Raport o innowacyjności województwa lubuskiego w 2010 roku

Red. naukowa Tadeusz Baczko

Instytut Nauk Ekonomicznych PAN | Warszawa 2012

2010 RAPORT

O INNOWACYJNOŚCI

WOJEWÓDZTWA

LUBUSKIEGO

2010 RAPORT

O INNOWACYJNOŚCI

WOJEWÓDZTWA

LUBUSKIEGO

Redakcja naukowa Tadeusz Baczko

Instytut Nauk Ekonomicznych PAN | Warszawa 2012

2 RAPORT O INNOWACYJNOŚCI WOJEWÓDZTWA LUBUSKIEGO W 2010 ROKU

Redakcja naukowa

Tadeusz Baczko

Redakcja części: analizy regionalne

Małgorzata Pieńkowska

Redakcja części: analizy mikroekonomiczne

Ewa Puchała-Krzywina

Redakcja:

Joanna Pęczkowska

Projekt okładki, projekt typograficzny:

Michał Baranowski

Raport dostępny jest także w Internecie pod adresem:

www.inepan.waw.pl/

© Copyright by Instytut Nauk Ekonomicznych

Polskiej Akademii Nauk

Ul. Nowy Świat 72

00-330 Warszawa

www.inepan.waw.pl

ISBN: 978-83-61597-37-7

2013 – 134 ss. – 21x14,8 cm

Warszawa, 2012

http://www.inepan.waw.pl/

RAPORT O INNOWACYJNOŚCI WOJEWÓDZTWA LUBUSKIEGO W 2010 ROKU 3

SPIS TREŚCI

Tadeusz BACZKO, Od lokalnych potencjałów innowacyjnych do

umiędzynarodowienia regionu warmińsko-mazurskiego

5

ANALIZY REGIONALNE

(pod redakcją Małgorzaty Pieńkowskiej)

Leszek Jerzy JASIŃSKI, Wielowymiarowość różnic między regionami

19

Hanna GODLEWSKA-MAJKOWSKA, Atrakcyjność inwestycyjna a

innowacyjność polskich regionów – wyniki badań 2009 r.

Województwo warmińsko-mazurskie

27

Wojciech BURZYŃSKI, Innowacyjne regiony w Polsce – elementy analizy i oceny

32

Małgorzata PIEŃKOWSKA, Innowacyjność przedsiębiorstw przemysłowych 39

Grażyna NIEDBALSKA, Badania OECD nad czynnikami wzrostu regionów

i ich implikacje dla polityki gospodarczej i innowacyjnej

42

Iwona NOWICKA, Projekty foresight dla rozwoju regionalnego

46

Joanna PĘCZKOWSKA, Wykorzystanie funduszy strukturalnych w ramach

Regionalnego Programu Operacyjnego Warmia i Mazury na lata

2007-2013

49

Agnieszka OLECHNICKA, Adam PŁOSZAJ, Nauka i badania w polskich

regionach – województwo warmińsko-mazurskie

62

Marek SZYL, Struktura regionalna przedsiębiorstw patentujących w latach

2004-2008

67

Paweł DEC, Działania Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego dla innowacyjności

71


ANALIZY MIKROEKONOMICZNE

(pod redakcją Ewy Krzywiny)

Ewa PUCHAŁA-KRZYWINA, Bariery innowacyjności w województwie

warmińsko-mazurskim

76

Marek SZYL, Struktura regionalna przedsiębiorstw innowacyjnych inwestujących

w badania i rozwój w 2008 roku

84

Michał BARANOWSKI, Na zachodzie bez (istotnych) zmian. Wybrane aspekty

rozmieszczenia firm innowacyjnych w województwie lubuskim w latach 2005-2009

90

LISTA NAJBARDZIEJ INNOWACYJNYCH PRZEDSIĘBIORSTW W

WOJEWÓDZTWIE WARMIŃSKO-MAZURSKIM W 2008 ROKU

95

LISTA NAJBARDZIEJ INNOWACYJNYCH MAŁYCH I ŚREDNICH

PRZEDSIĘBIORSTW W WOJEWÓDZTWIE WARMIŃSKO-MAZURSKIM W

2008 ROKU

97

LISTA INNOWACYJNYCH PRODUKTÓW/USŁUG W WOJEWÓDZTWIE

WARMIŃSKO-MAZURSKIM NA PODSTAWIE ANKIET PRZEDSIĘBIORSTW

PRZYSŁANYCH W 2009 ROKU

98

LISTA JEDNOSTEK BADAWCZYCH WG WOJEWÓDZTW

99

DEFINICJE

111

SŁOWNIK DO LISTY NAJBARDZIEJ INNOWACYJNYCH

PRZEDSIĘBIORSTW W POLSCE W 2008 ROKU

116

LISTA ALFABETYCZNA PRZEDSIĘBIORSTW W WOJEWÓDZTWIE

WARMIŃSKO-MAZURSKIM

123

INFORMACJA O INSTYTUCIE NAUK EKONOMICZNYCH PAN

124

SPIS TABEL

131

SPIS RYSUNKÓW

132


Tadeusz Baczko

Sieć Naukowa MSN

OD LOKALNYCH POTENCJAŁÓW INNOWACYJNYCH DO UMIĘDZYNARODOWIENIA REGIONU LUBUSKIEGO

Wejście do Unii Europejskiej spowodowało bardzo duże zmiany w polskich regionach.

Pozyskane na bezprecedensową skalę fundusze obudziły bardzo duże nadzieje i przyczyniły

się do pobudzenia aktywności społecznej. Uruchomione zostały tysiące projektów, które

dotknęły wielu sfer życia gospodarczego i społecznego. Podróżując dziś po Polsce prawie na

każdym kroku widać efekty tych projektów. Polska jest wielkim placem budowy . Nie ma

wątpliwości, że to fundusze europejskie przyczyniły się do tego, że kryzys finansowy w

Polsce był i jest mniej odczuwalny. Obecnie znajdujemy się w szczególnym momencie.

Znaczna część projektów została uruchomiona, w wielu obszarach fundusze ulokowane w

projekty regionalne i ogólnopolskie ulegają wyczerpaniu.

Obserwacja życia codziennego pokazuje, że skala potrzeb jest ciągle bardzo duża w

każdym regionie. Są ciągle do pokonania ogromne wyzwania w postaci znacznych obszarów

strukturalnego bezrobocia, niedorozwoju infrastruktury, rozwoju lecznictwa, edukacji,

bezpieczeństwa, ochrony środowiska. Wyzwań tych nie da się pokonać bez utrzymania i

tworzenia miejsc pracy, które będą tworzyć atrakcyjne wyroby i usługi przeznaczone do

sprzedaży na coraz bardziej umiędzynarodowionych i konkurencyjnych rynkach. Szczególnie

ważne są dziś te produkty i usługi, które zapewnią wzrost płac, będą dawać na tyle znaczne

nadwyżki, że pozwolą na inwestycje w skali lokalnej, krajowej i międzynarodowej oraz

przyniosą korzyści dla lokalnej kasy i Skarbu Państwa tworząc nowe możliwości rozwojowe.

W dzisiejszym świecie nasilającej się konkurencji i umiędzynarodowienia, gdy prawie na

każdym obszarze przychodzi nam konkurować z krajami często bardzo odległymi o niższych

niż w Polsce kosztach wytworzenia wyrobów i usług szczególną rolę odgrywa działanie na

szczeblu lokalnym. Są tu, bowiem ukryte wielkie potencjały w postaci kultury, wiedzy,

tradycji, kapitału społecznego, zasobów lokalnych, przedsiębiorczości, kreatywności i

innowacyjności. Proces aktywizacji tych ogromnych zasobów został uruchomiony.

Szczególną rolę odegrały w tym procesie gospodarstwa domowe i przedsiębiorstwa. Trudno

przecenić znaczenia alokacji funduszy publicznych i prywatnych. Pochodziły one z kraju i

zagranicy. Wyzwolona energia spowodowała powstanie blisko 2 milionów aktywnych firm.

Szereg z nich w ciągu dwudziestu lat zwiększyło ilość miejsc pracy tysiąc razy i więcej.


Tworzy produkty konkurencyjne w skali międzynarodowej i to na najbardziej wymagających

rynkach.

Było to możliwe dzięki wybuchowi kreatywności, przedsiębiorczości i

innowacyjności, który stanowi przedmiot podziwu na całym świecie. Ogromny wysiłek został

poniesiony przez polskie gospodarstwa domowe na terenach miejskich i wiejskich, które

wykazały się wielkimi zdolnościami do dostosowań i ogromnymi aspiracjami. Pytanie jak to

zrobić by ta dynamika nie została zatrzymana, aby nie doprowadzić do kumulacji społecznej

frustracji jest ciągle bardzo aktualne Mamy więc do czynienia z ogromnym wyzwaniem.

Potrzebne są aktywne działania, które pozwolą na wykorzystanie tej ogromnej energii.

Innowacyjność polskich firm w postaci nowych modeli biznesowych, rozwiązań

organizacyjnych, konkurencyjnych produktów i usług, czy rozwój wielu inicjatyw

społecznych stanowi wielki potencjał do wykorzystania. Jest ogromne oczekiwanie na

działania, które będą wspierały te uruchomione procesy.

Znaczącą rolę w tych działaniach ma do odegrania rozwijający się w województwie

sektor innowacyjny, którego podstawę stanowią innowacyjne firmy (zob. Ramka 1). Ma on

szereg problemów, ale może stać się potężnym sojusznikiem w polityce rozwojowej

związanej z pokonywaniem wyzwań społecznych, politycznych i gospodarczych.

Jego istnienie i rozwój w Polsce potwierdzają nasze badania oraz prowadzone w

innych ośrodkach. W sektorze innowacyjnym wyróżnić można jednostkowe podmioty

prowadzące działania innowacyjne a w szczególności inwestorów w badania i rozwój, firmy

patentujące oraz przedsiębiorstwa o bardzo zdywersyfikowanej strukturze działalności ze

względu na charakterystyki procesów innowacyjnych. Firmy te tworzą złożone struktury

przepływu wiedzy i informacji w procesie współpracy z pozostałymi podmiotami systemu

innowacyjnego. Są z nim związane znaczne potencjały. Stwierdzenia te mogą budzić

wątpliwości w świetle bardzo niskiej oceny gospodarki Polski w międzynarodowych

rankingach innowacyjności1. Wskazują one, że Polska jest w grupie krajów w pogoni za

szybko uciekającą czołówką. Dynamika zintegrowanego wskaźnika innowacyjności rośnie,

ale jego poziom znacznie odbiega od czołówki europejskiej i światowej.

1 Najbardziej z nich jest znany European Innovation Scoreboard opracowywany przez zespół z Uniwersytetu

Maastricht na zamówienie Komisji Europejskiej zob. http://www.proinno-europe.eu/inno-

metrics/page/innovation-union-scoreboard-2010

http://www.proinno-europe.eu/inno-metrics/page/innovation-union-scoreboard-2010

http://www.proinno-europe.eu/inno-metrics/page/innovation-union-scoreboard-2010


Rysunek 1. Innowacyjność przedsiębiorstw województwa lubuskiego

Przestrzenne rozmieszczenie firm innowacyjnych

Opracowanie: Tomasz Opach

Źródło: Raport o innowacyjności województwa lubuskiego w 2008 r., INE PAN, Warszawa 2009.

Przedsiębiorstwa, które uzyskały najwyższe w województwie lubuskim indywidualne oceny

innowacyjności w Systemie 5A. Zostały ocenione pod względem innowacyjności rynkowej, procesowej,

nakładów na innowacyjnych, patentów i kontraktów europejskich.

Liderzy innowacyjności w 2008 r.

1. LfC Sp. z o.o

2. ASTEC Sp. z o.o

3. Urban Polska Sp. z o.o.

Szczegółowe dany i oceny indywidualne firm zawarte są w tabeli pt. Lista najbardziej innowacyjnych

przedsiębiorstw w województwie lubuskim w 2008 roku w niniejszym Raporcie.

Najbardziej innowacyjne małe i średnie przedsiębiorstwa w 2008 r.

1. LfC Sp. z o.o

2. ASTEC Sp. z o.o

3. Urban Polska Sp. z o.o.

Szczegółowe dany i oceny indywidualne firm zawarte są w tabeli pt. Lista najbardziej innowacyjnych

małych i średnich przedsiębiorstw w województwie lubuskim w 2008 roku w niniejszym Raporcie.

Informacja o regionalnym systemie innowacji

http://www.rsi.lubuskie.pl

Opracowanie: Joanna Baczko

http://www.lfc.com.pl/

http://www.astec.net/

http://www.u-r-b-a-n.pl/

http://www.lfc.com.pl/

http://www.astec.net/

http://www.u-r-b-a-n.pl/

http://www.rsi.lubuskie.pl/


Stawia to szczególne wymagania przed administracją samorządową i państwową,

które powinny stworzyć nowe ramy dla działalności społecznej oraz gospodarczej. Podstawą

powinny być innowacje w sektorze publicznym takie które będą traktować firmę,

gospodarstwo domowe i obywatela w ten sposób, że ich potrzeby będą w centrum

zainteresowania. Wymaga to zmiany optyki i sięgnięcia do potężnego źródła, jakim jest

partnerstwo publiczno-prywatne oraz stworzenia warunków rozwoju tym zespołom, które w

innowacjach na wszystkich poziomach życia gospodarczego i społecznego widzą szansę

rozwojową.

Badania te oparte są na danych przeciętnych i z pominięciem najliczniejszej w Polsce

grupy firm mikro nie w pełni są w stanie pokazać istniejące w Polsce struktury innowacyjne .

Dostosowane do badania dystansu międzynarodowego tylko częściowo mogą być przydatne

dla pełnej diagnozy i znalezienia dróg do innowacyjnego rozwoju2. Zintegrowane wskaźniki

innowacyjności i ich składowe stanowią ważną przesłankę dla polityki gospodarczej takiej,

która zapewniałaby najlepsze możliwe otoczenie dla innowacyjnych firm. Chodzi w

szczególności o konieczność spójnych działań horyzontalnych w sferze edukacji, szkolnictwa

wyższego, infrastruktury i gospodarki.

Dla osób działających w Polsce i znających jej realia, kwestie instytucjonalne mają

bardzo duże znaczenie. Potrzeba, bowiem stworzenia warunków psychologicznych,

finansowych i informacyjnych dla zmniejszenia ryzyka innowacyjnego przedsiębiorstwa.

Czynniki te nie są w Polsce sprzyjające, o czym świadczy względnie niskie zaangażowanie w

procesy rozwojowe. Wyrazem tego są też skargi przedsiębiorstw innowacyjnych na rosnące

bariery i to mimo napływu znacznych funduszy z Unii Europejskiej. Czy znaczy to, że

rzeczywiście jest tak jak wskazuje statystyka i badania trendów, że pościg za uciekającą

czołówką musi zabrać dziesiątki lat?

Gdzie doszukiwać się źródeł zmniejszenia dystansu innowacyjnego? Badania

makroekonomiczne wskazują, że możliwości stosowania aktywnych polityk fiskalnych są

ograniczone, fundusze europejskie też w stosunkowo niewielkim stopniu znajdują swoje

odbicie w zmniejszeniu dystansu innowacyjnego. Przeważają, bowiem inwestycje

strukturalne, które w niewielkim stopniu przekształcają się na efekty synergiczne związane z

tworzeniem wiedzy, jej kumulacją, transferem czy wreszcie transformacją w innowacje

produktowe, procesowe, organizacyjne czy marketingowe przynoszące realne dodatnie

przepływy finansowe.

2 W pojęciu innowacyjnego rozwoju chodzi o podkreślenie aspektów zrównoważonego rozwoju w układzie

zarówno makroekonomicznym i jak i mezoekonomicznym (regionalnym i sektorowym).


Sukcesy eksportowe niosą z sobą zarówno szanse jak i zagrożenia. Nowe możliwości

wiążą się z rosnącym umiędzynarodowieniem i poddaniem gospodarki Polski rosnącej

konkurencji. Trudno też nie zwrócić uwagi na przypływy nowych technologii i wiedzy

związanej z nowymi produktami. Ciągle jednak w większości sektorów high - tech mamy

ujemne saldo handlu zagranicznego. Prawdopodobnie ta tendencja poza nielicznymi

sektorami utrzyma się. W szybko globalizującej się gospodarce będzie wprawdzie ciągle

zapotrzebowanie na produkty, czy ich komponenty o wysokich walorach użytkowych,

spełniające standardy międzynarodowe i konkurujące ceną, ale trudno sobie wyobrazić

oparcie na nich przewagi konkurencyjnej kraju, sektora czy regionu w dłuższej perspektywie.

Jakie więc są szanse zmniejszenia innowacyjnego dystansu? Wydaje się, że

możliwości są znaczne. Należy odblokować ograniczenia innowacyjności oraz stworzyć

możliwość aktywizacji w tym obszarze takich podmiotów tworzących podstawy gospodarki

Polski jak konsumenci, firmy produkcyjne i usługowe, podmioty składające się na gospodarkę

społeczną, uczelnie i jednostki badawcze. Podmioty te występują samodzielnie jak i w

strukturach o różnym poziomie złożoności. Mogą być one duże i małe oraz w różnych

stadiach rozwoju. Posiadają też różne cechy związane z innowacyjnością. Rozpoznanie tych

struktur jest bardzo ograniczone i brak jest sił zainteresowanych poważnymi badaniami w tym

obszarze.

Bardzo poważnym ograniczeniem w aktywnych działaniach jest istnienie szeregu

stereotypów dotyczących sfery innowacji, które opierają się na braku wiedzy o realnych

procesach w gospodarce na poziomie mikroekonomicznym. Konieczne jest podjęcie

aktywnych działań w kierunku podważenia tych stereotypów dotyczących innowacyjności

gospodarki Polski w kontekście wyników badań międzynarodowych nad dystansem

innowacyjnym i polskim sektorem innowacyjnym oraz wskazanie na znaczenie podstaw

mikroekonomicznych dla urzeczywistnienia wypracowywanej we współpracy ekspertów i

przedsiębiorstw innowacyjnych wizji rozwojowej, nazwanej Strategią Innowacji dla Polski.

Strategia innowacji dla Polski jest przedsięwzięciem partycypacyjnym, które ma na

celu, aby stworzyć warunki aby Polska mogła się znaleźć znalazła się w gronie najbardziej

innowacyjnych krajów na świecie do 2020 r. Podmioty uczestniczące w tym ambitnym

projekcie uważają, że ten cel jest możliwy do realizacji. Dążymy do takich rozwiązań, które

zapewnią, że potencjały innowacyjne firm niezależnie od ich wielkości nie będą tracone.

Liczymy, że dzięki identyfikacji firm innowacyjnych a także ich popularyzacji zwiększy się

napływ do nich funduszy z Unii Europejskiej oraz ze źródeł prywatnych zarówno krajowych i

zagranicznych. Chcielibyśmy, uczestniczyć w tworzeniu wokół nich kapitału społecznego,


który obok finansowego i wiedzy sprzyjałby innowacyjnej przedsiębiorczości. Warunkiem

powodzenia strategii jest umiędzynarodowienie systemu innowacyjnego przy jednoczesnym

silnym jego osadzeniu na mikroekonomicznych i regionalnych filarach.

Idea Strategii Innowacji dla Polski ma swoje korzenie w badaniach przedsiębiorstw

prowadzonych przez zespół badawczy Sieci Naukowej MSN koordynowanej przez Instytut

Nauk Ekonomicznych PAN. Badania te prowadzone są od 2005 roku w swoich założeniach

miały na celu zidentyfikowanie firm innowacyjnych, wskazanie na ich różnorodność

zachowań oraz stworzenie podstaw ich typologii. Prace badawcze miały obok celów

poznawczych wymiar utylitarny, chodziło o to, aby uzyskane wyniki badań mogły być od

razu wykorzystywane w praktyce gospodarczej.

Wynikiem prac obok otrzymywanych wypełnionych ankiet, powiększających się

zbiorów danych, analiz oraz opracowań porównawczych było opracowanie systemu

indywidualnej informacji o przedsiębiorstwach innowacyjnych3 który może funkcjonować na

zasadach publicznego systemu ocen innowacyjności4. System ten łączy w sobie dorobek

badawczy w zakresie zintegrowanych wskaźników (composite indicators) z wynikami badań

na mikrodanych przedsiębiorstw innowacyjnych. Bardzo ważnymi zaletami praktycznymi

opracowanego systemu ocen innowacyjności jest możliwość posługiwania się w procesach

decyzyjnych mikrodanymi bez naruszania tajemnicy statystycznej, łączenia danych

statystycznych z jawnymi zasobami danych publicznych, diagnozowania typów zachowań

innowacyjnych, porównywania poziomu innowacyjności na poziomie firm różnej wielkości

także w układzie regionalnym.

Rosnące wyzwania przed firmami innowacyjnymi spowodowały dodanie do badań

ankietowych5 pytań dotyczących kierunków przemian systemu innowacyjnego w Polsce oraz

skutków kryzysu dla firm. Propozycje zgłaszane przez przedsiębiorstwa wskazały na wysoką

świadomość firm innowacyjnych, co do pożądanych kierunków przemian otoczenia

instytucjonalnego. Uzyskane wyniki stały się inspiracją do zorganizowania seminarium przy

3 W pracach wykorzystano blisko 30-letni dorobek INE PAN w tworzeniu systemów informacji publicznej w

oparciu o mikrodane. Najbardziej znanym wynikiem tych badań jest Lista 500 największych polskich

przedsiębiorstw, które to przedsięwzięcie realizowane jest od 1984 r.. W 1989 r. Polska była jedynym krajem

wśród transformujących się w Europie, która miała publiczną informację o 1500 największych firmach. 4 W dotychczasowych badaniach innowacyjności nie podejmowano prób oceny ryzyka podmiotów

gospodarczych choć cząstkowe wskaźniki związane z oceną efektywności gospodarowania zostały

uwzględnione 5 Badania ankietowe innowacyjności przedsiębiorstw są prowadzone od 2005 r. przez Sieć Naukową MSN

koordynowana przez INE PAN. Ważną częścią ankiety dostępnej corocznie na stronie INE PAN

www.inepan.waw.pl są elementy sprawozdań statystycznych GUS z serii PNT przygotowywanych zgodnie ze

standardami Community Innovation Survey (CIS) opracowywanych przez Eurostat i OECD, elementy bilansu i

rachunku wyników (sprawozdanie GUS F-02) oraz pytań dodatkowych. Większość sprawozdań jest przesyłana

do INE PAN dla potrzeb publikacji i przygotowania ocen innowacyjności.

http://www.inepan.waw.pl/


udziale liderów innowacyjności, przedstawicieli środowisk naukowych i administracji

publicznej pod tytułem: „Co powinna obejmować Strategia Innowacji dla Polski?”

Konferencja wskazała na celowość podjęcia działań w kierunku opracowania

partycypacyjnej Strategii Innowacji dla Polski tzn. takiej, która byłby zorientowana na

stworzenie, jak najlepszych warunków instytucjonalnych sprzyjających indywidualnym

strategiom przedsiębiorstw. Winna być ona stale wspierana dynamiczną diagnozą

zachodzących przemian w sektorze innowacyjnym w Polsce i na świecie. Potwierdziła

celowość działań na rzecz identyfikacji i aktywizacji potencjałów innowacyjnych.

Zastosowane podejście nawiązuje do działań międzynarodowych związanych z

opracowaniem Strategii Innowacji OECD oraz upowszechnieniem najlepszych wzorców

wypracowanych na poziomie wiodących w innowacyjności krajów i firm. Tworzy też

podstawy analityczno-badawcze oraz metodologiczne dla rozwoju analiz i diagnoz na

poziomie regionalnym.

Podjęte przedsięwzięcie opiera się na współpracy różnych interesariuszy. Jednak

najważniejszą grupą są przedstawiciele Listy 500 najbardziej innowacyjnych przedsiębiorstw

w Polsce opracowywanej od 2005 r. Właściciele, przedstawiciele zarządów tych firm i ich

działów badawczo –rozwojowych biorą aktywny udział w kolejnych seminariach i

konferencjach z cyklu Strategia Innowacji dla Polski. Reprezentują one firmy patentujące,

inwestorów w badania i rozwój, firmy o różnej wielkości zorientowane na innowacje

technologiczne, jak i nietechnologiczne. Są wśród nich takie, które działają w sferze produkcji

jak i te zorientowane na usługi. Reprezentują różne sektory gospodarki, posiadają siedziby i

zakłady umiejscowione lokalnie i w całej Polsce. Część należy do światowych korporacji,

które w Polsce uruchomiły swoje centra B+R.

Lista 500 najbardziej innowacyjnych przedsiębiorstw obejmuje te z nich, które

wysłały swoje ankiety do INE PAN oraz wykazały cechy działalności innowacyjnej i

udostępniają publicznie swoje dane. Są tu te które uzyskały patenty z Urzędu Patentowego

RP. Są te obecne Krajowym Rejestrze Sądowym, które wykazują zakończone prace

rozwojowe. Elitarna grupę stanowią te które uczestniczą w programach ramowych Unii

Europejskiej (7 badawczy program ramowy Unii Europejskiej i CIP (Competetiveness and

Innovation Framework Program). Są tu też beneficjenci Programu Operacyjnego Innowacyjna

Gospodarka. Są też i te notowane na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie, ktróre

wykazują nakłady na B+R. Ważna grupę stanowią firmy, które inwestują w B+R i są obecne

w rankingu największych inwestorów w B+R w Europie.


Procesy identyfikacji obejmują firmy, które powstały w ostatnim czasie6, ale również

przedsiębiorstwa o bardzo długiej tradycji7. Przeprowadzone badania wskazują, że firmy

innowacyjne mogą podobnie jak wszystkie inne być analizowane ze względu na formy

własności. W trakcie swego funkcjonowania podlegają zmianom własnościowym8.

Reprezentują też różne formy organizacyjno – prawne od zakładów osób fizycznych do

spółek akcyjnych. Szczególnie istotną grupą firm innowacyjnych są wspomniane spółki

akcyjne obecne na Giełdzie Papierów Wartościowych9.

Bardzo ważnym obszarem obserwacji jest poziom koncentracji własności jak i źródło

pochodzenia kapitału. Jest to zrozumiałe w świetle ścisłego powiązania procesów innowacji z

zarządzaniem korporacyjnym. Przeprowadzone badania wskazują, że bardzo istotną grupę

firm innowacyjnych w Polsce stanowią przedsiębiorstwa rodzinne. Orientacja na specyficzne

aktywa, lepsze niż przeciętne charakterystyki zarządzania w sferze kapitału ludzkiego oraz

długookresowa strategia pozwoliła im osiągnąć liczne sukcesy w sferze innowacji.10

Ich

6 Szczególną grupę stanowią przedsiębiorstwa, które powstają w powiązaniu z ośrodkami akademickimi czy

instytutami badawczymi. Są to firmy spin off i spin out tworzone przez studentów, absolwentów czy

pracowników naukowych. Wiele znanych polskich firm innowacyjnych działających dziś w skali

międzynarodowej powstało w ten sposób. Można wymienić tu firmy Comarch, ADB czy Optopol Technology.

W tych przedsiębiorstwach bardziej niż w innych kwestie tworzenia wiedzy, jej przekazu i transformacji w

strumienie finansowe jest szczególnie istotne. Identyfikacja wzorców ich działania ma dziś szczególne znaczenie

w kontekście licznych problemów związanych z komercjalizacja wiedzy i transferem technologii. Trudne do

przecenienia są w tym kontekście działania fundacji Akademickie Inkubatory Przedsiębiorczości, które

gromadzą we wszystkich województwach ponad 700 firm studenckich udzielając im wszechstronnej pomocy.

Bardzo aktywne działania w obszarze przedsiębiorczości akademickiej zainicjował i prowadzi J.Cieślik z

Akademii im. Leona Koźmińskiego w Warszawie. Liczne te działania jeszcze ciągle w ograniczonym stopniu

korzystają z potencjałów wynikających z zatrudnienia studentów w firmach o wysokim poziomie

innowacyjności zob. szerzej na ten temat T. Baczko, Od diagnozy do strategii Innowacji dla Polski w: Raport o

innowacyjności gospodarki Polski w 2009 r., red.T.Baczko, INE PAN, Warszawa 2010, str. 19. 7 Pierwsze analizy dotyczące demografii innowacyjnych firm w Polsce przeprowadził M.Baranowski z Instytutu

Nauk Ekonomicznych PAN. Wskazują one na dominacje wśród firm innowacyjnych tych, które powstały po

1989 r. 8 W krajach przechodzących procesy transformacji firmy innowacyjne często są poddawane przekształceniom

własnościowych. Dobrym przykładem są przedsiębiorstwa polskiego przemysłu lotniczego takie jak PZL

Mielec, PZL Świdnik i PZL Rzeszów, które przeszły wszystkie fazy restrukturyzacji aby w końcu zostać

sprywatyzowanymi i przejętymi przez firmy zagraniczne. Są też przykłady przejmowania przedsiębiorstw

należących do Skarbu Państwa przez innowacyjne firmy z kapitałem krajowym. Wiele wyzwań związanych jest

z przekształceniami własnościowymi sektora badawczego. 9 Badania spółek akcyjnych inwestujących w B+R prowadzone są systematycznie w ramach Raportów o

innowacyjności gospodarki Polski od 2005 r. Badania te wskazują, że co 5-ta spółka giełdowa na GPW w

Warszawie wykazuje nakłady na B+R. Analizy prowadzone przez M. Szyla wskazują także na koncentrację

sektorową, która świadczy o dużych możliwościach rozwojowych tej grupy firm. Przedsiębiorstwa te niosą nowe

potencjały związane z możliwościami wykorzystania rynku kapitałowego. Dalszych badań wymagają ryzyka

związane z ich funkcjonowaniem oraz nowe instrumenty sprzyjające transferowi wiedzy i technologii. 10

Badania nad rodzinnymi firmami innowacyjnymi prowadzone są przez A. Chaberskiego. Od 2005 r.

publikowane są studia przypadków innowacyjnych firm rodzinnych w Raporcie o innowacyjności gospodarki

Polski. Przedstawione zostały kolejno studia przypadku takich innowacyjnych firm rodzinnych jak Duda,

Solaris, Comarch, Adamed. W Raporcie za 2009 r. przedstawione zostały przez A. Chaberskiego wyniki badań

Pentor International przeprowadzone dla PARP przy współpracy stowarzyszenia Inicjatywy Firm Rodzinnych


doświadczenia mogą mieć duże znaczenie dla tej najliczniejszej w Polsce grupy firm11

.

Przedsiębiorstwa innowacyjne różnią się z punktu widzenia prowadzonej strategii. Część z

nich działa krótkookresowo, ale wiele z nich to firmy posiadające długookresowe strategie o

orientacji międzynarodowej. Wielość typów firm innowacyjnych stanowi bardzo poważne

wyzwanie dla badań, ale i dla polityki gospodarczej.

Kwestia jak to zrobić aby instrumenty polityki gospodarczej jak programy operacyjne,

gwarancje kredytowe czy instrumenty oparte na ulgach podatkowych nie mijały się z

autentycznymi potrzebami i trafiały do tych gdzie przyniosą największy zwrot w postaci

strumieni finansowych czy też lepszego lub tańszego dostępu do dóbr publicznych jest

poważnym wyzwaniem informacyjnym na które współczesna ekonomia nie znalazła w pełni

adekwatnych instrumentów. Warunkiem właściwego gospodarowania funduszami

publicznymi i prywatnymi jest pomiar zarówno nakładów, efektów jak i identyfikacja

podmiotów, gdzie te nakłady dadzą największy zwrot. Potrzebna jest jednocześnie ontologia

w ramach, której moglibyśmy podzielić firmy innowacyjne i określić ich charakterystyki.

Część tych charakterystyk ma charakter uniwersalny zaś część jest specyficzna dla

poszczególnych krajów.

Dobitnie pokazują to wyniki międzynarodowych badań porównawczych

przeprowadzone na poziomie mikrodanych12

. Rośnie znaczenie działań w sferze

niematerialnej. W tym obszarze obserwujemy też coraz więcej innowacji. Znaczenie

innowacji w sferze niematerialnej rośnie w warunkach kryzysu, gdy szukamy nowych źródeł

wzrostu gospodarczego13

. Nie zawsze zdajemy sobie sprawę, że dokonany po 1989 roku

przełom gospodarczy w europejskich krajach postkomunistycznych w znacznym stopniu

wiązał się z rozwojem usług w sektorze niematerialnym. Powiązanie firm innowacyjnych z

tworzeniem, transferem i komercjalizacją wiedzy powoduje znaczny wzrost złożoności

populacji firm innowacyjnych.

Wymaga, bowiem uwzględniania kwestii gospodarowania wiedzą, tworzenia i

aktywizacji wzorców zachowań, powiązań z jednostkami zewnętrznymi w tym z odbiorcami i

dostawcami, systemów motywacji do zachowań kooperacyjnych, kwestii uwzględnienia

różnych modeli gospodarowania własnością intelektualną od rozwiązań opartych na patentach

11

Wyniki badań firm rodzinnych przedstawione są na stronie http://firmyrodzinne.pl/ Większość z firm

rodzinnych to przedsiębiorstwa małe i średnie o dużym potencjale wzrostu. 12

Zob.Innovations in Firms. A Microeconomic Perspective, OECD 2009 13

Zob.Measuring innovation. A New Perspective, OECD 2010

http://firmyrodzinne.pl/


do form coraz bardziej otwartych z uwzględnieniem podejścia open source i free revealing14

.

Istotnym elementem w tych transferach wiedzy i budowie systemów identyfikacji odgrywa

popytowy i podażowy charakter innowacji15

.

Przedstawione charakterystyki firm innowacyjnych, zidentyfikowane w prowadzonych

badaniach na danych jednostkowych, oraz dalsze prace prowadzone w kierunku znalezienia

nowych typów zachowań w oparciu o analizowane metodami statystycznymi bazy danych

pozwalają na analizy porównawcze, przestrzenne i sektorowe. Jest to bardzo ważne źródło

informacji dla wszystkich aktorów procesu innowacyjnego. Bardzo duże znaczenie ma dla

władz samorządowych i państwowych, które mają centralną pozycję przy alokacji funduszy

publicznych z Unii Europejskiej jak i krajowych. Trudno też przecenić znaczenie informacji

ntego typu dla instytucji finansowych i uczestniczących w procesach transferu technologii

oraz reprezentantów jednostek wspomagających procesy innowacyjne z sektora usług o

wysokim udziale wiedzy(knowledge intensive services–KIS).

Raport o Innowacyjności Województwa Lubuskiego jest zbiorem studiów które stanowią

podstawę do działań w zakresie rozwoju Strategii Innowacji dla Polski na szczeblu

regionalnym. Raporty mają za zadanie wykazanie, że sektor innowacyjny istnieje w każdym

polskim województwie i że stanowi siłę napędową rozwoju gospodarczo-społecznego a

jednocześnie natrafia na szereg ograniczeń. Firmy innowacyjne mają swoją wizję jak

powinno wyglądać otoczenie w jakim działają lokalnie.

Wykazujemy, że w każdym województwie istnieją firmy innowacyjne, inwestorzy w

B+R, otrzymujące patenty, posiadające innowacyjne usługi i wyroby. Identyfikacja firm

innowacyjnych, przedsiębiorstw które inwestują w badania i rozwój, poosiadają dorobek w

zakresie własności intelektualnej jest wielkim potencjałem, z którego umiejętne skorzystanie

pozwoli na rozwój dóbr publicznych takich jak zdrowie, edukacja, kultura czy

bezpieczeństwo. Powinno wzmocnić mobilność i dostęp do informacji.

Raport przygotowany przez zespół badawczy składa się z 2 części. Pierwszą stanowią

analizy regionalne a drugą studia mikroekonomiczne oparte o analizy danych jednostkowych.

W ramach części analiz regionalnych przygotowanej pod redakcją Małgorzaty Pieńkowskiej

na pierwszy plan wysunięte są kwestie porównań regionów. Profesor Leszek Jerzy Jasiński

dyrektor INE PAN wskazuje na wielowymiarowość różnic między regionami, prof. Hanna

14

Zob. G.Niedbalska, Ekonomia Free revealing . Nowe podejście do problemu własności intelektualnej, w:

Raport o innowacyjności gospodarki Polski w 2009 r., T.Baczko red., INE PAN, Warszawa 2010,s.91-93. 15

Zob. analizy na temat innowacji popytowych i kreowanych przez odbiorcę w artykułach które przedstawili

W.Burzyński, N.Grądzka, W. Pander i A.Żołnierski w: Raport o innowacyjności gospodarki Polski w 2009 r.,

T.Baczko (red.), INE PAN, Warszawa 2010,


Godlewska Majkowska z SGH analizuje atrakcyjność inwestycyjną województwa w

kontekście innowacyjności polskich regionów

W. Burzyński z Instytut Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur analizuje

innowacyjność regionów w Polsce z uwzględnieniem badań porównawczych europejskich.

M. Pieńkowska z Sieci Naukowej MSN, podejmuje analizę innowacyjności przedsiębiorstw

przemysłowych w świetle badań GUS. G. Niedbalska z Komitetu Naukoznawstwa PAN i

Sieci Naukowej MSN przedstawia badania OECD nad czynnikami wzrostu regionów oraz ich

implikacje dla polityki gospodarczej i innowacyjnej.

Szybko rozwijający się program badań przyszłości typu foresight i ich znaczenie praktyczne

w układzie regionalnym przedstawia I. Nowicka radca w Departamencie Strategii

Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Ważną częścią Raportu o Innowacyjności Województwa jest odniesiona do

poszczególnych województw analiza wykorzystania funduszy strukturalnych w ramach

Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 przygotowana przez

J. Pęczkowską z Instytutu Nauk Ekonomicznych PAN. Stanowi ona ważny wkład w ich ocenę

oraz wskazanie wyzwań jakie stoją przed kolejnymi okresami programowania w kierunku

zwiększenia udziału działań związanych z rozwojem sektora opartego na wiedzy.

Dzisiejsze regiony poza fizycznymi powiązaniami w postaci komunikacji kolejowej,

czy drogowej posiadają szybko rosnące autostrady wiedzy łączące je z całym światem.

Potencjały w tym obszarze można analizować dzięki prezentacji wyników badań

bibliometrycznych przygotowanych przez A. Olechnicką i A. Płoszaja z Interregu

Uniwersytetu Warszawskiego w cyklu analiz nauka i badania w polskich regionach.

Kolejna analiza przedstawiona jest przez M. Maciejczaka i dotyczy dyfuzji innowacji w

sektorze rolnym Mazowsza. Obszar innowacyjności w rolnictwie zasługuje na dalszą

obserwację i należy do najbardziej strategicznych w rozwoju sektora innowacyjnego w

Polsce.

Dużym wyzwaniem dla rozwoju sektora innowacyjnego w Polsce jest mało

przedsiębiorstw uzyskujących patenty. Prowadzone od 2004 roku badania firm patentujących

pozwalają na analizy regionalne. Wyniki tych badań przedstawia studium M. Szyla z Sieci

Naukowej MSN na temat struktury regionalnej przedsiębiorstw innowacyjnych patentujących

w latach 2004-2008.

Ważną rolę w procesie upowszechniania wzorców innowacyjności pełnia organizacje

społeczne. Sieć Naukowa MSN podejmuje liczne działania na rzecz współpracy z takimi

organizacjami społecznymi jak Naczelna Organizacja Techniczna, Polskie Towarzystwo


Ekonomiczne, czy Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji. W niniejszym raporcie

chcielibyśmy zwrócić uwagę na tekst P. Deca na temat na działań Polskiego Towarzystwa

Ekonomicznego dla innowacyjności.

Chcielibyśmy też zwrócić uwagę czytelników na drugą część Raportu, która

przedstawia wyniki zespołu Sieci Naukowej MSN koordynowanej przez Instytut Nauk

Ekonomicznych PAN. Zawiera ona analizy mikroekonomiczne oparte na danych ankietowych

wysyłanych przez przedsiębiorstwa oraz danych dostępnych publicznie. Część ta zaczyna

analiza barier innowacyjności dla województwa przygotowana przez E. Puchałę–Krzywinę z

Instytutu Nauk Ekonomicznych PAN oraz postulatów formułowanych przez przedsiębiorstwa

innowacyjne. Kolejna analiza jest przygotowana przez M. Szyla z Sieci Naukowej MSN i

dotyczy struktury regionalnej przedsiębiorstw innowacyjnych inwestujących w badania i

rozwój w 2008 roku, co ma kluczowe znaczenie dla rozwoju gospodarki opartej na wiedzy.

Raport dla województwa zamyka Lista najbardziej innowacyjnych przedsiębiorstw w

województwie lubuskim w 2008 roku . Jest to druga edycja rankingu na poziomie

województwa. Obejmuje ona indywidualne oceny innowacyjności dla poszczególnych

przedsiębiorstw oparte na pozycyjnym systemie 5A. Lista najbardziej innowacyjnych

przedsiębiorstw województwa powstała dzięki opracowaniu indywidualnych integrowanych

indykatorów innowacyjności. Oparte są one wiedzy ekspertów i danych z ankiet oraz źródeł

publicznych. Opracowanie pozwala na ocenę działalności innowacyjnej przedsiębiorstwa.

Uwzględnia innowacyjność rynkową, procesową, strukturę nakładów na innowacyjność,

dorobek w zakresie własności intelektualnej i kontrakty w ramach programów ramowych (7

PR i CIP) oraz programu operacyjnego Innowacyjna Gospodarka (PO IG).

Ranking pozwala więc zidentyfikować regionalnych liderów innowacyjności. Daje też

możliwość określenia charakterystyk ich działalności. Lista rankingowa przedstawia poza

indywidualnymi ocenami przedsiębiorstw w systemie 5A takie ważne dane jak sprzedaż

netto, dynamika sprzedaży, nakłady na badania i rozwój (B+R), intensywność tych nakładów

liczoną w stosunku do sprzedaży netto. Przeprowadzone badania kwestionariuszowe oraz

statystyczne oparte są na dostępnych publicznie danych jednostkowych przedsiębiorstw z

bilansów firm objętych KRS, wykazów firm patentujących UP RP, rejestrów beneficjentów

funduszy europejskich przeznaczonych na rozwój innowacyjności oraz danych ze źródeł

Komisji Europejskiej.

Bardzo duże znaczenie dla rozwoju sektora innowacyjnego ma zapewnienie

identyfikacji oraz warunków rozwoju małych i średnich firm innowacyjnych w

województwie. Ich wzrost sprzedaży, eksportu i tworzenie miejsc pracy mają bardzo duże


znaczenie dla rozwoju województwa oraz przyciągnięcia inwestorów krajowych i

zagranicznych. W celu obserwacji tych procesów opracowana została Lista najbardziej

innowacyjnych małych i średnich przedsiębiorstw w województwie w 2008 roku.

Przedsiębiorstwa innowacyjne w swoich corocznie wysyłanych do Instytutu Nauk

Ekonomicznych PAN wypełnionych kwestionariuszy Sieci Naukowej MSN koordynowanej

przez INE PAN w postaci elektronicznej opisują swoje najbardziej innowacyjne produkty i

usługi co ma wpływ na ich oceny innowacyjności. Lista innowacyjnych produktów w

porządku alfabetycznym w województwie na podstawie ankiet przedsiębiorstw przesłanych w

2009 roku zawarta jest w prezentowanym raporcie .

W województwie łódzkim skupiona jest znaczna część potencjału instytutów

badawczych zarówno nauk podstawowych jak i o charakterze aplikacyjnym. Stanowią one

bardzo ważną część sektora innowacyjnego województwa. Listę tych jednostek badawczych

na podstawie źródeł OPI w Warszawie zawarto w Raporcie aby pomóc firmom w nawiązaniu

z nimi kontaktu z jednej oraz dla pokazania potencjału jakim dysponują.

Warto też zainteresować się wybranymi definicjami pojęć oraz Słownikiem do Listy

najbardziej innowacyjnych przedsiębiorstw w województwie w 2008 roku, przygotowanym

przez zespół w składzie T..Baczko, E. Puchała-Krzywina, M. Szyl, który daje wgląd w

zastosowaną metodologię badań. Raport kończy Lista alfabetyczna ocenionych pod

względem innowacyjności przedsiębiorstw w województwie mazowieckim w 2008 r. oraz

spisy rysunków i tabel. Na zakończenie Raportu znajduje się przygotowana przez Michała

Baranowskiego Informacja o Instytucie Nauk Ekonomicznych PAN.

Na koniec chciałbym podziękować całemu zespołowi ekspertów, którzy przygotowali

Raport. Praca ta byłoby niemożliwe bez zainteresowania ze strony przedsiębiorstw

innowacyjnych z województwa mazowieckiego, które coraz częściej wysyłają nam swoje

wypełnione ankiety.

Raport rozpoczyna ramka 1 z mapką firm innowacyjnych regionu16

. Liczymy na to, że

nasze wspólne działania: przedsiębiorstw, instytutów badawczych, organizacji społecznych

oraz władz państwowych i samorządowych przyczynią się do zapełnienia przestrzeni nowymi

atrakcyjnymi firmami. Mamy też nadzieję, że regionalni liderzy innowacyjności znajdą

swoich naśladowców i uzyskają kolejne fazy rozwoju w skali krajowej i międzynarodowej.

16

Mapka ta powstała w ramach projektu Sieci Naukowej MSN. Jego wynikiem jest Mapa Innowacyjnych Firm,

która zwiera dane z poprzedniego Raportu o Innowacyjności Województwa Mazowieckiego zob.

www.inepan.waw.pl/innowacje/

http://www.inepan.waw.pl/innowacje/


ANALIZY

REGIONALNE


Leszek Jerzy Jasiński

Instytut Nauk Ekonomicznych

WIELOWYMIAROWOŚĆ RÓŻNIC MIĘDZY REGIONAMI

Przystępując do zwięzłego omówienia tematu powinniśmy uczynić kilka uwag

wstępnych. Są one bardzo ważne dla wypracowania sobie ogólnego poglądu na skalę

zróżnicowania poszczególnych części kraju oraz regionów należących do odmiennych

państw.

