2

A MAILA B MAILA C MAILA OSOTARAAdInA

16-20 4 3 11 1821-30 71 58 33 16231-40 214 146 52 41241-50 108 95 24 22751-60 30 35 1 6660tik gora 23 15 2 40

SEXUAGizonezkoa 168 129 39 336Emakumezkoa 302 220 67 589

IkASkETA MAILALehen mailakoak, arautu gabeak 63 29 1 93Bigarren Hezkuntzako graduatua, teknikari laguntzailea 41 17 2 60

Batxilergoa, teknikari espezialista 82 69 25 176Diplomatura, ingeniaritza teknikoa 173 95 53 321Lizentziatura, ingeniaritza 142 86 47 275

LAnBIdEALangabeak, erretiratuak 113 84 31 228Ikasleak 8 10 11 29Merkataritza 18 8 5 31Administrazioa, bankuak, posta… 65 54 23 142Irakaskuntza 35 38 23 96Giza eta Gizarte Zientziak 29 31 15 75Zientziak eta Informatika 38 28 7 73Osasuna 31 25 11 67Ikuskizunak, zerbitzu pertsonalak, kirola, ostalaritza, segurtasuna… 29 25 6 60

Nekazaritzako, eraikuntzako eta indus-triako langileak 63 46 15 124

JATORRIA:Iruña (Iruñerria) 355 256 84 685Nafarroa 29 44 18 90Beste Autonomi Erkidegoa 63 47 18 124Europa 3 5 3 11Beste batzuk 8 3 4 15

IKASLE GUZTIAK 925

Zubiarte Euskaltegiko ikaslegoaren hainbat datu estatistiko

Zubiarte Euskaltegira datozen ikasleengan oso ezaugarri ezberdinak aurki ditzakegu, ezaugarri hauek aniztasun aberatsa dakarkigute eta euskararen normalizaziorako ere oso aberasgarria da. Kontuan hartzen dugu gure ikasleek bi alderi aurre egin behar dietela: batetik, norberak dituen exijentzia eta motibazioei, eta bestetik gizarteak eta lan egoerak eskatzen diotenari. Horregatik, garrantzitsua da ikasleen ezaugarri orokorrak ezagutzea. Ikus ditzagun 2013-14 ikasturteko ikas-leen datuak.

AdInA

SEXUA IkASkETA MAILA LAnBIdEA JATORRIA

%64

%36%30

%10%6

%19

%35

%13 %25

%3%3

%15%10

%8%8

%7

%6

%74%10

%13

%1%2

%45

%18

%2%4

%7

%25

3

aurkibidea / editoriala

Martin Solozabal

Zubiarte Euskaltegian pozik genbiltzan Neguko oporrak hurbil geneuzkalako, baina maite genuen ikasle bat hil zen eta ez genuen jakin opo-rren aurretiko astelehenera arte. Gure alaitasuna biga-rren plano batean gelditu zen. Martin Solozabal ikas-learen omenez gauza asko egin litezke, baina askotan ahotik ez zaigu ezer irtetzen

eta bakarrik isulune senti-tua gordetzen dugu Euskal-tegiko irakasle eta ikaskide guztiok. Gertaera penaga-rria, benetan, gurekin zazpi urtez aritu ondoren.Martin Solozabal parte har-tzaile aktiboa zen gurean, ikaskide paregabea, euskara maite zuena.

Gogoan zaitugu, Martin.

Neguko oporrak, mila esker

Gabonetako oporrak, neguko oporrak, deitu nahi duzuen bezala, baina garai berezia da non “zorionak” hitza inoiz baino gehiagotan esan eta entzuten den. Ni ere ez naiz isilduko eta zorionak esan eta eskerrak eman nahi dizkizuet. Bai, irakurri duzue: esker ona besterik ez daukat zuentzat. Aldizkaritxo honen tartetxo hau eta adierazpen askata-suna probestuz, pentsatzen eta sentitzen dudana adieraz-teko aukera dut. Hortaz, es-kerrak:Nire inguruan dauden irakas-leontzat, ikasleei irakasteaz gain, niri ere asko irakasten didazuelako eta zuekin gogoz lan egiten dudalako. Denon artean euskaltegi hobea egi-ten dugulako.

Eta batez ere, zuoi, ikasleoi. Zuek gabe euskaltegia eta gu ez ginatekeelako hemen iza-nen. Aurten 900 ikasle inguru zarete. Ekainean matrikula aurreratzera behartu gintuzte-nean, hementxe zeundeten, esker anitz zuen fideltasuna-rengatik. Zentro handia gara, denok egiten dugun zentroa (batek esango lukeen bezala: batzuen inbidiarako) eta au-rrera goaz.Horregatik, aurrera goazen heinean hobetuz joango gara, modu honetan lortuko dugu euskaltegira datorrena pozik eta zoriontsu euskara ikas-tea eta erabiltzea. Gero eta gehiago gara, bai.Zorionak denoi eta mila esker.

Adelaida Kintana

Orrialdea

A1 maila ..................................................... 4

A2 maila........ ..............................................6

B1 maila ..................................................... 7

B2 maila ................................... ................10

C1 maila ................................................ ...12

Literatur Txokoa................ .........................14

Gure mundua ......................... ..................16

Gure ospakizunak .................................. ..17

Neguko festa . ..........................................18

www.pnte.cfnavarra.es/zubiarteeuszubia@educacion.navarra.es

Zubiarte kalea 13 (Mokarte Parkean)948 36 10 91 · 31620 Uharte

Agurra

Argitaratzailea: Zubiarte euskaltegia • Testuak: Zubiarte euskaltegiko ikasle-irakasleak • Argazkiak: Zubiarte euskaltegiko

ikasle-irakasleak • Diseinua: Uxue komunikazioa info@uxuecomunicacion.com • Inprimatzen du: Gráficas Iratxe •

Ale kopurua: 300 • Lege gordailua: NA-3906/2008 • Doako alea

Aurkibidea

4

A1

Gurutzegramak

1. Zer ibai pasatzen da Iruñetik?

2. Non dago Gaztelu Plaza?

3. Zenbat erraldoi daude Iruñean?

4. Nafarroako zein herritan dira oso famatuak inauteriak?

5. Zer lanbide du Olentzerok?

6. Zein da Iruñeko kalerik famatuena?

7. Zein hiletan da Santa Agueda?

Ezkerretik eskuinera

A. Nolakoa da Osasunaren kamiseta?

B. Ez dago urruti.

C. Oiloarena…

D. Ez da urdina.

E. Non dago Louvre museoa?

F. Iparrean…

G. Gauean jaten dugu.

H. Ez da gizona.

Goitik behera

1. Haiek seme-alabak dituzte.

Soluzioak: (1)1. Arga; 2. Iruñean; 3. Zortzi; 4. Lantzen; 5. Ikazkina; 6. Estafeta; 7. Otsailean. (2) A. Gorria; B. Hurbil; C. Arrautza; D. Laranja; E. Parisen; F. Hotza; G. Afaria; H. Emakumea; 1. Gurasoak

Esaera zaharrak

5

A1

Whasappean ere azoka izan daiteke

Azokak beste eremu bat hartzen ari dira. Gaur egun gauza asko saltzen dira Internet-en bidez. Eta whassap-aren bidez ere egin daiteke.Ikusi “euskal esaera zerrenda” whasapp-aren bidez nola saldu diguten:Ea asmatzen dituzun zein diren esaera zahar horiek.(302 taldea)

ERANTZUN ORRIA1. Zozoak beleari ipurbeltz. 2. Kaka aipatu eta usaina agertu. 3. Txapela buruan ta ibili munduan. 4. Gogoko lekuan aldaparik ez. 5. Urak dakarrena urak daroa. 6. Zer parea: karakola eta barea. 7. Egon hadi lo eta jango dun/k mehe. 8. Eguzkia eta euria, Erromako zubia. 9. Eroriz ikasten da oinez. 10. Jan eta lo, beti potolo. 11. Kalean uso, etxean otso.

