· Web viewWPR nadal odgrywa zasadniczą rolę w rozwoju obszarów wiejskich Unii Europejskiej. Dlatego też należy zahamować proces stopniowego rezygnowania z działalności rolnej,

TA

16.10.2020A8-0200/ 001-726

POPRAWKI 001-726

Poprawki złożyła Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi

Sprawozdanie

Peter JahrA8-0200/2019

Wspólna polityka rolna – wsparcie na podstawie planów strategicznych sporządzanych przez państwa członkowskie i finansowanych z EFRG i EFRROW

Wniosek dotyczący rozporządzenia(COM(2018)0392 – C8-0248/2018 – 2018/0216(COD))

_____________________________________________________________

Poprawka1

Wniosek dotyczący rozporządzenia

Motyw 1 a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

(1a)WPR nadal odgrywa zasadniczą rolę w rozwoju obszarów wiejskich Unii Europejskiej. Dlatego też należy zahamować proces stopniowego rezygnowania z działalności rolnej, utrzymując silną i wyposażoną w wystarczające środki WPR, aby złagodzić zjawisko wyludniania się obszarów wiejskich oraz nadal wychodzić naprzeciw oczekiwaniom konsumentów w dziedzinie środowiska, bezpieczeństwa żywności dobrostanu zwierząt. Wobec wyzwań, którym muszą stawiać czoła producenci w Unii, aby spełnić nowe wymogi regulacyjne oraz sprostać coraz wyższemu poziomowi ambicji w odniesieniu do ochrony środowiska, w kontekście zmienności cen i większego otwarcia granic unijnych na import z państw trzecich należy utrzymać wysokość budżetu przeznaczonego na WPR co najmniej na tym samym poziomie co w latach 2014–2020.

Poprawka2


Motyw 1 b (nowy)


Poprawka

(1b)W celu podjęcia kwestii globalnego wymiaru i wpływu WPR Komisja powinna zapewnić spójność i ciągłość z unijną polityką zewnętrzną w innych obszarach i z innymi instrumentami unijnymi, w szczególności w dziedzinie współpracy na rzecz rozwoju i handlu. Zobowiązanie Unii do przestrzegania spójności polityki na rzecz rozwoju wymaga uwzględnienia celów i zasad rozwoju przy nakreślaniu polityki.

Poprawka3


Motyw 2


Poprawka

(2)Ponieważ należy udoskonalić sposób, w jaki WPR odpowiada na wyzwania i możliwości pojawiające się na poziomie unijnym, międzynarodowym, krajowym, regionalnym, lokalnym oraz na poziomie gospodarstw, konieczne jest usprawnienie zarządzania WPR, a także poprawienie realizacji celów Unii i istotne zmniejszenie obciążeń administracyjnych. W ramach WPR opierającej się na realizacji celów („model realizacji”) Unia powinna określić podstawowe parametry polityki, takie jak cele WPR i podstawowe wymogi, natomiast odpowiedzialność za sposób realizacji celów i celów końcowych powinna w większym stopniu spoczywać na państwach członkowskich. Dzięki udoskonalonej pomocniczości możliwe jest lepsze uwzględnianie lokalnych warunków i potrzeb poprzez takie dostosowywanie wsparcia, aby maksymalnie zwiększyć jego wkład w realizację celów Unii.

(2)Ponieważ należy udoskonalić sposób, w jaki WPR odpowiada na wyzwania i możliwości pojawiające się na poziomie unijnym, międzynarodowym, krajowym, regionalnym, lokalnym oraz na poziomie gospodarstw, konieczne jest usprawnienie zarządzania WPR, a także poprawienie realizacji celów Unii i istotne zmniejszenie obciążeń administracyjnych, zwłaszcza dla beneficjentów końcowych. W ramach WPR opierającej się na realizacji celów („model realizacji”) Unia powinna określić podstawowe parametry polityki, takie jak cele WPR i podstawowe wymogi, natomiast odpowiedzialność za sposób realizacji celów i celów końcowych powinna w większym stopniu spoczywać na państwach członkowskich, przy jednoczesnym zapewnieniu pewności polityki i zabezpieczenia finansowego sektora. Dzięki udoskonalonej pomocniczości możliwe jest lepsze uwzględnianie lokalnych warunków i potrzeb poprzez takie dostosowywanie wsparcia, aby maksymalnie zwiększyć jego wkład w realizację celów Unii. Jednak aby zadbać o to, by taka pomocniczość nie przeistoczyła się w „renacjonalizację” WPR, niniejsze rozporządzenie powinno zawierać solidny zestaw przepisów Unii Europejskiej mający na celu zapobieganie zakłóceniom konkurencji i zagwarantowanie niedyskryminacyjnego traktowania wszystkich unijnych rolników na całym terytorium Unii Europejskiej.

Poprawka4


Motyw 3


Poprawka

(3)Stosowanie wspólnych definicji określonych w całości na poziomie unijnym przysparza państwom członkowskim pewnych trudności w uwzględnianiu swoich uwarunkowań na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym. Należy zatem pozwolić państwom członkowskim na elastyczność w określaniu niektórych definicji w swoich planach strategicznych WPR. Aby zapewnić równe warunki działania, należy jednak ustanowić na poziomie unijnym pewne ramy odniesienia określające niezbędne istotne elementy, które należy uwzględnić w wyżej wspomnianych definicjach („definicje ramowe”).

(3)Należy pozwolić państwom członkowskim na elastyczność w określaniu niektórych definicji w swoich planach strategicznych WPR. Aby zapewnić równe warunki działania, należy jednak ustanowić na poziomie unijnym pewne ramy odniesienia określające niezbędne wspólne elementy, które należy uwzględnić w wyżej wspomnianych definicjach („definicje ramowe”).

Poprawka5


Motyw 4


Poprawka

(4)Aby Unia mogła wypełnić swoje międzynarodowe zobowiązania dotyczące wsparcia wewnętrznego określone w Porozumieniu w sprawie rolnictwa WTO, a w szczególności aby podstawowe wsparcie dochodu do celów stabilności i związane z nim typy interwencji były nadal zgłaszane jako wsparcie kategorii zielonej, które nie wywiera skutków zakłócających handel ani skutków dla produkcji, lub też wywiera takie skutki w minimalnym stopniu, w ramowej definicji „działalności rolniczej” należy uwzględnić zarówno wytwarzanie produktów rolnych, jak i utrzymywanie użytków rolnych. Zgodnie z zasadą dostosowywania do warunków lokalnych państwa członkowskie powinny określić aktualne definicje działalności rolniczej w swoich planach strategicznych WPR.

(4)Aby Unia mogła wypełnić swoje międzynarodowe zobowiązania dotyczące wsparcia wewnętrznego określone w Porozumieniu w sprawie rolnictwa WTO, a w szczególności aby podstawowe wsparcie dochodu do celów stabilności i związane z nim typy interwencji były nadal zgłaszane jako wsparcie kategorii zielonej, które nie wywiera skutków zakłócających handel ani skutków dla produkcji lub też wywiera takie skutki w minimalnym stopniu, w ramowej definicji „działalności rolniczej” należy uwzględnić zarówno wytwarzanie produktów rolnych, jak i utrzymywanie użytków rolnych. Zgodnie z zasadą dostosowywania do warunków lokalnych państwa członkowskie powinny określić definicję działalności rolniczej w swoich planach strategicznych WPR z zachowaniem wspólnych elementów unijnej definicji ramowej.

Poprawka6


Motyw 5


Poprawka

(5)Aby zachować istotne, wspólne dla całej Unii elementy zapewniające porównywalność między decyzjami państw członkowskich, nie ograniczając przy tym jednak tych państw w realizacji celów Unii, należy ustanowić ramową definicję terminu „użytek rolny”. Powiązane ramowe definicje terminów „grunty orne”, „uprawy trwałe” i „trwałe użytki zielone” należy określić ogólnie, aby umożliwić państwom członkowskim ich dalsze uszczegółowienie zgodnie z lokalnymi warunkami w poszczególnych państwach. Ramową definicję terminu „grunty orne” należy określić w taki sposób, aby umożliwić państwom członkowskim uwzględnienie w niej różnych form produkcji, w tym systemu rolno-leśnego i obszarów ornych z krzewami i drzewami, oraz aby wprowadzić wymóg włączenia obszarów gruntów ugorowanych, co zapewni oddzielenie interwencji od wielkości produkcji. W ramowej definicji terminu „uprawy trwałe” należy uwzględnić obszary rzeczywiście wykorzystywane do celów produkcyjnych oraz obszary nieprodukcyjne, a także szkółki i zagajniki o krótkiej rotacji, które mają zdefiniować państwa członkowskie. Ramową definicję terminu „trwałe użytki zielone” należy ustanowić w taki sposób, aby umożliwić państwom członkowskim szczegółowe określenie kryteriów i włączenie gatunków innych niż trawy lub innych zielnych roślin pastewnych, które nadają się do wypasu lub do produkcji paszy, niezależnie od tego, czy rzeczywiście stosuje się je do celów produkcji.

(5)Aby zachować wspólne, istotne dla całej Unii elementy zapewniające porównywalność między decyzjami państw członkowskich oraz równe traktowanie unijnych rolników, nie ograniczając przy tym jednak tych państw w realizacji celów Unii, należy ustanowić ramową definicję terminu „użytek rolny”. Powiązane ramowe definicje terminów „grunty orne”, „uprawy trwałe” i „trwałe użytki zielone” należy określić ogólnie, aby umożliwić państwom członkowskim ich dalsze uszczegółowienie zgodnie z lokalnymi warunkami i tradycyjnymi praktykami w poszczególnych państwach. Ramową definicję terminu „grunty orne” należy określić w taki sposób, aby umożliwić państwom członkowskim uwzględnienie w niej różnych form produkcji, w tym systemu rolno-leśnego i obszarów ornych z krzewami i drzewami, oraz aby wprowadzić wymóg włączenia obszarów gruntów ugorowanych, co zapewni oddzielenie interwencji od wielkości produkcji. W ramowej definicji terminu „uprawy trwałe” należy uwzględnić obszary rzeczywiście wykorzystywane do celów produkcyjnych oraz obszary nieprodukcyjne, a także szkółki i zagajniki o krótkiej rotacji, które mają zdefiniować państwa członkowskie. Ramową definicję terminu „trwałe użytki zielone” należy ustanowić w taki sposób, aby umożliwić państwom członkowskim szczegółowe określenie kryteriów i włączenie gatunków innych niż trawy lub inne zielne rośliny pastewne, które nadają się wyłącznie do wypasu, nie tylko do wypasu lub do produkcji paszy, niezależnie od tego, czy rzeczywiście stosuje się je do celów produkcji.

