Upload
others
View
0
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
Plastyka. Lubię tworzyć 6 Rozkład materiału nauczania.
Plan wynikowy – kryteria oceniania wiedzy i umiejętności z plastyki w klasie 6 szkoły podstawowej.
Zagadnienie
Temat lekcji
Liczba godzin
Treści nauczania
Wymagania wiadomości i umiejętności
Metody pracy
Materiały i pomoce
dydaktyczne
konieczne
ocena dopuszczająca
podstawowe
ocena dostateczna
rozszerzające
ocena dobra
dopełniające
ocena bardzo dobra
wykraczające
ocena celująca
Po zakończonej lekcji uczeń: 1. Lubię tworzyć.
1
• Prezentacja podręcznika
oraz programu nauczania; zapoznanie z kryteriami oceniania, wymaganiami; prezentacja materiałów, przyborów, zeszytu ćwiczeń.
• zna kryteria oceniania z plastyki w klasie VI i wymagania dotyczące materiałów i przyborów.
Prezentacja, pogadanka, miniwykład.
2. Starożytność. Architektura starożytnej Grecji i starożytnego Rzymu.
1
• Starożytna Grecja – ko-
lebką kultury europejskiej.
• Akropol – ateńskie wzgórze z kompleksem świątyń.
• Partenon i Erechtejon – cechy świątyni greckiej.
• Definiowanie pojęć: kolumna, kolumnada, tympanon, fryz.
• Trzy style architektoniczne: dorycki, joński, i koryncki.
• Rzym – miasto słynące z zabytków starożytności: Koloseum, Panteon, łuki triumfalne, akwedukty.
• wymienia trzy porządki
w architekturze greckiej: dorycki, joński, koryncki;
• zna konstrukcję kolumny: baza, trzon, kapitel;
• wymienia i opisuje na przy-kładach charakterystyczne budowle rzymskie – świą-tynie, amfiteatry, akwe-dukty.
• wie, co to jest Akropol; • wymienia trzy porządki
w architekturze greckiej: dorycki, joński, koryncki;
• zna konstrukcję kolumny: baza, trzon, kapitel;
• wskazuje różnice w konstrukcji kolumn reprezentujących trzy porządki;
• wymienia i opisuje na przykładach charakterystyczne budowle rzymskie – świątynie, amfiteatry, akwedukty;
• opisuje Koloseum i Panteon;
• wie, że łuki triumfalne, pomniki i kolumny były wznoszone w starożytnym Rzymie na cześć zwycięskich władców, rozróżnia te budowle.
• wie, co to jest Akropol; • opisuje konstrukcję
Partenonu, używając takich pojęć, jak: kolumnada, tympanon, fryz, cella, styl dorycki;
• wymienia trzy porządki w architekturze greckiej: dorycki, joński, koryncki;
• zna konstrukcję kolumny: baza, trzon, kapitel;
• wskazuje różnice w konstrukcji kolumn reprezentujących trzy porządki;
• wymienia i opisuje na przykładach charakterystyczne budowle rzymskie – świątynie, amfiteatry, akwedukty;
• opisuje Koloseum, używając pojęć: amfiteatr, arkady;
• opisuje Panteon, używając pojęć: kopuła, fasada, tympanon;
• wie, że łuki triumfalne, pomniki i kolumny były wznoszone w starożytnym Rzymie na cześć zwycięskich władców, rozróżnia te budowle.
• wie, co to jest Akropol; • opisuje konstrukcję Partenonu,
używając takich pojęć, jak: kolumnada, tympanon, fryz, cella, styl dorycki;
• wymienia trzy porządki w architekturze greckiej: dorycki, joński, koryncki;
• zna konstrukcję kolumny: baza, trzon, kapitel;
• wskazuje różnice w konstrukcji kolumn reprezentujących trzy porządki;
• wskazuje charakterystyczne elementy świątyni Erechtejon, posługując się pojęciem kariatydy;
• wymienia i opisuje na przykładach charakterystyczne budowle rzymskie – świątynie, amfiteatry, akwedukty;
• opisuje Koloseum, używając pojęć: amfiteatr, arkady;
• opisuje Panteon, używając pojęć: kopuła, fasada, tympanon;
• wie, że łuki triumfalne, pomniki i kolumny były wznoszone w starożytnym Rzymie na cześć zwycięskich władców, rozróżnia te budowle;
• kształci umiejętność wartościowania estetycznego;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki.
• wie, co to jest Akropol; • opisuje konstrukcję Partenonu,
używając takich pojęć, jak: kolumnada, tympanon, fryz, cella, styl dorycki;
• wymienia trzy porządki w architekturze greckiej: dorycki, joński, koryncki;
• zna konstrukcję kolumny: baza, trzon, kapitel;
• wskazuje różnice w konstrukcji kolumn reprezentujących trzy porządki;
• wskazuje charakterystyczne elementy świątyni Erechtejon, posługując się pojęciem kariatydy;
• wymienia i opisuje na przykładach charakterystyczne budowle rzymskie – świątynie, amfiteatry, akwedukty;
• opisuje Koloseum, używając pojęć: amfiteatr, arkady;
• opisuje Panteon, używając pojęć: kopuła, fasada, tympanon;
• wie, że łuki triumfalne, pomniki i kolumny były wznoszone w starożytnym Rzymie na cześć zwycięskich władców, rozróżnia te budowle;
• kształci umiejętność wartościowania estetycznego;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki; • wykonuje zadania dodatkowe; • rozpoznaje wybrane dzieła sztuki
należące do dziedzictwa kultury, postrzegając je w kontekście miejsca tradycji we współczesnej kulturze.
Miniwykład poparty prezentacją, praca z podręcznikiem, pogadanka, samodzielne rozwiązywanie problemów – karty pracy. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 1. Wokół piękna i harmonii; temat: Architektura, – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenia 1., 2. lub karty pracy (1, 2) dołączone do scenariusza, – płyta dołączona do podręcznika Plastyka. Lubię tworzyć 6: Galerie: Starożytność – Architektura. Materiały dla ucznia: ołówek, długopis.
3. Starożytność. Kolumna, jakiej nie wymyślili Grecy.
1
• Kolumny (pionowe
podpory składające się z bazy, trzonu i głowicy) jako element pozwala-jący określić porządek architektoniczny (styl) budowli;
• Trzy główne style w architekturze starożytnej Grecji: dorycki, joński, koryncki.
• Popularne style rzymskie: styl kompozytowy – porządek architektoniczny, który łączy w sobie cechy stylu jońskiego i korynckiego; styl toskański – porządek, który wykształcił się z greckiego porządku doryckiego.
• Kariatydy – nietypowe kolumny.
• Projektowanie w technice mieszanej kształtu oryginalnej, nietypowej kolumny inspirowanej formami przyrody oraz kształtami z otaczającej nas rzeczywistości.
• definiuje pojęcie kolumna; • tworzy własną pracę
plastyczną, prawidłowo stosując wiedzę o budowie kolumny;
• wymienia trzy porządki w architekturze greckiej: dorycki, joński, koryncki;
• zna konstrukcję kolumny: baza, trzon, kapitel.
• definiuje pojęcie kolumna; • rozróżnia style
w architekturze starożytnej Grecji;
• tworzy własną pracę plastyczną, prawidłowo stosując wiedzę o budowie kolumny;
• wymienia trzy porządki w architekturze greckiej: dorycki, joński, koryncki;
• zna budowę kolumny: baza, trzon, kapitel;
• wskazuje charakterystyczne elementy świątyni Erechtejon, posługując się pojęciem kariatydy.
• definiuje pojęcie: kolumna; • rozróżnia style
w architekturze starożytnej Grecji;
• tworzy własną pracę plastyczną, prawidłowo stosując wiedzę o budowie kolumny;
• wymienia trzy porządki w architekturze greckiej: dorycki, joński, koryncki;
• zna budowę kolumny: baza, trzon, kapitel;
• wskazuje różnice w konstrukcji kolumn reprezentujących trzy porządki;
• wskazuje charakterystyczne elementy świątyni Erechtejon, posługując się pojęciem kariatydy.
• definiuje pojęcie kolumna; • rozróżnia style w architekturze
starożytnej Grecji; • tworzy własną pracę
plastyczną, prawidłowo stosując wiedzę o budowie kolumny;
• tworzy prace, stosując różne techniki i narzędzia plastyczne;
• wymienia trzy porządki w archi-tekturze greckiej: dorycki, joński, koryncki;
• zna budowę kolumny: baza, trzon, kapitel;
• wskazuje różnice w konstrukcji kolumn reprezentujących trzy porządki;
• wskazuje charakterystyczne elementy świątyni Erechtejon, posługując się pojęciem kariatydy;
• poszukuje własnego sposobu wyrazu artystycznego;
• wyraża własne opinie, zachowując tolerancję wobec odmiennych od własnych sądów.
• definiuje pojęcie kolumna; • rozróżnia style w architekturze
starożytnej Grecji; • tworzy własną pracę plastyczną,
prawidłowo stosując wiedzę o budowie kolumny;
• tworzy prace, stosując różne techniki i narzędzia plastyczne;
• wymienia trzy porządki w architekturze greckiej: dorycki, joński, koryncki;
• zna budowę kolumny: baza, trzon, kapitel;
• wskazuje różnice w konstrukcji kolumn reprezentujących trzy porządki;
• wskazuje charakterystyczne elementy świątyni Erechtejon, posługując się pojęciem kariatydy
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• poszukuje własnego sposobu wyrazu artystycznego;
• wykonuje zadania dodatkowe; • wyraża własne opinie, zachowując
tolerancję wobec odmiennych od własnych sądów.
Prezentacja, praca z podręcznikiem, pogadanka, samodzielne rozwiązywanie problemów – karty pracy, ćwiczenie praktyczne. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 1. Wokół piękna i harmonii, temat: Architektura, – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenie 2. lub karta pracy 3 dołączona do scenariusza, – płyta dołączona do podręcznika Plastyka. Lubię tworzyć 6: Galerie: Starożytność – Architektura, – prezentacja Starożytne kolumny znajdująca się na dołączonej do przewodnika Plastyka. Lubię tworzyć 6 płycie. Materiały dla ucznia: blok techniczny, papier kolorowy, niepotrzebne kolorowe czasopisma i magazyny, klej, nożyczki, ołówek, kredki, flamastry.
4. Starożytność. Rzeźba Grecji i Rzymu. Portret bez upiększeń.
1
• Grecja – słynni
rzeźbiarze: Fidiasz, Myron, Poliklet.
• Idealizm rzeźby greckiej – przedstawianie idealnie pięknych postacie ludzkich.
• Realizm rzeźby rzymskiej – rzeźbiarze starożytnego Rzymu przedstawiali ludzi takimi, jakimi byli naprawdę.
• Portrety rzymskie – podkreślenie fizycznych cech starszego wieku: zmarszczek, bruzd wokół ust i na czole, zapadniętych policzków, głęboko osadzonych oczu.
• Posąg konny. • Rzeźbienie w glinie
płaskorzeźby – portretu realistycznego kolegi lub koleżanki.
• charakteryzuje rzeźbę
grecką pod względem sposobu przedstawiania postaci ludzkiej i proporcji;
• charakteryzuje portret realistyczny w rzeźbie;
• określa portret jako temat dzieł sztuki;
• tworzy portret w technice płaskorzeźby.
• charakteryzuje rzeźbę
grecką pod względem sposobu przedstawiania postaci ludzkiej i proporcji;
• charakteryzuje portret realistyczny w rzeźbie;
• rozpoznaje i definiuje rzeźbiarski portret realistyczny – analizuje dzieło architektury starożytnego Rzymu;
• określa portret jako temat dzieł sztuki;
• tworzy portret w technice płaskorzeźby;
• wymienia cechy rzymskiego portretu realistycznego.
• charakteryzuje rzeźbę grecką
pod względem sposobu przedstawiania postaci ludzkiej i proporcji;
• charakteryzuje portret realistyczny w rzeźbie;
• rozpoznaje i definiuje rzeźbiarski portret realistyczny – analizuje dzieło architektury starożytnego Rzymu;
• określa portret jako temat dzieł sztuki;
• tworzy portret w technice płaskorzeźby;
• zna wielkich greckich rzeźbiarzy starożytnych: Fidiasza, Myrona i Polikleta, a także ich dzieła;
• wymienia cechy rzymskiego portretu realistycznego.
• charakteryzuje rzeźbę grecką
pod względem sposobu przedstawiania postaci ludzkiej i proporcji;
• charakteryzuje portret realistyczny w rzeźbie;
• rozpoznaje i definiuje rzeźbiarski portret realistyczny – analizuje dzieło architektury starożytnego Rzymu;
• określa portret jako temat dzieł sztuki;
• tworzy portret w technice płaskorzeźby;
• zna wielkich greckich rzeźbiarzy starożytnych: Fidiasza, Myrona i Polikleta, a także ich dzieła;
• wymienia cechy rzymskiego portretu realistycznego;
• projektuje płaskorzeźbę, świadomie stosując środki formalne (bryła, faktura);
• rozwija umiejętność współpracy podczas działań zespołowych.
• charakteryzuje rzeźbę grecką pod
względem sposobu przedstawiania postaci ludzkiej i proporcji;
• charakteryzuje portret realistyczny w rzeźbie;
• rozpoznaje i definiuje rzeźbiarski portret realistyczny – analizuje dzieło architektury starożytnego Rzymu;
• określa portret jako temat dzieł sztuki;
• tworzy portret w technice płaskorzeźby
• • zna wielkich greckich rzeźbiarzy starożytnych: Fidiasza, Myrona i Polikleta, a także ich dzieła;
• wymienia cechy rzymskiego portretu realistycznego;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki; • projektuje płaskorzeźbę,
świadomie stosując środki formalne (bryła, faktura);
• poszukuje własnego sposobu wyrazu artystycznego;
• rozwija umiejętność współpracy podczas działań zespołowych.
Prezentacja, praca z podręcznikiem, pogadanka, ćwiczenie praktyczne. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 1. Wokół piękna i har-monii, temat: Rzeźba, – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenie 3., – płyta dołączona do podręcznika Plastyka. Lubię tworzyć 6: Galerie: Starożytność – Rzeźba. Materiały dla ucznia: glina samoutwardzalna, plastikowy nożyk, dostępne narzędzia rzeźbiarskie, tekturka formatu A5.
5. Starożytność. Malarstwo greckie. Projekt wazy.
2
• Pojęcie ceramiki. • Wazy greckie jako naczynia
użytkowe o różnych kształtach.
• Dwa style malowania waz w starożytnej Grecji: czarnofigurowy i czerwonofigurowy.
• Tematy w zdobieniach waz greckich: sceny mitologiczne, sceny z życia codziennego lub ważne wydarzenia historyczne.
• Motywy dekoracyjne waz: meander, palmeta, orna-ment falowy i astragal.
• Projektowanie kształtu i dekoracji wazy w technice sgraffito.
• wyjaśnia pojęcie ceramika; • wymienia i opisuje dwa typy
malarstwa wazowego: czarnofigurowy i czerwonfigurowy;
• tworzy własną pracę plastyczną, stosując zbliżone do greckich motywy dekoracyjne w technice sgraffito.
