Pozaswiatowcy 01 - Swiat Bez Bohaterow - Brandon Mull

7/17/2019 Pozaswiatowcy 01 - Swiat Bez Bohaterow - Brandon Mull

http://slidepdf.com/reader/full/pozaswiatowcy-01-swiat-bez-bohaterow-brandon-mull 1/290

{\rtf1{\info{\title Poza?wiatowcy 01 - ?wiat bez bohater?w}{\author Brandon Mull}}\ansi\ansicpg1252\deff0\deflang1033{\fonttbl{\f0\froman\fprq2\fcharset128 Times New Roman;}{\f1\froman\fprq2\fcharset128 Times New Roman;}{\f2\fswiss\fprq2\fcharset128 Arial;}{\f3\fnil\fprq2\fcharset128 Arial;}{\f4\fnil\fprq2\fcharset128 MS Mincho;}{\f5\fnil\fprq2\fcharset128 Tahoma;}{\f6\fnil\fprq0\fcharset128 Tahoma;}}{\stylesheet{\ql \li0\ri0\nowidctlpar\wrapdefault\faauto\rin0\lin0\itap0 \rtlch\fcs1 \af25\afs24\alang1033 \ltrch\fcs0 \fs24\lang1033\langfe255\cgrid\langnp1033\langfenp255 \snext0 Normal;}{\s1\ql \li0\ri0\sb240\sa120\keepn\nowidctlpar\wrapdefault\faauto\outlinelevel0\rin0\lin0\itap0 \rtlch\fcs1 \ab\af0\afs32\alang1033 \ltrch\fcs0 \b\fs32\lang1033\langfe255\loch\f1\hich\af1\dbch\af26\cgrid\langnp1033\langfenp255 \sbasedon15 \snext16 \slink21 heading 1;}{\s2\ql \li0\ri0\sb240\sa120\keepn\nowidctlpar\wrapdefault\faauto\outlinelevel1\rin0\lin0\itap0 \rtlch\fcs1 \ab\ai\af0\afs28\alang1033 \ltrch\fcs0 \b\i\fs28\lang1033\langfe255\loch\f1\hich\af1\dbch\af26\cgrid\langnp1033\langfenp255 \sbasedon15 \snext16 \slink22 heading 2;}{\s3\ql \li0\ri0\sb240\sa120\keepn\nowidctlpar\wrapdefault\faauto\outlinelevel2\rin0\lin0\itap0 \rtlch\fcs1 \ab\af0\afs28\alang1033 \ltrch\fcs0 \b\fs28\lang1033\langfe255\loch\f1\hich\af1\dbch\af26\cgrid\langnp1033\langfenp255 \sbasedon15 \snext16 \slink23 heading 3;}{\s4\ql \li0\ri0\sb240\sa120\keepn\nowidctlpar\wrapdefault\faauto\outlinelevel3\rin0\lin0\itap0 \rtlch\fcs1 \ab\ai\af0\afs23\alang1033 \ltrch\fcs0\b\i\fs23\lang1033\langfe255\loch\f1\hich\af1\dbch\af26\cgrid\langnp1033\langfenp255 \sbasedon

15 \snext16 \slink24 heading 4;}{\s5\ql \li0\ri0\sb240\sa120\keepn\nowidctlpar\wrapdefault\faauto\outlinelevel4\rin0\lin0\itap0 \rtlch\fcs1 \ab\af0\afs23\alang1033 \ltrch\fcs0 \b\fs23\lang1033\langfe255\loch\f1\hich\af1\dbch\af26\cgrid\langnp1033\langfenp255 \sbasedon15 \snext16 \slink25 heading 5;}{\s6\ql \li0\ri0\sb240\sa120\keepn\nowidctlpar\wrapdefault\faauto\outlinelevel5\rin0\lin0\itap0 \rtlch\fcs1 \ab\af0\afs21\alang1033 \ltrch\fcs0 \b\fs21\lang1033\langfe255\loch\f1\hich\af1\dbch\af26\cgrid\langnp1033\langfenp255 \sbasedon15 \snext16 \slink26 heading 6;}} {{\qc{\bBRANDON MULL}\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {

{\qc{\b\u346?WIAT BEZ{\line } BOHATER\u211?W}\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc{\iPOZA\u346?WIATOWCY TOM I}\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {{\qr\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page } {{\qr{\i

{\line } Po raz kolejny - dla Mary}\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\plain\hyphpar} {{\iJedno wiekopomne zdanie mo\u380?e zagwarantowa\u263? nie\u347?miertelno\u347?\u263?.}\par\pard\plain\hyphpar} {- Autor Nieznany\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }{\line } {\s1 \afs32{\qc



Prolog\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Ksi\u261?\u380?\u281? zwisa\u322? w ciemno\u347?ciach. Ramiona go bola\u322?y, wiekowe kajdany wcina\u322?y mu si\u281? w nadgarstki, gdy pr\u243?bowa\u322? si\u281? przespa\u263?. \u321?a\u324?cuchy nie pozwala\u322?y mu si\u281? po\u322?o\u380?y\u263?. Nie by\u322? w stanie powiedzie\u263?, czy tak naprawd\u281? by\u322?o jasno czy ciemno, poniewa\u380? wrogowie ukradli mu wzrok.\par\pard\plain\hyphpar} {W oddali us\u322?ysza\u322? krzyk - niepohamowany skowyt cz\u322?owieka, kt\u243?ry pr\u243?buje - bezowocnie - uciec od najstraszliwszej agonii. Te przera\u380?aj\u261?ce wrzaski dobiega\u322?y z wy\u380?szych korytarzy, t\u322?umione przez przeszkody po drodze.\par\pard\plain\hyphpar} {Po niezliczonych tygodniach w lochach Felrook ksi\u261?\u380?\u281? potrafi\u322? odgadn\u261?\u263?, co musi czu\u263? tamten cz\u322?owiek. Nigdy w \u380?yciu nie wyobra\u380?a\u322? sobie cierpienia tak r\u243?\u380?norodnego i wyrafinowanego, jakiego do\u347?wiadczy\u322? w tym miejscu.\par\pard\plain\hyphpar} {Wyprostowa\u322? si\u281?, zmniejszaj\u261?c nieco obci\u261?\u380?enie na nadgarstkach. By\u322? przekonany, \u380?e je\u347?li d\u322?u\u380?ej potrzymaj\u261? go tutaj zakutego, odpadn\u261? mu r\u281?ce. Chocia\u380? wola\u322? obecne kwatery od poprzednich, gdzie pod\u322?oga je\u380?y\u322?a si\u281? od ostrych,zardzewia\u322?ych kolc\u243?w, a wszelkie pr\u243?by po\u322?o\u380?enia si\u281? lub siedzenia wi\u261?za\u322?y si\u281? z przelaniem w\u322?asnej krwi.\par\pard\plain\hyphpar} {Niewidoczny, nieszcz\u281?sny wi\u281?zie\u324? nadal krzycza\u322?. Ksi\u261?\u380?\u281? westchn\u261?\u322?. Przez ca\u322?y czas kiedy go torturowano, nieza

le\u380?nie od tego, jak\u261? trucizn\u281? wlano mu przemoc\u261? do gard\u322?a, niezale\u380?nie od tego, jakie pytanie mu zadano, nie wypowiedzia\u322? nawet jednego s\u322?owa. Nie krzycza\u322? tak\u380?e z b\u243?lu. Wiedzia\u322?,\u380?e niekt\u243?re z mikstur opracowanych przez Maldora albo jego s\u322?ugus\u243?w by\u322?y zdolne rozwi\u261?za\u263? mu j\u281?zyk i przy\u263?mi\u263?umys\u322?, wi\u281?c kiedy go pochwycono, stanowczo poprzysi\u261?g\u322? sobie nie wyda\u263? z siebie \u380?adnego d\u378?wi\u281?ku.\par\pard\plain\hyphpar} {Oprawcy n\u281?kali go naprawd\u281? fachowo. Pr\u243?bowali go przekupi\u263? jedzeniem i wod\u261?. Pr\u243?bowali przymusi\u263? go do m\u243?wienia b\u243?lem. Niekt\u243?rzy zjawiali si\u281? i przemawiali do\u324? spokojnie i rozs\u261?dnie. Inni wyst\u281?powali z kategorycznymi \u380?\u261?daniami. Czasem musia\u322? stawi\u263? czo\u322?o kilku inkwizytorom z rz\u281?du. A innym razem god

ziny i dni ci\u261?gn\u281?\u322?y si\u281? w niesko\u324?czono\u347?\u263? mi\u281?dzy kolejnymi przes\u322?uchaniami. Nie by\u322? w stanie nazwa\u263? rozmaito\u347?ci toksyn, jakie mu podano, ale niezale\u380?nie od tego, jak bardzo starano si\u281? zm\u261?ci\u263? mu my\u347?li i os\u322?abi\u263? determinacj\u281?, ksi\u261?\u380?\u281? koncentrowa\u322? si\u281? na jednej konieczno\u347?ci: milczeniu.\par\pard\plain\hyphpar} {W ko\u324?cu przem\u243?wi. W g\u322?\u281?bi ducha czepia\u322? si\u281? nadziei, \u380?e ostatecznie zostanie zaprowadzony przed oblicze cesarza. I wtedy wypowie jedno s\u322?owo.\par\pard\plain\hyphpar} {Stopniowo, jak przez mg\u322?\u281?, do ksi\u281?cia zacz\u281?\u322?o dociera\u263?, \u380?e odzyskuje niezwyk\u322?\u261? jak na obecne warunki jasno\u347?\u263? umys\u322?u. B\u243?l g\u322?owy nie ust\u281?powa\u322?, g\u322?\u243?d nadal szarpa\u322? mu trzewia, ale ksi\u261?\u380?\u281? odkry\u322?, \u380?e mo\u3

80?e \u347?wiadomie kierowa\u263? my\u347?lami - uwa\u380?a\u322? to za rzecz zupe\u322?nie naturaln\u261?, dop\u243?ki nie zacz\u281?to faszerowa\u263? jego posi\u322?k\u243?w dodatkami wp\u322?ywaj\u261?cymi na prac\u281? umys\u322?u. Je\u347?li pomin\u261?\u263? fakt, \u380?e nieustannie trzyma\u322? si\u281? naczelnej zasady zachowania milczenia, to w ci\u261?gu ostatnich tygodni jego my\u347?li b\u322?\u261?dzi\u322?y zupe\u322?nie bezw\u322?adnie, a poczucie to\u380?samo\u347?ci zacz\u281?\u322?o si\u281? rozmywa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Drzwi do celi otworzy\u322?y si\u281? ze skrzypieniem. Zesztywnia\u322?, gotuj\u261?c si\u281? na wszystko. Zachowaj milczenie, przestrzeg\u322? si\u281? w my\u347?lach. Cho\u263?by nie wiadomo co zrobili czy powiedzieli.\par\pard\plain\hyp



hpar} {- No, prosz\u281?, prosz\u281? - us\u322?ysza\u322? ciep\u322?y, znany mu g\u322?os. - Z ka\u380?dym dniem wygl\u261?dasz coraz gorzej.\par\pard\plain\hyphpar}{Ksi\u261?\u380?\u281? nie odpowiedzia\u322?. Do celi weszli tak\u380?e inni m\u281?\u380?czy\u378?ni. Trzech, nie licz\u261?c tego, kt\u243?ry m\u243?wi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Skoro masz mie\u263? go\u347?cia, to lepiej, \u380?eby\u347?my ci\u281? obmyli - kontynuowa\u322? przyjazny g\u322?os prawie bez chwili przerwy.\par\pard\plain\hyphpar} {Brutalne r\u281?ce rozpi\u281?\u322?y kajdany. Ksi\u261?\u380?\u281? by\u322? skonsternowany. Nie myto go, odk\u261?d trafi\u322? do loch\u243?w. Mo\u380?e to by\u322?a jaka\u347? sztuczka? A mo\u380?e wreszcie stanie przed obliczem cesarza?\par\pard\plain\hyphpar} {Wielkie \u322?apska chwyci\u322?y go za ramiona. Poci\u261?gn\u281?\u322?y go do przodu, a potem pchn\u281?\u322?y na kolana. Szorstkie szmaty tar\u322?y jego nagie cia\u322?o. Niebawem niewidoczne d\u322?onie zacz\u281?\u322?y przycina\u263? mu zarost. Kilka minut p\u243?\u378?niej prosta brzytwa przesun\u281?\u322?asi\u281? po policzkach.\par\pard\plain\hyphpar} {Przytrzymywa\u322?o go dw\u243?ch m\u281?\u380?czyzn, po jednym z ka\u380?dego boku, co podsun\u281?\u322?o ksi\u281?ciu my\u347?l, jak m\u243?g\u322?by ich zaatakowa\u263?. Gdyby pos\u322?u\u380?y\u322? si\u281? nogami i uderzy\u322? w ich kolana, a potem dorwa\u322?by brzytw\u281?, zdo\u322?a\u322?by dorzuci\u263? cztery trupy na swoje konto. Odk\u261?d go uwi\u281?ziono, zabi\u322? ju\u380? sze

\u347?ciu stra\u380?nik\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Nie. Nawet gdyby pokona\u322? tych m\u281?\u380?czyzn, bez wzroku nigdy nie zdo\u322?a\u322?by uciec z loch\u243?w. Za to m\u243?g\u322?by zaprzepa\u347?ci\u263? audiencj\u281? u Maldora. Ksi\u261?\u380?\u281? zadr\u380?a\u322?. Wielu jegonajlepszych ludzi i najbli\u380?szych przyjaci\u243?\u322? odda\u322?o \u380?ycie, a on - mimo ich ofiary - zawi\u243?d\u322?. Jego jedyn\u261? szans\u261? na odkupienie by\u322?o stan\u261?\u263? przed cesarzem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wydajesz si\u281? dzisiaj wyj\u261?tkowo potulny. Czy\u380?by\u347? wreszcie postanowi\u322? zosta\u263? wzorcowym wi\u281?\u378?niem?\par\pard\plain\hyphpar} {W my\u347?lach ksi\u281?cia pojawi\u322?y si\u281? k\u261?\u347?liwie riposty. Od tak dawna m\u261?ci\u322?o mu si\u281? w g\u322?owie, \u380?e teraz kusi\u322?o go, by odpowiedzie\u263?. Nie, nawet je\u347?li wydawa\u322?o mu si\u281?, \u3

80?e my\u347?li klarownie, i cho\u263?by to pytanie by\u322?o niewinne, to, je\u380?eli z\u322?amie zasad\u281? milczenia, w ko\u324?cu oprawcy zmusz\u261? go do zdradzenia tajemnic. Mia\u322? do przekazania tylko jedno s\u322?owo i wypowie je w obecno\u347?ci Maldora.\par\pard\plain\hyphpar} {- Gotowy na spacer? M\u281?\u380?czy\u378?ni stoj\u261?cy po bokach pomogli ksi\u281?ciu wsta\u263?, a potem wyprowadzili go z celi. Szed\u322?, pow\u322?\u243?cz\u261?c nogami. Jak zawsze, brakowa\u322?o mu oczu, ale z ca\u322?\u261? determinacj\u261? bada\u322? otoczenie pozosta\u322?ymi zmys\u322?ami, zwracaj\u261?c uwag\u281? na kierunek i temperatur\u281? ci\u261?gu powietrza, akustyk\u281? korytarza, zapachy zgnilizny i p\u322?on\u261?cych pochodni.\par\pard\plain\hyphpar} {Po pewnym czasie us\u322?ysza\u322?, \u380?e otwieraj\u261? si\u281? drzwi, i wszed\u322? do jakiego\u347? pomieszczenia. Eskorta zmusi\u322?a go do ukl\u281?kn

i\u281?cia, nak\u322?adaj\u261?c mu okowy na kostki i nadgarstki, a potem zamykaj\u261?c ci\u281?\u380?ki, \u380?elazny ko\u322?nierz na szyi. Stra\u380?nicy wyszli bez s\u322?owa. A przynajmniej cz\u281?\u347?\u263? z nich. Jeden lub kilku mog\u322?o zosta\u263? potajemnie.\par\pard\plain\hyphpar} {Mija\u322?y minuty. Godziny. W ko\u324?cu drzwi celi otworzy\u322?y si\u281? i znowu zamkn\u281?\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nareszcie ponownie si\u281? spotykamy - rozleg\u322? si\u281? znajomy g\u322?os.\par\pard\plain\hyphpar} {Dreszcz przebieg\u322? ksi\u281?ciu po plecach. Maldor odwiedzi\u322? Trensicourt wiele lat temu, pr\u243?buj\u261?c wynegocjowa\u263? sojusz. Jako ma\u322?y ch



\u322?opiec ksi\u261?\u380?\u281? studiowa\u322? ka\u380?dy ruch tego cz\u322?owieka - cz\u322?owieka, kt\u243?ry zdaniem jego ojca by\u322? bardzo niebezpieczny.\par\pard\plain\hyphpar} {- Obieca\u322?em, \u380?e pewnego dnia ukl\u281?kniesz przede mn\u261? - rzuci\u322? osch\u322?ym tonem cesarz.\par\pard\plain\hyphpar} {Ksi\u261?\u380?\u281? poruszy\u322? ramionami - do\u347?\u263?, \u380?eby \u322?a\u324?cuchy zabrz\u281?cza\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- Owszem, wola\u322?bym, aby\u347? z w\u322?asnej woli okaza\u322? mi szacunek - doda\u322? cesarz. - Mo\u380?e i na to przyjdzie czas. Rozumiem, \u380?e zapomnia\u322?e\u347? j\u281?zyka w g\u281?bie.\par\pard\plain\hyphpar} {Ksi\u261?\u380?\u281? si\u281? zawaha\u322?. Musia\u322? mie\u263? pewno\u347?\u263?. Pozna\u322? to s\u322?owo mocy ogromnym kosztem. Cesarz nie mia\u322? prawa podejrzewa\u263?, \u380?e ksi\u261?\u380?\u281? zna\u322? wszystkie sylaby. Wprzeciwnym wypadku nigdy nie zjawi\u322?by si\u281? osobi\u347?cie. Tylko czy to nie by\u322?a jaka\u347? sztuczka? Czy m\u243?wca nie podszywa\u322? si\u281? pod cesarza? Ksi\u261?\u380?\u281? wiedzia\u322?, \u380?e b\u281?dzie mia\u322? tylko jedn\u261? szans\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie widzia\u322?em potrzeby, by zwraca\u263? si\u281? do twoich podw\u322?adnych - powiedzia\u322? ksi\u261?\u380?\u281? zaskoczony, jak chrapliwie i s\u322?abo zabrzmia\u322? jego w\u322?asny g\u322?os.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nast\u281?pca tronu Trensicourt m\u243?wi! - wykrzykn\u261?\u322? Maldor. - Wdycha\u322?e\u347? \u380?r\u261?c\u261? substancj\u281?, wi\u281?c ju\u380? zacz\u261?\u322?em podejrzewa\u263?, \u380?e straci\u322?e\u347? zdolno\u347?\u263? artyku\u322?owania. Doprawdy masz \u380?elazny charakter. Gdybym wiedzia\u322?, \

u380?e potrzebujesz jedynie mojej obecno\u347?ci, odwiedzi\u322?bym ci\u281? wcze\u347?niej.\par\pard\plain\hyphpar} {Je\u347?li to by\u322? impostor, to naprawd\u281? \u347?wietny.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co ci\u281? sprowadza do loch\u243?w?\par\pard\plain\hyphpar} {Cesarz si\u281? zawaha\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zjawi\u322?em si\u281?, \u380?eby \u347?wi\u281?towa\u263? koniec moich zmartwie\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Masz jeszcze wiele kr\u243?lestw do podbicia - zaprotestowa\u322? ksi\u261?\u380?\u281?. - Ja jestem tylko pojedynczym cz\u322?owiekiem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zwornikiem konstrukcji - mrukn\u261?\u322? cesarz. - Wystarczy go usun\u261?\u263?, \u380?eby ca\u322?o\u347?\u263? si\u281? zawali\u322?a.\par\pard\plain\hyp

hpar} {- S\u261? jeszcze inni - upiera\u322? si\u281? ksi\u261?\u380?\u281?. - Przyjdzie czas, \u380?e oni powstan\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- M\u243?wisz, jakby ju\u380? by\u322?o po tobie. - Maldor si\u281? za\u347?mia\u322?. - Przyjacielu, nigdy nie zamierza\u322?em ci\u281? zabija\u263?. Chcia\u322?em tylko udowodni\u263?, \u380?e nie mo\u380?esz mi si\u281? przeciwstawi\u263?, a do tego potrzebowa\u322?em po prostu ci\u281? pokona\u263?. Boli mnie tw\u243?j widok w tym stanie. Wola\u322?bym odzia\u263? ci\u281? w strojne szaty i opatrzy\u263? twe rany. Jak zapewne pami\u281?tasz, ju\u380? kiedy\u347? ofiarowa\u322?em ci przyja\u378?\u324?. Nie do\u347?\u263?, \u380?e j\u261? odrzuci\u322?e\u347?, to jeszcze podj\u261?\u322?e\u347? walk\u281? przeciwko mnie i podjudza\u322?e\u347? innych, by uczynili to samo.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy nie pozyskasz mojej lojalno\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {

- \u379?a\u322?uj\u281?, \u380?e nie jeste\u347? rozs\u261?dny - ubolewa\u322? cesarz. - Doskonale zdaj\u281? sobie spraw\u281?, \u380?e nie dor\u243?wnuje ci \u380?aden z moich s\u322?ug. M\u243?g\u322?by\u347? by\u263? moim g\u322?\u243?wnym przybocznym. Uczyni\u322?bym ci\u281? lordem Trensicourt, a nawet wi\u281?cej: m\u243?g\u322?by\u347? swobodnie rz\u261?dzi\u263? niczym kr\u243?l pod ka\u380?dym wzgl\u281?dem pr\u243?cz tytu\u322?u. M\u243?g\u322?bym zwr\u243?ci\u263? ci wzrok, przed\u322?u\u380?y\u263? \u380?ycie. M\u243?g\u322?by\u347? dokona\u263? wiele dobrego.\par\pard\plain\hyphpar} {- A ca\u322?y Lyrian znalaz\u322?by si\u281? pod twoim zwierzchnictwem - odpar\u322? ksi\u261?\u380?\u281?. - Sk\u261?d mam wiedzie\u263?, \u380?e to naprawd\u2



81? ty? Straci\u322?em oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Z pewno\u347?ci\u261? poznajesz m\u243?j g\u322?os - odpar\u322? z rozbawieniem cesarz.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wiele lat temu rozmawia\u322?e\u347? ze mn\u261? w salonie Trensicourt. Pokaza\u322?em ci zabawk\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zaczynamy bawi\u263? si\u281? w zagadki?\par\pard\plain\hyphpar} {- Pami\u281?tasz t\u281? zabawk\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {- Nakr\u281?cana karuzela z wyjmowanymi konikami. Wyj\u261?\u322?e\u347? z karuzeli emaliowanego konika, jak mi si\u281? zdaje, w wi\u281?kszo\u347?ci niebieskiego, i poprosi\u322?e\u347?, \u380?ebym si\u281? z tob\u261? pobawi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ksi\u261?\u380?\u281? skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?. Tylko cesarz m\u243?g\u322? zna\u263? te szczeg\u243?\u322?y. Kto inny by o nich s\u322?ysza\u322?. Ksi\u261?\u380?\u281? prawie bez chwili pauzy wypowiedzia\u322? S\u322?owo, kt\u243?re trzyma\u322? w tajemnicy od chwili uwi\u281?zienia. Poczu\u322? jego moc, gdy opu\u347?ci\u322?o jego usta, prawdziwe edomickie s\u322?owoklucz.\par\pard\plain\hyphpar} {Ksi\u261?\u380?\u281? czeka\u322? w ciemno\u347?ciach.\par\pard\plain\hyphpar} {- C\u243?\u380? za przedziwny okrzyk - zauwa\u380?y\u322? cesarz.\par\pard\plain\hyphpar} {Przera\u380?enie i konsternacja wyprowadzi\u322?y ksi\u281?cia z r\u243?wnowagi. To s\u322?owo powinno by\u263? zgub\u261? cesarza! Gor\u261?czkowo pr\u243?bowa\u322? je sobie przypomnie\u263?, ale wypowiedzenie go na g\u322?os sprawia\u322?o, \u380?e znika\u322?o z pami\u281?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Wygl\u261?dasz na zatroskanego - rzuci\u322? Maldor.\par\pard\plain\hyphpar} {- To s\u322?owo powinno by\u322?o ci\u281? zniszczy\u263? - szepn\u261?\u322? ksi\u261?\u380?\u281?, gdy umar\u322?y w nim resztki determinacji, a jego wewn\u281?trzny \u347?wiat skurczy\u322? si\u281? do zimnego zak\u261?tka, w kt\u243?rym pozosta\u322?y tylko popio\u322?y nadziei.\par\pard\plain\hyphpar} {Cesarz si\u281? roze\u347?mia\u322?. - Daj\u380?e spok\u243?j, m\u243?j niez\u322?omny ksi\u261?\u380?\u281?, z pewno\u347?ci\u261? nie mog\u322?e\u347? wierzy\u263?, \u380?e nie jestem \u347?wiadom celu twojej misji! W rzeczy samej, rozmawiamy, ale nie bezpo\u347?rednio. Korzystam z po\u347?rednika. W ko\u324?cu bycie czarnoksi\u281?\u380?nikiem powinno wi\u261?za\u263? si\u281? z pewnymi dobrodziejstwami! M\u243?j emisariusz m\u243?wi z moj\u261? modulacj\u261? i z \u322?atwo\u347?ci\u261? mo\u380?emy porozumiewa\u263? si\u281? na odleg\u322?o\u347?\u263?. Poniewa\u380? jednak nie jest mn\u261?, owo niebezpieczne s\u322?owo nie mo

\u380?e wp\u322?yn\u261?\u263? na \u380?adnego z nas. A teraz, kiedy straci\u322?e\u347? sw\u261? ostatni\u261? bro\u324?, czy rozwa\u380?ysz moj\u261? propozycj\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy - szepn\u261?\u322? ksi\u261?\u380?\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Zosta\u322?o mu tylko to jedno - nigdy nie pozwoli, by cesarz sk\u322?oni\u322?go do zmiany stron. Przynajmniej tyle by\u322? winien wszystkim, kt\u243?rzy w niego wierzyli.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem pod wielkim wra\u380?eniem faktu, \u380?e nauczy\u322?e\u347? si\u281?S\u322?owa - kontynuowa\u322? cesarz. - Ty jeste\u347? pierwszym. Dawno temu obieca\u322?em sobie, \u380?e ten, kto nauczy si\u281? S\u322?owa, zostanie zaproszony do naj\u347?ci\u347?lejszego kr\u281?gu moich wsp\u243?\u322?pracownik\u243?w. Nie masz innego wyboru. Nie gi\u324? bez powodu. Dalszy op\u243?r nic ci nieda. Wsp\u243?\u322?pracuj ze mn\u261?, a nadal b\u281?dziesz m\u243?g\u322? doko

na\u263? wiele dobrego. Tym razem odpowiedz z namys\u322?em, bo nie otrzymasz nast\u281?pnej szansy. W ko\u324?cu dopiero co pr\u243?bowa\u322?e\u347? mnie zabi\u263?. A wst\u281?pne zapoznanie si\u281? z mymi go\u347?cinnymi lochami by\u322?o \u322?agodne z por\u243?wnaniu z groz\u261?, kt\u243?ra jeszcze ci\u281? czeka.\par\pard\plain\hyphpar} {Ksi\u261?\u380?\u281? spu\u347?ci\u322? g\u322?ow\u281? i przez chwil\u281? milcza\u322?. Tyle plan\u243?w, zr\u281?cznych manewr\u243?w, \u347?mia\u322?ych alians\u243?w, szcz\u281?\u347?liwych ucieczek o w\u322?os od kl\u281?ski - a on zawi\u243?d\u322?! Wypowiedzia\u322? S\u322?owo przed przyn\u281?t\u261?! Nawet przewidzia\u322? tak\u261? mo\u380?liwo\u347?\u263?, lecz ostatecznie Maldor go pr



zechytrzy\u322? i zniszczy\u322?, jak czyni\u322? nieodmiennie ze wszystkimi wrogami. Ksi\u261?\u380?\u281? szuka\u322? w sobie nadziei lub wiary, ale niczego nie znalaz\u322?. By\u263? mo\u380?e powinien pogodzi\u263? si\u281? z tym co nieuniknione. Nie by\u322? pewien, jak d\u322?ugo jeszcze zdo\u322?a zachowa\u263?jasno\u347?\u263? umys\u322?u w tym miejscu.\par\pard\plain\hyphpar} {Uni\u243?s\u322? g\u322?ow\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy nie b\u281?d\u281? ci s\u322?u\u380?y\u322?. Pokona\u322?e\u347? mnie, lecz nigdy mnie nie kupisz.\par\pard\plain\hyphpar} {By\u322? winien te s\u322?owa tym, kt\u243?rzy za niego zgin\u281?li. By\u322? winien te s\u322?owa samemu sobie. Zosta\u263? zniszczonym to jedno, a on przynajmniej si\u281? nie podda\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobrze wi\u281?c. By\u322?e\u347? najlepszym z moich adwersarzy, to musz\u281? ci przyzna\u263?. Wiedz jednak, \u380?e tu zostaniesz z\u322?amany. Mo\u380?esz liczy\u263? na m\u243?j podziw, ale nie na lito\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Rozleg\u322? si\u281? d\u378?wi\u281?k oddalaj\u261?cych si\u281? krok\u243?w idrzwi zatrzasn\u281?\u322?y si\u281? z ostateczno\u347?ci\u261?, z jak\u261? opada p\u322?yta grobowca.\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }{\line } {\s1 \afs32{\qcRozdzia\u322? 1{\line } Hipopotam\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {

Na przestrzeni wiek\u243?w pojedyncze osoby przechodzi\u322?y z naszego \u347?wiata do Lyrianu na wiele sposob\u243?w. Chocia\u380? niekt\u243?rzy w\u281?drowcy podr\u243?\u380?owali mi\u281?dzy wszech\u347?wiatami rozmy\u347?lnie, wi\u281?kszo\u347?\u263? podr\u243?\u380?nik\u243?w dawa\u322?o si\u281? ca\u322?kowicie zaskoczy\u263?. Gubili si\u281? w g\u322?\u281?bokich jaskiniach, a gdy wreszcie wychodzili, rozpo\u347?ciera\u322? si\u281? przed nimi nieznajomy krajobraz. Przechodzili pod naturalnymi kamiennymi \u322?ukami, kt\u243?re niekiedy \u322?\u261?cz\u261? nasze rzeczywisto\u347?ci. Wpadali do g\u322?\u281?bokich studni, wchodzili do przej\u347?\u263? w pobli\u380?u szczyt\u243?w g\u243?r albo - rzadziej - przeczo\u322?giwali si\u281? mi\u281?dzy skamienia\u322?ymi k\u322?odami.Jednak\u380?e nikt nie przeszed\u322? z Ziemi do Lyrianu w bardziej nieprawdopodobny spos\u243?b ni\u380? Jason Walker.\par\pard\plain\hyphpar} {W wieku lat trzynastu Jason mieszka\u322? w miasteczku Vista, w stanie Kolorado.

Poniewa\u380? jego ojciec robi\u322? wspania\u322?\u261? karier\u281? w dziedzinie stomatologii, a jego starszego brata w\u322?a\u347?nie przyj\u281?to do szko\u322?y medycznej o profilu stomatologicznym, wi\u281?kszo\u347?\u263? os\u243?b z jego znajomych spodziewa\u322?a si\u281?, \u380?e pewnego dnia Jason r\u243?wnie\u380? zostanie dentyst\u261?. Rodzice otwarcie go do tego zach\u281?cali. Te oczekiwania wp\u322?yn\u281?\u322?y na Jasona, kt\u243?rego mgliste plany \u380?yciowe wi\u261?za\u322?y si\u281? ze zdobyciem baseballowego stypendium sportowego i p\u243?j\u347?ciu na uniwersytet, gdzie m\u243?g\u322?by rozpocz\u261?\u263? starania o dyplom stomatologa.\par\pard\plain\hyphpar} {Nie przypomina\u322? sobie, \u380?eby kiedykolwiek \u347?wiadomie wybra\u322? ten kierunek - nie mia\u322? prawdziwego zami\u322?owania do leczenia z\u281?b\u243?w. Zaj\u281?cie to uderza\u322?o go jako szczeg\u243?lnie nudne i monotonne. Skrobanie z\u281?b\u243?w. Robienie prze\u347?wietle\u324?. Fluoryzowanie. W g\u3

22?\u281?bi ducha Jason pragn\u261?\u322? czego\u347? innego.\par\pard\plain\hyphpar} {Odk\u261?d si\u281?ga\u322? pami\u281?ci\u261?, zawsze ci\u261?gn\u281?\u322?o go do zwierz\u261?t. Czyta\u322? na ich temat ksi\u261?\u380?ki, ogl\u261?da\u322? programy przyrodnicze i b\u322?aga\u322? rodzic\u243?w o domowe zwierz\u261?tka. Po konsultacji z ojcem jego zami\u322?owania zainspirowa\u322?y go do wyboruzoologii jako przedmiotu kierunkowego na drodze do dyplomu stomatologa. W przeciwie\u324?stwie do wielu przysz\u322?ych student\u243?w zoologii Jason rzeczywi\u347?cie pracowa\u322? w zoo. Naturalnie, nie przesz\u322?oby mu przez my\u347?l, \u380?e jego wolontariat zaprowadzi go do alternatywnego wszech\u347?wiata.\par



\pard\plain\hyphpar} {Trwa\u322? wyj\u261?tkowo - jak na koniec lutego - ciep\u322?y tydzie\u324?. Jason opiera\u322? si\u281? o por\u281?cz przed ogrodzonym boksem do \u263?wiczenia szybkich pi\u322?ek baseballowych w lokalnym parku. Tim sta\u322? w \u347?rodku, na lekko ugi\u281?tych nogach i wybija\u322? mn\u243?stwo pi\u322?ek za boczne linie, usi\u322?uj\u261?c odzyska\u263? wyczucie czasu. Matt, najlepszy pa\u322?karz w ich klubowej dru\u380?ynie, \u263?wiczy\u322? jako pierwszy; p\u322?ynnymi i pot\u281?\u380?nymi zamachami posy\u322?a\u322? niemal ka\u380?d\u261? narzucon\u261? pi\u322?k\u281? w g\u322?\u261?b boksu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie pr\u243?buj zamordowa\u263? pi\u322?ki - zasugerowa\u322? Jason. - Wystarczy mi napad z pobiciem - burkn\u261?\u322? Tim. Przy nast\u281?pnym narzucie Tim odbi\u322? pi\u322?k\u281? mocno, trafiaj\u261?c w ziemi\u281? i kieruj\u261?cj\u261? w lew\u261? cz\u281?\u347?\u263? siatki. Jason zerka\u322? to na Tima, to na opatrzony podpisami rysunek w podr\u281?czniku biologii. Uczy\u322? si\u281? na pami\u281?\u263? ludzkiego uk\u322?adu kostnego przed sprawdzianem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wyci\u261?gnij nos z ksi\u261?\u380?ki - mrukn\u261?\u322? Matt do Jasona, kiedy Tim zawali\u322? kolejne odbicie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Potem musz\u281? i\u347?\u263? do zoo - t\u322?umaczy\u322? si\u281? Jason. -Nie b\u281?d\u281? mia\u322? dzisiaj du\u380?o czasu na nauk\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zaufaj mi - powiedzia\u322? Matt, skinieniem g\u322?owy wskazuj\u261?c co\u347? po lewej stronie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason odwr\u243?ci\u322? si\u281? i zobaczy\u322? dwie dziewczyny id\u261?ce w i

ch kierunku. To by\u322?y April i Holly Knudsen, bli\u378?niaczki dwujajowe z jego klasy w gimnazjum imienia Kennedy ego. Nie by\u322?y do siebie specjalnie podobne ani pod wzgl\u281?dem wygl\u261?du, ani zainteresowa\u324? - zw\u322?aszcza jak na bli\u378?niaczki. \u321?adniejsza i pilniejsza April chodzi\u322?a z Jasonem na zaj\u281?cia zaawansowane z trzech przedmiot\u243?w, w tym biologii. G\u322?o\u347?niejsza i bardziej wysportowana Holly trzyma\u322?a kij do softballuw jednej r\u281?ce i kask pa\u322?karza w drugiej.\par\pard\plain\hyphpar} {Tylko dwie dziewczyny w szkole sprawia\u322?y, \u380?e Jasonowi zaciska\u322? si\u281? \u380?o\u322?\u261?dek i \u322?apa\u322?o go nag\u322?e onie\u347?mielenie: Jen Miller i April Knudsen. By\u322?y \u322?adne, bystre i sprawia\u322?y wra\u380?enie twardo st\u261?paj\u261?cych po ziemi. Jason podkochiwa\u322? si\u281? skrycie w obydwu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Cze\u347?\u263?! - zawo\u322?a\u322?a Holly.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason spr\u243?bowa\u322? si\u281? u\u347?miechn\u261?\u263?. Nagle zda\u322? sobie spraw\u281?, \u380?e trzyma w r\u281?ku podr\u281?cznik. Czy wyjdzie na frajera, bo czyta podr\u281?cznik w takim miejscu?\par\pard\plain\hyphpar} {Matt nic nie powiedzia\u322?. Rzadko kiedy odzywa\u322? si\u281? przy dziewczynach. Jason stara\u322? si\u281?, \u380?eby jego g\u322?os zabrzmia\u322? zwyczajnie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Cze\u347?\u263?, Holly. April.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przygotowujecie si\u281? do ostatniego sezonu przed szko\u322?\u261? \u347?redni\u261?? - zaciekawi\u322?a si\u281? Holly.\par\pard\plain\hyphpar} {Tim przywali\u322? kijem w pi\u322?k\u281? i pos\u322?a\u322? j\u261? wysoko w niebo.\par\pard\plain\hyphpar} {- Trener Thayer ju\u380? ogl\u261?da\u322? Jasona - powiedzia\u322? Matt. - Mo\u380?liwe, \u380?e Jason zostanie miotaczem w szkolnej reprezentacji ju\u380? w p

ierwszej klasie.\par\pard\plain\hyphpar} {M\u243?wi\u322? prawd\u281?. Jason zacz\u261?\u322? gwa\u322?townie rosn\u261?\u263? pod koniec sz\u243?stej klasy. Pocz\u261?tkowo zupe\u322?nie posypa\u322? si\u281? przy uderzeniach, dop\u243?ki nie przyzwyczai\u322? si\u281? do nowego wzrostu, za to jego narzuty zacz\u281?\u322?y nabiera\u263? naprawd\u281? imponuj\u261?cej pr\u281?dko\u347?ci. Teraz mia\u322? prawie sze\u347?\u263? st\u243?pwzrostu. Zaczyna\u322? odzyskiwa\u263? form\u281? jako pa\u322?karz, a jego szybkie pi\u322?ki dochodzi\u322?y do osiemdziesi\u281?ciu mil na godzin\u281?, nadal jednak mia\u322? k\u322?opoty z zachowaniem opanowania.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Rety, ch\u322?opcy z pierwszej klasy prawie nigdy nie graj\u261? dla reprezentacji - odpar\u322?a pe\u322?na podziwu Holly. - W zesz\u322?ym roku omal nie zdobyli mistrzostwa stanu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie wiem, na ile zrobi\u322?em wra\u380?enie na Thayerze - przyzna\u322? Jason. - Narzuty wychodzi\u322?y mi bez \u322?adu i sk\u322?adu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tylko jeden ch\u322?opak z przysz\u322?orocznej dru\u380?yny szkolnej narzucaszybciej od ciebie - powiedzia\u322? Matt. - A kiedy dajesz swoje najlepsze narzuty, nie jestem w stanie odbi\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ostatnio jestem za bardzo spi\u281?ty - przyzna\u322? Jason, krzywi\u261?c si\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {W ci\u261?gu minionego roku, w czasie rozgrywek zacz\u261?\u322? si\u281? bardzo denerwowa\u263? i st\u261?d bra\u322?y si\u281? nieskoordynowane narzuty. Zawali\u322? kilka meczy, bo odda\u322? za wiele baz za darmo i podda\u322? kluczowymecz przez wyj\u261?tkowo niecelny narzut. Par\u281? razy trafi\u322? te\u380? w pa\u322?karza, a przy pr\u281?dko\u347?ci, z jak\u261? rzuca\u322?, to nie by\u322?o nic zabawnego. \u379?aden z pa\u322?karzy dru\u380?yny przeciwnej nie odni\u243?s\u322? powa\u380?nej kontuzji, ale niewiele brakowa\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {Pocz\u261?tkowo Jason uwa\u380?a\u322?, \u380?e przyczyn\u261? k\u322?opot\u243?w jest to, \u380?e rzuca szybciej. Jednak potem Matt i Tim zauwa\u380?yli, \u380?e regularnie lepiej narzuca w czasie trening\u243?w i nieoficjalnych meczy. Jasona gryz\u322?a my\u347?l, \u380?e zawali\u322? rozgrywki, bo nie mia\u322? do\u347?\u263? ikry, \u380?eby dobrze narzuca\u263? mimo presji sytuacji. Mo\u380?e

k\u322?opot w tym, \u380?e za du\u380?o my\u347?la\u322? o tym, czego inni si\u281? po nim spodziewaj\u261?? Mo\u380?e za wiele od siebie wymaga\u322?, zafiksowany na osi\u261?gni\u281?ciu perfekcji? A mo\u380?e po prostu traci\u322? umiej\u281?tno\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {Kumple z dru\u380?yny spodziewali si\u281?, \u380?e przezwyci\u281?\u380?y problemy z opanowaniem i poprowadzi ich ku chwale. Ci\u261?gle jednak nie by\u322? gwiazd\u261?, jak\u261? inni oczekiwali, \u380?e si\u281? stanie. Czasem wola\u322?by, \u380?eby jego przyjaciele troch\u281? mniej si\u281? nim przechwalali.\par\pard\plain\hyphpar} {April wskaza\u322?a na podr\u281?cznik Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przygotowujesz si\u281? do sprawdzianu z biologii?\par\pard\plain\hyphpar} {- Pr\u243?buj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak si\u281? nazywa ko\u347?\u263? policzkowa? - zapyta\u322?a.\par\pard\plain

\hyphpar} {Omal nie wyszczerzy\u322? z\u281?b\u243?w w u\u347?miechu.\par\pard\plain\hyphpar} {- \u321?uk jarzmowy.\par\pard\plain\hyphpar} {April unios\u322?a brwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie\u378?le.\par\pard\plain\hyphpar} {Holly przewr\u243?ci\u322?a oczami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ale z was kujony.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kujony rz\u261?dz\u261? \u347?wiatem - sprzeciwi\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Holly z\u322?apa\u322?a siostr\u281? za r\u281?k\u281?. - Lepiej chod\u378?my do boksu dla softballist\u243?w. Jason chcia\u322? zaproponowa\u263?, \u380?eby poszli co\u347? przek\u261?si\u263?. \u346?ci\u347?le rzecz bior\u261?c, chcia\u32

2? to zaproponowa\u263? April, ale \u322?atwiej by\u322?oby zaprosi\u263? obie siostry. One przysz\u322?y we dwie, on by\u322? z dwoma kumplami - wybraliby si\u281? jako ma\u322?a grupka przyjaci\u243?\u322?. Nigdy w \u380?yciu nie b\u281?dzie mia\u322? lepszej szansy, \u380?eby jak gdyby nigdy nic zagadn\u261?\u263? April. Kto wie, mo\u380?e um\u243?wiliby si\u281? na wsp\u243?ln\u261? nauk\u281? przed testem z biologii?\par\pard\plain\hyphpar} {Nie m\u243?g\u322? jednak zmusi\u263? ust, \u380?eby si\u281? poruszy\u322?y. Bli\u378?niaczki ju\u380? odchodzi\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ej! - zawo\u322?a\u322? w ko\u324?cu, czuj\u261?c si\u281? niezr\u281?cznie i\u347?ciskaj\u261?c podr\u281?cznik. - Macie ochot\u281? p\u243?j\u347?\u263? co



\u347? przegry\u378?\u263?, jak ju\u380? sko\u324?czycie?\par\pard\plain\hyphpar} {Nie zatrzymuj\u261?c si\u281?, Holly odgarn\u281?\u322?a w\u322?osy za ucho i rzuci\u322?a przepraszaj\u261?co:\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mo\u380?emy. Musimy i\u347?\u263? na przyj\u281?cie urodzinowe wujka. Mo\u380?e innym razem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie ma sprawy, spoko - odpar\u322? Jason, chocia\u380? nic z tego, co czu\u322?, nawet nie przypomina\u322?o spokoju.\par\pard\plain\hyphpar} {Tim wyszed\u322? z boksu za jego plecami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Podoba ci si\u281? April? - spyta\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason skrzywi\u322? si\u281?, zerkaj\u261?c ukradkiem przez rami\u281?. To by\u322?o a\u380? tak oczywiste?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie tak g\u322?o\u347?no. Chyba tak. Troch\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Moim zdaniem Holly jest fajniejsza - my\u347?la\u322? na g\u322?os Matt.\par\pard\plain\hyphpar} {Tim rzuci\u322? Jasonowi kask pa\u322?karza.\par\pard\plain\hyphpar} {- Teraz ty. Masz szans\u281? zaliczy\u263? seri\u281? strikeout\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Boki zrywa\u263? - odpar\u322? Jason, zak\u322?adaj\u261?c ciut przydu\u380?ykask.\par\pard\plain\hyphpar} {Czerwone \u347?wiate\u322?ko zab\u322?ys\u322?o obok automatu do narzucania.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason poprawi\u322? pasek od r\u281?kawicy, wzi\u261?\u322? pa\u322?k\u281?, wszed\u322? do boksu i wyprowadzi\u322? kilka pr\u243?bnych wymach\u243?w; pocz\u26

1?tkowo bra\u322? za du\u380?y zamach, ale wkr\u243?tce wszed\u322? w sw\u243?jnormalny rytm.\par\pard\plain\hyphpar} {- Gotowy? - spyta\u322? Matt.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dawaj.\par\pard\plain\hyphpar} {Zapali\u322?o si\u281? zielone \u347?wiat\u322?o. Jason ugi\u261?\u322? nogi w swojej typowej pozycji pa\u322?karza, zako\u322?ysa\u322? si\u281? lekko, przygotowuj\u261?c si\u281? do pierwszego narzutu i staraj\u261?c si\u281? ignorowa\u263? mo\u380?liwo\u347?\u263?, \u380?e April na niego patrzy. Mia\u322? sk\u322?onno\u347?\u263? do op\u243?\u378?nionego zamachu przy pierwszej pi\u322?ce. Pi\u322?ka z sykiem wylecia\u322?a z automatu i \u347?mign\u281?\u322?a rozmazan\u261? plam\u261? obok niego. Zdecydowanie za p\u243?\u378?no wzi\u261?\u322? zamach.\par\pard\plain\hyphpar} {- Z niego jest kocha\u347?, a nie pa\u322?karz - za\u380?artowa\u322? Tim.\par\p

ard\plain\hyphpar} {Jason skupi\u322? si\u281? na treningu. Nast\u281?pna pi\u322?ka wyskoczy\u322?a z maszyny. Tym razem wzi\u261?\u322? zamach we w\u322?a\u347?ciwym momencie, ale za niski, wi\u281?c pi\u322?ka odskoczy\u322?a w g\u243?r\u281? i w ty\u322? od kija.\par\pard\plain\hyphpar} {Przy trzecim narzucie trafi\u322? jak nale\u380?y. Pi\u322?ka \u347?mign\u281?\u322?a wysoko w g\u322?\u261?b boksu.\par\pard\plain\hyphpar} {Matt zagwizda\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie\u378?le.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zerkn\u261?\u322? na kumpli, szczerz\u261?c z\u281?by w u\u347?miechu.\par\pard\plain\hyphpar} {Zerkn\u261?\u322? w bok i zauwa\u380?y\u322?, \u380?e April patrzy na siostr\u281?, wchodz\u261?c\u261? do boksu treningowego do softballu. Kiedy si\u281? odwr\

u243?ci\u322?, pi\u322?ka ju\u380? ku niemu mkn\u281?\u322?a. Zd\u261?\u380?y\u322? obr\u243?ci\u263? g\u322?ow\u281? i nie oberwa\u322? w twarz, ale twarda pi\u322?ka przywali\u322?a z g\u322?uchym \u322?oskotem w bok kasku, kt\u243?ry spad\u322? Jasonowi z g\u322?owy. Sam Jason wyci\u261?gn\u261?\u322? si\u281? jak d\u322?ugi.\par\pard\plain\hyphpar} {Sztuczna trawa drapa\u322?a go w twarz, a Jason pr\u243?bowa\u322? poj\u261?\u263?, co si\u281? sta\u322?o. Nagle Tim i Matt pojawili si\u281? obok niego, pytaj\u261?c, czy wszystko w porz\u261?dku.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nic mi nie jest - mrukn\u261?\u322?, wstaj\u261?c i zataczaj\u261?c si\u281? na Tima, kt\u243?ry go z\u322?apa\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Zamroczy\u322?o ci\u281? - powiedzia\u322? Matt. - Nie\u378?le oberwa\u322?e\u347?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Troch\u281? mi tylko we \u322?bie zadzwoni\u322?o - zaprotestowa\u322? Jason,str\u261?caj\u261?c r\u281?ce Tima i id\u261?c do wyj\u347?cia z boksu. Mia\u322? wra\u380?enie, \u380?e ziemia chwieje mu si\u281? pod stopami, jakby balansowa\u322?, stoj\u261?c na \u347?rodku przechylni. - Musz\u281? tylko usi\u261?\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Klapn\u261?\u322? ci\u281?\u380?ko na \u322?awk\u281? za ogrodzeniem i wspar\u322? g\u322?ow\u281? na d\u322?oniach.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powinienem by\u322? ci\u281? ostrzec. Dla mnie niekt\u243?re z tych pi\u322?ek te\u380? wchodz\u261? za blisko. Kto\u347? powinien znowu wyregulowa\u263? t\u281? maszyn\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To nie twoja wina. Nie uwa\u380?a\u322?em. I mia\u322?em pecha. - Dotkn\u261?\u322? twarzy i pomasowa\u322? skronie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e powinni\u347?my zabra\u263? ci\u281? do lekarza? - zasugerowa\u322?Matt.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, dobrze si\u281? czuj\u281?. Po prostu troch\u281? mn\u261? rzuci\u322?o.Zr\u243?b par\u281? zamach\u243?w, nic mi nie b\u281?dzie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Na pewno?\par\pard\plain\hyphpar} {- Aha. Pom\u347?cij mnie. Zerwij sk\u243?rki z kilku pi\u322?ek.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason skupi\u322? si\u281? na oddychaniu, pr\u243?buj\u261?c ignorowa\u263? brz\u281?k aluminiowych pa\u322?ek. Zacz\u261?\u322? odzyskiwa\u263? r\u243?wnowag\u

281?. Podni\u243?s\u322? wzrok i napotka\u322? spojrzenie April, kt\u243?ra zmru\u380?y\u322?a oczy wsp\u243?\u322?czuj\u261?co. Zanim Matt wyszed\u322? z boksu, Jason by\u322? w stanie ju\u380? sta\u263? i ziemia nie ko\u322?ysa\u322?a si\u281? za mocno pod jego nogami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chc\u281? co\u347? przegry\u378?\u263? przed zoo - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przykro mi, ale mam si\u281? spotka\u263? z kuzynami - powiedzia\u322? Matt. - W\u322?a\u347?ciwie ju\u380? jestem troch\u281? sp\u243?\u378?niony.\par\pard\plain\hyphpar} {Tim zerkn\u261?\u322? na zegarek. - Ja te\u380? nie mog\u281?. Zosta\u322?by\u347? sam z bli\u378?niaczkami. Brat przyjedzie po mnie za jakie\u347? pi\u281?\u263? minut. Mo\u380?emy ci\u281? podrzuci\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przyjecha\u322?em rowerem. No dobra, to zobaczymy si\u281? p\u243?\u378?niej.\

par\pard\plain\hyphpar} {Tim i Matt oddali kaski w wypo\u380?yczalni, a Jason poszed\u322? na parking, by zabra\u263? rower ze stojaka. Ci\u261?g ciep\u322?ych dni sprawi\u322?, \u380?e \u347?nieg si\u281? stopi\u322?, znikn\u281?\u322?a nawet wi\u281?kszo\u347?\u263? zasp przy drodze, przez co drogi by\u322?y nietypowo dla tej pory roku przyjazne dla rowerzyst\u243?w. Chocia\u380? niebo si\u281? zachmurzy\u322?o, by\u322?o za ciep\u322?o na \u347?nie\u380?yc\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy Jason peda\u322?owa\u322? na wzg\u243?rze do spo\u380?ywczego u Andersona, zacz\u281?\u322?a bole\u263? go g\u322?owa i poczu\u322?, \u380?e traci r\u243?wnowag\u281?. Zamiast walczy\u263? z dolegliwo\u347?ciami, zdecydowa\u322? si\u281? przez reszt\u281? drogi poprowadzi\u263? rower.\par\pard\plain\hyphpar} {Przypi\u261?\u322? rower \u322?a\u324?cuchem obok automatu z napojami, wszed\u322? przez automatyczne drzwi i podszed\u322? do barku z chi\u324?szczyzn\u261? z

boku od wej\u347?cia. Zam\u243?wi\u322? na lunch specjalno\u347?\u263? dnia i facet za kontuarem na\u322?o\u380?y\u322? mu pomara\u324?czowego kurczaka, wo\u322?owin\u281?, broku\u322?y i sma\u380?ony makaron na podzielony przegr\u243?dkami styropianowy talerz. Broku\u322?y by\u322?y tak jaskrawozielone, \u380?e a\u380? bi\u322?y w oczy - mia\u322?y kolor, jaki rzadko wyst\u281?puje w naturze. Tutaj broku\u322?y zawsze tak wygl\u261?da\u322?y, jakby malowano je farb\u261? w spreju albo robiono z plastiku.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason znalaz\u322? sobie miejsce przy ma\u322?ym stoliku w pobli\u380?u baru i zacz\u261?\u322? je\u347?\u263?. Pomara\u324?czowy kurczak ze sma\u380?onym makaronem chow mein to by\u322?o jego ulubione danie, ale zjad\u322? raptem po\u322?o



w\u281? porcji, kiedy zacz\u281?\u322?y go bra\u263? md\u322?o\u347?ci. Wypi\u322? spory \u322?yk wody i pomasowa\u322? skronie. Potem odwin\u261?\u322? ciasteczko z wr\u243?\u380?b\u261?, z\u322?ama\u322? je na p\u243?\u322? i wyj\u261?\u322? skrawek papieru. \u8222?Na horyzoncie widniej\u261? nowe do\u347?wiadczenia\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {Powinni by\u263? nieco bardziej odwa\u380?ni, pomy\u347?la\u322?, i oznajmi\u263? co\u347? w stylu: \u8222?Ju\u380? za chwil\u281? rozchorujesz si\u281? z powodu ci\u281?\u380?kiego zatrucia pokarmowego\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wyszed\u322? na dw\u243?r. Kiedy wspina\u322? si\u281? rowerem na wzg\u243?rze,w g\u322?owie troch\u281? mu si\u281? przeja\u347?ni\u322?o. Jednak\u380?e t\u281?py b\u243?l uporczywie mu doskwiera\u322? i nawet jakby pulsowa\u322?, gdy wjazd pod g\u243?rk\u281? przy\u347?pieszy\u322? Jasonowi t\u281?tno. Wkr\u243?tcech\u322?opiec dotar\u322? na parking ogrodu zoologicznego Vista Point. Chocia\u380? ten interes rodzinny nie umywa\u322? si\u281? do zoo w Denver, w Vista Point \u380?y\u322?a naprawd\u281? przyzwoita populacja - ponad czterysta zwierz\u261?t reprezentuj\u261?cych prawie sto sze\u347?\u263?dziesi\u261?t gatunk\u243?w.Jak zwykle w zimowe popo\u322?udnie, parking by\u322? prawie pusty.\par\pard\plain\hyphpar} {Stoj\u261?c ko\u322?o swojej szafki, Jason w\u322?o\u380?y\u322? szary kombinezon i zamieni\u322? zwyk\u322?e buty na robocze. Zjawi\u322? si\u281? kilka minutprzed czasem, wi\u281?c zd\u261?\u380?y\u322? jeszcze przekartkowa\u263? podr\u281?cznik do biologii. Litery wydawa\u322?y mu si\u281? nieco zamazane. Zamykaj\u261?c od czasu do czasu oczy, recytowa\u322? nazwy r\u243?\u380?nych ko\u347?cii wyrostk\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {

Uni\u243?s\u322? wzrok i spojrza\u322? na zegar. Czas posprz\u261?ta\u263? u hipopotama. Kiedy wszed\u322? na teren dla zwiedzaj\u261?cych przy basenie hipopotama, przystan\u261?\u322?, \u380?eby popatrze\u263? na szklan\u261? gablot\u281?na \u347?cianie podpisan\u261? \u8222?POMNIK LUDZKIEJ G\u321?UPOTY\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {Znajdowa\u322?y si\u281? w niej r\u243?\u380?ne przedmioty, kt\u243?re w ci\u261?gu lat pracownicy wy\u322?owili z basenu hipopotama: aluminiowe puszki, szklane butelki, monety, niedopa\u322?ki, dwie zapalniczki, pojemnik z nici\u261? dentystyczn\u261?, scyzoryk, zapl\u261?tana spr\u281?\u380?yna do zabawy, plastikowyzegarek na r\u281?k\u281?, jednorazowa maszynka do golenia\u8230? i nawet kilkanaboj\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Drepcz\u261?c za szczotk\u261?, Jason patrzy\u322? na \u347?mieci zbieraj\u261?ce si\u281? przed ciemnym w\u322?osiem i zastanawia\u322? si\u281?, czym jaki\u34

7? idiota m\u243?g\u322?by przebi\u263? niebezpieczne przedmioty zebrane w gablocie. Mo\u380?e wrzucaj\u261?c do basenu kosiark\u281? do trawy? Albo kilka pr\u281?t\u243?w uranowych.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przystan\u261?\u322?, \u380?eby popatrze\u263? nad por\u281?cz\u261? na ogromnego hipopotama wyci\u261?gni\u281?tego nieruchomo na dnie basenu z g\u322?ow\u261? powy\u380?ej poziomu wody. Hank by\u322? jedynym hipopotamem w zoo, doros\u322?ym samcem, kt\u243?ry tego lata mia\u322? obchodzi\u263? czterdzieste urodziny. Jason pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261?. Majestatyczne zwierz\u281?. Jakzwykle pracuje na pe\u322?nych obrotach. Mogliby go zast\u261?pi\u263? pos\u261?giem, a i tak nikt z odwiedzaj\u261?cych nie zauwa\u380?y\u322?by r\u243?\u380?nicy.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason us\u322?ysza\u322? d\u378?wi\u281?czn\u261? muzyk\u281? dobiegaj\u261?c\u261? z wody, tak cich\u261?, \u380?e ledwie s\u322?yszaln\u261?. Z lekko przekrzy

wion\u261? g\u322?ow\u261? przeszed\u322? wok\u243?\u322? basenu, pr\u243?buj\u261?c zlokalizowa\u263? \u378?r\u243?d\u322?o muzyki. Kiedy nat\u281?\u380?enie d\u378?wi\u281?ku przybra\u322?o na sile i muzyka sta\u322?a si\u281? bogatsza iczystsza, tak \u380?e Jason potrafi\u322? rozr\u243?\u380?ni\u263? poszczeg\u243?lne instrumenty, zawr\u243?ci\u322? w stron\u281? wody i stwierdzi\u322?, \u380?e melodyjne tony najwyra\u378?niej dobiegaj\u261? z na wp\u243?\u322? zanurzonego hipopotama.\par\pard\plain\hyphpar} {Zainstalowali w basenie podwodne g\u322?o\u347?niki, nic mu o tym nie wspominaj\u261?c? Jaka\u347? nowa metoda uspokajania oty\u322?ego ssaka? A mo\u380?e \u380?a\u322?osna pr\u243?ba przyci\u261?gni\u281?cia do hipopotama t\u322?um\u243?w?



\par\pard\plain\hyphpar} {Melodia brzmia\u322?a obco, opiera\u322?a si\u281? na dziwnych harmoniach i by\u322?a uzupe\u322?niona przeplataj\u261?cymi si\u281? z ni\u261? kontrtematami. Basowa, delikatna perkusja wyznacza\u322?a rytm. Jason przechyli\u322? si\u281? przez por\u281?cz, zdumiony tym przedziwnym zjawiskiem. \u379?a\u322?owa\u322?, \u380?e nie ma tu nikogo wi\u281?cej, bo wtedy m\u243?g\u322?by si\u281? zorientowa\u263?, czy nie ma przypadkiem omam\u243?w s\u322?uchowych.\par\pard\plain\hyphpar} {Hipopotam poruszy\u322? si\u281?, ogromna paszcza otworzy\u322?a si\u281?, kiedy zwierz\u281? ziewn\u281?\u322?o, i na t\u281? jedn\u261? chwil\u281? muzyka sta\u322?a si\u281? g\u322?o\u347?niejsza i bardziej wyra\u378?na, jakby hipopotamnaprawd\u281? by\u322? \u378?r\u243?d\u322?em skomplikowanej melodii. I zaraz wielka paszcza si\u281? zamkn\u281?\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy hipopotam nie ziewa\u322?, muzyka znowu dobiega\u322?a przyt\u322?umiona,ale mimo to, stawa\u322?a si\u281? coraz g\u322?o\u347?niejsza. Czy to mo\u380?liwe, \u380?e zwierz\u281? po\u322?kn\u281?\u322?o magnetofon? To by\u322?o jedyne wiarygodne wyt\u322?umaczenie, ale wydawa\u322?o si\u281? r\u243?wnie niedorzeczne, jak my\u347?l, \u380?e hipopotam wydawa\u322? te d\u378?wi\u281?ki sam z siebie.\par\pard\plain\hyphpar} {A mo\u380?e nie by\u322?o \u380?adnej muzyki? Mo\u380?e oberwa\u322? w g\u322?ow\u281? mocniej ni\u380? my\u347?la\u322?? Nie, zdecydowanie ju\u380? mu si\u281? przeja\u347?ni\u322?o w g\u322?owie, a zaburzenia r\u243?wnowagi s\u322?ab\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {Rozejrza\u322? si\u281? wok\u243?\u322?, ale nikogo nie dostrzeg\u322?. Czy to t

en moment, w kt\u243?rym powinien natychmiast po kogo\u347? pobiec? Pomy\u347?la\u322? o kresk\u243?wce Warner Bros, o \u347?piewaj\u261?cej i ta\u324?cz\u261?cej \u380?abie, kt\u243?ra milk\u322?a za ka\u380?dym razem, kiedy zjawia\u322? si\u281? jaki\u347? \u347?wiadek.\par\pard\plain\hyphpar} {Opieraj\u261?c si\u281? brzuchem o por\u281?cz, Jason wychyli\u322? si\u281? daleko do przodu, zadziwiony przywo\u322?uj\u261?c\u261? go melodi\u261?. Gdyby zdo\u322?a\u322? przysun\u261?\u263? ucho bli\u380?ej wody, by\u322?by w stanie potwierdzi\u263?, czy muzyka rzeczywi\u347?cie dobiega z do\u322?u. Hipopotam nawet nie drgn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy Jason pochyli\u322? si\u281? w stron\u281? marszcz\u261?cej si\u281? powierzchni, chwyci\u322? go pot\u281?\u380?ny zawr\u243?t g\u322?owy. Straci\u322? r\u243?wnowag\u281?, wypu\u347?ci\u322? z r\u281?ki por\u281?cz i wpad\u322? g\u322?ow\u261? naprz\u243?d do basenu, prosto na hipopotama. I zupe\u322?nie, jakby

to by\u322?a okazja, na kt\u243?r\u261? to zaspane zwierz\u281? czeka\u322?o przez ca\u322?\u261? niewol\u281?, hipopotam wynurzy\u322? si\u281? z otwart\u261? paszcz\u261?, a muzyka rozbrzmia\u322?a g\u322?o\u347?niej ni\u380? dot\u261?d.\par\pard\plain\hyphpar} {Zanim Jason zd\u261?\u380?y\u322? zareagowa\u263?, ju\u380? chwyta\u322? r\u281?kami \u347?liski j\u281?zyk, jego twarz \u347?lizga\u322?a si\u281? po nat\u322?uszczonej powierzchni. Wyci\u261?gni\u281?ty na brzuchu \u347?mign\u261?\u322? w d\u243?\u322? czarnym, \u347?liskim tunelem. \u379?adne zwierz\u281? nie jest a\u380? tak wielkie! Co si\u281? dzia\u322?o? Melodia rozbrzmiewa\u322?a czysto w kontrapunkcie do jego przera\u380?enia, a on sp\u322?ywa\u322? wilgotnym korytarzem. Pr\u243?bowa\u322? zaprze\u263? si\u281? o gumowate boki i spowolni\u263?zjazd, ale mu si\u281? nie uda\u322?o. W ko\u324?cu jego r\u281?ce i g\u322?owawynurzy\u322?y si\u281? gwa\u322?townie z dziupli w pniu umieraj\u261?cego drzew

a w pobli\u380?u rzeki o brzegach poro\u347?ni\u281?tych paprociami.\par\pard\plain\hyphpar} {Jakim\u347? cudem zapad\u322?a ju\u380? noc. Srebrzysta \u347?cie\u380?ka ksi\u281?\u380?ycowego \u347?wiat\u322?a dr\u380?a\u322?a na wodzie. Muzyka, kt\u243?r\u261? Jason s\u322?ysza\u322?, dobiega\u322?a z szerokiej tratwy dryfuj\u261?cej na leniwym nurcie. Wykaraska\u322? si\u281? z dziupli. Kombinezon mia\u322? przemoczony po tym, jak wpad\u322? do basenu hipopotama. Obejrza\u322? si\u281?, \u380?eby przyjrze\u263? si\u281? pustemu wn\u281?trzu drzewa. Od \u347?rodka pie\u324? by\u322? wilgotny i spr\u243?chnia\u322?y. Jason nie by\u322? w stanie dojrze\u263? \u380?adnego przej\u347?cia, nie licz\u261?c otworu przez kt\u243?ry



si\u281? wynurzy\u322? i szpary w g\u243?rze, u szczytu pustego pnia, przez kt\u243?r\u261? dostrzeg\u322? gwiazdy.\par\pard\plain\hyphpar} {To by\u322?o niemo\u380?liwe! Gdzie si\u281? podzia\u322? tunel? Jakim cudem prowadzi\u322? do drzewa? Gdzie by\u322? hipopotam? Gdzie si\u281? podzia\u322?o zoo? W ca\u322?ym mie\u347?cie nie by\u322?o rzeki nawet w po\u322?owie tak szerokiej jak ta! Jason zamruga\u322? zaskoczony, zastanawiaj\u261?c si\u281?, czy nie straci\u322? przytomno\u347?ci po uderzeniu pi\u322?k\u261? w boksie.\par\pard\plain\hyphpar} {Zapieraj\u261?c si\u281? o wewn\u281?trzne powierzchnie \u347?ciany pnia, zdo\u322?a\u322? si\u281? wspi\u261?\u263? na g\u243?r\u281?, a\u380? wyszed\u322? przez dziur\u281? u szczytu pnia, dwana\u347?cie st\u243?p nad ziemi\u261?. Nadal nigdzie nie by\u322?o \u347?ladu po hipopotamie albo zoo Vista Point. Za to mia\u322? st\u261?d doskona\u322?y widok na tratw\u281?, kt\u243?ra podp\u322?yn\u281?\u322?a i znajdowa\u322?a si\u281? teraz dok\u322?adnie na jego wysoko\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {Ma\u322?e, kolorowe latarenki o\u347?wietla\u322?y platform\u281?. Szczup\u322?y m\u281?\u380?czyzna w jasnym stroju wali\u322? w ksylofon. Przysadzista kobieta dmucha\u322?a w zakrzywiony flet. Kolejny m\u281?\u380?czyzna krz\u261?ta\u322? si\u281? mi\u281?dzy zestawem rozwieszonych dzwonk\u243?w i par\u261? wysokichbongos\u243?w. Oty\u322?a, rozlaz\u322?a kobieta o co najmniej pi\u281?ciu podbr\u243?dkach szarpa\u322?a struny instrumentu o przedziwnym kszta\u322?cie. Niski cz\u322?owiek trzyma\u322? olbrzymi mosi\u281?\u380?ny r\u243?g, kt\u243?rego rura owija\u322?a si\u281? wok\u243?\u322? szerokiej piersi muzyka i opiera\u322?a mu si\u281? na ramionach.\par\pard\plain\hyphpar} {

Tratwa wp\u322?yn\u281?\u322?a za parawan p\u322?acz\u261?cych wierzb, nim Jason zd\u261?\u380?y\u322? wychwyci\u263? szczeg\u243?\u322?y, ale zobaczy\u322?, \u380?e paru innych muzyk\u243?w majstrowa\u322?o przy r\u243?\u380?norodnych, zdecydowanie mniej znajomych instrumentach. Niedaj\u261?ca mu spokoju muzyka przenika\u322?a powietrze, szybuj\u261?c ku niemu nad rzek\u261? i brzegiem.\par\pard\plain\hyphpar} {Od pyta\u324? Jasonowi kr\u281?ci\u322?o si\u281? w g\u322?owie. Jak si\u281? tu dosta\u322?? Czy to by\u322? koszmar? Jak wr\u243?ci do zoo? Wpa\u347?\u263? do basenu hipopotama to jedno - rzecz \u347?wiadcz\u261?ca o niedba\u322?o\u347?ci, ale mo\u380?liwa. Jednak\u380?e przej\u347?cie przez paszcz\u281? hipopotama do tuneluzje\u380?d\u380?alni i wynurzenie si\u281? ze spr\u243?chnia\u322?ego drzewa na brzegu rzeki - to ju\u380? co\u347? trudniejszego do prze\u322?kni\u281?cia. Wszystkie jego za\u322?o\u380?enia odno\u347?nie do rzeczywisto\u347?ci zos

ta\u322?y w\u322?a\u347?nie wywr\u243?cone do g\u243?ry nogami. A jednak otoczenie wydawa\u322?o mu si\u281? takie namacalne. Nie potrafi\u322? zaprzecza\u263?w\u322?asnym zmys\u322?om. Czu\u322? wilgotn\u261?, \u347?lisk\u261? powierzchni\u281? kory pod d\u322?o\u324?mi; wychwytywa\u322? s\u322?aby zapach zgnilizny unosz\u261?cy si\u281? ze stoj\u261?cej wody w rozlewisku nad brzegiem rzeki. Oleiste soki oblepia\u322?y mu sk\u243?r\u281?. Pow\u261?cha\u322? r\u281?k\u281? - ostry aromat \u380?ywicy przypomnia\u322? mu troch\u281? roladki z figami i cukierki z lukrecj\u261?, ale tak naprawd\u281? nigdy nie w\u261?cha\u322? czego\u347? podobnego.\par\pard\plain\hyphpar} {Westchn\u261?\u322?. Zna\u322? r\u243?\u380?nic\u281? mi\u281?dzy mglistymi doznaniami ze snu i bardziej wyrazistymi z jawy. Z pewno\u347?ci\u261? czu\u322?, \u380?e nie \u347?pi. Mimo to, nie m\u243?g\u322? przesta\u263? pow\u261?tpiewa\u263? w realno\u347?\u263? tej nierealnej sytuacji. By\u263? mo\u380?e to by\u322?

po prostu wyj\u261?tkowo sugestywny sen. W ko\u324?cu oberwa\u322? w g\u322?ow\u281? baseballow\u261? pi\u322?k\u261?. Mo\u380?e nadal le\u380?a\u322? nieprzytomny w boksie\u8230? Nagle zadr\u380?a\u322?. A mo\u380?e umar\u322? - m\u243?g\u322? powsta\u263? zakrzep w m\u243?zgu. A mo\u380?e hipopotam naprawd\u281? gopo\u380?ar\u322?. Czy\u380?by przeszed\u322? na drug\u261? stron\u281? do jakiego\u347? \u380?ycia pozagrobowego?\par\pard\plain\hyphpar} {Podrapa\u322? si\u281? po brodzie. Wra\u380?enie by\u322?o rzeczywiste. Mokre ubrania klei\u322?y si\u281? do cia\u322?a zupe\u322?nie normalnie. G\u322?owa gonieco bola\u322?a i nadal mia\u322? pewne k\u322?opoty z zachowaniem r\u243?wnowagi. Czy objawy wstrz\u261?su m\u243?zgu utrzymywa\u322?yby si\u281? we \u347?ni



e?\par\pard\plain\hyphpar} {A w \u380?yciu po \u347?mierci? Pos\u322?ucha\u322? muzyki i cichego szmeru rzeki. Gdziekolwiek by\u322?, jakiekolwiek by\u322?o tego wyja\u347?nienie, pozosta\u322? czujny i znajdowa\u322? si\u281? w \u380?ywym, dzia\u322?aj\u261?cym na zmys\u322?y otoczeniu. Zlustrowa\u322? wzrokiem okolic\u281? - omsza\u322?e drzewa nad rzek\u261?, zaro\u347?la poni\u380?ej, owady bzycz\u261?ce w pobli\u380?u - nieco zdumiony tym, jak \u322?atwe do zaakceptowania okaza\u322?o si\u281? niemo\u380?liwe, kiedy ju\u380? si\u281? wydarzy\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {Szybko odkry\u322?, \u380?e jego najpilniejszym k\u322?opotem b\u281?dzie zej\u347?cie na d\u243?\u322?. Usiad\u322? niezgrabnie na brzegu wysokiego, pustego pnia, pr\u243?buj\u261?c ulokowa\u263? si\u281? tak, \u380?eby zej\u347?\u263? w ten sam spos\u243?b, w jaki wcze\u347?niej si\u281? wspi\u261?\u322?. Najwyra\u378?niej nie bardzo mu to wychodzi\u322?o. Zakr\u281?ci\u322?o mu si\u281? w g\u322?owie na my\u347?l, \u380?e mia\u322?by ze\u347?lizgn\u261?\u263? si\u281? wn\u281?trzem pnia, zosta\u263? naszpikowany drzazgami i ostatecznie z\u322?ama\u263? kostk\u281? przy l\u261?dowaniu. My\u347?l o zej\u347?ciu wn\u281?trzem pnia wydawa\u322?a si\u281? mniej ni\u380? kusz\u261?ca. Dlaczego wspinanie si\u281? zawsze jest o wiele \u322?atwiejsze od schodzenia?\par\pard\plain\hyphpar} {W ko\u324?cu, po wielu pe\u322?nych wahania obrotach i skr\u281?tach cia\u322?a, zsun\u261?\u322? si\u281? z powrotem do wn\u281?trza pnia tak, \u380?eby m\u243?c si\u281? zaprze\u263?. Kiedy wreszcie przecisn\u261?\u322? si\u281? na d\u243?\u322?, wyszed\u322? z drzewa, ciesz\u261?c si\u281? ze \u347?wiat\u322?a ksi\u281?\u380?ycowego, i postanowi\u322? ruszy\u263? za tratw\u261?, poniewa\u380? stanowi\u322?a jedyny \u347?lad cywilizacji.\par\pard\plain\hyphpar} {

Wkr\u243?tce dogoni\u322? muzyk\u281?, chocia\u380? listowie nad rzek\u261? odcina\u322?o mu widok na tratw\u281?. Potruchta\u322? przed siebie, a\u380? dotar\u322? do prze\u347?witu i zobaczy\u322? drobn\u261?, zgarbion\u261? posta\u263? siedz\u261?c\u261? na k\u322?odzie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Cze\u347?\u263? - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Posta\u263? gwa\u322?townie obr\u243?ci\u322?a g\u322?ow\u281?. Twarz nale\u380?a\u322?a do dzieciaka maj\u261?cego mo\u380?e dziesi\u281?\u263?, jedena\u347?cie lat. Kiedy ch\u322?opiec si\u281? poruszy\u322?, Jason zda\u322? sobie spraw\u281?, \u380?e ma spory garb na plecach.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego podkradasz si\u281? do mnie? - warkn\u261?\u322? ch\u322?opak.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja tylko id\u281? za tratw\u261? - odpar\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar}{

Ch\u322?opiec, nieco si\u281? uspokoiwszy, przesun\u261?\u322? si\u281? na k\u322?odzie, robi\u261?c troch\u281? miejsca. Jason usiad\u322? obok niego.\par\pard\plain\hyphpar} {- O co w\u322?a\u347?ciwie chodzi z t\u261? tratw\u261? muzyczn\u261?? - spyta\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ch\u322?opiec zerkn\u261?\u322? na niego z pow\u261?tpiewaniem.\par\pard\plain\hyphpar} {- \u379?artujesz? To pie\u347?\u324? \u380?a\u322?obna Zawrotnej Dziewi\u261?tki, najlepszych muzyk\u243?w w okolicy. Wi\u281?kszo\u347?\u263? ludzi czeka na nich przy wodospadzie. Tylko ten etap ich interesuje. Ale ja wol\u281? pos\u322?ucha\u263? muzyki. To b\u281?dzie ich ostatni raz.\par\pard\plain\hyphpar} {- P\u322?yn\u261? w stron\u281? wodospadu?\par\pard\plain\hyphpar} {Teraz, gdy zacz\u261?\u322? nas\u322?uchiwa\u263?, wychwyci\u322? odleg\u322?y r

yk wody.\par\pard\plain\hyphpar} {Ch\u322?opiec z powag\u261? pokiwa\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pr\u243?buj\u261? w ten spos\u243?b co\u347? zadeklarowa\u263?. Zabroniono imwsp\u243?lnych wyst\u281?p\u243?w publicznych. Nie rozumiem, w jaki spos\u243?bto ma cokolwiek zmieni\u263?. - Rzuci\u322? Jasonowi surowe spojrzenie. - Musia\u322?e\u347? o nich s\u322?ysze\u263?. Zgadza si\u281??\par\pard\plain\hyphpar}{- Nie. Jestem tu obcy. Dopiero co si\u281? zjawi\u322?em.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Sk\u261?d jeste\u347??\par\pard\plain\hyphpar} {- Z Vista w Kolorado.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy nie s\u322?ysza\u322?em.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zawaha\u322? si\u281?, nie bardzo wiedz\u261?c, czy chcia\u322? us\u322?ysze\u263? odpowied\u378? ch\u322?opca.\par\pard\plain\hyphpar} {- A o Ameryce? Albo planecie Ziemia?\par\pard\plain\hyphpar} {Ch\u322?opiec \u347?ci\u261?gn\u261?\u322? brwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie bardzo.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?esz mi powiedzie\u263?, gdzie jestem?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nad rzek\u261?, jak wida\u263?. - Ch\u322?opak gwa\u322?townie zerkn\u261?\u322? z powrotem na nurt. - Min\u281?li nas. Lepiej chod\u378?my, bo przegapimy fina\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason powlek\u322? si\u281? za ch\u322?opcem, kt\u243?ry porusza\u322? si\u281?zadziwiaj\u261?co szybko porz\u261?dnym szlakiem okr\u261?\u380?aj\u261?cym kilka bagnistych obszar\u243?w i cienistych g\u261?szczy. Nocne powietrze najwyra\u378?niej dobrze robi\u322?o Jasonowi na g\u322?ow\u281?, chocia\u380? s\u322?aby, pulsuj\u261?cy b\u243?l uporczywie nie mija\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wspi\u281?li si\u281? stromym, g\u281?sto poro\u347?ni\u281?tym stokiem i wyszli na wzniesienie z widokiem na rzek\u281?. Ryk wodospadu przybra\u322? na sile. Korzystaj\u261?c z podwy\u380?szenia, Jason zerkn\u261?\u322? w g\u243?r\u281? rzeki, \u380?eby zobaczy\u263?, o ile wyprzedzili ma\u322?\u261? tratw\u281?. Muzyka dobiega\u322?a z oddali. Kiedy spojrza\u322? w przeciwnym kierunku, dostrzeg\u322? miejsce, w kt\u243?rym rzeka gwa\u322?townie si\u281? ko\u324?czy\u322?a.Wodospad.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Lepiej chod\u378?my - ponagli\u322? go ch\u322?opiec. - Teraz mamy nad nimi przewag\u281?, ale nurt przy\u347?piesza. Wkr\u243?tce b\u281?d\u261? p\u322?yn\u261?\u263? szybciej, ni\u380? my b\u281?dziemy w stanie si\u281? porusza\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zszed\u322? za ch\u322?opcem w mrok pod zwieszaj\u261?cymi si\u281? ga\u322?\u281?ziami. Wkr\u243?tce us\u322?ysza\u322?, \u380?e woda p\u322?ynie szybciej. Ryk wodospadu sta\u322? si\u281? nieprzerwanym grzmotem, zag\u322?uszaj\u261?cym odleg\u322?\u261? muzyk\u281?. Jason odkry\u322?, \u380?e zaczyna mu brakowa\u263? tchu, kiedy przy\u347?pieszy\u322?, \u380?eby dotrzyma\u263? kroku corazszybciej id\u261?cemu przewodnikowi.\par\pard\plain\hyphpar} {Przeszli przez g\u281?st\u261? k\u281?p\u281? drzew i zobaczyli o\u347?wietlonyksi\u281?\u380?ycem t\u322?um zebrany obok szczytu wodospadu. Nad sam\u261? kraw\u281?dzi\u261? wznosi\u322?o si\u281? kilka pi\u281?ter prowizorycznych trybun,

na kt\u243?rych t\u322?oczyli si\u281? gapie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Znajd\u378? dobre miejsce - poradzi\u322? mu ch\u322?opiec, zanim potruchta\u322? nad brzeg rzeki.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pobieg\u322? do drugiego ko\u324?ca trybun i odkry\u322?, \u380?e dochodz\u261? do samej kraw\u281?dzi przyprawiaj\u261?cej o zawr\u243?t g\u322?owy przepa\u347?ci, z kt\u243?rej woda spada\u322?a kaskadami jak nieko\u324?cz\u261?ce si\u281? tsunami.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy\u347? pojecha\u322? z rodzin\u261? nad wodospad Niagara - ten wygl\u261?da\u322? na niemal r\u243?wnie wysoki i przewala\u322?o si\u281? przez niego prawie tyle samo wody. Zimna mg\u322?a wodna zwil\u380?y\u322?a Jasonowi twarz.\par\pard\plain\hyphpar} {Obszed\u322? trybuny i dotar\u322? do brzegu rzeki. T\u322?um ludzi ci\u261?gn\u261?\u322? si\u281? od trybun spory kawa\u322? w g\u243?r\u281? rzeki. Niekt\u24

3?rzy widzowie mieli ponure miny. Inni pojadali przek\u261?ski. Jedna grupa ko\u322?ysa\u322?a si\u281? i \u347?piewa\u322?a, fa\u322?szuj\u261?c, jak\u261?\u347? pie\u347?\u324?. Jason szed\u322? w g\u243?r\u281? rzeki i szuka\u322? wolnego miejsca. Wi\u281?kszo\u347?\u263? ludzi mia\u322?a na sobie proste ubrania z samodzia\u322?u, chocia\u380? czasem Jason dostrzega\u322? eleganckie futro albohaftowan\u261? kamizelk\u281?. Nikt nie nosi\u322? tego, co on uwa\u380?a\u322?za normalne, wsp\u243?\u322?czesne ubranie.\par\pard\plain\hyphpar} {Po tym, jak przepchn\u261?\u322? si\u281? nieco do przodu, znalaz\u322? miejsce, z kt\u243?rego b\u281?dzie dobry widok na tratw\u281? spadaj\u261?c\u261? z kraw\u281?dzi wodospadu, ale kt\u243?ry znajdowa\u322? si\u281? za daleko w g\u243?



rze rzeki, \u380?eby m\u243?c obserwowa\u263? jej dalszy lot. Stan\u261?\u322? obok kobiety w \u347?rednim wieku w kwiecistym czepku i w sukni z ci\u281?\u380?kiej tkaniny. Patrzy\u322?a z niepokojem na rzek\u281?, za\u322?amuj\u261?c r\u281?ce.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e w to pani uwierzy\u263?? - zapyta\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Odwr\u243?ci\u322?a si\u281? do niego. Spojrzenie jej szeroko rozstawionych oczu spocz\u281?\u322?o na podbr\u243?dku Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy mog\u281? uwierzy\u263?, \u380?e m\u243?j brat zaraz si\u281? zabije, \u380?eby urz\u261?dzi\u263? absurdalne przedstawienie?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason uni\u243?s\u322? brwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pani brat jest na tej tratwie?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy nie mia\u322? za grosz rozumu. Ani kr\u281?gos\u322?upa. Zawsze robi to, co mu ka\u380?e Simeon. Ten wariat przekona\u322? ca\u322?y zesp\u243?\u322?, \u380?eby si\u281? zabili.\par\pard\plain\hyphpar} {Spojrza\u322?a znowu na p\u281?dz\u261?cy nurt. Tratwy nadal nie by\u322?o wida\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego przysz\u322?a pani na to patrze\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {Wzruszy\u322?a ramionami i lekko si\u281? zarumieni\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- \u379?eby ich wesprze\u263?. Zawrotna Dziewi\u261?tka uwa\u380?a, \u380?e ichofiara jest wa\u380?na. My\u347?l\u281?, \u380?e chyba niezale\u380?nie od tego, co si\u281? stanie, lepiej dla Darrena, \u380?eby odszed\u322? z tego \u347?wiata, czuj\u261?c si\u281? docenionym.\par\pard\plain\hyphpar} {- To w\u322?a\u347?nie przywiod\u322?o tutaj tych wszystkich ludzi?\par\pard\pla

in\hyphpar} {Spojrza\u322?a w stron\u281? zaimprowizowanych trybun nad kraw\u281?dzi\u261? wodospadu.\par\pard\plain\hyphpar} {- To w wi\u281?kszo\u347?ci wielbiciele ich muzyki. Nikt nie rozumie, o co tu tak naprawd\u281? chodzi. My\u347?l\u281?, \u380?e wielu z nich jest tutaj, bo uznali, \u380?e to \u347?wietna zabawa, patrze\u263?, jak tratwa pe\u322?na muzyk\u243?w spada z ogromnego wodospadu.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason w duchu zgodzi\u322? si\u281?, \u380?e b\u281?dzie to imponuj\u261?cy widok. Ale za jak\u261? cen\u281?! Wodospad by\u322? zdecydowanie za wysoki, \u380?eby prze\u380?y\u322? kt\u243?rykolwiek z muzyk\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- \u379?a\u322?uj\u281?, \u380?e nie mog\u281? nic zrobi\u263? - denerwowa\u322?a si\u281? kobieta.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego nikt nie spr\u243?buje ich uratowa\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {

- Oni nie chc\u261?, \u380?eby ich ratowa\u263?. To pogrzeb.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281? rozejrza\u322?. Ludzie patrzyli si\u281? wyczekuj\u261?co w g\u243?r\u281? rzeki, niekt\u243?rzy ponurzy, inni podekscytowani.\par\pard\plain\hyphpar} {Powinien spr\u243?bowa\u263? ocali\u263? muzyk\u243?w? To mu wygl\u261?da\u322?o na tragiczne marnowanie ludzkiego \u380?ycia. Uzna\u322?, \u380?e gdyby on znalaz\u322? si\u281? na tratwie, to niezale\u380?nie od swoich przekona\u324?, zmieni\u322?by zdanie i odechcia\u322?oby mu si\u281? spada\u263? z wodospadu zarazpo przekroczeniu punktu, z kt\u243?rego nie by\u322?oby ju\u380? powrotu. Jacy zdrowi na umy\u347?le ludzie rzuciliby si\u281? z w\u322?asnej woli z ogromnego wodospadu? Jakie sensowne o\u347?wiadczenie mo\u380?na w ten spos\u243?b wyg\u322?osi\u263?? Z tego, co mu powiedziano, wynika\u322?o, \u380?e pozostali wykonywa

li rozkazy ich szalonego przyw\u243?dcy. A co, je\u347?li zafundowa\u322? im pranie m\u243?zgu, jak w jakiej\u347? sekcie? Wi\u281?kszo\u347?\u263? ludzi na tratwie pewnie ucieszy\u322?aby si\u281?, gdyby ich uratowano.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chc\u281? pani pom\u243?c - powiedzia\u322?, zni\u380?aj\u261?c g\u322?os. - Wie pani, gdzie mog\u281? znale\u378?\u263? lin\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {Kobieta zerkn\u281?\u322?a na niego i w jej oczach zab\u322?ys\u322?a nadzieja.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chcesz temu zapobiec? Ekipa ratownicza ma lin\u281?, ale nie liczy\u322?abym na to, \u380?e jej u\u380?yj\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Ekipa ratownicza? Gdzie?\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u261? tu tylko na wszelki wypadek. Kawa\u322?ek st\u261?d w g\u243?r\u281? rzeki. Kto\u347? w t\u322?umie zacz\u261?\u322? wiwatowa\u263?. Pojawi\u322?a si\u281? tratwa. Jason niemal cudem wychwyci\u322? muzyk\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Zostawiaj\u261?c za sob\u261? grup\u281? gapi\u243?w, pop\u281?dzi\u322? brzegiem rzeki, a\u380? dotar\u322? do dw\u243?ch m\u281?\u380?czyzn. Mieli d\u322?ug\u261? lin\u281? zawi\u261?zan\u261? wok\u243?\u322? pot\u281?\u380?nego pnia guzowatego drzewa, wznosz\u261?cego si\u281? nad p\u281?dz\u261?c\u261? wod\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Panowie s\u261? ekip\u261? ratownicz\u261?? - spyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Ni\u380?szy m\u281?\u380?czyzna z jedn\u261? r\u281?k\u261? odpowiedzia\u322?:\par\pard\plain\hyphpar} {- A owszem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zamierzacie ich ratowa\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {Muzycy szybko zbli\u380?ali si\u281?, p\u322?yn\u261?c z bystrym pr\u261?dem. Ich instrumenty zgrzyta\u322?y i czka\u322?y, kiedy tratwa rozko\u322?ysa\u322?a si\u281? na spienionych wodach.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tylko je\u347?li wezw\u261? pomoc - zapewni\u322? go ni\u380?szy m\u281?\u380?czyzna. Jason zobaczy\u322?, \u380?e drugi koniec cienkiej liny przymocowano dostrza\u322?y, kt\u243?r\u261? trzyma\u322? szczup\u322?y m\u281?\u380?czyzna oparty na \u322?uku. Wszyscy trzej stali oko\u322?o pi\u281?\u263?dziesi\u281?ciu jard\u243?w w g\u243?r\u281? od wodospadu. Tratwa p\u281?dzi\u322?a jakie\u347? d

wadzie\u347?cia jard\u243?w od brzegu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy pa\u324?ska strza\u322?a doleci z t\u261? lin\u261?? - zaniepokoi\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Z pewno\u347?ci\u261?, o ile b\u281?d\u281? celowa\u322? nieco wy\u380?ej - odpar\u322? smuk\u322?y m\u281?\u380?czyzna.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobrze pan strzela?\par\pard\plain\hyphpar} {- Doskonale.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e powinni panowie po prostu ich uratowa\u263?. Za\u322?o\u380?\u281? si\u281?, \u380?e ostatecznie panom podzi\u281?kuj\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- W\u261?tpi\u281? - prychn\u261?\u322? szczup\u322?y m\u281?\u380?czyzna. - Nie chcieli nawet, \u380?eby ratownicy si\u281? zjawili. B\u281?d\u281? interweniowa\u322? tylko na ich \u380?yczenie.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason odwr\u243?ci\u322? si\u281? do muzyk\u243?w, kt\u243?rym grozi\u322?o \u347?miertelne niebezpiecze\u324?stwo. Gdyby spr\u243?bowa\u322? pop\u322?yn\u261?\u263?, \u380?eby poda\u263? im lin\u281?, nurt porwa\u322?by go, zanim zd\u261?\u380?y\u322?by si\u281? do nich zbli\u380?y\u263?. Drzewo nie zwiesza\u322?o si\u281? wystarczaj\u261?co daleko nad rzek\u261?, \u380?eby m\u243?g\u322? wspi\u261?\u263? si\u281? po nim i dosi\u281?gn\u261?\u263? tratwy. Czas ucieka\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Spr\u243?bujcie ich uratowa\u263? - nalega\u322? Jason. - Przecie\u380? tak nie mo\u380?na.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, o ile nie\u8230? - zacz\u261?\u322? niski m\u281?\u380?czyzna.\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u322?ysz\u281?, jak wo\u322?aj\u261? o pomoc - sk\u322?ama\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Odejd\u378? - rzuci\u322? szczup\u322?y m\u281?\u380?czyzna, krzywi\u261?c szerokie usta i ods\u322?aniaj\u261?c po\u380?\u243?\u322?k\u322?e z\u281?by. - Ostatnie, czego potrzebujemy, to desperat, kt\u243?ry chce zosta\u263? bohaterem. Gdyby naprawd\u281? krzyczeli o pomoc, nie us\u322?yszeliby\u347?my ich przez twoj\u261? paplanin\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przys\u322?a\u322?a mnie siostra jednego z muzyk\u243?w - spr\u243?bowa\u322?Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie obchodzi\u322?oby mnie, nawet gdyby przys\u322?a\u322? ci\u281? sam kr\u243?l Meridonu - odpar\u322? chudzielec. - To ich decyzja.\par\pard\plain\hyphpar} {



Tratwa nied\u322?ugo mia\u322?a si\u281? z nimi zr\u243?wna\u263?. Nie by\u322?o czasu na my\u347?lenie. Jason pchn\u261?\u322? niskiego ratownika. Zaskoczony m\u281?\u380?czyzna zachwia\u322? si\u281? na stromym brzegu i wpad\u322? do wody.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co z tob\u261??! - krzykn\u261?\u322? chudy, rzucaj\u261?c \u322?uk i strza\u322?\u281?, \u380?eby skoczy\u263? w nurt za towarzyszem.\par\pard\plain\hyphpar} {Niski m\u281?\u380?czyzna zosta\u322? ju\u380? zniesiony w d\u243?\u322? rzeki i by\u322?o wida\u263?, jak m\u322?\u243?ci wod\u281? jedyn\u261? r\u281?k\u261?. Nawet tu\u380? przy brzegu pr\u261?d by\u322? silny.\par\pard\plain\hyphpar} {Wierz\u261?c, \u380?e chudzielec uratuje kompana, Jason nie traci\u322? czasu inatychmiast podni\u243?s\u322? \u322?uk i strza\u322?\u281?. Za\u322?o\u380?y\u322? strza\u322?\u281? na ci\u281?ciw\u281? i przyci\u261?gn\u261?\u322? j\u261?do policzka, wyt\u281?\u380?aj\u261?c wszystkie si\u322?y i mru\u380?\u261?c jedno oko. Nie mia\u322? \u322?uku w r\u281?ku, odk\u261?d zdoby\u322? odznak\u281? \u322?ucznika dwa lata temu na letnim obozie.\par\pard\plain\hyphpar} {Tratwa p\u322?yn\u281?\u322?a, podskakuj\u261?c na wodzie, dwadzie\u347?cia jard\u243?w od brzegu, ale jeszcze nie znalaz\u322?a si\u281? dok\u322?adnie na wysoko\u347?ci miejsca, w kt\u243?rym sta\u322? Jason. Wiele instrument\u243?w i muzyk\u243?w wygl\u261?da\u322?o na przywi\u261?zanych do platformy. Jason odchyli\u322? \u322?uk troch\u281? w g\u243?r\u281?, maj\u261?c nadziej\u281?, \u380?e on i chudzielec tak samo rozumieli s\u322?owa \u8222?nieco wy\u380?ej\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wypu\u347?ci\u322? strza\u322?\u281?, kt\u243?ra przeci\u281?\u322?a odleg\u322?

o\u347?\u263? dziel\u261?c\u261? go od tratwy i wbi\u322?a si\u281? w rami\u281? m\u281?\u380?czyzny graj\u261?cego na bongosach. D\u378?wi\u281?ki perkusji urwa\u322?y si\u281?, kiedy m\u281?\u380?czyzna pad\u322?, znikaj\u261?c Jasonowi z oczu. Lina na brzegu dalej si\u281? rozwija\u322?a, w miar\u281? jak tratwa mkn\u281?\u322?a b\u322?yskawicznie przed siebie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zaczerpn\u261?\u322? gwa\u322?townie tchu. Czy to naprawd\u281? w\u322?a\u347?nie si\u281? wydarzy\u322?o? Nie zamierza\u322? postrzeli\u263? muzyka. Zerkn\u261?\u322? na rozwijaj\u261?c\u261? si\u281? lin\u281? ratownicz\u261?. Nie by\u322?a za d\u322?uga? Wygl\u261?da\u322?a na do\u347?\u263? cienk\u261?. Wytrzyma?\par\pard\plain\hyphpar} {Lina napi\u281?\u322?a si\u281? z nag\u322?ym szarpni\u281?ciem. Tratwa przechyli\u322?a si\u281?, rozbryzguj\u261?c wod\u281? i skr\u281?caj\u261?c w stron\u281? brzegu. T\u322?um krzykn\u261?\u322? zaskoczony.\par\pard\plain\hyphpar} {

Trzydzie\u347?ci jard\u243?w w d\u243?\u322? rzeki szczup\u322?y m\u281?\u380?czyzna wyci\u261?gn\u261?\u322? niskiego z wody. Teraz sta\u322? z r\u281?kami nabiodrach i patrzy\u322?, jak tratwa zakr\u281?ca po \u322?uku w stron\u281? brzegu. Co\u347? w jego r\u281?ku rozb\u322?ys\u322?o w jasnym ksi\u281?\u380?ycowym \u347?wietle.\par\pard\plain\hyphpar} {Niezale\u380?nie od tego, czy muzycy chcieli zosta\u263? uratowani, czy nie, tratwa by\u322?a na najlepszej drodze, \u380?eby uderzy\u263? w brzeg. Ranny perkusista musia\u322? solidnie zapl\u261?ta\u263? si\u281? w jaki\u347? sprz\u281?t,bo lina pozosta\u322?a nadzwyczaj napi\u281?ta. Wi\u281?kszo\u347?\u263? muzyk\u243?w nie przerwa\u322?a gry. Kilku wygl\u261?da\u322?o, jakby pr\u243?bowali uwolni\u263? si\u281? od wi\u261?\u380?\u261?cych ich lin.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy, przechylaj\u261?c si\u281? nieco, tratwa uderzy\u322?a o urwisty brzeg le

dwie dziesi\u281?\u263? jard\u243?w od wodospadu, wielu gapi\u243?w j\u281?kn\u281?\u322?o. Zaraz jednak j\u281?ki zamieni\u322?y si\u281? w okrzyki, gdy uderzenie o brzeg zrzuci\u322?o przysadzist\u261? kobiet\u281? do wody razem z jej kr\u281?tym fletem. Rozgardiasz osi\u261?gn\u261?\u322? apogeum, kiedy zosta\u322?a zmyta z kraw\u281?dzi wodospadu i spad\u322?a razem z hucz\u261?cymi masami wody.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wytrzeszczy\u322? oczy z przera\u380?enia i poczu\u322?, jak ro\u347?nie mu w gardle gula. Ledwie m\u243?g\u322? uwierzy\u263? w to, co w\u322?a\u347?niezobaczy\u322?. Wsz\u281?dzie wok\u243?\u322? niego rozleg\u322?y si\u281? wiwaty, kiedy szczup\u322?y m\u281?\u380?czyzna przeci\u261?\u322? napi\u281?t\u261? l



in\u281? i kaleka tratwa znowu gwa\u322?townie ruszy\u322?a z pr\u261?dem. Jasonowi wydawa\u322?o si\u281?, \u380?e kto\u347? chyba zeskoczy\u322? z tratwy na brzeg, ale nie mia\u322? pewno\u347?ci. Wrzawa w\u347?r\u243?d t\u322?umu osi\u261?gn\u281?\u322?a radosne apogeum, kiedy tratwa podp\u322?yn\u281?\u322?a do wodospadu, znalaz\u322?a si\u281? dok\u322?adnie pod zat\u322?oczonymi trybunami iznikn\u281?\u322?a przy wt\u243?rze \u322?oskotu czyneli i ostatniej, piskliwejnuty drewnianego instrumentu d\u281?tego.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason sta\u322? jak zmro\u380?ony, czuj\u261?c si\u281? tak, jakby kto\u347? kopn\u261?\u322? go w \u380?o\u322?\u261?dek. \u379?aden z tych ludzi nie mia\u322? szansy prze\u380?y\u263?!\par\pard\plain\hyphpar} {Szczup\u322?y m\u281?\u380?czyzna - nadal z no\u380?em w r\u281?ce - i jego przemoczony kolega szli szybko brzegiem w g\u243?r\u281? rzeki. Jason otrz\u261?sn\u261?\u322? si\u281? z szoku i parali\u380?u i po\u347?piesznie wycofa\u322? si\u281? mi\u281?dzy drzewa, byle dalej od rzeki.\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }{\line } {\s1 \afs32{\qcRozdzia\u322? 2{\line } Depozytariusz wiedzy\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przez d\u322?u\u380?sz\u261? chwil\u281? przedziera\u322? si\u281? brawurowo przez listowie, to rzadsze, to g\u281?stsze, i w ko\u324?cu zatrzyma\u322? si\u281?, czuj\u261?c zm\u281?czenie w nogach. Przykucn\u261?\u322? i zacz\u261?\u

322? bacznie nas\u322?uchiwa\u263?, a w g\u322?owie dudni\u322?o mu w rytm bicia serca. Albo nikt za nim nie pod\u261?\u380?a\u322?, albo jego prze\u347?ladowcy poruszali si\u281? cicho jak ninja. Na wszelki wypadek przebieg\u322? jeszcze kawa\u322?ek, a\u380? kolka w boku i brak oddechu zmusi\u322?y go w ko\u324?cu do odpoczynku. Zgi\u261?\u322? si\u281? wp\u243?\u322?, opieraj\u261?c r\u281?ce na kolanach, ale nadal nie s\u322?ysza\u322? niczego, co \u347?wiadczy\u322?oby o po\u347?cigu.\par\pard\plain\hyphpar} {Usiad\u322? na ziemi i opar\u322? plecy o chropowaty pie\u324? drzewa, cicho dysz\u261?c. W jakim miejscu ludzie wiwatowaliby na widok muzyk\u243?w spadaj\u261?cych ze \u347?miertelnie niebezpiecznego wodospadu? Czy naprawd\u281? w\u322?a\u347?nie kogo\u347? zastrzeli\u322? z \u322?uku?\par\pard\plain\hyphpar} {Zamkn\u261?\u322? oczy, schowa\u322? twarz w d\u322?oniach i spr\u243?bowa\u322? si\u322?\u261? woli zmusi\u263? si\u281? do przebudzenia. Dop\u243?ki mia\u322?

zamkni\u281?te oczy, m\u243?g\u322? by\u263? wsz\u281?dzie. Nieprzytomny w szpitalnym \u322?\u243?\u380?ku. Og\u322?uszony na sztucznej murawie w boksie. Tyle\u380?e nadal czu\u322? pie\u324? pod plecami i nadal s\u322?ysza\u322? cykanieowad\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Perkusista zmierza\u322? ku pewnej \u347?mierci w wodach ogromnego wodospadu. Czy to mia\u322?o znaczenie, \u380?e strza\u322?a trafi\u322?a go w rami\u281? nakilka sekund przed samob\u243?jczym skokiem? Jason zazgrzyta\u322? z\u281?bami.Nie mia\u322? do\u347?\u263? wprawy w strzelaniu, wi\u281?c mierzy\u322? za nisko. To jeszcze nie czyni\u322?o z niego kryminalisty, prawda? Jedynie beznadziejnego ratownika. W ko\u324?cu pr\u243?bowa\u322? pom\u243?c ludziom, kt\u243?rzy ju\u380? byli skazani na \u347?mier\u263?. Zgadza si\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {Prawdziwym kryminalist\u261? by\u322? ten dra\u324?, kt\u243?ry przeci\u261?\u32

2? lin\u281?. Jason nie m\u243?g\u322? uwierzy\u263?, \u380?e cz\u322?owiek z ekipy ratowniczej nie zawaha\u322? si\u281? odci\u261?\u263? tych wszystkich ludzi. W\u322?a\u347?ciwie ich zabi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasonowi zadr\u380?a\u322?y r\u281?ce. Noc by\u322?o ch\u322?odna, a w mokrym kombinezonie bardziej marz\u322?. Spoliczkowa\u322? si\u281?. Uszczypn\u261?\u322? si\u281? w r\u281?k\u281?. Odczucia wydawa\u322?y si\u281? zupe\u322?nie prawdziwe.\par\pard\plain\hyphpar} {Maj\u261?c do\u347?\u263? tego, \u380?e siedzi i si\u281? trz\u281?sie, wsta\u322? i odszed\u322? ci\u281?\u380?kim krokiem od rzeki. Huk wodospadu powoli przeszed\u322? w cichy syk.\par\pard\plain\hyphpar} {



Pod\u322?o\u380?e si\u281? wznosi\u322?o. Jason rozgl\u261?da\u322? si\u281? zaschronieniem. W p\u243?\u322?mroku lasu czas wl\u243?k\u322? si\u281? w niesko\u324?czono\u347?\u263?. Po godzinie albo dw\u243?ch, kiedy kombinezon wydawa\u322? si\u281? ju\u380? nieco suchszy, a d\u322?ugi spacer wym\u281?czy\u322? Jasona, ch\u322?opiec zdecydowa\u322? si\u281? w\u347?lizgn\u261?\u263? pod g\u281?sty krzak. Zaro\u347?la pachnia\u322?y troch\u281? jak od\u347?wie\u380?acz powietrza w kszta\u322?cie choinki w samochodzie taty. Jason nie s\u322?ysza\u322? ju\u380? wodospadu.\par\pard\plain\hyphpar} {Opar\u322? g\u322?ow\u281? na zgi\u281?tej r\u281?ce i zacisn\u261?\u322? z\u281?by, \u380?eby przesta\u263? nimi szcz\u281?ka\u263?. Odkry\u322?, \u380?e kiedy zgarn\u261?\u322? wok\u243?\u322? siebie li\u347?cie, zwin\u261?\u322? si\u281? w k\u322?\u281?bek i przesta\u322? si\u281? wierci\u263?, wreszcie zrobi\u322?o mu si\u281? troch\u281? cieplej.\par\pard\plain\hyphpar} {Naprawd\u281? m\u243?g\u322? przej\u347?\u263? do jakiej\u347? innej rzeczywisto\u347?ci? Na t\u281? my\u347?l zadygota\u322?. Jak wr\u243?ci do domu? Nie widzia\u322? \u380?adnego \u347?ladu drogi powrotnej przy drzewie, z kt\u243?rego wyszed\u322?. \u379?adnego migocz\u261?cego portalu prowadz\u261?cego do wymiaru, w kt\u243?rym znajdowa\u322? si\u281? jego dom. Gdzie ma zacz\u261?\u263? szuka\u263? drogi powrotnej?\par\pard\plain\hyphpar} {A je\u347?li nie ma powrotu? Czy to zdarzy\u322?o si\u281? ju\u380? komu\u347? wcze\u347?niej?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wyj\u261?\u322? telefon kom\u243?rkowy. Po\u347?wiata z ekranu roz\u347?wieci\u322?a ciemny krzew. Najwyra\u378?niej telefon przetrwa\u322? k\u261?piel wbasenie hipopotama. Jason nie zdziwi\u322? si\u281?, widz\u261?c, \u380?e nie ma

zasi\u281?gu. Nie zadzwoni do domu. Mia\u322? jedn\u261? nieodebran\u261? wiadomo\u347?\u263?. Najpewniej od mamy, kt\u243?ra go upomina\u322?a. Otworzy\u322?wiadomo\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {\u8222?Prosz\u281?, odbierz. Nawet je\u347?li wolisz zlekcewa\u380?y\u263? mojezdanie, nadal ci\u281? kocham\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {\u321?zy nap\u322?yn\u281?\u322?y mu od oczu. Zupe\u322?nie opacznie go zrozumia\u322?a! On po prostu chcia\u322?, \u380?eby nie pr\u243?bowa\u322?a wtr\u261?ca\u263? si\u281? do jego toku nauki.\par\pard\plain\hyphpar} {Wcze\u347?niej tego dnia wyrwa\u322?o mu si\u281? nieopatrznie, \u380?e czeka go sprawdzian z biologii i musi przygotowa\u263? prac\u281? z angielskiego. Rodzice niewiele wiedzieli o jego nawykach, je\u347?li idzie o nauk\u281?, g\u322?\u243?wnie dlatego, \u380?e regularnie przynosi\u322? do domu naprawd\u281? dobre oceny, wi\u281?c nie musieli specjalnie si\u281? martwi\u263?. Jednak\u380?e od cz

asu do czasu mama postanawia\u322?a pobawi\u263? si\u281? w rodzica. Powiedzia\u322?a mu, \u380?e nie powinien i\u347?\u263? trenowa\u263? odbi\u263?, je\u347?li ma do odrobienia prac\u281? domow\u261?. Pr\u243?bowa\u322? wyt\u322?umaczy\u263?, \u380?e ma to wszystko rozplanowane, ale ona si\u281? upar\u322?a. Wobec tego po prostu wyszed\u322? i pojecha\u322? na rowerze potrenowa\u263? mimo jej protest\u243?w, nie przejmuj\u261?c si\u281? kar\u261?, jaka mo\u380?e go za to czeka\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Dlaczego by\u322? taki uparty? Pr\u243?bowa\u322?a dodzwoni\u263? si\u281? do niego, a on nie odbiera\u322?. Tak go w\u322?a\u347?nie zapami\u281?ta? Jako niewdzi\u281?cznego, niepos\u322?usznego palanta? Na t\u281? my\u347?l a\u380? mu si\u281? zacisn\u261?\u322? \u380?o\u322?\u261?dek. Czy ta kr\u243?tka wiadomo\u347?\u263? to jego ostatni kontakt z rodzin\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {Poczu\u322?, jak wzbiera w nim frustracja i strach, i odruchowo zacisn\u261?\u32

2? d\u322?onie w pi\u281?\u347?ci. Rozejrza\u322? si\u281? wok\u243?\u322? po pustym lesie, maj\u261?c ochot\u281? wrzasn\u261?\u263?, uderzy\u263? w co\u347?.Jak m\u243?g\u322? tu ugrz\u281?zn\u261?\u263?, w tym zwariowanym miejscu, tak daleko od wszystkich, kt\u243?rych zna\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pomy\u347?la\u322? o swoim psie, Cieniu, trzyletnim labradorze. Kto go b\u281?dzie karmi\u322?? Wyprowadza\u322?? Kto b\u281?dzie mu rzuca\u322? zniszczon\u261?, star\u261? pi\u322?eczk\u281? tenisow\u261?? Rodzice nigdy nie chcieli mie\u263? psa. \u379?eby go dosta\u263?, Jason obieca\u322?, \u380?e we\u378?miena siebie wszelkie zwi\u261?zane z psem obowi\u261?zki. Tresowa\u322? go, z pieni\u281?dzy za koszenie trawnik\u243?w i mycie samochod\u243?w zap\u322?aci\u322?



za sof\u281?, kt\u243?r\u261? Cie\u324? pogryz\u322?. Z oddaniem sprz\u261?ta\u322? po psie, k\u261?pa\u322? go, bawi\u322? si\u281? z nim, w\u281?drowa\u322?z nim po lasach. W\u261?tpi\u322?, czy rodzice wiedzieli, ile Cie\u324? je, gdzie lubi by\u263? drapany czy cho\u263?by, gdzie szuka\u263? jego smyczy. Je\u347?li Jason nigdy nie odnajdzie drogi do domu, Cie\u324? mo\u380?e na tym ucierpie\u263? bardziej ni\u380? inni!\par\pard\plain\hyphpar} {- Halo! - zawo\u322?a\u322?, chocia\u380? wiedzia\u322?, \u380?e to nie ma sensu. - Chc\u281? wr\u243?ci\u263? do domu! Halo! Halo!\par\pard\plain\hyphpar} {Zamruga\u322?, powstrzymuj\u261?c \u322?zy i pr\u243?buj\u261?c zapanowa\u263? nad emocjami. To wszystko nie mia\u322?o sensu, ale musia\u322? si\u281? uspokoi\u263?; musia\u322? to wszystko rozgry\u378?\u263?, je\u347?li mia\u322? kiedykolwiek ponownie zobaczy\u263? przyjaci\u243?\u322?, rodzic\u243?w i reszt\u281? rodziny.\par\pard\plain\hyphpar} {Wzi\u261?\u322? g\u322?\u281?boki wdech i przejrza\u322? pozosta\u322?e wiadomo\u347?ci. By\u322?o ich tylko pi\u281?\u263?. Cztery to by\u322?a kr\u243?tka, durna wymiana zda\u324? z Mattem. Jedna by\u322?a od Tima, kt\u243?ry zaprasza\u322? go na trening w boksie. Jason by\u322? naprawd\u281? dobry w kasowaniu wiadomo\u347?ci. Teraz \u380?a\u322?owa\u322?, \u380?e nie ma niczego wi\u281?cej do czytania. Bateria roz\u322?adowywa\u322?a si\u281?, wi\u281?c po raz ostatni przeczyta\u322? wiadomo\u347?\u263? od mamy, a potem zamkn\u261?\u322? telefon.\par\pard\plain\hyphpar} {Zacisn\u261?\u322? powieki. Musia\u322? odpocz\u261?\u263?. Mia\u322? nadziej\u281?, \u380?e rano, wypocz\u281?ty i z rozja\u347?nionymi my\u347?lami spojrzy na sytuacj\u281? z lepszej perspektywy.\par\pard\plain\hyphpar} {

W domu, kiedy nie m\u243?g\u322? zasn\u261?\u263?, le\u380?a\u322? w \u322?\u243?\u380?ku, czekaj\u261?c, a\u380? na \u347?wiec\u261?cym ekranie zegara cyfrowego pojawi\u261? si\u281? okre\u347?lone uk\u322?ady cyfry, w tym tak charakterystyczne, jak 11:11, 11:22, 11:24, 12:12, 12:21 i jego ulubione - 12:34 i 12:48. Tu nas\u322?uchiwa\u322? nocnych odg\u322?os\u243?w: sporadycznego pohukiwania s\u243?w, trzepotu skrzyde\u322? lub szelestu li\u347?ci od czasu do czasu, szmer\u243?w i cykania owad\u243?w. Przesun\u261?\u322? si\u281?, pr\u243?buj\u261?c znale\u378?\u263? wygodn\u261? pozycj\u281?. Kiedy ju\u380? si\u281? martwi\u322?, \u380?e nigdy nie za\u347?nie\u8230?\par\pard\plain\hyphpar} {\u8230?obudzi\u322? si\u281?, gdy \u347?wiat\u322?o s\u322?oneczne przes\u261?cza\u322?o si\u281? przez listowie. Zamruga\u322? i w g\u322?owie mu si\u281? zakr\u281?ci\u322?o na widok nieznajomej okolicy. Natychmiast powr\u243?ci\u322?y do niego wydarzenia poprzedniego dnia i zaci\u261?\u380?y\u322?y kamieniem na serc

u. W g\u322?\u281?bi duszy mia\u322? nadziej\u281?, \u380?e obudzi si\u281? w \u322?\u243?\u380?ku szpitalnym. Czy cz\u322?owiek mo\u380?e zasn\u261?\u263? we \u347?nie i obudzi\u263? si\u281?, gdy sen nadal trwa?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason usiad\u322?, zauwa\u380?aj\u261?c, \u380?e kombinezon nadal ma odrobin\u281? wilgotny. W \u347?wietle dnia dostrzeg\u322?, \u380?e niekt\u243?re z otaczaj\u261?cych drzew by\u322?y poro\u347?ni\u281?te g\u281?stym, fioletowym mchem obsypanym male\u324?kimi, bia\u322?ymi kwiatuszkami. Pobliski krzew mia\u322? d\u322?ugie, skr\u281?cone jak korkoci\u261?g li\u347?cie. Wskaz\u243?wki by\u322?ysubtelne, ale Jason wiedzia\u322?, \u380?e z pewno\u347?ci\u261? nie znajduje si\u281? w pobli\u380?u miasteczka Vista w stanie Kolorado. Instynkt krzycza\u322?, \u380?e znajduje si\u281? z dala od domu, z dala od w\u322?a\u347?ciwego mu miejsca. Wi\u281?cej: s\u261?dz\u261?c po ubraniach, jakie nosili ludzie znad wodospadu, mo\u380?liwe, \u380?e znalaz\u322? si\u281? nawet z dala od w\u322?a\u347

?ciwego mu czasu.\par\pard\plain\hyphpar} {Zesztywnia\u322?e mi\u281?\u347?nie zaprotestowa\u322?y, gdy Jason wsta\u322?. Roztar\u322? bok, w kt\u243?ry przez ca\u322?\u261? noc wbija\u322? mu si\u281? kamie\u324?. Szczeg\u243?lnie obola\u322?e mia\u322? mi\u281?\u347?nie pod praw\u261? \u322?opatk\u261?. Pomy\u347?la\u322?, \u380?e to pewnie efekt napinania \u322?uku poprzedniego wieczoru.\par\pard\plain\hyphpar} {Westchn\u261?\u322?. Przez drzewa rosn\u261?ce wok\u243?\u322? i zas\u322?aniaj\u261?ce widok, nie wiedzia\u322?, w kt\u243?rym kierunku ma i\u347?\u263?. Malutki \u380?\u243?\u322?ty ptaszek z czarnymi c\u281?tkami za\u347?wiergota\u322? na ga\u322?\u281?zi. Ma\u322?y wachlarz z pi\u243?rek zdobi\u322? mu ty\u322? g\u



322?owy. Jason zawsze bardziej ni\u380? inni ludzie zwraca\u322? uwag\u281? na zwierz\u281?ta, ale nie rozpozna\u322? tego gatunku ptaka.\par\pard\plain\hyphpar} {Z r\u281?kami na biodrach rozwa\u380?y\u322? mo\u380?liwo\u347?ci. Gdziekolwiekby\u322?, \u347?mier\u263? w dziczy pozostawa\u322?a realnym zagro\u380?eniem, je\u347?li Jason nie podejmie \u380?adnych dzia\u322?a\u324?. My\u347?l\u261?c oludziach, kt\u243?rych widzia\u322? nad wodospadem, uzna\u322?, \u380?e gdzie\u347? w okolicy musi znajdowa\u263? si\u281? miasteczko.\par\pard\plain\hyphpar} {Czuj\u261?c coraz wi\u281?kszy g\u322?\u243?d, skr\u281?ci\u322? w stron\u281? wschodz\u261?cego s\u322?o\u324?ca. Wkr\u243?tce doszed\u322? do potoku, wystarczaj\u261?co w\u261?skiego, \u380?eby da\u322?o si\u281? przez niego przeskoczy\u263?. Pomy\u347?la\u322?, \u380?e gdyby chcia\u322?, m\u243?g\u322?by doj\u347?\u263? z biegiem potoku do rzeki. T\u322?um powinien si\u281? ju\u380? rozej\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Przykucn\u261?\u322? w miejscu, gdzie woda spada\u322?a z ma\u322?ej skalnej p\u243?\u322?ki. Wygl\u261?da\u322?a na czyst\u261?, ale powstrzyma\u322? ch\u281?\u263?, \u380?eby si\u281? jej napi\u263?, bo m\u243?g\u322?by si\u281? od tego rozchorowa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Postanowi\u322? i\u347?\u263? wzd\u322?u\u380? strumienia. Wtedy, gdyby zacz\u261?\u322? umiera\u263? z pragnienia, zawsze m\u243?g\u322? zaryzykowa\u263? zatrucie bakteriami, przy okazji ratuj\u261?c sobie \u380?ycie. Postanowi\u322? jednak p\u243?j\u347?\u263? najpierw w g\u243?r\u281? potoku, poniewa\u380? rzek\u281? uzna\u322? za pechowe miejsce.\par\pard\plain\hyphpar} {Nie przeszed\u322? wiele, kiedy dotar\u322? do sadzawki, z kt\u243?rej bra\u322?

pocz\u261?tek strumie\u324?. Rozejrza\u322? si\u281? po okolicy i oniemia\u322?, dostrzegaj\u261?c mi\u281?dzy drzewami wielki budynek zbudowany w ca\u322?o\u347?ci z c\u281?tkowanego granitu. Szczyt budowli okala\u322? fryz przedstawiaj\u261?cy walcz\u261?cych m\u281?\u380?czyzn - \u380?o\u322?nierzy piechoty uzbrojonych we w\u322?\u243?cznie i tarcze, kt\u243?rzy stawiali czo\u322?o uzbrojonymje\u378?d\u378?com na rydwanach. Pozbawione okien \u347?ciany z idealnie dopasowanych blok\u243?w kry\u322?y si\u281? za rozlicznymi, \u380?\u322?obkowanymi kolumnami. Pot\u281?\u380?ne kamienne pos\u261?gi sta\u322?y po obu stronach ci\u261?gu szerokich, kamiennych stopni prowadz\u261?cych do mosi\u281?\u380?nych drzwi wbudowanych w zwie\u324?czon\u261? \u322?ukiem nisz\u281?. Ca\u322?o\u347?\u263? przywodzi\u322?a na my\u347?l wymy\u347?lne muzeum. Tyle \u380?e ta ogromna konstrukcja sta\u322?a po\u347?rodku lasu i nie prowadzi\u322?a do niej \u380?adna dostrzegalna droga czy nawet \u347?cie\u380?ka.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jasonowi ul\u380?y\u322?o na widok dowodu istnienia cywilizacji i po\u347?piesznie wspi\u261?\u322? si\u281? po schodach. Zawaha\u322? si\u281? przy drzwiach. Mo\u380?e to by\u322? ogromny grobowiec? Ta my\u347?l sprawi\u322?a, \u380?e nagle zamar\u322?. Czy naprawd\u281? chcia\u322? wej\u347?\u263? do mauzoleum na pustkowiu?\par\pard\plain\hyphpar} {Z\u322?apa\u322? mosi\u281?\u380?n\u261? klamk\u281?, szarpn\u261?\u322? ci\u281?\u380?kie drzwi i z ulg\u261? odkry\u322?, \u380?e nie s\u261? zamkni\u281?te na zamek - z ulg\u261?, bo kto by zostawi\u322? grobowiec otwarty? Poci\u261?gn\u261?\u322? drzwi i otworzy\u322? je szeroko.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy Jason wszed\u322? do \u347?rodka, stary m\u281?\u380?czyzna w fioletowym kapeluszu o kszta\u322?cie oklap\u322?ego grzyba podni\u243?s\u322? wzrok znad wielkiego, drewnianego biurka. Na ko\u347?cistym nosie opiera\u322?y mu si\u281? wielkie okulary w drucianej oprawce i z dwuogniskowymi soczewkami. Odchyli\u322?

g\u322?ow\u281? i spojrza\u322? na Jasona oczami o powi\u281?kszonych t\u281?cz\u243?wkach. Sk\u243?ra pod jego oczami opada\u322?a g\u322?\u281?bokimi \u380?\u322?obieniami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wielka Matko Wiedzy - szepn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzie\u324? dobry - powiedzia\u322? Jason z ulg\u261?, \u380?e znalaz\u322? prawdziw\u261? i nierozgniewan\u261? osob\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {M\u281?\u380?czyzna wsta\u322? i obszed\u322? biurko. Jego fioletowe pumpy pasowa\u322?y do kapelusza i rozdyma\u322?y si\u281? jak balony na wysoko\u347?ci ud. Przy butach po\u322?yskiwa\u322?y b\u322?yszcz\u261?ce sprz\u261?czki.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Witam, Poszukiwaczu Wiedzy - wyrecytowa\u322? z powag\u261? m\u281?\u380?czyzna. - Z pewno\u347?ci\u261? przyby\u322?e\u347? z daleka i znios\u322?e\u347? wiele trud\u243?w, by zas\u322?u\u380?y\u263? na prawo studiowania w Skarbnicy Wiedzy. Niewielu ma odwag\u281? przyby\u263? tutaj, i do\u347?\u263? umiej\u281?tno\u347?ci, by odnale\u378?\u263? ten niezwyk\u322?y gmach.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chyba rzeczywi\u347?cie jestem z daleka. I zdecydowanie ciesz\u281? si\u281?,\u380?e pana widz\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Starszy m\u281?\u380?czyzna zatar\u322? d\u322?onie.\par\pard\plain\hyphpar} {- W tej dekadzie jeste\u347? pierwszym dzielnym poszukiwaczem przyg\u243?d, kt\u243?ry zwyci\u281?sko dotar\u322? do tych \u347?wi\u281?tych korytarzy o\u347?wiecenia. Doprawdy, musisz by\u263? poszukiwaczem, kt\u243?rym kieruje przemo\u380?ny g\u322?\u243?d wiedzy. Zbyt d\u322?ugo obywa\u322?em si\u281? bez nowego towarzystwa. B\u261?d\u378? \u322?askaw zaszczyci\u263? mnie opowie\u347?ciami z twej podr\u243?\u380?y.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zamruga\u322? zaskoczony i podrapa\u322? si\u281? z zak\u322?opotaniem popoliczku.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nikt pana nie odwiedza? Dopiero co widzia\u322?em grup\u281? ludzi przy wodospadzie niedaleko st\u261?d.\par\pard\plain\hyphpar} {Starzec skrzywi\u322? si\u281? w zadumie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Miejscowi zbli\u380?aj\u261? si\u281? do skarbnicy r\u243?wnie rzadko, jak dowodospadu. Musia\u322?a nadarzy\u263? si\u281? jaka\u347? specjalna okazja.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason nie rwa\u322? si\u281? do opowiadania o wypadku z tratw\u261?.\par\pard\pl

ain\hyphpar} {- Chyba tak. M\u243?wi pan, \u380?e chce us\u322?ysze\u263? moj\u261? histori\u281?? C\u243?\u380?, po\u322?kn\u261?\u322? mnie hipopotam. Tylko \u380?e nie znalaz\u322?em si\u281? w hipopotamie. Wyl\u261?dowa\u322?em w drzewie. A potem poprostu dotar\u322?em tutaj.\par\pard\plain\hyphpar} {M\u281?\u380?czyzna zmru\u380?y\u322? oczy za okularami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wolisz m\u243?wi\u263? zagadkami. Dobrze wi\u281?c, zas\u322?u\u380?y\u322?e\u347? sobie na to, by pozosta\u263? zagadkowym. Jestem Bridonus Keplin Dunscrip Garonicum Dziewi\u261?ty, depozytariusz wiedzy. Jestem stra\u380?nikiem zgromadzonej tu wiedzy. Czym mog\u281? s\u322?u\u380?y\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przyjrza\u322? mu si\u281? w zamy\u347?leniu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nikt nie zjawi\u322? si\u281? tutaj od dekady? - Jeste\u347? pierwszy od dzies

i\u281?ciu lat. - Co pan porabia ca\u322?ymi dniami? Starzec przekrzywi\u322? g\u322?ow\u281?. - Zajmuj\u281? si\u281? archiwami. Opiekuj\u281? si\u281? wiedz\u261?. Ka\u380?dy tom jest skatalogowany w mojej g\u322?owie. - Popuka\u322? si\u281? d\u322?ugim palcem w skro\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czyli jest pan bibliotekarzem.\par\pard\plain\hyphpar} {Starzec spu\u347?ci\u322? na chwil\u281? wzrok.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wol\u281? okre\u347?lenie depozytariusz wiedzy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prosz\u281? pos\u322?ucha\u263?, nazywam si\u281? Jason i znalaz\u322?em si\u281? tutaj przypadkiem, chocia\u380? wygl\u261?da na to, \u380?e niekt\u243?rzy robi\u261? co w ich mocy, by odnale\u378?\u263? to miejsce. Rozumiem, czemu im to troch\u281? zajmuje, skoro ta budowla znajduje si\u281? po\u347?rodku niczego.Mo\u380?e mi pan powiedzie\u263?, gdzie jestem?\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy mia\u322? tak\u261? min\u281?, jakby by\u322? w rozterce.\p

ar\pard\plain\hyphpar} {- Jeste\u347? w Skarbnicy Wiedzy - wyja\u347?ni\u322? z wahaniem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, pytam bardziej og\u243?lnie. O ten \u347?wiat. Nazywa si\u281? jako\u347??\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy pochyli\u322? si\u281?, unosz\u261?c gwa\u322?townie brwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- \u346?wiat?\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u322?ysza\u322? pan kiedy\u347? o Kolorado?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Ale m\u243?wi pan po angielsku.\par\pard\plain\hyphpar} {- Naturalnie. Wi\u281?kszo\u347?\u263? ludzi m\u243?wi w j\u281?zyku wsp\u243?lnym.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wie pan, sk\u261?d si\u281? wzi\u261?\u322? angielski?\par\pard\plain\hyphpar} {- Oczywi\u347?cie: ze \u347?wiata Poza. Zadajesz podejrzane pytania, w\u281?drowcze.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy\u380?by? - Jason si\u281? za\u347?mia\u322?. - Na moim miejscu te\u380? by pan je zadawa\u322?. Z tego, co wiem, mo\u380?e pan by\u263? halucynacj\u261?,cz\u281?\u347?ci\u261? zwariowanego snu, kt\u243?ry nie chce si\u281? sko\u324?czy\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rozumiem - odpar\u322? depozytariusz wiedzy. - Jeste\u347? filozofem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, w jaki\u347? spos\u243?b przedosta\u322?em si\u281? tu z mojego \u347?wiata. Wyl\u261?dowa\u322?em w tutejszych lasach. Pochodz\u281? z tego samego miejsca co j\u281?zyk angielski.\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy nagle spojrza\u322? z rezerw\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Poza\u347?wiatowiec?\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?liwe, skoro m\u243?wi pan, \u380?e angielski pochodzi ze \u347?wiata Poza. Cz\u281?sto zjawiaj\u261? si\u281? tutaj ludzie z mojego \u347?wiata?\par\pard\plain\hyphpar} {- Ju\u380? nie - odpar\u322? sceptycznie depozytariusz wiedzy.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Wie pan, jak mog\u281? wr\u243?ci\u263?? M\u281?\u380?czyzna u\u347?miechn\u261?\u322? si\u281? do Jasona. - Prosz\u281?, nie m\u243?w ju\u380? ani s\u322?owa. Przeby\u322?e\u347? d\u322?ug\u261? drog\u281? do tego sanktuarium, \u380?ebypo prostu ze mnie zakpi\u263?? Kto ci\u281? do tego nam\u243?wi\u322?? Mo\u380?e m\u243?j syn?\par\pard\plain\hyphpar} {- Pan my\u347?li, \u380?e \u380?artuj\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy opar\u322? pi\u281?\u347?ci na biodrach.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chcesz, \u380?ebym uwierzy\u322?, \u380?e pierwszy od wielu dziesi\u281?cioleci Poza\u347?wiatowiec, kt\u243?ry odwiedzi\u322? Lyrian, zjawi\u322? si\u281? akurat w Skarbnicy Wiedzy? Mo\u380?e i jestem znany z naiwno\u347?ci, m\u322?ody w\u281?drowcze, ale i ona ma swoje granice.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason z\u322?apa\u322? si\u281? za g\u322?ow\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Nie mog\u281? w to uwierzy\u263?. Wygl\u261?da pan jak kto\u347?, kto m\u243?g\u322?by mi pom\u243?c, gdyby mi zaufa\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy u\u347?miechn\u261?\u322? si\u281? cieplej, jakby \u347?wietnie bawi\u322? si\u281? absurdalno\u347?ci\u261? sytuacji, gdy Jason pozosta\u322? w swojej roli, chocia\u380? go zdemaskowano.\par\pard\plain\hyphpar} {- Do\u347?\u263? tych bzdur. Z pewno\u347?ci\u261? zjawi\u322?e\u347? si\u281? tutaj nie tylko po to, by sp\u322?ata\u263? mi figla?\par\pard\plain\hyphpar} {- Ten \u347?wiat nazywa si\u281? Lyrian?\par\pard\plain\hyphpar} {Poirytowany depozytariusz wiedzy nie odpowiedzia\u322?.\par\pard\plain\hyphpar}{- Gdzie znajduje si\u281? najbli\u380?sze miasto?\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy zdj\u261?\u322? okulary i potar\u322? oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Jak doskonale wiesz, nie ma \u380?adnych osiedli w tej okolicy. Najbli\u380?sze miasto znajduje si\u281? dwa dni drogi st\u261?d.\par\pard\plain\hyphpar} {- To dlaczego dziesi\u261?tki ludzi ogl\u261?da\u322?y muzyk\u243?w rzucaj\u261?cych si\u281? z pobliskiego wodospadu?\par\pard\plain\hyphpar} {- Rzadko kiedy zawracam sobie g\u322?ow\u281? wydarzeniami rozgrywaj\u261?cymi si\u281? poza tymi murami.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pogrzeba\u322? w kieszeni i wyj\u261?\u322? klucze. Z \u322?a\u324?cuszkaprzy kluczach zwiesza\u322? si\u281? ma\u322?y laserowy wska\u378?nik. Jason przycisn\u261?\u322? guzik i na \u347?cianie pojawi\u322?a si\u281? czerwona kropeczka.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Widzia\u322? pan kiedy\u347? laser?\par\pard\plain\hyphpar} {- C\u243?\u380? za ciekawy przyrz\u261?d. - W g\u322?osie depozytariusza wiedzyznowu pojawi\u322?o si\u281? szczere zainteresowanie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason podci\u261?gn\u261?\u322? niebieskaw\u261? nogawk\u281? kombinezonu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prosz\u281? spojrze\u263? na moje buty. S\u261?dz\u261?c po tym, jakie strojezobaczy\u322?em u ludzi nad wodospadem, nigdy nie widzia\u322? pan podobnych but\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy pochyli\u322? si\u281?, mru\u380?\u261?c oczy. - Niezwyk\u322?ej roboty obuwie. Jason poklepa\u322? si\u281? po kieszeniach. - Wi\u281?kszo\u347?\u263? rzeczy zostawi\u322?em w szatni, ale domy\u347?lam si\u281?, \u380?e m\u243?j str\u243?j te\u380? nie jest typowy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zgadza si\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- C\u243?\u380?, a ja nigdy nie widzia\u322?em kapelusza, kt\u243?ry by\u322?bypodobny do pa\u324?skiego. M\u243?wi\u281? panu, to mo\u380?e brzmie\u263? dla pana r\u243?wnie dziwnie, jak wydaje si\u281? mnie, ale naprawd\u281? nie jestemst\u261?d.\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy z\u322?o\u380?y\u322? r\u281?ce, prostuj\u261?c palce wskazuj\u261?ce i opieraj\u261?c je o spierzchni\u281?te usta.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pojawienie si\u281? Poza\u347?wiatowca by\u322?oby wielkiej wagi nowin\u261?.By\u322?bym g\u322?upcem, wierz\u261?c, \u380?e to mo\u380?liwe. Starym g\u322?upcem, kt\u243?ry powinien wiedzie\u263? swoje. A jednak sprawi\u322?e\u347?, \u380?e si\u281? zawaha\u322?em.\par\pard\plain\hyphpar} {

- \u346?wietnie. M\u243?wi pan, \u380?e ma pan ksi\u261?\u380?ki. S\u261? tu jakie\u347? ksi\u261?\u380?ki, z kt\u243?rych si\u281? dowiem, gdzie jestem?\par\pard\plain\hyphpar} {- Oczywi\u347?cie.\par\pard\plain\hyphpar} {- A ksi\u261?\u380?ka, kt\u243?ra pomo\u380?e mi powr\u243?ci\u263? do mojego \u347?wiata?\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy spiorunowa\u322? Jasona pe\u322?nym podejrzliwo\u347?ci spojrzeniem i zni\u380?y\u322? g\u322?os.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie powiniene\u347? domaga\u263? si\u281? nierozs\u261?dnych informacji. Niezale\u380?nie od tego, czy z ciebie \u380?artowni\u347?, czy wariat, obaj wiemy, \u380?e cesarz zabrania otwartych dyskusji na takie tematy.\par\pard\plain\hyphpar} {- I tu si\u281? pan myli - powiedzia\u322? Jason, cofaj\u261?c si\u281? do wyj\u

347?cia. - Nie znam tutejszych regu\u322?. Nie pr\u243?buj\u281? nikogo obrazi\u263?, ale najwyra\u378?niej ca\u322?y czas wchodz\u281? komu\u347? na odcisk. Nic nie wiem o cesarzu. Je\u380?eli nie chce mi pan pom\u243?c, to p\u243?jd\u281? sobie, nie ma sprawy. Przepraszam, \u380?e zawraca\u322?em g\u322?ow\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chwileczk\u281?. - Depozytariusz wiedzy przyjrza\u322? si\u281? uwa\u380?nie Jasonowi. - Jak wspomnia\u322?em, go\u347?cie zjawiaj\u261? si\u281? tu coraz rzadziej. Naprawd\u281? tak ch\u281?tnie odwr\u243?cisz si\u281? plecami do najwi\u281?kszego magazynu wiedzy na tych ziemiach? Powiedzmy, \u380?e uwierz\u281? w twoje szale\u324?cze rojenia. Twierdzisz, \u380?e nic nie wiesz o tym \u347?wiecie. Znam pewn\u261? ksi\u281?g\u281?, kt\u243?ra dostarczy ci solidnych podstaw.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pomo\u380?e mi wr\u243?ci\u263? do domu?\par\pard\plain\hyphpar} {

Depozytariusz wiedzy podrapa\u322? si\u281? po brodzie poznaczon\u261? plamami w\u261?trobowymi r\u281?k\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie wiem, czy tak\u261? informacj\u281? mo\u380?na zale\u378?\u263? w jakiejkolwiek ksi\u261?\u380?ce. Je\u380?eli jednak naprawd\u281? jeste\u347? obcy w Lyrianie, ta dostarczy ci fundament\u243?w. By\u263? mo\u380?e przywiod\u322?a ci\u281? tutaj R\u281?ka Opaczno\u347?ci. Chod\u378?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wyszed\u322? za depozytariuszem wiedzy z holu wej\u347?ciowego, mijaj\u261?c \u380?\u322?obkowane kolumny i brodate popiersia w owalnych niszach. Przeszli d\u322?ugimi korytarzami zastawionymi wysokimi rega\u322?ami z ksi\u261?\u380?kami. Na niekt\u243?rych p\u243?\u322?kach le\u380?a\u322?y zwini\u281?te zwoje,



na innych ryte tabliczki. Jason zauwa\u380?y\u322? jedn\u261? p\u243?\u322?k\u281? zastawion\u261? ksi\u261?\u380?kami oprawionymi w \u380?elazo. Na innej znajdowa\u322?y si\u281? miniatury wielko\u347?ci naparstk\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Chwil\u281? kluczyli po zastawionym ksi\u261?\u380?kami labiryncie, a\u380? depozytariusz wiedzy nakaza\u322? Jasonowi gestem usi\u261?\u347?\u263? przy szerokim stole z ciemnego cedru. St\u281?kaj\u261?c, zdj\u261?\u322? z p\u243?\u322?kici\u281?\u380?ki, niebieski tom, tak wysoki, \u380?e prawie si\u281?ga\u322? mudo pasa, i ze srebrnymi literami o wyszukanym kszta\u322?cie wyt\u322?oczonymi na froncie ok\u322?adki. Zataszczy\u322? ksi\u261?\u380?k\u281? na st\u243?\u322?. Nie do\u347?\u263?, \u380?e by\u322?a nadzwyczaj wysoka i szeroka, to jeszczemia\u322?a wiele cali grubo\u347?ci. Jason przeczyta\u322? tytu\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Skr\u243?cona historia Lyrianu. Podpisywa\u322? si\u281? pod ni\u261? kto\u347?okre\u347?lony jako, Autor Nieznany\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {- \u379?artuje pan - powiedzia\u322? Jason, dotykaj\u261?c tomiszcza.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ta ksi\u261?\u380?ka mo\u380?e dostarczy\u263? ci podstawowej wiedzy na tematnaszego \u347?wiata - wyja\u347?ni\u322? depozytariusz.\par\pard\plain\hyphpar}{- Jest ogromna. Skr\u243?cona historia? To jaki\u347? \u380?art?\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Lyrian to staro\u380?ytna ziemia o d\u322?ugiej i zawi\u322?ej przesz\u322?o\u347?ci. Wiele dawnej wiedzy straci\u322?o dzi\u347? na wa\u380?no\u347?ci, ale mog\u281? wskaza\u263? ci kilka trafnych akapit\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Otworzy\u322? tom i przekartkowa\u322? wi\u281?kszo\u347?\u263? stronic. Ksi\u261?\u380?ka by\u322?a w doskona\u322?ym stanie - albo by\u322?a nowa, albo doskonale zakonserwowana.\par\pard\plain\hyphpar} {Po przekartkowaniu po kilka stronic naraz depozytariusz wiedzy wskaza\u322? napisany ozdobnymi literami nag\u322?\u243?wek.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?esz zacz\u261?\u263? tutaj. Ka\u380?da cz\u281?\u347?\u263? historii zaczyna si\u281? od streszczenia.\par\pard\plain\hyphpar} {-\u8222?Schy\u322?ek Epoki Czarnoksi\u281?\u380?nik\u243?w\u8221? - przeczyta\u322? Jason. S\u322?owa napisano czarnymi, wykaligrafowanymi literami. - Macie tutaj czarnoksi\u281?\u380?nik\u243?w?\par\pard\plain\hyphpar} {

- Kiedy\u347? by\u322?o ich wielu. Teraz zosta\u322? tylko jeden.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czarnoksi\u281?\u380?nik\u243?w, kt\u243?rzy rzucaj\u261? czary? - dopytywa\u322? si\u281? z niedowierzaniem Jason. - Kt\u243?rzy pos\u322?uguj\u261? si\u281? magi\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {- Wi\u281?kszo\u347?\u263? nazywa to magi\u261?. Czarnoksi\u281?\u380?nicy m\u243?wi\u261? po edomicku, w j\u281?zyku stworzenia. S\u322?owami zrozumia\u322?ymi dla ca\u322?ej materii i intelektu. Zobaczysz, \u380?e wspomina si\u281? o tymw historii. Przeczytaj streszczenie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason westchn\u261?\u322?. Kaligrafia by\u322?a ozdobna, ale czytelna.\par\pard\plain\hyphpar} {Trzy g\u322?\u243?wne postaci pod koniec Epoki Czarnoksi\u281?\u380?nik\u243?w powszechnie uwa\u380?a si\u281? za jedynych prawdziwych mistrz\u243?w j\u281?zyka

wysokoedomickiego. Eldrin i Zokar realizowali swoje ambicje stworzenia idealnej rasy, Certius natomiast odsun\u261?\u322? si\u281? od cywilizowanego \u347?wiata, zadowalaj\u261?c si\u281? zaludnianiem po\u322?udniowych d\u380?ungli swoimidzie\u322?ami. Eldrin s\u322?yn\u261?\u322? z tego, \u380?e pracowa\u322? samotnie, odmawiaj\u261?c podzielenia si\u281? swoimi odkryciami. Zokar sprzymierzy\u322? si\u281? z innymi wybitnymi czarnoksi\u281?\u380?nikami tej epoki, przyjmuj\u261?c na uczni\u243?w Arastusa, Orrucka i Maldora.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ci go\u347?cie maj\u261? dziwne imiona - narzeka\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czytaj dalej - ponagla\u322? depozytariusz wiedzy. - Nie musisz zapami\u281?ta



\u263? ka\u380?dego szczeg\u243?\u322?u.\par\pard\plain\hyphpar} {Nie ulega w\u261?tpliwo\u347?ci, \u380?e z czasem bieg\u322?o\u347?\u263? Eldrina w niuansach edomickiego przewy\u380?szy\u322?a zdolno\u347?ci Zokara. Wkr\u243?tce po tym, jak Eldrin stworzy\u322? Amar Kaba\u322?, Zokar wypowiedzia\u322? wojn\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Zokar po\u347?wi\u281?ci\u322? lata na gromadzenie najbardziej przera\u380?aj\u261?cej armii na ziemi i zawar\u322? przymierza z najpot\u281?\u380?niejszymi kr\u243?lestwami tej epoki. Rasy, kt\u243?re stworzy\u322?, wiernie mu s\u322?u\u380?y\u322?y w kampanii przeciwko Eldrinowi, podobnie jak tonvorowie. (Wbrew roszczeniom Zokara, pozostaje wiele w\u261?tpliwo\u347?ci, czy rzeczywi\u347?cie stworzy\u322? tonvor\u243?w. Patrz: podrozdzia\u322? F, ust\u281?py 733.)\par\pard\plain\hyphpar} {Obawiaj\u261?c si\u281? przymierza mi\u281?dzy dwoma swoimi najwi\u281?kszymi rywalami, Zokar najpierw wys\u322?a\u322? si\u322?y na po\u322?udnie, by wyeliminowa\u263? Certiusa, mniejsze zagro\u380?enie, i to mu si\u281? powiod\u322?o. Manewr ten zosta\u322? zapami\u281?tany jako Szale\u324?stwo Zokara, poniewa\u380?alians mi\u281?dzy Certiusem i Eld\u324?nem by\u322? wysoce nieprawdopodobny, aprzedsi\u281?wzi\u281?cie to da\u322?o Eldrinowi czas na przygotowania. Oczekuj\u261?c nieuchronnej bitwy, stworzy\u322? drinling\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Przed ostateczn\u261? bitw\u261? Orruck i Maldor wypadli z \u322?ask Zokara - prawdziwa ironia losu, zwa\u380?ywszy, \u380?e ostatecznie to Arastus zdradzi\u322? Zokara w zamian za przywilej zostania pierwszym i jedynym uczniem Eldrina. Ostatecznie, Zokar by\u322? zmuszony stawi\u263? czo\u322?o Eldrinowi osobi\u347?ci

e, w legendarnym pojedynku, kt\u243?ry powszechnie uznaje si\u281? za koniec Epoki Czarnoksi\u281?\u380?nik\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Po zwyci\u281?stwie z pomoc\u261? Arastusa rozgoryczony Eldrin postanowi\u322? pozby\u263? si\u281? wszystkich tych, kt\u243?rzy aspirowali do miana czarnoksi\u281?\u380?nika, i z\u322?upi\u322? ogromne zasoby wiedzy, skutecznie k\u322?ad\u261?c kres studiom nad edomickim. Po dw\u243?ch czarnoksi\u281?\u380?nikach s\u322?uch wszelki zagin\u261?\u322? i nigdy ju\u380? nie stworzyli nowej rasy.\par\pard\plain\hyphpar} {- W tym miejscu ko\u324?czy si\u281? podsumowanie - powiedzia\u322? Jason, podnosz\u261?c wzrok.\par\pard\plain\hyphpar} {- Potem nast\u281?puje o wiele bardziej szczeg\u243?\u322?owa relacja streszczonych wydarze\u324? - wyja\u347?ni\u322? depozytariusz wiedzy. - Powa\u380?ny student mo\u380?e si\u281?gn\u261?\u263? do rozleg\u322?ych odno\u347?nik\u243?w i k

omentarzy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie zrozumia\u322?em wszystkich s\u322?\u243?w - przyzna\u322? Jason. - Zw\u322?aszcza nazw ras. Co to jest drinling? Albo tonvor? I co to jest Amar Kaba\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {- Na razie to nieistotne dla ciebie szczeg\u243?\u322?y - zapewni\u322? go depozytariusz wiedzy. - Co zrozumia\u322?e\u347? z tego streszczenia?\par\pard\plain\hyphpar} {- Wynika z niego, \u380?e nie powinno by\u263? ju\u380? \u380?adnych czarnoksi\u281?\u380?nik\u243?w. Eldrin i Arastus wszystkich zniszczyli, a potem odeszli.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zrozumia\u322?e\u347? wystarczaj\u261?co du\u380?o. - Depozytariusz wiedzy przekartkowa\u322? ksi\u261?\u380?k\u281? dalej, a\u380? doszed\u322? prawie do ko\u324?ca. - Tu jest ust\u281?p opisuj\u261?cy obecne czasy.\par\pard\plain\hyphpa

r} {-\u8222?Zarania rz\u261?d\u243?w Maldora\u8221? - przeczyta\u322? na g\u322?os Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Z zaci\u347?ni\u281?tymi ustami depozytariusz wiedzy skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kiedy Eldrin opu\u347?ci\u322? te ziemie, kilka ras, kt\u243?re stworzy\u322?, za\u322?o\u380?y\u322?o w\u322?asne kr\u243?lestwa. Niekt\u243?re przemiesza\u322?y si\u281? z rodzajem ludzkim; inne zachowa\u322?y dystans, jeszcze inne os\u322?ab\u322?y i wygin\u281?\u322?y. Min\u281?\u322?y wieki. Nikt nie spodziewa\u322? si\u281? ponownie ujrze\u263? czarnoksi\u281?\u380?nika. I wtedy wr\u243?ci



\u322? Maldor.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeden z uczni\u243?w Zokara.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wszyscy, \u322?\u261?cznie z Eldrinem, zak\u322?adali, \u380?e Zokar pozby\u322? si\u281? Maldora. Nikt nie zgad\u322?, \u380?e przetrwa\u322? w ukryciu. Maldor mo\u380?e i by\u322? najmniej pot\u281?\u380?nym z uczni\u243?w Zokara, ale nie brakowa\u322?o mu przebieg\u322?o\u347?ci, a w \u347?wiecie pozbawionym czarnoksi\u281?\u380?nik\u243?w jego zdolno\u347?ci wyda\u322?y si\u281? nagle ogromne. Czytaj.\par\pard\plain\hyphpar} {Maldor wykaza\u322? nadzwyczajn\u261? cierpliwo\u347?\u263? w swoich staraniacho w\u322?adz\u281?. Nikt nie pozna\u322? jego to\u380?samo\u347?ci, dop\u243?kinie stworzy\u322? twierdzy na Felrook, umocniony przymierzami z Castonem i Dimdellem. W ukryciu uda\u322?o mu si\u281? zgromadzi\u263? wok\u243?\u322? siebie wiele rozproszonych i podupad\u322?ych ras Zokara, co ostatecznie pozwoli\u322?o mu zebra\u263? i wyposa\u380?y\u263? imponuj\u261?ce si\u322?y. Najwi\u281?ksz\u261? przewag\u281? bez w\u261?tpienia zyska\u322?, kiedy zdoby\u322? kontrol\u281? nad tonvorami.\par\pard\plain\hyphpar} {Potem nadesz\u322?y dekady genialnych politycznych manewr\u243?w. Sprzymierze\u324?cy stali si\u281? poddanymi, a wrog\u243?w trzymano na dystans dzi\u281?ki skomplikowanemu systemowi rozejm\u243?w. Maldor okaza\u322? si\u281? mistrzem w izolowaniu zagra\u380?aj\u261?cych mu kr\u243?lestw, pokonywaniu ich w walce, a potem pozyskiwaniu ich zasob\u243?w dla swojej sprawy. Zdo\u322?a\u322? zapobiec zorganizowaniu zjednoczonego oporu do czasu, kiedy taka opozycja nie mia\u322?a ju\u380? \u380?adnej szansy na zwyci\u281?stwo. Chocia\u380? przetrwa\u322?y jeszcze pojedyncze wolne kr\u243?lestwa, roszczenia Maldora do tytu\u322?u cesarza L

yrianu w rzeczywisto\u347?ci pozostaj\u261? niepodwa\u380?one.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wasz cesarz jest czarnoksi\u281?\u380?nikiem? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ostatnim - poinformowa\u322? go z powag\u261? depozytariusz wiedzy. - Po tym,jak by\u322? \u347?wiadkiem upadku swojego mistrza, sam nie wzi\u261?\u322? sobie \u380?adnego ucznia. Cesarz doskonale zdaje sobie spraw\u281?, jak\u261? przewag\u281? daje mu fakt, \u380?e tylko on zna edomicki, i zabroni\u322? studi\u243?w nad tym j\u281?zykiem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zak\u322?adam, \u380?e Maldor nie jest mi\u322?ym w\u322?adc\u261?. Depozytariusz wiedzy uni\u243?s\u322? brwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Cesarz to twardy cz\u322?owiek. Oczywi\u347?cie, pozostaj\u281? jego d\u322?u\u380?nikiem, poniewa\u380? pozwala mi trwa\u263? na tym posterunku, gdzie czuwam

nad zasobami wiedzy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Skoro jest czarnoksi\u281?\u380?nikiem, my\u347?li pan, \u380?e m\u243?g\u322?by wiedzie\u263?, jak odes\u322?a\u263? mnie do domu?\par\pard\plain\hyphpar} {- Jasonie, je\u347?li szukasz rady, rozwa\u380? moje s\u322?owa. Nierozwa\u380?ne jest \u347?ci\u261?ganie na siebie uwagi Maldora. Wi\u281?kszo\u347?\u263? ludzi bardzo si\u281? stara, \u380?eby pozosta\u263? z dala od jego my\u347?li. Je\u380?eli naprawd\u281? jeste\u347? Poza\u347?wiatowcem, wola\u322?by\u347? raczej nie dzieli\u263? si\u281? t\u261? informacj\u261? wszem wobec. Przyczaj si\u281?. Ucz si\u281? powoli i po cichu. W dzisiejszych czasach przykre konsekwencjedotykaj\u261? tych, kt\u243?rzy wyr\u243?\u380?niaj\u261? si\u281? w t\u322?umie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pokiwa\u322? w zadumie g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kto spisa\u322? histori\u281?, kt\u243?r\u261? w\u322?a\u347?nie czyta\u322?em

?\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy odwr\u243?ci\u322? wzrok.\par\pard\plain\hyphpar} {- Trudno powiedzie\u263?, jak powstaj\u261? te ksi\u281?gi: autor nieznany i tak dalej. Domy\u347?lam si\u281?, \u380?e tekst ten przekazywano sobie od niegdysiejszych czas\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tre\u347?\u263? wydaje si\u281? do\u347?\u263? aktualna. A przecie\u380? wspomnia\u322? pan, \u380?e jestem pierwszym go\u347?ciem od dziesi\u281?ciu lat, prawda?\par\pard\plain\hyphpar} {Starzec zacisn\u261?\u322? usta.\par\pard\plain\hyphpar} {- Maldor pracowa\u322? d\u322?ugie dziesi\u281?ciolecia nad umocnieniem swojej w



\u322?adzy. Mog\u322?em zdoby\u263? t\u281? ksi\u281?g\u281? na wiele r\u243?\u380?nych sposob\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?liwe, ale za\u322?o\u380?\u281? si\u281?, \u380?e to pan j\u261? napisa\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy poczerwienia\u322? i odwr\u243?ci\u322? wzrok.\par\pard\plain\hyphpar} {- To niedorzeczne.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prosz\u281? si\u281? nie wstydzi\u263?! Ja bym si\u281? tym przechwala\u322?.Prosz\u281? spojrze\u263?, jaka jest d\u322?uga! I jeszcze r\u281?cznie napisana!\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz westchn\u261?\u322?. - Nie podoba mi si\u281? idea przypisywania pracy pi\u347?miennej konkretnej osobie. Tekst, kt\u243?ry pochodzi z nieznanych\u378?r\u243?de\u322?, ma w sobie wi\u281?cej tajemniczo\u347?ci. Trudniej go zignorowa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czyli to pan j\u261? napisa\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak.\par\pard\plain\hyphpar} {- Podoba mi si\u281? to, \u380?e chocia\u380? streszczenia s\u261? zwi\u281?z\u322?e, nadal opowiadaj\u261? histori\u281?. Napisa\u322? pan co\u347? jeszcze?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nic, co zamierzam ci ujawni\u263?. Pragn\u281? jedynie, by zapami\u281?tano mnie jako Autora Nieznanego.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przyzna si\u281? pan kiedy\u347? do czego\u347?, co pan napisa\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy zdj\u261?\u322? okulary i potar\u322? oczy.\par\pard\plain\

hyphpar} {- By\u263? mo\u380?e. M\u243?j ojciec nak\u322?oni\u322? mnie, bym opanowa\u322? prawa, kt\u243?re rz\u261?dz\u261? pi\u281?knym stylem pisarskim, a\u380? b\u281?d\u281? w stanie utka\u263? ze s\u322?\u243?w ca\u322?e \u347?wiaty. Je\u347?li kiedykolwiek dokonam tego wyczynu, by\u263? mo\u380?e podpisz\u281? w\u322?asnym imieniem opowie\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason rozejrza\u322? si\u281? wok\u243?\u322?, po korytarzach pe\u322?nych ksi\u261?\u380?ek. Ksi\u261?\u380?ek spisanych w innym \u347?wiecie - historii, spostrze\u380?e\u324? i filozofii, kt\u243?rych przeczytanie wymaga\u322?oby wielu \u380?ywot\u243?w i kt\u243?rych nigdy nie pozna. Depozytariusz wiedzy za\u322?o\u380?y\u322? z powrotem dwuogniskowe okulary.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zg\u322?odnia\u322?em - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nakarmili\u347?my umys\u322? - powiedzia\u322? starszy m\u281?\u380?czyzna, kl

epi\u261?c si\u281? po brzuchu - czemu nie zaj\u261?\u263? si\u281? \u380?o\u322?\u261?dkiem?\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy poda\u322? lunch w pokoju, kt\u243?ry nazywa\u322? Komnat\u261? Kontemplacji. Ogromne maski zdobi\u322?y \u347?ciany, ka\u380?da ukazuj\u261?ca ludzk\u261? twarz z br\u261?zu i ka\u380?da z jednym zmru\u380?onym okiem.Nieco poplamione i miejscami rozmazane zawi\u322?e malowid\u322?o przedstawiaj\u261?ce tysi\u261?ce splecionych r\u261?k pokrywa\u322?o sufit. Kilkana\u347?cie\u347?wiec osadzonych w \u380?eliwnym \u380?yrandolu i kilka lampek oliwnych rozstawionych w pomieszczeniu dawa\u322?o \u347?wiat\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {Ku zaskoczeniu Jasona posi\u322?ek poda\u322? m\u322?ody ch\u322?opak, kt\u243?r

ego spotka\u322? nad rzek\u261? poprzedniego wieczoru. Kiedy wszed\u322? do pokoju i napotka\u322? spojrzenie Jasona, delikatnie pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261? z prosz\u261?cym wyrazem twarzy. Jason uzna\u322?, \u380?e ch\u322?opak niechce, by wyda\u322?o si\u281?, \u380?e poznali si\u281? ju\u380? wcze\u347?niej. Depozytariusz wiedzy bezceremonialnie przedstawi\u322? ch\u322?opca jako Hermiego.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zajada\u322? \u322?apczywie. Posi\u322?ek rozpocz\u261?\u322? stosik gorzkich szarych orzech\u243?w. Depozytariusz wiedzy upiera\u322? si\u281?, \u380?e s\u261? bardzo po\u380?ywne. Jason poch\u322?on\u261?\u322? je, popijaj\u261?c ch\u322?odnym napojem, kt\u243?ry smakowa\u322? jak rozcie\u324?czony sok jagodowy



z odrobin\u261? miodu. G\u322?\u243?wne danie sk\u322?ada\u322?o si\u281? z grzyb\u243?w o kapeluszach w kropki, z dodatkiem suszonych \u380?\u243?\u322?tych jag\u243?d o smaku kwa\u347?nych cukierk\u243?w. Grzyby by\u322?y wi\u281?ksze od d\u322?oni Jasona. By\u322?y delikatne i mi\u281?siste, a ich s\u322?onawy posmak nie r\u243?\u380?ni\u322? si\u281? zbytnio od szynki. Jason zjad\u322? dwa spore kapelusze. Na deser podano ciasto z fioletowym nadzieniem przypominaj\u261?cym konsystencj\u261? mi\u261?\u380?sz dyni. Jason z zachwytem przekona\u322? si\u281?, \u380?e placek jest s\u322?odki i przepyszny.\par\pard\plain\hyphpar} {- To ciasto jest doskona\u322?e - powiedzia\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak, nie ma nic lepszego od placka z niebieskim korzeniem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pr\u243?bowa\u322?em por\u243?wna\u263? do czego\u347? jego smak.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jest jedyny w swoim rodzaju. Jak by\u347? go opisa\u322?? Troch\u281? jak przeciwie\u324?stwo dziczyzny z pieprzem w sosie mi\u281?towym.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wierz\u281? na s\u322?owo. Dlaczego te wszystkie maski mrugaj\u261?? - Jason machn\u261?\u322? widelcem, wskazuj\u261?c maski w ca\u322?ym pomieszczeniu.\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy otar\u322? usta fioletow\u261? serwetk\u261? z falbank\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jedno oko otwarte na ca\u322?\u261? prawd\u281?, a drugie zamkni\u281?te na wszelkie oszustwo.\par\pard\plain\hyphpar} {- To ma o wiele wi\u281?cej sensu, ni\u380? si\u281? spodziewa\u322?em. - Jason

spojrza\u322? ponownie na maski, dostrzegaj\u261?c w nich symbol wnikliwo\u347?ci. - Ma pan co\u347? przeciwko, bym zosta\u322? tu na noc?\par\pard\plain\hyphpar} {M\u281?\u380?czyzna zamruga\u322? zaskoczony.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zak\u322?ada\u322?em, \u380?e zostaniesz na du\u380?o d\u322?u\u380?ej ni\u380? jedn\u261? noc.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Musz\u281? wymy\u347?li\u263?, jak wr\u243?ci\u263? do domu. Rodzice wariuj\u261? z niepokoju. M\u243?j pies pewnie umiera z g\u322?odu. Tam jest moje \u380?ycie. Wszyscy, kt\u243?rych znam, moi przyjaciele. Moja szko\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeste\u347? wi\u281?c uczniem? Gdzie znajdziesz lepsze miejsce dla zdobycia edukacji, je\u347?li nie w Skarbnicy Wiedzy?\par\pard\plain\hyphpar} {

- To wspania\u322?e miejsce, naprawd\u281?, ale nie mog\u281? zosta\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy pokiwa\u322? z \u380?alem g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mog\u322?em si\u281? doczeka\u263? towarzystwa.\par\pard\plain\hyphpar} {- Masz Hermiego.\par\pard\plain\hyphpar} {- To dzieciak.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja mam tylko trzyna\u347?cie lat.\par\pard\plain\hyphpar} {- To wiek, w kt\u243?rym ch\u322?opiec podejmuje obowi\u261?zki wieku m\u281?skiego. Hermie ma raptem jedena\u347?cie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e powinien pan si\u281? przenie\u347?\u263? - zasugerowa\u322? Jason.- Nigdy nie b\u281?dzie mia\u322? pan wielu go\u347?ci, je\u347?li b\u281?dzie si\u281? pan ukrywa\u322? w tym lesie.\par\pard\plain\hyphpar} {

Depozytariusz wiedzy pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tylko dzi\u281?ki ustronnemu po\u322?o\u380?eniu unikam niepo\u380?\u261?danego nadzoru. Ci, kt\u243?rzy naprawd\u281? potrzebuj\u261? tego miejsca i je doceniaj\u261?, znajd\u261? drog\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pom\u243?g\u322? Hermiemu posprz\u261?ta\u263? talerze i srebra. W ma\u322?ej kuchni depozytariusz wiedzy nie zgodzi\u322? si\u281?, by go\u347?\u263? pomaga\u322? przy zmywaniu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie marnuj czasu na sprawy przyziemne. Hermie pozmywa. Badaj bibliotek\u281?,p\u243?ki mo\u380?esz, bo jutro mo\u380?e by\u263? ju\u380? za p\u243?\u378?no.



