1

HET OUDE EGYPTE

InleidingDit werkstuk gaat over het oude Egypte.

Egypte ligt in Noord Afrika aan de Middellandse zee. De belangrijkste rivier in het land is de Nijl. De beschaving van Egypte is ± 3500 voor Christus. Het rijk bestond ongeveer voor 500 jaar voor Christus, Maar toen werd het rijk veroverd door de Perzen. De Egyptenaren hadden al vroeg ontdekt hoe metaal gemaakt kon worden, ze konden hierdoor al snel goede werktuigen van voornamelijk brons maken. Maar de Egyptenaren hadden ook allemaal eigen goden en godinnen.

2

Naam : Anton(ie) Pieter Scholten

Datum: 11 – 04 – 2016

Groep : Groep 7

Leerkracht : juf W v/d Weg

InhoudsopgaveInleiding..................................................................................................................................................2

De geschiedenis......................................................................................................................................4

Dynastieën.............................................................................................................................................6

Goden.....................................................................................................................................................8

Piramides................................................................................................................................................9

Toetanchamon.....................................................................................................................................10

Het schrift.............................................................................................................................................13

Nawoord & Conclusie...........................................................................................................................14

Bronvermelding....................................................................................................................................15

3

De geschiedenis

De oudste nederzettingen in het Oude Egypte waren boerendorpen die ongeveer 7000 jaar geleden ontstonden. Mettertijd gingen deze dorpen deel uitmaken van twee koninkrijken: Opper-Egypte in het Nijl-Dal en Neder-Egypte in de Nijl-Delta. In ongeveer 3100 voor Christus veroverde koning Menes van Opper-Egypte Neder-Egypte en verenigde de twee koninkrijken. Hij werd de eerste koning van de eerste dynastie, een van de 31 dynastieën.

Het Oude Rijk

Het Oude Rijk is een van de belangrijkste periodes in de lange geschiedenis van Egypte begon in de derde dynastie, tijdens de periode van het Oude Rijk. Een sterke centrale regering bestuurde het land en Egypte werd welvarend door de handel. De Egyptische kunst, cultuur en wetenschap kwamen tot grote bloei. Dit was ook de belangrijkste periode van de piramidebouw. Veel teksten en voorwerpen uit grafmonumenten komen uit deze tijd.

Het Middenrijk

Na de instorting van het Oude Rijk volgde een periode van burgeroorlogen. Daarna greep een hoge officier die Amenemhet heette, in ongeveer 1991 voor Christus de macht en legde de basis voor de twaalfde dynastie. Amenemhet en zijn opvolgers maakten Egypte weer sterk. Maar een reeks van zwakke koningen stond aan de leiding van de volgende paar dynastieën. In ongeveer 1670 voor Christus hadden de Hyksos uit Azië Egypte veroverd en aan de macht gegrepen.

Het Nieuwe Rijk

Het Nieuwe Rijk, dat in ongeveer 1552 voor Christus begon, was een roemrijke periode voor Egypte. De Hyksos werden verdreven en de Egyptische troepen veroverden onder leiding van koning Ahmozes een groot rijk. Onder koning Thoetmozes III bereikte Egypte het hoogtepunt van haar macht. Tijdens het bewind van Ramses III werd Egypte aangevallen door de kustvolken. Ondanks een Egyptische overwinningen begon het land langzaam in verval te raken. Na de twintigste dynastie werd het land geregeerd door een reeks vreemde koninginnen. In 332 voor Christus werd Egypte veroverd door Alexander de Grote. In 30 voor Christus werd het land een provincie van het Romeinse Rijk.

4

De Late Periode

In 539 voor Christus veroverde koning Cyrus I Babylonië en werd koning van het grootste rijk dat ooit bestaan had. Veertien jaar daarna breidde Cyrus’ zoon Cambyses II het rijk nog verder uit met de verovering van Egypte. Daarmee begon de zogenaamde Late Periode. De Egyptenaren moesten gedogen dat hun land in de periodes tussen 525 – 332 jaar voor Christus tweemaal door de Perzen werd bezet. De Perzen introduceerden zelfs een nieuwe taal en een nieuw schrift, Het Aramees. Ook in de tussenliggende periodes moesten de Egyptische koningen van het vrije deltagebied voortdurend op hun hoede zijn voor de Perzen. Ondanks alle problemen werden er in deze periode veel bouwwerken uitgevoerd. Het Macedonische leger van Alexander de Grote verwoestte het Perzische rijk en bezette Egypte. Daarmee kwam er een einde aan de Late periode.

