Poo£

.,

di

d) bO

CD rjcu üd> 5>

•iSTt

3 *<•r <u

w<u

Ö «

Vä>-< t3

t s

•g ^

>s"PCD >-)

•S £CD

bßOÖ

irCD

O

j-t

CDT3

j-j

lCD

* IXja <

s<u

ö 2öd) ^^ bß

M .2d>d> >s-i +L

^ dl> Al

g 1ec 3T

ccS

"ö

CG -

^ 3CD Og £^ <u

ä ^e I

> CD

E <d>dl CD

£ ö2 °

dl £»r-f 4-1

T3 g

g e5 aCG

ll“Vir

watter

Kwiddiek-span

skree

jy?”

vra

Ron.

“H’m

-

ek

ken

hülle

nie,”

erken

Harry.

“Wat!”

Ron

lyk

dronkgeslaan.

“Wag

net,

dis

die

beste

spei

in

die

wereld

-”

Net

daar

trek

hy

los

en

verduidelik

alles

oor

die

vier

balle

en

die

posisies

van

die

sewe

spelers.

Hy

beskryf

beroemde

wedstryde

wat

hy

saam

met

sy

broers

bygewoon

het

en

die

besem

wat

hy

eendag

gaan

koop

as

hy

geld

het.

Hy

is

net

besig

om

Harry

deur

die

fyner

punte

van

die

spei

te

neem

toe

die

deur

van

die

kompartement

weer

oopgaan,

maar

hierdie

keer

is

dit

nie

Neville,

die

paddalose

seun,

of

Hermien

la

Grange

nie.

Drie

seuns

kom

in

en

Harry

herken

die

middelste

een

dadelik:

dis

die

'S «

o _iaä

Ptf-

“Dink

my

naam

is

snaaks,

he?

Hoef

nie

te

vra

wie

jyis

nie.

My

pa

se

al

die

Weasleys

het

rooi

hare,

sproete

en

meer

kinders

as

wat

hülle

kan

beköstig.” Hy

draai

terug

na

Harry.

“Jy

sal

gou

agterkom

dat

sommige

towenaarfamilies

baie

beter

is

as

an-

der,

Potter.

Jy

wil

nie

met

die

verkeerde

soort

vriende

maak

nie.

Ek

kan

jou

daarmee

help.”

Hy

steek

’n

hand

uit

om

Harry

s’n

te

skud,

maar

Harry

neem

dit

nie.

“Ek

dink

ek

kan

seif

sien

watter

die

verkeerde

soort

is,

dankie,”

se

hy

koeltjies.opgeeet

en

julle

het

nog

baie.”

Goliat

steek

’n

hand

uit

na

die

Sjokoladepaddas

längs

Ron

-

Ron

spring

vorentoe,

maar

voor

hy

aan

Goliat

kan

raak,

los

die

seun

’n

vreeslike

kreet.

Skille,

die

rot,

hang

aan

sy

vinger,

sy

skerp

tande

is

diep

in

Goliat

se

' ' 60Ö O

00 U ö_,P>

“Kan

ons

jou

help?”

“Julie

moet

opskud

en

jul

klere

aantrek,

ek

was

nou

net

daar

voor

en

ek

het

die

drywer

gevra

en

hy’t

gese

ons

is

amper

daar.

Julie

het

nie

ba-

klei

nie,

het

julle?

Julie

sal

in

die

moeilikheid

wees

nog

voor

ons

by

die

skool

is!”

“Skille

het

baklei,

nie

ons

nie,”

se

Ron

en

trek

’n

gesig.

“Gee

jyom

om

uit

te

gaan

terwyl

ons

aantrek?”

“Oukei

-

ek

het

net

hierheen

gekom

omdat

die

mense

daar

buite

ver-

skriklik

kinderagtig

is.

Hülle

hardloop

op

en

af

in

die

gange,”

se

Hermien

neusoptrekkerig.

“En

daar

is

’n

vuil

kol

op

jou

neus,

weet

jy?”

IM JT'V) ,-CJ

Die

trein

loop

al

stadiger

en

staan

uiteindelik

Stil.

Mense

druk

na

die

deure

en

klim

uit

op

die

klein,

donker

perron.

Harry

bewe

in

die

koue

naglug.

Toe

verskyn

’n

lamp

bo

die

koppe

van

die

skare

kinders

en

Harry

hoor

’n

bekende

stem:

“Eerstejaars!

Eerstejaars

hierdie

kant

toe!

Alles

reg,

Harry?”

Hagrid

se

groot,

harige

gesig

straal

bo-oor

die

see

van

koppe.

“Komaan,

volg

my-

nog

eerstejaars

iewers?

Kyk

waar

julle

loop!

Eers-

tejaars

volg

my!”

Al

struikelend

en

glyend

strompel

hülle

agter

Hagrid

aan

teen

’n

bitter

«C3 *r—

<

ft ö

fire

S2oucu

£örere

ixcu

'S

8

oX

PX6o<u

e_gOJJ—

t

.2P

oe

<L>

^ ÖSJ .5Q

T3>-«

5

5 iS

6 %-e i

CD

's s-cr> i-

* O5 xO 73

Ö So> 43re äre3 ft"Ö 4J

S o

!^ s„w cV

<ü

T3 'Sre~

5 ri3n^ Ö

re

Ioo .

X

H3Öreix

<U

*3

Ö‘3

rS

ftOÖrere*->

(/>

ou

<u

rere

OJ (j

red Sft $o ^Xi2cu red<u ^s gQU ^

C QJre -m> rOx-> mp -s

5 re4J

s'S

2o-2

flre

c

c<SJ

f rM U CJ

OJOJO

ftoocnöOre

ou <\>

^ xre 4-1

S£

xj <u

bOre

w 35

ftcu

o

H3 QU-mm•fH re re

" £'S «tn TJ

>>^ ^h - vre <L) ;—

|

z I

<Do c

§ 2O w3 X4J 4J

'S :;Am "O3 «

e ^.22 §* ö« .22

O Q

red

öre

<

ÖJ2

~

Ö "TjO) <U

<DSCU

>cu w!U ftj

e e

S S

I gp1 V<ü X3 <w

« 2m Xö „c

c c> >

X oCJ o.5 x2 Ö_ a-

2 >-

. -H<y >XJ ^CD Rre 5-1^ <u

QU

1 SM CU

§ z<u 3

Ö

bootjies

wat

op

die

water

aan

die

kant

dobber.

Harry

en

Ron

klim

in

’n

boot,

gevolg

deur

Neville

en

Hermien.

“Is

almal

in?”

skree

Hagrid,

wat

alleen

in

’n

boot

sit.

“Goed

dan

-

VOORWAARTS!”

Die

vloot

bootjies

trek

tegelyk

weg.

Hülle

gly

oor

die

meer

wat

so

glad

soos

’n

spieel

is.

Almal

staar

in

stilte

na

die

massiewe

kasteel

wat

bo

hülle

uittroon

terwyl

hülle

al

nader

aan

die

krans

waarop

dit

gebou

is,

kom.

“Sak

die

koppe!”

skree

Hagrid

toe

die

eerste

bote

die

krans

bereik.

Almal

knak

hui

koppe

en

die

klein

bootjies

dra

hülle

deur

’n

gordyn

van

klimop

wat

die

bree

opening

in

die

wand

van

die

krans

verberg.

Hülle

P

7j O*<U OW J.c/i

CG 3^ QJOJ CG

^ JaJ-M pHqj g

'TS £5 3

ooC/l

GCGCGÖßCG

G

3 *§

43 Ö

CG

^ OJ^ <2n3

w Gg 2^ bO^-T qj

y '"Ö

S cg o

* g<u o

G GO "

G 3G w3 OQJ 4—1

^ SCG WcG U> G

Oo

pTi

t

Q)

3CG

£T3HbßCG

s<qjw)

Rr~

c/5 -2QJ 2CU CGG Dh

^ OG 77-H-J

4J ^5

1/5

c -1

tu —• .

<u S gö .2 Jao ~ ^>- .^r .Hi

S 3 3-S X gCL, 3 Ö

<U S* -fj

5 ^o 3 s3 « g

-n tu

. S« 3« x 3o cg

<U QJ (/5

"P Sbu5 75 3f ^ e<« o «1

3 O 5O öjoä s

“c « B« V «*J « r«3 2 w

-

sb

| ^ sIs p,4) n> ÖC °

.y « £~ Ef>3

| 3^Z -o ’S

&~3 3S

t>~ eC -2 3 §£ at «4) O O ’TtS_i —j QJ

p jy <U

QJ

*GJ

QJ

&QJ

CG

B

f-H

Oo>

CGCGV)

8-ö

oQJ

CUCUCG

CU

CG

TJTJCG

CU

GO

?G

QJ43

CG

'S^3

>-QJ

CG3 C g3 cg ^

3 % §tu 3 _S

QJ CG

3 3 <2

k 3 rcu=

Hagrid

lig

’n

tamaai

vuis

en

klop

drie

maal

teen

die

kasteeldeur.

HOOFSTUK

SEWE

s—

>

O

I

•s fr4J fa

4j ,3^ *Q-> Öoc S

5 .sp

«u &s M-C 60_ ei-i t>c« C£ 1«

“ CSJ

e ao) ^

1-^ >v,

£ ^60G =3cs 3J J5

Ö s-- oci >o >

0 C

6 $"w <"

tS ^« S-Ö <u

'Sc« r.

£ 801 o£ obs %>tj 2.Sä sQ S

• r*H

c"3

^ T3^ *C3 0001 CÖ

w So *Ve w

Ol

P

oo}-H

00

001

OSca

« 's,^ SP

1 °c (J<V L>

'S 2c oa $e ,«

ß 8W Ph

ts52

oi caca

00 tnca ^T3 OJ

<u w00 us SO) iFh<U

ä E.<U oicj woÖ Ö«, ca

|.r<D

QJ P13 cL

^ §8 V^ rw *

3 |ca <u

E ^3

<U r—

^

•rt ca^ ca

Ö Öca pP K>"'

C/l

leys

se

hele

huis

kan

daarin

pas.

Die

klipmure

is

verlig

met

vlammende

fakkels,

net

soos

by

Edelgolt,

die

plafon

is

te

hoog

om

duidelik

te

sien

en

daar

is

’n

manjifieke

marmertrap

wat

na

die

boonste

verdiepings

lei.

Hülle

volg

professor

McGonagall

oor

die

geplaveide

klipvloer.

Harry

hoor

die

gedreun

van

honderde

stemme

van

agter

’n

deur

na

regs

-

die

res

van

die

skool

moet

reeds

hier

wees

-

maar

professor

McGonagall

neem

die

eerstejaars

na

’n

kleinerige

lee

lokaal

wat

uit

die

voorportaal

loop.

Huile

bondel

in

en

staan

styf

teen

mekaar

en

kyk

verbouereerd

om

hülle

rond.“Welkom

by

Hogwarts,”

se

professor

McGonagall.

“Die

banket

wat

die

meeste

punte

die

huistrofee

-

’n

groot

eer.

Ek

hoop

julle

sal

almal

’n

aanwins

vir

jul

huise

wees.

“Die

Sorteerseremonie

sal

binne

’n

paar

minute

voor

die

res

van

die

skool

begin.

Ek

stel

voor

dat

julle

julself

netjies

maak

terwyl

julle

wag.”

Haar

oe

speel

vir

’n

oomblik

oor

Neville

se

mantel

wat

onder

sy

linker-

wyser

se

pruik

blou

laat

word

het

nie.

Sy

oe

bly

vasgenael

op

die

deur.

Enige

oomblik

kan

professor

McGonagall

instap

en

hom

die

verdoeme-

nis

in

lei.

Toe

gebeur

iets

wat

hom

amper

’n

halwe

meter

hoog

laat

spring

-

verskeie

van

die

mense

agter

hom

gil.

“Wat

de

-

?”

Hy

snak

na

asem.

So

ook

die

mense

om

hom.

’n

Stuk

of

twintig

spoke

stroom

eenvoudig

deur

die

muur

agter

hülle.

Hülle

is

perelwit

en

amper

deurskynend

en

hülle

gly

deur

die

vertrek

terwyl

hülle

met

mekaar

praat

en

skaars

na

die

eerstejaars

kyk.

Dit

klink

of

hülle

stry.

Een

wat

soos

’n 6oXbl

oo

f42

44(Ü

&£

S

4J

ep

2

’S^

<V <u

^'

s« 44> oX O43 Cu-5 „fl

g .SPCS tuÖD"d

<U e00 g<L> CU

a .a

<4JU)

^ 1

X <L)~' tu

§4?+->

S2CJCU

t Jj-3

a s

(U

„Ui

4J X4J 43

B ar-H «W g

« l^ <U

3z8

4—1 pv. WÖC Sh H_W JJ 44

43

<u

X.

ss42

O.c/>

gOjO

U 60-1

<u -flo 2

_ <ufl <"d

2 ££ e

« 3a a

^ 0 s* 8 *2 «50.4-- w CS

CÖS 43

'S

^ o-e £.S S4«j .

'gO 44 £ofi «cu a Blo g _a,B mZ

boUl

flw

fl

43

«50

fl

«50

fl4J

goS4-J

2V"3

«u</)

a

3O

s

44

1o2ty

crt'"ö

2 «u0 w<u E

’S*

oo

8

5

4» ?!b-i cu

S ä<u

T33 gjV)

~cu -fl

1

1

?s4J

44

fl 35

-S gS2 S« fl

5?

S2 =3<U fl

CU fl

^ .Sä

ö1,1

fl 44> 4)

&cs OPh O

weetjulle.”

“Aanstap,”

se

’n

skerp

stem.

“Die

Sorteerseremonie

gaan

begin.”

Professor

McGonagall

is

terug.

Een

vir

een

kom

die

spoke

deur

die

oorkantste

muur.

“Staan

in

’n

ry,”

beveel

professor

McGonagall,

“en

stap

agter

my

aan.”

Met

bene

wat

skielik

loodswaar

geword

het,

gaan

staan

Harry

in

die

ry

«gier

’n

seun

met

vaalbruin

hare.

Ron

is

reg

agter

Harry.

Hülle

stap

by

die

vertrek

uit,

terug

oor

die

portaal

en

in

by

’n

stel

dubbele

deure

wat

na

die

(iroot

Saal

lei.

Harry

sou

hom

so

’n

vreemde

en

luisterryke

piek

nooit

kon

voorstel

J8J

w'S

e&<£

31 •-£ Q

n<Si

Sß.ain "O

Crt

1 41

g T32 fl-C <U'S y>

S K „H « Q

.

etf ^ 4.

i

01

e01

rX

£dO na crt 0)

• ”H

P OCuO42

£

u§o

gp

01WD

1ö

Ö£0cw

-3t/) 3 4j

woO)w

ö .01O-H 4P « d

cj

$ oPh

4-H

Ol

g

öjO

8 4*501

8s

»J*55 Er

iS<U

1—6

JSiS01 c

2 £ «/>

o</>

CS s s>c CD

P01

öO•-j •

t/1

'S '

of

oQh(/)

u'S :

d .

o;

oor

gelees

in

Hogwarts,

’n

Geskiedenis."

Dis

moeilik

om

te

glo

dat

daar

hoegenaamd

’n

plafon

is

en

dat

die

Groot

Saal

nie

bloot

bo

oop

is

nie.

Harry

kyk

weer

vinnig

af

toe

professor

McGonagall

’n

vierpootbankie

voor

die

eerstejaars

neersit.

Bo-op

die

bankie

sit

sy

’n

gepunte

towenaars-

Iioed.

Die

hoed

is

gelap

en

vertoiing

en

verskriklik

vuil.

Tant

Petunia

sou

dit

beslis

nie

in

haar

huis

toelaat

nie.

Miskien

moet

ons

’n

haas

daaruit

haal,

dink

Harry

wildweg,

of

so

iets.

Hy

sien

dat

almal

in

die

saal

nou

na

die

hoed

staar

en

hy

hou

dit

ook

fyn

dop.

Vir

’n

paar

sekondes

is

alles

doodstil.

Toe

begin

die

hoed

kriewel.

’n

So

sit

my

sommer

gou-gou

op

-

Dan

kyk

ek

mooi

waarjy

moet

wees.

Dalk

is

Griffindor

jou

tuiste,

Met

die

dapperes

van

hart,

Hui

w

aagmoed

en

hui

hoflikheid,

Plaas

hui

eenkant,

apart.

Miskien

hoortjy

in

Hoesenproes,

Regverdig

en

getrou,

Geduldig,

lydsaam,

eerlih,

Hülle

sal

handhaaf

en

bou.

o

s-2

' c £> 'S

Oh

I s* £

.

k-.

^ §V.

'«

JS ,3

ö 3

<U ug «

ö <u

s'g^ s

.SP ^

<u S

s-> <u

Ä S

«ü .

3a .2

s e•w <ü

3tt

•O-«E? «!- gO =2 3-e o

S .2

S -SS

S Q

-ss c5 §« ~tu -a

-SS

a-a^3B5o5tu

O

3® 2s'~

e tu

-U. >

S"ü5

tu

<s> -O

g ^3 •—

.

-3 Stu a

to 3+-» v

£P fe-2 -a

CJ

<2JQ V

^ *C rSt

< . «JÖ r—

^ O•u ^<3

^ >

V^-

£ I

s ^

Die

hele

saal

klap

hande

toe

die

hoed

klaar

is

met

sy

lied.

Dit

buig

na

elk

van

die

vier

tafels

en

toe

is

dit

weer

Stil.

“Ons

moet

dus

net

die

hoed

opsit!”

fluister

Ron

vir

Harry.

“Ek

sal

vir

Fred

vermoor,

hy’t

die

hele

tyd

aangegaan

oor

’n

trol

met

wie

’n

mens

moet

stoei!”

Harry

glimlag

floutjies.

Ja,

om

’n

hoed

op

te

sit,

is

stukke

beter

as

om

te

moet

toor,

maar

hy

wens

hy

hoef

dit

nie

voor

al

die

kinders

in

die

saal

te

doen

nie.

Die

hoed

vra

nogal

baie;

Harry

voel

glad

nie

dapper

of

flink

£ £ccS nd5-4

ft* w<44 ft)

eao g« t)

3 O0

C 43~ *->

Ö «CS 43

5 gp -ö

ÖO c/fo~ 0013 cs<U cS

o P

°cn P-i

< o

<u c3•3 3ö 53

4J :3g

o .yV) ,_Q

<Ur-(

bJO „G

ß<u

O

ß

P<u

scS

5-i

rx

bOßCS

5-1

’PCS

ß

CS

öOcS

ßoOu

5-h

OC/J

cs 8'

£ I35 cß Wö SL

g30

5-< _C> M

CS

Oho

ßcscsbJO

ßtu

D,O-o0>

o.0

T3

S ä

Oß2O

o ö

* cd

£ w8 o

<

2 >.

SÖ >

> 3'S 3rv CSrH C«C 43

2 -c oV) QJä 4*V 43

öjO "rt

«> ^

^ *

-2 d43 OC "O« g.30 43co u0) .300 "Ö

43 43C <«

•2 Ö34 3)

CD

C£<D

'SCCS

(3

CgS2

ßcS

Jß

PH. cS

3g<u

^O bJ3

43 ’5

GJ,r->

• l-l -taJ

"Ö fi

Ph_§GJ >T

£'

CS Sj

> -ßcs

SS

o434

3!cs

2 'S^ C

£ £CS

CSCS

c ^ß «uO V)

!-r<Ü 4J

cn O<! 553

<u

’S

<U _2 5

on-• jjLO 4.

W 4>

O ks

£ c£3 cs

£ «

co LÄ— - H- W CS

2 * g o 4J‘ ?s

3 v '3O (/)

S « .33

ö u "O

w ^ -a

2 §*^4)

-c g 8bJD >

senproes-tafel

stap.

Harry

sien

hoe

die

spook

van

die

Vet

Monnik

vrolik

vir

haar

waai.

“Beyers,

Susan!

”

“HOESENPROES!”

skree

die

hoed

weer,

en

Susan

skuifel

weg

om

längs

Hanna

te

gaan

sit.

“Bouwer,

Terrie!”

“RAWEKLOU!”

Hierdie

keer

klap

die

tafel

tweede

van

links

hande;

verskeie

lede

van

iweklou

staan

op

om

Terrie

se

hand

te

skud

toe

hy

by

hülle

aansluit.

“Brocklehurst,

Mandy”

gaan

ook

na

Raweklou,

maar

“Braun,

Hilde-

<2

J2.5 o—4 >

> v^ oCJ TO

<-w oS 4<L) -S

^ 8R ><ü £•'S <U

S <"

“ ga {§

C 4)

S oni .R

o c-§ -25 «

O x£ bö

e 441<u 22 <u7) TSTOCJ 3<U

X

4J

^ SWl *_|_|

j3

cs aÖO o

cs

R4)

D Si> Xi4> v1/5

s s« OJE -c** Hna *E>

totore

ß

.53

c<u

2to

TOCJ

X>X

xito0

1bß

ED to

ga —TO GO

So STO=L >

« -£-

gc STO OJ

TO CJ «J•£ *->

V) XS

TOTO P

Oo na £TO

£jfr na73 ö

TO

ew* F"

na >>

d> ffi ’So wxi "o

cTOna

2oxi

xiin

so

—

j

0 TOci O TO

o TOöm p

>>ft 1

TO <UTO </)TO VJTO

Ö ^bß M•TO Oa g-<5Jto in

£ S

<U TO

o>

3 "2p-7)

<L> .2W) TSj

<-

4)RcJä24)R7)R

gRaoRRs

CS

fJ'S)<U

r- CTO TO« ^CU 2s 5°TO

CJ <u

Vj f-TO

U gg £

mcj

• pH

XS<Ubß

ÖÖTOCUvi

•S Xina y

Ci

ö2 U<Jbß P

PU

“HOESENPROESi”

Partykeer,

so

sien

Harry,

roep

die

hoed

die

naam

van

die

huis

dadelik

uit,

maar

ander

kere

neem

dit

’n

tydjie

om

te

besluit.

“Floris,

Septimus,”

die

seun

met

die

vaalbruin

hare

wat

längs

hom

sit,

wag

vir

’n

volle

mi-

nuut

voor

die

hoed

besluit

dat

hy

in

Griffindor

hoort.

“La

Grange,

Hermien!”

Hermien

hardloop

omtrent

vorentoe

en

plak

die

hoed

gretig

op

haar

doP

4

s<u

"Ö<üord

CJ<U

J2</i

1« ^e ^T3 §jcpi:ro 12«« §

ob <«ra y«'S°0 Oß

: <U <U

iä «1 tn *-ö

i

£ OjO>

>s£ rd

8 $

3 dS> £c« 3d

O ^

-3 4)«d C -3> p d3

5~

o •-O 5

O.otjos

-s >>o „öi- ",&< C« <W

o *3^ d:(U £° ö« -S2

ö 2o ^

ETI

<u

4J

Pi

oQZ«—

«

UhUhI—

I

CC

o °Cu d

O

CdVz

I3 3rS ^ad 3öjO O

i?rt75

m ij c/)—ad cg

.§ *aj cg

cg^3 -ö

S «

c**

eo •-^ "3

ad

ad<u j-

ad> ad

, Öd s

05

d dJ-J <D

'Ui

e ,3w 3.d u-«5 53

iS ^2 o,-§ dd' *-»

öd t/3

Ö fi

5- </5 <L>ad ad q> ^ 3ec ad 5d3 " g3 g 8a,o u

“ g t

1|S?a s ^C -O ^CG ad ^cS O ^

cGi-4

T3WO

f-ad

WOcg

'ä;

WO

ad

T3

"dPS

o

»>. U-<

5T od dd<U 133

r.<33

'S Öö w>

fr-*2<L»

wo

t/5

rtcsCG

t/5

5 03

5 &§ ^C CD

>s tri

n ° «>

3C/5

ad

"OadO,-a

ad

C-

yOji v o Q^ S Z

ad —^ ö 'S £^ V o-

s &

Oh . J

d “ O OC33 fti

"d m w^ M S &"d O c d3J 3

ad adqj

*a3•“

g !'§

ö ^ad >_ ad

s ^

ad

fr-s

O -1=t

o ^

Cu *>o K

tLäco CG

odCJ

tl ^a J^ CG

Cfs

’So aX "d

CO

ado•m

ad

2d2o>oc*C4JM ,i3c« ^dH «d 13

4-h

CGCG

dn d« o

Z2LUm§co

^ T3 -j>N. P3£2832 d M

ad w^ -3

Malfoy

lyk

baie

in

sy

skik

met

homself

toe

hy

na

sy

vriende

Krabbe

en

Goliat

toe

stap.

Daar

is

nie

meer

baie

mense

oor

nie.

“Moon”

.

.

.

“Niemand”

.

.

.

“Parkinson”

.

.

.

toe

’n

tweeling

“Patel”

en

“Patel”

.

.

.

toe

“Petzei,

Wolfgang”

.

.

.

en

uiteindelik

-

“Potter,

Harry!

”

Toe

Harry

vorentoe

stap,

vlam

’n

gefluister

sissend

op

in

die

saal.

“Het

sy

Potter

gese?”

“Die

Harry

Potter?”

Die

laaste

ding

wat

Harry

sien

voor

die

hoed

oor

sy

oe

sak,

is

die

saal o> Or;Q cs

. £ <u

1

£fl re

<u re CQO ^ .

S .5 Ü•5 o

£ äfl ,re

O £

O 'S «crei/i

vi

8

fl £ flß V) 0° <U Oflß ^ >

j;o .S

^ (V)

1- CU -£QJ 22

S cre

6

V « u3 > s

c -ö .s

^ fl

« ä «u£ 3 ">

S sr

O fl

. ° gs^so 8> 60

6Jvi

s41

I-

re wQ c

i i

1 §cs ö12 vT

> r4) 4)

00-°41 4>

fl

.41‘2

jre

OMtj

fl

.3 ß *

55 <u

T3 * ^0^3g "7 oSä'”sp-s3ß M*

IQ

5ä

•§u

jO

t75

4)

41

Zflß

c

8(/)

*C/5

IcC«-O

'Sö;

1CJ•PM

T3

flO2

o &.~2 « eß

Sfe-fl Ofl QSog

.2

.

II- C ßß

t 'g o8 ^ .fl

'S -S"0

C/5 Ä (/)

^ CO ,rH

i (3 SÄ w

-fl» fl/

.g jß

fl öo,*u

C i«

T 1 >s

I

C/l

Iin

V'S«J* «f.. .SS

t 4

8

r**

s

’S

e*c

3CO

<u

s

t

<ü

'S

.S I

r?.8i<u 2

tft*ain d

4>VW>

öjO^£ ä*9 na

Harry

luister

hoe

die

hoed

die

laaste

woord

uitskree

vir

die

hele

saal

om

te

hoor.

Hy

haal

die

hoed

af

en

stap

ietwat

bewerig

na

die

Griffindor-

tafel.

Hy

is

so

verlig

dat

hy

nie

in

Slibberin

beland

het

nie,

hy

kom

nie

eens

agter

dat

hy

die

grootste

toejuiging

van

almal

kry

nie.

Percy

die

Pre-

fek

staan

op

en

skud

sy

hand

entoesiasties,

terwyl

die

Weasley-tweeling

hard

skree,

“Ons

het

Potterl

Ons

het

Potter!”

Harry

gaan

sit

oorkant

die

spook

in

die

plooikraag

wat

hy

vroeer

die

aand

gesien

het.

Die

spook

klop

hom

op

die

arm

en

dit

voel

vir

Harry

of

sy

hele

arm

in

’n

emmer

yskoue

water

gedompel

is.

Hy

kan

die

Hooftafel

nou

behoorlik

sien.

By

die

punt

naaste

aan

hom fr

’2

•S

ab

fros

PS

pHo

Ul

3Orß

ß41

ßuaooo

in

bOß03>

’ßbOcs

E•£bO03

E

^ cs'S

O ^*5 cu1/5 rß I

<U ^ I

P DhO OÖ0 o

r- Wo <2

S .aao^iß ß«P< 03

O jv

<s -SO w

X ocu *2

'S §c« ö

H £"2 «E*

<U Uin

in ^p in

•e oo o

CU Crt

T3 -3

5-§

§ p.-S sc Qw Q

. c/5

ii-ß <

a-oS 'So -öo o<-!

1/1

cu

^ c

M 54) s

> bJ—

i Lj" u.3 >'S

_

4j

P.-0

|.s

<s .5

fr^’S £O ÖOß* c0 5in

1

u

^ 5Q

•S£

1 ö

•P-t in

bOd Q0 ^—

> CU

cu *ß

•SPrPÖO-^iCS >n

1 ecu CU

.y e

^ j§

’S^

c 2*Ö

§ *CU

Jm v;

O ß3oo

JS£

s -öCL 03

H T3>>

Eodu

in

*So p2t^ S

<u”Ö

£.2« oPS «^ .3

% Q2 | jj4) > -P

e § .a

fr s s

fr

2

<Ud

- 42-SH .<2 ^g ß

^ "Ö oC!

—

1 *—1

4Ja 4) Ul

'S ^ '•Ö

o .a ߣ -ß ^i- ß 3w « ‘a4J ^ 2« H ZO i

*

S s ’Sm S 84) 13SG w ß

4)

(pT3 -O

41

ßaooß«MCU

os s

op 3O 4)

* I

oudC/5

00d03r—

t

lu

2CO

cu

T3

d

dopßcu

3incu

_ .yo ^3V) 4-*

Ud ß

bp r;M Xs o

ZS|Eß 2 fc« ^ S

03 * *

E

31

CU

s

CCS

cöV3

rted

aCCS

03

Ecd 3 „a

C3>

“Mooi

so,

Ron,

uitstekend,”

se

Percy

Weasley

hoogdrawend

bo-oor

Harry,

terwyl

“Zabini,

Blaise”

’n

SLIBBERIN

word.

Professor

McGonagall

rol

haar

perkament

op

en

neem

die

Sorteerhoed

weg.

Harry

kyk

na

sy

lee,

goue

bord.

Hy

besef

nou

eers

hoe

honger

hy

is.

Dil

voel

soos

jare

gelede

dat

hy

die

pampoentertjies

geeet

het.

Albus

Dompeldorius

kom

op

sy

voete.

Stralend

kyk

hy

na

die

studen-

te,

sy

arms

wydoop,

asof

niks

hom

blyer

kan

maak

as

om

hülle

hier

voor

hom

te

sien

nie.

<D

2in

£oh->

o

£

5,-a

£

in

oX£u<003

•'—

>

ip>>

aofS •

P:

«ü .

in

<u

£Öw<4;in

fU

'S0

1h-(

3CUCu

O

J=Pt-t—

1

o<D

aOJ

£03

sB

"Ji jap

12£§ B•3 <u

- 4)4> T312 E

S-3o &

JS

fi ts

a a13 <3w .

00

1

604)

X>w

gnD

’So0311J8

8/40

OScO

£<u

£o

O,öS

3in

£

0)

££03C«WO

3 E

CJ

<ü

su

fr 0ö ÖJD

^ c

öS

b 004J

R t-.

rv. cO

2 'Sa s.2 F•rr C?.2 Ö

w 0-

B <4>

TB 1

K

5 f>B^ J3 cs

O

8P

>,.yü ^« &B o

uf S

Cu^o. tcs o

s £jn

. ’Tu

•Fa

£ w.2 QS"

5

p-

2 §

>r-«*'

rB 4>

r1 'S5 ög 4)

£ oCS „Bcö

£ £<U u

4-

i (U00 w2r w

5-

. O<L> O“ ÖTJ 604> ..

jc <«

c 'S« ’S73 «

£-°4> 4>

> -ab 'S

o §^ 'S

wooO <VJ

e '300

2 cö 41

w

T3

.2

Ö' BÄ Os s^ 4>

CO

B

öl AJ^ &>> —5E

. <«in •*-*

O

4-t

CD

6’Sw p"äj otjo-d

co(J

CuO

vark-

en

lamstjops,

wors,

spek

en

biefstuk,

gekookte

aartappels,

gebraai-

de

aartappels,

tjips,

Yorkshirepoeding,

ertjies,

worteis,

geurige

souse,

ta-

matiesous

en,

vir

die

een

of

ander

eienaardige

rede,

pepermentsuiglek-

kers.

Dis

nie

dat

die

Dursleys

Harry

laat

verhonger

het

nie,

maar

hy

kon

nooit

soveel

eet

as

wat

hy

wou

nie.

Dudley

het

altyd

alles

gevat

wat

Harry

graag

wou

he,

al

het

hy

ook

naar

geword

daarvan.

Harry

laai

sy

bord

vol

met

’n

bietjie

van

alles.

Hy

los

net

die

pepermentsuiglekkers.

Toe

begin

hy

eet.

Dit

is

heerlik.

“Dit

lyk

regtig

smaaklik,”

se

die

spook

in

die

plooikraag

ietwat

bekaf,

cn

p>N

)

h'O £B 1 Vi

<J c "3

Z Ü £hoO

•T—t

CO<u

^3>>>

Ph raQJ

(L)fS..

'öSp 0 .a<3 4-1 cH

<u

’S

<u

O <L>Ph UO CL,

verloop

soos

wat

hy

graag

wil

he

nie.

“So,”

se

hy

geirriteerd.

Hy

gryp

sy

linkeroor

en

trek.

Sy

hele

kop

swaai

van

sy

nek

af

en

val

op

sy

skouer

asof

dit

aan

’n

skarnier

hang.

lemand

het

duidelik

probeer

om

sy

kop

af

te

kap,

maar

dit

nie

heeltemal

reggekry

nie.

Nick-amper-sonder-kop

lyk

heel

in

sy

skik

met

die

verbysterde

uit-

drukkings

op

die

gesigte

om

hom.

Hy

wip

sy

kop

terug

op

sy

nek,

hoes

en

se,

“So

-

die

nuwe

Griffindors!

Ek

hoop

julle

gaan

ons

help

om

van-

jaar

die

huiskampioenskap

te

wen?

Griffindor

het

nog

nooit

so

lank

laas

gewen

nie.

Slibberin

wen

die

afgelope

ses

jaar

agter

mekaar!

Die

Bloedige

Baron

is

besig

om

ondraaglik

verwaand

te

word

-

hy’s

die

Slibberin-

VhCSCS

"-Ö

OopuCO

<ubJO

"CS P4<D ^<U

>>.

CO

CO

CJ

5 ‘S

CO CS öOD M •£

o"Ki

* Puop g-P JsS

**-!.

bO<vop

3csCS

CJ

T3

<U >> >^5-< O<J ..

ocro ^«4-1 CS Ocs ’Y *-*

bßpcs

3O>

4J

Ö0co

£<U

Pu

EcS

1

CJ

£°

S «*"03 P

<UCS

Y cs

P CO

3cn aj

CS <U

(ü

-Q

Zn<u

ÖJD >s<ü 5-i

* P4

5-i

CS

B E

CO

OOPUCO

CS

Ör*

5-1

5-i

CS

X

o.2 -dbJO <u

P O

331

1

<u

k jj>

.ü <U

Ul d

.5 zH*(D

</>

kO p

cs <lT

> PJ

c csr»- 5-.

HU >QJ <1>

o &0

3 .«— oo o> ÖO ÖJOU) 0

Ö^ Eco g•H oE ^ow ^o ^

<SJ

^ jo 7g s SO o ^° o.s> öT3 -R

—,

NA

S K w .ä

2o

coÖ

f' '«-6 n}-< 5r

£ I

cS

£S-H

<JbOf-T co

5 cs 41CS AJ

J-t O Tucs O ^

s 2<U<L)

3 3-c u>

£

Oo5-<

5 ° w

g ^ Utfns Ö o

03U «i-Ö 'S— 3 ooZJ rC tu

il) Jrj

o w ^(O u H

.— Xl ßCS 5-1 >>cH _Q CO

T< 5-h

CJ CJ

s* td C aj

> ri2

dink,

appeltert,

strooptert,

sjokolade-eclairs

en

oliebolle

met

konfyt,

koek-

struif,

aarbeie,

jellie,

ryspoeding

.

.

.

Terwyl

Harry

’n

stuk

strooptert

in

sy

bord

laai,

draai

die

gesprek

na

hui

onderskeie

families.

“Ek

is

half-en-half,”

se

Septimus.

“My

pa

is

’n

Moggel.

My

ma’t

nie

vir

hom

gese

sy’s

’n

heks

nie

-

eers

na

hülle

getroud

is.

Bietjie

van

’n

nare

skok

vir

hom.”

Die

ander

lag.

“Wat

van

jou,

Neville?”

vra

Ron.

“Ag,

my

ouma

het

my

grootgemaak

en

sy

is

’n

heks,”

se

Neville,

“maar

oor

klasse

(“Ek

hoop

regtig

die

klasse

begin

sommer

dadelik,

daar

is

so

baie

om

te

leer.

Ek

stel

veral

belang

in

Transfigurasie,

jy

weet,

om

iets

in

iets

anders

te

verander,

ek

weet

dis

veronderstel

om

baie

moeilik

te

wees

maar

“Julie

sal

met

iets

kleins

begin,

soos

vuurhoutjies

in

spelde

ver-

ander,

daardie

soort

ding

-”)

Harry,

wat

warm

en

slaperig

begin

voel,

kyk

weer

op

na

die

Hooftafel.

Hagrid

teug

diep

uit

sy

drinkbeker.

Professor

McGonagall

gesels

met

pro-

fessor

Dompeldorius.

Professor

Quirrell,

in

sy

verspotte

tulband,

praat

met

’n

onderwyser

met

olierige

swart

hare,

’n

haakneus

en

’n

gelerige

vel.

Dit

gebeur

baie

skielik.

Die

onderwyser

met

die

haakneus

staar

verby

Ul

PCJ

xj

75

Cu

S

frcj

4471

fi

cCJ

:<U

O

cs

53

cu’ ouoo>

CUo44

kN7)

ö«uCD4-

J

XPrt42

XJ

&i-H

(ü

PU

CS

H>

PÄpg

S<u<r>

a ^ac >•

o-oß4)

4J

g .Jä

O T3

f- I

"VJ gj

a ^cs X> cc> CÖ7) J-<

75 7)

5 ö*71

:<D

o<u75

u(j75

CJ

42

Wd <u

cy-x

Cu >>O 42

s ä

Sk Ö-Öui pXP XO H

O44<u>

ÖO

g <ü

£ £P

“

b53 Ä Po

du oX

Ul<D

Uh

g Ju-i X

Po

75 (U^ 4P

£ 3-s5 ji'4P rPA 5 4-1

•P «44 >75 ^O ^“ M

7)

>Nuu

X§>(/)

^5

^ 3 ^.6?ESs &Ui <y Po 't! ^iS £ gü & so M jfl

S £ ^SD-

<D

o71X

GJ CS

P ,CS **

.

CS 75öß 44w -g

7^ Z :

7)

« -c'P , i 4->

>> ^ «CU o X<u <u xs M p

<u•r-HX

CU+-» 42<d xi

6 SJ .9M >- QCS 71

^S-3^P ö ^5 S 71

2^ £?* ^ ^*•—

» ^Id S3 » 7)

wil

nie

-

almal

weet

hy

is

agter

Quirrell

se

pos

aan.

Snerp

weet

verskrik-

lik

baie

van

die

Donker

Künste

af.”

Harry

hou

Snerp

’n

rukkie

lank

dop,

maar

die

onderwyser

kyk

nie

weer

na

hom

nie.

Uiteindelik

verdwyn

die

nagereg

ook

en

professor

Dompeldorius

kom

CU

Ö 2•ß s

<D <d*“*

-t-t

P gv £

S g5

<\i -r-lP DO

B 1ocScS

inCSCS

<D*i—

i

CD

"3*'

5

-4-»

csdP .3O d<D g"p >J-i i

o p

CO

’So£

3 *05 ^Ä 33 ^

„P

DO -

OP

W cdO c> 7>^ 1

CO öpH §O ^j- <CD 3<D

i~t

cScS

oCD

^3

P *-•

.P csCD cs

S ö

<a 8^ c

T3 2

§1*?<D wd »-<

<D

Pocsd

DO

VhCSCS

Ph

MH _,OJ PP ^

.«2 n2 gP cs

S o-

x ö-i-J

CD <D

s s

CD

CDdh 3>-> (f\<dd ^3 'S2

.fcjCS >.CS ^V 494—»CO CDJ—* i-pj

CD U

-PCDDO

-3 w O <U

PcS>DO

.2*pDO

cD

dP

• *—t

i->

(ü

sCOQJ

‘

5boCDdPCJJ-H

<D4->

CO

DO

CO

p’p

O2PH

SopJ-*

ocoCOCD

O

s o^ £^ DO

§ 6cs ^i- ö5 Ö'S o^ TJ<D <v

p3 DOP <

D

DO

6 gDOO

jS .2

S ^DO P5-T qj

£ COtrU co

.BP &£ 3p _o P<d

CDcoco

P

<D

P

D

cO

P

s ^2 ö

£o

p<D

rn

>

<Ö Ph

cS W> CJ

^ W(Ü CO

%> XiV r-l"O ps$-

B

I E

öm

CS coco

«p sp 2

<D

dd

CD

>DPÖJ

S öo• CD

<Dd

I -I> d

u g ab

Is«^ ^ ^> W ÖCJ

4 P

cs

„ ^ ’i

^ ri g

1*6P o

^ QJ

a

vd.

>

d .p

d 5-hd p

. o ^DO >G dcS SDOd

<DCD ,_Q

^ oT

3 p

^ 'S4> O

g gttJ !U—3 oj

P b—. <U

X -0CD CD

CD

I -E^ a iOCUCD

&-§—I CScs ^cs <;

d

Q Vh *-•

. Ir1

cs u.2 - ^2

o brH CS

2 .2,

CO CD

S 'Sj-j Hco cdcs dCS >^H^ DOP Pw U" <D graag

’n

pynlike

dood

wil

sterf.”

Harry

lag,

maar

hy

is

een

van

net

’n

hand

vol.

“Hy’s

darem

seker

nie

ernstig

nie?”

mompel

hy

teenoor

Percy.

“Moet

wees,”

se

Percy

en

frons

in

Dompeldorius

se

rigting.

“Dis

snaaks.

Gewoonlik

gee

hy

’n

rede

waarom

ons

iets

nie

mag

doen

nie

—

die

woud

is

vol

gevaarlike

diere,

almal

weet

dit.

Hy

kan

ten

minste

vir

die

prefekte

se!”

“En

nou,

voor

almal

bed

toe

gaan,

laat

ons

die

skoollied

sing!”

roep

Dompeldorius

uit.

Harry

let

op

dat

die

ander

onderwysers

se

glimlagte

stram

begin

word.

0 ^1 gc tV §£ O*

o Uui "O

Ul

3

'S

'SCu

SoO<wUl

eS W>+-> CJ

Ö >

|.s s

</>

W O o

“P M OOo

rsiI 2

o

Uo Ph'

(ü

I« ^ oP-1

e •

oQ

>»H<u

- -- oes . ^^ g «e s ^<u S s>

-C— Sww 3 äS rP Q<

g

1V

kH ". -n

•«rf

'Sc £ 00

«ü

u.s°

waai,woon

ÖJO

G3

o>wH

+-I

2>

uos

Ä

<uCJ

? 'S(_f_ M

JSU-.

o

PöJO

.s

oo V)£o•4.0

sößVi

3

es «

SS frr"

’<7)

*0 1K£ooCU "Q

00__ a

| s

§>£as ö« H-J

sio

aö1 Ons

koppe

moet

volgestop

word,

Met

interessante

goete,

Want

nou

is

ons

breine

leeg,

vol

lug,

Dooie

vliee

en

stukkies

roet.

So,

gee

ons

alles

wat

ons

moet

weet,

g

dSS

4 od gsSP

go

öj>«u

Cu ff>V> s sff ff ÄO £ V-)

w bO ffd o O£ K •w

& wf2

_ CU

<u r-ff bSS

^ 3<3

tS P

voff«U v>

._ _ ff

^ Q O

bO

§KJ)

Ö'55

CUdcu<U

"3

3 .59

P- H05

505

2

CU

ff<u42

1)

>>ffi

Ut

Imfl

£O42

ff

S£

03Hbß <

CU 0342

'

u

B

1>

<UdSa<ü

B *

CU t-cd 4}-5 dK g

CU

g

ÖjO

44

- yk) dd Ph

_ *-*

fl _34J t3£> u-,

<u°

4)

(/} flS P

uTJ

u £I_i CO

Ö P

V>>

W5

<Udff<u

00uos>>4=

m c/s

O >"

CU <U

"3 >

ja gCU

~

&.Sc 00c« U

Jfl -Oo> ^u3 "

i-

fl 'Sn 5« fl

V) syc «

CS V03 CUbO^

v <ud o

c *<U

bO

s g

3«fl

o-0505

PUod

Pho

g>.3

V-3

43ffctf

s

d <uCU d<U d% *£ <ui CU

fr .EP

4l o

«uPW

fl £u 3c/S 4-h

fl cu

s 2<u 5

5 r

<u

cu 2ä

1 ora >

a CP4 5V)

^ 0»

fraÖ J3o-^

« jjd ^

>Nrff

d42

d</>

ff

O

c/> 3iu 43CU ^£ §s cV) ü5 5-H

ff QJ

r/\piJ *-•

U ^4J>1Ä

05

#1p -fl

rü _

ö Jbb

^w c

4J

bO 0ff &*•ff 03

c &00CL ,

O OJ

u fl.

fl aw gT3 ö

UtO>bOfl -

OS 43bJO

<u

o3

ö WK>

CU 24! fl

<uo>

CU ÖAl C

--, TT Hh

S|-sä «afl .Sä

«jSS«o « aÖ £ Ü"H "3 =

W [2 MD W y> ö bi

o 5pff </s

ICU

>

.19

£P

oPu

fl

<sc3

S2CU«u

<uW ._4

g ^ ,

ff 3— u00 ^« 43

w<U

J-H C/5

*5 ff

t,£a o<U Ofl. O

a a.a t3 1

a* 2-e z3 -

Z g<uwc/)

’n

Dowwe,

ongeskikte

geluid

is

die

enigste

antwoord,

baie

soos

wan-

neer

die

lug

uit

’n

ballon

gelaat

word.

“Wil

jy

he

ek

moet

die

Bloedige

Baron

roep?”

Daar

is

’n

harde

plofgeluid

en

’n

klein

mannetjie

met

onnutsige

donker

ogies

en

’n

bree

mond

verskyn.

Hy

sweef

kruisbeen

deur

die

lug,

met

die

8Cu

<ü

oTn41

</>

41O

öOpH41Uh

"O

4)

o*041

r-Q

p*4>

ö

Ös

jrjc<7> -<

~aUh Uh41 uJW «

41

>

Cuoo

ao-2

I o ^ja*"

<y

ö M

S <4S </>

JU 41

: I« s

JSM3zep4)

g4-1 ^

d.a 41

c "Ö s3

<L)•*-*

in [/) Dh<ü

*~~j Uh

c«w(/)

«pH

> h4) -H

z sCu «

’S4)

>O Cu—. g

co >> f. 3Cfl .8 pC

_

4J -341

Uh -h

P sO4-J

Ca! _.x 8 ti

41Cu

i &.E ft

^

Ö #> 5S 1’S |«iS- 3

% i« 8

4>

132Uh

’P

CUoo

öjO

pH

41 3Ph Ph

eö U

a I

|=e r41>

4)

4)

Vc

s£3

P“4

rC'

uT5J<U

J3uuO

CCO

E

aC

s ^w o8 «WW) 5h

'S -X<U £<u

^-s

C/5 C

es

2 ICO "Ort

ca S41 CU

2P cd

3 öS oo hpa V

Aan

die

punt

van

die

gang

hang

’n

portret

van

’n

baie

vet

vrou

in

’n

pienk

syrok.“Wagwoord?”

se

sy.

“Caput

Draconis,”

se

Percy

en

die

portret

swaai

vorentoe

sodat

hülle

die:

ronde

opening

daaragter

kan

sien.

Alinal

klouter

deur,

behalwe

Ne-

ville

wat

gehelp

moet

word.

Sommer

gou

is

hülle

binne-in

die

Griffindor-

geselskamer,

’n

gesellige,

ronde

vertrek

vol

sagte

gemakstoele.

Percy

beduie

aan

die

meisies

watter

deur

na

hui

slaapsaal

lei

en

wys

die

seuns

waar

hülle

s’n

is.

Aan

die

bopunt

van

’n

wenteltrap

-

hülle

moet

in

een

van

die

torings

wees

-

vind

hülle

uiteindelik

hui

slaapplekke:

vyf CS03

aCÜCü?-«

Xiü

dXCü

1o00ES

%öo2CU4>

-3

bJOV>

xT 3ü.

Vöüc

•

03

1

C/i

co <CÜ «

ndCü

dcscS

03CS

6

o

<Ü

cn

dü>

4—1

dCü

oX 3J

o

>

Ö'S

"cS

2XV'S

o 4-T<U

H3

t/i

OScS

d

CS03}-<

CüS3

X<S*3

Önd

3.3

'S

Sä

d

03

rd<ÜbO

c/i

"S

3ord

</>

d<D ä

p

S

> 03 i-i Xi 4—> d £ x CJ

qX V-

fi

CÜd o

xiCU O

4-1

CÜ

C0303

42Qü

s.OO>-<

4—>

Cü

rd

ddoX

i-

*> d*C

24-)

-en

CS

-tn d

OJ •(-4

Cü

42 K>

B öjO 4-)03 -o -g

03‘ZpCBCü

03

ccS

-3

dcs Cü

d03

£

4—*

%

4-4

d03> d

CS

E5ä'

> > 03 'S> •p-< xl

1 Öo

05

C/>'S:<U

sr>dc« d g “S,

oü <-Wo

CÜ a;bJO 3 X cs

4)

ja'wCü

cS d<—

— —4

<uCÜ

vt/

)

oo

4-1

03

4—>

"3*-»

bO3 t/5

> 03cs > d "d üi -2

2

w"

o3

r»*

d<u

rS

doc* 1

’STn

<ü4-»

bsü

2

3Ö

5

«üt/i

1=

wX2

g

&4>

s(/)

g3CüX'S

I

so

u

•u

-4)

C

o

l J60 -goS

£

>

0 |5 g

1 a

^ EA: gun i-

P

J

§

EEi

E4-J

<U

-d

dCü

•H4*5c/i

üi

Ot/)

c/i

2CU

2-o

£

-5 ®uo

T3

fl fr

s£

E S

2 St3 i«J-H t.

!§5 ö"Ö U

die

onderwyser

met

die

haakneus,

Snerp,

en

sy

lag

word

hoog

en

koud.

Toe

skielik

flits

daar

’n

skerp

groen

lig

en

Harry

skrik

wakker,

swetend

en

bewend.

Hy

rol

om

en

raak

weer

aan

die

slaap

en

toe

hy

die

volgende

oggend

wakker

word,

kan

hy

die

droom

glad

nie

meer

onthou

nie.

HOOFSTUK

AGT

I

I

ff

ff5/5

Sü

x>

OScS

TiCU

>"csc§c/)acSCS

cS

‘6

2(ü

"3»

<U

eT3ff

^ £- k5«

Q-

r*.

ff

C/5

UOO

H3ff4>CO00ou

cu

qj

* T2

g S.y’cn k.<uöo 2

ff

00 pff rvos cö—

i J-»

QJ'"Ö

• >—l .^ -c

&£s .-j?

2 £

ff<U

00 <u*»rj 4—1

t/5 wwo

<L> ;s kJ

°» v s-Qe

>s ^ §-4-4 +-J OU ü uPC E *

gin

die

fluisterstemme.

Mense

staan

tou

brüte

die

klaskamers

en

strek

op

hui

tone

om

hom

te

kan

sien.

Hülle

hardloop

terug

in

die

gange

om

weer

na

hoin

te

staar.

Harry

wens

hülle

wil

nie,

want

hy

probeer

konsentreer

om

sy

pad

klas

toe

te

kry.

Daar

is

honderd-twee-en-veertig

stelle

trappe

in

Hogwarts:

sierlike,

bree

trappe;

smal,

lendelam

trappe;

trappe

wat

op

Vrydae

iewers

heel

an-

ders

gaan;

hier

en

daar

is

een

waarvan

’n

treetjie

ewe

skielik

verdwyn

sodat

jy

moet

onthou

om

te

spring.

Daar

is

deure

wat

nie

oopgaan

nie,

behalwe

as

jy

baie

beleef

vra,

of

hülle

op

presies

die

regte

piek

kielie,

en

daar

is

deure

wat

glad

nie

deure

is

nie,

maar

soliede

mure

wat

net

maak

.

Erger

as

Nurks,

as

dit

moontlik

is,

is

die

opsigter,

Argus

Fillis.

Sommer

op

die

heel

eerste

oggend

is

Harry

en

Ron

alin

die

moeilikheid

by

hom.

Fil-

lis

sien

toe

hülle

n

deur

probeer

oopdwing,

wat

ongelukkig

al

die

tyd

die

ingang

na

die

verbode

gang

op

die

derde

verdieping

is.

Fillis

weier

om

te

glo

dat

hülle

verdwaal

het.

Hy

is

daarvan

oortuig

dat

hülle

aspris

probeer

in-

breek

het

en

dreig

om

hülle

in

’n

ondergrondse

kerker

op

te

sluit.

Gelukkig

word

hülle

gered

deur

professor

Quirrell

wat

op

daardie

oomblik

verbystap.

Fillis

het

’n

kat

met

die

naam

mev.

Norris,

’n

uitgeteerde,

vaal

gedierte

met

uitpeuloe

soos

gloeilampe,

baie

soos

haar

baas

s’n.

Sy

patrolleer

die W « Ö§ g gc £ £G 4) OS

Ö 3 ’SjgtS |ö I

fl-a t

! § “pH O)

r- ^ CS

S & ImCD CS <V

M *-> fij

£>> "S*

1

ti),r“"> g

p Sb

.s £S G .§2 s «5 5^° ^ DC

i

G> P O)*“*

V)

fl 3 §g^ E 'm

S 4J

^ 'S• öo S

(U 4J fl

53

<3 fe'.saw o Gj- &G” G ul,G &0 .

o ö -aw w fl

%

%

CöSöjO 03

t/j

j' jsXi

03 Fm

O w0 &•“> fl

& w

5 flg 4J

g S1 Jo ^O05 Sw SQJ ÄÖ QJ

§ g

g 2

g u

G <

||o

« 2£ ö> »« .y

G ud pXu o*S Qm

g .aQ ^WX cs

2 >i-Q .

g> dgjw <u

• CSQm CSo QX M1/1

43<U 03HJ IX

w <DFm 1—1

H <u

Fm<U

£o4-*

Po

pCu"Ö

w g3*" Tj ö.y i- <u

^ § 'S

Ö ^ ÖT3 oi cS

ö " G° s ^•2 g 1-

?