Poprawka7


Motyw 5 a (nowy)


Poprawka

(5a) W przyszłości w rolnictwie należy skoncentrować się na produkcji żywności o wysokiej jakości, ponieważ w tej właśnie dziedzinie Unia ma przewagę konkurencyjną. Należy utrzymać, a w miarę możliwości wzmocnić normy unijne oraz wprowadzić środki służące dalszej poprawie długoterminowej wydajności i konkurencyjności sektora produkcji żywności, a także wprowadzaniu nowych technologii i skuteczniejszemu korzystaniu z zasobów, a w konsekwencji wzmocnieniu roli Unii jako światowego lidera.

Poprawka8


Motyw 8


Poprawka

(8)W odniesieniu do obszarów wykorzystywanych do produkcji konopi, w celu ochrony zdrowia publicznego i zapewnienia spójności z innymi przepisami, wykorzystywanie odmian nasion konopi o zawartości tetrahydrokanabinolu poniżej 0,2 % powinno stanowić część definicji kwalifikującego się hektara.

(8)W odniesieniu do obszarów wykorzystywanych do produkcji konopi, w celu ochrony zdrowia publicznego i zapewnienia spójności z innymi przepisami, wykorzystywanie odmian nasion konopi o zawartości tetrahydrokanabinolu poniżej 0,3 % powinno stanowić część definicji kwalifikującego się hektara.

Poprawka9


Motyw 9


Poprawka

(9)W celu dalszej poprawy efektywności WPR wsparcie dochodu należy ukierunkować na osoby faktycznie prowadzące działalność rolniczą. Aby zapewnić wspólne podejście na poziomie unijnym do takiego ukierunkowania wsparcia, należy ustanowić ramową definicję terminu „osoba faktycznie prowadząca działalność rolniczą” z uwzględnieniem jej istotnych elementów. Opierając się na tej definicji ramowej, państwa członkowskie powinny określić w swoich planach strategicznych WPR, których rolników nie uznaje się za osoby faktycznie prowadzące działalność rolniczą, biorąc pod uwagę takie warunki, jak badanie dochodów, nakłady pracy w gospodarstwie, cel przedsiębiorstwa i figurowanie w rejestrach. Definicja ta nie powinna również skutkować pozbawieniem wsparcia osób prowadzących działalność rolniczą i nierolniczą, które aktywnie działają w rolnictwie, lecz również angażują się w działalność pozarolniczą poza swoim gospodarstwem, gdyż prowadzenie zróżnicowanej działalności często umacnia społeczno-gospodarczą strukturę obszarów wiejskich.

(9)W celu dalszej poprawy efektywności WPR wsparcie dochodu należy ukierunkować na rolników aktywnych zawodowo. Aby zapewnić wspólne podejście na poziomie unijnym do takiego ukierunkowania wsparcia, należy ustanowić ramową definicję terminu „rolnik aktywny zawodowo” z uwzględnieniem jej wspólnych elementów. Nie należy pozbawiać wsparcia osób prowadzących działalność rolniczą i nierolniczą, które aktywnie działają w rolnictwie, lecz również angażują się w działalność pozarolniczą poza swoim gospodarstwem, gdyż prowadzenie zróżnicowanej działalności często umacnia społeczno-gospodarczą strukturę obszarów wiejskich. Definicja ramowa powinna w każdym razie przyczyniać się do utrzymania istniejącego w Unii Europejskiej modelu rolnictwa rodzinnego.

Poprawka10


Motyw 9 a (nowy)


Poprawka

(9a)Równość kobiet i mężczyzn jest podstawową zasadą Unii, a uwzględnianie aspektu płci jest ważnym narzędziem służącym włączeniu tej zasady do WPR. Należy zatem poświęcić szczególną uwagę promowaniu udziału kobiet w rozwoju społeczno-gospodarczym obszarów wiejskich. Gospodarstwa prowadzone przez kobiety są zazwyczaj mniejsze, a praca wykonywana przez kobiety jako żony rolników nie zawsze jest uznawana i zauważana, co ma wpływ na ich niezależność finansową. Niniejsze rozporządzenie powinno przyczynić się do tego, by praca kobiet była lepiej widoczna i wyżej ceniona, a także w większym stopniu uwzględniana w ramach celów szczegółowych proponowanych przez państwa członkowskie w ich planach strategicznych. Zasady równości płci i niedyskryminacji powinny stanowić integralną część przygotowania, realizacji i oceny interwencji w ramach WPR. Ponadto państwa członkowskie powinny również umacniać swoje zdolności w zakresie uwzględniania aspektu płci i gromadzenia danych segregowanych według kryterium płci.

Poprawka11


Motyw 10


Poprawka

(10)Aby w ramach realizacji celu wymiany pokoleń zapewnić spójność między rodzajami interwencji w formie płatności bezpośrednich a rodzajami interwencji związanymi z rozwojem obszarów wiejskich, należy ustanowić na poziomie unijnym ramową definicję terminu „młody rolnik” z uwzględnieniem jej istotnych elementów.

(10)Aby w ramach realizacji celu wymiany pokoleń zapewnić spójność między rodzajami interwencji w formie płatności bezpośrednich a rodzajami interwencji związanymi z rozwojem obszarów wiejskich, należy ustanowić na poziomie unijnym ramową definicję terminu „młody rolnik” z uwzględnieniem jej wspólnych elementów.

Poprawka12


Motyw 10 a (nowy)


Poprawka

(10a)Aby w ramach osiągania celu ułatwiania rozwoju gospodarczego obszarów wiejskich zapewnić spójność między rodzajami interwencji w formie płatności bezpośrednich a rodzajami interwencji związanymi z rozwojem obszarów wiejskich, należy ustanowić na poziomie unijnym ramową definicję terminu „nowy rolnik” z uwzględnieniem jej wspólnych elementów.

Poprawka13


Motyw 11


Poprawka

(11)Aby skonkretyzować cele wspólnej polityki rolnej określone w art. 39 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) oraz zapewnić, by Unia w odpowiedni sposób odpowiadała na stojące przed nią najnowsze wyzwania, w niniejszym rozporządzeniu należy określić zestaw celów ogólnych odzwierciedlających kierunki wyznaczone w komunikacie Komisji pt. „Przyszłość rolnictwa i produkcji żywności”. Zestaw celów szczegółowych wymaga dokładniejszego zdefiniowania na poziomie unijnym, a państwa członkowskie powinny stosować te cele w swoich planach strategicznych WPR. Zachowując równowagę między różnymi aspektami zrównoważonego rozwoju zgodnie z oceną skutków, te cele szczegółowe powinny umożliwić przełożenie celów ogólnych WPR na bardziej konkretne priorytety z uwzględnieniem odpowiedniego prawodawstwa Unii, w szczególności w odniesieniu do klimatu, energii i środowiska.

(11)Aby dążyć do osiągnięcia celów wspólnej polityki rolnej określonych w art. 39 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) oraz zapewnić, by Unia w odpowiedni sposób odpowiadała na stojące przed nią najnowsze wyzwania, w niniejszym rozporządzeniu należy określić zestaw celów ogólnych odzwierciedlających kierunki wyznaczone w komunikacie Komisji pt. „Przyszłość rolnictwa i produkcji żywności”. Zestaw celów szczegółowych wymaga dokładniejszego zdefiniowania na poziomie unijnym, a państwa członkowskie powinny dążyć do osiągnięcia tych celów w swoich planach strategicznych WPR. Zachowując równowagę między różnymi aspektami zrównoważonego rozwoju zgodnie z oceną skutków, te cele szczegółowe powinny umożliwić przełożenie celów ogólnych WPR na bardziej konkretne priorytety w dziedzinie gospodarki, środowiska i kwestii społecznych.

Poprawka14


Motyw 13


Poprawka

(13)W ramach modelu realizacji WPR Unia powinna wyznaczać cele unijne oraz określać rodzaje interwencji, a także podstawowe wymogi Unii mające zastosowanie do państw członkowskich, a te ostatnie powinny odpowiadać za przekładanie ram unijnych na rozwiązania dotyczące wsparcia mające zastosowanie do beneficjentów. W tym kontekście państwa członkowskie powinny działać zgodnie z Kartą praw podstawowych i ogólnymi zasadami prawa Unii oraz zapewnić, by ramy prawne przyznawania wsparcia unijnego beneficjentom opierały się na krajowych planach strategicznych WPR i były zgodne z zasadami i wymogami określonymi w niniejszym rozporządzeniu i [rozporządzeniu horyzontalnym].

(13)W ramach modelu realizacji WPR Unia powinna wyznaczać cele unijne oraz określać rodzaje interwencji, a także wspólne wymogi Unii mające zastosowanie do państw członkowskich, a te ostatnie powinny odpowiadać za przekładanie ram unijnych na rozwiązania dotyczące wsparcia mające zastosowanie do beneficjentów. W tym kontekście państwa członkowskie powinny działać zgodnie z Kartą praw podstawowych i ogólnymi zasadami prawa Unii oraz zapewnić, by ramy prawne przyznawania wsparcia unijnego beneficjentom opierały się na krajowych planach strategicznych WPR i były zgodne z zasadami i wymogami określonymi w niniejszym rozporządzeniu i [rozporządzeniu horyzontalnym].

Poprawka15


Motyw 13 a (nowy)


Poprawka

(13a)Przy wdrażaniu planów strategicznych WPR należy przestrzegać zasad horyzontalnych, o których mowa w art. 3 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) oraz w art. 10 TFUE, w tym zasad pomocniczości i proporcjonalności określonych w art. 5 TUE. Państwa członkowskie i Komisja powinny również przestrzegać zobowiązań wynikających z Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych oraz zapewnić dostępność zgodnie z art. 9 tej konwencji i przepisami prawa Unii harmonizującymi wymogi w zakresie dostępności towarów i usług. Państwa członkowskie i Komisja powinny dążyć do wyeliminowania nierówności i promowania równości kobiet i mężczyzn oraz do uwzględniania perspektywy płci, a także do zwalczania dyskryminacji ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną. Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG) i Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) nie powinny wspierać działań przyczyniających się do jakichkolwiek form segregacji, dyskryminacji lub wykluczenia. Cele tych funduszy powinny być realizowane zgodnie z założeniami dotyczącymi zrównoważonego rozwoju oraz zgodnie ze wspieranym w ramach konwencji z Aarhus oraz przez Unię celem zachowania, ochrony i poprawy jakości środowiska naturalnego oraz przeciwdziałania zmianie klimatu, zgodnie z art. 11 i art. 191 ust. 1 TFUE, przy jednoczesnym stosowaniu zasady „zanieczyszczający płaci”.