Prosz\u281? tylko, \u380?eby\u347? nie wchodzi\u322? na g\u243?rne pi\u281?tro.To zabronione.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zabronione? Dlaczego?\par\pard\plain\hyphpar} {Hermie rzuci\u322? Jasonowi zaciekawione spojrzenie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mog\u281? powiedzie\u263? - odpar\u322? depozytariusz wiedzy. - Zapewniamci\u281? jednak, \u380?e nie jest to zwyczajny zakaz. M\u243?j ojciec zwyk\u322? obejmowa\u263? zakazem pewne ksi\u261?\u380?ki w naszej rodzinnej bibliotece, bo tylko dzi\u281?ki temu zabiera\u322?em si\u281? do ich czytania. Nudy, w wi\u281?kszo\u347?ci wypadk\u243?w. Cwany podst\u281?p. To, co zakazane, jest zawszenajbardziej ekscytuj\u261?ce. Nie zrozum omylnie moich intencji. Zalecam z ca\u322?\u261? szczero\u347?ci\u261?, oprzyj si\u281? pokusie, nie daj si\u281? zaintrygowa\u263?. Wst\u281?p na g\u243?rne pi\u281?tro jest absolutnie zakazany niebez powodu. Rozumiesz?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak.\par\pard\plain\hyphpar} {Czy depozytariusz wiedzy pr\u243?bowa\u322? pos\u322?u\u380?y\u263? si\u281? t\u261? sam\u261? sztuczk\u261?, kt\u243?r\u261? wykorzystywa\u322? jego ojciec, ito zaraz po tym, jak wyja\u347?ni\u322? jej mechanizm? G\u243?rne pi\u281?tro musi by\u263? pe\u322?ne nudnych podr\u281?cznik\u243?w, s\u322?ownik\u243?w i tego typu \u347?miecia. Albo to niesamowicie odlotowe miejsce ze staro\u380?ytnymiartefaktami, broni\u261? i skarbami. A co wa\u380?niejsze, mog\u261? si\u281? tam znajdowa\u263? jakie\u347? wskaz\u243?wki, kt\u243?re pozwol\u261? mu znale\u378?\u263? drog\u281? do domu. Czy depozytariusz wiedzy nie wyja\u347?ni\u322? chwil\u281? temu, \u380?e informacje na temat Poza s\u261? zabronione? Gdzie lepiej ich szuka\u263? ni\u380? w zakazanej cz\u281?\u347?ci biblioteki? Im wi\u281?c

ej Jason o tym my\u347?la\u322?, tym silniejsze mia\u322? wra\u380?enie, \u380?e depozytariusz wiedzy z rozmys\u322?em podsun\u261?\u322? mu wskaz\u243?wk\u281?. Jason zostawi\u322? starca i Hermiego w kuchni, a sam postanowi\u322? zbada\u263? schody.\par\pard\plain\hyphpar} {B\u322?\u261?dzi\u322? w labiryncie ksi\u261?\u380?ek, zaskoczony tym, jak \u322?atwo straci\u263? tu orientacj\u281?. Zanim znalaz\u322? schody, odkry\u322? ogromne atrium po\u347?rodku biblioteki, do kt\u243?rego mo\u380?na by\u322?o zajrze\u263? przez pot\u281?\u380?ne szyby wstawione we wszystkie \u347?ciany. Znalaz\u322? przesuwane drzwi i zapu\u347?ci\u322? si\u281? na zielony dziedziniec.\par\pard\plain\hyphpar} {S\u261?dz\u261?c po po\u322?o\u380?eniu s\u322?o\u324?ca, min\u281?\u322?o ju\u380? po\u322?udnie. Kilka k\u322?\u281?biastych ob\u322?oczk\u243?w odcina\u322?o si\u281? od pola b\u322?\u281?kitu. Po\u347?rodku atrium, obok kamiennego zegar

a s\u322?onecznego, znajdowa\u322?a si\u281? zakryta studnia z ko\u322?owrotem i wiadrem do kompletu. Bujne drzewa owocowe ocienia\u322?y krzewy skrz\u261?ce si\u281? jagodami. Niekt\u243?re owoce wygl\u261?da\u322?y znajomo, jak odmiany \u347?liwek i moreli, tyle \u380?e w dziwnych kolorach, podczas gdy inne wydawa\u322?y si\u281? zupe\u322?nie obce - na przyk\u322?ad, owoc o szarym futerku albodrugi, pod\u322?u\u380?ny i p\u243?\u322?przezroczysty.\par\pard\plain\hyphpar}{Kiedy ju\u380? stosownie zbada\u322? ogr\u243?d na dziedzi\u324?cu, Jason wr\u243?ci\u322? do kr\u281?tej w\u281?dr\u243?wki korytarzami zastawionymi rega\u322?ami z ksi\u261?\u380?kami. Nie by\u322?o \u347?ciany w tym budynku, pod kt\u243?r\u261? nie sta\u322?yby tomy. Ksi\u261?\u380?ki zajmowa\u322?y nawet przestrze\u324? nad drzwiami. Wisz\u261?ce w r\u243?\u380?nych miejscach latarnie dostarcza\u322?y wi\u281?kszo\u347?\u263? \u347?wiat\u322?a. Raz za razem Jason trafia\u

322? na \u347?lepe uliczki, kt\u243?re zmusza\u322?y go do zawr\u243?cenia po w\u322?asnych \u347?ladach. Wreszcie, po d\u322?ugim b\u322?\u261?dzeniu, dotar\u322? do kr\u281?conych schod\u243?w w k\u261?cie na ty\u322?ach wielkiego budynku. Wbieg\u322? po nich, pokonuj\u261?c po dwa stopnie na raz i wyl\u261?dowa\u322? przed wielkimi, \u380?elaznymi drzwiami podziurawionymi male\u324?kimi otworami. Perforacja uk\u322?ada\u322?a si\u281? w r\u243?wn\u261? siatk\u281? kolumn i rz\u281?d\u243?w. Drewniane ko\u322?ki o kszta\u322?cie golfowego ko\u322?eczka te stercza\u322?y z dziesi\u281?ciu \u347?rodkowych dziur w g\u243?rnym rz\u281?dzie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason z\u322?apa\u322? za klamk\u281?. Drzwi zamkni\u281?to na zamek. W pobli\u3



80?u klamki nie by\u322?o \u380?adnej dziurki na klucz. Jason zacz\u261?\u322? liczy\u263? otwory i dorachowa\u322? si\u281? stu w ka\u380?dym poziomym rz\u281?dzie i oko\u322?o trzystu w ka\u380?dej pionowej kolumnie. Szybkie wyliczenia wskazywa\u322?y na \u322?\u261?cznie trzydzie\u347?ci tysi\u281?cy dziurek.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wyj\u261?\u322? ko\u322?ek i us\u322?ysza\u322? przy tym pstrykni\u281?cie. Drewienko by\u322?o nieco d\u322?u\u380?sze od jego ma\u322?ego palca. Kiedy w\u322?o\u380?y\u322? je w przypadkowy otw\u243?r, us\u322?ysza\u322? pykni\u281?cie. Pstrykpyk, pstrykpyk, pstrykpyk - Jason na pr\u243?b\u281? wk\u322?ada\u322? ko\u322?eczek w r\u243?\u380?ne dziurki. Pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261?. W \u380?yciu nie widzia\u322? bardziej skomplikowanego zamka. Od\u322?o\u380?y\u322? ko\u322?ek do dziurki, z kt\u243?rej go wyj\u261?\u322?. Pyk. Szanse, \u380?e przypadkiem u\u322?o\u380?y dziesi\u281?\u263? ko\u322?k\u243?w we w\u322?a\u347?ciwej kombinacji by\u322?y niewyobra\u380?alnie ma\u322?e - zdecydowanie mniejsze ni\u380? co\u347? tak prostego jak wygrana na loterii.\par\pard\plain\hyphpar} {Przygl\u261?daj\u261?c si\u281?, zauwa\u380?y\u322? male\u324?kie symbole po lewej stronie ka\u380?dego rz\u281?du i pod ka\u380?d\u261? kolumn\u261?. \u379?aden si\u281? nie powtarza\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy bli\u380?sze ogl\u281?dziny nie zaowocowa\u322?y nowymi informacjami, Jason zszed\u322? z pi\u281?tra. Nie maj\u261?c nic innego do roboty, w\u322?\u243?czy\u322? si\u281? i szpera\u322?. Znalaz\u322? ksi\u261?\u380?ki o uprawie rolii wytwarzaniu narz\u281?dzi. Wiele tom\u243?w spisano w obcych j\u281?zykach, kt\u243?rych nie rozpoznawa\u322?. Jedna z ksi\u261?\u380?ek napisanych po angiels

ku omawia\u322?a, jak skonstruowa\u263? i umocni\u263? prowizoryczny garnizon na wrogim terytorium. Inna, pod tytu\u322?em Eposy hrabiego Galina z Misenmarch, by\u322?a masywnym tomiszczem pe\u322?nym d\u322?ugich wierszy. Jason wyobrazi\u322? sobie, jak zabiera t\u281? ksi\u261?\u380?k\u281? do domu i dla \u380?artu obwieszcza, \u380?e jest jej autorem. Czy mo\u380?na by uzna\u263? to za plagiat, skoro po\u380?yczy\u322? materia\u322?y z innego \u347?wiata? Jego nauczycielka od angielskiego chybaby zemdla\u322?a!\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przegl\u261?da\u322? interesuj\u261?cy r\u281?kopis pod tytu\u322?em Kr\u243?tkie \u380?ywoty, przedstawiaj\u261?cy pono\u263? opart\u261? na faktach relacj\u281? na temat rasy ludzi, kt\u243?rych \u380?ycie trwa\u322?o tylko dwa lata, kiedy zza rogu wyszed\u322? wielki pies o d\u322?ugiej, bia\u322?ej sier\u347?ci. Jason zamkn\u261?\u322? ksi\u261?\u380?k\u281?. Pies po prostu sta\u322? z wywieszonym mokrym, r\u243?\u380?owym j\u281?zykiem. Ch\u322?opiec podszed\u322?

do niego ostro\u380?nie i zanurzy\u322? r\u281?k\u281? w jedwabistej sier\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {- Grzeczny psiak - powiedzia\u322? specjalnym g\u322?osem, jakim m\u243?wi\u322? do ps\u243?w. - Dobry z ciebie psiak. Wcale nie chcesz mnie pokiereszowa\u263?, co?\par\pard\plain\hyphpar} {G\u322?aszcz\u261?c zwierzaka, zastanowi\u322? si\u281?, jak miewa si\u281? jego w\u322?asny pies w domu.\par\pard\plain\hyphpar} {Psisko odesz\u322?o kawa\u322?ek, ale zaraz si\u281? zatrzyma\u322?o i obejrza\u322?o. L\u347?ni\u261?cy, srebrny dzwonek zwieszaj\u261?cy si\u281? z obro\u380?y zad\u378?wi\u281?cza\u322? cicho, kiedy pies si\u281? poruszy\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chcesz, \u380?ebym poszed\u322? za tob\u261?? - spyta\u322? Jason, odk\u322?adaj\u261?c ksi\u261?\u380?k\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {

Pies poprowadzi\u322? go prost\u261? drog\u261? do Komnaty Kontemplacji. Kolacja ju\u380? czeka\u322?a na stole. Bardzo przypomina\u322?a lunch, tyle \u380?e grzyby by\u322?y \u380?\u243?\u322?te i kszta\u322?tem przypomina\u322?y we\u322?niane czapki.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason usiad\u322? naprzeciwko depozytariusza wiedzy i zacz\u261?\u322? zajada\u263?. Hermiego nie by\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niez\u322?y jest ten zamek w drzwiach na pi\u281?tro - powiedzia\u322? Jason z ustami pe\u322?nymi ma\u347?lanych grzyb\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy zamar\u322? z k\u281?sem w po\u322?owie drogi do ust.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Gdzie mo\u380?na by trzyma\u263? kombinacj\u281? do takiego zamku jak ten? - zapyta\u322? Jason, prze\u322?kn\u261?wszy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niew\u261?tpliwie bezczelny z ciebie m\u322?odzieniec, delikatnie rzecz ujmuj\u261?c - gor\u261?czkowa\u322? si\u281? depozytariusz wiedzy. - Wej\u347?cie napi\u281?tro jest zabronione. To dotyczy tak\u380?e mojej osoby.\par\pard\plain\hyphpar} {- To pan zaprojektowa\u322? te drzwi?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie.\par\pard\plain\hyphpar} {- A kto? Nieznany Projektant?\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy wzruszy\u322? ramionami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zna pan kombinacj\u281?, prawda? Jaki bibliotekarz odci\u261?\u322?by si\u281? ca\u322?kowicie od cz\u281?\u347?ci biblioteki?\par\pard\plain\hyphpar} {- Mia\u322?by\u347? ochot\u281? spr\u243?bowa\u263? krzy\u380?\u243?wki b\u261?belkowca, kt\u243?r\u261? sam wyhodowa\u322?em?\par\pard\plain\hyphpar} {- Ponawiam pytanie.\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy podni\u243?s\u322? pod\u322?u\u380?ny, przezroczysty owoc,kt\u243?ry Jason zauwa\u380?y\u322? w atrium.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prawdziwy b\u261?belkowiec jest w\u322?a\u347?ciwie niewidzialny. Skrzy\u380?owa\u322?em ten z qualinem. Smakuje ca\u322?kiem dobrze.\par\pard\plain\hyphpar}{- Zostan\u281? tu d\u322?u\u380?ej ni\u380? do jutra, je\u347?li zdradzi mi pankombinacj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy uni\u243?s\u322? brwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Gdyby\u347? mimo zakazu wszed\u322? na pi\u281?tro, musia\u322?bym ci\u281? st

\u261?d wyrzuci\u263?. Je\u347?li taki masz zamiar, wola\u322?bym, \u380?eby\u347? od razu odszed\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason straci\u322? apetyt. Depozytariusz wiedzy zjad\u322? k\u281?s.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie musi mi jej pan podawa\u263? - rzuci\u322? Jason z ca\u322?\u261? nonszalancj\u261?, na jak\u261? by\u322?o go sta\u263?. - Wystarczy, \u380?e mi pan powie, jak j\u261? zdoby\u263?. Jaka\u347? ma\u322?a wskaz\u243?wka. Ciekawi\u261? mnie tylko drzwi. Nigdy nie widzia\u322?em podobnego zamka.\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy przyjrza\u322? mu si\u281? z wahaniem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nag\u322?e zainteresowanie zamkami, co? Dobrze wi\u281?c, skoro jeste\u347? zdeterminowany. Ostrzega\u322?em wi\u281?cej ni\u380? raz. Ksi\u261?\u380?ka pod t

ytu\u322?em \u379?ycie, jakie zna\u322?em mo\u380?e zawiera\u263? wskaz\u243?wk\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak j\u261? znajd\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {- Ka\u380?\u281? przynie\u347?\u263? j\u261? do twojego pokoju.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wr\u243?ci\u322? do jedzenia. Wgryz\u322? si\u281? w krzy\u380?\u243?wk\u281? b\u261?belkowca. Mi\u261?\u380?sz by\u322? lepki, ale s\u322?odki i smaczny. Zielonkawy p\u322?yn sp\u322?yn\u261?\u322? mu po brodzie. Na koniec Jason zjad\u322? kawa\u322?ek placka z niebieskim korzeniem.\par\pard\plain\hyphpar} {P\u243?\u378?niej, kiedy Hermie zaj\u261?\u322? si\u281? sprz\u261?taniem, depozytariusz wiedzy zaprowadzi\u322? Jasona do sypialni. Surowy pok\u243?j kontrastowa\u322? z pe\u322?n\u261? przepychu architektur\u261? widoczn\u261? w ca\u322?ym budynku. Ma\u322?e \u322?\u243?\u380?ko, sto\u322?ek, prosty st\u243?\u322?, k

omoda z mis\u261? toaletow\u261? stanowi\u322?y jedyne umeblowanie. Poza tym, nagie \u347?ciany, naga pod\u322?oga i \u380?adnych okien.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy zosta\u322? sam, Jason zgasi\u322? pojedyncz\u261? grub\u261? \u347?wiec\u281? i pok\u243?j zaton\u261?\u322? w ciemno\u347?ci. Gdzie\u347? daleko us\u322?ysza\u322? s\u322?aby d\u378?wi\u281?k dzwoneczka. Siadaj\u261?c na \u322?\u243?\u380?ku, Jason wyj\u261?\u322? kom\u243?rk\u281?, a blask ekranu odepchn\u261?\u322? ciemno\u347?\u263? wok\u243?\u322?. Odczyta\u322? raz jeszcze wiadomo\u347?ci. Bateria ju\u380? prawie si\u281? wyczerpa\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar}{



\u379?a\u322?owa\u322?, \u380?e nie ma z nim Matta albo Tima. Od lat byli jego najlepszymi przyjaci\u243?\u322?mi. Matt by\u322? najbardziej lojaln\u261? osob\u261?, jak\u261? Jason zna\u322?, a Tim by\u322? przezabawny. Gdyby tu byli, Jason pewnie w og\u243?le by si\u281? nie ba\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jednak\u380?e nie by\u322?o ich tutaj. Nikogo tu nie by\u322?o. Zastanawia\u322? si\u281?, czy Matt i Tim b\u281?d\u261? si\u281? obwinia\u263? za jego znikni\u281?cie. Pewnie pomy\u347?l\u261?, \u380?e dosta\u322? jakiego\u347? zakrzepu wm\u243?zgu czy czego\u347? podobnego od uderzenia pi\u322?k\u261? w g\u322?ow\u281?. Wyobrazi\u322? sobie, jak szukaj\u261? jego cia\u322?a. \u379?a\u322?owa\u322?, \u380?e nie mo\u380?e im da\u263? zna\u263?, \u380?e \u380?yje. \u379?a\u322?owa\u322?, \u380?e nie mo\u380?e wskoczy\u263? na rower i pojecha\u263?, by si\u281? z nimi spotka\u263?, wpa\u347?\u263? z nimi do kina, porzuca\u263? pi\u322?k\u261? albo zorganizowa\u263? sobie ma\u322?y turniej baseballowy.\par\pard\plain\hyphpar} {Kto\u347? zapuka\u322? cicho do drzwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prosz\u281? - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Hermie wszed\u322? ze \u347?wiec\u261? w r\u281?ku i zamkn\u261?\u322? za sob\u261? drzwi. Odstawi\u322? \u347?wiec\u281? i usiad\u322? na pod\u322?odze.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dziwne \u347?wiat\u322?o - zauwa\u380?y\u322?. - Parasz si\u281? edomickim?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zerkn\u261?\u322? na kom\u243?rk\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To przedmiot ze \u347?wiata Poza. Nie podzia\u322?a ju\u380? zbyt d\u322?ugo.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Dzi\u281?ki, \u380?e nie powiedzia\u322?e\u347? nic o rzece. Nie dosta\u322?em pozwolenia, \u380?eby tam p\u243?j\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie ma sprawy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co sobie my\u347?la\u322?e\u347?, kiedy strzeli\u322?e\u347? z \u322?uku w tratw\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {- Wydawa\u322?o mi si\u281?, \u380?e upadek z wodospadu to kiepski pomys\u322?.Chcia\u322?em ich uratowa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ch\u322?opak si\u281? naburmuszy\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pr\u243?bujesz by\u263? bohaterem? To dlatego myszkujesz przy g\u243?rnym pi\u281?trze?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie jestem bohaterem - zapewni\u322? go Jason. - Ja tylko chc\u281? wr\u243?ci\u263? do domu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Za\u322?o\u380?\u281? si\u281?, \u380?e chcesz si\u281? dosta\u263? do Harthen

ham.\par\pard\plain\hyphpar} {- A co to jest?\par\pard\plain\hyphpar} {Hermie skrzy\u380?owa\u322? r\u281?ce na piersi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Daj spok\u243?j, naprawd\u281? zamierzasz udawa\u263?, \u380?e nie wiesz?\par\pard\plain\hyphpar} {- Naprawd\u281? nie mam poj\u281?cia.\par\pard\plain\hyphpar} {Bateria w kom\u243?rce pad\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- I sko\u324?czy\u322?o si\u281? twoje \u347?wiat\u322?o - zauwa\u380?y\u322? Hermie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tylko tyle by\u322?o pr\u261?du w baterii. Wiesz, jak dosta\u263? si\u281? napi\u281?tro?\par\pard\plain\hyphpar} {Hermie prychn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem wystarczaj\u261?co bystry, \u380?eby trzyma\u263? si\u281? od niego z d

ala. Pomagam tu tylko przy sprz\u261?taniu i za\u322?atwianiu sprawunk\u243?w. Tu jest ta ksi\u261?\u380?ka, kt\u243?r\u261? chcia\u322?e\u347?. - Poda\u322? cienk\u261? ksi\u261?\u380?k\u281? oprawion\u261? w kremow\u261? sk\u243?r\u281? i zatytu\u322?owan\u261? \u379?ycie, jakie zna\u322?em oraz inne historie. - Musia\u322?by\u347? by\u263? t\u281?py, \u380?eby przegapi\u263? wskaz\u243?wk\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wzi\u261?\u322? ksi\u261?\u380?k\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?ki. Czemu nie oszcz\u281?dzisz mi straty czasu i nie wska\u380?esz od razu podpowiedzi?\par\pard\plain\hyphpar} {Hermie uni\u243?s\u322? r\u281?ce. - Ja w tym nie bior\u281? udzia\u322?u. Pies



pomo\u380?e ci porusza\u263? si\u281? po tym miejscu. W ka\u380?dym razie, dzi\u281?ki, \u380?e nie wspomnia\u322?e\u347? o naszym spotkaniu. Mia\u322?bym k\u322?opoty. Ja nic nie powiem o strzelaniu do ludzi z \u322?uku.\par\pard\plain\hyphpar} {- Uczciwy uk\u322?ad.\par\pard\plain\hyphpar} {Hermie zabra\u322? \u347?wi\u281?c\u281? i podszed\u322? do drzwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prze\u347?pij si\u281? troch\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {I wyszed\u322?, nie czekaj\u261?c na odpowied\u378?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zosta\u322? w ciemno\u347?ciach.\par\pard\plain\hyphpar} {Mia\u322? nadziej\u281?, \u380?e Hermie mu pomo\u380?e. Mi\u322?o by\u322?oby mie\u263? przyjaciela. Ch\u322?opakowi jednak najwyra\u378?niej zale\u380?a\u322?o tylko na tym, \u380?eby nie wspomina\u263? o ich pierwszym spotkaniu.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason po\u322?o\u380?y\u322? si\u281? na \u322?\u243?\u380?ku. To ju\u380? jegodruga noc w alternatywnej rzeczywisto\u347?ci. Dzi\u281?ki depozytariuszowi wiedzy mia\u322? teraz pow\u243?d wierzy\u263?, \u380?e inni te\u380? przechodzili z jego \u347?wiata do tego. To mu da\u322?o pewn\u261? nadziej\u281?, \u380?e gdzie\u347?, kto\u347? mo\u380?e zna\u263? drog\u281? powrotn\u261?. Przy odrobinie szcz\u281?\u347?cia odpowied\u378? mo\u380?e znajdowa\u263? si\u281? w pobli\u380?u, czeka\u263? za zakazanymi drzwiami.\par\pard\plain\hyphpar} {W domu rodzice pewnie ju\u380? obdzwonili szpitale i powiadomili policj\u281?. Mo\u380?e nawet m\u243?wi\u261? o nim w wiadomo\u347?ciach! Pewnie szukaj\u261? go w ca\u322?ym zoo - w ostatnim miejscu, w kt\u243?rym go widziano. Ciekawe, czy

jakie\u347? dowody wska\u380?\u261? na udzia\u322? hipopotama.\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }{\line } {\s1 \afs32{\qcRozdzia\u322? 3{\line } S\u322?owo\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Jason obudzi\u322? si\u281? nast\u281?pnego ranka w ciemno\u347?ciach. Przekr\u281?ci\u322? si\u281? na drugi bok i zobaczy\u322? lini\u281? migocz\u261?cego \u347?wiat\u322?a pod drzwiami. Wygrzeba\u322? si\u281? z \u322?\u243?\u380?ka, op\u322?uka\u322? twarz wod\u261?, przeczesa\u322? palcami w\u322?osy, z\u322?apa\u322? ksi\u261?\u380?k\u281? i wyszed\u322?. Mrugaj\u261?ca lampa w korytarzu ok

aza\u322?a si\u281? \u378?r\u243?d\u322?em migotliwego o\u347?wietlenia.\par\pard\plain\hyphpar} {Wielki, bia\u322?y pies le\u380?a\u322? pod drzwiami. Wsta\u322? i poprowadzi\u322? Jasona na \u347?niadanie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzie\u324? dobry - powita\u322? ch\u322?opca depozytariusz wiedzy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzie\u324? dobry.\par\pard\plain\hyphpar} {- Widz\u281?, \u380?e Hermie przyni\u243?s\u322? ci \u379?ycie, jakie zna\u322?em. Cz\u281?stuj si\u281?. Ja id\u281? si\u261?\u347?\u263? przy frontowym biurku.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak si\u281? wabi pies?\par\pard\plain\hyphpar} {- Feraclestinius Androbrelium Pathershin Si\u243?dmy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie pyta\u322?em o pe\u322?ne imi\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- W skr\u243?cie wo\u322?am na niego Feracles. Zajrzyj do mnie, gdyby\u347? czego\u347? potrzebowa\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy wyszed\u322?. Jason wypi\u322? gor\u261?cy, czarny nap\u243?j, kt\u243?ry nie przypomina\u322? zapachem kawy. Przy pierwszym \u322?yku by\u322? niewiarygodnie gorzki, ale pos\u322?odzony ogromn\u261? ilo\u347?ci\u261? cukru okaza\u322? si\u281? do przyj\u281?cia. Lepkie kawa\u322?ki ciekn\u261?cego owocu i ma\u322?a miseczka naprawd\u281? chrupi\u261?cych orzech\u243?w dope\u322?nia\u322?y posi\u322?ku.\par\pard\plain\hyphpar} {Wytar\u322?szy r\u281?ce serwetk\u261?, Jason wzi\u261?\u322? si\u281? za ksi\u261?\u380?k\u281?. Jak wczorajszy wolumin i to dzie\u322?o przypisano Autorowi Ni



eznanemu. Otworzy\u322? na spisie tre\u347?ci i znalaz\u322? tam tytu\u322?y r\u243?\u380?nych kr\u243?tkich historii. Niekt\u243?re wyr\u243?\u380?nia\u322?y si\u281? na tle pozosta\u322?ych. Obok \u379?ycia, jakie znalem Jason zauwa\u380?y\u322? Rozmowy z rybo\u322?owem, Tajemnice g\u322?\u281?biny i Ostatnie \u380?yczenia trzmiela.\par\pard\plain\hyphpar} {Otworzy\u322? na losowej stronie i zacz\u261?\u322? czyta\u263?:\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak nauczysz swoje dzieci lata\u263?? - zapyta\u322?em matk\u281?. - Nie mam poj\u281?cia, w jaki\u347? spos\u243?b nak\u322?onisz je, by skoczy\u322?y w powietrze.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie rozumiesz, poniewa\u380? jeste\u347? cz\u322?owiekiem. Nauka latania dla ptaka przypomina nauk\u281? p\u322?ywania dla cz\u322?owieka. Potrafisz p\u322?ywa\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ba\u322?e\u347? si\u281?, kiedy si\u281? uczy\u322?e\u347?? Ba\u322?e\u347? si\u281?, \u380?e utoniesz?\par\pard\plain\hyphpar} {- Naturalnie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak samo jest z uczeniem ptak\u243?w latania. Tyle, \u380?e my lepiej latamy ni\u380? ty p\u322?ywasz. Powietrze to nasz \u380?ywio\u322?. Jeste\u347?my r\u243?wnie niezgrabne, chodz\u261?c po ziemi, jak wy, p\u322?ywaj\u261?c w wodzie.\par\pard\plain\hyphpar} {Dziwaczna opowie\u347?\u263?. Charakter pisma wydawa\u322? si\u281? znajomy. Jason zgadywa\u322?, kto jest autorem. Przekartkowa\u322? kilka stron, szukaj\u261?c wskaz\u243?wek.\par\pard\plain\hyphpar} {

W ko\u324?cu doszed\u322? do wyklejki tylnej ok\u322?adki. Na poza tym ca\u322?kiem pustej stronie nagryzmolono dwa s\u322?owa: \u8222?zegar ksi\u281?\u380?ycowy\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason nigdy nie s\u322?ysza\u322? o \u8222?zegarze ksi\u281?\u380?ycowym\u8221?, mia\u322? wi\u281?c nadziej\u281?, \u380?e chodzi o zegar s\u322?oneczny obok studni.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy zamkn\u261?\u322? ksi\u261?\u380?k\u281?, bia\u322?y pies spojrza\u322? na niego - siedzia\u322? z przekrzywion\u261? g\u322?ow\u261?, a jego g\u281?sta sier\u347?\u263? b\u322?yszcza\u322?a. Pies zna\u322? bibliotek\u281? wystarczaj\u261?co dobrze, \u380?eby zaprowadzi\u263? go na miejsce?\par\pard\plain\hyphpar} {- Ej, Feracles? - odezwa\u322? si\u281? do wielkiego psa swoim specjalnym g\u322?osem. - Zaprowadzisz mnie do atrium?\par\pard\plain\hyphpar} {

Pies natychmiast wybieg\u322? z pokoju. Jason ruszy\u322? za nim, sceptyczny, ale okaza\u322?o si\u281?, \u380?e po d\u322?ugiej, pokr\u281?tnej w\u281?dr\u243?wce pies rzeczywi\u347?cie zaprowadzi\u322? go do szklanych \u347?cian otaczaj\u261?cych ogr\u243?d.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wyszed\u322? przez przesuwane drzwi. Dzisiejszy dzie\u324? by\u322? bardziej pochmurny od poprzedniego, ale s\u322?o\u324?ce akurat przedziera\u322?o si\u281? przez chmury.\par\pard\plain\hyphpar} {Podszed\u322? do zegara s\u322?onecznego i przyjrza\u322? mu si\u281? uwa\u380?nie. Na kamiennym piedestale wyrze\u378?biono po jednej stronie marszcz\u261?ce brwi s\u322?o\u324?ce i u\u347?miechni\u281?ty ksi\u281?\u380?yc po drugiej. Na twarzy zegara znajdowa\u322?o si\u281? dziesi\u281?\u263? symboli wy\u380?\u322?obionych na p\u243?\u322?kolu, a ka\u380?dy mia\u322? niepowtarzalny kszta\u322?t sk\u322?adaj\u261?cy si\u281? z delikatnych, z\u322?otych linii. Dziesi\u281?\u

263? symboli budzi\u322?o pewne podejrzenia, gdy pomy\u347?le\u263? o dziesi\u281?ciu ko\u322?kach w siatce z otwork\u243?w. \u379?aden nie wygl\u261?da\u322? znajomo, ale Jason mia\u322? nadziej\u281?, \u380?e znajdzie ich odpowiedniki w\u347?r\u243?d symboli na drzwiach.\par\pard\plain\hyphpar} {Poklepa\u322? si\u281? po kieszeniach. Pod kombinezonem mia\u322? d\u380?insy ikoszul\u281? z kr\u243?tkim r\u281?kawem. Wyj\u261?\u322? portfel i klucze. W portfelu znalaz\u322? dwadzie\u347?cia siedem dolar\u243?w, legitymacj\u281? uczniowsk\u261?, kart\u281? ubezpieczenia zdrowotnego i kart\u281? do bankomatu. Klucze by\u322?y od domu i k\u322?\u243?dek przy szafkach w zoo i w szkole. \u379?a\u322?owa\u322?, \u380?e nie ma w kieszeniach wi\u281?cej u\u380?ytecznych rzeczy



.\par\pard\plain\hyphpar} {- My\u347?lisz, \u380?e tw\u243?j pan po\u380?yczy mi d\u322?ugopis i kartk\u281?? - zapyta\u322? psa.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Tej nocy Jason nie zgasi\u322? \u347?wiecy, kiedy poszed\u322? do \u322?\u243?\u380?ka. Zamiast tego otworzy\u322? dziennik, kt\u243?ry da\u322? mu depozytariusz wiedzy. Nowa oprawa zatrzeszcza\u322?a. Pierwsz\u261? stron\u281? Jason zamaza\u322? bazgro\u322?ami, ucz\u261?c si\u281? pos\u322?ugiwa\u263? pi\u243?rem. Na nast\u281?pnych dw\u243?ch widnia\u322?y niezwykle pieczo\u322?owicie przerysowane symbole z tarczy zegara s\u322?onecznego.\par\pard\plain\hyphpar} {Dziesi\u281?\u263? symboli reprezentowa\u322?o po\u322?ow\u281? wsp\u243?\u322?rz\u281?dnych z siatki. Jason podpytywa\u322? o dalsze wskaz\u243?wki przy kolacji, ale us\u322?ysza\u322? tylko po raz kolejny, \u380?e wst\u281?p na pi\u281?tro jest zakazany. Je\u347?li depozytariusz wiedzy pogrywa\u322? sobie z Jasonem,\u380?eby pobudzi\u263? jego zaciekawienie, to \u347?wietnie mu to wychodzi\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason uwa\u380?a\u322?, \u380?e nie potrzebuje ju\u380? kolejnej wskaz\u243?wki. Wpad\u322? na r\u243?wnie szalony pomys\u322? jak szalone by\u322?o to miejsce.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy odczeka\u322? tak d\u322?ugo, jak pozwala\u322?a mu na to cierpliwo\u347?\u263?, zebra\u322? przybory do pisania i wzi\u261?\u322? mosi\u281?\u380?ny lichtarzyk. Uchyli\u322? drzwi i wyjrza\u322? na korytarz. Biblioteka wygl\u261?da\u322?a o wiele bardziej z\u322?owieszczo w migotliwym \u347?wietle pojedynczego,

niczym nieos\u322?oni\u281?tego p\u322?omienia.\par\pard\plain\hyphpar} {Podkrad\u322? si\u281? do pierwszych rega\u322?\u243?w. Ciche skomlenie za plecami tak go przestraszy\u322?o, \u380?e prawie wypu\u347?ci\u322? \u347?wiec\u281?. Bia\u322?y pies tr\u261?ci\u322? go nosem w nog\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zabierz mnie do atrium, Feracklesie - szepn\u261?\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Ruszy\u322? powoli za psem, os\u322?aniaj\u261?c d\u322?oni\u261? s\u322?aby p\u322?omyk.\par\pard\plain\hyphpar} {Wszed\u322? do atrium za przewodnikiem i zamkn\u261?\u322? za sob\u261? drzwi.\par\pard\plain\hyphpar} {Ukryty ksi\u281?\u380?yc pod\u347?wietla\u322? wielk\u261? chmur\u281?, obr\u281?biaj\u261?c j\u261? srebrem.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason odstawi\u322? ostro\u380?nie \u347?wiec\u281? na brzeg studni i odwr\u243?ci\u322? si\u281?, \u380?eby przyjrze\u263? si\u281? zegarowi ksi\u281?\u380?ycowemu. Z\u322?ote znaki w bladym ksi\u281?\u380?ycowym \u347?wietle wydawa\u322?y si\u281? srebrne. Przyjrza\u322? im si\u281? uwa\u380?niej, mru\u380?\u261?c oczy, i zauwa\u380?y\u322?, \u380?e symbole maj\u261? inny kszta\u322?t ni\u380? te, kt\u243?re przerysowa\u322? za dnia.\par\pard\plain\hyphpar} {Patrzy\u322? niecierpliwie, jak chmura przesuwa si\u281? po niebie. Jedna strona chmury stawa\u322?a si\u281? coraz ja\u347?niejsza, podczas gdy druga ciemnia\u322?a. I wreszcie ksi\u281?\u380?yc si\u281? wynurzy\u322? - by\u322? niemal w pe\u322?ni.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasne, srebrne litery rozb\u322?ys\u322?y w ksi\u281?\u380?ycowej po\u347?wiacie, r\u243?wnie pi\u281?knie wyryte jak ich dzienne odpowiedniki, ale o zupe\u322?nie innym kszta\u322?cie.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason zacz\u261?\u322? rysowa\u263? o\u347?wietlone przez ksi\u281?\u380?yc znaki, cierpliwie zanurzaj\u261?c pi\u243?ro, uwa\u380?aj\u261?c, \u380?eby uchwyci\u263? ka\u380?dy szczeg\u243?\u322?. Poniewa\u380? o\u347?wietlone przez ksi\u281?\u380?yc symbole odpowiada\u322?y swoj\u261? pozycj\u261? znakom s\u322?onecznym, pogrupowa\u322? je w pary, uznaj\u261?c, \u380?e to najpewniej koordynaty po\u322?o\u380?enia ko\u322?k\u243?w w siatce otwor\u243?w. Chmury zakrywa\u322?yksi\u281?\u380?yc dwa razy, kiedy Jason rysowa\u322?, zmuszaj\u261?c go do przeci\u261?gaj\u261?cych si\u281? przerw. Wreszcie, gdy ksi\u281?\u380?yc mia\u322?znikn\u261?\u263? za chmurami po raz trzeci, Jason sko\u324?czy\u322? przerysowywa\u263? dziesi\u261?ty symbol.\par\pard\plain\hyphpar} {



Podszed\u322? do drzwi atrium. - Do nogi, Feracles - zawo\u322?a\u322? cicho. Pies podbieg\u322?, podzwaniaj\u261?c dzwoneczkiem u szyi. - Zabierz mnie do schod\u243?w. Zabierz mnie na pi\u281?tro. Feracles poprowadzi\u322? go przez ogr\u243?d do drugich szklanych drzwi. Jason odsun\u261?\u322? je i ruszy\u322? zawi\u322?ymi przej\u347?ciami. Po d\u322?u\u380?szej w\u281?dr\u243?wce przez mrok dotarli do podn\u243?\u380?a schod\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobry psiak.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przystan\u261?\u322? i podrapa\u322? psa po karku.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy wszed\u322? na stopnie, Feracles nie poszed\u322? za nim.\par\pard\plain\hyphpar} {Na ko\u324?cu schod\u243?w Jason przykl\u281?kn\u261?\u322? przy drzwiach i przyjrza\u322? si\u281? symbolom u podn\u243?\u380?a kolumn otwor\u243?w. Znalaz\u322? w\u347?r\u243?d nich ksi\u281?\u380?ycowe znaki. Przygl\u261?daj\u261?c si\u281? symbolom obok rz\u281?d\u243?w, wypatrzy\u322? wszystkie te, kt\u243?re przerysowa\u322? za dnia.\par\pard\plain\hyphpar} {Zebra\u322? dziesi\u281?\u263? ko\u322?k\u243?w i zacz\u261?\u322? dopasowywa\u263? ka\u380?d\u261? przerysowan\u261? do zeszytu par\u281? do znak\u243?w przy kolumnach i rz\u281?dach. Kiedy ju\u380? po\u322?\u261?czy\u322? w pary okre\u347?lone kolumny i rz\u281?dy, pow\u281?drowa\u322? wzd\u322?u\u380? prostopad\u322?ych linii otwor\u243?w do miejsca, w kt\u243?rym si\u281? przecina\u322?y, i w\u322?o\u380?y\u322? tam ko\u322?eczek. Znalezienie wszystkich dziesi\u281?ciu punkt\u243?w okaza\u322?o si\u281? \u380?mudnym zadaniem. Oczy zacz\u281?\u322?y go piec ze zm\u281?czenia, kiedy po trzy razy sprawdza\u322? koordynaty, \u380?eb

y nie pope\u322?ni\u263? b\u322?\u281?du i nie musie\u263? zaczyna\u263? wszystkiego od pocz\u261?tku. Wreszcie wsun\u261?\u322? ostatni ko\u322?ek. Pstrykni\u281?ciu towarzyszy\u322? kr\u243?tki, metaliczny szcz\u281?k wewn\u261?trz drzwi. Jason z\u322?apa\u322? za klamk\u281?. Obr\u243?ci\u322?a si\u281? i ci\u281?\u380?kie drzwi otworzy\u322?y si\u281? do \u347?rodka.\par\pard\plain\hyphpar} {- Trafiony zatopiony - mrukn\u261?\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Z wn\u281?trza zalecia\u322?o st\u281?chlizn\u261?. Mru\u380?\u261?c oczy w ciemno\u347?ciach, uni\u243?s\u322? wysoko \u347?wiec\u281? i dostrzeg\u322? zacienione p\u243?\u322?ki pe\u322?ne zakurzonych ksi\u261?\u380?ek.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wr\u243?ci\u322? do schod\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Do nogi, Feracles - zawo\u322?a\u322?. - Zabierz mnie na pi\u281?tro.\par\pard\plain\hyphpar} {

Pies zaskamla\u322? i cofn\u261?\u322? si\u281? kilka krok\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- No chod\u378? - powt\u243?rzy\u322? ch\u322?opiec, pochylaj\u261?c si\u281? iklepi\u261?c si\u281? zach\u281?caj\u261?co w kolano.\par\pard\plain\hyphpar} {Pies parskn\u261?\u322? i lekko zje\u380?y\u322? sier\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wr\u243?ci\u322? do z\u322?owieszczych drzwi. Teraz, kiedy uda\u322?o mu si\u281? je otworzy\u263?, jego przekonane jako\u347? straci\u322?o na sile. Wahanie psa by\u322?o bardziej niepokoj\u261?ce ni\u380? wszystkie ostrze\u380?eniadepozytariusza wiedzy. Jednak\u380?e niezale\u380?nie od tego, jak bardzo mm upiorne wydawa\u322?o si\u281? to miejsce, musia\u322? spr\u243?bowa\u263?, je\u347?li mia\u322? szans\u281? znale\u378?\u263? tu drog\u281? do domu.\par\pard\plain\hyphpar} {

Przekroczy\u322? pr\u243?g, a \u347?wiat\u322?o \u347?wiecy odepchn\u281?\u322?o ciemno\u347?\u263?. Przy ka\u380?dym jego kroku podnosi\u322?y si\u281? niskieob\u322?oki kurzu. Na pi\u281?trze sufit wisia\u322? ni\u380?ej ni\u380? na parterze, ale poza tym pomieszczenie nie r\u243?\u380?ni\u322?o si\u281? specjalnieod dolnych. Tyle \u380?e wi\u281?kszo\u347?\u263? grzbiet\u243?w tutejszych ksi\u261?g by\u322?a przes\u322?oni\u281?ta paj\u281?czynami i pokryta kurzem, przez co nie da\u322?o si\u281? odczyta\u263? tytu\u322?\u243?w i autor\u243?w. Mo\u380?e zakazano wchodzenia na g\u243?rne pi\u281?tro, bo depozytariusz wiedzy by\u322? zbyt leniwy, by tu sprz\u261?ta\u263?? Ka\u380?dy szanuj\u261?cy si\u281? bibliotekarz wstydzi\u322?by si\u281? tak zapu\u347?ci\u263? ksi\u281?gozbi\u243?



r.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wzi\u261?\u322? kilka najbli\u380?szych ksi\u261?\u380?ek i zablokowa\u322? nimi drzwi. Nie zamierza\u322? ryzykowa\u263?, \u380?e zamkn\u261? si\u281? same.\par\pard\plain\hyphpar} {Ruszy\u322? kr\u281?t\u261? \u347?cie\u380?k\u261? korytarzy zastawionych ksi\u261?\u380?kami. D\u322?ugie p\u243?\u322?ki ci\u261?gn\u281?\u322?y si\u281?, tworz\u261?c rozfalowan\u261? powierzchni\u281? i sprawiaj\u261?c, \u380?e ponure korytarze przypomina\u322?y spaczone serpentyny. Im dalej Jason odsuwa\u322? si\u281? od drzwi, tym cia\u347?niej zas\u322?ania\u322? d\u322?oni\u261? p\u322?omyk \u347?wiecy. Panowa\u322?a tu niczym niezm\u261?cona cisza. Kroki stawia\u322? uwa\u380?nie, oddycha\u322? cicho. Cienie wok\u243?\u322? dr\u380?a\u322?y. Miejsce by\u322?y upiorne, ale nic nie wygl\u261?da\u322?o tu wystarczaj\u261?co ciekawie, \u380?eby chroni\u263? to niewiarygodnie skomplikowanym zamkiem. Jason nie widzia\u322? skarbu, broni ani intryguj\u261?cych przedmiot\u243?w. To wiedza zawarta w ksi\u261?\u380?kach musia\u322?a by\u263? powodem, dla kt\u243?rego zakazano tu wst\u281?pu.\par\pard\plain\hyphpar} {Kr\u281?ta droga doprowadzi\u322?a go wreszcie do ma\u322?ej czytelni z kilkomasto\u322?ami i krzes\u322?ami. Meble wyrze\u378?biono w czarnym kamieniu. Na pod\u322?okietnikach ukazano \u322?ypi\u261?ce z\u322?ym wzrokiem twarze, a sto\u322?owe nogi mia\u322?y kszta\u322?t w\u281?\u380?y szczerz\u261?cych z\u281?by jadowe. Star\u322? przykurzone paj\u281?czyny z grzbietu pierwszej lepszej ksi\u261?\u380?ki. Subtelno\u347?ci manipulacji. U do\u322?u grzbietu widnia\u322?o imi\u281? \u8222?Damak\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {Stawiaj\u261?c lichtarzyk na pobliskim stole, zdj\u261?\u322? ksi\u261?\u380?k\u

281? i otworzy\u322? na \u8222?Wst\u281?pie\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {Manipulacja to dyskretne narz\u281?dzie o monumentalnej pot\u281?dze. Umiej\u281?tne kreowanie cudzymi pragnieniami, by odpowiada\u322?y one potrzebom zainteresowanego, mo\u380?na osi\u261?gn\u261?\u263? na poziomie indywidualnym, jak i naskal\u281? \u347?wiatow\u261?. Niew\u261?tpliwie studia nad manipulacj\u261? wymagaj\u261? dog\u322?\u281?bnego zrozumienia samolubnych pobudek, kt\u243?re sk\u322?aniaj\u261? ludzi do dzia\u322?ania. R\u243?\u380?norakie pobudki dzia\u322?aj\u261? najlepiej zale\u380?nie od natury umys\u322?\u243?w, kt\u243?re pragniemy zdominowa\u263?. R\u243?\u380?norodne bod\u378?ce wchodz\u261? w gr\u281?, \u322?\u261?cznie ze strachem, pragnieniem bogactwa, powa\u380?ania lub w\u322?adzy, \u380?\u261?dz\u261?, poczuciem obowi\u261?zku, pos\u322?usze\u324?stwem, mi\u322?o\u347?ci\u261?, a nawet altruizmem. Pos\u322?u\u380?y\u263? si\u281? mo\u380?na niesko\u324?czonymi kombinacjami, by zredukowa\u263? najbardziej nieugi\u2

81?t\u261? wol\u281? do poziomu uleg\u322?ej zabawki. Wiedza, jak odkry\u263? stosown\u261? mieszank\u281? bod\u378?c\u243?w dla danej jednostki lub grupy, i opanowanie umiej\u281?tno\u347?ci uruchamiania ich zr\u281?cznym ruchem stanowi esencj\u281? studi\u243?w nad manipulacj\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Mistrz manipulacji jak najmniej k\u322?amie. Wierzy w wi\u281?kszo\u347?\u263? tego - je\u347?li nie we wszystko - co oznajmia. Ta cecha sprawia, \u380?e trudno go zdemaskowa\u263?. Wystarczy, \u380?e raz przedmiot naszych zainteresowa\u324? pojmie, \u380?e podlega manipulacji, a pojawia si\u281? obrona, sprawiaj\u261?c, \u380?e przysz\u322?e machinacje stan\u261? si\u281? znacz\u261?co trudniejsze. Najbardziej satysfakcjonuj\u261?ce zwyci\u281?stwa dotycz\u261? przeciwnik\u243?w, kt\u243?rzy nie zdaj\u261? sobie sprawy, \u380?e zostali pokonani.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zamkn\u261?\u322? ksi\u261?\u380?k\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {

Zaczyna\u322? rozumie\u263?, dlaczego zakazano wst\u281?pu na pi\u281?tro. Poczu\u322? wyra\u378?nie co\u347? mrocznego, kiedy tylko zacz\u261?\u322? czyta\u263? wst\u281?p.\par\pard\plain\hyphpar} {Otar\u322? kilka kolejnych grzbiet\u243?w, by ods\u322?oni\u263? tytu\u322?y. Religia i zniewolenie. Pami\u281?tniki pot\u281?pionej duszy. Nieugaszone pragnienie.\par\pard\plain\hyphpar} {Nic nie brzmia\u322?o zbyt przyzwoicie.\par\pard\plain\hyphpar} {Rozejrza\u322? si\u281? po niezliczonych zakurzonych woluminach, kt\u243?re go otacza\u322?y. Kilka z\u322?owrogich ksi\u261?g nie oznacza\u322?o, \u380?e nie da si\u281? tu odnale\u378?\u263? u\u380?ytecznych informacji. Dowolny z tom\u243



?w w pobli\u380?u m\u243?g\u322? zawiera\u263? informacj\u281? na temat portaliw hipopotamach albo wskaz\u243?wki, w jaki spos\u243?b dosta\u263? si\u281? do domu. Czy taka szansa nie usprawiedliwia\u322?a po\u347?wi\u281?cenia i zniesienie odrobiny upiorno\u347?ci? Pewnie tak. Jednak nie w tej chwili. Jasona ogarn\u261?\u322? taki wielki niepok\u243?j, \u380?e postanowi\u322? opu\u347?ci\u263? pi\u281?tro na chwil\u281? i wr\u243?ci\u263? tu z ja\u347?niejszym \u347?wiat\u322?em.\par\pard\plain\hyphpar} {Unosz\u261?c \u347?wi\u281?c\u281? w dr\u380?\u261?cej d\u322?oni, spr\u243?bowa\u322? wr\u243?ci\u263? do wej\u347?cia. W ko\u324?cu zda\u322? sobie spraw\u281?, \u380?e zgubi\u322? si\u281? w\u347?r\u243?d kr\u281?tych korytarzy. Powinien by\u322? zostawi\u263? \u347?lad z okruszk\u243?w chleba.\par\pard\plain\hyphpar} {Spr\u243?bowa\u322? powr\u243?ci\u263? do k\u261?cika czytelnianego, ale jego te\u380? nie m\u243?g\u322? znale\u378?\u263?. Zamiast tego trafi\u322? na inn\u261? otwart\u261? przestrze\u324?, gdzie jedynym meblem by\u322? czarny postument, na kt\u243?rym le\u380?a\u322?a ogromna ksi\u281?ga. Pod\u322?og\u281? przykrywa\u322? gruby, ciemny dywan z wzorami przedstawiaj\u261?cymi okrutne ciernie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zbli\u380?y\u322? si\u281? do ksi\u261?\u380?ki. Musia\u322?a by\u263? wa\u380?na, skoro umieszczono j\u261? osobno w tak wyr\u243?\u380?nionym miejscu. Kiedy podszed\u322? bli\u380?ej, st\u322?umi\u322? okrzyk. Mimo to, ciekawo\u347?\u263? zmusi\u322?a go do kolejnego kroku.\par\pard\plain\hyphpar} {Ksi\u261?\u380?ka wygl\u261?da\u322?a jak oprawiona w ludzk\u261? sk\u243?r\u281?. Po bli\u380?szej inspekcji Jason zauwa\u380?y\u322?, \u380?e mi\u281?sista op

rawa jest pokryta male\u324?kimi porami, delikatnymi w\u322?oskami jak te na jego r\u281?ce i niebieskawymi \u380?y\u322?kami widocznymi pod powierzchni\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wstrz\u261?\u347?ni\u281?ty, dotkn\u261?\u322? niepewnie powierzchni i natychmiast zabra\u322? r\u281?k\u281?. Ksi\u261?\u380?ka by\u322?a ciep\u322?a w dotykui mi\u281?kka, co sugerowa\u322?o, \u380?e oprawa jest grubsza, ni\u380? si\u281? spodziewa\u322?. Wydawa\u322?a si\u281? \u380?ywa.\par\pard\plain\hyphpar} {Chorobliwa ciekawo\u347?\u263? sprawi\u322?a, \u380?e sta\u322?, jakby mu nogi wros\u322?y w ziemi\u281?. Jakiego rodzaju ksi\u281?ga mog\u322?a by\u263? oprawiona w \u380?yw\u261? sk\u243?r\u281?? Na ok\u322?adce nie by\u322?o \u380?adnego napisu zdradzaj\u261?cego tytu\u322? lub autora. Najwyra\u378?niej wydawca niemia\u322? ig\u322?y do tatua\u380?u.\par\pard\plain\hyphpar} {Pocieraj\u261?c kark, Jason zauwa\u380?y\u322?, \u380?e w\u322?osy mu stan\u281?

\u322?y d\u281?ba. Zerkn\u261?\u322? na ciemne p\u243?\u322?ki z ksi\u261?\u380?kami na obrze\u380?u \u347?wiat\u322?a rzucanego przez \u347?wi\u281?c\u281?. Poza blaskiem ciemno\u347?\u263? i cisza wydawa\u322?y si\u281? jeszcze bardziej przyt\u322?aczaj\u261?ce ni\u380? dot\u261?d.\par\pard\plain\hyphpar} {Powierzchnia piedesta\u322?u by\u322?a pochy\u322?a, wi\u281?c ksi\u261?\u380?ka spoczywa\u322?a pod k\u261?tem. Jason wsun\u261?\u322? palec pod naro\u380?nikok\u322?adki i otworzy\u322? ksi\u281?g\u281? na tytu\u322?owej stronie wypisanej ekstrawaganckim charakterem pisma. Atrament by\u322? ciemnordzawy.\par\pard\plain\hyphpar} {Ksi\u281?ga Salzareda, oprawiona w jego sk\u243?r\u281? i spisana jego krwi\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason obr\u243?ci\u322? stron\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Strze\u380? si\u281?, Czytelniku. Pewne rodzaje wiedzy, raz poznane, na zawsze C

i\u281? naznaczaj\u261?. Tak jest w\u322?a\u347?nie z sekretem zawartym w niniejszej ksi\u281?dze. Kontynuuj lektur\u281? tylko w \u347?wiadomym sprzeciwie wobec najsurowszych przestr\u243?g, gdy\u380? straszliwe s\u322?owa, kt\u243?ra padn\u261? p\u243?\u378?niej, raz na zawsze umieszcz\u261? Ci\u281? w opozycji do Maldora.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przeczyta\u322? te s\u322?owa z rozdziawionymi ustami. Jaka informacja mo\u380?e by\u263? a\u380? tak niebezpieczna? Sk\u261?d Maldor m\u243?g\u322?by wiedzie\u263?, \u380?e kto\u347? w og\u243?le czyta\u322? t\u281? ksi\u281?g\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy uparcie twierdzi\u322?, \u380?e rozmowy o podr\u243?\u380?a



ch do Poza zosta\u322?y zakazane przez Maldora. Jason pogryz\u322? knykie\u263?. A co, je\u347?li ta ksi\u281?ga zawiera wiedz\u281?, jakiej on potrzebuje, by wr\u243?ci\u263? do domu? To mo\u380?liwe! Ju\u380? na nast\u281?pnej stronie m\u243?g\u322? si\u281? znajdowa\u263? jego paszport do rzeczywisto\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {Odwr\u243?ci\u322? stronic\u281?. Tre\u347?\u263? zapisano tym samym wyrafinowanym charakterem pisma, niemal zbyt ostentacyjnym, \u380?eby da\u322?o si\u281? go odczyta\u263? mimo wielgachnych liter.\par\pard\plain\hyphpar} {Ja, Salzared, g\u322?\u243?wny skryba Maldora, w rozpaczliwym akcie zdrady przekazuj\u281? niniejszym wiedz\u281? tycz\u261?c\u261? si\u281? jedynej s\u322?abo\u347?ci mego Pana i W\u322?adcy i oprawiam te s\u322?owa we w\u322?asne \u347?miertelne cia\u322?o, by przetrwa\u322?y mimo rozlicznych r\u261?k, kt\u243?re w przeciwnym razie natychmiast by je zniszczy\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {Sp\u243?jrzcie, Maldor panuje nieul\u281?k\u322?y, i s\u322?usznie, nic bowiem nie mo\u380?e go skrzywdzi\u263?, z wyj\u261?tkiem jednego S\u322?owa, kt\u243?rego istnienie jest Jego najpilniej strze\u380?onym sekretem.\par\pard\plain\hyphpar} {S\u322?owo to wypowiedziane w Jego obecno\u347?ci ca\u322?kowicie go unicestwi.\par\pard\plain\hyphpar} {Nikt, \u322?\u261?cznie ze mn\u261?, nie zna wszystkich sylab S\u322?owaKlucza.Jednak\u380?e jego fragmenty znaj\u261? moi towarzysze spiskowcy, kt\u243?rzy przebywaj\u261? w strze\u380?onych miejscach i czekaj\u261? na tego, kt\u243?remuwystarczy odwagi, by po\u322?\u261?czy\u263? sylaby w ca\u322?o\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {

Wypowiedz S\u322?owo na g\u322?os raz jeden w obecno\u347?ci Maldora i w \u380?adnych innych okoliczno\u347?ciach, poniewa\u380? wyartyku\u322?owanie go wyma\u380?e z twej pami\u281?ci wszelk\u261? \u347?wiadomo\u347?\u263? jego istnienia.Spisanie ca\u322?ego S\u322?owa wywo\u322?a podobny skutek.\par\pard\plain\hyphpar} {Czytaj\u261?c te s\u322?owa, wysun\u261?\u322?e\u347? swoj\u261? kandydatur\u281? do odszukania S\u322?owaKlucza, jedynej nadziei na obalenie Pana mojego i Tyrana.\par\pard\plain\hyphpar} {Dzia\u322?aj szybko. Wiedza, kt\u243?r\u261? w\u322?a\u347?nie posiad\u322?e\u347?, naznacza ci\u281? do natychmiastowej egzekucji.\par\pard\plain\hyphpar} {Pierwsza sylaba brzmi \u8222?a\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {A teraz odejd\u378?! Niech moja ofiara nie p\u243?jdzie na marne. Odejd\u378?\u380?e!\par\pard\plain\hyphpar} {

Salzared\par\pard\plain\hyphpar} {Kartkuj\u261?c reszt\u281? po\u380?\u243?\u322?k\u322?ych kart, Jason odkry\u322?, \u380?e wszystkie s\u261? puste. Zamkn\u261?\u322? tom.\par\pard\plain\hyphpar} {Ok\u322?adka ksi\u281?gi pokry\u322?a si\u281? g\u281?si\u261? sk\u243?rk\u261?. Tak samo jak cia\u322?o Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {Czy ostrze\u380?enia, kt\u243?re przeczyta\u322?, mog\u322?y by\u263? prawdziwe? Z pewno\u347?ci\u261? nie mog\u322?a to by\u263? a\u380? tak wa\u380?na ksi\u281?ga, skoro le\u380?a\u322?a sobie na zakurzonym poddaszu. Za drzwiami zaopatrzonymi w najbardziej wyrafinowany zamek, jaki w \u380?yciu widzia\u322?. W bibliotece ukrytej w \u347?rodku lasu. O\u380?e\u380?!\par\pard\plain\hyphpar} {Nagle p\u322?at sk\u243?ry po\u347?rodku ok\u322?adki uni\u243?s\u322? si\u281?, ods\u322?aniaj\u261?c piorunuj\u261?ce wzrokiem oko. Ludzkie oko.\par\pard\plai

n\hyphpar} {Jason wrzasn\u261?\u322? i upu\u347?ci\u322? \u347?wiec\u281?, zatapiaj\u261?c pok\u243?j w natychmiastowej ciemno\u347?ci. Odruchowy krzyk wyrwa\u322? mu si\u281? znowu, kiedy skuli\u322? si\u281? na pod\u322?odze, szukaj\u261?c po omacku\u347?wiecy. Przycisn\u261?\u322? d\u322?o\u324? do gor\u261?cego wosku i krzykn\u261?\u322? jeszcze g\u322?o\u347?niej.\par\pard\plain\hyphpar} {W \u347?wiadomym wysi\u322?ku zacisn\u261?\u322? usta, zduszaj\u261?c wyrywaj\u261?cy si\u281? nadal krzyk. Potar\u322? sparzon\u261? r\u281?k\u261? o r\u281?kaw kombinezonu. Oko, kt\u243?re spojrza\u322?o wprost na niego, nieco przekrwione wok\u243?\u322? ciemnej t\u281?cz\u243?wki, o \u378?renicy reaguj\u261?cej na \



u347?wiat\u322?o \u347?wiecy. Zadygota\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Panika niemal go dusi\u322?a. Przyt\u322?aczaj\u261?ca ciemno\u347?\u263? sprawia\u322?a, \u380?e czu\u322? si\u281? samotny we wszech\u347?wiecie, nie licz\u261?c faktury dywanu pod nim. Krew pulsowa\u322?a mu w gardle. Co mia\u322? terazzrobi\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {I wtedy us\u322?ysza\u322? ciche dzwonienie. Szybko si\u281? zbli\u380?a\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {Po omacku znalaz\u322? wska\u378?nik laserowy przypi\u281?ty do kluczy. Cieniutki promie\u324? pos\u322?a\u322? czerwon\u261? kropk\u281? przez pomieszczenie. Do tej pory nie zdawa\u322? sobie sprawy, jak ma\u322?o \u347?wiat\u322?a dawa\u322? wska\u378?nik w por\u243?wnaniu ze \u347?wiec\u261?. Ale lepsze to ni\u380?nic.\par\pard\plain\hyphpar} {Czerwona kropka wystarczy\u322?a, \u380?eby ukaza\u263? Feraclesa, kt\u243?ry wyskoczy\u322? przez szpar\u281? mi\u281?dzy ksi\u261?\u380?kami na regale. Jasonschowa\u322? do kieszeni klucze i z\u322?apa\u322? si\u281? psa jak wybawiciela. Feracles nie chcia\u322? sta\u263? nieruchomo i szturcha\u322? Jasona, \u380?eby wsta\u322?. Ch\u322?opak podni\u243?s\u322? si\u281?, nie puszczaj\u261?c sier\u347?ci na grzbiecie psa, i pobieg\u322? za nim na o\u347?lep kr\u281?t\u261? i niewidoczn\u261? drog\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wkr\u243?tce dostrzeg\u322? przed sob\u261? \u347?wiat\u322?o. Dotarli do otwartych drzwi i wybiegli za nie ku schodom. Sta\u322? tam depozytariusz wiedzy i czeka\u322? z na wp\u243?\u322? przes\u322?oni\u281?t\u261? latarni\u261? w r\u281?ce.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mog\u322?e\u347? si\u281? oprze\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Mam k\u322?opoty?\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy prychn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- A c\u243?\u380? to za pytanie?\par\pard\plain\hyphpar} {- By\u263? mo\u380?e pope\u322?ni\u322?em wielki b\u322?\u261?d.\par\pard\plain\hyphpar} {Starzec pokiwa\u322? g\u322?ow\u261?, mru\u380?\u261?c oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Masz poj\u281?cie, co oznacza wrogo\u347?\u263? Maldora?\par\pard\plain\hyphpar} {- Domy\u347?lam si\u281?, \u380?e to nic dobrego?\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy pokr\u281?ci\u322? ze smutkiem g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- By\u263? mo\u380?e naprawd\u281? jeste\u347? Poza\u347?wiatowcem. Niech ci dop

omo\u380?e Opaczno\u347?\u263?. Chod\u378?.\par\pard\plain\hyphpar} {Poprowadzi\u322? Jasona po schodach i przez bibliotek\u281?. Id\u261?c szybkim krokiem, Jason poczu\u322?, jak bardzo jest wyczerpany.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niemal\u380?e ka\u380?da dusza na Lyrianie stara si\u281? nie \u347?ci\u261?gn\u261?\u263? na siebie uwagi Maldora. Ty w\u322?a\u347?nie dokona\u322?e\u347? czego\u347? przeciwnego.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja tylko przeczyta\u322?em\u8230?\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy uni\u243?s\u322? r\u281?k\u281?, odwracaj\u261?c g\u322?ow\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie m\u243?w nic o tym, czego si\u281? dowiedzia\u322?e\u347?. To twoje brzemi\u281?. Nie narzucaj tej informacji nikomu, kto z w\u322?asnej woli zatrzyma\u322? si\u281? na stronie tytu\u322?owej.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zatem pan wie o ksi\u261?\u380?ce! Tej oprawionej w prawdziw\u261? sk\u243?r\u

281??\par\pard\plain\hyphpar} {- Oczywi\u347?cie, m\u243?j ch\u322?opcze. - Popuka\u322? si\u281? w skro\u324?. - Fakt, \u380?e nie przeczyta\u322?em tego konkretnego tomu, t\u322?umaczy, dlaczego nadal \u380?yj\u281?. Widzia\u322?e\u347??\par\pard\plain\hyphpar} {- Co ma pan\u8230?\par\pard\plain\hyphpar} {- Wiesz, co mam na my\u347?li.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason prze\u322?kn\u261?\u322? \u347?lin\u281?, bo nagle zasch\u322?o mu w gardle.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak.\par\pard\plain\hyphpar} {- Musisz natychmiast odej\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {



- W\u322?a\u347?nie to w ks\u8230?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy nie m\u243?w o tym, co przeczyta\u322?e\u347?! Bo inaczej m\u243?g\u322?by\u347? od razu \u347?ci\u261?\u263? mi g\u322?ow\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zamierza pan odes\u322?a\u263? mnie w ciemn\u261? noc?\par\pard\plain\hyphpar} {- Noc ju\u380? prawie si\u281? ko\u324?czy. Znajdziesz drog\u281?. Przez dzie\u324? albo dwa id\u378? w stron\u281? \u347?witu. Szukaj \u346?lepego Kr\u243?la.By\u263? mo\u380?e b\u281?dzie m\u243?g\u322? ci pom\u243?c.\par\pard\plain\hyphpar} {Przy frontowym biurku depozytariusz wiedzy da\u322? Jasonowi br\u261?zowy p\u322?aszcz podr\u243?\u380?ny, koc i ma\u322?y worek wype\u322?niony grzybami. Hermie czeka\u322? obok g\u322?\u243?wnych drzwi, przygl\u261?daj\u261?c si\u281? Jasonowi z chorobliw\u261? fascynacj\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zjedz te jagody teraz - powiedzia\u322? depozytariusz wiedzy, podaj\u261?c mugar\u347?\u263? owoc\u243?w. - Pomog\u261? ci przezwyci\u281?\u380?y\u263? zm\u281?czenie. Wi\u281?cej ich znajdziesz w torbie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie rozumiem, co si\u281? dzieje.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pozna\u322?e\u347? sekret, po kt\u243?ry w\u322?a\u347?nie przybywaj\u261? dotego miejsca \u347?mia\u322?kowie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie chcia\u322?em.\par\pard\plain\hyphpar} {Depozytariusz wiedzy zmarszczy\u322? czo\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czyni\u322?e\u347? aluzje, jakby\u347? chcia\u322?, i reagowa\u322?e\u347? nawskaz\u243?wki, jakie ci podsun\u261?\u322?em.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jasonowi zrobi\u322?o si\u281? niedobrze.\par\pard\plain\hyphpar} {- To pomy\u322?ka! Mia\u322?em nadziej\u281?, \u380?e dowiem si\u281? z ksi\u261?\u380?ki, jak wr\u243?ci\u263? do domu, a nagle sta\u322?em si\u281? wrogiem publicznym numer jeden. Nic nie rozumiem!\par\pard\plain\hyphpar} {- \u379?a\u322?uj\u281?, je\u347?li to prawda. Fakt\u243?w nie da si\u281? ju\u380? cofn\u261?\u263?. Musisz ucieka\u263?. - Depozytariusz wiedzy skierowa\u322? Jasona ku drzwiom. - G\u322?owa do g\u243?ry. Pot\u281?\u380?ni m\u281?\u380?czy\u378?ni zawiedli, gdy przysz\u322?o przeczyta\u263? s\u322?owa, kt\u243?re pozna\u322?e\u347?, struchleli w obliczu odpowiedzialno\u347?ci i odeszli jak tch\u243?rze. Ty odchodzisz jako bohater. Id\u378? ju\u380?. \u379?ycz\u281? ci szcz\u281?\u347?liwej drogi. - Depozytariusz wiedzy po\u347?piesznie wypchn\u261?\u322? go za drzwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?kuj\u281? - powiedzia\u322? Jason i wyszed\u322?, potykaj\u261?c si\u

281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Feracles szczekn\u261?\u322? raz, kiedy Hermie szarpni\u281?ciem zamkn\u261?\u322? drzwi.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zosta\u322? sam.\par\pard\plain\hyphpar} {Szary przed\u347?wit ja\u347?nia\u322? na kra\u324?cu nieba.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason odetchn\u261?\u322? g\u322?\u281?boko, zerkaj\u261?c za siebie na zamkni\u281?te drzwi. Nie w\u261?tpi\u322? ju\u380? w realno\u347?\u263? tego wszystkiego. Znalaz\u322? si\u281? w straszliwym niebezpiecze\u324?stwie. Jako obcy bez przyjaci\u243?\u322? w nieznanym kraju sta\u322? si\u281? wrogiem pot\u281?\u380?nego cesarza. Po raz pierwszy Jason w pe\u322?ni pogodzi\u322? si\u281? z my\u347?l\u261?, \u380?e by\u263? mo\u380?e nigdy nie wr\u243?ci do domu.\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }

{\line } {\s1 \afs32{\qcRozdzia\u322? 4{\line } \u346?lepy Kr\u243?l\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy Jason w\u281?drowa\u322?, zostawiwszy za sob\u261? Skarbnic\u281? Wiedzy,szybko zda\u322? sobie spraw\u281?, \u380?e przynajmniej w jednej kwestii depozytariusz wiedzy mia\u322? racj\u281? - jagody naprawd\u281? pozwoli\u322?y mu odzyska\u263? energi\u281?. M\u243?g\u322?by wzi\u261?\u263? si\u281? za karate, ak



robatyk\u281? albo dziesi\u281?ciob\u243?j. Ca\u322?a senno\u347?\u263? znikn\u281?\u322?a. Szed\u322? w stron\u281? wstaj\u261?cego s\u322?o\u324?ca, owini\u281?ty p\u322?aszczem, chroni\u261?cym go przed ch\u322?odem, i zastanawia\u322? si\u281?, ile czasu trzeba, \u380?eby zostawi\u263? las za sob\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Maszerowa\u322? ca\u322?y dzie\u324?, pokonuj\u261?c pofa\u322?dowany ci\u261?gkolejnych poro\u347?ni\u281?tych lasem wzg\u243?rz, robi\u261?c przerw\u281? tylko po to, \u380?eby przek\u261?si\u263? par\u281? grzyb\u243?w. Nie m\u243?g\u322? d\u322?u\u380?ej zaprzecza\u263?, \u380?e jakim\u347? cudem zosta\u322? przeniesiony do alternatywnej rzeczywisto\u347?ci. Mo\u380?liwe, \u380?e prze\u380?yje tu reszt\u281? \u380?ycia i nie odkryje drogi powrotnej. Ta droga mog\u322?a w og\u243?le nie istnie\u263?. Musia\u322? skupi\u263? si\u281? na jedynej wskaz\u243?wce, jakiej udzieli mu depozytariusz wiedzy, i modli\u263? si\u281?, by \u346?lepy Kr\u243?l pom\u243?g\u322? mu wr\u243?ci\u263? do domu.\par\pard\plain\hyphpar} {W ko\u324?cu pragnienie sta\u322?o si\u281? przemo\u380?ne. Jason zatrzyma\u322? si\u281? nad jednym z czy\u347?ciej wygl\u261?daj\u261?cych strumieni, jakie napotka\u322?, i napi\u322? si\u281?, staraj\u261?c si\u281? ignorowa\u263? o\u347?lizg\u322?y mech, porastaj\u261?cy ska\u322?y, i robaki \u347?lizgaj\u261?ce si\u281? po powierzchni wody, w miejscach, gdzie si\u281? zbiera\u322?a w ka\u322?u\u380?ach. Ch\u322?odna woda dobrze smakowa\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason uzna\u322?, \u380?e skoro ma si\u281? pochorowa\u263? od picia ze strumienia, r\u243?wnie dobrze mo\u380?e to zrobi\u263? w wielkim stylu, wi\u281?c napi\u322? si\u281? do pe\u322?na.\par\pard\plain\hyphpar} {

S\u322?o\u324?ce opad\u322?o za jego plecami, rzucaj\u261?c z\u322?ot\u261? po\u347?wiat\u281? na las. Wydawa\u322?o si\u281?, \u380?e si\u322?a grawitacji powoli przybiera na sile, kiedy poma\u322?u s\u322?ab\u322? wzmocniony jagodami wigor Jasona. Kiedy ch\u322?opiec wspi\u261?\u322? si\u281? na ostatnie wzg\u243?rze i odkry\u322?, \u380?e za nim ci\u261?gn\u261? si\u281? nast\u281?pne, roz\u322?o\u380?y\u322? koc pod drzewem i natychmiast zasn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Nast\u281?pnego popo\u322?udnia, w miar\u281? jak las rzed\u322?, a wzg\u243?rza si\u281? wyp\u322?aszcza\u322?y, Jason odkry\u322? biegn\u261?ce r\u243?wnolegle koleiny wozu. Poro\u347?ni\u281?ty chwastami \u347?lad bieg\u322?, og\u243?lnie rzecz bior\u261?c, na wsch\u243?d, wi\u281?c Jason szed\u322? wzd\u322?u\u380?

niego, a\u380? przekszta\u322?ci\u322? si\u281? w w\u261?sk\u261? drog\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Zerkaj\u261?c za siebie, na ostatnie zalesione wzg\u243?rza, zamar\u322?, przekonany, \u380?e widzia\u322? posta\u263? kryj\u261?c\u261? si\u281? w cieniach spory kawa\u322? za nim w g\u243?rze stoku. Przyjrza\u322? si\u281? miejscu, w kt\u243?re - jak mu si\u281? wydawa\u322?o - uskoczy\u322?a na wp\u243?\u322? dostrze\u380?ona posta\u263?. Li\u347?cie ko\u322?ysa\u322?y si\u281? na lekkim wietrze. Nie dostrzeg\u322? \u380?adnego innego ruchu. W ko\u324?cu ponownie ruszy\u322? drog\u261?, od czasu do czasu zerkaj\u261?c za siebie, ale nie zauwa\u380?y\u322? niczego niezwyk\u322?ego.\par\pard\plain\hyphpar} {Po jakim\u347? czasie dostrzeg\u322? dziwn\u261? chat\u281?, okropnie pomalowan\u261? wieloma jaskrawymi farbami, tak \u380?e \u380?adna listwa ani \u380?aden parapet nie pasowa\u322? kolorem do reszty. Pokryte cekinami zas\u322?ony migota\

u322?y za o\u347?miok\u261?tnymi oknami. Dym, wij\u261?c si\u281?, ucieka\u322?z komina z \u380?\u243?\u322?tych i niebieskich cegie\u322?. Niski, zielony p\u322?ot pomalowany w niezliczone kwiaty otacza\u322? rozleg\u322?e podw\u243?rze.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pst, ej, ty, d\u322?ugonogi, podejd\u378? no tutaj.\par\pard\plain\hyphpar} {Chrapliwy szept dobieg\u322? z k\u281?py niskich drzew na lewo od Jasona, sprawiaj\u261?c, \u380?e ch\u322?opak a\u380? podskoczy\u322?, nim si\u281? odwr\u243?ci\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Po\u347?piesz\u380?e si\u281? - ponagli\u322? g\u322?os.\par\pard\plain\hyphpar} {



U podn\u243?\u380?a pnia zas\u322?oni\u281?ty przez krzak kuca\u322? niechlujnym\u281?\u380?czyzna, odziany w wiele warstw ciemnych, wybrudzonych ubra\u324?. Nosi\u322? r\u281?kawiczki bez palc\u243?w z szarej w\u322?\u243?czki. Bezkszta\u322?tny czarny kapelusz siedzia\u322? na jego g\u322?owie jak pi\u322?ka do koszyk\u243?wki, z kt\u243?rej spuszczono powietrze. Twarz m\u281?\u380?czyzny je\u380?y\u322?a si\u281? zarostem, a on sam zachowywa\u322? si\u281? podejrzanie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chod\u378? tu i schowaj si\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pan pr\u243?buje mnie okra\u347?\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem nieszkodliwym cz\u322?owiekiem. Po\u347?piesz si\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pos\u322?ucha\u322?, zszed\u322? z pobocza drogi i stan\u261?\u322? nad nieznajomym, korzystaj\u261?c z os\u322?ony drzew i zaro\u347?li.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czego pan chce?\par\pard\plain\hyphpar} {- Znam t\u281? spo\u322?eczno\u347?\u263?. Ty jeste\u347? obcy. Co ci\u281? tu sprowadza?\par\pard\plain\hyphpar} {- Szukam \u346?lepego Kr\u243?la.\par\pard\plain\hyphpar} {M\u281?\u380?czyzna zerkn\u261?\u322? na niego z pow\u261?tpiewaniem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Sugerowa\u322?bym, \u380?eby\u347? szed\u322? dalej. Ledwie tu starcza fant\u243?w dla jednego cz\u322?owieka, kt\u243?ry po cichu spija \u347?mietank\u281?.Dw\u243?ch umar\u322?oby tu z g\u322?odu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie przyszed\u322?em \u380?ebra\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- \u379?ebra\u263?? - prychn\u261?\u322? z uraz\u261? m\u281?\u380?czyzna. - Nie jestem \u380?ebrakiem! \u379?yj\u281? z w\u322?asnego rozumu! Nie potrzeba mi tu intruz\u243?w, co narobi\u261? zamieszania w kurniku.\par\pard\plain\hyphpar}{- Dlaczego pan si\u281? tu chowa?\par\pard\plain\hyphpar} {- Oceniam sytuacj\u281?. Franny co\u347? piek\u322?a. M\u243?g\u322?by\u347? kapk\u281? przykucn\u261?\u263?? Dobry ch\u322?opak. Nazywam si\u281? Aster. - Wyci\u261?gn\u261?\u322? r\u281?k\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason u\u347?cisn\u261?\u322? d\u322?o\u324?, przekonany, \u380?e ta grzeczno\u347?\u263? sprowadzi\u322?a si\u281? do podrzucenia mu pche\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja jestem Jason. Nie zjawi\u322?em si\u281?, \u380?eby narobi\u263? tu komukolwiek k\u322?opot\u243?w. Jak ju\u380? znajd\u281? \u346?lepego Kr\u243?la, z pew

no\u347?ci\u261? rusz\u281? dalej w drog\u281?. Mam do\u347?\u263? w\u322?asnych k\u322?opot\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Aster skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?. - Wierz\u281?. - Zamierza pan okra\u347?\u263? ten dom? Aster wyszczerzy\u322? z\u281?by w szelmowskim u\u347?miechu. -To wi\u281?cej ni\u380? pewne. Jednak\u380?e zabior\u281? tyle, by nie skrzywdzi\u263? w\u322?a\u347?cicieli, zwa\u380? to sobie. Tylko szczypt\u281? pasztecika, mo\u380?e dwie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Du\u380?o pan podr\u243?\u380?uje?\par\pard\plain\hyphpar} {- Ma\u322?y z tego po\u380?ytek dla mnie. Podr\u243?\u380?e \u322?\u261?cz\u261? si\u281? z niepewno\u347?ci\u261?. Znalaz\u322?em sobie dzianych frajer\u243?w, wi\u281?c zasadniczo trzymam si\u281? tej okolicy. \u379?yj\u281?, korzystaj\u261?c z cudzego dostatku. Ej, powiedz no, nie masz przypadkiem smacznego k\u261?ska do od\u380?a\u322?owania? Nie prosz\u281? o ja\u322?mu\u380?n\u281?, zwa\u380

? to sobie, odp\u322?ac\u281? si\u281? dziesi\u281?ciokrotnie w paszteciku, je\u347?li poczekasz tu z godzin\u281?, czy co\u347? ko\u322?o tego. Po prostu od tego czekania wyostrza mi si\u281? apetyt.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason otworzy\u322? worek z jedzeniem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chyba m\u243?g\u322?bym podzieli\u263? si\u281? parom grzybami.\par\pard\plain\hyphpar} {W\u322?\u243?cz\u281?ga skrzywi\u322? si\u281? z odraz\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Musisz by\u263? w gorszym po\u322?o\u380?eniu ode mnie, skoro uciekasz si\u281? do jedzenia grzyb\u243?w. I powiem szczerze, \u380?e nie wiem, co my\u347?le\u



263? o twym stroju. Jednak robisz na mnie wra\u380?enie przyjaznego go\u347?cia. Co\u347? ci powiem: posied\u378? ze mn\u261? chwil\u281?, a zw\u281?dz\u281? dla nas solidny posi\u322?ek. Pod warunkiem, \u380?e potem ruszysz w swoj\u261? drog\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Sam smr\u243?d w\u322?\u243?cz\u281?gi by\u322? wystarczaj\u261?co odstraszaj\u261?cy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?kuj\u281? za pa\u324?sk\u261? hojno\u347?\u263?, ale wol\u281? i\u347?\u263? dalej. W\u322?a\u347?ciwie to zamierza\u322?em zapuka\u263? do drzwi tej chaty i zapyta\u263? o drog\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {W\u322?\u243?cz\u281?ga nagle si\u281? zaniepokoi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie zamierzasz popsu\u263? mi skoku, co, przyjacielu? Liczy\u322?em na ten posi\u322?ek.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zastanawia\u322? si\u281?, czy m\u281?\u380?czyzna mo\u380?e okaza\u263? si\u281? niebezpieczny.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zrobi\u281? co w mojej mocy, \u380?eby odp\u322?aci\u263? si\u281? panu za okazan\u261? \u380?yczliwo\u347?\u263? - odpar\u322? wieloznacznie.\par\pard\plain\hyphpar} {- W porz\u261?dku - odpar\u322? Aster. - Nie pr\u243?buj robi\u263? zamieszania. Pozdr\u243?w ode mnie \u346?lepego Kr\u243?la.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wr\u243?ci\u322? na drog\u281?, ciesz\u261?c si\u281? ze \u347?wie\u380?ego powietrza, i podszed\u322? do modrej jak niebo furtki w niskim, zielonym p\u322?ocie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Halo! - zawo\u322?a\u322?. - Jest tu kto?\par\pard\plain\hyphpar} {

Chwil\u281? potem otworzy\u322?y si\u281? frontowe drzwi i wychyli\u322?a si\u281? oty\u322?a kobieta z jaskraw\u261? chust\u261? zawi\u261?zan\u261? na g\u322?owie i radosnym u\u347?miechem si\u281?gaj\u261?cym a\u380? policzk\u243?w. Wyg\u322?adzone, bo rozd\u281?te rysy twarzy sprawia\u322?y, \u380?e trudno by\u322?o okre\u347?li\u263? jej wiek. U\u347?miech znikn\u261?\u322? na widok Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co ci\u281? tu sprowadza?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tylko przechodzi\u322?em - wyja\u347?ni\u322? uprzejmie Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie trzeba nam w miasteczku w\u322?\u243?cz\u281?g\u243?w - ostrzeg\u322?a kobieta, chmurz\u261?c si\u281?. - Id\u378? dalej.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281? rozejrza\u322?. Nie widzia\u322? \u380?adnego miasteczka. Jej dom musia\u322? sta\u263? na peryferiach.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Zastanawia\u322?em si\u281?, czy nie mog\u322?aby mi pani wskaza\u263? drogi do \u346?lepego Kr\u243?la?\par\pard\plain\hyphpar} {Kobieta jeszcze bardziej spochmurnia\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeste\u347? jednym z tych odmie\u324?c\u243?w? Sam powiniene\u347? wiedzie\u263?, gdzie go szuka\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy go nie spotka\u322?em. Potrzebuj\u281? jego rady. Nazywam si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Kobieta westchn\u281?\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie chcia\u322?am by\u263? niegrzeczna, Jasonie, ale nasta\u322?y paskudne czasy. Mi\u322?e twarze i grzeczne s\u322?owa skrywaj\u261? najgorsze intencje.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja tylko pytam o drog\u281? - podkre\u347?la\u322? Jason. - Nie zamierzam rozrabia\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {

Kobieta otworzy\u322?a szerzej drzwi i na ganek wyszed\u322? ogromny pies. Paskudne psisko wygl\u261?da\u322?o jak buldog wielko\u347?ci bernardyna. Mia\u322?obardzo kr\u243?tk\u261? sier\u347?\u263?, co sugerowa\u322?o, \u380?e niedawno ogolono je na \u322?yso. Zwierz\u281? potrz\u261?sn\u281?\u322?o g\u322?\u281?boko pomarszczonym pyskiem i wyda\u322?o z siebie szorstki d\u378?wi\u281?k pomi\u281?dzy warczeniem i kaszlem. Jason nie pali\u322?by si\u281? do okradania domu,w kt\u243?rym mieszka tak potworny stra\u380?nik. Aster najwyra\u378?niej by\u322? odwa\u380?niejszy, ni\u380? Jason podejrzewa\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Puggles wola\u322?by, \u380?eby\u347? przesta\u322? nadu\u380?ywa\u263? naszej go\u347?cinno\u347?ci - upiera\u322?a si\u281? kobieta. - Mam alarm obok drzwi.



Nie zmuszaj mnie do wezwania milicji.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zerkn\u261?\u322? w stron\u281? miejsca, w kt\u243?rym ukrywa\u322? si\u281? Aster.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prosz\u281? pos\u322?ucha\u263?, prosz\u281? pani - zwierzy\u322? si\u281? teatralnym szeptem - niczego od pani nie chc\u281?. Mam jedzenie w worku i cel podr\u243?\u380?y w g\u322?owie. Mam jednak wa\u380?n\u261? wiadomo\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Zmru\u380?y\u322?a oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co masz na my\u347?li? Kto ci\u281? przys\u322?a\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {- Nikt. Tak si\u281? sk\u322?ada, \u380?e wiem o z\u322?odzieju, kt\u243?ry zamierza napa\u347?\u263? na pani dom.\par\pard\plain\hyphpar} {Na jej twarzy odmalowa\u322?a si\u281? ulga. Kobieta zachichota\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Masz na my\u347?li Aster\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {- Zna go pani?\par\pard\plain\hyphpar} {U\u347?miechn\u281?\u322?a si\u281?. - Ten dra\u324? podkrada mi jedzenie trzy razy w tygodniu, regularnie jak w zegarku. Znam go od lat. Wa\u322?ko\u324? nie chce przyj\u261?\u263? niczego danego z dobrego serca, ale je\u347?li pozwol\u281? mu my\u347?le\u263?, \u380?e kradnie, zw\u281?dzi wszystko, co zostawi\u281? na parapecie, by ostyg\u322?o. Uwa\u380?a si\u281? za najemnika. Zaprosi\u322?abym go do pokoju dla go\u347?ci, ale on nie chce. Uwierz mi, pr\u243?bowa\u322?am.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dziwne.\par\pard\plain\hyphpar} {

- By\u263? mo\u380?e, ale w ten spos\u243?b on ratuje swoje poczucie godno\u347?ci, a ja pomagam przyjacielowi. Strze\u380?e mnie. Nie raz pop\u281?dzi\u322? st\u261?d awanturnik\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jest pani hojn\u261? osob\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {U\u347?miechn\u281?\u322?a si\u281? szerzej, ale zaraz jej u\u347?miech zblad\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zabawne, \u380?e ci\u281? nie niepokoi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rozmawiali\u347?my.\par\pard\plain\hyphpar} {Skin\u281?\u322?a g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- On potrafi oceni\u263? charakter. Musia\u322? ci\u281? zaaprobowa\u263?. - Obrzuci\u322?a Jasona spojrzeniem od st\u243?p do g\u322?\u243?w. - Pr\u243?bowa\u322?e\u347? mnie ostrzec. Nie mo\u380?esz by\u263? tak ca\u322?kiem z\u322?ym cz\u322?owiekiem. Chocia\u380? str\u243?j nosisz dziwny. Przychodzisz z daleka?\par

\pard\plain\hyphpar} {- Nawet nie ma pani poj\u281?cia. Prosz\u281? pos\u322?ucha\u263?, nie chc\u281? sprawia\u263? k\u322?opotu, ale naprawd\u281? szukam drogi do \u346?lepego Kr\u243?la.\par\pard\plain\hyphpar} {Kobieta zawaha\u322?a si\u281?, zagryzaj\u261?c usta.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nazywam si\u281? Francine. Franny. Nie cierpi\u281? by\u263? taka niego\u347?cinna, ale nie mam wyboru. Mo\u380?esz si\u261?\u347?\u263? na ganku, Jasonie, je\u347?li chcesz. Pocz\u281?stuj\u281? ci\u281? chocia\u380? chlebem.\par\pard\plain\hyphpar} {- A mo\u380?e wola\u322?aby pani, \u380?ebym zw\u281?dzi\u322? go z parapetu?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nawet nie pr\u243?buj. Puggles zna Aster\u261?. Sko\u324?czy\u322?oby si\u281? na tym, \u380?e odnalaz\u322?abym twoje kawa\u322?eczki zakopane na podw\u243?r

zu.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason uni\u243?s\u322? obie r\u281?ce.\par\pard\plain\hyphpar} {- W porz\u261?dku. Mo\u380?e ganek b\u281?dzie lepszy.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy si\u281?gn\u261?\u322? do furtki, Puggles szczekn\u261?\u322?. Jason si\u281? zatrzyma\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Puggles, do nogi - rozkaza\u322?a Franny, klepi\u261?c si\u281? w udo.\par\pard\plain\hyphpar} {Pokaza\u322?a psu, \u380?eby wraca\u322? do domu, i zwaliste psisko potoczy\u322?o si\u281? do \u347?rodka.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason otworzy\u322? furtk\u281?. Franny znikn\u281?\u322?a w domu. Zanim Jason u



siad\u322? na schodkach przy ganku, wr\u243?ci\u322?a z bochenkiem chleba zawini\u281?tym w zgrzebny worek.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mam s\u322?abo\u347?\u263? do nieszcz\u281?\u347?nik\u243?w - przyzna\u322?a.- Ale to nie znaczy, \u380?e jestem naiwna. Jedno s\u322?owo, a Puggles rozerwie ci\u281? na strz\u281?py. Je\u347?li s\u322?ysza\u322?e\u347? o dzikarach, wiesz, \u380?e nie przesadzam. I oboje wiemy, \u380?e Aster nas obserwuje.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przyj\u261?\u322?em do wiadomo\u347?ci - odpar\u322? grzecznie Jason. - A co do \u346?lepego Kr\u243?la\u8230? - To niedaleko st\u261?d. Id\u378? dalej drog\u261? a\u380? do rozstaj\u243?w i skr\u281?\u263? w lewo. Miniesz farm\u281? \u321?amig\u322?\u243?wki, skr\u281?cisz w \u380?wirow\u261? drog\u281? i nied\u322?ugo zobaczysz zamek.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czyli to prawdziwy kr\u243?l z zamkiem i wszystkim?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie wszystkim - wyja\u347?ni\u322?a Franny. - Jest tu w okolicy nieoficjalnyms\u281?dzi\u261?. By\u322?oby przesad\u261? nazwa\u263? go prawdziwym kr\u243?lem. R\u243?\u380?nie si\u281? o nim m\u243?wi. Rozstrzyga spory, udziela rad. Niekt\u243?rzy wykonuj\u261? jego polecenia, ale \u346?lepy Kr\u243?l nie ma prawdziwej w\u322?adzy powierzonej przez cesarza.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy trudno b\u281?dzie dosta\u263? si\u281? do zamku? A mo\u380?e wystarczy zapuka\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Porozmawiaj z wartownikiem. Kr\u243?l ch\u281?tnie udziela audiencji. Naprawd\u281? tak ma\u322?o wiesz na jego temat?\par\pard\plain\hyphpar} {- Wiem tylko, \u380?e musz\u281? z nim z porozmawia\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Twoja sprawa to twoja sprawa. Z tego co m\u243?wi\u261?, jest po prostu s\u281?dzi\u261?. Niekt\u243?rzy z jego otoczenia wydaj\u261? si\u281? dziwni. Sam b\u281?dziesz musia\u322? wyrobi\u263? sobie zdanie.\par\pard\plain\hyphpar} {- A co pani o nim my\u347?li?\par\pard\plain\hyphpar} {- Pozwala, \u380?eby sporo si\u281? o nim m\u243?wi\u322?o w czasach, kiedy roztropniej by\u322?oby nie rzuca\u263? si\u281? w oczy. Powiniene\u347? ju\u380? i\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?kuj\u281?, pani Franny.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wydajesz si\u281? bardzo otwarty - zauwa\u380?y\u322?a ze smutkiem Franny. - Powiniene\u347? zachowa\u263? wi\u281?cej ostro\u380?no\u347?ci, podr\u243?\u380?uj\u261?c.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zszed\u322? ze stopni ganka i ruszy\u322? z powrotem do furtki.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Dzi\u281?kuj\u281? za przestrog\u281?. I za chleb.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy si\u281? nie spotkali\u347?my - powiedzia\u322?a Franny, wracaj\u261?c do swego wielobarwnego domu i zamykaj\u261?c drzwi.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pomacha\u322? w stron\u281? drzew, gdzie ukrywa\u322? si\u281? Aster, a potem ruszy\u322? drog\u261?. Otworzy\u322? torb\u281? i oderwa\u322? kawa\u322?ek ciep\u322?ego chleba, kt\u243?ry wspaniale smakowa\u322?. Wdzi\u281?czny, \u380?e ma co\u347? do jedzenia poza grzybami, zjad\u322? prawie p\u243?\u322? bochenka.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy tylko dom Franny znikn\u261?\u322? mu z oczu, Jason dotar\u322? do rozstaju dr\u243?g. Bia\u322?y, kamienny obelisk wyznacza\u322? skrzy\u380?owanie. Po jednej stronie zosta\u322? mocno pokiereszowany, jakby usuni\u281?to z niego inskrypcj\u281?. Nie licz\u261?c wysokiego s\u322?upa i bitych dr\u243?g, nigdzie nie by\u322?o wida\u263? \u347?ladu cywilizacji.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason skr\u281?ci\u322? w lewo, mijaj\u261?c zdzicza\u322?e pola wysokiej trawyprzerywanej czasem m\u322?odniakami. Zobaczy\u322? zw\u281?glone resztki domu, cierniste krzewy rosn\u261?ce w\u347?r\u243?d poczernia\u322?ego drewna, spalonykomin, kt\u243?ry osta\u322? si\u281? prawie nietkni\u281?ty.\par\pard\plain\hyphpar} {Po chwili natkn\u261?\u322? si\u281? na zadbane pola, gdzie uprawy ros\u322?y r\u243?wnymi rz\u281?dami. Nieogrodzony dom pojawi\u322? si\u281? przed Jasonem -niski, solidny budynek. Przed nim krzepki m\u281?\u380?czyzna bez koszuli i w ogrodniczkach siedzia\u322? na niskim sto\u322?ku i szkicowa\u322? na wielkim pergaminie rozpi\u281?tym na sztalugach. Drugi sta\u322? w pobli\u380?u na trawie i



bawi\u322? si\u281? \u380?elaznymi, po\u322?\u261?czonymi ze sob\u261? kszta\u322?tami. Na pobliskim stole sta\u322?a ceramiczna kopu\u322?a podzielona liniami, sugeruj\u261?cymi, \u380?e to z\u322?o\u380?ona, tr\u243?jwymiarowa \u322?amig\u322?\u243?wka. Dalej wznosi\u322?a si\u281? br\u261?zowa rze\u378?ba sk\u322?adaj\u261?ca si\u281? z dziwacznych, chwiejnie balansuj\u261?cych kszta\u322?t\u243?w. Niekt\u243?re jej fragmenty umieszczono na trzpieniach, wi\u281?c obraca\u322?y si\u281? leniwie na lekkim wietrzyku, popiskuj\u261?c cicho.\par\pard\plain\hyphpar} {- Witam - powiedzia\u322? Jason. - Czy jeden z pan\u243?w to \u321?amig\u322?\u243?wka?\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja - powiedzia\u322? m\u281?\u380?czyzna w ogrodniczkach i wsta\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {By\u322? to silny m\u281?\u380?czyzna o ramionach pomocnika w dru\u380?ynie futbolowej. Robi\u322? wra\u380?enie troch\u281? nieufnego, ale nie przestraszonego.\par\pard\plain\hyphpar} {- To pan zrobi\u322? t\u281? \u322?amig\u322?\u243?wk\u281?? - zapyta\u322? Jason, wskazuj\u261?c g\u322?ow\u261? m\u281?\u380?czyzn\u281?, kt\u243?ry pr\u243?bowa\u322? rozdzieli\u263? \u380?elazne figury.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja, tak samo wiele innych.\par\pard\plain\hyphpar} {- Podoba mi si\u281? ta rze\u378?ba.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?na j\u261? z\u322?o\u380?y\u263? w wiele r\u243?\u380?nych kszta\u322?t\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Sprzedaje pan te \u322?amig\u322?\u243?wki?\par\pard\plain\hyphpar} {Pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Rozdaj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wielu ludzi tu zagl\u261?da?\par\pard\plain\hyphpar} {- G\u322?\u243?wnie ten tutaj, Jerome. Poza tym ma\u322?o kto zawraca sobie g\u322?ow\u281?. Czasem paru zajrzy popatrze\u263?, jak Jerome rozwi\u261?zuje najtrudniejsze z moich pomys\u322?\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wskaza\u322? pergamin.\par\pard\plain\hyphpar} {- Projektuje pan now\u261? \u322?amig\u322?\u243?wk\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {M\u281?\u380?czyzna pokiwa\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie pozwalam nikomu ogl\u261?da\u263? moich projekt\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Zwin\u261?\u322? pergamin, chocia\u380? z miejsca, w kt\u243?rym Jason sta\u322?, nie m\u243?g\u322? zobaczy\u263? nawet fragmentu rysunk\u243?w.\par\pard\plain

\hyphpar} {- Co ci\u281? tu sprowadza, nieznajomy?\par\pard\plain\hyphpar} {- Musz\u281? porozmawia\u263? ze \u346?lepym Kr\u243?lem.\par\pard\plain\hyphpar} {- A sk\u261?d znasz \u346?lepego Kr\u243?la?\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy nie jest s\u322?awny? - odpar\u322? wymijaj\u261?co Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- W okolicy, owszem, do pewnego stopnia. Ale ty nie jeste\u347? z tych stron. Jason nie wiedzia\u322?, co powiedzie\u263?. - Lepiej by by\u322?o, \u380?eby niezadawa\u322? mi pan zbyt wielu pyta\u324?. - W porz\u261?dku - odpar\u322? \u321?amig\u322?\u243?wka. - Szcz\u281?\u347?liwej podr\u243?\u380?y. Jason odwr\u243?ci\u322? si\u281? od dziwacznej pary. \u321?amig\u322?\u243?wka nie zachowywa\u322? si\u281? zbyt serdecznie i wydawa\u322? si\u281? ciut zbyt ciekawski. Jason

odszed\u322? szybkim krokiem.\par\pard\plain\hyphpar} {Po paru milach przystan\u261?\u322? i po raz pierwszy zdj\u261?\u322? szary kombinezon, ods\u322?aniaj\u261?c Tshirt i d\u380?insy. Ostro\u380?ne poci\u261?gni\u281?cie nosem potwierdzi\u322?o podejrzenie, \u380?e z okolic przepoconych pach cuchn\u281?\u322?o jak od brudnych ma\u322?p. Dawno temu min\u281?\u322?a chwila, kiedy nale\u380?a\u322?o si\u281? umy\u263? i zrobi\u263? pranie. Mo\u380?e w zamku znajdzie si\u281? jaka\u347? \u322?azienka.\par\pard\plain\hyphpar} {Ruszy\u322? znowu z p\u322?aszczem, zwini\u281?tym kocem i kombinezonem pod pach\u261? i w ko\u324?cu doszed\u322? do rozstaj\u243?w, od kt\u243?rych odchodzi\u322?a \u380?wirowa droga. Zgrzytliwa w\u281?dr\u243?wka po \u380?wirze wymaga\u3



22?a wi\u281?cej energii ni\u380? po ubitej drodze. Droga obiega\u322?a wzg\u243?rze i w ko\u324?cu doprowadzi\u322?a Jasona do cienia pod drzewami o szerokichli\u347?ciach.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy obszed\u322? wzg\u243?rze, zobaczy\u322? zamek wzniesiony na szczycie bardziej p\u322?askiego pag\u243?rka ni\u380? ten, kt\u243?ry omija\u322?. Pot\u281?\u380?na kamienna budowla robi\u322?a wra\u380?enie opuszczonej. Sypi\u261?ce si\u281? mury, zwie\u324?czone rozpadaj\u261?cymi si\u281? blankami, w niekt\u243?rych miejscach ca\u322?kiem si\u281? zawali\u322?y. Tylko dwie wie\u380?e nadalsta\u322?y, a jedna z nich by\u322?a tak krzywa i uszkodzona, \u380?e wygl\u261?da\u322?a, jakby mog\u322?a si\u281? przewr\u243?ci\u263?, gdyby motyl zakas\u322?a\u322?. Zwa\u322?owiska kamienia i przegni\u322?ego drewna znaczy\u322?y miejsca, w kt\u243?rych ju\u380? wcze\u347?niej zawali\u322?y si\u281? inne konstrukcje. Sypi\u261?cy si\u281? zamek wygl\u261?da\u322? na idealn\u261? kryj\u243?wk\u281? dla z\u322?odziei i wagabund\u243?w. Nic dziwnego, \u380?e Aster kaza\u322? Jasonowi pozdrowi\u263? \u346?lepego Kr\u243?la.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason westchn\u261?\u322?. Czy depozytariusz wiedzy wprowadzi\u322? go w b\u322?\u261?d? Wys\u322?a\u322? go prosto w pu\u322?apk\u281?? Jason szybko traci\u322? przekonanie, \u380?e \u346?lepy Kr\u243?l b\u281?dzie w stanie mu pom\u243?c.Nie maj\u261?c jednak \u380?adnej innej sensownej mo\u380?liwo\u347?ci, co mia\u322? zrobi\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {\u379?wirowa \u347?cie\u380?ka doprowadzi\u322?a Jasona do zardzewia\u322?ego, uniesionego mostu zwodzonego z ma\u322?ymi drzwiczkami wbudowanymi w \u347?rodek. Przez nisk\u261?, wyschni\u281?t\u261? fos\u281? przerzucono desk\u281?. Przeddrzwiami sta\u322? powa\u380?ny m\u281?\u380?czyzna w \u347?rednim wieku ubrany

w niedopasowane cz\u281?\u347?ci od zbroi i \u347?ciskaj\u261?cy w d\u322?oni halabard\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kim jeste\u347?, panie? - zapyta\u322? oficjalnym tonem wartownik. Mimo ruinywok\u243?\u322? niego najwyra\u378?niej powa\u380?nie traktowa\u322? swoj\u261?prac\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kimkolwiek - odpar\u322? Jason. - Szukam \u346?lepego Kr\u243?la.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy jest pan um\u243?wiony na audiencj\u281? z Jego Kr\u243?lewsk\u261? Mo\u347?ci\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie. Niedawno przyby\u322?em tu z odleg\u322?ych ziemi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przybywasz panie ze spraw\u261? kr\u243?lewskiej wagi? - Oczywi\u347?cie. - Twe imi\u281?? - Jason. - Prosz\u281? tu poczeka\u263?, a ja zapytam w zamku. M\u2

81?\u380?czyzna otworzy\u322? drzwi, pos\u322?uguj\u261?c si\u281? kluczem, kt\u243?ry nosi\u322? u pasa. Pewnie nie by\u322?a to najlepsza strategia obronna -odda\u263? samotnemu, nara\u380?onemu na atak stra\u380?nikowi klucz do drzwi, kt\u243?rych strze\u380?e. Z drugiej strony wielkie dziury w murach obronnych tote\u380? nie najlepszy pomys\u322?. Wartownik znikn\u261?\u322? za drzwiami.\par\pard\plain\hyphpar} {Kilka minut p\u243?\u378?niej powr\u243?ci\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jego Kr\u243?lewska Mo\u347?\u263? przykaza\u322? mi pana wpu\u347?ci\u263?. Prosz\u281? pami\u281?ta\u263?, by mu okaza\u263? szacunek stosowny dla w\u322?adcy tej \u347?wietno\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {Poprowadzi\u322? Jasona przez dziedziniec, gdzie chwasty bujnie kwit\u322?y w szczelinach nier\u243?wnego bruku. Przeszli ko\u322?o niebezpiecznie przechylonejwie\u380?y. Ca\u322?y kompleks wydawa\u322? si\u281? opuszczony. Nikt nie kr\u28

1?ci\u322? si\u281? po dziedzi\u324?cu, okna w cz\u281?\u347?ciach zamku, kt\u243?re si\u281? osta\u322?y, wygl\u261?da\u322?y na puste. Machn\u261?wszy halabard\u261?, stra\u380?nik skierowa\u322? Jasona do podw\u243?jnych drzwi, prowadz\u261?cych do solidniejszej budowli w obr\u281?bie zamku, kt\u243?ra przylega\u322?a do jedynej pewnie stoj\u261?cej wie\u380?y.\par\pard\plain\hyphpar} {W tym budynku mie\u347?ci\u322?a si\u281? sala g\u322?\u243?wna. Ptaki siedzia\u322?y na belkach, bia\u322?e smugi ich odchod\u243?w znaczy\u322?y posadzk\u281? i wsparte na koz\u322?ach sto\u322?y. Na drugim ko\u324?cu pomieszczenia na rozpadaj\u261?cym podium siedzia\u322? na zniszczonym tronie obdartus. Wy\u347?wiechtana szmata przes\u322?ania\u322?a mu oczy, pokryta patyn\u261? korona spoczywa



\u322?a na siwych w\u322?osach, a brudna, zielona szata obszyta utyt\u322?anym,bia\u322?ym futrem okrywa\u322?a jego cia\u322?o. Wygl\u261?da\u322? jak bezdomny, odgrywaj\u261?cy jednego z trzech m\u281?drc\u243?w ze wschodu w jase\u322?kach w jad\u322?odajni dla ubogich.\par\pard\plain\hyphpar} {W pobli\u380?u sta\u322?a tr\u243?jka dworak\u243?w: w\u261?saty m\u281?\u380?czyzna w poplamionej aksamitnej czapce, g\u322?adz\u261?cy wgniecion\u261? tr\u261?bk\u281?, brzydka kobieta z w\u322?osami schowanymi pod wyblak\u322?ym czepkiem i skromnie odziany m\u322?ody minstrel z lutni\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przedstawiam lorda Jasona - oznajmi\u322? dumnym g\u322?osem m\u281?\u380?czyzna w aksamitnej czapce i dla podkre\u347?lenia s\u322?\u243?w odegra\u322? fanfary na tr\u261?bce. G\u322?o\u347?ne nuty rozbrzmia\u322?y metalicznie i denerwuj\u261?co, odbijaj\u261?c si\u281? przykrym echem od nagich \u347?cian sali.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chwileczk\u281? - wychrypia\u322? stary kr\u243?l. - Pozw\u243?l najpierw mojemu kanclerzowi doko\u324?czy\u263? raport.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak sobie \u380?yczysz, Najja\u347?niejszy Panie - powiedzia\u322? dwornym tonem minstrel, zerkaj\u261?c nerwowo na Jasona. - Jak wspomnia\u322?em, wojska naje\u378?d\u378?c\u243?w zosta\u322?y zepchni\u281?te poza nasze granice. Genera\u322? Braddock informuje o olbrzymich stratach w ludziach po stronie wroga. Wahasi\u281?, stoj\u261?c na granicy i czekaj\u261?c na tw\u243?j rozkaz.\par\pard\plain\hyphpar} {- Naprz\u243?d - wykaszla\u322? kr\u243?l, machaj\u261?c r\u281?k\u261?. - Wykorzystajmy przewag\u281?, \u380?eby zetrze\u263? ich w py\u322?, zanim zdo\u322?aj\u261? przegrupowa\u263? si\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Natychmiast wy\u347?lemy rozkaz.\par\pard\plain\hyphpar} {- Szybciej - za\u380?\u261?da\u322? kr\u243?l. - A co teraz?\par\pard\plain\hyphpar} {- Sprawa lorda Jasona - powiedzia\u322? m\u281?\u380?czyzna w aksamitnej czapce.\par\pard\plain\hyphpar} {- Podejd\u378? - wychrypia\u322? stary kr\u243?l, przywo\u322?uj\u261?c ch\u322?opca gestem d\u322?oni.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason rozdziawi\u322? usta, obserwuj\u261?c niedorzeczn\u261? scen\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- No ju\u380? - ponagli\u322? go cicho wartownik.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason podszed\u322? do podwy\u380?szenia.\par\pard\plain\hyphpar} {- Witaj, pot\u281?\u380?ny kr\u243?lu - powiedzia\u322? uprzejmie, uznaj\u261?c, \u380?e lepiej trzyma\u263? si\u281? swojej roli w tej farsie. Ukrycie sarkazmu

wymaga\u322?o sporo wysi\u322?ku.\par\pard\plain\hyphpar} {- Witaj w moim kr\u243?lestwie - zaintonowa\u322? kr\u243?l, rozk\u322?adaj\u261?c r\u281?ce i na \u347?lepo wskazuj\u261?c zniszczone mury i rozpadaj\u261?ce si\u281? meble.\par\pard\plain\hyphpar} {To by\u322?o \u380?enuj\u261?ce, ale \u346?lepy Kr\u243?l najwidoczniej wierzy\u322?, \u380?e w\u322?ada wspania\u322?ym krajem. Jasona kusi\u322?o, \u380?eby si\u281? odwr\u243?ci\u263? i wyj\u347?\u263?. Wydawa\u322?o si\u281?, \u380?e nie ma szansy, by ten \u380?a\u322?osny komediant m\u243?g\u322? mu pom\u243?c. Wtedy jednak Jason zachowa\u322?by si\u281? niegrzecznie. I nie mia\u322? dok\u261?d p\u243?j\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co ci\u281? sprowadza przed oblicze Jego Kr\u243?lewskiej Mo\u347?ci? - zapyta\u322? minstrel, m\u243?wi\u261?c teraz cichszym, ale bardziej piskliwym g\u322?osem.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Szukam m\u261?dro\u347?ci - odpowiedzia\u322? Jason, staraj\u261?c si\u281? przemawia\u263? oficjalnym tonem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Znalaz\u322?e\u347? si\u281? we w\u322?a\u347?ciwym miejscu - oznajmi\u322? minstrel innym g\u322?osem i zmieni\u322? pozycj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Pozostali za\u347? krzykn\u281?li: \u8222?Racja! Dobrze m\u243?wi!\u8221?, powtarzaj\u261?c s\u322?owa r\u243?\u380?nymi g\u322?osami. Co za przedstawienie! Jason dorzuci\u322? od siebie jedno: \u8222?Racja, racja!\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {Kr\u243?l uni\u243?s\u322? r\u281?ce, uciszaj\u261?c wszystkich.\par\pard\plain\hyphpar} {



- A jakiej\u380?e to m\u261?dro\u347?ci szukasz, m\u322?ody w\u281?drowcze?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie do ko\u324?ca jestem pewien.\par\pard\plain\hyphpar} {W\u347?r\u243?d dworzan rozleg\u322?y si\u281? teatralne szepty i pomruki.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co ci\u281? sprowadzi\u322?o do mego kr\u243?lestwa?\par\pard\plain\hyphpar} {- Skierowa\u322? mnie tutaj depozytariusz wiedzy. Mieszka w skarbnicy\u8230?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie m\u243?w nic wi\u281?cej. Rozumiem.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zauwa\u380?y\u322?, \u380?e kr\u243?l na moment zacisn\u261?\u322? mocniej d\u322?o\u324? na pod\u322?okietniku tronu.\par\pard\plain\hyphpar} {Dworzanie wymamrotali co\u347? m\u281?tnie na temat wnikliwo\u347?ci kr\u243?la. Kobieta odsun\u281?\u322?a si\u281? ukradkiem, zakaszla\u322?a g\u322?o\u347?no i wr\u243?ci\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Porozmawiam z lordem Jasonem natychmiast w zaciszu mych komnat - oznajmi\u322? kr\u243?l.\par\pard\plain\hyphpar} {Dworzanie wygl\u261?dali na zaszokowanych. Najwyra\u378?niej rzadko kiedy pada\u322?o takie zaproszenie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak sobie Wasza Kr\u243?lewska Mo\u347?\u263? \u380?yczy - odpar\u322? w ko\u324?cu minstrel basowym g\u322?osem.\par\pard\plain\hyphpar} {Kobieta pomog\u322?a kr\u243?lowi wsta\u263? i sprowadzi\u322?a go schodami z podwy\u380?szenia.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pozw\u243?l, by dalej poprowadzi\u322? mnie m\u322?ody Jason - powiedzia\u322? kr\u243?l.\par\pard\plain\hyphpar} {

Dworka odsun\u281?\u322?a si\u281?, a wartownik po\u347?piesznie podprowadzi\u322? do w\u322?adcy Jasona. Kr\u243?l po\u322?o\u380?y\u322? r\u281?k\u281? na ramieniu ch\u322?opca. Jason ruszy\u322? za wartownikiem, kt\u243?ry wyszed\u322? z sali jednym z bocznych wyj\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wartownik rzuci\u322? Jasonowi spojrzenie, wykonuj\u261?c zach\u281?caj\u261?cegesty. Ch\u322?opiec zrozumia\u322? aluzj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wasza Kr\u243?lewska Mo\u347?\u263? ma osza\u322?amiaj\u261?cy zamek - powiedzia\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niezwykle to \u322?askawe z twojej strony - odpar\u322? kr\u243?l chrapliwym g\u322?osem. - Od tego miejsca p\u243?jdziemy ju\u380? sami.\par\pard\plain\hyphpar} {Wartownik sk\u322?oni\u322? si\u281? i wr\u243?ci\u322? do sali tronowej. Kiedydoszli do kr\u281?conych schod\u243?w, kr\u243?l chwyci\u322? si\u281? por\u281?

czy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie potrzebuj\u281? ju\u380? pomocy.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wszed\u322? za kr\u243?lem po kamiennych stopniach do tej z dw\u243?ch wie\u380?, kt\u243?ra sta\u322?a pewniej. Starzec wspina\u322? si\u281? po d\u322?ugich schodach z imponuj\u261?c\u261? szybko\u347?ci\u261?. Mimo d\u322?ugich, siwych w\u322?os\u243?w i brody, wydawa\u322?o si\u281?, \u380?e ma doskona\u322?\u261? kondycj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {W ko\u324?cu wspi\u281?li si\u281? do najwy\u380?ej po\u322?o\u380?onej w wie\u380?y komnaty. Schody ko\u324?czy\u322?y si\u281? przed ci\u281?\u380?kimi drzwiami z \u380?elaznymi okuciami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeste\u347?my na miejscu - powiedzia\u322? kr\u243?l, otwieraj\u261?c drzwi iprowadz\u261?c Jasona do \u347?rodka.\par\pard\plain\hyphpar} {Pok\u243?j by\u322? przyjemnie urz\u261?dzony; sta\u322?y tu czyste meble i \u32

2?\u243?\u380?ko z baldachimem. Kr\u243?l porusza\u322? si\u281? po pomieszczeniu niemal tak, jakby widzia\u322?. Wyci\u261?gaj\u261?c przed siebie jedn\u261? r\u281?k\u281?, znalaz\u322? wy\u347?cie\u322?ane krzes\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Siadaj, prosz\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason usiad\u322? naprzeciwko kr\u243?la, kt\u243?ry ju\u380? siedzia\u322? wyprostowany. Po raz pierwszy Jason zauwa\u380?y\u322?, jak szeroki w ramionach jest monarcha. Teraz jego postawa wydawa\u322?a si\u281? bardziej kr\u243?lewska, ni\u380? kiedy siedzia\u322? przygarbiony na tronie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przys\u322?a\u322? ci\u281? Bridonus - orzek\u322? kr\u243?l. - Owszem, Wasza



Kr\u243?lewska Mo\u347?\u263?. - Zatem zajrza\u322?e\u347? do ksi\u281?gi oprawionej w \u380?yw\u261? sk\u243?r\u281?? To pytanie zaskoczy\u322?o Jasona. - Tak. Kr\u243?l odetchn\u261?\u322?. - Nareszcie. - Sk\u261?d kr\u243?l wie o ksi\u281?dze? - Ja te\u380? widzia\u322?em jej karty, chocia\u380? niewielu w mym kr\u243?lestwie wie o tym fakcie. Znasz cz\u281?\u347?\u263? S\u322?owa?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason spojrza\u322? na obdartego kr\u243?la.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pierwsz\u261? sylab\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Teraz spoczywa na twoich barkach ogromne brzemi\u281? - mrukn\u261?\u322? kr\u243?l. - Musisz my\u347?le\u263?, \u380?em g\u322?upiec.\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u322?ucham?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mam wojsk. Wiem, \u380?e mieszkam w zrujnowanym zamku z garstk\u261? dworzan maj\u261?cych najlepsze intencje. Niekt\u243?rzy z nich nie zdaj\u261? sobiesprawy, \u380?e wiem, albo udaj\u261?, \u380?e nie wiedz\u261?. Maj\u261? wielk\u261? satysfakcj\u281?, wierz\u261?c, \u380?e zdo\u322?ali przekona\u263? mnie,\u380?e w\u322?adam pot\u281?\u380?nym kr\u243?lestwem. Rzeczywi\u347?cie, w\u322?adam tutaj, ale mojemu kr\u243?lestwu daleko do bycia pot\u281?\u380?nym. Przez wzgl\u261?d na nich sil\u281? si\u281? na dostojno\u347?\u263?, gram razem z nimi w ich intrygi i wojny, kt\u243?re wymy\u347?laj\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Otrz\u261?saj\u261?c si\u281? z pierwszych, absurdalnych odczu\u263?, Jason odzyskiwa\u322? nadziej\u281?, \u380?e kr\u243?l zdo\u322?a mu jednak pom\u243?c.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Ostatnio zetkn\u261?\u322?em si\u281? z bardzo wieloma dziwacznymi zwi\u261?zkami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rozwi\u324? t\u281? my\u347?l.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kobieta, kt\u243?ra pozwala okrada\u263? si\u281? kloszardowi, poniewa\u380? on nie chce przyj\u261?\u263? od niej ja\u322?mu\u380?ny. Tw\u243?rca \u322?amig\u322?\u243?wek, kt\u243?ry wymy\u347?la je dla jednej osoby, po\u347?wi\u281?caj\u261?cej czas na ich rozwi\u261?zanie. A teraz pan i pa\u324?scy poddani.\par\pard\plain\hyphpar} {Niewidomy kr\u243?l skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ludzie odnajduj\u261? sens tam, gdzie zdo\u322?aj\u261?. Nadesz\u322?y niepewne czasy. Bior\u281? udzia\u322? w niedorzecznej farsie po cz\u281?\u347?ci dlatego, \u380?e ukazuje nas w absurdalnym \u347?wietle. Im bardziej absurdalni si\u281? wydajemy, tym mniej musimy obawia\u263? si\u281? cesarza. - Z\u322?o\u380?y\

u322? r\u281?ce na kolanach. - Masz bystre oczy, dostrzegasz powi\u261?zania. Sk\u261?d pochodzisz?\par\pard\plain\hyphpar} {- Trudno to wyja\u347?ni\u263?. Kr\u243?l podrapa\u322? si\u281? po brodzie. - Jeste\u347? Poza\u347?wiatowcem? Jasonowi szybciej zabi\u322?o serce. - Bridonuspos\u322?u\u380?y\u322? si\u281? tym s\u322?owem. My\u347?l\u281?, \u380?e tak.- Jak dosta\u322?e\u347? si\u281? do naszego \u347?wiata? - Wiem, jak to zabrzmi. - Jason zacz\u261?\u322? wierci\u263? si\u281? za\u380?enowany. - Dosta\u322?em si\u281? tu przez hipopotama.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wodnego konia? Intryguj\u261?ce. Opisz, jak do tego dosz\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason ekscytowa\u322? si\u281? faktem, \u380?e starszy m\u281?\u380?czyzna najwyra\u378?niej mu wierzy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pracowa\u322?em w zoo i pewnego dnia us\u322?ysza\u322?em muzyk\u281? dobiegaj

\u261?ca z hipopotama. Podszed\u322?em za blisko, pr\u243?buj\u261?c j\u261? us\u322?ysze\u263? i wpad\u322?em do basenu. Hipopotam mnie po\u322?kn\u261?\u322?. Tyle \u380?e nie tak naprawd\u281?. Nagle zjecha\u322?em tunelem. A potem wyszed\u322?em z drzewa i ju\u380? nie mog\u322?em wr\u243?ci\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co si\u281? sta\u322?o potem?\par\pard\plain\hyphpar} {- C\u243?\u380?, okaza\u322?o si\u281?, \u380?e melodi\u281? wygrywa\u322?a grupa muzyk\u243?w p\u322?yn\u261?cych na tratwie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zawrotna Dziewi\u261?tka.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zgadza si\u281?! P\u322?yn\u281?li ku wodospadowi. Pr\u243?bowa\u322?em ich ur



atowa\u263?, ale spapra\u322?em spraw\u281? i wszyscy si\u281? w\u347?ciekli. Apotem odnalaz\u322?em Skarbnic\u281? Wiedzy, przeczyta\u322?em ksi\u281?g\u281?i Bridonus wykopa\u322? mnie za drzwi, m\u243?wi\u261?c, \u380?ebym odnalaz\u322? pana.\par\pard\plain\hyphpar} {\u346?lepy Kr\u243?l pokiwa\u322? g\u322?ow\u261?, znowu g\u322?adz\u261?c brod\u281?. Na jego ustach b\u322?\u261?ka\u322? si\u281? blady u\u347?miech.\par\pard\plain\hyphpar} {- By\u263? mo\u380?e ci hulacy mieli jednak racj\u281? - mrukn\u261?\u322?. - Wezwali Poza\u347?wiatowca.\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u322?ucham?\par\pard\plain\hyphpar} {- Przyw\u243?dca Zawrotnej Dziewi\u261?tki, Simeon, by\u322? \u347?mia\u322?ym cz\u322?owiekiem, bardziej \u380?o\u322?nierzem ni\u380? minstrelem. Ich muzyka stanowi\u322?a dla niego narz\u281?dzie wywrotowe, wi\u281?c si\u322?\u261? rzeczy muzycy narobili sobie wrog\u243?w. Odszed\u322? na pewien czas, by odwiedzi\u263? prorokini\u281?, jedn\u261? z nielicznych wyroczni, kt\u243?re zachowa\u322?y jeszcze wiarygodno\u347?\u263?. Ten czyn wymaga\u322? znojnej w\u281?dr\u243?wki. W drodze powrotnej skonsultowa\u322? si\u281? ze mn\u261?, zanim wprowadzi\u322? w \u380?ycie jej wskaz\u243?wki.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jaka\u347? wyrocznia kaza\u322?a mu rzuci\u263? si\u281? z wodospadu?\par\pard\plain\hyphpar} {- Ujmuj\u261?c rzecz w skr\u243?cie. Opowiedz mi o swoim \u380?yciu w Poza.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem uczniem. M\u243?j tata jest dentyst\u261?. Mieszkam w \u322?adnym domu. Nasz \u347?wiat bardzo r\u243?\u380?ni si\u281? od waszego.\par\pard\plain\hyph

par} {W miar\u281? m\u243?wienia Jason zda\u322? sobie spraw\u281?, jak odleg\u322?a zacz\u281?\u322?a mu si\u281? wydawa\u263? tamta rzeczywisto\u347?\u263?. Kiedy siedzia\u322? w starodawnej wie\u380?y prace domowe i baseball wydawa\u322?y si\u281? wr\u281?cz surrealistyczne.\par\pard\plain\hyphpar} {\u346?lepy Kr\u243?l kiwa\u322? w zamy\u347?leniu g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Po\u347?wi\u281?ci\u322?e\u347? si\u281? kiedy\u347? dla sprawy?\par\pard\plain\hyphpar} {- Ehm\u8230? Pomaga\u322?em w myjniach samochodowych, \u380?eby zebra\u263? pieni\u261?dze dla miejscowej jad\u322?odajni dla ubogich. Nic nadzwyczajnego. Ca\u322?y czas pr\u243?buj\u281? zrozumie\u263?, dlaczego tu jestem i jak mog\u281? wr\u243?ci\u263? do domu. Mo\u380?e mi pan pom\u243?c?\par\pard\plain\hyphpar} {

- Niewielu pozosta\u322?o, kt\u243?rzy posiadaj\u261? wiedz\u281?, jakiej szukasz. A spo\u347?r\u243?d tych, kt\u243?rzy j\u261? posiedli, niewielu zechce ci pom\u243?c. Maldor zniech\u281?ca do nazywania miejsc. Zabrania rysowania map. Krzywo patrzy na podr\u243?\u380?owanie. Uczy ludno\u347?\u263?, by nie ufa\u322?aobcym. Pragnie, by mg\u322?a ignorancji pokawa\u322?kowa\u322?a nasz \u347?wiat. Nikomu nie wolno rozmawia\u263? o Poza albo o zakazanym j\u281?zyku. Ludzie wiele zapomnieli albo w og\u243?le si\u281? nie nauczyli. Inni udaj\u261?, \u380?ezapomnieli.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ale pan nie boi si\u281? cesarza?\par\pard\plain\hyphpar} {- Boj\u281? si\u281? z wielu powod\u243?w. Nie przez wzgl\u261?d na siebie. Kocham t\u281? ziemi\u281?. Robi\u281? co w mojej mocy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e mi pan pom\u243?c zrozumie\u263?, co powinienem zrobi\u263?, by wr\u243?ci\u263? do domu? A mo\u380?e gdzie powinienem zacz\u261?\u263? szuka\u263??

Co pan wie o Poza? Nadal nie do ko\u324?ca rozumiem, gdzie si\u281? znalaz\u322?em.\par\pard\plain\hyphpar} {Kr\u243?l podrapa\u322? si\u281? w policzek.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie potrafi\u281? powiedzie\u263?, jak dotrze\u263? do Poza. Nie bardzo wiem,kto mo\u380?e by\u263? w stanie powiedzie\u263?. Przybywali i inni ze \u347?wiata Poza. Nigdy nie zdarza\u322?o si\u281? to cz\u281?sto, a ostatnimi czasy ruchmi\u281?dzy naszymi \u347?wiatami ca\u322?kiem zamar\u322?. Zrobi\u281? co w mej mocy, by pom\u243?c ci si\u281? zorientowa\u263?. Dawno temu to konkretne lenno zwa\u322?o si\u281? Fortaim, a zamek ten zamieszkiwa\u322? earl. Fortaim, le\u380?y na p\u243?\u322?wyspie, kt\u243?ry wyci\u261?ga si\u281? w kierunku zachodn



im ku wodom rozleg\u322?ego oceanu. Id\u261?c wzd\u322?u\u380? rzeki na zach\u243?d, mijaj\u261?c wodospad, dotar\u322?by\u347? do uj\u347?cia, gdzie wody rzeki wpadaj\u261? do morza. Ty jednak poszed\u322?e\u347? na po\u322?udnie, nie trzymaj\u261?c si\u281? \u380?adnej drogi, i natrafi\u322?e\u347? na Skarbnic\u281?Wiedzy. Stamt\u261?d ruszy\u322?e\u347? na wsch\u243?d wzd\u322?u\u380? p\u243?\u322?wyspu, a\u380? dotar\u322?e\u347? do tego zrujnowanego zamku. Rzeka, zwananiegdy\u347? Telkron, przep\u322?ywa kilka mil st\u261?d na p\u243?\u322?noc.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason by\u322? pod wra\u380?eniem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kto by potrzebowa\u322? mapy, maj\u261?c pana pod r\u281?k\u261??!\par\pard\plain\hyphpar} {\u346?lepy Kr\u243?l zetkn\u261?\u322? d\u322?onie czubkami palc\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mia\u322?em kiedy\u347? oczy i korzysta\u322?em z nich, by odbywa\u263? dalekie podr\u243?\u380?e w poszukiwaniu S\u322?owa.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak je pan straci\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {- W walce z przebieg\u322?ym werbownikiem. Cisn\u261?\u322? mi w oczy sproszkowany kwas, parz\u261?c sk\u243?r\u281? i kradn\u261?c wzrok. Poniewa\u380? wci\u261?gn\u261?\u322?em te\u380? troch\u281? kwasu z oddechem, poparzy\u322? mi tak\u380?e gard\u322?o i okaleczy\u322? g\u322?os. Ten werbownik mnie pojma\u322?. Wko\u324?cu stan\u261?\u322?em przed Maldorem. Cesarz zaoferowa\u322? mi nowe oczy. Odm\u243?wi\u322?em. Nie zgodz\u281? si\u281? na odzyskanie wzroku za cen\u281? zostania jednym z jego szpieg\u243?w. I dlatego oddano mnie w r\u281?ce jegooprawc\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason prze\u322?kn\u261?\u322? \u347?lin\u281?. Ten stary kr\u243?l to by\u322?naprawd\u281? kto\u347?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Teraz musisz szuka\u263? S\u322?owa - powiedzia\u322? w\u322?adca.\par\pard\plain\hyphpar} {- Szczerze m\u243?wi\u261?c, wol\u281? odnale\u378?\u263? drog\u281? do domu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie w\u261?tpi\u281?. Gdyby\u347? natrafi\u322? na drog\u281? do Poza, by\u322?bym ostatnim, kt\u243?ry wini\u322?by ci\u281? za ucieczk\u281? z naszego \u347?wiata. Stoimy na kraw\u281?dzi zag\u322?ady. Jednak trudno b\u281?dzie znale\u378?\u263? powrotn\u261? \u347?cie\u380?k\u281?. By\u263? mo\u380?e to niemo\u380?liwe. A tymczasem powiniene\u347? szuka\u263? S\u322?owa. Zwa\u380?, co m\u243?wi\u281?: Maldor ju\u380? ci\u281? \u347?ciga. Szukanie S\u322?owa to twoja jedyna szansa na przetrwanie. Je\u380?eli pozostaniesz w bezruchu lub zaczniesz kr\u

261?\u380?y\u263? bez celu, z\u322?api\u261? ci\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wierci\u322? si\u281? zaniepokojony. Nie czu\u322? si\u281? bohaterem, nie ci\u261?gn\u281?\u322?o go, by zosta\u263? \u346?lepym Lordem Jasonem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pozna\u322? pan wi\u281?cej sylab S\u322?owa?\par\pard\plain\hyphpar} {- Par\u281?, owszem. Wi\u281?cej ni\u380? wi\u281?kszo\u347?\u263?, jak s\u261?dz\u281?. Straci\u322?em jednak sylaby, kt\u243?re posiad\u322?em wraz ze wspomnieniami, gdzie wi\u281?kszo\u347?\u263? z nich odnalaz\u322?em. Oprawcy Maldora pos\u322?u\u380?yli si\u281? nies\u322?abn\u261?cym warunkowaniem, by zniszczy\u263? wi\u281?kszo\u347?\u263? reminiscencji. Je\u347?li idzie o S\u322?owo, pami\u281?tam bardzo niewiele szczeg\u243?\u322?\u243?w. Jednak\u380?e zachowa\u322?em kilka fragmentarycznych wspomnie\u324? na ten temat. Nadal pami\u281?tam Bridonusa i sam\u261? ksi\u281?g\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- W takim razie powinienem st\u261?d odej\u347?\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Odpocznij przez noc. Jest kto\u347?, kogo musisz pozna\u263?. To podr\u243?\u380?nik jak ty. Spo\u380?yj z nami posi\u322?ek. Nazajutrz powr\u243?cimy do tejrozmowy. Co powiesz na pieczone ba\u380?anty?\par\pard\plain\hyphpar} {- \u379?y\u322?em ostatnio na samych grzybach.\par\pard\plain\hyphpar} {- Id\u378? i zadzwo\u324? dwa razy dzwonkiem. Przywo\u322?asz w ten spos\u243?bChandr\u281?, moj\u261? kuchark\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason podszed\u322? do dzwonka umocowanego na komodzie i dwa razy uderzy\u322? w niego male\u324?kim m\u322?oteczkiem, kt\u243?ry le\u380?a\u322? obok.\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }



{\line } {\s1 \afs32{\qcRozdzia\u322? 5{\line } Rachel\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Jason sta\u322? przy w\u261?skim oknie, przygl\u261?daj\u261?c si\u281? ostatnim \u380?arz\u261?cym si\u281? promieniom zachodz\u261?cego s\u322?o\u324?ca, kiedy szczup\u322?y m\u281?\u380?czyzna \u347?redniego wzrostu wni\u243?s\u322? do wysoko po\u322?o\u380?onej komnaty \u346?lepego Kr\u243?la wielk\u261? tac\u281?. L\u347?ni\u261?ca blizna przerywa\u322?a jego rysy, zaczynaj\u261?c si\u281? powy\u380?ej linii w\u322?os\u243?w, schodz\u261?c \u322?ukiem na policzek i si\u281?gaj\u261?c niemal \u380?uchwy. Wszed\u322?, nie przedstawiaj\u261?c si\u281?, porusza\u322? si\u281? szybko i w milczeniu. Poprzestawia\u322? meble i po chwili na Jasona czeka\u322?o miejsce naprzeciwko \u346?lepego Kr\u243?la, a mi\u281?dzy nimi znalaz\u322? si\u281? ma\u322?y stolik. Sprawnie i bez s\u322?owa m\u281?\u380?czyzna przeni\u243?s\u322? zawarto\u347?\u263? tacy na st\u243?\u322?.Wkr\u243?tce na blacie sta\u322?y nakrycia dla trzech os\u243?b, misa z owocami, du\u380?y p\u243?\u322?misek wype\u322?niony po brzegi t\u322?uczonymi warzywami z przyprawami, karafka ze z\u322?otym napojem, dzban wody i talerz ze stosem plastr\u243?w bia\u322?ego mi\u281?sa.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?kuj\u281?, Dorsio - powiedzia\u322? \u346?lepy Kr\u243?l, kiedy s\u322?uga podni\u243?s\u322? pust\u261? tac\u281?. - Gdyby\u347? by\u322? tak mi\u322?y i przyprowadzi\u322? naszego drugiego go\u347?cia.\par\pard\plain\hyphpar} {

Dorsio pstrykn\u261?\u322? palcami, odwr\u243?ci\u322? si\u281? i wyszed\u322? bez s\u322?owa, zamykaj\u261?c za sob\u261? drzwi. Od chwili kiedy wszed\u322?, ani razu nie spojrza\u322? Jasonowi w oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Siadaj, prosz\u281? - zach\u281?ci\u322? ch\u322?opca \u346?lepy Kr\u243?l.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason usiad\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dorsio robi wra\u380?enie bardzo rzeczowej osoby.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wybacz mu jego pow\u347?ci\u261?gliwo\u347?\u263?. Nie mo\u380?e m\u243?wi\u263?. Odgrywaj\u261?c swoj\u261? rol\u281? \u346?lepego Kr\u243?la, musz\u281? wywa\u380?a\u263? r\u243?\u380?ne publiczne i prywatne obowi\u261?zki. Przed publik\u261? kryj\u281? si\u281? za pow\u322?ok\u261? absurdu, podczas gdy prywatnie staram si\u281? os\u322?abi\u263? w\u322?adz\u281? cesarza. Dorsio nale\u380?y do mojego prywatnego kr\u281?gu. Potrafi z du\u380?\u261? zr\u281?czno\u347?ci\u26

1? zaj\u261?\u263? si\u281? delikatnymi kwestiami. Rozwin\u281?li\u347?my system porozumiewania si\u281?: rysuje wiadomo\u347?ci na mojej d\u322?oni albo pstryka palcami, kiedy po prostu przytakuje.\par\pard\plain\hyphpar} {- Bardzo ciekawi mnie nasz drugi go\u347?\u263? - przyzna\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ju\u380? wkr\u243?tce ciekawo\u347?\u263? ust\u261?pi miejsca satysfakcji. Niewielu moich wsp\u243?\u322?pracownik\u243?w pozna\u322?o t\u281? osob\u281?. Zjawi\u322?a si\u281? tu dwie noce temu. Wierz\u281?, \u380?e wasze losy s\u261? ze sob\u261? powi\u261?zane.\par\pard\plain\hyphpar} {Drzwi si\u281? otworzy\u322?y i Dorsio wprowadzi\u322? do pokoju dziewczyn\u281?. By\u322?a niemal o g\u322?ow\u281? ni\u380?sza od Jasona i mniej wi\u281?cej w jego wieku. Mia\u322?a kr\u243?tkie kasztanowe w\u322?osy, bardzo stylowo przyci\u281?te, ciemne, prawie czarne oczy, a nos i policzki obsypane delikatn\u261?

mgie\u322?k\u261? pieg\u243?w. Nosi\u322?a domowej roboty ubrania niedopasowanedo jej figury: ciemno\u380?\u243?\u322?ta koszula obwisa\u322?a w ramionach, a zgrzebne, br\u261?zowe spodnie by\u322?y dla niej za szerokie w talii, wi\u281?cpodtrzymywa\u322? je szeroki pas. Gdy \u346?lepy Kr\u243?l wsta\u322? uprzejmie, Jason poszed\u322? za jego przyk\u322?adem.\par\pard\plain\hyphpar} {Dorsio wyszed\u322? w milczeniu, a dziewczyna podesz\u322?a do sto\u322?u.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?kuj\u281?, \u380?e do nas do\u322?\u261?czy\u322?a\u347? - powiedzia\u322? z u\u347?miechem \u346?lepy Kr\u243?l, wskazuj\u261?c gestem, by usiad\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {



Dziewczyna uczyni\u322?a to, przygl\u261?daj\u261?c si\u281? z zaciekawieniem Jasonowi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wi\u281?c to ty jeste\u347? tym tajemniczym go\u347?ciem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Z ust mi to wyj\u281?\u322?a\u347? - powiedzia\u322? Jason, pr\u243?buj\u261?c otrz\u261?sn\u261?\u263? si\u281? z zaskoczenia, \u380?e tajemniczym go\u347?ciem okaza\u322?a si\u281? \u322?adna dziewczyna w jego wieku.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie wymienili ci nawet garderoby - zauwa\u380?y\u322?a, obrzucaj\u261?c go spojrzeniem od st\u243?p do g\u322?\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- To nie s\u261? twoje ubrania?\par\pard\plain\hyphpar} {U\u347?miechn\u281?\u322?a si\u281? krzywo, skubi\u261?c \u380?\u243?\u322?t\u261? koszul\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To raczej nie m\u243?j styl. Jednak w swoich ubraniach za bardzo wygl\u261?da\u322?am na Poza\u347?wiatowca.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ty te\u380? jeste\u347? Poza\u347?wiatowcem?! - wykrzykn\u261?\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {\u346?lepy Kr\u243?l usiad\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Dziewczyna wyszczerzy\u322?a z\u281?by w u\u347?miechu.\par\pard\plain\hyphpar}{- Ostrze\u380?ono mnie wcze\u347?niej, \u380?e jeste\u347? z mojego \u347?wiata. Zupe\u322?nie popsuli niespodziank\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zerkn\u261?\u322? na \u346?lepego Kr\u243?la. Ich gospodarz czeka\u322? wmilczeniu, z u\u347?mieszkiem na ustach, i s\u322?ucha\u322?, z\u322?o\u380?ywsz

y r\u281?ce na kraw\u281?dzi sto\u322?u. Jason zda\u322? sobie spraw\u281?, \u380?e tylko on stoi, wi\u281?c tak\u380?e usiad\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak d\u322?ugo tu jeste\u347??\par\pard\plain\hyphpar} {- To b\u281?dzie moja pi\u261?ta noc.\par\pard\plain\hyphpar} {- Moja te\u380?!\par\pard\plain\hyphpar} {- Prosz\u281? o wybaczenie - wtr\u261?ci\u322? si\u281? \u346?lepy Kr\u243?l - ale czy mieliby\u347?cie co\u347? przeciwko, gdybym poprosi\u322?, aby\u347?cie zweryfikowali wzajemnie, czy to drugie pochodzi ze \u347?wiata Poza? Nie uwa\u380?am \u380?adnego z was za oszusta, ale nigdy nie zaszkodzi si\u281? upewni\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Och! - zachwyci\u322?a si\u281? dziewczyna. - Krzy\u380?owy ogie\u324? pyta\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Sk\u261?d jeste\u347?? - spyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Z Olympii, w stanie Washington. A ty?\par\pard\plain\hyphpar} {- Vista, Kolorado. Pokiwa\u322?a z roztargnieniem g\u322?ow\u261?. - Stolica Pensylwanii? - Nie wiem. Filadelfia? - Nie, ale to ten rodzaj b\u322?\u281?dnej odpowiedzi, jakiej m\u243?g\u322?by udzieli\u263? Amerykanin. Niech zgadn\u281?, nie przyk\u322?adasz si\u281? do nauki?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tylko dlatego, \u380?e nie jestem ekspertem od b\u322?ahostek, nie znaczy, \u380?e jestem kiepskim uczniem - \u380?achn\u261?\u322? si\u281? Jason. - Jestem w \u243?smej klasie. Chodz\u281? na zaj\u281?cia zaawansowane. A kt\u243?re miasto naprawd\u281? jest stolic\u261? Pensylwanii?\par\pard\plain\hyphpar} {- Harrisburg - odpar\u322?a zadowolona z siebie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wierz\u281?. Kto wygra\u322? World Series w 2004?\par\pard\plain\hyphpar} {Wzruszy\u322?a ramionami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Yankees?\par\pard\plain\hyphpar} {

- Yankees? I ty \u347?miesz twierdzi\u263?, \u380?e jeste\u347? Amerykank\u261?? - Z przyjemno\u347?ci\u261? jej dogryz\u322? po komentarzu na temat Harrisburga. - Red Sox. W tym roku przerwali z\u322?\u261? pass\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ale Yankees cz\u281?sto wygrywali World Series, prawda?\par\pard\plain\hyphpar} {- Wygrali wi\u281?kszo\u347?\u263? - przyzna\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Grasz w baseball czy tylko ogl\u261?dasz?\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem miotaczem w dru\u380?ynie szkolnej i klubowej. I ca\u322?kiem przyzwoitym zawodnikiem w polu. W kt\u243?rej klasie jeste\u347??\par\pard\plain\hyphpar}



{- Przeskoczy\u322?am jeden rok, wi\u281?c w dziewi\u261?tej. Ale ucz\u281? si\u281? w domu. Chodz\u281? do szko\u322?y tylko na bie\u380?ni\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak mo\u380?esz przeskoczy\u263? klas\u281?, skoro uczysz si\u281? w domu? Mama postanowi\u322?a skr\u243?ci\u263? sobie karier\u281? nauczycielsk\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {Dziewczyna si\u281? skrzywi\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Moje zaj\u281?cia s\u261? o wiele bardziej wymagaj\u261?ce od programu w szkole publicznej.\par\pard\plain\hyphpar} {- Skoro tak m\u243?wisz. Co trenujesz?\par\pard\plain\hyphpar} {- Bieg przez p\u322?otki i skok o tyczce.\par\pard\plain\hyphpar} {- Skok o tyczce? - powt\u243?rzy\u322? Jason. By\u322? pod wra\u380?eniem. - Masz ikr\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Lubi\u281? pr\u243?bowa\u263? nowych rzeczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja ju\u380? jestem wi\u281?cej ni\u380? przekonany - wtr\u261?ci\u322? kr\u243?l. - Oceniaj\u261?c po waszej modulacji, powiedzia\u322?bym, \u380?e m\u243?wicie po angielsku w podobny spos\u243?b, a s\u261?dz\u261?c po intonacji, jestem przekonany, \u380?e oboje m\u243?wicie prawd\u281?. Chocia\u380? to ju\u380? wiedzia\u322?em. Uznajcie to za \u263?wiczenie z czujno\u347?ci. Bez nadzwyczajnej ostro\u380?no\u347?ci nie przetrwacie. Zjemy co\u347??\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zacz\u261?\u322? nak\u322?ada\u263? sobie mi\u281?so na talerz. - Jak si\u281? nazywasz? - zapyta\u322? dziewczyn\u281?. - Rachel - odpowiedzia\u322?a, nak\u322?adaj\u261?c warzywa na talerz \u346?lepemu Kr\u243?lowi, a potem sobie. -

A ty?\par\pard\plain\hyphpar} {- Jason. - Id\u261?c za jej przyk\u322?adem, podzieli\u322? si\u281?kilkoma plastrami ba\u380?anta z gospodarzem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mn\u261? si\u281? nie przejmujcie - zaprotestowa\u322? w\u322?adca. - St\u243?\u322? jest nakryty tak, \u380?ebym sam m\u243?g\u322? si\u281? karmi\u263?. Jedzcie i poznajcie si\u281? lepiej.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?esz uwierzy\u263?, \u380?e si\u281? tu znale\u378?li\u347?my? - zapyta\u322?a Rachel, kiedy Jason na\u322?o\u380?y\u322? sobie stosik pur\u233?e z jarzyn.\par\pard\plain\hyphpar} {- Z trudem si\u281? do tego wszystkiego przyzwyczajam - przyzna\u322? Jason, pr\u243?buj\u261?c k\u281?s ba\u380?anta. - Ciebie te\u380? po\u322?kn\u261?\u322?hipopotam?\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u322?ucham?\par\pard\plain\hyphpar} {

- Jason trafi\u322? do naszego \u347?wiata przez gardziel hipopotama - wyja\u347?ni\u322? \u346?lepy Kr\u243?l. - Pozosta\u322?o\u347?ci bardzo starej magii. Nie istnieje rzadszy ani dziwniejszy portal, kt\u243?ry \u322?\u261?czy\u322?by nasze rzeczywisto\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel zacisn\u281?\u322?a usta.\par\pard\plain\hyphpar} {- To co, spos\u243?b, w jaki ja si\u281? tu dosta\u322?am, jest typowy?\par\pard\plain\hyphpar} {\u346?lepy Kr\u243?l pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- W tych czasach ka\u380?da wizyta Poza\u347?wiatowca jest w zasadzie nie do pomy\u347?lenia.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dosta\u322?a\u347? si\u281? tutaj inn\u261? drog\u261?? - spyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {

- By\u322?am na wycieczce z rodzicami - powiedzia\u322?a Rachel i zapatrzy\u322?a si\u281? w dal. - Wybrali\u347?my si\u281? do Parku Narodowego Arches w po\u322?udniowym Utah.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ale pochodzisz ze stanu Washington - zauwa\u380?y\u322? Jason. - Niech zgadn\u281?: kiedy uczysz si\u281? w domu, wakacje mo\u380?na planowa\u263? dowolnie?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak si\u281? sk\u322?ada, \u380?e mam mniej wakacji od innych dzieciak\u243?w- poprawi\u322?a go Rachel. - Szko\u322?a w domu jest mobilna. Moi rodzice ceni\u261? sobie do\u347?wiadczenia z pierwszej r\u281?ki. Cz\u281?sto mamy zaj\u281?cia w terenie. Je\u378?dzimy do muze\u243?w, za granic\u281?, do park\u243?w nar



odowych. Rodzice uwielbiaj\u261? przyrod\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zawsze chcia\u322?em wi\u281?cej podr\u243?\u380?owa\u263?. M\u243?wisz w obcych j\u281?zykach i tak dalej?\par\pard\plain\hyphpar} {Oczy jej zab\u322?ys\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- Uwielbiam j\u281?zyki. M\u243?wi\u281? p\u322?ynnie po francusku i hiszpa\u324?sku. Ca\u322?kiem nie\u378?le po w\u322?osku i portugalsku. Radz\u281? sobie zrosyjskim, chi\u324?skim i paroma innymi.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason cicho zagwizda\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- By\u322?a\u347? w tych wszystkich miejscach? We W\u322?oszech, Chinach i tak dalej? - Aha. - Wygl\u261?da na to, \u380?e macie niez\u322?\u261? kas\u281?. - M\u243?j tata zajmowa\u322? si\u281? oprogramowaniem komputerowym. Przeszed\u322? na p\u243?\u322? etatu. Jestem jedynaczk\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Opowiada\u322?a\u347?, jak si\u281? tu znalaz\u322?a\u347? - przypomnia\u322?jej \u346?lepy Kr\u243?l.\par\pard\plain\hyphpar} {- Racja. - Rachel przeczesa\u322?a palcami ciemne w\u322?osy. - Tata wynaj\u261?\u322? miejscowego przewodnika, \u380?eby zabra\u322? nas z dala od ucz\u281?szczanych szlak\u243?w. Pojechali\u347?my d\u380?ipem przez naprawd\u281? niesamowit\u261? okolic\u281?. By\u322?e\u347? w Arches?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie. Tylko w Wielkim Kanionie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja te\u380?. Wielki Kanion to po prostu ogromna dziura w ziemi. Moim zdaniem,Arches i Bryce Canyon s\u261? o niebo fajniejsze. Pe\u322?no tam tych fantastycznych iglic i most\u243?w z kamienia we wszystkich zwariowanych kolorach.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powinna\u347? pisa\u263? przewodniki - odpar\u322? oschle Jason.\par\pard\plai

n\hyphpar} {- W ka\u380?dym razie nasz przewodnik zabra\u322? nas do paru mniejszych \u322?uk\u243?w skalnych. Takich, kt\u243?rych nie znajdziesz na mapie ani do kt\u243?rych nie dojedziesz drog\u261?. Zaparkowali\u347?my ko\u322?o arroyo, tak przewodnik nazywa\u322? w\u261?w\u243?z, i stamt\u261?d poszli\u347?my piechot\u261?. Jar odga\u322?\u281?zia\u322? si\u281? w paru miejscach i kiedy zatrzymali\u347?my si\u281? na przek\u261?sk\u281?, zobaczy\u322?am pi\u281?knego niebiesko-z\u322?otego motyla. Ka\u380?de skrzyd\u322?o mia\u322? prawie wielko\u347?ci mojej d\u322?oni. Wygl\u261?da\u322?y bez ma\u322?a jak z metalu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niech zgadn\u281? niespodziewane zako\u324?czenie - wszed\u322? jej w s\u322?owo Jason. - Motyl ci\u281? po\u322?kn\u261?\u322? i wyl\u261?dowa\u322?a\u347? w Lyrianie.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Nie ca\u322?kiem. Zaciekawi\u322? mnie. Nigdy nie widzia\u322?am czego\u347? podobnego i pomy\u347?la\u322?am, \u380?e mo\u380?e odkry\u322?am nowy gatunek. W ko\u324?cu znajdowali\u347?my si\u281? w kompletnej dziczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy nie s\u322?ysza\u322?em o motylu w Ameryce P\u243?\u322?nocnej, kt\u243?ry odpowiada\u322?by twojemu opisowi - oznajmi\u322? Jason, dumny z tego, \u380?e m\u243?g\u322? orzec to tak oficjalnie dzi\u281?ki swojej zoologicznej wiedzy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mamy je tutaj - zauwa\u380?y\u322? \u346?lepy Kr\u243?l. - M\u243?w dalej.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zostawi\u322?am rodzic\u243?w, przewodnika i pobieg\u322?am za motylem. By\u322? za daleko, \u380?ebym go dogoni\u322?a i zrobi\u322?a mu dobre zdj\u281?cie,ale bez problemu za nim nad\u261?\u380?a\u322?am.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Wi\u281?c co si\u281? sta\u322?o? - dopytywa\u322? si\u281? Jason, bior\u261?c kolejny k\u281?s mi\u281?sa; ba\u380?ant by\u322? delikatny, a chrupi\u261?ca br\u261?zowa sk\u243?rka przy brzegach okaza\u322?a si\u281? smakowicie doprawiona.\par\pard\plain\hyphpar} {- Znalaz\u322?am si\u281? przed naturalnym kamiennym mostem, naprawd\u281? imponuj\u261?cym.\par\pard\plain\hyphpar} {Motyl przelecia\u322? pod nim i znikn\u261?\u322?. W jednej chwili widzia\u322?am jak na d\u322?oni wielkiego, barwnego motyla, a w drugiej znikn\u261?\u322? mi z oczu. Sta\u322?am, mru\u380?\u261?c oczy, i dosz\u322?am do wniosku, \u380?emusia\u322? znikn\u261?\u263? w cieniu pod \u322?ukiem i gdzie\u347? wyl\u261?do



wa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak m\u243?wi\u322?em Rachel - wtr\u261?ci\u322? \u346?lepy Kr\u243?l ochryp\u322?ym g\u322?osem - kamienne \u322?uki od dawna by\u322?y \u347?rodkiem lokomocji mi\u281?dzy naszymi \u347?wiatami. O wiele bardziej typowymi ni\u380? konie wodne.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czyli posz\u322?a\u347? za motylem - podsumowa\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- I kiedy tylko przesz\u322?am po \u322?ukiem, znalaz\u322?am si\u281? w zupe\u322?nie innym miejscu. - G\u322?os Rachel zadr\u380?a\u322?. - Okolica ca\u322?kiem si\u281? zmieni\u322?a, to by\u322? zielony jar pe\u322?en szarych ska\u322?. Obr\u243?ci\u322?am si\u281?, ale arroyo znikn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pr\u243?bowa\u322?a\u347? wr\u243?ci\u263? t\u261? sam\u261? drog\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {Pokr\u281?ci\u322?a g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie od razu. Zobaczy\u322?am motyla na ziemi, niedaleko ode mnie. Trzepota\u322? s\u322?abo skrzyd\u322?ami. Przykucn\u281?\u322?am obok i patrzy\u322?am, jak umiera.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rety. I co potem?\par\pard\plain\hyphpar} {- Pr\u243?bowa\u322?am wr\u243?ci\u263?. Czymkolwiek by\u322?o to mistyczne przej\u347?cie, kt\u243?re przekroczy\u322?am, albo dzia\u322?a\u322?o w jedn\u261?stron\u281?, albo otworzy\u322?o si\u281? tylko na sekund\u281?. Wo\u322?a\u322?am rodzic\u243?w. Przesz\u322?am jarem w g\u243?r\u281? i w d\u243?\u322?. Rzuca\u322?am kamieniami. W ko\u324?cu uzna\u322?am, \u380?e najlepiej poszuka\u263?

cywilizacji.\par\pard\plain\hyphpar} {- Trafi\u322?a do stoj\u261?cej na odludziu chaty mojej przyjaci\u243?\u322?ki - powiedzia\u322? \u346?lepy Kr\u243?l.\par\pard\plain\hyphpar} {- Znajdowa\u322?a si\u281? w pobli\u380?u miejsca, przez kt\u243?re si\u281? dosta\u322?am - doda\u322?a Rachel. - Chata wygl\u261?da\u322?a na prymitywn\u261?, ale zadban\u261?. Zawo\u322?a\u322?am i zapuka\u322?am, ale nikt mi nie odpowiedzia\u322?. Drzwi by\u322?y otwarte. Znalaz\u322?am w \u347?rodku martw\u261? star\u261? kobiet\u281?. Przysi\u281?gam, \u380?e wtedy prawie zwariowa\u322?am. Tego ju\u380? by\u322?o za du\u380?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Erinda mieszka\u322?a z dala od ludzi - powiedzia\u322? \u346?lepy Kr\u243?l,wypijaj\u261?c \u322?yk z\u322?otego napitku z karafki. Obliza\u322? usta. - Doskona\u322?y sok z miodowego melona. Koniecznie spr\u243?bujcie. Przy czym to by\u322?em? Ach, tak, dzie\u324? wcze\u347?niej otrzyma\u322?em piln\u261? wiadomo\

u347?\u263? od Erindy, zagadkowy list, w kt\u243?rym pisa\u322?a, \u380?e wykona\u322?a swoj\u261? cz\u281?\u347?\u263? zadania, je\u347?li idzie o ratowanie Lyriahu. Widzicie, Erinda by\u322?a w pewnym sensie tkaczk\u261? zakl\u281?\u263?i wspomnia\u322?a, \u380?e pozostawa\u322?a w kontakcie z Zawrotn\u261? Dziewi\u261?tk\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To ona by\u322?a wyroczni\u261?? - zapyta\u322? Jason, nalewaj\u261?c sobie do szklanki z\u322?otego p\u322?ynu.\par\pard\plain\hyphpar} {\u346?lepy Kr\u243?l parskn\u261?\u322? \u347?miechem.\par\pard\plain\hyphpar} {- W \u380?adnej mierze. Jednak niezaprzeczenie odegra\u322?a swoj\u261? rol\u281? w przewidywaniach wyroczni. Erinda mia\u322?a s\u322?abo\u347?\u263? do owad\u243?w. Czy to nie dziwne, \u380?e Poza\u347?wiatowiec przebieg\u322? za motylemprzez nadnaturalny portal w pobli\u380?u jej chaty w dniu, w kt\u243?rym umar\u322?a, kilka godzin przed tym, jak m\u322?ody Jason przyby\u322? ze \u347?wiata P

oza w jeszcze mniej prawdopodobny spos\u243?b?\par\pard\plain\hyphpar} {- Przez reszt\u281? dnia bada\u322?am okolic\u281? - opowiada\u322?a Rachel. - Wr\u243?ci\u322?am do jaru, maj\u261?c nadziej\u281?, \u380?e odkryj\u281? drog\u281? powrotn\u261? do arroyo. Kiedy nie mog\u322?am jej znale\u378?\u263?, wr\u243?ci\u322?am do chaty i sp\u281?dzi\u322?am noc pod jednym dachem z trupem. Przynajmniej by\u322?o tam jedzenie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dorsio i Brin \u321?amig\u322?\u243?wka poszli do chaty i przyprowadzili Rachel - wyja\u347?ni\u322? \u346?lepy Kr\u243?l. - W li\u347?cie Erinda poleci\u322?a mi przys\u322?a\u263? do jej chaty godnych zaufania ludzi.\par\pard\plain\hyphpar} {



- \u321?amig\u322?\u243?wka, kt\u243?ry mieszka przy drodze niedaleko st\u261?d? - upewni\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {\u346?lepy Kr\u243?l pokiwa\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kolejny cz\u322?onek mojego prywatnego kr\u281?gu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Brin przekona\u322? mnie, \u380?ebym posz\u322?a razem z nimi - powiedzia\u322?a Rachel. - Sprawia\u322? wra\u380?enie, \u380?e wierzy\u322?, \u380?e zjawi\u322?am si\u281? z innego \u347?wiata. On i Dorsio przyprowadzili mnie tutaj.\par\pard\plain\hyphpar} {- I od tego czasu pr\u243?bowa\u322?em zdecydowa\u263?, co z tob\u261? zrobi\u263? - doda\u322? \u346?lepy Kr\u243?l. - Zbyt bacznie jestem obserwowany, \u380?eby\u347?cie mogli zosta\u263? tu d\u322?u\u380?ej. Zwa\u380?ywszy na moj\u261? przesz\u322?o\u347?\u263?, gdyby cesarz uwierzy\u322?, \u380?e ukrywam Poza\u347?wiatowca, by\u322?by to koniec nas wszystkich. Rachel, wierz\u281?, \u380?e twoje przeznaczenie splata si\u281? z przeznaczeniem Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {- Moje przeznaczenie? - naburmuszy\u322?a si\u281? Rachel. - Serio? M\u243?wi pan, jakby w to wierzy\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {\u346?lepy Kr\u243?l westchn\u261?\u322? w zamy\u347?leniu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Istniej\u261? wyrocznie, kt\u243?re naprawd\u281? posiadaj\u261? dar jasnowidzenia. Niekt\u243?re udaj\u261?, inne zgaduj\u261?, ale kilka jest prawdziwych. W rzeczy samej, i w mojej rodzinie niekt\u243?rzy posiedli prawdziwy dar przewidywania. Wygl\u261?da na to, \u380?e ostatnia wielka prorokini na tym \u347?wiecie pomog\u322?a sprowokowa\u263? wasze przybycie. Kiedy w gr\u281? wchodz\u261? pr

awdziwe wyrocznie, owszem, wierz\u281? w przeznaczenie. A przynajmniej potencjalne przeznaczenie. Przysz\u322?o\u347?\u263? nigdy nie jest rzecz\u261? pewn\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zawsze uwa\u380?a\u322?am, \u380?e przepowiadanie przysz\u322?o\u347?ci to bzdura - odpar\u322?a otwarcie Rachel. - Chocia\u380? po przybyciu tutaj nie jestem ju\u380? pewna, w co wierzy\u263?. Kto wie, co jest mo\u380?liwe? Ale do\u347?\u263? o mnie. Jason, opowiedz mi o hipopotamie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zrelacjonowa\u322? wypraw\u281? do zoo, pojawienie si\u281? nad rzek\u261? i nieudan\u261? pr\u243?b\u281? ratunku. Rachel nie dowierza\u322?a w opowie\u347?\u263? o hipopotamie, ale kiedy Jason zwr\u243?ci\u322? uwag\u281?, \u380?e nie jest to bardziej nieprawdopodobne ni\u380? przej\u347?cie do nowego \u347?wiata pod skalnym \u322?ukiem, wys\u322?ucha\u322?a reszty uwa\u380?nie. \u346?lepy Kr\u243?l powstrzyma\u322? go jednak, zanim opowiedzia\u322? o Skarbnicy Wiedzy

.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jason dotar\u322? tu okr\u281?\u380?n\u261? drog\u261? - wyja\u347?ni\u322? monarcha. - Szczeg\u243?\u322?y jego w\u281?dr\u243?wki s\u261? niebezpieczne dlaka\u380?dego, kto je pozna. Zdoby\u322? informacj\u281?, kt\u243?ra pchn\u281?\u322?a go na misj\u281? przeciwko Maldorowi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Cesarzowi? - upewni\u322?a si\u281? Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {\u346?lepy Kr\u243?l skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To wszystko musia\u322?o by\u263? cz\u281?\u347?ci\u261? planu wyroczni.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chwileczk\u281? - odezwa\u322? si\u281? Jason. - Chce pan nam powiedzie\u263?, \u380?e wszystko, co tu zrobimy, jest ju\u380? z g\u243?ry przes\u261?dzone?\par\pard\plain\hyphpar} {- Z pewno\u347?ci\u261? nie. Wyrocznie nie zajmuj\u261? si\u281? pewnikami, lecz

mo\u380?liwo\u347?ciami. Przysz\u322?o\u347?\u263? zawsze pozostaje p\u322?ynna, zmienia si\u281? stosownie do decyzji podejmowanych w tera\u378?niejszo\u347?ci. Przypuszczalnie gdzie\u347? w szerokim wachlarzu mo\u380?liwych przysz\u322?o\u347?ci istnieje szansa, \u380?e wasza misja mo\u380?e przynie\u347?\u263? upragnione skutki dla tych, kt\u243?rzy przeciwstawiaj\u261? si\u281? Maldorowi. Nie wiemy nic ponadto.\par\pard\plain\hyphpar} {- I pan my\u347?li, \u380?e jestem tego cz\u281?\u347?ci\u261? - powiedzia\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Szczeg\u243?\u322?y proroctwa przepad\u322?y wraz ze \u347?mierci\u261? Erindy i Zawrotnej Dziewi\u261?tki. Zgaduj\u281? tylko, \u380?e wy dwoje mieli\u347?ci



e razem wyruszy\u263? w misj\u281?. Mog\u281? si\u281? myli\u263?. Decyzja nale\u380?y do was. Przedsi\u281?wzi\u281?cie to b\u281?dzie nadzwyczaj niebezpieczne.\par\pard\plain\hyphpar} {- A je\u347?li nie chc\u281? do\u322?\u261?czy\u263? do Jasona? - spyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ode\u347?l\u281? ci\u281? na farm\u281? nale\u380?\u261?c\u261? do moich dalekich krewnych. B\u281?dziesz gra\u322?a rol\u281? sieroty, kt\u243?r\u261? przygarn\u281?li do domu, by pomaga\u322?a im w obowi\u261?zkach. Wszyscy zrobimy co w naszej mocy, by ukry\u263? fakt, \u380?e przyby\u322?a\u347? ze \u347?wiata Poza. By\u263? mo\u380?e, kryj\u261?c si\u281? i nie zdradzaj\u261?c swojej przesz\u322?o\u347?ci, zdo\u322?asz stworzy\u263? tu sobie jakie\u347? \u380?ycie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, dzi\u281?kuj\u281?. Chc\u281? odnale\u378?\u263? drog\u281? do domu!\par\pard\plain\hyphpar} {\u346?lepy Kr\u243?l przesun\u261?\u322? palcem po brzegu szklanki. Jego mocne d\u322?onie wygl\u261?da\u322?y m\u322?odziej, ni\u380? sugerowa\u322? kolor w\u322?os\u243?w i brody.\par\pard\plain\hyphpar} {- Je\u347?li zamierzasz szuka\u263? drogi do domu, b\u281?dzie to wymaga\u322?owielu podr\u243?\u380?y. Najbezpieczniej b\u281?dzie dla ciebie podr\u243?\u380?owa\u263? w roli spiskowca, kt\u243?ry bierze udzia\u322? w zmowie maj\u261?cejna celu obalenie Maldora.\par\pard\plain\hyphpar} {- Doprawdy? - Rachel nie kry\u322?a sceptycyzmu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Maldor to skomplikowany w\u322?adca. Niezwykle interesuje si\u281? wrogami, pragnie podda\u263? ich pr\u243?bom, oceni\u263?, a wreszcie skorumpowa\u263? lub

z\u322?ama\u263?. To dziwnie zabrzmi, ale mo\u380?ecie napotka\u263? mniej oporu po drodze, je\u347?li wiadomo b\u281?dzie, \u380?e bierzecie udzia\u322? w spisku przeciwko niemu.\par\pard\plain\hyphpar} {- A cesarz wie o misji Jasona?\par\pard\plain\hyphpar} {- Doskonale - zapewni\u322? j\u261? \u346?lepy Kr\u243?l. - Bez w\u261?tpienia cesarz ma na niego oko. Je\u347?li zdecydujesz si\u281? do\u322?\u261?czy\u263? do Jasona, spojrzenie cesarza spocznie i na tobie. Zwa\u380?ywszy, \u380?e jeste\u347? Poza\u347?wiatowcem, do\u322?\u261?czenie do tak rozpaczliwej misji jak ta mo\u380?e by\u263? najrozs\u261?dniejszym wyborem, jak zapewne przewidzia\u322?a wyrocznia.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel potar\u322?a skronie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mog\u281? w to uwierzy\u263?! Sprawy maj\u261? si\u281? coraz gorzej i gorzej! \u379?y\u322?am sobie szcz\u281?\u347?liwie! Moje \u380?ycie mia\u322?o sen

s!\par\pard\plain\hyphpar} {- Na pewno nigdy nie pojm\u281? do ko\u324?ca, jak bardzo zdezorientowana musisz si\u281? czu\u263? - pocieszy\u322? j\u261? \u346?lepy Kr\u243?l.\par\pard\plain\hyphpar} {- A ja owszem - powiedzia\u322? Jason. - W ko\u324?cu nie zjawi\u322?em si\u281? tutaj w poszukiwaniu misji. Natkn\u261?\u322?em si\u281? na ni\u261?, szukaj\u261?c drogi do domu. I nadal pragn\u281? wr\u243?ci\u263? do siebie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie zdziwi\u322?bym si\u281?, gdyby\u347?cie nie rwali si\u281? do uznania tej misji za w\u322?asn\u261? - wyzna\u322? \u346?lepy Kr\u243?l. - Oboje zostali\u347?cie tu \u347?ci\u261?gni\u281?ci przez si\u322?y wykraczaj\u261?ce poza wasze pojmowanie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przez wzgl\u261?d na ciebie, przykro mi, \u380?e si\u281? tu znalaz\u322?a\u34

7? - powiedzia\u322? Jason do Rachel. - Przez wzgl\u261?d na siebie, w pewnym sensie si\u281? ciesz\u281?. To ogromna ulga, m\u243?c porozmawia\u263? z kim\u347?, kto przynajmniej wie, \u380?e Yankees istniej\u261?.\par\pard\plain\hyphpar}{Zagryzaj\u261?c usta, Rachel bawi\u322?a si\u281? jedzeniem na talerzu. Wypi\u322?a \u322?yk wody.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie \u347?piesz si\u281? - doradzi\u322? jej w\u322?adca. - Na razie sekret, kt\u243?ry Jason pozna\u322?, pozostaje tylko jego brzemieniem. Wystarczaj\u261?co wiele przydarzy\u322?o ci si\u281? wbrew twej woli. Nie zamierzam wmusza\u263? ci tej wiedzy. Jutro mo\u380?esz wyruszy\u263? z Jasonem, znaj\u261?c jego sekr



et, albo wybra\u263? spokojne \u380?ycie na farmie. Przy Jasonie b\u281?dziesz w wiecznym biegu, uciekaj\u261?c od jednego niebezpiecze\u324?stwa ku drugiemu. Na farmie, je\u380?eli zdo\u322?amy przewie\u378?\u263? ci\u281? tam dyskretnie,zyskasz spor\u261? szans\u281? prze\u380?ycia reszty dni w spokoju, oile zdo\u322?asz nie zwr\u243?ci\u263? na siebie uwagi. Masz noc, by podj\u261?\u263? decyzj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Istnieje jeszcze trzecia mo\u380?liwo\u347?\u263? - powiedzia\u322?a Rachel. - Rusz\u281? w drog\u281? samotnie i zaryzykuj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To mo\u380?liwe - przyzna\u322? \u346?lepy Kr\u243?l, ale tonem, kt\u243?ry jasno wskazywa\u322?, \u380?e by\u322?aby to niem\u261?dra decyzja.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja nie mam wyboru - wymamrota\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niewielki - przytakn\u261?\u322? \u346?lepy Kr\u243?l. - My\u347?l\u281?, \u380?e m\u243?g\u322?by\u347? odda\u263? si\u281? w r\u281?ce cesarza. W przeciwnym wypadku musisz ruszy\u263? w misj\u281?. T\u281? noc sp\u281?dzisz pod moj\u261? ochron\u261?. Ka\u380?\u281? przygotowa\u263? ci pok\u243?j i \u322?\u243?\u380?ko. Nazajutrz otrzymasz ekwipunek i kilka rad na po\u380?egnanie. Na razie zr\u243?b co w twojej mocy, by odpocz\u261?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }{\line } {\s1 \afs32{\qcRozdzia\u322? 6{\line }

Podarunki\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Trzy dziarskie uderzenia wstrz\u261?sn\u281?\u322?y drzwiami. Jason obudzi\u322? si\u281? i spojrza\u322? na sp\u243?d ciemnoniebieskiego baldachimu ozdobionego z\u322?otym s\u322?o\u324?cem. Le\u380?a\u322? opatulony mi\u281?kk\u261? po\u347?ciel\u261?, z g\u322?ow\u261? wspart\u261? na puchowej poduszce. Zajmowa\u322? pok\u243?j dok\u322?adnie pod prywatn\u261? komnat\u261? \u346?lepego Kr\u243?la. Na wysokich oknach zamocowano dwuskrzyd\u322?owe okiennice z listewek, kt\u243?re blokowa\u322?y wi\u281?kszo\u347?\u263? szar\u243?wki przed\u347?witu. Na\u347?cianach wisia\u322?a odlotowa bro\u324?: kilka mieczy, za\u322?adowana kusza, oszczep zaostrzony na obu ko\u324?cach, oraz dwie sztuki dziwnej broni o kr\u243?tkich, drewnianych uchwytach, z kt\u243?rych wyrasta\u322?o wiele ostrych,zakrzywionych ostrzy o r\u243?\u380?nej d\u322?ugo\u347?ci, r\u243?wnie zawi\u322?ych jak chi\u324?skie ideogramy.\par\pard\plain\hyphpar} {

Bach, bach, bach.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281? przeci\u261?gn\u261?\u322?. Najwyra\u378?niej chcieli, \u380?ebywcze\u347?nie zacz\u261?\u322? dzie\u324?. Niech\u281?tnie opuszcza\u322? wygodne \u322?\u243?\u380?ko. Zrzuci\u322? przykrycia i podszed\u322? do drzwi; posadzka ch\u322?odzi\u322?a mu bose stopy. Wysun\u261?\u322? sztab\u281? z klamer, odsun\u261?\u322? oba rygle i pchn\u261?\u322? grube drzwi. Na p\u243?\u322?pi\u281?trze sta\u322? Dorsio z przypasanym kr\u243?tkim mieczem. Trzyma\u322? tobo\u322?ek z ubraniami. Gestem wskaza\u322? Jasonowi, \u380?eby poszed\u322? za nim.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powinienem najpierw si\u281? w to ubra\u263?? - zapyta\u322? Jason. Dorsio skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ch\u322?opak ubra\u322? si\u281? po\u347?piesznie. Koszula, spodnie i lu\u378?na kamizelka pasowa\u322?y na niego lepiej ni\u380? ubrania, kt\u243?re dosta\u322

?a Rachel. W zawini\u261?tku nie znalaz\u322? obuwia.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mam zosta\u263? w swoich butach?\par\pard\plain\hyphpar} {Dorsio znowu kiwn\u261?\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zasznurowa\u322? buty. Przypominaj\u261?c sobie o dobrych manierach, po\u347?piesznie poprawi\u322? po\u347?ciel na \u322?\u243?\u380?ku. \u346?lepy Kr\u243?l poinstruowa\u322? go dok\u322?adnie, jak ma zamkn\u261?\u263? drzwi do pokoju, lecz noc up\u322?yn\u281?\u322?a spokojnie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wszed\u322? schodami do komnaty kr\u243?la, mijaj\u261?c po drodze kuchark\u281? - wymizerowan\u261? kobiet\u281? w sk\u243?rzanym naszyj niku \u347?ci\u347?le przylegaj\u261?cym do szyi i z wielk\u261?, drewnian\u261? \u322?ych\u261?



w stwardnia\u322?ej od pracy d\u322?oni. Wszed\u322? za Dorsiem na sam szczyt,gdzie s\u322?uga otworzy\u322? zamek u drzwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prosz\u281? wej\u347?\u263? - odezwa\u322? si\u281? \u346?lepy Kr\u243?l.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason spe\u322?ni\u322? polecenie. Dorsio zosta\u322? na schodach i zamkn\u261?\u322? za ch\u322?opcem drzwi. Na niskim stole sta\u322?a taca z paruj\u261?cymijajkami, ciemnym chlebem i chrupkim bekonem. Jason usiad\u322?. Po zach\u281?cie ze strony kr\u243?la na\u322?o\u380?y\u322? sobie jajek i bekonu na kromk\u281? chleba, robi\u261?c kanapk\u281? na \u347?niadanie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tego ranka musisz wyruszy\u263? w drog\u281? - powiedzia\u322? kr\u243?l. - Zrobi\u281? co w mojej mocy, \u380?eby pom\u243?c ci w podr\u243?\u380?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dok\u261?d powinienem si\u281? uda\u263?? - spyta\u322? Jason, wyplun\u261?wszy k\u281?s z jajkami i bekonem, bo sparzy\u322? sobie j\u281?zyk. Cieszy\u322? si\u281?, \u380?e kr\u243?l nie widzi jego nieapetycznego zachowania.\par\pard\plain\hyphpar} {\u346?lepy Kr\u243?l skrzywi\u322? si\u281? w zadumie.\par\pard\plain\hyphpar} {- D\u322?ugo rozwa\u380?a\u322?em t\u281? kwesti\u281? i zdo\u322?a\u322?em przywo\u322?a\u263? mgliste wspomnienie. Zalecam ci podr\u243?\u380? na po\u322?udnie, daleko poza rozstaje dr\u243?g, do miejsca, gdzie droga skr\u281?ca na wsch\u243?d i biegnie szczytem nadmorskich urwisk. Przy zakr\u281?cie opu\u347?cisz drog\u281? i pod\u261?\u380?ysz dalej na po\u322?udnie, a\u380? dotrzesz do male\u324?kiej stru\u380?yny, kt\u243?ra znika w szczelinie niedaleko od kraw\u281?dzi klifu. Patrz\u261?c w d\u243?\u322? z przepa\u347?ci w pobli\u380?u strumienia,

dostrze\u380?esz dwie ska\u322?y o kszta\u322?cie grot\u243?w. W czasie odp\u322?ywu skocz mi\u281?dzy te ska\u322?y i przep\u322?y\u324? do jaskini u podn\u243?\u380?a klifu. \u379?yje tam cz\u322?owiek, kt\u243?ry udzieli ci kilku odpowiedzi, jakich ja nie jestem w stanie ci poda\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kiedy jest odp\u322?yw?\par\pard\plain\hyphpar} {- O tej porze roku powinien wypa\u347?\u263? w po\u322?udnie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak wysokie jest urwisko? Nie zrobi\u281? sobie krzywdy?\par\pard\plain\hyphpar} {- Woda jest tam g\u322?\u281?boka. Mo\u380?esz si\u281? utopi\u263? albo rozbi\u263? oska\u322?y, ale sam skok powiniene\u347? prze\u380?y\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Bardzo to pocieszaj\u261?ce. - Jason dmucha\u322? na kanapk\u281?. Odgryz\u322

? ostro\u380?nie k\u281?s. - Poda mi cz\u281?\u347?\u263? S\u322?owa?\par\pard\plain\hyphpar} {Kr\u243?l \u347?ci\u261?gn\u261?\u322? brwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?liwe. Pami\u281?tam, \u380?e cz\u322?owiek z nadmorskiej jaskini pom\u243?g\u322? mi w poszukiwaniach. Nie pami\u281?tam, gdzie znalaz\u322?em fragmenty S\u322?owa, chocia\u380? wiem, \u380?e cz\u281?\u347?\u263? pochodzi\u322?a z Ksi\u281?gi Salzareda. Nie mam pewno\u347?ci, czy cz\u322?owiek z jaskini zna sylab\u281?, czy tylko kieruje ci\u281? gdzie\u347? dalej. Zdo\u322?a\u322?em ocali\u263? tylko wspomnienie miejsca, w kt\u243?rym on mieszka.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak wymazali panu wspomnienia?\par\pard\plain\hyphpar} {\u346?lepy Kr\u243?l wzruszy\u322? ramionami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tortury. Trucizny. Warunkowanie. Magia. Wszystko zamieni\u322?o si\u281? w \u3

80?a\u322?osn\u261? zamazan\u261? plam\u281?. Nie jestem tak stary, jak na to wygl\u261?dam. By\u322?em kiedy\u347? dumnym, aroganckim cz\u322?owiekiem. Oprawcy pracowali nade mn\u261?, a\u380? mnie z\u322?amali, na ciele i umy\u347?le. Zdo\u322?a\u322?em uleczy\u263? cia\u322?o. Do pewnego stopnia. Uleczenie umys\u322?u okaza\u322?o si\u281? wi\u281?kszym wyzwaniem.\par\pard\plain\hyphpar} {Mimo sparzonego j\u281?zyka Jason doko\u324?czy\u322? kanapk\u281?. Us\u322?ysza\u322? kroki na schodach, a zaraz potem rozleg\u322?o si\u281? stanowcze pukanie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kto pragnie tu wej\u347?\u263?? - zapyta\u322? \u346?lepy Kr\u243?l. - Brin, mam nagl\u261?ce wie\u347?ci. - Prosz\u281? wej\u347?\u263?. Klucz zazgrzyta\u322



? w zamku i Brin \u321?amig\u322?\u243?wka wszed\u322? zdyszany, ubrany w p\u322?aszcz z kapturem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mia\u322?o miejsce morderstwo!\par\pard\plain\hyphpar} {Jason nie bardzo wiedzia\u322?, jak zareagowa\u263?. Zastanawia\u322? si\u281?,czy to by\u322?a kolejna farsa.\par\pard\plain\hyphpar} {- M\u243?w dalej - poleci\u322? kr\u243?l.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zabrano Francine, c\u243?rk\u281? Gordona. W jej domu dosz\u322?o do rzezi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co?!\par\pard\plain\hyphpar} {T\u322?umiona w\u347?ciek\u322?o\u347?\u263? zmieni\u322?a g\u322?os kr\u243?lowi. Jason pochyli\u322? si\u281? na brzegu krzes\u322?a, zaniepokojony szczer\u261? reakcj\u261? w\u322?adcy. Czy \u321?amig\u322?\u243?wka mia\u322? na my\u347?li Franny?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tragiczne wie\u347?ci, Najja\u347?niejszy Panie, ale prawdziwe.\par\pard\plain\hyphpar} {- Opisz, co widzia\u322?e\u347?.\par\pard\plain\hyphpar} {Kr\u243?l odzyska\u322? panowanie nad sob\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kiedy si\u281? zjawi\u322?em, drzwi wisia\u322?y krzywo na wyrwanych zawiasach. Salon wygl\u261?da\u322? koszmarnie. Meble po\u322?amane, wszystko zbryzgane krwi\u261?, strz\u281?py materia\u322?u przywar\u322?y do \u347?cian i sufitu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Haratacz - oznajmi\u322? beznami\u281?tnie kr\u243?l.\par\pard\plain\hyphpar}{- Niechybnie.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Mia\u322?a dzikarza.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie znalaz\u322?em \u347?ladu zwierz\u281?cia w\u347?r\u243?d szcz\u261?tk\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zdo\u322?a\u322?e\u347? zidentyfikowa\u263? ofiar\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {- Owszem.\par\pard\plain\hyphpar} {Brin \u321?amig\u322?\u243?wka wyj\u261?\u322? zakrwawion\u261? szmat\u281? spod p\u322?aszcza, rozwin\u261?\u322? j\u261? i pokaza\u322? obci\u281?t\u261? d\u322?o\u324? w szarej r\u281?kawiczce bez palc\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Aster! - wyrwa\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {\u321?amig\u322?\u243?wka skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Na to wygl\u261?da. Wasza Kr\u243?lewska Mo\u347?\u263?, znalaz\u322?em obci\u

281?t\u261? d\u322?o\u324? na wysokiej p\u243?\u322?ce. Jestem przekonany, \u380?e nale\u380?a\u322?a do w\u322?\u243?cz\u281?gi Aster\u261? i panicz Jason najwyra\u378?niej te\u380? j\u261? rozpozna\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rozmawia\u322?em z Asterem po drodze - rzek\u322? Jason, wstrz\u261?\u347?ni\u281?ty wie\u347?ci\u261? o \u347?mierci kloszarda. - Przesy\u322?a\u322? pozdrowienia.\par\pard\plain\hyphpar} {Kr\u243?l skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?. - Aster by\u322? kiedy\u347? szanowanym cz\u322?owiekiem. Z pewno\u347?ci\u261? interweniowa\u322?, kiedy po ni\u261? przyszli. Najwyra\u378?niej bohaterski duch nie umar\u322? w nim do ko\u324?ca. Jasonie, zak\u322?adam, \u380?e rozmawia\u322?e\u347? z Francine w drodze do miasteczka?\par\pard\plain\hyphpar} {Jasona opad\u322?y wyrzuty sumienia.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak. Nie wiedzia\u322?em, \u380?e nara\u380?am j\u261? na niebezpiecze\u324?st

wo!\par\pard\plain\hyphpar} {- Ta potworno\u347?\u263? to wiadomo\u347?\u263? dla ciebie, a tak\u380?e dla mnie. Maldor chce, \u380?eby\u347? wiedzia\u322?, \u380?e ci\u281? obserwuje. Chce, \u380?ebym ja wiedzia\u322?, co si\u281? stanie z ka\u380?dym, kto ci pomo\u380?e. Brin, przy\u347?piesz, prosz\u281?, przygotowywanie prowiantu dla lorda Jasona na drog\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {I dowiedz si\u281?, czy Rachel postanowi\u322?a mu towarzyszy\u263?. Biadam nadfaktem, \u380?e nara\u380?am j\u261? na niebezpiecze\u324?stwo, ale nie ma ju\u380? dla niej bezpiecznego rozwi\u261?zania. Nadal spodziewam si\u281?, \u380?e najwi\u281?ksze szanse przetrwania ma, towarzysz\u261?c Jasonowi, ale sama musi p



odj\u261?\u263? decyzj\u281?. Postaw stra\u380?e u podn\u243?\u380?a tych schod\u243?w. I obserwuj bacznie drog\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wedle \u380?yczenia, Najja\u347?niejszy Panie - odpar\u322? \u321?amig\u322?\u243?wka i sk\u322?oni\u322? si\u281? sztywno.\par\pard\plain\hyphpar} {Zamkn\u261?\u322? za sob\u261? drzwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co si\u281? stanie z Franny? - spyta\u322? Jason, zak\u322?opotany faktem, \u380?e \u322?amie mu si\u281? g\u322?os.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wspomnia\u322?e\u347? jej o S\u322?owie? - zapyta\u322? ponuro kr\u243?l.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, oczywi\u347?cie, \u380?e nie. Depozytariusz wiedzy ostrzeg\u322? mnie, \u380?ebym o nim nie m\u243?wi\u322?. Rozmawiam z panem o S\u322?owie tylko dlatego, \u380?e sam poruszy\u322? pan ten temat.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wspomnia\u322?e\u347? cokolwiek na temat skarbnicy? Albo \u380?e jeste\u347? Poza\u347?wiatowcem?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nic z tych rzeczy - powiedzia\u322? Jason. - Zapyta\u322?em tylko o drog\u281? do zamku.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zatem pewnie prze\u380?yje, chocia\u380? mo\u380?liwe, \u380?e ju\u380? nigdynie wr\u243?ci do domu. Zostanie przes\u322?uchana i udziel\u261? jej nagany.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mog\u281? w to uwierzy\u263? - mrukn\u261?\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Kr\u243?l si\u281? pochyli\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rozwa\u380? me s\u322?owa. Podziel\u281? si\u281? teraz z tob\u261? gorzk\u261? nauk\u261?, kt\u243?r\u261? wyci\u261?gn\u261?\u322?em z ca\u322?ego \u380?yci

a wype\u322?nionego smutnymi do\u347?wiadczeniami. Maldor posiad\u322? wystarczaj\u261?c\u261? moc i je\u347?li \u380?yczy sobie czyjej\u347? \u347?mierci, to osoba ta natychmiast ginie, z nielicznymi wyj\u261?tkami. Co dziwniejsze jednak,im wi\u281?ksze zagro\u380?enie przedstawia sob\u261? adwersarz, tym mniej energicznie Maldor d\u261?\u380?y do jego szybkiej \u347?mierci. Bawi si\u281? najwi\u281?kszymi oponentami, zwodzi przyn\u281?t\u261?, bada i pr\u243?buje strzaska\u263? ich ducha, doprowadzi\u263? do ostatecznego upadku, zamiast zwyczajnie zg\u322?adzi\u263?. Z tego powodu nadal \u380?yj\u281?. Bez w\u261?tpienia bawi gowyobra\u380?anie sobie, jak gnij\u281? w tym sypi\u261?cym si\u281? zamku, nadal \u380?ywy, lecz pokonany. \u379?a\u322?osny w\u322?adca zasiadaj\u261?cy okrakiem na tronie rodem z farsy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co za \u347?wir - wymamrota\u322? Jason. \u346?lepy Kr\u243?l uni\u243?s\u322? palec. - Jednak\u380?e Maldor porzuca swoje chorobliwie dociekliwe gierki, je\u

347?li wr\u243?g nie zdo\u322?a zastosowa\u263? si\u281? do jego regu\u322?. Nie znosi rozpowszechniania poufnych informacji. Pogardza wci\u261?ganiem do rozgrywki os\u243?b postronnych. Dobrze wr\u243?\u380?y ci fakt, \u380?e w czasie przes\u322?ucha\u324? Francine nie zdradzi \u380?adnych informacji na temat S\u322?owa, czy twej misji. Gdyby\u347? powiedzia\u322? jej o S\u322?owie, poradzi\u322?bym ci, by\u347? szybko prze\u322?kn\u261?\u322? sw\u243?j ostatni posi\u322?ek. Nie lekcewa\u380? tych s\u322?\u243?w. Gdyby\u347? kr\u281?ci\u322? si\u281? po \u347?wiecie i opowiada\u322? ka\u380?dej napotkanej duszy o Ksi\u281?dze Salzareda, ty i ludzie, z kt\u243?rymi rozmawia\u322?e\u347?, a najpewniej tak\u380?e ich krewni, przyjaciele i s\u261?siedzi, zostaliby\u347?cie zmasakrowani.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ale my dwaj ci\u261?gle rozmawiamy o S\u322?owie - zauwa\u380?y\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Nie powiedzia\u322?e\u347? mi nic, o czym ju\u380? bym nie wiedzia\u322?. Rozmawiaj, ile zechcesz, z tymi z nas, kt\u243?rzy znaj\u261? sekret obleczony w \u380?yw\u261? sk\u243?r\u281?. Kiedy raz zostaniesz naznaczo\u324?y jako wr\u243?g Maldora, najbezpieczniejszy jeste\u347? w towarzystwie innych jego wrog\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy \u347?ci\u261?gn\u261?\u322?em niebezpiecze\u324?stwo na pana?\par\pard\plain\hyphpar} {- Niew\u261?tpliwie, ale to i tak by\u322?o mi pisane. Jedynym prawdziwym celemw \u380?yciu, jaki mi jeszcze pozosta\u322?, jest doradzanie tym, kt\u243?rzy o\u347?miel\u261? si\u281? rzuci\u263? wyzwanie cesarzowi.\par\pard\plain\hyphpar}



{Drzwi otworzy\u322?y si\u281? cicho i wesz\u322?a Rachel odziana w ten sam niedopasowany str\u243?j co wczoraj. Dorsio czeka\u322? za ni\u261? w progu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rachel - powiedzia\u322? \u346?lepy Kr\u243?l, sk\u322?aniaj\u261?c g\u322?ow\u281? w stron\u281? drzwi. - Rozumiem, \u380?e postanowi\u322?a\u347? do\u322?\u261?czy\u263? do Jasona?\par\pard\plain\hyphpar} {- Przez wzgl\u261?d na niego - odpowiedzia\u322?a. - Mam wra\u380?enie, \u380?ebeze mnie nie zajdzie daleko.\par\pard\plain\hyphpar} {- Au\u263? - odezwa\u322? si\u281? Jason. - To jest problem z dzieciakami, kt\u243?re ucz\u261? si\u281? w domu. Nie radz\u261? sobie w kontaktach z r\u243?wie\u347?nikami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Do\u347?\u263? tych sprzeczek - zgani\u322? ich \u346?lepy Kr\u243?l. - Oszcz\u281?dzajcie si\u322?y na drog\u281?. Dorsio, czy okolica jest bezpieczna?\par\pard\plain\hyphpar} {Dorsio pstrykn\u261?\u322? palcami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dopilnuj, by nikt nam nie przeszkadza\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Dorsio ponownie pstrykn\u261?\u322? palcami, po czym wyszed\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- No dobrze, teraz kiedy oficjalnie wyruszam w misj\u281?, co to za wielka tajemnica? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason powiedzia\u322? jej o ksi\u261?\u380?ce i S\u322?owie. S\u322?ucha\u322?aze stoickim spokojem. \u346?lepy Kr\u243?l poradzi\u322?, \u380?eby Jason nie wyjawia\u322? jej sylaby, dop\u243?ki nie rusz\u261? w drog\u281?, a potem przypom

nia\u322?, w jaki spos\u243?b nie nale\u380?y prowokowa\u263? Maldora.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czyli ruszamy w misj\u281? odnalezienia magicznego s\u322?owa? - spyta\u322?ana koniec Rachel. Sprawia\u322?a wra\u380?enie rozczarowanej.\par\pard\plain\hyphpar} {- Maldor by\u322? uczniem z\u322?ego czarnoksi\u281?\u380?nika imieniem Zokar -wyja\u347?ni\u322? \u346?lepy Kr\u243?l. - Mroczni czarnoksi\u281?\u380?nicy przyjmowali uczni\u243?w pod jednym warunkiem. Kandydaci musieli pozwoli\u263?, bywpleciono niszcz\u261?cy czar w ich fizyczne istnienie. Edomickie s\u322?owoklucz mog\u322?o aktywowa\u263? czar i ich anihilowa\u263?. Dzi\u281?ki temu wy\u380?szy rang\u261? czarnoksi\u281?\u380?nik mia\u322? pewno\u347?\u263?, \u380?e ucze\u324? nigdy nie obr\u243?ci si\u281? przeciwko niemu.\par\pard\plain\hyphpar} {

- I ka\u380?dy mo\u380?e wypowiedzie\u263? to s\u322?owo? - upewni\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u322?owaklucze s\u261? tak pomy\u347?lane, \u380?eby by\u322?y najprostszymwyobra\u380?alnym narz\u281?dziem aktywacji czaru. To gwarantuje mistrzowi, \u380?e zdo\u322?a pokona\u263? ucznia w niemal w ka\u380?dych okoliczno\u347?ciach. Nara\u380?onego na atak ucznia chroni tylko wiara, \u380?e mistrz zachowa s\u322?owo w tajemnicy i nigdy nie pos\u322?u\u380?y si\u281? nim niesprawiedliwie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ale Zokar zdradzi\u322? s\u322?owo Maldora - wywnioskowa\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Najwyra\u378?niej - powiedzia\u322? \u346?lepy Kr\u243?l. - Zokar musia\u322?zdradzi\u263? komu\u347? S\u322?owo, kiedy rozsta\u322? si\u281? z uczniem. Zwykle wybierano niejasne, trudne s\u322?owo, \u380?eby zminimalizowa\u263? ryzyko,

\u380?e niszcz\u261?cy czar zostanie uruchomiony przypadkiem.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wzi\u261?\u322? dodatkowy kawa\u322?ek bekonu.\par\pard\plain\hyphpar} {- W Ksi\u281?dze Salzareda napisano, \u380?e musz\u281? nauczy\u263? si\u281? sylab na pami\u281?\u263?, ale nigdy nie mog\u281? wypowiedzie\u263? S\u322?owa albo go zapisa\u263?, bo wtedy zostanie wymazane z mojej pami\u281?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {\u346?lepy Kr\u243?l pokiwa\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Edomickie s\u322?owa mocy mog\u261? zosta\u263? trwale zapami\u281?tane tylkoprzez najznamienitsze z wyszkolonych umys\u322?\u243?w. Cz\u281?\u347?\u263? mag



ii przyrodzonej tym s\u322?owom-kluczom, sprawia, \u380?e s\u261? zapominane powypowiedzeniu. Naucz si\u281? sylab, ale \u322?\u261?cz je tylko w my\u347?lach. Nie zapisuj i nie wymawiaj \u380?adnej kombinacji, bo ryzykujesz, \u380?e je stracisz. B\u281?dziesz mia\u322? tylko jedn\u261? szans\u281?, \u380?eby wypowiedzie\u263? ca\u322?e S\u322?owo, i musi do tego doj\u347?\u263? w obecno\u347?cicesarza.\par\pard\plain\hyphpar} {- Naprawd\u281? my\u347?lisz, \u380?e to zadzia\u322?a? - zapyta\u322?a Rachel,bior\u261?c kawa\u322?ek chleba.\par\pard\plain\hyphpar} {- Postawi\u322?em \u380?ycie w\u322?asne i wielu ludzi wok\u243?\u322? mnie na t\u281? jedn\u261? kart\u281? - zapewni\u322? j\u261? \u346?lepy Kr\u243?l. - Szukajcie S\u322?owa sumiennie. Miejcie nadziej\u281?, \u380?e przez pewien czas Maldor b\u281?dzie si\u281? raczej wami interesowa\u322? i wola\u322? was studiowa\u263? ni\u380? po\u347?piesznie zniszczy\u263?. Strze\u380?cie si\u281? jednak: nawet najdelikatniejsze z jego pr\u243?b mog\u261? okaza\u263? si\u281? \u347?mierciono\u347?ne. I b\u261?d\u378?cie przygotowani na moment, kiedy Maldor przyjdzie po was naprawd\u281?. Im bli\u380?ej b\u281?dziecie sukcesu, tym wi\u281?ksze niebezpiecze\u324?stwo b\u281?dzie wam grozi\u263?. Cesarz nie pozwoli, by si\u281? wam uda\u322?o. Mimo to, musicie jako\u347? wygra\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tobie si\u281? nie uda\u322?o - zauwa\u380?y\u322?a Rachel. - Owszem - zgodzi\u322? si\u281? zm\u281?czonym g\u322?osem \u346?lepy Kr\u243?l. - Mo\u380?emy mie\u263? tylko nadziej\u281?, \u380?e oka\u380?ecie si\u281? sprytniejsi, zr\u281?czniejsi albo szcz\u281?\u347?cie b\u281?dzie wam sprzyja\u263? bardziej ni\u380? mnie. Droga b\u281?dzie wyczerpuj\u261?ca, ale, zwa\u380?ywszy na wiedz\u281?

