Upload
amish
View
181
Download
4
Embed Size (px)
DESCRIPTION
W teatrze starożytnej Grecji. Budowa teatru greckiego. parodos. proskenion. diazoma. skene. theatron. orchestra. Theatron –(gr. theaomai - przyglądam się, patrzę) – nazwa widowni w teatrze greckim. Diazoma –okrężne przejście na theatronie oddzielające górne i dolne sektory widowni. - PowerPoint PPT Presentation
Citation preview
W teatrze starożytnej Grecji
Budowa teatru greckiego
skene
proskenionparodos
orchestra
diazoma
theatron
Theatron –(gr. theaomai - przyglądam się, patrzę) – nazwa widowni w teatrze greckim
Diazoma –okrężne przejście na theatronie oddzielające górne i dolne sektory widowni.
Orchestra (gr. orcheomai - tańczę) – nazwa półkolistego lub okrągłego placu o średnicy 20-40 m, znajdującego się pomiędzy sceną a widownią. Była to centralna część teatru. Na środku był usytuowany ołtarz boga thymele. Na niej odbywały się występy
chóru.
Parodos – tak nazywano boczne przejście dla chóru (i widzów pierwszych rzędów). Znajdowało się pomiędzy frontową ścianą
skene przylegającą do orchestry a theatronem.
Proskenion - podest przed skene, odpowiednik współczesnej sceny.Aktorzy wraz z rozwojem teatru odłączyli się od chóru i przenieśli na proskenion, gdzie rozgrywali właściwą akcję sztuki, podczas gdy chór
pozostał na orchestrze.
Skene – początkowo drewniany, później kamienny budynek usytuowany naprzeciw widowni theatronu,
służący jako garderoba i magazyn rekwizytów. Przednią ścianę budynku zaczęto wykorzystywać jako tło spektakli, umieszczano
na niej dekoracje (początkowo skóry, kotary, potem bardziej wyszukane pinakes – malowane tablice obrazujące scenerię, a
jeszcze później periakty – obrotowe graniastosłupy z dekoracjami).
Akustyka w teatrze greckim
Akustyka była wzmacniana przez umieszczane pod siedzeniami naczynia rezonansowe, najczęściej miedziane, rozmieszczone
symetrycznie względem głównej osi widowni. Każda symetryczna para naczyń była strojona tak, żeby odpowiadała innemu tonowi
skali. Wielkość, rozmieszczenie i strojenie naczyń dostosowywano do wielkości widowni. Także maski aktorów
wzmacniały głos aktorów.
Atrybuty aktora w starożytnej Grecji
Maska – tragiczna, bądź komiczna, męska lub kobieca, w teatrze greckim aktorami byli wyłącznie mężczyźni, maska była nie tylko ozdobą i atrybutem rozpoznawczym ale i wzmacniała głos aktora.
Fryzura – wysoko upięta podwyższała sylwetkę.
Szata – długa i powłóczysta, dokładnie skrywała ciało.
Koturny – buty na wysokiej podeszwie, wraz z fryzurą nadawały aktorowi nadludzki wzrost.
Instrumenty w teatrze greckim
sambyke
kitara
lira
aulos
barbiton
Główne formy dramatu
Dramat
Tragedia Komedia
Tematy poruszane były wielkie i poważne, istotą było ukazanie konfliktu postaw i wartości zazwyczaj kończącego się nieszczęściem, które wzbudzało w odbiorcy uczucie grozy. Celem było osiągnięcie katharsis – stanu wewnętrznego oczyszczenia.
Temat najczęściej był żartobliwy, większość komedii zawierała satyryczne komentarze odnoszące się do aktualnych wydarzeń.
Budowa starogreckiej tragedii
Prologos – scena wstępna, określająca tematykę utworu
Parodos – pieśń chóru wchodzącego na scenę
Epeisodion – pięć epizodów dialogowanych przeplatanych• Stasimon – występy chóru
Eksodos – pieśń końcowa chóru schodzącego ze sceny