AUTORSKI PROGRAM

POZALEKCYJNYCH ZAJĘĆ

TANECZNYCH

DLA UCZNIÓW KLAS IV-VI SZKOŁY

PODSTAWOWEJ

Autor programu:

mgr Eliza Wieczorek

Nauczyciel Wychowania Fizycznego

w Zespole Szkół Integracyjnych nr 1

we Włocławku

Włocławek 2015/2016

Taniec to:

„cudowny, delikatny i równocześnie gruntowny sposób na gimnastykowanie ciała;

rozwija koordynację ruchową; zapewnia dobrą sylwetkę, bez względu na wiek;

wzmacnia ciało i daje radość życia: uczy obycia towarzyskiego;

pozwala czuć się młodo i być nowoczesnym; jest jednym z niewielu hobby, które pary lub przyjaciele mogą

uprawiać razem; jest umiejętnością cenioną w towarzystwie;

rozwija pewność i wiarę w siebie; można uprawiać go mając 5 lat i cieszyć się nim mając 95 lat!”

M. Graham

SPIS TREŚCI:

1. Wstęp

2. Organizacja pracy

3. Zadania programu

3.1. Zadania szkoły

3.2. Zadania nauczyciela

3.3. Zadania wychowawcze

4. Cele ogólne

5. Cele operacyjne

6. Metody realizacji celów programu

7. Zasady prowadzenia zajęć

8. Treści programu

9. Procedury osiągania celów

10.Ewaluacja programu

11.Literatura

12. Ankieta dla ucznia

1. WSTĘP

Poprzez taniec, uczeń wyrabia w sobie poczucie rytmu,

słuchu, swobodę i płynność ruchów. Uzyskuje elastyczność

i harmonijność ruchową. Elementy tańca i układy

choreograficzne przyczyniają się do umiejętności i łatwości

obcowania w towarzystwie. Przez ruch ciała dzieci uczą się

nawiązywać kontakt z otaczającym nas światem. Ruch i

taniec z jednej strony mają istotne znaczenie dla rozwoju

osobowości człowieka, z drugiej zaś mogą stać się

istotnymi elementami terapii, ponieważ ruch znosi napięcie

mięśniowe, emocjonalne, daje odprężenie. Przy okazji

doskonałej zabawy następuje wzmocnienie mięśni, rozwija

się koordynacja ruchowa i równowaga, jednym słowem

znaczenie tańca w korygowaniu wad postawy jest

bezsporne. Ruch przy muzyce wzmaga postawę

kreatywności, integruje człowieka wewnętrznie i otwiera

na twórcze poszukiwania. Pośrednio wpływa na samoocenę

uczniów. Ogromne korzyści, jakie płyną z uczestnictwa w

tańcach można streścić następująco:

taniec pozwala kształcić świadomość własnego ciała,

wzmaga koordynację wzrokowo — ruchową,

usprawnia całe ciało, wpływa harmonijnie na jego

rozwój,

wzmaga poczucie rytmu i uwrażliwia na muzykę,

taniec uczy nawiązania bliskiego kontaktu z ludźmi.

Uczestnictwo w tego rodzaju zajęciach, to nie tylko

rozrywka, ale również sposób na stres, dobre

samopoczucie, radość, odprężenie umysłu, relaks i

równocześnie aktywna forma spędzania wolnego czasu.

Wobec tylu pozytywnych oddziaływań tańca i muzyki na

kształtowanie młodego człowieka, uważam za zasadne

realizowanie tego programu

2.Organizacja pracy

program przeznaczony dla uczniów klas IV-VI Szkoły

Podstawowej

miejsce pracy-Zespół Szkół Integracyjnych nr 1 we

Włocławku

czas trwania zajęć- 2 h tygodniowo

sprzęt wykorzystywany podczas realizacji programu:

odtwarzacz płyt cd, stepy, pompony, wstążki

gimnastyczne, piłki, obręcze gimnastyczne, materace itp.