G 4J

4) G43 Gfc'.SG G(U GJ

ÖJO öo

<D Xgj c/3

öO J5<D ^X ^

gjF‘ö

d

GJ

6gj

X!.GJ

^6

<Ü

3rdFm(Ü<D-Q

g03<DXOjOCS

öFmGJ

T3"Ö

03 Fm

ÖJO g.s ^ÖO ^

^ 03

<u'Q

^ X<u XX ^Ö ^cu ^

S S<Ü

FT^Ö X

3 Ö03 C3

Ö So

c iuCÖ (U

> I

S ÖCS Qm

P P<u

CScsQm

1) F "

<

U

<L3

>

QGJGJ

bßcjX03

PGJ

IGiXS

Fmg;G3X X

Fm GJa; -r»

S <j

g; qj

Qm öo03 ^GJ

3 3•73 d3 ^x >

die

kasteel

vir

Herbologie

by

’n

vet

heksie

met

die

naam

van

professor

Spruit.

Hier

leer

hülle

hoe

om

al

die

eienaardige

plante

en

paddastoele

te

versorg

en

waarvoor

hülle

almal

gebruik

word.

Maklik

die

verveligste

vak

is

Die

Geskiedenis

van

Toordery,

die

enig-

ste

vak

wat

deur

’n

spook

gegee

word.

Professor

Binns

was

baie

oud

toe

hy

in

die

personeelkamer

voor

die

vuur

aan

die

slaap

geraak

het.

Toe

hy

die

volgende

oggend

wakker

word

en

klas

toe

gaan,

het

sy

lyf

agtergebly.

Binns

dreun

aan

en

aan

terwyl

hülle

name

en

datums

neerskryf

en

Eme-

rick

die

Bose

en

Uric

die

Koddige

heeltemal

deurmekaar

kry.

Professor

Flickerpitt,

die

onderwyser

vir

Towerspreuke,

is

’n

piepklein

ÖCG

t-t-H

3y"3

uoo

fr-0 3£ d5 £

3 y<u 68 'scs

e aSJ S)

O T3

4)

O8<u

"woXI

o.

p-o

•u

« 8

0,13<u 32 o

£jy I“ oH111)

3-C üo

c -2CG

> a.8 oSOX41

C/)

4-)

<U

rÖ

Ö3DSß

11

o4->

bßD

1)

-O

CuCG+-»C/5

Ö

_ <uGJ <u

l Og 8.

CSCQX

e<u

8

ö ^äO~d 3GJ ^

tj i—

^

>S

d

inCG

I1>

.

OJO ..

GJ

'3

t/)

CG wCG CG

> £11bß

d

•d CG

w 83 <

• bß.S d

c1)

rt. c& .a

>sUl

CG

X2<ü

X3dCG

CGbß

</) CG

</> ^Uh

£ X<U CU

'S g

I -2

UhGJ O

o

O£ «-JH 5!

tu rrc CG ^h-1) CG

id cg"O cc«<C 3<u c«

-8 Öp, m8 »

x fr

</> ‘8QJ </>

D c

g uTHGJ

U3 c

g CGcG oß

c/)wUhCG

t/5

w <yCG tf

)

Jö O

o «O oJ2 <X

ü °O PmoX

8oT3 <V

§ ^S|

•i-h Uh

.8 §CS _Ö

.a ^*/) bßCG O3 X.op a1-H -rH

5,3 +-»

CG

0 <UX OJtSJO fe

3 ^b gwUh ^CU Uh

<U CG

* c

1 -2c %d ^<u 3Ph UhCG CG

CG

J2 rd

3r w

Uh. 1)

JC1—1 öCG CGt/5 Uh~ GJ

bß >’C GJ

k

.oHdruk

en

kan

nie

wag

om

te

begin

nie.

Hülle

besef

egter

gou

dat

dit

lank

gaan

neem

voor

hülle

meubels

in

diere

sal

kan

verander.

Nadat

hülle

’n

klomp

ingewikkelde

notas

afgeneem

het,

kry

elkeen

’n

vuurhoutjie

wat

hülle

in

’n

naald

moet

probeer

verander.

Teen

die

einde

van

die

les

lyk

net

Hermien

la

Grange

se

vuurhoutjie

enigsins

anders.

Professor

Mc-

Gonagall

wys

vir

die

klas

dat

dit

silwer

geword

het

met

’n

skerp

punt

en

sy

glimlag

sowaar

vir

Hermien.

Die

klas

waarna

almal

uitsien,

is

Verdediging

Teen

die

Donker

Künste,

maar

Quirrell

se

les

is

’n

bietjie

van

’n

grap.

Sy

klaskamer

ruik

skerp

na

knoffel

en

almal

se

dis

om

’n

vampier

wat

hy

in

Roemenie

ontmoet

het,

Vrydag

is

’n

belangrike

dag

vir

Harry

en

Ron.

Hülle

slaag

uiteindelik

daarin

om

hui

pad

na

die

Groot

Saal

te

kry

vir

ontbyt,

sonder

dat

hülle

een

keer

verdwaal.

“Wat

het

ons

vandag?”

vra

Harry

vir

Ron

terwyl

hy

suiker

oor

sy

pap

gooi.

“Dubbele

Towerdrankies

saam

met

Slibberin,”

se

Ron.

“Snerp

is

Hoof

van

Huis

Slibberin.

Almal

se

hy

trek

hülle

altyd

voor

-

ons

sal

gou

agter-

kom

of

dit

waar

is.”

“Wens

McGonagall

wil

ons

voortrek,”

se

Harry.

Professor

McGonagall

is

Hoof

van

Huis

Griffindor,

maar

dit

keer

nie

dat

sy

vir

hülle

Stapels

Liewe

Harry,

staan

daar

in

baie

slordige

letters,

Ek

weet

jy’t

Vrydagmiddae

af,

dus

wat

van

’n

koppie

tee

st

so

teen

drie-uur

se

kant?

Ek

wil

alles

oorjou

eerste

week

hoor.

Stuur

’n

ant-

woord

saam

met

Hedwig.

Hagrid.

<u

3 'S ÖO

D-

24)•*->

ÖJD

c S« O£ -g

i-so<CT U

\nBDOoö

,5 cnl/l

pS

<U4-J

, r—

<

1

O <Um -rtin rM

3 ’3Sä Ö

OÖ

£ e 2

’Co ßo

Ö•HT3

„ 4J

Ö .o

koud

en

leeg

en

herinner

’n

mens

aan

donker

tonnels.

“Julie

is

hier

vir

die

subtiele

wetenskap

en

presiese

kuns

in

die

maak

van

towerdrankies,”

begin

hy.

Hy

fluister

as

hy

praat,

maar

hülle

hoor

elke

woord

-

soos

professor

McGonagall,

het

Snerp

die

gawe

om

die

klas

sonder

moeite

doodstil

te

hou.

“Aangesien

hier

min

geswaai

van

tower-

stawwe

is,

sal

baie

van

julle

skaars

kan

glo

dat

dit

toordery

is.

Ek

verwag

nie

dat

julle

die

skoonheid

sal

verstaan

van

’n

hekseketel

wat

saggies

prut

en

glimmerende

walms

die

lug

instuur

nie,

of

die

delikate

mag

van

vloei-

stowwe

wat

deur

die

mens

se

are

kruip

en

sy

brein

betower

en

sy

sinne

verstrik

nie

.

.

.

Ek

sou

julle

kon

leer

hoe

om

roem

te

bottel,

glorie

te

brou

oX<uWioggo

G

P0

1g

^s .cs 60ß s

ß ö« .sa 'S

cCS

x>

O "Öo h

PPhin

ß *

SX;=?

Iß

csX <D

£

JE

2 ^

r*<

öjO <>u ä

CU G

XGXJ

NW <"* LJ

2 c>ol

ß

fr «>QJ </)

'S

I

«U5

ß TXooxX

5|S

2 F?O ^ ^cs ß 3"2 -äG Cü v;5-°'«

o >s

u

OJJ ^ß -BcS u> Pop ^G

O >

XG

<ü•r-

1

X

e g

CuO t?

° <75

W>

w tri ws

dS H ÖH & Ö

! §£jsr

ß ®

x<D G

ITlcj 'S

jp I-

ß >•

c«>

GwX

JS

>N

cSX

XS<L>

l/)

QJ

o<S)

CÖ(/)

fr

03

EC«U</)

UOJ

GCJ

s

.2’g

cä

£G

<§ .s

£

ÜJ

xi

Snerp

se

lippe

krul

in

’n

hoonlag.

“T-t

-

roem

is

duidelik

nie

alles

nie.

Hy

ignoreer

Hermien

se

hand.

Nou

steek

Hermien

haar

hand

so

hoog

die

lug

in

as

moontlik,

sonder

om

uit

haar

sitplek

op

te

staan,

maar

Harry

het

nie

die

vaagste

benul

wati

’n

besoar

is

nie.

Hy

probeer

om

nie

na

Malfoy,

Krabbe

en

Goliat,

wat

skud

van

die

lag,

te

kyk

nie.

“Ek

weet

nie,

meneer.”

“Sit,”

st

hy

kwaai

vir

Hermien.

“Vir

jou

inligting,

Potter,

daglelie

en

wildeals

maak

’n

slaapmiddel,

so

kragtig,

dit

word

die

Drankie

van

die

Lewende

Dood

gcnoem.

’n

Besoar

is

’n

steen

wat

uit

die

maag

van

’n

bok

kom

en

wat

jou

teen

die

meeste

gifstowwe

kan

beskerm.

Wolfskruid

en

wolfswortel

is

een

en

dieselfde

plant,

ook

bekend

as

akoniet.

Wel?

Waar-

om

skryf

jy

dit

nie

neer

nie?”

Daar

is

’n

skielike

gevroetel

vir

veerpenne

en

perkament.

Bo-oor

die

geraas

kom

Snerp

se

stem,

“’n

Punt

sal

van

Griffindor

afgetrek

word

vir

parmantigheid,

Potter.”

Soos

die

Ies

vorder,

Word

sake

nie

beter

vir

Griffindor

nie.

Snerp

deel

sy

arms

en

bene

uit.

“Idioot!”

snou

Snerp

hom

toe,

terwyl

hy

die

gemorste

vloeistof

laat

verdwyn

met

een

beweging

van

sy

towerstaf.

“Jy’t

natuurlik

die

yster-

varkpenne

ingegooi

voor

jy

die

hekseketel

van

die

vuur

af

gehaal

het?”

Neville

kerm

terwyl

bloedvinte

oral

op

sy

neus

verskyn.

“Neem

hom

na

die

siekeboeg,”

spoeg

Snerp

in

Septimus

se

rigting.

Dan

draai

hy

na

Harry

en

Ron

wat

längs

Neville

werk.

“Jy

-

Potter

-

hoekom

se

jy

nie

vir

hom

hy

moenie

die

penne

byvoeg

nie?

Gedink

jy

sal

goed

lyk

as

hy

’n

fout

maak,

nie

waar

nie?

Dus

verloor

jynog

’n

punt

vir

Griffindor.”

<D

.o

ö<ü

cscs

§ g

ö ^O J2Ö <US P

i—

i

Ul

>>PS

'S SE M'S ö

CS

GO

"d/Tr<D ,h

> ^P-»

Sä oöo

ö<L>

<uÖÜO

cs-O

OJ

CCD»HoopäwDJ3

4-J

<D

PÖ

Je“3

Sog

g *

</)

öPS

Cj

£

C ö

I s.K wpä y

I B

s $.8-3

* s<u o£ ^Ö o.O öly ö

C3 V ^S u 1

“öSr o^ tu

o

T38Ph

uPP

Ö

u

>tu

CS

ÖuH3

4j *i<4S CJ

£ iß

<u—

cS (J

S-t r-P -Ü

—. 5h

£0 ^~ cs

cs

dö<u

jd<U

ro

Sh

oo ^> ,sc ta4J -r*

.5 O1)U,0 Jh .3H pÄ >

<S

Ödo-

00 R

gE-5 Ssc 00

P4 oU *3

4-4 T3

c sun h3 C5

C«

O Öc§ o

H-i

C/> ^R

„ goß du C^ cs— CS

s ^•2, pppp us cC- hpj

a2 u2 aoS %o u* O

ÖCU

CS CD

E Zö -au 3B OÖ & .*H (/)

T) O ?ü

0 Ö j5° > Ög- u

ö § csw ^—* ^ p«

a ^ ö

S§ g öJa ^»J .H M1 13 O^ _ Ou gtppaa ° .as - 3

'Si J2

S | fl

*r1 xJ ^^ ö S.a ’ö>3 -31-T3 Pa 3>-l rj uo -*-1 -p

> .3 8a >

. o uts 1^08 ^ «P a a

4-

Toe

Harry

klop,

hoor

hülle

’n

woeste

geblaf

en

’n

wilde

gekrap

van

bin-

ne

die

hut.

Toe

weergalm

Hagrid

se

stem,

“A/,

Tande

-

aj”

Hagrid

se

groot,

harige

gesig

verskyn

in

die

skreef

toe

hy

die

deur

00p-

maak.

“Wag

net,”

se

hy.

“Af,

Tande.”

Hy

laat

hülle

in,

terwyl

hy

sukkel

om

’n

enorme

swart

beerhond

aan

sy

haisband

terug

te

hou.

Die

hut

bestaan

uit

net

een

vertrek.

Groot

hamme

en

fisante

hang

van

die

plafon,

’n

koperketel

prut

op

die

oop

vuur

en

in

die

hoek

staan

’n

massiewe

bed

met

’n

lappieskombers

oor.

GoPi

O-o

3>

CacsbJO

<ü'ööf3

sJZ

X

cöc«

I0<Si

<U

'S

£%"Ö

1-oGf2

aot«

X

3

's

CSCS

pö

cS

£OO <ü

O i§c/5

CU

öJD^

*55 'S<u

fe-es

Xc/5

o0

1o

Sr

«

c ö4J ^

w GS

ca G^ &*-H <D

«42

j-i

> %>> C

cc

33

c<U

d44C/3

TD W

“ * trM- TS I-> 3 S" o X

£ ta

5 «J

“

8^3 S

§g § «f43 > .ü“ GS

g Ö 8* 2|G '§> 2rX i>

44 w ^^ ^ CU

6bP,tiCS O 3^ ^ 0)s W ^1 - IGS O0,_<*- s sO .«GSiG <u h«ä £ &(/i (j trcs — g

3 0rC OCO PT'

g £tD Gäfr G

flj4-»

<u

ooöJD

£ s >>c SG&D ^ » J

CD

j£j<

ü43

4S CD

'S1/5

,>>

’S Mj-i cs

SP EC3

£ §

ä >-Ö w> -j)

G Bü

<u

GS 'Scö öCS ,CÖ

e H« GÖ Ja

3 G_cj £Ü 'S3 00

- &}o (/5

« — <y

cs tn 44Harry

en

Ron

is

in

hui

skik

toe

hülle

hoor

dat

Hagrid

van

Fillis

as

“daardie

ou

bok”

praat.

“En

daai

kat,

mev.

Norris.

Ek

sal

haar

graag

aan

Tande

wil

voorstel.

Weet

julle

wat,

elke

keer

dat

ek

skool

toe

gaan,

loop

sy

al

agter

my

aan.

Kan

haar

nie

afskud

nie

-

dis

Fillis

wat

haar

opsteek.”

Harry

vertel

vir

Hagrid

alles

oor

Snerp

se

klas.

Net

soos

Ron

se

Hagrid

dat

Harry

hom

nie

moet

bekommer

nie,

dat

Snerp

amper

van

nie

een

van

die

studente

hou

nie.

“Maar

dis

of

hy

my

haat.”

“Twak!”

st

Hagrid.

“Hoekom

sal

hy?”

w

oordelik

gehou

kan

word.

Die

gnome

by

Edelgolt

het

vandag

bevestig

dat

niks

gesteel

is

nie.

Die

betrokke

kluis

isjuis

vroeer

die

dag

leeggemaak.

“Ons

gaan

nie

st

wat

daarin

was

nie,

so

hou

jul

neust

daar

uit

as

julle

weet

wat

goed

is

vir

Julie,”

het

’n

segspersoon

vir

Edelgolt

gese.

die

trein

vertel

het

dat

iemand

Edelgolt

CUO

'STJ ui

rQ«Uo

öO ös I

Ui

c 0) w J-t

<73 öS03

03

T3co 'S

Oo

4-4

03 fr 'S-o•J-H a

<33

03

s£Ö

u03

XPÖ0>CJ

S—

l

bJO«f«

bC<y<0

«T3

03V)

ÖöjO

öjO

l-M

4—»

Cüu03

Snerp

wat

hy

nie

vir

Harry

wil

se

nie?

HOOFSTUK

NEGE

!P5SU

ÖO

öOtü

&

Q

Q

« -s «g -Ö J3

^ S pJü -513 M £J

'32 -g3<s ö

a-g^

- <u

c$ ^

LO4-J

U0

o So gS (/i

Ö u° 3^ ö3 2« 3

<u

*(2wc

c

ö fcö

oo>

- o>N yJ3 gCS O^ .3O £

o

oo33o

CS

£

•c(J

3£(hcsCS

oo s.5 'oo> 4J

sSP 4>.3 7)p 71

5 4»

§ 'ob-m .a

*0s g3 3S 8.aW --H

o 2

SJsl.(ft öÄ <y .Ö *y5

<U ^ -

'S w 'c « ;w <

5 ö0 ö’V «a

71

s§ 8CS 00

s £

1 ’g

flv 'C

£ o

4L00

so<45

3O£"3

fr1soo

§

2 Ü>

g 3Ö *

45

zob

oo

>- S-

0 s3 X« <45

1<«

oo- „CS 75

-rj 45

41 41

'S ’S

£\a

4) D*a T3

3 roQ van

myself

op

’n

besemstok

te

maak

voor

Malfoy.”

Hy

het

meer

na

die

vlieery

uitgesien

as

na

enigiets

anders.

“Jy

gaan

nie

’n

gek

van

jouself

maak

nie,”

se

Ron.

“Ek

weet

Malfoy

gaan

altyd

aan

oor

hoe

goed

hy

met

Kwiddiek

is,

maar

ek

wed

dis

net

praatjies.”

Malfoy

praat

beslis

baie

oor

vlieg.

Hy

kla

bitterlik

oor

die

eerstejaars

nie

in

die

Kwiddiek-spanne

mag

speel

nie

en

vertel

lang,

uitgerekte

spog-

stories

wat

altyd

eindig

met

hoe

hy

net-net

ontsnap

van

Moggels

wat

hom

in

helikopters

volg.

Hy’s

ook

nie

die

enigste

een

nie.

As

’n

mens

vir

Septimus

Floris

kan

glo,

het

hy

die

grootste

deel

van

sy

kinderjare

op

dieto i

'S

% Sb*tl G to

TO TO O£ O—! ö U

u ö

0

r\

6 -JHTO to

TOTOd0Ö

*§ M ^jn _« o|

5 cscs c®in t>

ft >

ca 'S

3 «"5 ÖÖ TO•T—

I ^td CD

5 «J

TO Ö

o,

£ ÖHd

GOG

* '5boCU

CÜ

pLO

GOCS .ü

<U </5

TOTO

. TO

— 'm C3pP 2 wCL) 5ÖOU oTO

pu

0 js S& U 3u oft1 -Ö 3cft 0 <o « .

-d 3 uÖ T, rflTO

TO

£

0 «4-* TO

I wCD CDQJ totuO WCD >•

TO>

I*>s gV-c TO

£ ^TO CD|-H toTO qj

.0 ftö ooo i

.y e-rr ca

X

u

Ut/1

§ £ |d O GO

J4 cPC G<U TO

0) _H3 Gö o0 f*

tu urC ft!

ön °f§ £ftä Ou

P uft! 'S

8 S

pT TOU TO

V)

^ -5TO <-£X P-*

ÖÖ </>

CJ

+r> TOQJ

TO TOTO W

p c® 8 f

fr £

* £P TO

c sÖOft i

.0 ßITO *i—

c

4> H r

w> B •

.*1—1

0 0CDOJ ÖJO

.Br

P ^3

d Öo ^.d <u

O öo c• r4 -*-*

GO ^ TOCü GjD TO

^ § Qö :

<uCJ

|

CD ,_D

0 §<y <u

pH d WTO rn '

<U

C PS ö

d .Ü3 t3 S

ö0 '

ou a-ö 0 1X3

^ 2 P0 9o ?

goeie

rede,

want

Neville

is

n

regte

ongeluksvoel,

seits

wanneer

aibei

sy

voete

plat

op

die

aarde

is.

Hermien

la

Grange

is

amper

net

so

senuagtig

oor

die

vlieery

as

Neville.

Dis

nie

iets

wat

jy

uit

jou

kop

uit

’n

boek

kan

leer

nie

-

nie

dat

sy

nie

probeer

het

nie.

Daardie

Donderdag

tydens

ontbyt

verveel

sy

almal

met

händige

wenke

oor

vlieg

wat

sy

in

’n

biblioteekboek

met

die

naam

Kwid-

diek

deur

dit

Eeue

gelees

het.

Neville

hang

aan

elke

woord,

desperaat

vir

iets

wat

hom

dalk

later

sal

help

om

bo-op

sy

besem

te

bly,

maar

al

die

ander

is

net

te

bly

toe

hui

pos

kom

en

Hermien

ophou

praat.

Harry

het

nog

nie

een

enkele

brief

gekry

sedert

Hagrid

se

nota

nie,

iets

ÖüD »

•Er öf-j .ß

-5 24) 'S

•c .HX=3 Öa cdU cd

cj

D*CScd

T3

2 -ö

I t

t>trf

<U

</>

_ a<u ap£.S3O nj

Cd

<u

<D

aa

£K §&b ^.£ ou o_D M

bßW) o

t-p; Ul

CS cts

s *a >—

*

O j*>s t/l

Ul cts

eCS

>4J

12JAcs

CX

z

2Ö>> 5o p*

CO

<D

bßwa

^

cd O

J 2Cd

.0 >k” i—i

</) P

r.5g2g<°O *7*

o

V)<y 3

Ocd rZ

»>>4-J

Xti’cs

4-J

<L>

Öß aJh<u oS>

<u<v

n>UIO

&cdi—i

«u

rßsa V

ÖJ

rvCTC abß O

w Ö^ otu dJ

Sß^§ Ö.> cd

4-»

C/5

Cd

<Ü ^SPCD

>2

J4 -a15 zrCS <D

ac

s s§.a£ *-«

<u <u

öo sPh cdO X

S o o i^T3

s4—)

o o 2^ 13 „c cd

cd Di ß cd

£ > 2 6

r, cd '

° bß ;

S >“

. fcj'ü-S t-u o3 | I>

-Or-Ö .« gEX Ul !»u « !>

O .2 -rH

X- I Sö T3 .33 ui 'OO cs ui

35 3 cs

ö O C0 2“

4/ Sfi t; >

%Q w 4-»^

—

1 to- XS -

CD

rß

ßcdT3

4-* (i3ö ^.ß cd(ü Vg ÖO -ö5=1 ß

^ iß

^ a

^ .%

a. o >>. rß pÜ

3 a, oS ^n w

I 2

Th 4)

CSJA -s* ä^ 2u 'cs•F^

p^5

'§ #

GJ

>CD

o

<uawcd

o

r?

I "O 60uit

sy

hand.

Harry

en

Ron

spring

gelyktydig

op.

Hülle

soek

’n

kans

om

met

Malfoy

te

baklei,

maar

professor

McGonagall,

wat

moeilikheid

vinniger

kan

raak

sien

as

enige

ander

onderwyser

in

die

skool,

is

soos

blits

op

hülle.

“Wat

gaan

hier

aan?”

“Malfoy

het

my

Onthouer

gevat,

professor.”

Malfoy

laat

val

die

Onthouer

grimmig

op

die

tafel.

“Het

net

gekyk,”

se

hy

en

loop

druipstert

weg

met

Krabbe

en

Goliat

agterna.

o <U J*4

fr

V) V (/)

rSVXi e

Öoo

Zn

GJ75V

<U75 W

o 75

!<U

o5 o

oöjOV £

tu <uPJ 75 > GO

“So,

waarvoor

wag

julle?”

blaf

sy.

“Gaan

staan

by

’n

besem,

almal

van

julle.

Toe-toe,

opskud!”

Harry

loer

na

sy

besem.

Dit

is

oud

en

van

die

grasse

steek

skeef

uit.

“Hou

jou

regterhand

oor

jou

besem,”

roep

Madame

Hooch

daar

van

voor

af,

“en

se

‘Op!’”

“OP!”

skreeu

almal.

Harry

se

besem

spring

dadelik

in

sy

hand,

maar

dis

een

van

die

min

wat

dit

doen.

Hermien

la

Grange

s’n

rol

net

eenvoudig

om

op

die

grond

en

Neville

s’n

roer

glad

nie.

Dalk

weet

besems,

net

soos

perde,

of

jy

vir

hülle

bang

is,

dink

Harry;

daar

was

’n

trilling

in

Neville

se

stem

wat

dui-

snak,

skeef

van

sy

besem

afgly

en

-

BOEM

-

daar

is

’n

slag

en

’n

nare

kraakgeluid

en

toe

le

Neville

gesig

eerste

in

’n

hopie

op

die

gras.

Sy

besemstok

styg

steeds

hoer

en

hoer

en

begin

dryf

in

die

rigting

van

die

verbode

woud.

Toe

verdwyn

dit

buite

sig.

Madame

Hooch

buig

oor

Neville,

haar

gesig

net

so

bleek

soos

syne.

“Gebreekte

pols,”

hoor

Harry

haar

mompel.

“Kom,

boet

-

dis

nie

so

erg

nie,

staan

op.”

Sy

draai

na

die

res

van

die

klas.

“Julie

roer

nie

terwyl

ek

hierdie

seun

na

die

siekeboeg

toe

neem

nie!

Los

daardie

besems

uit

of

julle

is

uit

Hogwarts

voor

julle

’Kwiddiek’

kan "i «E 03

S ^^ <J

fl00rj

W fl

.5 Js su o

iS ß

o 03

fr03

fl £

ooX(J

sOS

03

<y

OrO

3(/)

bO03

<J•H

fl03

>

OS42

fl95

bO >-

’55 fl<u fl00 s^ OO- <J^ £

OpC

r-Moo

c•c >

a .a

a r*3

e ö3 co

„ >g po OS ^fl .fr

CO -SSDu

_g

« 4jG 6J0

iS .2

<<« z

<U-G

T3 flG 3J—» rtj

Ö fl"

o vrfl '<Si

H oo

fl bO1-0 ö2 ooCÖ K-

rSJf)

t/J- .P-< fl

^ ‘ZT

-fl O

x F

I >cO ^S wV) a,wO 3o. 2U) ö<u

</>

t3 s

.£> >£,

g£d «

fl 2£ ^c7> fl

<ü 3t3 O

« 3

ß flö r

r*.

pP

obM<UpÜ

.SP*c/5

cjOOJ-l

03cd

P 4fl

Picj OÖOr*9 XhJ *-»

H cj

‘S'H

g-fl

o3

>fHöS

PH

S -i

03

g

“Kyk,”

se

Malfoy

en

spring

vorentoe

en

raap

iets

op

uit

die

gras,

“dis

daardie

simpel

ding

wat

Loggerenberg

se

ouma

vir

hom

gestuur

het.”

Die

Onthouer

glinster

in

die

son

toe

hy

dit

in

die

lug

hou.

“Gee

dit

hier,

Malfoy,”

se

Harry

sag.

Almal

hou

op

praat

en

kyk

na

hülle.

Malfoy

gryr^slag

vermakerig.

CScS

43

flO44

PCS44

T3

2?COrOÖCDUCDbßbOoP>-l

CScs

£

CA)

c/i

'ff-s L.

US’S[/) cs *-*

<U o00T*g £ ö5 I sQJ _ i *i

I

11P 5

c/> > £Q. ^ ^O T3 4-JO <u^ O'Ö

p cs

y >, B-ö £• o>H Ni6 <U 3

T3CD

fl

cS P

fr g"p ,-M5m CA)

£r-.y*-

1

CDcs

p

p CN&CO•H

c*‘

gtirP

p,

2CJ d

4_j o CO P P"3 o 3

rX

K*S

X oo_Q

CDcn(D

cS Pcd -

^ .s

^ °44 „Qp

ig

niebJD

PHJ-t

P-

CS

& dvan

H—>

'S1

»<D

o

g(Ai T3

PCD

O nie.CftU—

i

V) "bb 1-4cn

Po <D fl

COCD g

«DCA)

O s p CD4—>

oOh

CDbJO fr d T

dC-*—

1

CDOc/l

srP

P

y)

bJO

^PP

rS

OrPCDJ*-t—

l

rPCDOo

’3

T3

CD

>>

)-<

CD-J-»

bOcS

•p—

i

P

4=S

CD

44O

X bbDo rP bO 4—1

CA)

dCO

dPP

i

rP -PCD

OO 1

pCOCA)P

cs

cS

P5

Xj

D

sH*-»

p.

42

^P go

CD

43

s <D

rP <DO -i—

»

CD "3

rX P P.r\

6 PCS

44

T3

D-O

<DT3ÖoNCD

O"Ocd<D

’tnHCD

gCD•H"Ü

P Ö

I c§

CDöjO

PcSJ-i

O

r-> 5~l

CD CS

o 2S 1

cscs

Ö<u

00 <"

•ö .y00 ’Ö2 o

"Ö

rJ*

w

I

ÖCS>H-J

CS

£

*.. .y*^*1 *r-<H3<D<D

o

CD

001) 00:=3 O> —,

e £<SJ "O

fc ÖE&!>> TPPi ön00

.

J>>,J-. <DJ-« CDCS

X f

.CD

*3

S 'S

1 aP ocS

cä bP ^O V—I V)CS<0 >h

CD i-i—

H

CS

3 E•'—1

f

CD

£T3F-h

cS

rP

Pho44(/)

aCDCD<D

^ p>N^c/5 T3

Pho

TJCDCD

2>>cd

pCD

<DUCS43

CD

CD

V) P*

5 >N

4*hC

ss "C-* •%

^ e^ *tu 5<u

|foo

-0

•g ^T3 3Sö ’S’P cs

6 sPio .Ä

>SJ PP3 «•“, K-bJD

PCD

CD

P

1V

iS'w

2£CS

2(A>

oc

rS(DT—

^

T3

CPh 1

ÖjOO oH OP^ rrH

TP 2^ iS cs

^ ö -rto w

g Ö g- e &T3 H „« P 3>- >O OJ «2 "g ^^ Ö öc

. y<u e >M u ».y ^ x> g £3 &)

die

o£.

Malfoy

lyk

verbyster.

“Gee

hier,”

roep

Harry,

“of

ek

klap

jou

bo

van

daardie

besem

af!”

“Jy

en

wie?”

se

Malfoy,

maar

hy

lyk

bekommerd.

Dis

of

Harry

net

weet

wat

om

te

doen.

Hy

leun

vooroor

en

vat

die

be-

semstok

styf

tussen

sy

hande

vas

en

dit

pyl

soos

’n

werpspies

op

Malfoy

dorC

ctu

• T-H

CS

2 •

_h <uT3 lg

B-!CU JPPß CJ

c e

«

Oh4J

£

|CS

2ö'S

S<u

GJ

E

ä {/)

S5 c*

b ö S& •

C3CS

X _. p. -«

cucs csQh3(/) pP

rÖ *>N G)

' HDPGJ

r

n

WDP

<uÖJO

>NO

o(/>

>00

•i—i

%

CS

S<UmCJ

p-O

Op<ü

cu

rQCSJ-i

«

J-

Oo>

00

2"5

00oo

13pP(fl

03

OßGJ

-QCScsTJ

P<0

OOX<—

'

(fl

.500S4>

3

e fe'

§ .a

<U -PX3 pS =bOTSO ==

>Äi'S

4)

uaP4d'S<u6X3

dW> SS >H"0 ja“

GJ

ÖJO £

oo00

<yGJ

2 «

CU R

00GJ-Q

^ cp J5cS ^« üw ,r~» Oau cn

2 15 T3

fsTL 2O M ÖCb ß ^> ^

tST3

03

X><v

"SGJ

opp>>fcs

cs

XPGJ

ca

2’c7)

cs

<u_op

"5cS*—

I

(fl

.s<-*-.

O<

1

•i—

i

§S -o« d« <U

Sha OÄfes «

3 63 o

1 -a

fUgj

wv <U

W Pö r-Tcn cS

s'öGJ

Vh W£ ü

-d

l 'S

ua ä'xdso

Si 3

^ >tu 'OSS d

dOaj

'S

4)

ß

'ddoVhbC

<u• r>4

"OJ-i

oo

pS-I

öGJ

}-<

oop-

oo>Ö3 GJ

2 ^^ >>

r-J 00CS C3> OS00 "“>

g ^J-l

CU ^

0000

^ rn

§ 55 >^ J-H

GJ GJW -4-»

<U dJ

M £<U 4)

'S ^w cSd> iTd

S ö

d 1!

a vh

3 ^4» T)oo d<u fiu wO I

o)->

Ph

41

nd

M Öh

'S°

T3 >i4> nd00 00

_d’COhtr>

«

>H-d4-»

CST3Oir>

g « L. .2f

3 pä> wSri:

S o(X

00.^ >1•Fl ^> *J-H ^P Fo

t/1

cspH

S -a

>S S^ &4-J CU

« CQ

^ cLoo

Vh t3U VhOO ca

2 33SO nj

d oo? «KV CS

So

r^5

pP 2Ä oo>N g^ 3

o“

Nooit

-

solank

ek

op

Hogwarts

was

-”

Professor

McGonagall

is

feit-

lik

sprakeloos

van

skok

en

haar

brilglase

blits

van

woede,

“-

hoe

durj

jy

-

kon

jou

nek

gebreek

het

—

"

“Dit

was

nie

sy

skuld

nie,

professor

-”

“Bly

Stil,

juffrou

Patel

-”

“Maar

Malfoy

“Dit

is

genoeg,

mnr.

Weasley.

Potter,

kom

saam

met

my,

nou

dadelik.”

Harry

vang

’n

glimp

van

Malfoy,

Krabbe

en

Goliat

se

triomfantlike

ge-

sigte

toe

hy,

met

’n

dooie

gevoel,

agter

professor

McGonagall

aan

kasteel

toe

stap.

Hy

gaan

geskors

word,

hy

weet

dit.

Hy

wil

iets

se

om

homself

Hagrid

se

sakke

dra.

Net

buite

’n

klaskamer

steek

professor

McGonagall

vas.

Sy

maak

die

deur

oop

en

steek

haar

kop

in.

“Verskoon

my,

professor

Flickerpitt,

kan

ek

Wood

vir

’n

paar

oomblik-

ke

leen?”

Wood?

dink

Harry

verwilderd.

Is

Wood

’n

rottang

wat

sy

op

hom

gaan

gebruik?

Maar

Wood

is

’n

persoon,

’n

frisgeboude

vyfdejaar

wat

uit

Flickerpitt

se

klas

kom

en

verward

lyk.

“Volg

my,

julle

twee,”

se

professor

McGonagall

en

hülle

marsjeer

af

in

xi

&U5-i

öS

X05

GGO

cd

PPG(OGOGOS

ThCU

TJGOndoo

§3rG -tg

öSW GGO W.2 GW sO cn

a t3

i ^CO QJ

^ GOG ^>

<uT3 n3

G

<UT3GOG

£

Cü

s05

CO05

2G

,-tf

CL +-<

O fe*

<U

, 'So

-Q O£<u

js4-J

03t3

ToCJ

GOGo

co

G

G 5—

i

'S o•’—

1

<U4-»

G03

Po

co ö g’S CU 60GO o s03 </> öGO fi

Im«

Ü JA £u2u

CJ• i—t

43

5>2O

coCO

i

X3js

,<uU— 0 oCO

o o

(üuOcuGOG0303

(U-G

GGcuV)

GO ^GGO X<U

3

'S

sS cs

& *

S|o fa

CD 2o Ä2 öH 2° gCO JDJä -

8 -CU GO

<üaj

vG w e 'ö*‘3 s|fr iS 2 £

ö

ZA a|-Q « Os ,2 « tn

> £ —

*

0,-6 .2

2 c ^£ 4J

U! U ,

£5 2 *t

^ ^ c 0s Ä S *

Ä o4G ^G

öSGO03

Gm O™ cdG o>, 2U (N- Ucd u OXJ O <oG co coE # .<uG <u ^4) o *-•

> g aGO ^ «U‘G ^ co

IGz 4>

GOCUCO

TIO

$

co a>

E S

3 ^2 5>

talent.

So

iets

het

ek

nog

nooit

tevore

gesien

nie.

Was

dit

jou

eerste

keer

op

’n

besem,

Potter?”

Harry

knik

woordeloos.

Hy

het

nie

’n

idee

waarvan

hülle

praat

nie,

maar

dit

lyk

ofhy

nie

geskors

gaan

word

nie,

en

die

lewe

begin

terugvloei

in

sy

bene.

“Hy

het

die

ding

in

sy

hand

gevang

na

’n

duik

van

twintig

meter,”

ver-

tel

professor

McGonagall

vir

Wood.

“Het

nie

’n

skrapie

nie.

Selfs

Charlie

Weasley

kan

hom

dit

nie

nadoen

nie.”

Nou

lyk

Wood

asof

alsy

drome

tegelyk

bewaarheid

word.

“Al

ooit

’n

Kwiddiek-wedstryd

bygewoon,

Potter?”

vra

hy

opgewonde.

UO8

,1

'1

I

0c«a(/)

v7)

Uh

> Q'H

•'Soc

e•Ha

ä•S2

0

1

g-ühS ^JE C- w£ 'So g

d 13

rw O

boCJ

d0

1«d7) bO

^ 3

d07)

*3

dv

1t/>

0

20

voCO

Uh

o<S)

t/j

UhO£&w «

5-i

ooJA

0—-

CS

:<D P-»<5J 7>U

5h

S-äg -

c

<V

<«fc' ö

oc „<U 4—

I

<D

3 g

o

>"

0O

<ü

d*

£7>dGJ

£££

7)CS&

£ .!cs

pH ^

g d .

5d ' Uh

_ oj w£ 'S J.5 f, g* j* 8

MO «IS ÄQQ*

£ .s>o gQ -0m öo guj iÄt/i

<u

«G> ÖJD

;S ° eto .y

0d

75

Uh

00

ctf

00cC

0OUu

0OhQ

O 4J-M oc £

<g3 Uhh

oUh

GJ CÖ r*CÜ Oh

"34—

1

<ü

> £

£ £o

0o7)

4—

'

CD

£0 Jä .£ <u4-4 - > 7)

0 _(<U H s

K w GOh ^2 GJ

cOQJGJ

w

-O >

GJ00 <D

W gL00

hD

pcscs

,-aPh

ob

do0

CS

0

g O> oHhSUh^

<D Uh

0 O^ $75 . GJ

p *s. Uh

«5 ^s £iS CO

“Ek

wil

hoor

dat

jy

hard

oefen,

Potter,

of

ek

verander

dalk

van

plan

oor

jou

straf.”

Dan

glimlag

sy,

heel

onverwags.

“Jou

pa

sou

trots

op

jou

gewees

het,”

se

sy.

“Hy

was

’n

uitstekende

Kwiddiek-speler.

”

“Bit

lieg

jy.”

Dis

etenstyd.

Harry

het

so

pas

vir

Ron

vertel

wat

gebeur

het

na

hy

die

terrein

saara

met

professor

McGonagall

verlaat

het.

’n

Happie

biefstuk-

en-niertjie-pastei

was

op

pad

na

Ron

se

mond,

maar

hy

vergeet

skoon

daarvan.

CD

cPo

JU

GJ

o

'>>

I

•r*ooCoooÖ—4JÄrCS

CS1-f

GJ

>

2^K

öoS w ->N «ü ^CD CD

o

£GJG>

CS

pcscs

PCS

g

J-t

GJ

bgj

f-i

cSl-i

CS ’S XX u

• pH pi-H•rH>

>bC

GJ

’cD

R PCS

ßGJ

6 ü >s 3

• , csGJ (U

CS

£ s5) 5 Ccs

. _jOh ojo g^ « jg

B ^

(U

-1SglC3u C o

Ö

.ja

<GJ ß,£3

rv. 2

«ü ^o mGO J}3 0)

£XC/3

b Lä<GJ ^ GJCD GJ >R O

CSC5

CS

s«UCD

p R.

QJ OO

’S sGJ

£<u

gjW>GJ

ndp&1 ><= 'S

o-CS«-J

IDGJ

boßecctf

Ir"55

CS

Iqj

EPoGJ

oßG>

"d«ä

tu

CD

ßO<G>CDCUOOCD

ßo

GJ

rP

T30

1CD

cPcö

"sdGJ-öPoGJ

EP

8o<GJCD

GJ -

"g *

5 <

cGCD ’oo O rtl CD

ß CD gjdd £ I

PP o

gj P<u

’S ^<GJCD

•pH

> o

g5

o-ß

oPi

gaap.

“EsoS

ook

in

die

span

-

Brekers.”

“Ek

se

jou,

vanjaar

wen

ons

vir

seker

daardie

Kwiddiek-beker,”

se

Fred.

“Ons

het

nog

nie

weer

gewen

van

Charlie

weg

is

nie,

maar

hierdie

jaar

se

span

gaan

briljant

wees.

Jy

moet

goed

wees,

Harry,

Wood

het

amper

rondgedans

toe

hy

ons

vertel

het.”

“Wel,

ons

moet

gaan,

Lee

Jordaan

se

hy’t

nog

’n

geheime

tonnel

gevind

om

uit

die

skool

te

kom.”

“Wed

dis

die

een

agter

die

standbeeid

van

Gregorius

die

Inkruiper

wat

ons

laas

week

gekry

het.

Sien

julle.”

Fred

en

George

is

skaars

weg

of

iemand

wat

baie

minder

welkom

is,

Malfoy

tuur

opsommend

na

Krabbe

en

Goliat.

“Krabbe,”

se

hy.

“Maak

dit

middernag.

Ons

sien

julle

in

die

trofee-

kamer,

dis

altyd

oop.”

Toe

Malfoy

buite

hoorafstand

is,

kyk

Harry

en

Ron

na

mekaar.

“Wat

is

’n

towenaarstweegeveg?”

vra

Harry.

“En

wat

vir

’n

ding

is

’n

sekondant?”

“Wel,

’n

sekondant

is

die

een

wat

oorneem

as

jy

doodgaan,”

sg

Ron

ongeerg

en

vat

’n

hap

van

sy

koue

pastei.

Hy

vang

die

uitdrukking

op

Harry

se

gesig

en

voeg

vinnig

by,

“Maar

mense

gaan

net

dood

in

regte

tweegevegte,

jy

weet,

met

regte

towenaars.

Al

wat

jyen

Malfoy

sal

regkry,

V-« R

siiiöß Vu 'So c

So“

« '2

HS -C> TJr-* <U

g £" JA« W

*32 |<u EV-H Wß J.

ftu 35

a spcs

ß öjO<u

<U ^

ö 19 J> <y

s e

R Oo>

‘2 ß»-. oß P*<u _

<U<UöjO ^(/) ~ „44 5/5

'S 2Ö ö4J <u

*S "dß o& o

sV)

9 ö? «o*“

<r>

g' CE vJA ®c<u V</5 ^CS w

^ oÖ ow o

03

ßo

<uöJO

ßßMo

44<D

CU

<u

‘rS

ß

CUo

CU

<uCU

<U

«U

I

(U*2

«u

£13

« g

.!?SS

oord

.a"Hß o

o ooO P=3 £s 5O OO

>>

8

Öcö>00•üooP

aX>

_ tu

E s»

ÖjO gra 5Ö ß

DJD

t3 O

•S .s<L> ^ß

ß ’P

ÖjO

: ^3ß

O42

P§

<Uöu.

Oß (UÖJO 'Sß

J3

oH

-f-

i

>>

4-»

ß

öß<uJ-l

ß<u

<u00

ßßßÖjO

< ?

§' r§-Ü g .4)

| s I> I J£^

^ I

V)CU

Cu•rH

ooe

<U

ß

.SQ-3 R

§

“En

dit

het

regtig

net

mooi

niks

met

jou

uit

te

waai

nie,”

se

Harry.

“Tot

siens,”

se

Ron.

Dit

was

nou

nie

juis

die

volmaakte

einde

vir

’n

dag

nie,

dink

Harry

toe

hy

heelwat

later

wakker

16

en

luister

hoe

Dean

en

Septimus

aan

die

slaap

raak

(Neville

is

nog

nie

terug

van

die

siekeboeg

nie).

Die

hele

aand

lank

het

Ron

vir

hom

raad

gegee,

soos

“As

hy

jou

probeer

vervloek,

dan

moet

jy

dit

systap,

want

ek

kan

nie

onthou

hoe

om

dit

te

blök

nie.”

Daar

is

’n'S

PHo73

Qß H

g

g

ÖO1/5

G.2

V-oZ

1 >s i(J bOC5X> j§

"ÖS

'Su

<L>

£oX)

GOS

rGV"G p

Oo

C3

cn

ÖjO

P 5GJü"c3

4—>

<ü

sü

P03«00

•iH

^2

"ÖJV)wbO

• p-i

O)

o

öoas

tri

CJir>

GO(AG

•w

o£

G<u

PUO

t/}

o cc

G'Sk-

& #03

K* ^ Ööj rJ

ö "O .ü^ txO

1/1

© 1 I_ * Js a ö

5 w SSä -Sä

P ö (S

HÄ >H<

-2 'S* « 8

.3 g sW ^ ÜjQ

’§ ^bß 3 wja s 25 fi ^

i-O (U t/>

tfl

X5

i .2

qj Gti G

03

'S -fi

<U <U

^ w,S JS ,jjo gxiJ-i ;Go ^O ö> ä-o ^

<u EcX ^

•w CJ"O *«

(/) w<u^

•rt03

go

<u tn

^ 3y ^Ph or* —'O ^P (J

<V „

G 03

g 3pH 2

.03

>^T7i-C CJ

8 «.Säs fl

»-t-T *G

03 Cl>

* ti

03 *-«

?!

M &s3 vS-H rG

.5 -S

0 §

fl £wc

Ph SfXÜ2 o

OS M03 GJ-h 03*20 Q.Oh ^

>^ fi

^ ÖJOTJ oH—H Öcü

s a.

w oW-i <

c« öjO

H* ^1 |C5 fl

H« H*2f 110 IG•0 ^O G

C3^3

G a03

* S

.g JC <u<D jzjP- 3O Xiu

5c«

CT3

>h W-0

tS'

| b& ß C3

6 r- X03 ° -l/) H—

»

1/5

’S<U <D g=P P6B •;

OT3

S g|4) 5 >

| « Jg

T3 J3 3J 4J ö« -fl ^Sp .s

S S .fc

’n

Lamp

flikker

en

gaan

aan.

Dit

is

Hermien

la

Grange

in

’n

pienk

ka-

merjas

en

met

’n

frons

op

haar

voorkop.

“Jy!”

se

Ron

woedend.

“Loop

slaap,

man!”

“Ek

het

amper

Gr

jou

broer

gese,”

kap

Hermien

terug,

“Percy

-

hy’s

’n

prefek

en

hy

sal

julle

keer.”

Harry

kan

nie

glo

dat

iemand

so

kan

inmeng

nie.

“Kom

tog,”

se

hy

vir

Ron.

Hy

stoot

die

portret

van

die

Vet

Vrou

opsy

en

klouter

deur

die

gat.

So

maklik

gee

Hermien

nie

op

nie.

Sy

volg

Ron

deur

die

opening

en

sis

soos

’n

briesende

gans

op

bulle.

<>*. <D ^

o3CS

Cl>

W)

S5 3 „öjq i—

i

cu cs

•S, 3 >u43a

<u

.a bö 44

<u^ Ö ÖO*v ^^ "cs

bßÖ 2r— V

.Sj <u 9s ^ oN w CJ

1^?“> w Ö<v (ß

^2 &

T? o 2'? S &Sfi£ß ’C

% :§

r£3 <cd>-< _öw

OJ

4j$

C« M«1

iS

P

0

1

w -

£“

S I

<u

^ T3«u C 3(fl (U CCÜ 4-J«s«

4s: <2 5« ö -öre ° g^S3J3 4-1 ü

I «-Sß -59 go ^ wa" ^ *44 •?

S %% ü>rSi

tM

£

Si

CD(ß ^ o£ <u p§ 2£ <3 .M<u ’rj c2W3 24J

rÖ Safl «)

S &H-S,r; o o3 a gD V) w

ö ju

« <d _T3 ^3 cs<D ^ tß

O ^W) o «3

fe 2 wa -3 sg .5, a

o ^ «

ß .iS

•5 gCß Pcs c

E* wh-1

Cß l-M

44 ß

44 «u

g"

43 a•* §4J ÖC

A t CD

oIß<v42CD

44

V

CS

4*

"3

ö .

00bJD cs

P ÖCD ß

<W

43

P

i

i<D

s

4J 1

OJO

00

.5p

’Co

fr?o

2 ^tn T3=oj tt

.<4 ß

Wat

gaan

ek

nou

doen?”

vra

sy

skril.

“Dis

jou

probleem,”

se

Ron.

“Ons

moet

loop,

ons

gaan

laat

wees.”

Hülle

is

nog

nie

eens

aan

die

einde

van

die

gang

nie,

of

Hermien

is

by

hülle.

“Ek

kom

saam

met

julle,”

se

sy.

“Jy

kom

nie.”

“Dink

julle

ek

gaan

hier

staan

en

wag

tot

Fillis

my

vang?

As

hy

ons

al

drie

vang,

sal

ek

hom

die

waarheid

vertel,

dat

ek

julle

wou

keer

en

dan

kan

julle

se

dat

dit

waar

is.”

“Watter

vermetelheid

se

Ron

vererg.

“Goed

-

wel,

kyk,

Neville,

ons

moet

iewers

heen

gaan,

ons

sien

jou

later

“Julie

kan

my

nie

hier

los

nie!”

sä

Neville

en

skarrel

orent,

“ek

wil

nie

alleen

hier

bly

nie,

die

Bloedige

Baron

is

al

twee

keer

hier

verby.”

Ron

loer

na

sy

horlosie

en

gluur

na

Hermien

en

Neville.

“As

ons

gevang

word,

leer

ek

so

wraggies

die

Vloek

van

die

Boeman,

die

een

waarvan

Quirrell

gepraat

het,

en

dan

sit

ek

dit

op

julle!”

Hermien

maak

nog

haar

mond

oop,

dalk

om

vir

Ron

te

se

presies

hoe

die

Vloek

van

die

Boeman

werk,

maar

Harry

se

sissend

dat

sy

haar

mond

moet

hou

en

wink

almal

om

hom

te

volg.

CO

<D•4—

»

CO

c<d

>:<U

o

B Ö |

f-t

P<D

CCS

£DO

GcaCCS

° <d«-M CDccs ^±* o^ £JU <D

3 ^nc ^

<u

Go

.s

ccS

BDOccj

Gc«

3 ^

3PmoCSCCS

PhOP*Oo

<dDOGCCS

bO*-<

G<u

DO

<U

3

JO ^^ G

CD ö00 o3 3

<u

w 13

'S

<D• i—

i

o

'S}-<

c«CCS

Ti<D•HG

CD

23CD

rüG<d

<d

'SorO

<S

2-2CO

P O -S,x3

co DO,—I <U

kT 3

B frTj

.2 « wT3 X 'VJ) * SH

bO^* VG 22 ^ccS C»—1 fe

<D><D

c«

So

— — ö3 XI “* c

re

><u

'S 2*!Ö Q

DOGCCS

>DO <Do —

GoTDa

DO

S-aco

p•H

.o

co

pCP

«i «X3<U

rt. TiO-2 ou o

iS «J

> SSCO CCS

p-GDO•H

2CCS

CCS

5 El 5

* Sc _

c « W6 >u (j Sl

3 S .c

.2 -c «^ .2 3•S ü,3

G<ü

VBOZ 3

23>s,0 CCS•±4 CCS

CCS k

2m oO 7j ^DO ^ ^g 5 w“ M >vu CO CO

3co *co O ca

o£«DODOa03

-e£CD w> CD

3 ^2 .2p* ^<u .cg

'G 4-1

G caP ccS

QJ^

°Xo -

Q’n

Geluid

in

die

vertrek

langsaan

laat

hülle

wip

van

die

skrik.

Harry

het

net

sy

towerstaf

gelig

toe

hy

iemand

hoor

praat

-

en

dis

nie

Malfoy

nie.

“Snuffel,

my

katjie,

dalk

skuil

hülle

in

’n

gaatjie.”

Dit

is

Fillis

en

hy

praat

met

mev.

Norris.

Vol

afgryse

beduie

Harry

dat

die

ander

hom

so

vinnig

as

hui

kan,

moet

volg;

hülle

skarrel

suutjies

na

mP*

TJ Sy cu

^ 6

fl U*y

V- ßK wf^H CJ

yd «ts

g 8> 4-J

4-j y

§ ^Cu V)'"M

m-J

y SQ

.y

U-i O« ^ö y

.ST <«

r, J5 ^

HO w ^y ,> :p* £ u-

yorD

yMyca

.&§|i* d

ryUiy

dcs

c d‘r*n <Ubß yy w

d >y y

tlp I

^^ Öy cs4-»

yDu

eo0

0JüM

y(/i Jd

2 ^2 =

y y o 'So o >•iS

orD f 0

Tb y yT ®_l

tf-r o<-»

M cy i..

g ^5 u> ou -dtjrj yM 1Z

4

y ^3

t BP Oy tu

r,o bCSy cs

•g'w </>

^ y5 2

p33

c/i

ÖOcdUl

ge<u

I*&

o>

by

> i

CSbß

öjO dg O'S -*

yy

4—

1

d yy3 J2 Ui

£3

T3w

.» ^y y dy s -o di—

M

1—4

Ps~y

U-t03

yLu

iS wy y> "3

fl dyy uh

tJÄ'

y .ü

Z "O

o i

Ö Og OS

y guy b2 M

<UPU

I

ao

4J « o^ cj S-M 'PX) CCS CS

d JS

yy

i£

'Sy*-»

cs

yFy-D

y’S

ßObßyOöybß

a

WO

S

^ TS y3ybß

V)

pUiÖy

y y* 0 3P 0

#y 3 03 4-i

ys Edy

43dyyO 3

b Öw

bßC

ny

c Äcs *V) b0X y d

dr—

—

< y’5b s y

Üi

obC

CUu4

«—

>

cs

o S CS Ui

E y4-J

yD-

3yT5d

1s od bß

“Ons

moet

teruggaan

na

die

Griffindor-toring,”

se

Ron

benoud,

“hoe

gouer

hoe

beter.”

“Malfoy

het

julle

lekker

gefop,”

se

Hermien

vir

Harry.

“Jy

besef

dit,

of

hoe?

Hy

was

glad

nie

van

plan

om

julle

daar

te

ontmoet

nie

-

Fillis

het

geweet

julle

gaan

in

die

trofeekamer

wees,

Malfoy

moet

hom

gese

het.”

S'S<u

-ö

Sow>u2>

-C>-cses

s

s

US

CS

%.2 «

,

ugT3

©2©©oo©

© ©

*- Ul

*3 -dcs 3Cu _©

c/l -Cm .

