35
Udazken Koloretan Benito Lertxundi No jfp

Udazken koloretan

Embed Size (px)

Citation preview

Page 1: Udazken koloretan

Udazken Koloretan Benito Lertxundi

No

jfp

Page 2: Udazken koloretan

Udazkena eta

Bere kolorea

k

Page 3: Udazken koloretan
Page 4: Udazken koloretan
Page 5: Udazken koloretan
Page 6: Udazken koloretan

Udazken koloretan

Page 7: Udazken koloretan

Landen lurrinak zeharkatuz

Page 8: Udazken koloretan

Hitaz oroit eta higan nauk,

Page 9: Udazken koloretan

landen lurrinak zeharkatuz

Page 10: Udazken koloretan
Page 11: Udazken koloretan

Hitaz oroit eta higan nauk

Page 12: Udazken koloretan

Zuhaitz biluziaren

Page 13: Udazken koloretan

Gerizpean orpondoa

Page 14: Udazken koloretan

Orbelaren hilobi

Page 15: Udazken koloretan

Horiz eta gorriz

Page 16: Udazken koloretan

Dena lokarturik

Page 17: Udazken koloretan

Dena lokarturik

Page 18: Udazken koloretan
Page 19: Udazken koloretan
Page 20: Udazken koloretan

Eskuratu hostoa xume bezain eder…

Page 21: Udazken koloretan

Iratxe Abad

Hain soila bere heriotzean

Page 22: Udazken koloretan

Zuhaitz guztiaren bizkortasunez

Page 23: Udazken koloretan

Hain betea

Page 24: Udazken koloretan

Non erortze honen duintasunak

Hiri kantatzera narama.

Page 25: Udazken koloretan
Page 26: Udazken koloretan
Page 27: Udazken koloretan
Page 28: Udazken koloretan
Page 29: Udazken koloretan

Berriro zuhaitzari so natzaiok, kezkaturik ote?... joate askearen oparotasunean, betikotasunaren irria zirudik.

irria zirudik.

Page 30: Udazken koloretan

Del Almanaque 2008 de Caja Laboral Popular

Page 31: Udazken koloretan

Gatibu naukan denborak, bere baitan egositako

ametsetaz isekaz bailegoan.

Page 32: Udazken koloretan

…bere baitan egositako ametsetaz isekaz

bailegoan.

Page 33: Udazken koloretan
Page 34: Udazken koloretan

Udazken koloretan, landen lurrinak zeharkatuz, hitaz oroit eta higan nauk, hain soil hire heriotzean,

hain xume, adiorik gabeko partitzean.

Page 35: Udazken koloretan

En los colores de otoño,atravesando los perfumes de los campos,evocándote, estoy en ti.

A la sombra del árbol desnudo,amarillenta y rojizayace la hojarasca; todo duerme.

Recojo una hoja, es tan simple como bella,tan sencilla al morir,parece aún poseer toda la vitalidad del árbol.Tanta dignidad al caerme impulsa a cantarte.

De nuevo contemplo el árbol;¿estará preocupado...?,se diría que dibuja la sonrisa de la eternidad,en la bondad de su libre transcurrir;

Y parece burlarsede los sueños cultivadosen las entrañas del tiempo que me esclaviza.

En los colores de otoño,atravesando los perfumes de los campos,evocándote, estoy en ti,tan sencillo al morir,tan simple al irte sin un adiós.