• wyjaśnia pojęcie ceramika; • wymienia i opisuje dwa typy
malarstwa wazowego: czarnofigurowy i czerwonofigurowy;
• rozróżnia motywy dekoracyjne takie jak: meander, palmeta, ornament falowy i astragal;
• tworzy własną pracę plastyczną, stosując greckie motywy dekoracyjne w technice sgraffito.
• wyjaśnia pojęcie ceramika; • wymienia i opisuje dwa typy
malarstwa wazowego: czarnofigurowy i czerwonofigurowy;
• rozróżnia motywy dekoracyjne takie jak: meander, palmeta, ornament falowy i astragal;
• wymienia tematykę zdobień waz greckich: sceny mitologiczne, sceny z życia codziennego lub ważne wydarzenia historyczne;
• tworzy własną pracę plastyczną, stosując greckie motywy dekoracyjne w technice sgraffito.
• wyjaśnia pojęcie ceramika; • wymienia i opisuje dwa typy
malarstwa wazowego: czarnofigurowy i czerwonofigurowy;
• rozróżnia motywy dekoracyjne takie jak: meander, palmeta, ornament falowy i astragal;
• wymienia tematykę zdobień waz greckich: sceny mitologiczne, sceny z życia codziennego lub ważne wydarzenia historyczne;
• tworzy własną pracę plastyczną, stosując greckie motywy dekoracyjne w technice sgraffito;
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• potrafi wykorzystać specyficzne właściwości materiałów do otrzymania zamierzonego celu plastycznego.
• wyjaśnia pojęcie ceramika; • wymienia i opisuje dwa typy malarstwa
wazowego: czarnofigurowy i czerwonofigurowy;
• rozróżnia motywy dekoracyjne takie jak: meander, palmeta, ornament falowy i astragal;
• wymienia tematykę zdobień waz greckich: sceny mitologiczne, sceny z życia codziennego lub ważne wydarzenia historyczne;
• tworzy własną pracę plastyczną, stosując greckie motywy dekoracyjne w technice sgraffito;
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• potrafi wykorzystać specyficzne właściwości materiałów do otrzymania zamierzonego celu plastycznego;
• twórczo poszukuje własnych form ekspresji;
• wykonuje zadania dodatkowe.
Prezentacja, praca z podręcznikiem, pogadanka, ćwiczenie praktyczne. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 1. Wokół piękna i harmonii temat: Inspiracje sztuką starożytną. Malarstwo greckie, – alternatywnie: zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6 – ćwiczenie 4., – płyta dołączona do podręcznika Plastyka. Lubię tworzyć 6: Galerie – Starożytność – Malarstwo. Materiały dla ucznia: blok techniczny, czerwona farba plakatowa, miękki i gruby pędzel, świeca, czarny tusz kreślarski, wykałaczki lub patyki do szaszłyków.
6. Średniowiecze. Architektura romańska i gotycka.
1
• Dwa style w sztuce
średniowiecza: romański (XI–XIII wiek) oraz gotycki (XII–XV wiek).
• Charakterystyczne elementy kościołów romańskich: przysadzista, zwarta bryła, małe okna, wieże zakończone hełmami, dwuspadowy dach, absyda, prezbiterium, sklepienia kolebkowe, krzyżowe i kopuły, nawy oddzielone od siebie arkadami.
• Charakterystyczne elementy kościołów gotyckich: łuk ostry, łuki przyporowe, trzy portale (wejścia) zakończone łukiem ostrym o bogatej dekoracji rzeźbiarskiej, tworzące dolną część fasady świątyni, witraże i rozeta nad wejściem głównym, smukłe wieże, sklepienie żebrowe, występujące w wielu odmianach.
• Wykonanie fotografii zabytków średniowiecznych o odpowiednim kadrze i kompozycji.
• rozróżnia i opisuje dwa style
w sztuce średniowiecznej: romański i gotycki;
• wymienia typy budowli średniowiecznych;
• opisuje kościół romański; • opisuje kościół gotycki; • rozpoznaje zabytki
średniowiecza podczas pleneru i wykonuje ich fotografie.
• rozróżnia i opisuje dwa style
w sztuce średniowiecznej: romański i gotycki;
• wymienia typy budowli średniowiecznych;
• opisuje kościół romański; • opisuje kościół gotycki; • wymienia polskie zabytki
średniowieczne: kolegiatę w Tumie i kościół Mariacki w Krakowie;
• rozpoznaje zabytki średniowiecza podczas pleneru i wykonuje ich fotografie.
• rozróżnia i opisuje dwa style
w sztuce średniowiecznej: romański i gotycki;
• wymienia typy budowli średniowiecznych;
• opisuje kościół romański, używając pojęć: absyda, plan krzyża łacińskiego, prezbiterium, sklepienie kolebkowe, sklepienie krzyżowe, portal;
• opisuje kościół gotycki, używając pojęć: absyda, plan krzyża łacińskiego, prezbiterium, portal, łuk ostry, łuki przyporowe, sklepienie żebrowe;
• wymienia i opisuje polskie zabytki średniowieczne: kolegiatę w Tumie i kościół Mariacki w Krakowie;
• rozpoznaje zabytki średniowiecza podczas pleneru fotograficznego i wykonuje ich fotografie.
• rozróżnia i opisuje dwa style
w sztuce średniowiecznej: romański i gotycki;
• wymienia typy budowli średniowiecznych;
• opisuje kościół romański, używając pojęć: absyda, plan krzyża łacińskiego, prezbiterium, sklepienie kolebkowe, sklepienie krzyżowe, portal;
• opisuje kościół gotycki, używając pojęć: absyda, plan krzyża łacińskiego, prezbiterium, portal, łuk ostry, łuki przyporowe, sklepienie żebrowe;
• wymienia i opisuje polskie zabytki średniowieczne: kolegiatę w Tumie i kościół Mariacki w Krakowie;
• rozpoznaje zabytki średniowiecza podczas pleneru fotograficznego;
• wykonuje fotografie zabytków średniowiecznych o odpowiednim kadrze i kompozycji;
• poszukuje własnego sposobu wyrazu artystycznego;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki; • rozwija umiejętność współpracy
podczas działań zespołowych.
• rozróżnia i opisuje dwa style w sztuce
średniowiecznej: romański i gotycki; • wymienia typy budowli
średniowiecznych; • opisuje kościół romański, używając
pojęć: absyda, plan krzyża łacińskiego, prezbiterium, sklepienie kolebkowe, sklepienie krzyżowe, portal;
• opisuje kościół gotycki, używając pojęć: absyda, plan krzyża łacińskiego, prezbiterium, portal, łuk ostry, łuki przyporowe, sklepienie żebrowe;
• wymienia i opisuje polskie zabytki średniowieczne: kolegiatę w Tumie i kościół Mariacki w Krakowie;
• rozpoznaje zabytki średniowiecza podczas pleneru fotograficznego;
• • wykonuje fotografie zabytków średniowiecznych o odpowiednim kadrze i kompozycji;
• poszukuje własnego sposobu wyrazu artystycznego;
• uczestniczy w polskiej kulturze poprzez kontakt z zabytkami, wyrażając świadomość ich związku ze śródziemnomorskim dziedzictwem kultury;
• rozwija umiejętność współpracy podczas działań zespołowych.
Prezentacja, praca z podręcznikiem, pogadanka, samodzielne rozwiązywanie problemów – karty pracy, wyjście w plener. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 2. Epoka katedr i zamków, temat: Architektura, – alternatywnie: zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenie 6., – płyta dołączona do podręcznika Plastyka. Lubię tworzyć 6: Galerie – Średniowiecze – Architektura. Materiały dla ucznia: karty pracy (z zeszytu ćwiczeń lub przewodnika metodycznego), aparat fotograficzny.
7. Średniowiecze. Portal inny niż wszystkie.
1
• Rzeźba średniowieczna –
charakterystyka. • Portal jako ozdobne
obramienie otworu wejściowego, czyli drzwi, w różnego rodzaju budowlach, np. kościołach czy ratuszach. Elementy architektoniczne tworzące portal: glify, filary, kolumny lub pilastry dźwigające nadproże lub łuk.
• Charakterystyka portalu romańskiego.
• Charakterystyka portalu gotyckiego.
• Wykonanie projektu portalu w technice płaskorzeźby z kolorowej plasteliny w stylu romańskim lub gotyckim. (Wejście do domu radości. Wejście do domu powagi).
• definiuje religijny charakter
sztuki średniowiecznej; • wie, że rzeźba średniowieczna
była związana z architekturą sakralną;
• wie, czym jest portal; • wykonuje projekt portalu
w technice płaskorzeźby z kolorowej plasteliny.
• definiuje religijny charakter
sztuki średniowiecznej; • wie, że rzeźba średniowieczna
była związana z architekturą sakralną;
• rozpoznaje zabytki rzeźby średniowiecznej: Drzwi Gnieźnieńskie i ołtarz Wita Stwosza;
• wie, czym jest portal; • rozróżnia portale
średniowieczne; • wykonuje projekt portalu
w technice płaskorzeźby z kolorowej plasteliny.
• definiuje religijny charakter sztuki
średniowiecznej; • wie, że rzeźba średniowieczna
była związana z architekturą sakralną i umieszczana w tympanonach, na kapitelach kolumn oraz wokół drzwi wejściowych, w dekoracyjnych portalach katedr i kościołów;
• rozpoznaje i omawia zabytki rzeźby średniowiecznej: Drzwi Gnieźnieńskie, portale, ołtarz Wita Stwosza;
• wie, czym jest portal; • rozróżnia portale średniowieczne:
romańskie i gotyckie; • wykonuje projekt portalu
w technice płaskorzeźby z kolorowej plasteliny w stylu romańskim lub gotyckim.
• definiuje religijny charakter sztuki
średniowiecznej; • • wie, że rzeźba średniowieczna
była związana z architekturą sakralną i umieszczana w tympanonach, na kapitelach kolumn oraz wokół drzwi wejściowych, w dekoracyjnych portalach katedr i kościołów;
• rozpoznaje i omawia zabytki rzeźby średniowiecznej: Drzwi Gnieźnieńskie, portale, ołtarz Wita Stwosza;
• wie, czym jest portal; • wymienia elementy architektoniczne
tworzące portal: glify, filary, kolumny lub pilastry dźwigające nadproże lub łuk;
• rozróżnia portale średniowieczne: romańskie i gotyckie;
• wykonuje projekt portalu w technice płaskorzeźby z kolorowej plasteliny w stylu romańskim lub gotyckim;
• projektuje płaskorzeźbę, świadomie stosując środki formalne (bryła, faktura);
• • wyraża treści emocjonalne w indywidualnej twórczości plastycznej.
• definiuje religijny charakter sztuki
średniowiecznej; • • wie, że rzeźba średniowieczna była
związana z architekturą sakralną i umieszczana w tympanonach, na kapitelach kolumn oraz wokół drzwi wejściowych, w dekoracyjnych portalach katedr i kościołów;
• rozpoznaje i omawia zabytki rzeźby średniowiecznej: Drzwi Gnieźnieńskie, portale, ołtarz Wita Stwosza;
• wie, czym jest portal; • wymienia elementy architektoniczne
tworzące portal: glify, filary, kolumny lub pilastry dźwigające nadproże lub łuk;
• rozróżnia portale średniowieczne: romańskie i gotyckie;
• wykonuje projekt portalu w technice płaskorzeźby z kolorowej plasteliny w stylu romańskim lub gotyckim;
• projektuje płaskorzeźbę świadomie stosując środki formalne (bryła, faktura);
• wyraża treści emocjonalne w indywidualnej twórczości plastycznej;
• eksperymentuje, odkrywa i wykorzystuje własne, twórcze sposoby rozwiązywania problemów plastycznych.
Prezentacja, praca z podręcznikiem, pogadanka, ćwiczenie praktyczne. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 2. Epoka katedr i zamków temat: Architektura, – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenie 7., – płyta dołączona do podręcznika Plastyka. Lubię tworzyć 6: Galerie – Średniowiecze – Architektura, – prezentacja Portal inny niż wszystkie znajdująca się na dołączonej do przewodnika Plastyka. Lubię tworzyć 6 płycie. Materiały dla ucznia: tektura A4 (może być kolorowa), plastelina, nożyk plastikowy, wykałaczki, inne narzędzia rzeźbiarskie.
8. Średniowiecze. Zamek obronny.
2
• Zamek jako zamknięty
zespół budowli obronnych (np. wałów, murów, baszt itp.) oraz zabudowań mieszkalnych.
• Zamki warowne – elementy charakterystyczne: wysokie, grube mury otaczające budowlę, wieża ostatecznej obrony – stołp, ufortyfikowane wejścia, często wyposażone w kraty (brony) i mosty zwodzone, małe otwory okienne umieszczone wysoko na zewnątrz murów, kaplica i dziedziniec, przeszkody terenowe na zewnątrz budowli (np. dodatkowe mury, wały, fosy, mosty zwodzone, ewentualnie dodatkowe fortyfikacje),mury zakończone blankami, baszty w linii murów.
• Wykonanie przestrzennej makiety zamku średniowiecznego.
• wymienia typy budowli
średniowiecznych; • opisuje średniowieczny zamek; • potrafi wykonać makietę
średniowiecznego zamku.
• wymienia typy budowli
średniowiecznych; • opisuje średniowieczny zamek
warowny; • potrafi wykonać makietę
średniowiecznego zamku warownego.
• wymienia typy budowli
średniowiecznych; • opisuje średniowieczny zamek
warowny, używając takich pojęć, jak: fortyfikacje, blanki, brona, stołp, fosa, most zwodzony, baszta;
• potrafi wykonać makietę średniowiecznego zamku warownego.
• wymienia typy budowli
średniowiecznych; • opisuje średniowieczny zamek
warowny, używając takich pojęć, jak: stołp, ufortyfikowane wejścia wyposażone w kraty (brony), most zwodzony, małe otwory okienne umieszczone wysoko na zewnątrz murów, kaplica, dziedziniec, przeszkody terenowe na zewnątrz budowli (np. mury, wały, fosy, mosty zwodzone, fortyfikacje),mury zakończone blankami, baszty w linii murów;
• wykonuje estetyczną i oryginalną makietę średniowiecznego zamku warownego.
• wymienia typy budowli
średniowiecznych; • opisuje średniowieczny zamek
warowny, używając takich pojęć, jak: stołp, ufortyfikowane wejścia wyposażone w kraty (brony), most zwodzony, małe otwory okienne umieszczone wysoko na zewnątrz murów, kaplica, dziedziniec, przeszkody terenowe na zewnątrz budowli (np. mury, wały, fosy, mosty zwodzone, dodatkowe fortyfikacje),mury zakończone blankami, baszty w linii murów;
• wykonuje estetyczną i oryginalną makietę średniowiecznego zamku warownego, stosując elementy takie jak: blanki, brona, stołp, fosa, most zwodzony, baszta;
• potrafi wykorzystać specyficzne właściwości materiałów do otrzymania zamierzonego celu plastycznego.