Po pierwsze, wyniki analizy regionalnej przy użyciu materiału statystycznego pozostają

istotnie zależne od przyjętego podziału administracyjnego kraju. W państwach członkowskich

Unii Europejskiej istnieje ogólna reguła wyodrębniania regionów w systemie NUTS

(Nomenclature of Statistical Territorial Units, Nomenclature des Unites Territoriales,

nomenklatura statystycznych jednostek terytorialnych). Niewątpliwie bardzo ułatwia ona

prowadzenie porównań międzynarodowych, co nie było głównym powodem jej wprowadzenia,

nie rozwiązuje jednak tego problemu w sposób całkowity. Po drugie, relacje międzyregionalne

zmieniają się powoli, potrzeba dość dużo czasu, by między częściami kraju dokonały się

wyraźne zmiany poziomem PKB na mieszkańca. Szersze badania sytuacji regionalnej wymagają

zebrania materiału z wielu krajów, opóźnienia w publikacjach statystycznych sięgają nierzadko

trzech lat. W świetle powolnego przebiegu procesów zmian takie opóźnienie nie musi być dużą

przeszkodą.

Zagadnieniem odrębnym jest przeciwstawienie sobie spójności ekonomicznej i spójności

społecznej. Rozwój zrównoważony kraju lub ugrupowania integracyjnego sprowadza się do

pogodzenia ze sobą trzech pożądanych zjawisk ekonomiczno-społecznych: rozwoju

ekonomicznego, spójności społecznej i ochrony środowiska. Rozwój ekonomiczny jest

rozumiany jako wzrost PKB. Wysuwa się postulat szybkiego wzrostu gospodarczego.

Spójność społeczna polega na zbliżeniu się do siebie w różnych krajach i regionach

wskaźników rozwoju społeczno-ekonomicznego, takich jak stan infrastruktury technicznej

i społecznej, poziom życia i wielkość bezrobocia.

Istnieją dwa sposoby rozumienia spójności (kohezji): podejście nazywane

ekonomicznym i społecznym. W pierwszym przypadku porównuje się poziom ogólnej

aktywności gospodarczej, najczęściej PKB na mieszkańca, w poszczególnych regionach,

składających się na dany kraj lub grupę krajów. Inne aspekty analizy na gruncie tego

podejścia pomija się. W drugim przypadku przedmiotem badania są wybrane wskaźniki


rozwoju społecznego lub społeczno-ekonomicznego takie jak stan infrastruktury gospodarczej

lub wyrażony liczbowo poziom życia. Analiza spójności socjalnej będzie zatem koncentrować

się na zjawiskach zachodzących na rynku pracy, na warunkach życia mieszkańców

i technicznych możliwościach prowadzenia działalności gospodarczej.

Kohezja ekonomiczna stanowi przedmiot stałych analiz, ale nie jest i nie powinna być

celem zasadniczym polityki gospodarczej. Unia Europejska promuje triadę celów: wzrost

gospodarczy, który może przyczyniać się do narastania różnic w dochodach, podobieństwo

między krajami i regionami w świetle podstawowych wskaźników jakości życia oraz

zachowanie dobrego stanu środowiska przyrodniczego. Budując ogólną formułę rozwoju nie

żąda się zrównania dochodów między ludźmi, zawodami, krajami i regionami, ale

zabezpieczenia przyzwoitych warunków życia. Postulatem staje się jedynie spójność

społeczna, a nie spójność ekonomiczna, czyli zbieżność poziomu dochodów na mieszkańca.

Powodów, dla których powstają nierówności dochodowe jest wiele, co oznacza, że

przeciwdziałanie im nie jest proste. Stanowią one, przede wszystkim, naturalny skutek

działania mechanizmu rynkowego: pewne produkty, usługi, zawody i umiejętności są

w danym czasie w cenie, inne nie. Relacja między popytem a podażą nie jest stała, co

powoduje ruch cen. Zmiany popytu i podaży są następstwem występowania najróżniejszych

zjawisk i procesów.

I tak występuje pewna korelacja między zdolnościami człowieka a jego dochodami

i posiadanym bogactwem. Nie zawsze okazuje się ona wielka.17

Bardziej znaczący wydaje się

związek między dochodami a wykształceniem: istnieje pogląd głoszący, że po 1980 roku

zwiększył się na świecie popyt na ludzi wykształconych, których dochody poszły w górę,

natomiast dochody pozostałych pracowników ustabilizowały się. Pewne znaczenie, o czym

słyszymy często, mają takie czynniki jak płeć i kultura.

Głośna w ekonomii teoria Simona Kuznetsa głosi, że skala nierówności przy niskich

dochodach na mieszkańca jest większa niż przy dochodach wyższych. Zależność między

zróżnicowaniem dochodów a dochodem per capita daje się opisać przy pomocy odwróconej

paraboli (odwróconej litery U): jest to krzywa najpierw rosnąca, a później malejąca. Oznacza

to, że nasilające się początkowo różnice zaczynają maleć po dojściu społeczeństwa do

odpowiednio wysokiego dochodu na jednostkę. Teoria ta jest krytykowana, przeczy jej

współczesne doświadczenie wielu krajów. W przeszłości łatwiej było znaleźć jej

17

Lynn R., Vanhanen T.: IQ and the Wealth of Nations, Praeger, Westport 2002.


potwierdzenie, szczególnie w społeczeństwach przechodzących od gospodarki w dużym

stopniu agrarnej do przemysłowej.

Teoria zagęszczania się bogactwa (wealth condensation) wskazuje na łatwe

powiększanie się korzyści ekonomicznych podmiotów już bogatych. Dzieje się tak, ponieważ

osoby fizyczne i przedsiębiorstwa zamożne oszczędzają więcej, co przy stopie dochodowości,

relacji dochodów do zasobów, takiej samej dla wszystkich podmiotów daje większe efekty

lepiej sytuowanym już na starcie.

Nierówności dochodowe są uznawane, nie przez wszystkich, za konieczny bodziec dla

wzrostu gospodarczego. Jako warunek utrzymania wysokiej jakości pracy postrzega się

również bezrobocie. Pojawiają się teorie głoszące pozytywny wpływ na rozwój gospodarki

światowej, różnic między krajami. Odmienna struktura gospodarki, odmienny poziom

dochodów na mieszkańca i odmienna sytuacja makroekonomiczna, słowem – zróżnicowanie

rozwojowe, uznaje się za czynnik sprzyjający bogatym i biednym.18

Różnice dochodowe tłumaczy się także rozkładem własności w społeczeństwie. Jest to

trafne tylko do pewnych granic, na przykład wielu właścicieli przedsiębiorstw, przede

wszystkim jednoosobowych, nie uzyskuje wysokich, regularnych dochodów.19

Unia Europejska odwołuje się w swoich dokumentach programowych do koncepcji

rozwoju zrównoważonego.20

Przyjrzyjmy się temu pojęciu. Rozwój zrównoważony

sprowadza się do pogodzenia ze sobą trzech pożądanych zjawisk ekonomiczno-społecznych:

rozwoju ekonomicznego, spójności społecznej i ochrony środowiska. Rozwój ekonomiczny

jest rozumiany jako wzrost produktu krajowego brutto, mówiąc o rozwoju postuluje się

szybki wzrost gospodarczy. Spójność (inaczej kohezja) społeczna polega na zbliżeniu się do

siebie w różnych krajach lub regionach wskaźników rozwoju społeczno-ekonomicznego,

takich jak stan infrastruktury technicznej i społecznej, poziom życia i wielkość bezrobocia.21

Istotne jest to, że budując ogólną formułę rozwoju nie żąda się zrównania dochodów

w wymiarach międzyludzkim, wewnątrz Unii, międzyregionalnym i między zawodami,

wskazuje się jedynie potrzebę zabezpieczenia przyzwoitych warunków życia. Postulatem

staje się spójność społeczna, a nie spójność ekonomiczna, czyli zbieżność poziomu dochodów

na mieszkańca.

18

Zróżnicowanie rozwoju jako impuls prorozwojowy w gospodarce światowej, Żukrowska K. (red.), SGH,

Warszawa 2008. 19

Oblicza nierówności społecznych, Klebaniuk J. (red.), t.1 i 2, Eneteia, Warszawa 2007. 20

W czerwcu 2001 roku Rada Europejska na posiedzeniu w Gothenburgu przyjęła Strategię Rozwoju

Zrównoważonego Unii Europejskiej (European Union Sustainable Development Strategy). Została ona

odnowiona na kolejnym szczycie Unii Europejskiej w czerwcu 2006 roku w Brukseli. 21

Pojęcie to bywa czasem rozumiane szerzej i oznacza sytuację, kiedy większość społeczeństwa respektuje

prawa, prawa człowieka i porządek społeczny.


Istnieją teorie optymalnego poziomu nierówności, wyjaśniające, jaka skala różnic

najlepiej służy wzrostowi gospodarczemu. Zdaniem G. A. Cornia i J. Courta na wzrost

wpływa niekorzystnie współczynnik Gini kształtujący się poniżej 0,25 i powyżej 0,40, czyli

zdecydowanie małe i duże rozbieżności dochodowe.22

R. Barro uważa, że nierówności

osłabiają procesy wzrostu w krajach biednych, ale ułatwiają w bogatych. W Polsce P. Kumor

i J. J. Sztaudynger doszli do wniosku, że istniejące różnice dochodowe są nadmierne z punktu

widzenia procesów wzrostu.23

Historia uczy, że osiągnięcie równości w dochodach, tym bardzie materialnej równości

między ludźmi, wymaga użycia przemocy.24

Tylko w ten sposób można próbować

zneutralizować procesy naturalnego różnicowania się pozycji poszczególnych jednostek i

grup ludzi. Zapowiedzi osiągnięcia równości kończyły się niepowodzeniem, w szczególności

ustrój komunistyczny przekreślał podział społeczeństwa na klasy, ale jego nieodłączną cechą

stała się faktyczna klasa rządząca, nomenklatura. Ekonomia marksistowska głosiła, że

kapitalizm jest skazany na nieuchronną zagładę z powodu działania prawa malejącej stopy

zysku, na co remedium był wzrost wyzysku klasy robotniczej. Miało to prowadzić do

rosnącego ubóstwa i koncentracji kapitału, a następnie do rozsadzenia kapitalizmu od

wewnątrz. Tak się nie stało, z czego nie wynika, że problem nierówności dochodowych

przestał stanowić wyzwanie. Egalitarystyczne pomysły Platona i Morusa wspomina się jako

utopie. Przedmiotem dyskusji pozostaje to, czy Morus w swojej Utopii propagował skrajną

równość, czy chciał zbudować krzywe zwierciadło rzeczywistości swojego czasu.25

Amerykańskie powiedzenie głosi, że są na tym świecie dwie rzeczy pewne: śmierć

i podatki. Trzecią rzeczą pewną wydają się być różnice dochodowe.

Prześledźmy teraz sytuację w państwach członkowskich Unii Europejskiej pod

względem niektórych miernikiem spójności ekonomicznej i w mniejszym stopniu, społecznej.

Pełny przegląd takich wskaźników wymagałby napisania całej książki. Z analizy tej płynie

generalny wniosek o niewystępowaniu w Polsce zróżnicowania wewnętrznego,

międzyregionalnego znacząco większego niż w innych krajach UE. Naturalnie, ogólnie niższy

22

Cornia G. A., Court J.: Inequality, growth and Poverty in the Era of Liberalization and Globalization, World

Institute of Development Economics Research, Helsinki 2001. 23

Kumor P., Sztaudynger J. J.: The Optimal Inequality of Earnings - the Econometric Analysis, Comparative

Economic Research, 2007. 24

Pipes R.: Komunizm, Świat Książki, Warszawa 2008, s.165. 25

Kenny A.: Krótka historia filozofii zachodniej, Prószyński, Warszawa 2005, s.197.


poziom PKB per capita w skali całego kraju na tle naszych partnerów może łatwo prowadzić

do obiegowego przekonania o istnieniu w Polsce różnic szczególnie dużych.26

Tabela 1 przedstawia rozmiary PKB per capita w niektórych regionach krajów Unii na

tle przeciętnej dla całego ugrupowania. W poszczególnych krajach wybraliśmy regiony

ważne, w tym najbogatsze i najbiedniejsze.

Tabela 1. PKB per capita po uwzględnieniu siły nabywczej walut w 2005 r. w wybranych

regionach krajów UE, przeciętna unijna = 100,0

Regiony PKB p.c. Regiony PKB p.c.

BELGIA, Bruksela 240,5 Trydent – Górna Adyga 136,7

REPUBLIKA CZESKA, Praga 160,3 Lacjumo 127,9

NIEMCY, Stuttgart 138,7 Kampania 66,9

Górna Bawaria 165,6 Apulia 68,1

Berlin 98.,5 CYPR 92,6

Hamburg 202,1 ŁOTWA 49,9

Meklemburgia-Przedpomorze 78,3 LITWA 53,2

Hanower 112,8 LUKSEMBURG 264,3

Düsseldorf 128,5 WĘGRY, Węgry Środkowe 104,9

Kolonia 117,1 Północ Wielkiej Niziny 40,9

Chemnitz 79,6 MALTA 77,4

Estonia 62,9 HOLANDIA, Groningen 164,0

GRECJA, Epir 68,7 AUSTRIA, Burgenland 88,7

Grecja Zachodnia 59,1 Wiedeń 177,6

Attyka 131,1 Salzburg 142,7

HISZPANIA, Galicja 84,2 Tyrol 133,1

Kraj Basków 130,8 POLSKA, Mazowieckie 81,2

Madryt 133,9 Lubelskie 35,0

Estremadura 69,7 PORTUGALIA, Północ 59,8

Katalonia 122,1 Lizbona 106,3

FRANCJA, Île de France 172,6 RUMUNIA, Bukareszt 74,8

Północ - Pas-de-Calais 88,6 Południowy Zachód Oltenia 28,1

Lotaryngia 92,5 SŁOWACJA, Kraj Bratysławski 147,9

Alzacja 105,4 SZWECJA, Sztokholm 172,2

Franche-Comté 97,0 W. BRYTANIA, Inner London 302,7

Korsyka 88,7 Outer London 108,5

Gujana Francuska 50,5 Irlandia Północna 97,0

WŁOCHY, Lombardia 136,5 Walia Zachodnia 79,0

Źródło: opracowanie własne na podstawie www.eurostat.ec.europa.eu

Tabela 2 prezentuje jeden z wielu wskaźników spójności społecznej: współczynnik

zmienności stopy zatrudnienia (przeciwieństwo stopy bezrobocia) w ujęciu

międzyregionalnym. Daje to obraz skali zróżnicowania stopy zatrudnienia w poszczególnych

26

Jasiński L. J.: Spójność ekonomiczna regionów Polski na tle krajów Unii Europejskiej, INE PAN, Warszawa

2005.

http://www.eurostat.ec.europa.eu/


krajach. Jeżeli wskaźnik ten jest zerem, wtedy stopy te są we wszystkich regionach takie

same, jego wzrost oznacza rosnącą rozbieżność sytuacji na rynku pracy w poszczególnych

krajach.

Tabela 2. Dyspersja stopy zatrudnienia w wybranych krajach Unii Europejskiej w 2006 r.

Kraj Dyspersja Kraj Dyspersja

Austria 3,4 Portugalia 3,1

Belgia 8,7 Rumunia 3,6

Finlandia 5,4 Republika Czeska 5,2

Francja 7,6 Słowacja 8,6

Grecja 3,7 Szwecja 2,9

Hiszpania 7,8 Wielka Brytania 5,5

Holandia 2,2 Węgry 9,1

Niemcy 5,2 Włochy 16,0

Polska 5,1 UE (27 państw) 11,4

Źródło: zob. www.eurostat.ec.europa.eu

Kolejnym wskaźnikiem jest relatywny poziom zagrożenia ubóstwem. Dane dla krajów

UE w 2006 roku przedstawia tabela 3. Wskaźnik ten wyznacza się jako różnicę między

progiem ubóstwa a medianą (wartością środkową) dochodu osób znajdujących się poniżej

tego progu, wyrażoną jako odsetek tego progu. Miernik ten nie powinien przyjmować

rozmiarów wysokich. Jak widzimy, różnice między krajami Unii istnieją, ale nie są zbyt

wielkie.

Tabela 3. Relatywny poziom zagrożenia ubóstwem w krajach UE w 2006 r. w procentach

Kraj Odsetek Kraj Odsetek

Austria 15 Łotwa 25

Belgia 19 Malta 21

Bułgaria 17 Niemcy 20

Cypr 19 Polska 25

Dania 17 Portugalia 23

Estonia 22 Republika Czeska 17

Finlandia 14 Romania 23

Francja 19 Słowacja 20

Grecja 26 Słowenia 19

Hiszpania 26 Szwecja 22

Holandia 17 Węgry 24

Irlandia 16 Wielka Brytania 23

Litwa 29 Włochy 24

Luksemburg 19 UE (25 państw) 22

Źródło: zob. www.eurostat.ec.europa.eu




W kolejnym zestawieniu przedstawiamy relację PKB na mieszkańca w regionie

najsilniejszym gospodarczo i w regionie najsłabszym. W tym miejscu należy podkreślić, że

wyniki analizy regionalnej pozostają istotnie związane z podziałem administracyjnym kraju,

gdyby podział niektórych krajów był inny, uzyskalibyśmy zupełnie inne rezultaty.

Tabela 4. PKB per capita maksymalny do minimalnego w regionach w krajach UE

Kraj \ rok Relacja Współczynnik zmienności

2002 2006 2002 2006

Belgia 11,55 11,28 0,60 0,60

Bułgaria 3,61 5,00 0,66 0,79

Republika Czeska 2,71 2,79 0,39 0,40

Dania 3,68 4,01 0,53 0,56

Niemcy 14,22 14,60 0,68 0,68

Irlandia 4,76 4,32 2,24 2,25

Grecja 36,27 38,19 1,61 1,68

Hiszpania 140,42 136,39 1,08 1,08

Hiszpania bez terytoriów pozaeuropejskich 25,35 25,37 0,98 0,98

Francja 187,55 191,08 1,42 1,42

Francja bez departamentów zamorskich 84,74 77,23 1,28 1,28

Włochy 86,67 84,70 1,04 1,04

Węgry 6,28 7,26 0,96 1,02

Holandia 13,94 12,53 0,81 0,81

Austria 12,06 11,98 0,71 0,69

Polska 9,21 9,82 0,78 0,81

Portugalia 18,63 17,84 0,98 0,97

Rumunia 2,44 2,67 0,28 0,34

Słowenia 1,21 1,25 0,13 0,16

Słowacja 1,50 1,76 0,19 0,27

Finlandia 86,57 87,81 1,11 1,11

Szwecja 7,27 7,92 0,65 0,67

Wielka Brytania 26,55 25,03 0,82 0,85

Dla krajów Estonia, Cypr, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Malta – brak danych.

Źródło: obliczenia własne na podstawie różnych publikacji Eurostatu.

Na koniec przedstawimy pomiar zróżnicowania stóp bezrobocia w krajach UE. Wielkość

ta jest ważnym elementem badania spójności społecznej, a nie ekonomicznej, na jej

uwzględnienie w tej prezentacji zdecydowaliśmy się ponieważ ma ona bardzo duże znaczenie

z różnych punktów widzenia.


Tabela 5. Dyspersja regionalnych stóp bezrobocia (NUTS-2) w krajach UE w 2002

i 2007 r.27

Kraje 2002 2007

UE (27 krajów) 13,2 11,1

UE (15 krajów) 12,4 10,5

Strefa euro (13 krajów) 12,1 10,8

Belgia 8,0 8,6

Bułgaria bd 7,1

Republika Czeska 5,6 4,6

Niemcy 5,7 4,8

Grecja 3,8 3,5

Hiszpania 9,3 7,5

Francja 8,0 6,6

Włochy 16,7 16,3

Węgry 9,4 9,7

Holandia 2,2 2,2

Austria 2,5 3,8

Polska 7,3 4,5

Portugalia 3,8 3,3

Rumunia 3,2 4,6

Słowacja 7,3 8,3

Finlandia 6,7 5,6

Szwecja 4,6 2,4

Wielka Brytania 6,6 5,4

bd – brak danych

Źródło: zob. www.epp.eurostat.ec.europa.eu (strony Europejskiego Urzędu Statystycznego).

27

W zestawieniu pominięto kraje, w których w tej analizie nie wyróżniono regionów NUTS2 lub było ich bardzo

niewiele.

http://www.epp.eurostat.ec.europa.eu/


Hanna Godlewska-Majkowska

Szkoła Główna Handlowa

Kolegium Nauk o Przedsiębiorstwie

Instytutu Przedsiębiorstwa

ATRAKCYJNOŚĆ INWESTYCYJNA A INNOWACYJNOŚĆ POLSKICH REGIONÓW – WYNIKI BADAŃ 2009 R.

WOJEWÓDZTWO LUBUSKIE

Każda inwestycja wiąże się z podejmowaniem decyzji dotyczącej miejsca prowadzenia

działalności. Poszukując lokalizacji inwestor dokonuje różnych analiz, pozwalających na

porównywanie cech poszczególnych potencjalnych miejsc. W zależności od skali planowanej

inwestycji przedmiotem rozważań jest region świata, państwo, region, rejon. Płaszczyzny

analityczne przeplatają się a proces decyzyjny utrudnia duża różnorodność warunków

lokalizacji szczegółowej w regionach/rejonach. W warunkach kryzysu podejmowanie decyzji

inwestycyjnych jest szczególnie istotne, gdyż chybiona inwestycja może przynieść stratę,

bardzo trudną do nadrobienia ze względu na utrudniony dostęp do kapitału obcego. Dlatego

niezbędne jest wypracowanie narzędzi pozwalających na dokonanie preselekcji różnych

wariantów lokalizacyjnych bez konieczności dokonywania w każdym przypadku wizji

lokalnej.

Do narzędzi ułatwiających podejmowanie decyzji lokalizacyjnych, jak i kształtowania

lokalizacji przez władze samorządowe służą wskaźniki potencjalnej i rzeczywistej

atrakcyjności inwestycyjnej.28

Ich konstrukcja nawiązuje do kluczowych walorów

lokalizacyjnych, które mogą w odniesieniu do konkretnego rodzaju działalności zamienić się

w źródło przewag konkurencyjnych inwestora dzięki niskim kosztom prowadzenia

działalności gospodarczej, korzystnym warunkom zaopatrzenia w czynniki produkcji czy

dogodnemu położeniu względem rynków zbytu. Wskaźniki potencjalnej atrakcyjności

inwestycyjnej mają na celu sprowadzenie do wspólnego mianownika różnych cech

specyficznych dla danego miejsca, które wywierają wpływ na funkcjonowanie firm w danym

miejscu.

Szczególnie istotne znaczenie ma wskaźnik potencjalnej atrakcyjności inwestycyjnej,

oparty na szerokim zestawie cech diagnostycznych (PAI2), który ma zastosowanie w

28

Szerzej na ten temat: Atrakcyjność inwestycyjna regionów Polski a kształtowanie lokalnych i regionalnych

specjalizacji gospodarczych, red. nauk. H. Godlewska-Majkowska, Szkoła Główna Handlowa - Oficyna

Wydawnicza, Warszawa 2009 oraz Atrakcyjność inwestycyjna polskich regionów. W poszukiwaniu nowych miar,

red. nauk. H. Godlewska-Majkowska, Szkoła Główna Handlowa - Oficyna Wydawnicza, Warszawa 2008.


analizach atrakcyjności i konkurencyjności regionów szczebla wojewódzkiego. Jest to

szczególnie cenne w analizach regionów szczebla NUTS II w perspektywie europejskiej.

Wskaźniki są wyznaczane na podstawie metody wagowo-korelacyjnej, umożliwiającej

wyznaczenie wag zmiennych pseudojednocechowych na podstawie cech rozkładu

statystycznego, dzięki czemu następuje minimalizacja subiektywizmu ocen końcowych.

Przyjęta metoda pozwala na zminimalizowanie wpływu subiektywnej oceny autora na

wyniki końcowe, uwzględniając jednocześnie niejednakowy wpływ poszczególnych

zmiennych na wielkość wskaźnika końcowego. Odpowiada to w większym stopniu

rzeczywistości, niż w przypadku pominięcia rang poszczególnych zmiennych cząstkowych.

Obliczone wartości syntetycznego wskaźnika pseudojednocechowego są podstawą

podziału zbioru jednostek przestrzennych na klasy A-F, których zakres został wyznaczony

przez lewostronnie domknięte przedziały o następujących dolnych granicach: Klasa A: Av +

S(x), Klasa B: Av + 0,5S(x), Klasa C: Av, Klasa D: Av – 0,5S(x), Klasa E: Av-S(x), Klasa F:

0, gdzie: Av – średnia arytmetyczna, S(x) – odchylenie standardowe.

W wyniku zastosowania w roku 2009 metody wagowo-korelacyjnej włączono do

wskaźnika końcowego PAI2 GN następujące mikroklimaty z wagami:

0,8040 - dla mikroklimatu zasobów pracy,

0,6034 - dla infrastruktury technicznej,

0,1829 - dla infrastruktury społecznej,

0,7004- dla społecznego,

0,8881 - dla rynkowego i innowacyjności.29

Dzięki zastosowaniu tej metody, w oparciu o dane za rok 2007 województwo

dolnośląskie uzyskało klasę A potencjalnej atrakcyjności inwestycyjnej (por. tab. 1 i rys. 1).

29

Dla porównania, wskaźnik PAI2_GN wyznaczony dla 2002 r. miał następujące wagi: 0,5643 - dla

mikroklimatu zasobów pracy, 0,7653 - infrastruktury technicznej, 0,5926 – infrastruktury społecznej, 0,8768 -

społecznego, 0,9060 - rynkowego, 0,6547 – innowacyjności.


Tabela 1. Oceny mikroklimatów tworzących wskaźnik PAI2_GN według województw

w 2007 r.

Województwo Mikroklimat

Za

sob

y p

racy

Infr

ast

ruk

tura

tech

nic

zna

Infr

ast

ruk

tura

spo

łecz

na

Sp

ołe

czn

y

Ry

nk

ow

y

Inn

ow

acy

jny

Sy

nte

tycz

ny

Ad

min

istr

acj

a

Dolnośląskie C A B A B C A A

Kujawsko-pomorskie C D F E D D D E

Lubelskie C F C D E D E F

Lubuskie B D B C D E D C

Łódzkie C C C D C D D D

Małopolskie C C A D C A B D

Mazowieckie A C D A A A A A

Opolskie F C D D E F F E

Podkarpackie D F F C E C D F

Podlaskie F F D E E F F E

Pomorskie B B C C C C C B

Śląskie D A F F A C B D

Świętokrzyskie D E C F E D F D

Warmińsko-mazurskie D E F C E D D C

Wielkopolskie A C D C C B B E

Zachodniopomorskie C B B C D F D B

Źródło: Innowacyjność jako czynnik wzrostu atrakcyjności inwestycyjnej regionów, praca zbiorowa pod red.

H. Godlewskiej-Majkowskiej, Studia i Analizy Instytutu Przedsiębiorstwa, Oficyna Wydawnicza SGH,

Warszawa 2010, praca w druku.

Innowacyjność stanowi zatem razem z mikroklimatami rynku zbytu i zasobów pracy

wiodące czynniki, decydujące o atrakcyjności inwestycyjnej regionów. Wskaźnik ten z uwagi

na szczupłość danych dla całej gospodarki tworzą trzy podstawowe składniki tj.: zatrudnienie

w sferze B+R (w EPC30

) w przeliczeniu na 1.000 aktywnych zawodowo, nakłady faktycznie

poniesione na sferę badawczo-rozwojową w przeliczeniu na 1.000 podmiotów

zarejestrowanych w systemie REGON oraz linie produkcyjne zautomatyzowane na 1.000

podmiotów gospodarczych.

30

Ekwiwalent pełnego czasu pracy – jednostki przeliczeniowe służące do ustalania faktycznego zatrudnienia w

działalności B+R. Jeden ekwiwalent pełnego czasu pracy (EPC) oznacza jeden osobo-rok poświęcony wyłącznie

na działalność B+R. GUS: Nauka i technika w 2007 r., Informacje i opracowania statystyczne, Warszawa 2009.


Rysunek 1. Potencjalna atrakcyjność polskich województw w 2007 r.

Źródło: Innowacyjność jako czynnik wzrostu atrakcyjności inwestycyjnej regionów, praca zbiorowa pod red.

H. Godlewskiej-Majkowskiej, Studia i Analizy Instytutu Przedsiębiorstwa, Oficyna Wydawnicza SGH,

Warszawa 2010, praca w druku.

Województwo lubuskie cechowały bardzo niskie faktycznie poniesione nakłady na sferę

B+R w przeliczeniu na 1.000 podmiotów gospodarczych. W roku 2007 wyniosły one 243.455

zł, podczas gdy przeciętnie w kraju -1.810.561 zł.31

Województwo lubuskie cechuje niskie

zatrudnienie w sferze B+R (w EPC) w przeliczeniu na 1.000 aktywnych zawodowo - 1,6

osoby, podczas gdy przeciętnie w Polsce wskaźnik ten osiągnął 4,5 osoby. Jednakże pod

względem automatyzacji procesów produkcyjnych województwo zasługuje na wyróżnienie,

gdyż w roku 2007 na 1.000 podmiotów gospodarczych przypadało 3,85 linii produkcyjnych

automatycznych, Polska analogicznie: 3,36.

Mimo tego pozytywnego zjawiska, łączna ocena mikroklimatu innowacyjnego wypada

słabo - jest to ocena E.

Ważnym aspektem rozwoju innowacyjnej gospodarki jest kwestia inwestycji

w działalność innowacyjną w przedsiębiorstwach przemysłowych. W przeliczeniu na jedno

przedsiębiorstwo prowadzące tego typu inwestycje była to wielkość wyjątkowo niska

(2.613,4 tys. zł, Polska: 7.065,8 tys. zł). Istotne znaczenie ma także fakt, jaka część

przedsiębiorców wykazuje działania wspierające działalność innowacyjną w

przedsiębiorstwie. W oparciu o dane dla średnich i dużych przedsiębiorstw przemysłowych

można stwierdzić, że województwo powinno podjąć działania w kierunku poprawy tej

31

Zaprezentowane wskaźniki obliczono w oparciu o dane z Banku Danych Regionalnych (data pobrania

5.06.2010 r.), a w części dotyczącej działalności innowacyjnej średnich i dużych przedsiębiorstw miary

zaczerpnięto z publikacji GUS: Nauka i technika w 2007 r., Informacje i opracowania statystyczne, Warszawa

2009, s. 139.


sytuacji, gdyż udział przedsiębiorstw, które poniosły nakłady na działalność innowacyjną był

równy 26,7%, podczas, gdy przeciętnie w Polsce odsetek ten osiągnął 31,8%. Jednocześnie

techniczne uzbrojenie pracy w takie elementy jak: linie produkcyjne automatyczne, linie

produkcyjne sterowane komputerem, centra obróbkowe kształtowały się w tym regionie na

poziomie ponadprzeciętnym.


Wojciech Burzyński

Instytut Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur

INNOWACYJNE REGIONY W POLSCE – ELEMENTY ANALIZY I OCENY

Podstawowe dane statystyczne

Dane statystyczne o działalności innowacyjnej w regionach publikowane są przez

Główny Urząd Statystyczny według podziału administracyjnego kraju, odpowiadającego

województwom jako jednostkom terytorialnym NUT2 i pochodzą z Rocznika Statystycznego

Województw.

Oprócz danych wybranych do prezentowanej analizy, innowacje w regionach

charakteryzowane są przez GUS także m.in. przez strukturę zatrudnienia w działalności B+R

według poziomu wykształcenia, strukturę przedsiębiorstw według rodzajów wprowadzanych

innowacji, wskaźnik środków automatyzacji procesów produkcyjnych w przemyśle, a także

strukturę przedsiębiorstw według celu i sposobu korzystania z Internetu (połączenia przez

łącze szerokopasmowe, modem analogowy, łącze bezprzewodowe, własna strona) – jako

element informacji o społeczeństwie informacyjnym.

Do analizy wybrano dane ilustrujące trzy obszary: warunki podejmowania działalności

innowacyjnej: (zatrudnienie), zakres prowadzonej działalności (nakłady) oraz wyniki

działalności innowacyjnej (przychody netto ze sprzedaży produktów nowych lub istotnie

ulepszonych). Wskazane zostały minimalne i maksymalne wartości wybranych

wskaźników.32

Dane dotyczące działalności innowacyjnej prezentuje tabela 1 i tabela 2.

32

Zob. Burzyński W.: Benchmarking knowledge-based economy in Finland, Switzerland, Netherlands and

Poland, Discussion Papers no. 86, Foreign Trade Research Institute, Warsaw 2004.

Chojnicki Z., Czyż T.: Poland on the Road to a knowledge-based economy: A regional approach (in:) Recent

advances in urban and regional studies (ed.) Ryszard Domański, Polish Academy of Sciences, Committee for

space Economy and Regional Planning, Warsaw 2003.


Tabela 1. Zatrudnienie oraz nakłady na działalność badawczą i rozwojową, 2008 r.

Region -

województwo

Struktura zatrudnienia

w działalności B+R

Struktura nakładów na działalność

B+R, według źródeł finansowania

pracownicy

naukowo-

badawczy

technicy

i pracownicy

równorzędni

budżet

państwa

podmiotów

gospodarczych

%

POLSKA 81,4 9,7 56,1 26,6

Dolnośląskie 86,4 9,4 53,2 31,3

Kujawsko-pomorskie 85,1 8,0 58,0 31,7

Lubelskie 86,3 8,2 71,3 10,0

Lubuskie 90,6 3,7 44,0 46,0

Łódzkie 85,8 6,1 61,6 18,2

Małopolskie 87,9 7,8 56,9 28,2

Mazowieckie 76,3 12,1 55,9 23,7

Opolskie 85,5 7,2 65,4 24,0

Podkarpackie 81,7 14,5 33,2 59,6

Podlaskie 89,3 6,6 46,8 36,2

Pomorskie 85,6 10,1 45,3 43,3

Śląskie 81,3 12,5 53,3 34,2

Świętokrzyskie 90,2 4,6 76,1 21,4

Warmińsko-mazurskie 91,8 5,6 72,7 4,7

Wielkopolskie 70,2 8,4 58,2 25,3

Zachodniopomorskie 83,4 8,0 63,7 5,4

Źródło: opracowanie własne na podstawie Rocznik Statystyczny Województw 2009, Główny Urząd Statystyczny,

Warszawa, Dział XI.

Udział pracowników naukowo-badawczych w ogólnej liczbie zatrudnionych

w działalności B+R mieścił się w przedziale od 70,2% (wielkopolskie) do 91,8% (warmińsko-

mazurskie), zaś techników i pracowników równorzędnych – od 3,7% (lubuskie) do 14,5%

(podkarpackie). Udział nakładów z budżetu państwa w nakładach ogółem na działalność B+R

sięgał od 33,3% (podkarpackie) do 76,1% (świętokrzyskie), a podmiotów gospodarczych – od

4,7% (warmińsko-mazurskie) do 59,6% (podkarpackie).

Udział przychodów netto ze sprzedaży wyrobów nowych lub istotnie ulepszonych

w sprzedaży ogółem wyniósł od 6,2% (lubelskie) do 31,1% (pomorskie), a w eksporcie – od

1,3% (podlaskie) do 10,3% (warmińsko-mazurskie). Przychody ze sprzedaży produktów

nowych lub ulepszonych i nowych tylko dla przedsiębiorstwa stanowiły od 2,0% (lubelskie)

do 11,6% (warmińsko-mazurskie) przychodów ze sprzedaży ogółem, a w przypadku

produktów nowych dla rynku były wyższe i sięgały od 3,5% (podlaskie) do 27,7%

(pomorskie).


Tabela 2. Przychody netto ze sprzedaży produktów nowych lub istotnie ulepszonych, 2008 r.

Region -

województwo

Przychody netto ze sprzedaży produktów nowych lub istotnie

ulepszonych, jako % przychodów netto ze sprzedaży ogółem

ogółem

w tym

nowe

eksport dla

rynku

tylko dla

przedsiębiorstwa

POLSKA 13,3 7,1 6,3 5,7

Dolnośląskie 11,3 7,5 3,7 7,6

Kujawsko-pomorskie 17,3 6,0 11,3 9,7

Lubelskie 6,2 4,2 2,0 1,4

Lubuskie 17,5 10,2 7,3 2,4

Łódzkie 8,9 3,5 5,3 3,4

Małopolskie 15,7 11,3 4,3 8,7

Mazowieckie 13,5 4,9 8,7 4,1

Opolskie 8,4 5,9 2,5 3,6

Podkarpackie 15,7 7,0 8,7 6,0

Podlaskie 8,8 5,6 3,2 1,3

Pomorskie 31,1 27,7 3,4 8,0

Śląskie 12,9 5,9 7,0 7,2

Świętokrzyskie 9,2 5,1 4,1 2,6

Warmińsko-mazurskie 15,4 3,6 11,8 10,3

Wielkopolskie 8,5 4,6 3,8 4,7

Zachodniopomorskie 9,9 3,8 6,2 5,4

Źródło: opracowanie własne na podstawie Rocznik Statystyczny Województw 2009, Główny Urząd Statystyczny,

Warszawa, Dział XI.

Elementy oceny strategicznej

Na ocenę strategiczną innowacji w regionach Polski składają się wybrane dane

z klasyfikacji regionów w Unii Europejskiej publikacji InnoMetrics, a także wybrane

informacje o parkach przemysłowych i parkach oraz inkubatorach technologicznych

uporządkowane według województw.

Punktem wyjścia porównawczej analizy w skali międzynarodowej jest wybór

wskaźników, które w publikacjach InnoMetrics podzielone są na dotyczące warunków

koniecznych działalności innowacyjnej przedsiębiorstw, prowadzenia takiej działalności oraz

jej wyników (por. tab. 3).


Tabela 3. Wskaźniki innowacji w regionach

I. Warunki konieczne działalności innowacyjnej przedsiębiorstw

1. Ludność z wyższym wykształceniem, w wieku 25 – 64, na 100 obywateli, liczba

2. Uczestniczenie w ustawicznej edukacji, w wieku 25 – 64, na 100 obywateli, liczba

3. Publiczne nakłady na B+R – nakłady rządowe (GOVERD) i szkół wyższych, (HERD), relacja do PKB, %

4. Dostęp przedsiębiorstw do Internetu szerokopasmowego, relacja do liczby ogółu przedsiębiorstw, %

II. Działalność innowacyjna przedsiębiorstw

1. Nakłady na innowacje inne niż B+R, relacja do sprzedaży, %

2. MŚP prowadzące własną działalność innowacyjną, relacja do liczby ogółu MŚP, %

3. MŚP współpracujące (nie tylko z innymi MŚP) w działalności innowacyjnej, relacja do liczby ogółu MŚP, %

4. Zgłoszenia patentowe do EPO, na mln ludności, liczba

III. Wyniki działalności innowacyjnej przedsiębiorstw

1. MŚP wprowadzające innowacje produktowe / procesowe, relacja do liczby MŚP, %

2. MŚP wprowadzające innowacje marketingowe / organizacyjne, relacja do liczby MŚP, %

3. Przedsiębiorstwa istotnie zmniejszające jednostkowe koszty pracy wskutek innowacji produktowych lub

procesowych, relacja do liczby ogółu przedsiębiorstw, %

4. Przedsiębiorstwa istotnie zmniejszające jednostkowe koszty materiałów i energii wskutek innowacji

produktowych lub procesowych, relacja do liczby ogółu przedsiębiorstw, %

5. Zatrudnienie w przetwórstwie przemysłowym o średnio-wysokim i wysokim poziomie techniki, relacja do

liczby ogółu zatrudnionych, %

6. Zatrudnienie w usługach o wysokiej intensywności wiedzy, relacja do liczby ogółu zatrudnionych, %

7. Sprzedaż wyrobów i usług nowych na rynku przez wszystkie przedsiębiorstwa, relacja do ogólnej wartości

sprzedaży, %

8. Sprzedaż wyrobów i usług nowych dla przedsiębiorstw przez wszystkie przedsiębiorstwa, relacja do ogólnej

wartości sprzedaży, %

Źródło: opracowano na podstawie Regional Innovation Scoreboard (RIS) 2009, InnoMetrics, December 2009,

Table 1.

Na podstawie wskaźników w trzech wymienionych grupach oblicza się złożone indeksy,

a następnie regiony charakteryzowane są pod względem zaawansowania w każdym z tych

obszarów według pięciostopniowej skali ocen: wysoka, średnio-wysoka, średnia, średnio-

niska, niska.33

Wyniki takiej analizy mogą być uznawane za strategiczne, gdyż ich znaczenie

wykracza poza analizę statystyczną i ma charakter jakościowy (por. tab. 4). Analiza taka ma

też – potencjalnie – charakter dynamiczny, ponieważ umożliwia porównywanie w czasie nie

tylko pozycji w klasyfikacji regionów, ale także poszukiwanie przyczyn ewentualnych zmian,

w tym – mocnych i słabszych stron regionów.

33

Szczegółowy opis metod stosowanych przez InnoMetrics w badaniach nad działalnością innowacyjną

w regionach jest dostępny m.in. w Regional Innovation Scoreboard (RIS) 2009, December 2009.


Tabela 4. Ocena innowacji w regionach Polski w 2006 roku

Region -

Województwo

Warunki konieczne

działalności

innowacyjnej

przedsiębiorstw

Działalność

innowacyjna

przedsiębiorstw

Wyniki działalności

innowacyjnej

przedsiębiorstw

Dolnośląskie średnio - niskie niska średnio - niskie

Kujawsko-pomorskie średnio - niskie niska niskie

Lubelskie średnio - niskie niska niskie

Lubuskie średnio - niskie niska niskie

Łódzkie średnio - niskie niska niskie

Małopolskie średnie niska niskie

Mazowieckie średnie niska średnio - niskie

Opolskie średnio - niskie niska średnio - niskie

Podkarpackie średnio - niskie niska niskie

Podlaskie średnio - niskie niska niskie

Pomorskie średnio - niskie niska średnio - wysokie

Śląskie średnio - niskie niska średnio - niskie

Świętokrzyskie średnio - niskie niska niskie

Warmińsko-mazurskie średnio - niskie niska niskie

Wielkopolskie średnio - niskie niska niskie

Zachodniopomorskie średnio - niskie niska niskie

Źródło: opracowano na podstawie Regional Innovation Scoreboard (RIS) 2009, InnoMetrics, December 2009,

Annex 1.

Pozostaje tu w mocy zastrzeżenie o koncentracji uwagi nie na subiektywnych

rankingach, a raczej na wstępnych profilach innowacyjnych regionów, stąd uzupełnienie

danych liczbowych informacjami, które także można uznać za mające znaczenie strategiczne

z uwagi na połączenie elementów innowacyjnych z inwestycyjnymi. Połączenie takie

występuje m.in. w parkach przemysłowych oraz parkach i inkubatorach technologicznych.34

W ostatnich latach w Polsce nastąpił dynamiczny rozwój parków przemysłowych,

technologicznych oraz inkubatorów technologii, przede wszystkim wskutek wsparcia

inwestycji w ich infrastrukturę techniczną z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego

(por. tab. 5).

34

Parki – to zespoły nieruchomości, zaś inkubatory – to wyodrębnione jednostki lokalowe. Instytucjami

zarządzającymi parkami i inkubatorami są spółki, fundacje lub inne podmioty specjalnie w tym celu powołane

lub agencje rozwoju regionalnego, którym powierzono takie zadanie.

Szczegółowe definicje parku technologicznego, przemysłowego inkubatora technologicznego: zob. Innowacje

i transfer technologii- słownik pojęć, PARP, Warszawa 2005.


Tabela 5. Podstawowe dane o parkach przemysłowych (PP), parkach przemysłowo-

technologicznych (PP-T), parkach naukowo-technologicznych (PN-T) oraz inkubatorach

technologicznych (IT)

Region – województwo i park Data założenia Ilość firm na

terenie parku

Ilość miejsc

pracy

Dolnośląskie

Noworudzki PP

Wrocławski PP

VI 2003

V 2005

15

256

296

8000

Kujawsko-pomorskie

Bydgoski PP

Grudziądzki PP

Toruński PT

XII 2004

II 2005

V 2005

40

32

37

460

245

286

Lubelskie

Regionalny PP Świdnik

IX 2005

43

1100

Lubuskie

PN-T Uniwersytetu Zielonogórskiego

(w budowie)

2005

.

.

Łódzkie

Bełchatowsko-Kleszczowski PPT

PP Boruta Zgierz

III 2003

2004

12

150

98

2000

Małopolskie

Krakowski PT

X 1997

10

8594

Mazowieckie

Płocki PP-T

VII 2004

17

1266

Opolskie

Kędzierzyńsko-Kozielski PP

VI 2004

30

150

Podkarpackie

Mielecki PP

III 2005

14

800

Podlaskie

Pomorskie

Śląskie

Beskidzki IT

Bielski PT Lotnictwa

Bytomski PP

Euro-Centrum PP, PN-T

Górnośląski PP

Jaworznicki PP

PP-T EkoPark

Rybnicki IT

Śląski PP-T

Żorski PP

2005

VIII 2005

I 2008

XII 2004, I 2008

IV 2005

VI 2004

VII 2007

XI 2007

VI 2004

IX 2007

389

15

6

67

21

6

.

53

35

39

90

70

134

767

340

46

.

200

450

290

Świętokrzyskie

Warmińsko-mazurskie

Wielkopolskie

Zachodniopomorskie

Policki PP

IV 2004

8

310

Źródło: Droga do innowacji. Parki przemysłowe, parki technologiczne, inkubatory technologiczne,

Stowarzyszenie Krajowego Forum Parków Przemysłowych i Parków Technologicznych, Katowice 2010.

Było to możliwe w ramach wdrażanego przez Agencję Rozwoju Przemysłu działania

1.3 Tworzenie korzystnych warunków dla rozwoju firm Sektorowego Programu

Operacyjnego – Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw, lata 2004–2006 (SPO-WKP).

