27
Polityka Społeczna jakiej potrzebujemy Dr Jacek Zaucha Uniwersytet Gdański

Polityka Społeczna jakiej potrzebujemy

Embed Size (px)

DESCRIPTION

Polityka Społeczna jakiej potrzebujemy. Dr Jacek Zaucha Uniwersytet Gdański. WYZWANIA. Starzenie się społeczeństwa, Rosnąca sfera ubóstwa Niski poziom integracji osób niepełnosprawnych. WYZWANIA-STARZENIE SIĘ. Od 1988 do 2002 roku (NSP) w Polsce: Udział dzieci i młodzieży spadł o6%, - PowerPoint PPT Presentation

Citation preview

Polityka Społeczna jakiej potrzebujemy

Dr Jacek Zaucha

Uniwersytet Gdański

WYZWANIA

1. Starzenie się społeczeństwa,

2. Rosnąca sfera ubóstwa

3. Niski poziom integracji osób niepełnosprawnych

WYZWANIA-STARZENIE SIĘ

Od 1988 do 2002 roku (NSP) w Polsce:

• Udział dzieci i młodzieży spadł o6%,

• O ok. 10% spadła liczba małżeństw z dziećmi

• Udział ludności w tzw. niemobilnym wieku produkcyjnym wzrósł o 5 %

• Relacja pomiędzy ludnością zarobkującą i utrzymująca się ze świadczeń społecznych pogorszyła się z 8:2 do 6:2

32% pełnoletnich obywateli Polski to emeryci

WYZWANIA- UBÓSTWO• Wzrost liczby gospodarstw domowych w których następuje kumulacja

ubóstwa dochodowego ubóstwa warunków życia i ubóstwa subiektywnego (co setne gospodarstwo w 1997r i co sześćdziesiąte w 2001).

• Wyznaczniki ubóstwa:

brak wykształcenia, (87% osób poniżej minimum egzystencji z gosp. domowych gdzie głowa rodziny nie ukończyła szkoły średniej)

miejsce zamieszkania,

wielodzietność (37% rodzin wielodzietnych w sferze ubóstwa skrajnego),

bezrobocie (23% osób z rodzin dotkniętych bezrobociem poniżej minimum egzystencji a tylko 8% osób z pozostałych rodzin)

WYZWANIA-NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ

• Wzrost liczby niepełnosprawnych od 1988 do 2002 o 50% do 5,5 mln;

• Dwukrotny wzrost liczby osób z niepełnosprawnością znaczną;

• 60% niepełnosprawnych przekroczyło wiek emerytalny;

• 84% niepełnosprawnych utrzymuje się z rent emerytur i zasiłków;

• 60% niepełnosprawnych posiada wykształcenie podstawowe;

• Stopa zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym tylko 19% (b niska w skali europejskiej).

FILOZOFIA POLITYKI SPOŁECZNEJ

• Człowiek (rozbudzanie ambicji, upodmiotowienie)

• Profilaktyka (zapobiegać zamiast leczyć)

• Podejście zintegrowane

• Rosnące znaczenie makroekonomii

FILOZOFIA- CZŁOWIEK i INTEGRACJA

Przywracać „normalną” strukturę jakości życia (casus wędki), Podopieczny to część naszego kapitału społecznego trzeba go

uwikłać w grę społeczną zamiast bilateralnego stosunku opiekun-podopieczny;

Podmiotowość podopiecznego vs omnipotencja opiekuna (tylko 20% z nas na starość chciałoby mieszkać z rodziną a 57% chciałaby mieszkać we własnym mieszkaniu korzystając ze wsparcia rodziny;

Pole do działania dla NGOsów (vide zęby niepełnosprawnych); Przełamywanie ugruntowanej bierności społecznej – „leczyć

zdrowych„ (17% z nas nie zna osoby niepełnosprawnej, a aż 43% ma takie osoby wśród swoich przyjaciół).

Odsetki respondentów wskazujących w kolejnych latach poszczególne wartości jako najważniejsze warunki udanego, szczęśliwego życia

Źródło danych: lata 1991/1992 - Czapiński, 1998; rok 2000 -.Diagnoza społeczna 2000 (komputerowy zbiór danych).