5

Dynastieën1 Narmer

Heerste ca. 3100 voor Christus Vroeg-dynastieke Periode , 1ste dynastie Veel archeologen menen dat Narmer, of Menes , als eerste Egypte verenigde en zo

de 1ste dynastie stichtte.

2 Cheops

Heerste ca. 2589 – 2566 voor Christus. Oude rijk 4e dynastie

De grote Piramide van deze farao was een van de 7 wereldwonderen in de oude wereld . De bouw nam 23 jaar in beslag. Uitgaande van enorme afmetingen opperen historici van Cheops als een tiran optrad.

3 Sesostris III

Heerste 1872 – 1824 voor Christus Middenrijk, 12e dynastie Sesostris was de grootste koning van de dynastie. Hij bereidde het

rijk uit naar Nubië in het zuiden en naar Palestina in het oosten. Tijdens zijn bewind bloeide de economie op.

4 Thoetmosis III

Heerste 1479 – 1425 voor Christus Nieuwerijk, 18e dynastie

Thoetmosis regeerde 33 jaar als farao. Hij was een uitmuntend militair bevelhebber en tacticus en verloor niet één slag. Tijdens zijn bewind werd het rijk het grootste in de geschiedenis van het oude Egypte.

5 Echnaton

Heerste 1352 – 1336 voor Christus Nieuwe rijk , 18e dynastie

Amenhotep IV veranderde zijn naam in Echnaton en stelde de zon Aton en zijn echtgenote Nefertiti aan tot oppergod. Hij verhuisde de hoofdstad van Thebe naar Akhetaton.

6 Ramses II

Heerste 1279 – 1213 voor Christus Nieuwe rijk, 19e dynastie

Deze farao regeerde 66 jaar lang en geschiedenis als Remses de Grote. Hij liet meer gebouwen en standbeelden na, waaronder de grote hypostyle- of zuilenzaal in Karnak, dan eerder welke ander Egyptische koning.

6

7 Sjabaka

Heerste ca. 716 – 702 voor Christus Derde Tussenperiode, 25e dynastie

De Nubische koning Sjabaka nam Neder-Egypte in en herenigde het verdeelde Egypte. Hij voerde de stijl van de Oude Rijk in de Egyptische kunst opnieuw in.

8 Psammetichus I

Heerste 664 – 610 voor Christus Late Tijd, 26e dynastie

De Assyriërs bezetten het Neder-Egypte en stelden Psammetichus aan als gouverneur van het gebied. Psammetichus verloste Egypte echter van het Assyrische gezag en werd heerser over heel Egypte

9 Alexander de Grote

Heerste 332 – 323 voor Christus Ptolemeïsche periode , Macedonische koningen

Alexander III van Macedonië bezette Egypte en werd als farao gezalfd in Memphis. Hij restaureerde de tempels in Luxor en Karnak en stichtte Alexandrië in 331 voor Christus., dat 1.000 jaar lang de hoofdstad bleef daarna is Cairo de hoofdstad geworden.

10 Cleopatra VII Philopator

Heerste 51 – 30 voor Christus Ptolemeïsche periode, Ptolemeïsche dynastie

Cleopatra, de laatste Egyptische farao, bleef aan de macht nadat ze een verbond aanging met Julius Caesar en later met Marcus Antonius. Ze pleegde zelfmoord toen de Romeinse opvolger van Caesar, Octavianus, de Egyptische krijsmacht versloeg.

Dynastie = een familiegroep

7

Goden

De Egyptische geloofden dat de goden al sinds het begin der tijden bij de wereld betrokken waren. Volgens hun bekendste scheppingsverhalen verscheen een jonge god uit een oer heuvel die uit Noe, de wateren van de chaos, opgerezen was. Die jonge god was Atoem. De scheppingsmythe was duidelijk gebaseerd op die ene belangrijke gebeurtenis die elk jaar weer plaats vond in het Oude Egypte: de overstroming van de Nijl waarbij vruchtbaar slib op de oevers werd afgezet. Atoem kreeg twee kinderen en hun twee kleinkinderen waren Osiris (De god van de dood, opstanding en vruchtbaarheid, Isis (moeder van Horus), Seth (god van de chaos en verwarring) en de godin Nephthys. Zij waren de belangrijkste van de talloze goden die in Egypte werden vereerd. Sommigen alleen lokaal, of sommigen in het hele land. De goden namen allemaal een gedaante aan van dieren waar ze van de belangrijkste eigenschappen van de dieren.

