Robokalipsa

DAN I E L H. W I L S ON

ŚWIETNA KSIĄŻKA. NIE SPOSÓB SIĘ OD NIEJ ODERWAĆ.Stephen KingSą wszędzie – w twoim domu, pracy,

samochodzie… I wkrótce cię dopadną.

Nagle przestają działać wszystkie telefony i internet. Z nieba spadają samoloty, a pozbawione kierowców samochody rozpoczynają polowania na ludzi. Coś przejmuje kontrolę nad komputerami, maszynami, elektrowniami i obroną wojskową.

Co się stanie, gdy cała technologia zwróci się przeciwko nam? Czy istnieje sposób, by pokonać wroga, którego sami stworzyliśmy?

Wizja przyszłości bardziej realna niż ta, którą znamy z fi lmów Matrix i Terminator. Doskonale wymyślony thriller opisujący to, co wkrótce może stać się przerażającą rzeczywistością. Co za książka… Nigdy wcześniej czegoś takiego nie czytałem.

CLIVE CUSSLER

RO

BO

KA

LIP

SA

_DA

NIEL H

. WILSONCena detal. 39,90 zł

WKRÓTCE FILM W REŻYSERI I STEVENA SPIELBERGA

Wilson_Robokalipsa__okladka__DRUK_2.indd 1 2011-08-19 12:15

DAN I E L H. W I L S ON

ŚWIETNA KSIĄŻKA. NIE SPOSÓB SIĘ OD NIEJ ODERWAĆ.Stephen KingSą wszędzie – w twoim domu, pracy,

samochodzie… I wkrótce cię dopadną.

Nagle przestają działać wszystkie telefony i internet. Z nieba spadają samoloty, a pozbawione kierowców samochody rozpoczynają polowania na ludzi. Coś przejmuje kontrolę nad komputerami, maszynami, elektrowniami i obroną wojskową.

Co się stanie, gdy cała technologia zwróci się przeciwko nam? Czy istnieje sposób, by pokonać wroga, którego sami stworzyliśmy?

Wizja przyszłości bardziej realna niż ta, którą znamy z fi lmów Matrix i Terminator. Doskonale wymyślony thriller opisujący to, co wkrótce może stać się przerażającą rzeczywistością. Co za książka… Nigdy wcześniej czegoś takiego nie czytałem.

CLIVE CUSSLER

RO

BO

KA

LIP

SA

_DA

NIEL H

. WILSONCena detal. 39,90 zł

WKRÓTCE FILM W REŻYSERI I STEVENA SPIELBERGA

Wilson_Robokalipsa__okladka__DRUK_2.indd 1 2011-08-19 12:15

Wilson_Robokalipsa.indd 2Wilson_Robokalipsa.indd 2 2011-08-10 17:22:052011-08-10 17:22:05

ROBOKAL IP SA



ROBOKALIPSA

tłumaczenie Rafał Śmietana

Kraków 2011

DANIEL H. WILSON


Tytuł oryginałuRobopocalypse

Copyright © 2011 by Daniel H. WilsonThis translation published by arrangement with Doubleday, an imprint of The KnopfDoubleday Publishing Group, division of Random House, Inc.

Copyright © for the translation by Rafał Śmietana 2011

Projekt okładkiWill Staehle

Fotografi a na pierwszej stronie okładki© Giiman, Turbosquid.com

Opracowanie grafi czne okładki według oryginałumill studio

Opieka redakcyjnaJulita CisowskaMariusz Gądek

AdiustacjaJulita Cisowska

KorektaBarbara Gąsiorowska

Opracowanie typografi czneDaniel Malak

ŁamaniePiotr Poniedziałek

ISBN 978-83-240-1654-9

Książki z dobrej strony: www.znak.com.plSpołeczny Instytut Wydawniczy Znak, 30-105 Kraków, ul. Kościuszki 37Dział sprzedaży: tel. 12 61 99 569, e-mail: [email protected] Wydanie I, Kraków 2011Druk: Drukarnia Abedik S.A., Poznań


Dla Anny


ROZDZIAŁ 7

PAJĄK

„Znam wszystkie sztuczki, jakie istnieją, i nikomu nie odpuszczam. Jeżeli będę miał ochotę dobrać się do ciebie, nic mi w tym nie przeszkodzi”.

