32
OFFICIEEL ORGAAN VAN DE AFDELING PARACHUTESPRINGEN KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENIGING VOOR LUCHTVAART SEPTEMBER 2009 JAARGANG 38 NUMMER 3

SP 2009 38(3)

Embed Size (px)

DESCRIPTION

KNVvL Parachutespringen Ledenblad

Citation preview

Page 1: SP 2009 38(3)

o f f i c i e e l o r g a a n va n d e afdeling parachutespringen ko n i n k l i j k e n e d e r l a n d s e vereniging voor luchtvaart

s e p t e m b e r 2 0 0 9j a a r g a n g 3 8

n u m m e r

3

Page 2: SP 2009 38(3)

www.cypres.ccPhoto: Babylon

Prestatie door ervaring

Onze felicitaties aan het door CYPRES ge-sponsorde Team Babylon en alle deelne-mers aan het Europees Record Headdown 2009 van 51 man in Empuriabrava, Spanje.

Page 3: SP 2009 38(3)

33

NR.03/2009MATERIAAL 04SPRINGNIEUWS 06KALENDER 08SPRINGSTOF 10CLUBNIEUWS 12CC & C 30

EN VERDER

HERMAN LANDSMAN 15WORLD GAMES 2009 KAOHSIUNG 16NKP 1851 FREEFLYERS IN EUROPEES RECORD 20OP NAAR SOULAC … ALS ORGANISER! 22DAGBOEK MARL: PCEH EN ENPC IN DRUKKE LUCHT 24JUMP FOR THE CAUSE 25CANOPY CONTROL COACHING 26HET ELOY VAN DE BALKAN 27EERSTE SPRONG SKYDIVE ROTTERDAM / WORLD AIR GAMES 2009 28TOMSCAT 2009 29

Veranderende tijdenDe voorzitter van de afdeling Adwin Beerendonk was op vakantie. Daarom deze redactioneel niet van zijn hand maar die van mij als afdelingssecre-taris. De titel van dit stuk spreekt voor zich. Het zijn niet alleen verande-rende tijden, het zijn ook roerige tijden. Iedere springer is intussen op de hoogte van de luchtruimbeperkingen zoals die aan Flevo en Hilversum zijn opgelegd, het nog voortdurende proces van een nieuwe Regeling Valschermspringen en de houding van LVNL. Het moge ook bekend zijn dat de KNVvL verhuist is naar Woerden. Tevens heeft de KNVvL sinds mei een nieuwe voorzitter en sinds 1 september een nieuwe directeur (met daartussen een interim). Maar er is meer, veel meer.

Zo zijn sinds begin 2009 de subsidies en criteria voor (top)sport door NOC*NSF aanzienlijk gewijzigd. Om kort te gaan: meer concentratie op sporten met tenminste 24 landen op een WK, in combinatie met een klassement in de top 10. Je voelt hem al aankomen, veel luchtsporten voldoen niet aan deze combinatie. Voor springen alleen formatiespringen 4-man, en dat nog dankzij de tomeloze inzet van dit team. De return van NOC*NSF is echter mager, zeker in vergelijking met de gigantische inzet en kosten van het team. En voor 2012 zijn de plannen nog weer rigoureuzer. Wij vinden springen wel een sport maar of NOC*NSF dat nog zo ziet? Tevens dringt NOC*NSF sterk aan op samenwerking tussen sportbonden. Op een aantal vlakken is dit absoluut te realiseren, denk aan administraties, sportoverkoepelende zaken en PR. Op andere vlakken absoluut niet: wat heeft springen met modelvliegen te maken, laat staan met mountainbiken? Toch heeft het Hoofdbestuur voor samenwerking gekozen en haar kaarten vooralsnog gezet op de Nederlandse Klim & Bergsport Vereniging, toevallig in hetzelfde pand in Woerden als de KNVvL.

Die NKBV heeft trouwens ± 55000 leden. Nou wandelen en klimmen er meer mensen dan dat er springen, maar toch. Waarom zo veel? Simpel, hun lidmaatschap biedt voordelen als een uitgebreide verzekering en kortingen. Ook de ski vereniging heeft daarom heel veel leden. Dat moet de KNVvL toch ook kunnen? Of tenminste hier op focussen. Samen sta je sterker, en er zijn heel veel mensen geïnteresseerd in luchtvaart en lucht-sporten. Als die nou eens allemaal lid zouden worden…. Wat de afdeling ook (nog) niet heeft kunnen realiseren is dat iedereen die de lucht in gaat om te springen lid is. Leerlingen zijn aspirant lid en tandempassagiers niet lid. Als die allemaal lid zouden zijn hadden we geen 2200 leden maar 14000. In Australië en België doen ze dit al dus het kan. Iets wat ook al in het Strategisch Marketing Plan van de KNVvL staat. Dit plan biedt al-lemaal hulpstukken om de marktwaarde van de parasport de vergroten.

En wat te denken van Europa? De afdeling para is sinds kort lid van de European Parachuting Union EPU, die op zich weer lid is van Europe Airsports, EAS. EAS is weer het enige erkende overlegorgaan met de EU over luchtsportzaken. Van wezenlijk belang dus en het afdelingbestuur ondersteund dit dan ook van harte. Uiteraard betekent dit wel meer werk voor de afdeling en kost het geld. Maar, EAS brengt wel zaken aan de orde als parapiloten (wel of geen CPL), EASA regelgeving over groene velden, toegang tot het luchtruim voor luchtsporten, de � nanciële status van de parasport (wel of niet commercieel – tandems), etc. Over tandems gesproken: als die lid zouden zijn en de status van leerling zouden heb-ben (vgl. Amerika) dan zouden het sporters zijn en niet als commerciële activiteit gezien kunnen worden. Met mogelijk veranderingen bij de belasting. Opleidingen, nog zo’n punt. De KNVvL heeft 2 erkende kader-opleidingen parachutespringen. De subsidiecriteria zijn echter gewijzigd. Een opleiding kan alleen nog geld krijgen (welke taak trouwens van VWS naar NOC*NSF gaat) als het aangepast is naar de competentie structuur. Veel werk hiervoor is al gedaan maar het is nog niet af.

Woelige tijden dus. Bedreigend? Soms wel, soms niet. Om management taal te hanteren, er zijn uitdagingen. En uitdagingen bieden kansen. Maar daar is wel werk voor nodig, en inzet en commitment. En ja, ook geld en mensen. Langs de kant staan en klagen past hier niet bij. Het AB bestaat nog maar uit 3 leden. Wie oh wie?

RONALD OVERDIJK.

EMAIL ADRES SPORTPARACHUTIST

LET OP: na het overnemen van de redactie SP door

het secretariaat zijn de oude email adressen van de SP zijnde

[email protected], [email protected]

en [email protected] komen te vervallen.

Voor ALLE correspondentie over de SP wordt u verzocht alleen

[email protected] te gebruiken.

HBP

D

COVERFOTO: MARTIJN VAN DAM

SP-03.indd 3 03-09-09 16:05

Page 4: SP 2009 38(3)

Gefeliciteerd

Het b

estuu

r Op 21 augustus jl. vierde onze trouwste vrijwilliger Jan van Male (lid TC) zijn 62ste verjaardag. Jan doet dit traditioneel op het strand van Kijkduin waarbij tevens strandsprongen georganiseerd worden vanaf Rotterdam. Jan beheert het adres-

boek para softwarematig. Met dit adresboek worden alle brevetten en bevoegdheden bijgehouden en verzonden, mailings gedaan en het adresboekje para opgesteld. Jan verzorgt tevens de notulen van de EC/TC vergaderingen. Erg leuk natuurlijk om met het vliegtuig naar een verjaardag te gaan, boven onze mooie kustlijn uit te stappen en daarna van een barbecue met drankjes te genieten. Gelukkig kon ik er dit jaar weer eens bij zijn. Helaas waaide het te hard anders had Arnoud HBP ook gesprongen. Die moet dus nog een jaartje wachten. Jan, nog vele jaren! n Ronald Overdijk, HBP

vele jaren

Vigil (AAD sa) wil alle gebruikers eraan her-inneren om hun Vigil na het springen uit te zetten, voordat men met het materiaal

de DZ verlaat. Zeker als er een hoogteverschil van meer dan 150 voet of 45 meter is tussen de DZ en de plek waar men heen reist. Mocht je dit vergeten, controleer dan voor de volgende keer dat je springt de Vigil AAD:

- Mocht de unit uit zijn, zet hem dan aan.- Mocht de unit nog steeds aan zijn, dan is het

NOODZAKELIJK om hem eerst uit te zetten en dan opnieuw op te starten.

Dit geldt alleen als je vergeet om je Vigil uit te zetten voordat je van de DZ vertrekt met je materiaal, of als je op een andere DZ landt dan degene waarvan je bent opgestegen.

• Als je blijft springen op dezelfde DZ en je je mate-riaal daar laat hoef je je unit niet uit te zetten. Na 14 uur zal de Vigil uit zichzelf uit gaan.

Voor meer informatie over dit onderwerp kun je de Vigil gebruikershandleiding raadplegen op pa-gina’s 4, 8, 15, 18, 19, 20, 21 en 22. De laatste versie hiervan kun je downloaden op http://www.vigil.aero/downloads n The Vigil Team

BerICHT vOOr alle vIGIl GeBrUIKerS

tech

nisc

hbul

leti

n

Knvvl verlaTenZoals elders in deze SP te lezen heeft de KNVvL na het vertrek

van R.J. Kutterink een interim directeur gehad, in de per-soon van Mathieu Daalder. Mathieu was op korte termijn

beschikbaar via NOC*NSF. Na 5 maanden voor de KNVvL gewerkt te hebben, met als hoofdtaken de verhuizing en de dagelijkse

aansturing, heeft hij per einde augustus alweer de KNVvL verlaten. Per 1 september jl. is de nieuwe directeur aangesteld zijnde Ronald Termaat. Het personeel van de KNVvL heeft Mathieu bedankt voor zijn inzet en open en betrokken houding. Daar hoort natuurlijk een drankje bij. Overigens zal de KNVvL het contact met Mathieu niet verliezen, hij werkt immers op Papendal. n Ronald Overdijk, HBP

Springer Mischa Broere onder zijn koepel boven zee

Het geven van een pincheck aan iemand met een wingsuit is vrijwel identiek aan het geven van een normale pincheck. Naast de gebrui-

kelijke controles (het controleren van main/reserve pin, correct ingeschakelde AAD, het driering-systeem, borstband en aanwezigheid van helm, audiohoogte-meter, goggles en visuele hoogtemeter), zijn er bij het pinchecken van iemand met een wingsuit een aantal extra aandachtspunten:• De beenbanden zijn niet zichtbaar bij de meeste

wingsuits. Door (naast het simpelweg te vragen) het rig iets op te tillen, is vrij snel te controleren of de beenbanden daadwerkelijk gedragen worden en vast zitten. Als regel staat dat de beenbanden altijd aan en vast moeten zitten als de ritsen van het pak gesloten zijn. Zelfs bij briefings of oefening op de grond. Kortom: Pak dicht? Eerst beenbanden vast!

• Afhankelijk van het type pak worden er ritsen en/of (gele) rigging cables gebruikt om het pak aan het rig te bevestigen. Er zal aan voor en achterzijde een

gat zitten of een lusje worden overgeslagen, om de beenbanden van het rig door het wingsuit heen te laten passeren. Deze ritsen of kabels moeten altijd vrij lopen en in rechte lijn, zonder rare lussen of plekken waar deze op spanning wordt getrokken. Laat ter controle iemand in vlieghouding staan en kijk aan voor en achterzijde of de vleugels netjes langs het rig lopen en de reserve en cutaway handle niet onder spanning tegen het pak aan zitten.

• Bij de meeste wingsuits zijn aan de mouwen kleine lusjes bevestigd, welke rondom de duim worden gedragen. Kijk of deze netjes over de hoogtemeter heen gaan, en niet eronder worden gedragen. Dit om te voorkomen dat onder de koepel de hoogtemeter los moet worden gehaald (of de secundaire release van de armvleugels moet worden getrokken) om de armen vrij te maken voor gebruik van toggles etc.

• Check of de kabels en/of ritsen waarmee de vleu-gels aan het rig vastzitten, compleet dicht zitten. Bij de systemen met (gele) kabels is er soms aan de bovenzijde een stukje slack zichtbaar ter controle. Maar dit verschilt per persoon.

• Vraag de persoon naar zijn ervaring, en kijk of hij

wel aan de eisen voor het maken van een wingsuit sprong voldoet (minimaal 200 vrijeval sprongen, B brevet, en instructie gehad van een daarvoor be-voegd/geschikte persoon).

Dan nog enkele aandachtspunten voor de drager van het wingsuit zelf:• Gebruik qua materiaal bij voorkeur geen agressieve en/of een te kleine hoofdkoepel. En gebruik even-eens alleen BOC/throw-out openingsysteem (geen pull-out!)

• Zorg (indien nodig) dat er bij manifest en/of dropzone bekend is dat er wingsuits in de load zitten. Dit om te voorkomen dat er op de grond onrust ontstaat als er na de normale vrijevallers een flinke tijd voorbij gaat voordat de wingsuit vliegers openen.

• Ook voor de piloot kan het van belang zijn om te weten dat er wingsuits in de load zitten. Dit zodat deze bij de afdaling rekening houd met wingsuits welke zich langer en op andere plaatsen in het luchtruim bevinden dan de normale vrijevallers. n Jarno Cordia

Karien van Baal bij de exit

Mischa Broere op final voor de landing.

WInGSUIT PInCHeCKS

Kab

els g

oed

Kab

els f

out

maTer

Iaal

Page 5: SP 2009 38(3)

Gefeliciteerd materiaal

tech

nisc

hbul

leti

n

tB 2009-06 Datum: 14 juli 2009

Vervangt: n.v.t

Betreft: Infinity parachute harnas / container systeem.

Probleem: Reserve opening bij een AAD activering verbeteren.

Oplossing: Verplaatsen van de cutter van flap # 1 naar flap # 2, volgens aanwijzing van fabrikant.

Uitvoering: Zo spoedig mogelijk door een Rig-ger.

Noot: Zie de bijlage IPC waarin opgenomen het originele bulletin van de fabrikant.

tech

nisc

hbul

leti

n

tB 2009-05 Datum: 14 juli 2009Vervangt: n.v.tBetreft: ATOM Legend, vanaf 07/2005Probleem: In de huidige staat van de uitrusting blijkt er bij een ATOM

Legend kans op een sterk verhoogde benodigde trek-kracht om de reservecontainer te openen door samenloop van meerdere factoren. Factoren die hier invloed op hebben zijn bijvoorbeeld:

• De introductie van de nieuwere Quick 3.1 reserve pilot-chute en de gewijzigde vouwmethode hiervan.

• De verplaatsing van de cutter van de automatische opener tot boven de reserve pilotchute.

• Een wisselende maatvoering voor containers die in theorie dezelfde afmetingen zouden moeten hebben.

• Het gebruik van te korte reserve sluitloops. • Een beschadiging in de vorm van bramen op zowel de

ripcordpin als de grommet in de laatste sluitflap. (Het effect van een combinatie van deze eerste vijf punten is dat het ripcord niet meer in het verlengde van de pin trekt, maar in plaats daarvan een kantelende beweging in de richting van de sluitflap wil maken.)

• Een dusdanige bevestiging van de reserve ripcordhousing dat hierdoor veel wrijvingsoppervlak ontstaat tussen de ripcordkabel en het ruwe stof van de reserve sluitflap.

Oplossing: Het controleren van de benodigde trekkracht om het re-serveripcord geheel uit de sluitloop te trekken door meting aan de reservehandle, waarbij het setje omgehangen en “gefit” is. Indien de gemeten waarde niet voldoet aan de gestelde eisen (max. 22lbs, 10kg) worden de volgende handelingen aanbevolen:

• Vervangen van de Quick 3.1 reserve pilotchute door een Quick 3.0.