AnubisGod van de doden.

SechmetVrouw van Ptah en de godin van de oorlog.

RaGod van het licht.

MoetMoet was de vrouw van Amon, de dochter van de zon god Ra en de moeder godin.

PtahGod van de creativiteit.

AmonAmon was de god van de goden en een scheppende god.

8

Piramides

Met de trappiramide in Sakkara die rond 2620 voor Christus gebouwd werd voor de tweede vorst van het Oude Rijk, begon in het oude Egypte een periode waarin talloze monumentale bouwwerken zouden verrijzen. Ongeveer 100 jaar later werd even verderop langs de Nijl de Grote Piramide van Gizeh gebouwd, de grootste piramide van allemaal. De prachtige stenen bouwwerken waren echter niet alleen maar monumenten voor de doden. Het waren prachtig aangelegde grafheuvels waar de overleden koning de eeuwige goddelijkheid kon bereiken en elke dag naar de hemel konden reizen. Sommige wetenschappers menen dat de piramiden ook een soort sterrenwacht waren of enorme zonnewijzers. Met het verdwijnen van Het Oude Rijk kwam er voorlopig ook een eind aan het tijdperk van de piramiden, hoewel de traditie later weer werd voortgezet. De laatste piramiden zouden honderden jaren later door Nubische koningen gebouwd worden in het ten zuiden van Egypte gelegen land dat door de Egyptenaren Koesj genoemd werd. De piramides werden bewaakt door sfinxen. Ze zijden vroeger altijd als je een blik op de ogen van een sfinx kijkt. Dat je dan dood ging.

hier zie je een piramide met een sfinx

9

ToetanchamonHoward Carter

Howard Carter werd in 1874 in London geboren. Zijn vader was een kunstenaar en Howard trad in zijn voetsporen. Als jongen bezocht hij vaak met zijn ouders Egyptische collectie van de familie Amherst en in 1891 begon hij tekeningen van hun kunstvoorwerpen te maken. Via zijn werk ontmoette hij enkele belangrijke archeologen. In september 1891 maakte Carter zijn eerste rijs naar Egypte, als kunstenaar in een team onder leiding van archeoloog Percy Newberry.

Toet-anch-amon:

De eerste aanwijzing

In 1906 vond Edward Ayrton in het Dal der Koningen een beker (de graal) met de naam Toet-ach-amon erop. Dit wees erop dat het graf van deze farao zich in het Dal moest bevinden. Theodore Davis & Howard Carter zocht ernaar, maar vond het niet. Carter was ervan overtuigd dat het graf van Toetanchamon moest liggen in het Dal der Koningen. Begin 1922 was er nog weinig gevonden. Maar op 4 november vertelden werkmannen hem dat ze een traptrede hadden gevonden. Onder het puin kwam een trap tevoorschijn die naar een afgesloten deuropeningen leidde. Carter maakte een gat in de bovenkant en hield zijn fakkel erbij. De ruimte achter de deur leek vol met puin te liggen. Toen ontdekte hij dat het gepleisterde blok dat de opening afsloot met zegelafdrukken bevatte. Hij stuurde een telegram naar Lord Carnarvon: ‘’Eindelijk geweldige ontdekking gedaan in het dal: een prachtig graf met intacte verzegeling. Weer bedekt in afwachting van je komst. Gefeliciteerd.’’ Op 23 november kwamen Carnarvon en zijn dochter Lady Evelyn Herbert in Egypte aan. Wat zouden ze in het graf aantreffen.

Wie was Toetanchamon

Het door Howard Carter en Lord Carnarvon ontdekte graf maakte deel uit van een begraafplaats die gebouwd was tijdens het ‘Het Nieuwe Rijk’. Een periode in het Egyptische geschiedenis vanaf circa 1550 voor Christus. Vier van de koningen die tijdens deze periode regeerden heetten Amenhotep. Amenhotep IV sloot alle bestaande tempels en liet de mensen maar voor één god aanbidden, de zon, die de Egyptenaren Aton noemden. Hij veranderde zijn eigen naam in Achn-aton en bouwde een nieuwe hoofdstad met de naam Achet-aton (later werd dit El Amarna). Toetanchamon, die eerst Toetanch-aton heette, was zijn zoon.

