12

Το 1869 ο Χένρι Μολινέ είχε ανακτήσει κάποια οικονομική σταθερότητα και η Μπρέναν, στα 75 της, ήταν ανάπηρη. Αποφασίζοντας να σταματήσει να ξοδεύει για το 19χρονο Χερν, αγόρασε ένα μονής κατεύθυνσης εισιτήριο για τη Νέα Υόρκη και έδωσε οδηγίες στο χεχερν να πάει στο Σινσινάτι, να βρει την αδελφή του Μολινέ και το σύζυγό της, Τόμας Κάλιναν, και να έχει τη βοήθειά τους για να ζήσει. Οταν συναντήθηκε με το Χερν στο Σινσινάτι, η οικογένεια δεν είχε πολλά να του δώσει. Ο Κάλιναν του έδωσε 5 δολλάρια και του ευχήθηκε κκαλή τύχη. Οπως θα έγραφε αργότερα ο Χερν "Πετάχτηκα για να αρχίσω τη ζωή μου άφραγκος στο πεζοδρόμιο μιας Αμερικανικής πόλης".

Για κάποιο διάστημα ήταν εξαθλιωμέ-νος, ζούσε σε στάβλους ή αποθήκες σε αντάλλαγμα για χαμαλοδουλειές.Τελι-κά έγινε φίλος με τον Αγγλο τυπογράφο και κοινοτιστή Χένρι Γουότκιν, που τον απασχόλησε στο τυπογραφείο του, το βοήθησε να βρει διάφορες δουλειές του ποδαριού, του δάνειζε βιβλία από τη βι-βλιοθήκη του, περιλαμβανομένων των ουτοπιστών Φουριέ, Ντίξον και Νόις, και του έδωσε ένα παρατσούκλι, που του κόλησε για το υπόλοιπο της ζωής του, Το Κοράκι από το ποίημα του Πόε. Ο Χερν σύχναζε επίσης στη Δημόσια Βιβλιοθήκη του Σινσινάτι, που εκείνη την εποχή είχε περίπου 50.000 τόμους. Την

άνοιξη του 1871 μια επιστολή από το Χένρι Μολινέ τον πληροφόρησε για το θάνατο της Σάρας Μπρέναν και τον ορισμό του Μολινέ ως μοναδικού εκτε-λεστή της διαθήκης. Αν και η Μπρέναν τον είχε ορίσει ως δικαιούχο μιας ετήσι-ας προσόδου όταν έγινε κηδεμόνας του, ο Χερν δεν πήρε τίποτα από την περιου-σία και δεν ξαναείχε ποτέ νέα από το Μολινέ.

Με τη δύναμη του ταλέντου του ως συγ-γραφέα, ο Χερν έπιασε δουλειά ως δη-μοσιογράφος στο The Cincinnati Enquirer, εργαζόμενος για την εφημερί-δα από το 1872 ως το 1875. Γράφοντας με δημιουργική ελευθερία σε μια από τις μεγαλύτερες εφημερίδες που κυκλφορούσαν στο Σινσινάτι, έγινε γνωστός για τις μακάβριες περιγραφές τοπικών φόνων, καλλιεργώντας τη φήμη του κο-ρυφαίου συγκλονιστικού δημοσιογρά-φου της εφημερίδας, καθώς και του συγγραφέα των ευαίσθητων περιγρα-φών μερικών από τα μειονεκτούντάτομα του Σινσινάτι. Η Βιβλιοθήκη της Αμερικής (μη κερδοσκοπικός εκδότης Αμερικάνικης λογοτεχνίας) επέλεξε μία από αυτές τις περιγραφές φόνων, το Gibbeted, για να τη συμπεριλάβει στην ανασκόπηση δύο αιώνων Αμερικανικού Αληθινού Εγκλήματος, το 2009. Αφότου μμία από τις ιστορίες του φόνων είχε δι-αρκέσει, ο Φόνος του Τάνιαρντ, είχε δι-αρκέσει επί μήνες το 1874, ο Χερν εδραί-

Συνέχεια αφιερώματος:Λευκάδιος Χερν