Poprawka16


Motyw 13 b (nowy)


Poprawka

(13b)Model realizacji nie powinien prowadzić do sytuacji, w której będziemy mieli do czynienia z 27 różnymi krajowymi politykami rolnymi, co będzie groziło utratą wspólnego ducha WPR i spowoduje zakłócenia. Państwa członkowskie powinny zachować pewien stopień elastyczności w solidnych wspólnych ramach regulacyjnych.

Poprawka17


Motyw 15


Poprawka

(15)W kontekście wyraźniejszego zorientowania WPR na rynek, jak określono w komunikacie Komisji pt. „Przyszłość rolnictwa i produkcji żywności”, wpływ sił rynkowych, zmiana klimatu i związana z nią częstotliwość i nasilenie ekstremalnych zdarzeń pogodowych, a także częstsze kryzysy sanitarne i fitosanitarne mogą wiązać się z ryzykiem zmienności cen i większą presją na dochody. W związku z tym, chociaż to rolnicy ponoszą ostatecznie odpowiedzialność za kształtowanie strategii dotyczących swoich gospodarstw, należy ustanowić solidne ramy zapewniające odpowiednie zarządzanie ryzykiem. W tym celu państwa członkowskie i rolnicy mogą korzystać z unijnej platformy dotyczącej zarządzania ryzykiem do celów budowania zdolności, która zapewnia rolnikom odpowiednie instrumenty finansowe na potrzeby inwestowania oraz dostęp do kapitału obrotowego, szkoleń, transferu wiedzy i poradnictwa.

(15)W kontekście wyraźniejszego zorientowania WPR na rynek, jak określono w komunikacie Komisji pt. „Przyszłość rolnictwa i produkcji żywności”, wpływ sił rynkowych, umowy handlowe z państwami trzecimi, zmiana klimatu i związana z nią częstotliwość i nasilenie ekstremalnych zdarzeń pogodowych, a także częstsze kryzysy sanitarne i fitosanitarne mogą wiązać się z ryzykiem zmienności cen i większą presją na dochody. Zaburzenia równowagi w łańcuchu dostaw żywności, przede wszystkim ze szkodą dla sektora pierwotnego, który stanowi najsłabsze ogniwo, wpływają również niekorzystnie na dochody producentów. W związku z tym, chociaż to rolnicy ponoszą ostatecznie odpowiedzialność za kształtowanie strategii dotyczących swoich gospodarstw, należy ustanowić solidne ramy zapewniające odpowiednie zarządzanie ryzykiem. W tym celu państwa członkowskie i rolnicy mogą korzystać z unijnej platformy dotyczącej zarządzania ryzykiem do celów budowania zdolności, która zapewnia rolnikom odpowiednie instrumenty finansowe na potrzeby inwestowania oraz dostęp do kapitału obrotowego, szkoleń, transferu wiedzy i poradnictwa.

Poprawka18


Motyw 16


Poprawka

(16)W kontekście przyszłości unijnego rolnictwa i leśnictwa ogromne znaczenie mają następujące kwestie: zwiększanie troski o środowisko, intensyfikacja działań w dziedzinie klimatu oraz udział w dążeniu do osiągnięcia unijnych celów związanych ze środowiskiem i zmianą klimatu. Struktura WPR powinna zatem odzwierciedlać większe ambicje względem powyższych celów. Dzięki odpowiedniemu modelowi realizacji działania podejmowane w celu przeciwdziałania degradacji środowiska i zmianie klimatu powinny być ukierunkowane na wyniki, a art. 11 TFUE należy do tego celu uważać za zobowiązanie do osiągnięcia rezultatu.

(16)W kontekście przyszłości unijnego rolnictwa, ogrodnictwa i leśnictwa priorytetowe znaczenie mają następujące kwestie: promowanie i poprawa ochrony środowiska, zachowanie różnorodności biologicznej i genetycznej w systemie rolnym, a także działania w dziedzinie klimatu oraz udział w dążeniu do osiągnięcia unijnych celów związanych ze środowiskiem i zmianą klimatu. Struktura WPR powinna zatem odzwierciedlać większe ambicje względem powyższych celów, odzwierciedlając jednocześnie odpowiednio większe obciążenia i wymogi stawiane producentom. Dzięki odpowiedniemu modelowi realizacji działania podejmowane w celu przeciwdziałania degradacji środowiska i zmianie klimatu powinny być ukierunkowane na wyniki, a art. 11 TFUE należy do tego celu uważać za zobowiązanie do osiągnięcia rezultatu.

Ponieważ wiele obszarów wiejskich w Unii cierpi na problemy strukturalne, takie jak brak atrakcyjnych możliwości zatrudnienia, niedobór wykwalifikowanej siły roboczej, niedoinwestowanie sektora łączności, infrastruktury i podstawowych usług, a także odpływ młodzieży, zasadnicze znaczenie ma wzmocnienie struktury społeczno-gospodarczej na tych obszarach, zgodnie z deklaracją Cork 2.0, w szczególności poprzez tworzenie miejsc pracy i wymianę pokoleń, wprowadzenie na obszarach wiejskich strategii Komisji w zakresie tworzenia miejsc pracy i wzrostu gospodarczego, wspieranie włączenia społecznego, wymiany pokoleniowej oraz rozwoju „inteligentnych wsi” w rejonach wiejskich w całej Unii Europejskiej. Jak wskazano w komunikacie pt. „Przyszłość rolnictwa i produkcji żywności”, nowe łańcuchy wartości na obszarach wiejskich, takie jak czysta energia, rozwijająca się biogospodarka, gospodarka o obiegu zamkniętym i ekoturystyka, mogą oferować duże możliwości w zakresie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia na tych obszarach. W tym kontekście kluczową rolę w zapewnieniu dostępu do finansowania oraz we wzmacnianiu zdolności gospodarstw rolnych i przedsiębiorstw do rozwoju mogą odegrać instrumenty finansowe oraz wykorzystanie gwarancji InvestEU. Obszary wiejskie mają potencjał, jeśli chodzi o możliwości zatrudniania obywateli państw trzecich posiadających prawo pobytu oraz wspieranie ich integracji społecznej i ekonomicznej, zwłaszcza w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność.

Ponieważ wiele obszarów wiejskich w Unii cierpi na problemy strukturalne, takie jak brak atrakcyjnych możliwości zatrudnienia, niedobór wykwalifikowanej siły roboczej, niedoinwestowanie sektora sieci szerokopasmowych i łączności, infrastruktury i podstawowych usług, a także odpływ młodzieży, zasadnicze znaczenie ma wzmocnienie struktury społeczno-gospodarczej na tych obszarach, zgodnie z deklaracją Cork 2.0, w szczególności poprzez tworzenie miejsc pracy i wymianę pokoleń, wprowadzenie na obszarach wiejskich strategii Komisji w zakresie tworzenia miejsc pracy i wzrostu gospodarczego, wspieranie włączenia społecznego, pomocy młodym ludziom, zwiększenia uczestnictwa kobiet w gospodarce wiejskiej, wymiany pokoleń oraz rozwoju „inteligentnych wsi” w rejonach wiejskich w całej Unii Europejskiej. W celu ustabilizowania i zdywersyfikowania gospodarki wiejskiej należy wspierać rozwój, tworzenie i stabilność przedsiębiorstw prowadzących działalność pozarolniczą. Jak wskazano w komunikacie pt. „Przyszłość rolnictwa i produkcji żywności”, nowe łańcuchy wartości na obszarach wiejskich, takie jak czysta energia, rozwijająca się biogospodarka, gospodarka o obiegu zamkniętym i ekoturystyka, mogą oferować duże możliwości w zakresie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia na tych obszarach przy jednoczesnej ochronie zasobów naturalnych. W tym kontekście kluczową rolę w zapewnieniu dostępu do finansowania oraz we wzmacnianiu zdolności gospodarstw rolnych i przedsiębiorstw do rozwoju mogą odegrać instrumenty finansowe. Obszary wiejskie mają potencjał, jeśli chodzi o możliwości zatrudniania obywateli państw trzecich posiadających prawo pobytu oraz wspieranie ich integracji społecznej i ekonomicznej, zwłaszcza w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność.

Poprawka19


Motyw 16 a (nowy)


Poprawka

(16a)W celu zapewnienia zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich pod względem społecznym i gospodarczym Komisja powinna zadbać o to, by państwa członkowskie zapewniły spójność między stosowaniem dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/41/UE1a a długoterminowym podejściem w zakresie wykorzystywania funduszy rozwoju obszarów wiejskich w planie strategicznym WPR.

____________________

1a Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/41/UE z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie stosowania zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn prowadzących działalność na własny rachunek oraz uchylająca dyrektywę Rady 86/613/EWG (Dz.U. L 180 z 15.7.2010, s. 1).

Poprawka20


Motyw 17


Poprawka

(17)WPR powinna nadal zapewniać bezpieczeństwo żywnościowe, które należy rozumieć jako stały dostęp do wystarczającej ilości bezpiecznej i bogatej w składniki odżywcze żywności. Ponadto powinna ona przyczyniać się do poprawy reagowania unijnego rolnictwa na nowe oczekiwania społeczne w zakresie żywności i zdrowia, dotyczące zrównoważonej produkcji rolnej, zdrowszego odżywiania, marnowania żywności oraz dobrostanu zwierząt. WPR powinna nadal promować produkcję o szczególnych i cennych cechach, wspierając jednocześnie rolników w aktywnym dostosowywaniu produkcji do sygnałów płynących z rynku i oczekiwań konsumentów.

(17)WPR powinna nadal zapewniać bezpieczeństwo żywnościowe, które należy rozumieć jako stały dostęp do wystarczającej ilości bezpiecznej żywności bogatej w składniki odżywcze. Ponadto powinna ona przyczyniać się do poprawy reagowania unijnego rolnictwa na nowe oczekiwania społeczne w zakresie żywności i zdrowia, dotyczące zrównoważonej produkcji rolnej, zdrowszego odżywiania, produkcji wysokiej jakości i zróżnicowania jakości, marnowania żywności oraz dobrostanu zwierząt. WPR powinna nadal promować zrównoważoną produkcję o szczególnych i cennych cechach, na przykład systemy działalności rolniczej o wysokiej jakości przyrodniczej, wspierając jednocześnie rolników w aktywnym dostosowywaniu produkcji do sygnałów płynących z rynku i oczekiwań konsumentów.

Poprawka21


Motyw 17 a (nowy)


Poprawka

(17a)Zgodnie z założeniami planu działania „Jedno zdrowie” na rzecz zwalczania oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe, szczepienia są uważane za opłacalną interwencję w zakresie zdrowia publicznego, która służy zwalczaniu oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe, jednak stosunkowo wysokie koszty diagnostyki, alternatyw dla środków przeciwdrobnoustrojowych i szczepionek w porównaniu z konwencjonalnymi antybiotykami stanowią przeszkodę w zwiększaniu wyszczepialności zwierząt.