• Controleren op beschadigingen en zo nodig het polijsten of vervangen van de volgende onderdelen:

- De grommet op de sluitflap van de reservecontainer. - De reserve ripcordpin. • Controleren van de lengte van de reserve sluitloop; deze

dient een gepaste lengte te hebben voor de betreffende samenstelling van de uitrusting. (Deze lengte dient dus-danig te zijn dat na het sluiten van de reservecontainer de reserve pilotchute niet meer heen en weer bewogen kan worden, waarbij acht moet worden genomen om de sluitloop niet excessief in te korten)

• Na uitvoering van bovenstaande voorzorgen dient een trektest uitgevoerd te worden waarbij de gehele pin uit de sluitloop getrokken wordt en de hiervoor benodigde kracht gemeten wordt.

• Bovenstaande trektest dient te resulteren in een waarde van maximaal 10kg; indien deze waarde alsnog overschreden wordt, wordt de volgende modificatie aanbevolen:

- Het verplaatsen van de bevestiging van het einde van de reserve ripcordhousing tot op de stiffener van de reservesluitflap. De plaatsing hiervan naar inzicht van de bevoegd rigger. Het doel van deze verplaatsing is het minimaliseren van het contactoppervlak tussen de ripcordkabel en het materiaal van de sluitflap.

Uitvoering: Controle van bovengenoemde trekkracht bij de volgende repack door een rigger of een houder Vouwbevoegdheid. Aanpassingen dienen door een rigger te gebeuren. Ove-rigens wordt u er aan herinnerd dat het bij iedere repack belangrijk is u ervan te verzekeren dat de zojuist gesloten container opent met een acceptabele trekkracht.

(Advertentie)

Page 6: SP 2009 38(3)

U

TheStory

In de vorige SP is het al voldoende gecommuniceerd maar de KNVvL is als sportbond verhuisd naar Woerden. Dit ging alleen over het vertrek uit Den Haag. Hierbij dan een korte impressie van de verhuizing zelf en het nieuwe pand.

NIEUWE DIRECTEUR KNVvLAls u dit leest is per 1 september jl. Ronald Termaat begonnen als directeur van de KNVvL. Hiermee volgt hij Mathieu Daalder op die vijf maanden interim directeur was. Termaat is vice Wereld Kampioen en oud Europees Kampioen zweefvliegen. Hij zal zich bezig gaan houden met het voortzetten van de nieuwe fase die de KNVvL is ingegaan sinds de verhuizing. Het opbouwen van een stabiele organisatie met de drijfkracht om de luchtsport beter en verder op de kaart te zetten binnen Nederland behoren tot zijn kerntaken. Tevens zal hij zich bezig houden met de coördinatie en het samenbrengen van de bureaus van het Algemeen Secretariaat. Mede dankzij zijn achtergrond binnen het bedrijfsleven en de sport is het Hoofdbestuur van mening dat de heer Termaat op dit moment de beste papieren heeft voor de invulling van de functie als directeur. n HB KNVvL

KNVVL PARA

Uiteraard staat of valt een goede verhuizing met de voorberei-ding. Nu was er weinig voor te

bereiden want de verkoop van het oude pand ging ineens snel, waarbij ook nog de oude directeur Rob-bert Kutterink onverwacht vertrok. Er werd snel door het Hoofdbestuur een interim-directeur aangetrok-ken, Mathieu Daalder. Aan hem, en de rest van het personeel natuurlijk om de verhuizing vorm te geven. Veel opruimen, inpakken, weggooien, archiveren, prioriteiten stellen, etc. Vooral het puntje weggooi- en was interessant. In de kelder stonden nog stukken uit de jaren ’60. Weg ermee dus, behalve natuurlijk nog belangrijke historische zaken. 5 of 6 puinbakken vol, plus een bezoek van de archiefver-nietiging, waar maar liefst 1831 kg papier door heen ging. Maar zelfs daarna stonden de gangen en kamers vol met verhuisdozen. Tot zover Den Haag.In Woerden intussen was het (huur)pand beoordeeld op grootte en mogelijke indeling. Ook moest het compleet worden gerenoveerd (vloeren, plafond, muren) en meubilair worden aangeschaft. Ook dat lukte allemaal wonderwel in een korte tijd. Je zal toch maar geen aannemer vinden die dit op deze termijn kon doen. Het pand in Den Haag moest leeg zijn op 1 juni, dus uitstel was er niet. De afdeling para heeft als enige trouwens het oude en nog goede meubilair meeverhuisd om de kosten te drukken. Dan de verhuisdag zelf. Tja, zoals gezegd was de voorbereiding eigenlijk wel in orde. Iedereen wat vroeger aanwezig en gaan. De verhuizers laadden alle dozen in en diverse mensen reden nog met de eigen auto met kwetsbare en kostbare zaken. Alle computer hardware was apart ingepakt voor een

1957De KNVvL heeft niet altijd op het Jozef Israëlsplein gezeten. Dat was “pas” sinds 1957. De officiële opening van het pand was op 19 oktober van dat jaar en werd verricht door ZKH Prins Bernhard. Daarvoor zat de bond aan het Anna Paulownaplein te Den Haag. Waarvan akte. n HBP

VERHUIZING

Tspeciaal transport. In een keer rijden alles over dus. Zodra de server stond werd die door de computer-boer weer opgestart en de diverse kabels naar lokale PC’s aangesloten. De KNVvL is ook maar een dag off-line geweest terwijl er 2 dagen gepland stonden. Natuurlijk is dit maar een kort overzicht. De diverse kamers moesten nog een beetje ingericht worden, dozen uitgepakt, kasten ingeruimd, etc. Ook zaken als adreswijzigingen (briefpapier, externe contac-ten, website, e-mails, enz., enz.) moesten geregeld worden. En dat allemaal in de traditioneel drukke meimaand. Wat zeker meehielp was de grote inzet van al het personeel en de actieve begeleiding van Mathieu en enkele leden van het Hoofdbestuur. De afdeling para met HBP Ronald Overdijk en assistent Arnoud Ens zijn dus nu helemaal geïnstalleerd. De foto’s hiervan zegt genoeg. Je kan natuurlijk ook langskomen voor een kopje koffie of thee. (niet allemaal tegelijk!)Nu kan een verhuizing niet ongevierd voorbijgaan dus werd het pand te Woerden officieel in gebruik genomen op 1 juli. De schaar voor de opening werd via de lucht met een parasprong van Ronald HBP en Henny Wiggers aangeleverd en aan de voorzit-ter KNVvL Frits Brink overhandigd. Met daarna het obligate lintje. Tevens werd hierbij afscheid genomen van de oude voorzitters KNVvL de heren Chris Borra en Cor van den Burg. Bij deze opening waren vele

interne bestuurders en externe relaties van NOC*NSF, DGLM, Ministerie V&W aanwezig. Al met al kunnen de KNVvL en de afdeling para terugkijken op een geslaagde verhuizing. We zitten nu samen in een pand met de Nederlandse Klim en Bergsport Vereniging NKBV. De mogelijkheden van samenwerking op een aantal vlakken worden door het Hoofdbestuur onderzocht. In Woerden is tevens ook een geschikte ruimte voor vergaderingen en opleidingen. Woerden ligt tenslotte toch wat centraler als Den Haag.

n Ronald Overdijk / Arnoud Ens HBP

Sprin

gNieu

ws

Page 7: SP 2009 38(3)

TheStoryInky Link ook regelmatig, waar ik Edwin en Ronald goed heb leren kennen. Op Bad-Lippe werden ze wel kampioen. Wat ook bijzonder aan Inky Link was, dat ze destijds al (als enig team) alle exit formaties “uit de deur vlogen”. Het speelt al jaren in mijn hoofd om die zelfde achterwaartse 4way diamond exit eens na te doen. Na een niet helemaal mooi gelukte exit tijdens een TOP Exotic Sky Adventures Boogie in Ecuador uit een “hard vliegende Arava” hebben we het op 5 juli 2009 met 4@work (een afsplitsing van ons oude 8@work) ook maar eens geprobeerd. De teamleden van 4@work zijn: Arnold Collenteur, Bob de Vries, Edwin v/d Kraan en Wim de Gier. Na even puzzelen van onze “expert” Edwin ging de exit meteen als een plaatje en heeft Frans Waanders hier mooie foto’s van gemaakt. Zie hier het resultaat met daarnaast die van Inky Link uit een grijs verleden.

Met een smilede groet, n Wim de Gier

P.s. De teamleden van Inky Link waren: Henny Wig-gers, Hans Jonkers, Ronald Overdijk en Edwin v/d Kraan.

KNVVL PARA

TTijdens de vele jaren dat ik in verschillende 4, 8 en 16way teams met Edwin v/d Kraan spring, heb ik het regelmatig met hem over

die schitterende diamond exit foto van hem in een SP uit 1986. Deze foto van Inky Link is in februari 1986 door Jan Beumer boven Empuria genomen. In die tijd sprong ik nog maar 5 jaar en was vaak vol bewondering van de Nederlands top 4way competitie met de Animals (het team van Arnold Collenteur) als nr 1 en Inky Link als (eeuwige) nummer 2 op menig NKP.Met het 4way team Gravity4 was ik begin jaren 80 elk jaar op Bad-Lippe te vinden en daar was

Van oud naar nieuw en... van schoenen naar booties, van zonder helm naar harde helm, van rechter (eigenlijk geen) naar linker deur, van zwart naar kleurig, van zonder ao’s naar Cypress, Vigil etc, van nooit 10 punten gemiddeld “in tijd” naar nu wellicht meer dan 10 punten “in tijd”, van nog nooit 10 sprongen op één dag (echt ondenkbaar) naar 10 sprongen op één dag, van veel plezier naar nog steeds heel veel plezier :-). Zoals we weten is er sinds de begin jaren tachtig in onze sport heel veel veranderd. Wat niet veranderd is, is dat er toen en nu nog steeds heel veel mooie foto´s worden gemaakt!

EEN dAgjE 4@woRK!

Page 8: SP 2009 38(3)

DATUM WIE WAT

19/20-9 Airboss Airboss Northern Experience Oostwold (Groningen). Formation Skydiving coaching door (Serge’s) Angels Marion&Keetie. Wingsuit coaching door het Team Fly Like Brick Ale(x)jandro López Arce. Info via [email protected]

x

19/20-9 PCT 2-Plane Formations met Jaap Keuter Gerhard Schut x

25-9 NPCT Vouwcursus x

26/27-9 NPCT BigWays met organiser Herman Landsman x

26/27-9 Airboss Airboss in Lille, Frankrijk x

26/27-9 PCT Island 8-Way x

26/27-9 Skydive Rot-terdam

3-mans wedstrijd x

2-10 Airboss Airboss Indoor Skydive Adventure te Roosendaal vanaf 20.00 uur. Voor beginnende, gevorderden springers en recreanten. Info via [email protected]

x

2-10 NPCT Vouwcursus x

3/4-10 NPCT Vintage Weekend x

3/4-10 Airboss Airboss in Lille, Frankrijk x

3/4-10 PCT 2-Plane Formations met Jaap Keuter Gerhard Schut x

10/11-10 Airboss Airboss in Lille, Frankrijk x

10/11-10 ENPC Hit-and-run wedstrijd x

10/11-10 PCT Island 8-Way x

16/18-10 Airboss Airboss Northern Experience Oostwold (Groningen).Info via [email protected]

x

17/18-10 NPCT BigWays met organiser Herman Landsman x

17/18-10 PCEH Speedstar Wedstrijd x

31-10 ENPC Halloween-parafeest x

6-11 Airboss Airboss Indoor Skydive Adventure te Roosendaal vanaf 20.00 uur. Voor beginnende, gevorderden springers en recreanten. Info via [email protected]

x

2/6-12 Zuid Afrika Worldcup Canopy Piloting CP Johannesburg x

4-12 Airboss Airboss Indoor Skydive Adventure te Roosendaal vanaf 20.00 uur. Voor beginnende, gevorderden springers en recreanten. Info via [email protected]

x

5-12 PCEH Verhuizing naar Eelde x

5/6-12 ENPC Sinterklaasspringen (inclusief pepernoten) x

11-12 PCEH Nachtspringen x

18-12 PCEH Uitwijk nachtspringen x

19-12 ENPC Kerstborrel x

24/25-12 Airboss Airboss in Lille, Frankrijk x

27-12/6-1 Airboss Airboss Skydive Vacation te Beni-Mellal, Marokko (periode 1).Voor beginnende en gevorderde springers. Info via [email protected]

x

2-1/10-1 Airboss Airboss Skydive Vacation te Beni-Mellal, Marokko (periode 2).Voor beginnende en gevorderde springers. Info via [email protected]

x

17-4/25-4 Airboss Airboss Skydive Vacation te Sevilla, Spanje. Voor beginnende en gevorderde springers. Info via [email protected]

x

x

x

x

x

x

x

x

CANOPY FORMATION

SWOOPING

FORMATION SKYDIVING

ARTISTICS

PA/PARASKI

WINGSUIT

PARTY, BOOGIE EN OVERIGE

TUNNEL

08

KalenderKalenderKalenderDATUM WIE

SP-08.indd 8 03-09-09 15:43

Page 9: SP 2009 38(3)
Page 10: SP 2009 38(3)

Na het horen van vele signalen dat mensen graag het C-brevet zouden willen gaan halen, maar er erg tegenop zien om er alleen voor te staan in al het leer-werk hiervoor, is op Teuge het idee ontstaan om hier een ondersteunende cursus voor te organiseren in het winterseizoen.

Deze cursus omvat 4 theoriedagen, welke 1x per maand op zaterdag gegeven gaan worden, met elk de behandeling van de stof voor een examenonderdeel.De planning hiervoor is:• 14 november ‘09 Materiaal, wordt gegeven door Marjolein

van de Vlies (Rigger)• 12 december ‘09 Algemeen, wordt gegeven door Peter Smit

(I) • 16 januari ‘10 Meteo, wordt gegeven door Richard Brouwer

(Piloot)• 06 maart ‘10 Reglementen, wordt gegeven door Peter Smit (I)De lestijden zijn van 10 tot 15 uur, waardoor er bij goede weersomstandigheden ook nog de mogelijkheid bestaat om hierna nog een sprongetje te maken.

De theorie cursus heeft doorgang bij een minimum deelname van 10 personen, en er is een maximum van 20 personen. Waarbij leden van de VPCT voorrang hebben bij inschrijving. Uiterlijke inschrijfdatum voor alleen theorie is: 30 september ’09. Vol=vol!Voor de personen welke inschrijven voor het theoretisch deel

van de cursus is er tevens de mogelijkheid om deel te nemen aan een CF instructie weekend, welke met een 5-tal instruc-tielessen tevens een eis is voor het examen C-brevet. Deze CF-instructielessen gaan gegeven worden in het weekend van 19-20 en 26-27 september. We hebben de zeer ervaren CF-teams CF-3 en CaTo bereidt gekregen zich hiervoor in te zetten, waarmee we heel blij zijn. Wel zijn de plaatsen beperkt, doordat we maar 2 personen per instructeur / instructrice kunnen indelen. Dit houdt in dat we voor het 1ste weekend 12 plaatsen hebben, en in het 2e weekend 8 plaatsen. Hierbij wordt gehanteerd dat er ingedeeld wordt op volgorde van binnenkomst van defi nitieve inschrijving, en er voorrang is voor VPCT leden. Vol=vol! Uiterlijke inschrijfdatum bij deelname voor de combi-cusus met het 1ste CF weekend is: 10 september ’09, en het 2e CF weekend is: 20 september ‘09.

De totale cursusprijs voor alleen het theoretisch deel is: leden VPCT 60 euro, en voor niet leden 80 euro. De prijs voor de CF instructielessen is per sprong: voor iedereen 2x de sprongprijs. Voor het materiaal, waarbij gebruik gemaakt wordt van geschikt CF materiaal, ook is deze prijs voor iedereen gelijk en is 15 euro per sprong.

Aanmelden kan via [email protected] gelijk de volgende gegevens aangeleverd dienen te worden:• Naam/adres/telefoonnummer / e-mailadres

• KNVvL nummer• Wel / geen lid VPCT• Wel of geen gebruik willen maken van CF instructielessen.

Zo ja, welke voorgenoemde dagen beschikbaar en het aantal te willen volgen lessen

• Bij deelname CF instructie lessen: exit-gewicht, totaal aantal sprongen

De totaalkosten dienen bij deelname op de 1ste theorie cursus-dag bij het manifest contant voldaan te worden, bij deelname aan de CF instructie is dit op de 1ste instructiedag (incl. het totaalbedrag voor het materiaal ook contant te voldoen) en het totaal aan sprongprijzen op het account gestort te hebben. En zorg ervoor dat al je springpapieren up to date in orde zijn, en dat je deze bij je hebt indien je nog niet bekend bent bij NPCT.