3. Zadania programu

3.1 Zadania szkoły

Przekazywanie uczniom wiedzy, umacniającej ich w

przekonaniu o potrzebie prowadzenia zdrowego stylu

życia, systematycznej aktywności fizycznej i zależności

między ruchem a zdrowiem i życiem człowieka

Uwzględnianie różnorodnych form ruchu, wspierających

rozwój, szczególnie w okresie stabilizacji postaw ciała

Rozwijanie zainteresowań uczniów różnymi formami

aktywności ruchowej, w tym przypadku tańcem

Tworzenie warunków rozwoju indywidualnych zdolności i

zainteresowań ucznia

Stymulowanie i umożliwienie uczniom podejmowania

aktywności ruchowej i wyrażania własnych przeżyć

poprzez taniec

Tworzenie warunków do kształtowania podstawowych cech

fizycznych i psychomotorycznych: gibkość, szybkość,

równowaga, koordynacja wzrokowo-ruchowa

Tworzenie warunków do występów artystycznych przed

publicznością w szkole i poza nią

3.2 Zadania nauczyciela

Nauczyciel powinien przygotować lekcję zgodnie z

zasadami doboru treści i organizacji wychowania i

kształcenia.

Określić cel zajęć dla uczniów w zakresie kształtowania

zachowań, wiedzy, umiejętności i sprawności fizycznej.

Zadbać o przygotowanie przyborów i pomocy

dydaktycznych potrzebnych do realizacji zadań.

Przejawiać opiekuńczy i wyrozumiały stosunek do uczniów,

a jednocześnie wymagający i konsekwentny.

Przeprowadzić lekcję z największym pożytkiem dla

uczniów: odkrywać i usuwać przyczyny błędów wykonania

czynności ruchowych, zachować natężenie wysiłku

fizycznego w trakcie ćwiczeń.

3.3 Zadania wychowawcze

Kształtowanie pozytywnych postaw wobec aktywności

ruchowej, sprawności fizycznej i zdrowia.

Kształtowanie pozytywnych cech osobowości:

zdyscyplinowania, pracowitości, współpracy w grupie,

odpowiedzialności, dążenia do realizacji określonego celu,

odwagi poprzez pokonywanie własnych słabości i lęków.

Kształtowanie poszanowania zasad i regulaminów.

Wypracowanie nawyków higienicznych związanych z

aktywnością ruchową.

Kształtowanie pozytywnych postaw wobec potrzeby

dążenia do doskonalenia i poszerzania własnych

umiejętności, wiedzy i sprawności fizycznej oraz

samokontroli i samooceny osiągnięć.

Rozwinięcie poczucia odpowiedzialności za siebie i innych,

przestrzegania zasad i norm społecznych.

Kształtowanie wrażliwości i zrozumienia dla możliwości i

ograniczeń innych.

4. Cele ogólne

Zaspokajanie naturalnej potrzeby ruchu.

Stwarzanie warunków do kształtowania zachowań

sprzyjających zdrowiu i promujących zdrowy styl życia

poprzez czynny udział w zajęciach muzyczno– ruchowych

w formie pozalekcyjnej.

Kształtowanie pozytywnej postawy wobec aktywności

ruchowej, umiejętność łączenia ruchu z muzyką.

Kształtowanie zainteresowania tańcem.

Wzmacnianie motywacji dzieci do rozwoju swych

zainteresowań i uzdolnień.

Nauczanie harmonijnego współżycia w grupie,

podporządkowania się umownym przepisom.

Rozwijanie indywidualnych zdolności każdego dziecka,

jego inicjatywy, aktywności i samodzielności.

Doskonalenie podstawowych cech fizycznych i

psychomotorycznych: gibkość, szybkość, równowaga,

koordynacja wzrokowo-ruchowa

Rozwijanie płynności i estetyki ruchu.

Kształtowanie ekspresji twórczej.

Kształtowanie postaw moralnych i społecznych:

wytrwałości, systematyczności, samodyscypliny, szacunku,

prawdomówności, umiejętności właściwego zachowania się

w sytuacji sukcesu i niepowodzeń.

Udział w programach z różnych okazji w szkole i w

środowisku.

Rozwijanie umiejętności prezentowania swoich osiągnięć

przed szerszą publicznością.

5. Cele szczegółowe

Kształtowanie dbałości o zdrowie własne i innych

Nabycie umiejętności pokonywania nieśmiałości i tremy

podczas prezentowania się na scenie

Rozwijanie inwencji twórczej ucznia i ekspresji ruchowej

Rozwijanie zainteresowań

Opanowanie umiejętności gimnastycznych

Poznanie form fitness- aerobik, stretching

Oprawa artystyczna uroczystości szkolnych i

pozaszkolnych, udział w konkursach

Odkrywanie zdolności ruchowych i organizatorskich

uczniów

Eksponowanie pomysłów nowatorskich ucznia

Kształtowanie pewności i akceptacji siebie samego

6. METODY REALIZACJI CELÓW PROGRAMU

Metoda to droga dochodzenia do celu, świadomie

podejmowane przez nauczyciela czynności dla osiągnięcia

określonego efektu. Przy realizacji programu będą

stosowane :

a) METODY TWÓRCZE ( metody kreatywne oparte na

naturalnym ruchu – realizują zadania problemowe

wymagające pełnej samodzielności i inwencji twórczej

uczniów )

zabawy naśladowcze – naśladowanie ruchów,

odtwarzanie w zabawie różnych ruchów.