166774383438

28

70

USA

FILOZOFIA- CZŁOWIEK I INTEGRACJA

Przyszłością jest model w którym sektor społeczny i publiczny wzajemnie się wspierają w realizacji zadań socjalnych, model w którym sektor społeczny tworzy zorganizowany i oddolny nacisk na władze publiczne;

Skuteczna polityka społeczna musi stawać się polityką spójności społecznej łączącej orientacje na równość szans z orientacją na społeczną integrację (przełamywanie wykluczenia społecznego).

FILOZOFIA- CZŁOWIEK i INTEGRACJA

Integracja społeczna –

działanie wspólnotowe oparte na zasadach dialogu, wzajemności i równorzędności, których celem jest dążenie do społeczeństwa opartego na demokratycznym współuczestnictwie, rządach prawa i poszanowaniu różnorodności kulturowej, w którym obowiązują i są realizowane podstawowe prawa człowieka i obywatela oraz skutecznie umożliwia się grupom i jednostkom realizację ich celów życiowych. Integracja ta nie zmniejsza wolnościowych wartości jednostek.

FILOZOFIA- PROFILAKTYKA

Monitoring zagrożeń społecznych pozwalający na detekcję osób zagrożonych utratą „normalnej struktury jakości życia,

Oddziaływanie na system wartości, tworzenie bodźców pozytywnych zachęcających do zachowań „prospołecznych” – praca pozytywistyczna.

FILOZOFIA- MAKROEKONOMIA

• Wzrost gospodarczy i spadek bezrobocia w długim okresie to istotne i skuteczne lekarstwa na problemy społeczne;

• Przywracanie wiary w przedsiębiorczość i własne siły oraz nagradzanie sukcesów na tym polu (niskie podatki, niski poziom redystrybucji PKB);

• Edukacja społeczna – nie podcinać gałęzi na której się siedzi.

FILOZOFIA- MAKROEKONOMIA

12 spośród 16 szesnastu dużych miast europejskich, w których stopa bezrobocia przekroczyła 20% leży w Polsce;

Najwyższa stopa bezrobocia w latach 99-01 wśród 258 miast europejskich powyżej 50 tys. Mieszkańców w UE występowało w Suwałkach (25,6%), Nowym Sączu (25,2%)i Gorzowie (24,3);

W latach 90-tych kraje, w których wydatki publiczne nie przekraczały 25% rozwijały się w tempie 6,6%, kraje w których te wydatki wynosiły 25-30% PKB w tempie 4,7%, kraje o przedziale wydatków 30-40% w tempie 3,8% a jeśli wydatki te przekraczały 60% to tempo to spadało do 1,6%;

W USA na 100 dorosłych mieszkańców przypada 10 firm zakładanych od podstaw w Polsce tylko 1,5;

AGENDA 22Ma na celu wdrażanie Standardowych Zasad ONZ poprzez sporządzanie planów polityki wobec osób niepełnosprawnych.

Rząd, rada powiatu, gminy, przedsiębiorstwa, organizacje itd. mają za zadanie: • zakładanie współpracy z organizacjami osób niepełnosprawnych jako równymi partnerami;

• analizowanie wraz z organizacjami osób niepełnosprawnych własnych działań w celu zbadania przestrzegania Zasad Standardowych;

• tworzenie wraz z organizacjami osób niepełnosprawnych spisu potrzeb osób niepełnosprawnych;

• zmniejszanie przepaści pomiędzy obecnymi zasobami a potrzebami osób niepełnosprawnych w odrębnym planie polityki wobec osób niepełnosprawnych,

• określenie w planie sposobu uwzględniania aspektów dotyczących osób niepełnosprawnych we wszystkich podejmowanych w przyszłości decyzjach;

• określenie w planie, jak rozwijać się będzie w przyszłości współpraca z organizacjami osób niepełnosprawnych;

• okresowe, regularne ocenianie oraz rewizja a planu polityki wobec osób niepełnosprawnych.

Dziękuje za uwagę !