Noot van de redactie: Gezien het feit dat de SP is verschenen na sluiting van de mogelijkheid tot inschrijving / deelname aan het combi-deel met de CF instructielessen het volgende:Bij voldoende aanmelding wordt geprobeerd om nog een extra groep / (CF-) lesdagen te organiseren, maar alleen voor snelle beslissers! Uiterlijke inschrijving hiervoor is: 30 september ‘09. Of bij uitval in het 2e geplande weekend op de reservelijst te staan. Uiterlijke aanmelding hiervoor is 24 september!

PARAMEDIAPARAMEDIAPARAMEDIAPARAMEDIA

AFSCHEID HARM VAN DE GEVELNa ruim 7 jaar lid te zijn geweest van het Afdelingsbestuur Parachutespringen heeft Harm van de Gevel afscheid genomen van het AB. Harm stond bekend om zijn kriti-sche inbreng wat zeer verhelderend kon werken. Harm had eind 2008 al aangegeven te willen stoppen met zijn werkzaamheden. Helaas is het hem noch het AB gelukt tot op heden een opvolger te vinden. Er resteren nog maar 3 AB leden. Harm, veel plezier met je verdere springactiviteiten en bedankt voor je inzet. ■ HBP

Sprin

gstof

ZINLOOS FEITJE

Cursus

C-Bre

vet

10

Maar wel een leuk feitje. Patrick Lankreijer, zoon van Peter Lankreijer (lid TC), wil zo graag springen dat hij een week na zijn 16de verjaardag op 18 augustus jl. lid werd van de KNVvL. Voor de goede orde, je hoeft pas lid te worden na je 8ste sprong. Patrick heeft dus voor het lid worden al een opleiding gevolgd en gesprongen. Ga zo door! Overigens is hij niet de eerste zoon van een springer die vroeg begonnen is. Ook Pim Cox, zoon van Jan begon op zijn 16de. ■ HBP

SP-10-11.indd 10 03-09-09 15:54

Page 11: SP 2009 38(3)

11

- Het privé tel. nummer van Arjan Hartman is vervallen.

- Het adres van Martin van der Weg is Schoonloerstraat 3, 9534 PC, Westdorp.

- Het adres van Kristel Dempster is Heulberg 20, 4708 HL, Roosendaal.

[email protected] - Marjolein van der Vlies heeft

Riggersbevoegdheid 44 maar staat niet vermeld in de lijst met riggers.

Toevoegingen:- Ronald Zuydendorp, SAW: HI 99-56- Paul Renting, NPCT: I 03-05- Kees Pigmans, PCMN: I 97-04- Eddie van den Boogaard, PCMN: I

07-06- Hielke Bootsma, Vouwbevoegdheid

reserveparachutes 683. - Jaap Spiering, T-015.- Claudia Croese: [email protected]

ballon exit Henk Bootsveld foto Jean Louis Becker

11

Mutaties & correcties VAN HET ADRESBOEK PARA

BrevettenDe afdeling para wil de volgende springers feliciteren met het behalen van hun brevet in de periode juni – augustus.

ACas GerritsenRon SlegersChris NiewoldGerbrig BusmanRoland van de WerkenMarty van NigtevegtChris HouwingWillem van RijswijkPauline VergeerDimitri ScholtenArnoud EnsMarco VogelVivianne FranckenTim van HoekAnneke Klein-IkinkNils Jungblut

BJos van der SnepscheutJaap PootPatricia Koster-BruilIsabella TerpstraMarjolein van den BosRemco RoobolEric ten FeldSander BekkemaClaudia CroeseYorick BleijenbergJeroen Vos

DKarin Verstegen

HIEelco van HoevenDennis van der Coelen

Peter LeemeijerErick HagendoornThorsten Möser IArjen NieuwenhuisWytse DijkstraJeroen Koevoets TEdo de JonghBasten OudmaijerWytse DijkstraRob OeverhausJaap PostmaJudith MuitArjen Nieuwenhuis

- Advertentie -

SP-10-11.indd 11 04-09-09 12:25

Page 12: SP 2009 38(3)

12

DN

M

D

ClubN

ieuws

Clubnieuws12

• De jaarlijkse Tomscat Trophy, die van vrijdag 19 t/m zondag 21 juni op vliegveld Hoogeveen werd gehouden, is goed ver-lopen. Aan deze grootste FS4-wedstrijd van Nederland deden ditmaal drieën-twintig teams mee. Ondanks wind en wolken konden vijf rondes compleet versprongen worden. Een verslag staat elders in deze SP• Voor de jaarlijkse springweek werd, na vier jaar Damme, een nieuwe locatie gekozen: vliegeveld Loemühle bij Marl, net ten noorden van het Ruhrgebied. Ook de opzet was anders, want de week werd gezamenlijk met de ENPC gehouden. Dat organisatoren Hans Ypma en Edo de Jongh goed werk

hebben afgeleverd, leest u elders.• Cameraman, FS4-teamlid en AFF-jumpmaster Arjen

Nieuwenhuis slaagde afgelopen zomer in korte tijd voor zowel zijn instructeurs- als tandembevoegd-heid. Nu alleen de materiaalbevoegdheden nog!

• De drie vliegers Jan Bouwmeester, Harry Broersma en Erwin Steenbergen haalden in juni hun SET-ra-ting, waardoor de PH-ZZF nog beter kan worden ingezet dan tot nu toe.

• De gemeenteraad van Hoogeveen heeft de sluitings-plannen voor vliegveld Hoogeveen voorlopig in de ijskast gezet. Pas na de gemeenteraadsverkiezingen van 2010 komt er een nieuw toekomstplan. PCEH en andere gebruikers houden natuurlijk wel de vinger aan de pols.

• Vliegveld Eelde heeft plannen gepresenteerd om het middenterrein (een permanente dropzone van PCEH)

om te bouwen naar taxi- en stallingsgebied voor vliegtuigen. Dit in samenhang met de al meer dan twintig jaar slepende plannen voor baanverlenging, waarvan de luchthavendirectie hoopt dat die nu eindelijk doorgaat. Het spreekt vanzelf dat PCEH zich tegen de nieuwste plannen zal verzetten. û

TeksT: Jarig sTeringaFoTo’s; PCeHPARACENTRUM EELDE HOOGEVEEN

NOOiT GENOEG GELD...Na een geslaagde trip naar Elsinore (18 deelnemers) werd de laatste hand gelegd aan de voorbereidingen van het springseizoen 2009. We maakten ons geen zorgen over de kredietcrisis, daar we al 40 jaar in een wereldje werken, waar een constante kredietcrisis heerst: para’s hebben nooit genoeg geld... Begin april kwam Teun terug met zijn Senior Rigger papiertje en ook de eerste cursisten begonnen binnen te druppelen. De nieuwe Paratec tandems werden samengesteld en het seizoen kon beginnen. Het eerste evenement was de FreeFly Boogie, die gecombineerd werd met de alom bekende koninginnedag boogie. Er werden veel sprongen gemaakt en Uli Sehrbrock maakte een aantal testsprongen met PD Reserves. Tevens werd er een Sunset Jump op de Vliehors (Vlieland) georganiseerd. De Staff was inmiddels nagenoeg volledig: Hans was terug uit Verwegistan, Tjalle van zijn wereldreis en Martine vanuit Rotterdam. Eind mei rolde een paar mensen de Tandemopleiding in en Mechie moest vaststellen, dat flaren spierballen vereiste: het lijdend voorwerp was Iwan... De Antonov liep stormschade op, kreeg een nieuwe vleugel en Martine maakte haar 1000ste sprong. In mei was de bak “gekraakt” door onze scholekster: begin juni kwamen de twee kinderen ter wereld. Verschillende teams, waaronder ook een Duits vrouwenteam maakten gebruik van onze faciliteiten en het team abonnement. Gary Smith is onze vaste full-time teamcoach sinds hij besloten heeft, dat wonen op Texel ideaal is voor zijn privé leven en zijn springactiviteiten. Doordat er bijna altijd met twee kisten werd (en wordt) gevlogen, hadden sommige teams na het opspringen van hun teamsprongen nog springdagen over (maar helaas geen euries meer...) Dynamic Fource heeft het volle profijt hieruit getrokken en we feliciteren hun dan ook met de behaalde eerste plaats op het NKP met een nieuw Nederlands record van 188 punten (FS-4 AAA). Het TJE concept (5 SL sprongen, daarna 1 AFF Level one sprong) loopt als een tierelier en ook het aantal AFFers is dit jaar veel hoger dan de afgelopen jaren. We zijn nu inmiddels midden in augustus en hebben heel veel mooi weer gehad met heel veel sprongen. Er is een stevige toename in zowel static line als AFF leerlingen ten opzichte van de vorige jaren, hetgene hoopgevend is voor de sport. Ook is er een nieuwe groep aanstormend talent vanuit de AFF opleiding in opkomst, die steeds vaker de weg terug naar Texel weet te vinden. Ze maken volop gebruik van het Paracentrum 1op1 pakket (one on one RW of FreeFly), waarbij alleen twee slots en de eigen vouwjob betaald hoeven te worden; het PCT regelt de coach en stelt indien nodig materiaal beschikbaar, waarvoor geen huur betaald hoeft te worden. Er worden zelfs voorzichtige pogingen ondernomen om te gaan viermannen/vrouwen. Ook beginnende springers van andere centra weten inmiddels steeds vaker de weg naar Texel te vinden. Hans heeft inmiddels ruim 1300 sprongen dit jaar en Tjalle sinds mei al dik 800 en we moeten nog een maandje of twee. De laatste evenementen komen eraan: Don’s Killing Cocktails op zaterdag 5 september, 26/27 september en 3/4 oktober de Island 8-Way, 10/11 oktober het Two-Plane evenement en 24 oktober het Paranachtfeest in het kader van 40 jaar Paracentrum Texel. De voorbereidingen voor de alweer zevende wintertrip naar Elsinore, California zijn in volle gang en de eerste aanmeldingen al binnen. Meer informatie hierover binnenkort op onze website www.paracentrumtexel.nl alwaar ook een link naar onze fotopagina staat (around the DZ) û

wAT TE DOEN?

TeksT: Jo oosTerveerFoTo’s: PC TPARACENTRUM TEXEL

Page 13: SP 2009 38(3)

OMA

DClubnieuws13

La Douce! onze akker!Met veel leuke nieuwe AFF/SL cursisten,

maar ook de A en B breveteisen & examens werden succesvol afge-legd. Bekende trouwe en nieuwe para’s en coaches uit o.a. Nederland, Zwitserland, Duitsland, Engeland,

Spanje, België en Frankrijk bezoch-ten de 4FunSummerBoogie part V! Er

zijn op de boogie bijna 1000 sprongen gemaakt! Dankzij jullie, onze trouwe en nieuwe boogie deelnemers, was het een

geweldig suc6! Jasper, Martijn, Marion, Keetie, Alex, DJ Antoine&Willem en Pieter

… Thanx! Jullie waren geweldig! û

n Your Airboss Team, Ron, Sjon & Marjon

TeksT: Mar jon kraMerFoTo’s: Mar jon kraMeraIrBoSS

waterBaLLetDe ENPC is sinds deze zomer een nieuwe kist (een Soloy 206) rijker. Zoals de foto’s doen ver-moeden, kunnen we alleen maar aannemen dat dit uitbundig gevierd is met een heleboel water. Verderop in deze SP kun je lezen hoe de ENPC-ers hun gezamenlijke springweek met PCEH beleefd hebben. û

TeksT: HBPFoTo’s: enPCenPc

50 jaarOp Paracentrum Zeeland beleeft de staff weer een druk seizoen. Omdat er verder weinig te melden valt, hierbij een bijdrage van één van de tandempassagiers. û

zomerkamP Als in augustus wordt gevraagd om clubnieuws te schrijven kan ik maar aan één ding denken: het zomerkamp in Maubeuge. Wat was het weer tof om voor een week daar naar toe te verhuizen met alles en iedereen. Op vrijdag vertrokken we: een aantal clubleden met twee clubbussen met al het materiaal, één van onze pi-loten met onze Grand Caravan, en de rest er achteraan, deels met vrouwen en kinderen waarvan de jongste zeven weken oud (je kan het natuurlijk niet vroeg genoeg leren). Vanaf het begin was het gezellig druk; eind van de week telden we totaal 142 inschrijvingen! De springers varieerden in leeftijd van 20 tot 71 jaar (Freek Wetters), van beginnend tot ervaren, van buikvallers tot freeflyers tot swoopers! De hele week konden we mede door het goede weer volop springen uit de Caravan en de Franse Pilatus Porter, van ‘s ochtends acht uur tot ’s avonds acht uur. Dan biertje drinken, eten, veelal barbeknoeien op de camping dan wel daghap in het restaurant. En tot slot steevast elke avond stipt om 23.00 uur de dagvideo in de bar, die dan vol stroomde!

TeksT: IrMa van der venneFoTo’s: arIe de jong, aeneas kooPMan, ronald sIkkIng en deBSkYDIVe rotterDam

Wat hoogtepunten:- groot aantal van 20 nieuwe AFF leerlingen,

waarvan er 19 zijn gegradueerd, de meesten in 7 sprongen

- het Canopy Control Camp met Erwin Baatenburg De Jong leverde veel enthousiaste springers op

- de packers, dit blijkt toch een zeer prettige service te zijn.

- voorlopig aantal sprongen ergens rond de 2400!- ca 115 sticks uit de BSU gesprongen en over de

500 sprongen uit de Pilatus- slechts drie reserves en drie kneuzingen op die

vele sprongen- een zeer professionele en prettige sfeer onder-

ling en met de Fransen- dagvideo met verschillende dagproducers - mooie FS-sprongen met als grootste formatie

een 24-way uit de twee kisten- mooie tube- en trackingsprongen van de freeflyers- meerdere bezoekers van buiten de club die onze

sfeer kwamen proeven en deze als zeer prettig ervaren!