metoda zabawowo – naśladowcza. Wykonywanie

ruchów opisanych słownie i przywołanie z pamięci

dziecka czynności widzianych lub stworzonych w

wyobraźni.

metoda ( zadaniowa ) bezpośredniej celowości ruchu.

Wykonywanie przez ucznia szeregu zadań, które

stanowią dla niego bezpośredni, zrozumiały i atrakcyjny

cel. Nauczyciel poleca uczniom proste zadanie w

odpowiednio dobranej pozycji wyjściowej. Metoda ta

obejmuje ruchy proste, łatwe, zrozumiałe.

metoda ścisła. Polega na ruchu odwzorowywanym z

pokazu lub ruchu wykonanym na podstawie opisu

słownego. Ćwiczenia są wykonywane jednocześnie, na

komendę lub w podanym rytmie.

metoda programowego nauczania. To metoda daleko

posuniętej indywidualizacji przy zachowaniu pozorów

samodzielności. Do nauczyciela należy demonstrowanie

elementów ruchu, czuwanie nad ich prawidłowym

wiązaniem w całość, korygowanie błędów, objaśnianie.

metoda małych obwodów. Dotyczy doskonalenia lub

nauczania umiejętności. Polega na przygotowaniu przez

nauczyciela zadań etapowych, które przygotowują

ucznia do zadania głównego, polegającego na

opanowaniu określonej, złożonej umiejętności.

b) METODY ODTWÓRCZE ( odwołują się do pamięci

ćwiczącego, w której przechowywane są pewne rodzaje

ruchów i czynności, lub opierają się na pokazie ruchu

przez nauczyciela, czyli odtwarzaniu obserwowanego

ruchu )

gimnastyka twórcza Rudolfa Labana. Metoda ta dąży

do rozwijania naturalnej ruchliwości dziecka i podkreśla

przez ruch swojej indywidualności. W tej metodzie łączy

się ruch z muzyką i rytmem, wprowadza się ćwiczenia

muzyczno – ruchowe, zabawy taneczne, pantomimę,

opowieści ruchowe, dramę.

metoda Karola Orffa. W metodzie tej wykorzystuje się

słowo, rytm i ruch nawiązując do tradycyjnych form

zabaw, ćwiczeń, tańców i muzyki.

gimnastyka rytmiczna A. I M. Kniessów. Metoda ta

opiera się na ruchu naturalnym, zrytmizowanym,

ekspresyjnym, estetycznym, uwzględnia ruch

odwzorowany i twórczy.

c) METODY NAUCZANIA RUCHU

Metoda syntetyczna- nauczanie całościowe zestawów

mniejszych elementów, motywów i wreszcie większych

zestawów muzycznych.

Metoda analityczna- nauczanie pewnych określonych

całości muzyczno-ruchowych fragmentarycznie,

częściami. Po opanowaniu łączenie ich w większe zestawy

ruchowe.

Metoda kompleksowa (mieszana)- w nauczaniu

większych zestawów muzyczno-ruchowych, dążenie do ich

opanowania ze szczególnym uwzględnieniem mniejszych

elementów.

Podczas nauczania ruchów z muzyką nauczyciel przez

wzorowy pokaz w odpowiednim tempie, powiązanym z

wyliczeniem rytmu, w jakim ruch przebiega i dokładnym

objaśnieniem słownym, powinien przekazać uczniom

wyobrażenie koncepcji ruchu.

7. ZASADY PROWADZENIA ZAJĘĆ

Zasada stopniowania wysiłku.

Główne założenie tej zasady, to rozpoczynanie ćwiczeń od

łatwiejszych, w których liczba uczestniczących mięśni jest

niezbyt duża, a następnie włączanie coraz większej liczby

grup mięśni współdziałających ze sobą. Napięcie mięśni

stopniowo staje się coraz większe, a pod koniec ćwiczeń

maleje.

Zasada wszechstronności ruchu.

Polega ona na kształceniu u dzieci sprawności, szybkości i

umiejętności wykorzystywania swojego ciała do

wykonywania ruchów użytecznych w życiu codziennym.