Proces realizacji inwestycji w infrastrukturę parków i inkubatorów, trwający średnio 2–3 lata,


zakończył się w roku 2008. W efekcie powstały przyjazne dla nowych przedsiębiorców

budynki i hale produkcyjne, wyposażone w sieci kanalizacyjne, wodociągowe, elektryczne

i przyłącza internetowe, z odpowiednimi parkingami i drogami dojazdowymi. Dokonano

rewitalizacji wielu terenów i ich uzbrojenia pod inwestycje. Zgodnie z programem, parki

przemysłowe powstały przy udziale samorządu terytorialnego na terenach poprzemysłowych,

w celu stworzenia korzystnych warunków do podejmowania działalności gospodarczej przez

małych i średnich przedsiębiorców.

Parki technologiczne istniały w Polsce wcześniej niż parki przemysłowe. Powstawały

one we współpracy z jednostkami naukowymi, przede wszystkim uczelniami o profilu

technicznym, w celu transferu wiedzy i technologii do małych i średnich przedsiębiorców.

Inkubatory technologiczne tworzone były w ścisłym związku z instytucjami naukowymi

o profilu technicznym dla ułatwienia powstawania innowacyjnych firm wdrażających dorobek

tych instytucji w postaci nowych technologii, z możliwością dostępu do laboratoriów

i bibliotek.

Parki przemysłowe, technologiczne oraz inkubatory technologiczne są elementami

systemu innowacji, stwarzającymi możliwość rozwoju lokalnej przedsiębiorczości,

prowadzącej do gospodarczych i społecznych innowacji, a także powstawania klastrów

istotnych dla gospodarki opartej na wiedzy. Traktowane są także jako instrument

wykorzystania infrastruktury technicznej po likwidowanych lub restrukturyzowanych

przedsiębiorstwach, umożliwiający skuteczny przepływ innowacji technologicznych

i organizacyjnych, co jest szczególnie ważne dla regionów restrukturyzujących przemysł.

W listopadzie 2008 roku powstało Stowarzyszenie Krajowego Forum Parków

Przemysłowych i Parków Technologicznych. Zostało ono zarejestrowane 30 marca 2009

roku. Aktualnie w strukturze Stowarzyszenia działa 26 parków oraz inkubatorów.

Głównym celem Stowarzyszenia jest podejmowanie i prowadzenie działań

propagujących ideę parków przemysłowych oraz technologicznych, wymiana informacji,

opinii, doświadczeń, integracja parków przemysłowych i technologicznych w Polsce, a także

współpraca z inkubatorami przedsiębiorczości i strefami ekonomicznymi.

Ponadto Stowarzyszenie dąży do wypracowania wspólnych dla zainteresowanych stron

rozwiązań i osiągnięć. Proponując własne metody i działania wychodzi naprzeciw potrzebom

parków przemysłowych i technologicznych oraz regionalnych strategii rozwoju – szczególnie

w sektorze przedsiębiorczości i innowacji. Współpracuje z instytucjami, organizacjami,

zrzeszeniami oraz innymi podmiotami gospodarczymi.


Małgorzata Pieńkowska

Sieć Naukowa MSN

INNOWACYJNOŚĆ PRZEDSIĘBIORSTW PRZEMYSŁOWYCH35

Przedsiębiorstwa w ostatnich latach zasadniczo zwiększały nakłady na działalność

innowacyjną, utrzymywała się natomiast względnie stała struktura wydatków: na badania i

rozwój 8-10%, na inwestycje 75-80%, na szkolenia i marketing nowych wyrobów 3-4%.

Rysunek 1. Struktura nakładów na działalność innowacyjną w zakresie innowacji

produktowych i procesowych w przedsiębiorstwach przemysłowych wg rodzajów

działalności innowacyjnej (w %) w 2008 r.

Źródło: Nauka i technika w 2008, GUS, Warszawa 2010.

Nakłady na działalność innowacyjną w zakresie innowacji produktowych i procesowych

w roku 2008 w przemyśle w podmiotach gospodarczych, w których liczba pracujących

przekracza 49 osób wynosiły 24270,8 mln zł36

.

Największe udziały w nakładach na działalność innowacyjną w zakresie innowacji

produktowych i procesowych w przemyśle w 2008 roku odnotowano w działach PKD37

:

produkcja koksu, produktów rafinacji ropy naftowej i paliw jądrowych – 16,2%,

35

Dane dotyczą podmiotów gospodarczych, w których liczba pracujących przekracza 9 osób. Opracowanie

oparte o dane Głównego Urzędu Statystycznego, www.stat.gov.pl 36

Rocznik Statystyczny Przemysłu 2009, GUS, Warszawa 2010. 37

Działalność innowacyjna przedsiębiorstw w latach 2006-2008. Notatka informacyjna GUS 2009. Dane

dotyczą podmiotów gospodarczych, w których liczba pracujących przekracza 9 osób.

Nakłady na działalność badawczą i rozwojową

8% Nakłady na zakup wiedzy ze źródeł

zewnętrznych 1%

Nakłady na zakup oprogramowania

2% Nakłady

inwestycyjne na maszyny i

urządzenia techniczne

57%

Nakłady inwestycyjne na

budynki i budowle 27%

Nakłady na szkolenie personelu

1%

Nakłady na marketing

dotyczący nowych wyrobów

3%

Pozostałe nakłady 1%

http://www.stat.gov.pl/


wytwarzanie i zaopatrywanie w energię elektryczną, gaz, parę wodną i gorącą wodę –

11,2%,

produkcja pojazdów samochodowych, przyczep i naczep – 10,3%.

Zaangażowanie poszczególnych województw w innowacyjność jest bardzo zróżnicowane:

największe nakłady ponosiły corocznie przedsiębiorstwa przemysłowe w województwach:

mazowieckim i śląskim. Drugą grupę, co do wielkości nakładów i ich znaczenia w strukturze

ogólnopolskiej stanowiły województwa: dolnośląskie, łódzkie, małopolskie, pomorskie,

wielkopolskie i kujawsko-pomorskie.

Efekty działalności innowacyjnej przedsiębiorstw i całej gospodarki można mierzyć na

wiele sposobów, m.in. liczbą patentowanych polskich wynalazków, udziałem przemysłów

wysokiej techniki w produkcji przemysłowej, udziałem nowych i zmodernizowanych

wyrobów w wartości produkcji sprzedanej przemysłu, udziałem przedsiębiorstw

wprowadzających innowacje w ogólnej liczbie przedsiębiorstw oraz relacją nakładów

na innowacje do wartości produkcji sprzedanej.

Aktywność innowacyjna firm przejawia się w postaci innowacji produktowych,

procesowych, organizacyjnych i marketingowych. Przedsiębiorstwa, które wprowadziły

innowacje produktowe lub procesowe stanowią ok. 21%, a innowacje organizacyjne lub

marketingowe ok. 20% ogółu przedsiębiorstw przemysłowych.

Tabela 1. Przedsiębiorstwa, które wprowadziły innowacje w % ogółu przedsiębiorstw

w latach 2006-2008 według klas wielkości

Wyszczególnienie Przedsiębiorstwa o liczbie pracujących

10-49 50-249 Powyżej 249

Innowacje produktowe lub procesowe 14,6 32,7 60,7

Innowacje organizacyjne 9,0 19,8 43,7

Innowacje marketingowe 10,9 17,4 33,2

Źródło: Działalność innowacyjna przedsiębiorstw w latach 2006-2008. Notatka informacyjna GUS 2009. Dane

dotyczą podmiotów gospodarczych, w których liczba pracujących przekracza 9 osób.

Innowacje najczęściej wprowadzały przedsiębiorstwa duże, najrzadziej przedsiębiorstwa

małe. Prawidłowość ta występuje w każdej dziedzinie i dotyczy zarówno przemysłu ogółem,

przetwórstwa przemysłowego a także sektora usług. Nie znamy wskaźnika innowacyjności

wśród mikroprzedsiębiorstw, nie można zatem przeprowadzić żadnych porównań w tym

zakresie.


W ostatniej dekadzie spada z roku na rok liczba zgłaszanych krajowych wynalazków

i udzielanych patentów, rośnie natomiast liczba wynalazków zagranicznych zgłaszanych

i uzyskujących patenty w Polsce38

.

Utrzymuje się - wprawdzie nieznacznie rosnący - ale cały czas niski udział wyrobów

nowych i zmodernizowanych w wartości produkcji sprzedanej przemysłu. Wzrasta, ale coraz

słabiej, udział wyrobów wysokiej techniki w wartości produkcji sprzedanej przemysłu.

Eksport wyrobów wysokiej techniki w ostatnich kilku latach w Polsce kształtuje się na

stałym niskim poziomie 3% eksportu ogółem, w 27 krajach Unii Europejskiej wskaźnik ten

wynosi średnio 17%, jakkolwiek od roku 2000 obniżył się o 4,5 pp. Należy jednak zauważyć,

że w Irlandii wskaźnik ten zmniejszył się w tym czasie z poziomu 40,5% do 29%, w Finlandii

i na Węgrzech z 23% do 18-20%, w Wielkiej Brytanii z 29% do26,5%39

.

W działalności innowacyjnej bardzo istotna jest współpraca przedsiębiorstw z innymi

jednostkami: deklaruje ją około 8% przedsiębiorstw, przy czym znacznie częściej z innymi

współpracują jednostki duże (taką współpracę deklarowało ok. 40%) niż małe (4%

przedsiębiorstw)40

.

38

Zob. teksty J. Metelskiego oraz M. Weresy w tym Raporcie. 39

Dane EUROSTAT. 40

Zob. tekst N. Grądzkiej w tym Raporcie.


Grażyna Niedbalska

Komitet Naukoznawstwa


BADANIA OECD NAD CZYNNIKAMI WZROSTU REGIONÓW I ICH IMPLIKACJE DLA POLITYKI GOSPODARCZEJ

I INNOWACYJNEJ

Wśród wielu ciekawych publikacji wydanych w 2009 r. przez Organizację Współpracy

Gospodarczej i Rozwoju (OECD) znalazło się m.in. opracowanie How Regions Grow: Trends

and Analysis (Czynniki wzrostu regionów: Analiza Trendów, OECD 200941

).

Jest to raport przedstawiający wyniki przeprowadzonych ostatnio przez Sekretariat

OECD badań mających na celu ocenę ogólnych trendów rozwoju gospodarczego regionów

w obszarze OECD, a także ocenę skali nierówności pomiędzy nimi oraz zidentyfikowanie

głównych determinantów konkurencyjności regionów i oszacowanie długości czasu

niezbędnego do osiągnięcia założonego celu po zastosowaniu wybranych bodźców

prorozwojowych. Polityka i statystyka regionalna stanowią obecnie bardzo ważny element w

pracach OECD.

W odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie na dane statystyczne w ujęciu regionalnym

organizacja ta stworzyła specjalną regionalną bazę danych The OECD Regional Database

(w skrócie RDB42

), powołała Grupę The Working Party on Territorial Indicators43

skupiającą

wybitnych ekspertów zajmujących się problematyką rozwoju regionalnego, a także stworzyła

serię wydawniczą OECD Regions at a Glance. Poza tą serią OECD wydaje również wiele

innych publikacji poświęconych problematyce rozwoju regionalnego, których przykładem jest

omawiany raport How Regions Grow: Trends and Analysis.

Raport ten, opracowany dla Komitetu OECD ds. Polityki Rozwoju Terytorialnego

(TDPC44

), przedstawia wyniki badań i analiz przeprowadzonych w oparciu o dane

zgromadzone w bazie RDB.

Prowadzona aktualnie na świecie debata na temat polityki regionalnej i rozwoju

koncentruje się na dwóch aspektach, a mianowicie, czy polityka ta powinna przede

wszystkim wspierać wyrównywanie nierówności (pro-equity), czy raczej być

41

Opracowanie to dostępne jest również w wersji francuskiej pod tytułem Régions et croissance: Une analyse

des tendences. 42

Baza The OECD Regional Database zawiera dane, poczynając od 1990 r., dla ponad 2 tysięcy regionów w

30 krajach członkowskich OECD. 43

Grupa Robocza ds. Wskaźników Terytorialnych. 44

Territorial Development Policy Committee.


proefektywnościową (pro-efficiency), przy założeniu, że wybór jednej z tych dwóch

możliwości pociąga za sobą w sposób nieunikniony tzw. koszty alternatywne (a trade-off is

inevitable, czyli coś za coś).

Autorzy omawianego raportu nie zgadzają się z takim podejściem uważając, że szanse na

rozwój istnieją we wszystkich regionach. Argumentują, że rządy powinny promować wzrost

i rozwój gospodarczy we wszystkich regionach swoich krajów.

Wyniki przeprowadzonych analiz wskazują, że aktualnie różnice pomiędzy regionami

w obrębie poszczególnych krajów są niejednokrotnie większe niż różnice pomiędzy krajami.

Regiony zostały również w stopniu większym niż państwa jako całości dotknięte

konsekwencjami globalizacji.

Zdaniem autorów omawianego raportu zarówno ekonomiści, jak i decydenci

wytyczający kierunki polityki gospodarczej poświęcają zbyt mało uwagi i wysiłków

rozwojowi regionów koncentrując się zbytnio na sprawach ogólnokrajowych. Z drugiej strony

również same regiony powinny podejmować wszelkie możliwe starania, by zidentyfikować,

zdefiniować i uruchomić swe przewagi konkurencyjne zamiast polegać przede wszystkim, jak

to się często dzieje, na transferach środków pomocowych z zewnątrz i działaniach

inicjowanych przez rządy ogólnokrajowe.

Źródłem wzrostu na poziomie regionalnym jest kompleksowy zbiór wzajemnie ze sobą

powiązanych czynników, wśród których występują zarówno czynniki określane

w omawianym raporcie jako narodowe (national factors), jak i czynniki o charakterze

regionalnym (regional factors).

Autorzy omawianego raportu opierają się na trzech teoriach wzrostu, a mianowicie teorii

neoklasycznej Solowa, teorii wzrostu endogenicznego i teorii zwanej nową geografią

gospodarczą - New Economic Geography, w skrócie NEG.

Teoria neoklasyczna, w której wzrost traktowany jest jako proces determinowany przez

akumulację kapitału fizycznego i ludzkiego45

zakłada istnienie procesu konwergencji, czyli

wyrównywania różnic pomiędzy regionami, gdyż wedle tej teorii regiony biedniejsze rosną

szybciej niż regiony zamożne.

W odróżnieniu od teorii neoklasycznej teoria wzrostu endogenicznego podkreślająca rolę

kapitału ludzkiego i działalności B+R jako źródeł wzrostu zakłada, że proces konwergencji

nie musi wystąpić.

45

Według teorii neoklasycznej długoterminowy wzrost jest rezultatem ciągłego postępu technicznego w postaci

nowych produktów, rynków i procesów. Ze względu jednak na trudności związane z tworzeniem modeli

ekonometrycznych technologia w tej teorii traktowana jest jako czynnik zewnętrzny, pozaustrojowy

(egzogeniczny).


W teorii neoklasycznej i w teorii endogenicznej wzrost jest wiązany z poziomem

(zasobem) kapitału fizycznego, ludzkiego i innowacji. Każdy z tych trzech czynników ma

istotny aspekt i wymiar regionalny, niestety wciąż jeszcze nie w pełni uwzględniany

w analizach ekonomicznych.

Sporo miejsca w omawianym raporcie poświęcono teorii NEG starającej się zgłębić

dlaczego działalność gospodarcza ma tendencję do koncentrowania się.

Głównym celem tej teorii jest wyjaśnienie dlaczego przedsiębiorstwa i konsumenci

wykazują skłonność do skupiania się w obszarach geograficznych, w których inne firmy

i konsumenci są już ulokowani. Studia nad tym zjawiskiem obejmują m.in. takie pojęcia, jak

growth poles (bieguny wzrostu46

), circular and cumulative causation (cyrkulacyjne i

kumulacyjne związki przyczynowe według Gunnara Myrdala47

), Alberta O. Hirschmana

koncepcja forward and backward linkage48

(związki kosztowo-popytowe).

Istotną różnicą pomiędzy podejściem reprezentowanym przez teorię NEG a podejściem

neoklasycznym i teorią wzrostu endogenicznego jest uwzględnienie efektu skali pomijanego

de facto w dwóch poprzednich teoriach. Teoria NEG zakłada, iż mała różnica wyjściowa

może w miarę upływu czasu znacznie się powiększyć w wyniku działania samonapędzającego

się mechanizmu.

We wszystkich modelach stosowanych w teorii NEG uwzględniane są następujące

założenia i czynniki:

istnienie niedoskonałej konkurencji (imperfect competition) związanej z faktem

wzrostu zysków w danej dziedzinie działalności gospodarczej wskutek efektu skali

(increasing returns to scale, w skrócie IRS)49

,

koszty związane z handlem i transportem,

istnienie sił wzmacniających (dośrodkowych, centripetal forces) i osłabiających

(odśrodkowych, centrifugal forces) skupianie się (agglomeration).

Siły dośrodkowe obejmujące m.in. mobilność i elastyczność podaży siły roboczej, czyli

jej migrację pomiędzy regionami oraz pomiędzy różnymi rodzajami działalności gospodarczej

wpływają pozytywnie na formowanie się klastrów.

Spośród wielu ważnych dla polityki gospodarczej stwierdzeń i konkluzji zawartych

w omawianym raporcie wymienić warto następujące:

46

Perroux F.: Note sur la Notions de Pôle de Croissance (Uwagi nt. biegunów wzrostu), Économie Appliquée,

No. 8, 1955, str. 307 – 320. 47

Myrdal G.: Economic Theory and Underdeveloped Regions, Duckworth, London 1957. 48

Hirschman A. O.: The Strategy of Economic Development, Yale University Press, New Haven 1958. 49

Modelem preferowanym jako najlepiej opisujący to założenie jest model monopolistyczny Dixita – Stiglitza.


wzrost i rozwój są możliwe zarówno w regionach miejskich (urban regions), jak

i wiejskich (rural regions) – nie ma jednej prostej ścieżki zapewniającej stabilny

wzrost i dobrobyt50

;

kluczowe determinanty wzrostu regionów to infrastruktura, innowacje i kapitał ludzki;

infrastruktura tworzona przez rząd centralny jest niezbędnym, lecz nie

wystarczającym warunkiem wzrostu gospodarczego regionów; same inwestycje w

infrastrukturę nie wystarczą, by region się rozwijał, jeśli nie będzie on posiadał

odpowiednich zasobów kapitału ludzkiego i zdolności do wprowadzania innowacji;

przeprowadzona analiza danych statystycznych wskazuje, że pozytywny wpływ

inwestycji w infrastrukturę i rozwój szkolnictwa wyższego na wzrost gospodarczy

regionu ujawnia się po upływie mniej więcej trzech lat;

inwestycje w działalność B+R i innowacyjną mają charakter długofalowy - ich

pozytywny wpływ na wzrost gospodarczy i rozwój regionu ujawnia się na ogół

dopiero po mniej więcej pięciu latach; innowacyjność określana jest w omawianym

raporcie jako czynnik o wybitnie lokalnym charakterze (Innovation remains a highly

local element);

endogeniczne czynniki wzrostu, kapitał ludzki i innowacje, mają większe znaczenie

dla wzrostu regionów od ich fizycznej odległości od rynków; choć łatwy dostęp do

rynku jest niewątpliwym atutem sprzyjającym rozwojowi regionu, ważniejsze od

odległości od rynków jest występowanie różnych lokalnych czynników wzrostu

(proximity among the diverse local actors) w regionalnym systemie innowacji;

polityka regionalna, która powinna stanowić wsparcie i uzupełnienie polityki

krajowej, nie jest grą o sumie zerowej – wspieranie wzrostu w regionach

zapóźnionych wpływa pozytywnie na rozwój całego kraju nie odbierając szans

rozwoju innym regionom.

Z raportu How Regions Grow: Trends and Analysis płynie wiele istotnych wskazań

ważnych dla polityki gospodarczej naszego kraju, który, podobnie zresztą jak wiele innych

krajów OECD, musi znaleźć równowagę pomiędzy wspieraniem biegunów wzrostu

i regionów zapóźnionych w rozwoju.

50

Choć szanse na wzrost istnieją we wszystkich rodzajach regionów, aktualnie w obszarze OECD większość

regionów z poziomem PKB per capita przewyższającym średnią całego obszaru to regiony miejskie.


Iwona Nowicka

Radca Ministra, Departament Strategii

Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego

PROJEKTY FORESIGHT DLA ROZWOJU REGIONALNEGO

Wzrost konkurencyjności regionów jest coraz bardziej uzależniony od wprowadzania

nowych technologii, zbudowania scenariuszy i wizji rozwojowej. W Polsce nie posiadają one

z reguły strategii rozwoju średnio- lub długoterminowych lecz jedynie krótkoterminowe.

Dlatego władze regionalne potrzebują dobrze umotywowanej wizji rozwoju ekonomicznego

opartej na analizie możliwych scenariuszy rozwoju w celu opracowania dokumentów

strategicznych. Wizje takie nie powinny być tworzone ani przez indywidualne autorytety ani

przez wąskie gremia specjalistów. Do tego celu niezbędne jest stworzenie szerokiego zespołu

ekspertów posiadających różne doświadczenia i różne perspektywy widzenia. W skład

takiego zespołu ekspertów muszą wchodzić zarówno przedstawiciele środowisk naukowych,

gospodarczych jak i administracji. Taką szansę daje realizacja projektów foresight.

W październiku 2008 roku zakończył się Narodowy Program Foresight Polska 2020

zrealizowany z inicjatywy i pod nadzorem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Został on

przeprowadzony w trzech polach badawczych: Zrównoważony Rozwój Polski, Technologie

Informacyjne i Telekomunikacyjne oraz Bezpieczeństwo. Głównymi celami Narodowego

Programu Foresight Polska 2020 było: określenie wizji rozwojowej Polski do 2020 roku,

określenie priorytetowych kierunków badań naukowych i prac rozwojowych, wykorzystanie

wyników w praktyce, dostosowanie polskiej polityki naukowej do wymogów UE oraz

kształtowanie polityki naukowej i innowacyjnej w kierunku Gospodarki Opartej na Wiedzy.

Ponadto w 2008 roku zakończyła się realizacja 18 projektów foresight o zasięgu

regionalnym i branżowym finansowanych z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej

w zakresie Poddziałania 1.4.5 Sektorowego Programu Operacyjnego Wzrost

Konkurencyjności Przedsiębiorstw, dla którego Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego

było jednostką pośredniczącą i wdrażającą. Wśród nich jest 8 następujących regionalnych

projektów foresight:

1. Priorytetowe technologie dla zrównoważonego rozwoju województwa śląskiego.

2. Foresight technologiczny na rzecz zrównoważonego rozwoju Małopolski.


3. Monitorowanie i prognozowanie (foresight) priorytetowych, innowacyjnych

technologii dla zrównoważonego rozwoju województwa mazowieckiego.

4. LORIS Wizja. Regionalny foresight technologiczny (woj. łódzkie).

5. Województwo Opolskie Regionem Zrównoważonego Rozwoju - Foresight

Regionalny do 2020 r.

6. Priorytetowe technologie dla zrównoważonego rozwoju województwa

świętokrzyskiego.

7. Priorytetowe technologie dla zrównoważonego rozwoju województwa

podkarpackiego.

8. Makroregion innowacyjny. Foresight technologiczny dla województwa

dolnośląskiego do 2020 roku.

Foresight powinien mieć charakter ciągłego procesu i dlatego projekty w tym zakresie

zostały przewidziane do dofinansowania z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej

w kolejnym Programie Operacyjnym Innowacyjna Gospodarka na lata 2007 – 2013 na kwotę

15 mln euro. W ramach Poddziałania 1.1.1 przewidziano dofinansowanie realizacji projektów

dotyczących identyfikacji kierunków badań naukowych i prac rozwojowych poprzez

zastosowanie metody foresight w zakresie wsparcia: Narodowego Programu Foresight Polska

2020 i kolejnych, przygotowania regionalnych strategii rozwoju, przygotowania strategii

rozwoju poszczególnych dziedzin nauki i sektorów gospodarki (np. polskiej strategii rozwoju

biotechnologii) zarówno na poziomie krajowym jak i regionalnym, przygotowania strategii

dla działających w Polsce platform. Jednostką pośredniczącą dla tego poddziałania jest

Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego a jednostką wdrażającą jest Ośrodek

Przetwarzania Informacji. Zrealizowane zostały już dwa konkursy, w których zostało

rekomendowanych do wsparcia 14 projektów typu foresight.

Planuje się również wdrożenie wyników Narodowego Programu Foresight w zakresie

Projektu Systemowego Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego pt. Wsparcie systemu

zarządzania badaniami naukowymi oraz ich wynikami, którego realizacja rozpocznie się od

2010 roku. Do realizacji zostały przewidziane następujące projekty:

Badanie ewaluacyjne realizowanych w Polsce projektów foresight.

Opracowanie uniwersalnej metodyki służącej mapowaniu kierunków badań

naukowych oraz technologii i kierunków technologicznych zidentyfikowanych

w ramach prac nad projektami foresight.


Opracowanie podstaw krajowego systemu monitoringu wdrażania projektów

foresight z odniesieniem do mierników stopnia realizacji Narodowego Programu

Foresight.

Analiza wykorzystania i wdrożenie wyników Narodowego Programu Foresight

w kształtowaniu polityki naukowej i naukowo-technologicznej.51

51

Województwo nie realizowało dotychczas regionalnego projektu foresight. Nie oznacza to jednak braku

aktywności w tym obszarze. Trudno jest przecenić wkład ekspertów z województwa w ogólnopolskie projekty

foresightowe - przypis redakcyjny.


Joanna Pęczkowska

Instytut Nauk Ekonomicznych PAN

WYKORZYSTANIE FUNDUSZY STRUKTURALNYCH W RAMACH LUBUSKIEGO REGIONALNEGO PROGRAMU OPERACYJNEGO

NA LATA 2007-2013

W latach 2007-2013 Polska będzie korzystała ze wsparcia finansowego z Unii

Europejskiej w ramach sześciu programów operacyjnych o zasięgu ogólnokrajowym. Są nimi

Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka (POIG), Program Operacyjny Kapitał Ludzki

(POKL), Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko (POIiŚ), Program Operacyjny

Pomoc Techniczna (POPT), Program Operacyjny Rozwój Polski Wschodniej (PORPW) oraz

Programy Europejskiej Współpracy Terytorialnej (EWT). Łączna wysokość środków

finansowych zaangażowanych w realizację tych programów wyniesie ponad 71 mld euro,

z wkładem wspólnotowym na poziomie 56,4 mld euro. Najwięcej funduszy przeznaczonych

zostanie na POIiŚ - 37,6 mld euro (w tym 27,9 mld euro z UE), POKL - 11,5 mld euro (9,7

mld euro z UE) oraz POIG - 9,7 mld euro (8,3 mld euro z UE). Kolejne miejsca zajmą EWT -

8,31 mld euro (7,75 mld euro z UE), PORPW - 3,57 mld euro (2,27 mld euro z UE), oraz

POPT- 0,61 mld euro (0,52 mld euro z UE).52

Oprócz ogólnokrajowych programów operacyjnych w latach 2007-2013 w każdym

z szesnastu polskich województw realizowane będą także Regionalne Programy Operacyjne

(RPO). Cele i priorytety RPO zostały opracowane indywidualnie dla każdego z województw,

tak aby w jak największym stopniu odpowiadały jego potrzebom rozwojowym. Głównym

celem Lubuskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013 (LRPO) jest

stworzenie warunków wzrostu konkurencyjności województwa poprzez wykorzystanie

regionalnego potencjału endogenicznego oraz przeciwdziałanie marginalizacji zagrożonych

obszarów, w tym obszarów wiejskich, przy racjonalnym gospodarowaniu zasobami i dążeniu

do zapewnienia większej spójności województwa. Celami szczegółowymi są:

1. Rozwój cywilizacyjny i wzrost konkurencyjności regionu przede wszystkim poprzez

inwestycje w projekty infrastrukturalne o dużej wartości dodanej.

2. Rozwój gospodarczy województwa poprzez zintegrowanie działań dla tworzenia

warunków sprzyjających wzrostowi inwestycji na poziomie regionalnym i lokalnym,

prowadzących do wzrostu zatrudnienia.

52

Zob. www.funduszestrukturalne.gov.pl

http://www.funduszestrukturalne.gov.pl/


3. Utrzymanie wysokich standardów ekologicznych przez poprawę funkcjonowania

infrastruktury ochrony środowiska przyrodniczego.

4. Stworzenie atrakcyjnych i bezpiecznych warunków życia w województwie lubuskim

poprzez poprawę jakości i dostępności usług edukacyjnych oraz zdrowotnych oraz znoszenie

dysproporcji między dynamicznymi centrami wzrostu, a terenami marginalizowanymi, w tym

rozwój obszarów wiejskich.

5. Wzrost znaczenia turystyki i kultury jako czynnika stymulującego rozwój gospodarczy

i społeczny województwa przez rozwój regionalnej oferty turystycznej oraz wykorzystanie

potencjału kultury.53

Realizacji celu głównego i celów szczegółowych LR PO służy sześć priorytetów (por.

tab. 1).

Tabela 1. Priorytety Lubuskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013

I Rozwój infrastruktury wzmacniającej konkurencyjność regionu

II Stymulowanie wzrostu inwestycji w przedsiębiorstwach i wzmocnienie potencjału

innowacyjnego

III Ochrona i zarządzanie zasobami środowiska przyrodniczego

IV Rozwój i modernizacja infrastruktury społecznej

V Rozwój i modernizacja infrastruktury turystycznej i kulturowej

VI Pomoc techniczna

Źródło: zob. Lubuski Regionalny Program Operacyjny na lata 2007-2013,

http://www.lrpo.lubuskie.pl/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=80&Itemid=151

Na wdrożenie wszystkich RPO z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego

(EFRR) została przeznaczona kwota ponad 16 mld euro. Największe środki uzyskało

województwo mazowieckie. Kolejne miejsca zajęły województwo śląskie, warmińsko-

mazurskie i dolnośląskie. Województwo lubuskie z dofinansowaniem na poziomie 0,439 mld

euro uplasowało się na przedostatniej pozycji pod względem wartości uzyskanych środków

(por. tab. 2).

53

Zob. Lubuski Regionalny Program Operacyjny na lata 2007-2013,





Tabela 2. Wysokość środków przyznanych z EFRR na realizację Regionalnych Programów

Operacyjnych w poszczególnych województwach w latach 2007-2013

Lp. Województwo Wysokość środków z EFRR (w mld euro)

1 mazowieckie 1,831

2 śląskie 1,570

3 warmińsko-mazurskie 1,360

4 dolnośląskie 1,213

5 lubelskie 1,155

6 małopolskie 1,148

7 podkarpackie 1,136

8 wielkopolskie 1,130

9 kujawsko-pomorskie 0,951

10 pomorskie 0,885

11 łódzkie 0,863

12 zachodniopomorskie 0,835

13 świętokrzyskie 0,726

14 podlaskie 0,636

15 lubuskie 0,439

16 opolskie 0,427

Źródło: zob. www.funduszeonline.pl

W latach 2007-201054

w ramach Lubuskiego Regionalnego Programu Operacyjnego

zrealizowanych i zakończonych zostało łącznie 60 projektów (por. rys. 1). Ich łączna wartość

wyniosła 121,25 mln zł, z czego 74,28 mln zł stanowiło dofinansowanie ze środków

publicznych. W ramach priorytetu I zrealizowano 9 projektów na sumę 47,96 mln zł.

Wszystkie projekty dotyczyły działania 1.1 Poprawa stanu infrastruktury transportowej

w regionie55

. W ramach priorytetu II zakończonych zostało 36 projektów. Zawierały się one

w działaniach 2.1 Mikroprzedsiębiorstwa oraz 2.2 Poprawa konkurencyjności małych

i średnich przedsiębiorstw poprzez inwestycje, a ich łączna wartość wyniosła 45,78 mln zł.

W priorytecie III zrealizowano 2 projekty. Po jednym z działania 3.1 Infrastruktura ochrony

środowiska przyrodniczego oraz 3.3 Zarządzanie środowiskiem przyrodniczym. W ramach

priorytetu IV również zrealizowano tylko 2 projekty – oba z zakresu rozwoju i modernizacji

infrastruktury ochrony zdrowia - o łącznej wartości 5,63 mln zł. Z zakresu pomocy

technicznej (priorytet VI) zrealizowano 11 projektów na sumę 17,6 mln zł. Dotyczyły one

działań 6.1 Wsparcie zarządzania i wdrażania oraz 6.2 Wsparcie informacji, promocji, badań,

i oceny programu. W ramach priorytetu V nie zakończono w latach 2007-2010 żadnego

projektu (por. tab. 3).

54

Stan w dniu 1 kwietnia 2010 roku. 55

W numeracji działań pierwsza cyfra oznacza priorytet, z jakiego to działanie pochodzi, druga zaś numer

działania.

http://www.funduszeonline.pl/


Rysunek 1. Liczba zakończonych projektów dofinansowanych w ramach LRPO w latach

2007-2010 na tle innych województw*

*Stan w dniu 1 kwietnia 2010 roku.

Źródło: opracowanie własne na podstawie Listy beneficjentów Funduszy Europejskich 2007-2013 - stan na

1 kwietnia 2010 r. na podstawie KSI SIMIK 07-13, www.funduszeeuropejskie.gov.pl/

W ramach LRPO realizowanych jest ponadto 405 projektów, które rozpoczęły się

w latach 2007-2010 i nie zostały ukończone przed 1 kwietnia 2010 roku (por. rys. 2). Łączna

wartość tych projektów wynosi 2.076 mln zł, z czego 1.025 mln zł stanowi dofinansowanie ze

środków publicznych. Największa ilość projektów (246) realizowana jest w ramach priorytetu

II Stymulowanie wzrostu inwestycji w przedsiębiorstwach i wzmocnienie potencjału

innowacyjnego. Dotyczą one pięciu działań: 2.1 Mikroprzedsiębiorstwa, 2.2 Poprawa

konkurencyjności małych i średnich przedsiębiorstw poprzez inwestycje, 2.3 Poprawa

konkurencyjności przedsiębiorstw poprzez doradztwo i wsparcie działań marketingowych, 2.4

Transfer badań, nowoczesnych technologii i innowacji ze świata nauki do przedsiębiorstw

oraz 2.5 Rozwój regionalnych i lokalnych instytucji otoczenia biznesu. Kolejne miejsca

zajmują Rozwój i modernizacja infrastruktury społecznej (68 projektów), Rozwój

infrastruktury wzmacniającej konkurencyjność regionu (36 projektów), Ochrona

i zarządzanie zasobami środowiska przyrodniczego (34 projekty), Rozwój i modernizacja

infrastruktury turystycznej i kulturowej (17 projektów) oraz Pomoc techniczna (4 projekty).

30

249

131

156

204

98

69

106

128

66

213

38

168

216

66

60

0 50 100 150 200 250 300

RPO Województwa Zachodniopomorskiego

RPO Województwa Wielkopolskiego

RPO Województwa Warmińsko-Mazurskiego

RPO Województwa Świętokrzyskiego

RPO Województwa Śląskiego

RPO Województwa Pomorskiego

RPO Województwa Podlaskiego

RPO Województwa Podkarpackiego

RPO Województwa Opolskiego

RPO Województwa Mazowieckiego

RPO Województwa Małopolskiego

RPO Województwa Łódzkiego

RPO Województwa Lubelskiego

RPO Województwa Kujawsko-Pomorskiego

RPO Województwa Dolnośląskiego

RPO Województwa Lubuskiego

http://www.funduszeeuropejskie.gov.pl/


Rysunek 2. Liczba projektów w trakcie realizacji dofinansowanych w ramach LRPO

w latach 2007-2010 na tle innych województw*

*Stan w dniu 1 kwietnia 2010 roku.

Źródło: opracowanie własne na podstawie Listy beneficjentów Funduszy Europejskich 2007-2013 - stan na

1 kwietnia 2010 r. na podstawie KSI SIMIK 07-13, www.funduszeeuropejskie.gov.pl/

Jak wynika z powyższych analiz większość projektów zarówno tych zakończonych, jak

i nadal realizowanych związanych jest z podniesieniem konkurencyjności regionu, co

odpowiada głównym celom LRPO. W strukturze projektów dominują działania nacelowane

na stymulowanie inwestycji oraz zwiększenie potencjału innowacyjnego przedsiębiorstw.

Stosunkowo dużo projektów realizowanych jest także w zakresie rozwoju infrastruktury

społecznej, infrastruktury wzmacniającej konkurencyjność regionu a także ochrony

środowiska. Znacznie mniej projektów dotyczy natomiast modernizacji infrastruktury

turystycznej i kulturowej.

313

683

874

280

1148

642

385

556

325

343

653

416

654

467

609

405

RPO Województwa Zachodniopomorskiego

RPO Województwa Wielkopolskiego

RPO Województwa Warmińsko-Mazurskiego

RPO Województwa Świętokrzyskiego

RPO Województwa Śląskiego

RPO Województwa Pomorskiego

RPO Województwa Podlaskiego

RPO Województwa Podkarpackiego

RPO Województwa Opolskiego

RPO Województwa Mazowieckiego

RPO Województwa Małopolskiego

RPO Województwa Łódzkiego

RPO Województwa Lubelskiego

RPO Województwa Kujawsko-Pomorskiego

RPO Województwa Dolnośląskiego

RPO Województwa Lubuskiego

0 200 400 600 800 1000 1200 1400



Tab

ela 3

. L

ista

ben

efic

jentó

w L

ubusk

iego R

egio

naln

ego P

rogra

mu O

per

acy

jneg

o w

lat

ach 2

007

-2010 -

pro

jekty

zak

ończ

one

(sta

n n

a 1 k

wie

tnia

2010)

Lp

. N

azw

a b

enef

icje

nta

T

ytu

ł p

roje

ktu

D

zia

łan

ie

Po

dd

zia

łan

ie

Wa

rto

ść o

gó

łem

(w z

ł)

Do

fin

an

sow

an

ie

pu

bli

czn

e

(w z

ł)

1

Woje

wó

dzt

wo

Lub

usk

ie

Prz

ebud

ow

a d

rogi

wo

jew

ód

zk

iej

nr

29

6 n

a o

dci

nku Ż

agań -

Czer

na

1.1

Po

pra

wa

stanu

infr

astr

uktu

ry

tran

spo

rto

wej

w r

egio

nie

1

3 7

15

59

5,3

6

11

606

40

6,0

3

2

Woje

wó

dzt

wo

Lub

usk

ie

Prz

ebud

ow

a d

rogi

wo

j. n

r 1

34

rela

cji

skrz

yżo

wanie

z d

rogą

kra

jow

ą nr

22

- O

śno

Lub

usk

ie

1.1

Po

pra

wa

stanu

infr

astr

uktu

ry

tran

spo

rto

wej

w r

egio

nie

1

1 4

27

50

6,8

0

9 5

81 6

04

,08

3

Woje

wó

dzt

wo

Lub

usk

ie

Prz

ebud

ow

a d

rogi

wo

j. n

r 2

79

rela

cji

Buch

ałó

w -

Kie

łpin

1.1

Po

pra

wa

stanu

infr

astr

uktu

ry

tran

spo

rto

wej

w r

egio

nie

6

69

8 0

72

,83

5

66

7 2

29

,20

4

Po

wia

t Ż

arsk

i P

rzeb

ud

ow

a d

rogi

po

wia

tow

ej

10

98

F r

elac

ji B

rod

y-D

atyń

1.1

Po

pra

wa

stanu

infr

astr

uktu

ry

tran

spo

rto

wej

w r

egio

nie

4

69

0 7

15

,48

3

62

6 8

61

,20

5

Woje

wó

dzt

wo

Lub

usk

ie

Prz

ebud

ow

a d

rogi

wo

j. n

r 1

56

w m

. B

usz

ów

1.1

Po

pra

wa

stanu

infr

astr

uktu

ry

tran

spo

rto

wej

w r

egio

nie

3

87

3 4

66

,46

3

29

2 4

46

,47

6

Woje

wó

dzt

wo

Lub

usk

ie

Prz

ebud

ow

a d

rogi

wo

j. n

r 3

15

w m

. L

ub

ięci

n

1.1

Po

pra

wa

stanu

infr

astr

uktu

ry

tran

spo

rto

wej

w r

egio

nie

2

77

9 9

09

,21

2

36

2 9

22

,81

7

Woje

wó

dzt

wo

Lub

usk

ie

Prz

ebud

ow

a d

rogi

wo

j. n

r 1

39 w

m.

Rze

pin

ul.

Kil

ińsk

iego

– I

I

etap

1.1

Po

pra

wa

stanu

infr

astr

uktu

ry

tran

spo

rto

wej

w r

egio

nie

2

25

9 6

02

,87

1

92

0 6

62

,42

8

Gm

ina

Do

bie

gnie

w

Mo

der

niz

acja

ukła

du

ko

mu

nik

acyjn

ego

centr

um

Do

bie

gnie

wa

- m

od

erniz

acja

naw

ierz

chni

dró

g S

taro

rynko

wa

-

Sta

szic

a

1.1

Po

pra

wa

stanu

infr

astr

uktu

ry

tran

spo

rto

wej

w r

egio

nie

1

37

9 9

57

,00

1 1

29 5

42

,26

9

Woje

wó

dzt

wo

Lub

usk

ie

Prz

ebud

ow

a d

rogi

wo

jew

ód

zk

iej

nr

30

5 w

m.

Lgiń

1.1

Po

pra

wa

stanu

infr

astr

uktu

ry

tran

spo

rto

wej

w r

egio

nie

1

14

0 5

73

,76

9

69

48

7,6

8


Lp

. N

azw

a b

enef

icje

nta

T

ytu

ł p

roje

ktu

D

zia

łan

ie

Po

dd

zia

łan

ie

Wa

rto

ść o

gó

łem

(w z

ł)

Do

fin

an

sow

an

ie

pu

bli

czn

e

(w z

ł)

10

GE

OP

RO

FIT

Jo

anna

Ćw

ioro

W

zro

st k

onk

ure

ncyjn

ośc

i fi

rmy

GE

OP

RO

FIT

pop

rzez

in

wes

tycj

e

w s

prz

ęt i

kad

rę o

raz

po

szer

zenie

ofe

rty o

no

we

usł

ugi

w t

ym

recy

ckli

ng o

dp

adó

w b

ud

ow

lan

ych

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

3

15

2 3

40

,00

1

12

6 3

17

,00

11

Grz

eśko

wia

k S

tanis

ław

Dru

karn

ia

MA

X P

RIN

T

Wzr

ost

ko

nk

ure

ncyjn

ośc

i fi

rmy

po

prz

ez z

akup

inno

wac

yjn

ych

mas

zyn d

rukar

skic

h

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

2

52

5 1

87

,29

1

00

0 4

38

,87

12

Zakła

d P

oli

gra

ficz

ny D

RU

KL

AN

D

Prz

emysł

aw

Dąb

row

ski

Wzm

ocnie

nie

po

tencj

ału

inno

wac

yjn

ego

fir

my

DR

UK

LA

ND

po

prz

ez i

nw

esty

cję

w s

pec

jali

stycz

ne

masz

yn

y

dru

kar

skie

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

5

49

94

2,8

2

24

9 8

37

,35

13

Nie

pub

licz

ny Z

akła

d O

pie

ki

Zd

row

otn

ej M

ED

-DE

RM

Gab

inet

y

Der

mat

olo

gic

zne

i M

edycyn

y

Est

etycz

nej

Jan

ik K

ryst

yna

Wzr

ost

ko

nk

ure

ncyjn

ośc

i N

ZO

Z

ME

D-D

ER

M

i w

dro

żenie

no

wych u

sług p

op

rzez

zak

up

apar

atury

med

ycz

nej

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

4

95

18

4,0

0

19

8 6

27

,84

14

Zakła

d U

sługo

wo

Hand

low

y

Par

tner

Zb

ignie

w W

asia

k

Zakup

mas

zyn

y m

inih

arw

est

er

do

wyko

ny

wan

ia p

rac

w T

rzeb

ieży

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

4

51

40

0,0

0

15

9 0

00

,00

15

M.K

. M

US

IC

Wp

row

adze

nie

no

wo

czesn

ych

tech

no

logic

zne

usł

ug w

M.K

.

MU

SIC

prz

y z

asto

sow

aniu

syst

em

u l

ine-a

rray

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

3

97

13

7,9

3

17

0 7

69

,30

16

XE

RO

TR

ON

IC K

OW

AL

CZ

YK

Prz

emysł

aw

Ko

wal

czyk

Wzr

ost

ko

nk

ure

ncyjn

ośc

i

XE

RO

TR

ON

IC K

OW

AL

CZ

YK

po

prz

ez z

akup

no

wo

czes

nych

mas

zyn

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

3

56

85

0,0

0

14

3 3

25

,00

17

WIĄ

ZA

RY

LE

WA

ND

OW

SK

I

Ad

am

Lew

and

ow

ski

Zakup

cen

tru

m c

iesi

elsk

iego

klu

czem

do

wp

row

adza

nia

inno

wac

ji i

dal

szeg

o r

ozw

oju

firm

y W

IĄZ

AR

Y

LE

WA

ND

OW

SK

I A

dam

Lew

and

ow

ski

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

3

51

58

4,0

0

17

5 7

92

,00


Lp

. N

azw

a b

enef

icje

nta

T

ytu

ł p

roje

ktu

D

zia

łan

ie

Po

dd

zia

łan

ie

Wa

rto

ść o

gó

łem

(w z

ł)

Do

fin

an

sow

an

ie

pu

bli

czn

e

(w z

ł)

18

Nie

pub

licz

ny S

pec

jali

stycz

ny

Zakła

d O

pie

ki

Zd

row

otn

ej

UR

OL

OG

Bro

mb

er H

aliń

ska

Rad

ecka

Sp

. j.

