1

ULUSAL KURTULUŞ SAVAŞINDA GÜÇLER

TC. OSMAN TÜRKOĞUZ

osmanturkoguz@gmail.com

T.VÇeşmealtı;01Hsaziran2010.

I. ULUSAL KURTULUŞ SAVAŞIMIZDA, ULUSAL GÜÇLERİN

KARŞILAŞTIRILMASI! (1 ve2 Bölüm) .................................................................................. 5

A. BİRİNCİ BÖLÜM! ........................................................................................................ 5

1. İLETİMİ İLETME YAZIM: ...................................................................................... 5

2. GENEL DURURUMUZ! ........................................................................................... 6

3. TARAFLAR ............................................................................................................... 8

a) TÜRK ULUSAL GÜÇLERİ! ............................................................................... 9

b) KARŞI TARAF: ................................................................................................. 12

(1) İNGİLTERE: .................................................................................................. 12

(2) FRANSA: ....................................................................................................... 14

(3) İTALYANLAR: ............................................................................................. 16

(4) YUNANİSTAN: ............................................................................................. 18

B. İKİNCİ BÖLÜM! ......................................................................................................... 19

1. ANADOLU’DA METROPOLİTLİKLER KURULMUŞTUR! .............................. 21

2. YUNAN DENİZ KUVVETLERİ: ........................................................................... 23

3. YUNAN HAVA KUVVETLERİ: ........................................................................... 23

4. YUNANİSTANIN KÜÇÜK ASYA ORDUSU KUVVESİ! ................................... 23

5. BATI ANADOLU’DA CEPHE GERİSİ GÜVENLİĞİ! ......................................... 24

2

a) BÜYÜK TAARRUZDAN ÖNCE, YUNAN SİLAHLI KUVVETLERİNİN

MEVCUDU: ................................................................................................................. 24

b) SAKARYA MEYDAN MUHAREBESİNDE YUNAN ORDUSUNUN GÜCÜ:

25

c) BİRİNCİ İNÖNÜ MUHAREBESİNDE YUNAN ORDUSUNUN GÜCÜ: ..... 25

d) YUNAN ZAYİATI: ........................................................................................... 25

6. TÜRK TARAFI! ...................................................................................................... 26

7. 1920 YILINDAKİ GELİR VE GİDERLER: ........................................................... 29

a) SOVYET YARDIMLARI: ................................................................................ 30

(1) PARA OLARAK: ........................................................................................... 30

(2) MALZEME OLARAK: .................................................................................. 30

(3) SOVYETLERE GÖRE: ................................................................................. 31

b) YURT İÇİ KAYNAKLARI ............................................................................... 31

c) HİNTLİ MÜSLÜMANLARIN YARDIMI! ...................................................... 32

8. GARP CEPHESİ KUVVETLERİMİZ .................................................................... 32

a) BATI CEPHESİNİN GENEL MEVCUDU: ...................................................... 32

b) BÜYÜK TAARRUZ ZAYİAT DÖKÜMÜMÜZ. ............................................. 33

9. KAYNAKÇA: .......................................................................................................... 33

II. TÜRKİYE CUMHURİYETİ’NİN İÇ VE DIŞ POLİTİKALARI. .................................. 34

A. DEVLETİN İÇ VE DIŞ POLİTİKALARI ................................................................... 34

B. TÜRK’ÜN ULUSAL POLİTİKASI’NIN ESASI ........................................................ 37

C. SOVYET DEVRİMİ. ................................................................................................... 43

D. ÇİN DEVRİMİ. ............................................................................................................ 44

E. ATATÜRK DEVRİMİ ................................................................................................. 45

F. PRATİK UYGULAMALAR. ...................................................................................... 49

G. K A Y N A K Ç A ........................................................................................................ 61

III. ŞEKERSİZ VE BABASIZ BIRAKMAK! ................................................................... 61

A. “EKMEĞİ KARNEYE BAĞLAMAK” ....................................................................... 61

B. DÜNYA SAVAŞININ İNSANLIĞA ZARARLARI! ................................................. 71

C. MÜTTEFİKLER ARASI KONFERANSLAR ............................................................ 76

1. BU KONFERANSLARDA ALINAN KARARLAR. ............................................. 76

2. İSMET İNÖNÜ’NÜN KAHİRE’YE GİTME ŞARTLARI ..................................... 77

3. ADANA MÜLAKATI (30.Ocak/01. Şubat,1943) ................................................... 78

D. İNSAN KAYIPLARI ................................................................................................... 81

E. K A Y N A K Ç A ........................................................................................................ 83

IV. DÖNEKLERİMİZ! VE TÜRK, TÜRKLÜK VE ATATÜRK DÜŞMANLARIMIZ! 84

A. NECİP FAZIL KISAKÜREK ...................................................................................... 85

B. MÜSLÜMAN (!) NECİP FAZIL HAKKINDA YAZILANLAR ............................... 88

3

C. NECİP FAZIL'IN TUTUKLANMA NEDENLERİNDEN BİRKAÇI: ....................... 89

D. NECİP FAZIL VE İBDA-C TERÖR ÖRGÜTÜ İLİŞKİLERİ .................................... 89

E. NASIL BİR MÜSLÜMAN (!) ..................................................................................... 90

F. TÜRKÇE DÜŞMANI .................................................................................................. 91

V. TÜRK, ATEŞTE ATEŞLE DÖĞÜLÜR! ........................................................................ 97

A. TÜRK ........................................................................................................................... 97

B. TÜRK NEDİR? NE DEĞİLDİR? ................................................................................ 98

C. “DİLİMİZİN BAŞINA GELENLER…” ................................................................... 100

D. “ULUS VE ÜMMET” ................................................................................................ 106

E. KAYNAKÇA ............................................................................................................. 113

VI. NEDEN AGAMEMNON’DA İMZA? ...................................................................... 114

A. MONDROS ANLAŞMASI ........................................................................................ 114

B. AGAMEMNON KİMDİR? ........................................................................................ 115

C. KARILARINA BİLE SAHİPOLAMAYAN Yiğitlerin! Veletleri, TÜRK’ÜN

VATANINA NASIL SAHİP OLABİLİRLER? ................................................................ 118

D. KAYNAKÇA ............................................................................................................. 118

VII. İHANETLER SÜRDÜKÇE! ...................................................................................... 119

A. AZINLIKLAR VE MİSYONERLER. ....................................................................... 119

B. ERMENİ İSYANLARI .............................................................................................. 123

C. İLK MİSYONERLİK FAALİYETLERİ. .................................................................. 124

D. EKONOMİK DURUM VE İMKÂNLAR. ................................................................ 125

1. EĞİTİM VE HAYIR KURUMLARI ..................................................................... 125

2. KAPİTİLASYONLAR. .......................................................................................... 126

3. OKULLAŞMA SÜRECİ ........................................................................................ 127

E. OSMANLI NE YAPIYORDU? ................................................................................. 128

F. AZINLIKLAR MESELESİ. ....................................................................................... 128

G. KAYNAKLAR. .......................................................................................................... 130

VIII. FELAKETLERİ UNUTMAK VE BÖLÜNEREK YIKILMAK! .............................. 130

A. FELAKET .................................................................................................................. 130

B. VE BÖLÜNEREK YIKILMAK! ............................................................................... 135

IX. BAŞKANLIK, MAŞKANLIK SİSTEMİ. ................................................................ 141

A. ”SİSTEM TIKANDI.” ............................................................................................... 142

B. ”BAŞKANLIK VE YARI BAŞKANLIK SİSTEMLERİ” ........................................ 143

C. BAŞKANLIK SİSTEMİ NEDİR? ............................................................................. 144

D. SONUÇ OLARAK DERİM Kİ. ................................................................................. 151

X. ANAYASA’YI ŞERİATA AÇMAK MÜMKÜN MÜ? ................................................ 152

A. R. T. ERDOĞAN VE D. BAHÇELİ .......................................................................... 152

4

B. NEDEN VE NİÇİN İSTEDİKLERİNİZ OLAMAZ. ................................................. 154

XI. TÜRKLERİ DÖNME ve HAİN GÖZÜ İLE GÖRMEK! .......................................... 158

A. TARİH, TÜRK VE TÜRK İNSANI .......................................................................... 158

B. ARAP EMPERYALİZMİ .......................................................................................... 159

C. TÜRKLERİN İSLAMLAŞTIRILMASI .................................................................... 166

1. MÜSLÜMAN ARAPLARIN TÜRKLERE İLK SALDIRILARI ......................... 166

2. BUHARI’NIN TALAN EDİLMESİ ...................................................................... 166

3. HACCAC VE RUTBİL ......................................................................................... 167

4. KUTEYBE İBNİ MÜSLİM ................................................................................... 168

5. BUHARA'NIN TEKRAR KUŞATILMASI VE İLK TÜRK KATLİAMI ........... 169

6. BİRİNCİ BÜYÜK KATLİAM ( TALKAN KATLİAMI ).................................... 171

7. İKİNCİ BÜYÜK KATLİAM. ( CURCAN KATLİAMI ) ..................................... 173

8. HAKAN SULU'NUN GÖKTÜRK BOYLARININ BAŞINA GEÇMESİ ............ 175

9. HAKAN SULU'NUN ÖLÜMÜ VE CUZCAN BEYİNİN İHANETİ................... 176

10. KUR-SUL'UN ÖLÜMÜ VE TÜRK ORDULARININ DAĞILMASI ................ 177

11. MÜSLÜMAN ARAPLAR TÜRKLERE NEDEN SALDIRMIŞTIR ................. 178

D. DEĞİŞEN ARAP TOPLUMUNUN YENİ HAYAT ANLAYIŞI ............................. 179

1. HARBEDEN ASKERLERİN SERVETE KAVUŞMA İSTEĞİ ........................... 179

2. YAYGIN GEÇİM SIKINTISI ............................................................................... 179

E. TABERİ ANLATIMLARI ......................................................................................... 180

XII. TÜRKİYE, NEREYE GÖTÜRÜLMEK İSTENMEKTEDİR! ................................. 183

A. UYANIŞ ..................................................................................................................... 183

B. BATIYA KARŞI, BATI KULLANILMALIDIR! ..................................................... 187

C. SEVR ANTLAŞMASI ............................................................................................... 191

XIII. BİR ULUSU VE BİR DİNİ FETVALARLA BÖLMEK. ......................................... 192

A. FETVA ....................................................................................................................... 193

B. BİRİNCİ DÜNYA SAVAŞI İÇİN MUKADDES CİHAT FETVASI ....................... 195

C. KUVVAYI MİLLİYE’YE KARŞI “DÜRRÜZADE” FETVASI: ............................ 196

D. kUVVAYI MİLLİ’Yİ DESTEKLEYEN “RIFAT bÖREKÇİ” FETVASI ................ 198

XIV. İHANETİN BELGELERİ. ......................................................................................... 200

A. DELİL ........................................................................................................................ 200

B. ÜÇ HAİN DİN ADAMI ............................................................................................. 201

C. SAĞ VE SOL MESELESİ ......................................................................................... 204

5

I. ULUSAL KURTULUŞ SAVAŞIMIZDA, ULUSAL GÜÇLERİN KARŞILAŞTIRILMASI! (1 ve2 Bölüm)

OSMAN TÜRKOĞUZ osmanturkoguz@gmail.com Çeşmealtı;01Hsaziran2010.

A. BİRİNCİ BÖLÜM!

“KAHRAMANI olduğu kadar GAFİLİ’DE, HAİNİ DE çok milletiz!”

BAŞKOMUTAN MUSTAFA KEMAL. Turgut Özakman, Şu Çılgın Türkler, s.555.

“Dünya üzerinde Haini en çok olan milletiz!”Başvekil Mustafa İsmet.1930. Yunanlılar Anadolu’yu istila etmemişlerdir. Şehitliklerimiz de çatmadır! Diyen ve bu Milletin 21.000Türk Lirasını her ay yiyen GAFİL, AYMAZ VE HAİNLERİMİZİN suratlarına!

1. İLETİMİ İLETME YAZIM: “Yunanlılar Anadolu’ya gelmemişler!”Diyen Türklük hainlerimize soruyorum: Manisa’da Tiyatro seyreden Yunan tümeni, içindeki sarıklılarla Kubilay’ımızın başını kesen Vatan Haini//Bülent Arınç’ın Dedesi/ Derviş Mehmet’e Yunanca piyes seyrettirmek amacıyla ve pasaportla mı Manisa’ya gelmişlerdi! Yunanistan’ın Küçük Asya Orduları Başkomutanı Korgeneral Anastasios Papulas’ın üniformasının ve Başkomutan Tümgeneral Tirikopis’in tabancasının bizim askeri müzemizde işi ne! Ulusal Kurtuluş Savaşımıza dair, Yunanlı komutanların anıları ve Yunan Harp Tarihi Yayınları damı yalan? Sizler, bunca yalanlarınıza ve ihanetlerinize rağmen çocuklarınızın yüzlerine ve dahi aynada kendi yüzlerinize bakabiliyor musunuz, EY! Aynave Türklük kaçkınları sizi!' Ulusal Kurtuluş savaşındaki kahraman Yiğitlerimizin Tanrısal öykülerinin anısına.

“KAHRAMANI olduğu kadar GAFİLİ’DE, HAİNİ DE çok milletiz!”

BAŞKOMUTAN MUSTAFA KEMAL. Turgut Özakman, Şu Çılgın Türkler, S.555.

Afyon Belediye Reisi:”Anadolu’muzu istila ve işgal etmek için ölen Yunan askerleri için, Afyon’a Yunan Askeri Mezarlığı yapma teklifinde bulunmuştu. Başka Bir Atatürk’ten Korkanlar Partisi tarihçi! Milletvekili de:”Yunanlılar Anadolu’yu istilaya gelmemişlerdir! İstiklal Harbi Şehitlikleri çatmadır, uydurmadır;”demişti! Sakarya Meydan Muharebesi devam ederken, Seyit Gazi türbesini ziyaret eden Yunan Başkomutanı İzmirli Korgeneral Anastasiyos Papulas; Mezarın büyüklüğünün sebebini sorduğunda, Yunanlı bir subay:

6

“Türkler, büyüklerine ve kahramanlarına saygılarını göstermek için büyük mezarlar yaparlar!”Dediğinde,1935 senesinde Elefteriyos Venizelos lehine darbeye girişmek suçundan kurşuna dizilen A.Papulas: “Ben öldüğümde kim bilir ne kadar büyük mezar yaparlar!”Demişti. Bir Türk Kurmay Yüzbaşısı da, bir radyo programında bu sorunun yanıtını vermişti:”Size o kadar büyük mezar yaptık ki, Sakarya’dan izmir’e kadar. Vatan hainlerimizden çatma kahramanlarına görkemli türbeler yaptıran hainlere sözümüz eklice sunduğumuz yazımızdadır. Saygılarımla. Efendim, bendeniz bu başlık altında bir kitap yazmayı amaçlamıştım. Bu işin zorluğundan yılmadım ve yılmam da. Yazmış olduğum kitaplar raflarda, ya da alanların elinde kaldı. Ulusumuzun kahramanlıklarını ilgilendiren konularda sürekli konuşanları dinlediğimde, bunların dört grupta toplanmış olduklarını gördüm: 1*Hiçbir gerçekçi bilgisi olmadan; yalan ve yanlış, kulak dolgunluğunun vermiş olduğu cesaretle konuşanlar; 2*Hainler ve Ajan Provokatörler! 3*Yunanistan’ı hafife alanlar; 4*Türk Ordusunu ve Türk Ulusunu bugünkü seviyesinde sananlar. Atatürk devrimine inanmayanlar.

2. GENEL DURURUMUZ! 30 Ekim 1918 tarihinde; Limni adasının Mondros Limanında; Agamemnun savaş gemisinde, zorla imzalamış olduğumuz Ateşkes antlaşmasının 7’inci maddesine göre ülkemiz işgal edilmişti. İstanbul, İzmir, Aydın, Antalya, Konya, Ayıntap, Urfa, Mersin; Adana; Mardn, Maraş, Samsun; Ankara, EskiŞehir, İzmit, Balıkesir, Bursa, Bandırma ve çok sayıda kasaba ve köylerimiz, İngiliz; Fransız, İtalya ve Yunanistan tarafından işgale uğramıştı. Doğuda da Ermeniler Kars’ı işgal ettikleri gibi, Doğu vilayetlerimizde de egemendiler. Karadeniz kıyılarında da Rum-Pontus işgali vardı. Güneyimizde de Fransız kontrolünde, Ermeni Milisleri katliamlar yapmaktaydılar. Yaralı bulunan Yavuz savaş gemimiz İzmit körfezinde bağlıydı. Donanmamızı oluşturan gemiler de Haliç’e çekilmişti. Bütün denizlerimiz; İngiliz, Fransız, İtalyan ve yunan donanmasının kontrolü altındaydı. Elimizde sağlam bir gemi yoktu. Türkiye Büyük Millet Meclisi açıldıktan sonra; Saman pazarındaki bir kiralık binada,22 deniz subayı toplanarak TÜRK DENİZ KUVVETLERİ KOMUTANLIĞINI OLUŞTURMUŞTU! Teşkilat’ı Mahsusa dağıtılmıştı. İstanbul’da birbirinden bağımsız haberalma grupları oluşturulmuştu. İlk resmi ve yasal, Haber alma grubumuz 6 kişiden oluşuyordu. Savaş boyunca da bu sayı 22 kişide kalmıştı.”Milli Emniyetin Tarihçesi”. Lütfederek bana göndermişlerdi.

7

Eskişehir’den çekilen İngilizler,(13)lokomotif ve (100) vagonu da beraberlerinde götürmüşlerdi. Ayrıca işletmenin kasasında bulunan (20.000)TL’yi de almışlardı. Elimizde demiryolu olarak şu hatlar kalmıştı: 1-Osmaneli-Eskişehir:118 KM. 2-Eskişehir-Ankara:268 KM. 3-Konya-Ulukışla: 237 KM: Sakarya Meydan Muharebesinin sürdüğü her gün için, cepheye (320)ton malzeme taşınmıştır. MONDROS’TAN SONRA ELİMİZDEN ALINAN VE ELİMİZDE KALMIŞ OLAN SİLAHLAR! Ağır top: Elimizden alınan:1099;Kalan:82. Sahra topu:” “ :606. Kalan:200. Piyade Tüfeği: “ “ :667.983.Kalan:123.191. Ağr. Mk. Tüfek. “ “ :3.108. kalan:1370. ------------------------------------------------------------------------------ Çeşitli cephelerde kalan:300.000 Asker ve 300.000Piyade tüfeği. Geri teşkillerde:2000Mk.Tüfek ve 700 Top. Geri teşkillerde Asker ve Jandarma:150.000 ve 150,000 Piyade tüfeği. Toplam olarak:450.000 Asker ve 450.000 Piyade Tüfeği. 2000Ağır Makineli tüfek ve 700 adet çeşitli cins ve çapta Top. BİRİNCİ DÜNYA SAVAŞINDA:2.8O5.534KİŞİ SİLÂHALTINA ALINMIŞTIR. Bunlardan: Şehit olanlar:325.O8O. Yaralananlar:400.000, Esirdüşenler:250.000kişidir. Genelkurmay kaynakları, Şehit sayısını:3.159.200 olarak vermektedir. Genel nüfus sayımız:1914’te 18.520.534 olarak saptanmıştı. Tüm gençler silâhaltına alınmış olduğundan, üretim kadınlara ve yaşlılara kalmıştır. Bozkır ayaklanmasında; Bozkır askerlik şubesi başkanı Albay ile İlçe jandarma komutanı J.Yüzbaşı şehit edilmiş ve ilçede kurulu bulunan barut fabrikası yakılmıştır. İstanbuldaki silah ve mühimmat depolarına, İngiliz ve Fransızlarca el konulmuştur. Zeytinburnundaki, Almanların kurmuş olduğu topçu mühimmat fabrikasına da el konulmuştur. Yunan işgali başlarken, izmir’de bulunan 65 topa ve Menemen’deki 7.000.000 Piyade tüfeği fişeğine el konulmuştur.

8

Manisa halkı, Teğmen Nuri Beyin kaçırmak istediği 16 otomatik ateşli topun kaçırılmasına engel olmuş, bu toplar da Yunanlıların eline geçmiştir. Balkan Savaşlarından bu yana, Osmanlı Ordusunun düşmanlara terk etmiş olduğu şehirlerdeki, bankalarda ve çeşitli sandıklardaki paralara da düşmanlar el koymuşlardır. Kepazelikler saysam sahifelerim dolar! Taraflara da bir göz atmakta yarar var sanırım.

3. TARAFLAR KARŞI TARAF: 1-DIŞ GÜÇLER: A-İngiltere, B-Fransa, C-İtalya, FİİLEN! D-Yunanistan, E-Ermenistan, F-Manevi destek: USA. Bağlaşık devletlerin tüm müstemlekeleri: 1-Avustralya, 2-Yeni Zelanda, 3-Hindistan, 4-Suriye, Arabistan, Cezayir, Irak ve Senegal. 2-İÇ GÜÇLER: A-Devletlü ve Şatafatlı Padişahı Zülcelâl, B-Halifeyi Ruyu zemin! C-Anadolu ve Rumeli Rum Vatandaşlarımız! D-Ermeniler, Osmanlı vatandaşları ve HINÇAK VE TAŞNAKSUTYUN cemiyetleri ve ermeni devleti. E-Rum Ortodoks kilisesi, F-Kürt Teali Cemiyeti, G-Magri Mira ve Etniki Eterya, H-Fiili başkanı Rahip Frew ve Sait Molla; Fahri Başkanı da Devletlü ve Haşmetlû Padişahı Zülcelâl Altıncı Mehmet Vahiddettin, K-Tüm Hain ve Çıkarcı yobazların altına dayalı ihanetleri ve dahi VATAN HAİNLERİNİN çıkarmış oldukları, irili, ufaklı (63) ayaklanma! 3.EK OLARAK: A-Yokluk, B-Cehalet ve sefalet, C-araçsızlık ve gereçsizlik, Ç-yenilgiler ve işgaller, D-Uzun savaşların yıktığı harap bir ülke, yorgun, bitkin ve umutsuz bir yığın halk, E-Tüm eyaletlerini ve egemenliğini yitirmiş bir devlet!

9

F-Osmanlı ordusunun terhisi ve tüm silah ve mühimmatının da elinden alınmış olması.

a) TÜRK ULUSAL GÜÇLERİ! 1*Mirliva Mustafa Kemal, 2*Hukuku Milliye, 3*Kuvvayı Milliye, 4*Kongreler, 5*Türk halkı (başta Alevilerimiz) 6*Beş senedir Silivri’de esir tutulan ayın Filiz Erenerol’un Dedesi Rahmetli Papa Eftim ve Türk Ortodoks kilisesi. Ulusal Kurtuluş Savaşımızın büyüklüğünü, Türk ordusunun ve bu orduyu yaratan Türk toplumunun onurunu, şan ve şerefini küçültmek; Mareşal Gazi Mustafa Kemal’in dehasını ve yaratmış olduğu destanın heybetini de hafife almak için, akıl ve vicdanla bağdaşmayan öyküler anlatırlar. Kötü niyetli, Türklük ve çağ düşmanı dinleyenleri de bu masalları fısıl, fısıl akılları ve de muhakemeleri gelişmemiz kişilere aktarırlar. Bu gibi beyinsizlerle çok karşılaşmışımdır:”Mustafa Kemal Paşayı niye büyütür durursunuz? On paralık Yunanı yenmek te lâf mı yani! O paralık bir işi, deha ürünü yapıp, çıktınız!”Gibisinden söylemleri çokça dinlemiş, bu gibi akıl dışı zavallılara, uzun, uzun laf anlatmışımdır. Osmanlının 150.000nüfuslu Yunana yenilgiğini de bilene rastlamamışımdır. Sonra da; ilk önce yazılı basında; tarikatlar ve dış güçler egemen olduktan sonra da sözlü basında olumsuz eleştiriler boy göstermiştir: “Yok; İngilizlerin asker kanadı, Lort Kürzon’un temsil ettiği siyasi kanadın aleyhine, Ulusal Kurtuluş Savaşımızı kazanmamızı için, el altından biz yardım edesiymiş! Anadolu’daki ihanetleri sanki İngilizlerin asker kanadı çıkartmamış? Mustafa Sagir’in Anadolu’yu kandırması için, İnsizlerin asker kanadı, İstanbul’da numaralar çevirmemiş gibi! Sanki Mustafa Sagir’in İngiliz gizli haberalma örgütünden bir İngiliz Albayına bağlı değilmiş gibi! Türk’ün ve Türklüğün kara yazgısını tek başına silip atan bu Büyük Türk kahramanına hep, hayâsızca saldırmışlardır. Bugünkü hainler de aynı ihanetin içersindedirler. Tüm olumsuzluklara karşın; can çekişen bir ümmet güruhundan çağdaş bir ulus yaratmış olan bu ulusal kahramanımıza ve onun onurlu silah ve devrim arkadaşlarına hayâsızca saldırılmış ve saldırılmaktadır. Din adına, tarikatlar adına ve Müslümanlığı TÜRBANA bağlamak adına; bir sürü sürünen ve sürüngen yaratık; iç ve dış desteklerinin gölgesinde, alçakça saldırılarını sürdürmektedirler. Tüm bu saldırıların amacı: Çağdaş, akılcı ve evrensel bilime dayalı, demokratik, LAİK ve sosyal HUKUK devleti olan TÜRKİYE CUMHURİYETİNİ yıkmak, ŞERİATÇI, GERİCİ, ÇAĞDAŞLIKTAN nasibini alamamış bir yönetim getirmeye yöneliktir. Tüm bu saldırılar; bağımsızlığımıza, toprak ve ulusal bütünlüğümüze ve KADIN VE VATANDAŞ HAKLARIMIZA DA yöneliktir. İran ve Afganistan ve Suudi Arabistan modelidir ağızlarının suyunu akıtan! Türkiye’nin İran; Türk ulusunun da İran

10

ulusu olmadığını bu sersemlere anlatmak, hem de sürekli bir biçimde anlatmak gerekmektedir! Aydınıyla, yöneticisiyle, kolluk kuvvetleriyle, adliyesiyle, ordusuyla Türk’ün bu anlatım işini yapması; Mareşal Gazi Mustafa Kemal’e lâyık olmanın baş şartıdır. O:”BU COĞRAFYAYA LÂYIK BİR ULUS OLDUĞUMUZU GÖSTEREMEZSEK, BİZİM KARA GÖZÜMÜZÜN HATIRI İÇİN BU COĞRAFYA DA TUTMAZLAR!”Demişti! Londra konferansında, Fransız Generali Gouraud, İngiliz Başbakanı Lloht George:”Elimizdeki güçlerle Türkleri Anadolu’dan sürüp çıkartmamız mümkün değildir!” Dediğinde; her yerde zıpçık gibi çıkan Yunanlı Kurmay Albay Sarıyani: “Biz Türklerin huylarını biliyoruz. İyi başlarlar ve sonunu getiremezler. Yunan ordusu Fransız ordusu gibi değildir!” Buyurmuştu. Sakarya’ya taarruz planını da bu Albay yapmıştı. Güney kanadımızdan, geniş bir yayla sarmak! Bu enayice plan, Mustafa kemal’e bir hafta kazandırmıştı. Olay bu, amaç bu, hedef te bu. Yalınız uygulanacak strateji değişik. Bir zamanlar; Çetin Altan adlı bir yazarımız ortaya bir fikir atmıştı: “Bulgar subayları ve havacıları, Ulusal Kurtuluş Savaşımızda, bizim tarafımızda katılarak savaşmak istemişlerdi. Bu gerçeği niçin saklarlar?” Bu istekler yıllarca önce, devletimizin en yetkili kurullarınca, resmi belgelere dayalı olarak, yayımlanmıştı! Genel Kurmay Başkanlığı, Harp Tarihi daire Başkanlığının yayımlamış olduğu, Türk İstiklal Harbi 2’inci cilt,5’inci kısım,1’inci kitabın 177’inci sahifesini birlikte okuyalım: “Sıralarda Sofya’da bulunan Bolu milletvekili Cevat Abbas—Gürer—tarafından, Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına gönderilen yazıda, Sofya’da pek çok Bulgar subay ve havacılarının Anadolu Milli Türk Ordusunda hizmet ve görev almak istedikleri ildiriliyordu. Buna verilen karşılıkta, Bulgar subaylarının ordumuzda kullanılmasının şimdilik uygun görülmediği bildirilerek, Bulgarların başvurmaları halinde, uygun şekilde durumun idare edilmesi istenmiştir.” Hem “üç buçuk Yunanlıyı yenmek marifet mi!” Buyur; hem de”Bulgar ulusunun subaylarının ulusal kavgaya hizmet beyanlarını “reddettiğimiz yalanlarını uluslararası boyuta taşı! Ulusal Kurtuluş savaşımız ne İspanya iç savaşıdır, ne de bu savaşa katılmış olan uluslararası mavi Tugaylardır! 12 Eylül 1980 öncesi; kendisini milliyetçi, kendisinin dışındakileri gomünist,” Kemalizm’e de renksiz ot gibi”de yen bir siyasi partimiz, sırf devlet güçlerine yardım amacıyla! Silahlı bir güç kurmuştu! Devlete ve devletliye yardımın kurallarını düzenleyen yasaları görmezlikten görerek dâhice bir buluş!

11

Onbaşı Adolf Hitler de İkinci Dünya Savaşından önce; aynı numarayı çekmişti! SSleri, Gestapo’yu, sırf, Alman Ordusuna yardım etsinler amacıyla! Kurmuştu. Homoseksüel ve dahi Alman Milliyetçisi Yüzbaşı Ernest Röhm’ün kurmuş olduğu SA’LARI, bir gece baskınında; aynı yatakta şoförü ile yakaladığı Yüzbaşıyı öldürmüş, sayıları 400.000’e varan sa’ları da ss’lere katmıştı. Demokratik, laik, sosyal hukuk devleti olan ve Kemalist insancıl bir temel üzerine kurulmuş bulunan Türkiye Cumhuriyetini silahla korumak, bu vazifeyle yasal olarak görevlendirilmiş olan güçlerimizin görevi olduğunu hep savunmuşuzdur. Şimdi oturduk, bu dünyada ilk defa bir Türk’ün yarattığı, hem de yoktan var ettiği Ulusal Kurtuluş Savaşındaki dengesizlikleri yazalım dedik. Yarınların araştırmacısı Atatürkçü kuşakların, geniş kaynakları taramak suretiyle, epik destanları gölgede bırakacak gerçekleri ortaya koyacaklardır. Türk çocuklarının beyinleri çağdışı safsatalarla yıkanırken; aydını, doktoru, politikacısı ve din adamları geçinenleri, Türklük ve din düşmanı bir ruh hastasını veli ve ulema ilan ederken, oturup ta ağlamamız mı gerekirdi! Milliyetçiliğin ne olduğunu ve ne olmadığını bilmeyen; ümmetçiliği ve Arapçılığı Din ve Milliyet olarak yutturmaya çalışan; ulusal dilini ve ulusal kimliğini de inkâr eden bazı çağ dışılar da bambaşka bir destekli uğraş içersindeler. Mustafa Kemal’in karşısına kendi emrindeki silah arkadaşlarını ve vatan hainlerini çıkarmaya çalışmaktalar. Bu uğraşın başlangıç tarihi, Ulusal Kurtuluş Savaşının başlangıç tarihiyle başlamaktadır. Birinci ordu komutanı Korgeneral sakallı Nurettin Paşa, Başkomutanlık Meydan Muharebesinin sahibi ve İzmir fatihi olarak, şapka devrimine karşı çıkartılmıştır! Mareşal Gazi Mustafa Kemal;1927 senesinde; Cumhuriyet Halk Fırkasının 3’üncü kongresinde,36saat,30dakika süren Nutkunu okuyarak konuyu tüm açıklığıyla tarihe armağan etmiştir. O’NUN silah arkadaşlarının hepsi de birer milli kahramandılar. Bir türlü havsalalarına sığdıramadıkları o görkemli devrimler sırasında, o parlak tarihi aydınlık yolda, birer, birer dökülmüşlerdir! Şimdi; hepsi de hakkın Rahmetine kavuşmuş olan; Kâzım Karabekir’i, Mareşal Fevzi Çakmak’ı, Ali İhsan Sabisi, Ali Fuat Cebesoy’u O’NUN karşısında göstermek uğraşı ahmaklıktan ve hainlikten öte bir anlam taşımaz! Rahmetli Rauf Orbay; konuyu tüm açıklığı ve gerçekliği ile açıklamıştır: “O olmasaydı, bizim hiç birimiz bir şey yapamazdık. Bizler olmasaydık, O yine her şeyi daha iyi yapardı!” Rahmetli Kâzım Karabekir; taa! Sivas’a kadar gelerek, Mustafa kemal’i tutuklayarak İstanbul’a götürmek telaşı içindeki Korgeneral Kavaklılı Fevzi Bey’e-Çakmak:

12

“Bu işi ondan başka kimse yapamaz.”Diyerek kararlılığını göstermişti. Mareşal Fevzi Çakmak; Mustafa Kemal’in çok hırslı birisi olduğunu, başarıdan sonra kendilerini tutuklayabileceğini savunmuştu. Kâzım Karabekir’in yanıtı da çok görkemli olmuştu: “O günlere yeter ki ulaşalım da, zararı yok, bizi tutuklasın!” Erzurum günlerinde; İstanbul hükümetinin ısrarla geri çağırması üzerine, askerlikten istifa eden Mirliva Mustafa kemal’in huzuruna çıkan 15’inci kolordu komutanı Mirliva Kâzım Karabekir; dimdik esas duruşa geçerek: “Ben ve kolordum emrinize amadeyiz, benim aziz komutanım!”Diye tekmil vermiştir. Onların hepsi de yiğit, hepsi de bu büyük destana lâyık, ulusumuzun gözbebeği kahramanlarımızdır; bu da böyle biline. Bu ulusal ve de evrensel davanın ekseni Mirliva Mustafa kemaldir. En küçük erinden en büyük mareşaline kadar, Ulusal Kurtuluş savaşı adlı bu epik destanın anlı ve şanlı kahramanlarıdır onlar. Bugünkü onurlu varlığımızı onların mübarek kanlarına ve asil terlerine borçluyuz. Bu küçücük yazım, onların soylu anısına sunulmuştur. Bu da böyle biline!

b) KARŞI TARAF:

(1) İNGİLTERE: Uçsuz ve bucaksız bir müstemlekeler imparatorluğu. Birinci Dünya Savaşında; Çanakkale’ye çıkmadan önce; Harbiye Nazırı Lort Kitchner ile bazı İngiliz makam sahipleri arasında yapılmış olan müzakerelerde ve yazışmalarda; yalınız Hindistan ile Osmanlı İmparatorluğunun karşılaştırılmasında şu sonuca varılmıştır: “Bizim Hindistan’ın bir kolunu bağlasak bile, tek kolla Osmanlı imparatorluğunu yine de yener!” Dünyanın güneş batmayan bu İngiliz imparatorluğu haşmetlidir, donamaları da, kara ve hava kuvvetleri de güçlüdürler. Maliyeleri de çok sağlamdır. Kütülemara’da 13 general, 450 subay ve de 13.500 askerle esir düşen İngiliz generali Tawsend, savaşı kim kazanır iddiasında şöyle buyurmuştu: Masaya bir madeni İngiliz lirası ile bir Osmanlı kâğıt lirası konulmuştu. Üfürülünce de Türk lirası uçmuştu. “Üfürüldüğünde, kimin parası masadan uçmaz, savaşı o kazanır!”

13

Tüm dünya denizleri olduğu gibi, Osmanlı İmparatorluğunu çevreleyen denizler de İngiliz donanmasının gözetimi altındaydı. Ankara’da bile 120 kişilik bir kontrol noktası vardır. Samsunda’da 250 kişilik bir bölükleri vardır.19 Mayıs 1919 tarihinde; Sansun’a inecek olan Mirliva Mustafa Kemal’i tevkif etmekle de görevlidir. Bandırma vapuru limana yaklaştığında; İngiliz müfreze komutanı Binbaşı, müfrezesinin gerisine bir göz attığında, aklı başından gider. Her erinin gerisinde, kaytan bıyıklı, siyah çizmeli elleri bellerinde yiğitler durmaktadır. Mirliva Mustafa Kemal’in huzuruna dikilir, esas duruşta: “Ben ve emrimdeki bölüğüm emirlerinize amadeyiz Sayın General!”Tekmilini verir. Ulusal Kurtuluş Savaşı bitene kadar da Ankara’da tutulurlar. Savaş bitiğinde askeri mahkemede, kendisini şöyle savunur: “Benim görevim emrime verilen askerleri sağ ve salimen ülkeme getirmektir. Esaret hayatımızda, üç askerin vadesiyle öldüler.”samsundaki durumu anlatır ve:”Mustafa Kemal Paşayı, emriniz gereği, tutuklamaya kalksaydım, hepimiz ölmüş olacaktık!”Der ve aklanır. İkinci Dünya Savaşında da Türkiye’de görevlendirilir. İngiltere Anadolu’da işgal etmiş olduğu bazı vilayetlerimizi Fransızlara devreder. USA’NIN Osmanlı topraklarının işgal edilmesinde manevi desteği vardır. İzmir limanında, Arizona ve Newjersey adlı iki kruvazörü yatmaktadır. İzmir’in işgal planı Arizona savaş gemisinde yapılmıştır. İngilizler, İstanbul ‘da Kara Harp okuluna yerleşerek polis alama bahanesiyle bir haberalma sistemi oluşturmuşlardır. Bunun adı da: kara Jumbo’dur! Osmanlı İmparatoru ve İslamların Halifesi altıncı Mehmet Vahdettin’in himayelerinde ve Sait Molla’nın da başında bulunduğu “İngiliz muhipleri cemiyeti de”,harıl, harıl İngilizlere ajanlık yapacak vatan hainlerini yetiştirerek, ayaklanma çıkartmaları için Anadolu’ya bol altınla göndermektedir. Anadolu’da akıtılan masum Türklerin kanları, din ve Hilafet adına akıtılmıştır. Yaralı bulunan Yavuz adlı savaş gemimizi İzmit’e çekerek, Mustafa kemal’e karşı savaşmak üzere bir kolordu kurmuşlardır. Bunu komuta heyetini de yavuz’un içinde toplamışlardır. Bu Kolordunun adı: KUVVAY’I İNZİBATİYE ve KUVVAY’I TEDİBE’DİR. Komutanları da; Ünlü Benli Belkız’ın babasıdır! İngilizler; Fransızları, İtalyanları ve yunanlıları oynatıp durmuştur. Savaşın politik ağırlığı İngiltere Dış işleri Bakanı ve Hindistan Genel Valisi Lort Kürzon’un omuzlarındadır. Bunların adları müttefiklerdir ama birbirlerine kazık atmaktan da bir türlü vaz geçememişlerdir. Fransa ve İtalya, Anadolu milli hükümetine, uçak, silah, mühimmat ve asker üniforması satmıştır. O İngilizler ise, başımıza tüm belaları sardırmışlardır. Birinci Dünya savaşı arifesinde, bedelleri peşinen ödenmiş olan iki savaş gemimize el koymuşlardır. Savaşın

14

başlangıcında da, Rusya’ya karşı Osmanlı İmparatorluğunu korumak amacı ile yerleşmiş olduğu Kıbrıs adasını ilhak etmiştir. Birinci Dünya Savaşında Mısır esir kampında esir bulunan 150.000türk askerinin, bitlerini temizleme bahanesiyle KREZOL’LÜ havuzlarda yıkanmaya zorlayarak gözlerini kör etmişlerdir. Bu eylemleri bir Ermeni doktorun önerisi üzerine yapmışlardır. Sırf esir askerlerimizin askeri hizmetlerde kullanılmaması için bu insanlık dışı eylemlerini yapmışlardır. Para, silah, politik güç ve Yunanistan lehine istihbarat ile; İngiltere, Türkiye Büyük Millet Meclisi güçlerinin karşısına dikilmiştir.

(2) FRANSA: Ağır sanayi devrimini gerçekleştirmiş; denizde, karada ve havada çok güçlü, sözde, hürriyetlerin beşiği ve evrensel hamisi! Adi bir sömürgeci olarak serpilip gelişmiştir! Cezayir, Tunus, Suriye emri işgallerinde; Afrika, Hindi çini’de, Madagaskar’da ve Büyük okyanus’ta sömürgeler sahibi; İngiltere’nin dümen suyunda, Ermenilerin de emicesi bir kabaran ulus! Urfa’yı, Ayıntap’ı ve Maraş’ı işgal etmiş, Zonguldak’a kadar da uzanmış bir gafil ülke! İngilizlere karşı da ikili oynamada. İstanbul’da üçlü işgale de ortak. İngiliz, Fransız ve İtalyan polisleri, Fukara Osmanlı polisiyle birlikte devriye olarak gezmede! Kuvvay’ı Milliye, İstanbul’u kontrolü altına almış haberleri yok. Zaman, zaman İngiliz Kruvazörü İren Dük, Kuvvay’ı Milliye’ye geçiş yolu olan Beykoz sırtlarını bombardıman etmede. Bu nedenle de Türk halkı, bu savaş gemisine ”TENEKE KÖPEK!” ADINI TAKMIŞTIR. Kuvvetli bir Fransız donanması, İstanbul’u, Çanakkale boğazını ve İzmir’i tutmuş. Paris ve Aleksandret adlı iki gambot ta, Akdeniz sahillerimizde; Mersin-Antalya arasında kuş uçurtmamaktadır. Bu iki katil gemi de Antalya körfezinde yatmaktadır. Topçu Yüzbaşısı Rahmetli Mustafa Erdoğan Beyin 7,5Luk bataryası bu iki geminin hesabını da gördüğü gibi; Meis adasında yatan İngiliz uçak gemisi MERİ’Yİ de batırmıştır. Bu kahraman batarya’nın Mondros ateş kes hükümlerinin aksine kapak takımlarına el konulmamıştır. Rahmetli Mustafa Erdoğan, Çanakkale Kahramanı Miralay Şefik Beyin damadıdır,1965 senesinde Antalya’da vefat etmiştir. Halen kullanmakta olduğumuz Alemdar gemisi de; Kuvvay’ı Milliyeci kahramanlarımızın sopa ve de yumrukla Fransızlardan ele geçirmiş oldukları bir gemidir. İkinci Dünya Savaşı sırasında; Fransa’dan Afrika’ya kaçarak, burada felçten ölen Ebleh Fransız Mareşal’i Franset D’esperey, iki Fransız askerinin kantarmasından tutmuş olduğu, yularsız ve dahi dizginsiz bir Beyaz at üzerinde, Osmanlı oğlanı laternacıların şiddetli alkışları ve caddenin iki tarafından sarkıtılmış yabancı bayrakları arasından ve Beyoğlu’ndan geçerek, İngilizlerin kendisine vermiş olduğu rolü, aptallığını belgeleyerek yerine getirmişti!

15

Anadolu’muzun birçok yerlerinde bulunan işgalci ve kontrolcu yabancı birlikler de Mustafa Kemal’den ilk şamarlarını yemedeler. Maraş’ta bulunan Fransız işgal komutanına bir Maraşlının yanıtı tam Mustafa Kemalce bir tokattır: “Burayı, İstanbul hükümeti Fransızlara bıraktı! Önüne çıkan bir Maraşlıya böyle demişti bu Ermeni âşığı Fransız. Almış olduğu yanıt ta Türk halkının yanıtı olmuştur: “İSTANBULDAKİ KIRIK DÖLLERİ, KİMİN MALINI KİME VERMİŞLER?”Bu birinci Türk tokatı olmuştu! İş bu yanıt; Erzurum Kongresine giderken, bir söğüt ağacının gölgesine öğle yemeği olan PEYNİR; EKMEK ve SOĞAN’IN başına çökmeden önce, Mirliva Mustafa Kemal’in bir Koca Erzurumludan almış olduğu yanıt kadar görkemlidir: “İşittim ki; İstanbul’daki kırık dölleri, Erzurumu’u düşmana verecekmiş’Kimin malını kime verirlermiş? Onun hesabını sormaya geldim!” Bu yürekli sahiplik karşısında Ermenin Emicesi Fransız ne yazar, Yunanın Emicesi? Lloyd George ne yazar ve napar! Bir sürü vatan haini; Padişahı, Şeyhülislamı, Sait Mollası ve Damat Ferit haini ne yapar? Kafalarını taşlara vura, vura, vatan hainliklerini tarihin o şaşmaz hükmüne teslim ederek yurt dışına tüyerler ve köpekliklerini orada sürdürürler. Kimileri sığınmış olduğu Selanik’te önce adlarını, sonra da dinlerini değiştirirler! Ama velâkin, Anadolu Türk olarak kalır. MONDROS Ateşkes antlaşmasından sonra; bu Fransızların ettiğini İngilizler etmemiş; İtalyan fukarası ise hiç etmemiştir. Bilfiil Ayıntap’a Maraş’ta, Adana’da, Saimbeyli’de ve Urfa’da Türk ulusunun üstüne, Fransız kültürünün, hümanizminin ve de Fransız uygarlığının ürünü olan her türlü ölüm aracını, top, makineli tüfek ve uçak bombalarını yağdırmıştır. Sonunda da rezil ve rüsva olarak Mustafa Kemal’den aman üstüne aman dilemişlerdir. Fransız parlamentosunda; Fransızlara karşı gelen Türklere anarşist diyen bir hükümet üyesine muhalefetten okkalı bir yanıt gelmiştir: “Ekselans, Fransa’da bu gibi kimselere kahraman denilmektedir!”Demiştir. Ankara’daki Fransız Albayı Muogin’e, Mustafa Kemal’in Anadolu ihtilalı üzerine vermiş olduğu ders para etmeyince; Fransızlara Urfa’da, Gaziantep’te, Maraş’ta ve Gülek boğazında anlayacakları dilden iyi bir ders verilmiştir. Jandarma üsteğmeni Rahmetli Hasan Akıncı (KARAAFET);45 kişilik birliği ile Ünlü Verdün kahramanı Binbaşı Menil’i450 kişilik taburu ile Anadolu yiğitlerinin deyimi ile yesir almıştır. Bu çarpışmalarda; şehirlerimizi için bizim taraf Kuran’ı Kerim okurlarken, karşı taraftan da Kuran okunduğuna tanıklık etmişlerdir. Meğerse Fransız

16

sancağı altında Müslüman Türklere karşı savaşırken ölen Cezayirli müslüman Arapların Necip! Ruhlarına dualar okunmaktaymış! Napolyon Bonapart bile, Mısır’ı aldığında müslüman olduğunu beyen ederek Ali adını almamış mıydı? Emperyalizmdir bu; her kılığa ve her dine kolaylıkla girer. Mustafa Kemal’in askerleridir bunlar. Güneydeki Fransızları ve Fransız destekli Ermenileri yener. Doğudaki Rus, İngiliz ve Fransız destekli Ermenileri de yenerek yönünü asıl hedefe, batıya çevirir. Besançon üniversitesinde görevli bulunan Madam Angel’in 94’lük babası, boşuna: “Ah! Türk kardeşlerim; babamız bize çok söylemişti. Osmanlının kıymetini bilin, bu dönek Gâvurlara da aldanmayın dediydi!”Diyerek dizlerini düğmüştü. Patisteki Per Laroş mezarlığında bir anıt vardır; kaidesinde: “Birinci Dünya Savaşında Fransızlarla omuz, omuza savaşan Ermenilerin anısına!” Yazmaktadır.

(3) İTALYANLAR: İtalyanlar da, Anadolu’nun mirasçısı rolüne soyunmuştu. İngilizi, Fransızı ve Yunanlısı da aynı roldeydiler. M.Ö.735 yılında; Roma şehrini Romulüs’ün kurmuş olduğunu biliyoruz. Kurt motifi de, ilginç olmasına çok ilginç! Bir de ETRÜSKLER var, Anadolu çıkışlı. M.Ö.1200 tarihlerinde; Truva Agamemnun tarafından ele geçirilince; Truva kralı Priamos’un yeğen Yiğit Enea, kör babasını sırtlayıp, soluğu İtalya’da alır! Roma’ya esas olan bir şehir kurar. Bundan dolayı da İtalyanlar da Anadolu yağmasından miras payı isterler . Kral Priamos’un Agamemnun’a kapatma giden ve Agamemnun’un karısı Klyteamastra tarafından Agamemnun ile birlikte öldürülen kızı KASSANDRA’NIN adı İtalya’da ünlü bir geçide verilmiştir. Onlar da Anadolu’dan pay kapmaya gelirler. Söke’yi, Antalya’yı ve Konya’yı işgal ederler. Konya garı da İngiliz işgalindedir. Antalya işgali ilginçtir. Otuz kadar yüksek rütbeli İtalyan subayı, Antalya Vilayet konağının giriş kapısı önüne gelirler. Antalya limanında da savaş gemileri hazır ve dahi nazırdır. Vilayet konağının kapısında nöbet bekleyen yırtık çarıklı jandarma eri,1903 modeli Mauser tüfeğini gelenlere doğrultur ve: “YASAAAH!”Diye de bağırır. Horoz tüylü şapkalı İtalyan işgal kuvveti de gerisin geriye gemilerine dönerler!

17

Yıllar sonra; Antalya lisesi edebiyat öğretmeni Rahmetli Rauf Mutluay’a, öğrencileri “DEVLETnedir”diye sual ettiklerinde, yukarıda anlatmış olduğum olayı anlatarak: “ANTALYA VİLAYETİNİN KAPISINDAKİ YARIM ÇARIKLI JANDARMA ERİDİR!”Diye cevap verir. EVET, DEVLET BUDUR! Zırhlı arabalarda ve koruma ordusu ile gezenler değil! Mirliva Mustafa Kemal Paşa, Samsun’a çıkar. Samsun’un ana caddesinde; yırtık elbiseli bir asker ağlamaktadır: “Devlet batıyor, beni de terhis ettiler!” Diye de dövünmektedir. Mustafa Kemal emrini verir: “Bu askeri alın, giydirin ve benim konutumun kapısına nöbetçi dikin!”Bu asker, Mirliva Mustafa Kemal’in ordusunun ilk eridir. Daha sonra bir sivil gelir, tabancasını Mustafa kemal’e uzatır: “Paşam, seni vurmam için bunu bana verdiler. Sen kötü adam olamazsın, buyur!” Diyerek tabancayı teslim eder. Mirliva Mustafa Kemal: “Bunu da alın ve giydirin. Bunu da konutuma nöbetçi dikin!” Emrini verir. Bu da Mirliva Mustafa Kemal’in ordusunun ikinci eridir. Gelelim İtalyanlara; İtalyanlar, Trablus’tan tanıdıkları Mustafa Kemal ile çatışmayı göze alamadıklarından yardım elini uzatmışlardır. Bunda biraz da Yunanistan’a Anadolu’dan fazla pay verme politikası etkili olmuştur. İtalyanlar: 1-230.000 kat askeri üniforma vermeyi taahhüt ettikleri halde,32.000 kat askeri üniforma teslim etmişlerdir, 2-Birinci Dünya Savaşında; Avusturya ordusundan ganimet olarak almış oldukları 7,9 mm. çaplı piyade tüfeklerini ve bu tüfeklerin cephanelerini bedelleri karşılığında satmışlardır, 3-uçak satmışlardır, 4-Milas’a düşmüş olan bir uçaklarını bize bırakmışlardır. Türk teknisyenleri bu uçağı tamir ederek Türk ordusuna teslim etmişlerdir. 5-İstanbul’da konsolosluk yapmış olan İtalya Dış İşleri Bakanı Kont Sforza’nın istihbarat yönünden çok yardımları olduğuna şahsen inanmaktayım. Bu ortaklar, İngiliz yuları ile epeyce aleyhimizde bulunmuşlardır. USA Başkanı Wilson; Yunanistan başbakanı Elefterios Venizelos’a” Yunan isteklerinin tatmini için söz vermiştir! Ayrıca; İzmir’in Yunanlılar tarafından işgali için de Lloyd George’a A”YES!” Çekmiştir.

18

Gelelim gerçek hasmımız yunanlılara: Yunan ulusunun maddi ve manevi gücünün çok üstünde olan destekçileri ve Yunanlının Ulusal Kurtuluş Savaşındaki pozisyonlarını tam olarak hesaba katmadan, gerçek bir değerlendirme yapmamız mümkün değildir.

(4) YUNANİSTAN: Osmanlı İmparatorluğunun bir vilayeti iken; İngiltere, Çarlık Rusya ve Fransa’nın desteğiyle,1929 yılında bağımsızlığına kavuşan Yunanistan bir büyüme illetine tutulmuştur. Osmanlı yönetimin beceriksizliği, saray ve eşrafın ayak oyunları, Tepedelenli Ali paşayı Osmanlıya ezdirtmiş; sonunda da Osmanlı utanç verici durumlara düşürülmüş,1827’de Navarin baskınında; İngiliz, Fransız ve Çarlık Rusya donanmaları Osmanlı donanmasını yok etmişlerdir. Mısır Valisinden yardım istenmiş, Mısır valisinin oğlu İbrahim paşa Yunan ayaklanmasını bastırmıştır. Mısır valisi Kavalalı Mehmet Ali’nin ayaklanmasında da; ikinci Mahmut:” Denize düşen yılana sarılır!” Diyerek Rus Çarından yardım istemiştir.1833.Osmanlı imparatorluğu bir dış güce egemenliğini teslim etmiştir. 1897 senesinde; Osmanlı-Yunanistan savaşında, yenilen Yunanlı olmuş, Rus çarının araya girmesiyle de Kaybeden Osmanlı İmparatorluğu olmuştur. Daha önce de; Üçlü destekle Yunanlılar Girit adasını almışlardır. “MEGALO İDEA” hayaline kapılan Yunanistan, Bizans rüyalarına kapılmış; Ayasofya Kilisesinde Yunan Kralına taç giydirme paranoyasına tutulmuş, bu parayonik düşle de Anadolu’yu istilaya karar vermiştir. Batılı devlet adamlarını eski Atina ve Platon hayranlığı, Yunanlıya gönül kapılarını platonik olarak ardına kadar açtırtmıştır. Yunanlının Atina sitesi sakinleri olmadığı ortaya çıkınca da o büyük düşlerin tarları da kaçmıştır! Günümüzde bile; İyonya’nın ve Anadolu’nun öneminden habersiz aydınlılarımız! Yunan Türküleri söylemektedirler. Afyon Belediye Reisi:” “Afyona bir Yunan şehitliği yapılmalıdır!”Diyerek tepinmededir. Şehitliğin İslami bir kavram olduğunun ne önemi var! Halikarnas Balıkçısını ve Azra Erhat’ı okumayan ve okuyup ta anlamayanlar; nerede yazılı bir taş görseler:”Antik Yunan Uygarlığı’” diyerek tepinmedeler!

BİRİNCİ BÖLÜMÜN SONU. TC. OSMAN TÜRKOĞUZ

osmanturkoguz@gmail.com TV.Çeşmealtı;08 Haziran 2010.

19

B. İKİNCİ BÖLÜM!

İLGİ: A*Bir ulusu ve bir dini bölen fetvalar, B*İhanetin belgeleri, C*Vatan hainliği suçları, D*Dövüşen iki kardeş kavmin tanrılarıdır. E*Silahlı Kuvvetlere Müdahale, Ulusal Felaketlerin Habercisi midir? Ostüzü. Blog adresim: http://osmanturkoguz.blogspot.com/ 1854–1855 yıllarında Yunanistan’ın Atina Büyük Elçisi olan bir Fransız diplomatının anıları dilimize de terüme edilmiştir. Çok ilginç bilgiler içermektedir. Yunanlıların, Batılıların bildiği gibi uygar insanlar olmadıklarını örnekleriyle açıklamaktadır bu kitap. Eflatun(Platon)’un Hindistan’da kaldığını biz de biliyoruz. Eflatun, Devlet isimli eserini Hindistan’dan aşırmıştır diyor bu kitap. Bizim Aydın geçinenlerimiz de; Atina’yı ve dolayısıyla Yunanistan’ı aydınlatan Anadolu kültürünün mirasını yok farz ederek, Türklerin Anadolu’daki tarihlerini 400 çadırlık bir aşiret göçüne bağlamaktadırlar! Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK; bu bilimselliğe! Gerekli tokadını vurmuştur. Mareşal Gazi Mustafa Kemal; devrimlerini uygulamaya koyduğu sıralarda; tüm TÜRK aydınlarının düşüncelerine asırlık bir kuruntu egemendi:”Arabınkini Arap’a, Aceminkini Aceme, Batı’nınkini de Batı’ya geri versek; bize uzun kollu bir Buhara hırkasından başka bir şey kalmaz!” Divan’ı Lugat’it Türkî; Kutadgu Bilik, İbniSina; Farabi, El Buruni, Secerey’i Terakime, Ali Şir Nevai ve Dedem Korkut’tan haberi olmayan bu kuruntu sahiplerine bugün acıyarak bakmaktayız! ATATÜRK, bu tükenmişliğe ve bu ulusal bilinçten yoksunluğa çok acır ve şöyle derdi: “Araplarla tanışıncaya dek, Türk’ün devlet, hükümet, hukuk, adalet gibi uygar kavramlara; şeref, namus, insaf ve vicdan gibi yüksek duygulara birer ad vermemiş olması düşünülebilinir mi? Belli ki, her ulusta görüldüğü üzere Türk’ünde tarihte gaflet anları olmuş, birçok varlıklarına ve bu arada diline de bakmaz olmuştur. Biz şimdi ulusal benliğimize kavuştuğumuz gibi öz dilimize de kavuşacağız.” Bu görüşünü de, sık, sık anlatmış olduğu şu öykü ile pekiştirirdi: “Vaktiyle; zengin bir köy ağası şehirde hamama gitmiş. Yıkanmış, kurulanmış, Giyinmek için bohçasına el attığında, bir de ne görsün silahlığından başka her şeyi çalınmış! Başlamış hamamcılardan hesap sormaya. Hamamcılar, Ağanın

20

şantaj yaptığını, yoksa çalınan, çarpılan bir şey olmadığını ileri sürmüşler. Ağa da, silahlığını çıplak beline kuşanarak ortaya çıkmış ve şöyle haykırmış: “Görenler Allah için söylesin, ben buraya bu kılıkta gelebilir miyim? ATATÜRK; öyküsünün sonunu da şöyle bağlardı: “Ağa’nın hamama çıplak gelmediğine herkesin aklı yattı. Ama Türk’ün yurdundan dilsiz çıkmadığına hâlâ aklı ermeyen gafiller var!” Tarihi ve ulusal kimliği çalınan, eline bir hurma dalı ve fi tarihiyle anlatılan masallar tutuşturulanlar için, hamama hamamcıların dedikleri gibi gelinir! Neden bunları anlatıyorum! Biraz daha beklemenizi rica edeceğim. Mirliva Mustafa Kemal, bir Cuma selamlığı için, Cuma selamlığının yapılacağı camiye gelir. Diğer paşalarla birlikte Padişah’ı Zül Celalin camiye gelmelerini beklerlerken, diğer paşalar, aralarında yüksek perdeden ittifakla konuşurlar. Sakallı ve dahi heybetli, göğsü madalyalarla dolu bir Paşa: “Şu bizim askerle savaş kazanmak mümkün değildir. Silahlar patladı mıydı hemen kaçarlar! Der. Mirliva Mustafa Kemal, hemen yanıtını verir: “TÜRK ASKERİ ASLA KAÇMAZ! SAVAŞTA YENİLEN KOMUTANDIR! Der. Paşalar, kendi aralarında, hiç tanımadığı bu Genç Paşa için: ”Kim bu zibidi? Deyu söylenirler. Bendeniz; ilkyazımın başında; Mirliva Mustafa Kemal’i diğer unsurlara denk bir öğe olarak sunmuştum. Ulusal Kurtuluş Savaşımıza bir delilik olarak bakanlar ve başarı şansı vermeyenler, Türk ulusunun geçmişini ve yapısını bilmeyen inançsızlardır. Mirliva Mustafa Kemal’in, sürekli olarak başarıdan söz etmesi, Türk ulusuna bilinçli bir inanmışlığın ve bilginin eseridir. Bu da böyle biline. Şimdi de dönelim öykümüze. Ulusal Kurtuluş Savaşımızın başında ve sonunda, bu görkemli ve diğer uluslara örnek olacak tarihi olayı kabul etmeyenler, devrimlerden sonra ve günümüzde de iftira ve hezeyanlarını sürdürmüşlerdir. Bu ”DÂHİLİ BEDHAHLAR”’IN yapmış olduklarını İLGİ yazılarımda anlatmıştım. Günümüzdeki alçaklıkları anlatmaya sahifeler yetmez. Tarikatçı kadınlar ve erkekler ve dahi iktidara sahibolanlar, ÇAĞDAŞ VE ATATÜRKÇÜ DÜŞÜNCEYE alenen meydan okumadalar. Ankara’nın göbeğindeki, bizleri Anadolu tarihine bağlayan HİTİT GÜNEŞ KURSUNU kâfir işi saymadalar. KÜLTÜR BAKANLIĞININ DÜZENLEMİŞ OLDUĞU VE TRT’YE ÜÇ SANİYECİK YANSIYAN BİR SEMPOZYUMDA UYUYANLARLA, YENİ BİR TÜRK-İSLAM SENTEZİ OLUŞTURULMAYA ÇALIŞILMAKTADIR! İslamdan önceki Anadolu kültürüyle kültürümüzün sentezinden söz eden de yoktur. NOT: Daha sonra; İSLAM-TÜRK sentezinden söz edilmiştir!

21

Yunanlılar ise; üç bin yıllık Anadolu kültürüne bir çırpıda sahip çıkarak, Anadolu’muzun sahibi olup çıkmışlardır! Luviler; Pro Hititler, Hititler, Urartu; Lidya; Frikya ve Likya bir kalemde Yun anlaştırılmıştır. Bir Alman Bilginin yazmış olduğu-CEREM-Tanrı yaratan toprak Anadolu ve Tanrılar, Mezarlar ve bilginler adlı kitaptan kaç Türk’ün haberi vardır? ”Tanrıların vatanı Anadolu!”Yunanlılar, Anadolu tanrılarına bile sahip çıkmışlardır! Mareşal Gazi Mustafa Kemal, Yeğenimiz HEKTOR’UN yapamadığını başarmıştır. Fatih Sultan Mehmed’in Papa İkinci Pius’a yazdığı mektubu okuyan gericilerimiz ve Aydınlarımız da! Beri gelsinler. ”Bizler sizlerle yakın akrabayız. Biz, Rumlardan Hektor’un intikamını alırken, Rumlara neden yardım ediyorsunuz! Büyük Taarruzda; Döger’deki Yunan İhtiyat Kolordusunun kıpırdanmadığını öğrenen Mareşal Gazi Mustafa Kemal: ”Şimdi Hektor’un intikamını aldım!”Demiştir. Gafletimizden; Yunanlılar; Hıristiyan Anadolu halkına, Rumca bilmedikleri halde sahip çıkmıştır. İç ihanet ve bilgisizlik, içeriden dış istilayı cesaretlendirmiştir. Osmanlı vatandaşı Rumlar ve Hıristiyanlar; Limni, Midilli ve Sakız adalarında askeri eğitime tabi tutularak bir Kolordu şeklinde örgütlenmişlerdir. Bu Kolordunun bağlı birliklerine komuta edecek Yunan subayları; Batı Anadolu bölgemizdeki demiryolları istasyonlarının büfelerine yerleştirilmiştir. Eşref Sencer Kuşçubaşı, Tarihe Benden Notlar. Teşkilat’ı Mahsusa Reisi.1913.Türkmen Parlak, Düşman Ege’ye nasıl girdi.1’inci cilt. Yunan kilisesi; Osmanlının dini hoşgörüsü sayesinde, askeri biçimde örgütlenmiş ve Yunan halkına, Anadolu’yu sürekli bir biçimde vaat etmiştir! İzmir şehrinin batısına düşen iki yüksek tepe vardır. Bu tepelere Çatalkaya denilir. Yunan mitolojisinde; bu tepeler, Anadolu’yu fethe gelecek Yunan donanmasını gözetleyen iki kardeş olarak, Yunan halkının beyinlerine işlenmiştir.

1. ANADOLU’DA METROPOLİTLİKLER KURULMUŞTUR! MENEMEN gibi bir kasabada,-1945’te nüfusu 4000 kişi kadardı-Üç büyük kilise bugün hâlâ ayaktadır! Osmanlı vatandaşı Rumlar Yunan Bankalarının desteğinde, EGE bölgesinde taşınmaz alımına hız vermişlerdir. Bu konudaki Yunan makamlarını vermiş olduğu emir elimize geçmiştir. Zavallı Anadolu Türk’ü,190 sene Selçuklu,623 sene de Osmanlı hep cephelerde, Din ve Tanrı ve Araplar adına can vermiştir. Genelkurmay Başkanlığı yayımına göre: Birinci Dünya Savaşında,3.159.200(Üç milyon yüzellidokuz bin iki yüz)şehit ve 400.000 yaralı ve 155.000 esir vermişiz!

22

Büyük devletlerin ve Hıristiyan âlemlnln maddi ve manevi desteğinde olan Yunanistan, Osmanlı vatandaşı Rum ve Hıristiyanların da desteğindeydi. Papa Eftime İnanan Türk Ortodoks kilisesi mensupları da Mustafa Kemal’in izindeydiler. Ergenekon darbesini planlama suçundan Silivri’de hapiste yatan Sayın Filiz Erenerol da Rahmetli Papa Eftim’ İn torunudur! Yunanlılar; ekserisi Osmanlı vatandaşı Rumlardan olmak üzere, Kırkağaç’ta 48-KIRKSEKİZ-tabur askere savaş eğitimi vermiştir! Antalya,01 Haziran 1921 tarihine kadar İtalyanların işgalindeydi. Bir anda; 160.000 kilometrelik bir Anadolu toprağı; Zonguldak’ın batısı-İzmir-Eskişehir-Söke Yunan işgalindedir. Üç milyon Türk te İşgal altındadır. Anadolu cıscıpıldak elimizde kalmıştır! 1914 İstatistiklerine göre, bölgenin nüfus yoğunluğu! Eskişehir Mutasarrıflığında:140.678 Türk,2613 Rum ve 8593 Ermeni vardır! Kütahya Mutasarrıflığında:303.348 Türk.755 Rum ve 4543 Ermeni vardır! Afyonkarahisar Mutasarrıflığında:277.659 Türk,632 Rum,7.439 Ermeni vardır! Ankara’da:877.285 Türk,20.000 Rum ve 51.556 Ermeni mevcuttur! Bölge halkının %98’i Türk,%4’ü Rum,%0,6’sı da Ermenidir. İzmir’de 21 Rum doktor ve üç Türk doktor vardır. Zonguldak ilimizde 216 Rum esnafı ve sadece BİR Türk esnafı vardır. Not: Adlarını kapsayan listeler elimdedir. Eskişehir-Kütahya, Bilecik ve Afyonkarahisar’da birer Rüştiye(Ortaokul);Ankara’da bir lise ve bir Ziraat okulu vardır. 1928 senesinde; Manisa’ya bir lise açabilmek için 10(ON)LİSE MEZUNU bulunamamıştır; öğretmen yapabilmek için! Karadeniz Ereğlisi-Antalya hattının uzunluğu:620Km.Maraş, Ayıntap, Urfa ve dahi Kars bile işgal altındadır! Tüm bu yörelerimizin her türlü gelirleri işgalcilerin eline geçmiştir. Bu yörelerdeki Osmanlı tebaasının kontrolü da işgalcilerin ellerindedir. Madenler, ormanlar, akarsular, sanayi ve ulaşım da işgalcilerin ellerine geçmiştir. Daha 13 Kasım1918 tarihinde,55 parçadan oluşan bir düşman donanması İstanbul limanına demir atmıştı. Bu gemilerin 22’si İngiliz,2’si Fransız,17’si İtalyan ve 4’ü de Yunanlılara ait idi! Yunan gemilerinin içinde; Averof adlı bir Yunan zenginin satın alıp, Yunan donanmasına armağan ettiği aynı adı taşıyan muharebe kruvazörü de vardı. Alman yapımı olan bu savaş gemisi, İkinci Dünya Savaşında, Almanlar tarafından batırılmıştır. 1829 senesinde nüfusu 150.000 olan Yunanistan’ın nüfusu 7.000.000’u bulmuştu.

23

Başlangıçta; Ankara bile Kuvvay’ı Millicilerin kontrolünde değildi. Ankara büyük Millet Meclisi Hükümeti, toplam 5.000.000’luk bir nüfus üzerinde egemenlik kurmaya çalışıyordu!

2. YUNAN DENİZ KUVVETLERİ: Yunanistan bahriye Bakanlığına bağlı Yunan Donanması Komutanlığının emrinde: A-İki muharebe gemisi, B-Bir zırhlı kruvazör, C-Bir hafif kruvazör, Ç-Altı torpido bot, D-Yardımcı kruvazörler, E-Mayın arama ve tarama gemileri, F-Taşıt gemileri mevcuttu. Kılkış Muharebe gemisiyle Averof zırhlı kruvazörü gösteri kuvveti olarak kullanılmıştır. Aşağıda adları yazılı savaş gemileri, Türk deniz ulaştırma girişimini engellemek için görevlendirilmişlerdir: 1-Kılkış, 2-Lemnos muharebe gemisi, 3-Averof zırhlı kruvazörü, Pnthir,Jerat,Leon,Aetos,Kervanos,Neagemea,Thyella,sfendo.,Lonchi,Naphıotassa,Dova,Apsis,Niki ve velos muhripleri;Aigli,Thets ,dapne, Arethusa, Aşayon, Daris torpido botları ile mayın arama ve tarama gemileri ve taşıt gemileri. Hele kruvazörü ile bir torpido bot ve bir yardımcı kruvazör, EGE ve Doğu Akdeniz’de, diğerleri ise Marmara ve Karadeniz’de, iki filo olarak görevlendirilmiştir.

3. YUNAN HAVA KUVVETLERİ: 1-İzmir’de Gaziemir’de bir uçak parkı, 2-Bursa, Uşak ve Garipçe’de konuşlandırılan dokuzar uçaklı uçak taburlarında, toplam olarak 40 keşif,10 adet bombardıman olmak üzere 50 uçak. NOT: Keşif uçakları, aynı zamanda bombardıman uçağı olarak ta kullanılabiliyordu.

4. YUNANİSTANIN KÜÇÜK ASYA ORDUSU KUVVESİ!

24

(Ekim 19212’e göre Kara Kuvvetleri.) Toplam personel sayısı:177.237.Bunun 129.017’si üç kolordu;15.300 Ordunun çeşitli teşkil ve hizmetlerinde,18.820 Emniyet birliklerinde,14.100’ü Karma birliklerde bulunup; *12 piyade tümeni, *Bir süvari tugayı, *Bir kısım bağımsız alay ve jandarma birliklerinden oluşmuştur. Kara Kuvvetleri; KUZEY ve GÜNEY grubu olarak ikiye ayrılmıştır. Güney grubu 1’inci kolordu Komutanlığının sevk ve idaresindedir. Kütahya ve Uşak askeri bölge komutanlıklarıyla sorumluluk alanına yayılmıştır. *Kuzey grubu da Üçüncü Kolordu Komutanlığının sevk ve idaresindeydi. Bunlar da, sorumluluk alanında savunma önlemleri almakla meşgul idiler! NOT: Bir ülkeyi işgale gelen ordunun savunma önlemleri alması, onun taarruz gücü olmadığının işaretidir!

5. BATI ANADOLU’DA CEPHE GERİSİ GÜVENLİĞİ! 10 Ekim 1921 tarihinde,(A:G:S:B) remizle bir Yüksek Askeri Bölge Komutanlığı, İzmir’de kurulmuştu. Bu komutanlık emrinde: *Bandırma ve Alaşehir’de iki Askeri bölge Komutanlığı; İzmir, Aydın, Akhisar’da olmak üzere üç bağımsız Askeri Bölge Komutanlığı bulunuyordu. Kurulmuştu. Yunanlıların Anadolu seferi kuvvetleri dışında: A*8(Sekiz) Piyade Tümeni Epir’de, B*14 Piyade Tümeni Makedonya’da C*6Piyade tümeni Batı Trakya’da, Ç*Mürettep Piyade Tugayı da Batı Trakya’da bulunuyordu. 29 Mart 1921’den sonra; Batı Anadolu, İzmir, ödemiş, Manisa, Alaşehir, Simav ve Bandırma olmak üzere altı Askeri Bölge Komutanlığına; İzmir’deki yüksek Genel askeri Bölge Komutanlığı da, Kuzeyde Balıkesir, Güneyde Manisa ve İzmir Komutanlığına ayrılmıştır. Sakarya öncesi; Yunan Ordusu hakkındaki Türk Genelkurmay Başkanlığı Harp Tarihi Daire Başkanlığının kanaatini de görelim: “Yunan ulusuna ve Yunan ordusuna verilmiş olan Ankara hedefi; yeni bir umut, moral ve enerji kaynağı oluşturmuş; bu umut ve enerjiyle Yunan ordusu Polatlı ve Haymana önlerine kadar gelebilmişti.”

a) BÜYÜK TAARRUZDAN ÖNCE, YUNAN SİLAHLI KUVVETLERİNİN MEVCUDU:

25

Aşağıda yazıldığı gibiydi: A*Subay:6.565, B*Er: 218.432, C*Piyade Tüfeği:100.352, Ç*Hafif Makineli Tüfek:3.139, D*Ağır Makineli Tüfek:1.280, E*Her çeşit çapta Top:418, F*Kılıç:1.280, J*50Uçak, H*Kamyon:4.030, I*Oto:33, İ*Ambulans:1.777, K*Hayvan:63.721.

b) SAKARYA MEYDAN MUHAREBESİNDE YUNAN ORDUSUNUN GÜCÜ:

*Piyade tüfeği:85.000,makineli tüfek:515, *Her çapta çap Top:167 adet.

c) BİRİNCİ İNÖNÜ MUHAREBESİNDE YUNAN ORDUSUNUN GÜCÜ:

1*472 Subay, 2*15.816 er, 3*12.500Piyade tüfeği, 4*270 hafif makineli tüfek, 5*80 Ağır makineli tüfek, 6*72 her çaptan Top mevcut idi.

d) YUNAN ZAYİATI: İnönü’de: 8 Subay,49 Er ölü.9 subay,145 er yaralı. Sakarya’da: Subay ve er 15.000 ölü, subay ve er 25.000yaralı. Büyük taarruzda: Subay ve Er 100.000 ölü. Bazı kaynaklara göre de:120.000-130.000 ölü. Yunanlılardan alınan 20.826 savaş tutsağından 23 Amele taburu yapılarak yol ve demiryolu tamiratında kullanılmıştır. Büyük taarruzdan sonra;300 adet çeşitli çapta Top,5 Lokomotif,66 Vagon ele geçirilmiştir. Ele geçirilmiş olan hayvanlardan, Türk ordusunu ihtiyacı giderildikten sonra: 8.371 Beygir, 8.430 Öküz ve Manda, 8.711 eşek, 14.340 Sütlü koyun, 440 Deve halkımıza dağıtılmıştır. 09 Eylül 1922’ye kadar da: 900 adet çeşitli çapta Top, 1200 adet araç, 450 vagon cephane ele geçirilmiştir. 02 Eylül 1922 tarihinde; Uşak’ın iki kilometre

26

doğusunda GÖĞEM köyünde esir edilen Yunanistan’ın Küçük Asya Orduları Başkomutanı Tümgeneral Trikopis ve diğer esir generaller Kayseri’nin bir ilçesinde, Tavas’ta, tutulmuşlardır.

6. TÜRK TARAFI! Türk tarafına bir göz atmadan önce; bu kutsal savaşta şehit düşenlerin şehirlerimize göre listesiyle, bu şanlı destanda komutanlık yapmış olan komutanlarımızı adlarını vermek istiyorum. Ondan sonra da, kısacık bir anlatıma girelim. Tokat218,Artova 5,Erbaa148,Niksar 34, Reşadiye 90, Zile 275,Trabzon 322, Akçaabat (Polathane)120,Cevizlik (Maçka) 103, Of (Solaklı)160,Sürmene 127, Tunceli-Çemişgezek 9, Urfa 75, Birecik 10, Siverek 58, Suruç 4, Viranşehir 3, Van 19, Yozgat-Akdğmadeni 239, Boğazlayan 130, Zonguldak 85, Bartın 275, Devrek 200, Ereğli 256, Safranbolu 203. Bugünkü sınırlarımızın dışında kalan il ve ilçelerden verilmiş olan şehitlerimiz listeye dâhil edilememiştir. (A.J.İst.Cilt1,s.110-112). Başkomutan Müşir Gazi Mustafa Kemal, Garp cephesi Komutanı Tümgeneral İsmet Paşa, Genelkurmay Başkanı Birinci Ferik Kavaklılı Fevzi Paşa, 1’inci Ordu komutanı Birinci Ferik Sakallı Nurettin Paşa, İkinci ordu Komutanı Orgeneral Yakup Şevki (Subaşı) Paşa,15’inci kolordu komutanı Kâzım Karabekir Paşa, Batı Cephesi Kurmay Başkanı Erkan’ı Harp Miralayı Asım Gündüz( Ünlü Kel Asım), Kemalettin Sami Paşa, Halis Bıyıktay Paşa, Halit Akmansü Paşa, Ali Hikmet Ayerdim Paşa, Derviş Paşa, İzzettin Çalışlar Paşa, 5’inci süvari Kolordu komutanı Fahrettin Ferdi Altay Paşa, Kazım Özalp Paşa, Halis Bıyıktay Paşa, Cafer Tayyar Eğilmez Paşa, Şükrü Naili Gökberk Paşa, Şehit Miralay Nazım Bey… Hepsinin adını yazmam mümkün olamamıştır. Yüce Ruhları önünde saygı ile eğilirim. Muharebelerde ŞEHİT düşen (13) Erimize karşılık bir subayımız ŞEHİT düşmüştür. Sakarya Meydan Muharebesinde sekiz ŞEHİT erimize karşılık bir Subayımız ŞEHİT düşmüştür. 7 büyük rütbeli subay ,686 subay, 13.917 Erimiz şehit düşmüş 25.000 Askerimiz de yaralanmıştır. Ulusal Kurtuluş Savaşında; 33.685 subayımız ve Erimiz yaralanmış, bunların 33.460’ı ateşli silahlarla, 225’i de süngü ile yaralanmıştır. Ulusal Kurtuluş Savaşı sonunda;159 subayımız ve 1.284 Erimiz Malûl kalmıştır. Türkiye Büyük Millet Meclisi ve Türkiye Büyük Millet Meclisi Hükümeti kurulduğunda; İstanbul’da da bir hükümet ve ol hükümetin kadroları vardı. Osmanlı devletinin topraklarının 1/3’ü de işgal altındaydı. Sanayinin toplanmış olduğu İstanbul, İzmir, Ayıntap, Bursa ve ESKİŞEHİR İŞGAL ALTINDAYDI. Eskişehir işgal edilmeden önce İngilizlerce kamaları alınmış olan toplarımıza, Eskişehir demir yolları cer atölyesinde, ray demirinden yeni top kamalar –top mermi kapağı-dökülmüştü. İnönü muharebelerinde, Ankaralı demircilerin pencere demirlerinden döğmüş olduğu süngülerle ve süngüsü olmayanlar da

27

piyade tüfeğinin dipçikleriyle hücum etmişlerdi. Üç şehitler tepesinde; bir piyade taburunun üç bölük komutanı da şehit düşmüştü, bölüklerin başına geçen Kıta çavuşlarıyla Tümen komutanı Kemalettin Sami Bey atlı, Alay komutanı Miralay Salih Bey de yaya olarak bir dipçik hücumuna kalkmışlardı.80 Kişilik (SEKSEN) süngüsüz Türk taburu, bir tümen Yunan askerini mevzilerinden söküp atmıştı. Kemalettin Sami Paşanın vücudunda 31 (OTUZBİR) mermi yarası vardı. Bu dipçik hücumunda da iki kurşun yarası almıştı. Ali İhsan Sabis Paşanın, geri çekilirken boşaltamadığı Musul ve Nusaybin depolarındaki 3.000.000altın liralık silah ve cephanemize İngilizler el koymuşlardı. İzmir müstahkem mevzilerimizdeki –Sonradan elimize geçen-65 topumuzla; Menemen ve Manisa askeri depolarındaki milyonlarca cephanemiz ve Manisa’da, halkın geri çekmemize engel olduğu, 16 otomatik ateşli topumuz da Yunan ordusunun eline geçmişti. Baruthane, Fişekhane, Tophane ve Zeytinburnu’na kurmuş olduğumuz top mermisi fabrikası, askeri depolarımızdaki tüm silah ve cephanemiz de düşmanlarımızın ellerine geçmişti. Konya Bozkır’da, Askerlik şubesi başkanını ve İlçe jandarma Bölük Komutanını öldüren asiler, Barut fabrikamızı da yakmışlardı. Ulusumuzun başına İttihat ve Terakki’nin ve dahi Damadı Şehriyari Enver Paşanın getirmiş olduğu felaket, NUTUK’TA anlatıldığı gibidir. Cepheler oluşturulduğunda, para ve her türlü malzeme sıkıntısı büyük boyutlara varmıştı. Üç ayda; Garp Cephesine 1.200.000 lira verilecekti. Altı ayda hiç para verilememişti. Erzurum Postanesi, halka ait 350.000Liraya el koymuştu. 1921 yılı Ocak ayında TBMMECLİSİ Hükümetinin maaş borcu 1.500.000Tl’ye varmıştı. Batı Cephesine ayda 1.000.000 TL, Doğu ve Güneydoğu ordularımız için de 4.000.000Türk lirasına ihtiyaç vardı. Duyunu Umumiye borcu,162.121.625 Lira olmuştu. Yıllık faizi de 9.652.000Türk lirasıydı. Bu borç, 1854 KIRIM SAVAŞI İÇİN OSMANLININ ALMIŞ OLDUĞU BORÇ İDİ. Osmanlı İmparatorluğu 1882 tarihinde Muharrem kararnamesiyle iflasını ilan etmişti. İstanbul’da Duyunu umumiye—Genel Borçlar idaresi-kurulmuş ve Osmanlı Devletinin birçok gelirlerine el koymuştu. Bu arada tuz ve TÜTÜN gelirine de el koymuştu. Özel kolluk kuvvetleri kurulmuştu.1901 tarihinde; Duyunu Umumiye KOLCULARI 20.000 Türkü, Tütün kaçakçısı diyerek öldürmüştür. ”Türkiye’nin Düzeni,” Cumhuriyet kolluk kuvvetlerinin silah kullanma yetkilerinden birisi ve en önemlisi de Duyunu Umumiye kOLCULARININ silah kullanma yetkisinden kalmadır! TBMM Hükümeti, Ziraat Bankasından 1.200.000TL.borç almak zorunda kalmıştı. “Ülke dâhilinde rastlanılan tütün kaçakçılarına ihtar etmeden silah kullanılır!” Bugün; Ulu Hakan diyerek göklere çıkarılan Abdülhamit’i Sani: ”Elimden gelse bu ulusun dilini de Arapça yapardım!” Diyen Ulu Türk Hakanı! Haydarpaşa Bağdat demiryolunun iki tarafındaki araziden YİRMİŞER

28

KİLOMETRELİK kısmandaki her türlü maden ve ormanlardan yararlanmayı da Alman hükümetine bırakmıştı. Demiryollarımız da yabancılara aitti! Mondros Antlaşmasının hükümlerine dayanarak; İngilizler,04 Aralık 1918 tarihinde 2’inci ordumuzun silah ve cephanesine el koymuşlardı. katma’da: Adet Mantelli Top ve top başına 150 adet Top mermisi, 2Adet Kudretli dağ Topu ve Top başına 300 adet top mermisi, 3 Adet dağ Topu, 47 Adet makineli tüfek ve 156.000 adet MK. Tf. Fişeği, İngilizlere teslim edilmiştir! Milletvekillerimiz, öğrenci yataklarında yatıyorlar, karavanadan yemeklerini yiyorlardı ve de öğrenci sıralarında da oturuyorlardı. Türkiye büyük Millet meclisini de bir LÜKÜN LAMBASI AYDINLATIYORDU! Bugünkü gibi emekli maaşları ve bol keseden sağlık harcamaları ve meclis lokantaları da yoktu. Sivas Kongresine gelen 28 delegenin, BARINMA ve HER TÜRLÜ ihtiyaçlarını 32 gün süreyle ŞEKERCİOĞLU İSMAİL EFENDİ KARŞILAMIŞTI. SAYIN RTE’NİN OĞULLARINDAN BİRİSİNİN USA’DAKİi HER TÜRLÜ GİDERLERİNİ DE REMZİ AMICASI KARŞILAMAKTAYMIŞ! Temmuz 1921’den Kasım 1921’e kadar İtalya’dan 30.000 takım asker elbisesi, yurt içinden de 40.000 takım asker elbisesi alınmış,230.000 takım elbise de ihaleye bağlanmıştır. Askerin giyecek ihtiyacı için 500.000TL.Ödenek ayrılmıştır. İtalyanlar, vermeyi vaat ettikleri 200.000 kat asker elbisesini verememişlerdir! Avrupa’ya silah ve mühimmat almaya giden satın alma komisyonu üyeleri, 450.000TL’ının ivedi olarak gönderilmesini ivedi olarak istemişlerdi! Bir tümen(fırka)vasati olarak (12.000)kişi olarak kabul edilir. Ulusal kurtuluş Savaşında, Türk Fırkaları(Tümenleri)2000-3000 kişiden oluşturulmuştur. Bir Kolordu da 36.000 kişiden oluşturulmuş kabul edilmekteydi. Şimdi; Ünlü 15’inci Kazım Karabekir’in KOLORDU’SUNUN MEVCUDUNU görelim: Subay:660 Kişi, Er ve Erbaş:19.047 Kişi, P.Tüfeği:13.800 Adet, Makineli tüfek:120 Adet, Her çaptan Top:64 adet, Binek hayvanı:3.769 Tane. TÜRK ORDUSU, Birinci İnönü Muharebesine: 417 subay, 8.500 Er, 47 adet ağır makineli Tüfek, 18 adet hafif Makineli tüfek,

29

28 adet çeşitli çapta Top ile katılmıştı! Yunanistan’da, kişi başına 1.600 Kuruş vergi düşerken; Türkiye’de kişi başına 600Kuruş vergi düşmekteydi!