B1-B2

Zein dira animalia hauek?Lotu animalia bakoitza bere definizioarekin.

1. Gure etxeetan uda-partean sartzen den intsektu he-

galaria. Bere kakak ez du piperrik balio.

2. Lau hanka eta belarri handiak dituen animalia, norma-

lean egoskor samarra.

3. Etxe askotan dagoen animalia. Diotenez, gure lagunik

onena.

4. Ile artean itsatsita gelditzen zaigun zomorro nazkaga-

rria, oso-oso eskolatua.

5. Gure artean oso ugaria den txori txikia, batez ere pi-

kondoetan; beste garai batean, xaboian, txikorian...

6. Saltoka ibiltzen den animalia baldarra. Bere anaia gua-

poa batzuetan printze-jantzian ibiltzen da.

7. Hegazti parrandazalea, baina asko fijatzen dena.

8. Animalia adarduna; diotenez, sorginek ondo pasa-

tzeko erabiltzen zutena.

9. Hegazti etxekotua. Hotza daukagunean bere ipurdia

jartzen zaigu.

10. Zorte txarra dakarren hegaztia, zozoaren lagun mina.

Eulia Belea

Txantxikua(apoa) Txakurra

Akerra Zorria

Mozoloa Astoa

Oiloa Txinboa

Soluzioak: 1 eulia, 2 astoa, 3. txakurra, 4. zorria, 5. txinboa, 6. apoa, 7. m

ozoloa, 8. akerra, 9. oiloa, 10. belea

6

A2

Euskaraz gehiago hitz egin nahi dugu.Euskara bakean uztea nahi dugu.Euskaraz hobeto hitz egin nahi dugu.Euskaraz bizi nahi dugu.Euskaraz ongi hitz egin nahi dugu

Gure osasuna zaindu nahi dugu.Kirola egin nahi dugu.Gure osasuna oso ona izatea nahi dugu.Aisialdia niretzat nahi dut.Bizi-kalitatea igotzea nahi dugu.Denbora luze eta ongi bizi nahi dugu.Osasuna dohainik denontzat nahi dugu.

Lan egoerak hobetzea nahi dugu.Murrizketak bukatzea nahi dugu.Loteria irabazi nahi dugu.Lana denontzat izatea nahi dugu.Argindarraren ordainagiria jaistea nahi dugu.Gizarte zuzenago bat nahi dugu.Politikarien ustelkeria bukatzea nahi dugu.Gure ingurunea zaindu nahi dugu.Gure zaletasunez disfrutatzeko osasuna eta denbora nahi ditugu.Munduan goserik ez izatea nahi dugu.

2014 Urterako nahiak edo desioak

Nire nahia edo desioaTxikitan nire ilusiorik handiena oholtza gainean antzerkia egitea zen. Ez nekien gauza askorik antzerkiari buruz, baina barrutik sortzen zitzaidana egiten nuen eta kitto.

Horregatik esan nion amari:

–Ama, aktorea izan nahi dut. –Zeeeer?

Antzerkia egitea zen nire desioa, baina, amari nire nahia zela erakutsi nahi nion eta , herriko Gabonetako an-tzerkian obra bat egin nuen. Ama ez zegoen oso haserre, horregatik esan nion aitari:

–Aktore izango naiz eta antzerkitik biziko naiz. –Nolaaaaaaaa?

Aitak aktorearen ofizioa ez zuen ulertzen. Baina nik neureari eutsi nion eta buru-belarri sartu nintzen antzer-kian. Eta poliki-poliki aita ere konbentzitzen joan nintzen.

Maleta eginda neukan. Amona agurtzeko ordua iritsi zen. Bere gelara sartu eta esan nion:

–Parisera noa.–Zertarakoooo?

Nik banekien zertara, baina ez nion kontatu. Hamabost urte pasa dira jada, eta antzerkiari esker bizi naizela kon-tatzen dizuet zuei.

7

B1

Klaseko egun batean Herri ki-rolak ikusten eta ikasten ari ginenean, ia-ia denak ikusi genituen: sokatira, harriak ja-sotzea, aizkora proba, trontza, orga jokoa, harria zulatzea, idi probak..., irakaslea etorri zi-tzaigun esanez Gayarre an-tzokian Herri kirolei buruzko ikuskizun bat egin behar zu-tela eta ea ikustera joan nahi genuen. Interneten begiratu genuen ea zer nolako ikuski-zuna zen eta iruditu zitzaigun polita izan ahal zela. Horre-gatik, irakaslearekin batera animatu ginen eta nahiz eta denok ez ginen apuntatu, gu-tako batzuek sarrerak erosi genituen egun hartan bertan.

Gure harridurarako ia-ia sa-rrera guztiak salduta zeudela konturatu ginen, horregatik

pentsatu genuen ikuskizun ederra izango zela.

Herritmoa ikuskizuna ikus-teko eguna iritsi zen. Po-zik geunden (euria ari zuen, eta eguraldi txarrari aurpegi ona jarri behar diogu) ikuski-zun honen ondoren elkarre-kin afaldu behar genuelako. 2013ko abenduaren 13an izan zen, ikuskizuna hasi zen eta gu urrutiegi geunden, baina lehenengo musika piezare-kin hasi ginen esaten: Zeinen ongi dantzatzen duten! Zei-nen ongi kantatzen duten! 3 abeslari dira baina koral bat dela ematen du.

Txalapartariak atera zire-nean hasi ginen ahoa zabal-tzen (Ulertu ongi: ez aha-rrausika, liluratuta baizik) harridura atsegina, gustua,

lilura, irribarrea, pasioa, dan-tzatzeko gogoa, hau guz-tia gindoazen azaltzen gure ahoarekin. Ikuskizuna ederra zen, benetan.

Eta kirolariak atera ziren, apostua egin zuten: harrija-sotzaileek, aizkolariek eta bi neskek, harria zulatzen zute-nak. Ea nork irabazten zuen, lehian. Eta gure lilura gero eta handiagoa zen, apostua egin ondoren harri zulatzai-leek eta aizkolariek beren lana egiten zuten musikaren erritmoan!

Musika etengabe zihoan. Eta bukatzeko neska batek dantza egiten zuen bitartean, zutabe bat montatu zuten, go-raino igo zen aizkolaria eta en-borra moztu zuen han goian, sapaian!

Izugarria ikuskizuna, zen-tzumen guztiak betetzen diz-kizuna. Edonori aholkatuko genioke Herritmoa ikustera joateko, hasten denetik hazi egiten den espektakulua baita.

Eta honen guztiaren ondo-ren, tarta honen ginda izan zen Oreka TX taldeari zorio-nak ematera joan ginenean Mikel Ugarterekin egon gi-nela zoriontsu.

Zorionak Herritmo ikus-kizuna egiten duten guztiei, eta mila esker ematen digu-zuenarengatik, anitz gozatzen dugulako.

302 taldea

Goiko argazkian Monika, Abeliñe, Mikel eta Adelaida.

HerritmoaOREkA TX, kukai dantza konpainia eta kalakan

8

B1

Ali naiz, Musaren semea, ber-bere tuareg bat. Duela lau aste, Maroko hegoaldetik atera gi-nen, Sahara iparretik hegoal-dera zeharkatu eta Niger ibaia-ren ondoko Tombuktura heldu gara gamelu karabana batean. Ehunka gamelu gainean lu-xuzko artesautza lan eder eta kalitatezkoak ekarri ditugu hona. Oihalik onenak, beirazko artelan hauskor eta garestiak, zeramika eta metalezko eder-gailuak saltzera ekarri ditugu eta Senegal eta Niger ibaien inguruko urrea eta diamanteak trukean lortuta, berriro zeharka-tuko dugu Sahara basamortua herrira bueltan.