Wzr

ost

ko

nk

ure

ncyjn

ośc

i i

inno

wac

yjn

ośc

i N

S Z

OZ

UR

OL

OG

po

prz

ez z

akup

no

wo

czesn

ego

sp

rzęt

u

med

ycz

neg

o i

mo

der

niz

ację

sal

i

zab

iego

wej

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

2

99

89

0,5

3

14

9 9

45

,26

19

Prz

edsi

ębio

rstw

o H

and

low

o-

Usł

ugo

we

OL

A A

leksa

nd

ra N

ow

ak

Dyw

ersy

fikac

ja o

fert

y u

słu

go

wej

P.H

.U.

OL

A A

lek

sand

ra N

ow

ak

po

prz

ez z

akup

no

wo

czes

neg

o

wyp

osa

żenia

lo

kal

u

gas

tro

no

mic

zneg

o

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

2

64

08

8,5

2

10

0 6

54

,83

20

Usł

ugi

Geo

dez

yjn

e A

RT

-GE

O S

.C.

Mo

nik

a O

chra

mo

wic

z -

Skrz

yp

ek i

Les

zek D

utc

zak

Zakup

no

wo

czes

nego

sp

rzęt

u d

o

ob

sługi

geo

dez

yjn

ej -

inno

wac

yjn

e te

chno

logie

cyfr

ow

e

i naw

igac

ja s

atel

itar

na

dla

AR

T-G

EO

w Z

ielo

nej

Gó

rze

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

2

61

44

6,0

0

92

149

,00

21

BIU

RO

TE

RM

OG

RA

FII

R

ozw

ój

ko

nkure

ncyjn

ośc

i fi

rmy

BIU

RO

TE

RM

OG

RA

FII

w

Sk

wie

rzyn

ie p

op

rzez

zak

up

inno

wac

yjn

ej k

am

ery

term

ow

izyjn

ej

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

2

59

86

0,0

0

10

6 0

00

,00

22

EK

OP

RIN

T S

p.

z o

.o.

Wp

row

adze

nie

usł

ugi

elek

tro

nic

znego

ser

wis

u s

prz

ętu

ko

mp

ute

row

ego

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

2

59

14

0,8

2

60

533

,50

23

Nie

pub

licz

ny Z

akła

d O

pie

ki

Zd

row

otn

ej P

AN

OR

AM

IX U

słu

gi

Rad

iolo

gic

zne

Ew

a T

om

asze

wsk

a

Dyw

ersy

fikac

ja p

op

rzez

wp

row

adze

nie

cyfr

ow

ych u

słu

g

rad

iolo

gic

znych w

PA

NO

RA

MIX

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

2

50

00

0,0

0

73

719

,20

24

Szk

ółk

a T

enis

ow

a S

mec

z P

iotr

Go

rczy

ca

Zakup

hali

ten

iso

wej

z

wyp

osa

żenie

m,

cele

m

zw

iększ

enia

do

stęp

u d

o u

słu

g i

ogra

nic

zeniu

ich s

ezo

no

wo

ści

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

2

45

22

0,0

0

79

918

,03

25

PH

UP

RO

MIL

WA

G R

ob

ert

Mil

to

Zakup

wzo

rcó

w m

asy k

lasy

do

kła

dno

ści

M1

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

1

83

00

0,0

0

64

500

,00


Lp

. N

azw

a b

enef

icje

nta

T

ytu

ł p

roje

ktu

D

zia

łan

ie

Po

dd

zia

łan

ie

Wa

rto

ść o

gó

łem

(w z

ł)

Do

fin

an

sow

an

ie

pu

bli

czn

e

(w z

ł)

26

AR

TC

OL

OR

M.

Paw

luk S

p.

j.

Ro

zsze

rzen

ie o

fert

y u

sługo

wej

po

prz

ez z

asto

sow

anie

las

era

naj

no

wsz

ej g

ener

acji

typ

u

Nd

:YA

G

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

1

61

70

4,9

0

66

272

,50

27

Kan

cela

ria

Ad

wo

kat

ów

i R

adcó

w

Pra

wn

ych

Bac

zań

ska,

Sza

rata

Sp

. p

artn

ersk

a

Kan

cela

ria

pra

wna

on

-lin

e -

zakup

sp

rzęt

u i

op

rogra

mo

wania

do

wd

roże

nia

tec

hno

logii

Vo

IP i

ICT

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

1

46

78

9,1

8

51

615

,48

28

PH

U R

OM

AX

Ro

man

Ru

tko

wsk

i W

yp

osa

żenie

war

szta

tu

sam

ocho

do

weg

o w

mas

zyn

y i

urz

ądze

nia

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

1

17

12

0,0

0

28

904

,50

29

Pry

wat

ny G

abin

et L

ekar

ski

Wojc

iech

San

dec

ki

Mo

der

niz

acja

gab

inet

u

gin

eko

logic

znego

po

prz

ez z

akup

no

wo

czesn

ego

sp

rzętu

dia

gno

stycz

no

-chir

urg

iczneg

o

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

1

12

80

0,0

0

46

230

,00

30

Zakła

d O

pty

czn

y I

rena

Płó

tnia

k

Zakup

no

wo

czes

nych

urz

ądze

ń d

o

spec

jali

stycz

nego

bad

ania

nar

ząd

u w

zro

ku -

inno

wac

yjn

e

usł

ugi

w Z

akła

dzi

e O

pty

czn

ym

Iren

y P

łótn

iak w

No

wej

So

li

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

9

1 5

00

,00

3

6 7

71

,00

31

Gab

inet

Sto

mat

olo

gic

zn

y l

ek.

sto

m.

Anet

a M

od

rzyk

Ro

zw

ój

dzi

ałal

no

ści

gab

inet

u

sto

mat

olo

gic

znego

, d

zięk

i

nab

yci

u i

nno

wac

yjn

ego

sp

rzęt

u

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

8

2 5

51

,98

3

5 4

97

,35

32

WA

RB

AN

Krz

ysz

tof

War

chu

lski

In

tern

eto

wy p

ort

al s

prz

edaż

y

mat

eria

łów

hyd

rauli

czno

-

inst

ala

cyjn

ych

e-c

om

mer

ce

szan

są n

a su

kce

s w

biz

nesi

e

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

7

9 0

21

,00

2

6 2

26

,35

33

Ener

gy P

artn

er B

ogd

an G

rala

Z

akup

wyp

osa

żenia

nie

zbęd

nego

do

aud

ytó

w e

ner

get

ycz

nych

2.1

Mik

rop

rzed

sięb

iors

twa

3

7 3

93

,00

1

3 1

79

,50

34

ZA

ST

AL

TR

AN

SP

OR

T S

p.

z o

.o.

Bud

ow

a au

tory

zow

anego

ser

wis

u

MA

N-S

TA

R T

RU

CK

S w

No

wej

So

li w

arun

kie

m p

od

nie

sienia

i

utr

zym

ania

zd

oln

ośc

i

ko

nkure

ncyjn

ej Z

AS

TA

L

2.2

Po

pra

wa

ko

nkure

ncyjn

ośc

i m

ałych

i śr

ednic

h p

rzed

sięb

iors

tw

po

prz

ez i

nw

esty

cje

1

2 0

97

50

8,4

2

3 1

19 3

22

,96


Lp

. N

azw

a b

enef

icje

nta

T

ytu

ł p

roje

ktu

D

zia

łan

ie

Po

dd

zia

łan

ie

Wa

rto

ść o

gó

łem

(w z

ł)

Do

fin

an

sow

an

ie

pu

bli

czn

e

(w z

ł)

35

JED

NO

ŚĆ

Sp

. z

o.o

. U

ruch

om

ienie

in

no

wac

yjn

ej

tech

no

logii

wytw

arza

nia

pel

let

wie

lozb

ożo

wych w

JE

DN

OŚ

Ć

Sp

. z

o.o

. w

e W

scho

wie

2.2

Po

pra

wa

ko

nkure

ncyjn

ośc

i m

ałych

i śr

ednic

h p

rzed

sięb

iors

tw

po

prz

ez i

nw

esty

cje

5

14

1 7

26

,06

1

80

4 2

78

,00

36

RO

LT

EX

Sp

. z

o.o

. W

yp

osa

żenie

prz

edsi

ębio

rstw

a w

inno

wac

yjn

e m

asz

yn

y i

urz

ądze

nia

2.2

Po

pra

wa

ko

nkure

ncyjn

ośc

i m

ałych

i śr

ednic

h p

rzed

sięb

iors

tw

po

prz

ez i

nw

esty

cje

3

95

6 6

28

,94

1

14

5 9

22

,21

37

Wyd

aw

nic

two

Po

dat

ko

we

GO

FIN

Sp

. z

o.o

.

Stw

orz

enie

inno

wac

yjn

ej l

inii

pro

dukcyjn

ej d

o d

ruku i

ob

róbki

intr

oli

gato

rskie

j w

Wyd

aw

nic

twie

Po

dat

ko

wy

m G

OF

IN w

Go

rzo

wie

Wlk

p.

2.2

Po

pra

wa

ko

nkure

ncyjn

ośc

i m

ałych

i śr

ednic

h p

rzed

sięb

iors

tw

po

prz

ez i

nw

esty

cje

3

08

4 2

36

,86

9

85

94

4,5

7

38

Go

spo

dar

czy B

ank S

pó

łdzi

elcz

y

w G

orz

ow

ie W

ielk

op

ols

kim

Zas

toso

wanie

syst

em

u

info

rmat

ycz

nego

zw

ięk

szaj

ąceg

o

ko

nkure

ncyjn

ość

, b

ezp

iecz

eńst

wo

ora

z o

fert

ę p

rod

ukto

wą

GB

S n

a

ryn

ku u

słu

g b

anko

wych w

oj.

lub

usk

iego

2.2

Po

pra

wa

ko

nkure

ncyjn

ośc

i m

ałych

i śr

ednic

h p

rzed

sięb

iors

tw

po

prz

ez i

nw

esty

cje

2

52

3 4

73

,36

1

12

7 9

20

,18

39

MA

GO

RE

X R

. G

órk

a S

p.

j.

Ko

nty

nuac

ja m

od

erniz

acji

MA

GO

tran

s p

op

rzez

zak

up

inno

wac

yjn

ej m

aszyn

y

pro

dukcyjn

ej o

raz

tech

no

logii

ICT

2.2

Po

pra

wa

ko

nkure

ncyjn

ośc

i m

ałych

i śr

ednic

h p

rzed

sięb

iors

tw

po

prz

ez i

nw

esty

cje

1

75

8 1

98

,13

7

20

57

3,0

0

40

ME

LA

CO

Sp

. z

o.o

. W

zro

st k

onk

ure

ncyjn

ośc

i sp

ółk

i

ME

LA

CO

po

prz

ez i

nw

est

ycj

e

2.2

Po

pra

wa

ko

nkure

ncyjn

ośc

i m

ałych

i śr

ednic

h p

rzed

sięb

iors

tw

po

prz

ez i

nw

esty

cje

1

65

9 3

46

,71

4

87

87

8,0

0

41

AL

FA

BU

D P

rzed

sięb

iors

two

Bud

ow

lane

Kry

styna

Mac

ho

ńka-F

lad

er

Po

pra

wa

ko

nk

ure

ncyjn

ośc

i fi

rmy

AL

FA

BU

D w

Ko

strz

ynie

nad

Od

rą p

op

rzez

wd

roże

nie

inno

wac

yjn

ego

, no

wego

węz

ła d

o

pro

dukcj

i b

eto

nu z

rec

ykli

ng

iem

2.2

Po

pra

wa

ko

nkure

ncyjn

ośc

i m

ałych

i śr

ednic

h p

rzed

sięb

iors

tw

po

prz

ez i

nw

esty

cje

1

27

9 7

45

,00

5

24

48

5,0

0


Lp

. N

azw

a b

enef

icje

nta

T

ytu

ł p

roje

ktu

D

zia

łan

ie

Po

dd

zia

łan

ie

Wa

rto

ść o

gó

łem

(w z

ł)

Do

fin

an

sow

an

ie

pu

bli

czn

e

(w z

ł)

42

LU

G L

IGH

T F

AC

TO

RY

Sp

. z

o.o

. R

ob

oty

zacj

a p

roce

su m

onta

żu i

kab

low

ania

op

raw

ośw

ietl

enio

wych w

LU

G L

IGH

T

FA

CT

OR

Y

2.2

Po

pra

wa

ko

nkure

ncyjn

ośc

i m

ałych

i śr

ednic

h p

rzed

sięb

iors

tw

po

prz

ez i

nw

esty

cje

1

12

0 9

43

,79

4

73

78

2,1

3

43

Dar

Mar

Art

yk

uły

Rekla

mo

we

Mar

iola

Lib

era

Wzr

ost

in

west

ycj

i w

prz

edsi

ębio

rstw

ie D

arM

ar

po

prz

ez z

akup

i w

dro

żenie

inno

wac

yjn

ych m

aszyn d

o

nad

ruk

u n

a d

ługo

pis

ach

2.2

Po

pra

wa

ko

nkure

ncyjn

ośc

i m

ałych

i śr

ednic

h p

rzed

sięb

iors

tw

po

prz

ez i

nw

esty

cje

8

06

35

8,0

0

30

6 1

60

,00

44

ME

TA

L-S

YS

TE

M S

p.

z o.o

. P

opra

wa

po

zycj

i ko

nk

ure

ncyjn

ej

firm

y M

ET

AL

-SY

ST

EM

pop

rzez

real

izac

ję p

roje

ktu

po

legaj

ące

go

na

po

zysk

aniu

inn

ow

acyjn

ej l

inii

tech

no

logic

znej

2.2

Po

pra

wa

ko

nkure

ncyjn

ośc

i m

ałych

i śr

ednic

h p

rzed

sięb

iors

tw

po

prz

ez i

nw

esty

cje

7

06

88

4,0

4

25

3 1

10

,00

45

PP

U-H

KO

MA

Sp

. z

o.o

. R

ozb

ud

ow

a p

rzed

sięb

iors

twa

po

prz

ez u

ruch

om

ienie

no

wych

gnia

zd p

rod

ukcj

i p

alnik

ów

2.2

Po

pra

wa

ko

nkure

ncyjn

ośc

i m

ałych

i śr

ednic

h p

rzed

sięb

iors

tw

po

prz

ez i

nw

esty

cje

5

18

63

0,5

3

18

7 0

47

,08

46

Po

wia

t Ż

agańsk

i Z

akup

sam

och

od

u k

ontr

oln

o -

rozp

ozn

aw

czeg

o z

fu

nkcj

ą d

o

ogra

nic

zania

str

ef

skaż

eń

chem

iczn

ych

3.1

Infr

astr

uktu

ra o

chro

ny

śro

do

wis

ka

prz

yro

dnic

zego

2

67

82

8,2

0

21

2 2

02

,50

47

Zw

iąze

k O

cho

tnic

zych S

traż

y

Po

żarn

ych R

zecz

yp

osp

oli

tej

Po

lskie

j w

im

ieniu

któ

rego

dzi

ała

Od

dzi

ał W

oje

wó

dzk

i Z

wią

zku

Och

otn

iczych S

traż

y P

oża

rnych

RP

Woje

wó

dzt

wa

Lub

usk

iego

Wyp

osa

żenie

jed

no

stek

Och

otn

iczych S

traż

y P

oża

rnych

w

lekk

ie s

am

ocho

dy r

ato

wnic

ze

3.3

Zar

ząd

zanie

śro

do

wis

kie

m

prz

yro

dnic

zym

3

99

5 9

10

,00

3

39

6 5

23

,50

48

Po

wia

t S

łub

icki

No

wo

czes

ny s

zpit

al.

Po

pra

wa

jako

ści

i d

ost

ępno

ści

do

usł

ug

spec

jali

stycz

nych d

la L

ub

usz

an z

zach

od

nie

j cz

ęści

wo

jew

ód

ztw

a

4.1

Ro

zwó

j i

mo

der

niz

acja

infr

astr

uktu

ry o

chro

ny

zdro

wia

4.1

.1 R

ozw

ój

i

mo

der

niz

acja

regio

nal

nej

infr

astr

uktu

ry

och

ron

y z

dro

wia

2 5

45 0

25

,79

2

16

3 2

71

,92


Lp

. N

azw

a b

enef

icje

nta

T

ytu

ł p

roje

ktu

D

zia

łan

ie

Po

dd

zia

łan

ie

Wa

rto

ść o

gó

łem

(w z

ł)

Do

fin

an

sow

an

ie

pu

bli

czn

e

(w z

ł)

49

Po

wia

t S

łub

icki

Chcę

być

sam

od

ziel

ny.

Wyp

osa

żenie

i m

od

erniz

acja

wie

lofu

nkcyjn

ej p

lacó

wki

op

iekuńcz

o –

wycho

waw

czej

Nas

za C

hat

a w

Cyb

ince

4.1

Ro

zwó

j i

mo

der

niz

acja

infr

astr

uktu

ry o

chro

ny

zdro

wia

4.1

.2 R

ozw

ój

i

mo

der

niz

acja

lokal

nej

infr

astr

uktu

ry

och

ron

y z

dro

wia

3 0

87 7

45

,56

2

19

6 2

29

,15

50

Woje

wó

dzt

wo

Lub

usk

ie -

Urz

ąd

Mar

szał

ko

wsk

i

Wsp

arci

e za

rząd

zania

i w

dra

żania

w 2

00

9 r

.

6.1

. W

spar

cie

zarz

ądza

nia

i w

dra

żania

6

92

7 9

81

,00

4 6

90 2

04

,57

51

Woje

wó

dzt

wo

Lub

usk

ie-

Urz

ąd

Mar

szał

ko

wsk

i

Wsp

arci

e za

rząd

zania

i w

dra

żania

w 2

00

8 r

.

6.1

. W

spar

cie

zarz

ądza

nia

i w

dra

żania

3

75

3 1

31

,29

3

00

8 5

10

,56

52

Woje

wó

dzt

wo

Lub

usk

ie-

Urz

ąd

Mar

szał

ko

wsk

i

Wsp

arci

e za

rząd

zania

i w

dra

żania

w l

atac

h 2

00

7-2

00

9

6.1

. W

spar

cie

zarz

ądza

nia

i w

dra

żania

2

07

1 5

33

,04

9

9 1

27

,87

53

Woje

wó

dzt

wo

Lub

usk

ie-

Urz

ąd

Mar

szał

ko

wsk

i

Wsp

arci

e za

rząd

zania

i w

dra

żania

w 2

00

7 r

.

6.1

. W

spar

cie

zarz

ądza

nia

i w

dra

żania

1

20

3 7

34

,60

1

01

9 7

04

,96

54

Woje

wó

dzk

i F

und

usz

Och

ron

y

Śro

do

wis

ka

i G

osp

od

arki

Wod

nej

w

Zie

lonej

Gó

rze

Wsp

arci

e za

rząd

zania

i w

dra

żania

w 2

00

9 r

.

6.1

. W

spar

cie

zarz

ądza

nia

i w

dra

żania

5

40

11

8,0

0

45

0 6

40

,35

55

Woje

wó

dzk

i F

und

usz

Ochro

ny

Śro

do

wis

ka

i G

osp

od

arki

Wod

nej

w

Zie

lonej

Gó

rze

Wsp

arci

e za

rząd

zania

i w

dra

żania

w 2

00

8 r

.

6.1

. W

spar

cie

zarz

ądza

nia

i w

dra

żania

4

40

00

0,0

0

35

0 1

54

,12

56

Woje

wó

dzt

wo

Lub

usk

ie -

Urz

ąd

Mar

szał

ko

wsk

i

Wsp

arci

e in

form

acji

, p

rom

ocj

i,

bad

ań i

oce

ny p

rogra

mu w

20

08

r.

6.2

. W

spar

cie

info

rmac

ji,

pro

mo

cji,

bad

ań,

i o

ceny

pro

gra

mu

1

59

2 6

95

,35

5

03

01

1,2

8

57

Woje

wó

dzt

wo

Lub

usk

ie -

Urz

ąd

Mar

szał

ko

wsk

i

Wsp

arci

e in

form

acji

, p

rom

ocj

i,

bad

ań i

oce

ny p

rogra

mu w

20

09

r.

6.2

. W

spar

cie

info

rmac

ji,

pro

mo

cji,

bad

ań,

i o

ceny

pro

gra

mu

9

67

14

8,0

0

55

7 2

03

,06

58

Woje

wó

dzt

wo

Lub

usk

ie -

Urz

ąd

Mar

szał

ko

wsk

i

Wsp

arci

e in

form

acji

, p

rom

ocj

i,

bad

ań i

oce

ny p

rogra

mu w

20

07

r.

6.2

. W

spar

cie

info

rmac

ji,

pro

mo

cji,

bad

ań,

i o

ceny

pro

gra

mu

8

6 1

15

,58

6

8 9

48

,24


Lp

. N

azw

a b

enef

icje

nta

T

ytu

ł p

roje

ktu

D

zia

łan

ie

Po

dd

zia

łan

ie

Wa

rto

ść o

gó

łem

(w z

ł)

Do

fin

an

sow

an

ie

pu

bli

czn

e

(w z

ł)

59

Woje

wó

dzk

i F

und

usz

Ochro

ny

Śro

do

wis

ka

i G

osp

od

arki

Wod

nej

w

Zie

lonej

Gó

rze

Wsp

arci

e in

form

acji

, p

rom

ocj

i,

bad

ań i

oce

ny p

rogra

mu w

20

08

r.

6.2

. W

spar

cie

info

rmac

ji,

pro

mo

cji,

bad

ań,

i o

ceny

pro

gra

mu

1

1 0

00

,00

9

29

3,1

6

60

Woje

wó

dzk

i F

und

usz

Ochro

ny

Śro

do

wis

ka

i G

osp

od

arki

Wod

nej

w

Zie

lonej

Gó

rze

Wsp

arci

e in

form

acji

i p

rom

ocji

w 2

00

9 r

.

6.2

. W

spar

cie

info

rmac

ji,

pro

mo

cji,

bad

ań,

i o

ceny

pro

gra

mu

1

0 0

00

,00

7

60

9,6

9

Źró

dło

: o

pra

cow

anie

wła

sne

na

po

dst

aw

ie L

isty

ben

efic

jen

tów

Fu

nd

usz

y E

uro

pej

skic

h 2

007

-201

3 -

sta

n n

a 1

kw

ietn

ia 2

01

0 r

. n

a p

od

sta

wie

KS

I S

IMIK

07

-13

,

ww

w.f

und

usz

eeuro

pej

skie

.go

v.p

l/



62

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

Agnieszka Olechnicka, Adam Płoszaj

Centrum Europejskich Studiów Regionalnych i Lokalnych EUROREG

Uniwersytet Warszawski

NAUKA I BADANIA W POLSKICH REGIONACH – WOJEWÓDZTWO LUBUSKIE

Innowacja stała się ucieleśnieniem sukcesu firm, regionów i państw. Jakie są źródła

innowacyjności, gdzie jej poszukiwać? Nie ma prostej odpowiedzi. Jednak niewątpliwie

ważną rolę odgrywa potencjał naukowo-badawczy skupiony na danym terytorium.56

Badania

wskazują, że muszą oczywiście zaistnieć odpowiednie warunki do wykorzystania potencjału

naukowego i działać adekwatne mechanizmy usprawniające przekładanie osiągnięć

naukowych na wyniki ekonomiczne przedsiębiorstw,57

jednak nie przyniosą one rezultatu gdy

potencjał naukowy jest wątły.

Zagadnienia związane z potencjałem naukowym stanowią serce wielu teorii mówiących

o rozwoju regionalnym, w których sektorowi naukowo-badawczemu przypisuje się nowe role

związane z dynamicznie zmieniającymi się uwarunkowaniami. Mówią o tym takie koncepcje

jak: regionalny system innowacji,58

koncepcja klastrów,59

model potrójnej helisy (triple

helix),60

czy druga metoda produkcji wiedzy (Mode 2 Knowledge Production).61

Wszystkie

wymienione podejścia podkreślają wzrost znaczenia zewnętrznych relacji w systemie

produkcji wiedzy, przyznając tym samym konieczność otwarcia sektora naukowego na

potrzeby otoczenia62

oraz rozwijania sieci współpracy.63

56

Mowerty D.C, Sampat B.N.: Universities in National Innovation Systems w: Fagerberg J., Mowery D.C.,

Nelson R.R (red.): The Oxford Handbook of Innovation, Oxford University Press, New York 2005. 57

Bąk M., Kulawczuk P. (red.): Warunki skutecznej współpracy pomiędzy nauką a przedsiębiorstwami, Instytut

Badań nad Demokracją i Przedsiębiorstwem Prywatnym, Warszawa 2009. 58

Managing National Innovation Systems, OECD, Paris 1999; Okoń-Horodyńska E.: Jak budować regionalne

systemy innowacji, IBnGR, Gdańsk 2000. 59

Porter M.: Konkurencyjna przewaga narodów, PWE, Warszawa 1990. 60

Leydesdorff L., Etzkowitz H.: The Triple Helix as a Model for Innovation Studies, Science and Public Policy

25(3), 1998, s. 195-203. 61

Etzkowitz H., Ledersdorff L.: The Dynamics of Innovation: from National Systems and ''Mode 2'' to a Triple

Helix of University-Industry-Government Relations, Research Policy 29, 2000, s.109-23. 62

Hessels L. K., van Lente H.: Re-thinking new knowledge production: A literature review and a research

agenda, Research Policy, nr 4 (37), 2008, s. 740-760. 63

Olechnicka A., Płoszaj A.: Sieci współpracy receptą na innowacyjność regionu?, w: Gorzelak G., Tucholska

A. (red.): Europejskie wyzwania dla Polski i jej regionów, MRR, EUROREG, Warszawa 2010.


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 6

3

Innowacyjność Polski jest na tle Europy i świata relatywnie mała.64

Zagadnienie to

można rozpatrywać przy wykorzystaniu kilku perspektyw. Po pierwsze wskaźniki z zakresu

nauki i badań w ujęciu zasobowym prezentują się niezadowalająco. Świadczy o tym między

innymi pozycja Polski w analizach tworzonych na zamówienie Komisji Europejskiej od 2000

(European Innovation Scoreboard 2009) w odniesieniu do takich elementów jak udział

wydatków publicznych na B+R w %PKB (58% średniej UE27) czy odsetek osób

z wykształceniem wyższym, posiadających stopień doktora czy kształcących się ustawicznie

(odpowiednio 80%, 77%, 52% średniej UE ). Potwierdza to również obraz, jaki wyłania się

z rankingów uniwersytetów na świecie.65

Po drugie także z punktu widzenia produktów

sektora nauki Polski dorobek jest nieznaczny. Polskę charakteryzuje relatywnie niska liczba

publikacji naukowych w odniesieniu do liczby ludności kraju oraz niska cytowalność (średnia

liczba cytowań jednego artykułu) publikacji afiliowanych w Polsce.66

Liczba przedsiębiorstw

zaangażowanych w publikacje naukowe jest znikoma, co może świadczyć o niskiej

aplikowalności badań lub rozciągnięciu w czasie momentu zastosowania nowych

rozwiązań.67

Również aktywność patentowa krajowych podmiotów jest mała – ponadto

w tym przypadku obserwowany jest trend spadkowy przeciwstawny do zintensyfikowanej

aktywności wynalazczej na świecie.68

Potencjał naukowo-badawczy Polski jest zróżnicowany przestrzennie i skupiony

w największych ośrodkach miejskich. W szczególności silne ośrodki metropolitalne

koncentrują zasoby naukowo-badawcze,69

instytucje, pracowników, nakłady, innowacyjne

firmy itd. Należy jednak podkreślić, że jest to zjawisko niejako naturalne, związane m.in.

z procesami metropolizacji70

i globalizacji, powszechnie obserwowane w wielu krajach.71

64

European Innovation Scoreboard 2008: Comparative analysis of innovation performance, PRO INNO

Europe® Paper No. 10; Płowiec U.: Innowacyjność Polski na tle innych krajów Unii Europejskiej, w: Baczko

T. (red.): Raport o innowacyjności gospodarki Polski w 2008 roku, Instytut Nauk Ekonomicznych Polskiej

Akademii Nauk, Warszawa 2009. 65

Por. np.: www.arwu.org 66

Olechnicka A., Płoszaj A.: Polska nauka na tle światowym – analiza bibliometryczna, w: Baczko T. (red.):

Raport o innowacyjności gospodarki Polski w 2009 roku, Instytut Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii

Nauk, Warszawa 2010. 67

Niepublikowane materiały z realizacji projektu badawczego habilitacyjnego MNiSW pt.: Potencjał nauki

a innowacyjność polskich regionów (nr N N114 208434). 68

Niedbalska G.: Działalność wynalazcza w Polsce w latach 2000–2006 według województw, w: Baczko T.

(red.): Raport o innowacyjności województwa dolnośląskiego w 2007 roku, INE PAN, Warszawa 2008. 69

Olechnicka A., Płoszaj A.: Polska nauka w sieci. Przestrzeń nauki i innowacyjności. Raport z badań,

Warszawa 2008. 70

Smętkowski M., Gorzelak G.: Metropolis and its Region—New Relations in the Information Economy,

European Planning Studies, Vol. 16, no. 6, 2008, s. 727-743. 71

Olechnicka A., Płoszaj A.: Metropolie a innowacyjność, w: Jałowiecki B.: Czy metropolia jest jeszcze

miastem, Scholar, Warszawa 2009.

http://www.arwu.org/


64

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

Rysunek 1. Region na tle kraju

INSTYTUCJE – jednostki prowadzące działalność B+R na 1 mln mieszkańców w 2008 r., dane GUS.

NAKŁADY B+R – nakłady na B+R na 1 mieszkańca w 2008 r., dane GUS.

ZATRUDNIENIE B+R – zatrudnienie w B+R na 10 tys. mieszkańców w 2008 r., dane GUS.

NAUCZYCIELE AKADEMICCY – nauczyciele akademiccy na tysiąc studentów w 2008 r., dane GUS.

STUDENCI – studenci na tysiąc mieszkańców w 2008 r. dane GUS.

PROJEKTY 6. PR – zespoły realizujące projekty w ramach 6. Programu Ramowego UE na 1 mln mieszkańców,

dane CORDIS.

PUBLIKACJE – publikacje naukowe z lat 2001- 2006 indeksowane w Web of Science na 10 tys. mieszkańców,

dane Web of Science.

Źródło: opracowanie własne na podstawie danych GUS, CORDIS i Web of Science.

Potencjał naukowo-badawczy regionu lubuskiego jest na tle innych województw

niewielki, zarówno w wymiarze edukacyjnym, jak i akademickim. Wszystkie kategorie

wskaźników osiągają wartości znacznie poniżej średniej krajowej. W gruncie rzeczy

pomijając liczbę studentów i liczbę instytucji prowadzących działalność badawczo-

rozwojową region zajmuje ostatnie miejsce w rankingu polskich województw. Jedynym

wyjątkiem jest stosunek nauczycieli akademickich do liczby studentów kształtujący się na

przeciętnym krajowym poziomie (por. rys. 1). Słabość efektów działalności badawczo-

naukowej regionu jest w dużej mierze pochodną niewielkich wartości nakładów na B+R

i małych zasobów kadrowych. Słabość instytucjonalna przejawia się również w strukturze

kierunków nauczania – na tle kraju nadreprezentowani są studenci kierunków

pedagogicznych i humanistycznych.


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 6

5

Tabela 1. Specjalizacja naukowa regionu

Dziedzina Web of Science

Odsetek publikacji w danej

dziedzinie w ogóle publikacji

w tej dziedzinie w Polsce

Odsetek publikacji w danej

dziedzinie w ogóle

publikacji w województwie

Współczynnik

lokalizacji72

Astronomia 5,3 14,9 7,85

Badania układu nerwowego 0,6 1,7 0,86

Biologia i biochemia 0,3 3,1 0,48

Biologia molekularna i genetyka 0,5 1,4 0,75

Botanika i zoologia 0,5 6,2 0,78

Chemia 0,2 5,2 0,23

Farmakologia i toksykologia 0,0 0,0 0,00

Fizyka 0,6 17,6 0,89

Immunologia 0,0 0,0 0,00

Informatyka 1,6 2,5 2,42

Inżynieria 1,4 15,3 2,04

Matematyka 3,3 19,8 4,92

Medycyna kliniczna 0,4 5,2 0,58

Mikrobiologia 0,4 0,4 0,53

Nauka o ziemi 0,2 0,4 0,23

Nauki materiałowe 0,3 2,9 0,43

Nauki o środowisku 0,8 3,1 1,14

Nauki rolnicze 0,1 0,2 0,15

Psychiatria i psychologia 0,5 0,2 0,68

Źródło: opracowanie własne na podstawie danych Web of Science.

Dane dotyczące publikacji pozwalają na określenie profilu naukowego województwa.

Zastrzeżenie jakie należy w tym względzie poczynić dotyczy charakterystyki

bibliometrycznej bazy Web of Science. Otóż istotną przewagę w tej bazie mają artykuły

z zakresu nauk medycznych i inżynieryjnych, przy niewielkim udziale tych z zakresu nauk

humanistycznych i społecznych, co istotnie wpływa na wyniki analiz regionalnych.73

Pamiętając o tych ograniczeniach można jednak analizować specjalizację regionalną

w ramach nauk ścisłych.

Województwo lubuskie zajmuje ostatnią pozycję w rankingu województw ze względu na

udział w puli publikacji objętych bazą Web of Science w latach 2001-2006 z co najmniej

72

Współczynnik lokalizacji (LQ) jest miarą pokazującą relatywną pozycję danej jednostki terytorialnej w danym

kraju. Do obliczenia LQ zastosowano równanie:

Gdzie: Pir – liczba publikacji w dziedzinie i w regionie r; Pr – całkowita liczba publikacji w r; Pin – liczba

publikacji w dziedzinie i w kraju; Pn – ogólna liczba publikacji w kraju. LQ = 1 oznacza, że dany rodzaj

publikacji w analizowanym regionie jest na średnim krajowym poziomie. LQ>1 oznacza, że region cechuje się

relatywnie większą aktywnością pod względem badanej cechy, a więc specjalizacją regionalną – por. np.:

Capello R.: Regional Economics, Routeledge, London and New York 2007. 73

Olechnicka A., Płoszaj A.: Przestrzenne aspekty nauki w Polsce, Zagadnienia Naukoznawstwa, nr 2/2009.


66

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

jedną polską afiliacją. W regionie wyraźna jest jednak specjalizacja w kilku dziedzinach –

należy jednak podkreślić, że w tym przypadku wysokie współczynniki lokalizacji są

w pewnym stopniu pochodną małej ogólnej liczby artykułów afiliowanych w województwie.

Niemniej jednak na uwagę zasługuje duża aktywność lubuskich badaczy w zakresie

astronomii – tworzą oni ponad 5% polskich publikacji w tej dziedzinie, co daje regionowi 5

pozycję w kraju pod względem liczby publikacji dotyczących astronomii (por. tab. 1).

Niewielki efekt publikacyjny idzie w parze z małym wkładem własnym w artykuły

afiliowane w regionie. Powstają one głównie dzięki współpracy z silniejszymi polskimi

ośrodkami, w tym wiodącą rolę odgrywają Poznań i Wrocław, w drugiej kolejności zaś

Warszawa i Toruń. Wzorzec kooperacyjny regionu kształtowany jest zatem w dużej mierze

przez bliskość przestrzenną. Ciekawe również, że najważniejszym partnerem w ramach

działalności publikacyjnej regionu lubuskiego jest Francja. Ponadto relatywnie największe

znaczenie ma kooperacja z Chinami.


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 6

7

Marek Szyl Sieć Naukowa MSN

STRUKTURA REGIONALNA SEKTORA PRZEDSIĘBIORSTW PATENTUJĄCYCH W LATACH 2004-2008

W ramach badania struktury regionalnej sektora przedsiębiorstw, które zarejestrowały

patenty w Urzędzie Patentowym RP (UPRP) w okresie 2004-2008, przebadano łącznie 579

przedsiębiorstwa.74

W omawianym okresie grupa ta zarejestrowała w UPRP łącznie 1424

patenty.

Wyniki badań pokazują, że największy sektor przedsiębiorstw patentujących znajdował

się w regionie Śląskim i to zarówno według liczby przedsiębiorstw patentujących (140

podmiotów, 24% badanej grupy przedsiębiorstw), jak i liczby patentów posiadanych przez

przedsiębiorstwa (368 patenty, 26% wszystkich patentów). Do regionów o największych

sektorach przedsiębiorstw patentujących należały również województwa mazowieckie,

małopolskie i dolnośląskie (te cztery regiony skupiały łącznie 56% wszystkich

przedsiębiorstw patentujących). Rysunek 1 przedstawia rozmiary sektorów przedsiębiorstw

patentujących w poszczególnych regionach.

Rysunek 1. Liczba przedsiębiorstw patentujących w latach 2004-2008 według regionów

Źródło: opracowanie własne na podstawie danych Urzędu Patentowego RP

74

Badanie regionalne, którego wyniki prezentuje poniższy artykuł, jest rozwinięciem prac badawczych

prowadzonych nad strukturą sektora przedsiębiorstw patentujących, które były prowadzone w ramach 5 edycji

badań nad innowacyjnością gospodarki Polski, Baczko T. (red. nauk.): Raport nad innowacyjnością gospodarki

Polski w 2009 roku, INE PAN, Warszawa 2010.

140 94

49 40

36 35 34 33

26 20 19

16 12

10 9

6

0 20 40 60 80 100 120 140 160

ŚLĄSKIE

MAZOWIECKIE

MAŁOPOLSKIE

DOLNOŚLĄSKIE

PODKARPACKIE

POMORSKIE

ŁÓDZKIE

WIELKOPOLSKIE

KUJAWSKO-POMORSKIE

LUBELSKIE

ŚWIĘTOKRZYSKIE

OPOLSKIE

LUBUSKIE

WARMIŃSKO-MAZURSKIE

ZACHODNIO-POMORSKIE

PODLASKIE

liczba przedsiębiorstw


68

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

Najmniejsze liczbowo sektory przedsiębiorstw patentujących znajdowały się w regionie

podlaskim, zachodniopomorskim, warmińsko-mazurskim i lubuskim (w regionach tych

znajdowało się zaledwie 6% wszystkich przedsiębiorstw patentujących).

Analizy pokazują, że rozkład przedsiębiorstw patentujących w poszczególnych regionach

tylko częściowo pokrywał się z ich siłą ekonomiczną. Wyjaśnienia omawianego rozkładu

należałoby szukać na przykład w powiązaniach pomiędzy rodzajem prowadzonej działalności

a zdolnością patentowania przez przedsiębiorstwa. Powyższa hipoteza wymaga jednak

przeprowadzenia bardziej pogłębionych badań.

W analizowanym okresie najwięcej patentów przedsiębiorstw koncentrowało się

w regionie śląskim, mazowieckim, podkarpackim i małopolskim (regiony te skupiały 58%

wszystkich patentów). Najmniej patentów rejestrowały przedsiębiorstwa w województwie

podlaskim, zachodniopomorskim, warmińsko-mazurskim i lubuskim (regiony te kumulowały

zaledwie 5% wszystkich patentów). Rysunek 2 pokazuje rozkład patentów przedsiębiorstw w

poszczególnych regionach.

Rysunek 2. Rozkład patentów przedsiębiorstw w poszczególnych regionach w latach

2004-2008

Źródło: opracowanie własne na podstawie danych Urzędu Patentowego RP.

ŚLĄSKIE 26%

MAZOWIECKIE 16%

MAŁOPOLSKIE 8%

DOLNOŚLĄSKIE 7%

PODKARPACKIE 8%

POMORSKIE 4%

ŁÓDZKIE 7%

WIELKOPOLSKIE

4%

KUJAWSKO-POMORSKIE

5%

LUBELSKIE 6%

ŚWIĘTOKRZYSKIE

2% OPOLSKIE

3%

LUBUSKIE 2%


1%

ZACHODNIO POMORSKIE

1%

PODLASKIE 1%


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 6

9

Uzupełnieniem powyższego jest analiza intensywności patentowania przedsiębiorstw w

poszczególnych województwach. Rysunek 3 prezentuje średnią ilość patentów przypadającą

na przedsiębiorstwo w poszczególnych regionach w latach 2004-2008. Tak skonstruowany

wskaźnik pozwala zbadać bardziej szczegółowo strukturę sektorów w poszczególnych

regionach. Należy podkreślić, że nie jest to miara jednoznaczna. Jest to swego rodzaju

nominanta, tzn. dla grupy regionów o liczebnych sektorach przedsiębiorstw patentujących, im

większa wartość tego wskaźnika tym lepiej (pozytywna sytuacja w przypadku, gdy duża ilość

przedsiębiorstw posiada większą ilość patentów), dla regionów o mniej liczebnych sektorach,

im mniejszy wskaźnik tym lepsza sytuacja w regionie (bardziej korzystne jest występowanie

dużej liczby przedsiębiorstw posiadających, co najmniej jeden patent, niż kumulacja wielu

patentów w jednym przedsiębiorstwie). Przy tak interpretowanym wskaźniku najlepiej

wyglądała sytuacja w regionach śląskim, dolnośląskim, podkarpackim, łódzkim,

świętokrzyskim, warmińsko-mazurskim oraz zachodniopomorskim (zielony kolor na

wykresie). Najgorzej zaś w regionie podlaskim, lubuskim, opolskim, wielkopolskim

i pomorskim (czerwony kolor na wykresie).

Rysunek 3. Intensywność patentowania przez przedsiębiorstwa patentujące w latach

2004-2008 według regionów


2,6 2,4

2,2

2,6

3,3

1,5

2,7

1,9

2,5

4,4

1,5

2,5

2,0 1,7

1,6

2,2

-

0,5

1,0

1,5

2,0

2,5

3,0

3,5

4,0

4,5

5,0

ŚLĄ

SKIE

MA

ZOW

IEC

KIE

MA

ŁOP

OLS

KIE

DO

LNO

ŚLĄ

SKIE

PO

DK

AR

PA

CK

IE

PO

MO

RSK

IE

ŁÓD

ZKIE

WIE

LKO

PO

LSK

IE

KU

JAW

SKO

-PO

MO

RSK

IE

LUB

ELSK

IE

ŚWIĘ

TOK

RZY

SKIE

OP

OLS

KIE

LUB

USK

IE

WA

RM

IŃSK

O-M

AZU

RSK

IE

ZAC

HO

DN

IO-P

OM

OR

SKIE

PO

DLA

SKIE

liczb

a p

ate

ntó

w n

a p

rze

dsi

ęb

iors

two

sytuacja pozytywna

sytuacja neutralna

sytuacja negatywna

średnia dla Polski = 2,5


70

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

Rysunek 4 pokazuje rozwój sektora przedsiębiorstw patentujących w poszczególnych

regionach w ujęciu dynamicznym. Najszybciej rozwijały się sektory przedsiębiorstw

w województwie śląskim, dolnośląskim, podkarpackim, pomorskim, warmińsko-mazurskim.

W regionach mazowieckim, małopolskim, lubuskim i zachodniopomorskim daje się

zauważyć spadek liczby przedsiębiorstw patentujących w roku kryzysowym 2008.

Niezwykle interesujące zjawiska rozwojowe można zaobserwować w regionach

wielkopolskim, lubelskim i opolskim, gdyż w tych regionach sektor przedsiębiorstw

patentujących przechodził kryzys w 2006 roku i w latach 2007-2008 powrócił na ścieżkę

dynamicznego rozwoju.

Rysunek 4. Rozwój sektora przedsiębiorstw patentujących w regionach w latach 2004-2008


Wnioski

Podsumowując analizy sektora przedsiębiorstw posiadających patenty w UPRP w latach

2004-2008 w poszczególnych regionach Polski, należy stwierdzić, że obserwuje się

względnie duże zróżnicowanie w rozkładzie tego sektora przedsiębiorstw. Analiza sektora

przedsiębiorstw posiadających patenty w UPRP w latach 2004-2008 w poszczególnych

regionach Polski, pokazuje, że występuje względnie duże zróżnicowanie w rozkładzie tego

sektora przedsiębiorstw.

0 20 40 60 80 100 120

ŚLĄSKIE

MAZOWIECKIE

MAŁOPOLSKIE

DOLNOŚLĄSKIE

PODKARPACKIE

POMORSKIE

ŁÓDZKIE

WIELKOPOLSKIE

KUJAWSKO-POMORSKIE

LUBELSKIE

ŚWIĘTOKRZYSKIE

OPOLSKIE

LUBUSKIE


ZACHODNIO-POMORSKIE

PODLASKIE

liczba patentów

patenty 2008

patenty 2007

patenty 2006

patenty 2005

patenty 2004


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 7

1

Paweł Dec Polskie Towarzystwo Ekonomiczne

Kolegium Nauk o Przedsiębiorstwie Szkoła Główna Handlowa

DZIAŁANIA POLSKIEGO TOWARZYSTWA EKONOMICZNEGO DLA INNOWACYJNOŚCI

Tematyka innowacyjności gospodarki polskiej jest często dyskutowana w różnych

środowiskach, gremiach i organizacjach, m.in. podczas konwersatoriów Czwartki u

ekonomistów czy w ramach Forum Myśli Strategicznej działających pod egidą Polskiego

Towarzystwa Ekonomicznego.

Czwartki u Ekonomistów

Konwersatoria Czwartki u Ekonomistów to cykl realizowany przez Polskie Towarzystwo

Ekonomiczne od 2006 roku w formie otwartej debaty, nagrywanej (stenogramy)

i komentowanej. Do dyskusji zapraszani są nie tylko ekonomiści, ale także przedstawiciele

rządu, polityki, osobistości świata nauki i kultury oraz dziennikarze. Organizatorzy uznając,

że od dłuższego czasu rolę środowisk opiniotwórczych w debacie ekonomicznej i ustrojowej

przejmują kręgi polityczne, podjęli wyzwanie deklarując: pragniemy powstrzymać ten proces

i przywrócić środowiskom nauki, eksperckim oraz publicystycznym właściwą rolę

w inspirowaniu przemian i reform w naszym kraju.