7. 1920 YILINDAKİ GELİR VE GİDERLER: Türkiye Gelir-----: 46.000.000, Gider: 60.000.000, Açık: 14.000.000 Yunanistan Gelir: 115.000.000Lr, Gider: 142.000Lr, Açık: 27.000.000 Lr. Yunanistan savunmasına 53.000.000Lr ayırırken; Türkiye Büyük Millet Meclisi Hükümeti 28.000.000Lr ayırabilmekteydi .

Türkiye Büyük Millet Meclisi Hükümetinin gelir kaynakları: *Bina ve arazi vergisi:2.500.000TL, *kazanç vergisi:2.000.000TL, *Hayvan vergisi:5.700.000TL, *Aşar vergisi:13.500.000Tl, *Gümrük rüsumu:10.000.000TL, *Tuz rüsumu:3.500.000TL, * Ve sair gelirler?

Bütçe giderlerinin dağılımı: -Padişaha:555.012 TL, ödenek ayrılmıştır! 1*TBMM: Başkanlığına:18.370 TL, 2*M.S. B:28.618.556TL, 3*İç İşleri. Bakanlığına:8.944.887 TL, 4*Maliye Bk:7.173.100TL, 5*Adalet Bk:2.759.274 TL, 6*Bayındırlık Bk:620.000TL, 7*Sağlık Bk:613.141TL, 8*Mili Eğitim Bk:577.061 TL, 9*Şer’i ye Vekâletine:522.062TL, 10*Dış İşleri Bk: 303.748TL, 11*Danıştay: Ödenek yok! 12*Sayıştay:26.696TL, 13*Matbuat ve İstihbarat:88.000TL, 14*Aşiretler ve Muhacirler:874.000TL Ödenek ayrılmıştır. Sabahattin Selek, Anadolu İhtilali, c.1, s.155-156. 01Mayıs-31 Ekim 1920 tarihleri arası için Bakanlar Kuruluna (6aylık süre için),30.000.000TLiralık harcama yetkisi verilmişti. Bunun 10.775.303 TL. Kısmı Milli savunma harcamaları içindi! Hesaplanan Bütçe gelirleri:61.388.62358TL,Bütçe giderleri:63.018.388TL, Açık:1.629.732TL.

30

1921Bütçesinde: Milli savunma için: 45.000.000TL. İhtiyaç hesaplanmış; 55.000.000TL. da tahmini bütçe için öngörülmüş iken; gerçek ihtiyacın: 81.000.000TL. Olduğu ortaya çıkmıştır! 1921Bütçesi: 52.285.000 Gelir, 77.325.300TL. İle kabul edilmiştir. Buhara Cumhurbaşkanı Osman Hocaoğlu; ellerinde bulunan 100.000.000 Altının TBMMECLİSİ Hükümetine verilmesi için kendi meclisinden onay alarak bu altınların Türkiye’ye iletilmesi için Lenin’e göndermiştir. Lenin, bu altınları Rubleye çevirerek Türkiye’ye ulaştırmıştır. İlk Sovyet elçilik mensupları Türkiye’ye gelirken, 200 Kilo altınla beraber geldikleri söylenmektedir.

a) SOVYET YARDIMLARI:

(1) PARA OLARAK: 1920 YILINDA: ------*516.800Ruble=304.912 TL, *1.000.000 Ruble=590.000TL, *1.500.000Ruble=885.000TL, * 50.000Ruble=29.500TL, *100.000 Osmanlı altını, TOPLAM:*2.316.412TL. 1921YILINDA:-------*4.000.000Ruble=2.360.000TL, *4.000.000Ruble=2.360.000TL, *1.160.000Altın Ruble=900.000TL, *240.000Al.Ruble=241.000TL, *400.000Al.Ruble=236.000TL, TOPLAM:5.597.000TL. 1922 YILINDA:-------*1.100.000Alltın Ruble=649.000TL, *3.500.000Al.Ruble= 2.08+65.000TL. TOPLAM:11.028.012TL.

(2) MALZEME OLARAK: 18 Eylül 1921’den 14 Haziran 1922’ye kadar: 1*43.374 Piyade tüfeği, 2*56.042Sandık Piyade tüfeği fişeği, 3*318 Adet Ağır Mk. Tüfek, 4* 18 Sandık Rus P.Tüfeği fab. Aletleri, 5*81 Adet Top, 6*13 Adet Rus Bomba topu, 7*159.043 Adet Top mermisi, 8*40 Sandık Rus el bombası, 9*83 sandık İngiliz el bombası, 10*200Adet Rus el bombası, 60 Sandık kılıç,

31

11*10 Sandık dumansız barut, 12*43 Sandık Rus P.Tüfeği fişeği kovanı, 13*8 sandık Fişeği kapsülü, 104 Sandık Rus Fişeği çekirdeği.

(3) SOVYETLERE GÖRE: A*39.275 Piyade Tüfeği, B*327 Makineli tüfek, C*54 Top, ç*62.986.000Piyade fişeği, D*147.079 Top mermisi, E*1000Atımlık Top barutu, F*4000 Adet el bombası, H*4000ASdet Şarapnel, K*1500 Kılıç, 20.000Gaz Maskesi. Fransızlar, Ankara Anlaşması üzerine çekilirken: 1*10 Adet Uçak, 2*10.089 Piyade Tüfeği, 3*505 sandık P.Tüfeği fişeği.

b) YURT İÇİ KAYNAKLARI 1*Ankara’daki Fabrikalarda top mermisi ve piyade fişeği imalatı yapılmıştır. Sakarya Meydan Muharebesini başlamasına bir gece kala, 1000 adet 77 milimetre çapındaki top mermileri tapaları çıkarılmadan, tornadan geçirilerek, topların çapını 75 milimetreye indirilmişlerdir. Bu imalathanelerde, kılıç imal edildiği gibi, boş kovanlar da yeniden doldurulmaktaydı. 2*İstanbul’daki depolardan, gizli örgütlerce kaçırılan silah ve malzemeler, İnebolu yoluyla Ankara’ya ulaştırılmaktaydı: A* Beş uçak, B*1 telsiz istasyonu, C*260.000Top mermisi, 14* Adet Makineli Tüfek, çok sayıda Piyade Tüfeği ve Milyonlarca Piyade tüfeği fişeği depolardan çalınarak Ankara’ya iletilmiştir. Gizli örgütlerce ve Türkmenler Tekkesi kanalıyla, Anadolu’ya gitmek istenyenler de kaçırılmaktaydı . AKBAŞ DEPOSUNDAN ALINANLAR: Edremit Kaymakamı Köprülülü Hamdi Bey bir gece baskını ile Gelibolu akbaş cephane deposundan: 1*8.000 Piyade Tüfeği,

32

2*5.000 Sandık Piyade fişeği, 3*200 Makineli Tüfeğe el koymuştur. Vatan haini bazı Çerkezler, Rahmetli Kahraman Hamdi Bey’i yakalayarak, bir değirmen damında, hayâlarını burmak suretiyle öldürmüşlerdir. İngilizler ele geçirmiş olduğu silah ve fişekleri de imha etmişlerdir. I923 Bütçesi:22 Şubat 1923 tarihinde kabul edilen Bütçe geliri:87.735.573 TL. Olarak öngörülmüş olup; bunun 49.207.924 TL’SI MSBAKANLIĞINA ayrılmıştır .

c) HİNTLİ MÜSLÜMANLARIN YARDIMI! Hintli müslümanlar, 26.Aralık1921’den, 12 ağustos 1922’ye kadar 675.494 Altın liralık bir yardımı, doğrudan doğruya TBMM’Sİ Başkanı Müşir Gazi Mustafa Kemal adına yapmışlardır. Büyük taarruz için para sıkıntısı çeken Milli Savunma Bakanlığına bu parayı Mustafa kemal eslim etmiştir. Askerlerimizin çarık, palaska gibi ihtiyaçları bu para ile karşılanmıştır. Artmış olan 250.000TL. Mustafa Kemal’e iade edilmiştir. Bugün, hovardaca elden çıkarmış olduğumuz İŞ BANKASI bu para ile kurulmuştur. Sakarya Meydan Muharebesinden sonra, uzun bir hazırlık dönemi yaşanmıştır. Yunan ordusu, almış olduğu yenilgiler nedeniyle savunmaya önem vermiştir! Türk ordusu da, taarruz için gerekli tedarik ve yeni düzenlemelerle uğraşmıştır. Fransa’dan 1850 Hoçkis Hafif Makineli Tüfeği satın alınarak orduya dağıtılmıştır. TBMMECLİSİNDE, Türk ordusuna ve de Mareşal Gazi Mustafa Kemal’e sataşmalar başlamıştır.

8. GARP CEPHESİ KUVVETLERİMİZ Garp Cephesi Komutanlığının emrinde; 49 adedi demir tekerlekli 100 adet kamyon vardır! Her türlü İkmal, Kağnı arabaları, mekkâre kolları ve ASIRLADIR HORLADIĞIMIZ, EVİMİZDEKİ YERİ SARI İNEKTEN SONRA GELEN KADINLARIMIZLA YAPILMAKTAYDI! Şimdi ve de izninizle, Garp Cephesi kuvvetlerimize bir göz atmanın zamanı da gelmiştir sanırım. Türk azim ve iradesinin neler yatmış olduğunu, somut olarak bu kuvvetlerde görmek mümkündür. Bu da, Mareşal Gazi Mustafa Kemal ve silah arkadaşlarının inanç ve iradelerinin eseridir.

a) BATI CEPHESİNİN GENEL MEVCUDU: Subay: 8.270, Erat: 181.966, 547 subayımızın ve 13.829 askerimizin ŞEHİT olması, kurtarılan yerler halkından 3.468 Askere izin verilmesi ve İzmir’e, kurtarılmış yerlerden 159

33

subayımızın katılması ile bu mevcut ortaya çıkmıştır. 8.658 Subay, 199.283 Er, taarruz başlangıcındaki GARP CEPHESİ KUVVESİ. Subay: 8.817 Er:199.283 Katılma:159. 199.283 ----------------------------------------------------- Subay:8.817 Er:199.283 Şehit: 547 13.829 ---------------------------------------------------------------- Toplam:8.270 185.454 3.468 izinli -------------------------------------------------------------- Toplam:8.270 181.986 Mudanya Mütarekesi mevcudu.

b) BÜYÜK TAARRUZ ZAYİAT DÖKÜMÜMÜZ. SUBAY-------- % -------- ER --------- % Şehit : 146 1.7 2.397 1.2 Yaralı : 378 4.3 9.477 4.9 HST. Yatan: 21 0.2 1.900 0.9 Esir TOPLAM: 547 13.829

9. KAYNAKÇA: 1*Nutuk, Mustafa Kemal, 2*İstiklal Harbi Hatıraları, Ali Fuat Cebesoy, 3*İstiklal Harbimiz, kazım Karabekir, 4*Büyük Türk Zaferi, Fahri Belen 5*Anadolu İhtilali, Sabahattin Selek 6*Genelkurmay Başkanlığı Harp Tarihi Yayınları: 7*Türk İstiklal Harbine Dair:2 v 3’üncü Ciltlere ait:1.2.3 ve 6’ıncı kitaplar. 8*Kar Boğazında esir düşen Fr. Bnb. Meni’lin Anıları, Taha Toros, 9*Gelibolu Günlüğü, General ian Hamil ton, 10*Tek Adam, Ş.S.Aydemir, 11*Bir Devrin Perde Arkası, E.SV. Miralayı Ve Teşkilatı Mahsusa’nın son Başkanı Hüsamettin Ertürk. 12*Tekâlifi Milliye Emirleri ve Uygulanışı, Mehmet kayırhan. 13*Anastasios Papulas’ın Anıları, 14*Felakete Doğru; Prens Andreas’ın anıları. (Prens Philip’in Babası.) 15-Düşman EGE’YE nasıl geldi ve EGE’DEN nasıl gitti? Türkmen Parlak.

İKİNCİ BÖLÜMÜN SONU OSMAN TÜRKOĞUZ

osmanturkoguz@gmail.com

34

II. TÜRKİYE CUMHURİYETİ’NİN İÇ VE DIŞ POLİTİKALARI. OSMAN TÜRKOĞUZ osmanturkoguz@gmail.com Çeşmealtı;31 Mayıs 2008/15 Temmuz 2011.Ve 14 Nisan 2012.VE:29 Haziran 2012. VATANSEVERLERİMİZ GURURLANSIN! VATAN HAİNLERİMİZ DE GÜNÜMÜZE BAKARAK UTANSINLAR DİYE! “Atatürk, günümüzün en büyük lideridir. Her tarafı düşmanla çevrili, yıkık bir imparatorluktan, yepyeni bir cumhuriyet yarattı. En önemlisi; sınırlarında hiçbir düşman ülke bırakmadı, dost devletlerle çevrili bir Türkiye bıraktı.” Mustafa Kemal’in ölümü üzerine, javaharral Nehru’nun, tutuklu bulunduğu ceza evinden, Kızı İndire Gandi’ye yazdığı mektup. “Asıl önemli olan ve memleketi temelinden yıkan, halkını esir eden, içerideki cephenin suskunluğudur!”Gazi Mustafa Kemal “Benim milletimden istediğim yegâne şey; başının üstüne çıkardığı insanların kanındaki ve ruhundaki cevheri araştırmaktan bir an olsun vazgeçmesinler. Gazi Mustafa kemal. Bu yazımı yeniden ve yeniden okumakta yarar ummaktayım! Ama, yine de sizler bilirsiniz! Kösem koyunun ardından giden sürüye sözüm yok! PS:1946 senesinde;Kösem koyunun arkasında üçyüz koyunu uçuruma atlayan vatandaşa Türkiye Büyük Millet Meclisi yardım etmişti. Çobanının ardından ısrarla gitmek isteyen beleşçiler; 19,500TL.Maaş için Vekillerine yardım etmedeler! Bu yazımı yeniden okumakta yarar var diyor ve saygılarımı da SUNUYORUM: OSTÜZÜ.

A. DEVLETİN İÇ VE DIŞ POLİTİKALARI

Yeni bir devlet kurulduğu zaman; bu devletin politikası, iki ayrı görünüm gösterir: Ya eski politikalar sürdürülür, ya da yeni politikalar üretilerek, uygulamaya konulur. Bir devlet, uluslararası arena’ya ilk defa çıkıyorsa, kendisine uygun politikalar üretip, onları uygulamak zorundadır. Diğer devletlerin, bu yeni devlet’e karşı oluşturacakları politikalar, yeni politikalar oluşturulmasında en büyük etkendir. Bir devlet’e karşı politika oluşturulmasında; diğer devletlerin, o devlet’e ve oluşturulacak politikaya karşı, tepkileri de göz önünde tutulur. Benim anlatmak istediğim, bu konular değildir. Tarih’te çok örneği olan bu konu; kanımca, bir tez konusu olacak kadar geniştir. Ben, asıl anlatmak

35

istediğim konuya yardımı olur düşüncesi ile birkaç örnek vermekle yetineceğim. Çarlık Rusya; beş sene süren bir iç savaştan sonra, yıkıldı. Komünistler, iktidarı almadan önce; Çar ve aile’sini kurşuna dizerek, öldürdüler. Bütün dünya’da, siyasi tarih’in başlangıcı, (1789) olarak kabul edilmiş iken, siyasi tarih’in başlangıcını, (1917) olarak değiştirdiler. (1773) yılında kurulmuş olan, Bolşoy Tiyatrosu’nun ve Bolşoy Balesi’nin kuruluş tarihi’ne dokunmadılar. Mülkiyet hakkını kaldırarak, üretim araç ve gereçlerini devletleştirdiler. Toprak’ta, özel mülkiyetin yerini, Sovkoz ve kolhozlar aldı. Tarım Reformu uygulamasında (1932)’de, (8.000.000) kişi açlıktan öldü.”Victor Andrıyeviç Krevçenko, Hürriyeti Seçtim.1949 baskısı.” (1937) temizliğinde; 3 Mareşal,13 Orgeneral, 57’si Kor. Komutanı olmak üzere, 210 General, 208 Amiral ve 30.000 subay, kurşuna dizilerek öldürüldü. Egemenliklerini verme sözü ile kandırılarak, yanlarına çekilen devletler, uydu haline getirildiler. Çarlık yanlısı Amiral Kolçak’ın yenilmesinde ve yakalanmasında en büyük etken olan 50.000 kişilik Çek ordusu, ülkelerine dönmek istediklerinden gizli polis Çeka tarafından makineli tüfek ateşleri altında öldürüldüler. En önemliside, Rus Dil’i, Rus Kültürü ve Kuril Alfabe’si, S. S. C. Birliği’nin temel’i kabul edilmiştir. Stalin, (1198) arkadaşından, (1132)’sini kurşuna dizdirmiştir. Önce; ÇEKA Adlı gizli polis örgütüne toplu cinayetler işlettirildi. Sonra M.V. D devreye girdi. Bu örgüt, yeterinden fazla cinayet işleyince, lağvedilerek N.K.V.D. devreye sokuldu. Stalin’in ölümünden sonra’, K.G.B. kuruldu. S.S.C.B. dağıldıktan sonra, K.G.B. lağvedilerek yeni bir gizli polis örgütü kuruldu; Fsp. Genelkurmay Başkanlığı’na bağlı G.R. U Örgütü varlığını sürdürmektedir. Sovyet Marksist Devrimi; Ölüm, şiddet, işkence, kan ve gözyaşı içinde boğuldu. Almanya’da, iktidarı ele geçiren Onbaşı Adolf Hitler, İmparator İkinci Wilhelm’i Hollanda’ya sürgüne gönderdi. Nazi Partisi dışındaki, siyasi partileri kapattı. İşçi örgütlerinin ve sendikaların kapısına kilit vurdurdu. Kendisine bağlı, SS adlı, silahlı bir güç kurdurdu. Yüzbaşı E. Röhm’ü Öldürerek , (400.000) mevcutlu, SA. Adlı silâhlı gücünü, SS. LERE kattı. Gestapo adlı gizli polis örgütü kurdu. Alman polisi pasifleştirdi. Alman Polisinin, üçte ikisi görevden uzaklaştırılarak, yerlerine Nasyonal Sosyalist Partili polisler yerleştirildi. Onbaşı Adolf Hitler’in Almanya’yı ele geçirişini Prof. Dr. Papaz Martin Niemöller günlüğüne şöylece not etmişti:

36

“Önce sosyalistleri topladılar, sesimi çıkarmadım; çünkü ben sosyalist değildim. Sonra sendikacıları topladılar, sesimi çıkarmadım; çünkü sendikacı değildim. Sonra Yahudileri topladılar, sesimi çıkarmadım; çünkü Yahudi değildim. Sonra beni almaya geldiler; benim için sesini çıkaracak kalmamıştı. Ülkemizde de aynen bu oyun oynatılmaktadır. TSK’NIN kafasına çuval geçirildiği gibi; Askerlerimizin omuzları da SA postallarına çiğnettirilmiştir. Fransız Vatanseverleri Maki’leri maskeli hâkim ve Müddei hususilerin yargılaması benzeri olarak, vatanseverlerimizi sahte suç dosyaları ve maskeli tanıklarla Üsera Kamplarına doldurma devri sürdürülmektedir. Türkiye’de; Üniversite Reformu’nu, Onbaşı Adolf Hitler’in kovduğu, ATATÜRK’ÜN ülkemize kabul ettiği, Alman Bilginleri gerçekleştirdi. Türk Ticaret Kanunu’nu, Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’nu prof. Dr. HİRŞ hazırlamıştır. Adolf Hitler, Alman neslini ıslah etmek için, insan haraları kurdurdu. İkinci Dünya Savaşında, (60.000.000) insanın ölümüne ve trilyonlarca dolarlık zarara neden olmuş ve milyonlarca Yahudi’yi GAZ FIRINLARINDA yaktırmıştır. NAZİ Devrimi, Dünyayı, kan, gözyaşı, yıkım ve acılara gömerek ve Avrupa’yı komünist Rus egemenliğine bırakarak yıkıldı. Daha yakın olan, İran olayını anlatmayacağım. Anlatılmaya değmez Üç renkli Alman Bayrağını değiştirerek Nazi amblemini Alman Bayrağı olarak kabul ettirdi. Alman Bayrağı, Uzunca süren yedi yıl savaşlarında kullanılan, Alman süvari üniforması renklerinden esinlenerek yapılmıştı. Yeni Alman Hükümetince, Birinci Dünya Savaşının galipleri savaşılacak bire düşman olarak seçildiler. Yahudi Malları ve birçok yazarın kitapları –Uzun Bıçaklar Gecesinde- yakıldı. Yahudi bilginleri, Almanya’dan kaçtılar. Fidel Castro, Başçavuş Batista’yı devirerek, Küba’da, Marksist bir yönetim kurdu. A.B.D’LERİ’NİN, kumar ve fuhuş yuvası olmaktan öte bir anlam kazanamayan, Küba’yı toparladı. S.S.C.B.LİĞİ’NİN dümen Suyu’na girerek, Dünya’mızı Nükleer Savaş’ın eşiğine getirdi. Bu devrimlerin ortak özelliği-İran’ın Molla Rejimi dâhil- dışarıya Rejim İhraç etmektir. Benito Mussolini’nin Faşist uygulamasını anlatmayacağım. Komünizm. Nazizm ve Faşizm, aynı ortak özelliklere sahiptirler. Bu rejimlerin tanımını, ekonomik ve sosyal içeriklerine bakarak yapmaktayız. Ben, başka türlü bir yaklaşım deneyeceğim: Demokrasilerde, seçimle iktidara gelen siyasi partiler, hükümet olma hakkına sahiptirler. Başka türlü söylemle, iktidarın sahibidirler. Sistemleri’nin

37

kabul ettiği, anayasa ve yasalar çerçevesinde, o devletin silâhlı kuvvetlerine, polisine, gizli polisine, tüm kurum ve kuruluşlarına emir verebilirler. Danıştay'ın (8) . Dairesi, ibret verici bir karar vermiştir: ”Siyasi partiler, plan ve Programları’nı, devlet’in memurları ile uygulamak zorundadırlar. Plan ve program uygulamak amacıyla, devlet’in memurlarını değiştiremezler.” Yukarı’da, sözünü ettiğim rejimlerde, siyasi partiler, önce, devletin organlarını sonrada, devleti ele geçirmektedirler, A.K.P. yetkilileri, ne derlerse desinler, aynı oyunu oynamaktadırlar. Osmanlı Devleti’nin içine düştüğü felâketi bilmeyenimiz yoktur. 1535 tarihinde verilen gemi taşımacılığı kapitülasyon’u, adalet dağıtma görevimizi de elimizden almıştı. Osmanlı vatandaşlarına, gece bekçiliği, duvar ustalığı, amelelik ve sonu gelmeyen, askerlik hizmeti kalmıştı.

B. TÜRK’ÜN ULUSAL POLİTİKASI’NIN ESASI

Türk’ün ulusal Politikası’nın esası, Amasya genelgesi ile belirlenmiştir: ” Vatan’ın ve Ulus’un kaderini, Ulusun kendisi belirleyecektir.” Asırlardan beri, Türk’ün kaderini belirleyen GÖKSEL İRADE, yerini İNSAN İRADESİ’NE bırakmıştır. Yeni devlet kurulmadan, devletin izleyeceği politika’nın esası belirlenerek, dünya’ya duyurulmuştur. Amasya’da alınan kararın uygulaması olarak; Anadolu’da ve Rumeli’nde kongreler başlamıştır. Erzurum ve Sivas kongreleri uygulanacak savaş stratejisini belirlemiştir. Milli Kuvvetler, Müdafaayı Hukuk’un kontrolüne verilmiştir. T.B.M.M. seçimle, Türk Halkı tarafından oluşturulmuştur. Osmanlı Devleti’nin 1917 tarihinde, tek taraflı kaldırdığı Kapitülasyonlar, Sevr Antlaşması ile yeniden kabul edilmiştir. Saltanat Şûrası’nca onaylanan Sevr Anlaşması, Ankara’da kurulan ulusal yönetimce reddedilmiştir. T.B.M. Meclisi’nin duvarına: ” Hâkimiyet, Bilâ Kaydı Şart, Milletindir.” Yazılmıştır. TÜRKİYE Cumhuriyetinde de Diyanet İşleri Başkanları protokol sıralamasında ön sıralara yükseltilmiştir. Osmanlı Devletinde; Şeyhülislamlar Sadrazam vekili olarak ta görev yaparlardı. Sevr anlaşmasını Vatan Haini Damat Mehmet Ferit kabul ettiği halde, Şeyhülislam Mustafa Sabri Sadrazam vekili olarak onaylamıştır. Mısır’a yerleşen bu Vatan hainimiz yazdığı bir kitapta:”Yunan idaresinde yaşamak, Mustafa Kemal’in idaresinde yaşamaktan iyidir!”Hezeyanını da kusmuştur. Bu, Amasya Genelgesi ile dünya’ya duyurulan, İNSAN İRADESİ’NİN yasama organımıza yansıtılmasıdır.

38

Kapitülasyonlar nedeniyle Osmanlı Devleti’nin Gayri Müslim vatandaşları, yabancı devletlerin konsolosluk mahkemelerinde yargılanıyorlardı. İstanbul’da; Fransız Büyük Elçisi, (75.000) Osmanlı vatandaşına HİMAYE KARTI dağıttığı için, bunlardan vergi bile alınamıyordu. Ulusal Kurtuluş Savaşı’nı; ülkemizi istilâ edenleri, ülkemizden kovmak için verilmiş bir savaş olarak görenler çokçadır. Ulusal Kurtuluş Savaşı,” Türk’ün MAKÛS TALİHİ’Nİ.” yenmek için verilmiş bir HALK SAVAŞI’DIR. SEVR’İ kabul etmeyen KUVVACILAR, Osmanlılığı da kabul etmiyorlardı. Ankara’da kurulan Meclis, Osmanlı’nın Mebus’an Meclisi değil, TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ’YDİ. Osmanlı, İngiliz korkusu ile hiçbir suçu olmayan, BOĞAZLAYAN KAYMAKAM’I ve Yozgat Mutasarrıf Vekili KEMAL BEYİ, Harbiye Nezareti’nin önünde astırmıştı. Ankara’nın uygulaması başka türlüydü. Afgan Kralı Habibullah Han’ı öldüren Mustafa Sağır adlı İngiliz Casusu, Mustafa Kemal Paşa’yı da öldürmek üzere, Ankara’ya gönderilmişti. Kısa sürede, foyası meydana çıkarılan bu ünlü Casus, Ankara’da, Türk Mahkemesi’nde yargılanarak, asılmıştır. Bu kararlılıkla, Ankara’nın İstanbul olmadığı, hiçbir zaman’da, Osmanlı olmak niyetinde olmadığı, İngilizlere ve uşaklarına anlatılmış olmaktadır. Türk Halkı, tarihi’nde ilk defa, Anadolu’da, ulusal bir devlet kurmak için savaşıyordu. Bu, ilân edilmemiş devletin politikası da ulusal ve evrenseldi. Ağızlarını açtıklarında:” Anadolu, Osmanlı’dan bize miras kalmıştır,”diyenlere de sözüm olacaktır. Anadolu, Osmanlı’nın Sevr’i kabul etmesiyle, Anadolu’nun MİRASI’NA düşmanlarımız konmuştur. Ulusal Kurtuluş Savaşımızla; kendi ülkemizi yeniden fethe çıkmışızdır. Önce, Ermenileri yeniyoruz, Ermenilerle Gümrü Antlaşması imzalıyoruz. Lenin ve ekibi, Çarlık Rusya ile savaşta iken, Moskova Antlaşması’nı imzalıyoruz. Afganistan ile anlaşma yapıyoruz. Güney’de Fransızları yeniyoruz. Fransızlarla, Ankara Antlaşmasını imzalıyoruz. Fransızlar, çok sayıda silah, cephane, teçhizat bırakıp, çekiliyorlar. Fransa’dan, (1.850) adet, Hoçkis marka otomatik tüfek satın alıyoruz. Fransızlarla, eşit koşullarda, yapılan bir antlaşmadır bu. İtalyanlar, Yunanlılara verilen ödünlerden rahatsızlık duyarak, işgal ettikleri yerleri boşaltmışlardır. İtalya, Avusturya Ordusu’ndan ele geçirdiği, piyade tüfeği ve piyade Cephanesi’ni, bedeli karşılığında, TBMM. Hükümeti’ne satmakta hiçbir sakınca görmemiştir. Ayrıca, yapılan bir anlaşmayla, (32.000) kat, asker üniforması alıyoruz. İtalyanlar, söz verdikleri (200.000) kat, asker üniformasını teslim edemediler.

39

Afganistan Ordusu’nu eğitmek için, yapılan anlaşmaya göre; Afganistan’a gönderilecek Türk Subayları’nın bir üst rütbe ile gönderilmesi sağlanıyor. Enver Paşa, Türk Ordusu’nda görev yapacak Alman Subayları’nı bir üst rütbe ile kabul etmişti. Alman Ordusu’nda, en yüksek süvari general’inin rütbesi tüm generaldi. Emekli Süvari Tüm Generali Liman Von Sanders, Mareşal rütbesi ile Osmanlı Ordusu’nda göreve getiriliyordu. Alman askerî geleneğine göre; bir meydan savaşı kazanan Orgeneral Mareşal olabilirdi. Rahmetli Turgut Özal: ” Sevr anlaşması, Lozan’dan iyiydi,” buyurmuştu. NUTKU bile, Çankaya’da okuduğunu itiraf ettiğine göre; kendisini, bu beyanından dolayı mazur görmemiz gerekir. 30 Ekim 1918’de, imzaladığımız Mondros ateş kes anlatması ile Birinci Dünya Savaşı’ndan yenik çıktık. Gururlu İngilizler; Kraliçe Elizabeth Adlı Sancak Gemisi dururken; anlaşmayı niçin, daha küçük bir savaş gemisi olan, AGAMEMNUN’DA İMZALATTILAR? 18’nci yüzyıla kadar; İngilizler, Londra Şehrini, Roma Şehrini kuran, ENEA isimli, Truva’lı bir kahramanın kurduğuna inanıyorlardı. Truva’yı, Akhalar’ın Kralı Agamemnun fethetmişti. ENEA, Truva Kralı’nın soyundandı. Biz Türkler fuzulî işgalci oluyorduk! Yunan Ordusu’nun çöküşünü önleyebilmek için, İngilizler telaş içerisinde, çareler aramaya başladılar. Mustafa Kemal Paşa Başkanlığında bir kurulun, İzmit’e gelmesini teklif ettiler. Bu teklif, güvenlik gerekçesi ile kabul edilmedi. Başkomutan olan Müşir Gazi Mustafa Kemal, aynı zaman’da da TBMM Başkanıydı. Devletin de başıydı. Müzakere Heyeti’ni, ancak ve ancak, o atayabilirdi. Bu İngiliz oyunu ile Müşir Gazi Mustafa Kemal, müzakerecilerin başkanı olacak; İstanbul’daki İngiliz uşakları ‘da söz sahibi olacaklardı. Daha önce’de, Harington, Mustafa Kemal Paşa ile buluşmak istemişti. Buluşma Teklifi’nin Mustafa Kemal Paşa’dan gelmiş olması şartı, buluşmayı sonuçsuz bırakmıştı. Başkomutan ve T.B.M. Meclisi Başkanı, Korgeneral Harington ve daha küçük rütbeli Fransız ve İtalyan generalleri ‘ne muhatap edilecekti. Oyun üstüne, oyun sergileyenler, oyuna geldiklerini çok sonraları fark edebildiler. Türkiye Büyük Millet Meclisi Hükümeti, Yunanlılarla savaşmıştı. Ateşkes antlaşmasını da Yunanlılarla yapması gerekirdi. Devletler Hukukun da, usul ve teamül böyleydi. Ateşkes müzakerelerine, İngiliz, Fransız ve İtalyan Delegeleri ile TBMM Delegeleri katılmıştı. General Mazarakis Başkanlığındaki Yunan Delegeleri,

40

gemiden karaya çıkartılmamıştı. Ateşkes antlaşması imzalandıktan sonra, usulen, GEMİDEKİLERE’ DE imzalattırılmıştı. İşte. Batılıların hazmedemedikleri durum budur. Mudanya Ateşkesi, Mondros’u ve Sevr’i yok saydırmıştı. TBMM Hükümet’i, Ulusal Kurtuluş Savaşı’nın galibi olarak değil, Birinci Dünya Savaşı’nın galibi olarak, Lozan’a gitmiştir. Batılı devletler, bu Yenilgileri’nin öcünü alma sevdasındadırlar. Lozan’da, TAM BAĞIMSIZLIK İLKESİ, inatla savunulmuştur. Dış İşleri Bakan’ı ve Garp Cephesi Komutanı İsmet Paşa’nın ısrarcı tutumu, İngiliz Baş Delegesi ve konferans yöneticisi Lort Gürzon’u çileden çıkartmıştır. Lozan Konferansı’na iştirak edenler, Türk Delegasyonu’na haber vermeden, müzakerelere ara vererek, Lozan’dan ayrılmışlardır. Türk delegeleri de yurda dönmüştür. Uzunca bir aradan sonra; müzakereler yeniden başlamıştır. Sekiz ay süren zorlu bir maratondan sonra, anlaşma sağlanarak, LOZAN ANTLAŞMASİ imzalanmıştır. Lord Gürzon’un, İsmet Paşa’ya söylediği : ”Neyi teklif etsem, reddediyordunuz. Reddettiklerinizi, cebimize koyuyoruz. Yanmış ve yıkılmış Anadolu’yu tamir için bize geldiğinizde, bunları teker, teker ve misli ile tekrar vereceğiz size.” Lort Gürzon’un bu sözü, ATATÜRK’ÜN kulağına küpe olmuştur. Ulusal Kurtuluş Savaşı sırasında uygulanan siyasi yöntemler, Türkiye Cumhuriyeti’nin politikasına eksen olmuştur. —Ulusal Kurtuluş Savaşı sırasında, Mareşal Furunze, Sovyetler adına, Ülkemize gelmişti. — General MC. Arthur, ülkemize, ATATÜRK’Ü görmeye gelmiştir. —Afgan Kralı Emanullah Han, iki defa, ülkemize gelir: ATATÜRK’ÜN sağlığında ve Mustafa Kemal öldükten sonra. Emanullah Han, Mustafa Kemal’in “ güçlü bir ordu kursun”, nasihatini hafife aldığından; eski bir jandarma eri olan, su dağıtıcısının oğlu Beçe Saka tarafından tahtından indirilmiştir. Burka denilen, kadın kıyafeti ile kaçarak canını zor kurtarmıştı. Mustafa Kemal ölünce; gizlice, Dolmabahçe Sarayına gelerek, Mustafa Kemal’in cenazesi önünde saygı duruşunda bulunmuştu. –1935’te İsveç Veliaht Prensi ‘de ATATÜRK’Ü görmeye gelmiştir.

41

—1934 tarihinde; Marsilya’da, bir silâhlı saldırı sonucu öldürülen Yugoslavya Kralı Aleksandır, ATATÜRK’Ü görmek için, Türkiye’ye gelmişti. ATATÜRK’E: ”Size bir sır tevdi edeceğim, Yunanlılar İzmir’e çıkmadan önce; İngilizler, İzmir’e bizim çıkmamızı teklif etmişlerdi, Reddetmiştik.” dediğinde; ATATÜRK’TEN, şu karşılığı almıştı: ”Geçmiş olsun, Ekselans.” —Arabistan’ı, Osmanlı Devleti aleyhine, isyana kaldıran Mekke Şerifi Hüseyin’in Ürdün’e Kral yapılan oğlu Abdullah’ta, ATATÜRK’Ü ziyaret edenler arasındadır. —Boşanmış bir kadın olan, Madam Simpson ile evlendiği için İngiltere Tahtı’nı bırakmak zorunda kalan, İngiltere Kralı Edward, özel olarak, ATATÜRK’Ü görmek için İstanbul’a, Dolmabahçe Sarayı’na gelmiştir. ATATÜRK’ÜN sağlığında, bütün yollar, Roma’ya değil de, bütün yollar Ankara’ya çıkmaktaydı. Bütün bunları niçin mi yazıyorum? Söyleyeyim: Mustafa Kemal, binbaşı iken, 1910 yılında, Fransa’ya, Pikardi Manevralarına gitmişti. Gözlerinden rahatsız olduğu için Karlspat Kaplıcalarına, tedavi için gitmişti. Bir de, 1918 yılında, Veliaht Vahdettin Efendiyle, Almanya’ya gitmiştir. 19 sene öğrencilik, 19 sene komutanlık,19 sene’de Devlet Başkanlığı yapmış olan Gazi Mustafa Kemal, 19, Mayıs 1919 tarihinde, bir daha sınırlarının dışına çıkmamak üzere, Anadolu’ya çıkmıştır. —İsmet İnönü’de aynı politikayı izlemiştir. Başbakanlığında, S.S.C.Birliği’ne, Bulgaristan’a ve İtalya’ya görevle gönderilmiştir. Dış İşleri Bakanı olarak, Lozan’ı imzalamıştır. - 1943 Yılında, Churchill ve Roosevelt Kahire’de buluşmuşlardı., Churchill ,uçağını Türkiye’ye yollayarak Cumhurbaşkanı İsmet İnönü’yü Kahire’ye davet etmiştir. Başbakan İsmet İnönü, İtalyanlarla resmi görüşmelerde bulunmak için, Roma Garında, trenden iner. Etrafına bakınır, İtalya Başbakanı Benito Mussolini’yi ortalıkta göremez. Bunun nedenini sorduğunda: -“Ekselans, Duçe çok meşgûl, sizi saray’da karşılayacak;” yanıtını almıştır. -“ Ya; öyle mi, biz’de geldiğimiz gibi gitmesini biliriz,” diyen İsmet İnönü; gerisin geri, tren’e biner. Benito Mussolini, yıldırım hızı ve binlerce özürle, Roma Garı’na yetişir. Yıl 1926, Midilli Adası’nın açığında, Fransız Bandıralı Lotus gemisi ile Türk Bandıralı Bozkurt kömür gemisi çarpışır. Türk Gemisi batar. Denizcilerimizden, ölenler ve yaralananlar olur. İstanbul’da, Sorgu Yargıcı Himmet Bey, her iki kaptan’ı da tutuklar. Fransızlar; tutuklanan Fransız kaptan, derhal serbest bırakılmadığı takdirde, limanlarımızı bombardıman edeceklerini bildirir bir kesin uyarı’da bulunmuştur.

42

Adliye Vekili, Sorgu Yargıcı Himmet Bey’e durumu bildirir. Himmet Bey’in yanıtı net ve kesindir: ”Deliller, her iki Kaptanı’nda tutukluluk hallerinin devamını gerektirmektedir. Fransızların kesin uyarısı da beni ilgilendirmemektedir.” Mareşal Fevzi Çakmak’a danışılır. Mareşal Fevzi Çakmak: ”Fransızların bir tek mermisi, bir Türk limanına düşerse, Suriye’yi işgal edeceğimizi Fransızlara bildirin.” Der. Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti tarafından, Fransızların kesin uyarısı reddedilir. Fransızlar, Lahey Adalet Divanı’na gitmeyi kabul ederler. Mahmut Esat Bey, Lahey’e gider, Fransız tezini çürütür, dava’yı kazandığı gibi, Fransızlara da özür diletir. ATATÜRK tarafından, kendisine, BOZKURT soyadı verilmiştir. Esat Mahmut Bozkurt, memleketi olan Söke’de yatmaktadır. İstanbul Üniversitesi’nden mezun olduktan sonra; Devletler Hukuku alanında doktora yapmak üzere Lozan’a gider. Ulusal Kurtuluş Savaşı başlayınca, doktora çalışmasını yarıda bırakır, omzunda tüfeği ile Anadolu’ya gelir. 04, Ekim ,1926’tıda yürürlüğe giren Türk Medeni Kanunu, o’nun eseridir. —Etimesğut’a ve Kayseri’ye uçak fabrikaları kurularak, buralarda üretilen (10) adet Türk Tipi Uçak, Hollanda’ya satılmıştır. —İngiltere’den (15.000.000) milyon sterlinlik bir kredi bulunarak, yedi evlik bir yerleşim yeri olan, Karabük’e demir ve çelik fabrikası kurulmuştur. — 29.Ekim.1937 tarihinde; Cumhuriyet Bayramı nedeniyle, S.S.C.Birliği Komünist Partisi genel Sekreteri Stalin, ATATÜRK’E bir kutlama telgrafı çeker. Kutlama telgrafını iade eden ATATÜRK, saat 01.00’de, S.S.C.B. Büyük Elçiliği’ne gelir. Yanında, mükemmel Rusça bilen, Azeri asıllı bir Hava Albayı vardır. Büyük Elçi Kara han’a ateş püskürür: “Parti Genel Sekreteri Stalin’in çekmiş olduğu kutlama telgrafını iade ettim. Stalin, ancak, İsmet Paşa’ya kutlama telgrafı çekebilir. S.S.C.B. bizi küçük görmesin; biz, küçük bir coğrafya’ya sığmış, büyük bir devletiz. Bundan sonra, büyük devletlerin yazgısı küçük devletlerin elindedir. Ben, Kars’a ordularımın başına gidiyorum. Stalin’de, ordularının başına gelsin; görelim bakalım, kim küçükmüş, kim büyükmüş.” Der. Araya girmek isteyen bir N.K.V.D. Mensubu’nu : ”Sen, Türkiye’de size hizmet edecek uşak olmadığını ne zaman anlayacaksın?” diyerek, sertçe azarlar. İran’da; Türk Büyük Elçiliğinde Kavas olan Rıza isimli bir eski süvari çavuşu, bir darbe ile İran tahtını ele geçirir. Ankara’ya gelir, ATATÜRK’ÜN yaptıklarına hayran kalır. ”İran’a döndüğümde, MEN DE bunları yapacağım,” deyince, ATATÜRK: ”Evli iseniz mümkün değildir Majeste” diye yanıt verir.

43

Rıza Şah’ı, müttefikler iktidardan uzaklaştırıp, oğlu Muhammet Rıza. İran Yönetimi’nin başına geçirirler. Hiçbir varlık gösteremeyen Muhammet Rıza’da, Humeyni tarafından devrilerek sürgüne gönderilmişti. Sürgünde ölen Muhammet Rıza’nın:”ATATÜRK’ÜN yaptığı LAİKLİK uygulamasını, ne babam ne de ben yapabildik,” diye sayıkladığını gazeteler yazmıştı. —ATATÜRK’ÜN önderliğinde Balkan Antantı hayata geçirilir. —ATATÜRK’ÜN önderliğinde, Sadabat Paktı kurulur. —Ağnam vergisi-Küçükbaş hayvan vergisi- kaldırılır. —Aşar vergisi kaldırılır. —Devrimlerin alt yapı çalışmaları hızlandırılır. 1876 Anayasası,1909 ve 1913 tarihli ekleri ile aynen korunur ve o Anayasa uygulanır. 1.Ocak.1921’de, 21 maddelik bir Anayasa kabul edilir, öteki Anayasa’ya hiç dokunulmaz. Osmanlı’nın Kanunları aynen uygulanır. 1913 senesinde kabul edilen, ordumuzun beslenmesini düzenleyen“ Tayinat ve Yem Kanunu”, 1963 tarihine kadar yürürlüğünü sürdürmüştür. Uzun, uzun şunu yaptı, bunu yaptı demektense; reform ve devrim sürecini diğer devrimlerin süreçleri ile karşılaştırmak, daha kısa ve daha mantıklı bir yol olsa gerektir.

C. SOVYET DEVRİMİ.

1917 tarihinde başlayan iç savaş, 1922 tarihinde sona ermiştir. Eski rejim taraftarları ile Bolşevik Muhalifleri’nin ve ayrılıkçıların, kitle halinde öldürülmeleri sürdürülmüştür. Toprak Sahipleri’nin ellerinden, toprakları zorla ve alelacele hazırlanmış kararnamelerle alınmıştır. Karl Marks’ın beklentisine göre; ihtilâl, sanayi ülkesi olan Almanya’ ve Fransa’da kendiliğinden çıkmamış; bir tarım ülkesi olan Rusya’da, silâh zoru ile ve uzun süren bir iç savaş sonu gerçekleştirilmiştir. İhtilâl’in dinamiği, İŞÇİLER olması gerekirken; ÇİFTÇİLER, en büyük desteği sağlamışlardır. Uzun süren bir alt yapı hazırlığı yaşanmadan; kısa süreli ve çok kanlı bir şekilde; tarım’da, sanayi’de ve toplumsal yaşamdaki değişiklikler uygulamaya konulmuştur. Tüm hatalar, yeni, yeni suçlar ve suçlular yaratılarak örtülmeye çalışılmıştır. Gizli polis teşkilâtları Kitlesel kıyımlara imzalar atmıştır. ÇEKA, MVD ve NKVD’NİN (2.500.000) insan öldürdüğü; 1917–1949 arasında, ( 49.000.000) insanın öldürüldüğü açıklanmaktadır.

44

Bunca kan ve gözyaşı ile yaratılan, Gorbaçov’un bir fiskesi ile darmadağın olup, yıkılmıştır. Sovyet Devrimi’nin Dünya’ya ihraç çalışmaları, ayaklanmalara ve iç savaşlara neden olarak, milyonlarca insanın ölümüne, sakat kalmasına ve ülkelerin bölünmelerine neden olmuştur. Miras ve toprak sahibi olmak yasaklanmıştır. Daha sonraları, miras hakkı geri verilmiş, ekip biçmeleri içinde, kişi başına (40) metre kare toprak verilmiştir. Bu, özel mülkiyete açılan topraklar, Sovyet toprağının %4’ünü oluşturmuştur. Bu topraklardan elde edilen meyve, sebze, tavuk ve yumurta,%96 topraktan elde edilen miktarı geçmiştir. Rusya, (45.000) tank, (45.000) uçak, (3.500.000) askerine, gizli Polise ve hapishanelerine rağmen, dağılıp gitmiştir.

D. ÇİN DEVRİMİ.

1842 tarihinde, Avrupalılar, (20.000) sandık afyonu satabilmek için, Çin’i istilâ etmiştir. Çin, derin bir uykudaydı. Napolyon: ”Dünya için asıl tehlike, Çin’in uyanmasındadır.” demiş. 1912’de, Dr. Sun Yat Sen’in Cumhuriyet denemesini, bacanağı olan Mareşal Çankayşek’in yönetimi almıştır. Çin, önce SSCBİRLİĞİ, sonra’da Japonya ile uzun süren bir savaşa girmiştir. 1949 Yılında, uzun süredir devam eden iç savaşı, Mao Çeç- Tung kazanmıştır. Toprak reformu sırasında, (2.000.000) insan’ın acımasızca öldürüldüğünü okumuştuk. Kararnameler ve Makineli Tüfeklerle, devrim bir yere varamamış, tıkanmıştır. Mao’nun Kızıl Kitabi’de bir işe yaramamıştır. 1966 yılında, Kültür devrimi ilân edilerek, geçmişe ait ne varsa izleri silinmeye çalışılmıştır. Konfiçyüs’ün bir deyimi ile başa çıkan olmamıştır: ”Militan’ın, ne kendisine, ne ailesine, ne de devletine faydası dokunur.” Mao.” İktidar, militan’ın namlusu ucundadır.” diye buyurmuştu. Çin’de, her şey yakılıp, yıkıldıktan sonra KONFİÇYÜS galip gelmiştir. 1976 yılında, Mao ölünce, Çin’de rüzgârlar başka türlü esmeye başlamıştır. Alt yapı çalışması ile Çin, korkulan ülke konumuna gelmiştir. Bugün; (1.700) Üniversite ve Teknik Okulla, büyük bir sanayi devi haline gelmiştir kitlesel kıyımlarla, kanla ve gözyaşı ile varamadığı yerlere, OKUL ve ALINTERİ ile erişmiştir.

45

Çin’in lise ve üst seviyedeki okullarında, ATATÜRK VE ATATÜRKÇÜLÜK okutulmaktadır. Çin Devrimi’nin dışarıya ihraç girişimleri de, Sovyetlerin yarattığı felâketlere eş felâketler yaratmıştır.

E. ATATÜRK DEVRİMİ

“ATATÜRK DEVRİMİ, birden bire, tepeden inme bir devrimdir.” Diyenler, öteki devrim hareketlerini, yeterince inceleyememiş olanlar gibime geliyor. İran Halkını, binlerce yıl geriye götüren, devrim diye adlandırılan hareket ve yukarıda anlatılanlar, ulusların tepesine kaç senede inmiştir? Fransız devrimi, (400) sene çekilen bir sıkıntının ürünüdür. Sovyet Devrimi, Fransız Devrimi’nin Yirminci asırdaki kopyasıdır. Samsun’dan, Havza’ya geçen Mustafa Kemal, oradan tüm ulusal davranışları harekete geçirmiştir. İki defa toplanan Alaşehir Kongresi, Balıkesir Kongresi ve ülkemizin her tarafında toplanan kongreleri, Kuvay’ı Milliye ve Müdafaayı Hukuk örgütlenmesi izlemiştir. Türk Halkı, hem kurtuluş için örgütlenmiş, hem kendi kendisini yönetmeye başlamıştır. Bu davranışlar, halkımızın demokrasiye yabancı olmadığının göstergesidir. Seçim sisteminin oturması ile Cumhuriyete geçiş sancısız olmuştur. Cumhuriyet, kavgasız ve gürültüsüz kabul edilerek, ilân edilmiştir. Başkomutan ve Devlet Başkanı olan Mareşal Gazi Mustafa Kemal, Türk Halkının sevgisine ve olağan üstü gücüne rağmen, hiçbir yenilik hareketine girişmemiştir. Devrimin alt yapı çalışmalarına girişmiştir. Kurtuluştan sonra yapacağı devrimleri 7/8 Temmuz gecesi, Erzurum’da, Mazhar Müfit Kansu’ya not ettirmiştir. O’nun hiç acelesi yoktur. Yıllarca, kafasında tuttuğu, bir sır olarak sakladığı planlarını zamanı geldiğinde sırası ile uygulamaya koymuştur. Ulusal Kurtuluş Savaşı zaferle sonuçlandırılıp, Lozan Antlaşması da imzalandıktan sonra; tüm dikkat ve çalışmalarını yapmasını düşündüğü işler üzerinde yoğunlaştırmıştır. (11) suikast teşebbüsü atlatmıştır. —Hilâfet ve Saltanat birbirinden ayrılmıştır. —Saltanat kaldırılmıştır. —Evkaf ve Şer’i ye vekâleti kaldırılmıştır.

46

—Tevhidi Tedrisat Yasası-Eğitim ve Öğretim Birliği Yasası- yürürlüğe girmiştir. Bu yasa’nın gerekçesi, Cumhuriyet’in eğitim Devrimi’nin habercisidir: “Bir ülke’de iki çeşit eğitim, iki tip insan yetiştirmesine yarar. Bu da, ulusal birlik için en büyük engeldir.” Genelkurmay Başkanlığı’nın Vekâlet olması kaldırılarak Başbakanlığa bağlanmıştır. —Tabii Hukuk’a göre, yepyeni bir Anayasa hazırlanır ve yürürlüğe konulur. 1876 Anayasa’sı, tüm değişiklikleri ile yürürlükten kaldırılır. Yıl 1924’tür. —Ankara’da Hukuk Fakültesi açılır. Yıl 1925’tir. —04 Ekim1926 tarihinde yürürlüğe girmek üzere, TÜRK MEDENİ KANUN’U kabul edilir. Mecelle, 1917 tarihli ekleri ile birlikte, yürürlükten kaldırılır. Devrimlerin başında, Müşir Gazi Mustafa Kemal emekliye ayrılır. Mustafa İsmet’te (50) TL. Emekli maaşı ile emekliye ayrılır. Devrim yapacak adamların her türlü yetkiden sıyrılıp, sivil elbise ile halkının karşısına çıkmasının başka bir örneği var mıdır? —Türkiye Cumhuriyeti’nin Merkez Bankası görevini yürüten Osmanlı Bankası’nın bu görevine son verilir. —Türkçe gramer kitabı yayımlanır. —Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası kurulur. —Sümer Bank ve Eti Bank kurulur. — Dolmabahçe Sarayı’nda, Uluslararası “Türk Dili Kongresi” toplanır —Kazma, Kürek ve kol gücüyle dağlar delinir, Irmaklar ve uçurumlar aşılarak, ülkemiz baştanbaşa demir ağlarıyla örülür. Amerika Birleşik Devletleri’nin 1958’deki Genelkurmay Başkanı: ”Bizim için ne Komünist Çin ne’de Komünist Rusya tehlikeli birer düşmandır. Bizim en tehlikeli düşmanımız kara yollarımızdır.” demişti. Bin kamyon’un taşıdığı yükü bir lokomotif taşıdığına göre, doğru bir saptama yapılmıştır. Bunu Mustafa Kemal görmüş, Adnan Menderes, ABD’nin tuzağına düşmüştür.

47

Komünizm’in yayılmasını önlemek için! Hükümet kararıyla, Kore’ye bir Tugay Türk Askeri gönderen Adnan Menderes, aynı günlerde, Yedek Subay olan oğlunu Nato’nun Merkezi, Paris’e göndermiştir. Yedi sene savaşlarında, İngiltere’ye kiralık asker veren Büyük Frederik, her asker için ineklere ödenen gümrük vergisi almıştır. Demokrat Parti Hükümeti’nin de böyle bir uygulaması olduğunu gazetelerimiz yazmıştı. Amerikalıların, her asker için ödediği (175) Dolar’ın (150) dolarını alarak, askere (25) dolar verildiği, şikâyet konusu olmuştur. Hatta bir Amerikalı yetkilinin:”TÜRK ASKERİNİN MALİYETİ, 25 CENT!”, dediğini gazetelerimiz yazmışlardı! Erdal İnönü Yedek subay Okulunda öğrenciyken, önemli bir kişinin düğününde bulunması istenir. Cumartesi akşamı için, Yedek Subay Bölük komutanından izin alma isteğini Cumhurbaşkanı İsmet İnönü geri çevirdiğinden; Erdal İnönü düğünde bulunamaz. Mareşal Fevzi Çakmak, (23) sene Genelkurmay Başkanlığı yapmıştır. O’nun döneminde; ordu komutalarından birisi, bir askeri, bulunduğu birliğinden alarak, daha rahat bir birliğe vermiştir. Durumu öğrenen Mareşal, o askeri eski birliğine iade ettirir. Bu duruma çok üzülen ordu komutanı, Mareşal’in huzuruna çıkar: ” Sayın Mareşalim, bir askeri bir yerden başka bir yere nakletmek yetkimiz yok mudur?” diye sorduğunda, aldığı yanıt karşısında, sorup, soracağına, bin kere pişman olur. Mareşal, parmağını ordu komutanının gözüne doğru uzatarak:” Sayın Orgeneral; subay ve astsubayları istediğiniz yerden alıp, istediğiniz yerlere atayabilirsiniz. Bir orduda torpil, erlere kadar inerse, o orduyu ayakta tutmak mümkün olmaz, o ordu dağılır.” demiştir. Türk Silahlı Kuvvetlerinde; SAT ve SAS Komandoları muvazzaf subay ve astsubaylar arasından seçilir. Başbakan Tansu Uçuran Çiller zamanında bu kural bir kez değiştirilir. “Bunda ne var” diyenlerimiz bulunabilir. Merhum Turgut Özal:” Anayasayı bir kere delmekle bir şey olmaz demişti. ”Silahlı Kuvvetlerin Kuralları’nın kanla yazıldığını bilmeyenlere sözüm yok. Sayın Tansu Hanımın büyük oğulları, SAT Komandosu yapılarak, Yeni köydeki köşklerinin karşısındaki kışlada askerlik hizmetini şerefi ile ve Hakkı ile bitirmiştir. Prof. Dr. Mümtaz Soysal’ın başına gelenler, unutulur cinsten değildir. Bilimsel bir Kitabı’nda sosyalizmi anlattığı için, komünizm propagandası yapmak suçundan gözaltına alınarak Mamak Askeri Ceza ve Tutukevi’ne kapatılmıştı. Çenesindeki yara izinin öyküsünü anlatmaktan utanç duyarım. Komünizm propagandası ile suçlanan Sayın Mümtaz Soysal, Orly Katliamı’nın duruşmasında, Türkiye Cumhuriyeti’nin haklarını savunmak için Paris’e gönderilmiştir. Dört sat boyunca Türkiye’nin haklarını savunduğu gibi, bu görev için yapılan tüm masrafı kendisi karşılamıştır. Daha sonraları, Dış İşleri Bakanı olan Sayın

48

Mümtaz Soysal’ın tek oğlu, Yedek Subay olarak askerliğini yaptığı Karakol (11)sefer terörist saldırısına uğramıştır. Oğlu’nun görev Yeri’nin değiştirilmesi teklifini, DIŞ İŞLERİ BAKANI SAYIN MÜMTAZ SOYSAL kabul etmemiştir. Antakya’da, J. Eğitim Tabur komutanlığında bulunduğum sırada, boyu Kırıkkale P.Tüfeğine denk bir genç kapımı çaldı; buyur edip kendisine yer gösterdiğimde: ”Ben kendimi asker yaptım, huzurunda oturamam:” dedi.” Boyum küçük diyerek, beni askerlik yapma şerefinden yoksun bıraktılar. Asker için boy mu gerek, yürek mi gerek Sayın Komutanım,” diyerek ortalığı çınlattı. Terziyi çağırdım, bu yeni askere ölçüsüne göre elbise dikmesini emrettim. O Küçücük askerimin boyuna uygun bir filinta bularak kendisine zimmetle verdim. Asker elbisesini giyerek, bölük komutanı ile birlikte odama geldi, tekmilini verdikten sonra, izin isteyerek: ”Sayın komutanım, namusumu kurtardınız. Alay konusu olmaktan da kurtulacağım. Sizden bir dileğim daha var. Diğer asker arkadaşlarıma neyi uygularsanız, bana onu uygulayın.” Bütün bu yapılanmalar; 17-23.Şubat.1923 tarihleri arasında toplanmış olan, İzmir İktisat Kongresi’nde alınan kararlara göre olmaktadır. Hatırımda yanlış kalmadıysa, bu kongreye, Türk toplum’unun her kesiminden,1343 delege davet edilmişti. Bu kongre çok hararetli tartışmalarla sona ermiştir. Gazi Mustafa Kemal Paşa’nın Kongreyi açış konuşması, günümüz Türkçesi’ne uyarlanarak okullarımızda okutulmalıdır. —Ankara’da, Dil, Tarih ve Coğrafya Fakültesi kuruldu. Bu Fakültede, Hititçe ve Sümerce kürsüleri açıldı. -İkinci Abdülhamit’in tahtan indirilmesinin dinen sakıncalı olmadığına dair Fetva veren, Elmalılı Hamdi Yazır’a tercüme ettirilen Kuran’ı Kerim, çok sayıda bastırılarak, halkımıza bedava dağıtılmış; bu girişimin harcamaları ATATÜRK tarafından karşılanmıştır–15.000TL— Papaz okulu kaçkını Gürcü Jozef Stalin, devrim yapacağım diye, cinayetlerine soyunmadan önce bir Mareşal elbisesi giyer. Böylece Mareşal olur. Bulganin’e de bir Mareşal elbisesi giydirir, o’nu da Mareşal yapar. İlkokul öğretmeni Benito Mussolini, iktidarı alır almaz, DUCE Unvanını alır. O dahi bir Mareşal elbisesi giyer; İtalyan Orduları’nın fiili Başkomutanı olur. Onbaşı Adolf Hitler, ”Alman Irkı’nın onurunu ve gururunu” temsil eden FÜHRER -Başbuğ- Unvanı’nı alır ve Alman Ulusu’nun Başkomutanı olur. Hukuk Fakültesi kaçkını Saddam Hüseyin, bir Mareşal elbisesi giyer, Irak Orduları’nın Başkomutanı olur. Kabine üyeleri de, asker elbisesi giyerek komutan olurlar. İşin acıklı yanı, bunlardan ölüm cezasına hüküm giyenler, sivil elbise ile asılırlar.

49

İngiliz Ordusu’nda, Onbaşı Rütbesi ile bulaşıkçılık yapan İdi Âmin, bir darbe ile iktidara gelir. Londra piyasalarından satın aldığı madalyaları ve nişanları taktırdığı mareşal elbisesini giyinir ve o anda Mareşal olur. Türkiye’ye devrim hemen gelmez. Halk Mektepleri ve Millet Mektepleri açılır. Alt yapı tamamlanır. Devrimler sıra ile Türk Halkı’nın huzuruna çıkarılır. Bunları uzun uzadıya yazma olanağım yok. Kadınlara seçme ve seçilme hakkı verilir. İlk Genel seçim’de (18) TÜRK KADINI TBMM’NE GİRER. ATATÜRK İLKELERİ ‘DE ANAYASA’DAKİ YERİNİ ALIR.

F. PRATİK UYGULAMALAR.

Balıkesirli Onbaşı Musa, askerliğini Kuşadası’nda yapmaktadır. Sahil gözetleme nöbeti kendisine geldiğinde, Hoçkis Otomatik tüfeğini alarak, gözetleme yerinde mevzi’e girer. Türk kara sularına girmiş olan İngiliz savaş gemisinden indirilen bir filika, içi İngiliz askerleri ile dolu olarak, kıyıya doğru gelmektedir. Onbaşı Musa, filika’nın üzerinden, uyarı ateşi açar. Filikadaki İngiliz askerleri, uyarı Ateşi’ne aldırış etmeden, kıyıya yaklaşırlar. Onbaşı Musa, filika’ya ateş açar. Bir İngiliz Subayı vurulup ölür. Yaralananlarda vardır. İngilizler, politik atağa kalkarlar. Onbaşı Musa’nın derhal cezalandırılmasını isterler. Çok iyi derecede Fransızca bilen Dilâver Argun Bey, Kuşadası Kaymakamı’dır. İngilizlerle bağlantı’yı o sağlamaktadır. Durumun önemi nedeniyle, Başbakan İsmet İnönü ile telefon bağlantısı kurulur. Cumhurbaşkanı ATATÜRK’E bilgi verilir. Kaymakam Dilâver Bey kanalı ile İngilizlere şu bilgi verilir: ”Kara sularımıza giren ve kıyılarımıza izinsiz olarak çıkmak isteyen, uyarı ateşimize de aldırış etmeyen askerlerinizin bu davranışlarına karşı yapılan bu yasal müdahale’de suç unsuru bulunmadığından, Onbaşı Musa’nın cezalandırılmasına gerek görülmemiştir.” Cenazeleri’nin kendilerine teslimini isteyen İngilizlere, Ankara’dan şöyle bir yanıt gelmiştir: ”Subayınızın cenazesi, olay yerine bir Türk Savaş Gemisi geldikten sonra, törenle teslim edilecektir. ”Ertesi günü, Türk Savaş Gemisi olay yerine gelir, İngiliz Subayı’nın cesedi törenle İngilizlere teslim edilir. İngilizler, cenazelerini alarak ve süngülerini Onbaşı Musa’nın önünde düşürerek çekilip giderler. 02,Ekim,1992 tarihinde, EGE DENİZİ’NDE, Nato’nun Kararlılık Gösterisi–92 tatbikatı yapılmaktadır. Türk Donanması’na ait Savaş Gemilerimizde bu tatbikata katılmıştı. Bu tatbikatta, gerçek mühimmat kullanılmayacaktı. TCG. Muavenet Muhribimizin tüm personeli uyanık ve görev başındaydı. Gece yarısı; Amerikan Donanması’na ait Saratoga uçak gemisinden fırlatılan iki adet Sea Sparrow füzesi, Muavenet’in kaptan köprüsünde patlamıştır. Gemi Komutanı ve beş Türk Askeri şehit olmuştur.

50

Deniz Teğmeni KILIÇ, hala yaralarının acısını ve sıkıntısını yaşamaktadır. Olayın bir kaza eseri meydana geldiği savunmasını, yalınız korkaklar ve iktidara sevdalı olanlar kabul edebilirler. ABD. Türk donanmasına, KNOKS tipi, HURDA savaş gemilerini vermek istemektedir. Türk Donanması’na, Alman yapımı savaş gemileri katılmıştır. Bir yağcılık gösterisi olarak Turgut adı verilen; yoğun tenkit üzerine adı TURGUR REİS’E dönüştürülen Donanmamızın Amiral Gemisi, ülkemizin gururu olmuştu. Amerikalılar, bu durumu politikalarına uygun görememişlerdi. Amerika’da Başkanlık seçimleri yaklaşmıştı. G. Bush’un Ermeni ve Rum oylarını garantiye alması için Türkleri küçük düşürecek bir olay gerçekleştirmesi gerekliydi. Muavenet Muhribi,1942 yapımıydı, donanmamıza 1972 yılında katılmıştı. Amerikalıların Türkiye’ye verdiği savaş gemileri, genellikle1942 yapımı eski gemilerdi. Beş Yiğit denizcimiz ile Donanmamızın bir efsane adı, Amerikan politikasına kurban edilmiştir. Türk Deniz Kuvvetlerinde; bu üçüncü Muavenet gemisiydi. İlk MUAVENET’İ MİLLİYE Gambotumuz, Morta koyunda demirli bulunan İngilizlerin GOLİYAT adlı savaş gemisini torpilleyerek batırmıştı. Bu, Muavenet Muhribimizin vurulması ve Çoban Davut’un sapan taşı ile öldürdüğü Dev Golyat’ın öldürülmesinin karşılığıydı. Kara’da silahı kullanan kişi onu kullanma sorumluluğunu taşır. Hava’da uçağı kullanan pilot, ateş etme sorumluluğun taşır. Deniz Kuvvetlerinde bu, böylesine kolay ve pratik değildir. Savaş gemileri seyir halindeyken bütün silahlar sıfırlanır, namluları aşağıya indirilir. Tatbikat’ta, durum buna benzemekle birlikte, çok daha güvenli bir sistem devreye sokulur. Ateşleme emri verildiğinde, ÜÇ GÜVENLİK SİSTEMİ devreye girer. Cumhuriyetin onuncu yılı kutlamaları, tüm yurtta ve dış temsilciliklerimizde coşku ile kutlanmıştı. Ankara’da, Hipodrom’da yapılan tören çok görkemli olmuştu. SSCB. DEN Mareşal KLEMENTİ Varaşilof’ta şeref locasındaydı. SSCBİRLİĞİNİN bağış olarak verdiği (450) adet ZİS marka, Rus yapımı askeri araçlarda tören geçişine iştirak etmişti. ATATÜRK; “NE MUTLU TÜRK’ÜM DİYENE” cümlesi ile biten konuşmasını o gün yapmıştır. 1935 senesi, Benito Mussoli’nin kaynayıp köpürdüğü senedir. İtalyan Generalleri, turist görünümüne bürünerek, Antalya kıyılarında ve Toros Dağlarında keşifler yapmaktadır. İtalyanların, Türkiye kıyılarına çıkarma yapacakları söylentisi ortalıkta dolaşmaktadır. Tam bu sırada; B.Mussolini’nin, ünlü bir Alman Yazarına, ATATÜRK’Ü kastederek: ”Ankara’da bir sarhoş var,” dediği ATATÜRK’ÜN DE kulağına gelir. Törenlerden sonra kutlamalar başlamıştır.

51

Orada bulunanlar, ATATÜRK’ÜN gergin davranışından, büyük bir fırtına’nın kopacağı sezgisine kapılırlar. Havacı, Denizci ve Karacı Subay Grupları, huzura kabulü beklemektedir. Sakarya Meydan Muharebesi’ne, üsteğmen rütbesi ile katılmış olan, Hava Subayı Ziya Zeyrek’te orada bulunmaktadır. Bizler, bu olayın öyküsünü, şimdi Rahmetli olan o komutanımızdan dinlemiştik. Mısır Büyük Elçisi, başına geleceklerden habersiz olarak, başındaki fesi çıkarmadan, ATATÜRK’ÜN huzuruna girer. Saygı ile eğilip, selam vermek isterken, ATATÜRK, elinin tersi ile adamın başındaki fesi yere düşürür. İngiliz Büyük Elçisi, açıklama isteği ile ileri çıkmak isteyince, hariciyeciler buna engel olurlar ve adamı dışarı çıkarırlar. Olanlar, bundan sonra olur. İtalya Büyük Elçisi, Kurmay Yüzbaşı Mustafa Kemal’in Trablus’ta savaştığı İtalyan Amirali’nin oğludur. Cumhuriyet Bayramını kutlamak üzere huzura girdiğinde; ATATÜRK, gözlerini elçi’nin gözlerine dikerek:” Ekselans, senin Palyaço’dan ne haber?” diye sorar. Neye uğradığını şaşıran zavallı adam, huzurdan hemen ayrılır. Birkaç gün sonra; İtalya Büyük Elçisi’nin istifa ederek, Ankara’dan ayrıldığı haberi başkentlerde duyulmağa başlar. Lozan Anlaşması ile Antakya Fransızlarda kalır. Misak’ı Milli sınırları içersinde gösterilen bu vatan toprağının Türkiye Cumhuriyeti’nin sınırlarının dışında kalması, Antakyalıları üzdüğü kadar, ATATÜRK içinde üzüntü kaynağıdır. Etiler’in Antakya’da uzun süre yaşamış olmaları nedeniyle, Antakyalıların nüfus cüzdanlarına “ETİ TÜRK’Ü” ibaresi yazılmıştı. Orta Asya’da, Çin sınırına yakın bölgelere ”HATAY” denildiğini, bir yabancı yazarın eserinden okuyan ATATÜRK, Antakya’yı merkez kabul edip, bölgeye HATAY adını vermiştir. Türkiye’den, HATAY’A gönderilen mektuplar, ” böyle bir yer yoktur” damgası ile geri gönderiliyordu. Fransızlar, SAAR Bölgesi’nin Almanlar tarafından geri alınmasına, karşı koyamamışlardı. ATATÜRK, HATAY’I Türkiye sınırlar içine katma kararı verince çalışmalar başlatılmıştır. Dörtyol ilçesini merkez yapan ATATÜRK, HATAY’I geri alma çalışmalarını buradan yönetiyordu. Sağlığı yerinde değildi. İstanbul’da, Tokatlı yan’da istirahat ederken yaverini yanına çağırarak şu emri verir: ”Haydarpaşa’ya telefon et, bir tren hazırlansın; HATAY’A gideceğiz. Ankara’ya da telefon et; İsmet Paşa ve Fevzi Paşa Hazretleri Eskişehir’de bize katılsınlar. ” Emrini duyan yaver, yıldırım gibi dışarıya fırlar. Otuz dakika sonra, İngiliz Büyük Elçisi, büyük bir telaşla, ATATÜRK’ÜN huzurundadır.

52

”Ekselans, İngiltere Başbakanından selam ve saygılar getirdim. Ekselans ATATÜRK acele etmesinler. Hatay meselesi sulh ve sükûn içerisinde çözülecektir;” mesajını size iletmemi emrettiler. “Size, bu mesajı iletmekten onur duyarım.”der. Hatay davası, ATATÜRK’ÜN öngördüğü şekilde ,-Türkiye lehine- çözüme kavuşturulur. Sonraları, ATATÜRK şöyle konuşur: ”Yaverime, HATAY için gerekli emrimi verdiğimde, etrafımda İngiliz Casusları’nın olacağını biliyordum. İngiliz Büyük Elçisinin gelişi bu tahminimi doğruladı.” İtalyanların Antalya kıyılarına çıkartma yapacakları haberleri üzerine, ATATÜRK Antalya yöresine bir gezi düzenler. Yol kenarında sürülerini otlatan küçük bir çobana rastlarlar. ATATÜRK, çocuk çobandan bir türkü söylemesini ister. Çoban, yanık bir türkü söyler; ATATÜRK, çobana 50tl. Verir ve: ” Bir türkü daha söyler misin?”diye sorar; çoban: ”Elli lira daha verirsen söylerim.” deyince, ATATÜRK ayağa kalkarak: ”Kalkın, gidelim. İkinci türkü söylemesi için elli lira isteyen bu insanlar, buralarını bedava isteyen İtalyanları buralara sokmazlar.” der. Küçücük bir davranıştan büyük bir sonuç çıkarmak yalnızca O’na mahsustur. ATATÜRK, önemli bir konuda karar vermeden önce halka giderdi, İsmet İNÖNÜ döneminde, aynı çizgi izlenmiştir: Tam bağımsızlık titizlikle uygulanmıştır. İsmet İnönü, Cumhurbaşkanı seçildikten sonra, Kara Harp Okulu’nu ziyaret etmiştir. Öğrencilerle sohbet ederken: ”Çocuklar, sizlere çok ciddi bir şey anlatacağım. Yakında, İkinci Dünya Savaşı başlayacaktır. Bu savaş sonrasında, birçok ülkenin sınırları değişecektir.” dediğinde, bir subay namzedi ayağa kalkarak:” Türkiye’n inde sınırları değişecek mi? diye sorduğunda; İsmet İnönü: ”sınırları kalemle çizilen ülkelerin sınırları değişecektir. Bizim ülkemizin sınırları kılıçla çizilmiştir, aynen kalacaktır.” demiştir. 1943 yılında, Ankara’da, Sıhhiye Ordu Evi’nin kuzey köşesinde, Almanya’nı n Türkiye Büyük Elçisi Franz Von Papen’e bir suikast düzenlenir. Bomba, suikastçının elinde patlar, suikastçı parçalanarak ölür. F.Von Papen, yara almadan kurtulur. Polisin elinde iki kanıt vardır: Bir ayakkabı ökçesi, birde numarası silinmiş bir Walther marka tabanca kabzası. Türk polisi, 24 saatte, olayı aydınlatır. Suikast’ı, İstanbul Rus Konsolosu ve iki yardımcısı düzenlemiştir. Suikastçı, tıbbiye’de okuyan Süleyman isimli bir Yugoslav göçmenidir. Bir tabur piyade askeri, İstanbul Rus Konsolosluğu’nu kuşatır. Konsolos yakalanır. Kaçmak üzere olan iki yardımcısı da, Kayseri’de tren’de yakalanarak Ankara’ya getirildiler. Davaları Ankara Ağır Ceza Mahkemesinde görüldü. Sanıklar, (15)’er sene ceza alırlar.

53

1958 yılında; Irak’ta yapılan hükümet darbesi üzerine, aceleyle, Ankara’da Muhafız Jandarma Alayı kuruldu. Bu Alayın iki Tabur’u Anıt Tepe’de, bir Tabur’da Çankaya Köşkündeydi. 04 Ocak 1960 akşamı, Çankaya’da konuşlanan 4’ncü j.Bölüğü banyo için şehre inmekteyken; Sarhoş bir vaziyette, Türk kız arkadaşının evinden dönmekte olan Amerikalı Yarbay Morison, otomobiliyle Bölüğün içersine dalar. Niğdeli J.Eri Hamza’yı öldürür, bir grup J. Erin’de yaralanmasına neden olur. Ankara Sosyetesinden meraklı hanımların moral desteği ile desteklenen Yarbay Morison, Amerikan Askeri Mahkemesinde yargılanır. (6)ay süreyle KAPRİ ADASI’NDA bulunma cezası ile cezalandırılır. Türk kız arkadaşının evinden, sarhoş olarak dönme, görev dönüşü sayılmıştır! İlginç bir rastlantı olarak, Kuşadası Kaymakamı Dilâver Argun, Ankara Valisidir. Kendisi ile sert konuştu diye şikâyet ettiği Muhafız J. Alay Komutanı J. Albay Cemal Alkan Adıyaman’a, eşkıya takibine sürülmüştür. İkinci Dünya Savaşı’nın en karanlık günlerinde; Başkan Roosevelt ve Churchill, Cumhurbaşkanı İsmet İnönü’yü Kahire Konferansı’na davet ederler. Cumhurbaşkanı İsmet İnönü’nün, Kahire’ye gitmek için şartları vardır. 1- Eşit devlet ilkesi uygulanacaktır. 2- Uygulanabilir ve devletimize yük getirmez olacaktır. 3- Hazırlanacak gündeme göre, eşitlik ilkesine göre konuşulmayacaksa ben gelmem. İngiltere Başbakanı Margaret Teacher, Hindistan ve Yunanistan Başbakanlarını hava Limanı’nda, törenle karşılamıştır. Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı Turgut Özal’da İngiltere Başbakanlık konutu Downing Stret’in kapısında karşılamıştır. Sene 1959; Türkiye cumhuriyeti Başvekili Adnan Menderes, Esenboğa hava limanında, ABD. Dışişleri Bakanı J.F.Dallas’ı saatlerce beklemiştir. Zaman’ın Maliye Bakanı Kaya Erdem, Dünya Bankası yetkilileriyle, bir masanın karşılıklı taraflarında yerlerini alırlar. A! O’da ne? Kaya Erdem’in kızı, karşı cephede, Babasının, dolayısıyla Türkiye’nin karşısında karşı değil mi? Yıl 1967, Albaylar Cuntası, Yunanistan’da, yönetime el koyarlar ve Nato’nun askeri kanadından çekilirler. Albaylar devrilir, normal yönetim kurulur. Yunanistan’ın Nato’nun askeri kanadına girmesine Türkiye’nin vetosu engeldir. Kenan Evren Türkiye’nin Devlet Başkanıdır. Nato Başkomutanı Orgeneral Rogers, Türkiye’ye gelir, Kenen Evren Paşa’ya çıkar. ”Siz veto’nuzu çekin, ben onlara gösteririm mi “, der, ne derse der. Yunalılardan ve Nato’dan hiçbir ödün almadan, Türkiye’nin vetosunu kaldırır. Yunanistan yine de bildiğini okumayı sürdürür. Emekliye ayrılan General Rogers, Kenan Evren’e vedaya gelir; Kenan Evren, Ankara’yı terk ederek, Konya’ya gider, Mevlâna’ya sığınır.

54

Yıl 1966, Suudi Arabistan Kralı Suudi, Türkiye’ye gelir. Emevilerin İstanbul’u kuşatmaları sırasında, vebadan ölen, Eyüp Sultan olarak adlandırdığımız, İslam Büyüğü’nün türbesini ziyarete gider. ”Ben ANITKABİR’E gitmem:” der. Zamanın Dış İşleri Bakanı İhsan Sabri Çaşlayangil’dir. Başbakan’da Süleyman Demirel’dir. Habeşistan İmparatoru Haile Salasıya Türkiye’ye gelir, doğruca ANITKABİR’E uğrar, MUSTAFA KEMAL’İN kabri üzerine, İKİ GÜMÜŞ GÜL bırakır. Humeyni’nin Dış işleri Bakanı Ankara’ya gelir. ”Ben, ANITKABİR’E gitmem.” der. Kendilerinden saydıkları Mevlâna’yı ziyarete gider. Macaristan’a gittiğinde de, o ülkenin Büyükleri’nin mezarlarını ziyaret eder, meçhul asker anıtına çelenk koyar. Başbakan Turgut Özal’dır. Suudi Arabistan Kralı, Türkiye cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’ün daveti üzerine Türkiye’ye gelir. Hava alanında karşılanır, bir otele yerleşir. Sayın Gül ve Sayın Erdoğan tarafından otelde ziyaret edilir. ANITKABİR’E gitmez. Ülkemizde, yas nedeniyle bayraklar yarıya indirilir, Suudi Büyük Elçiliğindeki, Suudi bayrağı yarıya indirilemez. Kral’a, ATATÜRK ŞEREF MADALYASI verilir! Prof. Dr. Gülten Kazgan yazmıştı. ABD. Dallas Üniversitesinde, bir grup öğrenciye, Türkiye’nin Dış Politikası “, ödev olarak verilir. Bir hafta sonra, öğrenciler ödevi geri verirler.”Türkiye’nin bağımsız bir politikası yoktur. İncelenmeye değmez .” derler. Gazi Mustafa Kemal, İngilizleri yener, İngilizlerle dost olur. Fransızları yener, Fransızlarla dost olur. Yunanlıları yener, Yunanlılarla dost olur. “Ebedi dostluk ve ebedi düşmanlık yoktur. Ebedi çıkar vardır.” Bu kural, evrensel politika kuralıdır. Yunanistan Başbakanı Elefteriyos Venizelos, Yunanlıları İzmir’e çıkartan politikacıdır. Giritli bir avukat olan bu politikacı, Ankara’ya geldiğinde, Ankara Garında, Başbakan İsmet Paşa tarafından karşılanmıştır. Bu, Türk düşmanı olarak bilinen politikacının, Nobel Ödül Komitesi’ne yazdığı bir mektup Sayın Özgen Acar tarafından bulunarak, 20.Mayıs.1981 tarihinde, Milliyet gazetesinde yayımlanmıştır. Sözü, E. Venizalos’a bırakıyorum: “ Hak ve din kavramlarının karıştırıldığı, teokratik bir rejim altında çökmekte olan bir imparatorluğun yerini ulusal, çağdaş, canlılık ve hayat dolu bir devlet almıştır. Büyük reformcu Mustafa Kemal Paşa’nın itici gücüyle sultanların mutlakıyet rejimi kaldırılmış ve devlet açıkça LAİK olmuştur. Ulus, tümüyle haklı olarak, tutkulu bir biçimde, uygar ulusların öncüleri arasında yer almak üzere gelişmeye doğru atılımda bulunmuştur.