Tuareg deitzen gaituzuen bereber herriko gidariok era-man dugu karabana basa-mortu hilkorretik, hilabete luze batean aski ongi ezagutzen di-tugun oasi eskas eta askotan lehortuetan zehar. Orain mer-katariak ari dira beren salgaiak saldu eta urre preziatua lortu nahian. Maliko hiri honetan Karabansar erraldoian hartu dugu ostatu eta egunero on-doko al-Suq handian gure mer-katariek salgaiak eskaintzen dituzte. Al-Suqa, zuek azoka deitzen duzuena da. Era guz-tietako produktuak saltzen dira: tresnak, altzariak, artisautza mota guztiak, elikagaiak, pres-tatutako janaria, espeziak... De-netarik dago eta baita ikuski-zunak ematen dituzten artistak ere: su eta malabarak erabil-tzen dituztenak, suge sorgin-tzaleak, igarleak, hizlariak eta kontalariak.

Horren bitartean, gure lana karabanako animalia eta per-tsonendako janaria lortzea izan da, gaur arte. Hiru egunetan ez da arazorik izan, gaur arte. Gure merkatariek saltzen dituzte be-ren produktuak urrearen truke eta guk janaria erosten dugu. Baina gaur ez da Jali agertu. Jali nire laguna da. Tuareg honek bertako hizkuntzak dakizkienez gure lana errezten digu. Ingu-ruko tribuetako saltzaileei baraz-kiak, zerealak eta ardi haragia

erosten dizkiegu. Erregateo edo tratua egitean, Jali behar beha-rrezkoa dugu. Animalientzako janaria merkatarien morroiek lortzen dute, baina guk per-tsonentzako otorduak prestatu behar ditugu eta salneurriak oso aldakorrak izaten dira, jaki kantitate eta kalitatearen ara-bera. Atzo mijoa edo artatxikia, barazki batzuk eta ardikia erosi genituen eta bitartekari batekin tratu on bat egiteko aukera izan genuen.

Gauean Jali ez da agertu lo egiten dugun gelan. Inor ez da konturatu. Gaur goizean, or-dea, bere falta nabarmena eta esplikaezina izan da. Azokatik itzuli bat egin dugu eta nik neuk galdetu diet ezagunak ditugun guztiei. Inork ez daki ezer eta lagunaren desagerpena Tom-buktuko Sacko epaileari adierazi diogunean, ikerketa egiten hasi da. Juezak galdeketak egin diz-kigu karabanako merkatari, gi-dari eta morroiei, baita azokako jendeari. Goizaren bukaeran, hauxe esan digu bere lagunoi:

–Zuen laguna norbaitek gar-bitu du. Ez dago dudarik zerbait ikusi edo jakin duela. Zigo-rrik nahi ez duen batek erditik kendu du. Badakizue hemen la-purrari edo tratuetan tranpa egi-ten duenari eskua mozten dio-gula. Hiltzaileari lepoa mozten diogu. Beste arrazoi edo biderik ez da. Arratsaldean, eguerdiko beroaldia pasata, zuekin harre-man gehien izan duten mer-katari eta jendeari galdeketa berriak eginen dizkiegu. Zuen aurrean eginen ditugu galdeke-tak, egiaztatu ahal izateko. Jalik zerbait txarra ikusiko zuen.

Beti ere, arratsaldeko lehen orduan gure ezagunei galde-tzen hasi behar genienean, berri txar bat izan dugu. Ipuin konta-lari itsua erail dute kuluska egi-ten zuen bitartean. Bere ohean lepoa moztuta, odol artean aur-kitu dute. Bera zen lekuko ga-rrantzitsuenetako bat gainera, laguntasun handia baikenuen harekin. Hil egin dute, berak zerbait zekielako.

Sackok hiru lekuko deitu ditu Jaliren desagerpena eta konta-lari itsuaren erailketa argitzeko. Bamakotik etorritako artelan bi-tartekaria, gurekin traturik han-dienak egindakoa; Kuntakinte arkume saltzailea; eta Bono ize-neko mijo-artatxiki saltzailea. Hi-rurak atxilotuta gelditu dira eta banan-banan galdekatu ditugu.

Berehala, merkatariaren be-rri zehatzak izan ditugu. Silla du izena , Bamakotik etorria eta gurekin artelanetan negozio gehien egin duen bitartekaria. Azkeneko tratuaz gain ez zuen Jaliz beste berririk. Berari lepo-ratu ahal zitzaion Jalirekin ezku-tuko traturen bat. Hala ere, ez dugu uste Jalik ezer txarrik egin ahal zuenik.

Kuntakinte, inguruko malin-kea da, urduri dago eta esaten du berak ere ez zuela ezer ikusi. Atzo, goizean goiz ardiak eta ar-kumeak edatera Niger ibaira eraman zituenean ikusi zituen Jali eta itsua garbiketetan. Ar-diak saldu zizkigun saltzailea da, baina berak ezin du tranpa han-dirik egin. Aldiro egiten dugu tratua, eta salneurri onean lortu ditugu azken ardiak.

Hirugarren lekukoa, Bono, banbara tribuko zereal saltzailea da. Bonok sorgo eta artatxikia saltzen ditu eta guri ehunka kilo saldu zizkigun atzo. Ez omen

daki ezer. Berak ere ibaian ikusi zuen Jali, goizeko garbiketak egin bitartean eta baita itsua eta Kuntakinte ardiekin. Sal-menta tratuaz aparte ez omen du zerikusirik gertaerekin. Gal-deketaren ondoren gela batean itxi dituzte hiru lekuko eta sus-magarriak, hurrengo galdeketa bitartean.

Gure iritzia ematen hasi ga-renean, oihuak entzun ditugu susmagarrien gelatik. Hara sartu garenean, beste bi leku-koek esan digute Kuntakintek leihotik ihes egin duela. Sacko epaileak hiltzailea bera dela uste du eta gerlari batzuk bidali ditu haren atzetik. Nik, ordea, ez dut uste. Ardi saltzailea ekarri du-tenean, haren aurpegian beldur begirada ikaragarri hori kusi du-danean garbi jakin dut nor den guzti honetan erruduna.

–Badakit zer gertatu den eta nor den hiltzailea.- Esan diet besteei. Baina dena kontatu baino lehen...

Zuek irakurle horiek, zuek ere badakizue zer gertatu den? Badakizue nor den hiltzailea eta zergatik? Adierazi e-mail baten bidez zuen erantzuna helbide honetara: zu2artealdizkaria@gmail.com Azokako misterioa argituz.

K. O.

Azokako misterioa

9

B1

Azokak gure bizitzan eta bitxikeriaren bat Gure mailako ikasleen artean azoka gaiari buruzko galdeketak egin ditugu eta laburtuta honako ondorioak atera dira:

Orokorrean jendea ez da askotan joaten azokara, batzuk den-bora faltagatik eta besteak distantziagatik. Gehiago joaten da auzoko denda txikietara edo supermerkatuetara. Hala ere, ba-tzuetan, galdetutako lagun batzuek noizean behin itzuli bat egi-ten dute inguruko azoketara eta beste batzuek atzerriko azoka exotikoak bisitatu dituzte.

Jendearen ustez azokako produktuak freskoagoak eta natu-ralagoak dira. Horregatik askotan frutak, barazkiak eta bertako esnekiak eta animalien produktu onak erosten dituzte. Bezero eta saltzaileen artean harremanak hurbilagoak dira. Tratu ona estimatzen dute. Horregatik uste dute garrantzitsua dela hirie-tan azokak izatea produktuak mantentzeko eta giro ona aipatzen dute. Erdi Aroko eta herrietako azoka bereziak dira estimatuenak eta artisautza gehien interesatzen zaiguna.

Goio, Arantza, Sandra, Alberto, Lucia eta beste batzuen infor-mazio bilketaren laburpena izan da hau.

Hala eta gustiz ere, tartean, galdeketetan bitxikeriak eta anek-dotak jasotzen dira eta horietako batzuk aipatuko ditugu hu-rrengo lerro gutxi batzuetan:

Lagun batek kanpoko Palestinako animalia bizien azoka bat aipatu du oso ikusgarria izateagatik. Batzuek Zubiartekoa be-zalako liburu eta musika azokak gustatzen zaizkiela esan dute. Beste batek Erroma, Londres eta bereziki Amsterdameko azoka goraipatu du produktu batzuen kalitatea goraipatuz. Badakizue zein produktu den, ezta?