Wśród organizowanych w 2009 i 2010 roku Czwartków u Ekonomistów, można

wymienić kilka dotyczących problematyki innowacji w polskiej gospodarce:

19 listopada 2009 r. - odbyła się w Warszawskim Domu Ekonomisty (ul. Nowy Świat 49)

debata pt. Sztuki piękne i humanistyka jako kapitał innowacyjny. Do debaty wprowadzili:

dr Jan Kozłowski, Bogna Świątkowska, Beata Bochińska, Edwin Bendyk, Jan Szomburg jr.

oraz dr Alek Tarkowski.

21 stycznia 2010 r. - odbyło się w Warszawskim Domu Ekonomisty konwersatorium pt. Rola

nauki i techniki w "odrabianiu zaległości cywilizacyjnej Polski. Wprowadzenia do dyskusji

dokonali prof. dr hab. Stanisław Rudolf, wiceprezes PTE, Leszek Grabarczyk, Dyrektor

Departamentu Wdrożeń i Innowacji MNiSW, prof. dr hab. Andrzej Jasiński, Wydział

Zarządzania, Uniwersytet Warszawski, dr Stanisław Kubielas, Wydział Nauk

Ekonomicznych, Uniwersytet Warszawski, prof. dr hab. Ewa Okoń-Horodyńska, Wydział

Zarządzania i Komunikacji Społecznej, Uniwersytet Jagielloński, dr Krzysztof Piech, Prezes,

Instytut Wiedzy i Innowacji.


72

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

18 lutego 2010 r. - odbyło się konwersatorium pt. Efektywność ulg podatkowych na B+R. Do

dyskusji wprowadzili: Leszek Grabarczyk, dyrektor Departamentu Wdrożeń i Innowacji

MNiSW, Krzysztof Gulda, dyrektor Departamentu Strategii MNiSW, Marta Georgijew,

Departament Rozwoju Gospodarki Ministerstwa Gospodarki, prof. dr hab. Piotr Pysz, Wyższa

Szkoła Finansów i Zarządzania w Białymstoku, Fachhochschule für Wirtschaft und Technik

Vechta/Diepholz/Oldenburg.

18 marca 2010 r. - odbyło się konwersatorium pt. Kształcenie naukowe jako element budowy

kapitału intelektualnego. Do debaty wprowadzili: prof. Lech Mankiewicz, dyrektor Centrum

Fizyki Teoretycznej PAN, dr Błażej Błażejewski, Instytut Paleobiologii PAN, dr Jan Fazlagic,

Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu, dr Marcin Grynberg, Instytut Biochemii i Biofizyki

PAN, dr Maciej Kluza, Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego, dr Józefina Turło,

Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Wydział Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej,

dr Elżbieta Soszyńska, Uniwersytet Warszawski, Wydział Stosowanych Nauk Społecznych

i Resocjalizacji.

6 maja 2010 r. - odbyło się konwersatorium pt. Zarządzanie projektami - kluczowe

i problematyczne zagadnienia. Do dyskusji wprowadzili: prof. dr hab. Witold Łojkowski,

Instytut Wysokich Ciśnień PAN, Koordynator Polskiej Platformy Nanotechnologii, prof. dr

hab. inż. Andrzej Straszak, Wyższa Szkoła Informatyki Stosowanej i Zarządzania.

Więcej informacji nt. konwersatoriów znajduję się na stronie www.pte.pl/czwartki

Forum Myśli Strategicznej

Forum Myśli Strategicznej zostało powołane 28 stycznia 2008 r. w Warszawie. Wśród

inicjatorów i pomysłodawców jego powołania było Polskie Towarzystwo Ekonomiczne oraz

Polskie Towarzystwo Współpracy z Klubem Rzymskim. Misją działania forum jest

krzewienie kultury i myśli strategicznej w Polsce. Realizacji tak postawionemu celowi służyć

mają działania polegające zarówno na organizacji dyskusji i debat, jak i prowadzeniu badań

naukowych obejmujących problematykę przedstawionej misji. Uczestnikami Forum Myśli

Strategicznej, tak czynnymi jak i biernymi, są osoby z kręgów akademickich, biznesowych,

rządowych oraz samorządowych. Kluczowe pytanie, z punktu widzenia inicjatorów

powołania Forum, Polonia Quo Vadis? idealnie wpisuje się w listę priorytetów naukowych,

biznesowych, społecznych i politycznych w Polsce. Istnieje bowiem niekwestionowana

potrzeba włączenia myśli strategicznej w krajowy system edukacji, a tym samym zachęcania

uczniów i studentów do angażowania się w tego typu inicjatywy.

http://www.pte.pl/czwartki


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 7

3

26 października 2009 r. - odbyło się w Warszawskim Domu Ekonomisty VIII seminarium

Forum Myśli Strategicznej, pt. Rządowy dokument strategiczny Polska 2030. Do dyskusji

wprowadził Zespół Doradców Strategicznych Prezesa Rady Ministrów RP.

25 stycznia 2010 r. - odbyło się X seminarium Forum Myśli Strategicznej pt. Strategiczne

problemy rozwoju szkolnictwa wyższego w Polsce. Wprowadzenie do dyskusji dokonała

Minister Barbara Kudrycka.

22 marca 2010 r. - odbyło się XII seminarium Forum Myśli Strategicznej nt. Nowa ścieżka

rozwoju świata. Program Klubu Rzymskiego. Wprowadzenia do dyskusji dokonał prof. dr

hab. Zdzisław Sadowski, prezes honorowy Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego.

Więcej informacji nt. Forum Myśli Strategicznej znajduje się na stronie www.pte.pl/fms

Tematyka innowacji leży również w kręgu zainteresowań Oddziałów PTE

Oddział PTE w Bielsku-Białej w 2009-2010 w zakresie działań na rzecz innowacji:

2009:

Udział przedstawicieli Oddziału w przedsięwzięciach:

Bielskiego Inkubatora Technologicznego na rzecz podniesienia innowacyjności

podmiotów Subregionu Podbeskidzia: wykonano 2 ekspertyzy, wykłady

w organizowanych szkoleniach z zakresu Strategii: Innowacyjna Gospodarka –

Innowacyjny Region;

Bielskiego Centrum Przedsiębiorczości i Bielskiego Funduszu Poręczeń

Kredytowych: Innowacyjny Projekt – Innowacyjne finansowanie.

2010:

Patronat Honorowy PTE nad konferencją Wyższej Szkoły Ekonomiczno-

Humanistycznej w Bielsku-Białej nt.: Współczesne koncepcje i strategie zarządzania.

Teoria a Praktyka (04.06.2010);

Konferencja Naukowa: Instytucje otoczenia biznesu a rozwój przedsiębiorczości

oparty na innowacjach w Subregionie Podbeskidzia (15-16.X.2010).

PTE Oddział w Elblągu zamierza jeszcze w tym roku podpisać porozumienie

o współpracy z Gminą Miasto Elbląg w celu wspólnej realizacji projektu DISKE

Development of Innovative Systems through Knowledge Exchange (por. www.diskeproject.eu)

w roli partnera stowarzyszonego. Projekt DISKE jest realizowany w ramach Programu

Współpracy Transgranicznej Południowy Bałtyk 2007-2013. W przedsięwzięcie

http://www.pte.pl/fms


74

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

zaangażowanych jest 6-ciu partnerów głównych (w tym z Polski, Niemiec, Szwecji i Danii)

oraz 6-ciu partnerów stowarzyszonych (w tym partnerzy z Polski, Rosji, Niemiec i Litwy).

Gmina Miasto Elbląg pełni rolę partnera wiodącego.

W związku z powyższym PTE Oddział w Elblągu będzie miał możliwość uczestniczenia w:

procesie benchmarkingu parków technologicznych Południowego Bałtyku,

spotkaniach z przedsiębiorcami, środowiskami naukowymi oraz administracją

publiczną,

konferencji w Greifswaldzie (Niemcy),

spotkaniach z partnerami projektu tj. przedstawicielami Parków Technologicznych

z Gdyni, Gdańska, Elbląga, Greifswaldu (Niemcy), Kłajpedy (Litwa) i Vaxjo

(Szwecja),

udziału w konferencji zamykającej projekt w 2011 roku (sierpień/wrzesień).

Więcej informacji nt. działalności Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego znajduje się na

stronie www.pte.pl

http://www.pte.pl/


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 7

5

CZĘŚĆ

MIKROEKONOMICZNA


76

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

Ewa Puchała-Krzywina Instytut Nauk Ekonomicznych PAN

BARIERY INNOWACYJNOŚCI W WOJEWÓDZTWIE LUBUSKIM

Poziom innowacyjności firm w istotnym stopniu wpływa na tempo i kierunki rozwoju

gospodarczego zarówno całego kraju jak i poszczególnych regionów. Jednakże pomimo, iż

Polska wg badań Komisji Europejskiej dotyczących zintegrowanego wskaźnika

innowacyjności, należy od 2006 r. do grupy krajów nadążających za takimi liderami jak

Szwecja czy Japonia,75

to nadal poziom innowacyjności polskiej gospodarki jest stosunkowo

niski. Jednak to właśnie innowacyjne firmy są źródłem konkurencyjności polskiej gospodarki

wpływając na zmniejszenie dystansu rozwojowego regionów. Zmniejszenie dystansu

rozwojowego - nie tylko na poziomie regionów - jest niezwykle trudnym wyzwaniem.

Są województwa, które szybko potrafią ten dystans zmniejszać i takie - w których mimo

bardzo dużych nakładów środków i sił dysproporcje ulegają utrwaleniu. Sektor innowacyjny

działa w Polsce w bardzo trudnym otoczeniu. Wiele czynników wpływa na nierozpoczęcie

nowych projektów innowacyjnych, ich przerwanie w trakcie realizacji bądź opóźnienie.

Badania przeprowadzone w INE PAN w ok. 100 firmach76

innowacyjnych pokazały, że

natrafiają one na szereg barier utrudniających czy wręcz uniemożliwiających pomyślną

realizację rozpoczętych lub planowanych projektów innowacyjnych.

W 2008 r. w stosunku do lat 2004-2006 siła oddziaływania barier innowacyjności przez

ankietowane firmy w poszczególnych województwach była różna. W analizach można było

wyodrębnić grupy firm, które wskazywały na istotne znaczenie danego czynnika, średnie

bądź o niskim wpływie. Natomiast dla innych przedsiębiorstw niektóre bariery były bez

znaczenia.77

W niektórych województwach widoczne było nasilenie danej przeszkody,

75

Baczko T.: Wyzwanie innowacyjne w: Raport o innowacyjności gospodarki Polski w 2007 r., INE PAN,

Warszawa 2007, s. 9. 76

Analiza została wykonana na podstawie danych ankietowych przesłanych do INE PAN do Listy 500

najbardziej innowacyjnych przedsiębiorstw w Polsce w 2008 r. przez 103 firmy (usługowe i przemysłowe), Listy

500 najbardziej innowacyjnych przedsiębiorstw w Polsce w 2007 r. - 69 firm oraz Listy 500 najbardziej

innowacyjnych przedsiębiorstw w Polsce w 2006 r. (analiza barier objęła lata 2004-2006) - 112 firm. Do analiz

za poszczególne okresy pod uwagę brane były inne grupy przedsiębiorstw, dlatego poniższe opracowanie można

traktować jedynie jako zasygnalizowanie pewnych tendencji, jakie miały miejsce w badanym okresie

w poszczególnych województwach. W ankiecie została wykorzystana metodologia badania działalności

innowacyjnej przedsiębiorstw stosowana przez GUS w oparciu o kwestionariusz CIS stosowany w ramach badań

międzynarodowego programu badawczego zwanego Community Innovation Survey (CIS) obejmującego kraje

UE i EFTA oraz kandydujące do członkostwa w UE. 77

Stopień wpływu: 1 – wysoki (istotny), 2 – średni (umiarkowany), 3 – niski, 4 – bez znaczenia.


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 7

7

w innych zmniejszenie, a w pozostałych siła oddziaływania danego czynnika pozostała bez

zmian. Struktura oddziaływania barier w stosunku do roku poprzedniego była podobna.

Badane innowacyjne firmy (obie z Zielonej Góry)78

będące w czołówce liderów

najbardziej innowacyjnych firm regionu w 2008 r. w swej działalności innowacyjnej -

odmiennie niż analizowane firmy w kraju - najbardziej obawiały się barier związanych

z wiedzą, a następnie rynkowych. Na trzecim miejscu wskazały dopiero przeszkody

finansowe.

W 2008 r. w stosunku do roku poprzedniego w analizowanych przedsiębiorstwach

w kraju oddziaływanie wszystkich barier innowacyjności nasiliło się - por. rys. 1. Badane

firmy innowacyjne zwiększyły przychody netto ze sprzedaży w 2008 r. zarówno w stosunku

do roku ubiegłego, jak i w dłuższym okresie czasu (2006 r.). Jednocześnie nastąpił wzrost

nakładów na B+R w badanych przedsiębiorstwach w tych samych okresach. Zdaniem

badanych firm czynniki ekonomiczne oddziaływały w umiarkowanym stopniu na ich

innowacje, przy czym na wysokie znaczenie braku środków79

własnych wskazało ok. 28%

przedsiębiorstw, środków zewnętrznych - prawie 40%, a kosztów innowacji – blisko 42%.

Bariera ta ciągle jest wskazywana jako największa przeszkoda na jaką natrafiają.

Nie można jednoznacznie wskazać jaki wpływ miały czynniki ekonomiczne na

działalność innowacyjną analizowanych firm woj. lubuskiego, gdyż dla jednej miały one

wysoce istotny wpływ, a dla drugiej okazały zupełnie bez znaczenia. W porównaniu ze

średnią ogólnopolską znaczenie tych barier było słabsze.

78

Analiza barier objęła tylko część innowacyjnych przedsiębiorstw, które przesłały do INE PAN swoją ankietę -

Raport obejmuje większą liczbę przedsiębiorstw. W przypadku analizowanego województwa badana próba

objęła po 2 firmy, które przesłały do INE PAN swoją ankietę do Listy 500 najbardziej innowacyjnych

przedsiębiorstw w Polsce w 2006 r. i 2008 r. Zatem wyników tego badania nie można uśredniać na cały region,

a traktować raczej jako rzut światła na bariery odczuwane przez niektóre innowacyjne firmy regionu. W związku

z tym przedstawiona zostanie analiza barier innowacyjności przeprowadzona za 2007 i 2008 r. dla grupy

przedsiębiorstw w kraju z odniesieniem do tej grupy firm regionu, która przesłała do INE PAN swoje

wypełnione kwestionariusze. Szerzej zob.: E. Krzywina, Bariery utrudniające prowadzenie działalności

innowacyjnej w latach 2006-2008 w: Raport o innowacyjności gospodarki Polski 2009 r., (red. nauk.

T. Baczko), INE PAN, Warszawa 2010, s. 147-152. 79

Por. także Badania KPMG: Czy warto inwestować w innowacje? Analiza sektora badawczo-rozwojowego

w Polsce, Raport KPMG, 2009, które wskazują, że 13% ankietowanych postrzega brak środków finansowych

jako istotną barierę.


78

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

Rysunek 1. Czynniki utrudniające działalność innowacyjną w 2007 i 2008 r.*

* Stopień wpływu: 1 – wysoki, 2 – średni, 3 – niski, 4 – bez znaczenia

Źródło: opracowanie własne na podstawie danych ankietowych przesłanych przez przedsiębiorstwa do INE PAN

do Listy 500 najbardziej innowacyjnych przedsiębiorstw w Polsce w 2007 r. i 2008 r.

Na drugim miejscu badane firmy w kraju wskazały czynniki rynkowe obejmujące

niepewny popyt na innowacyjne produkty lub opanowanie rynku przez dominujące

przedsiębiorstwa. Na istotny wpływ tej bariery zwróciło uwagę 58% firm dużych i 42%

z sektora MŚP. Stopień oddziaływania tych przeszkód także określono jako średni, choć

o mniejszym nasileniu. Firmy coraz częściej działają w warunkach konkurencyjnego rynku

i bardziej obawiają się niepewnego popytu niż dominacji innych przedsiębiorstw.

Jednocześnie brak popytu na innowacje80

nie stanowił dla ankietowanych przedsiębiorców aż

tak istotnego problemu. Badane firmy stosunkowo nisko oceniły brak potrzeby prowadzenia

działalności innowacyjnej ze względu na wprowadzenie innowacji w latach poprzednich.

Zbyt słabo odczuwana bariera popytowa przez ankietowane przedsiębiorstwa może być

wyrazem niewystarczającej orientacji na potrzeby odbiorcy. Innowacyjne przedsiębiorstwa

twierdziły, że popyt nie stanowi dla nich bariery, co może być spowodowane nie

dostrzeganiem znaczenia budowania przewag konkurencyjnych opartych na popytowym

podejściu do innowacji, w tym także bardziej zaawansowanych form takich jak innowacje

80

Bariera ta może być podwójnie interpretowana przez przedsiębiorstwa jako brak popytu ze strony

konsumentów lub pracowników firmy.

0

0,5

1

1,5

2

2,5

3

3,5 St

op

ień

wp

ływ

u

Czynniki

2007

2008


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 7

9

kreowane przez odbiorców (User-Driven Innovation), co ma istotne znaczenie dla wdrażania

innowacji.81

Dla ankietowanych przedsiębiorstw woj. lubuskiego czynniki rynkowe były drugą

w kolejności grupą barier wpływającą na ich innowacje. Analizowane przedsiębiorstwa

bardziej obawiały się dominacji innych firm (istotne lub średnie znaczenie czynnika) niż

niepewnego popytu (wszystkie firmy wskazały na niskie znaczenie tej bariery).

W porównaniu do średnich krajowych waga tych czynników była taka sama. Dla obu

analizowanych firm zarówno brak popytu na innowacje jak i brak potrzeby prowadzenia

działalności innowacyjnej ze względu na wprowadzenie innowacji w latach poprzednich był

bez znaczenia.

Bariery, które wiążą się z gospodarowaniem wiedzą: brak wykwalifikowanego

personelu, informacji na temat technologii lub rynków oraz trudności w znalezieniu

partnerów do współpracy w zakresie działalności innowacyjnej wpływały w niższym stopniu

na innowacje przedsiębiorstw w kraju niż poprzednio wymienione bariery. Odczuwanie barier

związanych z informacją może być związane z rozwojem kultury informacyjnej

w społeczeństwie. Natomiast niski stopień oddziaływania bariery związanej z brakiem

informacji nt. technologii może świadczyć, że ankietowane firmy nie działają w sferze

wysokich technologii.82

Po ok. 13% ankietowanych firm wskazało na wysoce istotne

znaczenie braku informacji nt. technologii i personelu o odpowiednich kompetencjach

w podejmowaniu przez nie działań innowacyjnych. Dla prawie 14% przedsiębiorców brak

informacji nt. rynków, a dla blisko 16% - trudności w znalezieniu partnerów były bardzo

istotnymi barierami.

Odczuwanie barier związanych z wiedzą przez badane firmy woj. lubuskiego było

silniejsze niż przez pozostałe przedsiębiorstwa w kraju. Wszystkie te przeszkody zdaniem

ankietowanych firm miały umiarkowany wpływ na prowadzenie przez nie działalności

innowacyjnej, przy czym obie firmy miały bardzo duże problemy z pozyskaniem partnerów

do współpracy w zakresie działalności innowacyjnej (wysokie znaczenie czynnika). Brak

81

Szerzej zob. teksty: W. Burzyński User-Driven Innovation (UDI)–elementy teorii i praktyki; W. Pander Nowe

popytowe podejście do innowacji-User Driven Innovation; N. Grądzka Innowacje popytowe w latach 2006-

2008-wyniki badań ankietowych; A. Żołnierski User-Driven Innovation w MŚP - analiza wybranych polskich

studiów przypadku w: Raporcie o innowacyjności gospodarki Polski 2009 r., (red. nauk. T. Baczko), INE PAN,

Warszawa 2010. 82

Szerzej zob. badanie M. Martina, które wskazuje na różnice we wrażliwości firm w zależności od stopnia

nowoczesności produkcji i technologii. Firmy, które działają w sferze wysokich technologii odczuwają brak

informacji jako wysoce istotny czynnik wpływający na ich działania.


80

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

odpowiednio wykwalifikowanego personelu83

zdaniem ankietowanych firm miał istotne lub

umiarkowane znaczenie dla ich innowacji. Natomiast brak informacji nt. technologii czy

rynków wpływał w średnim lub niskim stopniu na ich działalność.

Analizowane firmy w kraju wskazywały także na inne czynniki, na które

przedsiębiorstwo nie miało wpływu, a które w sposób negatywny odbiły się na ich

działalności innowacyjnej. Bariery wskazywane przez firmy można było podzielić na dwie

grupy.84

Pierwsza - związana była z dostępnością instrumentów wspierania działalności

innowacyjnej. Firmy wskazywały na brak zachęt ze strony organów rządowych

i samorządowych oraz motywacji do zwiększania nakładów na innowacje. Ankietowane

firmy w kraju wskazywały także na zbyt sformalizowane wymagania i kryteria oceny przy

rozpatrywaniu wniosków o dofinansowanie i finansowanie B+R. Na niedostosowane przepisy

oraz długotrwały proces uzyskiwania dotacji zwracały także uwagę analizowane

przedsiębiorstwa z woj. lubuskiego.

Natomiast druga grupa barier wskazywanych przez ankietowane innowacyjne

przedsiębiorstwa w kraju związana była ze wzrostem cen i utrudnieniami procesów

innowacyjnych realizowanych przez przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwa zwracały uwagę na

wzrost cen usług, materiałów (np. budowlanych), kosztów jednostkowych, wykonawstwa,

aparatury kontrolno-pomiarowej i równoczesne oczekiwania przez klientów niskich cen.

Wskazywano również na quasi-monopolistyczne mechanizmy na rynku promujące produkty

przestarzałe. Zwracano uwagę na brak możliwości komercyjnego wykorzystania produktu,

którego opracowanie powstało przy udziale środków UE, brak innowacyjności u dostawców

(np. tworzyw sztucznych) i brak wpływu na technologię realizacji usług (budowa lub remont

dróg). Firmy podkreślały brak wyartykułowanych potrzeb rynku i utrudniony dostęp do

informacji od klienta. Podkreślano także wpływ wielkości przedsiębiorstwa oraz zakresu

zasięgu geograficznego dystrybucji na ich działalność innowacyjną.

83

Na brak wykształconej kadry oraz dostępu do informacji na temat technologii jako barier rozwoju

innowacyjności w regionie wskazuje także Lubuska Regionalna Strategia Innowacji, Departament Rozwoju

Regionalnego i Planowania Przestrzennego oraz Departament Europejskiego Funduszu Społecznego Urzędu

Marszałkowskiego Województwa Lubuskiego, Zielona Góra, luty 2010, s. 59. 84

Na podstawie wybranych informacji z danych ankietowych przesłanych przez przedsiębiorstwa do INE PAN

do Listy 500 najbardziej innowacyjnych przedsiębiorstw w Polsce.


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 8

1

W świetle badań wskazujących na wzrost ilości firm patentujących85

na uwagę zasługują

opinie wskazujące, że procedury patentowe powinny ulec ułatwieniu i przyspieszeniu.86

Dzieje się tak pomimo, iż średni czas dotyczący cyklu postępowania przy przyznawaniu

patentu przez UP uległ skróceniu prawie o połowę.87

Zdaniem badanych firm88

w kraju kryzys finansowy wpłynął na ograniczenie środków

finansowych na prace badawczo-rozwojowe, innowacje, inwestycje (w tym nowe,

niesprawdzone technologie) oraz wielkość projektów, co spowodowało odsunięcie w czasie

realizacji niektórych prac B+R, a także przygotowywanie nowych produktów w segmentach

niskocynowych. Zaostrzeniu uległy bariery ekonomiczne. Firmy wskazywały na utrudniony

dostęp do finansowych źródeł zewnętrznych oraz zwiększone koszty pozyskiwania kapitału.

Wiele firm utraciło płynność finansową.

Przedsiębiorstwa zwracały także uwagę na zmniejszenie ilości zamówień na innowacyjne

produkty oraz utratę utalentowanych i wykwalifikowanych pracowników.

Pokonanie wielu z wymienionych barier jest coraz częściej w zasięgu przedsiębiorstw

poprzez innowacje organizacyjne, marketingowe, czy też wykorzystanie technologii

informatycznych (Internet, e-commerce).

Instrumenty wspierające innowacyjność są różnie oceniane przez przedsiębiorców.

Ankietowane firmy widzą możliwość pokonywania barier innowacyjności, mają też

konkretne postulaty instytucjonalne.

Ich zdaniem aby zmniejszyć bariery innowacyjności instytucje publiczne powinny skupić

się m.in. na:89

uproszczeniu przepisów ułatwiających działalność przedsiębiorstw (na co

również zwracały uwagę ankietowane firmy z woj. lubuskiego), ułatwieniu i przyspieszeniu

procedur związanych z dostępem do finansowania zewnętrznego (fundusze unijne, kredyty),

obniżeniu kryteriów dla uzyskania statutu centrum badawczo-rozwojowego).

85

Baczko T., Lisowski E., Szyl M.: Komunikat z badań nad przedsiębiorstwami o największej ilości patentów

w Polsce w latach 2004-2009 przedstawiony na seminarium pt. W kierunku Strategii Innowacji dla Polski, INE

PAN, Pałac Staszica, Warszawa, 11 marca 2010. 86

Ok. 67% firm, które wskazały uwagę na tę barierę posiadało patenty. 87

Na podstawie wypowiedzi p. Prezes Urzędu Patentowego dr Alicji Adamczak na seminarium naukowym INE

PAN i Sieci Naukowej MSN pt. Co powinna obejmować strategia innowacji dla Polski?, Warszawa,

14.12.2009 r. - długi czas oczekiwania na udzielenie patentu jest m.in. spowodowany koniecznością

prowadzenia licznej korespondencji ze zgłaszającym patent, gdyż odpowiedzi są niewyczerpujące,

a wnioskodawca często prosi o przedłużenie terminu udzielenia odpowiedzi. 88


do Listy 500 najbardziej innowacyjnych przedsiębiorstw w Polsce. 89


do Listy 500 najbardziej innowacyjnych przedsiębiorstw w Polsce.


82

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

Zdaniem ankietowanych firm zwiększeniu powinny ulec kwoty dofinansowania

innowacji, prac badawczo-rozwojowych oraz w zakresie programów operacyjnych, np. PO

IG. Przedsiębiorstwa postulują aby fundusze przeznaczać w większym stopniu na badania

i rozwój, a nie na wdrożenie.

W opinii respondentów istotna jest też zmiana regulacji prawno-podatkowych (ulgi

inwestycyjne, podatkowe). Przedsiębiorcy zwracali także uwagę na zmniejszenie udziału

własnego w programach innowacyjnych finansowanych ze środków funduszu Unii

Europejskiej oraz zmniejszenie kosztów pracy i podatków.

Zdaniem ankietowanych firm istotne znaczenie w likwidowaniu barier innowacyjności

ma również wspieranie współpracy między jednostkami naukowymi a przedsiębiorcami,

prowadzanie badań rynku (producentów i klientów) w zakresie potrzebnych kierunków

innowacji, zwiększenie wiedzy i świadomości na temat wpływu innowacji na

konkurencyjność przedsiębiorstw oraz aktywności własnej kadry inżynierskiej.

Przedsiębiorcy zwracali uwagę na celowość jednoznacznego określenia kierunków

realizacji prac badawczo-rozwojowych, tworzenie klastrów oraz zmianę podejścia do

innowacji, tak aby cena rozwiązania innowacyjnego nie była barierą sprzedaży, gdyż

wdrożenie innowacji pociąga za sobą duże koszty, a także żeby instytucje publiczne nie

hamowały rozwoju szukając oszczędności poprzez wstrzymanie realizacji projektów.

Badania nad innowacyjnością gospodarki Polski90

pokazują, że firmy innowacyjne

występują we wszystkich województwach, jednocześnie utrzymuje się dystans innowacyjny

regionów, który może trwać dziesiątki lat, dlatego też gospodarka oparta o wiedzę i związane

z nią instytucje mogą przyczynić się do przyspieszenia w tych województwach procesów

innowacyjnych. Istotne jest zatem wydłużenie horyzontu polityki gospodarczej nie tylko na

poziomie kraju, ale też regionów, branż i firm. Ważna jest współpraca nauki i gospodarki -

powiązania przedsiębiorstw z ośrodkami akademickimi, naukowymi i badawczo-

rozwojowymi, celem zmniejszenia bariery informacyjnej, czyli orientacji na potrzeby

przedsiębiorstw i konsumentów. Bardzo istotną rolę w całym tym procesie odgrywa także

efektywne wykorzystanie i tworzenie kapitału intelektualnego, zwiększenie świadomości

dotyczącej własności intelektualnej oraz wiedzy na temat standardów i przemian

w innowacjach - nie tylko wśród przedsiębiorców lub kadry zarządzającej, ale także - a może

90

Zob. szerzej Raporty o innowacyjności gospodarki Polski (w latach: 2005-2009), red. nauk. T. Baczko, INE

PAN, Warszawa (2005-2010).


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 8

3

i przede wszystkim – wśród pracowników.91

Istotną rolę mają do odegrania zarówno firmy

z kapitałem krajowym jak i zagranicznym, ośrodki badawczo-rozwojowe koncernów

międzynarodowych, organizacje akademickie92

czy instytucje świata kultury i mediów. Zatem

realizacja polityki innowacyjnej regionu wymaga jednoczesnego współdziałania różnych grup

interesów – instytucji państwowych, środowiska nauki, sektora prywatnego wraz z doborem

odpowiednich rynkowych narzędzi wsparcia, a istotnym elementem tej polityki jest nie tylko

angażowanie w ten proces inżynierów, pracowników naukowych z działów badawczo-

rozwojowych czy przedsiębiorców, ale także pracowników i będących odbiorcami produktów

lub usług - konsumentów.

91

Pilat D.: OECD’s Innovation Strategy: Key Findings and Policy Message materiały zaprezentowane na

Roundtable on OECD Innovation Strategy Towards new perception of innovation/W kierunku nowego spojrzenia

na innowacje, Ministerstwo Gospodarki, OECD, Polish Market, Warszawa 29.06.2010. 92

Zob. teksty: Janiszewska J.: Rok 2009 - europejskim rokiem kreatywności i innowacji w: Raport

o innowacyjności gospodarki Polski w 2009 r. (red. T. Baczko), INE PAN, Warszawa 2010 oraz Europejski Rok

Kreatywności i Innowacji 2009 w Polsce. Raport, Ministerstwo Edukacji Narodowej, Fundacja Rozwoju

Systemu Edukacji, Warszawa 2010.


84

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

Marek Szyl

Sieć Naukowa MSN

STRUKTURA REGIONALNA PRZEDSIĘBIORSTW INNOWACYJNYCH INWESTUJĄCYCH W BADANIA I ROZWÓJ

W 2008 ROKU

W ramach badań innowacyjności regionów Polski zostało przeprowadzone badanie

innowacyjnych przedsiębiorstw ponoszących nakłady na prace badawczo-rozwojowe.93

W ramach tych badań zidentyfikowano łącznie 592 przedsiębiorstwa, które wykazywały

nakłady na B+R w 2008 roku.

Analiza inwestorów w B+R w poszczególnych regionach (por. rys. 1), pokazuje silną

koncentrację tych przedsiębiorstw, w takich województwach, jak: mazowieckie (129

podmiotów, co stanowiło 22% wszystkich analizowanych przedsiębiorstw), śląskie

(analogicznie 97, 16%), wielkopolskie (56, 9%) czy dolnośląskie (55, 9%). W tych regionach

kumulowało się aż 57% wszystkich badanych przedsiębiorstw. Najmniej inwestorów

w badania i rozwój występowało w regionach: świętokrzyskim (8, 1%), lubuskim (8, 1%),

podlaskim (10, 2%) i opolskim (12, 2%). W tych regionach łącznie występowało zaledwie 6%

wszystkich badanych przedsiębiorstw.

Rysunek 1. Przedsiębiorstwa inwestujące w badania i rozwój w 2008 według regionów

Źródło: opracowanie własne na podstawie bazy danych INE PAN.

93

Nakłady na prace badawczo-rozwojowe definiowane zgodnie ze standardami OECD i GUS oraz z

Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR nr 38).

0 20 40 60 80 100 120 140

MAZOWIECKIE

ŚLĄSKIE

WIELKOPOLSKIE

DOLNOŚLĄSKIE

ŁÓDZKIE

MAŁOPOLSKIE

PODKARPACKIE

POMORSKIE

KUJAWSKO-POMORSKIE

ZACHODNIOPOMORSKIE


LUBELSKIE

OPOLSKIE

PODLASKIE

LUBUSKIE

ŚWIĘTOKRZYSKIE

liczba przedsiębiorstw


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 8

5

Analiza wartości nakładów na B+R przedsiębiorstw pokazuje jeszcze silniejsze

zróżnicowanie pomiędzy regionami (por. rys. 2). W województwie mazowieckim

przedsiębiorstwa inwestujące w badania i rozwój w 2008 roku wydały łącznie na badania i

rozwój 618 mln zł, (o 8,7% więcej niż w 2007 roku), było to 40% wszystkich nakładów na

badania i rozwój zidentyfikowanych inwestorów w B+R. W regionie śląskim

przedsiębiorstwa w badania i rozwój zainwestowały o połowę mniej niż firmy z województwa

mazowieckiego i wydały 290 mln zł (spadek w stosunku do roku 2007 o 21,2%). W regionie

małopolskim przedsiębiorstwa wydały na prace badawczo-rozwojowe 165 mln zł.

Rysunek 2. Wielkość nakładów na badania i rozwój przedsiębiorstw w latach 2007-2008

według regionów


W województwie podlaskim, świętokrzyskim, lubuskim, opolskim, zachodniopomorskim

i warmińsko-mazurskim przedsiębiorstwa wydały łącznie na badania i rozwój zaledwie

49 mln zł, co wskazuje na dużą dysproporcję pomiędzy regionami. Warto zauważyć, że tylko

dwa regiony charakteryzowały się spadkiem nakładów na B+R przedsiębiorstw

(województwo śląskie i lubelskie). W pozostałych 14 regionach obserwować można wzrost

tych nakładów w latach 2007-2008.

Największe średnie nakłady na B+R ponosiły przedsiębiorstwa z regionu mazowieckiego

(4.797 tys. zł), lubelskiego (4.295 tys. zł), małopolskiego (3.911 tys. zł) i pomorskiego (2.014

tys. zł). Najmniejszymi nakładami na B+R charakteryzowały się przedsiębiorstwa

0 150 300 450 600 750

MAZOWIECKIE

ŚLĄSKIE

MAŁOPOLSKIE

WIELKOPOLSKIE

POMORSKIE

PODKARPACKIE

DOLNOŚLĄSKIE

LUBELSKIE

KUJAWSKO-POMORSKIE

ŁÓDZKIE


ZACHODNIOPOMORSKIE

OPOLSKIE

LUBUSKIE

ŚWIĘTOKRZYSKIE

PODLASKIE

nakłady na B+R w mln zł

2008 2007


86

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

z województwa: podlaskiego (222 tys. zł), świętokrzyskiego (652 tys. zł), opolskiego (658

tys. zł) i zachodniopomorskiego (761 tys. zł). Średnia dla całego sektora analizowanych

przedsiębiorstw w 2008 roku wyniosła 2.706 tys. zł, zaś mediana 335 tys. zł (odpowiednio

dane dla 2007 roku wyniosły 2.500 tys. zł i 135 tys. zł). Analiza rozkładu średnich

regionalnych dodatkowo potwierdza silne zróżnicowanie pomiędzy przedsiębiorstwami w

poszczególnych regionach – por. rys. 3.

Rysunek 3. Innowacyjne przedsiębiorstwa inwestujące w badania i rozwój w 2008 według

regionów


Analizy wyników finansowych innowacyjnych przedsiębiorstw inwestujących w badania

i rozwój w latach 2006, 2007, 2008 pokazują, że pogorszyła się efektywność gospodarowania

przedsiębiorstw w większości regionów. Nie były to jednak zjawiska niszczące wartość

przedsiębiorstw, a oznaczały jedynie pewne spowolnienie procesu generowania zysków. Na

rysunku 4 zostały przedstawione wyniki analizy rentowności sprzedaży netto94

przedsiębiorstw inwestujących w badania i rozwój w poszczególnych regionach w latach

2006, 2007, 2008.

Najbardziej rentownymi przedsiębiorstwami w badanej grupie w roku 2008 były

przedsiębiorstwa z regionów: dolnośląskiego (15%), łódzkiego (10,5%), lubelskiego (7,7%) i

opolskiego (7,5%). Względnie niską rentownością sprzedaży charakteryzowały się

94

Wskaźnik rentowność sprzedaży netto był liczony jako wynik finansowy netto odniesiony do przychodów

ze sprzedaży netto.

0

1000

2000

3000

4000

5000

6000

DO

LNO

ŚLĄ

SKIE

MA

ZOW

IEC

KIE

OP

OLS

KIE

ŚLĄ

SKIE

WIE

LKO

PO

LSK

IE

PO

MO

RSK

IE

PO

DLA

SKIE

PO

DK

AR

PA

CK

IE

WA

RM

IŃSK

O-M

AZU

RSK

IE

KU

JAW

SKO

-PO

MO

RSK

IE

LUB

ELSK

IE

LUB

USK

IE

MA

ŁOP

OLS

KIE

ŁÓD

ZKIE

ZAC

HO

DN

IO-P

OM

OR

SKIE

ŚWIĘ

TOK

RZY

SKIE

nak

ład

y n

a B

+R w

tys

. zł

średnia 2.706 tys. zł


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 8

7

przedsiębiorstwa w regionie zachodniopomorskim oraz świętokrzyskim (odpowiednio 0,5% i

2,5%). Średnią rentowność sprzedaży na poziomie ujemnym wykazywały przedsiębiorstwa

inwestujące w B+R z województwa pomorskiego (-1,5%).

Rysunek 4. Rentowność sprzedaży netto (ROS) innowacyjnych przedsiębiorstw

inwestujących w badania i rozwój w latach 2006-2008 roku według regionów


Badania wskazują ponadto, że w krótkim okresie nie występowała korelacja pomiędzy

nakładami na badania i rozwój przedsiębiorstw w poszczególnych regionach a ich wynikami

finansowymi. Równocześnie istniała bardzo silna korelacja pomiędzy wielkością

przedsiębiorstw w poszczególnych regionach a ich nakładami na badania i rozwój

(współczynnik korelacji ponad +0,97). Oznacza to, że wielkość przedsiębiorstwa silnie

determinuje działania w obszarze B+R.

-5,0%

0,0%

5,0%

10,0%

15,0%

20,0%

25,0% MAZOWIECKIE

ŚLĄSKIE

DOLNOŚLĄSKIE

WIELKOPOLSKIE

POMORSKIE

MAŁOPOLSKIE

PODKARPACKIE

KUJAWSKO-POMORSKIE

LUBELSKIE

ŁÓDZKIE

OPOLSKIE


ZACHODNIOPOMORSKIE

LUBUSKIE

PODLASKIE

ŚWIĘTOKRZYSKIE

ROS 2008 2007 2006


88

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

Uzupełnieniem analiz rentowności sprzedaży netto badanych przedsiębiorstw jest analiza

intensywności nakładów na B+R przedsiębiorstw w regionach (por. rys. 5). Wskaźnik

intensywności nakładów na B+R, liczony jako procent wartości sprzedaży obrazuje, że

w 2008 roku, największymi intensywnościami charakteryzowały się przedsiębiorstwa

z regionów: świętokrzyskiego (1,8%), zachodniopomorskiego (1,7%), łódzkiego (1,5%)

i małopolskiego (1,3%). Najniższe intensywności nakładów na B+R przedsiębiorstw

występowały w regionach: dolnośląskim (0,2%), mazowieckim (0,3%), opolskim (0,4%)

i śląskim (0,5%). Niskimi wskaźnikami intensywności nakładów na badania i rozwój

charakteryzowały się duże przedsiębiorstwa, zaś wysokimi małe firmy. Analiza ta potwierdza,

że wielkość przedsiębiorstwa silnie determinuje innowacyjne przedsiębiorstwa ponoszące

nakłady na B+R.

Rysunek 5. Intensywność nakładów na B+R innowacyjnych przedsiębiorstw w 2008 roku

według regionów


0,0%

0,2%

0,4%

0,6%

0,8%

1,0%

1,2%

1,4%

1,6%

1,8% MAZOWIECKIE

ŚLĄSKIE

MAŁOPOLSKIE

POMORSKIE

WIELKOPOLSKIE

LUBELSKIE

PODKARPACKIE

DOLNOŚLĄSKIE

ŁÓDZKIE

KUJAWSKO-POMORSKIE


LUBUSKIE

ZACHODNIOPOMORSKIE

OPOLSKIE

PODLASKIE

ŚWIĘTOKRZYSKIE

Intensywność nakładów na B+R (jako % sprzedaży)


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 8

9

Wnioski

Podsumowując przedstawione powyżej wyniki badań innowacyjnych przedsiębiorstw

ponoszących nakłady na badania i rozwój w 2008 roku, należy stwierdzić, że występowało

duże zróżnicowanie pomiędzy przedsiębiorstwami w poszczególnych regionach.

Zróżnicowanie to występowało zarówno w liczbie przedsiębiorstw, jak i wartości nakładów

na prace badawczo-rozwojowe.

W większości regionów sektory inwestorów w badania i rozwój dynamicznie się

rozwijały i to pomimo wystąpienia kryzysu roku 2008. Równocześnie dawało się

zaobserwować spadek rentowności sprzedaży netto przedsiębiorstw w regionach, ale tylko

w jednym regionie wskaźnik ten był ujemny. Należałoby jednak zaznaczyć, że bardziej

pogłębione badania pokazują, że nie istnieją proste krótkookresowe powiązania pomiędzy

nakładami na B+R przedsiębiorstw w poszczególnych regionach a ich wynikami

operacyjnymi.

W badaniach innowacyjnych przedsiębiorstw ponoszących nakłady na badania i rozwój

istotną determinantą okazuje się wielkość przedsiębiorstwa. Związek ten należy brać pod

uwagę przy ocenie wpływu nakładów na B+R na wyniki finansowe przedsiębiorstw.


90

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

Michał Baranowski Instytut Nauk Ekonomicznych PAN

NA ZACHODZIE BEZ (ISTOTNYCH) ZMIAN. WYBRANE ASPEKTY ROZMIESZCZENIA FIRM INNOWACYJNYCH W WOJEWÓDZTWIE

LUBUSKIM W LATACH 2005-2009

Województwo lubuskie pod względem przestrzennego układu firm przejawiających

cechy innowacyjne Można opisać jako tzw. układ podwójny. Firmy te skupiają się w dwóch

stolicach regionu, poza tym rozproszone są wokół Zielonej Góry, a także w innych miastach

województwa (Nowa Sól, Żary). Są to wszystko miasta średniej wielkości. Brak jest dużych

aglomeracji koncentrujących działalność innowacyjną, choć w dwóch stolicach w badaniu w

2009 roku znajdowało się w sumie 50% firm innowacyjnych, a odpowiednio w 2007 roku

50,7%.

W literaturze istnieje kilka hipotez dotyczących spójności gospodarczej Polski95

. Dla

potrzeb niniejszej analizy przyjęto jedną z nich, mianowicie założenie o istnieniu trójkąta96

,

którego wierzchołkami są w przybliżeniu Trójmiasto, Rzeszów oraz południowo-zachodnie

powiaty województwa dolnośląskiego, przy czym jego podstawę stanowi południowa granica

kraju. Tak zarysowany obszar, pomimo obserwowalnych wewnętrznych niespójności,

charakteryzuje się największym skupieniem firm przejawiających aktywności innowacyjne w

Polsce. Województwo lubuskie leży na granicy tego obszaru97

.

Lubuskie jest województwem o najmniejszej liczbie ludności. Znajduje się w grupie

regionów o najniższym udziale innowacyjnych przedsiębiorstw w Polsce. W analizie

wykonanej na porównywalnych zbiorach firm innowacyjnych (Lista 50098

) okazało się, że

udział ich w całej Polsce oscyluje wokół 2% (0,4% w roku 2005, 2% w roku 2006, 1,8% w

roku 2007, 3,4% w roku 2008 i 1,4% w roku 2009). Ich udział jest względnie stabilny, ale na

95

Jasiński L. J. Spójność ekonomiczna regionów Polski na tle krajów Unii Europejskiej, INE PAN, Warszawa,

2005, s. 115-121 96

Ze względu na brak miejsca w niniejszej analizie pominięto inne hipotezy odnośnie spójności kraju, a które

także w warunkach województwa kujawsko-pomorskiego można zweryfikować w kontekście rozkładu firm

innowacyjnych. Jest to hipoteza Wisły i Wisłoki zakładająca, że na wschód od nich aktywność gospodarcza jest

wyraźnie mniejsza oraz hipoteza rozwoju wyspowego, tzn. rozbieżności istniejącej pomiędzy aktywnościami

ekonomiczymi zlokalizowanymi na terenie największych i najważniejszych miast Polski i poza nimi. 97

Por. Opach T. mapy innowacyjności [w:] Baczko T. (red.) Raport o innowacyjności województwa lubuskiego

w 2007 roku, INE PAN, Warszawa, 2008, s. 237-241 98

Ze względów metodologicznych przyjętych w badaniu, zdecydowano się pracować nie listach obejmujących

zróżnicowane liczby zidentyfikowanych przedsiębiorstw innowacyjnych z poszczególnych lat tylko ograniczyć

się do badania na grupie pięciuset najbardziej innowacyjnych firm w Polsce w każdym roku.


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 9

1

niskim poziomie99

. Lubuskie lokuje się w grupie województw z najniższym udziałem firm

innowacyjnych, choć trzeba zaznaczyć, że niski jest też udział województwa we wszystkich

podmiotach gospodarki narodowej w Polsce (średnia dla lat 2005-2009 wynosi 2,8%, tylko w

dwóch województwach jest mniej firm). Warto zwrócić uwagę także na aspekt jakościowy.