55

Ayrıca, barışın güçlendirmesi hareketi, belirgin bir biçimde etnik, modern Türk Devleti’ne bugünkü görünümünü sağlayan iç reformları ile birlikte yürütülmüştür. Gerçekten, etnik ve siyasal sınırlarından açıkça memnun Türkiye, komşularıyla tüm toprak sorunlarını çözümlemiş ve böylece Yakın doğuda barışın temel direği olmuştur. Düşmanlık içinde geçen uzun yüzyıllar boyunca, Türkiye ile kanlı savaşları sürdürmüş biz Yunanlılar, eski Osmanlı İmparatorluğu’nun yerini alan bu ülkedeki köklü değişikliğin etkilerini ilk olarak duyabilme fırsatını elde ettik. Küçük Asya felâketinin hemen ertesinde, savaştan bir ulus devlet olarak çıkan ve yeniden sağlığına kavuşmuş Türkiye ile anlaşma olanağını görerek, ona elimizi uzattık ve o’da bunu içtenlikle kabul etti ve sıktı. Barış isteğini besledikleri takdirde, en tehlikeli anlaşmazlıkların ayırdığı halklar arasında anlaşma olanağı için bir örnek oluşturacak bu yakınlaşmadan, iki ülke için olduğu kadar, Yakındoğu’da barış düzeninin korunması İçinde yalınızca olumlu sonuçlar ortaya çıkmıştır. İşte, barış sorununa bu değerli katkıyı sağlayan kişi, Türkiye Cumhuriyeti Başkanı Mustafa Kemal Paşa’dır. Yakındoğu’da barış yolunun da yeniçağ açan yunan-Türk anlaşmasının imzalandığı dönemde, 1930 yılındaki Yunan Hükümeti’nin Başkanı sıfatı ile şimdi Nobel Barış Ödülü Komitesinin seçkin üyeleri önünde, Mustafa Kemal Paşa’nın adaylığını, bu onur ödülüne layık olarak önermekten şeref duymaktayım. En derin saygılarımın kabulünü rica ederim, Sayın Başkan.” 09. Eylül. 1934 E.Venizelos. Her inanç grubundaki insanlarımızı gözlemlediğimde; bilenlerin bildiklerinin tersini yaptıklarını görürüm. Yaşar Kemal’in, 1954 yılında, Cumhuriyet Gazetesinde yayımlanan bir yazı dizisini hala hatırlarım: ”Yanan Ormanlarda Elli Gün”. Sayın Yaşar Kemal ile yanan ormanlık alanları gezen bir köylümüz, orman ve ormansızlık üzerine söylenmiş en güzel sözleri anlatmış. Sayın Yaşar Kemal, bu köylümüzün, orman yakmaktan beş sene hapiste yattığını sonradan öğrenmiş. Aydınlarımızın, yöneticilerimizin, yazarlarımızın ve politikacılarımızın çoğu, ATATÜRK’ÜN yaptıklarını ve söylediklerini çok iyi bilmelerine karşın apayrı yollar tutmalarının nedenini anlamış değilim. ATATÜRK, ”hürriyet ve bağımsızlık benim karakterimdir.” der. O: ”Söz konusu vatansa, gerisi teferruattır” der. Ne yazık ki, ATATÜRKÇÜ geçinenlerin çoğunda, bu özellikleri görmek mümkün değildir. Günümüzde; Batı’ya ve ABD ‘YE yaranma eğilimleri Sivas Kongresindeki MANDACILIK TUTKUSUNUN BİR DEVAMI MIDIR? Bendeniz, bu konuya akıl erdirmiş değilim? 06 Mart 1922; Mareşal Gazi Mustafa Kemal, Türkiye Büyük Millet Meclisi kürsüsünden konuşmaktadır:

56

“Efendiler Avrupa’nın bütün ilerlemesine, yükselmesine ve uygarlaşmasına karşılık, Türkiye tam tersine gerilemiş ve düşüş vadisine yuvarlana durmuştur: Artık vaziyeti düzeltmek için mutlaka Avrupa’dan nasihat almak, bütün işleri Avrupa’nın emellerine göre yapmak, bütün dersleri Avrupa’dan almak gibi bir takım zihniyetler belirdi. Hâlbuki hangi istiklâl vardır ki ecnebilerin nasihatleriyle, ecnebilerin planlarıyla yükselebilsin? Tarih, böyle bir hâdiseyi kaydetmemiştir.” Dış İşleri Bakanı Ali Babacan Bey, Avrupa Parlamentosu Dış İlişkiler Komitesinde ; ” Türkiye’de sadece Gayrimüslim azınlıklar değil, Müslüman çoğunlukta dini özgürlüklerle ilgili sorunlar yaşıyor.” diyerek, kendi hükümetini ve Türkiye Cumhuriyeti Devletini, yabancılara şikâyet etmiştir. Ali Babacan Bey, Türkiye Cumhuriyeti’nin haklarını savunacağı, Türkiye Cumhuriyeti'nin Avrupa Birliğine girmesi için büyük mücadeleler vereceği insanlara, Türkiye’yi kötülemekle nereye varmak istemektedir? Türk Ulusu, siyasi inanç farklılıklarına bakmaksızın, bunun hesabını AKP. İktidarına sormalıdır Lahey Adalet Divanında, Türkiye Cumhuriyeti’nin hakkını savunan Mahmut Esat Bozkurt’un kemiklerini sızlatmaya kimsenin hakkı olmadığı gibi, Ali Bey’in de hiçbir hakkı yoktur. Amerikan Silahlı Kuvvetleri’nin, Irak’a girme konusu konuşulurken; Ali Babacan Bey ve Dış İşleri Bakanı Ziya Bey, gece yarısı ABD. Dış İşleri Bakanı Powel’in evinin kapısını çalarlar. Sayın Colin Powel Beyefendi, evinde istirahattadır. Belki gecelik kıyafeti iledir. Bizimkileri içeriye buyur eder. Diplomasi tarihinde böylesine bir olay görülmemiştir. Amerikan Silahlı Kuvvetlerinin sınırımızdan Irak’a girmesi için, (26.000.000.000) Dolar geçiş ücreti istediklerini basınımızdan öğrendik. Sayın Colin Powel, ABD’NİN Maliye Bakanı değildir. Maliye Bakanı olsa ne yazar. ABD’lerinde; bakanlar Başkanın sekreteridirler. Başkan ne buyurursa onu yerine getirmekle yükümlüdürler. Cumhurbaşkanı İsmet İnönü: ”Ben, Enver Paşa değilim, beni savaşa sürükleyemezler.” diyerek kararını önceden bildirmişti. Cumhurbaşkanı İsmet İnönü, ilk defa İngiltere Başbakanı W. Churchill ile Adana’da karşılaşmıştır. Tarih 31 Ocak, -1.Şubattır. W.Churchill, Türkiye’nin hemen savaşa girmesini istemektedir. İtalya’ya karşı açılacak bir sefer, Almanların Balkanlardaki durumlarını kötüleştirecektir. Türkiye savaşa girince, Romanya petrol kuyuları bombalanacak, petrolsüz kalan Almanya’nın erken çöküşü sağlanacaktır.

57

W.Churchill’in tezi böyledir. İki taraf arasındaki görüşmeler, Yenice tren İstasyonu’na çekilen bir vagon içersinde yapılmaktadır. Mareşal Fevzi Çakmak ve Başbakan Şükrü Saraçoğlu’da görüşmelere katılmışlardır. Bu nedenle, Türkiye’nin 1943 yılı sona ermeden savaşa girmesi gerekir. W. Churchill, bunu ister. İsmet İnönü, Türkiye’nin savaşa hazır olmadığını, Türk silâhlı kuvvetlerinin, yeni silâhlarla ve yeni araç gereçlerle donatılması gerektiğini savunur. Genelkurmay Başkanı Mareşal Fevzi Çakmak uzun bir ihtiyaç listesi hazırlayarak İsmet İnönü’ye sunar. Listedeki istekler hemen karşılandığı takdirde; Türkiye, Almanya’ya karşı savaşa girecektir. Listedeki ana istekler şunlardır: 1-(2.500.000)kişilik bir orduyu, son model teçhizatla donatmak, 2-(2.500) Tank, 3-Sayısız lokomotif, vagon, uçak, top, her türlü gemi, 4-Asker ayakkabısı, matara, yemek levazımatı, 5-Askerin giyim kuşamı, iğneden ipliğine ihtiyaç malzemeleri, 6- ( 250.000) kişilik, mavi gözlü İngiliz askeri, W. Churchill’in (1.000.000) kişilik müstemleke askeri teklifi kabul görmemiştir. İstek listemizdeki malzemeler temin edildiğinde ve SSC Birliğinin gerçek niyeti açığa çıktığında Türkiye Cumhuriyeti savaşa girecektir. Bu malzemeler, çok uzun sürede temin edilirse, Türkiye Cumhuriyeti Şubat, 1945 tarihinde, savaşa girecektir. Gerçekten; İsmet İnönü sözünü tutup, 23 Şubat 1945 tarihinde Nazi Almanyası’na savaş ilan etmiştir. Cumhurbaşkanı İsmet İnönü, Türkiye Büyük Millet Meclisi’ne geldiğinde etrafını sararan milletvekillerine: “Savaşa sürüklenmek söz konusu değildir. Saldırıya uğrama durumu başka, yükümlülüklerimizde geçerlidir. Başka türlü savaşa girmek için kırk kere düşünürüz, sonra yine kırk kere düşünürüz, ondan sonra yine düşünürüz.” der. İsmet Paşa’nın bu sözünü dinleyen bir milletvekili: ”En büyüğümüzün ölçülülüğü, en büyük güvencemiz.” der. W. Churchill, savaşa girmesi için İsmet İnönü’nü ikna edemez. Yenice görüşmelerinde bulunan bir Fransız diplomatının anıları yayımlandı. Fransız Diplomat :” Churchill kızdı, tehdit etti, yalvardı ve hatta ağladı. İsmet Paşa’yı istediği noktaya getiremedi. İsmet Paşa hep, ilk tavrını değiştirmedi.” diye yazmaktadır. İsmet Paşa İktidardan düştüğünde; bir zamanlar o’nu göklere çıkaranlar, o’nu yerden yere vururken, Churchill şu İngilizce mektubu yazmıştır: “AZİZ GENERALİM,”

58

“Her ne kadar benim Türkiye politika ilişkilerine karışmaklığım doğru olmayabilirse de; Türkiye’nin mukadderatına riyaset ettiğiniz uzun devrenin kapanmış olduğunu şahsen büyük teessür duyarak öğrenmiş bulunuyorum. Bana öyle geliyor ki, tarih general olarak kazandığınız zaferlerden başka, Türkiye Cumhuriyeti’ni, İkinci Dünya Savaşı’nın vahim tehlikeleri içinde nasıl sıyırıp geçirdiğinizi ve aynı zamanda, Mustafa Kemal tarafından sert mücadelelerle kurulmuş olan hürriyetçi ve ilerici hükümet şeklini nasıl koruduğunuzu kaydedecektir. Dostça ve zevkli olan mülakatımızı daima hatırlarım ve politika sahnesinden şimdiki çekilmenizde, size en iyi dileklerimi yollarım.” Pek samimiyetle sizin Winston S. Churchill 1945 yılında, 1924 Anayasamızın dili Türkçeleştirilmişti. Demokrat Parti İktidara gelir gelmez, ATATÜRK DEVRİMİ’NE karşı adımlar atılmaya başlanmıştır. 1932 yılında Türkçeleştirilen Arapça Ezan, tekrar Arapçaya çevrilmiştir. 1937 yılında Anayasamıza giren ATATÜRK İLKELERİ, ’CHP’nin Ambleminde olduğu gerekçesiyle, DP. İktidarını çareler aramaya sevk etmiştir. Sonunda, aranılan çare bulunmuştur. 1952 yılında, 1945 Anayasası yerine 1924 Anayasası yürürlüğe konulmuştur. Bakanlıklar, Vekâletler, Genelkurmay Başkanlığı, Erkan’ı Harbi Umumiye Riyaseti olmuştur. Demokratların bilmedikleri bir şey vardı. Ya da bilmezlikten geldikleri önemli bir şey vardı; bu şey, niçin Başvekil ve Vekil denildiğiydi. İstanbul’da Sadrazam ve Nazırlar vardı. Onları ürkütmemek için, Ankara, onlar adına iş yapılıyormuş görüntüsünü vermek için böyle bir taktik uygulanmıştı. DP. İktidar olduktan sonra, sayısı (5.000)’e varan, HALK EVLERİ’Nİ kapatarak kitaplarını bakkallara, mülkiyetlerini Hazine’ye devretmiş, CUMHURİYET KÜLTÜRÜ’NE en büyük ihaneti yapmıştır. Mustafa Kemal ATATÜRK ile Mustafa İsmet İnönü’nün kavgası; aydınlıkla karanlığın, çağdaşlıkla çağ dışılığın, vatanseverlikle ihanet’in, hurafeyle bilimin, gerçek dindarlıkla din sömürücülüğünün, bağımsızlıkla köleliğin, eşit haklara sahip vatandaşlıkla cariye ve köleliğin, insan onuruyla onursuzluğun savaşıdır. Kısaca söylemek gerekirse; olumluluk ile olumsuzluğun, iradeyle iradesizliğin savaşıdır. Mustafa kemal ATATÜRK, bu durumu ne güzel anlatmıştır. Milli Eğitim Bakanı Dr. Reşit Galip’in bir sorusuna şu yanıtı vermiştir: ”Ben, manevi miras olarak hiçbir ayet, hiçbir dogma, hiçbir donmuş ve kalıplaşmış kural bırakmıyorum. Benim manevi mirasım bilim ve akıldır. Zaman süratle ilerliyor, Milletlerin, toplumların, kişilerin mutluluk ve mutsuzluk anlayışları bile değişiyor. Böyle bir dünya’da, asla değişmeyecek hükümler getirdiğini iddia etmek, aklın ve ilmin gelişimini inkâr etmek olur. Benim Türk Milleti için yapmak

59

istediklerim ve başarmaya çalıştıklarım ortadadır. Benden sonra, beni benimsemek isteyenler, bu temel eksen üzerinde akıl ve ilmin rehberliğini kabul ederlerse, manevi mirasçılarım olurlar.” O’nun en büyük özelliklerinden birisi de, yanılmaz bir biçimde, insanları tanımasıdır. Hiçbir uluslararası konferans deneyimi olmayan Batı Cephesi Komutanı İsmet Paşa’yı Lozan’a göndermesidir. Bu davranışı, yapacağı devrimler sırasında ve sonrasında, kendisine ve devrimlerine bağlı kalacak devlet adamını ortaya koymaktır. El yazısı ile yazdığı talimat’ı da bunun böyle olduğunu göstermektedir: ”Müşküllerinizin hallinde daima Başvekil İsmet Paşa’ya müracaat edeceksiniz; başka kimseye değil.” Gazi MUSTAFA. Kemal. İmza. 1949 yılında, sayısı (11) olan dini dernek, sağ partilerin iktidara gelmeleriyle; önceleri aritmetik diziyle, sonraları –neredeyse- geometrik diziyle artış göstermiştir. ATATÜRK’ÜN yaptıklarını, bir yazı ile anlatmak amacında değilim; amacım, nereden nereye geldiğimizi göstermektir ATATÜRK ile İNÖNÜ’NÜN daktiloları var mıydı, bilemiyorum. Benim bildiğim, ülkemizde iki ünlü daktilo olduğudur. Birisi, Rahmetli Bülent Ecevit’e ait ERİKA marka daktilo makinesi. Bunu, Son Osmanlı Sadrazamı Tevfik Paşa’nın oğlu, İsmail Hakkı Okday Bey hediye etmiş. Bu şanslı ERİKA, şimdi müzede. Öteki ünlü daktilo makinesi nerelerde bilemiyorum. Bu daktilo’nun varlığını Sayın Hasan Celal Güzel Bey’den öğrenmiştik.1983 genel seçimlerinde, Turgut Özal iktidara gelince, ilk iş olarak, bu daktilo ile W’si olmayan Başkan George Bush’a şükran mektubunu yazmış. Dedikodumu bilemiyorum; her 4 Temmuz şükran gününde, bu W’siz Buch bu mektubu okur, okur’da ağlarmış. Merhum Turgut Özal’ın Daktilosu’nun müzeye konulmasını niçin mi istiyorum. Anlatayım: Bu çok ünlü daktilo’nun adını “ŞÜKRAN” koydum. Bu daktilo’nun yanına, şimdi çoktan unuttuğumuz Muavenet Şehitlerimizin ve yaralı Muavenet Muhribimizin fotoğraflarını ‘da koyalım. Daktiloları seyrederken ŞEFİTLERİMİZİ’DE hatırlamış oluruz. Hısım ve akrabayı devlet memuriyetlerine yerleştirmek, bir hastalık olarak kabul edilmektedir. A.B.Devletleri, bu hastalıktan 1890 yılında kurtulabilmiştir. Ünlü komünist avcısı Mc. Carty, Amerika’yı kasıp kavurduğu bir sırada, asker olan Yeğeni’ni Havai’den Amerika Kıtası’na getirdiği için perişan edilmişti. Günümüzde ülkemizde; devlet hizmetlerine memur seçilirken, bizden-bizden değil formülü uygulanmaktadır.

60

ATATÜRK,1937 yılında; Adana’da: ”Herkes, yeteneğine ve tahsiline göre iş istesin. O’nun bunun aracılığı ile benden ve İsmet Paşa’dan tavassut beklemesin. Tavassutla iş verilemez.” demişti. Ulusal Kurtuluş Savaşı yıllarında, Kâzım Karabekir Paşa’nın, bir bahane uydurarak, Ankara’ya gönderdiği Kurmay Yüzbaşı Kâzım Orbay, Enver Paşa’nın eniştesidir. Mustafa Kemal Paşa’nın huzuruna çıkar. Batı Cephesindeki bir Tümen’e atandığı tebliğ edildiğinde: ”Biliyorsunuz, ben, Enver Paşa’nın eniştesiyim.” dediğinde; Mustafa Kemal Paşa: ”Sizinle, daha önceden tanışmıştık, görevinizin başına gidiniz.” der. Rahmetli E. Kor. General Cemal Madanoğlu, yüzselliliklerden, Eşme Belediye Başkanı’nın oğludur. ATATÜRK döneminde, Kara Harp Okulu’nu bitirmiştir. Harp Akademisi’ni de bitirip, Kurmay Subay olarak ordumuza katılmıştır. Enver Paşa’nın oğlu Ali Enver’in Annesi, Sultan Vahdettin’in kızıdır. Ali Enver, Pilot Yüzbaşı olarak Hava Kuvvetlerimizde görev yapmıştır. Birinci Ordu Komutanı Sakallı Nurettin Paşa’nın İzmit’te linç ettirdiği Ali Kemal’in oğlu, Zeki Konur alp, İsmet İnönü döneminde Dış İşleri Bakanlığı’nda görev alıp, Dışişlerimizin en güçlü diplomatlarından birisi olarak, ülkemizi dış ülkelerde onurla temsil etmiştir. O’nun oğlu, günümüzde, Büyük Elçi olarak dış ülkelerde ülkemizi temsil etmektedir. İsmet İnönü döneminde; haber almaya çok önem verilmiştir. Bu konuda bir tek olayı örnek olarak vermek istiyorum. 1943 yılında; İngilizlerin Ankara’daki Büyük Elçiliğinde büyük bir casusluk olayı yaşanmıştı. Çok sonraları; Beşparmak, Çiçero adı altında, bu olay filmleştirilmiştir. MİT. Bir doçent doktora tarihini yazdırmıştı. Bu kitabın (51)inci sahifesinde, bu olayı gerçekleştiren kişinin Elyaza Bazna adlı, Kosovalı bir Türk olduğu yazıyor. Napolyon Bonapart’ın çok güzel bir saptaması vardır: ” Zaferin babası çoktur; yenilgiyse, kimsesiz, boynu bükük bir yetimdir.” İkinci Dünya Savaşında, İsmet İnönü’nün yaşadığı sıkıntılar, unutulup gitmiştir. DP: İktidar olduğunda, Savaşa girmeme başarısı ihaleye çıkmıştı. Rahmetli Fatin Rüştü Zorlu 22 Ağustos 1958 günü, T.B.M.M’NİN kürsüsüne çıkarak, övünç içersinde, şöyle söylüyordu: ”Türkiye’nin İkinci Dünya Savaşına girmesine ben engel oldum. Türkiye’yi, İkinci Dünya Savaşı’ndan ben kurtardım.” 1950 Genel Seçimlerinde; Salihli’ye gelen İsmet İnönü’ye küçük bir kız çocuğu: ”Bizi şekersiz bıraktın, buraya ne yüzle geliyorsun?” der. Kızın başını okşayan İsmet İnönü: ” Sizi şekersiz bıraktım ama babasız bırakmadım .” diye yanıt verir. İkinci Dünya Savaşı sonunda; Almanya’da yayımlanan Büyük Dünya Olayları adlı kitapta, İnönü’nün politikası şöyle tanımlanır: ” Hipodrom’da

61

yapılan askeri geçit töreninde; Alman Tankları’nın üzerinden, İngiliz uçaklarını uçurtmak.” Zonguldak şehir merkezinde iki görkemli heykel vardır. ATATÜRK ile İNÖNÜ’NÜN şaha kalkmış at üzerindeki heykelleri beni çok heyecanlandırır. İnönü’nün heykelinin kaidesindeki yazı’da beni çok düşündürür: ”Bir ülkede namuslular, en az namussuzlar kadar cesur olmazlarsa, o ülke’de kurtuluş umudu yoktur.” Fatih sultan Mehmet İstanbul’u alırken, kiliselere doluşarak kurtuluş için, Azizlerden yardım bekleyen Bizanslıları düşünürüm. Sonra ‘da aklıma Romalı bir büyüğün söylediği söz gelir: ”Başkaları tarafından kurtarılmayı, yalınız köleler bekler.”

G. K A Y N A K Ç A

1-V.Shirer, Nazi İmparatorluğu,3 cilt, 2-İSAAC DEUTSCHER, Troçki,3 cilt, 3-Paul Carell, Barbaros’sa Harekâtı, 3cilt 4—Ş.Süreyya Aydemir, İkinci Adam.3cilt. 5-Faik Ahmet Barutçunun Anıları(1939–1945) 6-Edward weisband, İkinci Dünya Savaşında, İnönü’nün Dış Politikası. 7-Azra Erhat, Mitolojik Sözlük. 8-Victor Andriyeviç Krevçenko, Hürriyeti Seçtim,1949 basımı.

OSMAN TÜRKOĞUZ

osmanturkoguz@gmail.com

III. ŞEKERSİZ VE BABASIZ BIRAKMAK! OSMAN TÜRKOĞUZ osmanturkoguz@gmail.com İzmir; 12. Nisan. 2009

A. “EKMEĞİ KARNEYE BAĞLAMAK”

“İsmet İnönü, İkinci Dünya Savaşında; EKMEĞİ KARNEYE BAĞLAMIŞTIR!” O tarihte doğmayanlar! Esip, gürlemekte, iftar çadırlarını ve sokakları zapt etmekte! 1946 senesinde yapılan tek dereceli Genel Seçimlerinde, ovadaydık. Eski bir alışkanlık olarak; yazın, yayladan ovaya göçtüğümüz halde, ovaya yayla derdik. Seçim sandığı, kerpiçten yapılmış, bir kahvehanenin önüne konulmuştu. Kahvehanenin, İzmir-Çanakkale’ye bakan yüzüne de bir seçim afişi

62

yapıştırılmıştı: Dur işareti yapan bir el ve ol elin altında ,”YETER SÖZ MİLLETİNDİR!” D.P.Yazısı. Öğleye doğru; kahvehanenin önüne bir taksi gelip durdu. Taksinin peşinden gelen araçtan, jandarmalar indiler. Taksiden inen Beyefendi, Menemen Kaymakamı Rahmetli Niyazi Dalokay idi. Babam, Hatundere köyü muhtarı olduğu için, kendisini ve oğullarını tanıyordum. Ünlü mimar ve Ankara Belediye Başkanlarından, Rahmetli, Vedat Dalokay’ın babasıydı. Rahmetli Niyazi Bey, parmağını ol afişe doğru uzatarak, gür bir sesle: “-İndirin o afişi oradan!”, diye gürledi. İlk anda; köylülerden ve sandık kurulundan ses, seda çıkmadı. Biraz sonra, meydana gelen sessizliği, köyümüzün en sert Demokrat Partilisi olan, Taş Ahmet bozdu: “-Bugün, söz bizim; siz o afişi oradan indirtemezsiniz!”, diye gürledi. Orası karıştı. Kaymakam Bey; jandarmalara da emir verdi: “-O afişi oradan indirin, bu adamı da karakola götürün!” Dedi. Bendeniz; o zaman, yeni yetme bir çocuktum. Fakir ve cahil bir köylünün, Jandarmalarının yanında, bir İlçe Kaymakamına sert çıkışını, adeta kafa tutup, köylü seçmenlerin önünde, ders verişini şaşkınlıkla karşılamıştım! İkinci Dünya Savaşının en civcivli günlerinde; Çin’den satın alınan CİN DARISI’NIN köylülerimize yedirilmesi halkımızın çok gücüne gitmişti. Bu cin darısı, herkesi kabız yapmıştı 18 yaşını geçenler için; senelik yol vergisi 18TL. İdi. Bunu ödeyemeyen vergi mükelleflerini, jandarma yakalar karayollarında, 6 gün çalıştırırdı. Bu muamele de, köylülerimizi çok üzmekteydi. Cumhuriyet kurulduğundan beri; Türkiye Cumhuriyetinin bütün kurum ve kuruluşları, her türlü kamusal işlerini jandarma kanalı ile yerine getirirlerdi. Öyle ki, devlet daireleri alacakları rüşvetleri bile jandarma kanalı ile alırlardı. Olmayacak işler için; on paralık bir tebligat işi için bile, silahlı iki jandarma halkın huzuruna çıkarılırdı. Ülkemizin %99’luk bir kısmı; jandarmanın sorumluluk alanındaydı. Gece, gündüz, varlı vakitsiz, jandarma ile burun, buruna gelen köylülerimiz jandarmadan bıkmışlardı Bendeniz; jandarma subayı olduktan sonra, 7201 sayılı tebligat kanunu ve diğer tebligat kanunları olmasına karşın, jandarmamızı boğan bu kabil angaryadan işlerle çok mücadele etmişimdir. ”Pulumuz bitti”; “Mektup paramız yok!” gibi özürleri geçerli kabul etmemiştim. Bu gibi davranışlarım nedeni ile de çok tenkitlere ve şikâyetlere uğramıştım. Ama meslek hayatım boyunca; bir tebligat için dolaştığı köylerde, şiddetli yağmurlardan ıslanarak, zatürree olup ölen iki masum jandarma erimizin öyküsünü hiç mi, hiç unutmadım!

63

Rahmetli Avni Doğan, anılarında bu durumundan çok şikâyet etmiş, şöylesine çok acı bir saptamada bulunmuştu: “Türkiye Cumhuriyeti’nin bütün problemlerini, ilkokul mezunu bir jandarma onbaşısına havale edip, problemleri çözüme kavuşturamadı diye de, o’nu mahkemelerde süründürmekle, bir yerlere varılamaz!” Ulusal Kurtuluş Savaşı Destanını yazan, Rahmetli Nazım Hikmet Ran-Warzanski-,savaşa gidip, sağ salim geri dönen bir kahramanı şöyle tanımlamıştı: “SAVAŞTAN ÖNCE, KARTALDA BAHÇIVANDI, SAVAŞTAN SONRA, KARTALDA BAHÇIVAN!” Bu bahçıvan, belki de sakat olarak terhis edilmişti! Halkımızın okur, yazar oranı % 03 olarak kalmıştı. Ne modern tarımcılık vardı, ne üretim, ne de Pazar. Halkımız yokluk ve yoksulluk içersindeydi. Toprak dağıtılamamasını şikâyete dilimiz varmaz. Kimler ne ile ve nasıl toprağı işleyeceklerdi! 1945 senesinde; çiftçiyi topraklandırmak için bir kanun hazırlanması TBMM de bulunan üç büyük toprak sahibine havale edilmişti. Adnan Menderes, Emin Sazak ve Adanalı bir toprak ağası, üçü de CHP’Lİ olan bu Baylar, kanuna bir 17’inci madde ekleyerek, kanunu işlemez hale getirmişlerdi. 18’inci asırda; Avusturya- Macaristan İmparatoru Jozef; toprağa bağlı köleliği, serfliği kaldırınca, köleler isyan etmişlerdi. Biz de, isyan, misyan olmadı. Yalınız, seçmenlerimiz, kurtarıcı olarak bu üç toprak ağasının yollarına gül döktüler! Benim ortanca teyzemin kocası; Menemen Piyade Alayının önünde bir bakla tarlası satın almıştı. Piyade Alayının katırları, bakla tarlasına girerek bir hayli zarara sebep olmuşlardı. Rahmetli Eniştem, ”bu işi İsmet Paşa yaptırmıştır”, diyerek ölene kadar, 25 sene, İsmet İnönü’ye düşman kesildiydi! Bu olay da, 1948 senesinde meydana gelmişti! Ankara, Hukuk Fakültesinin yargıç adaylarına söylenmiş bir söz vardı: ”Meriç nehri kenarında bir fakirin kaybolan ineğinin acısını yüreklerinizde duyacaksınız!”. İkinci Arap Halifesi Hz. Ömer’inde bir dert yakınışı vardır: “Fırat nehri kenarında oğlağını yitiren, bunun hesabını benden sormaktadır!”

64

İkinci Dünya Savaşının getirmiş olduğu sıkıntılara, her türlü suiistimal, vurgun ve soygun eklenince halkımızın çekmiş olduğu geçim derdi, dev boyutlara yükselmiş, karaborsa her tarafa yayılmıştı. Cumhurbaşkanımız İsmet İnönü: ”Hangi devletin hesabına çalıştığı belli olmayan gözü doymaz vurguncu ve karaborsacıları, soluduğumuz havayı bile satacaklardır!” demişti. Diğer taraftan, savaşın nerelere kadar yayılacağı bilinemezken, her türlü kötü olasılıklara karşı, önlemler alınmaktaydı. Silahlı Kuvvetlerimizin mevcudu, milyonlara ulaşmıştı. Bunların ne zamana kadar silâhaltında kalacağı da bilinemiyordu. Yiyecek stokları yapmak için elverişli binalar ve tesisler de yeterli değildi. Yarısı çalınarak, çok zor şartlarda toplanılan yiyecek maddelerinin tabiat olaylarına karşı korunamayıp bozulması da halkımızı çok kızdırmıştı. Toplanan yiyecek maddelerini Toprak Ofisine taşıyan araç sahiplerinin, bunların yarısının yerine taş ve toprak doldurdukları inancı da çok yaygın bir hale gelmişti. Mustafa Kemal Atatürk’ün, iktidarı denetleyecek bir muhalefet partisinin olması isteği ve arzusu, yaşanılan olaylarla, doğruluğunu kanıtlamıştı. Bu arada; Türkiye Cumhuriyeti, 1954 yılına kadar, payına düşen Genel Borçlarını ödemeyi sürdürmüştü! İstanbul’da; Mustafa Kemal’in kurdurduğu Cumhuriyet gazetesi vardı. Ankara’daki Ulus gazetesi, Sivas’ta yayın başlayan İRADE’İ MİLLİYE gazetesi, Ankara’ya gelindiğinde, HÂKİMİYET’İ MİLLİYE adını almıştı. ULUS gazetesi de bu gazetenin devamıydı. İzmir’de; ANADOLU VE YENİ ASIR gazeteleri etkili gazetelerdi. Anadolu gazetesini, Damat Ferit paşanın yaveri Makineli tüfekçi Üsteğmen Tarık Mümtaz Göztepe tarafından çıkarılmaktaydı. Bu gazete, köy muhtarlıklarına bedava gelmekteydi. Köylerimizde radyo yoktu. Helvacı köyündeki tek radyodan, Mustafa Kemal’in ölüm haberleri dinlenilmişti. Halkımız, gaz lambası ve zeytinyağı lambası ile aydınlanıyordu. İlçelerin girişine yapılan betonarme odacıklarda, halkımıza dağıtılacak gaz tenekeleri korunurdu. Okullaşma yaygınlaşamamıştı. Benim doğduğum köyde ilkokul yoktu. Helvacı köyündeki ilkokula gidiyorduk. 1932 yılında yaptırılan ilkokul kasten yakılıp, yeniden yaptırılmıştı. Menemen ilçe merkezinde, çok eski model bir elektrik motoru vardı. Bunun da çalışma süresi çok kısıtlı ve yararlananların sayısı da çok azdı. Bu elektrik üreten makine o kadar eskiydi ki, pistonunu alt ve üst ölü noktalarından geçirtmek için, yan tarafında, devasa bir çarkı vardı! Köy kahvehaneleri, lüks lambası ile aydınlatılırdı. Halkımız; her işi hükümetten bekleyen ve her kötülüğü de hükümete yükleyen bir ruh hali içersindeydi! 1946 genel seçimleri, çok tartışma yaratmış, C.H.P’Sİ iktidarı değiştirilememişti. D.Partisi T.B.M.Meclisine girmişti. İsmet İnönü’nün Yalta

65

konferansı tutanaklarını ele geçirdiği; Jozef Stalin’in, tek partili yönetime sahip olan Türkiye’yi FAŞİST olarak nitelemesinin ERKEN DEMOKRASİYE GEÇİŞE neden olduğu, çok yazılmıştı! Prof. Dr. Rahmetli Nihat Erim’in: “Paşam; bir yerde yeni bir bakkal dükkânı açılırsa; halkımız, oradaki fiyatlara bakmadan o dükkâna akın eder. Yeni bir siyasi partinin açılması erken!” uyarısını da dinlemeyerek, Demokrat partinin açılışına izin verdiği de çok söylenmişti. Rahmetli İsmet Paşa’nın, MUHAFAZAKÂR CUMHURİYETÇİ PARTİSİNİN VE SERBEST HALK PARTİSİNİN denemeleri nedeniyle, çok partili hayata 1960 sonrası geçmeyi düşündüğü de çok konuşulmuştu! Mülki idareciler, C.H.P Başkanı gibiydiler. Suiistimal söylentisi çoktu ve çoğu da doğruydu. C.H.Partili bir politikacı; İtalya’dan satın aldığı cam mataraları, Türk Silahlı Kuvvetlerine satmıştı! Bendeniz de, bu cam mataralardan çok çekmiştim. Urfa’da bulunan jandarma Eğitim Taburunda; her eğitimde birkaç cam matara kırılırdı. Usulüne uygun tutanak tuttuğumuz halde; her cam matara için (135) kuruşu T.C. Maliyesine yatırarak, cam mataranın zimmetinden kurtulurduk! Cam Mataraları, T.S.K’NE kabul ettirenler mi suçluydular; eğitim sırasında, her türlü titizliğimize karşın, CAM MATARALARIN KIRILMASIN NEDEN OLAN BİZLER Mİ SUÇLUYDUK? O günlerde, 1 Mark 50 kuruştu. Başbakan Rahmetli Recep Peker, 12. Eylül. 1947 kararları ile paramızın değerini düşürmüştü. 1 dolar, 282 kuruş olmuştu. Bir gümüş liranın maden değeri 136 kuruştu. 1948 yılında, 1 gram altının değeri 175 kuruştu ve Milli Gelir Hesapları 1948 yılı değerlerine göre yapılırdı! 14 Mayıs 1950 tarihinde; Cumhurbaşkanı Rahmetli İsmet İnönü iktidardan düştüğünde, (127) ton Altın, (300.000.000) Dolar ve haysiyetli bir Türk Parası bırakmıştı! Sık, sık yazarım; D.P. İktidara geldiğinde; ”Demokrasi geldi”, diye, sevincinden sınıfında, oynayan bir Türk öğrenciye, Oxsfortlu bir Profesörün dediğini: “-Genellikle; Şarkta, oyla iktidara gelenler, süngü ile giderler. D.P. İktidardan oy ile giderse o zaman sevinip, oynamalısınız!” der. Kanada’dan Türkiye için satın alınan uçakların, İspanya iç savaşında kullanılmak üzere, ispanya’ya satılmasının suçu da bir küçük memurun boynuna yıkılmıştı!

66

Fakirlikler, yokluklar, yoksunluklar, vurgunlar ve karanlıklar içersinde ömür tüketen ülkemizin durumu da bu merkezdeydi. Halkımız; en tepedeki değiştirildiğinde, her şeyin de düzeleceğine inanmıştı. Ülkemizde; cahili, aydını, hırlısı, hırsızı ve vurguncusunun düşman kesildiği bir tek İsmet İnönü vardı! O Büyük ve Namuslu insan, ”etrafımızdaki milletler, seçim üstüne seçim yaparlarken; utancımdan duvarlara bile bakamıyordum,” demekteydi. Çankaya köşkünde; bir akşam; İsmet İnönü’nün aile meclisinde demokrasi tartışması yapılmaktadır. Bu konuda olumsuz görüş bildiren Rahmetli Mevhibe İnönü Hanımefendiye, İsmet Paşa bir soru yöneltir: “Mevhibe Hanımefendi; siz, Kızılay’da araba ile giderken, bir trafik polisi dur işareti yapsa, ne yaparsınız?” diye sorar. Rahmetli Mevhibe Hanımefendi, gayetle sakin bir şekilde. “Ne yapacağım Paşam, dururum;” deyince de, Rahmetli İsmet Paşa; “İyi ya, işte demokrasi budur!” der. Demokrasiye geçmek için henüz erken olduğunu söyleyen, çokbilmişlere de: “Bugün denesek, yarın da denesek, DEMOKRASİNİN BİR TAKIM SIKINTILARI OLACAKTIR. BUGÜN DENEMEKTE YARAR VARDIR, ÇÜNKÜ BEN YAŞARKEN BU SIKINTILARI KARŞILAMALIYIM!” der. Böylesine bir deneme; tek partili ve otoriter şeflik sisteminden, çok partili sisteme geçmek; İsmet Paşa’nın ve C.H.Partisi iktidarının sonu olabilir de. Rahmetli İsmet Paşa; tüm bunları; Uşak’ta başına taş atılmasını, Himmetdede tren istasyonundan Kayseri’ye sokulmamasını, TBMM’den, cezalı olarak, oturumlardan uzaklaştırılmasını önceden kabul etmiştir! 1938 senesinde; Cumhurbaşkanı seçildikten sonra, Rahmetli İsmet İnönü, Kara Harp Okulu’na gelir. Kara Harp Okulu, 1936 yılında İstanbul’dan, Ankara’ya gelmiştir. Harp Okulu Öğrencileriyle, genel durum hakkında konuşur. Yarının subay adaylarına önemli açıklamalarda bulunur. “İkinci Dünya Savaşı kaçınılmaz; bu savaşın sonunda, birçok devletlerin de sınırları değişecektir;” der. Genç bir Harbiyeli ayağa kalkarak: “Sayın Cumhurbaşkanım; Türkiye Cumhuriyetinin sınırlarında her hangi bir değişiklik olacak mı?” Diye sorduğunda:

67

“HAYIR! HAYIR! TÜRKİYE’NİN SINIRLARINDA ASLA BİR DEĞİŞİKLİK OLMAYACAKTIR. SINIRLARI KALEMLE ÇİZİLEN ÜLKELERİN SINIRLARINDA DEĞİŞİKLİKLER OLCAKTIR. TÜRKİYE CUMHURİYETİNİN SINIRLARI KILIÇLA ÇİZİLMİŞTİR!”diyerek, inancını ve öngörüsünü ortaya koymuştur. İkinci Dünya Savaşı, 01, Eylül. 1939 tarihinde; Nazi Almanyasının Polonya’ya saldırması ile fiilen başlamıştır. Cumhurbaşkanı İsmet İnönü’nün Kara Harp Okulundaki, bu denli kesin yargısını şöylece analiz edebiliyorum: 1-Cumhurbaşkanı İsmet İnönü’nün yönetimindeki Türkiye Cumhuriyeti, savaşan tarafların hiç birisi ile ortaklık kurmayacaktır. Seferberliğini tamamlayarak, silahlı tarafsız olacaktır; 2-Savaşın galibi, kesin olarak belli olduğunda, o tarafla ortaklık kuracaktır, 3-Savaşan tarafların her ikisini de idare edecektir, 4-Her hangi bir baskına karşı da uyanık bulunacaktır, 5- Enver Paşa Budalası gibi, muharebeleri kazanıp, savaşın sonunda yenilen Almanlara, peşinen ortak olmayacaktır. Sabırla ve çile ile bekleyip, neticeyi görerek kararını verecektir. Mareşal Gazi Mustafa kemal ATATÜRK, savaşın 1940- 1945 yılları arasında olacağını kesin olarak söylemiştir. Maarif Vekili Hasan Ali Yücel’in başlattığı Köy Enstitüsü modeli ve askerliğini çavuş olarak yapanların ilkokul üçüncü sınıflara kadar öğretmenlik yapmaları, 1947 senesinde, Maarif Vekili olan, Reşat Şemsettin Sirer tarafından engellenmiştir. Kuleli Asker Lisesi Konya’ya; Maltepe Asker lisesi Akşehir’e; devlet arşivleri Eskişehir’e, İstanbul’daki müzelerin eşyaları da Niğde’ye taşınmıştır. Trakya’ya da; derinlemesine, İstanbul’a kadar, Mareşal Fevzi çakmak savunma hattı inşa edilmişti. Alman tehlikesi sınırımıza yaklaştığında, bir savaş tehlikesi durumunda, Trakya ve İstanbul boşaltılacaktı. Elli kilogramlık kişisel eşyası ile gideceklerin yol giderlerini devletimiz karşılayacaktı. İki Sovyet diplomatı; Kızılay Subay Ordu Evinin köşesinde; Almanya’nın Ankara Büyük Elçisi Emekli Piyade Binbaşısı Franz Von Papen’e suikast düzenlemişti. Türk polisi, 24 saatte, suikastı çözmüştü. Suikastı yapmakla görevlendirilen, tıp fakültesinde okuyan Yugoslavakyalı, Süleyman adlı, bir Türk idi. Bir tabur piyade askeri ile İstanbul’daki Sovyet konsolosluğu çevrilerek, suikastçının birisi alınmış, diğer suikastçı da, Kayseri’de trende yakalanmıştı. Her iki suikastçının yargılanmaları, Ankara’da yapılarak, onbeş er sene ağır hapse hüküm giymişlerdi.

68

Almanlara krom madeni satışımıza misilleme olarak, İngiliz uçakları Milas’ın Güllük kasabasını bombalamışlardı. REFAH adlı köhne bir gemi; çoğu, İngiltere’den uçak alacak genç subaylardan oluşan bir kafilemizi alarak, Mersinden, Akdeniz’e açılmıştı. Milliyeti belli olmayan bir denizaltı tarafından torpillenerek batırılan bu gemide 179 kişi boğulmuş, 23 kişi de kurtulmuştu. Ankara’da, Kızılay’da bulunan İngiltere Büyük Elçiliğinden, ikinci cephe planları çalınmış, çoğu sahte çıkan 250, 000 Sterline, Almanya’ya satılmıştı. Casusluk işini; Priştina, 1904 doğumlu bir Türk, Eliya Bazna yapmıştı. Kendisine ÇİÇERO TAKMA adını Franz Von Papen vermişti. Mit’in tarihçesi, S.51 1949 senesinde; Sütlüce’deki Şakir Zümre silah fabrikası sabotaja uğratılmıştı. 1949 senesinde; Moskova’daki ateşemiliter yardımcımız Kurmay Yüzbaşı Fuat Güzaltan’ı, N.K.V.D ajanları trende öldürerek, intihar süsü vermişlerdi. Sovyetler Birliğinin, ülkemizden toprak istekleri ve Boğazları birlikte savunma istekleri kabul edilmemişti. Rahmetli İsmet İnönü’nün kararlı tutumu büyük bir buhranı ortaya çıkarmıştı. Yeni Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Truman’ın bir sözü, Sovyetler birliğinin ateşini düşürmeye yetmişti. ”Amerika’nın sınırı Kaliforniya’dan başlar, Kars’ta biter. Türkiye’nin sınırı da Kars’ta başlar, Kaliforniya’da biter!” 23 sene Genel Kurmay Başkanlığını yapan Mareşal Fevzi Çakmak’ın hiç te ayrılma niyeti yoktu. Her türlü yeniliğe kapalı olduğu söyleniyordu. Uçaklara telsiz taktırmadığı; bu nedenle, İran Şehinşahı Muhammet Rıza Pehlevi ile Mısır Kıralı Faruk’un kız kardeşinin düğünlerinden, Tahran’dan dönen bir uçak filomuzun düştüğü; zırhlı birliklere sıcak bakmadığı söyleniyordu. 1944 senesinde; Ankara ‘da bir operasyonla görevden alınarak, yerine Enver Paşa’nın kız kardeşinin kocası Orgeneral Kazım Orbay getirilmiştir. Emekliye sevk edilen Mareşal Fevzi Çakmak; politikacıların eline düşerek, epeyce hırpalanmış ve Cumhurbaşkanı İsmet İnönü’ye de küsmüştü. Binbaşı olarak 2. Dünya Savaşı’na girip, Genel Kurmay Başkanı olarak çıkan, Sovyet Mareşali Semyon Mihayiloviç Stemenko, Mareşal Fevzi Çakmak’ın Sovyet sınırına (29) Tabur kaydırdığını yazmaktadır.(4) Mareşal Fevzi Çakmak; Almanların, birkaç hafta içersinde, Sovyet Rusya’yı yıkacağı inancını saklamadan söylemekteydi. Bendeniz; bugün ve her zaman, ”iyi ki cumhurbaşkanı seçilmedi”, demekteyim. Yaksa; Emekli General Ali İhsan Sabis ve Emekli General Hüseyin Hüsnü Erkilet ile başımıza çok büyük dertler açardı.(5) 3.000.000 Gencimizin silâhaltında tutulması ve uzun süren savaş, Türk ekonomisini iflasa sürüklemiştir.

69

Alman Eçisi Franz Von Papen’in önerisi ile VARLIK VERGİSİ KANUNU çıkartıldı. Askere gitmeyen Gayrı Müslim vatandaşlara vergi yükümlülükleri getirildi. Ağır vergilerini ödeyemeyenler, Erzurum’a, taş ocaklarına gönderildi. Bu uygulama, ülkemize olumsuz ve eşitlik ilkesine aykırı bir davranış olarak yükletildi! O zamanki Başbakanımız Rahmetli Şükrü Saraçoğlu: “Varlık Vergisi Kanunu o kadar benim kanunumdur ki, Türkiye Cumhuriyeti, aynı duruma düşse, bu kanunu yeniden uygulamaktan bir dakika geri durmam,” diyerek, iş bu kanuna sahip çıktı. Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası eski başkanlarından Sayın Şükrü Saraçoğlu, bu Ödemişli yiğit adamın torunudur. Görünebilen genel durumu, çalakalem, kısacık yazdım. Perde gerisinde oynanan büyük politik oyunları, savaşan tarafların kendi safına devletleri çekebilme yarışlarını da kısacık olsa da yazmakla, Rahmetli İsmet İnönü ve onun fedakâr ve isimsiz kahraman arkadaşlarına şükran borcumu yerine getirmek istiyorum. Önce; Rahmetli Faik Ahmet Barutcu’nun anılarını okuyalım: “11. Nisan.1939 günü, Dışişleri Bakanımız Şükrü Saraçoğlu, C.H.Partisi grubunda; kürsüye gelerek; Avrupa’da beliren savaş tehlikesi karşısında, Türkiye Cumhuriyeti’nin siyasetini açıkladı: ”Türkiye Cumhuriyeti’nin siyaseti, tam bir tarafsızlık” dedi. İngiltere ile yapılan yardım bildirgenin, bir anlaşmaya dönüştürülmesinden söz eder. Bu antlaşmaya, Fransa’nın da gireceğini belirtir. İtalya’nın durumu tam bir belirsizlik içersindedir. Türkiye Cumhuriyeti’ni tedirgin eden iki şey vardır: İTALYA’NIN TAVRI, RUSYA’NIN İZLEYECEĞİ POLİTİKA! Balkan devletlerinin yetkilileri; Türkiye Cumhuriyetinden medet ummaktadırlar. Alman Büyük Elçisi Franz Von Papen, sürekli gerilim ve girişim içersindedir. Dış İşleri Bakanımız; Moskova’yı ziyaret eder. Odesa limanına vardığında; karartılmış olan limanda, kendisini birkaç küçük memur karşılar. Moskova’da Jozef Stalin ve Dış İşleri Bakanı Molotof ile konuşur. Rusların ileri sürdükleri, Türk boğazlarını, bir savaşta birlikte savunma fikrini şiddetle reddeder. Hatta bu konu konuşulurken, Molotof’un masasına bir yumruk indirdiği anlatılmıştır. Mareşal Klementi Varaşilof’ da ziyaret eder. O da aynı teklifi ileri sürer. Bir savaşta, boğazları birlikte savunma!

70

Rahmetli Saraçoğlu; Mareşal K. Varaşilof’a: ”Boğazlar Türkiye’nin elinde bulundukça, Rusya endişelenmemeli.”, der. Bu Mareşal, Cumhuriyetin ONUNCU YILINDA Ankara’ya gelmiştir. Taksim’deki Atatürk Anıtında görülen iki Rus Subayından birisi MAREŞAL FURUNZE, diğeri de MAREŞAL Klementi VARAŞİLOF’TUR. Jozef Stalin ve Molotof; Rahmetli Şükrü Saraçoğlu’nu, tiyatro ve at yarışları gibi gösterilerde oyalarlar. Her hangi bir anlaşmaya yanaşmazlar. Cumhurbaşkanı Rahmetli İsmet İnönü’nün talimatıyla, şükrü Saraçoğlu; Ankara’ya eli boş döner. S.S.C.Birliği, Romanya’nın Basarabya ve Bukovina bölgesini işgal ettiğinde, doğabilecek uluslararası infiali ölçme telaşına düşer. Franz Von Papen de; Türkiye cumhuriyeti’ni Almanya safına çekme telaşındadır. Almanya ve Sovyetler Birliği, Polonya sınırına asker yığmaktadır. İngilizler ve Fransızlar; Suriye ve Irak’a 700,000 asker göndermişlerdir. Fransız generali Weygand ve kurmayları, Ankara’ya gelirler. Bunları, İngiliz Generalleri ve kurmayları izler. Türk kamuoyunda bir endişe belirmiştir: ”Almanların vermiş olduğu iki savaş gemisi yüzünden, nasıl Birinci Dünya Savaşına girdiysek; İngilizlerin altınları yüzünden, İkinci Dünya Savaşına sürüklenmeyelim!” F.A.Barutçu, s.g.e. S.5-40, Enver Paşa, Cemal Paşa ve Talat Paşa’nın hayalciliği; Enver Paşa’nın Alman hayranlığı ve Kayzer Wilhelm kari bıyıkları, Osmanlı Devletini Birinci dünya Savaşı cehennemine atar. Tarihçi Merhum Ziya Şakir; Enver Paşa’nın kaşında bulunan üç beyaz kılın öyküsünü yazmıştır: “Napolyon’un kaşında bulunan üç beyaz kıl, nasıl onun uğuru idiyse, bu üç beyaz kılı da Enver paşa kendi uğuru olarak kabul etmekteydi.” Bu üç beyaz kıl; Binbaşı Enver’i, DAMAD’I ŞEHRİYARİ, ENVER PAŞA VE FİİLİ BAŞKOMUTAN YAPAR. Paşa olan babası; bir toplantıda, övünerek: “Ben, hayatımda hiç harama uçkur çözmedim!” dediğinde; Şair Nizamettin Nazif te, lafı gediğine koyar: “Paşam, keşke, helaline de uçkur çözmeseydiniz!” der.

71

B. DÜNYA SAVAŞININ İNSANLIĞA ZARARLARI!

“Birinci Dünya Savaşı, dünyanın o tarihe dek gördüğü en kanlı savaştı. Savaşın toplam ölü sayısının (20.000.000) insan olduğu bilinmektedir. Bunun 9.000.000’u, savaş sırasında çıkan salgınlar, açlık ya da diğer nedenlerle ölen sivillerden oluşmaktadır. Buna karşılık, askeri alandaki ölü sayısının (11.000.000) dolaylarında olduğu sanılmaktadır. Bunun 8.000.000’u resmi rakamlardır ve dağılımı da şöyledir: *-Almanya: 1.770.000 ile 2.000.000 *-Rusya: 1.700.000 *-Fransa: 1.360.000 *-Av-Macaristan:1.200.000 *-İtalya. 460,000ile650,000 *-İngiltere: 760,000 *-Yeni Zelanda, Avustralya, Kanada ve diğerleri, A.B.D’LERİ: 110, 000 ile 126,000 *-Osmanlı İmp. 3.159.200- Ans. Eksik yazmış: 375,000 Kayıpları, tutsakları ve yaralıları da sayacak olursak, savaştaki insan kaybının 37.000.500 kişi olduğunu; bunun 22.000.000’unun Müttefiklere ait olduğunu buluruz. Savaş ekonomik bakımından da tam bir yıkım olmuştur. Toplam harcamaların XXX75,077000Sterlin olduğu görülür.”-Bence eksik!- “Toprakları en çok hasara uğrayan ülke, Fransa’dır. Toplam 1,875 mil karelik orman ve 8,000mil karelik ekili alan mahvolmuştur.” 1. Dünya Savaşı, c.3,S.928, Cumhurbaşkanı İsmet İnönü; savaşın ikici haftasında, yakın arkadaşlarını Çankaya’da bir yemek masasının etrafında toplar. Genel bir durum muhakemesi içinde; İkinci Dünya Savaşına dair, düşüncelerini söyler. ”Faik Ahmet Barutçu, Siyasi anılar, S.40-42” “Olayları zamanından önce kestirme ve kendi dileklerimiz çerçevesinde yürütmeye olanak yoktur. Savaş, bir genel durum alma yeteneğini, gün geçtikçe daha çok göstermektedir. Genel bir savaşta ise, Türkiye nasıl savaş dışı kalabilir? Olaylar, sürükleyip götürür. Dileyelim ki, biz savaşa en son ve bitime yakın girelim. Acaba İnönü nasıl ve ne düşünüyor? Geçeği ve durumun gelişme biçimleriyle ilgili yakın olasılıkları, şimdi onun ağzından dinleyelim. Çankaya’da, arkadaşlarını çevresinde topladığı yemek masasında anlatıyor: “Bizi savaşa götürecek, açık bağlantılarımız dışında, hiçbir düşünce ve kararımız ve tükenmez isteğimiz yoktur. Bize bir saldırı olmadıkça savaş İngiltere’nin güvence verdiği Balkan Ülkelerine sıçramadıkça, bizim için bir savaş tehlikesi yoktur.

72

Almanya; Balkan Ülkelerinden istediği ekonomik çıkarı, askeri baskıyı düşünmeye ihtiyaç duyurmayan bir barış ilişkileri içinde sağlamaktadır. Bu durumda; Balkanlara sarkıp, bütün balkan uluslarını silahlı bir direnmeye yöneltecek bir askeri saldırı, Almanya’ya kesin bir zafer kazandırmayacağına göre; Almanya kuvvetlerini dağıtmaktan ve müttefiklere karşı zayıflamaktan başka sonucu ve olumlu hiçbir yararı düşünülemeyecek bir eyleme neden girsin? Almanlar ile müttefikler arasındaki savaş, Majino çizgisinde geçecektir. Almanya, bir saldırı için hazırlanıyorsa, mutlaka Majino’ya saldırı içindir. Diğer olasılıklar, müttefikleri Majino cephesinden asker çekmeye yöneltmek içindir. Bunlar, şaşırtıcı propagandalardan başka bir şey değildir. Almanya için savaş, Batı Cephesinde biter. Müttefikler için savaş, Almanya’yı güçsüz düşürerek, teslime zorlamayı amaçlıyor. Bu nedenle, savaş dört- beş seneden önce bitmez. İngilizler, önümüzdeki haziranda, Almanya’nın iki katı Hava kuvvetine, yani 12,000 uçağa sahip olacaklardır. Bu kuvvetin yarısı ile Almanya Hava kuvvetlerine saldırıp, o kuvveti yok etmeyi ve ondan sonra, geri kalacak 6,000 uçakla, hava egemenliğini umutla elde bulundurmayı amaçlayan bir hazırlıkları var. Bu savaş, para savaşıdır. Milyarlar ve milyonlar harcıyor İngiltere. Rusya’ya gelince; Rus Emperyalizmi bilinmektedir ve bugünkü Rus hükümetinin düşüncesi de budur. Ancak; İngiliz ve Fransızlarla savaşa tutuşmaktan kesinlikle kaçınmaktadır. Böyle bir savaşın, Rusya’yı bilinmeyen büyük tehlikelerle karşılaştıracağını Rus Devlet Büyükleri bilir. Bunun içindir ki, Türkiye üzerindeki emellerini de, Türkiye’nin yalnız ve en zayıf anında gerçekleştirmeyi düşünebilirler. Bugün; Türkiye’ye bir saldırıya kalkışmak, İngiliz ve Fransız kuvvetleriyle de savaşı göze almak olur. Oysa Rusya, Müttefiklerle savaşa karar verecek durumda değildir. Doğudaki İngiliz ve Fransız kuvvetlerine gelince; Fransızlar, Suriye’de birkaç yüz bin asker yığacakları gibi. İngilizler de, Avustralya’dan ve Yeni Zelanda’dan Mısır ve Filistin’e sürekli asker getirip, yığınak yapıyorlar. Bu asker yığmanın nedenleri ve amaçları ne olabilir? Alman ve Rus ilişkilerinin ulaşacağı sonuç bilinmemektedir. Bugüne kadar, aldıkları kararlarla, ilişkilerinin ölçüsü biliniyor sayılsa bile, bu akşam ya da yarın alacakları karar bilinemez. Müttefikler, en kötü olasılıkları da düşünmek zorunluluğundadır. Bir Alman- Rus askeri birleşmesi geçekleşirse, çevreyi boş bularak, Irak’a inecek bir düşman saldırısı Musul petrollerini ele geçirdikten sonra, İmparatorluğun Asya’daki sömürgeleri ile ilişki ve bağlantılarını tehlikeye sokar. Onun için, İngiliz ve Fransız İmparatorlukları, en uzak olasılıkları da yakınmış gibi göz önünde bulundurarak, böyle bir saldırıyı düşmanların kafasında yer almaya olanak bırakmayacak askeri hazırlıklarda bulunmuşlardır ve bulunuyorlar.

73

Doğu’daki bu Müttefik ordularıyla, Kafkasya’ya ortak bir saldırı eylemi ya da böyle bir öneri karşısında kalma olasılığı var mıdır? Rusya’ya karşı böyle bir davranış, Napolyon’un yanlışını yinelemek ocağı için, geçerli değildir. Rusya’yı Kafkasya’dan çıkarmak, savaşta kesin bir sonuç almak anlamına gelmez. Daha çok ilerlemek ise, tarihteki yanlışları yinelemek olur. Bunun için; Müttefiklerin böyle bir davranışı düşünülemeyeceği gibi, böyle bir öneri ebetteki bizce de kabul edilemez. Sonuçta; savaşa karar verecek olan sizlersiniz. Böyle bir savaştan yana olur musunuz? Petrole sahip olmak, çekici bir şey gibi görünür. Bizim ülkemizde eksiğimiz, varsın bir petrol olsun. Onu da paramızla alırız. BİZİM İÇİN, SAVAŞ BİR ZORUNLULUK OLARAK BAŞA GELMEDİKÇE, ÖNGÖRÜLEMEZ! İngilizlerden aldığımız altınlar, sonuçta, savaşsız geçecek üç yılın giderlerini ancak karşılayabilir. BEN, SAVAŞIN DIŞINDA KALARAK, SONUNA KADAR, 500 Milyonluk bir bütçe açığı ile işi idare edebilmeye çoktan razıyım. Bu savaşın böyle az bir zaman içinde sonuçlanacağına inanılamaz!” “İnönü’nün, bu büyük ve gerçekçi devlet adamının düşünceleri ve sözleri, hepimizin içini açtı!” F.A.B. Napolyon’un güzel bir sözü vardır: ”Zaferin babası çoktur; yenilgi kimsesiz bir yetimdir!” Dış İşleri Bakanlarımızdan, Rahmetli Fatin Rüştü Zorlu; Tevfik Rüştü Aras’ın damadıdır. 22.Ağustos.1958 tarihinde; T.B.M.Meclisinin kürsüsüne çıkarak: “Türkiye’nin İkinci Dünya Savaşına girmesine ben engel oldum. Türkiye’yi; İkinci Dünya Savaşı belasından ben kurtardım!” diye övünmüştür.” Şevket Süreyya Aydemir, İkinci Adam, C.3; S.333 1972 senesinde; Uşak İmam-hatip lisesinde Milli Güvenlik dersine giriyordum. Bir öğrenci; elinde tuttuğu R.N.K’INDAN bir kitabı göstererek: “Öğretmenim; Türkiye’nin, İkinci Dünya Savaşına girmesine bu kitap engel olduğu gibi; koskoca bir mahalle yandığı halde; bu kitabın bulunduğu eve hiçbir şey olmamış!” Demişti. OL KİTABI, SINIFIN ORTASINA KOYDUM, KİBRİT İSTEDİM, BİR KİBRİTLE KİTAP YANMAYA BAŞLADI. Korkudan dillerini yutacak hale gelen öğrenciler olduydu. Türkiye Cumhuriyeti’ni savaşın dışında tutan Cumhurbaşkanı Rahmetli İsmet İnönü’nün BIKMAK, ÜRKMEK, KORKMAK VE YILMAK BİLMEYEN AKIL VE İRADESİDİR. Savaştan sonra, şöyle bir değerlendirme yapmıştır: ”İkinci Dünya Savaşı sırasında; müdafaa ettiğimiz politikanın esası Cihan Savaşı içinde, Türkiye’nin tamamiyetine sahip şekilde, demokratik nizam altında hür olmak, müreffeh yaşamasını gaye edinmektir.” Ş. S. Aydemir; İkinci Adam, C.3, S.349.

74

Cumhurbaşkanı Rahmetli İsmet İnönü’nün izlediği politikada, dosdoğru bir yön vardır: ”TÜRKİYE CUMHURİYETİ’Nİ SAVAŞIN DIŞINDA TUTMAK!” Rahmetli Faik Ahmet Barutcu’nun sözünü ettiğimiz eserinin 53’üncü sahifesini okuyalım. “Cumhurbaşkanı İsmet İnönü; T.B.M.MECLİSİNE geldiğinde, Milletvekilleri etrafını sararak, savaşa girip, girmeyeceğimizi sorarlar. O büyük insan, meraklı Milletvekillerine şöyle yanıt verir: “SAVAŞA SÜRÜKLENMEK SÖZ KONUSU DEĞİLDİR. SALDIRIYA UĞRAMA DURUMU BAŞKA, YÜKÜMLÜLÜKLERİMİZ DE GEÇERLİDİR. BAŞKA TÜRLÜ SAVAŞA GİRMEK İÇİN KIRK KERE DÜŞÜNÜRÜRÜZ. SONRA YİNE KIRK KERE DÜŞÜNÜRÜZ, ONDAN SONRA YİNE DÜŞÜNÜRÜZ!” DER BU sözleri dinleyen bir Milletvekili. “ En büyüğümüzün ölçülülüğü, en büyük güvencemizdir,” der. Ankara’da, Alman, İngiliz ve Fransız Büyükelçileri arasında; Türkiye’yi taraflarına çekebilmek için kıyasıya bir mücadele ve yarış yaşanmaktadır. Türkiye Cumhuriyeti, İngiltere, Fransa, üçlü Anlaşma imzaladılar. Savaşa girmek için, Türkiye Cumhuriyeti; SOVYET RUSYA İLE İTALYA’NIN durumlarının belirginleşmesini öne sürmektedir. İtalya’nın savaşa girmesi koşulu aranmaktadır. Roma Büyük Elçimiz Rahmetli Hüseyin Ragıp Bey’in bir ”esprisi, İtalya’nın durumunu güzelce ortaya koymaktadır: ”İtalya savaşa girecek amma, 12’ye iki kala!” Büyükelçilerin çıkışları, İsmet Paşa’yı tedirgin etmekte; hiç çekinmeden: “BEN, ENVER PAŞA DEĞİLİM; BENİ SAVAŞA SÜRÜKLEYEMEZLER!” DEMEKTEDİR. Alman Büyük Elçisi Franz Von Papen; üçlü paktın imzasından çok tedirgindir. ”Almanya, Balkanlara inmek düşüncesinde değildir. Rusya’dan da size bir zarar gelmez!” telkinlerini yapmaktadır. Şükrü Saraçoğlu: ”Bizim Müttefiklerle bir antlaşmamız vardır. Bunu adı, üçlü antlaşmadır, bir de töresel anlaşmamız vardır”, diyerek; Franz Von Papen’in konuşmasını kesmiştir. Sonunda; İtalya savaşa girer. T.B.M.Meclisinde de iki fikir belirginleşir: *-İtalyanların durumu belli oldu, üçlü pakta göre, hukuken savaşa girmemiz gerekir. *-Falih Rıfkı Atay’ın başını çektiği grup; ”İtalya’nın savaşa girmesi, bizim de otomatik olarak savaşa girmemizi gerektirmez.” F.A.Barutçu, S.G.E, S.75-86 Türkiye Cumhuriyeti hükümetinde ve T.B.M.Meclisinde, aklıselim galebe çaldı, Türkiye Cumhuriyeti savaşa girmedi. İtalya’nın, Müttefiklere savaş açmasından bir gün sonra; İngiliz ve Fransız Elçileri, Dış İşleri Bakanlığımıza gelerek, Üçlü Antlaşmanın 2’inci maddesine göre şu isteklerde bulunurlar:

75

*-İtalya ile hemen ilişkilerin kesilmesi, *-Seferberlik ilanı, *-Boğazların, Montrö Anlaşması koşullarına uygun olarak, tehlike durumunun varlığını ilan edip, kapatılması, *-Deniz ve hava üslerimizin müttefiklerin yararlanmasına açık bulundurulması, *-İtalyan vapurlarına el konulması, *-İtalya’ya savaş ilanı. Bu protokolün 2’inci maddesi de şöyledir: “yukarıda adı geçen antlaşma gereğince, Türkiye’nin girdiği yükümlülükler; bu ülkenin Sovyet Sosyalist cumhuriyetler birliği ile silahlı bir anlaşmazlığa sürüklenmesini gerektirecek ya da sonuçlandıracak bir davranışa onu zorlayamayacaktır.” Başbakan Rahmetli Şükrü Saraçoğlu, Türkiye Cumhuriyeti’nin aldığı kararları; İngiliz ve Fransız Elçilerine bildirişini şöyle anlatır: “İngiliz ve Fransız elçilerini davet ettim. Kendilerine, önce dedim ki, başvurunuz bir girişim midir ve hükümetinizden aldığınız yönergeye kesinlikle uygun mudur? ”Evet, dediler, bir demarştır ve hükümetlerimizden aldığımız yönergeye dayalı ve kesinlikle uygundur.” “-O halde dedim; Türkiye Cumhuriyetinin kararını bildiriyorum: Hükümetimiz, İtalya’ya savaş ilan etmenin Türkiye Cumhuriyetini, Rusya ile silahlı bir anlaşmazlığa sürüklemesini gerektirecek bir duruma sokacağını gördüğünden 2 numaralı protokolün verdiği hakkı kullanmaya karar vermiştir.” Dış İşleri Bakanlığını sinirlenerek terk eden her iki Büyük Elçi, iki saat sonra, tekrar geriye gelerek; aldığımız kararın doğru olduğunu söylemişlerdir!” Faik Ahmet Barutçu, s.g. e. S.94-96 T.B.M.Meclisi, altıncı seçim döneminin ikinci toplantı yılına girmiştir. Cumhurbaşkanı Rahmetli İsmet İnönü de, yıllık konuşmasına şöyle başlamıştır: “İç ve dış güvenliğin korunması için sürekli bir dikkat ve dürüst bir hava içinde çalışma olanağını bulan Cumhuriyet hükümetinin değişmeyen dış siyasetini ve savaş karşısındaki durumunu çok açık çizgilerle ortaya koymuş ve gözler önüne sermiştir.” “Cumhuriyet Hükümetinin dış siyasetinde geçen yıldan beri bir değişiklik olmamıştır. Bunun en birinci nedeni, o siyasetin, siyasal bağımsızlık ve ülke bütünlüğümüzün korunmasını esas alması ve olayların gidişine göre değişen açgözlü emellerle ilgili bulunmamasıdır. Türkiye’nin, sınırları dışında bir karış toprakta gözü ve bir hakkı çiğneme niyeti yoktur. Bizim güvenimize ve o güvenle eş anlamlı olan yaşamsal çıkarlarımıza saldırı niyetinde olmayan hiçbir devlet, bizim siyasetimizden kaygılanamaz ve bizi, hakkımızı korumak istediğimiz için eleştiremez.” “Bizim savaş dışı durumumuz, bize karşı aynı iyi niyeti gösteren ve uygulayan bütün devletlerle en normal ilişkilerimize engel değildir. Yine, savaş

76

dışı durumumuz; topraklarımızın, deniz ve havalarımızın bu devletlerin birbirlerine karşı kullanılmasına engeldir. Ve biz, savaşa girmedikçe, kesin ve ciddi engel olarak kalacaktır. Bunu sevinçle açıklamak isterim. Türk-Sovyet ilişkileri, dünya siyasetinin karışıkları içersinde, başlı başına bir varlıktır…” “Dostluklarımıza ve bağlantılarımıza da vefalı kalacağız. İngiltere, zor koşullar içersinde, kahramanca bir ölüm, kalım savaşı içersinde bulunduğu bir zamanda, onunla olan bağlarımızın, sağlam ve sarsılmaz olduğunu söylemek, benim için bir borçtur…” Bu, konuşma bir büyük devlet adamının konuşmasıdır. Demokrasilerde birçok tuhaflıkların yanı sıra, sokaklardan gelen birisi de iktidarı ele geçirebilir. Bunun en çarpıcı örneklerinden birisi de; Napolyon Bonapart’ın yeğenidir. Jerom’un oğlu; 1848 senesinde, seçimle Fransa Cumhurbaşkanlığına geldikten sonra, bir darbe ile Fransız İmparatoru oluşudur. Halkına verecek bir şeyi olmadığı için; el attığı Meksika’dan temiz bir sopa yiyerek ayrılışı, kendisini akıllandırmadığından; 1870’te, Sedan’da Almanlara yenilerek terki diyar etmiştir. Adam, bir hiç iken, en yüksek makamlara kendisini taşıyan Demokrasi Sistemini değiştirmeye kalkışır! Bindiği trenden, resmi olmayan bir durakta inmek isterken, tren kazasına uğrar! Oyla gelip, oyla gideceğini hesaba katmadan, oyunlarla iktidarda kalacağının hesaplarını yapar! Yaşadığı çağdan ve o çağın koşullarından hiç haberi de yoktur. Eski bir çağa takılmış, kalmıştır. Plağa takılan gramofon iğnesi gibi; LIKIT! LIKIT! LIKIT! Öter durur!

C. MÜTTEFİKLER ARASI KONFERANSLAR

İkinci Dünya Savaşı’nın yönetimi için, Churchill ile Başkan Rooswelth; önce; Waşington yakınlarında bulunan Dumbrton Oaks kasabasında buluşarak, Ünlü Atlantik beyannamesini yayımladılar. Ondan sonra; Müttefikler arasında; dünya’nın çeşitli şehirlerinde konferanslar yapıldı.

1. BU KONFERANSLARDA ALINAN KARARLAR. *-Quebek Konferansı: Kanada’nın Quebek şehrinde, Rooswelth, Churchill ve Molotof buluştular (19, Ekim,1943)Türkiye Cumhuriyeti’nin savaşa girme konusu tartışıldı. Rus Dış İşleri Bakanı Molotof; daha önceki fikrinde ısrar ederek; ”Türkiye’nin, 1943 İlkbaharında, savaşa girmesini bildirdi. *-Tahran Konferansı (01/06. Aralık.1943). İngilizler ve Ruslar tarafından işgal edilmiş bulunan Tahran’da; Başkan Rooswelth, İngiltere Başbakanı Sir Winston Churchill ve S.S.C.B’liği Komünist Partisi Genel Sekreteri Jozef Stalin

77

ve kurmayları buluştular. Daha güvenli kabul edildiği için; konferans Rus Elçiliğinde yapıldı. Sonradan öğrendiğimize göre; Sovyetlerin Ünlü Casusluk Örgütü N.K.V.D mensubu, subaylar ve generaller, garson ve hizmetli kılığında çalışmışlar. Elçilikte, delegelerin kaldıkları her tarafı mikrofonla donatmışlar; Başkan Roosewelth’in oturduğu odada, koltuk ve divan içlerine 105 adet gizli mikrofon yerleştirmişler! Molotof; “Alınan kararlar doğrultusunda, Türkiye’nin emirle savaşa sokulmasını istemiştir.” Tahran Konferansı sonunda; J.Stalin Moskova’ya; Roosewelth ve W. Churchill de Kahire’ye dönmüşler ve ivedi olarak, Cumhurbaşkanı İsmet İnönü’yü Kahire’ye davet etmişlerdir. W.Churchill, İsmet İnönü’nün, İngiliz uçağı ile Kahire’ye gelmesini istemesine karşın; İsmet İnönü, Başkan Roosewelth’in Amerikan Hava Kuvvetlerinde Hava Generali olan oğlunun kullandığı bir uçakla Kahire’ye gitmiştir. Her konferansa babası ile iştirak eden bu General; “İfşa ediyorum” adı ile anılarını yazmıştır. Ş.S.Aydemir; İkinci Adam C.2, S.265, bakınız neler yazmış: ”İsmet Paşa, Kahire’ye gidecektir; fakat Tahran konferansı kararlarını tebellüğ etmek (yani, bu kararların kendisine bildirilmesi) için değil, eşit taraflar arasında yapılan serbest münakaşa yolu ile müzakere etmek için gidecektir. İkinci Kahire Konferansı (1/6.12,1943) “Eşit söz hakkı şartı ile“ Kahire’ye gitmiştir.

2. İSMET İNÖNÜ’NÜN KAHİRE’YE GİTME ŞARTLARI *-Eşit devlet ilkesi uygulanacaktır, *-İstenilecek hususlar, uygulanabilir ve Türkiye Cumhuriyeti’ne yük getirmez olacaktır, *-Hazırlanacak gündeme göre müzakereler yürütülecektir.” Konferansta; W. Churchill, kurulacak Birleşmiş Milletler örgütünde; Türkiye’nin isteklerinin karşılanacağı masalını anlatırken; Başkan Roosewelth, Atatürk’ü görememenin üzüntüsünü dile getiriyordu. Aslında; Almanya’nın her yeni yenilgisi, ”Türkiye Savaşa Gir!” Baskılarını artırıyordu. Kahire konferansının yapılacağı yerde, çok sıkı güvenlik önlemleri alınmıştı. Her taraf, askerlerle ve her çeşit silah ve araçlarla dopdoluydu. Taa! Amerika’dan Türkiye’ye gelerek, ”İkinci Dünya Savaşında; İnönü’nün dış Politikası” kitabının yazarı, Amerikalı Edward Weisband’ı okumakta çok yarar vardır.(12) Başkan B. Roosewelth, W.Churchill ve İsmet İnönü; sabah kahvaltısı için masaya otururlar. İsmet Paşa; W.Churchill’e dönerek: ”Sayın Churchill, der;

78

benim her sabah, yürüyüş yapmak gibi bir âdetim vardır. Burada, sabah yürüyüşü yapamıyorum; çünkü yollar ve her taraf, askerlerle ve araç gereçlerle dopdolu!” W.Churchill, gayetle mütebessim bir yüzle: -Ekselans İsmet Paşa; der, bu denli yoğun güvenlik önlemi almak zorundayız. Ya bir Alman saldırısı ve sızması olursa. Böyle bir duruma düşmemek için hazırlıklı olmalıyız!” İsmet İnönü, O Büyük insan, O büyük devlet adamı, hemen taşı gediğine koyar : -Siz, burada kendiniz için, bu denli yoğun güvenlik önlemini, bir Alman saldırısı için alıyorsunuz! Benim ülkemin sınırları apaçık; güvenlik önlemleri için yeterli araç, gerecim de yok. Bir Alman saldırısı olursa Türk halkının güvenliğini nasıl sağlayabilirim? Onun için; istediğimiz yardımların bir an önce verilmesini bekliyorum!” der. Başkan Roosewelth’in gülmekten, gözlerinden yaşlar boşanır. W. Churchill’e dönerek: “-Sayın W.Churchill, faka bastın. Ülkesini ve halkını tehlikeye atmamakta İsmet İnönü haklıdır. Boş yere sıkıştırmayalım, istediklerini verelim” der.

3. ADANA MÜLAKATI (30.Ocak/01. Şubat,1943) Churchill; Adana’da kendisine ayrılan Yenice İstasyonunda kaldı. Toplantılar, kenara çekilen bir vagonda cereyan etti. Türk tarafında; Cumhurbaşkanı İsmet İnönü, Başbakan Şükrü Saraçoğlu, Genelkurmay Başkanı Mareşal Fevzi Çakmak vardı. Başbakan W.Churchill, özetle şunların karşılanmasını istiyordu. *-İtalya’ya karşı geniş bir sefer açılacaktır. İtalya’nın çöküşü, Almanların Balkanlardaki durumunu sarsacaktır. Bu takdirde de, Sovyetlerin kuzeyden, Müttefiklerin de Türkiye vasıtasıyla güneyden harekete geçmeleri ve savaşın bu suretle Balkanlara intikali, Almanları yenilgiye doğru itecektir. Bu arada; Romanya petrolleri de bombardıman edileceğinden; Almanya’nın akaryakıtsız kalışı, Alman mukavemetini ayrıca sarsacaktır. Ama bütün bu işlerde, hem kara, hem hava harekâtı için Türkiye’nin yardımına ihtiyaç vardır. Hülasa, Türkiye, 1943 yılı sona ermeden savaşa girmeli ve bu suretle de, müttefiklerine karşı taahhütlerini yerine getirmelidir.” Cumhurbaşkanı İsmet İnönü; bu tekliflere karşı; başlıca iki nokta üzerinde durmuştur. *-Türkiye Cumhuriyeti, Sovyet Rusya’dan emin değildir. Almanya’nın yenilmesi ile beraber, Rusya’nın Avrupa’da hâkim kuvvet olması mümkündür.” *-“Türk ordusunun savaşa katılması için, bu ordunun öncelikle ve geniş ölçüde teçhiz atlandırılması gerekir.”Ş.S.Aydemir; İkinci Adam, C.2;S.260/261, Çok sonraları; bu toplantılara katılmış olan bir Fransız diplomatının anıları yayımlandı. Fransız diplomat:

79

“Churchill kızdı, tehdit etti, yalvardı ve hatta ağladı; İsmet Paşa’yı istediği noktaya getiremedi. İsmet Paşa hep, eski tavrını değiştirmedi,”diyordu. W.Churchill, kendisine ayrılan binada, çok derin düşüncelere dalar: ”Acaba, Osmanlı İmparatorluğunu dağıtmakla kötü mü ettik? Bu toprakları merkez yapan yeni bir Türk İmparatorluğu kuramaz mıyız?” İkinci Dünya Savaşından önce; Komünistlere azılı bir düşman olan W.Churchill’in, Almanya’ya karşı Ruslarla anlaşmasını kasteden başbakan Rahmetli Şükrü Saraçoğlu: “Sayın Başbakan, Londra’da yaşayan Winston Churchill adlı birisi var. Avam Kamarasında; ”Komünistlerle, Faşistlerden birisini seçmek durumunda kalırsam, faşistleri seçerim”, demişti. Bu sözünü, O’Na hatırlatır mısınız?” demişti. W.Churchill’in, Türkiye Cumhuriyeti’ni hemen savaşa sokma baskısına karşı, çok uzun bir ihtiyaç listesi hazırlatarak İsmet İnönü’nün eli ile W.Churchill’e verdirdiği söylenmişti. Bu listede neler yoktu, neler! Ana kalemleri şunlardan oluşuyordu: *-2.500.000 kişilik bir orduyu, en son sistem araç, gereç ve teçhizatla donatmak, *-2,500 adet Tank, *-Sayısız lokomotif, Uçak, Top, vagon Kamyon ve Gemi; *-Asker Fotini, Matara veYemek levazımatı, *-250,000 Mavi Gözlü İngiliz Askeri. Bu istek listemizdeki malzemeler, hemen temin edildiğinde ve SOVYET RUSYA’NIN GERÇEK NİYETİ DE AÇIĞA ÇIKTIĞINDA; Türkiye Cumhuriyeti Almanya’ya savaş açacaktı! Bu malzemeler, çok uzun bir sürede temin edilirse; Türkiye Cumhuriyeti, ŞUBAT.1945 TARİHİNDE savaşa girecekti! Cumhurbaşkanı Rahmetli İsmet İnönü, gerçekten de verdiği sözü tutmuştur: 23, ŞUBAT. 1945 TARİHİNDE, NAZİ ALMANYASINA SAVAŞ İLAN ETMİŞTİR! Rahmetli İsmet İnönü’nün ileri görüşlülüğünü göremeyen, ya da görmek istemeyen Salaklara, Solaklara ve dahi Malaklara selamlar ederim, Kör Gözlerinden ve Sağır Vicdanlarından kurtulmalarını dilerim. Cumhurbaşkanı İsmet İnönü; Nisan. 1950’de; İzmir’de Halkımıza şöyle demişti: ”Halk, bana, vaktini doldurdun; çekil git; derse memnun olurum. Bu genel seçimde çıkacak her türlü sonuç kabulümdür.” İkinci Dünya Savaşının en bunalımlı günlerinde başlatılan OKULLAŞMA SEFERBERLİĞİ DE O’NUN ESERİDİR. M.Asaf Aktan,”Canlandırıcı Eğitim Yolunda;” adlı eserinde, bir anısını anlatır: “İsmet Paşa, Savaştepe’ye- Eski adı Giresun- gelmişti. Kendisini, tuğla ocağına götürüyorduk. Yolda giderken tepeden; şimdi anımsıyorum, Pamukçudan

80

HATİCE KOLUKISA O GÜN GALİBA KÜMES NÖBETİNDEYDİ, o’nu çağırdı; geldi. ”Ne var torbanda ?” dedi. O da: “Torbamda, peynirim, ekmeğim var, köftem var;” dedi. “Başka neyin var, göster bakayım;” dedi. Torbadan, Sophokles’in ANTİGON’U çıktı. ANTİGON’U görür görmez, İsmet Paşa’nın gözleri yaşardı. Yanındaki Abddurrahman Nafiz Gürman Paşa’ya; ”Paşam, görüyor musunuz, bu klasikler daha yeni çıktı Ankara’da bile okunmuyor. Benim çocuklarım okuyor. Köylümüz, şehirlimiz, erimiz, generalimiz ne zaman kitabı da kumanyasına ekleyecek duruma gelirse, o gün Türkiye gerçekten kurtulmuş olur” dedi. Melih Âşık; milliyet gazetesi,18.Nisan.2002, 14. Mayıs. 1950 tarihinde yapılan genel seçimlerde, C.H.P’Si seçimleri ve 27 senelik iktidarını da kaybetti. Tenkitler ve kötüleme rüzgârları, PEMBE KÖŞK’DEKİ MUHALEFET LİDERİ İSMET İNÖNÜ’YE DOĞRU ESMEYE BAŞLADI. Şair Orhan Seyfi Orhon; “Bir duman oldu parti, savruldu, Ne tavan kaldı bak, ne de dam kaldı; Koca şef denilen heyulâdan, Bir koca ihtiyar adam kaldı!” Ayni adam, daha önceleri şöyle yazıyordu: ”..Vakıa bu kolay olmadı. Milli şefin saçlarındaki ışıklar, ta oradan geliyor. Bunlar, on altıncı yıldönümünü kutladığımız beyazlardır. Biz, onlara, ağaran bir fecir gibi bakıyoruz..” Bu politikacı, daha önce de; Rahmetli İsmet İnönü için ne methiyeler düzmüştü: “Bir dağ başısın, ak saçın alnında bulutlar, Çizmenle çizilmiştir, aşılmaz bu hudutlar. Gökten Ata’nın ruhu eğilmiş, seni kutlar, Çizmenle çizilmiştir, aşılmaz bu hudutlar..” Ş.S.Aydemir; İkinci adam, C.3, s.489, O’NUN sayesinde, Türkiye cumhuriyeti’nin hudutları aşılmadığı halde; insan şeklinde yaratılmış, ikiyüzlü, riyakâr yaratıkların ruhlarındaki yapmacık sevgi ve saygı aşıldı. Rahmetli İmran Ökten’in cenaze töreninde öldürmeye kalkışanlara Polatlı topçu Okulu komutanı bir Tuğgeneral engel olmadı mıydı? Bu tip, kişiliksiz ve omurgasız insanlara en güzel yanıtı İngiliz Wellington Dükü vermiştir: Napolyon’u yenen Wellington Dükü; Londra’ya zaferle döndüğünde; kendisini coşkun alkışlarla karşılayan kalabalık insan seline,” SABUN KÖPÜKLERİ”, demişti. Başbakan olduktan sonra, kendisini yuhalayan kalabalıklara da, aynı biçimde ses vermişti: ”SABUN KÖPÜKLERİ!” Maalesef, bizimkiler sabun köpükleri değil, insanlığın yüz karasıdırlar!