, jak\u261? posiedli\u347?cie, nie macie innego wyboru, musicie pod\u261?\u380?a\u263? ni\u261? dalej.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?, a potem przypomnia\u322? sobie, \u380?e\u346?lepy Kr\u243?l nie mo\u380?e tego zobaczy\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zrobimy co w naszej mocy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobry ch\u322?opak. Jak sobie radzisz z broni\u261? bia\u322?\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {- W og\u243?le.\par\pard\plain\hyphpar} {- Masz jak\u261?\u347? bro\u324??\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rachel?\par\pard\plain\hyphpar} {- Ehm, mam tylko aparat. I manierk\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mam dla was kilka podark\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {

Odepchn\u261?wszy krzes\u322?o, \u346?lepy Kr\u243?l wsta\u322? i podszed\u322?do wezg\u322?owia \u322?o\u380?a. Przycisn\u261?\u322? dwa \u380?o\u322?\u281?dzie zdobi\u261?ce drewno i panel odskoczy\u322? na spr\u281?\u380?ynach, ods\u322?aniaj\u261?c niewielki schowek. Kr\u243?l wyj\u261?\u322? stamt\u261?d kilka rzeczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ten sztylet nale\u380?y teraz do ciebie, Jasonie - powiedzia\u322? kr\u243?l,wyci\u261?gaj\u261?c niewielkie ostrze. - Kling\u281? ma niezwykle ostr\u261?. Je\u380?eli przyci\u347?niesz ten kwiat na r\u281?koje\u347?ci i przesuniesz do przodu, ostrze zamieni si\u281? w pocisk zdolny przelecie\u263? niewielk\u261? odleg\u322?o\u347?\u263?. Mechanizm jest spr\u281?\u380?ynowy, wymy\u347?lony przez Brina \u321?amig\u322?\u243?wk\u281?. Niech ci dobrze s\u322?u\u380?y.\par\pard\plain\hyphpar} {\u346?lepy Kr\u243?l wsun\u261?\u322? sztylet do pochwy i Jason schowa\u322? bro

\u324? w g\u322?\u281?bokiej kieszeni spodni.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?kuj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Da\u322?bym ci miecz, ale obnoszenie si\u281? z broni\u261?, kt\u243?rej nie opanowa\u322?e\u347?, jest bardziej niebezpieczne ni\u380? podr\u243?\u380?owanie bez uzbrojenia. Strze\u380? si\u281? ludzi, kt\u243?rzy nosz\u261? miecze. B\u281?d\u281? wiedzieli, jak si\u281? nimi pos\u322?u\u380?y\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zapami\u281?tam to.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rachel? - \u346?lepy Kr\u243?l wyci\u261?gn\u261?\u322? r\u281?k\u281? z kryszta\u322?ow\u261? kul\u261?, mniejsz\u261? od pi\u322?ki baseballowej, z ma\u322?



ym kamykiem w \u347?rodku. - Ten minera\u322? nazywa si\u281? orantium. P\u322?onie gwa\u322?townie wystawiony na dzia\u322?anie powietrza lub wody. Zamkni\u281?ty w kuli z czystym gazem jest niegro\u378?ny, ale po strzaskaniu kryszta\u322?u spowoduje pot\u281?\u380?n\u261? eksplozj\u281?. Idealne narz\u281?dzie do zniszczenia harataczy. Nawet je\u347?li haratacz ci\u281? pokona, maj\u261?c to przy sobie zadbasz oto, by nie zgin\u261?\u263? samotnie.\par\pard\plain\hyphpar} {Mi\u281?dzy brwiami Rachel pojawi\u322?a si\u281? zmarszczka. - Skoro wybucha wzetkni\u281?ciu z powietrzem, to jak w og\u243?le wydobyto ten minera\u322?? \u346?lepy Kr\u243?l odchrz\u261?kn\u261?\u322?. - Dawno temu, u zarania udokumentowanej historii, orantium wydobywano z trzewi g\u243?ry Allowat, jedynego miejsca, gdzie go odkryto. Nadszed\u322? dzie\u324?, kiedy g\u243?rnicy dotarli do pot\u281?\u380?nej \u380?y\u322?y, zbyt niebezpiecznej, by j\u261? wydobywa\u263?, i porzucili prac\u281?. Z czasem metody pozyskiwania tego minera\u322?u posz\u322?y w zapomnienie, tak samo jak po\u322?o\u380?enie z\u322?\u243?\u380? w g\u243?rze. Ta kula to pami\u261?tka po staro\u380?ytnych czasach, jedna z nielicznychz kurcz\u261?cego si\u281? zapasu wybuchowego orantium.\par\pard\plain\hyphpar}{- A je\u347?li st\u322?uk\u281? kul\u281? przypadkiem? - spyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zostan\u261? z ciebie tylko strz\u281?py. Na szcz\u281?\u347?cie, otoczka z kryszta\u322?u jest do\u347?\u263? wytrzyma\u322?a. Trzeba cisn\u261?\u263? ni\u261? ze spor\u261? si\u322?\u261? o tward\u261? powierzchni\u281?, \u380?eby p\u281?k\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Kr\u243?l wr\u281?czy\u322? jej kul\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Jest pan bardzo uprzejmy - podzi\u281?kowa\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Poniewa\u380? \u380?adne z was nie jest wojownikiem, najlepiej dla was, je\u347?li b\u281?dziecie unika\u263? konfrontacji. Stosujcie uniki i perswazj\u281?.Sztylet i orantium to wasza ostatnia deska ratunku.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kto mieczem wojuje, od miecza ginie - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- W rzeczy samej. - \u346?lepy Kr\u243?l pog\u322?adzi\u322? si\u281? po brodzie. - Mam jedn\u261? przewag\u281? nad wami.\par\pard\plain\hyphpar} {- To znaczy? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Znam wasze imiona. Moje imi\u281? to tajemnica. Dla wszystkich pr\u243?cz nielicznych wyj\u261?tk\u243?w, zaufanych sprzymierze\u324?c\u243?w, jestem po prostu \u346?lepym Kr\u243?lem. Wielu wrog\u243?w z dawnych dni zapragn\u281?\u322?ob

y zem\u347?ci\u263? si\u281? na mnie, gdyby dowiedzieli si\u281?, gdzie przebywam. Moja broda, g\u322?os, blizny, przedwczesna staro\u347?\u263?, wszystkie te rzeczy pomagaj\u261? mi ukry\u263? moj\u261? prawdziw\u261? to\u380?samo\u347?\u263?. Nazywam si\u281? Galloran. To imi\u281? otwiera wiele drzwi. Zw\u322?aszcza, kiedy oznajmicie, \u380?e jestem waszym protektorem. Pos\u322?u\u380?cie si\u281? moim imieniem, kiedy b\u281?dziecie rozmawia\u263? z cz\u322?owiekiem w jaskini oraz z innymi, kt\u243?rzy tak\u380?e spiskuj\u261? przeciwko Maldorowi. Tomo\u380?e wam pom\u243?c, gdy znajdziecie si\u281? w potrzebie.\par\pard\plain\hyphpar} {Galloran wyj\u261?\u322? pier\u347?cie\u324? z wewn\u281?trznej kieszeni szaty i poda\u322? go Jasonowi.\par\pard\plain\hyphpar} {- B\u281?dzie pasowa\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wsun\u261?\u322? sygnet na serdeczny palec prawej d\u322?oni.\par\pard\pla

in\hyphpar} {- Tak.\par\pard\plain\hyphpar} {- Potwierdzi to, \u380?e jestem waszym protektorem. A teraz trzeci i ostatni podarunek.\par\pard\plain\hyphpar} {Ukl\u281?knij.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wype\u322?ni\u322? polecenie. Spod sfatygowanej szaty Galloran wyci\u261?gn\u261?\u322? wspania\u322?y miecz, kt\u243?rego d\u322?uga klinga l\u347?ni\u322?a jak lustro. Wysun\u261?\u322? przed siebie r\u281?k\u281? i po\u322?o\u380?y\u322? j\u261? na g\u322?owie Jasona, \u380?eby wiedzie\u263?, gdzie ch\u322?opak kl\u281?czy, a potem poklepa\u322? go w oba ramiona ostrzem, m\u243?wi\u261?c:



\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja, Galloran, pan tego zamku, prawowity nast\u281?pca tronu w Trensicourt, pasuj\u281? ciebie na lorda Jasona z Caberton, niniejszym przekazuj\u261?c ci wszelkie prawa i przywileje przynale\u380?ne arystokracie twej rangi i tytu\u322?u.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wsta\u322?, poruszony t\u261? prost\u261? ceremoni\u261?, mimo ruiny zamku, zachryp\u322?ego g\u322?osu \u346?lepego Kr\u243?la i jego zmatowia\u322?ej korony.\par\pard\plain\hyphpar} {- A co ze mn\u261?? - zapyta\u322?a cierpko Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?esz by\u263? moj\u261? kuchark\u261? - odpar\u322? Jason, nie mog\u261?c si\u281? oprze\u263? pokusie.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel si\u281? zaczerwieni\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zap\u322?acisz mi za to.\par\pard\plain\hyphpar} {Galloran uni\u243?s\u322? r\u281?k\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- W chwilach najwi\u281?kszego napi\u281?cia ludzie cz\u281?sto trac\u261? nad sob\u261? panowanie. Nie kierujcie na niew\u322?a\u347?ciw\u261? osob\u281? swych niepokoj\u243?w. Wy dwoje macie siebie nawzajem. Wasze \u380?ycie zale\u380?y od tego, jak si\u281? b\u281?dziecie dogadywa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego to on dosta\u322? tytu\u322? szlachecki? - zapyta\u322?a Rachel, sil\u261?c si\u281? na zachowanie spokoju.\par\pard\plain\hyphpar} {- To najbardziej prawdopodobny scenariusz - wyja\u347?ni\u322? Galloran. - W Lyrianie wi\u281?kszo\u347?\u263? tytu\u322?\u243?w nale\u380?y do m\u281?\u380?czyzn. Gdyby\u347? mia\u322?a w\u322?asne ziemie, z pewno\u347?ci\u261? nie wyruszy\u322?aby\u347? w podr\u243?\u380? bez \u347?wity. Najrozs\u261?dniej by\u322?ob

y, gdyby\u347? podr\u243?\u380?owa\u322?a jako lady Rachel z Caberton, siostra Jasona. A poniewa\u380? wasze pokrewie\u324?stwo jest fa\u322?szywe, nie sformalizuj\u281? tytu\u322?u. Nie obno\u347?cie si\u281? ze szlachectwem wszem wobec. Zachowajcie tytu\u322?y w tajemnicy, tak samo jako pier\u347?cie\u324?. Pos\u322?ugujcie si\u281? nimi tylko w potrzebie, tak samo jak ukrytym sztyletem. Urz\u261?d lorda Caberton pozostaje nieobsadzony, wi\u281?c mam pe\u322?ne prawo go przekaza\u263?. Pier\u347?cie\u324? to wasz dow\u243?d. Obawiam si\u281?, \u380?e dw\u243?r w Caberton popad\u322? w jeszcze wi\u281?ksz\u261? ruin\u281? ni\u380?ten zamek, jednak tytu\u322?y mog\u261? wam pom\u243?c, je\u347?li okoliczno\u347?ci zmusz\u261? was do kontakt\u243?w z innymi arystokratami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?kuj\u281? - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Do us\u322?ug.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Przepraszam, je\u347?li zachowuj\u281? si\u281? jak niewdzi\u281?cznik - odezwa\u322?a si\u281? \u380?a\u322?osnym g\u322?osem Rachel. - Ma pan racj\u281?, bardzo si\u281? denerwuj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rozumiem - powiedzia\u322? \u346?lepy Kr\u243?l. - Mog\u281? by\u263? z panemszczery? - zapyta\u322? Jason. Galloran skrzy\u380?owa\u322? r\u281?ce. - Nie spodziewam si\u281? niczego innego. - Nie wiem, czy nadaj\u281? si\u281? do czego\u347? takiego. Zwyk\u322?y ze mnie ch\u322?opak. To wszystko, co pan opowiada\u322?, niemal \u347?miertelnie mnie przerazi\u322?o. Nie s\u261?dz\u281?, \u380?eby to mnie pan szuka\u322?. Potrzebuje pan prawdziwego bohatera.\par\pard\plain\hyphpar} {Galloran pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tyle b\u322?\u281?dnych przekona\u324? kr\u261?\u380?y wok\u243?\u322? idei bohaterstwa. Zdecydowanie zbyt wielu widzi bohatera w rycerzu na polu bitwy, w dow

\u243?dcy legion\u243?w, mistrzu obdarzonym rzadkim talentem lub umiej\u281?tno\u347?ci\u261?. Oczywi\u347?cie, \u380?e bywali bohaterowie, kt\u243?rzy pasuj\u261? do tych opis\u243?w. Jednak\u380?e tak samo mo\u380?na scharakteryzowa\u263? wielu niezwykle z\u322?ych ludzi. Wys\u322?uchaj mnie uwa\u380?nie. Bohater po\u347?wi\u281?ca si\u281? w imi\u281? wi\u281?kszego dobra. Bohater \u380?yje w zgodzie z w\u322?asnym sumieniem. Ujmuj\u261?c rzecz w skr\u243?cie, bycie bohaterem oznacza w\u322?a\u347?ciwe post\u281?powanie niezale\u380?nie od konsekwencji. Chocia\u380? ka\u380?da osoba mog\u322?aby pasowa\u263? do tego opisu, rzadko kiedy kto\u347? rzeczywi\u347?cie spe\u322?nia \u243?w warunek. Wybierzcie tendzie\u324?, by sta\u263? si\u281? kim\u347? takim.\par\pard\plain\hyphpar} {



Jason prze\u322?kn\u261?\u322? \u347?lin\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- W porz\u261?dku.\par\pard\plain\hyphpar} {- Spr\u243?buj\u281? - szepn\u281?\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- A teraz, lordzie Jason, lady Rachel - kr\u243?l wypowiedzia\u322? tytu\u322?yz naciskiem - zbli\u380?a si\u281? godzina waszego odej\u347?cia.\par\pard\plain\hyphpar} {Razem zeszli po schodach, zatrzymuj\u261?c si\u281? przy pokoju Jasona, \u380?eby m\u243?g\u322? zabra\u263? reszt\u281? swoich rzeczy. Wzi\u261?\u322? portfeli klucze, p\u322?aszcz i zwini\u281?ty koc od depozytariusza wiedzy, woreczek zgrzybami i jagodami. Kiedy z\u322?apa\u322? zapakowane resztki chleba od Franny, znowu opad\u322?y go wyrzuty sumienia. Nie m\u243?g\u322? ogarn\u261?\u263? faktu, \u380?e kto\u347? napad\u322? na jej dom, \u380?e zabito Aster\u261?, a j\u261? uprowadzono, i to tylko za to, \u380?e z nim rozmawia\u322?a! Jak ktokolwiek m\u243?g\u322? tak niesprawiedliwie zniszczy\u263? czyje\u347? \u380?ycie? Mia\u322? ochot\u281? komu\u347? przy\u322?o\u380?y\u263?, ale jedyn\u261? prawdziw\u261? przyczyn\u261? jego frustracji i gniewu by\u322? jaki\u347? pozbawiony twarzy cesarz w odleg\u322?ym zamku.\par\pard\plain\hyphpar} {Trudno by\u322?o nie obwinia\u263? samego siebie. Obrazy Aster\u261? i Franny zalewa\u322?y Jasona - niedawne wspomnienia, \u347?wie\u380?e i \u380?ywe. \u346?ci\u261?gn\u261?\u322? na nich nieszcz\u281?\u347?cie. Kiedy Jason schodzi\u322?za pozosta\u322?ymi po schodach, pr\u243?bowa\u322? pocieszy\u263? si\u281? my\u347?l\u261?, \u380?e nie mia\u322? prawa przewidzie\u263?, \u380?e niewinna rozmowa sprowokuje tak straszliwy odwet.\par\pard\plain\hyphpar} {Dorsio czeka\u322? na nich u st\u243?p schod\u243?w, z r\u281?k\u261? na r\u281?

koje\u347?ci miecza i sk\u243?rzan\u261? torb\u261? na rami\u281? w drugiej r\u281?ce. Sk\u322?oni\u322? si\u281? i poda\u322? torb\u281? Jasonowi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dodatkowe drobiazgi - powiedzia\u322?a kucharka Chandra, podchodz\u261?c do Rachel, \u380?eby da\u263? jej podr\u243?\u380?ny p\u322?aszcz i derk\u281?. - Szcz\u281?\u347?liwej drogi.\par\pard\plain\hyphpar} {Nagle przybieg\u322? Brin \u321?amig\u322?\u243?wka i zatrzyma\u322? si\u281? gwa\u322?townie przed kr\u243?lem, by z\u322?o\u380?y\u263? raport.\par\pard\plain\hyphpar} {- Najja\u347?niejszy Panie, widziano je\u378?d\u378?ca w towarzystwie pieszego na drodze prowadz\u261?cej do bram.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nale\u380?a\u322?o si\u281? tego spodziewa\u263? - burkn\u261?\u322? kr\u243?l. - Musimy si\u281? po\u347?pieszy\u263?. Op\u243?\u378?nij ich.\par\pard\plain\

hyphpar} {Brin odbieg\u322?. Z r\u281?k\u261? kr\u243?la na ramieniu Dorsio wyprowadzi\u322? Jasona i Rachel z sali audiencyjnej do miejsca na ty\u322?ach zamku, gdzie mury przewr\u243?ci\u322?y si\u281? do wewn\u261?trz, rozpadaj\u261?c si\u281? w wachlarz zerodowanych kamiennych blok\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Oddalcie si\u281? szybko - ponagli\u322? ich kr\u243?l. - Zrobimy co w naszejmocy, by zmyli\u263? tropy tym, kt\u243?rzy was \u347?cigaj\u261?. Trzymajcie si\u281? \u347?cie\u380?ki. Przecina drog\u281?, kt\u243?r\u261? szed\u322?e\u347? przez wzg\u243?rza, Jasonie, na wsch\u243?d od rozstaj\u243?w. Kiedy dotrzeciedo drogi, id\u378?cie na zach\u243?d do rozstaj\u243?w, a potem na po\u322?udnie, do nadmorskiej jaskini.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak zrobimy - powiedzia\u322? Jason. - Dzi\u281?kujemy za wszystko, Wasza Kr\u243?lewska Mo\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Niech ci szcz\u281?\u347?cie sprzyja w podr\u243?\u380?y, lordzie Jasonie z Caberton. Szerokiej drogi, lady Rachel. Opiekujcie si\u281? sob\u261? nawzajem. Zrobi\u281? wszystko, co mog\u281?, \u380?eby wam pom\u243?c z tego miejsca. Mo\u380?e spotkamy si\u281? ponownie w bardziej przyjaznych okoliczno\u347?ciach.\par\pard\plain\hyphpar} {Dorsio poklepa\u322? Jasona w rami\u281? i skin\u261?\u322? mu z aprobat\u261? g\u322?ow\u261?. Wzi\u261?\u322? Rachel za r\u281?k\u281? i u\u347?cisn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?kuj\u281? - powiedzia\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Po\u347?pieszcie si\u281? - nagli\u322? \u346?lepy Kr\u243?l. - Postarajcie si



\u281?, \u380?eby nikt nie widzia\u322? was na drodze. Pos\u322?u\u380?cie si\u281? oczami i uszami. Kiedy to tylko mo\u380?liwe, pozosta\u324?cie w ukryciu.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przeszed\u322? przez dziur\u281? w murze razem z Rachel. Nie ogl\u261?da\u322? si\u281? za siebie. W\u261?tpi\u322?, czy kto\u347? obserwowa\u322? ich odej\u347?cie. Poza tym, jaki sens ma machanie do niewidomego cz\u322?owieka?\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }{\line } {\s1 \afs32{\qcRozdzia\u322? 7{\line } Jugard\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Dzie\u324? by\u322? ch\u322?odniejszy od poprzedniego. Bia\u322?e chmury t\u322?oczy\u322?y si\u281? na niebie - k\u322?\u281?bi\u261?ce si\u281? masy zawieszone wysoko nad okolic\u261? i rzucaj\u261?ce ogromne cienie na pejza\u380?. Bita \u347?cie\u380?ka, o wiele w\u281?\u380?sza od tej, kt\u243?ra prowadzi\u322?a od bramy zamkowej, wi\u322?a si\u281? przez sad, a potem wzd\u322?u\u380? ogrodzenia ci\u261?gn\u261?cego si\u281? przez pastwiska.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason szed\u322? szybko, ponaglany my\u347?l\u261?, \u380?e je\u378?dziec dostrze\u380?ony z zamku mo\u380?e go \u347?ciga\u263?. Rachel sz\u322?a obok, dotrzymuj\u261?c mu kroku i ogl\u261?daj\u261?c si\u281? czasem na zrujnowany zamek.\par\pard\plain\hyphpar} {- My\u347?lisz, \u380?e co\u347? z tego dzieje si\u281? naprawd\u281?? - zapyta\

u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- To naprawd\u281? si\u281? dzieje.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel milcza\u322?a przez chwil\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Oczywi\u347?cie, \u380?e twoim zdaniem si\u281? dzieje - powiedzia\u322?a w ko\u324?cu. - Jeste\u347? tylko postaci\u261? z moich sn\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chcia\u322?aby\u347?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mia\u322?am na my\u347?li marze\u324? mi\u322?osnych - zacz\u281?\u322?a si\u281? broni\u263?. - Mia\u322?by\u347? wtedy \u322?adniejsze w\u322?osy. Jeste\u347? postaci\u261?, kt\u243?r\u261? sobie wy\u347?ni\u322?am, bo reszta snu budzi we mnie t\u281?sknot\u281? za domem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e to ty jeste\u347? postaci\u261?, kt\u243?r\u261? sobie wy\u347?ni\u322?em, \u380?eby przerazi\u263? si\u281? i obudzi\u263?.\par\pard\plain\hyphpar}

{- Nie jeste\u347? mi\u322?y!\par\pard\plain\hyphpar} {- To ty nabija\u322?a\u347? si\u281? z moich w\u322?os\u243?w. Mnie si\u281? one podobaj\u261?. Lubi\u281? kr\u243?tkie i proste fryzury.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie przeszkadzaj\u261? mi kr\u243?tkie, sama mam kr\u243?tkie.\par\pard\plain\hyphpar} {- No to co ci si\u281? w moich nie podoba? - zapyta\u322? wyzywaj\u261?co Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e powinni\u347?my porozmawia\u263? na inny temat.\par\pard\plain\hyphpar} {- Na przyk\u322?ad, o go\u347?ciu na koniu, kt\u243?ry ju\u380? jedzie, \u380?eby nas zabi\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {

- Gdyby tak troch\u281? u\u322?o\u380?y\u263?\u8230? - mrukn\u281?\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co, konia?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, twoje w\u322?osy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zapomnia\u322?em zabra\u263? \u380?el, kiedy po\u380?era\u322? mnie hipopotam.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przepraszam. Twoje w\u322?osy s\u261? w porz\u261?dku. Pr\u243?bowa\u322?am by\u263? zabawna.\par\pard\plain\hyphpar} {- Daj\u281? ci punkt za starania. - Jason westchn\u261?\u322?. - To nie jest sen.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Wiem - przytakn\u281?\u322?a z ci\u281?\u380?kim sercem Rachel. - Ale chcia\u322?abym, \u380?eby by\u322?. Kiedy \u347?cie\u380?ka do\u322?\u261?czy\u322?a do drogi, Jason popatrzy\u322? w g\u243?r\u281? i w d\u243?\u322? szlaku. Na wschodzie widzia\u322? dachy i kominy miasteczka, w oddali na zachodzie obelisk znacz\u261?cy rozstaje. Droga wygl\u261?da\u322?a na pust\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason i Rachel po\u347?piesznie wr\u243?cili do obelisku i skr\u281?cili na po\u322?udnie. Jason rozmy\u347?la\u322? o tym, z jak\u261? \u322?atwo\u347?ci\u261? m\u281?\u380?czyzna jad\u261?cy konno m\u243?g\u322?by ich wyprzedzi\u263?. Podobno towarzyszy\u322? mu kto\u347? pieszo. To go mog\u322?o spowalnia\u263?. A je\u347?li je\u378?dziec pojedzie przodem, zostawiaj\u261?c piechura? Wyjmuj\u261?c sztylet z kieszeni, Jason dotkn\u261?\u322? kwiatu na r\u281?koje\u347?ci, umo\u380?liwiaj\u261?cego wystrzelenie ostrza. Mia\u322? nadziej\u281?, \u380?e \u346?lepy Kr\u243?l zdo\u322?a\u322? w jaki\u347? spos\u243?b spowolni\u263? po\u347?cig.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dosta\u322?e\u347? fajny n\u243?\u380? i pier\u347?cie\u324? - zrz\u281?dzi\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co z tego? Ty masz granat.\par\pard\plain\hyphpar} {- I mog\u281? go u\u380?y\u263? tylko raz. O ile wcze\u347?niej sama si\u281? nim nie wysadz\u281?. Od razu wida\u263?, \u380?e niespecjalnie szanuje si\u281? tu kobiety.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie jestem pewien, czy komukolwiek okazuje si\u281? tu wi\u281?kszy szacunek - odpar\u322? Jason. - Czyli, przechodz\u261?c do tego \u347?wiata, mia\u322?a\u347? przy sobie tylko manierk\u281? i aparat?\par\pard\plain\hyphpar} {

- Aha.\par\pard\plain\hyphpar} {- Cyfrowy?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, analogowy. Sami wywo\u322?ujemy filmy i robimy odbitki.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powinienem by\u322? si\u281? domy\u347?li\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Moi rodzice maj\u261? mn\u243?stwo ziemi - powiedzia\u322?a Rachel. - Maj\u261? par\u281? wolnych dom\u243?w i pracowni, kt\u243?re wynajmuj\u261? artystom, pisarzom i fotografom.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rety, a my\u347?la\u322?em, \u380?e to ja dorasta\u322?em w ekoKolorado. Rozpalacie sobie ogniska i \u347?piewacie piosenki?\par\pard\plain\hyphpar} {- To wcale nie jest takie dziwaczne. Poza tym robi\u281? te\u380? mn\u243?stwo normalnych rzeczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Na przyk\u322?ad, chodzisz do szko\u322?y w domu? Niech zgadn\u281?, w czym mo

g\u322?a\u347? odnie\u347?\u263? najwi\u281?ksze sukcesy? Jako najlepiej ubrana? Klasowy b\u322?azen? Wszystko powy\u380?sze?\par\pard\plain\hyphpar} {- Bardzo zabawne.\par\pard\plain\hyphpar} {- Za\u322?o\u380?\u281? si\u281?, \u380?e jeste\u347? na mn\u243?stwie zdj\u281?\u263? w ksi\u281?dze pami\u261?tkowej rocznika.\par\pard\plain\hyphpar} {Pokr\u281?ci\u322?a g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Brakuje mi prawdziwej ksi\u281?gi, ale rzeczywi\u347?cie robimy mn\u243?stwo zdj\u281?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- A nie brakuje ci przyjaci\u243?\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {- Mam przyjaci\u243?\u322?!\par\pard\plain\hyphpar} {- Poza pluszowymi zwierz\u261?tkami?\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel uderzy\u322?a go w rami\u281?. - Mam mn\u243?stwo przyjaci\u243?\u322?. Szko\u322?a publiczna to nie jedyny spos\u243?b na poznanie ludzi. Nale\u380?\u28

1? do grupy dzieciak\u243?w, kt\u243?re ucz\u261? si\u281? w domach, i robimy razem r\u243?\u380?ne rzeczy. Par\u281? z nich to dziwacy, ale wi\u281?kszo\u347?\u263? jest fajna i ciekawa. Poza tym odwiedzaj\u261? nas arty\u347?ci, s\u261? te\u380? dzieciaki z dru\u380?yny lekkoatletycznej i moi kuzyni.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie brzmi to najgorzej - przyzna\u322? Jason. - Gdybym nadal m\u243?g\u322? gra\u263? w baseball, a uczy\u263? si\u281? w domu, mo\u380?e bym si\u281? skusi\u322?. Zw\u322?aszcza, gdyby wi\u261?za\u322?o si\u281? to z mn\u243?stwem fajnych wakacji, kt\u243?re udaj\u261? nauk\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Pr\u243?bowa\u322? wyobrazi\u263? sobie, jak to by wygl\u261?da\u322?o. Jego rod



zina tylko kilka razy wsp\u243?lnie wyjecha\u322?a na wakacje i \u380?aden wyjazd nie by\u322? zbytnio imponuj\u261?cy. Jego brat i siostra byli sporo starsi, a mama i tata zawsze na ciekawe wakacje wyje\u380?d\u380?ali tylko we dwoje. Rodzice nigdy nie okazywali mu tyle zainteresowania, co jego starszemu rodze\u324?stwu. Nie wyobra\u380?a\u322? sobie, \u380?eby po\u347?wi\u281?cili mu czas i uczyli go w domu.\par\pard\plain\hyphpar} {Zerkn\u261?\u322? za siebie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ca\u322?y czas spodziewam si\u281?, \u380?e zobacz\u281?, jak wrogowie atakuj\u261? nas od ty\u322?u.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wiem - odpar\u322?a Rachel. - Cz\u322?owiek ma nerwy jak postronki. Te\u380? masz wra\u380?enie, \u380?e nasze \u380?ycie ju\u380? nigdy nie b\u281?dzie normalne?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zacisn\u261?\u322? usta. Rachel wypowiedzia\u322?a w\u322?a\u347?nie na g\u322?os my\u347?l, kt\u243?ra dr\u281?czy\u322?a go, odk\u261?d \u346?lepy Kr\u243?l wyjawi\u322? im cel ich misji.\par\pard\plain\hyphpar} {- Yhm.\par\pard\plain\hyphpar} {Przy\u347?pieszyli, na przemian biegn\u261?c i id\u261?c. Jason dziwi\u322? si\u281? nieco, \u380?e Rachel potrafi dotrzyma\u263? mu kroku niezale\u380?nie od tego, jakie tempo wybiera\u322?. Najwyra\u378?niej nie k\u322?ama\u322?a na temat lekkoatletyki.\par\pard\plain\hyphpar} {Zjedli lunch i obiad, id\u261?c. Zajadali kanapki z mi\u281?sem i serem, kt\u243?re zrobili sobie z zapas\u243?w ze sk\u243?rzanej torby. Grzebi\u261?c po omacku w torbie, Jason zauwa\u380?y\u322? mieszek \u347?ci\u261?gni\u281?ty sznurkiem. Wa\u380?\u261?c go w r\u281?ku, zdziwi\u322? si\u281?, \u380?e niewielki worec

zek ca\u322?kiem sporo wa\u380?y. W \u347?rodku znalaz\u322? ma\u322?e grudki miedzi i br\u261?zu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Do czego to s\u322?u\u380?y? - zdziwi\u322? si\u281?. - Amunicja do procy?\par\pard\plain\hyphpar} {- Pewnie pieni\u261?dze.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mamy a\u380? tyle szcz\u281?\u347?cia?\par\pard\plain\hyphpar} {- \u346?lepy Kr\u243?l chce, \u380?eby nam si\u281? powiod\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kto\u347? powinien powiedzie\u263? tym ludziom o monetach - mrukn\u261?\u322?Jason, odk\u322?adaj\u261?c sakiewk\u281?. - To niezbyt wygodne, kiedy got\u243?wka mo\u380?e poturla\u263? si\u281? w dowoln\u261? stron\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {W miar\u281? up\u322?ywu czasu szli cz\u281?\u347?ciej ni\u380? biegli. Jasona z

aczyna\u322?y bole\u263? nogi, ale poniewa\u380? Rachel si\u281? nie skar\u380?y\u322?a, on te\u380? nic nie m\u243?wi\u322?. Nie min\u281?li \u380?adnego \u347?ladu ludzkiej obecno\u347?ci, ale zauwa\u380?yli mn\u243?stwo gryzoni i ptak\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy s\u322?o\u324?ce sp\u281?cznia\u322?o i poczerwienia\u322?o nad horyzontem, Jason poczu\u322? na twarzy wilgotn\u261? bryz\u281?. Brn\u261?c pod g\u243?r\u281? d\u322?ug\u261? pochy\u322?o\u347?ci\u261?, zastanawia\u322? si\u281?, czy nie powinien wy\u322?owi\u263? z worka resztek dodaj\u261?cych energii jag\u243?d. Gdy wspi\u261?\u322? si\u281? na wzniesienie, wreszcie zobaczy\u322? morze - niebieskoszary bezkres ci\u261?gn\u261?cy si\u281? jak okiem si\u281?gn\u261?\u263?, nadal co najmniej kilka mil w bok od wzniesienia.\par\pard\plain\hyphpar}{- Odp\u322?yw zacznie si\u281? dopiero jutro w po\u322?udnie - powiedzia\u322? J

ason. - I wygl\u261?da na to, \u380?e tu schowamy si\u281? \u322?atwiej ni\u380? na dole.\par\pard\plain\hyphpar} {- Las jest naprawd\u281? rzadki na drugim kra\u324?cu tego grzbietu - zgodzi\u322?a si\u281? Rachel. Przysiad\u322?a i przyjrza\u322?a si\u281? mocno ubitej \u347?cie\u380?ce. - Widz\u281? odciski naszych but\u243?w. Powinni\u347?my przej\u347?\u263? \u347?cie\u380?k\u261? kawa\u322?ek, mo\u380?e zej\u347?\u263? z niej par\u281? razy, a potem zawr\u243?ci\u263? na prze\u322?aj. Na wypadek, gdyby nas tropili.\par\pard\plain\hyphpar} {- Masz racj\u281? - przyzna\u322? Jason, my\u347?l\u261?c o losie Aster\u261?. - Powinni\u347?my chyba przedsi\u281?wzi\u261?\u263? jakie\u347? \u347?rodki ostr



o\u380?no\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason ruszy\u322? \u347?cie\u380?k\u261? za Rachel, mocno uderzaj\u261?c stopami, zerkn\u281?\u322?a na niego.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie st\u261?paj mocniej ni\u380? poprzednio. To mo\u380?e ich zaniepokoi\u263? i zorientuj\u261? si\u281?, \u380?e zostawiali\u347?my fa\u322?szywe \u347?lady.\par\pard\plain\hyphpar} {- Robi\u322?a\u347? to ju\u380? kiedy\u347??\par\pard\plain\hyphpar} {- Za ka\u380?dym razem, gdy pryska\u322?am z wi\u281?zienia dla nieletnich.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason parskn\u261?\u322? \u347?miechem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jasne. Wiesz, b\u281?dziemy musieli spa\u263? na zmian\u281?, \u380?eby pe\u322?ni\u263? wart\u281? w nocy.\par\pard\plain\hyphpar} {Pokiwa\u322?a g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dziwne, \u380?e nikogo nie widzieli\u347?my. Nikt nie korzysta\u322? z drogi,nie ma tu \u380?adnych dom\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Aha, straszne odludzie. B\u281?dzie mi brakowa\u263? \u322?\u243?\u380?ka na zamku.\par\pard\plain\hyphpar} {Zeszli ze \u347?cie\u380?ki kilka razy, a potem Rachel ostro\u380?nie zawr\u243?ci\u322?a zaimprowizowan\u261? tras\u261? z powrotem na zalesiony stok. Wybra\u322?a miejsce znajduj\u261?ce si\u281? spory kawa\u322?ek od drogi, gdzie ros\u322?o mn\u243?stwo drzew i krzew\u243?w, kt\u243?re ich zas\u322?ania\u322?y. Chocia\u380? miejsce by\u322?o os\u322?oni\u281?te, nadal mogli obserwowa\u263? z niego drog\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Po po\u347?piesznym posi\u322?ku Jason zaproponowa\u322?, \u380?e we\u378?mie pi

erwsz\u261? wart\u281?. Opatuli\u322? si\u281? w p\u322?aszcz i koc, u\u322?o\u380?y\u322? na poduszce z ugniecionych chwast\u243?w, opar\u322? si\u281? plecami o drzewo i walczy\u322? z senno\u347?ci\u261?. Kiedy \u347?wiat\u322?o dnia przygas\u322?o, rytm oddechu Rachel, cykanie owad\u243?w i ub\u243?stwo bod\u378?c\u243?w zmys\u322?owych w ciemno\u347?ciach przezwyci\u281?\u380?y\u322?y jego l\u281?ki. Jason zapad\u322? w g\u322?\u281?boki sen.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Obudzi\u322? si\u281? gwa\u322?townie. Czu\u322? wilgo\u263?. Mgie\u322?ka przed\u347?witu otuli\u322?a krajobraz, pog\u322?\u281?biaj\u261?c poranny ch\u322?\u243?d. Kiedy si\u281? wyprostowa\u322? i wsta\u322?, zabola\u322?y go \u322?ydki, pewnie od biegania poprzedniego dnia w wysokich butach. Ha\u322?as, kt\u243?rego narobi\u322?, wstaj\u261?c, obudzi\u322? Rachel. Usiad\u322?a, tr\u261?c zapu

chni\u281?te oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kt\u243?ra godzina? Co z moj\u261? wart\u261?? Zasn\u261?\u322?e\u347??\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie - sk\u322?ama\u322? Jason. - Wygl\u261?da\u322?a\u347? na zm\u281?czon\u261?. Chcia\u322?em, \u380?eby\u347? odpocz\u281?\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar}{- To dlaczego masz na policzku odci\u347?ni\u281?te li\u347?cie i smugi ziemi? Pe\u322?ni\u322?e\u347? wart\u281? z twarz\u261? w stosie li\u347?ci?\par\pard\plain\hyphpar} {- Stara\u322?em si\u281? nie zasn\u261?\u263? - t\u322?umaczy\u322? si\u281? Jason. - Zrobi\u322?o si\u281? ciemno i naprawd\u281? strasznie nudno.\par\pard\plain\hyphpar} {- I o to chodzi, \u380?eby by\u322?o nudno - powiedzia\u322?a Rachel, owijaj\u26

1?c si\u281? cia\u347?niej p\u322?aszczem w ramionach. - Przeciwie\u324?stwem nudy by\u322?by kto\u347?, kto podcina nam gard\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281? skrzywi\u322?. W domu miewa\u322? lekcje, kt\u243?re go nudzi\u322?y. Sp\u281?dzi\u322? mn\u243?stwo p\u243?\u378?nych wieczor\u243?w, pr\u243?buj\u261?c znale\u378?\u263? co\u347? w telewizji. Cz\u281?sto mia\u322? wra\u380?enie, \u380?e zaplanowano mu \u380?ycie, ale zabrak\u322?o w nim prawdziwego celu, a nuda tylko podkre\u347?la\u322?a ten problem. Jednak\u380?e Rachel mia\u322?a racj\u281? - teraz nuda by\u322?a ich sprzymierze\u324?cem.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zmru\u380?y\u322? oczy we mgle.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Nie widz\u281? drogi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Je\u347?li kto\u347? nas \u347?ledzi, mg\u322?a b\u281?dzie dzia\u322?a\u322?a na nasz\u261? korzy\u347?\u263? - zwr\u243?ci\u322?a mu uwag\u281? Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ciekawe, kiedy si\u281? podnios\u322?a - zastanawia\u322? si\u281? na g\u322?os Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Trudno powiedzie\u263? - odpar\u322?a cierpko Rachel. - Przegapili\u347?my t\u281? informacj\u281?, kiedy oboje spali\u347?my.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie b\u261?d\u378? taka. Przynajmniej si\u281? uda\u322?o. Teraz b\u281?dziemy wypocz\u281?ci, kiedy rzucimy si\u281? z klifu w morze. - Przeci\u261?gn\u261?\u322? si\u281? z j\u281?kiem. - Chcesz \u347?niadanie? Pewnie powinni\u347?my i\u347?\u263?, p\u243?ki mg\u322?a nas os\u322?ania.\par\pard\plain\hyphpar} {- W porz\u261?dku. Mo\u380?e odrobin\u281?, zanim ruszymy.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pogrzeba\u322? w torbie, wybieraj\u261?c troch\u281? suszonego mi\u281?sai twardego chleba. Kiedy odkry\u322?, \u380?e resztki grzyb\u243?w od depozytariusza wiedzy zaczynaj\u261? \u347?miesznie pachnie\u263? i pokry\u322?y si\u281?mechatymi \u322?atami ple\u347?ni, wyrzuci\u322? je, zastanawiaj\u261?c si\u281?, czy b\u281?dzie tego \u380?a\u322?owa\u322?, kiedy sko\u324?cz\u261? im si\u281? zapasy.\par\pard\plain\hyphpar} {Prze\u380?uwaj\u261?c chleb i mi\u281?so, Jason i Rachel szli ci\u281?\u380?kimkrokiem przez pokryte ros\u261? poszycie z powrotem w stron\u281? drogi. Owin\u281?li si\u281? ciasno p\u322?aszczami. Jason dr\u380?a\u322?. Wilgotny zi\u261?b przes\u261?czy\u322? si\u281? przez wszystkie warstwy ubra\u324?.\par\pard\plai

n\hyphpar} {- Sprawd\u378?my, czy wida\u263? \u347?lady kopyt - zaproponowa\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {W narastaj\u261?cym \u347?wietle, oddychaj\u261?c zamglonym powietrzem, Jason rozgl\u261?da\u322? si\u281? nieporadnie, szukaj\u261?c \u347?wie\u380?ych ko\u324?skich \u347?lad\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niczego nie widz\u281? - oznajmi\u322? wreszcie.\par\pard\plain\hyphpar} {- W takim razie tym bardziej spodziewajmy si\u281?, \u380?e wr\u243?g zajdzie nas od ty\u322?u.\par\pard\plain\hyphpar} {Szybkim krokiem ruszyli drog\u261? w stron\u281? morza. Wspi\u261?wszy si\u281?na wzniesienie, na kt\u243?rym byli poprzedniego dnia, droga schodzi\u322?a zakosami ku wybrze\u380?u, wij\u261?c si\u281?, \u380?eby pokona\u263? co bardziej strome odcinki. Im ni\u380?ej schodzili \u347?cie\u380?k\u261?, tym g\u281?stsza

by\u322?a mg\u322?a. Jason cisn\u261?\u322? kamieniem z ca\u322?ych si\u322? i patrzy\u322?, jak znika w szaro\u347?ci na d\u322?ugo przed tym, jak uderzy\u322? o ziemi\u281? i zaszele\u347?ci\u322? w\u347?r\u243?d krzak\u243?w. Wkr\u243?tce Jason widzia\u322? ju\u380? raptem na odleg\u322?o\u347?\u263? par\u281? krok\u243?w. W ka\u380?dej chwili spodziewa\u322? si\u281?, \u380?e przera\u380?aj\u261?cy je\u378?dziec wyskoczy na nich z p\u243?\u322?mroku.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy zbli\u380?yli si\u281? do urwiska, znowu zobaczyli morze. Niskie \u347?wiat\u322?o s\u322?oneczne rozlewa\u322?o si\u281? po lewej stronie, rze\u378?bi\u261?c powierzchni\u281? wody wyrazistym reliefem, gdy doliny mi\u281?dzy falami gin\u281?\u322?y w cieniu.\par\pard\plain\hyphpar} {- \u321?adnie - powiedzia\u322?a Rachel. - Ale brakuje mi os\u322?ony, jak\u261? dawa\u322?a nam mg\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {

Dotarli do miejsca, w kt\u243?rym droga odbija\u322?a w lewo, biegn\u261?c r\u243?wnolegle do klif\u243?w tak daleko, jak si\u281?ga\u322? wzrokiem Jason. Zgodnie z instrukcjami Gallorana, porzucili drog\u281? i szli dalej na po\u322?udnie. Wkr\u243?tce dotarli do stru\u380?ki.\par\pard\plain\hyphpar} {Strumyk p\u322?yn\u261?\u322? w stron\u281? klif\u243?w, wpadaj\u261?c w w\u261?sk\u261? szczelin\u281? dziesi\u281?\u263? krok\u243?w od brzegu. Chorowite k\u281?pki postrz\u281?pionych chwast\u243?w porasta\u322?y brzegi w\u261?t\u322?ejstrugi.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason ostro\u380?nie podszed\u322? do kamienistej kraw\u281?dzi urwiska. Widok zapiera\u322? dech w piersi. Sta\u322? ponad siedemdziesi\u261?t st\u243?p nad k\



u322?\u281?bi\u261?cymi si\u281? falami, po\u347?rodku wygi\u281?tego amfiteatru klif\u243?w zamykaj\u261?cych szeroki fiord. Po obu stronach pionowe \u347?ciany ciemnej ska\u322?y g\u243?rowa\u322?y nad spi\u281?trzonymi wybuchami spienionej kipieli. \u379?adne rafy ani p\u322?ycizny nie spowalnia\u322?y fal, kiedy wznosi\u322?y si\u281? i rzuca\u322?y w pienistych eksplozjach na obce formacje skalne.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel stan\u281?\u322?a obok Jasona, swobodnie, z r\u281?k\u261? na biodrze. Potem podesz\u322?a jeszcze bli\u380?ej do kraw\u281?dzi i wychyli\u322?a si\u281? do przodu, \u380?eby spojrze\u263? prosto w d\u243?\u322?. Jasona przesz\u322?y ciarki na widok Rachel stoj\u261?cej tak blisko kraw\u281?dzi, ale nie odezwa\u322? si\u281? s\u322?owem.\par\pard\plain\hyphpar} {- To wygl\u261?da na samob\u243?jstwo - powiedzia\u322?a, odsuwaj\u261?c si\u281? od urwiska.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e w czasie odp\u322?ywu b\u281?dzie wygl\u261?da\u322?o lepiej. - Jason nie kry\u322? nadziei.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pewnie po prostu z wody b\u281?dzie wystawa\u322?o wi\u281?cej ska\u322?. Dobrze p\u322?ywasz? - Przyzwoicie, chocia\u380? \u380?aden ze mnie olimpijczyk. A ty? - Ca\u322?kiem dobrze. Sporo p\u322?ywa\u322?am z fajk\u261? i akwalungiem, ale nigdy nie nurkowa\u322?am z klif\u243?w. Tu jest wysoko.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason odwr\u243?ci\u322? si\u281? i spojrza\u322? na stok, kt\u243?rym zeszli, zdaj\u261?c sobie spraw\u281?, \u380?e maj\u261? doskona\u322?y widok na wiele mil drogi. Przynajmniej \u380?aden haratacz albo inna z\u322?owieszcza istota, zamierzaj\u261?ca poszatkowa\u263? ich na konfetti, nie zdo\u322?a raczej podkra\u3

47?\u263? si\u281? do nich.\par\pard\plain\hyphpar} {- To chyba poczekamy tu do po\u322?udnia - powiedzia\u322?, sadowi\u261?c si\u281? pod wykrzywionym przez wiatry drzewem.\par\pard\plain\hyphpar} {Z r\u281?kami na kolanach zagapi\u322? si\u281? na d\u322?ugi stok i wij\u261?c\u261? si\u281? drog\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niech zgadn\u281?: ty bierzesz pierwsz\u261? wart\u281?? A potem obudzimy si\u281? o p\u243?\u322?nocy?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie jestem \u347?pi\u261?cy! - zaprotestowa\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja te\u380? nie - odpar\u322?a Rachel, siadaj\u261?c po turecku. - Jak my\u347?lisz, w jaki spos\u243?b wr\u243?cimy na g\u243?r\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {- Musi istnie\u263? jaki\u347? spos\u243?b. Mo\u380?e cz\u322?owiek w jaskini b\

u281?dzie wiedzia\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Naprawd\u281? to zrobimy? Zeskoczymy z klifu i pop\u322?yniemy do jaskini? Pewnie zginiemy.\par\pard\plain\hyphpar} {- A jakie mamy wyj\u347?cie? Gdyby istnia\u322?a inna mo\u380?liwo\u347?\u263?,mo\u380?e bym j\u261? wybra\u322?. Wydaje si\u281? jednak oczywiste, \u380?e je\u347?li zarzucimy poszukiwanie S\u322?owa, ju\u380? po nas. Wol\u281? raczej zaryzykowa\u263? \u380?ycie ni\u380? straci\u263? je na pewno.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wierzysz we wszystko, co powiedzia\u322? ci \u346?lepy Kr\u243?l?\par\pard\plain\hyphpar} {- Aha, tak my\u347?l\u281?. Jego s\u322?owa pasowa\u322?y do tego, co przeczyta\u322?em w ksi\u281?dze, i tego, co us\u322?ysza\u322?em od depozytariusza wiedzy.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Wierzysz mu na tyle, \u380?eby zaryzykowa\u263? nasze \u380?ycie?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zamilk\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie. Wierz\u281? mu na tyle, \u380?eby zaryzykowa\u263? w\u322?asne \u380?ycie. Nie widz\u281? powodu, dla kt\u243?rego oboje mieliby\u347?my skaka\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel podrapa\u322?a si\u281? po r\u281?ce.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego to tobie ma przypa\u347?\u263? skok? Bo jeste\u347? ch\u322?opakiem?\par\pard\plain\hyphpar} {- To nie jest nagroda tylko kara.\par\pard\plain\hyphpar} {



- To co\u347? wa\u380?nego, co trzeba zrobi\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy ty po prostu uwielbiasz si\u281? k\u322?\u243?ci\u263?? Gdyby kto\u347? chcia\u322? skoczy\u263? za mnie, tylko by mi ul\u380?y\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja chc\u281? skoczy\u263? za ciebie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przewr\u243?ci\u322? oczami. - Pr\u243?buj\u281? by\u263? mi\u322?y. I sprawiedliwy. To ja przeczyta\u322?em ksi\u281?g\u281?. Ta misja jest konieczna z mojej winy. Poza tym jestem wi\u281?kszy od ciebie, przez co mam wi\u281?ksze szanse przetrwa\u263? w tym wzburzonym przyboju.\par\pard\plain\hyphpar} {To wyja\u347?nienie uciszy\u322?o na chwil\u281? Rachel. Zacz\u281?\u322?a skuba\u263? ro\u347?link\u281? przed sob\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To naprawd\u281? bardzo mi\u322?e z twojej strony - powiedzia\u322?a w ko\u324?cu. - Przecie\u380? widz\u281?, \u380?e nie lubisz wysoko\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie lubi\u281? urwisk - poprawi\u322? j\u261? Jason. - Nie mam nic przeciwko wysoko\u347?ci, je\u347?li dasz mi por\u281?cz, wsadzisz mnie do samolotu albo na kolejk\u281? g\u243?rsk\u261?. Ale nie martwmy si\u281? tym na razie. - Zamkn\u261?\u322? oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- A co to w\u322?a\u347?ciwie jest haratacz? - zastanawia\u322?a si\u281? na g\u322?os Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Otworzy\u322? oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy tak naprawd\u281? nie wyt\u322?umaczono nam tego, co? My\u347?l\u281?, \u380?e to co\u347? paskudnego, co sieka ludzi na tatar. My\u347?l\u281?, \u380?e si\u281? zorientujemy, jak ju\u380? to zobaczymy.\par\pard\plain\hyphpar} {

Skin\u281?\u322?a g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zanim skoczysz, mo\u380?e powiniene\u347? powiedzie\u263? mi sylab\u281?, kt\u243?rej si\u281? nauczy\u322?e\u347?. No wiesz, na wypadek, gdybym musia\u322?akontynuowa\u263? misj\u281? samotnie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pr\u243?bujesz zapeszy\u263?? Dzi\u281?ki za dodanie otuchy!\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie ma nic z\u322?ego w przygotowaniu si\u281? na najgorsz\u261? mo\u380?liwo\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powinna\u347? sprzedawa\u263? ubezpieczenia.\par\pard\plain\hyphpar} {Naburmuszy\u322?a si\u281? i wsta\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- W porz\u261?dku.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ej, nie b\u261?d\u378? taka dra\u380?liwa.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie musisz nabija\u263? si\u281? ze wszystkiego.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Mo\u380?e powinni\u347?my po prostu nacieszy\u263? si\u281? muzyk\u261? fal? - pr\u243?bowa\u322? udobrucha\u263? j\u261? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Usiad\u322?a z powrotem.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason u\u322?o\u380?y\u322? si\u281? wygodnie pod powykr\u281?canym drzewem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pierwsza sylaba brzmi \u8222?a\u8221?. M\u243?wi\u281? tak na wszelki wypadek.\par\pard\plain\hyphpar} {- To by\u322?o a\u380? tak trudne?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wyszczerzy\u322? z\u281?by w u\u347?miechu, uznaj\u261?c, \u380?e lepiej si\u281? wycofa\u263?, dop\u243?ki ma przewag\u281?. Rachel bez w\u261?tpienia mia\u322?a charakterek. Mia\u322?a zdecydowane pogl\u261?dy i nie waha\u322?a si\u281? nimi podzieli\u263?. Dobra k\u322?\u243?tnia pomaga\u322?a wype\u322?ni\u263? czas, ale Jason z\u322?apa\u322? si\u281? na tym, \u380?e zastanawia si\u281?

, czy podr\u243?\u380? z Rachel nie stanie si\u281? denerwuj\u261?ca. Skoro mia\u322? tu spotka\u263? kogo\u347? ze swojego \u347?wiata, nie m\u243?g\u322? to by\u263? Matt albo Tim? Wsparliby go w walce, a ich towarzystwo by\u322?oby zabawniejsze. A je\u347?li ju\u380? musia\u322?a to by\u263? dziewczyna, nie mog\u322?a si\u281? trafi\u263? jaka\u347? mniej okropna, na przyk\u322?ad April Knudsen?\par\pard\plain\hyphpar} {Rytmiczne uderzenia fal w dole, brzmi\u261?ce jak pot\u281?\u380?ny wiatr zrywaj\u261?cy si\u281? i s\u322?abn\u261?cy z nienaturaln\u261? regularno\u347?ci\u261?, uko\u322?ysa\u322?y go i wprowadzi\u322?y w stan g\u322?\u281?bokiego odpr\u281?\u380?enia. Wdychaj\u261?c wype\u322?nione sol\u261? powietrze, znowu zamkn\



u261?\u322? oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {Obudzi\u322? si\u281? gwa\u322?townie, kiedy Rachel tr\u261?ci\u322?a go w rami\u281?. Cienie zrobi\u322?y si\u281? kr\u243?tkie. S\u322?o\u324?ce wisia\u322?owysoko. Naprawd\u281? by\u322?o ju\u380? po\u322?udnie. Powietrze nadal by\u322?o ch\u322?odne, ale s\u322?o\u324?ce \u347?wieci\u322?o jasno.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e cierpisz na narkolepsj\u281?? - zasugerowa\u322?a Rachel, kiedy wsta\u322? chwiejnie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason otar\u322? oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Po prostu lubi\u281? drzemki.\par\pard\plain\hyphpar} {- To ostrze\u380? mnie, kiedy we\u378?miesz si\u281? za obs\u322?ug\u281? ci\u281?\u380?kiej maszynerii.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przyjrza\u322? si\u281? stokowi i zobaczy\u322?, \u380?e nikt ich nie \u347?ciga. Speszony faktem, \u380?e znowu przysn\u261?\u322?, rozsznurowa\u322? i \u347?ci\u261?gn\u261?\u322? buty.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co robisz? - zdziwi\u322?a si\u281? Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja skocz\u281?. - Jason dalej si\u281? rozbiera\u322?, a\u380? zosta\u322? w samych bokserkach, niebieskich w \u380?\u243?\u322?te pr\u261?\u380?ki. Pomy\u347?la\u322?, \u380?e bokserki i buty to teraz jedyne cz\u281?\u347?ci garderoby zabrane z domu, jakie mu zosta\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel si\u281? odwr\u243?ci\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie jeste\u347? specjalnie nie\u347?mia\u322?y, co?\par\pard\plain\hyphpar} {- Mam na sobie bokserki, wygl\u261?daj\u261? jak k\u261?piel\u243?wki.\par\pard\plain\hyphpar} {

Odwr\u243?ci\u322?a si\u281? znowu i spojrza\u322?a na Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja to mog\u281? zrobi\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?esz skoczy\u263? z nast\u281?pnego klifu. Nie b\u261?d\u378? uparta.\par\pard\plain\hyphpar} {- To ty jeste\u347? uparty - odgryz\u322?a si\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przyzna\u322? w duchu, \u380?e Rachel ma racj\u281?. Rodzice zawsze mu wytykali, \u380?e jest zawzi\u281?ty. W domu cz\u281?sto stawia\u322? na swoim, bopo prostu upiera\u322? si\u281? d\u322?u\u380?ej ni\u380? wszyscy inni.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?emy rzuci\u263? monet\u261? - zaproponowa\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nasze monety maj\u261? kszta\u322?t grudek.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Nie, mam monet\u281? z naszego \u347?wiata. - Zacz\u281?\u322?a szuka\u263? wkieszeniach. - Zwyci\u281?zca wybiera, kto skoczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobra.\par\pard\plain\hyphpar} {Dr\u380?\u261?c, Jason podszed\u322? ostro\u380?nie do kraw\u281?dzi urwiska. Morska bryza muska\u322?a mu policzki, mierzwi\u322?a w\u322?osy. Dosta\u322? g\u281?siej sk\u243?rki na ca\u322?ym ciele. Skrzy\u380?owa\u322? r\u281?ce, dla rozgrzewki rozcieraj\u261?c d\u322?o\u324?mi boki.\par\pard\plain\hyphpar} {Daleko w dole poziom wody opad\u322?. Dwie ska\u322?y o kszta\u322?cie grot\u243?w by\u322?y teraz doskonale widoczne, wskazywa\u322?y siebie nawzajem. \u379?eby wyl\u261?dowa\u263? dok\u322?adnie mi\u281?dzy nimi, b\u281?dzie musia\u322? wyskoczy\u263? spory kawa\u322? przed siebie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mam - odezwa\u322?a si\u281? Rachel za jego plecami. - Orze\u322? czy reszka?\par\pard\plain\hyphpar} {

- Orze\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Zerkn\u261?\u322?, kiedy Rachel rzuci\u322?a dwudziestopi\u281?ciocent\u243?wk\u281? i z\u322?apa\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Reszka - oznajmi\u322?a i pokaza\u322?a monet\u281? z triumfalnym u\u347?miechem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przegra\u322?em - powiedzia\u322? Jason, odwracaj\u261?c si\u281? od niej.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, czekaj!\par\pard\plain\hyphpar} {Wyrzucaj\u261?c ramiona do przodu, skoczy\u322? w pust\u261? przestrze\u324?, awn\u281?trzno\u347?ci podskoczy\u322?y razem z nim, kiedy jego cia\u322?o run\u2



81?\u322?o w d\u243?\u322? i przy\u347?pieszy\u322?o szale\u324?czo w ch\u322?odnym, s\u322?onym powietrzu. Podmuch upadku omiata\u322? go, podczas gdy zielonkawa, spieniona woda mkn\u281?\u322?a mu na spotkanie. Z \u322?okciami przyci\u347?ni\u281?tymi do piersi zatka\u322? nos, wyprostowa\u322? si\u281? i przebi\u322? si\u281? przez powierzchni\u281? wody mi\u281?dzy dwiema gigantycznymi grotami. W chwili najg\u322?\u281?bszego zanurzenia stopami dotkn\u261?\u322? dna.\par\pard\plain\hyphpar} {Delikatne szczypanie wody morskiej utrudnia\u322?o mu obserwacj\u281? otoczenia. Znajdowa\u322? si\u281? w d\u322?ugiej, w\u261?skiej jamie w dnie przybrze\u380?nym, spory kawa\u322?ek pod wzburzon\u261? powierzchni\u261?. Kilka pobliskichgorgonii ko\u322?ysa\u322?o si\u281? poruszanych pr\u261?dem. Barwne ukwia\u322?y przywar\u322?y do ska\u322?. Jason wyp\u322?yn\u261?\u322? z rowu, kieruj\u261?c si\u281? jednocze\u347?nie ku podn\u243?\u380?om klifu. Im bardziej zbli\u380?a\u322? si\u281? do powierzchni, tym gwa\u322?towniejszy stawa\u322? si\u281? pr\u261?d.\par\pard\plain\hyphpar} {Wynurzy\u322? g\u322?ow\u281? z wody i gwa\u322?townie z\u322?apa\u322? powietrze. Na wp\u243?\u322? zalana jaskinia otwiera\u322?a si\u281? dok\u322?adnie przed nim. Zakr\u281?caj\u261?cy przyb\u243?j cisn\u261?\u322? nim w stron\u281? groty, a Jason otar\u322? si\u281? ramieniem o szorstk\u261?, skaln\u261? \u347?cian\u281?. Wali\u322? ko\u324?czynami zaciekle, uderzaj\u261?c kolanem o tward\u261? powierzchni\u281? niewidocznej ska\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {Ocean porwa\u322? go od wlotu jaskini, a potem pienista masa grzywacza cisn\u281?\u322?a nim do przodu w niekontrolowany spos\u243?b. Jason schowa\u322? g\u322?ow\u281?, wykr\u281?caj\u261?c bezradne salta w kot\u322?uj\u261?cej si\u281? wo

dzie, z ponur\u261? determinacj\u261? szykuj\u261?c si\u281? na chwil\u281?, w kt\u243?rej jego czaszka roztrzaska si\u281? o wyszczerbiony kant ska\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy fala opad\u322?a, Jason zobaczy\u322?, \u380?e znajduje si\u281? u wlotu jaskini. Chwyci\u322? si\u281? stercz\u261?cego skalnego guza, \u380?eby nie da\u263? si\u281? odci\u261?gn\u261?\u263? przez cofaj\u261?ce si\u281? wody. \u346?wie\u380?y nap\u322?yw skot\u322?owanej piany wepchn\u261?\u322? go do samej jaskini. Nie m\u243?g\u322? si\u281?gn\u261?\u263? dna, wi\u281?c p\u322?yn\u261?\u322? zawzi\u281?cie, cofaj\u261?c si\u281? niemal do wylotu, zanim kolejny grzywacz pchn\u261?\u322? go jeszcze g\u322?\u281?biej.\par\pard\plain\hyphpar} {Jaskinia si\u281? zw\u281?\u380?a\u322?a. Zamkni\u281?ta przestrze\u324? zwielokrotnia\u322?a huk wzburzonego morza. Jason szuka\u322? po omacku oparcia dla r\u261?k, \u380?eby stawi\u263? op\u243?r p\u322?ywom i wdrapa\u263? si\u281? g\u32

2?\u281?biej do pieczary. Po tym, jak przemierzy\u322? cz\u281?\u347?\u263? takw\u261?sk\u261?, \u380?e prawie m\u243?g\u322? si\u281?gn\u261?\u263? od \u347?ciany do \u347?ciany, zobaczy\u322?, \u380?e jaskinia poszerza si\u281? i zamienia w przestronn\u261? grot\u281?. Niewiele \u347?wiat\u322?a dociera\u322?o tu zwej\u347?cia.\par\pard\plain\hyphpar} {W p\u243?\u322?mroku Jason dostrzeg\u322? nieruchomego, \u380?ylastego cz\u322?owieka siedz\u261?cego na p\u243?\u322?ce skalnej pod przeciwleg\u322?\u261? \u347?cian\u261?, dobre dziesi\u281?\u263? st\u243?p powy\u380?ej poziomu wody.\par\pard\plain\hyphpar} {Orientuj\u261?c si\u281?, \u380?e teraz mo\u380?e ju\u380? stan\u261?\u263?, Jason przeszed\u322? w br\u243?d pod \u347?cian\u281?, uwa\u380?aj\u261?c, \u380?eby nie po\u347?lizgn\u261?\u263? si\u281? na skalistym pod\u322?o\u380?u. Pocz\u261?tkowo g\u322?\u281?boka po pas woda w ko\u324?cu si\u281?ga\u322?a mu tylko d

o kostek. Za jego plecami morze rycza\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wyszed\u322? z wody, znajduj\u261?c si\u281? zbyt blisko p\u243?\u322?ki,by widzie\u263? m\u281?\u380?czyzn\u281?. W skale wy\u380?\u322?obiono w regularnych odst\u281?pach oparcia dla r\u261?k.\par\pard\plain\hyphpar} {- Halo! - zawo\u322?a\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {\u379?adnej odpowiedzi. Mo\u380?e m\u281?\u380?czyzna spa\u322?? Albo nie \u380?y\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wspi\u261?\u322? si\u281?, korzystaj\u261?c z opar\u263? dla r\u261?k prowadz\u261?cych w g\u243?r\u281? po pionowej \u347?cianie pod p\u243?\u322?k\u261?. Zapachy wody morskiej ikamienia miesza\u322?y mu si\u281? w nozdrzach.\par\par



d\plain\hyphpar} {Wreszcie jego g\u322?owa znalaz\u322?a si\u281? ponad wyst\u281?pem. P\u243?\u322?ka by\u322?a w miar\u281? szeroka i ci\u261?gn\u281?\u322?a si\u281? wzd\u322?u\u380? ca\u322?ej tylnej \u347?ciany jaskini. M\u281?\u380?czyzna siedzia\u322? niedaleko, plecami do \u347?ciany, ze skrzy\u380?owanymi w kostkach nogami i gapi\u322? si\u281? na Jasona. Spl\u261?tane, siwe w\u322?osy pokrywa\u322?y mu g\u322?ow\u281? i twarz, zwieszaj\u261?c si\u281? do szczup\u322?ego pasa. Mia\u322? w r\u281?kach kawa\u322? gumowych wodorost\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wskoczy\u322? na p\u243?\u322?k\u281? i odwzajemni\u322? milcz\u261?ce spojrzenie.\par\pard\plain\hyphpar} {M\u281?\u380?czyzna \u347?cisn\u261?\u322? wodorost, skr\u281?caj\u261?c oba ko\u324?ce w r\u243?\u380?nych kierunkach. Ten ruch wywo\u322?a\u322? zjawisko bioluminescencji, kt\u243?re zala\u322?o p\u243?\u322?k\u281? bladozielonym \u347?wiat\u322?em.\par\pard\plain\hyphpar} {- \u321?adna jaskinia - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {M\u281?\u380?czyzna tylko burkn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason postanowi\u322? podj\u261?\u263? pojedynek spojrze\u324?. Oczy zacz\u281?\u322?y go piec. M\u281?\u380?czyzna nie wygl\u261?da\u322? na ani troch\u281? zm\u281?czonego. Jason przegra\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {M\u281?\u380?czyzna nadal nawet nie mrugn\u261?\u322?. To grobowe spojrzenie by\u322?o niepokoj\u261?ce.\par\pard\plain\hyphpar} {- Potrzebuj\u281? pomocy w znalezieniu s\u322?owa - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {M\u281?\u380?czyzna ledwie skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyph

par} {- Nazywam si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- A ja Jugard.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czyli pan m\u243?wi.\par\pard\plain\hyphpar} {M\u281?\u380?czyzna mrukn\u261?\u322?. - Przys\u322?a\u322? mnie Galloran. Jugard uni\u243?s\u322? krzaczaste brwi. - Powiedzia\u322?, \u380?e pom\u243?g\u322?mu pan dawno temu. Znowu lekkie skinienie g\u322?ow\u261?. - Pomo\u380?e mi panpozna\u263? S\u322?owo, kt\u243?re unicestwi Maldora? M\u281?\u380?czyzna patrzy\u322? na Jasona, kt\u243?ry po raz drugi przegra\u322? pojedynek na spojrzenia. - S\u322?ysza\u322? mnie pan, prawda? Tamten nadal tylko patrzy\u322?. Na pewno s\u322?ysza\u322?. Jason przesun\u261?\u322? si\u281?, \u380?eby te\u380? oprze\u263? si\u281? plecami o ska\u322?\u281?. Zada\u322? pytanie. Wyszed\u322?by na palanta, gdyby nadal naciska\u322?. Najwyra\u378?niej tamten m\u281?\u380?czyzn

a potrzebowa\u322? czasu, by zastanowi\u263? si\u281? nad odpowiedzi\u261?. A mo\u380?e zwariowa\u322?. Tak czy inaczej, wydawa\u322?o si\u281?, \u380?e lepiejpoczeka\u263? ni\u380? si\u281? upiera\u263?. Jason zadr\u380?a\u322?, kiedy wreszcie dotar\u322?o do niego, jak zmarz\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Mija\u322?y minuty. Jason zagapi\u322? si\u281? na r\u281?ce, nas\u322?uchuj\u261?c echa uderzaj\u261?cych fal. W milczeniu zastanawia\u322? si\u281?, czy gdzie\u347? tam na g\u243?rze Rachel siedzi i si\u281? martwi.\par\pard\plain\hyphpar} {Zerkn\u261?\u322? z ukosa na Jugarda. M\u281?\u380?czyzna od\u322?o\u380?y\u322? wodorosty i zaj\u261?\u322? si\u281? rozpl\u261?tywaniem zmierzwionej brody. Mi\u281?\u347?nie ta\u324?czy\u322?y w chudych, \u380?ylastych r\u281?kach. Min\u281?\u322?o jeszcze wi\u281?cej czasu. Jason podj\u261?\u322? pojedynek na milczenie. Zamkn\u261?\u322? oczy i zacz\u261?\u322? przypomina\u263? sobie nazwy ko\u

347?ci nogi i stopy. Mia\u322? mie\u263? powa\u380?ny sprawdzian z anatomii w pi\u261?tek. Nie, ju\u380? go przegapi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- M\u261?dry jeste\u347? jak na kogo\u347? tak m\u322?odego - odezwa\u322? si\u281? wreszcie Jugard. - Wi\u281?kszo\u347?\u263? ludzi nie znosi milczenia. Niekt\u243?rzy wpadaj\u261? we w\u347?ciek\u322?o\u347?\u263?. Inni zachowuj\u261? si\u281? jak pajace. A jeszcze inni m\u243?wi\u261? wszystko, co wiedz\u261?. Milczenie wiele zdradza. Pomog\u281? ci, Jasonie, przyjacielu Gallorana.\par\pard\plain\hyphpar} {- W jaki spos\u243?b?\par\pard\plain\hyphpar} {- A co wiesz?\par\pard\plain\hyphpar} {



- Znam pierwsz\u261? sylab\u281?. I wiem, \u380?e nie wolno mi wypowiedzie\u263? s\u322?owa, dop\u243?ki nie stan\u281? przed Maldorem.\par\pard\plain\hyphpar}{Jugard przesta\u322? skuba\u263? brod\u281? i zacz\u261?\u322? trze\u263? kostki n\u243?g. Nie spojrza\u322? na Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dopiero zaczynasz poszukiwania. S\u322?owo ma sze\u347?\u263? sylab. Czwarta brzmi \u8222?en\u8221?. Nie wiem, gdzie poznasz pozosta\u322?e sylaby, ale znam imi\u281? cz\u322?owieka w Trensicourt, kt\u243?ry mo\u380?e zdo\u322?a ci pom\u243?c. Nicholas, o ile nadal \u380?yje, powinien co\u347? ci doradzi\u263?. Kiedy\u347? blisko wsp\u243?\u322?pracowa\u322? z Galloranem, tworz\u261?c machiny wojenne.\par\pard\plain\hyphpar} {- W porz\u261?dku: \u8222?en\u8221? i Nicholas. To wszystko, co pan wie?\par\pard\plain\hyphpar} {- Mieszka\u322?em w tej jaskini d\u322?u\u380?ej, ni\u380? si\u281?gam pami\u281?ci\u261?. Wi\u281?kszo\u347?\u263? z tego, co wiem, pochodzi od tych, kt\u243?rzy tu przybyli. Jeste\u347? pierwszym przybyszem od d\u322?u\u380?szego czasu. Mam nadziej\u281?, \u380?e moje informacje nadal maj\u261? warto\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?. Zna\u322? ju\u380? jedn\u261? trzeci\u261? S\u322?owa! I mia\u322? nowy trop, kt\u243?rym m\u243?g\u322? ruszy\u263?. Ba\u322? si\u281?, \u380?e morska jaskinia oka\u380?e si\u281? \u347?lepym zau\u322?kiem. Wyobrazi\u322? sobie fragmenty S\u322?owa, kt\u243?re ju\u380? zna\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason powt\u243?rzy\u322? imi\u281? \u322?\u261?cznika w Trensicourt.\par\pard\p

lain\hyphpar} {- Zgadza si\u281? - przytakn\u261?\u322? Jugard.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wie pan, kim jest Poza\u347?wiatowiec?\par\pard\plain\hyphpar} {- Oczywi\u347?cie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja jestem Poza\u347?wiatowcem.\par\pard\plain\hyphpar} {Krzaczaste brwi znowu si\u281? unios\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wie pan, jak mog\u281? wr\u243?ci\u263? do domu?\par\pard\plain\hyphpar} {Jugard popatrzy\u322? na niego.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie wiem. Nie przestawaj jednak pyta\u263?. Mo\u380?e znajdzie si\u281? kto\u347?, kto zna odpowied\u378?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason rozejrza\u322? si\u281? po kamiennej komorze. Spojrza\u322? na Jugarda pytaj\u261?co.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chcia\u322?by\u347? si\u281? dowiedzie\u263?, jak wr\u243?ci\u263? na szczyt u

rwiska.\par\pard\plain\hyphpar} {Ch\u322?opiec skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kiedy\u347? nie by\u322?o to takie trudne. Za s\u261?siedni\u261? komor\u261?dawno temu kolega Nicholasa pom\u243?g\u322? mi skonstruowa\u263? \u347?rodek transportu pozwalaj\u261?cy wznie\u347?\u263? si\u281? do miejsca w pobli\u380?u szczytu urwiska. Jaki\u347? czas p\u243?\u378?niej, nied\u322?ugo po wizycie Gallorana, s\u261?siedni\u261? jaskini\u281? zamieszka\u322? krabtytan. Od tego czasu odwiedzi\u322?o mnie pi\u281?ciu m\u281?\u380?czyzn i jedna kobieta. Dw\u243?jka pr\u243?bowa\u322?a odp\u322?yn\u261?\u263?. Wiem, \u380?e im si\u281? nie uda\u322?o, poniewa\u380? ich cia\u322?a zosta\u322?y zmyte z powrotem do mojej jaskini. Pozosta\u322?a czw\u243?rka pr\u243?bowa\u322?a przemkn\u261?\u263? obokkraba. Widzia\u322?em ich \u347?mier\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy kto\u347? z nich pr\u243?bowa\u322? zabi\u263? kraba?\par\pard\plain\hyphp

ar} {- Troje pr\u243?bowa\u322?o go zabi\u263?, kiedy zdali sobie spraw\u281?, \u380?e nie zdo\u322?aj\u261? uciec. \u379?adnemu si\u281? nie uda\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason biada\u322? w duchu, \u380?e nie wzi\u261?\u322? wybuchowego kamienia. Nie mia\u322? czym walczy\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co pan proponuje?\par\pard\plain\hyphpar} {Jugard wzruszy\u322? ramionami.\par\pard\plain\hyphpar} {- \u379?eby lepiej zrozumie\u263? problem, powiniene\u347? zobaczy\u263? Macroid.\par\pard\plain\hyphpar} {



- To ten krab?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak j\u261? nazwa\u322?em.\par\pard\plain\hyphpar} {- Potrafi pan powiedzie\u263?, \u380?e to samica?\par\pard\plain\hyphpar} {- Znam si\u281? na krabach. Zeszli ze skalnej p\u243?\u322?ki. Jugard, \u347?ciskaj\u261?c \u347?wiec\u261?cy wodorost, poprowadzi\u322? Jasona do d\u322?ugiej, pionowej szczeliny w \u347?cianie z boku jaskini. By\u322?a wystarczaj\u261?coszeroka, \u380?eby cz\u322?owiek m\u243?g\u322? przez ni\u261? przej\u347?\u263?, nie przeciskaj\u261?c si\u281? bokiem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego krab nie przejdzie t\u281?dy?\par\pard\plain\hyphpar} {Jugard spojrza\u322? Jasonowi w twarz, a zielony wodorost rzuca\u322? upiorne cienie i b\u322?yski na jego zaciek\u322?e oblicze.\par\pard\plain\hyphpar} {- Macroid jest o wiele za du\u380?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasonowi zasch\u322?o w ustach.\par\pard\plain\hyphpar} {Jugard wr\u281?czy\u322? mu wodorosty.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zerknij ostro\u380?nie przez szpar\u281?, zanim wejdziesz do jaskini. Macroidnajpewniej siedzi w wodzie, ale upewnij si\u281?. Je\u347?li nigdzie jej nie b\u281?dzie, przejd\u378? przez szpar\u281? i zr\u243?b dwa kroki. Zauwa\u380?ysz ma\u322?\u261? szczelin\u281? na drugim kra\u324?cu jaskini. Za ni\u261? znajduje si\u281? moja machina. Nie pr\u243?buj przej\u347?\u263? jaskini. Macroid wynurzy si\u281? wtedy z wody. B\u261?d\u378? got\u243?w. Jej szybko\u347?\u263? ci\u281? zadziwi. Wycofaj si\u281?, je\u347?li zaszar\u380?uje. Powiniene\u347? pozna\u263? jej mo\u380?liwo\u347?ci, zanim podejmiesz decyzj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wszed\u322? chy\u322?kiem do szpary, ocieraj\u261?c si\u281? ramionami o \

u347?ciany w\u261?skiego przej\u347?cia i zakrad\u322? si\u281? do s\u261?siedniej komory. Przej\u347?cie ci\u261?gn\u281?\u322?o si\u281? jakie\u347? sze\u347?\u263? krok\u243?w i gwa\u322?townie si\u281? urywa\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {Wychylaj\u261?c si\u281? ze szpary, Jason wysun\u261?\u322? przed siebie wodorost, rozpraszaj\u261?c panuj\u261?c\u261? w jaskini ciemno\u347?\u263?. Miejsce wygl\u261?da\u322?o na puste. Powoli wysun\u261?\u322? g\u322?ow\u281?, wyobra\u380?aj\u261?c sobie, \u380?e krab czeka obok szpary, ze szczypcami gotowymi obci\u261?\u263? mu g\u322?ow\u281?, gdy tylko Jason j\u261? wystawi. Zerkn\u261?\u322? szybko i zaraz si\u281? cofn\u261?\u322?. Niczego nie dostrzeg\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wszed\u322? do jaskini. Mia\u322?a mo\u380?e ze dwadzie\u347?cia jard\u243?w szeroko\u347?ci. Jak poprzednia, w znacz\u261?cej cz\u281?\u347?ci by\u322?a zalana

. Na drugim ko\u324?cu dostrzeg\u322? dziur\u281?, kt\u243?r\u261? opisa\u322? mu Jugard. Zda\u322? sobie spraw\u281?, dlaczego m\u281?\u380?czyzna ostrzeg\u322? go, \u380?eby nie pr\u243?bowa\u322? do niej przebiec. Kiedy nigdzie nie by\u322?o wida\u263? ogromnego kraba, wydawa\u322?o si\u281?, \u380?e dziura znajduje si\u281? kusz\u261?co blisko. Pod\u322?o\u380?e by\u322?o g\u322?adkie i w wi\u281?kszo\u347?ci pozbawione przeszk\u243?d. Bieg kusi\u322? nawet mimo ostrze\u380?enia. Mo\u380?e krab spa\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {Przy drugim kroku Jasona w g\u322?\u261?b jaskini, krab wychyn\u261?\u322? ze s\u322?onej sadzawki jednym, pot\u281?\u380?nym susem. Gejzer czarniawej wody uderzy\u322? o sklepienie jaskini, ochlapuj\u261?c.ca\u322?\u261? komor\u281? wzd\u322?u\u380? i wszerz. Zaskoczony Jason upu\u347?ci\u322? wodorosty i odruchowo cofn\u261?\u322? si\u281?, ocieraj\u261?c z twarzy morsk\u261? wod\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {

Przera\u380?ony zagapi\u322? si\u281? na gigantycznego kraba. Pot\u281?\u380?nestworzenie by\u322?o wielko\u347?ci samochodu, i to nie licz\u261?c olbrzymich szczypc\u243?w, wi\u281?kszych od skrzynek pocztowych stoj\u261?cych w mie\u347?cie na ulicach. L\u347?ni\u261?ca czarna zbroja pancerza b\u322?yszcza\u322?a odwody, odbijaj\u261?c zielon\u261? po\u347?wiat\u281? wodorost\u243?w. Stworzenie sta\u322?o na kraw\u281?dzi wody, z uniesionymi wielkimi szczypcami, otwieraj\u261?c je i zamykaj\u261?c ze straszliwym, ostrym zgrzytem.\par\pard\plain\hyphpar} {Bez \u380?adnego ostrze\u380?enia krab rzuci\u322? si\u281? ku Jasonowi z pora\u380?aj\u261?c\u261? pr\u281?dko\u347?ci\u261?. Ch\u322?opak czmychn\u261?\u322?



do szczeliny, kiedy zwinne stworzenie skoczy\u322?o, \u347?migaj\u261?c przez powietrze. B\u322?ysn\u281?\u322?y czarne szczypce. Jason uciek\u322? szpar\u261?do Jugarda, \u347?cigany zgrzytem pancerza o ska\u322?\u281? i chrz\u281?stem ochoczych szczypiec.\par\pard\plain\hyphpar} {Jugard z\u322?apa\u322? Jasona za ramiona, przytrzymuj\u261?c go, podczas gdy ch\u322?opak pr\u243?bowa\u322? zapanowa\u263? nad oddechem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Teraz ju\u380? pojmujesz zagro\u380?enie. Chod\u378?.\par\pard\plain\hyphpar}{Gdy zabrak\u322?o wodorost\u243?w, jaskini\u281? o\u347?wietla\u322?o jedynie \u347?wiat\u322?o s\u322?oneczne wpadaj\u261?ce z zewn\u261?trz. Jason ruszy\u322? za Jugardem z powrotem na p\u243?\u322?k\u281?, gdzie \u380?ylasty m\u281?\u380?czyzna wykr\u281?ci\u322? kolejn\u261? porcj\u281? wodorost\u243?w. Te dawa\u322?y nieco bardziej niebieskawe \u347?wiat\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Istnieje jaki\u347? spos\u243?b, \u380?eby zabi\u263? kraba?\par\pard\plain\hyphpar} {- Pewnie nie wystarczy\u322?oby nawet wojsko. Te szczypce s\u261? ostre jak brzytwa. Widzia\u322?em, jak najdoskonalsze miecze p\u281?ka\u322?y na tym pancerzu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie wyobra\u380?am sobie, jak mo\u380?na prze\u380?y\u263?, pr\u243?buj\u261?c st\u261?d wyp\u322?yn\u261?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Musia\u322?by\u347? przep\u322?yn\u261?\u263? spory dystans. Ci, kt\u243?rzy tego pr\u243?bowali, nie dotarli zbyt daleko.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pomy\u347?la\u322? o wzburzonych przybrze\u380?nych wodach. Przetrwa\u322?

tylko dzi\u281?ki temu, \u380?e fale wepchn\u281?\u322?y go do jaskini. P\u322?yni\u281?cie w przeciwnym kierunku by\u322?oby samob\u243?jstwem. M\u243?g\u322?by chocia\u380? wykrzycze\u263? sylab\u281? Rachel? W\u261?tpi\u322?, czy by gous\u322?ysza\u322?a ponad rykiem morza. Mo\u380?e jednak warto spr\u243?bowa\u263?. Wtedy mog\u322?aby kontynuowa\u263? misj\u281? samotnie. Nie m\u243?g\u322?pozwoli\u263? \u380?eby czeka\u322?a, nara\u380?ona na atak je\u378?d\u378?ca.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak pan tu przetrwa\u322?? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Morze mnie \u380?ywi. Ryby, ma\u322?\u380?e, je\u380?owce, krasnorosty. Wszystko to mo\u380?na je\u347?\u263? na surowo. A stru\u380?ka s\u322?odkiej wody sp\u322?ywa do tej niecki.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason podszed\u322? do miejsca, kt\u243?re wskaza\u322? mu Jugard. Na ko\u324?cu p\u243?\u322?ki woda ciurka\u322?a do naturalnego zag\u322?\u281?bienia, powoli

je przepe\u322?niaj\u261?c i sp\u322?ywaj\u261?c z p\u243?\u322?ki do morza. Ta stru\u380?ka musia\u322?a by\u263? odnog\u261? strumyka p\u322?yn\u261?cego naszczycie klifu. Niestety, woda sp\u322?ywa\u322?a szczelin\u261? nie szersz\u261? od jego palca - nie mo\u380?na by\u322?o wspi\u261?\u263? si\u281? ni\u261? zpowrotem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co powinienem zrobi\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mam prawa ci m\u243?wi\u263?. Mo\u380?esz zosta\u263? tutaj, ile zechcesz. Mo\u380?liwo\u347?ci nie ma tu wiele, ale jedzenia i wody znajdziesz a\u380? wnadmiarze.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nikt z pozosta\u322?ych tu nie zosta\u322?. Jugard wzruszy\u322? ko\u347?cistymi ramionami. - Ostrzeg\u322?em ich podobnie jak ciebie. To byli bohaterowie z wa\u380?n\u261? misj\u261?. Wierzyli, \u380?e uda im si\u281? tam, gdzie inni zawiedli.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason wr\u243?ci\u322? do \u380?ylastego, siwego m\u281?\u380?czyzny i usiad\u322? obok, opieraj\u261?c si\u281? plecami o \u347?cian\u281?. Potar\u322? policzki, szukaj\u261?c zarostu. Na razie prawie nic nie ros\u322?o mu na twarzy. Zastanawia\u322? si\u281?, ile potrzeba czasu, \u380?eby upodobni\u322? si\u281? do Jugarda.\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }{\line } {\s1 \afs32{\qcRozdzia\u322? 8{\line }



Macroid\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {- Kto\u347? si\u281? zbli\u380?a - powiedzia\u322? Jugard, przerywaj\u261?c rozmy\u347?lania Jasona. - Mia\u322?e\u347? towarzysza?\par\pard\plain\hyphpar} {- Aha - powiedzia\u322? Jason, wstaj\u261?c. Widzia\u322? posta\u263? wyp\u322?ywaj\u261?c\u261? z w\u261?skiego przesmyku w jaskini. - Rachel! Pom\u243?c ci?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie trzeba - wydysza\u322?a. - Co\u347? tu si\u281? zbli\u380?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie wiem. Mo\u380?e haratacz.\par\pard\plain\hyphpar} {Dotar\u322?a do p\u322?ycizny i brodz\u261?c w wodzie, po\u347?piesznie podesz\u322?a do p\u243?\u322?ki skalnej. Mokra koszula klei\u322?a jej si\u281? do cia\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Haratacz nie zdo\u322?a\u322?by dotrze\u263? tu za tob\u261? - powiedzia\u322? Jugard. - Uton\u261?\u322?by jak kamie\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel wspi\u281?\u322?a si\u281?, korzystaj\u261?c z podp\u243?rek dla r\u261?k. Zdj\u281?\u322?a przed skokiem do wody kamizelk\u281? i buty. Z koszuli i spodni woda \u347?cieka\u322?a strugami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem Rachel - przedstawi\u322?a si\u281? Jugardowi.\par\pard\plain\hyphpar}{- Jugard - odpar\u322? kud\u322?aty m\u281?\u380?czyzna.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co si\u281? sta\u322?o? - spyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przestraszy\u322?am si\u281? - odpowiedzia\u322?a przepraszaj\u261?co, pr\u243

?buj\u261?c wy\u380?\u261?\u263? koszul\u281?. - Wkr\u243?tce po tym, jak skoczy\u322?e\u347?, co\u347? nadbieg\u322?o stokiem. Nie trzyma\u322?o si\u281? drogi, po prostu p\u281?dzi\u322?o prosto na mnie. To nie by\u322? je\u378?dziec. Trzyma\u322?o si\u281? na tyle nisko, \u380?e tak naprawd\u281? widzia\u322?am tylko ruch.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co zrobi\u322?a\u347?? - dopytywa\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pomy\u347?la\u322?am, \u380?eby pos\u322?u\u380?y\u263? si\u281? orantium, ale nie wiedzia\u322?am tak naprawd\u281?, co nadci\u261?ga. Wiedzia\u322?am tylko, \u380?e jest szybkie i trzyma si\u281? nisko. Zacz\u281?\u322?am si\u281? ba\u263?, \u380?e \u378?le rzuc\u281? i nie trafi\u281?. Kiedy min\u281?\u322?o zakr\u281?t drogi i dalej p\u281?dzi\u322?o prosto na mnie, spanikowa\u322?am.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Masz ze sob\u261? orantium? - zapyta\u322? z nadziej\u261? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel pokr\u281?ci\u322?a g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ba\u322?am si\u281?, \u380?e mo\u380?e wybuchn\u261?\u263?, kiedy uderz\u281?o wod\u281?, wi\u281?c schowa\u322?am je, zdj\u281?\u322?am kamizelk\u281? i skoczy\u322?am. Nie mia\u322?am czasu na zastanawianie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ci\u281?\u380?ko si\u281? p\u322?yn\u281?\u322?o?\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel za\u347?mia\u322?a si\u281? roztrz\u281?siona.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prawie si\u281? zabi\u322?am.\par\pard\plain\hyphpar} {Uderzy\u322?a go grzbietem d\u322?oni w pier\u347?. - A tak przy okazji, nie podoba\u322?o mi si\u281?, \u380?e oszukiwa\u322?e\u347? przy rzucaniu monet\u261?. Musimy m\u243?c sobie ufa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chodzi\u322?o mi o twoje dobro.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Cokolwiek ci\u281? \u347?ciga\u322?o, zbli\u380?a si\u281? tutaj - oznajmi\u322? Jugard.\par\pard\plain\hyphpar} {- Sk\u261?d pan wie? - zdziwi\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobrze znam naturalne odg\u322?osy tego miejsca - zapewni\u322? go Jugard. - S\u322?ysz\u281? co\u347? parskaj\u261?cego i \u322?api\u261?cego powietrze, co\u347? zwierz\u281?cego.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niczego nie widz\u281? - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zobaczysz.\par\pard\plain\hyphpar} {Bulgotliwe pomruki i spienione bryzgi obwie\u347?ci\u322?y pojawienie si\u281? stworzenia w jaskini. Jason, Rachel i Jugard zebrali si\u281? na brzegu p\u243?\u



322?ki, \u380?eby zobaczy\u263?, jak zwierz\u281? wpada do jaskini, p\u322?yn\u261?c z wysi\u322?kiem ku p\u322?yci\u378?nie z g\u322?\u281?bin na drugim ko\u324?cu. Zwierz\u281? p\u322?yn\u281?\u322?o raczej niezgrabnie, a jego wielki \u322?eb to znika\u322?, to wynurza\u322? si\u281? z wody. Jugard cisn\u261?\u322? kr\u243?tkie pasmo wodorostu w wod\u281?, \u380?eby lepiej o\u347?wietli\u263? zbli\u380?aj\u261?ce si\u281? stworzenie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzikarz - mrukn\u261?\u322? zdumiony Jugard.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel odsun\u281?\u322?a si\u281? od kraw\u281?dzi p\u243?\u322?ki, kiedy przero\u347?ni\u281?ty buldog wyp\u322?yn\u261?\u322? na p\u322?ycizn\u281? i ujadaj\u261?c w\u347?ciekle, rzuci\u322? si\u281? do podstawy wyst\u281?pu, dziesi\u281?\u263? st\u243?p poni\u380?ej. Zacz\u261?\u322? skaka\u263? jak op\u281?tany, doskakuj\u261?c na stop\u281?, mo\u380?e dwie ni\u380?ej od p\u243?\u322?ki mimopot\u281?\u380?nego cielska i kr\u243?tkich \u322?ap. Toczy\u322? pian\u281? z pyska.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzikarze nie przepadaj\u261? szczeg\u243?lnie za wod\u261? - powiedzia\u322? Jugard. - Znacie to zwierz\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {- Puggles - powiedzia\u322? Jason. - Chyba widzia\u322?em tego psa przy domu pewnej kobiety dwa dni temu. S\u322?ysza\u322?em, \u380?e wczoraj na ni\u261? napadni\u281?to i j\u261? pojmano.\par\pard\plain\hyphpar} {Pies nadal rzuca\u322? si\u281? ku nim; nie przestawa\u322?, chocia\u380? ci\u261?gle mu si\u281? nie udawa\u322?o. Jugard przyjrza\u322? mu si\u281? bacznie.\par\pard\plain\hyphpar} {- To zwierz\u281? zwerbowano.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason spojrza\u322? na Jugarda.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Co pan ma na my\u347?li?\par\pard\plain\hyphpar} {Jugard z\u322?apa\u322? w dwa palce kilka w\u322?os\u243?w z w\u261?s\u243?w i zacz\u261?\u322? je obraca\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wiadomo, \u380?e werbownicy potrafi\u261? wykorzysta\u263? zwierz\u281?ta do w\u322?asnych cel\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co to s\u261? werbownicy? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Jugard spojrza\u322? na ni\u261? zdeprymowany.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ty te\u380? musisz by\u263? Poza\u347?wiatowcem. Werbownicy rekrutuj\u261? ludzi dla Maldora.\par\pard\plain\hyphpar} {Nale\u380?\u261? do jego elitarnych oddzia\u322?\u243?w i s\u261? szkoleni do tworzenia wojsk z mieszka\u324?c\u243?w podbitych miast lub kr\u243?lestw. Niekt\u243?rzy specjalizuj\u261? si\u281? w rekrutowaniu zwierz\u261?t.\par\pard\plain\hyphpar} {

Ten pies zna\u322? wasz zapach. Werbownik wypaczy\u322? go i zamieni\u322? w zab\u243?jc\u281?, a jego jedynym celem sta\u322?o si\u281? wytropi\u263? was i zabi\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Skoczy\u322?am z urwiska, \u380?eby uciec przed psem? - zapyta\u322?a z gorycz\u261? Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Sp\u243?jrz raz jeszcze na tego psa - zaproponowa\u322? Jugard. - Je\u347?li z\u322?apa\u322? tw\u243?j trop, s\u322?usznie post\u261?pi\u322?a\u347?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czyli \u347?ciga nas werbownik? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar}{Jugard wzruszy\u322? ko\u347?cistymi ramionami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pewnie nie. Mo\u380?e dlatego w\u322?a\u347?nie pos\u322?a\u322? za wami zwierz\u281?. Na otwartym terenie ten oszala\u322?y dzikarz rozprawi\u322?by si\u281?

z wami obojgiem.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason spojrza\u322? w d\u243?\u322? na warcz\u261?cego psa. By\u322? pod wra\u380?eniem mi\u281?\u347?ni faluj\u261?cych pod poro\u347?ni\u281?t\u261? kr\u243?tk\u261? sier\u347?ci\u261? sk\u243?r\u261?. W czarnej, rozwartej paszczy po\u322?yskiwa\u322?y straszliwe z\u281?biska.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co teraz zrobimy? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Po raz pierwszy Jugard si\u281? u\u347?miechn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Opaczno\u347?\u263? nad wami czuwa. Potencjalne zagro\u380?enie mo\u380?e oznacza\u263? wasze ocalenie.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Jakim cudem? - spyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przyn\u281?ta.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co ma pan na my\u347?li? - zdumia\u322?a si\u281? Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- \u346?wie\u380?a krew przyci\u261?ga Macroid jak nic innego. Dwa razy niechc\u261?cy si\u281? skaleczy\u322?em. Za ka\u380?dym razem krabica rzuci\u322?a si\u281? do szczeliny, si\u281?gaj\u261?c szale\u324?czo, wal\u261?c i tn\u261?c \u380?yw\u261? ska\u322?\u281?. Daremno\u347?\u263? jej wysi\u322?k\u243?w wcale jej nie zniech\u281?ca\u322?a. Nie zaprzesta\u322?a ich przez wiele godzin po tym, jak rana zosta\u322?a ju\u380? opatrzona.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zadr\u380?a\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Widz\u261?c jej g\u322?\u243?d krwi, spr\u243?bowa\u322?em skaleczy\u263? si\u281? zaraz po tym, jak pewien cz\u322?owiek rzuci\u322? si\u281? ku machinie wci\u261?gaj\u261?cej. Macroid zawaha\u322?a si\u281?, ale w ko\u324?cu rzuci\u322?a si\u281? na m\u281?\u380?czyzn\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Gdybym jednak znajdowa\u322? si\u281? w jej zasi\u281?gu, bez w\u261?tpienia mnie pierwszego by zaatakowa\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Macroid to krab? - dopytywa\u322?a si\u281? Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason opisa\u322? jej kolosalnego kraba z s\u261?siedniej jaskini, wyja\u347?niaj\u261?c, w jaki spos\u243?b utrudnia im powr\u243?t na szczyt urwiska.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czyli my\u347?li pan, \u380?e je\u347?li zranimy psa, kt\u243?ry pobiegnie zanami do jaskini Macroid, to ona zaatakuje psa, a my zyskamy czas na ucieczk\u281?? - zapyta\u322?a Jugarda Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {

- To wasza jedyna szansa. B\u281?dzie to wymaga\u322?o idealnego wyczucia czasu. \u379?adna krew nie mo\u380?e pop\u322?yn\u261?\u263?, dop\u243?ki nie znajdziecie si\u281? w pieczarze Macroid. W przeciwnym wypadku krab zablokuje szczelin\u281? i wyl\u261?dujecie w pu\u322?apce mi\u281?dzy nim i dzikarzem.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przeczesa\u322? nerwowo d\u322?oni\u261? mokre w\u322?osy. Spojrza\u322? w d\u243?\u322? na rozw\u347?cieczonego psa, zasmucony faktem, \u380?e krab go zabije.\par\pard\plain\hyphpar} {- Je\u347?li Puggles nie wbiegnie za nami wystarczaj\u261?co szybko, krab nas poszatkuje, zanim pies wpadnie do jaskini.\par\pard\plain\hyphpar} {Jugard zatar\u322? d\u322?onie.\par\pard\plain\hyphpar} {- I tak mo\u380?e was poszatkowa\u263?. Jednak odpowiednie zgranie w czasie powinno zwi\u281?kszy\u263? wasze szanse.\par\pard\plain\hyphpar} {

- A w jaki spos\u243?b zgramy wszystko w czasie? - zastanawia\u322?a si\u281? Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Jugard odwr\u243?ci\u322? si\u281? do nich plecami, z r\u281?kami na biodrach. Porwa\u322? spod \u347?ciany drewnian\u261? w\u322?\u243?czni\u281? z ostrym kamiennym grotem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zrani\u281? dzikarza, kiedy ju\u380? przejdziecie przez szczelin\u281?, a potem go wypuszcz\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak zatrzymamy tu psa? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Opar\u322?szy w\u322?\u243?czni\u281? o \u347?cian\u281? Jugard zebra\u322? zwini\u281?ty sznur bursztynowych wodorost\u243?w. Na jednym ko\u324?cu zrobi\u322?p\u281?tl\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Oto moja smycz.\par\pard\plain\hyphpar} {Najpierw sprawdzi\u322? d\u322?ugo\u347?\u263?, a potem drugi koniec zamocowa\u3

22? wok\u243?\u322? skalnej wypuk\u322?o\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {Zerkn\u281?li z p\u243?\u322?ki. Puggles nadal na nich ujada\u322?, wykr\u281?caj\u261?c si\u281?, skacz\u261?c i drapi\u261?c pazurami o ska\u322?\u281? pod p\u243?\u322?k\u261?. Jugard zwiesi\u322? p\u281?tl\u281?, wsun\u261?\u322? j\u261? na gruby kark zwierz\u281?cia przy pierwszej pr\u243?bie i szarpn\u261?\u322?, \u380?eby zacisn\u261?\u263?. Pies nadal skaka\u322? ku nim, nie zwa\u380?aj\u261?c na gumowaty stryczek.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zostawi\u322?em mu wystarczaj\u261?co du\u380?o luzu, \u380?eby zbli\u380?y\u322? si\u281? do szczeliny. Wy dwoje pobiegniecie do ko\u324?ca p\u243?\u322?ki,przejdziecie nad szczelin\u261? i dopiero zeskoczycie. Ja zajd\u281? psa od ty\u



322?u, zrani\u281? go w zad, a potem przetn\u281? lin\u281?. Zwierz\u281? nie powinno zwr\u243?ci\u263? na mnie uwagi. Zgodnie z \u380?yczeniem werbownika, pozostanie zafiksowane na wasze dw\u243?jce. Pozw\u243?lcie, \u380?e ja wszystko zgram w czasie. Na m\u243?j sygna\u322? macie biec tak szybko, jak zdo\u322?acie. Nie wahajcie si\u281?. Macroid mo\u380?e okaza\u263? si\u281? wystarczaj\u261?coszybka, \u380?eby dorwa\u263? was wszystkich.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason czu\u322?, jak wali mu serce.\par\pard\plain\hyphpar} {Jugard \u347?cisn\u261?\u322? pasmo jarz\u261?cego si\u281? niebieskawo glonu izawi\u261?za\u322? je ch\u322?opcu wok\u243?\u322? nadgarstka.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pami\u281?tasz, co ci powiedzia\u322?em na temat S\u322?owa.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wyrecytowa\u322? wszystko, co Jugard mu powiedzia\u322?. Rachel s\u322?ucha\u322?a z szeroko otwartymi oczami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Bardzo dobrze - pochwali\u322? go Jugard. - Gotowi?\par\pard\plain\hyphpar} {- Teraz? - spyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Krab znowu siedzi pod wod\u261?? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Jugard skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Macroid jest zbyt opas\u322?a, \u380?eby d\u322?u\u380?ej pozostawa\u263? poza wod\u261?. Stawiam na to wasze \u380?ycie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zdo\u322?a\u322? u\u347?miechn\u261?\u263? si\u281? s\u322?abo.\par\pard\plain\hyphpar} {- G\u322?owa do g\u243?ry - powiedzia\u322? Jugard. - Macie spore szanse. Zajmij

cie swoje pozycje.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason i Rachel przeszli wzd\u322?u\u380? p\u243?\u322?ki a\u380? dotarli do \u347?ciany ze szczelin\u261?. Puggles ruszy\u322? za nimi u podn\u243?\u380?a wyst\u281?pu, dop\u243?ki nie zatrzyma\u322?a go smycz z wodorost\u243?w. Jugard zr\u281?cznie zeskoczy\u322? z p\u243?\u322?ki za psem, \u347?ciskaj\u261?c w jednej r\u281?ce w\u322?\u243?czni\u281?, a w drugiej kamienny n\u243?\u380?. Pies nawet na niego nie zerkn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Szpara w \u347?cianie znajdowa\u322?a si\u281? jakie\u347? pi\u281?tna\u347?ciest\u243?p dalej od podn\u243?\u380?a wyst\u281?pu skalnego. Jason obr\u243?ci\u322? si\u281?, zwiesi\u322? z p\u243?\u322?ki i opad\u322? na dno jaskini. Dzikarz zawarcza\u322? w\u347?ciekle z frustracji, poddaj\u261?c pr\u243?bie elastyczno\u347?\u263? wodorostowej liny. Jego wysi\u322?ki sprawi\u322?y, \u380?e p\u281?tla tylko si\u281? mocniej zacisn\u281?\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason nie m\u243?g\u322? pozby\u263? si\u281? wra\u380?enia, \u380?e to wszystko dzieje si\u281? zbyt szybko. \u379?a\u322?owa\u322?, \u380?e nie ma wi\u281?cej czasu, by oswoi\u263? si\u281? z planem. W ko\u324?cu krab by\u322? ogromny i zabi\u322? ju\u380? wcze\u347?niej! Rachel zwiesi\u322?a si\u281? z p\u243?\u322?ki, a Jason z\u322?apa\u322? j\u261? w talii, pomagaj\u261?c dziewczynie wyl\u261?dowa\u263?. Rozw\u347?cieczony dzikarz cofn\u261?\u322? si\u281? kilka krok\u243?w, a potem rzuci\u322? si\u281? w prz\u243?d, rozci\u261?gaj\u261?c lin\u281? wystarczaj\u261?co, by znale\u378?\u263? si\u281? przera\u380?aj\u261?co blisko Jasona i Rachel, kt\u243?rzy przesuwali si\u281? w stron\u281? szczeliny. Kiedy pies straci\u322? rozp\u281?d, wodorosty szarpn\u281?\u322?y go z powrotem i pies przekozio\u322?kowa\u322? jak ryba szarpi\u261?ca si\u281? spazmatycznie na \u380?y\u322?ce.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason sta\u322? przy szparze, pr\u243?buj\u261?c zebra\u263? my\u347?li.\par\par

d\plain\hyphpar} {- Czekajcie! - zawo\u322?a\u322? Jugard. - Dzikarz si\u281? przydusi\u322?!\par\pard\plain\hyphpar} {Rzeczywi\u347?cie, muskularne psisko nie zerwa\u322?o si\u281? z powrotem.\par\pard\plain\hyphpar} {Rzuca\u322?o si\u281? na grzbiecie, wydaj\u261?c z siebie rwane prychni\u281?cia.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przetn\u281? lin\u281? przy szyi, jednocze\u347?nie rani\u261?c psa. Kiedy skocz\u281? do przodu, wy biegnijcie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Panie maj\u261? pierwsze\u324?stwo - mrukn\u261?\u322? Jason i ul\u380?y\u322?



o mu, \u380?e g\u322?os nie zdradzi\u322? jego napi\u281?cia.\par\pard\plain\hyphpar} {Z twarz\u261? zesztywnia\u322?\u261? z niepokoju Rachel wesz\u322?a do szczeliny.\par\pard\plain\hyphpar} {Jugard odrzuci\u322? w\u322?\u243?czni\u281? i przysun\u261?\u322? si\u281? do psa z gotowym do uderzenia kamiennym no\u380?em. Skoczy\u322? do przodu, opuszczaj\u261?c ostrze po \u322?uku. Jason nie widzia\u322? samego trafienia. Przepchn\u261?\u322? si\u281? przez szczelin\u281? pi\u281?cioma d\u322?ugimi krokami i wpad\u322? do komory z ogromnym krabem raptem krok za Rachel. Kawa\u322?ek wodorostu, kt\u243?ry upu\u347?ci\u322? wcze\u347?niej, nadal \u347?wieci\u322? na zielono le\u380?\u261?c na ziemi, a jego blask zmiesza\u322? si\u281? teraz z niebieskaw\u261? po\u347?wiat\u261? jego wodorostowej bransolety.\par\pard\plain\hyphpar} {Woda obryzga\u322?a mu twarz. Macroid zacz\u281?\u322?a wynurza\u263? si\u281? spod wody, zanim jeszcze weszli do jaskini. Jugard musia\u322? przela\u263? krew. Kiedy Jason pop\u281?dzi\u322? przed siebie, kieruj\u261?c si\u281? do przeciwleg\u322?ej dziury, gigantyczny krab po kr\u243?tkim wahaniu \u347?mign\u261?\u322? ku niemu - ch\u322?opak zobaczy\u322? k\u261?tem oka pot\u281?\u380?ne cielsko jako rozmazan\u261? plam\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Nie mia\u322? innego wyj\u347?cia jak biec, chocia\u380? karb dopadnie go, zanim pokona p\u243?\u322? jaskini. Gdzie by\u322? pies? A je\u347?li za bardzo si\u281? przydusi\u322? i nie da\u322? rady wsta\u263? i pobiec za nimi? A co, je\u347?li zaatakowa\u322? bli\u380?szy cel - Jugarda?\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel mkn\u281?\u322?a naprawd\u281? szybko, nap\u281?dzana rozpacz\u261?, i Ja

son z trudem za ni\u261? nad\u261?\u380?a\u322?. Po tym, jak krab skoczy, Jasonzamierza\u322? zrobi\u263? unik i spr\u243?bowa\u263? zdoby\u263? dla Rachel troch\u281? czasu.\par\pard\plain\hyphpar} {Nagle rozleg\u322?o si\u281? za nimi niskie ujadanie. Czarny krab zatrzyma\u322? si\u281? gwa\u322?townie. Jason zaryzykowa\u322? i zerkn\u261?\u322? przez rami\u281?. Dzikarz p\u281?dzi\u322? do jaskini, zbli\u380?aj\u261?c si\u281? corazbardziej. Krab skoczy\u322? do krwawi\u261?cego psa i przeci\u261?\u322? go na p\u243?\u322? jednym, \u347?mierciono\u347?nym ruchem szczypiec.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason potkn\u261?\u322? si\u281? i postawi\u322? kilka niezgrabnych krok\u243?w, zanim Rachel nie zwolni\u322?a na tyle, \u380?eby chwyci\u263? go za r\u281?k\u281? i pom\u243?c mu z\u322?apa\u263? r\u243?wnowag\u281?. Zgin\u261?\u322?by, gdyby upad\u322?. Dziura majaczy\u322?a przed nimi, nieco szersza ni\u380? poprze

dnia szpara. Jason s\u322?ysza\u322?, jak krab p\u281?dzi za nimi, coraz bardziej si\u281? zbli\u380?aj\u261?c. Nagle odg\u322?osy si\u281? urwa\u322?y. Krab musia\u322? wyskoczy\u263? w powietrze! Byli ju\u380? prawie na miejscu.\par\pard\plain\hyphpar} {Potworna si\u322?a uderzy\u322?a Jasona w plecy, ciskaj\u261?c nim przez szczelin\u281?. Nie umia\u322? powiedzie\u263?, czy by\u322? to cios wyci\u261?gni\u281?tych szczypiec czy opancerzonego cielska, ale trafi\u322? go z si\u322?\u261? tarana. Polecia\u322? do przodu, przekozio\u322?kowa\u322?, tr\u261?c nag\u261? sk\u243?r\u261? o ska\u322?\u281?. Obok niego Rachel te\u380? fikn\u281?\u322?a kozio\u322?ka. Kiedy wyhamowa\u322?a upadek, przeczo\u322?ga\u322?a si\u281? do przodu. Krzycz\u261?c z b\u243?lu i strachu, Jason przeturla\u322? si\u281? g\u322?\u281?biej we wn\u281?k\u281?, nie zwracaj\u261?c uwagi na otarcia i siniaki na \u322?okciach i kolanach.\par\pard\plain\hyphpar} {

Szcz\u281?k ostrych jak brzytwa szczypiec rozbrzmia\u322? desperacko tu\u380? za nim. Odwracaj\u261?c si\u281?, Jason zobaczy\u322? par\u281? czarnych szczypiec si\u281?gaj\u261?c\u261? w szczelin\u281?. Rozwiera\u322?y si\u281? i zamyka\u322?y, ale nie mog\u322?y ich dosi\u281?gn\u261?\u263?. Jason dysza\u322? i patrzy\u322? jak zahipnotyzowany na kraba, kt\u243?ry wraca do krwawych szcz\u261?tk\u243?w dzikarza i zaczyna ci\u261?\u263? trupa gor\u261?czkowo.\par\pard\plain\hyphpar} {- O, rety! - krzykn\u281?\u322?a Rachel rozdygotanym g\u322?osem. - Prawie umarli\u347?my. Nie mog\u281? uwierzy\u263?, \u380?e si\u281? nam uda\u322?o!\par\pard\plain\hyphpar} {



- Niewiele brakowa\u322?o - mrukn\u261?\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- \u379?yjecie?! - dobieg\u322? z drugiego ko\u324?ca jaskini zachryp\u322?y krzyk.\par\pard\plain\hyphpar} {- Uda\u322?o nam si\u281?! - odkrzykn\u261?\u322? Jason, nadal pr\u243?buj\u261?c przyzwyczai\u263? si\u281? do my\u347?li, \u380?e wymkn\u281?li si\u281? zagro\u380?eniu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pierwsi od czasu Gallorana! \u379?ycz\u281? wam powodzenia. Szcz\u281?\u347?liwej drogi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?kujemy! - odpowiedzia\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wpe\u322?z\u322? g\u322?\u281?biej w rozpadlin\u281? i znalaz\u322? si\u281? w ma\u322?ym pomieszczeniu, w kt\u243?rym nie by\u322?o widocznego wyj\u347?cia ani dop\u322?ywu wody. \u346?wiat\u322?o s\u322?oneczne wpada\u322?o tu przez wysoki szyb w suficie. Osun\u261?\u322? si\u281? na plecy i zamkn\u261?\u322? oczy, ale nadal czu\u322? palenie na sk\u243?rze, w miejscach, gdzie j\u261? otar\u322?, i bolesne pulsowanie w miejscach, gdzie si\u281? posiniaczy\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nic ci nie jest? - spyta\u322?a Rachel, kucaj\u261?c obok.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tylko si\u281? poobija\u322?em. A ty?\par\pard\plain\hyphpar} {- Wyl\u261?dowa\u322?am do\u347?\u263? szcz\u281?\u347?liwie. A na pewno pom\u243?g\u322? mi fakt, \u380?e mam na sobie ubranie. Te spodnie mo\u380?e nie s\u261? zbyt eleganckie, ale uszyto je z mocnego materia\u322?u.\par\pard\plain\hyphpar} {T\u322?umi\u261?c j\u281?k, Jason usiad\u322? prosto i zacz\u261?\u322? ogl\u261

?da\u263? obra\u380?enia przy \u347?wietle na nadgarstku. \u379?aden \u322?okie\u263? ani kolano nie wyszed\u322? ca\u322?o bez otar\u263? lub siniak\u243?w. Na udzie mia\u322? g\u322?\u281?bsze otarcie, w miejscu, w kt\u243?rym rozdar\u322?y mu si\u281? bokserki - poplamiona, odbarwiona rana poznaczona cienkimi liniami krwi, zbyt wra\u380?liwa, \u380?eby jej dotkn\u261?\u263?. D\u322?onie mia\u322? zdarte do \u380?ywego. Na szcz\u281?\u347?cie, nie po\u322?ama\u322? si\u281?. By\u322? tylko obola\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- To otarcie na udzie wygl\u261?da paskudnie - powiedzia\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mog\u322?o by\u263? gorzej - odpar\u322? Jason, wreszcie nieco si\u281? rozlu\u378?niaj\u261?c. - Mog\u322?em straci\u263? ko\u324?czyn\u281?. Albo g\u322?ow\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy w \u380?yciu nie widzia\u322?am niczego podobnego do tego kraba - przyzn

a\u322?a Rachel. - My\u347?la\u322?am, \u380?e ju\u380? po nas. Widzia\u322?e\u347?, co zrobi\u322? z psem? A przecie\u380? to by\u322? wielki, silny dzikarz.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281? skrzywi\u322?. Spodziewa\u322? si\u281?, \u380?e niepr\u281?dko pozb\u281?dzie si\u281? z my\u347?li wspomnienia gwa\u322?townej \u347?mierci, jaka spotka\u322?a psa.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pewnie dobrze, \u380?e tak si\u281? sta\u322?o - pocieszy\u322?a go Rachel. -Werbownik zamieni\u322? go w potwora.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nic nie zas\u322?uguje na tak\u261? \u347?mier\u263?.\par\pard\plain\hyphpar}{- To by\u322?o obrzydliwe.\par\pard\plain\hyphpar} {- A tak przy okazji, dzi\u281?kuj\u281? - powiedzia\u322? Jason. - Za pomoc w z\

u322?apaniu r\u243?wnowagi. Rachel si\u281? u\u347?miechn\u281?\u322?a. - S\u322?ysza\u322?am, jak si\u281? potkn\u261?\u322?e\u347?. Oczywi\u347?cie, nie jestpowiedziane, \u380?e by\u347? si\u281? przewr\u243?ci\u322?. Mam nadziej\u281?,\u380?e ci\u281? nie spowolni\u322?am.\par\pard\plain\hyphpar} {- Najpewniej bym si\u281? przewr\u243?ci\u322? - przyzna\u322? si\u281? Jason. - W\u322?a\u347?ciwie to uratowa\u322?a\u347? mi \u380?ycie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Od czego s\u261? przyjaciele?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wsta\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powinni\u347?my rusza\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {



S\u322?ysza\u322?, jak krab znowu gor\u261?czkowo tnie szczypcami \u347?cian\u281? w szczelinie, pewnie przyci\u261?gany przez jego otwarte rany. Przej\u347?cie zakr\u281?ca\u322?o, wi\u281?c Jason nie widzia\u322? Macroid z obecnego miejsca. Zastanawia\u322? si\u281?, czy po\u380?ar\u322?a ju\u380? psa. Pr\u243?bowa\u322? odegna\u263? ten obraz z g\u322?owy.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason i Rachel rozejrzeli si\u281? po pomieszczeniu. W jednym k\u261?cie drewniana platforma przymocowana do \u322?a\u324?cucha wisia\u322?a jak\u261?\u347? stop\u281? nad ziemi\u261?. \u379?elazna d\u378?wignia wystawa\u322?a ze \u347?ciany obok. Jason podszed\u322? do platformy i spojrza\u322? w g\u243?r\u281?. Wi\u281?kszo\u347?\u263? skalnego sklepienia by\u322?a ciemna, ale \u347?wiat\u322?owlewa\u322?o si\u281? przez pojedynczy, wysoki szyb. \u321?a\u324?cuch ci\u261?gn\u261?\u322? si\u281? od platformy \u347?rodkiem szybu, kt\u243?ry musia\u322?by\u263? niemal tak wysoki jak urwisko. \u346?wiat\u322?o wpada\u322?o przez otw\u243?r w \u347?cianie w pobli\u380?u szczytu. Dzi\u281?ki niemu widzia\u322?, jak kolczasty \u322?a\u324?cuch znika w skalnym sklepieniu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prymitywna winda? - zapyta\u322?a Rachel, te\u380? patrz\u261?c w g\u243?r\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Na to wygl\u261?da. Sprawdzimy, czy nadal dzia\u322?a?\par\pard\plain\hyphpar} {- Daj mi sekund\u281? - powiedzia\u322?a Rachel, splataj\u261?c r\u281?ce za g\u322?ow\u261? i wypuszczaj\u261?c powietrze. - Nigdy dot\u261?d nie by\u322?am tak blisko \u347?mierci. Nie tak naprawd\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zauwa\u380?y\u322?, \u380?e dziewczyna ma nieco zamglone oczy.\par\pard\pl

ain\hyphpar} {- Dobrze si\u281? czujesz?\par\pard\plain\hyphpar} {- Aha. Nie. Nie wiem. Sam rozumiesz, ogromny krabludo\u380?erca? Serio? W co my\u347?my si\u281? wpl\u261?tali?\par\pard\plain\hyphpar} {- No, to niez\u322?e szambo - zgodzi\u322? si\u281? Jason. - Ale przynajmniej prze\u380?yli\u347?my. I mamy ju\u380? jedn\u261? trzeci\u261? S\u322?owa.\par\pard\plain\hyphpar} {Wzi\u281?\u322?a rozdygotany wdech.\par\pard\plain\hyphpar} {- To jest jaki\u347? spos\u243?b, \u380?eby nie traci\u263? ducha.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason obmaca\u322? \u380?elazn\u261? d\u378?wigni\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- My\u347?lisz, \u380?e ta d\u378?wignia sprawi, \u380?e winda si\u281? podniesi

e?\par\pard\plain\hyphpar} {- Mam tak\u261? nadziej\u281? - powiedzia\u322?a Rachel. - Gdyby przysz\u322?o nam wspi\u261?\u263? si\u281? po tym kolczastym \u322?a\u324?cuchu, to wr\u243?ci\u322?abym do Gallorana i poprosi\u322?a go, \u380?eby umie\u347?ci\u322? mnie na swojej sekretnej farmie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wskakuj. Wychyl\u281? si\u281? i opuszcz\u281? d\u378?wigni\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja przerzuc\u281? d\u378?wigni\u281? - poprawi\u322?a go Rachel. - Te\u380? powinnam co\u347? zrobi\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason ju\u380? chcia\u322? si\u281? sprzeciwi\u263?, ale si\u281? powstrzyma\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobra. Wyr\u243?wnamy rachunki.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, nadal mam prawo skoczy\u263? z nast\u281?pnego klifu.\par\pard\plain\hyph

par} {- Mam nadziej\u281?, \u380?e klify mamy ju\u380? za sob\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wiesz, co mam na my\u347?li. Ja podejmuj\u281? nast\u281?pne powa\u380?ne ryzyko.\par\pard\plain\hyphpar} {- Naprawd\u281? pr\u243?bowa\u322?em by\u263? mi\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {Przyjrza\u322?a mu si\u281? sceptycznie.\par\pard\plain\hyphpar} {- My\u347?l\u281?, \u380?e mia\u322?o to te\u380? du\u380?o wsp\u243?lnego z tym, \u380?e wszystko musi by\u263? po twojemu. Je\u347?li ma nam si\u281? uda\u263



?, musimy m\u243?c sobie ufa\u263?. Ja te\u380? potrafi\u281? by\u263? uparta. Jednak musimy wsp\u243?\u322?pracowa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Masz racj\u281?, \u380?e lubi\u281?, kiedy wszystko jest po mojemu - przyzna\u322? Jason. - Tyle \u380?e czasem up\u243?r to dobra rzecz. Jak wtedy, gdy trener Bennion chcia\u322? odej\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kto? Co?\par\pard\plain\hyphpar} {- By\u322?em w si\u243?dmej klasie, gra\u322?em w baseball w dru\u380?ynie klubowej. Trener Bennion by\u322? asystentem. Naprawd\u281? pom\u243?g\u322? mi w pracy nad zamachem. W ka\u380?dym razie nasz prawdziwy trener by\u322? bardzo surowy. Jednego dnia musia\u322? wyjecha\u263? z miasta, wi\u281?c trening prowadzi\u322? trener Bennion. On by\u322? bardziej wyluzowany i grupa ch\u322?opak\u243?w zacz\u281?\u322?a si\u281? obija\u263?, bo Bennion nie potrafi\u322? niczego wyegzekwowa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- By\u322?e\u347? jednym z tych ch\u322?opak\u243?w? - spyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wszyscy byli\u347?my winni. Bennion pr\u243?bowa\u322? nas przycisn\u261?\u263?, ale wyczuli\u347?my s\u322?abo\u347?\u263? i paru ch\u322?opak\u243?w mu si\u281? odci\u281?\u322?o. Nigdy nie widzia\u322?em, \u380?eby Bennion si\u281? w\u347?ciek\u322?, ale wtedy ca\u322?y poczerwienia\u322? i powiedzia\u322? nam, \u380?e ma dosy\u263?. Mo\u380?emy sami si\u281? trenowa\u263?. Poczu\u322?em si\u281? strasznie. Wybieg\u322?em za nim, przepraszaj\u261?c i m\u243?wi\u261?c, \u380?e zrobimy, co zechce, \u380?eby wynagrodzi\u263? mu nasze zachowanie. Powiedzia\u322? mi, \u380?e mamy przebiec sto okr\u261?\u380?e\u324?. Nie m\u243?wi\u322? powa\u380?nie. Chcia\u322? mnie sp\u322?awi\u263?. Wsiad\u322? do samochodu

i odjecha\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przebieg\u322?e\u347? sto okr\u261?\u380?e\u324?? - spyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wi\u281?kszo\u347?\u263? pozosta\u322?ych graczy posz\u322?a do domu. Kilku przebieg\u322?o cz\u281?\u347?\u263?. A ja zrobi\u322?em sto okr\u261?\u380?e\u324?. To znaczy, cz\u281?\u347?\u263? przeszed\u322?em. Kiedy mama przyjecha\u322?a po mnie, wyja\u347?ni\u322?em jej, co si\u281? sta\u322?o, wi\u281?c zostawi\u322?a mnie, \u380?ebym biega\u322? dalej. Sko\u324?czy\u322?em dopiero po p\u243?\u322?nocy. W jaki\u347? spos\u243?b trener Bennion si\u281? dowiedzia\u322?. Postanowi\u322? nie odchodzi\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To naprawd\u281? fajna historia. - Bycie upartym mo\u380?e by\u263? dobre! - Nie, kiedy tyranizujesz tym innych. Nigdy ju\u380? ci nie zaufam przy rzucie monet\u261?. - Racja, bo mog\u281? wtedy zrobi\u263? co\u347? strasznego, na przyk\u

322?ad zaryzykowa\u263? w\u322?asne \u380?ycie, zamiast nara\u380?a\u263? ciebie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mia\u322?e\u347? dobre intencje - przyzna\u322?a Rachel. - To by\u322?o wr\u281?cz s\u322?odkie. Jednak, bior\u261?c pod uwag\u281?, co nam grozi, zaufanie jest bardzo wa\u380?ne.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason skrzy\u380?owa\u322? r\u281?ce.\par\pard\plain\hyphpar} {- W porz\u261?dku. To um\u243?wmy si\u281? tak: nast\u281?pnym razem, zamiast wzi\u261?\u263? sprawy we w\u322?asne r\u281?ce, b\u281?d\u281? k\u322?\u243?ci\u322? si\u281? z tob\u261? tak d\u322?ugo, a\u380? si\u281? poddasz.\par\pard\plain\hyphpar} {- To ju\u380? lepiej, ale nie licz na to, \u380?e za ka\u380?dym razem ci ust\u261?pi\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wszed\u322? na platform\u281?. Drewno rozszczepia\u322?o si\u281? i gni\u3

22?o, a ca\u322?o\u347?\u263? mia\u322?a miej ni\u380? trzy stopy kwadratowe. Na szcz\u281?\u347?cie, deski sprawia\u322?y wra\u380?enie wystarczaj\u261?co solidnych. Rachel wdrapa\u322?a si\u281? obok i z\u322?apa\u322?a si\u281? ci\u281?\u380?kiego \u322?a\u324?cucha poni\u380?ej miejsca, od kt\u243?rego zaczyna\u322?y si\u281? kolczaste ogniwa, gdy platforma zako\u322?ysa\u322?a si\u281? delikatnie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Bierzemy si\u281? do roboty? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem gotowa - odpowiedzia\u322?a Rachel, wychylaj\u261?c si\u281? i k\u322?ad\u261?c r\u281?k\u281? na d\u378?wigni.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie wiem, jak to zadzia\u322?a - ostrzeg\u322? j\u261? Jason. - Mo\u380?e nas



czeka\u263? ostra jazda.\par\pard\plain\hyphpar} {- B\u281?d\u281? si\u281? mocno trzyma\u263?. Ty te\u380? tak zr\u243?b.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel poci\u261?gn\u281?\u322?a d\u378?wigni\u281? i szybko z\u322?apa\u322?a si\u281? obiema r\u281?kami \u322?a\u324?cucha. Wewn\u261?trz \u347?ciany jaskini rozleg\u322? si\u281? \u322?omot i platforma zacz\u281?\u322?a si\u281? wznosi\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {\u321?a\u324?cuch i platforma poci\u261?gn\u281?\u322?y Jasona i Rachel w g\u243?r\u281?, przy\u347?pieszaj\u261?c alarmuj\u261?co i pobrz\u281?kuj\u261?c coraz g\u322?o\u347?niej, w miar\u281? jak ros\u322?a szybko\u347?\u263? wznoszenia platformy. Jason \u347?cisn\u261?\u322? \u322?a\u324?cuch. Bloki zapiszcza\u322?y. \u321?a\u324?cuch zawibrowa\u322?. W pobli\u380?u szczytu szybko\u347?\u263? zmala\u322?a. Na chwil\u281? \u322?a\u324?cuch zwiotcza\u322? w ich d\u322?oniach, kiedy bezw\u322?adno\u347?\u263? sprawi\u322?a, \u380?e nadal si\u281? wznosili. Kiedy osi\u261?gn\u281?li punkt niewa\u380?ko\u347?ci, grawitacja w ko\u324?cu zwyci\u281?\u380?y\u322?a i opadli, a\u380? \u322?a\u324?cuch znowu si\u281? napi\u261?\u322?, z gwa\u322?towno\u347?ci\u261?, kt\u243?ra mog\u322?aby pogruchota\u263? ko\u347?ci. Jason omal go nie wypu\u347?ci\u322? z rozpaczliwego u\u347?cisku.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason i Rachel stali do siebie twarzami, oddzieleni tylko \u322?a\u324?cuchem. Dziewczyna mia\u322?a zamkni\u281?te oczy. Platforma zako\u322?ysa\u322?a si\u281? spokojnie w dziwacznej ciszy przerywanej tylko sennymi uderzeniami fal. Zerkaj\u261?c w d\u243?\u322?, Jason zobaczy\u322? przyprawiaj\u261?cy o zawr\u243?t g\u322?owy spadek ku kamiennemu dnu daleko w dole.\par\pard\plain\hyphpar} {

Rachel otworzy\u322?a oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- \u379?yjemy?\par\pard\plain\hyphpar} {- Na razie. - Poruszali\u347?my si\u281? szybciej, ni\u380? si\u281? spodziewa\u322?am. Jason us\u322?ysza\u322? klikni\u281?cie. Zauwa\u380?y\u322? na \u347?cianie prost\u261? \u380?elazn\u261? tarcz\u281? z czym\u347? na kszta\u322?t wskaz\u243?wki. Pocz\u261?tkowo wskazywa\u322?a w g\u243?r\u281?, ale teraz obraca\u322?a si\u281? w d\u243?\u322?, w miar\u281? jak pstrykanie trwa\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- My\u347?l\u281?, \u380?e mamy ograniczony czas - powiedzia\u322? Jason, wskazuj\u261?c podbr\u243?dkiem tarcz\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wielka nieregularna dziura w \u347?cianie szybu obok nich wychodzi\u322?a na ocean. Popo\u322?udniowe s\u322?o\u324?ce b\u322?yszcza\u322?o na szeregach nadbiegaj\u261?cych grzywaczy.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Powinni\u347?my si\u281? rozko\u322?ysa\u263?? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pokiwa\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {W zgranym wysi\u322?ku Jason i Rachel zacz\u281?li pochyla\u263? si\u281? w prz\u243?d i w ty\u322?, ko\u322?ysz\u261?c platform\u261? w stron\u281? dziury. Pstrykanie trwa\u322?o, a wskaz\u243?wka min\u281?\u322?a pozycj\u281? na godzinietrzeciej. Ju\u380? po chwili Jason wzi\u261?\u322? zamach nog\u261? i zaczepi\u322? stop\u281? o brzeg szczeliny. Rachel zeskoczy\u322?a z platformy na w\u261?sk\u261? p\u243?\u322?k\u281?. Pomog\u322?a Jasonowi stan\u261?\u263? spokojnie,kiedy wypu\u347?ci\u322? \u322?a\u324?cuch i sam wyszed\u322? na p\u243?\u322?k\u281? obok.\par\pard\plain\hyphpar} {Stali wysoko na \u347?cianie urwiska. Ma\u322?e stadko szarych mew zawis\u322?ow bezruchu, szybuj\u261?c na bryzie. Kilka wytartych uchwyt\u243?w dla d\u322?on

i prowadzi\u322?o na szczyt klifu.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy wskaz\u243?wka na tarczy dotar\u322?a do pozycji godziny sz\u243?stej, rozleg\u322? si\u281? kolejny \u322?oskot ze \u347?cian skalnego szybu i platformagwa\u322?townie opad\u322?a. Kiedy dotar\u322?a na dno, wskaz\u243?wka powr\u243?ci\u322?a do pionowej pozycji na tarczy. Patrz\u261?c na kolczaste ogniwa \u322?a\u324?cucha, Jason cieszy\u322? si\u281?, \u380?e nie musia\u322? si\u281? ponim wspina\u263?. Zerkn\u261?\u322? na ostatni fragment \u347?ciany urwiska.\par\pard\plain\hyphpar} {- Teraz chyba si\u281? wspinamy.\par\pard\plain\hyphpar} {- To niedaleko - doda\u322?a mu otuchy Rachel. - I wygl\u261?da na \u322?atw\u26



1? wspinaczk\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ty pierwsza.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel si\u281?gn\u281?\u322?a do pierwszego uchwytu i zacz\u281?\u322?a wspina\u263? si\u281? po skalistej \u347?cianie. Po kilku sekundach, potrzebnych, by stan\u261?\u322? pewnie, Jason ruszy\u322? jej \u347?ladem, czuj\u261?c \u322?askotanie morskiej bryzy na nagich plecach. Szcz\u281?kaj\u261?c z\u281?bami, stara\u322? si\u281? nie my\u347?le\u263? o przepa\u347?ci pod nim ani nie zwraca\u263? uwagi na burz\u261?ce si\u281? morze. Skupi\u322? si\u281? na znalezieniu bezpiecznego oparcia dla r\u261?k i st\u243?p, i ju\u380? wkr\u243?tce pokona\u322?kraw\u281?d\u378? dziel\u261?c\u261? go od szczytu urwiska.\par\pard\plain\hyphpar} {Wsta\u322? i rozejrza\u322? si\u281? po okolicy. Tryskaj\u261?ca stru\u380?ka znajdowa\u322?a si\u281? co najmniej pi\u281?\u263?dziesi\u261?t jard\u243?w w bok od nich. Rachel bieg\u322?a do miejsca, gdzie zostawili swoje rzeczy. Nikogo innego nie by\u322?o wida\u263?. Ubrania Jasona le\u380?a\u322?y rozrzucone wok\u243?\u322? krzaka, pod kt\u243?rym je schowa\u322?. Pobieg\u322? za Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Kucaj\u261?c obok krzaka, dziewczyna podnios\u322?a kryszta\u322?ow\u261? kul\u281? z zamkni\u281?tym wewn\u261?trz orantium.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ca\u322?a i zdrowa.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wygl\u261?da na to, \u380?e Puggles pogryz\u322? moje ubrania.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pewnie ucieszy\u322? si\u281?, \u380?e znalaz\u322? pot\u281?\u380?n\u261? dawk\u281? twojego zapachu. Przynajmniej inne nasze rzeczy zostawi\u322? w spokoju.

\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zebra\u322? ubrania, macaj\u261?c miejsca, w kt\u243?rych z\u281?by dzikarza zrobi\u322?y w nich dziury albo je rozdar\u322?y. Mi\u322?o by\u322?o ubra\u263? si\u281? i zawin\u261?\u263? w p\u322?aszcz. Bokserki by\u322?y ju\u380? tylko troch\u281? wilgotne.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie marzniesz? - zapyta\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel otuli\u322?a si\u281? p\u322?aszczem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, kiedy mam na sobie p\u322?aszcz. Ubranie nadal jest wilgotne, wi\u281?c dobrze czuj\u281? ka\u380?dy podmuch.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281? rozejrza\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nikogo nie widz\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powinni\u347?my wykorzysta\u263? \u347?wiat\u322?o dnia - zaproponowa\u322?a Rachel - i ruszy\u263? si\u281? st\u261?d, \u380?eby znale\u378?\u263? miejsce na

obozowisko.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powinni\u347?my byli zapyta\u263? o drog\u281? do Trensicourt - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nadal b\u281?dziemy trzyma\u263? si\u281? drogi - odpar\u322?a Rachel. - Musidok\u261?d\u347? prowadzi\u263?. W ko\u324?cu natrafimy na kogo\u347?, kto nam powie, jak tam doj\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ruszyli z powrotem w stron\u281? drogi i zacz\u281?li wspina\u263? si\u281? na wsch\u243?d r\u243?wnolegle do klif\u243?w. Jason zerkn\u261?\u322? za siebie i ogromnie mu ul\u380?y\u322?o, \u380?e maj\u261? ju\u380? za sob\u261? ci\u281?\u380?k\u261? pr\u243?b\u281? z jaskini\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?esz uwierzy\u263?, \u380?e prze\u380?yli\u347?my? - powiedzia\u322? Jason po jakim\u347? czasie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nawet nie m\u243?w\u8230? Od kiedy pojawi\u322? si\u281? dzikarz, wszystko pot

oczy\u322?o si\u281? tak szybko - odpowiedzia\u322?a Rachel. - Teraz my\u347?l\u281? tylko o tym, jak niewiele brakowa\u322?o, \u380?eby\u347?my sko\u324?czylijak Puggles.\par\pard\plain\hyphpar} {Popo\u322?udnie przygas\u322?o, zamieniaj\u261?c si\u281? w zmierzch. Zmierzch pog\u322?\u281?bi\u322? si\u281?, przechodz\u261?c w noc. Znale\u378?li schronienie w zaro\u347?lach.\par\pard\plain\hyphpar} {Po po\u347?piesznym posi\u322?ku Rachel upar\u322?a si\u281?, \u380?e ona we\u378?mie pierwsz\u261? wart\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie zasn\u281? - obieca\u322? Jason. - Uci\u261?\u322?em sobie zdrow\u261? drzemk\u281?, a ty nie.\par\pard\plain\hyphpar} {



Rachel przyjrza\u322?a mu si\u281? nieufnie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Na pewno? Bo jak oboje za\u347?niemy, to mo\u380?emy obudzi\u263? si\u281? martwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pewnie w og\u243?le si\u281? nie obudzimy. Po prostu b\u281?dziemy martwi. - Nie, my\u347?l\u281?, \u380?e obudzisz si\u281? akurat na tyle, \u380?eby poczu\u263? straszliwy b\u243?l i ze wstydem zda\u263? sobie spraw\u281? z w\u322?asnej pora\u380?ki.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason za\u347?mia\u322? si\u281? ponuro. Uni\u243?s\u322? praw\u261? r\u281?k\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie zasn\u281?. Przysi\u281?gam.\par\pard\plain\hyphpar} {W jego umy\u347?le pojawi\u322? si\u281? obraz Macroid rozrywaj\u261?cej psa nastrz\u281?py i Jason pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261?. Nie potrafi\u322? zmusi\u263? si\u281? do my\u347?li, co ka\u380?de z tych stworze\u324? zrobi\u322?oby z nim i Rachel, gdyby tylko mia\u322?o szans\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Naprawd\u281? najad\u322?em si\u281? strachu - zapewni\u322? Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wymy\u347?lmy kar\u281? dla tej osoby, kt\u243?ra przy\u347?nie. No wiesz, dla dodatkowej motywacji.\par\pard\plain\hyphpar} {- Poza prawdopodobn\u261? kar\u261? \u347?mierci? - Jason milcza\u322? przez chwil\u281?, a potem si\u281? u\u347?miechn\u261?\u322?. - A co powiesz na to: ten, kto zawali, b\u281?dzie musia\u322? pow\u261?cha\u263? skarpety drugiej osoby.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel unios\u322?a brwi i przechyli\u322?a g\u322?ow\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Nie\u378?le. Ja b\u281?d\u281? mia\u322?a o wiele bardziej \u347?mierdz\u261?c\u261? kar\u281? ni\u380? ty, ale ja nie przysn\u281?. Dobra, ktokolwiek za\u347?nie w czasie warty, b\u281?dzie musia\u322? pow\u261?cha\u263? skarpety drugiej osoby i wzi\u261?\u263? je do ust.\par\pard\plain\hyphpar} {- To ohydne!\par\pard\plain\hyphpar} {- Kara musi by\u263? brutalna, inaczej nie b\u281?dzie nic warta. Pami\u281?taj, stawk\u261? jest nasze \u380?ycie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason westchn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- W porz\u261?dku. Ja te\u380? nie zawal\u281?. Chcesz je\u347?\u263? moje skarpetki, twoja sprawa.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wi\u281?c umowa stoi?\par\pard\plain\hyphpar} {- Stoi.\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }{\line }

{\s1 \afs32{\qcRozdzia\u322? 9{\line } Tark\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Trzy dni p\u243?\u378?niej, wczesnym popo\u322?udniem, Jason i Rachel dotarli do miejsca, gdzie p\u243?\u322?wysep \u322?\u261?czy\u322? si\u281? z kontynentem. Klify zmala\u322?y, a\u380? zosta\u322?a z nich tylko pla\u380?a o srebrzystympiasku, w kt\u243?rym odbija\u322?o si\u281? niebo, gdy zwil\u380?y\u322?y go fale. Owalna, w\u261?ska zatoka si\u281?ga\u322?a w g\u322?\u261?b l\u261?du w miejscu, gdzie p\u243?\u322?wysep i l\u261?d si\u281? spotyka\u322?y. Za zatoczk\u261? opustosza\u322?e pla\u380?e ci\u261?gn\u281?\u322?y si\u281? na po\u322?udnie a\u380? po horyzont.\par\pard\plain\hyphpar} {

Od historii z nadmorsk\u261? jaskini\u261? Jason nie zasypia\u322? na wartach inie przy\u322?apa\u322? na drzemce Rachel. Oboje denerwowali si\u281? na drodze, poniewa\u380? na wielu odcinkach nie dawa\u322?a \u380?adnego miejsca do ukrycia. Mimo to, dni mija\u322?y spokojnie, bez \u380?adnych oszala\u322?ych ps\u243?w, straszliwych harataczy ani nawet towarzyszy podr\u243?\u380?y, z kt\u243?rymi min\u281?liby si\u281? na drodze. Zapasy jedzenia jednak stale si\u281? zmniejsza\u322?y i zosta\u322?o im jeszcze prowiantu na dzie\u324? albo dwa.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy droga zakosami pobieg\u322?a ku ty\u322?om zatoki, przed ich oczami pojawi\u322?a si\u281? rybacka osada przycupni\u281?ta nad wod\u261?. Sporej wielko\u3



47?ci nabrze\u380?e z wieloma miejscami do cumowania wychodzi\u322?o w g\u322?\u261?b zatoki, ale nie by\u322?o przy nim niczego wi\u281?kszego od \u322?odzi wios\u322?owej. Kilka ma\u322?ych \u322?\u243?dek p\u322?ywa\u322?o po spokojnej przystani, ko\u322?ysz\u261?c si\u281?, gdy rybacy zarzucali sieci. Dw\u243?ch m\u281?\u380?czyzn siedzia\u322?o na ko\u324?cu zniszczonego pirsu, trzymaj\u261?c d\u322?ugie w\u281?dki i gaw\u281?dz\u261?c.\par\pard\plain\hyphpar} {Domy w miasteczku by\u322?y kanciaste i pomalowane na wyblak\u322?e kolory. Wi\u281?kszo\u347?\u263? wygl\u261?da\u322?a jak zbudowana z drewna wyrzuconego przez fale i innych szcz\u261?tk\u243?w. Na wielu zapadaj\u261?cych si\u281? gankach skrzynki i beczki s\u322?u\u380?y\u322?y jako sto\u322?y i sto\u322?ki. Prostep\u322?\u243?cienne zas\u322?ony wisia\u322?y w powykrzywianych oknach. Muszle i polne kwiaty w kolorowych butelkach nieodmiennie zdobi\u322?y parapety. Na szczycie jednego z dom\u243?w galion w kszta\u322?cie pulchnej syreny z od\u322?a\u380?\u261?c\u261? farb\u261? pochyla\u322? si\u281? nad podw\u243?rkiem. Leniwa atmosfera ow\u322?adn\u281?\u322?a tym miejscem. Kilku przechodni na ulicy wygl\u261?da\u322?o jak spacerowicze.\par\pard\plain\hyphpar} {Jeden budynek w wiosce odr\u243?\u380?nia\u322? si\u281? od reszty - szeroki, okr\u261?g\u322?y, o nieco nachylonym, sto\u380?kowatym dachu. Przyci\u261?ga\u322? uwag\u281?, poniewa\u380? oci\u281?\u380?ale obraca\u322? si\u281? jak przero\u347?ni\u281?ta karuzela. Ta dziwaczna rotunda wznosi\u322?a si\u281? na wysokim stoku, najdalej od wody.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zerkn\u261?\u322? na Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nasze pierwsze miasto - powiedzia\u322? cicho.\par\pard\plain\hyphpar} {- To wr\u281?cz dziwne, zobaczy\u263? w ko\u324?cu ludzi. - Nikt nam si\u281? ni

e przygl\u261?da, ale ka\u380?dy na nas zerka. - Mieszka\u324?cy robi\u261? wra\u380?enie ostro\u380?nych - powiedzia\u322?a Rachel. - Zobaczymy, co to za wiruj\u261?cy budynek?\par\pard\plain\hyphpar} {Podeszli do dziwnej budowli ulicami przysypanymi pomara\u324?czowym py\u322?em.Wolno stoj\u261?cy znak przed rotund\u261? oznajmia\u322?, \u380?e jest to Tawerna \u8222?Karuzela\u8221?. Z bliska \u347?ciany obraca\u322?y si\u281? wystarczaj\u261?co szybko, \u380?eby Jason zacz\u261?\u322? si\u281? zastanawia\u263?, jak ktokolwiek tam wchodzi albo wychodzi. Odk\u261?d zwr\u243?ci\u322? uwag\u281?na t\u281? przedziwn\u261? budowl\u281?, ani razu nie zauwa\u380?y\u322?, by si\u281? zatrzyma\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Platforma z kilkoma stopniami prowadzi\u322?a do poruszaj\u261?cej si\u281? \u347?ciany. Nadjecha\u322?y drzwi. M\u281?\u380?czyzna o kwadratowej twarzy wychyli\u322? si\u281? i zawo\u322?a\u322?:\par\pard\plain\hyphpar} {

- Chcecie wej\u347?\u263??!\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak! - odkrzykn\u261?\u322? Jason, wchodz\u261?c na platform\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {M\u281?\u380?czyzna w drzwiach odjecha\u322? i znikn\u261?\u322? mu z oczu. Kiedy pojawi\u322? si\u281? znowu, wyci\u261?ga\u322? umi\u281?\u347?nion\u261? r\u281?k\u281?, a wiatr rozwia\u322? mu w\u322?osy. Jason z\u322?apa\u322? go i m\u281?\u380?czyzna wci\u261?gn\u261?\u322? go przez drzwi.\par\pard\plain\hyphpar}{- Panienka r\u243?wnie\u380?, jak rozumiem? - zapyta\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak, poprosz\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {W \u347?rodku Jason zobaczy\u322? jedno du\u380?e, wsp\u243?lne pomieszczenie zokr\u261?g\u322?ym barem wok\u243?\u322? centralnej osi. Sto\u322?y i krzes\u322

?a przymocowano na sta\u322?e do pod\u322?ogi. Przez belki przerzucono \u347?wiec\u261?ce wodorosty, kt\u243?re dodawa\u322?y turkusowego blasku do \u347?wiat\u322?a s\u322?onecznego wpadaj\u261?cego b\u322?yskami przez poruszaj\u261?ce si\u281? okna.\par\pard\plain\hyphpar} {Tylko kilku klient\u243?w siedzia\u322?o przy stolikach i nieco wi\u281?cej przy barze. Dwaj m\u281?\u380?czy\u378?ni przy stole byli ubrani jak \u380?o\u322?nierze. Dwie kelnerki porusza\u322?y si\u281? po pomieszczeniu z tacami, pochylaj\u261?c si\u281? umiej\u281?tnie dla zachowania r\u243?wnowagi. W pobli\u380?u drzwi trudno by\u322?o si\u281? oprze\u263? sile od\u347?rodkowej.\par\pard\plain\hyphpar} {



Rachel wpad\u322?a przez drzwi podtrzymywana przez m\u281?\u380?czyzn\u281? o kwadratowej twarzy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Popatrz na to miejsce - mrukn\u281?\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dziwi\u281? si\u281?, \u380?e na pod\u322?odze nie ma wymiocin - odpar\u322? p\u243?\u322?g\u281?bkiem Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Podszed\u322? do baru, zauwa\u380?aj\u261?c, jak odpychanie s\u322?abnie, im bli\u380?ej centrum pomieszczenia si\u281? znajdowa\u322?. Rachel do\u322?\u261?czy\u322?a do niego przy barze, gdzie si\u322?a od\u347?rodkowa prawie nie dzia\u322?a\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czym mog\u281? s\u322?u\u380?y\u263?? Jestem Kerny - przedstawi\u322? si\u281? szynkarz, tykowaty m\u281?\u380?czyzna z ogromnym przodozgryzem i w\u322?osamiw uszach.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego to miejsce wiruje? - spyta\u322? Jason. Kerny zamruga\u322? zaskoczony. - Podziemna rzeka obraca ko\u322?o g\u322?\u281?boko pod nami. - Ta tawerna zatrzymuje si\u281? czasem? - zapyta\u322?a Rachel. - Tylko wtedy, kiedy zatrzyma si\u281? rzeka. Szybko\u347?\u263? zale\u380?y od pory roku. Teraz mamy ca\u322?kiem niez\u322?e tempo. Niekt\u243?rzy potrzebuj\u261? chwili, \u380?eby si\u281? przyzwyczai\u263?, nauczy\u263? si\u281? kroku wilka morskiego. Kiedy\u347? s\u322?yn\u281?li\u347?my w okolicy z tej tawerny, kiedy jeszcze mapy nie by\u322?y nielegalne.\par\pard\plain\hyphpar} {Kerny odwr\u243?ci\u322? si\u281? do m\u281?\u380?czyzny, kt\u243?ry przysiad\u322? na pobliskim sto\u322?ku. Tamten co\u347? wymamrota\u322?, wyci\u261?gn\u261?\u322? miedzian\u261? kulk\u281? z kieszeni i poda\u322? j\u261? Kerny emu. Jason zacz\u261?\u322? grzeba\u263? w sk\u243?rzanej torbie.\par\pard\plain\hyphpar

} {- Jakie jedzenie podajecie? - zapyta\u322?, kiedy Kerny postawi\u322? misk\u281? potrawki przed m\u281?\u380?czyzn\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wszelkiego rodzaju owoce morza. Najlepsze s\u261? marszcz\u281?. Trzymamy je \u380?ywe w akwarium. Pr\u243?bowa\u322? pan ju\u380? kiedy\u347??\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie - odpar\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie ma nic lepszego od talerza \u380?ywych marszczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ile kosztuj\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {- Trzy i p\u243?\u322? droomy, ale s\u261? tego warte.\par\pard\plain\hyphpar} {- A tamten pan zap\u322?aci\u322? droom\u281? za potrawk\u281?? - upewni\u322?asi\u281? Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Aha. Jest naprawd\u281? pyszna.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason i Rachel spojrzeli po sobie niezdecydowani. Przynajmniej teraz Jason wiedzia\u322?, \u380?e miedziane kulki to droomy. Mia\u322? nadziej\u281?, \u380?e br\u261?zowe s\u261? warte wi\u281?cej.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie z\u322?apiemy paso\u380?yt\u243?w od surowych owoc\u243?w morza? - zapyta\u322?a szynkarza Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie ka\u380?dy marszcz nadaje si\u281? do podania - powiedzia\u322? Kerny. - Wybieramy tylko te dobre. Nikt nigdy si\u281? nie skar\u380?y\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie jad\u322?a\u347? nigdy surowej ryby? - spyta\u322? Rachel Jason. - Wygl\u261?dasz mi na tak\u261?, co jada sushi.\par\pard\plain\hyphpar} {Zmru\u380?y\u322?a oczy, patrz\u261?c na niego.\par\pard\plain\hyphpar} {- Oczywi\u347?cie, \u380?e jad\u322?am sushi. To bardzo wa\u380?ne, jak zostanie przygotowane.\par\pard\plain\hyphpar} {

- A co powiecie pa\u324?stwo na to? - zaproponowa\u322? Kerny, uderzaj\u261?c d\u322?o\u324?mi o bar. - Przynios\u281? dwa marszcz\u281? na spr\u243?bowanie. Jak wam zasmakuj\u261?, to zam\u243?wicie pa\u324?stwo talerz. Zgoda?\par\pard\plain\hyphpar} {- Pewnie - odpar\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Kerny szybko wr\u243?ci\u322?. W ka\u380?dej d\u322?oni trzyma\u322? czarn\u261? muszl\u281? w kszta\u322?cie naparstka i mniej wi\u281?cej wielko\u347?ci \u347?liwki. Jason wzi\u261?\u322? jedn\u261? i zerkn\u261?\u322? na zwijaj\u261?c\u261? si\u281?, wielobarwn\u261? tkank\u281? w \u347?rodku. Rachel mia\u322?a racj\u281?, \u380?e surowe owoce morza mog\u261? by\u263? niebezpieczne. Przypomnia\



u322? sobie, jak nauczyciel biologii opowiada\u322? im o zagro\u380?eniach zwi\u261?zanych z jedzeniem surowej ryby. Zerkn\u261?\u322? na Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Panie maj\u261? pierwsze\u324?stwo.\par\pard\plain\hyphpar} {Pos\u322?a\u322?a mu kwa\u347?ny u\u347?miech.\par\pard\plain\hyphpar} {- Potrafisz by\u263? takim d\u380?entelmenem, kiedy jest ci to na r\u281?k\u281?. G\u322?osuj\u281? za tym, \u380?eby\u347? ty robi\u322? za kr\u243?lika do\u347?wiadczalnego.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason doskonale zdawa\u322? sobie spraw\u281?, \u380?e Kerny czeka i s\u322?ucha. Nie by\u322?o teraz czasu na k\u322?\u243?tnie. Boj\u261?c si\u281? w g\u322?\u281?bi ducha niewidocznych paso\u380?yt\u243?w, kt\u243?re zamieni\u261? jego cia\u322?o w kurort wypoczynkowy dla siebie, Jason podni\u243?s\u322? muszl\u281? do ust.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prosz\u281? wycisn\u261?\u263? troszk\u281? oliwy do \u347?rodka, \u380?eby \u322?atwiej by\u322?o wyssa\u263? zawarto\u347?\u263? - wtr\u261?ci\u322? si\u281? Kerny. - Inaczej b\u281?dziesz pan musia\u322? zasysa\u263? jak pompa b\u322?otna z przytkanym filtrem. - Szynkarz podsun\u261?\u322? mu szklan\u261? fiolk\u281? z male\u324?kim wylotem i niebieskim jak atrament p\u322?ynem w \u347?rodku.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przechyli\u322? fiolk\u281? nad marszczeni, krzywi\u261?c si\u281?, kiedybarwne cia\u322?o skr\u281?ci\u322?o si\u281? pod wp\u322?ywem kilku ciemnych kropli. Odchyli\u322? g\u322?ow\u281? i wrzuci\u322? zawarto\u347?\u263? muszli do ust, wstrz\u261?\u347?ni\u281?ty tym, \u380?e nadal si\u281? rusza\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {

Wra\u380?enie przypomina\u322?o surowe \u380?\u243?\u322?tko jajka, smak by\u322? delikatnie s\u322?onawy i bogatszy od wszelkiego rodzaju owoc\u243?w morza, jakich do tej pory pr\u243?bowa\u322?. Prze\u380?u\u322? szybko, a potem prze\u322?kn\u261?\u322?, czuj\u261?c, jak \u347?luzowata masa powleka mu ca\u322?e gard\u322?o mazi\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- I co pan my\u347?li? - zapyta\u322? Kerny.\par\pard\plain\hyphpar} {- Naprawd\u281? dobre - odpowiedzia\u322? Jason, nie kryj\u261?c zaskoczenia.\par\pard\plain\hyphpar} {- Serio? - dopytywa\u322?a si\u281? Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Spr\u243?buj - rzuci\u322? jej wyzwanie Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel upu\u347?ci\u322?a kilka kropel oleju do muszli i po\u322?kn\u281?\u322?a zawarto\u347?\u263?. Natychmiast si\u281? rozpromieni\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {

- We\u378?miemy talerz.\par\pard\plain\hyphpar} {W tym momencie jaki\u347? m\u281?\u380?czyzna tr\u261?ci\u322? Jasona w plecy. Ch\u322?opak odwr\u243?ci\u322? si\u281? i zobaczy\u322? niskiego, kr\u281?pego m\u281?\u380?czyzn\u281?, kt\u243?ry siedzia\u322? wcze\u347?niej przy stoliku wpobli\u380?u drzwi. Mia\u322? g\u281?ste, czarne w\u322?osy i mocno zaro\u347?ni\u281?t\u261? twarz. R\u281?kawy koszuli nosi\u322? podwini\u281?te, ods\u322?aniaj\u261?c ow\u322?osione przedramiona z pot\u281?\u380?nie rozbudowanymi mi\u281?\u347?niami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Poprosz\u281? chowder - warkn\u261?\u322? basowym g\u322?osem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, dop\u243?ki nie przyniesiesz pieni\u281?dzy albo nie we\u378?miesz si\u281? za zmywanie - odpar\u322? Kerny, przesadnie artyku\u322?uj\u261?c s\u322?owa. Zerkn\u261?\u322? przepraszaj\u261?co na Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Nie jestem wystarczaj\u261?co dobry, \u380?eby zmywa\u263? naczynia - pochlipywa\u322? zrozpaczony m\u281?\u380?czyzna. - Nie jestem wystarczaj\u261?co dobry, \u380?eby dosta\u263? zup\u281?. Przepraszam, \u380?e zawracam g\u322?ow\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Odwr\u243?ci\u322? si\u281? i klapn\u261?\u322? z powrotem przy pobliskim stole, chowaj\u261?c twarz w skrzy\u380?owanych r\u281?kach.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co z nim? - zapyta\u322?a cicho Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Kerny pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jest przygn\u281?biony i ma zawroty g\u322?owy. Nikt nie powinien siedzie\u263? blisko zewn\u281?trznej \u347?ciany, kiedy kr\u281?cimy si\u281? tak szybko. U



dzieli\u322?em mu kredytu, ale s\u261? jakie\u347? granice. Wsp\u243?\u322?czuj\u281? mu z powodu nieszcz\u281?\u347?cia, ale nie zamierzam przez niego zbankrutowa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nieszcz\u281?\u347?cia? - dopytywa\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Gdzie si\u281? pan podziewa\u322?? To jedyny, kt\u243?ry si\u281? uratowa\u322? z Zawrotnej Dziewi\u261?tki. Biedny dure\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason obr\u243?ci\u322? si\u281? gwa\u322?townie. Czyli kto\u347? jednak zeskoczy\u322? z tratwy! Jego pr\u243?ba ratunku nie by\u322?a ca\u322?kowit\u261? kl\u281?sk\u261?. Ogarn\u281?\u322?a go ulga, gdy dowiedzia\u322? si\u281?, \u380?euratowa\u322? \u380?ycie przynajmniej jednej osobie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zjecie pa\u324?stwo przy barze czy przy stoliku? - zapyta\u322? Kerny.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason odwr\u243?ci\u322? si\u281? z powrotem do szynkarza.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przy stoliku. I wezm\u281? dla tego cz\u322?owieka chowder.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak pan uwa\u380?a. Czego pan si\u281? napije z m\u322?od\u261? dam\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {- Wody.\par\pard\plain\hyphpar} {Szynkarz wzruszy\u322? ramionami i odszed\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zauwa\u380?, \u380?e nie zapyta\u322? mnie, czego chc\u281? - szepn\u281?\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie ma teraz czasu na dyskusj\u281? o prawach kobiet - odpar\u322? szeptem Jas

on. - Te\u380? chcesz zup\u281? rybn\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {- Woda wystarczy. Wola\u322?abym jednak, \u380?eby zapyta\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason usiad\u322? obok m\u281?\u380?czyzny, kt\u243?rego uratowa\u322?. Rachel usiad\u322?a naprzeciwko nich.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem Jason, a to Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tark - odpar\u322? m\u281?\u380?czyzna ponurym g\u322?osem, nie podnosz\u261?c wzroku.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zam\u243?wi\u322?em dla ciebie troch\u281? chowdera.\par\pard\plain\hyphpar} {Tark uni\u243?s\u322? g\u322?ow\u281? i si\u281? u\u347?miechn\u261?\u322?. Opad\u322? na oparcie i spojrza\u322? na Jasona, jakby z trudem ogniskowa\u322? na nim wzrok.\par\pard\plain\hyphpar} {- To bardzo uprzejme z twojej strony. - Nie ma sprawy. S\u322?ysza\u322?em o two

ich przyjacio\u322?ach. - Szcz\u281?\u347?liwcy - j\u281?kn\u261?\u322? Tark, \u322?api\u261?c si\u281? za w\u322?osy. - Ale czy oni nie zgin\u281?li? - zdziwi\u322?a si\u281? Rachel. - Jak i ja powinienem. Jason pr\u243?bowa\u322? ukry\u263? zaskoczenie i pomieszanie. Jedyna osoba, kt\u243?r\u261? ocali\u322?, by\u322?a za\u322?amana faktem, \u380?e prze\u380?y\u322?a? Odchrz\u261?kn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To, ehm, na czym gra\u322?e\u347??\par\pard\plain\hyphpar} {Tark obrzuci\u322? go spojrzeniem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie jeste\u347? z okolic.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przybyli\u347?my z daleka.\par\pard\plain\hyphpar} {- Gram na sousalaksie.\par\pard\plain\hyphpar} {- A co to takiego? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Tark si\u281? naburmuszy\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- To jedynie najwi\u281?kszy ze wszystkich nap\u281?dzanych sam\u261? si\u322?\u261? p\u322?uc instrument\u243?w. Tylko sze\u347?ciu lub siedmiu m\u281?\u380?czyzn na wybrze\u380?u ma wystarczaj\u261?co du\u380?\u261? pojemno\u347?\u263? p\u322?uc, \u380?eby d\u378?wi\u281?k stosownie zabrzmia\u322?. Daleko na p\u243?\u322?nocy ludzie pos\u322?uguj\u261? si\u281? nim do przyzywania mors\u243?w i morskich s\u322?oni.\par\pard\plain\hyphpar} {- U\u380?yteczna rzecz - powiedzia\u322? Jason i oboje z Rachel u\u347?miechn\u281?li si\u281? leciutko.\par\pard\plain\hyphpar} {Tark skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?, niczego nie zauwa\u380?aj\u261?c.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Mia\u322?em gra\u263? do samego ko\u324?ca. D\u378?wi\u281?k sousalaksu stanowi fundament dla innych instrument\u243?w. Prawda? A chodzi\u322?o o co\u347? wi\u281?cej. Pos\u322?uchajcie, to musi zosta\u263? mi\u281?dzy nami. Simeon, naszprzyw\u243?dca, wyjecha\u322? na d\u322?u\u380?szy czas. Mia\u322? zwyczaj wybiera\u263? si\u281? na wycieczki. Pewnego dnia wr\u243?ci\u322?, twierdz\u261?c, \u380?e prorokini powiedzia\u322?a mu, \u380?e je\u347?li sp\u322?yniemy rzek\u261? do wodospadu, graj\u261?c, to wezwiemy bohatera, kt\u243?ry pomo\u380?e obali\u263? Maldora. Zna\u322? nawet dok\u322?adn\u261? dat\u281? i godzin\u281?. W pierwszej chwili my\u347?leli\u347?my, \u380?e sobie z nas \u380?artuje, ale on tylko patrzy\u322?, ponury jak wdowa w dniu rocznicy \u347?lubu. Przez pewien czas dyskutowali\u347?my nad tym i w ko\u324?cu doszli\u347?my do jednomy\u347?lnej zgody. W ko\u324?cu, czego dzisiaj potrzebujemy bardziej ni\u380? prawdziwego bohatera? Nie m\u243?wi\u281? o tych oszustach, kt\u243?rym tak naprawd\u281? chodzi tylko o darmow\u261? przeja\u380?d\u380?k\u281? do Harthenham, tylko o takich, o kt\u243?rych \u347?piewamy, o tych, kt\u243?rzy naprawd\u281? o co\u347? walcz\u261?. Simeon przekona\u322? nas, \u380?eby\u347?my grali do samego ko\u324?ca i wezwali bohatera, sk\u322?adaj\u261?c siebie w ofierze. - \u321?zy nap\u322?yn\u281?\u322?y mu do oczu. - Ale ja nie dotrzyma\u322?em obietnicy.\par\pard\plain\hyphpar} {Szynkarz podszed\u322? i postawi\u322? na stole p\u243?\u322?misek marszczy, dwie wysokie szklanki wody i drewnian\u261? mis\u281? chowdera z du\u380?ymi kawa\u322?kami ryby.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prosz\u281? nie pozwoli\u263? mu zacz\u261?\u263? - ostrzeg\u322? Jasona. - Bo ugrz\u281?\u378?niecie pa\u324?stwo tu na ca\u322?\u261? noc, a on b\u281?dzie

powtarza\u322? w k\u243?\u322?ko t\u281? sam\u261? \u380?a\u322?osn\u261? histori\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- B\u281?d\u281? to mia\u322? na uwadze - zapewni\u322? go Jason. Odwr\u243?ci\u322? si\u281? do Tarka. - Prosz\u281?, m\u243?w dalej.\par\pard\plain\hyphpar} {Tark uni\u243?s\u322? misk\u281? do ust, prze\u322?kn\u261?\u322? spory \u322?yk, otar\u322? usta iwestchn\u261?\u322? z zadowoleniem. Jason upu\u347?ci\u322? kilka kropel oliwy do muszli i prze\u322?kn\u261?\u322? marszcza. Rachel te\u380? wzi\u281?\u322?a sobie muszl\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To wszystko wina tego sadysty, kt\u243?ry wystrzeli\u322? strza\u322?\u281? ratunkow\u261? - podj\u261?\u322? w\u261?tek Tark, patrz\u261?c w zup\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zesztywnia\u322?, zagryzaj\u261?c usta.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wszyscy byli\u347?my zdecydowani trzyma\u263? si\u281? swojego postanowienia,

dop\u243?ki szansa uratowania si\u281? sama si\u281? nam nie narzuci\u322?a. Kiedy pojawi\u322?a si\u281? lina z brzegu, nasza determinacja os\u322?ab\u322?a. Strza\u322?a trafi\u322?a w rami\u281? Stilusa. Zabawna rzecz, to on najbardziejsprzeciwia\u322? si\u281? pomys\u322?owi naszej ofiary. D\u322?ugo trzeba by\u322?o mu si\u281? przypochlebia\u263?, \u380?eby go przekona\u263?. Widzicie, stary Stilus by\u322? przes\u261?dny. Za\u322?o\u380?\u281? si\u281?, \u380?e uzna\u322? strza\u322?\u281? za znak, \u380?e od pocz\u261?tku mia\u322? racj\u281?. Ledwie si\u281? przewr\u243?ci\u322?, zacz\u261?\u322? opl\u261?tywa\u263? lin\u281? \u243?semkami wok\u243?\u322? jednej z knag. Stilus nigdy nie mia\u322? za wiele szcz\u281?\u347?cia. Podejrzewam, \u380?e my\u347?la\u322?, \u380?e robi dobrze, pr\u243?buj\u261?c nas ocali\u263?. Kiedy tratwa zacz\u281?\u322?a p\u322?yn\u261?\u263? do brzegu, paru z nas uzna\u322?o, \u380?e zostaniemy uratowani,czy nam si\u281? to podoba, czy nie. Kilkoro gra\u322?o dalej, ale wi\u281?kszo\

u347?\u263?, w tym ja, zacz\u281?\u322?a zrzuca\u263? z siebie liny. Bo widzicie, przywi\u261?zali\u347?my si\u281? do trawy, \u380?eby m\u243?c gra\u263? nawet na wzburzonych wodach. Zanim zderzyli\u347?my si\u281? z brzegiem, nawet ci, co nadal grali, mieli ju\u380? w\u261?tpliwo\u347?ci. Szansa na ratunek by\u322?atak blisko. Zeskoczy\u322?em na brzeg w tej samej chwili, w kt\u243?rej kto\u347? przeci\u261?\u322? lin\u281?, i zosta\u322?em tam sam, jedyny zbieg, i patrzy\u322?em, jak moi towarzysze odp\u322?ywaj\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Tark poci\u261?gn\u261?\u322? nosem i otar\u322? go grzbietem d\u322?oni.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wtedy ju\u380? wszyscy my\u347?leli, \u380?e zostan\u261? uratowani. Widzia\u3



22?em to w ich oczach. Z powodu tej nadziei na przetrwanie ogarn\u281?\u322?o ich prawdziwe przera\u380?enie, kiedy znowu pop\u322?yn\u281?li ku wodospadowi. Wi\u281?kszo\u347?\u263? nie by\u322?a w stanie gra\u263?, albo ze strachu, albo dlatego, \u380?e odwi\u261?zali si\u281? od tratwy i poprzewracali. - W jego g\u322?osie brzmia\u322? dotkliwy b\u243?l. - To, co powinno by\u263? pe\u322?n\u261? dumy chwil\u261? \u347?wiadomie z\u322?o\u380?onej z siebie ofiary, przerodzi\u322?o si\u281? w \u380?a\u322?osn\u261? fars\u281? z tratw\u261? pe\u322?n\u261? przera\u380?onych muzyk\u243?w zmierzaj\u261?cych gor\u261?czkowo ku w\u322?asnej \u347?mierci. Gelpha dmucha\u322? w klarnet. A jaka\u347? dzielna dusza wali\u322?a w czynele.\par\pard\plain\hyphpar} {W Jasonie narasta\u322?a groza, a ka\u380?de s\u322?owo Tarka bola\u322?o go jak cios w brzuch. On tylko stara\u322? si\u281? pom\u243?c, a spowodowa\u322? tyle cierpienia. Jak kiedykolwiek wynagrodzi to tym ludziom?\par\pard\plain\hyphpar} {\u321?zy p\u322?yn\u281?\u322?y po twarzy Tarka. Wypi\u322? po\u347?piesznie \u322?yk zupy.\par\pard\plain\hyphpar} {- To by\u322? m\u243?j obowi\u261?zek. To ja mia\u322?em wali\u263? w talerze wfinale. Zawiod\u322?em, a jaka\u347? biedna, przera\u380?ona dusza zatuszowa\u322?a m\u243?j b\u322?\u261?d.\par\pard\plain\hyphpar} {Szlocha\u322?, wal\u261?c pi\u281?\u347?ci\u261? w st\u243?\u322?. A potem otar\u322? no$ ramieniem. Potrzebowa\u322? chwili, zanim podj\u261?\u322? opowie\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ludzie zachowywali si\u281? potem, jakby cieszyli si\u281? na m\u243?j widok,jakby radowa\u322? ich fakt, \u380?e oszuka\u322?em \u347?mier\u263?. Ale to tyl

ko pozory. Wkr\u243?tce zrozumia\u322?em, \u380?e ten incydent napi\u281?tnowa\u322? mnie jako tch\u243?rza i buntownika. Wi\u281?c odszed\u322?em. Nie by\u322?o miejsca dla Zawrotnej Jedynki w\u347?r\u243?d tamtych ludzi. Rozwa\u380?a\u322?em powr\u243?t do kopalni. Kiedy\u347? by\u322?em zdolnym g\u243?rnikiem. Czu\u322?em si\u281? jednak niegodny nawet takiego zaj\u281?cia. Widzicie, \u380?aden bohater nie pojawi\u322? si\u281? po tym, jak moi przyjaciele spadli z wodospadu. Proroctwo si\u281? nie spe\u322?ni\u322?o. I przez reszt\u281? dni b\u281?dzie pali\u322?a mnie \u347?wiadomo\u347?\u263?, \u380?e to moja wina. Nikt nigdy si\u281? nie dowie, czy proroctwo mog\u322?o si\u281? wype\u322?ni\u263?, poniewa\u380? ja nie z\u322?o\u380?y\u322?em ofiary. Zawrotna Dziewi\u261?tka mia\u322?a rzuci\u263? si\u281? z wodospadu. Zamiast tego utopi\u322?o si\u281? o\u347?mioro przera\u380?onych muzyk\u243?w, zostawiaj\u261?c za sob\u261? jednego tch\u243?rzliwego nieszcz\u281?\u347?nika.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Nie powiniene\u347? tak surowo si\u281? ocenia\u263? - pociesza\u322?a go Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pewnie - nabzdyczy\u322? si\u281? zniesmaczony Tark. - Powinienem sobie pogratulowa\u263?, \u380?e zdradzi\u322?em przyjaci\u243?\u322? i ochroni\u322?em cesarza. Kusi\u322?o mnie samob\u243?jstwo. Uzna\u322?em jednak, \u380?e skoro nie by\u322?em m\u281?\u380?czyzn\u261?, \u380?eby straci\u263? \u380?ycie razem z przyjaci\u243?\u322?mi, to nie zas\u322?uguj\u281? na to, by okaza\u263? si\u281?takim tch\u243?rzem i odebra\u263? sobie \u380?ycie samemu. Teraz jestem w\u281?drowcem. Wagabund\u261?, kt\u243?rego sousalaks spoczywa na dnie oceanu, prawdopodobnie zamieszka\u322?y przez ogromnego kraba w\u281?drownika.\par\pard\plain\hyphpar} {- To\u8230? to okropne - wyduka\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Otworzy\u322? usta, \u380?eby znowu wyrazi\u263? swoje wsp\u243?\u322?czucie, al

e nie m\u243?g\u322? wykrztusi\u263? s\u322?owa z powodu zaci\u347?ni\u281?tego\u380?o\u322?\u261?dka. Czy m\u243?g\u322? by\u263? bohaterem, kt\u243?rego wezwali ci muzycy? Galloran uj\u261?\u322? to tak, jakby ka\u380?dy, nawet dzieciakz przedmie\u347?\u263? m\u243?g\u322? zosta\u263? bohaterem. Us\u322?ysze\u263?w szczeg\u243?\u322?ach o ofierze, kt\u243?r\u261? z\u322?o\u380?y\u322?o dziewi\u281?cioro ludzi tylko po to, \u380?eby sprowadzi\u263? bohatera do Lyrianu, by\u322?o przyt\u322?aczaj\u261?ce. Nape\u322?ni\u322?o Jasona nag\u322?ym, przemo\u380?nym pragnieniem, \u380?eby rzeczywi\u347?cie sta\u263? si\u281? bohaterem, kt\u243?rego potrzebowali. Czy by\u322? do tego zdolny?\par\pard\plain\hyphpar} {



- Chcia\u322?bym znale\u378?\u263? t\u281? szumowin\u281?, kt\u243?ra wystrzeli\u322?a strza\u322?\u281?. - Tark zgrzytn\u261?\u322? z\u281?bami i zacisn\u261?\u322? pi\u281?\u347?ci. - To on zniszczy\u322? nasz\u261? ofiar\u281?. Gdyby si\u281? nie wtr\u261?ci\u322?, nie zdradzi\u322?bym naszej sprawy. Odp\u322?acenie si\u281? mu to jedyny cel, jaki mi pozosta\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel i Jason spojrzeli po sobie z za\u380?enowaniem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak on wygl\u261?da\u322?? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Tark obrzuci\u322? go spojrzeniem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Z opisu, kt\u243?ry s\u322?ysza\u322?em, troch\u281? jak ty. Wysoki. Z\u322?ociste w\u322?osy. - Tark parskn\u261?\u322?, doko\u324?czy\u322? zup\u281? rybn\u261? i otar\u322? usta r\u281?kawem. - B\u281?d\u281? go szuka\u322? a\u380? dodnia \u347?mierci.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e nie powiniene\u347? polowa\u263? na tego biedaka, kt\u243?ry wystrzeli\u322? strza\u322?\u281? - wypali\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego? - warkn\u261?\u322? Tark.\par\pard\plain\hyphpar} {- On pewnie tylko pr\u243?bowa\u322? pom\u243?c - wyja\u347?ni\u322?a s\u322?abo.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pochyli\u322? g\u322?ow\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- My\u347?l\u281?, \u380?e wszyscy dobrze wiemy, kto tu jest prawdziwym z\u322?oczy\u324?c\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Tark przyjrza\u322? si\u281? Jasonowi spod zmru\u380?onych powiek.\par\pard\plain\hyphpar} {\u8222?Maldor\u8221? - bezg\u322?o\u347?nie poruszy\u322? ustami, rozwa\u380?aj\u261?c t\u281? my\u347?l.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Je\u347?li chcesz po\u347?wi\u281?ci\u263? \u380?ycie, robi\u261?c co\u347? u\u380?ytecznego, we\u378? si\u281? za niego - powiedzia\u322? Jason, \u347?ciszaj\u261?c g\u322?os. - To b\u281?dzie najlepszy spos\u243?b, \u380?eby uhonorowa\u263? ofiar\u281? twoich przyjaci\u243?\u322?. Kto wie? Mo\u380?e to ty jeste\u347? bohaterem, kt\u243?rego pr\u243?bowali przyzwa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Tark usiad\u322? prosto. Oczy mu poja\u347?nia\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- My\u347?l\u281?, \u380?e mo\u380?esz mie\u263? racj\u281?. Co bardziej by pasowa\u322?o?\par\pard\plain\hyphpar} {Wyci\u261?gn\u261?\u322? zza pasa ci\u281?\u380?ki n\u243?\u380? o ostrzu z\u261?bkowanym jak pi\u322?a iwbi\u322? go z w\u347?ciek\u322?o\u347?ci\u261? w blat.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason popatrzy\u322? w milczeniu na imponuj\u261?ce ostrze.\par\pard\plain\hyphp

ar} {Tark wsta\u322?, drapi\u261?c si\u281? po brodzie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zwa\u380? me s\u322?owa: mo\u380?e i nie umar\u322?em, ale moje \u380?ycie zako\u324?czy\u322?o si\u281? przy tamtym wodospadzie i nie mam czego si\u281? obawia\u263?. Niczym duch b\u281?d\u281? tropi\u322? Maldora i jego poplecznik\u243?w. - Zerkn\u261?\u322? ukradkiem, czy nikt go nie pods\u322?ucha\u322?. - Niechta rozmowa zostanie mi\u281?dzy nami. Nigdy si\u281? nie spotkali\u347?my. \u379?ycz\u281? ci powodzenia, Jasonie, m\u243?j przyjacielu. - Klepn\u261?\u322? ch\u322?opaka w rami\u281?. - Przywr\u243?ci\u322?e\u347? mnie do \u380?ycia.\par\pard\plain\hyphpar} {Tark schowa\u322? n\u243?\u380? do pochwy i pomaszerowa\u322? do drzwi. Wypad\u322? na zewn\u261?trz z pomoc\u261? m\u281?\u380?czyzny o kwadratowej twarzy.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason i Rachel wzi\u281?li po kolejnej muszli. Kiedy Jason zasysa\u322? wij\u261?ce si\u281? cia\u322?o, pomy\u347?la\u322? o ci\u281?\u380?kim no\u380?u. Jeszcze minut\u281? temu o ostrze mia\u322?o poder\u380?n\u261?\u263? mu gard\u322?o. Mia\u322? nadziej\u281?, \u380?e Tark rwa przy nowym postanowieniu. Chocia\u380? prze\u347?ladowa\u322?a go powie\u347?\u263? Tarka o ostatnich chwilach przy wodospadzie, Jason nie by\u322? gotowy umrze\u263?, by odkupi\u263? swe winy.\par\pard\plain\hyphpar} {Doko\u324?czy\u322? swoj\u261? po\u322?ow\u281? marszczy, podobnie jak Rachel. Z ka\u380?dym kolejnym k\u281?sem coraz bardziej mu smakowa\u322?y. Po ostatnim marszczu, rozsiad\u322? si\u281? zadowolony, delektuj\u261?c si\u281? delikatn\u2



61? pozosta\u322?o\u347?ci\u261? w ustach. Naprawd\u281? cudowny posmak. Wr\u243?ci\u322?a kelnerka.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ile jestem winien? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Cztery droomy.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wyj\u261?\u322? z sakiewki br\u261?zow\u261? kulk\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- A to ile jest warte?\par\pard\plain\hyphpar} {- Pi\u281?\u263? - odpowiedzia\u322?a, jakby spodziewa\u322?a si\u281?, \u380?esi\u281? z ni\u261? droczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prosz\u281?. Reszta dla ciebie.\par\pard\plain\hyphpar} {Zagapi\u322?a si\u281? na niego.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co? - zdziwi\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {U\u347?miech wyp\u322?yn\u261?\u322? na jej twarz.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pi\u281?knie dzi\u281?kuj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {M\u243?wi\u322?a tak szczerze, \u380?e Jason uzna\u322?, \u380?e mieszka\u324?cy Hipolandii musz\u261? sk\u261?pi\u263? na napiwkach. Natychmiast posz\u322?a do Kernyego i zacz\u281?\u322?a m\u243?wi\u263? co\u347? podekscytowana, zerkaj\u261?c w stron\u281? Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ej, rozrzutniku, jeste\u347? tu jeszcze ze mn\u261?? - sykn\u281?\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Da\u322?em jej tylko napiwek. Dwadzie\u347?cia procent to standard tam, sk\u261?d pochodz\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak mi\u281?dzy nami, to by\u322?o dwadzie\u347?cia pi\u281?\u263? procent. Ale to nieistotne. Pewnie powinni\u347?my si\u281? zbiera\u263?.\par\pard\plain\hy

phpar} {Jason odwr\u243?ci\u322? si\u281? do drzwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy w\u322?a\u347?nie pos\u322?ali\u347?my Tarka na \u347?mier\u263?? - mrukn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- P\u243?\u378?niej - odpowiedzia\u322?a szeptem Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pewnie pos\u322?ali\u347?my - powiedzia\u322? Jason. - Wygl\u261?da\u322? tak, jakby by\u322? w nastroju do zrobienia czego\u347? g\u322?upiego. Chyba lepszeto ni\u380? oberwa\u263? wielkim no\u380?em w plecy jakiej\u347? ciemnej nocy.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel wsta\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Kerny podbieg\u322? do nich, jakby martwi\u322? si\u281?, \u380?e wyjd\u261?, zanim z nimi porozmawia.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Jak smakowa\u322?o?\par\pard\plain\hyphpar} {- Wy\u347?mienicie - odpar\u322?a Rachel. - Zna si\u281? pan na owocach morza.\par\pard\plain\hyphpar} {Kerny zerkn\u261?\u322? zak\u322?opotany na Jasona, jakby zaskoczy\u322? go fakt, \u380?e Rachel odezwa\u322?a si\u281? pierwsza.\par\pard\plain\hyphpar} {- Strasznie si\u281? ekscytuje jedzeniem - za\u380?artowa\u322? Jason, na co Kerny odpowiedzia\u322? szerokim u\u347?miechem, a Rachel zacisn\u281?\u322?a ustaw w\u261?sk\u261? lini\u281?. - I mia\u322?a racj\u281?. Marszcz\u281? to by\u322?a doskona\u322?a propozycja. Mam teraz nowe ulubione danie. A tak przy okazji, wie pan, gdzie si\u281? znajduje Trensicourt?\par\pard\plain\hyphpar} {Kerny uni\u243?s\u322? brwi i zmarszczy\u322? czo\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Spory kawa\u322? w g\u322?\u261?b l\u261?du.\par\pard\plain\hyphpar} {

- A wie pan co\u347? konkretniej? - dopytywa\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mog\u281? powiedzie\u263?, \u380?e tak. Oczywi\u347?cie, s\u322?ysza\u322?em o tym miejscu, ale nigdy nie wybiera\u322?em si\u281? w tamte strony.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zna pan kogo\u347?, kto m\u243?g\u322?by nam powiedzie\u263?, jak tam dotrze\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {Kerny podrapa\u322? si\u281? po g\u322?owie.\par\pard\plain\hyphpar} {- W\u261?tpi\u281?, czy ktokolwiek w mie\u347?cie zdo\u322?a panu powiedzie\u263?. Wiadomo, \u380?e ludzie coraz mniej podr\u243?\u380?uj\u261?. Zreszt\u261?, t



o ma\u322?o rozs\u261?dne, rusza\u263? w drog\u281?, kiedy ludzie ci\u261?gle znikaj\u261?, i tak dalej. Bez obrazy. Jestem pewien, \u380?e pan wie, co robi. Aszukacie pa\u324?stwo mo\u380?e noclegu?\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e - odpar\u322? Jason, zerkaj\u261?c na Rachel, kt\u243?ra ledwie widocznie wzruszy\u322?a ramionami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Moja matka prowadzi ma\u322?y zajazd - odpar\u322? Kerny. - Jedyne pokoje do wynaj\u281?cia w mie\u347?cie. Dobra cena, dziewi\u281?\u263? droom. Ze \u347?niadaniem.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel nie da\u322?a Jasonowi nic a nic do zrozumienia, co na ten temat my\u347?li. Uzna\u322?, \u380?e mi\u322?o by\u322?oby przespa\u263? si\u281? w \u322?\u243?\u380?ku. Kilka ostatnich nocy by\u322?o ch\u322?odnych, budzili si\u281? wemgle.\par\pard\plain\hyphpar} {- Skorzystamy z pana propozycji, ale potrzebujemy dw\u243?ch pokoj\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Kerny uni\u243?s\u322? brwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- To moja siostra - wyja\u347?ni\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Szynkarz rozpromieni\u322? si\u281?, wreszcie rozumiej\u261?c.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dwa pokoje, powiada pan. To mo\u380?e zwi\u281?kszy\u263? cen\u281? do dwunastu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e by\u263? - zgodzi\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Gerta! - zawo\u322?a\u322? Kerny i zaraz przybieg\u322?a m\u322?oda kobieta, kt\u243?ra ich wcze\u347?niej obs\u322?ugiwa\u322?a. - Zajmij si\u281? barem. Chc\u281? osobi\u347?cie odprowadzi\u263? tych dobrych ludzi.\par\pard\plain\hyphpa

r} {\par\pard\hyphpar }{\page }{\line } {\s1 \afs32{\qcRozdzia\u322? 10{\line } Ned\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {M\u281?\u380?czyzna o kwadratowej twarzy pom\u243?g\u322? im wyj\u347?\u263?. Wyl\u261?dowali, kozio\u322?kuj\u261?c na d\u322?ugim materacu wypchanym s\u322?om\u261?. Kerny wykorzysta\u322? rozp\u281?d i zrobi\u322? salto, zr\u281?cznie l\u261?duj\u261?c na nogach, a potem poda\u322? r\u281?k\u281? Jasonowi i Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Razem ruszyli pylist\u261? drog\u261? w g\u322?\u261?b miasteczka.\par\pard\plai

n\hyphpar} {Kerny pomacha\u322? do paru os\u243?b, kt\u243?re min\u281?li. Podszed\u322? donich wysoki m\u281?\u380?czyzna o kr\u281?conych, rudych jak marchewka w\u322?osach i z wi\u281?ksz\u261? ilo\u347?ci\u261? pieg\u243?w ni\u380? sk\u243?ry. Mia\u322? na sobie co\u347?, co wygl\u261?da\u322?o jak d\u322?ugi worek z szorstkiego materia\u322?u z wyci\u281?ciami na g\u322?ow\u281? i r\u281?ce, si\u281?gaj\u261?cy mu prawie do kolan. \u321?okcie by\u322?y najszerszym miejscem na jegochudych, piegowatych r\u281?kach. Na jednej r\u281?ce nosi\u322? czarn\u261? sk\u243?rzan\u261? r\u281?kawiczk\u281? i chodzi\u322? boso. Nawet bez but\u243?w przewy\u380?sza\u322? Jasona o kilka cali. Nieznajomy szed\u322? nieprzyjemnie blisko nich.\par\pard\plain\hyphpar} {Kerny poprowadzi\u322? Jasona i Rachel tak, \u380?eby nie szli zbyt blisko m\u281?\u380?czyzny.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Z tym go\u347?ciem nie jest za dobrze - mrukn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kim s\u261? twoi przyjaciele? - zapyta\u322? nieznajomy, id\u261?c za nimi i w\u281?sz\u261?c.\par\pard\plain\hyphpar} {- To nie twoja sprawa, Ned.\par\pard\plain\hyphpar} {- Na pewno, szynkarzu? - Oblizuj\u261?c spierzchni\u281?te usta, wysoki m\u281?\u380?czyzna podszed\u322? do Jasona i wyr\u243?wna\u322? z nim krok.\par\pard\plain\hyphpar} {Kerny wcisn\u261?\u322? si\u281? mi\u281?dzy Neda i Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Sp\u322?ywaj, Ned.\par\pard\plain\hyphpar} {Tamten \u347?ci\u261?gn\u261?\u322? usta.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeszcze nie teraz. Najpierw podziel si\u281? sekretem. Kim s\u261? ci obcy?\par\pard\plain\hyphpar} {- Moimi go\u347?\u263?mi - warkn\u261?\u322? Kerny. - Szacownymi przybyszami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie wygl\u261?daj\u261? na szacownych - zauwa\u380?y\u322? Ned. - Ledwie od ziemi odro\u347?li. I spali pod go\u322?ym niebem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Do\u347?\u263? tego! - krzykn\u261?\u322? Kerny, a\u380? Rachel si\u281? wzdrygn\u281?\u322?a. - Spadaj!\par\pard\plain\hyphpar} {Ned przesta\u322? i\u347?\u263? za nimi, a Kerny poprowadzi\u322? Jasona i Rachel do jednego z najwi\u281?kszych dom\u243?w w miasteczku, stoj\u261?cego ju\u380? nad wod\u261?. Budynek wznosi\u322? si\u281? na wysokich palach. Wspi\u281?lisi\u281? po szorstkiej drabince sznurowej prowadz\u261?cej na ganek. Niska kobieta o siwych w\u322?osach zwi\u261?zanych w kok podesz\u322?a do drzwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przyprowadzi\u322?em ci klient\u243?w - po\u347?piesznie wyja\u347?ni\u322? Kerny. - To Jason i jego siostra Rachel. Zostan\u261? na noc. Dwana\u347?cie droom za dwa pokoje.\par\pard\plain\hyphpar} {Kobieta wytrzeszczy\u322?a oczy, zaraz jednak odzyska\u322?a panowanie nad sob\u261? i u\u347?miechn\u281?\u322?a si\u281? uprzejmie, ale Jason ju\u380? si\u281? zorientowa\u322?, \u380?e p\u322?ac\u261? wi\u281?cej ni\u380? zwyk\u322?\u261? stawk\u281?. Zastanawia\u322? si\u281?, czy nie zacz\u261?\u263? si\u281? targowa\u263?, ale darowa\u322? sobie, bo w\u322?a\u347?ciwie zgodzi\u322? si\u281?

ju\u380? na cen\u281?. Kerny odszed\u322?, a stara kobieta odprowadzi\u322?a ich do dw\u243?ch ma\u322?ych, s\u261?siaduj\u261?cych ze sob\u261? pokoik\u243?w.W pokoju Jasona szeroki, p\u322?\u243?cienny hamak rozci\u261?ga\u322? si\u281?od \u347?ciany do \u347?ciany. Kufer z wielk\u261? k\u322?\u243?dk\u261? sta\u322? w k\u261?cie. Zamiast zas\u322?on w oknie wisia\u322?a siatka, cz\u281?\u347?ciowo przes\u322?aniaj\u261?c widok na przysta\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {Stara kobieta da\u322?a Jasonowi klucz do kufra i powiedzia\u322?a mu, \u380?eby schowa\u322? tam swoje rzeczy. Potem zabra\u322?a Rachel do s\u261?siedniego pokoju. Kiedy ju\u380? gospodyni ich zostawi\u322?a, Jason wszed\u322? do pokoju Rachel. Siedzia\u322?a na hamaku ze spuszczonymi nogami i delikatnie si\u281? ko\u322?ysa\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- My\u347?lisz, \u380?e gospodyni da\u322?a nam jedyne klucze do naszych kufr\u243?w? - spyta\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason zmarszczy\u322? brwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u322?uszna my\u347?l.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie zostawiajmy naszych rzeczy bez opieki.\par\pard\plain\hyphpar} {- Serio? A ja my\u347?la\u322?em, \u380?e mo\u380?e zajrzymy do miejscowego multipleksu i zobaczymy, co graj\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel skrzy\u380?owa\u322?a r\u281?ce.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wiem, \u380?e to nie twoja wina, ale nie podoba mi si\u281? to, jak potraktowano mnie w tawernie. Ludzie zachowuj\u261? si\u281?, jakbym nie istnia\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- \u346?wietnie sobie z tym poradzi\u322?a\u347? - odpar\u322? Jason. - Musimy wtopi\u263? si\u281? w t\u322?um.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wiem, ale przez to trudno mi pomaga\u263?. Wiedzia\u322?am, \u380?e Kerny chce nas oskuba\u263?. Nie zauwa\u380?y\u322?e\u347?, \u380?e kelnerka posz\u322?a p

rosto do niego po tym, jak da\u322?e\u347? jej napiwek, i \u380?e zacz\u261?\u322? nam wtedy nadskakiwa\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Troch\u281? - odpar\u322? m\u281?tnie Jason, zawstydzony faktem, \u380?e nie zauwa\u380?y\u322? tak oczywistych sygna\u322?\u243?w. - Pomy\u347?la\u322?em tylko, \u380?e mi\u322?o b\u281?dzie mie\u263? dach nad g\u322?ow\u261?. Kto wie, kiedy znowu b\u281?dziemy mieli szans\u281? przespa\u263? si\u281? w czterech \u347?cianach?\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel skrzywi\u322?a si\u281? w zamy\u347?leniu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pewnie bezpieczniejsi byliby\u347?my w lesie. Wszyscy za bardzo si\u281? namitu interesuj\u261?. Zauwa\u380?y\u322?e\u347? te spojrzenia, odk\u261?d weszli\u



347?my do miasteczka?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ten dziwak Ned to jedyna osoba, kt\u243?ra mia\u322?a do\u347?\u263? ikry, \u380?eby powiedzie\u263? to, co my\u347?leli wszyscy inni. Ludzie tu nie podr\u243?\u380?uj\u261?. \u346?ci\u261?gamy na siebie uwag\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason podrapa\u322? si\u281? w czo\u322?o. - Powinni\u347?my opu\u347?ci\u263? to miejsce? - Nie s\u261?dz\u281?. Je\u380?eli odejdziemy ju\u380? dzisiaj, wzbudzimy jeszcze wi\u281?cej podejrze\u324?. Powinni\u347?my jednak mie\u263? si\u281? na baczno\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {- Racja. Nie b\u281?dziemy przyci\u261?ga\u263? uwagi, zostaniemy wswoich pokojach. My\u347?lisz, \u380?e maj\u261? tu HBO?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tylko w centrum rekreacyjnym - odpar\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem troch\u281? zm\u281?czony - przyzna\u322? Jason. - To mo\u380?e by\u263? dobra chwila na kr\u243?tk\u261? drzemk\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chyba ci\u281? rozgryz\u322?am - oznajmi\u322?a Rachel. - Kiedy masz w\u261?tpliwo\u347?ci, idziesz spa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To nie w porz\u261?dku - j\u281?kn\u261?\u322? Jason. - A ty nie jeste\u347? zm\u281?czona? W\u281?drowali\u347?my wiele dni i przez p\u243?\u322? nocy nie spali\u347?my, pe\u322?ni\u261?c wart\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Odk\u261?d si\u281? tu zjawi\u322?am, by\u322?am za bardzo podenerwowana, \u380?eby dobrze spa\u263? - przyzna\u322?a Rachel. - Mo\u380?e przyjemnie b\u281?dzie przespa\u263? si\u281? za zamkni\u281?tymi drzwiami.\par\pard\plain\hyphpar}{

- W porz\u261?dku, b\u281?d\u281? u siebie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chwileczk\u281?. Jedno szybkie pytanie. My\u347?lisz, \u380?e jeste\u347? bohaterem, kt\u243?rego pr\u243?bowa\u322?a wezwa\u263? Zawrotna Dziewi\u261?tka?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zamar\u322?, rozwa\u380?aj\u261?c histori\u281?, kt\u243?r\u261? opowiedzia\u322? im Tark. To muzyka Zawrotnej Dziewi\u261?tki sprawi\u322?a, \u380?e wpad\u322? do basenu hipopotama. Czy to mo\u380?liwe, \u380?e by\u322? bohaterem, kt\u243?rego mieli nadziej\u281? wezwa\u263?? W ko\u324?cu rozpocz\u261?\u322? ju\u380? misj\u281? maj\u261?c\u261? na celu zniszczenie Maldora.\par\pard\plain\hyphpar} {- Je\u347?li ja jestem bohaterem, kt\u243?rego szukali, to ci muzycy byli bardziej zwariowani, ni\u380? ktokolwiek my\u347?la\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To niesamowity zbieg okoliczno\u347?ci - odezwa\u322?a si\u281? cicho Rachel.

- Galloran najwyra\u378?niej uwa\u380?a\u322?, \u380?e jeste\u347?my lud\u378?mi, kt\u243?rych chcia\u322?a sprowadzi\u263? wyrocznia.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wzruszy\u322? ramionami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Na wszelki wypadek spr\u243?buj\u281? nie umrze\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To chyba dobra my\u347?l.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wr\u243?ci\u322? do swojego pokoju, zamkn\u261?\u322? cieniutkie drzwi i wypr\u243?bowa\u322? hamak. Le\u380?\u261?c sobie wygodnie i ko\u322?ysz\u261?c si\u281? lekko, zamkn\u261?\u322? oczy. Jak m\u243?g\u322? by\u263? bohaterem, kt\u243?rego pragn\u281?li? Czego dokona\u322?? Jako miotacz par\u281? razy zapewni\u322? dru\u380?ynie mia\u380?d\u380?\u261?ce zwyci\u281?stwo? Mia\u322? dobreoceny? A co z Rachel? Kobieta, kt\u243?ra wsp\u243?\u322?pracowa\u322?a z Zawrotn\u261? Dziewi\u261?tk\u261?, najwyra\u378?niej wezwa\u322?a j\u261? do Lyrianu.