Wśród 14 firm ocenionych w systemie 5A dwie otrzymały najwyższe oceny innowacyjności

(A) w poszczególnych kategoriach100

.

Rysunek 1 Udział firm innowacyjnych pomiędzy województwa Polski w latach 2005-2009

(w %)

Źródło: opracowanie własne na podstawie List najbardziej innowacyjnych przedsiębiorstw w Polsce

zamieszczanych w pięciu Raportach o innowacyjności gospodarki Polski za lata 2005- 2009 pod red. T. Baczko

oraz na podstawie statystyki GUS: Zmiany strukturalne grup podmiotów gospodarki narodowej w 2005, 2006,

2007, 2008, 2009 r., GUS, Warszawa, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009

Podobny wynik jak dla firm z List 500 uzyskany jest dla analiz przeprowadzonych na

całej populacji, czyli firmach najbardziej innowacyjnych (Lista 500) jak i tych, które nie

weszły do pierwszej 500-tki, a które wykazują cechy innowacyjne. W porównaniu do roku

2007 w roku 2009 nastąpił spadek udziału takich firm z województwa lubuskiego w całej

populacji - z 2,3% do 1,4% (Rys. 2).

99

Różnicę w porównaniu z wynikami z lat 2005-2006 można tłumaczyć stopniowym ulepszaniem dokładności

badań. 100

Baczko T. Innowacyjne wyzwanie dla regionów, [w:] Baczko T. (red.) Raport o innowacyjności województwa

lubuskiego w 2007 roku, op.cit., s. 6-7


92

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

Rysunek 2 Województwo lubuskie na tle innych województw Polski w latach 2007 i 2009

(% całej populacji badanych firm)

Rok 2007 Rok 2009

Źródło: obliczenia własne na podstawie wojewódzkich List najbardziej innowacyjnych przedsiębiorstw

zawartych w szesnastu Raportach o innowacyjności poszczególnych województw Polski w roku 2007 i roku

2009 pod red. T. Baczko.

Województwo lubuskie powstało w 1999 roku przede wszystkim z terenów dwóch

byłych województw: zielonogórskiego i gorzowskiego101

. W badaniu z roku 2009 firmy

innowacyjne w przeważającej większości występują na terenie subregionu102

zielonogórskiego (71,4%), a w dużo mniejszej części w subregionie gorzowskim (28,6%). W

badaniu z roku 2007 roku obejmującym więcej firm 53,8% firm innowacyjnych znajdowało

się na terenie dawnego województwa zielonogórskiego, 44,6% na terenie dawnego

województwa gorzowskiego (Rys. 4).

Rysunek 4. Ilość firm innowacyjnych w subregionach województwa lubuskiego i ich

koncentracja w głównych miastach subregionu w roku 2007 (%)

Źródło: obliczenia własne na podstawie wojewódzkich List najbardziej innowacyjnych przedsiębiorstw

zawartych w szesnastu Raportach o innowacyjności poszczególnych województw Polski w roku 2007 i roku

2009 pod red. T. Baczko.

101

Obecnie istniejące województwo składa się przede wszystkim z terenów dawnych województw (1975-1999):

zielonogórskiego (oprócz 3 gmin]), gorzowskiego (oprócz gmin powiatów choszczeńskiego i myśliborskiego

oraz gmin Międzychód i Miedzichowo) oraz dwóch gmin województwa leszczyńskiego – określonych w

niniejszym opracowaniu jako pozostałe. 102

Subregionie określonym jako byłe województwo sprzed reformy w 1999 r.


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 9

3

Koncentracja firm w stolicach subregionów w 2007 roku była na średnim poziomie -

54,3% w subregionie elbląskim i 48,3% w olsztyńskim.

Czy można mówić o występowaniu dyfuzji innowacji i transmisji technologii w

przypadku województwa lubuskiego? Występowanie tzw. spillover effect polegającego na

koncentrowaniu się firm innowacyjnych wokół ośrodków posiadających duży potencjał

naukowy (wyższe niż średnie nakłady na B+R, silne zaplecze akademickie i badawcze

mierzone ilością placówek badawczych i uczelni oraz pracowników naukowych) i

charakteryzujących się wysoką wartością prac badawczych mierzonych metodami

bibliometrycznymi103

można zaobserwować tylko wokół Zielonej Góry. Przynajmniej na

poziomie regionalnym. Na poziomie krajowym widać, że peryferyjne położenie regionu i

brak dużych aglomeracji nie sprzyjaja rozwojowi innowacyjności w regionie. Z drugiej strony

nie można jednak zapominać o bliskości Niemiec i położnej ok. 90 km od granic

województwa ponad trzymilionowej aglomeracji Berlina. Czynnik ten może wpłynąć

stymulująco na rozwój firm innowacyjnych.

Czynniki historyczne rozwoju regionów istotnie determinują powstawanie firm

innowacyjnych, choć nie w sposób przesądzający. Firmy innowacyjne potrafią znajdować się

w miejscach stereotypowo postrzeganych jako o „niekorzystnych warunkach rozwoju”104

.

Lubuskie firmy innowacyjne istnieją, choć niekorzystne otoczenie w jakim muszą działać nie

sprzyja ich rozwojowi.

W raporcie „Polska 2030”105

opracowanym przez KPRM rozwój regionalny oparto

tzw. „model bipolarno-dyfuzyjny”. Podobne założenia znajdują się w mającej zostać

uchwalonej przez Rząd w lipcu 2010 roku „Krajowej Strategii Rozwoju Regionalnego”106

,

która obecnie znajduje się na etapie konsultacji przez Ministerstwo Rozwoju Regionalnego.

W pewnym uproszczeniu obydwie zakładają rozwój regionów poprzez lokalne o środki

będącymi „lokomotywami” dla całego regionu. Przyjęty model częściowo może okazać się

niekorzystny dla województwa warmińsko-mazurskiego. Częściowo, gdyż należy liczyć się z

tym, że większe ośrodki taki jak Wrocław czy Poznań, ale także i Berlin staną się centrami

zasysającym ludzi i pomysły. Z drugiej strony pomostowe położenie, tzn. łączące większe

103

Zob. Olechnicka A., Płoszaj A. Nauka i badania w polskich regionach – województwo łódzkie, s. 104

Np. na wsi lub w małych miasteczkach. W województwie kujawsko-pomorskim w 2007 roku 11% firm

innowacyjnych było zlokalizowanych na terenach wiejskich, 8,6% w miastach poniżej 10 tys. mieszkańców, a

17,2% w miastach pomiędzy 10 a 50 tys. mieszkańców. Baranowski M. Wybrane aspekty przestrzennego

rozmieszczenia firm innowacyjnych w Polsce w: Baczko T. (red.) Raport o innowacyjności gospodarki Polski w

2008 roku, INE PAN, Warszawa, 2009, s. 147 105

Raport jest dostępny na stronie http://www.polska2030.pl/ 106

http://www.mrr.gov.pl/aktualnosci/rozwoj_regionalny/Documents/KSRR_09_09_09_kor_red_stat.pdf

http://www.polska2030.pl/

http://www.mrr.gov.pl/aktualnosci/rozwoj_regionalny/Documents/KSRR_09_09_09_kor_red_stat.pdf


94

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

ośrodki innowacyjne takie jak Poznań czy Warszawa z Europą Zachodnią powoduje, że

województwo znajduje się w zakreślonym przez ESPON obszarze koncentracji przepływów i

aktywności gospodarczej107

. Sprzyjać temu z pewnością będzie poprawiająca się

infrastruktura drogowa i stosunkowo rozwinięta infrastruktura kolejowa.

Na koniec warto podkreślić, że województwa i ośrodki regionalne rywalizować muszą

przede wszystkim o ludzi. Innowacyjne firmy są bowiem wszędzie tam gdzie są myślący w

sposób innowacyjny ludzie. Lepsza infrastruktura, bardziej rozwinięty rynek pracy, dobre

uniwersytety, większa i zróżnicowana oferta kulturalna oraz rozrywek przyciągają do miast.

Zatem wśród instrumentów wspierania innowacyjności nie liczą się tylko inwestycje w firmy

– równie ważne są inwestycje w infrastrukturę, szkolnictwo, naukę oraz kulturę.

107

Scenarios on the territorial future for Europe, ESPON, Belgium, 2007, s.27


LIS

TA

NA

JB

AR

DZ

IEJ

IN

NO

WA

CY

JN

YC

H P

RZ

ED

SIĘ

BIO

RS

TW

W W

OJ

EW

ÓD

ZT

WIE

L

UB

US

KIM

W 2

008

RO

KU

Lp

. N

azw

a p

rzed

się

bio

rstw

a

Mie

jsc

ow

oś

ć

PK

D

Prz

yc

ho

dy

ne

tto

ze

s

prz

ed

aży

i zró

wn

an

e

z n

imi 2

008

D

yn

am

ika

s

prz

ed

aży

20

08

/20

07

Źródło

Dzia

łaln

oś

ć

ba

daw

cza

i

rozw

ojo

wa

(B

+R

) 2

00

8

Dzia

łaln

oś

ć

B+

R n

a

sp

rze

da

ż

20

08

Patenty krajowe

Kontrakty UE

Innowacyjność rynkowa

Innowacyjność procesowa

Nakłady na działalność

innowacyjną

Patenty

Kontrakty

tys

. zł

%

t

ys

. zł

%

1

LfC

Sp

. z o

.o.

Zie

lon

a G

óra

3

31

0

6

51

5

- 7

0,6

1

1

73

4

26

,62

1

1

C

C

A

C

C

2

AS

TE

C S

p.

z o

.o.

Zie

lon

a G

óra

7

22

2

5

80

1

9,4

1

3

98

6

,86

C

B

B

N

N

3

Urb

an

Po

lska

Sp

. z o

.o.

Ża

ry

20

30

23 5

41

- 2

3,0

1

B

A

C

C

N

4

Se

co

/Warw

ick S

.A.

Św

ieb

od

zin

2

92

1

26

2 0

95

-

3,0

3

1

59

9

0

,61

C

C

B

N

N

5

RE

LP

OL

S.A

. Ż

ary

3

33

0

82 7

45

-

7,9

3

3

14

8

3

,80

C

N

B

N

N

6

Lu

buskie

Zakła

dy A

pa

rató

w E

lektr

yczn

ych

L

UM

EL

S.A

. Z

ielo

na

Góra

3

32

0

66 9

34

- 1

0,3

5

5

03

0

,75

C

C

C

N

N

7

Ve

toq

uin

ol B

iow

et

Sp

. z o

.o.

Go

rzó

w

Wie

lko

po

lski

24

42

10

3 0

58

-

2,8

5

2

16

0

,21

N

C

C

N

N

8

Za

kła

dy J

ajc

za

rskie

OV

OP

OL

Sp

. z o

.o.

Now

a S

ól

15

89

67 8

80

1,5

5

48

0

,07

C

C

C

N

N

9

NO

VIT

A S

.A.

Zie

lon

a G

óra

1

75

1

85 0

70

-

0,2

3

C

C

N

N

N

10

INS

TE

L S

p.

z o

.o.

Zie

lon

a G

óra

4

52

1

5

75

2

5

7

0

,11

N

N

C

N

N

11

Sła

wski Z

akła

d P

rze

twó

rstw

a M

ięsa

i D

rob

iu

BA

LC

ER

ZA

K I

SP

ÓŁ

KA

Sp

. z o

.o.

Sła

wa

1

51

3

19

0 4

08

1

1,9

6

C

C

N

N

N

12

Ad

va

nce

d D

igita

l B

roa

dca

st

Po

lska

S

p.

z o

.o.

Zie

lon

a G

óra

7

41

4

68 9

90

7,7

6

C

C

N

N

N

13

HE

CK

MA

NN

PO

LS

KA

Pro

du

kcja

Me

talo

wa

i M

aszyn

Sp

. z o

.o.

Krz

eszyce

4

52

5

6

1

N

N

N

N

C

14

Rockw

oo

l P

ols

ka

Sp

. z o

.o.

Cig

acic

e

26

14

6

1

N

N

N

C

N


Źró

dło

1 -

dane z

prz

edsię

bio

rstw

prz

esła

ne w

ankie

tach I

NE

PA

N, nakła

dy n

a B

+R

zgodne z

e s

tandard

am

i O

EC

D i G

US

2 -

dane z

prz

edsię

bio

rstw

prz

esła

ne w

ankie

tach I

NE

PA

N, nakła

dy n

a B

+R

zgodne z

e s

tandard

em

MS

R 3

8

3 -

dane z

e s

pra

wozd

ań p

rzedsię

bio

rstw

noto

wanych n

a G

PW

, nakła

dy n

a B

+R

zgodne z

e s

tandard

em

MS

R 3

8

4 -

dane z

e s

pra

wozd

ań p

rzedsię

bio

rstw

noto

wanych n

a G

PW

, nakła

dy n

a B

+R

na p

odsta

wie

Th

e 2

009 E

U Industr

ial R

&D

Investm

ent S

core

board

, E

uro

pean C

om

mis

sio

n, JR

C/D

G R

TD

5 -

dane z

e s

pra

wozd

ań f

inansow

ych p

rzedsię

bio

rstw

na p

odsta

wie

KR

S, nakła

dy n

a B

+R

zgodne z

e s

tandard

em

MS

R 3

8

6 -

dane z

e s

pra

wozd

ań f

inansow

ych p

rzedsię

bio

rstw

na p

odsta

wie

KR

S

7 -

dane z

badania

kontr

aktó

w w

7P

R U

E z

KP

K,

8 -

dane z

badania

pate

ntó

w U

P R

P z

a lata

2006, 2007,

2008


LIS

TA

NA

JB

AR

DZ

IEJ

IN

NO

WA

CY

JN

YC

H M

AŁ

YC

H I

ŚR

ED

NIC

H P

RZ

ED

SIĘ

BIO

RS

TW

W

WO

JE

WÓ

DZ

TW

IE L

UB

US

KIM

W 2

00

8 R

OK

U

Lp

. N

azw

a p

rzed

się

bio

rstw

a

Mie

jsc

ow

oś

ć

PK

D

Prz

yc

ho

dy

ne

tto

ze

s

prz

ed

aży

i zró

wn

an

e

z n

imi 2

008

Z

atr

ud

nie

nie

2

00

8

Dyn

am

ika

s

prz

ed

aż

y

20

08

/20

07

Źródło

D

zia

łaln

oś

ć

ba

daw

cza

i

rozw

ojo

wa

(B

+R

) 2

00

8

Dzia

łal

no

ść

B

+R

n

a

sp

rze

da

ż

20

08

Patenty krajowe

Kontrakty UE

Innowacyjność rynkowa

Innowacyjność procesowa

Nakłady na działalność

innowacyjną

Patenty

Kontrakty

tys

. zł

lic

zb

a e

tató

w

%

t

ys

. zł

%

1

LfC

Sp

. z o

.o.

Zie

lon

a G

óra

3

31

0

6

51

5

36

-

70

,6

1

1

73

4

26

,62

1

1

C

C

A

C

C

2

AS

TE

C S

p.

z o

.o.

Zie

lon

a G

óra

7

22

2

5

80

1

46

9

,4

1

3

98

6

,86

C

B

B

N

N

3

Urb

an

Po

lska

Sp

. z o

.o.

Ża

ry

20

30

23 5

41

28

-

23

,0

1

B

A

C

C

N

4

Za

kła

dy J

ajc

za

rskie

OV

OP

OL

S

p.

z o

.o.

Now

a S

ól

15

89

67 8

80

11

5

1

,5

5

48

0

,07

C

C

C

N

N

5

INS

TE

L S

p.

z o

.o.

Zie

lon

a G

óra

4

52

1

5

75

2

16

5

7

0

,11

N

N

C

N

N

6

HE

CK

MA

NN

PO

LS

KA

Pro

du

kcja

M

eta

low

a i M

aszyn

Sp

. z o

.o.

Krz

eszyce

4

52

5

35

6

1

N

N

N

N

C

Źró

dło

1 -

da

ne

z p

rze

dsię

bio

rstw

prz

esła

ne

w a

nkie

tach

IN

E P

AN

, n

akła

dy n

a B

+R

zg

od

ne z

e s

tan

da

rdam

i O

EC

D i G

US

2 -

da

ne

z p

rze

dsię

bio

rstw

prz

esła

ne

w a

nkie

tach

IN

E P

AN

, n

akła

dy n

a B

+R

zg

od

ne z

e s

tan

da

rdem

MS

R 3

8

3 -

da

ne

ze

sp

raw

ozd

ań

prz

edsię

bio

rstw

no

tow

an

ych

na

GP

W, n

akła

dy n

a B

+R

zg

odn

e z

e s

tand

ard

em

MS

R 3

8

4 -

da

ne

ze

sp

raw

ozd

ań

prz

edsię

bio

rstw

no

tow

an

ych

na

GP

W, n

akła

dy n

a B

+R

na

pod

sta

wie

Th

e 2

00

9 E

U I

nd

ustr

ial R

&D

In

ve

stm

en

t S

co

reb

oa

rd,

Eu

rop

ean

Com

mis

sio

n, JR

C/D

G

RT

D

5 -

da

ne

ze

sp

raw

ozd

ań

fin

an

so

wych

prz

ed

się

bio

rstw

na

po

dsta

wie

KR

S,

nakła

dy n

a B

+R

zg

od

ne z

e s

tan

da

rde

m M

SR

38

6 -

da

ne

ze

sp

raw

ozd

ań

fin

an

so

wych

prz

ed

się

bio

rstw

na

po

dsta

wie

KR

S

7 -

da

ne

z b

ada

nia

ko

ntr

aktó

w w

7P

R U

E z

KP

K,

8 -

da

ne

z b

ada

nia

pate

ntó

w U

P R

P z

a la

ta 2

00

6,

200

7,

20

08


LIS

TA

IN

NO

WA

CY

JN

YC

H P

RO

DU

KT

ÓW

/US

ŁU

G W

WO

JE

WÓ

DZ

TW

IE L

UB

US

KIM

N

A P

OD

ST

AW

IE A

NK

IET

PR

ZE

DS

IĘB

IOR

ST

W P

RZ

YS

ŁA

NY

CH

W 2

00

9 R

OK

U

L

p.

Nazw

a

prz

ed

się

bio

rstw

a

Najb

ard

zie

j in

no

wac

yjn

y

pro

du

kt

/ u

słu

ga

prz

ed

się

bio

rstw

a w

ro

ku

2008

(n

azw

a)

Kró

tka c

hara

kte

rysty

ka

1.

LfC

Sp.

z o

.o.

Sta

bili

zato

r m

iędzyw

yro

stk

ow

y

inS

Win

g

Firm

a

LfC

prz

odują

cy

pro

jekta

nt

i pro

duce

nte

m

sprz

ętu

m

ed

yczn

ego

d

o

leczen

ia

krę

gosłu

pa

w

posta

ci

Syste

mu K

ręgosłu

po

weg

o D

ER

O (1

3 p

ate

ntó

w,

2 zg

łoszen

ia w

yn

ala

zcze)

używ

ane

go

w

sp

ecja

listy

czn

ych

ośro

dkach

neuro

-ort

oped

yczn

ych.

Lic

zb

a

efe

kty

wn

ie

prz

epro

wad

zo

nych

opera

cji

z u

życie

m D

ER

O s

ięga p

ona

d 2

6 2

00 p

rzyp

adków

(do 2

00

8 r

.) i r

oczn

ie z

wię

ksza s

ię o

15

-30%

. G

łów

nym

w

yn

ala

zcą

jest

pre

zes

LfC

, dr

inż.

Lechosła

w

Ciu

pik

. N

ajb

ard

zie

j in

no

wacyjn

y

pro

dukt

to

no

wej

ge

nera

cji,

d

ynam

iczn

y

sta

bili

zato

r m

ięd

zyw

yro

stk

ow

y-

inS

Win

g-

sto

sow

an

y

w m

ało

inw

azyjn

ej

chirurg

ii krę

gosłu

pa.

Wyró

b

pod

dan

y

szero

kie

j ocen

ie

św

iato

wych

ekspert

ów

(z

US

A,

kra

jów

UE

) zosta

ł u

zn

an

y z

a n

ajb

ard

zie

j efe

kty

wn

y (

sto

so

wan

y w

leczen

iu n

ajw

iększej ilo

ści

jednoste

k choro

bo

wych)

ora

z najb

ezp

iecznie

jszy w

śró

d pro

duktó

w m

ed

yczn

ych do

d

yn

am

iczn

ej

sta

bili

zacji

krę

gosłu

pa l

ęd

źw

iow

ego.

Un

ikato

wość w

yro

bu p

rzyczyn

iła s

ię o

sta

teczn

ie d

o s

prz

eda

ży

wła

sności (I

P)

do U

SA

w 2

007

r.

Stw

orz

on

y w

Pols

ce inS

Win

g p

odbija

sale

opera

cyjn

e ś

wia

ta s

łużąc

leczeniu

pacje

ntó

w

na

wszystk

ich

konty

nenta

ch.

Fir

ma

LfC

ora

z

jej

pro

dukty

b

yły

w

ielo

kro

tnie

w

yró

żnia

ne m

.in.

SA

LM

ED

’96 Z

łoty

E

SK

ULA

P,

Nom

inacja

do N

agro

dy G

ospod

arc

zej

Pre

zyd

enta

R

P,

Nie

mie

cko

–P

ols

ka N

agro

da I

nno

wacyjn

a,

I. N

ag

roda z

a N

ajb

ard

zie

j In

no

wacyjn

y P

rodukt, c

zy

Gold

en

Euro

20

08.

Firm

a

posia

da

mię

dzyn

aro

do

we

cert

yfikaty

ja

kości

ISO

9001:2

00

0,

ISO

1348

5:2

003 o

raz z

nak C

E.

2.

Urb

an P

ols

ka

Sp.

z o

.o.

HB

ZV

-280

SE

Stó

ł do

gię

cia

łuków

WIT

TE

na

gorą

ce p

ow

ietr

ze

Stó

ł do g

ięcia

łuków

W

ITT

E –

um

ożliw

ia g

ięcie

łuków

z P

CV

meto

dą p

ole

gają

cą

na w

cią

gn

ięciu

do

prz

estr

zen

i kszta

łtują

cej

form

y o

dp

ow

iedn

io u

pla

sty

cznio

nych

pro

fili

PV

C.

No

wato

rstw

o t

ech

no

log

ii w

yn

ika

z

meto

dy

up

lasty

cznie

nia

pro

fili

PV

C.

W

pro

cesie

gię

cia

w

ye

limin

ow

ano

do

tychczas

sto

sow

aną

, kło

potliw

ą d

la ś

rodo

wis

ka m

eto

dę n

agrz

ew

ania

w g

licery

nie

. S

tan

ow

isko d

o g

ięcia

łuków

nie

wym

ag

a o

drę

bn

ego

po

mie

szcze

nia

, w

któ

rym

wykon

yw

an

e s

ą p

race

z z

asto

so

wan

iem

glic

ery

ny

ora

z z

wią

zan

ych z

nią

dod

atk

ow

ych c

zyn

ności

tj.

cza

sochło

nneg

o c

zyszczenia

pom

ieszczeń

, pro

fili

i urz

ąd

ze

ń d

o g

ięcia

pro

fili.

Po

za t

ym

elim

inuje

zagro

żen

ie ś

rodo

wis

ka n

atu

raln

ego.

Opate

nto

wana

fo

rma T

EM

PO

II

jest

wypo

sa

żon

a m

ięd

zy i

nn

ym

i w

pro

wadn

ice t

eflono

we,

uła

twia

jące w

ycią

ga

nie

pro

fili

i o

dw

zoro

wa

nia

zary

sów

łuków

. Z

e w

zglę

du n

a m

ożliw

ość z

grz

ew

an

ia n

aw

et

kilk

u o

dcin

ków

łu

kow

ych,

kszta

łt łu

kó

w okie

n nie

ma o

gra

nic

ze

ń.

Nie

mie

cki

Pate

nt

na p

iec g

rze

wczy nr

19

9 0

6

751.1

– W

ITT

E. D

o tej pory

sprz

ed

ano 5

takic

h s

tołó

w.


LIS

TA

JE

DN

OS

TE

K B

AD

AW

CZ

YC

H W

G W

OJ

EW

ÓD

ZT

W1

08

L

P.

NA

ZW

A J

ED

NO

ST

KI

WO

JE

WÓ

DZ

TW

O

AD

RE

S

E-M

AIL

T

EL

EF

ON

1

Insty

tut A

uto

maty

ki S

yste

mó

w

Energ

ety

czn

ych S

p.

z o

. o.

doln

oślą

skie

ul. W

ysta

wo

wa 1

,

51-6

18 W

rocła

w,

Po

lska

sekre

tariat@

iase.w

roc.p

l

(71)

347

-72

-94,

centr

ala

(71)

348

-42-2

1

2

Insty

tut G

órn

ictw

a

Odkry

wko

weg

o

PO

LT

EG

OR

-IN

ST

YT

UT

doln

oślą

skie

ul. P

ark

ow

a 2

5,

51-6

16 W

rocła

w,

Po

lska

poltegor@

igo.w

roc.p

l

(71)

348

-82

-11 d

o g

od

z.

15

,

(71)

348

-82

-17 p

o g

od

z.

15

3

Insty

tut K

om

pute

row

ych

S

yste

mów

Au

tom

aty

ki

i P

om

iaró

w S

p.

z o

.o.

doln

oślą

skie

ul. L

. R

óżyckie

go 1

c,

51-6

08 W

rocła

w,

Po

lska

ik

saip

@ik

saip

.pop.p

l

(71)

348

-45

-55,

(71)

348

-87-0

0

4

KG

HM

CU

PR

UM

Sp.

z o

.o.

Centr

um

Bada

wczo

-R

ozw

ojo

we

doln

oślą

skie

ul. G

en. W

ł. S

ikors

kie

go 2

-8,

53-6

59 W

rocła

w,

Po

lska

kghm

@cupru

m.w

roc.p

l

(71)

781

-22

-01

5

Wojs

kow

y I

nsty

tut T

echnik

i In

żyn

iery

jnej im

. P

rofe

sora

Jó

zefa

Kosackie

go

doln

oślą

skie

ul. O

born

icka 1

36,

50-9

61 W

rocła

w,

Po

lska

w

iti@

witi.w

roc.p

l

(71)

347

-44

-40,

(71)

347

-44-5

0

6

Insty

tut In

żyn

ieri

i M

ate

riałó

w

Polim

ero

wych i B

arw

nik

ów

kuja

wsko

-pom

ors

kie

ul. M

. S

kło

do

wskie

j-C

urie 5

5,

87-1

00 T

oru

ń, P

ols

ka

sekre

tariat@

ipts

.pl

(56)

659

-84

-22 d

o 2

3,

(5

6)

659

-84

-75,

(56)

659

-36-2

6,

(5

6)

650

-00

-44

7

Ośro

dek B

ada

wczo

-R

ozw

ojo

wy U

rząd

zeń

Ste

row

an

ia N

apę

dó

w

kuja

wsko

-pom

ors

kie

ul. B

ato

rego

10

7,

87-1

00 T

oru

ń, P

ols

ka

obru

sn@

obru

sn.t

oru

n.p

l

(56)

623

-40

-21,

(56)

623

-40-2

2

8

Insty

tut E

uro

py

Śro

dkow

o-W

schodnie

j lu

bels

kie

ul. N

ieca

ła 5

,

20-0

80 L

ublin

, P

ols

ka

ie

sw

@ie

sw

.lub

lin.p

l

(81)

532

-29

-07,

(81)

743

-68-6

2

9

Insty

tut M

ed

ycyn

y W

si

im. W

itold

a C

ho

dźki

lub

els

kie

ul. K

. Jacze

wskie

go 2

,

20-9

50 L

ublin

, P

ols

ka

im

w@

ga

len.lub

lin.p

l

(81)

718

-44

-00,

(81)

718

-44-1

0

10

In

sty

tut N

aw

ozó

w S

ztu

czn

ych

lub

els

kie

A

l. T

ysią

cle

cia

Państw

a

Pols

kie

go

13

a, 2

4-1

10

Pu

ław

y,

Pols

ka

ins@

ins.p

ula

wy.p

l

(81)

473

-14

-00,

(81)

473

-14-0

2,

(8

1)

473

-14

-06

11

In

sty

tut U

pra

wy,

Na

wo

żen

ia

i G

lebo

zna

wstw

a -

Państw

ow

y

Insty

tut B

ada

wczy

lub

els

kie

ul. C

zart

ory

skic

h 8

,

24-1

00 P

uła

wy,

Pols

ka

iu

ng@

iun

g.p

ula

wy.p

l

(81)

886

-49

-60,

(81)

886

-34-2

1

10

8 N

a p

od

staw

ie m

ate

riał

ów

otr

zym

an

ych

z O

śro

dka

Prz

etw

arzan

ia I

nfo

rmac

ji.

mailto:[email protected]












LP

. N

AZ

WA

JE

DN

OS

TK

I W

OJE

WÓ

DZ

TW

O

AD

RE

S

E-M

AIL

T

EL

EF

ON

12

P

aństw

ow

y Insty

tut

Wete

ryn

ary

jny -

Państw

ow

y

Insty

tut B

ada

wczy

lub

els

kie

A

l. P

art

yzantó

w 5

7,

24-1

00 P

uła

wy,

Pols

ka

sekre

tariat@

piw

et.

pu

law

y.p

l

(sekre

tariat d

yre

kto

ra)

(81)

889

-30-0

0 (

ce

ntr

ala

)

13

C

entr

aln

y O

śro

dek B

ad

aw

czo

-R

ozw

ojo

wy M

aszyn

W

łókie

nnic

zych

PO

LM

AT

EX

-CE

NA

RO

łód

zkie

ul. W

ólc

za

ńska 5

5/5

9,

90-6

08 Ł

ód

ź, P

ols

ka

biu

ro@

cen

aro

.lod

z.p

l

(42)

632

-85-7

0,

(42)

633

-38-8

2,

(4

2)

633

-55-4

1

14

In

sty

tut B

iopolim

eró

w

i W

łókie

n C

hem

iczn

ych

łó

dzkie

ul. M

. S

kło

do

wskie

j-C

urie

19/2

7, 9

0-5

70

Łó

dź,

Po

lska

ib

wch

@ib

wch.lod

z.p

l

(42)

637

-65-1

0,

(42)

637

-67-4

4

15

In

sty

tut C

entr

um

Zdro

wia

M

atk

i P

olk

i łó

dzkie

ul. R

zg

ow

ska 2

81/2

89,

93-3

38 Ł

ód

ź, P

ols

ka

nauka@

iczm

p.e

du.p

l

(42)

271

-10-0

0,

(42)

271

-12-6

6,

(4

2)

271

-20-0

0,

(42)

646

-96-3

3

16

In

sty

tut M

ed

ycyn

y P

racy

im. pro

f. d

r. m

ed. Jerz

ego

N

ofe

ra

łód

zkie

ul. Ś

w. T

ere

sy o

d D

zie

cią

tka

Je

zus 8

, 91

-348 Ł

ód

ź,

Po

lska

impx@

imp.lod

z.p

l

(42)

631

-45-0

2

17

In

sty

tut P

rzem

ysłu

S

kórz

aneg

o

łód

zkie

ul. Z

gie

rska 7

3,

91-4

62 Ł

ód

ź, P

ols

ka

d

yr-

ips@

ips.lo

dz.p

l

(42)

253

-61-0

8

18

In

sty

tut S

ado

wnic

twa

i K

wia

cia

rstw

a im

. S

zcze

pa

na

Pie

nią

żka

łód

zkie

ul. P

om

olo

gic

zn

a 1

8,

96-1

00 S

kie

rnie

wic

e, P

ols

ka

is

ad@

insa

d.p

l

(46)

833

-20-2

1 d

o 2

4,

(4

6)

833

-25-4

9

19

In

sty

tut T

echnolo

gii

Be

zpie

czeństw

a M

OR

AT

EX

łó

dzkie

ul. M

. S

kło

do

wskie

j-C

urie 3

,

90-9

65 Ł

ód

ź, P

ols

ka

itb

@m

ora

tex.e

u

(42)

637

-37-1

0 (

ce

ntr

ala

)

20

In

sty

tut W

arz

yw

nic

twa

im. E

mila

Chro

boczka

łó

dzkie

ul. K

onsty

tucji

3 M

aja

1/3

,

96-1

00 S

kie

rnie

wic

e, P

ols

ka

iw

arz

@in

warz

.skie

rnie

wic

e.p

l

(46)

833

-22-1

1 d

o 1

3,

(4

6)

833

-34-3

4

21

In

sty

tut W

łókie

nnic

twa

łó

dzkie

ul. B

rze

ziń

ska 5

/15,

92-1

03 Ł

ód

ź, P

ols

ka

in

fo@

iw.lod

z.p

l

(42)

616

-31-0

1,

(42)

616

-31-1

0

22

O

śro

dek B

ada

wczo

-R

ozw

ojo

wy E

kolo

gii

Mia

st

OB

RE

M

łód

zkie

ul. L

ipo

wa 7

3,

90

-568 Ł

ód

ź,

Pols

ka

sekre

tariat@

obre

m.p

l

(42)

637

-56-4

6,

(42)

637

-47-7

1,

(42)

637

-12-7

5

23

O

śro

dek B

ada

wczo

-R

ozw

ojo

wy O

RA

M

Sp.

z o

.o.

łód

zkie

P

l. Z

wycię

stw

a 2

, 9

0-3

12

Łód

ź,

Pols

ka

in

fo@

ora

m.lod

z.p

l

(42)

674

-26-1

5,

(42)

674

-34-9

4

24

C

entr

aln

y O

śro

dek

Chło

dn

ictw

a C

OC

H

w K

rakow

ie S

p.

z o

.o.

mało

pols

kie

ul. J

. Lea 1

16

, 30

-133 K

rakó

w,

Pols

ka

coch@

coch.p

l

(12)

637

-09-3

3

25

In

sty

tut E

kspert

yz S

ądo

wych

im. pro

f. d

r. J

ana S

ehna

mało

pols

kie

ul. W

este

rpla

tte 9

,

31-0

33 K

rakó

w, P

ols

ka

ie

s@

ies.k

rakow

.pl

(12)

422

-87-5

5
















LP

. N

AZ

WA

JE

DN

OS

TK

I W

OJE

WÓ

DZ

TW

O

AD

RE

S

E-M

AIL

T

EL

EF

ON

26

In

sty

tut N

aft

y i G

azu

m

ało

pols

kie

ul. L

ub

icz 2

5a,

31

-503 K

rakó

w,

Pols

ka

off

ice@

inig

.pl

(12)

421

-00-3

3,

(12)

421

-06-8

6,

(12)

653

-25-1

2,

(12)

617

-75-2

8

27

In

sty

tut O

dle

wn

ictw

a

mało

pols

kie

ul. Z

akopia

ńska 7

3,

30-4

18 K

rakó

w,

Pols

ka

io

d@

iod.k

rakow

.pl

(12)

261

-81-1

1,

(12)

266

-26-1

9

28

In

sty

tut R

ozw

oju

Mia

st

mało

pols

kie

ul. C

ieszyńska 2

, 3

0-0

15

Kra

ków

, P

ols

ka

sekre

tariat@

irm

.kra

kow

.pl

(12)

634-2

9-5

3

29

In

sty

tut Z

aa

wanso

wan

ych

Technolo

gii

Wytw

arz

ania

m

ało

pols

kie

ul. W

rocła

wska 3

7a,

31-0

11 K

rakó

w, P

ols

ka

io

s@

ios.k

rakow

.pl

(12)

631

-73-3

3,

(12)

633

-52-1

9,

(12)

631

-71-0

0

30

In

sty

tut Z

oo

techn

iki -

Państw

ow

y Insty

tut

Ba

da

wczy

mało

pols

kie

ul. J

. S

are

go 2

, 31

-047 K

raków

, P

ols

ka

iz

ooin

fo@

izo

o.k

rakow

.pl

(12)

258

-81-3

6,

(12)

422

-88-5

2

31

O

śro

dek B

ada

wczo

-R

ozw

ojo

wy B

udo

wy U

rzą

dzeń

C

hem

iczn

ych C

EB

EA

mało

pols

kie

ul. J

. L

ea 1

14

, 30

-133 K

rakó

w,

Pols

ka

obr@

ceb

ea.c

om

.pl

(12)

637

-13-2

6

32

O

śro

dek B

ada

wczo

-R

ozw

ojo

wy G

órn

ictw

a

Suro

wcó

w C

hem

iczn

ych

CH

EM

KO

P S

p.

z o

.o.

mało

pols

kie

ul. J

. W

ybic

kie

go 7

,

31-2

61 K

rakó

w, P

ols

ka

am

aki@

chem

kop.p

l

(12)

633

-60-7

5

33

O

śro

dek B

ada

wczo

-R

ozw

ojo

wy S

prz

ętu

M

echan

iczneg

o S

p.

z o

.o.

mało

pols

kie

ul. J

. K

ocha

no

wskie

go 3

0,

33-1

00 T

arn

ów

, P

ols

ka

obr@

obr.

tarn

ow

.pl

(14)

627

-31-6

1 c

entr

ala

,

(14)

629

-60-4

4,

(14)

629

-60-4

6

34

C

entr

aln

e L

abora

torium

O

chro

ny R

ad

iolo

gic

zn

ej

mazo

wie

ckie

ul. K

on

wa

liow

a 7

,

03-1

94 W

ars

za

wa,

Pols

ka

szkolin

f@clo

r.w

aw

.pl

(22)

811

-00-1

1,

(22)

811

-16-1

6

35

C

entr

aln

y Insty

tut

Ochro

ny

Pra

cy -

Państw

ow

y Insty

tut

Bad

aw

czy

mazo

wie

ckie

ul. C

zern

iako

wska 1

6,

00-7

01 W

ars

za

wa,

Pols

ka

oin

ip@

cio

p.p

l

(22)

623

-30-0

0,

(22)

623

-36-9

8,

(22)

623

-46-0

1

36

C

entr

aln

y O

śro

dek B

ad

aw

czo

-R

ozw

ojo

wy A

para

tury

B

ad

aw

czej i D

ydakty

cznej

CO

BR

AB

ID S

p.

z o

.o.

mazo

wie

ckie

ul. Ł

ucka 1

5, 00

-842

Wars

za

wa,

Po

lska

firm

a@

cobra

bid

.com

.pl

(22)

620

-30-6

1 d

o 6

2

37

C

entr

aln

y O

śro

dek B

ad

aw

czo

-R

ozw

ojo

wy O

pakow

ań

m

azo

wie

ckie

ul. K

onsta

nciń

ska 1

1,

02-9

42 W

ars

za

wa,

Pols

ka

in

fo@

cobro

.org

.pl

(22)

842

-07-7

1,

(22)

842

-20-1

1

38

C

entr

aln

y O

śro

dek B

ad

aw

czo

-R

ozw

ojo

wy P

rzem

ysłu

P

olig

raficzneg

o

mazo

wie

ckie

ul. M

ied

zia

na 1

1,

00-9

58 W

ars

za

wa,

Pols

ka

cobrp

p@

co

brp

p.c

om

.pl

(22)

620

-63-8

0,

(22)

620

-80-7

0,

(22)

620

-91-3

8

39

C

entr

aln

y S

zp

ita

l K

linic

zn

y

MS

WiA

mazo

wie

ckie

ul. W

oło

ska 1

37,

02-5

07 W

ars

za

wa,

Pols

ka

d

yre

kcja

@cskm

sw

ia.p

l

(22)

508

-20-0

0,

(22)

845

-00-3

1,

(22)

845

-32-8

1
















LP

. N

AZ

WA

JE

DN

OS

TK

I W

OJE

WÓ

DZ

TW

O

AD

RE

S

E-M

AIL

T

EL

EF

ON

40

C

entr

um

Bada

ń

Farm

akokin

ety

czn

ych F

ILA

B,

RA

VIM

ED

Sp.

z o

. o.

mazo

wie

ckie

ul. P

oln

a 5

4,

05

-119 Ł

ajs

ki

k. Legio

no

wa,

poczta

Leg

ion

ow

o,

Po

lska

fila

b@

fila

b.c

om

.pl

(22)

782

-21-6

7

41

C

entr

um

Bada

wczo

-K

onstr

ukcyjn

e O

bra

bia

rek

Sp.

z o

.o.

mazo

wie

ckie

ul. S

taszic

a 1

, 0

5-8

00

P

ruszków

, P

ols

ka

konstr

ukcja

@cbko.p

l

nauka@

cbko.p

l

(22)

758

-75-3

1,

(2

2)

759

-93-1

0 w

ew

. 21

42

C

entr

um

Info

rmaty

ki i

Łączn

ości O

bro

ny N

aro

do

wej

mazo

wie

ckie

ul. N

ow

ow

iejs

ka 2

8a,

00-9

11 W

ars

za

wa,

Pols

ka

cilo

n@

wp.m

il.pl

(22)

684

-02-8

6,

(22)

825

-66-5

5

43

C

entr

um

Naukow

o-B

ad

aw

cze

Ochro

ny P

rzeciw

po

żaro

wej

im. J. T

ulis

zkow

skie

go

mazo

wie

ckie

ul. N

ad

wiś

lańska 2

13,

05-4

20 J

ózefó

w k

. O

twocka,

Pols

ka

cnbop

@cnbo

p.p

l

(22)

769

-33-0

0,

centr

ala

(22)

769

-32-0

0

44

C

entr

um

Naukow

o-B

ad

aw

cze

Technik

i R

adia

i T

ele

wiz

ji C

EN

RiT

(w

lik

wid

acji)

mazo

wie

ckie

ul. W

ałb

rzyska 3

/5,

02-7

39 W

ars

za

wa,

Pols

ka

cenrit@

ce

nrit.

wa

w.p

l

(22)

645

-95-4

5,

(22)

843

-19-1

0,

(22)

845

-95-9

3

45

C

entr

um

Onkolo

gii

- In

sty

tut

im. M

arii S

kło

do

wskie

j-C

urie

mazo

wie

ckie

ul. W

. K

. R

oentg

en

a 5

,

02-7

81 W

ars

za

wa,

Pols

ka

seknauk@

coi.w

aw

.pl

(22)

546

-20-0

0,

(22)

644

-02-0

0,

(22)

644

-50-2

4,

(22)

644

-54-2

4,

(22)

822

-48-3

1 d

o 3

9

46

In

sty

tut B

ada

ń E

dukacyjn

ych

m

azo

wie

ckie

ul. G

órc

ze

wska 8

,

01-1

80 W

ars

za

wa,

Pols

ka

ib

e@

ibe.e

du.p

l

sekre

tariat@

ibe.e

du.p

l

(22)

632

-02-2

1,

(22)

632

-18-6

9,

(22)

632

-80-8

4

47

In

sty

tut B

ada

ń R

ynku,

Konsum

pcji

i K

oniu

nktu

r m

azo

wie

ckie

A

l. J

ero

zolim

skie

87,

02-0

01 W

ars

za

wa,

Pols

ka

sekre

tariat@

ibrk

k.p

l

(22)

628

-55-8

5

48

In

sty

tut B

ada

wczy D

róg

i M

ostó

w

mazo

wie

ckie

ul. J

agie

llońska 8

0,

03-3

01 W

ars

za

wa,

Pols

ka

ib

dim

@ib

dim

.edu.p

l

(22)

811

-03-8

3,

(2

2)

814

-50-2

5 (

sekre

tariat)

49

In

sty

tut B

ada

wczy L

eśnic

twa

m

azo

wie

ckie

ul. B

raci Leśnej 3,

05

-090

Sękocin

Sta

ry,

poczta

Raszyn

, P

ols

ka

ibl@

ible

s.w

aw

.pl

(22)

715

-03-0

0

50

In

sty

tut B

iote

chno

logii

i A

nty

bio

tykó

w

mazo

wie

ckie

ul. S

taro

ściń

ska 5

,

02-5

16 W

ars

za

wa,

Pols

ka

apl@

iba.w

aw

.pl

(22)

849

-60-5

1

51

In

sty

tut B

iote

chno

logii

Prz

em

ysłu

Roln

o-

Spo

żyw

cze

go

mazo

wie

ckie

ul. R

akow

iecka 3

6,

02-5

32 W

ars

za

wa,

Pols

ka

ib

prs

@ib

prs

.pl

(22)

606

-36-0

0

52

In

sty

tut C

era

mik

i i M

ate

ria

łów

B

ud

ow

lan

ych

m

azo

wie

ckie

ul. P

ostę

pu 9

, 02

-676

Wars

za

wa,

Po

lska

nfo

@is

ic.w

aw

.pl

(22)

843

-52-9

6,

(22)

847

-74-2

1

53

In

sty

tut C

hem

ii i T

echnik

i Jądro

wej

mazo

wie

ckie

ul. D

oro

dna 1

6,

03-1

95 W

ars

za

wa,

Pols

ka

sekd

yrn

@ic

htj.w

aw

.pl

(22)

504

-10-0

0


















LP

. N

AZ

WA

JE

DN

OS

TK

I W

OJE

WÓ

DZ

TW

O

AD

RE

S

E-M

AIL

T

EL

EF

ON

54

In

sty

tut C

hem

ii P

rzem

ysło

wej

im. pro

f. Ignacego

Mościc

kie

go

mazo

wie

ckie

ul. L

. R

yd

yg

iera

8,

01-7

93 W

ars

za

wa,

Pols

ka

ic

hp@

ichp

.pl

(22)

568

-20

-00,

(22)

633

-97-9

8

55

In

sty

tut E

konom

iki R

oln

ictw

a

i G

ospo

dark

i Ż

yw

nościo

wej -

Państw

ow

y Insty

tut

Ba

da

wczy

mazo

wie

ckie

ul. Ś

wię

tokrz

yska 2

0,

00-9

50 W

ars

za

wa,

Pols

ka

ie

rig

z@

ierig

z.w

aw

.pl

(22)

505

-44

-44

56

In

sty

tut E

lektr

ote

chn

iki

mazo

wie

ckie

ul. M

. P

ożary

skie

go 2

8,

04-7

03 W

ars

za

wa,

Pols

ka

ie

l@ie

l.w

aw

.pl

(22)

812

-00

-21,

(22)

812

-20-0

0

57

In

sty

tut E

nerg

ety

ki

mazo

wie

ckie

ul. M

ory

8,

01

-33

0 W

ars

za

wa,

Pols

ka

in

sty

tut.

energ

ety

ki@

ien

.co

m.p

l

(22)

345

-12

-00,

(22)

836

-32-2

5

58

In

sty

tut E

nerg

ii A

tom

ow

ej

PO

LA

TO

M

mazo

wie

ckie

05-4

00 Ś

wie

rk, poczta

Otw

ock,

Pols

ka

ie

a@

cyf.

go

v.p

l

(22)

718

-00

-01,

(22)

779

-38-8

8

59

In

sty

tut F

arm

aceuty

czn

y

mazo

wie

ckie

ul. J

. R

yd

yg

iera

8,

01-7

93 W

ars

za

wa,

Pols

ka

konta

kt@

ifarm

.waw

.pl

(22)

456

-38

-00,

(22)

456

-39-0

0

60

In

sty

tut F

izjo

logii

i P

ato

log

ii S

łuch

u

mazo

wie

ckie

ul. Z

gru

po

wan

ia A

K

"Kam

pin

os"

1,

01

-943

Wars

za

wa,

Po

lska

sekre

tariat@

ifps.o

rg.p

l

kancela

ria@

ifps.o

rg.p

l

(22)

835

-52

-14,

(22)

835

-66-7

0

61

In

sty

tut F

izyki P

lazm

y

i Lasero

wej M

ikro

synte

zy

im. S

ylw

estr

a K

alis

kie

go

mazo

wie

ckie

ul. H

ery

23,

00

-90

8 W

ars

za

wa,

Pols

ka

off

ice@

ifpilm

.wa

w.p

l

(22)

638

-14

-60

62

In

sty

tut G

eo

de

zji

i K

art

ogra

fii

mazo

wie

ckie

ul. Z

. M

od

zele

wskie

go

27,

02-6

79 W

ars

za

wa,

Pols

ka

ig

ik@

igik

.edu.p

l

(22)

329

-19

-00

63

In

sty

tut G

ospo

dark

i P

rzestr

zen

nej

i M

ieszkaln

ictw

a

mazo

wie

ckie

ul. T

arg

ow

a 4

5,

03-7

28 W

ars

za

wa,

Pols

ka

ig

pik

@ig

pik

.wa

w.p

l

(22)

619

-13

-50

64

In

sty

tut G

ruźlic

y i C

horó

b P

łuc

mazo

wie

ckie

ul. P

łocka 2

6, 01

-138

Wars

za

wa,

Po

lska

dpn1

@ig

ich

p.e

du.p

l in

sty

tut@

igic

hp

.ed

u.p

l

(22)

431

-21

-00,

(22)

431

-21-2

8

65

In

sty

tut H

em

ato

logii

i T

ransfu

zjo

logii

mazo

wie

ckie

ul. I.