81

İkinci Dünya Savaşından sonra; bir grup Alman bilgini, “Büyük Dünya Olayları”, adında çok kapsamlı bir ansiklopedi yayımladı. İsmet İnönü’nün dış politikası başlığı altındaki bir bölümde; Hipodromda yapılan bir geçit töreninde; yerde Alman tanklarının, onların üstünde de İngiliz uçaklarının fotoğrafları vardı! 1950 genel seçimlerinde ve daha sonraları yapılan seçim propagandalarında; Rahmetli İsmet İnönü’ye yükletilen en hayâsızca saldırılardan birisi de; İKİNCİ DÜNYA SAVAŞINA GİRMEYEREK, HALKIMIZIN ERKEKLİK DUYGUSUNU ZAYIFLATTI!” töhmeti olmuştur. İkinci Dünya Savaşına girenlerin vermiş oldukları insan kaybını verdiğimde; bu iftirayı ortaya atanlar utanırlar mı dersiniz!

D. İNSAN KAYIPLARI

ÜLKELER--------------ASKER KAYIPLARI -----------SİVİL KAYIPLARI-----------TOPLAM

MİHVER KAYIPLARI Almanya---------- 4.500.000-------------------2.000.000------------- -6.500.000 Japonya--------- 2,000,000-------------------- 350,000---------------- 2,350,000 İtalya------------ 400,000 ----------------- - 100,000------------------ 500,000 Romanya-------- 300,000---------------------200,000------------------ 500,000 Avusturya-------- 230,000---------------------144,000---------------- - 344,000 Macaristan------- 160,000---------------------270,000--------------- - 340,000 Finlandiya-------- -- 84,000---------------------- 16,000-------------- - 100,000 Toplam.---------- 7,674,000------------------ 3,580,000----------- 10,134,000

MÜTTEFİK KAYIPLARI RUSYA----------- 10.000.000--------------------10.000.000 -----------20.000.000 Çin------------------ 2.500.000----------------------2.400.000------------ 4.900.000 İngiltere-------------- 300,000------------------------- 50,000------------ 350,000 Yugoslavya--------- 300,000----------------------1,400,000-------------1,700,000 U.S.A------------------ 274,000---------------------------------0------------- 274,000 Fransa---------------- 258,000----------------------- 342,000--------------- 600,000

82

Polonya-------------- 123,000-------------------- 4,000,000----------- 4,123,000 Kanada---------------- 37,000--------------------------------- 0------------------37,000 Bulgaristan---------- 32,000------------------------- 3,000---------------- 35,000 Arnavutluk---------- - 28,000---------------------------- 2,000-------------- - 30,000 Hindistan-------------- 24,000----------------------------13,000--------------- 37,000 Avustralya------------ 23,000-----------------------------2,000-------------- 35,000 Yunanistan----------- 20,000------------------------ -430,000------------ 450,000 Yeni Zelanda--------- 10,000------------------------------2,000-------------- 12,000 Belçika----------------- 10,000--------------------------- 72,000-------------- 82,000 Güney Afrika---------- 7,000-----------------------------------0--------------- 7,000 Hollanda--------------- - 6,000--------------------------204,000----------- 210,000 Lüksemburg----------- 5,000-----------------------------------0---------- 5,000 Norveç------------------- 2,000------------------------------8,000--------- 10,000 Toplam----------------- 14.201.000---------------------- 24.042.000----------38.243.000

MİHVER KAYIPLARI VE MÜTTEFİK KAYIPLARI GENEL TOPLAM( Yuvarlak): 22.000.000----------------28.000.000--- --------50.000.000 Cumhuriyet Gazetesi,14. Eylül. 1999 Bu milletler, erkekliklerini kanıtlamak için, bu insancıklarını feda mı ettiler? Adnan Menderes bu çeşitten propagandalarını sürdürürken; Türk Askeri, Kore’ye savaşmaya gidiyordu; Adnan Menderes’in oğlu da, Paris’e NATO karargâhına askerliğini yapmak için gidiyordu! Rahmetli İsmet İnönü; bir seçim gezisinde, Salihli ilçe merkezine uğrar. Üç yaşlarında bir kız çocuğu önüne çıkar: “- BİZİ ŞEKERSİZ BIRAKTIN! BURAYA NE YÜZLE GELİYORSUN?”DİYE, AZARLAR. Çocuğa öyle öğretilmiştir. Ne yapsın çocuk! Şeker gibi bir konu ile o’da kandırılmıştır.

83

İsmet İnönü, kendisini suçlayan ve haksız bir şekilde azarlayan, o küçücük kız çocuğunun başını okşayıp: “SİZİ ŞEKERSİZ BIRAKTIM AMA BABASIZ BIRAKMADIM!” diyerek, o kız gibilerin büyüklerine cevabını verir. Rahmetli İsmet İnönü’nün iktidardan düşmesi, dünya’da şaşkınlık yaratmıştır. Jozef Stalin’in: ”İsmet İnönü’nün kafasında kuyrukları birbirine değmeden, yedi tilki dolaşır;” dediği, gazetelerimize bile yansımıştı. En anlamlı mektubu, W.Churchill göndermiştir. Ulusal kurtuluş Savaşı düşmanlarına ayıp olacak ama iş bu mektubu iş bu yazıma ekleyeceğim: “AZİZ GENERALİM,” “Her ne kadar benim Türkiye politika ilişkilerine karışmazlığım doğru olmayabilirse de, Türkiye’nin mukadderatına riyaset ettiğiniz uzun devrenin kapanmış olduğunu, şahsen büyük teessür duyarak öğrenmiş bulunuyorum. Bana öyle geliyor ki, tarih, general olarak kazandığınız zaferlerden başka, İkinci Dünya savaşının vahim tehlikeleri içinde nasıl sıyırıp geçirdiğinizi ve aynı zamanda Mustafa Kemal tarafından sert mücadelelerle kurulmuş olan hürriyetçi ve ilerici hükümet şeklini nasıl koruduğunuzu kaydedecektir. Dostça ve zevkli olan mülakatımızı daima hatırlarım ve politika sahnesinden şimdiki çekilmenizde, size en iyi, dileklerimi yollarım.” Pek samimiyetle sizin Winston S. Churchill. İsmet İnönü’nün kavgası; aklın hurafe ve safsata ile vatanseverliğin ihanetle, namus ve şerefin, yalan, dolan ve talanla, ulusal çıkarların, bireysel ve uluslararası çıkarlarla, gerçek dindarlığın ve gerçek Tanrı sevgisinin soytarılıklarla kavgasıdır. Akın kara ile ilmin ve inancın şekille aldatma ile kavgasıdır. Zonguldak il merkezinde bulunan, şaha kalkmış at üzerindeki Atatürk’ün ve İnönü’nün heykelleri, beni çok heyecanlandırır. İnönü’nün heykelinin kaidesindeki yazı da, beni hep düşündürmüştür: “BİR ÜLKEDE NAMUSLULAR, EN AZ NAKUSSUZLAR KADAR CESUR OLMAZLARSA, O ÜLKEDE KURTULUŞ UMUDU YOKTUR!” Herkesin kurtarıcı beklediği ülkemizde; bir büyük Romalının şu sözü aklımdan hiç çıkmaz: “BAŞKALARI TARAFINDAN KURTARILMAYI, YALINIZ KÖLELER BEKLER”.

E. K A Y N A K Ç A

1-Faik Ahmet Barutçu, Siyasi Anılar,1939-1945

84

2-Şevket Süreyya Aydemir; İkinci Adam, üç cilt 3-Mit’in Tarihçesi, S.51 4-Mareşal Semyon Mihayiloviç Stemenko’nun Anıları 5-Yener Yayınları, Birinci Dünya Savaşı, c.3, s.928 6-Osman Özdeş, İkinci Dünya Savaşı 7-Edward weissand, İkinci Dünya Savaşında, İnönü’nün Dış Politikası 8-Cumhuriyet gazetesi,14,Eylül.1999.

OSMAN TÜRKOĞUZ osmanturkoguz@gmail.com

İzmir; 12, Nisan, 2009

IV. DÖNEKLERİMİZ! VE TÜRK, TÜRKLÜK VE ATATÜRK DÜŞMANLARIMIZ! 22 Eylül 2011 Perşembe DÖNEKLERİMİZ VE TÜRK, TÜRKLÜK VE ATATÜRK HAİNLERİMİZ. TC. OSMAN TÜRKOĞUZ osmanturkoguz@gmail.com TV. Çeşmealtı;23 Eylül 2011.MERAK EDENLERE TV=TÜRK VATANDAŞI “Evvel onlardandı, şimdi bunlardan, Renkten renge giren Bukalemunlardan!” İlgi: Babasız ve Şekersiz Bırakmak.—Bloğumda— Bizde; Aydın geçinerek her türlü dönekliği, inkârı ve ihaneti yapmaktan da çekinmeyenlere örnekler vermek istiyorum. Bence bu eyyamcılık, bir türlü atamadığımız Şark Kurnazlığının eseridir. Önce; Orhan Seyfi Orhon’dan örnek vermek istiyorum. Bu Dönek Şairimiz, kendisi gibi Şair olan Rahmetli Yusuf Ziya Ortaç’ın da Bacanağıydı. “14. Mayıs. 1950 tarihinde yapılan genel seçimlerde, C.H.P’Si seçimleri ve 27 senelik iktidarını da kaybetti. Tenkitler ve kötüleme rüzgârları, PEMBE KÖŞK’DEKİ MUHALEFET LİDERİ İSMET İNÖNÜ’YE DOĞRU ESMEYE BAŞLADI. Şair Orhan Seyfi Orhon; “Bir duman oldu parti, savruldu, Ne tavan kaldı bak, ne de dam kaldı; Koca şef denilen heyulâdan, Bir koca ihtiyar adam kaldı!” Ayni adam, daha önceleri ne methiyeler düzmüştü: ”.Vakıa bu kolay olmadı. Milli Şefin saçlarındaki ışıklar, ta oradan geliyor. Bunlar, on altıncı yıldönümünü kutladığımız beyazlardır. Biz, onlara, ağaran bir fecir gibi bakıyoruz.” Bu politikacı, daha önce de; Rahmetli İsmet İnönü için ne methiyeler düzmüştü: “Bir dağ başısın, ak saçın alnında bulutlar, Çizmenle çizilmiştir, aşılmaz bu hudutlar. Gökten Ata’nın ruhu eğilmiş, seni kutlar,

85

Çizmenle çizilmiştir, aşılmaz bu hudutlar.” Ş.S.Aydemir; İkinci adam, C.3, s.489, O’NUN sayesinde, Türkiye Cumhuriyeti’nin hudutları aşılmadığı halde; insan şeklinde yaratılmış, ikiyüzlü, riyakâr yaratıkların ruhlarındaki yapmacık sevgi ve saygı aşıldı. Rahmetli İmran Öktem’in cenaze töreninde öldürmeye kalkışanlara Polatlı Topçu Okulu Komutanı bir Tuğgeneral engel olmadı mıydı? Bu tip, kişiliksiz ve omurgasız insanlara en güzel yanıtı İngiliz Wellington Dükü vermiştir: Napolyon’u yenen Wellington Dükü; Londra’ya zaferle döndüğünde; kendisini coşkun alkışlarla karşılayan kalabalık insan seline,” SABUN KÖPÜKLERİ”, demişti. Başbakan olduktan sonra, kendisini yuhalayan kalabalıklara da, aynı biçimde ses vermişti: ”SABUN KÖPÜKLERİ!” Maalesef, bizimkiler sabun köpükleri değil, insanlığın yüz karasıdırlar! İkinci Dünya Savaşından sonra; bir grup Alman bilgini, “Büyük Dünya Olayları”, adında çok kapsamlı bir ansiklopedi yayımladı. İsmet İnönü’nün dış politikası başlığı altındaki bir bölümde; Hipodromda yapılan bir geçit töreninde; yerde Alman tanklarının, onların üstünde de İngiliz uçaklarının fotoğrafları vardı! 1950 genel seçimlerinde ve daha sonraları yapılan seçim propagandalarında; Rahmetli İsmet İnönü’ye yükletilen en hayâsızca saldırılardan birisi de; İKİNCİ DÜNYA SAVAŞINA GİRMEYEREK, HALKIMIZIN ERKEKLİK DUYGUSUNU ZAYIFLATTI!”Töhmeti olmuştur.”

A. NECİP FAZIL KISAKÜREK

Necib Fazıl Kısakürek te çok ünlü bir şairimizdi. Deniz subayıydı ve 24 yaşında yazmış olduğu “Kaldırımlar” adlı şiiri ile de çok ünlenmişti. ”Sokaktayım kimsesiz, bir sokak ortasında/ Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum/ Yolumun karanlığa saplanan noktasında/ Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum!” Dörtlüğü ile başlayan bu şiir Türk şiirinin en görkemli örneklerinden birisi olmuştu. Kumar oynamaya tutkundu.”Namı diğer Parmaksız Salih” adlı romanı da kumar tutkusunu irdelemekteydi.”Büyük Doğu” adlı bir dergi çıkarmış, örtülü ödenekten yararlanmak için Adnan Menderes’e yaklaşmıştı. Adnan Menderes’in ölümü üzerine de”Bir Efenin Ölümü” adlı bir şiir yazmıştı. Sonraları tam bir Türk, Türklük ve Atatürk düşmanı Arap hayranı olup çıkmıştı.1968’de başlatılan Atatürk devrimine karşı saldırıların odak noktasında bulunmuştu. İçinde bulunduğu THY uçağının kapısını havada açılması sırasında, ortalığı ayağa kaldırmıştı:”Bu, bana yapılmış olan bir suikast olayıdır!”Diyerek ayılıp, bayılmıştı. ”Bu ülke 500 senedir şehit vermemiştir.

86

Çünkü din uğruna savaşılmamıştır!” Sayıklaması da onundur. Şimdi Onun Mustafa Kemal’in ölümü üzerine yazmış olduğu yazıya bir bakalım. ”Atatürk’ten sonra Atatürk”, s.211 ve devamı. 26 Kasım 1938. “Son Onbeş gündür her sabah yatağımdan kalkıp Dolmabahçe sarayını yerinde bulduktan sonra ona varlık ve mana izafe eden(bağlayan) unsurun yok olduğuna inanabilmek, yaman bir idrak işkencesi. Atatürk’ten bir parça halinde kalan birçok şey arasında onun yokluğu, merkezi olmayan bir daire tasviri gibi, içinden çıkılmaz bir muhal (olamazlık) hissi veriyor. Fındığın kabuğunu kırmadan içini yiyen korkunç bir sihirbaz edasile ölüm, Atatürk’ü, hüviyeti etrafındaki büyük zarfa el değdirmeksizin aldı götürdü. Ölüm, her insanda basit bir tezahür farkile aynı marifeti tekrarlamasına rağmen bu son misalde bulduğu müeyyide kudretini, bütün tarih boyunca sık, sık ele geçirebilmiş değildir. Yaratıcının bir defa bile şaşırmamağa memur işçisi, bu misalde kudretinin her zamanki mevzu ile mevzuunun bu defaki kudretini bir araya getirdi.” “Mahalleden bir ölü çıktığı zaman o semt ister istemez kendisine bir alâka düştüğünü kabul eder.Ölümün mücerret(soyut) sirayet ve ihtarı küçük bir mesafe yakınlığını bir nevi akrabalık haline getirir.Fakat ne de olsa kimse,ölünün evindekiler kadar davaya muhatap değildir.Ölen ne kadar içtimai ve herkese aid bir hüviyet taşırsa taşısın bu bağ,kan ve his yakınlıkları karşısında sadece yapma bir zihin telaşı uyandırmaktan ötürü bir acı duyurmaz.Bütün dünyada,kralına anası kadar yanacak kimse yoktur..bu zalim ruh kanununa rağmen bu defaki ölüm,vatanın her evinden çıkmış kadar göze büyük göründü.Evimizdeki bir kahve fincanının çatlaması,bize Yedikule surlarının çöküşünden daha tesirli geldiği halde bu defaki ölümü hepimiz,fiili ve Şahsi bir mülkiyet kaybı ifadesiyle duyduk.İçtimai ölüler arasında her evin ölüsü olabilmiş Kahramanlar,tek eldeki parmak sayısından daha azdır.” “Hiçbir Türk kendi devlet reisine bütün dünyanın bu türlü bir saygı göstereceğini ümid edemezdi. Osmanlı İmparatorluğu’nun yarı dünyaya sahip olduğu devirlerde bile böyle bir ihtirama hedef olabilmiş hükümdar yoktu. Avrupa’nın bize en yabancı milletlerine kadar heyetlerle, askeri kıtalarla ve en büyük mümessillerle Ankara’ya koşmuş olması gösteriyor ki Garp, Atatürk’ün şahsında Türk ehliyet ve kıymetine artık inanmıştır. Bu inandırışın büyük aksiyonunu yapan milli kahraman’ın ölüsü karşısında da hiçbir protokol kaidesinin almadığı ve hiçbir Garplının bir yabancıya göstermediği bir hürmetle şapkasını çıkarmaktadır. Atatürk’ün gözleriyle görmediği bu manzarayı biz yalınız gözlerimizde bırakmayarak keskin bir delalet halinde şuurumuza sindirmekle mükellefiz: O Türke hem Türkü, hem de Avrupalıyı inandırmıştı” “Tarihte büyük bedbinlerle büyük nikbinlerden oluşan iki sıra kahraman vardır. Her şeyi karanlık gören, aydınlığı aramaya doğru gizli bir cehde, aydınlık gören de öldürücü şartlar karşısında kırılmaz bir mukavemete gebedir. Bence bu fakültelerin ikisi de, dava ve aksiyon doğuracak çapta olmak şartı ile, kurtarıcılara mahsus vasıflardandır. Bedbin kahraman bizi, vücudunu görmediğimiz bir hayata erdirmeğe, nikbin kahraman da vücudunu gördüğümüz ölüm tehlikesinden kaçırmağa memurdur. Atatürk’ün ruhi maktalardan(kesitlerden) en alakalısı, O’NUN yılmaz ve hezimet kabul etmez

87

nikbinliğidir. Atatürk, bu eşsiz nikbinliği, başta ve sonda, biri milletine ve öbürü şahsına ait iki büyük tezahürle vesikalandırdı. Birinci vesika: Bir millet için esaret ve mahkûmiyet anının bir vakıa halinde teslim edildiği hengâmede bu vakıaya inanmayan tek adam O idi. Bütün dünya ile birlikte milleti de kendi ölümüne inandığı vakit O inanmadı. Bütün dünya ile birlikte milleti de kendi ölümüne inandığı vakit O inanmadı. Bu, Atatürk’ün millet ufkuna doğuşu ile başlayan ilk ve büyük nikbinliğinin tecellisidir. İkinci vesika: Milli kahraman hasta döşeğinde günden güne fenalaşırken yakınlarından itibaren bütün Türk milletine kadar herkes ağır bir Ümitsizlik içinde boğuluyor, fakat kendisi bir çocuk gibi saffetli, ayağa kalkacağı, otomobiline veya motörüne bineceği dakikayı bekliyor, ölebileceğine bir an bile mümkün gözile bakamıyordu. Bu sonuncu teselli. Atatürk, başlangıçta milletinin, sonunda da kendisinin ölümüne inanmadı. Bu iki nikbinlik tecellisinin birinde haklı, ötekinde haksız çıktı. Fakat koca bir millete hayat vesilesi getirmiş bir kahramanın ferdi hayatı olamayacağı için O’NU ikinci tecellide de haksız bulamayacağız.” “Benim gözümde birbirine bağlı iki işin sahibi olarak iki Atatürk var. Zaman tasnifile bunlardan biri düşmanın denize dökülüşüne, öbürü de bugüne kadar sürer. Biri, ölüm hükmü giydirilmiş bir milleti şahlandırdı. Mucize çapında bir barışla madde ve askerlik planında muzaffer kıldı. Öbürü, bir an evvelki ölüm tehlikesini doğuran sebepler âlemine karşı harekete geçti, fikir ve cemiyet planında yeni bir bünye inşasına girişti. Bu tarife göre birine asker, öbürüne inkılâpçı Atatürk demek hatıra gelecektir. Atatürk’ün iki iş merhalesini temsil eden cepheleri arasında bence, mefkûreci ve hudutsuz şahsiyet asker Atatürk’tedir. Asker sıfatı da O’NU ifadeye kifayetsizdir. Zira bu merhalede askerlik O’NUN sadece aletiydi. Bu merhalede O,en büyük asker olmak kıymetinin çok üstünde bir değer taşıdı.Koca bir milletin diriliş iradesini temsil eden mefkûrevi insan olmak değeri.Bu değerile Atatürk,beşer tarihinde sayısı birkaçı geçmeyen hakiki millet kurtarıcılardan bir tanesidir.Dehasının sırrı da ne askeri,ne içtimai,ne de aklidir.Aksine,laboratuar ilimlerinin çerçeveleyemediği ve aleladelikler serisinin yanaşamadığı bir heyette ve tamamıyla ferdi ve insiyakidir.Zaten kahraman dediğimiz meçhul yaratılış ve bünyenin bütün farikası,bu ferdi ve insiyaki cevherde değil midir? Yoksa herhangi bir ihtilalcı başlangıçta milleti Atatürk gibi ayaklandırabilir, herhangi bir asker kurtuluş mücadelesini Atatürk kadar iyi idare edebilir ve herhangi bir idareci Atatürk’ün kurduğu teşekkülleri kurabilirdi. Fakat kimse, Samsun’a çıkışından, İzmir’e girişine kadar, O’NUN taşıdığı iş kıymet ve imanını taşıyamazdı. Bütün bu melekelerin atalet ve felakete battığı dakikada hepsini birden yerinden fırlatacak bir ruhi adale işidir. Kahraman dediğimiz meçhul yaratılış ve bünyenin herkesten farklı olarak sahip olduğu hususi ve harikulâde unsur da, işte bu ruhi adaledir.” “İnkılâpçı Atatürk’e bütün talih ve salahiyetine asker Atatürk hazırladı. Garip bir tesadüf cilvesiyle iki Atatürk’ten her biri ayrı isimler taşıyor. Mustafa Kemal ve Atatürk. İnkılâpçı Atatürk. Tanzimat’tan beri Türk cemiyetinin Avrupa medeniyet manzumesine kavuşturulması yolunda girişilen yarım ve kısır teşebbüsleri tam ve yüzde yüz randımanlı hamleler haline getirdi. Türk cemiyetinin, Tanzimat’tan beri alev, alev yanan kafası ve ruhu ile bir türlü kararını bulamadığı, hududunu çizemediği, mevcutlardan neyi verip, neyi veremeyeceğini, neyi alıp neyi alamayacağını kestiremediği medenileşme davasını, bütün Şarkı topyekûn

88

vermek ve yerine bütün Garbı topyekûn almak şeklinde topyekûn halletti. O’NUN bu cüretli iradesinde d,taşıdığı ruhi adalenin bir ihtizazına(titreşimine) şahid oluyoruz. Tanzimat tabii seyrinde devam etseydi belki daha asırlarca, Atatürk’ün vardığı bu telakki ve cesaret merhalesine ulaştıramayacaktı. Filhakika bütün müesseseleriyle Türk cemiyetine aşılanan Garp, Türk toprakları üzerinde ve iktisadi, ilmi, içtimai sahalarda büyük muvaffakiyetlerle yemişini vermeye başladı. Kurtuluş zaferini takibeden merhalede Garp; kanun, şapka, harf, yol, fabrika, banka, mektep, ordu, bütün aletleriyle vatana tatbik edilebilmiştir. Şu kadar ki yalınız müspet bilgiler ve maddi aletler manzumesi telakki eden ve ruhi planda Garbın da bizzat kendi kendisini aradığını bilen bir fikir adamı gözünde bu hareket, kıymet hükmünü sarsan bin bir çetin davaya karşı, nihayet madde çerçevesinde büyük bir ıslahçılık hareketi olmaktan ileriye geçemez. Fikir, ahlak ve sanat cephelerile yepyeni, istiklâlli ve şahsi bir cemiyet binası işile de bir tutulamaz. İkinci merhalenin Atatürk’ü, ıslahçılık tarihimizin en büyük çehresidir. Fakat ilk merhalenin Atatürk’ü, aynı soydan hâdiseler arasında, bütün beşer tarihinin en ulvi ifadesini taşır.” “Milli kahraman’ın ölümü önünde duyduğumuz matem hissini, tek bir emniyet duygusile teselliye muktediriz: Teknesinde Atatürk’ü yoğuran soylu Türk milletinin, için, için tekeyyünleri(çoğalmaları) aynı çapta kahramanlara daima gebe kalacağı emniyeti.”(26.11.1938).Bu yazısından sonra; Necip Fazıl Kısakürek, çok aşağılık bir seyir takibetmiştir. Döneklerin Şeyhi sayılabilir. Ahmet Dursun Necip Fazıl Kısakürek Gerçeği. « : Temmuz 05, 2008, 11:49:21 ÖS » Alıntı “Necip Fazıl, Cumhuriyet döneminde yetişen en büyük Türk düşmanlarından birisidir. Ne hazindir ki; eğitim seviyesi düşük insanlar bu adamı milliyetçi bir kimse olarak tanırlar. Türklük ve Atatürk düşmanı, fikrî dönek, kadın bacağına şiirler yazan bir müptezel olan bu şahsın herzelerinden ve saklanan adî kişiliğinden birkaç değerlendirmeyi dikkatinize sunmak isterim...

B. MÜSLÜMAN (!) NECİP FAZIL HAKKINDA YAZILANLAR

…"Üstad, yüz tikleri olan, çok sigara içen ve tanımadıklarının yanında az konuşan, at yarışlarına pek meraklı biriydi. Devlet bankalarının genel müdürleri üzerinde büyük nüfuzu vardı. Örneğin; Ziraat Bankası Genel Müdürü Mithat Dülge'nin odasına kapıyı vurmadan girer ve "Oğlum Mithat. Bana para, sana da bir iki oyunca lazım der" sonra genel müdürün özel çalışma odasına girer ve birkaç saat içinde Ankara Radyosu için nefis iki skeci kaleme alır ve merkez veznesinden gelecek binlikleri beklerdi. Oradan da bahis oynamaya Hipodrom'a. Çoğu kez o morlar orada erir ve üstat hiç üzülmezdi... İçkiye çok düşkündü ve ben o gençlik yıllarında bu ehlî keyif

89

yazarın nasıl olup da din simsarlarının idolü olduğunu anlamaya çalışır dururdum."

C. NECİP FAZIL'IN TUTUKLANMA NEDENLERİNDEN BİRKAÇI:

- Türklüğe Hakaret: 9.6.1947 – 5.8.1947 (1 ay, 27 gün) - Türklüğe Hakaret Davası Bitti, Son Posta, 6 Ağustos 1947 - Türklüğe Hakaret: 21.4.1950 – 15.7.1950 (3 ay, 25 gün) - Tevkif Müzekkeresi, C. Savcı No: 950 / 5191 - Atatürk'e Hakaret: 15.10.1960 – 18.12.1961 (1 yıl, 65 gün)- 1960 / 3349 numaralı mahkûmlar için müddetnâme''Destân'' adlı şiirinde Cumhuriyet inkılâplarına ve Başbuğ Atatürk'e dolaylı yoldan hakaret vardır. İşte millî devlet ve lâik rejime muhalefetini ispatlayan bir mısrası... "Ah küçük hokkabazlık, sefil aynalı dolap; Bir şapka, bir eldiven, bir maymun ve inkılâp!

D. NECİP FAZIL VE İBDA-C TERÖR ÖRGÜTÜ İLİŞKİLERİ

İBDA-C (İslami Büyük Doğu Akıncılar Cephesi)" İBDA fikriyatı, İslamcı edebiyatçı Necip Fazıl Kısakürek ve onun Şeyhi Seyyid Abdülhakim Arvasi yanlısı akıncı gençler tarafından 15 Kasım 1975 tarihinde, Salih Mirzabeyoğlu öncülüğünde çıkarılan Gölge Dergisi çerçevesinde oluştu. "Necip Fazıl Kısakürek'in "BÜYÜK DOĞU" fikriyatından etkilenerek ortaya çıktığı iddia edilen, Osmanlı Devleti modelinde federatif yapılı bir İslam Devleti kurulması amacını güden ve bu amaç doğrultusunda silahlı mücadele yöntemini benimseyen terör örgütüdür. http://www.yesil.org/teror/ibdac.htm İslami Büyük Doğu, Necip Fazıl Kısakürek'in düşüncelerini yansıtan bir dernektir. Akıncılar Birliği de 80 öncesinin MSP Gençlik Kolları'nın kurduğu dernektir. Bu iki dernek birleşmiştir, İBDA-C'yi oluşturmuşlardır. http://arsiv.sabah.com.tr/2003/12/14/yaz33-10-107-20031205.html "Necip Fazıl Kısakürek, the IBDA-C's ideologue, published 130 books on Islamic thought, Islamic arts and other issues. His thought continues to influence the IBDA-C." http://www.intelligence.org.il/Eng/var/yf_12_03.htm Necip Fazıl Kısakürek için yürüyüş yapan İBDA/C'ciler

90

http://www.milliyet.com.tr/2006/05/25/son/sontur34.asp Necip Fazıl "Son Devrin Din Mazlumları" isimli kitabında Dersim İsyanı’nı, Şeyh Said'i, Said'i Kürdî'yi vs. öve, öve bitiremez. 1937'de Tunceli isyanında Türk Silahlı Kuvvetleri'nin katliam yapıp bilmem kaç yüz bin Kürt'ün öldürdüğünü iddia eder. Necip Fazıl, 1946'da İstanbul'da verdiği bir konferansta Atatürk'ü sahte kahraman ilan etmiştir. Abdullah Öcalan denen insan ziyanı olan aşağılık köpek, Necip Fazıl ile ilgili bir soruya aynen şöyle cevap vermiştir… "20 yaşlarında ya vardım, ya yoktum. Necip Fazıl Kısakürek'in konferanslarına gider, bayağı da etkilenirdim..." " (Apo ve PKK adlı kitaptan) Tayip Erdoğan'ın başdanışmanı olan, Amerikalılara ''bizi delikten aşağı süpürmeyin diyen'' Kürt Cüneyt Zapsu'nun dedesi Abdurrahim Zapsu, Necip Fazıl'ın yazdığı haftalık "Ehli Sünnet" dergisinin yayıncısıdır.

E. NASIL BİR MÜSLÜMAN (!)

Bu sahtekârın meşhur şiiri "Kadın Bacakları"nı okuyalım da, nasıl bir Müslüman (!) olduğunu da görelim… Her ayağın bastığı yerde sanki kalbim var, Kalbim ki vahşi bir zevk alır ezilişinden. Ömrümün geçtiği yolda bana sorsalar, Gidiyorum bir kadın bacağının peşinden. Bir kadının içinden ağlayışı, gülüşü, Gözlerinden ziyade bacaklarına yakın, Bir lisandır onların duruşu, bükülüşü, Kadınlar! Onlar varken konuşmayınız sakın. İnce sütunlardaki ilahi güzelliğe, Bacakların ruhudur şekil veren diyorum. Bacakları bir kalın örtüde saklı diye, Mermerde kalbi çarpan Venüs'ü sevmiyorum. Boynuma doladığın güzel putu görseler, İnsanlar öğrenirdi neye tapacağını. Kör olsam da açılır gözüm, ona sürseler, İsa'nın eli diye, bir kadın bacağını. Bu şiire göre Necip Fazıl'ın, bir ayak fetişisti olduğu ortaya çıkıyor. Necip Fazıl, 1934 yılına dek kadınların bacaklarına şiirler yazacak kadar nefis düşkünü bir adamdı. Eğlence ve kadınlar onun hayatının baş unsuruydu. Daha

91

sonra da bu pislik hayatını devam ettirmediğini iddia etse de ''döneklerden, dönenlerden'' hayır gelmez.

F. TÜRKÇE DÜŞMANI

Devam edelim… Bu müfteri ayrıca Türkçe düşmanıdır. Türkçeye ağır hakaretler içeren yazısını aktarıyorum… - Kısa heceler... Aşağıdaki cümleyi, ona hususî bir mana biçmeden, onda ayrı bir mana Murad edildiğini hesaba katmadan, sadece Türkçe olarak okuyunuz. - Ciğerimi delici, yüreğimi yakıcı, kafamı kemirici soru şu ki, gericiliğe mi, ilericiliğe mi, ne tarafa döneceğini bilemeyene, ne diyeceğini, ne edeceğini bulamayana, baba izini görmeyene, anadilini yitirene, yolunu şaşırana, ya kuzu gibi boyuna budalaca acı acı meleyene, ya da kısa heceli ölü kelimeleri dizi, dizi boşuna sıralayana, şu yeni kuşağa ne demeli; acımalı mı, acımamalı mı? İçinde 50 kelime ve 162 hece bulunan bu cümlede tek bir uzun hece yoktur ve böyle bir lisan yeryüzünde mevcut değildir. - Bu hâl, tarihin ilk çağlarında, henüz hançeresi gelişmemiş bir millete işarettir. - Tek heceler... Dilimiz umumiyetle tek, hiç değilse az heceli kelimelerden örülü: al, kal, çal, dal, ol, sol, dol, yol, ser, ver, ger, yer, ar, ban, kan, san, at, kat, tat, çat, kap, sap, tap, yap, say, yay, kay, cay, sil, bil, ek, çek, şiş, piş, ye, de, filân, falan, sayısıza kadar giden bir dizi... Askerî kumanda sesine benzeyen ve sonlarına birer "mak" veya "mek" edatı eklenince ancak iki heceli mastarlığa çıkabilen "emr-i hazır”lardan ibaret bu tek veya az heceli kelimeler kalabalığı içinde yabancı dillerden devşirilmiş dolgun heceler de Türk hançeresine uymadığı için bölünmüştür: Psomi (Rumca ekmek) İpsomi... Fikir-Fikir... Spor-Sipor... Film-Film... Nefs-Nefis... Remz-Remiz... Vesaire...- Başka dillerde tek hecede 4-5 sese kadar çıkabilen (rast, drops) dolgun heceler Türkçede 2-3 sesi aşamaz ve ancak kültürlü insanların hançeresinde yer bulabilir. - Bir dilde uzun, dolgun ve çok heceli kelimeler, tefekküriyet ve medeniyet işaretidir. - Türk Milleti'nin, ruhunu dayayacağı üstün bir medeniyet mihrakı buluncaya kadar sürdüğü hayat içinde dili, kısa heceler bahsinde olduğu gibi, konuşmaya ve dolayısıyla düşünmeye vakti olmayan bir topluluğu ifade eder. - Mücerret mefhum...

92

Türkçede, kendi öz anlamı olarak tek bir mücerret mefhum yoktur. Aşağıdaki, hemen her lisanda mevcut mücerret mefhumların Türkçe karşılığını arayınız: Zaman, mekân, mesafe, zevk, şevk, mevzuu, merkez, mihrak, gaye, mefkûre, din, Allah ve namütenahiye kadar sayabiliriz. Mücerret mefhumların hatta basitlerinden olan bu kelimelerden bir tanesini bile Türkçede bulamazsınız. "Allah" adının hiçbir lisanda eşi bulunmaz has ve âlem ismi olması bir tarafa, ilâh manasına her dilde mevcut kelime bile Türkçede yoktur. "Tanrı" kelimesi "Tanyeri”nden gelir ve mücerretlikle alâkasız, putperestlikten kalma bir madde ismi olmaktan ileriye geçemez. "Mevzuu" kelimesine uydurulan "konu" ise "koymak" gibi kaba ve maddî bir fiile dayanır. "Vazetmek" fiili "koymak" değildir ve onun üstünde bir manayı (nüans-gamiza) belirticidir. - Neticede, sade ve mahdut madde isimlerine mahsus, beşerî tefekkür malzemesinden mahrum bir lisan karşısında kalıyoruz. Hatta "dil" bile "lisan" kelimesine uymuyor ve ağızdaki et parçasından ibaret kalıyor. - Cetlerimiz İslamı kabul edip kâinat çapında bir tefekkür ve tahassüs hazinesini yüklendikleri an, takdir ettiler ki, kumanda seslerinden ibaret tek ve kısa heceli, ahenksiz sadece yalçın madde plânına bağlı, mücerret mefhumdan sıfır derecesinde bir dille ne insan, ne cemiyet, ne de devlet teşkil edilebilir. Artık Türk, madde fatihliğinden, onunla beraber mana fatihliğine geçmiştir; bunun için de maddî kılıcına eş bir mana kılıcı lâzımdır. Hâlbuki elinde, manevi kılıç adına, çelik değil, bir saman parçası bile yoktur? Ne yapsın? - Türk, İslamiyeti kabul ettikten sonra düşünmeye başlamıştır. Bu, anlayan ve insafı olan için riyazî bir hakikattir. İşte bu Türk, yani İslamiyet'i kabul ettikten sonra gerçek Türk'ü bulan Türk, ilk iş olarak, kaba müşahhaslardan ileriye geçemeyen dilini zenginleştirmek zaruretini idrak etmiştir. Bunun için de, Batılının, Yunan ve Lâtin kaynaklarına uzanışı gibi, öz kültür kaynağının iki örnek diline el uzatmış ve Türkçenin çarşafı üzerine Arap ve Fars ağaçlarının meyvelerini silkelemeyi tek yol kabul etmiştir. Necip Fazıl Kısakürek, İdeolocya Örgüsü, Büyük Doğu Yay. Bu yazıda Necip Fazıl, Türk diline hakaret ederek, Arap dilini kutsadığı gibi ''Türkler Müslüman olduktan sonra düşünmeye başlamıştır'' diyerek de koskoca İslâm öncesi Türk tarihine ve Türklerine bile sövmüştür.

93

Sanırım bu kadar bilgi Necip Fazıl'ın Türk ırkı için ne kadar tehlikeli bir yaratık olduğunu ispata kâfidir. Necip Fazıl KISAKÜREK denen kişi bugün molla, takunyalı, çarşaflı, şalvarlı, şeriatçı takımına mal olmuş yobazın ve Türk düşmanının biridir. Necip Fazıl KISAKÜREK, Nazım Hikmet RAN gibi kişiler için "Kendisi, kişiliği işe yaramaz ama şiirleri iyidir!" demek, Ahmet KAYA’NIN bir PKK'lı olduğunu bile, bile "Olsun be, müziği çok güzel!" deyip dinlemek gibi bir şeydir. Bir şiiri: Destan Durun kalabalıklar, bu cadde çıkmaz sokak! Haykırsam, kollarımı makas gibi açarak: Durun, durun, bir dünya iniyor tepemizden, Çatırdılar çatır geliyor karanlık kubbemizden, Çekiyor tebeşirle yekûn hattını afet; Alevler içinde ev, üst katında ziyafet! Durum diye bir lâf var, buyrunuz size durum; Bu toprak çirkef oldu, bu gökyüzü bodurum! Bir şey koptu benden, şey, her şeyi tutan bir şey, Benim adım Bay Necip, babamınki Fazıl Bey; Utanırdı burnunu göstermekten sütninem, Kızımın gösterdiği, kefen bezine mahrem. Ey tepetaklak ehram, başı üstünde bina; Evde cinayet, tramvay arabasında zina! Bir kitap sarayının bin dolusu iskambil; Barajlar yıkan şarap, sebil üstüne sebil! Ve ferman, kumardaki dört kıralın buyruğu; Başkentler haritası, yerde sarhoş kusmuğu! Geçenler geçti seni, uçtu pabucun dama, Çatla Sodom-Gomore, patla Bizans ve Roma! Öttür yem borusunu öttür, öttür, borazan! Bitpazarında sattık, kalkamaz artık kazan! Allahın on pulunu bekleye dursun on kul; Bir kişiye tam dokuz, dokuz kişiye bir pul. Bu taksimi kurt yapmaz kuzulara şah olsa; Yaşasın, kefenimin kefili karaborsa! Kubur faresi hayat, meselesiz, gerçeksiz; Heykel destek üstünde, benim ruhum desteksiz. Siyaset kavas, ilim köle, sanat ihtilâç; Serbest, verem ve sıtma; mahpus, gümrükte ilâç. Bülbüllere emir var: Lisan öğren vakvaktan; Bahset tarih, balığın tırmandığı kavaktan!

94

Bak, arslan hakikate, ispinoz kafesinde; Tartılan vatana bak, dalkavuk kefesinde! Mezarda kan terliyor babamın iskeleti; Ne yaptık, ne yaptılar mukaddes emaneti? Ah, küçük hokkabazlık, sefil aynalı dolap; Bir şapka, bir eldiven, bir maymun ve inkılâp. 1 – N. Fazıl, 1947 ve 1950 iki defa olmak suretiyle Türklüğe ve 1960'da Atatürk'e hakaret suçlamasıyla yargılanmış mıdır? 2- Necip Fazıl, 5816 sayılı Atatürk'ü koruma yasası uyarınca İstanbul Toplu Basın Mahkemeleri'nce 8.7.1981 tarihli ve 1977-137 sayılı kararı ile Atatürk'e hakaretten mahkûm edilmiş, bu mahkûmiyet kararı Yargıtay 9. Ceza Dairesi'nin 17.2.1982 tarih 1982-13 esas ve 1982-786 sayılı kararı ile onanmış mıdır? 3- N. Fazıl, 17 Temmuz 1959'da Büyük Doğu dergisinde yayımlanan bir yazısında "Amerikan politikasını korumakla mükellefiz... Amerikan siyasetini tutmak biricik yol... Amerika'dan nazlı bir sevgili muamelesi görmek biricik dikkatimiz olmalı. Yoksa bir Amerikan bahriyelisinin iki yana açık bacakları arasında mütalaa ettiği kadından ileri geçemeyiz. Dış siyasetimizde Amerikan siyaseti ve iç bünyemizde Amerikanizm politikasını kendimize tecezzi etmez (birbirinden ayrılmaz) bir siyaset vahidine (tekliğine) göre ayarlamakta büyük ve her işe hâkim bir mana gizlidir." diyerek Amerikan emperyalizmin savunuculuğunu yapmış mıdır? 4- "Son Devrin Din Mazlumları" adlı kitabında İngiliz desteğiyle gerçekleştirilen Dersimdeki Kürtçü ayaklanmaları desteklemiş midir? Bu kitabında bölgede Kürtleri tepeleyen kahraman Türk askerlerini katliamcı ve soykırımcı olmakla suçlamış mıdır? 5- "Ah küçük hokkabazlık, sefil aynalı dolap / Bir şapka, bir eldiven, bir maymun ve inkılâp" şeklindeki mısraları ile kast ettiği "maymun" ve "inkılâp" nelerdir? Bu soruyu büyük bir ıstırap ve utanç ile sorduğumu da belirtmeliyim… 6- İrticaî terör nedeniyle yitirdiğimiz en kutlu ve kutsal şehitlerimizden biri olan Şehit Kubilay ve menfur Menemen hadisesi hakkında N. Fazıl'ın Büyük Doğu dergisinde bu işin devlet provokasyonu olduğu iddia edilmiş midir? Bu yazı ile o devrede devletin başında bulunan Başbuğ Atatürk zan altında bırakılmış mıdır? 7- Başlık içerisinde belirtilen Türkçe hakkında düşünceleriyle, Türkçede bulunan tek heceli kelimelerin fazlalığını dolayısıyla "Türkçeyi kalitesizlik ve Türkleri kafasızlıkla" ithâm etmiş midir? 8- Yine aynı yazısında "Türk, İslamiyeti kabul ettikten sonra düşünmeye başlamıştır." diyerek binlerce yıllık İslâm öncesi Türk tarihine, medeniyetine ve Müslüman olmayan Türklere hakaret etmiş midir?

95

9- Yüce Başbuğ Atatürk'ün Gençliğe Hitabesi’ne nazire olarak kaleme aldığı kendi Gençliğe Hitabesi’nde "....halka değil Hakk'a inanan, meclisinin duvarında "Hakimiyet Hakk'ındır" düsturuna hasret çeken, gerçek adaleti bu inanışta ve halis hürriyeti Hakk'a kölelikte bulan bir gençlik..." şeklinde düşünceleriyle Başbuğ Atatürk'ün "Egemenlik kayıtsız-şartsız milletindir" düşüncesini tel'in ve tekzip etmiş midir? 10- Bizzat en yakınlarının şahadetiyle ile "Büyük Doğu" dergisine DP iktidarının bilhassa son yıllarında Menderes tarafından örtülü ödenekle para aktarıldığı şeklindeki iddialar doğru mudur? Necip Fazıl Kısakürek 7 Temmuz 1959 Büyük Doğu Dergisinde; Bugün de ABD NİN şefkatli(!) kucağında oturan biri de yakın zamanda benzer sözleri etmişti. Üstadının öğüdünü ne güzel tutmuş değil mi? Fazıl'ın Türk töresini, dilini; Arap töresinden, dilinden aşağı gören birçok yazısıda var arasanız bulursunuz. Fazıl'ın ve onun ardından gidenlerin bilmediği ya da gömmezden geldiği nokta şudur kavm-i necip olarak dillendirilen Arap bin türlü rezilliğe saplanmışken, onlarca puta taparken, Şamanist diye küçümsenmek istenen Türk ataların, Tanrıya olan inançlarını ifade biçimleridir. Bengütaşların doğu yüzünden birkaç satır: Davar, at, sığır, kazlar kendi dilince neyler? Horozlar tan atmadan öter bu ödke söyler. (ödke: zaman, bu ödke Tanrının kullarının uyanık olmasını istediği zaman) Kuşlar bile uyumaz o çağ uyanık olur! Dağ sırtına çıkan kurt o çağda neden ulur? Ağaçlar dallarını sallayıp hışırdatır. Otlar yere eğilip bize neler anlatır? Kendi dilince söyler her biri bize neler? Usu olanlar anlar sesleri kulak deler.. Her birisi yalvarır, derler yaratanına, Sen bizleri var ettin, eriştik bu tanına. Bizden saygı, arpağı kabul et ey Tanrı'mız! (arpağ:dua,yakarış) Vermeseydin güneşi ağarmazdı tanımız..... Dinle Bilge Kağa'nı boşa gönül avutma! Geleceği öğütler, iyi öğren, unutma!.... Tanrı üstte gökleri, içinde varlıkları, Altta yağız yerleri, ışık, karanlıkları.. İkisi arasında kişiyi yaratmış, Kopuna üstün kılmış bellek, usla donatmış. (Kopu:topu,hepsi) Gökte,yerde var kopu da yaratılan. Benzemez yaratana sonradan yaratılan. Kökte Tengri, Yerde Biz; İleti: H.Murat Çelik

96

************ Burada 80 yıl önce, 80 yıl sonra başlığında verdiğim yazıyı yinelemeden geçemeyeceğim. Dikkatle bakınız kimler ne demiş? Şimdi daha iyi anlaşılmaktadır bölücülükte nasıl işbirliği yapıldığı, neleri kullandıkları. Dincilik ile Kürtçülük üzerinden nasıl ve ne zamandan beri ülke bütünlüğü, ULUS devlet yıkılmaya çalışılmaktadır. İzelyiniz ibret alınız. (A.Dursun)YORUMSUZ; 80 YIL ÖNCE 80 YIL SONRA 80 yıl önce 'Ne mutlu Türküm diyene' ATATÜRK 80 yıl sonra 'Sen ne mutlu Türküm dersen oda ne mutlu kürdüm der. Türklük yerine Türkiyelilik bilinci yerleştirilmelidir' Tayyip Erdoğan 'Cumhuriyetin ilanı İstanbul'un tarihi değerini ve saygınlığını düşürmüştür' Kadir Topbaş 'Kürtlerin geleceği ve özgürlüğü için Türk askerinin kanının oluk oluk akması gerekir' Leyla Zana 'Toprak tek başına bir anlam ifade etmiyor. APO Türklere Allahın bir lütfüdür. İnsanları öldürmek yerine Kürtlere istedikleri toprakları vermek gerekir' Ahmet Altan 'Türkiye, sadece Türklere bırakılmayacak kadar önemli bir ülkedir' M.Ali Birant 'Atatürk öldüğünden beri hala zenginlik ve özgürlük üretemiyorsak sebebi Kemalizm'dir' Ahmet Altan 'Vatan sevgisi nedir ki? Vatanı seveceğinize gidin evde karınızı sevin' Çetin Altan 'Memleketi bir çift kadın memesine satarım' Ahmet Altan 'Kimse söylemiyor bari ben söyleyeyim. Türkiye'de (1) milyon Ermeni'yle 30 bin Kürt katledildi' Orhan Pamuk 'Türk Silahlı Kuvvetlerine karşı sırtımızı Amerika'ya dönmeliyiz' Fethullah(ya da Fethullah) Gülen 'Boğazlar milletler arası bir komisyona devredilmelidir' Rahmi KoçYorum yok, çünkü yoruma dahi gerek duyulmayacak kadar açık bu ifadelere sadece ulu önder Mustafa Kemal'den bir yanıt verelim yeterli olur.

97

Bilirsiniz: Bizi yanlış yola sürükleyen kötüler, çoğu zaman, din perdesine bürünmüşler, saf ve temiz halkımızı hep “şeriat” sözleriyle aldata gelmişlerdir. Tarihimizi okuyunuz; görürsünüz ki ulusu gerileten, tutsaklaştıran, çürüten kötülükler hep din örtüsü altındaki geriliklerden, bayağılıklardan ve alçaklıklardan gelmiştir. Onlar her türlü davranışı dinle karşılaştırırlar." M. K. Atatürk (1923) ********* 25 Aralık 1919, İngiliz Yüksek Komiserliği Baş tercümanı A. Ryan'ın raporu: "Amacımız bölmek ve hükmetmek olmalıdır. Biz, bu gerçek ideali dinmiş gibi davranacak çıkarcı bir grubu idareci olarak takdim etmeye çalışacağız" [Yoruma gerek var mı? Bu yöntem açık ya da dolaylı emperyalizmin başlıca silahıdır] kaynak: 1881-1938 Atatürk, Kurtuluş savaşı ve cumhuriyet kronolojisi, Turgut Özakman, Bilgi yayınevi, 1999, sayfa 93.

TC

OSMAN TÜRKOĞUZ osmanturkoguz@gmail.com

V. TÜRK, ATEŞTE ATEŞLE DÖĞÜLÜR! TC OSMAN TÜRKOĞUZ osmanturkoguz@gmail.com TV. İzmir; 25 Nisan 2010./11 Şubat 2013.Türk ve Türklük düşmanlarımıza! Facebook'ta "Avustralya'ya savaş açan iki Türk"yazısını görünce arşivimi taradım: Osmanlılarla hiç bir bağıntısı olmayan Afganistanlı iki Türk'ün, Rahmetli Hasan ile Osman'a sonsuz rahmetler dilerim.

A. TÜRK

"Türk Milleti,ebediyete akıp giden her on senede bir..."Cumhurbaşkanı Gazi Mustafa kemal,Onuncu yıl söylevi. "Ben,Tanrı gibi gökten doğmuş Türk Bilge kağan..." "Ey Türk milleti!.."Göktürk kitabeleri. "Benim için en büyük övünç Türk olarak doğmuş olmamdır!"Ebu'l Gazi Bahadır Han, Secereyi Terakime.

98

"Biz ki Meliki Turan, Emiri Türkistanız. Biz ki, Türkoğlu Türküz. Biz ki, milletlerin en Kadimi ve Uusu Türk'ün Başbuğuyuz!" Timur Han, Ünlü Aksak Temür. TÜRK BAYRAĞI, TÜRK DİLİ, TÜRK ORDUSU, TÜRK TARİHİ, TÜRKÜLERİMİZ, DİĞER TÜRK DEVLETLERİ, KUZEY KIBRIS TÜRK FEDERE DEVLETİ, TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ,"BİR MİLLET, İKİ DEVLETİZ!" MERHUM HAYDAR ALİYEV. "TürklereMüteşekkiriz!" Barak Obama, USA Başkanı. “Ben, Türk Milletine her şeyi, hatta komünizmi bile kabul ettiririm; yenilgiyi asla kabul ettiremem.” Cumhurbaşkanımız Mustafa İsmat İnönü. "Türk ve Türkçülüğü Anayasadan çıkartacağız!"Sayın Bülent Arınç, Kubilayımızın başını kesen Derviş Mehmet adlı Giritlili dönmenin torunu. 1*İlgi: Verilen hedef Akdeniz, varılan yer EGE Denizi: Ostüzü. Blog No:16. 2*PATATESLER: Ostüzü. Blog NO:76.

B. TÜRK NEDİR? NE DEĞİLDİR?

Öncelikle; bu soruların içeriğini tanımlamamız gerek. Ansiklopediler ve sözlükler şöyle demiş, yok bu böyle buyurmuş; Çinliler böyle demiş! Bunlara da sığınmamıza gerek yoktur diyorum. Rahmetli Afet Uzmay (İnan), Atatürk’ün yönlendirmesiyle; İsviçre’de, Prof.Dr. Eugene Pittard’ın kürsüsünde tarih öğreniyordu. Profesör Dr.E. Pittard; Rahmetli Afet İnan’a, doktora tezi olarak, Türk Tarihini vermişti. Acele ile Ankara’ya dönen Rahmetli Afet İnan, Türk Milletini nasıl tanımlaması gerektiğini Atatürk’e sormuştu. Atatürk: “Önce, sen çalış, metni hazırla, beraberce inceleriz!” Demişti. Hazırlamış olduğu metni Atatürk’e sunan Rahmetli Afet İnan’ın sonucu alması pek te uzun sürmemişti. Hazır metni uzun, uzun inceleyen Atatürk: “Hele Dur. Ver bana bir kâğıt; ben sana Türk’ü tanımlayayım!” Demiş; kendisine verilen kâğıda, kurşun kalemle şöylece yazmıştı: “Bu memleket, dünyanın beklemediği, asla ümit etmediği bir müstesna mevcudiyetin, yüksek tecellisine yüksek sahna oldu. Bu sahna, yedi bin senelik en aşağı bir Türk beşiğidir. Beşik, tabiatın rüzgârlarıyla sallandı. Beşiğin içindeki çocuk, tabiat yağmurlarıyla yıkandı. O çocuk, tabiatın şimşeklerinden, yıldırımlarından, kasırgalarından evvela korkar gibi oldu; sonra onlara alıştı,

99

onları tabiatın babası tanıdı, onların oğlu oldu; şimşek, yıldırım, güneş oldu, Türk oldu. Türk budur; yıldırımdır, kasırgadır, dünyayı aydınlatan güneştir.” M.Cemal Kutay, Türkçe İbadet, c.1,S.48-49, Osmanlı; 623 senelik egemenliğinde, bir defacık olsun Türk olamadığı gibi, bir defacık olsun Türk’ü anlamaya ve tanımaya kalkışmamıştır. Türk’ten üstün tuttuğu devşirme döllerine Türk’ü boğdurtmaktan da çekinmemişti. Dördüncü Murat; 27 Ocak 1635 cumartesi günü, Osmanlının kuruluş yıldönümünde, öz be öz Türk olan Ünlü Şair Nefiy’i boğdurtmuştu. Yeniçeri kanunnamesine: ”Türk’ten Yeniçeri alınmaya” Hükmü konulmuştur. “Türk’ten vezir olmaya’” hükmü de can ve gönülden uygulanmıştır. Ünlü tarihçi Naima: ”Etrabı bi idrak” diyerek Türk’ü karakterize etmekten çekinmemiştir. -İdrakten, anlamaktan ve algılamaktan yoksun Türk! Osmanlı, "Sırtını kürke, kapını da Türk’e alıştırma!” Sözünü atasözü olarak kullanmaktan çekinmemiştir. Osmanlı; ”Türk değil mi Marsıvan’ın eşeği; eşek değil köpekten de aşağı!”Demekten utanmaıştır. Osmanlı;”Türk ne bilir bayramı, lık, lık içer ayranı!” Demiş. Hadis toplayıcılardan; en erkencisi, Hz. Muhammed’in ölümünden 245 sene sonra Buhari, toplamış olduğu hadisler arasında Türklere de yer vermiştir: Bunların çoğunun Arapların uydurması olduğuna inanmaktayım. Türk boylarına egemenliği kabul ettirmek için; iktidarı elinde bulunduran Türk boyunun, ya Cengiz Han soyundan ya da Kayı Boyundan olması gerekmekteydi. Osmanoğulları, Anadolu’da egemen olan diğer Türk boylarına egemenliklerini kabul ettirebilmek için; İkinci Murat zamanında; Yazıcıoğlu Ali’ye yazdırmış oldukları Türk şeceresinde, kendilerini GÜNHAN SOYUNDAN KAYI BOYUNA MENSUP GÖSTERTTİLER! KAYI BOYUNA mensup Türk aşiretleri; Mavera ün nehirden Hindistan’a inerek, TÜRKİYE DEVLETİNİ /Devlet'it Türkiyye/KURMUŞLARDIR. Oğuzlar, anlaşmaları gereği, Mısır’a her sene demir kütüğü gibi malzemelerin yanı sıra 2000 oğuz delikanlısını da esir olarak satmaktaydılar. Mısır ordusuna asker olarak alınan bu Genç Oğuzlar, Mısır’da iktidarı ele geçirerek DEVLET’İT TÜRKİYYE-TÜRKİYE DEVLETİNİ-KURMUŞLARDIR. Osmanlılar, bunların kölelikten gelmiş olduklarını vurgulamak için, bunlara KÖLEMENLER ya da aynı anlama gelen MEMLUKLAR demişlerdir. Yavuz Sultan Selim’in 1516-1517 tarihinde yıkmış olduğu devlet bu Türk devletidir.

100

Yavuz Sultan Selim’ in Şah İsmail’e yazmış olduğu mektubu da çok önemlidir:"Türkçü-İslamcı çevrelerin övünç kaynağı Yavus Sultan Selimin: “Ben, Beyazıt oğlu Sultan Selim, Sen ki Eşek Türk!” Deyen mektubunu Prof.Dr. Şahebettin Tekindağ bulmuştur. Baki öz, Osmanlı’da Alevi ayaklanmaları s.15,Cem dergisi sayı4,s.45. 25 Kasım 1988 günlü ve 14,737 sayılı Milliyet gazetesinde yayımlanan çok ilginç bir saptama vardı. Bu gözlemlerini 1906 yılında kitap halinde yayımlayan yazar da Yüzbaşı Frederik William Von Herbert adlı bir yabancı yazardı.

C. “DİLİMİZİN BAŞINA GELENLER…”

“Dildeki Osmanlıca sözleri yaşatmayı Türkçeyi yaşatmak sanan, öz Türkçe sözcükleri ise uydurma diye niteleyenlere yılların ötesinden bir yanıt geliyor.” “Nesiller, nesilleri anlamıyor öz Türkçe’de, ileri gidildiği için dede ile torun anlaşamıyor” gibi bahanelerle yeni nesillerin kafası tedavülden kalkmış Arapça ve Farsça sözcüklerle doldurmaya çalışanların yaptığı yanlışlık, aşağıda çarpıcı biçimde vurgulanıyor. Hollanda ‘da yaşayan bir sevgili okurumuz bundan 82 yıl önce yazılmış olan” Balkan Patikalarında” adlı kitaptan aldığı tek sayfalık fotokopiyi bize gönderirken” çok şaşıracaksınız” notunu eklemiş. Kitap, Londra’da 1906 yılında basılmış… Yazarının adı “Yüzbaşı Frederik William Von Herbert”.Aynı yazarın daha önce “Plevne Savunması” adlı bir kitap yazdığı kapakta belirtiliyor… Hep birlikte kitabın 156 ve 157’inci sayfalarını okuyunuz. Diyor ki Yüzbaşı Herbert: “Halk Türkçesi katıksız (öz) Türkçedir. İşçinin, satıcının, ustanın, küçük çiftçinin sözcük dağarcığı Türkçedir. Buna karşılık İstanbullu yüksek memurun dilindeki sözcüklerin yarıdan çoğu Arapça ve Farsçadır… Osmanlı İmparatorluğunda yüksek sınıflar mümkün olduğu kadar az Türkçe, mümkün olduğunca çok Arapça ve Farsça sözcük kullanmayı gösteriş sayarlar. Bildikleri tüm Arapça ve Farsça sözlükleri Türkçe ses uyumu ve cümle yapısına uygulayarak kullanırlar. Sokaktaki Türk, babasına “baba”, annesine “ana”, erkek kardeşine “kardeş”, kız kardeşine “kız kardeş” veya kısaca “kız” der. Fiyakacı Osmanlı memuru ise babasına “peder”, annesine “valide”, erkek kardeşine “birader”, kız kardeşine “hemşire” demeyi yeğler.

101

Ancak, halktan bir ihtiyarı onurlandırmak istediği zaman, o’na “baba” diye hitap eder. Yakın gördüğü bir yaşlı kadına, örneğin evin hizmetçisine “ana” diyebilir. Ama kendi annesine “ana” demez. Kardeş sözcüğünü genel ve samimi bir hitap şekli olarak kullanır. Eğer kızkardeşine “kız” derse nezaketsizlik etmiş sayılır. Fakir adam Öztürkçe konuşur. Zengin adam Türkçeyi saptırılmış anlamlarda kullanır. Öz Türkçe konuşan alçak gönüllü halk, eğitim görmüş sınıfların dilini anlamadığı için bir İstanbul Efendisi bir köylüyle, ancak onun düzeyine indirerek konuşur. Edebi Türkçe, yani şiir ve roman dili, Osmanlı İmparatorluğu’nun Türkçe konuşan halkının yarısı için kapağı mühürlü bir kitaptır adeta. Osmanlıda küçümseyiş ve gösteriş o denli ileri gitmiştir ki, yüksek sınıflar için Arapça ve Farsçası bilinen sözcüklerin Türkçesini kullanmak kaba sayılır olmuştur. Arapça ve Farsça sözcüklerin sayısı her yıl artmaktadır. Hacca giden yüksek yetkili oradan Arapça, doğu sınırına giden subay İran’dan Farsça sözcük getirmektedir. Geçenlerde, ”lisan” yerine “dil” sözcüğünü kullandığım için Osmanlı dostlarım bana serzenişte bulundular. Oysa otuz yıl önce, Türkçeyi ilk öğrendiğim zaman “lisan” sözcüğü henüz ortada yokken ve herkes “dil” sözcüğünü kullanıyordu.” “Bundan 82-bugün 97-yıl önce yazılmış olan yukarıdaki satırlar, Arapça, Farsça-Türkçe bulamacının, hangi özentiler sonucu ortaya çıktığını açıkça anlatıyor!” 10 Aralık 2005 tarihli Hürriyet gazetesinde; Ünlü yazarlarımızdan Rahmetli Orhan Kemal Öğütçü’nün babası ile ilgili bir haber yayımlanmıştı. Rahmetli Abdülkadir Öğütçünün not defterine geçirmiş olduğu anıları çok ilginçti. Hayatı sürgünlerde geçen Rahmetli Abdülkadir Öğütçü’ye, Ahmet Kemal Akünal şöyle seslenir: “Kemali; dedi, biz hürriyet için çalıştık. Hem de Türk hürriyetçisi sıfatıyla. Türlük tabirini, İstanbul saltanatının Türk Padişahlarından, Türk paşa ve memurlarına kadar eşeklikle vasıflandırdıkları zaman Türklük için çalıştık.” Bu anlatmış olduğu durumlar 20’inci yüzyılda geçmektedir. 19’uncu yüzyılda; İstanbul’da Avusturya –Macaristan Elçiliğinde görevli bulunan İsveçli bir babadan ve Ermeni bir anadan doğma Hammer, geniş kapsamlı bir Osmanlı tarihini de yazmıştı. Bakınız; 53’üncü kitabın 9’uncu sahifesinin 15’inci satırında neler yazmıştır: “Hatta bir gün, kabalığından dolayı TÜRK UNVANI VERİLEN Vaiz Ahmet…”

102

Dördüncü Murat’a verilen, Osmanlı İmparatorluğunun bozulma nedenleri üzerine, raporu da Arnavut Koçi Bey yazmıştı. Koçi Bey, şöyle buyuruyordu: “ Her zümreye adı geçen tarihten beri, milleti ve mezhebi bilinmeyen Şehir Oğlanı, TÜRK, Çingene, Tatar, Kürt, Ecnebi, Laz, Yörük, Katırcı, Deveci, hamal, Ağdacı, Yolkesen alınmaktaydı…” Zuhuri Danışmend, Koçi Bey Risalesi, s.43. Konumuzu SEBEP- SONUÇ İLİŞKİSİNE- CAUSALİTE-NEDENSELLİK İLKESİNE göre irdelemek zorundayız. Osmanlı; TÜRK’Ü kaba, saba ve anlayışı kıt bir beyinsiz bir yaratık yerine koymuştur. Selçuklular, Fars kültürü ve Arap hayranlığı nedeni ile TÜRK’ÜN semtine bile uğramamışlardır. Ünlü Mevlana Celalettin’i Rumi, Mesnevisini ve Divan’ı Kebiri’ni Farsça yazmıştır. Türklük bilincini yitirmemiş olan Anadolu Türkmen halkı; Mevlana’nın karşısına YUNUS’U çıkarmıştır. Karaman’da bir çiftlik sahibi olan Koca YUNUS, bir beyit söyleyerek, 6 ciltlik ve 25.618 beyitlik Mesnevi’yi yere sermiştir: “ETTEN KEMİĞE BÜRÜNDÜM; YUNUS OLUBEN GÖRÜNDÜM.” Daha gerilere gidersek; taaa! 1069-1072’lere, Kaşgarlı Mahmut; DİVANI-LUGAT-İT TÜRK’Ü YAZARAK, Bağdat’taki Arap Abbasi Halifeye sunmuştu. O cennetmekân ULU TÜRK; TÜRK’Ü, MUSTAFA KEMAL’İN GÖZÜ İLE GÖRÜYORDU. Kafasını, gönlünü ve ruhunu ümmet potasında eritmiş olan Osmanlı, Müslümanlaşayım derken Araplaşmıştı. Anadolu Türk’ü ve Balkanlara göçen diğer Türk boyları Türklük bilincine dört elle sarılmışlardır. İran kültürüne tutsak olan Anadolu Selçuklularına karşı başlatılan Türklük kıyamı, Osmanlılara karşı da bütün hızı ile sürdürülmüştü. Yıldırımların, fırtınaların ve kudurmuş doğal olayların gazabına uğrayan Türk; iktidarların da ateşten hışmına uğratıldı. Yalınız Osmanlıya karşı 135 ayaklanma çıkartıldı. Dağlara, çadırlara sığınan Türkmenlik ruhu halk ozanlarınca ifade edilerek cönklerde saklanmıştır. Osmanlını Türk kırımları, Türk’ü bir ruh etrafında bütünleştirdi. Gezginci ve genellikle de Alevi halk ozanlarımız, uğranılan haksızlıkları sazlarının telleri ve dillerinin temiz Türkçesi ile nesillerden, nesillere taşıdı.

103

Osmanlının divan şiiri karşısına halk şiiri ile dikildiği gibi; Osmanlının Bizans ve Arap kırması müziğinin karşısına da türkülerini ve bozlaklarını dikmesini bildi. Türk’e ve Türklük bilincine dayanan Selçuklu ve Osmanlı, güçlü birer devlet kurarak, tarih sahnesine çıkmıştı. Ümmetçi söylemleriyle ve Arap’ın gazve öykülerine bir de ulûhiyet ekleyerek, dayanmış olduğu güce sırtını da çevirerek kendi sonlarını getirmişlerdi. 18’inci asırda; Ilgın ovasında, Osmanlı ordusu ile isyancılar arasındaki muharebede ilk defa iki tarafça da top kullanılmıştı. Osmanlının kendi halkından toplamış olduğu 80.000 tüfeğin, kendi ordusundaki tüfeklerden daha mükemmel olduğu gözlenmişti. Selçuklunun 100 Frank süvarisi ile Kırşehir ovasında bastırmış olduğu Baba İshak ayaklanması-1204- yeniden tarih sahnesine çıkmıştı. Türk; kanıyla ve canıyla kurmuş olduğu kendi devletlerinin örs ve çekici arasında dövüldüğü gibi; Osmanlının din adına düşman bellediği devletlerin ateşinde de dövülmüştür. Yokluk ve sefalet ve dahi horlanma ateşi bir taraftan; derebeyleri ve mütegallibe ateşi ve mültezim ateşi diğer taraftan Türk’ü dövüp durmuştur. Osmanlı; iki senede bir, Türk gençliğini ve orta yaşlısını ateşlere sürerek, ateşlerde dövdürmüştür. Dövülmek, fiziki işkenceye uğratılmak anlamında kullanılmamalıdır. Dövülmek; demirin örs ve çekiç arasında, su ve ateşle çelikleşmesidir. Mareşal Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün anlatmış olduğu yağmur, şimşek, fırtına ve yıldırımların yarattığı Türk; kurmuş olduğu kendi devletlerinin ateşiyle ve yaşamının harlı ateşiyle de dövüle, dövüle; yiğitliğe, güzelliğe ve insanlık öyküsünün onuruna gelip oturmuştur. Bir Cuma selamlığına gitmiş olan Mustafa Kemal; Türklük bilincinden yoksun, kulluk ve kölelik bilincindeki Osmanlı paşalarının konuşmalarına tanıklık eder. Paşalar derler ki: “Bu Türk askeri ile savaş kazanılmaz. Bunlar, hep yenilirler ve kaçarlar!” Mustafa kemal hışımla parlar: “Türk askeri kaçmaz ve yenilmez. Yenilen komutanlarıdır!” Der. Paşalar hayretler içersinde: “Yahu, kim bu zıpçıktı?”Derler. Geç te olsa, O’NUN ordulara komuta etmiş olduğunu öğrenirler. 1839 tarihinde, aç ve sefil Mısır ordusuna yenildik.

104

Sebep-Sonuç ilişkisine göre olayı irdelemek durumundayız. Osmanlı ordusunda; üsteğmen rütbesiyle Alman birliğini kuracak olan Helmuth Barnard Von Moltke adlı bir dahi Prusyalı subay vardır. Anılarını utanmadan okumak mümkün değildir. Mısır ordusunu da Fransız subayları yönetmektedir. Mısır ordusu manevra planını uygularken, Osmanlı paşaları aruz vezni ile şiirler okumaktadır. Telaşla ve helecanla paşalara başvurur: “Mısır ordusu harekât planını uyguluyor. İzin veriniz, şöyle, şöyle bir plan uygulayarak Mısır ordusunu yok edeyim!” Der. “Silahlar henüz patlamadı; muharebe de başlamadı, otur oturduğun yerde!” Derler ve feci bir şekilde de yenilirler. Komutanlar bu denli zır cahil olduktan sonra Türk askeri ne yapabilir! 1711 tarihinde; Rus ordusu Çarı ve Çariçesi ile birlikte çembere alınmışken; Sarayın odunculuğundan Serdarı Ekremliğe getirilen Baltacı Mehmet Paşa, Katerina’nın getirmiş olduğu araba dolusu mücevherleri görünce: “Kırımdaki bir kale yıkıla; Çar ve Çariçe ve dahi Rus ordusu da çemberimizden kurtula!” Emrini verdiği Osmanlı Vakanüvisleri anlatmaktadır! 82 yaşındaki Baltacı Mehmet Paşa,Merzifonlu Kara Mustafa Paşa gibi dediğim dedüktüre kilitlidir İsveç kralı Demirbaş Karlın önerilerini de hiç dinlemez. Avusturya ordusu Başkomutanı Topal Prens Ojen, deha sahibi bir Fransız generalidir. Osmanlı ordusu, bir nehir üzerine kurmuş olduğu köprüden karşı kıyıya geçmektedir. Ancak; Osmanlı ordusu Başkomutanı köprün giriş başına kondurduğu bir tahsildar; her askerden geçiş ücreti almaktadır. ”Etmeyin, eylemeyin, düşman ordusu peşimizde!” Nasihatlerini dinlemez. Prens Ojen yetişir; köprüyü yakar ve tüm Osmanlı ordusunu da imha eder. Her türlü askeri ve lojistik malzemelerimizin yanı sıra, 7000 çuval savaş hazinesi paramıza da el koyar. Yine bu Avusturya-Osmanlı savaşlarında; Osmanlı ordusu çok ilginç müneccim hesaplarına dalarak imha edilmiştir: Osmanlı ordusu, muharebe düzenini almış; düşman ordusunun pozisyonunu beklemektedir. Düşman ordusu imha edilme pozisyonuna girdiği, tüm Osmanlı komutanlarının taarruz edilmesinde ısrar ettikleri halde; Osmanlı Başkomutanı: ”Müneccimbaşı eşref saatini bildirmeden, taarruz etmek dinen caiz değildir!” Buyurduğundan; tüm Osmanlı ordusu, Başkomutanı ve Müneccimbaşısı dâhil kılıçtan geçirilmiştir. Mareşal Gazi Mustafa Kemal’in anlatmak istediği durum budur.

105

Kara Harpokulu müzesinde bir kılıç sergilenmektedir. Kılıcın kabzasına da, Fransızca üç kısacık cümle yazılmıştır: “ Lamoure pour la femme/la vie pour la patrie/L’oheure pour mois!” *Aşk, kadın için/ Hayat vatan için/ Şeref benim için*. Bu kılıç; 11 kişilik bir Türk keşif mangası tarafından 450 kişilik taburu ile birlikte esir alınan bir Romen tabur komutanına aittir. Mareşal Gazi Mustafa Kemal bunu demek istemektedir. Bendeniz çok görmüşümdür; komutanı cesur olan bir Türk birliğinde korkak asker yoktur. Eski Alman bölük talimnamesinde çok görkemli bir ifade vardı: ”Bölük, bölük komutanının ruhunu taşır!” Ulusal Kurtuluş savaşımızda; Fransızlar, Ünlü Menil Taburunu kar boğazında görevlendirmişlerdi. Jandarma üsteğmeni Kara Afet Hasan Bey; 45 kişilik bir milis kuvveti ile bu taburu esir almıştı. Anlatılmak istenilen durumlardan birisi de bu durumdur. 26 Ağustos 1071’de; Malazgirt’te bulunan Rahmetli Alp Aslan’ın Türklük bilincinden pek haberi yoktur. Günümüzdeki devletlilerin haberleri varmola! Bağdat’taki Arap Halife: “Arap’ın ve Acemin Sultanı!” Diye tebrik name yazar! Sultanın sesi ve sedası çıkmaz. Türk ellerinde Türklere yapılan Arap mezalimi, İslami boyutun öne çıkarılmasını sağlamıştır. Yalınız Malazgirt Meydan Muharebesinin kazanılmasında bir ulusal bilinç etkinliği söz konusudur. Bizans ordusunda, paralı Hıristiyan Türk askerleri mevcut idi. Bu Türk askerlerinin Komutanı General Tarkan’ın dikkatini bir şey çekmişti: Karşılarındaki ordunun ata biniş şekilleri, muharebede yapmış oldukları manevraları ve konuşmuş olduğu dilleri kendilerinkine benzemektedir. Muharebenin en kızıştığı bir anda; ordusu ile Türk ordusuna katılır. Burada da bir ulusal bilinç, Türklük bilincinin şahlanması vardır. Balkan savaşında yenilgi kepazeliği; Çanakkale Muharebelerindeki destansı yiğitlik ve kahramanlık, komutanı ile askerlerinin anlaşmasında saklıdır.

106

Yunanlılar İzmir’e çıkarken tek kurşun atmadan teslim bayrağını çekmiş olan Ali Nadir Paşa; Balkan Savaşında da; tek bir mermi attırmadan Selanik’i Yunanlılara teslim etmiştir. Trablusgarp ve Balkan savaşlarının ateşinde dövdürülen Türk, Çanakkale’de ve Ulusal Kurtuluş savaşında destanlar yazmıştır. ULUSAL ŞAHLANIŞ. Türklük bilincindeki Türk’ü yenmek mümkün değildir. Cengiz Han:"Türk'ün kanına başka kan karışmazsa Türk yenilmez!"Osman Beyin eşinin anlatımı! Günümüzde oynanmakta olan oyunlara, tarihsel bir gözle bakmasını bilemeyenler de bu büyük ihanetin içersindedirler. İmparatorluk iken yenilen ümmetçi ve Osmanlı; Çanakkale’de cehennem ateşlerinde dövüldükten sonra ve Türkleşince yenmiştir. Selçukluları ve onlardan önceki dönemleri göz önüne getirelim: Türk, hemen, hemen her sene ateşle sınava çekilmiştir. Osmanlının 623 senelik ömrünü senelere ayırdığımızda da, görürüz ki, Türk her sene içte ve dışta ateşle sınanmıştır. Türk’ün ateşle sınanmasının kemikleri, kanıt olarak, dünyanın dört bir tarafına bırakılmıştır. Osmanlı; bu kan ve gözyaşı ile bırakılmış olan Türk’ün kemikleri üzerine saraylar kurup, içlerini cariyeler ve içoğlanları ile doldurmuştur. Diyebiliriz ki; Türk, yatakta rahat ve huzur içersinde ölmemiştir. Türk, İslamı savunayım derken, Müslümanlarca arkadan vurulmuş, Türklüğünü de yitire yazmıştır. Müslümanlık ve ümmetçilik öğesini öne çıkarmak isteyen devşirme dölleri, Büyük Fransız Devriminin getirmiş olduğu ulusçuluk ateşini fark edememişlerdi. Osmanlı, Ümmetleşerek Araplaştıkça; Müslüman Araplar ve Azınlıklar, uluslaşmışlardı. Bulgar Bulgarlığını, Arnavut Arnavutluğunu, Yunan Yunanlığını bilmiş; bizler Mareşal Gazi Mustafa Kemal’e kadar, yaratmış olduğumuz ”KAVM’İ NECİB’İ ARAP” heyulasının altında ezilmişizdir. 06Araslık 2005 tarihli Cumhuriyet gazetesinde yamlanmış olan Sayın Orhan Busalı’nın, hâlâ güncelliğini koruyan makalesine de bir göz atalım:

D. “ULUS VE ÜMMET”

“Alt ve üst kimlikler! Tartışmalardan geçilmiyor ortalık. Bunu esas tartışacak baba tarihçilerimizi ve sosyologlarımızı göremiyoruz. Ama niye ve ne zaman tartışıyoruz!