\par\pard\plain\hyphpar} {Czy losy ca\u322?ego \u347?wiata spoczywa\u322?y w ich r\u281?kach? Czy kt\u243?re\u347? z nich mia\u322?o szans\u281? na sukces? Galloran najwyra\u378?niej w nich wierzy\u322?. Czy mieli szans\u281? spe\u322?ni\u263? jego oczekiwania?\par\pard\plain\hyphpar} {Hamak sta\u322? si\u281? wr\u281?cz uwodzicielsko wygodny. Zadowolony, \u380?e mo\u380?e na chwil\u281? odpocz\u261?\u263?, Jason pozwoli\u322? rozp\u322?yn\u261?\u263? si\u281? zmartwieniom.\par\pard\plain\hyphpar} {Kto\u347? zapuka\u322? do drzwi. Jason zda\u322? sobie spraw\u281?, \u380?e przysn\u261?\u322?. Nie spa\u322? zbyt d\u322?ugo, na zewn\u261?trz nadal by\u322?o



jasno. Rachel go potrzebowa\u322?a? Czy te\u380? gospodyni mia\u322?a jakie\u347? pytanie? Znowu kto\u347? zapuka\u322?. Jason wylaz\u322? niezgrabnie z hamakai otworzy\u322? drzwi.\par\pard\plain\hyphpar} {To by\u322? Ned.\par\pard\plain\hyphpar} {- Cze\u347?\u263?, niebieskooki - powiedzia\u322? wysoki m\u281?\u380?czyzna, wchodz\u261?c do ciasnego pomieszczenia.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason cofn\u261?\u322? si\u281?, podczas gdy Ned arogancko napiera\u322?, wodz\u261?c wzrokiem po pokoju. Jedna powieka mu drga\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar}{- Czego chcesz? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeste\u347? w\u281?drowcem. A mo\u380?e raczej uciekinierem? - Ned si\u281? u\u347?miechn\u261?\u322?. Brakowa\u322?o mu kilku z\u281?b\u243?w. - Przechytrzy\u322?e\u347? kiedy\u347? lisa-chytrusa? Albo widzia\u322?e\u347? \u347?wini\u281?, kt\u243?ra si\u281? ze\u347?wini\u322?a? Zje\u380?y\u322?e\u347? je\u380?a?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zorientowa\u322? si\u281?, \u380?e cofn\u261?\u322? si\u281? ju\u380? podhamak.\par\pard\plain\hyphpar} {- O czym ty m\u243?wisz? To m\u243?j pok\u243?j. Jestem przyjacielem.\par\pard\plain\hyphpar} {Ned obrzuci\u322? go znacz\u261?cym spojrzeniem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Oni ci\u281? szukaj\u261?, ale to ja ci\u281? znalaz\u322?em. Powiedz mi prawd\u281?, widzia\u322?e\u347? ksi\u281?g\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak\u261? ksi\u281?g\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {- T\u281?, kt\u243?ra widzia\u322?a ciebie.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason prze\u322?kn\u261?\u322? \u347?lin\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co masz na my\u347?li?\par\pard\plain\hyphpar} {- Graj dalej g\u322?upka, a zrzuc\u281? r\u281?kawiczk\u281?. - Ned uni\u243?s\u322? d\u322?o\u324?, a drug\u261? r\u281?k\u281? ustawi\u322? w gotowo\u347?ci do zdj\u281?cia r\u281?kawiczki. - Ostatnia szansa: powiedz mi prawd\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {To by\u322?o jakie\u347? szale\u324?stwo.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak, widzia\u322?em.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason nie mia\u322? poj\u281?cia, co mu grozi\u322?o, gdyby Ned zdj\u261?\u322?r\u281?kawiczk\u281?, ale nie zamierza\u322? tego sprawdza\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ned si\u281? u\u347?miechn\u261?\u322?. Jasonowi przypomnia\u322?o si\u281? zdj\u281?cie, kt\u243?re pokaza\u322? mu ojciec, \u380?eby go nastraszy\u263? i prze

kona\u263? do mycia z\u281?b\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kiedy\u347? przeciwstawi\u322?em si\u281? Maldorowi. Z\u322?y wyb\u243?r. Najgorszy. Im bardziej mu si\u281? stawiasz, tym bardziej si\u281? wystawiasz. To w\u322?adca marionetek, poci\u261?ga za wszystkie sznurki.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasonowi odebra\u322?o mow\u281?. Si\u281?gn\u261?\u322? pod p\u322?aszcz.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chcesz zobaczy\u263? m\u243?j sznurek? - zapyta\u322? Ned, ci\u261?gn\u261?c za r\u281?kawiczk\u281?. Jason wyci\u261?gn\u261?\u322? sztylet, ale ostrze nadal by\u322?o w pochwie. Dzia\u322?aj\u261?c b\u322?yskawicznie jak pu\u322?apka na myszy, Ned uderzy\u322? Jasona kantem d\u322?oni w nadgarstek, a drug\u261? r\u281?k\u261? zabra\u322? mu n\u243?\u380?. Jason przyparty do hamaka roztar\u322? r\u281?k\u281?. Ned spokojnie obejrza\u322? pochw\u281?.\par\pard\plain\hyphpar

} {- Sk\u261?d to masz?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie twoja sprawa.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przygotowa\u322? si\u281? do ataku, napi\u261?\u322? mi\u281?\u347?nie gotowy do skoku. M\u281?\u380?czyzna by\u322? wysoki i szybki, ale chudy. Gdyby tylko Jason zdo\u322?a\u322? go z\u322?apa\u263?, m\u243?g\u322?by go troch\u281? poobija\u263?, ciskaj\u261?c nim przez pok\u243?j.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przemoc ci nie pos\u322?u\u380?y. Odpowiedz mi. Odpowiedz mi tak, jak nale\u380?y, a nie zdejm\u281? r\u281?kawiczki.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zapomnij.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Ukrad\u322?e\u347? go.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie.\par\pard\plain\hyphpar} {Ned \u347?ci\u261?gn\u261?\u322? szarpni\u281?ciem pochw\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Znalaz\u322?e\u347?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Twoje milczenie nie jest oznak\u261? lojalno\u347?ci. Nie strze\u380? informacji, kt\u243?r\u261? ju\u380? znam. Powiedz mi, kto ci to da\u322?. - Ned wycelowa\u322? sztylet w Jasona, k\u322?ad\u261?c kciuk na spu\u347?cie, kt\u243?ry wystrzeliwa\u322? ostrze.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason nie chcia\u322? \u347?ci\u261?gn\u261?\u263? k\u322?opot\u243?w na Gallorana.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie powiem ci.\par\pard\plain\hyphpar} {Ned obliza\u322? usta. Jedno oko mu zatrzepota\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jako ch\u322?opak s\u322?u\u380?y\u322?em cz\u322?owiekowi, kt\u243?rego nigdy bym nie zdradzi\u322?. Jego symbol znajduje si\u281? na pochwie.\par\pard\plain\hyphpar} {To zaskoczy\u322?o Jasona. Zawaha\u322? si\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Galloran da\u322? mi ten sztylet.\par\pard\plain\hyphpar} {Bro\u324? upad\u322?a na drewnian\u261? pod\u322?og\u281?. Nedowi zadr\u380?a\u322?y usta.\par\pard\plain\hyphpar} {- On \u380?yje?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pokiwa\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ned wsun\u261?\u322? palce w rude loki. Emocje walczy\u322?y na jego piegowatej

twarzy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wsp\u243?\u322?czuj\u281? ci. Biedny naiwniaku. Biedny frajerze. Pos\u322?uchaj. Ned nigdy ci\u281? nie widzia\u322?. Wyjed\u378? noc\u261?. Droga wychodzi zmiasta na p\u243?\u322?nocnowschodnim kra\u324?cu. L\u261?dowa P\u281?tla. Jestte\u380? szlak na po\u322?udniowym wschodzie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co masz pod r\u281?kawiczk\u261?? Ned si\u281? skrzywi\u322?. - M\u243?j sznurek. Przyjd\u281? noc\u261?. - Zarechota\u322?. - Rozejrz\u281? si\u281? dla wasw terenie. Wyszed\u322? po\u347?piesznie z pokoju. Jason podni\u243?s\u322? n\u243?\u380? i wsun\u261?\u322? do pochwy, a potem schowa\u322? do kieszeni. Kiedyzamyka\u322? drzwi na zamek, us\u322?ysza\u322? ciche pukanie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jason? - odezwa\u322?a si\u281? po drugiej stronie Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {

Otworzy\u322? jej drzwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u322?ysza\u322?a\u347? mojego go\u347?cia?\par\pard\plain\hyphpar} {- Cienkie \u347?ciany - wyja\u347?ni\u322?a, wchodz\u261?c. - Nie dos\u322?ysza\u322?am paru s\u322?\u243?w, ale za\u322?apa\u322?am sedno.\par\pard\plain\hyphpar} {- On wie, kim jestem. Wie o naszej misji.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powinni\u347?my ucieka\u263?? - spyta\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zastanawia\u322? si\u281? chwil\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powinni\u347?my zosta\u263?. Je\u380?eli Ned wie, kim jeste\u347?my, pozostali te\u380? mog\u261? si\u281? domy\u347?li\u263?. Mo\u380?e nam si\u281? przyda\u263? kto\u347?, kto zna okolic\u281?. Powiedzia\u322?, \u380?e zbada teren i wr\u243?ci, gdy si\u281? \u347?ciemni.\par\pard\plain\hyphpar} {- Robi wra\u380?enie stukni\u281?tego. Nie jestem pewna, czy mo\u380?emy mu zauf

a\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niczego nie jestem pewien - przyzna\u322? Jason - ale my\u347?l\u281?, \u380?e m\u243?wi\u322? szczerze. Je\u347?li \u347?ci\u261?gn\u281?li\u347?my na siebie za du\u380?o uwagi, ucieczka w nocy ma najwi\u281?cej sensu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chyba \u380?e kto\u347? przyjdzie po nas wcze\u347?niej.\par\pard\plain\hyphpar} {- Masz wybuchowy kryszta\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak.\par\pard\plain\hyphpar} {- Trzymaj go pod r\u281?k\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {



Rachel skin\u281?\u322?a g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Id\u281? poszuka\u263? matki Kemy\u8217?ego. Mo\u380?e mog\u322?aby kupi\u263? nam troch\u281? prowiantu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niez\u322?y pomys\u322?. Musimy si\u281? przyczai\u263?. Pewnie dwa razy si\u281? zastanowimy, zanim wejdziemy do nast\u281?pnego miasteczka.\par\pard\plain\hyphpar} {- B\u281?d\u281? musia\u322?a da\u263? jej pieni\u261?dze - zasugerowa\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wyj\u261?\u322? mieszek z kulkami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ile?\par\pard\plain\hyphpar} {- Za pi\u281?tna\u347?cie powinni\u347?my dosta\u263? mn\u243?stwo jedzenia. Mam przeczucie, \u380?e te marszcz\u281? by\u322?y bardzo drogie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason poda\u322? jej trzy br\u261?zowe kulki.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e zatrzyma\u263? pieni\u261?dze i nas zdradzi\u263?. - Lepsze to ni\u380? pa\u322?\u281?tanie si\u281? po mie\u347?cie, kiedy b\u281?dziemy pr\u243?bowali sami kupi\u263? zapasy. B\u281?d\u281? uwa\u380?a\u322?a. Je\u347?li zniknie na zbyt d\u322?ugo, zawsze mo\u380?emy uciec.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powiedz jej, \u380?eby zatrzyma\u322?a sobie droom\u281? za fatyg\u281? - zasugerowa\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- My\u347?la\u322?am o dw\u243?ch.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak uwa\u380?asz.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mog\u281? po\u380?yczy\u263? torb\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {- Pewnie.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Powiniene\u347? raczej zamkn\u261?\u263? drzwi na zamek.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak zrobi\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy Rachel wysz\u322?a, Jason po\u263?wiczy\u322? dobywanie no\u380?a. Wyci\u261?gni\u281?cie go w pochwie nie zrobi\u322?o wra\u380?enie na Nedzie. Trenowa\u322?, a\u380? potrafi\u322? wsun\u261?\u263? r\u281?k\u281? pod p\u322?aszcz i szybko wyj\u261?\u263? nagie ostrze.\par\pard\plain\hyphpar} {By\u322?o ju\u380? p\u243?\u378?ne popo\u322?udnie. Jason zda\u322? sobie spraw\u281?, \u380?e je\u347?li mieli wymkn\u261?\u263? si\u281? noc\u261?, to pewniepowinien si\u281? przespa\u263?. Potrzebowa\u322? chwili, \u380?eby uspokoi\u263? umys\u322?, ale w ko\u324?cu przysn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {

By\u322?o zupe\u322?nie ciemno, kiedy Jason si\u281? obudzi\u322?. Ledwie dostrzega\u322? kszta\u322?t kufra na pod\u322?odze. Nie mia\u322? poj\u281?cia, jak jest p\u243?\u378?no, ale trwa\u322?a ju\u380? noc. Zastanawia\u322? si\u281?, czy u Rachel wszystko dobrze. W razie zamieszania pewnie by si\u281? obudzi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zszed\u322? z hamaka i stan\u261?\u322? przy oknie. Nie widzia\u322? gwiazd. Gdzie si\u281? podziewa\u322? Ned? Powinni na niego zaczeka\u263?? A je\u347?li si\u281? nie zjawi?\par\pard\plain\hyphpar} {Zebra\u322? rzeczy z kufra i podszed\u322? na palcach do drzwi. Pukanie w okno ca\u322?kowicie go zaskoczy\u322?o. Obr\u243?ci\u322? si\u281? gwa\u322?townie izobaczy\u322? za wypaczon\u261? szyb\u261? twarz Neda - do g\u243?ry nogami. Jason odsun\u261?\u322? zasuwk\u281?, a Ned zr\u281?cznie zsun\u261?\u322? si\u281? z dachu do pokoju przez otwarte okno.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Chod\u378? ze mn\u261? - szepn\u261?\u322? Ned.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co?\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u322?uchaj.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zamar\u322? i nadstawi\u322? uszu. Po pe\u322?nej napi\u281?cia chwili dos\u322?ysza\u322? s\u322?abe skrzypni\u281?cie.\par\pard\plain\hyphpar} {- To? Co to jest?\par\pard\plain\hyphpar} {Poczu\u322? oddech Neda w uchu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kto\u347? nieudolnie pr\u243?buje porusza\u263? si\u281? bezszelestnie.\par\pard\plain\hyphpar} {Panika ogarn\u281?\u322?a Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {



- A co z Rachel? - Ju\u380? jest na dachu - szepn\u261?\u322? Ned. - Chod\u378?za mn\u261? cicho. Nie czekaj\u261?c na odpowied\u378?, Ned zr\u281?cznie wskoczy\u322? na parapet i znikn\u261?\u322? z powrotem na dachu. Jason przez chwil\u281? sta\u322? jak og\u322?uszony, a potem znowu us\u322?ysza\u322? skrzypni\u281?cie, gdy kto\u347? si\u281? skrada\u322? korytarzem, tym razem tu\u380? za jego drzwiami. Klamka obr\u243?ci\u322?a si\u281? delikatnie. Drzwi by\u322?y zamkni\u281?te na zamek.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zanurkowa\u322? pod hamak i wspi\u261?\u322? si\u281? cicho na parapet, zerkaj\u261?c na ziemi\u281? majacz\u261?c\u261? pi\u281?tna\u347?cie st\u243?p ni\u380?ej. Dlaczego ten ma\u322?y zajazd musia\u322? sta\u263? na palach? Staj\u261?c niezgrabnie, Jason si\u281?gn\u261?\u322? do okapu nad oknem. Ned z\u322?apa\u322? go i pom\u243?g\u322? mu wej\u347?\u263? na dach, gdzie zgodnie z jego obietnic\u261? Rachel ju\u380? czeka\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Bior\u261?c przyk\u322?ad z Neda, le\u380?eli na brzuchach i nas\u322?uchiwali.Delikatny zgrzyt metalu o metal zasugerowa\u322?, \u380?e kto\u347? otwiera zamek wytrychem. Jason us\u322?ysza\u322?, jak drzwi otwieraj\u261? si\u281?, poskrzypuj\u261?c, a zaraz potem rozleg\u322?y si\u281? odg\u322?osy po\u347?piesznych krok\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie ma go tutaj - wyszepta\u322? m\u281?\u380?czyzna.\par\pard\plain\hyphpar}{- Mo\u380?e uciek\u322? t\u281?dy - odezwa\u322? si\u281? kto\u347? inny, tu\u380? pod Jasonem, w otwartym oknie.\par\pard\plain\hyphpar} {- I poszybowa\u322? nad morzem - warkn\u261?\u322? sarkastycznie pierwszy m\u281?\u380?czyzna. - Chod\u378?my.\par\pard\plain\hyphpar} {

Wyszli ci\u281?\u380?kim krokiem z pokoju i Jason us\u322?ysza\u322?, \u380?e drzwi do pokoju Rachel otwieraj\u261? si\u281? z hukiem. Kroki rozbrzmiewa\u322?yha\u322?a\u347?liwie, ju\u380? nikt nie pr\u243?bowa\u322? zachowa\u263? ciszy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nic.\par\pard\plain\hyphpar} {- A czego si\u281? spodziewa\u322?e\u347??\par\pard\plain\hyphpar} {Ci\u281?\u380?kie kroki po\u347?piesznie si\u281? oddali\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {Ned trzyma\u322? palec na ustach. Ca\u322?a tr\u243?jka czeka\u322?a w ciszy. Wreszcie Ned si\u281? odezwa\u322?:\par\pard\plain\hyphpar} {- Macie przyjaciela.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co masz na my\u347?li? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ko\u324? bez je\u378?d\u378?ca pojawi\u322? si\u281? dzi\u347? wieczorem w mia

steczku. Wybra\u322?em si\u281? L\u261?dow\u261? P\u281?tl\u261? i znalaz\u322?em werbownika le\u380?\u261?cego twarz\u261? do ziemi przy drodze. Rany k\u322?ute na plecach. Niedaleko od niego martwy haratacz. Nie widziano tu podobnych rzeczy od d\u322?u\u380?szego czasu. Zaci\u261?gn\u261?\u322?em trupy g\u322?\u281?boko w las. Macie gdzie\u347? tam przyjaciela. Dziwni ludzie zjawili si\u281? w miasteczku tej nocy. Odejd\u378?cie g\u322?\u243?wn\u261? drog\u261?. Przez jaki\u347? czas powinna by\u263? wolna. Nigdy mnie nie spotkali\u347?cie.\par\pard\plain\hyphpar} {Ned przeszed\u322? po dachu w kucki. Nic nie skrzypn\u281?\u322?o. Zeskoczy\u322?, znikaj\u261?c im z oczu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak p\u243?\u378?no ju\u380? jest? - spyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Z godzin\u281? po p\u243?\u322?nocy - odpowiedzia\u322?a Rachel. - Kiedy Ned p

ojawi\u322? si\u281? w moim oknie, prawie dosta\u322?am ataku serca.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powinni\u347?my pos\u322?ucha\u263? jego rady i opu\u347?ci\u263? miasteczko - szepn\u261?\u322? Jason. - Naprawd\u281? niewiele brakowa\u322?o. Masz nowe zapasy?\par\pard\plain\hyphpar} {- W torbie. Jestem gotowa.\par\pard\plain\hyphpar} {- My\u347?l\u281?, \u380?e Ned zeskoczy\u322? na ganek. To pewnie jedyne sensowne zej\u347?cie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason i Rachel przemkn\u281?li chy\u322?kiem po dachu w stron\u281? frontu domu, krzywi\u261?c si\u281?, gdy gont skrzypia\u322? pod ich nogami. Zanim dotarli n



a miejsce, Neda ju\u380? nigdzie nie by\u322?o wida\u263? - ani na ganku, ani na ulicy w dole. Jason nie zauwa\u380?y\u322? te\u380? nikogo innego.\par\pard\plain\hyphpar} {- Droga wygl\u261?da na woln\u261? - szepn\u281?\u322?a Rachel. - Powinni\u347?my rusza\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zaj\u261?\u322? pozycj\u281?, got\u243?w zeskoczy\u263? z dachu na ganek.Nagle kilka deszczu\u322?ek tworz\u261?cych wystaj\u261?cy nad ganek okap p\u281?k\u322?o i ch\u322?opiec spad\u322? z hukiem, l\u261?duj\u261?c na plecach.\par\pard\plain\hyphpar} {Le\u380?a\u322? oszo\u322?omiony na pop\u281?kanych deskach i pr\u243?bowa\u322? z\u322?apa\u263? oddech. P\u322?uca odmawia\u322?y wsp\u243?\u322?pracy. My\u347?la\u322? tylko o tym, \u380?e po\u322?ama\u322? kr\u281?gos\u322?up. Przeturla\u322? si\u281? na bok. Wyrwa\u322? mu si\u281? s\u322?aby j\u281?k i nagle odetchn\u261?\u322?. Nigdy w \u380?yciu nie zosta\u322? r\u243?wnie brutalnie pozbawiony oddechu.\par\pard\plain\hyphpar} {Usiad\u322?, zamar\u322? i zacz\u261?\u322? nas\u322?uchiwa\u263? przekonany, \u380?e jego niezr\u281?czno\u347?\u263? zwr\u243?ci\u322?a czyj\u261?\u347? uwag\u281?. Jednak\u380?e i w domu, i na ulicy panowa\u322?a cisza.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel wyl\u261?dowa\u322?a cicho obok niego.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobrze, \u380?e to ja nosz\u281? materia\u322?y wybuchowe.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason odetchn\u261?\u322? roztrz\u281?siony.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie \u380?artuj. Zejd\u378?my z tego ganku, zanim kto\u347? nadejdzie.\par\par

d\plain\hyphpar} {Po\u347?piesznie zeszli po drabinie sznurowej. Noc by\u322?a pochmurna. Poruszali si\u281? szybko ciemnymi ulicami, gdzie \u347?wiat\u322?o przecieka\u322?o przez nieliczne z zatrza\u347?ni\u281?tych okiennic. Jason szed\u322? krok przed Rachel, trzymaj\u261?c jedn\u261? r\u281?k\u281? pod p\u322?aszczem, na sztylecie. Wiruj\u261?ce okna tawerny \u8222?Karuzela\u8221? rozb\u322?yskiwa\u322?y na stoku nad miasteczkiem.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pomy\u347?la\u322?, \u380?e wie, kt\u243?r\u261? drog\u281? mia\u322? na my\u347?li Ned. Szlak, kt\u243?rym nadeszli z Rachel, wychodzi\u322? z wioski, skr\u281?caj\u261?c na p\u243?\u322?nocny wsch\u243?d.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy mijali ciche domy, Jason s\u322?ysza\u322? chlupot wody w przystani i odleg\u322?y huk fal. Jaka\u347? koza zabecza\u322?a w zagrodzie obok zacienionego domu z wielk\u261? kotwic\u261? na wp\u243?\u322? zakopan\u261? na podw\u243?rzu.

Jason a\u380? podskoczy\u322?, wyci\u261?gaj\u261?c n\u243?\u380?.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy dotarli do g\u322?\u243?wnej drogi, Jason ruszy\u322? zdecydowanie, stawiaj\u261?c d\u322?ugie, szybkie kroki. Rachel trzyma\u322?a si\u281? go w milczeniu.\par\pard\plain\hyphpar} {Przez d\u322?u\u380?sz\u261? chwil\u281? wspinali si\u281? strom\u261? pochy\u322?o\u347?ci\u261?. Noc by\u322?a tak ciemna, \u380?e kierowali si\u281? wyczuciem i wiar\u261?, \u380?e na drodze nie b\u281?dzie \u380?adnych przeszk\u243?d. Takich jak, na przyk\u322?ad, martwy haratacz. Albo \u380?ywy.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy \u347?wit zacz\u261?\u322? szarze\u263? na niebie, zrobili sobie przerw\u281?, poch\u322?on\u281?li z wilczym apetytem cz\u281?\u347?\u263? \u347?wie\u380?o zakupionego chleba, kie\u322?basy i sera. Jason zerkn\u261?\u322? na pobudzaj

\u261?ce jagody od depozytariusza wiedzy. Nie wygl\u261?da\u322?o na to, \u380?eby si\u281? psu\u322?y, wi\u281?c postanowi\u322? zostawi\u263? je na p\u243?\u378?niej.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy \u347?wiat\u322?o rozja\u347?ni\u322?o pochmurne niebo, Jason i Rachel postanowili i\u347?\u263? ca\u322?y dzie\u324?, zanim si\u281? po\u322?o\u380?\u261?. Oko\u322?o po\u322?udnia znowu si\u281? posilili. Kiedy jedli, zobaczyli w\u243?z jad\u261?cy drog\u261?. Ukryli si\u281? mi\u281?dzy drzewami i zostali tam, dop\u243?ki w\u243?z nie min\u261?\u322? ich z turkotem.\par\pard\plain\hyphpar} {Dwie godziny po lunchu szli przez ma\u322?\u261? wioseczk\u281? sk\u322?adaj\u26



1?c\u261? si\u281? z wysokich dom\u243?w o stromych dachach, zbudowanych z kamienia i zaprawy. Sta\u322?y st\u322?oczone blisko siebie. Kilka budynk\u243?w okaza\u322?o si\u281? sklepami; wi\u281?kszo\u347?\u263? to by\u322?y domy mieszkalne. Wszystkie wygl\u261?da\u322?y na stare. Ludzie patrzyli na nich, gdy ich mijali, \u347?widruj\u261?c Jasona wzrokiem pe\u322?nym podejrzliwo\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zauwa\u380?y\u322? grupk\u281? dzieci bawi\u261?cych si\u281? ze \u347?miechem w gr\u281?, kt\u243?ra polega\u322?a na rzucaniu k\u243?\u322?ek na ko\u322?ki wbite w ziemi\u281?. Kilkoro dzieciak\u243?w si\u281? gania\u322?o. Jaka\u347? dziewczynka kr\u281?ci\u322?a si\u281? w k\u243?\u322?ko, a\u380? dosta\u322?a zawrot\u243?w g\u322?owy i upad\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zmarszczy\u322? brwi. Ten \u347?wiat nie by\u322? dobrym miejscem dla dzieci. Jak\u261? przysz\u322?o\u347?\u263? mia\u322?y przed sob\u261? te maluchy?\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e powinni\u347?my byli obej\u347?\u263? t\u281? wiosk\u281?? - mrukn\u281?\u322?a Rachel. - I\u347?\u263? raczej przez las.\par\pard\plain\hyphpar} {- Teraz ju\u380? na to za p\u243?\u378?no - odpar\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Nim s\u322?o\u324?ce zacz\u281?\u322?o zachodzi\u263?, oboje wlekli si\u281? ju\u380? mozolnie. Odeszli spory kawa\u322? od drogi i prze\u322?kn\u281?li kilka k\u281?s\u243?w jedzenia. Jason rzuci\u322? si\u281? na koc rozci\u261?gni\u281?ty mi\u281?dzy roz\u322?o\u380?ystymi korzeniami wielkiego drzewa o g\u322?adkiej, br\u261?zowej korze i pokrytych meszkiem zielonych li\u347?ciach o kszta\u322?cie przypominaj\u261?cym puzzle.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Ja wezm\u281? pierwsz\u261? rund\u281?. - Rachel ziewn\u281?\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja te\u380? mog\u281? - zaproponowa\u322? Jason, ju\u380? na wp\u243?\u322? \u347?pi\u261?c.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie ma sprawy. Odpocznij. Nied\u322?ugo ci\u281? obudz\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }{\line } {\s1 \afs32{\qcRozdzia\u322? 11{\line } Ferrin\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Nast\u281?pnego ranka Jason obudzi\u322? si\u281?, czuj\u261?c \u322?askotanie n

a twarzy. Potar\u322? policzek i usiad\u322? gwa\u322?townie. Jaskrawoczerwona stonoga d\u322?u\u380?sza od jego \u347?rodkowego palca le\u380?a\u322?a do g\u243?ry nogami na ziemi obok niego. Wreszcie uda\u322?o jej si\u281? przekr\u281?ci\u263? i zaraz znikn\u281?\u322?a pod korzeniem.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zadygota\u322?. Jak d\u322?ugo to stworzenie po nim \u322?azi\u322?o? Otojeden z ma\u322?ych minus\u243?w spania pod go\u322?ym niebem.\par\pard\plain\hyphpar} {Siadaj\u261?c, zerkn\u261?\u322? na Rachel, kt\u243?ra spa\u322?a jak suse\u322? owini\u281?ta w p\u322?aszcz i koc. Obudzi\u322?a go na wart\u281?? W\u261?tpi\u322?. Mog\u322?a zasn\u261?\u263? w czasie warty? Wygl\u261?da\u322?a \u322?adnie i delikatnie, kiedy tak spokojnie le\u380?a\u322?a. Poczu\u322? nagle, \u380?e chce j\u261? chroni\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wyg\u322?odnia\u322?y zacz\u261?\u322? szuka\u263? jedzenia. Chocia\u380? stara\

u322? si\u281? by\u263? cicho, ha\u322?as obudzi\u322? Rachel, kt\u243?ra usiad\u322?a, \u322?api\u261?c gwa\u322?townie powietrze i mrugaj\u261?c. Rozgl\u261?da\u322?a si\u281? chwil\u281?, a potem odezwa\u322?a si\u281? do Jasona:\par\pard\plain\hyphpar} {- Strasznie przepraszam! Nie pami\u281?tam, kiedy zasn\u281?\u322?am!\par\pard\plain\hyphpar} {- Prze\u380?yli\u347?my.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel \u347?cisn\u281?\u322?a w d\u322?oniach koc i zazgrzyta\u322?a z\u281?bami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zdejmuj skarpety - oznajmi\u322?a dzielnie.\par\pard\plain\hyphpar} {



- To mo\u380?e by\u263? trudne. Solidnie ju\u380? zesztywnia\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ha, ha.\par\pard\plain\hyphpar} {- M\u243?wi\u281? powa\u380?nie, mog\u281? potrzebowa\u263? twojej pomocy. Par\u281? b\u261?bli pop\u281?ka\u322?o mi wczoraj. Mam wra\u380?enie, \u380?e skarpety przylepi\u322?y mi si\u281? do nich.\par\pard\plain\hyphpar} {- I bez tego jest mi g\u322?upio. Nie musisz mi jeszcze dowala\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason musia\u322? przyzna\u263?, \u380?e wygl\u261?da\u322?a \u380?a\u322?o\u347?nie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co\u347? ci powiem. Byli\u347?my wyko\u324?czeni. Dosta\u322?em ostrze\u380?enie, kiedy pierwszy raz przysn\u261?\u322?em na warcie. Ty te\u380? na to zas\u322?ugujesz.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel si\u281? skrzywi\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie zas\u322?uguj\u281? na taryf\u281? ulgow\u261?. Przeze mnie mogli\u347?myzgin\u261?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak nast\u281?pnym razem zawalisz, to pow\u261?chasz i posmakujesz moich skarpetek. To samo dotyczy mnie. Od tej chwili nie ma lito\u347?ci. Zjedz co\u347?. Powinni\u347?my wraca\u263? na drog\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {W miar\u281? jak szli, las przeszed\u322? w \u322?\u261?ki nadal przerywane zagajnikami, ale sk\u322?adaj\u261?ce si\u281? g\u322?\u243?wnie z szerokich po\u322?aci krzew\u243?w i traw. Oceniaj\u261?c wed\u322?ug po\u322?o\u380?enia wspinaj\u261?cego si\u281? s\u322?o\u324?ca, Jason stwierdzi\u322?, \u380?e droga, og\u243?lnie rzecz bior\u261?c, skr\u281?ca na p\u243?\u322?noc.\par\pard\plain\hyph

par} {P\u243?\u378?nym przedpo\u322?udniem Jason i Rachel doszli do skrzy\u380?owaniadr\u243?g. To nie by\u322?a \u347?cie\u380?ka odchodz\u261?ca od g\u322?\u243?wnej arterii, ale skrzy\u380?owanie dw\u243?ch g\u322?\u243?wnych trakt\u243?w. Wysoki s\u322?upek z poprzeczn\u261? belk\u261? przymocowan\u261? blisko jego czubka oznacza\u322? skrzy\u380?owanie. Z belki zwisa\u322?a torba, znajduj\u261?c si\u281? poza ich zasi\u281?giem.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przystan\u261?\u322? z r\u281?kami na biodrach. Drogi przecina\u322?y si\u281? pod k\u261?tem prostym i obie wygl\u261?da\u322?y na zadbane.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kt\u243?r\u281?dy?\par\pard\plain\hyphpar} {- Id\u261?c na zach\u243?d, doszliby\u347?my z powrotem do okolic \u346?lepego Kr\u243?la - powiedzia\u322?a Rachel. - A przyszli\u347?my z po\u322?udnia. Zatem

na p\u243?\u322?noc albo na wsch\u243?d.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ned nazwa\u322? t\u281? drog\u281? L\u261?dow\u261? P\u281?tl\u261?. To mo\u380?e znaczy\u263?, \u380?e je\u347?li p\u243?jdziemy dalej na p\u243?\u322?noc, to zatoczymy ko\u322?o i wr\u243?cimy do miejsca, z kt\u243?rego na ni\u261? weszli\u347?my.\par\pard\plain\hyphpar} {- Halo?! - us\u322?yszeli s\u322?aby m\u281?ski g\u322?osik, kt\u243?ry zaskoczy\u322? ich oboje.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281? obr\u243?ci\u322?. Nikogo nie by\u322?o wida\u263?, a nigdzie w pobli\u380?u nie by\u322?o miejsca, w kt\u243?rym mo\u380?na by si\u281? schowa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kto to powiedzia\u322?? - zapyta\u322? ostro.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chwa\u322?a opaczno\u347?ci! - G\u322?os nabra\u322? si\u322?y. - Pom\u243?\u380?cie mi. Jestem tu na g\u243?rze.\par\pard\plain\hyphpar} {

Rachel i Jason spojrzeli po sobie zdezorientowani.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?liwe, \u380?e g\u322?os dobiega z torby? - spyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak to brzmia\u322?o. - Jason spojrza\u322? na torb\u281? zwieszaj\u261?c\u261? si\u281? z belki. Wygl\u261?da\u322?a na tak ma\u322?\u261?, \u380?e ledwie zmie\u347?ci\u322?aby si\u281? tam kula do kr\u281?gli. - Kim jeste\u347??!\par\pard\plain\hyphpar} {- Nazywam si\u281? Ferrin. - G\u322?os by\u322? st\u322?umiony przez torb\u281?. - Jestem rozsadnikiem. Grupa zbir\u243?w okrad\u322?a mnie i zostawi\u322?a napewn\u261? \u347?mier\u263?. Prosz\u281?, zdejmijcie mnie.\par\pard\plain\hyphpa



r} {- Jak si\u281? zmie\u347?ci\u322?e\u347? w torbie? - zdumia\u322?a si\u281? Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak ju\u380? wspomnia\u322?em, jestem rozsadnikiem. Rozumiem, \u380?e mo\u380?ecie nie przepada\u263? jako\u347? szczeg\u243?lnie za moim rodzajem, ale prosz\u281?, nie zostawiajcie mnie tutaj, \u380?ebym zgni\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przybyli\u347?my z bardzo daleka - powiedzia\u322? Jason. - Nie wiemy, kim s\u261? rozsadnicy.\par\pard\plain\hyphpar} {- To niegrzeczne tak sobie \u380?artowa\u263? z bezradnej osoby.\par\pard\plain\hyphpar} {- M\u243?wimy powa\u380?nie - zapewni\u322?a go Rachel.\par\pard\plain\hyphpar}{- Odr\u261?bali mi g\u322?ow\u281? i zakopali cia\u322?o. Takie rzeczy nie zabijaj\u261? rozsadnik\u243?w. Po\u322?\u261?czenia mi\u281?dzy wymiarami nadal spajaj\u261? w ca\u322?o\u347?\u263? cz\u281?\u347?ci mojego cia\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason z niedowierzaniem spojrza\u322? na worek.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czyli tam jest tylko twoja g\u322?owa?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak i b\u281?d\u281? zupe\u322?nie zdr\u243?w, gdy tylko po\u322?\u261?czyciemnie z reszt\u261? cia\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- A gdzie ono jest? - spyta\u322?a Rachel. - Trudno powiedzie\u263?. Czuj\u281?, \u380?e je zakopano. Orientuj\u281? si\u281?, \u380?e nie zabrali mnie bardzo daleko. Rozejrzyjcie si\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason i Rachel przeszukali okolic\u281?. Po skosie mi\u281?dzy drog\u261? biegn\u261?c\u261? na p\u243?\u322?noc i drog\u261? na wsch\u243?d Rachel zauwa\u380?y\u322?a prostok\u261?tny kawa\u322?ek przekopanej niedawno ziemi.\par\pard\plain\hyphpar} {- My\u347?l\u281?, \u380?e widz\u281?, gdzie ci\u281? zakopano.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobrze. Wykopcie mnie, a ja pomog\u281? wam zdj\u261?\u263? moj\u261? g\u322?ow\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nadal panujesz nad swoim cia\u322?em?! - wykrzykn\u281?\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Moje cia\u322?o nie czuje si\u281? od\u322?\u261?czone - wyja\u347?ni\u322? cierpliwe Ferrin. - Krew z mojego serca w ciele pod ziemi\u261? nadal dop\u322?ywa do mojej g\u322?owy tutaj. Powietrze, kt\u243?re \u322?api\u281? w tym worku, n

adal nape\u322?nia mi p\u322?uca. Wszystkie moje nerwy nadal kontaktuj\u261? si\u281? z m\u243?zgiem. To dzi\u281?ki temu jestem rozsadnikiem.\par\pard\plain\hyphpar} {- I mo\u380?esz z powrotem przymocowa\u263? sobie g\u322?ow\u281?? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nic \u322?atwiejszego. Jaka jest korzy\u347?\u263? z rozk\u322?adania si\u281? na cz\u281?\u347?ci, je\u347?li nie mo\u380?esz potem posk\u322?ada\u263? si\u281? w ca\u322?o\u347?\u263?? Musicie jednak najpierw mnie wykopa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powinni\u347?my to zrobi\u263?? - zapyta\u322? szeptem Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mo\u380?emy pozwoli\u263? mu umrze\u263? - odpowiedzia\u322?a cicho Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {

- A co, je\u347?li on k\u322?amie? Je\u380?eli jest przest\u281?pc\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {- Wtedy najpewniej jest po naszej stronie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason i Rachel zdj\u281?li p\u322?aszcze. Kucaj\u261?c obok \u347?wie\u380?o wzruszonej ziemi, Jason zacz\u261?\u322? odgarnia\u263? j\u261? r\u281?kami. Drobinki piasku w\u322?azi\u322?y mu pod paznokcie. Rachel pracowa\u322?a obok niego.Dziur\u281? niedawno zasypano, wi\u281?c \u322?atwo by\u322?o kopa\u263? w ziemi. Nied\u322?ugo dosi\u281?gli do cia\u322?a, kt\u243?re le\u380?a\u322?o na wznak jakie\u347? trzy stopy pod powierzchni\u261?. Odsun\u281?li ziemi\u281? z g\u243?rnej po\u322?owy cia\u322?a, zgarniaj\u261?c j\u261? na boki. Wkr\u243?tce ci



a\u322?o usiad\u322?o i zacz\u281?\u322?o im pomaga\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason i Rachel odsun\u281?li si\u281? od dziury, kiedy bezg\u322?owe cia\u322?owylaz\u322?o z niej niczym jaka\u347? potworno\u347?\u263? z horroru. Us\u322?ysze\u263? o bezg\u322?owym ciele od g\u322?osu z worka to jedno, ale patrze\u263?, jak ono wstaje z p\u322?ytkiego grobu, to zupe\u322?nie co innego.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nic nie widz\u281? przez ten worek - poskar\u380?y\u322? si\u281? Ferrin. - Mo\u380?ecie podprowadzi\u263? tu moje cia\u322?o?\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel pokr\u281?ci\u322?a g\u322?ow\u261? i wskaza\u322?a Jasonowi, \u380?eby sam si\u281? tym zaj\u261?\u322?. Ch\u322?opiec podszed\u322? do cia\u322?a, kt\u243?re sta\u322?o nieruchomo obok dziury, z wyci\u261?gni\u281?t\u261? r\u281?k\u261?. Mia\u322?o na sobie szar\u261? koszul\u281?, p\u322?\u243?cienne spodniei buty o podeszwie ze sznurka, a wszystko oblepione ziemi\u261?. Jason spojrza\u322? na bezg\u322?ow\u261? szyj\u281? i ujrza\u322? idealny przekr\u243?j przezmi\u281?\u347?nie, sk\u243?r\u281?, t\u322?uszcz, naczynia krwiono\u347?ne, ko\u347?\u263?, rdze\u324? kr\u281?gowy i prze\u322?yk - zobaczy\u322? wszystko. Codziwne, ani odrobina ziemi nie przywar\u322?a do odkrytej tkanki. Przymierzaj\u261?c si\u281? do cia\u322?a, Jason odkry\u322?, \u380?e szyja wypada\u322?a na wysoko\u347?ci jego piersi.\par\pard\plain\hyphpar} {Wzi\u261?\u322? cia\u322?o za r\u281?k\u281? i poprowadzi\u322? do szubienicy zworkiem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mi\u322?o mi pozna\u263? - rozleg\u322? si\u281? st\u322?umiony g\u322?os, podczas gdy cia\u322?o u\u347?cisn\u281?\u322?o mu z wdzi\u281?czno\u347?ci\u261? d

\u322?o\u324?. - Widzisz, jak mnie tutaj przymocowano?\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel podesz\u322?a ostro\u380?nie, zachowuj\u261?c dystans i z wyrazem chorobliwej fascynacji na twarzy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Sznurek, kt\u243?rym zwi\u261?zano worek, przewieszono przez hak - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dosi\u281?gniesz do niego? - spyta\u322? Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {- W \u380?adnym razie.\par\pard\plain\hyphpar} {- A da\u322?by\u347? rad\u281?, gdybym wzi\u261?\u322? ci\u281? na barana?\par\pard\plain\hyphpar} {- Chyba tak, ale nie chc\u281? gramoli\u263? si\u281? po twoich wn\u281?trzno\u347?ciach. A co, gdybym uszkodzi\u322? ci rdze\u324? kr\u281?gowy albo co\u347? takiego?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie martw si\u281?. Pole rozsadnikowe, dzi\u281?ki kt\u243?remu cz\u281?\u347?

ci mojego cia\u322?a pozostaj\u261? po\u322?\u261?czone, chroni ods\u322?oni\u281?te cz\u281?\u347?ci anatomii.\par\pard\plain\hyphpar} {Cia\u322?o przykucn\u281?\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie wiem, czy dam rad\u281? balansowa\u263? na tobie, kiedy nie masz g\u322?owy. Poza tym jestem od ciebie wy\u380?szy. Mo\u380?e ty wejd\u378? mi na ramiona? Powiniene\u347? wtedy bez problemu da\u263? rad\u281? zdj\u261?\u263? worek z haka.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobrze.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przykucn\u261?\u322?, a cia\u322?o po omacku usiad\u322?o mu na ramionach. Rachel podesz\u322?a i pomog\u322?a Jasonowi wsta\u263?. Podszed\u322? do torby.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mam - oznajmi\u322? Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason znowu przykucn\u261?\u322? i cia\u322?o z niego zesz\u322?o. Otworzy\u322?

o worek, wyj\u281?\u322?o g\u322?ow\u281? za w\u322?osy i przytrzyma\u322?o j\u261? tak, \u380?eby widzia\u322?a Jasona i Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Po stokro\u263? dzi\u281?kuj\u281? - powiedzia\u322?a g\u322?owa. - Uratowali\u347?cie mi \u380?ycie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Do us\u322?ug - odpar\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel powoli pokr\u281?ci\u322?a g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie chc\u281? by\u263? niegrzeczna, ale to najbardziej zwariowana rzecz, jak\u261? w \u380?yciu widzia\u322?am.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason nie m\u243?g\u322? si\u281? z ni\u261? nie zgodzi\u263? - chocia\u380?, co dziwniejsze, zwariowane rzeczy zaczyna\u322?y mu si\u281? teraz wydawa\u263? ca



\u322?kiem naturalne.\par\pard\plain\hyphpar} {Cia\u322?o u\u322?o\u380?y\u322?o g\u322?ow\u281? na kikucie szyi. Obie cz\u281?\u347?ci natychmiast po\u322?\u261?czy\u322?y si\u281? i nie zosta\u322? \u380?aden \u347?lad sugeruj\u261?cy, \u380?e kiedykolwiek by\u322?y od siebie oddzielone. Ferrin mia\u322? podbite oko, zadrapania na czole i lewym policzku.\par\pard\plain\hyphpar} {- Lepiej? - spyta\u322? Ferrin. - Mniej dziwnie - odpar\u322?a z wdzi\u281?czno\u347?ci\u261? Rachel. Jason si\u281? u\u347?miechn\u261?\u322?. - Jestem Jason,a to moja siostra, Rachel. Wygl\u261?da na to, \u380?e nie\u378?le oberwa\u322?e\u347?. Ferrin pos\u322?a\u322? im krzywy u\u347?miech. - Taka cena za fakt, \u380?e wywodzisz si\u281? od czarnoksi\u281?\u380?nika. - Tw\u243?j ojciec by\u322? czarnoksi\u281?\u380?nikiem? - spyta\u322?a Rachel. - Naprawd\u281? jeste\u347?cie tak naiwni, jak si\u281? zachowujecie? - zdziwi\u322? si\u281? Ferrin. - Jak to mo\u380?liwe?\par\pard\plain\hyphpar} {- Przybyli\u347?my z daleka - przypomnia\u322? mu Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Z tak daleka, \u380?e nie s\u322?yszeli\u347?cie o rozsadnikach ani o czarnoksi\u281?skich rasach? Niewa\u380?ne, nie chc\u281? by\u263? w\u347?cibski. Wy dwoje w\u322?a\u347?nie uratowali\u347?cie mi \u380?ycie. Rachel, kiedy m\u243?wi\u281?, \u380?e wywodz\u281? si\u281? od czarnoksi\u281?\u380?nika, nie m\u243?wi\u281? dos\u322?ownie. Moja rasa nie powsta\u322?a w spos\u243?b naturalny. Rozsadnicy zostali stworzeni przez czarnoksi\u281?\u380?nik\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rozumiem.\par\pard\plain\hyphpar} {

- \u379?adna czarnoksi\u281?ska rasa nie jest specjalnie kochana przez normalnych ludzi - t\u322?umaczy\u322? Ferrin. - Ale rozsadnikami pogardza si\u281? w spos\u243?b szczeg\u243?lny. Po cz\u281?\u347?ci dlatego, \u380?e trudniej nas odr\u243?\u380?ni\u263? od zwyk\u322?ych ludzi, a po cz\u281?\u347?ci dlatego, \u380?e nasza rasa wymiera, wi\u281?c stanowimy \u322?atwy cel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jakie\u347? \u322?otry zorientowa\u322?y si\u281?, \u380?e jeste\u347? rozsadnikiem? - spyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Byli bezlito\u347?ni. Kiedy moja g\u322?owa znalaz\u322?a si\u281? w worku, skopali mnie okrutnie. Prawdziwi ksi\u261?\u380?\u281?ta, m\u243?wi\u281? wam. Chyba powinienem si\u281? cieszy\u263?, \u380?e chcieli, bym umar\u322? d\u322?ug\u261?, okrutn\u261? \u347?mierci\u261?, bo dzi\u281?ki temu prze\u380?y\u322?em,uratowany przez wasz\u261? dobro\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Zna\u322?e\u347? ich? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- W\u322?a\u347?ciwie nie. Widzia\u322?em ich w jednej gospodzie na zach\u243?dst\u261?d. Musieli mnie \u347?ledzi\u263?, kiedy opu\u347?ci\u322?em miasto.\par\pard\plain\hyphpar} {- Sk\u261?d szed\u322?e\u347?? - podpytywa\u322? go Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Z zachodu. Powinienem by\u322? si\u281? tego spodziewa\u263?. Zbyt wiele tegomot\u322?ochu z wiosek \u380?eruje na przybyszach..\par\pard\plain\hyphpar} {- Zauwa\u380?yli\u347?my - wtr\u261?ci\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Du\u380?o podr\u243?\u380?ujesz? - spyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar}{- Nieustannie. Rozsadnicy s\u261? w\u281?drowcami. Nie jeste\u347?my jak drinlingowie albo Amar Kaba\u322? maj\u261?cy ziemi\u281?, kt\u243?r\u261? mog\u261? na

zwa\u263? swoj\u261? ojczyzn\u261?. Jeste\u347?my niechciani, wi\u281?c staramysi\u281? ukrywa\u263? nasz\u261? to\u380?samo\u347?\u263? i jako\u347? prze\u380?y\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Znasz drog\u281? do Trensicourt? - zaciekawi\u322? si\u281? Jason. - Id\u378?cie t\u261? drog\u261? na wsch\u243?d, a potem skr\u281?\u263?cie na p\u243?\u322?noc, kiedy drogi si\u281? rozejd\u261?. Tak si\u281? sk\u322?ada, \u380?e sam zmierzam na wsch\u243?d.\par\pard\plain\hyphpar} {O ile nie macie nic przeciwko towarzystwu rozsadnika, mogliby\u347?my podr\u243?\u380?owa\u263? razem. To niebezpieczne czasy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ucieszyliby\u347?my si\u281? z towarzystwa - powiedzia\u322? Jason, zerkaj\u26



1?c na towarzyszk\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Sami mieli\u347?my troch\u281? nieprzyjemno\u347?ci - doda\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- W gromadzie mo\u380?e by\u263? bezpieczniej - powiedzia\u322? Ferrin. - Jednak uczciwie ostrzegam: podr\u243?\u380?owanie z rozsadnikiem mo\u380?e czasem przysporzy\u263? k\u322?opot\u243?w. Je\u380?eli inni zorientuj\u261? si\u281?, kimnaprawd\u281? jestem, potraktuj\u261? was z podobn\u261? nieprzychylno\u347?ci\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- M\u243?wi\u261?c szczerze - powiedzia\u322? Jason - podr\u243?\u380?owanie z nami te\u380? mo\u380?e by\u263? ryzykowne. - Rachel rzuci\u322?a mu zaniepokojone spojrzenie, jakby martwi\u322?a si\u281?, \u380?e mo\u380?e za du\u380?o zdradzi\u263?. - S\u322?udzy cesarza mog\u261? na nas polowa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin poklepa\u322? Jasona w rami\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie dziwi\u281? si\u281?. M\u322?ode rodze\u324?stwo nie podr\u243?\u380?owa\u322?oby tak daleko bez powodu. Maldor dr\u281?czy wszystkich. Nie przepada za podr\u243?\u380?nymi i go\u347?\u263?mi z dalekich ziem. I jestem przekonany, \u380?e mnie tak\u380?e niespecjalnie kocha. Z rado\u347?ci\u261? zaryzykuj\u281? podr\u243?\u380? z wami, je\u347?li odwa\u380?ycie si\u281? zgodzi\u263? na moje towarzystwo.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mi\u322?o by\u322?oby mie\u263? przewodnika - przyzna\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Racja - przytakn\u261?\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wi\u281?c postanowione! - Ferrin strz\u261?sn\u261?\u322? nieco ziemi z r\u281

?kaw\u243?w i piersi. - Je\u380?eli nie m\u243?g\u322?bym zaufa\u263? dw\u243?jce, kt\u243?ra mnie uratowa\u322?a, to komu innemu?\par\pard\plain\hyphpar} {Ruszyli drog\u261? wiod\u261?c\u261? na wsch\u243?d.\par\pard\plain\hyphpar} {- Z czego \u380?yjesz? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zajmuj\u281? si\u281? tym, co si\u281? trafi, ale nigdy niczym d\u322?u\u380?ej. By\u322?em \u380?eglarzem, treserem koni, kamerdynerem, kupcem, aktorem, parobkiem, najemnikiem, co zechcesz.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wygl\u261?da to na ciekawe \u380?ycie - zauwa\u380?y\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- A\u380? za ciekawe - odpowiedzia\u322? Ferrin, krzywi\u261?c si\u281?. - A wydwoje? Czym si\u281? zajmujecie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeste\u347?my uczniami - odpar\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przerwali\u347?my nauk\u281?, \u380?eby ruszy\u263? w podr\u243?\u380? - doda\

u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ach. - Ferrin skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261? z aprobat\u261?. - Edukacja w podr\u243?\u380?y. Czyta\u263? o Trensicourt to nie to samo, co przej\u347?\u263? si\u281? jego ulicami.\par\pard\plain\hyphpar} {- O to w\u322?a\u347?nie chodzi - powiedzia\u322? Jason. - Wiesz, dlaczego tak si\u281? odradza teraz podr\u243?\u380?owania?\par\pard\plain\hyphpar} {- Mog\u281? si\u281? domy\u347?la\u263?. Maldor okupuje te ziemie, sprawuj\u261?c rz\u261?dy g\u322?\u243?wnie poprzez urz\u281?dnik\u243?w wybranych z miejscowych ludzi. \u379?eby zniech\u281?ci\u263? lud do zjednoczonego buntu, d\u322?awi relacje mi\u281?dzy spo\u322?eczno\u347?ciami. Woli, \u380?eby ci, kt\u243?rymi rz\u261?dzi, pozostali podzieleni i niczego nie\u347?wiadomi, zw\u322?aszcza zewn\u281?trznych terytori\u243?w znajduj\u261?cych si\u281? daleko od centrum w\u322?adzy.\par\pard\plain\hyphpar} {

Szli w milczeniu przez kilka minut.\par\pard\plain\hyphpar} {- Macie prowiant? - zapyta\u322? Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wystarczy na kilka dni - odpar\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Bandyci, kt\u243?rzy na mnie napadli, zabrali mi wszystko. Ale nie b\u281?d\u281? ci\u281?\u380?arem. Przegapili pieni\u261?dze, kt\u243?re schowa\u322?em w bucie. Dzie\u324? drogi st\u261?d znajduje si\u281? miasteczko. Poradzimy sobie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie poszcz\u281?\u347?ci\u322?o si\u281? nam w ostatnim mie\u347?cie - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mnie r\u243?wnie\u380?. - Ferrin si\u281? za\u347?mia\u322?. - Powinni\u347?my



jednak poradzi\u263? sobie, je\u347?li nie zaczniemy si\u281? wychyla\u263? i b\u281?dziemy trzyma\u263? si\u281? razem. Im bli\u380?ej znajdziemy si\u281? Trensicourt, tym mniej podejrze\u324? b\u281?d\u261? wzbudza\u263? podr\u243?\u380?ni.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin ca\u322?y czas przygl\u261?da\u322? si\u281? poboczu drogi, od czasu do czasu odchodz\u261?c kawa\u322?ek ku \u322?\u261?ce albo k\u281?pie drzew, \u380?eby podnie\u347?\u263? kijek. Wyrzuci\u322? kilka, zanim znalaz\u322? taki, jaki mu odpowiada\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ten mo\u380?e si\u281? nada - powiedzia\u322?, ogl\u261?daj\u261?c kij pod r\u243?\u380?nymi k\u261?tami. - Najbardziej \u380?a\u322?uj\u281? utraty laski. By\u322?a idealna. Kaza\u322?em ozdobi\u263? j\u261? srebrem. Gdyby nie to srebro, pewnie by j\u261? zostawili. - Przez kilka krok\u243?w opiera\u322? si\u281? na solidnym, prostym kiju jak na kosturze. - Tak, nada si\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Po kr\u243?tkim czasie wybra\u322? te\u380? kostur dla Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Spr\u243?buj. Pozwala oszcz\u281?dzi\u263? mn\u243?stwo si\u322?. Pozw\u243?l, \u380?eby r\u281?ce te\u380? wykona\u322?y cz\u281?\u347?\u263? pracy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?kuj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wkr\u243?tce potem znalaz\u322? kostur dla Jasona. Kiedy dzie\u324? si\u281? ociepli\u322?, Jason zwin\u261?\u322? p\u322?aszcz. Ferrin zacz\u261?\u322? pogwizdywa\u263? melodie, jakich Jason nigdy w \u380?yciu nie s\u322?ysza\u322?. Rozsadnik mia\u322? najwyra\u378?niej niez\u322?y s\u322?uch i szerok\u261? skal\u281?

. Rachel zagwizda\u322?a \u8222?Twinkle, Twinkle, Little Star\u8221?. Ferrinowispodoba\u322?a si\u281? melodia, szybko jej si\u281? nauczy\u322? i wkr\u243?tce zacz\u261?\u322? j\u261? upi\u281?ksza\u263?. Potem popracowali nad harmoni\u261?, pogwizduj\u261?c razem z Rachel. Kilka pierwszych pr\u243?b by\u322?o niezbyt udanych, ale wreszcie Ferrin znalaz\u322? dla nich w\u322?a\u347?ciwe wsp\u243?\u322?brzmienie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason dostrzeg\u322? kilka jaszczurek d\u322?u\u380?szych od jego stopy. Ucieka\u322?y, kiedy tylko si\u281? do nich zbli\u380?y\u322?. Ferrin ostrzeg\u322? go, \u380?eby trzyma\u322? si\u281? z daleka od po\u322?yskuj\u261?cego niebieskawo i metalicznie \u380?uka, kt\u243?ry wlek\u322? si\u281? leniwie wszerz drogi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zdziwi\u322?by\u347? si\u281?, jak potwornie \u347?mierdz\u261?, kiedy si\u281? zdenerwuj\u261?. Je\u347?li nadepniesz na takiego, musisz potem spali\u263? bu

t. Jest a\u380? tak \u378?le.\par\pard\plain\hyphpar} {Na nocleg wybrali sobie miejsce w\u347?r\u243?d k\u281?pki drzew niedaleko drogi i zasn\u281?li pod gwiazdami.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {W po\u322?udnie nast\u281?pnego dnia mijali farmy. Za droom\u281? podwi\u243?z\u322? ich m\u281?\u380?czyzna jad\u261?cy do miasta wozem. Kiedy podskakiwali nawybojach, Jason przygl\u261?da\u322? si\u281? okolicy. Faluj\u261?ce oceany pszenicy i j\u281?czmienia zamienia\u322?y wiejskie domy w wyspy Mijali ma\u322?e, pachn\u261?ce, ogrodzone sady, gdzie pszczo\u322?y bzycza\u322?y mi\u281?dzy dojrzewaj\u261?cymi owocami. Potem pojawi\u322?y si\u281? trzy du\u380?e wiatraki, kt\u243?rych wielkie bia\u322?e skrzyd\u322?a obraca\u322?y si\u281? powoli na s\u322?abym wietrze.\par\pard\plain\hyphpar} {

Farmy stawa\u322?y si\u281? coraz mniejsze. Nied\u322?ugo ujrzeli miasteczko. By\u322?o o wiele wi\u281?ksze od nadmorskiej osady. Tutejsze budynki by\u322?y mocnymi konstrukcjami z drewna, w wi\u281?kszo\u347?ci niepomalowanymi, a kilka znich mia\u322?o dwa pi\u281?tra. G\u322?\u243?wna ulica miasta by\u322?a wystarczaj\u261?co szeroka, \u380?eby jecha\u322?o ni\u261? kilka woz\u243?w obok siebie, i przecina\u322?o j\u261? kilka szerokich przecznic.\par\pard\plain\hyphpar}{- Wysi\u261?dziemy tutaj - powiedzia\u322? Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {Farmer zatrzyma\u322? konie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?kujemy za podwiezienie - powiedzia\u322? Jason, zeskakuj\u261?c na dr



og\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Farmer tylko skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261? i strzeli\u322? lejcami. W\u243?zruszy\u322? z szarpni\u281?ciem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Znam dobre miejsce, gdzie mo\u380?na zje\u347?\u263? - powiedzia\u322? Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason i Rachel weszli za nim do jednego z najwi\u281?kszych budynk\u243?w przy g\u322?\u243?wnej ulicy. W \u347?rodku siedzia\u322?o o po\u322?ow\u281? mniej klient\u243?w ni\u380? sta\u322?o stolik\u243?w, a pod przeciwleg\u322?\u261? \u347?cian\u261? ci\u261?gn\u261?\u322? si\u281? d\u322?ugi, marmurowy blat, ca\u322?kiem pusty.\par\pard\plain\hyphpar} {- Robi si\u281? tu ruch wieczorem - powiedzia\u322? Ferrin, podchodz\u261?c do baru i siadaj\u261?c na sto\u322?ku.\par\pard\plain\hyphpar} {Oci\u281?\u380?a\u322?a kobieta o k\u281?dzierzawych kasztanowych w\u322?osach podesz\u322?a, wycieraj\u261?c blat poplamion\u261? szmat\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czym mog\u281? s\u322?u\u380?y\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin si\u281? pochyli\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chcemy zje\u347?\u263? lunch, solidne porcje, najlepiej co\u347? z ptactwa.\par\pard\plain\hyphpar} {Skin\u281?\u322?a g\u322?ow\u261?. - Co do picia? - Dla mnie jab\u322?ecznik. Spojrza\u322?a na Jasona. - Woda. - Ma pani mleko? - zapyta\u322?a Rachel. K\u261?ciki ust ober\u380?ystki drgn\u281?\u322?y w u\u347?miechu. - Pewnie. Kobieta odesz\u322?a, a potem wr\u243?ci\u322?a z napojami. Ferrin, Rachel i Jason s\u261?czyli napoje i rozmawiali cicho, czekaj\u261?c. Kobieta przynios\u322?a wreszcie

talerze z pieczon\u261? kaczk\u261?, mocno doprawion\u261? i marynowan\u261? woleistym sosie z warzywami i ciep\u322?ym chlebem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobry ptaszek - skomentowa\u322? Ferrin mi\u281?dzy k\u281?sami.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pokiwa\u322? g\u322?ow\u261?, mocz\u261?c kawa\u322?ek chleba w sosie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Strasznie - ko\u347?cisty - zauwa\u380?y\u322?a Rachel, ostro\u380?nie grzebi\u261?c w mi\u281?sie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak mleko? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobre. Kremowe. Troch\u281? ciep\u322?e.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin sko\u324?czy\u322? je\u347?\u263? pierwszy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przepraszam, ale musz\u281? poszuka\u263? wychodka.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zjad\u322? ostatnie kawa\u322?ki mi\u281?sa i dopi\u322? wod\u281?. Westch

n\u261?\u322? po opr\u243?\u380?nieniu szklanki.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mi\u322?o jest podr\u243?\u380?owa\u263? z Ferrinem - powiedzia\u322? do Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- To najsympatyczniejsza osoba, jak\u261? spotkali\u347?my od czas\u243?w \u346?lepego Kr\u243?la.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pokiwa\u322? g\u322?ow\u261?. Mimo umiej\u281?tno\u347?ci od\u322?\u261?czania cz\u281?\u347?ci cia\u322?a Ferrin sprawia\u322? wra\u380?enie kogo\u347?,z kim w innych okoliczno\u347?ciach Jason m\u243?g\u322?by si\u281? zaprzyja\u378?ni\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jaki\u347? m\u281?\u380?czyzna zaszed\u322? Jasona od ty\u322?u. Ch\u322?opak poczu\u322? na boku ostry czubek no\u380?a. Drugi m\u281?\u380?czyzna zaszed\u322? go z przeciwnej strony.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie ruszaj si\u281? i nie odzywaj ani s\u322?owem - powiedzia\u322? cz\u322?ow

iek z no\u380?em.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason a\u380? podskoczy\u322?. To by\u322? niski, jednor\u281?ki ratownik znad rzeki. Tyle \u380?e teraz mia\u322? obie r\u281?ce. Jak to mo\u380?liwe? Mo\u380?e to jego brat bli\u378?niak? Jason zauwa\u380?y\u322?, \u380?e m\u281?\u380?czyzna ma jedno oko piwne, a drugie niebieskie - szczeg\u243?\u322?, kt\u243?ry przeoczy\u322? przy pierwszym spotkaniu.\par\pard\plain\hyphpar} {M\u281?\u380?czyzn\u261? stoj\u261?cym z drugiej strony okaza\u322? si\u281? chudzielec, kt\u243?ry nad rzek\u261? trzyma\u322? \u322?uk. Teraz mia\u322? nowy,pi\u281?knie prezentuj\u261?cy si\u281? \u322?uk.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pami\u281?ta nas - powiedzia\u322? chudzielec, jakby to by\u322?o urocze.\par\



pard\plain\hyphpar} {- Jaki\u347? problem? - zapyta\u322?a go Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Nie zauwa\u380?y\u322?a no\u380?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zmiataj st\u261?d - rzuci\u322? jej gro\u378?nie chudzielec. Rachel cofn\u281?\u322?a si\u281? kilka krok\u243?w, jedn\u261? r\u281?k\u261? si\u281?gaj\u261?c pod p\u322?aszcz. Jason mia\u322? nadziej\u281?, \u380?e nie wyjmie orantium. Granaty r\u281?czne nie zosta\u322?y stworzone z my\u347?l\u261? o zamkni\u281?tych pomieszczeniach.\par\pard\plain\hyphpar} {- Brzydko pogra\u322?e\u347? z niew\u322?a\u347?ciwym cz\u322?owiekiem - powiedzia\u322? do Jasona niski cz\u322?owiek, rozkoszuj\u261?c si\u281? chwil\u261?. - Nie chcemy robi\u263? sceny. Przejd\u378? si\u281? z nami.\par\pard\plain\hyphpar} {Ca\u322?y czas zas\u322?ania\u322? p\u322?aszczem n\u243?\u380?.\par\pard\plain\hyphpar} {- A dlaczego mia\u322?bym to zrobi\u263?? - spyta\u322? Jason, nie chc\u261?c zosta\u263? z t\u261? dw\u243?jk\u261? sam na sam.\par\pard\plain\hyphpar} {- Bo w przeciwnym wypadku wypatrosz\u281? ci\u281? tu i teraz. A potem twoj\u261? przyjaci\u243?\u322?k\u281?. Nie musisz umiera\u263? dzisiaj. Wyb\u243?r nale\u380?y do ciebie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason by\u322? prawie pewien, \u380?e rozpozna\u322? ten g\u322?os.\par\pard\plain\hyphpar} {- To wy dwaj w\u322?amali\u347?cie si\u281? do mojego pokoju w wiosce z tawern\u261? \u8222?Karuzela\u8221??\par\pard\plain\hyphpar} {Ni\u380?szy wyszczerzy\u322? z\u281?by w u\u347?miechu.\par\pard\plain\hyphpar}

{- Wiedzia\u322?e\u347? o tym, co? Nie wiem, jak si\u281? nam wymkn\u261?\u322?e\u347?. Dobra robota. Mo\u380?e si\u281? przejdziemy?\par\pard\plain\hyphpar} {- To twoi przyjaciele? - zapyta\u322? uprzejmie Ferrin, staj\u261?c za ich tr\u243?jk\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Czubek no\u380?a wymownie szturchn\u261?\u322? Jasona w bok.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pewnie - odpowiedzia\u322?, nie odwracaj\u261?c si\u281?. - M\u243?wili\u347?cie, \u380?e jak si\u281? nazywacie?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tad - odpowiedzia\u322? ni\u380?szy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kale - doda\u322? szczup\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- A masz co\u347? przeciwko, je\u347?li okalecz\u281? twoich przyjaci\u243?\u322?? - zapyta\u322? spokojnie Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason poczu\u322?, jak n\u243?\u380? przy jego boku zadygota\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Sk\u261?d\u380?e znowu - odpar\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Siedzia\u322? plecami do Ferrina, wi\u281?c ledwie k\u261?tem oka dostrzeg\u322? unosz\u261?cy si\u281? \u322?ukiem kostur, zanim zdzieli\u322? Tada w potylic\u281?, sprawiaj\u261?c, \u380?e konus wy\u322?o\u380?y\u322? si\u281? jak d\u322?ugi. Kale upu\u347?ci\u322? \u322?uk i odgarn\u261?\u322? szat\u281?, \u380?ebyz\u322?apa\u263? za r\u281?koje\u347?\u263? miecza. Siedz\u261?c na sto\u322?ku, Jason kopn\u261?\u322? Kale\u8217?a w biodro, kiedy tamten wyci\u261?ga\u322? bro\u324?. M\u281?\u380?czyzna polecia\u322? w bok i, niestety, kostur zamiast trafi\u263? go w czaszk\u281? ze\u347?lizgn\u261?\u322? si\u281? jedynie z jego ramienia.\par\pard\plain\hyphpar} {Zbyt entuzjastyczny zamach kosturem sprawi\u322?, \u380?e przez chwil\u281? Ferr

in nie m\u243?g\u322? si\u281? zas\u322?ania\u263?. Kale ci\u261?\u322? zaciekle, odcinaj\u261?c Ferrinowi r\u281?k\u281? powy\u380?ej \u322?okcia. Trzymaj\u261?c kij w drugiej r\u281?ce, rozsadnik odbi\u322? pchni\u281?cie wymierzone w jego pier\u347?. Rachel pchn\u281?\u322?a Kale\u8217?a od ty\u322?u, wi\u281?c zatoczy\u322? si\u281? do przodu, a Ferrin uderzy\u322? go w gard\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {Kale pad\u322? na pod\u322?og\u281?, \u322?api\u261?c si\u281? za zmia\u380?d\u380?on\u261? krta\u324?. Nogi mu dygota\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co tu si\u281? dzieje? - zadudni\u322? basowy g\u322?os. Oty\u322?y m\u281?\u380?czyzna w haftowanym bandolierze wszed\u322? do pomieszczenia w otoczeniu dw\u



243?ch m\u281?\u380?czyzn z mniej ozdobnymi bandolierami. Ka\u380?dy trzyma\u322? kusz\u281?. Ferrin podni\u243?s\u322? odci\u281?t\u261? r\u281?k\u281? i przyprawi\u322? j\u261? sobie z powrotem.\par\pard\plain\hyphpar} {Tad wsta\u322?, wytrzeszczaj\u261?c oczy, r\u281?k\u261? przyciskaj\u261?c krwawi\u261?c\u261? ran\u281? ko\u322?o czubka g\u322?owy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ten rozsadnik - wym\u243?wi\u322? to s\u322?owo z naciskiem - zaatakowa\u322?mnie i mojego przyjaciela! My\u347?my tylko chcieli spokojnie si\u281? napi\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Kale nadal rzuca\u322? si\u281? na pod\u322?odze, z jedn\u261? r\u281?k\u261? na gardle, a drug\u261? pr\u243?buj\u261?c z\u322?apa\u263? si\u281? czego\u347?.Oczy uciek\u322?y mu w g\u322?\u261?b czaszki.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nieprawda - wypali\u322? Jason. - Ci m\u281?\u380?czy\u378?ni pr\u243?bowali mnie porwa\u263?, gro\u380?\u261?c mi no\u380?em. Przyjaciel stan\u261?\u322? w mojej obronie.\par\pard\plain\hyphpar} {- K\u322?amstwo! - wrzasn\u261?\u322? Tad z zaskakuj\u261?c\u261? szczero\u347?ci\u261? w g\u322?osie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zlepek pierwszy zaatakowa\u322? - odezwa\u322? si\u281? \u322?ysy m\u281?\u380?czyzna z drugiego ko\u324?ca sali. - Widzia\u322?em to jak na d\u322?oni, panie konstablu. Uderzy\u322? ma\u322?ego w g\u322?ow\u281?, a potem zdzieli\u322? jego przyjaciela w gard\u322?o, kiedy tamten rzuci\u322? si\u281? na pomoc.\par\pard\plain\hyphpar} {- A dziewczyna? - zapyta\u322? konstabl.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wtr\u261?ci\u322?a si\u281? do walki - poinformowa\u322? go \u322?ysy. - Pomog\u322?a zlepkowi za\u322?atwi\u263? go\u347?cia, kt\u243?ry le\u380?y na pod\u32

2?odze.\par\pard\plain\hyphpar} {Konstabl pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak jak chmury burzowe przynosz\u261? deszcz, tak \u322?az\u281?gi k\u322?opoty. Wasza czw\u243?rka b\u281?dzie musia\u322?a sp\u281?dzi\u263? troch\u281? czasu za kratkami, dop\u243?ki tego wszystkiego nie wyja\u347?nimy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czw\u243?rka! - wrzasn\u261?\u322? Tad. - Ja jestem ofiar\u261?! M\u243?j najlepszy przyjaciel umiera!\par\pard\plain\hyphpar} {Walka Kale\u8217?a os\u322?ab\u322?a ju\u380? do pojedynczych podryg\u243?w i spazm\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- To dlaczego nie pr\u243?bujesz mu pom\u243?c? - zapyta\u322? konstabl. - Za g\u322?o\u347?no protestujesz, przyjacielu. Harlin, czy ten ma\u322?y go\u347?\u263? grozi\u322? m\u322?odzie\u324?cowi no\u380?em?\par\pard\plain\hyphpar} {

- M\u243?g\u322? mie\u263? wyj\u281?ty n\u243?\u380?, kiedy zlepek zaatakowa\u322? - przyzna\u322? \u322?ysy m\u281?\u380?czyzna bez specjalnego przekonania. -Ten sam, kt\u243?ry pan zauwa\u380?y na pod\u322?odze obok jego st\u243?p.\par\pard\plain\hyphpar} {- Spalcie zlepka i uznamy, \u380?e jest po sprawie! - wrzasn\u281?\u322?a zjadliwie jaka\u347? kobieta.\par\pard\plain\hyphpar} {Rozleg\u322?y si\u281? zgodne pomruki.\par\pard\plain\hyphpar} {Konstabl uni\u243?s\u322? r\u281?k\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja wymierzam cesarsk\u261? sprawiedliwo\u347?\u263?. Zgodnie z naszym prawem,nawet zlepek zas\u322?uguje na proces. Cierpliwo\u347?ci. Przyk\u322?adnie ukarzemy awanturnik\u243?w, wszystko w swoim czasie. Silas, jak si\u281? miewa m\u281?\u380?czyzna na pod\u322?odze?\par\pard\plain\hyphpar} {Siwy m\u281?\u380?czyzna przykucn\u261?\u322? obok Kale\u8217?a.\par\pard\plain\

hyphpar} {- Straci\u322? przytomno\u347?\u263?. Nadal \u380?yje. Na razie. Tad, Jason, Rachel i Ferrin zostali odprowadzeni do niskiego, kamiennego budynku, jednego z nielicznych w mie\u347?cie, kt\u243?rego nie zbudowano z drewna. Trzy cele z kamiennymi \u347?ciankami dzia\u322?owymi znajdowa\u322?y si\u281? pod tyln\u261? \u347?cian\u261? rozleg\u322?ego pomieszczenia. Grube pr\u281?ty celi tkwi\u322?y blisko siebie. Brodaty m\u281?\u380?czyzna siedzia\u322? w jednej z celi, gapi\u261?c si\u281? w k\u261?t ze skrzy\u380?owanymi r\u281?kami.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasonowi zabrano p\u322?aszcz, a po kr\u243?tkim przeszukaniu z kieszeni wyj\u28



1?to mu sztylet. Ferrina, Tada i Rachel tak\u380?e przeszukano. Jason wstrzyma\u322? oddech, kiedy m\u281?\u380?czyzna sprawdza\u322? p\u322?aszcz Rachel, ale najwyra\u378?niej nie zauwa\u380?y\u322? kryszta\u322?owej kuli. Tad zostawi\u322? sw\u243?j n\u243?\u380? w tawernie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jeden z m\u281?\u380?czyzn w bandolecie zdj\u261?\u322? klucz z ko\u322?ka w \u347?cianie. Ferrin i Jason weszli do \u347?rodkowej celi. Tada umieszczono po ich prawej stronie, razem z brodaczem. Rachel posz\u322?a do celi po lewej.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy wi\u281?\u378?niowie znale\u378?li si\u281? ju\u380? w celach, konstabl wyszed\u322? z trzema m\u281?\u380?czyznami. Stra\u380?nik, kt\u243?ry zosta\u322?, rozsiad\u322? si\u281? na krze\u347?le, opi\u322?owuj\u261?c kawa\u322?ek drewna o kremowej barwie.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin usiad\u322? obok Jasona w k\u261?cie, w g\u322?\u281?bi celi.\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u322?ysza\u322?em o tym konstablu - powiedzia\u322? cicho. - Jest surowy. Je\u347?li Kale umrze, a niestety, umrze, nasza tr\u243?jka zostanie skazana na \u347?mier\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wspomnia\u322? co\u347? o procesie.\par\pard\plain\hyphpar} {- W tym mie\u347?cie konstabl Wornser ma ostatnie s\u322?owo w kwestii wyrok\u243?w. B\u281?dzie s\u281?dzi\u261? i \u322?aw\u261? przysi\u281?g\u322?ych. Przez wzgl\u261?d na prawo zostaniemy pobie\u380?nie przes\u322?uchani, a potem straceni.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?emy co\u347? zrobi\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin si\u281? u\u347?miechn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Najwyra\u378?niej nie doceniaj\u261? umiej\u281?tno\u347?ci rozsadnika, bo w przeciwnym wypadku nie umie\u347?ciliby mnie w takiej celi.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason uni\u243?s\u322? brwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?esz si\u281? rozdzieli\u263? na p\u243?\u322? i prze\u347?lizgn\u261?\u263? mi\u281?dzy pr\u281?tami?\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e, ale tego bym nie zaryzykowa\u322?. Podzia\u322? wzd\u322?u\u380? jest niezwykle niebezpieczny. Przy zbyt du\u380?ym naporze na pole rozsadnikowe, mog\u281? na sta\u322?e rozpa\u347?\u263? si\u281? na cz\u281?\u347?ci. A kiedy strac\u281? po\u322?\u261?czenie mi\u281?dzywymiarowe, moje cia\u322?o zacznie funkcjonowa\u263? jak twoje. To znaczy, moje wn\u281?trzno\u347?ci rozlej\u261? si\u281? po ca\u322?ej pod\u322?odze.\par\pard\plain\hyphpar} {- Apetyczna wizja. Je\u347?li wi\u281?c nie mo\u380?esz przej\u347?\u263? mi\u28

1?dzy pr\u281?tami, co zrobisz?\par\pard\plain\hyphpar} {- Poczekaj do wieczora, kiedy wszystko si\u281? uspokoi. Wtedy zobaczysz.\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }{\line } {\s1 \afs32{\qcRozdzia\u322? 12{\line } Ucieczka z wi\u281?zienia\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy Jason si\u281? obudzi\u322?, pojedyncza lampka oliwna o\u347?wietla\u322?a pok\u243?j, rzucaj\u261?c r\u243?wnoleg\u322?e cienie pr\u281?t\u243?w wi\u281?ziennych w g\u322?\u261?b celi. Ferrin kl\u281?cza\u322? obok niego, potrz\u261?saj\u261?c jego ramieniem.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Masz niesamowit\u261? umiej\u281?tno\u347?\u263? spania nawet przy najgorszymzamieszaniu - szepn\u261?\u322? Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason by\u322? zdezorientowany. Poniewa\u380? zasn\u261?\u322? skulony w k\u261?cie, teraz bola\u322? go kark. Zerkn\u261?\u322? na rozsadnika.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co si\u281? dzieje?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nied\u322?ugo po tym, jak poszed\u322?e\u347? spa\u263?, wr\u243?ci\u322? konstabl i powiedzia\u322?, \u380?e Kale zmar\u322?. Przez ca\u322?y wiecz\u243?r zjawiali si\u281? tu r\u243?\u380?ni ludzie i wychodzili. Jutro nas przes\u322?uchaj\u261?. Na szcz\u281?\u347?cie, ju\u380? nas tu nie b\u281?dzie.\par\pard\plai



n\hyphpar} {- Jakim cudem?\par\pard\plain\hyphpar} {- Zobaczysz. Zna\u322?e\u347? tych ludzi, kt\u243?rzy ci\u281? zaatakowali. Opowiedz mi o nich.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason westchn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pr\u243?bowa\u322?em uratowa\u263? grup\u281? muzyk\u243?w, kt\u243?rzy umy\u347?lnie sp\u322?ywali do wodospadu. Chcia\u322?em dobrze, ale wysz\u322?o z tego straszne zamieszanie. Wrzuci\u322?em tego ni\u380?szego, Tada, do wody. Wtedy mia\u322? tylko jedno rami\u281?. Kale go wy\u322?owi\u322?. Wiedzia\u322?em, \u380?e si\u281? w\u347?ciekli, ale dziwi mnie, \u380?e tak si\u281? przej\u281?li, \u380?eby mnie wytropi\u263? a\u380? tutaj.\par\pard\plain\hyphpar} {- M\u243?wisz, \u380?e Tad mia\u322? tylko jedn\u261? r\u281?k\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak. Chyba \u380?e to jego brat. Czekaj, mo\u380?e on te\u380? jest rozsadnikiem!\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin zmarszczy\u322? czo\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Raczej nie. Bardziej prawdopodobne, \u380?e zostali zwerbowani. Maldor ma mocprzywracania ko\u324?czyn. Werbownik musia\u322? pos\u322?u\u380?y\u263? si\u281? obietnic\u261? nowej r\u281?ki w zamian za jego us\u322?ugi.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przypomnia\u322? sobie, jak \u346?lepy Kr\u243?l opowiada\u322?, \u380?e Maldor zaproponowa\u322? mu odzyskanie wzroku.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeden werbownik nas\u322?a\u322? na mnie dzikarza.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- S\u261? mistrzami w stosowaniu przymusu. Je\u380?eli werbownicy nasy\u322?aj\u261? na ciebie zab\u243?jc\u243?w, to cesarz musi by\u263? zainteresowany tob\u261? o wiele bardziej, ni\u380? przypuszcza\u322?em. Ale zajmijmy si\u281? bardziej bie\u380?\u261?cymi sprawami. Zosta\u322? tylko jeden stra\u380?nik w budynku.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason chcia\u322? usi\u261?\u347?\u263?, ale Ferrin pchn\u261?\u322? go z powrotem. - Nie masz co sprawdza\u263?. Zasn\u261?\u322? w krze\u347?le plecami do naszej celi. Podejrzewam, \u380?e drugi stra\u380?nik czeka na zewn\u261?trz przy drzwiach wej\u347?ciowych.\par\pard\plain\hyphpar} {- A jak w og\u243?le wydostaniemy si\u281? z celi?\par\pard\plain\hyphpar} {- O ile to b\u281?dzie mo\u380?liwe, wola\u322?bym nie skrzywdzi\u263? trwale stra\u380?nik\u243?w. Dzia\u322?ali przeciwko nam, ale nie przez z\u322?o\u347?liwo\u347?\u263?. Nie mo\u380?emy jednak pozwoli\u263?, \u380?eby niesprawiedliwie

nas stracono. Wed\u322?ug mojego pierwszego planu, obaj udajemy, \u380?e \u347?pimy. Ty zaczynasz j\u281?cze\u263? coraz g\u322?o\u347?niej i g\u322?o\u347?niej, jakby dr\u281?czy\u322? ci\u281? nieprzerwany koszmar. Ja b\u281?d\u281? le\u380?e\u263? obok pr\u281?t\u243?w. Kiedy us\u322?yszysz, \u380?e robi\u281? swoje, pomo\u380?esz mi.\par\pard\plain\hyphpar} {Zdj\u261?\u322? koszul\u281?, ukazuj\u261?c rzadkie ow\u322?osienie na piersi iwzgl\u281?dnie rozwini\u281?t\u261? muskulatur\u281?, oderwa\u322? lew\u261? r\u281?k\u281? w ramieniu i po\u322?o\u380?y\u322? j\u261? na ziemi. Potem w\u322?o\u380?y\u322? koszul\u281?, wyci\u261?gn\u261?\u322? si\u281? na pod\u322?odze plecami do pr\u281?t\u243?w, ukrywaj\u261?c fakt, \u380?e trzyma w prawej d\u322?oni lew\u261? r\u281?k\u281?. Mrugn\u261?\u322? do Jasona, kt\u243?ry le\u380?a\u322? i gapi\u322? si\u281? na od\u322?\u261?czon\u261? ko\u324?czyn\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason zamkn\u261?\u322? oczy. Obr\u243?ci\u322? si\u281? i wyda\u322? z siebie kilka coraz g\u322?o\u347?niejszych j\u281?k\u243?w ko\u324?cz\u261?cych si\u281? krzykiem. Spod zmru\u380?onych powiek widzia\u322?, \u380?e stra\u380?nik poruszy\u322? si\u281? na krze\u347?le. Zamkn\u261?\u322? oczy i wyda\u322? z siebied\u322?ugi, bolesny j\u281?k, rzucaj\u261?c g\u322?ow\u261? na boki.\par\pard\plain\hyphpar} {- Do\u347?\u263? tego - warkn\u261?\u322? stra\u380?nik.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zacz\u261?\u322? dysze\u263?, a potem znowu wyda\u322? z siebie seri\u281? j\u281?k\u243?w i st\u281?kni\u281?\u263?. Us\u322?ysza\u322? kroki. Zaryzykowa



\u322? i zerkn\u261?\u322? spod zmru\u380?onych powiek. Stra\u380?nik zatrzyma\u322? si\u281? spory kawa\u322? od celi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ej, ty, obud\u378? si\u281? i zamknij!\par\pard\plain\hyphpar} {Jason odwr\u243?ci\u322? si\u281? ty\u322?em do pr\u281?t\u243?w, a potem wr\u243?ci\u322? do poprzedniej pozycji. J\u281?kn\u261?\u322? g\u322?o\u347?niej i warkn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przymknij si\u281?! - krzykn\u261?\u322? kto\u347? z s\u261?siedniej celi.\par\pard\plain\hyphpar} {Stra\u380?nik podszed\u322? bli\u380?ej.\par\pard\plain\hyphpar} {- Obud\u378? si\u281?! - rozkaza\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Przez zmru\u380?one powieki Jason widzia\u322?, jak Ferrin zrywa si\u281? i szybkim ruchem opiera si\u281? o pr\u281?ty, trzymaj\u261?c oderwan\u261? r\u281?k\u281? tak, by m\u243?c ni\u261? dalej si\u281?gn\u261?\u263?. D\u322?o\u324? oderwanej r\u281?ki z\u322?apa\u322?a stra\u380?nika za gard\u322?o i Ferrin brutalnie przyci\u261?gn\u261?\u322? go do pr\u281?t\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason skoczy\u322? ku niemu, trzymaj\u261?c si\u281? nisko i z\u322?apa\u322? stra\u380?nika za kostki. Ferrin wypu\u347?ci\u322? r\u281?k\u281?, kt\u243?ra nadal \u347?ciska\u322?a m\u281?\u380?czyzn\u281? za gard\u322?o. Woln\u261? r\u281?k\u261? z\u322?apa\u322? stra\u380?nika za potylic\u281? i uderza\u322? jego g\u322?ow\u261? o pr\u281?ty. Jason trzyma\u322? stra\u380?nika mocno za kostki, dop\u243?ki ten nie osun\u261?\u322? si\u281? bezw\u322?adnie.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin wci\u261?gn\u261?\u322? nogi i r\u281?ce stra\u380?nika mi\u281?dzy pr\u281?ty i kaza\u322? Jasonowi nadal trzyma\u263? go za kostki i bacznie obserwowa\

u263?. Obrz\u281?ki zacz\u281?\u322?y odbarwia\u263? twarz stra\u380?nika. Ferrin zdj\u261?\u322? koszul\u281? i przymocowa\u322? r\u281?k\u281? tak, \u380?e znowu nie zosta\u322? nawet \u347?lad. Potem si\u281?gn\u261?\u322? mi\u281?dzy pr\u281?tami i wykona\u322? ruch z do\u322?u, jakby rzuca\u322? podkow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jego r\u281?ka polecia\u322?a do przodu, d\u322?o\u324? oderwa\u322?a si\u281? od nadgarstka i poszybowa\u322?a, uderzaj\u261?c o \u347?cian\u281? ko\u322?o ko\u322?ka, na kt\u243?rym wisia\u322?y klucze.\par\pard\plain\hyphpar} {- O\u380?e\u380? w z\u261?b! - zakl\u261?\u322? Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar}{D\u322?o\u324? podbieg\u322?a z powrotem do celi na zwinnych palcach. Ferrin przymocowa\u322? j\u261? i spr\u243?bowa\u322? raz jeszcze. Tym razem d\u322?o\u324? uderzy\u322?a w klucze, ale nie zdo\u322?a\u322? ich z\u322?apa\u263?. Tylko z

adzwoni\u322?y, gdy d\u322?o\u324? spad\u322?a na ziemi\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Za pi\u261?tym podej\u347?ciem dwa palce zaczepi\u322?y si\u281? za ko\u322?o od kluczy, daj\u261?c oparcie d\u322?oni, kt\u243?ra zako\u322?ysa\u322?a si\u281? niebezpiecznie. Stra\u380?nik nadal siedzia\u322? pochylony, nieruchomy, oparty o pr\u281?ty.\par\pard\plain\hyphpar} {Poruszaj\u261?ce si\u281? zwinnie trzy palce chwyci\u322?y ko\u322?o od kluczy,podczas gdy kciuk i palec wskazuj\u261?cy zsun\u281?\u322?y je ostro\u380?nie zko\u322?ka. Klucze zabrz\u281?cza\u322?y, uderzaj\u261?c o pod\u322?og\u281?. Jason patrzy\u322? zafascynowany, jak d\u322?o\u324? ci\u261?gnie klucze po pod\u322?odze niczym okaleczony paj\u261?k. Ferrin obserwowa\u322? to w ca\u322?kowitym skupieniu.\par\pard\plain\hyphpar} {Rozsadnik umocowa\u322? z powrotem r\u281?k\u281?, wzi\u261?\u322? klucze i naci

\u261?gn\u261?\u322? przez g\u322?ow\u281? koszul\u281?. Po\u347?piesznie si\u281?gaj\u261?c mi\u281?dzy pr\u281?tami, zacz\u261?\u322? wypr\u243?bowywa\u263? klucze. Brama do celi otworzy\u322?a si\u281? z rozmachem. Ferrin z\u322?apa\u322? stra\u380?nika i wci\u261?gn\u261?\u322? go do \u347?rodka. M\u281?\u380?czyzna nagle szarpn\u261?\u322? si\u281?, \u322?api\u261?c gwa\u322?townie powietrze, i wykr\u281?ci\u322?, \u380?eby rzuci\u263? si\u281? na Ferrina. Rozsadnik przy\u322?o\u380?y\u322? mu kolanem w brzuch i pchn\u261?\u322? na pod\u322?og\u281?. Potem skoczy\u322? na niego, obj\u261?\u322? go jedn\u261? r\u281?k\u261? za szyj\u281?, przyduszaj\u261?c, a drug\u261? zakry\u322? mu usta, t\u322?umi\u261?c wszelkie protesty. M\u281?\u380?czyzna wi\u322? si\u281? i szarpa\u322?, rozpa



czliwe chc\u261?c si\u281? wyrwa\u263?, ale Ferrin trzyma\u322? go mocno, a\u380? twarz stra\u380?nika poczerwienia\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy cia\u322?o stra\u380?nika zwiotcza\u322?o, Ferrin jeszcze przez chwil\u281? go trzyma\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ten lubi udawa\u263?, \u380?e \u347?pi - powiedzia\u322?. - Nawet zamkni\u281?ty w celi mo\u380?e narobi\u263? nam k\u322?opot\u243?w, krzycz\u261?c.\par\pard\plain\hyphpar} {Przeturla\u322? stra\u380?nika na plecy i kucn\u261?\u322? obok niego, przygl\u261?daj\u261?c mu si\u281?. Po kilku sekundach pacn\u261?\u322? go mi\u281?dzy nogi. Stra\u380?nik nawet nie drgn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Teraz rzeczywi\u347?cie zemdla\u322? - powiedzia\u322? Ferrin i wyszed\u322? z Jasonem z celi, zamykaj\u261?c za sob\u261? drzwi. Rzuci\u322? p\u281?k Jasonowi, kt\u243?ry zacz\u261?\u322? przymierza\u263? klucze do zamka w celi Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zastanawia\u322?am si\u281?, co mia\u322?y znaczy\u263? te j\u281?ki - powiedzia\u322?a dziewczyna.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ferrin jest genialny - odpar\u322? Jason, wk\u322?adaj\u261?c wreszcie w\u322?a\u347?ciwy klucz i otwieraj\u261?c cel\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mam za\u322?atwi\u263? waszego przyjaciela? - zapyta\u322? Ferrin, kiwaj\u261?c g\u322?ow\u261? na Tada, kt\u243?ry sta\u322? i piorunowa\u322? ich wzrokiem,z r\u281?kami zaci\u347?ni\u281?tymi na pr\u281?tach celi.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zmarszczy\u322? czo\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie m\u243?g\u322?bym patrze\u263? na jego \u347?mier\u263?, kiedy nie ma nad

nami \u380?adnej przewagi i siedzi zamkni\u281?ty.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin uni\u243?s\u322? brwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rycerska postawa. Zdajesz sobie spraw\u281?, \u380?e nadal b\u281?dzie ci\u281? \u347?ciga\u322?, kiedy tylko go wypuszcz\u261?? Jego obecno\u347?\u263? oznacza, \u380?e przysi\u261?g\u322? ci\u281? zabi\u263?. Gdyby sytuacja wygl\u261?da\u322?a odwrotnie, zako\u324?czy\u322?by twoje \u380?ycie nawet bez chwili wahania czy \u380?alu.\par\pard\plain\hyphpar} {Tad splun\u261?\u322? przez pr\u281?ty.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie - powiedzia\u322?a Rachel. - Nie zabijaj go. Nie w ten spos\u243?b.\par\pard\plain\hyphpar} {Tad u\u347?miechn\u261?\u322? si\u281? krzywo.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ona ma racj\u281? - powiedzia\u322? Jason. - Dzia\u322?anie w samoobronie to jedno, a zabicie go teraz to co\u347? zupe\u322?nie innego.\par\pard\plain\hyphpa

r} {- To wasze szyje - powiedzia\u322? Ferrin. - Chcesz wyj\u347?\u263?? - zapyta\u322? brodacza siedz\u261?cego w celi razem z Tadem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie. Posiedz\u281? tu jeszcze tylko dzie\u324?. Zak\u322?\u243?ci\u322?em porz\u261?dek publiczny. W\u322?a\u347?ciwie, to czy m\u243?g\u322?by\u347? przy\u322?o\u380?y\u263? mi po g\u322?owie, \u380?eby konstabl nie m\u243?g\u322? mnie wini\u263? za to, \u380?e nie podnios\u322?em alarmu?\par\pard\plain\hyphpar} {- Podejd\u378? do pr\u281?t\u243?w - powiedzia\u322? Ferrin, po czym podbieg\u322? i uderzy\u322? mi\u281?dzy pr\u281?tami trafiaj\u261?c m\u281?\u380?czyzn\u281? prosto w oko. Tamten zatoczy\u322? si\u281? i klapn\u261?\u322? ci\u281?\u380?ko, zas\u322?aniaj\u261?c twarz d\u322?oni\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego Tad nie podnosi alarmu? - zdziwi\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Pewnie si\u281? domy\u347?la, co ja zrobi\u322?bym wtedy w samoobronie - odpowiedzia\u322? Ferrin. - Oddaj mi klucze.\par\pard\plain\hyphpar} {Wypr\u243?bowa\u322? bez skutku kilka kluczy, a\u380? wreszcie otworzy\u322? szaf\u281?, z kt\u243?rej wyj\u261?\u322? ich rzeczy. Jason narzuci\u322? p\u322?aszcz na ramiona. Nie znale\u378?li w szafie \u380?adnej dodatkowej broni. Ferrinpodszed\u322? do biurka, si\u281?gn\u261?\u322? pod blat i wyj\u261?\u322? na\u322?adowan\u261? kusz\u281?, kt\u243?ra wisia\u322?a na sprytnie ukrytym haczyku.\par\pard\plain\hyphpar} {- Lubi\u281? mie\u263? oczy otwarte, kiedy inni my\u347?l\u261?, \u380?e nie patrz\u281? - powiedzia\u322?. - Mog\u261? mie\u263? tu inn\u261? bro\u324? pochowa



n\u261? w r\u243?\u380?nych miejscach, ale nie mamy czasu szuka\u263?. Stra\u380?nik, kt\u243?rym si\u281? zaj\u281?li\u347?my, by\u322? nieuzbrojony. Zobaczmy, czy uda nam si\u281? wyj\u347?\u263? frontowymi drzwiami.\par\pard\plain\hyphpar} {Trzymaj n\u243?\u380? pod r\u281?k\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason delikatnie po\u322?o\u380?y\u322? kciuk na spu\u347?cie w kszta\u322?cie kwiatu, gotowy wystrzeli\u263? ostrze. Poruszaj\u261?c si\u281? ostro\u380?nie, Ferrin przy pierwszej pr\u243?bie odgad\u322?, kt\u243?ry klucz otwiera drzwi. Obr\u243?ci\u322? klucz w zamku i pchn\u261?\u322? drzwi gwa\u322?townie. Zaskoczony stra\u380?nik si\u281? obr\u243?ci\u322?. Ferrin wymierzy\u322? do niego z kuszy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ani s\u322?owa. Wejd\u378? do \u347?rodka.\par\pard\plain\hyphpar} {Stra\u380?nik, kt\u243?ry sam trzyma\u322? kusz\u281? przy boku, zawaha\u322? si\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ruszaj si\u281? albo umrzesz - oznajmi\u322? ch\u322?odno Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {Stra\u380?nik wszed\u322? do \u347?rodka.\par\pard\plain\hyphpar} {- Od\u322?\u243?\u380? ca\u322?\u261? bro\u324?. N\u243?\u380? te\u380?.\par\pard\plain\hyphpar} {Stra\u380?nik od\u322?o\u380?y\u322? na st\u243?\u322? kusz\u281? razem ze sk\u243?rzanym pasem z d\u322?ugim no\u380?em w pochwie.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin odprowadzi\u322? go do celi, w kt\u243?rej le\u380?a\u322? ju\u380? nieprzytomny drugi stra\u380?nik. Rzuci\u322? klucze i Jason otworzy\u322? cel\u281?. Ferrin pchn\u261?\u322? stra\u380?nika do \u347?rodka.\par\pard\plain\hyphpar}

{- Ukl\u281?knij i nie wa\u380? si\u281? drgn\u261?\u263? - rozkaza\u322? Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {Stra\u380?nik spe\u322?ni\u322? polecenie. Ferrin wymierzy\u322? mu cios w potylic\u281? nasad\u261? d\u322?oni. M\u281?\u380?czyzna pad\u322? na pod\u322?og\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jest nieprzytomny? - spyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?, nawet nie sprawdzaj\u261?c. Jason mia\u322? podejrzenie, \u380?e jego towarzysz robi to nie pierwszy raz.\par\pard\plain\hyphpar} {Rozsadnik podszed\u322? do sto\u322?u i zapi\u261?\u322? na biodrach pas z d\u322?ugim no\u380?em. Kusz\u281? rzuci\u322? Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- To ma jaki\u347? bezpiecznik?\par\pard\plain\hyphpar} {

Ferrin zerkn\u261?\u322? na bro\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {- \u379?eby strzeli\u263?, odci\u261?gnij t\u281? d\u378?wigienk\u281?, a potemu\u380?yj spustu. Chod\u378?cie.\par\pard\plain\hyphpar} {Ca\u322?a tr\u243?jka wy\u347?lizgn\u281?\u322?a si\u281? frontowymi drzwiami wmrok.\par\pard\plain\hyphpar} {- Id\u378?cie spokojnie - poradzi\u322? Ferrin. - Nie ma powodu, \u380?eby\u347?my zachowywali si\u281? podejrzanie. Jeste\u347?my tylko uciekinierami, kt\u243?rzy zaraz ukradn\u261? konie, \u380?eby unikn\u261?\u263? kary \u347?mierci.\par\pard\plain\hyphpar} {Spacerkiem poszli boczn\u261? ulic\u261?. Ferrin trzyma\u322? kusz\u281? przy boku jakgdyby nigdy nic. Jason \u347?ciska\u322? sztylet schowany pod p\u322?aszczem. W podobny spos\u243?b Rachel trzyma\u322?a kusz\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {

Na sygna\u322? Ferrina Jason i Rachel dali nura do ma\u322?ej stajni. Jaki\u347? ko\u324? parska\u322? i tupa\u322?. Ferrin po\u322?o\u380?y\u322? palec na ustach.\par\pard\plain\hyphpar} {- Je\u378?dzicie konno?\par\pard\plain\hyphpar} {- Je\u378?dzi\u322?em tylko dwa razy - szepn\u261?\u322? Jason, nie wspominaj\u261?c, \u380?e za pierwszym razem jecha\u322? w cyrku na kucyku jako ma\u322?y dzieciak, a za drugim g\u281?siego szlakiem w Arizonie przez dwie godziny na wycieczce z przewodnikiem.\par\pard\plain\hyphpar} {- A ja ca\u322?kiem sporo - powiedzia\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przewr\u243?ci\u322? oczami. No jasne!\par\pard\plain\hyphpar} {



Ferrin si\u322?\u261? otworzy\u322? rozchwierutane drzwi do schowka. Dwa konie zacz\u281?\u322?y r\u380?e\u263? niespokojnie. Jason trzyma\u322? sztylet w pogotowiu, kiedy Ferrin siod\u322?a\u322? i zak\u322?ada\u322? uzd\u281? wielkiemu myszatemu wierzchowcowi. Potem rozsadnik przygotowa\u322? mniejszego, siwego konika. A na ko\u324?cu za\u322?o\u380?y\u322? uzd\u281? dereszowi o d\u322?ugiej, g\u281?stej grzywie, nieco ni\u380?szemu i szerszemu od pierwszego konia.\par\pard\plain\hyphpar} {Wyprowadzi\u322? myszatego konia z boksu, poda\u322? Jasonowi wodze i skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261? na Rachel, \u380?eby wzi\u281?\u322?a siw\u261? klacz, asam poszed\u322? po deresza. Jason poklepa\u322? konia po aksamitnej szyi, pog\u322?adzi\u322? sier\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co ty wyprawiasz?! - krzykn\u261?\u322? kto\u347?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason odwr\u243?ci\u322? si\u281? i zobaczy\u322? m\u281?\u380?czyzn\u281? wchodz\u261?cego do stajni i \u347?ciskaj\u261?cego motyk\u281? jak bro\u324?. Mia\u322? potargane w\u322?osy i rozpi\u281?t\u261? koszul\u281? ods\u322?aniaj\u261?c\u261? ow\u322?osiony tors.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zda\u322? sobie spraw\u281?, \u380?e m\u281?\u380?czyzna nie m\u243?g\u322? widzie\u263? Rachel i Ferrina, poniewa\u380? znajdowali si\u281? w boksach.\par\pard\plain\hyphpar} {- Po prostu uwielbiam g\u322?aska\u263? konie - powiedzia\u322? \u380?a\u322?o\u347?nie rozanielonym g\u322?osem. - To moje najulubie\u324?sze zwierz\u281?ta. Potrafi\u281? czyta\u263? w ich my\u347?lach.\par\pard\plain\hyphpar} {Stajenny si\u281? zdumia\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To prywatna w\u322?asno\u347?\u263?, synu.\par\pard\plain\hyphpar} {

W jego g\u322?osie pobrzmiewa\u322?o surowe oskar\u380?enie. Podszed\u322? krokbli\u380?ej.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason dostrzeg\u322? ruch k\u261?tem oka. Ferrin wyszed\u322? z boksu, trzymaj\u261?c w d\u322?oniach w\u322?asn\u261? g\u322?ow\u281?.\par\pard\plain\hyphpar}{- Strze\u380? si\u281? tego ch\u322?opca - powiedzia\u322?a g\u322?owa. - Zabra\u322? mi g\u322?ow\u281?. Twoja b\u281?dzie nast\u281?pna.\par\pard\plain\hyphpar} {Zaskoczony m\u281?\u380?czyzna cofn\u261?\u322? si\u281?, unosz\u261?c motyk\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Cia\u322?o Ferrina od\u322?o\u380?y\u322?o g\u322?ow\u281?, z\u322?apa\u322?o wid\u322?y i zaszar\u380?owa\u322?o. M\u281?\u380?czyzna porzuci\u322? motyk\u281? i uciek\u322?. Bezg\u322?owe cia\u322?o Ferrina cisn\u281?\u322?o wid\u322?ami

z ukosa - tak, \u380?e obr\u243?ci\u322?y si\u281? w locie w poziomie i wpad\u322?y mi\u281?dzy nogi stajennego, kt\u243?ry wy\u322?o\u380?y\u322? si\u281? ci\u281?\u380?ko na deski tu\u380? przy drzwiach.\par\pard\plain\hyphpar} {Cia\u322?o zablokowa\u322?o stajennego, kiedy zacz\u261?\u322? wstawa\u263?. Szary ko\u324? pr\u243?bowa\u322? stan\u261?\u263? d\u281?ba, prawie \u347?cinaj\u261?c z n\u243?g Jasona. Ch\u322?opak z trudem utrzyma\u322? uzd\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rzu\u263? mnie do cia\u322?a - za\u380?\u261?da\u322?a g\u322?owa Ferrina. - Tylko rzu\u263? porz\u261?dnie. Trzymaj\u261?c jedn\u261? r\u281?k\u261? uzd\u281?, Jason przykucn\u261?\u322? i zgarn\u261?\u322? g\u322?ow\u281?. A potem cisn\u261?\u322? od do\u322?u g\u322?ow\u281? Ferrina, kt\u243?ra, wiruj\u261?c w powietrzu, wyl\u261?dowa\u322?a po chwili w wyci\u261?gni\u281?tych r\u281?kach cia\u322?a siedz\u261?cego okrakiem na przera\u380?onym stajennym.\par\pard\plain\h

yphpar} {- To o wiele trudniejsze ni\u380? si\u281? wydaje - powiedzia\u322? Ferrin, przymocowuj\u261?c g\u322?ow\u281? do szyi. - Z\u322?apanie w\u322?asnej g\u322?owy, rzec jasna.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wyobra\u380?am sobie - przytakn\u261?\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Stajenny le\u380?a\u322? w bezruchu, oddychaj\u261?c g\u322?o\u347?no i patrz\u261?c szklistymi oczami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Darujcie mi \u380?ycie - b\u322?aga\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin zmusi\u322? go do wstania.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie chcemy ci\u281? skrzywdzi\u263?, po\u380?yczymy tylko konie. Wr\u243?c\u26



1? do ciebie. Zachowaj milczenie i nie nar\u243?b sobie k\u322?opot\u243?w. Mo\u380?e ukl\u281?kniesz tutaj?\par\pard\plain\hyphpar} {Wprawny cios pos\u322?a\u322? og\u322?uszonego stajennego na klepisko.\par\pard\plain\hyphpar} {- Musisz mnie tego nauczy\u263? - stwierdzi\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nic ci nie jest, Rachel?! - zawo\u322?a\u322? Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar}{Wyprowadzi\u322?a z boksu bia\u322?ego konia. Zatrzyma\u322?a si\u281?, zerkaj\u261?c na le\u380?\u261?cego stajennego.\par\pard\plain\hyphpar} {- Teraz jeste\u347?my prawdziwymi przest\u281?pcami.\par\pard\plain\hyphpar} {- To oni nas do tego pchn\u281?li - poprawi\u322? j\u261? Ferrin, wracaj\u261?cdo boksu po deresza. Kopyta zadudni\u322?y na deskach. Rozsadnik wskoczy\u322? na go\u322?y grzbiet dereszowatego wa\u322?acha.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wsun\u261?\u322? but w strzemi\u281? i wspi\u261?\u322? si\u281? niezgrabnie. Rachel zgrabnie dosiad\u322?a siw\u261? klacz.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin podjecha\u322? do Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie wsuwaj stopy tak g\u322?\u281?boko w strzemiona. Je\u347?li spadniesz, ko\u324? ci\u281? powlecze. I nie \u347?ci\u261?gaj tak mocno wodzy. Nie s\u322?u\u380?\u261? do utrzymywania r\u243?wnowagi. Trzymaj si\u281? kolanami. Gotowy?\par\pard\plain\hyphpar} {- Chyba tak.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin si\u281? u\u347?miechn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Potrafisz czyta\u263? koniom w my\u347?lach. To by\u322?o naprawd\u281? \u347?

wietne. Wariactwo w moim stylu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?ki. G\u322?owa w r\u281?kach to zgrabna zagrywka, gdy chcesz kogo\u347? przerazi\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To wytr\u261?ci\u322?o naszego nieszcz\u281?snego przyjaciela z r\u243?wnowagi. Jed\u378?my.\par\pard\plain\hyphpar} {Pochylaj\u261?c si\u281?, Ferrin odsun\u261?\u322? zasuwk\u281? i pchn\u261?\u322? g\u322?\u243?wne drzwi do stajni. Rachel wyjecha\u322?a druga, a Jason pok\u322?usowa\u322? za nimi na ulic\u281?, podskakuj\u261?c w rytm ko\u324?skiego chodu. Potem Ferrin dotkn\u261?\u322? bok\u243?w deresza pi\u281?tami i wierzchowiec przeszed\u322? w galop. Klacz Rachel te\u380? zacz\u281?\u322?a sadzi\u263? susy.\par\pard\plain\hyphpar} {Bez \u380?adnego ponaglania wierzchowiec Jasona dopasowa\u322? krok do pozosta\u322?ych koni. Przez straszliw\u261? chwil\u281? Jason my\u347?la\u322?, \u380?e

zaraz wyleci z siod\u322?a. Ka\u380?dy ko\u324?ski sus wydawa\u322? si\u281? doskona\u322?\u261? okazj\u261?, \u380?eby straci\u263? r\u243?wnowag\u281? i spa\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Miasto rozmaza\u322?o si\u281?, kiedy przez nie przemykali, czarne budynki przerywane czasem o\u347?wietlonym oknem. Trzymaj\u261?c wodze lu\u378?no w jednej r\u281?ce i \u347?ciskaj\u261?c sztylet w drugiej, Jason pr\u243?bowa\u322? trzyma\u263? si\u281? na koniu; \u347?ciska\u322? boki zwierz\u281?cia kolanami, jak go pouczy\u322? Ferrin. Wkr\u243?tce odkry\u322?, \u380?e gdy pozwoli, by cia\u322?o ko\u322?ysa\u322?o si\u281? w rytm ko\u324?skich sus\u243?w, b\u281?dzie nim mniej rzuca\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {Wyjechali z miasta, Jason kilka d\u322?ugo\u347?ci za Rachel i Ferrinem. W miar\u281? jak miasto mala\u322?o za ich plecami, Jason nabiera\u322? coraz wi\u281?kszej pewno\u347?ci siebie na grzbiecie galopuj\u261?cego konia. Zacz\u261?\u322?

zauwa\u380?a\u263?, jak op\u322?ywa go ch\u322?odne, nocne powietrze, dostrzega\u322? jasne gwiazdy migocz\u261?ce w g\u243?rze w szczelinach mi\u281?dzy niewidocznymi chmurami, od czasu do czasu iskierki \u347?wietlik\u243?w po jednej czy drugiej stronie drogi. Gdzie\u347? po\u347?r\u243?d nocy wy\u322?a wataha wilk\u243?w albo kojot\u243?w. Wycie wznosi\u322?o si\u281? jak rechotliwy za\u347?piew, nasilaj\u261?c si\u281? a\u380? do mro\u380?\u261?cego krew w \u380?y\u322?ach wrzasku, kt\u243?ry przeszy\u322? noc. Ko\u324? Jasona zacz\u261?\u322? galopowa\u263?, wyprzedzaj\u261?c Ferrina i Rachel. Jason bez skutku \u347?ci\u261?ga\u322? wodze. Wycie urwa\u322?o si\u281? nagle. P\u281?dz\u261?c ciemn\u261? drog\u261?, Jason wyobrazi\u322? sobie zwierz\u281?ta po\u380?eraj\u261?ce ofiar\u2



81?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wreszcie zdo\u322?a\u322? zmusi\u263? wierzchowca, by si\u281? zatrzyma\u322?. Ferrin przystan\u261?\u322? obok niego i zsiad\u322? z deresza.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powinni\u347?my przez chwil\u281? i\u347?\u263?. To wspania\u322?e wierzchowce, ale musimy oszcz\u281?dza\u263? ich si\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel podjecha\u322?a do nich i zsiad\u322?a z wdzi\u281?kiem.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zlaz\u322? z siod\u322?a niezgrabnie. Roztar\u322? uda.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wi\u281?cej takiej jazdy i b\u281?d\u281? mia\u322? nogi jak prostowane na beczce.\par\pard\plain\hyphpar} {- \u346?wietnie sobie radzi\u322?e\u347?. - Ferrin si\u281? za\u347?mia\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Poprowadzili konie drog\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- B\u281?d\u261? nas \u347?ciga\u263?? - spyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Najprawdopodobniej, ale niezbyt daleko poza obrze\u380?a miasta. Z kolei waszprzyjaciel z now\u261? r\u281?k\u261? to inna historia. Spodziewam si\u281?, \u380?e zostanie zwolniony, wi\u281?c \u347?pijcie z jednym okiem otwartym.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeste\u347?my teraz wyj\u281?ci spod prawa? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e w tym mie\u347?cie. Nie wsz\u281?dzie s\u261? konstable. A miasta rz

adko si\u281? ze sob\u261? komunikuj\u261?. Jedynie Maldor ma scentralizowan\u261? w\u322?adz\u281? nad tymi ziemiami.\par\pard\plain\hyphpar} {- B\u281?d\u281? nosi\u322? sztuczne w\u261?sy i okulary, je\u347?li kiedykolwiek tu wr\u243?c\u281?. - Nasz spos\u243?b ucieczki powinien pom\u243?c oczy\u347?ci\u263? nasze imiona - pocieszy\u322? go Ferrin. - Konstabl Wornser nie jest g\u322?upcem. Mieli\u347?my mn\u243?stwo okazji, \u380?eby zabi\u263?, gdyby morderstwo by\u322?o nasz\u261? domen\u261?. Jednak, je\u347?li kt\u243?re\u347? z was b\u281?dzie kiedy\u347? t\u281?dy wraca\u322?o, radzi\u322?bym omin\u261?\u263? miasto.\par\pard\plain\hyphpar} {Szli w milczeniu.\par\pard\plain\hyphpar} {Po pewnym czasie ponownie dosiedli koni. Jason podziwia\u322?, jak wytrzyma\u322?e wydawa\u322?y si\u281? wierzchowce.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy \u347?wit zacz\u261?\u322? barwi\u263? niebo, Ferrin sprowadzi\u322? ich z

drogi. Przeszli przez grzbiet pag\u243?rka i rozbili ob\u243?z w niecce po przeciwleg\u322?ej stronie. Ferrin uwi\u261?za\u322? konie, a Jason i Rachel roz\u322?o\u380?yli koce.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja stan\u281? na warcie - zaproponowa\u322? Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason szybko zasn\u261?\u322?, ale nie spa\u322? zbyt d\u322?ugo. Obudzi\u322? si\u281?, kiedy s\u322?o\u324?ce by\u322?o ledwie nad horyzontem. Wyszed\u322? zcienia niecki na poranne s\u322?o\u324?ce, rozci\u261?gaj\u261?c obola\u322?e mi\u281?\u347?nie n\u243?g.\par\pard\plain\hyphpar} {- Je\u347?li nie \u347?pisz, to mo\u380?e ja si\u281? zdrzemn\u281? - szepn\u261?\u322? Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?. Jakie\u347? pi\u281?\u263?dziesi\u261?tst\u243?p dalej sta\u322? pozbawiony konar\u243?w pieniek z dziupl\u261? wielko\u347?ci talerza. Jason wybra\u322? pi\u281?\u263? kamieni podobnej wielko\u347?c

i. Stan\u261?\u322? jak miotacz w pozycji do rzutu z pierwszym kamieniem w r\u281?ku. Sprawdzi\u322? pierwsz\u261? baz\u281?, wzi\u261?\u322? zamach i cisn\u261?\u322? kamieniem do dziupli. Dwa z pi\u281?ciu kamieni wpad\u322?y do \u347?rodka. Jeden zupe\u322?nie omin\u261?\u322? drzewo. Jason wr\u243?ci\u322? z powrotem do cienia niecki. Konie skuba\u322?y traw\u281? tam, gdzie je zwi\u261?zano.Rachel po\u322?o\u380?y\u322?a g\u322?ow\u281? na r\u281?kach; oddycha\u322?a powoli i spokojnie. Ferrin le\u380?a\u322? na ziemi z r\u281?kami skrzy\u380?owanymi na piersi.\par\pard\plain\hyphpar} {Co za przedziwny go\u347?\u263?. Bez w\u261?tpienia wiedzia\u322?, jak radzi\u263? sobie w walce. Ktokolwiek napad\u322? na niego i zastawi\u322? go na pewn\u26



1? \u347?mier\u263? w worku, musia\u322? naprawd\u281? wiedzie\u263?, co robi, my\u347?la\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy tak sta\u322? i patrzy\u322?, palce i kciuki zacz\u281?\u322?y odpada\u263? z d\u322?oni Ferrina. Odpe\u322?za\u322?y od cia\u322?a i wij\u261?c si\u281?, sz\u322?y po ziemi w stron\u281? Jasona. Jason odskoczy\u322? i \u322?ami\u261?cym si\u281? g\u322?osem zawo\u322?a\u322?:\par\pard\plain\hyphpar} {- Ehm, Ferrin, rozpadasz si\u281?!\par\pard\plain\hyphpar} {Usta rozsadnika wygi\u281?\u322?y si\u281? w u\u347?mieszku, kiedy otworzy\u322? jedno oko.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przestraszy\u322?em ci\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {- Dziwny jeste\u347?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin pozbiera\u322? palce.\par\pard\plain\hyphpar} {- Masz celne oko przy rzutach kamieniami. - Wiesz, co to jest baseball? Ferrin pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261?. - To gra, kt\u243?r\u261? znamy tam, sk\u261?d pochodz\u281?. Jedna z os\u243?b w grze musi rzuca\u263? pi\u322?k\u261? ze spor\u261? precyzj\u261?. Kiedy\u347? to robi\u322?em.\par\pard\plain\hyphpar} {- Lubi\u281? sport. Opowiedz mi o zasadach baseballu.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason spojrza\u322? na ziemi\u281?, zastanawiaj\u261?c si\u281?, od czego zacz\u261?\u263?. Nigdy nie wyja\u347?nia\u322? zasad baseballu nikomu, kto w og\u243?le nie zetkn\u261?\u322? si\u281? z t\u261? gr\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- C\u243?\u380?, mamy dwie dru\u380?yny. Jedna dru\u380?yna jest przy kiju, a druga jest w polu, w obronie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co to znaczy przy kiju?\par\pard\plain\hyphpar} {- Ju\u380? m\u243?wi\u281?. Miotacz rzuca pi\u322?k\u261?, a pa\u322?karz pr\u24

3?buje odbi\u263? j\u261? w boisko, albo poza nie, za parkan, co si\u281? liczyjako home run. Chyba \u380?e jest faul.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin zrobi\u322? zak\u322?opotan\u261? min\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason potar\u322? brod\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u261? cztery bazy ustawione w kszta\u322?t kwadratu i uderzaj\u261?cy pr\u243?buje zaliczy\u263? je wszystkie. Kiedy dociera do czwartej, czyli do miejsca,od kt\u243?rego zacz\u261?\u322?, zalicza obieg i zdobywa punkt.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin zacz\u261?\u322? przymocowywa\u263? sobie palce jeden po drugim.\par\pard\plain\hyphpar} {- To najbardziej skomplikowana gra w historii \u347?wiata. Nie mam poj\u281?cia, o czym m\u243?wisz.\par\pard\plain\hyphpar} {- Poczekaj. Dopiero zaczynam. Musz\u281? zdefiniowa\u263? mn\u243?stwo rzeczy, z

anim b\u281?dziesz w stanie co\u347? zrozumie\u263?. Szkoda, \u380?e nie mo\u380?emy rozegra\u263? paru rundek. O wiele \u322?atwiej zrozumie\u263?, kiedy widzisz, jak si\u281? w co\u347? gra.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mam w nosie baseball - j\u281?kn\u281?\u322?a Rachel z twarz\u261? schowan\u261? w r\u281?kach. - Pr\u243?buj\u281? pospa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?esz opowiedzie\u263? mi wi\u281?cej, jak wr\u243?cimy na drog\u281? -powiedzia\u322? Ferrin. - Mimo d\u322?ugiej nocy powinni\u347?my dzi\u347? wcze\u347?niej ruszy\u263?, na wszelki wypadek.\par\pard\plain\hyphpar} {Konie by\u322?y narowiste, kiedy wr\u243?cili na drog\u281?, wi\u281?c Ferrin pozwoli\u322? im pogalopowa\u263? spory kawa\u322?ek, zanim zwolnili do st\u281?pa. Tym razem, w pe\u322?nym \u347?wietle dnia jazda sprawia\u322?a Jasonowi przyjemno\u347?\u263?. Chocia\u380? by\u322? troch\u281? poobijany, rozumia\u322?, dlaczego tylu ludzi uwielbia jazd\u281? konn\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {

Kiedy ko\u324? szed\u322? st\u281?pa, Jason dalej t\u322?umaczy\u322? zasady baseballu. Rachel od czasu do czasu dorzuca\u322?a co\u347? do wyja\u347?nie\u324?. Ferrin zaczyna\u322? chwyta\u263? og\u243?ln\u261? ide\u281? i na koniec by\u322? w stanie wyja\u347?ni\u263? r\u243?\u380?nic\u281? mi\u281?dzy podw\u243?jnym autem i wymuszonym autem. Zdo\u322?a\u322? nawet doceni\u263? niezb\u281?dno\u347?\u263? zasady infieldfly.\par\pard\plain\hyphpar} {Kr\u243?tko po po\u322?udniu dotarli do ma\u322?ej osady sk\u322?adaj\u261?cej si\u281? z niskich, glinianych domk\u243?w pokrytych strzech\u261?. Przy jednym z dom\u243?w znajdowa\u322?a si\u281? zagroda z par\u261? koni. Ferrin zsiad\u322? z wierzchowca przed drzwiami i poda\u322? wodze Rachel.\par\pard\plain\hyphpar



} {\u321?ysy m\u281?\u380?czyzna o haczykowatym nosie odpowiedzia\u322? na pukanie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Witaj, przyjacielu - powiedzia\u322? Ferrin. - Po\u380?yczyli\u347?my te konie od cz\u322?owieka w mie\u347?cie st\u261?d na po\u322?udnie. Czy za op\u322?at\u261? zadbasz, by wr\u243?ci\u322?y do w\u322?a\u347?ciciela?\par\pard\plain\hyphpar} {- Ten bez siod\u322?a nale\u380?y do Herricka - odpowiedzia\u322? m\u281?\u380?czyzna.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pozosta\u322?e zosta\u322?y zabrane z tej samej stajni. Z konieczno\u347?ci po\u380?yczyli\u347?my je bez pozwolenia. W\u322?a\u347?ciciel bez w\u261?tpienianie mo\u380?e si\u281? doczeka\u263?, kiedy do niego wr\u243?c\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {\u321?ysy m\u281?\u380?czyzna przyjrza\u322? si\u281? nieufnie Ferrinowi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Bez w\u261?tpienia.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jasonie, zap\u322?a\u263? temu cz\u322?owiekowi osiem droom, trzy drobne i pi\u261?tk\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zacz\u261?\u322? szuka\u263? mieszka z pieni\u281?dzmi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Trzy dla pana za fatyg\u281?, a pi\u281?\u263? dla Herricka. Prosz\u281? przekaza\u263? mu nasze przeprosiny.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zsiad\u322? z konia i poda\u322? \u322?ysemu cz\u322?owiekowi pieni\u261?dze.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Mam pa\u324?skie s\u322?owo, \u380?e konie zostan\u261? dostarczone zgodnie znasz\u261? pro\u347?b\u261?? - zapyta\u322? Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie daj\u281? s\u322?owa z\u322?odziejom.\par\pard\plain\hyphpar} {Nagle twarz Ferrina przesta\u322?a by\u263? przyjazna.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie przekazuj\u281? cennych rzeczy przez cz\u322?owieka, kt\u243?ry nie da mis\u322?owa. Przysi\u281?gnij albo oddawaj pieni\u261?dze.\par\pard\plain\hyphpar} {M\u281?\u380?czyzna by\u322? wyra\u378?nie zak\u322?opotany.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przysi\u281?gam, \u380?e b\u281?dzie tak, jak sobie \u380?yczysz.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie okazuj braku szacunku z\u322?odziejom - lodowatym tonem oznajmi\u322? Ferrin. - Wiesz, kto twierdzi, \u380?e w\u322?ada t\u261? ziemi\u261?. Wielu najleps

zym ludziom przysz\u322?o pracowa\u263? poza prawem. Tak samo jak wielu najbardziej niebezpiecznym.\par\pard\plain\hyphpar} {\u321?ysy m\u281?\u380?czyzna wygl\u261?da\u322? teraz na przera\u380?onego.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rozumiem. Prosz\u281?, wybacz mi moje s\u322?owa.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wybacz\u281?, je\u347?li dotrzymasz s\u322?owa - powiedzia\u322? Ferrin i w ko\u324?cu odwr\u243?ci\u322? si\u281? do rozm\u243?wcy plecami.\par\pard\plain\hyphpar} {\u321?ysy m\u281?\u380?czyzna wzi\u261?\u322? wodze od Rachel i Jasona i odprowadzi\u322? konie do zagrody. Ferrin ruszy\u322? drog\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Potrafisz by\u263? ostry - zauwa\u380?y\u322? Jason. Ferrin u\u347?miechn\u261?\u322? si\u281? cierpko. - Po\u347?r\u243?d moich licznych zawod\u243?w najbard

ziej lubi\u322?em aktorstwo. - Poklepa\u322? Jasona po plecach. - Znowu jeste\u347?my uczciwymi m\u281?\u380?czyznami.\par\pard\plain\hyphpar} {- I kobietami - doda\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u322?usznie - zgodzi\u322? si\u281? Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {Zatrzyma\u322? si\u281? przy - jak si\u281? wydawa\u322?o - przypadkowym domu, jednym z wi\u281?kszych przy drodze i zapuka\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Drzwi otworzy\u322?a niechlujna kobieta.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeste\u347?my znu\u380?onymi w\u281?drowcami - powiedzia\u322? Ferrin. - Wie pani, gdzie mogliby\u347?my kupi\u263? troch\u281? jedzenia?\par\pard\plain\hyphpar} {



- Tu nie ma ober\u380?y. Mog\u281? tylko zaproponowa\u263? potrawk\u281? z kr\u243?lika.\par\pard\plain\hyphpar} {- Trzy miski za dwie droomy?\par\pard\plain\hyphpar} {Otworzy\u322?a szeroko oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prosz\u281? wej\u347?\u263? - powiedzia\u322?a, u\u347?miechaj\u261?c si\u281? go\u347?cinnie. Ferrin mrugn\u261?\u322? do Rachel i Jasona. Pochylaj\u261?c si\u281? ku nim, szepn\u261?\u322?:\par\pard\plain\hyphpar} {- Kiedy masz kilka droom w kieszeni, ka\u380?dy jest twoim przyjacielem.\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }{\line } {\s1 \afs32{\qcRozdzia\u322? 13{\line } Nicholas\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {- Kluczem do podr\u243?\u380?y bez prowiantu - wyja\u347?ni\u322? Ferrin trzeciego wieczoru po tym, jak porzucili drog\u281? - jest nauczy\u263? si\u281? rozpoznawa\u263? drzewo b\u261?belkowca.\par\pard\plain\hyphpar} {Stali w g\u281?stym zagajniku, brodz\u261?c w morzu wrzos\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- A jak wygl\u261?daj\u261?? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Maj\u261? szar\u261?, c\u281?tkowan\u261? kor\u281?. Smuk\u322?y pie\u324?. Bywaj\u261? wi\u281?cej ni\u380? trzy, cztery razy wy\u380?sze od cz\u322?owieka.Maj\u261? szerokie, paprociaste listowie. Szukaj u\u322?o\u380?onych linearnie l

isteczk\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- O, tutaj - powiedzia\u322?a Rachel, wskazuj\u261?c na pobliskie drzewo, kt\u243?re odpowiada\u322?o opisowi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Widzicie owoce? - zapyta\u322? Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason podszed\u322? do drzewa i mru\u380?\u261?c oczy, rozejrza\u322? si\u281? uwa\u380?nie w s\u322?abn\u261?cym \u347?wiede.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie.\par\pard\plain\hyphpar} {- To dlatego musicie nauczy\u263? si\u281? rozpoznawa\u263? drzewo. Owoce rosn\u261? tylko na najwy\u380?szych ga\u322?\u281?ziach.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wspi\u261?\u322? si\u281? na drzewo, \u380?eby wystara\u263? si\u281? o kilka b\u261?belkowc\u243?w, a potem zjad\u322? z Rachel po jednym, popijaj\u261?c sporymi \u322?ykami wody. Przypomnia\u322? sobie krzy\u380?\u243?wk\u281? b\u261?belkowca, kt\u243?r\u261? jad\u322? w Skarbnicy Wiedzy. Smakowa\u322?a o wiele

lepiej od naturalnego owocu. Mia\u322? wra\u380?enie, \u380?e to wydarzy\u322?o si\u281? wieki temu.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy zostawili konie, Ferrin zaproponowa\u322?, \u380?eby porzuci\u263? g\u322?\u243?wn\u261? drog\u281? i zmyli\u263? tym wszelki nieprzyjazny po\u347?cig. Odchodz\u261?ca od drogi \u347?cie\u380?ka wi\u322?a si\u281? przez pag\u243?rkowate wrzosowiska, \u322?\u261?ki poro\u347?ni\u281?te polnymi kwiatami i urozmaicone gigantycznymi krzewami, kt\u243?re Ferrin nazwa\u322? oklinderami. Najwi\u281?ksze oklindery wyrasta\u322?y na wysoko\u347?\u263? ponad stu st\u243?p i by\u322?y niemal dwukrotnie szersze, a g\u281?sto rosn\u261?ce, cienkie ga\u322?\u281?zie by\u322?y poro\u347?ni\u281?te ciemnymi, po\u322?yskliwymi li\u347?\u263?mi.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin wyja\u347?ni\u322?, \u380?e w pobli\u380?u \u347?rodka oklinder\u243?w wisz\u261? wilgotne, bia\u322?e bulwy wi\u281?ksze od arbuz\u243?w, kt\u243?re uwa

\u380?a si\u281? za przysmak. Mimo pysznego soku, niewielu mia\u322?o do\u347?\u263? woli, by je zrywa\u263?, poniewa\u380? zwykle strzeg\u322?y ich truj\u261?ce ciernie i roje agresywnych os.\par\pard\plain\hyphpar} {W czasie podr\u243?\u380?y Ferrin nauczy\u322? Jasona i Rachel, jak si\u281? wy\u380?ywi\u263?. Zbierali orzechy i jagody, pos\u322?ugiwali si\u281? kuszami, \u380?eby strzela\u263? do kr\u243?lik\u243?w wi\u281?kszych od wszystkich, jakiedo tej pory Jason widzia\u322?. Ka\u380?dy strza\u322? by\u322? precyzyjnie wybierany, poniewa\u380? mieli tylko po jednym be\u322?cie i nie mogli ryzykowa\u263?, \u380?e zniszcz\u261? kt\u243?ry\u347?, trafiaj\u261?c w kamie\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Jutro powinni\u347?my ujrze\u263? Trensicourt - przewidywa\u322? Ferrin, zajadaj\u261?c b\u261?belkowca. - Nie b\u281?d\u281? m\u243?g\u322? wej\u347?\u263? do miasta razem z wami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zbyt wielu ludzi w tym mie\u347?cie pragnie mojej \u347?mierci. Wiele lat temu zosta\u322?em \u347?ci\u281?ty w tych murach w ramach grupowej egzekucji. Nie zorientowali si\u281?, \u380?e jestem rozsadnikiem. Przez wi\u281?kszo\u347?\u263? dnia udawa\u322?em, \u380?e nie \u380?yj\u281?, ufaj\u261?c s\u322?owu przyjaci\u243?\u322?ki.\par\pard\plain\hyphpar} {Straci\u322?a \u380?ycie, zwracaj\u261?c memu cia\u322?u g\u322?ow\u281?, a mnie ledwie uda\u322?o si\u281? uciec. Trensicourt potrafi by\u263? uroczym miastem, kiedy ma si\u281? wystarczaj\u261?co du\u380?o pieni\u281?dzy i odpowiednie znajomo\u347?ci. - U\u347?miechn\u261?\u322? si\u281? cierpko. - Obra\u378? jednakarystokrat\u281? z powodu kobiety, a ca\u322?e miasto zwr\u243?ci si\u281? przeciwko tobie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czyli rozstaniemy si\u281?? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Bzdura. Nie porzuc\u281? \u322?atwo tak wspania\u322?ych towarzyszy podr\u243?\u380?y jak wy. Poza tym nadal mam u was d\u322?ug wdzi\u281?czno\u347?ci za uratowanie mojego zew\u322?oku. Chyba \u380?e zamierzacie pozosta\u263? w Trensicourt. Odnios\u322?em jednak wra\u380?enie, \u380?e to b\u281?dzie tylko wizyta.\par\pard\plain\hyphpar} {- I to pewnie kr\u243?tka - zapewni\u322?a go Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- W takim razie poczekam na was w pierwszym mie\u347?cie na p\u243?\u322?noc odTrensicourt, w zaje\u378?dzie \u8222?Pod Kulawym Jeleniem\u8221?.\par\pard\plain

\hyphpar} {- Jak d\u322?ugo b\u281?dziesz czeka\u322?? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- A\u380? morze wyschnie i zmieni si\u281? w pustyni\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- B\u261?d\u378? powa\u380?ny - zgani\u322?a go Rachel.\par\pard\plain\hyphpar}{- Co powiecie na dwa tygodnie? - zasugerowa\u322? Ferrin. - Tyle powinno wystarczy\u263?. Je\u347?li do mnie nie do\u322?\u261?czycie, rusz\u281? sam. Mog\u281? zapyta\u263?, jak\u261? macie spraw\u281? w Trensicourt? Znam to miasto. Mo\u380?e zdo\u322?am wam pom\u243?c.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zerkn\u261?\u322? na Rachel. Nie wyjawili mu jeszcze prawdziwego celu misji.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Szukamy cz\u322?owieka imieniem Nicholas - powiedzia\u322? Jason. - Wsp\u243?\u322?pracowa\u322? kiedy\u347? blisko z Galloranem. Nie mo\u380?emy ujawni\u263? \u380?adnych szczeg\u243?\u322?\u243?w, poniewa\u380? naraziliby\u347?my ci\u281? na niebezpiecze\u324?stwo.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin wyszczerzy\u322? z\u281?by w u\u347?miechu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Uwielbiam intrygi. Ale prosz\u281? bardzo, je\u347?li czujecie, \u380?e to potrzebne, zachowajcie swoj\u261? tajemnic\u281?. Zaufam waszej ocenie. Nicholas, powiadacie. Nie macie na my\u347?li starego Nicholasa Wisielca, zbrojmistrza?\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?liwe - odpar\u322?a Rachel. - Zna\u322? Gallorana?\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin \u347?ci\u261?gn\u261?\u322? brwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nale\u380?y uwa\u380?a\u263?, gdy wspomina si\u281? to imi\u281?, zw\u322?aszc

za w Trensicourt. Tak, stary Nicholas to podupad\u322?y arystokrata. Jego r\u243?d by\u322? bardzo faworyzowany przez Gallorana. Kiedy jednak Galloran nie powr\u243?ci\u322? ze swojej misji, arystokraci zwr\u243?cili si\u281? przeciwko jego ulubie\u324?com. Je\u347?li szukacie Nicholasa Wisielca, b\u281?dziecie musieli popyta\u263? w Bar\u322?ogu, w biednej dzielnicy ko\u322?o Bramy Po\u322?udniowej.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ludzie w Trensicourt nie lubi\u261? Gallorana? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ludzie? Ludzie go uwielbiaj\u261?. Nigdy nie by\u322?o bardziej popularnego ksi\u281?cia, a jego znikni\u281?cie jeszcze go wywy\u380?szy\u322?o, zamieni\u322



?o w legend\u281?. To obecna arystokracja nim pogardza. Ale, pami\u281?tajcie, nigdy otwarcie. Pr\u243?buj\u261? rozpuszcza\u263? plotki, \u380?eby splugawi\u263? pami\u281?\u263? o nim i umy\u347?lnie niszcz\u261? tych, kt\u243?rzy kiedy\u347? byli jego najwierniejszymi stronnikami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobrze wiedzie\u263? - powiedzia\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pilnujcie si\u281? w Trensicourt - poradzi\u322? im Ferrin. - Prowadz\u261? tam okrutn\u261? polityk\u281?. Niemal bez \u380?adnego ostrze\u380?enia to miasto mo\u380?e si\u281? sta\u263? nad wyraz nieprzyjemne.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Nast\u281?pnego dnia wczesnym rankiem Trensicourt ukaza\u322?o si\u281? ich oczom, kiedy weszli na wzniesienie. Z pag\u243?rka roztacza\u322? si\u281? widok nabujnie poro\u347?ni\u281?t\u261? dolin\u281? pe\u322?n\u261? p\u243?l uprawnych, poprzecinanych rzeczkami, \u380?ywop\u322?otami i niskimi ogrodzeniami z kamienia. Po drugiej stronie doliny wznosi\u322? si\u281? d\u322?ugi, urwisty p\u322?askowy\u380? zwie\u324?czony murami i wie\u380?ami Trensicourt.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niesamowite! - szepn\u261?\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- To prawdziwe miasto! - wykrzykn\u281?\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Wzd\u322?u\u380? kraw\u281?dzi p\u322?askowy\u380?u bieg\u322?y imponuj\u261?cemury miejskie z wie\u380?ami stra\u380?niczymi rozmieszczonymi na podwy\u380?szeniach r\u243?wnolegle do pot\u281?\u380?nego granitowego sza\u324?ca. Wnosz\u261?ca si\u281? na przyporach droga prowadzi\u322?a w t\u281? i z powrotem z dna doliny do przepa\u347?cistej bramy. Za murami wznosi\u322?y si\u281? dachy budynk\

u243?w, niekt\u243?re p\u322?askie, inne kopulaste albo dwuspadowe, oraz g\u243?ruj\u261?ce nad ca\u322?ym otoczeniem strzeliste wie\u380?e dumnego zamku. Wschodz\u261?ce s\u322?o\u324?ce rzuca\u322?o r\u243?\u380?any blask na sceneri\u281?, rozb\u322?yskuj\u261?c ciep\u322?o w szkle i na z\u322?oconych iglicach.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie podejd\u281? bli\u380?ej do Trensicourt - oznajmi\u322? Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?kujemy, \u380?e pokaza\u322?e\u347? nam drog\u281? - powiedzia\u322?a Rachel. - Spotkamy si\u281? w \u8222?Kulawym Jeleniu\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {- O ile nie zostaniemy \u347?ci\u281?ci - doda\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin zerkn\u261?\u322? w kierunku, z kt\u243?rego przyszli.\par\pard\plain\hyp

hpar} {- Mam nieodparte wra\u380?enie, \u380?e kto\u347? nas \u347?ledzi. Zwykle w takich sytuacjach ufam swojej intuicji, ale nie znalaz\u322?em \u380?adnego bezpo\u347?redniego dowodu. Albo ten, kto nas \u347?ledzi jest wyj\u261?tkowo utalentowany, albo instynkt mnie zawodzi. Tak czy inaczej, \u347?pieszcie do Trensicourt.Bramy zamykaj\u261? o zachodzie s\u322?o\u324?ca. Nie zwlekajcie i pilnujcie si\u281? w mie\u347?cie.\par\pard\plain\hyphpar} {- B\u281?dziemy uwa\u380?a\u263? - obieca\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin pochyli\u322? si\u281? i zdj\u261?\u322? but. Wyj\u261?\u322? z niego dwie kulki, jedn\u261? z\u322?ot\u261?, drug\u261? srebrn\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- P\u322?acili\u347?cie za mnie ca\u322?\u261? drog\u281? i karmili\u347?cie - p

owiedzia\u322?. - Bardziej bym si\u281? dok\u322?ada\u322?, ale bandyci zabralimi ca\u322?\u261? mied\u378? i br\u261?z. W Trensicourt mo\u380?e wam si\u281? przyda\u263? z\u322?oto i srebro.\par\pard\plain\hyphpar} {Ka\u380?de jest wystarczaj\u261?co du\u380?o warte, \u380?eby okaza\u263? si\u281? kusz\u261?c\u261? \u322?ap\u243?wk\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mo\u380?emy tego przyj\u261?\u263? - zaprotestowa\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nalegam. - Ferrin machn\u261?\u322? r\u281?k\u261?. - Je\u380?eli nie b\u281?dziecie mieli okazji, \u380?eby z nich skorzysta\u263?, oddacie mi je. B\u281?d\u281? si\u281? lepiej czu\u322?, wiedz\u261?c, \u380?e je macie, i nie b\u281?dzi



ecie mi nic winni, je\u380?eli je wydacie.\par\pard\plain\hyphpar} {- To bardzo uprzejme z twojej strony - podzi\u281?kowa\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie wyobra\u380?acie sobie, jak rzadko ci, kt\u243?rzy wiedz\u261?, \u380?e jestem rozsadnikiem, traktuj\u261? mnie jak cz\u322?owieka - odpar\u322? Ferrin. - Na wypadek, gdyby to nie by\u322?o oczywiste: lepiej nie wspominajcie w mie\u347?cie o naszej przyja\u378?ni. To by mog\u322?o mie\u263? z\u322?e skutki. Mam nadziej\u281?, \u380?e jeszcze si\u281? spotkamy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja r\u243?wnie\u380? - odpowiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zostawi\u281? inne tropy dla zmylenia po\u347?cigu, gdyby jednak nas \u347?ledzono. Wy dwoje ruszajcie. Przej\u347?cie doliny b\u281?dzie wymaga\u322?o wi\u281?kszo\u347?ci dnia. Szcz\u281?\u347?liwej drogi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wzajemnie - odpowiedzia\u322?a Rachel i u\u347?ciska\u322?a Ferrina.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Zosta\u322?y im dwie, mo\u380?e trzy godziny \u347?wiat\u322?a dziennego, kiedydotarli do st\u243?p drogi, kt\u243?ra wspina\u322?a si\u281? z dna doliny do bram Trensicourt na szczycie p\u322?askowy\u380?u. Schludnie wy\u322?o\u380?ona czerwonymi kwadratowymi kamieniami droga wspiera\u322?a si\u281? na pomys\u322?owo skonstruowanych przyporach opieraj\u261?cych si\u281? o \u347?cian\u281? p\u322?askowy\u380?u. Jason nigdy nie widzia\u322? podobnego wyczynu in\u380?ynieryjnego. Niebezpieczna droga by\u322?a wystarczaj\u261?co szeroka, \u380?eby min\u281?\u322?y si\u281? na niej wielkie wozy, zje\u380?d\u380?aj\u261?ce lub wje\u380?

d\u380?aj\u261?ce, nie przeszkadzaj\u261?c przy tym ruchowi pieszemu na oddzielonych por\u281?czami pomostach po obu stronach.\par\pard\plain\hyphpar} {Zanim Jason dotar\u322? do bram miejskich u szczytu stromej drogi, piek\u322?y go \u322?ydki. Ul\u380?y\u322?o mu, gdy zobaczy\u322?, \u380?e wielkie bramy stoj\u261? szeroko otwarte, pozwalaj\u261?c wozom i pieszym na swobodny ruch w t\u281? i z powrotem. Stra\u380?nicy przy bramie, w pierzastych he\u322?mach i z halabardami, nie zwr\u243?cili specjalnej uwagi na wchodz\u261?cych Jasona i Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Gdy przekroczyli bram\u281?, weszli na brukowan\u261? ulic\u281? ocienion\u261?przez wysokie, ciasno upakowane budynki. Doszli do placu z fontann\u261? po\u347?rodku. Wi\u281?kszo\u347?\u263? wody tryska\u322?a ze zwr\u243?conych w g\u243?r\u281? ust masywnego kamiennego m\u281?\u380?czyzny, si\u322?uj\u261?cego si\u281? z nar\u281?czami wielkich ryb. Mniejsze strumyki tryska\u322?y z rybich ust.

\par\pard\plain\hyphpar} {Na ko\u324?cu jednej d\u322?ugiej alei wznosi\u322? si\u281? szeroki, marmurowybudynek o z\u322?otej kopule zwie\u324?czonej smuk\u322?\u261? iglic\u261?. Na drugim ko\u324?cu wznosi\u322? si\u281? zamek ozdobiony proporcami powiewaj\u261?cymi na wietrze, kt\u243?rego Jason nie czu\u322? na placu.\par\pard\plain\hyphpar} {A na placu kr\u281?ci\u322?y si\u281? t\u322?umy, mieszanina ulicznych handlarzy, sprzedaj\u261?cych towary, klient\u243?w targuj\u261?cych si\u281? o lepsze ceny, farmer\u243?w jad\u261?cych wozami albo ci\u261?gn\u261?cych taczki. Od czasu do czasu przez mas\u281? ludzk\u261? przemyka\u322? elegancki pow\u243?z.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zauwa\u380?y\u322? trzech zaniedbanych ch\u322?opc\u243?w p\u281?dz\u261?cych przez t\u322?um, bawi\u261?cych si\u281? w berka. Wygl\u261?dali na jakie\u3

47? dziesi\u281?\u263? lat.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ej, chod\u378? tu! - zawo\u322?a\u322? do chudego ch\u322?opaczka o wielkich uszach, kiedy ten przebieg\u322? obok. Ch\u322?opiec niech\u281?tne zareagowa\u322? na wezwanie, a jego dwaj przyjaciele czmychn\u281?li.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co jest? - zapyta\u322? skr\u281?powany maluch.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wiesz, kt\u243?r\u281?dy doj\u347?\u263? do Bar\u322?ogu? - spyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Ch\u322?opiec spiorunowa\u322? ich wzrokiem, zerkaj\u261?c to na niego, to na Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Nie masz nic lepszego do roboty ni\u380? nabija\u263? si\u281? z obcych?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie \u380?artujemy - odpowiedzia\u322?a Rachel. - Szukamy Nicholasa Wisielca.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wisielca? - Ch\u322?opak si\u281? za\u347?mia\u322?. - Kto\u347? rzuci\u322? wam wyzwanie, \u380?eby\u347?cie zapukali do jego drzwi?\par\pard\plain\hyphpar}{- Co\u347? w tym stylu - odpar\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wszyscy wiedz\u261?, gdzie mieszka Wisielec - odpar\u322? ch\u322?opiec. - A przynajmniej ka\u380?dy, kto kiedykolwiek postawi\u322? stop\u281? w Bar\u322?ogu. Sam nie pochodz\u281? stamt\u261?d, ale z \u322?atwo\u347?ci\u261? znajd\u281? drzwi Wisielca.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dwie droomy? - zapyta\u322? Jason, chwytaj\u261?c aluzj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ch\u322?opiec si\u281? rozpromieni\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem do waszych us\u322?ug.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason da\u322? mu dwie kulki, a ch\u322?opiec spojrza\u322? na nie jak na brylanty. Kiedy wybudzi\u322? si\u281? z chwilowego zauroczenia, kulki znikn\u281?\u322?y w kieszeni.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chod\u378?cie za mn\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ch\u322?opak poprowadzi\u322? Jasona i Rachel z dala od zamku w stron\u281? ogromnego budynku z kopu\u322?\u261?. Min\u281?li kilka przecznic i zeszli z g\u322?\u243?wnej alei, wkr\u243?tce skr\u281?caj\u261?c na po\u322?udnie za wielk\u261?, przykryt\u261? kopu\u322?\u261? budowl\u261?. Weszli do labiryntu w\u261?skic

h, brudnych uliczek i zau\u322?k\u243?w. Budynki zacz\u281?\u322?y przypomina\u263? posk\u322?adane do kupy pud\u322?a. Zza zabitych deskami okien pada\u322?y ukradkowe spojrzenia, a w zau\u322?kach kr\u281?ci\u322?y si\u281? samotne postaci ubrane w wiele warstw znoszonego ubrania. Jason nieufnie obserwowa\u322? ludzi wok\u243?\u322?. Ca\u322?y czas trzyma\u322? r\u281?k\u281? na sztylecie pod p\u322?aszczem.\par\pard\plain\hyphpar} {Ch\u322?opiec zaprowadzi\u322? ich do zrujnowanej przybud\u243?wki u wej\u347?cia do zau\u322?ka, gdzie stara kobieta chowa\u322?a si\u281? za zas\u322?on\u261? z obszarpanych szmat. Po jednej stronie uliczki sta\u322? pojedynczy, solidny budynek, kontrastuj\u261?cy z chaotycznie zwieszaj\u261?cymi si\u281? pi\u281?trami po drugiej stronie. Gang urwis\u243?w rozbieg\u322? si\u281?, kiedy ch\u322?opak poprowadzi\u322? Jasona i Rachel w g\u322?\u261?b zau\u322?ka.\par\pard\plain\hyphpar} {

Po chwili zatrzyma\u322? si\u281? i wskaza\u322? r\u281?k\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tam na lewo s\u261? drzwi Wisielca. Czy zapukacie, to ju\u380? wasza sprawa. B\u281?dziecie potrzebowali pomocy, \u380?eby st\u261?d wyj\u347?\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- My\u347?l\u281?, \u380?e damy sobie rad\u281? - odpar\u322? Jason, niepewny, jak d\u322?ugo przyjdzie im rozmawia\u263? z Nicholasem Wisielcem. Uzna\u322?, \u380?e zawsze mo\u380?e wynaj\u261?\u263? nowego przewodnika.\par\pard\plain\hyphpar} {Ch\u322?opiec spojrza\u322? na nich wyczekuj\u261?co.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wy\u322?owi\u322? jeszcze jedn\u261? kulk\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?kuj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ch\u322?opiec schowa\u322? droomy i odbieg\u322? bez s\u322?owa. Rachel podesz\u

322?a do Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy tu jest bezpiecznie? - mrukn\u281?\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- A czy gdzie\u347? by\u322?o bezpiecznie? - odpar\u322? Jason, odprowadzaj\u261?c wzrokiem odbiegaj\u261?cego ch\u322?opaka. - Smutno mi na my\u347?l o tych wszystkich dzieciakach, kt\u243?re tu dorastaj\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mog\u281? o tym nawet my\u347?le\u263? - powiedzia\u322?a Rachel i oczy jej zasz\u322?y \u322?zami.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason westchn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przynajmniej drzwi Wisielca prowadz\u261? do solidnego budynku.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Niewiele tu takich w tej okolicy - zgodzi\u322?a si\u281? Rachel. - Dziwi\u281? si\u281?, \u380?e ta cz\u281?\u347?\u263? miasta nie zwali\u322?a si\u281? jeszcze do zau\u322?k\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zapukajmy.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason podszed\u322? do drzwi i zapuka\u322? trzy razy. Ci\u281?\u380?kie drzwi st\u322?umi\u322?y d\u378?wi\u281?k. Poczeka\u322? kilka sekund i tym razem uderzy\u322? w drzwi pi\u281?\u347?ci\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e nie ma go w domu - powiedzia\u322?a po chwili Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy Jason zapuka\u322? trzeci raz, zamki zazgrzyta\u322?y i drzwi otworzy\u322?y si\u281? gwa\u322?townie do \u347?rodka. Sta\u322?a w nich kobieta, niemal jego wzrostu, o szerokich ramionach i ciemnych w\u322?osach zwi\u261?zanych z ty\u322?u. Mia\u322?a na sobie tunik\u281? bez r\u281?kaw\u243?w, a jej ods\u322?oni\u281?te r\u281?ce by\u322?y wypuk\u322?e od mi\u281?\u347?ni.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czego chcecie? - zapyta\u322?a. - Szukamy Nicholasa Wisielca - powiedzia\u322? Jason. Obrzuci\u322?a przybyszy wyzywaj\u261?cym spojrzeniem. - Nicholas jest chory. Nie mo\u380?e przyjmowa\u263? go\u347?ci. Je\u347?li chcecie z\u322?o\u380?y\u263? zlecenie, ja zajmuj\u281? si\u281? jego interesami. Mo\u380?emy um\u243?wi\u263? konsultacj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Musimy koniecznie porozmawia\u263? z Nicholasem - nalega\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- To trzeba by\u322?o odwiedzi\u263? go par\u281? lat temu - odpowiedzia\u322?akobieta.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Prosz\u281? - upiera\u322? si\u281? Jason. - Jeste\u347?my obcy w tym mie\u347?cie. Naprawd\u281? potrzebujemy jego pomocy. Przys\u322?a\u322? nas Galloran.\par\pard\plain\hyphpar} {- Brakuje ci wyobra\u378?ni, \u380?eby wymy\u347?la\u263? takie absurdy - zaszydzi\u322?a kobieta.\par\pard\plain\hyphpar} {Zatrzasn\u281?\u322?a solidne drzwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e nie powiniene\u347? wspomina\u263? o Galloranie? - zmartwi\u322?a si\u281? Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jugard powiedzia\u322?, \u380?e Nicholas pracowa\u322? dla Gallorana - odpar\u322? Jason. - K\u322?opot w tym, \u380?e ona uwa\u380?a, \u380?e sobie \u380?artujemy. - Zapuka\u322? znowu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ostro\u380?nie - ostrzeg\u322?a go Rachel. - Wygl\u261?da\u322?a, jakby mog\u322?a ci\u281? pobi\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {

Po tym, jak kilka razy za\u322?omota\u322? do drzwi, Jason zacz\u261?\u322? wali\u263? w nie bez przerwy. Kiedy drzwi znowu si\u281? otworzy\u322?y, kobieta trzyma\u322?a miecz. Za ni\u261? sta\u322?a starsza, drobniejsza kobieta, kt\u243?ra celowa\u322?a w Jasona z pi\u281?knej kuszy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Odejd\u378?cie - powiedzia\u322?a kobieta o szerokich ramionach. - Nie zmuszajcie nas do u\u380?ycia przemocy.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pokaza\u322? pier\u347?cie\u324?, kt\u243?ry da\u322? mu Galloran.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem Jason, lord Caberton. Tytu\u322? ten nada\u322? mi Galloran. Wygl\u261?da na to, \u380?e mi pani nie uwierzy\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Drobniejsza kobieta opu\u347?ci\u322?a nieco kusz\u281?. Wi\u281?ksza wyci\u261?gn\u281?\u322?a woln\u261? r\u281?k\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Poka\u380? mi ten pier\u347?cie\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Zostanie na moim palcu - powiedzia\u322? Jason, wyci\u261?gaj\u261?c d\u322?o\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ostatnie, czego potrzebowa\u322?, to \u380?eby kobiet\u261? zabra\u322?a mu pier\u347?cie\u324? i znowu zatrzasn\u281?\u322?a drzwi.\par\pard\plain\hyphpar} {Kobieta zrobi\u322?a krok do przodu i przyjrza\u322?a si\u281? pier\u347?cieniowi. Jason obr\u243?ci\u322? d\u322?o\u324?, \u380?eby mog\u322?a obejrze\u263? klejnot z r\u243?\u380?nych stron. Jej zainteresowanie przenios\u322?o si\u281? zpier\u347?cienia na Jasona. Odpowiedzia\u322? na jej spojrzenie. Mimo twardych rys\u243?w, kobieta nie by\u322?a brzydka. Rozejrza\u322?a si\u281? po zau\u322?ku.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Wejd\u378?cie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason i Rachel przekroczyli pr\u243?g. Pot\u281?\u380?na kobieta zamkn\u281?\u322?a drzwi i zatrzasn\u281?\u322?a rozliczne zamki.\par\pard\plain\hyphpar} {Odezwa\u322?a si\u281? ni\u380?sza:\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem Kayla. To moja c\u243?rka, Minna.\par\pard\plain\hyphpar} {- To moja siostra Rachel - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mog\u281? wam zagwarantowa\u263?, \u380?e Nicholas was przyjmie - zastrzeg\u322?a si\u281? Kayla. - Mo\u380?ecie poczeka\u263?, podczas gdy ja p\u243?jd\u281? zapyta\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Oczywi\u347?cie - odpar\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Do pustego pokoju prowadzi\u322?o troje drzwi, nie licz\u261?c wej\u347?ciowych- jedne po lewej, jedne po prawej i jedne wprost na ty\u322?y. Kayla wysz\u322?a przez drzwi naprzeciwko frontowego wej\u347?cia.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wybaczcie mi moj\u261? opryskliwo\u347?\u263? - powiedzia\u322?a Minna, nadaltrzymaj\u261?c miecz. - Dzieciaki zak\u322?adaj\u261? si\u281?, \u380?e odwa\u380?\u261? si\u281? zapuka\u263? do drzwi, wi\u281?c kiedy je otwieramy, zwykle widzimy uciekaj\u261?ce urwisy. Cz\u281?sto umawiamy si\u281? na spotkania w zwi\u261?zku z naszymi interesami. Przetrwa\u322?y\u347?my wiele pr\u243?b skrzywdzenia i zha\u324?bienia Nicholasa. Nasta\u322?y niepewne czasy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rozumiem - odpowiedzia\u322? Jason. - Nie mamy z\u322?ych zamiar\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wspominanie imienia Gallorana nie przynosi niczego dobrego - doda\u322?a niespokojnie Minna.\par\pard\plain\hyphpar} {

Kayla wr\u243?ci\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nicholas natychmiast przyjmie tych dwoje.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason i Rachel ruszyli za Kayl\u261?. Kiedy Minna chcia\u322?a i\u347?\u263? zanimi, matka unios\u322?a r\u281?k\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie b\u281?dziesz potrzebna.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ale nawet ich nie przeszuka\u322?y\u347?my - poskar\u380?y\u322?a si\u281? Minna.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nicholas wyrazi\u322? si\u281? jasno.\par\pard\plain\hyphpar} {- To nie znaczy, \u380?e ma racj\u281? - narzeka\u322?a Minna.\par\pard\plain\hyphpar} {Kayla poprowadzi\u322?a Jasona i Rachel kr\u243?tkim korytarzem. Wskaza\u322?a drzwi na jego ko\u324?cu.\par\pard\plain\hyphpar} {- T\u281?dy.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason i Rachel min\u281?li Kayl\u281? i weszli do przestronnego pokoju zastawionego warsztatami, sto\u322?ami, sto\u322?kami, i zawalonymi planami i r\u243?\u380?norodnymi ustrojstwami na r\u243?\u380?nych etapach budowy. Siwiej\u261?cy m\u281?\u380?czyzna zawieszony w sk\u243?rzanej uprz\u281?\u380?y podjecha\u322? do nich podczepiony do szyny, kt\u243?ra wi\u322?a si\u281? w g\u243?rze po ca\u322?ym pokoju. M\u281?\u380?czyzna nie mia\u322? n\u243?g.\par\pard\plain\hyphpar} {Poci\u261?gn\u261?\u322? za pasek i zatrzyma\u322? si\u281? o krok od Jasona. Jego cia\u322?o zako\u322?ysa\u322?o si\u281? w uprz\u281?\u380?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zobaczmy pier\u347?cie\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason podsun\u261?\u322? mu klejnot. M\u281?\u380?czyzna wzi\u261?\u322? go i wyj\u261?\u322? z kieszeni uprz\u281?\u380?y lup\u281? jubilersk\u261?. Patrz\u261

?c przez szk\u322?o, obejrza\u322? dok\u322?adnie pier\u347?cie\u324?, zanim odda\u322? go z powrotem. Pomin\u261?wszy brak n\u243?g, m\u281?\u380?czyzna by\u322? mocnej budowy. W\u322?a\u347?ciwie to wydawa\u322? si\u281? dziwnie znajomy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pan jest Nicholasem? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Owszem. A wy twierdzicie, \u380?e jeste\u347?cie Jason i Rachel. - Przeszy\u322? Jasona badawczym spojrzeniem. - W jaki spos\u243?b tak naprawd\u281? zdoby\u322?e\u347? ten pier\u347?cie\u324??\par\pard\plain\hyphpar} {- Dosta\u322?em go bezpo\u347?rednio od Gallorana. Osobi\u347?cie wyznaczy\u322? mnie na lorda Caberton.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Kiedy?\par\pard\plain\hyphpar} {- Jaki\u347? tydzie\u324? temu.\par\pard\plain\hyphpar} {- By\u322?a\u347? przy tym? - zapyta\u322? Rachel Nicholas.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak.\par\pard\plain\hyphpar} {- I oczekujecie, \u380?e wam uwierz\u281?? Gdzie do tego dosz\u322?o?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie jestem pewien, czym mamy prawo ci powiedzie\u263? - odpar\u322? ostro\u380?nie Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Nicholas \u347?ci\u261?gn\u261?\u322? brwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czego wy, oszu\u347?ci, chcecie ode mnie? Je\u347?li przyszli\u347?cie mnie zabi\u263?, nie b\u281?dziecie mieli lepszej okazji, \u380?eby uderzy\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie jeste\u347?my tu po to, \u380?eby pana zabi\u263? - powiedzia\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- I dobrze - odpar\u322? Nicholas i spojrzeniem zwr\u243?ci\u322? ich uwag\u281? na pasek, kt\u243?ry trzyma\u322?. - Jedno szarpni\u281?cie i przeszy\u322?bymka\u380?de z was tuzinem strza\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason rozejrza\u322? si\u281? po pokoju, ale nie dostrzeg\u322? \u380?adnych \u322?uk\u243?w gotowych do strza\u322?u.\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u261? ukryte - wyja\u347?ni\u322? Nicholas. - Nie blefuj\u281?. Je\u380?elinie jeste\u347?cie zab\u243?jcami, to kim jeste\u347?cie?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason postanowi\u322? wy\u322?o\u380?y\u263? karty na st\u243?\u322?.\par\pard\p

lain\hyphpar} {- Jeste\u347?my Poza\u347?wiatowcami. Powiedziano nam, \u380?e mo\u380?e nam pan pom\u243?c znale\u378?\u263? s\u322?owo, kt\u243?re zniszczy Maldora.\par\pard\plain\hyphpar} {Nicholas poblad\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Sk\u261?d wiecie o S\u322?owie? Kto was przys\u322?a\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {- Galloran - powiedzia\u322?a Rachel. - A \u347?ci\u347?lej m\u243?wi\u261?c Jugard, m\u281?\u380?czyzna, do kt\u243?rego pos\u322?a\u322? nas Galloran.\par\pard\plain\hyphpar} {Nicholas przyjrza\u322? im si\u281? z rezerw\u261?. - Przypomina pan troch\u281? jednego z ludzi Gallorana - powiedzia\u322?a Rachel. - Brina \u321?amig\u322?\u243?wk\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {

Nicholas spiorunowa\u322? j\u261? wzrokiem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Je\u347?li masz na my\u347?li Brina z Rosbury, to lepiej, \u380?eby\u347?cie m\u243?wili prawd\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zrozumia\u322? teraz, dlaczego Nicholas wydawa\u322? si\u281? znajomy. Wygl\u261?da\u322? zupe\u322?nie jak Brin.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy nie wspomnia\u322? nazwiska Rosbury - powiedzia\u322?a Rachel. - Przedstawia\u322? si\u281? jako Brin \u321?amig\u322?\u243?wka.\par\pard\plain\hyphpar} {- Brin by\u322? moim najm\u322?odszym bratem - odpar\u322? Nicholas. - Galloranda\u322? wam co\u347? jeszcze?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pokaza\u322? mu sztylet. Nicholas zbada\u322? bro\u324?, przygl\u261?daj\u261?c si\u281? uwa\u380?nie kwiatowi - spustowi do wystrzelenia ostrza.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Wygl\u261?da na autentyczny. Ma piecz\u281?cie Gallorana i z pewno\u347?ci\u261? mog\u322?aby to by\u263? robota Brina.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel wyj\u281?\u322?a kryszta\u322?ow\u261? kul\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Orantium? - wybe\u322?kota\u322? Nicholas. - Trzeba by\u322?o od razu mi to pokaza\u263?! To w\u322?a\u347?ciwie jeszcze lepszy dow\u243?d ni\u380? pier\u347?cie\u324?. I wiecie o S\u322?owie\u8230? M\u243?wicie, \u380?e jeste\u347?cie Poza\u347?wiatowcami?\par\pard\plain\hyphpar} {- Przybyli\u347?my do waszego \u347?wiata jakie\u347? dwa tygodnie temu - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {



- To Galloran was sprowadzi\u322?? - dopytywa\u322? si\u281? Nicholas.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, ale zna\u322? ludzi, kt\u243?rzy nas wezwali - wyja\u347?ni\u322?a Rachel. - Kobiet\u281?, Erind\u281? i pewnych muzyk\u243?w, Zawrotn\u261? Dziewi\u261?tk\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- I ju\u380? szukacie s\u322?owa?\par\pard\plain\hyphpar} {- Pierwszym miejscem, do kt\u243?rego trafi\u322?em, by\u322?a Skarbnica Wiedzy- powiedzia\u322? Jason. - Pozna\u322?em pierwsz\u261? sylab\u281? z Ksi\u281?gi Salzareda.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pozna\u322?e\u347? te\u380? inne sylaby?\par\pard\plain\hyphpar} {- Dwie z sze\u347?ciu - odpowiedzia\u322?a Rachel. - Pierwsz\u261? i czwart\u261?. Mo\u380?e pan nam pom\u243?c?\par\pard\plain\hyphpar} {Nicholas westchn\u261?\u322?, zerkaj\u261?c na swoj\u261? uprz\u261?\u380?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wasze s\u322?owa budz\u261? wspomnienia lepszych czas\u243?w. Kiedy\u347? by\u322?em Nicholasem z Rosbury. Jak moi przodkowie, s\u322?u\u380?y\u322?em kr\u243?lestwu Trensicourt jako g\u322?\u243?wny in\u380?ynier. Teraz jestem Nicholasem Wisielcem, kalekim druciarzem, ukrywaj\u261?cym si\u281? w najbiedniejszej dzielnicy miasta, kt\u243?re zaprojektowali i wznie\u347?li moi przodkowie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zna pan inne sylaby? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Nicholas zamkn\u261?\u322? oczy i na jego twarzy pojawi\u322? si\u281? b\u243?l. - Je\u380?eli Galloran \u380?yje, dlaczego mnie opu\u347?ci\u322?? Jestem jednym z nielicznych, kt\u243?rzy pozostali mu wierni! Je\u347?li Brin \u380?yje, jak

m\u243?g\u322? pozwoli\u263?, by\u347?my go op\u322?akiwali? Tak wiele stracili\u347?my!\par\pard\plain\hyphpar} {Jason czu\u322? si\u281? rozdarty - spodziewa\u322?by si\u281?, \u380?e Nicholas zareaguje rado\u347?ci\u261? na wie\u347?\u263?, \u380?e Brin i Galloran \u380?yj\u261?. W Lyrianie cz\u281?sto uderza\u322?o go, \u380?e ludzie patrz\u261? na \u380?ycie z negatywnej perspektywy. Tak wielu z tych, kt\u243?rych spotka\u322?, sprawia\u322?o wra\u380?enie z\u322?amanych i pozbawionych nadziei.\par\pard\plain\hyphpar} {- Galloran straci\u322? wzrok - wyja\u347?ni\u322?a Rachel. - By\u322? torturowany przez Maldora i jego umys\u322? ucierpia\u322?. Nie pami\u281?ta zbyt wiele ze S\u322?owa, chocia\u380? zebra\u322? wi\u281?kszo\u347?\u263? sylab. Kto wie,o czym jeszcze zapomnia\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {- A Brin? Nic mu nie jest?\par\pard\plain\hyphpar} {

- Wydaje si\u281? zdr\u243?w - powiedzia\u322?a Rachel. - Pomaga czuwa\u263? nad Galloranem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mo\u380?esz mi powiedzie\u263?, gdzie mieszkaj\u261?? - naciska\u322? Nicholas.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie s\u261?dz\u281?, \u380?eby\u347?my mieli prawo zdradza\u263? ich sekret -odpowiedzia\u322? Jason. - Galloran ukrywa swoj\u261? to\u380?samo\u347?\u263?.\u379?yje pod innym imieniem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy nie wyobra\u380?a\u322?em go sobie jako wolnego cz\u322?owieka, kt\u243?ry si\u281? ukrywa - mrukn\u261?\u322? Nicholas. - By\u322? nieustraszony. Zak\u322?ada\u322?em, \u380?e nie \u380?yje albo siedzi w wi\u281?zieniu.\par\pard\plain\hyphpar} {- By\u322? w wi\u281?zieniu - powiedzia\u322?a Rachel. - Ale ju\u380? nie jest.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Nie znam \u380?adnej sylaby - westchn\u261?\u322? Nicholas - ale zanim zosta\u322?em zrujnowany, Galloran zawierzy\u322? mi kilka sekret\u243?w zwi\u261?zanych ze S\u322?owem. Trzecia sylaba znajduje si\u281? tu, w Trensicourt. Zosta\u322?a wypisana w kr\u243?lewskim skarbcu m\u261?dro\u347?ci, nad wej\u347?ciem, czwarte s\u322?owo od lewej. Inna znajduje si\u281? na wyspie po\u347?rodku Bia\u322?ego Jeziora. Wiem, \u380?e Ksi\u281?ga Salzareda w Skarbnicy Wiedzy zawiera pierwsz\u261? sylab\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak si\u281? dostaniemy do skarbca m\u261?dro\u347?ci? - zapyta\u322? Jason. Nicholas si\u281? za\u347?mia\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To raczej niemo\u380?liwe. Tylko dw\u243?ch ludzi ma prawo tam wej\u347?\u263?