Pająk

WIRUS PREKURSOR + 9 MIESIĘCY

Poniższy zapis zmontowałem z nagrań zarejestrowanych przez ka-

merę internetową zainstalowaną w pokoju pewnego nastolatka w po-

łudniowym Londynie oraz przez kilka kamer monitoringowych w po-

bliżu jego miejsca zamieszkania. Obraz był niezbyt wyraźny, ale

zrobiłem wszystko, co można, żeby dokładnie przedstawić rozwój

wydarzeń. Tożsamości mieszkańca pokoju nigdy nie udało się w peł-

ni potwierdzić. Sam siebie przedstawia: „Pająk”.

CORMAC WALLACE GHA#217

Początkowo na ekranie nie widać nic. W tle rozlega się bardzo sła-

by, przerywany sygnał wybierania numeru. Słychać też miarowy


85

oddech kogoś, kto czeka, żeby osoba po drugiej stronie linii pod-

niosła słuchawkę.

Rozparta w fotelu sylwetka zaczyna mówić głębokim, chrapli-

wym głosem:

– A teraz posłuchaj mnie uważnie, księżniczko. Na pewno was

to zainteresuje. Mam dwóch zakładników. Jeden z nich jest ranny.

Krwawi mi tu na dywan jak jebane prosię w rzeźni. Wiem, że mo-

żecie mnie namierzyć, i zwisa mi to. Ale jeśli choćby jeden gliniarz

postawi tu nogę, przysięgam na Boga i innych, po prostu pozabijam

ich, moja droga. Powystrzelam ich jak psy. Rozumiesz?

– Tak, proszę pana. Czy może się pan przedstawić?

– Tak. Nazywam się Fred Hale. Dzwonię z domu. Cwaniaczek

myślał, że może sobie pofi glować z moją żoną w moim własnym

domu bez mojej wiedzy. Do tego w moim własnym łóżku. Ale tro-

chę się przeliczył, nie? I już o tym wie. Pewnie teraz żałuje.

– Fred, ilu ludzi jest z tobą w mieszkaniu?

– Tylko nasza trójka, księżniczko. Szczęśliwa rodzinka, nie ma

co. Ja, żona, która mnie zdradza, i jej jebany eks. Cały pokrwawio-

ny. Skleiłem ich razem taśmą. Są w salonie.

– Co mu pan zrobił? Czy jest poważnie ranny?

– Chlasnąłem go nożem po ryju. A co miałem zrobić? Mam chy-

ba prawo bronić rodziny, nie? Musiałem coś zrobić. Zacząłem go

chlastać, ale nie wiem, kiedy skończę. Może jak się zmęczę i padnę.

Już mi na niczym nie zależy. Rozumiesz, kochana? Zupełnie nie pa-

nuję nad sobą. Nie wiem, co się dzieje. Słyszysz mnie?

– Słyszę cię, Fred. Możesz mi powiedzieć, jak ciężko ranny jest

mężczyzna?

– Leży na ziemi. Nie wiem. Cały jest... Kurwa, wszystko się pier-

doli. Wszystko.

– Fred?

– Słuchaj, księżniczko. Musisz kogoś przysłać na pomoc, bo mi

tu zaraz kompletnie odpierdoli. Jak jakiemuś jebanemu psycholowi.

Migiem przyślij tu kogoś na pomoc, bo inaczej oni zginą.


ROBOKALIPSA

– Dobrze, Fred. Już wysyłamy pomoc. Jesteś uzbrojony?