107

Kürtler” ayrılığa giden yolda” milliyetçi kimlik istiyor! AB, ”Kürt kültürü “ ne çözüm istiyor! ABD Kürt devleti kuruyor ve Türkiye’dekilere de ilgi gösteriyor. Ve bu koşullar karşısında Türkiye aciz kalıyor ve soruna çözüm arıyoruz! İslamcı iktidar, ümmetçi ideolojileri gereği, milleti ümmete dönüştürmek istiyor! “Büyük vizyoner” Başbakan Erdoğan hemen sepetindeki patatesi fırına sürüyor: ”Bizim ortak yönümüz dindir” diyor ve sadece ümmetçiliğin ülke bütünlüğünü sağlayabileceği” gibi, arkaik bir görüş ileri sürüyor. Çözüm? Postmodernistler, ümmetçiler, dinciler, liberal aydınlar, çözümü “alt ve üst” kimlik tartışmasında arıyorlar. Çözümün sihirli anahtarı! *** İttifaka dikkat: İslamcılar-Her ne pahasına olursa olsun AB’ci ve Amerikancı aydınlar -AB ve ABD (Doğal müttefikleri tabii ki Kürt milliyetçileri). İdeolojik zeminleri, ulus devlet ve ulusçuluk döneminin sona erdiği tezi. Paradoksa bakın: Tarihin hiçbir döneminde ulusal devlet kurma, ulusçuluk patlaması bu kadar büyük yaşanmıyor. ABD, dünyanın en büyük ulus devleti! Giderek keskinleşen bir ulus devlet hem de Çin! Japonya! Şüphesiz Avrupa’da bir deneme yaşanıyor. Ama deneme. ”Ulusçuluğu” sona erdirmeye yönelik değil! Ulus kimlikleriyle var olunmaya çalışılan ülke denemesi! Tutar veya tutmaz. Türkiye’nin ulusal kimliğine ve bütünlüğüne atılan en büyük oklardan biri, şüphesiz ki “ekonomik liberalizm” Zaten, ”alt-üst kimlikle Anadolu Federasyonu “zırvalıklarını “ kol gezdiren “büyük ittifak’ın yapısal harcını oluşturan da, bu ekonomik liberalizm! Yukarıda saydığımız ittifakın tartışmasız elbirliği ettiği konu! “Ulusal da ne’ymiş!” “Küreselleşme çağında ulusal ekonomi, ulusal para, ulusal çıkar, ulusal şirket ve kurum mu olur” muş! Tek akıllı bu ittifak, herkes gerzek!

108

ABD’NİN en büyük ekonomik ulusalcı, Çin’in en büyük ulusalcı, Japonya, Kore’nin ve diğerlerinin de ulusal ekonomiciler olduğunun kimse farkında değil! AB de bu karmaşada şimdilik ”AB ulusalcılığı” ile yer almaya çalışıyor! Türkiye’de ise ulusal adına ne varsa yıkılmaya çalışılıyor! Bizler, dünyayı anlamayan aptallar! *** Ümmetçilik, Erdoğan’ın, partisinin ve bütün diğer destekçilerin ayaklarına dolaşır. Arkaik çözümlerin zamanı biteli yüzyıllar oldu! İhtilalcı Bay Müsteşar, tepeden “Ümmetçi”, ”dinci” bir ülke oluşturmanın teorisini, 1995 bildirisiyle ortaya koymuştu: İslami kültürün egemenliği, yerel ve merkezi, her yerde! Unutanlar arşivlerde bulup okusunlar yeniden! *** Ulus ne! Ulus kimliği yok olunca, geride parçalanmış bir topluluk kalır. AKP; milleti parçalıyor, topluluklara ayırıyor! Ulus ne? Ne sadece dinsel, ne de sadece ırksal topluluk! Ulus, ortak çıkar, ortak heyecanlar, ortak dil, ortak duygunun toplamı! Ulus; toprağın kokusu, heyecanı, çekmesi, rengi, sesi, suyu, dağı! Ulus; bir hasret, hasretlik! Ulus, bir görüntü; belleğin üzerine her şeyi inşa ettiği! Ulus, koşan yarışçımızın ipi göğüslemesi için çarpan yürek! Ulus; Hidayet’in bütün topları potaya sokmasının anlatılmaz tadı! Ulus, Gaziantep baklavası, Koksa helvası, Karadeniz fıkrası, laz burnu, Boğaziçi’nin sisi, Koç’un TÜPRAŞ’I! Ulus, Çanakkale, Kocatepe, Nusret Mayın gemisi, Savarona, Çankaya. Ulus, bu ülkeye katkıda bulunan herkes. Bilimcimiz; edebiyatçımız, şairmiz, ressamımız, çizerimiz. Yazarımız.” Osmanlı imparatorluğunun her cephede yenilmesini sağlayan ümmetçilik, Cumhuriyetimizin başına musallat edilerek, Türk’ün dünya sahnesinden silinmesine neden olacaktır. Şimdi; Sayın RTE’NİN, 1980’li yıllarda etmiş olduğu ve Trabzon asker arşivinde saklanan, bu konudaki yeminini de okuyalım: "Ben Muhammet Müslüman ümmetindenim. (BEN; TÜRK MİLLETİNDENİM: Ostüzü). Türkiye dinsiz, laik bir ülke haline gelmiştir. Hayatımı, Mustafa Kemal dinsizliği ile savaşa adayacağıma, Türkiye’yi bir din ve şeriat devleti haline getirmek için mücadele edeceğime, Kemal Paşa zamanında çıkarılan dinsiz kanunları tatbiksiz edeceğime, kısa zamanda ümmet

109

esasına dayanan şeriat devletinin kurulması için çalışacağıma; dinim, Allahım ve bütün mukaddesatım üzerine yemin ve kasem ederim!” Türkiye Cumhuriyetini, çağdaş Atatürk devrimlerini savunmak için mücadele edenler neden tutuklanmasınlar! Türk, gitmiş olduğu her yere, geleneklerinin yanı sıra, yer isimlerini de beraberinde götürmüştür. Araplaşmanın ve zibidileşmenin yanı sıra bu geleneklerimiz de silinmiştir. 24 OĞUZ BOYU’NUN üzerindeki en büyük otorite; BAYINDIR HAN’DIR. Bayındır Han; senede bir defa OĞUZ BEYLERİNE sarayında ziyafet verir. Ziyafet sonunda; eşini yanına alarak sarayı yağma etsinler diye, Beylere bırakırdı. Saray yağmasında; her BEY, beğenmiş olduğu eşyayı alırdı. Her Beyin bir oğlu Bayındır hanın sarayında kalmak zorundaydı. Oğul sahibi Han için; içi beyaz keçe döşeli beyaz çadır kurulurdu. Kalaylı kazanda beyaz koyun eti pişirilirdi. Kız sahibi Han için de; içi kızıl keçe döşeli kızıl çadır kurulur; kızıl koyun eti ile doyurulurdu. Çocuksuz olan Han için de; içi siyah keçe döşeli siyah çadır kurulur; kara kazanda pişirilen kara koyun eti ile doyurulurdu. İzmir’in güneyinde bulunan yerleşim yerimizin adı Kızıl çullu idi. Bugün, Nato Güneydoğu Komutanlığının bulunduğu yerde, KIZILÇULLU KÖY ENSTİTÜSÜ vardı. İsimleri Türkçeleştirme sevdasına düşen bazı aklı evveller, nice Türk isimlerinin de kanına girmişlerdi. Kız çocuklu bir Bey’in oturduğu yer anlamına gelen Kızılçullu adı ŞİRİNYER yapılmıştı. Kuzeydeki harabelere Karaca ören; güneydeki harabelere de kızılca ören denilirdi. Mardin ili Derik ilçesi Özel idare memuru Rahmetli Cemil Bey, Kızıl adını sakıncalı bularak, BOYAKLI yapmış olduğu övünerek anlatırdı. 24 oğuz Beyi’nin üzerideki en güçlü ve en tılsımlı olgu TÜRKLÜK olgusuydu. Kök Türklerle başlayan bu Türklük olgusu, Türk’ü asırlarca süren ATEŞTE ATEŞ İLE DÖĞÜLMESİ SÜRECİ sonu, 24 Oğuz boyunun ortak adı olmuştur. Kayı; Yüregir, Döger, karaevli, Arka evli, Kınık… Gibi boy adları; yer adı olarak, ülkemiz coğrafyasındaki yerlerini almıştı. 24 Oğuz boyu; Ateşlerde dövüle, dövüle Türk çeliği olarak ortaya çıkmıştır.

110

Müşir Gazi Mustafa Kemal, peşi sıra, ölümüne göz kırpmadan giden bu Türk çeliği ile iç ve dış düşmanları yenmesini bilmişti. İngiliz silahları ile donatılmış olan Ümmetçiler de Türkleşenler tarafından tasfiye edilmişti. “Bizim ortak yönümüz İslam’dır!” İslamın ortak yönü bugüne kadar Türk’ün kanını akıtmaktan öte ne sağlamıştır? İkinci Abdülhamit’in ümmetçilik tutkusu, Milletleşen Arapları bir çatı altında tutabilmiş midir? Dinleri, dilleri, tarihleri ve peygamberleri aynı olan Araplar; siyasi ve coğrafya sınırları içersinde, biribirlerine düşman olan bağımsız ve milli birer devlet haline gelmişken, Osmanlı hâlâ Türk’e ümmetçilik masalları anlatmaktaydı. Dış ve iç düşmanlarımızla birlik olan Müslüman tebaamız, Osmanlı İmparatorluğunun yenilmesini sağlamadı mı? İçte kavga, dışta kavga; Arapların kutsal yerlerini Hıristiyan âlemine karşı koruyan ve savunan Türk’ü o Müslüman Araplar öldürmedi miydi? Müslüman milletlerle, Türklüğe düşman olanlar için Türkiye Cumhuriyeti DAR’ÜL HARP BÖLGESİ ilan edilmedi mi? Müslüman Türkler, Müslüman Araplarca esir edilerek satılmadı mı? Bütün Müslümanların Halifesi, Kutsal cihat ilan ettiği halde, tüm ümmetçi Müslümanlar bir olarak, İngiliz, Fransız ve Rus ordularının sancakları altında, Müslüman Türk’e karşı dövüşmedi miydi? Birinci Selim ve Birinci Süleyman döneminde Şeyhülislamlık yapan Ebu Suut Efendi adlı, Türklük ve birlik bilincinden yoksun, dar kafalı Molla’nın “Işıklı taifesi!**Kızılbaşlar **aleyhine vermiş olduğu fetvalar üzerine Osmanlı İmparatorluğunda Türk kıyımı yaşanmadı mıydı? “Işıklı Taifesinden olanlar, dinden ve dahi imandan çıkmıştır. Canları, kanları, malları ve dahi ayalleri helaldir!” Bu ve buna benzer fetvalarla; Çaldıran muharebesi sırasında, Yavuz Sultan Selim 40.000 Alevi Türk’ü kestirmemiş miydi? Osmanlı İmparatorluğunun en güçlü olduğu kabul edilen Kanuni Sultan Süleyman döneminde; malları ve mülkleri ellerinden alınmış olan Anadolu Türkleri BÜYÜK KAÇKUN’U yaşayarak, çiftini ve çubuğunu bozarak büyük şehirlere kaçmamış mıydı? Anadolu ve Rumeli Türkleri; işkence, vergi ve Paşalar zulmünden ayaklanmıştı. Fatih Sultan Mehmet’in vezirlerinden Rum Mehmet Paşa; Konya’da yapmış olduğu zulümlerin nedenini şöylece açıklamıştı

111

“İSTANBUL’UN FETHİNİN İNTİKAMI BÖYLECE ALINIR!” Birinci Sultan Süleyman’ın devşirme Civanı damadı şehriyari Rum İbrahim Paşa; İçel valisinin neden olduğu ayaklanmayı büyük bir Türk kıyımı ile bastırdığından, Ol Padişah’ı Zülcelâl’ın gönlünü bir kere daha fethetmiştir. Damadı Şehriyari Hırvat Rüstem Paşa da; Şehzade Mustafa’nın ve Şehzade Beyazıt’ in öldürülmelerinde ve Osmanlıyı rüşvet belasına alıştırmada göstermiş olduğu büyük hünerinin meyvelerini toplamıştır. Saptanabilinen terekesi PATATESLER başlıklı yazımda da verilmişti. Üç Şehzade kardeşini ve 40,000Türk’ü ustalıkla öldürttüğü için; hakkıyla Yavuz sıfatını kazanmıştı. İki oğlunu ve aç bıraktığı Türk insanını almış olduğu fetvalara dayanarak ortadan kaldırmış olan Birinci Süleyman da, hakkı ile KANUNİ sıfatına lâyık görülmüştür! Kuyucu Murat Paşa da, KUYUCU sıfatını hakkı ile kazanmıştır! Afyon ve dinar bölgesinde, 100.000 Türkmen’i kuyulara doldurtarak öldürmüştür. Avustralya Kıtası ve Yeni Zelanda adası, İngiliz İmparatorluğunun her türlü suçluyu sürgün ettiği birer ıssız kara parçasıydı. Buranın nüfusu, her çeşit insanlardan oluşmaktaydı. Bu yeni kıta, İngiltere’ye bağlı, uluslaşamamış bir insan mozaiğini barındırmaktayken ne mi oldu? Birinci Dünya Savaşı için; buralardan toplanmış askerlerden oluşan Kolorduya, ANZAK KOLORDUSU adı verilmişti. Bu Kolordu; Mısır’da Ehramların gölgesinde eğitimlerini tamamlayarak, sevk edildiği Çanakkale’de Türk’ün cehennem ateşinde dövülerek yenilmişti. Çanakkale cehenneminde; Türk’e yenilmiş olan ANZAKLAR, O ateşte birleşmiş, Avustralya ve Yeni Zelanda uluslarını meydana getirmişlerdir. Masa başı dönek aydınların ve Dedelerimizi soykırımla itham eden Ermenofillerin bilmediği bir Türk destanından söz edeceğim. Sene 1915-1916; ANZAKLAR; Gelibolu’da, Bolayır’da ve Suvla’da Türk öldürmekle meşguller. Müslüman Araplar ve Müslüman Zenciler de, bu soylu! Davranış içinde, Efendilerine yaranma savaşındalar. Bu tarihte; Afganistan’dan Avustralya’ya göç etmiş iki Türk genci yaşamaktadır. Dondurmacı Osman ve Börekçi Hasan. Bu iki Türk’ün Osmanlı devleti ile de hiçbir bağlantıları yoktur. Ateşlerden geçerek, ruhları çelikleşmiş bu iki Türk, önce Osmanlı asker üniforması diktirirler.

112

Osman Onbaşı rütbesi takar, Hasan da er olur. Silahlanırlar ve ellerine de bir TÜRK BAYRAĞI alırlar. Avustralya’ya, Avustralya’da savaş açarlar. Karakolları ve kışlaları basarlar, trenleri kurşun yağmuruna tutarlar, köprüleri havaya uçururlar. Avustralyalılar dehşet içinde kalırlar. Sonunda da; bu iki Türk askerini, bir yerde uyurlarken yakalarlar ve yargılarlar. Bu iki TÜRK ASKERİ, kendilerini şöyle savunurlar: “Avustralya; Osmanlı İmparatorluğu ile savaş halindedir. Anzak Kolordusu Gelibolu’da Türklere karşı savaşmaktadır. Biz de; Türk asker üniforması giyinerek ve Türk Bayrağı altında; Avustralya ile savaşıyoruz.” Bu iki Türk Askerine, sonradan çok pişmanlık duyacakları ölüm cezası verirler. Tanrımız bir kere Mustafa Kemal verir. Bir daha Mustafa Kemal vermez. O’NUN sayesinde onurlanan bir ulusun fertleri olarak; O’NA söverek, O’NA her türlü iftiraları yaparak, Arapların bile terk etmiş olduğu ÜMMETÇİLİĞİN ve Eyaletleşmenin kapısına geldik, dayandık. Osmanlıyı yıkan olguyu kurtuluş reçetesi olarak benimsedik! Kaşgarlı Mahmut; 1072 tarihinde yazmış olduğu DİVAN’I LÜGAT’İT TÜRK adlı görkemli kitabı ve 24 Oğuz boyu ile Bağdat’a giderek Arap Halifesinin kapısına dayanmıştı. Müslüman olduğunu sanan Türklerin kapısına da Araplık-URABİLİK- gitmemek üzere dayanmıştı. Bakınız; Bu ünlü Türk Bilgini neler yazmıştı! Hem de Araplıktan başka bir şey kabul etmeyen bir Arap hükümdara: “Tanrı, Türkleri yeryüzüne İLBAY kıldı; dünya uluslarının yönetim yularını onların eline verdi. TÜRK DİLİNİ öğrenmek farz ve ayındır”. Osman Türkoğuz, Halifelik, s.47. Kaşgarlı Mahmut’tan yüzlerce yıl sonra; Ali Şir Nevai; Muhakemet-ül Lûgateyn adlı eserinde: “Türk’ün bilgisiz zavallı gençleri güzel sanarak Farsça şiir yazmaya özeniyorlar. Bir insan, geniş ve iyi düşünen, Türkçede böylesine genişlikler, zenginlikler dururken, bu dilde şiir söylemenin daha yerinde, daha kolay olacağını anlar. Anadilimin üzerinde düşünmeye koyuldum; Türkçenin derinliklerine dalınca, gözlerime onsekiz bin evrenden daha büyük bir evren göründü. Bu evrenin aydınlık alanlarında, esinimin şahlanan atını koşturdum, sınırsız hayalimin hırçın kuşunu havalandırdım”. Osman Türkoğuz, Halifelik. S.47-48. Romalı Ünlü hatip ÇİÇERO: ”geçmişten habersiz kalmak demek, her zaman çocuk kalmak demektir” der. 1500 senede oluşan bir katılım, birlik ve beraberlik sağlayamamış; tüm ulusların Arapların kölesi olmasını sağlamıştır. Uluslaşan Araplık, diğer ulusları ümmet potasında bıraktırmıştır.

113

1984’ten beri; çoluk, çocuk, asker, polis, yaşlı ve kadın dinlemeden haince öldüren ve onları destekleyenlerle ortak bağımız İSLAM değil miydi? Sayın RTE; dümdüz vaaz verir gibi konuşmaktadır. Tarihi gerçeklerle de pek ilgilenmemektedir: ”ümmetçilikle Osmanlı 600 sene birlik ve beraberlik içersinde yaşamış!” yazık! Pekiyi Anadolu'da ve Rumelinde çıkan ve çok kanlı bir şekilde bastırılan ayaklanmalara ne buyurulur? Kürt olduğunu iddia edenlerin bu 30’uncu ayaklanmalarıdır! “Unutulmuş medeni Vasfı’nı ve ulusal kimliğini” Mareşal Gazi Mustafa Kemal ile kazanmış bulunan Türk, bu yaylım ateşlerinde yeniden kendisini bulacaktır. Anıtkabire gidenlerin sayısındaki artış, bunun böyle olacağını işaret etmiyor mu? Bütün ulusların tarihlerini incelediğimizde; görünürüz ki, Türk ulusu ateşten hiç çıkmamıştır. Mareşal Gazi Mustafa Kemal bizlere, hem akılcı hem de apaydınlık yolu göstermiştir. Her türlü dogmalardan ve hurafelerden arındırılmış, bilimsel yolu da miras olarak bırakmıştır. O’NUN aydınlık yolu; ne ırkçılığa, ne kafatasçılığa, ne de evrensel maceracılığa çıkmaz. “Ulusal Kurtuluş Savaşını yapan Türkiye halkına, TÜRK MİLLETİ denir!” Diyerek, ÜMMETÇİLİK devrini de kapatmıştır. Onun için de mozaik masallarını dinlemeyiz. Bizler; ateşlerde dövüle, dövüle ortaya çıkmış TÜRK ÇELİĞİYİZ. Mareşal Gazi Mustafa Kemal Atatürk’e ve onun getirdiği yeniliklere karşı olmak, ihanetle birdir biliriz.

E. KAYNAKÇA

1-Oğuzlar, Prof.Dr. Faruk Sümer, 2-Türkçe İbadet, M.Cemal Kutay, 3-TC. Anayasaları, 4-Divan’ı Lügat’it Türk, 5-Muhakemat’ül Lügateyn, Ali Şir Nevai, 6-Türk’ün Ateşle İmtihanı, Halide edip Adıvar, 7-Halifelik, Osman Türkoğuz, 8-Milliyet gazetesi,25 Kasım 1988, 9-Türkiye Mektupları, Mareşal Bernart Helmuth Von Moltke, 10-Cumhuriyet gazetesi,06 Aralık 2005, 11-İslam Hukuku, Prof.Dr. Coşkun Üçok, 12-Şu Çılgın Türkler, Turgut Özakman,

114

13-Gelibolu 1915,Erol Mütercimler, 14- Gelibolu, Alain Moreheat 15-Türk tarihi, 16-Alevi ayaklanmaları, Baki Öz, 17-Dirlik ve Düzenlik Savaşı, Prof.Dr. Mustafa Akdağ, 18-Hürriyet gazetesi,10 Aralık 2005, 19-Hammer Tarihi,53’üncü kitap, 20-Koçi Bey Risalesi, Zuhuri Danişment, 21-Cumhuriyet gazetesi,12 Eylül 2006, 22-Hürriyet gazetesi,12 Eylül 2006.

OSMAN TÜRKOĞUZ osmanturkoguz@gmail.com

VI. NEDEN AGAMEMNON’DA İMZA? İZMİR; 20 Ekim.2 008 OSMAN TÜRKOĞUZ osmanturkoguz@gmail.com

A. MONDROS ANLAŞMASI

Osmanlı İmparatorluğu,(3.159.220) şehit ve (130.000) yaralı verdiği, Birinci Dünya Savaşanından yenik olarak çıkmıştı. Enver Paşa’nın,”memurlara maaş ödemek için girdik”, dediği, bize ait olmayan bu savaş, Osmanlı’nın da son savaşı olmuştur.30 Ekim.1918 tarihinde; Limni Adası’nın MONDROS Limanında, AGAMEMNON adlı küçük bir savaş gemisinde, Osmanlı İmparatorluğunu teslim alan bu uğursuz anlaşma; Bağlaşık Devletler adına, İngiltere Akdeniz Donanması komutanı Amiral Sir Arthur Galthorp ile Osmanlı devletini temsil edenler arasında imzalanmıştır. Tarihimize, MONDROS ANLAŞMASI adı ile geçen bu ünlü anlaşmanın (7)’inci maddesine dayanan Bağlaşık devletler, ülkemizin en önemli kilit noktalarını ve stratejik kesimlerini işgâl etmişlerdir. Yunanlılar bile, bu 7’inci maddeye dayanarak, İzmir’e çıkıp, Anadolu içlerine kadar tecavüzlerini sürdürdüğü gibi, İngilizler, Fransızlar, İtalyanlar, Ermeniler ve iç hainler de, ülkemizde tecavüz etmedikleri bölge bırakmamışlardı. Bahriye Eski Nazırı Emekli Albay Hüseyin Rauf Orbay; Amiral Sir Arthur Galthorp’un sert tutumu nedeniyle, sunulan anlaşma taslağı üzerinde konuşamadan, anlaşma imzalanmıştı. İngiltere’nin Akdeniz Donanması’nın amirallik gemisi Quen Elizabeth, devrinin en güçlü ve en gösterişli savaş gemisiydi.(800.000.000)Sterlin’e mal olan bu korkunç gemi, her tetiği çekilişte, Türk siperleri üzerine(8.000) kilogram mermi yağdırmaktaydı. İngilizler çok

115

gururlu ve gösterişi seven bir ulus olmalarına karşın; teslim anlaşmasını niçin bu görkemli gemide; ya da karada, görkemli bir sarayda imzalattırmadılar? Birinci Dünya Savaşı’nın galipleri, koskoca Alman İmparatorluğu’na teslim anlaşmasını bir vagonun içinde imzalattırmadılar mıydı? İkinci Dünya Savaşında;Fransızların savaşı kaybetmeleri üzerine; müzeden çıkartan bu vagonda Hitler,kayıtsız ve şartsız teslim anlaşmasını burada Fransızlara imzalattırmamış mıydı!Ulusal Kurtuluş Savaşı sonunda;Yunan Delegelerini gemiden çıkartmayıp, İngiliz, Fransız ve İtalyan delegelerine, MUDANYA’DA ve bir Rus Tüccarı’nın konağında, ateşkes antlaşmasını imzalattırmadık mı!

B. AGAMEMNON KİMDİR?

Bu AGAMEMNON OLAYI, oldum olası benim ilgimi çekmiştir. Kendi, kendime sorduğum sorunun, kendime göre, yanıtını bulduktan sonra; inadına, çok bilenlere sordum. Beni ikna edecek bir yanıt ta alamadım. Yüzümü tarih’e çevirdim. Bu Agamemnon denilen Kralın, Balçova’da yaşamış olan Agamemnon ile hiçbir bağlantısı da yoktur. Sorumun yanıtının Yunanistan’ da ve TRUVA’DA olabileceğini kestirerek, bu taraflara yöneldim. İnceledikçe de, yanılmadığımı gördüm. AGAMEMNON; M.Ö. 1200 TARİHİNDE, TRUVA’YI KUŞATAN BİRLEŞİK HELLEN ORDULARI’NIN BAŞKOMUTANI OLAN BİR AKHA KRALIDIR. Bu komutan ve Kral, Yunan Mitolojisi’nin, adından en çok söz ettiren Kahramandır. Truva’yı,(1 )dokuz sene kuşatmış, Kalhas adlı bir komutanın TAHTA AT OYUNU İLE, TRUVA’YI DÜŞÜREREK yağmalamış ve yakıp, yıkmıştır. Kendisi, tanrılarla bir tutulur ve adı da tanrı adları ile bir ve beraber geçer. Argoslu’dur; kardeşi Menelaos ta, Isparta Kralıdır. Atresoğlu diye de anılır. Pelops ve Tantalos’un soyundandır. Anası Aerope tarafından, Girit’teki Minos soyu ile bağlantısı var kabul edilir. Zeus ile Evropa’nın soyundan indiği kabul edilir. Çok hovarda olan, (23) karılı Zeus; bir gölde yıkanan Leto ile birleşmesinden doğan kızları, Klytaimetre, Agamemnon ile; öteki kızı Helen de Menelaos ile evlidirler. Bu dönem Truva’sında Priyamos adlı bir Kral hüküm sürmektedir. Yunan Mitolojisine göre; Truva’nın ilk Kralı, Zeus’un Elektra’dan olan oğlu Dardanos’tur. Kral Priyamos’un, Kraliçe Hekabe’den olan çocuklarının en ünlüleri, HEKTOR, KASANDRA VE PARİS’-ALEKSANDROS- TiR. Kassandra, olacakları önceden bilmesine karşın; Apollonla sevişmediği için, Apollon ağzına tükürdüğünden, kendisine kimseler inanmamaktadır. Truva Kralı Priyamos’un, tanrı soylu bir yakın akrabası vardır; adı da Ankhisestir. İda Dağında-bugünkü Kaz Dağı- sığırlarını güderken; Tanrıça Afrodit tarafından görülür ve dahi çok beğenilir. Güzeller Güzeli Afrodit, bin bir türlü işve ve naz yaparak, Ankhses’i baştan çıkartır. Kekik kokulu,”canavarların anası ve bin pınarlı”, diye anılan İda Dağında, bir pınarın başında sevişirler. Bu sevişmenin vermiş olduğu ilham ile İda Dağındaki tüm yabanıl hayvanlar da çiftleşirler. Mitoloji bu, insanın yaptığını her canlıya yaptırır. Bu sevişme sonrasında; Ünlü Yiğit Aineais –Aeneas- doğar. Ankhises, aynı zamanda; Dardanie şehrinin de yöneticisidir. Priamos’un, Hekabe’den olan Yiğit Oğlu ile birlikte, Truva Savaşının tüm yükünü, tanrı soylu bu yiğit Aineais omuzlarında taşırlar.

116

Paris, dünya’ya geldiğinde, Kassandra:”Bu çocuk, Truva’yı felakete sürükleyecektir; mutlaka ölmesi gerekir”, diyerek cümle âlemi uyarmasına aldıran olmamıştır. Her ihtimal düşünülerek, Paris, İda Dağına bırakılmıştır. Bir ayı tarafından büyütülen Paris, yakışıklılığı ile ortalığı kasıp, kavurmuştur. Kaz dağının İslam anlatımında da çok önemli bir yeri vardır. Edremit körfezinin kuzeyine düşen bu dağı ilk gördüğümde, beni tarihin derinliklerine çekip, götürmüştü. Hafif sisli ve derinden derine etkileyen mitolojik bir görüntüsü vardır. Tarihlerin derinliklerinde; nice aşk öykülerine, nice ihtiraslara sahne olmuş olan bu dağ, ne yazık ki, günümüzde, SİYANÜRLE ALTIN ARAMALARINA KONU OLMAKTADIR. Peleus ile Thetis’in olimpostaki düğünlerine çağrılmayan tanrı Eris, üzerinde,”en güzeline” yazılı bir altın elmayı ortaya fırlatmıştır. Tanrıca Hera, Athena ve Afrodit’in de hazır bulunduğu bu olayın hakemliğine Baş tanrı Zeus tarafından Paris seçilmiştir. Paris’i kandırmak için, Kaz Dağına koşan üç tanrıça, Paris’i kandırma yarışına girişmiştir. Tanrıça Hera; Paris’e, Asya krallığını; Athena, sonsuz akıl ve başarıyı, Afrodit te, Güzel Helana’nın aşkını vaat etmiştir. Isparta Kralı Menelaos, Girit’e, büyük babası Katreus’un cenaze törenine gittiği bir sırada; Iskartadaki sarayında misafir bulunan Paris te, güzel Helena’yı, tüm çeyizi ile birlikte, Truva’ya kaçırır. Bu kaçırışın intikamının almak ve Truva’yı cezalandırmak üzere, Agamemnon komutasındaki birleşik ordu, Argos’tan Aulis’ e hareket eder. Üç gün boyu, deniz rüzgârlarının esmemesi üzerine, Agamemnon, Kızı İfijeni’yi kurban eder. Sonunda, Truva kuşatılır. On sene süren Truva kuşatması, iki taraf yiğitlerini bitirme noktasına getirir. Anadolu, Truva’nın yardımına koşar. Patroklas, Sarpedon’u; Hektor, Patroklas’ı öldürür. Aşil doğduğunda; anası, topuğundan tutarak, ölümsüzlük ırmağına –Styks ırmağı-batırdığından, parmaklarının tuttuğu yere su değmediği için ölümcüllük buralarda saklıdır. Paris bir okla, Aşil’i topuğundan, su değmeyen yerinden vurarak öldürür. Aineais, aslanlar gibi savaşırken, bir taşla ağır bir şekilde yaralanır. Annesi Afrodit, yıldırım hızı ile yetişerek, oğlunu mutlak bir ölümden kurtarır. Aslında, tanrı Poseidon da, Aineas’ın ölümünü istememektedir. Kalhas’ın yarattığı, Ünlü Tahta at oyunu ile, Truva düşürülür. Filoktodos’un attığı bir okla, kasığından yaralanan Paris ölür. Oğlu Prens Askanios’un elinden tutan Prens Aineas(ENES), 80 yaşındaki gözleri görmeyen babasını sırtına alarak İda dağına kaçar. Oradan, İtalya’ya geçer. Yanında, Truva’dan kaçırdığı kutsal heykel Palladion vardır. Tiber nehri kenarındaPallantea şehrinin bulunduğu yere varır, Roma şehrinin kurulacağı Pallantinus tepesini geçer. Burada, yerli Krallarla ve Yunanistan göçmeni krallarla savaşır. Ünlü Vergiliyüs-Virgil- bu Yiğidin öyküsünü destanlaştırır.”Aenais” adını verdiği destanını tamamlayamadan ölür. Bu destan, Roma edebiyatının şaheseri sayılır. Efsane bu ya; bu Yiğit Aineias, İngiltere’ye geçer, İngilizlere göre; İngiliz ulusu bu Yiğidin soyundan gelmektedir.18’inci asra gelinceye kadar; İngilizler bu inançlarına dört elle sarılmışlardır. Truva savaşı, Anadolu halklarını ve Krallarını birleştiren Truva’ya karşı birleşen Yunan yarımadası devletlerinin ve bağımsız şehirlerinin yaptığı bir savaştır. Bu savaşta; Anadolu birliğinin ekseni HEKTORDUR. HEKTOR, BİR BAKIMA MUSTAFA KEMALDİR. Mareşal Gazi Mustafa kemal’in, Büyük taarruzumuzun geliştiği bir zamanda

117

söylediği;”HEKTORUN İNTİKAMI ALINMIŞTIR”, SÖZÜ BU BAKIMDAN ÇOK ANLAMLIDIR. İşin en ilginç yanlarından birisi de; Fatih Sultan Mehmed’in, Papa ikinci Pius’a yazdığı mektuptur:”Bizler, sizlerle akrabayız. Biz, Truva’nın intikamını Rumlardan alırken onlara yardım etmenizi anlayamıyoruz.”Çanakkale’ye, Osmanlı İmparatorluğunu yıkmağa gelen batılı emperyalistler, Haçlı güçlerine ek olarak, Anadolu ve Atina mitolojisini de beraberlerinde getirmişlerdir. Yahudi Peygamberi Davut’un bir sapan taşı ile öldürmüş olduğu Golyat isimli devi de, bir savaş gemisi yaparak onu da Çanakkale önlerine, Gelibolu’nun karşısına getirmişlerdir. BU TÜRK ASKERİNE ÖLÜM KUSAN GOLYAT’I DA BİR TÜRK TORPİLİ BATIRMIŞTIR. Truvalı Prens Aineas’ın torunları olan İngilizler! Fatih Kral Agamemnon’un mirasçıları olarak, GELİBOLU’YA VE ANADOLU’YA GELMİŞLER! TÜRK SİLAHLI KUVVETLERİNİN VATANSEVERLİĞİ VE YİĞİTLİĞİ KARŞISINDA tası ve tarağı toplayarak, bir gece yarısı firar eden İngilizler ve bağlaşıkları, Truva’yı da, Aineas efsanesini de bizlere bırakıp, çekip gitmişlerdir. Şimdi de, üzerinde binlerce senedir yaşadığımız bu vatanımızda, BİZLERİ FUZULİ İŞGALCİ YERİNE KOYMAK İÇİN; BU, AGAMEMNON’DA TESLİM ANLAŞMASINI İMZALATMA YOLUNU SAHNELEMİŞLERDİ. TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANI VE BAŞKOMUTAN MAREŞAL GAZİ MUSTAFA KEMAL; ULUSALKURTULUŞ SAVAŞI SONUNDA; yendiği yunanlıları, Agamemnon’un veletlerini, Mudanya limanında demirli bulunan gemilerinden indirmeden, AİNEAS’IN VELETLERİNE VE ÖTEKİ YARDAKÇILARINA ATEŞKESİ İMZALATTIRMIŞTIR. Böylece, mağlubiyetimiz sonunda, başımıza geçirilmek istenen Mondros ve Sevr yularını parçalayıp, atmıştır. Mondros’ta imzacı yalınız İngiltere iken, Mudanya’da; Fransızlar ve İtalyanlar da, yenilgilerini onaylamışlardır. Mudanya Ateşkes Antlaşması, Ulusal Kurtuluş Savaşımızın değil, Birinci Dünya Savaşı’nın ateşkes antlaşması olmuştur. Onun için Lozan’a başımız dimdik yürümüştük. Kimler ne derlerse desinler, kimler ne sentezlerle uğraşırlarsa uğraşsınlar, BİZLER, ATATÜRK’ÜN VE DOLAYISI İLE ANADOLU’NUN MİRASÇILARIYIZ Bizler, Anadolu yarımadası üzerinde yaşamış olan uygarlıkların mirasçısıyız. Yoksa Osmanlının başkalarına hovardaca peşkeş çektiği Anadolu’yu ve Rumeli’yi anlımızın akı ve kanımızın pakı ile yeniden geri almadık mı? Bizler; Osmanlıdan öncekilerin mirasçısıyız. 1915yılında; Gelibolu’ya çıkarma planlarını Yunanistan Genelkurmay Başkanlığı hazırlayarak İngilizlere sunmuştu. İngiltere kraliçesinin Kocası; Sakarya Meydan Muharebesinde yenmiş olduğumuz, Yunan Ordusunun ikinci kolordu komutanı korgeneral Prens Andrea idi. İspanya Kralı Juan Karlos ta, Ulusal kurtuluş Savaşımıza Yüzbaşı rütbesinde katılan ve sonradan Yunanistan Kralı olan Prens Paul’un kızı Prenses Sofia’nın kocasıdır. Bizler, Asya bozkırlarından gelenlerle, Anadolu’da kalanların Kızları ve Oğulları olarak, ANADOLU UYGARLIK GELENEĞİNİ SÜRDÜRMEYE KESİN OLARAK KARARLIYIZ. Truva’yı yakıp, yıkarak ve dahi yağmalayarak ülkesine dönen Kral Agamemnon, Priamos’un akıllı kızı, Kassandra’yı da kapatma olarak sarayına götürür. Isparta Kralı Menelaos ta, bir manastıra sığınan karısı Güzel Helena’yı

118

öldürmek için kılıcına davranır. Helena’nın çıplak memesini ve dahi çıplak vücudunu görünce, öfkesi geçer ve O’nu öldürmekten de vazgeçer: eski karısını yanına alarak, sarayına döner. Kral Agamemnon bu kadar şanslı değildir. Agamemnon’un karısı ve Kraliçe Helena’nın kız kardeşi olan Klytaimestre; Kral Agamemnon’un öz amcaoğlu Aigistihos ile sevişmekte ve kızı İfijeni’yi kurban ettiği içinde, Agamemnon’a içerlemektedir. Bu nedenle de, Kral Agamemnon’u ve Kassandra’yı, gözünü kırpmadan öldürür. İtalya’da, bir tren yolu geçidinin adı Kassandra’dır. Bu nedenle ve Aineais destanı nedeniyle, İtalyanlar da, Türkiye’den pay istemektedirler. Fransızlara ne oluyor dersiniz? Ölü soygunculuğu, bizi öldü sanmalarından dolayı yanılma.

C. KARILARINA BİLE SAHİPOLAMAYAN Yiğitlerin! Veletleri, TÜRK’ÜN VATANINA NASIL SAHİP OLABİLİRLER?

30 Ekim 1918 tarihli Ateşkes teslim anlaşması, Agamemnon’un sarayında imzalansaydı bile, MUSTAFA KEMAL PAŞA VE TÜRK ULUSU İÇİN NE YAZARDI? İsimlerden ve masallardan yarar umanların varlığı ortadayken, başkalarının masallarından yarar umma düşümüzü anlayabilmiş değilim. PARİS adı, Fransa’nın başşehrine verilmiş! Siirt İlimizin PARİS adlı köyüne ne denilir? MAREŞAL GAZİ MUSTAFA KEMAL, HİTİTLERDEN VE SÜMERLERDEN BAŞLAYARAK, ANADOLU’NU GERÇEK TAPISINI ARARKEN; TÜM TARİHİMİZİ 400 ÇADIRLIK BİR KAFİLEYE BAĞLAMAK, AKLIN VE VİCDANIN ALACAĞI İŞ MİDİR?400 çadırla başlayan işgâl öykülerine, Türklüğün kökünü ve kökenini bağlamak, iş değildir. Elin oğulları, Hititçedeki, SU VE ekmek ANLAMINA GELEN WATER, NANNEA kelimelerine ve bir Latin Ozanının yazdığı AİNEİAS DESTANINA SARILARAK HAK VE HUKUK İDDEASINDA BULUNURLARKEN, KENDİ KENDİMİZİ İNKÂR, DUYULMUŞ VE GÖRÜLMÜŞ BİR ŞEY DEĞİLDİR. Üstündeki ve altındaki değerlere sahip olamadığımız VATANIMIZA, O’NUN, BUNUN VE DAHİ ŞUNUN DESTEĞİYLE Mİ SAHİP OLACAĞIZ? Kenarından ve köşesinden ÜLKÜMÜZÜ VE ÜLKEMİZİ KEMİRENLERE TANRIMIZ AKIL VE VİCDAN VERSİN.

D. KAYNAKÇA

Azra Erhat, Mitolojik Sözlük, Çanakkale Muharebeleri, çeşitli kaynaklar. Prof.Dr. Pierre Renouvin ,Birinci Dünya Savaşı, Ali Naci Karacan, Lozan ve İnönü.

TC. OSMAN TÜRKOĞUZ

osmanturkoguz@gmail.com

119

VII. İHANETLER SÜRDÜKÇE! TC. OSMAN TÜRKOĞUZ TV. İzmir,16 Ekim 2008. osmanturkoguz@gmail.com

A. AZINLIKLAR VE MİSYONERLER.

“Bu coğrafya’ya lâyık bir ulus olduğumuzu kanıtlayamazsak; Kara gözümüzün hatırı için bizi bu coğrafyada yaşatmazlar.” MAREŞAL GAZİ MUSTAFA KEMAL. “Tarihin piyonu mu olacağız, yoksa tarihin öznesi mi olacağız? Geçmişte olduğu gibi tarihin öznesi olmaya daha yatkınız, yani tarihi biz yapacağız. Yapılan olmayacağız ve biz yapacağız. Yapmak için bilgili olmak zorundayız. İyi eğitimli olmak zorundayız, bunun için okumak zorundayız. Başka hiçbir alternatifi yok, okuyacaksınız. Fransa, Osmanlı İmparatorluğu bünyesinde 500 okul açmış, İngiltere 178,Amerika 426,Almanya 140 okul açmış; sadece bu Dört devletin açtığı okul 1244.Kim idare eder bu imparatorluğu?1878’e kadar hiçbir misyoner okulunda Türk öğrenci, Müslüman öğrenci okutulmamıştır! Kim yönetir bu devleti? Siz Gençler okuyacaksınız, okumalısınız!” Profesör DR. YUSUF HALAÇOĞLU, Türkiye’nin derin kökleri, OSMANLI KİMLİĞİ VE AŞİRETLER, ÖNSÖZ. Osmanlı Anadolu Selçuklularının yönetim biçimini aynen uygulamış; İmparatorluk olunca da Türklük asabiyetini yitirerek Selçuklular gibi tarihin çöp çukuruna yuvarlanmıştır. Eski Türk geleneklerini benimseyen Osmanlı kozmopolit bir devlete dönüşünce de Türkten korkmaya başlamıştır. Türklerde Dört anayön vardır ve kutsaldır. Haftanın dört günü de kutsaldır. Osmanlı devletinde Hükümet haftanın Dört gününde toplanırdı. Bab’ıhümayun/Bab’ı Meşihat/Bab’ı Seraskeri ve Bab’ı Âli DÖRT ÖNEMLİ ANA KURUM İDİ. Şamanizm’den gelmeydi.24’te kutsaldı. Anadolu’ya yerleştirilen Türk aşiretleri Türkçe Aşiret adlarını taşıyan köy ve kasabalara yerleştirilmişti. Bendeniz; OĞUZ’UN YİRMİDÖRT oğlunun adlarını taşıyan aşiretlerin yerleşme adlarının da aynı olduğunu arşivime aldım. Meraklı olanlarımız Profesör DR. Yusuf Haçaloğlu’nun yukarıda adını verdiğim kitabına bakabilirler. Rize’de Sayın Bay Recep Beyimizin doğup büyüdüğü RUM Köyünün adı da POTOMA olarak Osmanlı köy envanterine geçirilmiştir. Gariptir ama çok acı bir gerçektir: Bu Rum köyünden çıkan ve Türklüğe düşmanlığını yüksek sesle haykıran bir kişiye karşı Oğuz’un soylarından tek kişi ÖNE Çıkamamıştır. Mustafa Kemal’in kurmuş olduğu CH PARTİSİNİN başına geçen Zat ta Hem Kürtlüğünü hem de Peygamber soyundan indiğini, Sait’i Kürt’e nazire olarak ilan etmekten utanmamıştır. Demek ki bu zat Dağ Arabı olmaktadır! Şimdi de gelelim yazımıza:

120

“Malatya cinayetleri üzerine; Misyonerler, Misyonerlik Faaliyetlerini bir süre, askıya alma kararı aldılar.”Yazılı basın. “Dört ayet ezberledim; bu Aptallara (30) sene imamlık yaptım” Mordoğan doğumlu bir Rum Papazının itirafı Önce; Trabzon’da, İtalyan Uyruklu bir Katolik Papazı öldürüldü. Papazın katili, (16) yaşında bir Türk genci çıktı. Irak’tan ülkemize geldiği saptanan cinayet tabancasını Katilin Ağabeysi vermiş! Daha sonra; İstanbul’un göbeğinde ve GÜPEGÜNDÜZ; HRAN DİNK adlı bir Türk GAZETECİSİ, tabanca ile öldürüldü. HRAN DİNK’İN KATİLİ YİNE TRABZONLU BİR TÜRK Genci çıktı.”Böylece; Türk ve Türklük Düşmanlarının ellerine Türlük aleyhinde kullanacakları bir fırsat daha geçti; “ diye, ne yapacağımıza karar veremez bir ürküntü içersinde çırpınırken; yepyeni bir facia haberi dünyamızı yerinden oynattı: Malatya’da Hıristiyanlık propagandası yapan üç kişi, işkenceler altında, boğazları kesilerek öldürülmüştü.Tüm bu feci olaylar olurken; bizler, Türban- Mürban,Ümmet- Mümmet, Müslim- Gayrı Müslim, Alt kimlik- Üst kimlik yutturmacaları üzerinde, ÇAĞDIŞI VE ATATÜRK DEVRİMİNE TERS POLİTİKA YAPMAKLA uğraşıyorduk. Daha sonra; çok vahim bir utanmazlık ortaya çıkartıldı: Trabzon İl Emniyet Müdürlüğü’nün çay ocağında; Hrant Dink’in katilinin boynuna Türk bayrağı asılarak, ULUSAL BİR KAHRAMANMIŞ gibi; fotoğrafı yayımlandı. İşin daha kötüsü, bu fotoğrafı çeken emniyet görevlileri,” bu fotoğraf, Garaj Jandarma Karakolunda çekilmiştir;” yalan ve iftirasına başvurdular. Katiller, cahiller, tarikatçılar, sözüm onlara, milliyetçi geçinenler; TÜRK ULUSUNU yerden yere vuracak eylemlerini yaparlarken; bizler, öyle uykusuna yatan mandalar gibi; ağızlarımızda kelime salatalarıyla derin uykulardaydık. Akıllara sığmayan bu Kanlı eylemler üzerine; akıllara durgunluk verecek davranışlar sergiledik. Öldürmek, çaresizliğin en çarpıcı ifadesidir. Anadolu’da yaşamış Büyük FİLEZOF EPİKTETOS’UN “Düşünceler ve Sohbetler” adlı eserinde; öldürmenin çaresizliğini anlatan bir öykü vardır: Roma imparatoru, FİLOZOF EPİKTETOS’A: - ”Ben, her şeye muktedirim. Sözümü dinlemeyecek olan seni, bir çırpıda öldürtmek gücünde ve yetkisindeyim;” diyerek, gürler. FİLOZOF EPİKTETOS, gayetle sakin bir şekilde:”Ben, size benim istemediğim bir şeyi zorla yaptıramazsınız dedim. Beni öldüremezsiniz demedim; beni öldürmeniz, benim istemediğim bir şeyi yaptıramamış olmanızın çaresizliğindendir.” Deyince; Haşmetli ve dahi Dehşetli Roma İmparatoru şişer ve öylece kalakalır. Öldürmek son çare değildir. Zalimler, masumları öldürdüklerinde, son ölümün kendilerine geleceğinden habersizdirler. İnsanları okutmazsanız ve dahi insan gibi yaşatmazsanız, onların işledikleri suçların ve yaptıkları hataların altında kalmaktan sizi hiçbir kimse kurtaramaz. Önce; (AZINLIK—EKALLİYET)nedir? O’nu tanımlayalım. ATATÜRK DİL VE TARİH YÜKSEK KURUMU’NUN, Türkçe Sözlüğüne bakalım. c.1, s.120.

121

AZINLIK, ĞI,İS. 1-Bir toplulukta, herhangi bir nitelik bakımından ayrı ve ötekilerden sayıca az olanlar; EKALLİYET, ÇOĞUNLUK KARŞITI. 2-Sosyolojik. Bir ülkede, egemen ulusa göre ayrı soydan ve sayıca az olan topluluk, ekalliyet hükümeti, mecliste çoğunluğu olmayan bir siyasi partinin kurduğu hükümet. Azınlıkta kalmak; toplulukta belli bir sorun üzerine oy verenler, karşı düşünceye oy verenlerden daha az olmak.” Profesör Dr. Pars Tuğlacının yaratmış olduğu DEV SÖZLÜK, OKYANUS’A bir göz atalım. c.1, s.199. AZINLIK-ĞI,İ. 1- Bir toplulukta, her hangi bir nitelik bakımından ayrı ve ötekilerden sayıca az olanlar, ya da bunların bu hali. OSM. EKALLİYET. İng.Minorıty, Fr. Minorıte. Fel-Sos. Bir ülkede, egemen olan ulusa göre sayıca az olan, kendilerini başka etnik kökten sayan ve aralarında ayrı bir dil ya da din bağı olan topluluk.”AZINLIK’IN sözlük anlamı bu A-Misyon, misyoner, misyonerlik nedir? Bunların da sözlük anlamlarına bakalım. OKYANUS, C.3.S.19B-Misyon, i.Fr. Mission 1- Bir kimseye bir şey yapmak üzere verilen özel görev. 2-Bir hükümetin, bir kimseye verdiği belirli ve özel görev. 3-Dini, diplomatik, bilimsel v.b.bir görev yüklenmiş kimselerin tümü(diplomatik misyon). B-Misyoner, i.Fr. Missionnere. 1-İç ya da dış misyonlarda görev alan RAHİP, PAPAZ, DİN ADAMI.( İng.missionnary) C-Misyonerlik-ği.i. 1- Misyonerin yaptığı iş.Misyoner olma hali. 2- Genel anlamda; başka dinden olan iş, Başka dinden olanları, kendi dinine kazandırmak için kurulan dernek. 3-Özel anlamda, Hıristiyan olmayan ülkelerde, Hıristanlığı yaymak amacıyla kurulan ve bu amacı güden kurum.” Bazı köşe yazarlarımız, bu MİSYONERLİK OLAYLARINI hayali varsayımlarla özdeşleştirmek gayretine düştüler. Her birisi Rahmetli Ahmet Mithat Efendi olup çıktılar. Hıristiyanların ülkemizde faaliyet göstermeleri doğal bir hak sayılmalıymış! Ülkemizde bulunan Hıristiyanların Kiliseleri, Şapelleri, Metropolitlikleri; Yahudilerin de Havraları vardır. Bu gibi ibadet yerleri, Türkiye Cumhuriyeti’nin koruması ve güvencesi altındadır. Amma ve lakin ülkemiz genelinde yoğun bir biçimde sürdürülen ve MİSYONERLERCE YÜRÜTÜLEN HIRİSTİYANLAŞTIRMA FAALİYETLERİ, İBADET HÜRRİYETİİNİN SINIRLARI İÇERSİNDE GÖRÜLEMEZ VE GÖSTERİLEMEZ. Bu, gırtlağına kadar

122

borçlandırılan bir ülkenin egemenlik hakkına yapılmış fiili bir müdahaledir. Bu konuya, tarihten örnekler vererek, tekrar döneceğiz . Sayın Metin Gökçe’nin dilimize kazandırdığı çok değerli bir kitap var: Prof.Dr. Pierre Benouvin’in “Birinci Dünya Savaşı.” X1X’uncu asırda gelişen Sanayi, çok büyük ham madde ihtiyacına neden olmuştu. Az gelişmiş ya da hiç gelişememiş ülkelerde, DİNİ PROPAĞANDA, EN ETKİLİ BİR SİLAH OLARAK KULLANILMIŞTIR. Prens BİSMARK’I azleden İkinci Wilhelm, İstanbul’a, Kudüs’e ve Halep şehrine gitmiş, Müslüman olduğu söylentileri yayılmıştır. Bir taraftan, Müslümanlar okşanırken; diğer tarafta, Misyonerler, İslam Dünyası’nın dibine dinamit koymakla uğraşmaktaydılar. Osmanlı İmparatorluğunda EĞİTİM MİSYONERLERİN EMRİNE VERİLMİŞTİ! Sultan Abdülhamit’in yaptırdığı bir araştırma; Osmanlı İmparatorluğunun sınırları içersinde(392) azınlık okulunun Misyonerlerin EMİR VE DENETİMLERİ altında olduğunu ortay koymuştur. Prof.Dr. Pierre Benouvin, durumu şöylece değerlendirmektedir: ”Nihayet, İslam Dinindeki devletlerin siyasal hayatına liberal ve demokratik fikirlerin sokulması daha da kolay değildi. Her ne kadar, Paris’te ve Londra’da sürgün hayatı yaşamış olan “JeunesTurc”-Jön Türkler-Abdülhamit istibdadına saldırmışlarsa da, onlarda, otoriter bir rejime bağlı kalmışlardır. Hıristiyan Avrupa, kendi din düşüncelerini yayma yolunda, durmadan çaba göstermiştir. Katolik, Protestan, dahası Ortodoks Misyonerleri, “İncil’”i duymamış olanlara karşı bir ödevi yerine getirdikleri duygusundan hareket ediyorlardı… Hıristiyanlık doktrinini yayan misyoner, bundan dolayı bir uygarlık şeklinin, Hıristiyanlığın temelindeki”Avrupa Uygarlığı’nın propagandasını yapmış oluyordu…” “XX’ inci yılın ilk yıllarında; Avrupa’nın dışında, Hıristiyanlığı yaymağa çalışan(18.000) Misyoner,”vicariast”ve “prefectures” adı verilen örgütlerin içersine alınmış ve propaganda yönetimine bağlanmıştı.(8.000) Protestan misyoneri de, dünyanın her yerine dağılarak çalışıyordu. Osmanlı imparatorluğunda ayrı bir durum vardı: Bu İmparatorluğun kapladığı ülkelerde, Müslümanlık, ortadan kaldıramadığı öteki dinlerin üstüne yerleşmişti. Bundan başka,”KAPİTİLASYONLARIN” koruduğu Katolik misyonerleri ÜÇ YÜZ YILDIR, BU MEMLEKETLERDE ÇALIŞMAKTAYDILAR. Cizvitler Suriye’de, Dominikler Filistin ve Irak’ta önemli sonuçlar elde etmişlerdi. Bununla birlikte, Müslüman çevrelerde, hiçbir başarı gösterememişlerdi.” Prof. Dr. Pierre Benouvin, Misyonerlik olayının dünya çapında çalışmalarını ve aldıkları sonuçları, uzun, uzun anlatmakta; ilkel dinlere sahip zenciler üzerinde aldıkları önemli sonuçları anlatmaktadır. Bu konuda, Afrikalı bir devlet adamının anlatımı misyonerlik çalışmalarını en çarpıcı bir biçimde, gözler önüne sermektedir: “AVRUPALILAR GELDİKLERİNDE; ELLERİNDE KİTAPLARI VARDI. Bizim de arazilerimiz vardı. GÖZÜMÜZ KAPALI OLARAK, KİTAPLARINI OKUMAMIZ İÇİN KİTAPLARI BİZE VERDİLER. GÖZLERİMİZİ AÇTIĞIMIZDA, KİTAPLAR BİZİM ELİMİZDE; ARAZİLERİMİZ DE AVRUPALILARIN ELLERİNDEYDİ.”

123

Osmanlı İmparatorluğu’nun içersine düştüğü yüz kızartıcı durum; 1839 Tanzimat fermanı ve 1856 Islahat fermanından sonra; büyük devletlerin ve azınlıkların çok büyük baskılarının oluşturduğu çaresizliklerin ve korkaklıkların bir uzantısıdır. Sürekli ve planlı bir şekilde yürütülen bu müdahaleler, Osmanlı İmparatorluğu’nun egemenlik hakkını ipotek altına sokmuştur. KATOLİK, ORTODOKS VE PROTESTAN KİLİSELERİ, ÜLKELERİNDEN DAHA GÜÇLÜ VE ÖRGÜTLÜ BİR BİÇİMDE, OSMANLI İMPARATORLUĞUNA YERLEŞMİŞLERDİR. Büyük il merkezlerinde kurulan metropolitliklere bağlı kiliseler, tam bir askeri disiplin altında, istihbarat faaliyetleri de dâhil olmak üzere, ülkemiz aleyhinde çalışmışlardır. Ulusal Kurtuluş Savaşı yıllarında; kiliseler, her türlü din dışı, din ile bağdaşmayan işlerde faaliyet göstermişlerdir. İzmir metropoliti Hristostomas, Averof zırhlısı süvarisi Mavraki ile İzmir’in işgalini planlayıp, Yerli Rum çetelerini örgütlemiştir. Kiliseler, silah deposu haline sokulmuştur.15.Mayıs.1919 tarihinde; İzmir’e çıkan Yunan askerlerini tuz ve ekmekle karşılayan bu Metropolit, onları takdis etmiştir. Hristostomas’ın asıl adı Meletyos’tur. Metropolit olunca; Rumca,” altın ağızlı” anlamına gelen Hristostomas adını almıştır. Yunanlılar, Gediz galibiyetinden sonra; Kütahya’da bir savaş konseyi toplamışlardı. Hristostomas, bu toplantıya, iki metropolit göndermişti. Efes Metropoliti Aftimos, Yunan Ordusu’nun Ankara’ya yürümesi için çılgınca çalışmıştı. Hıristiyan din adamları, Kralın başkanlığındaki bir savaş konseyine girerek, KRALIN, POLİTİKACILARIN VE YUNAN GENERALLERİNİN ÜZERİNDE MANEVİ BİR BASKI OLUŞTURMUŞLARDI. Misyonerlik Faaliyetleri, İngiltere, Fransa, Rusya ve A.B.D.LERİ’Nİ tam yetkili kıldığı ve her türlü desteği sağladığı Hıristiyan din adamlarınca yürütülmüştür. Bunlar, azınlıklar için KATOLİK, ORTODOKS VE PROTESTAN OKULLARI AÇARAK, Osmanlı vatandaşı gayrımüslümleri eğitmişlerdir. Osmanlı devleti, tam bir çaresizlik ve çıkmaz içersindedir.

B. ERMENİ İSYANLARI

Misyonerler, Hıristiyanlık eğitiminin yanı sıra, MİLLİYETÇİLİK FİKİRLERİNİ VE HİLAL HAÇ KAVGASINI DA AŞILAMIŞLARDIR. Bu konuda, yayımlanmış çok eser vardır. Biz, belgelerimizi Sayın Dr.M. Hidayet Vahapoğlu’nun “Osmanlıdan günümüze Azınlık ve Yabancı Okulları,” adlı eserinden alacağız. Ermeniler, Gregoryen olmaları nedeniyle, Papalığın ve Hıristiyan dünyasının ilgisini çekmiştir. Katolik ve Protestan misyonerlerince açılan okullarda, Müslümanlara karşı din düşmanlığı ve ulusal bağımsızlık fikirleri işlenmiştir. Merzifon’daki Amerikan kolejinden HINCAK VE RUM PONTUS faaliyetleri yönetilmiştir. Van’daki Çarlık Rus konsolosları,1870-1880 yıllarında; bağımsızlık duygularıyla dopdolu bir Ermeni gençliği yetiştirmişlerdir. “ATATÜRK” ADLI BİR KİTAP YAZARAK, ÜLKEMİZDE VE DÜNYA2DA ÜNLENEN LORD KİNROSS, Van’da, İngiliz konsolos yardımcılığı görevinde bulunmuş ve, ve Ermeni soykırımı yalanları ile dopdolu Mavi Kitaba imzasını atmıştır. İslam Ansiklopedisinin Kürtler maddesini, İngilizlerden aldığı altınlara karşılık olara, Çarlık Rusya’nın Erzurum konsolosu Minorski’nin yazdığı söylenmektedir.

124

Bu nedenle; önemli Ermeni ayaklanmalarını şöylece sıralayabiliriz: Erzurum İsyanı-----------------------1890 Musa Bey olayı-----------------------1890 Kumkapı gösterisi--------------------1890 Merzifon, Kayseri ve Yozgat olayları—1892-1893 Birinci Sason İsyanı-------------------1894 Bab’ı Âli Olayı------------------------ -1895 Zeytun İsyanı-------------------------- 1895 Trabzon, Gümüşhane, Bayburt, Erzurum, Hınıs, Muş, Bitlis Olayları----------------------------1895 Birinci Van İsyanı---------------------- -1896 Osmanlı Bankası baskını------------ -1896 İkinci Sason İsyanı---------------------- 1904 2’inci Abdülhamit’e Suikast--------- 1905 Adana Olayı---------------------------- -1909 1914 Olayları--------------------------- 1914 2’inci Van isyanı----------------------- -1915 Şebinkarahisar isyanı---------------- -1915 “Yukarıdaki tarih ve olaylarla günümüzdeki Ermeni terör olayları mukayese edilirse, ermeni hareketlerinin tertiplendiği dönemler, Osmanlı Devleti’nin ve Türkiye Cumhuriyeti’nin iç ve dış mücadeleler verdiği, zor şartlar altında ve güçsüz olduğu dönemlerdir. Bu da, Ermenilerin güç ve otorite karşısında sinen bir yapıda olduğunu gösterir.”

C. İLK MİSYONERLİK FAALİYETLERİ.

İlk misyonerlik çalışmaları, Hz. İsa’nın Havarilerinden olan ve adını PAVLUS olarak değiştiren, Roma’da, işkence ile öldürülen ve Azizlik mertebesi verilen kişi tarafından yapılmıştır. Bu kişinin çalışmaları sonucu; Anadolu’da ve Makedonya’da çok sayıda kilise kurulmuştur. İkinci Misyonerlik faaliyeti; Roma’da, Papanın misyon başkanlığında,1662 tarihinde örgütleniştir. S.G.E. S.33 Protestan misyonerlik örgütleri içinde en etkili olanı, AMERİKAN BOART OF COMMİSSİONERSFOR FOREİGN MİSSİON adlı misyonerlik örgütüdür. Bu örgüt, Osmanlı İmparatorluğu’nun çeşitli bölgelerine çok sayıda misyoner göndermiştir. Örnek verecek olursak: 1-Batı Trakya’ya yönelik olarak 6 2-Kıbrıs’a yönelik 3 3-Musevilere yönelik 4 4-Batı Anadolu’ya yönelik 227 5-Orta Anadolu’ya yönelik 98 6-Doğu Anadolu’ya yönelik 102 7-suriye2ye yönelik 59 8-Avrupa Türkiyesine yönelik Toplam olarak: 540 misyoner. s.g.e. s.35

125

XVII’ inci y.y.da; Fransa, Cizvitler ve Fransiskenlerle, Osmanlı Devleti’nin başına bin türlü dert ve bela getirmiştir.Katolik, Paris Capucin Cemiyeti Vaizi Rahip Pasifico,1621 yılında; İstanbul, Kıbrıs, Suriye , Filistin ve Irak’ Capucin Manastırları kurmuştur.XVIII ve XIX’UNCU yüzyıllarda;Protestan misyoner faaliyetleri büyük boyutlarda olmuştur.Özellikle; İngilizler tarafından kurulan misyonerlik örgütleri, çok etkili bir biçimde, Osmanlı Devletini İçeriden sarsmıştır. Beyrut’ta, Cizvit papazları tarafından, Saint Jozef üniversitesi kurulurken, İstanbul’da da Amerikan Protestanları tarafından, Amerikan Robert koleji kurulmuştur. “Amerikalıların, Osmanlı Devletine ilgi göstermeleri üç nedene dayanıyordu:”

D. EKONOMİK DURUM VE İMKÂNLAR.

1. EĞİTİM VE HAYIR KURUMLARI “Misyonerler ve onları gönderen devletler tarafından kurulan EĞİTİM VE HAYIR KURUMLARI’NIN VARLIĞI. Osmanlı Devletinde, kalıcı Amerikan bağı, misyonerlerce kurulup işletilen eğitim ve hayır kurumlarının faaliyetleri sonucu oluşmuştur. Amerikan Misyonerleri’nin sahip oldukları mülk varlığı,1879’da (100.000.000) Dolara ulaştığı tahmin edilmektedir.1914 TARİHİNE GELİNDİĞİNDE; Osmanlı Devletinde, doktor ve eğitmen kisvesi altında, (1000)’den fazla misyoner çalışmaktadır. Reverend William Goodel, İNCİL’İ ERMENİCE VE TÜRKÇEYE ÇEVİRMİŞTİR. Bursa, Trabzon ve Erzurum’da kurulan misyonlarla, 1869 yılında, görev sayısı (21)’e yükselmiştir.1896 yılında; Amerika’dan 7,İngiltere’den 4 ayrı kiliseye bağlı misyonerler, tüm ülkeye dağıtılarak, görev sayısı 869’a yükselmiştir. Bu tarihte; Anadolu’da, Amerikan misyonu bulunan şehirler şunlardır: Bursa, İzmir, Merzifon, Kayseri, Sivas, Trabzon, Erzurum, Harput, Bitlis, Van, Mardin, Adana, Haçin, Ankara, Yozgat, Amasya, Tokat, Arapkir, Malatya, Palu, Diyarbakır, Urfa, Birecik, Elbistan, Tarsus ve İstanbul.”Misyonerler, hastane teşkilatlanması şeklinde çalışmalarını sürdürmüşlerdir. 1910 yılı ve sonrası yapılan (42.693)tıbbi müdahalenin, sadece(185)’i Türklere yapılmıştır. Tek, tek görevlendirilen misyonerlerin yerini, dış devletlerce tam destekli ve dev finans kaynaklı, ÖZEL EĞİTİM SİSTEMLERİ ALMIŞTIR. BU İŞLER OLUP, BİTERKEN; OSMANLI VATANDAŞI TÜRKLER, HÂLÂ, ELİF, CİM, DALLI. ARAP GAZVE ÖYKÜLERİYLE DESTEKLİ, POZİTİF BİLİMLERE ARKASI DÖNÜK BİR ANLAYIŞLA YARATILAN EĞİTİM SİSTEMİYLE UYUTULMAKTAYDI. Köylere kadar yayılan misyoner okulları, EMPERYALİZMİN ELİNDE ÇOK GÜÇLÜ BİR SİLAH OLMUŞTUR Osmanlı vatandaşlarını birbirlerine düşman etmiştir. Ülke, bağımsızlık mücadelesini veren kamplara bölünmüştür. Ayrılıkçı Arap liderlerinden Refik Rızzık Sellum, Osmanlı Divan’ı harbi huzurunda, aynen şöyle ifade vermiştir:”Ben, Fransız okullarında okudum. Bugün, Suriye, Irak ve Lübnan’da Eşraf ve ağaların çocukları, Cizvit okullarında okur. Öteki Arap diyarlarında ise İngilizce hâkimdir. Onlar, ya İngiliz okullarında, ya Amerikan kolejlerinde

126

okurlar. Hepsinin gayesi, Türkler hakkında benim sahip olduğum bilgileri telkin etmektir. Hepsi için ortak düşman Türklerdir. Bu itibarla, Arapları malûm ve hatta gayrı malûm sevketmek, emelinde olanların ele alacakları yegâne konu, Türk düşmanlığıdır. Zannediyorum ki, bizim hatamıza bizden sonrakiler de ister, istemez düşeceklerdir.”

2. KAPİTİLASYONLAR. Bir yandan, yoğun bir şekilde yürütülen misyonerlik faaliyetleri; diğer yandan, çeşitli tarihlerde, yabancı devletlere verilmiş olan KAPİTİLASYONLAR, YABANCI DEVLETLERİN, OSMANLI DEVLETİNİ ÇÖKERTME AMACINA HİZMET ETMEKTEYDİ. Başlangıçta ekonomik Olan bu imtiyazlar, sonraları, DİNİ, SİYASİ, ADLİ VE SOSYAL BİR MÜDAHALE HAKKI KAZANDIRMIŞTIR Kapitülasyonlar, değişik adlarla ve değişik yorumlarla, Osmanlı devletini ve Osmanlı vatandaşlarını çepeçevre kuşatmıştır: -“ŞARK MESELESİ,” - “KATOLİKLİĞİN, ORTODOKSLUĞUN VE PROTESTANLIĞIN HAMİLİĞİ,” -“HIRİSTİYANLARIN KUTSAL YERLERİNİN KORUYUCULUĞ,” -“GAYRIMÜSLÜMLERE TANINAN, IRZ, NAMUS, CAN VE ÖĞRETİM EŞİTLİĞİ,” -“ERMENİLERLE MESKÛN YERLERDE, İSLAHAT YAPILMASI, En sonunda da,”muhtar bir Ermeni yurdu.”En sonunda da, bağımsız bir Ermeni Devleti’nin kurulması, gündeme getirilmiştir. ÇEŞİTLİ DEVLETLERE VERİLEN KAPİTİLASYONLAR. 1346 Bizans, 1365 Raguza, 1451 Cenova, 1455 Venedik, 1460 Floransa, 1535 Fransa, 1579 İngiltere, 1612 Hollanda, 1615 Avusturya, 1737 İsveç, 1740 İki Sicilya krallığı, 1746 Danimarka, 1747 Toskanya, 1761 Prusya.1782 İspanya;1783 Rusya;1821 Sardunya;1830 A.B.Devletleri; 1838 Belçika; 1839 Bremen, Lübeck, Hamburg;1843 Portekiz; 1855 Yunanistan!;1858 Brezilya; 1870 Bavyera. Kapitülasyonlar, Önce, “İHSAN,”olarak verilmiş; sonra “İMTİYAZ” OLMUŞ, DAHA SONRA DA, EGEMENLİĞİN KAYBINA NEDEN OLMUŞTUR. Ermeni soykırım masalı-jenosit- tanımı; 1948 Birleşmiş Milletler JENOSİT tanımının geriye doğru işletilmek istenmesidir. İngilizlerin, Fransızların,

127

Amerikalıları ve Rusların yapmış oldukları SOYKIRIMDAN SÖZ EDEN YOKTUR. Fransızların etek düşkünü Cumhurbaşkanları Nikolas Sarkozy:” Ermeni soykırımını Türkler kabul etmeli”, derken; CEZYİR’DE, FRANSIZLARIN YAPMIŞ OLDUKLARI SOYKIRIM İÇİN:”Bunlar tarihçilerin işi. Bunları tarihçilere bırakalım”, demektedir. Soykırımı tanımanın gerisinde, TAZMİNAT VE TOPRAK İSTEKLERİ YATMAKTADIR.

3. OKULLAŞMA SÜRECİ XX’İNCİ ASRIN BAŞLARINDA; MİSYOERLİK FAALİYETLERİ AZINLIKLARIN BAŞKALDIRISI İLE BİRLİKTE, OKULLAŞMA SÜRECİNE GİRMİŞTİR. İstanbul’da,(45) azınlık kız ve erkek okulu açılmıştır. Osmanlı Ülkesinin tamamında açılan(900) Azınlık Okulu’nun en kritik bölgelerimizde açılmış olduklarının farkına çok geç varılmıştır.”Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgesiyle Orta doğu’da sürdürülen okullaşma faaliyetlerinin hemen, hemen tamamı Amerika Birleşik Devletleri ile İngiltere İmparatorluğu tarafından, ya bizzat ya da desteklenerek gerçekleştirilmiştir. Bu bölgelerde faaliyet gösteren bu devletlere ait misyonerler ya da siyasi ajanlar, emellerine ulaşmada alt yapıyı oluşturacak kalıcı mahiyette her türlü önlemleri almaktan kaçınmamışlardır.”s.g.e.s.74-75,Misyonerlik Teşkilatını destekleyen ve himaye eden devletlerin bu nlara yapmış oldukları yardım miktarları aşağıya çıkarılmıştır;Okullar ve Frank olarak yapılan yardımlar. 1-Fransız okulları 140.000Fr. 2-İngiliz okulları 125.000Fr. 3-Alman okulları 85,000Fr. 4-Rus okulları 5.000Fr. 5-İtalyan okulları 32.000Fr. 6-Yahudi okulları bilinmiyor. 7-Amerikan okulları 100.000Fr. 8-Özel okullar 100.000Fr. S.G.E.S.167-171 Osmanlı devleti zamanında İstanbul’da kurulan (65) yabancı okulun bir kısmı, Lozan Antlaşması ile Cumhuriyet dönemine intikal etmiştir:”1893 tarihinde, Zühtü Paşa tarafından, padişah’a sunulan bir raporda Osmanlı ülkesi içinde bulunan Protestan okullarının durumuna dair köklü bilgiler verilmiştir. Ülke içinde (392) Protestan ve Amerikan okulunun bulunduğu; bunlardan(108) tanesinin 17 yıllık süre içersinde açıldığı, buna göre de her yıl, yaklaşık olarak 7 okul’un açılmış olduğu anlaşılmıştır.33 okulun açılış ruhsatının Padişah tarafından, 7 okulun açılış ruhsatının Sadrazam tarafından, 11 okulun da Maarif Nezareti tarafından ruhsatlandırıldığı anlaşılmıştır. Buna göre; (341 okulun ruhsatsız ve mevzuat hükümlerine aykırı olarak açılmış olduğu anlaşılmıştır:” 1903 tarihli Maarif Salnamesi ile ve Amerikan milli arşivinde bulunan bir belgeye göre, çeşitli okullardan(1039 tanesi Osmanlı ülkesinin dört bir tarafında faaliyet göstermektedirler. Çeşitli devletlerin destek ve kontrolündeki okulları şöylece sıralayabiliriz: 1-Fransız okulları 72, 2-İngiliz okulları 83, 3-Amerikan okulları 465,

128

4-Avusturya okulları 7, 5-Alman okulları 7, 6-İtalyan okulları 24, 7-Rus okulları(Beyrut) 44, 8-İran okulları 2, 9-Yunan okulları(İzmir) 3. Amerikan okullarının çokluğu, Ulusal Kurtuluş Savaşında, AMERİKAN MANDACILIK FİKRİNİN SİVAS’TA ORTAYA ATILMA NEDENİNİ DE BELİRLEMEKTEDİR.

E. OSMANLI NE YAPIYORDU?

1838 TARİHLİ Balta limanı Anlaşması, Osmanlı Devleti ile İngiltere arasında imzalanmıştı. İngiliz Dış İşleri Bakan’ı:”Tatlı iş,” diyerek, bu anlaşmayı değerlendirmişti. Bu anlaşma ile; Osmanlı İmparatorluğu, hem kendi ekonomisini hem de Mısır ekonomisini çökertmişti.1854 Kırım savaşı, ayakta zar, zor duran Osmanlı Maliyesini iflasa götürmüştü. zo Avrupa’nın seri üretimli fabrika ürünleri, Osmanlı’nın el tezgâhlarını da silip, süpürmüştü. Avrupa devletlerinden alınan borçlarla, saraylar v e konaklar yapıldığı gibi, Abdülmecit’in kızlarının ve damatlarının masrafları karşılanmıştı.1867 senesinde, Fransa ve İngiltere’yi gezen sultan Abdülaziz, Mısır’a da uğramış, çok görkemli törenlerle karşılanmıştı. İstanbul’a dönüş törenleri için, Osmanlı Bankasından (360.000 )altın, borç olarak alınmıştı. Bu arada, A.B.Devletleri de EĞİTİM YAĞMASINA KATILMIŞTI. Misyonerlik teşkilatı, CASUSLUK VE DİNİ PROPAGANDA YANINDA, SİLAHLI EYLEMLERİ DE DESTEKLEMEYE BAŞLAMIŞTI. Kiliseler ve mabetler, birer cephanelik haline sokulmuşlardı. Her türlü silah ve cephane, KIZIL HAÇ İLAÇ SANDIKLARI İÇERSİNDE, ÜLKEMİZE SOKULMUŞTUR. Cennet mekân Rahmetli Papa Eftim, Ulusal Kurtuluş Savaşı’nda, Rum Ortodoks Kilisesinden ayrılarak, TÜRK ORTODOKS KİLİSESİNİ KURMUŞTUR. Mareşal Gazi Mustafa Kemal ve Batı Cephesi Komutanı Korgeneral Mustafa İsmet sayesinde ve Lozan’da, bu misyonerlik derdinden ve Yabancı okullar derdinden kısmen kurtulabilmiştik. Lozan’a rağmen, İngiliz lisesi, Alman lisesi, İtalyan Lisesi, Avusturya lisesi ve Amerikan Kolejleri eğitim ve öğretimlerini sürdürmektedirler. Lozan Anlaşması ile, İstanbul valiliği, Eyüp Kaymakamlığı emrine bağlanan Fener Rum Ortodoks Patrikliği, günümüzde; Vatikan’daki Papa’nın sevdası ile sevdalanarak EKÜMEMENLİK SAVAŞINI SÜRDÜRMEKTEDİR. Heybeli Ada’da, bağımsız bir Hıristiyan İlahiyat fakültesi açma savaşı da bütün hızı ve şiddeti ile sürdürülmektedir.”TEVHİD’İ TEDRİSAT KANUNU’NUN-EĞİTİM VE ÖĞRETİM BİRLİĞİ YASASI’NIN- gerekçesi, günümüzde ve sağcı iktidarlar döneminde, TÜRK OKULLARINDA BİLE UYGULANMAMAKTADIR?

F. AZINLIKLAR MESELESİ.

129

24.Temmuz.1923 tarihinde imzalanan LOZAN ANTLAŞMASI ile, Ülkemizin sınırları içersinde yaşayan ÜÇ AZINLIK KABUL STATÜSÜ EDİLMİŞTİR: 1-RUMLAR, 2-ERMENİLER, 3-YAHUDİLER. Lozan Antlaşmasından sonra; Bulgarlarla yapılan özel bir anlaşma ile ülkemizde yaşayan Bulgar kökenlilere de azınlık statüsü verilmiştir. Bunun dışında, ülkemizde yaşayan azınlıklar yoktur. Uluslararası emperyalizm; az gelişmiş ülkelerin etnik varlıklarından, önce azınlıklar yaratarak sonunda yeni, yeni uluslar yaratma gayretlerini, iç yardımcıları sayesinde, sürdürmektedirler. Ulusal Kurtuluş Savaşı sonunda; Mareşal Gazi Mustafa kemal, TÜRK MİLLETİ’NİN TANIMINI YAPMIŞTIR: ”ULUSAL KURTULUŞ SAVAŞINI YAPAN TÜRKİYE HALKINA TÜRK MİLLETİ DENİR.” DEMİŞTİR. Bu, ezberden yapılan bir tanım değildir. Mustafa Kemal Paşa, Erzurum ve Sivas Kongrelerini oralara giderek orada yaşayanlarla birlikte gerçekleştirmişti. Düşman devletlerin her türlü tehditlerine ve bol, bol harcadıkları altınlarına karşın, TÜRKİYEMİZİN DÖRT BİR TARAFINDAKİ İNSANLAR, O’NUN PEŞİNDEN GİDEREK, O’NUN FİKİRLERİ VE VATANSEVER EYLEMLERİYLE GENEL KABULDE BİRLEŞMİŞLERDİR. Bu birleşmenin sınavını da, muharebe meydanlarında, kanlarını dökerek ve canlarını seve, seve vererek ve vermişlerdir. Bunun dışındaki konuşma ve yorumlar ihanete yöneliktir. MİLLETLER ARASI KONFERANS2I KİŞİNEV’DE ALMIŞ OLDUKLARI KARARI OKUMALARI, ONLARI UYUDUKLARI İHANET UYKUSUNDAN UYANDIRMAYA YETER SANIYORUM. Türkiye Cumhuriyeti, Osmanlının yattığı gaflet uykusundan uyanmazsa, sadece ve dahi sadece KÖTÜ TARİH TEKRARLANIR. Takvim Gazetesi’nin 19.Mayıs.2007 tarihli sayısında yayımlanan ilginç bir haber, tehlikelerin varlığını bizlere haber vermektedir: “KENDİSİNİ KURTARICI SANMIŞ”. “Malatya’daki yayınevi katliamının planlayıcısı ve azmettiricisi olduğu belirtilen Emre günaydın, 4 kişilik bir ekip tarafından sorgulanıyor. Günaydın’ın,”Misyonerlik çalışması içersinde bulunanlara”,”dur” , denilmesi gerektiği ve bu işi Malatya’da yapacak kişinin ben olduğumu düşündüm”, dediği ileri sürüldü. Bu arada, Emre Günaydın, sağlık kontrolünden geçirilirken, pencerenin kenarına gelen Baba Mustafa Günaydın:”Kimseden korkum yok, arkandayım oğlum, korkma, seni çok seviyorum;” diye bağırdı. 30.Mayıs.2007 tarihli Milliyet gazetesinde iki haber: “ARTVİNDE SKANDAL.”

130

“Boyunlarında haç taşıyan iki Papaz, üç kişinin saldırısına uğradı. Papazlar, şikâyetçi olmadı.” “ARTVİNDE İKİ PAPAZ DÖVÜLDÜ.” “Borçka ilçesine turist olarak gelen iki Gürcü Papaz, kontör almak için girdikleri dükkânda, tartıştıkları üç kişi tarafından dövüldü. Hastaneye götürülen Papazları döven Fatih Kurtuluş, Serkan kurtuluş ve Mehmet Özdemir:” Boyunlarında haçla büfeye geldiler. Ne iş yaptıklarını sorduk; Misyoner olduklarını söylediler. Kavga çıktı;” dediler. Papazlar, şikâyetçi olmadılar.” Büyük, güçlü ve vatansever bir İstihbarat örgütümüzün:”Türkiye’de (3.500) casus bulunduğunu söylediğini gazetelerden okumuştuk. Posta Gazetesi2nin 02.Eylül.2007 tarihli sayısına da bir göz atalım:” TÜRKİYE’DE 1100MİSYONER VAR. “A.B.D. Dışişleri Bakanlığı’nın ,”Uluslararası dini özgürlükler”, raporuna göre, Türkiye’de 1100 Hıristiyan misyoner bulunuyor. ABD raporunda, Türkiye’de hükümetin genel olarak, dini özgürlüklere saygılı olduğu ve bu özgürlüklerin anayasa ile korunduğu belirtilirken, Müslümanlar ve diğer dinlere mensup kişiler için üniversiteler ve devlet kurumlarında belli kısıtlamaların devam ettiği belirtildi. Raporda, Türkiye’de Radikal İslami unsurların Yahudi karşıtı tutumlarının sürdüğü ifade edildi.”Şimdilik, benim yazacaklarım bu kadarlık.

G. KAYNAKLAR.

1-Epiktetos, Düşünceler ve Sohbetler, 2-Prof.Dr. Pierre Benouvin, Birinci Dünya savaşı, Metin gökçe çevirisi, 3-Papa Eftim, Torunu Sayın Bayan Sevgi Erenerol’u, Cebren Taklibi Hükümet etmeye teşebbüs suçundan Silivri Çatma Mahkemesi 18 yıla Mahkûm ederek Ortodoks PAATRİĞİ BARTOLEMEOS’U SEVİNDİRMİŞTİR! Yazının içersinde belirtilen gazeteler.

OSMAN TÜRKOĞUZ osmanturkoguz@gmail.com

VIII. FELAKETLERİ UNUTMAK VE BÖLÜNEREK YIKILMAK! OSMAN TÜRKOĞUZ osmanturkoguz@gmail.com İzmir ;31 Aralık 2010./ İZMİR;10 Haziran 2013 FELAKETLERİ UNUTMAK! VE BÖLÜNEREK YIKILMAK! (12 Ocak 2011).08 Şubat 2013 VE ŞİMDİ!