Ander nieuws dan het zomerkamp?Ja, een hoop clubleden stonden op het erepodium bij de NKP op Teuge! En verder houdt ook in Rotter-dam het bestuur zich bezig met de luchtruimpro-blematiek. Daarbij wordt zij ondersteund door Ton Pruisken die dit jaar is benoemd tot erelid gezien al zijn verdiensten voor onze vereniging. Daarnaast heeft de huisvesting, zowel op het vliegveld als onze dropzone, de aandacht. Maar daarover mis-schien een volgende keer meer. û

n Blue skies, Irma van der Venne

TeksT: Menno rIenksBeeld: arIeParacentrum zeeLanD

Page 14: SP 2009 38(3)

14

A

VClubnieuws14

Vanuit het HBP kwam het voorstel dat ieder centrum een eigen rubriek met clubnieuws in de SP zou beginnen. Prima suggestie als je het ons vraagt. PCMN werkt hier dan ook graag aan mee. We hebben het afgelopen kwartaal ondanks de hoogtebeperking niet stilgezeten. Behalve de Coupe de Maarsseveen, waarover jullie als het goed is uitgebreid in de ‘Air Sport Mail’ hebben kunnen lezen, zijn er nog veel meer noemenswaardige dingen gebeurd. Zo heeft PCMN tijdens de opleiding van 7-8 augustus haar 150e leerling van dit jaar opgeleid en zijn Eelco van Hoeven en ondergetekende op 3 juli geslaagd voor het praktijkexamen HI. Wat eve-nementen betreft, op 27 juni jongstleden was de eerste PA-scrambled. Iedere minder ervaren springer werd met een goeroe in een team ingedeeld, maar aan het eind van de wedstrijd bleek dat de leerlingen veel beter scoorden dan de zogenaamde goeroes. De ervaren springers wilden natuurlijk revanche (“ik werd opzij gezet” / “ik had de regels niet goed begrepen” / “ik heb mijn dag niet”) en krijgen hun kans op 19 september. Dit evenement is uiteraard open voor springers van alle clubs die minimaal 5 landingen op de dropzone en afgetekende Clear en Pull hebben. Daarna was de Hit-en-Run, die versprongen werd op 11 juli. De Hit en Run is eveneens een precisie-evenement, maar bedoeld voor leerlingen vanaf de eerste sprong - als je static-line doet. Voor AFF-ers

geldt dat je je clear en pull afgetekend moet hebben voor je mee kunt doen, een spijtige bijkomstigheid van de hoogtebeperking. Een pluim voor de organisatoren Wiebe Hofstra en Jan Moraal, ze hebben het zeer goed gedaan! De volgende Hit en Run zal plaatsvinden op 22 augustus dus als jullie dit nog op tijd lezen en nog geen A-brevet hebben: geef je snel op via [email protected], want het is een erg leuke introductie tot de wedstrijden die je in je latere springcarriere te wachten staan. Last but not least was er de springweek op Cerfontaine, traditiegetrouw in week 31. Ondanks dat de organisatie haar best had gedaan hadden we erg veel pech; niet alleen ging er maandag een vliegtuig kapot zodat de liftcapaciteit beperkt was, maar door technische mankementen bij de radar van het Belgische leger was er zelfs af en toe een hoogtebeperking. Zelfs dat was niet het ergste, maar onze Jacco heeft tijdens zijn eerste sprong van de springweek in zware turbulentie een lelijke smak gemaakt. Wij wensen hem veel beterschap. Ondanks al deze tegenslagen was de springweek goed voor 1700 sprongen en een heleboel eerste vrije vallen, afgeronde trip-programma’s, 8-mans eisen en behaalde brevetten. Maar natuurlijk ook een heleboel gezelligheid - want uiteindelijk maak je de sfeer op een springweek zelf. û

TeksT: Dennis van Der CoelenFoTo’s: FerDi vD Molen, HenDriCk sMiT en sanDer DilwegPARACENTRUM MIDDEN NEDERLAND

oPLEIDINgEN EN TANDEMsAfgelopen voorjaar is op Paracentrum Teuge een langge-koesterde wens in vervulling gegaan: we hebben een 2e Cessna Caravan kunnen aankopen. Het broertje of zusje van de JuMP heet de SWooP. Voornaamste doel van de aankoop is het faciliteren van meer slots voor de recreatieve springers. Die waren de afgelopen jaren steeds meer in de verdrukking gekomen op de momenten dat de liftcapaciteit schaars was. De achtergrond daarvan is een pure centenkwestie: twintig jaar geleden kostte een sprong naar 9000 voet ca. 16,50 euro, en naar 12.000 voet was je ca. 20,50 euro kwijt. Zet je dat af tegen de huidige prijzen dan is duidelijk dat de inflatie harder is gegaan dan de sprongprijzen. Springen is dus goedkoper geworden. Helaas geldt dat niet voor de kosten. Brandstof, luchtha-vengelden, onderhoud van vliegtuigen, kader, vrijwilligers, alle kosten zijn minstens net zo hard gestegen als de inflatie, zo niet harder. Inmiddels zijn we zover dat het centrum op elke sprong al gauw zo’n 10 euro bijlegt. Zelfs de introductie van turbinevliegtuigen in plaats van zuigerbakken heeft daar weinig aan kunnen veranderen. Uiteraard moet dat geld komen uit activiteiten die wel geld opleveren: opleidingen en tandems. Met het stijgen van de sprongkosten moesten we de afgelopen jaren een steeds groter deel van de liftcapaciteit reserveren voor deze activiteiten. Gelukkig heeft elk nadeel z’n voordeel. Inmiddels zijn met name de inkomsten uit tandemsprongen dusdanig gestegen dat we de PH-SWooP hebben kunnen financieren. Daardoor behoren de soms erg lange wachttijden vanaf nu voor het grootste deel tot het verleden en kan iedere Nederlandse springer zich zeven dagen in de week maximaal komen uitleven in het luchtruim boven Teuge. Dus, als je nog niet uit de SWooP hebt gesprongen, kom dan snel een keer langs. Vanaf de tweede week van september zitten ook de raampjes erin. û

TeksT: PeTer sMiTFoTo’s: Henny wiggersNATIoNAAL PARACENTRUM TEUgE

wE hEbbEN NIET sTILgEzETEN

ClubN

ieuws A

Page 15: SP 2009 38(3)

Clubnieuws15

TeksT: skydive any whereskydive anywhere

door: herman landsmanfoTo’s: fonTsz kriegsman

Fotop

agina

atje

Akom gewoon een keertje langsAl sinds 1999 is de Stichting Skydive Anywhere actief op het vliegveldje Oostwold; het enige échte privé-vliegveld dat de Benelux rijk is. Het ligt ten Noorden van Winschoten, aan het Oldambtmeer in de Blauwestad. Van maart tot en met oktober ontplooien we op zeer regelmatige basis springac-tiviteiten. In het winterseizoen staat het springen op een iets lager pitje. In de afgelopen jaren hebben we het aantal springers, tandems, opleidingen en ook demo’s flink zien toenemen. Het is ons doel om zoveel mogelijk mensen op alle mogelijke manieren kennis te laten maken met het parachutespringen boven het prachtige Groninger land. Binnen en buiten onze regio en zelfs over de grens in Duitsland timmeren we op dit moment hard aan de weg. Iets dat duidelijk zijn vruchten afwerpt, want we zien dat onze naam steeds vaker opduikt… Het seizoen 2009 begon met een aantal gezellig drukke springweekenden. Net als het jaar ervoor bleek ook nu dat we behoefte hadden aan een grotere liftcapaciteit. De Cessna 182, die we tot begin dit jaar hebben gebruikt, kon ons ook niet de hoogte bieden die tegenwoordig bijna overal standaard is. Een oplossing werd dit jaar gevonden met de Cessna 206 Soloy van de Para Club Flevo, die Vliegbedrijf Van der Meulen, waarvan wij de vliegtuigen kunnen gebruiken

heeft aangekocht. Uiteraard zijn we met zowel de toegenomen liftcapaciteit als de springhoogtes die we nu kunnen bieden, enorm in onze nopjes. Een ware luxe als je bedenkt dat je met maximaal 4 springers naar maximaal 9.000 voet kon en er ook nog eens een dikke 20 minuten over deed. Omdat ieder jaar het aantal tandems groeide en we slechts beschikten over één tandemmaster was de noodzaak duidelijk dat er een bij moest komen Begin dit jaar heeft Fabian de Jong op Texel zijn tandempapieren gehaald. Terug op Oostwold kon hij onmiddellijk aan de slag. Een van de dingen die bij ons uniek zijn is het woensdagavond springen. Omdat het een privé vliegveld is en de havenmeester om de hoek woont kunnen we eigenlijk springen wanneer we willen. Dat is mede te danken aan het feit dat we 7 dagen in de week een permanente Notam hebben van zonsopgang tot zonsondergang en maximaal zelfs naar 15.000 voet mogen. Deze avonden begin-nen we meestal met springen rond 5 uur. Op zulke avonden draait alles om gezellig springen; dat breekt zo lekker de week. Het is prachtig om met een mooie zonsondergang op 12.500 voet uit te kijken over de knalgele koolzaadvelden, het Oldambtmeer of de Dollard en de Waddenzee. Omdat we het springbedrijf runnen met slechts één instructeur en

3 hulp-instructeurs heeft het ons simpelweg aan tijd ontbroken om tijdens afgelopen seizoen speciale activiteiten te organiseren. Springdagen zijn steeds volgepland met tandems, opleidingen en demo’s. Iets wat we volgend seizoen zeer zeker goed gaan maken. Vorig jaar hebben we de Pathfinders op Oostwold mogen verwelkomen. De groep ronde bol springers is zeer geregeld op Oostwold te vin-den en maken dankbaar gebruik van de grootse obstakelvrije dropzone van Nederland. Van 12 tot en met 16 september zullen ze weer bij ons te gast zijn, in voorbereiding op de sprongen die ze gaan maken rond de herdenking van Operatie ‘Market Garden’ bij de meesten beter bekend als “Een Brug te Ver’. Via onze internetsite HYPERLINK “http://www.skydiveanywhere.nl” www.skydiveanywhere.nl en onze Hyves, op skydiveanywhere.hyves.nl/ houden we onze springers op de hoogte van alles wat er speelt op Oostwold. Verder sturen we voorafgaand aan een springweekend of activiteit een mail aan iedereen die opgenomen is in de mailinglist. Ben je benieuwd wat wij doen op Oostwold, meld je dan aan voor de mailinglist door een mailtje te sturen aan: HYPERLINK “mailto:[email protected][email protected] of kom gewoon een keertje langs voor een sprongetje. û

herman landsman’s Bigways

Page 16: SP 2009 38(3)

TEKST: RONALD OVERDIJKFOTO’S: RONALD OVERDIJK

16

W O R L D G A M E S 2 0 0 9

KAOHSIUNG

Paracase_ad kopie.indd 3

Van 16 t/m 26 juli von den te Kaohsiung, Taiwan de 8ste World Games plaats. De World Games (WG) zijn de spelen voor die spor-ten die een Olympische status hebben maar niet in de Spelen zelf zitten. Er namen meer dan 5000 sporters en o� cials uit 103 landen deel aan 31 spor-ten. Parachutespringen nam deel met bijna 100 mensen over 5 disciplines. 280.000 mensen hebben de openings- en sluitings-ceremonie gezien, beiden met een fantastisch vuur-werk wat zich kon meten met de Spelen in Beijing 2008. Meer dan 1,2 mil-joen mensen hebben de

WG gevierd op het speciaal daarvoor ingerichte plaza in de stad. De WG zijn een van de grootste sportevenementen ter wereld, maar nog niet zo bekend als bv. de Champions League.

Zoals gezegd nam parachutespringen deel aan deze World Games. Dit al sinds 1997 te Lahti, Finland waarbij Freestyle Team Teuge voor Ne-derland uitkwam. In 2001 te Akita, Japan nam Freestyle Team Rotterdam deel. In 2005 te Duis-

burg was er geen Nederlandse deelname. Voor Kaohsiung had het koepelformatieteam CF3 zich geselecteerd doch was – helaas – niet in staat deel te nemen. Voor de goede orde, een team kan alleen deelnemen al je als land bij de beste 6 van de laatste WK geëindigd was. Al-leen de beste teams ter wereld nemen derhalve deel. Ondergetekende was als jurylid aanwezig waardoor ons landje toch acte de présence kon geven. Overigens was de Nederlandse afvaar-diging best groot, met korfbal en touwtrekken met indrukwekkende afvaardigingen. Gouden medailles werden gewonnen bij biljarten, korfbal, ju-jitsu en touwtrekken. NOC*NSF had dit jaar echter geen enkele bijdrage of ondersteuning geleverd aan de Nederlandse uitzending naar de WG. Een discutabel standpunt, immers de WG worden door het IOC ondersteund en ons landje wil de Spelen binnenhalen in 2028. Food for thought dus, en ook food for action.

Na een lange vlucht via Bangkok en Taipei kwam ik aan in Kaohsiung. Daar eerst naar de inschrijving en dan het hotel. Alle deelnemers para zaten in één hotel wat de sfeer natuurlijk ten goede kwam. De wedstrijd zelf vond plaats in het Metropolitan Park, zo’n half uur met de bus aan de Noordkant van de stad. De volgende dag was trainingsdag waarbij het doel was om ieder team tenminste 1 sprong te laten maken uit de BK 117 helikopter. Niemand had tot nu toe hieruit kunnen springen. Ook voor de piloten,

luchtvaartautoriteiten en manifest was het � ink wennen. Extra moeilijk was het gegeven dat de organisatie alles wist van logistiek, eten, drinken, transport, vrijwilligers, papierwerk, maar zo goed als niets van para-operaties. Flink inwerken en � inke discussies, en dat bij 36°C en 95% luchtvochtigheid. Gelukkig was er veel goede wil en een grote airco gekoelde hal voor de springers om te vouwen en te briefen. De scheidsrechters stonden soms wel 2 uur in de hitte voor PA en swoopen. Je had soms bijna met ze te doen. Toch kon iedereen zijn trainingssprong maken en werd de wedstrijd begonnen. Een en ander ging wel heel traag gezien de lange vluchttijden van de heli’s (ja, er stonden er twee) en het feit dat er maar 1 tegelijk in de lucht mocht zijn. De eerste wed-strijddag maakten bijna alle onderdelen een sprong. Het tempo was en bleef traag. De tweede wedstrijddag ging zelfs compleet verloren door een typhoon die redelijk in de buurt was. Ge-lukkig bleef het bij die ene dag. Wel waren de twee reserve springdagen volledig nodig om de wedstrijd af te springen. Formatiespringen 4-man haalde als enige onderdeel maar 5 van de 6 wedstrijdronden. De 21ste juli om 7 uur kon dan ook de prijsuitreiking plaatsvinden.

Wat is er verder te melden? Natuurlijk dat de we-reldtop van springen hier was en dat er fantastische sprongen werden gemaakt. Er werd een nieuw wereldrecord van CF2 door de USA gemaakt van

SP-16-17.indd 16 03-09-09 16:02

Page 17: SP 2009 38(3)

www.parachutecase.nlThe Parachute winkel en werkplaats op vliegveld Teuge

T: 055 - 323 19 28 / E: [email protected]

www.parachutecase.nlwww.parachutecase.nlwww.parachutecase.nlwww.parachutecase.nlwww.parachutecase.nlwww.parachutecase.nlwww.parachutecase.nlwww.parachutecase.nlwww.parachutecase.nlwww.parachutecase.nlwww.parachutecase.nlwww.parachutecase.nlwww.parachutecase.nlwww.parachutecase.nlwww.parachutecase.nlwww.parachutecase.nlwww.parachutecase.nlwww.parachutecase.nlwww.parachutecase.nlwww.parachutecase.nlwww.parachutecase.nlwww.parachutecase.nl

Groetjes uit Teuge...

...Blind vertrouwen...

Paracase_ad kopie.indd 3 26-08-2009 13:48:56

23 punten. Het oude was 20 en werd gemaakt door de Russen op de WK 2008 te Teuge. Het wereldrecord FS4 (44 punten in 35 seconden tijd) werd geëvenaard evenals het record free� ying speedround (17 formaties) door Frankrijk. Alle springers waren aanwezig als topatleten, met heel enthousiast publiek waarbij juichen, klappen, han-den schudden, handtekeningen en foto’s onderdeel van elke sprong waren. Sowieso was de sfeer niet te vergelijken met een EK of WK. Dit was echt een wedstrijd van een ander niveau. Maar verder dan? Parachutespringen zit bij de World Games in het kader van professionalisering van de parasport en de exposure die daarbij hoort. Hamvraag voor de International Parachuting Commission (IPC) is of dit gelukt is. Laten we zeggen dat er veel verbeterpunten zijn. Zo was er live air-to-ground verbinding van de cameraman naar de grond om live te kunnen jureren. Echter, dit werkte maar in 15% van de gevallen en dan nog verschillend per discipline. Niet gelukt dus. Ter verdediging kan worden aangevoerd dat het systeem niet was getest op een wedstrijd zoals bv. de testevent 2008. Er was een big screen om sprongen te laten zien maar meestal werden alleen landingen getoond, iets wat het publiek zelf ook al kon zien. Juist het luchtgedeelte kwam maar mondjesmaat in beeld. De uitslagen waren niet direct beschikbaar en werden ook zeer summier getoond op het big screen. Ook de presentatrice die de wedstrijd aan elkaar moest praten voor het publiek sprak dan

wel Chinees en Engels, maar had geen verstand van de diverse springtechnieken om e.e.a. te ver-duidelijken. Last but not least zat er soms wel heel veel tijd tussen de sprongen waarbij het publiek niets zag. Veel van deze zaken zijn terug te voeren op gebrek aan kennis van de organiser, waarbij vele emails, suggesties en gesprekken vooraf niet veel hielpen. Pas op de wedstrijd zelf werden verbeteringen daadwerkelijk doorgevoerd. Te laat dus. Het laatste punt lag echter aan de IPC zelf: er was voor 5 disciplines gekozen, en het manifest hiervan met noodzakelijk omzetten van PA en swoop infrastructuur kostte (te) veel tijd. Beter was geweest 3 disciplines te hebben met meer teams. Maar de keuze van de IPC was een politieke, alle onderdelen moesten immers aanwezig zijn.