Prezentacja, praca z podręcznikiem, pogadanka, ćwiczenie praktyczne. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 2. Epoka katedr i zamków, temat: Inspiracje sztuką średniowiecza. Zamki i fortyfikacje, – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenie 8., – płyta dołączona do podręcznika Plastyka. Lubię tworzyć 6: Galerie – Średniowiecze – Architektura, – prezentacja Zamek średniowieczny znajdująca się na dołączonej do przewodnika Plastyka. Lubię tworzyć 6 płycie. Materiały dla ucznia: niepotrzebne pudełka, rolki tekturowe (np. po ręcznikach jednorazowych), szary papier, klej, taśmę dwustronną, nożyczki, tektura.
9. Średniowiecze. Średniowieczna iluminacja.
1
• Formy malarstwa
średniowiecznego. • Pochodzenie i znaczenie
nazwy iluminacja, czyli zdobnictwo książkowe w postaci: ozdobnych linii i inicjałów, złoceń, dekoracyjnych miniatur figuralnych wykonywanych farbami wodnymi na papierze cienkim pędzelkiem.
• Definicje inicjału oraz bordiury, wypełniającej marginesy.
• Projektowanie barwnego inicjału lub bordiury inspirowanych wzorami średniowiecza.
• wylicza formy
średniowiecznego malarstwa: freski, obrazy sztalugowe, iluminacje (miniatury);
• projektuje barwny inicjał lub bordiurę opierając się na wzorach średniowiecza.
• opisuje miniatury (iluminacje)
jako elementy sztuki zdobienia ksiąg;
• wylicza formy średniowiecznego malarstwa: freski, obrazy sztalugowe, iluminacje (miniatury);
• projektuje barwny inicjał lub bordiurę, opierając się na wzorach średniowiecza.
• opisuje miniatury (iluminacje)
jako elementy sztuki zdobienia ksiąg;
• wylicza formy średniowiecznego malarstwa: freski, obrazy sztalugowe, iluminacje (miniatury);
• rozróżnia formy miniatur średniowiecznych: inicjały i bordiury;
• projektuje barwny inicjał lub bordiurę opierając się na wzorach średniowiecza.
• opisuje miniatury (iluminacje) jako
elementy sztuki zdobienia ksiąg; • wylicza formy średniowiecznego
malarstwa: freski, obrazy sztalugowe, iluminacje (miniatury);
• rozróżnia formy miniatur średniowiecznych: inicjały i bordiury;
• projektuje barwny inicjał lub bordiurę opierając się na wzorach średniowiecza;
• potrafi wykorzystać specyficzne właściwości materiałów do otrzymania zamierzonego celu plastycznego.
• opisuje miniatury (iluminacje) jako
elementy sztuki zdobienia ksiąg; • wylicza formy średniowiecznego
malarstwa: freski, obrazy sztalugowe, iluminacje (miniatury);
• rozróżnia formy miniatur średniowiecznych: inicjały i bordiury;
• projektuje barwny inicjał lub bordiurę opierając się na wzorach średniowiecza;
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• potrafi wykorzystać specyficzne właściwości materiałów do otrzymania zamierzonego celu plastycznego.
Prezentacja, praca z podręcznikiem, pogadanka, ćwiczenie praktyczne. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 2. Epoka katedr i zamków temat: Rzeźba i malarstwo, – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenie 9., – płyta dołączona do podręcznika Plastyka. Lubię tworzyć 6: Galerie – Średniowiecze – Malarstwo, – prezentacja Średniowieczne iluminacje: inicjały i bordiury znajdująca się na dołączonej do przewodnika Plastyka. Lubię tworzyć 6 płycie. Materiały dla ucznia: blok techniczny, ołówek, farby akwarelowe, bardzo cienki pędzel, cienkopisy.
10. Renesans. Sztuka renesansu: malarstwo, rzeźba, architektura.
1
• Architektura renesansu –
poszukiwanie idealnych proporcji.
• Wzorowanie elementów i porządków architektonicznych, a także ornamentyki na budowlach starożytnych.
• Harmonia rzeźby renesansowej nawiązującej do antycznych wzorów przedstawiania człowieka.
• Malarstwo renesansu – portrety, sceny religijne i mitologiczne.
• Najbardziej znani i wszechstronni artyści: Leonardo da Vinci, Rafael Santi, Michał Anioł.
• Opracowanie zasad perspektywy zbieżnej.
• wymienia cechy budowli
renesansowych: idealne proporcje, wzory starożytne;
• wymienia rzeźbiarzy renesansowych i charakterystyczne rzeźby renesansu;
• wymienia nazwiska najważniejszych artystów malarzy renesansu: Leonardo da Vinci, Rafael Santi, Michał Anioł.
• wymienia cechy budowli
renesansowych: idealne proporcje, wzory starożytne;
• opisuje budowle renesansowe, używając określeń: pilastry, kopuła, rotunda, latarnia, krużganki, attyka;
• wymienia europejskie i polskie zabytki renesansu;
• wymienia rzeźbiarzy renesansowych i charakterystyczne rzeźby renesansu;
• wymienia nazwiska najważniejszych artystów malarzy renesansu: Leonardo da Vinci, Rafael Santi, Michał Anioł.
• wymienia cechy budowli
renesansowych: idealne proporcje, wzory starożytne;
• opisuje budowle renesansowe, używając określeń: pilastry, kopuła, rotunda, latarnia, krużganki, attyka;
• wymienia europejskie i polskie zabytki renesansu: Tempietto w Rzymie, Villę Rotondę w Vincenzy, krużganki zamkowe i kaplicę Zygmuntowską na Wawelu, ratusz w Zamościu i kamienice Przybyłów w Kazimierzu Dolnym;
• wymienia rzeźbiarzy renesansowych i charakterystyczne rzeźby renesansu;
• wymienia nazwiska najważniejszych artystów malarzy renesansu: Leonardo da Vinci, Rafael Santi, Michał Anioł.
• wie, że sztuka renesansu nawiązuje
do ideałów starożytności, wartości klasycznych – potrafi uzasadnić taki pogląd;
• wymienia cechy budowli renesansowych: idealne proporcje, wzory starożytne;
• opisuje budowle renesansowe, używając określeń: pilastry, kopuła, rotunda, latarnia, krużganki, attyka;
• wymienia europejskie i polskie zabytki renesansu: Tempietto w Rzymie, Villę Rotondę w Vincenzy, krużganki zamkowe i kaplicę Zygmuntowską na Wawelu, ratusz w Zamościu i kamienice Przybyłów w Kazimierzu Dolnym;
• wymienia rzeźbiarzy renesansowych i charakterystyczne rzeźby renesansu;
• wymienia nazwiska najważniejszych artystów malarzy renesansu: Leonardo da Vinci, Rafael Santi, Michał Anioł;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki.
• wie, że sztuka renesansu nawiązuje
do ideałów starożytności, wartości klasycznych – potrafi uzasadnić taki pogląd;
• wymienia cechy budowli renesansowych: idealne proporcje, wzory starożytne;
• opisuje budowle renesansowe, używając określeń: pilastry, kopuła, rotunda, latarnia, krużganki, attyka;
• wymienia europejskie i polskie zabytki renesansu: Tempietto w Rzymie, Villę Rotondę w Vincenzy, krużganki zamkowe i kaplicę Zygmuntowską na Wawelu, ratusz w Zamościu i kamienice Przybyłów w Kazimierzu Dolnym;
• wymienia rzeźbiarzy renesansowych i charakterystyczne rzeźby renesansu;
• wymienia nazwiska najważniejszych artystów malarzy renesansu: Leonardo da Vinci, Rafael Santi, Michał Anioł;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki; • wykonuje zadania dodatkowe; • wykazuje się wrażliwością
i świadomie wyraża własne myśli, uczucia i spostrzeżenia na temat sztuki.
Miniwykład poparty prezentacją, praca z podręcznikiem, pogadanka, samodzielne rozwiązywanie problemów – karty pracy. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 3. Sztuka wielkich mistrzów, tematy: Architektura. Rzeźba. Malarstwo, – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenia 11. i 12., – płyta dołączona do podręcznika Plastyka. Lubię tworzyć 6: Galerie – Renesans. Materiały dla ucznia: blok techniczny, papier kolorowy, klej, nożyczki, ekierka, linijka, cyrkiel.
11. Renesans. Architektura renesansu – projekt attyki.
1
• Charakterystyczne budowle
renesansu: zamki, kamienice, ratusze, arsenały i pałace.
• Zamość – miasto idealne. • Definicja attyki jako muru
z gzymsem zasłaniającego dach; w okresie renesansu we Włoszech i w Polsce attyki zdobiono balustradą lub dekoracyjnym grzebieniem.
• Uczniowie projektują nowoczesną attykę, inspirując się tym rodzajem renesansowej dekoracji architektonicznej.
• wymienia cechy budowli
renesansowych: idealne proporcje, wzory starożytne;
• wyjaśnia, że attyka to mur z gzymsem w formie balustrady lub dekoracyjnego grzebienia, zasłaniający dach wieńczący kamienicę;
• projektuje attykę, inspirując się renesansowymi wzorami tego typu zwieńczeń budynków.
• wymienia cechy budowli
renesansowych: idealne proporcje, wzory starożytne;
• opisuje budowle renesansowe, używając określeń: pilastry, kopuła, rotunda, latarnia, krużganki, attyka;
• wyjaśnia, że attyka to mur z gzymsem w formie balustrady lub dekoracyjnego grzebienia, zasłaniający dach wieńczący kamienicę;
• projektuje attykę, inspirując się renesansowymi wzorami tego typu zwieńczeń budynków.
• wymienia cechy budowli
renesansowych: idealne proporcje, wzory starożytne;
• opisuje budowle renesansowe, używając określeń: pilastry, kopuła, rotunda, latarnia, krużganki, attyka;
• wymienia polskie zabytki renesansu;
• wyjaśnia, że attyka to mur z gzymsem w formie balustrady lub dekoracyjnego grzebienia, zasłaniający dach wieńczący kamienicę;
• projektuje attykę, inspirując się renesansowymi wzorami tego typu zwieńczeń budynków.
• wymienia cechy budowli
renesansowych: idealne proporcje, wzory starożytne;
• opisuje budowle renesansowe, używając określeń: pilastry, kopuła, rotunda, latarnia, krużganki, attyka;
• wymienia polskie zabytki renesansu: krużganki zamkowe i kaplica Zygmuntowska na Wawelu, ratusz w Zamościu i kamienice Przybyłów w Kazimierzu Dolnym;
• wyjaśnia, że attyka to mur z gzymsem w formie balustrady lub dekoracyjnego grzebienia, zasłaniający dach wieńczący kamienicę;
• projektuje attykę, inspirując się renesansowymi wzorami tego typu zwieńczeń budynków;
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• poszukuje własnego sposobu wyrazu artystycznego;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki.
• wymienia cechy budowli
renesansowych: idealne proporcje, wzory starożytne;
• opisuje budowle renesansowe, używając określeń: pilastry, kopuła, rotunda, latarnia, krużganki, attyka;
• wymienia polskie zabytki renesansu: krużganki zamkowe i kaplica Zygmuntowska na Wawelu, ratusz w Zamościu i kamienice Przybyłów w Kazimierzu Dolnym;
• wyjaśnia, że attyka to mur z gzymsem w formie balustrady lub dekoracyjnego grzebienia, zasłaniający dach wieńczący kamienicę;
• projektuje attykę, inspirując się renesansowymi wzorami tego typu zwieńczeń budynków;
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• poszukuje własnego sposobu wyrazu artystycznego;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki; • wykonuje zadania dodatkowe.
Prezentacja, praca z podręcznikiem, pogadanka, ćwiczenie praktyczne. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 3. Sztuka wielkich mistrzów, tematy: Architektura, – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenie 13., – płyta dołączona do podręcznika Plastyka. Lubię tworzyć 6: Galerie – Renesans – Architektura. Materiały dla ucznia: blok techniczny, papier kolorowy, niepotrzebne gazety i czasopisma, klej, nożyczki, flamastry.
12. Renesans. Malarstwo renesansu. Kompozycja w kole.
1
• Przypomnienie definicji
obrazu. • Kształty obrazów
średniowiecznych barokowych i klasycystycznych, współczesnych.
• Tonda – obrazy bądź płaskorzeźby w kształcie koła popularne we Włoszech w renesansie.
• Wykonywanie dwóch kompozycji – realistycznej i abstrakcyjnej w dowolnej technice malarskiej w kole.
• wymienia nazwiska
najważniejszych artystów malarzy renesansu: Leonardo da Vinci, Rafael Santi, Michał Anioł;
• definiuje kształt obrazu tondo, opisuje jego wygląd;
• wykonuje kompozycję malarską w kole.
• wymienia nazwiska
najważniejszych artystów malarzy renesansu: Leonardo da Vinci, Rafael Santi, Michał Anioł;
• opisuje obrazy pod względem ich kształtu, określa wpływ funkcji na kształt obrazu;
• definiuje kształt obrazu tondo, opisuje jego wygląd;
• wykonuje kompozycję malarską w kole.
• wymienia nazwiska
najważniejszych artystów malarzy renesansu: Leonardo da Vinci, Rafael Santi, Michał Anioł;
• opisuje obrazy pod względem ich kształtu, określa wpływ funkcji na kształt obrazu;
• definiuje kształt obrazu tondo, opisuje wygląd i genezę powstania tego typu obrazów, podaje przykład takiego obrazu;
• wykonuje kompozycję malarską w kole.
• wymienia nazwiska
najważniejszych artystów malarzy renesansu: Leonardo da Vinci, Rafael Santi, Michał Anioł;
• opisuje obrazy pod względem ich kształtu, określa wpływ funkcji na kształt obrazu;
• wie, że uwarunkowania architektoniczne miały wpływ na kształty obrazów;
• definiuje kształt obrazu tondo, opisuje wygląd i genezę powstania tego typu obrazów, podaje przykład takiego obrazu;
• wykonuje kompozycję malarską w kole;
• twórczo poszukuje własnych form ekspresji.
• wymienia nazwiska najważniejszych
artystów malarzy renesansu: Leonardo da Vinci, Rafael Santi, Michał Anioł;
• opisuje obrazy pod względem ich kształtu, określa wpływ funkcji na kształt obrazu;
• wie, że uwarunkowania architektoniczne miały wpływ na kształty obrazów;
• definiuje kształt obrazu tondo, opisuje wygląd i genezę powstania tego typu obrazów, podaje przykład takiego obrazu;
• wykonuje kompozycję malarską w kole;
• twórczo poszukuje własnych form ekspresji;
• potrafi wykorzystać specyficzne właściwości materiałów do otrzymania zamierzonego celu plastycznego.
Prezentacja, praca z podręcznikiem, pogadanka, ćwiczenie praktyczne. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 3. Sztuka wielkich mistrzów, tematy: Malarstwo, – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenie 14., – płyta dołączona do podręcznika Plastyka. Lubię tworzyć 6: Galerie – Renesans – Architektura, – prezentacja Obrazy i ich kształty. Tondo znajdująca się na dołączonej do przewodnika Plastyka. Lubię tworzyć 6 płycie. Materiały dla ucznia: blok techniczny, kredki, flamastry, farby (technika mieszana).