Ważny jest tutaj klimat emocjonalny i motywacja do

podejmowania działań. Dzieci szczęśliwe, otwarte,

akceptowane przez nauczyciela i kolegów coraz chętniej i

radośniej uczestniczą w zajęciach.

Zasada zmienności ruchu.

Założeniem tej zasady jest dbanie o to, by zbyt długo nie

utrzymywać takiego samego rytmu ruchu. Oznacza to, że

po intensywnym ruchu powinien wystąpić ruch wyciszający

organizm i regulujący tempo oddechu.

8. TREŚCI PROGRAMU

Treści nauczania:

-Zabawy i ćwiczenia kształtujące poczucie rytmu

-Ćwiczenia rytmiczne ( marsze, biegi, podskoki w takt

muzyki, reagowanie na zmianę tempa i dynamiki)

-Ćwiczenia kształtujące motoryczność

-Ćwiczenia gimnastyczne w rytmie z przyborem: wstążka,

pompony, piłki, obręcze gimnastyczne, stepy itp.

-Kroki bazowe tańców narodowych i regionalnych

-Podstawowe kroki aerobiku klasycznego- step touch,

grapevine, heel back, mambo, cha-cha-cha, step itp.

-Ćwiczenia kształtujące wytrzymałość ogólną

- Ćwiczenia kształtujące koordynację( łączenie pracy rąk i

nóg w rytmie )

-Stretching- rozciąganie wzrastające i napinanie mięśni,

korekcja sylwetki, przygotowanie aparatu ruchu do wysiłku i

ochrona przed jego skutkami, uspokojenie organizmu

-Tworzenie krótkich układów tanecznych

- Ćwiczenia gimnastyczno-taneczne w rytmie w parach

–Tworzenie własnych układów w oparciu o poznane kroki i

ćwiczenia gimnastyczne.

-Ćwiczenia równoważne – umiejętność kontrolowania ciała

w przestrzeni

-Ćwiczenia poprawiające koordynację ruchową

-Ćwiczenia kształtujące pamięć ruchową

-Elementy gimnastyki artystycznej i akrobatycznej

-Piramidy dwójkowe, trójkowe i wieloosobowe

Umiejętności

Uczeń potrafi :

-wykonać ćwiczenia gimnastyczne przy muzyce

-wykonać układ ćwiczeń gimnastyczno-tanecznych w rytmie

-wykonać ćwiczenia kształtujące ramion, tułowia, szyi, nóg

-wykonać ćwiczenia kształtujące prawidłową postawę ciała

w rytmie

-wykonać układ ćwiczeń indywidualnie, w dwójkach, oraz w

zespole wieloosobowym

-wykonać układ ćwiczeń z przyborem

-samodzielnie lub w grupie opracować i przedstawić

fragment ćwiczeń aerobowych lub układ ćwiczeń

gimnastyczno-tanecznych w rytmie wybranej przez siebie

muzyki- według własnej inwencji twórczej.