Gan

dhi 14,

02-7

76 W

ars

za

wa,

Pols

ka

hem

ato

l@ih

it.w

aw

.pl

(22)

349

-61

-00,

(22)

349

-61-7

6

66

In

sty

tut H

odo

wli

i A

klim

aty

zacji

Roślin

-

Państw

ow

y Insty

tut

Ba

da

wczy

mazo

wie

ckie

05-8

70 R

ad

zik

ów

, poczta

B

łonie

, P

ols

ka

postb

ox@

ihar.

ed

u.p

l e.a

rseniu

k@

ihar.

edu.p

l a.a

nio

l@ih

ar.

edu

.pl

(22)

725

-26

-11 d

o 1

3,

(2

2)

725

-36

-11,

(22)

725

-45-3

6

67

In

sty

tut K

ard

iolo

gii

im.

Pry

masa T

ysią

cle

cia

Ste

fana

Kard

yna

ła W

yszyńskie

go

mazo

wie

ckie

ul. A

lpejs

ka 4

2,

04-6

28 W

ars

za

wa,

Pols

ka

nauka@

ikard

.pl

(22)

815

-40

-14












mailto:[email protected]%[email protected]

mailto:[email protected]%[email protected]


mailto:[email protected]%[email protected]%[email protected]





LP

. N

AZ

WA

JE

DN

OS

TK

I W

OJE

WÓ

DZ

TW

O

AD

RE

S

E-M

AIL

T

EL

EF

ON

68

In

sty

tut K

ole

jnic

twa

m

azo

wie

ckie

ul. J

. C

hło

pic

kie

go 5

0,

04-2

75 W

ars

za

wa,

Pols

ka

ik

ole

j@ik

ole

j.pl

(22)

610

-08

-68,

(22)

610

-13-3

5

69

In

sty

tut L

otn

ictw

a

mazo

wie

ckie

A

l. K

rakow

ska 1

10/1

14

,

02-2

56 W

ars

za

wa,

Pols

ka

ilo

t@ilo

t.e

du.p

l

(22)

846

-00

-11,

(22)

846

-08-0

1

70

In

sty

tut Ł

ączn

ości -

Państw

ow

y Insty

tut

Ba

da

wczy

mazo

wie

ckie

ul. S

zacho

wa 1

,

04-8

94 W

ars

za

wa,

Pols

ka

in

fo@

itl.w

aw

.pl

(22)

512

-81

-00

71

In

sty

tut M

aszyn

Mate

maty

czn

ych

m

azo

wie

ckie

ul. L

. K

rzyw

ickie

go 3

4,

02-0

78 W

ars

za

wa,

Pols

ka

im

asm

at@

imm

.org

.pl

(22)

621

-84

-41

72

In

sty

tut M

atk

i i D

zie

cka

m

azo

wie

ckie

ul. M

. K

asprz

aka 1

7a,

01-2

11 W

ars

za

wa,

Pols

ka

ra

da.n

aukow

a@

imid

.med.p

l

(22)

327

-70

-00,

(22)

327

-70-0

1,

(22)

327

-73

-05

73

In

sty

tut M

echan

iki P

recyzyjn

ej

mazo

wie

ckie

ul. D

uchn

icka 3

,

01-7

96 W

ars

za

wa,

Pols

ka

in

fo@

imp.e

du

.pl

(22)

560

-26

-00

74

In

sty

tut M

echan

izacji

Bud

ow

nic

twa i G

órn

ictw

a

Skaln

eg

o

mazo

wie

ckie

ul. R

acjo

naliz

acji

6/8

,

02-6

73 W

ars

za

wa,

Pols

ka

im

b@

imbig

s.o

rg.p

l

(22)

843

-02

-01,

(22)

843

-11-9

4,

(22)

843

-19

-44

75

In

sty

tut M

ete

oro

logii

i G

ospo

dark

i W

odnej

mazo

wie

ckie

ul. P

od

leśn

a 6

1,

01-6

73 W

ars

za

wa,

Pols

ka

sekre

tariat@

imgw

.pl

(22)

569

-41

-00,

(22)

569

-43-0

0,

(22)

834

-18

-01

76

In

sty

tut O

chro

ny Ś

rodo

wis

ka

m

azo

wie

ckie

ul. K

rucza 5

/11,

00-5

48 W

ars

za

wa,

Pols

ka

sekre

tariat@

ios.e

du

.pl

(22)

621

-36

-70,

(22)

625

-10-0

5,

(22)

629

-41

-35

77

In

sty

tut O

pty

ki S

toso

wanej

mazo

wie

ckie

ul. K

am

ionkow

ska 1

8,

03-8

05 W

ars

za

wa,

Pols

ka

in

os@

inos.p

l

(22)

810-2

5-8

9,

(22)

813

-20-5

1

78

In

sty

tut O

rgan

izacji

i Z

arz

ąd

za

nia

w P

rzem

yśle

O

RG

MA

SZ

mazo

wie

ckie

ul. Ż

ela

zn

a 8

7, 0

0-8

79

Wars

za

wa,

Po

lska

insty

tut@

org

masz.p

l

(22)

624

-92

-65,

(22)

654

-60-6

1

79

In

sty

tut P

aliw

i E

nerg

ii O

dna

wia

lnej

mazo

wie

ckie

ul. J

agie

llońska 5

5,

03-3

01 W

ars

za

wa,

Pols

ka

in

sty

tut@

ipie

o.p

l

(22)

510

-02

-00

80

In

sty

tut P

am

ięci N

aro

do

wej -

Kom

isja

Ścig

an

ia Z

bro

dn

i prz

eciw

ko N

aro

do

wi

Pols

kie

mu

mazo

wie

ckie

ul. T

ow

aro

wa 2

8,

00-8

39 W

ars

za

wa,

Pols

ka

sekre

tariat.

ipn

@ip

n.g

ov.p

l

(22)

581

-85

-02,

(22)

581

-85-0

4,

(22)

581

-85

-22,

(22)

581

-85-2

3

81

In

sty

tut P

om

nik

- C

entr

um

Z

dro

wia

Dzie

cka

m

azo

wie

ckie

A

l. D

zie

ci P

ols

kic

h 2

0,

04-7

30 W

ars

za

wa,

Pols

ka

d

yr.

nacze

lny@

czd.p

l

(22)

815

-70

-00

82

In

sty

tut P

racy i S

pra

w

Socja

lnych

m

azo

wie

ckie

ul. J

. B

ello

ttie

go 3

b,

01-0

22 W

ars

za

wa,

Pols

ka

sekre

tariat@

ipis

s.c

om

.pl

(22)

536

-75

-11,

(22)

536

-75-1

2

83

In

sty

tut P

roble

mów

Jądro

wych

im. A

ndrz

eja

So

łta

na

mazo

wie

ckie

05-4

00 Ś

wie

rk, poczta

Otw

ock,

Pols

ka

sin

s@

ipj.go

v.p

l

(22)

718

-05

-83,

(22)

718

-05-8

2 ,

(22)

718

-04

-72


















LP

. N

AZ

WA

JE

DN

OS

TK

I W

OJE

WÓ

DZ

TW

O

AD

RE

S

E-M

AIL

T

EL

EF

ON

84

In

sty

tut P

rzem

ysłu

O

rganic

zne

go

m

azo

wie

ckie

ul. A

nn

op

ol 6, 0

3-2

36

Wars

za

wa,

Po

lska

ipo

@ip

o.w

aw

.pl

(22)

811

-12

-31

85

In

sty

tut P

sychia

trii

i N

euro

logii

mazo

wie

ckie

ul. J

. S

ob

ieskie

go 9

,

02-9

57 W

ars

za

wa,

Pols

ka

la

chn

iak@

ipin

.edu.p

l

(22)

458

-28

-00 (

ce

ntr

ala

),

86

In

sty

tut R

eum

ato

log

ii im

. pro

f.

dr

hab.

med. E

leon

ory

Reic

her

mazo

wie

ckie

ul. S

part

ańska 1

,

02-6

37 W

ars

za

wa,

Pols

ka

kancela

ria@

ir.ids.p

l

(22)

844

-48

-81,

(22)

844

-42-4

1,

(22)

844

-49

-81,

87

In

sty

tut R

ozw

oju

Słu

żb

Spo

łeczn

ych

m

azo

wie

ckie

ul. M

ars

za

łkow

ska 3

4/5

0,

00-5

54 W

ars

za

wa,

Pols

ka

irss@

irss.p

l

(22)

629

-40

-18

88

In

sty

tut S

port

u

mazo

wie

ckie

ul. T

rylo

gii

2/1

6,

01-9

82 W

ars

za

wa,

Pols

ka

in

sp@

insp

.wa

w.p

l

(22)

835

-28

-48,

(22)

834

-62-8

8

89

In

sty

tut T

echnic

zn

y W

ojs

k

Lotn

iczych

m

azo

wie

ckie

ul. K

się

cia

Bole

sła

wa 6

,

01-4

94 W

ars

za

wa,

Pols

ka

poczta

@itw

l.p

l

(22)

685

-10

-09

90

In

sty

tut T

echnik

i B

udo

wla

nej

mazo

wie

ckie

ul. F

iltro

wa 1

, 00

-611

Wars

za

wa,

Po

lska

itb

@itb.p

l;in

sty

tut@

itb

.pl

(22)

825

-04

-71,

(22)

825

-13-0

3

91

In

sty

tut T

echnolo

gic

zn

o-

Prz

yro

dn

iczy

mazo

wie

ckie

A

l. H

rabska 3

, 05

-090 F

ale

nty

, poczta

Raszyn

, P

ols

ka

itep

@itep.e

du.p

l

(22)

628

-37

-63,

(22)

720

-04-2

0,

(22)

720

-05

-31 d

o 3

8

92

In

sty

tut T

echnolo

gii

Eksplo

ata

cji

- P

aństw

ow

y

Insty

tut B

ada

wczy

mazo

wie

ckie

ul. P

uła

skie

go 6

/10,

26-6

00 R

adom

, P

ols

ka

in

sty

tut@

itee.r

adom

.pl

(48)

364

-42

-41 d

o 4

9,

(4

8)

364

-39

-03,

(48)

364

-47-9

0

93

In

sty

tut T

echnolo

gii

Ele

ktr

ono

wej

mazo

wie

ckie

A

l. L

otn

ików

32/4

6,

02-6

68 W

ars

za

wa,

Pols

ka

d

yre

kto

[email protected]

aw

.pl

(22)

548

-77

-00,

(22)

843

-30-9

3

94

In

sty

tut T

echnolo

gii

Mate

riałó

w E

lektr

onic

zn

ych

m

azo

wie

ckie

ul. W

ólc

zyńska 1

33,

01-9

19 W

ars

za

wa,

Pols

ka

itm

e@

itm

e.e

du.p

l

(22)

834

-90

-03,

(2

2)

835

-30

-41 d

o 4

9

95

In

sty

tut T

ele

- i

Radio

tech

nic

zn

y

mazo

wie

ckie

ul. R

atu

szo

wa

11,

03-4

50 W

ars

za

wa,

Pols

ka

itr@

itr.

org

.pl

(22)

619

-22

-41,

(22)

619

-26-4

2,

(22)

619

-22

-81

96

In

sty

tut T

ransport

u

Sam

ochodo

we

go

m

azo

wie

ckie

ul. J

agie

llońska 8

0,

03-3

01 W

ars

za

wa,

Pols

ka

in

fo@

its.w

aw

.pl

(22)

811

-32

-31

97

In

sty

tut T

ury

sty

ki S

p.

z o

.o.

mazo

wie

ckie

ul. D

. M

erl

inie

go 9

a,

02-5

11 W

ars

za

wa,

Pols

ka

it@

intu

r.com

.pl

(22)

844

-12

-61 d

o 6

2,

(2

2)

844

-61

-67,

(22)

844

-63-4

7,

sekre

tariat (2

2)

84

8-9

5-9

2

98

In

sty

tut W

ym

iaru

S

pra

wie

dliw

ości

mazo

wie

ckie

ul. K

rakow

skie

Prz

edm

ieście

25, 0

0-0

71 W

ars

za

wa,

Pols

ka

iws@

iws.o

rg.p

l

(22)

826

-03

-63

99

In

sty

tut W

zorn

ictw

a

Prz

em

ysło

wego S

p.

z o

.o.

mazo

wie

ckie

ul. Ś

wię

toje

rska 5

/7,

00-2

36 W

ars

za

wa,

Pols

ka

iw

p@

iwp.c

om

.pl

(22)

860

-00

-66







mailto:[email protected];[email protected]











LP

. N

AZ

WA

JE

DN

OS

TK

I W

OJE

WÓ

DZ

TW

O

AD

RE

S

E-M

AIL

T

EL

EF

ON

100

In

sty

tut Ż

yw

ności i Ż

yw

ienia

im

. pro

f. d

ra m

ed. A

leksandra

S

zczyg

ła

mazo

wie

ckie

ul. P

ow

siń

ska 6

1/6

3,

02-9

03 W

ars

za

wa,

Pols

ka

ja

rosz@

izz.w

aw

.pl

(22)

842

-21

-71

101

N

aro

do

wy I

nsty

tut

Leków

m

azo

wie

ckie

ul. C

he

łmska 3

0/3

4,

00-7

25 W

ars

za

wa,

Pols

ka

sekre

tariat@

il.w

aw

.pl

(22)

851

-43

-69,

(22)

851

-44-9

6

102

N

aro

do

wy I

nsty

tut Z

dro

wia

P

ub

liczne

go -

Państw

ow

y

Zakła

d H

igie

ny (

NIZ

P -

PZ

H)

mazo

wie

ckie

ul. C

hocim

ska 2

4,

00-7

91 W

ars

za

wa,

Pols

ka

d

yre

kto

r@p

zh.g

ov.p

l

(22)

542

-14

-00,

(2

2)

849

-40

-51 d

o 5

7 (

centr

ala

),

(22)

849

-76

-12,

(22)

542

-12-0

2

(sekre

tariat

Dyre

kto

ra)

103

N

aukow

a i A

kadem

icka S

ieć

Kom

pute

row

a

mazo

wie

ckie

ul. W

ąw

ozo

wa 1

8,

00-7

96 W

ars

za

wa,

Pols

ka

sekre

tariat@

nask.p

l

(22)

380

-82

-00

104

O

śro

dek B

ada

wczo

-R

ozw

ojo

wy C

iep

łow

nic

twa

Sto

łeczneg

o P

rze

dsię

bio

rstw

a

Energ

ety

ki C

iep

lnej S

.A.

mazo

wie

ckie

ul. W

. S

koro

chód

-Maje

wskie

go

3, 02-1

04 W

ars

za

wa,

Pols

ka

obrc

@spec.w

aw

.pl

(22)

823

-21

-39,

(2

2)

822

-22

-15 d

o 1

7

105

O

śro

dek B

ada

wczo

-R

ozw

ojo

wy P

RE

DO

M-O

BR

m

azo

wie

ckie

ul. K

rako

wia

ków

53,

02-2

55 W

ars

za

wa,

Pols

ka

obr@

pre

dom

.com

.pl

(22)

846

-19

-51

106

O

śro

dek B

ada

wczo

-R

ozw

ojo

wy P

rzem

ysłu

R

afinery

jnego S

.A.

mazo

wie

ckie

ul. C

hem

ików

5, 0

9-4

11 P

łock,

Pols

ka

zarz

ad

@obr.

pl

(24)

365

-33

-07,

(24)

365

-33-2

4,

107

O

śro

dek P

rze

twarz

an

ia

Info

rmacji

mazo

wie

ckie

al. N

iepod

leg

łości 188

b,

00-6

08 W

ars

za

wa,

Pols

ka

opi@

opi.org

.pl

(22)

570

-14

-00

108

P

aństw

ow

y Insty

tut

Geolo

gic

zn

y -

Państw

ow

y

Insty

tut B

ada

wczy

mazo

wie

ckie

ul. R

akow

iecka 4

,

00-9

75 W

ars

za

wa,

Pols

ka

sekre

tariat@

pg

i.g

ov.p

l

(22)

849

-53

-51

109

P

rzem

ysło

wy I

nsty

tut

Auto

maty

ki i P

om

iaró

w P

IAP

m

azo

wie

ckie

A

l. J

ero

zolim

skie

202,

02-4

86 W

ars

za

wa,

Pols

ka

pia

p@

pia

p.p

l

(22)

874

-01

-64,

(22)

874

-00-0

0,

(22)

874

-02

-20

110

P

rzem

ysło

wy I

nsty

tut M

aszyn

B

ud

ow

lan

ych S

p.

z o

.o.

mazo

wie

ckie

ul. N

apo

leona 2

, 0

5-2

30

Kob

yłk

a, P

ols

ka

pim

b@

pim

b.c

om

.pl

(22)

786

-23

-26,

(22)

786

-18-3

1

111

P

rzem

ysło

wy I

nsty

tut

Moto

ryzacji

mazo

wie

ckie

ul. J

agie

llońska 5

5,

03-3

01 W

ars

za

wa,

Pols

ka

in

fo@

pim

ot.org

.pl

(22)

811

-24

-70 lu

b 8

0,

(2

2)

811

-14

-21

112

P

rzem

ysło

wy I

nsty

tut

Tele

kom

unik

acji

S.A

. m

azo

wie

ckie

ul. P

olig

on

ow

a 3

0,

04-0

51 W

ars

za

wa,

Pols

ka

sekre

tariat@

pit.e

du.p

l

(22)

486

-52

-25,

(22)

486

-52-9

5,

(22)

486

-52

-00

113

W

ojs

kow

y I

nsty

tut C

hem

ii

i R

adio

metr

ii

mazo

wie

ckie

A

l. g

en

. A

. C

hru

ście

la

"Mo

nte

ra"

105,

00

-910

Wars

za

wa,

Po

lska

sekre

tariat@

wic

hir.w

aw

.pl

(22)

673

-51

-80,

(22)

516

-99-0

9
















LP

. N

AZ

WA

JE

DN

OS

TK

I W

OJE

WÓ

DZ

TW

O

AD

RE

S

E-M

AIL

T

EL

EF

ON

114

W

ojs

kow

y I

nsty

tut H

igie

ny

i E

pid

em

iolo

gii

im. gen.

K

aro

la K

aczko

wskie

go

mazo

wie

ckie

ul. K

ozie

lska 4

,

01-1

63 W

ars

za

wa,

Pols

ka

w

ihie

@w

ihe.w

aw

.pl

(22)

686

-31

-01,

(22)

838

-01-2

9,

(22)

838

-10

-69

115

W

ojs

kow

y I

nsty

tut Ł

ączn

ości

im. pro

f. J

anusza

Gro

szkow

skie

go

mazo

wie

ckie

ul. W

ars

za

wska 2

2a,

05-1

30 Z

egrz

e P

ołu

dnio

we,

Pols

ka

sekre

tariat@

wil.

wa

w.p

l

(22)

688

-55

-55,

116

W

ojs

kow

y I

nsty

tut M

ed

ycyn

y

Lotn

iczej

mazo

wie

ckie

ul. Z

. K

rasiń

skie

go 5

4,

01-7

55 W

ars

za

wa,

Pols

ka

d

yre

kto

r@w

iml.w

aw

.pl

(22)

685

-26

-05,

(22)

685

-26-0

1

117

W

ojs

kow

y I

nsty

tut M

ed

yczn

y

mazo

wie

ckie

ul. S

zaseró

w 1

28,

04-1

41 W

ars

za

wa,

Pols

ka

nauka@

wim

.mil.

pl,

dyre

kcja

@w

im.m

il.pl

(22)

810

-80

-89,

(22)

810

-31-3

1,

(22)

681

-66

-88,

(22)

681

-76-6

6

118

W

ojs

kow

y I

nsty

tut T

echnic

zn

y

Uzbro

jenia

m

azo

wie

ckie

ul. P

rym

asa S

. W

yszyńskie

go

7, 05-2

20 Z

ielo

nka k

. W

ars

za

wy,

Pols

ka

witu

@w

itu.m

il.p

l

(22)

761

-44

-01,

(22)

781

-01-3

9,

(22)

781

-04

-41,

(22)

781

-99-3

7

119

W

ojs

kow

y I

nsty

tut T

echnik

i P

ancern

ej i S

am

ochodo

wej

mazo

wie

ckie

ul. O

kunie

wska 1

,

05-0

70 S

ule

jów

ek, P

ols

ka

sekre

tariat@

witpis

.mil.

pl

(22)

681

-10

-12,

(22)

783

-19-2

8

120

Ż

ydo

wski In

sty

tut H

isto

ryczn

y

im. E

manuela

Rin

ge

lblu

ma

m

azo

wie

ckie

ul. T

łom

ackie

3/5

,

00-0

90 W

ars

za

wa,

Pols

ka

secre

tary

@je

wis

hin

stitu

te.o

rg.p

l

(22)

827

-92

-21

121

In

sty

tut C

iężkie

j S

ynte

zy

Org

anic

znej B

LA

CH

OW

NIA

opo

lskie

ul. E

nerg

ety

kó

w 9

,

47-2

25 K

ęd

zie

rzyn

-Ko

źle

, P

ols

ka

info

@ic

so.c

om

.pl

(77)

487

-31

-99,

(77)

487

-34-7

0

122

P

aństw

ow

y Insty

tut

Naukow

y -

In

sty

tut Ś

ląski w

Opo

lu

opo

lskie

ul. P

iasto

wska 1

7, 4

5-0

81

Opole

, P

ols

ka

in

sty

tuts

laski@

wp.p

l

(77)

453

-60

-32,

(7

7)

453

-64

-41/4

2,

(7

7)

454

-01

-13/1

4, (7

7)

45

4-3

0-8

1

123

C

entr

um

Technik

i O

krę

tow

ej

S.A

. pom

ors

kie

W

ały

Pia

sto

wskie

1,

80-9

58 G

da

ńsk, P

ols

ka

zkarp

in@

cto

.gd

a.p

l

(58)

301

-00

-42,

(58)

307

-42-0

1

124

In

sty

tut M

ors

ki w

Gda

ńsku

pom

ors

kie

ul. D

ługi T

arg

41

/42,

80-8

30 G

da

ńsk, P

ols

ka

im@

im.g

da.p

l

(58)

301

-16

-41,

(58)

301

-18-7

9

125

M

ors

ki In

sty

tut

Ryb

acki

w G

dyn

i pom

ors

kie

ul. H

. K

ołłą

taja

1,

81

-33

2

Gd

yn

ia,

Po

lska

sekrd

n@

mir.g

dyn

ia.p

l

(58)

620

-17

-28,

(58)

620

-28-2

5

126

O

śro

dek B

ada

wczo

-R

ozw

ojo

wy C

en

trum

Technik

i M

ors

kie

j S

.A.

pom

ors

kie

ul. A

. D

ickm

ana 6

2,

81-1

09 G

dyn

ia,

Pols

ka

dn@

ctm

.gd

yn

ia.p

l,

ctm

@ctm

.gd

ynia

.pl

(58)

666

-53

-00,

(58)

666

-53-1

8

127

O

śro

dek B

ada

wczo

-R

ozw

ojo

wy P

rzem

ysłu

Pły

t D

rew

no

pocho

dn

ych S

p.

z o

.o.

pom

ors

kie

ul. A

. M

ickie

wic

za 1

0a,

83-2

62 C

zarn

a-W

oda, P

ols

ka

obrp

pd@

obrp

pd.c

om

.pl

(58)

587

-82

-16


















LP

. N

AZ

WA

JE

DN

OS

TK

I W

OJE

WÓ

DZ

TW

O

AD

RE

S

E-M

AIL

T

EL

EF

ON

128

B

ran

żo

wy O

śro

dek

Bad

aw

czo

-Ro

zw

ojo

wy

Maszyn E

lektr

yczn

ych

K

OM

EL

ślą

skie

A

l. W

. R

oźd

zie

ńskie

go 1

88,

40-2

03 K

ato

wic

e,

Po

lska

info

@kom

el.kato

wic

e.p

l

(32)

258

-20-4

1

129

C

entr

aln

y O

śro

dek B

ad

aw

czo-

Ro

zw

ojo

wy P

rzem

ysłu

Izola

cji

Bud

ow

lanej

ślą

skie

A

l. W

. K

orf

ante

go 1

93,

40-1

57 K

ato

wic

e,

Po

lska

sekre

tar@

cobrp

ib.k

ato

wic

e.p

l

(32)

258

-05-7

2,

(32)

258

-13-7

3

130

C

entr

aln

y O

śro

dek Info

rmaty

ki

Górn

ictw

a w

CO

IG S

.A.

ślą

skie

ul. M

ikoło

wska 1

00,

40-0

65 K

ato

wic

e,

Po

lska

coig

@coig

.kato

wic

e.p

l

(32)

257

-41-2

0

131

G

łów

ny I

nsty

tut G

órn

ictw

a

ślą

skie

P

l. G

wark

ów

1,

40

-166

Kato

wic

e,

Po

lska

gig

@g

ig.e

u

(32)

258

-16-3

1 d

o 9

132

In

sty

tut B

ada

ń i R

ozw

oju

M

oto

ryzacji

BO

SM

AL

Sp.

z o

.o.

ślą

skie

ul. S

arn

i S

tok 9

3,

43-3

01 B

iels

ko

-Bia

ła, P

ols

ka

bosm

al@

bosm

al.com

.pl

(33)

813

-05-4

0

133

In

sty

tut C

hem

iczn

ej P

rzeró

bki

Węgla

ślą

skie

ul. Z

am

kow

a 1

, 41-8

03 Z

ab

rze,

Pols

ka

off

ice@

ichp

w.z

abrz

e.p

l

(32)

271

-00-4

1 d

o 4

9,

(3

2)

271

-51-5

2,

(32)

274

-50-0

7

134

In

sty

tut E

kolo

gii

Tere

nó

w

Uprz

em

ysło

wio

nych

ślą

skie

ul. S

. K

ossuth

a 6

,

40-8

44 K

ato

wic

e,

Po

lska

ietu

@ie

tu.k

ato

wic

e.p

l

(32)

254

-01-6

4,

(32)

254

-60-3

1

135

In

sty

tut M

ed

ycyn

y P

racy

i Z

dro

wia

Śro

do

wis

kow

ego

ślą

skie

ul. K

oście

lna 1

3,

41-2

00 S

osno

wie

c,

Pols

ka

sekre

tariat@

imp.s

osno

wie

c.p

l

(32)

266

-06-4

0,

(3

2)

266

-08-8

5 d

o 8

9

136

In

sty

tut M

eta

li N

ieże

lazn

ych

ślą

skie

ul. S

ow

ińskie

go 5

, 4

4-1

01

G

liwic

e, P

ols

ka

im

n@

imn.g

liwic

e.p

l

(32)

238

-02-0

0

137

In

sty

tut M

eta

lurg

ii Ż

ela

za

im

. S

tan

isła

wa S

taszic

a

ślą

skie

ul. K

. M

iark

i 12/1

4,

44-1

01 G

liwic

e,

Po

lska

im

z@

imz.p

l

(32)

234

-52-0

0

138

In

sty

tut S

pa

waln

ictw

a

ślą

skie

ul. b

ł. C

zesła

wa 1

6/1

8,

44-1

00 G

liwic

e,

Po

lska

is

@is

.gliw

ice.p

l

(32)

335

-82-0

0,

(32)

331

-61-0

3

139

In

sty

tut T

echnik

In

no

wacyjn

ych E

MA

G

ślą

skie

ul. L

eo

pold

a 3

1,

40

-18

9

Kato

wic

e,

Po

lska

centr

um

@em

ag.p

l

(32)

200

-77-0

0

140

In

sty

tut T

ech

nik

i G

órn

iczej

KO

MA

G

ślą

skie

ul. P

szczyńska 3

7,

44-1

01 G

liwic

e,

Po

lska

in

fo@

kom

ag.e

u

(32)

237

-41-0

0

141

In

sty

tut T

echnik

i i A

para

tury

M

ed

yczn

ej IT

AM

ślą

skie

ul. F

. R

oose

ve

lta 1

18,

41-8

00 Z

abrz

e,

Po

lska

itam

@itam

.zabrz

e.p

l

(32)

271

-60-1

3

142

O

śro

dek B

ada

wczo

-R

ozw

ojo

wy D

źw

ignic

i

Urz

ąd

ze

ń T

ransport

ow

ych

DE

TR

AN

S

ślą

skie

ul. P

ow

sta

ńcó

w Ś

ląskic

h 6

,

41-9

02 B

yto

m, P

ols

ka

detr

ans@

detr

ans.p

l

(32)

281-1

4-7

1 d

o 7

4,

(32)

281

-21-7

2

















LP

. N

AZ

WA

JE

DN

OS

TK

I W

OJE

WÓ

DZ

TW

O

AD

RE

S

E-M

AIL

T

EL

EF

ON

143

O

śro

dek B

ada

wczo

-R

ozw

ojo

wy M

aszyn

P

rzę

dzaln

ictw

a W

ełn

y

BE

LM

AT

EX

ślą

skie

ul. 1

Maja

24,

43-3

00 B

iels

ko

-Bia

ła, P

ols

ka

in

fo@

obr-

belm

ate

x.c

om

.pl

(33)

811

-42-0

1 d

o 3

144

O

śro

dek B

ada

wczo

-R

ozw

ojo

wy U

rząd

zeń

Mechan

iczn

ych

OB

RU

M

Sp.

z o

.o.

ślą

skie

ul. T

oszecka 1

02,

44

-11

7

Gliw

ice, P

ols

ka

in

fo@

obru

m.g

liwic

e.p

l

(32)

231

-81-8

6,

(32)

301-9

2-0

0

145

Z

akła

d B

ada

wczo

-D

ośw

iadcza

lny G

osp

odark

i K

om

unaln

ej

ślą

skie

ul. L

. M

ark

iefk

i 24,

40-2

13 K

ato

wic

e,

Po

lska

zbd

gk@

neostr

ad

a.p

l

(32)

259

-84-8

0

146

O

śro

dek B

ada

wczo

-R

ozw

ojo

wy E

lem

entó

w

i U

kła

dó

w P

neum

aty

ki

Sp.

z o

.o.

św

ięto

krz

yskie

ul. H

auke B

osaka 1

5,

25-2

17 K

ielc

e,

Pols

ka

obr@

kce.p

l;b

iuro

@o

bre

iup.c

om

.pl

(41)

361

-50-1

5,

(41)

361

-91-0

1

147

In

sty

tut R

ybactw

a

Śró

dlą

do

weg

o im

.

S. S

akow

icza

warm

ińsko-m

azurs

kie

ul. M

. O

cza

po

wskie

go 1

0,

10-7

19 O

lszty

n, P

ols

ka

irs@

infish.c

om

.pl

(89)

524

-01-7

1

148

O

śro

dek B

adań N

aukow

ych

im. W

ojc

iecha K

ętr

zyńskie

go

w O

lszty

nie

warm

ińsko

-mazurs

kie

ul. P

art

yza

ntó

w 8

7,

10-4

02 O

lszty

n, P

ols

ka

sekre

tariat@

ob

n.o

lszty

n.p

l

(89)

527

-66-1

8

149

In

sty

tut B

ada

ń

Fiz

ykom

ed

yczn

ych P

IW

PR

IMA

X M

ED

IC S

p.

z o

. o

.

wie

lkopols

kie

ul. M

ate

jki 48,

62-0

41 P

uszczyko

wo

, P

ols

ka

ibf@

ibf.

com

.pl

(61)

819

-31-7

0

150

In

sty

tut im

. O

skara

Kolb

erg

a

wie

lkopols

kie

ul. K

. K

an

taka 4

, 61

-812

Po

zna

ń,

Pols

ka

in

sty

tut@

oskark

olb

erg

.pl

(61)

852

-45-1

0

151

In

sty

tut L

ogis

tyki

i M

aga

zyn

ow

an

ia

wie

lkopols

kie

ul. E

. E

stk

ow

skie

go 6

,

61-7

55 P

oznań,

Pols

ka

off

ice@

ilim

.po

znan.p

l

(61)

850

-48-9

0,

(61)

850

-49-0

0

152

In

sty

tut O

bró

bki P

lasty

czn

ej

wie

lkopols

kie

ul. J

ana P

aw

ła II

14

,

61-1

39 P

oznań,

Pols

ka

in

op@

ino

p.p

oznan.p

l

(61)

657

-05-5

5

153

In

sty

tut O

chro

ny R

oślin

-

Państw

ow

y Insty

tut

Ba

da

wczy

wie

lkopols

kie

ul. W

. W

ęgork

a 2

0,

60-3

18 P

oznań,

Pols

ka

tjk@

ior.

po

zn

an.p

l

(61)

864

-90-0

0

154

In

sty

tut P

oja

zdó

w S

zyn

ow

ych

TA

BO

R

wie

lkopols

kie

ul. W

ars

za

wska 1

81,

61-0

55 P

oznań,

Pols

ka

ip

sta

bor@

wp.p

l

(61)

664

-13-0

0

155

In

sty

tut T

echnolo

gii

Dre

wn

a

wie

lkopols

kie

ul. W

inia

rska 1

, 60

-654

Po

zna

ń,

Pols

ka

off

ice@

itd.p

oznan

.pl

(61)

849

-24-0

0




mailto:[email protected];[email protected]











LP

. N

AZ

WA

JE

DN

OS

TK

I W

OJE

WÓ

DZ

TW

O

AD

RE

S

E-M

AIL

T

EL

EF

ON

156

In

sty

tut W

łókie

n N

atu

raln

ych

i R

oślin

Zie

lars

kic

h

wie

lkopols

kie

ul. W

ojs

ka P

ols

kie

go 7

1b,

60-6

30 P

oznań,

Pols

ka

sekre

tar@

inf.

po

znan.p

l

(61)

845

-58-0

0,

(61)

848

-00-6

1

157

In

sty

tut Z

acho

dn

i -

Insty

tut

Naukow

o-B

ad

aw

czy im

. Z

ygm

unta

Wojc

iechow

skie

go

wie

lkopols

kie

ul. M

osto

wa 2

7a,

61

-85

4

Po

zna

ń,

Pols

ka

iz

po

zpl@

iz.p

ozna

n.p

l

(61)

852

-47-5

0,

(61)

852

-76-9

1

158

O

śro

dek B

ada

wczo

-R

ozw

ojo

wy P

rzem

ysłu

O

ponia

rskie

go S

TO

MIL

S

p.

z o

.o.

wie

lkopols

kie

ul. S

taro

łęcka 1

8, 6

1-3

61

Po

zna

ń,

Pols

ka

opon

y@

obrp

osto

mil.

po

zn

an.p

l

(61)

877

-45-1

1

159

P

rzem

ysło

wy I

nsty

tut M

aszyn

R

oln

iczych

w

ielk

opols

kie

ul. S

taro

łęcka 3

1, 6

0-9

63

Po

zna

ń,

Pols

ka

off

ice@

pim

r.poznan

.pl

(61)

871

-22-0

0

160

Z

akła

d B

ada

wczo

-Ro

zw

ojo

wy

PO

LM

OS

S.A

. (w

lik

wid

acji)

w

ielk

opols

kie

ul. K

ols

ka 3

a, 62

-500 K

on

in,

Pols

ka

sekre

tariat@

po

lmoskonin

.com

.pl

(63)

243

-05-1

1,

(63)

243

-05-3

3







RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 1

11

DEFINICJE

I. Badania i rozwój (definicje wg GUS)

1) Działalność badawcza i rozwojowa (badania i eksperymentalne prace rozwojowe,

w skrócie B+R) są to systematycznie prowadzone prace twórcze, podjęte dla zwiększenia

zasobu wiedzy, w tym wiedzy o człowieku, kulturze i społeczeństwie, jak również dla

znalezienia nowych zastosowań dla tej wiedzy.

Obejmuje ona badania podstawowe i stosowane oraz prace rozwojowe.

Informacje dotyczące działalności badawczej i rozwojowej obejmują następujące grupy

jednostek:

- jednostki naukowe i badawczo-rozwojowe (tj. jednostki, których podstawowym rodzajem

działalności jest prowadzenie prac badawczo-rozwojowych, zaklasyfikowane wg PKD do

działu 73 Nauka):

— placówki naukowe Polskiej Akademii Nauk (PAN),

— jednostki badawczo-rozwojowe (tzw. JBR-y), tj. jednostki mające za zadanie

prowadzenie prac badawczo-rozwojowych, których wyniki powinny znaleźć zastosowanie

w określonych dziedzinach gospodarki narodowej i życia społecznego (podlegają różnym

ministerstwom, w większości Ministerstwu Gospodarki i Pracy), działające na podstawie

ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (jednolity tekst 2001

Dz. U. Nr 33, poz. 388, z późniejszymi zmianami),

— inne, tj. jednostki prywatne, zaklasyfikowane według PKD do działu 73 Nauka.

- jednostki obsługi nauki (biblioteki naukowe, archiwa naukowe, stowarzyszenia naukowe

i inne jednostki obsługi nauki);

- jednostki rozwojowe, tj. podmioty gospodarcze, przede wszystkim przedsiębiorstwa

przemysłowe, posiadające na ogół własne zaplecze badawczo-rozwojowe (laboratoria, biura

konstrukcyjne, zakłady rozwoju techniki itp.), prowadzące działalność B+R, głównie

o charakterze prac rozwojowych, obok swojej podstawowej działalności;

- szkoły wyższe;

- pozostałe jednostki – m.in. szpitale prowadzące prace badawczo-rozwojowe obok swojej

podstawowej działalności, z wyjątkiem klinik akademii medycznych (uniwersytetów)

i Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego ujętych w kategorii szkoły wyższe oraz

szpitali posiadających status instytutów naukowo-badawczych ujętych w kategorii jednostki

badawczo-rozwojowe.


112

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

2) Nakłady na działalność badawczo-rozwojową obejmują nakłady bieżące poniesione na

badania podstawowe, stosowane i prace rozwojowe oraz nakłady inwestycyjne na środki

trwałe związane z działalnością B+R, niezależnie od źródła pochodzenia środków

finansowych.

Jest to wskaźnik określany w terminologii międzynarodowej jako GERD – Gross Domestic

Expenditure on R&D.

3) Dane dotyczące zatrudnienia w działalności badawczej i rozwojowej obejmują wyłącznie

pracowników bezpośrednio z nią związanych, poświęcających na tę działalność co najmniej

10% nominalnego czasu pracy.

Do zatrudnionych w działalności B+R zaliczani są również uczestnicy studiów doktoranckich

prowadzący prace B+R.

Ekwiwalenty pełnego czasu pracy (EPC) są to jednostki przeliczeniowe służące do

ustalenia faktycznego zatrudnienia w działalności badawczo-rozwojowej. Jeden ekwiwalent

pełnego czasu pracy oznacza jeden osoborok poświęcony wyłącznie na działalność

badawczo-rozwojową.

Wyrób nowy jest to wprowadzony na rynek wyrób, którego charakterystyka technologiczna

(techniczna) i (lub) zastosowanie są nowe lub różnią się w sposób znaczący od uprzednio

wytwarzanych wyrobów.

Wyrób zmodernizowany jest to wyrób już istniejący, którego właściwości techniczne i (lub)

działanie zostały znacząco ulepszone poprzez zastosowanie nowych, doskonalszych

materiałów lub komponentów w przypadku wyrobu prostego bądź poprzez częściowe zmiany

w jednym lub większej liczbie podzespołów w przypadku wyrobu złożonego.

Nowy lub istotnie ulepszony proces (innowacja technologiczna procesu) jest to

zastosowanie technologicznie nowych lub istotnie ulepszonych metod produkcyjnych,

obejmujące zmiany w wyposażeniu lub organizacji produkcji bądź kombinację tych zmian.

Wyroby nowe lub zmodernizowane - wyroby wprowadzone do produkcji w ciągu ostatnich

trzech lat. Po trzech latach wyrób starzeje się.


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 1

13

Wskaźnik innowacyjności przemysłu to udział przedsiębiorstw, które wprowadziły

przynajmniej jedną innowację technologiczną: nowy lub zmodernizowany wyrób, nowy lub

ulepszony proces bądź innowację organizacyjno-techniczną, w ogólnej liczbie

przedsiębiorstw.

II. Patenty i wynalazki (definicje wg Urzędu Patentowego)

Wynalazek - nowe rozwiązanie problemu o charakterze technicznym, posiadające poziom

wynalazczy (tzn. nie wynikające w sposób oczywisty ze stanu techniki) i nadające się do

przemysłowego stosowania. Wynalazek chroniony jest patentem.

Patent - prawo wyłączne udzielane na wynalazek przez właściwy organ krajowy (w Polsce

przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej) lub międzynarodowy (np. Europejski

Urząd Patentowy).

Treścią patentu jest prawo wyłącznego korzystania z wynalazku na określonym terytorium

(pojedynczego kraju lub grupy krajów), przez czas i na warunkach określonych w krajowej

ustawie patentowej lub konwencji międzynarodowej. Czas trwania patentu wynosi 20 lat od

daty dokonania zgłoszenia wynalazku we właściwym organie krajowym lub organizacji

międzynarodowej.

Układ o współpracy patentowej - międzynarodowy układ zawarty w Waszyngtonie

w 1970 r. pod auspicjami Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (WIPO)

w Genewie. 123 państwa będące aktualnie stronami PCT (PATENT CO-OPERATION

TREATY ) tworzą Związek, którego celem jest współpraca w zakresie dokonywania zgłoszeń

patentowych, prowadzenia poszukiwań i badań wstępnych w odniesieniu do tych zgłoszeń,

co ma ułatwić zgłaszającemu ocenę szans uzyskania ochrony patentowej na jego wynalazek

w wybranych państwach stronach Układu.

III. Innowacyjność (definicje wg Podręcznika Oslo)

Innowacja (innovation) to wdrożenie nowego lub znacząco udoskonalonego produktu

(wyrobu lub usługi) lub procesu, nowej metody marketingowej lub nowej metody

organizacyjnej w praktyce gospodarczej, organizacji miejsca pracy lub stosunkach

z otoczeniem.

Działalność innowacyjna (innovation activities) to całokształt działań naukowych,

technicznych, organizacyjnych, finansowych i komercyjnych, które rzeczywiście prowadzą


114

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

lub mają w zamierzeniu prowadzić do wdrażania innowacji. Niektóre z tych działań same

z siebie mają charakter innowacyjny, natomiast inne nie są nowością, lecz są konieczne do

wdrażania innowacji. Działalność innowacyjna obejmuje także działalność badawczo-

rozwojową (B+R), która nie jest bezpośrednio związana z tworzeniem konkretnej innowacji.

Firma innowacyjna (innovative firm) to firma, która wdrożyła innowację w rozpatrywanym

okresie.

Innowacyjność firmy można zdefiniować na kilka sposobów. Podstawowa definicja

innowacyjnej firmy mówi, że jest to firma, która wdrożyła przynajmniej jedną innowację,

natomiast firma innowacyjna w sferze produktów lub procesów (product or process

innovator) została zdefiniowana jako firma, która wdrożyła innowację w obrębie produktu lub

innowację w obrębie procesu.