I §

U Ö4S ÖW «3* 3ü 4J

ö 3

ooÖO

u 43<U (fl

c7) 5© o'S*

g 35 -ö

,4-J

Tb c3

3;g^ öS

bOöS

cf X© X!'ui ©© $

CÖ

d^ V)

rd b

r~T5GO©öCo3

G

T3

Gei>*©

"T3

OS

S OS

£

©s

oo

G ft

T3

G

G©oSui Ui

b *-•

3 d

i es ©|zz

g- CU -cs

i S

o ^—

• -SSc/i öS© c^

05

©© bj

es 3 52 (U-

cu .'i

US

c/i

do bO

^3

*-u

© (S/C %

r*©s

do

d© c/i Tjui

r*©©>>

o

sd©

©wCS

Vh

dZ

bJDO4-J

XUi

rXPh o © *->

C/I• r—

<

P05

K oun

CLO 2 d

Z

2 »

8 «d ccO tU

t/5^

03 +J*j ©

io u o*J z. 2

do

c

Uc

pzCS

CCucs

3<4>

c-,

p grp u> oui

“*

ü so

Sä -P

- p.s,Ǥ

e p> oUS CS ”3 p

*

£ SO aOXI bß

ö 2

5.8.S öjo

^ öo"

s <

5r

DHIjO

33zÖ33rß

wZuo

PtuPQ

ÜJ

PZt—

i

PUi—

i

Z

ItuHztuPPH(Ti

MDENTE

IN

DIE

TOWERSPELGANG!

Hülle

duik

onderdeur

Nurks

se

arm

en

hardloop

vir

die

vale

tot

aan

die

end

van

die

gang

waar

hülle

hülle

in

’n

toe

deur

vasloop

-

en

dit

is

gesluit.

“N'Ou

is

dit

klaarpraat!”

kreun

Ron,

terwyl

hülle

hulpeloos

teen

die

deur

druk.

“Dis

die

einde!”

cCTS

o

uo42

V)

CS

cncs

ÖO Oh

i|> §O J2</)

***

4_» <UCTS <L>

* J2.a sß

S «

Q J2

4i 3

CD -

W'S3CDCD

«

£ bßO .pFo C

4=3

r^H 'S

3 cE «

V-»

T3

CS

se

&00

fr

SS s_.

Ö 232 °

E Io -3K, O

s°°<

3-

g. s6C.Ü2

2 3w C34»ö 3O w3 S

Oo

g

cs

ß

ndÖo424J

H Hja Sä

i

•»' P§*

o'rere

£cn

Im

3CD"3

rere*HCD

cTre

s3oO

c cp« 333 tuDj «D2 C/!

^ J2

o zID

s2in

* M>r— ö

cSS ^

M %<s> Ö

,r- <U

g scu -t=r* U1 -S

s-s

43_ cn

^ zÖ ^

ä (gG-H

8 -K

° 33 -3 O cW Mj ^ „

’

W UhPJ 3 3 «J

33 3 re 3334 T3 34 Xi

Sg H

.2 .2P„p g S

>

2 in•M

</)

S cP

rS S

ßC (/)

U ÖJ

s *s

’ö öS^ ö

«ücn

“Goed

dan

-

asseblief."

“NIKS!

Ha

haaa!

Het

gese

ek

sal

‘niks’

se,

as

jy

asseblief

se!

Ha

ha!

Haaaaa!”

Hülle

hoor

hoe

Nurks

wegwarrel

en

Fillis

se

woedende

ge-

vloek.

“Hy

dink

die

deur

is

gesluit,”

fluister

Harry,

“ek

dink

ons

is

veilig

-

los

my

uit,

Neville!”

Neville

trek

reeds

vir

die

afgelope

minuut

aan

Harry

se

kamerjas

se

mou.

“Wat

is

dit

tog?”

Harry

draai

om

-

en

sien,

heeltemal

duidelik,

wat

dit

is.

Vir

’n

oom-

blik

voel

dit

of

hülle

in

’n

nagmerrie

gevang

is

-

na

alles

wat

al

gebeur

het,

is

dit

eens

te

erg.

3 mp £

ß TJ

S) gG OG a— o.£ XA te>

eg X3 _JE fl

a ^CS Pw oCD öX!

SfwS MA gj* °<

CD Mo <d

o >

Al

Sdj }_,

<D

c*^

X <D

fl "3

Ö O-i.0 o.y boö gCo

00<u <d

CD

.Sä aT3 CX

O-i

« o£ ^-o 2§ "ö

43 *-*

- U„0 ^

«s 4-J

g 5i gd cs

ooob

gCCS

<d

pO

W 4=)

^cd

a >o <d

S *3

-c s

§ g> v2i^} <3

o O.

,y «"Ö rx3

.S o^ <uCD CDCS CD

> p

po _CD

öp ob•B x

II3 CD

^ cg

,pJ

'C ’a

te Xte AA W

g &<D

d TD<U

t1 >-*

H cS^3 cc5

Äf 5 =

O A— f X2 o*ö AC X

sä e

'S >2

g fl

$ ^TD ^

^ O^ CD

t Jjccs 33E dfl w<D ccj

0pß ßS M> «5

CD ^

<DOs

s2bOfl00

ßXBG

fl3

c/i- ."Ö

5 2 uK £ -da ote XI

fl

fl

33 M£ 2

flX

fl fl s'S X J3c c ^fl fl flx d'do o Öh

5 SS ^ =0fl fl _2P_! , ^/5

.y^

•flC c g3 a 00

^ 2o Q

8 <L>

^-

ses 00^ o

33 dt/5 o;

T3 332 ^O 43'’Ö ^

I s3 gCD g

nd

2

.2 o>

t3 ’d

B ^fl g6 2u- 3U 43X cu

« 2te X500 w- §d ^J .a3 "O

fl SÖ x<u

^00<u^

^ Ed ®4J .00M CDCU CUX 43

Harry

vat

die

deurknop

vas

-

as

hy

moet

kies

tussen

Fillis

en

die

dood,

kies

hy

vir

Fillis.

Hülle

glip

uit

-

Harry

slaan

die

deur

toe

en

hülle

laat

vat,

hülle

vlieg

omtrent

terug

in

die

gang

af.

Fillis

moet

vinnig

padgegee

het

om

hülle

iewers

anders

te

gaan

soek,

want

hülle

sien

nie

’n

teken

van

hom

nie,

dit

traak

hülle

ook

net

mooi

niks

-

al

wat

hülle

wil

doen,

is

om

so

ver

moontlik

van

die

monster

af

weg

te

kom.

Hülle

hou

eers

op

hardloop

toe

hülle

by

die

portret

van

die

Vet

Vrou

op

die

sewende

verdieping

kom.

“Waar

op

dees

aarde

was

julle?”

vra

sy

en

kyk

na

hui

kamerjasse

wat

laag

oor

hui

skouers

hang

en

hui

rooi

en

natgeswete

gesigte.

4J ^ö Si

o g^ ö.ö'u

S ISn (fl

M 2!X SS

60 00

<u

Oh

J2 §

D<U

ooc<u

2

«ucfl

3CU

« P ^0 «2 ÖC T3 <U

| K S•SS«5 »’S

, J2 o1 04 <A

ö =* §m 5 §« ^ ooOJ •

75 45 45

u 3 'SC g Oh

Q 0os §

S ca <u

3 03 £

1E4)

4)

"dP

O

£

oo>

>>

_45

‘3

4)

4)+3 isO

’p.s

o JPÄ <u

77 o

r-M *j<y

<U

° loooii o(n

-

CU 4J3 ES ö

.3 §hO g

Ö -§

^ 1e £

60 i

P

*-> on ~ä 4JCL) Ph

S jaP ^rÖ

a s

7) t/5

U KOS r-03 /<u

rP Ö

w -r-j r~-

q ö .aÖ ö

öo Pf<t/5 0$.

7)OS

£

75

4»

PS<u

'S

Ix

PP

PS

PS4)

bß

os

Ö75OS

Ph4)

45

o

>>

03

Ö

>M

3T3

,aj

'S

«>

tu

rC

U4

O,oert(6

u -Q

S fl

(fl <o

« «i

.1 'S

3 ca45 03

w o03 ^ ^'S .2, «o3 4—

i

05 45 75

5 'S g>U fl

^ o Po o D

o <u PSO Oh Q

r-, .

1> P-

.aH Öc« a

t/3

Ö >4) 3

S iS .(fl

w P Oh-3hS 83 60 §

&J «HJ « >“ ^ 4)

's Jä *

C«Vi

0303

Q

’~~Z rj

^ J

$60

-*• rt T3Sh j.

% V .H2 ö c> c

.

OJ M 645

Q 45 z

4545

454Jj

oOT3

03

eiS

porX

cO

het

-

erger,

geskors.

As

niemand

omgee

nie,

dan

gaan

ek

nou

slaap.”

Ron

staar

haar

met

’n

oop

mond

agtema.

“Nee,

ons

gee

nie

om

nie,”

se

hy.

“’n

Mens

sou

se

ons

het

haar

gedwing

om

saam

te

gaan.”

Maar

Hermien

het

vir

Harry

iets

anders

gegee

om

oor

te

dink

toe

hy•ä J§o cj

S 1

S ^

§>r

SP *

E -st?

4J «43 £

CÜ

£ ^V)

• w.

•H

O t/)

ö ^QJ 2,rH

crj

D. £-Ö 1)

Ö 33O ^43 C

Ä ^O <u

* |§<u $0 -rfQ J ra

tfi

|>'§

.s 4s I

I

.333c

>4J

ICS

QhCÜ

bO'6

S

a -o

i<u

33T3e>0

J

DO3O

.3 Ö* C&>.2iC w45 öE<*-. 1O ö^ V

Q lso43

HOOFSTUK

TIEN

I

«3 §X ~w <X)

cg <v~o &S DO•2»</3 O^ß4) 13

s £o 800 43

° äX p^ 43,y «c -S

ä n'S w-o <o

•I 3>s J«

<£ £-3 oo'S oS X§ B^ <Si

DO "3CCS SiT3 £QJ

10

T3 bOÖ O<ü d

fS>

c*d>Ä ÖP <ü

i «§3 ^S ^ .«

'

ö .53 J2° ~ 4Ü(U H gi u ft^ t/1 4>

‘-p <5 43O > T3

e M sO 3 «ft 3 >B4) -

43Ö03

UJh

2j—C3d

fr I >

K ä §&*

rd <o

•^ |w d 5ß s c13 * 5o c o3

-p wUl ^

Qfr

p43

e41

2 t34) C>

ie

<U rö'"ö v cg

u *d^

•d Q-*^ S bO

C o 2S 43 0,4> 4» 1-.H ’C ’C

. x)>

4> CO4) p

«ö a£ §oo £o -E

|ö 43w

</>— 4J

o •«OO T313 4>prt O5 00

^ s

o</)

DOO

- g ^4! s a^ 2°«y d Ai

Ö05>

CCS wS cg

1 * “Dis

öf

baie

kosbaar

öf

baie

gevaarlik,”

se

Ron.

“Of

albei,”

se

Harry.

Ongelukkig

weet

hülle

niks

meer

oor

die

geheimsinnige

pakkie

as

dat

dit

omtrent

tien

sentimeter

lank

is

nie,

en

hülle

het

heeltemal

te

min

lei-

drade

om

te

kan

raai

wat

dit

is.

Nög

Neville,

nög

Hermien

stel

belang

in

wat

onder

die

hond

en

onder

die

valdeur

is.

Neville

wil

net

nooit

weer

naby

die

hond

kom

nie.

Hermien

weier

om

met

Harry

en

Ron

te

praat,

maar

sy

is

so

’n

baas-

spelerige

klein

beterweter

dat

dit

’n

wonderlike

bonus

is.

Al

wat

hülle

nou

wil

hg,

is

’n

manier

om

vir

Malfoy

terug

te

betaal

en

tot

hui

groot

1/3

oQ-

.y"3

.5uV

3 ¥ o

«

1

cö a 3s x ip—

i

incö . ^ei 'BZDow

* JäÖfl « 71

.0 ja —> V s

| u -a

%

<D

^3

P ^o ^O ti

<D !>

W) 61

H3 CD

O ^ #

c ^05 t

.

> y§ -SS

O rj

I

t/3 •—t Xi

>>3 &•g w „3 „fi

CScs

cSW> £

—

>

S!o >c >

t ooy* fr.o g-

'Stu

2?CD

ö s"Ö 2<D "Ö cn

a Cö

& hCÜ &&5

<v

so

Ho ao 1«

oc .24J C

Ö 5-i £ ^or_ 4>

so>

C/3 »rH

£ -ö

^3CS bD

srS

X»WD3(U

2 s.s*

to

^3 C .2r

3 p 5.% ^ s"Ö ÖO 7)

Ö 2CS

£5

Ot/3

CS <D

CdD

<D

t/3

CD

T5cs

<D _ro J5H

3 ffi

1

1

3CSo.

I

SS

CD<D

V)

3

« fcU4 «u

5 £y s

I*

IC .2,

Sj «£ §5tq -a

9 ~S Q

maar

ek

wil

nie

hi

almal

moet

weet

dat

jy

’n

besemstok

kry

nie,

want

dan

sal

almal

een

wil

he.

Oliver

Wood

saljou

vanaand

om

sewe-uur

op

die

Kwiddiek-veld

ontmoet

virjou

eerste

oejensessie.

Professor

M.

McGonagall

1U*5

rO

"'S

£CD

O

tfcd

co

ß<u

ooÖÖJO

oö

Ö03

SJ2

g<U

2CD

B

'S gC <D .2CO

^1

CDCD

u MO ^O fr

ÖjO Mß &ö 3 &

co

X3 is Pw ra d Tl£-2 W s

5 pi,^ «12 a

i &

(D (0

s ‘Z

^ gc

2_Ö

.2

K ^ .*>

S Ö ä

tj

iS ^.2 £ >=;

43

wU ^e *§

lh eg<*3 Cd

I S

11

owCO

<y

^3

dcd

>

<D

Dd

beköstig

nie,”

kap

Malfoy

terug.

“Jy

en

jou

broers

koop

dit

seker

grassie

vir

grassie.”

Voor

Ron

kan

antwoord,

verskyn

professor

Flickerpitt

längs

Malfoy.

“Hoop

nie

julle

is

aan

die

stry

nie,

seuns,”

piep

hy.

“Potter

het

’n

besem

gekry,

professor,”

se

Malfoy

vinnig.

“Ja,

ja,

dis

reg,”

se

professor

Flickerpitt

en

hy

straal

in

Harry

se

rigting.

“Professor

McGonagall

het

my

van

die

spesiale

omstandighede

vertel,

Potter.

En

watter

model

is

dit?”

“’n

Nimbus

Tweeduisend,

professor,”

se

Harry

terwyl

hy

veg

om

nie

te

lag

oor

die

uitdrukking

van

skok

op

Malfoy

se

gesig

nie.

“Eintlik

is

dit

te

3 <§ B^ ^ g

§ z w« £’*'4J &

g * «T3 'ü

“Ja,

moenie

nou

ophou

nie,”

st

Ron,

“ons

hou

daarvan.”

Hermien

marsjeer

neus

in

die

lug

verby

hülle.

Dis

met

groot

moeite

dat

Harry

daardie

dag

sy

gedagtes

by

sy

lesse

hou.

Hülle

dwaal

die

hele

tyd

na

die

slaapsaal

waar

sy

nuwe

besem

onder

sy

bed

lg,

of

na

die

Kwiddiek-veld

waar

hy

daardie

aand

gaan

begin

leer

Iioe

om

te

speel.

Hy

verorber

sy

aandete

sonder

dat

hy

sien

wat

dit

is

en

siorm

boontoe

saam

met

Ron

om

die

Nimbus

Tweeduisend

uit

die

pakkie

le

haal.

“Sjoe,”

sug

Ron

toe

die

besemstok

uitrol

op

Harry

se

deken.

Selfs

Harry

wat

niks

van

besems

af

weet

nie,

dink

dit

lyk

wonderlik.

§ i£ GQ

•*—

»

u g2 M

<u00ö ^W 0

’ 1

cö

ö 3'

"VS

«3 goc

00

S .s—r -g« öÜJ <D

ts

.2 ,3

£ 23 £

a £s 2g «3

-2 3S <u

.2 äT* 6b

S

f-H AJV (/>

TT A

)

§P>

GOÖGO

'S

scuÄ

cn t/>

- §£ oO 44

c/1•

<U o

§ ’S•l~* *->

rt 'Td

1 Ü5 hU (Li «J

2 3 Sc-g E

oo

.2 öo^ U

c c•rt 5J

<11 00

w<U ^£ ££ 3

ü c _gCÖ -JT*

^CU^, £^ -3

4>

4

ä><u

CS

£CÖ

TJ<u

GOO43

£

d<u

c

«1»

O -2 260 ”a js»

rj

•C « -£T3 w ^.2 ^ '

ö 2C .3 «_S

w

- 33 .44

C”^-M

1 I* g.

2 &2 -MU 44> JU

_i &w -3

3 •£

^ öt*! *3

.2 cT3 -3

51-2 I

d d.5 w43 <A

^ §>r>d

tn >-

• <UOP |

8 S|’S = .S4»! _ Q.

« § s

ffl 4) 2£ 3 -3•2 2 3«>

_\2

S ü "äjSS«^ 3 002 S^•2 S

c«

£

<U

ÖU><U

'd j*^o g5 £

e .io K

g3 0^ (U> V)

a>

a>

£o60

r3

| 1

1

-a

.2 13 g ö"O Cu ^ ^

5-.

GO

cn

GO

IfXo44t/i

d4;

<u

fr cu

. .

33 «cuo

die

doelpale

en

vlieg

om

en

om

die

veld.

Die

Nimbus

Tweeduisend

draai

met

die

ligste

aanraking

net

waar

hy

wil

wees.

“Haai,

Potter,

kom

af!”

Oliver

Wood

is

daar.

Hy

dra

’n

groterige

houtkrat

onder

sy

arm.

Harry

land

reg

längs

hom.

“Baie

goed,”

se

Wood

en

sy

oe

glinster.

“Ek

sien

wat

McGonagall

be-

doel

...

dis

aangebore.

Vanaand

sal

ek

jou

die

reels

leer,

daama

oefen

jy

saam

met

die

span,

drie

keer

per

week.”

Hy

maak

die

krat

oop.

Binne-in

is

vier

balle

van

verskillende

groottes.

“Reg,”

se

Wood.

“Nou,

Kwiddiek

is

maklik

genoeg

om

te

verstaan,

“Wat

is

basketbal?”

vra

Wood

nuuskierig.

“Toemaar,”

se

Harry

vinnig.

“Nou,

aan

elke

kant

is

daar

een

speler

wat

die

Wagter

genoem

word

-

ek

is

Wagter

vir

Griffindor.

Ek

vlieg

rond

tussen

die

hoepels

en

keer

dat

die

ander

span

’n

doel

kry.”

“Drie

Jaers

en

een

Wagter,”

se

Harry

wat

vasberade

is

om

alles

te

onthou.

“En

hülle

speel

met

’n

Swelger.

Goed,

ek

het

dit.

So,

waarvoor

is

dit?”

Hy

wys

na

die

drie

balle

wat

nog

steeds

in

die

krat

le.

“Ek

sal

jou

nou

wys,”

se

Wood.

“Vat

hier.”

Hy

gee

vir

Harry

’n

klein

kolf,

baie

soos

die

waarmee

’n

mens

bofbal

<u<u

*

"2

T3O

#«uCA

p<uo

44Os

03

£

POPpo

CA

. 4413 W<U s

CU</)

P05OS „öjD <l>

44O

O 05

2 44<U

T3

OS .53

<

u

•HT3

P

2ppP

&U

pppO

44•I-H

CU

05XPXuP<u42

C <uo42

Ö<U

ca

&

K ^

(/)

<u

44O2(j

73

c/)

P03>PCUCU

44o3OS

2p

44P42

730

1P44<A>-H

03P£

PP05

PO42

CU £O pW 3

S)S-l 4_|

£ ^

CU mp<U Jy

g> «

<y P^3 o

>sE

öjO

P5-t

<u

73PoS-H

W)

S 5HZ}W)

flp <U

T3 P73

ca

P SS3*2 oCU 4^° CU

g>;a

pp u44 £

CU

1

1

CAöjO OS

*ca ^

7373

apo

p 73- o

o h>

£03

>>

p0573

co

42

Ch WCO W)

£ wCA CA

<u

ä irQts

x

3 £s-. -M£ cfl

3 ötn u>. "K &

• o-S*

3 3

60P

ca

<u44Os

CUW42OuCU

73P<u

(U

.2"3

ÖOp

73>>E

bO>s43

0

1

d U>^ wooo-^3

4 Ö5 <L>W 'Xo-!/3«i -

c«>

Ö 3

O2.2

P<u4)

22ÖJO cu-•

<u

pw44

P42

(U•pH

Q44OJ

o 142CA p

vas

•pH

Q 42

_öJ0 Pc«

X*

riS 1

wcn ^+M jd

c« *U5

•PH CAP PO.a

ÖJO

P4JCU

T3 44 ^<u

beskerm

en

hülle

na

die

ander

span

te

slaan.

So

-

het

jy

dit?”

“Drie

Jaers

wat

doele

probeer

kry

met

die

Swelger;

die

Wagter

wat

die

doelpale

oppas;

die

Brekers

wat

die

Mokers

weghou

van

hui

span,”

ram-

mel

Harry

af.

“Baie

goed,”

se

Wood.

§

frh-t

CÖ

X

p^CSOS

s00TiOoTi

Tiöcs

B<u

oo

3CDhu<0

rX .

O

,<u

3

00 ö

<D </)

'S .y

cs

<u

6o<u-Q

«)

Öre

„ D.«j

os

J-t

ja- .a

s >

4J

re „54-) CSCÜ CS

J2 —1

<« .y

<u oC 2

4-» :6J<U <uJ3 OO

1^

I o

<2 uS 'Si I-

So «$,

5 £?bß 2 u1 f,»

n

»-<u

Im<v

*3>-

oo

’S

JS00

po

4)

o

X *-ßouPU

M cs

oo 5o g

pS

S2<u

o

<U• r-4

00<uoöCUooCD

öCS

scd ^cs '

.

5 ö §'

s £

!-3^ >4 jo

<u C

$ s

^5cs

hu

TitJ

rXin

>>

B<U

3 .8 52

^ TJ «V)

,<u

£ .s

CS

<D

&

. JÄos

ss

i

tu 4)

Q S

öcs

3 q;

3 S Iöcn

1 ^ S3 3

i

-D<U4-1

CDCSCSP—

H

e<u

4>

’S<u•H> ;

,<u

'S

3cs

C<u

4—

I

CSh-4

p*,<u

"3

•S UH3 ^g m2 sj

fr-

'Ss

I

oCD4->

'Scs

van3 *pU

Ö<UJ-l4—

»

rj

öC

•1“

4

3*co3

fi

,£Co

<ur—l

tß

oCD

<ö

e*s

4—>

<u•p4

ob

ti(U

,op

o3

34—

»

Ö<u

ö3 3

fi

>s

'SCD

00•f—

•

hu

3-Q

•H>o

oböcS

CD ^3CJ CD >

?-4 3 3 4-»<u

os

3T3

o4ru

'S4—

>

CS

4-*

,

4-1

'S

_<u

'SC3

oo

hu<u

3

MCU

,a*3

sO00Ö

aoUÄhu3 LO CS

^-4

CU pö<u

>op CD p (U w

oÜ

V)

3 a

2 <«u <u

E 3<u TSbO^

4JÖ M >^ 0

Ö<U

-

00 CD

ö °

Ö

'(D

äJCD ^4-»

o Ö

<U Ü^ O o

3 S «. 'S 'O

"§ § .a

^ 'S c(4) rO UW Cß «s

. Q «

•r-J t-, V3 00T3

Q "res a

so

weef

tussen

die

Jaers,

Brekers,

Mokers

en

die

Swelger

en.

die

Snip

kry

voor

die

ander

span

se

Soeker

dit

kan

kry,

want

die

span

’wie

se

Soeker

die

Goue

Snip

eerste

vang,

kry

’n

ekstra

honderd-en-vyftig

punte,

sodat

daardiie

span

feitlik

altyd

wen.

Dis

hoekom

die

Soekers

so

dlikwds

beseer

Word

weens

vuilspel.

’n

Kwiddiek-wedstryd

eindig

eers

wanneer

die

Snipp v« TjS ÖS<v y

•i—i*

1*^

^ w75

Tj öU 75

ü g3

B -d

£ >Tj

'SV1 o5 75O M

S

ö T3‘

03 CL« 5)

r—^ rtl

g•§

ss

g-§

£06

1

gSS24J

PO

p -5TO 5* s

'S s

* s75 qj

iu aJ00 T3

00

’S >>

I?

I-.

>>ui «5 ^

5cC« CO

£ sÄ3 ow*s

csre

s

g

0

175

75Öowoo

Ö>poewwö

öoT3

Ö,4»WhOJ

OCu <l>

<3CD

'S

OJ

sTO

pop<D

s

g-d75 P

iü

ö4-1

öc«

03

rC

| *a»

p C«

175

H c«TOTO 'OP-

c«

P Xi

enO75

P TO

s’g C

£3 Eo.ui

-Q

8 ’rop . 75

& 2-ö o+j -

os

£

75

'S- R

4_r ;ü2 'S^ P

£ >^ ö.S 3i &C Pr-i «*

^

stwS

PIC

Ü

1 8üä> 00

o <D

’S

03 'Sffi

^5O ^£ >oo ob

P

S-3

O ow sOJD CU

.2f> 27) O

>>iS w wX ® .3° 35

ö öCD CJ

K03

grü

>- c5 J?E3 w-

c£5 V"S °35 S.ö JU) 5W 13

•rH’ M6 ypo >o V

clw03

'O

iIo75

w"S

.a

<Ü

JaScc

800

poU)

.y"O

.

-59

ö oS P

8 -W) 'SS <u

a.sß ö;

£-1C«

“Vanjaar

staan

daar

Griffindor

op

die

Kwiddiek-beker,’"

se

Wood

te-

vrede

terwyl

hülle

terugstap

kasteel

toe.

“Ek

sal

nie

verbaas

wees

as

jy

beter

is

as

Charlie

Weasley

nie

en

hy

kon

vir

Engeland

gespeel

het

as

hy

Dis

dalk

omdat

hy

so

besig

is

met

Kwiddiek

drie

aande

van

die

week,

bo

en

behalwe

sy

huiswerk,

dat

Harry

skaars

kan

glo

dat

hy

al

meer

as

twee

maande

in

Hogwarts

is.

Die

kasteel

is

meer

van

’n

tuiste

as

wat

die

huis Ja'(—

i

0o0

$invj

Ö

<UoX

S 3ÖC <n

.a Si-t

<U wS Ö’Ah-

U VX X-« «>

<U

s° 3.23^

i-rt >-i

Al TJM tu(V cn60

<u CJ

3 'S^ <u

3ft

ftooft

2 S<U ^V)

in^ <U

</i §§ -0^ VI

X "3O V5

° .sÖ W)

iS

<u in+-> «iCD

3 jöw> S*—3

<U

.2 "3

O gj

* £-ö S3 wCScs *H4> n300 *

•l-H >-l

rä P<U Uft T3

3 ßö

°

5 'ö3

«_l CS

ft-1-1

Ö

33Pi *J

i Sä

PH

Öt> CS

£ Eft 3ö JiO 4JM Q -

*->.

M>H^

<Ü <L)

2 *S

&§00 oO v>

*-» *TTv 53

£i-j ^^ oo

53<U CS

z O ö

tu

o4—

t

00CST3

Vut/5

p

v>• r*(

(U

'S

(Ur—

H

r—

I

<öcs>

53<U00 ^g

2 *'

.sj is

'

^ -5CP 00O es

cs>

s *U5 UJ

«Sä

8 .* OC

OOft'S >C hh

o S

<u

_p <u« ftft |H

in £>

.3 ^“3 S

3 jj

ü 3TJ J3

.3 %o

cs 5XOh O<U QJV) »2tu 23 ^t %2

WrO .t3

w £-8 Ö33 JsiH U« ft-C pH

3 tH1) O

'S söO^

3 'S -5

^ Sa Spo h•S K00 HH

ft Uö 8

in

cs .

cs

tu• FH

-ts

Cu

3cscsin

uu0045

4)Oß3 .

•S (§

g--^‘

'y oo10

«J cs

18X

4)

KChh '

o3

s-s.t>

Oft Harry

se

besemstok

gekom

het,

het

sy

nog

nie

’n

woord

met

hülle

gepraat

nie.

“Moenie

daardie

oulike

gewrigsbeweging

wat

ons

so

geoefen

het,

ver-

geet

nie!”

piep

professor

Flickerpitt,

wat

soos

gewoonlik

bo-op

sy

Stapel

boeke

staan.

“Swiep

en

piets,

onthou,

swiep

en

piets.

En

dis

belangrik

om

die

towerwoorde

behoorlik

te

se

-

moenie

vergeet

van

Towenaar

Ba-

ruffio

wat

‘t’

gese

het

pleks

van

‘p’

en

die

volgende

oomblik

plat

op

die

grond

gele

het

met

’n

buffel

bo-op

hom

nie.”

Dit

is

bitter

moeilik.

Harry

en

Septimus

swiep

en

piets,

maar

die

veer

wat

hülle

die

lug

in

moet

stuur,

bly

net

daar

op

die

tafel

le.

Septimus

hier,

almal

van

julle,

juffrou

La

Grange

het

dit

reggekry!”

Aan

die

einde

van

die

klas

is

Ron

in

’n

vieslike

bui.

“Dis

g’n

wonder

dat

niemand

van

haar

hou

nie,”

st

hy

vir

Harry

ter-

wyl

hülle

deur

die

malende

mense

in

die

gang

beur,

“sy’s

’n

nagmerrie,

rerig.”

Iemand

stamp

teen

Harry

toe

hülle

verby

hom

druk.

Dis

Hermien.

Harry

vang

’n

glimp

van

haar

gesig

-

en

is

verbaas

om

te

sien

dat

sy

in

träne

is.

“Ek

dink

sy’t

jou

gehoor.”

“So?”

se

Ron,

maar

hy

lyk

bietjie

ongemaklik.

“Sy’t

darein

seker

al Ö W "T|

g«'S SOO ä

? ’S

'S ’S

-3 >-3 <u

-c XC/) & Ö

'-a 4—» «$-< 4J

c/l VS

öJO<

Ü

2•l-H

>• i—i

£

»-H

<u4-»

cs» 1

<L>4-*

ÖOCS

E fldJ

• r—| <u

ej <u OJD

T3 2 S <v

iS g-’E'S^ O üßJü

* cf“Ö Ph 4P

CD' öO

goue

borde,

net

soos

tydens

die

banket

aan

die

begin

van

die

kwartaal.

Harry

is

besig

om

vir

homself

aartappels

in

te

skep

toe

professor

Quir-

rell

die

saal

binnestorm.

Sy

tulband

sit

skeef

en

sy

gesig

is

vertrek

van

skok.

Almal

staar

toe

hy

na

professor

Dompeldorius

se

stoel

strompel,

oor

die

tafel

sak

en

hortend

se,

“Trol

-

in

die

kerkers

-

dag

julle

moet

weet.”

Toe

sink

hy

neer

in

’n

doodse

beswyming.

Daar

is

’n

oproer.

Dit

kos

etlike

pers

klappers

uit

professor

Dompel-

dorius

se

towerstaf

voor

almal

uiteindelik

Stil

is.

“Prefekte,”

brom

hy,

“lei

jul

Huise

terug

na

die

slaapsale.

Onmiddellik!”

Percy

is

in

sy

element.

C«

05

g ii

t2 a05

2 z?ffOJ

s.. o.

•§

ößj/'ff 3<U

05ff

ff o>05

c« o> ff^ Q*tJ ff

g 8ff 05

c—ff »H z .

‘5

ff

O ff <u -S ö-d ff >

ff->-< £

K. oo

-e -s2 l' Ow 3 h <u<15

^ff

ff

ff

><U

Ron.

> Bg--c

“Sy

weet

nie

van

die

trol

nie.”

Ron

byt

sy

lip.

“Goed

dan,”

brom

hy,

“maar

Percy

moet

ons

nie

sien

nie.”

Hülle

koes

weg

en

volg

die

Hoesenproesers

in

die

teenoorgestelde

rig-

ting,

glip

deur

’n

verlate

sygang

en

laat

vat

na

die

meisies

se

kleedkamer.

Hülle

gaan

net

om

die

hoek

toe

hülle

voetstappe

agter

hülle

hoor.

“Percy!”

sis

Ron

en

pluk

Harry

agter

’n

groot

klipgriffioen

in.

Toe

hülle

om

die

kant

loer,

sien

hülle

nie

vir

Percy

nie,

maar

vir

Snerp.

Hy

stap

oor

die

gang

en

verdwyn

buite

sig.

“Wat

maak

hy?”

fluister

Harry.

“Hoekom

is

hy

nie

in

die

kerkers

saam

reusagtige

voete.

Ron

wys

-

aan

die

end

van

die

gang

na

links,

is

iets

ys~

liks

groots

op

pad

in

hui

rigting.

Hülle

krimp

weg

in

die

skaduwees

en

staar

verskrik

toe

die

ding

deur

’n

kol

maanlig

stap.

Dis

’n

aaklige

gesig.

Goed

vier

meter

hoog,

die

vel

’n

dowwe

vaalgrys

kleur,

die

logge

liggaam

’n

yslike

granietrots

met

’n

klein

kaal

koppie

soos

’n

kokosneut

bo-op.

Die

trol

het

kort

bene

so

dik

soos

boomstamme

en

plat,

horingagtige

pote.

Die

stank

wat

uit

hom

slaan,

is

iets

afgrysliks.

Hy

sleep

’n

tamaai

groot

houtknuppel

agter

hom

oor

die

vloer,

so

lank

is

sy

arms.

In

die

volgende

deur

steek

die

trol

vas

en

loer

na

binne.

Hy

wikkel

sy

<Uo

6oxG

CÖ

GV)

G

% frCu >-t

B x8 51-1 <U(/) Q.€L> g" o

3V"ö

CGoo

Gw>00GTj00V

H 4J. ow *-*

G £g-S£ .2•G T33 CG

<u Bo 2S ”

S "3ofi GM

<üfit »—

<

• in V)

G

^ O2 'S4J U

•I—1 •1—1

U, "P

O .5

irfoVIca

2'

°;

00 !

CW

. <uO0C3•Ö 3OOGG ^G S<U 32 -3G v)

o uPi 3«u 3« £

G %

"ft GAl

W JJ’ö wo %e> iS3 CU

4J *j

c 00 ETO ca

P CG

_u ec

P ojG2CU

-3

Cl>

bß

G gS»S.2 end cö

öS

GC

2G_1

<u><u•H

ro

c2 -fl -3

3 S-fl >

3 .S43 S

<U"O G3G wO cs w ^>4J 4^ t;

2 2 3•P S ’üS

so

O -3s «

25 3Ö -fl

G Jh

C O•G OC

43

o uaT

3 <uG -fl

3 -3o «° £oo 43

3 2^3 pG cj

&>uuGCOJ

-PG(U

> 3fl- flOG

•PCcj

V) $5vi O

u.

Oo>Scu.

9

T3

O <U

3 ^:<U

O~G

G

*<u 3G o J<Ubßt/>

«a

o s

Gca oca vi

ca 32 -fl

0, £

“O

nee,”

se

Ron

en

hy

word

so

bleek

soos

die

Bloedige

Baron.

“Dis

die

meisiestoilette!”

Harry

snak

na

asem.

“Hernien/”

se

hülle

tegelyk.

Dis

die

laaste

ding

wat

hülle

wil

doen,

maar

hülle

het

nie

’n

keuse

nie.

Hülle

draai

op

hui

hakke,

laat

spaander

terug

na

die

deur,

draai

die

sleu-

tel,

sukkel

onhandig

in

hui

paniek

-

Harry

pluk

die

deur

oop

-

en

hülle

storm

in.Hermien

la

Grange

het

haarseif

plat

teen

die

oorkantste

muur

ge-

smeer,

dit

lyk

of

sy

gaan

flou

word.

Die

trol

stommel

nader

en

ruk

was-

bakke

uit

die

mure

so

ver

as

hy

loop.

haar

na

die

deur

toe

trek,

maar

sy

roer

nie;

sy

staan

nog

steeds

styf

teen

die

muur,

haar

mond

wyd

oop

van

angs.

Dis

of

die

geskree

en

die

eggo’s

die

trol

heeltemal

mal

maak.

Hy

brul

en

mik

na

Ron

wat

naaste

aan

hom

is

en

nie

kan

wegkom

nie.

Toe

doen

Harry

iets

wat

baie

dapper

maar

ook

baie

dom

is:

hy

raap

homself

op

en

slaan

sy

arms

van

agter

om

die

trol

se

nek.

Die

trol

kan

Harry

skaars

voel,

maar

selfs

’n

trol

sal

agterkom

as

jy’n

stuk

hout

in

sy

neus

opdruk.

Harry

se

towerstaf

was

in

sy

hand

toe

hy

spring

-

dit

glip

op

in

een

van

die

trol

se

neusgate.

Die

trol

dank

van

pyn,

hy

krul

rond

en

slaan

wild

met

sy

knuppel,

ter-

Dis

Hermien

wat

eerste

praat.

“Isdit-dood?”

“Ek

glo

nie,”

se

Harry,

“ek

dink

hy’s

net

bewusteloos.”

Hy

buk

en

trek

sy

towerstaf

uit

die

trol

se

neus.

Dis

bedek

met

iets

soos

klonterige

grys

gom.

“Jig

-

trolsnot.”

Hy

vee

dit

aan

die

trol

se

broek

af.

’n

Skielike

geslaan

van

deure

en

harde

voetstappe

laat

die

driestuks

unkyk.

Hülle

het

nie

besef

watter

kabaal

hülle

opskop

nie,

maar

iemand

loet

die

geraas

en

die

trol

se

gebrul

gehoor

het.

’n

Oomblik

later

bars

4_* O Cbß

ÖC cCU"ö

sw£3 <U^ 5-

"3O t 3 CJ

o S -5,

o c .p <y £ bO £OoiS w p o g

ÖO• p—

1

CS r-—-CS

Pcscö

cs

>-Ö §b-l

ilsy

towerstaf

laat

sak.

Toe

kom

’n

klein

stemmetjie

uit

die

skaduwees.

“Asseblief,

professor

McGonagall

-

hülle

het

my

kom

soek.”

“Juffrou

La

Grange!”

Hermien

het

dit

uiteindelik

reggekry

om

op

te

staan.

“Ek

het

die

trol

gaan

soek,

want

-

want

ek

het

gedink

ek

kan

op

my

eie

met

hom

afreken

-

u

weet

-

omdat

ek

al

so

baie

oor

trolle

gelees

het.”

Ron

se

towerstaf

sak.

Hermien

la

Grange

vertel

’n

blatante

leuen

aan

’n

onderwyser?

“As

hülle

my

nie

gekry

het

nie,

was

ek

nou

dood.

Harry

het

sy

tower-

McGonagall.

“Ek

is

baie

teleurgesteld

in

jou.

As

jy

nie

beseer

is

nie,

gaan

da-

delik

terug

na

die

Griffindor-toring.

Die

fees

word

in

die

huise

afgehandel.”

Hermien

stap

uit.

Professor

McGonagall

draai

na

Harry

en

Ron.

“Wel,

die

geluk

was

beslis

aan

julle

kant,

maar

tog

is

daar

min

eerste-

jaars

wat

’n

uitgegroeide

bergtrol

sou

probeer

takel.

Julie

verdien

hiermee

vyf

punte

elk

vir

Griffindor.

Professor

Dompeldorius

sal

ingelig

word

hieroor.

Julie

kan

gaan.”

Hülle

haas

hülle

uit

die

vertrek

en

praat

eers

toe

hülle

twee

verdie-

pings

hoer

is.

Dis

’n

verligting

om

ver

weg

te

wees

van

die

reuk

van

die

öo

souX

<u

li Eh" c

Ö 4J c*jH ac w

ft"343cu

CU

434<S43• r-l

VOB

V)Pi

O

ÖcS

5 ö

u as3 3Cu.aJ

c gÖ <u

cn ffi

c/>

ns

3XI

CU

s

o4-4

<U•r-4

Öo

roj-j

^ oo) 2

cs03X

na ’S

<-0

öO <u

n uCtf S03 S4Ü öß

tä .SP

03

X<U 4£ ^a o.5 ^Sh ^<V w4^ AJe

^>

(Sty

'S "34-» Ü2 §x >

poÖ

</) XW Oo nd2 wc 4D

£ vm"

23 3 *

>-

JJ CSS

bO ns

cu no

.

s ob

& I1/5 Co S•* «

3 s<L) M" >

a g< -ö

. wSP'o

Ö

g<D

g 35 «00 443

us g3 3° «Bj ö

i ö4s!cu

—

:

*-4

4 £8 Ö

5 .

0 <u

£ ^51 -S

, 3S 3CU nscu

'

OCU)

W)

3CU

U

3O 43C* Q<u 3

<ubß

<U

7)

„ 03

w

>H<L>

K4-»

CÜ

ZöJ 4*5

r q

Cß<U

.S mPp

is

’n

ongemaklike

stilte.

Toe,

sonder

dat

hülle

na

mekaar

kyk,

se

hülle

dankie

en

storm

weg

om

borde

te

gaan

kry.

Van

daardie

dag

af

is

Hermien

la

Grange

hui

vriendin.

Daar

is

dinge

wat

mense

nie

kan

deel

sonder

dat

hülle

daarna

van

mekaar

hou

nie,

en

om

’n

bergtrol

van

vier

meter

uit

te

slaan,

is

een

daarvan.

HOOFSTUK

ELF

o v bß

TD

.a -9

sc

.

ry,

na

weke

se

oefen,

sy

eerste

wedstryd

speel:

Griffindor

teen

Slibberin.

As

Griffindor

wen,

beklee

hülle

die

tweede

posisie

in

die

huiskampioen-

skap.

Nog

feitlik

niemand

het

al

vir

Harry

sien

speel

nie,

want

Wood

het

be-

sluit

dat

Harry,

as

hui

geheime

wapen,

wel

.

.

.

geheim

gehou

moet

word.

Die

nuus

dat

Harry

Soeker

speel,

het

egter

uitgelek

en

Harry

weet

nie

wat

erger

is

nie

-

mense

wat

vir

hom

vertel

hoe

briljant

hy

gaan

wees,

of

men-

se

wat

vertel

hoe

hülle

met

’n

matras

onder

hom

gaan

rondhardloop.

Dis

’n

geluk

dat

Harry

nou

vir

Hermien

as

vriendin

het.

Hy

weet

nie

hoe

hy

sonder

haar

deur

al

sy

huiswerk

sou

kom

nie,

nie

met

al

diefl D

4-4

4-4

03

4-J

031)4-»

nd u1)

Cü

O fl nd T3 CDD

oo

4-J

03d4—»

cö

CDCDD

fl1)

CDD0

ndDOJD

1)nd

03

D

J-i

1)4->

Ci

”31)

jx s

1)

t3

1»

sfl03OS

i— <

fl

•H

’S

CD

&'SbJO

4-J sID

1)

sCDVh

*£

4-J

4)

4-J

'0rON-Thr—t

gCD

fl<u

s

1)D

gfl 03 Ö CD 4-J

flfl•i—i

0

£iT

POy>

BT3

fr

J-i

1)

sPh<D

SEo

<D

-Cc

1)

CD

W D5-w

4-J

% 1)4-J

t/i

-C4-J1J—

l

0303 "3

b-

fl

§

CJ bß-r-4

fl

03

"d1)

>_D ö 1) c i-T s

<uiS

•p fli>

CD>-•

ex r-S£

JH1) £ ö 4 1)

o

O 'S

Hdflo_c

’S<U

D1)4-J

CD

Dbß

D

bO1)uCD

FT-i

'S 0* Jop.bfl >'SQj

C4—

1

1)

01

D^3"ö

J-H uD O<V os >

ö SP

ö Q9. 1

Jj S)

£ .2Üj 5

"o"ö

ü s00 «J

ö J£>J3

-d

*

OOfl1)

ü

^ -45

fl ^

D£<L>

CD

e«

öSnd

* .s

-s

ö a. "O5— 4-J

*1

1)

6 ij

* %C 3 ‘I

§ 'S ^

O DTd

. flcd S?

>N UH RJ -j

cs d<u Jb i>

eo-s Ü5 Jo OOJ o

<8 e .yO <u ^£

g.«

soc

wsoin

ö OÖ £

« s3 K13 t!m SD T3

fl

oo1)

fl

3<75

CXCD

so

Harry

se

eerste

Kwiddiek-wedstryd

is

die

drie

pouse

buite

in

die

sner-

pend

koue

binnehof.

Hermien

het

’n

helderblou

vuur

getoor,

een

wat

’n

mens

in

’n

konfytfles

kan

ronddra.

Hülle

staan

met

hui

rüe

daama

om

warm

te

word

toe

Snerp

oor

die

binnehof

stap.

Harry

merk

dadelik

dat

Snerp

kruppel

loop.

Harry,

Ron

en

Hermien

beweeg

nader

aan

mekaar

om

te

keer

dat

hy

die

vuur

sien;

hülle

is

seker

dit

word

nie

toegelaat

nie.

Ongelukkig

is

daar

iets

aan

hui

skuldige

gesigte

wat

Snerp

se

aandag

trek.

Hy

hink

nader.

Hy

het

nie

die

vuur

gesien

nie;

hy

soek

sommer

’n

rede

om

met

hülle

te

raas.

“Wat

het

jy

daar,

Potter?”

sal

weier

as

daar

ander

onderwysers

is

wat

kan

hoor

nie.

Hy

stap

na

die

personeelkamer

en

klop.

Daar

is

geen

antwoord

nie.

Hy

klop

weer.

Niks.

Dalk

het

Snerp

die

boek

daar

laat

lg?

Dis

die

moeite

werd

om

te

kyk.

Hy

stoot

die

deur

effens

oop

en

loer

in

-

en

’n

aaklige

gesig

staar

hom

in >4> U dJu T3 cu'S ö Cu-* -O

o44

fr Ö <y

o• PM

' T3

frLhcs

5! 8 cS

2 ö.2-

4) H ’C

J4 V44 Is

W OjO t/3

PCUW f/s

dJ

fr*C 3ui

ins

4)w

S T)C «MS« 'S§ ja"O yi

Ö<A u

ZA 4S* ca «y dJ

p. >>. ET ui

11) « .

° ,ö M .

ü ^ s-o ÖJD S

<uostu

o53

CuuCD

Öto<ut/)

cf

t-CScs

s

oo

<uo4-J

t/5

$cs</>

>-

pund

dJ<u

>\c/i

sow>

• 1—

(

Pp>X5<U<U

3>>V)

csc/5

4-J

CS

3>>

<ü'Ötuo

d> 3 Jjs

’S o opis h.wus

,£ O1= t3

;> -i 'S Q,s

bß

fr

P!-

<U

P.

cs

Ja 44US> <U

S^t> - st/5 M>>44j-h <uM }-l .

tu ,o3

&P

44<u

> 33C/5

44 SOj03 >*55 £ *

<u w _rVJ Kf\ TPbßa ii ^Ö ^ 44

Ö WdJ ä

<U

“GAAN

UIT!

UIT!”

Harry

gee

pad

voor

Snerp

weer

van

Griffindor

punte

kan

aftrek.

Hy

nael

terug

boontoe.

“Het

jy

dit

gekry?”

vra

Ron

toe

Harry

by

hülle

aansluit.

“Wat

makeer?”

In

’n

gedempte

stem

vertel

Harry

vir

hülle

wat

hy

gesien

het.

“Weet

julle

wat

dit

beteken?”

vra

hy

ademloos.

“Hy’t

op

Allerhei-

ligeaand

verby

daardie

driekoppige

hond

probeer

kom!

Dis

waarheen

hy

op

pad

was

toe

ons

hom

gesien

het

-

hy’s

agter

dit

aan

wat

daar

opgepas

word!

Ek

wed

my

besem

hy

het

daardie

trol

laat

inkom

om

almal

se

aan-

dag

af

te

trek!”

CS</l

rö CD

N< U

« s,rS 4—»

B £•? W•g -5M U<h-h CS

s £s>J.3 «jB bfl

«5 a(U

<-t—»o

O T3

Wa 'S>^

5=1

.«2 Gt/) ^s_, CS

>> u- &u rj

CD uCu

<d >>

2 X>

<dcu «g

’XJ ö

£ Oh.

3 °

2p eH

CD

C-- <D

&cs

<d ln

Ul

*I<D

|'3CD

<D<D

SPCD

>

CD!-H

B„c/i

4) f-4

<u o£ 2&

2 wg

2* 5

Ö >^QÖD w “

CD CD

.SG -o 3H!<D ««

o "5 mA1 <fl CD<D öj<*

ö -ö o4> i iS•a 1 p-B JJ tnu CD -i—

;

CD T- CD

Ä » « »•l-H

-Boo

fl

'S

fl"<u

CD Oh0 OhLO O

& T30

cS

XO

CDi—i •»4

<D

BucSCS

gcS -4-1

CS 6JDl O

53CD4-1

H4-»

^CS

w

I fr^ cs

P<EfS</> CS

ö 3CS .

CS !/)

ÖO-iJ

SJS-< J&ja -aCS *i—

t

X £o X

x>.

CS H|8ä^ S ö4> ,

CS

O I r*

wö

4>

j»' &-B43 * öuc/i

4>bO

aonS^3 t'2 55C -O rj

g-K SCS S 4)

<« Wcfl

4> -OfB "d

-fr

E ^„ CS

.00 ^4—» CSGO 24j ^^ ö

t§

'S s

«

^ R 3O 2 E

!Z

s SE « ö« Q 'Sg cP .B

F^cs

1

_F CS

* XCD ^O O

bO

<DOJDÖf >F

2 >. 4J_ a- ina--B

-S g IkN CS ChDl bOon

CD CS

aCS

> 6CD r-Oöß cs

SG O

1s<S V)EO

<D

Oo <Du bOO <D

CD i-^*f** |D 2

>CD

T3

I ^

fr 3

ö<D

UCD

223 •:

CS CScS CSu u

CD

O*(D

00ocs>

njOCDbß _bO dO CD

CD ÖJO

X5 cd

ÖCDÖfl DO CD>

CD

P ^3ia

die

Kwiddiek-wedstryd

uitsien.

“Jy

moet

iets

eet.”

“Ek

wil

niks

he

nie.”

“Net

’n

stukkie

roosterbrood,”

probeer

Hermien.

“Ek

is

nie

honger

nie.”

Harry

voel

verskriklik.

Oor

’n

uur

moet

hy

op

die

veld

draf.

“Harry,

jy

het

energie

nodig,”

se

Septimus

Floris.

“Dis

altyd

die

Soe-

kers

wat

geboelie

en

seergemaak

Word.”

CD OV) ^ (/)w iS)

H öjOö £5

towerspreuk

uitgespreek

sodat

die

verf

in

verskillende

kleure

flikker

en

flits.

Intussen,

in

die

kleedkamers,

is

Harry

en

die

res

van

die

span

besig

om

hui

skarlakenrooi

Kwiddiek-klere

aan

te

trek

(Slibberin

speel

in

groen).

Wood

maak

sy

keel

skoon

en

vra

vir

stilte.

“Nouja,

ek

verwag

’n

regverdige

wedstryd,”

se

sy

toe

almal

om

haar

saamdrom.

Harry

merk

dat

sy

veral

met

die

kaptein

van

die

Slibberins

praat,

Marcus

Flint,

’n

vyfdejaar.

Vir

Harry

lyk

dit

of

Flint

trolbloed

kan

he.

Uit

die

hoek

van

sy

oog

sien

hy

die

banier

daar

hoog

in

die

lug

wat

die

woorde

Potter

vir

President

oor

die

skare

laat

wapper.

Sy

hart

gee

’n

skop.

Hy

voel

sommer

dapperder.

“Bestyg

julle

besems.”

Harry

klim

op

sy

Nimbus

Tweeduisend.

Madame

Hooch

blaas

hard

op

haar

silwer

fluitjie.

Vyftien

besems

styg

op,

hoog,

hoog,

die

lug

in.

Die

wedstryd

het

be- g ",

§ §

MgO

s bd d

-r-j SI—I C3

CQO0_d «

3 Ö<D d

4)

CU U

_ ’d

SS >-ÖT3 co

d Tn u*u vJ4 «

<U

”d

do

GO

4>

d

d

> d

£ s

^ ü

§!ß CS

S SPö 3^ o•3 OS ä£ ^

<u tS(U oj bTJ^

g S

4> NV) wi

5 £u .2

L. oZ S&- 4)

l J-i

d «’S ÄduLD 4>

CQ"Ö

•u: tu

.a ^pS u< >C3

d<u4>

J >»>n^Q

LO I

.2 sT3

ßw

Qod

.5 O

S-'" W C3 ^S; $ 3

fi'

"5b

.2 SQ S

U

bOOolf)

^3d

CJ J—pM <3

d4>

S dC3 »—heö <u

<yÖO

tß XJ.a o

s *ß 4J'

^ .b

ü ocs |^ s*ß t/i

« ß&< ua, S

§ 4Qe ^3S ßWJ >

1 bl) ß4>

"

*- U*„v> ;d>s^(ß >H

W ^

Ö öbC^Ju Ph

I

>>

2 ^3 dHJ 2«J 3rr; bO

t/i

d 2

a 8

ß*T i^d

4$

d CO

IS

g öß2o öt/i .Hß aj

P3 2o B*

c« d*C

Gß a3 pgH fQ

UO<!>

M -d4> U(ß

ö*- Bd ^

V) dGß &<u j vlieg

soos

’n

arend

daar

bo

-

hy

mik

vir

die

doel

-

nee,

gestuit

-

’n

uit-

stekende

beweging

uitgevoer

deur

die

Griff

mdor-Wagter,

Wood,

en

nou

het

Griffindor

die

Swelger

-

dis

Jaer

Katie

Bell

van

Griffindor,

netjiese

duikslag

om

Flint,

op

teen

die

kant

van

die

veld

-

SJOE

-

dit

moet

seer

wees,

’n

Moker

teen

die

agterkant

van

die

kop

-

die

Swelger

nou

in

besit

van

Slibberin

-

dis

Adriaan

Pienaar

op

pad

doelpale

toe,

maar

hy

word

geblok

deur

’n

tweede

Moker

-

weggestuur

deur

Fred

of

George

Weasley,

kan

nie

se

wie

dit

was

nie

-

mooi

spei

deur

die

Griffindor-Breker

en

Johnson

weer

in

besit

van

die

Swelger,

’n

skoon

veld

voor

haar

en

daar

gaan

sy

-

sy

vlieg

behoorlik

-

ontwyk

’n

jagende

Moker

-

die

doelpale

is hJw0Q2

1

.2

8i

04•!*H

frrH3

aAJMÖob

I

'u60

'S

003in

3<u

H804

ooÖ<U

sCOoo

objpCO

3O04

3>in

o3

i &s

Mi

«c5

-TS

J-i

Oo>

5-

Üö>2P*3

5?Oö

K<u

<U

W)-

<U</>

<UCJ

£

pfio

«-t-i•l-H

<u <ut/5 ^ oö ^ "

'S<y

>

0

1

s-0

ab 8

ji>>X

<u

ndO(/)

03

<U

r*3

<u

u<urJ*

u<u

to

.2P

Ö <u

<u fö .