A. FELAKET

131

“Bir cemiyette en muzır Adam, ehliyetsiz olduğu halde salahiyet sahibi olandır!" Başvekil İsmet Paşa, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesinin diploma töreni. 08 Temmuz 1929. “Benim Aziz milletimden ısrarla istediğin tek şey şudur: Kendisini yönetmek için başının üzerine çıkaracağı adamların, kanındaki ve vicdanındaki cevheri incelemekten bir dakika tevakki etmesinler.” Mareşal Gazi Mustafa Kemal Atatürk. “Cesaret insanı zafere / Kararsızlık tehlikeye / Korkaklıkta ölüme götürür.” Filozof Seneca, Sayın Şenol Güneş’ten. “Buz dağının görünen kısmına göre manevra yapan kaptan da gemideki yolcularla beraber ölür.”Ostüzü. Ortaçağdan sonra; barutun icadı, topçuluğun gelişmesi ve yeni keşfedilen kıtalardan getirilen servetler, küçük devletlerin yıkılarak merkezi kırallıkların gelişmesini sağlamıştı. Sonunda büyük imparatorluklar kurularak sayısız devleti çatısı altında toplamıştı. Fransız İhtilali ve Büyük Filozofların aydınlatmaları ile haksızlığa ve zulme uğrayan ulusların bağımsızlıklarını kazanmalarına neden olmuştu.19’uncu ve 20’inci asırlar, büyük devletlerin denge aramalarına tanık olmuştu.20’inci asrın ikinci yarısı da Bloklaşmaya sahne olmuştu. Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa Komünist Rus Bloğunu dağıttıktan sonra, Komünist Çin de modelini değiştirerek serbest piyasa ekonomisini geçmişti. İşte ulus devletler için felaket bu suretle meydana gelmiştir. Felaketin adı da USA’DIR! Sanayide ileri gitmiş ülkeler bir birlik oluşturarak Üniter ve güçlü ülkeleri bölerek küçük, küçük tüketim toplumları yaratmak ve ortaçağ beyliklerini oluşturma yoluna girdiler. Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği dağıtılarak, eski Sovyet Peyklerinden yeni devletler oluşturuldu. Yugoslavya’nın gücü ve azmi Avrupa’yı, özellikle Almanya’yı ve Amerika’yı korkuttuğundan bölünerek bir kenara itildi. Komünist Rusya 1968’de Aleksandr Dubçek’in Çekoklavakya’sını bölerek iki devlet oluşturmuştu. Ankara’ya Büyükelçi olarak atanan Rahmetli Aleksandr Dubçek sonunda bir orman işletmesine memur olarak atanmış ve aniden ölmüştü. Bu olayların yaratıcıları Kosigin ve Brejnev bile ölmüşlerdir. Afganistan ve Irak demokrasi getirmek masalı ile yıkıldı. Bizim Müslüman Başbakanımız bile, Irak’a hürriyet getirecek! Amerikalı askerlerin sağ ve dahi salim olarak ülkelerine dönmeleri için dualar etmedi miydi? Şimdi Nükleer güç İran’a hürriyet götürme masalları ile zavallı Müslüman ülkeler bile aldatılmaya çalışılmaktadır. Amerika’nın, Fransa’nın, Kuzey

132

Kore’nin ve İsrail’in nükleere silahları olacak Müslüman ülkelerin olmayacak! Hadi canım sende! Afganistan’da vatanları için dövüşen Müslüman Afgan Vatanseverlerine karşı Müslüman Türk askerinin görevlendirilme pazarlıkları yapılacak, Türkiye’ye Kan kusturan Kürt asilerine karşı hiçbir hareket yapılmayacak! Hadi canım sende! Osmanlı İmparatorluğunu yıkan Batılı oyunlarını ne çabuk unutmuşuz! *Kendi dillerini konuşan, *Kendi pozitif eğitim sistemini kuran, *Kendi meclisleri olan, *Kendi bayrakları olan, *kendi özel güçleri olan, *Kendi ulusal marşlarını söyleyen EYALETLER! Osmanlı bir baktı ki, Balkan Savaşında, “kendi özel güvenlik kuvvetlerini kuran Eyaletler”bir olarak Osmanlıyı yenmişler! Osmanlı Mebusan Meclisinde bir Gayrimüslim: “Benim Osmanlılığım, Osmanlı Bankasının Osmanlılığı gibidir!” Dediğini ne çabuk unuttuk. Şimdi de, bizleri yönetenlerin bazıları için ve de alenen Türklüğü, Türk Banklı olmak gibi algılanmaktadır! Güneydoğulu birisinin: “MGKurulu kararları temenni niyetindedir, kabul etmiyoruz”! Demesini hafife almamalıyız. Bugüne kadar MGKurulu’nun almış olduğu irticaya yönelik karalara uyuldu muydu? Bir aile içersinde bile iki dil o ailenin parçalanmasına yeter de artar bile. Bunu tartışmaya açmak bile en azından ihanettir. İki dil karmaşasının altından kalkacak devlet yoktur. Yarın mahkemelerde iki dil, çıkarılacak yasalarda iki dil! Sonunda Sayın RTE’NİN saymış olduğu 25 anasıra göre düzenleme ve Türkiye, önce bölünmüş sonra da paramparça olmuş. Sizlere iki belge sunacağım, bunların ne demek istediğini çözemezseniz eyvah ki eyvah! Birinci belge: 1993 senesindeydik; bir dershanenin kimya öğretmeni bir Sayın Bayanımız Yargıtay’daki bir dosyadan alınmış bir yemin metnini bana getirmişti. Bu metni bilgisayara yükleterek gerekli yerlere iletmiştim. Bu arada, emekli subaylarımıza sataşan Sodep Genel Sekreteri Ertuğrul Günay’a da iletmiştim. Bu bir Kuran Kursu yeminiydi. Bu yemini 1980’li yıllarda Sayın RTE’nin de etmiş olduğunu sonradan öğrenmiştim. Yemin metni şöyledir: “Ben, Muhammet ümmetindenim. Türkiye, dinsiz, laik bir memleket haline gelmiştir. Hayatımı, Mustafa Kemal dinsizliği ile savaşa adayacağıma, Türkiye’yi bir din ve şeriat devleti haline getirmek için mücadele edeceğime, Kemal Paşa zamanında çıkarılan dinsiz kanunların tatbikini önleyeceğime, kısa zamanda ümmet esasına dayanan, şeriat devletinin kurulması için

133

çalışacağıma, dinim, Allah’ım ve bütün mukaddesatım üzerine yemin ve kasem ederim.” Bu zavallılarımız Atatürk devrimini ortadan kaldırmak için Allah ve kur'an üzerine yemin ve kasem ederlerken, Birleşmiş Milletler de Atatürk hakkında oybirliği ile onurlu bir karar almaktaydı. Buyurunuz; önce bu konudaki alıntımızı okuyalım: "adını; yarattığı Türkiyeden silmek için cabalayan osmanlı meraklılarina kapak olsun." > ATATÜRK KİMDİR > Yıl 1976 UNESCO, üyelerine bir öneriyle gelir. Öneri paketindeki bir > cümleyi sizlere okumak istiyorum. > Diyor ki "Bu gün UNESCO'nun üzerinde çalıştığı bütün projelerin isim > babası Mustafa Kemal'dir." > Öneri nedir? > Öneri ise onun doğumunun yüzüncü yılında, 152 üyesi vardı, UNESCO'nun > 152 ülkenin devletleri aynı anda kutlasın önerisidir. > Birden İsveç delegesi ayağa kalkar ve şöyle söyler: > "Ne yani dünyada bu kadar devlet adamı var hepsinin doğum gününü böyle > kutlayacak mıyız?" şeklindeki kinayeli sözlerine, > Rus delegesi ayağa fırlar yumruğunu masaya vurur, ve 152 ülkenin > delegelerine aynen şöyle söyler; > "Genç delege arkadasım hatırlatmak isterim ki ATATÜRK öyle dünyadaki > herhangi bir lider değildir, bırakın onu bir yıl anmayi her ülke her > problemimizde çare olarak aramalıyız" > Sonra ne mi olur? UNESCO tarihinde ilk ve tektir hiç negatif oy yok, > hiç çekimser oy yok 152 ülke şu metne imza atar; > Hani İsveç delegesi demişti ya "ne yani" diye. O İsveç delegesi bu > imzanın atıldığı gün mikrofona gelir ve aynen şunları söyler: > "Ben ATATÜRK'ü inceledim bütün ülkelerden özür diliyor ilk imzayı ben > atıyorum" diyecektir. > İşte o muhteşem belge diyor ki; > "ATATÜRK KİMDİR? > ATATÜRK ULUSLARARASI ANLAYIŞ, İŞBİRLİĞİ, BARIS YOLUNDA ÇABA GÖSTERMİŞ > ÜSTÜN KİŞİ, > OLAĞANÜSTÜ DEVRİMLER GERÇEKLEŞTİRMİŞ BİR İNKİLAPÇI, > SÖMÜRGECİLİK VE YAYILMACILIĞA KARŞI SAVAŞAN İLK ÖNDER, > İNSAN HAKLARINA SAYGILI, > DÜNYA BARIŞININ ÖNCÜSÜ, > BÜTÜN YAŞAMI BOYUNCA İNSANLAR ARASINDA RENK, DİL, DİN, IRK AYIRIMI > GÖSTERMEYEN,

134

> EŞİ OLMAYAN DEVLET ADAMI, > TÜRKİYE CUMHURİYETİNİN KURUCUSU" > Var mı? böyle bir metin! > Bir filozof der ki "bir ülke için kıstas aradığınız zaman o ülkenin en > büyük liderini gözden geçirin." > Şu anda kıstas arayan ülkelere sanıyorum bundan daha iyi bir metin > gösteremeyiz. > İşte bu metin 152 ülke tarafından imzalanmıstır. > Eşi olmayan devlet adamı metni. > (Prof. Dr. İlnur Güntürkün KALIPÇI’NIN yazısından). Bizimkilerin, en büyük ölümüzün arkasından, Müslüğmanlığa rağmen en aşağılık hakaretleri yaparlerken, dünya Atatürk hakkında ne demiş; üşenmeden okuyalım: "O kişisel kazanç ve ün peşinde koşan basit bir diktatör değil, gelecek kuşaklar için sağlam temeller atmaya uğraşan bir kahramandı".Pro. WaltherI. Wriht jr."Atatürk Türkiye’yi tek düşman kalmaksızın bırakmıştır. Bu zamanımızın hiç bir devlet şefinin başaramadığıdır."Alman VolkischerBeobachter gazetesi. Şimdi de ikinci ve daha vahim bir belgeyi sunuyorum: Bu belge Türkiye Cumhuriyetini temsil eden devletlilerle Avrupa Birliği arasında imzalanmıştır.”Brüksel Zirvesi Sonuç Bildirisi!”. Bu belgenin başlık bölümü: “Presidency Condusons” “Madde 23-“Müzakerelerin yalnız Türkiye’yle değil, diğer devletlerle de yapılabileceğinin, müzakereler sırasında Türkiye birkaç devlete bölünürse veya Güneydoğu bölgesinde bir Kürt devleti kurulursa, yeni karara gerek olmaksızın onlarla da müzakere yapılacağına…” Bu belgelerden çıkaracağımız iki vahim ve kesin sonuç vardır. Hiçte kendimizi kandırtmayalım: Önce ikinci belgeyle ne demek isteniyor onu yazalım: “Ey! Bölücü unsurlar, ellerinizi çabuk tutarak Türkiye’yi biran önce bölmelisiniz. Bizler, siz Türkiye’yi bölmeden önce Türkiye Cumhuriyetini Avrupa birliğine katiyen almayız, onları uyutur, başarınız için onlardan ödün üstüne ödün almayı sürdürürüz. Ha gayret, size yardım edecek iktidarların başarılı olması için de her türlü desteğimizi esirgemeyiz.”Bunun anlamı kesinlikle budur. Bendeniz Kürt cesaretini en iyi bilenlerdenimdir: Bir destek varsa Kürt cesurdur. Gelelim Kuran Kursu yeminin anlamına:”Türkiye Cumhuriyeti bölünecek diye çalışmanızı gevşetmeyin. Bölünürse bölünür, önemli olan Şeriatı geri getirmektir. Ha gayret çoğu gitti azı kaldı.”

135

Ya şimdi; herkes, her şeyiyle siyasi partilerimiz de dâhil elele ya da hiçbir zaman”.

B. VE BÖLÜNEREK YIKILMAK!

Sayın Büyüğüm SAD Beyefendi; ülkemizde değişmez ve değiştirilemez bir gerçek vardır: Türkiye’de iktidarlar değiştikçe şu şeyler değişmiş olurdu: 1-Resmi makamlara oturanlar, 2-Resmi araçları kullananlar, 3-Resmi helâlara sıçanlar, 4-Sekreterleri şapanlar, 5-Ülkemizi soyanlar değişirdi. Buna da DÜZEN değişti denilirdi. DÜZÜLENLER hep aynı kalırlardı; yalınız POZİSYONLARI değiştirilirdi. Bir kıçı Kuzeye domaltılmış, bir de bakarsınız ki kıçı Güneye domaltılmış! Bu konuda çok doluyum; uzun, uzun yazmayacağım. 1956 senesinde; Başvekil Adnan Menderes’in canı muz istediği için, bir F–84 Ankara’dan Adana’ya MUZ almaya gitmişti. Bedrettin Demirel, sınıf arkadaşı Kenan Evren’e Konya’da vereceği ziyafet için, bir topçu uçağı Kıbrıs’a Davidof Purosu almak için gönderilmişti. O uçağın kalkışı beynime kazınmış halde ne yapsam kurtulamıyorum. Hava Kuvvetleri Komutanı Orgeneral Tahsin Şahinkaya’nın ve ailesinin temizlenecek elbiselerinin bir C–130 Herkül Uçağı ile İzmir’e getirildiği, dönüşte de Hava Lisan Okulu bahçesindeki Mandalinlerden toplanan meyvelerle Ankara’ya döndüğü bilenlerce çok anlatılmıştı. 27 Mayıs 1960 Askeri darbesinde; ilk ağızda(7.500) subayın Türk Silahlı Kuvvetleriyle ilişiği kesildi. Bu facia”Eminsucu’lar” olarak uzun yıllar vicdanlarımızı kanattı. (147) Üniversite öğretim üyesinin görevine bir yasa ile son verildi. Aynı hata 12 Eylül 1980 darbesinde de tekrarlandı. Üniversite’ye girilerek (1402)’likler yaratıldı.”Ben iktidarım ne istersem yaparım” mantığı bugünkü iktidarın mantığına yol açtı. Türk Silahlı Kuvvetleri, Aydın kesimlerde UMUT olma inancını yitirdi. Türk Silahlı Kuvvetleri personeli içlerine kapandı iç çevrede ve kendi düşünce sistemi içersine kilitlenerek donup kaldı! Türk Silahlı Kuvvetlerinde emeklilik işleri güçlülere sığınanlara yer açmak için yapılmış olduğu inancı dışarıya vuran açıklamalar nedeniyle, aydın ve halk kesiminde güçlendi. Emekli Kurmay Albay Osman Köksal’ın evindeki belgeler niye çaldırıldı dersiniz!

136

Büyük Bilgin ve Atatürkçü Hava Korgeneral Sabri Tavazer’in Orgeneralliğinin önlenmesi bize has bir taktikle olmuştu . Viski içinde yüzen Genelkurmay Başkanı Orgeneral Semih Sancar’ın emekli olmasına iki gün kala, Başbakan Süleyman Demirel’e kış tatbikatında General üniforması giydiren bir Orgeneral’in—Ali Fethi Esener’in inadı Rahmetli Büyük insan Orgeneral Adnan Ersöz’ün Genel Kurmay Başkanı olmasını engellemek içindi. Sonunda Orgeneral Kenan Evren Genelkurmay Başkanı olmuştu. Sayın Demirel’in kırdığı bardaklar saymakla biter mi! Eskişehir Sıkıyönetim Komutanı olan Atatürkçü Rahmetli Orgeneral İrfan Özaydınlı, Nurculuk’u Sıkıyönetimin ilanına neden olan suçlardan sayarak Kadir Mısırlıoğlu’nu ve 92 sanığı mahkûm ettirdiği için Hava Kuvvetleri Komutanı yapılmayarak, Türk Silahlı Kuvvetlerinin yerleşmiş geleneklerine aykırı olarak bir Hava korgeneralini Hava Kuvvetleri Komutanı yapmıştı. Genel Kurmay Başkanı Orgeneral Kenan Evren de aynı yolu izlemişti. Deniz kuvvetleri Komutanı olacak gözü ile bakılan Oramiral Akif Akdoğanların yerine bir darbe arkadaşını seçmişti. İşin en onurlu yanı da, eline 12 Eylül Askeri Darbe planı verilmiş olan Büyük denizci ve daha Büyük insan olan Akdoğanlar, bu dosyayı Başbakan Süleyman Demirel’e değilde Kenan Evren’e teslim etmişti. Genel Kurmay Başkanı Orgeneral Semih Sancar da,”Ecevit Mavisi” bir kumaş sürtüşmesi nedeni ile suçladığı Hava Kuvvetleri Komutanı Köylü lâkabı ile ünlü Orgeneral Emin Alpkaya’nın soruşturmasını Korgeneral Musa Öğün ile çok yakından tanıdığım, Tüm General Adnan Sarper’e yaptırtmıştı. Türk Silahlı Kuvvetlerinde bir üstün duruşmasında bile astları bulunamazken bu kepazeliği Büyük Askeri Yargıç Mehmet Turan onurlu bir belge ile tarihe mal etmişti:”Kuvvet Komutanı bir Orgeneralin soruşturmasını ast rütbedeki Generallere yaptıran Orgeneral Semih Sancar hakkında Genel Kurmay Başkanlığına suç duyurusunda bulunmuştu!” Tüm bu olumsuzluklar Aydın kesimin ve uyanık halkımızın gözlerinden kaçmamıştı. Hele, hele Demokrat Partiye oy vermiş olan Beş milyon–5.000.000.000-seçmene kuyruk yakıştırmamız yenir, yutulur ve dahi unutulur bir lokma değildi. Hukuk Fakültesinde bir İdari Hukuk Doçentine sordum: “Sayın Doçentim; Sıkıyönetime neden olan olaylar arasında Üniversitelerimizin ders programları var mıydı?” Sayın Doçent sersemledi: “Yok, hayır yoktu.” “O zaman sizler Sıkıyönetim komutanlarının Hanımlarına eşleriniz vasıtası ile hulul ederek, yetenekli Akademisyenlerin adlarını vererek onları ekarte ettirdiniz. Atılmış olanlar Batı ve Amerikan üniversitelerinde hemen iş buldular

137

ve görkemli eserler de verdiler! Bu duruma ne diyorsunuz?” Adam yerinden fırladı ve: “Aynen sizin dediğiniz gibi yaptık!” Dedi. Zonguldak Sıkıyönetim Komutan Yardımcılığının tüm işleri bana bağlanmıştı. Sayın Ali Uzun adlı Namuslu bir Mimarımızı Çatalağzı Belediye Başkanı olarak görevlendirmiştik. Çok onurlu işler de yapmıştı. Anap iktidara geldiğinde; Sayın Ali uzun Zonguldak İmar Müdür Yardımcısı yapılmıştı. İmar Müdürlüğüne de Bir Sanat Okulu mezunu bir kimesne getirilmişti. Üşenmeden kalkıp Zonguldak’a gittim ve Sayın Ali uzun’a sordum: “Bu nasıl iş!”Gülerek çok kısa bir yanıt verdi: “Sayın müdürüm, benden önce Semra Özal’a ulaşmış!”Neden güldüğünü anlamıştım:”Güleriz ağlanacak halimize!” 27 Mayıs 1960’tan önce emekli olan bir Süvari Binbaşısı Emniyet Genel Müdürlüğü Önemli İşler Müdürü yapılmıştı. Komutanım siz emekli olmamış mıydınız!” dediğimde:”Orasını karıştırma, tepki için emekli olmuştum!” Dediydi. Emeklilik için Komite üyelerinin huzur’u Hümayunlarına gelen bir Yaşlı asker de Amasya’ya Vali yapılmıştı. Bizler bu oyunları bilemediğimiz için, kan dökülmesin diyerek koşarken, 18 makineli tüfekle Harbiyelilerin üzerine bir buçuk saat mermi yağdırmak ve dahi BAŞVEKİL ADNAN MENDERES’İN AKIL HOCASI OLMAK SUÇLARINDAN, HİÇBİR İŞLE GÖREVLİ OLMAYANLAR TARAFINDAN TUTUKLANMIŞTIK. Çok komik; Gaziantep’teki Anlatmayayım, çok utanıyorum. 1 'inci seyyar Jandarma Tümen Komutanı olan Tüm generalTevfik Doğantay, Kara Harpokulunda benim Harp tarihi öğretmenimdi. 27 Mayıs sabahı herşey yatıştıktan sonra yaınında bir karacı subay ile,Adalet bakanlığından başbakanlığe geldiğini gördüm. Saygı için yanına gittiğimde, Harbiyeli bir öğrenci, aniden ortaya çıkarak:"Komutanım, bu Jandarma Üsteğmeni bizi makineli tğüfek ateşleri ile yaradı!" Dedi. Sayın General bir onurlu iş yapmak için beni bile dinlemeden hemen bir tank çağırdı ve tank komutanına: "Bu subayı Harpokuluna götürerek, benim tutukladığımı söyleyiniz!" Ben çok gülmüştüm: Neden mi? Benim bölüğümde hiç makineli ya da otomatik tüfek yoktu. Açık sandıkta, imal tarihlerine göre tasnif edilmiş 860 adet 7,9 mm.Lik Piyade fişeğim vardı. Hüseyin Seyfullah’ın—Alpaslan Türkeş’in-nasıl Başbakanlık Müsteşarı olduğunu da çok yakından bilenlerdenim. 27 Mayıs 1960’tan sonra; Demokrat Partiye oy veren (5.000.000.000) vatandaşımıza biz askerler KUYRUK sözünü yakıştırmıştık.12 Eylül 1980’den sonra da Türk toplumundan kopmamızın günahı bizlere aittir. Ağaoğlu Ahmet’in bir Rus Kazak Albayının Kızından olma oğlu Samet Ağaoğlu, Salihi’ye geldiğinde Salihli Ağır Ceza Mahkemesi Başkanı kendilerini

138

karşılamadığı için, Salihli Ağır Ceza Mahkemesi lağvedilerek ol Küstah! Hâkimin tayini çıkartılıp, ol mahkeme yeniden Salihli’de kurulmuştu. Kenan Evren’in Eniştelerini Manisa Asker Hastanesinde muayene etmedikleri için ol Hastane lağvedilerek Ol Küstah! Atasagunlar başka yerlere atanarak ol hastane yeniden kurulmuştu. Osman Türkoğuz gibiler, ne hediye ne de rüşvet alanlar, hatır gönül işlerine bulaşmadan ülkesi ve dahi Atatürk ülküsü için çalışan subaylar, her devirde olduğu gibi, “BEŞİBİRLİKLER” döneminde de sürülmüş ve süründürülmüşlerdir. Hülmenli bir kaçakçının oğlu, Türkçesi bile çok zayıf bir jandarma subayı, Bornova J.Komando Tabur Komutanlığından İzmir İl Jandarma Alay Komutanlığına, oradan da Kırkağaç Jandarma Er Eğitim Alay Komutanlığına, oradan da Balıkesir İl Jandarma Alay Komutanlığına atanmıştı. Jandarma Genel komutanı Orgeneral Orhan yiğit zamanında, haksız erat tayinleri için gittiğimde, bu işlere bakan Şimdi Rahmetli Olan bir Binbaşı—Albay Emin Şahinoğlu--, dolabından, yeşil kâğıtlara yazılmış (1800) er adı çıkardı ve: “Deli olma ve hemen git, bu işlerin başı O!” Dedi. Yapılmış olan pislikleri yazmak için yüreğim izin vermiyor. Komutanlıktan ayrıldığında Yedi tır eşya ile bir J.Astsubayının yaptırtmış olduğu Kumla’daki villasına uğurlandığı söylenmişti. Yedi Tırı Kumla’ya gönderen J.Albayı da İstanbul İl Jandarma Alay Komutanı yapılmıştı. Antakya’da bir ünlü ailenin dağları ve taşları Fransızlara tapulatan bir ailenin arazilerini kamulaştırdığım ve teklif edilen olanakları kabul etmediğim için ivedilikle Taburumun tüm subaylarıyla birlikte başka yerlere atanmıştım. Altı ay sonra da özel bir görev izni ile Antakya’ya görevlendirilip yeni kamulaştırmalar yapmıştım. Kızıltepe Seyyar Jandarma Alay Komutanlığına tayin edilmem üzere J.Gn. Komutanı’nın Huzur’u Hümayunlarına çıkarak ve direkt olarak: “Komutanım, benim yemediğim rüşvetleri kimler yiyor!”Demiştim. Unutmadan bir şeyi daha yazmak istiyorum: 18 makineli tüfekle Harbiyelileri 1,5 saat ateş altına almak ve Başvekil Adnan Menderes’in akıl hocalığı suçlarından aklandığım halde Kilis’te konuşlanan 122’inci seyyar jandarma alayı karargâh ve servis bölük komutanlığına tayinim çıkmıştı. Yassıada duruşmaları da TRT’DEN verilmekteydi. Yalanları dinlediğimde kan beynime sıçradı ve Kilis Postanesinden Mahkeme Başkanı Rahmetli Salim Başol’a bir telgraf çektim: “27 Mayıs’ın sahte Kahramanları Don Kişot gibi yel değirmenlerine saldırmaktadırlar. Tanık sıfatı ile dinlenmemi arz ederim!” Bir akşam tanık sıfatı ile dinlenmem hususunda mahkeme kararını Rahmetli Salim Başol okudu. Bu kararın bana tebliğ edilmesini hâlâ beklemekteyim!

139

Zonguldak il Jandarma alay Komutanı iken (384) kaçak kömür ocağını patlattırmış, kum kaçakçılığını da önlemiştim. Dediklerini ve istediklerini yapmadığım için de sürüldüm. Kara Kuvvetleri İstihbarat başkanlığından Zonguldaklı İki kurmay binbaşıya aleyhimde rapor düzenlettirdiler ve kış ortasında Konya’ya pasif bir göreve sürüldüm. Karakuvvetleri İstihbarat Başkanlığında görevli bılınan bu subaylar, Albay rütbesinde emekli edildikten sonra birer Atatürkçü kesilirek Tarih doktoru yapıldılar. Bölge komutanına rağmen 8 il jandarma alayı,59 ilçe jandarma bölüğü ve 450 Jandarma karakolunun ve Bölge Jandarma komutanlığının ita âmirliği de bana verildi. Bu durumu genelleştirdiğimizde askeri yönetimin kokuşmuşluğu ortaya çıkar. İzmir’de Teleferikteki 89 derece meyilli yamaca site kurmaktır askeri yönetim sözüne bendeniz yanıt bulamadımdı! Komutanlarımız her yönden sınıfta kaldılar ve faturalar da Türk Silahlı Kuvvetlerine kesildi. Zonguldak İl Jandarma Alay Komutanlığından Konya’ya sürüldüğümde iki önemli konuşmaya da tanık olmuştum: Bir grup polis, bir masanın ortasındaki Atatürk büstüne: “Ey Selanikli, sana inananların hallerine bak!” Diyerek ağlarlarken, bir polis memuru da: “Sayın Albayım, sizin gitmenize biz üzülsek de cüzdanlarımız gülüyor!” Dedi. Hayatımın en güzel dersini de Zonguldak Trafik Şube Müdürü Baş komiser Kadir Ceylan vermişti: “Sayın komutanım; Türkiye’de rüşvet, soygun, vurgun ve talan hiçbir gücün önleyemeyeceği bir olgudur. Rahat yaşamak isterseniz, bunlarla mücadeleyi bırakarak, bunlarla birlikte yaşamayı öğrenmelisiniz”! Demişti. Bunlar tüm namuslu devlet Memurlarımızın öyküsüdür. Tüm bu namussuzluklarımız Atatürk sisteminin üzerine yıkıldı. Bir evde karı ve koca kavgası sokağa taştığında tüm hovardalara nasıl gün doğarsa şer güçlere de böylece günleri biz doğurttuk. Öğretmenlerimiz imamlara ve tarikatlara yenildiler. Türkiye’nin Atatürk devrimi aleyhindeki alt yapısı: 1-Komutanlarımız 2-Hâkim ve Savcılarımız 3-Öğretmenlerimiz ve Aydınlarımız! Politikacılarımız Tarafından büyük bir başarı ile hazırlanmıştır. Tüme varım metodu ile olayları genişletmek mümkündür. Toplumun katmanları arasında çatlaklar oluşturduk, buraya giren yabancı sular donarak çatlakları genişletti.

140

Dünya üzerinde bulunan her devletin Milli Menfaatlerini gerçekleştirmek için Milli Hedefleri vardır. Bu hedefler, Milli Güvenlik siyaset Belgelerinde açıklanmaktadır. Türkiye Cumhuriyeti, Ümmetçiliğe ve dış devletlerin önerilerine kilitlenmiş durumdadır. Bizi ilgilendiren ve bugünkü durumumuzu ve yarınımızı etkileyecek olan Tek şey, Amerika Birleşik Devletlerinin Milli Siyaset Belgesindeki 21’inci Yüzyıl Hedefleridir. Amerika Birleşik Devletlerinin Milli Güvenlik Belgesinde iki önemli konu vardır, bizleri bugünkü karmaşaya ve dağınıklığa iten. Burasını iyi okuyup, aklımızı da başımıza almazsak yarın için de çok geç kalmış olacağımızı şimdiden söyleyebilirim: 1*“21’inci yüz yılda; hiçbir ülke ya da ülkeler topluluğuna STRATEJİK GÜÇ OLMA İZNİ VERİLMEYECEKTİR!” 2*”Bu hedefin sağlanması için önleyici güç kullanımı da dâhil her yola başvurulacaktır.” Amerika Birleşik Devletleri’nin, Türkiye toprakları üzerinde ÜÇ temel, ÜÇ’ü de mümkünse ulaşılabilir nitelikte hedefleri vardır: “1-Büyük İsrail’in oluşturulması, “2-Büyük Ermenistan’ın oluşturulması, “3-Büyük Kürdistan’ın oluşturulması. Daha uzun vadede: A-İstanbul merkezli Büyük Ortodoks devletinin kurulması, B-Pontus Rum ve Yunan devletinin kurulması, C-Konya merkezli HİLAFET devletinin kurulması! Çok önemli bir haber: “Ankara-Cumhuriyet Bürosu.” “Vali ve kaymakamlar Amerika Birleşik Devletlerine eyalet uygulaması stajına gittiler.” “İş İşleri Bakanlığı Strateji geliştirme Başkanlığı bünyesinde, Amerikan yönetim sistemini görmek ve uygulamaları incelemek amacıyla 35 Kaymakam ve Vali Muavini, 1,5 aylık kurs için Amerika Birleşik Devletlerine gittiler.” Gezi heyetinin başkanı Kadir Çakır:”Öğrendiklerimizi en iyi şekilde uygulayacağız!” Dedi. Başkomutan ve Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanı Mareşal Gazi Mustafa Kemal, 06 Mart 1922 tarihinde Türkiye büyük Millet Meclisi Kürsüsünden tüm dünyaya seslenmişti: “Efendiler,”

141

“Avrupa’nın bütün ilerlemesine, yükselmesine ve medenileşmesine karşılık Türkiye tam tersine gerilemiş ve düşüş vadisine yuvarlandırılmıştır. Artık vaziyeti düzeltmek için mutlaka Avrupa’dan nasihat almak, bütün işleri Avrupa’nın emellerine göre yapmak, bütün dersleri Avrupa’dan almak gibi bir takım zihniyetler belirdi. Hâlbuki hangi istiklal vardır ki ecnebilerin nasihatleriyle, ecnebilerin planlarıyla yükselebilsin? Tarih, böyle bir hadiseyi kaydetmemiştir.” Gazi Mustafa Kemal. Sayın RTE’NİN, Amerikan Başkanı tarafından gözden çıkarılacağını sanan, Kürt kökenli ve Musa Anter’in çok yakını bir AKPELİ Büyük BİR POLİTİKACI tarafından: “Sayın RTE’Yİ delikten aşağıya süpüreceğinize on kullanmalısınız!”Denildiğini okumuş muydunuz acaba! Bdp Genel Başkanı Selahattin Demirtaş:”Türkiye (25) eyalete bölünmeli, her eyaletin de özel güvenlik güçleri olmalı!”Dediğinde Türkiye Halkı ayağa kalkmış ve sessizce de yerine oturmuştu. Bunun bir anlaşmanın ifadesi olduğuna inanan var mıydı? İyi okumalıyız ve de uyanmalıyız; senelerce önce Sayın Recep Tayyip Erdoğan Bey bakınız ne buyurmuştu: “TÜRKİYEYİ EYALETLERE BÖLMEK LÂZIM. MERKEZİ YÖNETİMİN BİR TAKIM YETKİLERİ BUNLARA VERİLMELİDİR. BELEDİYE BAŞKANLARI DA BU KONUDA EN YETKİLİ OLMALIDIR. O BÖLGELERDEKİ HER TÜRLÜ EĞİTİM DE BUNLARA BIRAKILMALIDIR!” Buz dağının görünmeyen kısmı buradadır Sayın Seyircilerimiz. Ps: Hava Kuvvetlerimize komutan olan Generallerin Silivri Toplama Kampına gönderilmesini hazırlamak, Silahlı Kuvvetlerimizin içinde sürdürülen çatışmanın Politikacılara yansımasının eseridir. Eskişehir’deki Hv. Orgenerali Komutan Silivri’ye, emekliye ayrılan kurmay başkanı tümgeneral de, AKP’DEN Parlamentoya.

OSMAN TÜRKOĞUZ osmanturkoguz@gmail.com

IX. BAŞKANLIK, MAŞKANLIK SİSTEMİ. OSMAN TÜRKOĞUZ . osmanturkoguz@gmail.com Çeşmealtı;20,Eylül,2008 İzmir;20,0cak,2009

142

“Efendiler, aziz milletime şunu tavsiye ederim ki, Bağrında yetiştirerek başının üstüne kadar çıkardığı Adamların kanındaki, vicdanındaki aslî cevheri, çok İyi Tahlil etmek dikkatinden bir an feragat etmesinler.” Mustafa kemal ATATÜRK “Demokrasi, insan hakları, özgürlük, ibadet özgürlüğü”, ”küreselleşme”, masallarıyla halkımızı kandıranların foyaları meydana çıktığında, sözlü ve boyalı basında bir ses yükselir: ”Sistem çöktü, sistem tıkandı.” Bu çığırı Özal açmıştır; Sayın Süleyman Demirel zamanında da epeyce gündemde kalmıştı. Gazetelerimize, şöyle bir göz gezdirirken aynı masalın sahnelenmekte olduğunu, üzülerek gördüm:

A. ”SİSTEM TIKANDI.”

Bir zamanlar; Atatürkçü düşünce Derneği’nin çıkarmış olduğu, aylık dergi’nin başına bir Prof, geçmişti. ” İşbu dergi, iki ayda bir çıkacak, başkanlık üzerine yapılan araştırmaları yayımlayacaktır!” diyerek, Rahmetli Turgut Özal’ın önünü açmıştı. Kahrımdan, 10 Kasım 1997 tarihinde, bu yazıyı yayımlayarak ilgili yerlere iletmiştim. Olumlu tepkiler almıştım. Sayın R.T.E’NİN gidişinin de bu doğrultuda olduğunu gözlemlemekteyim. Ufak, tefek eklemelerle, o yazımı aynen veriyorum: “Bu Başkanlık konusu; yıllarca önce, Turgut Özal’ın Semra Özal ile birlikte gittiği Beylerbeyi sarayındaki Sultan Abdülaziz’in tahtına oturmasını gösteren fotoğrafın yayımlanması ile gündeme gelmişti. O koltuğa kimler oturmamıştı! Sultan Abdülaziz oturmuştu, Keçi Sakallı Napolyon 3’ün İspanyol asıllı Eşi ve Sultan Abdülhamit oturmuştu. Daha hiçbir şey olmayan Turgut Özal, bu koltuğa kurulup, Sünnetçi Kemal’in önünde, şeyi sünnetçi pensesine kıstırılmış, tonton bir çocuk gibi, kasılmış bir halde fotoğraf çektirmişti. Bir gazetemizde yayımlanmış olan bu fotoğraftaki Özal; her gün, biraz daha kasılmış gibi gelir bana. Efendim, konu bu fotoğrafla kalsaydı endişe etmeye gerek yok derdim. Rahmetli Turgut Özal, politikada birazcık palazlandığında; Kopenhag’a gider. Oradaki Diplomatımız, O’na bir akşam yemeği verir. Bir, iki kadehten sonra; Rahmetli Turgut Özal; Tıpkı o fotoğraftaki gibi kasılarak çok önemli bir ifşaatta bulunur: ”Türkiye’nin kurtulabilmesi için, mutlaka bir hanedan kurması gereklidir;” der. Bu sayıklama karşısında; yemeği veren

143

Diplomatımız, sofrayı terk eder. Rahmetli, hanedan kurma düşleri içersinde, sofrada yapayalnız kalır. Rahmetli, 12 Eylül’den sonra, bir siyasi parti kurar; gazetelerimizin yazdığına göre, U.S.A’NIN Dış İşleri Bakanı E. General Aleksandır Haig’in, Sayın Devlet Başkanı E.General Kenan Evren’e ricası üzerine veto edilmez. Bir tren yolu köprüsünün açılış töreninde, Sayın Kenan Evren’in konuşması ve karşısındaki zayıf Siyaset adamlarının bulunmuş olması nedeniyle iktidarı kazanır. Hasan Celal Güzel’den öğrendiğimize göre de, George Buch’a bir şükran mektubu yazarak, yapılmış olan iyiliğin altında kalmaz. Tek başına iktidar olan Rahmetli, iktidarın nimetlerinin farkındaydı. T.R.T’Yİ satın almaya gelen İngiliz Maxwell: ”Yahu, Özal bana tuhaf teklifler yaptı. Oğlu Ahmet’in görünmez ortak yapılması şartını ileri sürdü,” demiş, gazetelerimiz böyle yazdı. Rahmetlinin yaptıklarının ülkemize çok yararlı olmasına karşın, çocuklarına bir tek dikili ağaç bırakmaması cidden fevkalade üzücü bir durumdur! Benim Kaim validem: ” On param yok”, dediği gün; Eşim, çantasını kontrol ettiğinde; on parası olmadığını, bunun yanında, çantasında bir hayli parası olduğunu gördüğünü söylerdi. ”Tek dikil ağacı olmayabilir. İki yüz senelik ormanı olamaz mı?” Ne ise, Rahmetli, Türkiye’yi dörde katladığını, Türkiye’yi 2000 yılında, on büyük devletten birisi haline getirecek sistemin işlemediğini, işleyemediğini söyleyen Rahmetli Özal, bu işin çözümünün BAŞKANLIK SİSTEMİNDEN geçtiğini, açık ve dahi seçik, söyledikten sonra, Çankaya’da BAŞKANLIK üzerine yaptığı bir tanıtım toplantısında, bilim adamlarıyla bir de filim çektirip, bunu T.T.R. Televizyonunda yayınlattıydı. Danışmanlar ordusunun oturdukları masanın uç kısmına oturmuş olan Rahmetli Özal; danışmanlarına, BAŞKANLIK SİSTEMİ İLE ilgili yeni bir anayasa hazırlamalarını ferman etmişti. Atatürk’ün getirmiş olduğu CUMHURİYET SİSTEMİ sayesinde; Çankaya’ya kadar çıkmış bulunan Büyük Anayasa Bilginleri: ”YES SİR!,” Diyerek , can ve gönülden bu işe hazır olduklarını göstermişlerdi! Çankaya’ya belediye otobüsleriyle bile, çıkamayan bizler, ATATÜRK’ÜMÜZÜN GETİRMİŞ OLDUĞU SİSTEMDEN MEMNUN İKEN, işbu sistemin Çankaya’ya çıkarmış olduğu BÜYÜKLERİMİZ bu sistemden niye ve niçin memnun değiller? Bunu anlamış değilim! ( Bal gibi anladım ya, hınzırlığımdan böyle yazdım).

B. ”BAŞKANLIK VE YARI BAŞKANLIK SİSTEMLERİ”

144

İzin verirseniz, önce, ”Başkanlık ve Yarı Başkanlık sistemleri” nedir. Bunları inceleyelim. 24.Temmuz.1996 tarihli bir genelgeyle, ATATÜRKÇÜ DÜŞÜNCE DERNEKLERİ’NDEN, çok ilginç şeyler istenildi: Numara verilmemiş bu genelge’nin altındaki imza, Prof. Dr. Mustafa Altındağ’a aitti. ATATÜRKÇÜ DÜŞÜNCE DERGİS’NİN YAYIN SÜRESİ VE YAYIN KONUSU DEĞİŞTİRİLİYORDU. Atatürkçü Düşünce Dergisi, kendisini sistem tartışmalarına adayacaktı! İlk olarak, şu dört konuda görüş bildirilecekti: 1-Başkanlık Sistemi, 2-Yarı Başkanlık sistemi, 3-Başbakan’ın Seçimle Belirlenmesi Sistemi, 4-Hali hazır sistemin, İyileştirilerek, sürdürülmesi. Atatürkçü Düşünce Derneği, kamu yararı olan derneklerdendir. Birdenbire, yönetim kurulunun haberi ve kararı olmadan; dergi’nin genel yayın yönetmeni, böylesine, derneğin kuruluş amacına aykırı bir karara nasıl varabilirdi? Demek ki; fırtına yüksek tepelerden esmekteydi. İlk tepkiyi, Balçova Atatürkçü Düşünce Derneği kurucusu ve Başkanı Rahmetli Zühal Taşezen’den geldi. Bendeniz, hiçbir derneğe ve siyasi partiye kayıtlı olmadığım gibi, hiçbir gösteriye de katılmam. Türk Silahlı Kuvvetlerinden almış olduğum doğrultuya içtenlikle ve inançla bağlılığımı sürdürmek kararımı vermiştim. Rahmetli Zühal Taşezen’in ricasını kırmam da mümkün olmadığından, ilk tepki yazımı yazıp kendisine vermiştim. Tepkiler, yağmur gibi yağınca da, genelge ortadan kaldırılmıştı.

C. BAŞKANLIK SİSTEMİ NEDİR?

Ansiklopediler, Başkanlık Sisteminin tanımında ve gelişme sürecinin açıklanmasında, aynı şeyleri söylüyorlar. Ana Britannica, c.4, s.365: ”Yasama, yürütme ve yargı kuvvetleri arasında sert ayrılığa dayanan temsili yönetim biçimi;” diyor. Parlamenter sistem gibi, tarihsel gelişmemin ürünü olmayıp, konfederasyon maddelerini gözden geçirmek amacıyla, Mayıs 1787’de, Fhilnadelphia’da toplanan kurultayca hazırlanan anayasasıyla oluşturulmuştur. Başkanlık Sisteminde, YASAMA, YÜRÜTME VE YARGICI KUVVETLERİ, hem organ, hem işlev yönünden birbirlerinden bağımsız olmakla birlikte, aralarında denetim ve dengeye dayalı bir ilişki vardır. Ama denetim ve denge mekanizmalarının zayıflığı, uygulamada üstünlüğün yürütme kuvvetinde, yani BAŞKAN’DA olmasına yol açmıştır.

145

Amerika Birleşik Devletlerinde, yürütme organı BAŞKAN, YASAMA ORGANI İKİ MECLİSLİ KONGREDİR. Yürütme organını tek başına temsil eden BAŞKAN, parlamenter sistemdeki CUMHURBAŞKANI VE BAŞBAKANIN yetkilerini elinde bulundurur. A.B.Devletleri anayasasının yürütme organına vermiş olduğu tüm yetkileri kullanır. Seçim yoluyla iş başına geldiğinden, geniş yetkilerinin kaynağını ve geçerliliğini doğrudan, HALKTAN alır. Başkan, bu yetkilerini kullanırken, parlamenter sistemdeki devlet başkanı gibi sorumsuzdur. Kongre’ye karşı, siyasal sorumluluğu yoktur. Seçilmiş olduğu süre içinde, almış olduğu kararlardan dolayı düşürülemez ve görevden alınamaz. Yargı yoluyla görevden alınma (IMPachment) yöntemi, sadece ve yalınızca, ”VATANA İHANET, İRTİKÂP, RÜŞVET, KAMU MALINA ZARAR VERME,” GİBİ SUÇLARI İŞLEDİĞİNDE UYGULANIR. YÜKSEK MAHKEME BAŞKANININ başkanlığında toplanan Senato’nun üçte ilki çoğunlukla alacağı Mahkûmiyet kararı ile Başkanın görevine son verilir. ”Başkan; yürütme yetkilerini Senatonun onayı ile atayacağı Sekreterleri-Bakan karşılığı- aracılığı ile uygular. Sekreterler, Başkana karşı sorumludurlar. Kongre’ye karşıda siyasal sorumlulukları yoktur. Başkan, yürütmede, Kongre de (Senato ve temsilciler meclisi) yasama işlevinde tam bağımsızdır. Başkan, kongre’yi feshedemez; yasa önerme hakkı, kongre üyelerinindir. Olağan üstü durumlarda, Başkan, kongre’yi toplantıya çağırabilir. Başkan ve sekreterleri, Kongre’nin toplantılarına katılamazlar. Başkan, yasaları veto edebilir. Kongre’nin kabul ettiği yasalar, Başkan’ın onayı ile yasalaşır. Bütçe’ye, Kongre egemendir. Başkan’ın, Yüksek Mahkeme’ye, mülki ve askeri makamlara yaptığı atamalar, Senato’nun onayı ile geçerlik kazanır. Başkanlık Sistemi’ni, kısaca özetledik. Yarı Başkanlık Sistemini de, kısaca özetledikten sonra, gereğini düşünelim. Bir kelimelik soruya, bir kelimelik yanıt doğru mu olur, yanlış mı olur? ”Başkanlık sistemi gelsin,” “gelmesin,” gibi çözümü bir kelimelik yanıtta arayanlarla ne demokrasi olur, ne de ülkeyi yönetmek olur! Temsilciler Meclisi ve Senato, ayrı, ayrı incelenmelidir. Federasyonla yönetilen devletlerde, çift meclis şarttır. Federe devletler, nüfusuna bakılmaksızın, seçmiş oldukları İKİ SENATÖR ile Kongre oluşturulur. Nüfus yoğunluğu oranına göre seçilenlerle Temsilciler Meclisi oluşturulur; (435)üyeden oluşur. Her ulusun karakterine, kültürüne ve sosyal yapısına uygun yönetim biçimleri oluşturulur. Başkanlık sistemi, Amerikan siyasi kültürünün, siyasi olgunluğunun ve Amerikan halk karmaşasının bir ürünüdür. A.B.Devletleri, yönetimdeki YAĞMA SİSTEMİNİ, 1890’da terk etmiştir. Yönetime dost, hısım ve akraba ataması RUHSAL BİR HASTALIK OLARAK KABUL EDİLİR. Büyük Elçiler gibi, belirli

146

yüksek görevliler, yeni seçilen Başkan’a istifalarını verirler. Valiler, Savcılar, Şerifler, Kolluk görevi yöneticileri seçimle göreve gelirler. Başkanlık yetkileriyle donatılmış OLAN HİTLER, STALİN, MUSSOLİNİ ve FRANKO dünyayı ne hallere soktular. Salazar, Rafael Trujillo ve benzerleri uluslarının başlarına bela oldular. A.B.D’nin tarihinde, Başkanlık Sisteminden başka yönetim biçimi denenmemiştir. Başkan’ın diktatör olmasını ve hayatı boyunca Başkan olarak kalmak istemesini ne ile ve kiminle durduracaksınız? Yarı Başkanlık sistemine; uzun boylu, girmek istemiyorum. Yetkilerle destekli kuvvetler ayrımını uygulayan Fransa’da, Fransız Cumhurbaşkanı’nın dokuz kişilik bir danışma kurulu vardır. Cumhurbaşkanı, yeni seçilmiş Meclisi dağıtabilir. Başbakanlık ve bakanlıklar vardır. Yürütme, genel olarak hükümettedir. Profesör Dr.Maurice Duverger, Fransa Cumhurbaşkanları için:”Seçimle Gelen Krallar”, yakıştırmasını yapmıştır. Osmanlı imparatorluğu da, bir türlü Başkanlık Sistemiyle yönetilmiştir. 623 sene süren bir yönetimin sonuçları ortadadır: TEBAA, KÖLE, CARİYE VE AZINLIKLARA DAYALI, ÜMMET BİR TOPLUM. Otoriteye uymaya programlanmış; iyi bilirlerin ve karizmatik olduğunu söyleyen ruh hastalarının peşinden koşması kalıtımsal bir hastalık haline getirilmiş, hep kurtarıcı bekleyen bir toplum. Kâbe’nin içinde, namaz kılmak için, Kıble yönünü ararken, bir melek tarafından yönlendirildiğini söyleyen demokratik bir ülkenin lideri ve O’nu çılgınca alkışlayan bir seçmen kitlesi, başka bir deyişle, MİLLİ İRADE TEMSİLCİLERİ Demokrasilerde, anayasa ‘nın ve yasaların açık hükümlerine rağmen, her türlü yasal engelleri çiğnemekten çekinmeyenler BAŞKAN olurlarsa, onlara kim ve ne ile dur diyecek? Eflatun’un demokrasi tanımlaması, az gelişmiş ve bütünleşememiş tüm toplumlarda, aynen görülmektedir. Siyasi partiler, Mafya tipi, aile ve çıkar şirketlerine dönüşen siyasi parti iktidarlarına bakarak; ”sistemi değiştirelim,” diyorlar. Siyasi partiler, sistemi değiştirecek tutum ve davranışlarını değiştirmediği sürece; ya da, başka türlü bir söylemle, siyasi partiler, bu tür davranışların odağı olma hallerini bırakmadığı süre, BAŞKANLIĞIN DİKTATÖRLÜĞE DÖNÜŞECEĞİ BİR GERÇEKTİR Böylece, Atatürk’ten kalan iyi ve güzel ne varsa silinir, gider. Bir ülke’de, GAFLET, DALALET VE HATTA HIYANET yarışmaya girmişse; sistemi değiştirmek yerine o olguyu yok etmek gerekir.

147

Bakınız; Mareşal Gazi Mustafa Kemal Atatürk, ne diyor: ”Cumhuriyet’te son söz, millet tarafından seçilmiş Meclistedir. Millet adına, her türlü kanunları o yapar. Hükümete güvenoyu verir, ya da düşürür. Millet, vekillerinden memnun olmazsa, belirli zamanlar sonunda, başkalarını seçer. Millet, egemenliğini, devlet yönetimine katılmasını, ancak zamanında oyunu kullanmasıyla sağlar. Cumhuriyet, milletvekillerinden oluşan meclisi ve belirli zaman için seçilmiş devlet başkanı ile milli egemenliğin korunmasının en iyi kefilidir. Cumhuriyet’te, meclis, cumhurbaşkanı ve hükümet, halkın hürriyetini, güvenliğini ve rahatını düşünmekten ve sağlamaya çalışmaktan başka bir şey yapamazlar. ” Atatürk’ün bu direktifi, lise ders kitaplarına, iri ve belirgin harflerle yazılarak girmişti! Verilen tanım ve direktif, AÇIK, SEÇİK ortadadır. ”MİLLETVEKİLLERİ”,“MECLİS”, CUMHURBAŞKANI” VE “BAKANLAR… ” Bu olgu ortadayken, her türlü kanunsuzluğa çanak tutulduğu bir devirde, siz, nasıl başka sistemleri ideal olarak halkımıza sunmak istersiniz? Sizler, bu sistemin yarattığı ve bu sistemi koruyup, kollayacağınıza NAMUSUNUZ ÜZERİNE ANT İÇEN SİZLER, ANT İÇMEYİ SU İÇMEK Mİ ZANNEDİYORSUNUZ? Mareşal Gazi Mustafa Kemal; cumhuriyet rejiminin yükselebilmesi için; ”FİKRİ HÜR, VİCDANI HÜR, İRFANI HÜR GENÇLERİN” YETİŞTİRİLMESİNİ İSTEMİŞTİ. İslam dinin param parça eden tarikat okullarında ve siyasi parti kulislerinde, AKLI VE VİCDANI KİLİTLİ; CÜZDANI HÜR BİATÇI İNSANCIKLAR YETİŞTİREN SİZLER, BU KAFAYI TAŞIDIĞINIZ SÜRECE; hırsızlığın, soygunun, vurgunun ve adam kayırmacılığın ucunu T.B.M.M.’DE, DOKUNULMAZLIK ŞEMSİYESİ ALTINA ALIRSANIZ, HER PİSLİĞİ DEMOKRASİNİN GEREĞİ SAYARSANIZ, HER SİSTEMİ AYNI SONUCA GÖTÜRÜRSÜNÜZ. Öğrencilerimize, demokrasi ile yönetilen ülkelerin nasıl yüceldiklerini, insanı eksen tutan değerlere nasıl ulaştıklarını coşku ile anlatacağız. İkinci Dünya Savaşında, demokrasi ile yönetilen ülkelerin, Hitler ve Mussolini Faşizmini, Japon Faşist Militarizmini nasıl da yendiklerini anlatacağız. Soğuk savaş yıllarını, Jozef Stalin’in, Faşist, kaba ve Militarist tehditleri sayesinde; demokrasiye yönelen ülkemizin nasıl gelişip, yüceldiğini, sonuç olarak ta, nasıl demokratik, laik, sosyal hukuk devleti haline geldiğini anlatacağız. Bazı Büyük Türk Büyükleri;”sistem fevkalâde işliyor,” diyerek, açılış, maçılış ve düğün törenlerinde boy gösterecek, demokrasinin özel girişimciler eliyle yaratılan nimetlerini sergilerken de, yataklara düşecek. Sonunda da; iki ellerini yanlara açıp, şapkalı elini sallayarak: ”Sistem işleyemiyor, sistem tıkandı;” deyip, işin içinden sıyrılıp, çıkacağız. 864 rakımlı tepeye çıkanlar, daha yüksek bir tepeye çıkma hastalığına tutuluyorlar. Bu nasıl bir vicdan? Bu nasıl bir politika? Bir sıpaya binemeyip, kolunu kıranlar Başkanlık Küheylanına nasıl binecekler, merak ediyorum! Bizler, son hedefe varana kadar yeni hedefler bulamazsak, bu isteklerin sonun göremeyiz.

148

Başkanlık sistemine geçtikten sonra; cumhurbaşkanlarının yapmış olduğu açılış, maçılış, nikâh ve düğün törenlerini şereflendirmek için, yeni bir makam bulmalıyız. Şimdi; doğru oturup, dosdoğru konuşalım. Türk ulusu, Atatürk’ün getirmiş olduğu bu sisteme GENEL KABUL ile varmıştır. Politikacıların tüm beceriksizliklerine, vurgun’a, murgun’ ve oy aldığı halktan tüm kopukluğuna karşın, halkımız bu sisteme sahiptir. Sizler, bu sistemin tüm nimetlerinden yararlanan sizler, ” sistem işleyemiyor, ille de mavilim “, derseniz, ötekiler ne demezler? Onlar da: ”Mademki sistem işleyemiyor, biz de TEOKRATİK bir sistemin gelmesini isteruk!” diyemezler mi? Berikiler de, FAŞİZİM, NAZİZİM VE HATTA KOMÜNİZİM;” KOMÜNİZİM”, DİYEMEZLER Mİ? Sizler, Sayın Türk Büyükleri, sizler: “sistem tıkandı, işleyemiyor,” derseniz, YENİ GENEL KABUL ARAYIŞLARI ORTAYA ÇIKMAZ MI? Liselerde okutulan tarih kitaplarına Atatürk’ün direktifini koy; sonra da kalk, sistemin altını oy. Öğrenciler: ”Ula bu nasıl aptes, bu nasıl namaz”, demezler mi? Politikacıların bu konudaki sözlerini yerler mi, yemezler mi? Türk Anayasa Mahkemesi, 1961’den 1982 tarihine kadar, haklarımızın özüne dair kararlar verdi. 1982 anayasası ile de, hakların şekli ortaya çıktı. VERİLEN SINIRLARIN İÇİNDE HAKLAR VARDIR. O SINIRLARIN DIŞINDA DA, ISPARTALI HAKKI VARDIR. Başkanlık sistemine geçiş olayı, PADİŞAHLIKTAN, CUMHURİYETE GEÇİŞ OLAYINDAN DAHA BELALI BİR İŞTİR. Bir kere, Mareşal Gazi Mustafa Kemal yoktur. O’NUN eline su dökecek politikacı da DÜNYA ÜZERİNDE YOKTUR. Cumhuriyet döneminde dengeye varan kuvvetler, çok ani ve çok sert bir biçimde ayrılacaktır. İki meclis gündeme gelecektir; iki meclis gündeme geldiğinde de ”FEDERASYON” VE “FEDERE DEVLETLER” GÜNDEME oturacaktır. Sevr’in başlama sürecini başlatan ayrılıkçı terör olayı, iç politikada ve ülke dışında desteklenen bir sürece girecektir. İşin içersine; tarikatlar, cemaatler, aşiretler, boylar ve dahi soylar girecektir. ULUS OLMA SÜRECİ, ÜMMET OLMA SÜRECİNE DÖNECEKTİR. Politikacı pazarlarında bu işler yürütülemez.

149

Başkanın adamları ve madamları ortaya çıkacaktır. Çankaya’ya bir Başkan oturttuğumuzda, başımıza binlerce başkanlık belası gelecektir. Halk tarafından, doğrudan, doğruya seçilmiş olan Başkanı da düşürmek öyle kolay bir iş değildir. PADİŞAHIM ÇOK YAŞA. İşte, asıl kıyameti de o zaman yaşamış olacağız. Halktan kopan, halkın tepesinde dokunulmaz bir adam ve Eflatun’un dediği yaşanmış olacaktır. Hoca Nasrettin’in eşek öyküsünü tersten alalım: Rahmetli Özal: ”Başkanlık”, dediğinde, Ispartalımız da:”Olmaz”, diyerek, bas, bas bağırıyordu. Ispartalımız ve her hangi bir politikacımız: ”Başkanlık”, dediğinde de; Başkanlıkla ilgisi ve dahi bilgisi olmayanlar,”OLMAZZ”, diye bağırmalıdırlar. Türk toplumu, asırlardan beri, tek kafadan yönetime alışıktır. ”Bin kişi yiyeceğine, bir kişi’nin yemesi daha iyi,” denilecektir. Voltair’in bir tanımı daha hayata geçirilmiş olacaktır: ”Bir Aslan’ın yediğini, dört yüz Fare’ye mundar ettirmemek.” Rahmetli Özal, genel seçimleri kazanamayan ANAPLILARI, devletin çeşitli kademelerini arpalık haline getiren atamalarıyla onurlandırırdı. Bir kısım seçimzedeler de, DANIŞMANLAR ORDUSUNUN MAAŞ BORDROLARINA DÂHİL EDİLİRDİ. Eh! Başkanlık sistemi geldiğinde; Çankaya yetersiz kalacağından, Ayrancı ve Dikmen kamulaştırılarak, içinde Başkanın danışmanlarının, korumalarının, korumaların ve danışmanların korumalarının oturacağı yasak şehre de ivedilikle ve şiddetle ihtiyaç duyulacaktır. Çankaya köşkü de yetersiz kalacaktır. Milletvekillerine bir yasak şehir yaratmasını bilen Büyüklerimiz; kendilerine de, BİR BEYAZ SARAY İNŞAA ETMEKTE TEREDDÜT ETMEYECEKLERDİR. Mermerleri İtalya’dan, Porfirleri Fransa’dan, ağaç ve çiçekleri dışarıdan getirilecek olan bu BEYAZ SARAY, A.B.D.’NİN Başkanlarının bile kıskançlığını üstüne çekecektir. Cumhurbaşkanlığı Muhafız Tugayına görkemli kışlalar yapılmıştır. Muhafız Tugayının personelinin üniformaları da mutlaka, Başkanın emir ve direktifleri doğrultusunda değiştirilmelidir. Cumhuriyetin, Başkanlık Sistemine ayak uyduramayan bütün renkleri de değiştirilecektir. Başkanlık Sistemi geldiğinde, Bakanları yönetmek te dert olmaktan çıkacaktır. BAŞKANIN SEKRETERLERİ ÜLKEYİ GÜL GİBİ YÖNETECEKTİR. SORU, GENSORU VE GÜVENOYU DERDİ DE OLMAYACAKTIR. Başbakan da olmayacaktır. İşte o zamanda, Başkanın Sekreterleri için topluca bir binaya da ihtiyaç duyulacaktır. Şehrin dört bir tarafına dağılmış olan sekreterlik binaları, Sekreterlerin hemen ve derakap, Başkanın huzurlarında hazır ve nazır olmalarına büyük bir engel oluşturduğu da göz ardı edilmemelidir. Başkanın

150

Sekreterlerini kabul ettiği salonun duvarına; Başkanın tam gerisine, Abraham lincol’ün bir kararı İngilizce olarak kazınmalıdır: “HAYIR, DİYENLER YEDİ KİŞİ, OLUR DİYENLER BİR KİŞİ; BEYLER, OLUR DİYENLER KAZANMIŞTIR.” Başkanlık sisteminin hiç mi faydası yok? Faydayı, ekonomik açıdan ve yakınları açısından ele alıyorum. Ahmet Sukarno, Hollandalıları Endonezya’dan kovarak, ülkesini bağımsızlığa kavuşturmuştur. Bundan sonra da, yapmadığı hiçbir kötü iş bırakmamıştır. Bir Japon Aktristi ile evlenmiştir. Bu Şanslı Aktris; Sukarno’dan olma kızı ile Paris’te yaşamaktadır. İktidarı aldıktan sonra, her şeyi alan, hızını alamayıp bir pavyon kızını da alan Rahmetli Ahmet Sukarno; 1959 senesinde, İstanbul’a gelerek, Lüks Nermin’in Sermayesi bir Hanım Kızdan BELSOĞUKLUĞU ALARAK, Lüks Nermin’in evinin kapatılmasına neden olmuştu! Başlatılan bir Komünist darbe girişimini, Kara kuvvetleri Komutanı Orgeneral Suharto önlemiş ve Endonezya’yı ikinci sefer kurtarmıştır! Eflatun’un öngördüğü olaylar meydana gelmiştir: Ülkeyi kurtaran kahramanların elinden ülkeyi kurtarmak. Sonunda da, Endonezya, Suharto’nun elinden kurtarılmıştır. Bu Başkan’ın çocukları ne olacaklar diyerek, kendi, kendimi yiyip, bitiriyordum. Tanrı’ma binlerce şükürler olsun ki; bu çocuklar, kendilerini ve Torunlarının torunlarını bile kurtarmışlar. 05.Ekim.1997 tarihli hürriyet gazetesinde yayımlanan bir haber yorumun, haber kısmını ele alalım. Meraklı olanlar, anılan gazeteyi bulur ve VATAN KURTARAN BİR BAŞKANIN ÜLKESİNE VE YEDİ SÜLALESİNE NE DENLİ BÜYÜK BİR HİZMETTE BULUNMUŞ OLDUĞUNU GÖRÜR. BAŞKAN GENERAL SUHARTO’NUN ÇOCUKLARI. 1-Bambang Trihatmoco (42 yaşında ve Erkek) Tahmini serveti, (3.000.000.000) Dolar. Birnantara Gurubu’nu yönetiyor. Petro kimya, Medya, Telekomünikasyon ve Bankalar.) 2-Siti Hardijanti Rukmana, ”TUTUT” (47 yaşında ve Kız).Tahmini serveti, (2.000.000.000.) Dolar. Citra Ramtoro Gurubu’nu yönetiyor. Emlak, Paralı Otoyollar ve Bankalar. 3-Hutomo Mandala Putra, ”Tommy” (33 yaşında ve erkek) Tahmini serveti, (600.000.000.) Dolar. Humpuss Gurubu’nu yönetiyor. Havacılık, Oto yollar, otomotiv ve Petrol Endüstrisi. 4-Sigit Harcojudanto (45 yaşında ve Erkek). Tahmini serveti, (450,000,000,) Dolar. Hanurata Gurubu’nu yönetiyor. Bankalar, Plastik Endüstrisi. 5-Siti Hedijanti Herijadi,”Titiek” (Kız).Tahmini serveti, (200.000.000.) Dolar. Finans, Emlak, Benzin İstasyonları.

151

6-Siti Hutami Endang Adyningsih, “Mamiek”. (31 yaşında ve Kız.) Tahmini serveti,(100.000.000.) Dolar. Emlak, Petrol ve Bilgisayar. Kaynak. Far Eastern Economic Review,1996. Rafael Trujillo adlı bir Başkan da, Güney Amerika kıtasına adını yazdırmıştı. Kızı ile dans edenleri general yaparmış. Kızın evlendirdiği Beynelmilel Hovarda Porfiroza Robeiroza’yı Paris’e Büyük Elçi atayıvermişti. Bu Büyük Elçi de, tutup Fransız Sinema yıldızı, baygın bakışlı Daniel Dariyö ile evlenmişti. Amerika’dan gelen yardım dolarlarıyla, Hava Kuvvetleri Komutanı olan 29 yaşındaki Oğlu Amerikalı sinema yıldızları Kim Novak ile gönül eğlendirilmişti. Sonra ne mi oldu? Eflatun’un dediği oldu? Bu, general bonkörü Başkan, aracı içersinde öldürüldü. Suharto da hapsedildi. Güney Kore Başkanı Shman Re de tepetaklak düşürülmüştü. Az gelişmiş ülkelerde, elbirliği ile demokrasinin ırzına geçenler,” demokrasi bağırıyor” diyerek, o’nu boğmaya kalkışıyor Nazi subayı gibi; işkencecilere dokunmayıp, işkence altında inleyen genci öldürerek, sessizliği sağlayıp huzur içersinde, kemanlarımızı çalmayı sürdürelim mi? Her türlü pisliğe bulaştırıp, günde belki yüz kere tecavüz ettiğimiz DEMOKRASİ HİÇ BAĞIRMASIN MI? Samanlıkta, bastırılarak ırzına geçilen kimsesiz ve sahipsiz kadınlar gibi hiç GIKI ÇIKMASIN MI? Büyüklerimize seslenmek istiyorum. Siz, “sistemin değişmesi gereklidir”, derseniz, ötekiler de başka türlü düzen isterler. Dünya’da düzenden çok ne var? Az gelişmiş ve kalkındırılamamış ülkelere bir bakmamız yeterlidir.

D. SONUÇ OLARAK DERİM Kİ.

1-Hastalıklar ve sakatlıklar, sistemde değil, sistemin kaymağını yiyenlerdedir, 2-Öncelikle, şu 83’üncü maddeyi değiştirelim. HIRSIZIN, RÜŞVETÇİNİN, SOYGUNCULARIN, BÖLÜCÜ HAİNLERİN VE ÇAĞDIŞILARIN SIĞINDIKLARI KALELERİ YERLE BİR EDELİM. 4-Cumhurbaşkanına T.B.M.Meclisi’ni feshetme yetkisini verelim, 5-Milletvekillerinin siyasi parti değiştirme pazarlarını kapatalım; kim hangi siyasi partiden seçilmişse siyasi partide siyaset yapmalıdır, 6-Güney Kore, iki cumhurbaşkanını ve bir cumhurbaşkanı’nın oğlunu RÜŞVET’TEN MAHKÛM ETTİRDİ,

152

7-Bizler, her türlü suçtan ve özellikle de CUMHURİYET REJİMİNE KARŞI İŞLENMİŞ OLAN SUÇLARDAN SABIKALI OLANLARI YÖNETİME GETİRİRSEK, bu kafaya ve bu eylemlere sistem mi dayanır? HIRSIZI BAŞA, DÜZENİ DE TAŞA KOYMAYALIM. Brezilya’dan, Arjantin’den ve dahi öteki BAŞKANLIKLARDAN DERS alanımız yok mu? DÜZENİ DEĞİŞTİRMEYİ BIRAKALIM DA, ÖTEKİNİN HALLERİNİ DÜZELTELİM! Merhum Özal’ın ağzından dökülen sözler, çok ilginçtir. Başkan olsaydı, aynı sözlerin mantığıyla mı, başkanlığını sürdürürdü, Tanrı bilir: 1-Fiyatları, Tanrı ayarlamaktadır! 2- “HABİBULLAH’A “–ALLAH’IN- İPİNE SARILIN. Bu deyim, Atatürk ve Çağ düşmanı Norslu Sait Okur’a aittir. Nur Risaleleri denilen pejmürde, kitapçıklarda, çok sıkça geçmektedir. 3- Benim memurum işini bilir. Bizler, O’nu memuru olmadığımızdan ve dahi olmaya da niyetimiz olmadığından, bu değerlendirme, bizleri bağlamaz. 4-BAŞKANLIK SİSTEMİNİN, USA’YI BİLE NE HALLERE SOKTUĞUNU GÖZARDI EDEMEYİZ! Sistemi koruyan yosmalara rağmen!

OSMAN TÜRKOĞUZ osmanturkoguz@gmail.com

X. ANAYASA’YI ŞERİATA AÇMAK MÜMKÜN MÜ? OSMAN TÜRKOĞUZ osmanturkoguz@gmail.com İzmir; 27 Ekim. 2008.

A. R. T. ERDOĞAN VE D. BAHÇELİ

Demokratik, laik, sosyal hukuk devleti olan; evrensel değerlere sahip, Mareşal Gazi Mustafa Kemal’in vermiş olduğu uluslar arası kişilik ile kişilikli; Türkiye Cumhuriyetini koruyup, kollamakla yükümlü ve hükümlü, anayasal kurum ve kuruluşlarımızın vermiş oldukları gerekçeli kararları BAZI YEMİNLİLERİ ÇİLEDEN ÇIKARTARAK, NE SÖYLEDİKLERİNİ BİLEMEZ BİR HALE SOKMAKTADIR. Bu cümle, biraz uzun oldu; ATATÜRK DEVRİMLERİ VE ÇAĞDAŞLIK SÖZ KONUSU OLDUĞUNDA, KISA CÜMLELERLE ÇAĞDIŞILIĞIN HEZEYANLARINI ANLATMAK MÜMKÜN OLAMAMAKTADIR.

153

Bendeniz, Sayın R.T.E’NİN, çağdaş ve uygar bir ülkenin bir insanına bile yakıştıramadığım söylemlerinin yanlışlıkların anlatmak istiyorum. Yüzüne hiç tebessüm ve neşe uğramamış; basurdan tedirgin olmuş bir eda ile yırtınan Sayın Bahçeli’ye hiçbir sözüm yoktur, olamaz da. Tanrı Dağından ve Erciyes’ten inen, senede bir gün, Başbuğlarının kabrini ziyaret eden, MHP’NİN üç tekerleğini de yitirip, tek stepneyle kalan Sayın Bahçeliyi, ne yapacağını bilemez bir dul Bayan şaşkınlığı içersinde, Sayın R.T.ERDOĞAN’A STEPNE OLMUŞ görüyorum. Ülkemizin ve ülküsünün yüksek çıkarlarını tehlikeye sokan! Sayın R.T.Erdoğan’ı bir kaşık suda boğmak isteyen Sayın Bahçeli; aynı R.T.E, ANAYASAL KURUMLARA VE ONLARIN ANAYASAL TASARRUFLARINA, HAKSIZ VE AĞIR BİR SUÇ İŞLER BİÇİMDE SALDIRMASINI GÖRÜNCE;” Gel kardeşim, gel, Anayasal kurumları kuşa çevirelim”, demekten çekinmiyor. Hani, Sayın Bahçeli’nin böylesine yanar ve dahi döner tavırlar sergilemesinde hiçbir çekincesi de yok. Bizler, çağdaşlaşmadan ve Atatürk devrimleri ekseninden ülkemiz kayar diye endişe ediyoruz; çünkü ve dahi çünkü yarınlarımızı, aydınlık ve çağdaş bir şekilde teslim edecek ÇOCUKLARIMIZ VAR. Sayın Bahçeli’nin böyle bir endişesi de yok sanıyorum. ”Efendim, Sayın Bahçeli, çok ince bir politika izliyor. AKP’YE tuzaklar hazırlıyor!” Bizim, böylesine ince politikalara da aklımız ve vicdanımız ermez. Ülkemin geleceği üzerinde ince ve dahi mince politikalar yürütülemez. Sayın Bahçeli’nin Rahmetli Türkeş’in kabrini ziyareti; ”yaptığım icraatlar nedeniyle, acaba yerinde duruyor mu kontrolüne yönelik olmalı“ diyorum. Şimdi, gelelim Sayın Recep Tayyip Erdoğan Bey’e; Sayın Bayım, sizin tavrınızı, ”DÖVERİM HA’LARLA”, ETRAFINA SALACAĞI KORKULARLA, ANAYASAL KURUM VE KURULUŞLARI VE VATANDAŞLARIMIZI KORKUTUP, DURUMU KURTARACAK, BLÖFÇÜ BİR TAVIR OLARAK GÖRÜYOR VE ALGILIYORUM. Rahmetli Adnan Menderes te, “ÖN TEDBİRLER KANUNU”İLE, Anayasamızın temel hak ve özgürlüklerini askıya almak istemişti; tutmamıştı. O zaman, Türkiye Cumhuriyeti’nin bu denli sağlam hukuki güvenceleri de yoktu. Yol yakın iken bu söylemlerden ve Anayasal kuruluşlarımıza ve oy kopartabilmek için, yiyecek dağıttığınız ve dahi İFTAR ÇADIRLARINI MESKEN TUTTURDUĞUNUZ VATANDAŞLARIMIZA, bu denli hakaretlerle yüklenmekten de vazgeçiniz. Anayasa Mahkemesinin 11 üyesi de, birer AKADEMİ MEZUNU OLSALAR BİLE, SİZİN İSTEDİĞİNİZİN GERÇEKLEŞMESİ YİNE DE MÜMKÜN OLAMAZ.

154

SİZLERİ, DEMOKRASİ TRENİMİZDEN, İSTEDİĞİNİZ İSTASYONDA İNDİRTMEZLER, BUNU DA İYİCE ANLAMIŞ OLMANIZ GEREKİR.

B. NEDEN VE NİÇİN İSTEDİKLERİNİZ OLAMAZ.

Sizler, iktidara gelmek için, şimdi dört elle sarıldığınız, şekilci ve halkımızı birbirine düşürücü konulardan hiç söz etmemiştiniz. Seçildikten sonrada, T.B.M. MECLİSİ KÜRSÜSÜNDEN, TÜRK ULUSUNUN VE TÜM DÜNYANIN GÖZLERİ ÖNÜNDE AND İÇMİŞTİNİZ. Bu içtiğiniz andı, su yerine içmediğinizi idrak ettiğinize inanıyorum. Şimdi, benim yazacağım bu andı, bir aynanın üzerine yazarak, aynanın karşısına maile geçip, işbu andınızı, yüksek bir sesle okumanızı öneriyorum; unutmuş olabilirsiniz; siz unutmamış olsanız bile, etrafınızı çevirenler, size unutturabilirler. AND İÇME Madde 81-Türkiye Büyük millet meclisi üyeleri, göreve başlarken aşağıdaki şekilde and içerler: 1-Devletinin varlığı ve bağımsızlığını, 2-Vatanın ve milletin bölünmez bütünlüğünü, 3-Milletin kayıtsız ve şartsız egemenliğini koruyacağıma; 4-Hukukun üstünlüğüne, 5-Demokratik ve laik cumhuriyete ve Atatürk ilke ve inkılâplarına bağlı kalacağıma; 6-Toplumun huzur ve refahı, 7-Milli dayanışma ve adalet anlayışı içinde herkesin insan haklarından ve temel hürriyetlerden yararlanma ülküsünden ve anayasaya sadakatten ayrılmayacağıma; büyük Türk milleti önünde namusum ve şerefim üzerine and içerim”. Bendeniz, daha iyi anlaşılsın diye, AND’I, maddeler halinde yazdım. İnsana sormazlar mı, ”Beyefendi, delik deşik yapmak için çırpındığınızı gözlemlediğimiz, bu anayasaya ve habire yüklendiğiniz CUMHURİYETİMİZİN DEĞERLERİ ve BAĞLI KALACAĞINIZI, HER SIKIŞTIĞINIZ ZAMANDA YİNELEDİĞİNİZ ATATÜRK DEVRİMİ ÜZERİNE ANDİÇMEMİŞ MİYDİNİZ? Andınızın hükmü, iktidara gelebilmek için, halkımızı kandırmaya kadar mıydı? Bu soruların yanıtını, önce, aile fertlerinize vermelisiniz. Eğer, onları ikna edebilirseniz; bizim karşımıza çıkıp ta, yalayıp, yuttuğunuz andınızı savunmalısınız. Haydi, bu teklifimizi duymamış olduğunuzu kabul edelim.1961 anayasamızın 154’üncü maddesinde dokunulmalarına anayasa yasağı konulan ve 1982 anayasamıza aynen alınmış olan şu yasalarımıza ne diyeceksiniz? “

BEŞİNCİ KISIM

155

ÇEŞİTLİ HÜKÜMLER 1-inkılâp kanunlarının korunması Madde174-Anayasanın hiçbir hükmü, Türk toplumunu çağdaş uygarlık seviyesinin üstüne çıkarma ve Türkiye cumhuriyetinin laiklik niteliğini koruma amacını güden, aşağıda gösterilen inkılâp kanunlarının, anayasanın halkoyu ile kabul edildiği tarihte yürürlükte bulunan hükümlerinin, anayasaya aykırı olduğu şeklinde anlaşılamaz ve yorumlanamaz: 1-3Mart 1340 tarihli ve 430 sayılı Tevhidi Tedrisat kanunu, 2-25 Teşrinisâni 1341 tarihli ve 671 sayılı Şapka İktisası Hakkında kanun, 3-30 Teşrinisâni 1341 tarihli ve 677 sayılı tekke ve Zaviyelerle türbelerin Seddine ve Türbedarlıklar ile Bir Takım Unvanların Men ve İlgasına dair Kanun; 4-17 Şubat 1926 743 sayılı Türk Kanunu Medenisiyle kabul edilen, evlenme akdinin evlendirme memuru önünde yapılacağına dair medenî nikâh esası ile aynı kanunun 110’uncu maddesi hükmü, 5-20 Mayıs 1928 tarihli ve 1288 sayılı Beynelmilel Erkamın kabulü hakkında kanun, 6-1 Teşrinisâni 1928 tarihli ve 1353 sayılı Türk harflerinin Kabul ve Tatbiki Hakkında kanun; 7-26 Teşrinisâni 1934 tarihli ve 2590 sayılı Efendi, Bey, Paşa gibi lakâp ve Unvanların kaldırıldığına dair kanun, 8-3 kânunuevvel 1934 tarihli ve 2596 sayılı Bazı Kisvelerin Giyilemeyeceğine dair kanun.” Sayın Recep Tayyip Beyefendi; İran gibi ülkelerde, çağdışı ve insan onuruyla bağdaşmayan yönetimler, kolayca iktidar olmuş düşüncesi, Sahte evrak düzenlemek suçundan mahkûm SAYIN Erbakan’a da kolay yapılabilir bir eylem olarak gözükmüştü. O ülkelerden Mustafa Kemal geçmedi ki. O ülkelerin Mustafa kemal’leri yoktu ki. O ülkeleri yönetenler de çağ dışında bir saltanat rüyasıyla yaşamaktaydılar. İran, İran silahlı kuvvetlerinin işgali altındaydı. Ali gitti, Veli geldi. Şahlık, bastonun tepesinde; softalar da bastonun altındaydılar. Yönetim bastonu tepetaklak etti; Mollalar üste çıktılar, İRAN HALKI DA TEPESİ ÜSTÜNE DİKİLDİ. Bugünlerde, afla beraber, eski sağlığına ve eski politik gücüne kavuşan Sayın Affedilmişin hakkını yememek lâzım. Telefon dinletmek suçundan Başkanlıktan olan ve hapis cezası alan Richard Nixon da, tekerlekli sandalyeye sığınarak affa mazhar olmuştu. Sayın Devletimizi Dolandırmaktan Aflı’ya tekerlekli sandalye çok yakışmıştı. Ünlü Fizikçi Stephan Hawkins gibi, bitkin ve büyük bir masumiyet içersinde gözükmesiyle yüreklerimizi dağlamıştı. Ne ise, hiç olmazsa eski öğrencisi ve yardımcısı Sayın A. Gül, O’nu kurtararak, üzülenlerinin yüzlerini güldürmüştü. Bu konular, birbirlerine bağlı oldukları için bu tarafa da uğranamazlık edemezdim. Bazı açıklamalar yaptıktan sonra; politikacıların önlerindeki mayınlı sahalara geleceğim.