Mota guztietako feriak antolatzen dira, txirrindularena, tu-rismo feria, Erdi Arokoa... Desberdina da Leioako umore azoka maiatzean, non artistak elkartzen diren. Apartekoak dira lehen aipatutako animalia feria piloa, produktu eta animalia lehiaketak, artisautza eta nekazal produktuen azokak. Azken hauen artean nabarmentzekoak dira gastronomikoak, sagarra eta sagardoa-rena, ogiarena, gaztarena, ardoarena eta olioarena ezagunenak izanik. Hauekin erlazionatuta, batzuek jakien doako dastaketak aipatu dituzte.

Ikaskide batek mahukak aipatu ditu. Berak dioenez familiako guztientzat erosten ditu kaltzontziloak, kuleroak eta galtzerdiak kiloka erdiprezioan eta baita bestelako oparitxoak egiteko. Bes-talde, bitxia izan da batek aipatu duen produktu bat. Poltsikoak dituen kuleroak saltzen dira Iruñerriko azoka postu batzuetan.. Lagun batek azoketan harremanak egiteko helburua adierazi du. Ez dakigu ezagunak agurtzeko aprobetxatzeaz gainera ligatzeko asmoa duen.

300. taldea

Pasa den azaroaren 28an, Zubiarte euskal-tegiak antolatu zuen lehenengo eskuko azoka. Euskaltegiko li-burutegian izan zen eta partehartzaileak ikasleak, irakasleak eta euskaltegiko langileak izan ziren. Helburua zen beste euskaldunekin euskaraz mintzatzea eta harremanak egitea.

Aurreko astean, bakoitzak eskaini nahi zituen gauzak ekarri zituen, saltzeko oparitzeko edo trukatzeko.

Liburutegira sartu ginenean, gauzen motaren arabera mahai gainean gauzak banatuta aurkitu genituen. Adibidez: gauza elek-tronikoak eta jokoak, diskoak eta liburuak, bitxiak, poltsak eta arropa txoko desberdinetan. Liburutegiaren erdian, apalategi baten gainean doako gauzak zeuden eta gainerako gauzak sal-tzeko edo trukatzeko ziren.

Hauexek dira azokara hurbildu zirenen inpresio batzuk:“Harritu ninduen musika tresnak aurkitzeak.”“Azoka oso txukun zegoen eta erosketak egiteko oso ongi

antolatuta.”“Pentsatzen nuen gauza gutxiago egongo zirela. Inoiz ez

nuen pentsatuko komuneko manpara, mikrouhinak edo txirrin-gak jendeak salduko zituenik.”

“Ezin izan nintzen egon, eta gero azoka zer moduz joan zen galdetu nien nire ikaskideei, eta harritu ninduen jakiteak oso ongi pasatu zutela. Hurrengo urtean ziur nago joango naizela.”

Gure artean hitz egin ondoren, datozen azokak hobetzeko hainbat proposamen bururatu zitzaizkigun:

1. Gustatuko litzaiguke datorren urtean lortzen den dirua GKE bati ematea.

2. Hurrengo San Honesto azokarako, ekarri nahi diren gauzak beharrezkoa da aldez aurretik errebisatzea.

3. Euskara gehiago mintzatzeko hobe da taldeak elkartzea.4. Gure ustez, oso zaila da trukeak egitea, beraz, hobe da

kentzea. Eta bukatzeko, hauxe gustatu zitzaigun gehien, oparitzeko

gauzak zeudela, gainera badakigu gauza hauetako bat Kubara joango dela.

Mila esker zuen partehartzeagatik.

304 taldeko ikasleak

San Honesto azoka

10

B2

Andoni Albeniz Hezkuntza- De-partamentuko ikuskatzailea da. Ikastetxe batzuk bere esku ditu eta gurea horietako bat da. Horregatik B2ko bi ikasle, aza-roaren 21ean, Hezkuntza-De-partamentura abiatu ziren elka-rrizketa bat egitera.

Elvira eta Ander: Egun on An-doni. Zure euskara-ikaste pro-zesua nolakoa izan zen?Ikuskaria: Hainbat lekutan egon nintzen euskara ikasten, AEK-n, HABEn. Euskara ikasi eta gero D titulua lortu nuen Zaragozako Hizkuntza-Eskolan, hemen ez baitzegoen titulua eskuratzerik. Bi aukera zeuden, Zaragozan eta Bilbon, eta Nafarroa Zara-gozako eskualdearen barne zegoen nolabait.Titulua lortu ondoren euskara irakaslea iza-teko oposizioak gainditu nituen eta leku ezberdinetan irakasle egon nintzen.

Elvira eta Ander: Orain ikuska-ria zara. Zer egiten duzu egun arrunt batean?Ikuskaria: Egunak oso ezber-dinak dira baina normalean bi motatako lanak egiten di-tut. Alde batetik, lan adminis-

tratiboak, lan administratibo hauetan plantillak egitea, plan estrategikoa, txostenak, tribu-naletan parte hartu eta abar eta abar sartzen dira eta, bestetik, ikastetxeetara joatea eta han zuzendaritza-taldeekin edota irakasleekin hitz egitean datza nire lana.

Elvira eta Ander: Zure lana dela eta, zer da gehien eta gu-txien gustatzen zaizuna?Ikuskaria: Gehien gustatzen zai-dana jendearekin egotea da eta gutxien plantillak egitea da, ba-tez ere murrizketak daudenean. Guk ez dugu plantillarik eraba-kitzen baina praktikara erama-ten ditugu irizpide batzuk eta irizpide horiek betearazi behar ditugu. Norma ikastetxeetara eraman behar dugu eta batzue-tan ez da oso atsegina. Honez gain, bizikidetza arazoak ere baditugu, bai irakasleen artean baita ikasleen eta irakasleen ar-tekoa. Kasu gutxi dira baina ba-dira eta hau ere ez da atsegina

Elvira eta Ander: Euskaldune-kin lan egiten duzu?Ikuskaria: Gu ikuskariak gara eta ikuskatzen dugu dena,

eredu guztiak ( G eredua, D eredua, PAI... ). D ereduan saia-tzen da ikuskari euskalduna iza-ten baina batzuetan ez da posi-ble. Nahiz eta euskalduna izan beste eredu batzuetako ikaste-txeetako ikuskaria naiz.

Elvira eta Ander: Lanpostua al-datu nahiko zenuke? Aldatuko zenuke zerbait?Ikuskaria: Ez, lanpostua ez nuke aldatuko gustatzen zaidalako. Bi motatako lanpostuak dira, lanpostu teknikoak (oposizioen bitartez lortzen direnak) eta lanpostu politikoak. Nahiz eta batzuetan gogorra izaten den, oso lan administratiboa izaten delako eta plan pedagogikoe-tan gehiago sartzea gustatuko litzaidake. Hori da gehien bat aldatuko nukeena, lanpostua bera ez nuke aldatuko.

Elvira eta Ander: Oposizioak gainditu zenituen ikuskaria izateko, nolako izan zen pro-zesua?Ikuskaria: Batzuek lortu dugu lanpostua oposizioa gaindituz. Oposizio horretan sartzeko baldintza batzuk behar dituzu; 6 urte baino gehiagoko antzi-

natasuna izatea, lizentziatua izatea eta, beharrezkoa bada, hizkuntza-profila izatea. Azter-keta praktikoa ere badago, nola konpondu arazo bat adibidez.

Elvira eta Ander: Zenbat urte daramatzazu lanpostu honetan?Ikuskaria: Zazpi edo zortziElvira eta Ander: Presionatuta sentitzen zara?Ikuskaria: Batzuetan bai. Presio handia dago, gurasoen partetik, zuzendarien partetik, ikasleen partetik...