<U*1—

I

ÖÖ<Uo

t; c6 «o -o

o «

i

•§“ 'S xU1 ICO

cn (/)4-»

<u s

r-*<u

<ucn

k. <uöO :d03 T353

CS

'S c«

TI} .?

Ö>ö

2c<ü

a4)

Ö<u

GOÖ

3 >-

<U

L. 33

3 eöjo03 n

o

öOJ>4-1

<y

PS

qj 03H . i

dS> 8S.9w T3

Cb> CU „00,r! t360 'Ö

I s|4“1öl fi

o p3 ,y£ «u "ö

USiu

so

pZ«J2

J

en

staar

na

die

kolletjie

wat

Harry

is.

Daar

ver

bo

hülle

gly

Harry

oor

die

spelers

en

soek

na

die

Goue

Snip.

Dit

is

deel

van

sy

en

Wood

se

Strategie.

“Bly

uit

die

pad

tot

jy

die

Snip

sien,”

het

Wood

gese.

“Ons

wil

nie

hg

hülle

moet

jou

aanval

voor

dit

nodig

is

nie.”

Angelina

se

doel

veroorsaak

dat

Harry

’n

paar

keer

bollemakiesie

slaan,

net

om

’n

bietjie

stoom

af

te

blaas.

Nou

is

hy

terug

op

sy

pos

en

op

soek

na

die

Snip.

Hy

vang

’n

slag

’n

glimp

van

iets

gouds,

maar

dis

net

die

weerkaatsing

van

een

van

die

Weasleys

se

polshorlosies.

Een

keer

besluit

’n

Moker

om

hom

aan

te

val,

meer

soos

’n

kanonkoeel

as

iets

B<Ü<V £> cts

UH

<u £ £ .9,0 *

1 £b C/3 '

Ö .22E

GO ja BO <y

2 2 kop

pyl

hülle

af

op

die

Snip

-

dis

of

al

die

Jaers

vergeet

het

wat

hülle

veronderstel

is

om

te

doen,

hülle

hang

in

die

lug

om

te

kyk.

Harry

is

vinniger

as

Higgs

-

hy

sien

hoe

die

klein

ronde

balletjie

met

fladderende

vierkies

voor

hom

uitskiet

-

hy

tel

ekstra

spoed

op

-

KABAM!

’n

Gebrul

van

woede

weerklink

uit

die

geledere

van

die

Griffindors

op

die

pawiljoen

-

Marcus

Flint

het

Harry

met

opset

geblok

en

Harry

se

besem

toi

buite

beheer,

sodat

hy

om

lewe

en

dood

aan

die

steel

moet

klou.

“Vuilspel!”

skreeu

die

Griffindors.

Madame

Hooch

praat

hard

met

Flint

en

gee

’n

vrygooi

na

die

doelpale

P^ U-ICS

‘ P sP pH

ocS pCp i-H

Pu P•ph PP

Ul<u ÜPpO

CS

>e> £‘ ^

opp

"3 u4—1

<L>3w

„ cn00 3

ö7)

’dJhcs

CS

a£ oL-i pC

> H<D c

cs"3

p QcS>

'5b<D”Ö Wh

CS

s d>s

P(üO

£ ' acp

f-i

oT3

’SwO)>

csCu

4-J

CS ‘3

<u bOs J3<u

a ju

CU"3

•PH

Ö .p U^s

ß 3 •

pS &>Hcs 2fSö & >

£o

oP^S

a «

P s 0 3Oaz E 3 «

0 <uu ul ^ -sä<ü <u Ö 33p T3 S '«3

p w g •a .§>1<L>

-3

ew

C </) ,<y ts£-3 O -q 5la o ° g.B T3 gÜ O ^ ’in O > O•Bq, O> 5> PÄ

£<Ü (U

'S^

™ JZ ö<0 TJ OT

Q 4» Ä-

« 10 a

CJ ^3 75

’S 'SUl ^ 60

.«Q « S/v w CS

P 3S3 ^W75

75 w

*3

oopC „CJ ~

.

^ s

3 pxl

s >

^ s

pj p*

•3 ^> <u^ Cu3 o

S qj

3$ ^"äS 2"O Ö'3

i

'Ü c/i

ffl O75 *

«JbO

“Jordaan!”

grom

professor

McGonagall.

“Ek

bedoel,

na

hierdie

onverbloemde

en

onderduimse

vuil

“Jordaan,

ek

waarsku

jou

“Goed,

goed.

Flint

het

so

pas

amper

die

Griffindor-Soeker

vermoor,

iets

wat

met

absoluut

enigiemand

kan

gebeur,

dit

verseker

ek

julle,

daar

is

dus

’n

vrygooi

aan

Griffindor,

waargeneem

deur

Spinnet,

wat

dit

son-

der

enige

probleme

wegsit

en

ons

gaan

voort

met

die

spei,

Griffindor

nog

steeds

in

besit.”

Dis

toe

Harry

nog

’n

Moker

ontwyk,

een

wat

gevaarlik

na

aan

sy

kop

verbyvlieg,

dat

dit

gebeur.

Sy

besem

gee

’n

skielike,

angswekkende

ruk.

& CU

C/)

o b S So b >ÖZ) cs

^ OC/)

r—i:<uCU

il frCJ H w

OS*3 CS "O

CQ

£CJ

-

hard

in

die

gesig

getref

deur

’n

Moker,

hoop

dit

breek

sy

neus

-

net

’n

grappie,

professor

-

’n

doel

vir

Slibberin

-

o

nee

.

.

Die

Slibberins

juig.

Dis

of

niemand

oplet

dat

daar

fout

met

Harry

se

besem

is

nie.

Dit

voer

hom

stadig

al

ho

er

en

hoer,

weg

van

die

wedstryd:

dit

ruk

en

pluk

so

ver

as

dit

gaan.

“Weet

nie

wat

met

Harry

aangaan

nie,”

mompel

Hagrid.

Hy

staar

deur

sy

verkyker.

“As

ek

nie

van

beter

geweet

het

nie,

sou

ek

se

hy’t

beheer

oor

daardie

besem

verloor

.

.

.

maar

dit

kan

tog

nie

...”

Skielik

wys

almal

op

die

pawiljoen

na

Harry.

Sy

besem

toi

om

en

om,

so

erg

dat

hy

net-net

daarin

slaag

om

te

bly

sit.

Toe

snak

die

hele

skare

regoor

hülle.

Sy

blik

is

intens

op

Harry

gerig

en

hy

mompel

die

hele

tyd

onderlangs.

“Hy

doen

iets

-

hy

toor

die

besem,”

se

Hermien.

“Wat

gaan

ons

maak?”

“Los

dit

vir

my.”

Voor

Ron

nog

’n

woord

kan

se,

het

Hermien

verdwyn.

Ron

rig

die

ver-

kyker

weer

op

Harry.

Nou

skud

Harry

se

besem

so

woes,

hy

kan

net

een-

voudig

nie

veel

langer

bo

bly

nie.

Die

skare

is

op

hui

voete

en

kyk,

ver-

skrik,

hoe

die

Weasley-tweeling

nader

vlieg

en

probeer

om

Harry

op

een

van

hui

besems

te

laai,

maar

dit

werk

nie

-

elke

keer

dat

hülle

by

hom

Skielike

kreet

laat

Hermien

besef

dat

haar

werk

voltooi

is.

Sy

vee

die

vlamme

in

’n

flessie

wat

sy

in

haar

sak

hou

en

skarrel

terug

na

haar

piek

-

Snerp

sal

nooit

weet

wat

sy

gedoen

het

nie.

Dit

is

genoeg.

Bo

in

die

lug

kan

Harry

skielik

weer

op

sy

besem

klouter.

“Neville,

jy

kan

maar

kyk!”

se

Ron.

Vir

die

laaste

vyf

minute

het

Neville

teen

Hagrid

se

baadjie

sit

en

huil.

Harry

is

besig

om

grond

toe

te

vlieg

toe

die

skare

sien

hoe

hy

sy

hand

oor

sy

mond

klap

soos

een

wat

wil

opgooi.

Hy

val

hande-viervoet

op

die

veld

-

hoes

-

en

iets

gouds

rol

in

sy

hand.

T3PS

• pH

fc'-t—

<

(/}

<U

£•pH

Qfio

CO

OpQ

03

£sni

r=5

C/l

Hl I-

O OT3 Ofi X

SP iö o? ja£ 13

n>

Sr3 ötu aj

Hl

S 00

u SX XI Ö

a6 s «

•ti eüo

pST Ö3 cö

'S Ebio l

.£” »pH

H ÖHl r_Dj ' r

~i

e

•fr

<3 8<L> OS

4P 4H^ QJ4_>

<u u«-! CG

^ 3tu o!r >

(/iMW>

^ pj4-» <U

WD

CJ CG• ph c3c s

’S nS

^ m§

<U £

"ö a

S g'S s•S a;rtj 4-1

ü §

•a .sp

U C« gHP SO cn

ö ö3 n>

g 'S

J2 öV) 'TU

pH ÖE oCG -"3-Ö PS

o u

d> <uV CJ

1

PH c yo& *55 V5

ß c;öC

05

£c s

O o

§4P

33

4—1

<0

4P

V5

vf<0

p P PPSCU

•SC *s cO CP <u

& ^HCU

$3 X CU

&S Ö sr*

<u cPWCQV5

pM Sy <Ü

bO

ö X wPS sa co c

e§4P

60 T3

>>X

PS ö<U CÜ

<u ^'S uM DJO

w9 SJ

V) ÜJ<U Spü

E «

ai 'S'S MPS bß

c 4SCG ÄJ-H C

‘P-1

'S <ul-HH

U3 *J

C «Ö «4-J ÖJbG -g<D &H

M -pHT± VI— (JV öjO

1 e

I ^CÜ

> ^s PS

&•?;aj Pl,

Ö O1/1 Min <u« o^ ">

ä öP «“

E

ruo

So-Cin60S«

ew>HlXV4

OOrÖHl60

oo£

Hl

'S

’S’l-i

60' CIS

S E.2,

iHl^ in

p’S"

ff<Ü

pCJdie

pawiljoen

gese

is

nie.

“Hoekom

sal

Snerp

so

iets

wil

doen?”

Harry,

Ron

en

Hermien

kyk

na

mekaar.

Hülle

wonder

wat

hülle

vir

hom

moet

vertel.

Harry

besluit

op

die

waarheid.

“Ek

het

iets

oor

hom

uitgevind,”

se

hy

vir

Hagrid.

“Op

Allerheilige-

aand

het

hy

probeer

om

verby

daardie

driekoppige

hond

te

kom.

Dit

het

hom

gebyt.

Ons

dink

hy

wou

die

ding

wat

daardie

hond

oppas,

Steel.

Hagrid

laat

sak

die

teepot.

“Hoe

weet

jy

van

Wollie?”

vra

hy.

“Wollte?"

“Ja

-

hy’s

myne

-

het

hom

by

’n

Griekse

kerel

gekoop,

iemand

wat0<U

'Sbß

Or —4

UOh

BoQ*>

soM0<U

<u

<uo

0ObßCUo$H

04<ü

-3

.S

7373

73 ^

§ -i

^ no

<U^0(J00CJ)

bßOO4271

5

o4471

?-c

bß03

SC

<u

'S

C35-i

>

’S

£ Öbß u

4 803 nn

X *CU

KC/S

<u(ft

*H(Und0o

03

I)CSC

003>PCUu

Puf-i

H 0

"O

PO£

öCUo2 *.

<u

ÖGD5h0303

5hCU(U

&-d c•G «m °

52 «i^ 4—i

'

«U <U H™ "1 oR Obi)

1/1<u

o w opa ö iü

5hCU

£Ph<UO5h

r**

Ooa5—i

<U>5-i

<U«U

rDo

>>5-4

5-4

03

EC

pos(U

00CÖT3

<u

42

5h>-.

CUCU bßnd *71

0 <0 'Sft5—

(

CU 42CU>

CUbß 04

(U

Q5hO u

CU

0oJh03

• pH

PGO 03 Pu ’"Ü "öOO

7)

U CU

CA 3h bß<UCJ

03

4—i

T3 <U•pH

4Ü bß5h O03 t—H O03 CU"”-c ^ S« 3 4J

Ö3CCU ft

E, 9J- rd

8bß 71 U

q

<u

^ ö GD

aCU

!U

44 up

-h V} Ond ft *£3

ö M «Ss «> J2y > 5

^ ö J3u Jj

MMf!C O4J -!*! ° s

5F “ RQ a_i

“Ek

se

weer

julle

maak

’n

fout!”

se

Hagrid

kwaai.

“Ek

weet

nie

hoe-

kom

Harry

se

besem

so

te

kere

gegaan

het

nie,

maar

Snerp

sal

nie

probeer

om

een

van

die

studente

dood

te

maak

nie!

Nou,

luister

hier,

al

drie

van

julle

-

julle

karring

met

goed

wat

niks

met

julle

uit

te

waai

het

nie.

Dis

gevaarlik.

Sit

daardie

hond

uit

julle

koppe

en

moenie

weer

vra

wat

dit

daar

doen

nie;

dis

professor

Dompeldorius

se

sake,

syne

en

Nicolas

Flamel

s’n

en

6

ou

"d

50

öc«ö

CUo

c GU4

•pH Lh

«cö

F

ä3C/J

n3 sOj/>

O

TS

c t>0

£ r PC

«ur-.<v

^-1o

£ r±t rX

a 2 &f1 .Q P

pQ

HOOFSTUK

TWAALF

£W

J-T ’Tdd> U

Ö os

«

</) wd) -r-l

Q ^

cscS>

<D

^ Qp *e ^<ü ^=3 ^

3

1 C bO "Öp CS <0 cs<ud)

> > Pu

cC/l

wÖCS

CJ

</>

£J-CSM5_i a

csr*

<u ur>

S öOO J-*

re <«

w y .y~ ^3 'Q

M•wre

-t3

3 22 g

£ O

343koo>J*u4J

3<u<u

_ 3W) “>

o Ö

> >

'S 23 <u(U 42bO rebO go o

g 3w -

3|re O43 in

o 523 bbin O(U £<y

£ 'S

$ £

Qo r_ü ^

2 ^ ^Ü > bOin oj cuaj J-1 ;_60 ÖS re ^2 =3 re

* 2 £op.3 4J

.S 3^Ü ö 3

> u£ kJY Mft>N CS d>

^ « QC vjo esw ou _Q^ 4J

, ,u

*4 CSP

Ö

T3

s ^’

-4-> £aj (u re

3 bO-52 aj 3> 33 *-i

ü « >.Xi Xi W

*-<

OJOcs

XJs

S2<uaj

a>Oa

ö

B •

-ä 4si

2 g.<-i—i cscs cs

* *O ÖCl, cs

di^

Ä &0

re Bg 2

Niemand

kan

wag

dat

die

vakansie

moet

begin

nie.

Hoewel

daar

groot

vure

in

die

Griffindor-geselskamer

en

in

die

Groot

Saal

brand,

is

die

trek-

kerige

gange

ysig

koud

en

’n

sterk

wind

ratel

die

klaskamers

se

vensters.

Professor

Snerp

se

klasse

onder

in

die

kerkers

is

die

ergste.

Hier

rys

hui

asems

soos

mis

voor

hülle

op

en

almal

staan

so

na

aan

hui

warm

hekse-

ketels

as

wat

hülle

maar

kan.

“Ek

voel

so

jammer,”

se

Draco

Malfoy

tydens

een

Towerdrankie-klas,

“vir

al

die

mense

wat

oor

die

Kersvakansie

by

Hogwarts

moet

bly.

Dit

om-

dat

niemand

hülle

by

die

huis

wil

he

nie.”

Hy

kyk

reguit

na

Harry

terwyl

hy

praat.

Krabbe

en

Goliat

grinnik.

Har-

^ l

QJ <DCD

S 58b

“,w>

fc

- .SP« h

S CDV

ÄJ 'S-

£ sCS ocn öO

I §

M oU-c

S ’S> st -2j-i »Tibß^bß C5 s

'S *.a 4sH) OJ

&;3i-t Tj

> 'S

< !-

o- <ucs M

AJbß 5bß to

cg

<üG <d

IftöDß

4*Cgcg

O <D

cd ^bß £-öä «<jj TJo <d^ cn

| jy

cg73

ao

&J2CDbß

Bo

1 <0 CDCD

£Cg

Cgcg

ÖCD

,

X CD

d "3

cg Ö•rl

537d

O 73Ö Ö

,

öPS

Öcg

>GCD

•i-i

PS G73 4—>

7d cgcg 73

& Gso

Obß

o uso CD

iu

"StJ

4-)

bß<D

<1-4

^,

s- CD’

p <DP1

(U

£5-o>

S £CJ ti

8P P« «G d<D Sbß O

t£liSo ^^ *£

>> mCD <D

%3OB

£s2P0>

-ÖcgCg

1G .

<v

2vo'S

po»

o42

<uCD

Picd

gpscgbß

.S 2 sö (/i CD

n3cs

Cgw

bß,—.4-1

cgw ” ßO G ^"" g Mö ^ £cg ^ PS

^ Cg^

— S 4^(A cj 2<u

3bß

Cg

G

bß

"

CD §^ §b

00* CD

<d,<ü

cg

£

<D

42V

Ho

co Ai bß

ö " °-

Sd -M KI-, w £»

u v .h

’S 'S s

C ^ ^M pÖ «Cg

,

>£ iS .a4-i bß ndcg cg

^T3 ß m

O Gü ^° U

s sJ3 i«

j

_^N

-p. bßV öjbß G

CD S£ 7.

° ^w E

B<ÜP nd sy

naam

opgesit.

Hy

is

glad

nie

jammer

vir

homself

nie;

dit

gaan

waar-

skynlik

die

beste

vakansie

wees

wat

hy

nog

ooit

gehad

het.

Ron

en

sy

broers

bly

ook,

want

hui

ma

en

pa

gaan

by

Charlie

in

Roemenie

kuier.

Toe

hülle

na

die

Towerdrankie-klas

by

die

kerkers

uitstap,

staan

daar

’n

enorme

denneboom

in

die

gang

voor

hülle.

Twee

yslike

voete

steek

onder

uit

en

’n

harde

geblaas

verklap

dat

dit

Hagrid

is

wat

die

boom

vas-

fessor

Snerp

gladweg.

“Vyf

punte

af

vir

Griffindor,

Weasley,

en

wees

dankbaar

dat

dit

nie

meer

is

nie.

Loop

nou,

almal

van

julle.”

Malfoy,

Krabbe

en

Goliat

grinnik

en

druk

lomp

verby

die

boom

sodat

die

dennenaalde

oor

die

vloer

gesaai

word.

“Ek

sal

hom

kry,”

se

Ron

en

kners

sy

tande

agter

Malfoy

se

rüg,

“een

van

die

dae

sal

ek

hom

—

”

“Ek

haat

hülle

albei,”

se

Harry,

“Malfoy

en

Snerp.”

“Komaan,

ruk

julle

reg,

dis

amper

Kersfees,”

se

Hagrid.

“Se

julle

wat,

kom

saam

met

my

en

kom

kyk

hoe

lyk

die

Groot

Saal.

Dis

verskriklik

o .

CD tDcn •*-<

& bO

2 'S

^ o

cö «L

> jf

'S Öc/> CD

CJ ÖrW ^* öd <U

O <U

s -o "o 6f 5

2'&

C <u<u pd

o £•sc Coo v« tK in

eo.w

i-ä*. u &

| ö ft

'S U -ST3 HH ^Pd

J3 ^ iS

&) cu

,<d ^3

o>

J23

§ S O

.ü S Mo S5 .s

,s 3 sH*C ^3 ö 2« E£ > o“> «1 ^3I CU >-<

C ÖO w

1 .s «9 <75 Sa^ öS

a 8 |<£ '3 HJ

2 £ CD_3 CS Co

bO*05

PC

Irv.

d'5b

§ü? .aS 2

I J s^ C5 ^00 > .£J-< CU<u'Ü T3£cS

<U

cd ;=hu os

•d gp. ^ §

oO Q Oo M

1

o

cu diS «3 '3

y j-i

’S >,^ ' "O

S>'3 -2

I 3 2•* <U

< g 'gU

oo>cuc$

T3

'S

>CU

O

bOo2

öood

os05

d

c§?

*

CD

£ 8i *PC £

1 PSs/ W

Ai

d +-^* oT3 p*

£>:S2 J2

_ Ws ^_ c

Q Ü3 O

2 J:V u’g "DE gv g

*H <-

o «3

% >,!0 <U

“5 o*8 ^Ph 5ö «S -3

-SO O<u o^ ö

JüO>> bCD OM -=>

3 HJ

s s(A

öu

CoPi

<m >>tri w

cö

Ö<U

*o

PC«

<« «R

. uC oCU Ou >

ob ^<u <uJ-l ^=1. <u

ÖPi «tu p<« oCA OC

Pu

C3ud

B u

E die

nuwe

boom

drapeer.

“Die

biblioteek?”

se

Hagrid

en

stap

agter

hülle

aan

uit

die

saal.

“Net

voor

die

vakansie?

Julle

is

fluks.”

“O,

dis

nie

werk

nie,”

se

Harry

vrolik.

“Vandat

jy

Nicolas

Flamel

se

naam

genoem

het,

probeer

ons

uitvind

wie

hy

is.”

CO CO0 CB

C.1 5

<cj °CO 1-,

4> 0300 CB

« T3

-a ^44 O4) 43

I

to CB

3 ?

<u

44O44io<U <->

ao 3Ü w

"’-t

’E 41

oosCB 3E -S*

4->

» <U

's S> V>* r*

g 'S

o ^

5.0

b

S g<D

K«D7)

£1s §E <u

gP soo l

4J

<U

H W * „^ CS ^-T

£ T3 <ä

+j 4-<.J2

c/f

cs

KCJ4-4•rH<uos

e *.

ourHz(L>

CD(J

£4—

>

CÜ

Ö

4J CD’H -rH

-d ö

<a(j

jj

öjO

£

oo

J2’S j*

Bf<u4-4

C3

£ducs

Xcn

544s Ü~3 o43 sc 5CJ _D

C W

.75

WC$

Xf

c<Ü

<0

rX

orOCJ

rrt

CS

tri qj cs

Ja 3 £JX .2 «äQ 5Mo. 5| g-cJ2 w gj

.s"

'S^'% s

"Ö rv 43’E 6“ m00 4J =3« fi PE ^ j=

E « 03 5-a

> 5o .2 s

a5

«u72

U <D

b "ö

’* o.2; 43<0 H3 g

•g £5a -3 .3ir tuO PQ g

o

CBdp .

>> g<0 g3 5-3 T344 ’ED 00

M x15 $73 w73 s

^73

^ IS

T

'

ö

v 73

g ^£ r

*t31/5 —

3•§

-02 co.3 es

3 CS

^ -C

^ S9-1 }-H

C« C5cs cg

S37}

§ c4-i rX

^ 55

«

ä ^D Cubß

CJ d

^ ^ So

ä iü44 > 4J

IC P

al?«PSö 5 £

^ -c ^

ii 22 Sw « S44 -g 3U C 44O CB ppco ..

"rtJ

5 2 o3-2 sE 0 yps w

P 40

^ Pe 3« ^

6 |

15I

o I>3 CO ^

•S Iw.p m

C 00vi 4g

X|

(J rX*dp «0

esJ .a

<u u44 3

^1-c

w,S 'S

P 3S wC tqwCJ Cü2 -w* WO

c .BPu ts

^ *STj ><ü lCbO M*—

1 Cü

s ^5 §P- ?

<U B)

P ^So .Ss5 Sq44 p1

5 ;§5 OJ

13I

äSS

Otü</)

Cü /?rS> Or _

5*>

PQ cü

Ö ^SS7)

ÖBi

<y «jÖ E~4

.a 3cp

„c

pb'1 - w5 '£c

•XS 44

tb §

S po <u

Towerkuns

nie.

Dan

is

die

biblioteek

natuurlik

00k

ongelooflik

groot;

tienduisende

boeke;

duisende

rakke;

honderde

smal

gangetjies.

Hermien

haal

die

lys

met

die

onderwerpe

en

titels

waarna

sy

soek

uit

haar

sak,

terwyl

Ron

längs

’n

ry

boeke

stap

en

hier

en

daar

een

uit

die

rakke

haal.

Harry

dwaal

in

die

rigting

van

die

Beperkte

Afdeling.

Dis

al

’n

genuine

tyd

dat

hy

wonder

of

Flamel

nie

daar

iewers

is

nie.

On-

gelukkig

moet

jy’n

spesiale

getekende

briefie

van

’n

onderwyser

he

as

jy

in

die

beperkte

boeke

wil

kyk

en

hy

weet

hy

sal

nooit

een

kry

nie.

In

hierdie

boeke

skuil

kragtige

Donker

toorkuns

wat

nie

by

Hogwarts

do-

seer

word

nie.

Net

ouer

studente

wat

Gevorderde

Verdediging

teen

die

W<ü

-ObOcg

sp

Ih*W ÖCÜ

pIS)

<Ü

b£

-S

So'C

WÖ

pCÜin

3£ «yw v ^tn Q R

S-H 5

||OQ

inenm w

i

o ^£ -n

* S,3h CG !

M %CG.5 fcT3 >

s .R <U

.ä13 c

3 </> ir*

,

«fcI R <y

x'S i.2 S -üh.« cs

<U w£ >^ +-*

P s

CÜ

P1/1

ÖOCCG_Qcn

PXI

CGCG

a

CG S

3*5 33OJO w<D cg

# aCÜ oCÜ öCU CU

CÜ

3*5<ü

&qj0J

CÜ

T3ÖCG

ft»^

,o ü cH cj

§ « -

ö ^^ X -R<L> U5 33s»s 1-*

CG öps S

CGin

fr

<u in

3*5<D 001/5 *(/5

in w

jy cu

5 aE js

si sö S

I-J

ß Waj bOw £<L> rS

O 33CÜ

GO OC mCGGO(U

<UH

X

rä 5

Ö f« h3^ £^ GO<u CG

S

G £X OU- ^

SP s•J _</>

n ocs oX 33

frkort

tydjies

tussen

periodes

het,

is

dit

nie

snaaks

dat

hülle

nog

niks

gekry

het

nie.

Wat

hülle

nodig

het,

is

’n

lekker

lang

soektog

sonder

Madame

Pince

wat

hülle

dophou.

Vyf

minute

later

sluit

Ron

en

Hermien

by

hom

aan.

Hülle

skud

hui

koppe.

Toe

gaan

hülle

eetsaal

toe.

“Julie

sal

aanhou

soek

terwyl

ek

weg

is,

ne?”

vra

Hermien.

“En

stuur

’n

uil

as

julle

iets

kry.”

“Jy

kan

jou

ouers

vra

of

hülle

weet

wie

Flamel

is,”

st

Ron.

“Dit

be-

hoort

veilig

te

wees.”

“Baie

veilig,

hülle

is

albei

tandartse,”

st

Hermien.

1 l <U 0) 1 CU 1

CUPcu P

cu

gcubC

u-

p73O

4-t

(/)

'wbO

CUcu

^3Jm

ÖJ

öS

pH

</>

05 ’S?

Ofi

uO bJO

Oi*—

i

oÖ

cu•i—i

rPPo

pU-i

:<U<U

1

cncu

2 s 05 P0505

<U 3 ^cCUbß ’B </s

O ol

.y

so*-*

<U5-h

Ph

"ÖJCU><U

O U-t-l <u

05 ^

POSbO

05

53

P<u

po

-t-j

cu

rÖ

C — 4J« S Tj^ S ß<U b ^c/l P4J 3 7?bc 5 3CU U^ Z! 4J1) Tl ;—

|

Ö P

c/5

o

<8

°

S -Ü2

*> «

05f-«

Ow 9O ^P

<Uc p <u o ?<” Q- ’P </>

P ^"ü11^ Sc/] ü

wOS

CU c/>

Ö .P

1 3B 3p p03 (Us> <U

c ?

P-. '&CA> rQ

03

o3 <U05C/)

bOcuUD<u

• T—

(

POSP05>

CU

ß

£8* S> §5 ^ o(/> pp ^

^ üx «•s*8Q 1/5

• dö »i

^ o §2 * °

'Ö

P *-f

OS

I

^5* Um

cn P-t

GJ <U

ji ~

<u<u

r——

<

POS05

c/)

i-3

l:=

73 PP -z)

0 0I JSJd <U<U ^300 T3

e e«

7 £§ -3

öin05

Jü05

"<3

6

OS

53

pPOjO

-4-H

(U

73 p3

poo

^ p-fU wO ccs

ä £

J ^

cS

<U

'5b j|

-ß Jdöooä

u -ri

« 8<u öin Cö -0

P dtutu

J?

33 ><u

3 «c/5 OCU >cu .Pi

O 734-»

bO qj

,2 ^U-t

o *3o 55

cuCU

7305

PJP

CU•HP

bOcu

uppo5

BcöOS

r*c/s

pO<U

OS

p.po

cf)

OS

bO

hülle

so

goed,

hy

sukkel

glad

nie

om

hülle

te

oorreed

otn

te

maak

soos

hy

se

nie.

Harry

speel

met

skaakmannetjies

wat

Septimus

Floris

vir

hom

geleen

het

en

hülle

vertrau

hom

glad

nie.

Harry

is

nie

’n

bedrewe

speler

nie

en

hülle

hou

aan

om

hom

raad

te

gee

wat

hom

net

deurmekaar

maak.

Dinge

soos,

“Moet

my

nie

hierheen

stuur

nie,

kan

jy

nie

sy

ridder

sien

nie?

Stuur

hom,

ons

kan

beköstig

om

hom

te

verloor.”

Toe

Harry

op

Kersaand

bed

toe

gaan,

sien

hy

uit

na

die

volgende

dag

se

kos

en

pret,

maar

hy

verwag

geen

presente

nie.

Tog

is

die

eerste

ding

wat

hy

die

volgende

oggend

sien,

’n

klein

hopie

pakkies

aan

die

voet

van

d(U

i</>

<vX

Xd>o

#gp'u

Cues

dOcd

v)d>

Uh<1>

dJ

d<u

. (/>rrt d>

cn

cs

rQ

&s O

II</i ’aId)

w

Cu

CS M

ll35 2*-» rn5<u

dCÜ

Xw c

ÖgH- Ul

OJ

Ö^ .

>> 2* u

&MP h& Sus «u >,US c/i •—us s *-<

-g,.* Jg

g § ~e ° -«

d u<U

Ü Ö.SJ

Pu gcS oPud (J*2 -d

x d

<u

PU

DJOcS

pUhd> '

>

t/)

oo</)

d

C/) ^Hd>”

£P i

2 o-ab P

CSCS

1/)

-Öd> dbJO -dd)

‘

O

CSes

d>

d

d>

v)

doo

,£}

d>

C T3 -US >X B

^ £

1^s s

5r

tf^ USP u«UhCS

S- US 42ao fl K

</> 3sw

s £

oc

.2 -5 E?

P « 13

dr? O„«S•ö 'S nC

3S SP**

I

CS

6Sb

ca

5-O

w42

caO.

g'S

42OJ

’S,0

<u

cL'Sd> flj

ߣUS Ö

Ons

hetjou

boodskap

gekry

en

stuur

jou

Kersgeskenk.

Van

oom

Vemon

en

tant

Petunia.

Vasgeplak

aan

die

nota

is

’n

vyftigpenniestuk.

“Dis

gaaf,”

se

Harry.

Ron

is

betower

deur

die

munt.

“Koddig!”

se

hy.

“Snaakse

vorm!

Is

dit

geld

?”

“Jy

kan

dit

maar

kry,”

se

Harry

en

lag

oor

Ron

se

plesier.

“Hagrid

en

my

oom

en

tarne

-

so

van

wie

kom

die

res?”

“Ek

dink

ek

weet,”

se

Ron

en

sy

ore

word

’n

bietjie

pienk

en

hy

wys

na

’n

bultende

pakkie

op

die

bed.

“My

ma.

Ek

het

vir

haar

gese

jysg

jy

verwag

nie

enige

presente

nie

en

-

o,

nee,”

kreun

hy,

“sy’t

vir

jou

’n

Weas-

os

£d>.Ü <u

öß^d ^ ^2 £ .2a «u ^•SS flbC 5 ^

i-r-f TO S-<2 Ö dC G dito d> o^ öß O

35-.

cd

T3 v)O

ed>

o'•p

ß U tÖd ^ x

3-35dlÖßQi >

OO

ui <d>

>N U)

d

TO

Cd

JhU) TOTO TO— Xd£ öo 5Ul

d

UlTO

"ÖTOCu<d

TO

Oo

UlooTJ

• nd

g w-s ^

frcs EV X<u

TO to

^ 00

dl <U

£Pto .

ö g g

g df ^ÖD * «bß ui 225 gto r a

Ul

Ooöß

ÖI

dXd)

oo

d"ö giu .yw> öo H> 4J

>> ^LD ö

TO

>

X

TOX

d)

O>d>

Öd

u

TO

add*

TOCd,

O<ud

d3öjO Oh

od3o>d'pÖd££ÖJO

Ö

CdO

TO>od

pOh

ÖjO

C U)

p£P

£ ££ %ö 03

d TO

t/1 ^TO X

Öß - TO TO

O ^ Jh Oü OP tfl

^ o g cCD ,05i t o^ X > C6TO tO« « mQ « 4) 4>M W ^ O

ÄJ‘ r~l

. n l

'P

XTO

TOTO

ö -öd) c/)

S ^dUl

d)

O,

£

<u

^ äTOP rO

r> uie ja ^•8 - STJd) ^ .«iß “fi

«

d)

d>

‘SÄ,öß’ä

ö<4) fH"> -0 g"

. ^ in>-H r-P 0

8 tt S

'S ^Öß

£ >

U)OOui

d>

£>d>

>

Cdo

d)

o>d>

XöTO>CdTO

c

ui dÖ rS «TO rS rO> ^ 4-»M « -Hd) Ph t3'S dl -X to rx.

•—JTO

’. .Yw

’S1 ^

S rS -53 «ja .o - n

ui .^5

d) P

'S is

2j-i (ö

“Dis

’n

onsigbaarheidmantel,”

se

Ron

met

’n

uitdrukking

van

vervoe-

ring

op

sy

gesig.

“Ek

is

seker

dit

is

-

sit

dit

om.”

Harry

gooi

die

mantel

oor

sy

skouers

en

Ron

uiter

’n

kreet.

“Dit

is!

Kykaf!”

Harry

kyk

na

sy

voete,

maar

hülle

is

weg.

Hy

storm

na

die

spieel.-o3*

Ir

C503ä•pj

coX- xC u>> c

3* <u5 >

o—

i

-3

R Ö. *r-4

1 fr"44•ä $p OjO

<5 oQ_^

43 g-

«W> !

cw> .aö <2

.Sä g

•5 <u4-J ^

E fr

J 8S. Pm

£.3^ fr

Oo

.aT3

cs <D

2 3*

6

.a «j

43 4S1)

*9c<u

44ul

S

<§<uui

44ui

i/l

OoÖC <U

fr-g5

ts jaK ’s

-5

ä,S W)tu bwi S

fc)

3W3

KO>äTsxjC

-4—1

03

£

<3

3O

^"3

. ^: 5

o> 6

^ "TS- 3^ Cü+-> 00CS «ü'ö oX~>

> CSOO CQ

5

3o

00«ü

vT*

*4

'Sl-H

<u"öÖo£tu

32öo

32,<U

"303

Öu«d4-1

C/>

uuCS

£

CÖ03

ÖÖ<u«uÖJO

C303

“Ek

sal

wat

gee

om

so

een

te

he,”

se

hy.

“Enigiets.

Wat

makeer

nou?”

“Niks,”

se

Harry.

Hy

voel

vreemd.

Wie

het

die

mantel

gestuur?

Was

dit

regtig

voorheen

sy

pa

s’n?

Voor

hy

iets

anders

kan

se

of

doen,

vlieg

die

slaapsaal

se

deur

oop

en

Fred

en

George

Weasley

storm

in.

Harry

steek

die

mantel

vinnig

weg.

Hy

kan

dit

nie

nou

al

met

ander

mense

deel

nie.

“Geseende

Kersfees!”

“Haai,

kyk

-

Harry

het

ook

’n

Weasley-trui

gekry!”

Fred

en

George

het

blou

truie

aan,

een

met

’n

groot

Fop

die

bors

enö<uo"d

LT)

OhO

<Ü<S)

03

X~<v

C R

<J

'S ’S

ÖCO03

44g

(2

VSPoVO

cOPi

Ufl*->

ss(j

u-döcö

"3

<CD cdC/3 ^Vs</)

C/3

ö '3o c

ä -7

Ö «y 2J^ 'S.2 oc S

£ Ö<\1

i-H 2C H03

S33 Öa 44

<d</>

<Ü ö

sCÖ

Cu S ö ÖDo44

Skcnu

« w2 13

§ o 33O

o 5*49*3

'id•r*H

WC i«

J“ (3

w Oc/)

PKV 1/1 « X"5

> y u

Jau ^yf!4 ^

pj<DHd

<u

0o

•'—

1

'S

Sk .•I—> ^

s s^ äs £O u4^ <u3 44O 4433 ^

öO

>-03

CS

4P

coPi

03

3

0O

CD

ÖOk-«sw0303

4P

44UJr 44

<u

44

.s

X *GOs

.

CJ o00 0Ö g<u

vO w<i> etn

-

.Jj c/>

3 öM oJ-f

<ü uö S^ .§

c^

'Sc

-r* SSk <ü

!p 00

>

'Td

soT3Öös

CO

O-o44Skin

r 44r*. cd

O* «Ä SK

p ^Jfc>

V)0303ix

R. w

r?yLL

yyP-

sig

om

presente

oop

te

maak,

want

daar

is

’n

bonkige

trui

oor

sy

arm

en

Fred

gryp

dit

dadelik.

“P

vir

Prefek!

Toe

nou,

Percy,

ons

almal

dra

ons

s’n,

tot

Harry

het

een.”

“Ek

-

wil

-

nie

-”

Percy

se

stem

is

gedemp

deur

die

trui

wat

die

twee-

ling

oor

sy

kop

forseer,

sodat

sy

bril

skeef

oor

sy

neus

hang.

“En

jy

gaan

sit

ook

nie

weer

die

hele

dag

by

die

prefekte

nie,”

se

George.

“Kersfees

is

vir

familie.”

Hülle

dra-mars

Percy

uit

die

vertrek,

sy

arms

vasgepen

längs

sy

sye

deur

sy

trui.

-a w -pß Tj P<v ß >'S o uo » o

'S £& O

XÖ

<u <uCD ÖO

cü

Ö

i m</) cdc3 clp, £s O^ O

h U «£ £ Öw £ &!Ti

03 4—

>

aß a*sfl) 1/5

»O.Üu ^ 'STS 4j haj oo cu

•2 ö «ä

S S-öV) dJ d>

'S -d ti

« rt gß 2 'S- J MO <u _«1 M O<u <u >> Pf> «i

5 Ö .Sä" rO &~ u

"> c aß s g

•3 £ JO c3

2 ^ ^ß ü) ubß'p ^

Ö ow dC/i -d*o ,Xj

O U

l/>

oo<n

j-i

c303

CDLh

CD d‘3 CD ^n

Tido

ßHu03

C3 o Xüb p*uo di

cnS-i

”3 ’d

<D oo y)

3 oS °

r-X V)

'u <ud o21 xCU

£ -ÖCS^ß r±sj

ni OP O

ß &•

i-*

d ^o £S <3Ü o8 .2•rt qj

DOdo

<u

T3E ^

?!>>-F.<u

od

<u

fr—

X

</>

CD

word

dCD

dJcn

o(flV) 03

CD O> >

> ^3dd o>N ^Dh O

dc3dd

”-o

cs ߣ w

£ <u

Q, CU

CS O3 3P

' <U

so £?J2J-s

'ö 84-» +_»

<D

P J3ä

cu 'S

•s 5a. ßCS o

CU

aßß3CUCUw>

crt

* OH 2« «

ßcä &3 ^b asS oso ^

aoD

<U Jäp3 -cTß

p rt

U-i »dl

O 2&d:o .2~ Ti

03 .M >>Ti CQ

13 <u03 V)

w d

ö o« ßT3 C3<u _isi

Ö d

w %03 V

i/i i/i Ti

C303d

towenaarshoed

verruil

vir

’n

blommetjieskappie

en

hy

lag

vrolik

vir

die

grap

wat

professor

Flickerpitt

so

pas

hardop

gelees

het.

Vlammende

Kerspoedings

volg

op

die

kalkoen.

Percy

byt

amper

’n

tand

afop

’n

silwer

Sekel

in

sy

poeding.

Harry

sien

hoe

Hagrid

al

rooier

en

rooier

in

die

gesig

word

terwyl

hy

vir

nog

wyn

vra.

Op

die

ou

end

soen

hy

vir

professor

McGonagall

skrams

op

die

wang

en

tot

Harry

se

verba-

sing

giggel

en

bloos

sy,

haar

keil

skeef

op

haar

kop.

Toe

Harry

uiteindelik

die

tafel

verlaat,

is

hy

oorlaai

met

’n

Stapel

goed

wat

uit

die

klappers

kom,

insluitend

’n

pakkie

glimmende,

niebarsbare

ballonne,

’n

Groei-jou-eie-vratte-stelletjie

en

sy

eie

nuwe

towenaarskaak-

p-p-4—

>

03T3c/>

ojo3

V)Up(/)

Krs

Ö

cu

JU

tc3

Xa<u

pobC<Ü

£

CÖ-Q

ci/>

C/5

CU

O£

iS

I p

ubJO

"Ü

03 '~Äj

ö £b£U*d 03W C*cu J4

cu ^

<uX

1

</>

cU

Oft*

d

ÖcöOSbß

§| .£

(O

-Ö 3iyM ft

öjO .

jjS'* ts

a ö<uPt CU

03 bOTn oU <UDO

<u

>

<UXi

£

5 Tin

MW) CJ

<u ^

<u cg

15 aa

CS ud 5

<u ^.23 t§ 3S K

<U</)

£cuwO

w-Ceccs13O6w5

'S*

s°^ e.

d 3*<u cfl

c«^

2 <nd CJ

. bJO

-d dd oo "d

ft* Ö- cdu «

(O *dH (j

k 'S üE p :p.

d *"• Xo -d §t, ^-qv w ß

a J2

fi .sc uO "Ö -MPi u ri

P, Ö.

c e 8IV ^2 S «. o

rd03

,J2 W cc5

PP £3 8^O .

ft* U ,f<w rC w,^ öS

b ^ 703 ^U «

-o >

Ö<u

H3CUl-iP

«U VH

^ >

e y° ö-üä P-

S 8

Ssd &•OJ p-£

o 0

53 w<u

03

s'S oU wO ^^ 03

CJ cu

O XX .

.2 es

ö wc o.2 T3My> cuNM *->

<U

u __-C cö

3 6

<-tM 4-1

C3 C«

_4j %22

c 3CV ShCS CS

£ «-Psi^

M U5Wh •'—i

K öocv ,o

CU 'o

1 S>45c«

3 sd uI

«

ec acS S«'S 3•t—

, v

d 3O «P

g> 8

Iro ^TS .%d•d .d^d QwO

hele

dag

pla.

Eers

toe

hy

in

die

bed

is,

het

hy

tyd

om

daaroor

te

dink:

die

onsigbaarheidsmantel

en

wie

dit

gestuur

het.

Ron,

vol

koek

en

kalkoen

en

met

niks

geheimsinnigs

om

hom

wakker

te

hou

nie,

raak

amper

onmiddellik

aan

die

slaap

na

hy

die

gordyne

om

sy

hemelbed

toegetrek

het.

Harry

leun

oor

die

kant

van

sy

bed

en

haal

die

kleed

daaronder

uit.

<D TO>X W<u Ogp

ö

*> ^w

1/3 sdCU

TOTO’£uTO

S?o

_ 'd

<U 7^^ e

--

c« w-2 O^SspH <U

</)

d oo'<n _d

a Si«'

°

CD 5Pto ;z3

* ox-> CD

^3 >;.

. CDTO

d Ö"<n obC3 Wp, CD

dO>Ö<u

(U42<u

•H-O+j’5

prSo

ffi

3od>X<D

6a8u<U<U

rOoixpix<U<u

44CD

d

d>s44CD

dTO

5

d

<Udu

fr

@ £ 8

4>

d

«

&

•8 <uo CD44 44

Eg. CD

S ^O TO

43 4^

E öO CD

o43J-t

Oc>poo

lx

TO

I)

x<u43

Ö

TO

£ix<U

• ^S° yO 42

frixTO

E

03

c £•s gä ^TO *«*

'Ö o

jr§o ”

°.SS

S §o ^4^ öix CU

dXi TO

•ö Ö

-f ö

g>§>

^ -3

.S 2£ °a cO q« *D x"3 dd Tod toTO

gP|ö i/5 22 <u äS ü ,2

•SS wdS "P

.SÖ 5T3 T3

S -*w d£ -8T34-J

<U dS

S öS cu

2 CU4x ^d 5,3

O42 43CD -x

3 >xx ^r-. |

^ >-TO vTO <ü

B *i- MrM S2

'S ö^ w

s ^2 1

|H

!>. 4>

*-» Tj

g .§

2 -c

. I

TO

^ d^ TO

>s pCD Cc ^

• ix CD

dCU

TO44CD

«Ubß

ix

d<u“d

cuapTOix

•2dtu

s

TOTOCDPTOTO

^D

44•Xd

<U

<u 4xbß"

+X >F_,

TO iri 3t: p^ ^2 !>. >> .fr

w 55 «> 2d d i 3 *w O bß >>cu p4 d <u X

deur

die

portretopening.

“Wie

is

daar?”

vra

die

Vet

Vrou.

Harry

antwoord

nie.

Hy

loop

vinnig

af

in

die

gang.

Waarheen

sal

hy

gaan?

Met

’n

kloppende

hart

steek

hy

vas

en

dink.

Toe

weet

hy.

Die

Verbode

Afdeling

in

die

biblioteek.

Hy

sal

kan

lees

so

lank

as

wat

hy

wil,

so

lank

as

wat

dit

nodig

is

om

uit

te

vind

wie

Flamel

is.

Hy

trek

die

onsigbaarheidsmantel

stywer

vas

en

stap

aan.

Die

biblioteek

is

pikdonker

en

baie

grillerig.

Harry

steek

’n

lamp

aan

sodat

hy

kan

sien

waar

hy

tussen

die

boeke

beweeg.

Dit

lyk

of

die

lamp

in

die

lug

sweef

en

hoewel

Harry

kan

voel

dat

hy

dit

vashou,

is

dit

nog X :

<u<U

O ;j

2-Oöd

"3

PlCS

>

ÖCÖ

-14u*<uwöJOcrS

rgJOöd

'S

c>C/5

KV'S

c>öd

-14ödoX)

T3 ^öcsC3

"Ödöd

-Ö

&0— >

<uV).öd

&0

öjOc

öd

DOöC O<U

r^4 Öd

^ 'S3Öd>

<lT

’S

xl ^-Q

</i^

öd VbßXS

B 3ö ^

>

öd

"Öc/)

ödöd

öd

..W>

Ctf

i-D

</)

ÖdÖd

<3

£poöd

"dji

ooöJO

»I—

<

op'(Ou<u>

B3

ts %<u CCU </)

° g.

CU ?

§ 3cg <U

g*P3 'SJ-t•pJ Oöd >

-14 ^

-14 £ödöd

Ö öd<3 ^2 ££ Ö5 ps> e(L) oc

73

CS^

T ödH-«

d öd

S o> -C

•d .öd

3 öW rrtw >ödH3 £Ö ödÖ öd

w CU

£ oC öd

•i-i .13

öd Pl

V 42O 4J

1!öd ödn, öd

öjo

ir«. Öd

öd -14

öd öd öd

| £ 'S

Üü8£ 72

te’S c ^Q g» SP

ö. ö SO W J-H

Öß CD CSöd *2 CTS

u 3-0c y5 w> ös äs

OTcn

-C t3U Ö

^ cg cg6 g*—1 1

o

*öd

Cöd<A

CS

as

.S

Öd

«

.52 §-Ö -Ö

u« *uCg cgcg T3

e yw oÖ v)öd ^

ÖUi

"

öd »d

o -t*

^ -s

^ sg- 30 Mhn ödOjD

Xj P3ÖJO —'2 |w ?>

tn

CU'“*

s ^1 oU> 'D

^ s _öd

n öd

„r ^o .s ^j ^ <u

yn3

^öd -

f

J-N

0 *-l cjöd ^

pD P!03

8 s ao 2 o

,S PS

gf>2

J2 cu+->

</) cn^ >1öd öd

S Öo

« Jä22 cu

^ °

-14

swart-en-silwer

eksemplaar

vang

sy

oog.

Dis

baie

swaar

en

hy

sukkel

om

dit

uit

te

trek.

Toe

balanseer

hy

dit

op

sy

been

en

laat

die

blaaie

oopval.

’n

Deurdringende,

bloedstollende

kreet

klief

deur

die

stilte

-

dis

die

boek

wat

skree!

Harry

slaan

dit

toe,

maar

die

kreet

gaan

aan

en

aan

op

een

hoe

ononderbroke,

skril

noot.

Hy

steier

agtertoe

en

stamp

die

lamp

om,

wat

dadelik

doodgaan.

Nou

is

hy

goed

bang.

Hy

hoor

voetstappe

in

die

gang

daar

buite

-

hy

prop

die

skreeuende

boek

terug

in

die

rak

en

laat

spaander.

Hy

hardloop

verby

Fillis

in

die

deur;

Fillis

se

bleek,

wilde

oe

kyk

regdeur

hom

en

Harry

glip

onderdeur

sy

uitgestrekte

arm

en

nael

af

in

die

gang,

met

die

geskree

van

die

boek

wat

nog

steeds

in

sy

ore

weer-oÖ

p

"4—

»

4>knbß

o<S)

</>

03

rß •

PS<v4»

rß0303

£J* .ß>N 'TS* ü

T3ßCS

4)4>

£P

>

cSd

PS4)

4)

oß

xT03OS

if4>4)

£

ß.Oor—

<

Hdco

bßcsß

dß03

ß4>

ir

ßo^ -

w>ß

XT‘

ß4)

D.

bßßcs

uo

£

ß

•!

•T—

I

d>>Xcs

ßbßß

CSbß

dßcS>

bß X35*

</)

4)

k-i

4)CU4>

PQ

• r"Udß

• dt/i J-4

£ I£ ^1-2 4>

4>

§J

r» 03

CJ ßdW

4)O HX -dc/y •*-*

bß <u

ß Op. s.a ^'Ö 4)

£ «> 4)

> 4>

4) rß

I?

jo

OJ

dß

dßcs

s

</3

03

cf) ßS 4)

4>,.

^ <U

eo "9

£“

“ s

ä- £rß 4)

4-Jf-t V)

CS 4J

3 H> OJÜ

.SP sa *bß V3

ßf/i £3</>

d4io3 ^

03

£<4i"

031!^ &

4J k-o orß M

g ^> 4)

t- s §« °P m

Ö^ fi ^ ,|J

ö 'S os3 -o tu

tot

Harry

se

skok

is

dit

Snerp

wat

hom

antwoord:

“Die

Beperkte

Afdeling?

Wel,

hülle

kan

nie

ver

wees

nie,

ons

sal

hülle

beslis

vang.”

Harry

staan

vasgenael

en

kyk

hoe

Fillis

en

Snerp

om

die

draai

voor

hom

kom.

Hülle

kan

hom

natuurlik

nie

sien

nie,

maar

dis

’n

nou

gang,

en

as

hülle

verby

hom

stap,

raak

hülle

dalk

aan

hom

-

hy

is

nog

steeds

solied,

al

het

hy

die

mantel

om.

Hy

tree

versigtig

agteruit.

Net

links

agter

hom

staan

’n

deur

halfoop.

Dit

is

sy

enigste

kans.

Hy

hou

sy

asem

in,

glip

om

die

deur

en

doen

sy

bes

om

dit

nie

te

laat

roer

nie.

Tot

sy

verligting

kom

hy

in

die

kamer

son-

U3

1

03

Xg

sca

3 3<sj es

</s 5t/3

Q

53

S I

3|CA fC

<U <u

n oCD OW r~>

CADO ^CÜ rO

£ >,

CUCU

ßEC

U4

g"

* ö<uJQ

<u

oo>CA<u"OcJo<DCA

u03OSCU

Ä ÖCA -

e<uCU

ß

c« .ffi

QG, £•WO

<U *-» r-CA ^g> oO ootu <U~ Ul

* I £3

2 .y |’S ^ «3a e .y

CD ^

O£

3

Äft ü « 3

« >uCS tu

<ü£4J

C _ ..

S 2 £S» CO

cs« CS

cov00Uics

"3

o-oecs

£+-)

03

£12<u

<u

a es <U> -2 Hg-*i O £^ -Q

4J

M n3

„3 Ccs

tu

sS,

<L)

ßCU

ß,o

'S

Ü-H

T3

^3 as

'TS <u

03 cö,D

ß 1

M Ww « £>e ä"gJ3 § gCA <U H03 CA

SJ CA

'S £ß £o

,

oJ3

CA

3 CU'

c -frcs e> t/i

« eCScs "T3TS CS

CU

_ o yx 3 £cu i ~s> s> ’o*

s</> r> -fr

o OJ hoo £ <u

O CU "8-S ° ö>o c wto cs >c- 2 £

!&> 10 . .

,a *- 'xtpu

-

3 yCO

fi 'uiy u op

r^i<u

2 V) uo a w^ £ cu

*<0-2

aSSQ c o

-§ ö

-o .ts

u- OO *4

--S

*j iSc« ^> oCA 4-J

•l-ä

3u'Saä <u

3 3-d OÄ-K 00 to

tu cj .5

Q 'S 3<u

•*

i“H CACA .»

Harry

voel

heelwat

beter

noudat

hy

nie

meer

vir

Fillis

en

Snerp

kan

hoor

nie.

Hy

beweeg

nader

aan

die

spieel,

maar

tot

sy

verbasing

sien

hy

geen

weerkaatsing

nie.

Hy

tree

tot

reg

voor

die

spieel.

Toe

moet

hy

sy

hand

oor

sy

mond

klap

om

nie

hardop

te

skree

nie.

Hy

swaai

vinnig

om.

Sy

hart

klop

nog

vinniger

as

toe

die

boek

so

geskree

het

-

hy

het

nie

net

homself

in

die

spieel

gesien

nie,

maar

ook

’n

hele

klomp

mense

wat

agter

hom

staan.

Maar

die

vertrek

is

leeg.

Harry

trek

sy

asem

vinnig

in.

Stadig

draai

hy

terug

na

die

spieel.