13. Renesans. Perspektywa zbieżna. Miasto, w którym chce się żyć.
2
• Perspektywa jako sposób
przedstawiania trójwymiarowych obiektów i przestrzeni na płaszczyźnie obrazu.
• Zasady perspektywy zbieżnej.
• Pojęcia linii horyzontu i punktu zbiegu.
• Perspektywa z jednym punktem zbiegu.
• Perspektywa czołowa i boczna.
• Perspektywa żabia. • Perspektywa z lotu ptaka. • Projektowanie widoku
miasta w perspektywie zbieżnej bocznej.
• rozpoznaje perspektywę
zbieżną jako metodę przedstawiania przestrzeni na obrazie;
• wykonuje pracę rysunkową na określony temat z zastosowaniem perspektywy zbieżnej bocznej;
• posiada umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji oraz w twórczych działaniach plastycznych.
• rozpoznaje perspektywę
zbieżną jako metodę przedstawiania przestrzeni na obrazie;
• stosuje wiedzę o zasadach wykreślania perspektywy zbieżnej w praktyce;
• wykonuje pracę rysunkową na określony temat z zastosowaniem perspektywy zbieżnej bocznej;
• posiada umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji oraz w twórczych działaniach plastycznych.
• rozpoznaje perspektywę zbieżną
jako metodę przedstawiania przestrzeni na obrazie;
• stosuje wiedzę o zasadach wykreślania perspektywy zbieżnej w praktyce;
• rozróżnia perspektywę zbieżną czołową, boczną, z lotu ptaka i żabią;
• wykonuje pracę rysunkową na określony temat z zastosowaniem perspektywy zbieżnej bocznej;
• posiada umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji oraz w twórczych działaniach plastycznych.
• rozpoznaje perspektywę zbieżną
jako metodę przedstawiania przestrzeni na obrazie;
• potrafi wyjaśnić zasady wkreślania brył w perspektywie zbieżnej;
• stosuje wiedzę o zasadach wykreślania perspektywy zbieżnej w praktyce;
• rozróżnia perspektywę zbieżną czołową, boczną, z lotu ptaka i żabią;
• wykonuje pracę rysunkową na określony temat z zastosowaniem perspektywy zbieżnej bocznej;
• posiada umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji oraz w twórczych działaniach plastycznych.
• rozpoznaje perspektywę zbieżną jako
metodę przedstawiania przestrzeni na obrazie;
• potrafi wyjaśnić zasady wkreślania brył w perspektywie zbieżnej;
• stosuje wiedzę o zasadach wykreślania perspektywy zbieżnej w praktyce;
• rozróżnia perspektywę zbieżną czołową, boczną, z lotu ptaka i żabią;
• wykonuje pracę rysunkową na określony temat z zastosowaniem perspektywy zbieżnej bocznej;
• posiada umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji oraz w twórczych działaniach plastycznych;
• projektuje rysunek, świadomie stosując środki formalne;
• wykazuje się postawą twórczą i świadomością wizualną.
Praca z programem graficznym, praca z podręcznikiem, miniwykład, prezentacja, pogadanka, ćwiczenie praktyczne. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 3. Sztuka wielkich mistrzów, tematy: Inspiracje sztuką renesansu. Perspektywa zbieżna, – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenia 15., 16., 17., – program Jaka to perspektywa? znajdujący się na dołączonej do podręcznika płycie, – prezentacja Perspektywa zbieżna znajdująca się na dołączonej do przewodnika Plastyka. Lubię tworzyć 6 płycie. Materiały dla ucznia: blok techniczny, ołówek, gumka, ekierka, linijka, kredki, flamastry.
14. Barok i klasycyzm. Podobieństwa i różnice.
1
• Charakterystyka sztuki
baroku (XVI–XVII wiek): bogactwo i przepych dzieł tego okresu.
• Przykłady barokowego malarstwa, rzeźby i architektury.
• Charakterystyka sztuki klasycyzmu: harmonijne układy symetryczne i rytmiczne, wrażenie ładu, równowagi i spokoju w dziełach tego okresu.
• Przykłady klasycystycznego malarstwa, rzeźby i architektury.
• • Barokowe pałace i rezydencje z ogrodami.
• wymienia typy budowli
wznoszonych w baroku; • wskazuje cechy budowli
klasycystycznych nawiązujące do elementów sztuki antycznej Grecji i Rzymu;
• opisuje wybraną rzeźbę Gianlorenzo Berniniego (np. Dawid (kl. 5) lub Ekstaza św. Teresy);
• wymienia cechy malarstwa barokowego;
• charakteryzuje rzeźbę klasycyzmu;
• wymienia cechy malarstwa klasycyzmu.
• wymienia typy budowli
wznoszonych w baroku; • wskazuje cechy budowli
klasycystycznych nawiązujące do elementów sztuki antycznej Grecji i Rzymu;
• opisuje wybraną rzeźbę Gianlorenzo Berniniego (np. Dawid (kl. 5) lub Ekstaza św. Teresy);
• wymienia najznakomitszych malarzy barokowych;
• wymienia cechy malarstwa barokowego;
• charakteryzuje rzeźbę klasycyzmu;
• wymienia cechy malarstwa klasycyzmu;
• wie, że najbardziej znanym malarzem tego okresu w Polsce jest Bernardo Belotto zwany Canaletto (malarz widoków Warszawy).
• wymienia typy budowli
wznoszonych w baroku: budowle sakralne, pałace i rezydencje (Wersal pod Paryżem, rezydencja króla Jana III Sobieskiego w Wilanowie);
• wskazuje cechy budowli klasycystycznych nawiązujące do elementów sztuki antycznej Grecji i Rzymu;
• wymienia przykład polskiego zabytku klasycystycznego, np. Teatr Wielki lub pałac Na Wodzie w Łazienkach;
• opisuje wybraną rzeźbę Gianlorenzo Berniniego (np. Dawid (kl. 5) lub Ekstaza św. Teresy);
• wymienia najznakomitszych malarzy barokowych: Peter Paul Rubens i Rembrandt van Rijn i charakteryzuje ich dzieła;
• wymienia cechy malarstwa barokowego;
• charakteryzuje rzeźbę klasycyzmu;
• wymienia cechy malarstwa klasycyzmu;
• wie, że najbardziej znanym malarzem tego okresu w Polsce jest Bernardo Belotto zwany Canaletto (malarz widoków Warszawy).
• wymienia typy budowli
wznoszonych w baroku: budowle sakralne, pałace i rezydencje (Wersal pod Paryżem, rezydencja króla Jana III Sobieskiego w Wilanowie);
• wskazuje cechy budowli klasycystycznych nawiązujące do elementów sztuki antycznej Grecji i Rzymu;
• • wymienia przykład polskiego zabytku klasycystycznego, np. Teatr Wielki lub pałac Na Wodzie w Łazienkach;
• opisuje wybraną rzeźbę Gianlorenzo Berniniego (np. Dawid – kl. 5 lub Ekstaza św. Teresy);
• wymienia najznakomitszych malarzy barokowych: Peter Paul Rubens i Rembrandt van Rijn i ich charakteryzuje dzieła;
• wymienia cechy malarstwa barokowego: bogata paleta barw, światłocień i iluzja;
• charakteryzuje rzeźbę klasycyzmu na podstawie pomnika księcia Józefa Poniatowskiego autorstwa Berthela Thorwaldsena;
• wymienia cechy malarstwa klasycyzmu: statyka, klasyczne proporcje, stonowane barwy;
• wie, że najbardziej znanym malarzem tego okresu w Polsce jest Bernardo Belotto zwany Canaletto (malarz widoków Warszawy);
• aktywnie ogląda dzieła sztuki; • wyraża własne opinie, zachowując
tolerancję wobec odmiennych od własnych sądów.
• wymienia typy budowli wznoszonych
w baroku: budowle sakralne, pałace i rezydencje (Wersal pod Paryżem, rezydencja króla Jana III Sobieskiego w Wilanowie);
• wskazuje cechy budowli klasycystycznych nawiązujące do elementów sztuki antycznej Grecji i Rzymu;
• wymienia przykład polskiego zabytku klasycystycznego, np. Teatr Wielki lub pałac Na Wodzie w Łazienkach;
• opisuje wybraną rzeźbę Gianlorenzo Berniniego (np. Dawid – kl. 5 lub Ekstaza św. Teresy);
• wymienia najznakomitszych malarzy barokowych: Peter Paul Rubens i Rembrandt van Rijn i ich charakteryzuje dzieła;
• wymienia cechy malarstwa barokowego: bogata paleta barw, światłocień i iluzja;
• charakteryzuje rzeźbę klasycyzmu na podstawie pomnika księcia Józefa Poniatowskiego autorstwa Berthela Thorwaldsena;
• wymienia cechy malarstwa klasycyzmu: statyka, klasyczne proporcje, stonowane barwy;
• wie, że najbardziej znanym malarzem tego okresu w Polsce jest Bernardo Belotto zwany Canaletto (malarz widoków Warszawy);
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki; • wykonuje zadania dodatkowe; • wyraża własne opinie, zachowując
tolerancję wobec odmiennych od własnych sądów.
Miniwykład poparty prezentacją, praca z podręcznikiem, pogadanka, samodzielne rozwiązywanie problemów – karty pracy. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 4. Przepych i umiar, tematy: Architektura. Rzeźba. Malarstwo, – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenie 19., – płyta dołączona do podręcznika Plastyka. Lubię tworzyć 6: Galerie – Barok. Klasycyzm. Materiały dla ucznia: ołówek.
15. Barok i klasycyzm. Rama lustra w barokowym stylu.
1
• Termin barok jako
określenie oryginalności, nieregularności i fantazyjności form, które pojawiły się w sztuce.
• Ważna rola dekoracji rzeźbiarskiej w architekturze, rzeźbie i rzemiośle artystycznym baroku.
• Rodzaje dekoracji architektonicznej: kartusz, feston, girlanda, kampanula, putto.
• Projektowanie i wykonanie ramy do lustra w stylu barokowym.
• wymienia ogólne cechy dzieł
barokowych: dynamika, dekoracyjność, asymetria, kontrasty;
• rozpoznaje typowe dekoracje i ornamenty barokowe;
• stosuje wiedzę o cechach charakterystycznych dla epoki baroku do wykonania pracy plastycznej.
• wymienia ogólne cechy dzieł
barokowych: dynamika, dekoracyjność, asymetria, kontrasty;
• rozpoznaje typowe dekoracje i ornamenty barokowe;
• stosuje wiedzę o cechach charakterystycznych dla epoki baroku do wykonania pracy plastycznej;
• projektuje i wykonuje ramę lustra w stylu barokowym.
• wymienia ogólne cechy dzieł
barokowych: dynamika, dekoracyjność, asymetria, kontrasty;
• rozpoznaje typowe dekoracje i ornamenty barokowe;
• wymienia nazwy barokowych dekoracji architektonicznych: kartusz, feston, girlanda, kampanula, putto;
• stosuje wiedzę o cechach charakterystycznych dla epoki baroku do wykonania pracy plastycznej;
• projektuje i wykonuje ramę lustra w stylu barokowym.
• wymienia ogólne cechy dzieł
barokowych: dynamika, dekoracyjność, asymetria, kontrasty;
• rozpoznaje typowe dekoracje i ornamenty barokowe;
• wymienia nazwy barokowych dekoracji architektonicznych: kartusz, feston, girlanda, kampanula, putto;
• stosuje wiedzę o cechach charakterystycznych dla epoki baroku do wykonania pracy plastycznej;
• projektuje i wykonuje ramę lustra w stylu barokowym
• twórczo poszukuje własnych form ekspresji;
• potrafi wykorzystać specyficzne właściwości materiałów do otrzymania zamierzonego celu plastycznego.
• wymienia ogólne cechy dzieł
barokowych: dynamika, dekoracyjność, asymetria, kontrasty;
• rozpoznaje typowe dekoracje i ornamenty barokowe;
• wymienia nazwy barokowych dekoracji architektonicznych: kartusz, feston, girlanda, kampanula, putto;
• stosuje wiedzę o cechach charakterystycznych dla epoki baroku do wykonania pracy plastycznej;
• projektuje i wykonuje ramę lustra w stylu barokowym;
• twórczo poszukuje własnych form ekspresji;
• potrafi wykorzystać specyficzne właściwości materiałów do otrzymania zamierzonego celu plastycznego;
• wykazuje się postawą twórczą i świadomością wizualną;
• eksperymentuje, odkrywa i wykorzystuje własne, twórcze sposoby rozwiązywania problemów plastycznych.
Prezentacja, pogadanka, ćwiczenie praktyczne. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 4. Przepych i umiar, tematy: Rzeźba, – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenie 20., – płyta dołączona do podręcznika Plastyka. Lubię tworzyć 6: Galerie – Barok – Rzeźba, – prezentacja Dekoracje barokowe znajdująca się na dołączonej do przewodnika Plastyka. Lubię tworzyć 6 płycie. Materiały dla ucznia: tektura formatu A4, mocny klej, cekiny, bibuła, tektura falista, złota lub srebrna farba w sprayu.
16. Barok i klasycyzm. Projekt tapety.
1
• Ogólne cechy sztuki
baroku. • Charakterystyka sztuki
klasycyzmu. • Cechy malarstwa
klasycyzmu: statyka, klasyczne proporcje, stonowane barwy.
• Cechy malarstwa barokowego: bogata paleta barw, światłocień i iluzja.
• Projekt wzorów dekoracyjnych, które mogłyby ozdobić tapetę w stylu barokowym lub klasycystycznym.
• wymienia ogólne cechy dzieł
barokowych: dynamika, dekoracyjność, asymetria, kontrasty;
• wymienia ogólne cechy dzieł klasycystycznych: statyka, harmonia, inspiracje antyczne, umiar, stonowanie, symetria;
• potrafi wykonać pracę plastyczną z zastosowaniem motywów, dekoracji, elementów kompozycyjnych charakterystycznych dla sztuki baroku lub klasycyzmu.
• wymienia ogólne cechy dzieł
barokowych: dynamika, dekoracyjność, asymetria, kontrasty;
• opisuje dzieła klasycystyczne i charakteryzuje ich cechy: statyka, harmonia, inspiracje antyczne, umiar, stonowanie, symetria;
• charakteryzuje cechy malarstwa barokowego i malarstwa klasycyzmu;
• potrafi wykonać pracę plastyczną z zastosowaniem motywów, dekoracji, elementów kompozycyjnych charakterystycznych dla sztuki baroku lub klasycyzmu.
• wymienia ogólne cechy dzieł
barokowych: dynamika, dekoracyjność, asymetria, kontrasty;
• opisuje dzieła klasycystyczne i charakteryzuje ich cechy: statyka, harmonia, inspiracje antyczne, umiar, stonowanie, symetria;
• charakteryzuje cechy malarstwa barokowego: bogata paleta barw, światłocień i iluzja;
• rozróżnia cechy malarstwa klasycyzmu: statyka, klasyczne proporcje, stonowane barwy;
• potrafi wykonać pracę plastyczną z zastosowaniem motywów, dekoracji, elementów kompozycyjnych charakterystycznych dla sztuki baroku lub klasycyzmu.