-samodzielnie poprowadzić układ ćwiczeń przy muzyce

- odtworzyć układ taneczny indywidualnie ,bądź w grupie

przed publicznością

Podstawowe chody, biegi i kroki taneczne

1. marsz na całych stopach i we wspięciu przód i w tył,

2. marsz w półprzysiadzie i siadzie,

3. marsz z zaznaczeniem kroku palcami stóp (krok

akcentowany),

4. marsz skrzyżny bokiem, przodem i tyłem,

5. bieg z uginaniem nóg w tył i z unoszeniem kolan w

przód,

6. bieg krokiem wydłużonym,

7. przeskoki bieżne,

8. podskoki z różnym ułożeniem nogi wolnej,

9. podskoki wydłużone połączone z klękiem jednonóż

skłonem tułowia oraz głowy w przód,

10. wznosy i wymachy nóg we wszystkich kierunkach w

połączeniu ze zwrotami lub obrotami z współpracą

ramion, tułowia i głowy,

11. łączenie elementów tanecznych,

12. krok dociągany,

13. kołysania taneczne

Ćwiczenia głowy i ramion- w dół, w bok, w górę, w przód i w

tył, w skos, jednokierunkowe, symetryczne, naprzemianstronne

1. ruchy ramion stosowane w życiu codziennym-

dociąganie, uderzanie, naciskanie, przeciąganie,

odpychanie-wyrabiające wyobraźnię

2. ćwiczenia napinające i rozluźniające mięśnie ramion,

3. ruchy ramion zaczerpnięte z tańców nowoczesnych,

podkreślające wyrazistość, rytmiczność, płynność i

artystyczne wykonanie,

4. wymachy ramion,

5. nawracanie i odwracanie ramion,

6. przywodzenie odwodzenie ramion,

7. unoszenie i opuszczanie ramion,

8. fale ramion,

9. nierównomierne krążenie ramion w płaszczyźnie

strzałkowej,

10. równoległe krążenie ramion w płaszczyźnie

poprzecznej

Ćwiczenia nóg

1. w pozycji wysokiej- przysiady i przenoszenie ciężaru

ciała z nogi na nogę, zakołysania taneczne, wznosy

nogi ugiętej, wspięcia obunóż i jednonóż, wznosy

nogi wyprostowanej, wymachy,

2. w pozycji niskiej- klęk jednonóż i obunóż, w

przysiadzie, siadzie, podporze, w leżeniu przodem,

bokiem, tyłem,

3. unoszenie nóg z siadu prostego,

4. wymachy nóg w leżeniu,

5. wymachy nóg w podporze

Skłony i fale tułowia

1. skłony tułowia w przód i w tył w postawie stojącej,

2. skłony tułowia w przód i w tył w uniku,

3. skłony tułowia w przód w siadzie rozkrocznym

4. skłony tułowia w przód i w tył w klęku jednonóż,

5. fala tułowia w przód w siadzie klęcznym,

6. fale tułowia we wszystkich płaszczyznach

Pozycje równoważne

1. wzloty z uniesieniem nogi w przód i w tył,

2. skłony tułowia w wypadzie,

3. wznosy nogi w tył,

4. przenoszenie nogi w tył i w przód

Obroty

1. obroty i półobroty obunóż jednonóż, do wewnątrz i na

zewnątrz

2. obroty na jednej nodze ze wznosem drugiej w

dowolnym kierunku,

3. obroty we wspięciach w obniżonych pozycjach,

4. obroty ze skłonem tułowia w każdym kierunku oraz

ze zmianą ułożenia tułowia po obrocie,

5. obroty z różnym ułożeniem nogi wolnej

Skoki

1. podskoki z odbicia jednonóż- lądowanie jednonóż lub

obunóż,

2. przeskoki w przód , w bok i w tył- odbicie wykonane

jedną nogą a lądowanie odbywa się na drugą,

3. podskoki o nogach złączonych, w rozkroku, o różnym

ułożeniu nóg,

4. podskoki w obrocie

Ćwiczenia gimnastyczne i akrobatyczne- dla uczniów z

odpowiednim gorsetem mięśniowym lub uzdolnionych ruchowo

1. przewroty w tył, w przód, do klęku jednonóż,

2. ćwiczenia w staniu na rękach,

3. przerzuty bokiem na dwie i na jedną rękę,

4. przetoczenie przez plecy,

5. ćwiczenia gibkości- mostek z leżenia tyłem i ze stania

Podstawowe ćwiczenia przy muzyce z przyborem

SKAKANKA

1. ćwiczenia ze skakanką trzymaną w jednej ręce,

złożoną na pół:

- duże krążenia PR i LR w płaszczyźnie czołowej i

strzałkowej,

- kręcenie skakanką w prawą lub lewą stronę w

płaszczyźnie czołowej,

- kręcenie skakanką w przód i w tył w płaszczyźnie

strzałkowej,

- ósemki wykonywane PR i LR w miejscu i w marszu

w płaszczyźnie strzałkowej

- ósemki wykonywane PR i LR w miejscu ze skłonem

T w przód i w tył, w płaszczyźnie czołowej,

- zakręcenie skakanką nad głową PR, przeniesienie

jej w dół z zakręceniem, przeskok PN lub LN lub

obunóż w miejscu lub w biegu,

2. ćwiczenia ze skakanką trzymaną za końce prawą i

lewą ręką:

- przechodzenie przez skakankę ułożoną w łuk do

przodu i do tyłu,

- przeskoki przez skakankę ułożoną w łuk do przodu

i do tyłu,

- przeskoki przez światło skakanki (kręcona

skakanka) w przód i w tył jednonóż i obunóż, w

miejscu i w biegu,

- przeskoki skrzyżne przez „światło” skakanki (tzn.

krzyżowanie rąk) w różnych kombinacjach np.

przeskok zwykły- skrzyżny,

- przeskoki podwójne przez „światło” skakanki (tzn.

jedno odbicie na dwa krążenia skakanki wokół ciała

skaczącego),

- cwał bokiem przez „światło” skakanki,

- krok polki przez „światło” skakanki,

- skoki bieżne i szpagatowe przez „światło” skakanki

lub inne,

- przeskoki skrzyżne przez światło skakanki w

obrocie.