Elvira eta Ander: Zer aldatuko zenuke Hezkuntza Departa-mentuan?Ikuskaria: Gauza asko. Kontuan hartu behar dugu hauteskun-deak irabazten dituenak ba-duela bere politika, legitimazio osoz. Agian egitura osoa alda-tuko nuke, agian.

Elvira eta Ander: Zer iruditzen zaizu Nafarroako Gobernuaren euskararekiko politika?Ikuskaria: Ez dut gustukoa, nik euskara gehiago bultzuko nuke, ez ondare historiko kultural gisa bakarrik, baizik eta gaur egu-neko bizikidetza erreminta be-zala ere bereziki.

Elvira eta Ander: Noiz aterako dira irakaslea izateko oposi-zioak?Ikuskaria: Ez dakigu. Erabaki politikoa da. Bi gauza daude, nolabait badago kopuru finkoa , eta hemen ikusiko diren irizpi-deak ( dirua, beharra..) Gure sis-tema aldatzen ari da. Programa berriak daude, hizkuntzak sar-tzen ari dira programa horietan. Nire susmoa da datozen urteo-tan ez direla aterako baina ez daukat horren berririk.

Zein da zure iritzia Guardia Zi-bilak D ereduari buruz eginiko txostenaz?Ikuskaria: Guardia Zibilaren in-formea dela, besterik ez.

Mila esker elkarrizketa honen-gatik.Baita zuei ere.

Elvira eta AnderB2 mailako ikasleak

Andoni Albenizi egindako elkarrizketa

11

B2

ELKARLANEKO KONtSUMOAMendebaldeko jendartean, azken hamarkadak eman di-tugu ekoizten, pisuak eraiki-tzen, hazten, kredituak es-katzen, saltzen eta erosten, kontsumitzen, metatzen eta zabortegietara botatzen... zo-rionaren bila.

Hala eta guztiz ere, bila-keta honetan galera handiak izan ditugu. Geure kontsumo ereduari esker, mota guztie-tako krisiak pairatzen ari gara, hala nola, elikagai-krisia, ener-gia-krisia, langabezia-krisia, zaintza-krisia, klima-krisia eta abar.

Hainbeste krisitan gabil-tzanez, Ekonomia Solidarioko hamaika erantzun berri sor-tzen ari dira edozein sekto-retan, zorionez. Nire ustez, egunero gero eta gehiago hazten ari den mugimendu horietako bat ELKARLANEKO KONTSUMOA da.

Mugimenduaren berezita-suna ondasunak eskuratzean datza, eta ez jabetza priba-tuan. Izan ere, inportanteena ez da edukitzea, baizik eta go-zatzea; ondorioz, elkarlaneko kontsumoaren oinarriak parte-katzea, trukatzea, uztea, alo-katzea edota oparitzea dira.

Nahiz eta ideia berria ez izan, teknologia berriei esker, gero eta sare gehiago sortzen ari dira mugimendu horren in-guruan. Horren ondorioz, on-

dasunen birbanaketa orain lehen baino errazagoa da. Adibideak emateko, merkatu batzuetan produktuak doan aurki daitezke (No Lo Tiro), beste batzuetan umeentzako edo emakumeentzako arropa parteka daiteke (Grownies, RopaDona).

Hori gutxi balitz, jendeak ez ditu gauza materialak par-tekatzen bakarrik, baita zerbi-tzuak ere. Gelak edo etxeak (Airbnb), autoak (Blablacar), lan egiteko bulegoak (Cowor-kingSpain), liburuak (Bookc-rossing), edo wifi konexioak (FON) parteka ditzake, adi-bide batzuk esateko, baina zerrenda amaiezina da! Hona hemen zerrenda nahiko osa-tuta : http://www.consumo-colaborativo.com/directorio-de-proyectos/

Auskalo! Agian, denbo-raren poderioz, atzera be-giratuko dugu eta, Bryan Walsh-ek, Times-eko kaze-tariak esan zuen moduan, “elkarri galdetuko diogu ea zergatik genituen hainbeste gauza”...

Helena Sancho B2

HARAKiNAFrancisco Castillok hirurogei urte ditu eta Bigarren Zabal-guneko udal-azokako harakina da.

Inkestatzailea: Zenbat urte daramatzazu azoka honetan?

Harakina: Hogeita bat urte da-ramatzat, hamalau urterekin hasi nintzen lan honetan eta lanbidea ikasten.

Inkestatzailea: Hainbat urte-tan, deskribatu ahal diguzu zure bizipenak eta esperien-tziak?

Harakina: Oso esperientzia polita da, oso atsegina da jendearekin garatzen duzun harremana. Pertsona asko etortzen dira harategira eta, mordo bat, betiko bezeroak dira. Azkenean, urteen pode-rioz senideak bezala ditut eta penak eta pozak kontatzen dizkidate.

Inkestatzailea: Beste azokak ezagutzen al dituzu? Nola-koak dira?

Harakina: Iruñeko azokak oso antzekoak dira. Bidaiatu duda-nean beste azokak ikusi ditut. Malagako azokak atentzioa eman zidan jendetsua eta turistikoa zelako. Saltzaileak postutik kanpo egoten ziren beraien produktuak eskain-tzen eta dastatzera gonbida-tzen.

Inkestatzailea: Gaur egun merkataritza-gune handi asko daude. Oso lehia go-gorrean ari dira. Nola ikus-ten duzu azoka tradizionalen etorkizuna?

Harakina: Nik uste dut oso langile onak garela eta be-zeroei ahalik eta traturik ho-beren eskaintzen saiatzen garela. Jendearekin harrema-nak landu behar ditugu, hor-txe dago koska! Dena horrela eginez gero, azoka tradiziona-lek lehian jarraituko dute.

Ricardo Castillo B2

KONtSUMO KOOpERAtibAKBorondateak elkartzea da arazoak konpontzeko modurik onena

Ezer baino lehen, azpima-rratu nahi nuke gai honek gaur egun duen garrantzia. Krisi ekonomikoak gogor jo du gaurko soldata eta lan baldintzetan, beraz, une ezin aproposagoa da gure kon-

tsumo ereduei buruz haus-narketa bat egiteko.

Lehen kooperatibak XIX. mendearen erdialdera sortu ziren. Dakigunez, Iraultza In-dustriala lehertu ondoren, makinek lan handia egin ze-zaketen, horren ondorioz, langabezia izugarri igo zen eta lan baldintzak okerragotu ziren; prezioak, hala ere, ez ziren jaitsi. Klase kontzientzia sortu zen eta horren harira sindikalismoa, sozialismoa eta kooperatibismoa.

Kooperatibismoa bi mota-takoa zen: produkziorako edo kontsumorako. Mancheste-rretik hurbil sortu zen arra-kasta handiko lehen koope-ratiba. Kooperatiba honek, bere herrian prezio arazoak konpontzeaz gain, lehen pausoak eman zituen erlazio sozial eta ekonomikoen ikus-molde berri baterako.

Kontsumo kooperatibek bitartekariak ezabatzen zi-tuzten. Haien helburua baz-kideen beharrak asebetetzea zen, kide-kontsumitzaileei prezio onak, kalitatea eta zerbitzua eskaintzea, alegia. Erakunde hauek gizarteare-kin konprometituta zeuden eta bere inguruko komunita-teaz arduratzen ziren.

Euskadira beranduago iri-tsi ziren, Industria Iraultza ere beranduago iritsi zen eta, hain zuzen, siderurgia-ren garapenaren eskutik. Prozesuak bereizgarri pro-pioak izan arren — beti lan-tegi handi bati edo elizari lo-tuta sortu ziren— kontsumo kooperatibek xede berdina zuten.

Gaur egun kontsumo kooperatiba gehienak ne-kazaritzaren eta nekazaritza ekologikoaren arloan aritzen dira. Aipatu dudanaz gain, badaude beste kooperatiba motak, energia berriztaga-rrien kooperatibak deigarriak dira oso. Batez ere konpainia energetiko handiengandik in-dependenteagoak egiten gai-tuztelako.