Daar

is

hy,

sy

weerkaatsing;

hy

lyk

wit

en

bang

en

om

hom

staan

ten

cn <U r~

ü 5<u x g5^3§ §

210503

I

<u

OX

•iS

*<U-a

*

<vVx<u

<ü

_i< bO Oß ^

'S. .Sä“'•ö-Bb r« X

ctf g <yOS <uX ^ ^

ö ^j*m

i»

e y

« X>-t

OO •ä

r. cs

i bf) «

>, goS-Si o

o

Bz.g°scoö

’Scs

'S<üpHaV>

<u

xd

Jl

s

Ti ßC Ö cscs cs jtf

2 -ö ^75 q W

S « gM Ül

^ ^§?£ fsN a

dVI3T5

ßCÖ05hjV

5

5JXi

öTJC«

öS

& .SS*

SS

$ fr «0.0 13fr scu C S3 o gfe * &— .fa

> <«

^ 00 4j)rü CS C-fr g eih -=L o

PC rt

4> TJ "t> s Sä

4J Mja cs

wo>•

xjaj.CSes

1

X" 1<U 05

O ßöO

:<U

0Jh0305X1

g

fr

00ßw<U

c

§ 'S)

& fr<u . *

2 E äcS03Xd<0

<u»HöS vSX ^

• >-rr! cn

•ß

S-’0<u

oo

Cuo

cö_ X>_l >—I *-H

<0 V VX *Ö gSSO ö”ß —

t

_ ,<L>

<u --J

tfrcfr

”

pod

fr 'SCJ 4J

S 'S.

cw

« .aes ^3

s.a

I e-ife o

o X0*^4;cj Je! -BB C *<u jr3 <u

S - y0 u ae c ^• ^ cnoo d w=5 </>

y cö o.

maar

huil

terselfdertyd.

Die

lang,

skraal

donkerkopman

längs

haar

sit

sy

arm

om

haar.

Hy

dra

’n

bril

en

sy

hare

is

deurmekaar;

dit

staan

regop

nes

Harry

s’n.

Nou

is

Harry

so

na

aan

die

spieel

dat

sy

neus

amper

aan

sy

eie

weerkaatsing

raak.

“Ma?”

fluister

hy.

“Pa?”

Hülle

kyk

net

na

hom

en

glimlag.

Stadig

kyk

Harry

na

die

gesigte

van

die

ander

mense

in

die

spieel

en

hy

sien

ander

pare

oe,

groen

soos

syne,

nog

neuse

soos

syne,

selfs

’n

ouerige

man

wat

lyk

of

hy

Harry

se

knop-

kniee

het

-

vir

die

eerste

keer

in

sy

bewuste

lewe

kyk

Harry

na

sy

fami-

3 rQ CS

oo3 rCM2 SMO'u ^11 <

ope >

o-

oflXC

flfl

es -ü« -

fr<u

(O

fl

EC

flfl

£es<d

GO<3

O(f)

fl

cnjs’go

£%o>

soXfl

*i

<D

CS

es.5"eu co

GOfl

>Ö><y

^3ux<D

’S*->

1>

£woofl

>>

CD

GO CD

flflX

to

ÖwoCu

. Qfl fl

Xi x

GOi-t

fl

<s

U ^O -Ö

S -gu flCD fl

£ v<U Ocu tn<U

0^ =<U

E °

oo io'

3 uu 3

,n W« wc .

I £fr-i

3 8

6 Öo s-3 3m 3«:

u >,<D </>

** CSw 3T3 xle< fl

.3 C,X3 'S<D *rj

00 Oa

34 „r>> .23Ä 3

g ^34^

J* .2

-fl ^fl 'SCD

^

D S'S JS

oXi?V)flflX<D

&

o

>-h

11

j**flco

W

fl

cfl

flCD

GO’coCDGODCO

e y« ö3 >w w

OO^<u täpt 3

00•H

5—

i

flCCS

es

o11

>floP2

uXflfl

6DGO5-<

CD

Äfl

&

eCO1)

O“Jy

kan

vanaand

kom,

ek

gaan

weer,

ek

wil

jou

die

spieel

wys.”

“Ek

sal

graag

jou

ma

en

pa

wil

sien,”

se

Ron

gretig.

“En

ek

wil

jou

hele

familie

sien,

al

die

Weasleys,

jy

kan

my

al

jou

an-

der

broers

en

almal

wys.”

“Jy

kan

hülle

enige

tyd

sien,”

se

Ron.

“Kom

net

saam

met

my

huis

toe

hierdie

somer.

Maar

wie

st,

dalk

wys

dit

net

mense

wat

dood

is.

Dis

jam-

mer

jy

kon

nie

vir

Flamel

kry

nie.

Kry

’n

bietjie

spek

of

iets,

hoekom

eet

jy

niks

nie?”

Harry

kan

nie

eet

nie.

Hy

het

sy

ouers

gesien

en

hy

sal

hülle

vanaand

weer

sien.

Hy

het

amper

van

Flamel

vergeet.

Dit

is

net

skielik

nie

meer

CU

'ELcuo<u•HJU"Ö r..

iU <U

^ 'S+-» t

-*r'

cs O^ r

ä3CD CU

S *

1 fr-Sm c «

" O jsi-*-»

,'TT

^ ^ T_>U 03

</j03 SCÖ .ä .gu ßZ, ^ 3< S <S^ g £

C ^ r*.5 WO^ <Ur~

WOcot/3

ö" ^£ CU •»—

)

03 Q,cU(UX

u d r*S oX X

<ü cu

31:k) ^CU *_*

*£ CU

8* 2<u s•H-ö i—

r

2 SB cs

aaj

r*l<u

£ TUID

.

> ÖOJ "ü

ll-C 6t; °t3 ^

<u

X• r-H

X»

* ^I §

V CU

’So

CUXcdcu

epooöCU<u

4 s

.2 Sj gn S

CDößp wctf öx o<u

03 6J

S -g

O >>

8*M ,—

I

CÖ CtS

CCS ^^ M

CUX WQ £

woö

_ cö~ woo .* öfr-gs §m ^

<d

>- s4J1) >1

,£5 32 2CD Öw U

T3

Ö

es

<u

« *

Ö ^Islö y -öu ? S>0

,B .2 öTj K, JS

4J

o 31—I

^cd

ÖO

CU

CU

03

•§ C

9

XooOcCD

PhO 03

o g!- rf4J

UÖO ö'S wS ocu> —

!

.2 £S CUX w

ÖCU

Sä ^H >N

f* fe rp03

CD Xr

^ CUUl s2 ^'S s

> wrX

Uh

<U

>CuSCD

<U

tu 12 ^rigting

sweef,

maar

sien

niemand

anders

nie.

Net

toe

Ron

begin

kla

dat

sy

voete

morsdood

van

die

koue

is,

sien

Harry

die

wapenrusting.

“Dis

hier

-

net

hier

-

ja!”

Hülle

stoot

die

deur

oop.

Harry

glip

onder

die

mantel

uit

en

haas

hom

Hülle

is

daar.

Sy

ma

en

pa

straal

toe

hülle

hom

sien.

“Sien,”

fluister

Harry.

“Ek

kan

niks

sien

nie.”

“Kyk!

Kyk

na

hülle

.

.

.

daar’s

’n

hele

klomp

.

.

.”

“Ek

sien

net

vir

jou.”

>N(/}

<u

yö>>.

PS

ö

Ö05

3</>

Prf<Ü

gI

tu

£Ö«05

OO-CVX»

=4J

&</l

u'S

oo

öoPS

s -a

is

Ö m.. C

"« cP- ooj PS

so sb *

is .y£ Ö

<Ü

Jh<Ö<u

£

’S

frcs

ö

t/i «j;

OOrP

Prf(Ü

ÖCD

CL>

Po

Prf

g j>>

s Prf

<Si ^P *

<u </>

'« öP 33O C

•'—

1

öS

S .iS

° PS<D <U

S 3

^ i

0)rs

in-

1) cWOjO >." E$3 w3 ö"> ^Ö9 «PS 3

3PS<u«H"OPorPPrf<u

Ö<u

[

Cl)

P5T305

rP<ubC

CQ(/)

OoV)

Ö

P ^Prf .2

b i

Ö <Ut« w ü

* Z ö- - p

<ÜC/i

2£

fxcö

r^rf

Prfoo

PrfCl>

<u

PrfCJ

r\.

§*-?

* ^y ä'S •§

.y '%

’S «w<U <ü

-3

'u eT

u1 tow 05

>h :.5 w S c

3 s PS «<U Q,ps in

Ron

skeur

sy

oe

weg

van

hierdie

wonderlike

gesig

en

staar

opgewonde

na

Harry.“Dink

jy

hierdie

spieel

wys

die

toekoms?”

“Hoe

kan

dit?

Al

my

mense

is

dood

-

laat

ek

nou

weer

kyk.”

“Jy

het

dit

laas

nag

die

hele

tyd

gehad,

dis

nou

my

beurt.”

“Jy

hou

net

die

ou

Kwiddiek-beker

vas,

wat

is

so

wonderlik

daaraan?

Ek

wil

my

ma-hulle

sien.”

“Moenie

aan

my

stamp

nie

’n

Skielike

geluid

buite

in

die

gang

laat

hülle

eensklaps

Stil

word.

Hülle

het

glad

nie

besef

hoe

hard

hülle

praat

nie.

0o<oo(ü

ÖD

W)

y>"3>HOZi>CÜ

3 3<D <u<U <L>

3 cc5e«

13OoVI

'Scj

£5 CSJC z3CS

>r»«<u4-)

'Srg

'S

'S+H<u

SO

Vs

£

(Ü

T3«

öCS

bJD

3

s 0 P'Q —

3OO

öc5

s<L>•H

'ooGJD

3OP4

§°

"Ö w

g C

S 0..Sä

CS

E iS<D

Ö £

Ph

>

&3oö

V)

CuCS4—* -

C/1

3<U

<u

3Q 00 d^ .a §a

73 >§ « «K> ' W * '~~j^

-j CS

j- v S3 is

"ö

^ -3 —

r

^ c on3 U >

Öao

Ös.2

HCS

X

•S B‘*

ß O•Sä « t(/) ,

•

ß °O o* 4=;

<ubß

40J

’S

<u

s(ü

bß

T3

4—i

V5

bß

§3 *rt> r*-

o> >>fi Ö^ cs

.a knsZ -X<u 5

1 csr-3

*03

bß oO PhU eT3 -

d *-*

<U > £bß ^

»TS V> <U

g 3 w> H 2<u - »

“Hoekom

gaan

kuier

ons

nie

vir

Hagrid

nie?”

“Nee

.

.

.

gaan

jy

maar

...”

“Ek

weet

waaraan

jy

dink,

Harry,

daardie

spieel.

Moenie

vannag

weer

gaan

nie.”

“Weet

nie,

ek

het

net

so

’n

siegte

gevoel

daaroor

-

wat

meer

is,

jy’t

reeds

te

veel

noue

ontkomings

gehad.

Fillis,

Snerp

en

mev.

Norris

loop

almal

snags

rond.

Dis

nie

genoeg

dat

hülle

jou

nie

kan

sien

nie.

Wat

as

hülle

in

jou

vasloop?

Wat

as

jy

iets

omstamp?” ’S

ß0305bO

oG>

GCJ

sO

ßCJ

Q*O

S•"-1 -1-t

cj ßwo E« oU -Cw c

ß

pH3

Vi fr

-c q„ CS

.SP sS .Sä

.S ö>o ^wi Q.pH O05 O«

o «

wo S

<y

csC5bJD

C3rP

«PH

OS

£

+-» ß<u oö £S ßrß W

ß"

CS

« 2X «

«j

« ~OS *3rt

'pp.</>

«>> CÖ

ÖO5—

t

<u<L>

e

Jr

fr

2 cs

tu

'S4J

T3

5 csrü CS

2 ö(9

§"So .2

>> 5b</3

mc .2o5 n3

<uböi-ctf

c«

6

OS

E

^ ß'S ^CJ 03

£ 2

ö<u<u

ß<1>

<u•Hßj>>

<L>4-*

<u

1dS

fr

x>

£ >O cj

»H

<y

bß03

ß

-ß

P- 03

'S

ßCJ >>03 l-i

« qWO 4J

cr“*

<u

r*S

VhCl)

<U

g§b

^ -u

s. ~ swo g£ J§CS 'C

1 6Ö ow i*

o ^-Ö Ö,

+-»

3 3o

J2- 'Sc <

Behalwe

-

“So

-

weer

terug,

Harry?”

Dit

voel

vir

Harry

ofsy

binnegoed

eensklaps

verys.

Hy

kyk

agter

hom.

Op

een

van

die

banke

teen

die

muur

sit

niemand

anders

as

Albus

Dom-

peldorius

nie.

Harry

moet

verby

hom

geloop

het.

Hy

was

so

gretig

om

in

die

spieel

te

kyk

dat

hy

hom

glad

nie

gesien

het

nie.

“Ek

-

ek

het

u

nie

gesien

nie,

professor.”

“Tog

interessant

hoe

kortsigtig

onsigbaarheid

’n

mens

kan

maak,”

se

Dompeldorius

en

Harry

is

verlig

om

te

sien

dat

hy

glimlag.

“So,”

gaan

Dompeldorius

voort

en

hy

gly

van

die

lessenaar

af

en

gaan

cn

&0£<D

<uX3o

oo>CO

'S<u

£o^ s

o Mo Vt/5 T3_ •*-»

OVX2 jpcs

<0X £

ß c^ öS

T >

c<u

p. oo ^(fl *jt/5 »

>

^<-£ w2 Sp. >

r. <--1

<u <u•rt t/3

s ~cs cs

g ßc9

fr ö

u4J

,2 <U

> U.9 1/5

'S _4J

p-’S

2 ö•'S «</> >

_</> «3

S iST3 1/1

g(U S<U £^ CS4J

rOWO 4_,

U «'S^

o .fr9 H?fP CS

,2w 2

i

I£.9 §ns

g *8

dS §>> *-G

s gS, ßC' o£ Pi

S ^^ £i .a

r—t f-l

GJ >^ PS

5 w

t u

"S& rOG tu

0 W)n w*—1 cj

<oo £3PJ

s^ Gv ScT3 *0o- <U

1 ^!> CA)

CO «O

M ^W pj5 03

üb ^

G £

cuo*ff•Ö co CS

C ^"3 p"

ß °s z

fr e3

i c ^

äü

- ~ r~ w•9 fg e -o

ö fr s» u U ' ^£ s — • “

_ - T3U G

^ I -g «*

o

03 w

g fr— <o -ß *-<

ffi-’w ffi w

3 3 3

F—• Ü

.3 « 43“Laat

ek

verduidelik.

Die

gelukkigste

mens

in

die

wereld

sal

die

Spieel

van

Etreegeb

soos

’n

gewone

spieel

kan

gebruik,

met

ander

woorde,

hy

sal

daarin

kyk

en

homself

sien

presies

soos

hy

is.

Help

dit?”

Harry

dink

daaroor

na.

Toe

se

hy

stadig,

“Dit

wys

ons

wat

ons

wil

he

“Ja

en

nee,”

s€

Dompeldorius

sag.

“Dit

wys

ons

niks

anders

nie

as

die

diepste,

mees

desperate

begeerte

van

ons

hart.

Jy,

wat

nooit

jou

familie

geken

het

nie,

sien

huile

om

jou

staan.

Ronald

Weasley

wat

nog

altyd

voel

dat

sy

broers

hom

oorskadu,

sien

homself,

alleen,

die

beste

van

almal.

Maar,

hierdie

spieel

wys

nie

kennis

of

waarheid

nie.

Baie

mense

•rH OO 3

4)

&ß

'<s>

4>

1

p34»

3r£l

S£

1-1

P<uT5

£o•*->

4>

rü

CS

£

3o

Sn.aP

co —S P

xs

4>

PrC•J—

>

eo

ad vT3 (U

6 *O

5 15O [/)

s a

II4) 4)

P 3w o

£“

^ rtj

iS wK £

a -s.» oP 4-»w 3£ ^

cocs

ViCSCS

SJ P> o4) ^—

' J-«

4i OW o£ 32 I4) g00 HJ-t 4)

> ö4) 4>-J wö Pu §co P

§

cs

ö

4>

4>r-i

PCO

'S rSS

00 CD

15 & gM 0 O4J <0 H£ CS

^^ ^ ,CO

4J O 4>

*3

CO <u

<u 9P <o

-d cE §S 00M CJ

2 u-

O Jj

2 I<u

aj "ö4—1 kl

4) 5g-s

1 •--d cD-t ^ p

2§ § s

60 4>

S°

o.£

I-J'S4J W _Q^ S BOW f-U T-f

P<ü4)

OOopÖOCS

uCSCS

CO

'S bbcs

15 E

COs-g

-d(/>

2’CoiSTjCu

6op

<uCU

BoQ1/5

WDuOc/>

Q dd ’SÖ §£ Js

cuopCSCS

4>

0J-i

Pi

1

41

•P

1-t

4»

4)

C ö.« *5!

co

P

H CS4) P^ ><Ü öjQ

cscs

“Wat

sien

u

as

uin

die

spieel

kyk?”

“Ek?

Ek

sien

hoe

ek

’n

paar

warm

wolkouse

vashou.”

Harry

staar.

“’n

Mens

kan

nooit

genoeg

sokkies

he

nie,”

se

Dompeldorius.

“Nog

’n

Kersfees

is

verby

sonder

dat

ek

’n

enkele

paar

gekry

het.

Mense

gee

my

net

boeke.”

Dis

eers

heelwat

later

toe

hy

terug

in

die

bed

is

dat

dit

tot

Harry

deur-

dring

dat

Dompeldorius

dalk

nie

heeltemal

die

waarheid

gepraat

het

nie.

Maar,

dink

hy

terwyl

hy

vir

Skille

van

die

kussing

af

stoot,

dit

was

’n

baie

persoonlike

vraag.

HOOFSTUK

DERTIEN

I

'S <2

öo ^241 cü J-t-»

W gö *ßcs 2P> 'S-- B;

S °•I—* <v>

£h ;3LD ^3

di <<U

^ di

£ £•r—* 'H

^ 4>fÖ X>

Ir

S

I:

"ö:

<u

oI"5b

: £

r*f«SCQ

Erre

E</i

£di

9 MI 3* ß

*-T

£ dic<5 di

EC SP. 41

rö3

>

B ^a sO cs

>T- S

ß4)

so

cw

F*j

TO oi'&in

4>

>>31/1 V41o «i a.3 ^ ^>.SP S

§ §

fr 8S öi- ß

s aO F0

ß4>

IImoo

3© .

> i/i

41 41

60 ÖO©F i

1

o :41

3 41

£ 'S.

ß *cs <y

a t©

c/)

=d>

o£ -£w £u **

oO

bb

8ä

V)05

£V)£*CO

'jSs £F. g ^

l|§Ö 'S 4)

a g a60 =

se

Ron

toe

Harry

hom

van

sy

drome

vertel.

Hermien,

wat

teruggekom

het

die

dag

voor

die

kwartaal

begin

het,

kyk

met

ander

oe

daarna.

Die

gedagte

aan

Harry,

drie

nagte

na

mekaar

in

die

gange,

laat

haar

koud

word

(“As

Fillis

jou

gevang

het!”),

maar

sy

is

ook

bitter

teleurgesteld

dat

hy

nie

ten

minste

kon

uitvind

wie

Nicolas

Flamel

is

me.

Hülle

het

al

so

te

se

moed

opgegee

dat

hülle

Flamel

ooit

in

’n

biblio-

teekboek

sal

vind,

hoewel

Harry

nog

steeds

oortuig

is

dat

hy

die

naam

al

iewers

gesien

het.

Toe

die

kwartaal

begin,

blaai

hülle

maar

weer

deur

die

boeke

vir

ten

minste

tien

minute

van

elke

pouse.

Harry

het

nog

minder

“Sal

julle

twee

nou

ophou

om

so

kinderagtig

te

wees!”

skree

hy.

“Dis

hierdie

soort

ding

wat

sal

maak

dat

ons

die

wedstryd

verloor!

Snerp

is

skeidsregter

en

hy

sal

enige

verskoning

gebruik

om

punte

by

Griffindor

af

te

trek!”

Hierdie

keer

val

George

Weasley

regtig

van

sy

besem

af.

“Snerp

is

skeidsregter?”

stotter

hy

deur

’n

mond

vol

modder.

“Wan-

neer

het

hy

al

ooit

vir

’n

Kwiddiek-wedstryd

geblaas?

Hy

gaan

mos

nie

regverdig

wees

as

ons

dalk

vir

Slibberin

verbysteek

nie!

”

Die

res

van

die

span

stryk

längs

George

neer

om

ook

te

kla.

T*CTS

Pho

S oJh<U

<U</J

w<

Ü

G*-*

<Uo

GOT3Ojo

-G

£G

<u>

<U1—4

fi

&4J

ß

CT5

O<u

•1-4

G

23C/l

<L>

'S

<UP</)

T3<u

<U

<0J-4

;^G

• rGcu

O Cl)

GOo

- £p ucn ÖJC

j-i

O'"Ö

G*G "G

cu

-G

>s2nG ^£ ^CTS N>ctCÄ

J-4

t«

K44ß

>s45

, CO«<4J

45

•e ^o «« 44T3 §

G ^W 1—4

*G uG cu

Oh

G CTS

W CTS

öb {/)

b 5

«CS

45

ß<u444JlH

X

. oß 45cS uesT3 -S<u Sbü c

£ .Sä

c'

1°ßS

$ £ 40<UÖO .

J-I

2CTS

6

£ JP

c«

Xa 5cts ’G

E g* <U

w X2 ea «<u Gw O

Pü

C

G0

1CD

’CÄ

GC ^kT ^£ °^ (U

O

OfG

J2 §cu >ß *M

J-4

4-1 CJ

C ßß es.. 44.Si co— 2 ’

.8 £-Q öjO

G<u

o

"O<u

ow>

S M5 <uCT5 *>W) ^

s%-G >>

Gcts G^ oJ-4 -*—5

g J-,O üK. <U

U CTS

x 5

sfG

"

(§ -Sf»

w 00c

„ <4

«r in

es wes rcM "Du üo

l' |

I ^

CTS

^ w00 1/5

.5 2^ 2m <aj" ^

§ *1B oj

<u gb sX 44

2 Fskriklik.”

Toe

Harry

hülle

vertel

van

Snerp

se

skielike,

sinistere

besluit

om

’n

Kwiddiek-skeidsregter

te

wees,

praat

hy

so

sag

dat

niemand

anders

hom

kan

hoor

nie.

“Moenie

speel

nie,”

se

Hermien

dadelik.

“Gaan

na

professor

McGonagall!”

dring

Hermien

by

Neville

aan.

“Gee

hom

aan!” Neville

skud

sy

kop.

“Ek

soek

nie

nog

meer

moeilikheid

nie,”

mompel

hy.

“Jy

moet

jou

man

staan,

Neville!”

st

Ron.

“Hy’s

gewoond

daaraan

om

oor

mense

te

loop,

maar

dis

nie

nodig

om

voor

hom

te

gaan

le

en

dit

makliker

te

maak

nie.”

“Dis

nie

nodig

om

my

te

vertel

dat

ek

nie

dapper

genoeg

is

om

in

Griffindor

te

wees

nie,

Malfoy

het

dit

klaar

gedoen,”

se

Neville.

Harry

voel

in

sy

kleed

se

sakke

en

haal

’n

Sjokoladepadda

uit,

die

laas-

Ci<utiß

X•kJ

<o

"dci0

1Ci

Ci

"döCi

0!M1 Cic

£^ XF

&*—

i

r— o>> eö aJ

& Ö ^13 d

w 1t

s_.*u

05öS

rX</)

I

Ci

^ &

hy

na

Ron

en

Hermien.

“Eie

het

hom!"

fluister

hy.

“Ek

het

vir

Flamel

gevind!

Ek

het

mos

gese

ek

het

die

naam

al

iewers

gelees,

dit

was

op

die

trein

op

pad

hierheen

—

luister:

’Professor

Dompeldorius

is

veral

bekend

vir

sy

oorwinning

in

1945

oor

die

donker

towenaar,

Grindelwald,

vir

die

ontdekking

van

die

twaalf

gebruike

van

drakebloed

en

vir

sy

werk

in

die

alchemie

tesame

met

sy

medewerher,

Nicolas

Flamel’!”

Hermien

spring

op.

Sy

het

laas

so

opgewonde

gelyk

toe

hülle

hui

pun-

te

vir

hui

eerste

taak

teruggekry

het.

“Bly

net

daar!”

se

sy

en

nael

die

trappe

op

na

die

meisies

se

slaapsaal.

(/)

Ssff)

oE/5

Jh<L>4-1

</>•p*

«ä

pPO v :

O 4J

so

«ü 1/1 ü5-4

CD4-i

Ul §4-1 d

V<U

(/)

2

p

g ßg </>

o

&C/l - Ö p^

3 O d<D 2 ö t

<L>

ö -Ö (/) ’SpO

'Ö ös ߧ §

cÖ

ß s

<up*

<u

'S<ü

t

’S

soon

wat

die

Towenaar

se

Steen

kan

vervaardig!

”

Haar

woorde

het

glad

nie

die

uitwerking

wat

sy

verwag

het

nie.

“Die

wat?”

se

Harry

en

Ron.

“Ag

nee,

regtig,

lees

julle

twee

dan

nooit

nie?

Kyk

-

lees

hier.”

Sy

stoot

die

boek

in

hui

rigting

en

Harry

en

Ron

lees:

Die

eeue

oue

Studie

van

die

älchemie

is

gemoeid

met

die

vervaardiging

van

die

Towenaar

se

Steen,

’n

legendariese

produk

met

verstommende

magte.

Die

Steen

beskik

oor

die

vermoe

om

enige

metaal

in

suiwer

goud

te

verander.

Dit

produseer

ook

die

Elikser

van

die

Lewe,

iemand

dit

wil

he.

Dis

hoekom

hülle

die

Steen

by

Edelgolt

gaan

verwyder

het.”

“’n

Klip

wat

goud

maak

en

wat

maak

dat

jy

nooit

doodgaan

nie!”

se

Harry.

“G’n

wonder

Snerp

wil

dit

he

nie!

Almal

sal

dit

wil

he.”

“En

g’n

wonder

ons

kon

Flamel

se

naam

nie

in

’n

Studie

van

die

Mees

Onlangse

Ontwikkelings

in

die

Towerkuns

vind

nie,”

se

Ron.

“Hy’s

nie

juis

’onlangs’

nie,

is

hy?

Nie

as

hy

seshonderd-vyf-en-sestig

is

nie.”

Die

volgende

dag

in

Verdediging

teen

die

Donker

Künste,

terwyl

hülle

al

die

maniere

neerskryf

om

weerwolfbytplekke

te

behandel,

praat

Harry

en

Ron

strykdeur

oor

wat

hülle

alles

met

’n

Towenaarsteen

sal

doen

as

ClO0ja

asCl,ui1

ja,4j

33

I.CJ

fl

£

flo

QJ fl

d>CU •

V>

^3•S fl

o

flCÜ

PS<d>VI

'S

fri w "*j s 1 g-s u73 fl u . > 5. ,2s <u t>

« «*

flo SP* fl

o£

d> (U

2

<U üLO ö

s e-. CU

ÖX

>f

i

<L>

<-t-l

OS

fl fl W<0 uo 4—1

.SPfl Vh

‘<75

0 ’><U&

£>

flflJD3PÖ

£ _v> flfl

<0> >V5 d> <y

rß

a<uCJ

P,Ü

8 „ P<"3 .5

D,'13

“ se •£« ÖDO^os 5W c/>

00

X

CO

ß

-3 OS3 04- «.3 o"O ID

'c’3Ul

|h « o b

£ « -S gä

^ 'S ij LJ

g .3 2^ > s« (LI

«

u/K u i ö

giiSaif'tj’S 3l-c 1) *j (fl

« Dß DO-

<D

£fl „

S Q

W) pj "«w

fl•* of

V § OCSPX « ’S Llk . SS JJto Jh' « "OO ^ 3 ßu£4J

•1—'

33

o£ui

i- > "Ö psfu u JS 4)

3 so 22

ccos

d o >S

Ö ui«

-»-* *?4 J>

T)fl

fl

di

Oas

nie,

maar

sal

dit

ooit

gebeur

met

so

’n

partydige

skeidsregter?

Harry

weet

nie

of

dit

sy

verbeelding

is

of

nie,

maar

waar

hy

hom

00

k

al

draai,

loop

hy

in

Snerp

vas.

By

tye

wonder

hy

of

Snerp

hom

volg,

hom

op

sy

eie

probeer

vang.

Die

klasse

in

Towerdrankies

voel

soos

’n

week-

likse

martelsessie,

so

gemeen

is

Snerp

met

Harry.

Sou

Snerp

vermoed

dat

CSes

I

<urH

fl

o"öO

.£P

'S/i <a§> CJfl <u

<U*“!

a fi

Ja

t 18CS Ml4* iS>>C öO*2 UrC w

ca

c<u

0

&un

H-Ho(Ai

ca

^ äö 2fl QJ>GJ

£ 'SGJ Ö

fi g,3 37, i-<U <U<U CJ

3 *

3 ST3 O<U^

— w3 'S42

43oo u-,

-ö o

3 ÖS'H<U O3 £S «3P3> 43

3 frX3

*-Ö ^Jü oJtf OJ*£I s"d >'% 3« 2fr £

!~C

Sica

E öu o

43

ao43

S«

fi gÖ ^U* 5^ oa -<u -o_, <u

*= d3 SSP &,•3 °<u t3wo S<U OJ

11flÖ <u

§>1S H03 ca

c ig.g£ z

o>bßO

U

Pö 5?u(U O,o oH >

fl<u

• f“< r>

<" aB Sw rt

fl ftJ

bß fl

3 SS rX P-

„ _s «J oo -0 o «3 oo3 ,£v g ' 73

jyC fr > -o

“ -c a-

ö as B“ £b—

5Zca

fl

5

J2

flUc

CU

<u

'S

flU

Z -2U* <U r- sw

* Ö

cafl

^5--S U3 'S

4—4

caflU

eseica

U&>CJCQ

CJO B

<U qj CUwj

froca |

"3 b Ufl

JU es fl iS c/)

r—

H

4-*

ca(U

• rH bß CUfl u fl ou Gu Ö

r< -J

ü £ ^1

§ 2 Kfl<4

&a

sinin

3

4! _aapij« a -23 s>2 grtJ H(U ^> °

fl .34> ’S

u

flu

p fl

•ä $

>>ca

<u }_,

:S>4äCS 4-c

c3 _,u flCU <U

S fl

§,§in pä<uca

-•3 500 c ?a .* 3fr< Q

ocS

i

<u

•i-. ’S> c

r h

*7 HT ^

flci Ö u& e a

U33 fi

^ 3*J 00

Ja

3 «3 03

3 in

— QJ

« 343 43

a öÖ u434) —o 2<u 43M

44

0 3u ^43 4JU 60aß

<Uu

•H »fm4

t3 >

3 Z

B 3<uo ^

oTfl O^ | 3

o3 3 «x aa «escs <u

ca 'S

Sä ts 3>> U M-t

pO fl

uw öj ca

O > Ö4Ä 2 fe>s 23 0^,

3OS

5^

ao3

“Ek

weet,"

snou

Ron

haar

toe.

“Moenie

karring

nie.”

Terug

in

die

kleedkamer

neem

Wood

vir

Harry

eenkant

toe.

“Wil

nie

druk

op

jou

plaas

nie,

Potter,

maar

vandag

moet

ons

die

Snip

gou

in

die

hande

kry.

Die

wedstryd

moet

oor

wees

voor

Snerp

vir

Hoe-

senproes

te

veel

voortrek.”

Ron

antwoord

nie;

Snerp

het

so

pas

vir

Hoesenproes

’n

strafgooi

gegee

omdat

George

Weasley

’n

Moker

na

hom

toe

geslaan

het.

Al

Hermien

se

vingers

le

gekruis

op

haar

skoot.

Sy

staar

stip

na

Harry

wat

soos

’n

valk

bo

die

spelers

draai

en

die

Snip

soek.

“Jy

weet

seker

hoe

ek

dink

hülle

Griffindor

se

spelers

kies?”

vra

Mal-

foy

’n

paar

minute

later

hard

toe

Snerp,

sonder

enige

rede,

nog

’n

straf-

gooi

teen

Griffindor

gee.

“Dis

mense

vir

wie

hülle

jammer

is.

Vat

vir

Pot-

ter,

hy’t

nie

ouers

nie,

en

die

Weasleys,

hulle’t

nie

geld

nie

-

jy

behoort

ook

in

die

span

te

kom,

Loggerenberg,

jy’t

nie

verstand

nie.”

Neville

bloos

dieprooi,

maar

hy

draai

om

in

sy

sitplek

en

kyk

Malfoy

bßoc

O

(ft

nd

ir'S

1(ft

o <u<H-t

Uh

5(ft

4J

CUCU Uh

G(ft

H3bß

Uh

*

.

OG o

os >> Uh

o -i

4=! ”c3 s«u cft G(ft

V44CCS

Uh

o44

csG G‘5 G C5

<u (U >bß

G sjTJ « 1

G* G CUTdG O (ft Uh

O bß dJ oPÖ bß o«U

4-1

CS JJ ^> R 3 c44 w <U

«U O *5 G

i2 g(A V

o 42)

(ftaj2: <-»

G

i

^ S-.

r-O ^cs t3

O £ö «J(U

-O Jij

2 s-W OB-

« JQ4J<U

60

a<u

cn«

£

ST

|1§C aj

S £bJO <ft

Öß «o Uh

JJjs 6uCS

I

frl-l

eo 'SoG a

M ’ ^O 41w r • »«

P

G44d><D

cft

G

ccs Uh<D— bß

u Gw V

u .«5

•pCS JJ

•S 60

& jg

<Ubß CU

oG bß44 .Sj

G ">

^ G<ü ^xfg

Gj 4-*

CU v*

(ft 44G 5o G44 w(ft wG G

2 . v»

i £f2CS <0

* Co

W Pü

*a e4} 3»

m's

u £rC 75

>. öUh *h

ä §E 60

’S in

haar

mond,

terwyl

Harry

soos

’n

koeel

grond

toe

skiet.

“Jou

geluk

is

in,

Weasley,

lyk

my

Potter

het

geld

op

die

grond

sien

le!”

se

Malfoy.

Dis

die

laaste

strooi.

Voor

Malfoy

mooi

weet

wat

hom

tref,

is

Ron

op

hom

en

stoei

hom

grond

toe.

Neville

huiwer

’n

oomblik,

toe

klouter

hy

oor

sy

sitplek

om

te

kom

help.

“Kom,

Harry!”

skreeu

Hermien

en

spring

op

haar

sitplek

om

te

sien

hoe

Harry

op

Snerp

afpyl

-

sy

merk

nie

eens

hoe

Malfoy

en

Ron

onder

haar

sitplek

rondrol

nie,

ook

nie

die

geworstel

en

die

krete

en

die

war-

reling

van

vuiste

wat

Neville,

Krabbe

en

Goliat

is

nie.

fl

J

oXi

d<uT—

<

<A

cü

o5>

S ^O

\

-3 -3

^ E

wÖ

SorC

«u<s>

<u

£

B

fr «>

cx iS

° afX

ö ed 2

ll'ö

603 O<u Sa scj•P cg

O £5oo£)

§ .5K uj

u

sCÖ-4-1

ao'S

auc3

(fl

jrpo

Ö<u

CA

p

<U dCA C3

g f<U <A(fl .

<u pi-o —

a 's>

fe .B*« d£ to

oo .sja "Ö

p« 60Ä Oja ocs ja

s a.o o

3oja4-»

dcdcs

r*

xscC5

CA4>

V

üÖDd>Uöjc

doÖOo

-Ü w. p. OJu- U£ gfx Sc fr

2'

sSi

> -s

S’SC3

3 ^ü

3 ao o— cÖ 4J

« uS <Uly Doo d« cX «

fr °« (/i

£ ö

£ T3

§ e

•- d

^ 143 S^ £

Ü CA

2 S

x i^ J-3

S ^Cl>

CA<Ü

Uoo

fr 43

d x*w> —^ -J—

i

b CA

'S

£ *^Cl>

Ul

OjCA

I

t "So-d

5 L. H- c8£ o 2•d o iJ(Q ^ J-t

-*U) O

b -4 o2 f-*

p*1

^ o

d da >

O 4a <u

cS £§ da06 JJ g

cu ra

- fr

*2 ^a ooP oo&> a4.; 4-i

^3 'S

_§ 4J-0 ja

w >>0 £d £« öd oa "5b

1 -d

vyf

minute

gednur.

Toe

die

Griffindors

op

die

veld

hardloop,

sien

hy

Snerp

daar

naby

land,

wit

in

die

gesig

en

met

stywe

lippe

-

toe

voel

Harry

’n

hand

op

sy

skouer

en

hy

kyk

op

in

Dompeldorius

se

glimlag-

gende

gesig.

“Wel

gedaan,”

se

Dompeldorius

saggies,

sodat

net

Harry

kan

hoor.

•!—<

<

D

-n

<UH-OO

:4><Ü

H3i-i

GScs

>-•

oo<u

’S

w

g :

5! 'S

a g

s aO </i

+->

*ö<u ^o *

üJD .

V)

P&

ÖoQß

P-O

>W>

oPh(/)

Dme

j

ÖCO ’n

Figuur,

gebukkend

onder

’n

mantel,

draf

haastig

met

die

kasteel

se

trap

af.

Dis

duidelik

dat

die

persoon

nie

gesien

wil

wees

nie,

want

hy

stap

so

vinnig

moontlik

in

die

rigting

van

die

verbode

woud.

Die

gloed

van

Harry

se

oorwinning

vervaag

met

elke

tree

wat

die

persoon

gee.

Hy

het

die

sluipende

manier

van

stap

dadelik

herken.

Snerp,

op

pad

na

die

ver-

"3Ö•HöOX

^4-1

fr75

5m.E Ho

o —i>

oo

sw03C

>>^ £

. 75- <Ü

(/iw £<M f

M X2“i

T3

C

Eo

05>

=5

cy

oo5-1

oo>M0>

j-i

<u>

5i5=1

4) 3

<U M<U 03

£ ffi

Soeö

K

a,Jm

cCO

a

ö03

>

"ö

o

'So3

'O

>>pfi

<U>

Bo4>

O43

6oöS

SP

<U

bCcc

>t/0

w03

<u R

X ‘

6o

G<u5-

O>tUUu

<Utu

öjO

G<U

tu

GLDcS

H>

tu

t3cy

(tu

rG

TJ

§S'

cs

>>

>> 3ffi V)

- tu

*S3;

£sooG5

OoBCÜ

Oh

GO

3 I

tu

CG

ßcs

iS>

«U

CU

oR XJ

I<U

w <U

s? '*—

*

^ gi *^ T3<u uö Oc w)

<u <u

> 'S? XI

£ SiS *

" r

äin

eo

w ^s IAh

Ö ’3<U »—

*

£ !Q

w G>

G ä

S ec 4J

.Sx c

“ oö °_o ü<u oTb oa e

CG {>

CU

I

tu•I—

<

'S*.!ö' ge £* I

XX

Ilw&3 g0 J3 J21 [j oX Dh

75

w cs

U

.3Tb

£o

bö

75 pj

G•G O^ rG

tu

J-< rG<U _</5 3

1tE

s- "S <ji

ö - “-o ,>r'C

M rG

o u *2.

O g-2cs 3iS

.O

b £- t , H

bO oW 75

£ g,=CU 3h<U *-*

G 75*-> »-0

OjO gJ Tb

b cCL> «ä 3

iß

£* ö2 Ö"> '55

C 00tu O°-brS ”W^ l-l

>, .2(ß r}

0 G. cs

QJ pG

1 £öS

J-H75 S»H cS

O GO S

.

öjo j_r 73

^ tu• rH

iä'-S’g

•§!

Gtu

CU

KcsCSs-

>>|—)

V)Q

5-t

cscS

b?-CS

E

“Ons

het

gewen!

Ons

het

gewen!

Ons

het

gewen!”

skreeu

Ron

en

slaan

Harry

op

die

rüg.

“En

ek

het

vir

Malfoy

’n

blonoog

gegee

en

Neville

het

alleen

teen

Krabbe

en

Goliat

baklei!

Hy’s

nog

steeds

flou,

maar

Madame

Pomfrey

se

hy

sal

regkom

-

praat

van

vir

Slibberin

wys!

Almal

wag

vir

jou

daar

in

die

geselskamer,

ons

vier

fees,

Fred

en

George

het

koek

en

goed

uit

die

kombuis

gesteel.”

“Los

dit

eers,”

se

Harry

uitasem.

“Kom

ons

soek

’n

lee

kartier,

wag

net

tot

julle

dit

hoor

.

.

Hy

maak

eers

seker

dat

Nurks

nie

in

die

vertrek

is

nie,

voor

hy

die

deur

agter

hülle

toemaak

en

hülle

alles

vertel

wat

hy

gesien

en

gehoor

i

J-h <U*Ü CD

Q<

^ 1=5^ (DCD >-QJ J-H

42 '3

2 &cu O

§ B

c 00U ^<D E<D4-J K!

B frns 442 <u

1 -

Hs

.2 O^ &S« 43"Ö 1)

»—

1

ob öu nu od \1T3<ACTS

£

<A

j§

CD<A

Öcs

OS05

&H

^

CA <UCTS

C jj« wc« g- a

öCDCD4—)

I/)

CD

"3

4-»

CTS

&H3<D ir*

° 1200 öwo £o oö «w,

44 gi> «io 43

>-<

<u

43

Ö<0

I

so44

aj

•S

o*

S

00Ö

3: O

1 -5

S 3

iS

!

CD r-i*

£ fr*-» CDcd rlO £S öo <U

* 2w H2 '3

? o»44u -3ÖD d

^ O<U V)

Sp OJQ

p‘öd

(U >

V)

32PhCA

Ö <U

£

CD

ÖCA

Ö

Co

00CD

£"OCAiH

0003

TSCA

so

3o ^

CU

pÖ

_Q CTS

»- 42<SJ T3

S1 ’g

1) 44

2 °43 &

344

5Pfr'

CA

CTS

CÖ

6

ä

jj ’o

ÖO

CU

do

U

12

<ü

TStiCÜ

"5 > ^op

<^j 3 'oCA aj >

<u

E<4;(A

o

£

HOOFSTUK

VEERTIEN

I

O>

*3>-x

oO<L>

ö•3<U00<u

ja

irWCTc

woo

>-.

CScS

fi

ö"

'S<u03

3o

'S

£

'S

T3

£ Ö^ <üff)

r

« ö8 ^&

Ö ^v-< .

<U >scx,ö

T3 5Ö *Sb y<“ ^s Ss

.sä -e

CJ

C$CSQ-<

uXJÖ<u60

<U

•- Mg ^2 ^CS f*rt00^

OJ

Öo£CD60

V >>

sou3

£ -e^ <u

W) gC <D« *->

M W .

s SO -S

g-S> Ö

4)

.sa *a-a g

ÖX

ndöoJ-<

Ph•r-<

tn

&<u

PiLT)

260

Ö<u

öetf

2c/5

<L>

ÖÖ

<u

W

<u

fr'o+-»C/J *>

suur

gesig,

wat

moet

beteken

dat

die

Steen

nog

veilig

is.

Elke

keer

dat

Har-

ry

verby

Quirrell

stap,

gee

hy

hom

’n

bemoedigende

soort

glimlaggie

en

Ron

het

begin

om

mense

sieg

te

se

as

hülle

met

Quirrell

se

hakkelry

spot.

Herraien

het

meer

as

die

Towenaarsteen

om

haar

oor

te

bekommer.

Sy

is

besig

om

’n

hersieningsrooster

op

te

stel

en

om

haar

aantekeninge

vol-

gens

’n

kleurkode

te

rangskik.

Dit

sou

Harry

en

Ron

glad

nie

gepla

het

nie,

maar

sy

torring

die

hele

tyd

aan

hülle

om

dit

ook

te

doen.

“Hermien,

dis

nog

eeue

voor

die

eksamen.”

“Tien

weke,”

kap

Hermien

terug.

“Dis

nie

eeue

nie,

vir

Nicolas

Flamel

is

dit

’n

sekonde.”

deur

al

die

ekstra

werk

te

kom.

“Ek

sal

nooit

al

die

goed

onthou

nie,”

bars

Ron

een

middag

uit,

gooi

sy

veerpen

neer

en

staar

verlangend

deur

die

biblioteek

se

venster.

Dis

die

eerste

lekker

dag

in

maande.

Die

lug

is

so

blou

soos

vergeet-my-

nietjies

en

daar

is

’n

gevoel

in

die

lug

dat

die

somer

aan

die

kom

is.

Harry,

wat

besig

is

om

“essekruid”

te

soek

in

Eenhonderd

Magiese

Pad-

dastoele

en

-Kruie,

kyk

eers

op

toe

hy

Ron

hoor

se,

“Hagrid!

Wat

maak

jy

in

die

biblioteek?”

Hagrid

kom

vorentoe,

hy

steek

iets

agter

sy

rüg

weg.

Sy

molveloorjas

pas

nie

juis

by

die

biblioteek

nie.

C ÖOw 23 ö

J4)O

CX &

<uRh P

ca

M 3

ob"U *X3<2 oßT3 oV 'S3 aJe öJD

öS

T3 42 „

H-J ’P

15 s1s 10 4* >^ IS) VSU e

Jf Ö 'S

<w -e c«u-S

C3

£s<U

*c/

)

Öosw<üw00oo42CU

"3w*3

Ö

c§«uV)

R

CAH

<U

i ru

'S r»* ß3 -tJw O

-3 1<u J>

^ g wC3 ^ Q2 ö o6 Ä ‘Al^ OS -

ja .ü

I sC

DjOCts

c

i,j* ^ca JS

^ M 'S<L> 3

S<U*->

ÖCl>

. 2 C7* C3 rj

DOiOJ tJ

^ca 5

^ <a

<u

ao .2 rf

T3 ß >1 Ö S -« O S f® U J§ a 3r 5o T3 O

Kr« R-l

T3 t/3

^ CtS

c & oSm r_' <J« e ^g ^ IH

,* 8 *

ctf w^ t/>

<u g ^ s£ O T2 0

iS ^ 5 >«

c S o l~ O (/) t

A

V) C•iQ

-2P.g 0e c *-<

w c 2 52 T~* Q 5ex > 5 .1a v "30 oS * .Sä w>O 'TS c

iS

g ^ fe caoc 2 Q.

JB c Ö </>

«j -3 ca

^Sr-gQs 3 § 3

<

V

4_> «u•H

03 nd

g- dT

3 *3

e R

.3 <ü 1

‘S

3

Rh <Vö<u

CACU000 ö

CÖ JU

I

Lj

aCA 'S

w Rh _Rh<U

.2 s >4—

>

3 CARh

<u

42

ö* 3Ö

4^

CA 4^CJ Ö

C-> *C "—X öß <u

^ 43CS >-Lt

^ TJ

.2 ^CA —

ö£>aOc

CJ

O3MC3CS

adT’g

3£di

•^c4-i

<D<U

£

“Sien

jou

dan

later,”

se

Harry.

Hagrid

skuifel

weg.

“Wat

steek

hy

so

agter

sy

rüg

weg?”

se

Hermien

ingedagte.

“Dink

jy

dit

het

iets

met

die

Steen

te

doen?”

“Ek

gaan

kyk

in

watter

afdeling

hy

was,”

se

Ron,

wat

vir

eers

genoeg

gehad

het

van

leer,

’n

Rukkie

later

is

hy

terug

met

’n

Stapel

boeke

in

sy

arms.

Hy

plak

hülle

op

die

tafel

neer.

“Dmke!”

fluister

hy.

“Hagrid

het

opgelees

oor

drake!

Kyk

hier:

Drake:

Spesies

in

Groot

Brittanje

en

Ierland;

Van

Eier

tot

Inferno,

’n

Handboek

vir

Telers.”

00

(L>

O4P

4*V<L>

o«u

(

U

bJD

ÜT«u4P

MüSre

"d

d

T3

>

'So&CÜ

4*

2

nre>

o.1=1 4PH3 fP

U “o;

re>

WO4P

<v

X’w«ft

•fH

T3<vDjO d

w MO s

<D "3 O’«7)

d dQ 4*

<U

dw«5J

<D <3J

X gp»r—

1

O s Ö1 d :rtj d <u Cu >P

H .p^ d

D^ P

V* a d

- s

o3

c

<2

C/5

'P 3 g£

K « »g»“ §c c

§5 3^ O ^V d ^’C 5 s-

oo c 2x 2 33 U 3

W44

CtJ g-1

2 ÖrJ_4 Wos &C

V}o dr-~- o^ dnre ^>OJ Ui

"PC 1/5

v dd

°o^ 2,* J2r 332 4JUi *J

l-s.2 öS“O o

"? a44 <D

4P Oj-t (Vre^

re rj> -d

w> 3.a>3a u

.

" 03

e -Ö

M 4J

§26 Sf

d<s <y

g'Ö

c dw S«-d >

£

£ O o

> =3

CJ

do£C w

.S -2

(J

5 .sä

TS TS

TSd dC fcca -Q

603 Ǥ 2S os

z rdö u

c c

w t§“

2 «u -d3 »s Ö* *„§C « uJ W -HTS T) Q3 .a <j

TJ dS 3.a ’S £

ca 3 w

I 2 !

d<u

w -d# sc Ög s

<5J

_ £cq oo

ro

w i“1

Q S

C, t <QJ

a « «j£ TS s

P « ob

o d <u- -e

•d3

! g3 g T3

'S ^ 3öO w W^ (ü bO

O rj hC

G .Sä ,S2

S 4äp 2? 'Spp«X V 03

P “ o.2, .Sä

73 <uw ö(fl £ d

re *->

^ £<y ^. J3p <D

O

4-J wc oSä 2

caos

JÄToe

hülle

’n

uur

later

aan

die

boswagter

se

deur

klop,

is

hülle

verbaas

om

te

sien

dat

die

gordyne

toegetrek

is.

Hagrid

roep,

“Wie’s

daar?”

voor

hy

hülle

laat

inkom

en

hy

sluit

die

deur

weer

dadelik

agter

hülle

toe.

Dit

is

kokend

warm

in

die

hut.

Hoewel

dit

’n

warm

dag

is,

brand

daar

’n

groot

vuur

in

die

kaggel.

Hagrid

maak

tee

en

bied

vir

hülle

weseltoe-

broodjies

aan,

maar

hülle

se

nee

dankie.“So

-

julle

wil

iets

vra?”

“Ja,”

se

Harry.

Dit

help

tog

nie

om

doekies

om

te

draai

nie.

“Ons

wil s<u<u

S2

osCCJ

(2

CJ

*3

bßo .p R

.

CJ

CÖ =dC« o^ £*-»

^ t;

^ §ö re« C

<U

g ^C cS

.h 'S

C 2o ^w b

0

£'Ö

£ >

1 8”<JCD CJ

tö g

« (U

ö S4)4) <4>

U "4J 4)

1CU

-s u- <J

1 £<u

S CI

CD

'S TJ

§ gä «ö

' c CJ

cd cj

P <J

.*%in öC ä yo 4>

.ü >-t

UtP

öjo 5iS ^X s

cu *5<U—

•

tS >o

bß >4=1 öO «bß >

r

ö3

w .2,.y cu

3_§

V- 'Cjj -a8- öS •?OS *-*

.»'3

Ds

4J JÄ

'S -g<u

<U CQ•i—i ÖCU ö

-ö a*S ö*

bre W>^ '3

ßß5,3

CJ U,<u <u4-1 Vcn<u w

re SQ jß

>- CJ

S Ti§ öS .y^ CJ

<u

CJ -H

a “ cCä s .uP C ,fi- (J

bß CD(U

a •:

CD<ü«u

iS

CD

pCJ

*2

*c3

"d

-2 rf sä»Ägfr Q, Ot 5* 3«ßgTß 4) nC ä 4Jcj Cf) >

’t/i ^ &0

ß 'S Ore c

4>OO

^ 64) O

Dß *

c«

»—

I

.. 4=1

2 3>N £TU Q5P 4->

X u

« ^o

x2 «u

ö _^ 03 _CU £ ^

cot3

CLw S4> O'S o

s <U03 J-, .35« <J >rßTJfCU E“> g ti-ö R o

bß >

6p JJ

<! |

aore

35 s

S re £3 re <u«SB nou

behalwe

jy,

natuurlik.”

Hagrid

se

borskas

swel

toe

hy

hierdie

woorde

hoor.

Harry

en

Ron

glim-

lag

breed

vir

Hermien.

“Wel,

dit

kan

seker

nie

kwaad

doen

om

julle

te

vertel

nie

.

.

.

laa’k

sien

.

.

.

hy’t

Wollie

by

my

kom

leen

.

.

.

toe’t

party

van

die

onderwysers

die

toorwerk

gedoen

.

.

.

professor

Spruit

-

professor

Flickerpitt

-

professor

McGonagall

hy

tik

hülle

af

op

sy

vingers,

“professor

Quirrell

-

en

Dompeldorius

het

seif

ook

iets

gedoen,

natuurlik.

Wa’wa’wag,

amper

vergeet

ek,

professor

Snerp.”

“Snerp?” “Dis

darem

iets,”

mompel

Harry

aan

die

ander.

“Hagrid,

kan

ons

nie

’n

venster

oopmaak

nie?

Ek

kook.”

“Kan

nie,

Harry,

Jammer,

”

se

Hagrid.

Harry

sien

hoe

hy

na

die

vuur

loer.

Harry

kyk

ook.

“Hagrid

-

wat

is

ditV’

Maar

hy

weet

reeds

wat

dit

is.

In

die

hart

van

die

vuur,

onder

die

ketel,

le

’n

groot,

swart

eier.

“Ag,”

se

Hagrid

en

vat-vat

verlee

aan

sy

baard.

“Dis

-

h’m

.

.

“Waar

kry

jy

dit,

Hagrid?”

vra

Ron

en

buk

oor

die

vuur

om

die

eier

beter

te

bekyk,

“Dit

moet

’n

fortuin

gekos

het.”

«$

X

zHy

lyk

baie

in

sy

skik

met

homself,

maar

Hermien

is

nie.

“Hagrid,

jy

woon

in

’n

houthuis,”

se

sy.

Hagrid

hoor

nie.

Hy

neurie

vrolik

terwyl

hy

die

vuur

stook.

gaan

gebeur

as

iemand

moet

agterkom

dat

hy

’n

onwettige

draak

in

sy

hut

wegsteek.

“Wonder

hoe

dit

voel

om

’n

rüstige

lewe

te

lei,”

sug

Ron

terwyl

hülle

aand

na

aand

deur

al

die

ekstra

huiswerk

worstel.

Hermien

het

vir

Harry

en

Ron

ook

’n

hersieningsrooster

opgestel.

Dit

maak

hülle

waansinnig.

üPS>

4-J

CS A•t-M o

r»*£

pS djo

CJÖOl So <Ü

wIx

•5•H

V) r.

"l

S ^o gP

Ö r ÖC "Ü

Ron

en

Hermien

loop

en

stry

die

hele

ent

pad

na

die

Herbologie-klas

en

op

die

ou

end

stem

Hermien

in

om

tydens

pouse

saam

met

die

ander

twee

na

Hagrid

se

hut

te

hardloop.