: regent i kanclerz.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kim s\u261? ci dwaj? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Galloran by\u322? ostatnim nast\u281?pc\u261? tronu i znikn\u261?\u322? - powiedzia\u322? Nicholas. - Regent, Dolan z Yernasett, w\u322?ada w zast\u281?pstwie kr\u243?la. Od lat arystokraci pragn\u281?li oficjalnie koronowa\u263? Dolana,ale ludzie nadal wierz\u261?, \u380?e kr\u243?lewski r\u243?d przetrwa\u322? w ukryciu, a arystokraci boj\u261? si\u281? buntu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy regent wpu\u347?ci\u322?by nas do skarbca m\u261?dro\u347?ci? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy. Dolan \u347?ciga\u322?by was r\u243?wnie zaciekle jak Maldor, gdyby pozna\u322? cel waszej misji. A kanclerz, cz\u322?owiek imieniem Copernum, jest jeszcze bardziej zdradziecki. Chocia\u380? oficjalnie Trensicourt pozostaje wolnymkr\u243?lestwem, regent, kanclerz i w\u322?a\u347?ciwie ca\u322?a nasza arystokracja po cichu dogadali si\u281? z cesarzem. P\u322?ac\u261? mu danin\u281?, wykonuj\u261? jego tajne rozkazy, co t\u322?umaczy, dlaczego Trensicourt pozosta\u322?o nietkni\u281?te, podczas gdy na wschodzie trwaj\u261? walki. Tylko poczekajcie. Kiedy padnie wielkie kr\u243?lestwo Kadary, nasza arystokracja odda Trensicourt Maldorowi bez przelania cho\u263?by uncji krwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy ludzie si\u281? nie zbuntuj\u261?? - zdziwi\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?liwe - przyzna\u322? mu racj\u281? Nicholas. - I to t\u322?umaczy, dlaczego Trensicourt nie jest ju\u380? jednym z lenn Maldora. Arystokraci ug\u322?askuj\u261? ludzi, zapewniaj\u261?c ich, \u380?e nasza neutralno\u347?\u263? os\u322?oni nas przed konfliktem i \u380?e okazujemy wystarczaj\u261?cy szacunek ces

arzowi, \u380?eby na zawsze zachowa\u263? niezale\u380?no\u347?\u263?, dop\u243?ki otwarcie mu si\u281? nie przeciwstawimy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jednak pan w to pow\u261?tpiewa - zauwa\u380?y\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ambicje Maldora nie znaj\u261? granic - odpar\u322? Nicholas. - Planuje m\u261?drze, toczy tylko jedn\u261? bitw\u281? na raz. Nie chce anga\u380?owa\u263? Trensicourt, dop\u243?ki jest zaj\u281?ty podbojem reszty kontynentu. Poza Siedmioma Dolinami ludu Amar Kaba\u322?, nasze kr\u243?lestwo szczyci si\u281? najlepsz\u261? obron\u261? w Lyrianie. Wzi\u281?cie Trensicourt si\u322?\u261? by\u322?oby arcytrudnym zadaniem, nawet przy ogromnych armiach cesarza. Maldor pragnie zachowa\u263? Trensicourt na koniec.\par\pard\plain\hyphpar} {Zwa\u380?ywszy, \u380?e coraz mocniej trzyma w gar\u347?ci klas\u281? rz\u261?dz\u261?c\u261?, najpot\u281?\u380?niejsze z kr\u243?lestw Lyrianu mo\u380?e ostat

ecznie okaza\u263? si\u281? naj\u322?atwiejszym do obalenia.\par\pard\plain\hyphpar} {- To wszystko mo\u380?e si\u281? zmieni\u263?, je\u347?li zniszczymy Maldora S\u322?owem - powiedzia\u322? w zamy\u347?leniu Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Nicholas bawi\u322? si\u281? sprz\u261?czk\u261? uprz\u281?\u380?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- Galloran mia\u322? nadziej\u281?, \u380?e os\u322?abi naszych wrog\u243?w jednym, \u347?mierciono\u347?nym ciosem. My\u347?l\u281?, \u380?e podzieli\u322? si\u281? ze mn\u261? sekretami zwi\u261?zanymi ze S\u322?owem, wierz\u261?c, \u380?e p\u243?jd\u281? w jego \u347?lady, je\u347?li on zawiedzie. Pr\u243?bowa\u322?em. Wiedzia\u322?em, \u380?e moim pierwszym krokiem b\u281?dzie dostanie si\u281? do skarbca. Rzuci\u322?em Copernumowi wyzwanie, zaproponowa\u322?em pojedynekumys\u322?\u243?w o jego urz\u261?d kanclerza. Przegra\u322?em. W ramach kary od

ebrano mi tytu\u322? earla Rosbury. Wkr\u243?tce potem zosta\u322?em zaatakowany, straci\u322?em nogi i wraz z nimi nadziej\u281? na przygod\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To straszne! - wykrzykn\u281?\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wszyscy, kt\u243?rzy pozostali lojalni wobec Gallorana, zostali pozbawieni tytu\u322?\u243?w - opowiada\u322? Nicholas. - Fa\u322?szywe oskar\u380?enia, niedorzeczne procesy, polityczne manewry, skrywaj\u261?ce niesprawiedliwo\u347?\u263? pod przykrywk\u261? wymog\u243?w prawa. Wiele najlepszych kobiet i m\u281?\u380?czyzn Trensicourt zosta\u322?o znies\u322?awionych, doprowadzonych do ub\u243?stwa albo zamordowanych, by na ich miejscu pojawili si\u281? ludzie ambitni i poz



bawieniu skrupu\u322?\u243?w. Garstka dobrych ludzi zdo\u322?a\u322?a uda\u263?, \u380?e jest wystarczaj\u261?co lojalna wobec Dolana i Copernuma, \u380?eby unikn\u261?\u263? zniszczenia, ale zap\u322?acili za to w\u322?asnym honorem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pos\u322?a\u322? pan innych na poszukiwanie S\u322?owa? - spyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- M\u243?j brat Roger wyruszy\u322? w misj\u281?, na koniec decyduj\u261?c si\u281? zostawi\u263? sylab\u281? w skarbcu m\u261?dro\u347?ci. Nigdy nie wr\u243?ci\u322?. Pewnie nie \u380?yje albo zosta\u322? pojmany. Brin niemal od razu ruszy\u322? za Galloranem i nigdy nie wr\u243?ci\u322?. Moja siostra, Hannah, nie zdo\u322?a\u322?a prze\u322?kn\u261?\u263? ha\u324?by naszego upadku i wysz\u322?aza m\u261?\u380? za pomniejszego arystokrat\u281?, kt\u243?rego wywy\u380?szonodo pozycji hrabiego, s\u322?abego intryganta. Moi dwaj synowie i jeden bratanekzgin\u281?li, pr\u243?buj\u261?c wznieci\u263? bunt przeciwko obecnej arystokracji. Mieszkam tu z Kayl\u261?, \u380?on\u261? mojego brata Rogera, i jej c\u243?rkami Minn\u261? i Lis\u261?. Kilkoro s\u322?ug jeszcze z dawnych dni pozosta\u322?o nam wiernych.\par\pard\plain\hyphpar} {- Bez obrazy - powiedzia\u322?a Rachel - ale dlaczego wrogowie zostawili pana przy \u380?yciu?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie z dobroci serca. - Nicholas si\u281? za\u347?mia\u322?. - Znam wstydliwe sekrety na temat wielu obecnych arystokrat\u243?w. Przedsi\u281?wzi\u261?\u322?em pewne kroki, \u380?eby mie\u263? pewno\u347?\u263?, \u380?e orti wiedz\u261?, \u380?e ja wiem. Obieca\u322?em im, \u380?e je\u347?li umr\u281? przedwcze\u347?nie, sekrety te wyjd\u261? na jaw. Poza tym szanta\u380?em nie zapominam o obroni

e i trzymam si\u281? na uboczu, nie opuszczaj\u261?c Bar\u322?ogu. Po cichu zaopatruj\u281? arystokracj\u281? w plany architektoniczne i r\u243?\u380?ne przydatne urz\u261?dzenia. Wierz\u261?, \u380?e zrozumia\u322?em, gdzie jest moje miejsce, i mo\u380?liwe, \u380?e maj\u261? racj\u281?. Poniewa\u380?, skromnie m\u243?wi\u261?c, nadal jestem najbardziej utalentowanym in\u380?ynierem w mie\u347?cie, kt\u243?ry zarazem liczy sobie zdecydowanie za ma\u322?o jak na swoje umiej\u281?tno\u347?ci, bywam przydatny.\par\pard\plain\hyphpar} {- Bardzo mi przykro - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mog\u322?o by\u263? gorzej - stwierdzi\u322? Nicholas. - Minna i Lisa to silne dziewczyny, kt\u243?re s\u261? w stanie wykona\u263? wi\u281?kszo\u347?\u263? ci\u281?\u380?kiej roboty przy moich projektach. Uda\u322?o mi si\u281? przekaza\u263? im wi\u281?kszo\u347?\u263? swojej wiedzy. Kayla jest cudown\u261? kuchark\u261?. Nie mam n\u243?g, ale wystarcza mi uprz\u261?\u380?. Mieszkam w Bar\u322

?ogu, ale dom mam du\u380?y i bezpieczny. Wrogowie rz\u261?dz\u261? mn\u261?, ale te\u380? zachowuj\u261? dystans. Nied\u322?ugo mo\u380?ecie bardziej zas\u322?ugiwa\u263? na moj\u261? lito\u347?\u263? ni\u380? ja na wasz\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie b\u281?d\u281? si\u281? z panem spiera\u322? - stwierdzi\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Nicholas si\u281?gn\u261?\u322? w g\u243?r\u281?, z\u322?apa\u322? dwa paski i poci\u261?gn\u261?\u322?, \u380?eby zmieni\u263? ustawienie uprz\u281?\u380?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pos\u322?uchaj, synu. Naprawd\u281? my\u347?lisz, \u380?e masz jakie\u347? szanse? W zdobyciu S\u322?owa, rzecz jasna. Kiedy Galloran zawi\u243?d\u322?, my powinni\u347?my byli sobie odpu\u347?ci\u263?. By\u322? nasz\u261? najwi\u281?ksz\u261? nadziej\u261?. Silny, bystry, odwa\u380?ny, porywaj\u261?cy, nieprzekupny,

w walce nie mia\u322? sobie r\u243?wnych. Jak innym mog\u322?o si\u281? powie\u347?\u263?, skoro on zawi\u243?d\u322?? Szczerze m\u243?wi\u261?c, kiedy oszacuj\u281?, ile straci\u322?em i jak niewiele dzi\u281?ki temu zyskano, to gdybym m\u243?g\u322? wr\u243?ci\u263? do dni po upadku Gallorana, udawa\u322?bym, \u380?e stoj\u281? po stronie Dolana.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zmarszczy\u322? czo\u322?o. Ostatnia rzecz, jakiej potrzebowa\u322?, to \u380?eby kto\u347? podsyca\u322? jego w\u261?tpliwo\u347?ci. Kiedy patrzy\u322? w te powa\u380?ne, m\u261?dre oczy, nie by\u322? w stanie si\u281? nie zawaha\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Galloran ostrzeg\u322? nas, \u380?e musimy to sobie przemy\u347?le\u263? - pow



iedzia\u322?a Rachel. - Ostrzeg\u322? nas, \u380?e Maldor wie, \u380?e szukamy S\u322?owa i \u380?e zniszczy nas szybciej, je\u347?li porzucimy zadanie.\par\pard\plain\hyphpar} {- On wie swoje - przyzna\u322? Nicholas. - A Galloran ma racj\u281?. Jednak\u380?e, je\u347?li zdob\u281?dziecie jeszcze sylab\u281? lub dwie, mo\u380?ecie dosta\u263? zaproszenie do Harthenham. Je\u380?eli przetrwacie do tej chwili, mo\u380?ecie prze\u380?y\u263? reszt\u281? swoich dni w luksusach.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ju\u380? par\u281? os\u243?b wspomina\u322?o o Harthenham - powiedzia\u322? Jason. - Co to za miejsce?\par\pard\plain\hyphpar} {- Cesarski pa\u322?ac rozkoszy. Tylko najbardziej zagorzali wrogowie otrzymuj\u261? zaproszenie na Wieczn\u261? Uczt\u281?. Nigdy nie dost\u261?pi\u322?em tegozaszczytu. Ci, kt\u243?rzy je przyj\u281?li, prze\u380?yli reszt\u281? dni w raju, zapominaj\u261?c o wszystkich troskach. W obecnych czasach wi\u281?kszo\u347?\u263?, kt\u243?ra udaje, \u380?e przeciwstawia si\u281? Maldorowi, tak naprawd\u281? kieruje si\u281? jedynie nadziej\u261? otrzymania zaproszenia. Niewielu jednak ma wystarczaj\u261?co du\u380?o charakteru, \u380?eby je zdoby\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy Galloran zosta\u322? zaproszony? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wielokrotnie. Jako wieczny idealista, odrzuci\u322? zaproszenia. Chcecie praktycznej rady? Gdybym ja szed\u322? wasz\u261? \u347?cie\u380?k\u261?, moim celemnie by\u322?oby zdobycie S\u322?owa. Pragn\u261?\u322?bym, \u380?eby powiod\u322?o mi si\u281? na tyle, by zapracowa\u263? na zaproszenie do Harthenham. Wtedy s

ko\u324?czy\u322?yby si\u281? wszystkie wasze troski. Nie \u322?ud\u378?cie si\u281?. Maldor to mistrz manipulacji. Niezale\u380?nie od tego, jak obiecuj\u261?ce b\u281?d\u261? si\u281? wydawa\u322?y wasze perspektywy, nie pozwoli, \u380?eby wam si\u281? powiod\u322?o. Nie potrafi\u281? sobie nawet wyobrazi\u263?, jakimi zasobami dysponuje. Galloran zawi\u243?d\u322? lata temu, a Maldor od tego czasu tylko zyska\u322? na sile. Je\u347?li kiedykolwiek przyb\u281?dzie zaproszenie na Wieczn\u261? Uczt\u281?, przyjmijcie je. Odm\u243?wcie, a odczujecie prawdziwy gniew Maldora. Kiedy cesarz zapragnie naprawd\u281? usun\u261?\u263? was ze swojej drogi, wasz koniec b\u281?dzie rych\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?kujemy za rad\u281? - powiedzia\u322? Jason, nie pozwalaj\u261?c, \u380?eby s\u322?owa Nicholasa nim wstrz\u261?sn\u281?\u322?y. - Tak czy inaczej, na razie musimy szuka\u263? S\u322?owa. Jakie mamy szanse w\u322?ama\u263? si\u281? do skarbca m\u261?dro\u347?ci?\par\pard\plain\hyphpar} {

- Jeste\u347? najwi\u281?kszym mistrzem z\u322?odziejskim w dziejach Lyrianu?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Znasz jak\u261?\u347? nieznan\u261? magi\u281? ze \u347?wiata Poza, kt\u243?ra pozwala ci przechodzi\u263? przez \u347?ciany?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie. - Zatem nie macie szansy - odpar\u322? stanowczo Nicholas. - Skarbiec zaprojektowali moi przodkowie, tak by by\u322? nie do zdobycia. Od setek lat takimpozostaje.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie zna pan \u380?adnych jego s\u322?abych stron? - dopytywa\u322?a si\u281? Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wr\u281?cz przeciwnie. Jestem bardziej \u347?wiadomy ni\u380? inni, \u380?e ten skarbiec nie ma \u380?adnych s\u322?abych stron, kt\u243?re da\u322?oby si\u281? wykorzysta\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Rzuci\u322? pan wyzwanie kanclerzowi w pojedynku umys\u322?\u243?w? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Stanowisko kanclerza jest \u322?atwiejsze do zdobycia ni\u380? skarbiec - przyzna\u322? Nicholas. - Ale tylko odrobin\u281?. Od staro\u380?ytnych czas\u243?wka\u380?dy arystokrata z Trensicourt mo\u380?e wezwa\u263? kanclerza do pojedynku umys\u322?\u243?w. Ta zasada zapewnia, \u380?e najbystrzejszy z arystokrat\u243?w b\u281?dzie s\u322?u\u380?y\u322? kr\u243?lowi jako g\u322?\u243?wny doradca.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem lordem Caberton - powiedzia\u322? Jason. - W takim razie si\u281? kwalifikuj\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {



- Caberton popad\u322?o w ruin\u281? - Nicholas si\u281? za\u347?mia\u322? - ale owszem, je\u347?li tw\u243?j tytu\u322? zostanie uznany za autentyczny, b\u281?dziesz kwalifikowa\u322? si\u281? do rzucenia wyzwania Copernumowi. Ostrzegam jednak: trzykrotnie rzucano mu wyzwanie i nigdy nie zosta\u322? pokonany. Jego spryt nie zna granic.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak wygl\u261?da walka? - spyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ten, kto rzuca wyzwanie, zadaje trzy pytania. Po tym, jak kanclerz na nie odpowie, rzucaj\u261?cy wyzwanie mo\u380?e spr\u243?bowa\u263? poda\u263? lepsz\u261? odpowied\u378?. Je\u347?li kt\u243?ra\u347? z odpowiedzi wyzywaj\u261?cego rzeczywi\u347?cie zostanie uznana za lepsz\u261?, delikwent zostaje nowym kanclerzem. W przeciwnym wypadku traci tytu\u322? i maj\u261?tek na rzecz kanclerza.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czyli przegrany du\u380?o traci - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nikt nie pozna\u322? konsekwencji lepiej ode mnie. - Nicholas westchn\u261?\u322?. - Zwa\u380?ywszy na ryzyko, niewielu ma do\u347?\u263? odwagi, \u380?eby wyzwa\u263? kanclerza. Stanowisko to zwykle jest wyznaczane przez kr\u243?la.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wygl\u261?da na to, \u380?e to nasza jedyna droga do skarbca - powiedzia\u322? Jason. - Ja przynajmniej ryzykuj\u281? tytu\u322?, kt\u243?rego nikt by nie chcia\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Nicholas wyszczerzy\u322? z\u281?by w u\u347?miechu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nic by mnie bardziej nie ucieszy\u322?o ni\u380? widok upokorzonego Copernuma. Nie b\u281?dzie to jednak \u322?atwe. Najpierw musisz sprawi\u263?, \u380?e Dol

an uzna twoje roszczenia do Caberton. Pier\u347?cie\u324? jest autentyczny i powinien by\u263? wystarczaj\u261?cym dowodem, o ile nie przedstawi\u261? fa\u322?szywego \u347?wiadka, kt\u243?ry powie, \u380?e jeste\u347? z\u322?odziejem. Drugim zadaniem b\u281?dzie zwyci\u281?\u380?enie samego Copernuma. Mo\u380?e znaszjakie\u347? niepoj\u281?te zagadki ze \u347?wiata Poza?\par\pard\plain\hyphpar}{- Musia\u322?bym si\u281? zastanowi\u263? - odpar\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja znam par\u281? zagadek - wtr\u261?ci\u322?a Rachel. - Pytanie musi by\u263? nadzwyczajne - powiedzia\u322? Nicholas. - Copernum nie bez powodu zachowa\u322? sw\u243?j urz\u261?d tak d\u322?ugo. Jest wyj\u261?tkowo b\u322?yskotliwy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kto os\u261?dza pojedynek? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Dolan. Jego s\u322?owo jest ostateczne. Je\u347?li pojawi\u261? si\u281? jakie\u347? w\u261?tpliwo\u347?ci, stanie po stronie Copernuma. Je\u380?eli jednak podacie bez w\u261?tpienia lepsz\u261? odpowied\u378?, og\u322?osi ci\u281? zwyci\u281?zc\u261?. Dolan wie, \u380?e Copernum ma prawdziw\u261? w\u322?adz\u281? wTrensicourt. My\u347?l\u281?, \u380?e ch\u281?tnie go zdegraduje, je\u347?li b\u281?dzie m\u243?g\u322? to zrobi\u263? bez \u380?adnego ryzyka.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak mam ugruntowa\u263? swoje pretensje do tytu\u322?u lorda Caberton? - spyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- B\u281?dziesz musia\u322? wystara\u263? si\u281? o audiencj\u281? u regenta. - Nicholas poci\u261?gn\u261?\u322? nosem i szarpn\u261?\u322? w roztargnieniu za pasek. - Nie mo\u380?esz nawet s\u322?owem powiedzie\u263? o rzucaniu wyzwaniakanclerzowi. Niech ich to zaskoczy, po tym, jak ju\u380? tw\u243?j tytu\u322? zo

stanie potwierdzony. Przyda\u322?by ci si\u281? protektor. - Nicholas zwiesi\u322? g\u322?ow\u281? w zamy\u347?leniu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pan nie m\u243?g\u322?by by\u263? jego protektorem? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- To by tylko przysporzy\u322?o mu k\u322?opot\u243?w. Powiem wi\u281?cej: lepiej \u380?eby nikt nie wiedzia\u322?, \u380?e przyszli\u347?cie pyta\u263? mnie orad\u281?. Je\u347?li zostaniemy skojarzeni jako spiskowcy, \u378?le sko\u324?czy si\u281? to dla nas wszystkich. Musimy szybko zako\u324?czy\u263? t\u281? rozmow\u281? i nie powinni\u347?cie tu wraca\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kto\u347? wie, \u380?e tu jeste\u347?my? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\



hyphpar} {- W Trensicourt roi si\u281? od szpieg\u243?w. - Nicholas splun\u261?\u322?. - Musicie traktowa\u263? ka\u380?d\u261? osob\u281? jak potencjalnego zdrajc\u281?. Mn\u243?stwo zawodowych szpieg\u243?w \u380?yje sobie ca\u322?kiem wygodnie w tym mie\u347?cie, nie wspominaj\u261?c ju\u380? o legionach zwyk\u322?ych donosicieli, gotowych sprzeda\u263? sekret, kiedy tylko go poznaj\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- My\u347?li pan, \u380?e szpiedzy widzieli, \u380?e tu przyszli\u347?my? - zaniepokoi\u322?a si\u281? Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Z pewno\u347?ci\u261? - zapewni\u322? j\u261? Nicholas. - M\u243?j zau\u322?ek jest stale obserwowany. Obserwatorzy mog\u261? nie zna\u263? waszej to\u380?samo\u347?ci, ale wiedz\u261?, \u380?e tu jeste\u347?cie. Wyjdziecie z kuszami. Moje modele stanowi\u261? wzorzec dla ca\u322?ego Lyrianu. Bro\u324? mo\u380?e wystarczy\u263? jako pretekst wyja\u347?niaj\u261?cy, dlaczego nowo przybyli do Trensicourt z\u322?o\u380?yli mi wizyt\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dok\u261?d potem powinni\u347?my si\u281? uda\u263?? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chcecie, \u380?eby wrak bez n\u243?g obmy\u347?li\u322? wam strategi\u281?? -Nicholas zarechota\u322?. - Jeste\u347?cie m\u322?odzi i obcy w tym miejscu. Mo\u380?e zdo\u322?a\u322?bym uchroni\u263? was od pocz\u261?tkowych potkni\u281?\u263?? Moje b\u322?\u281?dy wiele mnie nauczy\u322?y. Ostrzegam: polityka w Trensicourt jest bezwzgl\u281?dna. Nawet najbardziej precyzyjne plany nie uchroni\u261? was przed wszelkimi mo\u380?liwymi pu\u322?apkami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rozumiem - powiedzia\u322? Jason. - Ale jeste\u347?my tu, musimy spr\u243?bowa

\u263?. Nicholas owin\u261?\u322? lu\u378?ny pasek ciasno wok\u243?\u322? d\u322?oni. - Dobrze wi\u281?c. Ile macie pieni\u281?dzy? - To b\u281?dzie kosztowa\u263?? - spyta\u322? Jason. - \u377?le mnie zrozumia\u322?e\u347? - odpar\u322? Nicholas. - Chc\u281? wam pom\u243?c. Kusze b\u281?d\u261? za darmo, razem z rad\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mamy z\u322?ot\u261? kulk\u281?, srebrn\u261? i troch\u281? drobnych - odpowiedzia\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie wystarczy. - Nicholas poci\u261?gn\u261?\u322? nosem. - Pieni\u261?dze i znajomo\u347?ci znacz\u261? wszystko w Trensicourt. Jedno cz\u281?sto wi\u261?\u380?e si\u281? z drugim. Poniewa\u380? nie macie znajomo\u347?ci, b\u281?dzieciepotrzebowa\u263? pieni\u281?dzy. Dostarcz\u281? wam ich.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jest pan zbyt uprzejmy - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {

Nicholas prychn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mam znacznie wi\u281?cej pieni\u281?dzy, ni\u380? jestem w stanie wyda\u263?.Dam wam ich wi\u281?c wystarczaj\u261?co du\u380?o, \u380?eby\u347?cie stali si\u281? niebezpieczni dla moich wrog\u243?w. Podejmujecie ogromne ryzyko, a ja naprawd\u281? niewielkie. Nie jestem a\u380? tak hojny, jak to mo\u380?e wydawa\u263? si\u281? na pierwszy rzut oka. Strze\u380?cie si\u281?. Inni r\u243?wnie\u380? b\u281?d\u261? pr\u243?bowali was wykorzysta\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jasne - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wy dwoje powinni\u347?cie wyj\u347?\u263? osobno - poradzi\u322? Nicholas. - Nie wida\u263? po was wystarczaj\u261?co du\u380?o rodzinnego podobie\u324?stwa dla wprawnych oczu, \u380?eby uznano was za spokrewnionych.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ale my naprawd\u281? jeste\u347?my\u8230? - zacz\u281?\u322?a si\u281? broni\u

263? Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie musicie t\u322?umaczy\u263? - przerwa\u322? jej Nicholas. - Jestem pewien, \u380?e macie swoje powody. - Spojrza\u322? na Jasona. - Zatrzymuj\u261?c przysobie Rachel, niepotrzebnie narazisz j\u261? na niebezpiecze\u324?stwo i uczynisz trudniejszym ustalenie swojej pozycji.\par\pard\plain\hyphpar} {Wyjdziesz pierwszy. M\u243?j agent wynajmie ch\u322?opca, kt\u243?ry odprowadzici\u281? do najlepszego krawca i najlepszego kowala w mie\u347?cie. Wizyty u najlepszych kupc\u243?w umniejsz\u261? znaczenie wizyty u mnie i pozwol\u261? ci wyposa\u380?y\u263? si\u281? stosownie. Jeste\u347? przystojnym m\u322?odzie\u324?cem. Odpowiedni str\u243?j poprawi twoj\u261? wiarygodno\u347?\u263?. R\u243?b w



ra\u380?enie z nikim niezwi\u261?zanego, stan kawalerski bowiem mo\u380?e pom\u243?c zmi\u281?kczy\u263? kilka serc i mo\u380?liwe, \u380?e otworzy dla ciebie kilkoro drzwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- A co ze mn\u261?? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wynajm\u281? ch\u322?opca, \u380?eby odprowadzi\u322? ci\u281? do pensjonatu - odpar\u322? Nicholas. - B\u281?dziesz m\u243?wi\u263?, \u380?e czekasz na kuzyna, kt\u243?ry ma wr\u243?ci\u263? z Rostenburga. Wymy\u347?l imi\u281?. Wyjecha\u322? jako najemnik.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czyli mam siedzie\u263? i czeka\u263? - nad\u261?sa\u322?a si\u281? Rachel. -Nie potrzeba b\u281?dzie wiele czasu, \u380?eby Jasonowi uda\u322?o si\u281? lub nie. M\u261?drzej b\u281?dzie dla was dwojga, je\u347?li w Trensicourt b\u281?dziecie si\u281? trzyma\u263? osobno. Wrogowie z rado\u347?ci\u261? wykorzystaj\u261? wasze powi\u261?zania jako s\u322?abo\u347?\u263?. Je\u347?li kt\u243?rekolwiek z was zostanie kiedykolwiek zapytane o to drugie, to spotkali\u347?cie si\u281? w drodze do miasta. Kiedy si\u281? zorientowali\u347?cie, \u380?e oboje zamierzacie zrobi\u263? u mnie zakupy, postanowili\u347?cie wybra\u263? si\u281? razem do mojego warsztatu. Tylko tyle wiecie na sw\u243?j temat.\par\pard\plain\hyphpar} {- M\u243?wi pan, \u380?e to nie zajmie mi wiele czasu? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Twoim ostatnim przystankiem po zakupach b\u281?dzie \u8222?Przewr\u243?cony Kielich\u8221? - ci\u261?gn\u261?\u322? Nicholas. - W\u322?a\u347?ciciel nazywa si\u281? Tedril. Je\u347?li mu si\u281? spodobasz, mo\u380?e ci\u281? zaprowadzi\u263? przed oblicze regenta. \u8222?Przewr\u243?cony Kielich\u8221? to najwspania

lszy lokal w Trensicourt. Astronomiczne ceny sprawiaj\u261?, \u380?e tylko bogaci i wp\u322?ywowi mog\u261? tam jada\u263? lub nocowa\u263?. Nieznani podr\u243?\u380?ni rzadko kiedy przekraczaj\u261? jego pr\u243?g. Tedril ci\u281? sprawdzi. Je\u380?eli uwierzy, \u380?e jeste\u347? prawdziwym lordem, pomo\u380?e ci. Je\u347?li zw\u281?szy oszustwo, jego z\u322?a opinia ci\u281? zniszczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- A co mam zrobi\u263?, \u380?eby dobrze pachnie\u263??\par\pard\plain\hyphpar}{- Tedril uwielbia aromat z\u322?ota i srebra. Jednak trzeba wi\u281?cej ni\u380? bogactw, \u380?eby wypracowa\u263? sobie u niego dobr\u261? opini\u281?. Powiedz mu, \u380?e jeste\u347? potomkiem starej rodziny, kt\u243?ra straci\u322?a ziemie, a ty pragniesz dowie\u347?\u263? swoich praw do Caberton jako prawdziwy dziedzic. Istnieje kilka takich rodzin, wi\u281?c nie wchod\u378? w szczeg\u243?\u3

22?y. Niech si\u281? zastanawia. Poka\u380? mu pier\u347?cie\u324?. Powiedz, \u380?e Galloran da\u322? go tobie, ale powiedz to, mrugaj\u261?c przy tym. Powiedz mu, \u380?e jeste\u347? starym przyjacielem Bartleya z Wershon.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kogo? - dopyta\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zdrajcy, kt\u243?ry zaniedba\u322? w\u322?asn\u261? rodzin\u281? i sprzeda\u322? honor, \u380?eby zapewni\u263? sobie miejsce na dworze. Wielki, przyjazny g\u322?upiec, Bartley, ryczy, gdy jest trze\u378?wy, i grzmi, gdy jest pijany. Rzadko zjawia si\u281? w mie\u347?cie, ale kiedy ju\u380? si\u281? pojawi, jest rozrzutny jak \u380?eglarz na przepustce. Ma s\u322?abo\u347?\u263? do nieszcz\u281?\u347?nik\u243?w, wi\u281?c Tedril ci uwierzy.\par\pard\plain\hyphpar} {- A co potem? - pyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wynajmij pok\u243?j. Pozw\u243?l Tedrilowi ustali\u263? cen\u281? i nie targuj

si\u281?. Dam ci mn\u243?stwo pieni\u281?dzy. A potem id\u378? zagra\u263?. Kilku arystokrat\u243?w grywa w \u8222?Przewr\u243?conym Kielichu\u8221?. B\u261?d\u378? przyjazny. Przegraj mn\u243?stwo pieni\u281?dzy. Szybko znajdziesz przyjaci\u243?\u322?. Niech jeden albo dw\u243?ch nowych przyjaci\u243?\u322? zostanietwoimi patronami na dworze. Miejmy nadziej\u281?, \u380?e to wystarczy, by przekona\u263? regenta do zatwierdzenia twojego tytu\u322?u.\par\pard\plain\hyphpar}{- A co z konkursem?\par\pard\plain\hyphpar} {- Rzu\u263? wyzwanie kanclerzowi w ci\u261?gu tygodnia od uzyskania tytu\u322?u- powiedzia\u322? Nicholas. - Nowicjusz, kt\u243?ry pr\u243?buje znale\u378?\u26



3? drog\u281? w\u347?r\u243?d polityki wy\u380?szych klas Trensicourt, nie przetrwa zbyt d\u322?ugo.\par\pard\plain\hyphpar} {- Znasz pytanie, kt\u243?re mo\u380?e zabi\u263? mu klina? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Gdybym potrafi\u322? zabi\u263? mu klina, nie straci\u322?bym tytu\u322?u. Musisz by\u263? w stanie udowodni\u263? poprawno\u347?\u263? swojej odpowiedzi. I nie mo\u380?e to by\u263? jaka\u347? trywialna sztuczka, typu: ile palc\u243?w trzymasz wyprostowanych za plecami. Potrzebujesz pytania, na kt\u243?re druga osoba b\u281?dzie w stanie odpowiedzie\u263?, ale musisz umie\u263? poprze\u263? faktami swoj\u261? lepsz\u261? odpowied\u378?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czyli zagadka - powiedzia\u322? Jason. - Albo pytanie o fakt. A co, gdybym zapyta\u322? go o pierwsz\u261? sylab\u281? S\u322?owa, kt\u243?re mo\u380?e zniszczy\u263? Maldora?\par\pard\plain\hyphpar} {Ko\u322?ysz\u261?c si\u281? w uprz\u281?\u380?y, Nicholas parskn\u261?\u322? \u347?miechem.\par\pard\plain\hyphpar} {- To prawie warte spr\u243?bowania, \u380?eby zobaczy\u263? ich miny. \u379?aden z nich nie wiedzia\u322?by, \u380?e takie s\u322?owo istnieje. Ty nie mia\u322?by\u347? \u380?adnego dowodu. Niemniej, z obawy, \u380?e takie s\u322?owo jednak istnieje, konkurs natychmiast zosta\u322?by zako\u324?czony, a ty by\u347? znikn\u261?\u322?. Maldor bez w\u261?tpienia interweniowa\u322?by osobi\u347?cie. Ty, Rachel, ja, Tedril\u8230? My wszyscy zostaliby\u347?my zabici. Wraz z wieloma, je\u347?li nie wszystkimi, kt\u243?rzy us\u322?yszeli twoje s\u322?owa na dworze. Chocia\u380? zgin\u281?\u322?oby wielu moich starych wrog\u243?w, to tylko przy\u347?pieszy\u322?oby upadek Trensicourt.\par\pard\plain\hyphpar} {

- W takim razie pewnie nie powinienem te\u380? wspomina\u263?, \u380?e jestem Poza\u347?wiatowcem - doda\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, o ile nie marzy ci si\u281? natychmiastowe uwi\u281?zienie - przytakn\u261?\u322? Nicholas. - Rozumiesz sytuacj\u281?. Moje najlepsze wysi\u322?ki, by obali\u263? Copernuma, zawiod\u322?y. Jeden raz doradza\u322?em innemu ch\u281?tnemu, ale on te\u380? zawi\u243?d\u322?. To ty musisz wymy\u347?li\u263?, jak pokona\u263? Copernuma.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mog\u281? mu pom\u243?c? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Je\u347?li masz jaki\u347? pomys\u322?, podziel si\u281? nim teraz - powiedzia\u322? Nicholas. - Jason nie powinien nigdy wi\u281?cej si\u281? ze mn\u261? kontaktowa\u263?, a ty tak\u380?e powinna\u347? go unika\u263?, dop\u243?ki nie zako\u324?czy swoich spraw w Trensicourt.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pami\u281?tasz jakie\u347? szczeg\u243?lne zagadki? - zapyta\u322? Jason.\par\

pard\plain\hyphpar} {Rachel pokr\u281?ci\u322?a g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Sama nie wiem. Im wi\u281?cej ze mnie zabierasz, tym wi\u281?ksza si\u281? staj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dziura - powiedzia\u322? Nicholas. - Mamy tu podobne zagadki.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel zmarszczy\u322?a czo\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Bli\u378?niaki stoj\u261? na rozstaju dr\u243?g. Jeden zawsze m\u243?wi prawd\u281?, drugi zawsze k\u322?amie. Jedna droga prowadzi do szcz\u281?\u347?cia, druga do zniszczenia. Mo\u380?esz zada\u263? tylko jedno pytanie jednemu bli\u378?niakowi. Jakie pytanie zadasz, \u380?eby znale\u378?\u263? w\u322?a\u347?ciw\u261? drog\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {- Chyba s\u322?ysza\u322?em t\u281? zagadk\u281? - powiedzia\u322? Jason - ale n

ie pami\u281?tam odpowiedzi. Nicholas spu\u347?ci\u322? wzrok, poruszaj\u261?c bezg\u322?o\u347?nie ustami. A potem odchrz\u261?kn\u261?\u322?. - Zapyta\u322?bym jednego z nich, dowolnego, kt\u243?r\u261? drog\u281? wskaza\u322?by mi jego brat jako t\u281?, kt\u243?ra prowadzi do szcz\u281?\u347?cia, a potem poszed\u322?bym t\u261? drug\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Znasz t\u281? zagadk\u281?? - zmartwi\u322?a si\u281? Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, pos\u322?u\u380?y\u322?em si\u281? rozumem - odpowiedzia\u322? Nicholas.- I Taka zagadka to nieg\u322?upi pomys\u322?, ale Copernum rozumuje jeszcze lepiej ode mnie. Niezale\u380?nie od tego, jak\u261? taktyk\u261? si\u281? pos\u322



?u\u380?ycie, trudno b\u281?dzie go sko\u322?owa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar}{- A je\u347?li przegram, strac\u281? tytu\u322?? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Nicholas wzruszy\u322? ramionami.\par\pard\plain\hyphpar} {- I \u380?ycie, je\u380?eli nie opu\u347?cisz po\u347?piesznie Trensicourt. Dlaprzybysza, kt\u243?ry przeciwstawi\u322? si\u281? Copernumowi, pozostanie w Trensicourt po kl\u281?sce mo\u380?e by\u263? \u347?miertelnie niebezpieczne. Oczywi\u347?cie, po wygranej, twojemu \u380?yciu b\u281?dzie zagra\u380?a\u322?o co najmniej takie samo niebezpiecze\u324?stwo.\par\pard\plain\hyphpar} {- I nawet je\u347?li go pokonam, Copernum straci tylko urz\u261?d kanclerza? - upewni\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zachowa wszystkie pozosta\u322?e przywileje i tytu\u322?y - potwierdzi\u322? Nicholas. - A po trzech miesi\u261?cach b\u281?dzie mia\u322? prawo rzuci\u263? wyzwanie tobie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mam wi\u281?cej zagadek - zasugerowa\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Powiedzia\u322?a kilka, a Nicholas na wszystkie odpowiedzia\u322?. Jason nie potrafi\u322? odgadn\u261?\u263? odpowiedzi na wi\u281?kszo\u347?\u263? i zacz\u261?\u322? traci\u263? wiar\u281?, czy uda mu si\u281?, skoro Nicholas i pozostalizawiedli.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy Rachel sko\u324?czy\u322?y si\u281? zagadki, Jason odchrz\u261?kn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mog\u281? porozmawia\u263? z Rachel przez chwil\u281? na osobno\u347?ci?\par\pard\plain\hyphpar} {

- Ale\u380? prosz\u281? bardzo.\par\pard\plain\hyphpar} {Nicholas poci\u261?gn\u261?\u322? za kilka pask\u243?w i odjecha\u322? na szynie w przeciwleg\u322?y k\u261?t pokoju.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel pochyli\u322?a si\u281? ku Jasonowi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co my\u347?lisz? - szepn\u281?\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- My\u347?l\u281?, \u380?e nigdy wi\u281?cej nie b\u281?dziemy mieli takiej szansy - odpowiedzia\u322? cicho Jason. - Z pieni\u281?dzmi i radami Nicholasa mamyprawdziw\u261? szans\u281? rzuci\u263? wyzwanie Copernumowi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ale czy zdo\u322?asz go pokona\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie przekonamy si\u281?, dop\u243?ki nie spr\u243?buj\u281?. Je\u347?li dostan\u281? si\u281? do skarbca m\u261?dro\u347?ci, b\u281?dziemy mieli po\u322?ow\u281? sylab. Podsun\u281?\u322?a\u347? mi kilka dobrych zagadek. A ja porz\u261?dn

ie si\u281? zastanowi\u281?, zanim rzuc\u281? wyzwanie. Masz co\u347? przeciwkotemu, \u380?e si\u281? rozdzielimy?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie. Je\u347?li wszystko inne zawiedzie, spotkamy si\u281? w miejscu, kt\u243?re zaproponowa\u322? Ferrin, w zaje\u378?dzie \u8222?Pod Kulawym Jeleniem\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zawsze to jaki\u347? plan.\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page}{\line } {\s1 \afs32{\qcRozdzia\u322? 14{\line } Pytania i odpowiedzi\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {

Niedaleko od szerokiej alei biegn\u261?cej od bram zamku wznosi\u322? si\u281? wysoki na cztery pi\u281?tra \u8222?Przewr\u243?cony Kielich\u8221?, pot\u281?\u380?na, kamienna budowla, odsuwaj\u261?ca si\u281? z ka\u380?d\u261? kondygnacj\u261? do ulicy, \u380?eby pomie\u347?ci\u263? balkony, ozdobne blanki i trzy dumne maszty flagowe zwie\u324?czaj\u261?ce ca\u322?o\u347?\u263?. Wielki brukowanykorytarz wychodzi\u322? na ulic\u281?, otwieraj\u261?c powozom dost\u281?p do zadaszonego wej\u347?cia.\par\pard\plain\hyphpar} {Gdy zmierzch ju\u380? dogasa\u322?, Jason wszed\u322? do budynku i przeci\u261?\u322? luksusowe foyer, kieruj\u261?c si\u281? do ozdobnych drzwi na drugim ko\u324?cu. Jego nowe szaty wydawa\u322?y si\u281? zbyt jedwabiste, ale pasowa\u322?y



doskonale. Stara\u322? si\u281? okazywa\u263? pewno\u347?\u263? siebie, jakby przynale\u380?a\u322? do tego miejsca. Niski m\u281?\u380?czyzna w doskonale skrojonym stroju sta\u322? przed krzepkim stra\u380?nikiem z mieczem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Z kim mamy przyjemno\u347?\u263?, panie? - zapyta\u322? uprzejmie niski m\u281?\u380?czyzna.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem lord Jason z Caberton.\par\pard\plain\hyphpar} {M\u281?\u380?czyzna przyjrza\u322? si\u281? Jasonowi podejrzliwie, w\u281?druj\u261?c wzrokiem od st\u243?p do czubka g\u322?owy. Z pewnymi oporami uzna\u322? wynik ogl\u281?dzin za satysfakcjonuj\u261?cy.\par\pard\plain\hyphpar} {Odprowadzi\u322? Jasona do eleganckiej \u347?wietlicy, gdzie bogato odziani klienci jedli na wspania\u322?ej zastawie i popijali z kielich\u243?w. Zaprowadzi\u322? go do miejsca, gdzie smag\u322?y m\u281?\u380?czyzna o ulizanych w\u322?osach sta\u322? i rozmawia\u322? ze starsz\u261? par\u261? siedz\u261?c\u261? przedtalerzami z na wp\u243?\u322? zjedzon\u261? ryb\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Panie Tedril, pozwoli pan, \u380?e przedstawi\u281? lorda Jasona z Caberton -oznajmi\u322? niski m\u281?\u380?czyzna, przerywaj\u261?c tamtym rozmow\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Lordzie Jasonie - powita\u322? go Tedril; w o wiele bardziej oczywisty spos\u243?b ni\u380? niski m\u281?\u380?czyzna przyjrza\u322? si\u281? odzieniu Jasona- co za przyjemno\u347?\u263? pana pozna\u263?. - Skin\u261?\u322? do niskiego m\u281?\u380?czyzny, kt\u243?ry po\u347?piesznie si\u281? oddali\u322?. Potem odwr\u243?ci\u322? si\u281? do spo\u380?ywaj\u261?cej kolacj\u281? pary. - Pa\u324?stwo wybacz\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Ale\u380? bardzo prosz\u281? - powiedzia\u322? siedz\u261?cy m\u281?\u380?czyzna.\par\pard\plain\hyphpar} {- T\u281?dy.\par\pard\plain\hyphpar} {Tedril wyprowadzi\u322? Jasona ze \u347?wietlicy do przytulnego biura, gdzie sta\u322?o biurko z drewna drzewa owocowego i trzy fotele z uszakami. Gruby bordowy dywan przykrywa\u322? pod\u322?og\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wskaza\u322? Jasonowi, \u380?eby siada\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie by\u322?em \u347?wiadomy, \u380?e ktokolwiek posiada tytu\u322? lorda Caberton - oznajmi\u322? jakby nigdy nic.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zdoby\u322?em tytu\u322? z dala od dworu - powiedzia\u322? Jason, staraj\u261?c si\u281? ze wszystkich si\u322?, \u380?eby brzmie\u263? jak wyrafinowany cz\u322?owiek.\par\pard\plain\hyphpar} {Pier\u347?cie\u324? mia\u322? na palcu, ale nie chc\u261?c wyj\u347?\u263? na zd

esperowanego albo nastawionego obronnie, nie wykona\u322? \u380?adnego ruchu, by zwr\u243?ci\u263? uwag\u281? na klejnot.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rozumiem. Oryginalne. Obcy w Trensicourt nagle awansuje do naszej arystokracji.\par\pard\plain\hyphpar} {- Moim rodzicom Trensicourt nie by\u322?o obce - sk\u322?ama\u322? rezolutnym tonem Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Tedril popatrzy\u322? mu w oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Regent uzna\u322? ju\u380? pa\u324?skie roszczenia?\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeszcze nie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e m\u243?g\u322?bym by\u263? pomocny. Jak d\u322?ugo zamierza pan tu pozosta\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Co najmniej kilka dni. Z rado\u347?ci\u261? zap\u322?ac\u281? z g\u243?ry.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Dla nieznajomego bez kredytu by\u322?oby stosowne wp\u322?aci\u263? dwie\u347?cie droom depozytu.\par\pard\plain\hyphpar} {Nicholas poduczy\u322? Jasona w kwestiach tutejszej waluty. Z\u322?ote kulki by\u322?y warte sto droom, srebrne pi\u281?\u263?dziesi\u261?t. Dwie\u347?cie droom to by\u322?a ma\u322?a fortuna. Jason wyj\u261?\u322? dwie z\u322?ote kulki z nowego mieszka. W\u322?a\u347?ciciel pensjonatu przyj\u261?\u322? op\u322?at\u281?, nie zdradzaj\u261?c najmniejszym gestem, \u380?e jest pod wra\u380?eniem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Podr\u243?\u380?owa\u322?em - powiedzia\u322? Jason. - To b\u281?dzie prawdziwa ulga przespa\u263? si\u281? wreszcie w \u322?\u243?\u380?ku.\par\pard\plain\hy



phpar} {- Pozna\u322?em pa\u324?skich rodzic\u243?w? - zapyta\u322? Tedril.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rozpozna\u322?by pan ich imiona, ale nie powinni\u347?my na razie o nich rozmawia\u263?. Do\u322?\u261?cz\u261? do mnie w swoim czasie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ciep\u322?o wspominam wielu wygna\u324?c\u243?w. Przypomina pan dawnego barona Leramy.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wzruszy\u322? ramionami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie powinienem niczego komentowa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Tedril u\u347?miechn\u261?\u322? si\u281? porozumiewawczo.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ludzie \u378?le rozumieli motywy, kt\u243?rymi kierowa\u322? si\u281? baron. Niekt\u243?rzy uznali jego dzia\u322?ania za zdrad\u281?. Inni przewidzieli, \u380?e m\u243?g\u322? dzia\u322?a\u263? dla dobra kr\u243?lestwa. Po prostu podj\u261?\u322? swoje dzia\u322?ania zbyt wcze\u347?nie, zanim monarchia naprawd\u281? podupad\u322?a. Jak uzyska\u322? pan tytu\u322? lorda Caberton?\par\pard\plain\hyphpar} {- Przez Gallorana, rzecz jasna - rzuci\u322? lekko Jason. - Nada\u322? ten tytu\u322? mojemu ojcu w wi\u281?zieniu. Ojciec dochowa\u322? tajemnicy.\par\pard\plain\hyphpar} {A kiedy podupad\u322? na zdrowiu, przekaza\u322? niedawno tytu\u322? mnie. W przeciwie\u324?stwie do niego, zamierzam si\u281?gn\u261?\u263? po nale\u380?ne miprzywileje.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Fascynuj\u261?ca historia - powiedzia\u322? z pob\u322?a\u380?aniem w g\u322?osie Tedril. - Jak us\u322?ysza\u322? pan o \u8222?Przewr\u243?conym Kielichu\u8221??\par\pard\plain\hyphpar} {- Wicehrabia Bartley z Wershon poleci\u322? mi pana.\par\pard\plain\hyphpar} {Tedril si\u281? rozpromieni\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przyja\u378?ni si\u281? pan z wicehrabi\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {- Poznali\u347?my si\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co za szcz\u281?\u347?cie - entuzjazmowa\u322? si\u281? Tedril. - Wiedzia\u322? pan, \u380?e w\u322?a\u347?nie si\u281? u nas zatrzyma\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie - odpar\u322? Jason, maj\u261?c nadziej\u281?, \u380?e jego u\u347?miech nie zdradza\u322? s\u322?abo\u347?ci, kt\u243?ra w\u322?a\u347?nie go ogarn\u281?\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {

Tedril wyszczerzy\u322? z\u281?by, jakby by\u322? pewien, \u380?e to wszystko cz\u281?\u347?\u263? z g\u243?ry zaplanowanej strategii.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prosz\u281? ze mn\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wychodz\u261?c za Tedrilem z pokoju, Jason j\u281?kn\u261?\u322? w my\u347?lach. W\u322?a\u347?ciciel pensjonatu zaczyna\u322? wierzy\u263? w jego histori\u281?. Dlaczego musia\u322? wspomnie\u263? o Bartleyu? Fa\u322?szywe referencje stanowi\u322?y cz\u281?\u347?\u263? planu, ale rozmowa uk\u322?ada\u322?a si\u281? tak dobrze, \u380?e pewnie nie by\u322?y potrzebne. Jason stara\u322? si\u281? zachowa\u263? spok\u243?j. Zosta\u322?a mu tylko jedna nadzieja - blefowa\u263? a\u380? do ko\u324?ca.\par\pard\plain\hyphpar} {Przeszli przez jadalni\u281? i ruszyli wy\u322?o\u380?onym boazeri\u261? korytarzem, a potem wspi\u281?li si\u281? po wy\u322?o\u380?onych dywanem schodach do pokoju z ma\u322?ym barem w k\u261?cie i ogniem buzuj\u261?cym w kominku z zielon

ego marmuru. Kilku m\u281?\u380?czyzn sta\u322?o wok\u243?\u322? d\u322?ugiego wy\u322?o\u380?onego filcem sto\u322?u i rzuca\u322?o ko\u347?\u263?mi. Wielki m\u281?\u380?czyzna, kt\u243?rego rude, faluj\u261?ce w\u322?osy opada\u322?y na ramiona, klepn\u261?\u322? si\u281? w udo i rykn\u261?\u322? \u347?miechem. Kilku pozosta\u322?ych m\u281?\u380?czyzn j\u281?kn\u281?\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wicehrabio Wershon - odezwa\u322? si\u281? Tedril.\par\pard\plain\hyphpar} {Rudow\u322?osy m\u281?\u380?czyzna odwr\u243?ci\u322? si\u281? z u\u347?miechem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pami\u281?ta pan lorda Jasona z Caberton?\par\pard\plain\hyphpar} {



- Caberton, powiadasz? - powt\u243?rzy\u322? gromko Bardey, patrz\u261?c oboj\u281?tnie na Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason poczu\u322? si\u281? jak g\u322?upiec. Na razie tylko Bartley patrzy\u322? mu w twarz - pozostali m\u281?\u380?czy\u378?ni byli zaj\u281?ci gr\u261?. Jego starania, \u380?eby potwierdzi\u263? swoj\u261? wiarygodno\u347?\u263?, zaraz posypi\u261? si\u281? w proch. Patrz\u261?c Bardeyowi w oczy, Jason mrugn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- A tak, Jason, przyjacielu, jak si\u281? miewasz?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason odetchn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie najgorzej.\par\pard\plain\hyphpar} {Bartley podszed\u322? i obj\u261?\u322? go za ramiona. - Chod\u378? ze mn\u261?, przyjacielu, \u380?eby\u347?my mogli powspomina\u263?. Prosz\u281? nam wybaczy\u263?. Jason nawet nie spojrza\u322? w stron\u281? Tedrila. Bartley poprowadzi\u322? Jasona do s\u261?siedniego pokoju. - Wi\u281?c kim, u diab\u322?a, jeste\u347?? - zapyta\u322? chrapliwym szeptem. Jego oddech cuchn\u261?\u322? pikantn\u261? kie\u322?bas\u261?. - Moja rodzina zosta\u322?a wyp\u281?dzona wiele lat temu. Jestem tu, \u380?eby pom\u243?c odzyska\u263? cz\u281?\u347?\u263? nale\u380?nego nam szacunku. Naprawd\u281? jestem lordem Caberton. - Jason pokaza\u322? pier\u347?cie\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {Bartley zerkn\u261?\u322?, mru\u380?\u261?c oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Na to wygl\u261?da.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mia\u322?em nadziej\u281?, \u380?e regent potwierdzi m\u243?j tytu\u322? lorda Gruzowiska.\par\pard\plain\hyphpar} {Bartley wybuch\u322? gromkim \u347?miechem i klepn\u261?\u322? Jasona w plecy z

takim rozmachem, \u380?e ch\u322?opak prawie straci\u322? r\u243?wnowag\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Caberton to zawsze jaki\u347? pocz\u261?tek. Jeste\u347? dobrze ubrany. Rodzina ma jakie\u347? zasoby?\par\pard\plain\hyphpar} {- Mam pieni\u261?dze.\par\pard\plain\hyphpar} {- A lubisz gra\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy nie by\u322?em szczeg\u243?lnie rozwa\u380?ny.\par\pard\plain\hyphpar} {- Grasz w Kostki?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie znam tej gry.\par\pard\plain\hyphpar} {Bartley si\u281? zawaha\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ale masz pieni\u261?dze?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak.\par\pard\plain\hyphpar} {Wicehrabia go obj\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Marzenie! M\u322?ody, posa\u380?ny nowicjusz! \u379?a\u322?uj\u281?, \u380?e nie gramy w Knykcie! Mo\u380?e jutro. Chod\u378?, do\u322?\u261?cz do nas. - Bartley wypu\u347?ci\u322? go z u\u347?cisku, ale nadal trzyma\u322? go za \u322?okie\u263?, patrz\u261?c nagle zupe\u322?nie powa\u380?nie. - Najpierw jednak musisz mi powiedzie\u263?, jak zdoby\u322?e\u347? pier\u347?cie\u324?. Jest autentyczny.\par\pard\plain\hyphpar} {- M\u243?j ojciec odsiedzia\u322? troch\u281? czasu w wi\u281?zieniu razem z Galloranem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, naprawd\u281?, powiedz prawd\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ojciec go kupi\u322? - przyzna\u322? si\u281? cicho Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kupi\u322?? - zapyta\u322? Bartley, zwi\u281?kszaj\u261?c u\u347?cisk.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Tak. Nie znam wszystkich szczeg\u243?\u322?\u243?w. Kupiec twierdzi\u322?, \u380?e naprawd\u281? pochodzi\u322? od wi\u281?\u378?nia, kt\u243?ry przesiedzia\u322? troch\u281? czasu z Galloranem.\par\pard\plain\hyphpar} {Bartley wypu\u347?ci\u322? jego \u322?okie\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Galloran - szepn\u261?\u322? ze zn\u281?kan\u261? min\u261?. - Czy wraz z pier\u347?cieniem zdobyli\u347?cie te\u380? jakie\u347? wie\u347?ci?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mam powodu podejrzewa\u263?, \u380?e Galloran prze\u380?y\u322? - powiedzia\u322? Jason, poniewa\u380? najwyra\u378?niej to w\u322?a\u347?nie chcia\u322?us\u322?ysze\u263? Bartley. - Zamierzam powiedzie\u263?, \u380?e m\u243?j ojciec



by\u322? wi\u281?\u378?niem, kt\u243?ry otrzyma\u322? tytu\u322? i pier\u347?cie\u324?. Prawdziwa historia os\u322?abi\u322?aby moje prawa do tytu\u322?u.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zbyt hojnie dzielisz si\u281? informacjami - powiedzia\u322? Bartley, otrz\u261?saj\u261?c si\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Moi rodzice uwa\u380?ali, \u380?e mog\u281? na pana liczy\u263? - powiedzia\u322? Jason. - Postanowi\u322?em zaryzykowa\u263? i rzuci\u263? ko\u347?\u263?mi.\par\pard\plain\hyphpar} {Bartley odchrz\u261?kn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Racja, ko\u347?ci. Chod\u378?my.\par\pard\plain\hyphpar} {Wicehrabia ruszy\u322?, machn\u261?wszy na Jasona, \u380?eby szed\u322? za nim.\par\pard\plain\hyphpar} {- W pierwszej chwili Kostki mog\u261? wydawa\u263? si\u281? skomplikowane. Jestdw\u243?ch rzucaj\u261?cych. Jeden rzuca dla kasyna, drugi dla siebie. Gracze mog\u261? obstawia\u263? na kilka sposob\u243?w. Trzymaj si\u281? mnie, a za\u322?apiesz zasady. Masz br\u261?z?\par\pard\plain\hyphpar} {- G\u322?\u243?wnie z\u322?oto i srebro.\par\pard\plain\hyphpar} {Bartley wyszczerzy\u322? z\u281?by.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mog\u281? ci rozmieni\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason do\u322?\u261?czy\u322? do m\u281?\u380?czyzn przy stole. Bartley przedstawi\u322? go jako lorda Caberton. Rzucaj\u261?cy dla kasyna by\u322? ubrany w czarn\u261? kamizelk\u281? haftowan\u261? z\u322?otem. Rzuca\u322? par\u261? dziesi\u281?cio\u347?ciennych ko\u347?ci, czarn\u261? i bia\u322?\u261?. Drugi m\u281?\u380?czyzna, kokieteryjny d\u380?entelmen w bia\u322?ych r\u281?kawiczkach, rzu

ca\u322? podobnymi ko\u347?\u263?mi, tylko \u380?e jego by\u322?y niebieskie i \u380?\u243?\u322?te.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason obstawia\u322? wzgl\u281?dnie prawdopodobne wyniki. Wygra\u322? odrobin\u281?, zacz\u261?\u322? obstawia\u263? bardziej \u347?mia\u322?o i sporo przegra\u322?, ponad sto droom poni\u380?ej wyj\u347?ciowej sumy. Potem obstawi\u322? bardzo ryzykownie, co si\u281? op\u322?aci\u322?o i po\u347?r\u243?d \u347?miech\u243?w i aplauzu zarobi\u322? na czysto dwie\u347?cie pi\u281?\u263?dziesi\u261?tdroom.\par\pard\plain\hyphpar} {M\u281?\u380?czy\u378?ni \u347?miali si\u281? i krzyczeli, kiedy tracili i wygrywali pieni\u261?dze. P\u243?\u378?nym wieczorem ponownie pojawi\u322? si\u281? Tedril. Wygl\u261?da\u322?o na to, \u380?e ca\u322?kowicie da\u322? si\u281? przekona\u263?. Da\u322? Jasonowi klucz i powiedzia\u322?, \u380?e s\u322?u\u380?\u261?cy zajmie si\u281? nim i pokojem, kiedy Jason b\u281?dzie gotowy. Jason ledwi

e go s\u322?ysza\u322? w ca\u322?ym tym zamieszaniu.\par\pard\plain\hyphpar} {Tedril obieca\u322? mu pom\u243?c zapozna\u263? si\u281? z miastem i um\u243?wi\u263? audiencj\u281? u regenta. M\u281?\u380?czyzna w eleganckim p\u322?aszczu zby\u322? Tedrila machni\u281?ciem r\u281?ki, obejmuj\u261?c Jasona za ramiona wbezmy\u347?lnym odruchu kole\u380?e\u324?stwa.\par\pard\plain\hyphpar} {Wygrane Jasona dosz\u322?y niemal do trzystu, kiedy znowu gwa\u322?townie spad\u322?y. Odszed\u322? od sto\u322?u, przegrawszy pi\u281?\u263?dziesi\u261?t droom, i wyszed\u322? z Bartleyem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobrze ci posz\u322?o dzisiejszego wieczoru! - rykn\u261?\u322? wicehrabia. Twarz mia\u322? zaczerwienion\u261?, niemal tak p\u322?omienn\u261? jak w\u322?osy. - Wygra\u322?e\u347? i przegra\u322?e\u347? wi\u281?cej ni\u380? wi\u281?kszo\u347?\u263? m\u281?\u380?czyzn, kt\u243?rych widzia\u322?em przy stole. Podobnie jak ja. Obaj jednak ograli\u347?my kasyno, i to jest pow\u243?d do uczczenia.\p

ar\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?kuj\u281?, \u380?e przedstawi\u322? mnie pan pozosta\u322?ym.\par\pard\plain\hyphpar} {- Por\u281?cz\u281? za ciebie tak\u380?e na dworze. Ostatnie dwadzie\u347?cia lat by\u322?o trudne dla wielu rod\u243?w. Ka\u380?dy zas\u322?uguje na drug\u261? szans\u281?. Powiedz mi, kim s\u261? twoi rodzice?\par\pard\plain\hyphpar} {- Pouczyli mnie, \u380?ebym nikomu nic na ten temat nie m\u243?wi\u322?, nawet panu.\par\pard\plain\hyphpar} {Bartley mrukn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pewnie maj\u261? racj\u281?. Gra\u322?e\u347? kiedy\u347? w Knykcie?\par\pard\



plain\hyphpar} {- Nie.\par\pard\plain\hyphpar} {Wicehrabia wyszczerzy\u322? z\u281?by w u\u347?miechu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Najwspanialsza gra karciana, jak\u261? kiedykolwiek wymy\u347?lono! Przekonamsi\u281?, czy pojutrze nadal b\u281?dzie ci\u281? sta\u263? na moj\u261? przyja\u378?\u324?. Ha! \u379?artuj\u281?. Ustalimy rozs\u261?dne stawki. Dobranoc, lordzie Jasonie.\par\pard\plain\hyphpar} {Odszed\u322? chwiejnym krokiem.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wyci\u261?gn\u261?\u322? klucz i zatrzyma\u322? s\u322?u\u380?\u261?cego.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?esz wskaza\u263? mi m\u243?j pok\u243?j?\par\pard\plain\hyphpar} {- Oczywi\u347?cie, lordzie Caberton.\par\pard\plain\hyphpar} {Przy drzwiach Jason da\u322? mu pi\u281?\u263? droom napiwku. S\u322?u\u380?\u261?cy spojrza\u322? na niego z wdzi\u281?czno\u347?ci\u261? i zdumieniem. Po razkolejny Jason pomy\u347?la\u322?, \u380?e w Lyrianie ludzie chyba nie potrafi\u261? dawa\u263? napiwk\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Przestronny pok\u243?j by\u322? \u322?adnie urz\u261?dzony. Para drzwi wychodzi\u322?a na werand\u281? z wiklinowym sto\u322?em i krzes\u322?ami. Jason podszed\u322? do wysokiego trema i przyjrza\u322? si\u281? sobie. Wiele dni podr\u243?\u380?y wytopi\u322?o cz\u281?\u347?\u263? t\u322?uszczyku z jego sylwetki, sprawiaj\u261?c, \u380?e jego twarz zeszczupla\u322?a i nabra\u322?a ostro\u347?ci. Wnowych szatach wygl\u261?da\u322? jak ksi\u261?\u380?\u281?, chocia\u380? wyobra\u380?a\u322? sobie, \u380?e przyjaciele z dru\u380?yny baseballowej skopaliby mu ty\u322?ek, gdyby kiedykolwiek zobaczyli go w takim stroju.\par\pard\plain\hyp

hpar} {Siadaj\u261?c za biurkiem, Jason sprawdzi\u322? zawarto\u347?\u263? plecaka. W sakiewce mia\u322? dziewi\u281?\u263? z\u322?otych droom, dwana\u347?cie srebrnych i wiele nowych br\u261?zowych kulek po grze. Wa\u380?niejszy od pieni\u281?dzy by\u322? fakt, \u380?e zosta\u322? zaakceptowany w \u8222?Przewr\u243?conym Kielichu\u8221?. Jak jednak teraz znajdzie pytanie, kt\u243?re pokona takiego cz\u322?owieka jak Copernum?\par\pard\plain\hyphpar} {Zamkn\u261?\u322? oczy i spr\u243?bowa\u322? wyobrazi\u263? sobie, co mog\u322?oby zaskoczy\u263? kanclerza. S\u261?dz\u261?c po opisie Nicholasa, to by\u322?obez ma\u322?a niemo\u380?liwe. Rachel zna\u322?a mn\u243?stwo zagadek, ale Jason w\u261?tpi\u322?, czy to w\u322?a\u347?ciwa droga. Potrzebowa\u322? trywialnych szczeg\u243?\u322?\u243?w, kt\u243?re mog\u322?yby umkn\u261?\u263? m\u261?dremu cz\u322?owiekowi. Ale co?\par\pard\plain\hyphpar} {

Zna\u322? par\u281? ciekawostek z lekcji biologii. Wiedzia\u322?, \u380?e koniuszek mostka nazywa si\u281? wyrostkiem mieczykowatym. Wiedzia\u322?, \u380?e rozci\u261?ganie stopy w g\u243?r\u281? wymaga grzbietowego zgi\u281?cia, a w d\u243?\u322? podeszwowego zgi\u281?cia. Wiedzia\u322?, \u380?e ko\u347?\u263? policzkowa nazywa si\u281? \u322?uk jarzmowy.\par\pard\plain\hyphpar} {Tylko kto wie, czy nazwy anatomiczne brzmi\u261? tak samo w Lyrianie? Kto wie, czy w og\u243?le wprowadzono tu tak\u261? klasyfikacj\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {A nawet je\u347?li, uczony cz\u322?owiek taki jak kanclerz Copernum pewnie j\u261? zna\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Przychodzi\u322?y mu na my\u347?l trudne pytania. Czy drzewo wydaje d\u378?wi\u281?k, kiedy upada, gdy nikogo nie ma w pobli\u380?u? Jak udowodni\u263?, \u380?e si\u281? istnieje? Jaki jest sens \u380?ycia? K\u322?opot w tym, \u380?e musia\

u322? nie tylko zabi\u263? klina kanclerzowi, musia\u322? te\u380? poda\u263? lepsz\u261? odpowied\u378?.\par\pard\plain\hyphpar} {Nie bardzo wiedz\u261?c, sk\u261?d wzi\u261?\u263? natchnienie, Jason wpad\u322? w ponury nastr\u243?j. Mimo p\u243?\u378?nych godzin, z powodu rozszala\u322?ych my\u347?li nie czu\u322? si\u281? \u347?pi\u261?cy.\par\pard\plain\hyphpar} {Cztery dni p\u243?\u378?niej Jason siedzia\u322? niespokojnie w luksusowym wn\u281?trzu eleganckiego czarnego powozu razem z wicehrabi\u261? Bartleyem z Wershon i jecha\u322? na audiencj\u281? u regenta. Aksamitne zas\u322?ony oddziela\u322?y ich od widok\u243?w miasta. Jason mia\u322? na sobie haftowany dublet, pumpyrozszerzaj\u261?ce si\u281? na wysoko\u347?ci ud, szkar\u322?atne po\u324?czochy



i proste czarne buty mi\u281?kkie jak kapcie. Na jego kolanach le\u380?a\u322?spory beret ze szkar\u322?atnym pi\u243?rem. Podejrzewa\u322?by, \u380?e ten str\u243?j to \u380?art, gdyby Bartley nie ubra\u322? si\u281? podobnie.\par\pard\plain\hyphpar} {Krawiec zjawi\u322? si\u281? u niego dwa dni temu, wzi\u261?\u322? miar\u281? iprzys\u322?a\u322? gotowe szaty nast\u281?pnego ranka. Chocia\u380? wygl\u261?da\u322? jarmarcznie, str\u243?j okaza\u322? si\u281? zaskakuj\u261?co wygodny.\par\pard\plain\hyphpar} {W ci\u261?gu ostatnich kilku dni Jason straci\u322? niemal czterysta droom uprawiaj\u261?c hazard, g\u322?\u243?wnie graj\u261?c w Knykcie, a wiele z tych pieni\u281?dzy przegra\u322? na rzecz Bartleya. Kolejne dwie\u347?cie wyda\u322? na jedzenie i dodatkowe stroje.\par\pard\plain\hyphpar} {Ca\u322?y wolny czas po\u347?wi\u281?ca\u322? rozmy\u347?laniom nad zagadkami ipytaniami. Niekt\u243?re zagadki, kt\u243?re pami\u281?ta\u322?, by\u322?y g\u322?upawymi \u380?artami z dzieci\u324?stwa. Co \u322?atwo z\u322?apa\u263?, a trudno rzuci\u263?? Przezi\u281?bienie. Dlaczego dziecko przesz\u322?o przez drog\u281?? Bo by\u322?o przypi\u281?te do kurczaka. Co otrzymasz, jak skrzy\u380?ujesz kaktusa i je\u380?ozwierza? Pokaleczone r\u281?ce.\par\pard\plain\hyphpar} {Najwi\u281?ksze nadzieje wi\u261?za\u322? z dziwacznymi ciekawostkami, jakie przysz\u322?y mu do g\u322?owy, ale nadal \u380?aden z jego pomys\u322?\u243?w niewydawa\u322? si\u281? rozs\u261?dny. \u379?a\u322?owa\u322?, \u380?e nie ma po\u322?\u261?czenia internetowego z tym \u347?wiatem!\par\pard\plain\hyphpar} {Jazda z \u8222?Przewr\u243?conego Kielicha\u8221? do zamku by\u322?a kr\u243?tka. Ju\u380? wkr\u243?tce pow\u243?z przekroczy\u322? bramy i lokaj pomaga\u322? i

m wysi\u261?\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wejdziesz przez bram\u281? audiencyjn\u261? - powiedzia\u322? Bartley. - Ja b\u281?d\u281? czeka\u322? ju\u380? w \u347?rodku. Do zobaczenia wkr\u243?tce.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason poszed\u322? za s\u322?u\u380?\u261?cym w liberii do zamku. Min\u281?li sklepiony korytarz. Zdobione pilastry dekorowa\u322?y \u347?ciany w regularnych odst\u281?pach. Z\u322?ote \u347?limacznice upi\u281?ksza\u322?y sklepienie. Ogromne urny pomalowane w zawi\u322?e wzory sprawia\u322?y, \u380?e rozstawieni w przestronnym korytarzu gwardzi\u347?ci wydawali si\u281? male\u324?cy.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason i jego towarzysz w liberii podeszli do ci\u281?\u380?kich drzwi z br\u261?zu, przy kt\u243?rych stali gwardzi\u347?ci w ostentacyjnych mundurach, z bandoletami, medalami, epoletami i w idiotycznie wysokich czapkach. Nie odrywali wzrok

u od korytarza i mrugali z rzadka, nie patrz\u261?c na Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {Jeszcze jeden m\u281?\u380?czyzna czeka\u322? przed drzwiami. Nosi\u322? spiczasty kapelusz i d\u322?ug\u261? jedwabn\u261? peleryn\u281?. Za drzwiami rozleg\u322? si\u281? g\u322?os:\par\pard\plain\hyphpar} {- Yosef, syn Pontiva!\par\pard\plain\hyphpar} {Drzwi otworzy\u322?y si\u281? na zewn\u261?trz. M\u281?\u380?czyzna w szpiczastym kapeluszu wszed\u322? i drzwi si\u281? zamkn\u281?\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {S\u322?u\u380?\u261?cy sta\u322? w milczeniu obok Jasona. Stra\u380?nicy patrzyli z powag\u261? w pusty korytarz. Jason pr\u243?bowa\u322? si\u281? uspokoi\u263?. Ogromny korytarz bez w\u261?tpienia mia\u322? onie\u347?mieli\u263? go\u347?ci. Jason pr\u243?bowa\u322? si\u281? nie denerwowa\u263?. Najlepsze, co m\u243?g

\u322? zrobi\u263?, je\u347?li chcia\u322?, by uznano jego roszczenia, to zachowa\u263? spok\u243?j i sprawia\u263? wra\u380?enie, \u380?e tu jest jego miejsce.\par\pard\plain\hyphpar} {- Domniemany lord Jason z Caberton! - dobieg\u322? g\u322?os z komnaty.\par\pard\plain\hyphpar} {Drzwi z br\u261?zu otworzy\u322?y si\u281? na zewn\u261?trz. D\u322?ugi niebieski dywan obr\u281?biony srebrem prowadzi\u322? przez wypolerowan\u261? kamienn\u261? posadzk\u281? w stron\u281? podwy\u380?szenia, na kt\u243?rym regent zasiada\u322? w wielkim krze\u347?le z ko\u347?ci s\u322?oniowej. T\u322?um elegancko rozstawionych dworzan zebra\u322? si\u281? w grupkach po obu stronach. Regent - t



\u281?gi starszy m\u281?\u380?czyzna o pulchnych, zdrowych rysach - wygl\u261?da\u322? o wiele bardziej jak kr\u243?l ni\u380? Galloran. Na jego skroniach spoczywa\u322? zdobiony klejnotami wieniec. Pier\u347?cienie b\u322?yszcza\u322?y napalcach. Wspania\u322?e szaty by\u322?y w kolorze kr\u243?lewskiej purpury i zdobione z\u322?otem.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason podszed\u322? do miejsca, w kt\u243?rym dywan ko\u324?czy\u322? si\u281? przed wyniesionym, okr\u261?g\u322?ym kawa\u322?kiem marmuru tu\u380? przed tronem. Jason stan\u261?\u322? na piedestale. Bartley poinformowa\u322? go, \u380?e ten stopie\u324? nazywa si\u281? Ko\u322?em Petent\u243?w. Tylko stoj\u261?ca tam osoba mia\u322?a prawo przem\u243?wi\u263? do regenta z poziomu posadzki sali tronowej, poza tym, jedynie ci, kt\u243?rzy stali na podium obok tronu, mogli zwraca\u263? si\u281? bezpo\u347?rednio do Dolana. W tej chwili na podium obok regenta znajdowa\u322?o si\u281? dw\u243?ch m\u281?\u380?czyzn, jeden odziany jak \u380?o\u322?nierz, drugi w d\u322?ugich niebieskich szatach, przydu\u380?ym tr\u243?j graniastym kapeluszu i srebrnej opo\u324?czy narzuconej na w\u261?skie ramiona.\par\pard\plain\hyphpar} {Staj\u261?c na Kole Petenta, Jason spojrza\u322? w milczeniu na regenta. Bartley ostrzeg\u322? go, \u380?eby poczeka\u322?, a\u380? Dolan odezwie si\u281? pierwszy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Witaj, m\u322?ody cz\u322?owieku - powiedzia\u322? regent. - Ro\u347?cisz sobie prawa do tytu\u322?u lorda Caberton?\par\pard\plain\hyphpar} {- Owszem, Najja\u347?niejszy Panie.\par\pard\plain\hyphpar} {Wed\u322?ug Bartleya, \u8222?Najja\u347?niejszy Panie\u8221? i \u8222?Wasza Wysoko\u347?\u263?\u8221? to by\u322?y tytu\u322?y, jakich wymaga\u322?a etykieta w

tej sytuacji. \u8222?Wasza Kr\u243?lewska Mo\u347?\u263?\u8221? by\u322?o zarezerwowane dla kr\u243?la.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wyci\u261?gnij praw\u261? r\u281?k\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason uczyni\u322? to.\par\pard\plain\hyphpar} {- Poda\u263? ton.\par\pard\plain\hyphpar} {Pusta, metalowa rura niczym ogromny komin zwiesza\u322?a si\u281? z \u322?a\u324?cucha obok tronu. M\u281?\u380?czyzna ubrany jak \u380?o\u322?nierz uderzy\u322? w ni\u261? m\u322?otkiem i rozleg\u322? si\u281? g\u322?\u281?boki, przeszywaj\u261?cy d\u378?wi\u281?k. Jasonowi zawibrowa\u322?y z\u281?by. Pier\u347?cie\u324? na jego palcu zacz\u261?\u322? \u347?wieci\u263? tak jak jeden z pier\u347?cieni regenta. Rozgl\u261?daj\u261?c si\u281? wok\u243?\u322?, Jason zauwa\u380?y\u322?, \u380?e wiele innych pier\u347?cieni zab\u322?ys\u322?o, w tym klejnot na d\u322?oni Bartleya.\par\pard\plain\hyphpar} {

D\u378?wi\u281?k przycich\u322? i \u347?wiat\u322?o w pier\u347?cieniach przygas\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kto przekaza\u322? ci tytu\u322?? - zapyta\u322? regent.\par\pard\plain\hyphpar} {- M\u243?j ojciec, kt\u243?ry otrzyma\u322? tytu\u322? od Gallorana.\par\pard\plain\hyphpar} {Dworzanie pochylili si\u281? ku sobie, szepcz\u261?c bezg\u322?o\u347?nie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Za \u380?ycia - odezwa\u322? si\u281? regent - Galloran przyzna\u322? wiele tytu\u322?\u243?w. Chocia\u380? nigdy sam nie zosta\u322? kr\u243?lem, zwa\u380?ywszy na zniedo\u322?\u281?\u380?nienie ojca, czcigodnego kr\u243?la Dromidusa, uwi\u281?zionego w kataleptycznym stuporze, do jego praw nale\u380?a\u322?o zajmowanie si\u281? sprawami kr\u243?lestwa. Jednak\u380?e nie przypominam sobie, \u38

0?eby przyzna\u322? tytu\u322? lorda Caberton, kiedy r\u243?d z Caberton wygas\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To si\u281? wydarzy\u322?o dwana\u347?cie lat temu. Galloran przyzna\u322? tytu\u322? mojemu ojcu w wi\u281?zieniu. Ojciec przekaza\u322? go z kolei mnie.\par\pard\plain\hyphpar} {Regent skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dwana\u347?cie lat temu Galloran wyruszy\u322? za granic\u281?. Poniewa\u380?nigdy nie wr\u243?ci\u322?, m\u243?g\u322? nada\u263? tytu\u322? bez wiedzy wi\u281?kszo\u347?ci. Rzeczywi\u347?cie nosisz sygnet Caberton, kt\u243?ry mia\u322? w swojej pieczy Galloran. Kim by\u322? tw\u243?j ojciec?\par\pard\plain\hyphpar



} {- Wola\u322?bym go nie wspomina\u263? - powiedzia\u322? Jason. - Znalaz\u322? si\u281? w wi\u281?zieniu, by\u322? wrogiem cesarza i postanowi\u322?em odsun\u261?\u263? si\u281? od niego.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mimo to, przekaza\u322? ci tytu\u322?? - odezwa\u322? si\u281? m\u281?\u380?czyzna w tr\u243?j graniastym kapeluszu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przekaza\u322? mi tytu\u322? uprawniaj\u261?cy do w\u322?adania kup\u261? gruzu za trzy worki m\u261?ki - odpar\u322? Jason, pos\u322?uguj\u261?c si\u281? historyjk\u261?, kt\u243?r\u261? pom\u243?g\u322? mu wymy\u347?li\u263? Bartley. -Nie okaza\u322? si\u281? m\u281?\u380?czyzn\u261? i nie wykorzysta\u322? okazji. Ja przeciwnie: zamierzam za\u322?o\u380?y\u263? nowy r\u243?d i dobrze s\u322?u\u380?y\u263? Trensicourt.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy ktokolwiek por\u281?czy za m\u322?odego Jasona? - zapyta\u322? regent.\par\pard\plain\hyphpar} {Bartley uni\u243?s\u322? r\u281?k\u281?. Potem dwaj inni m\u281?\u380?czy\u378?ni - obu Jason pozna\u322? w trakcie partyjek gry w Kostki albo Knykcie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobrze wi\u281?c - powiedzia\u322? regent. - Jasonie, czy szczerze przysi\u281?gasz lojalno\u347?\u263? koronie Trensicourt i wszelkim agentom korony?\par\pard\plain\hyphpar} {- Przysi\u281?gam.\par\pard\plain\hyphpar} {- W czasie wojny i pokoju, w godzinie potrzeby i w ci\u261?gu lat pomy\u347?lno\u347?ci, czy b\u281?dziesz chroni\u322? Trensicourt s\u322?owem, my\u347?l\u261? i uczynkiem, dop\u243?ki \u380?yjesz?\par\pard\plain\hyphpar} {

- Przysi\u281?gam.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tw\u243?j tytu\u322? zostaje potwierdzony, lordzie Jasonie z Caberton. Od tejchwili mo\u380?esz pojawia\u263? si\u281? na dworze przy ka\u380?dej wizycie w Trensicourt. Obawiam si\u281?, \u380?e twoje posiad\u322?o\u347?ci znajduj\u261?si\u281? w do\u347?\u263? rozpaczliwym\u8230?\par\pard\plain\hyphpar} {Kto\u347? w\u347?r\u243?d zebranych zachichota\u322? nerwowo.\par\pard\plain\hyphpar} {\u8230?stanie, ale zostan\u261? ci zwr\u243?cone pewne przynale\u380?ne Caberton artefakty znajduj\u261?ce si\u281? w mym skarbcu. A ziemia to ziemia. Niech rozkwitnie. Czy masz jeszcze jakie\u347? pytania?\par\pard\plain\hyphpar} {Co\u347? uderzy\u322?o Jasona lekko w potylic\u281?. Zerkn\u261?\u322? przez rami\u281? i zobaczy\u322? \u322?adn\u261?, m\u322?od\u261? dam\u281? w pi\u281?knej sukni, kt\u243?ra m\u243?wi\u322?a co\u347? do niego bezg\u322?o\u347?nie, por

uszaj\u261?c tylko ustami. To by\u322?a Rachel. Kr\u243?tkie w\u322?osy ukry\u322?a pod eleganckim, sp\u322?aszczonym kapeluszem. Zaskoczony jej widokiem, spr\u243?bowa\u322? czyta\u263? z jej ust. \u8222?Teraz\u8221?, powtarza\u322?a bezg\u322?o\u347?nie, przeplataj\u261?c to kilkoma innymi, mniej czytelnymi s\u322?owami. Skierowa\u322?a b\u322?agalne spojrzenie na podwy\u380?szenie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy co\u347? innego zwr\u243?ci\u322?o twoj\u261? uwag\u281?? - zapyta\u322? uprzejmie regent.\par\pard\plain\hyphpar} {T\u322?um zachichota\u322? szyderczo.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281? odwr\u243?ci\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- B\u322?agam o wybaczenie, Wasza Wysoko\u347?\u263?. Mam jeszcze jedn\u261? pro\u347?b\u281?. Chcia\u322?bym rzuci\u263? wyzwanie kanclerzowi Copernum i stan\u261?\u263? do walki o jego stanowisko.\par\pard\plain\hyphpar} {

Komnata wybuch\u322?a szmerem i zduszonymi okrzykami. Regent wygl\u261?da\u322?na wstrz\u261?\u347?ni\u281?tego. Nie zdradzaj\u261?c najmniejszego zaskoczenia, szczup\u322?y cz\u322?owiek w tr\u243?j graniastym kapeluszu zmierzy\u322? Jasona wzrokiem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prosz\u281? o spok\u243?j - odezwa\u322? si\u281? \u380?o\u322?nierz na podium. - Prosz\u281? ospok\u243?j! W przeciwnym razie poprosz\u281? wszystkich o opuszczenie sali.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasonowi zakr\u281?ci\u322?o si\u281? w g\u322?owie. Mia\u322? nadziej\u281?, \u380?e dobrze zrozumia\u322? Rachel. Jak si\u281? tu dosta\u322?a?\par\pard\plain\hyphpar} {



Kiedy dworzanie zamilkli, regent przem\u243?wi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jako lord masz do tego prawo. Kiedy proponujesz, aby odby\u322? si\u281? pojedynek?\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak najszybciej - odpar\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Regent odwr\u243?ci\u322? si\u281? do zamy\u347?lonego cz\u322?owieka w tr\u243?j graniastym kapeluszu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co na to powiesz, kanclerzu? Masz co\u347? przeciwko zorganizowaniu pojedynkuw trybie przy\u347?pieszonym?\par\pard\plain\hyphpar} {Copernum zmru\u380?y\u322? oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mam nic przeciwko aneksji kolejnych d\u243?br, cho\u263?by wyj\u261?tkowomizernych. Regent skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?. - Dobrze wi\u281?c. Po dwudziestominutowej przerwie lord Jason z Caberton stanie do rywalizacji z kanclerzem Copernumem o urz\u261?d kanclerza. Mo\u380?esz odej\u347?\u263?, lordzie Jasonie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zszed\u322? z ko\u322?a. Patrzy\u322? na Copernuma, kt\u243?ry odwr\u243?ci\u322? si\u281? i wyszed\u322? drzwiami z boku podwy\u380?szenia. Ten lekko zgarbiony cz\u322?owiek mia\u322? s\u322?abo zarysowany podbr\u243?dek i d\u322?ugi, w\u261?ski nos, przez co jego profil by\u322? bardzo aerodynamiczny.\par\pard\plain\hyphpar} {- No prosz\u281? - warkn\u261?\u322? Bartley, kt\u243?ry zaszed\u322? Jasona odty\u322?u i klepn\u261?\u322? w plecy. - Wychodzi na to, \u380?e nie potrafi\u281? odczyta\u263? ci\u281? tak dobrze, jak zasugerowa\u322?a mi gra w karty z tob\u261?. Jeste\u347? pe\u322?en niespodzianek! Niezale\u380?nie od tego, czy wygrasz, czy przegrasz, zapewni\u322?e\u347? sobie miejsce w historii sam\u261? zuch

wa\u322?o\u347?ci\u261?! - Wicehrabia pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261?. - Rzucenie wyzwania o urz\u261?d kanclerza w kilka minut po uznaniu tytu\u322?u to bezprecedensowe posuni\u281?cie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Masz ju\u380? gotowe pytania? - zapyta\u322? inny m\u281?\u380?czyzna. To by\u322? go\u347?\u263? w eleganckim p\u322?aszczu od gry w Kostki, jeden z tych, kt\u243?rzy por\u281?czyli za Jasona razem z Bartleyem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak my\u347?l\u281?. Chyba \u380?e panowie maj\u261? jakie\u347? b\u322?yskotliwe pytania w zanadrzu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Bez obrazy - burkn\u261?\u322? Bartley - ale zachowamy dystans. \u379?aden cz\u322?owiek w Trensicourt nie mo\u380?e pozwoli\u263? sobie na to, \u380?eby mie\u263? wroga w Copernumie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ile czasu up\u322?yn\u281?\u322?o, odk\u261?d kto\u347? rzuci\u322? mu wyzwanie? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Dziesi\u281?\u263? lat - odpowiedzia\u322? Bartley. - Wtedy odebra\u322? tytu\u322? i pozycj\u281? earlowi Geer.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zdrad\u378? nam nieco - nalega\u322? drugi m\u281?\u380?czyzna. - Co zamierzasz mu rzuci\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Zobaczycie, panowie - odpar\u322? Jason, sam nie bardzo jeszcze wiedz\u261?c.- Macie jakie\u347? rady dla mnie? Jak brzmi\u261? zwykle pytania?\par\pard\plain\hyphpar} {Bartley wzruszy\u322? ramionami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wydarzenia z historii, strategie. Zagadki. Zale\u380?y. Copernum nie zdradzi\u322? si\u281? z \u380?adn\u261? s\u322?abo\u347?ci\u261?. Zna histori\u281?, jakby sam ca\u322?\u261? prze\u380?y\u322?. Jest mistrzem strategii. I rozwi\u261?zuje zagadki, jakby sam wszystkie u\u322?o\u380?y\u322?. Powinni\u347?my zostawi\u263? ci\u281?, \u380?eby\u347? si\u281? namy\u347?li\u322?.\par\pard\plain\hyph

par} {Kiedy m\u281?\u380?czy\u378?ni si\u281? oddalili, podesz\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak si\u281? miewasz? - zapyta\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czuj\u281? si\u281? og\u322?upia\u322?y - przyzna\u322?. - Co tu robisz?\par\pard\plain\hyphpar} {- To d\u322?uga historia. Musimy uwa\u380?a\u263?, co powiemy. Nie ma tu bezpiecznego miejsca do rozm\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zjawi\u322?a\u347? si\u281? z jakimi\u347? dobrymi pytaniami?\par\pard\plain\hyphpar} {



Podesz\u322?a bli\u380?ej i odezwa\u322?a si\u281? ciszej, zakrywaj\u261?c ustad\u322?oni\u261?. - Tak. Z doskona\u322?ym pytaniem. I dlatego odwiedzi\u322?amnaszego wisz\u261?cego przyjaciela. Zgodzi\u322? si\u281?, \u380?e pytanie mo\u380?e nam pom\u243?c. Przeprowadzi\u322? pewne badania przez swoich szpieg\u243?w i odkry\u322?, \u380?e Copernum mia\u322? ju\u380? oko na nasz\u261? tr\u243?jk\u281?, zw\u322?aszcza na ciebie. Jeden z twoich przyjaci\u243?\u322? od zielonego stolika to jeden z najlepszych szpieg\u243?w kanclerza. Wie, \u380?e jeste\u347?my powi\u261?zani, i mo\u380?e nawet wiedzie\u263? co\u347? na temat naszej misji.\par\pard\plain\hyphpar} {- Cudownie - mrukn\u261?\u322? Jason. - Co robimy?\par\pard\plain\hyphpar} {- W\u322?a\u347?nie to zrobi\u322?e\u347?. Musia\u322?e\u347? od razu rzuci\u263? wyzwanie kanclerzowi. B\u281?dzie mu trudniej nas zniszczy\u263?, je\u347?li go pokonasz. A je\u347?li przegrasz, zrobimy to, co i tak by\u347?my zrobili. Uciekniemy natychmiast z Trensicourt.\par\pard\plain\hyphpar} {Poda\u322?a mu kopert\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co to jest?\par\pard\plain\hyphpar} {- Otw\u243?rz, kiedy zacznie si\u281? pojedynek - powiedzia\u322?a. - Jest tam par\u281? pyta\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego mam czeka\u263?? - zastanawia\u322? si\u281? Jason, przygl\u261?daj\u261?c si\u281? kopercie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Na wszelki wypadek. Wed\u322?ug naszego przyjaciela, mn\u243?stwo ludzi w\u322?a\u347?nie nas obserwuje, czytaj\u261?c z ust, obserwuj\u261?c twoje ruchy, pr\u243?buj\u261?c wychwyci\u263? jakie\u347? wskaz\u243?wki.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Jasne. Jak si\u281? tu dosta\u322?a\u347??\par\pard\plain\hyphpar} {- Nasz wisz\u261?cy przyjaciel wykorzysta\u322? d\u322?ug wdzi\u281?czno\u347?ci u pewnej osoby - wyja\u347?ni\u322?a Rachel. - Za d\u322?ugo rozmawiali\u347?my. Musz\u281? i\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie zostaniesz popatrze\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie. Zaufaj mi, tak b\u281?dzie lepiej dla nas obojga.\par\pard\plain\hyphpar} {Odwr\u243?ci\u322?a si\u281? i po\u347?piesznie znikn\u281?\u322?a w t\u322?umie.\par\pard\plain\hyphpar} {Nikt inny nie podszed\u322? do Jasona, ale mn\u243?stwo ludzi zerka\u322?o na niego. Sta\u322? niedaleko Ko\u322?a Petenta, stukaj\u261?c kopert\u261? o d\u322?o\u324?, zastanawiaj\u261?c si\u281?, jakie pytania mog\u322?a zawiera\u263?. Jak si\u281? wpakowa\u322? w to szambo?\par\pard\plain\hyphpar} {

W ci\u261?gu nast\u281?pnych kilku minut ludzie wlewali si\u281? do sali tronowej, zajmuj\u261?c ca\u322?\u261? woln\u261? przestrze\u324?, z wyj\u261?tkiem bezpo\u347?redniego s\u261?siedztwa Jasona. Galerie wype\u322?ni\u322? t\u322?um, zamieniaj\u261?c si\u281? w morze wyczekuj\u261?cych twarzy. Na podium tak\u380?e t\u322?oczyli si\u281? ludzie. Jason uzna\u322?, \u380?e te\u380? chcia\u322?by by\u263? \u347?wiadkiem podobnego wydarzenia, gdyby kto\u347? inny zdecydowa\u322? si\u281? podj\u261?\u263? ryzyko.\par\pard\plain\hyphpar} {Po up\u322?ywie dobrych dwudziestu minut wr\u243?ci\u322? regent i zaj\u261?\u322? swoje miejsce. Copernum sta\u322? tu\u380? obok Dolana, z r\u281?kami z\u322?o\u380?onymi za plecami i twarz\u261? dumn\u261? i surow\u261?. Kiedy s\u322?uga zaprowadzi\u322? Jasona z powrotem na ko\u322?o, w sali zapad\u322?a wr\u281?cz wstrz\u261?saj\u261?ca cisza.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeste\u347? pewien, \u380?e pragniesz stan\u261?\u263? do pojedynku w tym w\u3

22?a\u347?nie czasie? - zapyta\u322? regent, patrz\u261?c na Jasona z wi\u281?ksz\u261? powag\u261? ni\u380? wcze\u347?niej.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak, Najja\u347?niejszy Panie. - Dobrze wi\u281?c. Kanclerz Copernum zrezygnowa\u322? z prawa do prze\u322?o\u380?enia pojedynku. B\u281?d\u281? waszym s\u281?dzi\u261?. Ty, lordzie Jasonie, masz przedstawi\u263? trzy pytania. Je\u347?lizdo\u322?asz poda\u263? lepsz\u261? odpowied\u378? na kt\u243?rekolwiek z nich ni\u380? kanclerz Copernum, zostaniesz nowym kanclerzem. Kanclerz Copernum zachowa wszystkie tytu\u322?y i maj\u261?tki, pozostanie markizem Jansington, earlem Geer i tak dalej. Copernum zyska prawo rzucenia wyzwania tobie po up\u322?ywie trzech miesi\u281?cy. Gdyby\u347? przegra\u322?, lordzie Jasonie, tytu\u322? lorda



Caberton przejdzie na kanclerza Copernuma wraz ze zwi\u261?zanymi z nim maj\u261?tkiem i przywilejami. Czy warunki s\u261? zrozumia\u322?e?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak, Najja\u347?niejszy Panie - odpowiedzia\u322? Jason, czuj\u261?c, \u380?ezasch\u322?o mu w gardle.\par\pard\plain\hyphpar} {Copernum skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Regent spojrza\u322? na kanclerza.\par\pard\plain\hyphpar} {- Masz co\u347? do powiedzenia, zanim rozpocznie si\u281? pojedynek?\par\pard\plain\hyphpar} {- Jakie wykszta\u322?cenie zdoby\u322?e\u347?? - zapyta\u322? Jasona kanclerz.\par\pard\plain\hyphpar} {Ch\u322?opiec rozejrza\u322? si\u281? po sali, nie bardzo wiedz\u261?c, jak odpowiedzie\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem prawie w liceum.\par\pard\plain\hyphpar} {Rozleg\u322?y si\u281? szepty i szmery. Copernum spiorunowa\u322? go wzrokiem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?esz potwierdzi\u263? swe s\u322?owa? - zapyta\u322?. - Jestem jedynymz o\u347?miu \u380?yj\u261?cych abiturient\u243?w liceum w Elboreth i wszystkich pozosta\u322?ych doskonale znam. Nie znam te\u380? \u380?adnych potencjalnych kandydat\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie powiedzia\u322?em, \u380?e chodzi o szko\u322?\u281? w Elboreth.\par\pard\plain\hyphpar} {- To jedyne uznane liceum.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja p\u243?jd\u281? do innego, do szko\u322?y \u347?redniej Roosevelta. Znajduj

e si\u281? daleko st\u261?d. Bardzo du\u380?o podr\u243?\u380?uj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Na to wygl\u261?da. Tw\u243?j akcent dziwnie brzmi. Angielski naprawd\u281? do ciebie pasuje. - Copernum spojrza\u322? znacz\u261?co.\par\pard\plain\hyphpar}{Jason milcza\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Do\u347?\u263? tych \u380?art\u243?w. Powodzenia, m\u322?ody lordzie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wzajemnie - odpar\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niech pojedynek si\u281? zacznie - og\u322?osi\u322? regent. - Kanclerz Copernum ma pi\u281?tna\u347?cie minut, by odpowiedzie\u263? na ka\u380?de z pyta\u324?. Gdyby podwa\u380?a\u322? celno\u347?\u263? okre\u347?lonego pytania, ja b\u281?d\u281? mia\u322? g\u322?os rozstrzygaj\u261?cy. Zdyskwalifikowane pytanie nad

al liczy si\u281? jako jedno z trzech. Copernum zachowuje prawo do pro\u347?by o sprostowanie, zgodnie z moim uznaniem. Rezerwuj\u281? sobie prawo do ostatecznego rozs\u261?dzenia, kto przedstawi\u322? lepsz\u261? odpowied\u378? na ka\u380?de z pyta\u324?, gdyby pojawi\u322?y si\u281? jakie\u347? kontrowersje. LordzieJasonie, prosz\u281? przedstawi\u263? pierwsze pytanie.\par\pard\plain\hyphpar}{Jason prze\u322?kn\u261?\u322? \u347?lin\u281?. \u379?a\u322?owa\u322?, \u380?enie ma kubka z wod\u261?. Zastanawia\u322? si\u281?, czy mo\u380?e o ni\u261? poprosi\u263?. Nie. Wszyscy gapili si\u281? na niego wyczekuj\u261?co. Pod badawczym spojrzeniem tylu widz\u243?w czu\u322? si\u281? wyj\u261?tkowo podenerwowany, gdy rozdziera\u322? kopert\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zapisa\u322?em je sobie, \u380?eby w\u322?a\u347?ciwie je sformu\u322?owa\u263? - t\u322?umaczy\u322? si\u281? nerwowo Jason, czytaj\u261?c s\u322?owa tak szy

bko, jak zdo\u322?a\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Zebrani za\u347?miali si\u281? wsp\u243?\u322?czuj\u261?co.\par\pard\plain\hyphpar} {\u8222?Pytanie pierwsze jest od naszego przyjaciela w Trensicourt. Powiedzia\u322?, \u380?e Copernum wstydzi si\u281? ojca, wi\u281?c chocia\u380? potrafi na nie odpowiedzie\u263?, b\u281?dzie to dla niego prowokacja i mo\u380?e wyprowadzi\u263? go z r\u243?wnowagi. Zapytaj go o pe\u322?ne imi\u281? i nazwisko jego ojca\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kanclerzu Copernum, jak brzmi pe\u322?ne imi\u281? i nazwisko pa\u324?skiego ojca?\par\pard\plain\hyphpar} {



Nozdrza Copernuma rozszerzy\u322?y si\u281?, a usta wykrzywi\u322?y si\u281? szyderczo.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy tak brzmi ca\u322?e pytanie? - zapyta\u322? regent.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak, Najja\u347?niejszy Panie.\par\pard\plain\hyphpar} {Regent da\u322? zna\u263? m\u281?\u380?czy\u378?nie, kt\u243?ry obr\u243?ci\u322? wielk\u261? klepsydr\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Daj spok\u243?j, m\u322?okosie - odezwa\u322? si\u281? protekcjonalnym tonem Copernum. - Powiedz mi, \u380?e tylko \u380?artujesz, \u380?e nie obra\u380?asz renomowanej uczelni Roosevelt tak bezmy\u347?lnym pytaniem. Czy nast\u281?pne pytanie b\u281?dzie dotyczy\u263? rozmiaru mego kapelusza? Odpowied\u378? nie jest\u380?adn\u261? tajemnic\u261?. Bridonus Keplin Dunscrip Garonicum Dziewi\u261?ty.\par\pard\plain\hyphpar} {Regent spojrza\u322? na Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chwileczk\u281? - zdziwi\u322? si\u281? ch\u322?opak. - Depozytariusz wiedzy ze Skarbnicy Wiedzy?\par\pard\plain\hyphpar} {Wzrok Copernuma sta\u322? si\u281? drapie\u380?ny. Na chwil\u281? w jego oczachrozb\u322?ys\u322?a nienawi\u347?\u263?. A potem jego twarz si\u281? rozlu\u378?ni\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- By\u263? mo\u380?e. Jego imi\u281? brzmi tak, jak powiedzia\u322?em.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jakie\u347? uwagi? - zapyta\u322? regent.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mam nic do dodania - oznajmi\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Copernum wygrywa pierwsze pytanie - orzek\u322? regent.\par\pard\plain\hyphpar

} {Zgromadzeni zaklaskali.\par\pard\plain\hyphpar} {- Najwyra\u378?niej nie do ko\u324?ca pojmujesz sytuacj\u281?, w jak\u261? si\u281? wpakowa\u322?e\u347? - powiedzia\u322? Copernum. - Z racji twego m\u322?odego wieku i nieznajomo\u347?ci Trensicourt, przed\u322?u\u380?am ci mo\u380?liwo\u347?\u263? wycofania si\u281?. Nie musz\u281? okazywa\u263? ci tej uprzejmo\u347?ci, ale mo\u380?esz si\u281? wycofa\u263?, je\u347?li zechcesz. Co powiesz?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zamar\u322?. Po tym, co us\u322?ysza\u322? od Rachel, obawia\u322? si\u281?, \u380?e je\u347?li ust\u261?pi, Copernum ka\u380?e go aresztowa\u263? albo co\u347? podobnego. Musia\u322? wi\u281?c brn\u261?\u263? dalej.\par\pard\plain\hyphpar} {- To by\u322?o pomocnicze pytanie - odpar\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {

T\u322?um si\u281? za\u347?mia\u322?. Nawet regent musia\u322? po\u322?o\u380?y\u263? d\u322?o\u324? na ustach, zanim rozkaza\u322? zebranym si\u281? uciszy\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Twoje drugie pytanie - ponagli\u322? go.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zerkn\u261?\u322? na list od Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {\u8222?Pytanie numer dwa to wynik mojego w\u322?asnego ol\u347?nienia. Zapytaj Copernuma o s\u322?owa wypisane w skarbcu m\u261?dro\u347?ci. Nie powinien mie\u263? poj\u281?cia, \u380?e s\u261? powi\u261?zane ze S\u322?owem i nie ma powoduod\u380?egnywa\u263? si\u281? od podania prawid\u322?owej odpowiedzi\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {Szczerz\u261?c z\u281?by w u\u347?miechu, Jason odchrz\u261?kn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- W skarbcu znajduje si\u281? inskrypcja nad drzwiami. Patrz\u261?c od lewej do

prawej, co tam napisano?\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy to pe\u322?ne pytanie? - upewni\u322? si\u281? regent.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak.\par\pard\plain\hyphpar} {Regent machn\u261?\u322? r\u281?k\u261? i obr\u243?cono drug\u261? klepsydr\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Kanclerz Copernum przeszy\u322? Jasona ponurym spojrzeniem. Ca\u322?a protekcjonalno\u347?\u263? znikn\u281?\u322?a. Sprawia\u322? wra\u380?enie podejrzliwego i zarazem ostro\u380?nego. Przez d\u322?u\u380?szy czas przygl\u261?da\u322? si\u281? badawczo przeciwnikowi. Jason pr\u243?bowa\u322? zachowa\u263? neutralny wy



raz twarzy.\par\pard\plain\hyphpar} {- To osobliwe pytanie, m\u322?odziku - oznajmi\u322? w ko\u324?cu kanclerz. - Tyle musz\u281? ci przyzna\u263?. Sugerujesz, \u380?e by\u322?e\u347? kiedy\u347?w skarbcu?\par\pard\plain\hyphpar} {Nag\u322?a panika chwyci\u322?a Jasona. Je\u347?li Copernum nabierze podejrze\u324?, \u380?e Jason sam nie zna odpowiedzi, mo\u380?e oddali\u263? pytanie albo odpowiedzie\u263? fa\u322?szywie.\par\pard\plain\hyphpar} {- M\u243?j ojciec okry\u322? nas ha\u324?b\u261?, ale pochodz\u281? ze staro\u380?ytnego rodu - odpar\u322? zwyczajnie Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Pe\u322?ne przypuszcze\u324? pomruki rozleg\u322?y si\u281? w sali. Krzywi\u261?c si\u281? w zamy\u347?leniu, Copernum odwr\u243?ci\u322? si\u281? do regenta.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy mam odpowiedzie\u263? na to pytanie na osobno\u347?ci?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie widz\u281?, jaka szkoda mia\u322?aby wynikn\u261?\u263? z udzielenia odpowiedzi tutaj. Te s\u322?owa nie s\u261? szczeg\u243?ln\u261? tajemnic\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobrze wi\u281?c - ust\u261?pi\u322? Copernum. - S\u322?owa brzmi\u261?: \u8222?Elum Bek Nori Fex Fera Sut Copis Hostrum\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak brzmia\u322?o czwarte s\u322?owo? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Fex. - A si\u243?dme? - Copis - powt\u243?rzy\u322? niecierpliwie Copernum. \u8222?Fex\u8221?, pomy\u347?la\u322? Jason. \u8222?Fex. Fex. Fex\u8221?. - Lordzie Jasonie - odezwa\u322? si\u281? regent. - Nie mam nic do dodania - odpowiedzia

\u322? Jason, rozmy\u347?laj\u261?c gor\u261?czkowo. - Drugie pytanie na korzy\u347?\u263? kanclerza Copernuma - oznajmi\u322? regent. Znowu rozleg\u322?y si\u281? oklaski. Kanclerz u\u347?miechn\u261?\u322? si\u281? zadowolony z siebie. -Naciesz si\u281? chwil\u261? rozg\u322?osu, m\u322?odziku - szydzi\u322? Copernum. - O ile twoje trzecie pytanie nie jest zdecydowanie mniej dziecinne od poprzednich dw\u243?ch, to b\u281?dzie ostatni raz, kiedy twoja stopa stanie w tym zamku.\par\pard\plain\hyphpar} {- Twoje ostatnie pytanie, lordzie Jasonie - powiedzia\u322? regent.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason nagle nabra\u322? ochoty, \u380?eby zapyta\u263?: \u8222?Kurkiem kranu kr\u281?ci kruk, kropl\u261? tranu brudz\u261?c bruk, a przy kranie, robi\u261?c pranie, kt\u243?\u380? to gra na fortepianie?\u8221?. Opar\u322? si\u281? jednak pokusie i zerkn\u261?\u322? na kartk\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {

\u8222?Pytanie trzecie to twoja szansa, \u380?eby wykorzysta\u263? najlepsz\u261? rzecz, jak\u261? przygotowa\u322?e\u347?. Miejmy nadziej\u281?, \u380?e dzi\u281?ki pytaniu numer dwa, nie musisz koniecznie wygra\u263?\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zassa\u322? gwa\u322?townie powietrze przez z\u281?by. Po odczytaniu dw\u243?ch pierwszych pyta\u324?, nie spodziewa\u322? si\u281?, \u380?e b\u281?dzie musia\u322? poda\u263? w\u322?asne. Zastanawia\u322? si\u281? gor\u261?czkowo. Pewnie najlepszym pytaniem, na jakie wpad\u322?, by\u322?a ciekawostka, o kt\u243?rej dyskutowa\u322? kiedy\u347? z jednym ch\u322?opakiem z zaj\u281?\u263? z angielskiego, Stevem Vaughnem. Sze\u347?\u263? liter w nazwisku Steve\u8217?a zainspirowa\u322?o ich rozmow\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jakie przychodzi panu na my\u347?l najd\u322?u\u380?sze jednosylabowe s\u322?owo w j\u281?zyku angielskim? - zapyta\u322? Copernuma.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Czy to ju\u380? ca\u322?e pytanie? - upewni\u322? si\u281? regent.\par\pard\plain\hyphpar} {- Owszem.\par\pard\plain\hyphpar} {Obr\u243?cono trzeci\u261? klepsydr\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prosz\u281? o sprostowanie - powiedzia\u322? Copernum, marszcz\u261?c czo\u322?o. - Pytasz mnie o jednosylabowe s\u322?owo zawieraj\u261?ce najwi\u281?cej liter?\par\pard\plain\hyphpar} {- Zezwalam na zadanie tego pytania - zgodzi\u322? si\u281? regent.\par\pard\plain\hyphpar} {- Owszem - odpowiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {



Kanclerz podrapa\u322? si\u281? w brod\u281?, zerkaj\u261?c na sufit, jakby pogr\u261?\u380?y\u322? si\u281? w obliczeniach, co oznacza\u322?o, \u380?e Jason mia\u322? szans\u281?. Od rozmowy ze Stevem Jason zawsze zwraca\u322? uwag\u281? na jednosylabowe d\u322?ugie s\u322?owa, gdy tylko na takie si\u281? natyka\u322?. S\u322?owu, kt\u243?re chodzi\u322?o mu po g\u322?owie, nawet je\u347?li nie by\u322?o najd\u322?u\u380?sze, niewiele do tego brakowa\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {Kanclerz spojrza\u322? ponuro na pod\u322?og\u281?. Podni\u243?s\u322? wzrok, rzucaj\u261?c z\u322?e spojrzenie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Znam odpowied\u378?. Jak \u347?miesz zadawa\u263? tak idiotyczn\u261? zagadk\u281?? Najd\u322?u\u380?sze jednosylabowe s\u322?owo w j\u281?zyku angielskim, jakie przychodzi mi na my\u347?l, to \u8222?thoughts\u8221?. Osiem liter.\par\pard\plain\hyphpar} {Wszystkie spojrzenia skierowa\u322?y si\u281? na Jasona, kt\u243?ry si\u281? wyprostowa\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Najwyra\u378?niej, kanclerzu, jednosylabowe s\u322?owa nie s\u261? twoj\u261?mocn\u261? stron\u261?. Moc, czyli \u8222?strenghts\u8221?. Dziewi\u281?\u263? liter.\par\pard\plain\hyphpar} {Copernum poblad\u322?. Spojrza\u322? na regenta.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ale\u8230? ale on powiedzia\u322?, najd\u322?u\u380?sze s\u322?owo jakie \u8222?przychodzi mi na my\u347?l\u8221?. W tamtej chwili najd\u322?u\u380?sze s\u322?owo, jakie przysz\u322?o mi na my\u347?l, to \u8222?thoughts\u8221?. To pytanie dzia\u322?a jak zagadka, cz\u322?owiekowi przychodz\u261? na my\u347?l my\u347?li.\par\pard\plain\hyphpar} {

Dolan pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Upewni\u322?e\u347? si\u281?, czy lord Jason pyta o jednosylabowe s\u322?owo z najwi\u281?ksz\u261? liczb\u261? liter. Nie ma tu miejsca na w\u261?tpliwo\u347?ci. Lord Jason z Caberton udzieli\u322? lepszej odpowiedzi. Wobec tego w trybie natychmiastowym przejmuje urz\u261?d kanclerza.\par\pard\plain\hyphpar} {Copernum sta\u322? sztywno os\u322?upia\u322?y i niedowierzaj\u261?cy. T\u322?um klaska\u322?. Rozleg\u322?o si\u281? par\u281? gwizd\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wejd\u378? na kr\u243?lewskie podium, lordzie Jasonie - zaprosi\u322? go regent.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wype\u322?ni\u322? polecenie.\par\pard\plain\hyphpar} {Regent przemawia\u322? g\u322?o\u347?no, spowijaj\u261?c ramiona Jasona opo\u324?cz\u261? i podaj\u261?c mu pier\u347?cie\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Lordzie Jasonie z Caberton, niniejszym powierzam ci urz\u261?d kanclerza, czyni\u261?c ci\u281? stra\u380?nikiem kr\u243?lestwa i g\u322?\u243?wnym doradc\u261? przy regencie pe\u322?ni\u261?cym rol\u281? w\u322?adcy, Dolanie, ksi\u281?ciu Vernasett.\par\pard\plain\hyphpar} {T\u322?um zacz\u261?\u322? entuzjastycznie wiwatowa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Copernum podszed\u322? u\u347?cisn\u261?\u263? Jasonowi d\u322?o\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Gratuluj\u281?, m\u322?okosie - szepn\u261?\u322? by\u322?y kanclerz, u\u347?miechaj\u261?c si\u281? ciep\u322?o. - Nie do\u380?yjesz \u347?witu.\par\pard\plain\hyphpar} {Zanim Jason zd\u261?\u380?y\u322? cho\u263?by zareagowa\u263?, regent wzi\u261?\u322? go za r\u281?k\u281? i uni\u243?s\u322? j\u261? tak wysoko, jak zdo\u322?a

\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Og\u322?aszam uczt\u281? powitaln\u261? dla naszego nowego kanclerza, kt\u243?ra odb\u281?dzie si\u281? pod koniec nadchodz\u261?cego tygodnia w sali bankietowej. - Odwr\u243?ci\u322? si\u281? do Jasona, m\u243?wi\u261?c tak, \u380?eby tylko on s\u322?ysza\u322?. - Dobra robota, m\u322?ody cz\u322?owieku. Wykaza\u322?e\u347? si\u281? nadzwyczajnym opanowaniem. Powinni\u347?my spotka\u263? si\u281? na osobno\u347?ci tego popo\u322?udnia. Nie mog\u281? si\u281? doczeka\u263?wymiany opinii i pomys\u322?\u243?w z tob\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason odwr\u243?ci\u322? si\u281? i rozejrza\u322? si\u281? za Copernumem. Markiz ju\u380? wyszed\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }



{\line } {\s1 \afs32{\qcRozdzia\u322? 15{\line } Kanclerz\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Tego wieczoru Jason siedzia\u322? samotnie, z \u322?okciami na kolanach i brod\u261? opart\u261? na d\u322?oniach, na czarnej kanapce wypchanej ko\u324?skim w\u322?osiem. Po chwili wsta\u322? i wyszed\u322? na wy\u322?o\u380?ony niebieskimi kafelkami balkon. W gasn\u261?cym zmierzchu przyjrza\u322? si\u281? rozci\u261?gni\u281?temu przed sob\u261? miastu Trensicourt, a potem pow\u281?drowa\u322? wzrokiem ku zacienionej wiejskiej okolicy poni\u380?ej p\u322?askowy\u380?u. S\u322?abo widoczne kszta\u322?ty nietoperzy albo ma\u322?ych ptak\u243?w kr\u261?\u380?y\u322?y i \u347?miga\u322?y w powietrzu poni\u380?ej, rysuj\u261?c si\u281? nagle wyra\u378?nie, gdy przemyka\u322?y na tle roz\u347?wietlonych okien.\par\pard\plain\hyphpar} {Copernum opu\u347?ci\u322? swoje kwatery w kilka godzin po przegranym pojedynku, zabieraj\u261?c personel i osobiste rzeczy, ale zostawiaj\u261?c wi\u281?kszo\u347?\u263? umeblowania. Apartamenty kanclerza znajdowa\u322?y si\u281? na najwy\u380?szych trzech pi\u281?trach jednej z najwi\u281?kszych wie\u380? zamku. Rzeczy, kt\u243?re Jason zostawi\u322? w \u8222?Przewr\u243?conym Kielichu\u8221?, ju\u380? przeniesiono do jego nowej sypialni na szczycie wie\u380?y.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason opar\u322? si\u281? o kamienn\u261? balustrad\u281?, dr\u380?\u261?c pod w

p\u322?ywem ch\u322?odnej bryzy. Dwa poziomy poni\u380?ej w pokojach, kt\u243?re pe\u322?ni\u322?y teraz rol\u281? jego biur, pa\u378?, pokoj\u243?wka, kucharz, skryba i dwaj gwardzi\u347?ci czekali na jego rozkazy. Przed drzwiami sypialniumieszczono wartownika. \u379?adna z tych os\u243?b nie s\u322?u\u380?y\u322?a Copernumowi, ale Jason nie mia\u322? poj\u281?cia, na ile lojalni si\u281? oka\u380?\u261?. Wszystkich przydzieli\u322? mu administrator podlegaj\u261?cy rozkazom samego regenta.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przygl\u261?da\u322? si\u281? rozmaitym budynkom, patrzy\u322? na ogniskap\u322?on\u261?ce wzd\u322?u\u380? miejskich mur\u243?w i na ziemi\u281? uprawn\u261? le\u380?\u261?c\u261? za murami na p\u322?askowy\u380?u. Jak m\u243?g\u322? zosta\u263? drug\u261? najwa\u380?niejsz\u261? osob\u261? po w\u322?adcy w tym rozleg\u322?ym kr\u243?lestwie? Kilka tygodni temu jego najwi\u281?kszym zmartwieniem by\u322?y przyzwoite oceny i poprawienie podkr\u281?canych pi\u322?ek. Ni

gdy w \u380?yciu nie wyobra\u380?a\u322? sobie, \u380?e osi\u261?gnie co\u347? takiego.\par\pard\plain\hyphpar} {Porzucaj\u261?c widoki, Jason powl\u243?k\u322? si\u281? do \u322?\u243?\u380?ka - zbytkownego monstrum, na kt\u243?rym z \u322?atwo\u347?ci\u261? pomie\u347?ci\u322?oby si\u281? sze\u347?\u263? os\u243?b. Stos roz\u380?arzonych w\u281?gielk\u243?w rzuca\u322? ciep\u322?\u261?, czerwon\u261? po\u347?wiat\u281? z kominka. Przeczesa\u322? r\u281?kami w\u322?osy. Umrze tej nocy, je\u347?li Copernum dotrzyma obietnicy. Gro\u378?ba mog\u322?a mie\u263? na celu jedynie zdenerwowanie Jasona, ale kanclerz sprawia\u322? wra\u380?enie przera\u380?aj\u261?co pewnego swego.\par\pard\plain\hyphpar} {Pomimo odosobnienia na swej wysoko\u347?ci, mimo mocnych mur\u243?w i solidnychdrzwi, pomimo rozlicznej stra\u380?y stoj\u261?cej na warcie Jason nigdy w \u380?yciu nie czu\u322? si\u281? r\u243?wnie ods\u322?oni\u281?ty. A\u380? do poprze

dniej nocy Copernum mieszka\u322? w tych kwaterach i spa\u322? w tym pokoju. M\u243?g\u322? dostarczy\u263? zab\u243?jcy klucze i dok\u322?adny opis, w jaki\u347? spos\u243?b naj\u322?atwiej si\u281? tu dosta\u263?.\par\pard\plain\hyphpar}{Jason u\u322?o\u380?y\u322? poduszki pod gustown\u261? kap\u261? z mi\u281?kkich kr\u243?liczych sk\u243?rek, \u380?eby udawa\u322?y \u347?pi\u261?c\u261? posta\u263?. Gruby materac hojnie wypchano puchem. Nigdy dot\u261?d \u380?adne \u322?\u243?\u380?ko nie przywo\u322?ywa\u322?o go r\u243?wnie kusz\u261?co, ale Jason przykucn\u261?\u322? i wpe\u322?z\u322? pod sp\u243?d zabieraj\u261?c ze sob\u261? poduszk\u281? i dwa koce. \u321?\u243?\u380?ko by\u322?o wystarczaj\u261?co



wysokie, \u380?eby Jason mia\u322? kilka cali wolnej przestrzeni nad sob\u261?,kiedy le\u380?a\u322? na plecach z jednym kocem pod spodem, a drugim na wierzchu. Falbana z materia\u322?u zas\u322?ania\u322?a przestrze\u324? pod \u322?\u243?\u380?kiem.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason le\u380?a\u322?, gapi\u261?c si\u281? na sp\u243?d \u322?\u243?\u380?ka, ze sztyletem w d\u322?oni. Nigdy w \u380?yciu nie czu\u322? si\u281? r\u243?wniesamotny. T\u281?skni\u322? za Rachel. Czy bywa\u322?a czasem irytuj\u261?ca? Pewnie. By\u322?a te\u380? jednak bystra, zabawna i wiedzia\u322?, \u380?e mo\u380?e jej ufa\u263?. Gdy zobaczy\u322? j\u261? w sali tronowej, przypomnia\u322? sobie, jak bardzo przyzwyczai\u322? si\u281?, \u380?e mo\u380?e na niej polega\u263?. Sta\u322?a si\u281? prawdziwym przyjacielem. \u379?a\u322?owa\u322?, \u380?enie mog\u322?a zosta\u263? z nim dzisiaj.\par\pard\plain\hyphpar} {Wcze\u347?niej tego dnia, po pojedynku, regent oddali\u322? si\u281? ze \u347?wit\u261?, zostawiaj\u261?c Jasona z Bartleyem, kt\u243?ry pogratulowa\u322? mu, wyra\u378?nie zachowuj\u261?c dystans. Zaprzyja\u378?niony gracz w eleganckim p\u322?aszczu oprowadzi\u322? Jasona po sali tronowej, przedstawiaj\u261?c go kilku osobom, kt\u243?re pogratulowa\u322?y mu z r\u243?\u380?n\u261? wylewno\u347?ci\u261?. W wi\u281?kszo\u347?ci wypadk\u243?w Jason mia\u322? wra\u380?enie, \u380?e ludzie woleliby, \u380?eby nikt nie zauwa\u380?y\u322?, \u380?e witaj\u261?go zbyt ciep\u322?o. Pozna\u322? hrabi\u243?w i hrabiny, lord\u243?w i damy, uczonych, poet\u243?w, muzyk\u243?w i artyst\u243?w. Imiona i tytu\u322?y mu si\u281? pomiesza\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {P\u243?\u378?niej, w czasie kr\u243?tkiego spotkania z regentem, Jason powt\u243?rzy\u322? mu gro\u378?b\u281?, jak\u261? wypowiedzia\u322? Copernum. Dolan dora

dzi\u322?, \u380?eby zachowa\u322? ostro\u380?no\u347?\u263?, i wyja\u347?ni\u322?, \u380?e takie pogr\u243?\u380?ki to brzemi\u281? wszystkich m\u281?\u380?czyzn zajmuj\u261?cych wysokie stanowiska. Jason przekaza\u322? r\u243?wnie\u380? informacj\u281? o gro\u378?bie Norvalowi, swojemu osobistemu stra\u380?nikowi, rzetelnemu cz\u322?owiekowi o g\u281?stym w\u261?sie, kt\u243?ry obieca\u322?, \u380?e b\u281?dzie czuwa\u322? u jego drzwi tej nocy.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason szuka\u322? okazji, \u380?eby wymkn\u261?\u263? si\u281? z zamku, ale ca\u322?y czas otaczali go dworzanie, wi\u281?c musia\u322? przebrn\u261?\u263? przez kolejne spotkania, a\u380? do wieczora, kiedy odprowadzono go do jego komnat.Chocia\u380?, mieszkaj\u261?c w wysokiej wie\u380?y, mo\u380?na by\u322?o poczu\u263? si\u281? bezpieczniej, nie da\u322?o si\u281? z niej wymkn\u261?\u263? - zupe\u322?nie jak z wi\u281?zienia.\par\pard\plain\hyphpar} {Le\u380?\u261?c pod \u322?\u243?\u380?kiem, Jason zagryz\u322? lekko wargi. Mia\

u322? nadziej\u281? na jakie\u347? wie\u347?ci od Nicholasa albo Rachel, ale nic do niego nie dotar\u322?o. Teraz wi\u281?c musia\u322? przetrwa\u263? noc. Samotnie. Mia\u322? nadziej\u281?, \u380?e godziny nocne up\u322?yn\u261? w spokoju. Obieca\u322? sobie, \u380?e znajdzie spos\u243?b, by uciec z nowej pracy z samego rana.\par\pard\plain\hyphpar} {My\u347?lami wr\u243?ci\u322? do domu. Co porabiali teraz jego rodzice? Zorientowali si\u281?, jak si\u281? opiekowa\u263? Cieniem? Spodziewa\u322? si\u281?, \u380?e pies t\u281?skni\u322? za nim najbardziej ze wszystkich. Co porabia\u322?teraz Matt? Albo Tim? Jason zastanawia\u322? si\u281?, czy przywykli do tego, \u380?e nie ma go w pobli\u380?u. Sam nie czu\u322? si\u281? do ko\u324?ca sob\u261? bez przyjaci\u243?\u322?. \u379?a\u322?owa\u322?, \u380?e nie mo\u380?e do nich wys\u322?a\u263? wiadomo\u347?ci albo zadzwoni\u263?. A gdyby dzisiaj umar\u322?? Ile czasu b\u281?d\u261? wszyscy potrzebowali, \u380?eby o nim zapomnie\u26

3??\par\pard\plain\hyphpar} {Koce zacz\u281?\u322?y wydawa\u263? mu si\u281? bardzo odpr\u281?\u380?aj\u261?ce. To by\u322? d\u322?ugi dzie\u324?, pe\u322?en stresu i zamieszania. Ziewn\u261?\u322? i potrz\u261?sn\u261?\u322? g\u322?ow\u261?, \u380?eby si\u281? rozbudzi\u263?. Wkr\u243?tce powieki zacz\u281?\u322?y mu opada\u263?; potem na pr\u243?b\u281? zamkn\u261?\u322? oczy, \u380?eby da\u263? im na chwil\u281? odpocz\u261?\u263?. Szybko zapad\u322? w sen.\par\pard\plain\hyphpar} {Obudzi\u322? si\u281? w ciemno\u347?ciach, przekonany, \u380?e us\u322?ysza\u322? ha\u322?as. Przez chwil\u281? le\u380?a\u322? zdezorientowany. Nadal trzyma\u322? n\u243?\u380?. Chcia\u322? usi\u261?\u347?\u263?, ale przypomnia\u322? sobie



, \u380?e le\u380?y pod \u322?\u243?\u380?kiem. Teraz, kiedy ju\u380? by\u322? przytomny i czujny, Jason niczego nie s\u322?ysza\u322?. S\u261?dz\u261?c po s\u322?abej po\u347?wiacie na materiale falban, zorientowa\u322? si\u281?, \u380?e w\u281?gielki prawie ju\u380? si\u281? dopali\u322?y. Czeka\u322?, wysilaj\u261?c wszystkie zmys\u322?y. Panowa\u322?a ca\u322?kowita cisza. Mo\u380?e wyobrazi\u322? sobie ha\u322?as?\par\pard\plain\hyphpar} {Oddychaj\u261?c cicho, przesun\u261?\u322? si\u281?, a\u380? znalaz\u322? si\u281? twarz\u261? tu\u380? ko\u322?o falbany w nogach \u322?\u243?\u380?ka. Czuj\u261?c si\u281? troch\u281? idiotycznie, wysun\u261?\u322? sztylet z pochwy i uni\u243?s\u322? czubkiem ostrza materia\u322?, \u380?eby zerkn\u261?\u263? jednym okiem spod \u322?\u243?\u380?ka. W s\u322?abej po\u347?wiacie w\u281?gielk\u243?w dostrzeg\u322? nogi podkradaj\u261?cej si\u281? do \u322?o\u380?a osoby. S\u261?dz\u261?c po budowie, by\u322? to m\u281?\u380?czyzna. Jasonowi pier\u347? si\u281? zacisn\u281?\u322?a ze strachu.\par\pard\plain\hyphpar} {Podejrzana posta\u263? nosi\u322?a mokasyny i porusza\u322?a si\u281? bezszelestnie. Jak si\u281? tu dosta\u322?a? Jason zastanawia\u322? si\u281?, czy nie zawo\u322?a\u263? Norvala. Jednak r\u243?wnie dobrze to m\u243?g\u322? by\u263? samNorval! Albo kto\u347?, kogo tamten po cichu tu wpu\u347?ci\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Intruz zaraz mia\u322? znikn\u261?\u263? Jasonowi z oczu, bo zbli\u380?a\u322? si\u281? do boku \u322?\u243?\u380?ka. Jason opu\u347?ci\u322? falban\u281? i ostro\u380?nie przesun\u261?\u322? si\u281? do boku, do kt\u243?rego zbli\u380?a\u322? si\u281? intruz, staraj\u261?c si\u281? oddycha\u263? bezg\u322?o\u347?nie.Znowu uni\u243?s\u322? falban\u281? sztyletem. Jedna ze st\u243?p intruza znajdo

wa\u322?a si\u281? raptem kilka cali dalej. Jason przypomnia\u322? sobie wuja Kevina, kt\u243?ry ku\u347?tyka\u322? miesi\u261?cami w gipsie i z szynami, kiedyzerwa\u322? sobie \u347?ci\u281?gno Achillesa podczas gry w tenisa. Gapi\u261?csi\u281? na niczym niechronion\u261? stop\u281?, Jason zda\u322? sobie spraw\u281?, \u380?e m\u243?g\u322?by pewnie przeci\u261?\u263? \u347?ci\u281?gno Achillesa, zanim intruz zorientowa\u322?by si\u281?, co go zaatakowa\u322?o. Mokasyny nie si\u281?ga\u322?y powy\u380?ej kostki, a nogawki spodni by\u322?y cienkie i dopasowane.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason us\u322?ysza\u322?, \u380?e m\u281?\u380?czyzna odrzuci\u322? narzuty i gwa\u322?townie z\u322?apa\u322? oddech. Uderza\u322? pod z\u322?ym k\u261?tem, wi\u281?c nie m\u243?g\u322? w\u322?o\u380?y\u263? w cios ca\u322?ej si\u322?y, ale mimo to, Jason rozci\u261?\u322? ty\u322? nogi jaki\u347? cal nad kostk\u261?. Ostrze sztyletu okaza\u322?o si\u281? ostre, przecinaj\u261?c z \u322?atwo\u347

?ci\u261? materia\u322? spodni i wchodz\u261?c g\u322?\u281?boko w cia\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {Posta\u263? odskoczy\u322?a na zdrowej nodze, a potem pad\u322?a na pod\u322?og\u281?, \u322?api\u261?c si\u281? za ran\u281? i wydaj\u261?c z siebie pe\u322?ne b\u243?lu warkni\u281?cie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pomocy! Intruz! - krzykn\u261?\u322? Jason, wytaczaj\u261?c si\u281? spod \u322?\u243?\u380?ka po drugiej stronie ni\u380? ranny zab\u243?jca.\par\pard\plain\hyphpar} {- Intruz! - rykn\u261?\u322? Norval, alarmuj\u261?c pozosta\u322?ych stra\u380?nik\u243?w i wpadaj\u261?c przez drzwi, z kr\u243?tkim mieczem w jednej r\u281?ce i kusz\u261? w drugiej.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason patrzy\u322? przykucni\u281?ty, jak rzucony n\u243?\u380? wbija si\u281? Nogalowi w brzuch. Gwardzista zatoczy\u322? si\u281?, bezw\u322?adnie wystrzeliwu

j\u261?c be\u322?t w pod\u322?og\u281?. Jason podni\u243?s\u322? si\u281? z kciukiem na spu\u347?cie do wystrzelenia ostrza, akurat, \u380?eby zobaczy\u263?, jak ciemna posta\u263? pakuje si\u281? do kominka, rozrzucaj\u261?c po drodze w\u281?gielki. Jason rzuci\u322? si\u281? w tym samym kierunku. Zajrza\u322? do \u347?rodka i odkry\u322?, \u380?e przew\u243?d kominowy ci\u261?gnie si\u281? w g\u243?r\u281? i w d\u243?\u322?. Przez chwil\u281? s\u322?ysza\u322? s\u322?abo, jak zab\u243?jca ucieka przewodem gdzie\u347? w d\u243?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Odsun\u261?\u322? si\u281? od kominka, kiedy czterech gwardzist\u243?w wpad\u322?o do pokoju z broni\u261? w gotowo\u347?ci. Dwaj z nich trzymali dodatkowo poch



odnie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Uciek\u322? kominkiem, kierowa\u322? si\u281? w d\u243?\u322?! - krzykn\u261?\u322? Jason. - Rozci\u261?\u322?em mu nog\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Dwaj gwardzi\u347?ci rzucili si\u281? za zab\u243?jc\u261?, a druga dw\u243?jkazosta\u322?a. Jeden przykl\u281?kn\u261?\u322? obok Norvala. Drugi trzyma\u322?pochodni\u281? i miecz. Jason podszed\u322? do rannego.\par\pard\plain\hyphpar}{- Kanclerz? - wykaszla\u322? Norval g\u322?osem napi\u281?tym, z zaci\u347?ni\u281?tymi powiekami, twarz\u261? b\u322?yszcz\u261?c\u261? w \u347?wietle pochodni od potu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Lordowi Jasonowi nic si\u281? nie sta\u322?o - zapewni\u322? go kl\u281?cz\u261?cy obok gwardzista. - Prosz\u281? pokaza\u263? mi ran\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Norval \u347?ciska\u322? obiema r\u281?kami n\u243?\u380? do po\u322?owy zag\u322?\u281?biony w trzewiach. Pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Doko\u324?cz - wycharcza\u322? przez zaci\u347?ni\u281?te z\u281?by.\par\pard\plain\hyphpar} {Gwardzista oderwa\u322? d\u322?onie Norvala od r\u281?koje\u347?ci no\u380?a. Po\u322?owa ostrza by\u322?a czarna, a g\u322?owica mia\u322?a kszta\u322?t szczerz\u261?cej z\u281?by czaszki.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co to jest, u diab\u322?a? - mrukn\u261?\u322? gwardzista.\par\pard\plain\hyphpar} {Cieniutkie smu\u380?ki gryz\u261?cego dymu unios\u322?y si\u281? z rany. Norvale

m wstrz\u261?sn\u281?\u322?y konwulsje. Jego oszala\u322?e oczy uciek\u322?y w g\u322?\u261?b czaszki, a pot zla\u322? czerwieniej\u261?c\u261? twarz. Wargi muzadygota\u322?y, jakby m\u281?\u380?czyzna pr\u243?bowa\u322? co\u347? powiedzie\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Sztylet by\u322? zatruty - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Krwawy jad - przytakn\u261?\u322? mu kl\u281?cz\u261?cy gwardzista. - Straszliwa trucizna, przynosz\u261?ca potworne cierpienie i na kt\u243?r\u261? nie ma \u380?adnego antidotum.\par\pard\plain\hyphpar} {Konwulsje przybiera\u322?y na sile. Norval wyci\u261?gn\u261?\u322? r\u281?k\u281?, a \u380?y\u322?y wyst\u261?pi\u322?y mu na zlanym potem przedramieniu tak mocno, \u380?e wydawa\u322?o si\u281?, jakby zaraz mia\u322?y wyrwa\u263? si\u281? ze sk\u243?ry. Krzykn\u261?\u322? s\u322?abo i straci\u322? przytomno\u347?\u263?. Jego oddech nadal rwa\u322? si\u281? w nieregularnych spazmach.\par\pard\pla

in\hyphpar} {- T\u281?dy, lordzie Jasonie - powiedzia\u322? gwardzista z pochodni\u261?, wyprowadzaj\u261?c go z sypialni.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason, wychodz\u261?c, odwr\u243?ci\u322? si\u281? i zerkn\u261?\u322? na elegancko umeblowan\u261? antykamer\u281?. Drugi gwardzista przykry\u322? Norvala p\u322?aszczem. Ko\u324?czyny umieraj\u261?cego nadal podrygiwa\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {Chocia\u380? Norval znikn\u261?\u322? mu z oczu, Jason nie zapomina\u322?, \u380?e zatrute ostrze by\u322?o przeznaczone dla niego. To on m\u243?g\u322? teraz rzuca\u263? si\u281? na posadzce, z krwi\u261? gotuj\u261?c\u261? si\u281? w reakcji na straszliwy jad - gdyby spa\u322? w \u322?\u243?\u380?ku albo gdyby Norval nie zareagowa\u322? tak szybko na wezwanie pomocy. Do oczu nap\u322?yn\u281?\u322?y mu \u322?zy wdzi\u281?czno\u347?ci dla umieraj\u261?cego wartownika.\par\pa

rd\plain\hyphpar} {Kilku gwardzist\u243?w zjawi\u322?o si\u281? w antykamerze. Wi\u281?kszo\u347?\u263? wesz\u322?a dalej do sypialni. Inni rozgl\u261?dali si\u281? po pomieszczeniu, jakby si\u281? spodziewali, \u380?e zab\u243?jca mo\u380?e si\u281? kry\u263? za gobelinem na \u347?cianie albo w szufladzie. Kilku rozmawia\u322?o \u347?ciszonymi g\u322?osami.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason sta\u322? z boku, g\u322?\u281?boko wstrz\u261?\u347?ni\u281?ty, pr\u243?buj\u261?c ogarn\u261?\u263? to, co w\u322?a\u347?nie si\u281? wydarzy\u322?o. Kto\u347? pr\u243?bowa\u322? go zabi\u263?! Jedno, to wiedzie\u263? o gro\u378?bie, a zupe\u322?nie co innego, zobaczy\u263?, jak kto\u347? j\u261? wype\u322?nia.



Gdyby umar\u322?, ci, kt\u243?rych kocha\u322?, nigdy nie dowiedzieliby si\u281?, co mu si\u281? przydarzy\u322?o. Pozosta\u322?by na zawsze nierozwi\u261?zanym przypadkiem zagini\u281?cia.\par\pard\plain\hyphpar} {Pot\u281?\u380?ny gwardzista z pasmem siwiej\u261?cych w\u322?os\u243?w wok\u243?\u322? \u322?ysej czaszki wszed\u322? do antykamery i podszed\u322? do Jasona.Pozostali gwardzi\u347?ci stan\u281?li na baczno\u347?\u263?, ale on machn\u261?\u322? na nich, \u380?eby wr\u243?cili do swoich zaj\u281?\u263?. Starszy gwardzista nosi\u322? dwa z\u322?ote galony na lewym ramieniu, kt\u243?re najwyra\u378?niej okre\u347?la\u322?y jego wysok\u261? rang\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Lordzie kanclerzu - zacz\u261?\u322? - jestem Cedric, kapitan kr\u243?lewskiej gwardii. Jego Wysoko\u347?\u263? ksi\u261?\u380?\u281? Dolan prosi, \u380?ebymnatychmiast odeskortowa\u322? pana do niego.\par\pard\plain\hyphpar} {- Oczywi\u347?cie.\par\pard\plain\hyphpar} {Ciesz\u261?c si\u281?, \u380?e spa\u322? w ubraniu, Jason ruszy\u322? za Cedrikiem, opuszczaj\u261?c apartamenty i schodz\u261?c w d\u243?\u322? paroma korytarzami. Weszli do komnaty, gdzie dw\u243?ch gwardzist\u243?w odsuwa\u322?o na bok eleganck\u261? sof\u281? i zwija\u322?o haftowany, fioletowy dywan, ods\u322?aniaj\u261?c klap\u281? w pod\u322?odze. Unie\u347?li j\u261?, a Jason zszed\u322? za Cedrikiem kr\u281?conymi schodami. Za nim wszed\u322? gwardzista z latarni\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Na pocz\u261?tku w\u261?skiego przej\u347?cia za schodami czeka\u322? ju\u380? Dolan w otoczeniu czw\u243?rki gwardzist\u243?w z mieczami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Witam, kanclerzu Jasonie - powita\u322? go Dolan. - Ubolewamy na wie\u347?\u26

3? o zamachu na twe \u380?ycie. Wejd\u378?my do skarbca m\u261?dro\u347?ci, \u380?eby om\u243?wi\u263? t\u281? kwesti\u281? w najwi\u281?kszym spokoju.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prosz\u281? prowadzi\u263?, Wasza Wysoko\u347?\u263? - zgodzi\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Szli wij\u261?cym si\u281? przej\u347?ciem, a\u380? dotarli do okr\u261?g\u322?ych, \u380?elaznych drzwi. Widnia\u322?a w nich siatka otwor\u243?w i siedem ko\u322?k\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Gwardzi\u347?ci odwr\u243?cili si\u281? od drzwi, kiedy regent wk\u322?ada\u322? ko\u322?ki. Jason te\u380? zamierza\u322? si\u281? odwr\u243?ci\u263?, ale Dolan nalega\u322?, \u380?eby patrzy\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeste\u347? jedyn\u261? osob\u261? poza mn\u261?, kt\u243?ra mo\u380?e zna\u263? kombinacj\u281? - powiedzia\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {

Po si\u243?dmym k\u243?\u322?ku rozleg\u322? si\u281? \u322?oskot mechanizmu zamku. Regent wyj\u261?\u322? ko\u322?ki i dwaj gwardzi\u347?ci z\u322?apali za wielkie drzwi. Ci\u261?gn\u261?c razem, zdo\u322?ali je otworzy\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason i regent weszli do \u347?rodka, nios\u261?c latarni\u281?, a dwaj gwardzi\u347?ci zamkn\u281?li za nimi drzwi. Pomieszczenie by\u322?o przestronnym sze\u347?cianem. Przy \u347?cianie na lewo od drzwi od sufitu do pod\u322?ogi sta\u322?y na p\u243?\u322?kach ksi\u261?\u380?ki. Przy \u347?cianie po prawej znajdowa\u322?y si\u281? zwoje. Na dalszych p\u243?\u322?kach znajdowa\u322?y si\u281? r\u243?\u380?ne przedmioty, od klejnot\u243?w wielko\u347?ci pi\u281?\u347?ci po kryszta\u322?owe flakony i r\u243?\u380?norak\u261? bro\u324?. Ponad odleg\u322?ymi p\u243?\u322?kami znajdowa\u322?o si\u281? kilka szpar wentylacyjnych. Ma\u322?y stolik i dwa krzes\u322?a zajmowa\u322?y \u347?rodek pokoju.\par\pard\plain\

hyphpar} {Jason kr\u281?powa\u322? si\u281?, b\u281?d\u261?c sam na sam z regentem. Postanowi\u322? zachowywa\u263? si\u281? tak doro\u347?le, jak to tylko mo\u380?liwe.Zerkaj\u261?c w g\u243?r\u281?, zauwa\u380?y\u322? osiem s\u322?\u243?w zdobi\u261?cych \u347?cian\u281? nad drzwiami. Tak jak oznajmi\u322? Copernum, czwarte brzmia\u322?o \u8222?Fex\u8221?. Jasonowi ul\u380?y\u322?o, \u380?e ta kwestia si\u281? potwierdzi\u322?a. Zna\u322? ju\u380? po\u322?ow\u281? S\u322?owa.\par\pard\plain\hyphpar} {- Twoje drugie pytanie w pojedynku by\u322?o do\u347?\u263? niezwyk\u322?e - powiedzia\u322? Dolan, najwyra\u378?niej zauwa\u380?aj\u261?c, \u380?e Jason zainte



resowa\u322? si\u281? inskrypcj\u261? nad drzwiami. - Sk\u261?d wiedzia\u322?e\u347? o napisie?\par\pard\plain\hyphpar} {- Ojciec wspomnia\u322? mi o nim kiedy\u347?. My\u347?l\u281?, \u380?e s\u322?ysza\u322? o tym od Gallorana.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pr\u243?bowa\u322?e\u347? po prostu wyprowadzi\u263? Copernuma z r\u243?wnowagi? Robi\u322? wra\u380?enie os\u322?upia\u322?ego tym pytaniem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mia\u322?em tylko jedno dobre pytanie - powiedzia\u322? Jason. - Dwa pierwszemia\u322?y za zadanie sprawi\u263?, \u380?eby zacz\u261?\u322? mnie lekcewa\u380?y\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Dolan przyjrza\u322? si\u281? podejrzliwie Jasonowi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wyczuwam, \u380?e skrywasz wiele sekret\u243?w. By\u263? mo\u380?e pewnego dnia podzielisz si\u281? nimi ze mn\u261?. Siadaj.\par\pard\plain\hyphpar} {Na osobno\u347?ci Dolan sprawia\u322? wra\u380?enie bardziej bezpo\u347?redniego i zasadniczego ni\u380? kojarz\u261?ca si\u281? z dziaduniem posta\u263?, kt\u243?r\u261? odgrywa\u322? w sali tronowej.\par\pard\plain\hyphpar} {Usiedli naprzeciwko siebie. Jason zauwa\u380?y\u322?, \u380?e blat stolika jestmap\u261?. Zobaczy\u322? p\u243?\u322?wysep ci\u261?gn\u261?cy si\u281? na zach\u243?d mi\u281?dzy wodami oceanu. W pewnej odleg\u322?o\u347?ci od Trensicourt,w g\u322?\u281?bi l\u261?du, znajdowa\u322?o si\u281? Bia\u322?e Jezioro, punkcik na p\u243?\u322?nocy obok ma\u322?ego zbiornika wodnego.\par\pard\plain\hyphpar} {- Podoba ci si\u281? mapa? Jason skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?. - Bardzo. - Copernum upiera\u322? si\u281? przy niej. W ko\u324?cu, jaka korzy\u347?\u263? z

prywatnej komnaty, je\u347?li nie mo\u380?na ukry\u263? w niej paru sekret\u243?w? Maldor krzywo by na to patrzy\u322?. Doskonale rozumie korzy\u347?ci p\u322?yn\u261?ce z monopolu na tego typu informacje.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason nadal przygl\u261?da\u322? si\u281? mapie. Ma\u322?a wioska rybacka nad owaln\u261? zatok\u261? nazywa\u322?a si\u281? Flet. Miasto, w kt\u243?rym jego, Rachel i Ferrina zamkni\u281?to w wi\u281?zieniu, to musia\u322?o by\u263? Carning. Miejsce, w kt\u243?rym Galloran mieszka\u322? jako \u346?lepy Kr\u243?l, oznaczono nazw\u261? Fortaim, a rzeka na p\u243?\u322?nocy nazywa\u322?a si\u281? Telkron. Nie zaznaczono po\u322?o\u380?enia Skarbnicy Wiedzy.\par\pard\plain\hyphpar} {Na mapie widnia\u322?o wiele innych nazw. Jason zauwa\u380?y\u322? Harthenham, spory kawa\u322? na p\u243?\u322?noc i wsch\u243?d od Bia\u322?ego Jeziora za pust\u261?, zielon\u261? przestrzeni\u261? oznaczon\u261? jako Ziemie Zatopione.\pa

r\pard\plain\hyphpar} {- Nie\u378?le si\u281? spisa\u322?e\u347?, wychodz\u261?c ca\u322?o z zamachu -zauwa\u380?y\u322? Dolan.\par\pard\plain\hyphpar} {- Copernum powiedzia\u322? mi, \u380?e nie do\u380?yj\u281? wschodu s\u322?o\u324?ca. Stara\u322?em si\u281? zachowa\u263? ostro\u380?no\u347?\u263?. Norval, m\u243?j osobisty stra\u380?nik, zgin\u261?\u322? zamiast mnie. Co zrobimy w odwecie?\par\pard\plain\hyphpar} {- Wierzysz, \u380?e to Copernum sta\u322? za tym zamachem?\par\pard\plain\hyphpar} {- Zwa\u380?ywszy na gro\u378?b\u281?, jestem o tym przekonany.\par\pard\plain\hyphpar} {Dolan westchn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Potencjalnych podejrzanych mo\u380?e by\u263? bardzo wielu. Nowicjusz na dworz

e, kt\u243?ry zdobywa tytu\u322? kanclerza w tak m\u322?odym wieku, mo\u380?e narobi\u263? sobie wielu wrog\u243?w. Ostre s\u322?owa wypowiedziane w chwili zak\u322?opotania nie s\u261? wystarczaj\u261?cym dowodem, \u380?eby oskar\u380?y\u263? Copernuma. Na r\u281?koje\u347?ci no\u380?a by\u322?a czarna czaszka. Tylkos\u322?udzy Maldora pos\u322?uguj\u261? si\u281? tym znakiem. Jedyny dow\u243?d, jakim dysponujemy, sugeruje cesarskiego zab\u243?jc\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- W takim razie Copernum musia\u322? to zaplanowa\u263? - upiera\u322? si\u281?Jason. - Albo mo\u380?e poprosi\u322? o odwzajemnienie przys\u322?ugi.\par\pard\plain\hyphpar} {



Regent \u347?ci\u261?gn\u261?\u322? brwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Copernum ma silne powi\u261?zania z Felrook, ale jest zdecydowanie zbyt pot\u281?\u380?ny, \u380?eby oskar\u380?y\u263? go bez solidnych dowod\u243?w. Czy zaaran\u380?owa\u322? zamach? Pewnie tak. Pos\u322?u\u380?enie si\u281? znakiem cesarza przy ataku by\u322?o pewnie jego sposobem przypomnienia wszystkim, kto go wspiera. Zab\u243?jca jakim\u347? cudem nam si\u281? wymkn\u261?\u322?. Ca\u322?a stra\u380? jest w stanie pogotowia, ale zwa\u380?ywszy, \u380?e nie schwytali\u347?my zab\u243?jcy do tej pory, istniej\u261? ma\u322?e szanse, \u380?e go aresztujemy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czyli mam czeka\u263?, a\u380? znowu spr\u243?buje? - zapyta\u322? Jason, niemog\u261?c uwierzy\u263?, \u380?e regent m\u243?wi o zamachu z takim spokojem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?liwe, \u380?e Copernum nie uderzy ponownie zbyt szybko. Wys\u322?a\u322? wiadomo\u347?\u263?. Teraz mo\u380?e zadowoli\u263? si\u281? pozbawieniem ci\u281? urz\u281?du w ramach oficjalnego wyzwania.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zamiast nieoficjalnego morderstwa.\par\pard\plain\hyphpar} {- Sam rozumiesz.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason skrzy\u380?owa\u322? r\u281?ce na stole.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wi\u281?c nie mo\u380?emy w \u380?aden spos\u243?b si\u281? odp\u322?aci\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {Dolan przekrzywi\u322? g\u322?ow\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja - powiedzia\u322? z naciskiem - niewiele mog\u281? zrobi\u263?. Z pewno\u347?ci\u261? nie jeste\u347? tak niedo\u347?wiadczony w sztuce rz\u261?dzenia krajem, jak udajesz. Ty z kolei mo\u380?esz zrobi\u263? bardzo wiele. Jednak\u380?e

ostro\u380?nie wywa\u380? swoje mo\u380?liwo\u347?ci. Wi\u281?kszo\u347?\u263? \u322?udzi w tym kr\u243?lestwie \u347?cierpia\u322?aby wszystko, byle tylko unikn\u261?\u263? jawnego sporu z Copernumem.\par\pard\plain\hyphpar} {\u321?\u261?cznie z tob\u261?, doda\u322? w my\u347?lach Jason. Na pierwszy rzut oka regent wydawa\u322? si\u281? o wiele bardziej autentycznym w\u322?adc\u261? od Gallorana. Jednak\u380?e przy uwa\u380?niejszej ocenie, okazywa\u322?o si\u281?, \u380?e nie ma ani kr\u281?gos\u322?upa, ani osobowo\u347?ci \u346?lepego Kr\u243?la.\par\pard\plain\hyphpar} {- Je\u380?eli to Maldor sta\u322? za atakiem, czy zrobimy cokolwiek?\par\pard\plain\hyphpar} {Dolan machn\u261?\u322? r\u281?k\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie ma dowod\u243?w, kt\u243?re wskazywa\u322?yby Maldora. Jak sam zasugerowa\u322?e\u347?, ten sztylet to m\u243?g\u322? by\u263? podst\u281?p.\par\pard\plai

n\hyphpar} {- A gdyby\u347?my uzyskali dowody?\par\pard\plain\hyphpar} {Dolan poruszy\u322? si\u281? na krze\u347?le.\par\pard\plain\hyphpar} {- Uwa\u380?aj, co sugerujesz. W\u322?a\u347?nie straci\u322?em jednego z najlepszych gwardzist\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie pragn\u261?\u322?by si\u281? pan zem\u347?ci\u263?? Nie chcia\u322?by pansprawiedliwo\u347?ci?\par\pard\plain\hyphpar} {Regent zazgrzyta\u322? z\u281?bami.\par\pard\plain\hyphpar} {- B\u261?d\u378? rozs\u261?dny. Pozory wolno\u347?ci, jakie zachowujemy, zale\u380?\u261? od tego, czy zdo\u322?amy ug\u322?aska\u263? Maldora. Do tego stopnia, by Copernum r\u243?wnie\u380? by\u322? zadowolony. Gdyby otwarcie postanowi\u322? sprzymierzy\u263? si\u281? z cesarzem przeciwko nam, wszystko by\u322?oby stracone. Lubi\u281? ci\u281?, Jasonie. Podziwiam opanowanie, jakie okaza\u322?e\u3

47?, gdy stawi\u322?e\u347? czo\u322?o Copernumowi. To by\u322? \u347?mia\u322?y wyczyn. Mimo to, jeste\u347? parweniuszem, o kt\u243?rym wiem bardzo niewiele.W niebezpiecznych czasach trzeba przymyka\u263? oko na wi\u281?ksz\u261? niesprawiedliwo\u347?\u263? ni\u380? nieudany zamach, \u380?eby utrzyma\u263? pok\u243?j. To kr\u243?lestwo nie mo\u380?e pozwoli\u263? sobie na idealizm. Je\u347?li masz nadziej\u281? przetrwa\u263?, musisz nauczy\u263? si\u281? sztuki kompromisu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem pa\u324?skim g\u322?\u243?wnym doradc\u261? - powiedzia\u322? os\u322?upia\u322?y Jason. - Atak na mnie to atak na pana i ca\u322?e kr\u243?lestwo. A co, gdybym zosta\u322? zabity? Czy m\u243?j morderca po prostu wr\u243?ci\u322?by



na poprzednie stanowisko?\par\pard\plain\hyphpar} {- M\u261?dry cz\u322?owiek wie, \u380?e takich pyta\u324? si\u281? nie zadaje. Opieraj\u261?c \u322?okcie na stole, Jason potar\u322? oczy. Jak Dolan m\u243?g\u322? udawa\u263?, \u380?e tch\u243?rzostwo to kompromis? Czy wierzy\u322? we w\u322?asne s\u322?owa? Jaka istnia\u322?a nadzieja dla kr\u243?lestwa, kt\u243?rego przyw\u243?dca ba\u322? si\u281? walczy\u263? o sprawiedliwo\u347?\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie rozpaczaj - pocieszy\u322? go regent. - Wezwa\u322?em ci\u281? do skarbcam\u261?dro\u347?ci, poniewa\u380? masz jeszcze jedn\u261? mo\u380?liwo\u347?\u263?, je\u380?eli chcesz przetrwa\u263?. I to do\u347?\u263? kusz\u261?c\u261?, jak si\u281? wydaje.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason uni\u243?s\u322? g\u322?ow\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Regent wyj\u261?\u322? z kieszeni kopert\u281?. Widnia\u322?a na niej zawi\u322?a piecz\u281?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co to takiego? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- List przyszed\u322? do ciebie dzisiaj w nocy po nieudanym zamachu.\par\pard\plain\hyphpar} {Dolan poda\u322? kopert\u281? ponad sto\u322?em. Jason otworzy\u322? j\u261? i wyj\u261?\u322? kremow\u261? kartk\u281? zapisan\u261? srebrnym pismem.\par\pard\plain\hyphpar} {Szanowny lordzie Jasonie!\par\pard\plain\hyphpar} {Pokornie prosz\u281?, by\u347? zechcia\u322? stawi\u263? si\u281? na Wiecznej Uczcie przy pierwszej nadarzaj\u261?cej si\u281? okazji. Zorganizowany zostanie wspania\u322?y bankiet na Tw\u261? cze\u347?\u263? w dniu Twego przybycia. Zapewni

amy, \u380?e zamek Harthenham nieodmiennie zajmuje neutraln\u261? pozycj\u281?,je\u347?li idzie o wszelkie kwestie natury politycznej. Zamieszkuje tu szcz\u281?\u347?liwie wielu, kt\u243?rzy, podobnie jak Ty, otwarcie sprzeciwili si\u281?naszej cesarskiej w\u322?adzy. Pozw\u243?l, \u380?e osobi\u347?cie zach\u281?c\u281? Ci\u281? do wykorzystania tej rzadkiej sposobno\u347?ci, by\u347? jako m\u243?j honorowy go\u347?\u263? na jaki\u347? czas odpocz\u261?\u322? od zmaga\u324?. Niech m\u243?j dom stanie si\u281? Twoim niebem. Pa\u324?ski szczery wielbiciel, Ksi\u261?\u380?\u281? Conrad z Harthenham\par\pard\plain\hyphpar} {Podpis na dole by\u322? nieco bardziej zamaszysty ni\u380? reszta listu. Jason ponownie odczyta\u322? wiadomo\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Oblizuj\u261?c usta, Dolan wyci\u261?gn\u261?\u322? r\u281?k\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mog\u281? zobaczy\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason poda\u322? mu list. Regent przeczyta\u322? wiadomo\u347?\u263?, kr\u281?c\u261?c g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy nie widzia\u322?em prawdziwego zaproszenia na Wieczn\u261? Uczt\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u322?ysza\u322?em o niej.\par\pard\plain\hyphpar} {Regent rzuci\u322? mu ostre spojrzenie.\par\pard\plain\hyphpar} {- A kto nie? To tylko raj, kt\u243?ry zst\u261?pi\u322? do \u347?wiata \u347?miertelnik\u243?w. Forteca chroni\u261?ca przed wszelkimi zmartwieniami. Sanktuarium niesko\u324?czonych rozkoszy. Tym, kt\u243?rych zaproszono, odpuszcza si\u281? wszelkie zbrodnie, reszt\u281? dni do\u380?ywaj\u261? w beztroskim luksusie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zupe\u322?nie jakby zosta\u263? kr\u243?lem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pod wieloma wzgl\u281?dami to jest lepsze od urz\u281?du kr\u243?la. Kr\u243?l

ma obowi\u261?zki. Wrog\u243?w. L\u281?ki. - Dolan m\u243?wi\u322? jak cz\u322?owiek, kt\u243?remu zes\u322?ano wizj\u281?. - Ci, kt\u243?rzy bawi\u261? na Wiecznej Uczcie, znaj\u261? trudno\u347?ci tylko ze wspomnie\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {- By\u322? pan tam kiedy\u347??\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie by\u322?oby mnie tutaj, gdyby si\u281? tam znalaz\u322?. Nikt nie wraca.\par\pard\plain\hyphpar} {- To jaka\u347? nieuczciwa zagrywka?\par\pard\plain\hyphpar} {- Wprost przeciwnie. \u379?aden z zaproszonych nie zechcia\u322? wraca\u263?. Kto porzuca raj?\par\pard\plain\hyphpar} {



- Otrzyma\u322? pan zaproszenie?\par\pard\plain\hyphpar} {- Niestety, nie - westchn\u261?\u322? Dolan. - Cesarz potrzebuje mnie tutaj.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zaproszenie jest od samego Maldora?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie wprost. Cesarz sponsoruje uczt\u281?. Conrad jest gospodarzem. Jeste\u347? wyj\u261?tkowym szcz\u281?\u347?liwcem, Jasonie. Nie musisz obawia\u263? si\u281? Copernuma ani nikogo wi\u281?cej.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wyci\u261?gn\u261?\u322? r\u281?k\u281? i regent odda\u322? mu zaproszenie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wi\u281?c ta uczta to wi\u281?zienie.\par\pard\plain\hyphpar} {Dolan si\u281? za\u347?mia\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- W pewnym sensie by\u263? mo\u380?e. Dobrowolne wi\u281?zienie, gdzie nikt nienarzeka. Sam ch\u281?tnie prze\u380?y\u322?bym reszt\u281? dni w podobnym areszcie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?. Sztuczka by\u322?a wystarczaj\u261?co oczywista. Uczta by\u322?a nieko\u324?cz\u261?c\u261? si\u281? \u322?ap\u243?wk\u261? pozwalaj\u261?c\u261? Maldorowi pozby\u263? si\u281? wrog\u243?w. Jednak\u380?e perspektywa bezpiecznego oddalenia si\u281? od wszelkich niebezpiecze\u324?stw by\u322?a do\u347?\u263? atrakcyjna. Skoro ugrz\u261?z\u322? w jakie\u347? innej rzeczywisto\u347?ci, to czemu nie porzuci\u263? wszystkich zmartwie\u324? inie prze\u380?y\u263? \u380?ycia w luksusie? Nicholas zaleca\u322? mu, \u380?eby uzna\u322? zaproszenie za sw\u243?j cel. Gdyby jednak ugi\u261?\u322? si\u281?i uda\u322? na uczt\u281?, w jaki spos\u243?b kiedykolwiek wr\u243?ci\u322?by do domu? I co sta\u322?oby si\u281? z Rachel?\par\pard\plain\hyphpar} {

Zerkaj\u261?c na sylab\u281? nad drzwiami, Jason westchn\u261?\u322?. Maldor by\u322? z\u322?y. Ludzie, kt\u243?rzy dla niego pracowali, byli \u378?li. WiecznaUczta mog\u322?a by\u263? po prostu jeszcze jedn\u261? pu\u322?apk\u261?. Sk\u261?d ludzie mieli wiedzie\u263?, jaka jest wspania\u322?a, skoro nikt stamt\u261?d nie wr\u243?ci\u322?? Poza tym, fakt, \u380?e wys\u322?ano zaproszenie, oznacza\u322?, \u380?e Maldor zaczyna\u322? si\u281? niepokoi\u263?. I s\u322?usznie!Jason zna\u322? ju\u380? po\u322?ow\u281? S\u322?owa, kt\u243?re mog\u322?o go zniszczy\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Spojrza\u322? na map\u281?. Nie m\u243?g\u322? porzuci\u263? misji. Zdoby\u322?kolejn\u261? dobr\u261? wskaz\u243?wk\u281?, a Bia\u322?e Jezioro znajdowa\u322?o si\u281? niedaleko st\u261?d. Nie m\u243?g\u322? porzuci\u263? Rachel. Nie m\u243?g\u322? zarzuci\u263? stara\u324? o powr\u243?t do domu. Nie m\u243?g\u322?zdradzi\u263? zaufania, jakim obdarzy\u322? go Galloran. Ferrin czeka\u322?. Jas

on w\u322?o\u380?y\u322? kart\u281? z powrotem do koperty. Wstrzyma si\u281? z tym zaproszeniem. Gdyby kiedykolwiek zosta\u322? przyparty do muru, mo\u380?e zdo\u322?a si\u281? uratowa\u263?, przyjmuj\u261?c je.\par\pard\plain\hyphpar} {- To niesamowita propozycja - powiedzia\u322?. - Mog\u281? poczeka\u263? dzie\u324?, zanim odpowiem?\par\pard\plain\hyphpar} {Potrzebuj\u281? chwili, \u380?eby to przemy\u347?le\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Oczywi\u347?cie. Jasonie, to \u380?aden wstyd przyj\u261?\u263? zaproszenie. Gdyby\u347? abdykowa\u322?, Copernum wr\u243?ci na sw\u243?j urz\u261?d i kr\u243?lestwo nadal b\u281?dzie prosperowa\u322?o. Ostrzegam jednak: otwarcie przeciwstawiaj\u261?c si\u281? Copernumowi, niezale\u380?nie od tego, czy wierzysz w to, \u380?e sta\u322? za zamachem, czy te\u380? nie, niemal na pewno \u347?ci\u261?gniesz na siebie nieszcz\u281?\u347?cie. Odpu\u347?\u263? sobie. Na twoim miejsc

u zrzek\u322?bym si\u281? tytu\u322?u kanclerza i do\u322?\u261?czy\u322? do uczty. Ka\u380?dy rozs\u261?dny cz\u322?owiek tak by post\u261?pi\u322?. Pozostaniesz zapami\u281?tany jako \u347?mia\u322?y lord i zas\u322?u\u380?ony kanclerz, kiedy b\u281?dziesz do\u380?ywa\u322? swoich dni w b\u322?ogo\u347?ci i bogactwie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rozumiem. Czy to wszystko?\par\pard\plain\hyphpar} {Regent poda\u322? Jasonowi skrawek pergaminu z siedmioma parami symboli.\par\pard\plain\hyphpar} {- To dla ciebie.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Kombinacja do skarbca m\u261?dro\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?esz studiowa\u263? tu, kiedy tylko zechcesz. Kombinacja nie jest takasama jak wczoraj i gdyby\u347? poda\u322? si\u281? do dymisji, znowu si\u281? zmieni.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mog\u281? potrzebowa\u263? powozu - powiedzia\u322? Jason. - \u346?rodka transportu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rozumiem - powiedzia\u322? regent, a w jego g\u322?osie pojawi\u322?a si\u281? ulga. - Mog\u281? w ci\u261?gu godziny przygotowa\u263? pow\u243?z wraz z ma\u322?om\u243?wnym wo\u378?nic\u261?. Gdyby\u347? zdecydowa\u322? si\u281? wyjecha\u263?, nikt nie b\u281?dzie ci\u281? wini\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Niekt\u243?rzy jednak winiliby, pomy\u347?la\u322? Jason. Ludzie nie tacy, z jakimi ty pracujesz.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?kuj\u281?, Wasza Wysoko\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Nieca\u322?e dwie godziny p\u243?\u378?niej kiedy s\u322?o\u324?ce wstawa\u322?o, Jason wyci\u261?ga\u322? si\u281? w wygodnym zaprz\u281?\u380?onym w sze\u347?\u263? koni powozie, kt\u243?ry z zewn\u261?trz l\u347?ni\u322? czarnym lakierem zdobionym srebrnymi filigranami. Mia\u322? na sobie podr\u243?\u380?ne ubranie. Na wy\u347?cie\u322?anym siedzeniu obok niego le\u380?a\u322?y zapasy przygotowane przez kucharza i cz\u281?\u347?\u263? z dworskiego stroju, kt\u243?ry nosi\u322? jako lord Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Opo\u324?cz\u281? i pier\u347?cienie schowa\u322? - pier\u347?cienie w p\u322?aszczu, a opo\u324?cz\u281? zwin\u261?\u322? razem z reszt\u261? jarmarcznych stro

j\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Odsun\u261?\u322? zas\u322?on\u281?, \u380?eby zerkn\u261?\u263?, kiedy pow\u243?z zje\u380?d\u380?a\u322? z p\u322?askowy\u380?u, a potem opad\u322? na oparcie i zamkn\u261?\u322? oczy. Ledwie m\u243?g\u322? uwierzy\u263?, \u380?e zostawia za sob\u261? zmartwienia i intrygi Trensicourt. Wierzy\u322?, \u380?e Rachel b\u281?dzie mia\u322?a do\u347?\u263? rozumu, \u380?eby dotrze\u263? do \u8222?Kulawego Jelenia\u8221?. Nie wiedzia\u322?, jak si\u281? z ni\u261? skontaktowa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy ju\u380? pow\u243?z zjecha\u322? z pochy\u322?o\u347?ci, Jason rozsiad\u322? si\u281? wygodniej i pr\u243?bowa\u322? si\u281? zdrzemn\u261?\u263?. Pocz\u261?tkowo uniemo\u380?liwia\u322?o mu to ko\u322?ysanie powozu, ale wreszcie zm\u281?czenie wygra\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy stangret - drobny, ko\u347?cisty cz\u322?owiek - obudzi\u322? go, potrz\u2

61?saj\u261?c, stali ju\u380? przed ober\u380?\u261?. Jason potar\u322? oczy. Szyld nad drzwiami przedstawia\u322? jelenia z roz\u322?o\u380?ystym poro\u380?em.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pouczy\u322? wo\u378?nic\u281?, \u380?eby na niego poczeka\u322?, a potemwysiad\u322? z powozu na bit\u261? drog\u281?. Ferrin opiera\u322? si\u281? o framug\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prosimy do \u347?rodka, lordzie Jasonie - powiedzia\u322?, k\u322?aniaj\u261?c si\u281? nisko.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie wypowiadaj g\u322?o\u347?no mojego imienia - mrukn\u261?\u322? \u347?ciszonym g\u322?osem Jason, podchodz\u261?c do niego. - Nie chcemy wyr\u243?\u380?nia\u263? si\u281? w t\u322?umie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Och - powt\u243?rzy\u322? z r\u243?wn\u261? ostro\u380?no\u347?ci\u261? Ferrin. - Wobec tego mo\u380?esz przemy\u347?le\u263? sens rozbijania si\u281? wyszuka

nym powozem z kr\u243?lewskim god\u322?em. A mo\u380?e wolisz, \u380?ebym zwraca\u322? si\u281? do ciebie \u8222?kanclerzu\u8221??\par\pard\plain\hyphpar} {Weszli do \u347?rodka.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wiesz, \u380?e zosta\u322?em kanclerzem?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tego typu wie\u347?ci nios\u261? si\u281? jak na skrzyd\u322?ach.\par\pard\plain\hyphpar} {- A wiesz, \u380?e Copernum pr\u243?bowa\u322? mnie zabi\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie. Wyprzedzi\u322?e\u347? nowiny. Chcia\u322?bym umie\u263? udawa\u263? zaskoczonego. A tak, prosz\u281?: ten sam cz\u322?owiek pr\u243?bowa\u322? zabi\u263



? nas obu, ale mu si\u281? nie powiod\u322?o. To chyba przypiecz\u281?towuje nasz\u261? przyja\u378?\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Copernum rozkaza\u322? ci\u281? \u347?ci\u261?\u263??\par\pard\plain\hyphpar}{- Kt\u243?\u380?by inny? Skrad\u322?em narzeczon\u261? jego kuzynowi, a potem zabi\u322?em tego\u380? kuzyna w pojedynku. Dla \u347?cis\u322?o\u347?ci, to kuzyn nalega\u322? na pojedynek, a ja walczy\u322?em uczciwie. Jeste\u347? g\u322?odny?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pokiwa\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co si\u281? sta\u322?o z dziewczyn\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {- Dowiedzia\u322?a si\u281?, \u380?e jestem rozsadnikiem. - Ferrin machn\u261?\u322? r\u281?k\u261? na szynkark\u281? i zam\u243?wi\u322? jedzenie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wyj\u261?\u322? dwie z\u322?ote kulki i dwie srebrne.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zwracam twoje pieni\u261?dze. Z procentem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zatrzymaj nadmiar. Nie by\u322?e\u347? inwestycj\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mog\u281? sobie pozwoli\u263? - powiedzia\u322? Jason. - Zgarn\u261?\u322?em mn\u243?stwo pieni\u281?dzy. A \u347?ci\u347?le rzecz bior\u261?c, m\u243?j s\u322?u\u380?\u261?cy zgarn\u261?\u322? je dla mnie. Cz\u322?owiek ma dost\u281?p do niesamowitych funduszy, kiedy jest kanclerzem!\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin przyj\u261?\u322? pieni\u261?dze.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zatrzymam je, dop\u243?ki nie b\u281?dziesz ich potrzebowa\u322?. - Jakie\u347

? wie\u347?ci od Rachel? - W\u322?a\u347?nie chcia\u322?em zapyta\u263? o to samo. - Nie trzymali\u347?my si\u281? razem. Nie mia\u322?em jak si\u281? z ni\u261? skontaktowa\u263?. Mam nadziej\u281?, \u380?e si\u281? tu zjawi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zjawi si\u281?, gdy us\u322?yszy o twojej ucieczce. - Ferrin popuka\u322? knykciami w blat. - Miejmy nadziej\u281?, \u380?e ju\u380? jest w drodze. Trudno by\u322?oby wyprzedzi\u263? pow\u243?z z sz\u243?stk\u261? koni.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nadal chcesz do nas do\u322?\u261?czy\u263?? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Naprawd\u281? porzucasz urz\u261?d kanclerza?\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeden zamach na moje \u380?ycie wystarczy.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin uni\u243?s\u322? brwi i si\u281? u\u347?miechn\u261?\u322?.\par\pard\plai

n\hyphpar} {- Regent b\u281?dzie w\u347?ciek\u322?y. Nigdy tam nie wracaj.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie podoba\u322?aby mi si\u281? praca dla Dolana. Sprawia wra\u380?enie tch\u243?rza.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin rozejrza\u322? si\u281? po\u347?piesznie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kanclerz czy nie, zni\u380?aj g\u322?os, kiedy m\u243?wisz takie rzeczy. Nadal znajdujemy si\u281? na terenach podlegaj\u261?cych Trensicourt. Niekt\u243?rzyludzie wyzwaliby ci\u281? na pojedynek, s\u322?ysz\u261?c, jak obra\u380?asz ich w\u322?adc\u281?. Chocia\u380? przyznaj\u281?, \u380?e zgadzam si\u281? z tob\u261?. Copernum kieruje tym cyrkiem i, jak si\u281? spodziewam, nied\u322?ugo znowu zacznie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wi\u281?c nadal chcesz z nami podr\u243?\u380?owa\u263?? Z ka\u380?dym dniem s

taj\u281? si\u281? coraz wi\u281?kszym celem.\par\pard\plain\hyphpar} {- A jak my\u347?lisz, dlaczego tu czeka\u322?em?\par\pard\plain\hyphpar} {- Wybieram si\u281? do Bia\u322?ego Jeziora - powiedzia\u322? Jason. - Wiesz, jak si\u281? tam dosta\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Do Bia\u322?ego Jeziora? To troch\u281? odludne miejsce, co? W\u322?a\u347?ciwie to nawet nie jest miasto.\par\pard\plain\hyphpar} {- Musimy znale\u378?\u263? prawdziwe jezioro, a nie tylko miasto.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wybieramy si\u281? podziwia\u263? krajobrazy? Nigdy nie widzia\u322?em prawdziwego Bia\u322?ego Jeziora. To wymaga wspinaczki. Je\u347?li jednak tam w\u322?a\



u347?nie chcecie si\u281? dosta\u263?, to ja r\u243?wnie\u380?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mam pow\u243?z, to powinno pozwoli\u263? nam oszcz\u281?dzi\u263? nieco czasu. Pewnie poczekamy tylko na Rachel?\par\pard\plain\hyphpar} {- Towarzyszy ci tylko ten drobny wo\u378?nica?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin rozprostowa\u322? r\u281?ce.\par\pard\plain\hyphpar} {- Maj\u261?c taki pow\u243?z, Bia\u322?e Jezioro znajduje si\u281? raptem dzie\u324? albo dwa dni st\u261?d. Konie wygl\u261?daj\u261? niesamowicie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wo\u378?nica zawiezie nas daleko - powiedzia\u322? Jason. - W\u322?a\u347?ciwie to wyjecha\u322?em, maj\u261?c pozwolenie od Dolana.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co? Jak?!\par\pard\plain\hyphpar} {- Dosta\u322?em, zaproszenie na Wieczn\u261? Uczt\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u322?ucham?\par\pard\plain\hyphpar} {- Dolan nak\u322?ania\u322? mnie, \u380?ebym przyj\u261?\u322? zaproszenie. W\u322?a\u347?ciwie powiedzia\u322?em mu, \u380?e to zrobi\u281?, wi\u281?c dostarczy\u322? mi pow\u243?z.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ale odrzuci\u322?e\u347? zaproszenie?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie.\par\pard\plain\hyphpar} {- G\u322?upi jeste\u347?? Dlaczego nie? Czekaj, a dlaczego w\u322?a\u347?ciwie w og\u243?le dosta\u322?e\u347? zaproszenie? Co takiego zrobi\u322?e\u347??\par\p

ard\plain\hyphpar} {Jason wzruszy\u322? ramionami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e dlatego, \u380?e zosta\u322?em kanclerzem i prze\u380?y\u322?em zamach.\par\pard\plain\hyphpar} {- To ma sens. Dolan jest silnie powi\u261?zany z Felrook, podobnie jak poprzedni kanclerz. Pewnie chcieli si\u281? ciebie pozby\u263?, \u380?eby na nowo zainstalowa\u263? Copernuma. Tylko dlaczego mia\u322?by\u347? nie przyj\u261?\u263? zaproszenia? Wiesz, jakie \u322?atwe sta\u322?oby si\u281? twoje \u380?ycie?\par\pard\plain\hyphpar} {- To mo\u380?e nie wygl\u261?da\u263? tak pi\u281?knie, jak wszyscy sobie wyobra\u380?aj\u261? - odpar\u322? Jason. - Nie wr\u243?ci\u322? nikt z tych, kt\u243?rzy tam si\u281? udali. Jedzenie mo\u380?e by\u263? dobre, ale dla mnie wygl\u261?da to jak wi\u281?zienie.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Mo\u380?liwe - zastanawia\u322? si\u281? na g\u322?os Ferrin. - Z drugiej strony, je\u347?li idzie o wi\u281?zienia, gdybym mia\u322? jakie\u347? wybiera\u263?, wybra\u322?bym Harthenham, dziesi\u281?\u263? razy na dziesi\u281?\u263? mo\u380?liwo\u347?ci. Jeste\u347? ciekaw\u261? osob\u261?, Jasonie. Jest w tobie co\u347? wi\u281?cej, ni\u380?by wydawa\u322?o si\u281? na pierwszy rzut oka. Kto wie, ile b\u281?dziemy czeka\u263? na Rachel? Mo\u380?e par\u281? godzin, mo\u380?e par\u281? dni. Powiniene\u347? kaza\u263? wo\u378?nicy zaj\u261?\u263? si\u281? ko\u324?mi i samemu co\u347? zje\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobry pomys\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja poczekam tutaj.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy Jason szed\u322? do powozu, zauwa\u380?y\u322? dwoje je\u378?d\u378?c\u243?w nadje\u380?d\u380?aj\u261?cych drog\u261?. Jednym by\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Jason! - zawo\u322?a\u322?a, kiedy nawi\u261?zali kontakt wzrokowy. Jason pomacha\u322? do niej r\u281?k\u261?, czuj\u261?c, jak ogarnia go ulga. Na widok Rachel zda\u322? sobie spraw\u281?, jak bardzo si\u281? martwi\u322?, \u380?e co\u347? mog\u322?o jej si\u281? sta\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Konie zatrzyma\u322?y si\u281? obok Jasona i Rachel zsiad\u322?a. Mia\u322?a nasobie nowe ubrania podr\u243?\u380?ne, kt\u243?re tym razem na ni\u261? pasowa\u322?y. - To cel twojej podr\u243?\u380?y? - zapyta\u322? m\u281?\u380?czyzna, surowy typ o garbatym nosie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak. Dzi\u281?kuj\u281?, Bruce. - Dobrze wi\u281?c. Szcz\u281?\u347?liwej drogi. Wzi\u261?\u322? wodze jej konia i odjecha\u322?. - Kim by ten facet? - zapyta



\u322? cicho Jason. - To moja eskorta - odpowiedzia\u322?a szeptem Rachel. - Nicholas o to zadba\u322?. Okaza\u322? si\u281? o wiele bardziej pomocny, ni\u380?by to wynika\u322?o z pierwszego spotkania.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak ju\u380? wyszli\u347?my z jego warsztatu, my\u347?la\u322?em, \u380?e nigdy wi\u281?cej si\u281? z nami nie skontaktuje.\par\pard\plain\hyphpar} {- Najwyra\u378?niej Copernum od razu powi\u261?za\u322? go z nami i podejrzewa\u322?, \u380?e jeste\u347?my Poza\u347?wiatowcami. Nicholas uzna\u322?, \u380?e dla umocnienia jego pozycji najlepiej b\u281?dzie, je\u347?li nam si\u281? uda, a potem uciekniemy. Spotka\u322?am si\u281? z nim jeszcze dwa razy i przys\u322?a\u322? mi kilka list\u243?w. Ogromnie si\u281? ucieszy\u322?, \u380?e pokona\u322?e\u347? Copernuma i prze\u380?y\u322?e\u347? zamach.\par\pard\plain\hyphpar} {- To by\u322?o takie dziwaczne - powiedzia\u322? Jason. - Nie uwierzy\u322?aby\u347?. Spa\u322?em pod \u322?\u243?\u380?kiem, a ten facet wszed\u322? i pr\u243?bowa\u322? mnie d\u378?gn\u261?\u263? zatrutym no\u380?em, ale zamiast tego zabi\u322? mojego osobistego stra\u380?nika.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nic ci nie jest?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nic. Ciesz\u281? si\u281?, \u380?e dotar\u322?a\u347? bezpiecznie. Martwi\u322?em si\u281?. Rachel zarumieni\u322?a si\u281? nieco.\par\pard\plain\hyphpar} {- Masz sylab\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {- Trzecia brzmi \u8222?fex\u8221?. By\u322?em te\u380? w skarbcu m\u261?dro\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobre pytanie?\par\pard\plain\hyphpar} {- Rewelacyjne.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ferrin tu jest?\par\pard\plain\hyphpar} {

- Czeka w \u347?rodku.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason powiedzia\u322? wo\u378?nicy, \u380?e p\u243?jd\u261? co\u347? zje\u347?\u263?, a potem pojad\u261? do Bia\u322?ego Jeziora. Zach\u281?ci\u322? go, \u380?eby sam co\u347? przek\u261?si\u322? i przygotowa\u322? konie tak, jak uwa\u380?a za stosowne. Potem Jason i Rachel weszli do \u8222?Kulawego Jelenia\u8221?. Dotarli do stolika Ferrina w tym samym czasie, co szynkarka.\par\pard\plain\hyphpar} {- Idealne wyczucie chwili - powiedzia\u322? Ferrin. - Rachel mo\u380?e zje\u347?\u263? m\u243?j posi\u322?ek.\par\pard\plain\hyphpar} {Zam\u243?wi\u322? nast\u281?pn\u261? porcj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie zabior\u281? ci jedzenia - odpowiedzia\u322?a Rachel, kiedy szynkarka odeszli.\par\pard\plain\hyphpar} {- Je\u347?li go nie tkniesz, b\u281?dzie styg\u322?o i wysycha\u322?o. Jedz - up

iera\u322? si\u281? Ferrin. - Kiedy wy byli\u347?cie zaj\u281?ci, ja odpoczywa\u322?em. Powiedz mi wi\u281?c, Rachel, wysz\u322?a\u347? za m\u261?\u380? za ksi\u281?cia i zosta\u322?a\u347? przysz\u322?\u261? kr\u243?low\u261? Kadary?\par\pard\plain\hyphpar} {- M\u243?j pobyt w Trensicourt nie by\u322? tak ciekawy jak Jasona - powiedzia\u322?a. - Ale wystarczaj\u261?co stresuj\u261?cy, \u380?ebym si\u281? cieszy\u322?a, \u380?e opu\u347?ci\u322?am to miasto.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zostawcie miejskie \u380?ycie masochistom - oznajmi\u322? Ferrin, machaj\u261?c lekcewa\u380?\u261?co r\u281?k\u261?. - Dla nas jest otwarta droga!\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }{\line } {\s1 \afs32{\qc

Rozdzia\u322? 16{\line } Bia\u322?e Jezioro\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Drugiego popo\u322?udnia po opuszczeniu \u8222?Kulawego Jelenia\u8221? Rachel wygl\u261?da\u322?a przez okno powozu, pr\u243?buj\u261?c ignorowa\u263? b\u243?lg\u322?owy wywo\u322?any podskakiwaniem i szarpaniem w czasie jazdy. Dotarli dokamienistej okolicy z wysokimi drzewami, stromymi wzg\u243?rzami i bystrymi strumieniami, i przez ca\u322?y dzie\u324? nie przejechali przez \u380?adne miasto.\par\pard\plain\hyphpar} {Zerkn\u281?\u322?a na Jasona, kt\u243?ry bezskutecznie pr\u243?bowa\u322? si\u28



1? zdrzemn\u261?\u263?. Skoro nawet on nie m\u243?g\u322? zasn\u261?\u263?, wiedzia\u322?a, \u380?e jazda musi by\u263? ci\u281?\u380?ka. Co za zabawny ch\u322?opak. W pierwszej chwili nie zrobi\u322? na niej wra\u380?enia szczeg\u243?lniebystrego, ale zaczyna\u322?a zdawa\u263? sobie spraw\u281?, \u380?e mog\u322?a wyl\u261?dowa\u263? w r\u243?wnoleg\u322?ym \u347?wiecie z kim\u347? znacznie gorszym. Nie mog\u322?a uwierzy\u263?, \u380?e zdo\u322?a\u322? zosta\u263? kanclerzem. Gdyby zada\u322? jej to samo pytanie, mog\u322?aby go przebi\u263?. \u8222?Squirreled\u8221? mia\u322?o dziesi\u281?\u263? liter, chocia\u380? niekt\u243?rzy upieraliby si\u281?, \u380?e nie jest to s\u322?owo jednosylabowe.\par\pard\plain\hyphpar} {Spojrza\u322?a na Ferrina. Jak na razie rozsadnik by\u322? ich najlepszym odkryciem. Okaza\u322? si\u281? idealnym przewodnikiem - m\u261?drym, zr\u281?cznym iznaj\u261?cym kawa\u322? \u347?wiata. Poza tym by\u322? zabawny i w miar\u281? przystojny. By\u322? taki wdzi\u281?czny za okazywan\u261? mu przyja\u378?\u324?, \u380?e Rachel by\u322?a w\u347?ciek\u322?a na pozosta\u322?ych mieszka\u324?c\u243?w Lyrianu za dyskryminowanie jego rodzaju.\par\pard\plain\hyphpar} {Zauwa\u380?y\u322?, \u380?e mu si\u281? przygl\u261?da.\par\pard\plain\hyphpar}{- Im bardziej oddalamy si\u281? od Trensicourt, tym mniej chcemy tego powozu - powiedzia\u322? na tyle g\u322?o\u347?no, \u380?eby go by\u322?o s\u322?ycha\u263? nawet mimo \u322?oskotu jazdy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powinni\u347?my ruszy\u263? piechot\u261?, zanim wypadn\u261? mi wszystkie z\u281?by - dorzuci\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Uprzedza\u322?em, \u380?e udajemy si\u281? w odludne okolice - przypomnia\u322

? mu Ferrin. - Drogi b\u281?d\u261? coraz gorsze, a mieszka\u324?cy coraz mniejprzywi\u261?zani do prawa. Min\u281?li\u347?my uporz\u261?dkowane kr\u243?lestwo Trensicourt. Tutaj s\u261? dzikie tereny. Bez uzbrojonej obstawy nasz pow\u243?z z pewno\u347?ci\u261? przyci\u261?gnie bandyt\u243?w. W tej okolicy m\u261?dry cz\u322?owiek przywdziewa twardy wyraz twarzy i ukrywa bogactwo.\par\pard\plain\hyphpar} {- Brzmi uroczo - powiedzia\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wola\u322?bym omin\u261?\u263? miasto Bia\u322?e Jezioro - powiedzia\u322? Ferrin. - To nie jest miejsce dla \u322?adnej dziewczyny. Spo\u322?eczno\u347?ci wdziczy s\u261? pe\u322?ne traper\u243?w, my\u347?liwych, handlarzy i g\u243?rnik\u243?w. Nie wspominaj\u261?c ju\u380? o hazardzistach i ludziach wyj\u281?tychspod prawa. Wielu z nich wykorzysta obcego, je\u347?li tylko nadarzy si\u281? okazja.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Gdzie zostawimy pow\u243?z? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Odsuwaj\u261?c zas\u322?ony, Ferrin wychyli\u322? si\u281? przez okno. - Nied\u322?ugo dotrzemy do \u347?cie\u380?ki, kt\u243?ra zaprowadzi nas nad jezioro. Pow\u243?z si\u281? na niej nie zmie\u347?ci, ale piesza w\u281?dr\u243?wka potrwakr\u243?cej ni\u380? dzie\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak stroma jest droga? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- To nic niebezpiecznego - zapewni\u322? go Ferrin. - Ludzie trzymaj\u261? si\u281? z dala od jeziora, poniewa\u380? jest przekl\u281?te, a nie z powodu trudnego podej\u347?cia.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przekl\u281?te? - zdziwi\u322?a si\u281? Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Podobno jest zaczarowane - powiedzia\u322? Ferrin. - Nawet twardzi ludzie z tej dziczy trzymaj\u261? si\u281? od niego z daleka, dzi\u281?ki czemu nikt nie powinien nam tam przeszkadza\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Musimy dosta\u263? si\u281? na wysp\u281? po\u347?rodku jeziora - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wysp\u281??! - wykrzykn\u261?\u322? Ferrin. - Po co? Wybrali\u347?cie si\u281? na wycieczk\u281? pod has\u322?em \u8222?najbardziej niebezpieczne miejsca na \u347?wiecie, do kt\u243?rych nie spos\u243?b si\u281? dosta\u263?\u8221??\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego tak m\u243?wisz? - spyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nic nie p\u322?ywa po Bia\u322?ym Jeziorze. \u379?adne \u322?\u243?dki, nawetowady czy py\u322?. A ju\u380? z pewno\u347?ci\u261? nie ludzie. Tam wszystko tonie. Nikt nie wie, jak g\u322?\u281?bokie jest jezioro. Ludzie z miasteczka twie



rdz\u261?, \u380?e si\u281?ga samego \u347?rodka ziemi.\par\pard\plain\hyphpar}{- Ale nigdy tak naprawd\u281? nie widzia\u322?e\u347? tego jeziora? - upewni\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie. My\u347?lisz, \u380?e ludzie mog\u261? przesadza\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Istnieje tylko jeden spos\u243?b, \u380?eby si\u281? przekona\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin ca\u322?y czas wygl\u261?da\u322? przez okno. P\u243?\u322? godziny p\u243?\u378?niej, naci\u261?gaj\u261?c kaptur p\u322?aszcza, zawo\u322?a\u322? do wo\u378?nicy, \u380?eby stan\u261?\u322?. Kiedy wysiedli i zebrali swoje rzeczy, Jason powiedzia\u322? wo\u378?nicy, \u380?eby zawraca\u322? do Trensicourt.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeste\u347? pewien, m\u243?j panie? - zapyta\u322? stangret, zerkaj\u261?c nazakapturzonego Ferrina. - Prosz\u281? o wybaczenie, ale znajdujemy si\u281? do\u347?\u263? daleko od celu, kt\u243?rego si\u281? spodziewa\u322?em, w niecywilizowanej dziczy, gdzie mo\u380?e si\u281? panu sta\u263? krzywda.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel nie s\u322?ysza\u322?a wcze\u347?niej, \u380?eby wo\u378?nica poskar\u380?y\u322? si\u281? cho\u263?by s\u322?owem, kiedy Jason wydawa\u322? mu polecenia. Najwyra\u378?niej w ko\u324?cu nie wytrzyma\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem pewien, Evanie - powiedzia\u322? Jason. - Musz\u281? za\u322?atwi\u263? par\u281? spraw po drodze, zanim dotr\u281? do celu, o kt\u243?rym ksi\u261?\u380?\u281? Dolan zapewnie ci powiedzia\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {

Zr\u281?cznym ruchem Evan wyj\u261?\u322? kusz\u281? i wycelowa\u322? w Ferrina.\par\pard\plain\hyphpar} {- Je\u347?li ten cz\u322?owiek pr\u243?buje pana do czego\u347? przymusi\u263?,to mog\u281? si\u281? nim zaj\u261?\u263?, m\u243?j panie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, Evanie, to nasz przyjaciel - zapewni\u322? go Jason. - Dzi\u281?kuj\u281? za okazan\u261? trosk\u281?, ale naprawd\u281? nie bez powodu tu przyjecha\u322?em. Mo\u380?esz powiedzie\u263? regentowi, \u380?e musia\u322?em za\u322?atwi\u263? kilka niedoko\u324?czonych spraw.\par\pard\plain\hyphpar} {Evan opu\u347?ci\u322? bro\u324?. - Dobrze wi\u281?c. \u379?ycz\u281? szcz\u281?\u347?liwiej podr\u243?\u380?y, m\u243?j panie. - Wzajemnie, Evanie - odpar\u322? Jason. Wo\u378?nica strzeli\u322? lejcami i pow\u243?z z \u322?oskotem ruszy\u322?. - Jak on tu zakr\u281?ci? - zastanawia\u322?a si\u281? Rachel. Droga wygl\

u261?da\u322?a na o wiele za w\u261?sk\u261?. - B\u281?dzie jecha\u322? przed siebie a\u380? dotrze do polany - opar\u322? Ferrin. - Chod\u378?my, powinni\u347?my odej\u347?\u263? od drogi, nim zapadnie noc.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Nast\u281?pnego ranka Ferrin pokaza\u322? im z urwistego szczytu miasto Bia\u322?e Jezioro - osad\u281? z budynkami z bali znajduj\u261?c\u261? si\u281? kilka mil od podn\u243?\u380?a przysadzistej sto\u380?kowatej g\u243?ry. Z\u322?otobr\u261?zowa preria otacza\u322?a miasteczko, a za ni\u261? ci\u261?gn\u281?\u322?ysi\u281? zalesione wzg\u243?rza i \u322?a\u324?cuchy g\u243?rskie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Gdzie jest jezioro? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Na szczycie g\u243?ry - powiedzia\u322? Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Wygl\u261?da jak zgnieciony wulkan - zauwa\u380?y\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin potar\u322? brod\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Aktywno\u347?\u263? wulkaniczna mog\u322?aby pom\u243?c wyja\u347?ni\u263? opowie\u347?ci o nienaturalnym jeziorze.\par\pard\plain\hyphpar} {Zeszli ze wzg\u243?rza i ruszyli otwart\u261?, trawiast\u261? r\u243?wnin\u261?oddzielaj\u261?c\u261? ich od g\u243?ry. Rachel zauwa\u380?y\u322?a, \u380?e Ferrin ca\u322?y czas si\u281? ogl\u261?da.\par\pard\plain\hyphpar} {- My\u347?lisz, \u380?e mo\u380?emy by\u263? \u347?ledzeni? - spyta\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Jestem prawie pewien. To pojedynczy cz\u322?owiek, trzyma si\u281? daleko z ty\u322?u, ale dostrzeg\u322?em go par\u281? razy. Mo\u380?e to tylko my\u347?liwy, kt\u243?ry si\u281? upewnia, \u380?e sami opu\u347?cimy jego terytorium. Mo\u380?e skr\u281?ci w bok i zostawi nas teraz, kiedy ju\u380? wyszli\u347?my z lasu.\par\pard\plain\hyphpar} {- A je\u347?li nie? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin wzruszy\u322? ramionami.\par\pard\plain\hyphpar} {- To mo\u380?e by\u263? zwiadowca grupy bandyt\u243?w. Albo nieust\u281?pliwy szpieg z Trensicourt. Lub agent cesarza. Trudno zgadn\u261?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Miejmy nadziej\u281?, \u380?e to nie\u347?mia\u322?y, samotny rybak - stwierdzi\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ta g\u243?ra nie wygl\u261?da na trudn\u261? do wspinaczki - zauwa\u380?y\u322?a Rachel, patrz\u261?c przed siebie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Racja - zgodzi\u322? si\u281? Ferrin. - Stok wok\u243?\u322? g\u243?ry jest dziwne regularny, do\u347?\u263? stromy, ale nigdy za bardzo. Ka\u380?dy, kto za nami idzie, b\u281?dzie widzia\u322? nas jak na d\u322?oni. Za to nikt nie zdo\u322?a si\u281? do nas podkra\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Przeszli trawiast\u261? r\u243?wnin\u281? bez przyg\u243?d i zacz\u281?li wspinaczk\u281?. Stok by\u322? wystarczaj\u261?co stromy, \u380?eby wchodzenie po nimprzypomina\u322?o wchodzenie po schodach. Rachel pochyli\u322?a si\u281?, tak jak Jason, pomagaj\u261?c sobie przy wchodzeniu r\u281?kami. W po\u322?owie drogizrobili przerw\u281? na lunch. Mieli ju\u380? imponuj\u261?cy widok na r\u243?wniny i lasy za nimi. Kiedy sko\u324?czyli je\u347?\u263?, Ferrin og\u322?osi\u322

?, \u380?e najwyra\u378?niej zgubili ogon.\par\pard\plain\hyphpar} {Gdy wreszcie dotarli na wierzcho\u322?ek, Rachel mia\u322?a obola\u322?e nogi iplecy, zm\u281?czone od pochylania si\u281?. Pot perli\u322? jej si\u281? na twarzy. Zapomnia\u322?a jednak o ca\u322?ym odr\u281?twieniu na widok dziwnego jeziora.\par\pard\plain\hyphpar} {Szczyt szerokiej g\u243?ry przypomina\u322? kalder\u281?, wype\u322?nion\u261? niemal po brzegi mulistym bia\u322?ym p\u322?ynem. Male\u324?ka wysepka, ledwie stos kamieni, widnia\u322?a niemal na samym \u347?rodku. Powierzchnia Bia\u322?ego Jeziora by\u322?a nienaturalnie g\u322?adka. Zbiornik emanowa\u322? ciep\u322?em, przez co powietrze nad nim dr\u380?a\u322?o. Okolic\u281? wype\u322?nia\u322? zapach zbyt d\u322?ugo gotowanych jajek.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chod\u378?cie - powiedzia\u322? Ferrin, kieruj\u261?c si\u281? do brzegu jeziora.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason i Rachel do\u322?\u261?czyli do niego.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin podni\u243?s\u322? ma\u322?y p\u322?aski kawa\u322?ek drewna, pokazuj\u261?c go jak magik przed wykonaniem sztuczki. Poda\u322? drewienko Jasonowi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Lekkie, prawda?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak.\par\pard\plain\hyphpar} {- Normalnie unosi\u322?oby si\u281? na wodzie?\par\pard\plain\hyphpar} {- Chyba tak.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zobaczmy, co si\u281? tu stanie.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin poda\u322? drewienko Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Przykucn\u281?\u322?a, \u347?wiadoma \u380?aru promieniuj\u261?cego z jeziora, i delikatnie po\u322?o\u380?y\u322?a kawa\u322?ek drewna na kremowej powierzchni. Drewno uton\u281?\u322?o, prawie nie poruszaj\u261?c powierzchni jeziora.\par\p

ard\plain\hyphpar} {- Z czego jest to jezioro? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie z wody - odpar\u322? Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przypomina ciasto nale\u347?nikowe - powiedzia\u322?a Rachel. - Czy ktokolwiek dotar\u322? na wysp\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mam poj\u281?cia - odrzek\u322? Ferrin. - Ludzie m\u243?wi\u261?, \u380?eBia\u322?e Jezioro jest przekl\u281?te. Je\u347?li nikt tu nie przychodzi i nicpo tym jeziorze nie p\u322?ywa, to nie wyobra\u380?am sobie, \u380?eby kto\u347? m\u243?g\u322? dotrze\u263? na wysp\u281?. I nie wyobra\u380?am sobie, dlaczego wy chcecie si\u281? tam dosta\u263?. Nie chc\u281? patrze\u263?, jak toniecie.\



par\pard\plain\hyphpar} {Jason zerkn\u261?\u322? na Rachel. - Mogli\u347?my otrzyma\u263? z\u322?e informacje? - Informacje? - powt\u243?rzy\u322? Ferrin. - Kto\u347? powiedzia\u322? wam, \u380?eby\u347?cie tu przybyli? Kto? Dlaczego?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przykucn\u261?\u322?, wybra\u322? p\u322?aski kamie\u324? i cisn\u261?\u322? nim z ukosa. Kamie\u324? pokona\u322? spory dystans, odbi\u322? si\u281? raz, drugi, i jeszcze par\u281? razy, robi\u261?c kr\u243?tsze susy. Kiedy straci\u322? p\u281?d, uton\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Widzieli\u347?cie? Kamyk odbi\u322? si\u281? z dziesi\u281?\u263? razy!\par\pard\plain\hyphpar} {- Aha - odpowiedzia\u322? Ferrin zaintrygowany.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pu\u347?ci\u322? kolejn\u261? kaczk\u281?, uzyskuj\u261?c podobny wynik. Rachel z\u322?apa\u322?a kolejny kamie\u324?, tym razem mniej p\u322?aski i cisn\u281?\u322?a nim niemal prosto w wod\u281?. Odbi\u322? si\u281? w miar\u281? wysoko, jakby powierzchnia jeziora by\u322?a twarda, a potem skoczy\u322? raz jeszcze, tym razem ni\u380?ej, i zaton\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dziwne - mrukn\u281?\u322?a Rachel, bior\u261?c kamie\u324? do r\u281?ki i kucaj\u261?c nad jeziorem.\par\pard\plain\hyphpar} {Trzymaj\u261?c mocno kamie\u324?, uderzy\u322?a w powierzchni\u281? cieczy z ca\u322?ej si\u322?y. Jezioro sprawia\u322?o wra\u380?enie twardego. Rachel uderzy\u322?a tak par\u281? razy. P\u322?yn nawet nie chlupn\u261?\u322?. Powierzchnialedwie zafalowa\u322?a. Rachel obejrza\u322?a kamie\u324?, zauwa\u380?aj\u261?c, \u380?e nie ma na nim odrobiny p\u322?ynu. Kiedy upu\u347?ci\u322?a kamie\u324? lekko do jeziora, zaton\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Powierzchnia twardnieje pod wp\u322?ywem nacisku - zauwa\u380?y\u322? Jason. - Spr\u243?bujmy z wielkim kamieniem.\par\pard\plain\hyphpar} {Razem z Rachel d\u378?wign\u281?li ci\u281?\u380?ki g\u322?az i wrzucili do jeziora. Oczywi\u347?cie odbi\u322? si\u281? raz, zanim straci\u322? p\u281?d i zaton\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel podesz\u322?a do brzegu i tupn\u281?\u322?a nog\u261? w powierzchni\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Robi wra\u380?enie twardej. Ugina si\u281? tylko odrobin\u281?, jak zbyt mocno naci\u261?gni\u281?ta trampolina.\par\pard\plain\hyphpar} {Zanurzy\u322?a nog\u281? powoli. Syropowate jezioro owin\u281?\u322?o si\u281? wok\u243?\u322? podeszwy jej buta.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie! - wykrzykn\u261?\u322? Ferrin, rzucaj\u261?c si\u281? ku niej.\par\pard\plain\hyphpar} {

Kiedy cz\u281?\u347?\u263? jej buta zanurzy\u322?a si\u281? pod powierzchni\u281?, niepokoj\u261?ce ssanie zacz\u281?\u322?o wci\u261?ga\u263? go g\u322?\u281?biej. Rachel szarpn\u281?\u322?a gwa\u322?townie nog\u261? i poczu\u322?a, \u380?e woda twardnieje wok\u243?\u322? cz\u281?\u347?ciowo zanurzonego buta, jakby w\u322?o\u380?y\u322?a nog\u281? do betonu. Kiedy si\u281? rozlu\u378?ni\u322?a, p\u322?yn zacz\u261?\u322? zasysa\u263? g\u322?\u281?biej. Rachel szarpn\u281?\u322?a znowu, maj\u261?c nadziej\u281?, \u380?e wyrwie stop\u281? z buta, kt\u243?ry zanurzy\u322? si\u281? ju\u380? do po\u322?owy, ale by\u322? zbyt dobrze zasznurowany.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin i Jason z\u322?apali j\u261? pod boki, przytrzymuj\u261?c.\par\pard\plain\hyphpar} {- Spr\u243?buj wyci\u261?ga\u263? nog\u281? jednostajnym ruchem, niezbyt mocno - poradzi\u322? jej Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {

Rachel skin\u281?\u322?a g\u322?ow\u261?. Kiedy ci\u261?gn\u281?\u322?a zbyt mocno, p\u322?yn twardnia\u322?. Jej jedyn\u261? nadziej\u261? by\u322?o wyci\u261?gn\u261?\u263? nog\u281? stopniowo. Wsparta na Ferrinie i Jasonie opar\u322?a si\u281? zasysaniu, dzi\u281?ki czemu but nie zanurza\u322? si\u281? ju\u380? g\u322?\u281?biej. A potem, ci\u261?gn\u261?c bardzo delikatnie, zdo\u322?a\u322?a powoli i r\u243?wno wyci\u261?gn\u261?\u263? but z p\u322?ynu.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy ju\u380? oswobodzi\u322?a nog\u281?, zatoczy\u322?a si\u281?, odsuwaj\u261?c od jeziora. Zdyszana, klapn\u281?\u322?a ci\u281?\u380?ko na ziemi\u281?. Jej but wygl\u261?da\u322? jak pomalowany na bia\u322?o niemal do kostki. Kiedy mu



si\u281? przygl\u261?da\u322?a, ciecz w nienaturalny spos\u243?b sp\u322?yn\u281?\u322?a z buta i zebra\u322?a si\u281? w ma\u322?ym zag\u322?\u281?bieniu - nabucie nie pozosta\u322? nawet \u347?lad wskazuj\u261?cy, \u380?e by\u322? bia\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?ki za pomoc - powiedzia\u322?a. - Gdybym by\u322?a tu sama, ju\u380?by\u322?oby po mnie. Nie spodziewa\u322?am si\u281? takiego ssania!\par\pard\plain\hyphpar} {- Drewienko, kt\u243?re po\u322?o\u380?y\u322?a\u347? wcze\u347?niej na jeziorze, zaton\u281?\u322?o w dziwny spos\u243?b - przypomnia\u322? Ferrin. - Wydawa\u322?o si\u281?, \u380?e jezioro je zassa\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wyobra\u380?acie sobie toni\u281?cie w tym jeziorze? - powiedzia\u322? Jason.- Cz\u322?owiek zapada\u322?by si\u281?, a gdyby pr\u243?bowa\u322? p\u322?yn\u261?\u263?, jezioro twardnia\u322?oby wok\u243?\u322? niego. Z kolei, kiedy rozlu\u378?nia\u322?by si\u281?, natychmiast by\u322?by zasysany g\u322?\u281?biej. Idealne lotne piaski.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jezioro by\u322?o bardzo ciep\u322?e, nawet przez but - doda\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wystarczaj\u261?co ciep\u322?e, \u380?eby poparzy\u263? ods\u322?oni\u281?t\u261? sk\u243?r\u281?, jak si\u281? domy\u347?lam. Nadal zamierzacie dosta\u263? si\u281? na wysp\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel spojrza\u322?a na stos kamieni na \u347?rodku jeziora. Obraz dr\u380?a\u322? w gor\u261?cym powietrzu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak my\u347?licie, jak daleko si\u281? znajduje?\par\pard\plain\hyphpar} {