156

Sayın Bay Recep Tayyip Bey; siz, isterseniz %100 çoğunlukla T.B.M.Meclisine geliniz; her istediğinizi, kanun olarak çıkartamazsınız. Nedenini mi soruyorsunuz? Şu, MİLLİ İRADE SÖYLEMİNİ BİR KENARA BIRAKMALISINIZ. Rahmetli Adnan Menderes te, “genel irade”, türküsünü söyleye, söyleye gitmedi miydi? Beğenmediğiniz, değiştirmek için can attığınız anayasa’yı %97’lik bir genel irade kabul etmedi miydi? %47’yi genel irade kabul ediyorsunuz; çok güzel; size oy vermeyen % 53, neyin iradesi oluyor dersiniz? Cumhuriyetimizi kurup, bugünlere getirenlerin iradeleri neyin iradesi oluyor dersiniz? UYMAK ZORUNDA OLDUĞUNUZ KURALLAR. 1-Anayasa’da yazılı olan ve KAZIYE’İ MUHKEM HALE gelmiş, -UYULMASI ZORUNLU OLAN, KANUN HÜKMÜNDE İÇTİHAT- yüksek mahkeme kararlarına aynen uyacaksınız; 2-T.B.M.Meclisi iç tüzüğünü aynen uygulayacaksınız; 3-Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün getirmiş olduğu, POZETİF VE EVRENSEL HUKUK KURALLARINA aynen uyacak ve uygulayacaksınız; 4-AİHM kararlarını uygulayacaksınız; 5-“ULUSAL KURTULUŞ SAVAŞINI YAPAN TÜRKİYE HALKINA, TÜRK MİLLETİ DENİLİR,”tanımındaki, TEK ULUS, TEK VATAN, TEK BAYRAK VE TEK EGEMENLİK tanımının dışında çözüm arayışlarına gitmeyeceksiniz; 6-MUSTAFA KEMAL ATATÜRK’ÜN CUMHURİYETİMİZİ GENÇLERE EMANET ETTİĞİNİ DE HİÇ AKLINIZDAN ÇIKARMAYACAKSINIZ; 7-ANAYASAMIZA GÖRE KURULMUŞ BULUNAN TÜRKİYE CUMHURİYETİ’Nİ koruyup, kollamakla görevli kurum ve kuruluşların olduğunu aklınızdan asla çıkarmayacaksınız, 8- Takiyye’ye sapmayacaksınız ve “DARÜL HARP”, masalını bir kenara bırakacaksınız. Bunlara aynen uymazsanız ne mi olur? Anlatayım:

Anayasa kitapçığımızı açıp, okuyalım: “BİRİNCİ KISIM”

“GENEL ESASLAR” “I.Devletin şekli” “Madde1-Türkiye devleti bir cumhuriyettir,

157

“II-Cumhuriyetin nitelikleri” “Madde2-Türkiye Cumhuriyeti,” “Milli dayanışma ve adalet anlayışı içinde,” “ İnsan haklarına saygılı,” “Atatürk milliyetçiliğine bağlı,” “ Başlangıçta belirtilen temel ilkelere dayanan,” “ Demokratik, lâik ve sosyal bir hukuk devletidir.” “III.Devletin bütünlüğü, resmi dili, bayrağı, milli marşı ve başkenti.” Madde3-Türkiye Devleti, ülkesi ve milletiyle bölünmez bir bütündür. Dili Türkçe’dir. Bayrağı, şekli kanunda belirtilen, beyaz ay yıldızlı al bayraktır. Milli marşı ”İstiklal Marşı “dır. Başkenti Ankara’dır. IV-DEĞİŞTİRİLEMEYECEK HÜKÜMLER Madde 4- Anayasanın 1’inci maddesindeki Devletin şeklinin Cumhuriyet olduğu hakkındaki hüküm ile 2’inci maddesindeki Cumhuriyetin nitelikleri ve 3’üncü maddesi hükümleri değiştirilemez ve değiştirilmesi teklif edilemez.” V. DEVLETİN TEMEL AMAÇ VE GÖREVLERİ Madde5-Devletin temel amaç ve görevleri, Türk milletinin bağımsızlığını ve bütünlüğünü, ülkenin bölünmezliğini, Cumhuriyeti ve demokrasiyi korumak, kişilerin ve toplumun refah, huzur ve mutluluğunu sağlamak, kişinin temel hak ve hürriyetlerini, sosyal hukuk devleti ve adalet ilkeleriyle bağdaşmayacak surette sınırlayan siyasal, ekonomik ve sosyal engelleri kaldırmaya, insanın maddi ve manevî varlığının gelişmesi için gerekli şartları hazırlamaya çalışmaktır.” Sayın Bay Recep Tayyip Beyefendi; bu yazdığım, anayasamıza konulan yasaklar; dış politikada sık, sık değiştirdiğiniz kırmızıçizgilere hiç benzemezler. Bunlar, ULUSAL GENEL KABUL VE KANLA YAZILMIŞLARDIR. ANAYASALAR KANLA YAZILIRLAR, HÜKÜMET PROĞRAMLARI DA BUYASAKLARIN KAPSAMINDADIR. ”Ben programıma aldım”,” ben, halkıma söz verdim”, ANAYASAMIZIN HÜKÜMLERİ KARŞISINDA ÖZÜR OLARAK KABUL EDİLEMEZ. Şeker, Bulgur ve Nohutla da seçmenler kandırıla bilinir; amma velâkin, MİLLİ İRADE SÖYLEMLERİYLE anayasa hükümleri çiğnenemez. SAYIN BAYIM, İŞTE SAYDIĞIM BU NEDENLERDEN ÖTÜRÜ, HER İSTEDİĞİN KUŞU KAFESE KOYDURTMAZLAR. BENDEN SÖYLEMESİ. T.B.M. MECLİSİ DE, YASAK ÇİZGİLERİNİN KAPSAM ALANINA GİREN KONULARDA YASA YAPAMAZ.

158

YAPARSA DA, CUMHURİYETİNİN ŞEKLİNE AYKIRILIK, ANAYASA MAHKEMESİNİN GÖREV ALANI İÇERSİNE GİRER.

OSMAN TÜRKOĞUZ osmanturkoguz@gmail.com

XI. TÜRKLERİ DÖNME ve HAİN GÖZÜ İLE GÖRMEK! OSMAN TÜRKOĞUZ osmanturkoguz@gmail.com Çeşmealtı;06 Ağustos 2012./Tekrar! İleti yazım: BİZ;Bu Âlemde ve Öteki Âlemde de evvel Allah Türkoğlu Türküz. Devşirmelik ve Dönmelikle de bir ilgimiz yoktur.24 Türk boyunun ortak Sıfatı olarak Türküz. Damarlarımızda Oğuzunkanını, yüreğimizde, ruhumuzda ve başımızda da Atatükümüze inancımızı taşırız.Cümle uluslarla ve inançlarla da barışığız. Blog adresim: http://osmanturkoguz.blogspot.com/ TÜRKLERİ DÖNME ve HAİN GÖZÜ İLE GÖRMEK! “Biz neden güçlüyüz? Biz, vatan hainlerini öldürürüz. Başka milletlerin vatan hainlerini de başlarına geçiririz. Biz,bundan dolayı güçlüyüz!”Henry Kissinger,USA’NIN Dış İşleri Bakanlarından “Bir yerde dinden söz edildi mi sıkı durmak gerekir. Zira ya canınızı ya da malınızı alacaklardır!”Konfüçyüs Şuursuzca tepki; İhanetten, Cehaletten ve korkudandır. Alınmasın Öküzler ama, trenin raydan çıkamayacağını bilselerdi, kıçlarını trene dönerek var güçleri ile kaçmazlardı! Ostüzü. Ha trenden Öküzlerin kaçması, ha çağdaşlıktan çağdışına Dönmelerin kaçması! / Ha Hainlerimizin Türk ve Türklük üzerine fikir olarak geveledikleri saçması! Ostüzü. İlgi: BLOG adresim:743,Araplaştırmanın İpuçları.

A. TARİH, TÜRK VE TÜRK İNSANI

Çeşmealtı-İzmir dolmuşunda, orta yaşlı bir Bey, özellikle yanıma oturdu. Kendisini tanıttıktan sonra:”Sizinle karşılaşmayı çok istiyordum. Bu karşılaşmamız haberli gibi oldu.”Dedi ve eydirdi: ”Yazılarınızı sürekli olarak okumaktayım. Her okuyanı ters köşeye yatırmak gibi bir sitiliniz var. Son yazınızda; Türk ve Türklüğe yapılan haksız saldırılara veriştirmişsiniz! Yani, Türkler için anlatılanların hiç mi doğru tarafı yoktur? ”Dedikten sonra sustu. Ben de onunla konuşmaya soru ile başladım:

159

“Yaşınız ve tahsiliniz gereği olarak, Çanakkale Muharebelerini ve Ulusal Kurtuluş Savaşımızı okumuşsunuzdur. İnönü Muharebelerinin, Sakarya ve Dumlupınar Meydan Muharebelerinin tüm Harp Tarihi belgeleri taraflarca da yayımlanmıştır. Yunanistan Harp Tarihi Belgelerini, Tirikupis’in anılarını; Sakarya’da Yunan İkinci Kolordu Komutanı Prens Andre’nin “Felâkete Doğru” kitabını da okumuş olmalsınız. Yunanistan Başbakanı Elefterios Venizelos’un İsveç Nobel Komitesine yapmış olduğu teklifi de bilmeyenimiz yok gibidir.1934 Nobel Barış ödülünün Mustafa kemal Atatürk’e verilmesini önermişti. Norveç’te Atasözü haline gelmiş bir deyim vardır:”Atatürk gibi akıllı olmak!”Winston Churcihil’in İsmet İnönü’ye yazdığı mektup ta ortadadır. Daniel Dumoulin, adlı bir Belçikalının yılbaşı tebriği de ortadadır:” "Turguie; tu dois Atatürk a Dieu et le reste a Ataturk!" Türkiye, Atatürk’ü Allaha, geri kalan her şeyi de Atatürk’e borçlusunuz! ”Ulusal Kurtuluş Savaşı hiç yapılmamış!” Diyenler, Hainlerimizi Kahraman yapanlar, Atatürk’e ve İsmet İnönü’ye hakaret edenler ortada. Bunların hangisine inanmaktasınız ve sizce hangisi doğrudur? “Atatürk ve İnönü birer ulusal kahramanımızdır. Bugün siyasilerce anlatılan her şey yalana ve iftiraya dayalıdır!”Dedi. Sorunuzun yanıtını siz vermiş oldunuz! Bugünkü iftiralar ve karalamalar, yarın tarih olarak salakların ve yığınların da karşısına çıkartılacaktır. Bir, iki olay Türkü ve Türk insanını tanıtmaya yeterlidir. Çanakkale Muharebelerinde, Türk mevzisinin önünde yatan bir İngiliz subayını, siperden beyaz bayrak çıkartarak sırtlayan bir Türk askeri, onu İngiliz mevzilerinin önüne bırakır. Ulusal Kurtuluş Savaşında; Talas’ta esir olarak tutulan Yunanistan’ın Küşükasya Orduları Başkomutanı Tümgeneral Tirikupis’e Türk Kadınları yemeklerinden verirler. Uşak yöresinde, İzmir’e doğru ilerleyen Türk askerlerine çörek veren Köylü Kadınları bunlardan Yunan Esirlerinin de yemelerini isterler.”Dedim ve daha başka şeylerden de söz ettim. Katillerin, yağmacıların, Allah adına insanları kesenlerin ve insanları Allah adına esir pazarlarında satanları anlatan bir yazı yazacağıma da söz vermiştim.

B. ARAP EMPERYALİZMİ

Benim son yazımın çıktısını okuyanlardan da memnuniyetsizlik işaretleri gelmedi değil. Kim yağmacı, kim katliamcı, kimler zulme ve soyguna uğramış; Allah adı kullanılarak kimler kitleler halinde, genç, çocuk, kadın ve kız, Arap

160

pazarlarında, hayvanlar gibi asırlarca satılmış! İslamcılık, nasıl Arap emperyalizminin aracı olarak kullanılmış! Onu da yazayım da içim rahat etsin. Uhut yenilgisinden sonra; Mekkelilerin 10.000 kişilik bir güçle, Medine üzerine yürüyecekleri haberi, Mekke’de bulunan Hz. Muhammed’in Amcası Abbas tarafından Hz.Muhammed’de bildirilince “savunma önlemleri konuşulurken; Selman’ıFarisinin önerisi üzerine Medine’nin etrafına geniş hendekler kazılmasına başlanmıştır. Selman’ıFarisi hendeği kazarken büyükçe ve sert bir kayaya rastlamıştı. Peygamber;eline balyozu aldı,kayaya şiddetli bir şekilde vurdu.kayadan büyük bir şekilde üç şimşek çıktı.Selman’ı Farisi bu durumu Peygambere sordu: Peygamber Efendimiz de: “Ey! Selman, ilkinde Allah(CC) bana Yemen’in kapılarını açtı. İkinci şimşekle Allah bana Şam ve batının kapılarını açtı. Üçüncü seferde ise, doğunun kapılarını açtı!”Dedi. Sözcü Gazetesi,06 Ağustos 2012,Ramazan Köşesi. “Şura suresi (42’inci sure)7’inci ayet: ”Ve işte böyle sana-Muhammed-Arabî bir Kur’an vahyetmekteyiz ki Umm’ul Kura’yı (Mekke şehrini) ve çevresindekileri sakındırasın ve o toplama gününün dehşetini haber veresin—Onda şüphe yok; bir fırka cennet’te, bir fırka sair’de (Çılgın ateş içinde).”Kur’anı Kerim ve İzahlı Meali, s.482.Elmalılı Hamdi Yazır.” Müslümanlıktaki aşamaları görebilmek için; 17 Eylül 622; Hicret’ten sonra; Hz.Muhammet ile Medineli Yahudiler; Hz.Muhammet ile Medineli Yahudiler arasında imzalanan,65 maddelik Medine Sözleşmesi. Taha Akyol; Medine’den Lozan’a. Okunmalı derim. “Tevrat’ta; her sefer dönüşü; ”binbaşıların, ganimet olarak yağmalanan altın ve kıymetli eşyaları çadırlarında oturan Hahamlara verdiklerini” yazmaktadır. Kuran’ı Kerim’in sekizinci Enfal suresinin ilk ayetinde: ”Ganimetin, Tanrı ile peygambere ait olduğu”, yazılıyken; Hüneyin gazvesinde; elde edilen: 1- 24.000 deve, 2- 44.000 davar, 3- 6.000 esir; 4- 300 okka altın, -Sayın Ş.Keçeli,4,000 okka altın ve gümüş diyor.- 5- 600 okka gümüşün paylaşımda büyük tartışma çıktığı için; aynı surenin 41’inci ayetinde, yağmadan elde edilen Ganimetin (8) zümreye paylaştırılması emredilmiştir. Hz. Muhammet’in sütannesi Âlime de Ganimet olarak alınan esir kadınlar arasında bulunmaktadır! Ahmet Cevdet Paşa; Kısası Enbiya ve Tevarih’i Hulafa.C.1,s.309. Hz. Muhammet, Mekke’yi gizlice terk edip, Medine’ye sığındığında, orada yaşayan Yahudi toplumu ile 65 maddelik bir anlaşma yapmıştı.-Taha Akyol; Medine’den Lozan’a- Bu anlaşmaya göre; Hz. Muhammet, kervan basma gibi eylemlere girişmeyecek, Medine’deki huzuru koruyacaktı. Bedir Gazasında; kendisini Beni Nadir Yahudi aşiretinin öldüreceğini öğrenen Hz. Muhammet; Beni Nadir Yahudi aşiretinin tüm mallarına el koyarak, kendilerini Medine’den sürgün etti. Beni Nadir;600 deve yükü eşyalarını alarak; tüm mal varlıklarını da Medine’de bırakarak Medine’den kovuldu. Taşınamaz

161

malları Medineli Müslümanlar arasında paylaştırıldı, Yahudi evlerine de Muhacirler yerleştirildi. Uhut Gazasından sonra da; Beni Luka Yahudi aşiretini, 24 saat içersinde, bin deve yükü eşyası ile Medine’yi terk ettirdi. Bir kış günü; Müslümanlığı kabul etmemiş Kureyşlilerin, 10,000 kişilik bir kuvvetle Medine’ye saldıracakları haberini Hz. Muhammet’in amcası Abbas bildirince, Medine’deki panik, şehrin etrafına hendek kazılması ile durduruldu. Medine’de yaşayan en büyük Yahudi topluluğu olan Kureyza; Mekkelilerle bir oldu. Kureyza kabile reisinin kızı Safiye de, Hayber Yahudi aşireti reisinin oğlu ile evliydi. Mekkeliler, Medine ablukasını kaldırıp, Mekke’ye dönünce; Kureyza aşiretinin anlaşmaya uymama konusu gündeme getirildi. Kazılan hendekten atlayarak geçmek isterken, bir ağaç dikmesinin üzerine düşerek, ağır yaralanan bir Müslüman hakem seçildi. Hasta haliyle Medine’ye gelen bu seçilmiş hakem, iki tarafı dinledikten sonra; kararını açıkladı: “Kureyza aşiretine mensup, bütün ergin erkeklerin boyunları vurulacak; bütün malları ve mülkleri ellerinden alınacak, çocukları, kadın ve kızlarına esir işlemi yapılacaktır. ”Meydana toplatılan Kureyzalı erkeklerin, meşale ışıkları altında; bizzat Hz. Muhammet tarafından, etek kıllarına bakılarak; etek kılları siyah olanlar cellâtlara teslim edilerek boyunları vuruldu.*-İslam Ansiklopedisi, Beni Nadir, Beni Luka ve Kureyza maddeleri.- O minibüste, Yahudi düşmanı arkadaşım: “-Kureyza Yahudi kavmi, Allah’ın emri ile öldürüldü!” demişti. İşin en çok tuhafıma giden tarafı da; büyük bir din bilginimizin, aynı fikri yayımlaması oldu: Ol bilginimizde, bu soruya yanıt olarak, gazetedeki köşesinde: ”Kureyza Yahudi aşireti Allah’ın emri ile öldürüldü” diye yazdı: —Hz. Musa, tanrısının emrini uygulayarak kadın esirleri öldürtmüştür. —Diğer kavimlere verilen her türlü zarar, Hz. Musa’nın tanrısının emri gereğidir. —Bütün kavimlerin malları ve canları Musa Peygamberin tanrısının emri ile İsrail oğullarının tasarrufundadır. —Tüm insanlara yapılacak işlemler Hz. Musa’nın tanrısının emri gereğidir. Tevrat ve İsrail dini metinleri böyle yazmaktadır. Şimdi, gelelim İslam tarafına: —23 senede, Kuran’ı Kerim’in 180-200 ayeti neys oldu-Nakzedildi- Kıble Kudüs iken Kâbe’ye döndü. —Kureyza Yahudi aşiretinin tüm ergin erkekleri, Ulu Tanrımızın emirleri üzerine öldürüldü! Kadınları, kızları ve çocukları esir işlemine tabi tutuldu. Tüm mal varlıklarına Ulu Tanrımızın emirleri gereği el konuldu! —Hz. Muhammet’in kölesi ve üvey oğlu Zeyd’in boşadığı karısı, Hz. Muhammet’in yeğeni ve eski nişanlısı Zeynep’in, Hz. Muhammet ile nikâhlarını bizzat Ulu Tanrımız kıydı.-Kuran’ı Kerim, 33’üncüAhzap suresi,37’inci ayet.- —Kuran’ı Kerim’de, Ulu Tanrımız, Hz. Muhammet’e: “Ne bir eksik, ne de bir fazla, sen tebliğ et” diye seslendi. 5’inci Maide suresi, 67’inci ayet. Şimdi de buradan 2’inci Bakara suresine geçelim: Bakara suresi, İsrail oğullarının yaptıkları kötülükleri ve döneklikleri, uzun, uzun anlatmakta; tanrı’nın nimetlerini inkâr ederek, Musa peygambere de bin bir zorluk çıkardıklarını

162

sayıp, dökmektedir. Kuran’ı Kerime ve Hz. Muhammet’in getirdiklerine inanmadıkları takdirde, nasıl bir Tanrısal azapla karşılaşacakları da anlatılmaktadır...” Abbasiler döneminde; Babek adlı birisinin önderliğinde,”Ortak Mülkiyeti” savunan ve Kızıl bayraklı büyük bir ayaklanma olmuştu. Afşin Bey adlı bir Türk komutan, kendi ordusu ile bunlara karşı savaşarak 7.500 esiri kurtardığı gibi 250.000 asiyi de öldürmüştü. Bir kadının ihbarı ile; sünnetsiz olduğu ve akşamları bazı kitapları okuduğu anlaşılan bu Büyük Kahraman Arap Mahkemesine çekilmişti. Neden sünnetsiz olduğu sorulduğunda: ”Çok ileri yaşlarda Müslüman oldum. Sünnetin islamın temel kurallarından olmadığını bildiğimden, yaşlı halimde acıya katlanmak ta istemedim, bu nedenle de sünnet olmadım!” Dediğinde: ”Muharebelerde yaralanarak bunun acılarına katlanıyorsunuz!”Denildiğinde: ”Muharebe sosyal bir olaydır, yaralanmak ta doğaldır!”demişti. ”Akşamları, bazı kitapları okuyormuşsunuz. Bu kitaplar neye dairdir?” Sorusuna da: ”Mensup olduğum milletimin tarihidir okuduğum kitaplar.”demiş ve ölüme hüküm giymiştir. Cezaevine kapatılan Rahmetli Afşin Bey, aç bırakılarak öldürülmüştür. Bakınız Ansiklopediler bu konuda neler demektedir: “Afşın Abbasi Devleti hükümdarı halife Mutasım’ın başkomutanı. Asıl adı Haydar bin Kâvus olup, Afşin de denir. Doğum tarihi meçhuldür. Kendisi Uşrusana beylerinden olduğu bilinmektedir ve Afşın kelimesi özel bir ismi değilde Uşrusana beylerin sıfattır.[1] Kendisi İrani asıllıdır. Abbasi hükümdarı Memun zamanında kendi isteğiyle Kelime-i Şehadet getirerek müslüman olmuş ve ordusuyla birlikte Abbasi hükümdarı Memun'un ordusuna katılmıştır. Afşin’in gulam ordusuna "Türk Birliği" dendi ve bu ordu ölene kadar halifeye hep sadık kaldı. Afşın'ın ölümünden sonra bu ordu dağıldı. Abbasi hükümdarı Mutasım’ın Mısır ve Suriye valiliği sırasında birlikte bulundu ve birliğiyle Mısır'da patlak veren ayaklanmaları bastırdı. Arşın’ın en önemli askeri başarısı uzun zaman Azerbaycan'da sorun çıkaran Bâbek Ayaklanması'nı bastırmasıdır. Üç yıllık kanlı mücadelelerden ve savaşlardan sonra 837 yılında Hurremi Babek'i tutsak ederek Abbasi ili Samarra’ya getirdi ve bu başarısı Müslüman dünyasında büyük sevince neden oldu. 838 yılında hükümdar Mutasım’ın da katıldığı Amorium seferinde kendi ordusu Türk birliğine komuta eden Afşın bu seferin başarıya ulaşmasında önemli rol oynadı. Bâbek Ayaklanması'nı desteklemek üzere doğuya ilerleyen Doğu Roma ordusu Ankara yakınlarında Afşin’in ordusu tarafından yenilgiye uğratıldı ve Ankara Arap İmparatorluğu' nun eline geçti.”

163

“Korkusuz savaşçılar olan Türk birliğinin yaptığı cesurca saldırı düşmanın bozulup kaçmasına neden olmuştu. Bütün bu başarıları rakipleri tarafından kıskanıldı. Çeşitli iftiralar ile hükümdarın gözünden düşürüldü ve hapse atıldı. Yapılan mahkemede suçsuz yere suçlandı. Bazı asileri kışkırttığı ve kendisinin müslüman olmadığı ileri sürüldü. Mahkûm edilen Afşın hapishanede aç bırakılarak 841 yılında öldürüldü.” YİĞİT TÜRK’TEN: “Kuteybe—Kuteybe bin Müslim, Buhara ve Taşkent’te 10.000 Türk subayını, uçkurlarını kullanarak, ağaçlara astırtan Emevi Müslüman Arap komutanı---/Ostüzü, buna karşılık belh şehrinde hazırlık yaparak, baharda büyük bir ordu ile Talkan şehrine doğru yürür. O ana kadar bir direniş hazırlığı yapamayan Talkan şehri meliki Sehrek, Kuteybe’nin gelişinden önce şehri terkeder. Şehre hiç savaşmadan giren Kuteybe’nin adamları şehirde eli kılıç tutabilen ne kadar erkek varsa hepsini kılıçtan geçirirler. Bu Katliam o zamana kadar yapılanların en büyüğüdür. Kuteybe bu katliamı diğer beyliklere ibret olması için yapar. Kuteybe’nin askerleri öldürebildikleri kadar öldürürler, geri kalanları da, Talkan yolu üzerindeki ağaçlara asarlar. Bu yolun 4 fersah ( 24 km.) mesafelik bölümü Türklerin ağaçlara asılan cesetleri ile doludur. Talkan katliamı tarihe, Arapların o güne kadar yaptıkları katliamların en büyüğü olarak geçmiştir. Halk, Müslüman Araplarla savaşmadığı halde, Kuteybe ve askerleri sırf diğerlerine örnek olsun diye 40.000 kadar kişiyi kılıçtan geçirmiş, ağaçlara asmıştır. Talkan ve Curcan katliamları olarak tarihin kara sahnesinde yerini aldılar. Biri de diğerinden aşağı kalmaz. Belki Türklerin kanlarından ekmek yapılması-yenmesi üfürme olabilir ama geri kalanı doğrudur. EK:17.000Türk’ün kanını ucunda değirmen olan bir dereye akıtarak, bu derenin suyu ile öğüttükleri buğdaydan yaptıkları ekmeği yiyerek, Türklerin kanından yapılmış ekmekleri yedik diye övünmeleri de bundandır! Ostüzü. Tarih kitaplarında okutulmaz, tarih bölümlerinde söylenmez, sorsan tarihçilere, şöyle derler: Aslında Türkler Çinlilerle savaşırken yardıma gelmiş Araplar, sonra türkler Araplara karşı sempati beslemiş, islama yönelmişler ama sonrasında bir takım istenmeyen olaylar meydana gelmiş, bunun üzerine bu savaşlar yapılmış, o kadar da kötü şeyler olmamış canıııımm… Bütün Türk tarihindeki olaylar kötü, savaşlar şiddetli, vurdular kırdılar gerçek, bir tek Türkleri Arapların katletmesi gerçek değil. 30000–40000 Türkten bahsediyoruz. Kılıçsız silahsız bazıları da pes etmiş. Ama bu sayılmaz, niye? Araplar iyi ya? Cici ya? Din kardeşimiz ya? Vay anasını arkadaş, hayret. Bu kadar da üstü örtülmez ki böylesi olayların. Sonra da elli şekil entirikayı mı kötülersiniz ay. Nefret suçu işledi. Vay saldırdı Araplara diye.

164

Bütün Ortadoğu ırkları seçkin ama en seçkinleri de Araplar! Ben de onları çok severim! Böyle diyeyim de götüme kaçmasın.. Konuşmaktan bile imtina ettim ben bu heriflerle. Ne kanım çekti ne canım konuşmak istedi. Boşnak, moşnak hepsiyle kanka oldum, ahbap oldum da bu herifler nedense böyle Türk eti yer gibime geldi benim hep. Sürdü de sürdü nefretleri, Türklerin karnında altın var diye Trablusgarp’ta kestiklerini de biliriz dedeleri. Bizim büyük dede dönmüş ama cümle arkadaşı ölmüş. Kendisinin muskası varmış düşmana karşı, hiç kurşun gelmemiş bu yüzden kendisine, ahbaplarına hep gelmiş hepsi de ölmüş, diye anlatırmış babamlara. Eşkıya filmindeki gibi. Yazık. Bunlar da Müslüman. Ne diyeyim Araplar, ah Araplar ah. Ne desem ben içim susmaz. Taa ne zamandır yazacaktım da hep unuttum. Şimdi de dilimi yontmak zorunda olduğumdan dolayı yazamıyorum. Unutturulan tarihi unutmuyoruz, unutmayız, ne bunu, ne Talkan'ı, ne Hocalıyı ne şunu, ne bunu. Ama bizden olmaz. Biz reklâm yapamayız. Herkesin mahalle savaşı bile meydan savaşı ama bizim kesilişimiz tarih sahnesinde yok. İyi. Çok güzel. Kuteybe denen aziz kişilik, Araplara mahsus üç kere tekrarlamak alışkanlığıyla hepsini öldürün diye fetvalar vermiş. Sonra da "aman efendim, gök tanrı'ya benziyordu islamın Allahı, ondan Müslüman olduk.." He ya, aynen öyle. Neden Hıristiyan olmadık? İsa gök tanrıya benzemiyor muydu? Musa’nın rabb'ı neye benziyordu peki? Zeus? İnsan hıristiyana gücenmiyor da salak gibi, Müslüman’a güceniyor, düşünüyor ki: Hadi o düşman, hadi o haçlı, hadi o almaya geldi, devşirmeye, tahribata, saflarına çekmeye, sen ne bok yemeye geldin yıllardır milletin üstüne? 1500 senedir Türkle uğraştığın yetmedi, haaala rejimini satmaya çalış. Çok sinirlendim çok. Herkese güceniyorum. Yani ben gücenmek olarak yumuşattım. Malum sözlük kuralları yüzünden. Siz gücenmek yerine istediğiniz kelimeyi koyunuz. Dikesi gelmek dâhil. Ahımız kalsın üstünüzde. Böyle seçilen bir din de çok kabul göremedi tabii haliyle. Fason. Akşam rakı iç sabah cumaya git. Şimdi de kesecekmişsiniz la milleti? Arap uşakları?” Curcan katliamı, “talkan katliamı ile birlikte 100.000'e yakın Türk’ün öldürüldüğü ve onbinlercesinin köle ve cariye olarak pazarlarda satıldığı iddia edilen katliam.” Taberi’nin,”Milletler ve Hükümdarlar Tarihi”adlı altı ciltlik kitabını MEK’LIĞI yayınevinden satın almıştım. Bu kitapta; Arapların; İran, Horasan ve Türk Ellerinde yapmış oldukları insanlık dışı katliam ve uygulamalar, diğer Araplar gibi, övünerek anlatılmaktadır. Burada, bir bloktan aldığım iki büyük Türk

165

Kıyamının öyküsü anlatılmaktadır. Türkler için”Yağmacı ve Kıyıcı” diyen Aymaz ve Hainlerimize bu yazı armağan edilmiştir: Ostüzü. , “ bir defasında Abdurrahman b. Müslim, Kuteybe'ye, 4000 esirle gelmişti. Kuteybe, Abdurrahman'ın böyle kalabalık Türk esirleri ile geldiğini görünce hemen tahtının çıkarılmasını ve bir meydana kurulmasını istedi. Tahtının üzerine mağruru bir eda ile oturan Kuteybe, bu Türk esirlerinden bininin sağına, bininin soluna, bininin arkasına ve bininin de önüne dizilmelerini söylemiş ve sonrada Arap askerlerine dönerek yalın kılıç bu Türklerin kafalarının koparılmasını emretmiştir. EK: Ostüzü: Müslüman Araplar, kendi peygamberleri olan Hz. Muhammed’in: BİR İNSANI ÖLDÜREN BÜTÜN İNSANLARI ÖLDÜRMÜŞ GİBİR!”Hadisini hatırlamaz olmuşlardır tarihleri boyunca. ”Cebbar, zorba, İnsafsız Arap komutanının etrafının bir anda bu Türklerin kafa kol ve gövdeleri ile bir kan gölü haline geldiğinden hiç kimsenin şüphesi olmamalıdır. Bu Muharebelerde öldürülen Türklerin haddi hesabı yoktu. Nitekim bu Vahşetten adeta gururlanan bir Arap şairi Kaah el-Aşkari şöyle haykırmıştır: “Kazan ve Facfac önlerinde korkudan birbirlerine sarılmış zavallı Türkleri öldürdüğünüz geceleri hele bir hatırlayınız. Herkesi kılıçtan geçirdiniz. Sadece ata dahi binmeyecek yaşta küçük Çocuklar kaldı. Binenlerde o hırçın atların sırtında sanki bir yük gibiydiler. ( Sayfa 314 )” “Harzem'de ayaklanan halk, Kuteybe ile işbirliği yaptığı için Caygan’ı öldürür. Bunun üzerine, Kuteybe bütün Harzem'i yakıp yıkar, halkı kılıçtan geçirir. Harzemli ünlü Türk bilgini, Biruni Harzem'deki Uygarlığın yok edilişini şu şekilde anlatır. "Kuteybe, her çareye baş vurarak Harzemlilerin yazılı dilini bilenleri, geleneklerini Koruyanlarını, bütün bilginleri öldürttü, böylece her şey karanlıklara gömüldü.” ” Katliamdan geriye kalan kız ve kadınlardan beş de biri cariye olarak Halifeye ayrıldıktan sonra, geriye kalanlar askerler arasında ganimet Olarak paylaştırılır”. Ek: Ostüzü: Hz. Ömer zamanında, İran Hükümdarının üç kızı Mekke Esir pazarına getirilerek satışa sunulur. Kızların asaletleri nedeniyle, diğer esir kadınlardan farklı olmalarına Halife Ömer karar vererek yeni bir fiyat listesi hazırlar. Kızların ikisinin bedellerini kesesinden ödeyen Hz. Ali, kızların birisini oğlu Hasan’a, diğerini de Hz. Ömer’in oğluna armağan eder. Hasanın soyundan gelen kişiler bu İranlı esirden olanlardır.” Osman Türkoğuz; “Araplaştırmanın İpuçları. “ Sayın Tarhan AYKUT’UN BLOGUNDAN.

166

C. TÜRKLERİN İSLAMLAŞTIRILMASI

“Giderek daha çok siyasete bulaştırılmak istenen İslam, ilk olarak Türklere ne şekilde ve hangi şartlarda gelmiştir pek bilinmez, sanki bilinmesi de pek istenmez. Ancak, birçoğumuzun bilmediği, ya da bilmek istemediği bu tarih, en çok bilmemiz gereken konuların başında gelmektedir... Aşağıdaki doküman tamamen İslami kaynaklardan, Taberi ve Zekeriya Kitapçı gibi İslami tarihçi ve yazarlardan düzenlenerek hazırlanmıştır. Türklerin ilk Müslümanlaştırılmaları ile ilgili 670'li tarihlere dayanan bilgiler maalesef okullarda bizlere hiçbir zaman verilmemiş, verilen bilgiler ise, Türklerin Müslümanlığa geçişleri kendi istekleri ile olmuş gibi gösterilerek, 740'lara kadar ki tarih atlanarak verilmiştir. İslam'ın Türklere zorla kabul ettirilmeleri ile ilgili 670'lerden başlayarak 740'lara kadar uzanan tarihin bize okullarda anlatılmamasının nedenlerini, bu kısa tarihi öğrenince biraz daha anlamak mümkün olabilecektir. Şimdi, bu atlanan 70 senelik tarihe bir göz atalım...

1. MÜSLÜMAN ARAPLARIN TÜRKLERE İLK SALDIRILARI Seyhun ve Ceyhun nehirleri arasında bulunan bölge tarihi ipek yolu üzerindedir.. Türk beylikleri, bu bölgedeki, Buhara, Semerkant, Talkan, Baykent gibi şehirlerde yerleşmiş yaşıyorlar, deri imal ediyor ve pamuktan kâğıt üreterek bunları satıyor ve iyi de para kazanıyorlardı... Bu üretimlerinin yanı sıra Altın madenleri çalıştırıyorlardı... Özellikle adı zengin şehir manasına gelen, Semerkant'ın zenginliğinin o devirde dillere destan olduğu söylenir.. Bu zenginlik öteden beri Talancı Arapların iştahını kabartıyorduysa da, Türklerden çekiniyorlar ve araya sınır olarak koydukları Ceyhun nehrini geçmeye pek cesaret edemiyorlardı... Çünkü daha önce Halife Osman zamanında, Muhammed bin Cerir komutasındaki Araplar İslamı yayma bahanesiyle oraları talan etmek için 2700 kişilik bir ordu ile Fergane'ye kadar girdiyse de Türkler tarafından yok edilmişlerdi. Ancak daha sonraları Muaviye tarafından, Ceyhun nehrinin altında kalan Horasan'ın tamamıyla işgal edilmesi ile o bölgede ilk Araplaştırma ve İslamlaştırma girişimleri başlamış oldu...

2. BUHARI’NIN TALAN EDİLMESİ Horasan'ın kendileri tarafından tamamen işgal edilmesinden cesaret alan Araplar, Muaviye'nin ilk Horasan valisi olan, Ubeydullah bin Ziyad 673 yılında bu

167

sefer ilkinden çok daha kalabalık 24000 kişilik bir ordu ile Ceyhun nehrini geçerek Kibac Hatun yönetimindeki Buhara'yı kuşatır. Kibac Hatun diğer Türk beyliklerinden yardım isterse de bu yardım kendisine gelmez ve Araplar verdikleri kayıplardan dolayı Buhara'yı işgal edemezlerse de tam anlamıyla talan ederler. Daha sonra, Muaviye'nin ikinci Horasan Valisi, Halife Osman'ın oğlu Said de Buhara'ya saldırmaya hazırlanır. Kendisine diğer Türk Beyliklerinden yardım gelmeyeceğini anlayan Kibac Hatun, Sait’le anlaşma yapmak zorunda kalır. Bu anlaşmaya göre, Kibac Hatun, Sait’e diğer Türk Beyliklerine yapacağı saldırılarda önüne çıkmayacağına dair güvence ve bu güvencenin teminatı olarak da Buhara'daki Türk asilzadelerinden rehinler verir... (Bu sayı kimi tarihçilere göre 50 kimine göre de 80'dir... ) Bu anlaşmanın verdiği rahatlıkla Said, zenginliğini öteden beri duyduğu Semerkant'a saldırır... Semerkant'ı baştan aşağı talan eder ve topladığı binlerce Türk gencini, köle pazarlarında satmak için Horasan'a getirir... Said daha sonra Kibac Hatun'dan aldığı 80 kadar rehine tarafından bir punduna getirilmiş ve hançerlenerek öldürülmüştü...( Sait’i öldürdükten sonra dağa kaçmayı başaran rehinlerin orada açlıktan öldüğü söylenir ) Said'den sonra, Horasan Valisi Salim bin Ziyad olur. Horasan'da Muaviye'nin oğlu Yezit’e bağlıdır... Ziyad'da ayni şekilde 680 yılında Türkleri İslamlaştırmak ve şehirlerini talan etmek için saldırır fakat püskürtülerek geri çekilirler. Bu sefer, kendi orduları Türkler tarafından talan edilerek silahları alınır... Daha sonra Araplar daha güçlü bir orduyla tekrar saldırır ve Türkleri gene talan ederler... Bu talandan her Arap 2400 dirhem alır... (Bir kölenin satış fiyatı 300 ile 500 dirhem arasında olduğu düşünülürse, bu durumda aldıkları ganimet adam başına 7 veya 8 köleye eş değerdedir.)

3. HACCAC VE RUTBİL İslam'da ilk asimilasyon 685 yılında Abdülmelik ile başlar.. Abdülmelik, etrafını İslamlaştırmaya adı İslam tarihine kan dökücü zalim olan Haccac'ı kendisine yardımcı seçerek başlar... Abdülmelik önce civar halkların dillerini Arapçalaştırdı. Haraç karşılığı önceden bazı hakları kabul edilmiş olan gayri Müslimlerin bütün haklarını geri aldı. Bu arada Haccac'ı Irak genel valiliğine atadı... Haccac'ın Irak'a genel vali atanmasından sonra Türklerin kaderinde ilk köklü

168

değişikler başlamış oldu. Haccac ilk olarak Ubeydullah ibni Ebi Bekri'yi Sicistan'a, Muhalleb ibni Ebi Sufra'yi da Horasan'a vali yapar... O tarihte, Sicistan'ın Türk Hükümdarı Rutbil'dir ve Araplara vergi vermektedir. Haccac, bununla yetinmez ve Ubeydullah'ı Rutbil’sin üzerine göndererek ondan tam olarak teslim olmasını ister.. Rutbil önce bu teklifi kabul etmek istemez... Bunun üzerine Ubeydullah Rutbil'in üzerine yürür. Rutbil 18 fersah geriye çekilerek Ubeydullah ve ordusunu kuşatma altına alır. Ubeydullah, Rutbil'den kurtulmak için 700000 dirhem teklif ederse de Rutbil kabul etmeyerek Arap ordusunu büyük bir bozguna uğratır. Buna çok kızan Haccac 40000 kişilik büyük bir ordu toparlayarak, Abdurrahman ibn Esas komutasında Rutbil'in üzerine gönderir. Rutbil'i yenemeyeceğini anlayan Esas, bu sefer onunla anlaşır. Bu olay karşısında çılgına dönen Haccac, Esas'ı yakalatmak üzere bir birlik gönderirse de, Esas'ın ordusu bu birliği yenilgiye uğratır ve geri kalanları da Basra'ya kadar sürer. Ancak burada yenilen Esas'ın ordusu dağılır ve Esas Rutbil'e sığınır. Bunun üzerine Haccac, Esas'ı kendisine vermesi için Rutbil'i tehdit eder. Vermediği takdirde çok büyük bir ordu ile üzerine yürüyeceğini ve bütün Türk şehirlerini harap edeceğini, verirse de kendisinden 7 sene hiç vergi almayacağını söyler. Türk şehirlerinin tekrar bir savaşa girmesini istemeyen Rutbil, 7 sene haraçtan muaf tutulacağını da düşünerek Haccac'ın bu teklifini kabul eder ve Esas ve yakınlarını Haccac'a teslim eder. Ancak, Rutbil Haccac'a güvenmekle hata yaptığını daha sonra anlayacaktır. Haccac Rutbil'den Esas'ı teslim aldıktan sonra derhal yeni bir ordu düzenleyerek 699 yılında Muhalleb bin Ebi Sufyan komutasında Türk şehirlerinin üzerine gönderir. Hocente, Kes, Sogd ve Nesef'i ele geçirirse de Türkler direnirler. Horasan valiliğine Muhelleb'in oğlu Yezid gelir. Yezid ibni Muhelleb'de Türk şehirlerini talan eder. Yezit’in savaşçıları, Harzem'den ele geçirdiği Türkleri boyunlarına damga vurarak köle pazarlarında satarlar. Bu tarihlerde, Araplar Türklerin yurtlarını devamlı olarak istila edip şehirlerini talan ettilerse de kalıcı bir üstünlük sağlayamamışlar, elde ettikleri yerleri sonunda tekrar Türlere geri vermek zorunda kalmışlardı...

4. KUTEYBE İBNİ MÜSLİM 705 yılında Abdülmelik öldüğünde yerine oğlu Velid geçer. Ve Türk tarihini önemli şekilde etkileyecek olay, Kuteybe ibni Müslim'in Horasan'a vali atanması olur. Bu zamana kadar kalıcı bir başarı elde edemeyen Araplar onun zamanında

169

Türk yurtlarında kalıcı başarılar elde etmişlerdir. Türklerin gerçek anlamda kılıç zoru ile Müslümanlaştırılmaya başlamaları Kuteybe zamanında olmuştur... Vali olduğu andan itibaren, Türk Beyliklerinin toptan işgal edilerek İslamlaştırılması için çok güçlü bir ordu kurmaya başlar. Merv'de askerleri toplayarak, Allah kendi dininin aziz olması için size bu toprakları helal kıldı der... Sanki Bakara suresi 193'ü... "Yalnız Allah dini kalana kadar onlarla savaşın..." ya da "8.Enfal /.39'u "din tamamen Allah'ın oluncaya kadar onlarla savaşın!" Ayetlerini savaşçılarına hatırlatarak Arap ordusunu Türklerin üzerine sürer. Kuteybe ilk olarak Baykent'i kuşatır. Diğer Beyliklerden Türk Savaşçılar Baykent'in savunmasına yardıma gelirler. İki ay süren bir savaş olur. Kuteybe tam bir zafer kazanamazsa da, Türkleri haraca bağlayan bir anlaşma yapmaya zorlar. Şehir yıkımdan kurtulur ama şehre giren Araplar anlaşmaya rağmen şehrin bir kısmını yağmalarlar ve şehirden ayrılırlarken arkalarında bir de askeri garnizon bırakırlar. Başlarına gelecekleri anlayan Türkler ayaklanmaya başlarlar ve kendi aralarında silahlanarak karşı bir mücahit birliği kurarlar, Baykent'de karışıklıklar başlar. Bunun üzerine Kuteybe Baykent'e tekrar gelerek nekadar silahlanan Türk varsa hepsini öldürtür. Kadınları ve çocukları esir alır ve şehri tekrar baştan aşağı yağmalar. Taberi'nin anlatımlarına göre, Kuteybe'nin aldığı ganimetlerin haddi hesabı yoktur. Taberi, bütün Horasan'ı işgal ettiklerinde dahi bu kadar ganimet toplayamadıklarını söyler. Şehrin yağmasından sonra, daha önce Horasan'da Merv'e getirilmiş olan Arap aileleri, Merv'den getirilerek Baykent'e yerleştirilir... Muhafız birlikleri oluşturulur. Valilik den vergi tahsildarlığına kadar bütün denetim organları Araplardan oluşturulur... Türklerin Budist ve Zerdüşt inançlarını simgeleyen bütün heykeller toplatılır, taş olanlar kırılır, altın olanlar eritilerek ganimet olarak Araplar tarafından alınır... Bunlar, Enfal suresinde yazdığı gibi, sanki Araplara Allah'ın verdiği ganimetlerdir. Daha sonra esir edilen kadın ve çocuklar kocalarına ve babalarına geri satılır. Müslümanlar, Baykentli Türklerin neleri var neleri yoksa almışlar, şehrin onarımı da gene Türklere kalmıştır... Bundan sonra sıra gelir Buhara'nın tamamen işgal edilip Müslümanlaştırılmasına...

5. BUHARA'NIN TEKRAR KUŞATILMASI VE İLK TÜRK KATLİAMI

Kuteybe Merv'de büyük bir hazırlık yapar... Bu arada Vardana ve Buhara beylikleri arasında çatışmalar vardır... Müslümanlara karşı mücadele etmek için bu çatışmalar derhal durdurulur ve Vardan Hudat, Kuteybe'ye karşı Türklerin başına geçer...

170

Kuteybe önce, Numiskent ve Ramitan'a saldırır ve buraları kolayca istila eder... Demirkapı önlerinde Vardan'la çarpışırlar... Vardan savaşı kaybeder ve Buhara'ya doğru çekilir... Ancak Kuteybe'de, savaştan yorgun düştüğü için Buhara'yı alamadan Merv'e geri döner... Haccac bunu başarısızlık olarak kabul eder ve, Buhara'yı mutlaka alması için Kuteybe'ye emir verir. Kuteybe büyük bir hazırlık yaparak bir sene sonra tekrar Buhara'yı kuşatır. Türkler direnir ve Kuteybe başarılı olamaz, ordusu dağılmaya başlar. Bunun üzerine Kuteybe her bir Türk başı için askerlerine 100 dirhem vaat eder. Para hırsı ile gayrete gelen Araplar, şehri istila ederler. Bütün direnen Türkler kılıçtan geçirilerek tam bir katliam yapılır, Araplar Türk kadınlarına tecavüz ederler, beğendikleri kadınları ya cariye olarak kullanmak ya da köle pazarında satmak üzere alıkoyarlar. Erkeklerden de binlerce kişiyi köle olarak satmak üzere beraberlerinde götürürler. Araplardan oluşan yeni bir idari kurumlaşma yapılır... Diğer beyliklerden tepkiler gelmeye başlayınca da, Buhara Melikesi Hatun'un oğlu Tuğ Sad kukla hükümdar yapılır. Tuğ Sad tarihe hain bir işbirlikçi olarak geçer. Daha sonrada Müslüman olarak oğluna da, efendisi Kuteybe'nin ismini vererek bağlılığını kanıtlar. Etkili bir kolonizasyon yapmak isteyen Kuteybe bunun için öncelikle yerli halkı İslamlaştırmaya başlar... Buhara halkı önceleri Müslüman olmuş gibi görünseler de bu dini kabul etmek istemezler... Kuteybe Türklerin aslında Müslüman olmadıklarını, evlerinde İslami kuralları tatbik etmediklerini anlar ve yeni bir yöntem geliştirir..Bu yönteme göre Türkler evlerini Araplarla paylaşmak zorunda bırakılırlar ve bu şekilde bire bir kontrol altına alınırlar.. İslami kurallara uymayanlar ise ağır cezalara uğratılırlar... (Bugün, bazı İslami yazarlar bu getirilen tedbirlerin İslam'ın Türkler tarafından kabul edilmesinde çok yarar sağladığını açıkça ifade ederler. Bu yaklaşım da üzerinde düşünülmesi gereken bir konudur. ) Kuteybe'nin bu zorlamaları karşısında, halktan bazı direnişçiler çıkar. Gizlice silahlanırlar. Bu durum karşısında Araplar camiye dahi silahsız gidemez olurlar. Kuteybe baskıları arttırır, kendi aralarında örgütleşen Türkleri yakalattırıp öldürtür. Bu arada yeni vergi yasaları getirir... Yerli halk, halifeye senede 200000 dirhem, Horasan valisi Haccac'a da 10000 dirhem vergi ödemeye mecbur bırakılır... Bunun dışında Arap askerlerinin atlarına yem temin etmeye, oraya getirilip yerleştirilen Arap ailelerine odun temin etmeye ve onlara tahsis edilen arazilerde çalışmaya mecbur bırakılırlar... Kadınlar, kızlar Araplara cariye yapılırlar... Buhara Türkleri bu yıllarda dünyadaki çok az milletin yaşadığı vahşeti ve ızdırabı yaşar... Kuteybe'nin getirip Türk evlerine yerleştirdiği Arap'lar, Türklerin o zamana kadar yaptıkları bütün

171

birikimlerinin üzerine konarlar, Türklerin tarlalarını alır ve Türkleri o tarlalarda çalıştırırlar... İste Tek din İslam oluncaya kadar savaşın diyen ayet, Arapları Türklerin sırtından geçimlerini sağlayacak ortamı yaratmıştır... Allah dini dedikleri İslam, Ahzab Suresi / 50 de olduğu gibi, savaşta gasp edilen Türk kızlarını da ganimet olarak görür ve Araplara cariye olmalarını helal kılar... Cuma namazı zorunlu hale getirilir... Gene de Türklerden rağbet görmez. Bunun üzerine Kuteybe, namaza gelenlere 2 dirhem vaat ederek önce fakirler üzerinde İslamın etkili olmasını temine çalışır... Bu uygulama nispeten başarılı olur... Fakir halktan para için camiye gidenler olur...

6. BİRİNCİ BÜYÜK KATLİAM ( TALKAN KATLİAMI ) Buhara'da olanlar diğer Türk Beyliklerinde de etkilerini gösterir.. Aynı şeylerin kendi başlarına geleceğinden korkmaktadırlar... Sogd meliki Neyzek Tarhan şehrinin yıkıma uğramaması için Kuteybe ile anlaşmak zorunda kalır.. Bu anlaşmaya göre Tarhan haraç verecek ve tarafsız kalacaktır... Ancak bu tarafsız kalmalar ve Türklerin birleşememeleri Arapların işlerini kolaylaştırmış ve Türk beyliklerini istedikleri gibi istila edip talan etmişlerdir... İlk olarak saldırıya uğrayan Kibac Hatun'a diğer beyliklerden yardım gelmeyince, o yardımı esirgeyenler aynı akıbete uğramışlardır... Bu olaylarda Türklerin belli bir şekilde organize olamamaları da onların Araplar tarafından istila edilmelerini kolaylaştırmıştır... Neyzek Tarhan daha sonra Kuteybe ile yaptığı anlaşmada hatalı olduğunu ve bu anlaşmanın kendisine hiçbir güvence getirmeyeceği gibi diğer Türk Beylerine de ihanet etmiş olacağını anlar... Tohoristan'a dönerek bütün Türk Beyliklerine birer mektup yazar ve onları ortak bir direnişe girmeleri için uyarmaya çalışır. İlk olumlu yanıt Talkan meliki Sehrek'den gelir. Tarhan’ın planlarını öğrenen Kuteybe, buna karşılık Belh şehrinde hazırlık yaparak, baharda büyük bir ordu ile Talkan şehrine doğru yürür. O ana kadar bir direniş hazırlığı yapamayan Talkan şehri meliki Sehrek, Kuteybe'nin gelişinden önce şehri terk eder. Şehre hiç savaşmadan giren Kuteybe'nin adamları şehirde eli kılıç tutabilen nekadar erkek varsa hepsini kılıçtan geçirirler... Bu katliam o zamana kadar yapılanların en büyüğüdür. Kuteybe bu katliamı diğer beyliklere ibret olması için yapar.. Kuteybe'nin askerleri öldürebildikleri kadar öldürürler, geri kalanları da, Talkan yolu üzerindeki ağaçlara asarlar... Bu yolun 4 fersah ( 24 Km.) mesafelik bölümü Türklerin ağaçlara asılan cesetleri ile doludur... Talkan katliamı tarihe, Arapların o güne kadar yaptıkları katliamların en büyüğü olarak geçmiştir. Halk, Müslüman Araplarla savaşmadığı halde, Kuteybe ve askerleri sırf diğerlerine örnek olsun diye 40.000 kadar kişiyi kılıçtan geçirmiş, ağaçlara asmıştır... Bütün bunlar hep İslam adına yapılmıştır. Kuteybe, Talkan katliamından sonra Suman'a girer... Erkeklerin pek çoğunu öldürterek, kadınlarını ve kızlarını cariye olarak alıkoyar. Daha sonra Kes ve

172

Nesef'de aynı şeyleri yapar... Erkekler öldürülür, Türk kadın ve kızları utanç verici bir şekilde Araplara cariye olurlar. Daha sonra Faryab'a yönelir ve Faryab'ın teslim olmasını ister... Faryab halkı başlarına gelecekleri bildiklerinden teslim olmaya yanaşmazlar... Erkekleri dövüşerek ölürler... Bütün şehir yakılır... Araplar bu şehre yakılmış şehir anlamında Muhtereka derler. Kuteybe, Faryab'dan sonra, Tarhan'ın çekildiği kale Bazgis'i kuşatır. 2 ay süreyle devamlı olarak buraya saldırır fakat bir sonuç elde edemez... Bu arada kış yaklaşır...Kuteybe'nin kışın savaşacak gücü yoktur ancak, kale içindeki Türklerin de yiyecekleri bitmiştir.. Her iki tarafta savaşın kendileri için kaybedildiğini düşünür.. Kuteybe son olarak bir hileye baş vurur.. Tarhan'ın yanına Muhammed bin Selim adındaki adamını gönderir.. Muhammed ibni Selim Tarhan'ın teslim olması durumunda kendisine hiç bir şekilde zarar gelmeyeceği güvencesini verir... Kalenin açlık içinde olmasından dolayı Tarhan'ın Kuteybe'nin teklifini kabul etmesinden başka yapılacak bir şeyi yoktur... Komutanları ile görüşüp teklifi kabul ederler... Silahlarını teslim ederek kaleden çıkarlar... Tarhan kaleden çıkar çıkmaz yakalanır, etrafı hendek açılmış bir çadırda zincire vurulur... Kuteybe bu arada Tarhan'ı hemen öldürmez... Haccac'a haber göndererek ne yapacağını sorar... Haccac Tarhan için, " O bir Müslüman düşmanıdır hiç aman vermeden öldür" der... Kuteybe önce Tarhan'ın iki oğlunu, Tarhan'ın ve toplanan halkın gözü önünde öldürtür. Arkasından 700 kadar Türk savaşçısının başlarını gene Tarhan'ın ve halkın gözü önünde kestirir... Tarhan'ı da bizzat kendisi öldürür. Bütün kesilen başlar Haccac'a gönderilir... Kuteybe sanki Kuran'daki ayetleri yerine getirmiştir. 9 Tevbe. 123. Ey iman edenler! Kâfirlerden yakınınızda olanlara karşı savaşın ve onlar (savaş anında) sizde bir sertlik bulsunlar. Bilin ki, Allah sakınanlarla beraberdir. Tarhan'ın öldürülmesinden sonra, Kuteybe, Aral Gölü'nün altında bulunan Harzem bölgesine yürür. Harzem'de Caygan ile Havarizat arasında taht kavgası vardır... Kuteybe, Caygan'la işbirliği yapar... Önce Havarizat ile etrafındakileri öldürtür. Arkasından Camhud melikini yenerek 4000 civarında esir alırlar. Ancak, daha sonra bunlar Kuteybe'nin emri üzerine öldürülürler. Bu olay, Ziya Kitapçının, İslam Tarihi ve Türkler adlı kitabında aynen şöyle anlatılır; Bu harplerden birinde, et-Taberi'nin bütün tafsilatı ile anlattığına göre, bir defasında Abdurrahman b. Müslim, Kuteybe'ye, 4000 esirle gelmişti. Kuteybe, Abdurrahman'ın böyle kalabalık Türk esirleri ile geldiğini görünce hemen tahtının çıkarılmasını ve bir meydana kurulmasını istedi. Tahtının üzerine mağruru bir eda ile oturan Kuteybe, bu Türk esirlerinden bin tanesini sağına, bin tanesini soluna, bin tanesini arkasına ve bin tanesini de önüne dizilmelerini söylemiş ve sonrada Arap askerlerine dönerek yalın kılıç bu Türklerin kafalarının koparılmasını emretmiştir. Cebbar, zorba, insafsız Arap komutanının etrafının bir anda bu Türklerin kafa, kol ve gövdeleri ile bir kan gölü haline

173

geldiğinden hiç kimsenin şüphesi olmamalıdır. Bu harplerde öldürülen Türklerin haddi hesabı yoktu. Nitekim bu vahşetten adeta gururlanan bir Arap şairi Kaah el-Aşkari şöyle haykırmıştır, Kazah ve Facfac önlerinde korkudan birbirlerine sarılmış zavallı Türkleri öldürdüğünüz geceleri hele bir hatırlayınız. Herkesi kılıçtan geçirdiniz. Sadece ata dahi binmeyecek yaşta küçük çocuklar kaldı. Binenlerde o hırçın atların sırtında sanki bir yük gibiydiler. ( Sayfa 314 ) Harzem'de ayaklanan halk, Kuteybe ile işbirliği yaptığı için Caygan'ı öldürür. Bunun üzerine, Kuteybe bütün Harzem'i yakıp yıkar, halkı kılıçtan geçirir. Harzemli ünlü Türk bilgini, Biruni Harzem'deki uygarlığın yok edilişini şu şekilde anlatır... "Kuteybe, her çareye başvurarak Harzemlilerin yazılı dilini bilenleri, geleneklerini koruyanlarını, bütün bilginleri öldürttü, böylece her şey karanlıklara gömüldü... İslam Harzemlilerin içinde girerken, onların tarihi hakkında bilinenleri artık öğrenme olanağı bırakmadı... Harzem'i yıktıktan sonra Kuteybe, Semerkant üzerine yürür... Semerkant meliki Gurek üzerine gelen Müslümanlara karşı diğer Türk Beyliklerinden yardım ister. Taşkent ve Fergane'den yardım gönderir, fakat gelen birlikler yolda Kuteybe'nin askerleri tarafından pusuya düşürülerek yok edilirler. Semerkant, kuşatılır... Araplar mancınık ateşi ile saldırırlar... Daha fazla dayanamayacağını anlayan Gurek, Kuteybe ile anlaşmak zorunda kalır... Bu anlaşmaya göre , 1.Semerkant Araplara her sene 2.200.000 altın ödeyecektir. 2.Bir defaya mahsus olmak üzere 30.000 Türk gencini esir olarak verecektir. 3.Şehirde Cami yapılacaktır. 4.Şehirde eli silah tutan kimse dolaşmayacaktır. 5.Tapınak ve putlardaki tüm mücevherler Kuteybe'ye teslim edilecektir.. Daha sonra Kuteybe, altından yapılan putları erittirerek alır ve Merv'e geri döner.. Dönerken kardeşi Abdurrahman bin Müslim’i Semerkant'ın başına vali olarak bırakır. Kuteybe'nin Merv'e dönüşünden sonra, Türkler kendi aralarında işgalci Müslümanlara karşı bir direniş birliği kurarlar. Zaman, zaman Ceyhun ırmağını geçerek Araplara pusu kurar ve ciddi zararlar verirler... Haccac Kuteybe'ye Taşkent ve Fergana'yi işgal etmesi talimatını verir... Kuteybe Taşkent'e gider fakat başarılı olamaz... Bu arada Haccac ölür. Halife Velid, Kuteybe'ye Türklere karşı savaşları devam ettirmesini söyler... Kuteybe bu sefer Kasgar'a doğru yola çıkar... Tam Kaşgar'ı kuşatacakken Halife Velid ölür, yerine Süleyman ibni Abdülmelik halife olur.. Bu yeni Halife ile arası hiç iyi olmayan Kuteybe Kaşgar seferini yarıda bırakarak ona karşı ayaklanır, ancak kendi komutanları tarafından 11 yakını ile birlikte 716 senesinde kafası kesilerek öldürülür.. Çünkü Kuteybe'nin komutanları Halifeye karşı gelmek istememişlerdir.

7. İKİNCİ BÜYÜK KATLİAM. ( CURCAN KATLİAMI ) Kuteybe ve Haccac'ın ölümü, Arapların Türkleri Müslümanlaştırmak ve Türk şehirlerini talan etmek politikalarında bir değişiklik yapmamıştır...

174

Öncelikle, Araplardaki Türklere karşı olan korku ortadan kalktığı için, Araplar, Kuteybe'den sonra da aynı şekilde Türk yurtlarına saldırılarını sürdürmeye devam etmişlerdir.. Kuteybe'nin öldüğü aynı yıl olan 716 da, Yezid ibni Muhelleb Horasan'a vali atanır.. İlk iş olarak Dağıstan'ı işgal eder... Dağıstan meliki Saltekin, Yezit'e karşı uzun süre dayanır. Sonunda Dağıstan düşer... Şehir yağmalanır ve 14000 kişi öldürülür. Dağıstan’dan sonra Curcan'a yönelir. Curcan 300.000 dirhem karşısında savaşmadan teslim olur... Yezid, Curcan'a bir bölük asker yerleştirerek, Taberistan' a doğru yola koyulur... Taberistan Meliki, İsfehbed, Deylem melikinden 10000 kişilik bir yardım alarak savaşa başlar... İsfehbed savaşırken, Curcan halkı da ayaklanarak Esed ibni Abdullah komutasındaki askerleri imha ederler... Yezid öfkeye kapılır, Curcan'lı Türkleri yendiğinde kanlarından değirmen döndürüp ekmek yiyeceğine dair Allah'a yemin eder. Askerlerini toplayarak Curcan üzerine yürür. Curcan beyi, şehirden çıkarak Curcan kalesine çekilir. 7 ay süren savaştan sonra, kale düşer. Curcan Beyi öldürülür. Kaledeki askerler esir alınır. Araplar, daha sonra Curcan şehrine girerler. Burada da aynı şekilde Kuteybe'nin yaptığı katliama benzer bir katliam yapılır... Türkleri öldürerek, 4 fersah boyunca sağlı sollu ağaçlara astırır... Allah'a verdiği sözü yerine getirmek için, esir aldığı binlerce Türk'ü, Enderiz vadisindeki nehrin kenarına sürükler, orada askerlerine korumasız Türkleri öldürtür... Öldürülen Türklerin kanlarını nehire akıtır... Nehrin suyuyla akan kanlardan, ilerideki değirmenden un ve ekmek yaptırarak yer ve Allah'a verdiği sözü yerine getirir. Katliamdan geriye kalan kız ve kadınlardan beş de biri cariye olarak halifeye ayrıldıktan sonra, geriye kalanlar askerler arasında ganimet olarak paylaştırılır. Kaynaklar Curcan katliamında Talkan katliamında olduğu gibi yaklaşık 40.000 Türk'ün öldürüldüğünü söylerler... 717 yılından sonraki zaman, Arapların kendi aralarındaki çatışmalarla geçer.. Buraya kadar dikkat ederseniz, ilk Arap saldırıları başladığında Kibac hatun diğer Türk Beyliklerinden yardım istediği halde istediği yardım kendisine verilmemişti.. Sonra o yardımı göndermeyenler, yardıma muhtaç duruma düştüler... Bu olaylardan Türklerin daha o zaman da aralarında tam bir birlik ve beraberlik sağlayamamış olduklarını görüyoruz... 717 yılında Ömer ibni Abdülaziz halife olur. İki yıl sonra hastalanır yerine, 719 da, Yezid ibni Abdülmelik geçer. Yezid ibni Abdülmelik ile Yezid ibn Mehleb'in arası iyi değildir... Yezid ibn Mehleb hapse attırılır ancak, Yezid ibni Mehleb hapisten kaçarak, Basra'da örgütlenir ve Yezid ibni Abdülmelik'e karşı ayaklanır...

175

721'de Abbas ve Mesleme adında iki komutan önderliğinde kurulan hilafet ordusu Yezid ibni Mehleb ile savaşır... Bu savaşta Abbas ve Yezit ibni Mehleb ölür... Yezit'in kafası kesilerek halife Yezit ibn Abdülmelik'e yollanır... Mesleme, Mehleb'in yakını olan yaklaşık 300 kişinin daha kafasını kestirerek öldürtür. Yezid ibni Mehleb'in oğlu olan, Muaviye ibni Yezidi’de elinde bulundurduğu 32 kadar Mesmele taraftarının kafasını kestirtir... Aralarındaki savaş, Mehleb taraftarlarının tamamen yok edilmesi ile biter… Mesmele, Mehleb'den ele geçirdiği aralarında Türklerin de bulunduğu cariyeleri Cerrah ibni Hakem'e satar. Bu arada, Yezid ibni Mehleb'in yerine getirilen yeni Horasan Valisi, Cerrah ibni Abdullah, Türkmenistan'ın iç kısımlarına bazı saldırılar yaparsa da başarılı olamaz . Kuteybe'nin ölümüyle birlikte Türk topraklarına yapılan akınlar eskisi kadar başarılı olamamışlardır... Bu dönemde İslam yayılmacılığı bir duraksama içine girer... Halife II. Ömer ibn Abdülaziz, işgal altında bulunan yörelerdeki Arap egemenliğinin her geçen gün biraz daha zorlaşır bir hale gelmesinden dolayı bu bölgelerde yaşanan gerginliğin azaltılarak İslam'ın kuvvetlendirilmesine çalışır... Kendisine bağlı yöneticilere, " Bundan böyle Türk Beyliklerine saldırmayın, hâkimiyetiniz altında bulunan bölgelerde gücünüzü arttırarak İslamı yaymaya çalışın" demiştir... Ayrıca, II. Ömer, Müslüman olan halklardan cizye alınmamasını isterse de, Arapların gelirlerinde önemli ölçüde düşme olmasından dolayı bu karardan daha sonra, Türklerin Müslümanlıklarında samimi olmadıkları bahane edilerek vazgeçilmiştir... Bu arada Horasan'da Cerrah ibni Abdullah, yerine Abdurrahman ibni Nuaym atanmıştır...

8. HAKAN SULU'NUN GÖKTÜRK BOYLARININ BAŞINA GEÇMESİ

Türkler, Arapların istilasına karşı direnişlerini Çin'den yardım isteyerek sürdürürler... Daha önce Araplarla işbirliği içinde olan Tugsad da, 718 yılında Çin imparatorundan yardım ister... Çin, Türklere yardım göndermez... Turgis Kaani Sulu, Bati Göktürk Boylarının başına geçerek, 720 yılında Sogd'daki Türklerin Araplara karşı isyanını desteklemek için bir birlik gönderir... Sulu'nun, Kur-Sul adındaki komutanı, Seyhun nehrini geçerek, Sogd'a gelir ve oradaki diğer Türklerle birleşerek, Semerkant'a doğru yürür... Arap Valisi, Said ibni Haris, Türkleri durduramaz ve Semerkant'a çekilir...

176

Ancak Türkler Semerkant'ı kuşatamazlar... Bu arada Said ibni Haris yerine 721 yılında Horasan'a Said ibni Harasi atanır... 722'de Hisam Halife olur, Said ibni Harasi'yi görevden alarak yerine Müslim ibni Sait’i atar... Müslim ilk olarak Afşin'i haraca bağlar... Seyhun'u geçerek bütün ekinleri ve ağaçları yakarak ilerler... Bunun üzerine Turgis Hakanı Sulu, Müslim'in üzerine yürür... Sulu'nun üzerine geldiğini öğrenen Müslim geri çekilmeye başlar... Seyhun nehri yakınlarında, bir başka Türk birliği tarafından durdurulur.. Bir yandan yukardan Sulu'nun birlikleri ilerlediği için acele eden Müslim, zayiat vermesine rağmen, Seyhun nehrini geçerek Semerkant'a çekilir... Bu yenilgi üzerine, Müslim görevden alınır, yerine Esed ibni Abdullah atanır. Esed ilk olarak Hoten şehrini ele geçirerek yağmalar... Ancak, Turgis Hakanının Müslim'i kovalamasından cesaret alan halk Araplara karşı ayaklanır. 726 yılında Turgis Hakanı Sulu kararlı bir şekilde Esed'in üzerine yürür. Huttal'da çarpışırlar. Esed, Sulu karşısında ağır bir mağlubiyet alır. Bunun üzerine 727'de Esed'de görevden alınarak yerine Esres ibni Abdullah atanır. Esres halk üzerinde baskı uygulayarak denetim kurabileceğini düşünürse de başarılı olamaz... Bir kısım halk Müslüman olduklarını söyleyerek vergi vermek istemezler ve Turgis'lerden yardım isterler. Turgis Hakanı Sulu 728 yılında Buhara'yı zapt eder... Bu arada Esres'in yerine Cüneyt ibn Abdurrahman geçer...Araplar Semerkant'a çekilir.. Hakan Sulu ve Kur-Sul idaresindeki Turgis kuvvetleri 729 yılında 58 gün süreyle Arapları Kemerce kalesinde kuşatma altında tutarlar.. Açlıktan ölme noktasına gelen Araplar Kemere’den çıkarak teslim olurlar, yapılan anlaşma gereğince teslim olanlar Debusia'ya gönderilirler... Daha sonra Hakan Sulu, Semerkant'ı kuşatır... Semerkant'ın işgal komutanı Savra ibni Hurr, Cüneyd ibni Abdurrahman'dan yardım ister... Cüneyd yardıma gelmeden Savra ve Hakan Sulu Semerkant yakınlarında savaşırlar... Araplar savaşı kaybeder, Semerkant'ın Arap Karargâh komutanı Savra bu savaşta ölür... Halife Hisam, Kufe ve Basra'dan 20000 kişilik ek bir kuvveti Cüneyd ibni Abdurrahman'a gönderir... Hakan Sulu 732'de Buhara'yı terk ederek çekilir... 734'de Cüneyd ibni Abdurrahman ölür, yerine Asım ibni Abdullah geçer, bir yıl sonra onun da yerine Halid ibni Abdullah geçer...

9. HAKAN SULU'NUN ÖLÜMÜ VE CUZCAN BEYİNİN İHANETİ Hakan Sulu, 737 yılında Halid'in üzerine yürür... Araplar zayiat vererek Ceyhun'un güneyine çekilir. Türkler Ceyhun nehrini geçerek Arapları Belh'e kadar çekilmeye zorlar, ancak Cuzcan önderi, Arap'larla birleşerek Hakan Sulu'nun ülkesine çekilmesine sebep olur.

177

Göründüğü kadarı ile eğer Cuzcan önderi Araplarla işbirliği yapmamış olsaydı Hakan Sulu'nun ordusu muhtemelen Arapları Türk topraklarından temizleyecekti... Hakan Sulu ülkesine döndükten sonra bir zamanlar Araplara karşı beraber savaştığı Kur-Sul tarafından şahsi nedenlerden dolayı öldürülür... Bu gelişmenin birazda Çin tarafından tezgâhlandığı ve tarihte Çin'in Türk Beyliklerini birbirine düşürme siyaseti olarak görülür. Hakan Sulu'nun ölmesi Araplar arasında sevinçle karşılanır. Öyleki Horasan Valisi Araplara Hakan'ın öldürülmesinden dolayı şükür orucu tutulmasını ister... Haberi Halife Hisam'a ulaştırırsa da, Halife bu haberin doğruluğunu anlamak için güvendiği adamlarını yollayarak haberin doğruluğunu öğrenmelerini ister... Hakan Sulu'nun öldürülmesinden sonra Türkler bir daha toparlanamazlar... Arapların Türk yurtlarından temizlenmeleri ile ilgili umutları bir anda söner... Öncelikle Dikhanlar denen yerel egemenlikler Araplara büyük tavizler verirler... Müslümanlığı kabul eden kişilere büyük ekonomik çıkarlar sağlanır... Cizye olarak alınan vergilerin miktarları düşürülerek önceki zorlamalara göre çok daha yumuşak bir sömürü politikası uygulanır... Buraya kadar ki tarihte Türklerin zorla Müslümanlaştırılmalarına hizmet etmiş olan en önemli 2 isim, Arap Komutanı Kuteybe ve Hakan Sulu'nun tam önemli bir darbe indirmek üzereyken kendini Araplara satarak onlarla işbirliği içine giren hain Cuzcan Beyi'dir... Kur-Sul'da, Turgis Hakanı Sulu'yu şahsi çıkarları uğruna öldürerek ister istemez Arapların korkulu rüyasını ortadan kaldırmış, Müslümanlığın Türk topraklarında daha rahat bir şekilde yayılmasına neden olmuştur.

10. KUR-SUL'UN ÖLÜMÜ VE TÜRK ORDULARININ DAĞILMASI Emevilerin son valisi, Nasır ibni Seyyar'ın valiliğe gelmesi ile birlikte Güney Türkistan'da Arap güçlerinde bir toparlanma başlar. Nasır, Arap hâkimiyetinin yumuşak bir politika ile daha kolay bir şekilde yayılabileceği bilinci ile güçlü bir ordu kurarak Türk topraklarına yayılır. 739 yılında Araplar Semerkant'a tamamen yerleşirler.. Ancak, Seyhun nehrini geçmeye çalışırlarsa da, Kur-Sul komutasındaki Türk ordusu tarafından durdurulurlar... Sayı olarak Kur-Sul'un ordusundan daha kalabalık olmalarına rağmen, nehrin öte tarafına geçmeye cesaret edemezler... Ancak bu arada Araplar için hiç beklemedikleri bir gelişme olur... Araplara karşı saldırı düzenlemeyi planlayan ve bu nedenle nehrin etrafında keşif yapan Kur-Sul, Arap askerlerine yakalanır...

178

Nasır, Kur-Sul'u hemen öldürerek cesedini Türklerin görebileceği şekilde Seyhun nehrinin kenarına astırır... Bu manzara çok geçmeden Türkler üzerinde beklenen etkiyi yapar ve Türk ordusu zaten sayıca üstün olan Araplar karşısında dağılır... Taşkent ve Fergana da teslim olur... Nasır, bundan sonra Arap hâkimiyetini daha yumuşak politikalar uygulayarak sürdürür... Yurtlarını terk ederek giden Türklerin geri dönmeleri halinde vergi borçları affedilir... Halk içinden Müslüman olanlara bazı ekonomik ve sosyal çıkarlar sağlanarak, onların kendiliğinden Müslümanlığı seçmeleri teşvik edilir... İslam'ın taraftar bulabilmesi için, gerek korkutarak, gerek teşvik ederek gereken her türlü tedbiri alınır... Bu alınan tedbirler yavaşta olsa sonuç verir.. Türk topraklarındaki son Emevi Arap valisi Nasır ibni Seyyar Türklere İslam'ı kabul ettirtmeyi başarmıştır. Bizi ilgilendiren tarih buraya kadardır. Bundan bir süre sonra Arap topraklarında, Emevi Hanedanının egemenliği son bulur ve Abbasilerin devri kendini gösterir. 749'da Abbasiler Emevi Hanedanını zorlamaya başlar... Arap topraklarında başlayan iç savaş, Emevilerin dışarı yayılmaları için gerekli olan kuvvetin bölünmesine yol açar... Abbasilerle birlikte, Müslümanlaştırılan halklar üzerinde daha uyumlu, onların örf ve ananelerine uyan bir İslam uygulanır. Emevilerden sonra İslamiyet'in evrensel bir din olduğu şeklinde uygulamalar yapılarak İslam'ın daha geniş kitlelere yayılmasına özen gösterilir. Bu şekilde önceleri Arap dini olarak kurulan din, giderek daha bir evrensel görünüm kazanır. Bu arada Araplar arası çatışmalar da giderek şiddetlenir... Araplar arası kavgada Mevaliler, yani azat edilmiş köleler de belli bir önem kazanırlar.. Bu çatışmaların içinde olan Arap şefleri Mevali'yi kendi taraflarına çekmek isterler... Ancak, bütün Müslümanları eşit gören İslam karşısında Mevali'nin durumu belirsizdir... Mevali, eşitliği öngören İslam adına, Arap üstünlüğüne karşı çıkar.. Ali tarafı ve Peygamberin amcası Abbas'ın soyu, Emeviler tarafından kendilerinden hile ve zorbalıkla alınan iktidarlarının asıl sahipleri olarak görünmeleri, beraberinde bir takım siyasal sorunları da başlatır... Bu arada, sınıfsal farklılıklar ve beraberinde yaşanan olumsuzlukların nedeni olarak, ezilen sınıf tarafından İslamın kendisi değil, Emevi hanedanın iktidarı sorumlu tutulur..

11. MÜSLÜMAN ARAPLAR TÜRKLERE NEDEN SALDIRMIŞTIR Genelde, bu tarihi bilen İslami çevreler, Müslüman Arapların Türklere saldırmasını, onları İslam dinine davet etmek, gerekirse bu uğurda zor kullanarak, onları İslam'a boyun eğdirmeye zorlamak şeklinde yorumlarlar... Ancak tek neden bu değildir... Bu konu da ayrıca Zekeriya Kitapçının Yeni İslam Tarihi ve Türkler adlı Kitabında anlatılmıştır. Aşağıdaki pasaj, aynı kitaptan alınma bir bölümdür.

179

D. DEĞİŞEN ARAP TOPLUMUNUN YENİ HAYAT ANLAYIŞI

1. HARBEDEN ASKERLERİN SERVETE KAVUŞMA İSTEĞİ Arapları, Orta Asyayı fethe zorlayan bir diğer faktörde harbeden askerlerin kısa zamanda büyük servet ve zenginliklere sahip olmaları idi. Değil daha sonraki devirler, ilk devirlerdeki fetih hareketlerinde bile sosyo-ekonomik nedenlerin çok önemli bir faktör olduğu ortaya çıkmaktadır. Genellikle Bedevi, çölde yaşayan, fakrı zaruret içinde çok insafsız bir hayat mücadelesi içinde yoğrulan Araplar, daha İslamın ilk devirlerinde harbeden askerlerin verilen yüksek maaş ve ganimetler dolayısıyla kısa zamanda büyük bir servet ve zenginliğe kavuştuklarını görmüşlerdir. Mücahit gazilerin bundan sonraki yaşantıları ve hayat seviyeleri bir anda değişmiş ve harbe iştirak etmeyenlere nazaran çok daha iyi ve müreffeh bir hayat sürmeye başlamışlardır. Bu kabil Arap bedevilerinin o zamanki durumu, bugün Anadolu'nun iç kısımlarından kalkarak aynı sosyo-ekonomik nedenlerle çalışmak için Almanya'ya giden Türk köylüsünü ve onun sosyal hayatında da meydana gelen baş döndürücü değişiklikleri hatırlatmaktadır. Bunun içindir ki Arap kabileleri çeşitli cephelerde savaşmak için hata Hz. Ömer devrinde Medine'ye çok büyük kafileler halinde akın, akın gelmeye başlamışlardır. Daha sonraları bunları Bedevi aileler takip etmiş ve dolayısıyla Arap yarımadasının dışına daha o devirlerden itibaren çok büyük bir Müslüman Arap göçü L. Caetani'nin ifadesiyle tarihte ilk defa Sami ırkının göçü başlamış oluyordu. Tarihte belki ilk defa vaki olan bu Sami Arap göçü, Emeviler devrinde de bütün canlılığı ile devam etmiş, sadece İran'a değil, Türkistan'ın Buhara, Baykent, Semerkant gibi daha birçok büyük şehirlerine önemli ölçüde Arap aileleri yerleştirilmiştir. Özellikle Buhara'ya yerleştirilen bu kabil muhacir Arap aileleri o kadar çoktu ki, Kuteybe b. Müslim be yerleşik Arap nüfusu ve kesafetine dayanarak bu büyük Türk şehrini nerede ise kolonize etmeye kalkışmış ve bunda önemli ölçüde de muvaffak da olmuştur. Genellikle 25–50 bin arasında değişen ve aile efradıyla birlikte yapılan bu göçler, bir taraftan İran ve Türkistan'ın büyük şehirlerinin Arap nüfusuyla iskân edilmesine, diğer taraftan da siyasi Arap hâkimiyetinin bölgede daha kolay bir şekilde yerleşmesine ve hatta İslam dininin gelişme ve yayılmasına da yardım etmiştir.

2. YAYGIN GEÇİM SIKINTISI Müslüman Arapları komşu ülkeleri ve bu arada Türkistan'ı fethetmeye zorlayan önemli sebeplerden bir diğeri de çok yaygın hale gelen geçim sıkıntısıdır...

180

Nitekim el-Mesudi'nin en güzel kitap olarak tavsif ettiği ve fetih hareketlerini çok daha objektif kıstaslar içinde ele alan ilk tarihçilerimizden Belazuri'nin Fütuhu'l Büldan adındaki kıymetli eserinde, Arapların geçim sıkıntısı yokluk ve mahrumiyetler içinde sürdürdükleri hayat mücadelesi nedeniyle komşu ülkeleri fethetmeye zorlandıkları ve bu ülkelerde çok büyük sayıda yerleştikleri hakkında sarih ifadeler vardır. ( Sayfa 299...)