Olga Ortiz

12

B2-C1

Inoiz pentsatu al duzu kirolari, diseinatzaile edota modelo famatuek saltzen diguten gla-mour-aren atzean zer dagoen? Ikusi al duzu inoiz praka edo elastikoren bat hain preziatua den “Made in Germany” eti-keta daramana? Gaur egun, munduko edozein tokitan eros daitekeen arropa gehiena Ma-rokon, Txinan, Bangladeshen, Indian edo Thailandian egina dago. Adibidez, Bangladeshen 4000tik gora jantzigintza lan-tegi daude eta bertan hiru mi-lioi pertsona baino gehiagok lan egiten dute.

Saltzeko dauden gauzen prezioa mantendu edo jaitsi ahal izateko jantzigintza indus-

triako arduradunak lan-eskua-ren kostua jaistera behartuta daude . Horretarako, lehen ai-patutako herrialdeetara jotzen dute. Hori errazteko, hango agintariek ezartzen dituzten gutxieneko soldatak negarga-rriak izaten dira, eta lan baldin-tzak ordea izugarriak. Esate baterako, sei eguneko lan as-teak izaten dituzte, non lanaldi bakoitza hamalau ordukoa baita, gela txikietan sartuta, argi eskasarekin, aireztapenik gabe eta gehiegi mugitu ezi-nean. Beraz, ez da harritzekoa lesio eta gaixotasun asko ja-satea. Gainera oso txikitatik hasten dira lanean, familiak jasotzen dituzten soldatak ez

direlako nahikoak izaten gu-txieneko beharrak betetzeko.

Herrialde haietan hau dena gertatzen den bitartean, he-mengo ehungintza industria poliki-poliki ahultzen joan da, eta porrot egiteko zorian dago gaurko egunean. Argi dago kalitatezko arropa egiteko gai garela, baina kostuak ezin dira alderatu. Hala ere, neurri ba-tean edo, honen konponbidea geure eskuetan dago. Norbait prest al dago hemengo arropa eta produktuak erosteko, ga-restiagoak direla jakin arren? Denon artean ohitura hauek aldatuko bagenitu, agian pix-kanaka mundu hau aldatzen hasiko ginateke …

SUpERMERKAtUtiK MAHAiRAAurpegirik gabe, izenik gabe, animarik gabe... Supermerka-tuan erosten ditugun produktu guztien atzean zer ote dago? Bakarrik plastiko asko, barra-kodea eta justua iruditzen zai-gun prezioa.

Ez dakigu nor diren beren ekoizleak, nola egiten dituzten gauzak, non bizi diren, zein dira beren arazoak, beren la-nak... ez dakigu ezer kontsu-mitzen dugunari buruz.

Arestian esandakoa bezain inportantea da ekoizleek ere ez dituztela ezagutzen kon-tsumitzaileak, alegia, bata eta bestea ez gaude konektatutak.

Lotura hau berriz hasteko azokak dira lehen pausoa, ber-tan, jakin ahal dugu nor diren ekoizleak eta nolakoak diren kontsumitzaileak, hitz egin ahal dugu, galdetu, begiratu, entzun...

Honela, Kontsumitzaile gero arduratsuagoak bihur-tuko gara eta ikasiko dugu, adibidez, zertan diren desber-din prezioa eta balioa; eta kon-turatuko gara supermerkatuen prezioak ez direla hain justuak, ez ekoizleentzat, ez kontsumi-tzaileentzat ere.

Gure kontsumitzeko arauak behar ditugu, gure kontsu-moa antolatu behar dugu, guk geuk nola egin erabaki behar dugu, ez enpresa banatzaile haundiek (Eroski, Mercadona, Dia...)

Jokaera honekin gauza asko lortu ahal ditugu, adibi-dez, duintasuna ematea ne-kazariei, gutxiago eta hobeto kontsumitzea, sasoiko eta hurbileko produktuak, ondo-rioz mundu justuago eta eko-logikoagoan bizitzea.

B2 Javi Navarlaz

Mundu mailako modaren trapu zikinak

13

C1

JOKAERA EREDUGARRiAIgandeko meza amaitzear da-goela, ustekabean, apaizak honako galdera hau egin die eliztarrei:

–Neba-arrebok! Elizatik atera baino lehen galdera bat egin behar dizuet. Hemen zaudeten guztion artean, zenbatek barkatu ditu gaur bere etsai guztiak? Altxa besoak!

Eliztarrek harriturik elkarri be-giratu eta poliki-poliki besoak altxatzen hasi dira. Gutxi gora behera bostetik lauk jaso du besoa. Apaiza, ordea, gustura ez eta:

–Errepikatu egingo dut gal-dera: zuetako zenbatek bar-katu ditu bere etsaiak?

Bigarren galderaren ondoren eliztar guztiek jaso dituzte be-soak. Denek, amona xahar ba-tek izan ezik. Apaiza aldaretik jai-tsi, amonarengana hurbildu, eta halaxe galdetu dio goxo-goxo:

–Zu ez al zaude zure etsaiak barkatzeko prest?

–Apaiz jauna. Baina nik nola barkatuko ditut etsaiak, etsairik ez daukat eta!

–Hau handia da! –apaizak-. Eta zenbat urte dituzu?

–02! -erantzun amonak-.Hori entzunda apaiza eta eliz-tarrak txaloka hasi dira. Esku zartak isiltzean, apaizak:

–Zu eredua zara guretzat. Esango al diguzu nola iritsi zaren adin horretara etsairik gabe?

Eta amonak:–Putakume horiek guztiak ni

baino lehenago hil direlako!

bEHiA UKitUZEgun batean aitak Elizondoko Feriara eraman zuen mutikoa, hau adi-adi zegoen ikusten zer egiten zuen aitak.

–Eta orain zer egiten duzu, aita?–Behia ukitzen ari naiz ja-

kiteko zer moduzko haragia duen, erosi nahi dudalako.

–Bai? Bada, aurreko egu-nean iturginak ere ama erosi nahi zuen, nonbait.

LANpARA MAGiKOASaharako azoka batean mu-tiko batek lanpara bat aurkitu

zuen. Etxean garbitzen ari ze-larik, barrutik jeinu bat atera zitzaion:

–Hiru desio emanen dizkizut -erran zion.

Eta mutilak erran zuen:–Lehenengoa txuria izatea,

bigarrena ur asko eduki-tzea eta hirugarrena nes-ken ipurdia ikustea ...

Eta jeinuak mutikoa komuna bihurtu zuen.

pAtXiKUEgun batean andereñoa he-rriko azoka ikustera atera zen bere ikasleekin. Bidean zihoa-zela, Patxikuk bere ikaskide berriari galdetu zion:

–Alazne, eta zu non jaio zi-nen?

–Ni gurasoen etxean. Eta zu?

–Ni? Ospitalean.

–Zer dela eta? Gaixorik al zeunden edo?

LOROAGizon bat txori dendara sartu zen eta loro elebiduna es-katu zuen. Dendariak hanka bakoitzean soka bat zeukan loro bat erakutsi zion.

–Ezkerreko sokatik tira egi-nez gero, euskaraz hitz egingo dizu -azaldu zion saltzaileak- eta eskuineko-tik tira eginez gero, gaz-teleraz.

–Aizu, eta bietatik batera tira egiten badiot? -galdetu zion bezeroak.

–Zozo halakoa! Lurrera joango naiz mokoz aurrera! -Erantzun zion loroak.

pAtAtAK EROStERABi emakume, elkarren lagu-nak, kafea hartzen:

–Zer duzu ba? Kopetilun zaude…

–Bada, senarra bidali dut bazkaria egiteko patatak eros-tera; bidean auto batek harra-patu eta hil egin da!

–Ez esan!!! Eta zer egin behar duzu orain?

–Ez dakit ba. Makarroiak…

txisteak

14

Literatur txokoa

LiNtERNA bAt DiRUDiMartxelok 8 urte zeukan eta kulunka-tzea iruditzen zitzaion “txikientzat”; horregatik, nahiz eta bere etxe pa-rean oso kulunka ederrak izan, udan egunero, etxe atzeko-aldera joaten zen.