10

Toetanchamon als koning

Na de dood van Achnaton volgde een periode van wanorde waarin Egypte werd geregeerd door een mysterieuze koning met de naam Anchcheprure Semenchkaredjerchepru. Velen denken dat dit in werkelijkheid koningin Nefertiti was, die op de troon was gaan zitten om de ‘revolutie’ van haar man voort te zetten. Maar in 1333 voor Christus werd een 9-jarig kind, dat Toetanchamon heette, tot koning van Egypte gekroond. De stad Achetaton werd met de grond gelijk gemaakt en Thebe werd weer het voornaamste religieuze centrum.

Toetanchamon en zijn vrouw

Op de rugleuning van de gouden troon die in het graf werd gevonden, bevindt zich een kleurrijk reliëf van Toetanchamon en zijn vrouw Anchesenamon(ook zijn zus). Daarom smeert Anchesenamon olie en parfum op de schouders van haar man.

Toetanchamons graf

De bouw van het graf dat voor Toetanchamon was bedoeld, was nauwelijks begonnen toen de jonge koning stierf, dus werd hij begraven in een ander , apart graf. Omdat dit veel kleiner was dan zijn eigen graf zou zijn geweest, moesten de voorwerpen die met hem begraven werden erin gepropt worden. Toetanchamons graf is uitgehakt in het gesteente van het Dal der Koningen. Zestien treden leiden naar een schuin aflopende gang, die Howard Carter vol met puin aantrof.de ingangsopening en andere deuropening in het graf waren afgesloten met gepleisterde kalksteenblokken, die waren bedrukt met vele ovale zegels. De gang is iets meer dan 8 meter lang, 2 meter breed en 2 meter hoog, en komt uit in de voorkamer, die 7 meter onder het oppervlak van het dal ligt. De opvallendste voorwerpen die hier werden gevonden, waren die vergulde rustbanken in de vorm van dieren, twee levensgrote beschilderde houten beelden van de koning en een wirwar van strijdwagenonderdelen. Er stonden ook kisten, krukken en stoelen.

11

´De vloek van de mummie´

Nadat de grafkamer in februari 1923 was geopend, besloten Howard Carter en Lord Carnarvon uit te rusten van de opgravingen. Al snel werd Carnarvon ziek. Een muggenbeet op zijn wang was ontstoken. Toen kreeg hij een longontsteking, waaraan hij op 5 april stierf. Zijn plotselinge dood leidde tot een macabere legende over de’ vloek van de mummie’. Journalisten schreven dat de schrijfster Marie Corelli had voorspeld dat iedereen die in een verzegeld graf binnendrong’’ vreselijk gestraft’’ zou worden. Er deden ook andere mysterieuze verhalen de ronde: bijvoorbeeld dat de hond van Carnarvon ontroostbaar had gejankt tijdens Carnarvons sterfnacht en daarna zelf was gestorven; dat in dezelfde nacht een onverklaarbare stroomstoring van Caïro in duisternis had gehuld; en dat op de dag waarop het graf werd geopend Carters kanarie was opgegeten door de ‘cobra van de farao’.

12

Het schrift

In Egypte hadden ze een soort en met 2 talen het beeldschrift en de Hiërogliefen.

Hier zie je de hiërogliefen

Het beeldschrift

Het beeldschrift was allemaal kleine tekeningetjes en zo konden ze dat ontcijferen.

13

Nawoord & ConclusieIk heb veel geleerd van dit onderwerp. Zoals van de geschiedenis van Toetanchamon en de goden en godinnen van Egypte. En dat de Egyptenaren dachten dat farao’s contact hadden met goden. Als die band verbroken zou worden, zou de wereld in duisternis terecht komen. De farao’s hadden veel macht, veel bezit en veel aanzien, daarom diende iedereen de farao en als je iets te zeggen had tegen een farao, werd er niet geluisterd.Alleen farao’s hadden een piramide en werden gemummificeerd. De burgers konden zich alleen laten mummificeren als ze genoeg geld hadden. Was dit niet het geval dan werden ze gewoon in het zand begraven en niet in de vruchtbare grond rond de Nijl, omdat dat zonde van de vruchtbare grond was.Je kunt als conclusie trekken dat de Egyptenaren veel tijd en geld in het begraven van hun farao’s stopten.

14

BronvermeldingErfenis van het Oude Egypte

Geschreven door: Anita Ganeria

Navigators Het Oude Egypte

Geschreven door: Miranda Smith

Atlas van het Oude Egypte

Geschreven door : Neil Morris

Op zoek naar Toetanchamon

Geschreven door: Giovanni Caselli

15

16