Poprawka22


Motyw 22


Poprawka

(22)Ramy norm dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska mają na celu przyczynienie się do łagodzenia zmiany klimatu i przystosowania się do niej, sprostania wyzwaniom związanym z wodą, przyczynienie się do ochrony gleb i jej jakości oraz ochrony różnorodności biologicznej i jej jakości. Powyższe ramy należy udoskonalić, w szczególności uwzględniając praktyki określone do 2020 r. w ramach ekologizacji płatności bezpośrednich, a także łagodzenie zmiany klimatu oraz potrzebę poprawy zrównoważonego charakteru produkcji rolnej, zwłaszcza gospodarki składnikami odżywczymi. Uznaje się, że każda norma dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska przyczynia się do realizacji wielu celów. W celu wdrożenia przedmiotowych ram państwa członkowskie w odniesieniu do każdej normy ustanowionej na szczeblu unijnym powinny określić normę krajową, uwzględniając szczególne cechy danego obszaru, w tym warunki glebowe i klimatyczne, istniejące warunki gospodarki rolnej, użytkowanie gruntów, płodozmian, praktyki gospodarki rolnej oraz strukturę gospodarstw rolnych. Państwa członkowskie mogą również dodatkowo zdefiniować inne krajowe normy związane z głównymi celami określonymi w załączniku III, aby poprawić realizację celów w zakresie środowiska i klimatu określonych w ramach norm dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska. Jako część norm dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska, w celu wspierania zarówno wyników agronomicznych gospodarstw rolnych, jak i ich efektywności środowiskowej, opracowywane będą plany gospodarki składnikami odżywczymi; pomoże w tym specjalne elektroniczne narzędzie dotyczące zrównoważonego charakteru gospodarstw rolnych, które państwa członkowskie będą udostępniać rolnikom. Narzędzie to powinno zapewnić wsparcie w podejmowaniu decyzji w gospodarstwach, począwszy od minimalnych funkcji w zakresie gospodarki składnikami odżywczymi. Szeroki zakres interoperacyjności i modułowa struktura powinny również umożliwić dodawanie innych aplikacji elektronicznych do zarządzania gospodarstwem i e-rządzenia. Aby zapewnić równe warunki działania dla rolników w całej UE, Komisja może wesprzeć państwa członkowskie w opracowywaniu wspomnianego narzędzia, a także w świadczeniu koniecznych do jego funkcjonowania usług przechowywania i przetwarzania danych.

(22)Ramy norm dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska mają na celu przyczynienie się do łagodzenia zmiany klimatu i przystosowania się do niej, sprostania wyzwaniom związanym z wodą, przyczynienie się do ochrony gleb i jej jakości oraz ochrony różnorodności biologicznej i jej jakości. Powyższe ramy należy udoskonalić, w szczególności uwzględniając praktyki określone do 2020 r. w ramach ekologizacji płatności bezpośrednich, a także łagodzenie zmiany klimatu oraz potrzebę poprawy zrównoważonego charakteru produkcji rolnej. Uznaje się, że każda norma dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska przyczynia się do realizacji wielu celów. W celu wdrożenia przedmiotowych ram państwa członkowskie w odniesieniu do każdej normy ustanowionej na szczeblu unijnym powinny określić normę krajową, uwzględniając szczególne cechy danego obszaru, w tym warunki glebowe i klimatyczne, istniejące warunki gospodarki rolnej, cechy agronomiczne poszczególnych rodzajów produkcji, różnice między uprawami rocznymi, wieloletnimi i inną wyspecjalizowaną produkcją, użytkowanie gruntów, płodozmian, lokalne i tradycyjne praktyki gospodarki rolnej oraz strukturę gospodarstw rolnych. Państwa członkowskie mogą również zdefiniować równoważne praktyki lub systemy certyfikacji przynoszące korzyści dla klimatu i środowiska, podobne do skutków jednej praktyki lub większej liczby praktyk związanych z normami dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska lub przewyższające takie skutki.

Poprawka23


Motyw 23


Poprawka

(23)Państwa członkowskie muszą w pełni wdrożyć wymogi podstawowe w zakresie zarządzania, aby zaczęły one obowiązywać na poziomie gospodarstw i służyły zapewnianiu równego traktowania rolników. W celu zagwarantowania spójności przepisów dotyczących warunkowości poprzez poprawienie zrównoważonego charakteru polityki, wymogi podstawowe w zakresie zarządzania powinny obejmować główne akty prawne Unii w dziedzinie środowiska, zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt, zdrowia roślin oraz dobrostanu zwierząt, których wdrożenie na poziomie krajowym wiąże się z nałożeniem na rolników indywidualnych ściśle określonych obowiązków, w tym obowiązków na podstawie dyrektywy Rady 92/43/EWG11 i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE12 lub dyrektywy Rady 91/676/EWG13. Mając na uwadze podjęcie działań następczych w odniesieniu do wspólnego oświadczenia złożonego przez Parlament Europejski i Radę, załączonego do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/201314, odpowiednie przepisy dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady15 i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE16 włączono w zakres warunkowości w formie wymogów podstawowych w zakresie zarządzania oraz odpowiednio dostosowano wykaz norm dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska.

(23)Państwa członkowskie muszą w pełni wdrożyć wymogi podstawowe w zakresie zarządzania, aby zaczęły one obowiązywać na poziomie gospodarstw i służyły zapewnianiu równego traktowania rolników. W celu zagwarantowania spójności przepisów dotyczących warunkowości poprzez poprawienie zrównoważonego charakteru polityki, wymogi podstawowe w zakresie zarządzania powinny obejmować główne akty prawne Unii w dziedzinie środowiska, zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt, zdrowia roślin oraz dobrostanu zwierząt, których wdrożenie na poziomie krajowym wiąże się z nałożeniem na rolników indywidualnych ściśle określonych obowiązków, w tym obowiązków na podstawie dyrektywy Rady 92/43/EWG11 i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE12 lub dyrektywy Rady 91/676/EWG13. Mając na uwadze podjęcie działań następczych w odniesieniu do wspólnego oświadczenia złożonego przez Parlament Europejski i Radę, załączonego do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/201314, odpowiednie przepisy dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady15 (ramowa dyrektywa wodna) i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE16 włączono w zakres warunkowości w formie wymogów podstawowych w zakresie zarządzania oraz odpowiednio dostosowano wykaz norm dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska.

____________________

____________________

11. Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7).

11. Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7).

12. Dyrektywa 2009/147/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz.U. L 20 z 26.1.2010, s. 7).

12. Dyrektywa 2009/147/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz.U. L 20 z 26.1.2010, s. 7).

13. Dyrektywa Rady 91/676/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. dotycząca ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego (Dz.U. L 375 z 31.12.1991, s. 1).

13. Dyrektywa Rady 91/676/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. dotycząca ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego (Dz.U. L 375 z 31.12.1991, s. 1).

14. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549).

14. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549).

15. Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1).

15. Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1).

16. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania na rzecz zrównoważonego stosowania pestycydów (Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 71).

16. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania na rzecz zrównoważonego stosowania pestycydów (Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 71).

Poprawka24


Motyw 24


Poprawka

(24)Aby usprawnić zrównoważone zarządzanie i ogólną wydajność gospodarstw rolnych i przedsiębiorstw prowadzących działalność na obszarach wiejskich, państwa członkowskie powinny wprowadzić usługi doradcze dla rolników obejmujące aspekty gospodarcze, środowiskowe i społeczne, a także określić niezbędne usprawnienia wszystkich środków na poziomie gospodarstwa przewidzianych w planach strategicznych WPR. Dzięki takim usługom doradczym rolnicy i inni beneficjenci wsparcia w ramach WPR powinni zyskać większą świadomość związku między zarządzaniem gospodarstwem i gospodarowaniem gruntami z jednej strony a niektórymi normami, wymogami i informacjami, w tym dotyczącymi środowiska i klimatu, z drugiej strony. Wykaz takich norm, wymogów i informacji obejmuje normy odnoszące się do rolników i innych beneficjentów WPR lub dla nich niezbędne, określone w planach strategicznych WPR, a także normy, wymogi i informacje wynikające z przepisów dotyczących wody i zrównoważonego stosowania pestycydów, jak również z inicjatyw w zakresie przeciwdziałania oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe i zarządzania ryzykiem. W celu poprawy jakości i skuteczności doradztwa państwa członkowskie powinny włączyć doradców do systemów wiedzy i innowacji w dziedzinie rolnictwa („AKIS”), aby móc udzielać aktualnych informacji technologicznych i naukowych opracowanych w ramach badań naukowych i innowacji.

(24)Aby usprawnić zrównoważone zarządzanie i ogólną wydajność gospodarstw rolnych i przedsiębiorstw prowadzących działalność na obszarach wiejskich, państwa członkowskie powinny zapewnić wysokiej jakości usługi doradcze dla rolników obejmujące aspekty gospodarcze, środowiskowe i społeczne, a także określić niezbędne usprawnienia wszystkich środków na poziomie gospodarstwa przewidzianych w planach strategicznych WPR. Dzięki takim usługom doradczym rolnicy i inni beneficjenci wsparcia w ramach WPR powinni zyskać większą świadomość związku między zarządzaniem gospodarstwem i gospodarowaniem gruntami z jednej strony a niektórymi normami, wymogami i informacjami, w tym dotyczącymi środowiska i klimatu, z drugiej strony. Wykaz takich norm, wymogów i informacji obejmuje normy odnoszące się do rolników i innych beneficjentów WPR lub dla nich niezbędne, określone w planach strategicznych WPR, a także normy, wymogi i informacje wynikające z przepisów dotyczących wody i zrównoważonego stosowania pestycydów, jak również z inicjatyw w zakresie przeciwdziałania oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe i zarządzania ryzykiem. W celu poprawy jakości i skuteczności doradztwa państwa członkowskie powinny włączyć doradców do systemów wiedzy i innowacji w dziedzinie rolnictwa („AKIS”), aby móc udzielać aktualnych informacji technologicznych i naukowych opracowanych w ramach badań naukowych i innowacji. Wszelkie inicjatywy Unii dotyczące usług doradczych i systemów innowacyjnych powinny opierać się w miarę możliwości na istniejących usługach i systemach na szczeblu państw członkowskich.