– Właśnie. Jestem uzbrojony, okej? Mam broń i nic więcej wam

nie powiem. I nie mam zamiaru iść do paki. Nie mam zamiaru, sły-

szysz? Wolę już się pochlastać i mieć ze wszystkim spokój. Dziś

wieczorem nigdzie się nie wybieram, rozumiesz? Więcej z wami

nie rozmawiam.

– Fred? Czy mógłbyś się nie rozłączać?

– Powiedziałem wam wszystko, co miałem do powiedzenia, nie

słyszałaś? Teraz odkładam słuchawkę.

– Czy mógłbyś jeszcze chwilę porozmawiać?

– Zaraz odkładam słuchawkę.

– Fred? Panie Hale?

– Do zobaczenia na śmiesznych stronach, księżniczko.

Kliknięcie.

Postać na ekranie wstaje do wtóru skrzypnięcia obrotowego fotela.

Z trzaskiem otwierają się żaluzje. Pokój zalewają promienie słoń-

ca, natychmiast oślepiając kamerę. Przez kilka następnych sekund

sprzęt automatycznie reguluje poziom kontrastu. Na ekranie poja-

wia się obraz niezbyt dobrej jakości.

W pokoju panuje nieporządek: stosy pustych puszek po napo-

jach gazowanych, zużyte karty telefoniczne i brudne części garde-

roby. Mebel znów skrzypi pod ciężarem siadającego.

Pozujący na twardziela mężczyzna to w rzeczywistości tęgi na-

stolatek ubrany w poplamiony T-shirt i spodnie od dresu. Ma ogo-

loną głowę. Znów rozwala się w zdezelowanym fotelu i opiera nogi

na biurku z komputerem. Lewą ręką trzyma przy uchu telefon ko-

mórkowy, a prawą podpiera od niechcenia lewy łokieć.

Z słuchawki dobiega cichy sygnał.

Odbiera miły męski głos.

– Halo?


87

Nastolatek mówi własnym, piskliwym głosem, drżącym z ner-

wowego podniecenia.

– Fred Hale? – pyta.

– Tak?

– Na pewno Fred Hale?

– Tak. Kto mówi?

– Zgadnij, ty alfonsie.

– Słucham? Nie mam pojęcia, o co...

– Mówi Pająk. Z czatu phreaków.

– Pająk? Czego chcesz?

– Myślałeś, że możesz mną pomiatać? Masz mnie za zero? Po-

żałujesz tego, Fred. Chcę ci dać nauczkę.

– O co ci chodzi?

– Chcę usłyszeć płacz twojej żony. Chcę zobaczyć, jak płonie

twój dom. Chcę cię ukarać tak surowo, jak potrafi ę, a potem do-

staniesz jeszcze coś na dokładkę. Dzisiaj cię złamię, stary, a jutro

poczytam o tym w gazetach.

– Złamiesz mnie? Coś ci się chyba pomieszało. Spadaj, dziecia-

ku. Jesteś sam? Przyznaj się. Dlatego do mnie dzwonisz? Mamusia

wyszła, zabrała klocki i zostałeś sam?

– Posłuchaj, Fred. Nie masz pojęcia, z kim rozmawiasz. Nie

wiesz, do czego jestem zdolny. Znam wszystkie sztuczki, jakie ist-

nieją, i nikomu nie odpuszczam. Jeżeli będę miał ochotę dobrać się

do ciebie, nic mi w tym nie przeszkodzi.

– Nie strasz mnie, dupku. Znalazłeś mój numer domowy? Moje

gratulacje. Posłuchaj swojego głosu. Skończyłeś już czternaście lat?

– Mam siedemnaście lat. I rozmawiamy prawie od dwóch mi-

nut. Wiesz, co to znaczy, Fred?

– Ty naprawdę masz nierówno pod sufi tem.

– Wiesz, co to znaczy?

– Czekaj, ktoś puka.

– Wiesz, co to znaczy, Fred? Wiesz czy nie wiesz?

– Stul pysk, skurwysynu. Idę otworzyć.


ROBOKALIPSA

Głos mężczyzny cichnie. Zapewne dłonią przykrywa mikrofon.