• wymienia ogólne cechy dzieł
barokowych: dynamika, dekoracyjność, asymetria, kontrasty;
• opisuje dzieła klasycystyczne i charakteryzuje ich cechy: statyka, harmonia, inspiracje antyczne, umiar, stonowanie, symetria;
• charakteryzuje cechy malarstwa barokowego: bogata paleta barw, światłocień i iluzja;
• rozróżnia cechy malarstwa klasycyzmu: statyka, klasyczne proporcje, stonowane barwy;
• potrafi wykonać pracę plastyczną z zastosowaniem motywów, dekoracji, elementów kompozycyjnych charakterystycznych dla sztuki baroku lub klasycyzmu;
• poszukuje własnego sposobu wyrazu artystycznego;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki.
• wymienia ogólne cechy dzieł
barokowych: dynamika, dekoracyjność, asymetria, kontrasty;
• opisuje dzieła klasycystyczne i charakteryzuje ich cechy: statyka, harmonia, inspiracje antyczne, umiar, stonowanie, symetria;
• charakteryzuje cechy malarstwa barokowego: bogata paleta barw, światłocień i iluzja;
• rozróżnia cechy malarstwa klasycyzmu: statyka, klasyczne proporcje, stonowane barwy;
• potrafi wykonać pracę plastyczną z zastosowaniem motywów, dekoracji, elementów kompozycyjnych charakterystycznych dla sztuki baroku lub klasycyzmu;
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• twórczo poszukuje własnych form ekspresji, świadomie stosując środki formalne;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki; • wykonuje zadania dodatkowe.
Prezentacja, praca z podręcznikiem, pogadanka, ćwiczenie praktyczne. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 4. Przepych i umiar, tematy: Malarstwo, – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenie 21., – prezentacja Dekoracje barokowe znajdująca się na płycie dołączonej do przewodnika Plastyka. Lubię tworzyć 6. Materiały dla ucznia: blok techniczny, czarny cienkopis, kredki, flamastry.
17. Barok i klasycyzm. Projekt parteru ogrodowego.
1
• Ogrody barokowe jako
rozległe układy obejmujące aleje dojazdowe, dziedzińce, pałac oraz salon ogrodowy z ozdobnym parterem, alejami i gabinetami ogrodowymi.
• Charakterystyczne cechy typowych ogrodów francuskich: regularna kompozycja, zwykle symetryczna względem głównej alejki biegnącej przez środek ogrodu, formowane i równo strzyżone drzewa i krzewy, aleje, szpalery, labirynty i punkty widokowe.
• Parter ogrodowy jako ułożony według określonego wzoru dywan roślinny.
• Zespoły pałacowo-ogrodowe w Europie: Wersal we Francji, w Polsce – Wilanów.
• Wykonanie pracy plastycznej – planu (widok z góry) parteru ogrodu barokowego w technice kolażu.
• wymienia najważniejsze cechy
ogrodu barokowego; • wymienia najbardziej znane
ogrody barokowe: Wersal we Francji, a w Polsce – Wilanów;
• potrafi zaplanować ogród barokowy, posługując się zdobytą na ten temat wiedzą, dotyczącą np. parterów ogrodowych.
• wymienia najważniejsze cechy
ogrodu barokowego • wymienia najbardziej znane
ogrody barokowe: Wersal we Francji, a w Polsce – Wilanów;
• zna znaczenie pojęć: parter ogrodowy, gabinety, boskiety;
• potrafi zaplanować ogród barokowy, posługując się zdobytą na ten temat wiedzą, dotyczącą np. parterów ogrodowych.
• wymienia charakterystyczne
cechy ogrodu barokowego (francuskiego): powiązanie z architekturą pałacową, rozległy i skomplikowany układ obejmujący aleje, dziedzińce, salony ogrodowe z parterami, gabinetami i boskietami;
• wymienia najbardziej znane ogrody barokowe: Wersal we Francji, a w Polsce – Wilanów;
• potrafi zaplanować ogród barokowy, posługując się zdobytą na ten temat wiedzą, dotyczącą np. parterów ogrodowych.
• wymienia charakterystyczne cechy
ogrodu barokowego (francuskiego): powiązanie z architekturą pałacową, rozległy i skomplikowany układ obejmujący aleje, dziedzińce, salony ogrodowe z parterami, gabinetami i boskietami;
• wymienia najbardziej znane ogrody barokowe: Wersal we Francji, a w Polsce – Wilanów;
• zna znaczenie pojęć: parter ogrodowy, gabinety, boskiety;
• potrafi zaplanować ogród barokowy, posługując się zdobytą na ten temat wiedzą, dotyczącą np. parterów ogrodowych;
• wykazuje się postawą twórczą i świadomością wizualną.
• wymienia charakterystyczne cechy
ogrodu barokowego (francuskiego): powiązanie z architekturą pałacową, rozległy i skomplikowany układ obejmujący aleje, dziedzińce, salony ogrodowe z parterami, gabinetami i boskietami;
• wymienia najbardziej znane ogrody barokowe: Wersal we Francji, a w Polsce – Wilanów;
• zna znaczenie pojęć: parter ogrodowy, gabinety, boskiety;
• rozpoznaje wybrane dzieła, należące do europejskiego dziedzictwa kultury, postrzegając je w kontekście miejsca tradycji we współczesnej kulturze;
• potrafi zaplanować ogród barokowy, posługując się zdobytą na ten temat wiedzą, dotyczącą np. parterów ogrodowych;
• potrafi wykorzystać specyficzne właściwości materiałów do otrzymania zamierzonego celu plastycznego;
• wykazuje się postawą twórczą i świadomością wizualną.
Prezentacja, praca z podręcznikiem, pogadanka, ćwiczenie praktyczne. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 4. Przepych i umiar, tematy: Inspiracje sztuką baroku. Ogrody, – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenie 22., – prezentacja Wielobarwne kobierce. Ogród barokowy – partery znajdująca się na dołączonej do przewodnika Plastyka. Lubię tworzyć 6 płycie. Materiały dla ucznia: zielony lub brązowy karton A2, papier kolorowy, klej, nożyczki, niepotrzebne czasopisma i gazety.
18. Sztuka XIX wieku – główne style i kierunki.
1
• XIX wiek – tendencje
w architekturze i rzeźbie nawiązywały do stylów z poprzednich epok.
• Rozwój malarstwa – obrazy sztalugowe, reprezentujące różne style i kierunki.
• Romantyzm jako wyraz oryginalności twórczej artystów i ich indywidualnych przeżyć. Przedstawiciel: Eugene Delacroix (dzieło: Wolność wiodąca lud na barykady).
• Piotr Michałowski – polski przedstawiciel romantyzmu.
• Realizm – obrazy związane z rzeczywistością ukazywały codzienne życie ludzi, ich ciężką pracę, zwyczaje itp. Przedstawiciel: Gustave Courbet (dzieło: Kamieniarze).
• Impresjonizm – obrazy przedstawiały zmienność natury, wzajemne relacje światła i cienia w otoczeniu, zmiany koloru w zależności od pory dnia. Głębia obrazu budowana była za pomocą barw, których starano się nie mieszać na palecie, lecz kłaść je bezpośrednio na płótno w różnym kierunku i kształcie. Przedstawiciel: Claude Monet (dzieło: Impresja, wschód słońca).
• charakteryzuje ogólnie sztukę
XIX wieku; • wyjaśnia krótko pojęcia:
romantyzm, realizm, impresjonizm;
• zna imię i nazwisko (Claude Monet) twórcy obrazu, od którego pochodzi nazwa impresjonizmu, wymienia tytuł tego dzieła: Impresja, wschód słońca.
• charakteryzuje ogólnie sztukę
XIX wieku; • wymienia tendencje
w architekturze: neogotyk, eklektyzm;
• opisuje twórczość Augusta Rodina;
• wyjaśnia krótko pojęcia: romantyzm, realizm, impresjonizm;
• zna imię i nazwisko (Claude Monet) twórcy obrazu, od którego pochodzi nazwa impresjonizmu, wymienia tytuł tego dzieła: Impresja, wschód słońca.
• charakteryzuje ogólnie sztukę
XIX wieku; • wie, jaka była rola malarstwa,
a jaka – architektury w sztuce tego okresu;
• wymienia tendencje w architekturze: neogotyk, eklektyzm;
• opisuje twórczość Augusta Rodina;
• wyjaśnia krótko pojęcia: romantyzm, realizm, impresjonizm;
• wymienia cechy malarstwa impresjonistycznego, zna założenia tego kierunku;
• zna imię i nazwisko (Claude Monet) twórcy obrazu, od którego pochodzi nazwa impresjonizmu, wymienia tytuł tego dzieła: Impresja, wschód słońca.
• charakteryzuje ogólnie sztukę XIX
wieku; • wie, jaka była rola malarstwa, a jaka
– architektury w sztuce tego okresu; • wymienia tendencje w
architekturze: neogotyk, eklektyzm; • opisuje twórczość Augusta Rodina; • wyjaśnia pojęcie romantyzm,
opisuje na czym polega ta tendencja w malarstwie objęta tą nazwą, wymienia dzieła twórców romantyzmu: Eugène Delacroix Wolność wiodąca lud na barykady, Piotr Michałowski Bitwa pod Somosierrą;
• wie, co w malarstwie oznacza termin realizm – rozróżnia dwa znaczenia tego określenia – obraz realistyczny jako dzieło przedstawiające wiernie rzeczywistość, i jako dzieło z nurtu realizmu, czyli ukazujące codzienne życie ludzi, ich ciężką pracę, zwyczaje itp.;
• wymienia cechy malarstwa impresjonistycznego, zna założenia tego kierunku;
• zna imię i nazwisko (Claude Monet) twórcy obrazu, od którego pochodzi nazwa impresjonizmu, wymienia tytuł tego dzieła: Impresja, wschód słońca.
• charakteryzuje ogólnie sztukę XIX
wieku; • wie, jaka była rola malarstwa, a jaka –
architektury w sztuce tego okresu; • wymienia tendencje w architekturze:
neogotyk, eklektyzm; • opisuje twórczość Augusta Rodina; • wyjaśnia pojęcie romantyzm, opisuje
na czym polega ta tendencja w malarstwie objęta tą nazwą, wymienia dzieła twórców romantyzmu: Eugène Delacroix Wolność wiodąca lud na barykady, Piotr Michałowski Bitwa pod Somosierrą;
• wie, co w malarstwie oznacza termin realizm – rozróżnia dwa znaczenia tego określenia – obraz realistyczny jako dzieło przedstawiające wiernie rzeczywistość i jako dzieło z nurtu realizmu, czyli ukazujące codzienne życie ludzi, ich ciężką pracę, zwyczaje itp.;
• wymienia cechy malarstwa impresjonistycznego, zna założenia tego kierunku;
• zna imię i nazwisko (Claude Monet) twórcy obrazu, od którego pochodzi nazwa impresjonizmu, wymienia tytuł tego dzieła: Impresja, wschód słońca;
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• wyraża własne opinie, zachowując tolerancję wobec odmiennych od własnych sądów.
Miniwykład poparty prezentacją, praca z podręcznikiem, pogadanka, samodzielne rozwiązywanie problemów – karty pracy. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 5. Obrazy, życie, wrażenia, tematy: Architektura i rzeźba. Malarstwo, – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenie 27., – płyta dołączona do podręcznika Plastyka. Lubię tworzyć 6: Galerie – Sztuka XIX wieku. Materiały dla ucznia: ołówek.
19. Sztuka XIX wieku. To robi wrażenie – interpretacja obrazu.
1
• Analiza poszczególnych
dzieł XIX-wiecznych artystów malarzy przedstawionych w podręczniku: Eugène Delacroix Wolność wiodąca lud na barykady, Piotr Michałowski Bitwa pod Somosierrą, Gustave Courbet Kamieniarze, Claude Monet Impresja, wschód słońca, Vincent van Gogh Gwiaździsta noc, Paul Gauguin Skąd przyszliśmy? Kim jesteśmy? Dokąd idziemy?
• Twórcza interpretacja wybranego obrazu XIX-wiecznego artysty w technice malarskiej.
• wyjaśnia pojęcie romantyzm
i wymienia dzieła twórców romantyzmu: Eugène Delacroix Wolność wiodąca lud na barykady, Piotr Michałowski Bitwa pod Somosierrą;
• wie, co w malarstwie oznacza termin realizm;
• wymienia cechy malarstwa impresjonistycznego;
• zna twórców postimpresjonistycznych: Vincenta van Gogha, Paula Gauguina i przykłady ich twórczości;
• twórczo interpretuje wybrany obraz XIX-wiecznego artysty w technice malarskiej.
• wyjaśnia pojęcie romantyzm
i wymienia dzieła twórców romantyzmu: Eugène Delacroix Wolność wiodąca lud na barykady, Piotr Michałowski Bitwa pod Somosierrą;
• wie, co w malarstwie oznacza termin realizm – rozróżnia dwa znaczenia tego określenia – obraz realistyczny jako dzieło przedstawiające wiernie rzeczywistość i jako dzieło z nurtu realizmu, czyli ukazujące codzienne życie ludzi, ich ciężką pracę, zwyczaje itp.;
• wymienia cechy malarstwa impresjonistycznego;
• zna twórców postimpresjonistycznych: Vincenta van Gogha, Paula Gauguina i przykłady ich twórczości;
• twórczo interpretuje wybrany obraz XIX-wiecznego artysty w technice malarskiej.
• wyjaśnia pojęcie romantyzm
i wymienia dzieła twórców romantyzmu: Eugène Delacroix Wolność wiodąca lud na barykady, Piotr Michałowski Bitwa pod Somosierrą;
• wie, co w malarstwie oznacza termin realizm – rozróżnia dwa znaczenia tego określenia – obraz realistyczny jako dzieło przedstawiające wiernie rzeczywistość, i jako dzieło z nurtu realizmu, czyli ukazujące codzienne życie ludzi, ich ciężką pracę, zwyczaje itp.;
• wymienia cechy malarstwa impresjonistycznego, zna założenia tego kierunku oraz imię i nazwisko (Claude Monet) autora obrazu, od którego pochodzi nazwa impresjonizmu i wymienia tytuł tego dzieła: Impresja, wschód słońca;
• zna twórców postimpresjonistycznych: Vincenta van Gogha, Paula Gauguina i przykłady ich twórczości;
• twórczo interpretuje wybrany obraz XIX-wiecznego artysty w technice malarskiej.