Poprawka25


Motyw 26


Poprawka

(26)W przepisach Unii należy określić, że państwa członkowskie powinny wprowadzić w swoich planach strategicznych WPR wymogi dotyczące minimalnego obszaru warunkującego otrzymanie płatności niezwiązanych z wielkością produkcji. Takie wymogi powinny być związane z koniecznością uniknięcia nadmiernego obciążenia administracyjnego spowodowanego zarządzaniem licznymi płatnościami niskich kwot oraz z potrzebą zapewnienia, by wsparcie skutecznie przyczyniało się do realizacji celów WPR, na które przeznacza się płatności bezpośrednie niezwiązane z wielkością produkcji. Aby zagwarantować minimalny poziom wsparcia dochodu z działalności rolniczej dla wszystkich osób faktycznie prowadzących działalność rolniczą oraz aby zachować zgodność z celem traktatowym dotyczącym zapewniania odpowiedniego poziomu życia ludności wiejskiej, należy ustanowić roczną płatność obszarową niezwiązaną z wielkością produkcji, należącą do rodzaju interwencji „podstawowe wsparcie dochodu do celów stabilności”. Aby poprawić ukierunkowanie tego wsparcia, można dokonać zróżnicowania kwot płatności dla różnych grup terytoriów w oparciu o warunki społeczno-gospodarcze lub agronomiczne. Aby uniknąć niekorzystnego wpływu na dochody rolników, państwa członkowskie mogą zdecydować o wdrożeniu podstawowego wsparcia dochodu do celów stabilności w oparciu o uprawnienia do płatności. W takim przypadku wartość uprawnień do płatności przed jakąkolwiek dalszą konwergencją powinna być proporcjonalna do ich wartości określonej w ramach systemów płatności podstawowej zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1307/2013, z uwzględnieniem także płatności z tytułu praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska. Państwa członkowskie powinny również osiągnąć bardziej zaawansowaną konwergencję, aby kontynuować stopniowe odchodzenie od wcześniejszych wartości.

(26)W przepisach Unii należy określić, że państwa członkowskie powinny wprowadzić w swoich planach strategicznych WPR wymogi dotyczące minimalnego obszaru warunkującego otrzymanie płatności niezwiązanych z wielkością produkcji. Takie wymogi powinny być związane z koniecznością uniknięcia nadmiernego obciążenia administracyjnego spowodowanego zarządzaniem licznymi płatnościami niskich kwot oraz z potrzebą zapewnienia, by wsparcie skutecznie przyczyniało się do realizacji celów WPR, na które przeznacza się płatności bezpośrednie niezwiązane z wielkością produkcji. Aby zagwarantować minimalny poziom wsparcia dochodu z działalności rolniczej dla wszystkich rolników aktywnych zawodowo oraz aby zachować zgodność z celem traktatowym dotyczącym zapewniania odpowiedniego poziomu życia ludności wiejskiej, należy ustanowić roczną płatność obszarową niezwiązaną z wielkością produkcji, należącą do rodzaju interwencji „podstawowe wsparcie dochodu do celów stabilności”. Aby poprawić ukierunkowanie tego wsparcia, można dokonać zróżnicowania kwot płatności dla różnych grup terytoriów w oparciu o warunki społeczno-gospodarcze, środowiskowe lub agronomiczne. Aby uniknąć niekorzystnego wpływu na dochody rolników, państwa członkowskie mogą zdecydować o wdrożeniu podstawowego wsparcia dochodu do celów stabilności w oparciu o uprawnienia do płatności. W takim przypadku wartość uprawnień do płatności przed jakąkolwiek dalszą konwergencją powinna być proporcjonalna do ich wartości określonej w ramach systemów płatności podstawowej zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1307/2013, z uwzględnieniem także płatności z tytułu praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska. Państwa członkowskie powinny również osiągnąć bardziej zaawansowaną konwergencję, aby stopniowo przejść do pełnej konwergencji do 2026 r.

Poprawka26


Motyw 26 a (nowy)


Poprawka

(26a)Wsparcie dochodu w ramach WPR jest głównym czynnikiem przyczyniającym się do stabilności i trwałości wielu małych i rodzinnych gospodarstw w całej Europie, i chociaż wzrosły oczekiwania wobec rolników, to wysokość świadczeń pieniężnych pozostaje bez zmian. Ogólny udział WPR w UE zmniejsza się, podczas gdy kryzysy rynkowe w sektorze i spadająca liczba aktywnych rolników nadal zagrażają przetrwaniu tego sektora. Model gospodarstwa rodzinnego powinien być chroniony jako cel ogólny WPR i poprzez plany strategiczne państw członkowskich, przy zapewnieniu odpowiedniego miejsca dla zasadniczej roli tego modelu w przyczynianiu się do wzmocnienia tkanki społecznej życia na wsi i zapewnieniu sposobu utrzymania dla wielu mieszkańców wsi. Gospodarstwa rodzinne przyczyniają się do zrównoważonej produkcji żywności, zachowania zasobów naturalnych, zaspokajania potrzeb w zakresie dywersyfikacji i zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego. Pierwszymi rolnikami odczuwającymi ogromną presję globalizacji będą ci, którzy realizują model małego gospodarstwa rodzinnego. Taka sytuacja oznaczałaby oczywistą porażkę w osiąganiu celów WPR i podważałaby argumenty przemawiające za wsparciem WPR w przyszłości. W związku z tym plany strategiczne WPR powinny wspierać poprzez swoje cele szczegółowe utrzymanie ochrony tego modelu rolnictwa.

Poprawka27


Motyw 28


Poprawka

(28)Podstawą rolnictwa Unii pozostają małe gospodarstwa, które odgrywają istotną rolę we wspieraniu zatrudnienia na obszarach wiejskich i przyczyniają się do rozwoju terytorialnego. W celu promowania bardziej zrównoważonego podziału wsparcia oraz zmniejszenia obciążenia administracyjnego beneficjentów otrzymujących niewielkie kwoty państwa członkowskie powinny móc zaproponować drobnym producentom rolnym możliwość zastąpienia innych płatności bezpośrednich płatnością ryczałtową.

(28)Podstawą rolnictwa Unii pozostają małe gospodarstwa, które odgrywają istotną rolę we wspieraniu zatrudnienia na obszarach wiejskich i przyczyniają się do rozwoju terytorialnego. W celu promowania bardziej zrównoważonego podziału wsparcia oraz zmniejszenia obciążenia administracyjnego beneficjentów otrzymujących niewielkie kwoty państwa członkowskie powinny móc zaproponować drobnym producentom rolnym możliwość zastąpienia płatności bezpośrednich płatnością ryczałtową. Jednakże aby jeszcze bardziej zmniejszyć obciążenia administracyjne, należy zezwolić państwom członkowskim na automatyczne włączenie określonych rolników wstępnie do systemu uproszczonego, dając im możliwość wycofania się z tego systemu w określonym terminie. W myśl zasady proporcjonalności należy dać państwom członkowskim możliwość stworzenia ograniczonego systemu kontroli dotyczących warunkowości z przeznaczeniem dla drobnych producentów rolnych uczestniczących w systemie uproszczonym.

Poprawka28


Motyw 30 a (nowy)


Poprawka

(30a)Rolnictwo ekologiczne rozwija się w wielu państwach członkowskich i posiada udokumentowane osiągnięcia w dostarczaniu dóbr publicznych, ochronie usług ekosystemowych i zasobów naturalnych, ograniczaniu nakładów, zachęcaniu do pracy w rolnictwie młodych rolników, a w szczególności kobiet, tworzeniu miejsc pracy, eksperymentowaniu z nowymi modelami biznesowymi, zaspokajaniu potrzeb społecznych i rewitalizacji obszarów wiejskich. Jednak wzrost zapotrzebowania na produkty ekologiczne nadal przewyższa wzrost produkcji. Państwa członkowskie powinny zadbać o to, by ich plany strategiczne WPR obejmowały cele zwiększenia udziału gruntów rolnych objętych zarządzaniem ekologicznym w celu zaspokojenia rosnącego popytu na produkty ekologiczne oraz rozwoju całego ekologicznego łańcucha dostaw. Państwa członkowskie powinny być zdolne do finansowania przechodzenia na rolnictwo ekologiczne i utrzymywania produkcji ekologicznej za pośrednictwem działań dotyczących rozwoju obszarów wiejskich lub za pośrednictwem ekoprogramów, lub poprzez połączenie obu tych środków, i powinny zadbać o to, by przydzielone budżety odpowiadały oczekiwanemu wzrostowi produkcji ekologicznej.

Poprawka29


Motyw 31


Poprawka

(31)WPR powinna zapewnić osiąganie przez państwa członkowskie lepszych wyników dotyczących środowiska poprzez poszanowanie lokalnych potrzeb i faktycznych warunków prowadzenia działalności przez rolników. W swoich planach strategicznych WPR państwa członkowskie powinny wprowadzić, w ramach płatności bezpośrednich, dobrowolne dla rolników ekoprogramy, które powinny być w pełni skoordynowane z innymi odpowiednimi interwencjami. Państwa członkowskie powinny je zdefiniować jako płatność przyznawaną w charakterze zachęty do dostarczania dóbr publicznych lub wynagrodzenia za dostarczanie dóbr publicznych poprzez stosowanie praktyk rolniczych korzystnych dla środowiska i klimatu lub jako rekompensatę za wprowadzenie takich praktyk. W obu przypadkach powinny one mieć na celu lepszą realizację celów środowiskowych i klimatycznych WPR oraz być opracowane w taki sposób, aby wychodziły poza obowiązkowe wymogi, które przewidziano już w systemie warunkowości. Państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o wprowadzeniu ekoprogramów dotyczących takich praktyk rolniczych, jak ulepszone zarządzanie pastwiskami trwałymi oraz elementami krajobrazu oraz rolnictwo ekologiczne. Systemy te mogą również obejmować „programy podstawowe”, które mogą być warunkiem podjęcia bardziej ambitnych zobowiązań dotyczących rozwoju obszarów wiejskich.

(31)WPR powinna zapewnić osiąganie przez państwa członkowskie lepszych wyników dotyczących środowiska poprzez poszanowanie lokalnych potrzeb i faktycznych warunków prowadzenia działalności przez rolników. W swoich planach strategicznych WPR państwa członkowskie powinny wprowadzić, w ramach płatności bezpośrednich, dobrowolne dla rolników ekoprogramy, które powinny być w pełni skoordynowane z innymi odpowiednimi interwencjami. Państwa członkowskie powinny je zdefiniować jako płatność przyznawaną w charakterze zachęty do dostarczania dóbr publicznych lub wynagrodzenia za dostarczanie dóbr publicznych poprzez stosowanie praktyk rolniczych korzystnych dla środowiska i klimatu. Powinny one mieć na celu lepszą realizację celów środowiskowych i klimatycznych WPR oraz być opracowane w taki sposób, aby wychodziły poza obowiązkowe wymogi, które przewidziano już w systemie warunkowości. Państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o wprowadzeniu ekoprogramów w celu promowania modeli produkcji korzystnych dla środowiska, w szczególności hodowli ekstensywnej, oraz wszelkiego rodzaju praktyk rolniczych, takich jak ulepszone zarządzanie pastwiskami trwałymi, elementami krajobrazu oraz systemy certyfikacji środowiskowej obejmujące rolnictwo ekologiczne, produkcję integrowaną czy rolnictwo konserwujące. Systemy te mogą również obejmować środki mające inny charakter niż zobowiązania środowiskowe i klimatyczne polityki rozwoju obszarów wiejskich, bądź środki o takim samym charakterze uznane za „programy podstawowe”, które mogą być warunkiem podjęcia bardziej ambitnych zobowiązań dotyczących rozwoju obszarów wiejskich.