Toe

die

kasteelklok

lui,

laat

die

drie

dadelik

hui

skoffels

val

en

laat

vat

oor

die

terrein

na

die

rand

van

die

woud.

Hagrid

groet

hülle.

Hy

lyk

warm

en

opgewonde.

“Dis

amper

uit.”

Hy

lei

hülle

binnetoe.

Die

eier

leop

die

tafel.

Daar

is

diep

krake

in

die

dop.

Binne-in

roer

iets;

hülle

hoor

’n

snaakse

klikgeluid.

Hülle

trek

hui

stoele

nader

en

hou

die

eier

met

ingehoue

asem

dop.

Skielik

is

daar

’n

kraakgeluid

en

die

dop

bars

oop.

’n

Babadrakie

tui-

verdwyn

-

hy

spring

regop

en

storm

na

die

venster.

“Wat’s

fout?”

“lemand

het

deur

die

skreef

tussen

die

gordyne

geloer

-

dis

’n

kind

-

hy

hardloop

terug

skool

toe.”

Harry

vlieg

na

die

deur

en

kyk

uit.

Ten

spyte

van

die

afstand

is

daar

g</5

<üÖC

XICScs

Qü

y ^3

CÜ

l'

P "

CU *

CU00

E? £.

CS >X —<

pwx

cs

cü aÖO £»

ü

fr <sO (D

s

2 .a

Cu^O 00

oo -S

43 ,£

1

3

'öb'ß4J S

cS

2p-

Cu

üfr

CUoJ-tX<uOß

* . XJ

S§ 200

£ooXJ

.2 frV) >Ö 62 oX fH

o ^Ph 03

ß 3

2§5 B3 J§<0

fi 3>, 2<S> 43

£ 443 a4> es"Ö

44^

2 ß8 'ö

tflO CS

CÜ ^

V)_co

J-l

CS,-CS4-i

2 >s^

^ Qü

ß, „

'S 00« iS

<vm S<u 5

-* 2« 4)CS (O

S .«

44 _g1) rtJ

a e^ Cü

00 Cü 3

Oo

« 6b

>?°

S r-,. ^

r> cs

•S c «

2 J ^S -ö ’S

4>-ö

5 &<U H

- Et

2 <<uXI c/i

Vh rV _T

g SS

'S !?CJ <Ü £

£•2FS-d cu

’Pop^CS }-H

i ^«u .2<0 ’-Ö

<Ü

’2

Ö

•S SP

Q i

ö0

1 «

i

> 444) >>

. „* *-es s oo

32^

‘p *C zj5 00 pfS cs Cü

3 e-o«ü O

<CÜ CO ^U ^ .

" c _r^ U iS

s -fe,

,Ä Ö 6

B 'S„ So öZ2 ^

,o

SuCü

<üXJPCü

00

'S ^> «Cü ß*x oQ C4

ß’s e

s a.8 ^xi 3

t'

(JCS

P

%Cü

I1

r—

<

ßEC

fl B4) 4J

g ß•H -

-Q B44 «ß O"Ö Xi

ß Xi

« 2?

^ EC

ö o

b ö jj

rii«j .SiS 2 ^5 Tn <U

2 j;a43 ß= ^>W «j

ja^. xj

.2P wV) 3

CS

p»Cü

O

Oo<Üc/3

>>

CS

PS

p

c§

Ph

2

S

&!ü

cS>

(/}

ÖCü

CÜ

p+->

X“Hagrid,”

se

Harry

hard,

“oor

twee

weke

is

Norbert

so

groot

soos

jou

hut.

Malfoy

kan

enige

dag

vir

Dompeldorius

gaan

vertel.”

Hagrid

byt

sy

lip.

“Ek

-

ek

weet

ek

kan

hom

nie

vir

altyd

hou

nie,

maar

ek

kan

hom

nie

net

iewers

los

nie,

ek

kan

net

nie.”

Harry

draai

na

Ron.

“Charlie,”

se

hy.

“Jou

varkies

is

ook

weg,”

se

Ron.

“Ek

is

Ron,

onthou.”

“Nee

-

Charlie

-

jou

broer

Charlie.

In

Roemenie.

Bestudeer

drake.

Ons

kan

Norbert

na

hom

toe

stuur.

Charlie

kan

hom

grootmaak

en

ie-CS

ff

Pö

6c(OO4->

CO"öö

Tj'd

cS

33

ff

^ff

00~CS

<Üo33

cSCS

CSCS

b>C/l

J-H

w

ff*

ffc/i

CJöO

ößffcs

oXff

bH

ff

P

es

pff

u

1

'"cs

pCOCO

ßcSE

ffCOCO

CUo

>>i-,

i-,

•+-J

•3h

pOQh

<H-4

CS

4-J

•M

4—

<

ff*

cs

33

*00

oOo 'S

4—

>

1CO

O73

pco

p

T3

Off3CU

.sf*3g

g6-fi

ff*cscfl

<UCO

2

•rH

Q Qho 'S'3

o2 <u

p2Uico

(/) s 'S u OO

Xt/i

CO

o4—

>

—Mor*

CScS

pQ

? CÜ4-1

c/)

<uX!(7

^ 'Sg ^cs

,

CS rrf

bOcs jn73 ^c/i 12P PCO cs

P Cl>

^ s

> §Oh—<D

co ’5$

* §

>-i

co

S<U ff*<D c/)

^ 'ö;</>

<u <DöuO

ff <L>

_ÖOTjffO

>CJ

•1-H

Q

<u «2 a Mc b"J £ E

jflf

I SJIstßfi*<n <o 3cs ^ i_i

0-^3 öOO .'S 5(/) ^ HM

o; ff ^

£ % .2P

§ Ö 8B ^jj o «^ ei £

u s£ £Is

'Ö

1!^ K'2 so

QJ ff

o ^-ö £o </J

> e

<o *J

ö &2 <U

VJ »0

Ie.2 V,V ffi

gewikkel

is.

“Ek

sal

vir

’n

week

nie

’n

veerpen

kan

vashou

nie.

Ek

se

jou,

daardie

draak

is

die

aakligste

gedrog

wat

ek

nog

gesien

het,

maar

soos

Hagrid

te

kere

gaan,

sou

’n

mens

se

dis

’n

donsige

klein

konyntjie.

Toe

dit

rny

byt,

se

hy

so

ewe

ek

het

dit

bang

gemaak.

En

toe

ek

loop,

sing

hy

sowaar

’n

wiegeliedjie

vir

die

ding.”

Iets

tok

aan

die

donker

venster.

Ct

uj-QJrX<DV)

<S)

60r^!

ö•pH

ao

1>>H03CÖpTJ

hJ03

-in

Ö<u

b>H03

X«y(/)

bO

T5 'S<u t*

E

0l>

"3

UlQJ

JJ

ÖOJ

<uoH-»

Ö(U5ho>Ö<L>

o .ao

SP, £ ^Ä w <u

P SoWC/>

o S ^« § scjj b0 <^0

^ ^ 2.Sä o 2H £ ao Hülle

kyk

na

mekaar.

“Ons

het

die

onsigbaarheidsmantel,”

se

Harry.

“Dit

behoort

nie

te

moeilik

te

wees

nie

-

ek

dink

dis

groot

genoeg

vir

twee

van

ons

en

vir

Norbert.”Dat

die

ander

twee

met

hom

saamstem,

is

’n

teken

van

hoe

sieg

dit

die

week

gegaan

het.

Enigiets,

solank

hülle

net

ontslae

kan

raak

van

Norbert

-

en

van

Malfoy.

’n

hond,

maar

ek

dink

nie

sy

glo

my

nie

-

ek

moes

hom

nie

geslaan

het

daar

by

die

Kwiddiek-wedstryd

nie,

dis

hoekom

hy

dit

doen.”

Harry

en

Hernien

probeer

hom

kalmeer.

“Saterdag

om

middemag

is

alles

oor,”

se

Hermien,

maar

dit

troos

Ron

nie.

Hy

wip

regop

in

die

bed

en

begin

onbedaarlik

sweet.

“Middernag,

Saterdag!”

se

hy

in

’n

hees

stem.

“O

nee

-

o

nee

-

nou

onthou

ek

-

Charlie

se

brief

was

in

daardie

boek

wat

Malfoy

gevat

het,

hy

gaan

weet

ons

wil

van

Norbert

ontslae

raak.”

Harry

en

Hermien

het

nie

kans

om

te

antwoord

nie.

Op

daardie

oom-

blik

kom

Madame

Pomfrey

in

en

st

hülle

moet

gaan;

Ron

het

slaap

4 ^

> -S

uk-cs

XC/3

öO

00

'Bo£

ö <u 4>

CS o 4->

> CU4—

>

CS 1-4 r—-<

C3 <U P4->

C/)

<ü >> s</>

£ s4—1 s<u o B> o> Ö CU

£I““<

cs

’S<u

oo

es > 4)

s fl

—

1

tA£

<u 4)4)>

fl

£

u

'Soz

1/3

CScs

csCS

«U</3

’S

-j oC/3 d

<u flxT >Ö £ £o cS oX CS p5-1 wo

<u<uX •£ c4> CdD

CS £K J2

<u ^4 ju

££ jU w 3

CS IT*»

ja o.

moeilike

Stadium

-

maar

dis

niks

wat

ek

nie

kan

hanteer

nie.”

Hülle

vertel

hom

van

Charlie

se

brief

en

sy

oe

skiet

vol

träne,

maar

dit

kan

van

Norbert

wees

wat

hom

so

pas

aan

die

been

gebyt

het.

“Aarg!

Nee,

alles

is

reg,

dis

net

my

stewel

-

hy

speel

net

-

hy’s

net

’n

Die

baba

slaan

sy

stert

teen

die

mure

sodat

die

vensters

ratel.

Harry

en

Hermien

loop

vinnig

terug

kasteel

toe

en

voel

dat

Saterdag

nie

gou

ge-

noeg

kan

kom

nie.

Hoe

hülle

dit

reggekry

het

om

die

krat

by

die

kasteel

te

kry,

sou

hülle

nooit

weet

nie.

Middernag

tik

nader

terwyl

hülle

vir

Norbert

teen

die

marmertrappe

in

die

ingangsportaal

uitsukkel

en

deur

die

donker

gange

dra.

Op

met

nog

’n

stel

trappe,

en

nog

een

—

selfs

Harry

se

kortpaadjies

help

nie

veel

nie.

“Amper

daar!”

hyg

Harry

toe

hülle

in

die

gang

onder

die

hoogste

to-

ring

kom.

’n

Skielike

beweging

voor

hülle

maak

dat

hülle

die

krat

so

amper

laat

val.

Hülle

vergeet

skoon

dat

hülle

onsigbaar

is;

hülle

glip

terug

in

die

skaduwees

en

staar

na

die

donker

vorms

van

twee

worstelende

figure

nieUVurG

s0US

4=1

. cPh Vß t/5

US g1—1 T?G vuh §- 4§

G«cd

G

•ß G

GLD

<u

«

O</)

CuoohJ

<U43£c75

GG>(Di_>

GGPhdo*dG

IGW

O

gs> Uh

«-. sCf)w cn<ü cß

.2 ^Uh"Ö

4/43

43

I

G<uCl)

fiCl)

K XJI

«PhPhoU3

G^ S<U £<U 5

ftO ^o «u

c/5

•H ^

G 'cnca ög s>> 'S

G.. *-*

8 a^ Sxf 0-

Ö ?so bM cs

oo ics^

c s-T

.y°

T3 gs °G Uh> PH

<U> qJt3 -dg

Gcs03w(/5

H*4oj

I

soHü

SO

tu

>t/i

<u

3tu

cu L.

^ >N

s ^>>

csä ?cü

£

x>

ao

<u —

<

o >-

E 2- sC .2OJ rt

c yrin Ch. Sh

C3 00O s-,— o

Sh4» .

>

cscs

a

I s3 °03 <U

ß ^3

<U <U•^H I ^

^ G00 43G -rH

•G Oo o*=» DO

" s

g-§

£ 2PU3 4G•G 00O/ 205 M

^ §03 rGG <D

ca .

Ü .0

'S o

g %

'S fcn .O

.2H

xi &J

.3 ’S. 03G CÖ

S Q.OJ O

E g>

baarheidsmantel

af,

hly

om

weer

’n

slag

behoorlik

te

kan

asemhaal.

Her-

mien

doen

’n

klein

dansie.

“Malfoy

moet

detensie

doen!

Ek

kan

sing!”

“Moenie,”

keer

Harry.

Terwyl

hülle

hulself

verlekker

in

Malfoy

se

lot,

stommel

Norbert

heen

en

weer

in

die

krat.

Omtrent

den

minute

later

swiep

vier

besems

uit

die

donkerte

op

hülle

neer.

Charlie

se

vriende

is

’n

uitgelate

klomp.

Hülle

wys

vir

Harry

en

Her-

mien

die

harnas

wat

hülle

gemaak

het

sodat

Norbert

tussen

hülle

kan

hang.

Almal

help

om

Norbert

stewig

daarin

vas

te

gespe

en

toe

skud

Har-

HOOFSTUK

VYFTIEN

I

oÄ

I

s

i a

v cS

^ iScu cO cJh

c >

§ ’S^ oÖ g<u sT5 £P(S>

% Ö

CU CU üW Ö O

Ö ^ <u

£ v o

M -ö K

J § 8^5/ä >

J2 d in

S 'S

« 3 33

e « s w

cs<U

äo-öCS fi

. § 8So »Co«c S *2 IH C&8 “

£ 6

00 ^*!

n ög «>*• ca

o oo

o «ca £ «>

3 0 03 C« ^ PO « -C

g fi oOrt^ ^ C3

’d g ^4_l ~

^ e cc o U^ Ö .Sä

,« -ö^ *h

üj cj

><u

„cd

I« »2 toCA) co ’cj&ß CS £

| ölI o '§

sS fi

> -S

<ü 2 ^£ c .dw 3nO <u

^

c v ö

I c ^Ö « .Sä

X .5 ’S. o o

«U ’dV) pC rC

hülle

so

onnosel

wees

om

die

mantel

te

vergeet

het?

Daar

is

geen

rede

op

aarde

wat

professor

McGonagall

sal

laat

aanvaar

dat

hülle

hierdie

tyd

van

die

nag

in

die

skool

se

gange

moes

wees

nie,

wat

nog

te

se

in

die

hoog-

ste

astronomietoring

waar

niemand

na

klasse

mag

kom

nie.

Sit

Norbert

en

die

onsigbaarheidsmantel

ook

nog

by

en

hülle

kan

solank

hui

tasse

gaan

pak.

Het

Harry

gedink

dit

kan

nie

slegter

met

hülle

gaan

nie?

Hy

was

ver-

keerd.

Toe

professor

McGonagall

inkom,

het

sy

vir

Neville

aan

die

hand

beet.

“Harry!”

bars

Neville

uit,

die

oomblik

toe

hy

hülle

sien.

“Ek

het

jou 3o

-•—

:

s«oc

-c'

«u</>

Sh

ooJS

,o

CD

33

d

P

£cses

&

ao

3O

3O£

JtfD

DOt/>

D60

ShM

1

3T3

>DZ6oIDU£3D3DDJSoc

D3Ph

jfl-

"3

11

DOGuO

<L>so00

G45

G ^•’—i Ö<4J ^CO 55

3 ’S

Eä $"*

eboo G

Gf-i GGG DO ynd <u. o

*nG

fr CU^ CO0>

3h

CO öo SX G 3 *

GG

O K/Ul ^ G G

G <D'wG co

> (U

CO

S5 ö

o-3 Z „D CS

D=3 6ec S3 c«

3 H-j

d Q3 00

3

OJU

GG>

GoOo

Mo

<u .

45

<V G00 O.2ä Gc 2

oLO

<ü

G

3h

oo

B3<D44

GG4^ ^DO ’TlG 45G ^H P>

?-Ot

o

t/3

U-tO3h

CU«Uco

P

yGG<u

Bös4-*

CÖ

T3

DOGGDO

0)• rH

nd

GCJ CS

G ^a s

5 G3 £2 DH QJ

>^2V)

O2 .3CD 33

•H W33 33 <D

o 3hVI 33

-* sW ~Vfcl

3 </> 'Ö'CS •(*-

£ -3

J-«

G2ir>

M 2D ”3D SsPS<y "G

GGCO

G

•p-i

oDO

45

4*<v

4*GtSt/3

o #w WMcGonagall.

“’n

Mens

hoef

nie

’n

genie

te

wees

om

dit

uit

te

werk

nie.

Julie

het

die

een

of

ander

vergesogte

storie

oor

’n

draak

aan

Draco

Malfoy

vertel

om

hom

uit

die

bed

en

in

die

moeilikheid

te

kry.

Ek

het

hom

reeds

gevang.

Ek

reken

julle

dink

dis

snaaks

dat

Loggerenberg

ook

die

storie

gehoor

en

geglo

het,

ne?

Harry

vang

Neville

se

oog

en

probeer

hom

sonder

woorde

vertel

dat

dit

nie

waar

is

nie,

want

Neville

lyk

verslae

en

seergemaak.

Die

arme

Neville

-

Harry

kan

net

dink

hoe

swaar

dit

vir

hom

moes

wees

om

hülle

in

die

donker

te

gaan

soek.

“Ek

is

geskok,”

se

professor

McGonagall.

“Vier

studente

uit

die

bed

inbß

3 C S

<±3 *§ M's E o.2,0 ok: M

03 •—

>

_ 'O

C «

<UuO2 o ti

^ ^ 2

(fl c K^ C

S^ C kl

g lü 'S

^ 'S cs

<U ßo>6J

ooö 1 «

g>tS g

st öS '»pC

* « hM "O &W Jü

SP w- öö£3 « 2

a^I s<u ,2w

k-l

-ac i>

o ^}- o^ "dO üO^ SS<" ’C.2 O« eG <u•H<D I

00 y,CS 7^C i-7-|

£ 25 ^OM ÖO

£J io*H

S-i

»« Bs) -g

o .55• r““> i3Cu

6 waß, V) Ö23 «ß-3M fl

U 4J

X> ^C <U4> :?H ÖCU

MOß-riao So öJ >

ojd'Ss?oo>w43

d43

J-T

Oo>

£5

dT3

CD03

Mc$o3

J'"S

ÜS

CÖ00CÖ

poOu

sCUCDc«

aJÖ

1*

s

"d

<7$

<u

£

jij

*3-d

03 kO

se~

-g>J

2 ^ v

CD

G<Ü

P

e

*

CU

44cd

X3<ucdCD03

I

dCu

k<

oCD

2P oo cSö c 4-3

£sJS 2> 1- p-3 03 3

a43

“Moenie

vir

my

se

wat

ek

kan

en

nie

kan

nie,

Potter.

Toe-toe,

bed

toe

julle

drie.

Ek

was

nog

nooit

skamer

vir

Griffindor-studente

as

nou

nie.”

’n

Honderd-en-vyftig

punte.

Dit

plaas

Griffindor

in

die

laaste

piek.

In

een

nag

het

hülle

elke

kans

wat

Griffindor

gehad

het

om

die

huisbeker

te

verower,

verwoes.

Harry

voel

of

hy

kan

doodgaan.

Hoe

kan

hülle

ooit

hiervoor

vergoed?

Daardie

nag

maak

Harry

nie

’n

oog

toe

nie.

Hy

hoor

hoe

Neville

uur

na

uur

in

sy

kussing

le

en

snik.

Harry

kan

aan

niks

dink

om

te

sS

wat

hom

sal

troos

nie.

Hy

weet

Neville,

soos

hy,

is

doodbang

vir

die

oggend.

Wat

gaan

gebeur

as

die

ander

Griffindors

moet

uitvind

wat

hülle

gedoen

<J

&ßd

(/)

3cjudJ

>N

eCJ

>

qdJöjOSoo<J

CJ

o>dJ

"d

CS

£(/>

J-l

o-dö

cj

^ gÖ öcS

.0>

g00 T3QJ

^ ^ -C0 .

-

.O u tH 33 2T3 or** ^1 55

£ OO n.o **

CJ>dJ

S <v

0 ’TS

gOO 8

35^33

ö53

frdJ

-0Ö dJ

-t3^

cts

'ß

o

s S

Ö3Q-1/5

333<u

wCTS

£

Ol

8 ,

Ü «O ^o- b

ö00 g yCS

in 738 $65 g

cS .flJ

c

CUoo-C<Jojo

'SX!

s

<j

>

ÖCScööO

fr£Ü5

s 88 a

r- <J*±

SiCl) OO

a «M ÄjW 8S ß

esra

£' CTS

ß g2 *pC *_J

rv ^g-z00 33 On O

-3 ^1/5

4/ g 33531

, £ OJ

ß2 cj ^^

333

£CTS

£,«o ^5o -g

«•$•ß «

<J

Q* >^‘Zß -a ö'« £ "S8 £ o13 > £e 53« 33

0)

>53ctf

03W)

8JUCU rÜÖ .2dJ üw) q<D H-I

O dJ

-S

Ö ö<U -Cp dJ

O XJ

2 Z§0J

53

<2

co

OJse

na

hom;

hülle

laat

sak

nie

eens

hui

stemme

as

hülle

hom

beledig

nie.

Die

Slibberins,

daarenteen,

klap

hande

as

hy

verbystap

en

finit

en

skree,

“Dankie,

Potter,

jy’s

ons

held!”

Net

Ron

staan

by

hom.

“Oor

’n

paar

weke

het

hülle

alles

vergeet.

Fred

en

George

het

al

hordes

punte

verloor

in

al

die

jare

dat

hülle

hier

is

en

die

mense

hou

nog

steeds

van

hülle.”“Hülle

het

nog

nooit

’n

honderd-en-vyftig

punte

op

een

slag

verloor

nie,

het

hülle?”

se

Harry

mistroostig.

“Wel

-

nee,”

erken

Ron.

nie.

Hermien

probeer

nie

meer

om

aandag

te

trek

in

die

klas

nie.

Sy

hou

haar

kop

laag

oor

haar

boeke

en

werk

in

stilte.

Harry

is

amper

bly

dat

die

eksamen

op

hande

is.

Al

die

hersiening

wat

hy

moet

doen,

trek

ten

minste

sy

aandag

van

sy

eilendes

af.

Hy,

Ron

en

Hermien

hou

hülle

eenkant

en

werk

tot

laat

in

die

nag

en

probeer

om

al

die

bestanddele

van

ingewikkelde

towerdrankies

te

onthou,

om

tower-

spreuke

uit

die

kop

op

te

se

en

om

die

datums

van

al

die

toorontdekkings

en

gnoom-rebellies

te

onthou

.

.

.

Omtrent

’n

week

voor

die

eksamen

begin,

word

Harry

se

voorneme

om

nie

meer

in

te

meng

nie,

onverwags

getoets.

Toe

hy

een

middag

alleen

van

Harry

vertel

hülle

wat

hy

gehoor

het.

“Snerp

het

dit

dus

reggekry!”

se

Ron.

“As

Quirrell

hom

vertel

het

hoe

om

sy

Anti-Donker-Mag-towerspreuk

“Wollie

is

darem

nog

daar,”

se

Hermien.

“Dalk

weet

Snerp

klaar

hoe

om

verby

hom

te

kom

sonder

dat

hy

eens

vir

Hagrid

hoef

te

vra,”

se

Ron

en

kyk

na

die

duisende

boeke

om

hülle. <U"Öffo

rff

<U

W)•1^&Cuo4Äu

•r—

(

"Ö

p»

-e<u>

<Üo

.rÖ}-(

oop*

o

eo3

ff

<i>

PS<U

rj <U

n öiD

O RZJ ^ *

<u

X}-4

0303

:<U

O<vCO

ffoPi

<U

£

CJ 2öjo Sco kO <0

£ s”

CU^ Sb<Ü l_4

Oß <u

C°

-fibß <u

S <<u

SU

CU »Pi

0 <U

53 95

<u•

•r- O

« öU< CU

p ^CTJ

T3. (U

£

W oM

u<ü

Pi

< Ö

« f

a 1o °b S

^ ojoco

• i—r i_(

P s^ d>

CO »5

.3 §£ Cu

'S tj'ÖJ o

N & 0

Io §

!O -

1 § §

s ^^ ao

H03

X«üCO

—* jb»

CU pd

s SCü rOto^ <4J

Sen

4—1

<U

c S£ Xeo gS S

^ e*71 W

CB

Ü

Ö SO </)

cS C« P2 23 71

CJ

a .c .s

£ .<£ SC

öo p yö ^

U-Sä iö

4) fi SP 16 ^

als«J ° Uj

<u V

ir g £§ J2 .2

.2 M OP I> 2T3 «iS .2 S-

oo oo S

3 Ja *J

^ c eÖ 8 SS C3 5« 60

-§'3 •&? g“ Ccä O^ .3 ^S ^ öo-2§iS ^ JOjO u ^v 3

TD 1 53

Ö u -öc« •-! WCB ö 00

sodat

hy

uitgeskop

moet

word.

Fillis

sal

ons

nie

help

nie,

al

hang

sy

lewe

daarvan

af,

hy’s

pelle

met

Snerp,

en

hoe

meer

studente

geskors

word,

hoe

beter,

is

al

wat

hy

sal

se.

En

onthou,

ons

is

nie

veronderstel

om

van

die

Steen

of

van

Wollie

te

weet

nie.

Hoe

gaan

ons

dit

alles

verduidelik?”

Hermien

lyk

oortuig,

maar

nie

Ron

nie.

“As

ons

net

so

’n

bietjie

rondkyk

“Nee,”

st

Harry

beslis,

“ons

bet

al

heeltemal

genoeg

rondgekyk.”

Hy

trek

’n

kaart

van

Jupiter

nader

en

begin

om

die

name

van

die

mane

te

leer.

CS

X

VhCü

I,&0

•n

o*

<Ü

ro

<u<

n

w .yÖ *3

44>s

O

sr

O5»*

obOa52

52

ö

X 6V) O

fe

X cr

CS

.s a

«Ie

m H

’S

'So

§ö_a>

'S«0V)

(S>

5-i

CSCS £s q

oo

Ö

icn

t/1

<uocCÜ

•r—<

T3

(/i

St/1

CS42

ÖOcs

q42

CS

£ ^(j 53

s 13

-ö 5

"O ^q öjcj

^3 co52 bO

1Q .5 SOö- §

-M i-M

<V

3 cjCÜ

q ÖOO J-i

O «Jh

öjO > 72 *3 O CJ CÜ

O & c O E 'SQJ Z ft «"3 c '3 •- ^ o Bq u<uöjo eo .2

ö ~ .

ts2

"'S w vft^ <u• ^ *H

> 3 ra 3 £ cs -O

.a öO K

»5, S ftMet

van

0 O C

c g *

a « >

1 ^ sW> V 3oc^; -ö3 3 «U

'S -ö “<y j, *-*

'S ^ JD JJrC « <U

w ^ öw C-ö «> Og "3 -o5 o ß55 > «<U „ CS

« p J»

Ai cn i?

3 gQ

42 c/1

cs

en

stap

saam

met

Neville

na

die

ingangsportaal.

Fillis

is

reeds

daar

-

en

so

ook

Malfoy.

Harry

het

al

vergeet

dat

Malfoy

ook

detensie

moet

doen.

“Volg

my,”

se

Fillis,

steek

’n

lamp

aan

en

lei

bulle

na

buite.

“Ek

wed

julle

sal

twee

keer

dink

voor

julle

weer

skoolreels

oortree,

of

hoe?”

se

hy

en

grynslag

vir

hülle.

“O

ja.

..

harde

werk

en

pyn

is

die

beste

leermeesters

as

jymy

vra

.

.

.

net

jammer

hülle

laat

al

die

goeie

ou

strawwe

uitsterf

.

.

.

soos

aan

die

polse

van

die

dak

af

hang,

ek

het

nog

die

kettings

in

my

kantoor,

hou

hülle

goed

geolie

ingeval

ek

hülle

weer

nodig

kry

.

.

.

reg,

weg

is

ons,

en

moenie

probeer

weghol

nie,

dit

sal

net

slegter

met

julle

gaan.”

fr

T3

CD'ü

'3

Gc/)

oCO

cdl-H

GCO

£03CO

CO

<d

TjG03

c/fOJO

44CScts

CO4—

<

CDGJh<D44«DCO

£QJ

CD

44ßOT3CDw

r-Öf~>

ookn<DCD

ßctS

öSWQ

%CJ

'S42

«D

'S

o0wo

u-T

t-eCD

>

iä

1

'S

c3«

CD G> OQJ 44

W) £4

ß Ö<D >

T3

'SCO

*D&uO

<u

T3

& »(3 es

X £ R

bOto

PC

S -2 $60 ü 0)

.SP 'S g8 S-fi&0 « a>

^ S 13tx g «>

O 2 -«4-. S «4J S r-O TOö c/)

w«u _O0 J3 ~C « .s

*r*i

£ I s-Uss 13,5 =3 S * g

;h pfi

a> a)

e «

•5? £

<D

ß

ö ß5j> TOCD CO

l-T<D

T3

.silO

j/j^ "2c

‘ TOM 23 6<« (U

00

-ß PS

SjsO> ^u ^CD *-i

> §<D rd

3 «-0 ouO WO Gco *-**

<D

NIIt/3 pH

'S £c£ boOT3 "SG Ö44 -tO co

r».* ’S

CDCO

£ X^ sCO 03

r x

-= iä .£C D T3CO </>

,

<D v; i

CD '*3 w£ .5

^ v-i

o '. «

Z - ^

CD Ü_,

44

O44

GpSu

G03

V'S

c03

44

3CO

G<D

cö CD^ ß

Toe

hülle

hierdie

woorde

hoor,

kreun

Neville

en

Malfoy

steek

vas

in

sy

spore.

“Die

bos?”

herhaal

hy

en

hy

klink

glad

nie

so

voor

op

die

wa

soos

ge-

woonlik

nie,

“Ons

kan

nie

in

die

nag

daar

gaan

rondloop

nie

-

daar’s

al-

lerhande

goed

daar

-

weerwolwe,

het

iemand

gese.”

Neville

gryp

Harry

se

mou

en

maak

’n

wurggeluid.

“Dis

jou

eie

skuld,

dan

nie?”

se

Fillis

en

sy

stem

kraak

van

lekkerkry.

“Moes

aan

daardie

weerwolwe

gedink

het

voor

jy

moeilikheid

gemaak

het,

of

hoe?”

Hagrid

kom

aangestap

uit

die

donker

met

Tande

op

sy

hakke.

Hy

dra 00<u

<U00 r3C <ui<ü00u<u

O _™ w(/)

dJ3

X

u<U00Öe3

Ooc

u

Oh «

^ tuO 3*C X« «Xg x~

og> °

.

oXV)

”Ö

ou*

Uh

</>

’S*cöjO

Xv'S

c/l

<U0>

£

S cu

*-> tjo g2 O00 3

c

P<XO h3

r2 JA

£ gP ö"g.Ü 03

> -ö5 <u

.00

(/) i—

i

'-! QJ•3 CD

£ -e

H pr o)

W)

Ö >>O *—

D

J3

ssx-ddCU

w d03 <U

£•ST3

<u

PI

n** Od

's 'S

«3 ’SX w

s*wJh 503

XI

>> <u

^ 33

<U co 7*^ (ü~ <u

vT *£

* J?g« E o •—

'

o * au U 00

|-«Ä.*.SS rv.

"

T3 X.. <ü

PI(U

U Öd> <u

E3 <L>

3 -Ö

_ reC fere ?> Ph

S 6£ JS

-iP >h> «

’S su o .c/f

MhöX s E

w «u« ^3s

<fl g >-T

'S o2 x ESS w^pH <u

XI

,12 fl Ä 5ü c w 33 ^ ÖH

X *fi £

3 <U d

04wrd>H

W5 <U

X 00V -Jj« «-Hji rt C8-g. t« CS

2Px« e"C pH 1/1

H s uÖ -W *j(U « M

_3 OJ

H ö X>N OX TJ

Nou

draai

Malfoy

na

Hagrid.

“Ek

gaan

nie

in

daardie

bos

in

nie,”

se

hy

en

Harry

kry

lekker

toe

hy

hoor

hoe

bang

Malfoy

se

stem

klink.

“Jy

gaan

as

jyby

Hogwarts

wil

bly,”

se

Hagrid

kwaai.

“Jy’t

kwaad

gedoen

en

nou

gaan

jy

daarvoor

betaal.”

“Maar

dis

bediendes

se

werk,

dis

nie

vir

studente

nie.

Ek

dag

ons

gaan

reels

uitskryf

of

iets,

as

my

pa

moet

weet

wat

ek

moet

doen,

sal

hy

vir

jou

se

dis

hoe

dit

by

Hogwarts

gaan,”

grom

Hagrid.

“Uitskryf!

Wat

sal

dit

nogal

help?

Jy

gaan

iets

nuttigs

doen,

of

anders

moet

jy

jou

goed

vat

en

loop.

As

jy

dink

jou

pa

sal

eerder

sien

hoe

jy

uitgeskop

word,

Dis

die

tweede

keer

hierdie

week.

Laas

Woensdag

het

ek

’n

dooie

een

gekry.

Ons

moet

die

arme

ding

gaan

soek.

Dalk

moet

ons

hom

uit

sy

eilende

help.”

“En

wat

as

wie

dit

ook

al

is

wat

die

eenhoring

seergemaak

het,

vir

ons

vang?”

se

Malfoy

en

hy

kry

dit

nie

reg

om

die

vrees

uit

sy

stem

te

hou

me.

“Daar’s

niks

in

die

woud

wat

julle

kan

seermaak

as

julle

by

my

ofby

Tande

is

nie,”

se

Hagrid.

“En

bly

in

die

paadjie.

Reg,

ons

gaan

nou

in

twee

groepe

verdeel

en

die

spoor

in

verskillende

rigtings

volg.

Daar

is

bloed

oral

oor

die

piek,

die

dier

moet

al

van

laas

nag

af

hier

rondsteier.”

ja oW O

</> CuO

maanstraal

wat

deur

die

takke

bo

hülle

val,

’n

kolletjie

silwerblou

bloed

op

die

droe

blare.

Harry

sien

dat

Hagrid

baie

bekommerd

lyk.

“Kan

’n

weerwolf

’n

eenhoring

doodmaak?”

vra

Harry.

“Is

nie

vinnig

genoeg

nie,”

se

Hagrid.

“Dis

nie

maklik

om

’n

eenhoring

te

vang

nie,

hülle

is

kragtige

toordiere.

Ek

het

nog

nooit

tevore

gehoor

van

een

wat

seergekry

het

nie.”

Hülle

stap

verby

’n

mosoordekte

boomstomp.

Harry

hoor

iewers

water

loop,

daar

moet

'n

stroompie

naby

wees.

Hier

en

daar

längs

die

kronke-

lende

paadjie

le

nog

druppels

bloed.

Hagrid

grimmig.

“Nou

toe,

volg

my,

maar

kyk

waar

julle

loop.”

Nou

stap

hülle

baie

stadiger,

hui

ore

gespits

vir

die

kleinste

geluidjie.

Skielik,

in

die

oopte

voor

hülle,

beweeg

iets.

“Wie’s

daar?”

roep

Hagrid.

“Kom

uit

-

ek

is

gewapen!”

En

in

die

oopte

verskyn

-

is

dit

’n

man

of

’n

perd?

Tot

by

sy

middel

is

dit

’n

man

met

rooi

hare

en

’n

rooi

baard,

maar

die

res

is

die

kastaiing-

bruin

lyf

van

’n

perd,

een

met

’n

lang

rooibruin

stert.

Harry

en

Hermien

se

monde

val

oop.

“O,

dis

jy,

Ronan,”

se

Hagrid

verlig.

“Hoe

gaan

dit?”

Hy

stap

nader

en

skud

die

sentour

se

hand.

PO

4)CD

CSXdCD

T3

Ö

<u

rG

cc

a«aopi

.2 £a ä4 O

Jt/5 >-H

'

"3 e4) iü

4>4)

P<D

• r—<ubßcs

E«DtO

Pcsp

f§

vT .52

CD

8 öE WcSJ X“ o

o

2*PbCcs

Erdp 0cS *

g -S GJ4) -P

° tP s

P05

POC*

4>

’S

t/5

<D<D

£

.SP

bß

3 M2 wJ> 4)

^ £P

4-1

bß Pp ^CS T3DO P.2 ^

4)

bCP

cs cS

•2d

£co

.s

4)

CD

rC

CU4

</5 P4) X'P-j rP

POCp

p4)

P41

T3P

S doM4>

K<4>CO

o

p_4)

K• CO

CO (DP bC

a Ip a- Dt

. 4»

Eog cX) CD

Po

Dl4-1

&*X& o„co ^E

pcs

PoPi

«ü

C rCS cv.

cs *_i

G ^5 ^

‘

<u

öO O *3 O 3

CO

* & S

pCD

CD

E<4>tO

4)

XpOc/5 n

Bietjie.

Wel

dis

ook

iets.”

Ronan

sug.

Hy

gooi

sy

kop

terug

en

staar

na

die

hemel.

“Mars

is

helder

vannag.”

“Ja,”

se

Hagrid

en

kyk

ook

op.

“Luister,

ek

is

bly

ons

het

in

jou

vas-

geloop,

Ronan,

want

daar’s

’n

eenhoring

hier

iewers

wat

seergekry

het

-

het

jy

dalk

iets

gesien?”

Ronan

antwoord

nie

dadelik

nie.

Hy

staar

boontoe,

sonder

om

’n

oog

te

knip,

dan

sug

hy

weer.

“Dis

altyd

die

onskuldiges

wat

eerste

seerkry,”

se

hy.

“So

het

dit

deur

die

eeue

gegaan

en

so

gaan

dit

nou

nog."

“Ja,”

se

Hagrid,

“maar

het

jy

iets

gesien,

Ronan?

Enigiets

ongewoons?”

sÖJO

£|

CJ

ü?O

» öbC3

ßcts

öbc3

E

»p

c«

'S<D R

<U* *

-Öcs

dd d>

(U

XJ! Wrd</)

T3

ßo£

d ;do uo£ ß

öjO

cö

QJ

d

-d

<i>

2<u

XJCS

X2

(/) r-M

b

r so,xJ

o gP T3s VSj X>

O «

ctf

tü

s

tu

dCts

do

öO 04

8"gOofc

5p s

W) >-5

d

</)

ctS

CS

ßt/i

</5

C3

21=

re Ö

O£ i»

>> tVS £M gV <s>

* .aTS fi

-G S« w“ i« ecs fa

^it/i

3 »4

3socs

<u

o w-Q «

e «- W -Ö^ ,112

ö 'ö «£<U

<uÖJO

tD

ßo

rv. <U

X* ß<u HO n3t>0 CD

*—* O

Sg s

>sx

T3

ö

IM ^•ß

cs CO

t fi<urO

60 Ös «60 4)

W C

60

Cre cscs öJO

p“

3'S

'S p-G o60 o

« w* „ 'S05

dd

öjOcs

E

cft $cö CQ

X3

dc«c«

- d<W OC/i -r-l

öO ucs OQ O

^4’

“Goed

genoeg.

Luister,

ek

vra

nou

net

vir

Ronan,

het

julle

nie

iets

snaaks

hier

rond

gesien

nie?

Daar’s

’n

eenhoring

wat

seergekry

het

-

weet

jy

dalk

iets

daarvan

af?”

Belladonna

stap

na

Ronan

en

gaan

staan

längs

hom.

Hy

kyk

na

die

sterrehemel.

“Mars

is

helder

varmag,”

is

al

wat

hy

se.

“So

hoor

ons,”

se

Hagrid

iesegrimmig.

“Wel,

as

julle

dalk

iets

sien,

laat

my

weet,

ons

moet

gaan.”

Harry

en

Hermien

stap

omkyk-omkyk

agter

hom

aan

tot

Ronan

en

Belladonna

agter

die

bome

verdwyn.

Hülle

stap

dieper

die

digte

donker

woud

in.

Harry

hon

aan

kyk

oor

sy

skouer.

Hy

het

hierdie

nare

gevoel

dat

iets

hülle

dophou.

Hy

is

baie

bly

dat

Hagrid

met

sy

kruisboog

by

hülle

is.

Hülle

gaan

net

om

’n

draai

in

die

pad

toe

Hermien

Hagrid

se

arm

vasgryp.

“Hagrid!

Kyk!

Rooi

vonke,

die

ander

is

in

die

moeilikheid!”

“Wag

julle

twee

net

hier,”

skree

Hagrid.

“Bly

in

die

pad.

Ek

kom

julle

nou

haal!”

Hülle

hoor

hoe

hy

deur

die

kreupelhout

bars.

Hülle

bly

net

daar

staan

en

kyk

na

mekaar,

doodbang,

tot

hülle

niks

anders

as

die

ritselende

blare

om

hülle

kan

hoor

nie.

CO

'S

<u

X

CO*3

6o(ü

oo

tZucscs

6cS

•^h

c<ü

JSi-. _P '

.

OJ <A

rO T<U >H

oo «

vS >s

CU

> 15

5 2Q ^

£ *CU

|3<u w00^

CcS05

CO

sObJQ

fl5-i

CU

<U

-ö °

f-3

! =a ^ftj <0

CU

JU

3'•—

>

fl

a c* oSo ^<u a’S v<u<U Heo &

Wh<u Oo- oWh<u^

^ flCO <3

<U5-( .

o ^3-4 C

Wh W° 3CO

S g

jt 00Wh fl<U CO>

<uOhJ^ftj I—

I

U Qj

Io >sT3 ^*-» O

s 0D äE

c(ü

QJ<U

*

3c00cs

53

•—4

JP"3002«s

_ <u

'S -H

c« öw '

^8 2P

o>-CS

> Er~ T3c c3

’S

§ 5csOß

Ä CU

o ^— —<n—

• mTJ £2ß 0000 OS

.3 ÖHM ^Ö ^w &»« os

e 60

o w^ ^3

00 >CS QJ

a?§ E« z-ö H

H ^C Ss« «4) 5V sz"5

„ rX

Whp•!—

j

O 4—1

o csw<Ü

öjO

CJ cs

hQfl cS

O>'o

•rHT3

o 4-t

Wh V•3 B'S oo

ß fl

*ca

CO CO

00 flO

<U CO

pjflcs

CUCOCU

Em <u

> ^CU

, —

I

‘HS Q

^ oo^'S,

3 's^ E00 00

.5 eH «

w J300 ö

s Po-c

opgeskop

het!

Reg,

ons

verander

die

groepe

-

Neville,

jy

bly

hier

by

my

en

Hermien,

Harry,

jy

gaan

saam

met

Tande

en

hierdie

idioot.

Ek

is

jam-

mer,”

voeg

Hagrid

in

’n

fluisterstem

by,

“maar

hy

sal

meer

sukkel

om

jou

bang

te

maak

en

ons

moet

klaarkry.”

Harry

stap

na

die

middel

van

die

woud

saam

met

Malfoy

en

Tande.

Hülle

loop

vir

langer

as

’n

halfuur,

dieper

en

dieper

die

woud

in

tot

dit

amper

onmoontlik

is

om

die

pad

deur

die

digte

bome

te

volg.

Dit

lyk

vir

Harry

of

die

bloedkolle

groter

word.

Daar

is

vlekke

op

die

boomworteis

asof

die

arme

dier

daar

van

pyn

geworstel

het.

Deur

die

vergroeide

takke

van

’n

stokou

eikeboom

sien

Harry

’n

oopte

voor

hülle.

g-j3

. CD

-4-»

V) ^<u >O 4J

s a

oc/i

CS

rrt W

Ow (/>

'S |ucs £>> uC/5

«D

O

c "3« 43b g4= o'S >cg

-o

u

\ u <u • 1-4H OOo o o

d- d r§Whcs ‘S V) OcS

2fAl

>-

PuCAfü

B(« ^

o>H

> 43

5 G43 4J*-> 43

O §Ö 1

s i

.OGH

cs

E ö

^ *r!n *hX cu° CU'd V)

4—»VI M

• F"‘ cS

>> Jl^ od w<ü

00 OP °

V*3

G<D

* Sd

op

Cl

cscs£Ccs

fl ß<i>

>CD

&SOX4-1

CScS

V)Oo

B e2 §6 G~l 43

G*

343

o43C43u

OOB

Ä o"3 «3

•G £Q G

(U•rHV)

pd

cs>0)co

cj

"3 CÜJ-t

CS

XJ 3£ VhO ÖJ

OCO öCA Opd T3

25 .21

43 -Ö

bO^<D

d) wTJ g-G Oju O’S 43

G "3c c

5 GS «E„ 1)

43 43o ^G 343 2j_, CS

2 13)

> o4J CO

g c

fc 43

° |G 55

CS CDCS *H

“ ä ^a (u o31oa I *M CS

rH ^s g §.

iß fr*43 l2 ^% W “

58 K» .543 b fc

t; o.. 3 43

g-4 43w 3

’S G .43

2 -d

"S 530

G .43 rg

CS lTi JO

S G GG g Id <u <X2

9 cj

r$ Jh

Ü .a<u >bjn iw

dlu "dd öd cs

Ö

00 rd VI

dier

se

sy

en

hy

begin

om

die

bloed

uit

te

suig.

“AAAAAAARG!”

Malfoy

los

’n

vreeslike

kreet

en

storm

weg

-

en

so

ook

Tande.

Die

figuur

lig

sy

kop

en

kyk

reg

na

Harr)'

-

eenhoringbloed

drup

oor

sy

bors.

Hy

kom

orent

en

pyl

reguit

op

Harry

af

-

wat

so

bang

is

dat

hy

nie

kan

roer

nie.

’n

Pyn

soos

hy

nog

nooit

tevore

gevoel

het

nie,

skiet

deur

Harry

se

kop,

dis

of

sy

litteken

aan

die

brand

geslaan

het

-

halfverblind

steier

hy

agteroor.

Hy

hoor

hoewe

agter

hom

nader

galop,

toe

spring

iets

oor

hom

en

storm

op

die

figuur

af.

Die

pyn

in

Harry

se

kop

is

so

erg

dat

hy

op

sy

kniee

neersak.

Dit

neetn

c •-§ ’S5 Ö4J £

<s

£ 'S

I- 03

3 c£ eao o<X3 "O<u £

•a S

6 IOl HO o

Di

-C ,«J

4J 3

£ ed o

u g

c«

O-

o-o

CJ ooÖ03cö

<U

"3

öCU

ürCCU

"Odo3

Xa*3-TS

du

O :

O C4-)

d ;

CD

V'S03

<u gg o1 sn cj

d ^O *o .

m ÖOc« QJc« ^

d £

CU

^ brd £

h GOw CJGO Cdo

c«

£S PS

CJ

,<U

O £d 5^ 'S

-c g^ o

B 'S

B &O <d

3 »uo

fr

CJ

*3

£s*I

W•rH

~ dV) 03

^ 'S i

CD CCS

i—l >

Ö 3 3

CJQJ

g GO

Is= S*j £P'S g

1 fr

o S

12ÜT

3 ^2 7,S ac

.£ ö

•ö <>•

'C tr

,C3 ^K gCu03 ^c £?s £§ Icc ^SP üÖ «<-* 3*J o<U *•“

)

O Hß >>s.£

c

ß'

2

*-*H

CD,

iS 'S

. V sotx £ ^9 c ’y

-£ ß >o g dO ? O> Ö Ö<U ^ GJ

^ ° c

.« .S

-3oCD

03CDoiU<uö<u

g42MoO>in

P-o

(U

2

XGjO<uo>

<D•rH

5 's

o o ^C S «

3 i^O

(U'

• NCD r-

g g>-i

<UbiO

UhCD

03CD

Harry

op

sy

rüg

kan

klouter.

Skielik

klink

die

geluid

van

galoppende

hoewe

op

van

die

oorkant

van

die

oop

area.

Ronan

en

Belladonna

bars

deur

die

bome,

hülle

is

nat-

gesweet

en

hui

flanke

dein

op

en

neer.

“Firenze!”

bulder

Belladonna.

“Wat

vang

jy

aan?

Daar

is

’n

mens

op

jou

rüg!

Het

jy

geen

trots

nie?

Is

jy

dan

net

’n

doodgewone

muil?”

“Weet

jy

wie

dit

is?”

se

Firenze.

“Dit

is

die

Potter-seun.

Hoe

gouer

hy

uit

die

woud

kom,

hoe

beter.”

“Wat

het

jy

vir

hom

gese?”

grom

Belladonna.

“Onthou,

Firenze,

ons

het

gesweer

om

die

hemele

nie

teen

te

gaan

nie.

Het

ons

nie

in

die

bewe-

r** ö.sj ee bi) jsj

p .5

<u ßxt

äCB > «03 W feM O ^« rC £* 1/1

cCD

„ £ -§

oo ö^ « CD

2 •-fj Ph |H*

p4 Ul h <H

.H S-Jä «oj S! SS ß 2 ü> C ^ *

bß ^5

>>CO

wCDej

D co

CdO

ßjap

bßes

co

cd

O

£ CO<D

<D

‘ÄE

«D <D ö PCO r—

^

0 j-i

» 4

O H3 es

SSQj’ co

CO 0OOD 0 co pCO rd ü co

Cü

*3CO

O

ß0bß ^

•c-OCS

CO O 0rrt ä i g

Sß sCD

<D

Öes

Ö<DCOrv.

. Öco <U

5 -§CD CDbJD *->

W in

« ßß O> 4)

II<D

00Irl

Om^

o ^-bäCO

CD

CO

0O.sCD

öb «C/>

W

s-g

*0oo"Ü

PÜ

soCD

Opd

>>

CDC/>

CD

PQ

CDN0CD

2rQ

§ £

I §CD

&*.s

§ tnO ^X5 pöes

*

4} QPO 3

M CD

o co

O ß> u£ gCCS

^

£ £CD -200 5.a g"Ö

-Sä ÖTS >

o&200

£o 5i oxt „ -ß5 _§ ß

' 0

|l« SP^

£ .&?

p*CO

•HCD

CDN0CDj-i

•i—i

Uh

ßÖ .2?

P LOo -

rXCO is?

Of

het

die

planete

jou

nie

die

geheim

vertel

nie?

Ek

kom

in

opstand

teen

dit

wat

hier

in

die

woud

skuil,

Belladonna,

ja,

ek

skaar

my

by

die

mense

as

ek

moet.”

Met

hierdie

woorde

vlieg

Firenze

om

en

verdwyn

tussen

die

bome,

ter-

wyl

Harry

vir

sy

lewe

klou

en

Ronan

en

Belladonna

hülle

agtemastaar.

Harry

kan

nie

kop

of

stert

uitmaak

van

wat

aan

die

gang

is

nie.

“Hoekom

is

Belladonna

so

kwaad?”

vra

hy.

“En

wat

is

daardie

ding

waarvan

jymy

gered

het?”

Nou

stap

Firenze;

hy

waarsku

Harry

om

sy

kop

laag

te

hou

ingeval

daar

lae

oorhangende

takke

is,

maar

hy

beantwoord

nie

Harry

se

vraag

>

tU Oj<U SS

S wtu «c §n*ß .atu Q,.b g^ 5« 3TD

^ 'se *33 Ö

•SSW> Otu tfl

E s3 'O

M ß8"Ü

-t-j

<U

Pb£OP

«ü _T75 P

<U

> *Ai

I _

c a

&P^

H Ssc > 3C tu <u

'C T3 Mo d i/s

5 .§

> g<U HP 'TJ

rPÖw

o rP> }~>

b 3

'I<u

Öcaca

.y <S

p ^r—

* ^Ä ftJ

OS

J- rPCU 75

>> OS»-c O

4; !>

_ <u~ > u“ H «tu P .fcj

S Ja’ Sü u a

’3 S03

M £ö tC.P <A5

£ V

bO

os <ü W)

.

P?-Sio

T* 33O 03

»S p~d>

60 (U

.3 ’S

J oc 3W (H

tu 4)

C 4)+-»

S g0 o.2 tJ

bO^‘.Ö t/i

60X.J

2 ’SU w1 I

3 'S,

. ca

% S^ <U4>J

*

s ?O “

.

ojNPUl—i

* a g

^ S -at3 rä <u

C 75 A .

ss u «SS U *'

I—* <-*—

t

p > —tu7)

p3 o

° (3 mca *•«

71 <U *

S.3 jg

°o 3 ^e - atu ctu X tu

-0^0e ^ ^^ fl .2tj ca ,H

y •> 75o^o•SJ c öQ 2 ^M.JJ H8 -fl S& c

tU

& &ca •(—

>

-.2 «TJ -< K•g 'S ^SjgÖ 33 ftJ

<y,,w

o * s£ 3 J3

iEsal

net

’n

halwe

lewe

he.

’n

Vervloekte

lewe,

van

die

oomblik

dat

die

bloed

aan

jou

lippe

raak.”

Harry

staar

na

Firenze

se

agterkop

wat

gevlek

is

met

silwer

in

die

lig

van

die

maan.

“Maar

wie

is

so

desperaat?”

wonder

hy

hardop.

“As

jy

vir

altyd

ver-

vloek

gaan

wees,

is

dit

mos

beter

om

dood

te

gaan,

of

hoe?”

“Dit

is,”

st

Firenze,

“behalwe

as

jy

net

lank

genoeg

aan

die

lewe

moet

bly

tot

jy

iets

anders

kan

drink

-

iets

wat

jou

volle

sterkte

en

krag

sal

her-

stel

-

iets

wat

sal

maak

dat

jy

nooit

doodgaan

nie.

Mnr.

Potter,

weet

jy

wat

op

hierdie

oomblik

in

die

skool

weggesteek

Word?”

1>

CScs

"5

£

D*1—1

"O

c>

•pH

w«J

'S

i

33zflü

§

%ß

<u•Hc

f-

4

P*$

bOb

U uxS **

öcS W> XiS o

DOWe jl

PB

£ ao0 «ÖO j*

f «^ (/)

ci) bcS

11 >>•zi *s>cs

CS P-H

1 £> H

bO bcj O

<uÖjO

CScsXJ

o<u

’S

wA)

b

oP3

b £.y

J3

<uo4-J

<ii bbcS

4-1Xb

ub

csÖJO

XJCS CS o opb CS V) out/5

1)•pH öJD

XJ

>>uX>

XO« b

oM • pH

ob xi 1)i-M cS c 4—4

a X oX3 a

o 4->

cso

* tncS

cs

X!

l> oft

b

>

bxj o.y 3b A-o £CS

'ob

b bcs cs

1) B Ö«w oO J3.<2 uQ £

o-o

ts

O_ O „3 E X

| -S £^ m,

«U ti <üc/l i) o&e-gfi öjOPQb i> a

o opC b

05CS

JS3ao

X’dÖjOCS

f£oo

cs

pbDÖJO

öCSCS

V)ÖjO

bcs

.y

.?**. xröjO «dJ CSS Orcn i>

CS 4-J

«s a— £

j? S

ä.c _

£ £CS MHH <U

r k

CS

pÖbi)cs

äcs

3

“Ek’s

doodreg,”

se

Harry,

maar

hy

weet

skaars

wat

hy

se.