Ferrin zmru\u380?y\u322? oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Trudno powiedzie\u263?. W pobli\u380?u wyspy nie ma niczego, co pozwala\u322?oby oceni\u263? odleg\u322?o\u347?\u263?. \u379?ar bij\u261?cy z jeziora mo\u380?e zniekszta\u322?ca\u263? nasz\u261? percepcj\u281?. Wyspa mo\u380?e znajdowa\u263? si\u281? dalej, ni\u380? si\u281? wydaje.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dajcie mi sprawdzi\u263?, czy jezioro utrzyma m\u243?j ci\u281?\u380?ar - powiedzia\u322? Jason. - No wiecie, przebiegn\u281? kawa\u322?ek w t\u281? i z powrotem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Lepiej ja - zaproponowa\u322? Ferrin. - Jak ugrz\u281?\u378?nie mi noga, zawsze mog\u281? j\u261? zostawi\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pewnie - powiedzia\u322?a Rachel - ale jak daleko zajdziesz w dziczy bez stopy?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie zatoniemy, dop\u243?ki nie staniemy - upiera\u322? si\u281? Jason. - Patrz

.\par\pard\plain\hyphpar} {Wybieg\u322? na jezioro, mocno tupi\u261?c. Powierzchnia zadygota\u322?a lekko w miejscach uderzenia, ale Jason nie zaton\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Zawr\u243?ci\u322? i przybieg\u322? z powrotem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobra robota, kanclerzu - powiedzia\u322? Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {- To jezioro cuchnie - stwierdzi\u322? Jason. - A na powierzchni bardziej odczuwa si\u281? \u380?ar. Bieg do wyspy b\u281?dzie prawdziwym koszmarem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tyle \u380?e to nasza jedyna opcja - powiedzia\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chyba \u380?e postanowimy poszuka\u263? rozrywki gdzie indziej - wymamrota\u322? Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {- Musimy to zrobi\u263? - oznajmi\u322? z determinacj\u261? Jason. - W ka\u380?d

ym razie ja musz\u281?. Nie ma sensu, \u380?eby ryzyko podejmowa\u322?a wi\u281?cej ni\u380? jedna osoba.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, teraz moja kolej - odezwa\u322?a si\u281? Rachel. - Ja jestem biegaczem.Mam wi\u281?ksz\u261? szans\u281?. Ty zeskoczy\u322?e\u347? z urwiska, pami\u281?tasz? Nast\u281?pny klif jest m\u243?j.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wy dwoje wiecie co\u347?, o czym nie m\u243?wicie - zacz\u261?\u322? badawczoFerrin. - Spodziewacie si\u281? co\u347? tam znale\u378?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mo\u380?emy ci powiedzie\u263? - odpar\u322? Jason. - Niewiedza ci\u281? chroni. To ma co\u347? wsp\u243?lnego z powodami, dla kt\u243?rych cesarz nas \u3



47?ciga i dlaczego zosta\u322?em kanclerzem.\par\pard\plain\hyphpar} {- To nie w porz\u261?dku, \u380?e trzymamy ci\u281? przy sobie - powiedzia\u322?a Rachel. - Nara\u380?amy ci\u281? na niebezpiecze\u324?stwo. Gdyby\u347?my ci wszystko wyja\u347?nili, tylko pogorszyliby\u347?my spraw\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mn\u261? si\u281? nie martwcie - powiedzia\u322? Ferrin. - Widz\u281? wi\u281?cej ni\u380? m\u243?wi\u281? i nie zamierza\u322?em wtyka\u263? nosa w nie swoje sprawy. Chcia\u322?em tylko, \u380?eby\u347?cie oboje mieli pewno\u347?\u263?,\u380?e cokolwiek si\u281? tam znajduje, warte jest nara\u380?ania \u380?ycia.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jest - powiedzia\u322?a Rachel. - Du\u380?o od tego zale\u380?y. Jason, pozw\u243?l mi pobiec do wyspy. Jestem mniejsza, lepiej zbudowana do du\u380?ych dystans\u243?w. Dam rad\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason nad\u261?\u322? policzki i wypu\u347?ci\u322? powietrze. Uni\u243?s\u322?palec.\par\pard\plain\hyphpar} {- Je\u347?li si\u281? po\u347?lizgniesz, nigdy ci tego nie wybacz\u281?. Ani sobie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy si\u281? nie potykam - zapewni\u322?a go Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Przyjrza\u322?a si\u281? jezioru. Z \u322?atwo\u347?ci\u261? mog\u322?a przebiec szybkim truchtem trzy, cztery mile, ale tym razem bieg b\u281?d\u261? utrudnia\u322?y jej nietypowe zmienne. Mia\u322?a ci\u281?\u380?kie buty zamiast biegowych. \u379?ar z jeziora mo\u380?e przy\u347?pieszy\u263? zm\u281?czenie, a dalej od brzegu mo\u380?e by\u263? bardziej gor\u261?co. Poza tym b\u281?dzie musia\u32

2?a uderza\u263? nogami mocniej ni\u380? zwykle, \u380?eby przypadkiem stopa nie wpad\u322?a jej pod powierzchni\u281?. Gdyby zdarzy\u322?o si\u281? to dalej od brzegu i wpad\u322?a cho\u263? troszeczk\u281?, by\u322?oby po niej.\par\pard\plain\hyphpar} {Mimo niebezpiecze\u324?stwa, musia\u322?a spr\u243?bowa\u263?. To nie w porz\u261?dku, \u380?eby Jason podejmowa\u322? wszelkie ryzyko, zw\u322?aszcza kiedy ona mia\u322?a wi\u281?ksze szanse od niego.\par\pard\plain\hyphpar} {- Poczekaj chwil\u281? - powiedzia\u322? Jason, grzebi\u261?c w torbie. - Depozytariusz wiedzy da\u322? mi jagody, kt\u243?re dodaj\u261? energii. To mo\u380?eby\u263? idealny moment, \u380?eby zwi\u281?kszy\u263? wytrzyma\u322?o\u347?\u263?!\par\pard\plain\hyphpar} {Wyj\u261?\u322? torebk\u281? i wysypa\u322? na d\u322?o\u324? garstk\u281? wysuszonych jag\u243?d. Podni\u243?s\u322? do nosa jedn\u261?, pokryt\u261? ciemnymi

plamami, i natychmiast si\u281? zakrztusi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zepsu\u322?y si\u281? - powiedzia\u322? Ferrin. - Jedzenie ich narobi wi\u281?cej szk\u243?d ni\u380? da korzy\u347?ci. - Cudownie - mrukn\u261?\u322? Jason,wrzucaj\u261?c zepsute jagody do jeziora. - Nie martw si\u281? - powiedzia\u322?a Rachel, rozcieraj\u261?c niespokojnie nogi. - Dam sobie rad\u281?. Daj mi tylko par\u281? minut, \u380?ebym si\u281? rozlu\u378?ni\u322?a i rozci\u261?gn\u281?\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Znalaz\u322?a wielki p\u322?aski kamie\u324? i po\u322?o\u380?y\u322?a si\u281?na nim na kilka minut, skupiaj\u261?c si\u281? na oddechu. Potem wsta\u322?a, podwin\u281?\u322?a r\u281?kawy i zdj\u281?\u322?a z siebie wszystko, co niepotrzebne. Zastanawia\u322?a si\u281?, czy nie pobiec boso albo w skarpetkach, ale uzna\u322?a, \u380?e lepsze b\u281?dzie dodatkowe obci\u261?\u380?enie w postaci but\u243?w, je\u347?li maj\u261? j\u261? chroni\u263? przed \u380?arem z jeziora.\

par\pard\plain\hyphpar} {Z\u322?apa\u322?a si\u281? za kostk\u281? i zgi\u281?\u322?a nog\u281? do ty\u322?u, rozci\u261?gaj\u261?c mi\u281?sie\u324? czterog\u322?owy uda i utrzymuj\u261?c t\u281? pozycj\u281? pi\u281?tna\u347?cie sekund. Potem rozci\u261?gn\u281?\u322?a drug\u261? nog\u281?. Nie uginaj\u261?c n\u243?g w kolanach pochyli\u322?a si\u281?, dotykaj\u261?c ziemi mi\u281?dzy stopami.\par\pard\plain\hyphpar} {Zerkn\u281?\u322?a na Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {- Miej na mnie oko. Nie powiniene\u347? siedzie\u263? tu i traci\u263? czasu, je\u347?li si\u281? utopi\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Je\u347?li masz si\u281? utopi\u263?, to nie biegnij.\par\pard\plain\hyphpar}



{- Dobrze si\u281? czuj\u281? - powiedzia\u322?a Rachel, pr\u243?buj\u261?c przekona\u263? siebie w r\u243?wnym stopniu, co Jasona. - Dam sobie rad\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Podesz\u322?a do brzegu jeziora.\par\pard\plain\hyphpar} {- Stawiaj stopy mocno i szybko - podkre\u347?la\u322? Jason. - B\u281?dzie gor\u261?co i b\u281?dzie \u347?mierdzia\u322?o. Je\u347?li oka\u380?e si\u281?, \u380?e nie mo\u380?esz tego znie\u347?\u263?, zawracaj.\par\pard\plain\hyphpar} {- No, chyba \u380?e b\u281?dziesz dalej ni\u380? w po\u322?owie drogi - doda\u322? Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {- W porz\u261?dku. Biegn\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Stoj\u261?c trzy kroki od brzegu jeziora, Rachel ruszy\u322?a truchtem. Stara\u322?a si\u281? ignorowa\u263? fakt, \u380?e wybiega\u322?a na powierzchni\u281? jeziora, kt\u243?re kilka minut temu pr\u243?bowa\u322?o zassa\u263? j\u261? w g\u322?\u281?biny. To wydawa\u322?o si\u281? samob\u243?jstwem.\par\pard\plain\hyphpar} {Przy pierwszym szybkim kroku na Bia\u322?ym Jeziorze poczu\u322?a, \u380?e powierzchnia z \u322?atwo\u347?ci\u261? utrzymuje jej ci\u281?\u380?ar. Po kilku kolejnych zacz\u281?\u322?a ufa\u263? powierzchni i wpad\u322?a w rytm. Jezioro ugina\u322?o si\u281? wystarczaj\u261?co, \u380?eby zwr\u243?ci\u263? jej cz\u281?\u347?\u263? energii, kt\u243?r\u261? wk\u322?ada\u322?a w tupanie. Dop\u243?ki b\u281?dzie mocno stawia\u263? nogi, nic jej si\u281? nie stanie. Poniewa\u380? wydatkowa\u322?a dodatkow\u261? energi\u281? na ruch stopami w d\u243?\u322?, nieprzemieszcza\u322?a si\u281? do przodu tak szybko jak przy normalnym biegu, ale

z\u322?apa\u322?a sensowne tempo i nic nie wskazywa\u322?o, \u380?eby p\u322?ynwci\u261?ga\u322? jej stopy.\par\pard\plain\hyphpar} {Opar\u322?a si\u281? pokusie obejrzenia si\u281? przez rami\u281?, skupiaj\u261?c ca\u322?\u261? energi\u281? na dotarciu do wyspy i utrzymaniu spr\u281?\u380?ystego kroku. Tak jak si\u281? obawia\u322?a, im dalej wybiega\u322?a na jezioro, tym robi\u322?o si\u281? gor\u281?cej. Wkr\u243?tce powietrze, kt\u243?rym oddycha\u322?a, zmieni\u322?o si\u281? z nieprzyjemnie ciep\u322?ego w naprawd\u281? gor\u261?ce, a od\u243?r przybra\u322? na sile. Zaniepokoi\u322? j\u261? gwa\u322?towny wzrost temperatury. O ile gor\u281?cej b\u281?dzie? Bia\u322?y p\u322?yn nie bulgota\u322?, nie gotowa\u322? si\u281?, nawet nie burzy\u322?. Nie unosi\u322?a si\u281? z niego para. Jedynym widocznym wska\u378?nikiem ciep\u322?a by\u322?o dr\u380?enie przedmiot\u243?w przed ni\u261?, dygoc\u261?cy obraz wyspy, rozfalowany jak mira\u380?.\par\pard\plain\hyphpar} {

Rachel zacz\u281?\u322?a oddycha\u263? rwanym rytmem, o wiele szybciej, ni\u380? si\u281? spodziewa\u322?a. Pochyli\u322?a si\u281? nieco, pr\u243?buj\u261?c wycisn\u261?\u263? wi\u281?cej ruchu do przodu. Co gorsza, wcale nie wydawa\u322?o si\u281?, \u380?e wyspa jest o wiele bli\u380?ej. Rachel otar\u322?a pot z czo\u322?a go\u322?ym przedramieniem, kt\u243?re te\u380? by\u322?o mokre.\par\pard\plain\hyphpar} {Skupi\u322?a si\u281? na powierzchni jeziora dok\u322?adnie przed sob\u261?, ignoruj\u261?c wysp\u281?. G\u322?\u281?boki oddech sprawi\u322?, \u380?e gard\u322?o i p\u322?uca wype\u322?ni\u322?a jej warstewka gor\u261?cego siarkowego smrodu, kt\u243?ry przenika\u322? powietrze. Bez ma\u322?a czu\u322?a jego smak. Pr\u243?bowa\u322?a ignorowa\u263? to wra\u380?enie, bo robi\u322?o jej si\u281? odniego niedobrze.\par\pard\plain\hyphpar} {Wkr\u243?tce koszula zupe\u322?nie przesi\u261?k\u322?a potem. Zrobi\u322?o si\u

281? naprawd\u281? duszno. Zupe\u322?nie jakby bieg\u322?a w saunie. Parz\u261?ce powietrze rozrywa\u322?o p\u322?uca.\par\pard\plain\hyphpar} {W ko\u324?cu podnios\u322?a wzrok. Znajdowa\u322?a si\u281? zdecydowanie bli\u380?ej celu, ale nie wystarczaj\u261?co. Temperatura by\u322?a piekielna. Wyczerpanie w po\u322?\u261?czeniu z \u380?arem emitowanym przez jezioro by\u322?o obezw\u322?adniaj\u261?ce. G\u322?owa zacz\u281?\u322?a jej p\u281?ka\u263?. Bolesnakolka p\u322?on\u281?\u322?a w boku. Przeci\u261?\u380?one mi\u281?\u347?nie sprawia\u322?y, \u380?e nogi mia\u322?a jak z gumy.\par\pard\plain\hyphpar} {Przerwa\u322?a bieg i zacz\u281?\u322?a skaka\u263? w miejscu. To wymaga\u322?onieco mniejszego wysi\u322?ku ni\u380? bieg i obci\u261?\u380?a\u322?o inne mi\u



281?\u347?nie. Walczy\u322?a, \u380?eby prze\u322?kn\u261?\u263? gul\u281? w gardle, ignorowa\u263? dusz\u261?cy \u380?ar pal\u261?cy p\u322?uca. Wyspa nadal znajdowa\u322?a si\u281? kilkaset jard\u243?w dalej.\par\pard\plain\hyphpar} {Powierzchnia jeziora zacz\u281?\u322?a wydawa\u263? si\u281? kleista. Z ka\u380?dym kolejnym skokiem czu\u322?a, \u380?e podeszwy lepi\u261? si\u281? coraz bardziej. Zda\u322?a sobie spraw\u281?, \u380?e skacze coraz bardziej leniwie. Nie uderza\u322?a stopami wystarczaj\u261?co mocno ani nie odrywa\u322?a ich odpowiednio szybko. Je\u347?li wra\u380?enie nasili si\u281?, przekraczaj\u261?c granic\u281? kleisto\u347?ci, jej buty si\u281? zapadn\u261?, a ona umrze.\par\pard\plain\hyphpar} {Ta my\u347?l pchn\u281?\u322?a j\u261? do przodu. Nie ma sensu skaka\u263?, kiedy powinna biec przed siebie, zw\u322?aszcza gdy okaza\u322?o si\u281?, \u380?e podskoki nie pozwalaj\u261? tak odpocz\u261?\u263?, jak mia\u322?a nadziej\u281?. S\u322?ony pot zalewa\u322? jej oczy. Otar\u322?a je. Nudno\u347?ci os\u322?ab\u322?y, gdy skaka\u322?a, ale powr\u243?ci\u322?y, gdy ruszy\u322?a biegiem.\par\pard\plain\hyphpar} {\u377?le stan\u281?\u322?a i prawie si\u281? potkn\u281?\u322?a. Przez chwil\u281? powierzchnia jeziora wydawa\u322?a si\u281? niepokoj\u261?co mokra. Zaraz Rachel z\u322?apa\u322?a r\u243?wnowag\u281? i pop\u281?dzi\u322?a przed siebie jeszcze szybciej, nie odrywaj\u261?c oczu od wyspy. Zbli\u380?a\u322?a si\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Miedziany posmak krwi w gardle wyostrzy\u322? si\u281?, kiedy oddychanie stawa\u322?o si\u281? coraz bardziej mozolne. Bieg\u322?a w piecu. Czy powietrze bardziej dr\u380?a\u322?o, czy wzrok jej si\u281? zamgli\u322?? Mia\u322?a zawroty g\u

322?owy. Wyspa znajdowa\u322?a si\u281? nieca\u322?e sto jard\u243?w dalej. Wygl\u261?da\u322?a na wi\u281?ksz\u261? ni\u380? z brzegu - nie jak stos kamieni, lecz jak stos g\u322?az\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Ka\u380?dy mo\u380?e przebiec sto jard\u243?w, pomy\u347?la\u322?a niezbyt przytomnie Rachel. Ka\u380?dy oddech pali\u322? jej um\u281?czone p\u322?uca. P\u322?on\u261?ce mi\u281?\u347?nie w nogach by\u322?y bliskie ca\u322?kowitego wyczerpania. Z ka\u380?dym krokiem pot sp\u322?ywa\u322? z niej strugami. Pole widzenia na obrze\u380?ach zaczyna\u322?o ciemnie\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wyspa by\u322?a tak blisko, ale Rachel nie wiedzia\u322?a, czy zdo\u322?a do niej dotrze\u263?. Ludzkie cia\u322?o ma swoje ograniczenia, nawet w najbardziej kryzysowych sytuacjach. Pewne rzeczy by\u322?y zwyczajnie fizycznie niemo\u380?liwe. W ka\u380?dej chwili mog\u322?a zemdle\u263?, a to b\u281?dzie koniec. I w pewnym sensie ulga. Mia\u322?a wra\u380?enie, \u380?e jej w\u322?asne nogi s\u261?

gdzie\u347? daleko i jak z waty. Pow\u322?\u243?czy\u322?a stopami i potyka\u322?a si\u281?, zamiast biec. Jezioro pod podeszwami but\u243?w klei\u322?o si\u281? jak \u347?wie\u380?o po\u322?o\u380?ony asfalt.\par\pard\plain\hyphpar} {Wyspa znajdowa\u322?a si\u281? tylko trzydzie\u347?ci jard\u243?w dalej. \u8222?Ka\u380?dy mo\u380?e przebiec trzydzie\u347?ci jard\u243?w\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ostatnim heroicznym zrywem Rachel przy\u347?pieszy\u322?a do pe\u322?nego biegu. Musia\u322?a dotrze\u263? do wyspy, zanim zemdleje! Nogi odm\u243?wi\u322?y jej pos\u322?usze\u324?stwa i Rachel upad\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Lew\u261? r\u281?k\u261? uderzy\u322?a w pal\u261?c\u261? powierzchni\u281?. Potem praw\u261?. Lecia\u322?a, wi\u281?c pozwoli\u322?a sobie przeturla\u263? si\u281? do przodu, pr\u243?buj\u261?c desperacko wykorzysta\u263? p\u281?d, \u380?eby zn\u243?w zerwa\u263? si\u281? na nogi i pobiec.\par\pard\plain\hyphpar} {

Wymiociny buchn\u281?\u322?y jej z ust, kiedy Rachel dotar\u322?a do kamienistego brzegu wyspy i rzuci\u322?a si\u281? do przodu na czworakach. Kiedy trzyma\u322?a spuszczon\u261? g\u322?ow\u281?, \u380?o\u322?\u261?dek znowu jej si\u281? zacisn\u261?\u322? i \u380?r\u261?cy plugawy p\u322?yn buchn\u261?\u322? z ust.\par\pard\plain\hyphpar} {Otar\u322?a obrzydliwo\u347?\u263? ze spierzchni\u281?tych warg. Mia\u322?a wra\u380?enie, \u380?e oddychanie nic nie daje. Kiedy unios\u322?a gwa\u322?townie g\u322?ow\u281?, pr\u243?buj\u261?c znale\u378?\u263? wy\u380?ej \u347?wie\u380?e powietrze, skoro na dole go brakowa\u322?o, poczu\u322?a nag\u322?e uderzenie krwi do g\u322?owy i ciemno\u347?\u263? z obrze\u380?y jej pola widzenia nagle ro



zla\u322?a si\u281? do \u347?rodka, po\u322?ykaj\u261?c wszystko.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy Rachel odzyska\u322?a przytomno\u347?\u263?, le\u380?a\u322?a z policzkiem na ciep\u322?ym kamieniu. Usiad\u322?a ostro\u380?nie. Mia\u322?a wra\u380?enie, \u380?e s\u322?o\u324?ce si\u281? nie przesun\u281?\u322?o, jej cia\u322?o nadal by\u322?o \u347?liskie od potu, wi\u281?c uzna\u322?a, \u380?e zemdla\u322?atylko na chwil\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy zerkn\u281?\u322?a z powrotem w stron\u281? brzegu, przez dr\u380?\u261?ce powietrze z trudem dostrzeg\u322?a wyra\u378?ne kszta\u322?ty, kt\u243?re mog\u322?y by\u263? Ferrinem i Jasonem. \u379?ar i zaduch na skalistej wysepce by\u322?y niemal tak samo niezno\u347?ne jak powietrze bezpo\u347?rednio nad jeziorem.\par\pard\plain\hyphpar} {Wsta\u322?a, rozcieraj\u261?c \u322?okie\u263?, na kt\u243?rym ju\u380? tworzy\u322? si\u281? brzydki siniak. Dlaczego zg\u322?osi\u322?a si\u281? na ochotnika? Mo\u380?e zostanie na wyspie na zawsze? Nie wyobra\u380?a\u322?a sobie ponownego przebiegni\u281?cia przez jezioro.\par\pard\plain\hyphpar} {Nigdy w \u380?yciu nie by\u322?a bli\u380?sza \u347?mierci ni\u380? kiedy potkn\u281?\u322?a si\u281? pod koniec biegu. Ile jeszcze takich sytuacji o w\u322?osod \u347?mierci spodziewa\u322?a si\u281? przetrwa\u263?? Powr\u243?ci\u322?a my\u347?lami do rodzic\u243?w. Ca\u322?e ich \u380?ycie kr\u281?ci\u322?o si\u281? wok\u243?\u322? Rachel. Jej znikni\u281?cie w arroyo musia\u322?o przyprawi\u263? ich o szale\u324?stwo. Co by zrobili, gdyby nigdy nie wr\u243?ci\u322?a do do

mu? Nie, nie mog\u322?a przyj\u261?\u263? do wiadomo\u347?ci takiej ewentualno\u347?ci. Musia\u322?a wr\u243?ci\u263? do domu, dla siebie, ale przede wszystkimdla mamy i taty.\par\pard\plain\hyphpar} {Wyspa naprawd\u281? wygl\u261?da\u322?a na raptem wielki stos g\u322?az\u243?w,wi\u281?kszych i mniejszych. W najwy\u380?szym punkcie wznosi\u322?a si\u281? jakie\u347? czterdzie\u347?ci st\u243?p nad poziom jeziora. Jedynym \u347?ladem \u380?ycia by\u322?y k\u281?pki fioletowo-szarego mchu porastaj\u261?cego niekt\u243?re kamienie.\par\pard\plain\hyphpar} {Na chwiejnych nogach zacz\u281?\u322?a okr\u261?\u380?a\u263? wysp\u281?, rozgl\u261?daj\u261?c si\u281? za czymkolwiek poza kamieniami na kamieniach. Wskaz\u243?wka, kt\u243?rej potrzebowa\u322?a, mog\u322?a by\u263? nabazgrana na skale. Albo zakopana. Albo w og\u243?le mog\u322?o jej nie by\u263? na wyspie. Mo\u380?e Nicholas co\u347? popl\u261?ta\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {

Obesz\u322?a \u263?wier\u263? wyspy, uwa\u380?nie stawiaj\u261?c kroki, \u380?eby nie skr\u281?ci\u263? sobie kostki, kiedy zauwa\u380?y\u322?a cienist\u261? szczelin\u281? jaki\u347? kawa\u322?ek od brzegu w g\u243?r\u281? stoku. Czy to mog\u322?o by\u263? wej\u347?cie do jaskini?\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy podesz\u322?a do otworu, zobaczy\u322?a, \u380?e prowadzi w g\u322?\u261?b stosu kamieni, opadaj\u261?c. Tunel wygl\u261?da\u322?, jakby w ka\u380?dej chwili mia\u322? si\u281? zawali\u263?. Dopiero potem zauwa\u380?y\u322?a, \u380?eszczeliny mi\u281?dzy skalnymi \u347?cianami i sklepieniem wype\u322?niono zapraw\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wesz\u322?a do cienistego tunelu. Im dalej schodzi\u322?a, tym ch\u322?odniejsze stawa\u322?o si\u281? powietrze. Przenikliwy smr\u243?d jeziora s\u322?ab\u322?. Wci\u261?ga\u322?a zach\u322?annie powietrze, wdzi\u281?czna za wytchnienie od strasznego \u380?aru.\par\pard\plain\hyphpar} {

Tunel ci\u261?gn\u261?\u322? si\u281? zaskakuj\u261?co daleko. Kiedy oceni\u322?a, \u380?e musi znajdowa\u263? si\u281? w \u347?rodku wyspy, je\u347?li nie za nim, okr\u261?g\u322?y tunel rozszerzy\u322? si\u281? w przykryt\u261? kopu\u322?\u261? sal\u281? o pod\u322?odze z mocnego kamienia i z sadzawk\u261? po\u347?rodku. Fioletowawy mech, kt\u243?ry widzia\u322?a na zewn\u261?trz, r\u243?s\u322? tu g\u281?sto. Kilka innych szyb\u243?w wznosi\u322?o si\u281? ku powierzchni pod r\u243?\u380?nym k\u261?tem. Wszystkie by\u322?y mniejsze ni\u380? tunel, kt\u243?rym Rachel dosz\u322?a do komnaty, i wi\u281?kszo\u347?\u263? by\u322?a niedost\u281?pna, bo ko\u324?czy\u322?a si\u281? zbyt blisko sklepienia. Przez te szyby do sali wpada\u322?o \u347?wiat\u322?o s\u322?oneczne.\par\pard\plain\hyphp



ar} {Dlaczego panowa\u322? tu taki ch\u322?\u243?d, skoro sala by\u322?a wystawiona na \u380?ar z jeziora? I dlaczego nie zosta\u322?a zalana lata temu t\u261? bia\u322?\u261? mazi\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {- Min\u281?\u322?y wieki, odk\u261?d mia\u322?em go\u347?cia - powita\u322? j\u261? s\u322?aby g\u322?os. Rachel a\u380? podskoczy\u322?a, rozgl\u261?daj\u261?c si\u281? gwa\u322?townie w poszukiwaniu w\u322?a\u347?ciciela g\u322?osu. Zauwa\u380?y\u322?a g\u322?ow\u281? starego m\u281?\u380?czyzny na ziemi w pobli\u380?u brzegu sadzawki, w po\u322?owie ukryt\u261? za kamieniem. G\u322?owa u\u347?miechn\u281?\u322?a si\u281?, kiedy nawi\u261?zali kontakt wzrokowy.\par\pard\plain\hyphpar} {Zanim pozna\u322?a Ferrina, ten widok m\u243?g\u322?by wystarczy\u263?, \u380?eby znowu zemdla\u322?a. Zreszt\u261?, nawet teraz widok obci\u281?tej g\u322?owyby\u322? niepokoj\u261?cy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeste\u347? rozsadnikiem? - spyta\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- W rzeczy samej.\par\pard\plain\hyphpar} {G\u322?owa mia\u322?a d\u322?ug\u261? siw\u261? brod\u281? i d\u322?ugie siwe w\u322?osy, ale na jej czubku widnia\u322?a \u322?ysina. Broda zarasta\u322?a wysoko policzki, zakrywaj\u261?c ca\u322?\u261? twarz z wyj\u261?tkiem oczu, nosa ig\u322?\u281?boko po\u380?\u322?obionego czo\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Gdzie jest reszta ciebie? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Dostrzeg\u322?a k\u261?tem oka ruch, wi\u281?c si\u281? obr\u243?ci\u322?a. Pomarszczona r\u281?ka, odci\u281?ta tu\u380? przed ramieniem, pe\u322?z\u322?a po kamiennym pod\u322?o\u380?u.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Tylko tyle mi zosta\u322?o - odpowiedzia\u322?a g\u322?owa.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel odwr\u243?ci\u322?a si\u281? do g\u322?owy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak zdo\u322?a\u322?e\u347? prze\u380?y\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {G\u322?owa unios\u322?a krzaczast\u261? brew.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jem mech. Specjalnie zosta\u322? tak pomy\u347?lany, \u380?eby by\u322? pe\u322?en warto\u347?ci od\u380?ywczych, to odmiana wynaleziona wieki temu przez jakiego\u347? czarnoksi\u281?\u380?nika. Przynosi mi go moja r\u281?ka. Podaje mi te\u380? w d\u322?oni wod\u281? z sadzawki.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co si\u281? sta\u322?o z reszt\u261? ciebie?\par\pard\plain\hyphpar} {- Masz mn\u243?stwo pyta\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel otworzy\u322?a usta, \u380?eby odpowiedzie\u263?, ale g\u322?owa wesz\u322?a jej w s\u322?owo.\par\pard\plain\hyphpar} {

- To mi nie przeszkadza. Mi\u322?o jest porozmawia\u263?. Nie jeste\u347? z\u322?udzeniem, prawda?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, naprawd\u281? tu jestem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego si\u281? tu zjawi\u322?a\u347??\par\pard\plain\hyphpar} {- Pracuj\u281? dla Gallorana, szukam S\u322?owa.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zatem Galloran \u380?yje! - wykrzykn\u281?\u322?a g\u322?owa. - Spodziewa\u322?bym si\u281?, \u380?e, gdyby nadal \u380?y\u322?, Maldor ju\u380? dawno by upad\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Galloran zawi\u243?d\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tragiczna wie\u347?\u263?. Nasze szanse zawsze by\u322?y ma\u322?e. Przynajmniej s\u261? inni, kt\u243?rzy nadal walcz\u261? o spraw\u281?. A odpowiadaj\u261?c na twoje poprzednie pytanie, moje cia\u322?o le\u380?y na dnie morza. Chcia\u322?aby\u347? pozna\u263? t\u281? histori\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {

- Pewnie.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel przykucn\u281?\u322?a obok g\u322?owy.\par\pard\plain\hyphpar} {G\u322?owa zamruga\u322?a i u\u347?miechn\u281?\u322?a si\u281?. Wygl\u261?da\u322?o no to, \u380?e rozsadnik by\u322? zachwycony tym, \u380?e wreszcie ma publiczno\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dawno temu zrobi\u322?em co\u347? nie do pomy\u347?lenia. Szpiegowa\u322?em Maldora. - Zdanie o szpiegowaniu wypowiedzia\u322? szeptem. - Przez lata by\u322?em mu wierny, wi\u281?c sta\u322?em si\u281? pot\u281?\u380?nym szpiegiem, o niezwykle mocnej pozycji i wiele razy pomog\u322?em pokrzy\u380?owa\u263? plany Maldora. Zaufa\u322?em cz\u322?owiekowi imieniem Dinsrel, z Meridonu, kt\u243?ry prz



ekona\u322? mnie, \u380?e musimy pozby\u263? si\u281? Maldora i zapobiec epoce tyranii. Wierzy\u322?em, \u380?e ten Dinsrel zdo\u322?a wywo\u322?a\u263? rewolucj\u281?. Odp\u322?ywa\u322?em z zachodniego wybrze\u380?a na p\u243?\u322?noc na okr\u281?cie wojennym, kiedy odkry\u322?em, \u380?e Maldor wie o mojej zdradzie. Szpiegowa\u322?em go ju\u380? niemal rok i wpl\u261?ta\u322?em si\u281? w co\u347?, co mia\u322?o by\u263? moj\u261? najdonio\u347?lejsz\u261? zdrad\u261?. Wiedzia\u322?em, \u380?e mam k\u322?opoty, kiedy obudzi\u322?em si\u281? zwi\u261?zany i w p\u322?\u243?ciennej torbie. Trudno d\u322?u\u380?ej utrzyma\u263? rozsadnika skr\u281?powanego, ale oni hojnie pos\u322?u\u380?yli si\u281? link\u261? i sznurem zar\u243?wno wewn\u261?trz torby, jak i na zewn\u281?trz, wi\u281?c min\u281?\u322?a godzina, zanim dokona\u322?em rzeczywistych post\u281?p\u243?w w uwolnieniu siebie. Podczas gdy robi\u322?em dziur\u281?, \u380?eby uciec z torby, us\u322?ysza\u322?em, \u380?e drzwi si\u281? otwieraj\u261?. Brutalne r\u281?ce z\u322?apa\u322?y mnie i wyci\u261?gn\u281?\u322?y na podk\u322?ad. Rozci\u281?to worek i ujrza\u322?em straszliw\u261? scen\u281?. Otacza\u322?a nas CzarnaArmada. Zebra\u322?a si\u281? ca\u322?a flota Maldora, \u322?\u261?cznie z jegostatkiem flagowym. Trzy okr\u281?ty wojenne nale\u380?\u261?ce do Dinsrela zosta\u322?y pochwycone. Zjawi\u322? si\u281? sam Maldor. Kaza\u322? mi patrze\u263?, jak zakuwaj\u261? Dinsrela i kilku innych przyw\u243?dc\u243?w. Pozosta\u322?ych buntownik\u243?w stracono. P\u243?\u378?niej Maldor publicznie wych\u322?osta\u322? mnie za zdrad\u281?, pouczaj\u261?c mnie i wszystkich s\u322?uchaj\u261?cych, \u380?e wszelkie pr\u243?by stawienia mu oporu ostatecznie obr\u243?c\u261?si\u281? na jego korzy\u347?\u263?. Jakim\u347? cudem Maldor dowiedzia\u322? si\u281?, \u380?e nie dochowa\u322?em mu wierno\u347?ci, i wykorzysta\u322? mnie, \

u380?eby wywabi\u263? Dinsrela z ukrycia. Dinsrel mia\u322? nadziej\u281?, \u380?e przechwyci statek, na kt\u243?rym si\u281? znajdowa\u322?em wraz z cennym \u322?adunkiem. Maldor zamieni\u322? pr\u243?b\u281? kradzie\u380?y w mistrzowsk\u261? pu\u322?apk\u281?, niszcz\u261?c jednym ciosem rodz\u261?c\u261? si\u281? rebeli\u281?. Po egzekucji cia\u322?a wyrzucono za burt\u281?, plugawi\u261?c morze. Mnie przeniesiono na statek flagowy. Pozosta\u322?e statki odp\u322?yn\u281?\u322?y. Maldor kaza\u322? odci\u261?\u263? mi g\u322?ow\u281? wraz z jedn\u261?r\u281?k\u261?. Reszt\u281? mojego cia\u322?a umieszczono w ci\u281?\u380?kim sejfie i wyrzucono za burt\u281?. Po dzi\u347? dzie\u324? wyczuwam wok\u243?\u322? siebie wod\u281?, chocia\u380? tylko wtedy, gdy si\u281? skupi\u281?. Mog\u281? dotyka\u263? zardzewia\u322?ego wn\u281?trza sejfu. Dop\u243?ki moje znu\u380?one serce bije na dnie morza, pozostaj\u281? \u380?ywy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak zdo\u322?a\u322?e\u347? zbiec? - spyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphp

ar} {Kostki bola\u322?y j\u261? od kucania, wi\u281?c dla odmiany ukl\u281?k\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Trzymano mnie w celi razem z cz\u322?owiekiem imieniem Drake, nasiennikiem, jednym z najbli\u380?szych doradc\u243?w Dinsrela, i Rexem, najlepszym zab\u243?jc\u261? Dinsrela. Rex przemyci\u322? do celi wytrych we w\u322?osach. Noc\u261? otworzy\u322? zamek naszej celi. Rex zabi\u322? pierwszego stra\u380?nika bezszelestnie, ale nast\u281?pny podni\u243?s\u322? alarm. Nie da\u322?o si\u281? uratowa\u263? pozosta\u322?ych. Drake i Rex wywalczyli sobie drog\u281? na pok\u322?ad razem ze mn\u261? i skoczyli do morza. Rexa zabi\u322?a w wodzie strza\u322?a. Znajdowali\u347?my si\u281? wiele mil od brzegu, ale Drak\u281? zdo\u322?a\u322? przep\u322?yn\u261?\u263? spory kawa\u322?, trzymaj\u261?c moj\u261? g\u322?ow\u281? nad wod\u261?. Moja r\u281?ka trzyma\u322?a si\u281? kurczowo jego karku

przez ca\u322?\u261? drog\u281?. Gdyby statek by\u322? du\u380?o dalej na morzu, nie by\u322?oby mnie tu dzisiaj. Kiedy Drak\u281? dotar\u322? do pla\u380?y, by\u322? wyczerpany. Biedaczyna pad\u322? na piasek. Przed \u347?witem zbudzi\u322?em go, uderzaj\u261?c w powiek\u281?. Podni\u243?s\u322? mnie wtedy i ruszyli\u347?my w g\u322?\u261?b l\u261?du. Sporo czasu sp\u281?dzi\u322?em jako baga\u380?, przekazywany z r\u261?k do r\u261?k. Po pewnym czasie dosz\u322?y mnie wie\u347?ci o kolejnej zdradzie rozsadnika: g\u322?\u243?wnego skryby Maldora, Salzareda. Wtedy dowiedzia\u322?em si\u281? o S\u322?owie. Cz\u322?owiek, kt\u243?ry pozna\u322? pi\u261?t\u261? sylab\u281?, przywi\u243?z\u322? mnie tutaj. W ko\u324?cu odszed\u322?. Zosta\u322?em tu od tamtego czasu, przechowuj\u261?c fragment



S\u322?owa, a rok p\u322?yn\u261?\u322?, za rokiem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niesamowita historia - przyzna\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy mia\u322?aby\u347? co\u347? przeciwko temu, \u380?eby zbli\u380?y\u263? me usta do wody, \u380?ebym m\u243?g\u322? si\u281? napi\u263?? Strasznie du\u380?o zawracania g\u322?owy z przynoszeniem wody w d\u322?oni.\par\pard\plain\hyphpar} {- Oczywi\u347?cie, \u380?e nie. Dlaczego nie zostaniesz bli\u380?ej wody?\par\pard\plain\hyphpar} {G\u322?owa znajdowa\u322?a si\u281? jakie\u347? sze\u347?\u263? st\u243?p od sadzawki. To przedziwne, \u380?e r\u281?ka dawa\u322?a rad\u281? donie\u347?\u263?jej cho\u263? odrobin\u281? wody. Rachel podejrzewa\u322?a, \u380?e nabra\u322?a niez\u322?ej wprawy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Na wypadek deszczu. Dwa razy prawie uton\u261?\u322?em, to miejsce tak szybkonape\u322?nia si\u281? wod\u261?. Ledwie zdo\u322?a\u322?em odepchn\u261?\u263?g\u322?ow\u281? na czas. Trudno przesun\u261?\u263? si\u281? szybko, gdy ma si\u281? tylko r\u281?k\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel zanios\u322?a zaro\u347?ni\u281?t\u261?, pomarszczon\u261? g\u322?ow\u281? do brzegu sadzawki i pochyli\u322?a j\u261? ostro\u380?nie, odgarniaj\u261?c d\u322?ug\u261? brod\u281? najlepiej jak potrafi\u322?a, a\u380? usta dotkn\u281?\u322?y powierzchni wody. G\u322?owa pi\u322?a chciwie, a\u380? wreszcie przesta\u322?a, wzdychaj\u261?c z zadowoleniem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie pi\u322?em tak, odk\u261?d zjawi\u322? si\u281? tu Galloran.\par\pard\plain\hyphpar} {- On jako ostatni ci\u281? tu odwiedzi\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {

- Zgadza si\u281?. Jak to si\u281? sta\u322?o, \u380?e zawi\u243?d\u322?? Mia\u322? prawie wszystkie sylaby, kiedy dotar\u322? tutaj.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie znam wszystkich szczeg\u243?\u322?\u243?w - powiedzia\u322?a Rachel. - Pochwycono go i zafundowano mu pranie m\u243?zgu. Zapomnia\u322? wi\u281?kszo\u347?\u263? z tego, czego si\u281? dowiedzia\u322?. Pom\u243?g\u322? jednak mnie i mojemu przyjacielowi rozpocz\u261?\u263? nasze poszukiwania S\u322?owa.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wielka szkoda. Dobry cz\u322?owiek, ten Galloran. Mo\u380?esz od\u322?o\u380?y\u263? mnie na miejsce.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel od\u322?o\u380?y\u322?a g\u322?ow\u281? tam, gdzie wcze\u347?niej si\u281? znajdowa\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zapomnieli\u347?my si\u281? sobie przedstawi\u263? - powiedzia\u322?a g\u322?owa. - Jestem Malar.\par\pard\plain\hyphpar} {

- A ja jestem lady Rachel z Caberton.\par\pard\plain\hyphpar} {G\u322?owa unios\u322?a siwe brwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Caberton. Pi\u281?kna posiad\u322?o\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel pokr\u281?ci\u322?a g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ju\u380? nie. Galloran nada\u322? tytu\u322? mojemu przyjacielowi i mnie, ales\u322?ysza\u322?am, \u380?e posiad\u322?o\u347?\u263? popad\u322?a w ruin\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Szkoda. Za moich dni by\u322?a jedn\u261? z najwspanialszych. \u346?wiat si\u281? zmienia, kiedy siedzisz odci\u281?ty w jaskini. Towarzyszy ci przyjaciel, m\u322?odzieniec?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak - odpowiedzia\u322?a z wahaniem Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- I pozwoli\u322? ci pokona\u263? jezioro? - Nalega\u322?am. Jestem biegaczem. - Masz charakter. Prawdziwy z niego szcz\u281?\u347?ciarz. - My nie\u8230? Jeste\

u347?my tylko przyjaci\u243?\u322?mi. - Zak\u322?adam, \u380?e pragniesz pozna\u263? S\u322?owo. - Tak. - Pi\u261?ta sylaba brzmi \u8222?dra\u8221?. Odwiedzi\u322?a\u347? ju\u380? nadmorsk\u261? jaskini\u281?? - Owszem. - Jakich sylab ci brakuje? - Drugiej i sz\u243?stej. - \u346?wietnie ci idzie. Sz\u243?sta znajdujesi\u281? pod piecz\u261? Wieszczki w sercu Ziem Zatopionych, na p\u243?\u322?noc i na wsch\u243?d st\u261?d. Druga znajduje si\u281? bardzo daleko na po\u322?udniowy wsch\u243?d, w \u346?wi\u261?tyni Mianamon. Nie wiedzia\u322?bym, gdzie znajduje si\u281? druga, gdyby nie Galloran. Jest jedyn\u261? znan\u261? mi osob\u261?, kt\u243?ra w og\u243?le j\u261? znalaz\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel usiad\u322?a. Ul\u380?y\u322?o jej, \u380?e znowu mia\u322?a wytyczon\u26



1? drog\u281?. Teraz mog\u322?a po\u322?\u261?czy\u263? nazwy miejsc z brakuj\u261?cymi sylabami! I mieli ju\u380? dwie trzecie S\u322?owa! Mo\u380?e Ferrin b\u281?dzie wiedzia\u322? co\u347? o \u346?wi\u261?tyni Mianamon.\par\pard\plain\hyphpar} {- M\u243?wisz, \u380?e s\u322?u\u380?y\u322?e\u347? Maldorowi, tak samo jak inny rozsadnik, Salzared. Wielu rozsadnik\u243?w mu s\u322?u\u380?y?\par\pard\plain\hyphpar} {G\u322?owa zachichota\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ty te\u380? siedzia\u322?a\u347? zamkni\u281?ta w jaskini? Wszyscy mu s\u322?u\u380?\u261?, zgodnie z umow\u261?. Wszyscy jeste\u347?my jego szpiegami.\par\pard\plain\hyphpar} {Po plecach Rachel przeszed\u322? dreszcz.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wszyscy? Na pewno?\par\pard\plain\hyphpar} {- Zgodnie z moj\u261? wiedz\u261?, tylko Salzared i ja go zdradzili\u347?my. Nasz\u261? ras\u281? stworzy\u322? dawny mistrz Maldora, Zokar. Mog\u322?o si\u281? nieco zmieni\u263? w \u347?wiecie, ale z pewno\u347?ci\u261? nie a\u380? tyle.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel zakry\u322?a usta d\u322?oni\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Podr\u243?\u380?ujemy z rozsadnikiem.\par\pard\plain\hyphpar} {Malar si\u281? skrzywi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Sk\u261?d taki niem\u261?dry pomys\u322?? Jeste\u347? Poza\u347?wiatowcem?\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel pokiwa\u322?a g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Malar popatrzy\u322? na ni\u261? zaskoczony, jakby jego pytanie by\u322?o jedyni

e retoryczne.\par\pard\plain\hyphpar} {- C\u243?\u380?, to sporo wyja\u347?nia. Podr\u243?\u380?ujecie tylko we tr\u243?jk\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak. - Jak to si\u281? sta\u322?o, \u380?e wyl\u261?dowali\u347?cie w towarzystwie zlepka? - Ostatnie s\u322?owo wyplu\u322?, wyra\u380?aj\u261?c w nim ca\u322?\u261? pogard\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jego g\u322?owa wisia\u322?a w torbie na skrzy\u380?owaniu dr\u243?g. Cia\u322?o zosta\u322?o zakopane w pobli\u380?u. Powiedzia\u322?, \u380?e go napadni\u281?to.\par\pard\plain\hyphpar} {Malar spu\u347?ci\u322? wzrok, jakby zawstydzony faktem, \u380?e sam jest rozsadnikiem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Typowa pu\u322?apka wykorzystuj\u261?ca wasz\u261? niewiedz\u281?. D\u322?ugoju\u380? z wami jest?\par\pard\plain\hyphpar} {

- Do\u347?\u263? d\u322?ugo.\par\pard\plain\hyphpar} {- By\u322? wiernym towarzyszem?\par\pard\plain\hyphpar} {- Mieli\u347?my wra\u380?enie, \u380?e to nasz jedyny prawdziwy przyjaciel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zatem jest tylko obserwatorem - uzna\u322? Malar. - Rozm\u243?wcie si\u281? znim, a powinien odej\u347?\u263? bez przemocy, chyba \u380?e czasy drastycznie si\u281? zmieni\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kiedy powinni\u347?my si\u281? z nim rozm\u243?wi\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Natychmiast. O ka\u380?dym ruchu dokonanym w jego towarzystwie Maldor ju\u380? us\u322?ysza\u322? albo wkr\u243?tce us\u322?yszy. O ka\u380?dej waszej silnejstronie, ka\u380?dej s\u322?abo\u347?ci, o ka\u380?dym atucie, ka\u380?dym planie. I b\u281?d\u261? w pobli\u380?u inne s\u322?ugusy Maldora gotowe uderzy\u263?

. Kiedy ju\u380? si\u281? z nim rozstaniecie, oddalcie si\u281? szybko.\par\pard\plain\hyphpar} {- To jaki\u347? koszmar - powiedzia\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie ma gorszego \u380?ycia ni\u380? wtedy, kiedy przeciwstawisz si\u281? Maldorowi. Uwierz mi, ju\u380? ja to wiem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Masz co\u347? przeciwko, \u380?e si\u281? napij\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {- Cz\u281?stuj si\u281?. Musisz umiera\u263? z pragnienia po przebiegni\u281?ciu przez Bia\u322?e Jezioro.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel pochyli\u322?a si\u281? nad brzegiem sadzawki i zacz\u261?\u322? popija\u



263? wod\u281?. Mocno smakowa\u322?a minera\u322?ami i by\u322?a tak zimna, \u380?e Rachel rozbola\u322?y z\u281?by. Mimo straszliwego pragnienia, kt\u243?re rozbudzi\u322?y w niej pierwsze \u322?yki, musia\u322?a kilka razy odsuwa\u263? si\u281?, tak lodowata by\u322?a woda.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jakim cudem woda jest taka zimna?\par\pard\plain\hyphpar} {- Magia.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel spojrza\u322?a na g\u322?ow\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie \u380?artuj\u281?. Na dnie znajduje si\u281? kamie\u324?, kt\u243?ry emanuje wiecznym ch\u322?odem. Dzi\u281?ki temu to pomieszczenie nie zamieni\u322?o si\u281? w piec. Jaki\u347? stary czarnoksi\u281?\u380?nik zaprojektowa\u322? ten azyl.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mam jeszcze jedno pytanie. Wiesz, jak mog\u281? wr\u243?ci\u263? do Poza?\par\pard\plain\hyphpar} {Malar zmarszczy\u322? brwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- W tym nie mog\u281? ci pom\u243?c. M\u243?wi si\u281?, \u380?e dawno temu istnia\u322?o wi\u281?cej bram do Poza ni\u380? teraz. Sam nie znam \u380?adnej. W moich czasach kr\u261?\u380?y\u322?a plotka, \u380?e Maldor posiad\u322? jaki\u347? sekret zwi\u261?zany z takim portalem. Nie pozna\u322?em \u380?adnych szczeg\u243?\u322?\u243?w, a i ten urywek zdoby\u322?em z ma\u322?o wiarygodnego \u378?r\u243?d\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel usiad\u322?a obok g\u322?owy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie \u347?pieszy mi si\u281?, \u380?eby znowu przebiec jezioro.\par\pard\plain\hyphpar} {- Cz\u281?sto si\u281? zastanawiam, ilu zgin\u281?\u322?o, pr\u243?buj\u261?c je

przekroczy\u263?. Przez wszystkie te lata tylko cztery osoby mnie odnalaz\u322?y. A mieszkam tu od dziesi\u281?cioleci. Nie by\u322?em m\u322?ody, kiedy tu przyby\u322?em, ale rozsadnicy wolniej si\u281? starzej\u261? ni\u380? inne rasy imamy silniejsze organizmy. Nakarmisz mnie mchem, zanim sobie p\u243?jdziesz?\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel obesz\u322?a sal\u281?, zbieraj\u261?c mech. Kiedy go \u347?cisn\u281?\u322?a, wyp\u322?yn\u261?\u322? z niego klej\u261?cy sok. Nakarmi\u322?a mchem Malara.\par\pard\plain\hyphpar} {- Sama te\u380? powinna\u347? zje\u347?\u263? troch\u281? - zasugerowa\u322? Malar. - Daje mn\u243?stwo energii. Pomo\u380?e ci przebiec przez jezioro.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel pow\u261?cha\u322?a mech. Nie mia\u322? zapachu, mo\u380?e wydziela\u322? delikatny aromat \u347?ci\u281?tej trawy. Spr\u243?bowa\u322?a troch\u281?. By\

u322? wr\u281?cz niezno\u347?nie md\u322?y i prowokowa\u322? u niej odruch wymiotny.\par\pard\plain\hyphpar} {G\u322?owa zachichota\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chcia\u322?bym powiedzie\u263?, \u380?e z czasem rozsmakowa\u322?em si\u281? w nim, ale mog\u281? tylko przyzna\u263?, \u380?e do niego przywyk\u322?em.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel wmusi\u322?a w siebie jeszcze odrobin\u281?. Nie chcia\u322?a uton\u261?\u263? w jeziorze z braku energii, bo okaza\u322?a si\u281? wybrednym niejadkiem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Grzeczna dziewczynka - pochwali\u322? j\u261? Malar.\par\pard\plain\hyphpar} {Wreszcie strawi\u322?a spor\u261? porcj\u281? md\u322?ego mchu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Daj sobie godzin\u281? albo dwie - zaleci\u322? Malar. - Wtedy b\u281?dziesz m

ia\u322?a najwi\u281?cej energii. Napij si\u281? jeszcze troch\u281?, ale nie pij nic w ci\u261?gu trzydziestu minut przed biegiem. A zanim pobiegniesz, zmocz koszul\u281? i w\u322?osy. To pomo\u380?e ci zachowa\u263? ch\u322?\u243?d. I biegnij do brzegu na wschodzie, dok\u322?adnie z kierunku, z kt\u243?rego tu wesz\u322?a\u347?. Tam brzeg jest najbli\u380?ej, chocia\u380? r\u243?\u380?nica nie jest du\u380?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel pokiwa\u322?a g\u322?ow\u261?. Napi\u322?a si\u281? jeszcze troch\u281? wody z d\u322?oni. A potem po\u322?o\u380?y\u322?a si\u281? i zasn\u281?\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Obudzi\u322?a si\u281?, s\u322?ysz\u261?c krzyk Malara:\par\pard\plain\hyphpar}



{- Lady Rachel! Lady Rachel! Obud\u378? si\u281?!\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel zerwa\u322?a si\u281?, mru\u380?\u261?c powieki i tr\u261?c oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co si\u281? sta\u322?o?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nic. Min\u281?\u322?y ju\u380? ponad dwie godziny. Powinna\u347? rusza\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel wsta\u322?a i zacz\u281?\u322?a si\u281? rozci\u261?ga\u263?. Potem zanurzy\u322?a g\u322?ow\u281? w wodzie i wyj\u281?\u322?a j\u261?, prychaj\u261?c idygoc\u261?c. Zmoczy\u322?a ubranie. Dosta\u322?a g\u281?siej sk\u243?rki na ramionach.\par\pard\plain\hyphpar} {- Trudno uwierzy\u263?, \u380?e za kilka minut b\u281?dzie mi gor\u261?co.\par\pard\plain\hyphpar} {- Uwierz w to.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chyba czas si\u281? po\u380?egna\u263? - powiedzia\u322?a Rachel. - Chcesz, \u380?ebym ci\u281? wzi\u281?\u322?a ze sob\u261?? Zabra\u322?a st\u261?d?\par\pard\plain\hyphpar} {- Musz\u281? tu pozosta\u263?, \u380?eby przechowa\u263? sylab\u281? - powiedzia\u322? Malar. - Pot\u281?\u380?ne czary chroni\u261? t\u281? komnat\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?kuj\u281? za pomoc. Jakie\u347? jeszcze praktyczne rady?\par\pard\plain\hyphpar} {- Potraktujcie stanowczo rozsadnika. Potrafimy by\u263? niezwykle szczwanym narodkiem.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Do zobaczenia.\par\pard\plain\hyphpar} {- W\u261?tpi\u281?. Niech wam si\u281? powiedzie w waszej misji. Szcz\u281?\u347?liwej podr\u243?\u380?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?kuj\u281?, Malarze. Szcz\u281?\u347?liwego\u8230? zajadania mchu.\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }{\line } {\s1 \afs32{\qcRozdzia\u322? 17{\line } Jasher\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {- Wysz\u322?a - oznajmi\u322? Ferrin, wstaj\u261?c i otrzepuj\u261?c ziemi\u281? ze spodni. Jason podni\u243?s\u322? wzrok i zobaczy\u322? drobniutk\u261? posta

\u263? schodz\u261?c\u261? po stosie kamieni w stron\u281? jeziora. Ulga zast\u261?pi\u322?a w nim niepok\u243?j. Czu\u322? si\u281? potwornie, kiedy Rachel przekozio\u322?kowa\u322?a pod koniec biegu, a potem patrzy\u322? na jej nieruchom\u261? posta\u263? na kamienistym brzegu odleg\u322?ej wyspy. Wreszcie wsta\u322?a i znikn\u281?\u322?a w szczelinie mi\u281?dzy ska\u322?ami. Przenie\u347?li si\u281? z Ferrinem na brzeg naprzeciwko szczeliny, do kt\u243?rej Rachel wesz\u322?a, ale mija\u322?y godziny, a ona nie dawa\u322?a znaku \u380?ycia. Jason zaczyna\u322? traci\u263? nadziej\u281?, kiedy wreszcie si\u281? pojawi\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel zesz\u322?a nad jezioro i zacz\u281?\u322?a biec. Rozgrzane powietrze zniekszta\u322?ca\u322?o jej drobn\u261? posta\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Biegnie prosto do nas - powiedzia\u322? Jason. - Powinni\u347?my jej pom\u243?c? Mo\u380?e ponie\u347?\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {

- Mo\u380?emy narobi\u263? wi\u281?cej szk\u243?d ni\u380? dobrego - powiedzia\u322? Ferrin. - Jeden niezr\u281?czny ruch i wszyscy razem zatoniemy w jeziorze.Miejmy nadziej\u281?, \u380?e Rachel dosz\u322?a do siebie po ostatnim biegu i dotrze na brzeg bez pomocy.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przygl\u261?da\u322? si\u281? bacznie Rachel, zdeterminowany pop\u281?dzi\u263? jej na pomoc, gdyby zacz\u281?\u322?a s\u322?abn\u261?\u263?. Utrzymywa\u322?a niez\u322?e tempo i stopniowo, w miar\u281? jak zbli\u380?a\u322?a si\u281? do brzegu, Jason zacz\u261?\u322? si\u281? rozlu\u378?nia\u263?. W\u322?osy i ubranie mia\u322?a przemoczone, twarz zaczerwienion\u261?, oczy zmru\u380?one z wysi\u322?ku, ale jej krok pozosta\u322? pewny, kiedy zbieg\u322?a z jeziora i pa



d\u322?a na kolana, gwa\u322?townie kaszl\u261?c.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nic ci nie jest? - spyta\u322? Jason. - Mog\u281? ci jako\u347? pom\u243?c?\par\pard\plain\hyphpar} {- Daj mi sekund\u281? - wydysza\u322?a, wstaj\u261?c i chodz\u261?c z r\u281?kami zaplecionymi za g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeste\u347? niesamowita - powiedzia\u322? Ferrin. - Znalaz\u322?a\u347? to, czego szukacie?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie - odpowiedzia\u322?a, nadal dysz\u261?c. - Mieli\u347?my z\u322?e informacje. Niczego nie znalaz\u322?am. Tylko opuszczon\u261? jaskini\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Rozsadnik zamar\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego akurat teraz postanowi\u322?a\u347? zacz\u261?\u263? mnie ok\u322?amywa\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel spiorunowa\u322?a go wzrokiem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Poniewa\u380? w\u322?a\u347?nie si\u281? dowiedzia\u322?am, \u380?e ty nas ok\u322?amywa\u322?e\u347?.\par\pard\plain\hyphpar} {Zapad\u322?a niezr\u281?czna cisza. Ferrin podrapa\u322? si\u281? po nosie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co masz na my\u347?li?\par\pard\plain\hyphpar} {- Mam na my\u347?li to, \u380?e szpiegujesz nas dla Maldora - oskar\u380?y\u322?a go.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co?! - wykrzykn\u261?\u322? Jason. Rachel spojrza\u322?a na przyjaciela. - Dowiedzia\u322?am si\u281? na wyspie, \u380?e Maldor wykorzystuje rozsadnik\u243?wjako swoich szpieg\u243?w. Wszyscy dla niego pracuj\u261?.\par\pard\plain\hyphpa

r} {- A czy kiedykolwiek twierdzi\u322?em, \u380?e nie jestem szpiegiem? - zapyta\u322? spokojnie Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wi\u281?c to nasza wina?! - w\u347?cieka\u322?a si\u281? Rachel. - Powinni\u347?my byli ci\u281? zapyta\u263?? Tam, sk\u261?d pochodzimy, kiedy poznaje si\u281? nowych przyjaci\u243?\u322?, zak\u322?ada si\u281?, \u380?e nie s\u261? szpiegami twojego najwi\u281?kszego wroga.\par\pard\plain\hyphpar} {- \u346?wiat Poza wygl\u261?da na cudowne miejsce - odpar\u322? pow\u347?ci\u261?gliwie Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chwileczk\u281?, wi\u281?c to prawda? - zapyta\u322? go z niedowierzaniem Jason. Czu\u322? si\u281? tak, jakby niespodziewanie oberwa\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak wiele wiesz na nasz temat? - spyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar}

{Ferrin wzruszy\u322? ramionami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wi\u281?cej ni\u380? mi powiedzieli\u347?cie. Wiem, \u380?e jeste\u347? ze \u347?wiata Poza. Wiem, \u380?e zadawali\u347?cie si\u281? z Galloranem. Wiem, \u380?e wyruszyli\u347?cie na poszukiwanie S\u322?owa, kt\u243?re mo\u380?e zniszczy\u263? Maldora. I jestem pewien, \u380?e w\u322?a\u347?nie zdobyli\u347?cie kolejny fragment na tej wyspie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wiesz o S\u322?owie? - dopytywa\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar}{- Niewielu o nim wie - odpar\u322? Ferrin - nawet spo\u347?r\u243?d wewn\u281?trznego kr\u281?gu Maldora. Oczywi\u347?cie, nikt z nas nie zna szczeg\u243?\u322?\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ok\u322?amywa\u322?e\u347? nas od samego pocz\u261?tku - powiedzia\u322?a Rach

el.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przeciwnie, przez wi\u281?kszo\u347?\u263? czasu by\u322?em z wami szczery.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel si\u281? skrzywi\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powiedzia\u322?e\u347?, \u380?e zosta\u322?e\u347? obrabowany, kiedy znale\u378?li\u347?my ci\u281? na skrzy\u380?owaniu dr\u243?g.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak. To by\u322?o k\u322?amstwo. Powiedzia\u322?em wam par\u281? k\u322?amstw, \u380?eby zdoby\u263? wasze zaufanie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zacisn\u261?\u322? d\u322?onie w pi\u281?\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar}



{- Zdradzi\u322?e\u347? nas. - Chcia\u322? uderzy\u263? Ferrina w twarz. - Nic dziwnego, \u380?e wszyscy nienawidz\u261? rozsadnik\u243?w. My po prostu byli\u347?my za g\u322?upi, \u380?eby dowiedzie\u263? si\u281? dlaczego.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin \u347?ci\u261?gn\u261?\u322? brwi i uni\u243?s\u322? palec.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pomaga\u322?em wam i chroni\u322?em was. Dzi\u281?ki mojej obecno\u347?ci niedopad\u322?o was wielu werbownik\u243?w i harataczy. Zjawi\u322?em si\u281? jako obserwator, nie wr\u243?g. Naprawd\u281? sprawia\u322?o mi przyjemno\u347?\u263? wasze towarzystwo i mam o was najlepsze zdanie. - Ferrin sprawia\u322? wra\u380?enie ura\u380?onego.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przewr\u243?ci\u322? oczami. To by\u322?o niewiarygodne. - Wi\u281?c co teraz? - Chod\u378?cie ze mn\u261? - powiedzia\u322? Ferrin. - Zabior\u281? was oboje do Maldora. Jeste\u347?cie dobrymi lud\u378?mi, a Maldor docenia dobrych ludzi. Je\u347?li z\u322?o\u380?ycie mu przysi\u281?g\u281? lojalno\u347?ci, zapewne da wam wygodne pozycje i znaczne wp\u322?ywy. Por\u281?cz\u281? za was. Mo\u380?ecie zapewni\u263? sobie dobre \u380?ycie.\par\pard\plain\hyphpar} {- A je\u347?li nie p\u243?jdziemy? - spyta\u322?a Rachel, podniosz\u261?c p\u322?aszcz i zarzucaj\u261?c go na ramiona.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin uni\u243?s\u322? r\u281?ce, pokazuj\u261?c wn\u281?trze d\u322?oni.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wiem, \u380?e si\u281?gasz w\u322?a\u347?nie po orantium, Rachel. Przeszuka\u322?em wasze rzeczy, kiedy spali\u347?cie. Nie ma potrzeby odwo\u322?ywa\u263? si

\u281? do przemocy. Je\u347?li nie chcecie mojej pomocy, odejd\u281?. Nigdy nieskrzywdzi\u322?bym \u380?adnego z was. To cz\u281?\u347?\u263? mojej roli obserwatora. Zacz\u261?\u322?em moj\u261? znajomo\u347?\u263? z wami, wiedz\u261?c, \u380?e wolno mi sta\u263? si\u281? waszym prawdziwym przyjacielem. Maldor woli, \u380?eby tak by\u322?o, bo wtedy otrzymuje dok\u322?adniejsze dane. Fascynuje go charakter wrog\u243?w i zawsze pragnie uczyni\u263? z najlepszych swoich sprzymierze\u324?c\u243?w. Wedle w\u322?asnego uznania, mog\u281? wam nawet pomaga\u263? i par\u281? razy pomog\u322?em, jak na przyk\u322?ad wtedy, kiedy zaatakowali was tamci m\u281?\u380?czy\u378?ni i wyl\u261?dowali\u347?my w wi\u281?zieniu.Nigdy nie za\u380?\u261?dano by ode mnie, \u380?ebym przela\u322? wasz\u261? krew, ani ja bym tego nie zaproponowa\u322?. Szczerze was lubi\u281? i szanuj\u281?. Kiedy jednak odejd\u281?, nie b\u281?d\u281? ju\u380? was chroni\u322?, a na waszej drodze znajduje si\u281? wielu wrog\u243?w. Chocia\u380? jeste\u347?cie od

wa\u380?ni i pomys\u322?owi, nie zajdziecie daleko.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego naprawd\u281? nam nie pomo\u380?esz? - zaproponowa\u322? Jason. - Porzu\u263? Maldora. Z twoj\u261? pomoc\u261? mo\u380?emy z\u322?o\u380?y\u263? w ca\u322?o\u347?\u263? reszt\u281? S\u322?owa.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin si\u281? roze\u347?mia\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy nie przeszed\u322?bym na drug\u261? stron\u281?. Mog\u281? udawa\u263?,\u380?e przeszed\u322?em i dalej szpiegowa\u263?, je\u347?li tego chcecie. \u379?ycie nie jest idealne w s\u322?u\u380?bie u Maldora, ale jest o niebo lepsze ni\u380? bycie w jego opozycji. Naprawd\u281? jestem waszym przyjacielem i nie pragn\u281? waszej krzywdy, ale przede wszystkim jestem wierny swoim obowi\u261?zkom.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zmarszczy\u322? czo\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- To szale\u324?stwo.\par\pard\plain\hyphpar} {

- To ze wszechmiar rozs\u261?dne - zapewni\u322? go Ferrin. - Rozsadnicy dawno temu dowiedzieli si\u281?, co to znaczy\u263? znale\u378?\u263? si\u281? po przegrywaj\u261?cej stronie. Rasy, kt\u243?re sp\u322?odzi\u322? Eldrin, Amar Kaba\u322? i drinlingowie, odziedziczy\u322?y ojczyzny, podczas gdy rasy Zokara sta\u322?y si\u281? poszukiwanymi uciekinierami, pogardzanymi i prze\u347?ladowanymi. Ostatnim razem rozsadnicy walczyli po stronie niew\u322?a\u347?ciwego czarnoksi\u281?\u380?nika. Tym razem stoimy przy jedynym czarnoksi\u281?\u380?niku. Jego prawdziwe zmagania zako\u324?czy\u322?y si\u281? lata temu. Teraz tylko sprz\u261?ta.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, je\u347?li zdob\u281?dziemy S\u322?owo - powiedzia\u322?a Rachel.\par\par



d\plain\hyphpar} {Ferrin znowu si\u281? za\u347?mia\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie macie szansy zdoby\u263? ca\u322?ego S\u322?owa! Maldor ca\u322?y czas was monitorowa\u322?. Kiedy zosta\u322?em waszym obserwatorem, wiedzia\u322?em szczeg\u243?\u322?owo o ka\u380?dym miejscu, w kt\u243?rym wcze\u347?niej si\u281? znale\u378?li\u347?cie. Kiedy zechce was schwyta\u263?, zrobi to. Je\u380?eli mnie ode\u347?lecie, jego ludzie najpewniej natychmiast was pochwyc\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Nie wyobra\u380?acie sobie nawet, jakie si\u322?y mo\u380?e przeciwko wam wytoczy\u263?. M\u243?dlcie si\u281?, \u380?eby nie przys\u322?a\u322? czatownika.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie poddamy si\u281? - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy tak naprawd\u281? nie spodziewa\u322?em si\u281?, \u380?e zrezygnujecie. - Ferrin westchn\u261?\u322?. - Po prostu wola\u322?bym, \u380?eby\u347?cie tozrobili. Starajcie si\u281? nie stawia\u263? oporu, kiedy po was przyjd\u261?. Zabij\u261? was, je\u380?eli b\u281?dziecie walczy\u263?. Albo pozabijacie si\u281? sami, je\u380?eli nie b\u281?dziecie uwa\u380?a\u263? z orantium.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?ki za rad\u281? - odpar\u322?a gorzko Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie b\u261?d\u378? taka k\u261?\u347?liwa - powiedzia\u322? Ferrin. - To powinno wam schlebia\u263?. Maldor rzadko kiedy wysy\u322?a obserwatora. Nie okaza\u322? podobnego zainteresowania przeciwnikiem od wielu lat.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Czujemy si\u281? niezmiernie zaszczyceni - odpar\u322? oschle Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin skrzy\u380?owa\u322? r\u281?ce.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeste\u347? ze \u347?wiata Poza. Dlaczego w\u322?a\u347?ciwie zawracacie sobie g\u322?ow\u281? powstrzymaniem Maldora?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wzruszy\u322? ramionami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zapowiada\u322?a si\u281? niez\u322?a zabawa.\par\pard\plain\hyphpar} {- B\u261?d\u378? powa\u380?ny - \u380?achn\u261?\u322? si\u281? Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281? zastanowi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie wiem. Trafi\u322?em do Lyrianu przypadkiem. Przypadkiem natrafi\u322?em na durn\u261? ksi\u261?\u380?k\u281?. Potem spotka\u322?em Gallorana, kt\u243?ry powiedzia\u322? mi o Maldorze. Nawet kiedy go opuszcza\u322?em, najbardziej inter

esowa\u322? mnie powr\u243?t do domu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego nie skupi\u263? si\u281? na tym? - zach\u281?ci\u322? go Ferrin. - Mo\u380?e m\u243?g\u322?bym wam w tym pom\u243?c. To nie jest wasz \u347?wiat. Tonie wasza walka.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zmarszczy\u322? czo\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- To si\u281? staje moj\u261? walk\u261?. I mo\u380?e nie jest to m\u243?j \u347?wiat, ale to jest \u347?wiat. Ca\u322?y \u347?wiat.\par\pard\plain\hyphpar} {Niewinni ludzie \u380?yj\u261? tu w strachu i straszliwe rzeczy przydarzaj\u261? im si\u281? tu bez \u380?adnego powodu. Aster zosta\u322? zabity, \u380?ycie Franny zniszczono tylko dlatego, \u380?e by\u322?a dla mnie mi\u322?a. Norval odda\u322? za mnie \u380?ycie. Im lepiej poznaj\u281? tych, kt\u243?rzy pracuj\u261? dla Maldora, i im lepiej poznaj\u281? tych nielicznych, kt\u243?rzy pr\u243?buj\u261? stawi\u263? mu czo\u322?o, tym bardziej zdaj\u281? sobie spraw\u281?, \u3

80?e tu naprawd\u281? chodzi o walk\u281? dobra ze z\u322?em. I dobro przegrywa. A je\u380?eli my mo\u380?emy to zmieni\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Musimy spr\u243?bowa\u263? - przytakn\u281?\u322?a mu stanowczo Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e jeste\u347?cie sprytni - zastanawia\u322? si\u281? na g\u322?os Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego? - zdziwi\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Je\u347?li poddaliby\u347?cie si\u281? zbyt \u322?atwo, Maldor m\u243?g\u322?by straci\u263? do was szacunek.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tu rzeczywi\u347?cie trafi\u322?e\u347? - odpar\u322?a Rachel. - Naprawd\u281?



na niczym nam tak nie zale\u380?y, jak na jego szacunku.\par\pard\plain\hyphpar} {- My\u347?lisz, \u380?e sobie \u380?artujesz. \u379?yjecie tylko dzi\u281?ki jego szacunkowi. To wasza jedyna nadzieja.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason westchn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Marnujemy \u347?wiat\u322?o dnia.\par\pard\plain\hyphpar} {- Daleko nie zajdziecie - oznajmi\u322? smutno Ferrin. - S\u322?udzy Maldora dopadn\u261? was w ci\u261?gu dnia. B\u281?dziecie stawia\u263? op\u243?r, ale nicwam to nie da. B\u261?d\u378?cie na tyle m\u261?drzy, \u380?eby pogodzi\u263? si\u281? z nieuniknionym. Nikt nie b\u281?dzie was za to wini\u322?. W przeciwnymwypadku, niezale\u380?nie od tego, co zrobicie, wkr\u243?tce zostaniecie zabicilub aresztowani.\par\pard\plain\hyphpar} {- To ju\u380? nie twoje zmartwienie - odpar\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zawsze b\u281?d\u281? si\u281? wami interesowa\u322? - zapewni\u322? j\u261? Ferrin. - Dok\u261?d zmierzacie?\par\pard\plain\hyphpar} {- Akurat ci powiemy - naburmuszy\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wiecie, dok\u261?d si\u281? uda\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wzruszy\u322? ramionami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pozw\u243?lcie, \u380?e was ostrzeg\u281?. Na p\u243?\u322?nocy zach\u243?d st\u261?d g\u243?ry s\u261? nie do przebycia. Na p\u243?\u322?noc i wsch\u243?d st\u261?d le\u380?\u261? Ziemie Zatopione. B\u281?dziecie potrzebowa\u263? znacznych zapas\u243?w, je\u347?li wybierzecie si\u281? w tamtym kierunku. To moczary.Niewiele jest tam wody zdatnej do picia. Na po\u322?udnie le\u380?y Trensicourt.

Trzymajcie si\u281? z dala od tego miejsca. Na zachodzie napotkacie rozrzuconemiasteczka. Zachodnie pustkowia kryj\u261? pewne zagro\u380?enia, ale mo\u380?na na nich zgubi\u263? po\u347?cig i znajdziecie tam mn\u243?stwo b\u261?blowc\u243?w, je\u347?li b\u281?dziecie mieli otwarte oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin otworzy\u322? sakiewk\u281? i wyj\u261?\u322? stamt\u261?d dwie srebrne kulki i dwie z\u322?ote.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie chc\u281? twoich pieni\u281?dzy - odpar\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego? Oddaj\u281? tylko dar, na kt\u243?ry nie zas\u322?uguj\u281?. To mo\u380?e by\u263? moja ostatnia szansa pomocy wam. Odchodz\u281? daleko st\u261?d.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wzi\u261?\u322? kulki. - We\u378?cie te\u380? t\u281? kusz\u281?. Ferrin poda\u322? bro\u324? Rachel. Przewiesi\u322?a j\u261? przez plecy. - Na pewno nie

chcesz przyj\u261?\u263? zaproszenia na Wieczn\u261? Uczt\u281?? - zapyta\u322? Jasona rozsadnik. - Mo\u380?e m\u243?g\u322?bym wykorzysta\u263? pewne wp\u322?ywy i za\u322?atwi\u263? zaproszenie tak\u380?e dla Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie s\u261?dz\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Naprawd\u281? polecam - naciska\u322? Ferrin. - By\u322?em tam. Harthenham tonie podst\u281?p. Nagroda jest prawdziwa. To nie wasza walka. Maldor mo\u380?e straci\u263? cz\u281?\u347?\u263? szacunku do was, je\u347?li si\u281? poddacie,ale w Harthenham to nie ma znaczenia.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powinni\u347?my ju\u380? rusza\u263? - powiedzia\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin popatrzy\u322? jej w oczy, zanim odpowiedzia\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Pos\u322?uchajcie, ostateczna propozycja: Jasonie, przyjmij zaproszenie na uczt\u281?. Zabior\u281? ci\u281? tam teraz i gwarantuj\u281?, \u380?e Rachel te\u380? dostanie zaproszenie. Odwo\u322?aj\u261? po\u347?cig. Nie b\u281?dziecie musieli stawi\u263? czo\u322?a Maldorowi ani nikomu innemu. A ja tym czasem spr\u243?buj\u281? dowiedzie\u263? si\u281?, jak mo\u380?ecie wr\u243?ci\u263? do Poza. Mam powody wierzy\u263?, \u380?e Maldor zna spos\u243?b. Nigdy mi go nie zdradzi, ale mam talent do wygrzebywania informacji. Kiedy si\u281? zorientuj\u281?, zjawi\u281? si\u281? po was i ode\u347?l\u281? was do domu.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281? zawaha\u322?. Zerkn\u261?\u322? na Rachel, kt\u243?ra te\u380? wy



gl\u261?da\u322?a, jakby si\u281? zastanawia\u322?a. Propozycja by\u322?a kusz\u261?ca. Pocz\u261?tkowo powr\u243?t do domu to by\u322?o to, czego najbardziej pragn\u261?\u322?. A gdyby m\u243?g\u322? wylegiwa\u263? si\u281? w raju, czekaj\u261?c, a\u380? kto\u347? dostarczy mu drog\u281? powrotu?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie chcecie, \u380?eby haratacze i werbownicy zawlekli was do wi\u281?zienia - powiedzia\u322? Ferrin. - A dojdzie do tego ju\u380? wkr\u243?tce, je\u347?li odejdziecie. Rzucam wam lin\u281? ratownicz\u261?. Nieliczni oponenci, kt\u243?rzy przeciwstawiaj\u261? si\u281? Maldorowi, nie zdo\u322?aj\u261? wam pom\u243?cwr\u243?ci\u263? do domu. B\u261?d\u378?cie rozs\u261?dni. Nikomu innemu nie z\u322?o\u380?y\u322?bym r\u243?wnie atrakcyjnej oferty.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie ufam ci - powiedzia\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dotrzymam s\u322?owa - przysi\u261?g\u322? Ferrin, k\u322?ad\u261?c r\u281?k\u281? na sercu. - K\u322?ama\u322?em, \u380?eby zdoby\u263? wasze zaufanie, ale czy kiedykolwiek was zawiod\u322?em? Zawsze sta\u322?em przy was. Wiem, Rachel, \u380?e chcesz zobaczy\u263? rodzic\u243?w. Nie odtr\u261?caj jedynej nadziei napowr\u243?t do domu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pewnie, \u380?e chc\u281? zobaczy\u263? rodzic\u243?w! - warkn\u281?\u322?a Rachel. \u321?zy nap\u322?yn\u281?\u322?y jej do oczu. - Nawet sobie nie wyobra\u380?asz, jak bardzo byli\u347?my zwi\u261?zani! Nie masz poj\u281?cia. Ale Jasonma racj\u281?. Je\u380?eli mamy szans\u281? uratowa\u263? ten \u347?wiat, jak mogliby\u347?my odej\u347?\u263?? Zbyt wielu ludzi tutaj podda\u322?o si\u281?! Galloran powiedzia\u322?, \u380?e bohaterowie po\u347?wi\u281?caj\u261? si\u281? dla sprawy. Robi\u281? rzeczy, przed kt\u243?rymi inni si\u281? uchylaj\u261?. Mo

\u380?e nie jestem wielkim bohaterem, ale nie uchyl\u281? si\u281? przed tym zadaniem. W przeciwnym razie nie mog\u322?abym \u380?y\u263? z tak\u261? \u347?wiadomo\u347?ci\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja te\u380? - doda\u322? Jason, ciesz\u261?c si\u281?, \u380?e Rachel twardo obstaje przy swoim.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261?. Podni\u243?s\u322? kamie\u324? i pu\u347?ci\u322? kaczk\u281? po powierzchni Bia\u322?ego Jeziora. Wygl\u261?da\u322? na rozdartego. Kiedy si\u281? odezwa\u322?, brzmia\u322?o to szczerze:\par\pard\plain\hyphpar} {- M\u243?g\u322?bym zrozumie\u263? ten wyb\u243?r, gdyby\u347?cie mieli jakiekolwiek szanse powodzenia. Tyle \u380?e nie macie. M\u243?wi\u281? wam prawd\u281?. Nim minie nast\u281?pny dzie\u324?, b\u281?dziecie martwi albo schwytani. Zaproszenie do Harthenham zostanie odwo\u322?ane. Nie traci wa\u380?no\u347?ci tylko

wtedy, kiedy zjawiasz si\u281? tam na ochotnika.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie b\u281?dzie \u380?adnej umowy - upiera\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak sobie \u380?yczycie. Przedstawi\u281? Maldorowi pochlebny raport. Ruszam na po\u322?udnie. Nie b\u281?d\u281? si\u281? porozumiewa\u322? z tymi, kt\u243?rzy was \u347?cigaj\u261?. Powinni\u347?cie pewnie uda\u263? si\u281? do miasta po zapasy, ale \u347?pieszcie si\u281?. Nie nocujcie tam. Szerokiej drogi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Palant jeste\u347? - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przesta\u324? - mrukn\u281?\u322?a Rachel. - I bez tego sprawy \u378?le si\u281? uk\u322?adaj\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- On ma racj\u281? - powiedzia\u322? Ferrin. - Zas\u322?u\u380?y\u322?em na utra

t\u281? waszego szacunku i zaufania. Nie cieszy mnie to, jak si\u281? rozstajemy. Zawsze uwa\u380?a\u322?em was za przyjaci\u243?\u322?. Do\u347?\u263? s\u322?\u243?w, musicie rusza\u263?. Nie b\u281?d\u281? za wami szed\u322?. Zapomnijcieo mnie. Po\u347?pieszcie si\u281?. By\u322?bym uszcz\u281?\u347?liwiony, gdyby\u347?cie mnie zaskoczyli i wymkn\u281?li si\u281? st\u261?d.\par\pard\plain\hyphpar} {Odwr\u243?ci\u322? si\u281? i ruszy\u322? przed siebie.\par\pard\plain\hyphpar}{Jason i Rachel patrzyli przez chwil\u281?, jak rozsadnik idzie ku po\u322?udniowemu kra\u324?cowi jeziora, a potem odwr\u243?cili si\u281? i ruszyli na wsch\u24



3?d w stron\u281? miasta. Gramol\u261?c si\u281? w d\u243?\u322? po stoku, szliwystarczaj\u261?co szybko, \u380?eby Jason zacz\u261?\u322? si\u281? obawia\u263?, \u380?e polec\u261? na \u322?eb, na szyj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czego dowiedzia\u322?a\u347? si\u281? na wyspie? - zapyta\u322?, gdy schodzili.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pozna\u322?am pi\u261?t\u261? sylab\u281? - odpar\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Zdradzi\u322?a mu sylab\u281? i opowiedzia\u322?a, czego dowiedzia\u322?a si\u281? od Malara na temat lokalizacji pozosta\u322?ych dw\u243?ch.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ziemie Zatopione - powt\u243?rzy\u322? Jason. - Wed\u322?ug Ferrina b\u281?dziemy potrzebowa\u263? mn\u243?stwa s\u322?odkiej wody.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?ki, \u380?e zachowa\u322?e\u347? tam tak\u261? odwag\u281? - powiedzia\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Sama by\u322?a\u347? bardzo dzielna. Wygl\u261?da na to, \u380?e masz \u347?wietnych rodzic\u243?w. Musi by\u263? ci straszne ci\u281?\u380?ko odrzuci\u263? mo\u380?liwo\u347?\u263? zobaczenia ich.\par\pard\plain\hyphpar} {Wzruszy\u322?a ramionami i odwr\u243?ci\u322?a wzrok. Dolna warga jej zadr\u380?a\u322?a. - No jasne. T\u281?skni\u281? za nimi. Jestem pewna, \u380?e si\u281?o mnie martwi\u261?. Wszystko robimy razem. Ty te\u380? masz z\u380?yt\u261? rodzin\u281?, prawda?\par\pard\plain\hyphpar} {- W pewnym sensie - odpar\u322? Jason. - Moi rodzice to dobrzy ludzie. Na pewnosi\u281? o mnie martwi\u261?. Mam starsz\u261? siostr\u281? i brata. Wszyscy si\u281? kochamy, ale oni zawsze trzymali bardziej ze sob\u261? ni\u380? ze mn\u261

?. Nigdy nie wpasowa\u322?em si\u281? tak do ko\u324?ca. W domu zrobi\u322?o si\u281? bardzo cicho, kiedy moje rodze\u324?stwo wyjecha\u322?o. O ile nie k\u322?\u243?ci\u322?em si\u281? ze staruszkami, rzecz jasna. Szczerze m\u243?wi\u261?c, czasem si\u281? zastanawiam, czy rodzice zamierzali mnie mie\u263?. M\u243?j brat i siostra maj\u281? te gruba\u347?ne albumy z dzieci\u324?stwa pe\u322?ne zdj\u281?\u263? i takich tam. M\u243?j jest pusty.\par\pard\plain\hyphpar} {- To na pewno nic nie znaczy - powiedzia\u322?a Rachel. - Rodzice mogli by\u263? bardziej skupieni na dokumentowaniu wszystkiego przy pierwszych dzieciach.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wzruszy\u322? ramionami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ojciec naprawd\u281? uwielbia mojego brata, zw\u322?aszcza \u380?e dosta\u322? si\u281? do liceum medycznego. Mama zawsze mia\u322?a obsesj\u281? na punkcie mojej siostry. Obie przepadaj\u261? za wsp\u243?lnymi zakupami. Moja siostra jest

najstarsza. Wysz\u322?a za endodont\u281?. Jestem m\u322?odszy jakie\u347? dziesi\u281?\u263? lat. Kiedy moje rodze\u324?stwo by\u322?o w domu, przy kolacji tylko s\u322?ucha\u322?em. My\u347?l\u281?, \u380?e rodzice pr\u243?buj\u261? si\u281? mn\u261? zainteresowa\u263?, ale zawsze mam wra\u380?enie, \u380?e si\u281? wysilaj\u261?. Ojciec z pewnymi rzeczami nawet nie pr\u243?buje, na przyk\u322?ad z baseballem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zawsze troch\u281? \u380?a\u322?owa\u322?am, \u380?e nie mam rodze\u324?stwa - powiedzia\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja te\u380?. To nie ich wina. R\u243?\u380?nica wieku jest za du\u380?a. Mamyzupe\u322?nie inne zainteresowania. Mojego brata interesuj\u261? debaty i szko\u322?a. Nie sport. Moja siostra jest bez ma\u322?a jak moja ciotka. Jestem wdzi\u281?czny za swoich rodzic\u243?w. Dbaj\u261? o mnie. Jednak tak naprawd\u281? wog\u243?le si\u281? nie znamy, nie tak jak ty i twoi rodzice. W pewnym sensie ro

bi\u281?, co chc\u281?. Nawet kiedy chc\u261? mi da\u263? szlaban, k\u322?\u243?c\u281? si\u281? tak d\u322?ugo, a\u380? ich zam\u281?cz\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel zachichota\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kiedy moi rodzice karz\u261? mnie, trzymaj\u261? si\u281? tego. Ale rzadko kiedy mam k\u322?opoty.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zabior\u281? ci\u281? do domu - powiedzia\u322? z powag\u261? Jason. - Obiecuj\u281?. Uciekniemy tym, kt\u243?rzy nas \u347?cigaj\u261?, jako\u347? zako\u324?czymy t\u281? misj\u281? i wr\u243?cimy do domu, niezale\u380?nie od tego, co my\u347?li sobie Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {



Rachel skin\u281?\u322?a lekko g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason widzia\u322? w oddali miasto Bia\u322?e Jezioro, usytuowane za po\u322?udniowowschodnim podn\u243?\u380?em sto\u380?kowatej g\u243?ry. B\u281?dzie tam niebezpiecznie. Ferrin, wbrew swoim zapewnieniom, m\u243?g\u322? przewidzie\u263?,\u380?e tam zejd\u261?, i przekaza\u263? ju\u380? wie\u347?ci do miasta. Wrogowie mog\u261? ju\u380? czeka\u263?. Jednak\u380?e w mie\u347?cie b\u281?d\u261? mogli kupi\u263? konie, co mo\u380?e zawa\u380?y\u263? na pr\u243?bie ucieczki. Sprawdzi\u322? sztylet.\par\pard\plain\hyphpar} {- Trzymaj kusz\u281? pod r\u281?k\u261? - poradzi\u322? Rachel. - B\u281?d\u281? j\u261? mia\u322?a pod p\u322?aszczem. W pogotowiu.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Bia\u322?e Jezioro by\u322?o zakurzon\u261? wysuni\u281?t\u261? plac\u243?wk\u261? pe\u322?n\u261? krzepkich m\u281?\u380?czyzn w obszarpanych ubraniach. Wielunosi\u322?o zwierz\u281?ce sk\u243?ry. Wi\u281?kszo\u347?\u263? mia\u322?a zaro\u347?ni\u281?te twarze. Najwi\u281?ksze budynki wyrasta\u322?y wzd\u322?u\u380?centralnej drogi, a rozrzucone chaty, szopy i przybud\u243?wki sta\u322?y w przypadkowych grupkach dalej od g\u322?\u243?wnej drogi.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason unika\u322? kontaktu wzrokowego z innymi m\u281?\u380?czyznami, a oni zwykle post\u281?powali tak samo. Znalaz\u322? sklep. Stary cz\u322?owiek siedzia\u322? przed frontem na kawa\u322?ku k\u322?ody i struga\u322? kawa\u322?ek drewna. Spr\u281?\u380?yny stru\u380?yn wala\u322?y si\u281? u jego st\u243?p. Jason iRachel weszli do sklepu. W jednym k\u261?cie wisia\u322?o kilka pojemnik\u243?wna wod\u281?. Jason kupi\u322? dwa wielkie, w\u322?ochate buk\u322?aki. Po nape\

u322?nieniu b\u281?d\u261? bardzo ci\u281?\u380?kie, wi\u281?c postanowi\u322? poczeka\u263? z wlaniem wody, a\u380? zdob\u281?dzie konia.\par\pard\plain\hyphpar} {Oci\u261?ga\u322? si\u281?, \u380?eby zobaczy\u263?, co kupi\u261? inni m\u281?\u380?czy\u378?ni. Rachel czeka\u322?a u jego boku ze spuszczon\u261? g\u322?ow\u261?. Wielu ludzi kupowa\u322?o bochny prza\u347?nego chleba, kt\u243?ry nazywano \u8222?zapchajbrzuchem\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {Kupowano tak\u380?e sporo suszonego mi\u281?sa. Jason kupi\u322? wielki kawa\u322? chleba i troch\u281? mi\u281?sa.\par\pard\plain\hyphpar} {W k\u261?cie zbiera\u322? si\u281? t\u322?um, z par\u261? krzepkich m\u281?\u380?czyzn po\u347?rodku.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason po\u347?piesznie wyprowadzi\u322? Rachel ze sklepu i ruszyli ulic\u261?, zanim wpl\u261?taliby si\u281? w to, co si\u281? tam szykowa\u322?o - cokolwiek t

o by\u322?o. Teraz potrzebowali pary porz\u261?dnych koni.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przepraszam - us\u322?yszeli czyj\u347? g\u322?os za plecami.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281? odwr\u243?ci\u322?. Za nimi sta\u322? niski m\u281?\u380?czyzna,kt\u243?ry kiedy\u347? mia\u322? tylko jedn\u261? r\u281?k\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281?gn\u261?\u322? pod p\u322?aszcz i z\u322?apa\u322? r\u281?koje\u347?\u263? sztyletu.\par\pard\plain\hyphpar} {Tad uni\u243?s\u322? r\u281?k\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nic wam z mojej strony nie grozi. Przyszed\u322?em ubi\u263? z wami interes.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason trzyma\u322? r\u281?k\u281? na sztylecie, a kciuk opar\u322? na spu\u347?c

ie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Daruj sobie - powiedzia\u322?, odsuwaj\u261?c si\u281? powoli od m\u281?\u380?czyzny. - Nie p\u243?jdziemy z tob\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie spodziewam si\u281? tego - odpar\u322? Tad. - Nie chc\u281? robi\u263? sceny, aresztuj\u261?c was w mie\u347?cie. Wola\u322?bym raczej za\u322?atwi\u263?to dyskretnie. Jestem tu, \u380?eby zaoszcz\u281?dzi\u263? wszystkim czasu. Mo\u380?ecie wzi\u261?\u263? mojego konia, je\u347?li chcecie ucieka\u263?. Woleliby\u347?my zatrzyma\u263? was z dala od miasta. Oczywi\u347?cie, je\u347?li wolicie oszcz\u281?dzi\u263? sobie wysi\u322?ku, mo\u380?ecie oddali\u263? si\u281? teraz razem ze mn\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Gdzie tw\u243?j ko\u324?? - spyta\u322? Jason. - Ma drewnian\u261? nog\u281? czy co\u347? w tym gu\u347?cie? - To dobry wierzchowiec - zapewni\u322? go Tad. - Poniesie was oboje. Bierzcie go i jed\u378?cie, je\u347?li chcecie. Cokolwiek zdecydujecie, nie uda wam si\u281? uciec.\par\pard\plain\hyphpar} {- A je\u347?li we\u378?miemy ci\u281? jako zak\u322?adnika? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Stajesz si\u281? bezwzgl\u281?dny? Cz\u322?owiek, kt\u243?ry tam stoi, stanowi prawo w tym mie\u347?cie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zerkn\u261?\u322? na lewo i zobaczy\u322? wielkiego m\u281?\u380?czyzn\u281? opieraj\u261?cego si\u281? o s\u322?upek i ogl\u261?daj\u261?cego sobie paznokcie. Nosi\u322? pot\u281?\u380?ny miecz.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powiedzia\u322?em mu, \u380?eby mia\u322? na mnie oko - wyja\u347?ni\u322? Tad. - Je\u347?li chcecie mnie zaatakowa\u263? bez \u380?adnej prowokacji z mojej strony, prosz\u281? bardzo, ale naprawd\u281? nie jestem wart takiego zachodu. Jestem najmniejszym z waszych k\u322?opot\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason rozejrza\u322? si\u281?, przygl\u261?daj\u261?c si\u281? paradzie twarzy ludzi id\u261?cych w obie strony ulic\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Tad si\u281? za\u347?mia\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pozostali nie s\u261? tu z nami, ale nas obserwuj\u261?. \u379?eby ich teraz zgubi\u263?, potrzebowaliby\u347?cie skrzyde\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- A tw\u243?j ko\u324? ma skrzyd\u322?a? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przykro mi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zobaczmy go - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {

Tad wzruszy\u322? ramionami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak sobie \u380?yczycie. To ten przywi\u261?zany tam gniadosz.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zerkn\u261?\u322? na konia. Sta\u322? obok paru innych i wygl\u261?da\u322? na zdrowego. Zmru\u380?y\u322? oczy, patrz\u261?c na Tada. Niski m\u281?\u380?czyzna odpowiedzia\u322? mu spokojnym spojrzeniem - jedno oko mia\u322? piwne, drugie niebieskie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czyli mo\u380?emy po prostu wyjecha\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Pewnie. Nie zajedziecie daleko, ale zosta\u322?em pouczony, \u380?eby przedstawi\u263? wam tak\u261? mo\u380?liwo\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co o tym my\u347?lisz? - zapyta\u322? Rachel Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- My\u347?l\u281?, \u380?e potrzebujemy dw\u243?ch koni - odpowiedzia\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Dali mi tylko jednego - odpr\u322? Tad. - Macie pieni\u261?dze?\par\pard\plain\hyphpar} {- Mn\u243?stwo - odpar\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Tad odwr\u243?ci\u322? si\u281? do pot\u281?\u380?nego przedstawiciela prawa.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wiesz, czy kto\u347? w tym mie\u347?cie ma konie na sprzeda\u380??! - zawo\u322?a\u322?. - Porz\u261?dne konie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mam nadzwyczajnego wierzchowca - odpowiedzia\u322? m\u281?\u380?czyzna. - Niestety, nie na sprzeda\u380?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wszystko ma swoj\u261? cen\u281? - odpar\u322? Tad. - W porz\u261?dku, nieznajomy - powiedzia\u322? przedstawiciel prawa, podchodz\u261?c do nich. - A gdybympowiedzia\u322?: dwie\u347?cie droom?\par\pard\plain\hyphpar} {Tad spojrza\u322? na Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Mo\u380?esz tyle zap\u322?aci\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {Jason skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak on wygl\u261?da?\par\pard\plain\hyphpar} {- To ona. Jest inteligentna i niezawodna. To ta kara klacz obok wierzchowca waszego przyjaciela.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wygl\u261?da w porz\u261?dku? - zapyta\u322? Rachel Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dla mnie tak - odpowiedzia\u322?a. - Musimy si\u281? \u347?pieszy\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wy\u322?owi\u322? dwie z\u322?ote kulki.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Mo\u380?emy zabra\u263? j\u261? od razu?\par\pard\plain\hyphpar} {- Za dwie st\u243?wy? - zaszydzi\u322? przedstawiciel prawa. - A prosz\u281? was bardzo!\par\pard\plain\hyphpar} {- Do zobaczenia - powiedzia\u322? Jason do Tada, odwracaj\u261?c si\u281? i id\u261?c w stron\u281? konia.\par\pard\plain\hyphpar} {- Z pewno\u347?ci\u261?! - zawo\u322?a\u322? za nim niski m\u281?\u380?czyzna.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasonowi ul\u380?y\u322?o, \u380?e nauczy\u322? si\u281? nieco na temat jazdy konnej.\par\pard\plain\hyphpar} {Zdo\u322?a\u322? dosi\u261?\u347?\u263? gniadego konia i skierowa\u263? go w d\u243?\u322? ulicy bez specjalnej niezgrabno\u347?ci. Rachel dosiad\u322?a swoj\u261? klacz jak zawodowiec. Wyjechali z miasta na po\u322?udnie, a potem skr\u281?cili na wsch\u243?d. Jason rozgl\u261?da\u322? si\u281? po otaczaj\u261?cej ichprerii, szukaj\u261?c ciekawskich oczu obserwuj\u261?cych ich poczynania. Wielerazy zerka\u322? na szczyt sto\u380?kowatej g\u243?ry - ka\u380?dy, kto obserwowa\u322?by ich z tej wysoko\u347?ci, z \u322?atwo\u347?ci\u261? zauwa\u380?y\u322?by ich drobn\u261? zmian\u281? kierunku jazdy.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel cwa\u322?owa\u322?a obok niego.\par\pard\plain\hyphpar} {- My\u347?lisz, \u380?e mamy szans\u281?? - zapyta\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie s\u261?dz\u281?, \u380?eby dali nam konie, gdyby uwa\u380?ali, \u380?e mo\u380?emy im uciec - odpowiedzia\u322? Jason. - Po prostu nie wiem, co innego robi\u263?. Mo\u380?e licz\u261? na to, \u380?e wykonamy niew\u322?a\u347?ciwy ruch albo oka\u380?emy si\u281? fatalnymi je\u378?d\u378?cami. Mo\u380?e zdo\u322?am

y ich zaskoczy\u263?. Je\u380?eli dojedziemy do lasu, b\u281?dzie trudniej nas dostrzec. Trzymaj orantium pod r\u281?k\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Okolica wok\u243?\u322? miasteczka by\u322?a poro\u347?ni\u281?ta trawami, wi\u281?c przez pewien czas szybko si\u281? przemieszczali. Za rozleg\u322?\u261? muraw\u261? na wschodzie i p\u243?\u322?nocy czeka\u322?y szeregi zalesionych wzg\u243?rz.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason rozwa\u380?a\u322? ich mo\u380?liwo\u347?ci. Mo\u380?e powinni zsi\u261?\u347?\u263? z koni i je wypu\u347?ci\u263?? Je\u380?eli zachowaj\u261? ostro\u380?no\u347?\u263?, prze\u347?ladowcy mog\u261? p\u243?j\u347?\u263? tropem kopyt.M\u243?g\u322?by ukry\u263? si\u281? razem z Rachel a\u380? do zachodu s\u322?o\u324?ca, a potem zakra\u347?\u263? si\u281? piechot\u261? do lasu. Oczywi\u347?cie, je\u347?li wrogowie ich obserwowali albo zwietrzyliby podst\u281?p, po\u347?cig szybko by si\u281? zako\u324?czy\u322?. Najlepiej wi\u281?c chyba by\u322?o

zaryzykowa\u263? i dalej jecha\u263? konno.\par\pard\plain\hyphpar} {S\u322?o\u324?ce opada\u322?o. Jason ca\u322?y czas bacznie si\u281? rozgl\u261?da\u322?, ale nie dostrzeg\u322? w okolicy niczego, co mog\u322?oby wzbudzi\u263? jego podejrzenia, chocia\u380? czasem a\u380? podskakiwa\u322?, gdy gdzie\u347? obok \u347?mign\u261?\u322? kr\u243?lik albo wiewi\u243?rka.\par\pard\plain\hyphpar} {Zatrzymali si\u281? nad szerokim, p\u322?ytkim strumieniem, \u380?eby da\u263? koniom si\u281? napi\u263? i nape\u322?ni\u263? nowe buk\u322?aki. Zsiedli z wierzchowc\u243?w i poprowadzili je po wypolerowanych przez wod\u281? kamieniach nadrugi, niezbyt wysoki brzeg.\par\pard\plain\hyphpar} {Niedaleko przed nimi wznosi\u322?y si\u281? osta\u324?ce zapowiadaj\u261?ce zalesione wzg\u243?rza. Nieliczne d\u281?by ros\u322?y w\u347?r\u243?d murawy to tu, to tam, rzucaj\u261?c monstrualne cienie, w miar\u281? jak s\u322?o\u324?ce nur

kowa\u322?o za horyzont. Na lewo od nich wznosi\u322?o si\u281? cielsko oklinderowego krzewu. Jason bawi\u322? si\u281? przez chwil\u281? pomys\u322?em ukryciasi\u281? w ogromnej masie listowia, ryzykuj\u261?c raczej spotkanie z cierniamii osami ni\u380? prze\u347?ladowcami. Oczywi\u347?cie, wrogowie pewnie by ich wytropili, otoczyli i podpalili krzew.\par\pard\plain\hyphpar} {W tej samej chwili z pot\u281?\u380?nego krzewu wyskoczy\u322? myszaty ko\u324?z opancerzonym je\u378?d\u378?cem. Krzak znajdowa\u322? si\u281? nieca\u322?\u261? mil\u281? na p\u243?\u322?noc od nich, a ko\u324? p\u281?dzi\u322? w stron\u281? Jasona z zastraszaj\u261?c\u261? pr\u281?dko\u347?ci\u261?, wzbijaj\u261?c tumany kurzu.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Jason! - krzykn\u281?\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Widz\u281? go.\par\pard\plain\hyphpar} {D\u378?gn\u261?\u322? boki konia, skr\u281?caj\u261?c na po\u322?udnie i wtedy zobaczy\u322? kolejnego, znajduj\u261?cego si\u281? dalej je\u378?d\u378?ca, naje\u380?d\u380?aj\u261?cego z tego kierunku. Na zachodzie - sk\u261?d w\u322?a\u347?nie przyjechali - zmaterializowa\u322? si\u281? kolejny je\u378?dziec - ciemna sylwetka na tle zachodz\u261?cego s\u322?o\u324?ca.\par\pard\plain\hyphpar} {Sk\u261?d oni si\u281? wzi\u281?li? Przecie\u380? uwa\u380?a\u322?! Tylko wsch\u243?d wydawa\u322? si\u281? wolny od je\u378?d\u378?c\u243?w, wi\u281?c po\u347?piesznie skr\u281?ci\u322? w tamt\u261? stron\u281?, krzycz\u261?c tak, jak wyobra\u380?a\u322? sobie, \u380?e krzykn\u261?\u322?by kowboj. Strzeli\u322? wodzami i szturchn\u261?\u322? boki wierzchowca pi\u281?tami.\par\pard\plain\hyphpar}{Jason i Rachel \u347?mign\u281?li na wsch\u243?d; ich konie galopowa\u322?y jakszalone. Jason pochyli\u322? si\u281?, przywieraj\u261?c do br\u261?zowej szyi i ko\u322?ysz\u261?c biodrami w rytm ko\u324?skiego cwa\u322?u.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy tak p\u281?dzili, s\u322?o\u324?ce schowa\u322?o si\u281? za zachodnim horyzontem i cienie malowa\u322?y si\u281? s\u322?abiej w przy\u263?mionym \u347?wietle. Na sier\u347?ci wierzchowca Jasona zacz\u281?\u322?y pojawia\u263? si\u281? kropelki piany.\par\pard\plain\hyphpar} {Prze\u347?ladowcy zaganiali ich na wsch\u243?d. Wszyscy zbli\u380?yli si\u281? ju\u380? na odleg\u322?o\u347?\u263? stu jard\u243?w - jeden znajdowa\u322? si\u281? dok\u322?adnie po lewej, drugi po ich prawej stronie, a trzeci za nimi. Kied

y Jason pr\u243?bowa\u322? zmieni\u263? kierunek, zbli\u380?ali si\u281? i tylko ich bro\u324? b\u322?yska\u322?a. Zmuszali ich do wyboru: albo dalsza jazda nawsch\u243?d, albo konfrontacja.\par\pard\plain\hyphpar} {Przed nimi otwiera\u322? si\u281? w\u261?w\u243?z o pionowych \u347?cianach. Jason czu\u322?, \u380?e jego ko\u324? opada z si\u322?. Wierzchowce wroga by\u322?y wi\u281?ksze i bardziej muskularne - pot\u281?\u380?ne stworzenia, kt\u243?rewydawa\u322?y si\u281? niestrudzone. M\u281?\u380?czy\u378?ni jad\u261?cy po bokach nosili podobne zbroje. Jeden \u347?ciska\u322? top\u243?r bojowy. Drugi mia\u322? lanc\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason i Rachel wjechali do w\u261?wozu. Bez w\u261?tpienia by\u322?a to pu\u322?apka, a \u347?ciany okaza\u322?y si\u281? zbyt spadziste, \u380?eby konie mog\u322?y si\u281? po nich wspi\u261?\u263?. Je\u378?d\u378?cy z bok\u243?w odpadli,do\u322?\u261?czaj\u261?c do trzeciego m\u281?\u380?czyzny, kt\u243?ry jecha\u32

2? z ty\u322?u. Jason pogna\u322? do przodu, zauwa\u380?aj\u261?c, \u380?e piana g\u281?stnieje na um\u281?czonym zwierz\u281?ciu.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy wyjecha\u322? zza zakr\u281?tu w\u261?wozu, przekona\u322? si\u281?, dok\u261?d zap\u281?dzali ich je\u378?d\u378?cy. Czwarty m\u281?\u380?czyzna sta\u322? po\u347?rodku jaru w otoczeniu trzech cudacznych stworze\u324?. Trzyma\u322? napi\u281?ty \u322?uk.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zatrzymaj si\u281? i zsiadaj - rozkaza\u322? \u380?o\u322?nierz.\par\pard\plain\hyphpar} {Nosi\u322? ciemn\u261? zbroj\u281? jak pozostali.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason poci\u261?gn\u261?\u322? cugle, ko\u324? przystan\u261?\u322?; boki zwierz\u281?cia falowa\u322?y. Rachel zatrzyma\u322?a si\u281? obok Jasona. Spojrzelipo sobie zaniepokojeni. Jason s\u322?ysza\u322?, \u380?e pozosta\u322?a tr\u243?jka zbli\u380?a si\u281? truchtem za ich plecami.\par\pard\plain\hyphpar} {

Je\u378?dziec wycelowa\u322? z \u322?uku w Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem Stanus, s\u322?uga cesarski i \u380?\u261?dam, \u380?eby\u347?cie natychmiast i bezwarunkowo si\u281? poddali.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zerkn\u261?\u322? na stworzenia wok\u243?\u322? Stanusa. Sta\u322?y na tylnych \u322?apach, mia\u322?y wzrost wysokich ludzi i nosi\u322?y zaokr\u261?glone jak skorupa pancerze, kt\u243?re zachodzi\u322?y im na \u322?by. Spod masek zzadziorami, chroni\u261?cych twarze, wyziera\u322?y l\u347?ni\u261?ce, czarne mozaikowe oczy. Haki i kolce stercza\u322?y z ich opancerzonych cia\u322? na wszystkie strony. Ka\u380?dy stw\u243?r mia\u322? cztery r\u281?ce je\u380?\u261?ce si\u281? okrutnymi ostrzami r\u243?\u380?nej d\u322?ugo\u347?ci i kszta\u322?tu.



Przer\u243?\u380?ne \u347?cieraki i tarki pokrywa\u322?y ich torsy. Jason uzna\u322?, \u380?e nazwa \u8222?haratacz\u8221? by\u322?a dobrze dobrana.\par\pard\plain\hyphpar} {- Z koni! - powt\u243?rzy\u322? ostro je\u378?dziec.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zeskoczy\u322? z siod\u322?a na ziemi\u281?, kiedy pozostali konni podjechali z ty\u322?u, blokuj\u261?c im drog\u281? ucieczki. Rachel r\u243?wnie\u380?zsiad\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Je\u380?eli nie b\u281?dziecie stawia\u263? oporu, nie zrobimy wam krzywdy - obieca\u322? \u380?o\u322?nierz. - Jeste\u347?cie w pu\u322?apce, a my mamy przewag\u281? liczebn\u261?. Z\u322?\u243?\u380?cie bro\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zerkn\u261?\u322? na m\u281?\u380?czyzn za sob\u261?. Uzna\u322?, \u380?eto byli werbownicy. Jeden z tej tr\u243?jki - ten kt\u243?ry nadjecha\u322? z zachodu - nie nosi\u322? zbroi i mia\u322? miecz dwur\u281?czny. A na oku przepask\u281?. Pozostali je\u378?d\u378?cy nosili he\u322?my, kt\u243?re zas\u322?ania\u322?y im twarze.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zdecydujcie si\u281? teraz - powiedzia\u322? Stanus. - Nie zmuszajcie nas, by\u347?my was zaatakowali.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281?gn\u261?\u322? pod p\u322?aszcz i zacisn\u261?\u322? d\u322?o\u324? na r\u281?koje\u347?ci sztyletu. Przeciwnik\u243?w by\u322?o zbyt wielu, zar\u243?wno przed nimi, jak i za ich plecami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Musimy si\u281? podda\u263? - powiedzia\u322? do Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Zastanawia\u322? si\u281?, czy by\u322?o ju\u380? za p\u243?\u378?no, \u380?eby

si\u281? potargowa\u263?, wykorzystuj\u261?c zaproszenie do Harthenham. Zawsze warto spr\u243?bowa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Odk\u322?adamy nasz\u261? bro\u324?! - zawo\u322?a\u322?a Rachel, ods\u322?aniaj\u261?c kusz\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy si\u281? odezwa\u322?a, Jason us\u322?ysza\u322? brz\u281?k jakby t\u322?uczonego szk\u322?a. Jasny rozb\u322?ysk zap\u322?on\u261?\u322? nad harataczem,a potem rozleg\u322?a si\u281? og\u322?uszaj\u261?ca eksplozja. Haratacz zosta\u322? rozerwany - od\u322?amki ostrzy i zbroi polecia\u322?y we wszystkie strony. S\u261?siedni haratacz tak\u380?e pad\u322? z powodu wybuchu, a Stanus wylecia\u322? z siod\u322?a, kiedy ko\u324? stan\u261?\u322? d\u281?ba i przewr\u243?ci\u322? si\u281? - d\u322?ugi kawa\u322?ek ostrza wystawa\u322? z boku zwierz\u281?cia.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pad\u322? na p\u322?ask po wybuchu. Jego po\u380?yczony ko\u324? \u347?mig

n\u261?\u322? z powrotem jarem, byle dalej od huku. Czy Rachel w jaki\u347? spos\u243?b uda\u322?o si\u281? rzuci\u263? orantium? Jakim cudem wyl\u261?dowa\u322?o za harataczem? Przez dym Jason zobaczy\u322?, \u380?e jeden z harataczy szar\u380?uje na niego z niepokoj\u261?c\u261? szybko\u347?ci\u261?. Rachel wcisn\u281?\u322?a mu do r\u281?ki kryszta\u322?ow\u261? kul\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeste\u347? miotaczem - ponagli\u322?a go.\par\pard\plain\hyphpar} {Kl\u281?cz\u261?c, cisn\u261?\u322? kul\u261? w atakuj\u261?cego stwora. Kryszta\u322? roztrzaska\u322? si\u281? na kolczastej piersi. Na chwil\u281? kamie\u324? rozb\u322?ysn\u261?\u322? intensywn\u261? biel\u261?, a potem eksplodowa\u322? ze straszliwym rykiem.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy owion\u261?\u322? go gor\u261?cy podmuch, Jason przycisn\u261?\u322? twarz do ziemi i zatka\u322? d\u322?o\u324?mi uszy. Gdy uni\u243?s\u322? g\u322?ow\u2

81?, z haratacza zosta\u322?a tylko sterta powykr\u281?canych szcz\u261?tk\u243?w le\u380?\u261?ca dwadzie\u347?cia st\u243?p dalej od miejsca, w kt\u243?rym stw\u243?r wcze\u347?niej sta\u322?. Zakrzywione ostrze wbi\u322?o si\u281? w ziemi\u281? kilka cali od g\u322?owy Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason podni\u243?s\u322? si\u281? na kolana i obr\u243?ci\u322? do je\u378?d\u378?c\u243?w, unosz\u261?c sztylet. Rachel wymierzy\u322?a z kuszy. D\u322?ugow\u322?osy m\u281?\u380?czyzna zbiega\u322? susami po zboczu, z mieczem w jednej r\u281?ce i ci\u281?\u380?kim z\u322?o\u380?onym na dwoje \u322?a\u324?cuchem w drugiej. Zmierza\u322? w stron\u281? trzech je\u378?d\u378?c\u243?w, kt\u243?rzy najwyra\u378?niej zapomnieli o Jasonie, kiedy zwr\u243?cili si\u281? ku nowemu zag



ro\u380?eniu.\par\pard\plain\hyphpar} {Przeskakuj\u261?c ostatnie dwana\u347?cie st\u243?p i l\u261?duj\u261?c na dniew\u261?wozu, d\u322?ugow\u322?osy przybysz wzi\u261?\u322? zamach czterostopowym \u322?a\u324?cuchem niczym cepem, zrzucaj\u261?c he\u322?m jednemu z je\u378?d\u378?c\u243?w i \u347?ci\u261?gaj\u261?c go z siod\u322?a. Przeturla\u322? si\u281? pod koniem i zerwa\u322? na r\u243?wne nogi. M\u281?\u380?czyzna z przepask\u261? na oku rzuci\u322? si\u281? na niego, wymachuj\u261?c mieczem. D\u322?ugow\u322?osy przekozio\u322?kowa\u322? w stron\u281? konia, ale tak, \u380?eby nieda\u263? si\u281? stratowa\u263? i trzymaj\u261?c si\u281? wystarczaj\u261?co nisko, by pozosta\u263? poza zasi\u281?giem je\u378?d\u378?ca. Kl\u281?cz\u261?c,dobrze wymierzonym w czasie ci\u281?ciem miecza zrani\u322? szar\u380?uj\u261?cego wierzchowca w przedni\u261? nog\u281?. Ko\u324? pad\u322? do przodu, orz\u261?c kopytami ziemi\u281?. Je\u378?dziec wylecia\u322? z siod\u322?a i ci\u281?\u380?ko wyl\u261?dowa\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zobaczy\u322?, \u380?e werbownik z lanc\u261? skierowa\u322? konia tak, \u380?eby ich omin\u261?\u263?. Szturchn\u261?\u322? Rachel, kt\u243?ra precyzyjnie wycelowa\u322?a z kuszy w je\u378?d\u378?ca i poci\u261?gn\u281?\u322?a za spust. Be\u322?t nie wystrzeli\u322?. Zapomnia\u322?a odbezpieczy\u263? bro\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {D\u322?ugow\u322?osy m\u281?\u380?czyzna nie potrzebowa\u322? jednak pomocy. Kiedy przeciwnik dotar\u322? do niego, nieznajomy obr\u243?ci\u322? si\u281? i mieczem \u347?ci\u261?\u322? czubek lancy, a potem \u322?a\u324?cuchem zrzuci\u322?je\u378?d\u378?ca z konia. Skoczy\u322? i d\u378?gn\u261?\u322? werbownika, kt\u243?ry pr\u243?bowa\u322? si\u281? podnie\u347?\u263? - ostra klinga znalaz\u322

?a szpar\u281? mi\u281?dzy pier\u347?cieniami zbroi.\par\pard\plain\hyphpar} {Je\u378?dziec, kt\u243?ry straci\u322? he\u322?m, wsta\u322? i podchodzi\u322? z toporem. Rachel, kt\u243?ra teraz ju\u380? odbezpieczy\u322?a bro\u324?, wystrzeli\u322?a. Be\u322?t chybi\u322? celu o kilka cali.\par\pard\plain\hyphpar} {D\u322?ugow\u322?osy m\u281?\u380?czyzna zostawi\u322? miecz w plecach zabitegoje\u378?d\u378?ca i chwyci\u322? obiema r\u281?kami z\u322?o\u380?ony na dwoje \u322?a\u324?cuch. Za pomoc\u261? tej broni przechwyci\u322? opadaj\u261?cy top\u243?r i odci\u261?gn\u261?\u322? go na bok. Uskakuj\u261?c przed napastnikiem, wzi\u261?\u322? pot\u281?\u380?ny zamach \u322?a\u324?cuchem i trafi\u322? w niczym nieos\u322?oni\u281?t\u261? skro\u324?. Przeciwnik pad\u322? i ju\u380? si\u281? nie poruszy\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wr\u243?g z opask\u261? na oku wsta\u322? chwiejnie; ubranie mia\u322? uwalane ziemi\u261? i traw\u261?, krew p\u322?yn\u281?\u322?a z brzydkiej rany na czole.

Sta\u322? dziesi\u281?\u263? krok\u243?w od d\u322?ugow\u322?osego m\u281?\u380?czyzny, trzymaj\u261?c miecz w obu r\u281?kach.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jasher - warkn\u261?\u322?. - Wtr\u261?ci\u322?e\u347? si\u281? w niew\u322?a\u347?ciwy dzie\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie znam twego imienia - odpar\u322? Jasher, odgarniaj\u261?c w\u322?osy z twarzy - ale znam a\u380? za dobrze tobie podobnych.\par\pard\plain\hyphpar} {Wi\u281?ksz\u261? cz\u281?\u347?\u263? w\u322?os\u243?w mia\u322? zwini\u281?t\u261? na karku, a lu\u378?ne pasma z bok\u243?w si\u281?ga\u322?y mu do po\u322?owy piersi. Nosi\u322? obszerne br\u261?zowe szaty, a stopy zawini\u261?\u322? wsk\u243?ry zwierz\u281?ce z rzemieniami. Na sk\u243?rzanym pendencie mia\u322? przewieszon\u261? na skos przez plecy pochw\u281? od miecza.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem Turbish.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Got\u243?w jeste\u347? umrze\u263?, Turbish? - Jasher podszed\u322? do niego,trzymaj\u261?c niedbale \u322?a\u324?cuch.\par\pard\plain\hyphpar} {Nie wykona\u322? \u380?adnego ruchu, by odzyska\u263? miecz.\par\pard\plain\hyphpar} {- A sk\u261?d przypuszczenie, \u380?e mnie pokonasz? - warkn\u261?\u322? Turbish.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher za\u347?mia\u322? si\u281? beztrosko.\par\pard\plain\hyphpar} {\u321?a\u324?cuch rozwin\u261?\u322? si\u281? nagle na ca\u322?\u261? d\u322?ugo\u347?\u263?, strzelaj\u261?c jak bicz. G\u322?owa Turbisha szarpn\u281?\u322?asi\u281? do ty\u322?u, jedna r\u281?ka unios\u322?a si\u281?, \u380?eby zas\u322





22?, prowadz\u261?c ich konie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przenie\u347?cie rzeczy, kt\u243?re chcecie zachowa\u263?, to wypu\u347?cimy te dwa biedne stworzenia.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wzi\u261?\u322? sk\u243?rzany buk\u322?ak i par\u281? innych drobiazg\u243?w. Rachel tak\u380?e zebra\u322?a swoje rzeczy z konia. W tym czasie Jasher u\u322?o\u380?y\u322? stos z cia\u322? i podpali\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To powinno pom\u243?c ukry\u263? dowody mojej roboty. Nikt nie wie, \u380?e zwami podr\u243?\u380?uj\u281?. Mo\u380?e nam si\u281? przyda\u263? ta przewaga.Macie wszystko, czego potrzebujecie?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak - odpowiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher podszed\u322? do konia, na kt\u243?rym jecha\u322? Jason. Przesun\u261?\u322? d\u322?o\u324?mi po sier\u347?ci zwierz\u281?cia, badaj\u261?c j\u261? dok\u322?adnie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ach!\par\pard\plain\hyphpar} {- Co?\par\pard\plain\hyphpar} {- Chod\u378? zobaczy\u263?. Ty te\u380?, Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason podszed\u322? zobaczy\u263?, co takiego Jasher dojrza\u322? na \u322?opatce konia. Odsun\u261?\u322? ma\u322?\u261? pokryt\u261? sier\u347?ci\u261? klapk\u281?, ods\u322?aniaj\u261?c szkliste ludzkie oko osadzone w ciele konia. Jasonspojrza\u322? na oko z obrzydzeniem i fascynacj\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zgadujecie, do kogo to nale\u380?y? - zapyta\u322? Jasher.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wzruszy\u322? ramionami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wygl\u261?da na martwe.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Wasz przyjaciel rozsadnik niewiele was nauczy\u322?. To oko nale\u380?y do rozsadnika, kt\u243?rego przed chwil\u261? zabi\u322?em, Turbiny, czy jak mu tam by\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Fuj. - Rachel si\u281? wzdrygn\u281?\u322?a. - Jakim cudem?\par\pard\plain\hyphpar} {- Rozsadnicy mog\u261? wszczepi\u263? fragmenty w\u322?asnego cia\u322?a innym \u380?ywym stworzeniom - wyja\u347?ni\u322? Jasher. - Ten talent bardziej ni\u380? jakikolwiek inny czyni z nich wspania\u322?ych szpieg\u243?w. Maj\u261?c oko na koniu, zna\u322? ka\u380?dy wasz ruch. Strze\u380?cie si\u281? podark\u243?w od wroga.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher klepn\u261?\u322? lekko konia, kt\u243?ry odbieg\u322? truchtem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niewiarygodne - mrukn\u261?\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {

Teraz rozumia\u322?, dlaczego Tad by\u322? taki hojny. Jasher wskoczy\u322? na jednego z koni bojowych. - Ten w\u261?w\u243?z ko\u324?czy si\u281? \u347?cian\u261? nie do przebycia. Musimy go objecha\u263?, \u380?eby zabra\u263? mojego konia. Rachel mo\u380?e jecha\u263? ze mn\u261?. Chod\u378?.\par\pard\plain\hyphpar} {Pom\u243?g\u322? dziewczynie wsi\u261?\u347?\u263? na konia za sob\u261?. Jasonwspi\u261?\u322? si\u281? na drugiego, co okaza\u322?o si\u281? troch\u281? trudne, poniewa\u380? ten rumak by\u322? wy\u380?szy od koni, na kt\u243?rych je\u378?dzi\u322? do tej pory. Pot\u281?\u380?ny wierzchowiec kr\u281?ci\u322? si\u281? niespokojnie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jed\u378? z pewno\u347?ci\u261? siebie - poradzi\u322? mu Jasher. - Tw\u243?jnowy wierzchowiec zosta\u322? wyszkolony do walki. Wyczuwa tw\u243?j brak pewno\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason ruszy\u322? za Jasherem do wylotu w\u261?wozu. W\u322?osy Jashera unosi\u322?y si\u281? za nim niczym sztandar, kiedy cwa\u322?owa\u322?. Gdy ju\u380? opu\u347?cili jar, zakr\u281?cili w kierunku p\u243?\u322?nocnowschodnim. W\u261?ska \u347?cie\u380?ka prowadzi\u322?a stokiem do trzeciego konia, kt\u243?rego dosiad\u322? Jasher. Kiedy poprowadzi\u322? ich g\u322?\u281?biej w las, zmierzch zamieni\u322? si\u281? ciemno\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {W ko\u324?cu Jasher kaza\u322? im zsi\u261?\u347?\u263? z koni i przywi\u261?za\u263? je.\par\pard\plain\hyphpar} {- Id\u378?cie szybko spa\u263? - poradzi\u322?. - Obudz\u281? was wcze\u347?nie.\par\pard\plain\hyphpar} {



Jason by\u322? tak zm\u281?czony atrakcjami dnia, \u380?e nie potrzebowa\u322? napomnie\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }{\line } {\s1 \afs32{\qcRozdzia\u322? 18{\line } Ziemie Zatopione\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Nast\u281?pnego wieczoru Jason opar\u322? si\u281? o k\u322?od\u281?, obola\u322?y po ca\u322?ym dniu jazdy konnej. Jasher poprowadzi\u322? ich kr\u281?t\u261?drog\u261? mi\u281?dzy wzg\u243?rza, cz\u281?sto wybieraj\u261?c p\u322?ytkie strumienie albo rozga\u322?\u281?ziaj\u261?ce si\u281? \u347?cie\u380?ki mi\u281?dzy g\u281?stym listowiem.\par\pard\plain\hyphpar} {Poniewa\u380? wsta\u322? przed \u347?witem, Jason czu\u322?, \u380?e jest gotowy do snu. Posi\u322?ek z \u8222?zapchaj brzucha\u8221? i suszonego mi\u281?sa ci\u261?\u380?\u261?cy w \u380?o\u322?\u261?dku nie pomaga\u322? mu zachowa\u263? czujno\u347?ci. Jednak Jasher trzyma\u322? wart\u281? poprzedniej nocy i musia\u322? by\u263? wyczerpany.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja wezm\u281? pierwsz\u261? wart\u281? - zaproponowa\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie ma potrzeby - odpar\u322? Jasher. - M\u243?j rodzaj nigdy nie \u347?pi tak naprawd\u281?. Wracamy do si\u322? po dniu podczas swego rodzaju przytomnego snu. To stan podobny do transu, niezbyt odleg\u322?y od pe\u322?nej przytomno\u347?ci. \u379?aden przeciwnik nie zaskoczy nas w czasie, gdy odpoczywam.\par\pard\p

lain\hyphpar} {To by\u322?o wi\u281?cej s\u322?\u243?w, ni\u380? Jasher wypowiedzia\u322? przez ca\u322?y dzie\u324?. Jason chcia\u322? podtrzyma\u263? rozmow\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego nosisz w\u322?osy podwini\u281?te na karku? - zapyta\u322?. Zauwa\u380?y\u322?, \u380?e Rachel si\u281? przys\u322?uchuje.\par\pard\plain\hyphpar} {- To typowe dla moich ludzi, dla Amar Kaba\u322?. W ten spos\u243?b chronimy amar.\par\pard\plain\hyphpar} {- Amar? - powt\u243?rzy\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher zawaha\u322? si\u281?, przygl\u261?daj\u261?c im si\u281? b\u322?\u281?kitnymi jak l\u243?d oczami.\par\pard\plain\hyphpar} {-\u8222?Amar\u8221? znaczy \u8222?nasiono\u8221?. Amar Kaba\u322? to Ludzie Nasiona.\par\pard\plain\hyphpar} {

Odwr\u243?ci\u322? g\u322?ow\u281? i uni\u243?s\u322? zwini\u281?te w\u322?osy.U podstawy czaszki znajdowa\u322?o si\u281? wybrzuszenie wielko\u347?ci w\u322?oskiego orzecha.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281? skrzywi\u322?. Wygl\u261?da\u322?o jak wielka cysta.\par\pard\plain\hyphpar} {- Do czego to s\u322?u\u380?y?\par\pard\plain\hyphpar} {- Amar to no\u347?nik naszej nie\u347?miertelno\u347?ci. Odrywa si\u281?, gdy umieramy, gwarantuj\u261?c nowe \u380?ycie po zasadzeniu w ziemi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chcesz powiedzie\u263?, \u380?e ro\u347?niecie? - zapyta\u322?a z niedowierzaniem Rachel. - Jak ro\u347?lina?\par\pard\plain\hyphpar} {- Pochowany w \u380?yznej ziemi cz\u322?owiek wyrasta z nasiona w ci\u261?gu kilku miesi\u281?cy. Mniej \u380?yzna ziemia wymaga wi\u281?cej czasu. Je\u347?li n

asiono oderwie si\u281? na wyj\u261?tkowo wysuszonym terenie, mog\u281? si\u281? nigdy nie odrodzi\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281? pochyli\u322?. - Wi\u281?c umar\u322?e\u347? ju\u380? wcze\u347?niej? Jasher pos\u322?a\u322? mu drobny, pos\u281?pny u\u347?mieszek. - Wiele razy. - A potem wr\u243?ci\u322?e\u347? do \u380?ycia - mrukn\u281?\u322?a Rachel.- Tak. Cudowny amar przechowuje moje wspomnienia do czasu wykie\u322?kowania nowego cia\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pami\u281?tasz wszystkie swoje \u380?ycia - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ka\u380?d\u261? chwil\u281? do momentu, w kt\u243?rej nasiono odrywa si\u281?



i oddziela si\u281? od moich zmys\u322?\u243?w. Dziewi\u281?\u263? razy zgin\u261?\u322?em w walce. Pi\u281?\u263? razy pozwoli\u322?em, by odebrano mi \u380?ycie, poniewa\u380? u\u380?yteczno\u347?\u263? mojego cia\u322?a dobiega\u322?a ko\u324?ca i pragn\u261?\u322?em zacz\u261?\u263? na nowo. Raz uton\u281?\u322?amw morzu. Raz spad\u322?em wspinaj\u261?c po urwisku. No i moja Pierwsza \u346?mier\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To musi by\u263? dziwne uczucie: by\u263? niemowl\u281?ciem, kiedy masz wszystkie poprzednie wspomnienia - zda\u322?a sobie spraw\u281? Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher roze\u347?mia\u322? si\u281?, jakby sama taka my\u347?l by\u322?a absurdalna.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, odradzamy si\u281? w kwiecie wieku, jako doro\u347?li, maj\u261?c tyle lat, co w chwili, kiedy pierwszy raz umarli\u347?my. Pierwsza \u346?mier\u263? toceremonia, kt\u243?r\u261? odprawia si\u281? w wieku oko\u322?o dwudziestu lat.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak d\u322?ugo mo\u380?e przetrwa\u263? twoje nasiono niezasadzone? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher wzruszy\u322? ramionami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Amar mo\u380?e pozostawa\u263? w u\u347?pieniu wiele lat. W ko\u324?cu jednakumiera.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czyli gdyby Maldor chcia\u322? naprawd\u281? ci\u281? zniszczy\u263? - powiedzia\u322? Jason - musia\u322?by ci\u281? zabi\u263?, a potem zniszczy\u263? nasiono.\par\pard\plain\hyphpar} {Oczy Jashera rozb\u322?ys\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Zniszczenie amara to niewybaczalny grzech. Ka\u380?dy, kto pope\u322?ni taki czyn, \u347?ci\u261?ga na siebie kar\u281? \u347?mierci, wymierzon\u261? przez Amar Kaba\u322?, kt\u243?rzy od tej chwili staj\u261? si\u281? jak jeden m\u261?\u380? wrogami tej osoby.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zak\u322?adam wi\u281?c, \u380?e ludzie nie niszcz\u261? zwykle nasion - podsumowa\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niezbyt cz\u281?sto. - Jasher skrzywi\u322? si\u281?, jakby sama my\u347?l o tym wywo\u322?ywa\u322?a w nim b\u243?l. - Z kolei r\u281?ka, kt\u243?ra ochronii zasadzi amar, mo\u380?e za\u380?\u261?da\u263? w zamian niemal ka\u380?dej przys\u322?ugi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nazwa\u322?e\u347? siebie wygna\u324?cem - przypomnia\u322? sobie Jason. - S\u261? inni z twojego ludu, kt\u243?rzy w\u281?druj\u261? jak ty?\par\pard\plain\hyphpar} {

Jasher pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Bardzo niewielu. Zosta\u322?em wyrzucony z Siedmiu Dolin, poniewa\u380? zdecydowa\u322?em si\u281? przeciwstawi\u263? Maldorowi. Moi ludzie ciesz\u261? si\u281? niezale\u380?no\u347?ci\u261? do jego tyranii. Maldor szanuje ich pot\u281?g\u281? i zostawia ich w spokoju, nietkni\u281?tych przez jego niszczycielskie wp\u322?ywy, dop\u243?ki oni nie udaremniaj\u261? jego wysi\u322?k\u243?w, maj\u261?cych na celu zdominowanie pozosta\u322?ych kr\u243?lestw. Moja buntowniczo\u347?\u263? zagra\u380?a\u322?a ich pokojowi, wi\u281?c si\u281? mnie wyparli.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy wobec tego Maldor mo\u380?e zniszczy\u263? twoje nasiono? - zapyta\u322?aRachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- \u346?ci\u261?gn\u261?\u322?by wtedy na siebie wszelkie konsekwencje niewybaczalnego grzechu. Nie ma wyj\u261?tk\u243?w od naszej zemsty w tej kwestii. Gdyby

da\u322?o si\u281? udowodni\u263?, \u380?e stoi za takim czynem, lud Amar Kaba\u322? stan\u261?\u322?by przeciwko niemu, chocia\u380? jestem wygna\u324?cem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego walczysz z Maldorem? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher spojrza\u322? mu w oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pope\u322?ni\u322? niewybaczalny grzech.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason \u347?ci\u261?gn\u261?\u322? brwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wi\u281?c dlaczego twoi ludzie nie stan\u281?li przeciwko niemu razem z tob\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {- \u379?eby unikn\u261?\u263? wojny, Maldor uda\u322?, \u380?e sprawca tej zbrod



ni, rozsadnik imieniem Fronis, dzia\u322?a\u322? sam i wbrew jego rozkazom. LudAmar Kaba\u322? nie jest liczny, ale s\u261? w\u347?r\u243?d nas pot\u281?\u380?ni wojownicy, a nasi zmarli zwykle powstaj\u261?, \u380?eby znowu stan\u261?\u263? do walki. Maldor ma powody, \u380?eby si\u281? nas obawia\u263?. Dostarczy\u322? nam Fronisa. Zdradzony przez swego pana rozsadnik wyzna\u322?, \u380?e wype\u322?nia\u322? rozkazy, ale moi ludzie zatkali uszy, zamkn\u281?li umys\u322?y i dokonali zemsty tylko na nim. Potwierdzi\u322?em, korzystaj\u261?c z zaufanego\u378?r\u243?d\u322?a, \u380?e Maldor osobi\u347?cie wyda\u322? rozkaz zniszczenia amara mojego brata, Radolso. Zezna\u322?em to, czego si\u281? dowiedzia\u322?em, ale poniewa\u380? sam nie by\u322?em \u347?wiadkiem wydania mu rozkazu, a wojna przeciwko Maldorowi mog\u322?aby spowodowa\u263? koniec ludu Amar Kaba\u322?, zignorowano moje zeznanie. Dlatego sam szukam zemsty.\par\pard\plain\hyphpar}{- Zatem pr\u243?bujesz zabi\u263? Maldora? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak. Czekam na w\u322?a\u347?ciwy moment, dr\u281?cz\u261?c go, zabijaj\u261?c jego s\u322?ugi i ca\u322?y czas szukaj\u261?c okazji, by odebra\u263? mu \u380?ycie. Nie mog\u281? zawie\u347?\u263?, bo w przeciwnym wypadku grzech pozostanie nieukarany.\par\pard\plain\hyphpar} {- Szukasz S\u322?owa? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie. Eldrin zaprojektowa\u322? swoje rasy tak, \u380?eby mia\u322?y niewielkie uzdolnienia w dziedzinie edomickiego. Istnieje proroctwo, wypowiedziane przez Dariana Jasnowidza, \u380?e kiedy Amar Kaba\u322? zapragnie m\u243?wi\u263? po edomicku, b\u281?dzie to znak, \u380?e nadchodzi nasz upadek.\par\pard\plain\hyphp

ar} {- Ale chcesz nam pom\u243?c - upewni\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Je\u380?eli mo\u380?ecie zdoby\u263? S\u322?owo i wykorzysta\u263? je do zniszczenia Maldora, moja zemsta si\u281? dope\u322?ni. Nie potrzebuj\u281?, \u380?eby jego krew splami\u322?a w\u322?a\u347?nie m\u243?j miecz.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pomog\u322?e\u347? te\u380? Galloranowi? - zapyta\u322?a Rachel. - Nie by\u322?o mnie, kiedy go schwytano. Wys\u322?a\u322? mnie z pewnym zadaniem. Chcia\u322?bym wierzy\u263?, \u380?e gdybym pozosta\u322?, nie zawi\u243?d\u322?by. Maciecztery z sze\u347?ciu sylab?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak - potwierdzi\u322? Jason. - Sk\u261?d wiesz?\par\pard\plain\hyphpar} {- Domy\u347?li\u322?em si\u281?. Wiem, gdzie znajduj\u261? si\u281? poszczeg\u24

3?lne fragmenty, wszystkie poza drugim. Dawno temu Galloran opisa\u322? mi, gdzie znajduje si\u281? Wieszczka na Ziemiach Zatopionych. Znajdziemy j\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Druga sylaba znajduje si\u281? w miejscu zwanym \u346?wi\u261?tyni\u261? Mianamon - powiedzia\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher wyszczerzy\u322? z\u281?by w u\u347?miechu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zatem znamy kierunek podr\u243?\u380?y po Ziemiach Zatopionych. Znam Prorokini\u281? z Mianamon, ale nigdy nie odwiedza\u322?am jej \u347?wi\u261?tyni. Znajduje si\u281? g\u322?\u281?boko w po\u322?udniowej d\u380?ungli, poza granicami cywilizacji. Miejmy nadziej\u281?, \u380?e Wieszczka was o\u347?wieci. M\u243?wi si\u281?, \u380?e ma prawdziwy dar przewidywania.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wyd\u322?ubywa\u322? paznokciem kawa\u322?ek mi\u281?sa spomi\u281?dzy z\u281?b\u243?w - resztk\u281? z kolacji. Bardzo mocno si\u281? zaklinowa\u322?.\pa

r\pard\plain\hyphpar} {- Jak to si\u281? sta\u322?o, \u380?e wy dwoje przeciwstawili\u347?cie si\u281?Maldorowi? - zaciekawi\u322? si\u281? Jasher. - Galloran da\u322? mi do zrozumienia, \u380?e jeste\u347?cie Poza\u347?wiatowcami.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason i Rachel na przemian opowiedzieli, jak si\u281? znale\u378?li w Lyrianie i jak ich \u347?cie\u380?ki skrzy\u380?owa\u322?y si\u281? w zrujnowanym zamku Gallorana.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ostatecznie - podsumowa\u322? Jason - Galloran zach\u281?ci\u322? nas do poszukiwania S\u322?owa. W\u322?a\u347?ciwie zmieni\u322? nas w bohater\u243?w. Poniewa\u380? Maldor ju\u380? mnie \u347?ciga\u322?, nie jestem pewien, czy mia\u322?



em inn\u261? mo\u380?liwo\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie umniejszaj swojej roli - zbeszta\u322? go Jasher. - Dla ka\u380?dego z nas przeznaczenie jest mieszank\u261? mo\u380?liwo\u347?ci, okoliczno\u347?ci i wybor\u243?w. Mog\u322?e\u347? uciec i si\u281? ukry\u263?. Mog\u322?e\u347? dobi\u263? targu z Maldorem. Wybra\u322?e\u347? \u347?cie\u380?k\u281? bohatera. Krocz ni\u261?, nie przepraszaj\u261?c za to.\par\pard\plain\hyphpar} {- To chyba ma sens - przyzna\u322? Jason. - Nie wiem, co to warte, ale my\u347?l\u281?, \u380?e wreszcie zaakceptowa\u322?em to wyzwanie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja r\u243?wnie\u380? - przytakn\u281?\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Odnie\u347?li\u347?cie wiele sukces\u243?w - zauwa\u380?y\u322? Jasher. - Z pewno\u347?ci\u261? Maldor przedstawi\u322? wam ju\u380? inne atrakcyjne mo\u380?liwo\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dosta\u322?em zaproszenie do Harthenham - przyzna\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ferrin zasugerowa\u322?, \u380?e mo\u380?e pom\u243?c nam wr\u243?ci\u263? dodomu - doda\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- A jednak jeste\u347?cie tutaj, trudz\u261?c si\u281? w dziczy - podkre\u347?li\u322? Jasher. - Oboje wybrali\u347?cie w\u322?a\u347?ciw\u261? drog\u281?, chocia\u380? jest najtrudniejsza. To sedno bohaterstwa.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ty wiesz najlepiej - powiedzia\u322?a Rachel. - Odszed\u322?e\u347? od swoichludzi, \u380?eby zrobi\u263? to, co twoim zdaniem jest s\u322?uszne.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prze\u380?y\u322?em wiele \u380?ywot\u243?w - powiedzia\u322? Jasher. - Znam s

iebie. Nigdy nie zazna\u322?bym spokoju, ignoruj\u261?c zbrodni\u281? przeciwkomojemu bratu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak daleko jest do Ziem Zatopionych? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- To surowa kraina - powiedzia\u322? Jasher, patrz\u261?c w kierunku p\u243?\u322?nocnowschodnim. - Obrze\u380?a znajduj\u261? si\u281? ponad tydzie\u324? drogi st\u261?d. Kontur tych ziem sprawia, \u380?e woda si\u281? zbiera i zat\u281?cha w rozleg\u322?ych bagnach. To gnij\u261?ce tereny rodz\u261?ce ohyd\u281? i szlam. W pewnej porze roku Ziemie Zatopione s\u261? niedost\u281?pne z powodu szalej\u261?cej choroby roznoszonej przez chmary gryz\u261?cych owad\u243?w. O tej porze roku powinni\u347?my przetrwa\u263?, je\u347?li podejmiemy stosowne \u347?rodki ostro\u380?no\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {- W takim razie lepiej nacieszmy si\u281? jazd\u261? przez las, dop\u243?ki mo\u

380?emy - stwierdzi\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ziemie Zatopione nie b\u281?d\u261? przyjemne.\par\pard\plain\hyphpar} {Podr\u243?\u380?owanie z Jasherem okaza\u322?o si\u281? \u322?atwe. Zbiera\u322? orzechy i jagody, wzbogaca\u322? ich posi\u322?ki rybami i ptactwem. Po dw\u243?ch dniach w\u281?dr\u243?wki okr\u281?\u380?n\u261? drog\u261?, \u380?eby zmyli\u263? po\u347?cig, zacz\u261?\u322? prowadzi\u263? ich prostsz\u261? tras\u261? po naj\u322?agodniejszych terenach i od czasu do czasu wynajdowa\u263? odosobnione \u347?cie\u380?ki. Czasem, gdy znajdowali si\u281? wysoko, wspina\u322? si\u281? na drzewo, \u380?eby si\u281? zorientowa\u263? w po\u322?o\u380?eniu albo sprawdzi\u263?, czy nie wida\u263? wrog\u243?w, ale dni mija\u322?y bez \u380?adnych trudno\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {Pi\u261?tego dnia wsp\u243?lnej podr\u243?\u380?y ich \u347?cie\u380?ka przez pa

g\u243?rkowat\u261? dzicz cz\u281?\u347?ciej schodzi\u322?a w d\u243?\u322? ni\u380? si\u281? wspina\u322?a. Na pocz\u261?tku \u243?smego dnia ze szczytu wzg\u243?rza dostrzegli mgliste, zielone niziny na p\u243?\u322?nocy. Po po\u322?udniu dziewi\u261?tego Jasher poinformowa\u322? ich nad \u378?r\u243?de\u322?kiem, \u380?e nape\u322?niaj\u261? buk\u322?aki po raz ostatni przed opuszczeniem Ziem Zatopionych.\par\pard\plain\hyphpar} {Nast\u281?pnego dnia Jasher zostawi\u322? konie na d\u322?ugich postronkach i dalej ruszyli piechot\u261?. Wyja\u347?ni\u322?, \u380?e le\u380?\u261?ce przed nimi tereny nie nadaj\u261? si\u281? dla koni.\par\pard\plain\hyphpar} {Po zostawieniu wierzchowc\u243?w zgodnie ze s\u322?owami Jashera ziemia sta\u322



?a si\u281? grz\u261?ska, a powietrze bardziej wilgotne. Buty Jasona chlupota\u322?y w klej\u261?cym si\u281? b\u322?ocie tak cz\u281?sto, \u380?e w ko\u324?cuprzesta\u322? pr\u243?bowa\u263? tego unika\u263?. Uporczywe warstwy b\u322?ocka na podeszwach zwi\u281?ksza\u322?y ci\u281?\u380?ar but\u243?w przy ka\u380?dym kroku i czasem Jason mia\u322? wra\u380?enie, \u380?e chodzi w rakietach \u347?nie\u380?nych.\par\pard\plain\hyphpar} {W miar\u281? jak posuwali si\u281? naprz\u243?d Jason, Rachel i Jasher znale\u378?li sobie d\u322?ugie kije. Kilka razy musieli zawraca\u263? z powodu ruchomych pask\u243?w lub grz\u281?zawisk nie do przej\u347?cia.\par\pard\plain\hyphpar}{Zapad\u322? wiecz\u243?r, kiedy Jasher zatrzyma\u322? si\u281? nad sadzawk\u261?, gdzie ros\u322?a k\u281?pa wielkich, fioletowych kwiat\u243?w. Rzucaj\u261?cesi\u281? w oczy p\u322?atki wydawa\u322?y si\u281? jadowicie kolorowe na tle zgaszonych zieleni i br\u261?z\u243?w listowia wok\u243?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mia\u322?em nadziej\u281?, \u380?e znajdziemy kilka z tych orchidei - powiedzia\u322? Jasher. Zerwa\u322? p\u261?k z \u322?odygi i \u347?cisn\u261?\u322? ciasno stulone p\u322?atki. Wytrysn\u261?\u322? z nich niebieski \u380?el. Jasher go zliza\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Efekty nie s\u261? do ko\u324?ca mi\u322?e, ale ten nektar sprawi, \u380?e wi\u281?kszo\u347?\u263? gryz\u261?cych i \u380?\u261?dl\u261?cych owad\u243?w b\u281?dzie trzyma\u263? si\u281? od nas z dala.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zerwa\u322? p\u261?czek i zjad\u322? \u380?el. By\u322? niemal bez smaku.Rachel te\u380? troch\u281? spr\u243?bowa\u322?a. Jasher zerwa\u322? kilka p\u26

1?czk\u243?w na zapas.\par\pard\plain\hyphpar} {Nied\u322?ugo po opuszczeniu sadzawki Jasher znalaz\u322? kawa\u322?ek wy\u380?ej po\u322?o\u380?onego gruntu pokrytego li\u347?ciastym bluszczem. Zjedli kolacj\u281? z \u8222?zapchaj-brzucha\u8221? i suszonego mi\u281?sa.\par\pard\plain\hyphpar} {- Znajdujemy si\u281? na progu Ziem Zatopionych - powiedzia\u322? Jasher, gdy uk\u322?adali si\u281? do snu.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason i Rachel le\u380?eli na plecach po bokach Jashera. Bluszcz tworzy\u322? dodatkow\u261? mi\u281?kk\u261? warstw\u281? pod kocami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jutro zobaczycie prawdziwe moczary. Serca trz\u281?sawisk nie da si\u281? pokona\u263? bez \u322?odzi. Na szcz\u281?\u347?cie, m\u243?j lud zapuszcza si\u281? niekiedy na bagna w poszukiwaniu rzadkich zi\u243?\u322? i grzyb\u243?w. My\u347?l\u281?, \u380?e zdo\u322?am zaprowadzi\u263? nas do ukrytej \u322?\u243?dki.\

par\pard\plain\hyphpar} {- Jakie zwierz\u281?ta tu \u380?yj\u261?? - Ton g\u322?osu Racheli zdradza\u322?, \u380?e obawia si\u281? ona odpowiedzi, ale nie mog\u322?a si\u281? oprze\u263? pokusie i zapyta\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tej nocy naszym zmartwieniem b\u281?d\u261? w\u281?\u380?e - powiedzia\u322? Jasher. - Gdyby\u347? poczu\u322?a pokrytego \u322?uskami go\u347?cia zwijaj\u261?cego si\u281? przy tobie w nocy, nie ruszaj si\u281?. Wi\u281?kszo\u347?\u263?w\u281?\u380?y nie zaatakuje cz\u322?owieka bez prowokacji. Cieszcie si\u281?, \u380?e noc jest ciep\u322?a. W zimne noce ciep\u322?o ludzkiego cia\u322?a przyci\u261?ga w\u281?\u380?e. Kiedy\u347? obudzi\u322?em si\u281? z czarnoobro\u380?nym w\u281?\u380?em wodnym zwini\u281?tym na mojej piersi pod szatami. Znacie ten gatunek?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie - odpowiedzia\u322?a Rachel dr\u380?\u261?cym g\u322?osem.\par\pard\plain\

hyphpar} {- Czarnoobro\u380?ny w\u261?\u380? wodny to jeden z najbardziej jadowitych gatunk\u243?w. Jego jad odbiera \u380?ycie silnemu cz\u322?owiekowi I w czasie kr\u243?tszym ni\u380? dwadzie\u347?cia oddech\u243?w. B\u243?l jest natychmiastowy iniezno\u347?ny.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason opar\u322? si\u281? na \u322?okciu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co zrobi\u322?e\u347??\par\pard\plain\hyphpar} {- Po tym, jak ostro\u380?nie zerkn\u261?\u322?em pod szaty i zobaczy\u322?em ubarwienie \u347?miertelnie niebezpiecznego w\u281?\u380?a, przele\u380?a\u322?em nieruchomo i bezsennie przez reszt\u281? nocy, poc\u261?c si\u281? mimo ch\u322?o



du powietrza. Mo\u380?e bym si\u281? odrodzi\u322? po \u347?mierci, ale nie by\u322?o gwarancji, \u380?e moje nasiono zostanie podsadzone, a czasem amar okazuje si\u281? u\u322?omny. Nawet w najlepszych okoliczno\u347?ciach \u347?mier\u263? mo\u380?e okaza\u263? si\u281? wysoce niewygodna. Rankiem w\u261?\u380? si\u281? poruszy\u322?. Wyszed\u322? spod moich szat przy szyi i przepe\u322?z\u322? po policzku, jakby prowokowa\u322? mnie do wzdrygni\u281?cia si\u281? lub krzyku.A potem ju\u380? go nie by\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pr\u243?bujesz doprowadzi\u263? mnie do szale\u324?stwa? - spyta\u322?a Rachel. - Dlaczego opowiadasz mi tak\u261? histori\u281? w tak\u261? noc?\par\pard\plain\hyphpar} {- Jako ostrze\u380?enie - odpar\u322? Jasher.\par\pard\plain\hyphpar} {- To pr\u281?dzej wojna psychologiczna - mrukn\u281?\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u322?ysza\u322?em, \u380?e w\u281?\u380?e najbardziej lubi\u261? dziewczyny- dra\u380?ni\u322? si\u281? z ni\u261? Jason. - Rachel mo\u380?e by\u263? naszym magnesem na w\u281?\u380?e.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wracam do Trensicourt - oznajmi\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powinna\u347? spa\u263? po\u347?rodku - zaproponowa\u322? Jasher. - B\u281?dziesz troch\u281? bezpieczniejsza.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel z wdzi\u281?czno\u347?ci\u261? zamieni\u322?a si\u281? z nim miejscem.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przyjrza\u322? si\u281? otaczaj\u261?cemu ich bluszczowi. Opar\u322? g\u322?ow\u281? na r\u281?kach. Niepokoi\u322? go ka\u380?dy szelest. Du\u380?o czasu min\u281?\u322?o, zanim w ko\u324?cu senno\u347?\u263? zwyci\u281?\u380?y\u322?

a.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Jason obudzi\u322? si\u281? rano, czuj\u261?c straszliwy smr\u243?d. Usiad\u322?, w\u281?sz\u261?c w cuchn\u261?cym powietrzu, nadal zaspany i zdegustowany. Niska mg\u322?a wisia\u322?a nad moczarami, unosz\u261?c si\u281? nad otaczaj\u261?cymi ich sadzawkami.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel nadal spa\u322?a. Jasher le\u380?a\u322? z na wp\u243?\u322? otwartymi oczami, a krystalicznie niebieskie t\u281?cz\u243?wki przesuwa\u322?y si\u281? upiornie z boku na bok.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przy\u322?o\u380?y\u322? nos do nadgarstka i nieprzyjemny zapach przybra\u322? na sile. Obw\u261?chuj\u261?c si\u281?, odkry\u322?, \u380?e ca\u322?e jego cia\u322?o cuchnie odstr\u281?czaj\u261?co, a od\u243?r pod pachami okaza\u322?

si\u281? wr\u281?cz nie do zniesienia, jakby naturalne zapachy cia\u322?a zosta\u322?y groteskowo wzmocnione. Czy jego w\u322?asny smr\u243?d nie powinien przeszkadza\u263? tylko innym ludziom?\par\pard\plain\hyphpar} {Pochylaj\u261?c si\u281? nad Rachel, Jason odkry\u322?, \u380?e ona cuchnie jeszcze gorzej od niego. Wychyli\u322? si\u281? mocniej i poczu\u322? te\u380? od\u243?r bij\u261?cy od ich towarzysza.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher otworzy\u322? oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Gryz\u261?cy smr\u243?d podr\u243?\u380?y przez mokrad\u322?a - powiedzia\u322?, siadaj\u261?c i przeci\u261?gaj\u261?c si\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Fuj. - Zaspana Rachel skrzywi\u322?a si\u281?, wpar\u322?szy si\u281? na \u322?okciach. - Co zdech\u322?o?\par\pard\plain\hyphpar} {- My - odpowiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Pow\u261?cha\u322?a rami\u281? i wykrzywi\u322?a si\u281? z obrzydzeniem.\par\pa

rd\plain\hyphpar} {- To my? Co si\u281? sta\u322?o? - Sama pomy\u347?l - odpar\u322? Jasher. Jasonrzuci\u322? mu ostre spojrzenie. - To ta ma\u378? z kwiat\u243?w? Zrobi\u322?e\u347? to celowo? Jasher wyszczerzy\u322? z\u281?by. - Zaufaj mi. Zapu\u347?ci\u263? si\u281? na bagna bez \u347?rodka odstraszaj\u261?cego owady to wi\u281?cej ni\u380? uci\u261?\u380?liwo\u347?\u263?. W\u322?a\u347?ciwie samob\u243?jstwo. Jad niekt\u243?rych szkodnik\u243?w jest truj\u261?cy. Inne owady przenosz\u261?choroby. O tej porze roku smr\u243?d powinien wystarczy\u263?, \u380?eby je odstraszy\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Je i nied\u378?wiedzie - powiedzia\u322? Jason. - I skunksy. I dziewczyny.\par



\pard\plain\hyphpar} {Jasher wybuch\u322? \u347?miechem, klepi\u261?c si\u281? w udo. Wyci\u261?gn\u261?\u322? r\u281?k\u281?, a Jason poci\u261?gn\u261?\u322? go, pomagaj\u261?c muwsta\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Potraktuj to jako pocieszenie. G\u322?\u281?boko na bagnach s\u261? insekty r\u243?wnie niebezpieczne jak ka\u380?dy w\u261?\u380?. Ciesz si\u281?, \u380?e si\u281? z nimi nie zapoznasz. A co do kobiet, podejrzewam, \u380?e \u380?adne z nas nie b\u281?dzie mia\u322?o nic przeciwko, je\u347?li Wieszczka zachowa dystans.\par\pard\plain\hyphpar} {- \u379?a\u322?uj\u281?, \u380?e sama nie mog\u281? odsun\u261?\u263? si\u281? od siebie - wymamrota\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Wstaj\u261?ce s\u322?o\u324?ce rozproszy\u322?o mg\u322?y. Rachel i Jason ruszyli za Jasherem kr\u281?t\u261? tras\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {W ko\u324?cu, kiedy ju\u380? mieli s\u322?o\u324?ce nad g\u322?ow\u261?, Jasherzatrzyma\u322? si\u281? i oznajmi\u322?:\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeste\u347?my na miejscu.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason patrzy\u322? pod nogi, rozgl\u261?daj\u261?c si\u281? za w\u281?\u380?ami. Jak na razie wypatrzy\u322? dziewi\u281?\u263?. Dwa by\u322?y naprawd\u281? spore.\par\pard\plain\hyphpar} {Podnosz\u261?c wzrok, dostrzeg\u322? brzeg czarnego jeziora pe\u322?nego wysokich drzew o roz\u322?o\u380?ystych ga\u322?\u281?ziach, ogromne drzewiaste parasole, kt\u243?re odcina\u322?y wi\u281?kszo\u347?\u263? s\u322?onecznego \u347?wiat\u322?a. Li\u347?ciaste winoro\u347?le zwiesza\u322?y si\u281? przypadkowymi p\u281?tlami. D\u322?ugie brody mch\u243?w i po\u322?yskliwe warstwy szlamu wzbogac

a\u322?y faktur\u281? ciemnych pni. Na wodzie, wyspy obrzyd\u322?ej mierzwy i na wp\u243?\u322? zatopione k\u322?ody wskazywa\u322?y, \u380?e nie ca\u322?e bagna s\u261? zatopione, lecz Jason bez najmniejszego k\u322?opotu zrozumia\u322?, dlaczego potrzebuj\u261? \u322?odzi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wiesz, gdzie jeste\u347?my? - zapyta\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- My\u347?l\u281?, \u380?e wiem, gdzie powinna by\u263? nasza \u322?\u243?dka -odpowiedzia\u322? Jasher.\par\pard\plain\hyphpar} {By dotrze\u263? do brzegu, kluczyli mi\u281?dzy kilkoma poro\u347?ni\u281?tymi trzcin\u261? sadzawkami, gdzie pa\u322?ki stercza\u322?y niczym hot dogi na patykach. W jednym miejscu mu\u322? okaza\u322? si\u281? tak g\u322?\u281?boki, \u380?e prawie wla\u322? si\u281? Jasonowi g\u243?r\u261? do but\u243?w, zasysaj\u261?c i chlupocz\u261?c przy ka\u380?dym kroku.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy dotarli do brzegu ponurego bagniska, okr\u261?\u380?yli mroczne wody, id\u

261?c jeszcze sto jard\u243?w. Potem Jasher zacz\u261?\u322? zrzuca\u263? gnij\u261?ce li\u347?cie i pn\u261?cza z niskiego pag\u243?rka nad wod\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- I prosz\u281? - powiedzia\u322?, gdy zerwa\u322? do\u347?\u263? zielska, \u380?eby ods\u322?oni\u263? drewniany kad\u322?ub ma\u322?ej \u322?\u243?dki. - Pom\u243?\u380?cie mi j\u261? oczy\u347?ci\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wkr\u243?tce usun\u281?li ro\u347?linno\u347?\u263?. Wsp\u243?lnym wysi\u322?kiem obr\u243?cili \u322?\u243?dk\u281?. D\u322?ugi na osiem st\u243?p w\u261?\u380? rozwin\u261?\u322? si\u281?, wychyn\u261?\u322? spod obracanej \u322?odzi i \u347?mign\u261?\u322? do wody poruszaj\u261?c si\u281? tak szybko, \u380?e dostrzegli tylko czarn\u261? smug\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To by\u322?o niebezpieczne stworzenie - powiedzia\u322? Jasher, patrz\u261?c na faluj\u261?c\u261? wod\u281? w miejscu, w kt\u243?rym w\u261?\u380? przeci\u26

1?\u322? powierzchni\u281?. - Zauwa\u380?yli\u347?cie czerwone kropki za \u322?bem?\par\pard\plain\hyphpar} {- Ledwie zd\u261?\u380?y\u322?em zauwa\u380?y\u263? w\u281?\u380?a - odpowiedzia\u322? Jason. - By\u322? naprawd\u281? szybki!\par\pard\plain\hyphpar} {- To \u380?mija b\u322?otna. Wielka. Cieszcie si\u281?, \u380?e byli\u347?my nal\u261?dzie. W wodzie atakuje wszystko. Jedno ukoszenie powoduje parali\u380?. Kilka przynosi \u347?mier\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zadr\u380?a\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy dot\u261?d w\u281?\u380?e mnie nie przera\u380?a\u322?y - powiedzia\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Nie martw si\u281? - pocieszy\u322? j\u261? Jason. - Tw\u243?j zapach b\u281?dzie je odstrasza\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- O ile tw\u243?j wcze\u347?niej ich nie zabije - odgryz\u322?a si\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher obejrza\u322? \u322?\u243?dk\u281? od dzioba do rufy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wygl\u261?da na szczeln\u261?. Przekonamy si\u281? tylko w jeden spos\u243?b.\par\pard\plain\hyphpar} {Zepchn\u281?li j\u261? z b\u322?otnistego brzegu na wod\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wsiadajcie - poleci\u322? Jasher.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason i Rachel weszli do szerokiej, p\u322?ytkiej \u322?odzi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przesu\u324?cie si\u281? w stron\u281? dzioba i siadajcie.\par\pard\plain\hyphpar} {Pos\u322?uchali i Jasher wskoczy\u322? na ruf\u281?, a impet tego skoku odepchn\u261?\u322? \u322?\u243?dk\u281? od brzegu.\par\pard\plain\hyphpar} {Z trzema pasa\u380?erami p\u322?yn\u281?\u322?a mocno zanurzona, kraw\u281?d\u378? burty znajdowa\u322?a si\u281? raptem sze\u347?\u263? cali nad wod\u261?. Jasher wsun\u261?\u322? pojedyncze, d\u322?ugie wios\u322?o w dulk\u281? przy rufie i zacz\u261?\u322? wios\u322?owa\u263?, kieruj\u261?c ich w g\u322?\u261?b bagna.\par\pard\plain\hyphpar} {- Potrzebujesz pomocy? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie. Mog\u281? to robi\u263? ca\u322?y dzie\u324?. Lepiej, \u380?eby\u347?cie

wy dwoje zostali na dziobie. \u379?yje tu gatunek drapie\u380?nego szlamu, kt\u243?ry dryfuje na powierzchni wody. Strawi cia\u322?o a\u380? do ko\u347?ci. Wygl\u261?dajcie go bacznie, \u380?ebym m\u243?g\u322? dopilnowa\u263?, by nie przyczepi\u322? si\u281? do \u322?odzi. Ma \u380?\u243?\u322?tozielony kolor i dryfuje ospale, dop\u243?ki nie wyczuje ofiary.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wyprostowa\u322? si\u281? i zacz\u261?\u322? obserwowa\u263? wod\u281? przed nimi. Po jednej stronie zobaczy\u322? grub\u261? \u380?ab\u281? przykucni\u281?t\u261? na k\u322?odzie. By\u322?a wi\u281?ksza od kr\u243?lika i nabrzmia\u322?a od brodawkowatych naro\u347?li.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ale wielka \u380?aba - zdumia\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher prychn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Bywaj\u261? wi\u281?ksze? - zaniepokoi\u322?a si\u281? Rachel. - Wystarczaj\u261?co du\u380?e, \u380?eby polowa\u263? na ludzi, z tego co mi m\u243?wiono - sz

epn\u261?\u322? Jasher. - Nigdy nie zapu\u347?ci\u322?em si\u281? wystarczaj\u261?co daleko na bagna, \u380?eby tak\u261? zobaczy\u263?. Obserwujcie uwa\u380?nie. Powinni\u347?my jak najmniej rozmawia\u263?. Pewne stworzenia maj\u261? doskona\u322?y s\u322?uch. Lepiej, \u380?eby\u347?my przemkn\u281?li si\u281? nie zauwa\u380?eni.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?. Nie przestawa\u322? obserwowa\u263? wody. Jedynymi d\u378?wi\u281?kami by\u322?o ciche chlupotanie \u322?odzi i \u322?agodne bzyczenie owad\u243?w. Jason dostrzeg\u322? wiele wi\u281?cej du\u380?ych \u380?ab. Zobaczy\u322? te\u380? w\u281?\u380?a sun\u261?cego przez wod\u281?, zupe\u322?nie takiego jak b\u322?otna \u380?mija, i dostrzeg\u322? k\u261?tem okawielkiego w\u322?ochatego paj\u261?ka na pniu drzewa.\par\pard\plain\hyphpar} {Insekt\u243?w nie brakowa\u322?o - by\u322?y tu wa\u380?ki, meszki, komary, nartniki, \u380?uki o metalicznych zielonych i niebieskich pancerzach. Tak jak Jashe

r obieca\u322?, trzyma\u322?y si\u281? z dala od \u322?odzi.\par\pard\plain\hyphpar} {Po jakim\u347? czasie Jason wypatrzy\u322? ameboidalny kszta\u322?t dryfuj\u261?cy na wodzie przed nimi, wygl\u261?daj\u261?cy jak wielkie smarki.\par\pard\plain\hyphpar} {- Widz\u281? jaki\u347? szlam - szepn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher op\u322?yn\u261?\u322? go \u322?ukiem.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy zapad\u322?a noc, bagna poczernia\u322?y. Jasher znalaz\u322? podmok\u322?\u261? wysepk\u281? i razem z Jasonem wytaszczy\u322? \u322?\u243?dk\u281? z wody.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Noc jest straszna na bagnach - szepn\u261?\u322? Jasher. - A przynajmniej taks\u322?ysza\u322?em. Powiedziano mi, \u380?e najlepiej trzyma\u263? si\u281? z dala od wody i pozosta\u263? w \u322?odzi.\par\pard\plain\hyphpar} {Basowy, rezonuj\u261?cy rechot, niemal jak wrzask, rozleg\u322? si\u281? gdzie\u347? niedaleko za Jasonem. Ch\u322?opak z\u322?apa\u322? gwa\u322?townie powietrze i odwr\u243?ci\u322? si\u281? szybko, ale niczego nie wypatrzy\u322? w mroku. Jasher uspokajaj\u261?co po\u322?o\u380?y\u322? mu r\u281?k\u281? na ramieniu.\par\pard\plain\hyphpar} {- To by\u322?a \u380?aba? - mrukn\u281?\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Na rechot wkr\u243?tce odpowiedzia\u322? drugi, w oddali. Wkr\u243?tce bagna o\u380?y\u322?y spl\u261?tanymi ch\u243?rami basowego rechotu. Niekt\u243?re brzmia\u322?y jak monstrualne bekni\u281?cia, inne niemal melodyjnie, a jeszcze inne pot\u281?\u380?nie i przera\u380?aj\u261?co.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher wszed\u322? mi\u281?dzy Rachel i Jasona, szepcz\u261?c:\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u322?ysza\u322?em, \u380?e nocne odg\u322?osy na moczarach s\u261? niepokoj\u261?ce. Nigdy w \u380?yciu nie wyobra\u380?a\u322?em sobie czego\u347? podobnego.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy nie s\u261?dzi\u322?am, \u380?e przestrasz\u261? mnie \u380?aby - odpowiedzia\u322?a szeptem Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prze\u322?knijcie troch\u281? repelentu - zasugerowa\u322? Jasher.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason i Rachel z wdzi\u281?czno\u347?ci\u261? prze\u322?kn\u281?li nieco \u380?elu.\par\pard\plain\hyphpar} {

Wkr\u243?tce zapad\u322?a ciemno\u347?\u263? jak w trzewiach jaskini. Jason odkry\u322?, \u380?e otwieranie i zamykanie oczu niczego nie zmienia.\par\pard\plain\hyphpar} {Do \u380?abiego ch\u243?ru do\u322?\u261?czy\u322?y nowe d\u378?wi\u281?ki. Wysokie piski zacz\u281?\u322?y rozbrzmiewa\u263? \u347?wiergotem, d\u322?ugimi, dr\u380?\u261?cymi nutami. Niskie j\u281?ki, niczym zawodzenie olbrzymich rog\u243?w, unosi\u322?y si\u281? nad bagnami z oddali, jakby jaka\u347? ogromna istota zawodzi\u322?a \u380?a\u322?o\u347?nie. Nag\u322?e klikanie jakby kastaniet\u243?w, czasem niepokoj\u261?co blisko doda\u322?o zdumiewaj\u261?cy rytm do kakofonii. Wzgl\u281?dna cisza dnia posz\u322?a w ca\u322?kowite zapomnienie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Spr\u243?bujcie zasn\u261?\u263? - szepn\u261?\u322? do\u347?\u263? g\u322?o\u347?no Jasher ponad narastaj\u261?c\u261? wrzaw\u261?. - Ja b\u281?d\u281? czuwa

\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason musia\u322? si\u281? zwin\u261?\u263?, \u380?eby zmie\u347?ci\u263? si\u281? w \u322?\u243?dce, i nie m\u243?g\u322? si\u281? wygodnie u\u322?o\u380?y\u263?. Rozmy\u347?la\u322? gor\u261?czkowo w ciemno\u347?ci, wyobra\u380?aj\u261?csobie przebieg\u322?e w\u281?\u380?e podkradaj\u261?ce si\u281? do \u322?odzi albo metodyczne masy szlamu przelewaj\u261?ce si\u281? przez burt\u281?, bezmy\u347?lne w swoim pragnieniu ciep\u322?ego cia\u322?a. Koszmarny zgie\u322?k bagiennie ust\u281?powa\u322?. Dziwne sny przenikn\u281?\u322?y do g\u322?owy niespokojnie \u347?pi\u261?cego Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy si\u281? obudzi\u322?, zn\u243?w panowa\u322?a cisza. I znowu widzia\u322?, chocia\u380? \u347?wiat\u322?o by\u322?o przy\u263?mione.\par\pard\plain\hyphp

ar} {- Dzie\u324? dobry - powiedzia\u322? Jasher chrapliwym, cichym g\u322?osem. - Po\u347?pieszmy si\u281? dzisiaj. Nie marzy mi si\u281? wiele takich nocy jak ta miniona.\par\pard\plain\hyphpar} {- Z twoim gard\u322?em wszystko dobrze? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jest troch\u281? obola\u322?e.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel poda\u322?a Jasonowi kanapk\u281? z zapchaj brzucha i suszonego mi\u281?sa. Zastanawia\u322? si\u281?, jak d\u322?ugo tamtych dwoje nie mog\u322?o zasn\u261?\u263?. Odkry\u322?, \u380?e z trudem mo\u380?e prze\u380?u\u263? kanapk\u28



1?, ale g\u322?\u243?d sprawi\u322?, \u380?e smakowa\u322?a wy\u347?mienicie.\par\pard\plain\hyphpar} {Wsta\u322? i ledwie zdo\u322?a\u322? si\u281? przeci\u261?gn\u261?\u263?, takiemia\u322? skurcze w karku i plecach. Zauwa\u380?y\u322? kilka martwych w\u281?\u380?y na wysepce obok \u322?odzi, z g\u322?owami zmia\u380?d\u380?onymi lub odci\u281?tymi.\par\pard\plain\hyphpar} {- By\u322?y tutaj wcze\u347?niej? - zapyta\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mia\u322?em pracowit\u261? noc - odpowiedzia\u322? Jasher.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przykl\u281?kn\u261?\u322? na dziobie, przygl\u261?daj\u261?c si\u281? m\u281?tnym wodom i szukaj\u261?c oznak niebezpiecze\u324?stwa.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher fachowo pos\u322?u\u380?y\u322? si\u281? wios\u322?em, \u380?eby przeprowadzi\u263? ich przez labirynt b\u322?otnistych wysepek, spl\u261?tanych powa\u322?\u243?w i \u347?liskich mas szlamu. P\u243?\u378?nym popo\u322?udniem znale\u378?li pozbawione drzew jezioro. Po\u347?rodku znajdowa\u322?a si\u281? d\u322?uga, b\u322?otnista wyspa, wi\u281?ksza od wszystkich, jakie do tej pory widzielina bagnie. Na jej jednym ko\u324?cu wznosi\u322?o si\u281? drzewo ogromne pod wzgl\u281?dem zar\u243?wno wysoko\u347?ci, jak i obwodu - drzewny drapacz chmur, przy\u263?miewaj\u261?cy wszystkie inne drzewa w zasi\u281?gu wzroku. Jego pot\u281?\u380?ne konary - same \u347?rednicy pni mniejszych drzew - rozk\u322?ada\u322?y si\u281? wachlarzem na setki st\u243?p, ocieniaj\u261?c ca\u322?e jezioro.\par\pard\plain\hyphpar} {Na czarnym b\u322?ocie w pobli\u380?u brzegu wyspy przykucn\u281?\u322?a ropucha

wielko\u347?ci konia, oty\u322?e stworzenie oszpecone przez pot\u281?\u380?ne brodawki i z koron\u261? ostrych rog\u243?w. Unios\u322?a ci\u281?\u380?ki \u322?eb, rozdymaj\u261?c wilgotne nozdrza, kiedy \u322?\u243?dka wyp\u322?yn\u281?\u322?a na jezioro.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeste\u347?my na miejscu - szepn\u261?\u322? Jasher. - Wieszczka mieszka w tym kr\u243?lu bagien. - Wskaza\u322? drzewo.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy zbli\u380?yli si\u281? do wyspy, ropucha wyprostowa\u322?a si\u281?, ods\u322?aniaj\u261?c p\u322?askie, blade podbrzusze. Reszta jej \u347?luzowatej sk\u243?ry by\u322?a ciemnoszara i zielona. \u379?aba wydawa\u322?a z siebie niski,bucz\u261?cy odg\u322?os.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?esz si\u281? zaj\u261?\u263? wios\u322?em? - zapyta\u322? Jasher. - My\u347?l\u281?, \u380?e ta \u380?aba rzuca nam wyzwanie.\par\pard\plain\hyphpar}{

Jason zamieni\u322? si\u281? miejscami z Jasherem, kt\u243?ry przeni\u243?s\u322? si\u281? na dzi\u243?b z mieczem w r\u281?ku. Nieporadne wios\u322?owanie Jasona sprawi\u322?o, \u380?e \u322?\u243?dka zakr\u281?ci\u322?a w prawo, potem, pr\u243?buj\u261?c wyr\u243?wna\u263? kurs, posz\u322?a za daleko w lewo i wreszcie zygzakiem podp\u322?yn\u281?\u322?a do b\u322?otnistego brzegu.\par\pard\plain\hyphpar} {Zerkaj\u261?c ponad ramieniem, Jason zauwa\u380?y\u322?, \u380?e Rachel wyci\u261?gn\u281?\u322?a aparat. Pstrykn\u281?\u322?a kilka zdj\u281?\u263? Jasherowi zbli\u380?aj\u261?cemu si\u281? do \u380?aby.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy \u322?\u243?dka zatrzyma\u322?a si\u281? na brzegu, Jasher skoczy\u322? do przodu, w b\u322?oto. Ci\u281?\u380?ka \u380?aba poruszy\u322?a si\u281?, wydaj\u261?c z siebie straszliwy ryk - gard\u322?owy, niewiarygodne basowy i g\u322?o\u347?ny. Jason si\u281? wzdrygn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jasher podchodzi\u322? powoli i spokojnie, zachodz\u261?c ropuch\u281? z boku itrzymaj\u261?c miecz pionowo w obu d\u322?oniach. Monstrualna \u380?aba zrobi\u322?a kilka ma\u322?ych skok\u243?w do przodu, zatrzymuj\u261?c si\u281? pi\u281?\u263? jard\u243?w przed Jasherem. Nagle, d\u322?ugi r\u243?\u380?owy j\u281?zyk b\u322?yskawicznie wystrzeli\u322? z jej paszczy niczym diabe\u322? z pude\u322?ka i owin\u261?\u322? si\u281? wok\u243?\u322? talii Jashera.\par\pard\plain\hyphpar} {Miecz rozb\u322?ysn\u261?\u322?, obcinaj\u261?c ponad trzy stopy muskularnego ozora. Reszta j\u281?zyka cofn\u281?\u322?a si\u281?, a z jego ko\u324?ca bluzn\u281?\u322?a krew. Obci\u281?ty j\u281?zyk przywar\u322? do talii Jashera, owijaj\



u261?c si\u281? wok\u243?\u322? niej niczym groteskowy pas.\par\pard\plain\hyphpar} {Ropucha rykn\u281?\u322?a gro\u378?nie, ohydne cielsko zadygota\u322?o, ciemny syrop bluzn\u261?\u322? z szerokich ust. Przykucn\u281?\u322?a nisko, a jej sk\u243?ra przybra\u322?a ciemniejszy odcie\u324? dopasowany do otaczaj\u261?cego j\u261? b\u322?ota. P\u322?az odepchn\u261?\u322? si\u281? tylnymi nogami i w ogromnym susie przefrun\u261?\u322? fantastycznym \u322?ukiem wysoko nad g\u322?ow\u261? Jashera poza zasi\u281?giem jego tn\u261?cego miecza.\par\pard\plain\hyphpar} {Zwierz\u281? wyl\u261?dowa\u322?o ci\u281?\u380?ko w pobli\u380?u \u322?odzi i ze\u347?lizgn\u281?\u322?o si\u281? po b\u322?ocie, uderzaj\u261?c w burt\u281? i spychaj\u261?c gwa\u322?townie \u322?\u243?dk\u281? na wod\u281?. Nag\u322?y ruch sprawi\u322?, \u380?e Jason wypad\u322? do wody. Rachel krzykn\u281?\u322?a.Jason wymachiwa\u322? r\u281?kami, \u380?eby utrzyma\u263? g\u322?ow\u281? nad powierzchni\u261? letniej wody. P\u322?aszcz, ubrania i buty obci\u261?\u380?a\u322?y go, pogr\u261?\u380?aj\u261?c g\u322?\u281?biej w wodzie.\par\pard\plain\hyphpar} {Co\u347? g\u322?adkiego, muskularnego i jakby elastycznego owin\u281?\u322?o musi\u281? wok\u243?\u322? r\u281?ki i szarpn\u281?\u322?o nim w stron\u281? rozwartej paszczy pe\u322?nej ostrych jak brzytwy z\u281?bisk. Czarna ciecz tryska\u322?a z rannego j\u281?zora. R\u243?wnie szybko jak chwyci\u322?, j\u281?zor go pu\u347?ci\u322? i Jason wyl\u261?dowa\u322? brzuchem w szlamie na brzegu, z nogami nadal w wodzie.\par\pard\plain\hyphpar} {Podni\u243?s\u322? wzrok i zobaczy\u322?, \u380?e Jasher siecze zaciekle grzbiet

\u380?aby. Ogromny p\u322?az odwr\u243?ci\u322? si\u281? do napastnika. Pot\u281?\u380?nym ciosem miecza Jasher roz\u322?upa\u322? rogaty \u322?eb. Potem wepchn\u261?\u322? ostrze po r\u281?koje\u347?\u263? w gard\u322?o \u380?aby i wyrwa\u322?, zostawiaj\u261?c ziej\u261?c\u261? ran\u281?. Stw\u243?r szarpn\u261?\u322? si\u281? spazmatycznie i pad\u322? na plecy w b\u322?ocie, a tylne nogi zadygota\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rachel - wydysza\u322? Jason, podnosz\u261?c si\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ma\u322?a \u322?\u243?dka podryfowa\u322?a od brzegu, obracaj\u261?c si\u281? powoli. Rachel z\u322?apa\u322?a wios\u322?o i zacz\u281?\u322?a wios\u322?owa\u263? z powrotem.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason i Jasher wyci\u261?gn\u281?li \u322?\u243?d\u378? daleko na brzeg. Jason zanurzy\u322? si\u281? w wodzie, \u380?eby zmy\u263? wi\u281?kszo\u347?\u263? bru

du z przemoczonych ubra\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy dot\u261?d nie widzia\u322?am \u380?aby z z\u281?bami - szepn\u281?\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ani ja - doda\u322? cicho Jasher. - Mamy w po\u322?owie za sob\u261? nasz\u261? przygod\u281? na bagnach. We wn\u281?trzu tego drzewa powinni\u347?cie odnale\u378?\u263? Wieszczk\u281?. Mo\u380?ecie si\u281? zastanowi\u263?, czy lepiej nie wchodzi\u263? tam pojedynczo. Galloran ostrzeg\u322? mnie kiedy\u347?, \u380?e to drzewo p\u322?ata figle umys\u322?owi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Moja kolej - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ty nie wchodzisz? - zapyta\u322?a Jashera Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zostan\u281? na warcie, b\u281?d\u281? broni\u322? \u322?\u243?dki. Bez niej byliby\u347?my zgubieni. To wy zbieracie sylaby. Id\u378?cie szybko.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Czy Wieszczka jest niebezpieczna? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pytanie brzmi: \u8222?Jak bardzo?\u8221? - odpar\u322? Jasher. - Nie jestem pewien. Jednak zna sylab\u281? i powinna wam pom\u243?c, je\u347?li przekonacie j\u261? o szczero\u347?ci swoich zamiar\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {D\u322?uga, w\u261?ska wyspa rozszerza\u322?a si\u281? wok\u243?\u322? drzewa. Kiedy Jason dowlek\u322? si\u281? bli\u380?ej drzewa, zauwa\u380?y\u322? kilka czarnych b\u322?otnych \u380?mij le\u380?\u261?cych na brzegu po jego lewej stronie. Rachel wzi\u281?\u322?a go za r\u281?k\u281? i tak \u347?cisn\u281?\u322?a, \u380?e krew mu nie dop\u322?ywa\u322?a do palc\u243?w. Obserwowali w\u281?\u380?



e bacznie, dop\u243?ki ich nie min\u281?li.\par\pard\plain\hyphpar} {U podn\u243?\u380?a olbrzymiego drzewa Jason ujrza\u322? k\u281?p\u281? kulistych grzyb\u243?w, z kt\u243?rych ka\u380?dy mia\u322? ma\u322?\u261? dziurk\u281?na czubku. Z bliska zdumia\u322?a go \u347?rednica pnia. Ocenia\u322?, \u380?e potrzeba by ze trzydziestu ludzi, \u380?eby obj\u281?li, drzewo trzymaj\u261?c si\u281? za r\u281?ce. A mo\u380?e wi\u281?cej.\par\pard\plain\hyphpar} {Nie zauwa\u380?yli otworu w pniu, wi\u281?c zacz\u281?li je obchodzi\u263?. Wilgotny grunt by\u322? tu pewniejszy ni\u380? gdziekolwiek do tej pory na bagnach.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason potar\u322? oczy. Nagle zacz\u281?\u322?y go szczypa\u263? i poczu\u322? senno\u347?\u263?. Przystan\u261?\u322? na chwil\u281?. Co on tu robi? Ach, no tak, szuka wej\u347?cia do drzewa. Znowu zacz\u261?\u322? je obchodzi\u263?. W przeciwleg\u322?ym miejscu zauwa\u380?y\u322? w\u261?sk\u261? szczelin\u281?, wystarczaj\u261?co wysok\u261?, \u380?eby m\u243?g\u322? wej\u347?\u263?, nie kucaj\u261?c.\par\pard\plain\hyphpar} {- Poczekaj tutaj - szepn\u261?\u322? do Rachel. - Zawo\u322?am ci\u281?, gdybymci\u281? potrzebowa\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Je\u347?li poka\u380?\u261? si\u281? w\u281?\u380?e albo \u380?aby, to nie b\u281?d\u281? czeka\u322?a - szepn\u281?\u322?a w odpowiedzi. - Uwa\u380?aj na siebie.\par\pard\plain\hyphpar} {Odsun\u281?\u322?a si\u281? na kilka krok\u243?w od ziej\u261?cej szczeliny.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281? zawaha\u322?. Kto wie, co czeka\u322?o w \u347?rodku. Wyj\u261?\u322? sztylet z przemoczonego p\u322?aszcza. Dlaczego mia\u322? przemoczony p\u32

2?aszcz? Nie m\u243?g\u322? sobie przypomnie\u263?. Za to wiedzia\u322?, \u380?e musi wej\u347?\u263? do drzewa. Dlaczego? Szuka\u322? tam schronienia? Nie. Potrzebowa\u322? sylaby S\u322?owa. Uderzy\u322? si\u281? w policzek i potrz\u261?sn\u261?\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ostro\u380?nie wsun\u261?\u322? si\u281? do szczeliny i wszed\u322? w korytarz,kt\u243?ry, zakr\u281?caj\u261?c, prowadzi\u322? w g\u322?\u261?b kolosalnego drzewa.\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }{\line } {\s1 \afs32{\qcRozdzia\u322? 19{\line } Wieszczka\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {

Zanim Jason wynurzy\u322? si\u281? z g\u322?\u281?bokiej szczeliny i wszed\u322? do rozleg\u322?ej dziury wewn\u261?trz drzewa, by\u322? ju\u380? ca\u322?kowicie skonsternowany. \u346?liczna m\u322?oda dziewczyna maj\u261?ca kilkana\u347?cie lat siedzia\u322?a w drewnianym bujanym fotelu i patrzy\u322?a na niego zdumiona. Na ziemi le\u380?a\u322? kolorowy chodniczek, a pod \u347?cian\u261? sta\u322?y dwa rega\u322?y ob\u322?adowane ksi\u261?\u380?kami. \u346?wiat\u322?o pada\u322?o z ma\u322?ego kryszta\u322?u umieszczonego na p\u243?\u322?ce.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason spojrza\u322? w g\u243?r\u281?. Dziura ci\u261?gn\u281?\u322?a si\u281? wysoko w g\u243?r\u281?, gin\u261?c w mroku. Dlaczego znajdowa\u322? si\u281? w drzewie? I dlaczego trzyma\u322? n\u243?\u380?? Po\u347?piesznie go schowa\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kim jeste\u347?, przybyszu? - zapyta\u322?a dziewczyna, wstaj\u261?c, a w jej

mi\u322?ym g\u322?osie pobrzmiewa\u322?a ukryta obawa.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem\u8230? jestem\u8230? Nie bardzo wiem, kim jestem.\par\pard\plain\hyphpar} {U\u347?miechn\u281?\u322?a si\u281?. Ubranie mia\u322?a proste, ale jej \u347?wie\u380?a, m\u322?oda uroda by\u322?a ca\u322?kowicie rozbrajaj\u261?ca. By\u322?a wysoka, smuk\u322?a i mia\u322?a pi\u281?kne rysy twarzy. Jej jasne brwi unios\u322?y si\u281? delikatnie ponad uderzaj\u261?co pi\u281?knymi oczami w kolorze g\u322?\u281?bokiej zieleni. Sk\u243?r\u281? mia\u322?a nieskaziteln\u261? i jasn\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie pami\u281?tasz - powiedzia\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {



Jason skrzywi\u322? si\u281?, pocieraj\u261?c czo\u322?o. Mia\u322? uporczywe wra\u380?enie, \u380?e kim\u347? jest. Odpowied\u378? wydawa\u322?a si\u281? tu\u380? poza zasi\u281?giem. Spojrza\u322? na zab\u322?ocone buty, zastanawiaj\u261?c si\u281?, czy zawieraj\u261? jak\u261?\u347? wskaz\u243?wk\u281?. Ubrania mia\u322? mokre. Co\u347? cuchn\u281?\u322?o jak zje\u322?cza\u322?e \u322?ajno. Badawcze poci\u261?gni\u281?cie nosem wskaza\u322?o, \u380?e to on sam. Pr\u243?bowa\u322? wyobrazi\u263? sobie w\u322?asn\u261? twarz, ale mu si\u281? nie uda\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Naprawd\u281? nie pami\u281?tam.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niewa\u380?ne - odpowiedzia\u322?a beztrosko dziewczyna. - Jestem Corinne.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przepraszam za m\u243?j zapach. Nie wiem, czemu tak cuchn\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie ma powodu przeprasza\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Gdzie jestem?\par\pard\plain\hyphpar} {- Wewn\u261?trz drzewa.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason spojrza\u322? na pi\u281?kn\u261? gospodyni\u281?, pr\u243?buj\u261?c powstrzyma\u263? si\u281? przed niegrzecznym gapieniem si\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- A dlaczego tu jestem?\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u261?dz\u261?c po no\u380?u, kt\u243?ry schowa\u322?e\u347?, pewnie szukaszS\u322?owa. Rozpoznaj\u281? god\u322?o na r\u281?koje\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wyci\u261?gn\u261?\u322? sztylet i pokaza\u322? go dziewczynie. - Przepras

zam za to. Nie bardzo wiem, co sobie my\u347?la\u322?em. O jakim s\u322?owie m\u243?wisz? - S\u322?owie, kt\u243?re mo\u380?e zniszczy\u263? z\u322?\u261? osob\u281?. Pewnie tego nie pami\u281?tasz. Jason zagryz\u322? doln\u261? warg\u281?, zerkaj\u261?c pod nogi i pr\u243?buj\u261?c si\u322?\u261? woli zmusi\u263? wspomnienia do wynurzenia si\u281?. Co si\u281? z nim dzia\u322?o?\par\pard\plain\hyphpar} {- Martwisz si\u281? czym\u347? - zauwa\u380?y\u322?a Corinne.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason podni\u243?s\u322? wzrok.\par\pard\plain\hyphpar} {- To frustruj\u261?ce. Mam bez ma\u322?a pewno\u347?\u263?, \u380?e kim\u347? jestem, ale niczego nie pami\u281?tam. Dosta\u322?em amnezji? Powinienem ci\u281?zna\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy si\u281? nie spotkali\u347?my. - Corinne wzi\u281?\u322?a go za r\u281?k

\u281? i poprowadzi\u322?a, \u380?eby usiad\u322? na drugim bujanym fotelu obokniej. - Jeste\u347? g\u322?odny?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281? zastanowi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak.\par\pard\plain\hyphpar} {Podesz\u322?a do fragmentu \u347?ciany pokrytego krusz\u261?cym si\u281? bia\u322?ym serem, od\u322?ama\u322?a gar\u347?\u263?, po\u322?o\u380?y\u322?a na drewnianym talerzu i poda\u322?a Jasonowi. Potem podesz\u322?a do drewnianego kurka wystaj\u261?cego z innej cz\u281?\u347?ci \u347?ciany, odkr\u281?ci\u322?a go i nape\u322?ni\u322?a drewniany kubek. Poda\u322?a go Jasonowi. W \u347?rodku znajdowa\u322? si\u281? ciemnobr\u261?zowy syrop.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason odkry\u322?, \u380?e ser ma wyrazisty, ostry smak. Soki drzewne by\u322?ys\u322?odkawe i niezwykle bogate w smaku.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?kuj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Ca\u322?a przyjemno\u347?\u263? po mojej stronie - odpar\u322?a Corinne. - Rzadko mam towarzystwo.\par\pard\plain\hyphpar} {- A przecie\u380? jeste\u347? taka \u347?liczna - odpowiedzia\u322? Jason, zaskakuj\u261?c samego siebie szczero\u347?ci\u261? wypowiedzi. Przez chwil\u281? zastanawia\u322? si\u281?, czy nie ma uszkodzonego m\u243?zgu.\par\pard\plain\hyphpar} {Dziewczyna odwr\u243?ci\u322?a wzrok.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak uwa\u380?asz?\par\pard\plain\hyphpar} {- Zdecydowanie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?kuj\u281?. - Jej policzki nabra\u322?y nieco koloru. - Pozw\u243?l, \



u380?e podam ci jeszcze co\u347? do picia.\par\pard\plain\hyphpar} {Zanurzy\u322?a kolejny kubek w g\u322?\u281?bokiej misie pod \u347?cian\u261? iprzynios\u322?a mu wod\u281?. Jason wypi\u322? duszkiem. Rozejrza\u322? si\u281?. K\u281?py kulistych grzyb\u243?w przywar\u322?y do \u347?cian drzewa, a ka\u380?dy mia\u322? male\u324?ki otw\u243?r na czubku. Im wy\u380?ej, tym g\u281?\u347?ciej ros\u322?y, r\u243?\u380?ni\u261?c si\u281? wielko\u347?ci\u261? - od pi\u322?eczki golfowej do pi\u322?ek od softballu. Zauwa\u380?y\u322? te\u380? wielk\u261? skrzyni\u281? z \u380?elaznymi okuciami w k\u261?cie pomieszczenia.\par\pard\plain\hyphpar} {- Musz\u281? przeprowadzi\u263? pr\u243?b\u281? - powiedzia\u322?a mu Corinne. - To powinno pom\u243?c ci przypomnie\u263? sobie, dlaczego si\u281? tu zjawi\u322?e\u347?. Masz co\u347? przeciwko temu, \u380?ebym wsun\u281?\u322?a ci to na g\u322?ow\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {Wyj\u281?\u322?a gar\u347?\u263? czarnego zwiewnego materia\u322?u.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie stanie mi si\u281? krzywda? - upewni\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie. To mo\u380?e pom\u243?c ci odzyska\u263? pami\u281?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- W takim razie \u347?mia\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {Na\u322?o\u380?y\u322?a mu na g\u322?ow\u281? czarn\u261? delikatn\u261? siateczk\u281?. Materia\u322? przywar\u322? dok\u322?adnie, sprawiaj\u261?c, \u380?e musia\u322? bardziej si\u281? wysili\u263?, \u380?eby wci\u261?gn\u261?\u263? powietrze. Prawie nic nie widzia\u322?. My\u347?lami powr\u243?ci\u322? do swojej ta

jemniczej to\u380?samo\u347?ci. I nagle sobie przypomnia\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem Jason! - wykrzykn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego zjawi\u322?e\u347? si\u281? tutaj? - rozleg\u322? si\u281? za jego plecami kobiecy g\u322?os. Jason poczu\u322? n\u243?\u380? na gardle. - Nie ruszaj si\u281? i tylko odpowiadaj.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281? zdumia\u322?. Dlaczego siedzi w fotelu? Co ma na g\u322?owie? Ostatnie, co pami\u281?ta\u322?, to wej\u347?cie do drzewa. W jednej chwili wchodzi\u322? do szczeliny, a w nast\u281?pnej siedzia\u322? w fotelu z czym\u347? na g\u322?owie i no\u380?em na gardle.\par\pard\plain\hyphpar} {- Szukam informacji na temat S\u322?owa, kt\u243?re mo\u380?e zniszczy\u263? Maldora.\par\pard\plain\hyphpar} {Mia\u322? nadziej\u281?, \u380?e to w\u322?a\u347?nie chcia\u322?a us\u322?ysze\

u263? osoba trzymaj\u261?ca n\u243?\u380?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kto ci\u281? przys\u322?a\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {- Galloran.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego Galloran sam nie przyszed\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {- Jest niewidomy. - Jason us\u322?ysza\u322? zduszony okrzyk. - Zawi\u243?d\u322?, nie dope\u322?ni\u322? misji i przekaza\u322? j\u261? mnie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobrze. - Kto\u347? \u347?ci\u261?gn\u261?\u322? mu siateczk\u281? z g\u322?owy.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason podni\u243?s\u322? wzrok, mrugaj\u261?c i skonsternowany spojrza\u322? nam\u322?od\u261? kobiet\u281?. Nagle j\u261? rozpozna\u322?. Ale\u380? oczywi\u347?cie, to by\u322?a Corinne.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego zdj\u281?\u322?a\u347? to tak szybko? - zapyta\u322?.\par\pard\plain\

hyphpar} {- Uzna\u322?am, \u380?e masz prawo tu by\u263? - odpowiedzia\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zastanowi\u322? si\u281? nad tym. Mia\u322? kaptur na g\u322?owie tylko kr\u243?tk\u261? chwil\u281?. Nie zd\u261?\u380?yli odezwa\u263? si\u281? do siebie s\u322?owem. Nadal nie pami\u281?ta\u322?, kim jest i dlaczego si\u281? tu zjawi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- D\u322?ugo tu mieszkasz? - zapyta\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ca\u322?e \u380?ycie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tu si\u281? urodzi\u322?a\u347??\par\pard\plain\hyphpar} {



Wzruszy\u322?a ramionami. - Moje wczesne dzieci\u324?stwo spowija mg\u322?a. Dorasta\u322?am tutaj. Usiad\u322?a na drugim fotelu bujanym. - Czy to wioska drzew? - zastanawia\u322? si\u281? Jason. - Nie. To drzewo ro\u347?nie w otoczeniu \u347?miertelnie niebezpiecznych bagien. Ale tu nic nam nie grozi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego?\par\pard\plain\hyphpar} {- Widzisz te purchawki na \u347?cianach?\par\pard\plain\hyphpar} {- Pewnie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tworz\u261? atmosfer\u281?, kt\u243?ra odstrasza wszelkie stworzenia. Z wyj\u261?tkiem ludzi. Tutejsza atmosfera blokuje wspomnienia wszystkich, kt\u243?rzy tu wchodz\u261?, ujawniaj\u261?c inn\u261? cz\u281?\u347?\u263? ich umys\u322?u.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czyli, kiedy wyjd\u281?, przypomn\u281? sobie, kim jestem - powiedzia\u322? Jason, z ulg\u261? i fascynacj\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- I zapomnisz o wszystkim, co si\u281? tu wydarzy\u322?o. Gdybym ja wysz\u322?a, straci\u322?abym swoj\u261? to\u380?samo\u347?\u263?, tak jak ty przy wej\u347?ciu. - Sprawia\u322?a wra\u380?enie smutnej.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeste\u347? tu wi\u281?\u378?niem?\par\pard\plain\hyphpar} {- W pewnym sensie. Gdybym odesz\u322?a, porzuci\u322?abym wszystkie wspomnieniana temat matki i jej misji. Ledwie bym zna\u322?a sam\u261? siebie. Musz\u281? pozosta\u263?, \u380?eby zachowa\u263? to, co wiem na temat S\u322?owa. To jedyny spos\u243?b, \u380?eby powstrzyma\u263? bardzo z\u322?ego cz\u322?owieka.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wielu ludzi zjawia si\u281? tu po informacje?\par\pard\plain\hyphpar} {

- Jeden cz\u322?owiek odwiedza\u322? nas wiele razy, kiedy by\u322?am m\u322?odsza. Galloran. Znasz go, tylko go nie pami\u281?tasz. Na twoim sztylecie znajduje si\u281? jego god\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Gdzie jest twoja matka?\par\pard\plain\hyphpar} {- Zmar\u322?a jaki\u347? czas temu. To si\u281? sta\u322?o nagle.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason rozejrza\u322? si\u281?, nie widz\u261?c nigdzie szcz\u261?tk\u243?w. Postanowi\u322? nie pyta\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Opowiedz mi o S\u322?owie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Znam tylko sz\u243?st\u261? sylab\u281?, \u8222?puse\u8221?. Jednak przechowuj\u281? jeszcze jedn\u261? wa\u380?n\u261? informacj\u281?. Galloran powiedzia\u322? mojej matce, \u380?e najtrudniej znale\u378?\u263? drug\u261? sylab\u281?. Wi\u281?c na wypadek, gdyby mu si\u281? nie powiod\u322?o, pozwoli\u322? sobie na

oszustwo, \u380?eby pom\u243?c przysz\u322?ym szukaj\u261?cym. Druga sylaba zosta\u322?a wytatuowana na \u322?opatce cz\u322?owieka imieniem Kimp. Litery s\u261? drobniutkie i napisane jedna pod drug\u261?. Najwyra\u378?niej na jego cieleznajduje si\u281? wiele tatua\u380?y.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zagapi\u322? si\u281? na Corinne.\par\pard\plain\hyphpar} {- Znasz tylko jedn\u261? sylab\u281? jakiego\u347? s\u322?owa i masz informacj\u281? na temat drugiej? - To magiczne s\u322?owo - broni\u322?a si\u281?. - Przypomnisz sobie, jakie jest wa\u380?ne, kiedy ju\u380? wyjdziesz. Zaufaj mi. Jestem pewna, \u380?e przyszed\u322?e\u347? tu, \u380?eby si\u281? tego dowiedzie\u263?, chocia\u380? teraz wydaje ci si\u281? to czystym absurdem.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason widzia\u322?, \u380?e si\u281? zdenerwowa\u322?a. Owo S\u322?owo i zadanie przechowania sz\u243?stej sylaby najwyra\u378?niej du\u380?o dla niej znaczy\u3

22?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- Na pewno masz racj\u281?. Ale czekaj, jak st\u261?d wyjd\u281?, zapomn\u281? wszystko, co mi powiedzia\u322?a\u347?.\par\pard\plain\hyphpar} {Skin\u281?\u322?a g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wi\u281?c mo\u380?e powinienem to zapisa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie wolno mi niczego z tego zapisywa\u263?. Ani tobie. To stanowi haniebn\u261? zbrodni\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zmarszczy\u322? czo\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ale powiedzia\u322?a\u347?, \u380?e Galloran zapisa\u322? sylab\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {





- Kim jeste\u347??\par\pard\plain\hyphpar} {- \u379?artujesz sobie? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pami\u281?tam, \u380?e rozmawia\u322?em z Corinne w drzewie - powiedzia\u322?Jason, znowu w\u261?chaj\u261?c grzyb. \u346?cisn\u261?\u322? go lekko i py\u322? zarodnik\u243?w w br\u261?zowomusztardowym kolorze wylecia\u322? przez dziurk\u281? w czubku. - Te grzyby pozwalaj\u261? mi j\u261? pami\u281?ta\u263?, ale blokuj\u261? wszystko inne. Podobno szukamy jakiego\u347? s\u322?owa?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak - przytakn\u281?\u322?a z zapa\u322?em Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Sz\u243?sta sylaba brzmi \u8222?puse\u8221?. To ma jaki\u347? sens?\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak najbardziej. Co\u347? jeszcze?\par\pard\plain\hyphpar} {Opowiedzia\u322? o drugiej sylabie wytatuowanej na plecach Kimpa.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wiesz, gdzie mo\u380?emy znale\u378?\u263? tego cz\u322?owieka? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Corinne nie powiedzia\u322?a. Powinienem j\u261? zapyta\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Za chwil\u281?. Powiedz mi wi\u281?cej o dzia\u322?aniu tych grzyb\u243?w. Jason wyja\u347?ni\u322?, \u380?e grzyby potrafi\u261? t\u322?umi\u263? wspomnienia i sprawiaj\u261?, \u380?e bagienne stworzenia trzymaj\u261? si\u281? z dala oddrzewa.\par\pard\plain\hyphpar} {- U\u380?yteczna informacja - uzna\u322?a Rachel. - My\u347?lisz, \u380?e Corinne pozwoli\u322?abym nam przespa\u263? si\u281? dzisiaj w jej drzewie? By\u322?ob

y tam o wiele bezpieczniej ni\u380? na bagnach. To miejsce jest straszne noc\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie zaszkodzi zapyta\u263? - powiedzia\u322? Jason. - Robi wra\u380?enie mi\u322?ej. Mo\u380?esz mi wyja\u347?ni\u263?, co tu robimy, dop\u243?ki u\u380?ywamgrzyb\u243?w? Dzi\u281?ki temu b\u281?d\u281? w stanie lepiej wyja\u347?ni\u263? Corinne sytuacj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel udzieli\u322?a mu wszelkich wyja\u347?nie\u324?. Pochodzi\u322? ze stanuzwanego Kolorado, w innym \u347?wiecie. Podj\u261?\u322? si\u281? misji razem zRachel i Jasherem. Powt\u243?rzy\u322?a mu inne szczeg\u243?\u322?y na temat sylab S\u322?owa, ostrzegaj\u261?c go, \u380?eby nie wypowiada\u322? ich razem. M\u243?wi\u322?a i m\u243?wi\u322?a. Nic nie brzmia\u322?o znajomo, ale historia by\u322?a niesamowita.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powinni\u347?my porozmawia\u263? z Jasherem - zaproponowa\u322?a Rachel na kon

iec opowie\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobrze - odpar\u322? Jason, rozgl\u261?daj\u261?c si\u281?. - Gdzie on jest?\par\pard\plain\hyphpar} {- Po drugiej stronie drzewa. Uwa\u380?aj na w\u281?\u380?e.\par\pard\plain\hyphpar} {Po\u347?piesznie obeszli drzewo.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jasher, chod\u378? tu szybko! - Rachel zawo\u322?a\u322?a towarzysza podr\u243?\u380?y \u347?ciszonym g\u322?osem.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher podszed\u322? do nich d\u322?ugimi krokami z drugiego ko\u324?ca wysepkiz mieczem w r\u281?ku. Za nim le\u380?a\u322?y cia\u322?a trzech olbrzymich \u380?ab w atramentowych ka\u322?u\u380?ach krwi.\par\pard\plain\hyphpar} {Nie powtarzaj\u261?c sz\u243?stej sylaby, Rachel po\u347?piesznie wyja\u347?ni\u322?a, czego Jason dowiedzia\u322? si\u281? w drzewie. Powiedzia\u322?a mu, \u38

0?e chcieliby w nim przenocowa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Znam cz\u322?owieka, o kt\u243?rym wspomnia\u322?a\u347?, Kimpa - powiedzia\u322? Jasher. - M\u243?wisz, \u380?e zwierz\u281?ta z bagien nie zbli\u380?aj\u261? si\u281? do grzyb\u243?w?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak powiedzia\u322?a mi Corinne - wyja\u347?ni\u322? Jason. - A ona wie najlepiej.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powinni\u347?my w\u322?o\u380?y\u263? kilka do \u322?odzi - stwierdzi\u322? Jasher. - Miejmy nadziej\u281?, \u380?e uchroni\u261? j\u261? przez noc i zapewni\u261? nam bezpieczn\u261? podr\u243?\u380? przez bagna.\par\pard\plain\hyphpar}{



- \u346?wietny pomys\u322? - zgodzi\u322?a si\u281? Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Zebrali kilka purchawek rosn\u261?cych pod drzewem i w\u322?o\u380?yli je do \u322?\u243?dki. Potem Jason od\u322?o\u380?y\u322? tam swoje grzyby. Z dala od nich zatoczy\u322? si\u281? i opad\u322? na jedno kolano. Poniewa\u380? znowu zapomnia\u322? o Corinne, Rachel i Jasher obja\u347?nili mu plan. Pod koniec Rachel przysun\u281?\u322?a si\u281? i wyszepta\u322?a mu sz\u243?st\u261? sylab\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy \u347?wiat\u322?o dnia gas\u322?o, zebrali si\u281? przy szczelinie w pot\u281?\u380?nym pniu. Jason ruszy\u322? pierwszy. Wkr\u243?tce pami\u281?ta\u322? tylko niedawn\u261? rozmow\u281? z Jasherem i Rachel oraz spotkanie z c\u243?rk\u261? Wieszczki.\par\pard\plain\hyphpar} {Corinne wsta\u322?a, kiedy weszli. - Tak szybko z powrotem? Przyprowadzi\u322?e\u347? przyjaci\u243?\u322?! - To Jasher i Rachel - wyja\u347?ni\u322? Jason. - Ja jestem lord Jason z Caberton. A przynajmniej tak mi powiedzieli na zewn\u261?trz. Zastanawiali\u347?my si\u281?, czy mogliby\u347?my tu zanocowa\u263?, poniewa\u380? \u347?ciemnia si\u281?, a bagna s\u261? bardzo niebezpieczne noc\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher sta\u322? oszo\u322?omiony, gapi\u261?c si\u281? to na Corinne, to na Jasona, mrugaj\u261?c i masuj\u261?c skronie.\par\pard\plain\hyphpar} {- M\u243?wisz, \u380?e nazywam si\u281? Jasher? - zapyta\u322? Jasona zdumiony.- Nie brzmi to znajomo.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel skrzy\u380?owa\u322?a r\u281?ce, a mi\u281?dzy jej brwiami pojawi\u322?asi\u281? zmarszczka.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Rachel. Rachel. Nic mi to nie m\u243?wi. Co ze mn\u261?? Co tu tak \u347?mierdzi?\par\pard\plain\hyphpar} {- My \u347?mierdzimy - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Oczywi\u347?cie, \u380?e mo\u380?ecie tu zanocowa\u263? - oznajmi\u322?a Corinne, kiedy ju\u380? cierpliwie wyja\u347?ni\u322?a Jasherowi i Rachel, dlaczego niczego nie pami\u281?taj\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {T\u322?umacz\u261?c, zebra\u322?a ser ze \u347?cian i nape\u322?ni\u322?a dwa kubki sokami. Jason podzi\u281?kowa\u322? za jedzenie, ale wypi\u322? kubek wody.\par\pard\plain\hyphpar} {Corinne ukl\u281?k\u322?a na pod\u322?odze obok foteli bujanych i skubn\u281?\u322?a nieco sera.\par\pard\plain\hyphpar} {- Poniewa\u380? my nic nie pami\u281?tamy, opowiedz nam o sobie - zaproponowa\u322? Jasher. Sprawia\u322? wra\u380?enie szcz\u281?\u347?liwego i odpr\u281?\u380

?onego.\par\pard\plain\hyphpar} {Corinne nie\u347?mia\u322?o spu\u347?ci\u322?a wzrok.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niewiele jest do powiedzenia. Mieszka\u322?am w tym drzewie przez wi\u281?kszo\u347?\u263? \u380?ycia. Jedyni ludzie, jakich kiedykolwiek widzia\u322?am pozamatk\u261?, to Galloran i wasza tr\u243?jka. Odk\u261?d moja matka umar\u322?a,mieszkam tu sama, chroni\u261?c sylab\u281?, kt\u243?r\u261? uwa\u380?a\u322?a za wa\u380?n\u261?. Uwielbiam czyta\u263?. Nie macie \u380?adnych ksi\u261?\u380?ek, co? Swoje przeczyta\u322?am ju\u380? tyle razy.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason i Jasher przeszukali ubrania, a potem pokr\u281?cili g\u322?owami. Rachelzerkn\u281?\u322?a do torby. \u379?adnych ksi\u261?\u380?ek.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jaka by\u322?a twoja matka? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Corinne przechyli\u322?a g\u322?ow\u281? i zapatrzy\u322?a si\u281? w dal, jakby

widzia\u322?a matk\u281? oczami wyobra\u378?ni.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zawsze by\u322?a dla mnie dobra i bardzo cierpliwa. Przeros\u322?am j\u261?, zanim umar\u322?a. W m\u322?odo\u347?ci \u380?y\u322?a w zbytku i dorasta\u322?aw arystokratycznym rodzie. Otrzyma\u322?a dar przewidywania przysz\u322?ych wydarze\u324? i pewni ludzie pogardzali ni\u261? z tego powodu. Nazywali j\u261? Wieszczk\u261?, wierz\u261?c, \u380?e rozmawia z nieczystymi duchami. Jednak jej dar nie dzia\u322?a\u322? w ten spos\u243?b. Matka nie by\u322?a stara, kiedy tu przyby\u322?a, po tym, jak powierzono jej cz\u281?\u347?\u263? S\u322?owa, kt\u243?re zniszczy Maldora. Z powodu purchawek wspomnienia jej przesz\u322?o\u347?cipochodz\u261? z pami\u281?tnika. Czasem prowadzi\u322?y\u347?my rozmowy albo lek



cje poza drzewem, ale oczywi\u347?cie nic z nich nie pami\u281?tam. Bardzo powa\u380?nie traktowa\u322?a sw\u243?j obowi\u261?zek chronienia S\u322?owa. Powiedzia\u322?a mi, \u380?e zanim si\u281? urodzi\u322?am, przychodzi\u322?o tu wieluludzi. Ale to Galloran by\u322? jej ulubie\u324?cem. Bardzo jej na nim zale\u380?a\u322?o. Spodziewa\u322?a si\u281?, \u380?e wr\u243?ci po nas pewnego dnia, zwie\u347?ci\u261?, \u380?e Maldor upad\u322?. Ca\u322?y czas mia\u322?am nadziej\u281? na to samo. Matka powiedzia\u322?a, \u380?e widzia\u322?a w swojej wizji, jak Galloran wyprowadza mnie z bagien, a jej wizje by\u322?y zwykle bardzo precyzyjne. Je\u380?eli straci\u322? wzrok, proroctwo mo\u380?e si\u281? nie spe\u322?ni\u263?. Przysz\u322?o\u347?\u263? nigdy nie jest pewna.\par\pard\plain\hyphpar} {- Biedactwo - powiedzia\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Corinne u\u347?miechn\u281?\u322?a si\u281? do niej blado i smutno.\par\pard\plain\hyphpar} {- Najgorsza by\u322?a utrata matki. Pewnego dnia pad\u322?a na pod\u322?og\u281?, \u322?api\u261?c si\u281? za pier\u347?, walcz\u261?c o oddech. Wyci\u261?gn\u281?\u322?a do mnie r\u281?k\u281? i pr\u243?bowa\u322?a co\u347? powiedzie\u263?, ale nie mog\u322?am jej zrozumie\u263?. Nigdy si\u281? nie dowiem, co pr\u243?bowa\u322?a mi powiedzie\u263?. By\u322?a stara, kiedy si\u281? urodzi\u322?am. Bardzo stara, kiedy umar\u322?a. Nie wiedzia\u322?am, jak j\u261? ratowa\u263?, wi\u281?c zmar\u322?a w moich ramionach.\par\pard\plain\hyphpar} {Corinne wypowiedzia\u322?a ostatnie s\u322?owa jak w transie. Zamilk\u322?a, obrzucaj\u261?c go\u347?ci spojrzeniem zielonych oczu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chcieliby\u347?cie si\u281? troch\u281? przespa\u263?? - zapyta\u322?a.\par\pa

rd\plain\hyphpar} {- Czytasz mi w my\u347?lach - przyzna\u322?a Rachel. - Jestem wyczerpana.\par\pard\plain\hyphpar} {Wsta\u322?a i klepn\u281?\u322?a Jasona w rami\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chyba mamy za sob\u261? d\u322?ugi dzie\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {Corinne zaprowadzi\u322?a Jasona i Jashera na cienki materac, wystarczaj\u261?co du\u380?y dla nich dw\u243?ch.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prze\u347?pijcie si\u281? tutaj. Rachel, ty mo\u380?esz po\u322?o\u380?y\u263? si\u281? na chodniczku, korzystaj\u261?c ze swojego koca. Ja prze\u347?pi\u281? si\u281? na bujanym fotelu.\par\pard\plain\hyphpar} {K\u322?ad\u261?c si\u281? na mi\u281?kkim materacu, Jason podejrzewa\u322?, \u380?e ostatnio nie spa\u322? za dobrze. Natychmiast zasn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {

{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Delikatna d\u322?o\u324? potrz\u261?sa\u322?a ramieniem Jasona. Otworzy\u322? oczy i ujrza\u322? prze\u347?liczn\u261? twarz okolon\u261? d\u322?ugimi, g\u281?stymi w\u322?osami w kolorze miodu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ju\u380? \u347?wit - szepn\u281?\u322?a Corinne.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason tr\u261?ci\u322? \u322?okciem Jashera, kt\u243?ry natychmiast si\u281? poderwa\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czas i\u347?\u263? - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Wstali z materaca i zjedli nieco sera. Rachel zwin\u281?\u322?a koce. Jasher przerzuci\u322? buk\u322?ak, kt\u243?ry wcze\u347?niej nape\u322?ni\u322? wod\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chcia\u322?aby\u347? do nas do\u322?\u261?czy\u263?? - zapyta\u322? j\u261? Ja

sher, kiedy szykowali si\u281? do wyj\u347?cia. - Musz\u281? pozosta\u263?, by chroni\u263? S\u322?owo - powt\u243?rzy\u322?a Corinne. - Je\u347?li powiedzie wam si\u281? i powstrzymacie Maldora, mo\u380?e mogliby\u347?cie przys\u322?a\u263? kogo\u347?, kto mnie powiadomi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zrobimy tak - obieca\u322?a Rachel. - Dzi\u281?kujemy za twoj\u261? go\u347?cinno\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przykro, \u380?e nic o sobie nie pami\u281?tamy - powiedzia\u322? Jason. - Mam nadziej\u281?, \u380?e byliby\u347?my bardziej interesuj\u261?cy, gdyby\u347?my zachowali nasze osobowo\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wspaniale sp\u281?dzi\u322?am czas z wami - zapewni\u322?a go Corinne. - Nie m



acie poj\u281?cia, jaka bywam samotna. Szcz\u281?\u347?liwej podr\u243?\u380?y.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher poprowadzi\u322? ich do wyj\u347?cia. Kiedy opu\u347?cili drzewo, popatrzyli po sobie zdumieni.\par\pard\plain\hyphpar} {- Weszli\u347?my tam? - spyta\u322? Jasher.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chyba tak - odpowiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- To mo\u380?e by\u263? wczesny ranek albo p\u243?\u378?ny wiecz\u243?r - zauwa\u380?y\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- \u346?wiat\u322?o pada ze wschodu - odpar\u322? Jasher. - Czuj\u281? si\u281?wypocz\u281?ty i gard\u322?o mniej mnie boli.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czyli to ranek - podsumowa\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pami\u281?tacie cokolwiek? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher zmru\u380?y\u322? oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nic a nic. Macie zawroty g\u322?owy?\par\pard\plain\hyphpar} {- Troch\u281? - przyzna\u322? Jason. - Wracajmy do \u322?odzi.\par\pard\plain\hyphpar} {Obeszli drzewo i przeszli w\u261?sk\u261? wysp\u261? w stron\u281? odleg\u322?ego kra\u324?ca, gdzie le\u380?a\u322?a \u322?\u243?d\u378?. Jasher przystan\u261?\u322? gwa\u322?townie, unosz\u261?c r\u281?k\u281? i zatrzymuj\u261?c dw\u243?jk\u281? przyjaci\u243?\u322?. Wielka, bezkszta\u322?tna sylwetka poruszy\u322?asi\u281? przed nimi w p\u243?\u322?mroku.\par\pard\plain\hyphpar} {Zamarli w bezruchu, oddychaj\u261?c cicho - Jasher z d\u322?oni\u261? na g\u322?owni miecza, Jason si\u281?gaj\u261?c po sztylet. Przed nimi poruszy\u322?o si\u281? co\u347? jeszcze.\par\pard\plain\hyphpar} {

- \u379?aby - szepn\u261?\u322? Jasher. - Ma\u322?a armia.\par\pard\plain\hyphpar} {Nie ruszali si\u281?, pozwalaj\u261?c, \u380?eby oczy przyzwyczai\u322?y si\u281? do s\u322?abego \u347?wiat\u322?a. Wkr\u243?tce Jason zdo\u322?a\u322? dojrze\u263? co najmniej kilkana\u347?cie olbrzymich \u380?ab otaczaj\u261?cych \u322?\u243?dk\u281?. Ich sk\u243?ra zlewa\u322?a si\u281? z kolorem b\u322?ota. Kilkaby\u322?o wi\u281?kszych od tych z kt\u243?rymi do tej pory si\u281? zetkn\u281?li - ogromne, b\u322?otniste p\u322?azy niemal rozmiar\u243?w s\u322?oni.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wiedz\u261?, \u380?e potrzebujemy \u322?odzi - mrukn\u261?\u322? z niedowierzaniem Jasher.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przynajmniej nie pomy\u347?la\u322?y o tym, \u380?eby j\u261? zatopi\u263? - szepn\u281?\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Nie podsuwaj im \u380?adnych pomys\u322?\u243?w - zaniepokoi\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- To pewnie purchawki uratowa\u322?y \u322?\u243?d\u378? - domy\u347?li\u322? si\u281? Jasher. - Chocia\u380? ropuchy j\u261? otoczy\u322?y, \u380?adna nie podesz\u322?a zbyt blisko. Wygl\u261?da na to, \u380?e \u380?aby, kt\u243?re zabi\u322?em wczoraj, znikn\u281?\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kanibalki - mrukn\u261?\u322? Jason. - Co teraz?\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher machn\u261?\u322?, pokazuj\u261?c, \u380?eby podeszli bli\u380?ej.\par\pard\plain\hyphpar} {- Je\u347?li wszystko zawiedzie, wracajcie do drzewa. Mam jeszcze jedn\u261? kul\u281? orantium. Wybuch powinien zabi\u263? jedn\u261?, mo\u380?e dwie \u380?aby i rozproszy\u263? pozosta\u322?e. Nie mamy szansy pokona\u263? ich jedynie si\u322?\u261? naszych kling.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Zw\u322?aszcza, \u380?e moja jest ledwie do\u347?\u263? d\u322?uga, \u380?ebyprzebi\u263? kt\u243?rej\u347? jedn\u261? brodawk\u281? - doda\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Potrzebuj\u281? tylko nieco wi\u281?cej \u347?wiat\u322?a, zanim ruszymy - powiedzia\u322? Jasher.\par\pard\plain\hyphpar} {Stali w milczeniu. \u379?aby nie wyda\u322?y z siebie \u380?adnych d\u378?wi\u281?k\u243?w i nie wykonywa\u322?y agresywnych ruch\u243?w. Od czasu do czasu jedna albo dwie zmienia\u322?y pozycj\u281?. Najbli\u380?sza gapi\u322?a si\u281? na nich bez mrugni\u281?cia okiem. \u346?wiat\u322?o narasta\u322?o. Jasher wyj\u261?\u322? kul\u281? z orantium.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Czekaj - szepn\u281?\u322?a Rachel. - A mo\u380?e spr\u243?bujemy porzuca\u263? grzybami? Je\u347?li purchawki odstraszaj\u261? je od \u322?odzi, to mo\u380?e w og\u243?le je odp\u281?dz\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher wyszczerzy\u322? z\u281?by w u\u347?miechu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przynajmniej jedno z nas my\u347?li. Wracajmy do drzewa. Bez gwa\u322?townychruch\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Powoli i po cichu wr\u243?cili do drzewa i zebrali po kilka purchawek ka\u380?de, uwa\u380?aj\u261?c, \u380?eby ich nie \u347?cisn\u261?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy znale\u378?li si\u281? w odleg\u322?o\u347?ci rzutu od olbrzymich \u380?ab, zacz\u281?li ciska\u263? w nie grzybami. Purchawki wnosi\u322?y si\u281? wysoko po \u322?uku, zanim l\u261?dowa\u322?y w cichych wybuchach \u380?\u243?\u322?tobr\u261?zowego proszku.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy wyl\u261?dowa\u322?y pierwsze trzy, \u380?aby skoczy\u322?y do wody, wpadaj\u261?c na siebie w panicznym po\u347?piechu. Rzucili tylko sze\u347?cioma purchawkami i zatrzymali si\u281?, \u380?eby popatrze\u263?, jak ostatnie z monstrualnych p\u322?az\u243?w rzucaj\u261? si\u281? do ucieczki i wskakuj\u261? do m\u281?tnej wody.\par\pard\plain\hyphpar} {Nadal nios\u261?c po kilka purchawek, Jason, Rachel i Jasher pop\u281?dzili do \u322?\u243?dki. W pobli\u380?u niej Jason poczu\u322? zawroty g\u322?owy.\par\pard\plain\hyphpar} {Przypomnia\u322? sobie Corinne i zda\u322? sobie spraw\u281?, \u380?e grzyby znowu za\u263?mi\u322?y mu wspomnienia. Jasher i Rachel te\u380? robili wra\u380?enie sko\u322?owanych.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Przesu\u324?cie grzyby na dzi\u243?b - poradzi\u322? im Jason. - To niewa\u380?ne, czy my z Rachel b\u281?dziemy mieli wspomnienia. Jasher, spr\u243?buj zakry\u263? nos i usta.\par\pard\plain\hyphpar} {Przenie\u347?li purchawki. Jasher zdj\u261?\u322? szarf\u281? i obwi\u261?za\u322? j\u261? sobie na dolnej po\u322?owie twarzy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wr\u243?ci\u322?em - powiedzia\u322?. - Domy\u347?lam si\u281?, \u380?e to grzyby nas sko\u322?owa\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- B\u281?dziemy je trzyma\u263? na dziobie - odpowiedzia\u322? Jason. We tr\u243?jk\u281? zepchn\u281?li \u322?\u243?dk\u281? na wod\u281?. Kiedy Rachel i Jason siedli przy dziobie, Jasher odepchn\u261?\u322? si\u281? wios\u322?em.\par\pard\plain\hyphpar} {- Obserwujcie bacznie wody - powiedzia\u322? g\u322?osem st\u322?umionym przez szarf\u281?. - Zamierzam wykorzysta\u263? te grzyby. Po\u347?wi\u281?cimy dyskrec

j\u281? na rzecz szybko\u347?ci. Chc\u281? opu\u347?ci\u263? bagna przed zmrokiem.\par\pard\plain\hyphpar} {- B\u281?dziemy czuwa\u263? - zapewni\u322?a go Rachel.\par\pard\plain\hyphpar}{- Mamy uwa\u380?a\u263? na co\u347? w szczeg\u243?lno\u347?ci? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher powiedzia\u322? im o szlamie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zapomnia\u322?em, \u380?e nie macie wspomnie\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {- A przynajmniej niewiele - odpowiedzia\u322? Jason. - Przy okazji, przypomnia\u322?o mi si\u281?, \u380?e Corinne prosi\u322?a nas, \u380?eby\u347?my dali jejzna\u263?, gdyby nam si\u281? powiod\u322?o i zniszczyliby\u347?my Maldora, alebez grzyb\u243?w mo\u380?emy o tym nie pami\u281?ta\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jasher uni\u243?s\u322? palec.\par\pard\plain\hyphpar} {- Je\u347?li obalicie cesarza, obiecuj\u281? osobi\u347?cie poinformowa\u263? otym wszystkich stra\u380?nik\u243?w S\u322?owa.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nikogo nie obalimy, je\u347?li nie ruszymy - wtr\u261?ci\u322?a Rachel, rozgl\u261?daj\u261?c si\u281? niespokojnie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher zacz\u261?\u322? energicznie wios\u322?owa\u263?. D\u322?ugie wios\u322?o g\u322?o\u347?no rozchlapywa\u322?o wod\u281?, wzbudzaj\u261?c wielkie fale napoza tym spokojnej powierzchni. Jason czuwa\u322? na dziobie, od czasu do czasu\u347?ciskaj\u261?c delikatnie purchawk\u281? i maj\u261?c nadziej\u281?, \u380?e w ten spos\u243?b utrzyma na dystans odra\u380?aj\u261?ce stworzenia.\par\pard



\plain\hyphpar} {Dzie\u324? by\u322? gor\u261?cy i parny. Jason cieszy\u322? si\u281? dziwacznymi i egzotycznymi widokami bagna. Zastanawia\u322? si\u281?, czy tak samo docenia\u322? krajobrazy, kiedy zag\u322?\u281?biali si\u281? w bagna. W\u261?tpi\u322?w to. W ko\u324?cu tym razem widoki by\u322?y jednymi z jego pierwszych wspomnie\u324?. Zwierz\u281?ta, kt\u243?re dojrza\u322?, trzyma\u322?y si\u281? z dala od \u322?\u243?dki. Wydawa\u322?o si\u281?, \u380?e tylko dryfuj\u261?ce masy szlamu pozostaj\u261? oboj\u281?tne na \u322?adunek purchawek.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {\u346?ciemnia\u322?o si\u281?, kiedy wreszcie zobaczyli b\u322?otnisty brzeg znacz\u261?cy koniec mokrade\u322? i pocz\u261?tek teren\u243?w mniej podmok\u322?ych. Jason zauwa\u380?y\u322? niezwyk\u322?\u261?, grub\u261? \u380?ab\u281? siedz\u261?c\u261? na k\u322?odzie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Patrz. - Wskaza\u322? j\u261? Jasherowi. - Ta ma trzecie oko.\par\pard\plain\hyphpar} {Nasiennik natychmiast pad\u322? na dno \u322?odzi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Padnijcie. Ludzkie oko?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason i Rachel skulili si\u281? w ma\u322?ej \u322?\u243?dce. - Mo\u380?e. Ma je na piersi. - A niech to! - Jasher wyszarpn\u261?\u322? z buta kr\u243?tki n\u243?\u380?. Ukl\u281?kn\u261?\u322? i cisn\u261?\u322? no\u380?em. Jason zerkn\u261?\u322? ponad burt\u261? i zobaczy\u322?, \u380?e ostrze przeszy\u322?o \u380?ab\u281? tu\u380? nad obcym okiem, zrzucaj\u261?c p\u322?aza z k\u322?ody. Krzywi

\u261?c si\u281?, Jasher po\u347?piesznie skierowa\u322? \u322?\u243?dk\u281? do brzegu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Gdzie\u347? jaki\u347? rozsadnik dowiedzia\u322? si\u281? w\u322?a\u347?nie, gdzie si\u281? znajdujemy i \u380?e podr\u243?\u380?uj\u281? z wami. Kto\u347? musia\u322? si\u281? natkn\u261?\u263? na nasz trop. Musi si\u281? ju\u380? szykowa\u263? niez\u322?a ob\u322?awa. Powinni\u347?my bezzw\u322?ocznie rusza\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wyci\u261?gn\u281?li z Jasonem \u322?\u243?dk\u281? z wody i razem j\u261? obr\u243?cili. W gasn\u261?cym \u347?wietle dnia po\u347?piesznie j\u261? ukryli. Jason zauwa\u380?y\u322?, \u380?e Jasher ma otarte do \u380?ywego, pokryte zaschni\u281?t\u261? krwi\u261? d\u322?onie i pop\u281?kane p\u281?cherze.\par\pard\plain\hyphpar} {Zapad\u322?a noc, kiedy maszerowali, oddalaj\u261?c si\u281? od granicy bagien.

Niewidoczne chmury przes\u322?oni\u322?y wiele gwiazd. Dobrze po zmierzchu znale\u378?li wzgl\u281?dnie suche miejsce na nocleg. Rachel zachowa\u322?a sporo purchawek z \u322?odzi i u\u322?o\u380?y\u322?a je wok\u243?\u322? ich obozowiska.Obecno\u347?\u263? grzyb\u243?w u\u322?atwi\u322?a Jasonowi za\u347?ni\u281?cie.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Nast\u281?pnego ranka, zanim jakikolwiek \u347?lad jutrzenki zabarwi\u322? niebo, Jasher obudzi\u322? Jasona i Rachel. Natychmiast ruszyli w drog\u281?, w biegu zajadaj\u261?c resztki zapchaj brzucha.\par\pard\plain\hyphpar} {- Musimy ustali\u263? nasz nast\u281?pny ruch - powiedzia\u322? Jasher.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobrze - zgodzi\u322? si\u281? Jason. - Kim jest ten facet, ten Kimp?\par\pard

\plain\hyphpar} {Jasher si\u281? u\u347?miechn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To najlepsza wiadomo\u347?\u263?, jak\u261? zdobyli\u347?my na bagnach. Znalezienie \u346?wi\u261?tyni Mianamon \u322?\u261?czy\u322?oby si\u281? z potworn\u261? w\u281?dr\u243?wk\u261?. Teraz zdobycie drugiej sylaby b\u281?dzie prostsze, chocia\u380? r\u243?wnie niebezpiecznie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przynajmniej nadal b\u281?dzie niebezpieczne - powiedzia\u322? Jason, udaj\u261?c ogromn\u261? ulg\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel tr\u261?ci\u322?a go \u322?okciem.\par\pard\plain\hyphpar} {- To powa\u380?na sprawa.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Kimp s\u322?u\u380?y Maldorowi - wyja\u347?ni\u322? Jasher. - Zanim z\u322?apano Gallorana, on sam dorwa\u322? Kimpa. Pewnie wtedy wykonano tatua\u380?. Musicie zrozumie\u263?, \u380?e Kimp kolekcjonuje tatua\u380?e. Niemal ca\u322?a powierzchnia jego cia\u322?a jest poznaczona zielonym i czarnym atramentem. Zak\u322?adaj\u261?c, \u380?e \u347?lad pozostawiony przez Gallorana zachowa\u322? si\u281?, wystarczy, \u380?e odczytacie go z \u322?opatki Kimpa.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wiesz, gdzie on jest? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- To jest najlepsze. Wiem. Bardzo wiele czasu po\u347?wi\u281?cam obserwowaniu Maldora i jego g\u322?\u243?wnych poplecznik\u243?w, szukaj\u261?c okazji do uderzenia. Kimp mieszka obecnie na Zamku Harthenham, gdzie odbywa si\u281? Wieczna Uczta.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mam zaproszenie na Wieczn\u261? Uczt\u281? - przypomnia\u322? wszystkim Jason. - Mia\u322?em to na uwadze. - Tylko czy nadal jest wa\u380?ne? - zastanawia\u322? si\u281? Jason. - Odrzuci\u322?e\u347? je oficjalnie? - zapyta\u322? Jasher.- Nie. - To twoje pierwsze zaproszenie? - Tak. - Podano dat\u281? jego wyga\u347?ni\u281?cia? - Nie. - Wi\u281?c nadal obowi\u261?zuje. - Wpad\u322?o do wody razem z tob\u261?? - zaniepokoi\u322?a si\u281? Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie - uspokoi\u322? j\u261? Jason. - Zostawi\u322?em je w torbie na \u322?odzi. Powinno by\u263? w dobrym stanie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Gdzie znajduje si\u281? zamek? - zapyta\u322?a Rachel, kiedy przedzierali si\u281? przez k\u281?p\u281? trzcin.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kilka dni drogi st\u261?d na wsch\u243?d - odpowiedzia\u322? Jasher. - Zak\u322?adaj\u261?c, \u380?e nasze konie czekaj\u261? tam, gdzie je zostawili\u347?my.

Pieszo dotarcie na miejsce zaj\u281?\u322?oby nam kilka tygodni. Musimy podej\u347?\u263? do naszych wierzchowc\u243?w bardzo ostro\u380?nie. Je\u347?li ci, kt\u243?rzy nas \u347?cigaj\u261?, znale\u378?li je, to b\u281?dzie idealne miejsce na zasadzk\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co mo\u380?esz mi powiedzie\u263? o Wiecznej Uczcie? - zapyta\u322? Jason. - Maldor zaprasza swoich najbardziej niebezpiecznych przeciwnik\u243?w na Wieczn\u261? Uczt\u281? na Zamku Harthenham. Ksi\u261?\u380?\u281? Conrad przewodzi zabawie. \u379?aden z tych, kt\u243?rzy odpowiedzieli na zaproszenie, nigdy nie wr\u243?ci\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To jaka\u347? sztuczka? - zapyta\u322? Jason. - S\u261? zabijani? - Podobno nie. Pocz\u261?tkowo go\u347?cie wysy\u322?aj\u261? listy, w kt\u243?rych wyja\u347?niaj\u261?, \u380?e zamierzaj\u261? przed\u322?u\u380?y\u263? pobyt. I wreszcie nieuchronnie nadchodzi wie\u347?\u263?, \u380?e zdecydowali si\u281? pozosta\u

263? na czas nieokre\u347?lony.\par\pard\plain\hyphpar} {- Musz\u261? ich dobrze karmi\u263? - stwierdzi\u322? Jason. - Jestem pewien, \u380?e nie u\u322?atwiaj\u261? odej\u347?cia - powiedzia\u322? Jasher. - Dostanie si\u281? tam nie powinno wymaga\u263? wi\u281?kszego wysi\u322?ku. Wydostanie si\u281? b\u281?dzie prawdziwym wyzwaniem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zosta\u322?e\u347? zaproszony? - zapyta\u322?a go Rachel. - Trzy razy. - Ale nigdy si\u281? tam nie uda\u322?e\u347?. - Nigdy nawet nie rozwa\u380?a\u322?em przyj\u281?cia zaproszenia. Tak samo jak Galloran. Jason jednak musi je teraz przyj\u261?\u263?. Podr\u243?\u380? do Mianamon zaj\u281?\u322?aby nam wiele miesi\u281?cy i zaprowadzi\u322?a nas na najbardziej niebezpieczne i niezbadane tereny na tym kontynencie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy ty i Rachel mo\u380?ecie p\u243?j\u347?\u263? ze mn\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {

- Poszed\u322?bym, gdybym m\u243?g\u322? - zapewni\u322? go Jasher. - Moja okazja, \u380?eby przyj\u261?\u263? zaproszenie, min\u281?\u322?a. Trzecie zaproszenie zawiera\u322?o ultimatum. Mia\u322?o dat\u281?, a ja pozwoli\u322?em, \u380?eby wa\u380?no\u347?\u263? zaproszenia wygas\u322?a. Jestem jedynym cz\u322?owiekiem, o jakim wiem, przeciwko kt\u243?remu Maldor wydal niepodlegaj\u261?cy przedawnieniu wyrok \u347?mierci. Ju\u380? nie pr\u243?buje mnie omami\u263?. Mam zosta\u263? zabity przy pierwszej nadarzaj\u261?cej si\u281? okazji. Gdybym do ciebie do\u322?\u261?czy\u322?, zabito by mnie w okamgnieniu.\par\pard\plain\hyphpar} {- A co z twoim nasionem? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Gdyby m\u243?g\u322? je zniszczy\u263? w tajemnicy, nie waha\u322?by si\u281?ani chwili. W przeciwnym wypadku, podejrzewam, \u380?e zamkn\u261?\u322?by je gdzie\u347?, gdzie nigdy nie zosta\u322?oby posiane.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason potar\u322? brod\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wi\u281?c musimy si\u281? rozdzieli\u263? - stwierdzi\u322? z niech\u281?ci\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- A co ze mn\u261?? - zapyta\u322?a Rachel. - Dlaczego mnie nie zaprosz\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {- To si\u281? mo\u380?e zdarzy\u263? - odpowiedzia\u322? Jasher. - Tylko b\u281?dzie wymaga\u322?o czasu. G\u322?o\u347?ne posuni\u281?cia Jasona w Trensicourtsprawi\u322?y, \u380?e zaproszenie nadesz\u322?o szybciej ni\u380? zwykle.\par\pard\plain\hyphpar} {- Znam pi\u281?\u263? sylab S\u322?owa - upiera\u322?a si\u281? Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Maldor nie mo\u380?e wyobra\u380?a\u263? sobie, \u380?e znasz wi\u281?cej ni\u380? cztery - odpowiedzia\u322? Jasher. - Wskaz\u243?wka w skarbcu m\u261?dro\u347?ci to przebieg\u322?a zagrywka Gallorana, poniewa\u380? czwarta sylaba wymaga\u322?a podr\u243?\u380?y na odleg\u322?\u261? wysp\u281?. Sylaby zdobyte w tajemnicy, tak jak ta w Harthenham, daj\u261? wam ogromn\u261? przewag\u281?. Je\u380?eli Maldor my\u347?li, \u380?e macie tylko cztery sylaby, mo\u380?e czu\u263?si\u281? wystarczaj\u261?co pewnie, \u380?eby spotka\u263? si\u281? z wami osobi\u347?cie, daj\u261?c wam szans\u281?, na kt\u243?r\u261? czekamy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wszystko zale\u380?y od tego, czy zdob\u281?dziemy ostatni\u261? sylab\u281? o

d Kimpa - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Musimy dzia\u322?a\u263? szybko - powiedzia\u322? Jasher. - Bo okazja mo\u380?e przepa\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rozumiem - przyzna\u322?a Rachel. - Nie ma czasu, \u380?ebym popracowa\u322?anad swoj\u261? reputacj\u261? na tyle, by i mnie zaproszono.\par\pard\plain\hyphpar} {- Miejmy nadziej\u281?, \u380?e rozdzielimy si\u281? na kr\u243?tko - odpar\u322? Jasher. - Rachel zostanie ze mn\u261?. Poczekamy na ciebie, Jasonie, w okolicy zamku. B\u281?dziemy tam, gotowi pom\u243?c, z ko\u324?mi na podor\u281?dziu, kiedy tylko uciekniesz. Nade wszystko musisz pami\u281?ta\u263?, \u380?e nie jeste\u347? tam dla uczty. Zapomnij o wszystkich przyjemno\u347?ciach i rozrywkach.W jak najmniejszym mo\u380?liwym stopniu przyjmuj go\u347?cinno\u347?\u263? swoich gospodarzy. Strze\u380? si\u281? podark\u243?w od Maldora. Daje prezenty ludz

iom tak, jak rybacy podsuwaj\u261? robaki pstr\u261?gowi.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Pi\u281?\u263? dni p\u243?\u378?niej, z kryj\u243?wki na zalesionym stoku, Jasher, Jason i Rachel obserwowali je\u378?d\u378?ca odzianego w szkar\u322?at, jak galopuje w dali, a jego barwna peleryna \u322?opocze niczym flaga. Maj\u261?c Jashera za przewodnika, odzyskali konie i przejechali przez pustkowie bez przyg\u243?d.\par\pard\plain\hyphpar} {- Szkar\u322?atni Je\u378?d\u378?cy to kurierzy Maldora - wyja\u347?ni\u322? Jasher. - Ten jest na swojej normalnej trasie. Nie nosz\u261? broni i dlatego my, kt\u243?rzy stoimy w opozycji, nie robimy im krzywdy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mam go po prostu zatrzyma\u263?? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar}

{Jasher pokiwa\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To b\u281?dzie najszybszy spos\u243?b, \u380?eby wykorzysta\u263? zaproszeniei dotrze\u263? na Zamek Harthenham. Rachel i ja zawsze b\u281?dziemy gdzie\u347? w pobli\u380?u. Gdyby zapytali o kt\u243?re\u347? z nas, rozdzieli\u347?my si\u281? trzy dni temu. Znajd\u281? nam jak\u261?\u347? kryj\u243?wk\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?. Teraz albo nigdy. Szturchn\u261?\u322? konia pi\u281?tami i strzeli\u322? wodzami. Karny wierzchowiec zaszar\u380?owa\u322? w d\u243?\u322? stoku. Po kilku chwilach Jason wyjecha\u322? spomi\u281?dzy



drzew i zamacha\u322? r\u281?kami na je\u378?d\u378?ca w oddali. Tamten zatrzyma\u322? konia i patrzy\u322? na zbli\u380?aj\u261?cego si\u281? Jasona. Wreszciespi\u261?\u322? rumaka i wyjecha\u322? Jasonowi naprzeciw.\par\pard\plain\hyphpar} {Kilka minut p\u243?\u378?niej je\u378?dziec przystan\u261?\u322? obok niego. Jason nigdy w \u380?yciu nie widzia\u322? r\u243?wnie wielkiego konia jak ten kasztan - przy nim jego w\u322?asny wierzchowiec wygl\u261?da\u322? przeci\u281?tnie.\par\pard\plain\hyphpar} {- M\u243?w! - za\u380?\u261?da\u322? je\u378?dziec pot\u281?\u380?nym g\u322?osem, o wiele g\u322?o\u347?niej ni\u380? wydawa\u322?o si\u281? to potrzebne.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nazywam si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Tamten wytrzeszczy\u322? oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Lord Jason z Caberton?\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobrze zgadujesz. Mam zaproszenie na Wieczn\u261? Uczt\u281? i chc\u281? je przyj\u261?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Uni\u243?s\u322? zaproszenie. Je\u378?d\u378?cowi odebra\u322?o mow\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Troch\u281? si\u281? pogniot\u322?o i zabrudzi\u322?o - doda\u322? przepraszaj\u261?co Jason. - Mam do\u347?\u263? bycia bohaterem. Nie ma sensu przeciwstawia\u263? si\u281? cesarzowi. Mo\u380?esz mi pom\u243?c?\par\pard\plain\hyphpar} {M\u322?ody cz\u322?owiek w szkar\u322?atnej pelerynie robi\u322? wra\u380?enie podenerwowanego. Rozejrza\u322? si\u281? po okolicy.\par\pard\plain\hyphpar} {- To \u380?aden podst\u281?p - uspokoi\u322? go Jason. - Jak mam poinformowa\u26

3? nadawc\u281?, \u380?e przyjmuj\u281? to szczodre zaproszenie?\par\pard\plain\hyphpar} {Szkar\u322?atny je\u378?dziec rozlu\u378?ni\u322? si\u281? nieco.\par\pard\plain\hyphpar} {- To jest wa\u380?niejsze od wiadomo\u347?ci, kt\u243?r\u261? przewo\u380?\u281? - stwierdzi\u322?. - Odwioz\u281? pana bezpiecznie do Bresington. Stamt\u261?doficjalna eskorta odwiezie pana do Harthenham.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prowad\u378? wi\u281?c - odpar\u322? Jason, pilnuj\u261?c si\u281?, \u380?ebynie obejrze\u263? si\u281? za siebie i nie spojrze\u263? w miejsce, gdzie ukrywali si\u281? jego przyjaciele.\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }{\line } {\s1 \afs32

{\qcRozdzia\u322? 20{\line } Wieczna Uczta\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Pow\u243?z podje\u380?d\u380?a\u322? d\u322?ug\u261?, dobrze utrzyman\u261? bit\u261? drog\u261?, mijaj\u261?c trawiaste pola poci\u281?te bielonymi drewnianymi p\u322?otami. Jason wygl\u261?da\u322? przez okno ponad sielankowymi przestrzeniami, pierwszy raz widz\u261?c Zamek Harthenham.\par\pard\plain\hyphpar} {Wysoki i elegancki zamek o po\u322?yskliwych bia\u322?ych \u347?cianach wydawa\u322? si\u281? wyj\u281?ty prosto z bajki. Mia\u322? mn\u243?stwo wie\u380? zwie\u324?czonych stromymi sto\u380?kowatymi dachami i \u322?opocz\u261?cymi chor\u261?gwiami. Eleganckie zwiewne przypory \u322?\u261?czy\u322?y kilka wie\u380? z otaczaj\u261?cymi je murami. Dramatyczne pos\u261?gi majestatycznych postaci l\u3

47?ni\u322?y na gzymsach jak anielskie gargulce. Kunsztowne z\u322?ote i srebrne maswerki zdobi\u322?y kamieniark\u281?. Barwne flagi i sztandary dekorowa\u322?y wysoki zewn\u281?trzny mur, kt\u243?ry skrzy\u322? si\u281? opalizuj\u261?co.\par\pard\plain\hyphpar} {Hrabia Dershan, kt\u243?ry siedzia\u322? w powozie razem z Jasonem, wskaza\u322? zamek.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wiele ton wspania\u322?ego kryszta\u322?u starto do zaprawy, \u380?eby \u347?ciany Harthenham uzyska\u322?y ten eteryczny blask - wyrecytowa\u322? z nabo\u380?e\u324?stwem.\par\pard\plain\hyphpar} {M\u243?wi\u261?c, pochyli\u322? si\u281? ku Jasonowi i pog\u322?aska\u322? krzac



zaste w\u261?sy, przechodz\u261?ce w kud\u322?ate bokobrody.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wygl\u261?da niesamowicie - przyzna\u322? Jason, zerkaj\u261?c na cz\u322?owieka, kt\u243?ry dzieli\u322? z nim pow\u243?z.\par\pard\plain\hyphpar} {Hrabia Dershan spotka\u322? si\u281? z nim w Bresington jak\u261?\u347? godzin\u281? temu. Przyby\u322? powozem i ze zmian\u261? ubrania. Po niemal\u380?e dw\u243?ch dniach jazdy w towarzystwie szkar\u322?atnego je\u378?d\u378?cy Jason znowu wystroi\u322? si\u281? w dworskie szaty i zasiad\u322? wygodnie w luksusowym powozie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Najwy\u380?sza posta\u263? na zamku, wojownik Elwyn, jest wykonana ze szczerego z\u322?ota, a jego miecz jest z platyny.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason widzia\u322? wojownika, jedn\u261? r\u281?k\u261? trzymaj\u261?cego si\u281? najbardziej strzelistej iglicy, w drugiej unosz\u261?cego miecz. Jason wyobrazi\u322? sobie, jak iglica p\u281?ka i dumny, z\u322?oty wojownik spada na jaki\u347? ukryty dziedziniec na z\u322?amanie karku. Chcia\u322?by, \u380?eby tak si\u281? sta\u322?o, bo m\u243?g\u322?by wtedy zobaczy\u263? min\u281? Dershana. Hiabia najwidoczniej osobi\u347?cie szczyci\u322? si\u281? bogactwem Harthenham.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niestety, nie mo\u380?emy st\u261?d zobaczy\u263? teren\u243?w zamkowych - ci\u261?gn\u261?\u322? Dershan. - Rze\u378?by z krzew\u243?w s\u261? niespotykane,ogrody nie maj\u261? sobie r\u243?wnych. Z odpowiedniej perspektywy lustrzane sadzawki tworz\u261? idealn\u261? iluzj\u281? odwr\u243?conego zamku, \u322?\u261?cznie z ob\u322?okami i niebem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mog\u281? si\u281? doczeka\u263? - powiedzia\u322? Jason, maj\u261?c nadzi

ej\u281?, \u380?e zachowuje si\u281? jak typowy przybysz. - S\u322?ysza\u322?em, \u380?e tamtejsze jedzenie jest naprawd\u281? dobre.\par\pard\plain\hyphpar} {Hrabia Dershan zarechota\u322?, s\u322?ysz\u261?c to niedopowiedzenie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ponad dwustu specjalist\u243?w po\u347?wi\u281?ca \u380?ycie zbieraniu i przygotowywaniu smako\u322?yk\u243?w z ca\u322?ego kontynentu. \u379?aden kr\u243?l nie jada\u322? tak jak my.\par\pard\plain\hyphpar} {Wkr\u243?tce pow\u243?z ze stukotem przejecha\u322? przez most zwodzony i zatrzyma\u322? si\u281? obok portyku na nieskazitelnym dziedzi\u324?cu. Kilku s\u322?u\u380?\u261?cych sta\u322?o na baczno\u347?\u263? w upudrowanych perukach i wspania\u322?ych liberiach. \u379?aden nie nosi\u322? broni, a Jason nie dostrzeg\u322? stra\u380?y.\par\pard\plain\hyphpar} {Pod portykiem czeka\u322? dystyngowany m\u281?\u380?czyzna oko\u322?o czterdzies

tki o idealnej sylwetce. Mia\u322? na sobie nienaganny bia\u322?y mundur uzupe\u322?niony obfito\u347?ci\u261? medali na piersi, a na ramionach epoletami obr\u281?bionymi z\u322?otymi fr\u281?dzlami. Nosi\u322? tak\u380?e umocowany u szczup\u322?ego pasa rapier. Czarne w\u322?osy mia\u322? kr\u243?tko przyci\u281?te isczesane do ty\u322?u, co podkre\u347?la\u322?o g\u322?\u281?bokie zakola. Skrupulatnie przyci\u281?ta kozia br\u243?dka porasta\u322?a mu podbr\u243?dek. Br\u261?zowa sk\u243?ra kontrastowa\u322?a z jasnym mundurem.\par\pard\plain\hyphpar} {Lokaj otworzy\u322? drzwi powozu i postawi\u322? na ziemi sto\u322?ek. Jason wysiad\u322? za hrabi\u261? Dershanem, \u322?api\u261?c si\u281? r\u281?ki, kt\u243?r\u261? podsun\u261?\u322? mu s\u322?uga o ziemistej twarzy.\par\pard\plain\hyphpar} {Dershan zaprowadzi\u322? Jasona prosto do jegomo\u347?cia w mundurze.\par\pard\p

lain\hyphpar} {- Ksi\u261?\u380?\u281? Conradzie z Harthenham, prosz\u281? pozwoli\u263?, \u380?e przedstawi\u281? panu naszego szanownego go\u347?cia, lorda Jasona z Caberton.\par\pard\plain\hyphpar} {Ksi\u261?\u380?\u281? Conrad sk\u322?oni\u322? si\u281? sztywno. Jason powt\u243?rzy\u322? ten p\u322?ytki uk\u322?on.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mi\u322?o mi pana pozna\u263? - oznajmi\u322? Conrad zwi\u281?\u378?le i pow\u347?ci\u261?gliwie.\par\pard\plain\hyphpar} {Wyci\u261?gn\u261?\u322? d\u322?o\u324? w r\u281?kawiczce, a Jason j\u261? u\u347?cisn\u261?\u322?; stanowczo\u347?\u263? u\u347?cisku go zaskoczy\u322?a. Ksi\u



261?\u380?\u281? Conrad by\u322? kilka cali ni\u380?szy od Jasona i przygl\u261?da\u322? mu si\u281? bystrymi, ciemnymi oczami. Mia\u322? w\u261?sk\u261? twarz, co podkre\u347?la\u322?o zapad\u322?e policzki i orli nos. Jason zauwa\u380?y\u322?, \u380?e Conrad obr\u243?ci\u322? lekko d\u322?o\u324? w r\u281?kawiczce, \u380?eby Jason \u347?ciska\u322? j\u261?, maj\u261?c w\u322?asn\u261? r\u281?k\u281? obr\u243?con\u261? wn\u281?trzem d\u322?oni do g\u243?ry. Przyjaciel powiedzia\u322? mu kiedy\u347?, \u380?e ten, czyja d\u322?o\u324? jest na wierzchu, wygrywa w wymienianym u\u347?cisku. Jason otworzy\u322? d\u322?o\u324?, ko\u324?cz\u261?c te subtelne zawody.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ucieszy\u322?em si\u281?, otrzymawszy pa\u324?skie zaproszenie - powiedzia\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- A ja ogromnie ciesz\u281? si\u281?, mog\u261?c powita\u263? pana w swoim domu- odpar\u322? Conrad bez wi\u281?kszego entuzjazmu, mierz\u261?c Jasona spojrzeniem bystrych oczu. - Prosz\u281? swobodnie korzysta\u263? z zamku i jego teren\u243?w. Jakby to wszystko nale\u380?a\u322?o do pana.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasona nagle zacz\u281?\u322?o kusi\u263?, \u380?eby zapyta\u263?, czy mo\u380?e dosta\u263? jeden z medali ksi\u281?cia. Albo po prostu odpi\u261?\u263? jedeni przypi\u261?\u263? sobie. Jednak\u380?e nie by\u322?o jego celem zrobienie sobie wroga z tego cz\u322?owieka. Mia\u322? sprawia\u263? wra\u380?enie potulnego.\par\pard\plain\hyphpar} {- Doceniam pa\u324?sk\u261? go\u347?cinno\u347?\u263? - odpar\u322?. - Prosz\u281? - powiedzia\u322? Conrad, obracaj\u261?c si\u281? szybko i prowadz\u261?c Jasona przez ozdobne podw\u243?jne drzwi. - Przygotowania do uczty powitalnej w\u322?a\u347?nie dobiegaj\u261? ko\u324?ca.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason ruszy\u322? za ksi\u281?ciem Conradem wspania\u322?ym holem prowadz\u261?cym do marmurowej fontanny. Szmaragdowy p\u322?yn sp\u322?ywa\u322? z dyszy do misy, rozsiewaj\u261?c owocowy aromat. Pot\u281?\u380?ny \u380?yrandol ze z\u322?ota i kryszta\u322?\u243?w zwiesza\u322? si\u281? ze sklepienia. Migota\u322?y wnim setki \u347?wiec. Rz\u261?d r\u243?wno rozmieszczonych s\u322?u\u380?\u261?cych sta\u322? nieruchomo pod \u347?cian\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Od razu chcia\u322?by pan zasi\u261?\u347?\u263? do posi\u322?ku czy najpierwwoli pan odpocz\u261?\u263? w swoich apartamentach? - zapyta\u322? Conrad.\par\pard\plain\hyphpar} {- A co pan by wola\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {- Us\u322?ysze\u263? odpowied\u378?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281? zirytowa\u322? - Conrad osi\u261?gn\u261?\u322? mistrzostwo w zwi\u281?z\u322?ej arogancji.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Wobec tego chcia\u322?bym najpierw zobaczy\u263? moje pokoje, a wkr\u243?tce potem co\u347? zje\u347?\u263?. Tak b\u281?dzie dobrze?\par\pard\plain\hyphpar} {- Jest pan go\u347?ciem honorowym - odar\u322? oschle ksi\u261?\u380?\u281?. - Z rado\u347?ci\u261? dostosujemy si\u281? do pa\u324?skiego rozk\u322?adu dnia. Derrik.\par\pard\plain\hyphpar} {Blady s\u322?uga oderwa\u322? si\u281? od \u347?ciany.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak, panie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dopilnuj, aby uczta rozpocz\u281?\u322?a si\u281? za trzydzie\u347?ci minut.\par\pard\plain\hyphpar} {M\u281?\u380?czyzna sk\u322?oni\u322? si\u281? i odszed\u322? po\u347?piesznie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Cassandra. Odprowad\u378? lorda Jasona do jego apartament\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {

Kobieta pod \u347?cian\u261? spu\u347?ci\u322?a wzrok i dygn\u281?\u322?a. Jason nie m\u243?g\u322? nie zauwa\u380?y\u263?, \u380?e kilka s\u322?u\u380?\u261?cych by\u322?o bardzo \u322?adnych.\par\pard\plain\hyphpar} {- T\u281?dy, panie - powiedzia\u322?a uprzejmie Cassandra.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason poszed\u322? za ni\u261? korytarzami i schodami, mijaj\u261?c wspania\u322?e tkaniny i rze\u378?by, a\u380? wreszcie dotarli do bia\u322?ych drzwi zdobionych z\u322?otym ornamentem przypominaj\u261?cym winoro\u347?le. Klamka mia\u322?a kszta\u322?t podobny do r\u243?\u380?y.\par\pard\plain\hyphpar} {Cassandra otworzy\u322?a drzwi i wpu\u347?ci\u322?a Jasona do \u347?rodka.\par\p



ard\plain\hyphpar} {Ch\u322?opiec zatrzyma\u322? si\u281? w progu i zagapi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Nigdy w \u380?yciu nie widzia\u322? bardziej eleganckiego pokoju.\par\pard\plain\hyphpar} {W wystroju dominowa\u322?y niebieskie odcienie z dodatkiem bieli i srebra. Pi\u281?kne bukiety ol\u347?niewaj\u261?cych kwiat\u243?w ja\u347?nia\u322?y w ozdobnych wazach, sprawiaj\u261?c, \u380?e pok\u243?j pachnia\u322? jak \u322?\u261?ka po delikatnym deszczyku. Mistrzowskie obrazy i rze\u378?by rozmieszczono z gustem w przestronnym salonie. Dyskretne freski z sielskimi scenami zdobi\u322?y wysoki sufit. Luksusowe meble by\u322?y zdobione kamieniami szlachetnymi. Jason spokojnie potrafi\u322? wyobrazi\u263? sobie dowolny przedmiot z tego pokoju w gablocie muzealnej za szk\u322?em.\par\pard\plain\hyphpar} {W s\u261?siednim pokoju zobaczy\u322? ogromne \u322?o\u380?e. Ju\u380? jego rodzice mieli du\u380?e \u322?\u243?\u380?ko - a to by\u322?o gigantyczne, wype\u322?nione mi\u281?kkimi poduszkami. Gruby materac wygl\u261?da\u322?, jakby by\u322? got\u243?w go utuli\u263?. Jedwabna po\u347?ciel by\u322?a ch\u322?odna i g\u322?adka. Futrzane ko\u322?dry zwini\u281?te w nogach \u322?\u243?\u380?ka przewy\u380?sza\u322?y mi\u281?kko\u347?ci\u261? te z Trensicourt.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy pokoje pana satysfakcjonuj\u261?? - zapyta\u322?a z wahaniem Cassandra, jakby si\u281? spodziewa\u322?a, \u380?e Jason zaraz wybuchnie pe\u322?n\u261? obrzydzenia tyrad\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u261? idealne. Dzi\u281?kuj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Dam panu zna\u263?, kiedy uczta b\u281?dzie gotowa - powiedzia\u322?a, wychodz\u261?c z pokoju.\par\pard\plain\hyphpar} {Po dalszych badaniach Jason odkry\u322? kolejny pok\u243?j z pi\u281?kn\u261? wann\u261? wyrze\u378?bion\u261? z wypolerowanego lazurowego kamienia. Balkon wychodzi\u322? na wspania\u322?e ogrody i wypiel\u281?gnowane \u380?ywop\u322?oty. Fontanny barwionej wody tryska\u322?y wysoko pod niebo. Pawie kroczy\u322?y po trawnikach, niekt\u243?re pyszni\u261?c si\u281? swoim ol\u347?niewaj\u261?cym upierzeniem. By\u322?y tam pawie o pi\u243?rach niebieskich i fioletowych, inne o pi\u243?rach w \u380?ywych odcieniach limonkowej zieleni i \u380?\u243?\u322?ci,a jeszcze inne w ognistych barwach czerwieni i oran\u380?u. Jedn\u261? cz\u281?\u347?\u263? ogrodu po\u347?wi\u281?cono ro\u347?linno\u347?ci przyci\u281?tej wrozliczne kunsztowne rze\u378?by. Niekt\u243?re mia\u322?y kszta\u322?ty geometryczne, inne fantastycznych zwierz\u261?t, jeszcze inne ludzi. Jeden z przyci\u28

1?tych krzew\u243?w by\u322? uderzaj\u261?co podobny do ksi\u281?cia Conrada stoj\u261?cego sztywno w mundurze.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason usiad\u322? na balkonowych p\u322?ytach, z podbr\u243?dkiem na d\u322?oniach, rozwa\u380?aj\u261?c uroki Zamku Harthenham. Kto nie pragn\u261?\u322?by pozosta\u263? tu na sta\u322?e? To jakby mieszka\u263? w luksusowym kurorcie - o takim \u380?yciu nie mo\u380?e nawet marzy\u263? wi\u281?kszo\u347?\u263? ludzi, niezale\u380?nie od tego, jak ci\u281?\u380?ko pracowali.\par\pard\plain\hyphpar} {Wiedzia\u322? jednak, \u380?e to tylko wi\u281?zienie. Pi\u281?kna zabawka dla odwr\u243?cenia uwagi, kt\u243?ra mia\u322?a zwie\u347?\u263? wrog\u243?w cesarza. Zastanawia\u322? si\u281?, czy s\u322?u\u380?\u261?cy byli stra\u380?nikami wprzebraniu. Z pewno\u347?ci\u261? byli szpiegami. Zastanawia\u322? si\u281?, czy Cassandra nosi ukryt\u261? bro\u324? albo trucizn\u281?.\par\pard\plain\hyphpar

} {B\u281?dzie zachowywa\u263? czujno\u347?\u263?. Musia\u322? znale\u378?\u263? Kimpa i po\u347?piesznie st\u261?d odej\u347?\u263?. Mimo rozmiar\u243?w \u322?\u243?\u380?ka powinien uwa\u380?a\u263?, \u380?eby si\u281? tu za bardzo nie rozgo\u347?ci\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wsta\u322? i obszed\u322? swoje pokoje, ogl\u261?daj\u261?c dzie\u322?a sztuki. Kartkowa\u322? jedn\u261? z ksi\u261?\u380?ek w skromnej, osobistej bibliotece, kiedy wesz\u322?a Cassandra.\par\pard\plain\hyphpar} {- Uczta ju\u380? gotowa, panie - powiedzia\u322?a, dygaj\u261?c.\par\pard\plain\hyphpar} {



Odprowadzi\u322?a Jasona do jadalni, przekazuj\u261?c m\u322?odemu sztywnemu s\u322?u\u380?\u261?cemu, kt\u243?ry zaprowadzi\u322? go do ko\u324?ca bardzo d\u322?ugiego sto\u322?u, dominuj\u261?cego w pomieszczeniu. Jadalnia stanowi\u322?awyd\u322?u\u380?ony prostok\u261?t o wysokim sklepieniu. \u346?ciany zdobi\u322?y malowane rze\u378?by. Wielu go\u347?ci ju\u380? siedzia\u322?o. Inni dopiero si\u281? schodzili. Przy drugim ko\u324?cu sto\u322?u siedzia\u322? ksi\u261?\u380?\u281? Conrad. Po jego lewej zasiad\u322? hrabia Dershan, g\u322?aszcz\u261?cw\u261?sy, a po jego prawej zwalisty \u322?ysy m\u281?\u380?czyzna, pochylony wkrze\u347?le, z pierzastym pier\u347?cieniem zwieszaj\u261?cym si\u281? z ucha i \u322?ys\u261? czaszk\u261? pokryt\u261? tatua\u380?ami. S\u261?dz\u261?c po tatua\u380?ach, to musia\u322? by\u263? Kimp. Jason zastanawia\u322? si\u281?, jak cz\u281?sto \u322?ysy m\u281?\u380?czyzna zdejmuje koszul\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ksi\u261?\u380?\u281? Conrad spojrza\u322? Jasonowi w oczy i skin\u261?\u322? lekko g\u322?ow\u261?. Pe\u322?na zadowolenia pogarda w jego spojrzeniu sugerowa\u322?a, \u380?e teraz Jason nale\u380?a\u322? do niego.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy Jason rozejrza\u322? si\u281? po pozosta\u322?ych biesiadnikach, zaskoczy\u322?a go znajoma twarz. W po\u322?owie sto\u322?u po lewej stronie dostrzeg\u322? Tarka. Wygl\u261?da\u322? tak samo jak w obracaj\u261?cej si\u281? tawernie,tyle \u380?e teraz by\u322? ubrany jak ksi\u261?\u380?\u281?. Spojrzeli sobie woczy i Tark pomacha\u322? s\u322?abo, wyra\u378?nie zawstydzony.\par\pard\plain\hyphpar} {Ksi\u261?\u380?\u281? Conrad wsta\u322? z krzes\u322?a o wysokim oparciu i pozostali go\u347?cie po\u347?pieszyli do swoich miejsc w asy\u347?cie s\u322?u\u380?

by. Wielu pozosta\u322?ych go\u347?ci mia\u322?o nadwag\u281?, niekt\u243?rzy byli wr\u281?cz groteskowo otyli. Jason by\u322? najm\u322?odszy po\u347?r\u243?dobecnych. Ksi\u261?\u380?\u281? Conrad odchrz\u261?kn\u261?\u322? i w sali zapad\u322?a cisza.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zebrali\u347?my si\u281? tutaj, \u380?eby powita\u263? naszego najnowszego towarzysza, lorda Jasona z Caberton, kt\u243?ry do\u322?\u261?czy\u322? do nas, szukaj\u261?c ucieczki od wrogiego \u347?wiata. - Conrad uni\u243?s\u322? kryszta\u322?owy kielich. - Za nowych przyjaci\u243?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Racja! Za nowych przyjaci\u243?\u322?! - wymamrotali zebrani, unosz\u261?c kielichy i spe\u322?niaj\u261?c toast.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason nape\u322?ni\u322? wolny kielich wod\u261? i napi\u322? si\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rozpocznijmy wi\u281?c uczt\u281?! - wykrzykn\u261?\u322? ksi\u261?\u380?\u281

? Conrad, wymachuj\u261?c r\u281?kami jak showman.\par\pard\plain\hyphpar} {Rozleg\u322?y si\u281? wiwaty. Drzwi si\u281? otworzy\u322?y i armia s\u322?u\u380?\u261?cych rzuci\u322?a si\u281? szturmem ku sto\u322?om, nios\u261?c ob\u322?adowane tace. Jason z trudem by\u322? w stanie uwierzy\u263? w obfito\u347?\u263? jad\u322?a, jakie wkr\u243?tce si\u281? przed nim pojawi\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {Paruj\u261?ce kawa\u322?y \u380?eberek wo\u322?owych, ud\u378?ce jagni\u281?ce,kawa\u322?y szynki, stosy ptactwa, filety z ryb, rz\u281?dy kie\u322?basek, szasz\u322?yki i p\u243?\u322?miski delikatnych skorupiak\u243?w - wszystko ubiega\u322?o si\u281? o jego uwag\u281?. Misy z owocami - niekt\u243?re owoce obrane ioblane \u347?mietan\u261?, inne podane w ca\u322?o\u347?ci - sta\u322?y naprzeciwko talerzy ze stosami warzyw, zar\u243?wno znajomych, jak i egzotycznych.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason patrzy\u322?, jak go\u347?cie rzucaj\u261? si\u281? bez skr\u281?powania na jedzenie. Wkr\u243?tce, gdziekolwiek spojrza\u322?, z obwis\u322?ych podbr\u243?dk\u243?w skapywa\u322? t\u322?uszcz. Pulchne palce od czasu do czasu zanurza\u322?y si\u281? w srebrnych misach pachn\u261?cej wody i ociera\u322?y do czysta o lniane serwety, \u380?eby natychmiast znowu si\u281? wybrudzi\u263?, kiedy nak\u322?ada\u322?y wi\u281?cej jedzenia do ust. Ka\u380?da osoba przy stole mia\u322?a komplet srebrnych sztu\u263?c\u243?w, ale niewielu go\u347?ci zwa\u380?a\u322?o na \u322?y\u380?ki czy widelce. Jason zauwa\u380?y\u322?, \u380?e ksi\u261?\u380?\u281? Conrad, hrabia Dershan i wytatuowany m\u281?\u380?czyzna jedli z umiarem, korzystaj\u261?c ze sztu\u263?c\u243?w, nie okazuj\u261?c gor\u261?czki,



kt\u243?ra op\u281?ta\u322?a pozosta\u322?ych go\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wybra\u322? sobie gruby kawa\u322?ek steku i odkry\u322?, \u380?e to najbardziej soczysty, idealnie doprawiony kawa\u322?ek mi\u281?sa, jaki kiedykolwiekjad\u322?. By\u322? r\u243?\u380?owy po\u347?rodku z ledwie nutk\u261? czerwieni i rozp\u322?ywa\u322? si\u281? soczy\u347?cie w ustach. Kiedy spr\u243?bowa\u322? innych frykas\u243?w, zacz\u261?\u322? rozumie\u263? \u380?ywio\u322?owo\u347?\u263? okazywan\u261? przez pozosta\u322?ych go\u347?ci. Zjad\u322? nieprzyzwoicie pysznego skorupiaka marynowanego w ma\u347?lanym sosie, sch\u322?odzony owoc, kt\u243?ry bucha\u322? s\u322?odycz\u261?, i dr\u243?b duszony w roztopionym serze.\par\pard\plain\hyphpar} {Wszystko by\u322?o doskona\u322?e.\par\pard\plain\hyphpar} {R\u243?\u380?norodno\u347?\u263? cudownych smak\u243?w przyt\u322?acza\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Jedynie ohydne ob\u380?arstwo pozosta\u322?ych go\u347?ci burzy\u322?o doskona\u322?o\u347?\u263? posi\u322?ku. Jason zauwa\u380?y\u322?, \u380?e Tark niewieleje. Nie zerkn\u261?\u322? ponownie w stron\u281? Jasona. Kiedy pojawia\u322?y si\u281? kolejne dania, Jason pr\u243?bowa\u322? zapanowa\u263? nad sob\u261? i rozkoszowa\u263? si\u281? jedzeniem, zamiast je poch\u322?ania\u263?, pr\u243?buj\u261?c zup, pieczywa i cierpkich ser\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {W trakcie posi\u322?ku pojawi\u322?a si\u281? grupa s\u322?u\u380?\u261?cych nios\u261?cych bia\u322?\u261? bulw\u281? - owoc wielko\u347?ci arbuza. \u8222?Oklinder\u8221? - nios\u322?y si\u281? wok\u243?\u322? sto\u322?u podekscytowane szepty.\par\pard\plain\hyphpar} {

S\u322?u\u380?\u261?cy ceremonialnie nak\u322?uli l\u347?ni\u261?c\u261?, bia\u322?\u261? bulw\u281?, \u322?api\u261?c wylewaj\u261?cy si\u281? sok do srebrnych karafek. Pierwsz\u261? karafk\u281? zaniesiono Jasonowi i nape\u322?niono mu kielich. P\u322?yn by\u322? klarowny. Jason upi\u322? \u322?yk na pr\u243?b\u281?i zaraz opr\u243?\u380?ni\u322? kielich. Naturalny sok by\u322? wystarczaj\u261?co s\u322?odki, \u380?eby dogodzi\u263? podniebieniu, ale nie na tyle, by przesta\u322? by\u263? orze\u378?wiaj\u261?cy. Cudowny smak nie przypomina\u322? niczego, czego Jason wcze\u347?niej pr\u243?bowa\u322?. Poniewa\u380? s\u322?u\u380?\u261?cy kr\u281?ci\u322? si\u281? przy nim, podsun\u261?\u322? kieliszek po dolewk\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ca\u322?y czas pojawia\u322?y si\u281? nowe p\u243?\u322?miski z jedzeniem. Zapa\u322? go\u347?ci zaczyna\u322? s\u322?abn\u261?\u263?. Jason d\u322?uba\u322? w s\u322?onawych nadziewanych grzybach. \u379?o\u322?\u261?dek mia\u322? jak napc

hany o\u322?owiem.\par\pard\plain\hyphpar} {- A teraz desery! - wykrzykn\u261?\u322? w ko\u324?cu ksi\u261?\u380?\u281? Conrad, ocieraj\u261?c usta serwetk\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Desery, desery - powt\u243?rzy\u322?o wielu obecnych.\par\pard\plain\hyphpar}{Jason wytar\u322? usta serwetk\u261?. Jak m\u243?g\u322?by zje\u347?\u263? co\u347? jeszcze?\par\pard\plain\hyphpar} {- Zastanawiam si\u281? - zacz\u261?\u322? przebiegle ksi\u261?\u380?\u281?, kieruj\u261?c spojrzenie na Jasona - czy nasz nowy przyjaciel kiedykolwiek pr\u243?bowa\u322? w\u261?tr\u243?bki wizatcha.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zorientowa\u322? si\u281?, \u380?e patrz\u261? na niego wszyscy biesiadnicy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mia\u322?em tej przyjemno\u347?ci - odpowiedzia\u322?, staraj\u261?c si\u2

81?, by zabrzmia\u322?o to oficjalnie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chyba \u380?e znam ten przysmak pod inn\u261? nazw\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {S\u322?u\u380?ba w liberii krz\u261?ta\u322?a si\u281?, uprz\u261?taj\u261?c resztki uczty. Tark wsta\u322? i odszed\u322? od sto\u322?u zgarbiony.\par\pard\plain\hyphpar} {Ksi\u261?\u380?\u281? Conrad zakaszla\u322? w pi\u281?\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wizatch to gryzo\u324? niepodobny do innych. To wybredne stworzenie \u380?ywisi\u281? tylko nektarem serokwiatu i pr\u281?dzej umrze z g\u322?odu ni\u380? po



\u380?ywi si\u281? czym\u347? innym. Nektar serokwiatu jest oczywi\u347?cie truj\u261?cy dla wszystkich innych znanych organizm\u243?w. Wewn\u261?trz wizatcha nektar przechodzi przemian\u281?, podczas kt\u243?rej trucizna zostaje zneutralizowana, a smak udoskonalony. W\u261?troba nasi\u261?ka tym oczyszczonym nektarem. Zjedzona na \u347?wie\u380?o w\u261?tr\u243?bka wizatcha to najsmakowitszy przysmak, z jakim si\u281? zetkn\u261?\u322?em. Jako \u380?e jeste\u347? niewtajemniczony, nalegam, by\u347? zainaugurowa\u322? desery, pr\u243?buj\u261?c pierwszej partii w\u261?tr\u243?bek.\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u322?usznie! S\u322?usznie! - rozleg\u322?y si\u281? g\u322?osy wzd\u322?u\u380? sto\u322?u.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason nie potrafi\u322? wyobrazi\u263? sobie bardziej obrzydliwego deseru od w\u261?tr\u243?bki gryzonia, ale podda\u322? si\u281? presji zebranych, szczerz\u261?c z\u281?by w u\u347?miechu i kiwaj\u261?c g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wszystkiego mog\u281? raz spr\u243?bowa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {S\u322?u\u380?\u261?cy postawili srebrn\u261? mis\u281? przed ka\u380?dym go\u347?ciem siedz\u261?cym przy stole. W misie Jasona znajdowa\u322?o si\u281? pi\u281?\u263? be\u380?owych w\u261?tr\u243?bek, ka\u380?da mniejsza od kciuka. Obok ksi\u281?cia Conrada nadgorliwy s\u322?uga trzyma\u322? kud\u322?atego gryzonia o trzech ogonach.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ten szcz\u281?\u347?liwy wizatch zostanie oszcz\u281?dzony - og\u322?osi\u322? s\u322?uga.\par\pard\plain\hyphpar} {- A\u380? do jutra! - krzykn\u261?\u322? m\u281?\u380?czyzna o p\u322?askiej twarzy i czarnych w\u322?osach si\u281?gaj\u261?cych ramion.\par\pard\plain\hyphpar

} {Biesiadnicy skwitowali jego uwag\u281? \u347?miechem.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason ostro\u380?nie wzi\u261?\u322? widelec. Zerkn\u261?\u322? wzd\u322?u\u380? sto\u322?u. Podw\u243?jny rz\u261?d wyczekuj\u261?cych twarzy patrzy\u322? zach\u281?caj\u261?co.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie ma czasu do stracenia - ponagli\u322?a go oty\u322?a kobieta w naszyjnikuz ogromnych pere\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zerkn\u261?\u322? do misy. W\u261?tr\u243?bki wygl\u261?da\u322?y na surowe i soczyste. Uni\u243?s\u322? jedn\u261? na widelcu i w\u322?o\u380?y\u322? doust. Kiedy j\u261? ugryz\u322?, wytrzeszczy\u322? oczy. W\u261?tr\u243?bka p\u281?k\u322?a, a ciep\u322?e, kremowe wn\u281?trze smakowa\u322?o przepysznie, troch\u281? jak s\u322?odka wanilia z posmakiem sera i banana.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Jak oceniasz danie? - zapyta\u322? ksi\u261?\u380?\u281? Conrad, jakby odpowied\u378? by\u322?a oczywista.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ma pan racj\u281?, s\u261? przepyszne.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wobec tego kontynuujmy - odpar\u322? ksi\u261?\u380?\u281?, zjadaj\u261?c k\u281?s.\par\pard\plain\hyphpar} {Ludzie przy stole zacz\u281?li zajada\u263? male\u324?kie, surowe w\u261?tr\u243?bki.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason bez wahania poch\u322?on\u261?\u322? swoj\u261? porcj\u281? \u322?apczywie. Z ka\u380?d\u261? kolejn\u261? w\u261?tr\u243?bk\u261? coraz bardziej si\u281? w nich rozsmakowywa\u322?. Wiedzia\u322?, \u380?e w przysz\u322?o\u347?ci b\u281?dzie za nimi t\u281?skni\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- A teraz kiedy oczy\u347?cili\u347?my podniebienie, prosimy wnie\u347?\u263? reszt\u281? deser\u243?w - rozkaza\u322? Conrad, machn\u261?wszy jowialnie r\u281?

k\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ciasta, placki, tarty, ekierki, cynamonowe bu\u322?eczki, keksy, orzechy w cukrze, puddingi i sorbety pojawi\u322?y si\u281? ca\u322?ymi stosami. Go\u347?cie powitali szturm s\u322?odyczy.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason ju\u380? mia\u322? wra\u380?enie, \u380?e zaraz p\u281?knie, ale i tak spr\u243?bowa\u322? paru s\u322?odyczy i odkry\u322?, \u380?e s\u261? tak smaczne,jak pozwala\u322? mu podejrzewa\u263? wst\u281?p do deser\u243?w. Rozumia\u322?ju\u380?, jak \u322?atwo \u380?ycie w Harthenham mo\u380?e prowadzi\u263? do oty\u322?o\u347?ci. Na drugim ko\u324?cu sto\u322?u ksi\u261?\u380?\u281? Conrad uni\u243?s\u322? w stron\u281? Jasona kielich w niemym toa\u347?cie.\par\pard\plai



n\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }{\line } {\s1 \afs32{\qcRozdzia\u322? 21{\line } Pojedynek\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Jason sp\u281?dzi\u322? kilka kolejnych dni, zapoznaj\u261?c si\u281? z zamkiem. W\u322?\u243?czy\u322? si\u281? po terenie, odkrywaj\u261?c ptaszarni\u281?, mena\u380?eri\u281?, strzelnice dla \u322?ucznik\u243?w, psiarni\u281? z wielkimidzikarzami i mastyfami, dwa baseny i wielki obszar nisko przyci\u281?tej trawy do uprawiania sportu, kt\u243?ry wydawa\u322? si\u281? pomieszaniem pi\u322?ki no\u380?nej i krokieta. Na zamku odkry\u322? pokoje gier z bilardem, tarczami do rzutek, kr\u281?glami, planszowymi grami strategicznymi, grami hazardowymi i zagrodami, gdzie napuszczano na siebie zwierz\u281?ta, by walczy\u322?y ze sob\u261? na \u347?mier\u263?. Znalaz\u322? sale do fechtunku, pok\u243?j muzyczny pe\u322?en instrument\u243?w i kameralny, elegancki teatr.\par\pard\plain\hyphpar} {Co najwa\u380?niejsze, pierwszego dnia znalaz\u322? tak\u380?e \u322?a\u378?ni\u281?. W \u347?rodku m\u281?\u380?czy\u378?ni k\u261?pali si\u281? w pachn\u261?cych basenach o r\u243?\u380?nej g\u322?\u281?boko\u347?ci i z wod\u261? w r\u243?\u380?nej temperaturze. Poszed\u322? tam kilka razy, odk\u261?d odkry\u322? tomiejsce, ale nie spotka\u322? Kimpa.\par\pard\plain\hyphpar} {Chocia\u380? kolejne posi\u322?ki nie osza\u322?amia\u322?y r\u243?\u380?norodno\u347?ci\u261?, tak jak uczta powitalna dla Jasona, nadal ich jako\u347?\u263? z

adowoli\u322?aby najbardziej wybredne podniebienia. Napitki i przek\u261?ski mo\u380?na by\u322?o znale\u378?\u263? o ka\u380?dej porze dnia i nocy w r\u243?\u380?nych miejscach.\par\pard\plain\hyphpar} {Wieczorem drugiego dnia badania terenu Jason znalaz\u322? dziwny pok\u243?j znajduj\u261?cy si\u281? g\u322?\u281?boko poni\u380?ej poziomu ziemi, gdzie zamkowi go\u347?cie wyci\u261?gni\u281?ci na sofach i materacach chrupali male\u324?kie placki. Gryz\u261?cy zapach kadzide\u322? przenika\u322? powietrze, a w k\u261?cie muzycy uderzali w marimb\u281? i szarpali struny przedziwnych instrument\u243?w strunowych. Kilka z le\u380?\u261?cych os\u243?b to byli go\u347?cie, kt\u243?rych Jason widzia\u322? na uczcie powitalnej. Inni byli wychudzonymi nieszcz\u281?\u347?nikami o woskowej cerze i przet\u322?uszczonych w\u322?osach.\par\pard\plain\hyphpar} {M\u281?\u380?czyzna o p\u322?askiej twarzy i d\u322?ugich czarnych w\u322?osach,

kt\u243?ry za\u380?artowa\u322? na temat gryzonia, wyci\u261?ga\u322? si\u281?na pobliskiej sofie. Pomacha\u322? widelcem przywo\u322?uj\u261?c Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy Jason podszed\u322?, m\u281?\u380?czyzna prze\u322?kn\u261?\u322? k\u281?s placka.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pr\u243?bowa\u322?e\u347? kiedy\u347? placka z jagodami lumba? - zapyta\u322?cicho, ocieraj\u261?c usta materia\u322?ow\u261? serwetk\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie.\par\pard\plain\hyphpar} {M\u281?\u380?czyzna podsun\u261?\u322? mu widelec. Jason odm\u243?wi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mog\u281? wzi\u261?\u263? sobie w\u322?asne.\par\pard\plain\hyphpar} {Zauwa\u380?y\u322? dw\u243?ch s\u322?u\u380?\u261?cych, kt\u243?rzy roznosili po

pokoju placki.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nazywam si\u281? Drak\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Drak\u281? zjad\u322? kolejny k\u281?s. - Nie mo\u380?na za bardzo dogadza\u263? sobie tymi jagodami - zwierzy\u322? si\u281?, przewracaj\u261?c oczami z zachwytu. - S\u261? bardziej znane pod nazw\u261? jag\u243?d g\u322?odu. \u379?aden inny przysmak nie smakuje bardziej bosko ani nie czyni posi\u322?ku bardziej satysfakcjonuj\u261?cym. Jednak osoba, kt\u243?ra regularnie je jada, rzadko kiedy d\u322?u\u380?ej \u380?yje.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego?\par\pard\plain\hyphpar} {



- Jagody lumba tak naprawd\u281? nie od\u380?ywiaj\u261?. Przeciwnie, okradaj\u261? cia\u322?o ze sk\u322?adnik\u243?w od\u380?ywczych. Je\u347?li zjada si\u281? znaczne ich ilo\u347?ci, niszcz\u261? ch\u281?\u263? na jakiekolwiek inne jedzenie. Wkr\u243?tce tylko one przynosz\u261? przyjemno\u347?\u263?, a cz\u322?owiek zajada je, a\u380? si\u281? zag\u322?odzi na \u347?mier\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason rozejrza\u322? si\u281? po pokoju, zwracaj\u261?c wi\u281?ksz\u261? uwag\u281? na potwornie wychudzonych biesiadnik\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Narzucasz sobie dyscyplin\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {- Czasem. Trudno oprze\u263? si\u281? tak rozkosznej truci\u378?nie. Jagody lumba zabi\u322?y mnie ju\u380? trzy razy.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281? skrzywi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co ci\u281? przywr\u243?ci\u322?o do \u380?ycia?\par\pard\plain\hyphpar} {Drak\u281? wyszczerzy\u322? z\u281?by w u\u347?miechu, pokazuj\u261?c z\u322?oty z\u261?b.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem tu pewn\u261? osobliwo\u347?ci\u261?. Mam w\u261?tpliwy zaszczyt by\u263? jedynym przedstawicielem Amar Kaba\u322?, kt\u243?ry przyj\u261?\u322? zaproszenie do Harthenham.\par\pard\plain\hyphpar} {Do s\u261?siada - oty\u322?ego m\u281?\u380?czyzny w jedwabnej szacie - podszed\u322? s\u322?uga. Za pomoc\u261? szczypiec podsun\u261?\u322? mu placek. M\u281?\u380?czyzna zastanawia\u322? si\u281? chwil\u281?, a potem uni\u243?s\u322? r\u281?k\u281?, wsta\u322? i odszed\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Masz nasiono - powiedzia\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Drak\u281? skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Sam robisz na mnie wra\u380?enie ciekawostki. Mia\u322?em na ciebie oko w czasie uczty. Dumny. Czujny. Zadumany. Nie s\u261? to cechy m\u322?odego cz\u322?owieka, kt\u243?ry odwr\u243?ci\u322? si\u281? od otaczaj\u261?cego go \u347?wiata.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wida\u263?, \u380?e zjawi\u322?e\u347? si\u281? tu z planem. Inni te\u380? tak zaczynali. Skoro ja to zauwa\u380?y\u322?em, Conrad r\u243?wnie\u380?. Niewiele mu umyka.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasonowi nie podoba\u322?o si\u281?, ile Drak\u281? odgad\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co ci\u281? tu sprowadzi\u322?o?\par\pard\plain\hyphpar} {Drak\u281? si\u281? przeci\u261?gn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nuda. Znu\u380?enie. Moi ludzie wiod\u261? surowe \u380?ycie, ceni\u261?c sobi

e prostot\u281? i unikaj\u261?c uzale\u380?niaj\u261?cych przyjemno\u347?ci. Powielu \u380?ywotach przesta\u322?o mnie cieszy\u263? takie \u380?ycie. Pr\u243?bowa\u322?em po\u347?wi\u281?ci\u263? si\u281? czemu\u347?. Pr\u243?bowa\u322?emmi\u322?o\u347?ci. Pr\u243?bowa\u322?em si\u281? dostosowa\u263?. Pr\u243?bowa\u322?em tw\u243?rczych wysi\u322?k\u243?w. Pr\u243?bowa\u322?em samotno\u347?ci.Rozwa\u380?a\u322?em zniszczenie amara w ogniu. A potem otrzyma\u322?em zaproszenie na uczt\u281?. Nigdy do tej pory nie bada\u322?em brawurowego braku umiaru.Wobec tego zjawi\u322?em si\u281? tutaj, \u380?eby przeprowadzi\u263? ostatni eksperyment.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jakie\u347? wnioski?\par\pard\plain\hyphpar} {Drak\u281? u\u347?miechn\u261?\u322? si\u281? krzywo. Zjad\u322? kawa\u322?eczek placka.\par\pard\plain\hyphpar} {- Moi ludzie maj\u261? racj\u281?. Pob\u322?a\u380?anie sobie to pustka. Bada\u3

22?em granice, je\u347?li idzie o jedzenie i g\u322?upstwa. Nie ma prawdziwego spe\u322?nienia w nic nieznacz\u261?cej pogoni za przyjemno\u347?ciami. Pr\u243?bujesz ukry\u263? pustk\u281? za wi\u281?ksz\u261? ekstrawagancj\u261? tylko po to, \u380?eby odkry\u263?, \u380?e doznania staj\u261? si\u281? coraz mniej ekscytuj\u261?ce i coraz bardziej ulotne. Wi\u281?kszo\u347?\u263? przyjemno\u347?cinajlepiej - si\u281? sprawdza jako przyprawy, a nie danie g\u322?\u243?wne. - Podni\u243?s\u322? placek. - Niezale\u380?nie od tego, jak bardzo starasz si\u281? to ukry\u263?, ko\u324?czysz na tym, \u380?e karmisz si\u281?, lecz nie zaspokajasz g\u322?odu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wi\u281?c dlaczego tu zostajesz?\par\pard\plain\hyphpar} {



Drak\u281? przyjrza\u322? si\u281? Jasonowi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niezale\u380?nie od pustki, od takiego stylu \u380?ycia mo\u380?na si\u281? uzale\u380?ni\u263?. Rodzi l\u281?k przed prawdziwym \u347?wiatem. Zachowuj\u261?c wstrzemi\u281?\u378?liwo\u347?\u263? przez jedn\u261? por\u281? roku, mog\u281? odzyska\u263? cz\u281?\u347?\u263? przyjemno\u347?ci z niekt\u243?rych rozkoszy. Poza tymi murami przynosz\u281? wstyd moim ludziom, jestem wrogiem cesarza i o wiele trudniej mi ukry\u263? wstyd w braku umiaru.\par\pard\plain\hyphpar} {Jedna z wychudzonych amatorek plack\u243?w w pobli\u380?u zakas\u322?a\u322?a gwa\u322?townie. S\u322?abe mi\u281?\u347?nie zarysowa\u322?y si\u281? jej na szyi. Nikt w pokoju nie zwraca\u322? na ni\u261? uwagi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy kto\u347? powinien jej pom\u243?c? - zaniepokoi\u322? si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Drake spojrza\u322? na kaszl\u261?c\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jest w ostatnich fazach zag\u322?odzenia. Nikt jej ju\u380? nie pomo\u380?e. Zosta\u322?o jej tylko dalsze jedzenie jag\u243?d g\u322?odu, \u380?eby nie my\u347?le\u263? o w\u322?asnym stanie.\par\pard\plain\hyphpar} {Drake zjad\u322? kolejny k\u281?s.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co za szkoda - mrukn\u261?\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jedzenie plack\u243?w lumba to niebezpieczna gra - przyzna\u322? Drake. - Je\u347?li skosztujesz placka w male\u324?kich ilo\u347?ciach raz na jaki\u347? czas, nie zaszkodzi ci i wniesie cudowne urozmaicenie. Ale im wi\u281?cej jesz, tymbardziej pragniesz jag\u243?d i tym g\u322?\u281?bsz\u261? nios\u261? przyjemno\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rozumiem - powiedzia\u322? Jason. - My\u347?l\u281?, \u380?e je sobie odpuszcz

\u281?. Ile \u380?ywot\u243?w sp\u281?dzi\u322?e\u347? w Harthenham?\par\pard\plain\hyphpar} {Drake zjad\u322? kolejny k\u281?s, przetrzymuj\u261?c go w ustach z zamkni\u281?tymi oczami, rozkoszuj\u261?c si\u281? smakiem, zanim wreszcie go prze\u322?kn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Sze\u347?\u263?. Niekt\u243?re by\u322?y do\u347?\u263? kr\u243?tkie. \u379?aden nie trwa\u322? zbyt d\u322?ugo, a ten b\u281?dzie ostatni.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason uni\u243?s\u322? brwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zamierzasz zniszczy\u263? nasiono?\par\pard\plain\hyphpar} {Drake powoli pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261?, odstawiaj\u261?c na bok resztki placka.\par\pard\plain\hyphpar} {- Odebrano mi ten wyb\u243?r. Po tym, jak odrodzi\u322?em si\u281? po raz ostatn

i, m\u243?j amar nie wykszta\u322?ci\u322? si\u281? prawid\u322?owo. Czasem tendefekt pojawia si\u281? w\u347?r\u243?d naszych ludzi. By\u263? mo\u380?e zem\u347?ci\u322?o si\u281? na mnie lekkomy\u347?lne \u380?ycie. - Potar\u322? kark. - Wi\u281?kszo\u347?\u263? nasiona ju\u380? odpad\u322?a. Nie ma co do tego w\u261?tpliwo\u347?ci. To b\u281?dzie ostatni z moich rozlicznych \u380?ywot\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przykro mi.\par\pard\plain\hyphpar} {Drake\u8217?owi opad\u322?y powieki.\par\pard\plain\hyphpar} {- Je\u380?eli ju\u380?, to ja powinienem wsp\u243?\u322?czu\u263? tobie i twojemu rodzajowi. \u379?yjecie tylko raz. Wi\u281?kszo\u347?\u263? tutejszych go\u347?ci tonie w ob\u380?arstwie, nawet nie nacieszywszy si\u281? \u380?yciem. Nie ro\u324? \u322?ez z mojego powodu. Do\u347?wiadczy\u322?em wielu rzeczy. Sam \u347?ci\u261?gn\u261?\u322?em na siebie to przeznaczenie, zatruwaj\u261?c w\u322?asn

y organizm nadmiarem przyjemno\u347?ci. Nie przypisuj\u281? swojego stanu przypadkowi.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason patrzy\u322?, jak Drak\u281? uk\u322?ada si\u281? na sofie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie chcesz wykorzysta\u263? jako\u347? swojego ostatniego \u380?ycia?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie rozmy\u347?lajmy o mnie. Popatrzmy na ciebie. Co tu robisz? Szpiegujesz? Szukasz informacji? Planujesz uratowa\u263? jakiego\u347? zapomnianego bohatera?Dam ci jedno ostrze\u380?enie. Je\u380?eli nie zamierzasz zosta\u263?, musisz odej\u347?\u263? ju\u380? teraz i musisz to zrobi\u263? po cichu. Niezale\u380?nie



od twoich intencji, to miejsce ci\u281? dopadnie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie zostan\u281? tu d\u322?ugo.\par\pard\plain\hyphpar} {Drak\u281? u\u347?miechn\u261?\u322? si\u281? kpi\u261?co.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niemal\u380?e ka\u380?da osoba tutaj pr\u243?cz mnie wmawia sobie to samo. Uwa\u380?aj, co jesz. Jagody lumba to nie jedyny niebezpieczny smako\u322?yk. Wiele da\u324? i przypraw uzale\u380?nia, w tym w\u261?tr\u243?bki wizatcha.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pokiwa\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Znam inn\u261? osob\u281? z nasionem.\par\pard\plain\hyphpar} {- A kt\u243?\u380? to taki?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nazywa si\u281? Jasher.\par\pard\plain\hyphpar} {Po raz pierwszy Drak\u281? naprawd\u281? si\u281? zaciekawi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Znam go przede wszystkim ze s\u322?yszenia. Podr\u243?\u380?owa\u322?em z jego bratem przez pewien czas.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jego brat nie \u380?yje.\par\pard\plain\hyphpar} {- Radolso?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak w\u322?a\u347?nie si\u281? nazywa\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Masz na my\u347?li, \u380?e jest w ziemi?\par\pard\plain\hyphpar} {- Jego nasiono zniszczono.\par\pard\plain\hyphpar} {Drak\u281? pochyli\u322? si\u281? zasmucony.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie znam szczeg\u243?\u322?\u243?w, ale zrobi\u322? to Maldor.\par\pard\plain\

hyphpar} {- Czy lud Amar Kaba\u322? szuka zemsty?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie ma konkretnych dowod\u243?w. Maldor twierdzi\u322?, \u380?e zab\u243?jca dzia\u322?a\u322? sam i dostarczy\u322? im rozsadnika. \u377?r\u243?d\u322?o, kt\u243?remu Jasher ufa, wiedzia\u322?o, \u380?e zab\u243?jca wype\u322?nia\u322? rozkazy, ale jego ludzie mu nie uwierzyli. Tw\u243?j lud zawar\u322? uk\u322?ad z Maldorem. Jasher wybra\u322? wygnanie i samotnie pr\u243?buje wymierzy\u263? kar\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Drak\u281? opad\u322? na oparcie i zamkn\u261?\u322? oczy. Jego g\u322?os znowuz\u322?agodnia\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ile rzeczy cz\u322?owiek przegapia, nurzaj\u261?c si\u281? w rozkoszach\u8230? Wsp\u243?\u322?pracujesz teraz z Jasherem?\par\pard\plain\hyphpar} {- Lepiej, \u380?ebym nic nie m\u243?wi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Rozumiem, rozumiem. Mi\u322?o mi by\u322?o ci\u281? pozna\u263?. Teraz musz\u281? si\u281? przespa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mi\u322?ej drzemki.\par\pard\plain\hyphpar} {Drak\u281? u\u347?miechn\u261?\u322? si\u281? s\u322?abo.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przypomnia\u322? sobie szczeg\u243?\u322?, o kt\u243?rym opowiedzia\u322?a mu Rachel po wizycie na wyspie po\u347?rodku Bia\u322?ego Jeziora.\par\pard\plain\hyphpar} {- Poczekaj chwilk\u281?. Drak\u281?. Zna\u322?e\u347? rozsadnika imieniem Malar?\par\pard\plain\hyphpar} {Drak\u281? uni\u243?s\u322? brwi, ale nie otworzy\u322? oczu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pewnie, pewnie, zdrajca, zna\u322?em go - m\u243?wi\u322? g\u322?osem odleg\u3

22?ym i rozmarzonym. - Znalaz\u322?e\u347? go, co? Sprytny ch\u322?opak. Zwolennik Dinsrela. Musz\u281? odpocz\u261?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {G\u322?owa mu opad\u322?a, a oddech si\u281? wyr\u243?wna\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason opu\u347?ci\u322? pomieszczenie zniesmaczony.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Nast\u281?pnego ranka, po lekkim \u347?niadaniu i cudownym masa\u380?u, Jason ruszy\u322? do \u322?a\u378?ni, zdecydowany zosta\u263? tam tak d\u322?ugo, a\u380? zjawi si\u281? Kimp. Potwierdzi\u322? w rozmowie z innymi go\u347?\u263?mi, \u



380?e zwalisty m\u281?\u380?czyzna siedz\u261?cy ko\u322?o ksi\u281?cia Conradana powitalnej uczcie to rzeczywi\u347?cie Kimp. Jason wzi\u261?\u322? troch\u281? owoc\u243?w w koszyku, przygotowany na d\u322?u\u380?sze czekanie.\par\pard\plain\hyphpar} {Po drodze do \u322?a\u378?ni zauwa\u380?y\u322? Tarka siedz\u261?cego na kamiennej \u322?awce obok rz\u281?du kwitn\u261?cych krzew\u243?w r\u243?\u380?anych.\par\pard\plain\hyphpar} {Pierwszy raz widzia\u322? Tarka, odk\u261?d muzyk odszed\u322? od sto\u322?u w czasie uczty powitalnej.\par\pard\plain\hyphpar} {- Witaj, Tark - powiedzia\u322? Jason, podchodz\u261?c do \u322?awki.\par\pard\plain\hyphpar} {M\u281?\u380?czyzna zerkn\u261?\u322? na niego przekrwionymi oczami. Burkn\u261?\u322? co\u347? na powitanie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mog\u281? tu usi\u261?\u347?\u263?? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Niski, zwalisty m\u281?\u380?czyzna wzruszy\u322? ramionami, a potem pochyli\u322? g\u322?ow\u281? i schowa\u322? twarz w pot\u281?\u380?nych d\u322?oniach.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kiedy ci\u281? tu zaproszono? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Tark podni\u243?s\u322? wzrok.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chyba musz\u281? stawi\u263? temu czo\u322?o - burkn\u261?\u322? chrapliwym g\u322?osem. - Przyby\u322?em nieco ponad tydzie\u324? temu. Pokusa mnie zwyci\u281?\u380?y\u322?a. Uzna\u322?em, \u380?e skoro narobi\u322?em Maldorowi do\u347?\u263? szk\u243?d, by zaprosi\u322? mnie do Harthenham, mog\u281? porzuci\u263? w

alk\u281? i sp\u281?dzi\u263? reszt\u281? mojego \u380?a\u322?osnego \u380?yciaw otoczeniu innych dezerter\u243?w. Lepiej umrze\u263? jako prze\u380?arty nieudacznik ni\u380? g\u322?odny. Prawie uwierzy\u322?em w k\u322?amstwa, kt\u243?resobie wm\u243?wi\u322?em. I wtedy ty si\u281? zjawi\u322?e\u347?. Potrafi\u281?rozpozna\u263? znak, kiedy go zobacz\u281?. Po raz kolejny zdradzi\u322?em przyjaci\u243?\u322?. Tak jak wcze\u347?niej, zacz\u261?\u322?em dobrze, a potem uciek\u322?em, kiedy tylko pojawi\u322?a si\u281? mo\u380?liwo\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Znowu schowa\u322? twarz w r\u281?kach i wstrz\u261?sn\u261?\u322? nim szloch.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason uprzejmie poczeka\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wreszcie Tark uni\u243?s\u322? zalan\u261? \u322?zami twarz.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Musia\u322?e\u347? sp\u322?ata\u263? cesarzowi nie lada figla, skoro si\u281?tu zjawi\u322?e\u347?. - Otar\u322? zasmarkany nos grzbietem ow\u322?osionej d\u322?oni.\par\pard\plain\hyphpar} {- Robi\u281?, co mog\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powiedz mi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zosta\u322?em kanclerzem Trensicourt. Pomog\u322?em te\u380? zabi\u263? paru werbownik\u243?w, harataczy i rozsadnika.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy nie dorwa\u322?em rozsadnika - powiedzia\u322? Tark z podziwem, poci\u261?gaj\u261?c nosem. - Dobra robota.\par\pard\plain\hyphpar} {- A jak ty tu wyl\u261?dowa\u322?e\u347??\par\pard\plain\hyphpar} {Tark troch\u281? si\u281? rozpogodzi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wszystko zacz\u281?\u322?o si\u281? w dniu, kiedy was opu\u347?ci\u322?em. Czu\u322?em si\u281? naprawd\u281? dobrze, pe\u322?en determinacji, gotowy odpokuto

wa\u263? win\u281?. Tak si\u281? z\u322?o\u380?y\u322?o, \u380?e na drodze wychodz\u261?cej z miasta zosta\u322?em zatrzymany przez werbownika. Pyta\u322? o go\u347?cia, kt\u243?ry odpowiada\u322? twojemu rysopisowi, i dziewczyn\u281?, kt\u243?ra wygl\u261?da\u322?a mi na Rachel. Odegra\u322?em bardzo uleg\u322?ego, apotem wbi\u322?em mu n\u243?\u380? w plecy. Jego przyjaciel haratacz rzuci\u322? si\u281? na mnie z wiruj\u261?cymi ostrzami i by\u322?em przekonany, \u380?e znalaz\u322?em si\u281? w\u322?a\u347?nie na kraw\u281?dzi mojego wodospadu, je\u380?eli rozumiesz, co mam na my\u347?li, ale rzuci\u322?em no\u380?em, kt\u243?ry trafi\u322? w s\u322?aby punkt i zabi\u322? monstrum. Ledwie mog\u322?em w to uwierzy\u263?. Zabra\u322?em n\u243?\u380? i uciek\u322?em do lasu, zostawiaj\u26



1?c za sob\u261? trupy i konia. Od tego dnia prowadzi\u322?em prywatn\u261? wojn\u281? przeciwko s\u322?ugom Maldora. Zatopi\u322?em bark\u281?, spali\u322?em par\u281? magazyn\u243?w, nawet podkopa\u322?em most. Na prze\u322?\u281?czy na wsch\u243?d st\u261?d zasypa\u322?em ca\u322?\u261? kolumn\u281? werbownik\u243?w i harataczy pod lawin\u261?. Zak\u322?adam, \u380?e to ten wyczyn ostatecznie sprawi\u322?, \u380?e dosta\u322?em zaproszenie na uczt\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Planujesz tu zosta\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {Tark wbi\u322? wzrok w ziemi\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zamierza\u322?em. Ani jedna duszyczka nie opu\u347?ci\u322?a tego miejsca. Umieraj\u261?, folguj\u261?c swoim s\u322?abostkom, wszyscy oni, m\u281?\u380?czy\u378?ni i kobiety, kt\u243?rzy kiedy\u347? m\u281?\u380?nie przeciwstawiali si\u281? Maldorowi. Niekt\u243?rzy umieraj\u261?, d\u322?awi\u261?c si\u281? plackiem lumba. Inni s\u261? tak otyli, \u380?e nie s\u261? w stanie opu\u347?ci\u263? \u322?\u243?\u380?ek. Natkn\u261?\u322?em si\u281? na Bokara Niepokonanego mojego trzeciego dnia tutaj\u8230? Znasz tego wielkiego bohatera z Kadary? Legendarnywojownik. Plakietka obok drzwi potwierdza\u322?a jego to\u380?samo\u347?\u263?.Le\u380?a\u322? na plecach w ogromnym \u322?o\u380?u niczym s\u322?o\u324? morski na pla\u380?y, z twarz\u261? ton\u261?c\u261? w zwa\u322?ach t\u322?uszczu. S\u322?u\u380?\u261?cy wpychali mu do chciwego gard\u322?a zapiekanki. Zapyta\u322?em, czy naprawd\u281? jest Bokarem Niepokonanym. Odpowiedzia\u322?, \u380?e tak, z ustami pe\u322?nymi jedzenia. Zapyta\u322?em, dlaczego si\u281? podda\u322?. Odrzek\u322?, \u380?e si\u281? nie podda\u322?. Powiedzia\u322?, \u380?e zamier

za odej\u347?\u263? za kilka tygodni. Prawie si\u281? roze\u347?mia\u322?em. M\u243?g\u322?by si\u281? gdziekolwiek wybra\u263? tylko na naprawd\u281? wielkim wozie ci\u261?gni\u281?tym przez ca\u322?y oddzia\u322? koni. I to silnych. Uzna\u322?em, \u380?e r\u243?wnie pozbawiony godno\u347?ci koniec przystoi takiemu tch\u243?rzowi jak ja. Teraz jednak m\u243?j umys\u322? powraca do zdrowia. Da\u322?bym si\u281? przekona\u263? do odej\u347?cia. A co z tob\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zni\u380?y\u322? g\u322?os.\par\pard\plain\hyphpar} {- Poczekaj dzie\u324? albo dwa, to odejdziemy razem.\par\pard\plain\hyphpar} {Tark wyszczerzy\u322? z\u281?by w u\u347?miechu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wola we mnie o\u380?ywa. Los uczyni\u322? ci\u281? stra\u380?nikiem mojego szacunku do siebie. Po raz kolejny porzuc\u281? u\u380?alanie si\u281? nad sob\u261?. Do\u322?\u261?cz\u281? do ciebie, lordzie Jasonie.\par\pard\plain\hyphpar} {

Wyci\u261?gn\u261?\u322? ten sam ci\u281?\u380?ki n\u243?\u380? o z\u281?bach jak pi\u322?a, kt\u243?ry dzier\u380?y\u322? w tawernie \u8222?Karuzela\u8221? i podni\u243?s\u322? go tak, by s\u322?o\u324?ce odbi\u322?o si\u281? od wypolerowanego ostrza. \u346?ci\u261?gn\u261?\u322? krzaczaste brwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Skoro zamierzasz tak szybko odej\u347?\u263?, dlaczego w og\u243?le przyj\u261?\u322?e\u347? zaproszenie? - To tajemnica, ale mia\u322?em dobry pow\u243?d. \u321?zy nap\u322?yn\u281?\u322?y Tarkowi do oczu. - Zjawi\u322?e\u347? si\u281?,by wskaza\u263? mi drog\u281? - powiedzia\u322? zdumiony nag\u322?ym zrozumieniem. Zsun\u261?\u322? si\u281? z \u322?awki i pad\u322? na kolana. - Wiedzia\u322?em. Powiedz mi prawd\u281?, jeste\u347? \u347?miertelnikiem czy niebia\u324?sk\u261? zjaw\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {Jason powstrzyma\u322? u\u347?miech.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Jestem przyjacielem. Ostrzeg\u281? ci\u281?, kiedy postanowi\u281? odej\u347?\u263?. Spr\u243?buj nie wpakowa\u263? si\u281? w \u380?adne k\u322?opoty.\par\pard\plain\hyphpar} {Tark zarumieni\u322? si\u281? i znowu otar\u322? nos r\u281?k\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak rozka\u380?esz, lordzie Jasonie. Rozejrz\u281? si\u281? w terenie. Zauwa\u380?y\u322?em, \u380?e zwykle trzymaj\u261? most zwodzony podniesiony. Nie pozwalaj\u261? nikomu wyj\u347?\u263? poza zamkowe mury. Mog\u261? stawi\u263? op\u243?r naszej pr\u243?bie odej\u347?cia.\par\pard\plain\hyphpar} {- B\u281?dziemy musieli znale\u378?\u263? spos\u243?b - powiedzia\u322? Jason.\p



ar\pard\plain\hyphpar} {- Tak jest, stworzymy precedens. Mo\u380?e inni rusz\u261? za naszym przyk\u322?adem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zobaczymy - odpar\u322? Jason, wstaj\u261?c. - Musz\u281? odwiedzi\u263? \u322?a\u378?ni\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- \u346?mia\u322?o - ponagli\u322? go Tark. - Porozmawiamy p\u243?\u378?niej.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Palce u r\u261?k \u322? st\u243?p pomarszczy\u322?y si\u281? Jasonowi jak r\u243?\u380?owe \u347?liwki, zanim zjawi\u322? si\u281? Kimp. Jason przez ca\u322?y dzie\u324? wchodzi\u322? do wody i wychodzi\u322?, obserwuj\u261?c s\u322?u\u380?\u261?cych, jak za pomoc\u261? podgrzanych kamieni reguluj\u261? temperatur\u281? w r\u243?\u380?nych basenach. Hrabia Dershan zjawi\u322? si\u281? i wyszed\u322?, podobnie jak inni m\u281?\u380?czy\u378?ni, kt\u243?rych Jason rozpozna\u322? z wycieczek po terenach zamkowych.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wylegiwa\u322? si\u281? w ch\u322?odnym, p\u322?ytkim basenie, kiedy wszed\u322? Kimp. M\u281?\u380?czyzna by\u322? zbudowany jak tr\u243?jboista si\u322?owy, a jego pot\u281?\u380?na sylwetka by\u322?a pokryta zielonym i czarnym atramentem. Tylko twarz pozosta\u322?a nietkni\u281?ta.\par\pard\plain\hyphpar} {Kimp wszed\u322? do najgor\u281?tszego basenu i niemal komiczny wyraz odpr\u281?\u380?enia przekszta\u322?ci\u322? jego nieprzyjazn\u261? twarz. Jason przeni\u243?s\u322? si\u281? do najgor\u281?tszego basenu i z chlupotem podszed\u322? doKimpa, maj\u261?c wod\u281? tu\u380? powy\u380?ej pasa.\par\pard\plain\hyphpar}

{- Nie poznali\u347?my si\u281? jeszcze - powiedzia\u322? Jason, wyci\u261?gaj\u261?c r\u281?k\u281?. - Jestem lord Jason z Caberton.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kimp - burkn\u261?\u322? zwalisty m\u281?\u380?czyzna, funduj\u261?c d\u322?oni Jasona wiotki ucisk. - Tu w\u322?a\u347?nie przychodz\u281?, \u380?eby si\u281? odpr\u281?\u380?y\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {To by\u322?a jednoznaczna wskaz\u243?wka, \u380?eby zostawi\u263? go samego, ale Jason uda\u322?, \u380?e aluzja mu umkn\u281?\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie widzia\u322?em pana nigdzie od czasu tamtej uczty. - Mam tu zaj\u281?cia.Jestem majordomusem ksi\u281?cia. I zajmuj\u281? si\u281? psami. Nie chcesz nigdy zdenerwowa\u263? ksi\u281?cia, przyjacielu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie zamierzam.\par\pard\plain\hyphpar} {Kimp poci\u261?gn\u261?\u322? nosem i przekr\u281?ci\u322? si\u281? z uniesionym

i r\u281?kami. Jason us\u322?ysza\u322? strzelaj\u261?ce stawy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Podobaj\u261? mi si\u281? pa\u324?skie tatua\u380?e - powiedzia\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Kimp uni\u243?s\u322? brew.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak?\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u261? naprawd\u281? intryguj\u261?ce. Zdumiewaj\u261?ce dzie\u322?o sztuki.Gdzie zosta\u322?y zrobione?\par\pard\plain\hyphpar} {- W najr\u243?\u380?niejszych miejscach. - Nastawienie Kimpa sta\u322?o si\u281? o wiele bardziej przyjazne. - Najlepsze s\u261? plecy.\par\pard\plain\hyphpar}{Kimp si\u281? obr\u243?ci\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason nie m\u243?g\u322? uwierzy\u263? w\u322?asnemu szcz\u281?\u347?ciu.\par\pa

rd\plain\hyphpar} {Od wewn\u281?trznej strony \u322?opatki, obok masztu skomplikowanego statku, kt\u243?ry zajmowa\u322? wi\u281?kszo\u347?\u263? szerokich plec\u243?w Kimpa wypisano tak drobnym pismem, \u380?e Jason musia\u322? si\u281? przysun\u261?\u263?,trzy literki w pionie w nier\u243?wnych odleg\u322?o\u347?ciach. Druga sylaba brzmia\u322?a \u8222?rim\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Szczeg\u243?\u322?y s\u261? niesamowite - powiedzia\u322? Jason, pr\u243?buj\u261?c zdusi\u263? w sobie podniecenie: zna\u322? S\u322?owo!\par\pard\plain\hyphpar} {- Widzia\u322?e\u347? kiedy\u347? weselszy obrazek? M\u243?j w\u322?asny pomys\u



322?. Wykona\u322? go artysta z Ithilum. Nazywa si\u281? Sgribbs. Jedyny go\u347?\u263?, je\u347?li zale\u380?y ci na wysokiej jako\u347?ci robocie. Zaj\u281?\u322?o to siedemna\u347?cie godzin.\par\pard\plain\hyphpar} {Wszyscy \u380?eglarze na statku byli kobietami. Wspina\u322?y si\u281? na takielunek, ci\u261?gn\u281?\u322?y za liny, unosi\u322?y spienione kufle, bi\u322?y si\u281? mi\u281?dzy sob\u261?. Na dziobie sta\u322?a nieproporcjonalnie du\u380?a kobieta w kapita\u324?skim kapeluszu i z przepask\u261? na oku; r\u281?ce trzyma\u322?a na kr\u261?g\u322?ych biodrach.\par\pard\plain\hyphpar} {- To najbardziej zawi\u322?y tatua\u380?, jaki w \u380?yciu widzia\u322?em - przyzna\u322? z szacunkiem Jason. - Jest pan chodz\u261?c\u261? galeri\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Kimp odwr\u243?ci\u322? si\u281?, szczerz\u261?c z\u281?by w u\u347?miechu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chcesz taki? - zapyta\u322?, klepi\u261?c Jasona przyja\u378?nie w pier\u347?grzbietem d\u322?oni.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tatua\u380?? B\u281?d\u281? to musia\u322? przemy\u347?le\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Kimp \u347?ci\u261?gn\u261?\u322? brwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nic skomplikowanego. Zacznij od rzeczy prostych. Co powiesz na rekina na piersi? Robi\u281? \u347?wietne rekiny.\par\pard\plain\hyphpar} {Uni\u243?s\u322? nog\u281? z rekinami na ca\u322?ym przodzie uda. To by\u322?y naprawd\u281? niez\u322?e rekiny. Jeden po\u380?era\u322? przera\u380?on\u261? kobiet\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Sam pan robi tatua\u380?e?\par\pard\plain\hyphpar} {

- Jestem ekspertem. Mam ca\u322?y sprz\u281?t. Je\u347?li nie podobaj\u261? ci si\u281? rekiny, robi\u281? te\u380? wilki. Co powiesz na to?\par\pard\plain\hyphpar} {- Wr\u243?c\u281? do pana.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chodzi o b\u243?l? - zapyta\u322? Kimp. - Robienie tatua\u380?u tylko troch\u281? piecze, nic strasznego. A potem mo\u380?esz si\u281? nim cieszy\u263? przezreszt\u281? \u380?ycia. Nic nie wygl\u261?da bardziej wielkopa\u324?sko.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wr\u243?c\u281? do pana.\par\pard\plain\hyphpar} {- Taka okazja zdarza si\u281? raz w \u380?yciu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak samo jak utoni\u281?cie w ruchomych piaskach. Podejrzewam, \u380?e si\u281? zgodz\u281?, tylko niech mi pan da to przemy\u347?le\u263?. Decyzje zawsze zajmuj\u261? mi troch\u281? czasu. Wr\u243?c\u281? do pana.\par\pard\plain\hyphpar}

{- Koniecznie.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Tego wieczoru Jason i Tark siedzieli przy kolacji razem za d\u322?ugim sto\u322?em. Ksi\u261?\u380?\u281? Conrad, hrabia Dershan i Kimp r\u243?wnie\u380? si\u281? zjawili, wraz z wieloma go\u347?\u263?mi, kt\u243?rzy brali udzia\u322? w uczcie powitalnej na cze\u347?\u263? Jasona. Drak\u281? siedzia\u322? naprzeciwko Jasona, nie zwracaj\u261?c na niego specjalnej uwagi.\par\pard\plain\hyphpar} {S\u322?udzy wwie\u378?li na w\u243?zku wspania\u322?ego, gotowanego ptaka. Ten ogromny ptak nazywa\u322? si\u281? ponchut i rozmiarami m\u243?g\u322? rywalizowa\u263? ze strusiem, a mi\u281?so mia\u322? mi\u281?kkie i r\u243?\u380?owe. S\u322?u\u380?ba objecha\u322?a w\u243?zkiem st\u243?\u322?, podaj\u261?c porcje mi\

u281?sa z kremowym sosem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chcesz odej\u347?\u263? teraz? - mrukn\u261?\u322? Jason do Tarka.\par\pard\plain\hyphpar} {Muzyk zerkn\u261?\u322? na niego.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kiedy tylko dasz zna\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rozejrza\u322?em si\u281?. Mur jest wysoki, nie ma \u380?adnych drzwi. Wygl\u261?da na to, \u380?e most zwodzony jest wiecznie zamkni\u281?ty.\par\pard\plain\hyphpar} {- Doszli\u347?my do tych samych wniosk\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e by\u263? trudno wspi\u261?\u263? si\u281? po murze.\par\pard\plain\h



yphpar} {- Wygl\u261?da, jakby specjalnie go tak pomy\u347?lano.\par\pard\plain\hyphpar}{Jason zjad\u322? nieco mi\u281?sa. Sos sprawia\u322?, \u380?e smakowa\u322?o wybornie.\par\pard\plain\hyphpar} {- My\u347?l\u281?, \u380?e powinni\u347?my og\u322?osi\u263? nasz zamiar odej\u347?cia - powiedzia\u322? Jason. - Powinni\u347?my zrobi\u263? to oficjalnie, \u380?eby inni go\u347?cie wywarli nacisk, by nas wypuszczono.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e warto spr\u243?bowa\u263? - zgodzi\u322? si\u281? Tark, bawi\u261?csi\u281? serwetk\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zjad\u322? jeszcze troch\u281? mi\u281?sa. Napi\u322? si\u281? soku owocowego. A potem wsta\u322?. - Chcia\u322?bym co\u347? og\u322?osi\u263? - oznajmi\u322?. Wszyscy zamarli, \u322?\u261?cznie ze s\u322?u\u380?\u261?cym, kt\u243?ryw\u322?a\u347?nie podawa\u322? talerz pulchnej kobiecie. Tylko ksi\u261?\u380?\u281? Conrad pozwala\u322?a sobie og\u322?asza\u263? r\u243?\u380?ne kwestie podczas kolacji.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chcia\u322?bym oficjalnie podzi\u281?kowa\u263? ksi\u281?ciu Conradowi za jego go\u347?cinno\u347?\u263? - kontynuowa\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Pozostali biesiadnicy wyra\u378?nie si\u281? rozlu\u378?nili. Kilku popuka\u322?o widelcami w kieliszki, wyra\u380?aj\u261?c poparcie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Naprawd\u281? wspaniale si\u281? tu bawi\u322?em - m\u243?wi\u322? Jason i uprzejmie skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261? do Conrada - ale najwy\u380?szy czas, bym opu\u347?ci\u322? to miejsce.\par\pard\plain\hyphpar} {

Cisza.\par\pard\plain\hyphpar} {Drak\u281? przykry\u322? usta serwetk\u261? zduszaj\u261?c \u347?miech.\par\pard\plain\hyphpar} {Rysy twarzy Conrada stwardnia\u322?y. W szczup\u322?ych szcz\u281?kach zapulsowa\u322?y mi\u281?\u347?nie. Hrabia Dershan zmusi\u322? si\u281? do \u347?miechu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Doskona\u322?y \u380?art, lordzie Jasonie - odezwa\u322? si\u281? hrabia.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, odchodz\u281? dzi\u347? wieczorem. Nie zamierza\u322?em nikogo urazi\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ksi\u261?\u380?\u281? Conrad wsta\u322?, odrzucaj\u261?c na bok serwetk\u281?, i ruszy\u322? wzd\u322?u\u380? sto\u322?u do Jasona. Stan\u281?li naprzeciwko siebie.\par\pard\plain\hyphpar} {

- \u379?aden cz\u322?owiek nie odrzuci\u322? mojej go\u347?ciny - powiedzia\u322? cicho Conrad; m\u243?wi\u322? \u347?mierciono\u347?nym tonem, a wzrokiem \u380?\u261?da\u322? uleg\u322?o\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja r\u243?wnie\u380? jej nie odrzuci\u322?em - odrzek\u322? Jason. - Przyj\u261?\u322?em zaproszenie. I dzi\u281?kuj\u281? za nie. A teraz wyje\u380?d\u380?am.\par\pard\plain\hyphpar} {Ksi\u261?\u380?\u281? Conrad zmarszczy\u322? brwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Moje zaproszenie obejmuje udzia\u322? w Wiecznej Uczcie przez czas nieokre\u347?lony. Wszyscy, kt\u243?rzy tu przyje\u380?d\u380?aj\u261?, zdaj\u261? sobie ztego spraw\u281?. Zgodzi\u263? si\u281? na mniej to zniewa\u380?y\u263? m\u243?j honor.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie chcia\u322?em pana zniewa\u380?y\u263? - powiedzia\u322? Jason. - Odnios\u322?em wra\u380?enie, \u380?e jestem tu mile widziany, ale w ka\u380?dej chwili

mog\u281? odej\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wszyscy go\u347?cie mog\u261? post\u261?pi\u263? zgodnie z w\u322?asn\u261? wol\u261? - odpowiedzia\u322? Conrad tonem niebezpiecznie rozs\u261?dnym. - Ale ty nie sp\u281?dzi\u322?e\u347? tu nawet tygodnia. Taki afront jest nie do przyj\u281?cia. Zamierzasz obstawa\u263? przy swoim postanowieniu?\par\pard\plain\hyphpar} {- Owszem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zatem zmuszasz mnie do tej decyzji. Ja, ksi\u261?\u380?\u281? Conrad, wyzywamciebie, lordzie Jasonie z Caberton, na pojedynek!\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, m\u243?j panie! - wykrzykn\u261?\u322? Kimp, wstaj\u261?c z krzes\u322?a.



- Pozw\u243?l mnie zaj\u261?\u263? si\u281? tym szubrawcem.\par\pard\plain\hyphpar} {Ksi\u261?\u380?\u281? Conrad machn\u261?\u322? na Kimpa, \u380?eby ten siada\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Lord Jason jest cz\u322?onkiem arystokracji. Spory mi\u281?dzy arystokratami rozs\u261?dzaj\u261? arystokraci.\par\pard\plain\hyphpar} {Niekt\u243?rzy z go\u347?ci pokiwali z powag\u261? g\u322?owami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powtarzam zatem: wyzywam ci\u281? na pojedynek, jutro o \u347?wicie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Odmawiam - odpar\u322? Jason. - Mog\u281? teraz odej\u347?\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {Kilku zaszokowanych go\u347?ci zdusi\u322?o \u347?miech. Drak\u281? pr\u243?bowa\u322? uda\u263?, \u380?e zakaszla\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Stoj\u281? od ciebie wy\u380?ej pod wzgl\u281?dem rangi - upiera\u322? si\u281? ksi\u261?\u380?\u281? Conrad, g\u322?osem dr\u380?\u261?cym od oburzenia. - Nie masz prawa odm\u243?wi\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mimo to, odmawiam.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pozw\u243?l, \u380?e ujm\u281? to inaczej. Nie pozwalam ci odm\u243?wi\u263?,niezale\u380?nie od tego, jak wielkie jest twoje tch\u243?rzostwo.\par\pard\plain\hyphpar} {- W takim razie zgadzam si\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rapiery o \u347?wicie - orzek\u322? Conrad.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pomy\u347?la\u322? o ogl\u261?danych filmach, na kt\u243?rych bohaterowie

wyzwali si\u281? na pojedynki.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chwileczk\u281?. Pan rzuci\u322? wyzwanie. Czy w takim razie nie ja powinienem wybra\u263? bro\u324??\par\pard\plain\hyphpar} {- By\u263? mo\u380?e, gdyby nasza pozycja by\u322?a por\u243?wnywalna, ale to nie do pomy\u347?lenia, \u380?ebym zgodzi\u322? si\u281? i pozwoli\u322? lordowi parweniuszowi wybra\u263? bro\u324?. Uznaj, \u380?e masz szcz\u281?\u347?cie, bonie kaza\u322?em pozby\u263? si\u281? ciebie Kimpowi.\par\pard\plain\hyphpar} {Niesprawiedliwo\u347?\u263? tej sytuacji sprawi\u322?a, \u380?e Jasonowi zap\u322?on\u281?\u322?y uszy. Mia\u322? widowni\u281?, musia\u322? przekonuj\u261?co przedstawi\u263? swoj\u261? racj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie jestem jedynie lordem Jasonem z Caberton - wyja\u347?ni\u322?, pow\u347?ci\u261?gaj\u261?c cz\u281?\u347?ciowo gniew. - Jestem kanclerzem Trensicourt. Jestem drugi w randze zaraz po regencie.\par\pard\plain\hyphpar} {

W\u347?r\u243?d go\u347?ci rozleg\u322?y si\u281? pomruki. Napi\u281?te rysy Conrada natychmiast zwiotcza\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nieprawda. Porzuci\u322?e\u347? urz\u261?d i Copernum wr\u243?ci\u322? na swoje miejsce.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niczego nie porzuci\u322?em! - Jason si\u281?gn\u261?\u322? do kieszeni i wyj\u261?\u322? sygnet kanclerza. - Wyjecha\u322?em tylko w prywatnej sprawie. Ka\u380?dy, kto zagarn\u261?\u322? m\u243?j tytu\u322? podczas mojej nieobecno\u347?ci, odpowie przede mn\u261?, gdy powr\u243?c\u281?. Mam i\u347?\u263? po opo\u324?cz\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {Ksi\u281?cia Conrada wyra\u378?nie zbi\u322?a z tropu gwa\u322?towno\u347?\u263? reakcji m\u322?odego lorda.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co wi\u281?cej - par\u322? dalej Jason, wykorzystuj\u261?c nag\u322?\u261? zmian\u281? w uk\u322?adzie si\u322? - jestem go\u347?ciem w pa\u324?skim domu. Zap

rosi\u322? mnie pan, co zak\u322?ada pewn\u261? r\u243?wno\u347?\u263? mi\u281?dzy nami, nawet gdybym nie mia\u322? tytu\u322?u. Czy te\u380? uwa\u380?a pan swoich go\u347?ci za gorszych od siebie?\par\pard\plain\hyphpar} {Ostre spojrzenia rozb\u322?ys\u322?y nad sto\u322?em. Conrad szuka\u322? wsparcia. Hrabia Dershan wzruszy\u322? ramionami.\par\pard\plain\hyphpar} {Ksi\u261?\u380?\u281? odchrz\u261?kn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To, za pomoc\u261? jakiej broni ode\u347?l\u281? ci\u281? na tamten \u347?wiat, jest ma\u322?o istotne - stwierdzi\u322?. - Wybieraj.\par\pard\plain\hyphpar}{Ku swojemu pewnemu zadziwieniu, Jason wygra\u322? sp\u243?r i teraz nie bardzo w



iedzia\u322?, co wybra\u263?. Wiedzia\u322?, czego nie chcia\u322?. Conrad potnie go na plasterki broni\u261? bia\u322?\u261?, toporem czy innym tradycyjnym uzbrojeniem. A mo\u380?e zapasy? Jason by\u322? wi\u281?kszy. Conrad pewnie zna\u322? ruchy, kt\u243?re zr\u243?wnowa\u380?y\u322?by przewag\u281? Jasona wynikaj\u261?c\u261? ze wzrostu. Wszyscy czekali na jego odpowied\u378?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kule bilardowe - orzek\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kule bilardowe?\par\pard\plain\hyphpar} {- W tej sali jest echo?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie zetkn\u261?\u322?em si\u281? z t\u261? tradycj\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Po\u347?r\u243?d moich ludzi to cz\u281?sta praktyka - zmy\u347?la\u322? Jason. - Walcz\u261?cy staj\u261? przy dw\u243?ch ko\u324?cach sto\u322?u bilardowego pe\u322?nego bil i rzucaj w siebie kulami, a\u380? jeden z nich padnie martwy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co za ciekawostka. - Conrad poci\u261?gn\u261?\u322? nosem. - Dobrze wi\u281?c. Absurdalna \u347?mier\u263? dla absurdalnego lorda.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chwileczk\u281?. Je\u380?eli wygram, odejd\u281? st\u261?d nietkni\u281?ty przez pa\u324?skich poplecznik\u243?w i nikt mnie nie zatrzyma, a kwesti\u281? obrazy honoru b\u281?dziemy mieli za\u322?atwion\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {- Ten zamek reprezentuje neutralny grunt - powiedzia\u322?a ksi\u261?\u380?\u281? Conrad. - Poza tym, \u380?adnego cz\u322?owieka nie mo\u380?na wyzwa\u263? dopojedynku na \u347?mier\u263? i \u380?ycie dwa razy tego samego dnia.\par\pard\plain\hyphpar} {

- To pocieszaj\u261?ce. Wobec tego jutro o \u347?wicie?\par\pard\plain\hyphpar}{- O \u347?wicie w pokoju bilardowym. Hrabia Dershan b\u281?dzie moim sekundantem. Kto b\u281?dzie twoim?\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja - wypali\u322? Tark, wstaj\u261?c. - I odejd\u281? razem z lordem Jasonem,kiedy sp\u243?r zostanie rozstrzygni\u281?ty.\par\pard\plain\hyphpar} {Ksi\u261?\u380?\u281? Conrad skin\u261?\u322? kr\u243?tko g\u322?ow\u261?, mru\u380?\u261?c oczy. Biesiadnicy wok\u243?\u322? sto\u322?u siedzieli z rozdziawionymi ustami. Jason i Tark wyszli razem.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zatrzyma\u322? si\u281? w drzwiach, \u347?wiadom, \u380?e nadal wszyscy na niego patrz\u261?, i zwr\u243?ci\u322? si\u281? do s\u322?u\u380?\u261?cego.\par\pard\plain\hyphpar} {- Prosz\u281? dopilnowa\u263?, \u380?eby przyniesiono posi\u322?ek do mojego pok

oju. - Tak, panie. - Wola\u322?bym Wasza Dostojno\u347?\u263?. - Tak, Wasza Dostojno\u347?\u263?. - Zatem dopilnuj tego.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego kule bilardowe? - zapyta\u322? Tark. Stali w\u347?r\u243?d przystrzy\u380?onych krzew\u243?w. Jason wzruszy\u322? ramionami. - Conrad pokroi\u322?bymnie na wst\u261?\u380?ki, gdybym walczy\u322? z nim na miecze. A potrafi\u281?naprawd\u281? mocno rzuca\u263? pi\u322?kami. Miejmy nadziej\u281?, \u380?e mocniej i lepiej ni\u380? on. - Podni\u243?s\u322? kamie\u324? i wypr\u243?bowa\u322? go na krzewie w kszta\u322?cie Conrada. Nie trafi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Tark uda\u322?, \u380?e tego nie zauwa\u380?y\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- My\u347?lisz, \u380?e da\u322?by\u347? rad\u281? podw\u281?dzi\u263? mi par\u2

81? bil? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie ma sprawy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Obudzisz mnie wcze\u347?nie? Chc\u281? mie\u263? czas na przygotowania.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Niebo dopiero poszarza\u322?o, kiedy Tark obudzi\u322? Jasona. Przed wielkim meczem Jason cz\u281?sto mia\u322? k\u322?opoty ze snem. Ta noc by\u322?a dla niego najgorszym z tego typu do\u347?wiadcze\u324?. Niezale\u380?nie od tego, jak bardzo stara\u322? si\u281? uspokoi\u263?, czu\u322?, \u380?e jest zbyt nakr\u281?c



ony, by zasn\u261?\u263?. Kr\u261?\u380?y\u322? po pokoju. Robi\u322? pompki. Kr\u281?ci\u322? si\u281? i rzuca\u322? na wielkim \u322?o\u380?u. W\u261?tpi\u322?, czy spa\u322? d\u322?u\u380?ej ni\u380? godzin\u281?, kiedy obudzi\u322? go Tark.\par\pard\plain\hyphpar} {Z piek\u261?cymi oczami i niesmakiem w ustach Jason wsta\u322? i zrobi\u322? kilka \u263?wicze\u324? rozci\u261?gaj\u261?cych. Zacz\u261?\u322? miota\u263? bilami w zwini\u281?te futrzane ko\u322?dry oparte o \u347?cian\u281?, a\u380? poczu\u322?, \u380?e rozgrza\u322? r\u281?k\u281?. Zb\u322?\u261?kanym rzutem st\u322?uk\u322? ozdobn\u261? jadeitow\u261? waz\u281? i rozrzuci\u322? kwiaty po pod\u322?odze.\par\pard\plain\hyphpar} {Nied\u322?ugo potem kto\u347? zapuka\u322? do drzwi. To by\u322? hrabia Dershanodziany w elegancki mundur.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason i Tark zeszli za nim po schodach. Wzi\u281?li swoje rzeczy, \u380?eby odej\u347?\u263? zaraz po pojedynku. Poszli prosto do sali bilardowej. T\u322?um go\u347?ci i s\u322?u\u380?\u261?cych sta\u322? przy drzwiach. Ludzie rozst\u261?pili si\u281?, \u380?eby da\u263? uczestnikom pojedynku przej\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zauwa\u380?y\u322?, \u380?e kilka os\u243?b pos\u322?a\u322?o mu zagrzewaj\u261?ce spojrzenia. Czy naprawd\u281? mia\u322? zaraz stan\u261?\u263? z kim\u347? do walki na \u347?mier\u263? i \u380?ycie? Nie mia\u322? wyboru! Conrad wymusi\u322? to na nim. S\u322?owo zda si\u281? na nic, je\u380?eli Jason pozostanie uwi\u281?ziony w Harthenham do ko\u324?ca \u380?ycia. Maldora nikt nie powstrzyma, a on nigdy nie wr\u243?ci do domu.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy weszli do sali, Dershan zamkn\u261?\u322? drzwi, odcinaj\u261?c gapi\u243?

w. W \u347?rodku czeka\u322? ju\u380? ksi\u261?\u380?\u281? Conrad, medale b\u322?yszcza\u322?y mu na mundurze. Na bordowym filcu pokrywaj\u261?cym onyksowy st\u243?\u322? bilardowy le\u380?a\u322?o sze\u347?\u263?dziesi\u261?t r\u243?wno rozmieszczonych bil.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mamy naszych \u347?wiadk\u243?w - powiedzia\u322? Conrad.\par\pard\plain\hyphpar} {W odpowiedzi na jego gest Dershan i Tark zaj\u281?li miejsca pod odleg\u322?\u261? \u347?cian\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeste\u347? lepiej obznajomiony z t\u261? form\u261? walki ni\u380? ja. Od czego zaczynamy?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason poruszy\u322? palcami. My\u347?la\u322? o tym, \u380?e mo\u380?e umrze\u263?. Conrad by\u322? mocno zbudowanym m\u281?\u380?czyzn\u261?. W tej rozgrywce zawa\u380?y szcz\u281?\u347?cie. Jason stara\u322? si\u281? sobie przypomnie\u263

?, \u380?e potrafi ciska\u263? pi\u322?ki, kt\u243?re mkn\u261? z szybko\u347?ci\u261? ponad osiemdziesi\u281?ciu mil na godzin\u281?. Bez treningu nikt nie potrafi r\u243?wnie szybko rzuca\u263?. To nie by\u322?a r\u243?wnie beznadziejna walka jak pojedynek szermierczy. Mimo niebezpiecze\u324?stwa mia\u322? naprawd\u281? du\u380?\u261? szans\u281? wygra\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Stajemy przy dw\u243?ch ko\u324?cach sto\u322?u, bez kul w r\u281?kach, a pa\u324?ski cz\u322?owiek upuszcza chusteczk\u281?. Kiedy chusteczka dotknie ziemi,bierzemy bile i rzucamy dowolnie.\par\pard\plain\hyphpar} {Conrad skin\u261?\u322? g\u322?owa, jakby s\u322?owa zgadza\u322?y si\u281? z jego oczekiwaniami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zaczynamy wi\u281?c? - powiedzia\u322?, jakby mieli zasi\u261?\u347?\u263? dopartii szach\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Jedno Jason musia\u322? przyzna\u263? ksi\u281?ciu - nie okazywa\u322? nawet odr

obiny strachu; jego nonszalancja mog\u322?a wyprowadzi\u263? cz\u322?owieka z r\u243?wnowagi.\par\pard\plain\hyphpar} {Conrad i Jason zaj\u281?li miejsca. Ksi\u261?\u380?\u281? patrzy\u322? ch\u322?odno. Jason wiedzia\u322?, \u380?e Conrad zabije go, je\u347?li zyska szans\u281?, mia\u322? jednak nadziej\u281?, \u380?e zako\u324?czy walk\u281?, nim ktokolwiek umrze. Je\u347?li zdo\u322?a zrani\u263? Conrada tak, \u380?eby uzyska\u263?przewag\u281?, mo\u380?e ksi\u261?\u380?\u281? si\u281? podda.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zacz\u261?\u322? si\u281? poci\u263?. Otar\u322? r\u281?ce o spodnie. Nigdy do tej pory nie denerwowa\u322? si\u281? w takim stopniu. Dzisiaj nikt nie b\u



281?dzie liczy\u322? punkt\u243?w. Je\u347?li rzuci dobrze, b\u281?dzie \u380?y\u322?. W przeciwnym wypadku zginie. Dziwne napi\u281?cie gra\u322?o w jego ciele i umy\u347?le. Czu\u322?, \u380?e zmys\u322?y dzia\u322?aj\u261? mu na najwy\u380?szych obrotach. Niepok\u243?j, jaki czu\u322? czasem przed meczami, wydawa\u322? si\u281? teraz wr\u281?cz \u347?mieszny.\par\pard\plain\hyphpar} {Dershan uni\u243?s\u322? chusteczk\u281?, po czym j\u261? upu\u347?ci\u322?. Jason po\u347?piesznie z\u322?apa\u322? w obie r\u281?ce kule bilardowe. Jako miotacz, raz, mo\u380?e dwa razy trafi\u322? w pa\u322?karza, a teraz b\u281?dzie pr\u243?bowa\u322? rozmy\u347?lnie zada\u263? w ten spos\u243?b znacz\u261?ce obra\u380?enia. Poza tym, pa\u322?karz odp\u322?aci mu si\u281? tym samym.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy Jason cisn\u261?\u322? pierwsz\u261? bil\u261?, kula rzucona przez Conrada \u347?wisn\u281?\u322?a mu ko\u322?o ucha. Ksi\u261?\u380?\u281? wykr\u281?ci\u322? si\u281?, staraj\u261?c si\u281? uskoczy\u263? przed pierwsz\u261? bil\u261? Jasona, ale oberwa\u322? solidnie w g\u243?rn\u261? cz\u281?\u347?\u263? plec\u243?w. Jason prze\u322?o\u380?y\u322? bil\u281? do prawej r\u281?ki. Nie trafi\u322?, bo ksi\u261?\u380?\u281? da\u322? nura. Jason rzuci\u322? si\u281? w bok, pr\u243?buj\u261?c uskoczy\u263? przed nast\u281?pnym rzutem Conrada - kula musn\u281?\u322?a go w bok. Trafienie zabola\u322?o, ale nie zrobi\u322?o mu krzywdy. Jason po\u347?piesznie zgarn\u261?\u322? kolejne bile.\par\pard\plain\hyphpar} {Chc\u261?c uniemo\u380?liwi\u263? Conradowi rzuty, Jason zamierza\u322? bombardowa\u263? jego r\u281?ce, ale w gor\u261?czce walki trudno by\u322?o precyzyjniecelowa\u263?. W tej samej chwili rzucili nast\u281?pnymi kulami bilardowymi. Ksi

\u261?\u380?\u281? straszliwie spud\u322?owa\u322?, chybiaj\u261?c o kilka st\u243?p. Jason trafi\u322? prosto w obojczyk i zaraz rzuci\u322? znowu, o ma\u322?y w\u322?os chybiaj\u261?c ksi\u261?\u380?\u281?cy \u322?okie\u263?. Z powodu trafienia nast\u281?pny rzut Conrada by\u322? niezgrabny, ale Jason oberwa\u322? wprzedrami\u281?, ito bardzo bole\u347?nie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason porwa\u322? kolejne dwie bile. Conrad te\u380? si\u281?gn\u261?\u322? niezgrabnie po nast\u281?pne. Jason przypomnia\u322? sobie sztuczk\u281?, kt\u243?r\u261? pos\u322?ugiwa\u322? si\u281? w czasie walki na balony nape\u322?nione wod\u261?. Lew\u261? r\u281?k\u261? rzuci\u322? do\u347?\u263? mocno od do\u322?u \u380?\u243?\u322?t\u261? kul\u281?, kt\u243?ra polecia\u322?a wysokim \u322?ukiem, odbi\u322?a si\u281? od odleg\u322?ego sufitu i polecia\u322?a w stron\u281?Conrada, kt\u243?ry obserwowa\u322? j\u261?, si\u281?gaj\u261?c po nast\u281?pne bile. Zanim tamta opad\u322?a, Jason cisn\u261?\u322? drug\u261? z boku tak moc

no, jak potrafi\u322?. Uderzy\u322?a ksi\u281?cia w g\u322?ow\u281?. Conrad pad\u322? na pod\u322?og\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zdusi\u322? okrzyk. Celowa\u322? w r\u281?k\u281?, kt\u243?r\u261? ksi\u261?\u380?\u281? rzuca\u322?, ale tamten uskoczy\u322? i wpakowa\u322? si\u281? prosto na tor lotu bili. Kula trafi\u322?a z tak\u261? si\u322?\u261?, \u380?e Jason zamar\u322? na chwil\u281?, krzywi\u261?c si\u281? ze wsp\u243?\u322?czuciem. Tark g\u322?o\u347?no odchrz\u261?kn\u261?\u322? i Jason po\u347?piesznie chwyci\u322? kolejne dwie bile, trzymaj\u261?c je w gotowo\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {Chocia\u380? jego pier\u347? wnosi\u322?a si\u281? i opad\u322?a, Conrad le\u380?a\u322? bez ruchu.\par\pard\plain\hyphpar} {Dysz\u261?c ci\u281?\u380?ko, z obola\u322?\u261? r\u281?k\u261? i bokiem, Jason sta\u322? w gotowo\u347?ci do rzutu. Ksi\u261?\u380?\u281? nie wstawa\u322?. Na

prawd\u281? straci\u322? przytomno\u347?\u263?? To ju\u380? koniec pojedynku?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zerkn\u261?\u322? na Dershana.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wystarczy?\par\pard\plain\hyphpar} {Hrabia Dershan poblad\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ksi\u261?\u380?\u281? Conrad nie prosi\u322? o lito\u347?\u263?. Masz prawo zadba\u263?, by zgin\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zastanawia\u322? si\u281?, czy hrabiemu Dershanowi marzy si\u281? przej\u281?cie obowi\u261?zk\u243?w ksi\u281?cia.\par\pard\plain\hyphpar} {- My\u347?l\u281?, \u380?e raczej zaryzykuj\u281?. Zosta\u322?em zmuszony do teg



o pojedynku. Nie chc\u281? zabija\u263? ksi\u281?cia Conrada. To, co si\u281? znim stanie, to ju\u380? nie moja sprawa.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wedle \u380?yczenia - zgodzi\u322? si\u281? Dershan.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wyno\u347?my si\u281? st\u261?d - powiedzia\u322? roztrz\u281?siony Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Mdli\u322?o go z powodu brutalno\u347?ci rozgrywki, ale cieszy\u322? si\u281?, \u380?e nadal stoi o w\u322?asnych si\u322?ach i \u380?e wyszed\u322? z pojedynku prawie bez szwanku.\par\pard\plain\hyphpar} {- Racja - mrukn\u261?\u322? Tark. - Mam ju\u380? do\u347?\u263? Harthenham.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powodzenia - powiedzia\u322? Dershan. - Ka\u380?\u281? opu\u347?ci\u263? most. Rozumiecie, \u380?e gdy tylko wyjdziecie poza mury zamku, opu\u347?cicie azyl.\par\pard\plain\hyphpar} {- To mnie nie dziwi - odpar\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Wyszed\u322? razem z Tarkiem z sali bilardowej. T\u322?um sta\u322? w milczeniu. Kto\u347? zakaszla\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ka\u380?dy, kto chce do nas do\u322?\u261?czy\u263?, b\u281?dzie mile widziany - og\u322?osi\u322? Jason. - Mo\u380?ecie nie mie\u263? drugiej takiej szansy.Ostrzegam jednak: za murami zamku zostaniemy pewnie zaatakowani.\par\pard\plain\hyphpar} {Wszyscy w t\u322?umie znale\u378?li sobie jaki\u347? obiekt, na kt\u243?ry mogli patrze\u263?, byle nie spojrze\u263? na Jasona. Wszyscy, poza wysokim, pot\u281?\u380?nie zbudowanym m\u281?\u380?czyzn\u261? o rudokasztanowych w\u322?osach rzedn\u261?cych na czubku g\u322?owy. Przez plecy mia\u322? przewieszony miecz p\

u243?\u322?torar\u281?czny.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ja p\u243?jd\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jak na swoje rozmiary g\u322?os mia\u322? odrobin\u281? wy\u380?szy, ni\u380? Jason by si\u281? spodziewa\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason do tej pory nie zwr\u243?ci\u322? uwagi na tego cz\u322?owieka.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wychodzimy natychmiast.\par\pard\plain\hyphpar} {Wielki m\u281?\u380?czyzna podni\u243?s\u322? pakunek.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem Tristan, syn Jaroma. Kiedy\u347? mia\u322?em tytu\u322? szlachecki, ale zrzek\u322?em si\u281? go dawno temu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Lord Jason z Caberton - odpowiedzia\u322? Jason. - A to Tark.\par\pard\plain\hyphpar} {- Z Zawrotnej Dziewi\u261?tki - doda\u322? muzyk.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chod\u378?my.\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }{\line } {\s1 \afs32{\qcRozdzia\u322? 22{\line } Ucieczka\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Jason, Tark i Tristan po\u347?piesznie wyszli frontowymi drzwiami, odprowadzaniprzez t\u322?um gapi\u243?w. Dw\u243?ch s\u322?u\u380?\u261?cych sta\u322?o po obu stronach drzwi na baczno\u347?\u263?. \u379?aden z nich nie ruszy\u322? si\u281?, by przeszkodzi\u263? im w wyj\u347?ciu. Kiedy ju\u380? znale\u378?li si\u281? na zewn\u261?trz, Tristan wyci\u261?gn\u261?\u322? miecz, a Tark ci\u281?\u38

0?ki n\u243?\u380?. Jason nie\u347?wiadomie nadal \u347?ciska\u322? kul\u281? bilardow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czekajcie! - zawo\u322?a\u322? kto\u347? za ich plecami.\par\pard\plain\hyphpar} {Odwr\u243?cili si\u281?. D\u322?ugim krokiem szed\u322? przez korytarz Drak\u281? odziany w d\u322?ugi prosty p\u322?aszcz i wysokie buty. W\u322?osy mia\u322?spi\u281?te w kucyk, a u pasa miecz.\par\pard\plain\hyphpar} {- Musz\u281? p\u243?j\u347?\u263? z wami.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281? u\u347?miechn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Bardzo prosz\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {



Obrzuci\u322? spojrzeniem gapi\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kto\u347? jeszcze? Ostatnia szansa.\par\pard\plain\hyphpar} {Niski, szczup\u322?y m\u281?\u380?czyzna o w\u261?skiej twarzy napotka\u322? jego spojrzenie. Marszcz\u261?c nieco czo\u322?o, pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261?. Nikt inny nie spojrza\u322? Jasonowi w oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {Czw\u243?rka uciekinier\u243?w przebieg\u322?a pod portykiem, przez dziedzinieci frontow\u261? bram\u281? na opuszczony most. Opu\u347?cili drog\u281? biegn\u261?c\u261? od zamku i spr\u281?\u380?ystym krokiem przebiegli przez pole lucerny. Poranek by\u322? ch\u322?odny. Niskie chmury wisia\u322?y na niebie. Rosa na \u322?odygach lucerny przemoczy\u322?a im spodnie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego do nas do\u322?\u261?czy\u322?e\u347?? - zapyta\u322? Tristana Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy nie by\u322?em dumny z mojej decyzji o przyje\u378?dzie do Harthenham -wydysza\u322? Tristan. - Widok ludzi wystarczaj\u261?co odwa\u380?nych, \u380?eby przeciwstawi\u263? si\u281? ksi\u281?ciu Conradowi i porzuci\u263? ochron\u281?, jak\u261? zapewnia\u322? zamek, zainspirowa\u322? mnie. Postanowi\u322?em sobie wczoraj, \u380?e je\u347?li zwyci\u281?\u380?ysz w pojedynku, do\u322?\u261?cz\u281? do ciebie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ciesz\u281? si\u281?, \u380?e si\u281? przy\u322?\u261?czy\u322?e\u347? - powiedzia\u322? Jason, martwi\u261?c si\u281? troch\u281?, \u380?e Tristan zaraz dostanie zadyszki.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zdajesz sobie spraw\u281?, \u380?e zginiemy? - odezwa\u322? si\u281? Drak\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Najprawdopodobniej - zgodzi\u322? si\u281? z nim Tristan. - Ale to lepszy rodz

aj \u347?mierci.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason milcza\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Za ich plecami rozleg\u322? si\u281? rozentuzjazmowany ch\u243?r ujadaj\u261?cych ps\u243?w. Czterech m\u281?\u380?czyzn obejrza\u322?o si\u281? i zobaczy\u322?o niemal dwadzie\u347?cia ochoczych mastyf\u243?w i dzikarzy, p\u281?dz\u261?cych za nimi, a kawa\u322?ek dalej m\u281?\u380?czyzn\u281? konno.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie marnuj\u261? czasu - mrukn\u261?\u322? z gorycz\u261? Jason. Ca\u322?a czw\u243?rka rzuci\u322?a si\u281? p\u281?dem. Tristan zrzuci\u322? pakunek. Na drugim ko\u324?cu pola lucerny przeskoczyli przez niski drewniany p\u322?otek. Tark zahaczy\u322? stop\u261? o palik i wy\u322?o\u380?y\u322? si\u281? jak d\u322?ugi, ale natychmiast poderwa\u322? si\u281? z wigorem nap\u281?dzanego adrenalin\u261? cz\u322?owieka, kt\u243?rego zaraz zjedz\u261? \u380?ywcem psy. Nast\u281?

pne pole by\u322?o rozleg\u322?\u261? przestrzeni\u261? wype\u322?nion\u261? si\u281?gaj\u261?c\u261? kolan traw\u261?. Jason si\u281? obejrza\u322?. Sfora zaciek\u322?ych ps\u243?w znajdowa\u322?a si\u281? w po\u322?owie pola lucerny. By\u322?o teraz wida\u263?, \u380?e m\u281?\u380?czyzna jad\u261?cy konno to Kimp; cwa\u322?owa\u322? spokojnie, jad\u261?c za psami z maczug\u261? w r\u281?ce.\par\pard\plain\hyphpar} {Tristan ju\u380? z trudem \u322?apa\u322? oddech, twarz mu poczerwienia\u322?a ib\u322?yszcza\u322?a od potu. Zacz\u261?\u322? opada\u263? z si\u322? i zwalnia\u263?. Jason te\u380? zwolni\u322?, \u380?eby biec razem z nim. Tristan ze z\u322?o\u347?ci\u261? machn\u261?\u322? r\u281?k\u261?, \u380?eby bieg\u322? przodem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Uciekaj - wydysza\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Drak\u281? prowadzi\u322?. Tark p\u281?dzi\u322? z niezwyk\u322?\u261? szybko\u3

47?ci\u261? jak na tak kr\u281?pego m\u281?\u380?czyzn\u281?. Jason z trudem zanimi nad\u261?\u380?a\u322?. Skupi\u322? si\u281? na stopach uderzaj\u261?cych o trawiasty grunt, pr\u243?buj\u261?c wyd\u322?u\u380?y\u263? krok i zmusi\u263?nogi, by szybciej pracowa\u322?y. Wycie \u347?cigaj\u261?cych ich ps\u243?w przybiera\u322?o na sile.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason czu\u322? ju\u380? k\u322?ucie w boku, jakby mu kto\u347? wkr\u281?ca\u322? \u347?rub\u281?. Pomasowa\u322? to miejsce. Tark by\u322? kilka krok\u243?w przed nim, desperacko pomykaj\u261?c na kr\u243?tkich nogach.\par\pard\plain\hyphpar} {Zerkaj\u261?c za siebie, Jason zobaczy\u322?, \u380?e Tristan odwr\u243?ci\u322?



si\u281?, by stawi\u263? czo\u322?o nadbiegaj\u261?cym psom, i \u347?ciska\u322? w obu r\u281?kach miecz. Psy ju\u380? go prawie dopad\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason patrzy\u322? na ostatni\u261? walk\u281? Tristana w stroboskopowym rytmiespojrze\u324? rzucanych przez rami\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Tristan atakuje skacz\u261?cego na niego mastyfa.\par\pard\plain\hyphpar} {Tristan pada na kolano, tn\u261?c dzikarza, i teraz skowyt miesza si\u281? ze szczekaniem.\par\pard\plain\hyphpar} {Tristanowi udaje si\u281? wsta\u263?, wymachuje pi\u281?\u347?ciami jak szalony.\par\pard\plain\hyphpar} {Tristan le\u380?y na ziemi, a psy opadaj\u261? go chmar\u261?. Rozcina sztyletem brzuch mastyfa, podczas gdy dzikarz chwyta go za gard\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason potkn\u261?\u322? si\u281? i wyci\u261?gn\u261?\u322? na zroszonej trawiejak d\u322?ugi.\par\pard\plain\hyphpar} {Tark zatrzyma\u322? si\u281? gwa\u322?townie i szarpni\u281?ciem pom\u243?g\u322? mu wsta\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Nadal \u347?ciga\u322?o ich kilkana\u347?cie ps\u243?w. Jason, upadaj\u261?c, upu\u347?ci\u322? kul\u281? bilardow\u261?. Teraz jego jedyn\u261? broni\u261? by\u322? sztylet. Tark mia\u322? n\u243?\u380?. Kilka krok\u243?w przed nimi Drak\u281? trzyma\u322? miecz.\par\pard\plain\hyphpar} {Z zagajnika obok pola wyjecha\u322? Jasher na wspania\u322?ym karym rumaku, p\u281?dz\u261?c prosto na Jasona i Tarka. Prowadzi\u322? myszatego konia.\par\pard\plain\hyphpar} {

- O\u380?e\u380? w z\u261?b! - zakl\u261?\u322? Tark, skr\u281?caj\u261?c gwa\u322?townie w lewo. - Nie! To przyjaciel! Jasher uni\u243?s\u322? kusz\u281?. Wystrzeli\u322? be\u322?t. Celowa\u322? daleko, w psy. Jason si\u281? obejrza\u322?. Dzikarz potkn\u261?\u322? si\u281? z be\u322?tem wystaj\u261?cym z piersi.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher odrzuci\u322? kusz\u281? i wyj\u261?\u322? drug\u261?. Pad\u322? mastyf.Kusza wyl\u261?dowa\u322?a w trawie, zast\u261?piona przez nast\u281?pn\u261?. Kolejny mastyf pad\u322?, skowycz\u261?c.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher prawie dojecha\u322? do Jasona i Tarka, kiedy wyj\u261?\u322? czwart\u261? kusz\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Bierz konia! - krzykn\u261?\u322?, wypuszczaj\u261?c wodze.\par\pard\plain\hyphpar} {Uwolniony ko\u324? p\u281?dzi\u322? prosto na Jasona. Jak mia\u322? zatrzyma\u26

3? rozp\u281?dzone zwierz\u281?? Odskoczy\u322? na bok, si\u281?gaj\u261?c bez przekonania ku lu\u378?nym wodzom. Nie uda\u322?o mu si\u281? i ko\u324? przebieg\u322? obok niego, powoli zwalniaj\u261?c.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasher opu\u347?ci\u322? poziomo kusz\u281?, wymierzy\u322? i trafi\u322? kolejnego dzikarza.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zawr\u243?\u263? i walcz! - krzykn\u261?\u322? Drak\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Rzuci\u322? kr\u243?tki miecz, kt\u243?ry przekozio\u322?kowa\u322? w powietrzu. Ostrze wbi\u322?o si\u281? w ziemi\u281? ko\u322?o st\u243?p Jasona, kt\u243?ry natychmiast chwyci\u322? za r\u281?koje\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason i Tark odwr\u243?cili si\u281? natychmiast do nadbiegaj\u261?cych ps\u243?w. Dzi\u281?ki pi\u261?tej kuszy Jasher uszczupli\u322? liczebno\u347?\u263? sfory do siedmiu i przejecha\u322? obok ps\u243?w, by przechwyci\u263? Kimpa.\par\p

ard\plain\hyphpar} {Drak\u281? odbieg\u322? od Tarka i Jasona, zostawiaj\u261?c im wi\u281?ksz\u261? przestrze\u324?. Wymachuj\u261?c mieczem, krzycza\u322? na p\u281?dz\u261?ce psy. Cztery skr\u281?ci\u322?y w \u347?lad za nim.\par\pard\plain\hyphpar} {Trzy psy - dwa dzikarze i jeden mastyf - rzuci\u322?y si\u281? na Jasona i Tarka. Jason odskoczy\u322? przed rzucaj\u261?cym si\u281? na niego mastyfem, tn\u261?c go w g\u322?ow\u281?, gdy zwierz\u281? przelatywa\u322?o obok. Dzikarz skoczy\u322? i uderzy\u322? w Tarka, kt\u243?ry przekozio\u322?kowa\u322? do ty\u322?u, ale jednocze\u347?nie wbi\u322? n\u243?\u380? w pier\u347? psa. Drugi dzikarzzaatakowa\u322? Jasona od do\u322?u, \u347?cinaj\u261?c go z n\u243?g, kiedy ude





phpar} {- Zwykle amar jest do\u347?\u263? trwa\u322?y - wymamrota\u322? Drak\u281?, przygl\u261?daj\u261?c si\u281? ziemi.\par\pard\plain\hyphpar} {Kr\u261?g ich poszukiwa\u324? si\u281? rozszerza\u322?. Jason co pewien czas zerka\u322? w stron\u281? zamku, rozgl\u261?daj\u261?c si\u281? za oznakami nast\u281?pnego po\u347?cigu.\par\pard\plain\hyphpar} {Tark wr\u243?ci\u322? do miejsca, w kt\u243?rym le\u380?a\u322?a g\u322?owa Jashera, przykucn\u261?\u322? i zacz\u261?\u322? metodycznie szuka\u263?. Chwil\u281? potem podni\u243?s\u322? szare nasiono wielko\u347?ci w\u322?oskiego orzecha.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przegapili\u347?my je. Le\u380?a\u322?o na wp\u243?\u322? zakopane. Musia\u322?o si\u281? oderwa\u263?, kiedy tu le\u380?a\u322?, zanim go obr\u243?ci\u322?e\u347?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason westchn\u261?\u322? z ulg\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Musimy zasadzi\u263? je w bezpiecznym, \u380?yznym miejscu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Daleko st\u261?d - dorzuci\u322? Drak\u281?. Tark skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261? i wrzuci\u322? nasiono do sakiewki u pasa. Jeden z koni, kary ogier, kt\u243?rego dosiada\u322? Jasher, pozosta\u322? w pobli\u380?u. Ogier Kimpa pas\u322? si\u281? ze sto jard\u243?w dalej. Szary ko\u324?, kt\u243?rego Jason wypu\u347?ci\u322?, odbieg\u322? spory kawa\u322? przez pole i teraz te\u380? zacz\u261?\u322? pogryza\u263? traw\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przyprowadz\u281? myszatego - powiedzia\u322? Tark, dosiadaj\u261?c wierzchowca Jashera.\par\pard\plain\hyphpar} {

- A ja wezm\u281? konia Kimpa! - zawo\u322?a\u322? przez rami\u281? Drak\u281?,ju\u380? biegn\u261?c w stron\u281? rumaka.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281? rozejrza\u322?. Gdzie by\u322?a Rachel? Jasher pewnie si\u281? upar\u322?, \u380?eby zosta\u322?a w ukryciu.\par\pard\plain\hyphpar} {Szary ko\u324? uciek\u322? od Tarka, kiedy tamten si\u281? zbli\u380?y\u322?, ale w ko\u324?cu muzykowi uda\u322?o si\u281? zajecha\u263? mu drog\u281? i z\u322?apa\u263? za wodze.\par\pard\plain\hyphpar} {Krew sp\u322?ywa\u322?a Jasonowi po r\u281?ce do d\u322?oni, kiedy patrzy\u322?, jak Drak\u281? dosiada wierzchowca Kimpa. Z wahaniem obejrza\u322? ran\u281?. Nad brzydkimi rozdarciami i dziurami w sk\u243?rze mia\u322? poszarpany r\u281?kaw. Mo\u380?e uda\u322?oby mu si\u281? oderwa\u263? kawa\u322?ek p\u322?aszcza izawi\u261?za\u263? go jak banda\u380?.\par\pard\plain\hyphpar} {Tark macha\u322? r\u281?k\u261?, wskazuj\u261?c w stron\u281? Jasona. Ch\u322?op

ak si\u281? obr\u243?ci\u322?. Oko\u322?o dwudziestu je\u378?d\u378?c\u243?w wynurza\u322?o si\u281? w pe\u322?nym galopie spomi\u281?dzy drzew za jego plecami. To nie by\u322?y posi\u322?ki z zamku, nadjechali z innej strony.\par\pard\plain\hyphpar} {Drak\u281? siedzia\u322? okrakiem na koniu z mieczem w r\u281?ku i marszczy\u322? czo\u322?o. Za nim, na drugim ko\u324?cu pola Jason zobaczy\u322? Rachel wynurzaj\u261?c\u261? si\u281? z lasu, tak\u380?e konno. Tark jecha\u322? w stron\u281? Jasona, prowadz\u261?c szarego wierzchowca. Ani Tark, ani Drak\u281? nie mieli szansy dojecha\u263? do niego na czas. Jason zacz\u261?\u322? do nich macha\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Uciekajcie, uciekajcie! - krzycza\u322?. - Drak\u281?, ratuj Rachel! Tark, powiedz jej \u8222?rim\u8221?! Powiedz jej \u8222?rim\u8221?! Uciekajcie!\par\pard\plain\hyphpar} {

Drak\u281? zasalutowa\u322? mu mieczem, spi\u261?\u322? konia i odjecha\u322? wprzeciwnym kierunku ni\u380? \u380?o\u322?nierze. Przeskoczy\u322? na koniu nadogrodzeniem i pogalopowa\u322? delikatnie opadaj\u261?cym stokiem jak szalony, do miejsca, gdzie czeka\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Tark \u347?ci\u261?gn\u261?\u322? wodze, wahaj\u261?c si\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wyno\u347? si\u281? st\u261?d! - rykn\u261?\u322? Jason. - \u8222?Rim\u8221?!\par\pard\plain\hyphpar} {Tark wypu\u347?ci\u322? myszatego konia i odjecha\u322? w przeciwnym kierunku ni\u380? Drak\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {



Jason odwr\u243?ci\u322? si\u281? do je\u378?d\u378?c\u243?w. Nie maj\u261?c mo\u380?liwo\u347?ci ucieczki, podni\u243?s\u322? r\u281?ce i si\u281? podda\u322?. Wi\u281?kszo\u347?\u263? zatrzyma\u322?a si\u281? wok\u243?\u322? niego. Czterech pojecha\u322?o za Tarkiem. Pi\u281?ciu za Drakiem i Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {Kilku lekko opancerzonych m\u281?\u380?czyzn zsiad\u322?o z koni i z\u322?apa\u322?o brutalnie Jasona. To nie byli werbownicy - a je\u347?li tak, to nosili mniej imponuj\u261?ce zbroje ni\u380? ci, kt\u243?rzy pr\u243?bowali go pojma\u263?poprzednim razem. Ich he\u322?my nie mia\u322?y zas\u322?on na twarze. Przeszukali go i odebrali mu sztylet.\par\pard\plain\hyphpar} {- Lord Jason z Caberton, jak zak\u322?adam? - zapyta\u322? m\u281?\u380?czyzna,kt\u243?ry nadal siedzia\u322? w siodle i najwyra\u378?niej by\u322? dow\u243?dc\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak. - Jason mia\u322? ochot\u281? zachowa\u263? si\u281? bezczelnie. Z\u322?apano go, jego przyjaciele uciekali, a on mia\u322? niewiele do stracenia. - Sk\u261?d wiesz?\par\pard\plain\hyphpar} {- Powiadomiono nas dzi\u347? rano o twojej mo\u380?liwej ucieczce. Ostatni sygna\u322? potwierdzi\u322? twoj\u261? decyzj\u281?. Czy to Jasher nasiennik? - Dow\u243?dca wskaza\u322? zw\u281?glone szcz\u261?tki.\par\pard\plain\hyphpar} {- To jego brat bli\u378?niak.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wiemy, \u380?e podr\u243?\u380?owa\u322? z tob\u261? do niedawna. Gdzie jego amar?\par\pard\plain\hyphpar} {- Zjad\u322?em go.\par\pard\plain\hyphpar} {- To nie najlepsza chwila na nonszalancj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Spanikowa\u322?em. Smakowa\u322? okropnie. Macie p\u322?yn do ust?\par\pard\plain\hyphpar} {- Przeszukajcie okolic\u281? - rozkaza\u322? dow\u243?dca. - I przeszukajcie dok\u322?adnie m\u322?odego lorda.\par\pard\plain\hyphpar} {Metodycznie przeszukano Jasona i jego ubrania. \u379?o\u322?nierze przeczesali w kucki okolic\u281? z niezwyk\u322?\u261? wr\u281?cz pedanteri\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie ma tu amara, panie - zg\u322?osi\u322? w ko\u324?cu jeden z \u380?o\u322?nierzy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przeszukajcie teren raz jeszcze - rozkaza\u322? dow\u243?dca. - Nie mo\u380?emy pope\u322?ni\u263? b\u322?\u281?du. I opatrzcie rany wi\u281?\u378?niowi.\par\pard\plain\hyphpar} {Piek\u261?cy balsam na\u322?o\u380?ono Jasonowi na poranion\u261? r\u281?k\u281?

i nog\u281?, a potem owini\u281?to je lnianymi banda\u380?ami. Nikt nie znalaz\u322? nasiona.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeden z uciekinier\u243?w musia\u322? je zabra\u263? - uzna\u322? dow\u243?dca. - Na pewno ju\u380? ich zatrzymano.\par\pard\plain\hyphpar} {- Twoi ludzie nie wr\u243?c\u261? - odpowiedzia\u322? Jason. - Wiesz, kto mieszka w Harthenham? Nie m\u243?wi\u281? o grubasach. M\u243?wi\u281? o tych, kt\u243?rzy zabijaj\u261? takich jak wy w ramach hobby.\par\pard\plain\hyphpar} {- Do\u347?\u263? tych bzdur.\par\pard\plain\hyphpar} {Kilka minut p\u243?\u378?niej powr\u243?ci\u322? samotny je\u378?dziec na spienionym koniu.\par\pard\plain\hyphpar} {- M\u281?\u380?czyzna, kt\u243?ry pojecha\u322? na p\u243?\u322?noc, ma ogiera Kimpa, Mandibara. Dziewczyna te\u380? ma doskona\u322?ego wierzchowca. Te konie by\u322?y za szybkie. Pozostali nadal ich \u347?cigaj\u261?, ale, o ile tamci nie

pope\u322?ni\u261? b\u322?\u281?du, nasza jedyna szansa, to odgadn\u261?\u263?, dok\u261?d jad\u261?, i odci\u261?\u263? im drog\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Dow\u243?dca podrapa\u322? si\u281? po policzku.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dok\u261?d on pojecha\u322?? - zapyta\u322? Jasona. - A sk\u261?d mam wiedzie\u263?? Ucieka\u322?. - Powiedz mi o swoich przyjacio\u322?ach. - Ledwie ich znam. Ten, kt\u243?ry uciek\u322? z dziewczyn\u261?, to Krzysztof Kolumb. Wysoki, naprawd\u281? chudy. Zielone w\u322?osy. K\u322?y. Sze\u347?\u263? palc\u243?w u lewej r\u281?ki. Ma jakie\u347? sto lat. I mn\u243?stwo zmarszczek.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Rozumiem, \u380?e \u347?wietnie si\u281? bawisz - zakpi\u322? dow\u243?dca. -Obecnie chroni ci\u281? rozkaz, \u380?eby nie robi\u263? ci \u380?adnej krzywdy, o ile to nie b\u281?dzie niezb\u281?dne. Gdyby nie to, nauczy\u322?bym ci\u281? pilnowa\u263? j\u281?zyka. Twoja bezczelno\u347?\u263? nie pozostanie zbyt d\u322?ugo bezkarna. - Odwr\u243?ci\u322? si\u281? do swoich ludzi. - Edmundzie, jed\u378? do Harthenham i ustal, kogo \u347?cigamy. Bradford, we\u378? dw\u243?ch ludzi do Orin i znajd\u378? par\u281?, kt\u243?ra uciek\u322?a na p\u243?\u322?noc. Cecil, we\u378? dw\u243?ch ludzi i jed\u378? za cz\u322?owiekiem, za kt\u243?rym Erie pojecha\u322? na zach\u243?d. Pozostali jad\u261? ze mn\u261? do Felrook.\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }{\line } {\s1 \afs32{\qcRozdzia\u322? 23{\line } S\u322?owo\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Arimfexendrapuse. Arimfexendrapuse. Najdurniejsze s\u322?owo, jakie Jason potrafi\u322? sobie wyobrazi\u263?. Kompletny nonsens. S\u322?owo, kt\u243?re rzekomomia\u322?o zniszczy\u263? Maldora. Powtarza\u322? dziwne sylaby w my\u347?lach z r\u243?\u380?n\u261? modulacj\u261?. Gdyby to zawiod\u322?o, zawsze m\u243?g\u322? spr\u243?bowa\u263? z \u8222?superkalifradalistodekspialitycznie\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {Przez ostatnie kilka dni Jason jecha\u322? na wsch\u243?d pod czujnym okiem lana, dow\u243?dcy, kt\u243?ry go pojma\u322?. Sze\u347?ciu innych ci\u281?\u380?koz

brojnych stra\u380?nik\u243?w jecha\u322?o jako ich eskorta, Ian obieca\u322?, \u380?e dzi\u347? przed zachodem s\u322?o\u324?ca Jason zobaczy Felrook.\par\pard\plain\hyphpar} {Przez ca\u322?\u261? podr\u243?\u380? \u322?an nie pu\u347?ci\u322? pary z ust na temat tego, co w\u322?a\u347?ciwie si\u281? stanie z Jasonem. Rzuca\u322? co prawda rozliczne aluzje, \u380?e b\u281?dzie to co\u347? nieprzyjemnego, ale niepoda\u322? \u380?adnych szczeg\u243?\u322?\u243?w. Jason mia\u322? nadziej\u281?, \u380?e zaprowadz\u261? go przed oblicze Maldora. Poniewa\u380? cesarz nie powinien podejrzewa\u263?, \u380?e Jason zdoby\u322? ca\u322?e S\u322?owo, uwi\u281?zienie powinno sta\u263? si\u281? doskona\u322?\u261? okazj\u261? do zako\u324?czenia misji.\par\pard\plain\hyphpar} {Je\u347?li uda mu si\u281? zniszczy\u263? cesarza, Jason wiedzia\u322?, \u380?emo\u380?liwe, i\u380? zostanie natychmiast stracony. Jednak ju\u380? grozi\u322?