E. TABERİ ANLATIMLARI

Aşağıdaki pasajlar doğrudan Taberinin anlatımından alınmıştır. Tarih-i Taberi / Cilt 3/(Syf–343) Her kim Türk'lerden baş getirirse yüz dirhem vereceğim. İmdi Müslümanlar bir, bir Türk'lerin başını kesip getirip 100 dirhemi aldılar. Ve Türk'leri dağıtıp hesapsız kırdılar ve mübalağa ile mal ve ganimet alıp yine dönüp Merv'e geldiler. Yaz gelince Kuteybe Horasan şehirlerine nameler gönderip asker topladı. Sonra göçüp Talkan'a vardı. Şehrek ki Talkan meliki idi. Neyzekle müttefik idi. Kuteybe'nin geldiğini işitince kaçtı. Kuteybe Talkan'a girdiği vakit hükmetti ki ahalisini kılıçtan geçireler. Nekadar kırabilirlerse kıralar. Bunun üzerine Kuteybe'nin askeri orada hesapsız adam öldürdü. Rivayet ederler ki 4 fersenk yol iki taraftan muttasıl ceviz ağacı dallarına adamlar asılmış idi. Oradan göçtü. Mervalarüd'e kondu. Oradaki melik kaçtı. Kuteybe onun da iki oğlunu tuttukta kalan şehrin beyleri itaat edip istikbale geldiler.(Syf–344). ”Baban bile olsa Türk’ü öldür!” Hadis! Ostüzü Kuteybe dedi: - Vallahi eğer benim ömrümden üç söz söyleyecek kadar zaman kalmış olsa bunu derim ki (Uktülühü Uktülühü Uktülühü). ( Hepsini öldürün, hepsini öldürün, hepsini öldürün ) Bunun üzerine Neyzek'i ve iki kardeşi oğulları ki biri Sol ve biri Osman'dır. Ve yine o kendisi ile mahsur olanların hepsini öldürdüler. Hepsi 700 adam idi. Buyurdu başlarını kesip Haccac’a gönderdiler.(Syf–347) Kuteybe deve palanı demek olur.(Syf–351) Ganimet malının beşte birini Haccac'a gönderip Semerkant'ın fethini de ilan etti. Haccac da bu haberi işitip sevindi. Kuteybe tekrar Merv'e döndü. Kardeşi Abdullah'ı Semerkant'a emir yaptı. Askerlerinin bir miktarını onun yanında bıraktı ve lüzumu kadar harp aleti verip, Abdullah'a dedi: Kâfirlerden hiç kimseyi Semerkant'a girmeye bırakma, ancak eline bir parça balçık ver ve o balçığın üzerine mühür vur.(Syf–353) Kuteybe'nin Havarizem Şehrine Gitmesi Haberi: Havarizem melikinin adı Çaygan idi. Ondan küçük Havarizad adlı bir kardeşi vardı. Çaygan'ın üzerine galebe etmiş idi ve onun bütün işini tutmuş idi. İşitse ki Çaygan'ın eline güzel bir cariye girmiş yahut bir nefis bir kumaş almış derhal

181

adam gönderip aldırırdı. Yine işitse ki bir kişinin güzel kızı var yahut güzel bir avreti var derhal mecal vermez, çekip alırdı. Hiç kimse men edemezdi. Ve Çaygan'a ondan şikâyet etseler ben ona bir şey diyemem, derdi. Çaygan da onun elinden bunalmış idi. Bu işi bu şekilde uzatınca Çaygan'ın tahammül etmeye takati kalmadı. El altından Kuteybe'ye adam gönderdi. Havarizem şehirlerinden üç şehrin kilitlerini bile gönderdi. Ve Kuteybe'ye dedi: Havarizem'e gelip kardeşimi öldürürsen her ne dilersen vereyim, dedi. Lakin bu haberi hiç kimseye bildirmedi. Bu haber Kuteybe'ye ulaşınca gaza vakti idi. Kuteybe kavmine Segat gazasına varırız diye bildirdi. Çaygan'ın adamını geri gönderdi. Havarizad'e haber verdiler ki Kuteybe Segad'a gazaya gider. O da gayet sevindi. Ve kavmine bildirdi ki bu yıl cenkten eminsiniz, zira Kuteybe segad'a gidermiş. Ve bizde iş'e meşgul olalım dedi. Bilmedi ki Kuteybe kendi üzerine gelir. Bu esnada Kuteybe ansızın bin atlı ile Medinetül Fil ki Havarizemin ulu ve muazzam şehridir. Zira Havarizem ülkesi üç şehirdir. Ondan ulusu yoktur. Kuteybe çıkıp geldi. Havarizem halkı Kuteybe'yi görüp korktular. Kuteybe doğru Çaygan'ın yanına geldi. Ve Havarizad'a haber verdiler ki ne gafil durursun işte Kuteybe erişip âlemi fesada verdi. Havarizad anladı ki bu iş Çaygan'ın başı altındadır. Diledi ki Çaygan'ı öldüre. Lakin fırsat ve mecal bulamadı. İmdi hazır bulunan sipahi ile sürüp Medinetül Fil'e geldi. Çaygan o üç şehri Kuteybe'ye verip kendisi de Kuteybe'nin yanına geldi. Ve Havarizad şaşkına döndü. Nihayet Kuteybe'ye adam gönderip aman diledi. Kuteybe dedi: Amanı kardeşinden dile eğer o aman verirse benden emin ol. Havarizad dedi: -İmdi bildim ki benim ölmem lazım. Zira benim kardeşime boyun eğmem ölmek demektir. Belki ölmek muti olmaktan iyidir, dedi. Bunun üzerine cenge koyuldu. Bir saat cenk edip sonunda tutuldu. Kuteybe'ye getirdiler. Kuteybe dedi: Kendini nasıl görürsün. Havarizad dedi: -Ey emir, beni melâmet etme ki ben kılıca eli onun için vurdum ki seninle benim aramda bir hüküm zahir ola. İmdi fırsat senin oldu, bana ne öğünmek gerek, ne dilersen et. Bunun üzerine Kuteybe buyurdu. Dışarı çıkıp boynunu vurdular. Çaygan dedi: -Ey emir, henüz gönlüm şifa bulmadı. Kuteybe dedi: -Daha ne dilersin? Çaygan Dedi: -Dilerim ki onunla bile olan kimselerin hepsini öldüresin. Kuteybe dedi: -İmdi sen benim yanıma topla, ben öldüreyim. Çaygan da hepsini tutup getirdi. Kuteybe cümlesini öldürüp mallarını aldı. Çaygan şöyle şart etmiş idi ki: Bin baş esir ve nice bin kumaş vere. İmdi Kuteybe Medinetül File girip o malı Çaygan'dan aldı.

182

Çaygan Kuteybe'den yardım diledi. Zira Camhüd meliki daima gelip Çaygan ile cenk ederdi. Ve Çaygan'ı gayet incitirdi. Kuteybe Abdurrahman'ı ona yardıma gönderdi. Ve Abdurrahman varıp muharebe etti ve o meliki öldürdü. Çaygan o yerleri fethedip dört bin baş esir aldılar. Kuteybe buyurdu. Hepsini öldürdüler. (Syf–349–350) —Şaş askeri bize gece baskın etmek dilermiş, imdi varın onların yolunda filan yerde pusuda durun. Ve onlar çıktığı vakit üzerlerine sürünüz. Ola ki bir fetih edesiniz, dedi. Muslih b.Müslim’İ bunlara kumandan tayin etti. Muslih de gelip o 700 adamı üç bölük etti. Bir bölüğünü yolun sağ yanına, bir bölüğünü sol yanına koydu ve kendisi bir bölükle yolun üzerine durdu. Gece yarısı geçince Şaş askeri çıkıp geldiler. Muslih'i yol üzerinde görünce cenge meşgul oldular. Ve o iki bölük gaziler de iki taraftan hamle edip aç kurdun koyuna girdiği gibi kâfirleri tarumar ettiler. Gazilerde Şübe adlı bir bahadır yiğit vardı. Kendisini Şaş güruhuna ve kalabalığına vurdu. Onların ortalarında bir melik zadeleri vardı. Yetişip Şübe onu kulağı tözünden kılıç ile çaldı. Öyle bir çaldıki başı top gibi havaya uçtu. Şaş askeri bu heybeti gördüklerinde hepsi bozguna uğradılar. Müslümanlar ardına düşüp onları hesapsız kırdılar. Onlardan kurtulan pek az oldu. Ve onların ekserisi Melikzadeler idi. Ziynetli ve silahlı kimselerdi. Onların başlarını ve silahlarını ve elbiselerini hepsini aldılar geri dönüp Sürür ile Kuteybe'nin yanına geldiler. Ertesi gün Kuteybe hükmetti ki cenge atılalar. Gavrek Kuteybe'ye adam gönderip dedi: —Bu ettiğin harbi öyle zannetme ki Arapların kuvveti ile edersin belki acemden benim kardeşlerimdir ki sana yardım edip cenk ederler. Yoksa harbe Arapları gönder. Gör ki biz de neler ederiz, dedi. Kuteybe bu sözü işitip gazaba geldi ve münadilere çağırttı. Müslüman mübarizleri toplanıp kâfirlerin üzerine yürüyüş ettiler ve buyurdu ki mancınık kurdular ve bir burcu döğe, döğe yıktılar. Ve Müslümanlar o yıkılan yerden hücum ettikte kâfirlerden bir bahadır er gelip o gedikte durdu her kim ileri gelse mecal vermez öldürürdü. Müslümanlarda silahşorlar çok idi. Kuteybe onları çağırtıp dedi ki: Sizden kim ki o şahsı ok ile vurursa ben ona on bin dirhem veririm. O silahşorlardan biri ileri yürüyüp ok ile o şahsı atıp gözünden vurdu ve ensesinden çıktı. Derhal düştü. O kişi Kuteybe'nin yanına gelip on bin dirhemi aldı.(Syf–351–352) BANA VAKİT AYIRARAK BLOĞUMU ZİYARET ETME NEZAKETİNİ GÖSTERDİĞİNİZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM http://tarhantaykut.blogspot.com Hâlâ, bir şeyler anlamadınız mı? Her sistemin insanlığa hayırlı gelecek sloganı vardır:Amerikalılar demokrasiyi getirir,petrolü ve yer altı zenginliklerini alıp ta ülkelerine götürür “Osmanlı devleti, tam (375) sene, Mekke ve Medine’ye Sürre Alayları ile neler mi gönderdi. Sürre Emini’nin atının eyer takımları altın ve gümüşten imal edilirdi, Urgan olarak kullanılan kısımları da saf ipekten yapılırdı. Götürdükleri eşyanın tutarı da akıllara zarar verecek cinsten idi.

183

—200.000Düka altını, 20.000 ton buğday, —100.000 kat, elbise, çakşır, camadan, şalvar —100.000 adet kaftan, —Kâbe’de yakılacak bir senelik gülyağı. Osmanlı, tam (375) sene Kâbe’de GÜLYAĞI yaktırmıştır. E.B.Şapalyo, Mezhepler ve Tarikatlar Tarihi. Osmani Türkoğuz; Patatesler.

OSMAN TÜRKOĞUZ osmanturkoguz@gmail.com

XII. TÜRKİYE, NEREYE GÖTÜRÜLMEK İSTENMEKTEDİR! osmanzekiturkoguz@hotmail.com İzmir; 27 Şubat 2010./09 Şubat 2013!

A. UYANIŞ

Bu başlık altında 1999 yılında Uyanış'ta yayımlanmıştır! Türkiye; Türkiye Cumhuriyetinden ve Mustafa Kemal Atatürk'ten korkanların istemiş olduğu parçalanmaya götürülmektedir. Avrupa Parlamentosundan bir Soytarının:"Avrupa Birliğine girmek için Atatürkçülüğü bırakmalıısınız!"Emri uygulanmaktadır. Sayın Recep Beyimizin son Avrupa turunda:"Elli senedir, Avrupa Birliğinin kapısında bekletiliyoruz!"Beyanı"Atatürk'ü ve Türklüğü de sildik, üniter yapıyı da çökerttik; daha ne istiyorsunuz!"Diye bir yakarıdır. “Efendiler! Avrupa’nın bütün ilerlemesine, yükselmesine ve medenileşmesine karşılık Türkiye tam tersine gerilemiş ve düşüş vadisine yuvarlandırılmıştır. Artık vaziyeti düzeltmek için mutlaka Avrupa’dan nasihat almak, bütün işleri Avrupa’nın emellerine göre yapmak, bütün dersleri Avrupa’dan almak gibi bir takım zihniyetler belirdi. Hâlbuki hangi istiklal vardır ki ecnebilerin nasihatleriyle, ecnebilerin planlarıyla yükselebilsin? Tarih, böyle bir hadiseyi kaydetmemiştir!” Mareşal Gazi Mustafa Kemal, TBMM.06 Mart 1922. “BİZ, BU COĞRAFYAYA LÂYIK BİR ULUS OLDUĞUMUZU İSBAT EDEMEZSEK; BİZİM KARA GÖZÜMÜZ İÇİN, BİZİ BU COĞRAFYADA YAŞATMAZLAR!” MAREŞAL GAZİ MUSTAFA KEMAL. Bu, benim 01.12. 2004 tarihinde; böyük bir Türk Büyüğü namzedinin istemi üzerine, yazmış olduğum kitabımın adıdır. Bir öğrencime de armağan etmiştim. Çok az sayıda teksir edilerek dağıtılmıştı. Bendeniz; bu kitabıma 28 Aralık 1998 tarihinde, Zonguldak’ta yayımlanan UYANIŞ adlı gazetedeki yazımı da eklemiştim. Konuya şöyle yaklaşmıştım:

184

“Dününü bilmeyen, gününü ve dahi yarınını da hiç bilemez. Yalınız tahılla beslenen toplumların ve o toplumun bireylerinin bellek kapasiteleri üç günlüktür. Duyguyla köpürerek, şahlanıp, kırıp ta dökerek hep zararla ve köhne geçmişleriyle yaşamak! Kısır bir döngünün adına da talih ve kader demek! Bu kısır döngüye “Tanrımızın iradesi ve KADERİMİZ!” Deyip te geçeriz. Kişiler, davranışları ile de, kendilerinin ve içinde yaşamakta oldukları toplumların alın yazgılarını belirlemektedirler. Gazi Mustafa Kemal’e gelene kadar, YENİLMEK, HORLANMAK, İTİLİP KAKILMAK TANRI’NIN İRADESİNE BAĞLANAN BİR YAŞAM BİÇİMİ OLARAK ALGILATTIRILMIŞTIR! 22 Haziran 1919 tarihinde, Türk ulusuna ve tüm dünyaya yayımlanan AMASYA GENELGESİ ile BEŞERİ İRADE, ALIN YAZGISI KALEMİNİ ELİNE ALMIŞTIR! Bizi ve Koskoca Osmanlı İmparatorluğunu, 10 Ağustos 1920 SEVR bataklığına götüren yazgısallık tepetaklak edilmiştir. İnsanlara ve toplumlara yapılmış olan fenalıkların cezasını Tanrı’ya havale etmek; korkaklık, beceriksizlik ve onursuzluğun kabulünden başka bir şey değildir. Bizler; Türk ulusu olarak Gazi Mustafa Kemal gibi davranırız! Öyle davranmak zorundayız. ULUSAL ONURUMUZUN VE TÜRKLÜĞÜMÜZÜN BİZLERE YÜKLEMİŞ OLDUĞU DAVRANIŞ BİÇİMİ DE BUDUR! Bize yapılan ve yapılmış olan kötülükleri yakamızdan silker atarız. Kötülük yapanları da bir daha kötülük yapamayacak hale koyarak, elimizi dostça uzatırız. BİZLER, ANALİZİ, SENTEZİ, YORUMU VE ÇIKARSIZ VATANIMIZI SEVMEYİ MAREŞAL GAZİ MUSTAFA KEMAL’DEN ÖĞRENDİK. Bendeniz; senelerce, tüm astlarıma ve öğrencilerime SEVR’İN 52,62.63.64 ve 231’inci maddelerini, bıkmadan anlattım. Mudanya’ya ve Lozan’a yenilmişler gibi oturtulan Batı’nın, SEVR’İ uygun durumlar yaratarak uygulama girişimlerinde bulunacaklarını! Şeriatçıların ve gericileri çok kuvvetlenerek, HARİCİ BEDHAHLARLA BİRLİKTE, TÜRKİYE CUMHURİYETİNE VE ATATÜRK DEVRİMİNE YÜKLENECEKLERİNİ HEP ANLATTIM. Bizlere, SEVR paranoyasına tutulmuşlar dediler. Bendeniz, geçmişi bir masal gibi değil de, hangi anlaşmaya bir sonraki vuruşun gizlenmiş olduğunu göstererek anlatmıştım. Şimdi; UYANIŞ gazetesinde yayımlanan ve başlığı: ”2000’li Yıllarda; Türkiye’ye Yöneltilecek Diplomatik Dış Baskılar ve Türkiye’nin Karşı Politikaları!”

185

“Uluslar; görünürdeki varlıklarını yitirmekle yıkılmazlar: Bu felakete uğrayanları yok eden illet, HAFIZALARINI YİTİRMİŞ OLMALARIDIR!” Prof.Dr. Gustave le Bon. “Sakarya Meydan Muharebesi, en kritik anlarını yaşamaktadır. Cephenin kuzeyindeki kilit, Karacadağ düşmüştür. Güney kanadımızı kuşatmayı amaçlayan Yunan saldırısı Haymana’ya dayanmış, Batıya karşı kurmuş olduğumuz cephemiz, Güneye döndürülmüştür. Türkiye Büyük Millet Meclisi Orduları Başkomutan Gazi Mustafa Kemal; Batı Cephesi Kurmay Başkanı ve sınıf arkadaşı Miralay Asım Gündüz’e: “Asım; bana iki fırka bul!” Emrini vermiştir. Cephemizin güney kanadından alınan iki fırkamız, 24 saatlik bir CEBRİ YÜRÜYÜŞ ile 114 kilometre kat ederek, Başkomutan Gazi Mustafa Kemal’in emrine girmiştir. DOKUZ YÜZ ŞEHİT VERİLEREK yapılmış olan DUA TEPE saldırısı, Düşman cephesinin çökmesini sağlamıştır. DUA TEPEYE dikilen Türk Bayrağını seyreden Başkomutan Gazi Mustafa Kemal; gülerek ve eldivenlerini eline takarken: “Papulas’a TÜRK ULUSU adına şükranlarımı sunarım!” Demiştir. Sarkan cephemizin böğrüne saplanan Türk hançeri, düşman cephesinin çöküşünü sağlamıştır. En sonunda da; Büyük taarruzumuzla Yunan orduları dağıtılmıştır. Esir düşen Yunanistan’ın Küçük Asya Orduları Başkomutanı Tüm General Trikopis; Uşak’ta; Yunan Kralına hazırlanmış olan konakta; Başkomutan Mareşal Gazi Mustafa Kemal’in huzurlarına çıkarılır. Mareşal Gazi Başkomutanımız esirleri güler yüzle karşılar. Birçok hareket varken, neden hiçbir harekette bulunmadıklarını sorar: “Öğleden sonra; Afyon-Ilgın yönünde, bir karşı saldırı yapmayı düşünmüştüm!” Der. Haritasının başına eğilen Başkomutanımızdan da: “Ben de; şöyle ve şöyle yaparak karşı saldırınızı karşılardım!” Yanıtını alır. Ünlü Alman Stratejisti Tüm General Karl Von Clausewitç ününü sağlayan, KAN adlı eserinde savaşı şöyle tanımlamıştı: “Savaş, politikanın başka araçlarla devamıdır!” Savaşta yapılacak hareketlerin ve bu hareketlere karşı yapılması düşünülen hareketlerin planları vardır. Bu planlar barış zamanında yapılır. Bize dost ve düşman olacak devletlerin, bize karşı uygulamaları düşünülen

186

planlarına karşı, karşı planlar yapılır. Jeopolitik, bir ulusun tüm planlarına ve etkinliklerine egemendir. Komşu devletlerin ve uzak devletlerin ULUSAL HEDEFLERİNİ ve ULUSAL STRAREJİLERİNİ çok iyi bilmek gerekir. Politikada karşı planlar yoksa teslimiyet vardır. Örnek vermek gerekirse, örnekler çoktur *EK) İngilizler; bugün Emekli Generallerimize ve Akademisyenlere ve gazetecilerimize karşı yapılan gece baskınlarını 16 Mart 1920’den sonra yaparak 58 adamımızı Malta’ya sürerek, tüm dünya’ya bunları kurşuna dizeceklerini duyurmuştu. Batum’a gelen İngiliz subaylarını derhal tutuklatan TBMM Başkanı Gazi Mustafa Kemal de bir bildiri yayımlamıştı: “Malta’da sürgünde bulunan adamlarımızdan her hangi birisini İngilizler kurşuna dizerlerse; elimizde bulunan İngiliz esirleri de derhal kurşuna dizilecektir!” İngilizlerin yelkenleri rüzgâr tutamaz hale gelmişti. Midilli açıklarında; bir Fransız gemisi ile çarpışan kömür yüklü BOZKURT adlı gemimiz batmıştı. İstanbul’daki Müstantik Himmet Bey de; her iki geminin kaptanını tutuklamıştı. Fransızlar bir son ihtarla: “Kaptanımız serbest bırakılmazsa, Türk limanlarını topa tutarız!” Tehdidinde bulunmuşlardı. Karşı yanıt hemen verilmişti: “Bir tek Türk Limanına bir tek Fransız topçu mermisi düştüğü takdirde; SURİYE’Yİ İŞGÂL EDERİZ!” Politika muharebesinin karşı planları olmayan, Medrese çıkışlılarda, sürekli olarak “YES MEN!” ve TESLİMİYET VARDIR! VARDIR. Türk Genel Kurmayı dış hatta çıkma manevrasında; Medreseden icazetliler de ah yalellim türküsünü çığırmadalar! Bendeniz, 2000’li yıllarda Türkiye’nin siyasi konjonktürünü ve bu konjonktürü belirleyecek etkenlerden söz etmek istiyorum: *Bugün düzeltemediğimiz siyasi tümsekler, örtmek için üzerine atmış olduğumuz topraklarla, birer Everest tepesi olarak, geleceğimizin yolu üzerinde, karşımıza dikileceklerdir. *Ülkemizi birinci kuşaktan çevreleyen ve çemberleyen, ülkemize karşı politikalarını yeni motiflerle bezeyerek sürdürmeleri beklenmelidir. *İkinci kuşağı oluşturan Suudi Arabistan, Sudan ve Libya; önce kendi yönetimlerini güvenceye almak; sonra da, başarılı olmuş laik, demokratik ve sosyal bir hukuk devleti olan TÜRKİYE CUMHURİYETİ’NİN, diğer islam ülkelerine örnek olmasını önlemek için, petrol gelirleri ve diğer üçüncü kuşak ülkelerinin taşaronluğu ile aleyhimizde bulunmaları beklenmelidir. Bu girişimler

187

için para ve DİN motif olarak kullanılacaktır. Suudi şirketlerine Turgut Özal’ın sağlamış olduğu kolaylıklar gözden geçirilmelidir. *Üçüncü kuşak ülkeleri; USA ve onun güdümündeki İngiltere, Fransa, Almanya ve dahi İtalya ve öteki İnsan Hakları türkülerini çığırıp, ülkelerindeki sübyancılık olaylarını görmeyen ülkeler de bu kervana katılacaklardır. Türkiye’ye karşı başlatılmış olan haçlı seferleri, 8’inci haçlı seferi ile bitmemiştir.

B. BATIYA KARŞI, BATI KULLANILMALIDIR!

*Üçüncü Dünya Savaşı ne zaman çıkacak diye beklemeyelim! Üçüncü Dünya Savaşı henüz bitmemiştir. *Gerilla hareketleri, iç kavgalar ve iç savaşlar, Üçüncü Dünya Savaşının uygulamalarıdır. Az gelişmiş ve hedefteki ülkeler, kendi çocukları birikirine düşürülerek parçalanacaktır. *Etnik gruplar ve diğer inanç grupları kışkırtılacaktır. BU POLİTİKALARI ŞÖYLECE SIRALAYABİLİRİZ: 1- Bölücülük ve bölgecilik, Osmanlı imparatorluğundan bu yana. Batı’nın başımıza sardığı, bizlerin de hâlâ farkına varamadığımız bu büyük bela, daha da büyütülerek ve daha da kaşınarak, üzerine tuzruhu serpilerek, dış müdahale olanağı sağlayacak bir hale getirilmeye çalışılacaktır. Çünkü bu problem şu nedenlerden dolayı daha da önem kazanmıştır: “A- Bölgenin sahip olduğu su ve diğer doğal zenginlikler bakımından, B- Her yönden—Kültür ve okumuşluk hariç—önderi olduğumuz Türk dünyası ile aramıza set çekmek yönünden, C- Bu, USA ve Batı için çok zor bir durum yaratmak olduğundan, Azeri-Ermen çekişmesi kullanılacaktır, D- Almanya’nın Kuveyt ve diğer yağmalardan pay alamaması, kontrolunda bir Kürt devleti yaratılması isteği yönünden, E- Rusya’nın, İran’ın ve diğer devletlerin büyük ve güçlü bir Türkiye yaratılmasından korkmaları yönünden, F- Tüm bunlar başarıldığı takdirde; SEVR’İN uygulanabilirliği yönünden. BUNUN İÇİN DE: *Silahlı ve terörist hareketler desteklenecektir, *Türkiye Cumhuriyetinin iç siyaseti, Siyasi islam bazına çekilerek, orada tüm yenilikler, tüm güzellikler boğulacaktır . *Gençlik, en basit Türban yüzünden parçalanıp, çağdışına itilerek, ATATÜRK’ÜN

188

TÜRK GENÇLİĞİNE verdiği görevin yerine getirilmesi önlenmiş olacaktır, *Mezhep çatışmaları hızlandırılacaktır, *İslam Dini yerine, İslamı temsil yetkisi NURCULUK gibi, Müslümanlık dışı akımlara verilecektir. *Clemenceau-Klemanso-: ”Bir damla petrol, bir damla kan!” Demişti. Yirmi birinci asırda da: ”Bir damla su, bir damla kan!” Olacaktır. 2- Siyasal İslam’ın bölünerek yerleşmesine çalışılacaktır. İlericilik ve gericilik kavgası yerini, Siyasal İslamın temsil edilmesi kavgasına bırakacaktır. İslam’a zıt dini akımlar desteklenecektir, Her siyasi partinin bir tarikata dayanarak, bu tarikatı siyasi İslam yapma kavgası yaratılacaktır. 20 Ekim1998 tarihli Cumhuriyet gazetesinde, bunun ilk belirtileri yayımlanmıştır: ”Tarikatlar Arasında Siyasi Destek Kavgası!” Okullarda siyasi İslam’ı destekleme kavgaları, tarikat kavgaları yerine kızıştırılarak sürdürülecektir, TBMM’NE sokulan tarikatçı Milletvekilleri sayısı artırıldığı gibi, TBMM açıkça tarikatlar arası savaş alanına dönüştürülecektir, 3- Milli Eğitim, daha da yozlaştırılacak, çağa uygun insan yetiştirme kavgası yerine, tutsak ve dogmatik kafalı taraftar yetiştirme kavgası sürdürülüp, genişletilecektir, Sosyal boyutlu Atatürkçülük, ekonomik boyuta indirilip; ağabeydik-gübeydik palavralarla sulandırılarak gölgeye çekilmeye çalışılacaktır, Eskiye özlem kamçılanacak, Osmanlının bilmem kaçıncı yıldönümü kutlamaları, bilmem kaçıncı Mehmed’in ve Ahmed’in sünnet ve cülus kutlamaları izlettirilecektir, Arap’ın ve İran’ın siyasal güç kurma kavgaları kızışacaktır. 4- Ortaasya Türk cumhuriyetleri ile anlaşmazlıklar ve çekişmeler yaratılacaktır. ”EK: Turgut Özal’ın taa USA’ da: ”Azeriler bizden değildirler. Onlar Şii’dirler!” Dediğini unutmamalıyız! 5- Komşularımızla olan anlaşmazlıklarımız körüklenerek, çok masraflı ve çok büyük bir askeri güç yaratarak, beslememiz sağlanacaktır. Kaynaklarımızın yatırıma ayrılması önlenecektir. *Hiç te dost olmayan ülkeler tarafından kuşatılmış bulunan Türkiye Cumhuriyeti, İsrail örneğinde olduğu gibi, dış hatlara çıkmalı, dış hatlara dayalı diplomasisini güçlendirmelidir.

189

*Türkiye Cumhuriyeti; ulusal politikasında SEVR olgusunu göz ardı etmeksizin, dışta ve içte uygulayacağı stratejisini belirlemeli; günü birlik ve ayaküstü diplomasiden kaçınmalıdır. Bireyini ve Türk Toplumunu, yönlendirilen değil, yöneten ve politika üreten bir seviyede yetiştirmelidir. *Politik yelpazede, bir kişinin duracağı yerde, kişilik kaygısından ve özveri sorunundan kaynaklanan nedenlerle, bir kaş kişi durursa, karşısındaki yeri işgal eden tek kişi daha da güçlü bir duruma geçer. (KOALİSYON!) *Atatürk devriminin özüne yönelik saldırılar, Atatürkçü güçlerin korkusundan; orta sürede mümkün görülmemesine karşın; masumiyet örtüsüne büründürülmüş biçimsel isteklere verilecek ödünler dış ve iç politikada özü yok etmek için kullanılacaktır. *Osmanlının Düveli Muazama korkusu, USA ve BATI korkusu olarak Cumhuriyet döneminin günümüz yöneticilerine yansımıştır. Bu korkun ile anayasamızın ve dahi yasalarımızın hükümleri uygulanamamaktadır. Yargı kararları Yürütmenin elinde kalmaktadır. Her kapatılan siyasi partinin, hemencecik, başka adlar altında devamına izin verilemezdi! Ödünler, döner ve dolaşır ödünü verenlerin başına çoraplar örer. USA’DA, korkusuzca idam hükümleri uygulanırken, bize insan hakları dersleri vermesi, yukarıda, sözünü etmiş olduğum korkunun eseridir. 6- Türkçe kirletilerek, yabancı hayranlığı körüklenecek ve yabancı mallarla birlikte yabancı sözlüklere ülkemizi ve ülkümüzü istila ettirilecektir. Dil; Almanya’daki tokluluklardan Alman ulusunu, İngiltere’deki topluluklardan İngiliz ulusunu yaratmıştır. Osmanlının Fars ve Arap kırması, kelime salatası dili, Ümmetçilik odağında bile birleşemeyen Türk öğesinin başına Binbir bela açan, garip mi, garip bir güruh oluşturmuştur. Bu güruhun içindeki etnik öğeler kendi anadillerine yapışarak ulus olabilme bilincine erişebilmişlerdir. Fransa’da; Frank kadınları ile evlenen ve Latince konuşan fakir Romalı askerlerden üreyen yeni topluluk, yaratmış oldukları yeni dille, Fransız dilini ve Fransız ulusunu yaratmışlardır. Şimdi; bu olgu Anadolu’da yeniden dokunmaktadır. Türkçe, alabildiğine başka dillerin boyunduruğuna, ATATÜRK’E inat sokulurken; insan hakları edebiyatıyla, dışa dayalı iç yardakçılarla: ”Her etnik grup kendi anadiliyle eğitim ve öğretim yapsın!” Fikri, yüksek sesle yankılandırılmaktadır. Türk toplumu, karmaşaya uğratılan dili nedeni ile çözülürken; öteki unsurlar da, kendi anadillerine ve bu dille öğrenim haklarına kavuşturularak uluslaştırma sürecine sokulmaktadırlar. Tüm bunları görememek için, tarihi bilmemenin yanı sıra, kör olmak gerekir. Tüm bunlar, SEVR’İ uygulayabilmenin yeni figürleridir. 7- Üretimi çok aşan bir tüketim toplumu yaratılmış olup, bu olgu daha da güçlendirilecektir.

190

8- Anasırdan; etnik gruplar yaratılacak, insan hakları edebiyatıyla terör desteklenecek; bu uğurda ölenlerimize değer verilmemesi sağlanacaktır. 9- Siyasi partiler arasında kısır çekişmeler, anlaşması mümkün olmayan ideolojik boyutlara taşınacaktır. 10- Gelir dağılımdaki adaletsizlik daha da büyük boyutlara taşınacaktır. Seçene 45 milyonTl. Asgari ücret üzerinden aylık; seçilene 1.500.000.000TL. Aylık ve ayriyeten sosyal üstünlük ayrıcalıkları sağlanacaktır. (1998) 11- Enflasyon, şişirildikçe şişirilecek, insanlar, daha da vurdumduymaz ; ”BANA NECİ,”, ADAM SENDECİ,” haline getirileceklerdir. 12- Adam kayırmalar; ön saflarda hep fakirlerin ve garibanların çocuklarının bulundurulması; önce öfkeye sonra da isyana dönüştürülecektir. 13- Osmanlı da olsun, diğer devletlerde, Fransa da olsun, egemenliği kullananın hırsızlık ve yasadışılıkta ısrarı onların sonu olmuştur. TBMM’İNDE; Milletvekillerinin vurgunu, talanı TBMM ‘İNİN soruşturamayacağı bir boyuta vardığı,her türlü basından net ve açıkça izlenmektedir. Anayasamızın 83’üncü maddesi bu şekilde kaldığı sürece: Halkımızda TBMM’ne alt sıralarda olan güven tamamen sarsılacaktır. Halkımızda; Cumhuriyete, Yargıya ve Yürütmeye olan güveni de sarsılacaktır. BUNUN SONUNDA DA: Marjinal sağ düşüncede DİSSENSUS sağlanmış olacaktır. Dini propagandalardan gelmiş olan sola düşmanlık, solu temsil edenlerin beceriksizlikleri yüzünden, solu silip te süpürecektir. TÜM SİYASİ PARTİLER, GÖZLERİ KORMÜŞÇESİNE, SİYASAL İSLAM KAVGASINDA, TÜRK SİLAHLI KUVVETLERİNİ YALINIZ BIRAKTIKLARI GİBİ. O’nu BOY HEDEFİ YAPMAKTADIRLAR. Okumuşların çoğalması, onların haksızlıkları daha iyi görmelerini sağlayacaktır. Bu durum da sistemimizin aleyhine sonuçlar doğuracaktır. SAĞDAKİ MARJİNALLER, ORDUYA KARŞI ALTTAN, ALTA HALKIMIZI KIŞKIRTMAKTADIRLAR. (1998) 12 Eylül’ün Yiğit Paşalarının armağanı olan Holdingleşmiş ve örgütlenmiş olan sözlü ve yazılı basın ile destekli MARJİNAL SAĞ; politikalar ürettiği gibi, bu politikaları uygulayacak politik motifler de üretmekte ve uygulamaya koyabilmektedirler. Özellikle; Suriye, Almanya ve Yunanistan’da bulunan ve beslenerek desteklenen örgütlerle daha da etkin bir mücadele yapılmalıdır. İmam-hatip okulları, kesinlikle meslek okulları olarak kalmalıdır. Buradan mezun olanlara, dini yüksek okulların dışındaki fakülte ve yüksek okulların kapıları

191

kapatılmalıdır. Asker okullarını kapıları da değil açılmak, hiç aralanmamalıdır. Dış devletlerdeki görevleri sırasında, ya da burada bulunanların, ülkemiz, ulusumuz ve cumhuriyetimiz aleyhinde işlemiş oldukları suçlar çok sıkı bir şekilde izlenmeli, ülkemizdeki mal varlıklarına bile el konulabilinmeli. Cumhuriyetimizi fişek ve göbek atarak kutlamak yeterli değildir. Cumhuriyetle neler kazandık? Cumhuriyeti yitirdiğimiz takdirde nelerimizi yitirmiş oluruz? Bunların bilinci ile cumhuriyetimize sahip çıkmalıyız. BİR TOPLUMUN BİREYLERİ, DÖRTBUÇUK KIÇI KIRIK AJAN-PROVAKATÖR MOLLANIN PEŞİNDEN GİDECEK SEVİYEDE KALDIĞI SÜRECE, VATAN HAİNLERİ BUNLARDAN ELBETTE YARANLANACAKLARDIR! *Çağdaş eğitim, Milli gelirin adaletli bir şekilde dağıtılması, temal ihtiyaçlarımızın giderilmesinde tek bir ölçünün kullanılması mutlaka sağlanmalıdır. Asgari ücret komedisi toplumsal bir trajediye dönmeden mutlaka bitirilmelidir Adalet sistemimiz, çok hızlı ve etkin bir biçimde çalışma düzenine kavuşturulmalıdır. Türkiye Cumhuriyetini Hâkim Ve Cumhuriyet savcısı sayısı, TBMM memur sayısından azdır. Politikacıların elleri, DİNDEN-CAMİDEN, Emniyetten TSK’DAN ve devlet kurum ve kuruluşlarından çektirilmelidir. Denge hesapları için, pespaye kimselerle pazarlık yapılmamalıdır. Bizleri bekleyen çok büyük sorunların bazıları bunlardır. Bu sorunlarımızı görmezden gelerek, bugünü yaratan yasal ve sosyal alt yapıyı düzeltmeden, ivedi yapılacak bir seçim, çok korkunç sonuçlara bizleri ve ülkemizi götürecektir (1998). Belediyeleri ve şirketleri ele geçirmiş olan aşırı sağ, oradan kent varoşlarının her türlü desteği ile sistemimizi felç ederek iktidarı ele geçirecektir. (1998). İŞTE, GELECEKTEKİ TÜRK SİYASİ KONJÖNKTÜRÜNÜ BELİRLEYİP, ONUN STRATEJİSİNİ DE BELİRLEYECEK FAKTÖRLERDEN BAZILARI. TANRIMIZIN HALKIMIZA VE POLİTİKACILARIMIZA AKIL VERMESİ DİLEĞİYLE, SAYIN SEYİRCİLER.”

C. SEVR ANTLAŞMASI

12 Kesimden, 433 maddeden ve 130 sahifeden oluşturulan bu ünlü paçavranın bizimle ilgili maddelerini okumamızda bin bir yarar görmekteyim. Madde 52- “Fıratın doğusunda, ileride saptanacak Ermenistan’ın güney sınırının güneyinde ve 27’inci maddenin 11/2 ve 3’üncü fıkralarındaki tanıma uygun olarak saptanan Suriye ve Irak ile Türkiye sınırının kuzeyinde, Kürtlerin sayıca üstün bulunduğu bölgelerin yerel özerkliğini, işbu antlaşmanın yürürlüğe konulmasından başlayarak altı ay içinde, İstanbul’da toplanan ve İngiliz, Fransız ve İtalyan Hükümetlerinden her birinin atadığı üç üyeden oluşan bir komisyon hazırlayacaktır.

192

Herhangi bir sorun üzerinde oy birliği oluşamazsa, bu sorun, Komisyon üyelerince, bağlı oldukları hükümetlerine götürülecektir. Bu plan, Süryani-Geldaniler ile bu bölgelerin içindeki öteki etnik ve dinsel azınlıkların korunmasına ilişkin tam güvenceleri de kapsayacaktır. Bu amaçla, İngiliz, Fransız, İtalyan, İranlı ve Kürt temsilcilerinden oluşan bir komisyon incelemelerde bulunmak ve işbu Antlaşma uyarınca, Türkiye sınırının İran sınırı ile birleşmesi durumlarında, Türkiye sınırında yapılması gerekebilecek düzeltmeleri kararlaştırmak üzere bu yerleri ziyaret edecektir.” “Madde 63- Osmanlı hükümeti 62’inci maddede öngörülen komisyonlardan birinin ya da ötekinin kararlarını, kendisine bildirildiğinden başlayarak üç ay içinde kabul etmeyi ve yürürlüğe koymayı şimdiden kabul eder.” “Madde 64- İşbu antlaşmasının yürürlüğe konuluşundan bir yıl sonra 62’inci maddede belirtilen bölgelerdeki Kürtler, bu bölgelerdeki nüfusun çoğunluğunun Türkiye’den bağımsız olmak istediklerini kanıtlayarak Milletler Cemiyeti Konseyine başvururlarsa ve konsey de bu nüfusun bu bağımsızlığa yetenekli olduğu görüşüne varırsa ve bu bağımsızlığı onlara tanımayı Türkiye’ye salık verirse, Türkiye, bu tavsiyeye uymayı ve bu bölgeler üzerinde bütün haklarından ve sıfatlarından vazgeçmeyi şimdiden kabul eder. Bu vazgeçmenin ayrıntıları başlıca müttefik devletlerle Türkiye arasında yapılacak özel bir sözleşmeye konu olacaktır. Bu vazgeçme gerçekleşirse ve gerçekleşeceği zaman, Kürdistan’ın şimdiye dek Musul vilayetinde kalmış kesiminde oturan Kürtlerin, bu bağımsız Kürt Devleti’ne kendi istekleri ile katılmalarına, başlıca müttefik devletlerle Türkiye arasında yapılacak özel bir sözleşmeye konu olacaktır.” “Madde 231- Osmanlı Meclisi Mebusanına sevk edilecek olan Bütçe Kanunu tasarısı, Duyun-u Umumiye görevlileri İngiliz. Fransız ve İtalyan yetkililerince onaylanacaktır. Bütçe kanunu kabul edilse bile; bu delegelerin bu kanunu uygulamama yetkileri vardır.” Sayın RTE’NİN eyalet olarak anlatmış olduğu açılımın nerelere kadar varabileceğini kestirebiliyor musunuz? Bir İtalyan Profesörün önerisi ile iş bu yazımızı sonlamak istiyorum: “Türklere zorla hiçbir şeyi kabul ettirmek mümkün değildir. Üzerinize Pars gibi atlar ve sizi parçalarlar. Türkler, güzellikle her şeyi kabul ederler!”

OSMAN TÜRKOĞUZ osmanturkoguz@gmail.com,

XIII. BİR ULUSU VE BİR DİNİ FETVALARLA BÖLMEK.

193

OSMAN TÜRKOĞUZ Çeşmealtı; 02. Ağustos. 2008 osmanturkoguz@gmail.com,

A. FETVA

Sayın Bay Hamza’yı tanımış olsaydınız; sizi, iki dakika içersinde fıtık eder, bir üniversite hastanesine gönderirdi. Acele ile böbreğinizin birisi alınırdı ve siz fıtığınızla evinize geri dönmek zorunda kalırdınız. Bu Hamza Bey; beni ne zaman bir kalabalık önünde görse, bir konuyu ileri sürerek tartışmak ister görüntüsünü verdikten sonra: ”Bu dedikleriniz; Yahudi uydurması; bunları anlatmaktan vazgeçiniz;” diye akıl verir; bendeniz de bir türlü akıllanamam! Geçen gün, yine karşıma çıktı. Benim,” Gülme Fetva Hattı’nı” anlatmışlar. Bayağı kızgındı. Boyu ve cüssesi benden bir hayli iriceydi. Boyuna bakarak bilgiçlik taslıyordu. Doğrudan doğruya konuya girdi: “-FETVA’YI ŞERİFLE dalga geçmenin cezası büyüktür. Yarın, bunun hesabını sorarlarsa, size yazık olur. Babı Meşihat’a da dil uzatmamalısınız.,” dedi. Cebimden Anayasamızı çıkardım: “- Okuyacaklarımı ve söyleyeceklerimi iyi dinle. Kalabalıkta, kuyuya taş atıp tüyme,” dedim ve 136’ıncı maddeyi okudum: ”-İ. Diyanet İşleri Başkanlığı.” “Madde 136-genel idare içinde yer alan Diyanet İşleri Başkanlığı, lâiklik ilkesi doğrultusunda, bütün siyasi görüş ve düşünüşlerin dışında kalarak ve milletçe dayanışma ve bütünleşmeyi amaç edinerek, özel kanununda gösterilen görevleri yerine getirir.” “-Bu maddeyi ve Diyanet İşleri Başkanlığı Teşkilât Kanununu okudunuz mu? Dedim. Belli ve belirsiz : ”- okumadım”; dedi. Şimdi sizlere yazacağım olayları kısaca kendisine anlattım. “-Bir daha karşıma çıkıp ta; yok şu, yok bu,” diye zırvalama. Boyuna ve dahi postuna bakmam, seni çok fena yaparım,” dedim. Söylene, söylene çekip gitti. Nadir Şah; İran’da egemenliği ele aldığında; Osmanlılara haber salmış: “-Ben, İran’da tahtı ele geçirdim. Sizinle çok yakın akrabayım. AFŞAR TÜRK BOYUNDANIM; bu fırsat bir daha ele geçmez. Geliniz anlaşalım;” demiştir. Babı Meşihat’tan FETVA çıkmıştır: ”-Onlar Şii’dir, kanı, canı, malı ve ayalı helâldir. Hıristiyanlarla anlaşmak mümkündür. Bunlarla anlaşmak, dinen

194

mümkün değildir.” Anlaşmış olsaydık; doğu cephemiz güvenceye alınmış olurdu. Bu durum, Şeyhülislam’ın umurunda mıydı? Meraklı olanlarınız; Osmanlı devleti devrinde verilmiş olan fetvaları okusunlar da hırslarından mosmor kesilsinler. Kızılbaşlar-ışıklı taifesi- için verilmiş fetvalarda ortak deyim:”- “-Kanı, canı ve malı helâldir”. Fetvaları verenler de TÜRK SOYUNDAN ŞEYHÜLİSLAMLARDIR. Ama SÜNNİ geçinen Osmanlının uşaklarıdır. 1828 yılında, Mora’yı yitirdiğimizde, Osmanlı Şeyhülislamı Yasinci Zade Abdülvehap Efendi bir fetva vermiştir; evlere şenlik: “MORAYI KAYBETMEK İSLAM DİNİ AÇISINDAN HAYIRLI OLMUŞTUR.” Kaynak: Mahmut Esat Bozkurt, ATATÜRK İHTİLALİ; Dr. Abdülkadir Altunsu, Osmanlı Şeyhülislamları. s.184,Osman Türkoğuz, Halifelik s.72, “-Padişah, Halife zalim olsa da, O’na itaat gerekir. Çünkü millet lâyık olduğu idareyi bulur kuralı ŞERİAT ESASIDIR. Bunun aksine hareket edenler KÂFİR OLUR.” Mecmuatü’l edep; Mahmut Esat Bozkurt, ATATÜRK İHTİLALİ s.341, Osmanlı padişahı Avcı Mehmet’in Huzuru Hümâyunlarında bir tartışma geçer. Şeyhülislam Bursalı Mehmet Efendi, Sadrazam Köprülü Fazıl Ahmet Paşa’ya: “-Köprülü Mehmet Paşa’nın ölümü isabet oldu. Çünkü namuslu ve iktidarlı birçok adamların haksız yere kanını akıttı.” der. Sadrazam Köprülü Fazıl Ahmet Paşa: “-Babam, öldürdüklerini hep senin FETVANLA öldürdü.” diye yanıt verdiğinde; ŞEYHÜLİSLAM Bursalı Mehmet Efendi: “-Ne yapayım, şerrinden korkardım, bu sebeple FETVALARI VERDİM;” der. Sadrazam Köprülü Fazıl Ahmet Paşa da, taşı gediğine koyar: “-Ya Allah’tan korkmayıp, mahlûktan korkmak İLM’İ DYANET’E lâyık mıdır? “? der. Dr. Abdülkadir Altunsu, Osmanlı Şeyhülislamları s.90-91,Osman Türkoğuz, Halifelik s.78, Arap milletini ele alalım; aynı dili konuşuyorlar, aynı dine mensuplar, ayrı, ayrı devletler. Dini uygulamaları apayrı. Suudi Arabistan ayrı fetva verir, İran apayrı fetvalar verir, Irak ve Yemen ve öteki İslam ülkeleri başka türlü fetvalar verirler.

195

Yemen’de ve Habeşistan’da KIZLARIN SÜNNET OLMALARI DİNEN ZORUNLUDUR. Sünnet olan kız ve kadınlardan ölen ölene. Siyasi İslâmi uygulayan İslâm ülkelerinde; İslâm dini MİLLİYET VE DAHİ MİLLET olup çıkmıştır. Hani islamda birlik ve dahi beraberlik? İslâm’da birlik ve beraberlik; yalınız ve yalınız KADINLARI AŞAĞILAMADA VARDIR. İki Müslüman ve kan kardeşi ülke savaşa tutuşsa; her iki taraf ta; Allah’ın adını anarak birbirlerini öldürecekler ve cennet’e birlikte gidecekler. Ya orada da birbirlerini öldürürlerse! Sizlere üç önemli fetva vermek istiyorum. Hıristiyanların Müslüman oluşlarını önlemek için, para ile bir fetva verilmiştir. ”denize bir damla içki dökülse, deniz kuruduğu zaman, oradaki kuruyan bir otu yiyen ineğin sütünden içen kimse’nin yedi ceddi de Müslüman olsa, bu oluş dinen hükümsüzdür. Çünkü hepsi de cehennemliktir.”

B. BİRİNCİ DÜNYA SAVAŞI İÇİN MUKADDES CİHAT FETVASI

Birinci Dünya Savaşına girişimiz dinen olur veren fetva’yı Suat Hayri Ürgüplünün babası vermiştir. Abdülhamit’i tahtan indiren fetvayı da, Rahmetli Hamdi Yazır vermiştir. Çok ilginçtir; fetva ile kelle kesenlerin kelleleri de fetva ile kesilmiştir. Gelelim Mukaddes Cihat Fetvasına. “Fetvahane, minhu’t-Tevfik, (olduğu gibi yazıyorum) Bu meselenin beyanında Eimme’i Hanefi yeden cevap bu veçhiledir ki: İslamiyet aleyhine tehacüm’i ada vaki ve memaliği islamiyenin gasp ve gâreti ve nufüs’i İslamiyenin seby ve esir edilmeleri mutahakkak olunca Padişah’ı İslam hazretleri nefir’i âm suretiyle cihadı emir ettikte,”infirû hilafen ve sikâlen ve câhidû biemvâliküm ve enfisikum “ ayet’i celilesi hükmi münifince kâffe’i müslimin üzerine cihan farz olup genç ve ihtiyar piyade ve süvari olarak bilcümle aktardaki müslimin inin malen ve bedenen cihada musaraat eylemeleri farz’ı ayın olur mu? Ne buyrula? El-cevap: Allah’ü Teâlâ âlem olur. Ketebehu, el-fakir ileyhi Ta’âlâ Hayri bin Avnî el-ürgübî Ufiye anhu. Bu suretle elyevm makam’ı hilâfet’i İslam iye ve memâlik’i mahrusa’i şahaneye sefain’i harbi ve asâkiri berriyesiyle hücum etmek suretiyle Hilâfeti İslâmiyeye hudut neuzübillahi taâla nûr’ı âli’i İslamiyetlin itfa ve imhasına saf bulundukları mutahakkak olan Rusya ve İngiltere ve Fransa ile anlara mutîn ve zahir olan hükümetlerin taht’ı idarelerinde bulunan kaffe’i müsliminin dahi mezkûr hükümetlerin aleyhine ilan’ı cihad ederek bilfiil gazaya musaraat eylemeleri farz olur mu? Ne buyrula? El-cevap. Allah’ü Teâlâ âlem olur. İmza ve ad aynı. Bu suretle maksûdun husulü cem’i müslimin cihada musaraat etmelerine mütevakkıf iken bazıları neuzübillahi taâlâ tehalüf etseler tehalüfleri mâsiyet’i azime olup gazabı ilahiye ve bu mâsiyeti şenianın cezasına müstehak olurlar mı? Ne buyrula?

196

El-cevap:Allah’ı Teâlâ âlem olur. İmza ve ad aynı. Bu suretle hükümeti islamiye muharebe eden hükümeti mezbûre ahali’i islamıiyesinin kendilerini kati ve hatta cem’i ailelerini mahv ile ikrah ve icbar edilmiş olsalar bile hükümet’i İslâ miye asakiriyle muharebe etmeleri şeran haram’ı kati ile haram olup katil olmalarıyle nâr’ı cah’ıme olurlar mı?Ne buyrula? El-cevap:Allah’ı Teâlâ âlem olur.imza ve ad aynı. Bu surette harbi hazırda İngiltere ve Fransa ve Rusya ve Sırbiye ve Karadağ hükümetleriyle zahir iken taht’ı idarelerinde olan Müslümanların hükümet’i seniyye’i islâmiyeye muin bulunan Almanya ve Avusturya aleyhine harp etmeleri Hilâfet’i İslamiyenin mazarratını mucip olacağından ism’i azim olmakla azâb’ı elime müstahak olurlar mı? Ne buyrula? El-cevap. Allah’ı Teâlâ âlem olur. Ketebehu el-fakir ileyhi Ta’âlâ Hayri bin Avni el-Ürgübî Ufiye anhu. Bu fetva üzerine HALİFE’Yİ RUYU ZEMİN, KUTSAL CİHAD ilan eder. İlk tepkiyi, Osmanlı’nın , Arap kökenli, Bağdat Müftüsü verir :”- Hilafet Kureyşli bir Arabın hakkıdır. Kureyşli Arap olmayan halifenin halifeliği geçersizdir. Vermiş olduğu Kutsal Cihad ilanı da yok hükmündedir.” Tüm Müslümanlar, Çarlık Rusya’nın, İngiltere’nin ve Fransa’nın saflarında Osmanlıya kurşun sıkmışlardır. Çarlık Rus Ordusunda bulunan Türk ve Müslüman asıllılar: ”Bu, din harbi değil; gün harbidir ;” diyerek Osmanlıya kurşun sıkmıştır. Bu fetvayı ve Kutsal cihad ilanını Alman imparatorluğu sağlamıştır. Bu geçersiz Cihad sayesinde, (3.159.200) Türk Askeri şehit olmuştur.

C. KUVVAYI MİLLİYE’YE KARŞI “DÜRRÜZADE” FETVASI:

İngilizlerde, İstanbul’daki vatan ve din düşmanlarına bir fetva hazırlatarak uçaklarla Anadolu ve Trakya içlerine attırtmışlar; Sait Molla denilen hainin kurduğu casusluk örgütü ile isyanlar çıkartmışlardır. Sadrazam Damat Ferit Paşa Haini; bir yandan ”Kuvve’İ İnzibatiye” adlı bir Hilafet Ordusu kurdurmuş; bir yardanda bu hain fetvayı yayımlattırmıştır. Bu fetvayı Şeyhülislam Dürri zade Abdullah Efendi kaleme almıştır. Bu Hain Abdullah Efendi; İstanbul’un geri alınması üzerine, kaçtığı Arabistan’da ölmüştür. Kızları, Diyanet İşleri Başkanlığına, kendilerine maaş bağlanması için başvuruda bulunmuşlardır. Şimdi, bu namussuz fetvayı Türkçeleştirerek veriyorum. Bu fetva, Sultan Vahdettin’in bir “Hatt’ı Hümayun“u ve İstanbul Hükümeti’nin bir bildirisi ile; 05Nisan.1920 günü yayımlanmıştır. Bu “Fetva’yı Şerife!”, aynen şöyledir: “Bütün nizamın sebebi olan İslam halifesi (yüce Tanrı O’nun hilâfetini kıyamet gününe kadar sürdürsün) Hazretlerinin idaresi altında bulunan İslâm

197

beldelerinde, bazı Şerir şahıslar aralarında birleşip ve kendilerine reisler seçerek padişahın sadık tabasını hileler ve tezvirler ile kandırmağa ve yoldan çıkarmağa, Padişahın yüksek emirleri olmadan, ahaliden asker toplamağa kalkışıp, görünüşte askeri iaşe ve teçhiz bahanesiyle ve gerçekte mal toplama sevdasıyla kutsal şeriata ve Padişahın emirlerine aykırı olarak bir takım salma ve vergiler kesip, çeşitli baskı ve işkencelerle halkın mallarını ve eşyalarını yağmalamak ve bu yoldan Tanrı’nın kullarına zulmede gelmeğe ve suçlar işlemeğe, memleketin bazı köyleri ve bölgelerine hücum ile tahrip, yerle bir etmek, Padişahın sadık tebaalarından nice masum kimseleri katl ve kanlarını döktükleri, müminlerin emiri olan padişah emrinde bulunan bazı dini, askeri ve mülki memurları kendi başlarına azi ve kendi hempalarını tayin, hilafet merkezi ile memleketin ulaştırma ve haberleşme yollarını kesmek, devletçe gönderilen emirlerin yapılmasını yasaklamak, hükümet merkezini diğer bölgelerden ayırmak suretiyle, halifelik otoritesini kırmak ve zayıflatmak maksadıyla yüksek halifelik makamına ihanet etmek imama (Padişaha) itaatten dışarı düşmekle, “Devleti Âliye’”nin nizam ve düzenlerini, memleketin asayişini bozmak için yalanlar yaymak ile halkı fitneye sevke sebep ve fesada gayret etmekte oldukları açıklanmış ve gerçekleşmiş olan adı geçen reisleri ile aveneleri ve onlara bağlı olan kimseler eşkıya mertebesinde bulunup, dağılmaları hakkında gönderilmiş bulunan yüksek emirlerden sonra halâ inat ve fesatlarında direnirler ise adı geçen kimselerin kötülüklerinden memleketi temizlemek ve zararlarından halkı kurtarmak vacip olup ”Fe-katilû nelleti tebga hatta tefea ile emerillah” ayeti kerimesi gereğince katilleri ve gerekirse kitle halinde öldürülmeleri meşru ve farz olur mu? Beyan buyrula. Cevabı budur: gerçeği Tanrı bilir ki, olur. Dürri Zade Es-Seyyid Abdullah tarafından yazıldı. Böylece padişahın ülkesinde savaş kudretleri bulunan Müslümanların âdil halifemiz ve imamımız Sultan Mehmet Vahidettin Han Hazretlerinin çevresi etrafında toplanıp, bunlarla çarpışmak için yapılan davet ve emirlerine koşup, adı geçen eşkıyalar ile savaşları vacip olur mu? Beyan buyrula. Cevabı budur: Gerçeği Tanrı bilir ki, olur. Dürri Zade Es-Seyyid Abdullah tarafından yazıldı. Bu surette Halife hazretleri tarafından adı geçen eşkıyalar ile çarpışmak için tayin olunan askerler, çarpışmaktan kaçınır ve firar eylerlerse, büyük günaha girip ve asi olup, dünya’da şiddetle cezaya ve ahrette acıklı azaplara hak kazanmış olurlar mı? Beyan buyrula. Cevabı budur: Gerçeği Tanrı bilir ki, olurlar. Dürri Zade Es-Seyyid Abdullah tarafından yazıldı. Bu suretle halife’nin askerlerinden olup ta eşkıyaları katledenler gazi ve eşkıyalar tarafından katlolun anlar şehit ve şefaate nail olurlar mı? Beyan buyrula. Cevabı budur: Gerçeği Tanrı bilir ki, olurlar. Dürri Zade Es-Seyyid Abdullah tarafından yazıldı.

198

Bu suretle eşkıyalar ile muharebe hakkında çıkarılmış olan padişah emirlerine itaat etmeyen Müslümanlar asi ve şeran cezalandırılmaya hak kazanmış olurlar mı? Beyan buyrula. Cevabı budur: Gerçeği Tanrı bilir ki, olurlar. Dürri Zade Es- Seyyid Abdullah tarafından yazıldı.” Bu fetva birçok Türk’ün kanının akmasına neden olmuştur.”Ilımlı İslâm”numaraları bizi bu aşağılık durumlara götürür. Yüce Tanrı; bir defa Mustafa Kemal verir, bunu da unutmamamız gerekir. Bu fetva üzerine VATAN HAİNİ NEMRUT MUSTAFA; Mustafa Kemal ve yedi kader arkadaşını GIYABEN idama mahkûm etmiştir. Altıncı Vahdettin de bu kararı onaylamıştır.

D. kUVVAYI MİLLİ’Yİ DESTEKLEYEN “RIFAT bÖREKÇİ” FETVASI

Anadolu da boş durmamış, mukabil Fetvayı yayımlamıştır. Yüce İslam dini, iki cepheye ayrılan ülkemizde, her iki tarafa da elini uzatmıştır. Bir yerde, politikanın içersine dini soktunuz mu, tüm alçak yarasalar orasını mesken tutar. Din, birleştirici ve barıştırıcı özelliğini yitirerek politikacının çıkar aleti haline gelir. Mareşal Gazi Mustafa kemal’e kızgınlık ve düşmanlıkların altında, din bezirgânlarının soyma ve sömürme hırsları yatmaktadır. Cennetmekân Rıfat Börekçi ve cennetmekân (153) kahraman Müftü bir araya gelerek mukabil fetvayı hazırlayıp, imzalayarak yayımlamışlardır. Rahmetli Rıfat Börekçi. ilk Diyanet İşleri Başkanımız olmuştur. En sıkıntılı anların da, T.B.M.Meclisi Başkanı Mustafa kemal’in emrine (1.200) Türk lirasını veren Ankara müftüsü, bu Rıfat Efendidir. Bu ÜNLÜ FETVA’YI Türkçeleştirilmiş olarak veriyorum: “Dünya nizamının sebebi olan İslâm Halifesi Hazretlerinin halifelik makamı ve saltanat yeri olan İstanbul, müminlerin emerinin (padişahın) varlığının sebebine aykırı olarak, İslamların düşmanları olan düşman devletler tarafından fiilen işgâl edilerek İslâm Askerleri silâhlarından uzaklaştırılıp, bazıları haksız olarak katl ve hilafet yerinin korunmasına yarayan bütün istihkamları, kale ve diğer harp vasıtaları zapt edilmiş, resmi işler görmeğe ve İslam askerlerini teçhize memur olan Babıâli ve harbiye Nezaretine el konularak, halifeyi milletin gerçek menfaatlerini hedef tutan tedbirler almaktan fiilen men ve örfi idare ilan ve divanı harpler kurmak suretiyle İngiliz Kanunlarını tatbikle muhakeme etmek ve cezalandırmak suretiyle halifenin yargılama hakkına müdahale ve yine yüksek halifelik makamının maksatlarına aykırı olarak Osmanlı memleketi parçalarından İzmir ve Adana ve Maraş ve Ayıntap ve Urfa bölgelerinde düşmanlar tarafından tecavüz edilerek gayrimüslim tebaa ile birleşip İslamları katilam ve mallarını yağmalamak ve kadınlara tecavüz ve İslam’ın kutsal saydığı hususları tahkir eder olduklarında açıklandığı veçhile hakaret ve esirliğe maruz kalmış bulunan İslam halifesinin kurtarılması için elden gelen gayreti sarf ederek bütün iman sahiplerine farz olur mu? Beyan

199

buyrula. Cevabı budur: Gerçeği tanrı bilir ki, olur. Bu suretle meşru haklarını ve halifeliğin gasp edilmiş olan kudretini kurtarmak ve fiilen tecavüze maruz kaldığı zikredilen memleketleri düşmandan temizlemek için mücadele eden ve savaşan İslam halkı şeriatça eşkıya olurlar mı? Beyan buyrula. Cevabı budur: Gerçeği Tanrı bilir ki, olmazlar. Bu suretle düşmanlara karşı açılan savaşta ölenler şehit, hayatta kalanlar gazi olurlar mı? Beyan buyrula. Cevabı budur: Gerçeği Tanrı bilir ki olurlar. Bu suretle savaşta ve dini vazifesini yerine getiren İslam halkına karşı, düşman tarafını tutarak İslâmlar arasında fitne çıkararak silah kullanan Müslümanlar, şeriatça günahların en büyüğünü işlemiş ve fesada yönelmiş olurlar mı? Beyan buyrula. Cevabı budur: Gerçeği tanrı bilir ki, olurlar. Bu suretle düşman devletlerinin zorlamaları ve kandırmalarıyla olaylara ve gerçeklere aykırı olarak çıkarılmış bulunan fetvalar, İslâm halkı için şeriatça muteber olurlar mı? Beyan buyrula: Cevabı budur: Gerçeği Tanrı bilir ki, olmazlar.” kaynak olarak: Dr. Abdülkadir Altınsu, Osmanlı Şeyhülislamları, Mahmut Esat Bozkurt, ATATÜRK İHTİLALİ VE Sabahattin Selek, Anadolu İhtilalı ATATÜRK ile kazandıklarımız üstüne titremezsek, böylesine utanç verici durumlardan bizleri kimseler kurtaramaz. Benim aklımın almadığı bir olgu var: Diyanet İşleri Başkanlığımızın “ALO FETVA HATTI”. Şeyhülislamlık kaldırılmış; Fetvahane tarih olmuş, fetva emini ortalarda yok. Fetva kurumu tarihteki yerini almış. Osmanlıda fetvalar, SÜNNİ MEZHEBE göre verilerek, Osmanlı toplumu paramparça edilmiştir Bu Diyanet İşleri’nin fetva ısrarı, tarihi bir özlemin ifadesi midir? Medeni kanunumuz, Ticaret kanunumuz, Borçlar kanunumuz şöyle desinler; fetvalar da böyle desin. Politikacılarımız da FETVA gibi düşünürler. İşte durum bugünkü gibi olur. Fetva kurumu, dinden hukuk çıkarıp, toplumun üstüne çöreklendiği için tarihe gömülmüştür. Bu fetva sözleri beni ürkütmektedir.

OSMAN TÜRKOĞUZ

200

osmanturkoguz@gmail.com

XIV. İHANETİN BELGELERİ. OSMAN TÜRKOĞUZ osmanturkoguz@gmail.com İzmir; 24 Haziran2008

A. DELİL

Çok beğendiğim bir ifade var: ”Aydın İnsan, araştırır, yargılar bir sonuca varır. Cahil yobaz, duyar, görür ve hükme varır.” Genelleme geleneğimizin üstüne diyecek yok. Benim, 21 yaşlarında bir Fransızca öğretmenim vardı. O’nu denemek için: ”400 çeşit peynirimiz var diyorsunuz, hepsinin tadı aynı. Kadınlarınız birbirinin aynı,” dedim. Şöyle bir durdu:”Bayım, dedi, 201 çeşit peynirimizden yediniz mi?” —Yok, hayır, yemedim” dedim. ”30.000.000 Kadınımızın yarısının bir fazlası ile tanıştınız mı? Diye sorunca da: -“Nerede bizde o şanş ”dedim. “Siz, sübjektif konuşuyorsunuz. Bu kanaatiniz hiçbir kimseyi bağlamaz”, diyerek, çapkınca bir kahkaha attıydı. Paşa’nın birisi, bir Arap köleye kızdığında:”Arabistan yakıla“ diye emir buyurmuş. Rahmetli Besim Atalay, bir kitabında :” Yunanlılar İzmir’i işgal ettiklerinde; bazı İzmir Camilerinde, Kuran’ı kerim’de Rum Suresi vardır, bu nedenle de Yunanlılar bizi yöneteceklerdir. Sakın ola karşı gelmeyesiniz” diye vaazlar verilmişti” diye yazmış. Tüm ülkemizde, imamlarımızın yaptıkları vatanseverce çalışmaları bilmeyenler, tüm Rahmetli İmamlarımızı lânetlemişlerdir. Isparta’da Hafız İbrahim Efendi gönüllülerden DEMİR ALAY’I; Afyon’da Hoca Şükrü Efendi de ÇELİKALAYI kurmuşlardı. Müdafaayı Hukukta çalışan din adamlarının sayıları ciltleri doldurur. Denizli Müftüsü Ahmet Efendi ile Ankara Müftüsü Hoca Rıfat – Börekçi -

201

Efendinin şahıslarında, hepsi de Rahmetli olan, bu vatansever din adamlarımızı hürmetle yâd ederim. Din Adamlarımızın içinden hainler de çıktığı gibi, din adamı kılığında hainlik edenler de çıkmıştır.

B. ÜÇ HAİN DİN ADAMI

Ben, ÜÇ HAİN Din Adamından söz etmek istiyorum. Yunanlılar, Anadolu’yu istilâ etmek amacı ile kurdukları ordu’nun Başkomutanlığına İzmir doğumlu Korgeneral Pareskevupulos’u getirmişlerdi. İkici sefer görevinden istifa eden bu Yunanlı Komutan, General Metaksas’ın önüne bir yığın istihbarat dosyası atarak: ”İmamlar bile Alaylar kurup savaş hazırlığına başlamışlar. Türklerin savaşma iradesini kırmamızı mümkün görmüyorum”, der. General Mateksas’a teklif edilen Başkomutanlık önerisini:” Kazanma şansımızın %60 bile olmadığı bir savaşa giremem,” diyerek reddettiğini tarih kitapları yazmaktadır. Şimdi, hainlerden söz edebiliriz: 1-Son Osmanlı Şeyhülislamı Tokatlı Mustafa Sabri Efendidir. Sadrazamlar yerinde olmadığı zamanlar, Şeyhülislamlar Sadrazamlara vekâlet ederlerdi. Sadrazam Damat Ferit Paşa, bir bahane ile Sadrazamlıktan ayrıldığından, SEVR Paçavrasını Şeyhülislam Mustafa Sabri Hoca onaylattırmıştı. Lozan’dan sonra, yurt dışına çıkartılan Mustafa Sabri Hoca, yayımladığı bir kitapta, ATATÜRK’E olmadık iftiralarda bulunmuş: ”Yunan İdaresi altında yaşamak, Mustafa Kemal’in idaresi altında yaşamaktan bin kez hayırlıdır”, diye yazmıştı.1953 yılında, Kahire’de ölmüştür. 2-Şeyhülislam Dürrizade Abdullah Hoca, Mustafa kemal Paşa ve yedi dava arkadaşı hakkında ÖLÜM FETVASI vererek, NEMRUT MUSTAFA’NIN bunlar hakkında ölüm cezası vermesine sağlamıştır. 3-İngiliz Muhipleri Cemiyeti’ni kurarak, Rahip Frew adlı bir Hıristiyan Din Adamı’nın emrinde, ÜLKEMİZ ALEYHİNDE CASUSLUK YAPAN HAİN HOCA. Rahip Frew’den aldığı altınlarla Anadolu’ya ajanlar yollayarak, ayaklanmalar çıkartmıştır. Rahip Frew’e gönderdiği mektuplar, Yeğeni tarafında Mustafa Kemal Paşa’ya ulaştırılmıştır. Mektuplar, Sait Molla Hoca’nın özel defterinden kopyalanarak alınmasına rağmen, Sait Hoca, 08Ekim,1919 tarihli İstanbul gazetesinde şiddetli bir yalanlama yayımlattırmıştı. Üşenmeden bu iğrenç mektupları okuyalım: 1-Birinci mektup: “Aziz dostum, verilen iki bin lirayı, Adapazarı’ndaki Hikmet Bey’e gönderdim. Oradaki işler pek yolunda gidiyor. Birkaç gün sonra kesin netice elde edeceğiz. Şimdi aldığım bu bilgiyi, size sunmayı uygun buldum. Yarın sabah, bizzat gelip, size bilgi vereceğim.

202

Kuvayı Milliye taraftarlarının Fransa’ya fevkalade yakınlık gösterdiklerini ve General Franchet d’Esperey’nin Sivas’a gönderdiği subayların, Mustafa kemal Paşa ile görüşerek İngiltere Hükümeti aleyhinde bazı kararlar aldığını (N.B.D. 285/39) adamımız özel olarak gönderdiği bir kurye ile gönderdiği mektupta bildiriyor. D.B.Q.91/39 her ne kadar cemiyetimize dâhil ise de; bu zatın Fransızlara casusluk ettiği ve sizin bu teşkilâta başkanlık ettiğinizi beyan ettiği kanaati ben de hâsıl olmuştur. Bu mesele hakkında da, kanaati âlilerine ve üstatlık itimadınıza muhalif olarak vuku bulacak beyanatımla, şimdiye kadar o zat hakkında göstermiş olduğunuz itimattaki hatayı meydana çıkarmış olacağım. Dün sabah, Âdil Bey ile birlikte, Damat Ferit Paşa Hazretlerini ziyaret ettim. Biraz daha sabır ve intizar buyurmaları lüzumunu tarafınızdan kendilerine tebliğ ettim. Müşarünileyh Hazretleri, cevaben size teşekkür etmekle beraber Kuvayı Milleyenin Anadolu’da tamamamen kök saldığını ve mukabil bir hareket neticesi bilinen başlarını tepelendirilmedikçe, kendilerinin iktidara gelemeyerek Zatı şahane’nin onayına sunulan anlaşma hükümlerinin konferansta savunulmasına imkân olmadığını ve Kuvayı Milliye’nin dağıtılması için İngiltere Hükümeti Fahimesi nezdinde acele bir girişimde bulunularak, ortak bir nota’nın Milletvekilleri seçiminden önce Babı Aliye verilmesini ve ÇETELERİMİZİN Adapazarı, Karacabey ve Şile’de Rumlara karşı yapacakları tecavüzlerin, Kuvayı Milliye’nin asayişi ihlal ettiklerini ileri sürerek, maksadımızın oluşmasına çalışmamızı ve İngiliz basının Kuvayı Milliye aleyhinde neşriyatta bulunmasının teminini ve özel surette Torpido ile gönderilen(E.B.K.19/2)ye telsiz telgrafla, dün konuştuğumuz meseleler hakkında talimat verilmesini rica ediyor. Bu gece onbir’de, Âdil Bey ile “K”de sizi görecek ve Ferit Paşa’nın bazı özel ricalarını daha tebliğ edecek. Bundan sonra, Zatı Şahane ile Mister T.R. görüşebilecektir. Refik Bey’e artık itimat edemeyiz. Sadık Bey’de bizimle çalışabilecektir. Hürmetlerimi takdim ederim.11.x.1919.Sait. Tahşiye: Karacabey ile Bozkırdan henüz haber gelmedi. Bozkır’dan, Ben Osman Türk Oğuz haber vereyim: İlçe Jandarma Bölük Komutanı Yüzbaşıyı parçalayarak öldürdüler. Bozkır Barut Fabrikasını da yaktılar. 2-İkinci Mektup:12 tarihiyle Ankara’daki “N.B.D.285/3”tarafından gelen mektupta, Sivas Heyeti Temsil iyesinden Erkânıharp Miralaylığından emekli Vasıf Bey’in d’Esperey ile temas etmek üzere gönderileceği… Hikmet Bey paraları almış. Biraz daha para istiyor.” İhanet mektubu sürüp gidiyor. 18/19 x.1919 Sait. 3-Üçüncü Mektup: Yapılan propagandaları göz tabibi Esat Paşa kolu ve bilhassa Çürük sulu Mahmut Paşa, resmi bilgilere dayanarak sürekli olarak takibettiriyor ve halkın heyecanının yatıştırılmasına çalışıyorlar. Bu adamlara, başvurularında hiçbir cevap verilmemesini, dün kararlaştırılan zata, Zatı Şahane vasıtası ile emir verilmesini rica ve hürmetlerimi takdim ederim.19.10,1919 Sait. 4-Dördüncü mektup: Aziz Üstat; Muhipler arasında franmason teşkilatı badiği itiraz oluyor İttihatçıların irsine imtisalken çekiniliyor. Bu teşkilâtın idaresine kalb, ruhu ile tenmiye edilmiş gençlerin ithaliyle bu programı tatbik edebileceğiz. Benim dış görünüşümün verdiği ürküntü dolayısıyla, çok eski

203

sevenimiz(K.B.V.4/35)kararlaştırılan esaslar dahilinde işe başlayacaktır. Ankara ve Kayseri’den yine haber yok. Hürmetlerimi takdim ederim üstadım.19.10.1919 Sait. 2 5- Beşinci Mektup: Üstat; bu mektupla birbirlerini İngiliz Casusu Rahip frew’e şikâyet ediyorlar.21.10.1919.Sait. 6-Altıncı Mektup: “Muhterem Üstat; Ankara’dan ”N.B.D.295/3”ten kurye ile gelen 20,Ekim,1919 tarihli mektupta,”K.D.S.93/1”,talimatımıza uygun olarak orada bırakılarak, kendisi Kayseri’ye hareket etmiştir. Talimatın taktikli suretini Galip Bey’e gönderdiğini bildiriyor. Evvelki tahsisatın sarf olunmasından yeniden tahsisat istiyor…”M.K. B.”fasih Türkçesi sayesinde mühim rol çeviriyormuş. HELE HOCALIĞINA DİYECEK YOK diyor. Talimatın “x.v” tertibi tamamen ihzar edilmiş, aramızda, yeni yabancılar girmemiş ise meydana çıkmadan, maksat fiilen temin edilmiş olacaktır. Yeni tahsisatın verilmesini beklemek üzere kurye (4.R) burada alıkonulmuştur.23/24,x,1919S. Haşiye: Ahmet Rıza Bey’in İtalya mandası hakkındaki beyanatını risalenin sonuna ekledim. Kendisinin Fransa’ya gitmesi bizce tehlike olur. Bunu temin ediniz.” 7-Yedinci Mektup: “Üstadım; Çok uzun bir ihanet belgesi…(N.B.S.495/1) KONYA’YA önem verilmesini tavsiye ediyor… Yeni bir parola gönderiniz. Hikmet’e ve Kadıköylüye numaralarını vereceğim. Hürmetlerimi takdim ederim üstadım.24,x,1919 S. Haşiye: Kaç defadır söylemek istediğim halde unutuyorum Mustafa kemal Paşa’ya ve taraftarlarına biraz müsait görünmeli ki, kendisi kemali emniyetle buraya gelebilsin. Bu işe fevkalade ehemmiyet veriniz. Kendi gazetelerimizle taraftarlık edemeyiz.” 8- Sekizinci Mektup: ”Aziz Üstadım; İngiliz casusuna akıl veriyor.26.x,1919 S. 9-Dokuzuncu Mektup: ”9.R.” kurye geldi. Keskin teşkilatı bitmiştir. Arkadaşlara propaganda için talimat verdim. Muvaffakiyatımızın ilk semeratına kari ben iktiraf edeceğimizden eminim üstadım.27/28,x.1919 s. 10-Onuncu mektup: ”Aziz Üstat, Anadolu teşkilatımızın bazı tertipleri Kuvayı Milliye’ce anlaşılmış, alelhusus Ankara ve Kayseri’de aleyhimize faaliyet başlamıştır. Kürt Cemiyeti verdiği Va’di hilafına faaliyet gösteremedi… Konya’da “K.B.81/1”sizin vasıtanızla propaganda heyetlerinin, Bozkır’a gidecek tanınmış şahsiyetler üzerinde etkili olması tebliğ edilmeli. Çetelerimizin bir kısmı tenkil olunuyor. Takdimi ihtiramat eylerim.”29/30,x,1919S. 11- Onbirinci Mektup: ”Aziz Üstadım; Kürt Teali cemiyetindeki samimi dostlarımla görüştüm. Yeni geldiklerinden, birkaç gün sonra, verilen talimat dairesinde tertibat ittihaz edeceklerini, yalınız Kürdistan’a gönderilecek arkadaşlar için büyük bir tahsisatın vücuduna ihtiyaç olduğunu söylüyorlar .”D.b.R.3/141”’den gelen mektupta, Urfa, Ayıntap, Maraş’ta Fransızlar aleyhinde gereğinden fazla tahrikler yaptıkları bildirilmiştir… İhtira mat’ı aciz anemi takdim ederim.4.11.1919 S. 12-Onikinci Mektup: ”Aziz Üstadım”;Çok uzun bir ihanet belgesidir. Bir

204

sürü kot numaralı VATAN HAİNLERİNDEN bahsediliyor ve bol para isteniyor. Ali Kemal Bey’in Vatan Hainleri listesine alınmasının zaruretinden bahsediliyor. Sait Molla Vatan Hainlerinin morallerinin çökmüş olduğu açıkça anlaşılıyor. Mektup, “hürmetlerimi takdim ederim üstadımla sona eriyor.5.11.1919 S.Mektubun altına eklenen not, çok önemli:”Kemal yakalanmış, mensubiyeti itibariyle 1K. B. R. 15 / 1” in teşkilâtla bağlantısı meydana çıkmış demektir. Bu zatı himaye elzemdir.”

C. SAĞ VE SOL MESELESİ

Sayın Süleyman Demirel, Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı iken, çok büyük bir söz söylemişti: ”Bana, sağcılar suç işliyorlar dedirtemezsiniz.” buyurmuşlardı. Tam O günlerdeydi; Manisa Şehir merkezinde, sağcı bir siyasi partiye bağlı bir militan, iki genç delikanlıyı tabanca ile vurarak öldürmüştü. Katilin evinde bulduğum bir genelge, her aklıma geldiğinde kanımı donduruyor:”Birisini öldürdüğünüzde; katil oldum, günaha girdim diye üzülmeyiniz. Yüce Yaratan, ölenin alnına senin tarafından öldürüleceğini yazdığı gibi; senin alnına da, o kimseyi öldüreceğini yazmıştır.” O genelgede tamı tamamına böyle yazıyordu. 1986 Senesinde; Nurcuların Yayımladığı KÖPRÜ Dergi’sinin(86)inci sayısında Sayın Süleyman Demirel’in bir söyleşisi yayımlandı. Sayın Demirel, Cumhuriyetin ilk yıllarından söz ederken: ”O yıllarda, zulüm; vardı, sıkıntı vardı. Saidî Norsi fevkalade büyük bir bilgindi.”diyordu. Bunlar beni çok rahatsız ediyordu. Bir yerde, öylesine bir tartışmaya tanık oldum ki, böyle bir tartışmayı arasaydım, bulamazdım. Beş kişi, bir masanın etrafına oturmuşlar; birisi anlatıyor, üçü onu onaylıyordu. Dördüncü kişi ‘nin huzursuz olduğu yüz hatlarından belliydi. Gençten, hafif sakallı olanı, sesini yükselterek, öteki masadakilerin de kendisini duymalarını amaçladığını belirtiyordu. Masa’da pişirilen konu, sağ ve sol konusuydu. Sakallı adam: ” Efendim; bana ve bilgime güvenebilirsiniz. Kuran’ı Kerim’de bu sağ ve sol hakkında ayetler var. Sol, biraz hafife alınmış. Zaten, sol elin işi belli, taharetlenmek;” dediğinde, o huzursuz genç: ”Unutmayınız ki Kalbimiz solda;”dedi. Sakallı adam.” Ayetin üstüne söz söylenmez”; dedi ve konuşmasını şöyle sürdürdü: ”Solcuları bana anlatmayın, tanıdıklarımın tümü beynamaz; ne varsa sağda ve sağcılıkta var.” Deyip, konuşmasına noktayı koydu. O huzursuzluğunu belli eden genç:”Sağ ve sol kavramı Fransız İhtilâlınde ortaya çıkmıştır;” dedi. Sandalyemi elime alıp, izin isteyerek, masalarının kenarına iliştim. Sakallı Beyefendiye:” Konulara vakıfsınız. Elimde olmayarak dinledim ve yararlandım. Bazı şeyler, benim aklımı da kurcalıyor, bunları size sorabilir miyim?” dedim.

205

Sakallı adam, sandalyesinde biraz gerinerek:”Buyurun, sorun.” Dedi. “Siz, Ulusal Kurtuluş Savaşı’nı kuran ve yürüten Önderlerimize solcudurlar,” dediniz, “elinizdeki ölçü nedir?” Dedim. -“Efendim, din ve diyanetle ilişikleri yoktu. Zaferden sonra, eskiye ait ne varsa yerle bir ettiler.” -“İslam dininin Yüce Peygamberi de, başarıdan sonra, eskiye ait ne varsa yerle yeksan etmedi mi? ” —“Evet, aynen böyle yapmıştı.” Dedi, ben, hemen sorumu yapıştırdım: “ Yeni bir hareket yapan, sağ dediğimiz eski yapıyı yıkıp atıyor. O yeni hareket Sol olmuyor mu? Yıkılan sağ olduğuna göre.” “ Doğru söylüyor gibisiniz.” Dedi. Ben de sorularımı sormayı sürdürdüm: ”Yüce Tanrımızın izni olmadan hiçbir şey olmaz. Doğru değil mi?” dedim. ”Evet, yaprak bile kımıldamaz.” Dedi. ”-YÜCE TANRIMIZ, Ulusal Kurtuluşumuzu sağlayanların, eskiyi yıkacaklarını bilmiyor muydu?” -“Aksini düşünmek, dinden, imandan çıkmış sayılır,”dedi. –“Şimdi söyle bakalım, savaşı niçin Mustafa kemal Paşa kazandı?” Adamcağız hiç seslenemedi. Ben de sürekli sordum: -“Son Osmanlı Şeyhülislamı Rahmetli Mustafa Sabri Hoca, sağcı mıydı?” “-Evet, sağcıydı,” dedi. –“ Sadrazam Damat Ferit Paşa, Şeyhülislam Dürrizade Abdullah Hoca ve Sait Molla Hoca Neciydiler?” —“Onlar da sağcıydılar;” dedi. -“ Ya, Divanı Harp Başkanı Nemrut Mustafa Paşa? –“ O dahi sağcıydı:” dedi. -“Şeyhülislam Mustafa Sabri Hoca SEVR anlaşmasını imzaladı. Sürgüne gittiği Mısır’da Türkiye Cumhuriyeti Aleyhinde kitaplar yazdı. Dürrizade Abdullah Hoca da, Mustafa Kemal Paşa ve yedi silah4 arkadaşı aleyhinde ölüm fetvası verdi. Bu Fetva’ya dayanarak, Nemrut Mustafa Paşa da O BÜYÜK KAHRAMANLARI idama mahkûm etti. Sait Molla denen Hain de, İngiliz Casusu Rahip Frew emrinde, Ulusal Kurtuluş Savaşımız aleyhinde casusluk şebekesi

206

kurdu. Sadrazam Damat Ferit Paşa Haini de vatanını, vatanımızı İngilizlere sattı. Bak yavrum, bak sakalı güzelim, Vatan Haininin sağcısı, solcusu olmaz.”dedim, izin isteyerek masalarından ayrıldım. Geride kalan dört kişi hararetle elimi sıktıydı. İşte, bunun için bu yazıyı yazdım.

OSMAN TÜRKOĞUZ osmanturkoguz@gmail.com

BU KİTABIN YAZARI