De International World Games Association (IWGA) heeft alle sporten kritisch gevolgd. Parachute-springen wordt als zeer spectaculair beoordeeld maar de presentatie en binding met het publiek liet duidelijk de wensen over. De IPC zal ook een intern verslag maken. Hopelijk kan onze sport voldoende pro-actief reageren om bij de volgende Games in 2013 te Cali, Colombia aanwezig te zijn.

Als je meer wilt weten over de WG kun je voor persberichten terecht op http://wg2009.pts.org.tw/more.php. De site van de Spelen zelf is http://www.worldgames2009.tw/wg2009/eng/index.php. Hier kun je ook de resultaten op vinden.

- Advertentie -

SP-16-17.indd 17 03-09-09 16:48

Page 18: SP 2009 38(3)

NNet op tijd werden de Nederlandse Kam-

pioenschappen Parachutespringen 2009 op maandag 10 augustus om 18 uur

’s avonds afgerond. Na een aanvankelijk vlot verlopen eerste dag bracht het weekend regen en bewolking over Teuge en konden er slechts een paar sprongen “Precisie” worden uitgevoerd. Ook de vierde en laatste dag begon met zware mist en bewolking die echter verdween in de loop van de ochtend. Organisatie en deelnemers zetten alles op alles om de wedstrijd toch in zijn geheel af te springen.De NKP was vooral een aangelegenheid voor FS4 teams. Alle klassen waren vertegenwoordigd door minimaal drie teams. Opnieuw wist Dynamic Fource overtuigend te winnen in de AAA klasse ofschoon NRG, vorig jaar ook goed voor een medaille, dichtbij wist te kruipen. De grootste verrassing van de wed-

strijd was echter het in 2008 geformeerde “Creeps” dat in dat zelfde jaar in de Rookie klasse won. Ronald Zuydendorp bracht onervaren springers (twee had-den ruim minder dan 100 sprongen!) bij elkaar en wist hen als meespringend coach naar grote hoogte te brengen. Dit jaar overtuigde Creeps in de Single A klasse met scores van 20 en 22. Indrukwekkend!

Precisie-springend Nederland was afwezig op de NKP. Aan wedstrijden in het buitenland werd de voorkeur gegeven. Slechts zes Nederlanders deden daarom mee aan de wedstrijd in Teuge waarbij Henny Wiggers, Hennie Burgers en Edu Mertz de eerste drie plaatsen innamen.

Vorig jaar organiseerde Nederland met succes de WK Canopy Formation. Op de NKP was niet te merken dat dit Nederlanders had geïnspireerd dit onderdeel op

te pakken. Doordat slechts twee teams zich hadden aangemeld werd deze tak niet als wedstrijd erkend. Hetzelfde gold voor Free� y. Jammer natuurlijk. Wel petje af voor die teams die zich niet laten demoti-veren door een gebrek aan concurrentie en toch inschreven voor hun favoriete bezigheid.

Ondanks het bewolkte weekend was de sfeer op-timaal. Springers konden vrij kamperen en zich onderhouden, eten en drinken in de vernieuwde “Wolk”. Chef Peter van de Linden en Wolk-manager Werner Smit toverden daar op zaterdagavond een prachtig bu� et tevoorschijn. Al dan niet volgegeten ging menigeen daarna met de voeten los op de dansvloer en werd tot na middernacht gefeest.Marloes Swartho� verkocht speciale NKP postzegels om sponsorgeld te generen voor “JUMP-FOR-THE-CAUSE” , een in Amerika georganiseerd vrouwen-

18

NNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNTEKST: SIMON WOERLEEFOTO’S: FONZ KRIEGSMANNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNKP NET OP TIJD AFGEROND

SP_18-19.indd 18 03-09-09 16:11

Page 19: SP 2009 38(3)

springrekord in het kader van het borstkanker-onderzoek. Een deel van de bu� et-opbrengst ging daar ook naar toe en samen met sponsorgeld van de Parachute Case haalde zij bijna 800 euro op!Ondanks een gepuzzel bij het manifest met deelne-mers aan verschillende onderdelen en een chronisch tekort aan scheidsrechters en videomensen kon de laatste dag een eindsprint worden ingezet en ’s avonds om 19 uur de medailles worden uitgereikt. Iedereen kon toen terugkijken op een geslaagde NKP en leek tevreden huiswaarts te keren en het oog te richten op naderende Europese wedstrijden of het nieuwe trainingsprogramma om in 2010 en nog betere prestatie te leveren.

Teuge, 14 augustus.Simon Woerlee, wedstrijdleider NKP 2009

19

FORMATIE SPRINGEN FS-4 AAA (TRIPLE A)

TEAM 1 2 Sub 3 Sub 4 Sub 5 Sub 6 Sub 7 Sub 8 Sub 9 Sub 10 Tot

1 104 Dynamic Fource 19 19 38 18 56 25 81 18 99 17 116 17 133 22 155 14 169 19 188

2 102 NRG 16 15 31 17 48 21 69 16 85 11 96 16 112 19 131 13 144 16 160

3 103 Whooops 12 14 26 14 40 17 57 11 68 8 76 12 88 11 99 11 110 11 121

4 101 Turbulence 14 13 27 11 38 15 53 9 62 9 71 9 80 16 96 10 106 14 120

5 105 Spark 12 11 23 11 34 16 50 8 58 10 68 9 77 12 89 11 100 11 111

FORMATIE SPRINGEN FS-4 AA (DOUBLE A)

TEAM 1 2 Sub 3 Sub 4 Sub 5 Sub 6 Sub 7 Sub 8 Sub 9 Sub 10 Tot

1 203 Ignition 9 16 25 11 36 13 49 12 61 11 72 11 83 12 95 10 105 10 115

2 201 Serges Angels 7 13 20 12 32 9 41 14 55 11 66 8 74 8 82 8 90 10 100

3 204 Cojones 7 9 16 12 28 10 38 12 50 10 60 9 69 10 79 6 85 10 95

4 202 Empat Laki Laki 8 13 21 10 31 10 41 10 51 7 58 9 67 8 75 9 84 7 91

FORMATIE SPRINGEN FS-4 A (SINGLE A)

TEAM 1 2 Sub 3 Sub 4 Sub 5 Sub 6 Sub 7 Sub 8 Sub 9 Sub 10 Tot

1 301 Creeps 20 17 37 10 47 13 60 12 72 7 79 22 101 10 111 10 121 9 130

2 302 Cool Runnings 13 16 29 7 36 9 45 10 55 8 63 16 79 9 88 8 96 8 104

3 303 Onder Voorbehoud 8 10 18 3 21 7 28 7 35 5 40 14 54 5 59 7 66 7 73

FORMATIE SPRINGEN FS-4 ROOKIE

TEAM 1 2 Sub 3 Sub 4 Sub 5 Sub 6 Sub 7 Sub 8 Sub 9 Sub 10 Tot

1 401 Air Elementals 8 7 15 10 25 5 30 5 35 8 43 7 50 8 58 8 66 9 75

2 402 Pari-Passu 8 6 14 7 21 4 25 5 30 8 38 8 46 6 52 9 61 10 71

3 403 Ignore This 0 0 0 1 1 1 2 0 2 1 3 1 4 1 5 1 6 1 7

ARTISTIC FREEFLY NATIONAAL

TEAM 1 2 Sub 3 Sub 4 Sub 5 Sub 6 Sub 7 To t

1 501 Pandora 6,6 0,6 7,2 6,8 14,0 6,6 20,6 0,6 21,2 6,5 27,7 6,9 34,6

2 502 Endor� ne 2,1 0,6 2,7 5,1 7,8 7,8 7,8 7,8 7,8

PARACHUTE FORMATIE CF-2 SEQUENTIAL

TEAM 1 2 Sub 3 Sub 4 Sub 5 Sub 6 Sub 7 Sub 8 Tot Tot

1 601 CF Cato 10 10 20 11 31 13 44 4 48 10 58 10 68 11 79 75

2 602 Step by Step 0 0 0 1 1 0 1 0 1 0 1 1 2 2 2

PRECISIE LANDING

TEAM 1 2 Sub 3 Sub 4 Sub 5 Sub 6 Sub 7 Sub 8 To t

1 704 Henny Wiggers 4 5 9 2 11 4 15 5 20 15 35 2 37 3 40

2 705 Hennie Burgers 8 8 16 16 32 5 37 16 53 16 69 3 72 15 87

2 703 Edu Mertz 6 16 22 16 38 13 51 5 56 7 63 15 78 16 94

2 701 Richard Meijer 16 16 32 16 48 13 61 16 77 16 93 8 101 13 114

2 702 Mark Sangster 16 16 32 16 48 15 63 16 79 16 95 9 104 16 120

2 706 Petra Engwerda 16 16 32 16 48 16 64 16 80 16 96 16 112 16 128

NATIONALE KAMPIOENSCHAPPEN PARACHUTESPRINGEN07 - 10 Augustus, 2009 - Nationaal Paracentrum Teuge

SP_18-19.indd 19 03-09-09 16:13

Page 20: SP 2009 38(3)

2020

51door: rudi NieuweNhuis-re yfoto’s: team BaByloN eN tim Porter

HRecordFreefleey

bruikelijk meerdere kleinere groepjes gevormd van een man of 20 tot 25 voor training en selectie. Hierbij werd elke groep door minstens twee ba-bylonners gebriefed en gefilmd en werd binnen de groepen behoorlijk van positie gewisseld waardoor iedereen zijn kunnen op verschillende posities kon oefenen en tonen. De overige drie dagen werden gebruikt om record-pogingen te wagen. Maandagochtend werden de namen van de 51 geselecteerde springers bekend gemaakt. Door de organisatorische logheid en een kleine periode van iets minder mooi weer werden er die dag maar 3 pogingen gesprongen, geen van alle met het gewenste resultaat. Voor zowel organisatie als piloten was het ook even wennen. De communicatie tussen de piloten was niet optimaal waardoor de timing voor de exit nog wel eens wat te wensen overliet. Zo stonden de floaters van onze kist nadat de piloot het groene licht had gegeven ruim anderhalve minuut buiten terwijl de vliegtuigen nog op volle snelheid aan het vliegen waren. Dit is op 17k ft een inspanning die op zich al bijna een plek in het guinnessbook verdient! Ook was de approach naar de forma-tie toe behoorlijk chaotisch omdat er niet goed rekening gehouden was met het spiegelen van de vliegtuigformatie bij de briefing.Gelukkig waren deze zaken op dag twee wel beter geregeld waardoor de opbouw een stuk vloeiender verliep en er vaak maar één of twee personen ontbraken. Het vliegen van een formatie van vier vliegtuigen schijnt behoorlijk lastig te zijn waardoor er vaak relatief lang gevlogen werd op 17k ft (en soms wel wat extra ook nog). Voor sommige springers begon hypoxia dan ook een rol te spelen. Bij één poging vloog de gehele formatie gedurende ruim 11 seconden terwijl er 1 springer om de gehele formatie aan het carven

Overduidelijk waren er meer die met diezelfde gedachten liepen want de dag voor de eerste officiële trainingsdag moesten we de groep al opsplitsen in tweeën waarbij mij gevraagd werd de organisatie van één van de twee groepen op me te nemen. Dat het freefly-niveau in Europa weer een stuk hoger ligt dan twee jaar geleden bleek wel uit de sprongen die we die vrijdag maakten: Met ruim twintig freeflyers per groep werden sprongen gemaakt die twee jaar geleden alleen nog maar door de harde kern gevlogen zou kunnen worden en die nu met twee vingers in de neus door een stel willekeurige springers zonder blikken of blozen werd uitgevoerd. Bij veel van de springers ontstond het besef dat het best wel eens lastig zou kunnen worden om een plekje in het record te gaan bemachtigen omdat er gewoon erg veel goede freeflyers aanwezig waren.Tijdens de eerste twee dagen werden zoals ge-

Het aantal inschrijvingen was enorm, 103 springers met 22 verschillende nationali-teiten die 13 landen vertegenwoordigden.

Voor het record was niet een nationaliteit maar een licentie van een Europees land nodig. Er waren derhalve dus bijvoorbeeld ook Brazilia-nen en Australiërs aanwezig die een Spaanse FAI-licentie hadden. In tegenstelling tot vorige jaren was ik dit keer niet de enige Nederlander maar waren ook Jasper van de Meer en Martijn van Dam afgevaardigden. Om de onverwacht grote opkomst het hoofd te kunnen bieden is last-minute nog een vierde vliegtuig geregeld, de skyvan om samen met de beech 99 en twee twin otters de hele goegemeente naar de exit-hoogte van zo’n 17k te krijgen. Zelf was ik enkele dagen eerder naar Empuria vertrokken om alvast even wat current te worden, blijkbaar toch wat onzeker over mijn vormbehoud.

Eens in de twee jaar organiseert Babylon een recordpoging voor grote freeflyformaties. In 2005 werd

een 28 mans record gevestigd dat in 2007 verbeterd werd tot 40. De bedoeling van Eurorecord 2009

dat begin juni werd gehouden was naast natuurlijk het verbeteren van het record voornamelijk ook

om een hecht en capabel team te vormen met een gezamenlijk doel. Er mocht gelachen worden en de

sfeer diende vooral plezierig te zijn.

FREEFLYERS IN EUROPEES RECORD

Page 21: SP 2009 38(3)

2121

RecordOndanks dat we het wereldrecord niet hebben weten te breken en er uiteindelijk slechts het ene record van 51 de boeken in zal gaan was het een erg geslaagd event. De sfeer was erg prettig en de druk werd door Babylon niet op de personen gelegd maar op de groep als geheel. Relatief veel mensen hebben na een foutje toch een tweede kans gekregen wat de druk op de springers in-dividueel een stuk minder maakte. Het was ze er overduidelijk om te doen het geheel als groeps-prestatie neer te zetten en dat is gelukt. Enkele weken na het Eurorecord stond het

WorldRecord in Chicago op het programma waar ik helaas de tijd niet voor heb kunnen vinden om ook hieraan mee te doen. Omdat vlak voor het evenement de skyvan waaruit de 8-mans basis zou worden gelanceerd stuk ging is daar met 108 freeflyers plus 5 cameraspringers uit 5 twin otters gesprongen en was op vrijdag na enkele close-calls de zesde poging raak. De laatste springer wist na een bijna complete carv om de gehele formatie zijn slot te vinden een fractie van een seconde voordat aan de andere kant van de formatie de eerste mensen loslieten voor de separatie. û