“Die

eenho-

ring

is

dood,

Hagrid,

dis

in

die

oop

kol

daar

agter.”

“Ek

moet

tot

siens

se,”

mompel

Firenze

terwyl

Hagrid

wegstorm

om

na

die

eenhoring

te

gaan

kyk.

“Jy

is

nou

veilig.”

Harry

gly

van

sy

rüg

af.

“Voorspoed,

Harry

Potter,”

se

Firenze.

“Die

planete

is

al

voorheen

ver-

keerd

gelees,

selfs

deur

sentours.

Ek

hoop

dit

is

een

van

daardie

kere.”

Hy

draai

om

en

galop

terug

in

die

dieptes

van

die

woud,

terwyl

Harry

hom

bewend

agternakyk.

<0HrTS

O4—’

ui H£1 Jg

ÖOoes

"O*->

TJ

~ 4> n(U M 3Cu W %uX

Ö•HöC

oCo3

<S)

• <“-<

03

££ >>

> 'O XPS ° p oXu

>> o<" £

u3 fl

“Firenze

het

my

gered,

maar

hy

moes

dit

nie

gedoen

het

nie

.

.

.

Bella-

donna

was

woedend

.

.

.

hy’t

aangegaan

oor

inmeng

met

wat

die

planete

se

gaan

gebeur

.

.

.

hülle

wys

seker

dat

Woldemort

gaan

terugkom.

Belladonna

dink

Firenze

moes

Woldemort

toegelaat

het

om

my

dood

te

maak

...

dit

staan

seker

ook

in

die

sterre.”

“Hou

op

am

daardie

naam

te

sg/”

sis

Ron.

“Dus

moet

ek

net

wag

tot

Snerp

die

Steen

gesteel

het,”

gaan

Harry

koorsig

voort,

“dan

sal

Woldemort

in

Staat

wees

om

my

te

kom

dood-

maak

.

.

.

wel,

ek

reken

Belladonna

sal

seker

bly

wees.”

Hermien

lyk

nou

baie

bang,

maar

sy

dink

tog

aan

iets

wat

kan

troos.

&OO

Z

HOOFSTUK

SESTIEN

I

I

T3 O

CL, V3 ^ ,

M Öm Sb[5 w

werspreuk

uitgespreek

is,

vir

die

eksamen

gekry.

Daar

is

ook

praktiese

eksamens.

Professor

Flickerpitt

roep

hülle

een-

een

vorentoe

om

te

kyk

of

hülle

’n

pynappel

oor

sy

tafel

kan

laat

klop-

dans.

Professor

McGonagall

laat

hülle

’n

muis

in

’n

snuifdoos

ver

ander

-

hülle

kry

punte

vir

hoe

mooi

die

snuifdoos

is,

maar

daar

word

punte

af-

getrek

as

dit

snorbaarde

het.

Snerp

maak

almal

senuweeagtig.

Hy

leun

oor

hülle

terwyl

hülle

probeer

onthou

hoe

om

’n

towerdrankie

teen

Ver-

geetagtigheid

te

maak.

Harry

doen

sy

bes

om

nie

aan

die

kloppende

pyn

in

sy

voorkop

te

dink

nie.

Dit

pla

hom

al

van

die

nag

in

die

woud

af.

Neville

reken

dat

Harry

’n frC$

X

Cucs

17)

GcsX

CScs'GG<ut—

>

<DpG(fl*4

Oo

g<d

scsc

n

CD

Öcs>IS

GcScs

. o•a 3ö ^SP fl<U

§1w 'S

2 |CÖ >

<u S&

*

’s äpd rj

i

o -

X fl>-<Ü M

P<! fl

fl

S? ÖO

s ~c

M S>

5 X£ Oej O

6 fr<i>

*•*-'

s sbC Oö 23 ^O p<u 9v) C

S .2*ß ö<D wojo S>

"Ö 43

1§*

El^ 2ca —fr-3 ,

« 2*X °« Ü3cS G ’

> CU

> Xw <U<ü £,G 5s

iS iSso 2,<U Pi

C Vv 'S

.sC ^ "fr £ .2H Hl r!(U

>

j*- ics^

cs ti

B 4m 6jd fl

cu

<u

ifl

ObO

ÖiO

oui

« g uC-M>i3 _4j ^

- 1 S

•StS G

T3wE

5 §

.ss°

5 ’ö

-G

GJG

g<u

<d

G<d

so

T 3

Ö « .

<u 1) Tj

o ^ _ggyj -Q rC

^ öo .5

§ »t

S 5CD

G (DGo GX bO(D OG»D

tfl

<ü G4-J G

!—

i

G oCD

roG HQ>

•EoT30) G(fl cs

(fl>

>-CD

(fl

T3 Gpj CD

cS

tyGcS

2cfl

CD

£ O‘§3 <D

G 'S(D (fl

<4-1

oCU

-t-j

CA<DD CS

G'S) >u <Doo

4—i

(fl

cS

<Ü CS

G o;pG CD

CD pGG •1-4Mo G CD

•H4->

)-t

CDp4Q

pG seen

uur

van

vrae

beantwoord

oor

in-die-bol-gepikte

ou

towenaars

wat

selfroer-hekseketels

ontwikkel

het,

en

hülle

is

vry,

vry

vir

’n

hele

won-

derlike

week

tot

hülle

hui

punte

kry.

Toe

die

spook

van

professor

Binns

se

hülle

moet

hui

veerpenne

neersit

en

hui

perkamente

oprol,

kan

Harry

nie

anders

as

om

saam

met

die

res

te

juig

nie.

“Dit

was

baie

makliker

as

wat

ek

verwag

het,”

se

Hermien

toe

hülle

saam

met

die

ander

studente

na

die

sonnige

terrein

stroom.

“Ek

het

die

Weerwolf-Gedragskode

van

1637

heeltemal

verniet

geleer

en

so

ook

die

opstand

van

Elfric

die

Yweraar.”

Hermien

hou

daarvan

om

na

die

tyd

deur

die

vraestel

te

gaan,

maar

o .5<$j’

' Vi

g 3OS

öjO c

S S* O8 .SP

.

S8.S<U 'S

ca ö <uöS"TO cau A3 -52

3 O ^

—1iß P yCO

41 m

^ c3C3 OJ wg g g

^ ä >

s % I'ö d 'S(Hi 5 h</i o crfl OG cjO 'I «« ö £

&o

D G

V5 (D

G X)

IM<"

<u

S 'w fl

23 fi *D rr. GVh ^ o> -CD SSw cg

cs

bO "d So

« £f.JjC 8 G

S

<L) -S'

'S ö ^MJd ya ;s 5'S 2 ^.y >. c« ^ wJr" cS Oy ca fl

fi un c 00

3S S §

J2 £ ä3

1 3ö §^ öOjO <0

J9 §ö

1/1

S j»^ yw.3 J,—

' ^3•j* 0P Ml

OoöW)oÖllca«

gy py üCD <D

XJ hf<DbO

-TI ^. ^ <D

P- ^ -GO S? ^J £ ol- pO s >

> > "«

^ 4J

V)

G 'SCD .

(

2 oöo-ö

- r

« „a c

2 £ ^ 8

oo>G<D

<Si

CD

OP-

<D

STj03

öS

GG(73

CS

o “Ek

is

nie

siek

nie,”

se

Harry.

“Ek

dink

dis

’n

waarskuwing

...

dit

beteken

daars

gevaar

iewers

...”

Ron

kan

hom

nie

daaroor

opwerk

nie,

dis

te

warm.

“Harry,

ontspan,

Hermien

is

reg,

die

Steen

is

veilig

solank

Dompeldo-

rius

in

die

rondte

is.

In

elk

geval,

ons

het

geen

bewyse

dat

Snerp

weet

hoe

om

verby

Wollie

te

kom

nie.

Sy

been

is

al

een

keer

amper

afgeskeur,

hy

sal

nie

gou

weer

probeer

nie.

En

Neville

sal

vir

Engeland

Kwiddiek

speel

voor

Hagrid

vir

Dompeldorius

in

die

steek

sal

laat.”

Harry

knik,

maar

hy

kan

die

gevoel

dat

hy

iets

vergeet

het,

iets

belang-

riks,

net

nie

afskud

nie.

Toe

hy

dit

probeer

verduidelik,

se

Hermien,

“Dis

i' £.

'S

3 ^<U t/3

Ti

^ 'S

O-^

1 gO

£ sö "Q

'S Jl

f 35 2ÖJD

V-4 Ö6 °3 os

&<u

CU 3 t/3" o .2

IS rß «(U VH

8 fjo

r*-

M

« Ti ^<->

. t-i

n*j* Ö o

S O

t/3 C3

Vh CU

> £s 'sO rGO cU

0 -Q

iSC/3

Ti <u

’s-i 35? w•r ocu G

Sh £ 'S

OO oCO OÖ >t/3 QJ2 00,3 eS gr< <U

w S

g ?rt «CS 3M |w 3>.2 « „

tJ 'S 4>

o H 6

<uou u h

<iG cjcjd*t/3 *C

,o ti

g ö K« ^ 4J

3,53•3'S*

äj u Ö^ O M«u «

PC

2 .2

Ö 5> St/3 O

VhoTi<u AG

§1

t/3

§ ^ SP

si 8'S 7

fbl §

5 Ö 1/5

® ^ bJD

§ -3

£<U>

s

tuCU

G3t/3

0 oGrT Oc3C/3

,"M

T3 13r-H imJR uOiD <U03 >ffi '’Ö

S s

1 it/3 .ä

bC•i»hShwOh2Scn

. ÖO* Po p2

**£ r-OS >>k 7op 50 co.

ShOC/3

c/3

GtucU

00

e(Utu

rGc«

s—tu >s r

“Ek

het

nou

net

aan

iets

gedink,”

se

Harry.

Hy

is

wit

in

die

gesig.

“Ons

moet

vir

Hagrid

gaan

sien,

nou

dadelik.”

“Hoekom?”

vra

Hermien

en

sy

jaag

om

by

te

hou.

“Dink

julle

nie

dis

snaaks,”

se

Harry

terwyl

hy

teen

die

grasbedekte

skuinste

uitklouter,

“dat

dit

wat

Hagrid

die

graagste

wil

he,

’n

draak

is,

ne,

en

dat

’n

wildvreemde

man

skielik

opdaag

met

’n

eier

in

sy

sak

nie?

Hoeveel

mense

loop

met

drake-eiers

rond?

Dis

teen

die

towenaarswette!

Dis

omtrent

’n

geluk

dat

hy

vir

Hagrid

ontmoet

het,

of

wat

se

julle?

Hoe-

kom

het

ek

nie

al

lankal

hieraan

gedink

nie?”

“Wat

praat

jy

tog?”

se

Ron,

maar

Harry

antwoord

hom

nie

en

naelCO

Po

pCO

Px(AXCOouX>N</)P

o^ J34J JZ

(3K

g 2P> *i-f

<UöjO d :&

aot/)4—1

CO

</}

p-J

r-

S0CSC/3

iS

ä -2O T3

* e— S-.

3 2

.2 s

tu w3 2S s

ö _y

2 ,gK Z

*'~i »i-4

TJ t/3

»f na

§ 'S,«/> CS

<u<u

Ö ob

i!.SP *W>

S prQ WV] ^- pp

«ur-C C/3

ö 51.

<0 Q—f I—

jc-

p rt r>.

cl, po ^

Q1

CO ’’cS

4-1 OJD CS

00 w 43CO

o <U öOÖ Uh

CS>> P-H

<U

p CU

CX4-»

Po c/3 CSd-5 <0

00 P

CO

Öo (äu

V*3

csVh

>van

c? pCO

P-CS

g<Ü <ow

o p Ö pX o CS

>4-f

<üo

E<U

‘3

fr S "3 4-»

>>cs r*5

M<U PP

X <o s

u <U.SPcs -1-f o

CS So pp to

E CS

E rv. 5P s 3Q ob 43 ‘u0^ *d Ö WO<co(/)

c/3

cöCS

CO

>cs

Xs X V. «u<—

r

c/3

OjO C/3

w £

3<uCD

io

MV•s

'CO

*3

t/3 o 4—CS

CS

COCO

£ vir

N<?” §? ^ y

>s >-, -g•wj i i—

<u

Po

“Dis

nie

juis

ongewoon

nie,

daar’s

baie

eienaardige

mense

in

die

Swy-

nenes

-

dis

die

kroeg

in

die

dorp.

Was

dalk

’n

draakhandelaar,

wie

weet?

Ek’t

nooit

sy

gesig

gesien

nie,

hy’t

nie

sy

kap

afgehaal

nie.”

Harry

gaan

sit

längs

die

bak

vol

ertjies.

“Waaroor

het

jy

met

hom

gepraat,

Hagrid?

Het

jy

enigiets

oor

Hog-

warts

gese?”

“Het

dalk,”

se

Hagrid

en

frons

soos

hy

probeer

onthou.

“Ja

.

.

.

hy

wou

weet

wat

ek

doen,

toe

se

ek

ek’s

die

boswagter

hier

.

.

.

toe

vra

hy

’n

bietjie

uit

oor

al

die

diere

waama

ek

moet

kyk

.

.

.

toe

se

ek

vir

hom

.

.

.

dat

ek

nog

altyd

’n

draak

wou

he

.

.

.

en

toe

.

.

.

ek

onthou

nie

so

mooi

nie,

want

<U <ü

•3 iSly/r~£'. t/1

X £

x s«ul/i

<U•

O <4>*J X

Ö «.2 ^01

Z,x iS

cSbJD

<s>

J-l

ooco

QJC

Öß

ca03

i-l

GJ<U

Of—i

PU

ß<ü

KS,

5-H

i-i

CS

333

ß ’ZP ><v

(Ü TI so x r>-

3 b —4-»

^ C£x I

58

uOo

O TJX —<n 8

CLin

Xtu X'2 cs

f—i

oo

V9& CÖ

I £

Xö03ff

XIca

J2

O gß ^ca £ca ß

o

^ prß

r*f>-

caßffca

</)

03

2o

,<ß

bJD

ß

=3 JT

!

<u

«U wc/1 <U

P

ß « Xcs <«J “3 r<x S> g Sx «j 15

'stu X ö XSB .

w g

'S tn

00 £13 .2

'C4>

M S.2 etu iS

c

X •»

« .2OOX

o*>x g.Sä O5 X^ .b'aj >2 X5 <u

0 <WX 1/5

1

cPcs H

r~l 2

| I- 00

Cucs_as

155

«in 'S

bcscs

Xcs

2 'ö

x §gxX %.2^ ^i/) 1“rt

5 1ff oT3

SMX "Ö3 -M

S 2C 'O

<41tnCD

öJO

<u

ca

&4—

j

<u

£P

;>

xT

CÜ

rß«ut/1

<uÖß

U ÖO rjö caM

2L^ «cn ’

—

1Cü

:ä s• 2 X3 X W4) W soT3

het!

Haai

-

waarheen

gaan

julle?”

Harry,

Ron

en

Hermien

praat

eers

met

mekaar

toe

hülle

tot

stilstand

kom

in

die

voorportaal,

wat

baie

koud

en

somber

is

na

die

sonnige

speel-

grond.

“Ons

moet

na

Dompeldorius

toe

gaan,”

se

Harry.

“Hagrid

het

vir

daar-

die

man

gese

hoe

om

verby

Wollie

te

kom

en

dit

was

öf

Snerp

öf

Wolde-

mort

onder

daardie

mantel

-

dit

moet

maklik

gewees

het

toe

Hagrid

eers

dronk

was.

Ek

hoop

net

Dompeldorius

glo

ons.

Firenze

sal

dalk

aan

ons

kant

wees

as

Belladonna

hom

net

sal

toelaat.

Waar

is

Dompeldorius

se

kantoor

tog?”

.a § «

%•% -a

c e- §w c d*i—< >—( r/5

<« O ö4J O &o

CS

^ £o

cn

£ -ö

r >

HV) MCU

öO-g<u o

re

w

I

5 eO re

5'a_ V >p rG W

Öo ca w

E |D >

orCu

ca

SZsP • s

3 -JS

ßö <ure ^

cu re

bßÖ

• i-^

c/i

•J*

.s

2V-i

CJCU

re

xß'5büj

RI

ÖO• i—4r‘Ö

O -

§cü

d)

'Sre <u

<DQ*

* CX8 jfo ti_q

2 a&st/5

Js J°'1—4 P

1/5 r*>> Ö,0 '55

2 ^TJ tH

CS «

= t§>Q

§ 8

Q

cs

S -3 ow> P

O 04-> Q,9 M ^ö o re-h o re

2 > st/i .9C TSD m >J 2 3

CD

T3

^ M &

Ot/5

re

rebOre

ÖoOu

oCAC/5

.<U

ot/i {-!t/i >H) ^o «& s

'S ö

SP

re

2 *

"S« SX op ^r*.t/i O.5 Ki- ^o .

TJ V)

& 4)

S O

cs O Öo 1: >PS ö wrt ICOS^s& 2 &ik .a v

^ r* J2

"3 P

Harry

sluk

-

wat

nou?

“Dis

soort

van

’n

geheim,”

se

hy,

maar

wens

dadelik

dat

hy

dit

nie

gese

het

nie,

want

professor

McGonagall

se

neusvleuels

rek

wyd.

“Professor

Dompeldorius

is

tien

minute

gelede

hier

weg,”

se

sy

koud.

“Hy

het

’n

dringende

uil

van

die

Ministerie

van

Towerkuns

ontvang

en

het

dadelik

Londen

toe

gevlieg.”

“Hy’s

weg?”

vra

Harry

verskrik.

“Nou?”

“Professor

Dompeldorius

is

’n

baie

belangrike

towenaar,

Potter,

daar

is

baie

aansprake

op

sy

tyd.”

“Maar

dit

is

belangrik.”

ÖJD

'S

g*75

s8VÖuO

<0CJ

Ö I

-g 6cs (

j

"5b &>> Es

p£h g

3 §2 Hc

.24

0 ^3W Mb 2

® ä

cs

o5

£

OJ

o

aj

ö<U

. CJ

.Sä cc ~CU

bO o

El(Dp> JU

g 3'S

”3

4-J8 </>

R„"Ü

Ö I

iS M^ ov <0

»t7 75

^2a

s s

s ^<rt .tiTi a<y

3O cj

£ 2

Eg+mJ

03

T3I

Ccnw-3

I

71 |3-4**

V+-> ,mT\+-» u2 i

71

%. sI

“Oi

Cl>

j— 1 j_T<D gg 8^ jy<U ^5 2K3 3

bOO

FT3

*. ä£ ^cs>- ceu ÖJ- rM2 o2 ^Es 71

iS C~OS

7) >

•iU2 fi

<U C7

d. Ss öo -

Q sM Üo »cn r*75 £d) 05

u_4 05

s g^ 3•*-* Jd<u

s 5+-< 3

rrk.O ÖJD

2 >>

tu

TSHJ Ö3 CS

2 S

'öS 3T3 .d 75

•d "3

v dbO

«y75

o;CJ

£J-u

OSöS

a

«J 4J^ 4J

2 ^

a 3

8 S75 rt)

g <*

O <J

2 ^5

Oh ÖS 5

ä;o

Sä .2

2 ö

^ SJ<U

&kan

dit

Steel

nie,

dit

word

te

goed

beskerm.”

“Maar

professor

-”

“Potter,

ek

weet

waarvan

ek

praat,”

se

sy

kortaf.

Sy

buk

en

tel

die

boc-

ke

op.

“Ek

stel

voor

dat

julle

al

drie

buitentoe

gaan

en

die

sonskyn

ge-

niet.”

Hülle

doen

dit

nie.

“Dis

vannag,”

se

Harry,

toe

hy

seker

is

dat

professor

McGonagall

buite

hoorafstand

is.

“Snerp

gaan

vannag

deur

daardie

valdeur

klim.

Hy

weet

alles

wat

hy

nodig

het,

en

nou

is

Dompeldorius

ook

nog

uit

die

pad.

Hy

het

daardie

briefie

gestuur.

Ek

wed

die

Ministerie

van

Towerkuns

skrik

bCCSCS

T3P<oucsCS

CO

.5

oTi^ ft

B* I

<u

CS

3PHo

£

{§

s

oQ

cS

öb

Jw J2iS

CS

CS CScs

.. £CS CS

6 tCS cs

'5b £o k.S 3

s 23pÖ

^ ß3 -O "> nCJV *-> S

..

« g T3c £ s

4)

CSCS£co

Ja'

CO

bßcs

"O

ooß„£

oco

CUocoWCU

£<U

£ß3CU£ .Sj

t,2 «3 1 0M *1-1

E tn <u

H » ,9 3

c8 »

«UCO

CS

£4-»

CU

PÖCUCU

TS

ir

BoX3

ta

se

DO4)

-ß

41

c

5 ö .ffl n 3 :

r u q r x ?

d MrB DO >41 ^

3< io

£ P<u 3

PdCO

£CSCS4—1

CO

Öo

Ph5-h

CU

£GO

«UCO

COCJ<U

5—

i

c

U

bß

CU

>

<u

o

CUr- H

"3

mense

dink

dat

julle

kattekwaad

beplan.

En

Griffindor

kan

werklik

nie

beköstig

om

nog

punte

te

verloor

nie,

of

hoe?”

Harry

bloos.

Hülle

draai

om

uit

te

stap,

maar

Snerp

roep

hülle

terug.

“Wees

gewaarsku,

Potter

-

enige

verdere

nagtelike

omswerwings

en

ek

sal

persoonlik

seker

maak

dat

jy

geskors

word.

Tot

siens.”

Hy

kies

koers

in

die

rigting

van

die

personeelkamer.

Buite

op

die

kliptrappe

draai

Harry

na

sy

maats.

“Reg,

dis

wat

ons

gaan

doen,”

fluister

hy

dringend.

“Een

van

ons

moet

’n

ogie

op

Snerp

hou

-

buite

die

personeelkamer

wag

en

hom

volg

wan-

neer

hy

uitkom.

Hermien,

jy

sal

dit

moet

doen.”

Q-UCJ

44u

Eb-o0/5

t/5

,CJ«H-H

oCu

.2 -e

iS §- BP Gfr s

cj

Uh

oC/5

CJCJ

44u<cj

>

Cu

°o?44cScs

s£J2

uCJ

' cj

>1

öJDCScs

£*-»

CJ

4J

c

fs.. VU

'ab" o

Ö "O

ui^

E '

o4J

oE Q

C/5

CJ

Ss

a Sui M„ waO-OS o!> ui

O.o-c

(J

a<S)

TO

E

an

£TOaoaoC

CJ »vH JJ CJ4-»

COCuCJ ’S &

t/5 fr X cS

i->

CS

CJ> CJ O

CS

SCJ

'S

'S

ö

O44in

r~ CJ CJP T3 So_CJ

CJCJ "Ö

g 'S 441-

GCS

CJ CU CJ >X O £ t/5

CJUh

CJ«0c/5

cPcsbß

cCS

C u •I—

1

"Ö5-TCJ t

CJ CJ pCS

"3„

TJ CS>

c CJ Gm 4—1 d cs

#CJ

CS > 1—^PO

CS

£ CJ £P

CJ

0Sh

O CJ £4—1

O ü CJ cs

iS

g

rC

ÖO

Gt/5

P d0

T2cs< P

OO

>1

cs

QM044CJ

> 00

m i

3 o

^ s,y o iST“{ ^ TI»^ w n^ u g5T'^ o

O 43«1 b uiS

CS Q Üü §- 1 i

ooTh

>UCJO44CJ

£CJ

CuoÖJDcsCS

csbOcs

po

r %

“Ek

veronderstel

julle

dink

dis

moeiliker

om

verby

julle

te

kom

as

verby

’n

hele

stel

towerspreuke,”

raas

sy.

“Ek

het

genoeg

gehad

van

hier-

die

bog!

As

ek

moet

hoor

dat

julle

weer

hier

rond

was,

trek

ek

nog

vyftig

punte

van

Griffindor

af!

Ja,

Weasley,

van

my

eie

huis!”

Harry

en

Ron

stap

terug

na

die

geselskamer.

Harry

het

net

gese,

“Ge-

oopswaai

en

Hermien

inkom.

Po

£4-J

cu

3g>4-»

CU

o

<u•H

<uO

ooo.

iSftj

,

tä P ‘

CS P

£ ^ .

CS U> ,3rtl

<U

PLO

es ö00 <u

s « jj°£

<y i «DO op >w 03

*3 £ .yp

DO ßP sCl>

O

cu

Xi

cu

3CS

up JZrd

g iS•2 O c44 TS <u

w 1-

co

g"ob

=CU

O

Pu4—

t

C/)

y"3

ir<u4-1

S2<u<ü

• rH 4—i

O-CT y

P y ^^E w

I6 44 iS

§ ü §8

« -S %

8CS ^ <U

K w p-• « 2o ö

« -2

S« oTS 42

C4J

4<si)<4

fr*CS

«u ffico

- 3r*‘ o/CU 2fi ^u

pjjo ~4-» »-(

cs cs

g -es

<*

cs cuTi cu

s £^ up ^3 'STi Pco

01

•£} CU

P s

CJcu

Xio>-

CU

pCS

00

iS

§

u«

y3DOCS

pp£

SCS <A1DO co

X! *

P s

«uc

O

CUDO

(UPcn

Pcu

'csDOCS

PoOcj

OCOCO

(-4-4

OCU4-J

CS

£CS

z

poP<

* äoj oP ^go <u

co

< .yO». Öy >>P ‘I?

•feK

I?>-c

:>

fr

CU<JHX3co

PCU

co

—r p§ PP cS

ffi ^>> >>

p z

t£S2 <Q <44 Q<oM

<U |_|

'S j§:«1

4>-

rTWw -

<U4=

4.O6

ISo44Ö-§

44

-O

g4=<D

•1-^

T3P

Pu(U

P o0 o

8 £>

1 -öCO P4-1 -r~>

fe 4l

60 —

E 2HH (U

P >** 4->

Ö ^^ ’__J

3 o

.3 obp ’P_ cu

cs ’P(O gM Sg >a 5uP

§scu —p yJ-H ‘ÜO PO /-Q

§ I

^ COCU

o g2 8

vir

Donker

Künste!

Punte

verloor,

maak

nie

meer

saak

nie,

kan

julle

dit

nie

insien

nie?

Dink

julle

hy

gaan

julle

en

jul

families

uitlos

net

oor

Grif-

findor

die

huisbeker

gewen

het?

As

ek

gevang

word

voor

ek

by

die

Steen

kom,

wel,

dan

gaan

ek

maar

terug

na

die

Dursleys

en

wag

daar

tot

Wol-

demort

my

in

die

hande

kry.

Dis

net

’n

bietjie

later

doodgaan

as

wat

in

elk

geval

sou

gebeur

het,

want

ek

sal

nie

by

die

Donker

Kant

aansluit

nie!

Ek

gaan

vannag

deur

daardie

valdeur

en

niks

wat

julle

se,

gaan

my

keer

nie!

Woldemort

het

my

ouers

vermoor,

onthou!”

Hy

gluur

na

hülle.

“Jy’s

reg,

Harry,”

se

Hermien

in

’n

klein

stemmetjie.

Na

aandete

sit

die

driestuks

senuagtig

eenkant

in

die

geselskamer.

Nie-

mand

pla

hülle

nie;

nie

een

van

die

Griffindors

wil

iets

met

Harry

te

doen

he

nie.

Dis

die

eerste

aand

dat

dit

hom

nie

ontstel

nie.

Hermien

is

besig

om

deur

haar

aantekeninge

te

blaai

in

die

hoop

dat

sy

iets

oor

die

to-

weg.

Neville

staar

na

hui

skuldige

gesigte.

“Julie

gaan

weer

uit,”

se

hy.

“Nee,

nee,

nee,”

se

Hermien.

“Nee,

ons

gaan

nie.

Hoekom

gaan

jy

nie

liewer

slaap

nie?”

Harry

kyk

na

die

staanhorlosie

by

die

deur.

Hülle

kan

nie

beköstig

om

nog

tyd

te

verloor

nie,

Snerp

is

seker

al

klaar

besig

om

vir

Wollie

aan

die

slaap

te

speel.

“Julie

mag

nie

uitgaan

nie,”

se

Neville,

“julle

sal

weer

gevang

word.

Griffindor

sal

nog

verder

in

die

moeilikheid

kom.”

i jC

Ö Cu<uo

01

o7)

$ 2<U w

U* ’S

75

gp

OCU

Cü

o

<u dR—

<

«T-H

X TD d43 CJ

2 Uh

o 4-)

o X> ÖO

a2

dXXdl

2d 75 X

4SöO d X

TDr—

4

üjO

d23

XXbJD

Uh

Ooja d >

»4-1 <u

s

>v ft TD</)

• T“H *aXCU

'P O«d .—

i

75 ^ <D*UC

ft^ QJ

fr- ,-Q

<u _ÖO

V ÖCh X3,ß+-> >>

£ e

4S <u

e gS

v RW "

4J

w 43

S3 %5 oo

Z «<4> fe

4)

1, PS

g .g,'S SP

S *o ö=3 w

ctf

&_4)

'SH-J

%

t2

öS?Üdc§

«u1/5

DJO<L>

£

£'öSTDIX

TD

X

XTD'TDXCud»

-3uO

gRUh

1

-iS

w

o-ö

i-o§<uW75

fr

3o43

ES4)

s

Hermien

gee

’n

tree

nader

aan

hom.

“Neville,”

se

sy,

“ek

is

jammer,

ek

is

regtig

jammer.”

Sy

lig

haar

towerstaf.

“

Petreficus

Totalus!”

roep

sy

uit

en

rig

dit

op

Neville.

Neville

se

arms

vlieg

na

sy

sye.

Sy

bene

spring

bymekaar.

Sy

hele

lig-

standbeeld

vir

hülle

soos

Fillis

lyk,

en

elke

ritseling

van

die

wind

soos

Nurks

klink

wat

oor

hülle

swiep.

Aan

die

onderpunt

van

die

eerste

stel

trappe

sien

hülle

mev.

Norris

daar

bo

rondsluip.

“Kom

ons

skop

haar,

net

hierdie

een

keer,”

fluister

Ron

in

Harry

se

oor,

maar

Harry

skud

sy

kop.

Toe

hülle

versigtig

om

haar

stap,

draai

mev.

Norris

oe

soos

lampe

na

hülle

toe,

maar

sy

doen

niks.

Hülle

loop

niemand

anders

raak

nie

tot

hülle

die

trappe

wat

na

die

derde

verdieping

lei,

bereik.

Nurks

is

halfpad

teen

die

trappe.

Hy

maak

die

mat

los

sodat

mense

daaroor

moet

struikel.

“So

jammer,

u

bloedigheid,

meneer

die

Baron,”

se

hy

olierig.

“My

fout,

my

fout

-

ek

het

u

nie

gesien

nie

-

natuurlik

het

ek

nie,

uis

onsigbaar

-

vergewe

ou

Nurksie

sy

ou

klein

grappie,

meneer.”

“Ek

is

op

’n

spesiale

sending,

Nurks,”

kwaak

Harry.

“Bly

vannag

hier

“Ek

sal,

meneer,

ek

sal

vir

seker,”

se

Nurks

en

styg

weer

op.

“Hoop

u

besigheid

loop

goed

af,

Baron,

ek

sal

u

nie

pla

nie.”

Hy

skarrel

weg.

“

Briljant

,

Harry!”

fluister

Ron.

’n

Paar

sekondes

later

is

hülle

daar,

net

buite

die

derde

verdieping

se

.52

ä

X

uXx «

«UV)

»HOS

T5(fi

OS

QJ

&(fl

(ü4-a Q.

£

po

o

2-öo

. <u'fl

&s <Ü 44

•4/

fi

’S

Ö

43 U.

sVh4J

03

</)^ ao

<Ut/s

n3

03CÖ

Xc

44OJt/i

S O Ö ö <u w tn

o w Her» o3

44OX

•r™

t

t/>

<u

'S Ooir>

O£

i/s

cO3

C' «s .aS Q

<U*r“<

tu

•1“^

CJU

+-j

>s

. . 2"Ö &

Örtns

öC

Hy

sit

Hagrid

se

fluit

teen

sy

lippe

en

blaas.

Dis

nie

juis

’n

goeie

deun-

tjie

nie,

maar

reeds

met

die

eerste

noot

begin

die

dier

se

ooglede

sak.

Harry

haal

skaars

asem.

Die

hond

se

gegrom

word

flouer

-

hy

wieg

op

sy

pote

en

sak

neer

op

sy

kniee,

toe

val

hy

op

die

grond,

vas

aan

die

slaap.

“Hou

aan

speel,”

waarsku

Ron

vir

Harry

terwyl

hülle

uit

die

mantel

lü

ü

<U75

"ÜPo

"O

csCS

£<s>

p.Oo

ts<0 ß

o W)CQ

s"ÖJ75

cs

Gp.

"3

P,cs

JS7) C5 V

P7

5

G o tu

O .G

<U s tu G

[arry

gee

die

fluit

vinnig

aan.

ln

die

paar

sekondes

wat

dit

Stil

is,

begin

die

hond

ruk

en

grom,

maar

die

oomblik

toe

Hermien

begin

speel,

raak

dit

weer

weg

in

’n

diep

slaap.

Harry

klim

oor

die

dier

en

staar

af

deur

die

oop

valdeur.

Daar

is

nie

’n

teken

van

’n

bodem

nie.

Hy

laat

sak

homself

deur

die

gat

tot

hy

net

aan

sy

vingerpunte

hang.

4-1 Pbß O«5 P

-Ö öo 60

' s >i s3 x-q „

'

w) 5

e ’3

a sg

« 4>

‘40 §3 ^

<u

"OC -3u TS

e ö

o o60 S4J ^

.3.3 Q> «X ö

-cP

5

t/i fU

U5 ös 4.a ög- öO (U

Jr “

CO

,2

e

<§

(V 3

«. -O R CJ

fe.es*i-C O (/) _r

’g .s ^x 5 ö oS ,3 o

Cü < P3 »

(2 iS,

bß

w ca «o 343 w

3o

uT3v60

3 oi

o oa - 1

<y

jacscs

Q75

cSt/i rj</> so

£cS

75oo75

O)

"Ö

p

Poo

§bß

§ .a

% 9(JO

S &ä?

5 K

SoX3o

<Ü75

,P bß hS<u

wOm ^ Uo (fl gu

|«H-H

o -

75cs

So

3bßCJ

H

i fbß^O g75 P

75<Ubß

T*PP

O <U

'S) SP

sX’Soo;£

£

p"Ö

bß

O* >

>

P<D

6

ßo

<u

3ZJ

. ^v <vT3 75

75

<V u-iV c

d *j o b P >> 4-1

’P 'P o P es 75 P

.2 ö>

rö.y"S

arv.+-»

P

4-

J

5-

4u p_, a« o O_r ? S o

”dOo

nP75 75

g)

£

75

breek.

Komaan,

Hermien!”

Die

musiek

hou

op.

Die

hond

gee

’n

harde

blaf,

maar

Hermien

het

reeds

gespring.

Sy

land

aan

Harry

se

ander

kant.

“Ons

moet

kilometers

onder

die

skool

wees,”

se

sy.

“Dis

werklik

’n

geluk

dat

hierdie

plant

hier

is,”

se

Ron.

4J

g

O

LO

so4*4D

so

CDr„ CG

4^ .52 4<ß j_r Sh

2 «41

43CGcG

44g> s P-

a 9 OcgSo

hfi

CG

C/5

CD

3

oXX&

bßcG

CD

X4D<D

pÖt/5

4^

o<4

4444

CO

ÖCD

p-obßÖ*—

<

4p-C/5

•J*-'m

fr-

^ « c4*{ CO ^öS

ia ^

g £ö

CD<D P-

bJO .

P CGw

Ps 3h

s<D

t+H

PSh CD ^3g s 2 ÖCG H-t 43 CG

3 4/

44«H

J33

-.2

’S>>

spß

D-

-P

T3Sh

42

S

H3CCG

g(/)

<u4Ä

Oo>

O P 4«i t/5

r—

i

bß fjJ o

bß

4*CG (/)

CD

s -§3 j-T<D öV) cjCD X>

U ö!> CD

(D

Oß4>

T34*5

CCD

J-i

«75

pÄ

_ 6

bß CD <D CJ

c/i <ß O £4<Ä ü 3> g HxXX « HS' <Uw ex y<2 4* ^ SS C 4J W4J ü t/5 OU

4T4

ßCGCGbJO

ÖCGCG

4-<

CG

&4->

CDCD

£

W

S

X3<D>CD

4=>

äiii«ö »p <u 341 > *5 43

s yO Öoö _. xg "3 «uO J-i <A

c X .

“ X Tjs

_ 1)4t

« C Wji 5i BM g Sä

M ° ’S

g c §p.,£S "CJ

% «\s-a

.Sä ts

x -o’Tl 4-J

„ CG

CD ^ <Ju oCD _g4h 4J

^ ^ 3CG «D O^ ^ S

S öo o

C <DCG cD

bßCD«D

£C

D

42

r=p

CD<D

£4J

eo

x xg ö 2§ « ^

O QJCD „QCO

CD

bßO

ö

4> ^- 2 ^O ^ CQ

3 CG *CG

pß

4^

3CD

s

2O£

g

PCG

Xbß

p^

<D>p<

c

b4«!

S4JV)w11

CCre4Ä

4d4J

c£oT3

tn

i I

• £S >11 3

rankers

wat

styf

om

sy

bors

vastrek.

“Duiwelsklou,

duiwelsklou

.

.

.

wat

het

professor

Spruit

nou

weer

ge-

se?

Dit

hou

van

donkerte

en

nattigheid

“Maak

’n

vuur!”

würg

Harry

dit

uit.

“Ja

-

natuurlik

-

maar

ons

het

nie

hout

nie!”

roep

Hermien

en

wring

haar

hande.

U-.

o*WX2>*<

öo

t-4

<u

23rQ

1U-

O0-T

o«DO

<

<n C «iS o-E o<4J

o* _ oc >

1

1

- <UC/5

cs >2 *i)

'5b 'S° öo-s<u

E

T3ö

ccs

SLöO

2 V) (J 4—1

U« o -sä

O 4ÄCS-d

V W ’S MP, > S3

GS

cjs -g ye g ^> Sä §

V!

3öjO

+s<U

. ri

JS

<%. oW a

cs S> 9-

P

§- s>>.Sä

CQJCÜ

s-taos

43>>43

Ö c<u 43

in 13

rfi 43 M3O C

CJ<ü

>

“Ja,”

se

Ron,

“dis

ook

’n

geluk

dat

Harry

nie

kop

verloor

in

’n

krisis

nie

-

‘ons

het

nie

hout

nie’,

verbeel

jou.”

“Hierdie

kant

toe,”

se

Harry

en

wys

na

’n

klipgang

wat

die

enigste

pad

vorentoe

is.

Al

wat

hülle

kan

hoor,

behalwe

hui

eie

voetval,

is

die

gedrup-drup

van

water

teen

die

mure.

Die

gang

daal

geleidelik

en

laat

Harry

aan

Edelgolt

dink.

Sy

hart

skop

onaangenaam

wild

toe

hy

onthou

dat

daar

drake

in

die

towenaarsbank

is

wat

die

kluise

oppas.

As

hülle

darem

’n

draak

moet

raakloop,

’n

uitgegroeide

draak

-

Norbert

was

erg

genoeg.

“Hoor

jy

iets?”

fluister

Ron.

CS

o4^

Pcs

>CAU<0

'V

Eo

<ÜW) CO

.s 44

3<DÖO

CA

c, oo

p CA

VCA p

• i-* S-<

g UV

bJD u44

Ö J3 -P

3 — «a cf

'Z 'S cß 'S 8W , , U— o o<U > O^3 .Ü3 _«

3= Q "3

c

<

. aso o«J MSf <u

£ 00

orC

52

Ü3'fiso o ä<& o a*oo a .

r- <n

60c

S Sb4J

ß ßgCÜ

in ei/

CO^

1 P1/5 a;P A5o

<uӆ

oo "gO rrjO ^43 44

<u

CUCO

o44

>-

s>(J

<Ü .2t» -ö

J2 £5

u .B

eP

t- T3

3 g^ C5

2P43,y> *P

c3 ^cs

es

P T3

.2 £C «j

ES sCL £.a in-ö ,y

Af ßf gCJ 'V riß O 4$

a ^ cs> ö o4J Jj 350032 H

-I-« *—< csU cS

«1 O >

r—CUCS

J-4

fl)

43O

Ui<D

acs44<L>

•

T3uP<DT3CA

poCACS

'S>Pcscs

CA

Gocescsw>

p43

43CA sc« Cl>

ucs

On3CA

s po

Cü'•H pp 03

44

TnCAU

CScs

<U

> p<üöjO

4-J

CA cS•r-l

.y'S i

.S pO 9r1

c4

£ ;

w3ß oos .aE f3 LUKT «S

U CA

a g= a‘in _f5

V &>"2 °

12 ^CA ÖOuC3 ^,03 5

CS

CÜhier

gaan

ek.”

Hy

haal

diep

asem,

hou

sy

arms

oor

sy

gesig

en

nael

oor

die

vertrek.

Hy

verwag

dat

skerp

snawels

en

kloue

enige

oomblik

in

hom

geslaan

gaan

word,

maar

niks

gebeur

nie.

Heeltemal

ongedeerd

bereik

hy

die

deur.

Hy

trek

aan

die

knop,

maar

dit

is

gesluit.

Die

ander

twee

volg

hom.

Hülle

pluk

en

rem

aan

die

deur,

maar

dit

roer

nie,

nie

eens

toe

Hermien

haar

Alohomora-towerspreuk

probeer

nie.

“Wat

nou?”

se

Ron.

“Hierdie

voels

.

.

.

hülle

kan

nie

net

vir

die

mooi

wees

nie,”

se

Her-

mien.

dartel

en

duik

so

vinnig

dat

dit

feidik

onmoontlik

is

om

een

te

vang.

Dis

nie

verniet

dat

Harry

die

jongste

Soeker

van

die

eeu

is

nie.

Hy

het

’n

gawe

om

dinge

te

sien

wat

ander

mense

nie

oplet

nie.

Nadat

hy

’n

paar

minute

tussen

die

warreling

van

reenboogvere

rondgevlieg

het,

merk

hy

’n

groot

silwer

sleutel

met

’n

gebuigde

vlerk,

asof

dit

reeds

tevore

gevang

en

hardhandig

in

’n

sleutelgat

gedruk

is.

“Daardie

een!”

roep

hy

na

die

ander.

“Daardie

grote

-

daar

-

nee,

daar

-

met

die

helderblou

vlerke

-

die

vere

aan

die

een

kant

is

gefrommel.”

Ron

gee

vet

in

die

rigting

waarna

Harry

wys,

bots

teen

die

plafon

en

val

amper

van

sy

besem

af.

<D t4—

<

£ CU•H

ff

-Her

<u

'S

Ö•pH<y

£ß

ff

op*

<ü

"dff

'S>

f*.

03

o

Ph4->

13<Ü

O

PhpH«M

uCÖCLX "3 r—

H

o (O

>

N

CO ff |J-H

o ÜJ<—

!

WCD o TS ’d

ßO

>>>U f'

CO

>ff

ff

ff<UÖJ

33

sVh<Ü

ff

s

Jü

1

ffns

>>CO Jü

bCOnJ>

ffÜ

o * cö Vh dCO ö bO ns r-f

d*-T

UM«1 §

ToEC

u-T b s5-

4Ä EP

*"Ö s

IO

« dS£ 2?

S 6J

PS TS

“Gereed?”

vra

Harry,

sy

hand

op

die

knop.

Die

ander

twee

knik.

Hy

stoot

die

deur

oop.

Die

volgende

vertrek

is

so

donker,

hülle

kan

omtrent

niks

sien

nie.

Maar

toe

hülle

instap,

is

die

vertrek

plotseling

helder

verlig

en

sien

hülle

’n

verstommende

gesig.

Hülle

staan

op

die

rand

van

’n

enorme

skaakstel,

reg

agter

die

swart

skaakstukke

wat

almal

langer

as

hülle

is

en

lyk

of

hülle

uit

swart

klip

gekerf

is.

Aan

die

oorkant

staan

die

wit

stukke.

Harry,

Ron

en

Hermien

sidder

-

die

wit

skaakstukke

het

nie

gesigte

nie.

“Wat

moet

ons

nou

doen?”

fluister

Harry.

Xp2MPc«44uOO

cs

PxC5

Pu<S)

s PO4-»

<u

o

1)

041)v)

J-H

XX<ü

3x

wpOs

d

V)

r—444=i $

<ü r-H*

©3X </i

fff£ 44

pgu>

o -dö öAi £

4>

^ oö -e.« Ö'(/) >y oAi CU

Ai -S3 sS Ö.1=1 E

x’G

xoCU

xö

&CD

äcs

44

H<DXÖCS

Xcs

<U Ö^ T3

^ 9ai JS

s >></) «5

T).y

a;

« ’SJS 4)p-M 4—1

1

C/5 (/)

fr, jjtsAi ö

’S (§

s I

a<vo£ Öin 33 ’So ’C

iS

I

04o44>nV)

Öcsa

so

’SC

D

04

sCS

(/)

c/5

cO

oo ^ö- 5s

<y a

£ 2 c

/D >X P

s 1

cs

C "

&-•3</>

K'

cs wC5 <

D

»-* O£

<u 1

(“4

O4E

O 43

Jg 1

’S <fi

43 Pp O4-t CÜ

0£ 2j-TvX

cü

UCDX0cs

§’Scs_uXOo

Ö44}-<DXX

C5

l' «rl

£ QoAi

“Ons

moet

eers

mooi

dink

.

.

.”se

hy.

“Ons

moet

seker

in

die

piek

van

drie

van

die

swart

stukke

speel

.

.

.”

Harry

en

Hermien

bly

tjoepstil

staan

en

kyk

hoe

Ron

dink.

Uiteindelik

se

hy,

“Moet

nou

nie

kwaad

word

nie,

maar

julle

is

nie

een

juis

goed

in

skaak

nie

“Ons

is

nie,”

se

Harry

gou.

“Se

jy

maar

net

wat

ons

moet

doen.”

“Wel,

Harry,

jy

neem

daardie

biskop

se

piek

en

Hermien,

jy

kan

langs-

aan

gaan

staan

in

die

piek

van

die

kasteel.”

1 tu »-•

CS T/CS

CScs

p p. cs

g & "dÖGJ

PL, o oO 4) jo P

.2GJ•rH

'd

rC

S5 o

p si-t

ocs /-v

00,5o 00 Ö

<u +-*

> >Ti JS3 n

Pr?

DÖ _§ GJGJ Ti ZU

(/)

Lj-TCS

Pmoo

£

scs

£

$ g"5 gj

5 3V) pp t/5

£GJ

poPd

<GJui

Pdcscs

P4

r-. GJ >r

IK (L) ilO &

CUO '

<GJUl

" „ GJ5—1

GJ ^ tU

3 s o"Ö 3 H‘C vi

- ^ 3P 3 -C

,<ö «« CSrS U iW 5 2

' üj<u

£GJX>tu

o<—

‘

£

o>

00 2<u Ja'w >> ^

3 J

gjGJ

TJ

o

Pd _dPd3 W

^ 'SE Pd

PGJ pü

ö *

5 GJed gj

^ p->s </l -

GJ

PS

£oa

*GJ

•rH

o3o£SGJGJ

£GJGO

*. GJ

c/j '-rt

ÖO^JGJ .SJ-i *-<

CS JrjGJ

5 'S

3 jUS -P

m «tu O

GJVI

frUcS

X

| i*r ^ P

> üc PP pPOGJ V)

-Q GJ

§3Pd 43

CSCS

o PdOJO Ocs ^’S

*

DO OGJ OGJ Jh

> DjC

£ GJ

P-* VI

oPd

?> GJ

3 <y

CS -S

FjS

V)Tioo'a

uCSCS

£t-*-T

cs

TiJ-l

onQGJ3£cs>

6oX!

P-«GJ ^^ qjvi O£ *>GJ ^S ^° a5 °o .00r£ *V1

6 w>

§ ^CS VI

^ GJ

.s gDO „£ <GJ

’S T"o ^Pd PD

“Dit

moet

gebeur

het,”

se

Ron,

maar

hy

lyk

geskok.

“Gee

jou

die

kans

om

daardie

biskop

te

neem,

Hermien,

toe

nou.”

Elke

keer

dat

hülle

een

van

hui

manskappe

verloor,

slaan

die

wit

stuk-

ke

genadeloos

terug.

Sommer

gou

leun

’n

hele

klomp

kruppel

swart

stuk-

ke

teen

die

muur.

Twee

keer

sien

Ron

net

betyds

dat

Harry

en

Hermien

in

gevaar

is,

Hy

dartel

oor

die

bord

en

neem

amper

net

soveel

wit

stukke

as

wat

die

swart

span

al

verloot

het.

“Ons

is

amper

daar,”

mompel

hy

skielik.

“Laat

ek

sien

-

ek

moet

dink

...”

Die

wit

koningin

draai

haar

lee

gesig

na

hom.

“Gereed?”

roep

Ron

uit,

sy

gesig

bieek,

maar

vasberade.

“Hier

gaan

ek

-

en

moenie

hier

rondhang

na

julle

gewen

het

nie.”

Hy

tree

vorentoe

en

die

wit

koningin

storm.

Sy

slaan

Ron

hard

oor

die

kop

met

haar

kliparm

en

hy

stört

vloer

toe

-

Hermien

skree,

maar

bly

op

haar

blök

-

die

wit

koningin

sleep

Ron

eenkant

toe.

Dit

lyk

ofhy

bewus-

teloos

is.

Harry

bewe

toe

hy

drie

spasies

na

links

beweeg.

Die

wit

koning

haal

sy

kroon

af

en

gooi

dit

aan

Harry

se

voete.

Hülle

het

gewen.

Die

skaakmanne

gee

pad

en

buig.

Die

pad

na

die

deur

is

skoon.

Met

’n

laaste

benoude

kyk

na

Ron

nael

Harry

en

Hermien

na

die

sdbß<ü

d<0ÖJD

p *

o>

p6öjO

%

io</>

'"Ö

'S««Xu*<v

Iac

s.3 J2&. 73

034J

'S

Ä .JSE 'O

I S

-2 'wwi

42 cs

sj ßte O•5 O.2 °^ SCD

d

H3!

•F—

I

bßOd

-3

jndc§

MCTS

E

8 iß

%. * 00u !\ cn

3 -Ü 'Snd «-»

rO X p(U rw W“»Ü 'S

iß -g .aX bOXJ* öDOf

pHodi-i

dCD

T3

f- sI

°>> Gß±2 <u^ lH(/)

ct5

*5 >>£ E

C/>

CUOöß

.Ei «S

S3

<Übß

"Ö

g

!

g

1^200^ <D

ö£- iS

u4>»OSm

dcd-ö

1-1

JmCS

£<D

K5)Cd</i J

ds ^<U PhSB Sh

2M ö-ü to

Ms§?*ri r*.

_d ^

"d *•>

PuOO

OO%bes

1 X ’n

Walglike

reuk

vul

hui

neusgate,

sodat

hülle

hui

klere

oor

hui

neuse

hou,

Deur

betraande

oe

sien

hülle,

plat

op

die

grond

voor

hülle,

’n

trol,

selfs

groter

as

die

een

wat

hülle

in

die

kleedkamer

getakel

het.

Hy

is

kat-

swink

en

daar

is

’n

bloederige

knop

teen

sy

kop.

“Ek’s

hengse

bly

ons

hoef

nie

teen

hom

te

baklei

nie,”

fluister

Harry

toe

hülle

versigtig

oor

een

van

die

massiewe

bene

klim.

“Kom,

ek

kan

skaars

asemhaal.”

Hy

xnaak

die

volgende

deur

oop,

hülle

is

albei

amper

te

bang

om

te

kyk

wat

daar

binne

is

-

maar

dis

niks

skrikwekkends

nie,

net

’n

tafel

met

sewe

botteis

in

verskillende

groottes

en

fatsoene

wat

in

’n

ry

daarop

staan.

bo

•- e

§c

cöSo

'S

2'TS

h§?§5 ?§ ü

s:o>so

ff

*

ff §O >

5 ^

6 ^W „sTwee

van

ons

is

vol

brandnetelwyn,

En

drie

is

moordenaars,

hülle

skuil

in

hierdie

ry.

Kies,

tensy

jy

vir

altyd

hier

wil

bly.

Omjou

te

help,

is

hier

leidrade,

vier:

Een,

al

wil

die

gif

skelmpies

verdwyn,

Staan

dit

oop

en

bloot,

links

van

die

netelwyn;

Twee,

heel

anders

is

die

wat

op

die

punte

staan,

Maar

bly

weg

van

hülle

asjy

vooruit

wil

gaan;

Drie,

ons

is

wel

nie

ewe

groot

nie,

dit

kan

jytog

sien,

Maar

nög

dwerg,

nög

reus,

sal

die

dood

bedien;

^3 •-

* £

^ B

I >-re

«

s

o- 2P° 3PS

3(j) B.. O

05KD £

.SP Ö 4)rP <U ^o u Öö ö P-

g ^ 'S- .2 g

(U «y "ö

jß B g

5o g

05

ö £C

Q3

4—

>

1>Sc~ d c/)

I—

1

PCü

</>-p

re op> .5oox)

CDt-f

0303

X•»—i

<CJ</3

<u

1’£T3

P cJ d 4—1 H)

s Ui wU)cs

.3 Ö CS K£ p &JD *3 <U £ <CJ

SS s £ 03 c £ W-t Ui W>

sr*

OSF"^

<U8h*

O4-J

O- „

o

CS03

755 S

tu öX)

S'^ >N

Ui

£ «K -ö

S <2 R

.

R O P8

’

</j

00 ö

M " tJ3

> re

ui «P Ü°üiCS Ä</) *-(

p

C

ip

3 -5

c «tu Z

& sCS fe

Cu &<u <u

“Hoe

moet

ons

weet

watter

een

om

te

drink?”

“Gee

my

net

kans.”

Hermien

lees

die

brief

’n

paar

keer

deur.

Toe

stap

sy

op

en

af

längs

die

ry

botteis

en

mompel

binnensmonds

terwyl

sy

na

hülle

wys.

Uiteindelik

klap

sy

haar

hande.

“Het

dit,”

se

sy.

“Die

kleinste

botteltjie

sal

ons

deur

die

swart

vuur

neem

-

na

die

Steen

toe.”

Harry

staar

na

die

botteltjie.

“Daar’s

nie

genoeg

vir

ons

albei

nie,”

se

hy.

“Dis

skaars

een

sluk.”

Hülle

kyk

na

mekaar.

“

Hermien

/”

“Harry

-jy’s

’n

groot

towenaar,

weet

jy

dit.”

“Nie

so

goed

soos

jy

nie,”

se

Harry

verlee

toe

sy

hom

laat

los.

“Ek!”

se

Hermien.

“Boeke!

En

slimmigheid!

Daar’s

belangriker

dinge

vriendskap

en

dapperbeid

en

-

o,

Harry

-

wees

versigtigV'

“Doodseker,”

se

Hermien.