Poprawka30


Motyw 33


Poprawka

(33)Należy zapewnić zgodność wsparcia dochodów związanego z wielkością produkcji z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii. Obejmuje to w szczególności wymogi protokołu ustaleń między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie nasion oleistych w ramach GATT17, odpowiednio do zmian w oddzielnym obszarze bazowym UE dla nasion oleistych, wynikających ze zmian w składzie UE. Komisja powinna być uprawniona do przyjęcia w tym celu aktów wykonawczych określających szczegółowe przepisy w tym zakresie.

skreśla się

_________________

17 Protokół ustaleń między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie nasion oleistych w ramach GATT (Dz.U. L 147 z 18.6.1993).

Poprawka31


Motyw 35


Poprawka

(35)Aby przyczynić się do realizacji celów WPR i wzmocnić synergie z innymi instrumentami WPR, konieczne są sektorowe rodzaje interwencji. Zgodnie z modelem realizacji minimalne wymogi dotyczące treści i celów takich rodzajów interwencji sektorowych powinny zostać opracowane na poziomie unijnym, aby zapewnić równe szanse na rynku wewnętrznym i zapobiec powstaniu warunków nierównej i niesprawiedliwej konkurencji. Państwa członkowskie powinny uzasadnić włączenie takich rodzajów interwencji do swoich planów strategicznych WPR i zapewnić spójność z innymi interwencjami na poziomie sektorowym. Szeroko rozumiane rodzaje interwencji, które należy ustanowić na poziomie unijnym, powinny obejmować sektory owoców i warzyw, wina, produktów pszczelich, oliwy z oliwek i oliwek stołowych, chmielu i innych produktów, które mogą zostać określone w przyszłości, w przypadku których uznano, że ustanowienie programów sektorowych będzie miało korzystny wpływ na osiągnięcie niektórych lub wszystkich celów ogólnych i szczegółowych WPR wyznaczonych w niniejszym rozporządzeniu.

(35)Aby przyczynić się do realizacji celów WPR i wzmocnić synergie z innymi instrumentami WPR, konieczne są sektorowe rodzaje interwencji. Zgodnie z modelem realizacji minimalne wymogi dotyczące treści i celów takich rodzajów interwencji sektorowych powinny zostać opracowane na poziomie unijnym, aby zapewnić równe szanse na rynku wewnętrznym i zapobiec powstaniu warunków nierównej i niesprawiedliwej konkurencji. Państwa członkowskie powinny uzasadnić włączenie takich rodzajów interwencji do swoich planów strategicznych WPR i zapewnić spójność z innymi interwencjami na poziomie sektorowym. Szeroko rozumiane rodzaje interwencji, które należy ustanowić na poziomie unijnym, powinny obejmować sektory owoców i warzyw, wina, produktów pszczelich, oliwy z oliwek i oliwek stołowych, chmielu i innych produktów, które zostały określone w art. 39, w przypadku których uznano, że ustanowienie programów sektorowych będzie miało korzystny wpływ na osiągnięcie niektórych lub wszystkich celów ogólnych i szczegółowych WPR wyznaczonych w niniejszym rozporządzeniu.

Poprawka32


Motyw 35 a (nowy)


Poprawka

(35a)Mając na uwadze zwiększenie puli środków przewidzianych dla sektora pszczelarskiego oraz ze względu na istotną rolę, jaką odgrywa on w ochronie różnorodności biologicznej i w produkcji żywności, należy również zwiększyć pułap współfinansowania unijnego i dodać nowe środki kwalifikowalne ukierunkowane na rozwój tego sektora.

Poprawka33


Motyw 37


Poprawka

(37)Zasady odnoszące się do interwencji związanych z rozwojem obszarów wiejskich określono na szczeblu unijnym, szczególnie w zakresie podstawowych wymogów dotyczących stosowania przez państwa członkowskie kryteriów kwalifikacji. Państwa członkowskie powinny jednak mieć duży margines swobody, jeśli chodzi o definiowanie konkretnych warunków zgodnie z własnymi potrzebami. Rodzaje interwencji związane z rozwojem obszarów wiejskich obejmują płatności z tytułu zobowiązań środowiskowych, klimatycznych i innych zobowiązań w dziedzinie zarządzania, które państwa członkowskie powinny wspierać na całym swoim terytorium zgodnie ze swoimi szczególnymi krajowymi, regionalnymi lub lokalnymi potrzebami. Państwa członkowskie powinny przyznawać płatności rolnikom i innym zarządcom gruntu, którzy dobrowolnie podejmują zobowiązania w dziedzinie zarządzania przyczyniające się do łagodzenia zmiany klimatu i przystosowania się do niej oraz do ochrony i poprawy stanu środowiska naturalnego, w tym jakości i ilości wody, jakości powietrza, gleby, bioróżnorodności i usług ekosystemowych, w tym dobrowolnych zobowiązań w ramach sieci Natura 2000 oraz wsparcia dla różnorodności genetycznej. Wsparcie w ramach płatności z tytułu zobowiązań w dziedzinie zarządzania można również przyznawać na podejścia kierowane lokalnie, zintegrowane lub opierające się na współpracy oraz na interwencje zorientowane na rezultaty.

(37)Zasady odnoszące się do interwencji związanych z rozwojem obszarów wiejskich określono na szczeblu unijnym, szczególnie w zakresie podstawowych wymogów dotyczących stosowania przez państwa członkowskie kryteriów kwalifikacji. Państwa członkowskie powinny jednak mieć duży margines swobody, jeśli chodzi o definiowanie konkretnych warunków zgodnie z własnymi potrzebami. Rodzaje interwencji związane z rozwojem obszarów wiejskich obejmują płatności z tytułu zobowiązań środowiskowych, klimatycznych i innych zobowiązań w dziedzinie zarządzania, które państwa członkowskie powinny wspierać na całym swoim terytorium zgodnie ze swoimi szczególnymi krajowymi, regionalnymi lub lokalnymi potrzebami. Państwa członkowskie powinny przyznawać płatności rolnikom, grupom rolników i innym zarządcom gruntu, którzy dobrowolnie podejmują zobowiązania w dziedzinie zarządzania przyczyniające się do łagodzenia zmiany klimatu i przystosowania się do niej oraz do ochrony i poprawy stanu środowiska naturalnego, w tym jakości i ilości wody, jakości powietrza, gleby, bioróżnorodności i usług ekosystemowych, w tym dobrowolnych zobowiązań w ramach sieci Natura 2000, obszarów o wysokiej wartości przyrodniczej oraz wsparcia dla różnorodności genetycznej. Wsparcie w ramach płatności z tytułu zobowiązań w dziedzinie zarządzania można również przyznawać na podejścia kierowane lokalnie, zintegrowane, wspólne lub opierające się na współpracy oraz na interwencje zorientowane na rezultaty.

Poprawka34


Motyw 38


Poprawka

(38)Wsparcie z tytułu zobowiązań w dziedzinie zarządzania może obejmować premie dla rolnictwa ekologicznego na utrzymywanie gruntów ekologicznych lub konwersję na grunty ekologiczne; płatności z tytułu innych rodzajów interwencji wspierających systemy produkcji przyjazne dla środowiska, takie jak agroekologia, uprawa konserwująca i produkcja zintegrowana; usługi leśno-środowiskowe i klimatyczne oraz ochronę lasów; premie z tytułu lasów i zakładania systemów rolno-leśnych; dobrostan zwierząt; zachowanie oraz zrównoważone wykorzystanie i rozwój zasobów genetycznych. W ramach tego rodzaju interwencji państwa członkowskie mogą opracowywać inne systemy w zależności od swoich potrzeb. Ten rodzaj płatności powinien pokrywać wyłącznie dodatkowe koszty i utracone dochody będące rezultatem zobowiązań przekraczających wartość bazową obowiązkowych norm i wymogów ustanowionych w prawie unijnym i krajowym, jak również warunkowości, zgodnie z planem strategicznym WPR. Zobowiązania związane z tym rodzajem interwencji można podejmować na ustalony wcześniej roczny lub wieloletni okres, przy czym w należycie uzasadnionych przypadkach okres ten może przekraczać siedem lat.

(38)Wsparcie z tytułu zobowiązań w dziedzinie zarządzania może obejmować premie dla rolnictwa ekologicznego na utrzymywanie gruntów ekologicznych lub konwersję na grunty ekologiczne; płatności z tytułu innych rodzajów interwencji wspierających systemy produkcji przyjazne dla środowiska, takie jak rolnictwo o wysokiej wartości przyrodniczej, agroekologia, uprawa konserwująca i produkcja zintegrowana; usługi leśno-środowiskowe i klimatyczne oraz ochronę lasów; premie z tytułu lasów i zakładania systemów rolno-leśnych; ochronę tradycyjnego krajobrazu wiejskiego; dobrostan zwierząt; zachowanie oraz zrównoważone wykorzystanie i rozwój zasobów genetycznych. W ramach tego rodzaju interwencji państwa członkowskie mogą opracowywać inne systemy w zależności od swoich potrzeb, mogą wzmacniać istniejące już w niektórych regionach Unii działania rolno-środowiskowe ukierunkowane na sektor pszczelarski oraz opracowywać dalsze działania. Ten rodzaj płatności powinien pokrywać wyłącznie dodatkowe koszty i utracone dochody będące rezultatem zobowiązań przekraczających wartość bazową obowiązkowych norm i wymogów ustanowionych w prawie unijnym i krajowym, jak również warunkowości, zgodnie z planem strategicznym WPR. Państwa członkowskie powinny także dostarczać beneficjentom zachęt. Zobowiązania związane z tym rodzajem interwencji można podejmować na ustalony wcześniej roczny lub wieloletni okres, przy czym w należycie uzasadnionych przypadkach okres ten może przekraczać siedem lat.