Han, baso txikia zegoen eta beste ume batzuk ez ziren ausartzen joa-tera, beraz bakarrik egoten zen, isto-rio arriskutsuak asmatzen.

Egun batean etxera itzuli zenean lurrean gauza bat ikusi zuen; pixka bat lurperatuta zegoen baina arazorik gabe atera zuen.

–Linterna bat! Orain bai, benetako esploratzailea naiz! - oihu egin zuen Martxelok poz-pozik.

Baina piztean, ez zuen inongo argirik ikusi.–Oooo! Zer pena, apurtuta dago - esan zuen, eta haserretuta

linterna bota zuen. Bat-batean, musika entzuten hasi zen; alde batetik beste batera begiratu zuen eta konturatu zen linternatik musika ateratzen zela.

–Aaa, irrati bat da!!! Askoz hobeki, irratia nahiago dut linterna baino!!! - eta poz-aurpegiarekin, berriro hartu zuen.

Une honetan, aitona iritsi zen:–Martxelo!!! Etxera!!!- oihukatu zen aitonak.–Bai, banoa!!- erantzun zuen umeakEta bidetik, Martxelok aitonari linterna-irratia erakutsi zion.

Aitonak ez zuen ulertzen.–Irrati bat linterna itxurarekin, zertarako?–Ba, ez dakit….baina daude: linternak bolaluma itxurarekin,

bolalumak lore itxurarekin, telefonoak zapata itxurarekin…...eta aitonak zaldi itxurarekin!! - esan zuen Martxelok, aitonaren biz-karrera salto egiten.

–Arre, arre, aitona!!!!- barre egin zuen Martxelok.Eta abiatu bitartean, aitonak pentsatu zuen: “Bai, egia da..”

eta bere bilobari esan zion:–Pixkanaka pixkanaka, ikasiko duzu itxurek engaina ditzake-

tela.

Amaia Larreta

Udazkenean lehiaketa asko antolatzen dira toki askotan, eta horrek ideia eman zigun Zubiarte Euskaltegian B1 mailako ikasleen artean ere Mikroipuinen lehiaketa bat antolatzeko. Ikasleak jo ta ke aritu ziren mikroipuinak asmatzen eta idazten. Ipuin asko jaso ditugu eta orokorrean onak. Baina, beti ere, batzuk aukeratu behar eta gaiarengatik deigarrienak aukeratu genituen. Hiru ipuin izan ziren irabazleak eta hauen idazleei Zubiarte Euskaltegiak 20na euro ematen zizkien liburuetan gastatzeko. Virginia Uriz ez zitekeen etor eta bere ordez Maite irakasleak jaso zuen saria.

Hiru ipuinok Neguko festan irakurri zizkiguten. Hauxek ziren ipuinak eta idazleak:

Ipuina: Linterna bat dirudi. Idazlea: Amaia LarretaIpuina: Hitzen ahalmena. Idazlea: Virginia UrizIpuina: Igogailuan. Idazlea: Simon Ahetxu

Zorionak, eta segi ongi idazten irakurleok goza dezagun.

Mikroipuinak Zubiarten

15

Literatur txokoa

HitZEN AHALMENABazen behin herri txiki eta polit batean bizi zen neska bat. Neska hau oso azkarra zen eta beti gauza intesga-rriak egiten ari zen bere lagu-nekin ez zitzaiolako jolastea gustatzen. Bere izena Leire zen eta 9 urte zituen.

Egun batean Leire herriko liburutegian zegoen, liburuak ikertzen… eta bat-batean apaltegi zahar bat aurkitu

zuen. Leirek kuriositate handia sentitu zuen eta ikertzen hasi zen. Baina zerbait arazoa gertatzen ari zen… Leirek oso ongi irakurtzen zuen, liburuak asko gustatzen zitzaizkiolako eta liburu horiek ezin zituen ulertu. Liburuzainen bila joatea erabaki zuen zalantzak argitzeko.

Kaixo!! Begira… Liburu arraroak aurkitu ditut –esan zion Lei-rek liburuzainari– baina ezin ditut ulertu… Begira ze hizkuntza arraroa! Zerbait al dakizu?

Oh, Leire… Sentitzen dut baina nik ezin dizut lagundu… Hiz-kuntza hori ez dut ezagutzen… Benetan… Baina uste dut eus-kara deitzen zela eta euskalherrian hitz egiten zela…

Leire kezkatu zen… liburu horrietan jartzen zuena jakin nahi zuen eta! Baina hizkuntza ezezaguna bazen… Inork hitz egiten ez bazuen… Leirek ez zuen inoiz lortuko… Bere etxera joan zen eta gauean gauza bat bururatu zitzaion. Hurrengo egunean etxez etxe joango zen galdetzeko guztiei liburu horiei buruz.

Maialenen etxera heldu zenean sortea topatu zuen! Maiale-nek euskera ezagutzen zuen!

Leire maitea… Begira, nire gurasoen hizkuntza euskara zen eta oso polita zen… baina arazo bat izan genuen euskararekin… Begira… Egun batean sorgin bat agertu zen eta ez zitzaiolako euskara gustatzen, suntitsu zuen. Gaur egun berrezkutatu nahi badugu herriz herri joan behar dugu hitzak biltzeko eta madari-kazioa apurtuko dugu –kontatu zion Maialenek Leireri.

Orduan! Nik lortuko dut! Euskaraz hitz egin nahi dudalako! Ikusiko duzu! –erantzun zion Leirek.

Orduan leirek bere abentura hasi zuen. Euskalherri osoa ibili zen eta herriz herri ohiturak, kirolak, jantziak, lanak, mendiak eza-gutu zituen. Hilabete bat bidaiatu ondoren hitzak madarikazioa apurtzeko lortu zituen.

Dena prest zegoenean Maialenen etxera iritsi zen eta hitzak ordenatu behar zituzten:

DEIA - ZURE - HITZ EGINGO DUZU - EUSKALDUNA - ESNATUKO DA - BIHOTZA - SENTITZEN BADUZU - EUSKARAREN - EUSKARAZ - ETA

Imendizalea

iGOGAiLUAN

Igogailuan gaude eta argia itzali da. Ez dakit non gelditu den eta atea ez da irekitzen. Itsumustuka, botoiak aurkitu nahi ditut hor-tik daudelako. Guztiak sakatzen ditut baina tramankulu honek ez du piztu nahi, ez dit jaramonik egiten.

Dena ilunpetan dago eta isiltasuna nagusitzen da. Pixka bat aztoratuta, nire bidaikidearen arnasa sumatzen dut, gero eta hurbilago. Minutuak luzatzen dira, segunduak betikotu egiten zaizkit, ez dakit zer egin...

Egoera deseroso egiten zait, gero eta estuago, larriago nago. Floraren ipurdia nire hankaren kontra, modu berezi batean, igur-tzitzen ari delako. Uau! Berotzen naiz... Tentalditik ihes egiteko lurrean esertzen naiz, eskuak poltsikoetan. Baina, nire inguruan sortzen den mugimendu bitxiak izugarri harritzen nau, sexu-or-ganoan bukatzen delako, eta nahiko urduri, kremailera askatzea hautatzen dut.

Orduan bera, mingainaz, hasten da lizunkeria ezti batzuk egi-ten leun, goxo... baina nahiago dut horri buruz datu gehiegi ez eman. Aho zabalik nago, lilulaturik. Benetan, zera sinesgaitz hau handi samarra da gero!

Behin lana bukatu, eta patuaren gauzei esker, konplizeak balira bezala, bat-batean kabina argitzen da, eta igogailuak beheko solairurako bidea berriro hartzen du, arropa ongi jartzen dudan bitartean.

Maitasunezko txokoa atzean uzten dugu eta kalera goaz, eta Flora, poz-pozik, bere gustukoen zuhaitzera doa bizkorrago, buz-tana mugituz, txiza egitera.