Sy

neem

’n

lang

sluk

uit

die

ronde

bottel

aan

die

punt

en

sidder.

“Is

dit

gif?”

vra

Harry

benoud.

4J ob* •"

C/l --j

O "ÖO u^ ot/5 O^3 ^

CtS

C$

DjO

’t/5Ud>></5

£

tu

cs

dX

>>Xduo

p

J-. tu<U *-*

.a zT3 3£

e's& c-o wo* .5

2 Q,«5 <u

ao

<ücüX>Vt/5

’2„

jn*p<

g § § 8Z O > -J

OXCJ

^34-J

’t5

Ir

-o

O

Ö X•S t/>

x 5“di

•s13

O c3Ö0 >

d w1w c

I §> t/5

*-»

b 3> x<n a<y O"3 ^CU ^O *-c

C |

.a l^ 'S

*+-<

"qj d>t/5

OX

BCU

CS K. gS - g

« t/5

>> t/5^ oot/5

«Ut/5

C"Ö

X Jjd) -Q

s Ö8 ^

S b §Ö 5 g Q

Z _wc3 .—

i

-t-» 23

X Ö^ CtS

df ^2 fc

Ö «s

X 6o -

>rxJä2 6in 5C3CJ Ä5 öo. bßf~* -i-i

dJ 1

2 >>Ö t/5

anders

as

donker

vuur

nie

-

toe

is

hy

aan

die

ander

kant,

in

die

laaste

vertrek.

Daar

is

reeds

iemand

-

maar

dis

nie

Snerp

nie.

Dis

nie

eens

Woldemort

HOOFSTUK

SEWENTIEN

</>

o

I

Dhoo3«CSuÖcscs

W)

«ü

53

O

cj

4J

'S>-<U<u

6u'S

. B

S 0085 ow o2C <v>

oo-

<uT3e

I4»ÖJO

4-»

4JXtu

-2 w*

§ J2

J " s

’sW CS _4IS-ga l. tv) >, 3z ^<y

ji

i

o*»-»

(ü

fiOl

ÜOtöTj

<u

>-(

cscs

w | s

(2

“Severus?”

Quirrrell

lag

en

dis

nie

sy

gewone

bewerige

laggie

nie,

dis

koud

en

skril.

“Ja,

Severus

lyk

na

die

regte

tipe,

dan

nie?

So

bedagsaam

van

hom

om

soos

’n

oorgroot

vlermuis

rond

te

swiep.

Wie

sal

dan

tog

die

arme

st-t-totterende

p-p-professor

Quirrell

verdink?”

Harry

kan

sy

ore

nie

glo

nie.

Dit

kan

nie

waar

wees

nie,

dit

kan

net

nie.

“Maar

Snerp

het

my

probeer

doodmaak!”

“Nee,

nee,

nee.

Ek

het

jou

probeer

doodmaak.

Jou

vriendin,

juffrou

La

Grange

het

my

per

ongeluk

omgestamp

tydens

die

Kwiddiek-wedstryd

toe

sy

verbygestorm

het

om

Snerp

se

kleed

aan

die

brand

te

steek.

Dit

het

my

oogkontak

met

jou

verbreek.

Net

nog

’n

paar

sekondes

en

ek

het

jou

^ o S ,3(fl

CU TP <3 r—

C

^ ü MS

öo

“Jy’s

te

veel

van

’n

nuuskierige

agie

om

te

lewe,

Potter.

Sluip

rond

in

die

skool

in

die

middel

van

die

nag

op

Allerheiligeaand.

Vir

al

wat

ek

weet,

het

jy

gesien

toe

ek

kom

kyk

het

wat

die

Steen

alles

veilig

moet

“Sekerlik.

Ek

het

’n

besondere

gawe

as

dit

by

trolle

kom

-

jy’t

seker

gesien

wat

ek

met

die

een

in

die

vertrek

daar

anderkant

gedoen

het?

On-

gelukkig,

terwyl

almal

rondgeskarrel

het

om

dit

te

soek,

het

Snerp,

wat

my

reeds

verdink

het,

reguit

na

die

derde

verdieping

gegaan

om

my

te

keer

-

en

nie

net

het

my

trol

jou

nie

doodgemaak

nie,

daardie

driekop-

GcdUi(x\

cu

'S 'S4-» cu

<0 —^ a« 33$ O-3 60

0

Jl öw —t/i ^C 34

& w3 «

p p<u Puw^ xTuC/l

01CD

G</)

gndcu00CU

d piG *

J «

00 3

’cL

£

Gcd>

U(-O

(U

"d

G03Cd

<Ü

Ga

aßcd

CU

UlUo5

£4-1

05nd<uo

Ui

3 >>

^ 'S• «—I d4—I TO

_ 03G GM

<u

fcs ^3 .S

a-ss

’

3

J1

CU•HT3

"' G

Cd• 03

£ £O -ä^ 3

co

ÖOw35

<uP —1

9,

o$d ui

^ ä.Sä £

4-J ^o *£*J o

,—I Td

<U r-^4-* QJ

S g*

« §.a q’ri 4-»

cucn ö

. (Xi

QU ö

.

CO üu cd

00GJ-i

a £>^34Jd rt

4^ cd

031'

•-a O(fl

Id

G 3P £a ^ o

<u

34

cu

±3 ÖS j§

=8*

O

cu

n ^.—i tß;A) -r-4

.a pCuCß

'S ö g ’Soo - - •

T3 3p a<U r*

2 £(X)

°-H

2P.S^ T3

3 PCU 03> ^'S ^Cß C

cu X; g

cdcdChcd03

sO

s*

5<U

w .

Cu cuUi 00<U rrt —Td G _^ O GCu ^ <u

ä'- ^rP T3 TP- - 34cö P uin3 -rH 3z,

O- a

jsiuo

a p "g

p “stu 3 P3 .2,aO ijf~! r>) <CU^ H W(U ^ ^

cu -d o r-,

S * e u <w S .S

bekyk.

“Teen

daardie

tyd

het

hy

my

reeds

verdink,

het

probeer

uitvind

hoe

ver

ek

gekom

het.

Hy

was

die

hele

tyd

agterdogtig.

My

probeer

bang-

praat

-

asof

hy

kan,

ek,

met

Woldemort

aan

my

kant

.

.

.”

Quirrell

kom

uit

van

agter

die

spieel

en

staar

hongerig

daarin.

“Ek

sien

die

Steen

.

.

.

hoe

ek

dit

aan

my

meester

gee

.

.

.

waar

is

dit?”

Harry

rem

aan

die

toue

wat

hom

vasgebind

hou,

maar

hülle

gee

nie

mee

nie.

Hy

moet

vir

Quirrell

keer.

Hy

mag

nie

sy

volle

aandag

aan

die

spießl

gee

nie.

“Maar

Snerp

haat

my.”

“O

ja,

dit

is

so,”

se

Quirrell

ligweg,

“genade,

ja.

Hy

was

in

Hogwarts

in CuM1)

ÖKDV)

00

CU

jaUh

oOXPo

’S .s ^_ Ö V<u ^

M § T34) ’S w

05

12CÜ

>

C3CÖ

<U

£o

(U

<u

W3l'S>> o ojT? Ö« 3 -^ O os

Tj 3 g.fr I fi<U ^ J_"> fe' wc« ^2 «5

-

ÄS

004

<75

ui00

CU

<u><uXCJCO

Uh<U*->

in<u(U

s

4Ü«ÖV)

o fr

fr

fs..

3_o

4)

a

s ^C cs

4* I

os«CO

u.<u

‘53 .SS §2 J* 'mS « CS

(iS41 u

4* &w cs

T3 öG

-f—

I

><U

"Ö k

CUCUX

• CU

.SP $«J <U

"ö CJ

p ^o |_

; 'S

.3

8OS"ÜCOC5

2 *jr«U M -^ Öß >>R

~ ö ^Uh -

<uCU

UhCCS

Pu

CU

o>^"0Cr a j

> r so>

<uX

U-H

ja £

o43

O>

s cs

-ß sWTW ö

uu <u

« s

jj -d

4v 1/5

Kj cs

«u ^

E- WI

jjr—i V)rt •£

fr >-

n ^§ 60

JÄ 2cu CU

UhUh «U<33 t>03 J>

^ cu

fr^s a>> °43 ^(/)

ge ec

~<U - ö8

spotte

idees

oor

goed

en

kwaad.

My

meester

Woldemort

het

vir

my

ge-

wys

hoe

verkeerd

ek

is.

Daar

is

nie

iets

soos

goed

en

kwaad

nie,

daar

is

net

mag,

en

diegene

wat

te

swak

is

om

dit

na

te

jaag

.

.

.

Van

toe

af

het

ek

hom

getrou

gedien,

hoewel

ek

hom

’n

paar

keer

in

die

steek

gelaat

het.

Hy

moes

baie

streng

met

my

wees.”

Quirrell

sidder

skielik.

“Hy

vergewe

foute

nie

maklik

nie.

Toe

ek

nie

daarin

geslaag

het

om

die

Steen

by

Edelgolt

te

Steel

nie,

was

by

baie

ontevrede.

Hy

het

my

gestraf

.

.

.

besluit

hy

moet

my

beter

dophou

.

.

Quirrell

se

stem

raak

weg.

Harry

onthou

die

rit

na

Diagonaalstraat

-

hoe

kon

hy

so

dom

gewees

het?

Hy

het

Quirrell

daardie

dag

daar

gesien,

oPU

<D JAXJ "2p g(D o

Vo

•<D<D

Cu<a

S

«ü

ec

P<d<Ü

Cf)

'S&

^ sä ä.s %Q .Sö

=S Oin ><D ^öO"S

'S .5§ p.43 CC

« .tip-H ,ri•fM iS73 ^3 CD

CA

Ö ^I w

.52 2

j?c

fi"»

S-T f-nCD CCS

CD CA

ÖJO -

u 44

fr13 **

ÖccS

P*

-o 41 h 3r— CÜ

o

73öo

CCS

ccs r—

s ö^ <D— O

CA cA

Es >>;>=•43

O 434«! ,-r

CD

'S

CU o

J4 XI

pCCS

pp 2 X

V ^D4)

«D p=> CU^ CA

.2 cd

'S

.2 c

8 PP

42

u ?u5 44CD WÖß 4-4

ÖO CCS

SJ &

i(Dw

W CA

8" ,3

Jq 44'ö eV- CD

o

<D .C3

e 373 ö

<D

CA 2

ä o? ppU< MCCS CDrrt -4—*

> GO> CCS

p fr

J- srP O

^

X

o J-

CS

CD .—

I

<D ‘D

PP^

bJO

X F^-2 u2 wO pd

t—1

® aCA

T3 g2 2s-r Ä3 "O<D

OcW PCCS CDCCS o

>> 'CD

4)> .

>44Ö

• *—

(

X>>N

CD

X Paa

jiS rv;

a iS- (D

s-

Ä O<D O4-) >

^ fi

^ <D

CD H4-> dCD o

pTJ CA

s ^i e

-p SCA 544 S-1 44« h

o -a-0 'SÖ »ÜCD ^

«P- ^bJO

P3

dCD

X3

dDi

rQCD

o

Z ß<D Q1/5

fS

<ü CDCCS CA

73 Prj «

•S TS

> 73

*!S C3

« £

O*p '

a

20

1

5-

D

-DCD

o

I

XICD

O

4-2

aa «o £oo ^3 l'cs c« .ü

s?

g <0J

.G “>

GCJ

Ep'S ‘4J

X «WJ O*

__ 0)re ^3

4J Ö3 —H-*.Sä &T3

3

y 3

is«1v 433 ^3 J3

X43

3 gNO

4*(ü

cs

£

OO

4*S

o—

)

p<u

44>>444—)

<yo

44wCScSJ-4

QJ

Pht/5

tu

-T3

ir44Ö

P W)

T3 ÄCS _

-s =vP tu

1’«

? QJ

3 ^2 s« 9t/5

*>

44 <-»

CS OCS *->

P (jt/5 SS> Ü^ «Ö 2SJ> ‘<Ul> Ob >sH c/i

44

cs

P&C/5 — CS

h w ^s ^ ^

biscs

i csCS

: 43Ö<u

44cs

<uo4—1

G<D

JO

BoOg .5 g

,gCSt/5

>st/5

T3SCS

43

C/5

44<Ü

CS

S

£

r**c44C/5

V-4

<U

>f3tu

44 -tu Ä^ D

5 s^ o

öuCD

O•i—

i

T3

&oes>44CS

t>N

r-5-CSCS

D tO W rJ4-» S.w w c ^.-4 .£3

<U

c/5

"3

JS

w

2 Gpp CS

Ö ^5 £<s, d o^ O o

s'H §** « teg<pG

«,re 'p JJCA w ^

.—i <D P

1^3•3 2 §Ö-g S

2, ö4J

>-.gpG >

- J-<

00 <U

00o

,g-

äiU 4-P

Hi

J=pGW

d0

iS

1

i/f

§

2'Sa.

aO s

Qw

re

_S O)

'S w

y ^js tu

2 Q

cy

^ GppG(fl <0 .pp

H U 9S 03 2

"

s>>2 oK S 3

'ob .0

i

.§ ö>> gfci sCS gE S

"0/ ^p o3 Tu

73 o

"Ö 4J

p ^ob ß43 cs

sp «2 iS g§ El

P^O «J

^

sp G

«J .Go <0

o jy

^.g2 "SPh CD

5 o6 43

P<u

b'55

u* ja

x f3

die

huisbeker

vir

Griffindor

verower.

Quirrrell

vloek

weer.

“Gee

tog

pad,”

se

hy.

Toe

Harry

eenkant

toe

tree,

voel

hy

die

Towenaarsteen

teen

sy

bobeen.

Kan

hy

dit

waag

om

te

probeer

wegkom?

Hy

het

skaars

vyf

tree

gegee

toe

hy

’n

skril

stem

hoor

praat,

hoewel

Quirrell

se

lippe

nie

geroer

het

nie.

“Hy

lieg

.

.

.

hy

lieg

.

.

<U

<v

4PCS03

CGcG

Ph

&PS<uCU

J2W)

bJQ

PS

sO

4*5

cj

44

SP‘<75

<ü

wodCG03

bßrH

QJöjO r

d :

0303

d03>

u 5w CG

Q-

cu

'S

DO<Uodbß

44u

B ÖO

§

dspH X

.23 3

CuO,

§ 2£3

ö *s

£ o>

3 op2 X!44 x

; i I£ 3 33O T3 -O ö> s sÖ "Ü S3 g 2

&o £

CG

X

ofu

ß<D‘53

Doo

Öo

<U .ß

^ G15 BS ^&, <u

s-1 S4J 3

!S s3

cn

<

. 4P <-tH

ÖO^ PCG

^ C <L>

op « -g1) M Ho hG Mß H aj

S. u« £

<u

>-t

3O*

aj

0

"3 SS O2 00öo^

'"5 s> </>

T33 JSre ._,1 re

33 re3 )-<« TS« wO £r—00 höCG ^bJO C

oc/>

3

| *

re *ire §Q >

. oo•d C/>

B ^* bJO

ui inöjO

'ö w3 *13 .Sä

OOT3

„ö oc

aJ

"öre

C CG

E5 T3« c“ 53

<ü t/3

<L>

’S bß

d ßCG

JA

>>C/3

rB <Ü

S-I

cG

(U

£CG 4—>

g <Uo

+S aj—

i

a

M" ÖO

2 o3 aj

3 Jä 9 Msä m « .aa w S &.

s M wd

^CG Xdnd

sa;

i

O'5b

ob 2ÖO

d cG

° a)in

C fj

K;3

.a nog

gesien

het.

Dit

is

krytwit

met

glurende

rooi

oe

en

gleuwe

vir

neus-

gate,

soos

’n

slang.

“Harry

Potter

.

.

.”

fluister

dit.

Harry

probeer

om

terug

te

tree,

maar

sy

bene

weier.

“Sien

jy

wat

van

my

geword

het?”

se

die

stem.

“Net

skaduwee

en

wa-

Sem

.

.

.

ek

het

net

vorm

as

ek

iemand

se

liggaam

kan

deel

.

.

.

maar

daar

was

nog

altyd

diegene

wat

my

in

hui

hart

en

in

hui

verstand

laat

woon

.

.

.

Eenhoringbloed

het

my

hierdie

laaste

paar

weke

krag

gegee

.

.

.

jy

het

gesien

hoe

die

troue

Quirrell

dit

vir

my

drink

daar

in

die

woud

.

.

.

en

as

ek

eers

die

Eliksir

van

die

Lewe

het,

sal

ek

weer

’n

liggaam

van

my

eie

pC

GO

X g6 ^ Oo}_l

054-J ö w05 S -G

X D 11

ii

G^ K4>

i>-D 'S

11 p05 o <41

>N—>P3

' kJ [/)>-

1

D GcS ca 11

X 3 G

Ucs

*g 5

051) .p*•*->

^ o•G >'S gCS £

>^.Jä

S Q•S «i

> .3p ^O *-*

S ^

n ^

I4J

33

oc

ZT so.S P

»-t

iS .2,00 *4> cs•i—l

e |O <u

öß d~ rö

.a ^Ö Ö

11

£V)CSCS

I

,G 11

2 *211

bß ^cS ^—•*

j

&.

nd111)w05

00oG

so

pj=

0s1)HD

1

bßoG-ö >

11 Oß

e 1?& §

1111 *G

CS t/)

n'S11

O.CUCS

cs

£O 4-»

X cs

^ s1) G

11

rG

s V.

• CS• TJ

Ö £w iSU hU

3 §^ Jd11 05O -

rG1111

a05

pQ

11bß *-*

ii H^ QG 3

i>bß

w ÖßCS '(fl

M13 41

"

O Ö0 k.

<" <U £<u W*O t3^ & 05

ScSes K05 **

.

a opG ocs -o •

Ö u ^^3 n3

.S'ö ö

5 ZS 3+-J H rt)

öß S jaW 05

& M Ö3 g 2 :

05 O j_

|s s

3, « £O* ö =

CSp^

53 iiO 05Cu j_,

CUt <ucs >^ bß05 XjCS '-4-H

^ 33SG 24) 4)

P 33O -

t-T ^4) 33

.O 4)

- 33cs

l_

7 «• 3d

CS

i-t Sx a3 <uG bßC£ O1) opQ Tl

vir

jou

moeder

om

te

sterf

nie

.

.

.

sy

het

jou

probeer

beskerm

.

.

.

Gee

nou

vir

my

die

Steen,

tensy

jy

wil

he

dat

sy

verniet

gesterf

het.”

“NOOIT!”

Harry

spring

na

die

vlammedeur,

maar

Woldemort

skreeu,

“GRYP

HOM!”

en

die

volgende

oomblik

voel

Harry

hoe

Quirrell

se

hand

om

sy

pols

sluit.

Oombliklik

skiet

’n

skroeiende

pyn

deur

Harry

se

litteken;

dit

voel

ofsy

kop

in

twee

gaan

split;

hy

gil,

sit

hom

teen

met

alsy

krag,

en

tot

sy

verbasing

laat

Quirrell

hom

los.

Die

pyn

in

sy

kop

begin

bedaar

-

hy

kyk

verskrik

rond

om

te

sien

waar

Quirrell

is

en

sien

hoe

hy,

vooroor-

OObO

<D 5-i

B *£ <y

>N GCO <u

o Ö43 %0 t:ns onS cj

w g<Uco

J

ns .O

c/) 4U

nsns

acf

PL

ßCS>

— d<u 4JTS PLß «

^ £

g'lsg o

l

5-<

5-i

ns

Ki

(O

JE

5bT3

I OJU <L>

S b3 ^ui

ui 1_.Lhu sÖO Sö 2>> , PL,Ul

2 «c Oß" —d S^ oß rßns

*3 o-

<DbC

ÖX

5-.

's ><U r^H4-* •—!

<D 'ZJOs ,<d

>s coCO *«“'

CDT3

*—

h

T3 003

Ö 0 -dns CD

1)

4—»

-1—

1

CD

ß .2 CO

ß ns

[ 0 0<d

C

iS .3K "ö

o i. ß^ cs^ -d >

CU <u

g Ö ß2 »ßß £=3>sä *H |Jh ßß S o*S o uPL " 2O ß 1X2

Sä "US g<u <u -33 ^ ui

g ß ßO ns öS

-Ö M M

0O-CCO 5-1

03 03

> K<11 5-i

ß >tO

0 *‘05-< AJO Xjri^ <0

£ bOnS O

0

u a.fa

ö äS c/CD ^<D <L>

s 5^ ö

oX

<rH3<d

2 S

<D

ÖOco

5-<

nsns

CU>-

ä>

s

P <D

öfi (U 03

^ 5- ^CUCO co

4—< 5-1

5-<

Ci cö

3 X

3CO

£Z-. CJ Cl)

w O W«> «3 u s

<u

C'ßJ o^ Lß O ,r~1

« t3 ^

ß ß

J»S Jg3 'Sß <u

<UUl ^bE3

ßCO CDo TS

G(U“Egß o o—

1^ OJ

_r g OO JßoT3

" &

OJ

tn <U

ßcs

g W)o ß MJ3 =ro03

S•ß >N

o"S03

03

>.2P -•o rh<u HbO

<u ^Ul <|pß <u $.3 <ß “

cy

Quirrell

rol

van

hom

af,

blase

slaan

uit

op

sy

gesig

en

toe

weet

Harry:

Quirrell

kan

nie

aan

sy

vel

raak

sonder

dat

hy

die

vreeslikste

pyn

ervaar

nie

-

sy

enigste

kans

is

om

aan

Quirrell

vas

te

hou,

te

sorg

dat

hy

soveel

pyn

het

dat

hy

nie

’n

vloek

kan

uitspreek

nie.

Harry

spring

orent,

gryp

Quirrell

aan

die

arm

en

klou

vas

so

styf

as

wat

hy

kan.

Quirrell

skree

en

probeer

hom

afskud

-

die

pyn

in

Harry

se

kop

bou

op

-

hy

kan

nie

sien

nie

-

hy

hoor

net

Quirrell

se

vreeslike

krete

en

Woldemort

se

gille:

“MAAK

HOM

DOOD!

MAAK

HOM

DOOD!”

maar

X5«

£

s6w

ao4*

</)

cj

I<v

V)

i-<u

T3

P«4*oo

>

OJ

£

*-T

p<ü

r« .'

<u

sbX»v

7)

u-j «<L) rj

S aJ e_ w^ </)

£ '3

3 ^o* .a

<0 ^o

i

oo </>

rP S

t«>

"3fe'

O X> c>> «

ffi go

(/>

sC3

t/i

UiC3«s

&D

4>

uX!oo-

3

<8

•*»h

QaoXoX

</>

ui *3-o 53 >o >So Ul

a aÄ -Ü5

to

PP JmMCU4)

O

b X>fr

<y fioE

coO

E to

p42

ß <>1—1

Q van

’S

op’tb<ü

a* 00

’S 4>

npp

4-! u"3

§8ctt

Ö aV)

Q"5b<ü

wTJ Q4;

•v'ob oOo

t/i

in >> c^ s«j G.XS '2

X >

</i i

P '

Xo2 ’

6 '

oQ«uV)

5-i

C3

E -

ob03“ÖH3

O42

Ö>>

2CJ

Harry

staar

na

hom.

Toe

onthou

hy.

“Professor!

Die

Steen!

Dit

was

Quirrell!

Hy

het

die

Steen!

Maak

gou

professor,

gou

“Bedaar,

seun,

jy

het

tred

verloor

met

die

tyd,”

se

Dompeldorius.

“Quirrell

het

nie

die

Steen

nie.”

“Wie

dan?

Professor,

ek

“Harry,

ontspan

asseblief,

of

Madame

Pomfrey

gooi

my

hier

uit.”

Harry

sluk

en

staar

om

hom.

Hy

moet

in

die

siekeboeg

wees.

Hy

le

in

’n

bed

met

wit

linnelakens

en

längs

hom

is

’n

tafel

gelaai

met

wat

na

die

helfte

van

die

lekkergoedwinkel

lyk.

tyds

daar

om

te

keer,

hoewel

jy

jou

heeltemal

goed

van

jou

taak

gekwyt

het,

moet

ek

byse.”

“U

was

daar?

Het

u

Hermien

se

uil

gekry?”

“Ons

moet

mekaar

in

die

lug

gemis

het.

Ek

was

skaars

in

Londen

toe

ek

besef

dat

die

piek

waar

ek

eintlik

moet

wees,

die

een

is

wat

ek

so

pas

verlaat

het.

Ek

was

net

betyds

om

Quirrell

van

jou

af

te

trek

“Dit

was

dus

u.”

“Ek

het

gevrees

dat

ek

te

laat

is.”

“Dit

was

amper,

ek

sou

die

Steen

nie

veel

langer

uit

sy

hande

kon

houbß 1

•pH

« öP tu

ö -n

> cp «<U U

5 wTO .H

*gtu ^ppÖßP

I

tu

P 5P ^5 ^Ph Ut/5 <UP

'

5->tuootu

I<U

4—1

<U p—4O ;=5

r£> ^&T

'S

cUJ4->

LO<U

"3

uR

l %<u

a‘Hß

<U <U

U >sß0 r> «

^ 42C/5 V)

- c/5

POu

cGcik-

CuuGO

2 _1 £P 3

OOUtc

3

c5PP<U ^ UC ^ ^H p ^U V

<oP

>

P

OP

Pu

3 g sCU • —<

ß 0 Zs o ?

OJ-t «uu m> ^

$r-- „

_ sQJ '

$ äö,-»

bßCG

uS r*c~ CG<U V)

•pH —jß ^v- -C

TO «£ ^U rü•P «ßß"PHcs uCG ~

uCGCG

öfc^

'S £W) Cßnj O</> o

e-io

bß m*0 UO r*X AJop1gV)

poo

CG

X ou

Puo

uP-»

uP

u «Ü 2 U„

t/5

p<ubß u

+-i

u

u-pu fv.

CG>

ptuJ-t p w i-i

U Th -p P>pu<u

•—1

o4-J

<Si

p u

.£s

oou3p4-)*rH

CGCG

S3

> "3 O'4—>

-pH •2cn

p2 M£ S

s ^1 ^ §

bß

cS

uSo g* “

o ^ ß^ ^ ß

«s

>>

Osbß4—

1

u43u

1*g3 h t/i

5 * §P Üß C/5

7313 ^

cs' 5 owr1

I 3 3’Tg’BSß g•a & §« s *cs o >-gorE

colas

en

Perenelle

is

dit

soos

om

te

gaan

slaap

na

’n

baie

lang

dag.

Dit

is

tog

immers

so

dat

die

dood

vir

die

goed

georganiseerde

verstand

bloot

die

volgende

groot

avontuur

is.

Jy

weet,

die

Steen

was

nie

regtig

so

’n

wonderlike

uitvindsel

nie.

Soveel

geld

en

so

’n

lang

lewe

as

wat

jy

wil

hg!

Die

twee

dinge

wat

die

meeste

mense

bo

alles

begeer

-

die

moeilikheid

00

cd

dd£

cu00Pd£>dOo6

<U

e

ßocu

PÖ<U

£doo

CU -CD .

P £<U

*’“'

eV)

pcu

Pp<ud

PP

v-<

OdCU

cu

floQpddCD<u00

Öo5~«d

S ^CU CU

P ^g<a;

* 3d ^

00CU

&Pd<U

« dos dP

</)

<u•HdCD

<u doc M6J -P<uu. >U JhCD

•CU

00

es

,CD

bO S-G E

•T—

<

dP

d

00opd -

^ h

CUdP

§:bC .

ca

44

tu

6e8

'So 7

tu

43

oi

tu

.* £

£I g>

tf.2Q

s

J-H

“ 44d «jdCU

JI2 ö9 tu

£ SE H

V ’PCU4-1CD

dö

P ooTO -—4

E £

S CU

8 2^ >p

00

pd

OjO

Pl-H

CU

soi->

VCU

o

Jg S44 Ö

0 S01 jS44*

"« «33 ö

>s43

01 4>

Ö ^

Cu dT

£CU

00

p,r"?

r; >n

4J S43 ta

*;S‘S"cu 33

DO O33 ’S

d 00dd

«u J-*dCD

CU

1

CD

<U

o2

d pt2

dd

!—

>

dds

P4—1

CD

<U

<UCU

4-J

P

Pu

&<U

P

sri

<u

X)o

'oo1—

CUo

• r->d

•i—i (U

po

OQ33tu (J

s 'S

JS

G äs «bO «

ttos<Ud

<u

d >>CDd +-»

cu d2 'So> EDO O0 .

G01

&

S 1-1

CB 1)tu

> &^“NCD

.h

o d-* ort ££ 44

8 3cu d^ CU

<U

d,

d

I>> u

33

>01

w 10

00 y*T* -P U^ -3 öo

00 <u

G tu

s ^

cu

o '>

3p CD

S S

g sZ G =.“ ' 44

Ol O< o

tu

o43

S Wc r.2 Sx °

^ e

& ti- bCca 55X 43

'S o s^ > 33

1 sO44

bl Ö

Z G^ ca

44 " S« GC' 2ca oi 4t

6 .a g33 > ^

§s >1

p C 1E Ö eO bO^f .S ’sS Ö 33

G 33<u Mcu O

ts tP -P

I »d ä,

<n Ho U2 ^-P ^

CUo<u

cun M2 W34 44>-!

8 -*

&“

oica

« >03 ,—

i

ö 2S w

cuo

(Ucu

£P do ,

oo ö

PorP

cöde

f* ^p ®P CDv; cd

,«u>N

1 ' '

d

Ocu P J?p d PhÖ X 3

bC 5Ä.•Ö 43

ek

die

waarheid

wil

hoor

...”

“Die

waarheid.”

Dompeldorius

sug.

“Dit

is

’n

mooi,

maar

ook

’n

vrees-

like

ding

en

moet

baie

versigtig

hanteer

word.

Ek

sal

jou

vrae

beant-

woord,

tensy

ek

’n

goeie

rede

het

om

dit

nie

te

doen

nie,

jy

moet

my

ver-

gewe.

Ek

sal

natuurlik

nie

lieg

nie.”

>*>

ao

3O

eo44tj

o43

44«1re

Ewoo

,X b9 re

-§ s4J 44G «

1 |>, oB OB XIwa s45 o£-*

d</5 Gw .

W>w pG

^4 O

O uE J=SJ S-io « .5 a p..

> Ö U

&Mg. CU O|> ö x

2 .2,, w

•g »G c/)

u00pG oj

I4—>

CS>

S § &•MG

JÄ

5 ft

.2,'P

4-t

"0"3

pgU W g pg’? T3 O 4M

1/5G

4J -ä |

,

a 53 ü rp.tu

w

<ü

rd

cöTJ4M<15

<u

£WD<U

p^s<u

p§

* C5* «W> pG

M "2

J1 S sw (ü Sä

wO2”3CUsopbJD

G1/5

U<u

4*

1 tö

f>s £4-1 p-MC5> </5

C*3

c<u

00apG

13a

a « st—<*-*

CÖ«

_ T3 4J

re «2 432 < x>r- Er'*s « £g 1

1

S •* .Sj

Im1>

GO

4)

'G ^pt ^o 3ö

ö« .2 !3 2 £

2 >.*

J s

•B frs cop Ä

C3

3 ö" '

x J34h T33 0 fr

re O> 44

re -P(O wre ««x ^.sa 2

, TScs

4> -rj<U

Ö '"S

00jß

>,43>,

Ö|

« |re9 =s

oMso<U

o43ImCÖ«

<P C/5

C/5

<U >« c

rB rS

re ,y

osux

sterk

soos

jou

ma

s’n

vir

jou,

’n

merk

op

’n

mens

maak

nie.

Nie

’n

litteken

nie,

geen

sigbare

teken

nie

.

.

.

maar

as

iemand

’n

mens

so

diep

liefgehad

het,

is

so

’n

mens

vir

ewig

beskerm,

selfs

al

is

die

persoon

dood.

Dit

le

diep

in

jou.

Quirrell,

vol

haat,

gierigheid

en

ambisie,

wat

sy

siel

met

Woldemort

gedeel

het,

kon

om

hierdie

rede

nie

aan

jou

raak

nie.

Dit

was

vir

hom

pynlik

om

kontak

te

hg

met

iemand

wat

gemerk

is

deur

iets

wat

so

edel

is.”

Dompeldorius

is

skielik

baie

geinteresseerd

in

’n

voeltjie

daar

buite

op

die

vensterbank,

wat

Harry

kans

gee

om

sy

oe

aan

sy

laken

af

te

vee.

Toe

hy

weer

kan

praat,

se

hy,

“En

die

onsigbaarheidsmantel

-

weet

u

wie

dit J-CGG$

rp

'S

1gV)

|<uDD4-1

<U43

CJ

ÖCJ

4—1

cs

iS'SDO

t/i

CG

»> £

CG .g

P DOO O*'“» P

: ^.x

<u isoDO CJ

<U 2DX) t/1

t/5

V)<UrO>>

sÖ

PZ H^

.42

£^ oc #O u> ^o-g<U

^V) C/5

vi 2

n*

S j5o o

w "öCJ 4-4

rj CJ

t -=

p «P Ph

tn 3tu ODO > 3>> 1 o

p > -

tu

42wCSCS

42<DDOCSCU

eT

4—1

CG

6o

s4-1

cGCG

42>>rP

DDQ CG

p oo c 2s ^ .iS s

C w Io p ££ » r*

i

e-Vv HC S^ p«uin _r

'

v p<SC Ö

J£'~ k.33 o<J I/»

H ft

<uDO

43

Pcy

i „

>n r**

,

ri >-t^ CG_r cg

Ä £

DD

dw

.tu

£4-,

o du-> 4—1i

1

1

CS

s<U

<u

SU £d tu3 DOHdCJ

tu

>>>

4—1

’ot/i oo dot/1 gtu oHCG 42PQ CU

P5-.

44 d,t/i<-4-4

kOCG

Ö>

oo>

CG CGDD CG

OU &J-

1

dCG <uCG o4* 'pu CJ

g DD

4-»

43

t/14-4

tu

4J CG

CU"343 P

Op

f4-1

tu

423

tu

o

“Wat?”

“Hy

het

sy

lewe

gered.”

“Wat?”

“Ja

.

.

.”

se

Dompeldorius

dromerig.

“Snaaks

hoe

mense

se

koppe

werk,

nie

waar

nie?

Professor

Snerp

kon

dit

nie

verdra

om

in

die

skuld

by

jou

pa

te

wees

nie

.

.

.

ek

dink

hy

het

so

hard

gewerk

om

jou

vanjaar

te

beskerm

om

op

hierdie

manier

sy

ereskuld

terug

te

betaal.

Dan

kon

hy

terugsit

en

jou

pa

in

vrede

verder

haat

.

.

Harry

doen

sy

bes

om

dit

te

verstaan,

maar

sy

kop

pyn

so

dat

hy

lie-

wer

ophou.

<L> bC pw 5h (U«-HH

CS Xö

Ocn rC

(ü

Cu

5h

ö

(fl

oXo p<u

<ufop

o 'S H6C rC O«.

<u Tj<

ü

cs n Poö "öb-c O

cl

<uöC CJ

4ho

P

00 (fl (fl(fl

> <

Madame

Pomfrey,

die

matrone,

is

’n

vriendelike

vrou,

maar

baie

streng.

“Net

vyf

minute,”

pleit

Harry.

“Beslis

nie.”

“U

her

professor

Dompeldorius

laat

inkom

.

.

“Maar

natuurlik,

hy’s

die

prinsipaal,

dis

heeltemal

anders.

Jy

het

rus

nodig.”

is

uitstekende

luisteraars;

hülle

snak

na

asem

op

al

die

regte

plekke

en

toe

Harry

vertel

wat

onder

Quirrell

se

tulband

was,

skree

Hermien

hardop.

“Die

Steen

is

dus

weg?”

se

Ron

geskok.

“Flamel

sal

sonrmer

net

dood-

gaan?”

“Dis

hoe

ek

ook

daaroor

gevoel

het,

maar

Dompeldorius

dink

dat

-

wat

was

dit

nou

weer?

-

‘vir

die

goed

georganiseerde

verstand

is

die

dood

bloot

’n

volgende

groot

ävontuur’.”

“Ek

se

nog

altyd

hy’s

van

sy

trollie

af,”

se

Ron,

maar

hy

lyk

besonder

in

sy

skik

met

sy

mal

held.

“Wat

het

van

julle

twee

geword?”

vra

Harry.

ö g o Ho O X g

Woldemort

te

probeer

afreken

.

“Ja,

Dompeldorius

se

kop

is

reg

aangeskroef,”

se

Ron

trots.

“Luister,

jy

moet

op

wees

vir

die

einde-van-die-j

aar-fees

möre.

Die

punte

is

in

en

Slibberin

wen

natuurlik

-

jy

het

die

laaste

Kwiddiek-wedstryd

gemis

en

sonder

jou

het

Raweklou

oor

ons

geloop

-

maar

die

kos

sal

goed

wees.”

Op

daardie

oomblik

kom

Madame

Pomfrey

nader.

«5 5cö O

<S)- SO

00

•HTn

>sV)

«V

Hi—

i

Do

«jatj00

<-»

Pß

s

I<ü

r<L>

ja

<uo

CU

cß

eoOh

Tö cu

1

1

m -ao cö

22(D tx<u *d

* tu jü<u^

o- «u

S“

cö ** -

bicö öüO

£ <L>

o

pßV)

<D

O>c/i

B2P-BCÖü Cö

ß<D

MH r—I

o '%

“fßö

p wCÖ

z

S oß=

>S

E <4J W * .

X ™ ? ßß s

. u .£,

j_T 2 2 *"*

Ö 2 -ß

'S &>J3 I*cö r!

ß H CJ« Ö MO

2>H . Ö «ß< —

> C pDw <w y ö- </> ß .F4) "

'-g oo u öjo

ß « « 2ßä s ccn rd JJ v>GO •«-«

s| S öS o 2 38 2 3 ö^ u o w<U ö J2O g ^

ö P öS

M O -j*s o n uU Cfl

W w

—

1 V) . V)(U ß dJ

/•“s O dJ

g O tÄr Li t/l

U Cu Wcn s o jao Ca-d Dh m

<u

ßߣJ=T>-*

<u4>ßßCÖ

&1—

j

'ß

OO£(Ü

öjO

<nooc/>

s ßCa ^»tä"Ü H3cn üj

? I

Hca ca

53 x<« t!<« cüo ’T—>* * afij r-*

Jg «

V P

in00ßcö

ßCÖcööO

>>£V)cö

Ph

Cö ßcö cö"Ö Üs .so pv

o 3

2 J2

*-> c-ö w

•e

53 ß

•sf J<D<UDJO

Pz

ßo'S ^w> bis 53

“Dis

-

alles

-

my

-

vervlakste

-

skuld!”

snik

hy,

sy

gesig

in

sy

hande.

“Ek

het

die

booswig

gese

hoe

om

verby

Wollie

te

kom!

Ek

het

hom

gese!

Dit

was

al

wat

hy

nie

geweet

het

nie

en

ek

het

dit

vir

hom

gese!

Jy

kon

dood

gewees

het!

En

alles

vir

’n

draakeier!

Ek

gaan

nooit

weer

drink

nie!

Ek

moet

uitgeskop

word

en

vir

die

res

van

my

lewe

’n

Moggel

wees!”

“Hagrid!”

se

Harry,

geskok

om

te

sien

hoe

Hagrid

van

spyt

en

verdriet

bewe

en

hoe

groot

träne

tot

in

sy

baard

rol.

“Hagrid,

hy

sou

in

elk

geval

uitgevind

het,

dis

Woldemort

van

wie

ons

praat,

hy

sou

uitgevind

het,

of

jy

vir

hom

gese

het

of

nie.”

“Jy

kon

dood

gewees

het!”

snik

Hagrid.

“En

moenie

sy

naam

se

nie!”

ff ff

M §

o o

•3 5

"o

SS«

00

91/5

1,1

Ö

2 öu >stS to

I —e «

b w

K GK “

^ CJ

ji o3 sff wf I

ff

-C

oo>-•

<ü

ctf

r*

js* ;

bO<L>

ffO

ffoffoZ

ff(Li

ffcS

ff

CD

ffCS

ijE

l/l

- pP sc ¥.

ooP

e2

o *s -ff« 4>W JSOd«|v

ff

^ 5T3 4-j<Li (Li rtj

w ^ Tj00^£ <L> U<D - ff<U « *-*

Ti (/)

<0 Tl 3(L) CS W

^ ^

^ 'S 85

§ .0-3- Jr 'S

T3 - öjC

•Ö -s «

cS MK «

<D

00

<U

ff

ff<L>

00'•ff

</>

00ffCS

cs

X«vt/>

r—<Ü

4-1 .zi

S ^V) Oo

ö &P uo >M—

1

iH ff-i—^ »•

s^ 4->

ff Äw Zff

"

(Li

KffCÖCS

ffcScs

(L)

0>00<U,00

00

**0

: fr. Lh

t'xff »00 .«Q

O d1

1

ffff

^ 00

ff u

<u _ff ff

L-

£.S9oo

>>

<D43V)ff

D ff

'§2C« 4J

O-

I ^1-. JS

3 ^

1 S+-J ^<L)

rff O

& I2 <u

f-H

I ^

5 "C

id wff °ff o'S «

E ^w -’S

g QS

ruskierig

oop.

Dis

vol

towenaarsfoto’s.

En

daar

glimlaggend

en

wui-

end,

op

elke

bladsy,

staan

sy

ma

en

pa.

“Het

uile

na

al

jou

ouers

se

skoolvriende

gestuur

en

vir

foto’s

gevra

.

.

.

hetjy’t

niks

nie

.

.

.

Hou

jy

daarvan?”

Harry

kan

nie

praat

nie,

maar

Hagrid

verstaan.

Daardie

aand

stap

Harry

alleen

af

na

waar

die

einde-van-die-j

aar-fees

gehou

word.

Hy

is

opgehou

deur

Madame

Pomfrey

wat

vir

oulaas

wou

seker

maak

dat

hy

gesond

is

en

die

Groot

Saal

is

reeds

vol.

Dit

is

getooi

in

Slibberin

se

groen

en

silwer

kleure

om

die

sewende

agtereenvolgende

verowering

van

die

huisbeker

te

vier,

’n

Yslike

banier

met

die

Slibberin-

<-t—

<

OS

4PoOXCü

*3

xUhCSX44

"ÖJÖO

'"g

s'"g

d'5b<uX<L>

O-i

Pcü

*!

* ÖO csX XÖ QJ

ÖJD1

UhCDO

<üui

<ü

£<1>

> 44CÜ

44

«H-H>-H

CD Cü

44 32Cü4—»

f- PO 2üj^

'S ß^ O^ cP sö 5ö P<

o<ü .

H“1 T34-« PS

P

POP*

P ö<u£ cs

§'*0

Pfl

u

<uMöOPcs

4P

O}-<

cScSTdÖJO

PCS

44

a

I>n •>o.;

ÖJ <D

-g Oa

'S ^ÖJO

<u öP WPhO gb oa bes ^

1—1

CDcü d

_b4 .s1 5-t

pS o3 3o 4r0 gCD O

•CD

1 »X ^r

flJ —Pu >N

jg-eO cü

Q >öJO .SQ

cs b"Ö «

Uh aH

<l> io

öJO

5-f

<ü <u.f-j </)

4P ^.a |<u> -d

p CDcS

*Td

a

“öffi -2

. o2 cxCS .

b pPu <D

öO

ÜP

o ^0 PHCD OP £° _o -Sä

o Pk 4-1

^ v)

44 cS<u kÖJO

^b

" SpcS üa

-

3 sgO <

OCD

U

4P

Xcü

W P^ ‘So

4-i qj

P ^O 4P 03M

CS• "—

j

• Cü• "Ö

CU PJ-h CüO ÖJO

o£4-J

<DOgPCü

44Cüb0flj

O4-H

XJpcscspcS

>4CÜ

44cüXCD

Pi'ö4O)TdPo4P<ü

P-ö

<ü

a

ndP

4Ü44"CÜ

ÖJ

T3

.S >

-ö ^

p

K'CÜ*->

O>

CDf-H

Cü

ÖC (UCScS

CDCS

V >

1 S- cü

'Id

P

4CÜ

XUh

O

44W

<Ü CS ’o O> 44 > >

'X .s

_§ bb^ op >

3 oo

ppPH

twaalf

punte;

in

die

derde,

Hoesenproes,

met

driehonderd-twee-en-vyf-

tig;

Raweklou

het

vierhonderd-ses-en-twintig

en

Slibberin,

vierhonderd-

twee-en-sewentig

punte.”

’n

Roesemoes

van

geskreeu

en

gejuig

bars

los

vanaf

die

Slibberin-

tafel.

Harry

sien

hoe

Draco

Malfoy

sy

drinkbeker

op

die

tafel

stamp.

Dit

laat

hom

naar

voel.

“Ja,

ja,

mooi

so,

Slibberin,”

se

Dompeldorius.

“Dit

is

egter

so

dat

on-

langse

gebeure

ook

in

ag

geneem

moet

word.”

Skielik

is

die

vertrek

doodstil.

Die

Slibberins

se

glimlagte

word

’n

bie-

tjie

flouer.

PUPf-H

Vrd

cb

£

GdPt-i

RSCbP

i-i CbCb 1

5

cb

Q £* Ä

.

*

5$

•S 'u

s

«

2 ^1—1

p •

•“Ö

GRS

X)£o

0303

I4-1

<V

sc/1

>>

cb

£ <U w<L>X

•pH

T3(H-4

Oom

4-T oin ^HX

do£

Cl) bß Ch

’U) (L) o<D r—

1

obJO cb X«ut-t

cb•i—)

cb

u<u

CJOjO

d<D•pHcbX

pBcb

4—>

t/1

QJOXCDbO£o

!

s

03

Jü

Ooc/l

£j=T

bC

"3

£

cb

£bßO£ K

cb ^

^ s03 CG03 *+3

X ^« 0wo GP s

cb

GcS2a<u •

:

"G dLu rr<

CO

H<UPU

Uf re

P Usä

£o

aoQ«u Ir?t/1 <D

„ O

e 533 SS 1

~ -ö 5

bO

<UpT5L-*

o£doX >" ö

QJ

•4—• I—

'

QJ <D^ -S

33 ö^)

§ ^^ o.go co

-S, w5? >öo Sxt/i _

o -oT3 &Ö Cb

cb

X T3<uJ-H

*-l

<U

SS §i*.S- <U

?-h ÖjO<U^

O nd5-iX o

5 1X

CÜ

< W S-f

!U U ^+J (/I wX £<U P

5-4—1 J—

I

<D ÖJD 03

d cb jba Ö TJ

Ui

’£ >4-1

r^H P3

oOu Jxt

2 3^-ÖM Öjh ’jrb

öj <u

“Tweedens

-

aan

mej.

Hermien

la

Grange

...

vir

die

gebruik

van

koue

logika

in

die

hitte

van

die

stryd,

ken

ek

vyftig

punte

aan

Griffindor

toe.”

Hermien

se

kop

val

op

haar

arms;

Harry

is

seker

dat

sy

in

träne

uitge-

bars

het.

Die

Griffindors

is

buite

hulself

van

vreugde

-

hülle

het

’n

hon-

derd

punte

bygekry.

“Derdens

-

aan

mnr.

Harry

Potter

.

.

s€

Dompeldorius.

Nou

heers

daar

’n

doodse

stilte.

.

.

vir

senuwees

van

staal

en

besondere

moed,

ken

ek

sestig

punte

toe

aan

Griffindor.”

Dis

’n

oorverdowende

kabaal.

Diegene

wat

kan

optel

terwyl

hülle

hui-

seif

hees

skreeu,

weet

dat

Griffindor

nou

vierhonderd-twee-en-sewentig

*-7 QJV)

findor

verower

nie.

Harry,

wat

nog

steeds

hande

klap

en

juig,

stamp

vir

Ron

in

die

ribbes

en

wys

na

Malfoy,

wat

nie

meer

verstom

en

geskok

kon

lyk

as

die

volledige

Stywelywe-vloek

op

hom

gesit

is

nie.

“Dit

beteken,”

roep

Dompeldorius

bo-oor

die

luide

toejuiging,

want

selfs

Raweklou

en

Hoesenproes

vier

Huis

Slibberin

se

val,

“dat

die

ver-

sierings

verander

moet

word.”

Hy

klap

sy

hande.

In

’n

kits

is

die

groen

muurbehangsels

skarlaken-

rooi

en

die

silwer

word

goud;

die

enorme

Slibberin-slang

verdwyn

en

’n

Griffindor-leeu

neem

sy

piek

in.

Met

’n

aaklige

geforseerde

glimlag

op

sy

gesig

skud

Snerp

professor

McGonagall

se

hand.

Hy

vang

Harry

se

oog

iS $Q. <u

£

° Si— » CS

WOo> cs

cs

0 B2 6^ §oo o

C5 *H

n i

§•“

Hwo *2o öU WO

& O5 >ö ÜiS) fe

0ö

£

1

üso

CSn3

</)

£ CS

jf S</) ,£1hj

I £bOÜ>2 <up (/>

CU >

'

o HO Ih

"’sÖ

£<u

</>

T3Öcscs

<u

22C/l

jd'

cu

’Tt *H—

r

-3 °CS p«TS

5 .£ .

<u-I—

I

5h rj5h H

K £c iSW pH

o;

‘So

.

"Sh

EPT5ÖCScs

£ Jp <ü

t/1 ^ h<U Ö E

<U|HTic/1

H-J

P

g gH3 £fl. iS ’SS ö

csC/) 5h

O u<-tH <Uo wo_ 5h

t/1

<u >pH H-»tn *s5h O4) O« c

c >

dat

Goliat,

wat

amper

net

so

dom

is

as

wat

hy

gemeen

is,

sal

uitval,

maar

ook

hy

is

deur.

Dit

is

’n

jammerte,

maar

soos

Ron

sg,

’n

mens

kan

nie

alles

wil

he

nie.

En

skielik

is

hui

hangkaste

leeg;

hui

trommeis

is

gepak;

Neville

se

padda

is

gevind

waar

hy

wegkruip

in

’n

hoekie

in

die

kleedkamer;

aan-

tekeninge

is

uitgedeel

aan

alle

studente

om

hülle

te

waarsku

teen

die

ge-

bruik

van

towerkuns

tydens

die

vakansie

(“Ek

hou

altyd

duim

vas

dat

hülle

dit

gaan

vergeet,”

se

Fred

Weasley

bekaf);

Hagrid

is

daar

om

hülle

na

die

vloot

bootjies

te

neem

om

oor

die

meer

te

seil;

hülle

klim

op

die

Hogwarts

Express;

laggend

en

geselsend

soos

die

landskap

groener

en>>

'S<u

>

"3

c/>

OOiti

(ü

co'S

Fx

pbo<y

oCQ3J

wJ-i

PQww

r'Ö

o

<L>

U cS

o TJ> t/1

<u Obß S5

c uw bß

= 2

tn mJ-f cs

™ l§ 'S

o •?" c

2 öo° o"da; 14

3 ’S .3np

S Ö•r! w C

<y

<U in> cs

C X*-

pp

p^3

^ <u<u bßö £

.v

.2 |§ « öP r-=X <Ufrx i-rt

jj 2 «ßX,£5«so^ J 20*5^S M 3ß ß «j.£ -c "ü1,5

iri öd

oo>

« >N

"OQJ

oßicn

in

.SJ s4)

p

Öo1-UQx

dj >>

>-h Tpo n

T3 gbß OÖJDpP° ö

<üPCSCS

i-i

<U %>(Li

pt> ' u^3 bß

^ ö<U JM

ß*%6 ^

*Su ö 'S« « ^fi « s4-* V).P CO

Q M 3

P Tß

ßsS1)

I

u

ßßCS

>

*s

po

<wCß

>-Ta>

e SbO SUS i—

ö

CS i_i

"3

p/

oin

O 4)

ä 5C/5

g

E ’Pfi CJ

3 c3tn >

Sä s>- .5

•

*P •4_J

ßß oo•»X

CS

ÖPh<uo

S "ö

.Sf-=3

O P=s

c itrt

ÖCS

s<D

CÜ

T3

bOw <uu (fl U•f-t o "

a s

w 2 Sä

sß ^S S *33

« S M23 ojo& o« S 2E ^

<D fi•i—t

^

JQ 5P

bß

GJ ^ PR .P TJ

s e | g

I gp^-t

CL>

P cS

a P“Tot

siens,

Harry!”

“Sienjou,

Potter!”

“Nog

steeds

beroemd,”

st

Ron

en

hy

grinnik.

“Nie

daar

waarheen

ek

op

pad

is

nie,

ek

belowe

jou,”

se

Harry.

Hy,

Ron

en

Hermien

stap

saam

deur

die

hekke.

“Daar

is

hy,

Ma,

daar

is

hy,

kyk!”

Dis

Ginny

Weasley,

Ron

se

sussie,

maar

sy

wys

nie

na

Ron

nie.

“Harry

Potter!”

skreeu

sy.

“Kyk,

Ma!

Ek

sien

vir

“Nie

so

hard

nie,

Ginny,

dis

ongeskik

om

so

te

wys.”

Mevrou

Weasley

glimlag

vir

hülle.

JÜ*CD

ts'dcj

Ii

"d

s'3

ä

.fct

>

(fl Ö}-< Q> r

T3Ö

t

ui fr“rt) o0 oiS r—

I

5 'O

J5 o

1 ~soCD"d c<u ~

cü ücd

o 3Ö Ö

SP SSCD ö<U Höo 2cj «"3 ^

s £(fl «b x6 M

oo&«

(fl (-

öO'ä

^3ßQc<ü

^3

*3

'S43CDÖo

cD

<ü Cü

T3

pS

&H

s P

•3CJtü

OrßMCJ .

fc» cSr« e

p .a

o11

4->

£

oo«üCD

c~5-

03

uLi s-T

Cg

CDTS

ubJD

03

Cü

.SP

K«ÜCD

CDCÜ

?r*>&JCV

M

20

o<ü*->

CD

bO

O>

#CJ

4*CDLi

>"cd<ÜCQ <Ü

^5CD

u>>•»—>

oo

OÖ

"cdCCS4_>

CDOo

fl

*3

F1 Q CD5“*

CD

5nCJ flCD

3 Cüo

,

§

E? Ä'Ö *

I -a’

S ö1 c "5

4) o SP2 ws o -d

p/1 v”345

Harry

talm

net

lank

genoeg

om

’n

laaste

woordjie

met

Ron

en

Hermien

in

te

kry.“Sien

julle

dan

in

die

vakansie.”

“Hoop

jy

het

-

h’m

-

’n

lekker

vakansie,”

se

Hermien

en

kyk

oom

Vemon

onseker

agtema,

geskok

dat

iemand

so

onplesierig

kan

wees.

“O,

ek

sal,”

se

Harry

en

hülle

is

verbaas

oor

die

glimlag

wat

oor

sy

ge-

sig

sprei.

“Hülle

weet

nie

dat

ons

nie

toorkunsies

by

die

huis

mag

gebruik

nie.

Hierdie

somer

gaan

ek

sommer

baie

pret

met

Dudley

he

.

.