IV. Definicje ogólne

Venture capital [ang.], kapitał wysokiego ryzyka, kapitał lokowany w nowe przedsięwzięcia

związane z wysokim ryzykiem, np. wdrażanie innowacji oraz tworzenie małych i średnich

przedsiębiorstw; venture capital umożliwia podejmowanie przedsięwzięć o wysokim ryzyku

przez osoby nie posiadające wystarczającej ilości kapitału, np. wynalazców, organizatorów,

przedsiębiorców; przyspiesza to wzrost gospodarczy i zmniejsza bezrobocie. Mimo

wysokiego ryzyka venture capital, w przypadku trafnej inwestycji, może przynosić bardzo

wysokie zyski.

Innowacje [łac.], nowości, rzeczy nowo wprowadzone, w gospodarce wdrażanie nowych

technologii, organizacji i instytucji. Innowacje technologiczne są dzielone na: innowacje

produktowe — wprowadzanie do produkcji nowych wyrobów i usług, oraz innowacje

procesowe — zastosowanie nowych sposobów uzyskiwania tych samych wyrobów;

innowacje technologiczne są następstwem postępu naukowo-technicznego. Innowacje

organizacyjne i instytucjonalne są ściśle związane z przedsiębiorczością, stanowią jej

nieodzowny element. Wdrażanie innowacji jest rodzajem działalności gospodarczej

o szczególnie wysokim stopniu ryzyka, dlatego w rozwiniętych gospodarkach rynkowych

wykształcono specjalne sposoby finansowania innowacji (venture capital).

Postęp techniczny - proces doskonalenia metod wytwarzania, opanowywania nowych

zasobów i produkcji nowych dóbr; jest rezultatem wdrożenia wyników prac badawczo-


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 1

15

rozwojowych i wiąże się z ryzykiem, dlatego finansowanie postęp techniczny jest z reguły

wspomagane przez państwo lub wykorzystuje specjalne źródła (venture capital), ze względu

na rodzaj oszczędności nakładów czynników produkcji rozróżnia się postęp techniczny

pracooszczędny lub materiałooszczędny.

V. Park technologiczny (definicje wg PARP)

Park technologiczny - zespół wyodrębnionych nieruchomości wraz z infrastrukturą

techniczną, utworzony w celu dokonywania przepływu wiedzy i technologii pomiędzy

jednostkami naukowymi a przedsiębiorcami, na którym oferowane są przedsiębiorcom,

wykorzystującym nowoczesne technologie, usługi w zakresie: doradztwa w tworzeniu

i rozwoju przedsiębiorstw, transferu technologii oraz przekształcania wyników badań

naukowych i prac rozwojowych w innowacje technologiczne, a także tworzenie korzystnych

warunków prowadzenia działalności gospodarczej przez korzystanie z nieruchomości

i infrastruktury technicznej na zasadach umownych.


116

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

SŁOWNIK DO LISTY 500 NAJBARDZIEJ INNOWACYJNYCH PRZEDSIĘBIORSTW

W POLSCE W 2008 R.

Nazwa przedsiębiorstwa - skrócona nazwa przedsiębiorstwa, pozwalająca na jego

identyfikację.

Rodzaj działalności PKD (wg Polskiej Klasyfikacji Działalności)109

- określa przeważający

rodzaj działalności wskazany przez rejestrowany podmiot:

Sekcja A – rolnictwo, łowiectwo i leśnictwo:

(01 ...) - rolnictwo i łowiectwo, łącznie z działalnością usługową.

(02 ...) - leśnictwo, łącznie z działalnością usługową.

Sekcja B - rybołówstwo i rybactwo:

(05 ...) - rybołówstwo i rybactwo, łącznie z działalnością usługową.

Sekcja C - górnictwo i kopalnictwo:

(10 ...) - górnictwo węgla kamiennego i brunatnego; wydobywanie torfu.

(11 ...) - wydobywanie ropy naftowej i gazu ziemnego, łącznie z działalnością usługową.

(12 ...)- kopalnictwo rud uranu i toru.

(13 ...) - kopalnictwo rud metali.

(14 ...) - pozostałe górnictwo i kopalnictwo.

Sekcja D - przetwórstwo przemysłowe:

(15 ...) - produkcja artykułów spożywczych i napojów.

(16 ...) - produkcja wyrobów tytoniowych.

(17 ...) - włókiennictwo.

(18 ...) - produkcja odzieży i wyrobów futrzarskich.

(19 ...) - produkcja skór wyprawionych i wyrobów ze skór wyprawionych.

(20 ...) - produkcja drewna i wyrobów z drewna.

(21 ...) - produkcja masy celulozowej, papieru oraz wyrobów z papieru.

(22 ...) - działalność wydawnicza; poligrafia i reprodukcja zapisanych nośników informacji.

(23 ...) - wytwarzanie koksu, produktów rafinacji ropy naftowej i paliw jądrowych.

(24 ...) - produkcja wyrobów chemicznych.

109

Polska Klasyfikacja Działalności, załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.10.1997 r. w sprawie

Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), Dziennik Ustaw Rzeczpospolitej Polskiej zał. do nr 128, poz. 829

z dnia 21.10.1997 r., Kancelaria Prezesa Rady Ministrów.


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 1

17

(25 ...) - produkcja wyrobów gumowych i z tworzyw sztucznych.

(26 ...) - produkcja wyrobów z surowców niemetalicznych pozostałych.

(27 ...) - produkcja metali.

(28 ...) - produkcja metalowych wyrobów gotowych, z wyjątkiem maszyn i urządzeń.

(29 ...) - produkcja maszyn i urządzeń, gdzie indziej nie sklasyfikowana.

(30 ...) - produkcja maszyn biurowych i komputerów.

(31 ...) - produkcja maszyn i aparatury elektrycznej, gdzie indziej nie sklasyfikowana.

(32 ...) - produkcja sprzętu i urządzeń radiowych, telewizyjnych i telekomunikacyjnych.

(33 ...) - produkcja instrumentów medycznych, precyzyjnych i optycznych, zegarów

i zegarków.

(34 ...) - produkcja pojazdów mechanicznych, przyczep i naczep.

(35 ...) - produkcja pozostałego sprzętu transportowego.

(36 ...) - produkcja mebli; działalność produkcyjna, gdzie indziej nie sklasyfikowana.

(37 ...) - zagospodarowanie odpadów.

Sekcja E - wytwarzanie i zaopatrywanie w energię elektryczną, gaz i wodę:

(40 ...) - wytwarzanie i zaopatrywanie w energię elektryczną, gaz, parę wodną i gorącą wodę.

(41 ...) - pobór, uzdatnianie i rozprowadzanie wody.

Sekcja F - budownictwo (45 ...).

Sekcja G - handel hurtowy i detaliczny; naprawa pojazdów mechanicznych, motocykli oraz

artykułów użytku osobistego i domowego:

(50 ...) - sprzedaż, obsługa i naprawa pojazdów mechanicznych i motocykli; sprzedaż

detaliczna paliw do pojazdów samochodowych.

(51 ...) - handel hurtowy i komisowy, z wyjątkiem handlu pojazdami mechanicznymi

i motocyklami.

(52 ...) - handel detaliczny, z wyjątkiem sprzedaży pojazdów mechanicznych i motocykli;

naprawa artykułów użytku osobistego i domowego.

Sekcja H - hotele i restauracje (55 ...).

Sekcja I - transport, gospodarka magazynowa i łączność:

(60 ...) - transport lądowy; transport rurociągowy.

(61 ...) - transport wodny.

(62 ...) - transport lotniczy.

(63 ...) - działalność wspomagająca transport; działalność związana z turystyką.

(64 ...) - poczta i telekomunikacja.

Sekcja J - pośrednictwo finansowe:


118

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

(65 ...) - pośrednictwo finansowe, z wyjątkiem ubezpieczeń i funduszów emerytalno-

rentowych.

(66 ...) - ubezpieczenia i fundusze emerytalno - rentowe.

(67 ...) - działalność pomocnicza związana z pośrednictwem finansowym i z ubezpieczeniami.

Sekcja K - obsługa nieruchomości, wynajem, nauka i usługi związane z prowadzeniem

działalności gospodarczej:

(70 ...) - obsługa nieruchomości.

(71 ...) - wynajem maszyn i urządzeń bez obsługi oraz wypożyczanie artykułów użytku

osobistego i domowego.

(72 ...) - informatyka.

(73 ...) - nauka.

74 ...) - pozostałe usługi związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Sekcja L - administracja publiczna i obrona narodowa; obowiązkowe ubezpieczenia

społeczne (75 ...).

Sekcja M - edukacja (80 ...).

Sekcja N - ochrona zdrowia i opieka społeczna (85 ...).

Sekcja O - pozostała działalność usługowa, komunalna, społeczna i indywidualna:

(90 ...) - odprowadzanie ścieków, wywóz odpadów, usługi sanitarne i pokrewne.

(91 ...) - działalność organizacji członkowskich, gdzie indziej nie sklasyfikowana.

(92 ...) - działalność związana z kulturą, rekreacją i sportem.

(93...) - pozostała działalność usługowa.

Miejscowość - miejscowość, gdzie znajduje się siedziba zarządu firmy.

Przychody netto ze sprzedaży i zrównane z nimi – są to przychody netto ze sprzedaży

i zrównane z nimi (Formularz F-02 w 2008 r. Cz. II Dz. 2 w. 01) lub dane z ankiety MSN INE

PAN albo z bazy danych INE PAN.

Dynamika sprzedaży – liczona jako relacja zmiany przychodów ze sprzedaży w 2008 r.

do roku poprzedniego, do przychodów ze sprzedaży w 2007 r., wyrażona w procentach.

Działalność B+R – działalność badawcza i rozwojowa (B+R), Formularz PNT-02 dla

przemysłu lub PNT-02/u dla usług za lata 2006-2008 r. [Dz. 4 B w. 02] lub koszty

zakończonych prac rozwojowych (wg Ustawy o Rachunkowości) lub w przypadku braku

danych - dane z ankiety MSN INE PAN albo z bazy danych INE PAN.


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 1

19

Działalność B+R/Sprzedaż – jest to relacja nakładów na B+R do przychodów ze sprzedaży,

wyrażona w procentach (odpowiednie pozycje z odpowiednich dokumentów).

Patenty – przedsiębiorstwo uzyskało patent(y), które zostały zatwierdzone w 2008 r. (dane

z Urzędu Patentowego RP) lub z ankiety MSN INE PAN.

Kontrakty UE – liczba podpisanych kontraktów w 7PR lub w PO Innowacyjna Gospodarka

w latach 2007-2008.

Przy ocenie innowacyjności rynkowej pod uwagę brana była dynamika sprzedaży,

dynamika eksportu, dynamika zatrudnienia oraz ocena jakościowa najbardziej innowacyjnego

produktu/usługi.

Eksport – wartość sprzedaży na eksport (Formularz F-02 w 2008 r. Cz. II Dz. 2 w. 03) lub

dane z ankiety MSN INE PAN.

Zmiana eksportu – jest to relacja zmiany sprzedaży na eksport w 2008 r. do roku

poprzedniego, do sprzedaży na eksport w 2007 r., wyrażona w procentach.

Zatrudnienie – liczba pracowników (stan w końcu okresu sprawozdawczego) (Formularz F-

01/I-01 w 2008 r. Cz. I Dz. 1 Dane uzupełniające w. 79) lub z bazy INE PAN, lub dane

z ankiety MSN INE PAN.

Zmiana zatrudnienia – jest to relacja zmiany liczby pracowników w 2008 r. do roku

poprzedniego, do liczby pracowników w 2007 r., wyrażona w procentach.

Objaśnienia literek w kolumnie innowacyjność rynkowa (maksimum 20 punktów):

Jeżeli 2 spośród 3 wskaźników dynamiki były większe bądź równe od ich median

wartości w badanej populacji przedsiębiorstw – 15 punktów.

Jeżeli 1 spośród 3 wskaźników dynamiki był większy bądź równy od ich median

wartości – 10 punktów.

Jeżeli 2 lub 3 wskaźniki dynamiki były mniejsze od median – 5 punktów.

Jeżeli brak było danych dla wszystkich wartości – 0 punktów.

Opis jakościowy najbardziej innowacyjnego produktu/usługi – od 1 do 5 punktów

a w przypadku braku opisu produktu/usługi - 0 punktów.


120

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

Objaśnienia oznaczeń literowych:

A - 16 i więcej punktów

B - 11 – 15,99 punktów

C - 1 – 10,99 punktów

N - brak danych dla wszystkich wartości

Przy ocenie innowacyjności procesowej pod uwagę brane były: ROA w 2008 r., dynamika

ROA, udział nakładów inwestycyjnych w nakładach na działalność innowacyjną ogółem.

ROA (stopa zwrotu netto na aktywach) – jest to relacja wyniku finansowego netto

(dodatniego) do aktywów razem, wyrażona w procentach [Formularz F-02 w 2008 Cz. II (Dz.

2 poz. 65 minus 66/Dz. 1 kol. 2 poz. 59)*100] lub dane z ankiety MSN INE PAN.

Dynamika ROA – liczona jako relacja zmiany wskaźnika ROA w 2008 r. do roku

poprzedniego, do wskaźnika ROA w 2007 r., wyrażona w procentach.

Udział nakładów inwestycyjnych na środki trwałe w nakładach na działalność

innowacyjną ogółem – jest to udział nakładów inwestycyjnych na środki trwałe w nakładach

na działalność innowacyjną ogółem, wyrażony w procentach Formularz PNT-02 dla

przemysłu lub PNT-02/u dla usług za lata 2006-2008 r. [Dz. 4 B (w. 07/w. 01)*100] lub dane


Objaśnienia literek w kolumnie innowacyjność procesowa (maksimum 20 punktów):

Jeżeli 2 spośród 3 wskaźników były większe bądź równe od ich median wartości

w badanej populacji przedsiębiorstw – 15 punktów.

Jeżeli 1 spośród 3 wskaźników był większy bądź równy od ich median wartości

w badanej populacji przedsiębiorstw – 10 punktów.

Jeżeli 2 lub 3 wskaźniki były mniejsze od ich median wartości w badanej populacji

przedsiębiorstw – 5 punktów.







RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 1

21

B - 11 – 15,99 punktów

C - 1 – 10,99 punktów


Przy ocenie nakładów na działalność innowacyjną pod uwagę brane były: działalność

B+R, działalność B+R/sprzedaż, działalność B+R/działalność innowacyjną ogółem.

Działalność B+R/działalność innowacyjną ogółem - udział działalności B+R w nakładach

na działalność innowacyjną ogółem, wyrażony w procentach Formularz PNT-02 dla

przemysłu lub PNT-02/u dla usług za lata 2006-2008 r. [Dz. 4 B (w. 02/w. 01)*100] lub dane


Objaśnienia literek w kolumnie nakłady na działalność innowacyjną (maksimum 20

punktów):

Jeżeli 2 spośród 3 wskaźników były większe bądź równe od ich median wartości – 15

punktów.

Jeżeli 1 spośród 3 wskaźników był większy bądź równy od ich median wartości – 10

punktów.

Jeżeli 2 lub 3 wskaźniki były mniejsze od ich median wartości – 5 punktów.






B - 11 – 15,99 punktów

C - 1 – 10,99 punktów


Patenty (maksimum punktów 20) - objaśnienia:

Patenty krajowe – w przypadku 1 patentu przedsiębiorstwo otrzymuje 5 punktów; powyżej

1 patentu – 10 punktów.

Patenty zagraniczne (europejskie lub amerykańskie) – 15 punktów.


122

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

W przypadku, gdy przedsiębiorstwo miało zarówno patenty krajowe, jak i zagraniczne punkty

zostały tylko przydzielane za patenty zagraniczne.

Ocena jakościowa najbardziej innowacyjnego produktu/usługi od strony zgłoszeń

patentowych – od 1 do 5 punktów a w przypadku braku opisu produktu/usługi - 0 punktów.



B - 11 – 15,99 punktów

C - 1 – 10,99 punktów


Kontrakty UE (suma punktów - maksimum 20) - objaśnienia:


B - 11 – 14,99 punktów

C - 1 – 10,99 punktów


Liczba punktów dla podpisanych kontraktów w 7 PR UE lub POIG wyniosła:

15 punktów za 4 kontrakty i więcej

10 punktów za 2 – 3 kontrakty

5 punktów za 1 kontrakt

0 punktów za brak kontraktu

finansowanych z funduszy strukturalnych finansowanych z

Liczba punktów dla kontraktów finansowanych z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej:

5 punktów za 1 lub więcej kontraktów

0 punktów za brak kontraktów

Przedsiębiorstwa, które miały podpisane kontrakty w programach krajowych lub europejskich

mogły maksymalnie uzyskać 20 punktów.

W przypadku braku danych z ankiety MSN INE PAN – dane pochodzą z formularzy

statystycznych PNT przesłanych do INE PAN do Listy 500 najbardziej innowacyjnych

przedsiębiorstw w Polsce albo z bazy danych INE PAN.


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 1

23

Jeżeli przedsiębiorstwa uzyskiwały taką samą ilość punktów to kolejność ich uzależniona

była od nakładów na działalność B+R w 2008 r., następnie nakładów na działalność B+R

w 2007 r., następnie dynamiki przychodów ze sprzedaży 2008/2007, a następnie dynamiki

przychodów ze sprzedaży 2007/2006.

Opracowali: Tadeusz Baczko, Ewa Puchała-Krzywina, Marek Szyl.


124

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

LISTA ALFABETYCZNA PRZEDSIĘBIORSTW W WOJEWÓDZTWIE LUBUSKIM

Nazwa przedsiębiorstwa

Pozycja na Liście

Advanced Digital Broadcast Polska Sp. z o.o. 12

ASTEC Sp. z o.o. 2

HECKMANN POLSKA Produkcja Metalowa i Maszyn Sp. z o.o. 13

INSTEL Sp. z o.o. 10

LfC Sp. z o.o. 1

Lubuskie Zakłady Aparatów Elektrycznych LUMEL S.A. 6

NOVITA S.A. 9

RELPOL S.A. 5

Seco/Warwick S.A. 4

Sławski Zakład Przetwórstwa Mięsa i Drobiu BALCERZAK I SPÓŁKA

Sp. z o.o. 11

Urban Polska Sp. z o.o. 3

Vetoquinol Biowet Sp. z o.o. 7

Zakłady Jajczarskie OVOPOL Sp. z o.o. 8


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 1

25

INFORMACJA O INSTYTUCIE NAUK EKONOMICZNYCH PAN

INSTYTUT NAUK EKONOMICZNYCH POLSKIEJ AKADEMII NAUK Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72,00 – 330 Warszawa [email protected], www.inepan.pl

Instytut Nauk Ekonomicznych jest instytutem badawczym Wydziału I

Nauk Społecznych Polskiej Akademii Nauk. Został utworzony na

podstawie uchwały Prezydium PAN z dnia 10 grudnia 1980 r.,

zatwierdzonej przez Prezesa Rady Ministrów dnia 5 stycznia 1981 r.

Osobowość prawną uzyskał decyzją Prezesa Polskiej Akademii Nauk z

dnia 7 października 1999 r.

Do zadań Instytutu należy w pierwszym miejscu prowadzenie badań

naukowych w dziedzinie teorii ekonomii i analiz gospodarczych,

następnie zaś: rozwój kadr naukowych, upowszechnianie wiedzy

ekonomicznej, propagowanie polskiej myśli naukowej za granicą a także

wykonywanie zadań powierzonych przez Polską Akademię Nauk.

Instytut Nauk Ekonomicznych prowadzi badania z zakresu:

historii myśli ekonomicznej,

polityki gospodarczej,

analiz, prognoz i studiów strategicznych dotyczących gospodarki polskiej,

analiz gospodarki światowej i integracji europejskiej z uwzględnieniem ich wpływu na rozwój gospodarki Polski,

analiz wyników działalności polskich przedsiębiorstw.

Wykonuje także ekspertyzy na zlecenie instytucji rządowych i pozarządowych.

INE PAN zatrudnia czterdziestu pracowników naukowych pracujących w czterech zakładach: Mikroekonomii,

Polityki Gospodarczej, Gospodarki Światowej oraz Ekonomii Instytucji. Wielu pracowników naukowych zajmowało

lub zajmuje wysokie stanowiska w Parlamencie, Rządzie, Narodowym Banku Polskim Komisji Europejskiej oraz

Banku Światowym.

Instytut posiada uprawnienia do nadawania stopni doktora, doktora habilitowanego oraz występowania

z wnioskiem o nadanie tytułu profesora w zakresie nauk ekonomicznych. Rada Naukowa Instytutu sprawuje funkcje

opiniodawcze, doradcze oraz inicjuje kierunki prac naukowych. Przewodniczącym Rady Naukowej jest prof. dr hab.

Jerzy Osiatyński. Dyrektorami Instytutu byli: prof. dr hab. Józef Pajestka (1981-1990), prof. dr hab. Cezary Józefiak

(1990-1993), prof. dr hab. Marek Belka (1993-1996), prof. dr hab. Urszula Grzelońska (1996-1999), dr hab.

Zbigniew Hockuba, prof. UW (1999-2005). Obecnie funkcję tę pełni prof. dr hab. Leszek Jasiński, jego zastępcą

ds. naukowych jest doc. dr hab. Paweł Kozłowski.

W ostatnich 10 latach pracownicy Instytutu opublikowali 1.582 prace, w tym 97 monografii i opracowań

indywidualnych oraz 754 artykuły i rozdziały w książkach. INE PAN prowadzi także ożywioną działalność

seminaryjną, w ostatnich 9 latach odbyło się 166 seminariów i konferencji naukowych z udziałem wielu naukowców,

praktyków gospodarczych oraz przedstawicieli Rządu.

Instytut od 2002 roku prowadzi Studium Doktoranckie. W 2007 r. uruchomił podyplomowe studia

rachunkowości, rok później studia Executive MBA, zarządzania zasobami ludzkimi, dyrektorów finansowych i

audytu i kontroli finansowej. We współpracy z NBP prowadzi także studia podyplomowe bankowości centralnej i

polityki pieniężnej dla dziennikarzy. Instytut wydaje własne czasopismo – kwartalnik Studia Ekonomiczne.

Instytut posiada 1 kategorię dla grupy jednostek jednorodnych N3 Nauki społeczne, ekonomiczne i prawne –

według wykazu ustalonego przez Komisję Badań na rzecz Rozwoju Nauki Rady Nauki (pozycja nr 6 na liście) w dniu

30 czerwca 2006 roku oraz 14 grudnia 2006 roku.


http://www.inepan.pl/


126

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

INSTYTUT NAUK EKONOMICZNYCH

POLSKIEJ AKADEMII NAUK Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72,00 – 330 Warszawa [email protected], www.inepan.pl

Badania INE PAN

Najbardziej spektakularne przejawy działalności Instytutu dotyczą badań z zakresu analiz i prognoz

makroekonomicznej sytuacji gospodarki Polski oraz badań nad polskimi przedsiębiorstwami. Są to badania, które

poza Instytutem Nauk Ekonomicznych PAN nie są prowadzone w podobnej formie w innych jednostkach

naukowych zajmujących się naukami ekonomicznymi.

W pierwszym przypadku zespół badawczy monitoruje aktualną sytuację

gospodarczą Polski, modeluje ją oraz opracowuje krótkookresowe prognozy

podstawowych wielkości makroekonomicznych (na najbliższe dwa kwartały).

Wyniki umieszczane są w raporcie INE PAN Gospodarka Polski – Prognozy

i Opinie. Przedstawia on sytuację gospodarczą Polski ostatnich sześciu miesięcy,

zawiera analizy kondycji poszczególnych sektorów tworzących PKB – gospodarstw

domowych, przedsiębiorstw, sektora rządowego, instytucji finansowych. W Raporcie

znajdują się także komentarze bieżących wydarzeń gospodarczych, analizy

wewnętrznych i zewnętrznych determinant wzrostu gospodarczego oraz spojrzenie

na problemy związane z członkostwem Polski w Unii Europejskiej. Raport jest

półrocznikiem, ukazuje się od 2002 r., każde jego wydanie jest prezentowane na

konferencji naukowej z udziałem znanych ekonomistów i praktyków gospodarczych.

Ponadto na przełomie roku zespół ogłasza swoje prognozy dotyczące podstawowych

wskaźników makroekonomicznych na rok następny.

W ramach prac o charakterze mikroekonomicznym w Instytucie Nauk Ekonomicznych PAN prowadzone są

badania nad polskimi przedsiębiorstwami. Mają długą, ponad 20-letnią tradycję (w Instytucie została opracowana

i była publikowana w latach 1984-2005 Lista 500 największych przedsiębiorstw w Polsce) i obecnie koncentrują się

na dwóch przedsięwzięciach:

Pierwszym jest monitoring zmian efektywności funkcjonowania największych

przedsiębiorstw produkcyjnych, usługowych i finansowych. Jest to prowadzone

w sposób ciągły badanie nad mikroekonomicznymi fundamentami polskiej gospodarki,

obejmujące ok. 80 000 dużych i średnich przedsiębiorstw. Pochodną od tych badań jest

Lista Pereł polskiej gospodarki. Jest to lista wiodących polskich przedsiębiorstw,

ogłoszana podczas uroczystej gali, na której wręczane są statuetki pereł i certyfikaty.

Funkcjonuje także Klub Pereł grupujący przedsiębiorstwa, będące laureatami

konkursu. Lista Pereł jest publikowana w anglojęzycznym miesięczniku Polish

Market.

Druga forma badań nad polskimi przedsiębiorstwami – badania innowacyjnych

przedsiębiorstw w Polsce jest najmłodszym przedsięwzięciem INE PAN dotyczącym

badań mikro, małych, średnich i dużych firm działających w Polsce.




RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 1

27



Program badań nad innowacyjnością INE PAN

Program badawczy nad innowacyjnością polskiej gospodarki został uruchomiony w 2005 r. Jego pośrednim

celem było i jest pobudzenie procesów innowacyjnych w polskiej gospodarce i pokazanie krajowych dokonań

w dziedzinie innowacyjności oraz identyfikacja przedsiębiorstw najbardziej zorientowanych na rozwój. Dotychczas

ukazało się pięć ogólnopolskich Raportów o innowacyjności gospodarki Polski (w 2005, 2006 , 2007, 2008 i 2009

roku) i szesnaście raportów wojewódzkich (2008 rok) opracowanych przez grupę ekspertów reprezentujących

czołowe ośrodki badawcze prowadzące badania z dziedziny innowacyjności w Polsce. Redaktorem naukowym

wszystkich dwudziestu jeden publikacji jest prof. Tadeusz Baczko.

Najbardziej interesującym sferę praktyki wynikiem prac badawczych był opublikowany w Raporcie Ranking

500 najbardziej innowacyjnych przedsiębiorstw w Polsce, będący pierwszym w historii polskiej gospodarki

rankingiem tego typu. Ranking i oceny innowacyjności firm spotkały się z zainteresowaniem przedsiębiorstw,

instytucji finansowych i mediów. W latach 2005–2007 partnerem projektu był BRE Bank S.A. natomiast partnerem

medialnym Gazeta Prawna. W 2005 i 2006 w Gazecie Prawnej publikowano cykl artykułów dotyczących

innowacyjności. Ponadto przez trzy lata ukazywały się specjalne dodatki przedstawiające wyniki rankingu

najbardziej innowacyjnych przedsiębiorstw.

W trakcie pierwszej edycji wręczenie nagród – Kamertonów Innowacyjności – laureatom odbyło się podczas

uroczystej gali innowacyjności 13 grudnia 2005 r. w Sali Notowań Giełdy Papierów Wartościowych

w Warszawie. W latach nastepnych formułę gal innowacyjności rozszerzono, przygotowując spotkania regionalne.

Odbyły się one w Gdańsku, Łodzi, Katowicach, Poznaniu, Sopocie i Wrocławiu. W sumie uczestniczyło w nich ok.

2000 osób. Gale Innowacyjności zostały ocenione przez Ministerstwo Nauki jako ważne dokonanie w promocji

nauki. Honorowy patronat nad galami objęli przedstawiciele Komisji Europejskiej: w 2006 r. prof. Danuta Hübner

- Komisarz w Komisji Europejskiej odpowiedzialnej za politykę regionalną, a w 2007 r. dr Janez Potočnik -




128

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

Komisarz odpowiedzialny za politykę naukowo-badawczą. Nad samymi raportami patronat honorowy sprawowało

Ministerstwo Gospodarki oraz Prezes Polskiej Akademii Nauk.

Ewolucji ulegał także sam raport. Poszerzał się nie tylko katalog problemów poruszanych przez autorów

poszczególnych rozdziałów, ale także zakres badań firm. W kolejnych latach do Raportu włączano: listę

najbardziej innowacyjnych produktów i usług (2006), podrankingi: najbardziej innowacyjnych mikrofirm, małych

i średnich (2006), regionalne (2006), listę patentów (2006), ranking największych inwestorów w badania i rozwój

(2009).

Kolejnym krokiem było rozszerzenie formuły projektu w roku 2008. Opracowano wówczas 16 raportów

regionalnych, oddzielnie dla każdego z województw Polski. Każdy z raportów wojewódzkich zawierał analizy

regionalne, analizy mikroekonomiczne, listy najbardziej innowacyjnych przedsiębiorstw w województwie, podlisty

przedsiębiorstw w układzie duże, średnie i małe, listy innowacyjnych produktów i usług w województwie oraz listy

ośrodków badawczo-rozwojowych i instytutów naukowych. Ważnym elementem raportów stały się też

nowatorskie mapy innowacyjności (dostępne w innej formie także na stronie www.inepan.waw.pl/innowacje/),

przedstawiające przestrzenny rozkład firm innowacyjnych, a wykonane dzięki współpracy z pracownikami

Instytutu Kartografii WGiSR UW. Opracowania te są unikatowymi publikacjami przydatnymi dla wielu grup

odbiorców, w tym władz centralnych i regionalnych. Ich oficjalnej prezentacji dokonano na konferencji

zorganizowanej przez Polską Agencję Informacji i Inwestycji Zagranicznych w jej siedzibie przy ulicy Bagatela

w Warszawie. Planowane jest, by kolejna edycja raportów regionalnych ukazała się w drugiej połowie 2010 roku.

Diagnoza obecnego stanu innowacyjności na przełomie lat 2009/2010 stała się podstawą zainicjowanego w INE

PAN społecznego procesu formułowania Strategi Innowacji dla Polski. Spotkaniom i seminariom podczas których

toczą się konsultacje towarzyszy prezentacja wyników badań związanych z przygotowaniem Raportu.

Raporty z poprzednich lat w postaci plików PDF sa dostępne na stronie Instytutu w zakładce publikacje

(Publikacje Sieci MSN).

http://www.inepan.waw.pl/innowacje/


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 1

29



Wybrane efekty programu badawczego

Efektem badań prowadzonych nad innowacyjnością polskich przedsiębiorstw w latach 2005-2006

było wejście przez Instytut Nauk Ekonomicznych PAN do trzech konsorcjów badawczych

prowadzących projekty typu FORESIGHT w latach 2006-2008:

- Narodowy Program Foresight Polska 2020 gdzie obok

IPPT PAN i PENTOR RI, Instytut Nauk Ekonomicznych

wchodzi do konsorcjum koordynującego projekt;

- konsorcjum ROTMED koordynowanego przez Instytut

Biofizyki i Biocybernetyki PAN prowadzącego projekt System

monitorowania iscenariusze rozwoju technologii medycznych

w Polsce;

- konsorcjum FOREMAT koordynowanego przez Instytut

Podstawowych Problemów Techniki PAN i prowadzącego

projekt Scenariusze rozwoju technologii nowoczesnych

materiałów metalicznych, ceramicznych i kompozytowych.

Wejście do konsorcjów zaowocowało dalszym poszerzeniem tematyki badawczej, przede wszystkim o

elementy dominujące w tematyce każdego z nich, oraz dało także konkretne umiejętności i

doświadczenie w zarządzaniu przez Instytut dużymi projektami badawczymi, w tym

współfinansowanymi ze środków europejskich (ROTMED i FOREMAT były projektami

dofinansowanymi z EFRR w ramach działania 1.4 SPO WKP).

Rozwinęła się także współpraca międzynarodowa w zakresie badań nad innowacyjnością. W ramach

wieloletniej współpracy z Instytutem Ekonomii Rosyjskiej Akademii Nauk w 2008 roku Instytut

opublikował książkę Polska i Rosja na drodze do innowacyjnego rozwoju pod redakcją naukową prof.

Joanny Kotowicz-Jawor. O zagadnieniach związanych z innowacyjnością obydwu państw, w tym

także i firm, dyskutowano także na posiedzeniu XVII sesji Stałej Komisji Ekonomistów PAN i RAN

w 2007 roku oraz podczas wzajemnych wizyt studyjnych.

Wspólnie z Siecią Naukową w ramach współpracy z Uniwersytetem Europejskim Viadrina oraz

Deutsche Institut für Wirtschaftsforschung (DIW) realizowano w latach 2006-2007 badania nad

znaczeniem czynników lokalizacyjnych, a efektywnością i innowacyjnością firm w Polsce i

Niemczech Wschodnich. Efektem współpracy były publikacje w raportach o innowacyjności

(regionalnych i ogólnopolskim z 2007 roku) oraz w wydawnictwach DIW w Berlinie.

Inne rodzaje aktywności międzynarodowych w zakresie innowacyjności to:

Instytut Nauk Ekonomicznych PAN został zaproszony jako wykonawca do międzynarodowej

sieci European Techno-Economic Policy Support Network – ETEPS AISBL,

Instytut został włączony do współpracy z siecią Komisji Europejskiej ERAWATCH,

INE PAN także poprzez Sieć Naukową MSN brał udział w projekcie IRIM – Industrial

Research Investment Monitoring, w ramach 6. Programu Ramowego Unii Europejskiej.




130

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

Spośród osiągnięć Sieci Naukowej trzeba wymienić także nawiązywanie kontaktów z

kilkudziesięcioma jednostkami zagranicznymi w kontekście składania projektów europejskich, a także

konferencje z udziałem wybitnych światowych autorytetów z zakresu metodologii badawczej: z

twórcą geometrii fraktalnej prof. Benoit Mandelbrotem oraz dyrektorem NESTI (National Experts on

Science&Technology Indivators) w OECD dr Fredem Gaultem.

W kontekście zastosowań praktycznych trzeba wymienić współpracę i rozmowy z firmą Market Street

Associations z San Francisco w Stanach Zjednoczonych, która działa w rejonie Doliny Santa Clara

(Doliny Krzemowej) i zajmuje się m.in. transferem technologii z jednostek badawczych do praktyki

gospodarczej. Badania i system stworzony przez INE PAN miałyby stać się częścią tworzonej przez

MSA platformy, dzięki której firmy z Doliny Krzemowej będą mogły szukać współpracowników i

podwykonawców także i w Polsce.

Wysiłki Instytutu zostały także docenione nie tylko od strony merytorycznej, ale także

organizacyjnej. W latach 2006-2007 na zlecenie Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego

prowadzony był program szkoleń Promocja w Nauce. Program badań nad innowacyjnością polskiej

gospodarki Instytutu Nauk Ekonomicznych PAN został wyróżniony, jako wzorcowy przykład

współpracy nauki, biznesu i mediów. Jako case study był on przedstawiany na szkoleniach. Został

szczegółowo opisany w broszurze pt. Promocja w nauce oraz w dwujęzycznym folderze Kalejdoskop

nauki 2007. Szczegółowy opis projektu jest także dostępny na stronie www.promocjanauki.pl, jako

przykład skutecznej promocji w nauce i budowy wizerunku.

W lipcu 2008 roku Instytut Nauk Ekonomicznych PAN wspólnie z Instytutem Wysokich Ciśnień PAN

oraz Gminą Celestynów powołał do życia spółkę komandytową Park Innowacyjny Celestynów

Unipress. Głównym celem spółki jest budowa na terenie Celestynowa nowoczesnego ośrodka

badawczo-wdrożeniowego – Parku Innowacyjnego. Zakres działalności spółki będzie obejmował

także przygotowywanie programów komercjalizacji zaawansowanych technologii. Spółka będzie

mogła również brać udział w zakładaniu nowych firm, jako partner i inwestor. Naukowym zapleczem

parku, poza naukowcami z PAN, będą także akademicy z Politechniki Warszawskiej, Wyższej Szkoły

Gospodarstwa Wiejskiego, Akademii Górniczo-Hutniczej oraz Konsorcjum Fotoniki Krótkofalowej.

Koszt budowy Parku Innowacyjnego będzie pokryty ze środków krajowych oraz europejskich.

Od 2010 r. podjęto działania, aby zwiększyć możliwości prezentacji dorobku przedsiębiorstw

innowacyjnych. Wynikiem prac są następujące opracowania:

Ranking firm, które otrzymały najwięcej patentów w latach 2004-2008 – współpraca z

Urzędem Patentowym RP.

Ranking największej liczby patentów, które powstały przy udziale kobiet wśród firm w

Polsce w latach 2004-2009 – współpraca z Urzędem Patentowym RP.

Ranking największych inwestorów w badania i rozwój w Polsce w 2008 r.

Liderzy rankingów zostali wyróżnieni honorowymi dyplomami.

http://www.promocjanauki.pl/


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 1

31

SIEĆ NAUKOWA Ocena wpływu działalności badawczo-rozwojowej (B+R) i innowacji na rozwój społeczno-gospodarczy Pałac Staszica, ul. Nowy Świat 72,00 – 330 Warszawa [email protected], www.inepan.pl/siec

INE PAN jest koordynatorem Sieci Naukowej Ocena wpływu działalności badawczo-rozwojowej

(B+R) i innowacji na rozwój społeczno-gospodarczy. Uruchomienie w lipcu 2003 r. sieci naukowej

miało na celu rozpoczęcie działań na rzecz zmniejszenia dystansu Polski w stosunku do najbardziej

rozwiniętych krajów świata w sferze badań, rozwoju i innowacyjności. Podjęcie tych działań w formie

sieci naukowej miało doprowadzić do znalezienia obszarów, gdzie działania kooperacyjne mogłyby

przyczynić się do przyspieszenia procesu zmniejszania tego dystansu.

W skład sieci wchodzą placówki o odmiennym profilu działalności naukowej – co umożliwia

stworzenie infrastruktury, w tym narzędzi ułatwiających transfer technologii do praktyki gospodarczej

oraz rozwój tworzącej ją kadry naukowej celem włączenia się w proces budowy gospodarki opartej na

wiedzy. Obecnie w skład Sieci wchodzą cztery jednostki.

Sieć Naukowa MSN składa się z:

Instytutu Wysokich Ciśnień Polskiej Akademii Nauk,

Instytutu Biochemii i Biofizyki Polskiej Akademii Nauk,

Instytutu Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk,

Wydziału Zarządzania Politechniki Warszawskiej.

Oprócz badań nad innowacyjnością prowadzonych wspólnie z Instytutem Nauk Ekonomicznych PAN

aktywność Sieci skupiała się także na pomocy członkom w składaniu wniosków w 7. Programie

Ramowym Unii Europejskiej, Programie Operacyjnym Innowacyjna Gospodarka realizowanym w

latach 2007 – 2013, jak też pomocy w występowaniu o środki z krajowych grantów.

MSN ułatwia członkom Sieci transfer opracowanych w Instytutach technologii do praktyki

gospodarczej, głównie poprzez pomoc w nawiązywaniu kontaktów pomiędzy placówkami

badawczymi Sieci a przedsiębiorstwami. Sieć przejawia dużą aktywność międzynarodową – w latach

2004 – 2007 nawiązano kontakt z 35 instytucjami mającymi siedzibę poza granicami Polski.

Sieć organizowała:

seminaria metodologiczne,

seminaria prezentujące wyniki badań innych ośrodków,

konferencje z udziałem wybitnych światowych autorytetów z zakresu metodologii (Benoit

Mandelbrot, Fred Gault).

Sieć naukowa MSN upowszechnia wyniki badań poprzez wydawnictwa:

Raport o innowacyjności gospodarki Polski,

Biuletyn MSN,

MSN Working Papers,

Research Bulletin.

We współpracy z Instytutem Kształcenia Konsultantów Europejskich z Kalisza Sieć Naukowa MSN

prowadziła cykl szkoleń prowadzących do uzyskania tytułu Konsultanta, Eksperta i Audytora

Innowacyjności.

MSN tworzy sieci eksperckie składające się z naukowców (m.in. ze Szkoły Głównej Handlowej,

Politechniki Warszawskiej, Wydziału Ekonomii i Wydziału Zarządzania Uniwersytetu

Warszawskiego, Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN, Instytutu Biochemii i

Biocybernetyki PAN, Instytutu Wysokich Ciśnień PAN, Narodowego Banku Polskiego i Głównego

Urzędu Statystycznego) oraz z praktyków – przedstawicieli przedsiębiorstw reprezentujących

najważniejsze sektory gospodarki narodowej.

(oprac. M. Baranowski)


http://www.inepan.pl/siec


132

RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U

SPIS TABEL

Tytuł

Strona

PKB per capita po uwzględnieniu siły nabywczej walut w 2005 r. w wybranych regionach

krajów UE, przeciętna unijna = 100,0

23

Dyspersja stopy zatrudnienia w wybranych krajach Unii Europejskiej w 2006 r. 24

Relatywny poziom zagrożenia ubóstwem w krajach UE w 2006 r. w procentach 24

PKB per capita maksymalny do minimalnego w regionach w krajach UE 25

Dyspersja regionalnych stóp bezrobocia (NUTS-2) w krajach UE w 2002 i 2007 r. 26

Oceny mikroklimatów tworzących wskaźnik PAI2_GN według województw w 2007 r. 29

Zatrudnienie oraz nakłady na działalność badawczą i rozwojową, 2008 r. 33

Przychody netto ze sprzedaży produktów nowych lub istotnie ulepszonych, 2008 r. 34

Wskaźniki innowacji w regionach 35

Ocena innowacji w regionach Polski w 2006 roku 36

Podstawowe dane o parkach przemysłowych (PP), parkach przemysłowo-

technologicznych (PP-T), parkach naukowo-technologicznych (PN-T) oraz inkubatorach

technologicznych (IT)

37

Struktura nakładów na działalność innowacyjną w zakresie innowacji produktowych

i procesowych w przedsiębiorstwach przemysłowych według województw (w %) w 2008

roku

40

Priorytety Lubuskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013 50

Wysokość środków przyznanych z EFRR na realizację Regionalnych Programów

Operacyjnych w poszczególnych województwach w latach 2007-2013 51

Lista beneficjentów Lubuskiego Regionalnego Programu Operacyjnego w latach 2007-

2010 - projekty zakończone (stan na 1 kwietnia 2010)

54

Specjalizacja naukowa regionu 65


RA

PO

RT

O IN

NO

WA

CY

JN

OŚ

CI W

OJE

WÓ

DZ

TW

A M

AZ

OW

IEC

KIE

GO

W 2

009 R

OK

U 1

33

SPIS RYSUNKÓW

Tytuł

Strona

Innowacyjność przedsiębiorstw województwa lubuskiego 7

Potencjalna atrakcyjność polskich województw w 2007 r. 30

Struktura nakładów na działalność innowacyjną w zakresie innowacji produktowych i

procesowych w przedsiębiorstwach przemysłowych wg rodzajów działalności

innowacyjnej (w %) w 2008 r.

39

Liczba zakończonych projektów dofinansowanych w ramach LPRO w latach 2007-2010

na tle innych województw

52

Liczba projektów w trakcie realizacji dofinansowanych w ramach LPRO w latach 2007-

2010 na tle innych województw

53

Region na tle kraju 64

Liczba przedsiębiorstw patentujących w latach 2004-2008 według regionów 67

Rozkład patentów przedsiębiorstw w poszczególnych regionach w latach 2004-2008 68

Rozwój sektora przedsiębiorstw patentujących w regionach w latach 2004-2008 70

Czynniki utrudniające działalność innowacyjną w 2007 i 2008 r. 78

Przedsiębiorstwa inwestujące w badania i rozwój w 2008 według regionów 84

Wielkość nakładów na badania i rozwój przedsiębiorstw w latach 2007-2008 według

regionów

85

Innowacyjne przedsiębiorstwa inwestujące w badania i rozwój w 2008 według regionów 86

Rentowność sprzedaży netto (ROS) innowacyjnych przedsiębiorstw inwestujących w

badania i rozwój w latach 2006-2008 roku według regionów

87

Intensywność nakładów na B+R innowacyjnych przedsiębiorstw w 2008 roku według

regionów

88

Udział firm innowacyjnych pomiędzy województwa Polski w latach 2005-2009 (w %) 91

Województwo warmińsko-mazurskie na tle innych województw Polski w latach 2007

i 2009 (% w całej populacji badanych firm)

92

Ilość firm innowacyjnych w subregionach województwa lubuskiego i ich koncentracja w

głównych miastach subregionu w roku 2007 (w %)

92

ertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmrtyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmrtyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopas

Raport o innowacyjności województwa

lubuskiego jest wraz z piętnastoma

raportami przygotowanych dla

pozostałych województw drugą edycją

badania. Poprzednia została wykonana w

2008 roku. Raport zawiera analizy o

charakterze mezo- i mikroekonomicznym

oraz listy najbardziej innowacyjnych

przedsiębiorstw w województwie.

Województwo lubuskie:

najmniejsze województwo

pod względem liczby ludności

atrakcyjność inwestycyjna na średnim

poziomie

niski potencjał naukowy spośród

województw

średnio-niskie warunki dla rozwoju

innowacyjności firm, niskie wyniki działalności innowacyjnej firm

Zielona Góra i Gorzów Wielopolski najważniejszymi ośrodkami działalności innowacyjnej

w Lubuskim znajduje się 1,5% firm ponoszących nakłady na B+R…

…a także 1,4% firm innowacyjnych (w skali kraju)

przedostatnie miejsce w Polsce pod względem wysokości pozyskanych środków z

Europejskiego Funduszu Regionalnego Regionalnego – 439 mln euro

mała liczba firm patentujących i udzielonych im patentów

Instytut Nauk Ekonomicznych


Ul. Nowy Świat 72

00-330 Warszawa

www.inepan.waw.pl

ISBN 978-83-61597-37-7

Okładka poprzedniej edycji raportu