• wyjaśnia pojęcie romantyzm i
wymienia dzieła twórców romantyzmu: Eugène Delacroix Wolność wiodąca lud na barykady, Piotr Michałowski Bitwa pod Somosierrą;
• wie, co w malarstwie oznacza termin realizm – rozróżnia dwa znaczenia tego określenia – obraz realistyczny jako dzieło przedstawiające wiernie rzeczywistość i jako dzieło z nurtu realizmu, czyli ukazujące codzienne życie ludzi, ich ciężką pracę, zwyczaje itp.;
• wymienia cechy malarstwa impresjonistycznego, zna założenia tego kierunku oraz imię i nazwisko (Claude Monet) autora obrazu, od którego pochodzi nazwa impresjonizmu, i wymienia tytuł tego dzieła: Impresja, wschód słońca;
• zna twórców postimpresjonistycznych: Vincenta van Gogha, Paula Gauguina i przykłady ich twórczości;
• twórczo interpretuje wybrany obraz XIX-wiecznego artysty w technice malarskiej;
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• aktywnie ogląda dzieła sztuk.
• wyjaśnia pojęcie romantyzm
i wymienia dzieła twórców romantyzmu: Eugène Delacroix Wolność wiodąca lud na barykady, Piotr Michałowski Bitwa pod Somosierrą;
• wie, co w malarstwie oznacza termin realizm – rozróżnia dwa znaczenia tego określenia – obraz realistyczny jako dzieło przedstawiające wiernie rzeczywistość i jako dzieło z nurtu realizmu, czyli ukazujące codzienne życie ludzi, ich ciężką pracę, zwyczaje itp.;
• wymienia cechy malarstwa impresjonistycznego, zna założenia tego kierunku oraz imię i nazwisko (Claude Monet) autora obrazu, od którego pochodzi nazwa impresjonizmu, i wymienia tytuł tego dzieła: Impresja, wschód słońca;
• zna twórców postimpresjonistycznych: Vincenta van Gogha, Paula Gauguina i przykłady ich twórczości;
• twórczo interpretuje wybrany obraz XIX-wiecznego artysty w technice malarskiej;
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki; • wykazuje się postawą twórczą
i świadomością wizualną; • posługuje się różnorodnymi środkami
ekspresji artystycznej.
Prezentacja, praca z podręcznikiem, pogadanka, ćwiczenie praktyczne. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 5. Obrazy, życie, wrażenia, tematy: Malarstwo, – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenie 24., – płyta dołączona do podręcznika Plastyka. Lubię tworzyć 6: Galerie – Sztuka XIX wieku. Malarstwo. Materiały dla ucznia: blok techniczny, farby plakatowe, kredki lub pastele.
20. Sztuka XIX wieku. Nowe metody malowania – dywizjonizm i pointylizm.
1
• Dywizjonizm jako metoda
malarska polegająca na nakładaniu farb na płótno drobnymi plamami czystych kolorów, które – obserwowane z pewnej odległości – mieszają się w siatkówce oka widza, tworząc inne kolory.
• Impresjoniści – artyści, którzy zapoczątkowali dywizjonizm w malarstwie.
• Sylwetka artysty: Claude Monet, np. Budynek Parlamentu w Londynie lub Nenufary.
• Puentylizm lub pointylizm (z jęz. francuskiego pointiller [czyt.: puętije] – kropkować, punktować) – to technika stanowiąca rozwinięcie dywizjonizmu. Technika ta była stosowana przez neoimpresjonistów.
• Sylwetka artysty: Georges Seurat Niedzielne popołudnie na wyspie Grande Jatte.
• Inspirowanie się obrazami impresjonistów, postimpresjonistów i malowanie martwej natury lub pejzażu metodą dywizjonizmu lub pointylizmu.
• wymienia cechy malarstwa
impresjonistycznego, zna założenia tego kierunku;
• wymienia i opisuje nowe metody malowania: dywizjonizm i pointylizm;
• potrafi zastosować te metody we własnym działaniu plastycznym.
• wymienia cechy malarstwa
impresjonistycznego, zna założenia tego kierunku;
• wymienia imię i nazwisko autora obrazu, od którego pochodzi nazwa impresjonizm – Claude Monet i tytuł tego dzieła: Impresja, wschód słońca;
• wymienia i opisuje nowe metody malowania: dywizjonizm i pointylizm;
• potrafi zastosować te metody we własnym działaniu plastycznym.
• wymienia cechy malarstwa
impresjonistycznego, zna założenia tego kierunku (studiowanie zmienności natury, wzajemnych relacji światła i cienia w otoczeniu, zmian koloru w zależności od pory dnia;
• wymienia imię i nazwisko autora obrazu, od którego pochodzi nazwa impresjonizm – Claude Monet i tytuł tego dzieła: Impresja, wschód słońca;
• wymienia i opisuje nowe metody malowania: dywizjonizm i pointylizm;
• potrafi zastosować te metody we własnym działaniu plastycznym.
• wymienia cechy malarstwa
impresjonistycznego, zna założenia tego kierunku (studiowanie zmienności natury, wzajemnych relacji światła i cienia w otoczeniu, zmian koloru w zależności od pory dnia;
• wymienia imię i nazwisko autora obrazu, od którego pochodzi nazwa impresjonizm – Claude Monet i tytuł tego dzieła: Impresja, wschód słońca;
• wymienia i opisuje nowe metody malowania: dywizjonizm i pointylizm;
• potrafi zastosować te metody we własnym działaniu plastycznym;
• wykazuje się postawą twórczą i świadomością wizualną;
• eksperymentuje, odkrywa i wykorzystuje własne, twórcze sposoby rozwiązywania problemów plastycznych.
• wymienia cechy malarstwa
impresjonistycznego, zna założenia tego kierunku (studiowanie zmienności natury, wzajemnych relacji światła i cienia w otoczeniu, zmian koloru w zależności od pory dnia;
• wymienia imię i nazwisko autora obrazu, od którego pochodzi nazwa impresjonizm – Claude Monet i tytuł tego dzieła: Impresja, wschód słońca;
• wymienia i opisuje nowe metody malowania: dywizjonizm i pointylizm;
• potrafi zastosować te metody we własnym działaniu plastycznym;
• potrafi wykorzystać specyficzne właściwości materiałów do otrzymania zamierzonego celu plastycznego;
• wykazuje się postawą twórczą i świadomością wizualną;
• eksperymentuje, odkrywa i wykorzystuje własne, twórcze sposoby rozwiązywania problemów plastycznych;
• wyraża treści emocjonalne w indywidualnej twórczości plastycznej.
Prezentacja, praca z podręcznikiem, pogadanka, ćwiczenie praktyczne. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 5. Obrazy, życie, wrażenia, temat: Inspiracje sztuką XIX wieku. Nowe metody malowania, – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenie 25., – płyta dołączona do podręcznika Plastyka. Lubię tworzyć 6: Galerie – Sztuka XIX wieku. Malarstwo, – prezentacja Dywizjonizm i pointylizm. Nowe metody malowania znajdująca się na płycie dołączonej do przewodnika Plastyka. Lubię tworzyć 6. Materiały dla ucznia: blok techniczny, farby plakatowe, pędzelki lub patyczki kosmetyczne.
21. Sztuka XIX wieku. Mój pokój. Inspirująca twórczość Vincenta van Gogha.
1
• Twórczość Vincenta van
Gogha – prezentacja różnorodnych tematycznie obrazów tego artysty oraz noty biograficznej.
• Cechy twórczości Vincenta van Gogha: ekspresyjny język, charakterystyczne, ekspresyjne plamy barwne w formie krótkich i dynamicznych, różnobarwnych kresek (pociągnięć pędzla), stosowanie impasto.
• Namalowanie wnętrza swojego pokoju – praca malarska inspirowana Sypialnią Vincenta w Arles.
• Wykorzystywanie techniki pointylizmu, impastu, stosowanie ekspresyjnej i kontrastowej gamy barwnej.
• wymienia i opisuje nowe
metody malowania: dywizjonizm i pointylizm;
• potrafi zastosować te metody we własnym działaniu plastycznym;
• zna twórczość Vincenta van Gogha;
• maluje wnętrze swojego pokoju – tworzy pracę malarską inspirowaną Sypialnią Vincenta w Arles.
• wymienia i opisuje nowe
metody malowania: dywizjonizm i pointylizm;
• potrafi zastosować te metody we własnym działaniu plastycznym;
• zna twórczość Vincenta van Gogha;
• rozumie pojęcie ekspresja na podstawie twórczości Vincenta van Gogha;
• maluje wnętrze swojego pokoju – tworzy pracę malarską inspirowaną Sypialnią Vincenta w Arles.
• wymienia i opisuje nowe metody
malowania: dywizjonizm i pointylizm;
• potrafi zastosować te metody we własnym działaniu plastycznym;
• zna twórcę postimpresjonistycznego: Vincenta van Gogha, charakteryzuje krótko jego twórczość;
• rozumie pojęcie ekspresja na podstawie twórczości Vincenta van Gogha;
• wie, na czym polega technika impasto – analizuje dzieła malarskie Vincenta van Gogha;
• maluje wnętrze swojego pokoju – tworzy pracę malarską inspirowaną Sypialnią Vincenta w Arles.
• wymienia i opisuje nowe metody
malowania: dywizjonizm i pointylizm;
• potrafi zastosować te metody we własnym działaniu plastycznym;
• zna twórcę postimpresjonistycznego: Vincenta van Gogha, charakteryzuje krótko jego twórczość;
• rozumie pojęcie ekspresja na podstawie twórczości Vincenta van Gogha;
• wie, na czym polega technika impasto – analizuje dzieła malarskie Vincenta van Gogha;
• maluje wnętrze swojego pokoju – tworzy pracę malarską inspirowaną Sypialnią Vincenta w Arles;
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• poszukuje własnego sposobu wyrazu artystycznego;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki.
• wymienia i opisuje nowe metody
malowania: dywizjonizm i pointylizm; • potrafi zastosować te metody we
własnym działaniu plastycznym; • zna twórcę postimpresjonistycznego:
Vincenta van Gogha, charakteryzuje krótko jego twórczość;
• rozumie pojęcie ekspresja na podstawie twórczości Vincenta van Gogha;
• wie, na czym polega technika impasto – analizuje dzieła malarskie Vincenta van Gogha.
• maluje wnętrze swojego pokoju – tworzy pracę malarską inspirowaną Sypialnią Vincenta w Arles;
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki; • eksperymentuje, odkrywa
i wykorzystuje własne, twórcze sposoby rozwiązywania problemów plastycznych;
• wyraża treści emocjonalne w indywidualnej twórczości plastycznej.
Prezentacja, praca z podręcznikiem, pogadanka, ćwiczenie praktyczne. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 5. Obrazy, życie, wrażenia, temat: Malarstwo. – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenie 26., – płyta dołączona do podręcznika Plastyka. Lubię tworzyć 6: Galerie – Sztuka XIX wieku. Malarstwo, – prezentacja Twórczość Vincenta van Gogha znajdująca się na płycie dołączonej do przewodnika Plastyka. Lubię tworzyć 6. Materiały dla ucznia: blok techniczny, farby plakatowe, kredki, pastele olejne.
22. Sztuka XX wieku – nowe style.
1
• Cechy architektury XX
wieku i przykłady budowli. • Twórczość trzech wielkich
rzeźbiarzy XX wieku – Constantina Brâncuși, Henry Moore’a i Aleksandra Caldera.
• Fowizm, abstrakcjonizm – podobieństwa i różnice między kierunkami w malarstwie XX wieku.
• Charakterystyka obrazów kubistycznych.
• Informel, pop-art., op-art. – cechy kierunków.
• zna, wymienia, charakteryzuje
wybrany kierunek malarstwa XX wieku;
• wymienia wybrane budowle XX wieku;
• wymienia nazwisko wybitnego rzeźbiarza XX wieku i opisuje jego twórczość .
• zna, wymienia, charakteryzuje
wybrane kierunki malarstwa XX wieku, takie jak fowizm, abstrakcjonizm, kubizm, informel, pop-art, op-art.;
• wymienia wybrane budowle XX wieku;
• wymienia nazwiska wybitnych rzeźbiarzy XX wieku i opisuje ich twórczość (Constantin Brâncuși, Henry Moore i Aleksander Calder).
• zna, wymienia, charakteryzuje
wybrane kierunki malarstwa XX wieku, takie jak fowizm, abstrakcjonizm, kubizm, informel, pop-art, op-art.;
• wymienia wybrane budowle XX wieku, określa materiały budowlane, z jakich powstały i główne cechy stylowe tych budowli (willa Kaufmanna, opera w Sydney, Wielka Arka w Paryżu);
• wymienia nazwiska wybitnych rzeźbiarzy XX wieku i opisuje ich twórczość (Constantin Brâncuși, Henry Moore i Aleksander Calder).
• zna, wymienia, charakteryzuje
wybrane kierunki malarstwa XX wieku, takie jak fowizm, abstrakcjonizm, kubizm, informel, pop-art, op-art.;
• wymienia wybrane budowle XX wieku, określa materiały budowlane, z jakich powstały i główne cechy stylowe tych budowli (willa Kaufmanna, opera w Sydney, Wielka Arka w Paryżu);
• wymienia nazwiska wybitnych rzeźbiarzy XX wieku i opisuje ich twórczość (Constantin Brâncuși, Henry Moore i Aleksander Calder);
• wykazuje się wrażliwością i świadomie wyraża własne myśli, uczucia i spostrzeżenia na temat sztuk.
• zna, wymienia, charakteryzuje
wybrane kierunki malarstwa XX wieku, takie jak fowizm, abstrakcjonizm, kubizm, informel, pop-art, op-art.;
• wymienia wybrane budowle XX wieku, określa materiały budowlane, z jakich powstały i główne cechy stylowe tych budowli (willa Kaufmanna, opera w Sydney, Wielka Arka w Paryżu);
• wymienia nazwiska wybitnych rzeźbiarzy XX wieku i opisuje ich twórczość (Constantin Brâncuși, Henry Moore i Aleksander Calder);
• wykazuje się wrażliwością i świadomie wyraża własne myśli, uczucia i spostrzeżenia na temat sztuki;
• wykazuje się postawą twórczą i świadomością wizualną.
Miniwykład poparty prezentacją, praca z podręcznikiem, pogadanka, samodzielne rozwiązywanie problemów – karty pracy. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 6. Śladami nowej sztuki, tematy: Architektura i rzeźba, Malarstwo. Materiały dla ucznia: ołówek.
23. Sztuka XX wieku. Architektura jak z bajki. Antonio Gaudi i Friedensreich Hundertwasser.
1
• Przemiany w architekturze
XX wieku: uproszczona forma budowli, tanie, lekkie i bardziej funkcjonalne materiały.
• Twórczość dwóch artystów architektów: Antonio Gaudiego oraz Friedensreicha Hundertwassera na tle uproszczonych, geometrycznych form architektury XX wieku.
• Charakterystyka twórczości Antonio Gaudiego.
• Charakterystyka twórczości Friedensreicha Hundertwassera.
• Wykonanie makiety budowli inspirowanej twórczością A. Gaudiego i F. Hundertwassera.
• opisuje twórczość architektów
XX wieku Antonio Gaudiego i Friedensreicha Hundertwassera;
• wykonuje makietę oryginalnej, kolorowej budowli inspirowanej twórczością Antonio Gaudiego i Friedensreicha Hundertwassera.
• wymienia wybrane budowle
XX wieku; • opisuje twórczość architektów
XX wieku Antonio Gaudiego i Friedensreicha Hundertwassera;
• wykonuje makietę oryginalnej, kolorowej budowli inspirowanej twórczością Antonio Gaudiego i Friedensreicha Hundertwassera.