In hoeverre was Babylon verantwoordelijk voor de organisatie en selectie van de Euro-peanen in het WR? Stefan: Babylon was verantwoordelijk voor de selectie voor het WereldRecord voor het Europese contingent. We hadden ongeveer 30 slots. Fred heeft de lijst met namen samengesteld geholpen door Vince en mijzelf.Hoe verliep de samenwerking met de Ame-rikanen?Stefan: Werken met de Amerikanen ging prima, vooral met mensen (organisers van het event en de sprongen) zoals Rook Nelson, Mike Swanson, Alaska Jon Devore, Eli Thompson, allen sinds lange tijd sowieso al erg goede vrienden, zelfde familieband, ik weet zeker dat je begrijpt wat ik bedoel.Hoe verschilde het WR van het ER op zowel organisatorisch als technisch vlak?Stefan: Niet erg veel verschil in de organisa-tie achteraf gezien, het zijn toch dezelfde type sprongen. Je kunt dit niet op veel verschillende manieren doen. Groot verschil was de vlieg-tuigformatie die van een heel hoog niveau was in Chicago, piloten met ervaring op dit gebied. Niet dat ik wil zeggen dat het in Empuria slecht was! En natuurlijk zuurstofmaskers, een wezenlijk verschil, zonder twijfel.FreefleeyKomt er een Eurorecord 2011 en in hoeverre

brengt jullie ervaring bij het WR veranderingen in de organisatie daarvan teweeg?Stefan: Natuurlijk komt er een Eurorecord 2011, met zuurstof!!! En ook een WR, zelfde procedure als dit jaar. We zullen zeker onze voorbereiding verbeteren, in feite meer tijd winnen door ef-ficiënter te zijn zodat er minder gewacht hoeft te worden door iedereen, ook al is dat niet altijd eenvoudig. Gaan we dan bij het Eurorecord 2011 wederom proberen het Wereldrecord te breken?Stefan: De wereldrecordpoging was door de organisatie op 108man gezet, meer niet, maar er zaten ongeveer 40 man op de bank die allemaal in staat waren de klus te klaren. Ik weet zeker dat we eenvoudig tot 120-130 hadden kunnen gaan. Dus zonder grappen te maken denk ik dat het Eurorecord over twee jaar weer een gooi kan gaan doen naar het Wereldrecord. Maar dan moeten er natuurlijk wel genoeg mensen komen! û

was om haar plek te zoeken die ze uiteindelijk niet wist te vinden. Dat begon allemaal behoorlijk frustrerend te worden, zowel voor de springers in de recordpogingen als voor de reservebank. Ook kon er halverwege de dag een tijd niet ge-sprongen worden i.v.m. bewolking. Er stond ook behoorlijk wat wind waardoor een jump-limit van 400 sprongen werd gesteld. Dit zorgde voor de nodige hilariteit omdat één van de deelnemers slechts 250 sprongen had. Deze Engelsman is echter al jaren hoofdinstructeur in Airkix en heeft als zodanig duizenden uren windtunnel achter de rug. Gelukkig ging de wind op tijd liggen zodat hij als enige met zijn Spectre 150 tussen alle snelle koepels gewoon mee kon doen.De vijfde en laatste poging van dag twee was uiteindelijk succesvol, ruim 9 seconden werd de gehele formatie relatief spanningsloos gevlogen alvorens de separatiesequentie werd ingezet die uit drie fasen bestond. De eerste buitenste ring vertrok op 6000ft om tot 3000ft door te tracken. Een tweede groep vertrok op 5000 en trok op 3500 en de basis met enkele eerste stingers separeerden op 4000ft om op 3000 te trekken.De derde en laatste dag werd er besloten om direct 19 springers aan de groep toe te voe-gen en te proberen om met 70 man zowel het Eurorecord als het wereldrecord (dat op dat mo-ment nog op 69 stond) te vestigen. Er werd heel netjes gevlogen en iedereen begon er in te geloven dat het mogelijk was, zeker nadat er bij 1 sprong slechts twee springers op een haar na de formatie niet voor de separatie wisten te bereiken. Na 3 pogingen werd als laatste sprong van de dag besloten een 60 man te proberen. Hierbij werd echter roet in het eten gegooid door opnieuw een communicatieprobleem tussen de piloten. De deur van één van de twee twin-otters zat nog dicht toen de basis al uit de skyvan vertrok. Ondanks de enorme vertraging die dit vanzelf-sprekend voor de springers in die kist tot gevolg had is een groot aantal van de springers er toch in geslaagd hun slot dicht te vliegen. Eerder in de week was er bij één van de pogingen al een keer een floater van een kist gewaaid, ruim 11 seconden voordat de eerste cameraman vertrok. Toch heeft ook hij de formatie in die sprong nog weten te bereiken.

IntervIew met Stefan fardel (van Team Babylon over het wereldrecord)

FREEFLYERS IN EUROPEES RECORD

(advertentie)

Page 22: SP 2009 38(3)

TEKST: KEETIE HOBBEL FOTO’S: MARTIJN VAN DAM

22OOOOO22O2222O22

OP NAAR SOULAC ALS ORGANISER! Soulac

Na vorig jaar lekker gesprongen te hebben als deelnemer op de Airboss 4 fun summer boogie met Jasper en Martijn, bleek het dit jaar tijd voor plan B. ‘Kunnen jullie niet wat leuke plat-val dingen gaan doen met de boogie?’ was de vraag. ‘Tja, leuke dingen doen, dat leek niet zo moeilijk en vallen op ons buik doen we ook alweer een tijdje...dus leuk!’ zeiden wij enthousiast.

SP-22-23-tomi.indd 22 03-09-09 16:27

Page 23: SP 2009 38(3)

23SoulacE n zo kwam het dat we gelijk na de DL op pad

gingen naar Soulac om daar, samen met Jasper, Martijn en Alex, leuke dingen te gaan orga-

niseren. Het kostte ons een week om er te komen. Niet omdat het zover rijden is, maar het leek ons wel lekker om uitgerust aan te komen. Het kon wel eens druk worden en zo konden we ons een beetje voorbereiden op onze eerste boogie als organiser. Dus: Kasteel boeken in de Loire vallei, aldaar in het zonnetje liggen met een lekker boek, veel en vooral erg goed eten en lekker op tijd naar bed! Na een paar dagen waren we er helemaal klaar voor en konden we verder.

Op de akker aangekomen, bleek het buiten de auto een stuk warmer dan erin. Dus eerst maar een drankje gedaan met iedereen die op de camping ipv springen was onder de boom. Het Soulacse gezelligheidsgevoel was er direct! Zo ook het Soulacse gevoel dat niets moet en alles mag...dus de tent liet iets langer op zich wachten. Dat bleek een groot voordeel. Tegen de tijd dat we eraan begonnen waaide het een beetje en waren de meeste springers terug van de DZ, zodat we hulp kregen van heel kamp Holland en we zo klaar waren (dank nog daarvoor!). Dan maar eens gaan kij-ken op de DZ. Daar kwamen we Jasper tegen die net zijn bureau had ingeruimd. Hij bleek nog een camera en een � inke dosis positieve energie te bezitten die hij kon missen, zodat ik vrolijk een camerahelm met camera in elkaar kon zetten (dank aan: de camera van Jasper, de lens van Martijn A, de schroeven van Sjon, de helm van Ron, etc., ha ha! Maar het stond er wel op...meestal dan.. ;))

Op vrijdag kwamen er steeds meer tentjes bij en tot ons plezier bleek er een mooi aantal platvallers aan-wezig. Iedereen had er zin in, wij niet op zijn minst! Al vonden we het ook wel een beetje spannend worden zo langzaamaan.....eerlijk is eerlijk. Martijn maakte na aankomst ook zijn bureau in orde (dat was dan wel gelijk het einde van dat van iemand anders...maar toch...) en stelde ons meer dan gerust met de woorden ‘Ach komt allemaal goed, je moet gewoon springen en lol hebben, das alles’. Tel daarbij op Jaspers glimlach en het relaxte Soulac gevoel was compleet terug! We kregen er nog meer zin in!

Dus ’s avonds in de bar gelijk afgesproken met ‘de platvallers’ om zaterdag vroeg ‘aan de andere kant’ te zijn zodat we lekker veel met elkaar omhoog zouden kunnen. Nu is op tijd komen iets heel logisch voor springers die zich vooral in deze hoek ophouden en zo kon load 1 dan ook mooi op tijd van dek! Marion zat gelijk helemaal in de boogie, terwijl ik met Yoram aan de trip was. Leuke lekkere rustige start voor mij ( Yoram ik heb gelachen!), iets minder rustige, maar niet minder leuke start voor Marion. We zijn begonnen!

De meeste mensen hebben gedurende de week een beetje heen en weer geswitcht tussen de disciplines. Dat is natuurlijk helemaal super en ook echt het idee van de boogie. Pak die kans als je hem hebt! Toch was ‘onze groep’ redelijk trouw zodat we echt konden bou-wen aan steeds mooiere en ingewikkeldere formaties. Er ontstonden groepjes die weer samengevoegd konden worden zodat de formaties steeds groter

werden. Er werden sprongen gemaakt waar mensen echt iets van wilden leren maar ook sprongen waar het doel zo hard mogelijk lachen was. Tussendoor is Marion ook nog lekker aan de trip gegaan met John (ik heb begrepen dat het een feestje was). Een heerlijke combi van heel diverse sprongen dus! De hoeveelheid eerste keren die we gehoord hebben is bijna niet meer te tellen (de eerste speedstar, de eerste horny gorilla, de eerste 4-, 6-, 8-, 10-man, de eerste keer een gelinkte exit, de eerste keer een block draaien, de eerste keer een 3-d block, a-brevet eisen en b-brevet eisen, de eerste keer een jump in etc. etc.)Het was super om te zien hoe mensen aan het begin van de week nog geen 4-man gemaakt hadden en aan het einde van de week 3 punten draaiden. Het was leuk om te zien hoe springers ineens heel leer-gierig bleken en moeilijk konden kijken in de lucht als het niet helemaal naar hun zin ging. Het gaf een enorme kick als iedereen met een glimlach op zijn gezicht de hangaar binnen kwam. En tot slot was het vooral verrassend om te zien hoe snel vooruitgang went (hebben we nu maar 2 punten met die 9 man met block erin, dat had best 3 kunnen zijn...aldus....)

Wat heel erg het boogie gevoel opriep was dat, in tegenstelling tot wat je helaas vaak ziet op de drop-zone, alle disciplines erg verbonden waren met elkaar. Dat heeft geleid tot een aantal hele mooie hybrides, interesse in elkaar, maar ook tot heel gezellige drankjes in de bar. De hoepelsprongen, de vlieg rond de tubes wedstrijd en alle andere ongein van de heren Jasper en Martijn hielpen hier natuurlijk ook enorm aan mee! Ook de jump in waarbij bijna de hele kist op de terug-weg met Marion meedeed aan de speedstar was een vrolijk succes. Hier was duidelijk 1 groep springers op vakantie en iedereen zou zoveel mogelijk met elkaar springen en feesten!

Een nieuw en bijzonder plekje nam Alex in tijdens de boogie. Enorm enthousiast vertelde hij iedereen over zijn wingsuits en de dingen die je ermee kon doen. Gedurende de week wist hij heel veel mensen over de streep te kletsen. Zelfs Kim, Ron K, Mar en ik zijn voor gaas gegaan. En het was in 1 woord super! Een aantal springers bleef er gelijk aan kleven en wist zichzelf uit het leerlingenpak, het formule 1 pak in te vliegen! Leuk om zoveel mensen een uitstapje te zien maken naar een discipline die niet altijd voor het grijpen ligt!

Ik denk dat ik niet meer hoef te zeggen dat wij 2 super weken hebben gehad. Veel geleerd, veel gelachen en daarna....veel geslapen!

Rest mij nog een aantal mensen te bedanken. Dolf voor zijn eindeloze tent met daarin al het materiaal, dat je mogelijk nodig zou kunnen hebben als je heel misschien toch gaat koken.... Airboss voor de uitnodiging, Jasper, Martijn en Alexvoor de vrolijke, ontspannen samenwerking en natuurlijk Marion. Ik vond het super om dit avontuur samen met jou aan te gaan!

Maar de grootste dank gaat natuurlijk uit naar iedereen die met ons gesprongen heeft! (of wijntjes gedronken, flensjes gegeten, etc. etc.) Tot volgend jaar??

-Advertentie-

SP-22-23-tomi.indd 23 03-09-09 16:29

Page 24: SP 2009 38(3)

24

Jump 2009

Door: Jarig SteringaFoto’S: Ben WoJtaS, HanS Ypma

H

PCEH EN ENPC IN DRUKKE LUCHTZate r dag 25/7 Het is al druk als ik met mijn gezin het kampeerterrein van vliegveld Loemühle oprijd. Onze caravan staat

er al en omdat het weer nog niet meewerkt, is er volop gelegenheid om clubgenoten te begroeten en kennis te maken met

leden van de ENPC. Ik ontmoet ook Eric ten Feld, collega-voorzitter van de ENPC. Laat in de middag klaart het op en worden

beide clubvliegtuigen opgestart. Ik doe mee aan een leuk viermannetje uit de ZZF. Een paar sticks later wordt plotseling

een “allerlaatste waarschuwing” uitgedeeld voor springen door de wolken. Raar, dat doen we toch nooit? ‘s Avonds een

kennismakingsbarbecue, waar ik namens de clubbesturen iedereen welkom heet en een goede week toewens.

Zo ndag 26/7 Na een onrustige nacht – altijd wennen in zo’n caravan, zeker als er ‘s nachts luidruchtig gefeest wordt

en vuurpijlen worden afgestoken – toch weer vroeg op. Het blijkt prachtig weer te zijn en bij Fallschirmsport Marl is het

al druk: er staan veertig tandems gepland! Alle springkisten worden opgestart, maar door druk vliegverkeer boven het

Ruhrgebied en onderbezetting bij de verkeersleiding ontstaan al gauw problemen. De PH-ZZF en de D-EHTM worden in

de marge gedrukt en krijgen na vermeende communicatiefoutjes zelfs de opdracht aan de grond te blijven! Intussen lukt

het me om drie sprongen uit de PPS te maken: een achtmanseis voor Sander en twee andere formaties, waaronder een

zestienman. ‘s Avonds is er eten voor iedereen, aangeboden door de staf van Marl. Onverwacht en heel aardig! Daarna

een nieuw fenomeen voor de springweek: de dagvideo, op groot scherm in de open lucht. Leuk om terug te zien wat

iedereen heeft meegemaakt die dag!

Maandag 27/7 FS4-scramble vandaag! Het gaat om een wedstrijdje met gemengde teams van PCEH en ENPC, om

elkaar beter te leren kennen. Het grootste deel van de eerste ronde wordt vlot versprongen uit de ZZF. De EHTM brengt

andere springers omhoog. Een van hen ziet zich genoodzaakt zijn reserve te trekken. Deze komt twee kilometer verderop

toevallig op de snelweg terecht. Politie boos, luchtvaartoverheden boos: die Holländer doen werkelijk alles fout! Boven-

dien vinden ze drie springkisten tegelijk in de lucht te veel. Na overleg wordt de rest van ronde 1 uit de PPS gesprongen.

Korte tijd later gaat het regenen. De balans wordt opgemaakt: leuke wedstrijd, maar te kort en jammer van dat gedoe

met de verkeersleiding. Ik roep de leden van beide besturen bij elkaar, want wat te doen als er morgen weer problemen

ontstaan? Schikken we in of gaan we weg? We besluiten bij de dagvideo de leden te raadplegen. De meerderheid vindt

dat we ondanks alles moeten blijven.

dinsdag 28/7 Na overleg met de Behörde komt het hoge woord eruit: er mag de rest van de week alleen nog uit de PPS

worden gesprongen. Er wordt getreurd en gemopperd, maar dankzij de ledenraadpleging is de kogel gauw door de kerk:

in de vouwzaal kondig ik namens beide clubs aan dat we blijven en dat we er het beste van zullen maken. De knop gaat

om: springers manifesten zich voor de PPS, grote formaties worden gebrieft en static-lines worden omgebouwd voor een

linkerdeur. Het weer zit in ieder geval mee en er wordt tot ‘s avonds na negen uur doorgevlogen. Na twee leuke sprongen

organiseert Hans niet ver voor sunset een PCEH/ENPC-zeventienman die bijna compleet ligt. De landingen daarna, som-

mige met enkele knopen wind in de rug, gaan met het nodige spektakel gepaard.

Wo e nsdag 29/7 De dag begint goed met static-line, AFF, freefly en veel FS. We doen een negenman die goed blijkt voor

drie punten. Na die sprong is het echter uit met de pret: de verkeersleiding kampt met defecte apparatuur en door drukte

van vakantievluchten van en naar Düsseldorf kan de PPS er niet meer bij. In de loop van de middag wordt aarzelend weer

opgestart met loads naar 4000 voet. Aan het eind van de middag mogen we plotseling toch weer hoog. Ik maak nog een

vijfpunts zesman met een aantal bekende springmaatjes.

do nde r dag 30/7 Harde wind, zoals aangekondigd, dus dit wordt de gebruikelijke rustdag. Marl zelf is vanwege de

DDR-achtige uitstraling de moeite niet; menigeen gaat naar Movie Park Germany in Bottrop. Gerda en ik gaan met onze

zoons naar de windtunnel, ook in Bottrop. Een mooi en klantvriendelijk bedrijf, waar veel toeristen hun eerste “vrije val”

komen maken. Mijn jongens doen de Airlebnis M, twee keer een minuut vliegen met tunnelmarshall Bernd. Zo te zien zijn

onze lessen over benen strekken niet helemaal overgekomen, want ze wapperen rond dat het een lieve lust is. Het plezier

is echter enorm, vooral als Bernd de tweede minuut met ze gaat relatieven. ‘s Avonds knapt het weer wat op en voor de

echte liefhebbers vliegt de PPS nog twee loads.