3. ćwiczenia ze skakanką trzymaną jedną ręką za jeden

koniec:

- chwytanie wolnego końca skakanki poprzez

podciągnięcie końca trzymanego w dłoni,

- fidrygały – lasso,

4. wyrzuty i chwyty skakanki:

- podrzuty skakanki złożonej na cztery, chwyt do

ręki,

- wyrzuty skakanki z kręcenia skakanki trzymanej za

końce w jednej ręce, w płaszczyźnie strzałkowej i

czołowej, chwyt do jednej ręki obu końców

skakanki lub chwyt skakanki jeden koniec chwyta

jedna ręka, drugi koniec chwyta druga ręka,

- wyrzuty skakanki po przeskokach z kręceniem w

tył chwyt skakanki jak w ćwiczeniu powyżej,

- wyrzuty skakanki z chwytem skakanki na nodze

uniesionej do poziomu; z chwytem na szyi, za

plecami.

OBRĘCZ

1. toczenie obręczy:

- po podłodze w przód z jednoczesnym marszem lub

biegiem za obręczą,

- powrotne – wypuszczenie obręczy w przód ze

zmianą kierunku toczenia,

- po ramionach z prawej ręki do lewej i odwrotnie,

- po plecach – rozpoczęcie toczenia od górnej części

kręgosłupa w lekkim pochyleniu T w przód, po całej

krzywiźnie, dochwyt obręczy za plecami,

2. kręcenie obręczy:

- w płaszczyźnie strzałkowej w przód i w tył, obręcz

trzymana w jednej dłoni, druga R odwiedzona do

boku,

- w płaszczyźnie czołowej w prawą lub lewą stronę,

obręcz kręcona na jednej R lub na dwóch,

- w płaszczyźnie czołowej nad głową,

- na szyi,

- w pasie,

- w stawach kolanowych,

3. ósemki:

- w płaszczyźnie czołowej z kręcenia obręczą nad

głową poprzez przeniesienie obręczy przodem w

dół i powrót do kręcenia nad głową,

- w płaszczyźnie strzałkowej z kręcenia obręczy z

boku T, zakreślając ósemkę na drugą stronę T,

- w płaszczyźnie czołowej z kręcenia obręczy przed

sobą do kręcenia obręczą zakreślając ósemkę za

sobą (tzn. za plecami),

4. przeskoki w światło obręczy przypominające

przeskoki przez skakankę, chwyt obręczy

podchwytem, kręcenie obręczą do przeskoku,

5. przeskoki nad toczoną obręczą skokiem bieżnym,

szpagatowym lub kucznym,

6. wyrzuty i chwyty obręczy:

- z trzymanej obręczy w dłoni, chwyt w jedną rękę,

- z kręcenia obręczy w płaszczyźnie czołowej lub

strzałkowej, chwyt chwyt w jedną lub obie RR,

- z wymachu nogą podbicie obręczy stopą, dochwyt

obręczy też nogą,

- ćwiczenia wg inwencji nauczyciela i ucznia,

7. „bączki”:

- kręcenie obręczą na podłodze na zasadzie

„nakręcania zegara”,

- kręcenie obręczą jak wyżej na dłoni wzniesionej R

do góry

PIŁKA

1. odbicia piłki:

- od podłoża z ręki do ręki, w miejscu lub w ruchu,

- od części ciała np. kolanem, barkiem, plecami itd.

2. toczenie piłki:

- po podłodze z jednoczesnym marszem lub krokiem

tanecznym w przód, z dochwytem piłki w jedną

rękę,

- po ramionach z ręki do ręki w obie strony,

- po plecach ułożonych w łuk, rozpoczęcie toczenia

od górnej części kręgosłupa, dochwyt piłki ręką w

okolicy krzyżowej kręgosłupa,

- po ciele wg inwencji nauczyciela lub ucznia, w

siadzie lub leżeniu przodem i tyłem,

- ósemki:

3. ósemki:

- w płaszczyźnie czołowej lub strzałkowej trzymanie

piłki na dłoni P i LR,

- w połączeniu z krokami tanecznymi i w obrotach,

4. wyrzuty:

- oburącz w górę, chwyt piłki w obie RR, w PR i LR

na zmianę,

- jednorącz w górę, chwyt piłki w obie RR, w PR i LR

na zmianę,

- jednorącz w górę, chwyt piłki za plecami oburącz,

- z ręki do ręki wysoko nad głową,

- jednorącz w górę, chwyt piłki NN w postawie

wysokiej lub siadzie skulonym.