Poprawka35


Motyw 39


Poprawka

(39)Środki w zakresie leśnictwa powinny przyczyniać się do realizacji strategii leśnej dla Unii Europejskiej i opierać się na krajowych lub regionalnych programach leśnych państw członkowskich lub równoważnych instrumentach, które należy opracowywać na podstawie zobowiązań wynikających z rozporządzenia w sprawie włączenia emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych pochodzących z działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem [rozporządzenie LULUCF] oraz zobowiązań podjętych na konferencjach ministerialnych w sprawie ochrony lasów w Europie. Interwencje powinny opierać się na planach urządzenia lasu lub równoważnych instrumentach i mogą obejmować rozwój obszarów leśnych i zrównoważone zarządzanie lasami, w tym zalesianie gruntów oraz tworzenie i odnawianie systemów rolno-leśnych; ochronę, odtwarzanie i poprawę stanu zasobów leśnych, z uwzględnieniem potrzeb adaptacyjnych; inwestycje służące zagwarantowaniu i poprawie ochrony lasu i jego odporności, a także świadczenie usług w zakresie ekosystemów leśnych i klimatu; oraz środki i inwestycje wspierające odnawialne źródła energii oraz biogospodarkę.

(39)Środki w zakresie leśnictwa powinny przyczyniać się do powszechniejszego wykorzystywania systemów rolno-leśnych i realizacji strategii leśnej dla Unii Europejskiej oraz opierać się na krajowych lub regionalnych programach leśnych państw członkowskich lub równoważnych instrumentach, które należy opracowywać na podstawie zobowiązań wynikających z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/8411a oraz zobowiązań podjętych na konferencjach ministerialnych w sprawie ochrony lasów w Europie. Interwencje powinny opierać się na planach urządzenia lasu lub równoważnych instrumentach i mogą obejmować rozwój obszarów leśnych i zrównoważone zarządzanie lasami, w tym zalesianie gruntów, zapobieganie pożarom oraz tworzenie i odnawianie systemów rolno-leśnych; ochronę, odtwarzanie i poprawę stanu zasobów leśnych, z uwzględnieniem potrzeb adaptacyjnych; inwestycje służące zagwarantowaniu i poprawie ochrony lasu i jego odporności, a także świadczenie usług w zakresie ekosystemów leśnych i klimatu; oraz środki i inwestycje wspierające odnawialne źródła energii oraz biogospodarkę.

_____________________

1a Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/841 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie włączenia emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w wyniku działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem do ram polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030 i zmieniające rozporządzenie (UE) nr 525/2013 oraz decyzję nr 529/2013/UE (Dz.U. L 156 z 19.6.2018, s. 1).

Poprawka36


Motyw 40


Poprawka

(40)Aby zapewnić godziwy dochód i odporność sektora rolnictwa na całym terytorium Unii, państwa członkowskie mogą przyznać wsparcie rolnikom prowadzącym działalność w miejscach, gdzie występują ograniczenia naturalne lub inne ograniczenia specyficzne dla obszaru. Jeżeli chodzi o płatności z tytułu obszarów z ograniczeniami naturalnymi, określenie to, stosowane w polityce rozwoju obszarów wiejskich w latach 2014–2020, powinno mieć nadal zastosowanie. Aby WPR przyczyniła się do poprawy stanu środowiska Unii i w celu wzmocnienia synergii tej polityki z finansowaniem inwestycji w środowisko i różnorodność biologiczną, konieczne jest utrzymanie odrębnego środka mającego na celu rekompensatę dla beneficjentów za niedogodności związane z wdrażaniem programu Natura 2000 i ramowej dyrektywy wodnej. W związku z tym należy w dalszym ciągu przyznawać wsparcie rolnikom i posiadaczom lasów ze względu na doświadczane przez nich szczególne niedogodności wynikające z wdrażania dyrektywy 2009/147/WE i dyrektywy 92/43/EWG oraz aby przyczynić się do skutecznego zarządzania obszarami Natura 2000. Należy również udostępniać rolnikom wsparcie, aby pomóc im w uporaniu się z niedogodnościami na obszarach znajdujących się w dorzeczach, wynikającymi z wdrażania ramowej dyrektywy wodnej. Wsparcie powinno być powiązane z określonymi wymogami opisanymi w planach strategicznych WPR, wykraczającymi poza odpowiednie obowiązkowe normy i wymogi. Państwa członkowskie powinny również zapewnić, aby płatności dla rolników nie prowadziły do podwójnego finansowania ze środków ekoprogramów. Opracowując plany strategiczne WPR, państwa członkowskie powinny ponadto uwzględniać specyficzne potrzeby obszarów Natura 2000.

(40)Aby zapewnić godziwy dochód i odporność sektora rolnictwa na całym terytorium Unii, państwa członkowskie mogą przyznać wsparcie rolnikom prowadzącym działalność w miejscach, gdzie występują ograniczenia naturalne lub inne ograniczenia specyficzne dla obszaru, w tym na obszarach górskich i w regionach wyspiarskich. Jeżeli chodzi o płatności z tytułu obszarów z ograniczeniami naturalnymi, określenie to, stosowane w polityce rozwoju obszarów wiejskich w latach 2014–2020, powinno mieć nadal zastosowanie. Aby WPR przyczyniła się do poprawy stanu środowiska Unii i w celu wzmocnienia synergii tej polityki z finansowaniem inwestycji w środowisko i różnorodność biologiczną, konieczne jest utrzymanie odrębnego środka mającego na celu rekompensatę dla beneficjentów za niedogodności związane z wdrażaniem programu Natura 2000, ustanowionego dyrektywą Rady 92/43/EWG1a, i ramowej dyrektywy wodnej. W związku z tym należy w dalszym ciągu przyznawać wsparcie rolnikom i posiadaczom lasów ze względu na doświadczane przez nich szczególne niedogodności wynikające z wdrażania dyrektywy 2009/147/WE i dyrektywy 92/43/EWG oraz aby przyczynić się do skutecznego zarządzania obszarami Natura 2000. Należy również udostępniać rolnikom wsparcie, aby pomóc im w uporaniu się z niedogodnościami na obszarach znajdujących się w dorzeczach, wynikającymi z wdrażania ramowej dyrektywy wodnej. Wsparcie powinno być powiązane z określonymi wymogami opisanymi w planach strategicznych WPR, wykraczającymi poza odpowiednie obowiązkowe normy i wymogi. Państwa członkowskie powinny również zapewnić, aby płatności dla rolników nie prowadziły do podwójnego finansowania ze środków ekoprogramów, a jednocześnie by umożliwiły wystarczającą elastyczność w planach strategicznych, ułatwiając komplementarność między różnymi rodzajami interwencji. Opracowując plany strategiczne WPR, państwa członkowskie powinny ponadto uwzględniać specyficzne potrzeby obszarów Natura 2000.

____________________

1a Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7).

Poprawka37


Motyw 41


Poprawka

(41)Cele WPR należy również realizować poprzez wspieranie inwestycji produkcyjnych i nieprodukcyjnych, w gospodarstwach, jak i poza gospodarstwami. Tego rodzaju inwestycje mogą dotyczyć infrastruktury związanej z rozwojem, modernizacją lub przystosowaniem się do zmiany klimatu rolnictwa i leśnictwa, w tym dostępu do gruntów rolnych i leśnych, scalania i poprawy gruntów oraz dostaw i oszczędzania energii i wody. Aby skuteczniej zapewnić spójność planów strategicznych WPR z celami Unii, a także równe warunki działania w państwach członkowskich, w niniejszym rozporządzeniu ujęto wykaz negatywny tematów inwestycji.

(41)Cele WPR należy również realizować poprzez wspieranie inwestycji produkcyjnych i nieprodukcyjnych mających na celu wzmocnienie odporności gospodarstw. Tego rodzaju inwestycje mogą dotyczyć między innymi infrastruktury związanej z rozwojem, modernizacją lub przystosowaniem się do zmiany klimatu rolnictwa i leśnictwa, w tym dostępem do gruntów rolnych i leśnych, scalaniem i poprawą gruntów, praktykami rolno-leśnych oraz dostawami i oszczędzaniem energii i wody. Aby skuteczniej zapewnić spójność planów strategicznych WPR z celami Unii, a także równe warunki działania w państwach członkowskich, w niniejszym rozporządzeniu ujęto wykaz negatywny tematów inwestycji.

Poprawka38


Motyw 42


Poprawka

(42)Mając na uwadze konieczność wyeliminowania luk inwestycyjnych w unijnym sektorze rolnictwa i usprawnienia dostępu do instrumentów finansowych dla grup priorytetowych, w szczególności dla młodych rolników i nowych podmiotów o wyższym profilu ryzyka, należy zachęcać do korzystania z gwarancji InvestEU oraz do łączenia dotacji z instrumentami finansowymi. Ponieważ korzystanie z instrumentów finansowych w państwach członkowskich jest mocno zróżnicowane ze względu na różnice dotyczące dostępu do finansowania, rozwoju sektora bankowego, obecności kapitału wysokiego ryzyka oraz obeznania administracji publicznych i potencjalnych beneficjentów z instrumentami finansowymi, państwa członkowskie powinny ustanowić w planie strategicznym WPR odpowiednie cele końcowe, beneficjentów i warunki preferencyjne, a także inne możliwe zasady kwalifikowalności.

(42)Mając na uwadze konieczność wyeliminowania luk inwestycyjnych w unijnym sektorze rolnictwa i usprawnienia dostępu do instrumentów finansowych dla grup priorytetowych, w szczególności dla młodych rolników i nowych podmiotów o wyższym profilu ryzyka, należy zachęcać do łączenia dotacji z instrumentami finansowymi. Ponieważ korzystanie z instrumentów finansowych w państwach członkowskich jest mocno zróżnicowane ze względu na różnice dotyczące dostępu do finansowania, rozwoju sektora bankowego, obecności kapitału wysokiego ryzyka oraz obeznania administracji publicznych i potencjalnych beneficjentów z instrumentami finansowymi, państwa członkowskie powinny ustanowić w planie strategicznym WPR odpowiednie cele końcowe, beneficjentów i warunki preferencyjne, a także inne możliwe zasady kwalifikowalności.