Vr ijdag 31/7 Blauwe lucht en bijna geen wind: de ideale dag voor een tandem voor mijn beide zoons. Na een geslaagde

negenman constateren Gerda en ik samen met tandemmaster André dat de tandems door kunnen gaan! De jongste wil

graag eerst. Ondanks een dikke fleece-trui over ons springpak valt de tandem te langzaam om bij te houden, maar Gerbens

plezier is er niet minder om. Z’n drie jaar oudere broer Jasper kan niet achterblijven. Zijn vraag “Pap, is dat een towering

cumulus?” tijdens de klim naar 13000 voet is goed voor menig glimlach en snedige opmerkingen. De sprong gaat volgens

plan en Gerda en ik maken een mooie link-up met de tandem. Terug op de grond zijn beide jongens apetrots – en wij als

ouders niet minder. Een twaalfman, die geen punten maar mede dankzij Rien veel malle capriolen oplevert, sluit voor ons

een bijna perfecte springdag af.

Zate r dag 1/8 Er zijn al wat boogie-gangers vertrokken en ook bij de die-hards slaat de vermoeidheid toe. ‘s Ochtends

nog een tienman en ‘s middags na het eten nog een. Beide leveren twee solide punten op. Daarna kan ik mij bezig houden

met het voorbereiden van de barbecue en de bijbehorende toespraak. Er blijken toch nog zo’n zeventig eters te zijn. In

m’n beste Duits bedank ik onze gastheren voor de prima week. Zij op hun beurt verontschuldigen zich voor de luchtver-

keerstechnische overlast en nodigen ons uit volgend jaar terug te komen.

Zo ndag 2/8 Regen. Het inpakken van de natte spullen is wat lastig, maar de sfeer lijdt er niet onder. Wie tot het eind

gebleven is, heeft een goede week gehad en heeft kunnen springen wat hij wilde. Organisatoren Hans en Edo mogen dan

ook tevreden zijn. Wij vertrekken als een van de laatste groepen van een bijna leeg terrein. Weer thuis begint het terug-

denken en meteen ook het vooruitdenken: ondanks alles was het een leuke springweek met mooi weer, waarbij vooral het

samengaan van PCEH en ENPC erg positief was. Dat willen we volgend jaar wel weer, op welke locatie dan ook! û

Dagboek

24Dagboek Dag

boek

Page 25: SP 2009 38(3)

25

Jump 2009

door: Marloes swarthofffoto’s: www.juMpforthecause.coM

(advertentie)

Ik vind het een enorme eer dat ik mee mag doen aan deze recordpoging. Spannend vind ik het ook! Naast goed presteren tijdens de recordsprongen dient iedere deelnemer zelf ook actief geld in te zamelen voor “the Cause”. Maar liefst minimaal 3.500 dollar dient elke deelnemer in te brengen, geen klein bedrag! En daar ben ik de afgelopen weken dan ook erg druk mee

bezig geweest.

Absoluut hoogtepunt hierbij was de NKP. Vooraf had ik

aan Simon gevraagd of ik tijdens de NKP rucht-baarheid mocht geven aan het record en de

fundraising. Dit was geen enkel probleem, sterker nog: de

staff van Paracentrum Teuge heeft zich enorm ingespannen om mij te

helpen bij mijn fundraising. Posters werden gemaakt, postzegels ontworpen, een super-

buffet -waarvan de opbrengst gedoneerd werd aan JFTC- , niets was ze te gek. Ons gezamenlijk enthousiasme was niet zonder resultaat: maar liefst 765,- euro werd tijdens de NKP opgehaald voor JFTC!!!

Via deze SP wil ik dan ook graag iedereen, in het bijzonder de Staff van Teuge en The Para-chute Case, bedanken die mij financieel heeft gesteund, zowel de reacties als de financiële bijdrages worden in één woord: TOP!

Alhoewel ik “mijn target” ondertussen al gehaald heb, blijf ik nog steeds actief geld inzamelen. Het doel spreekt me –om veel redenen- nou

eenmaal erg aan. Ben me zo ondertussen ook springtechnisch aan het voorbereiden: mijn pak “inspringen”, mijn slot en sector bekijken en de sprongen visualiseren. Heb er zin in!

De recordpoging vind plaats van 21 t/m 27 september, op www.jumpforthecause.com zal dagelijkse een update geplaatst worden over onze vorderingen. Kom eens kijken hoe het gaat en laat een aanmoediging achter! ! û

HEind september 2009 vind er in Perris (USA) een fantastisch evenement plaats: er zal een gooi worden

gedaan naar het wereldrecord “Grootste formatie gemaakt door vrouwen”. Het oude wereldrecord

staat op 151 vrouwen, het nieuwe record moet 180 vrouwen gaan bedragen.

Het wereldrecord is gekoppeld aan een fundraising, een goed doel. Door mid-del van de recordpoging zal tegelijker-

tijd getracht worden zoveel mogelijk geld op te halen voor onderzoek tegen borstkanker. Daarom heet het evenement dan ook: Jump for the Cause (JFTC).

Jumpfor the Cause

Dagboek Dag

boek

Page 26: SP 2009 38(3)

Skyzophrenic wilde dit jaar het nuttige met het aangename combineren. Alle 5 de leden zouden op zeker naar de spring-

week komen. In eerste instantie om ook daar gezamenlijk te trainen. Maar waarom samen trainen als je dan ook nog eens gecoached kan worden door een coach van wereldformaat?

Skyzophrenic, een swoop group opgericht begin dit jaar die bestaat uit Arnout, Frederique, Maarten, Roel en Ruud. Gedisciplineerd swoopen, coaching regelen en elkaar stimuleren. En daarnaast uiter-aard veel lol hebben. Om het aangename met het nuttige te combineren hebben we Brain Vacher (PD Team) uitgenodigd om ons te komen coachen. Liefst twee dagen. Gezamenlijk in overleg met de centrum leider van Cerfontaine (Tom Migerode) hebben we Brian een extra dag laten coachen voor overige springers.

SWOOP COACHING SKYZOPHRENIC:Het lijkt zo simpel. Je trekt aan je frontrisers, je draait 270 of 450 graden, beetje aan je achterste risers hangen en � are. Maar ..... hoe simpel en easy het ook lijkt, voordat je eindelijk eens de poortjes raakt en ook dan nog eens een deftige afstand hebt gehaald, ben je wel even een paar sprongen verder.

Skyzophrenic heeft in mei ook twee coachings-dagen gehad. Een dag effectief en maximaal springen en de tweede dag vooral veel theorie, de wedstrijd regels en mogelijkheden doornemen. Enigszins gedwongen door het weer, maar ook daarvan hebben we veel geleerd. In die twee dagen hebben we maximaal ‘personal-time’ ge-kregen waardoor ieder voor zich erg gegroeid is.

In de tussenliggende periode van de coaching

dagen heeft ieder stuk voor stuk aan zijn punten gewerkt. Voor mij was dat: “Bring that canopy to the ground”. Dat lukt in de tussentijd meer en meer … maar het plaatje is zo ontzettend …. groen, gedetailleerd klei korrels, visjes in het water …… maar wel gaaf! Misschien heeft het ‘dreigement’ van het afknippen van mijn stuurtoggles ook geholpen. Andere teamleden werden gestimuleerd om juist niet te veel aan de achterste risers te hangen, eens een 450 graden draai te maken of een kleine koepel te nemen. Allemaal aangepast op de persoon.

Op Cerfontaine (4Xtreme Time Skydiving Center) was het dan vooral laten zien dat we aan onze aandachtspunten hebben gewerkt. Daarnaast merk je ook dat de coach je ook beter gaat leren kennen en niet alleen naar het plaatje ‘vliegen’ kijkt, maar ook naar het geheel (o.a. je gedrag).

26

SWOOP COACHING: V.L.N.R.: ARNOUT, SHARADON, ROEL, FREDERIQUE, MAARTEN, PETRA, RUUD, ONDER: BRIAN VACHER

BRAINS FROM BRIAN

Opbouwen van het swoopparcours Danoeta luisterd aandachtig naar de coach.

Norbert krijgt uitleg over zijn frontriser techniek.

Canopy Control: V.l.n.r.: Sander (nl), Tim, Judith, Sharadon, Amir, Dennis,

Danoeta, Norbert en Sander (be), onder: Brian Vacher

SWOOP COACHING: V.L.N.R.: ARNOUT, SHARADON, ROEL, FREDERIQUE, MAARTEN, PETRA, RUUD, ONDER: BRIAN VACHERSWOOP COACHING: V.L.N.R.: ARNOUT, SHARADON, ROEL, FREDERIQUE, MAARTEN, PETRA, RUUD, ONDER: BRIAN VACHERSWOOP COACHING: V.L.N.R.: ARNOUT, SHARADON, ROEL, FREDERIQUE, MAARTEN, PETRA, RUUD, ONDER: BRIAN VACHERSWOOP COACHING: V.L.N.R.: ARNOUT, SHARADON, ROEL, FREDERIQUE, MAARTEN, PETRA, RUUD, ONDER: BRIAN VACHERSWOOP COACHING: V.L.N.R.: ARNOUT, SHARADON, ROEL, FREDERIQUE, MAARTEN, PETRA, RUUD, ONDER: BRIAN VACHER

Canopy Control: V.l.n.r.: Sander (nl), Canopy Control: V.l.n.r.: Sander (nl), Canopy Control: V.l.n.r.: Sander (nl), Tim, Judith, Sharadon, Amir, Dennis, Tim, Judith, Sharadon, Amir, Dennis, Tim, Judith, Sharadon, Amir, Dennis,

TEKST: SWOOPCHICK FREEQ

SP-26-27-canopy.indd 26 03-09-09 16:36

Page 27: SP 2009 38(3)

Tijdens de coaching in Cerfontaine is er vooral gewerkt aan de wedstrijd disciplines (Speed carve, accuracy en Distance). Onderling een klein wedstrijdje. En dat gaat hard tegen hard, ook al zijn we een ‘Swoop Group’.

CANOPY CONTROL:Op de dinsdag van de springweek was er een mogelijkheid voor enkele springers van Hilver-sum en Cerfontaine om coaching te krijgen in Canopy Control. De groep was zeer gevarieerd. Een dame met net 40 sprongen tot aan springers die willen beginnen aan het swoopen. Zo kwam het ook dat de koepels varieerde van een Manta tot aan een Velocity.

De dag begon hier met een stuk theorie die over de rest van de zeer mooie dag werd uitgevoerd in de praktijk. De oefeningen vonden vooral plaats

in de lucht en de landingen werden middels video goed bekeken en besproken. Duidelijk aan de koppen te zien als het beter ging en af en toe een balend hoofd als het wat minder ging.

De laatste sprong was de ultieme sprong van de dag. Een onderlinge wedstrijd van 3 of 4 sprin-gers. De grootste koepel ging er als eerste uit en de kleinste koepel als laatste. Wedstrijdje laatst landen. Een eigenschap die veel para’s niet bezit-ten. Bijna iedereen wil normaal gezien eigenlijk wel als eerste landen. En om alle theorie van circuit vliegen ook nog eens extra in praktijk te brengen, moest je dan ook nog landen binnen een rechthoek. Aan het einde van de dag wat weinig wind, dus voor vele een uitdaging.

Goed om te zien dat coaching voor Canopy Control als een goede investering wordt gezien.

Canopy Control is niet het leren van Swoopen. En het is ook niet alleen die 5 sprongen die je nodig hebt voor je brevet. Nee, het helpt je comfortabel en zelfverzekerder onder je eigen parachute te voelen. En als je je te comfortabel voelt onder je koepel, dan leer je je grenzen. Niet alleen bij landingen, maar ook voor in de lucht. Want ja, niet alleen het verkeer op de Nederlandse snelwegen worden drukker!

Longs swoops, safe landings!

Roel en Ruud bereiden een � ock aan de Velo’s voor.

Bij het landingsterrein vouwen, zodat we weer snel omhoog konden

gaan met de C-182.

Brian Vacher legt de groep de wedstrijd uit.

Personal Swoop en Canopy Control kist.

TEKST: BALDR SCHRAGEFOTO’S: TORA TORA

DE FEITEN, ONTDEKKINGNa een korte vlucht van drie uur en een autorit van honderd kilometer sta je op Aerograd Kolomna in Rusland. Het verkrijgen van een visum in je paspoort kost meer tijd en moeite dan de reis. Net iets buiten het provinciestadje Kolomna aan de rivier de Moskva ligt een moderne dropzone, op een bewaakt terrein. Achter de gesloten hekken blijven perestrojka, glasnost, corruptie en de zweem van de jaren ’50 buiten zicht. Alhoewel het historisch centrum van het stadje op een regenachtige dag een bezoek waard is, biedt het verder weinig noemenswaardig vertier. En dat is geen enkel bezwaar, want de Russiche springfabriek draait op volle toeren als het weer het toelaat. Onder bijna alle weersomstandigheden brengen vier TurboLet L410 vliegtuigen per load ruim twintig springers, snel en veilig naar een hoogte ruim boven 12.500 feet. En bij voldoende animo wordt een MI8 helikopter aangeslingerd voor het betere Koude Oorlog gevoel. Compleet met rode ster op de onderzijde. Er wordt doorgespongen zonder beperkingen en dan hebben we het nog niet gehad over de prijs. Voor vijftien Euro is je chute gevouwen en ben je op exithoogte. Op weekenddagen zijn 90 to 100 loads geen uitzondering. Er schrijven zich vanaf het ochtendgloren gemiddeld 600 springers in die allen een verplicht dagelijks bezoek brengen aan de on-site dokter. Hieronder bevinden zich opvallend veel

vrouwen, een markant detail. Daarnaast zijn Russiche springens van niveau, vriendelijk en hartverwarmend gastvrij.De faciliteiten zijn volledig van deze tijd en staan ver boven het niveau van menig westerse dropzone. Alles is aanwezig. Een vol-ledig geautomatiseerd manifest spuugt een pasje uit waarmee je sprongen, packjobs, eten en drinken eenvoudig kan afrekenen. Slapen kan goedkoop in een schoon bunkhouse. Deze zijn verdeeld over bungalows, in kamers voor twee personen en keurig verzorgd. Je kan voor iets meer geld ook kiezen voor het hotel met de luxe van eigen sanitair. Er is een bar met restaurant waar 24/7 een maaltijd en een drankje wordt geserveerd. Er staat zelfs een uitstekende sushi op de kaart. Eigenlijk is alles simpelweg goed en betaalbaar.Het enige wat ontbreekt is een winkeltje voor dagelijkse bood-schappen en aanvulling op je materiaal. Maar gezien de constante verbeteringen die door het managment worden doorgevoerd, zal dat volgend jaar wel anders zijn. Dit alles maakt Aerograd Kolomna een seriueze concurrent voor de dropzone’s aan de overkant van de Grote Plas.

DE INVULLING, ONTGINNINGAl deze weelde werd tijdens het ToraTora in- & outdoor free� y adventure ontdekt, ontgonnen en ten volle benut. Van 13 tot 28 juni 2009 reisden vijftien pioniers verdeeld over twee groepen vol verwachting af. Huurauto’s stonden klaar op het vliegveld voor het vervoer ter plaatse; van en naar de dropzone, een toeristisch tripje op een regendag en op en neer naar de Skyventure Tunnel Freezone in Moskou. Negen uur tunneltijd werd er gevlogen in een 12 feet kleine crack pipe, met voldoende power voor head up en head down free� ying. De 580 Euro per uur, inclusief coaching door ToraTora, maakte de beperkte grootte meer dan goed. De oplossing voor dit minpunt is overigens in aanbouw. Per oktober

van dit jaar opent naast de huidige tunnel een 16,5 feet “Paraclete XP” Russian Style. De prijs is nog onbekend, maar het staat vast dat deze concurrerend zal zijn. De totaal ruim negenhonderd sprongen werden gecoached en georganised door Jasper van der Meer en Martijn van Dam van ToraTora. Met als gevolg uitdagende slots, stijle leercurve’s, verbeterde safety awareness en héél véél fun! Een berg video materiaal en fantastiche foto’s van Martijn van Dam zijn een blijvende souvenir voor een geweldige trip. Stalnije Jeitse!