• wymienia wybrane budowle XX
wieku, określa materiały budowlane, z jakich powstały, główne cechy stylowe tych budowli (willa Kaufmanna, opera w Sydney, Wielka Arka w Paryżu);
• opisuje twórczość architektów XX wieku Antonio Gaudiego i Friedensreicha Hundertwassera;
• wykonuje makietę oryginalnej, kolorowej budowli inspirowanej twórczością Antonio Gaudiego i Friedensreicha Hundertwassera.
• wymienia wybrane budowle XX
wieku, określa materiały budowlane, z jakich powstały, główne cechy stylowe tych budowli (willa Kaufmanna, opera w Sydney, Wielka Arka w Paryżu);
• opisuje twórczość architektów XX wieku Antonio Gaudiego i Friedensreicha Hundertwassera;
• wie, czym się wyróżniają dzieła architektoniczne wymienionych twórców na tle innych budowli współczesnych;
• wykonuje makietę oryginalnej, kolorowej budowli inspirowanej twórczością Antonio Gaudiego i Friedensreicha Hundertwassera;
• potrafi wykorzystać specyficzne właściwości materiałów do otrzymania zamierzonego celu plastycznego;
• wykazuje się postawą twórczą i świadomością wizualną;
• posługuje się różnorodnymi środkami ekspresji artystycznej.
• wymienia wybrane budowle XX wieku,
określa materiały budowlane, z jakich powstały, główne cechy stylowe tych budowli (willa Kaufmanna, opera w Sydney, Wielka Arka w Paryżu);
• opisuje twórczość architektów XX wieku Antonio Gaudiego i Friedensreicha Hundertwassera;
• wie, czym się wyróżniają dzieła architektoniczne wymienionych twórców na tle innych budowli współczesnych;
• wykonuje makietę oryginalnej, kolorowej budowli inspirowanej twórczością Antonio Gaudiego i Friedensreicha Hundertwassera;
• potrafi wykorzystać specyficzne właściwości materiałów do otrzymania zamierzonego celu plastycznego;
• wykazuje się postawą twórczą i świadomością wizualną;
• posługuje się różnorodnymi środkami ekspresji artystycznej;
• eksperymentuje, odkrywa i wykorzystuje własne, twórcze sposoby rozwiązywania problemów plastycznych;
• wyraża treści emocjonalne w indywidualnej twórczości plastycznej.
Prezentacja, praca z podręcznikiem, pogadanka, ćwiczenie praktyczne. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 6. Śladami nowej sztuki, tematy: Architektura i rzeźba, – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenie 28., – prezentacja Architektura jak z bajki. Antonio Gaudi i Friedensreich Hundertwasser znajdująca się na płycie dołączonej do przewodnika Plastyka. Lubię tworzyć 6. Materiały dla ucznia: blok techniczny, papier kolorowy, klej, nożyczki, ekierka, linijka, cyrkiel.
24. Sztuka XX wieku. Konstruktywizm. Relief.
1 • Konstruktywizm jako
kierunek w sztuce abstrakcyjnej – najważniejsze cechy: rodzaj abstrakcji geometrycznej, obrazy przedstawiające proste elementy geometryczne, całkowita rezygnacja z przedstawiania rzeczywistości.
• Twórczość Henryka Stażewskiego – jednego z najbardziej znanych przedstawicieli konstruktywizmu w Polsce (m.in. kompozycje reliefowe, płaskorzeźby wykonywane na drewnianej lub metalowej płycie).
• Wykonanie reliefu przestrzennego w kompozycji rytmicznej inspirowanego twórczością konstruktywistyczną.
• odróżnia abstrakcję
geometryczną od innych rodzajów abstrakcji;
• tworzy relief inspirowany konstruktywistycznymi dziełami Henryka Stażewskiego.
• charakteryzuje wybrane
kierunki malarstwa XX wieku: abstrakcjonizm, konstruktywizm;
• odróżnia abstrakcję geometryczną od innych rodzajów abstrakcji;
• tworzy relief inspirowany konstruktywistycznymi dziełami Henryka Stażewskiego.
• charakteryzuje wybrane kierunki
malarstwa XX wieku: abstrakcjonizm, konstruktywizm;
• odróżnia abstrakcję geometryczną od innych rodzajów abstrakcji;
• potrafi przełożyć zasady wybranych kierunków malarstwa XX wieku na własną działalność plastyczną;
• tworzy relief inspirowany konstruktywistycznymi dziełami Henryka Stażewskiego.
• charakteryzuje wybrane kierunki
malarstwa XX wieku: abstrakcjonizm, konstruktywizm;
• odróżnia abstrakcję geometryczną od innych rodzajów abstrakcji;
• potrafi przełożyć zasady wybranych kierunków malarstwa XX wieku na własną działalność plastyczną;
• tworzy relief inspirowany konstruktywistycznymi dziełami Henryka Stażewskiego;
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• poszukuje własnego sposobu wyrazu artystycznego;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki.
• charakteryzuje wybrane kierunki
malarstwa XX wieku: abstrakcjonizm, konstruktywizm;
• odróżnia abstrakcję geometryczną od innych rodzajów abstrakcji;
• potrafi przełożyć zasady wybranych kierunków malarstwa XX wieku na własną działalność plastyczną;
• tworzy relief inspirowany konstruktywistycznymi dziełami Henryka Stażewskiego;
• potrafi wykorzystać specyficzne właściwości materiałów do otrzymania zamierzonego celu plastycznego;
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• poszukuje własnego sposobu wyrazu artystycznego;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki; • wykonuje zadania dodatkowe.
Prezentacja, praca z podręcznikiem, pogadanka, ćwiczenie praktyczne. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 6. Śladami nowej sztuki, tematy: Inspiracje sztuką XX wieku. Konstruktywizm. Materiały dla ucznia: 6–10 małych pudełek jednakowej wielkości (np. po zapałkach), klej do tektury, nożyczki, tekturę formatu A3, kolorowe brystole, tekturę falistą lub farby plakatowe.
25. Sztuka XX wieku. Kierunki w malarstwie. Projekt op-art.
1 • Zdefiniowanie złudzenia
optycznego. • Op-art (optical art – sztuka
optyczna, wzrokowa) jako odmiana abstrakcjonizmu geometrycznego wywołującego złudzenia optyczne (wrażenia głębi, ruchu, wirowania, wibrowania itp. przedstawianych na nim elementów).
• Op-art sztuka często tworzona za pomocą komputera.
• Wykonanie pracy graficznej w stylu op-art z zastosowaniem narzędzi programu graficznego; wykorzystanie określonego złudzenia optycznego.
• charakteryzuje op-art jako
kierunek malarstwa XX wieku; • tworzy dzieło w stylu op-art,
wykorzystując złudzenia optyczne;
• stosuje do wykonania pracy narzędzia programu graficznego.
• charakteryzuje op-art jako
kierunek malarstwa XX wieku; • potrafi zastosować zasady
poszczególnych, poznanych kierunków malarstwa XX wieku we własnej działalności plastycznej;
• tworzy dzieło w stylu op-art, wykorzystując złudzenia optyczne;
• stosuje do wykonania pracy narzędzia programu graficznego.
• charakteryzuje op-art jako
kierunek malarstwa XX wieku; • potrafi zastosować zasady
poszczególnych, poznanych kierunków malarstwa XX wieku we własnej działalności plastycznej;
• tworzy dzieło w stylu op-art, wykorzystując złudzenia optyczne;
• stosuje do wykonania pracy narzędzia programu graficznego;
• posiada umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji oraz w twórczych działaniach plastycznych.
• charakteryzuje op-art jako kierunek
malarstwa XX wieku; • potrafi zastosować zasady
poszczególnych, poznanych kierunków malarstwa XX wieku we własnej działalności plastycznej;
• tworzy dzieło w stylu op-art, wykorzystując złudzenia optyczne;
• stosuje do wykonania pracy narzędzia programu graficznego;
• posiada umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji oraz w twórczych działaniach plastycznych;
• twórczo poszukuje własnych form ekspresji świadomie stosując środki formalne;
• potrafi wykorzystać specyficzne właściwości materiałów do otrzymania zamierzonego celu plastycznego.
• charakteryzuje op-art jako kierunek
malarstwa XX wieku; • potrafi zastosować zasady
poszczególnych, poznanych kierunków malarstwa XX wieku we własnej działalności plastycznej;
• tworzy dzieło w stylu op-art, wykorzystując złudzenia optyczne;
• stosuje do wykonania pracy narzędzia programu graficznego;
• posiada umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji oraz w twórczych działaniach plastycznych;
• twórczo poszukuje własnych form ekspresji świadomie stosując środki formalne;
• potrafi wykorzystać specyficzne właściwości materiałów do otrzymania zamierzonego celu plastycznego;
• wykazuje się postawą twórczą i świadomością wizualną;
• posługuje się różnorodnymi środkami ekspresji artystycznej;
• wykonuje zadania dodatkowe.
Miniwykład, praca z wykorzystaniem programu graficznego, pogadanka. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 6. Śladami nowej sztuki, temat: Malarstwo, – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenie 29., – płyta dołączona do podręcznika Plastyka. Lubię tworzyć 6: program graficzny Czy dobrze widzę? Op-art. – prezentacja Sztuka i złudzenia optyczne znajdująca się na płycie dołączonej do przewodnika Plastyka. Lubię tworzyć 6. Materiały dla ucznia: blok techniczny, papier kolorowy, klej, nożyczki, ekierka, linijka, cyrkiel.
26. Sztuka XX wieku – obrazy bezkształtne i popularne.
1
• Informel lub art informel
jako kierunek w malarstwie, proponujący obrazy nieplanowane, malowane spontanicznie zgodnie z tym, co w danej chwili wydawało się właściwe artyście.
• Obrazy w stylu informel – płótna pokrywane barwnymi plamami, liniami – farby wylewane bezpośrednio na podłoże w celu pozostawienie na nim barwnych śladów. Przedstawiciel: Jackson Pollock.
• Pop-art odpowiedzią artystów na konsumpcyjny charakter zachodniej cywilizacji: malowanie dowolnie zestawionych fragmentów reklam i komiksów, przedstawianie dokładnie odwzorowanych przedmiotów codziennego użytku. Przedstawiciel: Andy Warhol.
• charakteryzuje wybrane
kierunki malarstwa XX wieku, takie jak informel i pop-art;
• wykonuje kompozycję w stylu informel lub pop-art;
• wykorzystuje do wykonania pracy narzędzia; komputerowego programu graficznego.
• charakteryzuje wybrane
kierunki malarstwa XX wieku, takie jak informel i pop-art;
• potrafi zastosować zasady poszczególnych, poznanych kierunków malarstwa XX wieku we własnej działalności plastycznej;
• wykonuje kompozycję w stylu informel lub pop-art;
• wykorzystuje do wykonania pracy narzędzia komputerowego programu graficznego.
• charakteryzuje wybrane kierunki
malarstwa XX wieku, takie jak informel i pop-art;
• wymienia cechy dzieł Jacksona Pollocka;
• opisuje dzieła Andy’ego Warhola; • potrafi zastosować zasady
poszczególnych, poznanych kierunków malarstwa XX wieku we własnej działalności plastycznej: wykonuje kompozycję w stylu informel lub pop-art;
• wykorzystuje do wykonania pracy narzędzia komputerowego programu graficznego.
• charakteryzuje wybrane kierunki
malarstwa XX wieku, takie jak informel i pop-art;
• wymienia cechy dzieł Jacksona Pollocka;
• opisuje dzieła Andy’ego Warhola; • potrafi zastosować zasady
poszczególnych, poznanych kierunków malarstwa XX wieku we własnej działalności plastycznej: wykonuje kompozycję w stylu informel lub pop-art;
• wykorzystuje do wykonania pracy narzędzia komputerowego programu graficznego;
• posiada umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji oraz w twórczych działaniach plastycznych;
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• poszukuje własnego sposobu wyrazu artystycznego;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki.
• charakteryzuje wybrane kierunki
malarstwa XX wieku, takie jak informel i pop-art;
• wymienia cechy dzieł Jacksona Pollocka;
• opisuje dzieła Andy’ego Warhola; • potrafi zastosować zasady
poszczególnych, poznanych kierunków malarstwa XX wieku we własnej działalności plastycznej: wykonuje kompozycję w stylu informel lub pop-art;
• wykorzystuje do wykonania pracy narzędzia komputerowego programu graficznego;
• posiada umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji oraz w twórczych działaniach plastycznych;
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• poszukuje własnego sposobu wyrazu artystycznego;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki; • wykazuje się postawą twórczą
i świadomością wizualną; • posługuje się różnorodnymi środkami
ekspresji artystycznej; • • eksperymentuje, odkrywa
i wykorzystuje własne, twórcze sposoby rozwiązywania problemów plastycznych.
Praca z podręcznikiem, praca z wykorzystaniem programu graficznego, pogadanka. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 6. Śladami nowej sztuki, temat: Malarstwo, – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenie 30., – płyta dołączona do podręcznika Plastyka. Lubię tworzyć 6: programy graficzne W stylu Andy Warhola lub Maluj tak jak Pollock. Materiały dla ucznia: alternatywnie: blok techniczny, farby plakatowe w słoiczkach i w tubkach, paletę oraz pędzelki o różnej grubości.
27. Obrazy i mapy myśli.
1 • Przypomnienie wiadomości
na temat elementów formy plastycznej dzieła sztuki malarskiej, takich jak: kompozycja, przestrzeń, perspektywa, gama barwna, rodzaje plam barwnych światło.
• Powtórzenie informacji dotyczących tematyki dzieł sztuki malarskiej.
• Informacje na temat metody zapamiętywania i przyswajania wiadomości nazywanej mapą myśli (lub też: mapą mentalną).
• Stosowanie metody mapy mentalnej do określania cech charakterystycznych dzieła sztuki malarskiej (podstawa do opisu lub analizy dzieła).
• określa środki plastyczne
w dziele malarskim; • wymienia tematy dzieł
malarskich; • używa map myśli do
określenia cech obrazów i analizy ich komponentów.
• określa środki plastyczne
w dziele malarskim (linia, plama barwna, kolorystyka, kompozycja, perspektywa, światło);
• wymienia tematy dzieł malarskich;
• używa map myśli do określenia cech obrazów i analizy ich komponentów.
• określa środki plastyczne
w dziele malarskim (linia, plama barwna, kolorystyka, kompozycja, perspektywa, światło);
• wymienia tematy dzieł malarskich;
• określa styl dzieła malarskiego i kierunek, jaki ukształtował jego formę i treść;
• używa map myśli do określenia cech obrazów i analizy ich komponentów.
• określa środki plastyczne w dziele
malarskim (linia, plama barwna, kolorystyka, kompozycja, perspektywa, światło);
• wymienia tematy dzieł malarskich; • określa styl dzieła malarskiego
i kierunek, jaki ukształtował jego formę i treść;
• używa map myśli do określenia cech obrazów i analizy ich komponentów;
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki; • wyraża własne opinie, zachowując
tolerancję wobec odmiennych od własnych sądów;
• rozwija umiejętność współpracy podczas działań zespołowych.