Poprawka39


Motyw 43


Poprawka

(43)Młodzi rolnicy i nowe podmioty wciąż napotykają znaczne przeszkody dotyczące dostępu do gruntów, wysokich cen i dostępu do kredytów. Ich przedsiębiorstwa są w większym stopniu zagrożone zmiennością cen (zarówno w odniesieniu do nakładów, jak i plonów), a podmioty te mają duże potrzeby w zakresie szkolenia z umiejętności w dziedzinie przedsiębiorczości i zarządzania. Istotne jest zatem, aby kontynuować udzielanie wsparcia na rozpoczęcie działalności nowych przedsiębiorstw i nowych gospodarstw rolnych. Państwa członkowskie powinny opracować podejście strategiczne oraz określić jasny i spójny zestaw interwencji na rzecz wymiany pokoleń w ramach dotyczącego tej kwestii celu szczegółowego. W tym celu państwa członkowskie mogą ustanowić w swoich planach strategicznych WPR preferencyjne warunki dotyczące instrumentów finansowych dla młodych rolników i nowych podmiotów, w tym koncentrację tematyczną w kwocie odpowiadającej co najmniej 2 % rocznej puli płatności bezpośrednich. Należy zwiększyć maksymalną kwotę pomocy na rozpoczęcie działalności przez młodych rolników i na zakładanie przedsiębiorstw wiejskich do 100 000 EUR, przy czym beneficjenci powinni móc skorzystać z tej kwoty również za pośrednictwem instrumentów finansowych lub w połączeniu z taką formą wsparcia.

(43)Młodzi rolnicy i nowi rolnicy wciąż napotykają znaczne przeszkody dotyczące dostępu do gruntów, wysokich cen i dostępu do kredytów. Ich przedsiębiorstwa są w większym stopniu zagrożone zmiennością cen (zarówno w odniesieniu do nakładów, jak i plonów), a podmioty te mają duże potrzeby w zakresie szkolenia z umiejętności w dziedzinie przedsiębiorczości, zapobiegania ryzyku i zarządzania. Istotne jest zatem, aby kontynuować udzielanie wsparcia na rozpoczęcie działalności nowych przedsiębiorstw i nowych gospodarstw rolnych. Państwa członkowskie powinny opracować podejście strategiczne oraz określić jasny i spójny zestaw interwencji na rzecz wymiany pokoleń w ramach dotyczącego tej kwestii celu szczegółowego. W tym celu państwa członkowskie mogą ustanowić w swoich planach strategicznych WPR preferencyjne warunki dotyczące instrumentów finansowych dla młodych rolników i nowych podmiotów, w tym koncentrację tematyczną w kwocie odpowiadającej co najmniej 2 % rocznej puli płatności bezpośrednich w pierwszym filarze. Należy zwiększyć maksymalną kwotę pomocy na rozpoczęcie działalności przez młodych rolników i na zakładanie przedsiębiorstw wiejskich do 100 000 EUR, przy czym beneficjenci powinni móc skorzystać z tej kwoty również za pośrednictwem instrumentów finansowych lub w połączeniu z taką formą wsparcia.

Poprawka40


Motyw 44


Poprawka

(44)Biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia odpowiednich narzędzi do zarządzania ryzykiem, należy utrzymać finansowanie ze środków EFRROW składek ubezpieczeniowych i funduszy ubezpieczeń wzajemnych. Kategoria funduszy ubezpieczeń wzajemnych obejmuje zarówno fundusze związane ze stratami produkcyjnymi, jak i ogólne i specyficzne dla danego sektora narzędzia stabilizacji dochodów związane z utraconymi dochodami.

(44)Biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia odpowiednich narzędzi do zarządzania ryzykiem, należy utrzymać finansowanie ze środków EFRROW składek ubezpieczeniowych i funduszy ubezpieczeń wzajemnych. Kategoria funduszy ubezpieczeń wzajemnych obejmuje zarówno fundusze związane ze stratami produkcyjnymi, jak i ogólne i specyficzne dla danego sektora narzędzia stabilizacji dochodów związane z utraconymi dochodami. W celu dostosowania narzędzi zarządzania ryzykiem do wyzwań stojących przed rolnikami, w szczególności zmiany klimatu, konieczne jest włączenie do zestawu narzędzi WPR rekompensaty tytułem kosztów i strat poniesionych przez rolników w wyniku środków podjętych w celu zwalczania chorób zwierząt i szkodników roślin lub strat poniesionych przez rolników zajmujących się rolnictwem ekologicznym w wyniku zewnętrznych zanieczyszczeń, za które nie ponoszą oni odpowiedzialności. Jednakże należy zapewnić kompatybilność interwencji finansowanych ze środków EFRROW z krajowymi systemami zarządzania ryzykiem.

Poprawka41


Motyw 45


Poprawka

(45)Wsparcie powinno umożliwiać ustanowienie i wdrożenie współpracy między co najmniej dwoma podmiotami, aby zrealizować cele WPR. Wsparcie może obejmować wszystkie aspekty takiej współpracy, takie jak ustanowienie systemów jakości; wspólne działania w zakresie środowiska i działania w dziedzinie klimatu; promowanie krótkich łańcuchów dostaw i rynków lokalnych; projekty pilotażowe; projekty grup operacyjnych w ramach europejskiego partnerstwa innowacyjnego na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa, lokalne projekty rozwojowe, inteligentne wsie, stowarzyszenia kupujących i kółka rolnicze; partnerstwa gospodarstw rolnych; plany urządzenia lasu; sieci i klastry; rolnictwo społeczne; rolnictwo wspierane przez społeczność lokalną; działania wchodzące w zakres inicjatywy LEADER; oraz ustanawianie grup producentów i organizacji producentów, a także innych form współpracy uznanej za niezbędną do realizacji celów szczegółowych WPR.

(45)Wsparcie powinno umożliwiać ustanowienie i wdrożenie współpracy między co najmniej dwoma podmiotami, aby zrealizować cele WPR. Wsparcie może obejmować wszystkie aspekty takiej współpracy, takie jak ustanowienie, koszty certyfikacji i promowanie systemów jakości; wspólne działania w zakresie środowiska i działania w dziedzinie klimatu; promowanie krótkich łańcuchów dostaw i rynków lokalnych; projekty pilotażowe; projekty grup operacyjnych w ramach europejskiego partnerstwa innowacyjnego na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa, lokalne projekty rozwojowe, inteligentne wsie, stowarzyszenia kupujących i kółka rolnicze; partnerstwa gospodarstw rolnych; plany urządzenia lasu; sieci i klastry; rolnictwo społeczne; rolnictwo wspierane przez społeczność lokalną; działania wchodzące w zakres inicjatywy LEADER; oraz ustanawianie grup producentów i organizacji producentów, w tym grup producentów uznanych na mocy rozporządzenia (UE) nr 115/2012, a także innych form współpracy uznanej za niezbędną do realizacji celów szczegółowych WPR. Aby wspierać wymianę pokoleń w przypadku współpracy w kontekście dziedziczenia gospodarstw, należy rozważyć przyznanie specjalnego wsparcia dla rolników planujących zaprzestanie prowadzonej działalności rolniczej przed osiągnięciem ustawowego wieku emerytalnego.

Poprawka42


Motyw 47


Poprawka

(47)Należy kontynuować finansowanie ze środków EFRG rodzajów interwencji w formie płatności bezpośrednich i interwencji sektorowych, podczas gdy EFRROW powinien nadal służyć jako źródło finansowania dla rodzajów interwencji związanych z rozwojem obszarów wiejskich, jak opisano w niniejszym rozporządzeniu. Przepisy dotyczące zarządzania finansami WPR należy określić oddzielnie w odniesieniu do obu funduszy i do działań wspieranych w ramach tych funduszy, uwzględniając fakt, że nowy model realizacji pozwala państwom członkowskim na większą elastyczność i pomocniczość w realizacji swoich celów. Rodzaje interwencji na podstawie niniejszego rozporządzenia powinny obejmować okres od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2027 r.

(47)Należy kontynuować finansowanie ze środków EFRG rodzajów interwencji w formie płatności bezpośrednich i interwencji sektorowych, podczas gdy EFRROW powinien nadal służyć jako źródło finansowania dla rodzajów interwencji związanych z rozwojem obszarów wiejskich, jak opisano w niniejszym rozporządzeniu. Przepisy dotyczące zarządzania finansami WPR należy określić oddzielnie w odniesieniu do obu funduszy i do działań wspieranych w ramach tych funduszy, uwzględniając fakt, że nowy model realizacji pozwala państwom członkowskim na większą elastyczność i pomocniczość w realizacji swoich celów. Rodzaje interwencji na podstawie niniejszego rozporządzenia powinny obejmować okres od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2027 r.

Poprawka43


Motyw 48


Poprawka

(48)Wsparcie na rzecz płatności bezpośrednich w ramach planów strategicznych WPR należy przyznawać w ramach alokacji krajowych ustalonych w niniejszym rozporządzeniu. Wspomniane alokacje krajowe powinny odzwierciedlać fakt kontynuowania zmian, które polegają na stopniowym zwiększaniu alokacji dla państw członkowskich o najniższym poziomie wsparcia na hektar, aby zniwelować 50 % różnicy między poziomem najniższego wsparcia a 90 % średniej unijnej. Aby uwzględnić mechanizm zmniejszania płatności i wykorzystanie otrzymanego w wyniku jego zastosowania produktu w państwie członkowskim, należy zezwolić na to, aby w planie strategicznym WPR danego państwa członkowskiego całkowite orientacyjne alokacje finansowe na rok były większe niż alokacja krajowa.

(48)Ze środków EFRG nie należy wspierać działań, które mogłyby szkodzić środowisku lub które nie są spójne z celami w zakresie klimatu i środowiska zgodnymi z zasadami zrównoważonej gospodarki rolnej. Wsparcie na rzecz płatności bezpośrednich w ramach planów strategicznych WPR należy przyznawać w ramach alokacji krajowych ustalonych w niniejszym rozporządzeniu. Wspomniane alokacje krajowe powinny odzwierciedlać fakt kontynuowania zmian, które polegają na stopniowym zwiększaniu alokacji dla państw członkowskich o najniższym poziomie wsparcia na hektar, aby zniwelować 50 % różnicy między poziomem najniższego wsparcia a 90 % średniej unijnej. Aby uwzględnić mechanizm zmniejszania płatności i wykorzystanie otrzymanego w wyniku jego zastosowania produktu w państwie członkowskim, należy zezwolić na to, aby w planie strategicznym WPR danego państwa członkowskiego całkowite orientacyjne alokacje finansowe na rok były większe niż alokacja krajowa.

Poprawka44


Motyw 49


Poprawka

(49)Aby ułatwić zarządzanie środkami finansowymi EFRROW, należy ustalić jednolitą wielkość wkładu na rzecz wsparcia z EFRROW w odniesieniu do wydatków publicznych w państwach członkowskich. W odniesieniu do niektórych rodzajów operacji należy ustalić szczególną wielkość wkładu, aby uwzględnić ich szczególne znaczenie lub char

Documents

· Web viewWPR nadal odgrywa zasadniczą rolę w rozwoju obszarów wiejskich Unii Europejskiej. Dlatego też należy zahamować proces stopniowego rezygnowania z działalności rolnej,