HET ELOY VAN DE BALKAN

27

-Advertentie-

SP-26-27-canopy.indd 27 03-09-09 16:38

Page 28: SP 2009 38(3)

28

DE WORLD AIR GAMES TURIJNVANUIT EEN PARA PERSPECTIEF

Zondagochtend 12 juli j.l. vernam ik via een nieuwsbericht op de radio dat Simon Vinkenoog is

overleden. Voor velen is Vinkenoog inmiddels een onbekende, maar toch is hij een bekende Nederlander. Vinkenoog is het meest bekend als dichter en prozaschrijver. Zijn eerste dichtbundel Wondkoorts verscheen in 1950. Sindsdien schreef hij meer

dan dertig boeken. In 2004 werd hij benoemd tot dichter des Vaderlands. In 2008 schreef Vinkenoog nog een eerbetoon aan de stad Amsterdam: Amdam/madmaster. Ook stond Vin-kenoog bekend als ‘wietambassadeur’. In televisieprogramma’s en op foto’s was hij vaak te zien met een joint in zijn handen.Maar Vinkenoog is voor Skydive Rot-

terdam/The Flying Dutchmen een speciale persoonlijkheid geworden omdat hij de allereerste sprong van deze vereniging maakte.Nadat de Amerikaan Steve Gro� en Koos Ver-haar veel werk hadden verricht om Skydivingclub The Flying Dutchmen op te richtten was het op 7 augustus 1965 eindelijk zover. Er kon worden gesprongen. Op de DZ, in Benthui-

zen, stonden die dag veel publiek, waaronder de pers, de burgemeester en een wethouder van Benthuizen. ‘s Morgens om half elf sprongen de pioniers van de FD voor de camera’s van de Nederlandse televisiestichting. Je moet je voorstellen dat er tot die tijd niet of nauwelijks gesprongen werd in Nederland. In het clublog-boek van de FD, wat tot medio 1973 werd bijgehouden, staat de schrijver/dichter Simon Vinkenoog als eerste springer uit de allereerste stick die dag. In diezelfde stick, uit de PH-MVB, sprongen ook de oprichters Steve Gro� en Koos Verhaar.

Zelf heb ik Simon Vinkenoog mogen ontmoeten tijdens het 25-jarig be-staan van de FD in 1990. We hadden toen een expositie over 25 jaar FD- en parageschiedenis in Nederland inge-richt in het Imax theater in Rotterdam. Simon Vinkenoog was toen door ons uitgenodigd om die expositie te ope-nen. En dat deed hij op een manier die past bij een dichter. Door een verhaal

voor te dragen over zijn beleving met het parachutespringen in die jaren. Ik citeer een stukje uit dat verhaal: “Ik heb er mij onder meer in mijn boek Liefde, 25 jaar geleden verschenen, anekdotisch en lyrisch over uitgela-ten, over die sprong-val-duik in dat mooie leven, dat wij met zijn allen in- en uitademen. Onder de titel de Vrije Val heb ik gedichten geschreven, een ervan - mag ik zeggen - bracht Rob de Nijs tot het maken van een gelijknamige grammofoonplaat”. Zijn gehele voordracht is nog gepubliceerd in de SP van april 1990.

Een aantal jaren geleden was de oprichter van onze club, Steve Gro� , in Nederland. Ik heb toen nog gepro-beerd om Steve en Koos (beide nog actief springend) samen met Simon Vinkenoog nog een keer in één stick te krijgen. Maar Simon Vinkenoog wilde toen, vanwege zijn gezondheid, liever niet meer beginnen aan een tandemsprong. Simon Vinkenoog werd 80 jaar.

Wat vooraf ging: Parachutespringen zou aan de WAG deelnemen

met 5 disciplines, zo stond het in de wedstrijdinformatie in 2008. Die wa-ren ook in 2008 ter plaatse getest op zichtbaarheid voor het publiek en organisatie aspecten. Toen kwam de � nanciële crises. Wereldwijd, dus ook in Italië. Voor para leek het er begin 2009 even op alsof alle on-derdelen zouden sneuvelen, vooral ook omdat er � ink op het onderdeel presentatie bezuinigd zou worden. Gelukkig besefte men uiteindelijk dat zo’n beslissing een grote verar-ming voor de WAG zou betekenen. Complexe onderhandelingen tussen de IPC, de LOC (Local Organisating Committee) en de FAI over de kosten, zichtbaarheid voor publiek, technische hulpmiddelen resulteerden uitein-delijk in een compromis. Alleen de

3 canopy onderdelen bleven op het programma, zijnde Canopy Piloting (swoop), Koepelformatiespringen (CF) en Precisiespringen (PA). De vrijde val onderdelen sneuvelden. Te duur. Jammer.

De resultaten?Een Mini-wedstrijd met toch nog 3 onderdelen, met alleen toppers als deelnemers.

• CF: Rusland 1, Frankrijk 2, Zweden 3.• CP: Moledzki, Canada 1, Bobo,

USA 2, Neri, Venezuela 3.• PA: Asztdes, Hongarije 1, Maximov,

Rusland 2, Vednoch, Tsjechië 3.Met een uiterst e� ciënte organisa-tie, perfect weer en 1 Turbo Porter waren die 3 wedstrijden in weinig tijd te verspringen. Immers er waren alleen toppers aanwezig. De Porter was meer aan de grond dan in de

lucht. Financieel zal het dus wel geklopt hebben. Voor de deelnemers was het gewoon span nend. Het pu-

bliek werd ver weg gehouden van de wedstrijdsites, zowel bij precisiesprin-gen als bij Canopy Piloting. Moeilijk om je dan betrokken te voelen, en dat maakt het nog moeilijker te begrijpen wat de wedstrijd nu inhoudt. Waar-schijnlijk vanwege de veiligheid en de gekozen vliegveld indeling. Het was zeker veilig maar het punt presentatie aan het publiek was minimaal. Goed dat para deelnam, jammer dat het er zo weinig spectaculair uitzag voor publiek en de media. Wel een

interessante en centrale case voor de WAG. Eerst de ingewikkelde on-derhandelingen tussen LOC – IPC en FAI. Van wie is nu de WAG? Hoe is de relatie tussen het grote geheel en enkele competitieonderdelen? Maar ik denk dat met aanpassingen skydiving aanzienlijk meer kan bijdragen aan de doelstellingen van de FAI-WAG.

Financieel zal het wel uitgekomen zijn. Zag er super professioneel en efficiënt uit. Voor mij, met al die Wereldkampioenschappen uit het verleden was het dubbel interessant. Ik heb veel gepraat met alle aanwezige IPC mensen. Goed te weten wat er al-lemaal voor en tijdens de wedstrijden speelde, ook voor de KNVvL.

Simon Vinkenoog ge� lmd door de camera van de Nederlandse televisie na zijn sprong op 7 augustus 1965. Opmerkelijk is de sigaret in zijn mond terwijl hij bezig is zijn materiaal te vouwen! Uit het archief van Kees de Goeijer

Bert Wijnands

DE EERSTE SPRONG VAN SKYDIVE ROTTERDAM

TEKST: KEES DE GOEIJER

TEKST: BERT WIJNANDS

SP-28_29.indd 28 03-09-09 16:43

Page 29: SP 2009 38(3)

TEKST: ANDRÉ KIERSFOTO’S: PCEH

TOMSCAT 2009

Van 19 t/m 21 juni stond vliegveld Hooge-veen wederom centraal voor de jaarlijkse Tomscat.

Onder aanvoering van Marc van Aperen en met hulp van de vrijwilligers van Paracentrum Eelde-Hoogeveen, stond donderdagavond 18 juni alles gereed om er een mooi evenement van te maken. Die avond ook de papiercontrole, opzetten van tentjes, teamcaptainsmeeting en bekendmaking van de sprongen. Het is altijd bijzonder om ieder-een te zien binnenkomen en binnen de kortste keren is het een bijzonder gezellig en prettig sa-menzijn van oude en nieuwe bekenden. Er deden maar liefst 23 teams, verdeeld over 4 categorieën, aan de wedstrijd mee. Dat het oorspronkelijke idee achter de Tomscat (wedstrijd toegankelijk voor alle teams ongeacht ervaringsniveau) nog steeds actueel is bleek wel uit deelname van enkele nieuwe beginnende teams.

Vrijdagochtend begon de wedstrijd, er werd gesprongen uit de BSU van Rotterdam en de JAS van Texel. Eigenlijk vanaf de start bleek het weer ons niet gunstig gezind te zijn. Vrij veel bewolking, soms een beste regenbui en daarbovenop harde wind maakte dat er nogal wat gaten geprikt moesten worden en dat er voor de vrijdag zelfs een standdown gegeven moest worden. Denk een hele terechte beslissing. Dropzone Hoogeveen is een uistekende plek om te springen, maar voor

relatief onervaren springers is de combinatie van harde wind, wedstrijdstress en 15 chutes tegelijk in de lucht best wel een hele kluif. Uiteindelijk hebben de meeste teams aan het einde van de eerste dag 3 sprongen gemaakt, sommigen zelfs 4. Het was een lange dag waarbij wedstrijdleider Cor Bijzitter gepoogd heeft zo goed mogelijk gebruik te maken alle mogelijkheden die het weer ons bood..

De zaterdag dag 2 begint tot 09 uur met stralend blauw weer. Of de duvel er mee speelt drijft er gauw rommel binnen en wordt het weer turen naar mogelijkheden. Er ontstaan in diverse ca-tegorieën spannende gevechten om de hoogste plaatsen. Gelukkig kunnen we redelijk doorsprin-gen en is dus altijd bedrijvigheid op het centrum. Zo her en der is het vliegen voor de cameramensen om alle teams ge� lmd te krijgen, mooi dat het dan uiteindelijk wel lukt. Halverwege de dag komt er nog een kist terug met enkele springers (men geeft aan last te hebben van hypoxia…) en landt er nog een hele load fors buiten. Gelukkig heeft de slechte spot verder geen vervelende gevolgen en is iedereen in staat een veilig plekje te vinden om te landen. De mannen van Cool Runnings hebben voor de zaterdagavond een BBQ en feestavond georganiseerd. Het was met elkaar een ontzettend leuke avond (we hebben zelfs een Anouk in ons midden…) en respect voor de

heren van CR want ook zij stonden halverwege de nacht (ochtend) de hangaar op te ruimen. Dank jullie wel mannen. In het verleden mondden deze avonden wel eens uit in wat rebels gedrag zo her en der, dit jaar ging er slechts 1 bankstel in de � k…..we worden toch niet oud met elkaar..??!! Ontzettend leuk trouwens dat de LBR van Texel langskwam en ook wat feestvierders meebracht.

Zondag werd al snel duidelijk dat er niet veel gesprongen zou kunnen worden. Voor de wat minder � tte springers vast geen straf. Wederom veel bewolking. Het is helaas niet gelukt om ronde 6 af te springen. Uiteindelijk hebben alle teams ronde 5 en in de AAA en A categorie ronde 6 kunnen verspringen. Tijdens de prijsuitreiking kreeg Johan (team Whooops) nog een speciale prijs als beste cameraman deze wedstrijd. Alle winnaars van harte gefeliciteerd! Maar eigenlijk gewoon aan alle deelnemers aan de grootste FS 4 wedstrijd die Nederland kent!

Speciale vermelding voor de prestatie van Paul Hofstee.

Hij heeft het gepresteerd om voor de 15e x op rij de

Tomscat te winnen. Van hart gefeliciteerd hiermee!

Volgend jaar wordt de Tomscat gehouden van 18

t/m 20 juni.

Tot die tijd, zoals Paul zou zeggen,

SKYDIVE HARD!!!

29SP-28_29.indd 29 03-09-09 16:45

Page 30: SP 2009 38(3)

ISSN 0921-8017, JaargaNg 38Nummer 3 - September 2009

Driemaandelijkse uitgave van de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart Afdeling Parachutespringen.

VERSCHIJNING:maart, juni, september, december

ABONNEMENTENGratis voor leden van de afdeling parachutespringen. Losse abonnementen kosten € 30,00 per jaar (vanaf juli € 15,00) en zijn aan te melden door overmaking van dit bedrag op ABN AMRO 42.45.47.007 van de KNVvL te Woerden, onder vermelding van abonnement SP.

REDACTIEAfdeling Parachutespringen, Saskia Zegwaard, Arjan SmitNieuwe redactie gezocht! Reacties naar [email protected]

ART DIRECTION & VORMGEVING: Ramses Meering, Michael van Zijl

ADVERTENTIES: [email protected]

DRUK: Den Haag Media Groep, Rijswijk

KONINKLIJKe NeDerLaNDSeVereNIgINg VOOr LuCHtVaart aFDeLINg paraCHuteSprINgeN

BESTUUR: Adwin Beerendonk (vz), Peter Smit (penningmeester), Henny Wiggers

HOOFD BUREAU PARACHUTESPRINGEN: Ronald Overdijk, Arnoud EnsHouttuinlaan 16-A, 3447 GM Woerden, Telefoon 0348-437060, fax 0348-437069e-mail: [email protected]: http://www.parachute.nl

LIDMAATSCHAP: Alle leden € 103,00 per jaar, inschrijfgeld bij aanmelding € 12,00. FAI-licentie is bij lidmaatschap te bestellen, kosten € 5,-. Aanmeldingen te richten aan de Ledenadministratie, tel: 0348-437060.

Artikelen, reportages, brieven en beeldmateriaal over parachutespringen zijn altijd welkom. Materiaal wordt niet teruggezonden, tenzij op uitdrukkelijk verzoek. Beeldmateriaal moet zijn voorzien van de naam van de maker en/of eigenaar. In geval van beeldmateriaal met copyright dient een schriftelijk toestemming van de maker voor plaatsing in de SP te worden bijgevoegd.De redactie behoudt het recht alle ingezonden materiaal te corrigeren, zo nodig in te korten of niet te plaatsen. Anonieme brieven worden niet geplaatst. Plaatsing zonder naamsvermelding is op uitdrukkelijk verzoek van de schrijver echter wel mogelijk. De met naam onderschreven artikelen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijd de mening van de redactie weer te geven. De niet met naam onderschreven artikelen komen van de redactie uit en zijn samengesteld aan de hand van informatie uit een of meerdere bronnen. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, microfilm, fotokopie of op welke andere wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie.

SUBSCRIPTIONS TO SP FOR A FULL CALENDAR yEAR CAN BE ORDERED By PAyMENT OF 33,00 EURO (39 EURO FOR AIRMAIL POSTAGE) BANK: FORTIS BANKACCOUNT NR.: 42.45.47.007DESIGNEE: Attn. KNVvL parachutingDESIGNEE ADDRESS: Houttuin 16-a, 3447 GM, Woerden, The NetherlandsBIC: ABNANL2AIBAN: NL 62 ABNA 0424547007REASON: “subscription SP”

ColofonCC&

C

aIrbOSS SKyDIVINg( 0299-644535www.airboss.nl* [email protected]

eNpCEerste Nederlandse Parachutisten Club( 0162-518270www.enpc.nl* [email protected]

CpVCadetten Parachutisten Vereniging( 076-5416146

SKyDIVe rOtterDam tHe FLyINg DutCHmeN( 010-4159450www.skydiverotterdam.com* [email protected]

paraCLub FLeVO( 0320-288569www.paraclub.nl* [email protected]

paraCeNtrum eeLDe HOOgeVeeN( 050-5791786www.paracentrumeeldehoogeveen.nl* [email protected]

KCtKorps Commando Troepen( 076-5274804

pCmNParachutistencentrum Midden Nederland( 035-5771849www.pcmn.nl* [email protected]

paraCeNtrum ZeeLaND bV( 0113-612910www.skydive-zeeland.nl* [email protected]

paraCHutISteNVereNIgINgbLue SIDe up( 0222-311324www.bluesideup.nl* [email protected]

paraCeNtrum texeL bV( 0222-311464www.paracentrumtexel.nl* [email protected]

VpCtVereniging Parachutisten Centrum TeugeZie Nationaal Parachutisten Centrum Teuge

StICHtINg NatIONaaL paraCHutISteN CeNtrum teuge( 055-3231604www.paracentrumteuge.nl* [email protected]

StICHtINg SKyDIVe aNywHere( 06-22248580www.skydiveanywhere.nl* [email protected]

pOpS-NLParachutists Over Phorty Society Nederland( 0486-473044

Clubs

& ce

ntra a

ange

sloten

bij d

e afde

ling p

arach

utesp

ringe

n va

n de K

onink

lijke N

ederl

ands

e Vere

niging

voor

Luch

tvaart

30 TORATORA RuSLAND - FOTOGRAAF MARTIjN VAN DAM

Page 31: SP 2009 38(3)
Page 32: SP 2009 38(3)