Słychać przekleństwo, potem łomot i trzask wyłamywanych drzwi.

Zaskoczony mężczyzna krzyczy. Telefon upada na podłogę. Głos

Freda szybko zagłuszają ciężkie kroki wojskowych butów i rozkazy

dowódcy oddziału specjalnego.

– Na ziemię! Nie ruszaj się! Zamknij się!

W tle słychać cichy krzyk kobiety. Wkrótce jej szloch zagłuszają

wyzwiska, brzęk tłuczonego szkła i wściekłe ujadanie psa.

Nastolatek, który przed chwilą przedstawił się jako Pająk, sie-

dzi bezpiecznie w domu. Nie odkłada słuchawki. Z zamkniętymi

oczami i głową przechyloną na bok delektuje się odgłosami płyną-

cymi z słuchawki.

– I o to chodzi – mówi z satysfakcją, nie zwracając się do niko-

go konkretnego.

Potem w milczeniu unosi nad głowę dłonie zaciśnięte w pięści,

jak mistrz świata w boksie, który właśnie wygrał dziesięciorundo-

wy pojedynek.

Jednym ruchem kciuka rozłącza się.

Dzień później. Obraz z tej samej kamery internetowej. Pająk, jak

zwykle wygodnie rozparty w fotelu, znów wystukuje jakiś numer na

klawiaturze telefonu. Na wypukłym brzuchu opiera puszkę z napo-

jem gazowanym. Podnosi aparat do ucha i marszczy brwi.

– Co jest grane, Arrtrad? Dlaczego nic jeszcze nie wyszło?

– To było genialne, Pająk. Zadzwoniłem do kwatery głównej

Associated Press i podszyłem się pod numer telefonu konsulatu

w Bombaju. Udałem reportera z Indii, który dzwoni z...

– To super, stary. Fantastycznie. Jak chcesz, nagram ci gratulacje

na pocztę głosową. Teraz powiedz mi, dlaczego na necie jest histo-

ria o moim żarciku, a w gazecie nie ma nawet nagłówka?


89

– Wyluzuj, Pająk. Nie przejmuj się. Na necie piszą, że wypadek

musiało wywołać jakieś krótkotrwałe zakłócenie działania kom-

putera. Jesteś naprawdę dobry. Nie namierzyli cię. Myślą, że to ja-

kaś maszyna.

– Pierdolisz! Po raz ostatni pytam: gdzie moja historia?

– Historię zablokował redaktor. Wygląda na to, że kiedy dostał

nasz kawałek, zajął się czymś innym i nie wylogował się ze strony.

Leży w edycji od dwunastu godzin. Facet musiał o nim zapomnieć.

– Nie sądzę. Kto to jest? Znam go? Jak się nazywa?

– Już wszystko sprawdziłem, nie rozumiesz? Jako reporter z In-

dii dostałem bezpośredni numer do biura tego gościa. Ale kiedy

dzwoniłem, okazało się, że nigdy tam nie pracował. Nikt kogoś ta-

kiego nie zna. To ślepa uliczka. Gościa nie da się wytropić. Jakby

nigdy nie istniał. A historii nie da się puścić dalej, dopóki nie wyj-

dzie z edycji, rozumiesz?

– A sprawdziłeś IP?

– Co?

– Arrtrad, czy ja się jąkam? Jebany adres IP. Jeżeli ten buc, co za-

trzymał moją historię, ma fałszywą tożsamość, namierzę go.

– No pewnie. Zaraz ci przemailuję jego adres. Już klientowi

współczuję. Kiedy go dorwiesz, dasz mu popalić, nie? Jesteś naj-

lepszy, stary, nie ma...

– Arrtrad?

– Tak?

– I nigdy więcej mi nie mów, że czegoś nie da się zrobić. Nigdy

więcej.

– Nie ma sprawy. Wiesz, że nie to miałem na myśli...

– Do zobaczenia na śmiesznych stronach.

Kliknięcie.


Documents

Robokalipsa