ZANIMLJIVOSTI SURE BEKARE

- Sura El-Bekare je NAJDUŽA SURA u Kur'anu i sadrži 286 ajeta, među kojima je i „ajetu-d-dejn“ ili „ajet o dugu“ (br. 282) koji je ujedno i NAJDUŽI AJET u Kur'anu.

- Početak sure vezuje se za priču o Ademu a.s. i njegov izlazak iz dženneta zajedno sa svojom suprugom zbog prestupa koji su u njemu počinili. Naime, POJELI su sa drveta nešto, a pritom i jedino što im je Uzvišeni zabranio da počine. Kur'an ne navodi šta je to što su njih dvoje s drveta pojeli, ali, u svakom slučaju, radilo se o nekoj vrsti HRANE, za koju znamo da je, inače, jedan od uzroka pokvarenog POSTA. Adem a.s. nije smio pojesti kako bi ostao u džennetu, a ni mi to, u vremenu posta, ne smijemo, ukoliko želimo da ostanemo postači. Interesantno je da je upravo ova sura, tačnije ajeti (183-187), JEDINO MJESTO U KUR'ANU U KOJEM SE SPOMINJE POST i njegovo propisivanje.

- Da sure El-Bekare i Ali Imran čine zajedno jednu cjelinu svjedoči sljedeći podatak. Početne riječi najboljeg ajeta u Kur'anu, „Ajetul-Kursi“ (br. 255), koji se nalazi u suri El-Bekare, su također i riječi kojima počinje i sura Ali Imran: „Elif Lam Mim. Allahu la ilahe illahuvel-hajjul-kajjum“

- Nije nikakvo čudo kada kažemo da 143. ajet sure El-Bekare, koja ukupno ima 286 ajeta, označava njenu SREDINU. Međutim, ono što privlači ljudsku pažnju jeste saznanje da 143. ajet, koji se nalazi u SREDINI sure, glasi: أمة وسطا جعلناكم وكذلك ili što bi u prijevodu značilo: “I tako smo vas učinili ummetom ili zajednicom SREDNJEG puta.”Riječ وسط ili el-vasat u arapskom jeziku znači srednji, središnji ili centar. Da li je slučajno da se upravo ta riječ nađe u ajetu koji označava sredinu pomenute sure (po broju ajeta), zaključite sami.

- Većina sure El-Bekare govori o vjerovanju u Sudnji dan, oživljavanju i životu općenito, s ciljem da se u našim srcima formira „el-jekin“ ili čvrsto ubjeđenje i vjerovanje koje je Uzvišeni od nas zatražio već na njenom samom početku, pa kazao: „i onima koji u onaj svijet budu čvrsto vjerovali.“

- Na početku sure, glagol „vjerovati“ je spomenut dva puta u sadašnjem vremenu ili prezentu (ju'minun), da bi na kraju sure ponovo bio pomenut dva puta, ali u prošlom vremenskom obliku (amene). Time se ukazuje na zaokruženost jedne cjeline, u ovom slučaju sure El-Bekare, i realizaciju cilja koji se kroz nju želi postići.

Priredio: Aldin Šahbazović