MACZUGI

1. kręcenie maczugami PR i LR :

- trzymanymi maczugami w jednej ręce, zakreślamy

duże i małe koła w płaszczyźnie strzałkowej, zmiana

ręki,

- trzymanymi po jednej maczudze w P i LR, w

płaszczyźnie strzałkowej zakreślanie małych i dużych

kół,

- nad głową trzymanymi w PR, kręcenie w prawą i

lewą stronę, w płaszczyźnie czołowej, zmiana ręki

2. ósemki:

- w płaszczyźnie czołowej kręcąc maczugami w

poziomie nad głową i z pochyleniem T w przód,

- w płaszczyźnie czołowej kręcąc maczugami pionowo

przed i za sobą,

- w płaszczyźnie strzałkowej kręcąc maczugami przed

sobą na wyciągniętych w przód RR,

- w płaszczyźnie kręcąc maczugami z prawej na lewą

stronę T,

3. młynki (naprzemianstronne wykonywanie ósemek P i LR

jednocześnie):

- przed sobą,

- nad głową,

- w obrotach i krokach tanecznych,

4.wyrzuty:

- jednej maczugi, chwyt w jedną rękę,

- dwóch maczug trzymanych po jednej w każdej

ręce, chwyt w ręce wyrzucane,

- trzymanych maczug w PR w górę, chwyt w P i LR,

zmiana ręki wyrzucającej,

- naprzemianstronne, dochwyt maczug do rąk

wyrzucających,

- żonglerka,

- wg inwencji nauczyciela i ucznia.

WSTĄŻKA

1. krążenia wstążką zakreślając duże i małe kółka w

płaszczyznach czołowej i strzałkowej,

2. wężyki – ruch wstążki przypomina pełzającego węża –

silna praca w nadgarstku ręki trzymającej patyk wstążki

(ćwiczy P i LR na zmianę),

3. spiralki – wstążka zakreśla małe kółeczka układające się

w spiralki – nadgarstek ręki trzymającej patyk wstążki

wykonuje dynamiczne ruchy obrotowe,

4. ósemki – praca ręki, w której znajduje się patyk od

wstążki przypomina ósemkę. Ósemki można wykonywać w

płaszczyźnie czołowej i strzałkowej z różną amplitudą. Im

„rysunek przestrzenny” pracy wstążki jest bardziej czytelny

tym poprawność wykonania ćwiczenia większa.

5. „kwiatuszki, chmurki” i inne wg inwencji nauczyciela i

ucznia,

6. wyrzuty:

- z jednej ręki w górę w przód z chwytem w jedną

rękę zakończonym spiralką,

- z PR do LR zakończenie chwytem,

- wyrzut ściągany – wyrzut patyka PR, LR trzyma

koniec wstążki, w momencie uderzenia patyka o

podłogę LR ściąga patyk ze wstążką z powrotem,

- inne dowolne wyrzuty z zachowaniem pracy

wstążki w przestrzeni (nie powinna leżeć na

podłodze).

Wiadomości

Uczeń:

- zna rolę i funkcję tańca

- zna zasady higieny

-zna zasady postępowania w razie urazu, kontuzji

- zna historię i charakterystykę polskich tańców narodowych

oraz tańców towarzyskich

- zna zasady doboru ćwiczeń, zastosowania przyborów do

kształtowania wybranej techniki tańca

- zna zasady zachowania się podczas zabaw tanecznych

- zna przyczyny i zapobieganie urazom podczas zajęć

tanecznych

- jest świadomy korzyści płynących z aktywności ruchowej przy

muzyce

- wie jak zapobiegać wadom postawy

- zna sposoby radzenia sobie z negatywnymi emocjami,

- wie na czym polegają zmiany zachodzące w organizmie w

czasie wysiłku fizycznego

- wie czym jest zdrowie, wymienia czynniki, które wpływają

pozytywnie i negatywnie na zdrowie i samopoczucie,

- zna zachowania sprzyjające i zagrażające zdrowiu oraz

wyjaśnia na czym polega i od czego zależy dokonywanie

wyborów korzystnych dla zdrowia,

- zna sposoby redukowania nadmiernego stresu i radzenia

sobie z nim w sposób konstruktywny,

- wyjaśnia jakie zmiany zachodzą w budowie ciała i sprawności

fizycznej w okresie dojrzewania

- wymienia przyczyny i skutki otyłości oraz nieuzasadnionego

odchudzania się i używania sterydów w celu zwiększenia masy

mięśni

- wyjaśnia co oznacza zachowanie asertywne i podaje jego

przykłady

9. PROCEDURY OSIAGANIA CELÓW

zachęcanie i umożliwianie uczniom nabywanie i

doskonalenie umiejętności tanecznych na miarę ich

możliwości

wyzwalanie pozytywnych emocji i stymulowanie do

samodzielnego i świadomego udziału w zajęciach

lekcyjnych jak i poza lekcyjnych

stosowanie ćwiczeń wyrównawczo-kompensacyjnych

przygotowanie układów choreograficznych na okazjonalne

imprezy szkolne i pozaszkolne

praca nad doskonaleniem techniki wykonania układów

tanecznych

prezentacja opracowanych układów na terenie szkoły i

poza nią

próby tworzenia krótkich układów tanecznych przez

uczestników zajęć

pokazy samodzielnie przygotowanych układów na

zajęciach

stopniowanie trudności, utrwalanie umiejętności,

rozwijanie uzdolnień i zainteresowań

stworzenie własnego planu pracy, obejmującego

potrzeby rozwojowe uczniów

aktywizacja do czynnego uczestnictwa, indywidualne

dostosowywanie obciążeń

kontrolowanie postępów ucznia w nabywaniu

umiejętności tanecznych

umożliwianie uczniom dokonywania samokorekty,

samokontroli i samooceny

wzbogacanie zajęć nowoczesnymi metodami pracy -

zapewnienie bezpieczeństwa uczniom

indywidualne podejście do dziecka - stała współpraca z

rodzicami, wychowawcami, pedagogiem, psychologiem

oraz dyrekcją szkoły.

10. EWALUACJA PROGRAMU

- przygotowanie ankiety na temat prowadzonych zajęć

tanecznych

-porównanie poziomu wiadomości i umiejętności z zakresu

tańca przed i po wdrożeniu programu

- przygotowanie pokazów tanecznych

- przeprowadzenie Szkolnego Turnieju Tanecznego

11. LITERATURA

1. Aerobic dance z Suzanne Cox

2. O. Kuźmińska- „Aerobik, taniec i gimnastyka”,

3. Formy muzyczno-ruchowe w szkolnym wychowaniu

fizycznym – M. Młodzikowska, Cz. Tukiendieri

4. Taniec w edukacji dzieci i młodzieży – B. Siedlecka, W.

Biliński

5. Aerobik czy fitness – E. Grodzka-Kubiak

6. Wydawnictwo Klanza- „Tańce i zabawy dla grupy”,

7. FITNESS- teoretyczne i metodyczne podstawy

prowadzenia zajęć – D. OlexMierzejewska

8. Wydawnictwo ZNP Kielce- „Rytm, muzyka, taniec w

wychowaniu fizycznym”.

9. Gimnastyka przy muzyce w szkole – M. Nowak

10. M. Wieczysty- „Tańczyć może każdy”

11. Szot Z., Ćwiczenia gimnastyczne z muzyką na

zajęciach w-f, WAW, Gdańsk 1984 12. Trześniowski R.,

Gry i zabawy ruchowe, WSiP, Warszawa 1995

ANKIETA EWALUACYJNA ZAJĘĆ TANECZNYCH

Czy jesteś zadowolona z uczestnictwa w zajęciach muzyczno-

ruchowych?

A. Tak

B. Nie

Czy istnieje potrzeba prowadzenia zajęć tanecznych?

A. Tak

B. Nie

Czy masz zaufanie do nauczyciela prowadzącego zajęcia?

A. Tak

B. Nie

Jak oceniasz zajęcia taneczne? Czy są:

A. ciekawe

B. pomocne

C. męczące

D. nudne

Czy bycie członkiem zespołu przyniosło Ci korzyści? Jeśli tak, to

jakie?

.........................................................................................

.........................................................................................

.........................................................................................

.........................................................................................

........................................................

Co w czasie zajęć sprawiało Ci największe trudności?

.........................................................................................

.........................................................................................

.........................................................................................

.........................................................................................

........................................................

Twoje uwagi i propozycje zamieść poniżej.

.........................................................................................

.........................................................................................

.........................................................................................

.........................................................................................

........................................................

mgr Eliza Wieczorek