y mu tortury lub \u347?mier\u263? w lochach Felrook. Jak wspaniale b\u281?dzie zamiast tego zniszczy\u263? cesarza! Pomy\u347?la\u322? o rado\u347?ci, jak\u261? to sprawi Rachel, Galloranowi, Jasherowi, Tarkowi, Nicholasowi i wielu innym, kt\u243?rzy mu pomogli. To cud, \u380?e w og\u243?le zdo\u322?a\u322? utrzyma\u263? si\u281? przy \u380?yciu. Mo\u380?e znajdzie spos\u243?b, \u380?eby przetrwa\u263? te\u380? po pokonaniu Maldora.\par\pard\plain\hyphpar} {Mimo wszystko nie m\u243?g\u322? si\u281? op\u281?dzi\u263? od r\u243?\u380?nych l\u281?k\u243?w, kt\u243?re go prze\u347?ladowa\u322?y. A je\u347?li zamierzaj\u261? zafundowa\u263? mu pranie m\u243?zgu i wyrwa\u263? z pami\u281?ci sylaby,\u380?eby zminimalizowa\u263? ryzyko, zanim stanie przed Maldorem? Galloran by\u322? dowodem, \u380?e s\u261? zdolni do zastosowania takich \u347?rodk\u243?w zaradczych. A co, je\u347?li uznaj\u261?, \u380?e lepiej, by nigdy nie stan\u261?\u322? przed Maldorem? Albo go zaknebluj\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {

Kiedy s\u322?o\u324?ce zbli\u380?a\u322?o si\u281? do horyzontu, Jason i \u380?o\u322?nierze przejechali przez w\u261?sk\u261? prze\u322?\u281?cz. Rozci\u261?ga\u322?a si\u281? przed nimi ku p\u243?\u322?nocy ogromna dolina z Felrook w oddali. Jason nie bardzo wiedzia\u322?, czego si\u281? spodziewa\u322?, ale rzeczywisto\u347?\u263? przesz\u322?a wszelkie jego oczekiwania.\par\pard\plain\hyphpar} {Monstrualna twierdza z \u380?elaza i kamienia, ogromny zamek zwie\u324?czaj\u261?cy wysok\u261? skalist\u261? wysp\u281? po\u347?rodku rozleg\u322?ego jeziora.Pionowe urwiska wyspy wznosi\u322?y si\u281? na ogromne wysoko\u347?ci nad powierzchni\u281? wody, powi\u281?kszone jeszcze o monumentalne zewn\u281?trzne mury



fortecy. Cztery mniejsze formacje skalne otacza\u322?y centraln\u261? wysp\u281?. Na tych wysepkach przysiad\u322?y skromniejsze fortece, dwie wi\u281?ksze po\u322?\u261?czone z centraln\u261? twierdz\u261? kamiennymi mostami, a dwie mniejsze podwieszonymi chodnikami.\par\pard\plain\hyphpar} {Dla dalszego umocnienia tego przera\u380?aj\u261?cego kompleksu, prom, kt\u243?ry umo\u380?liwia\u322? dostanie si\u281? na Felrook, zosta\u322? obwarowany w\u322?asnymi, ogromnymi murami. Trzy wzg\u243?rza wnosi\u322?y si\u281? w pobli\u380?u jeziora, ka\u380?de zwie\u324?czone pot\u281?\u380?nym sto\u322?pem, sk\u261?d dodatkowe si\u322?y mog\u322?y urz\u261?dza\u263? wypady i dr\u281?czy\u263?atakuj\u261?ce wojska. Bez bomb atomowych albo \u322?adunk\u243?w wybuchowych Jason nie potrafi\u322? wyobrazi\u263? sobie, \u380?eby twierdza Felrook kiedykolwiek upad\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy kiedykolwiek zaj\u281?to Felrook? - zapyta\u322? Iana.\par\pard\plain\hyphpar} {Dow\u243?dca tylko prychn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nigdy nawet nie zaatakowano Felrook.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason m\u243?g\u322? w to uwierzy\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dotrzemy tam ju\u380? dzisiaj? - zapyta\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zosta\u322?a ci jeszcze jedna noc, \u380?eby porozmy\u347?la\u263? nad swoim losem - odpar\u322? \u322?an. - Rozbijemy ob\u243?z niedaleko twierdzy i dostarczymy ci\u281? na miejsce p\u243?\u378?nym rankiem. Mam nadziej\u281?, \u380?e jeste\u347? gotowy odpowiedzie\u263? za swoje zbrodnie. Nawet sobie nie wyobra\u380?asz grozy, kt\u243?ra ci\u281? czeka.\par\pard\plain\hyphpar} {- P\u243?jd\u281? do loch\u243?w?\par\pard\plain\hyphpar} {

- Odpowiesz za swoje zachowanie - odpar\u322? do\u347?\u263? zagadkowo \u322?an.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason nie odezwa\u322? si\u281? wi\u281?cej, kiedy jechali, a potem rozbijali ob\u243?z. Po kolacji wszyscy stra\u380?nicy opr\u243?cz dw\u243?ch po\u322?o\u380?yli si\u281? spa\u263?. Z r\u281?kami zwi\u261?zanymi przed sob\u261? Jason le\u380?a\u322? na boku. Pr\u243?bowa\u322? ju\u380? raz uciec pewnej nocy, ale zarobi\u322? guza na potylicy i podbite oko. Wiedzia\u322?, \u380?e nie ma sensu znowu pr\u243?bowa\u263? ucieczki. Teraz wszystkie jego nadzieje skupi\u322?y si\u281? na tym, \u380?eby zyska\u263? okazj\u281?, by stan\u261?\u263? przed cesarzem.\par\pard\plain\hyphpar} {Mimo d\u322?ugiego dnia jazdy Jason nie m\u243?g\u322? zasn\u261?\u263?. Nie potrafi\u322? zignorowa\u263? faktu, \u380?e prawdopodobnie by\u322?a to jego ostatnia noc w \u380?yciu. Rodzice nigdy wi\u281?cej go nie zobacz\u261?, tak samo ja

k brat i siostra. Nigdy wi\u281?cej nie zobaczy Matta i Tima. Nigdy wi\u281?cejnie pobawi si\u281? z Cieniem. Nikt z nich nigdy si\u281? nie dowie, co tak naprawd\u281? si\u281? wydarzy\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy wreszcie zasn\u261?\u322?, przeszkadza\u322?y mu nieprzyjemne wizje. \u346?ni\u322?o mu si\u281?, \u380?e wypadaj\u261? mu z\u281?by, \u380?e zjawi\u322?si\u281? nieprzygotowany na egzaminach i \u380?e szuka rodzic\u243?w w k\u322?\u281?bi\u261?cym si\u281? t\u322?umie.\par\pard\plain\hyphpar} {Dop\u243?ki Drak\u281? go nie obudzi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nikt tu nie \u347?pi tak twardo jak ty. - Nasiennik si\u281? za\u347?mia\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason usiad\u322? zdezorientowany, z wolnymi r\u281?kami. Ogie\u324? p\u322?on\u261?\u322? s\u322?abo. Widzia\u322? postaci \u380?o\u322?nierzy \u347?pi\u261?cych wok\u243?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- M\u243?w ciszej - upomnia\u322? go szeptem Jason. Drak\u281? wyszczerzy\u322?z\u281?by. - Ju\u380? nas nie us\u322?ysz\u261?. - Chcesz powiedzie\u263?\u8230? - Trudno\u347?\u263? przedstawiali tylko wartownicy - odpar\u322? Drak\u281?. - A i ona nie by\u322?a zbyt wielka.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason nie m\u243?g\u322? uwierzy\u263? w\u322?asnym uszom. Rozejrza\u322? si\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kto przyjecha\u322? z tob\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {- Dostarczy\u322?em Rachel Tarkowi i odes\u322?a\u322?em ich na p\u243?\u322?noc - odpowiedzia\u322? Drak\u281?. - Wiele dni \u347?ledzi\u322?em twoj\u261? ma\u322?\u261? karawan\u281?. Uzna\u322?em, \u380?e r\u243?wnie dobrze mog\u281? poz



woli\u263?, \u380?eby przywie\u378?li ci\u281? tutaj.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wiesz o S\u322?owie?\par\pard\plain\hyphpar} {- Rachel mi powiedzia\u322?a. Tark poda\u322? jej ostatni\u261? brakuj\u261?c\u261? sylab\u281?. Drug\u261?, prawda?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak.\par\pard\plain\hyphpar} {Drak\u281? potar\u322? kark.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mog\u281? uwierzy\u263?, \u380?e kto\u347? wreszcie z\u322?o\u380?y\u322?je w ca\u322?o\u347?\u263?. Rachel chcia\u322?a przyjecha\u263?. Upiera\u322?a si\u281?. Przypomnia\u322?em jej jednak, \u380?e je\u347?li ty zawiedziesz, ona b\u281?dzie nasz\u261? ostatni\u261? nadziej\u261?. Poza tym wiedzia\u322?em, \u380?e sam zdo\u322?am prze\u347?lizgn\u261?\u263? si\u281? ko\u322?o wrog\u243?wi \u347?ledzi\u263? ci\u281?. Towarzystwo sprawi\u322?oby, \u380?e nie by\u322?bym ju\u380? tak pewien powodzenia.\par\pard\plain\hyphpar} {- Je\u347?li zawiod\u281? - powiedzia\u322? Jason - Rachel powinna przekaza\u263? sylaby komu\u347? innemu.\par\pard\plain\hyphpar} {- B\u281?d\u281? o tym pami\u281?ta\u263? - przytakn\u261?\u322? Drak\u281?. - Ale nie zawiedziesz, o ile nie pokr\u281?ci\u322?e\u347? sylab.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wiesz, jak dostarczy\u263? mnie przed oblicze Maldora?\par\pard\plain\hyphpar} {- Owszem. To mo\u380?e by\u263? podr\u243?\u380? w jedn\u261? stron\u281? i b\u281?dziesz musia\u322? uda\u263? si\u281? w ni\u261? sam, ale wiem, jak tego dokona\u263?. Jeste\u347? gotowy?\par\pard\plain\hyphpar} {To pytanie sprawi\u322?o, \u380?e Jason si\u281? zawaha\u322?. Drak\u281? go ura

towa\u322?. Mogli uciec.\par\pard\plain\hyphpar} {- A nadarzy si\u281? jaka\u347? lepsza okazja?\par\pard\plain\hyphpar} {- \u379?eby stan\u261?\u263? przed Maldorem? - upewni\u322? si\u281? Drak\u281?. - Cesarz nie opuszcza ju\u380? Felrook. Jedyny pewny spos\u243?b, \u380?eby uzyska\u263? u niego audiencj\u281?, to uderzy\u263? w gong u bram do promu. Zgodnie z cesarskim dekretem, ka\u380?dy mo\u380?e w niego uderzy\u263? i porozmawia\u263? z cesarzem. W praktyce nikt z tego nie korzysta. Gongu strzeg\u261? stra\u380?e i ka\u380?dy rozumie, \u380?e o ile uderzenie w niego gwarantuje audiencj\u281? u Maldora, to nie daje \u380?adnej pewno\u347?ci, co do konsekwencji tego pos\u322?uchania.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wi\u281?c co robimy? - zapyta\u322? Jason. - Ruszamy st\u261?d - powiedzia\u322? Drak\u281?. - Dotrzemy do promu przed \u347?witem. Zadbam, \u380?eby\u347? mia\u322? mo\u380?liwo\u347?\u263? uderzy\u263? w gong.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason zda\u322? sobie spraw\u281?, \u380?e, o ile nie chce przez reszt\u281? \u380?ycia ucieka\u263? przed lud\u378?mi cesarza, musi doprowadzi\u263? spraw\u281? do ko\u324?ca. Drak\u281? sprawia\u322? wra\u380?enie zdeterminowanego i zdolnego mu pom\u243?c. Pojawi\u322?a si\u281? prawdziwa szansa wygranej, tam gdzie tylu zawiod\u322?o. Je\u380?eli gong zagwarantuje mu audiencj\u281? u Maldora, b\u281?dzie m\u243?g\u322? wype\u322?ni\u263? misj\u281? i zaj\u261?\u263? si\u281? w\u322?asnym \u380?yciem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chod\u378?my - powiedzia\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Poza murami chroni\u261?cymi prom, rozci\u261?ga\u322?o si\u281? miasteczko, znacznie wi\u281?ksze ni\u380? wydawa\u322?o si\u281? z daleka. Drak\u281? i Jasonwjechali do niego przed \u347?witem, obaj w ubraniach i zbrojach zabranych zabit

ym \u380?o\u322?nierzom. Drak\u281? ni\u243?s\u322? \u322?uk i ko\u322?czan z dwunastoma strza\u322?ami. Jason odzyska\u322? sztylet, a opr\u243?cz tego mia\u322? miecz i kusz\u281?. Min\u281?li wiele stajni, kilka magazyn\u243?w, r\u243?\u380?ne zajazdy i rozliczne garnizony.\par\pard\plain\hyphpar} {Uwi\u261?zawszy konie, Drak\u281? poprowadzi\u322? Jasona seri\u261? zau\u322?k\u243?w. Z mrocznej kryj\u243?wki uliczki wskaza\u322? zadaszon\u261? platform\u281?, na kt\u243?r\u261? mo\u380?na by\u322?o wej\u347?\u263? schodami z trzech stron. Os\u322?oni\u281?ty przez dach, ledwie widoczny mimo p\u322?on\u261?cego w pobli\u380?u kaganka, okr\u261?g\u322?y kszta\u322?t wielkiego gongu zwiesza\u322? si\u281? z belki. Obok na \u322?a\u324?cuchu wisia\u322? m\u322?otek. Jason



naliczy\u322? czterech stra\u380?nik\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wejd\u281? na dach tego domu po drugiej stronie ulicy - powiedzia\u322? Drak\u281?. - A ty p\u243?jdziesz pod tamt\u261? wiat\u281?. - Wskaza\u322? Jasonowi budyneczek.\par\pard\plain\hyphpar} {- Widz\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zwr\u243?c\u281? na siebie uwag\u281?, strzelaj\u261?c z \u322?uku. Jak ju\u380? zaczn\u281?, ty biegnij do gongu i g\u322?o\u347?no zadzwo\u324?. Zadbam, \u380?eby\u347? dotar\u322? na miejsce.\par\pard\plain\hyphpar} {- A co zrobisz potem? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Spr\u243?buj\u281? uciec - odpar\u322? Drak\u281?. - Szanse mam niewielkie, ale je\u347?li uderzysz w ten gong, a potem wypowiesz S\u322?owo we w\u322?a\u347?ciwej chwili, warto si\u281? po\u347?wi\u281?ci\u263?. Czeka\u322?em na to, Jasonie. Nie jestem pewien, czy wiedzia\u322?em, \u380?e czekam, ale czeka\u322?em.Powinni\u347?my rusza\u263?, zanim zrobi si\u281? ja\u347?niej. Gotowy?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak.\par\pard\plain\hyphpar} {Drak\u281? przeszed\u322? przez ulic\u281?. Id\u261?c za jego przyk\u322?adem, Jason spokojnie przeszed\u322? ulic\u261? do wiaty. Stamt\u261?d powinno mu si\u281? uda\u263? podej\u347?\u263? do platformy z boku, podczas gdy Drak\u281? b\u281?dzie strzela\u322? od frontowej strony.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy ju\u380? dotar\u322? do wiaty, Jason trzyma\u322? si\u281? tak, \u380?ebystra\u380?nicy gongu go nie widzieli, a sam obserwowa\u322? dach. W chwili, gdyju\u380? zacz\u261?\u322? si\u281? zastanawia\u263?, sk\u261?d ta zw\u322?oka, us\u322?ysza\u322? zduszony krzyk - to jeden ze stra\u380?nik\u243?w spad\u322? z

e schod\u243?w prowadz\u261?cych na platform\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Zanim Jason dotar\u322? do podn\u243?\u380?a schod\u243?w prowadz\u261?cych do gongu, zosta\u322? ju\u380? tylko jeden stra\u380?nik. Schowa\u322? si\u281? za grubym s\u322?upem podtrzymuj\u261?cym dach. Kiedy zobaczy\u322? wbiegaj\u261?cego po stopniach Jasona, wyszed\u322? z kryj\u243?wki z mieczem w r\u281?ku i natychmiast strza\u322?a przeszy\u322?a jego bok.\par\pard\plain\hyphpar} {Wskakuj\u261?c po dwa stopnie, Jason dopad\u322? m\u322?otka, z\u322?apa\u322? za r\u261?czk\u281? i uderzy\u322? w gong z tak\u261? moc\u261?, jakby bra\u322?zamach pa\u322?k\u261? baseballow\u261?. D\u322?ugi, rozdygotany brz\u281?k rani\u322? mu uszy, ale mimo to, Jason uderzy\u322? znowu i jeszcze raz, uznaj\u261?c, \u380?e im wi\u281?cej razy zadzwoni, tym mniej miejsca zostanie na w\u261?tpliwo\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {- Do\u347?\u263?! - zawo\u322?a\u322? stra\u380?nik, jeden z dw\u243?ch, kt\u243

?rzy wyszli ze stra\u380?nicy, i jedyny, kt\u243?ry nie zosta\u322? raniony strza\u322?\u261?. Sta\u322? krok od schod\u243?w przed frontem platformy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chcia\u322?em mie\u263? pewno\u347?\u263? - wyja\u347?ni\u322? Jason, zastanawiaj\u261?c si\u281?, czy Drak\u281? zastrzeli i tego ostatniego stra\u380?nika.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wyjedna\u322?e\u347? sobie audiencj\u281? - zapewni\u322? go stra\u380?nik. Odwr\u243?ci\u322? si\u281? w stron\u281? dachu, na kt\u243?rym ukry\u322? si\u281? Drak\u281?. - Audiencja zostanie mu udzielona! - wrzasn\u261?\u322?. A potem spojrza\u322? na Jasona. - Mo\u380?e ci nie spodoba\u263? to, co wydarzy si\u281? potem, ale staniesz przed cesarzem. Mog\u281? pozna\u263? twoje imi\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {- Lord Jason z Caberton.\par\pard\plain\hyphpar} {

Stra\u380?nik si\u281? nachmurzy\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powinienem by\u322? si\u281? domy\u347?li\u263?. Kr\u261?\u380?\u261? na tw\u243?j temat wie\u347?ci. My\u347?la\u322?em, \u380?e ci\u281? aresztowali\u347?my po ucieczce z Harthenham.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak samo jak ci, kt\u243?rzy mnie aresztowali - odpar\u322? tajemniczo Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeste\u347? raptem dzieciakiem - stwierdzi\u322? m\u281?\u380?czyzna, wchodz\u261?c po schodach z uniesionymi r\u281?kami. - C\u243?\u380?, to by\u322?o \u347?mia\u322?e posuni\u281?cie. Mam nadziej\u281?, \u380?e zdo\u322?asz stawi\u263? czo\u322?o ko\u324?cowi.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Ja r\u243?wnie\u380? - odpar\u322? szczerze Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- B\u281?d\u281? musia\u322? odebra\u263? ci bro\u324? - powiedzia\u322? stra\u380?nik.\par\pard\plain\hyphpar} {- Sk\u261?d mam wiedzie\u263?, \u380?e zobacz\u281? cesarza? - zapyta\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- O tej porze w ca\u322?ym Felrook s\u322?yszano gong. Wszyscy znaj\u261? zasady.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason odda\u322? mu miecz.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Jak\u261?\u347? godzin\u281? p\u243?\u378?niej kiedy s\u322?o\u324?ce by\u322?ogotowe wychyli\u263? si\u281? zza horyzontu, Jason i stra\u380?nik gongu wsiedli na prom. Pomie\u347?ci\u322?aby si\u281? tam setka ludzi, ale byli jedynymi pasa\u380?erami. Przep\u322?yn\u281?li przez jezioro do kei wychodz\u261?cej z ma\u322?ej przystani u podn\u243?\u380?a centralnej wyspy. Forteca majaczy\u322?a nad nimi i wydawa\u322?o si\u281?, \u380?e ci\u261?gnie si\u281? w g\u243?r\u281?w niesko\u324?czono\u347?\u263?. W \u347?cianie urwiska wyci\u281?to wij\u261?c\u261? si\u281? zakosami \u347?cie\u380?k\u281?. Kiedy Jason maszerowa\u322? ni\u261? w g\u243?r\u281? za stra\u380?nikiem, do\u322?\u261?czy\u322?o do nich kilku innych \u380?o\u322?nierzy.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wyobra\u380?a\u322? sobie, \u380?e kt\u243?ry\u347? ze stra\u380?nik\u243?w zacz\u261?\u322?by si\u281? przechwala\u263?, gdyby z\u322?apali Drake\u8217?a. Mia\u322? nadziej\u281?, \u380?e ich milczenie oznacza, \u380?e jego towarzysz zdo\u322?a\u322? si\u281? wymkn\u261?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {

Kiedy wspinali si\u281? \u347?cie\u380?k\u261?, S\u322?owo p\u322?on\u281?\u322?o w umy\u347?le Jasona. A co, je\u347?li kt\u243?ra\u347? z sylab by\u322?a niew\u322?a\u347?ciwa? Czy wymowa mia\u322?a znaczenie? \u379?a\u322?owa\u322?, \u380?e nie mo\u380?e po\u263?wiczy\u263? wypowiadania go na g\u322?os, ale podobnoraz wym\u243?wione znika\u322?o z pami\u281?ci. Musia\u322? wi\u281?c poczeka\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Po d\u322?ugiej wspinaczce przeszli przed dwie olbrzymie bramy w grubym, zewn\u281?trznym murze, przechodz\u261?c pod kilkoma masywnymi opuszczanymi kratami, tylko po to, by ujrze\u263? wewn\u281?trzny mur niemal tak samo wysoki jak pierwszy. W tej fortecy nie by\u322?o nic pi\u281?knego - wszystko istnia\u322?o po to, \u380?eby budzi\u263? odraz\u281? i przera\u380?a\u263? napastnik\u243?w. Podziurawiony i naznaczony zapadniami krenela\u380? wystawa\u322? poza lico mur\u243?w, sprawiaj\u261?c, \u380?e wspi\u281?cie si\u281? po nich by\u322?o w zasadzie

niemo\u380?liwe. Wsz\u281?dzie kr\u281?cili si\u281? ci\u281?\u380?ko uzbrojenistra\u380?nicy, niekt\u243?rzy w towarzystwie harataczy. Katapulty i trebusze sta\u322?y w pogotowiu, gdyby trzeba by\u322?o odeprze\u263? atak. G\u322?\u243?wny budynek by\u322? kanciast\u261? konstrukcj\u261? strze\u380?on\u261? przez serie gzyms\u243?w, kt\u243?re cofa\u322?y si\u281? od dziedzi\u324?ca kolejnymi blankowymi tarasami.\par\pard\plain\hyphpar} {Przeszli przez dziedziniec i zanurzyli si\u281? w g\u322?\u261?b twierdzy, id\u261?c pustymi, solidnymi korytarzami i szerokimi schodami, a\u380? stan\u281?li przed masywnymi drzwiami z czarnego \u380?elaza, kt\u243?rych oba skrzyd\u322?a zdobi\u322?a szczerz\u261?ca z\u281?by czaszka.\par\pard\plain\hyphpar} {Wysoki m\u281?\u380?czyzna ubrany jak werbownik poleci\u322? eskorcie Jasona odej\u347?\u263?. Kiedy stra\u380?nicy si\u281? wycofali, werbownik dok\u322?adnieprzeszuka\u322? Jasona, nie znajduj\u261?c \u380?adnej nowej broni, poniewa\u380

? ca\u322?\u261? ju\u380? mu skonfiskowano. Poci\u261?gn\u261?\u322? dwa razy za \u322?a\u324?cuch zwieszaj\u261?cy si\u281? z dziury w \u347?cianie. Drzwi si\u281? otworzy\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- Lord Jason z Caberton - oznajmi\u322? wysoki werbownik.\par\pard\plain\hyphpar} {Zaciskaj\u261?c z\u281?by i powtarzaj\u261?c S\u322?owo-Klucz w my\u347?lach, Jason wszed\u322? do rozleg\u322?ej sali audiencyjnej. Ogromne filary podpiera\u322?y dach; ich podstawy wyrze\u378?biono na kszta\u322?t ludzkich st\u243?p, a zwie\u324?czenia wygl\u261?da\u322?y jak d\u322?onie rozp\u322?aszczone na sklepieniu.\par\pard\plain\hyphpar} {



Pochodnie p\u322?on\u281?\u322?y w kinkietach na \u347?cianach. P\u322?omienie wyskakiwa\u322?y z koksownik\u243?w w kszta\u322?cie czajnik\u243?w ustawionych w sali na esowatych n\u243?\u380?kach. D\u322?ugi czarny dywan prowadzi\u322? doobsydianowego podwy\u380?szenia, gdzie na ciemnym tronie naje\u380?onym szpikulcami siedzia\u322? odziany w sobolowy p\u322?aszcz m\u281?\u380?czyzna. Po bokach kr\u281?cili si\u281? dworzanie, nie spuszczaj\u261?c oczu z Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {Od podn\u243?\u380?a podwy\u380?szenia po obu stronach czarnego dywanu ci\u261?gn\u281?\u322?y si\u281? d\u322?ugie sto\u322?y okryte czarnym jedwabiem. Przy sto\u322?ach siedzia\u322?o wielu m\u281?\u380?czyzn i kilka kobiet. Wi\u281?kszo\u347?\u263? mia\u322?a puste oczodo\u322?y i tylko jedno ucho. Licznym brakowa\u322?o ko\u324?czyn. Ci, kt\u243?rzy mogli, patrzyli na Jasona z powag\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wysoki werbownik poprowadzi\u322? go do miejsca pomi\u281?dzy dwoma sto\u322?ami znajduj\u261?cego si\u281? dziesi\u281?\u263? jard\u243?w od podwy\u380?szenia, a potem si\u281? wycofa\u322?. M\u281?\u380?czyzna na tronie mia\u322? siwe w\u322?osy i zimne szare oczy. By\u322? g\u322?adko ogolony, mia\u322? przystojne,wyraziste rysy twarzy i dziurk\u281? w podbr\u243?dku. Stalowy wisior z ogromnym czarnym klejnotem spoczywa\u322? mu na piersi.\par\pard\plain\hyphpar} {Siedzia\u322? z \u322?okciem wspartym na pod\u322?okietniku i jednym palcem opartym o skro\u324?. By\u322? zamy\u347?lony.\par\pard\plain\hyphpar} {- Witaj, lordzie Jasonie. - M\u243?wi\u322? melodyjnym barytonem.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason czu\u322?, \u380?e wszyscy spodziewaj\u261? si\u281?, \u380?e ukl\u281?kni

e i zacznie b\u322?aga\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ty jeste\u347? Maldor?\par\pard\plain\hyphpar} {Cesarz si\u281? za\u347?mia\u322?. Jakby to by\u322?o pozwolenie, ciche \u347?miechy rozleg\u322?y si\u281? w ca\u322?ej komnacie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Owszem. Domaga\u322?e\u347? si\u281? audiencji u mnie?\par\pard\plain\hyphpar} {- Chcia\u322?em spotka\u263? si\u281? na s\u322?\u243?wko. Tylko jedno.\par\pard\plain\hyphpar} {Maldor pochyli\u322? si\u281? nieco, a jego spojrzenie nabra\u322?o ostro\u347?ci, zdradzaj\u261?c niepok\u243?j i niedowierzanie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zastanawia\u322? si\u281?, co si\u281? stanie, kiedy wypowie S\u322?owo. Znajdowa\u322? si\u281? w g\u322?\u281?bi fortecy. Ucieczka by\u322?a wysoce nieprawdopodobna.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Arimfexendrapuse! - wykrzykn\u261?\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Poczu\u322? energi\u281? s\u322?owa, kiedy je wypowiedzia\u322?. Przez chwil\u281? niemal wyczuwa\u322? jego sens. Pozostawi\u322?o mu brz\u281?kliwy posmak w ustach.\par\pard\plain\hyphpar} {Maldor spojrza\u322? na niego pytaj\u261?co. Wok\u243?\u322? rozleg\u322?y si\u281? pomruki.\par\pard\plain\hyphpar} {W nag\u322?ej panice Jason zda\u322? sobie spraw\u281?, \u380?e musia\u322? \u378?le wypowiedzie\u263? s\u322?owo. Kiedy jednak spr\u243?bowa\u322? je powt\u243?rzy\u263?, nie m\u243?g\u322? sobie przypomnie\u263?, jak si\u281? zaczyna. Ani jak si\u281? ko\u324?czy. Ani co by\u322?o w \u347?rodku.\par\pard\plain\hyphpar} {Wysila\u322? umys\u322?. Pami\u281?ta\u322? Ksi\u281?g\u281? Salzareda. Przypomnia\u322? sobie Jugarda i kraba. Pami\u281?ta\u322? skarbiec m\u261?dro\u347?ci,

Bia\u322?e Jezioro, Ziemie Zatopione, Kimpa. Niestety, sylaby znikn\u281?\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {Spok\u243?j ponownie ogarn\u261?\u322? Maldora. Cesarz z\u322?o\u380?y\u322? r\u281?ce na podo\u322?ku. - Co\u347? jeszcze? - To wszystko - odpar\u322? skr\u281?powany Jason. Co jeszcze m\u243?g\u322? powiedzie\u263?? - Jaka szkoda, \u380?e jedyne s\u322?owo, kt\u243?rym chcia\u322?e\u347? si\u281? ze mn\u261? podzieli\u263?, okaza\u322?o si\u281? bzdur\u261? - stwierdzi\u322? Maldor. - Mo\u380?esz odej\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason otworzy\u322? usta i zamkn\u261?\u322? je bez s\u322?owa.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Groddic - powiedzia\u322? Maldor - zabierz tego zagubionego m\u322?odziana doaresztu, dop\u243?ki nie wybior\u281? dla niego kary.\par\pard\plain\hyphpar} {Wysoki werbownik sk\u322?oni\u322? si\u281? nisko, z\u322?apa\u322? Jasona za r\u281?k\u281? i wyprowadzi\u322? z sali bocznymi drzwiami. Jason zerkn\u261?\u322? przez rami\u281? na cesarza, kt\u243?ry skonsternowany odpowiedzia\u322? na jego spojrzenie.\par\pard\plain\hyphpar} {Groddic zaprowadzi\u322? Jasona korytarzem, a potem w d\u243?\u322? ciasnymi kr\u281?conymi schodami, do korytarza, wzd\u322?u\u380? kt\u243?rego ci\u261?gn\u281?\u322?y si\u281? \u380?elazne drzwi. Trzech \u380?o\u322?nierzy pilnuj\u261?cych ma\u322?ej poczekalni przed korytarzem stan\u281?\u322?o na baczno\u347?\u263? i zasalutowa\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Potrzebuj\u281? aresztu dla tego tutaj - powiedzia\u322? wysoki werbownik.\par\pard\plain\hyphpar} {Jeden z \u380?o\u322?nierzy wyj\u261?\u322? p\u281?k kluczy i otworzy\u322? drzwi po lewej stronie korytarza. Groddic wepchn\u261?\u322? brutalnie Jasona do pustego pomieszczenia, je\u347?li nie liczy\u263? \u380?elaznego krzes\u322?a przy\u347?rubowanego do pod\u322?ogi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zwi\u261?za\u263? go - rozkaza\u322? Groddic.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason nie widzia\u322? sensu w stawianiu oporu. Co mia\u322? niby zrobi\u263?: przebiec jak op\u281?tany przez twierdz\u281?, znale\u378?\u263? wyj\u347?cie, przep\u322?yn\u261?\u263? jezioro wp\u322?aw i uciec w dzicz? Mimo to, odepchn\u261?\u322? jednego z \u380?o\u322?nierzy i rzuci\u322? si\u281? ku drzwiom. Wielka d\u322?o\u324? z\u322?apa\u322?a go za kark i cisn\u281?\u322?a szorstko na pod\u322?og\u281?. Z pozycji le\u380?\u261?cej Jason spojrza\u322? na Groddica, kt\

u243?ry z tak\u261? \u322?atwo\u347?ci\u261? uniemo\u380?liwi\u322? mu ucieczk\u281?. Wysoki m\u281?\u380?czyzna spiorunowa\u322? go wzrokiem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Siadaj na krze\u347?le.\par\pard\plain\hyphpar} {Dw\u243?ch \u380?o\u322?nierzy wyci\u261?gn\u281?\u322?o miecze. Jason usiad\u322? na twardym krze\u347?le. Jeden \u380?o\u322?nierz podszed\u322? i zacz\u261?\u322? go unieruchamia\u263?. Przy pod\u322?okietnikach znajdowa\u322?y si\u281?kajdany na nadgarstki, przy nogach krzes\u322?a p\u281?ta zamykane w kostkach. Na koniec \u380?elazna obr\u281?cz przymocowana do wysokiego oparcia zamkn\u281?\u322?a si\u281? wok\u243?\u322? szyi Jasona. \u379?o\u322?nierze zacisn\u281?lipasy na jego piersi, udach i r\u281?kach.\par\pard\plain\hyphpar} {Groddic i \u380?o\u322?nierze wyszli, nawet si\u281? nie ogl\u261?daj\u261?c. S\u322?aba wst\u261?\u380?eczka \u347?wiat\u322?a wpada\u322?a do pomieszczenia po

d drzwiami.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason nie mia\u322? jak mierzy\u263? up\u322?ywu czasu. Kr\u281?puj\u261?ce go pasy i okowy uniemo\u380?liwia\u322?y nawet wiercenie si\u281?. \u379?elazna obr\u281?cz na szyi tak przylega\u322?a, \u380?e Jason czu\u322? pulsowanie krwi w t\u281?tnicy szyjnej. Ciemno\u347?\u263? i zamkni\u281?cie zaczyna\u322?y przyprawia\u263? go o klaustrofobi\u281?. Zamkn\u261?\u322? oczy i pr\u243?bowa\u322? wolno oddycha\u263?, udawa\u263?, \u380?e z w\u322?asnej woli siedzi przypi\u281?ty do krzes\u322?a i \u380?e w ka\u380?dej chwili mo\u380?e si\u281? uwolni\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Nie m\u243?g\u322? uwierzy\u263?, \u380?e S\u322?owo zawiod\u322?o. Tyle wysi\u322?ku w\u322?o\u380?y\u322? w zdobycie go! Co innego, gdyby zupe\u322?nie nic si\u281? nie sta\u322?o. Jednak\u380?e czu\u322? moc S\u322?owa, kiedy je wypowiedzia\u322?, a potem znikn\u281?\u322?o z jego pami\u281?ci, co oznacza\u322?o, \u

380?e sylaby by\u322?y najprawdopodobniej prawid\u322?owe i w\u322?a\u347?ciwieje wym\u243?wi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Maldor nie buchn\u261?\u322? p\u322?omieniami. Nie roztopi\u322? si\u281? w bulgoc\u261?c\u261? galaret\u281? biomaterii. Nie znikn\u261?\u322? przy wt\u243?rze grzmotu i jego puste ubrania nie opad\u322?y na pod\u322?og\u281?. Ziemia nie zadr\u380?a\u322?a, zamek nie zawali\u322? si\u281?, dworzanie nie uciekli z sali w pop\u322?ochu.\par\pard\plain\hyphpar} {Zamiast tego za\u380?enowany Jason czu\u322? na sobie uwag\u281? wszystkich zgromadzonych przez chwil\u281?, kt\u243?ra trwa\u322? mniej ni\u380? minut\u281?, a potem bezceremonialnie zosta\u322? wyprowadzony z sali. A teraz siedzia\u322? p



rzykuty do krzes\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {A je\u347?li S\u322?owo dzia\u322?a\u322?o wolno? A je\u380?eli trzeba czasu, \u380?eby pojawi\u322?y si\u281? efekty? Kilka godzin, dni, tygodni? To nie wydawa\u322?o si\u281? prawdopodobne. Magiczne czy te\u380? nie, S\u322?owo okaza\u322?o si\u281? niewypa\u322?em.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason westchn\u261?\u322?. Nadal stara\u322? si\u281? ignorowa\u263? okowy.\par\pard\plain\hyphpar} {Pr\u243?bowa\u322? liczy\u263? uderzenia serca, ale podda\u322? si\u281?, gdy doszed\u322? do tysi\u261?ca.\par\pard\plain\hyphpar} {Wyobra\u380?a\u322? sobie szcz\u281?\u347?liwsze czasy. Zobaczy\u322? w wyobra\u378?ni tat\u281? wierc\u261?cego w z\u281?bie. Mam\u281? wyprowadzaj\u261?c\u261? Cienia. Wyobrazi\u322? sobie Matta oddaj\u261?cego wypracowanie z angielskiego.\par\pard\plain\hyphpar} {Tima opowiadaj\u261?cego \u380?arty w czasie lunchu i r\u243?wie\u347?nik\u243?w wok\u243?\u322? sto\u322?u, wybuchaj\u261?cych \u347?miechem.\par\pard\plain\hyphpar} {A potem wyobrazi\u322? sobie Rachel. Ucieka\u322?a gdzie\u347? z Tarkiem. Odkry\u322?, \u380?e brakuje mu jej jak nikogo innego, mo\u380?e dlatego, \u380?e wiedzia\u322?, \u380?e pozosta\u322?ym nic nie grozi. Co si\u281? z ni\u261? stanie? Kto\u347? musia\u322? j\u261? ostrzec, \u380?e S\u322?owo to niewypa\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Mija\u322?y godziny. W ustach mu zasch\u322?o. W brzuchu burcza\u322?o. Wyobrazi\u322? sobie siebie jedz\u261?cego w czasie uczty powitalnej w Harthenham.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jak d\u322?ugo b\u281?d\u261? go tu trzyma\u263?? Poza g\u322?odem i pragnieniem zaczyna\u322?o mu dokucza\u263? sw\u281?dzenie ko\u322?o ucha. Pr\u243?bowa\u322? si\u281?gn\u261?\u263? tam j\u281?zykiem, ale du\u380?o mu brakowa\u322?o. Wko\u324?cu przesta\u322? pr\u243?bowa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Du\u380?o p\u243?\u378?niej - nie spos\u243?b by\u322?o okre\u347?li\u263?, ilew\u322?a\u347?ciwie up\u322?yn\u281?\u322?o czasu - drzwi si\u281? otworzy\u322?y, wpuszczaj\u261?c o\u347?lepiaj\u261?ce \u347?wiat\u322?o. Jason zmru\u380?y\u322? powieki, czekaj\u261?c, a\u380? przyzwyczaj\u261? mu si\u281? oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {Dw\u243?ch m\u281?\u380?czyzn wnios\u322?o do celi st\u243?\u322?. Trzeci przyni\u243?s\u322? wy\u347?cie\u322?ane krzes\u322?o. Dw\u243?ch roz\u322?o\u380?y\u322?o na stole bia\u322?y obrus i postawi\u322?o butelk\u281? w srebrnym wiaderku z lodem, a obok szklank\u281?. Inny ustawi\u322? w rogu sto\u322?u latarni\u281

?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przynajmniej maj\u261? tu pokojowych - powiedzia\u322? Jason ochryp\u322?ym g\u322?osem; w ustach mu zasch\u322?o i nie m\u243?wi\u322? od wielu godzin.\par\pard\plain\hyphpar} {M\u281?\u380?czy\u378?ni nie zareagowali na jego komentarz ani nawet obecno\u347?\u263?. Wyszli z celi i zamkn\u281?li drzwi.\par\pard\plain\hyphpar} {Nied\u322?ugo potem drzwi otworzy\u322?y si\u281? ponownie.\par\pard\plain\hyphpar} {Wszed\u322? Maldor, bez \u347?wity.\par\pard\plain\hyphpar} {Drzwi zamkn\u281?\u322?y si\u281? za nim.\par\pard\plain\hyphpar} {- Witaj, Jasonie - powiedzia\u322?, siadaj\u261?c w krze\u347?le przy stole.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason prze\u322?kn\u261?\u322? \u347?lin\u281?. Puls mu przy\u347?pieszy\u322?.\

par\pard\plain\hyphpar} {- Znalaz\u322?e\u347? si\u281? w trudnym po\u322?o\u380?eniu - powiedzia\u322? Maldor, wyjmuj\u261?c butelk\u281? z wiaderka i ocieraj\u261?c kropelki rosy lnian\u261? serwetk\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Sw\u281?dzia\u322?o mnie ko\u322?o nosa, ale ju\u380? zaczyna przechodzi\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Maldor od\u322?o\u380?y\u322? serwetk\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Oklinder z ledwie odrobin\u261? jag\u243?d lumba. - Odkorkowa\u322? butelk\u281?. - Porozmawiajmy otwarcie, jak m\u281?\u380?czyzna z m\u281?\u380?czyzn\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Dobry pomys\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Moje gratulacje. - Maldor nala\u322? r\u243?\u380?owego p\u322?ynu do szklanki i uni\u243?s\u322? j\u261? w toa\u347?cie dla Jasona. - Wypowiedzia\u322?e\u347? straszliwe S\u322?owoKlucz w mojej obecno\u347?ci. Zaskoczy\u322?e\u347? mnie. Nie pozwoli\u322?bym ci wypowiedzie\u263? S\u322?owa publicznie, gdybym mia\u322? wyb\u243?r. Nie zdawa\u322?em sobie sprawy, \u380?e znasz wszystkie sylaby. Ci, kt\u243?rzy je us\u322?yszeli, nie zapami\u281?taj\u261? ich, niemniej nie lubi\u281? takich niespodzianek. Chocia\u380? nie spotka\u322?a ci\u281? nagroda w postaci wymarzonego efektu, wypowiedzia\u322?e\u347? S\u322?owo jak nale\u380?y.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason popatrzy\u322? w os\u322?upieniu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak? Wi\u281?c co si\u281? sta\u322?o?\par\pard\plain\hyphpar} {Maldor u\u347?miechn\u261?\u322? si\u281? leciutko.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ty mi powiedz.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zmarszczy\u322? brwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u322?owo to mistyfikacja?\par\pard\plain\hyphpar} {- C\u243?\u380? za przenikliwo\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dywersja, i to na wielk\u261? skal\u281? - zrozumia\u322? Jason. - A jak\u261? warto\u347?\u263? ma S\u322?owo jako akt dywersji? - nak\u322?ania\u322? go dom\u243?wienia Maldor, s\u261?cz\u261?c nap\u243?j.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasonowi zacisn\u281?\u322?o si\u281? serce.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zajmie wroga, kt\u243?ry b\u281?dzie goni\u322? za fa\u322?szyw\u261? nadziej\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Maldor skin\u261?\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Rozumiesz. Tylko ja i Salzared znamy prawd\u281?. Teraz tak\u380?e ty.\par\pard\plain\hyphpar} {- Salzared bra\u322? w tym udzia\u322?? - Jasonowi zakr\u281?ci\u322?o si\u281?w g\u322?owie.\par\pard\plain\hyphpar} {Bezimienny bohater, kt\u243?ry skrad\u322? S\u322?owo, okaza\u322? si\u281? oszustem!\par\pard\plain\hyphpar} {- Rozsadnik Salzared \u380?yje w luksusach wewn\u261?trz tej twierdzy. To w jego sk\u243?r\u281? oprawiono ksi\u281?g\u281? napisan\u261? jego krwi\u261? i jego oko znajduje si\u281? na ok\u322?adce.\par\pard\plain\hyphpar} {- A co z lud\u378?mi, kt\u243?rzy strzeg\u261? sylab?\par\pard\plain\hyphpar} {Maldor machn\u261?\u322? lekcewa\u380?\u261?co r\u281?k\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wszyscy inni, kt\u243?rzy wiedz\u261? o S\u322?owie, my\u347?l\u261?, \u380?e

jest prawdziwe. Ci, kt\u243?rzy strzeg\u261? sylab, wierz\u261?, \u380?e mieszkaj\u261? w magicznych azylach znajduj\u261?cych si\u281? poza moim zasi\u281?giem. Rzeczywi\u347?cie s\u261? doskonale chronieni, ale gdyby S\u322?owo naprawd\u281? mog\u322?o mnie zniszczy\u263?, znalaz\u322?bym spos\u243?b, \u380?eby zniszczy\u263? przynajmniej jedno z nich, i to dawno temu.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason przyjrza\u322? si\u281? Maldorowi.\par\pard\plain\hyphpar} {- To jakim cudem S\u322?owo znikn\u281?\u322?o z mojego umys\u322?u po tym, jakje wypowiedzia\u322?em?\par\pard\plain\hyphpar} {- Wypowiedzia\u322?e\u347? prawdziwe s\u322?owoklucz - wyja\u347?ni\u322? Maldor. - To by\u322?o s\u322?owo, kt\u243?re mog\u322?o zetrze\u263? z powierzchni ziemi mojego dawnego wroga, drugiego ucznia Zokara, kt\u243?ry nazywa\u322? si\u281? Orruck. To dzi\u281?ki temu S\u322?owo i jego sylaby mog\u322?y wyj\u347?\u263? zwyci\u281?sko z analizy przeprowadzonej nawet przez m\u281?drc\u243?w. S\u32

2?owo, kt\u243?re wypowiedzia\u322?e\u347? i kt\u243?re zapomnia\u322?e\u347?, rzeczywi\u347?cie mo\u380?e zniszczy\u263? czarnoksi\u281?\u380?nika. Tyle \u380?e nie mnie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pos\u322?u\u380?y\u322?e\u347? si\u281? nim, \u380?eby zniszczy\u263? Orrucka?\par\pard\plain\hyphpar} {- Trzyma\u322?em to s\u322?owo w zanadrzu, ale nigdy nie mia\u322?em okazji go u\u380?y\u263?. Dopiero p\u243?\u378?niej wykorzysta\u322?em je jako przyn\u281?t\u281?, kt\u243?ra mia\u322?a ukierunkowa\u263? wysi\u322?ki moich najbardziej zagorza\u322?ych adwersarzy. Niesamowite, co zdolni s\u261? zaakceptowa\u263? inteligentni ludzie, kiedy desperacko pragn\u261? w co\u347? uwierzy\u263?.\par\par



d\plain\hyphpar} {Jason si\u281? skrzywi\u322?. Czy to mog\u322?a by\u263? prawda? Tyle wysi\u322?ku na nic? Tylu ludzi zwi\u261?za\u322?o wszystkie nadzieje z oszustwem? To wstrz\u261?sn\u281?\u322?o nim do g\u322?\u281?bi. Maj\u261?c za wroga Maldora, nicdziwnego, \u380?e tak wielu ludzi porzuci\u322?o wszelk\u261? nadziej\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego m\u243?wisz mi to wszystko? - zapyta\u322? Jason. - To kolejna sztuczka?\par\pard\plain\hyphpar} {- Ch\u281?tnie dowiedzia\u322?bym si\u281?, w jaki spos\u243?b zdoby\u322?e\u347? wszystkie sylaby - powiedzia\u322? Maldor. - Wed\u322?ug mojej rachuby, mia\u322?e\u347? cztery: oryginaln\u261? sylab\u281? ze Skarbnicy Wiedzy, sylab\u281?strze\u380?on\u261? przez Jugarda w jaskini, sylab\u281? przechowywana przez Malara na Bia\u322?ym Jeziorze i sylab\u281? chronion\u261? przez Wieszczk\u281? na Ziemiach Zatopionych. Nigdy nie odwiedzi\u322?e\u347? \u346?wi\u261?tyni Mianamon ani nie po\u380?eglowa\u322?e\u347? na Wysp\u281? Weir. Podejrzewam w tym robot\u281? Gallorana, ale zdumiewa mnie, w jaki spos\u243?b ukry\u322? te sylaby przede mn\u261?. By\u263? mo\u380?e nie zosta\u322? tak ca\u322?kowicie z\u322?amany, jak zapewniali mnie moi oprawcy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?e jestem jasnowidzem - odpar\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- To mo\u380?na sprawdzi\u263? - odpar\u322? Maldor. - Dowiem si\u281? od ciebie prawdy. Nie w tej chwili, jak mniemam, ale nied\u322?ugo.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego tyle mi m\u243?wisz?\par\pard\plain\hyphpar} {Maldor zakr\u281?ci\u322? p\u322?ynem w szklance.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Prywatnie rozmawiam tylko i wy\u322?\u261?cznie szczerze. Chc\u281?, \u380?eby\u347? zrozumia\u322? swoj\u261? sytuacj\u281?. Wszystko, co ci powiem, mo\u380?e zosta\u263? wymazane z twojego umys\u322?u, gdyby to okaza\u322?o si\u281? konieczne. Albo mog\u281? zwyczajnie kaza\u263? ci\u281? straci\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Robisz wra\u380?enie niezwykle pot\u281?\u380?nego. Po co ta subtelno\u347?\u263?? Po co te gierki?\par\pard\plain\hyphpar} {Maldor napi\u322? si\u281? soku z oklindera.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mog\u281? zniszczy\u263? populacj\u281? ka\u380?dej kontrolowanej przeze mnieprowincji, nawet gdyby wszystkie powsta\u322?y przeciwko mnie zjednoczone. Lubi\u281? jednak eksperymentowa\u263? z rz\u261?dami, wynajdowa\u263? sposoby umacniania w\u322?adzy, wykorzystywa\u263? strategie, kt\u243?re upokorz\u261? moich oponent\u243?w. \u379?adne cesarstwo nie jest nigdy do\u347?\u263? bezpieczne. A

chc\u281?, \u380?eby moje przetrwa\u322?o tysi\u261?clecia.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason obliza\u322? spierzchni\u281?te usta.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nadal nie rozumiem, dlaczego ze mn\u261? rozmawiasz.\par\pard\plain\hyphpar} {Dopi\u322? resztki p\u322?ynu w szklance.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kolejny cel, jakiemu s\u322?u\u380?y\u322?o polowanie na fa\u322?szywe S\u322?owoKlucz, to rozpoznanie najbardziej sprawnych przeciwnik\u243?w. \u379?ywo interesuj\u281? si\u281? moimi oponentami. Dawno temu obieca\u322?em sobie, \u380?eka\u380?dy cz\u322?owiek, kt\u243?remu uda si\u281? zdoby\u263? S\u322?owo, otrzyma mo\u380?liwo\u347?\u263? do\u322?\u261?czenia do mojego elitarnego kr\u281?gu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chcesz, \u380?ebym do ciebie do\u322?\u261?czy\u322??\par\pard\plain\hyphpar}{

- Na wiele sposob\u243?w udowodni\u322?e\u347? swoj\u261? warto\u347?\u263?. Udaremni\u322?e\u347? kilka pr\u243?b pochwycenia ci\u281? i zabicia. Pokona\u322?e\u347? wiele przeszk\u243?d, by zdoby\u263? sylaby. Wymkn\u261?\u322?e\u347? si\u281? olbrzymiemu krabowi. Nikt inny tego nie dokona\u322?. Pokona\u322?e\u347?Copernuma w pojedynku umys\u322?\u243?w. Znowu nadzwyczajne dokonanie. Twoja przyjaci\u243?\u322?ka przekroczy\u322?a Bia\u322?e Jezioro, a ty odwiedzi\u322?e\u347? Wieszczk\u281?. Bez wiedzy mojej i moich agent\u243?w zdoby\u322?e\u347? wtajemnicy dwie sylaby. Znalaz\u322?e\u347? sprzymierze\u324?c\u243?w, kiedy tego potrzebowa\u322?e\u347?. Ferrin wypowiada\u322? si\u281? na tw\u243?j temat w samych superlatywach. Nie \u347?pieszy ci si\u281? do przelewu krwi, ale zmuszony



do tego nie zawahasz si\u281?. Pokona\u322?e\u347? ksi\u281?cia Conrada w pojedynku. Mia\u322?e\u347? do\u347?\u263? przytomno\u347?ci umys\u322?u, \u380?eby porzuci\u263? przyjemno\u347?ci Harthenham. Udowodni\u322?e\u347?, \u380?e jeste\u347? inteligentny, odwa\u380?ny, wytrwa\u322?y i pomys\u322?owy. Jednym s\u322?owem, jeste\u347? cz\u322?owiekiem, jakiego wol\u281? mie\u263? po swojej stronie ni\u380? w opozycji.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wszystkich wrog\u243?w pr\u243?bujesz przeci\u261?gn\u261?\u263? na swoj\u261? stron\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {- Wszystkich z tych najbardziej walecznych.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czyli Galloran odm\u243?wi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Maldor wzruszy\u322? ramionami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dla Gallorana idee, przy kt\u243?rych si\u281? upiera\u322?, by\u322?y wa\u380?niejsze ni\u380? realna w\u322?adza. Gdyby do\u322?\u261?czy\u322? do mnie, odzyska\u322?by kr\u243?lestwo i zrealizowa\u322? wi\u281?kszo\u347?\u263? swoich cel\u243?w. Zamiast tego woli zestarze\u263? si\u281? w zrujnowanej twierdzy. Nawiasem m\u243?wi\u261?c, to jedyny z moich oponent\u243?w, kt\u243?ry tak\u380?ezdoby\u322? ca\u322?e S\u322?owo. Wypowiedzia\u322? je przy mnie w tych w\u322?a\u347?nie lochach. Oczywi\u347?cie, nie wywo\u322?a\u322?o to \u380?adnego skutku, tylko wymaza\u322?o sylaby z jego pami\u281?ci. Przekona\u322?em go, \u380?ewypowiedzia\u322? S\u322?owo przy pozorancie, \u380?eby wyja\u347?ni\u263? mu, dlaczego mnie nie zniszczy\u322?o. Dopiero co straci\u322? wzrok, wi\u281?c nie mia\u322? powodu nie uwierzy\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zmarszczy\u322? czo\u322?o, serdecznie wsp\u243?\u322?czuj\u261?c Galloranowi.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Dlaczego tak bawisz si\u281? swoimi wrogami? Dlaczego po prostu ich nie zabijesz?\par\pard\plain\hyphpar} {- Ca\u322?y czas pytasz \u8222?dlaczego\u8221?? Ciekawo\u347?\u263? bywa godna podziwu, ale twoja zdradza lenistwo. Nie potrafisz sam doj\u347?\u263? do prostych odpowiedzi? Nie, za p\u243?\u378?no, odpowiem, chocia\u380? nie zapracowa\u322?e\u347? na t\u281? wiedz\u281?. \u8222?Bawienie si\u281? wrogami\u8221?, jak to okre\u347?li\u322?e\u347?, jest po prostu kolejnym eksperymentem w sztuce rz\u261?dzenia krajem. Morderstwo rodzi morderstwo. Chc\u281?, \u380?eby \u347?wiat si\u281? mnie ba\u322?, ale \u380?eby ten strach nie rozpali\u322? rebelii. Zabijam wielu ma\u322?o znacz\u261?cych wrog\u243?w. Jednak zabicie pot\u281?\u380?nych oponent\u243?w tworzy m\u281?czennik\u243?w, jednoczy ich zwolennik\u243?w, pozwala, \u380?eby strach nabra\u322? si\u322?y i sta\u322? si\u281? gniewem. Dlatego nie zabijam najbardziej skutecznych wrog\u243?w. Wielcy ludzie, kt\u243?rzy

przeciwstawiaj\u261? si\u281? Maldorowi, wiedz\u261?, \u380?e sko\u324?cz\u261? zniszczeni. Nie zabici, ale do ko\u324?ca z\u322?amani. Ko\u324?cz\u261? \u380?ycie uzale\u380?nieni od przyjemno\u347?ci Harthenham albo po d\u322?ugim uwi\u281?zieniu i rozleg\u322?ym warunkowaniu zostaj\u261? wypuszczeni w \u347?wiat jako nik\u322?e cienie dawnych siebie, obci\u261?\u380?eni fizycznymi i umys\u322?owymi okaleczeniami. S\u261? chodz\u261?cym \u347?wiadectwem daremno\u347?ci opierania si\u281? mojej w\u322?adzy. Zamiast rozpali\u263? rebeli\u281?, budz\u261? lito\u347?\u263? i odchodz\u261? w zapomnienie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chyba \u380?e przejd\u261? na twoj\u261? stron\u281? - zauwa\u380?y\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zgadza si\u281?. A nic nie jest w r\u243?wnym stopniu demoralizuj\u261?ce dlamojej opozycji, jak fakt, \u380?e ich przyw\u243?dcy do\u322?\u261?czaj\u261? do mnie. - Maldor wla\u322? jeszcze troch\u281? soku do szklanki. - W\u347?r\u243?

d moich przeciwnik\u243?w nie ma bohater\u243?w. Ich najlepsi ludzie albo si\u281? zaprzedaj\u261?, albo katastrofalnie zawodz\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Bezwzgl\u281?dne podej\u347?cie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tylko je\u347?li jeste\u347? na tyle g\u322?upi, \u380?eby mi si\u281? przeciwstawi\u263?. Nigdy moja w\u322?adza nie zosta\u322?a powa\u380?nie zagro\u380?ona i nigdy nie b\u281?dzie. - Wypi\u322? nieco soku. - Cz\u281?sto najgro\u378?niejszymi wrogami s\u261? dawni sprzymierze\u324?cy. Potencjalni wrogowie, po\u347?r\u243?d moich ludzi i poza nimi, s\u261? trzymani osobno i obserwowani. W podbitych prowincjach ustanawiam kompetentnych przyw\u243?dc\u243?w, ale niezbyt dalekowzrocznych, kt\u243?rzy nigdy nie zapragn\u261? w\u322?adzy absolutnej, jak\u



261? ja dzier\u380?\u281?. Ich najwi\u281?ksz\u261? ambicj\u261? jest zaskarbi\u263? sobie moje wzgl\u281?dy. Co\u347?, co ty ju\u380? zdoby\u322?e\u347?.\par\pard\plain\hyphpar} {Maldor odstawi\u322? szklank\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason skrzywi\u322? si\u281? w zamy\u347?leniu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Gdybym do ciebie do\u322?\u261?czy\u322?, jak m\u243?g\u322?by\u347? uwa\u380?a\u263? mnie za godnego zaufania s\u322?ug\u281?? Sk\u261?d m\u243?g\u322?by\u347? wiedzie\u263?, \u380?e naprawd\u281? jestem wobec ciebie lojalny?\par\pard\plain\hyphpar} {Maldor zacisn\u261?\u322? usta i z\u322?o\u380?y\u322? d\u322?onie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Godne podziwu. Od razu przeszed\u322?e\u347? do sedna sprawy. Fakt, \u380?e prawdopodobnie by\u322?by\u347? nielojalny po dopuszczeniu ci\u281? do wewn\u281?trznego kr\u281?gu mych wsp\u243?\u322?pracownik\u243?w, to moje g\u322?\u243?wne zmartwienie. Podstawowe rozwi\u261?zanie polega na tym, \u380?e otrzymasz oko lub ucho od rozsadnika w zamian za w\u322?asny narz\u261?d i tym samym staniesz si\u281? niezdolny do podj\u281?cia jakichkolwiek dzia\u322?a\u324? w tajemnicy.Pokusa zdrady zosta\u322?aby w ten spos\u243?b usuni\u281?ta.\par\pard\plain\hyphpar} {- Teraz rozumiem, dlaczego Galloran nie zgodzi\u322? si\u281?, by\u347? zwr\u243?ci\u322? mu wzrok.\par\pard\plain\hyphpar} {Maldor wzruszy\u322? ramionami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mog\u322?em wymusi\u263? na nim wszczep, ale skoro uwa\u380?a, \u380?e \u380?ywot anonimowego n\u281?dzarza, kt\u243?ry rozs\u261?dza spory w zrujnowanym zamk

u, ratuje jego poczucie godno\u347?ci, by\u322?em sk\u322?onny dostosowa\u263? si\u281? do jego \u380?yczenia.\par\pard\plain\hyphpar} {Cesarz opr\u243?\u380?ni\u322? szklank\u281?. Jason poruszy\u322? si\u281? na krze\u347?le, na ile pozwala\u322?y mu okowy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ci ludzie przy sto\u322?ach ko\u322?o tronu to rozsadnicy?\par\pard\plain\hyphpar} {- Teraz lepiej. Przypuszczenie zamiast \u8222?dlaczego\u8221?. To wszystko rozsadnicy. Po\u347?wi\u281?cili cz\u281?\u347?ci cia\u322?a, \u380?eby s\u322?u\u380?y\u263? w moim wywiadzie. Najwa\u380?niejszych trzymam blisko siebie, \u380?eby natychmiast otrzymywa\u263? wa\u380?ne wie\u347?ci. Jeste\u347? Poza\u347?wiatowcem. Powiedz mi, dlaczego zjawi\u322?e\u347? si\u281? w tym \u347?wiecie.\par\pard\plain\hyphpar} {To pytanie wstrz\u261?sn\u281?\u322?o Jasonem.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Szczerze m\u243?wi\u261?c, to by\u322? wypadek. Pracowa\u322?em w zoo, gdzie wpad\u322?em do basenu hipopotama, kt\u243?ry mnie po\u322?kn\u261?\u322?, a potem wyszed\u322?em z drzewa nad rzek\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Maldor wsta\u322? z krzes\u322?a i podszed\u322? do Jasona, patrz\u261?c na niego z g\u243?ry. - Osobliwe zrz\u261?dzenie losu. Dlaczego zdecydowa\u322?e\u347?si\u281? walczy\u263? ze mn\u261?? Jason odni\u243?s\u322? wra\u380?enie, \u380?e Maldora bardzo ciekawi odpowied\u378? na to pytanie. - Przeczyta\u322?em ksi\u281?g\u281? z czystej ciekawo\u347?ci. Wiedzia\u322?em, \u380?e jest zakazana, ale mia\u322?em nadziej\u281?, \u380?e mo\u380?e zawiera informacje o tym, jak mog\u281? wr\u243?ci\u263? do domu. W ka\u380?dym razie przeczyta\u322?em j\u261?, a potem spotka\u322?em si\u281? z Galloranem, kt\u243?ry wyja\u347?ni\u322? mi, \u380?e b\u281?d\u281? mia\u322? najwi\u281?ksz\u261? szans\u281? prze\u380?y\u263?, je\u347?li zaczn\u281? szuka\u263? S\u322?owa, jak powiedzia\u322?a ksi\u2

81?ga.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wierz\u281? ci - powiedzia\u322? Maldor. - Twoja opowie\u347?\u263? pasuje dodowod\u243?w, a ja mam talent do wychwytywania k\u322?amstwa. Poniewa\u380? to pech sprawi\u322?, \u380?e stan\u261?\u322?e\u347? przeciwko mnie, mo\u380?e oka\u380?\u281? ci \u322?ask\u281?. Najpierw jednak powiedz mi, w jaki spos\u243?b zdoby\u322?e\u347? drug\u261? sylab\u281?. Wiem, \u380?e nawet si\u281? nie zbli\u380?y\u322?e\u347? do \u346?wi\u261?tyni Mianamon.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zastanowi\u322? si\u281? nad tym pytaniem. Kimp nie \u380?y\u322?, wi\u281?c nie ukrywa\u322? ju\u380? cennego sekretu. Chyba \u380?e Maldor postanowi zem\u347?ci\u263? si\u281? na Galloranie za umieszczenie tatua\u380?u. To by\u322?o



powa\u380?ne naruszenie regu\u322?y gry i pewnie \u346?lepy Kr\u243?l mia\u322?by z tego powodu k\u322?opoty.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mog\u281? tego zdradzi\u263?, ale szczerze m\u243?wi\u261?c, nikt nigdy wi\u281?cej nie pozna drugiej sylaby w spos\u243?b, w jaki ja j\u261? pozna\u322?em.\par\pard\plain\hyphpar} {Maldor przygl\u261?da\u322? mu si\u281? przez d\u322?u\u380?szy czas.\par\pard\plain\hyphpar} {- Znowu ci wierz\u281?. I sporo mog\u281? wywnioskowa\u263? z twojej odpowiedzi. Galloran musia\u322? z\u322?ama\u263? moje zasady. P\u243?\u378?niej dowiem si\u281? wi\u281?cej na ten temat.\par\pard\plain\hyphpar} {Zacz\u261?\u322? kr\u261?\u380?y\u263? przed krzes\u322?em.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co teraz?\par\pard\plain\hyphpar} {Maldor przystan\u261?\u322? i wyszczerzy\u322? z\u281?by w u\u347?miechu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tylko ludzie w nieszcz\u281?snym po\u322?o\u380?eniu mog\u261? siedzie\u263?,kiedy ja stoj\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason patrzy\u322? w milczeniu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mam s\u322?abo\u347?\u263? do Poza\u347?wiatowc\u243?w - powiedzia\u322? Maldor. - Oficjalnie zapraszam ci\u281? do s\u322?u\u380?by u mnie. Tyle mog\u281? ci zaoferowa\u263?. Wynios\u281? ci\u281? ponad drobne sprzeczki, kt\u243?re niepokoj\u261? moje pomniejsze s\u322?ugi. Udowodni\u322?e\u347?, \u380?e zas\u322?ugujesz, by \u380?y\u263? ponad takimi nonsensami. Pos\u322?uguj\u261?c si\u281? sekretami, kt\u243?re przed\u322?u\u380?aj\u261? moje zdrowie i m\u322?odo\u347?\

u263?, mog\u281? wyd\u322?u\u380?y\u263? twoje \u380?ycie o wielokrotno\u347?\u263? jego normalnego trwania. B\u281?dziemy bezpo\u347?rednio wsp\u243?\u322?pracowa\u263?, dop\u243?ki nie znajd\u281? sposobu, by najlepiej wykorzysta\u263? twoje talenty. B\u281?dziesz musia\u322? ci\u281?\u380?ko pracowa\u263?, ale b\u281?dziesz te\u380? cieszy\u322? si\u281? wieloma nagrodami. I zachowasz w znacznej mierze wolno\u347?\u263?. Zostaniesz natychmiast uwolniony, a ja wybacz\u281?wszystkim twoim przyjacio\u322?om wszelkie zbrodnie, jakie pope\u322?nili, wsp\u243?\u322?pracuj\u261?c z tob\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason rozwa\u380?a\u322? zaufanie, jakim obdarzy\u322? go Galloran. Pomy\u347?la\u322? o Jasherze, kt\u243?ry po\u347?wi\u281?ci\u322? \u380?ycie, i Drake\u8217?u, kt\u243?ry ryzykowa\u322? sw\u243?j ostatni \u380?ywot przy gongu. Wyobrazi\u322? sobie Tarka i Rachel jad\u261?cych desperacko, by uciec \u380?o\u322?nierzom Maldora. Zobaczy\u322? Tristana rozrywanego przez sfor\u281? ps\u243?w. Przyp

omnia\u322? sobie Norvala zranionego zatrutym no\u380?em. Wyobrazi\u322? sobie w\u322?\u243?cz\u281?g\u281? Aster\u261?, jak ginie okaleczony przez harataczy. My\u347?la\u322? o aroganckich, m\u347?ciwych ludziach, takich jak Copernum i Conrad, oraz o pozbawionym kr\u281?gos\u322?upa Dolanie. Przypomnia\u322? sobie oszustwo Ferrina. A teraz cz\u322?owiek, kt\u243?ry nagradza\u322? z\u322?ych i kara\u322? dobrych, chcia\u322?, \u380?eby Jason mu s\u322?u\u380?y\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co si\u281? stanie, je\u347?li odm\u243?wi\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {- Trafisz w r\u281?ce moich oprawc\u243?w i zacznie si\u281? warunkowanie. Uwierz mi, nie jeste\u347? nawet w stanie wyobrazi\u263? sobie ogromu cierpienia, jakie ci sprawi\u261?. Znaj\u261? straszliwe metody obejmuj\u261?ce magi\u281? i trucizny, wraz z szerokim zakresem bardziej tradycyjnych sposob\u243?w dr\u281?czenia. B\u281?dziesz cierpia\u322? latami w czasie tortur, kt\u243?re pozwol\u261?

czyta\u263? w twym umy\u347?le i w ko\u324?cu zdziesi\u261?tkuj\u261? twoje w\u322?asne poczucie to\u380?samo\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {- Moja to\u380?samo\u347?\u263? ulegnie jeszcze gorszemu zdziesi\u261?tkowaniu,je\u347?li do ciebie do\u322?\u261?cz\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobrze powiedziane, chocia\u380? zb\u281?dny nam ten sentymentalizm. Jeste\u347? zdecydowany nie s\u322?u\u380?y\u263? mi nawet za cen\u281? nieopisanych tortur?\par\pard\plain\hyphpar} {\u321?atwo zachowywa\u263? si\u281? odwa\u380?nie teraz, pomy\u347?la\u322? Jason, zanim konsekwencje tej decyzji si\u281? urzeczywistni\u261?. Czy ta prywatnachwila m\u281?stwa warta jest d\u322?ugich lat nieodgadnionych tortur? Jednak\u3



80?e, jak m\u243?g\u322? z\u322?o\u380?y\u263? przysi\u281?g\u281? Maldorowi? Jak m\u243?g\u322?by pozwoli\u263?, by rozsadnik zaszczepi\u322? mu oczy lub uszy, przez co przez reszt\u281? dni musia\u322?by czyni\u263? z\u322?o?\par\pard\plain\hyphpar} {Przypomnia\u322? sobie Gallorana, jak powiedzia\u322?, \u380?e bycie bohaterem oznacza robienie tego co s\u322?uszne niezale\u380?nie od konsekwencji. Ta my\u347?l przyprawi\u322?a go o dreszcz. Galloran znalaz\u322? si\u281? w tej samej sytuacji i dokona\u322? w\u322?a\u347?ciwego wyboru. Jason czu\u322? si\u281? mniej osamotniony. Maldor twierdzi\u322?, \u380?e po\u347?r\u243?d jego oponent\u243?w nie ma bohater\u243?w. Jednak Galloran przeczy\u322? temu stwierdzeniu. I Jason b\u281?dzie kolejnym dowodem.\par\pard\plain\hyphpar} {Odetchn\u261?\u322? g\u322?\u281?boko.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie b\u281?d\u281? ci s\u322?u\u380?y\u322? - powiedzia\u322?. - Twoi s\u322?udzy to oszu\u347?ci i mordercy. M\u243?wisz, \u380?e w\u347?r\u243?d twoich oponent\u243?w nie ma bohater\u243?w, ale nie zgadzam si\u281? z tym. Jedyni bohaterowie, jakich tu spotka\u322?em, to twoi wrogowie. Poza tym ju\u380? udowodni\u322?e\u347?, \u380?e jeste\u347? nadzwyczajnym k\u322?amc\u261?. Sk\u261?d mam wiedzie\u263?, czy cokolwiek z tego, co mi teraz powiedzia\u322?e\u347?, jest bli\u380?sze prawdy ni\u380? twoje fa\u322?szywe s\u322?owoklucz? Jak mog\u281? spodziewa\u263? si\u281? czego\u347? dobrego, zawieraj\u261?c z tob\u261? umow\u281?? Tam, sk\u261?d pochodz\u281?, mamy takie przys\u322?owie, \u380?e to wstyd, da\u263? si\u281? ok\u322?ama\u263? dwa razy tej samej osobie.\par\pard\plain\hyphpar} {- My te\u380? mamy tu podobne powiedzenie. \u8222?Gdy dwa razy cudze k\u322?amst

wo kupujesz, sam si\u281? ok\u322?amujesz\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rymuje si\u281?, b\u281?dzie mi \u322?atwiej zapami\u281?ta\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Z jakiej cz\u281?\u347?ci Poza pochodzisz? M\u243?wisz jak Amerykanin. Mo\u380?e z Kalifornii?\par\pard\plain\hyphpar} {- Kolorado. Wiesz, jak dotrze\u263? do Poza?\par\pard\plain\hyphpar} {- Wiem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego nie ode\u347?lesz mnie po prostu do domu?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie nagradzam wrog\u243?w, je\u347?li mi nie s\u322?u\u380?\u261?. - Maldor u\u347?miechn\u261?\u322? si\u281? i wyj\u261?\u322? ma\u322?\u261? fiolk\u281? zkryszta\u322?ow\u261? zatyczk\u261?. - Podziwiam ci\u281? za to, \u380?e opar\u322?e\u347? si\u281? mojej propozycji. Moja estyma jednak nie gwarantuje ci lito\u347?ci, wr\u281?cz przeciwnie. Niemniej zyska\u322?e\u347? m\u243?j szacunek, t

ak jak Galloran. Wszyscy, kt\u243?rzy mi si\u281? przeciwstawiaj\u261?, musz\u261? zosta\u263? z\u322?amani. Mam nadziej\u281?, \u380?e twoje przekonania b\u281?d\u261? dobrym towarzystwem, kiedy ju\u380? zacznie si\u281? warunkowanie. Adieu.\par\pard\plain\hyphpar} {Maldor otworzy\u322? fiolk\u281? i podsun\u261?\u322? j\u261? Jasonowi pod nos.Ch\u322?opak wstrzyma\u322? oddech, nie chc\u261?c si\u281? zaci\u261?gn\u261?\u263?. Mimo to, opary unosz\u261?ce si\u281? z male\u324?kiego otworu, przyprawi\u322?y go ozawr\u243?t g\u322?owy. Kiedy w ko\u324?cu odetchn\u261?\u322?, natychmiast straci\u322? przytomno\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }{\line } {\s1 \afs32{\qc

Rozdzia\u322? 24{\line } Wi\u281?zie\u324?\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Jason obudzi\u322? si\u281? na kamiennej posadzce w pustej celi, odziany tylko w cieniutkie szaty. Pojedyncze drzwi by\u322?y tak grube, \u380?e kiedy zacz\u261?\u322? wali\u263? w nie pi\u281?\u347?ci\u261?, brzmia\u322?o to, jakby uderza\u322? w \u347?cian\u281?. Wysoko nad drzwiami \u347?wiat\u322?o latarni wpada\u322?o przez zakratowane okno. W jednej \u347?cianie widnia\u322?a tajemnicza okr\u261?g\u322?a dziura wielko\u347?ci pi\u322?ki baseballowej, mniej wi\u281?cej na wysoko\u347?ci jego pasa. Poza tym, w celi znajdowa\u322? si\u281? tylko ma\u3



22?y bochenek ciemnego chleba, cuchn\u261?cy otw\u243?r w pod\u322?odze ko\u322?o k\u261?ta i p\u322?ytkie zag\u322?\u281?bienie w pobli\u380?u drugiego k\u261?ta, gdzie zebra\u322?a si\u281? woda.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zadygota\u322? i roztar\u322? nagie ramiona. Podni\u243?s\u322? chleb. Mia\u322? wra\u380?enie, \u380?e to kawa\u322? kamienia. Przegryz\u322? si\u281? przez tward\u261? sk\u243?rk\u281? do nieco mi\u281?kszego \u347?rodka. Zacz\u261?\u322? odrywa\u263? kawa\u322?ki i wpycha\u263? je od ust. Ka\u380?dy kawa\u322?ek ze sk\u243?rk\u261? wymaga\u322? d\u322?ugiego \u380?ucia.\par\pard\plain\hyphpar} {Chleb by\u322? md\u322?y i pozostawia\u322? niemi\u322?y posmak, ale Jason jad\u322?, a\u380? nic nie zosta\u322?o. Potem przykucn\u261?\u322? przy ka\u322?u\u380?y. Pochyli\u322? si\u281? i pow\u261?cha\u322? p\u322?yn. Dotkn\u261?\u322? powierzchni j\u281?zykiem. W smaku woda wydawa\u322?a si\u281? wzgl\u281?dnie czysta. Po ostro\u380?nym \u322?yku zacz\u261?\u322? pi\u263? \u322?apczywie.\par\pard\plain\hyphpar} {Usiad\u322? prosto i otar\u322? usta. W zag\u322?\u281?bieniu zosta\u322?o do\u347?\u263? wody, \u380?eby wytrzyma\u322? kilka dni, nawet je\u347?li cz\u281?\u347?\u263? wyparuje.\par\pard\plain\hyphpar} {Przeszed\u322? przez cel\u281?, \u380?eby przyjrze\u263? si\u281? dziurze w \u347?cianie. Nie pada\u322?o tamt\u281?dy \u380?adne \u347?wiat\u322?o. Widzia\u322?, \u380?e otw\u243?r zakr\u281?ca w g\u243?r\u281?. Nie by\u322? w stanie zmie\u347?ci\u263? w \u347?rodku r\u281?ki.\par\pard\plain\hyphpar} {Zastanawia\u322? si\u281?, czy otw\u243?r pozwala stra\u380?nikom wi\u281?ziennym s\u322?ysze\u263?, co robi.\par\pard\plain\hyphpar} {

Przy\u322?o\u380?y\u322? do otworu usta.\par\pard\plain\hyphpar} {- To ja poprosz\u281? cheeseburgera, frytki i du\u380?\u261? col\u281?, ale prosz\u281? nie dawa\u263? za du\u380?o lodu.\par\pard\plain\hyphpar} {Nie pad\u322?a \u380?adna odpowied\u378?.\par\pard\plain\hyphpar} {Mo\u380?liwe, \u380?e to odp\u322?yw? A je\u347?li \u322?\u261?czy\u322? si\u281? z toalet\u261? na wy\u380?szym pi\u281?trze? Jason si\u281? cofn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Krokami zmierzy\u322? rozmiary celi. By\u322? to prostok\u261?t, szeroki na siedem krok\u243?w, d\u322?ugi na dziewi\u281?\u263?. Sufit znajdowa\u263? si\u281?wysoko, mo\u380?e z pi\u281?tna\u347?cie st\u243?p od pod\u322?ogi. Zakratowaneokno znajdowa\u322?o si\u281? poza zasi\u281?giem.\par\pard\plain\hyphpar} {Po kr\u243?tkim badaniu Jason zebra\u322? okruszki chleba w d\u322?oni, a potemsiad\u322? plecami do \u347?ciany i zacz\u261?\u322? je pogryza\u263?. Zastanawi

a\u322? si\u281?, kiedy znowu dostanie jedzenie. Zastanawia\u322? si\u281?, czyprzynios\u261? mu wod\u281?, czy te\u380? b\u281?dzie musia\u322? polega\u263? na ka\u322?u\u380?y. Zastanawia\u322? si\u281?, kiedy zaczn\u261? si\u281? tortury. A mo\u380?e po prostu pozwol\u261? mu siedzie\u263? i zamartwia\u263? si\u281? ca\u322?ymi dniami?\par\pard\plain\hyphpar} {Albo tygodniami. Albo latami. Czy dekadami.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Jason nie spa\u322? od jakich\u347? trzech godzin, kiedy przez otw\u243?r wype\u322?z\u322? w\u261?\u380?. Mia\u322? co najmniej pi\u281?\u263? st\u243?p d\u322?ugo\u347?ci i g\u322?adkie lazurowe cia\u322?o z ciemnofioletowymi wzorami.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy w\u261?\u380? wszed\u322? do celi, Jason wsta\u322? chwiejnie. Siedzia\u32

2? wcze\u347?niej pod \u347?cian\u261? naprzeciwko dziury. W\u261?\u380? zwin\u261?\u322? si\u281? na pod\u322?odze pod otworem.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason podszed\u322? tak blisko, jak tylko \u347?mia\u322?. Z bok\u243?w g\u322?owy w\u281?\u380?a wida\u263? by\u322?o wybrzuszenia, sugeruj\u261?ce gruczo\u322?y jadowe. W\u261?ska wst\u261?\u380?eczka j\u281?zyka wysun\u281?\u322?a si\u281? z pyska, badaj\u261?c powietrze. Jason cofn\u261?\u322? si\u281?, zerkaj\u261?c w d\u243?\u322? na nagie stopy i nogi.\par\pard\plain\hyphpar} {Rozejrza\u322? si\u281? po celi z now\u261? intensywno\u347?ci\u261?. Nie by\u322?o tu \u380?adnego przedmiotu, kt\u243?ry m\u243?g\u322?by wykorzysta\u263? jako bro\u324?, nawet kamienia. Chocia\u380? kamienne \u347?ciany nie by\u322?y ide



alnie g\u322?adkie, nie da\u322?oby si\u281? po nich wspi\u261?\u263? - nie mia\u322?y \u380?adnego oparcia dla r\u261?k.\par\pard\plain\hyphpar} {W\u261?\u380? rozwin\u261?\u322? si\u281? i pope\u322?z\u322? leniwie w stron\u281? Jasona. Ch\u322?opiec si\u281? cofn\u261?\u322?. Nagle w\u261?\u380? rzuci\u322? si\u281? ku niemu z niepokoj\u261?ca szybko\u347?ci\u261?. Jason musia\u322? obiec cel\u281? szerokim \u322?ukiem, \u380?eby trzyma\u263? si\u281? z dala od w\u281?\u380?a. Przebieg\u322? przez ka\u322?u\u380?\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Stan\u261?\u322? i obserwowa\u322? zwierz\u281? z cia\u322?em tak napi\u281?tym, jakby zaraz mia\u322? rzuci\u263? si\u281? do bazy. W\u261?\u380? uni\u243?s\u322? \u322?eb, a jego p\u322?askie, czarne oczy pozosta\u322?y bez wyrazu, kiedybada\u322? powietrze j\u281?zykiem.\par\pard\plain\hyphpar} {Bez \u380?adnego ostrze\u380?enia znowu rzuci\u322? si\u281? na Jasona. Wygl\u261?da\u322?o na to, \u380?e pr\u243?buje zagoni\u263? go do k\u261?ta, ale Jasonuskakiwa\u322?, nie daj\u261?c si\u281? z\u322?apa\u263? w pu\u322?apk\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Zaj\u261?\u322? strategiczne miejsce, ustawiaj\u261?c si\u281? tak, \u380?eby ka\u322?u\u380?a oddziela\u322?a go od w\u281?\u380?a, ale gad po prostu rzuci\u322? si\u281? przez wod\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {W ko\u324?cu w\u261?\u380? znowu si\u281? zatrzyma\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {To by\u322?a naprawd\u281? diabelska tortura. Jason m\u243?g\u322? unika\u263? w\u281?\u380?a przez d\u322?u\u380?szy czas, ale je\u347?li kto\u347? nie zainterweniuje, gad w ko\u324?cu go uk\u261?si. Jason nie m\u243?g\u322? wiecznie nie s

pa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Moja jedyna nadzieja to zabi\u263? ci\u281? - powiedzia\u322? do w\u281?\u380?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Gad zwin\u261?\u322? si\u281? i schowa\u322? \u322?eb w zwojach cia\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zerkasz na mnie? - zapyta\u322? Jason, przykucaj\u261?c.\par\pard\plain\hyphpar} {W\u261?\u380? si\u281? nie poruszy\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Naprawd\u281? rzuci\u322?e\u347? si\u281? na mnie. Nie mia\u322?em poj\u281?cia, \u380?e w\u281?\u380?e s\u261? takie agresywne. Trenowali ci\u281? do polowania na ludzi?\par\pard\plain\hyphpar} {W\u261?\u380? nie raczy\u322? odpowiedzie\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason podrapa\u322? si\u281? nad uchem. Jak mia\u322? zabi\u263? jadowitego w\u2

81?\u380?a, b\u281?d\u261?c p\u243?\u322?nagi i nie maj\u261?c \u380?adnej broni? \u379?a\u322?owa\u322?, \u380?e nie zachowa\u322? chleba. Ta twarda sk\u243?rka mog\u322?aby wystarczy\u263?, \u380?eby narobi\u263? szk\u243?d. Oczywi\u347?cie, stra\u380?nicy pewnie najpierw sprawdzili, czy zjad\u322? chleb, zanim wpu\u347?cili tu w\u281?\u380?a.\par\pard\plain\hyphpar} {A co z tym cieniutkim ubraniem, kt\u243?re nosi\u322?? Gdyby owin\u261?\u322? materia\u322?em r\u281?k\u281?, zyska\u322?by dodatkow\u261? ochron\u281?. Z drugiej strony mi\u322?o by\u322?o mie\u263? dodatkow\u261? ochron\u281? w tym miejscu, w kt\u243?rym w\u322?a\u347?nie si\u281? znajdowa\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason podejrzewa\u322?, \u380?e gdyby uda\u322?o mu si\u281? z\u322?apa\u263? w\u281?\u380?a tu\u380? za g\u322?ow\u261?, m\u243?g\u322?by zmia\u380?d\u380?y\u263? go o \u347?cian\u281? albo pod\u322?og\u281?. Albo, gdyby z\u322?apa\u322? g

o za ogon i kr\u281?ci\u322? nim naprawd\u281? szybko, mo\u380?e zdo\u322?a\u322?by waln\u261?\u263? nim o pod\u322?og\u281? tak, by go zabi\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wydawa\u322?o si\u281?, \u380?e teraz nadszed\u322? dobry moment, by spr\u243?bowa\u263?. W\u261?\u380? nie poruszy\u322? si\u281?, odk\u261?d si\u281? zwin\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason nie widzia\u322? \u322?ba, ale ogon mia\u322? na widoku. Gdyby tak z\u322?apa\u322? za ogon i zacz\u261?\u322? szybko kr\u281?ci\u263? w\u281?\u380?em\u8230? Niestety, gad m\u243?g\u322?by okaza\u263? si\u281? wystarczaj\u261?co silny, \u380?eby si\u281? wygi\u261?\u263? i uk\u261?si\u263?, niezale\u380?nie od te



go, jak mocno Jason by nim kr\u281?ci\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wstrzymuj\u261?c oddech, Jason podkrad\u322? si\u281? z wyci\u261?gni\u281?t\u261? r\u281?k\u261?. Ju\u380? mu niewiele brakowa\u322?o, kiedy w\u261?\u380? nagle zaatakowa\u322? - jego \u322?eb by\u322? jak rozmazana smuga. Jason szarpn\u261?\u322? r\u281?k\u281? do ty\u322?u i odskoczy\u322? z krzykiem.\par\pard\plain\hyphpar} {W\u261?\u380? zaatakowa\u322? zbyt szybko i nie trafi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Cofn\u261?\u322? si\u281? i po raz pierwszy roz\u322?o\u380?y\u322? kaptur. To by\u322?a jakiego\u347? rodzaju kobra.\par\pard\plain\hyphpar} {Nie rozwin\u281?\u322?a si\u281? do ko\u324?ca, ale \u322?eb unosi\u322? si\u281? coraz wy\u380?ej, ko\u322?ysz\u261?c si\u281? delikatnie.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason cofn\u261?\u322? si\u281? na drugi koniec celi.\par\pard\plain\hyphpar} {W\u261?\u380? zaatakowa\u322?, trzymaj\u261?c \u322?eb wysoko z roz\u322?o\u380?onym kapturem. Przez kaptur wydawa\u322? si\u281? straszniejszy. Jason znowu biega\u322? w k\u243?\u322?ko i w k\u243?\u322?ko, a\u380? w\u261?\u380? przesta\u322? go \u347?ciga\u263? i ponownie si\u281? zwin\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason sta\u322?, dysz\u261?c i gapi\u261?c si\u281? na wij\u261?ce si\u281? p\u281?tle b\u322?\u281?kitu i fioletu. Nie by\u322?o mowy, \u380?eby z\u322?apa\u322? kobr\u281? szybciej, ni\u380? ona zaatakuje. Zastanawia\u322? si\u281?, czy nie podej\u347?\u263? i nie da\u263? si\u281? uk\u261?si\u263?. W ko\u324?cu i tak do tego dojdzie. Chyba \u380?e to by\u322?a jaka\u347? pr\u243?ba. Mo\u380?e,

je\u347?li wytrzyma dostatecznie d\u322?ugo, stra\u380?nicy przyjd\u261? zabra\u263? w\u281?\u380?a?\par\pard\plain\hyphpar} {Min\u281?\u322?o wiele godzin. Co pewien czas w\u261?\u380? rzuca\u322? si\u281? do ataku, ale nigdy ju\u380? nie atakowa\u322? tak d\u322?ugo, jak na pocz\u261?tku.\par\pard\plain\hyphpar} {Jasona przera\u380?a\u322?a senno\u347?\u263?, kt\u243?ra go ogarnia\u322?a. Spoliczkowa\u322? si\u281?. Spryska\u322? twarz wod\u261?. Splun\u261?\u322? wod\u261? na w\u281?\u380?a, kt\u243?ry zasycza\u322? g\u322?o\u347?no w odpowiedzi, po raz pierwszy ods\u322?aniaj\u261?c smuk\u322?e, wygi\u281?ty z\u281?by.\par\pard\plain\hyphpar} {- \u321?adne z\u261?bki - powiedzia\u322? Jason. - Puste w \u347?rodku, co? Jakdwie strzykawki do wpuszczania jadu. Och, wiem co nieco na temat w\u281?\u380?y, stary. Tylko dlatego, \u380?e mnie zabijesz, nie udawaj, \u380?e ci\u281? nie r

ozszyfrowa\u322?em.\par\pard\plain\hyphpar} {Mija\u322? czas, a Jason \u322?apa\u322? si\u281? na tym, \u380?e zaczyna przysypia\u263? na stoj\u261?co. G\u322?owa mu opada\u322?a, a wtedy podrywa\u322? j\u261?, mrugaj\u261?c gwa\u322?townie. Wreszcie obudzi\u322? si\u281?, kiedy ju\u380? si\u281? przewraca\u322?, ale zdo\u322?a\u322? z\u322?apa\u263? r\u243?wnowag\u281?. W\u261?\u380? zaatakowa\u322?, a Jason ledwie zd\u261?\u380?y\u322? odskoczy\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Fakt, \u380?e tak niewiele brakowa\u322?o, pom\u243?g\u322? mu otrze\u378?wie\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Niestety, nie trwa\u322?o to d\u322?ugo. Ponownie ogarn\u281?\u322?a go senno\u347?\u263?. Chcia\u322? tylko si\u281? zdrzemn\u261?\u263?. W\u261?\u380? si\u281? nie rusza\u322?. Jason pomy\u347?la\u322?, \u380?e mo\u380?e uda mu si\u281? na chwil\u281? przymkn\u261?\u263? oko.\par\pard\plain\hyphpar} {

Nie! Uderzy\u322? si\u281? w policzek, a potem zacz\u261?\u322? si\u281? bi\u263? w nag\u261? pier\u347? i nogi. Kiedy tylko przesta\u322?, powieki mu opad\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy\u347? na rodzinnej wycieczce prze\u380?y\u322? co\u347? podobnego. Postanowili jecha\u263? mimo p\u243?\u378?niej godziny i dochodzi\u322?a prawie czwarta nad ranem, kiedy jechali autostrad\u261? za Mesquite w Newadzie. Jason siedzia\u322? na przednim siedzeniu obok taty. Mama i brat spali. Jego zadaniem by\u322?o nie zasn\u261?\u263? i pilnowa\u263? taty. \u321?apa\u322? si\u281? na tym, \u380?e przysypia, i szczypa\u322? si\u281?, \u380?eby nie zasn\u261?\u263?. Wiele razy upomina\u322? si\u281? w my\u347?lach, \u380?e je\u347?li za\u347?nie, mog



\u261? si\u281? zabi\u263?, i wydawa\u322?o si\u281?, \u380?e to wystarczaj\u261?ca motywacja, \u380?eby si\u281? nie zdrzemn\u261?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jednak\u380?e w g\u322?\u281?bi duszy zdawa\u322? sobie spraw\u281?, \u380?e jest tylko siatk\u261? zabezpieczaj\u261?c\u261?. Za ka\u380?dym razem, gdy zerka\u322?, tata sprawia\u322? wra\u380?enie zupe\u322?nie przytomnego. Jason opar\u322? g\u322?ow\u281? o okno. Nast\u281?pna rzecz, jak\u261? pami\u281?ta\u322?, to chwila przebudzenia, kiedy samoch\u243?d jecha\u322? poboczem, podrywaj\u261?cwysoki k\u322?\u261?b py\u322?u. Tata gwa\u322?townie skr\u281?ci\u322? na jezdni\u281?, ale przesadzi\u322? i z piskiem opon przejechali niemal na przeciwleg\u322?e pobocze. Mogli si\u281? zabi\u263?. Tata wzi\u261?\u322? na siebie ca\u322?\u261? win\u281?, ale Jason mia\u322? straszliwe wyrzuty sumienia.\par\pard\plain\hyphpar} {I teraz to znowu si\u281? dzia\u322?o. Tylko \u380?e tym razem nie pe\u322?ni\u322? roli siatki zabezpieczaj\u261?cej i nie by\u322?o wida\u263? \u380?adnego ko\u324?ca jazdy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pomocy! - krzykn\u261?\u322? Jason. - Chcia\u322?bym was poinformowa\u263?, \u380?e nie mog\u281? wiecznie nie spa\u263?! M\u243?wi\u281? to tak na wszelki wypadek!\par\pard\plain\hyphpar} {Nie us\u322?ysza\u322? odpowiedzi.\par\pard\plain\hyphpar} {Westchn\u261?\u322? ci\u281?\u380?ko i usiad\u322? naprzeciwko w\u281?\u380?a plecami do \u347?ciany. Po chwili w\u261?\u380? rzuci\u322? si\u281? ku niemu. Jason z trudem wsta\u322?. W\u261?\u380? d\u322?ugo go \u347?ciga\u322?. Wreszcie si\u281? podda\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {

Jason znowu usiad\u322?. Mo\u380?e m\u243?g\u322?by nauczy\u263? w\u281?\u380?a, \u380?e nawet kiedy siedzi, nigdy nie da si\u281? z\u322?apa\u263?. Mo\u380?e wtedy gad da\u322?by mu spok\u243?j, gdyby Jason w ko\u324?cu podda\u322? si\u281? senno\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy za drugim razem usiad\u322?, w\u261?\u380? pozosta\u322? zwini\u281?ty. Jason patrzy\u322? na niego spi\u281?ty, gotowy zerwa\u263? si\u281? na r\u243?wne nogi. Po d\u322?u\u380?szym czasie w\u261?\u380? zaatakowa\u322?. Jason zerwa\u322? si\u281? i odskoczy\u322?. W\u261?\u380? go prawie nie goni\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason znowu usiad\u322? pod \u347?cian\u261?. Czu\u322?, \u380?e si\u281? osuwa. Zamkn\u261?\u322? na chwilk\u281? oczy. I obudzi\u322? si\u281?, kiedy w\u261?\u380? go uk\u261?si\u322?. Jason wrzasn\u261?\u322? i si\u281? przeturla\u322?.Z trudem wsta\u322?, a w\u261?\u380? uk\u261?si\u322? go w \u322?ydk\u281?.\par\

pard\plain\hyphpar} {Zdezorientowany Jason obejrza\u322? dwie plamki krwi nad nadgarstkiem. Planowa\u322? w duchu, \u380?e kiedy ju\u380? w\u261?\u380? go ukosi, on bez l\u281?ku udusi gada w ramach swoistej zemsty. Teraz mia\u322? to w nosie. Uparty w\u261?\u380? uk\u261?si\u322? go znowu w nog\u281?, ale Jason ju\u380? odp\u322?ywa\u322?. Zacz\u261?\u322? si\u281? osuwa\u263?, wyci\u261?gn\u261?\u322? r\u281?k\u281?, \u380?eby si\u281? czego\u347? z\u322?apa\u263?, ale pad\u322? na kamienn\u261? pod\u322?og\u281?. Czy drzwi si\u281? otwiera\u322?y? Za p\u243?\u378?no, panowie! Jason straci\u322? przytomno\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Odzyska\u322? przytomno\u347?\u263?. Le\u380?a\u322? przywi\u261?zany do sto\u322?u w o\u347?lepiaj\u261?co jasnym pokoju. Sta\u322? nad nim stary m\u281?\u380?

czyzna o w\u261?skiej, pomarszczonej twarzy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie \u380?yj\u281? - wymamrota\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, daleko ci do tego - odpar\u322? spokojnie nieznajomy.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason szarpn\u261?\u322? si\u281? s\u322?abo, badaj\u261?c si\u322?\u281? wi\u281?z\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u322?abo mi - powiedzia\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Z pewno\u347?ci\u261?. \u346?wiat\u322?o jest za jasne?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak. - Jason zamruga\u322? par\u281? razy. - Mam wra\u380?enie, \u380?e szybuj



\u281?. Czy w\u322?a\u347?nie zacz\u261?\u322?em szybowa\u263?? Jak mog\u281? szybowa\u263?, skoro jestem przywi\u261?zany?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie szybujesz. Teraz \u347?wiat\u322?o jest lepsze?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak. Chocia\u380? nadal jest jasne.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mog\u281? bardziej zas\u322?oni\u263? \u347?wiecy, bo sam przestan\u281? cokolwiek widzie\u263?. Twoje oczy s\u261? w tej chwili nadzwyczaj wra\u380?liwe. Zmru\u380? powieki, je\u347?li musisz.\par\pard\plain\hyphpar} {- Na pewno nie unosz\u281? si\u281? w powietrzu?\par\pard\plain\hyphpar} {- Na pewno.\par\pard\plain\hyphpar} {- Lecimy w balonie na ciep\u322?e powietrze?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie. Pami\u281?tasz, gdzie si\u281? znajdujesz?\par\pard\plain\hyphpar} {- W lochach Felrook.\par\pard\plain\hyphpar} {- I jak w zwi\u261?zku z tym si\u281? czujesz?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zmru\u380?y\u322? oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- W tej chwili nie najgorzej. Chyba powinienem bardziej si\u281? denerwowa\u263?. Nie chcia\u322?em si\u281? tu znale\u378?\u263?. A ta sztuczka z w\u281?\u380?em by\u322?a wredna.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ale ju\u380? znalaz\u322?e\u347? si\u281? w pu\u322?apce, wi\u281?c czym si\u281? teraz martwi\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Racja - zgodzi\u322? si\u281? Jason. - S\u322?usznie m\u243?wisz. To powinno by\u263? moje motto.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rozlu\u378?nij si\u281?. Jad ci pomo\u380?e. Musz\u281? zada\u263? ci kilka pyta\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co si\u281? ze mn\u261? dzieje? Czuj\u281? si\u281?\u8230? naprawd\u281? dobrz

e, ale jednocze\u347?nie robi mi si\u281? jakby md\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Uk\u261?si\u322? ci\u281? w\u261?\u380? rzadkiego gatunku, kt\u243?rego jad wywo\u322?uje odmienny stan \u347?wiadomo\u347?ci. Dzia\u322?a szczeg\u243?lnie mocno na wyczerpan\u261? ofiar\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak! - wykrzykn\u261?\u322? Jason. - Pami\u281?tam, \u380?e by\u322?em \u347?pi\u261?cy, i s\u322?ysza\u322?em, jak w\u261?\u380? si\u281? zbli\u380?a, jak \u322?uski tr\u261? o kamie\u324?, ale nie mog\u322?em si\u281? obudzi\u263?. I wtedy mnie uk\u261?si\u322?. By\u322?em zbyt zm\u281?czony.\par\pard\plain\hyphpar} {- Twoja pami\u281?\u263? zosta\u322?a wzmocniona. Musisz odpowiedzie\u263? na kilka pyta\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kim jeste\u347??\par\pard\plain\hyphpar} {

- Mo\u380?esz m\u243?wi\u263? mi Damak.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czyta\u322?em kiedy\u347? ksi\u261?\u380?k\u281? go\u347?cia imieniem Damak.\par\pard\plain\hyphpar} {- Doprawdy?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak. Subtelno\u347?ci manipulacji. \u8222?Manipulacja to dyskretne narz\u281?dzie o monumentalnej pot\u281?dze. Umiej\u281?tne kreowanie cudzymi pragnieniami, by odpowiada\u322?y one potrzebom zainteresowanego mo\u380?na osi\u261?gn\u261?\u263? na poziomie indywidualnym, jak i na skal\u281? \u347?wiatow\u261?. Niew\u261?tpliwie studia nad manipulacj\u261? wymagaj\u261? dog\u322?\u281?bnego zrozumienia samolubnych pobudek, kt\u243?re sk\u322?aniaj\u261? ludzi do dzia\u322?ania. R\u243?\u380?norakie pobudki dzia\u322?aj\u261? najlepiej zale\u380?nie od natury umys\u322?\u243?w, kt\u243?re pragniemy zdominowa\u263?. R\u243?\u380?norodne bod\u378?ce wchodz\u261? w gr\u281?, \u322?\u261?cznie ze strachem, pragnien

iem bogactwa, powa\u380?ania lub w\u322?adzy, \u380?\u261?dz\u261?, poczuciem obowi\u261?zku, pos\u322?usze\u324?stwem, mi\u322?o\u347?ci\u261?, a nawet altruizmem. Pos\u322?u\u380?y\u263? si\u281? mo\u380?na niesko\u324?czonymi kombinacjami, by zredukowa\u263? najbardziej nieugi\u281?t\u261? wol\u281? do poziomu uleg\u322?ej zabawki. Wiedza, jak odkry\u263? stosown\u261? mieszank\u281? bod\u378?c\u243?w dla\u8230?\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przeczyta\u322?e\u347? ca\u322?\u261? ksi\u261?\u380?k\u281?? - przerwa\u322?mu Damak.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, ale mog\u281? powt\u243?rzy\u263? wi\u281?cej. Pami\u281?tam ka\u380?de s\u322?owo.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Ja te\u380?, mniej wi\u281?cej. Sam to napisa\u322?em. My\u347?lisz klarownie?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak, my\u347?l\u281? niezwykle klarownie. To dobre s\u322?owo. Pami\u281?tam tak wiele rzeczy. Przypominam sobie kolory zwierz\u261?tek, kt\u243?re zwiesza\u322?y si\u281? z karuzeli nad moj\u261? ko\u322?ysk\u261?. Ca\u322?kiem o nich zapomnia\u322?em\u8230? By\u322?y puszyste. S\u322?o\u324? w \u380?\u243?\u322?t\u261? i niebiesk\u261? kratk\u281?. Lew w czerwonobia\u322?\u261? kratk\u281?. Wzielon\u261? i\u8230?\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobra robota - powiedzia\u322? Damak. - Bardzo to ciekawe. Na razie wystarczyo zwierzakach. Pami\u281?tasz Gallorana?\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak m\u243?g\u322?bym zapomnie\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Zdradzi\u322? ci jakiekolwiek plany?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zacisn\u261?\u322? usta.\par\pard\plain\hyphpar} {- \u379?adnych w\u322?asnych plan\u243?w. Porozmawia\u322? tylko ze mn\u261? w wie\u380?y. Pom\u243?g\u322? mi wszystko zaplanowa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy okazywa\u322? jakiekolwiek pragnienie przeciwstawienia si\u281? Maldorowi?\par\pard\plain\hyphpar} {- Powiedzia\u322?, \u380?e jedynym prawdziwym celem w \u380?yciu, jaki mu jeszcze pozosta\u322?, jest doradzanie tym, kt\u243?rzy o\u347?miel\u261? si\u281? rzuci\u263? wyzwanie cesarzowi.\par\pard\plain\hyphpar} {- W jaki spos\u243?b ci pom\u243?g\u322?? - zapyta\u322? Damak.\par\pard\plain\hyphpar} {- Da\u322? mi sztylet i uczyni\u322? Lordem Caberton. Przedstawi\u322? mnie Rach

el i da\u322? jej kryszta\u322?ow\u261? kul\u281? z orantium w \u347?rodku. Wskaza\u322? mi drog\u281? do jaskini, w kt\u243?rej mieszka Jugard, ale nie potrafi\u322? sobie przypomnie\u263?, w jaki spos\u243?b Jugard mo\u380?e mi pom\u243?c. Powiedzia\u322?, \u380?ebym pos\u322?u\u380?y\u322? si\u281? jego imieniem w\u347?r\u243?d tych, kt\u243?rzy przeciwstawiaj\u261? si\u281? Maldorowi, bo to otworzy mi wiele drzwi. Powiedzia\u322?, \u380?e bycie bohaterem oznacza robieniew\u322?a\u347?ciwych rzeczy niezale\u380?nie od konsekwencji.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powiedzia\u322? ci o sylabach, kt\u243?re zapisa\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, dowiedzia\u322?em si\u281? o tym gdzie indziej. Nie pami\u281?ta\u322? tego.\par\pard\plain\hyphpar} {- Gdzie s\u261? zapisane te sylaby?\par\pard\plain\hyphpar} {

- Jedna jest wytatuowana na \u322?opatce Kimpa. Zdoby\u322?em j\u261? w Harthenham. Brzmia\u322?a \u8222?rim\u8221?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie m\u243?w mi niczego konkretnego na temat S\u322?owa - powiedzia\u322? po\u347?piesznie Damak.\par\pard\plain\hyphpar} {- To nie ma znaczenia, S\u322?owo jest oszustwem.\par\pard\plain\hyphpar} {Damak zatka\u322? Jasonowi usta d\u322?oni\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie m\u243?w nic wi\u281?cej na temat S\u322?owa. - Spojrza\u322? w bok badawczo. - S\u322?ysza\u322?e\u347? co\u347? na temat S\u322?owa?\par\pard\plain\hyphpar} {- Z pewno\u347?ci\u261? nie - rozleg\u322? si\u281? czyj\u347? zdenerwowany g\u322?os.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason nie widzia\u322?, kto m\u243?wi, ale s\u322?ysza\u322? skrzypienie pi\u243?ra na pergaminie.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Zatem niczego o tym nie zapisa\u322?e\u347? - upewni\u322? si\u281? Damak.\par\pard\plain\hyphpar} {- Z pewno\u347?ci\u261? nie.\par\pard\plain\hyphpar} {Damak zabra\u322? r\u281?k\u281?. Jason patrzy\u322? wielkimi oczami.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie denerwuj si\u281? - uspokoi\u322? go Damak. - Po prostu wola\u322?bym niezna\u263? \u380?adnych szczeg\u243?\u322?\u243?w na temat brzmienia S\u322?owa.Zapisano jeszcze jedn\u261? sylab\u281?. Gdzie?\par\pard\plain\hyphpar} {- W skarbcu m\u261?dro\u347?ci w Trensicourt. Dziwne, t\u281? sylab\u281? te\u380? pami\u281?tam.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Ciekawe. Powiedz mi o Ferrinie. Czy jest lojalny wobec Maldora?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason \u347?ci\u261?gn\u261?\u322? brwi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powiedzia\u322?, \u380?e nie kocha Maldora wielk\u261? mi\u322?o\u347?ci\u261?, i bardzo mi pom\u243?g\u322?, zanim Rachel go zdemaskowa\u322?a, ale to wszystko by\u322?o cz\u281?\u347?ci\u261? oszustwa. Wyja\u347?ni\u322? nam, \u380?e jest obserwatorem i \u380?e m\u243?g\u322? nam pom\u243?c wedle swojego uznania. Wierz\u281?, \u380?e jest lojalny wobec Maldora. Ostatecznie zdradzi\u322? nas inie chcia\u322? zmieni\u263? nastawienia.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobrze. Powiedz mi o dziewczynie, Rachel. Ona te\u380? jest Poza\u347?wiatowcem?\par\pard\plain\hyphpar} {- Aha. Ze stanu Washington. Jest niewiarygodna. Znaczy, potrafi by\u263? troch\u281? bezczelna i czasem zachowuje si\u281?, jakby zjad\u322?a wszystkie rozumy,ale jest naprawd\u281? bystra i nie jest tak, \u380?e tylko gada i si\u281? przechwala. \u379?a\u322?uj, \u380?e nie widzia\u322?e\u347? jej na Bia\u322?ym Jeziorze! Pozna\u322?a\u347? j\u261? kiedy\u347??\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jest naprawd\u281? fajna. Nigdy \u380?adnej dziewczyny nie lubi\u322?em tak jak jej. Naprawd\u281? martwi\u281? si\u281? o ni\u261?. \u379?a\u322?uj\u281?, \u380?e nie mog\u281? i\u347?\u263? do niej i jej pom\u243?c. Zabawne, nie potrafi\u281? o niczym pomy\u347?le\u263?, \u380?eby nie powiedzie\u263? tego na g\u322?os. Jakby moje usta powi\u261?zano bezpo\u347?rednio z m\u243?zgiem. Kiepsko dla prywatno\u347?ci, za to dobrze dla ciebie!\par\pard\plain\hyphpar} {- Zna\u322?e\u347? j\u261? w Poza?\par\pard\plain\hyphpar} {

- Nie. Pozna\u322?em j\u261? dopiero tutaj.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czy kt\u243?re\u347? z was zjawi\u322?o si\u281? tu celowo?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie. Oboje przez przypadek.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ile sylab S\u322?owa zna Rachel?\par\pard\plain\hyphpar} {- Ca\u322?o\u347?\u263?. Arimfexendrapuse.\par\pard\plain\hyphpar} {Przera\u380?ony Damak poniewczasie zas\u322?oni\u322? Jasonowi usta. Zerkn\u261?\u322? na niewidocznego skryb\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u322?ysza\u322?e\u347? co\u347??\par\pard\plain\hyphpar} {- Mniej ni\u380? nic. To pewnie przez ten wiatr.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie wymawiaj \u380?adnych sylab S\u322?owa - upiera\u322? si\u281? Damak, zabieraj\u261?c r\u281?k\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przepraszam. Po prostu wyrwa\u322?o mi si\u281?. Wcze\u347?niej nie mog\u322?e

m go sobie przypomnie\u263?, cho\u263?bym nie wiem jak si\u281? stara\u322?. Zabawne, a teraz nadal je pami\u281?tam, nawet po ponownym wypowiedzeniu. Chyba ten w\u281?\u380?owy jad naprawd\u281? dobrze dzia\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar}{- Zmie\u324?my temat - zaproponowa\u322? Damak. - Uciek\u322?e\u347? z Harthenham z przedstawicielem ludu Amar Kaba\u322?. Powiedz, jak si\u281? nazywa.\par\pard\plain\hyphpar} {- Drak\u281?. Lubi niebezpieczne ciasta.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego do ciebie do\u322?\u261?czy\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {- Kto by jad\u322? ciasta, kt\u243?re mog\u261? go zabi\u263?? Dlaczego tak ryzykowa\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Skup si\u281?. Dlaczego do\u322?\u261?czy\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {- Powiedz \u8222?nie\u8221? ciastkom \u347?mierci. Kolejne dobre motto. Zaczyna

bole\u263? mnie g\u322?owa.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego do\u322?\u261?czy\u322?? - naciska\u322? Damak.\par\pard\plain\hyphpar} {- Trudno powiedzie\u263?. Mo\u380?e dlatego, \u380?e amar mu si\u281? popsu\u322?. My\u347?l\u281?, \u380?e chcia\u322? zgin\u261?\u263? honorow\u261? \u347?mierci\u261?. Szkoda, \u380?e nie widzia\u322?e\u347? ps\u243?w, kt\u243?re por\u261?ba\u322?. - Jason zagwizda\u322? cicho. - Biedne psiaki.\par\pard\plain\hyphpar} {- A to chuchro, kt\u243?re uciek\u322?o z nasionem Jashera, nazywa si\u281? Tark i jest ocala\u322?ym cz\u322?onkiem Zawrotnej Dziewi\u261?tki.\par\pard\plain\h



yphpar} {- Zgadza si\u281?. Twoje oczy s\u261? bardzo blisko siebie. - Jason wyszczerzy\u322? z\u281?by.\par\pard\plain\hyphpar} {- Skup si\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- A jak ty mo\u380?esz si\u281? skupi\u263?? Przecie\u380? prawie jeste\u347? cyklopem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zosta\u324? ze mn\u261?. Musimy om\u243?wi\u263? twoje l\u281?ki. Czego najbardziej si\u281? boisz?\par\pard\plain\hyphpar} {- \u379?e zabije mnie marionetka. Albo taka lalka brzuchom\u243?wcy.\par\pard\plain\hyphpar} {Kto\u347? w pokoju si\u281? za\u347?mia\u322?. Damak spojrza\u322? w stron\u281? chichocz\u261?cej osoby.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zapisujesz to?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak, prosz\u281? pana - pad\u322?a odpowied\u378?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co jeszcze najbardziej ci\u281? przera\u380?a? - zapyta\u322? Damak.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zamkni\u281?te przestrzenie. Wiesz, klaustrofobia. Nie ka\u380?da zamkni\u281?ta przestrze\u324?. Niekt\u243?re s\u261? gorsze od innych. S\u322?ysza\u322?emhistori\u281? o pewnych wi\u281?\u378?niach wojennych, kt\u243?rych upchni\u281?to do takich skrzy\u324? na d\u322?ugi czas. Nie zni\u243?s\u322?bym tego. - Jason si\u281? wzdrygn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co jeszcze? Wymie\u324? co\u347?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przera\u380?a mnie zmia\u380?d\u380?enie lub okaleczenie cz\u281?\u347?ci cia\u322?a. Odkrycie, \u380?e nikt nie ma duszy. To, \u380?e kto\u347? m\u243?g\u322

?by zabi\u263? kogo\u347? z moich przyjaci\u243?\u322? lub rodziny. \u379?e m\u243?g\u322?bym si\u281? udusi\u263?. Dozna\u263? uszkodzenia m\u243?zgu. Przera\u380?a mnie wysoko\u347?\u263?, je\u347?li nie mam zabezpieczenia. Gangrena. Ska\u380?enie radioaktywne. Olbrzymie kraby. Wyd\u322?ubanie mi oczu. Zachorowanie na w\u347?cieklizn\u281?. B\u243?l z\u281?ba i brak dentysty, a potem pr\u243?bawyrwania sobie z\u281?ba i wyrwanie sobie przy tym po\u322?owy szcz\u281?ki. Zachorowanie na raka. Wymiotowanie. Boj\u281? si\u281?, \u380?e p\u281?pek m\u243?g\u322?by mi si\u281? rozwi\u261?za\u263?. Przera\u380?a mnie diabe\u322?. Tortury. Haratacze. Leprekauny. My\u347?l, \u380?e m\u243?g\u322?bym zapisa\u263? si\u281? na jakie\u347? zaj\u281?cia, zapomnie\u263? o tym i przypomnie\u263? sobiedopiero w dniu ko\u324?cowych egzamin\u243?w. Wypicie zepsutego mleka. B\u243?lucha. Przera\u380?a mnie, \u380?e m\u243?g\u322?bym si\u281? zapali\u263?. Zgubi\u263?. Umrze\u263?. Dowiedzie\u263? si\u281?, \u380?e\u8230?\par\pard\plain\hyp

hpar} {Jason umilk\u322? i zacz\u261?\u322? si\u281? szarpa\u263? w wi\u281?zach. Mia\u322? wra\u380?enie, \u380?e kto\u347? odpali\u322? mu w g\u322?owie sznurek petard. Oczy uciek\u322?y mu w g\u322?\u261?b czaszki, a on szarpa\u322? si\u281? idygota\u322?, podczas gdy Damak go przytrzymywa\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czego jeszcze si\u281? boisz?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason otworzy\u322? usta, \u380?eby co\u347? powiedzie\u263?, ale wyrwa\u322? mu si\u281? tylko cichy j\u281?k. Spazmy si\u281? nasili\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jad s\u322?abnie - powiedzia\u322? do kogo\u347? Damak. Odkorkowa\u322? fiolk\u281? i pomacha\u322? ni\u261? Jasonowi pod nosem. Atak os\u322?ab\u322? i Jason zapad\u322? w pozbawiony marze\u324? sen.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc

* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Obudzi\u322? si\u281? w czym\u347?, co wygl\u261?da\u322?o jak cela, w kt\u243?rej uk\u261?si\u322? go w\u261?\u380?. Mi\u281?\u347?nie mia\u322? obola\u322?e,jakby poprzedni dzie\u324? sp\u281?dzi\u322?, mozol\u261?c si\u281? przy sztangach po raz pierwszy od miesi\u281?cy.\par\pard\plain\hyphpar} {Usiad\u322? i si\u281? rozejrza\u322?. Obok niego le\u380?a\u322? nowy ma\u322?y bochenek ciemnego chleba.\par\pard\plain\hyphpar} {Skubn\u261?\u322? strupy po uk\u261?szeniach w\u281?\u380?a na r\u281?ku i nogach. Pami\u281?ta\u322? starszego m\u281?\u380?czyzn\u281? zadaj\u261?cego mu pytania. Napisa\u322? ksi\u261?\u380?k\u281? o manipulacji, kt\u243?r\u261? Jason cz



yta\u322? w Skarbnicy Wiedzy. Jak si\u281? nazywa\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {Nie m\u243?g\u322? sobie przypomnie\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Nie, m\u243?g\u322?\u8230?\par\pard\plain\hyphpar} {Damak.\par\pard\plain\hyphpar} {Pami\u281?ta\u322?, jak si\u281? dowiedzia\u322?, \u380?e jad w\u281?\u380?a zmienia stan \u347?wiadomo\u347?ci. Rozmowa ze starszym m\u281?\u380?czyzn\u261? przypomina\u322?a mglisty, przyjemny sen. Czy\u380?by szybowa\u322?? Mo\u380?e tonie wydarzy\u322?o si\u281? tak naprawd\u281?. Mo\u380?e to wszystko dzia\u322?o si\u281? w jego g\u322?owie. Mia\u322? tak\u261? nadziej\u281?. Wygada\u322? si\u281? ze wszystkiego na temat Gallorana i powiedzia\u322? o mn\u243?stwie swoich l\u281?k\u243?w, ale nie przypomina\u322? sobie \u380?adnych konkret\u243?w. Pami\u281?ta\u322? wtedy S\u322?owo, ale teraz nie potrafi\u322? sobie przypomnie\u263? \u380?adnej jego sylaby.\par\pard\plain\hyphpar} {Podpe\u322?z\u322? do ka\u322?u\u380?y, \u380?eby si\u281? napi\u263?. Potem wzi\u261?\u322? chleb. Chocia\u380? by\u322? bardzo g\u322?odny, prawie po\u322?ow\u281? bochenka wcisn\u261?\u322? do \u347?ciany, \u380?eby zatka\u263? dziur\u281?, a dopiero potem zjad\u322? reszt\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Poczu\u322? zm\u281?czenie po jedzeniu i jak przez mg\u322?\u281? dotar\u322?o do niego, gdy osun\u261?\u322? si\u281? na pod\u322?og\u281?, \u380?e chleb musia\u322? by\u263? zatruty.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy odzyska\u322? \u347?wiadomo\u347?\u263?, ledwie m\u243?g\u322? si\u281? ru

szy\u263?. Wszystko by\u322?o czarne i \u347?mierdzia\u322?o metalem. Znajdowa\u322? si\u281? w \u380?elaznym pojemniku dopasowanym do kontur\u243?w jego cia\u322?a. Le\u380?a\u322? na plecach. M\u243?g\u322? pomacha\u263? palcami i odrobin\u281? si\u281? poruszy\u263?, ale to by\u322? ca\u322?y zakres swobody, jaka mu zosta\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {Zamkn\u261?\u322? oczy i stara\u322? si\u281? oprze\u263? narastaj\u261?cej panice. Nienawidzi\u322? ciasnych przestrzeni. Powiedzia\u322? im o tym we \u347?nie. Czyli to nie by\u322? sen. Spr\u243?bowa\u322? rzuca\u263? si\u281? w pojemniku, ale jego cia\u322?o ledwie drgn\u281?\u322?o. Czy to by\u322? sarkofag? Trumna? Pogrzebano go \u380?ywcem? Nie, m\u243?g\u322? oddycha\u263?. W pobli\u380?unosa znajdowa\u322?y si\u281? szczeliny.\par\pard\plain\hyphpar} {Zacz\u261?\u322? szybciej oddycha\u263? i si\u281? poci\u263?. Krzykn\u261?\u322?, a jego g\u322?os rozbrzmia\u322? blisko, wyra\u378?nie st\u322?umiony.\par\pa

rd\plain\hyphpar} {Jason zamkn\u261?\u322? oczy i skupi\u322? si\u281? na powolnym i g\u322?\u281?bokim oddechu. Nikt go nie uwolni, wi\u281?c musia\u322? przywykn\u261?\u263? dowarunk\u243?w. Pr\u243?bowa\u322? z powrotem zasn\u261?\u263?, ale nie by\u322?w stanie.\par\pard\plain\hyphpar} {Cisza go przyt\u322?acza\u322?a. Zacz\u261?\u322? \u347?piewa\u263? piosenki. Piosenki z radia. Motywy z telewizji. Melodie z film\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Porusza\u322? cia\u322?em tyle, ile zdo\u322?a\u322?. Trudno by\u322?o znie\u347?\u263? zamkni\u281?cie w tak ciasnym miejscu. Jedyne d\u378?wi\u281?ki to by\u322? jego w\u322?asny g\u322?os. Jedyne zapachy to zat\u281?ch\u322?e \u380?elazo i w\u322?asny pot. Idealna ciemno\u347?\u263? sprawia\u322?a, \u380?e nie mia\u322? na co patrze\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {

Po d\u322?ugim czasie us\u322?ysza\u322?, \u380?e drzwi si\u281? otwieraj\u261?. Us\u322?ysza\u322? kroki, otworzy\u322?a si\u281? klapka przy jego twarzy. \u346?wiat\u322?o pochodni o\u347?lepia\u322?o, dop\u243?ki oczy mu si\u281? nie przyzwyczai\u322?y.\par\pard\plain\hyphpar} {Mi\u281?kka rurka otar\u322?a si\u281? o jego usta. Widzia\u322? d\u322?o\u324?, kt\u243?ra j\u261? trzyma\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pij - rozleg\u322? si\u281? m\u281?ski g\u322?os.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zassa\u322? powietrze przez rurk\u281? i po jakim\u347? czasie zacz\u261?\u322? prze\u322?yka\u263? wod\u281?. Przesta\u322? i po chwili napi\u322? si\u281? jeszcze troch\u281?. Nie zdawa\u322? sobie sprawy, jak bardzo chcia\u322?o mu



si\u281? pi\u263?. Woda mia\u322?a wyj\u261?tkowo md\u322?y smak, ale nie m\u243?g\u322? si\u281? od niej oderwa\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Rurk\u281? zabrano. Brudne palce nakarmi\u322?y go zimnymi kawa\u322?kami \u380?ylastego mi\u281?sa. Nie smakowa\u322?o najlepiej. By\u322?o za s\u322?one i mo\u380?liwe, \u380?e nawet surowe, ale Jason zajada\u322? \u322?apczywie. Palce podsun\u281?\u322?y mu zat\u281?ch\u322?y chleb, a po nim przyszed\u322? kolejny \u322?yk z rurki. Potem klapka si\u281? zamkn\u281?\u322?a i Jason powr\u243?ci\u322? do ciemno\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ej! - zaprotestowa\u322? Jason. - Musz\u281? siku.\par\pard\plain\hyphpar} {- No to r\u243?b.\par\pard\plain\hyphpar} {- Utopi\u281? si\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wszystko wyp\u322?ynie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czekaj, chcia\u322?em zapyta\u263?\u8230?\par\pard\plain\hyphpar} {Us\u322?ysza\u322?, \u380?e drzwi si\u281? zamykaj\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Czas sta\u322? si\u281? przekle\u324?stwem Jasona. By\u322? uwi\u281?ziony i w\u322?a\u347?ciwie odci\u281?ty od wszelkich dozna\u324? zmys\u322?owych. Pr\u243?bowa\u322? samemu zapewni\u263? sobie towarzystwo. Recytowa\u322? cytaty zapami\u281?tane z film\u243?w. Modli\u322? si\u281? na g\u322?os. \u346?piewa\u322?. Rozci\u261?ga\u322? mi\u281?\u347?nie i wierci\u322? si\u281?. Spa\u322?, ile si\u281? da\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {Czasem my\u347?la\u322? o ludziach, kt\u243?rych zostawi\u322? za sob\u261? - ro

dzicach, bracie, siostrze, dru\u380?ynie baseballowej, Matcie i Timie. Zastanawia\u322? si\u281?, czy jego twarz pojawi\u322?a si\u281? na kartonach z mlekiem.Zastanawia\u322? si\u281?, czy wspominano o nim w wiadomo\u347?ciach. Do tej pory m\u243?g\u322? si\u281? nawet pojawi\u263? nagrobek z jego imieniem na jakim\u347? cmentarzu. Niezale\u380?nie od tego, co sobie na jego temat wyobra\u380?ali, w\u261?tpi\u322?, \u380?eby ktokolwiek zgad\u322?, \u380?e le\u380?y zamkni\u281?ty w sarkofagu w lochach z\u322?ego czarnoksi\u281?\u380?nika.\par\pard\plain\hyphpar} {Pomy\u347?la\u322? o swoich przygodach, zdumiewaj\u261?c si\u281?, w jaki spos\u243?b Maldor zdo\u322?a\u322? wymy\u347?li\u263? i podtrzyma\u263? tak wyrafinowane oszustwo. \u379?a\u322?owa\u322?, \u380?e nie mo\u380?e przes\u322?a\u263? Galloranowi wiadomo\u347?ci, \u380?e S\u322?owo to fikcja. Zastanawia\u322? si\u281?, czy Tark i Rachel zdo\u322?ali uciec i czy posadzili nasiono Jashera. Zasta

nawia\u322? si\u281?, co porabia Drak\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Nikt go nie odwiedza\u322?, nie licz\u261?c osoby, kt\u243?ra przynosi\u322?a jedzenie i wod\u281?. Po kilku s\u322?owach wypowiedzianych przy pierwszej wizycie, m\u281?\u380?czyzna nie odezwa\u322? si\u281? wi\u281?cej.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason nie wiedzia\u322?, ile razy dziennie otrzymuje jedzenie. Traci\u322? poczucie czasu. My\u347?la\u322?, \u380?e dostaje je\u347?\u263? dwa razy dziennie. Tyle \u380?e r\u243?wnie dobrze mog\u322?o to by\u263? pi\u281?\u263? razy dziennie. Albo raz w tygodniu.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy drzwi otworzy\u322?y si\u281? po raz sz\u243?sty, odk\u261?d uwi\u281?ziono go w \u380?elaznej skrzyni, Jason drzema\u322?. Obudzi\u322? si\u281?, s\u322?ysz\u261?c ha\u322?as.\par\pard\plain\hyphpar} {- Musz\u281?\u8230? ehm\u8230? zrobi\u263? co\u347? wi\u281?cej ni\u380? siku -

j\u281?kn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Nie pad\u322?a \u380?adna odpowied\u378?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie m\u243?w mi, \u380?e to sp\u322?ynie.\par\pard\plain\hyphpar} {Rozleg\u322? si\u281? d\u378?wi\u281?k, jakby cia\u322?o pad\u322?o na pod\u322?og\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Halo? - zawo\u322?a\u322? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {Otworzy\u322?a si\u281? klapka. Jason zmru\u380?y\u322? oczy z powodu \u347?wiat\u322?a. Kiedy przywyk\u322? do niego, zobaczy\u322? zerkaj\u261?c\u261? z g\u243?ry znajom\u261? twarz. Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wygl\u261?dasz jak prze\u380?arty robakami goma.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Czym?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie ma czasu na wyja\u347?nienia.\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }{\line } {\s1 \afs32{\qcRozdzia\u322? 25{\line } Portal w g\u322?\u281?binie\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {- Ferrin? Co ty tu robisz? - Przyszed\u322?em recytowa\u263? swoje wiersze. Stanowisz doskona\u322?\u261? publiczno\u347?\u263?. Jason za\u347?mia\u322? si\u281? ochryple. - Czyli przyszed\u322?e\u347? mnie torturowa\u263?? - Za\u322?o\u380?\u281? si\u281?, \u380?e jeste\u347? zachwycony tym miejscem. Mo\u380?esz spa\u263? ca\u322?ymi dniami. - Rozsadnik mrugn\u261?\u322? i zerkn\u261?\u322? w bok. - S\u322?uchaj, musimy si\u281? \u347?pieszy\u263?. Otrzyma\u322?em nowe zadanie od Maldora. Poniewa\u380? wyje\u380?d\u380?am, pomy\u347?la\u322?em, \u380?em\u243?g\u322?bym zabra\u263? ci\u281? ze sob\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ale jak\u8230?\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u322?uchaj uwa\u380?nie. Troch\u281? pow\u281?szy\u322?em. Podj\u261?\u322?em pewne ryzyko i musia\u322?em wykorzysta\u263? par\u281? d\u322?ug\u243?w wdzi\u281?czno\u347?ci, ale wiem, jak pom\u243?c ci wr\u243?ci\u263? do Poza. Przej\u347?cie znajduje si\u281? w jaskini niedaleko Felrook. Nie powinienem o nim wiedzie\u263?, ale uda\u322?o mi si\u281? je odkry\u263?. Je\u347?li przysi\u281?gniesz, \u380?e wr\u243?cisz prosto do Poza, wykradn\u281? ci\u281? z twierdzy.\par

\pard\plain\hyphpar} {- Ale dowiedzia\u322?em si\u281? pewnych bardzo\u8230?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, nie, nie. Nie ma miejsca na negocjacje. Pozwoli\u322?em sobie ju\u380? kiedy\u347? na pomniejsze odst\u281?pstwa przeciwko Maldorowi.\par\pard\plain\hyphpar} {No dobra, na powa\u380?ne. Nigdy jednak nie zrobi\u322?em niczego, co mo\u380?na by por\u243?wna\u263? do wykradni\u281?cia wi\u281?\u378?nia z Felrook. Musiszmi da\u263? s\u322?owo. Je\u380?eli ci\u281? wykradn\u281?, wr\u243?cisz prostodo Poza. Tak czy nie?\par\pard\plain\hyphpar} {- To jaka\u347? sztuczka? - zapyta\u322? Jason. - Nie rozumiem, dlaczego to robisz.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zanim dowiedzia\u322?e\u347? si\u281?, czym jestem, byli\u347?my przyjaci\u243?\u322?mi. \u379?a\u322?uj\u281? tego, jak zako\u324?czy\u322?a si\u281? nasza z

najomo\u347?\u263?. Robi\u281? to, \u380?eby ci pokaza\u263?, jak szczerze sobie ciebie ceni\u281?. To \u380?adna sztuczka. Utkn\u261?\u322?e\u347?. Wyci\u261?gn\u281? ci\u281? i ode\u347?l\u281? do domu. Bardziej wprost nie da si\u281? ju\u380? tego uj\u261?\u263?. Tak czy nie?\par\pard\plain\hyphpar} {- Tak.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobrze.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason us\u322?ysza\u322? przesuwane zasuwki. Ferrin otworzy\u322? ci\u281?\u380?kie wieko sarkofagu i pom\u243?g\u322? mu wyj\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ch\u322?opcu ul\u380?y\u322?o, gdy zorientowa\u322? si\u281?, \u380?e stoi wzgl\u281?dnie pewnie na nogach. Wykr\u281?ci\u322? si\u281?, przeci\u261?gn\u261?\u322?, roztar\u322? r\u281?ce i nogi.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin przykl\u281?kn\u261?\u322? obok le\u380?\u261?cego na ziemi werbownika i

zacz\u261?\u322? go rozbiera\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co jest grane? - Zdejmij mu buty. Jason wzi\u261?\u322? si\u281? do roboty. Werbownik oddycha\u322? s\u322?abo. - Rozumiem, \u380?e w\u322?o\u380?\u281? jegorzeczy. - Dobrze rozumiesz. Chyba jest mniej wi\u281?cej twojego wzrostu. Wkr\u243?tce werbownik le\u380?a\u322? rozebrany. - Ubieraj si\u281? - powiedzia\u322? Ferrin. - Szybko. Podni\u243?s\u322? nagiego stra\u380?nika, wrzuci\u322? go do skrzyni i zamkn\u261?\u322? wieko. - Og\u322?uszy\u322?e\u347? go? - zapyta\u322? Jason, wci\u261?gaj\u261?c spodnie. - U\u347?pi\u322?em. - Pokaza\u322? ma\u322?\u261?, kryszta\u322?ow\u261? fiolk\u281? podobn\u261? do tej, kt\u243?r\u261? Maldor podsun\u261?\u322? Jasonowi pod nos. - Silnie dzia\u322?aj\u261?cy rozt



w\u243?r. Musia\u322?em by\u263? pewien, \u380?e przez jaki\u347? czas si\u281?nie obudzi.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzi\u281?ki za pomoc.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pr\u243?bowa\u322?em ci powiedzie\u263?, \u380?e pozostan\u281? twoim przyjacielem. Przekona\u322?em ci\u281??\par\pard\plain\hyphpar} {- Wierz\u281? ci teraz bardziej, ni\u380? by\u322?em sk\u322?onny wierzy\u263? godzin\u281? temu. Sk\u261?d wiedzia\u322?e\u347?, gdzie mnie szuka\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem szpiegiem. Zbieranie informacji to moja specjalno\u347?\u263?. Pomaga mi fakt, \u380?e zajmuj\u281? tu do\u347?\u263? wysok\u261? pozycj\u281?. Felrook to olbrzymia machina biurokratyczna. Po\u347?piesz si\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Pom\u243?g\u322? Jasonowi przypasa\u263? miecz, w\u322?o\u380?y\u263? zbroj\u281? i he\u322?m we w\u322?a\u347?ciwy dla werbownika spos\u243?b.\par\pard\plain\hyphpar} {- Trzymaj si\u281? blisko mnie. B\u261?d\u378? pewny siebie. Nie wida\u263? twojej twarzy zza zas\u322?ony he\u322?mu. Nic nie m\u243?w, nawet zapytany. Je\u347?li mnie zapytaj\u261?, kim jeste\u347?, powiem: \u8222?Jego tu nie ma\u8221?. To b\u281?dzie sugerowa\u322?o, \u380?e towarzyszysz mi anonimowo w wyj\u261?tkowo tajnej misji. Co doskonale si\u281? sprawdzi, bo w Felrook tajemnice to prawdziwa plaga.\par\pard\plain\hyphpar} {- Brzmi nie\u378?le.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jedyne, co nas mo\u380?e zatrzyma\u263?, to spotkanie z Maldorem. Ale do tegonie dojdzie. - Ferrin mia\u322? na sobie czekoladowobr\u261?zow\u261? szat\u281?

. Nasun\u261?\u322? kaptur na g\u322?ow\u281?. - Musimy dzia\u322?a\u263? szybko. Kiedy Rumus si\u281? obudzi, b\u281?dzie wymy\u347?la\u322? i wygra\u380?a\u322?, a\u380? w ko\u324?cu kto\u347? przyjdzie sprawdzi\u263?, o co mu chodzi. Dotego czasu musimy by\u263? ju\u380? daleko st\u261?d. Ty nie\u347? pochodni\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wzi\u261?\u322? \u322?uczywo. Ferrin pos\u322?u\u380?y\u322? si\u281? d\u322?ugim kluczem, \u380?eby otworzy\u263? drzwi.\par\pard\plain\hyphpar} {Na zewn\u261?trz czeka\u322? pulchny cz\u322?owiek. Mia\u322? potargane czarne w\u322?osy i nos jak kartofel. Zajada\u322? \u380?ylaste mi\u281?so z glinianej miski, ale kiedy otworzy\u322?y si\u281? drzwi, natychmiast przesta\u322?, ocieraj\u261?c zat\u322?uszczon\u261? r\u281?k\u281? o tunik\u281?. Pokornie sk\u322?oni\u322? g\u322?ow\u281? przed Ferrinem.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co tu robisz? - zapyta\u322? ostro rozsadnik.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Czekam, \u380?eby nakarmi\u263? wi\u281?\u378?nia, panie. Jason rozpozna\u322? g\u322?os i brudne paluchy. - Wygl\u261?da na to, \u380?e karmisz sam siebie. M\u281?\u380?czyzna wbi\u322? wzrok w ziemi\u281? i milcza\u322? zawstydzony. - Je\u347?li o mnie chodzi, mo\u380?esz doje\u347?\u263? reszt\u281? - powiedzia\u322? Ferrin. - Zak\u322?adam, \u380?e potrzebujesz dobrze si\u281? od\u380?ywia\u263?, \u380?eby utrzyma\u263? ten obw\u243?d w pasie. Podali\u347?my wi\u281?\u378?niowi trucizn\u281?, \u380?eby wyci\u261?gn\u261?\u263? kilka informacji. Nie obudzi si\u281? przez pewien czas.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobrze, panie. - M\u281?\u380?czyzna nie podni\u243?s\u322? wzroku.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin poprowadzi\u322? Jasona korytarzem. Stra\u380?nicy otworzyli \u380?elazne drzwi, a Ferrin podpisa\u322? si\u281? w rejestrze. Nikt nie zwraca\u322? specjalnej uwagi na Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {

Wspi\u281?li si\u281? d\u322?ugimi, kr\u281?conymi schodami, mijaj\u261?c inne \u380?elazne drzwi. U szczytu Ferrin podpisa\u322? si\u281? w kolejnym rejestrze, po czym stra\u380?nicy otworzyli ci\u281?\u380?kie drzwi.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin przeszed\u322? obok nich bez s\u322?owa, a Jason depta\u322? mu po pi\u281?tach. Rozsadnik poprowadzi\u322? go sieci\u261? przej\u347?\u263? i przez kolejne strze\u380?one drzwi wychodz\u261?ce na dziedziniec. \u379?o\u322?nierze salutowali Ferrinowi. On nie zwraca\u322? na nikogo uwagi.\par\pard\plain\hyphpar}{Na dworze trwa\u322?a noc i by\u322?o pochmurno. Ukryty ksi\u281?\u380?yc roz\u3



47?wietla\u322? chmury w jednej cz\u281?\u347?ci nieba. Lampy i kaganki p\u322?on\u281?\u322?y na dziedzi\u324?cu i na \u347?cianach. Bruk l\u347?ni\u322? od wilgoci, ale akurat nie pada\u322?o. Jason odetchn\u261?\u322? g\u322?\u281?boko \u347?wie\u380?ym, wilgotnym powietrzem. Nigdy w \u380?yciu nie cieszy\u322? si\u281? tak bardzo z tego, \u380?e wyszed\u322? poza cztery \u347?ciany.\par\pard\plain\hyphpar} {Szed\u322? za Ferrinem przez dziedziniec w stron\u281? ogromnej bramy. Podszed\u322? do nich m\u281?\u380?czyzna w d\u322?ugiej kolczudze.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kto idzie?\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin zsun\u261?\u322? kaptur.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ferrinie, nosisz str\u243?j podr\u243?\u380?ny - zauwa\u380?y\u322? tamten; blizna przecina\u322?a mu g\u243?rn\u261? warg\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Fatalna noc na podr\u243?\u380?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kim jest tw\u243?j przyjaciel?\par\pard\plain\hyphpar} {- Jego tu nie ma.\par\pard\plain\hyphpar} {- Daj spok\u243?j. Kto to jest?\par\pard\plain\hyphpar} {M\u281?\u380?czyzna zezowa\u322? na Jasona, jakby pr\u243?bowa\u322? przebi\u263? wzrokiem zas\u322?on\u281? he\u322?mu.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin rozejrza\u322? si\u281?, nie patrz\u261?c na Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nikogo tu nie widz\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak sobie wolisz. Szcz\u281?\u347?liwej drogi.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin poprowadzi\u322? Jasona do wielkiej bramy i porozmawia\u322? kr\u243?tko

ze stra\u380?nikiem, kt\u243?ry wypu\u347?ci\u322? ich w\u261?skimi bocznymi drzwiami. Zaczyna\u322?o m\u380?y\u263?, kiedy schodzili serpentynami \u347?cie\u380?ki. Zanim dotarli do podestu na dole i weszli na ma\u322?y prom, deszcz przemoczy\u322? ich do suchej nitki.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin w szacie z kapturem sta\u322?, milcz\u261?c, obok Jasona w po\u380?yczonej zbroi - jedyni pasa\u380?erowie na promie. Obaj patrzyli, jak krople deszczu burz\u261? powierzchni\u281? jeziora w \u347?wietle lampy, podczas gdy prom zbli\u380?a\u322? si\u281? do brzegu. Jason zadr\u380?a\u322?. Wilgo\u263? sprawia\u322?a, \u380?e by\u322?o mu jeszcze zimniej.\par\pard\plain\hyphpar} {Prom dop\u322?yn\u261?\u322? do brzegu i dwaj pasa\u380?erowie wysiedli. Przeszli nabrze\u380?em do niskiego budynku o pochy\u322?ym dachu. Jason poczeka\u322?pod okapem, a Ferrin wszed\u322? do \u347?rodka. M\u322?ody cz\u322?owiek wybieg\u322? z budynku i znikn\u261?\u322? w\u347?r\u243?d deszczowej nocy.\par\pard\p

lain\hyphpar} {Wr\u243?ci\u322?, prowadz\u261?c par\u281? koni, a wtedy Ferrin wyszed\u322? z budynku.\par\pard\plain\hyphpar} {- Gotowy do jazdy? - zapyta\u322? rozsadnik.\par\pard\plain\hyphpar} {Co\u347? w jego intonacji ostrzeg\u322?o Jasona, \u380?e powinien si\u281? postara\u263? i sprawia\u263? wra\u380?enie do\u347?wiadczonego je\u378?d\u378?ca.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason w\u322?o\u380?y\u322? stop\u281? w strzemi\u281? i wskoczy\u322? na siod\u322?o. D\u322?ugie dni jazdy konnej z Jasherem sprawi\u322?y, \u380?e o wiele swobodniej czu\u322? si\u281? na ko\u324?skim grzbiecie. Ferrin ich poprowadzi\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy podjechali, brama w murze chroni\u261?cym prom otworzy\u322?a si\u281?. Ferrin i Jason wyjechali - Jason, \u347?ciskaj\u261?c wierzchowca kolanami i pr\u2

43?buj\u261?c nie podskakiwa\u263? za bardzo w czasie szarpanego k\u322?usa. Brama zamkn\u281?\u322?a si\u281? za nimi.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zerkn\u261?\u322? w stron\u281? gongu. Otacza\u322?o go czterech zwalistych stra\u380?nik\u243?w, dw\u243?ch pod dachem platformy, dw\u243?ch na schodachw kapturach chroni\u261?cych przed ulew\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin przy\u347?pieszy\u322?, wi\u281?c Jason poszed\u322? za jego przyk\u322?adem. Kiedy zostawili za sob\u261? prom, noc sta\u322?a si\u281? nieprzenikniona. Tylko st\u322?umiona po\u347?wiata niewidocznego ksi\u281?\u380?yca dawa\u322?a jakie\u347? \u347?wiat\u322?o.\par\pard\plain\hyphpar} {- Trzymaj si\u281? blisko mnie! - zawo\u322?a\u322? Ferrin. - Dobrze znam t\u281



? okolic\u281?. Nawet przy dobrej pogodzie potrzebowaliby\u347?my kilku godzin,by dotrze\u263? na miejsce.\par\pard\plain\hyphpar} {W ko\u324?cu deszcz ust\u261?pi\u322?. Jechali w\u261?sk\u261? drog\u261? pod os\u322?on\u261? drzew. Woda kapa\u322?a ze zwieszaj\u261?cych si\u281? li\u347?ci, wi\u281?c przez jaki\u347? czas wydawa\u322?o si\u281?, \u380?e nadal pada.\par\pard\plain\hyphpar} {Grupa m\u281?\u380?czyzn wysz\u322?a na \u347?cie\u380?k\u281?, zagradzaj\u261?c im drog\u281?, a jeden z nich roz\u347?wietli\u322? noc, ods\u322?aniaj\u261?clatarni\u281?. Ferrin zatrzyma\u322? konia.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kto jedzie? - zapyta\u322? ten, kt\u243?ry trzyma\u322? latarni\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ferrin rozsadnik i werbownik incognito w wa\u380?nej sprawie.\par\pard\plain\hyphpar} {Pokaza\u322? symbol.\par\pard\plain\hyphpar} {\u379?o\u322?nierze zeszli ze \u347?cie\u380?ki.\par\pard\plain\hyphpar} {Po jakim\u347? czasie Ferrin skr\u281?ci\u322? ze \u347?cie\u380?ki. Konie z chlupotem k\u322?usowa\u322?y przez namokni\u281?te pole, podczas gdy deszcz znowuzacz\u261?\u322? pada\u263? wielkimi kroplami. Przedarli si\u281? przez mokre zaro\u347?la, \u380?eby przejecha\u263? przez boczn\u261? gra\u324?, a potem ruszyli strumieniem, w kt\u243?rym przyby\u322?o wody z powodu opad\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin zatrzyma\u322? konia i zsiad\u322? z niego w pobli\u380?u omsza\u322?ychg\u322?az\u243?w nad nisk\u261? skarp\u261?. Jason zrobi\u322? to samo. Uwi\u261?zali konie, a Ferrin wzi\u261?\u322? zawini\u261?tko z ty\u322?u siod\u322?a i

ruszy\u322? pierwszy przej\u347?ciem mi\u281?dzy najwi\u281?kszym g\u322?azem inajbardziej strom\u261? cz\u281?\u347?ci\u261? urwiska w stron\u281? ukrytego wej\u347?cia jaskini.\par\pard\plain\hyphpar} {Przystan\u261?\u322? tu\u380? przy wej\u347?ciu i zapali\u322? ma\u322?\u261? lampk\u281? oliwn\u261?. Trzymaj\u261?c j\u261? w g\u243?rze, poprowadzi\u322? Jasona w g\u322?\u261?b jaskini. Przez jaki\u347? czas wspinali si\u281?, a potem musieli przecisn\u261?\u263? si\u281? na brzuchach przez poziom\u261? szpar\u281? i pe\u322?zn\u261?\u263? do przodu jakie\u347? trzydzie\u347?ci st\u243?p. P\u243?\u378?niej przej\u347?cie znowu si\u281? rozszerzy\u322?o i prowadzi\u322?o w d\u243?\u322?, a\u380? dotarli do przestronnej groty, w kt\u243?rej wysokie stalaktyty zwiesza\u322?y si\u281? nad spokojnym lustrem wody.\par\pard\plain\hyphpar} {- Chod\u378? zobaczy\u263? - powiedzia\u322? Ferrin, podchodz\u261?c do kraw\u28

1?dzi jeziora.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason podszed\u322?. Woda by\u322?a wyj\u261?tkowo przezroczysta. Dzi\u281?ki \u347?wiat\u322?u lampki si\u281?ga\u322? wzrokiem g\u322?\u281?boko, ale nie dostrzega\u322? dna.\par\pard\plain\hyphpar} {- G\u322?\u281?boko tu - powiedzia\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin pokiwa\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To jest przej\u347?cie. Musisz trzyma\u263? ci\u281?\u380?ki g\u322?az, \u380?eby\u347? szybko zszed\u322? na dno. Kiedy dotrzesz na pewn\u261? g\u322?\u281?boko\u347?\u263?, przejdziesz do Poza. Portal dzia\u322?a tylko w jedn\u261? stron\u281?. Nie wr\u243?cisz ju\u380?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zanurzy\u322? palec w wodzie, wzburzaj\u261?c koncentryczne fale na szklistej powierzchni.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jest lodowata.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Przykro mi, ale to jedyny spos\u243?b, jaki znam, \u380?eby ci\u281? odes\u322?a\u263?. A musisz tam wr\u243?ci\u263?. Maldor nie spocznie, dop\u243?ki nie schwyta ci\u281? ponownie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Powi\u261?\u380?\u261? moj\u261? ucieczk\u281? z tob\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {- Najpewniej. Zszed\u322?em do loch\u243?w, pos\u322?uguj\u261?c si\u281? jedn\u261? z moich fa\u322?szywych to\u380?samo\u347?ci, ale spodziewam si\u281?, \u380?e zostan\u281? rozszyfrowany. Kiedy mnie odkryj\u261?, musz\u281? by\u263? w stanie powiedzie\u263?, \u380?e uratowa\u322?em ci\u281?, \u380?eby z lito\u347?ci ci\u281? zabi\u263? i oszcz\u281?dzi\u263? ci tortur. B\u281?d\u281? twierdzi\



u322?, \u380?e wrzuci\u322?em twoje cia\u322?o do jamy z nieczysto\u347?ciami. Kiedy to powiem, musz\u281? mie\u263? pewno\u347?\u263?, \u380?e k\u322?amstwo nigdy nie zostanie wykryte.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zerkn\u261?\u322? na g\u322?\u281?bok\u261? wod\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To nie to, na co wygl\u261?da, prawda? Nie pr\u243?bujesz podst\u281?pem nak\u322?oni\u263? mnie do samob\u243?jstwa?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie - odpowiedzia\u322? z powag\u261? Ferrin. - Wiem, \u380?e to wymaga zaufania, poniewa\u380? b\u281?dziesz musia\u322? zaton\u261?\u263? tak g\u322?\u281?boko, \u380?e powrotu ju\u380? nie b\u281?dzie. Ale to naprawd\u281? przej\u347?cie do Poza. Jedno z ostatnich wiarygodnych przej\u347?\u263? z naszego \u347?wiata do twojego. Pilnie strze\u380?ony sekret. Gdyby Maldor dowiedzia\u322? si\u281?, \u380?e jestem \u347?wiadom jego istnienia, pewnie by mnie zabi\u322?. Skocz, trzymaj\u261?c ci\u281?\u380?ki kamie\u324?. Nie wyp\u322?yniesz na powierzchni\u281?, ale te\u380? nie umrzesz.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zacisn\u261?\u322? pi\u281?\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dowiedzia\u322?em si\u281? czego\u347? bardzo wa\u380?nego o Maldorze.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czego? - zapyta\u322? Ferrin, nie kryj\u261?c ch\u281?ci poznania nowego sekretu.\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u322?owo to oszustwo.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin patrzy\u322? zdumiony.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co masz na my\u347?li?\par\pard\plain\hyphpar} {- Wymy\u347?li\u322? S\u322?owo-Klucz jako przyn\u281?t\u281? dla wrog\u243?w. S

\u322?owo, kt\u243?re poznali\u347?my, jest prawdziwe, ale ma moc zabicia innego czarnoksi\u281?\u380?nika, nie Maldora.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin zamkn\u261?\u322? oczy i odchyli\u322? g\u322?ow\u281?. Potar\u322? czo\u322?o. Kiedy si\u281? odezwa\u322?, robi\u322? wra\u380?enie, jakby my\u347?la\u322? na g\u322?os.\par\pard\plain\hyphpar} {- To rzeczywi\u347?cie ma sens, chocia\u380? ta mo\u380?liwo\u347?\u263? nigdy nie przysz\u322?a mi do g\u322?owy. Ju\u380? samo istnienie S\u322?owa jest gorliwie chronionym sekretem. Niewielu z tych, kt\u243?rzy s\u322?u\u380?\u261? Maldorowi, s\u322?ysza\u322?o cho\u263?by plotki na ten temat. Zawsze my\u347?la\u322?em, \u380?e Maldor flirtuje ze zgub\u261?, nie pr\u243?buj\u261?c ze wszystkich si\u322? usun\u261?\u263? tych, kt\u243?rzy strzeg\u261? sylab. Zak\u322?ada\u322?em, \u380?e musi ich chroni\u263? jaka\u347? nieznana magia. Teraz to nabiera sensu.\par\pard\plain\hyphpar} {

Ferrin otworzy\u322? oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak odkry\u322?e\u347? ten sekret?\par\pard\plain\hyphpar} {W jego g\u322?osie wyczuwa\u322?o si\u281? niecierpliwo\u347?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zdoby\u322?em ca\u322?e S\u322?owo. Nie zadzia\u322?a\u322?o, a Maldor wyja\u347?ni\u322? mi p\u243?\u378?niej, \u380?e to oszustwo, kiedy pr\u243?bowa\u322?mnie nam\u243?wi\u263?, \u380?ebym do niego do\u322?\u261?czy\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zdoby\u322?e\u347? ca\u322?e S\u322?owo?! - wykrzykn\u261?\u322? Ferrin wstrz\u261?\u347?ni\u281?ty i pe\u322?en podziwu. - Doskona\u322?a robota! S\u322?ysza\u322?em, \u380?e wykrzykn\u261?\u322?e\u347? co\u347? dziwnego, kiedy przyprowadzono ci\u281? przed oblicze cesarza. Zak\u322?ada\u322?em, \u380?e zaryzykowa\u322?e\u347? z tymi sylabami, kt\u243?re zebra\u322?e\u347?. Wi\u281?c skompletow

a\u322?e\u347? S\u322?owo, a ono zawiod\u322?o. A potem nie zgodzi\u322?e\u347?si\u281? do\u322?\u261?czy\u263? do Maldora, chocia\u380? w przeciwnym wypadku czeka\u322?y ci\u281? nieko\u324?cz\u261?ce si\u281? tortury?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pokiwa\u322? g\u322?ow\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin rzuci\u322? z pluskiem kamie\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {- To si\u281? nazywa prawo\u347?\u263? - mrukn\u261?\u322? i spojrza\u322? na Jasona. - Wpakowa\u322?em si\u281? w o wiele wi\u281?ksze k\u322?opoty ni\u380? my\u347?la\u322?em.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dlaczego? - Masz informacj\u281?, kt\u243?ra mo\u380?e zniszczy\u263? jedn\u26



1? z najbardziej z\u322?o\u380?onych i tajemnych intryg Maldora. Przez pomy\u322?k\u281? wzi\u261?\u322?em ci\u281? za wi\u281?\u378?nia, kt\u243?ry nie zdo\u322?a\u322? zdoby\u263? S\u322?owa. To wszystko zmienia. Je\u347?li Maldor nabierze podejrze\u324?, \u380?e wiem to, co mi w\u322?a\u347?nie powiedzia\u322?e\u347?, jestem sko\u324?czony. - Ferrin potar\u322? gard\u322?o. - Co wi\u281?cej, je\u347?li si\u281? dowie, \u380?e pomog\u322?em ci w ucieczce, wiedz\u261?c to, co ty wiesz, to te\u380? jestem sko\u324?czony.\par\pard\plain\hyphpar} {- Wi\u281?c do\u322?\u261?cz do mnie. Przejd\u378? na moj\u261? stron\u281?. Mo\u380?emy razem uciec, przekaza\u263? t\u281? informacj\u281? Galloranowi. Musimy powstrzyma\u263? wszystkich, \u380?eby nie tracili energii w tej gonitwie za niczym.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, nie, nie. - Ferrin pogrozi\u322? mu palcem. - Dotrzymaj swojej obietnicy. Ty wracasz do domu. Moja najnowsza misja sprawi, \u380?e przez jaki\u347? czasb\u281?d\u281? daleko st\u261?d. B\u281?d\u281? pilnie nas\u322?uchiwa\u322?. Mo\u380?e nie zostan\u281? w to wpl\u261?tany. W przeciwnym wypadku b\u281?d\u281? musia\u322? znikn\u261?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Oni to wszystko powi\u261?\u380?\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin uni\u243?s\u322? brew.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mog\u281? si\u281? z tob\u261? spiera\u263?. Widziano mnie, jak opuszcza\u322?em cytadel\u281? z nieznanym werbownikiem w podobnym czasie, w kt\u243?rym uciek\u322?e\u347?. Ju\u380? raz pos\u322?u\u380?y\u322?em si\u281? to\u380?samo\u347?ci\u261?, jak\u261? wykorzysta\u322?em, podpisuj\u261?c rejestr. Pilnowa\u322?em, \u380?eby mie\u263? zakryt\u261? twarz w lochach, ale to nie wystarczy. Nie, kiedy Maldor naprawd\u281? czego\u347? szuka.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Czy ten werbownik ci\u281? zna\u322?? - zapyta\u322? Jason. - Ten, kt\u243?rego zostawi\u322?e\u347? na moim miejscu w sarkofagu?\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie. Dlatego w\u322?a\u347?nie si\u281? nim pos\u322?u\u380?y\u322?em. My\u347?la\u322?, \u380?e idzie obserwowa\u263?, podczas gdy ja b\u281?d\u281? wyci\u261?ga\u322? z ciebie informacje. Pilnowa\u322?em, \u380?eby mie\u263? zas\u322?oni\u281?t\u261? twarz, i poda\u322?em mu to samo imi\u281?, kt\u243?re wpisa\u322?em do rejestru. Jednak nadal wie do\u347?\u263?, \u380?eby powi\u261?za\u263? mnie ze spraw\u261?, kiedy zaczn\u261? sk\u322?ada\u263? wszystkie kawa\u322?ki uk\u322?adanki.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie ratowa\u322?by\u347? mnie, gdyby\u347? zna\u322? ca\u322?\u261? histori\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin westchn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Pewnie nie. Zaniedba\u322?em dok\u322?adne zbadanie wszystkich szczeg\u243?\u3

22?\u243?w. Po prostu nie przysz\u322?o mi na my\u347?l, \u380?e skompletowa\u322?e\u347? S\u322?owo. Tym bardziej musz\u281? by\u263? w stanie stwierdzi\u263?, \u380?e ci\u281? zabi\u322?em, \u380?eby Maldor m\u243?g\u322? uwierzy\u263?, \u380?e sekret przepad\u322? razem z tob\u261?. B\u281?d\u281? si\u281? zachowywa\u322?, jakby\u347? mi nic nie powiedzia\u322?. Ukrywa\u322?em ju\u380? sekretyprzed Maldorem. Nic a\u380? tak kluczowego, ale mo\u380?e mi si\u281? uda. Nie martw si\u281? o mnie. Tak czy inaczej zadbam o siebie. Ty musisz tylko wr\u243?ci\u263? do domu. Nie tego chcesz najbardziej?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason zagryz\u322? warg\u281?. Wyobrazi\u322? sobie, jak ul\u380?y przyjacio\u322?om i rodzinie, kiedy go zobacz\u261?. Pomy\u347?la\u322? o kilku udogodnieniach nowoczesnego \u380?ycia, kt\u243?re do tej pory uwa\u380?a\u322? za naturalne- sklepy spo\u380?ywcze, lod\u243?wki, gor\u261?ce prysznice, klimatyzacja, toalety.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Tak by\u322?o, ale ta informacja jest kluczowa. Wszyscy, kt\u243?rzy goni\u261? za S\u322?owem, trac\u261? czas. No i porzucam Rachel. Maldor to z\u322?y cz\u322?owiek, kt\u243?ry nagradza z\u322?ych ludzi. Naprawd\u281? szczerze by\u347? \u380?a\u322?owa\u322?, gdyby kto\u347? go pokona\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, zak\u322?adaj\u261?c, \u380?e kto\u347? gorszy nie zaj\u261?\u322?by jego miejsca. Tyle \u380?e on nie upadnie. S\u322?owo by\u322?o jego jedyn\u261? s\u322?abo\u347?ci\u261? i okaza\u322?o si\u281?, \u380?e nie jest prawdziwe. Sprawa nie podlega dyskusji. Je\u347?li Maldor dowie si\u281?, \u380?e ci\u281? uwolni\u322?em, obaj b\u281?dziemy martwi szybciej, ni\u380? potrafisz to sobie wyobr



azi\u263?. Musisz opu\u347?ci\u263? ten \u347?wiat. Chroni\u281? nas obu. Powinni\u347?my si\u281? po\u347?pieszy\u263? i znale\u378?\u263? odpowiedni kamie\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281? zawaha\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- No dobrze.\par\pard\plain\hyphpar} {Zacz\u281?li szuka\u263? w okolicy sadzawki, rozgl\u261?daj\u261?c si\u281? za kamieniem, kt\u243?ry nada si\u281? jako obci\u261?\u380?nik. Jason pr\u243?bowa\u322? podnie\u347?\u263? wielki i okr\u261?g\u322?y g\u322?az, ale by\u322? za ci\u281?\u380?ki. Kiedy odwr\u243?ci\u322? si\u281? i spojrza\u322? na Ferrina, tamten w\u322?a\u347?nie podnosi\u322? kamie\u324? przy brzegu, stoj\u261?c plecami do Jasona.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ten si\u281? nada? - spyta\u322? go Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jest niez\u322?y. Przynios\u322?em ci zmian\u281?\u8230?\par\pard\plain\hyphpar} {Jason pchn\u261?\u322? Ferrina w plecy i wrzuci\u322? do wody, a sam pop\u281?dzi\u322? ku wyj\u347?ciu z jaskini. Pad\u322? na brzuch i zacz\u261?\u322? pe\u322?zn\u261?\u263? przez nisk\u261? szpar\u281?, nie zwa\u380?aj\u261?c, \u380?e si\u281? podrapie i poobija. Kiedy wyszed\u322? po drugiej stronie, Ferrin w\u322?a\u347?nie wchodzi\u322? do szczeliny, trzymaj\u261?c lamp\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czekaj! - wo\u322?a\u322?. - Zatrzymaj si\u281?, to i ja si\u281? zatrzymam!\par\pard\plain\hyphpar} {Jason si\u281? zawaha\u322?, zerkaj\u261?c przez nisk\u261? szczelin\u281? na przemoczonego rozsadnika trzydzie\u347?ci st\u243?p dalej.\par\pard\plain\hyphpar}

{- Co ty wyprawiasz? - zapyta\u322? spokojnie Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mam przyjaci\u243?\u322?, kt\u243?rzy potrzebuj\u261? informacji, jak\u261? posiadam. Nie mog\u281? tak po prostu porzuci\u263? Rachel. B\u281?dzie my\u347?la\u322?a, \u380?e zawiod\u322?em, i spr\u243?buje pos\u322?u\u380?y\u263? si\u281? S\u322?owem. Sko\u324?czy w lochach.\par\pard\plain\hyphpar} {- Przysi\u261?g\u322?e\u347?, \u380?e wr\u243?cisz do Poza, je\u347?li ci\u281?uwolni\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niech si\u281? zastanowi\u281?, czy kiedykolwiek mnie ok\u322?ama\u322?e\u347?? My\u347?l\u281?, \u380?e wyr\u243?wnali\u347?my rachunki.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dogoni\u281? ci\u281?, zanim dotrzesz do koni.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie, nie dogonisz.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Je\u347?li mi si\u281? nie uda, z\u322?apie ci\u281? patrol. Albo zostaniesz aresztowany, kiedy odkryj\u261?, \u380?e znikn\u261?\u322?e\u347? i zacznie si\u281? ob\u322?awa. Wyl\u261?dujesz z powrotem w lochach.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mo\u380?liwe. Ty by\u263? mo\u380?e te\u380?. Sfrustrowany Ferrin pokr\u281?ci\u322? g\u322?ow\u261?. - Tym razem Maldor mo\u380?e wys\u322?a\u263? za tob\u261? nawet tonvora. S\u322?ysza\u322?e\u347? o nich? S\u261? powszechnie znani jako czatownicy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zetkn\u261?\u322?em si\u281? z t\u261? nazw\u261?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Ale nie chcesz \u380?adnego spotka\u263?. Wierz mi. Po prostu wracaj do domu.To mo\u380?e by\u263? twoja jedyna szansa. Nie przegap jej. Pewnie przyp\u322?ac\u281? \u380?yciem uratowanie ciebie. Nie chcesz wr\u243?ci\u263? do domu?\par\pard\plain\hyphpar} {- Naprawd\u281? chc\u281?, uwierz mi. Ale bardziej chc\u281? pom\u243?c przyjaci

o\u322?om. Zbyt wielu dobrych ludzi zmarnowa\u322?o \u380?ycie, goni\u261?c za k\u322?amstwem. Teraz ju\u380? znam drog\u281? do domu. Mog\u281? p\u243?\u378?niej si\u281? ni\u261? pos\u322?u\u380?y\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- B\u281?dziesz martwy przed wschodem s\u322?o\u324?ca.\par\pard\plain\hyphpar}{- Ju\u380? to s\u322?ysza\u322?em.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin westchn\u261?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dobrze, wygra\u322?e\u347?. Skoro tak uparcie chcesz tu pozosta\u263?, pozw\u243?l, \u380?e z tob\u261? p\u243?jd\u281?. Mog\u281? ci\u281? zaprowadzi\u263? w bezpieczne miejsce.\par\pard\plain\hyphpar} {



- Przykro mi, ale nie mog\u281? ci zaufa\u263?. Gdy dwa razy cudze k\u322?amstwo kupujesz, sam si\u281? ok\u322?amujesz. Nie uwierzy\u322?by\u347?, kto mnie tego nauczy\u322?. Je\u380?eli naprawd\u281? chcesz mi pom\u243?c, do\u322?\u261?cz do mnie p\u243?\u378?niej, kiedy b\u281?d\u281? m\u243?g\u322? uwierzy\u263? wtwoj\u261? szczero\u347?\u263?. Z rado\u347?ci\u261? powitam ci\u281? po mojej stronie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Z\u322?api\u281? ci\u281? - obieca\u322? Ferrin z powag\u261? w g\u322?osie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie go\u324? mnie - odpar\u322? Jason, podnosz\u261?c kamie\u324?. - Masz poj\u281?cie, jak bardzo mog\u281? ci\u281? pokiereszowa\u263?, kiedy b\u281?dzieszsi\u281? tamt\u281?dy przeciska\u322?? Zapytaj ksi\u281?cia Conrada.\par\pard\plain\hyphpar} {Ferrin zatrzyma\u322? si\u281? i \u347?ci\u261?gn\u261?\u322? brwi. A potem zgasi\u322? lampk\u281?. Jason nic nie widzia\u322?. S\u322?ysza\u322?, \u380?e rozsadnik przeciska si\u281?, wi\u281?c na o\u347?lep rzuci\u322? kamieniem w szczelin\u281?. Potem odwr\u243?ci\u322? si\u281? i po\u347?pieszy\u322? do wyj\u347?cia z jaskini z r\u281?kami wyci\u261?gni\u281?tymi przed sob\u261?. Kilka razy si\u281? potkn\u261?\u322?. Trzy razy przewr\u243?ci\u322? si\u281? w pe\u322?nym p\u281?dzie, \u380?eby zaraz si\u281? zerwa\u263? i pobiec dalej po omacku.\par\pard\plain\hyphpar} {S\u322?ysza\u322?, jak Ferrin biegnie za nim na o\u347?lep, powoli go doganiaj\u261?c.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason wypad\u322? z jaskini w dzikim p\u281?dzie. Z nieba la\u322?y si\u281? ju\u380? potoki wody. Prawie nic nie widzia\u322?. Biegn\u261?c przez ka\u322?u\u38

0?e i \u347?lizgaj\u261?c si\u281? w b\u322?ocie, p\u281?dzi\u322? mi\u281?dzy g\u322?azami do miejsca, gdzie uwi\u261?zali konie.\par\pard\plain\hyphpar} {Cia\u322?o uderzy\u322?o w niego od ty\u322?u, przewracaj\u261?c go w b\u322?oto. Jason pr\u243?bowa\u322? si\u281? wyrwa\u263?. Zerwano mu he\u322?m, a kiedy Jason stara\u322? si\u281? wsta\u263?, mocny cios w potylic\u281? powali\u322? go, pozbawiaj\u261?c przytomno\u347?ci.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel czeka\u322?a pod skalistym wyst\u281?pem, zastanawiaj\u261?c si\u281?, czy Tark wr\u243?ci. B\u322?yskawica zap\u322?on\u281?\u322?a na niebie i na chwil\u281? jod\u322?y rozb\u322?ys\u322?y jej przed oczami. Grzmot rozbrzmia\u322? g\u322?o\u347?no i blisko.\par\pard\plain\hyphpar} {Pog\u322?adzi\u322?a ko\u324?sk\u261? szyj\u281?. To nie by\u322? ten sam wierzc

howiec, na kt\u243?rym jecha\u322?a, uciekaj\u261?c spod Harthenham, ani nie ten, kt\u243?rego u\u380?ywa\u322?a potem. Podr\u243?\u380?owa\u322?a pieszo, wozem, \u322?odzi\u261? i na kilku r\u243?\u380?nych koniach, odk\u261?d z Tarkiem zafundowali prze\u347?ladowcom epick\u261? pogo\u324?. Raz za razem, kiedy ju\u380? my\u347?leli, \u380?e wreszcie si\u281? wymkn\u281?li, rusza\u322? za nimi nowy patrol.\par\pard\plain\hyphpar} {Dr\u380?\u261?c, Rachel owin\u281?\u322?a si\u281? szczelniej p\u322?aszczem. Zastanawia\u322?a si\u281?, czy Jason nadal \u380?yje. Czy pos\u322?u\u380?y\u322? si\u281? S\u322?owem. Czy Maldor m\u243?g\u322? ju\u380? nie istnie\u263?? Sk\u261?d by si\u281? o tym dowiedzieli?\par\pard\plain\hyphpar} {B\u322?yskawica znowu zap\u322?on\u281?\u322?a, rzucaj\u261?c na chwil\u281? ostre \u347?wiat\u322?o na krajobraz. Gdzie by\u322? Tark? Czy\u380?by go z\u322?apali? Nie, na pewno wr\u243?ci. Zawsze wraca\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {

Deszcz znowu zacz\u261?\u322? wali\u263? z ca\u322?ej si\u322?y. Rachel cierpliwie czeka\u322?a. Wreszcie wychwyci\u322?a odg\u322?os zbli\u380?aj\u261?cego si\u281? konia. A mo\u380?e raczej koni? Zesztywnia\u322?a, kiedy ujrza\u322?a nadje\u380?d\u380?aj\u261?ce dwa konie. Na jednym siedzia\u322? Tark. Na drugim kto\u347? wy\u380?szy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Rachel?! - zawo\u322?a\u322? Tark.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jestem - odpowiedzia\u322?a. - Kto jest z tob\u261??\par\pard\plain\hyphpar} {- Drak\u281? nas znalaz\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Dwaj m\u281?\u380?czy\u378?ni do\u322?\u261?czyli do Rachel pod wyst\u281?pem. B\u322?yskawica zap\u322?on\u281?\u322?a. Rzeczywi\u347?cie, drugim je\u378?d\u37



8?cem by\u322? Drak\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jak nas znalaz\u322?e\u347?? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jecha\u322?em bez wytchnienia. To \u380?adna filozofia \u347?ledzi\u263? patrole, kt\u243?re was \u347?cigaj\u261?. Robicie sporo zamieszania, gdziekolwiek si\u281? pojawicie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co z Jasonem? - spyta\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Kiedy go zostawi\u322?em, wkracza\u322? do Felrook na audiencj\u281? u Maldora. Nadstawia\u322?em uszu, ale od tamtej chwili nie nadesz\u322?y \u380?adne wie\u347?ci. Mo\u380?e nie udzielono mu pos\u322?uchania. Gdyby Maldor zgin\u261?\u322?, ju\u380? by\u347?my wiedzieli.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel pochyli\u322?a g\u322?ow\u281?. Mia\u322?a nadziej\u281?, \u380?e je\u347?li wytrzymaj\u261? z Tarkiem do czasu, kiedy Jason zniszczy Maldora, wszystko si\u281? zmieni. A co teraz? Czy cesarz zabi\u322? Jasona? Nie, nie mog\u322?a pogodzi\u263? si\u281? z t\u261? ewentualno\u347?ci\u261?. Zamkn\u281?li Gallorana\u8230? to zamkn\u261? i Jasona. Mo\u380?e nie b\u281?dzie mu wygodnie, ale pewnie prze\u380?yje. A je\u347?li zosta\u322? uwi\u281?ziony, w ko\u324?cu znajd\u261? spos\u243?b, \u380?eby go uratowa\u263?. Wierzy\u322?a w to.\par\pard\plain\hyphpar} {- Drake zorientowa\u322? si\u281?, dlaczego nie mo\u380?emy wyrwa\u263? si\u281? po\u347?cigowi - powiedzia\u322? Tark.\par\pard\plain\hyphpar} {- Czatownik pomaga naszym wrogom - wyja\u347?ni\u322? Drake. - Maldor rzadko kiedy wysy\u322?a tonvora. Mamy niewielkie szanse uciec, ale spr\u243?buj\u281? wam pom\u243?c.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co to jest tonvor? - zapyta\u322?a Rachel.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Wol\u281? nie m\u243?wi\u263? - odpowiedzia\u322? Drake. - Potrafi\u261? wyczu\u263? my\u347?li. Im mniej wiesz na ich temat, tym lepiej.\par\pard\plain\hyphpar} {Rachel zagryz\u322?a usta.\par\pard\plain\hyphpar} {- Co zrobimy? - zapyta\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mam odpowiedzie\u263? kr\u243?tko? - powiedzia\u322? Drake. - To, co robili\u347?cie do tej pory. Pozostawa\u263? w ci\u261?g\u322?ym ruchu. Je\u347?li si\u281? zatrzymacie, z\u322?api\u261? was. Mo\u380?e nadej\u347?\u263? czas, kiedy trzeba b\u281?dzie si\u281? rozdzieli\u263?. W tej chwili musimy rusza\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {- S\u261? niedaleko za nami - powiedzia\u322? Tark.\par\pard\plain\hyphpar} {Staraj\u261?c si\u281? ignorowa\u263? zm\u281?czenie, Rachel ruszy\u322?a za Tarkiem i Drake\u8217?em w deszcz. Zap\u322?on\u281?\u322?a b\u322?yskawica. Zadudn

i\u322? grzmot. Jej ko\u324? przemyka\u322? mi\u281?dzy na wp\u243?\u322? widocznymi drzewami w d\u243?\u322? stoku. Prawie zapomnia\u322?a, co to znaczy nie ucieka\u263? bezustannie. Zastanawia\u322?a si\u281?, czy kiedykolwiek jeszcze poczuje si\u281? bezpieczna.\par\pard\plain\hyphpar} {{\qc* * *\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Kiedy Jason si\u281? obudzi\u322?, zerkn\u261?\u322? spod zmru\u380?onych powiek. Znowu znajdowa\u322? si\u281? obok jeziora w jaskini. Le\u380?a\u322? na bokuko\u322?o kraw\u281?dzi wody. G\u322?owa go bola\u322?a.\par\pard\plain\hyphpar} {- Witaj z powrotem - powiedzia\u322? Ferrin.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zamierza\u322?em udawa\u263?, \u380?e \u347?pi\u281? - \u380?achn\u261?\u322?si\u281? Jason.\par\pard\plain\hyphpar} {

- Zmieni\u322? si\u281? tw\u243?j oddech. Przykro mi, \u380?e przy\u322?o\u380?y\u322?em ci w g\u322?ow\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Mam nadziej\u281?, bo naprawd\u281? mi p\u281?ka. Masz poj\u281?cie, ile razyostatnio zosta\u322?em u\u347?piony albo og\u322?uszony? Za\u322?o\u380?\u281? si\u281?, \u380?e straci\u322?em miliony neuron\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie mia\u322?em wyj\u347?cia. Musisz wr\u243?ci\u263? do Poza. Czeka\u322?em tylko, \u380?eby\u347? si\u281? obudzi\u322? i m\u243?g\u322? wstrzyma\u263? oddech w czasie drogi w d\u243?\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Siadaj\u261?c, Jason zobaczy\u322?, \u380?e do n\u243?g przywi\u261?zano mu worek, wi\u261?\u380?\u261?c skomplikowane w\u281?z\u322?y. Mia\u322? na sobie prost



\u261? koszul\u281? i spodnie z diagonalu.\par\pard\plain\hyphpar} {- Niez\u322?y w\u281?ze\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {- Nie ma szansy, \u380?eby\u347? si\u281? odwi\u261?za\u322?, zanim zatoniesz na tyle, by trafi\u263? do Poza.\par\pard\plain\hyphpar} {- Zabra\u322?e\u347? mi ca\u322?y sprz\u281?t werbownika.\par\pard\plain\hyphpar} {- Lepiej, \u380?eby\u347? si\u281? zjawi\u322? w Poza, wygl\u261?daj\u261?c nijako. - W tym ciuchach b\u281?d\u281? wygl\u261?da\u322? jak kloszard. Ferrin wzruszy\u322? ramionami. - To najlepsze, co mog\u322?em ci zapewni\u263?. - Je\u347?li jeste\u347? przyjacielem Rachel, powiedz jej, \u380?e S\u322?owo to oszustwo. - Chcia\u322?bym, ale wtedy zabi\u322?bym nas oboje. We\u378? g\u322?\u281?boki wdech. \u379?egnaj. Ferrin wrzuci\u322? worek z kamieniami do wody i popchn\u261?\u322? Jasona, kiedy ten spr\u243?bowa\u322? wsta\u263?. Ch\u322?opak z\u322?apa\u322? rozsadnika za r\u281?k\u281? i obaj wpadli do wody, ton\u261?c gwa\u322?townie.\par\pard\plain\hyphpar} {Woda by\u322?a przera\u378?liwie zimna. Ferrin znajdowa\u322? si\u281? wy\u380?ej, holowany w g\u322?\u261?b g\u322?ow\u261? naprz\u243?d. Rzuca\u322? si\u281?, ale Jason trzyma\u322? go mocno. Ferrin szarpa\u322? si\u281? i wyrywa\u322?, ale nie m\u243?g\u322? wyzwoli\u263? si\u281? z u\u347?cisku obu r\u261?k Jasona. Przyci\u261?gn\u261?\u322? ch\u322?opca blisko i pr\u243?bowa\u322? odepchn\u261?\u263? si\u281? nogami, ale Jason wygina\u322? si\u281?, nie daj\u261?c rozsadnikowi punktu oparcia. A worek z kamieniami ci\u261?gn\u261?\u322? ich ca\u322?y czas w d\u243?\u322?. Ferrin nagle zwiotcza\u322?. Jason nadal \u347?ciska\u322? jego r\u281?k\u281?. Spojrza\u322? w g\u243?r\u281? i zobaczy\u322? \u347?wiat

e\u322?ko lampy ta\u324?cz\u261?ce na powierzchni wody.\par\pard\plain\hyphpar}{Ferrin szarpn\u261?\u322? si\u281? po raz ostatni i nagle Jason \u347?ciska\u322? ju\u380? tylko jego r\u281?k\u281?. Ponad sob\u261? zobaczy\u322? p\u322?yn\u261?c\u261? w g\u243?r\u281? sylwetk\u281? na tle o\u347?wietlonej powierzchni.\par\pard\plain\hyphpar} {Jason nadal mocno trzyma\u322? r\u281?k\u281?. Pr\u243?bowa\u322?a si\u281? wyrwa\u263?, ale bez skutku.\par\pard\plain\hyphpar} {Ton\u261?\u322?. P\u322?uca zaczyna\u322?y mu si\u281? zaciska\u263?, walcz\u261?c o tlen. Woda by\u322?a taka zimna. Jak mog\u322?a by\u263? taka lodowata i nie zamarzn\u261?\u263??\par\pard\plain\hyphpar} {Nied\u322?ugo zapad\u322?a ca\u322?kowita ciemno\u347?\u263?. Ju\u380? nie by\u322?o wida\u263? o\u347?wietlonej powierzchni. Mo\u380?e po tym wszystkim, co wyc

ierpia\u322?, przyjdzie mu po prostu uton\u261?\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Nagle co\u347? si\u281? zmieni\u322?o. Chocia\u380? nadal porusza\u322? si\u281? w tym samym kierunku, mia\u322? wra\u380?enie, \u380?e si\u281? unosi, a nie spada. Czy to iluzja spowodowana dezorientacj\u261?? Przy\u347?piesza\u322?. Wodawydawa\u322?a si\u281? coraz cieplejsza i coraz g\u281?stsza. Worek z kamieniami ju\u380? go nie ci\u261?gn\u261?\u322?. P\u322?uca mu p\u322?on\u281?\u322?y, ale Jason walczy\u322? z pokus\u261? z\u322?apania oddechu.\par\pard\plain\hyphpar} {Nagle uderzy\u322? w plastyczn\u261? powierzchni\u281? z wielk\u261? si\u322?\u261?. Wyczu\u322? zapach ziemi i \u347?wiat\u322?o s\u322?oneczne, chocia\u380? mia\u322? zamkni\u281?te oczy.\par\pard\plain\hyphpar} {Otworzy\u322? je i zobaczy\u322?, \u380?e le\u380?y na plecach na polu kukurydzy, przemoczony i pokryty b\u322?otem. Nie potrafi\u322? si\u281? zorientowa\u263?

, czy spad\u322? na pole, czy przebi\u322? si\u281? przez ziemi\u281?, chocia\u380? mia\u322? wra\u380?enie, \u380?e to drugie. Jego przybycie poruszy\u322?o spore grudy ziemi i par\u281? wysokich \u322?odyg kukurydzy le\u380?a\u322?o wyrwanych z korzeniami.\par\pard\plain\hyphpar} {Usiad\u322?, wstrz\u261?\u347?ni\u281?ty, ale ca\u322?y, je\u347?li nie liczy\u263? obola\u322?ej g\u322?owy.\par\pard\plain\hyphpar} {Gdziekolwiek spojrza\u322?, widzia\u322? tylko kukurydz\u281?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wsta\u322? i si\u281? rozejrza\u322?. Nieko\u324?cz\u261?ce si\u281? rz\u281?dykukurydzy ko\u322?ysa\u322?y si\u281? na delikatnym wietrzyku pod s\u322?o\u324?



cem w samo po\u322?udnie. Gdzie si\u281? znajdowa\u322??\par\pard\plain\hyphpar} {- Lepiej, \u380?eby to by\u322?o pole kukurydzy na Ziemi - mrukn\u261?\u322?, pr\u243?buj\u261?c otrzepa\u263? ziemi\u281? z ubrania, ale uda\u322?o mu si\u281? tylko rozmaza\u263? j\u261? na sobie.\par\pard\plain\hyphpar} {Nadal trzyma\u322? r\u281?k\u281? Ferrina. Od\u322?o\u380?y\u322? j\u261? i przyjrza\u322? si\u281? sobie. Mia\u322? na sobie tylko koszul\u281? i spodnie. By\u322?y bardzo proste, a zab\u322?ocone wygl\u261?da\u322?y o wiele gorzej. Nie mia\u322? but\u243?w. Mia\u322? nadziej\u281?, \u380?e nie przyjdzie mu i\u347?\u263? daleko.\par\pard\plain\hyphpar} {R\u281?ka zacz\u281?\u322?a pe\u322?zn\u261?\u263? po ziemi. Jason podni\u243?s\u322? j\u261? i klepn\u261?\u322?. Palce otworzy\u322?y si\u281? i zamkn\u281?\u322?y gwa\u322?townie, jakby wyra\u380?aj\u261?c oburzenie.\par\pard\plain\hyphpar} {- Jeste\u347? moj\u261? jedyn\u261? pami\u261?tk\u261? - powiedzia\u322? do d\u322?oni Jason. - Mam nadziej\u281?, \u380?e zdajesz sobie spraw\u281?, \u380?e musz\u281? tam jako\u347? wr\u243?ci\u263?.\par\pard\plain\hyphpar} {Wepchn\u261?\u322? d\u322?o\u324? do jednej z dw\u243?ch g\u322?\u281?bokich kieszeni w spodniach. Za ka\u380?dym razem, gdy si\u281? poruszy\u322?a, Jason mocno j\u261? uderza\u322?.\par\pard\plain\hyphpar} {Potrzebowa\u322? dziesi\u281?ciu minut, \u380?eby odpl\u261?ta\u263? w\u281?z\u322?y przytrzymuj\u261?ce worek z kamieniami. Sprawdzi\u322? jego zawarto\u347?\u263?, \u380?eby na pewno nie zostawi\u263? na polu niczego ciekawego. W \u347?rodku jednak by\u322?y same kamienie. Wyj\u261?\u322? je i schowa\u322? w worku d\

u322?o\u324?.\par\pard\plain\hyphpar} {Ruszy\u322? prosto przed siebie. Uzna\u322?, \u380?e je\u347?li b\u281?dzie szed\u322? prost\u261? drog\u261? wystarczaj\u261?co d\u322?ugo, to w ko\u324?cu znajdzie cywilizacj\u281?. Kto\u347? zasadzi\u322? i dba\u322? o t\u281? kukurydz\u281?. W ko\u324?cu dotrze do drogi.\par\pard\plain\hyphpar} {Wkr\u243?tce wyszed\u322? na podw\u243?rze farmy. Sta\u322? tam \u322?adnie pomalowany dom, a obok niego stodo\u322?a. Na wielkim podje\u378?dzie zaparkowano dwie ci\u281?\u380?ar\u243?wki i samochody z nap\u281?dem na cztery ko\u322?a. Opona zwiesza\u322?a si\u281? z ga\u322?\u281?zi. Ko\u322?o hu\u347?tawki zostawiono kilka samochodzik\u243?w zabawek. Ferrin mia\u322? racj\u281?. To by\u322?a Ziemia.\par\pard\plain\hyphpar} {Tak d\u322?ugo jedynym, o czym marzy\u322?, by\u322? powr\u243?t do domu. Terazjednak nie potrafi\u322? przesta\u263? my\u347?le\u263? o powrocie do Lyrianu. N

ie m\u243?g\u322? zostawi\u263? tam Rachel! Nie m\u243?g\u322? pobawi\u263? przyjaci\u243?\u322? wiedzy, kt\u243?r\u261? posiad\u322?!\par\pard\plain\hyphpar} {Podszed\u322? do frontowych drzwi domu, otworzy\u322? drzwi z siatki i zapuka\u322?. Drzwi otworzy\u322?a kobieta w \u347?rednim wieku w koszuli bez r\u281?kaw\u243?w.\par\pard\plain\hyphpar} {- W czym mog\u281? pom\u243?c?\par\pard\plain\hyphpar} {Nagle nie bardzo wiedzia\u322?, co powiedzie\u263?. Rozumia\u322? tylko, \u380?e z pewno\u347?ci\u261? nie mo\u380?e powiedzie\u263? jej prawdy.\par\pard\plain\hyphpar} {- Dzie\u324? dobry, nazywam si\u281? Jason Walker. Czy mog\u281? skorzysta\u263? z pani telefonu?\par\pard\plain\hyphpar} {\par\pard\hyphpar }{\page }{\line } {\s1 \afs32

{\qcPodzi\u281?kowania\par\pard\plain\hyphpar}\par\pard\plain\hyphpar} {Ciesz\u281? si\u281?, \u380?e sko\u324?czy\u322?em pierwszy tom opowie\u347?ci o Poza\u347?wiatowcach i odda\u322?em go w r\u281?ce czytelnik\u243?w. Seria ta powstawa\u322?a od ponad dziesi\u281?ciu lat i nie mog\u281? si\u281? doczeka\u263?, kiedy podziel\u281? si\u281? kolejnymi dwoma odcinkami. W ci\u261?gu lat powsta\u322?o kilka wersji brudnopisu pierwszego tomu. Przy pierwszym podej\u347?ciu nie potrafi\u322?em jeszcze za dobrze opowiedzie\u263? tej historii. Wierz\u281?, \u380?e wreszcie przyj\u281?\u322?a form\u281?, o jak\u261? mi chodzi\u322?o. Mam nadziej\u281?, \u380?e si\u281? nie myl\u281?. W ka\u380?dym razie wielu l



udzi zach\u281?ca\u322?o mnie i pomaga\u322?o mi w trakcie pracy.\par\pard\plain\hyphpar} {Przede wszystkim moja \u380?ona, Mary, pomog\u322?a mi znale\u378?\u263? czas na stworzenie pierwszego szkicu tej historii, zanim jeszcze zacz\u281?to mi p\u322?aci\u263? za pisanie, wi\u281?c do niej w\u322?a\u347?nie kieruj\u281? najwi\u281?ksze podzi\u281?kowania. Bez jej wsparcia ta seria w szczeg\u243?lno\u347?ci

Documents

Pozaswiatowcy 01 - Swiat Bez Bohaterow - Brandon Mull