• określa środki plastyczne w dziele
malarskim (linia, plama barwna, kolorystyka, kompozycja, perspektywa, światło);
• wymienia tematy dzieł malarskich; • określa styl dzieła malarskiego
i kierunek, jaki ukształtował jego formę i treść;
• używa map myśli do określenia cech obrazów i analizy ich komponentów;
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki; • wykonuje zadania dodatkowe; • wyraża własne opinie, zachowując
tolerancję wobec odmiennych od własnych sądów;
• rozwija umiejętność współpracy podczas działań zespołowych.
Pogadanka, samodzielne rozwiązywanie problemów – karty pracy. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 7. Obrazy, temat: Jak opowiadać o obrazach?, – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenie 32. Materiały dla ucznia: ołówek.
27. Opisujemy obrazy.
1 • Przygotowanie i analiza
map myśli. • Elementy opisu (lub analizy)
dzieła malarskiego. • Mapa myśli dotycząca
danego obrazu podstawą do jego szerszego opisu (analizy).
• Wykonanie opisu wybranego obrazu: autor, tytuł i czas powstania; tendencje artystyczne, które wpłynęły na formę obrazu; technika wykonania, wymiary i miejsce przechowywania (np. nazwa muzeum); temat obrazu i dokładny opis tego, co na nim widzimy; określenie kompozycji i zastosowanych środków artystycznych: linii, plam, kolorystyki, faktury, sposobu przedstawienia przestrzeni i rodzaju światła; opis symboli lub historii przedstawionych postaci czy przedmiotów; własne wrażenia, opinia na temat dzieła i jej uzasadnienie.
• określa środki plastyczne
w dziele malarskim; • używa map myśli do
określenia cech obrazów i analizy ich komponentów;
• opisuje dzieło sztuki malarskiej w formie podstawowej analizy.
• określa środki plastyczne
w dziele malarskim; • wymienia tematy dzieł
malarskich; • używa map myśli do
określenia cech obrazów i analizy ich komponentów;
• opisuje dzieło sztuki malarskiej w formie podstawowej analizy.
• określa środki plastyczne
w dziele malarskim (linia, plama barwna, kolorystyka, kompozycja, perspektywa i światło);
• wymienia tematy dzieł malarskich;
• określa styl dzieła malarskiego i kierunek, jaki ukształtował jego formę i treść;
• używa map myśli do określenia cech obrazów i analizy ich komponentów;
• opisuje dzieło sztuki malarskiej w formie podstawowej analizy.
• określa środki plastyczne w dziele
malarskim (linia, plama barwna, kolorystyka, kompozycja, perspektywa i światło);
• wymienia tematy dzieł malarskich; • określa styl dzieła malarskiego
i kierunek, jaki ukształtował jego formę i treść;
• używa map myśli do określenia cech obrazów i analizy ich komponentów;
• opisuje dzieło sztuki malarskiej w formie podstawowej analizy;
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki.
• określa środki plastyczne w dziele
malarskim (linia, plama barwna, kolorystyka, kompozycja, perspektywa i światło);
• wymienia tematy dzieł malarskich; • określa styl dzieła malarskiego
i kierunek, jaki ukształtował jego formę i treść;
• używa map myśli do określenia cech obrazów i analizy ich komponentów;
• opisuje dzieło sztuki malarskiej w formie podstawowej analizy;
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki; • wykonuje zadania dodatkowe; • wyraża własne opinie, zachowując
tolerancję wobec odmiennych od własnych sądów.
Pogadanka, karty pracy, praca z podręcznikiem. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 7. Obrazy, temat: Jak opowiadać o obrazach?, – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenie 32. Materiały dla ucznia: ołówek.
28. Muzeum. Odwiedzamy muzea w rzeczy-wistości wirtualnej.
1 • Znaczenie terminu
muzeum. • Historia, rola i funkcje
muzeum. • Edukacyjna funkcja
muzeów. • Muzea narodowe i ich
znaczenie dla kultury narodu.
• potrafi zdefiniować termin
muzeum; • wymienia funkcje edukacyjne
muzeum; • wie, czym jest muzeum
narodowe.
• potrafi zdefiniować termin
muzeum; • wymienia funkcje edukacyjne
muzeum; • wie, czym jest muzeum
narodowe; • wykorzystuje nowoczesne
środki informacyjne do poszerzania wiedzy o sztuce, artystach, muzeach.
• potrafi zdefiniować termin
muzeum; charakteryzuje krótko historię muzeum;
• rozumie rolę i funkcje muzeów we współczesnym świecie;
• wymienia funkcje edukacyjne muzeum;
• wie, czym jest muzeum narodowe;
• wykorzystuje nowoczesne środki informacyjne do poszerzania wiedzy o sztuce, artystach, muzeach.
• potrafi zdefiniować termin muzeum;
charakteryzuje krótko historię muzeum;
• rozumie rolę i funkcje muzeów we współczesnym świecie;
• wymienia funkcje edukacyjne muzeum;
• wie, czym jest muzeum narodowe; • wykorzystuje nowoczesne środki
informacyjne do poszerzania wiedzy o sztuce, artystach, muzeach;
• potrafi z szacunkiem wypowiadać się na temat dzieł sztuki oraz osiągnięć plastycznych własnych i rówieśników.
• potrafi zdefiniować termin muzeum;
charakteryzuje krótko historię muzeum;
• rozumie rolę i funkcje muzeów we współczesnym świecie;
• wymienia funkcje edukacyjne muzeum;
• wie, czym jest muzeum narodowe; • wykorzystuje nowoczesne środki
informacyjne do poszerzania wiedzy o sztuce, artystach, muzeach;
• wykazuje się wrażliwością i świadomie wyraża własne myśli, uczucia i spostrzeżenia na temat sztuki;
• potrafi z szacunkiem wypowiadać się na temat dzieł sztuki oraz osiągnięć plastycznych własnych i rówieśników.
Pogadanka, praca z programem komputerowym i Internetem, ćwiczenie praktyczne. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 8. Muzeum, temat: Muzeum realne i wirtualne. Co można robić w muzeum? – zeszyt ćwiczeń Plastyka. Lubię tworzyć 6, ćwiczenie 33., 34., – płyta dołączona do podręcznika Plastyka. Lubię tworzyć 6: mapa W wirtualnym muzeum. Materiały dla ucznia: komputer, płyta dołączona do podręcznika lub klej, nożyczki, brystol A2.
29. Muzeum. Wystawa niezwykłych dzieł.
1 • Definicje: wystawa stała,
galeria, wystawa czasowa. • Wernisaż jako uroczyste
otwarcie wystawy. • Funkcja kuratora wystawy. • Organizacja wystawy prac
uczniów na terenie szkoły połączona z uroczystym wernisażem (i – ewentualnie – z aukcją).
• posługuje się pojęciami:
wystawa stała, czasowa, galeria, wernisaż;
• współuczestniczy w organizowaniu wystawy w swojej szkole.
• posługuje się pojęciami:
wystawa stała, czasowa, galeria, wernisaż;
• zna rolę i zadania kuratora wystawy;
• współuczestniczy w organizowaniu wystawy w swojej szkole.
• posługuje się pojęciami: wystawa
stała, czasowa, galeria, wernisaż; • zna rolę i zadania kuratora
wystawy; • czynnie współuczestniczy
w organizowaniu wystawy w swojej szkole;
• wyraża własne opinie, zachowując tolerancję wobec odmiennych od własnych sądów.
• posługuje się pojęciami: wystawa
stała, czasowa, galeria, wernisaż; • zna rolę i zadania kuratora
wystawy; • • czynnie współuczestniczy
w organizowaniu wystawy w swojej szkole;
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• poszukuje własnego sposobu wyrazu artystycznego;
• rozwija umiejętność współpracy podczas działań zespołowych.
• posługuje się pojęciami: wystawa
stała, czasowa, galeria, wernisaż; • zna rolę i zadania kuratora wystawy; • czynnie współuczestniczy
w organizowaniu wystawy w swojej szkole;
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• poszukuje własnego sposobu wyrazu artystycznego;
• wykonuje zadania dodatkowe; • rozwija umiejętność współpracy
podczas działań zespołowych; • • wykazuje się wrażliwością
i świadomie wyraża własne myśli, uczucia i spostrzeżenia na temat sztuki.
Praca z podręcznikiem, projekt. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 8. Muzeum, temat: Muzealne ABC…, temat: Inspirujące muzeum. Szkolny wernisaż, – płyta dołączona do podręcznika Plastyka. Lubię tworzyć 6: mapa W wirtualnym muzeum. Forma pracy: praca w zespołach.
30. Sylwetki wybranych polskich twórców ludowych.
1 • Pojęcie etnografii. • Cele i funkcje muzeum
etnograficznego. • Rola muzeów
etnograficznych w obecnych czasach.
• Sylwetki i dzieła twórców ludowych – Katarzyny Gawłowej, Eweliny Pęksowej i Romana Śledzia.
• Projekcja filmu dokumentalnego Sztuka ludowa i naiwna Ewelina Pęksowa (reżyseria: Roman Wikieł, rok produkcji: 2006, producent: Narodowy Instytut Audiowizualny, czas trwania: 28'03''; film dostępny w Internecie).
• wie, czym jest i jaką pełni
funkcję muzeum etnograficzne;
• zna twórczość wybranego artysty ludowego;
• wypowiada się na temat filmu o twórczości Eweliny Pęksowej.
• wie, czym jest i jaką pełni
funkcję muzeum etnograficzne;
• zna twórczość wybranego artysty ludowego;
• wypowiada się na temat filmu o twórczości Eweliny Pęksowej;
• wyraża własne opinie, zachowując tolerancję wobec odmiennych od własnych sądów.
• wie, czym jest i jaką pełni funkcję
muzeum etnograficzne; • zna nazwiska i krótko
charakteryzuje twórczość wybranych artystów ludowych: Katarzyny Gawłowej, Eweliny Pęksowej i Romana Śledzia;
• wypowiada się na temat filmu o twórczości Eweliny Pęksowej;
• wyraża własne opinie, zachowując tolerancję wobec odmiennych od własnych sądów.
• wie, czym jest i jaką pełni funkcję
muzeum etnograficzne; • zna nazwiska i krótko
charakteryzuje twórczość wybranych artystów ludowych: Katarzyny Gawłowej, Eweliny Pęksowej i Romana Śledzia;
• wypowiada się na temat filmu o twórczości Eweliny Pęksowej;
• posiada umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji oraz w twórczych działaniach plastycznych;
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki; • wyraża własne opinie, zachowując
tolerancję wobec odmiennych od własnych sądów.
• wie, czym jest i jaką pełni funkcję
muzeum etnograficzne; • zna nazwiska i krótko charakteryzuje
twórczość wybranych artystów ludowych: Katarzyny Gawłowej, Eweliny Pęksowej i Romana Śledzia;
• wypowiada się na temat filmu o twórczości Eweliny Pęksowej;
• posiada umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji oraz w twórczych działaniach plastycznych;
• kształci umiejętność dokonywania wartościowania estetycznego;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki; • wykonuje zadania dodatkowe; • wyraża własne opinie, zachowując
tolerancję wobec odmiennych od własnych sądów.
Praca z podręcznikiem, pogadanka, projekcja filmu. Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik Plastyka. Lubię tworzyć 6, rozdział 9. Artyści ludowi, temat: Muzeum etnograficzne. Sylwetki wybranych artystów ludowych, – film o twórczości Eweliny Pęksowej: http://ninateka.pl/film/sztuka-ludowa-i-naiwna-ewelina-peksowa
31. Czy znasz wszystkie tajemnice sztuk plastycznych? Wielki quiz – powtórzenie materiału.
1
• Wykonywanie zadań-
zagadek z quizu Sprawdź, czy znasz już wszystkie tajemnice sztuk plastycznych, dotyczących zagadnień poznanych w klasach 4–6 takich, jak: kreska, barwa, przestrzeń, kompozycja, światło, a także dziedziny sztuki, opis obrazu, tematy dzieł sztuki.
• systematyzuje i porządkuje
wiedzę dotyczącą dziedzin sztuki;
• wymienia tematy dzieł sztuki; • potrafi opisać obraz
z uwzględnieniem plastycznych środków formalnych;
• posiada umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji.
• definiuje i wyjaśnia znaczenie
podstawowych terminów dotyczących plastycznych środków formalnych;
• systematyzuje i porządkuje wiedzę dotyczącą dziedzin sztuki;
• wymienia tematy dzieł sztuki; • potrafi opisać obraz
z uwzględnieniem plastycznych środków formalnych;
• posiada umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji.
• wyjaśnia pojęcie kreski, wymienia
jej rodzaje; • rozumie, czym jest barwa, jakie
są rodzaje barw i gamy barwne; • definiuje termin: kompozycja; • wymienia rodzaje kompozycji; • zna określenia dotyczące
rodzajów światła w dziele malarskim;
• wymienia i opisuje rodzaje perspektywy;
• systematyzuje i porządkuje wiedzę dotyczącą dziedzin sztuki;
• wymienia tematy dzieł sztuki; • potrafi opisać obraz
z uwzględnieniem plastycznych środków formalnych;
• posiada umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji.
• wyjaśnia pojęcie kreski, wymienia
jej rodzaje; • rozumie, czym jest barwa, jakie są
rodzaje barw i gamy barwne; • definiuje termin: kompozycja; • wymienia rodzaje kompozycji; • zna określenia dotyczące rodzajów
światła w dziele malarskim; • wymienia i opisuje rodzaje
perspektywy; • systematyzuje i porządkuje wiedzę
dotyczącą dziedzin sztuki; • wymienia tematy dzieł sztuki; • potrafi opisać obraz
z uwzględnieniem plastycznych środków formalnych;
• posiada umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki; • wyraża własne opinie, zachowując
tolerancję wobec odmiennych od własnych sądów;
• rozwija umiejętność współpracy podczas działań zespołowych.
• wyjaśnia pojęcie kreski, wymienia jej
rodzaje; • rozumie, czym jest barwa, jakie są
rodzaje barw i gamy barwne; • definiuje termin: kompozycja; • wymienia rodzaje kompozycji; • zna określenia dotyczące rodzajów
światła w dziele malarskim; • wymienia i opisuje rodzaje
perspektywy; • systematyzuje i porządkuje wiedzę
dotyczącą dziedzin sztuki; • wymienia tematy dzieł sztuki; • potrafi opisać obraz
z uwzględnieniem plastycznych środków formalnych;
• posiada umiejętność posługiwania się technologią informacyjno-komunikacyjną w wyszukiwaniu wskazanych informacji;
• aktywnie ogląda dzieła sztuki; • wykonuje zadania dodatkowe; • wyraża własne opinie, zachowując
tolerancję wobec odmiennych od własnych sądów;
• rozwija umiejętność współpracy podczas działań zespołowych.
Materiały i pomoce dydaktyczne: – podręcznik i płyta dołączona do podręcznika Plastyka. Lubię tworzyć 6. Materiały dla ucznia: komputer.