Basalore

ERANTZUNA: ________________________________________________________________________________________________________________

__________________________________________________________________________________________________________________________________

16

Gure mundua

Ekitaldiaren aurretik, Igartza multzoaren bisita gidatua izan zen Juantxo Agirreren gida-ritzapean. Ekitaldi Ofizialean parte hartu zutenak izan ziren: Koldo Agirre, Beasaingo al-

katea; Zigor Etxeburua, Foru Aldundiko Euskara Zuzenda-ria; Joseba Erkizia, HABEko zuzendari nagusia; Aitor Lar-buru, Beasaingo Udal Euskal-tegiko Lehendakaria; Garbiñe

Zurutuza, Beasaingo Kultura eta Euskarako zinegotzia; or-dezkari politikoak; Bizkai eta Gipuzkoako hainbat zinego-tzi eta udal euskaltegietako zuzendari ugari. Horiez gain, Goierriko AEKko ordezkari bat, MAIZPIDE euskaltegiko zu-zendaria, Nafarroako Zu2arte Euskaltegiko zuzendari eta ikasketa burua eta, bukatzeko, irakasleak, ikasleak eta herritar soilak.

Beasaingo alkateak udal euskaltegiaren zerbitzuaren beharra azpimarratu zuen, he-rrian euskararen ezagutza eta erabilerari bultzada ematearren.

Zigor Etxeburuak 2013-2014 ikasturteko leloa az-

pimarratu zuen: EMAIOZU EUSKARARI!, zenbat eta ikasle eta hiztun gehiago izan, euskararentzat esparru za-balagoa sortuko dela aipatu zuen.

Beasaingo Udal Euskalte-giko zuzendaria den M. Paz Martinek, berriz, udal euskal-tegi guztien izenean, 2013-2014 ikasturteko kanpainaren irudia eta leloaren esanahiari buruzkoa azalpenak eman zi-tuen.

Amaieran, bertaratu zirenak argazki kameraren aurrean ja-rri ziren, ekitaldiaren oroigarri, eta mokadutxoa hartu zuten.Informazio gehiago:http://vimeo.com/75221326

Zubiarte Euskaltegia beasaingo igartza jauregian2013ko irailaren 20an Gipuzkoako Euskaltegietako 2013-2014 ikasturtearen hasiera ekitaldia izan zen Beasaingo Igartza jauregian

Aditzak interneten ikasi eta telefono mugikor eta tabletetarako softwareaiKAS DEZAGUN iNtERNEtEN JOLAStUZAditzak ikasi nahi ditugu eta ez dakigu nola. Sar zaitez interne-ten eta idatzi:http://aditzak.com Pantaila hau aterako zaizu eta jolasten has zaitezke!

tELEfONO MUGiKOR EtA tAbLEtEtARAKO ApLiKAZiOAKhttp://www.azkuefundazioa.org/euskara-sarean-josten web gunean aurki ditzakegu telefono mugikor eta tableteta-rako hainbat aplikazio.Sar zaitez eta euskaraz sortutakoak eta erabilgarri dauden apli-kazioen zerrenda topatuko duzu. Bilatzaile baten bidez interesa-tzen zaizuna bila dezakezu. Aplikazio bakoitzaren izena, sistema eragilea eta kategoriak agertuko zaizkizu, baita zuzenean des-kargatzeko esteka ere.

17

Gure ospakizunak

2014ko urriaren 19an Zan-gotzan eginen dute Nafarroa Oinez, modu honetan orain dela 35 urte zonaldea euskal-duntzeko jaio zen proiektua aurrera eramaten lagunduko zaio Zangotzako Ikastolari.

2014an ospatuko den festak “Esan, izan, Zangozan” dauka leloa; honen esanahia hauxe da, azaldu dutenaren arabera, Hiz-kuntzak etorkizuna izan dezan hitz egin behar da, erabili behar da maitatuz eta sentituz.

Dena den, egun hori iritsi baino askoz ere lehenago lan egiten dute antolatzaileek. Hori dela eta, Zubiartera Ga-bonetako saski bat ekarri zuten erositako zenbakien artean sariduna ateratzeko. Eta gure sariduna: MAITE JURIKO izan da. Bere irakas-leak, Josetxok, eman zion saskia.

Zorionak, Maite, eta dis-frutatu asko Neguko festa hauetan.

Nafarroa Oinez-eko saskia

San Honesto egunean azoka euskaltegian2013ko azaroaren 28an ospatutako bigarren eskuko gauzen azoka

Aizu! Arrakastasua! Ikusi irudiak:

18

Neguko festa

Beste urte batez Neguko oporrak edo Gabonak gainean geni-tuen. Ospakizunez betetako egun hauek denontzat dira bere-ziak, batez ere oporrak disfrutatu behar dituztenentzat. Zubiarte Euskaltegian urteak dira opor hauen aurretik hainbat ekimen egiten ditugula, ikasturtearen lehenengo hiruhileko azken egun hauek modu alaiagoan bizitzeko, eta hori ikasleek eta irakasleek antolaturiko ekimenei esker.

Neguko festa abenduaren 19an ospatu genuen. Aurten eki-menak Euskaltegiaren barnean egin beharrean, kanpora atera ginen gure alaitasuna partekatzeko asmoz, eta aukera parega-bea izan genuen beste ikaskideak ezagutzeko eta euskaraz min-tzatzeko. Kaleetara joan ginen, eta trikiti doinuek giro paregabea zabaldu zuten bazter guztietan.

Goizetik hasita –bederatzi eta erdiak aldera- hainbat abesti entseatu ondoren, Euskaltegitik irten eta Haurtxoa Haur esko-lara joan ginen. Han haurrak gure zain zeuden, lurrean eserita, borobilean eta guri begira. Hain txikiak, hain maitagarriak… Bi gabon kanta abestu genituen, eta haiek, esker onekoak direnez, abesti bat kantatu ziguten. Horrela hiru gela bisitatu genituen. Ikusi gure zorion aurpegiak haurrei begira!

Euria ari zuen eta oraindik bagenituen hainbat minutu Virgen Blanca eskoletara joan aurretik, beraz, plazako kioskora igo gi-nen kantatzera eta dantza egitera.

Neguko festa Zubiarte euskaltegian

Eskoletako patioan zeuden haurrak guri entzuteko prest. Be-raz, ahotsak finatu eta kantatzeari ekin genion, haurrek ez zuten batere zalantzarik guri laguntzeko kantatzen.

Ondoren trikitrilariek kalejira alaitsuak jo zituzten, haurrak gure inguruan korrika eta saltoka zebiltzan bitartean. Haiek ez zuten nahi bukatzerik.

Hamaikak aldera itzuli ginen Euskaltegira, Neguko festei ha-siera emateko modurik onena hamaiketakoa izaten baita.

Arratsaldez ere Neguko festa ospatu genuen modu xumeago batez, ez ginen atera abestera, bai, aldiz, merendu ederra egin genuen.

Gure ikasleen artean ere abeslari onak ditugu, ikus itzazue karaoke egiten ari gineneko argazkiak.

MATRIKULA2014ko urtarrilaren 20tik 24raDel 20 al 24 de enero de 2014IKASTAROEN ESKAINTZA

2. ikastaldia: otsailaren 5etik ekainaren 10era2º cuatrimestre: del 5 de febrero al 10 de junio

A1 – A2 - B1 – B210-8 ordu astean | 10-8 horas a la semanaTxandaka | Grupos a turnosGoizean edota arratsaldeanPosibilidad horario de mañana o tardeA1 - A2 - B1 Kanpoko ikastaroak (gurasoak...) 6 ordu asteanCursos externos (padres/madres...) 6 horas semanalesA1 – A2 - B1 – B2 Auto-ikaskuntza / Autoaprendizaje4 ordu on-line + 2 ordu mintza4 h. on-line + 2 horas conversaciónB1 – B2 – C1 – EGA4-5 ordu astean | 4-5 horas a la semana B2 MINTZA2 ordu astean | 2 horas a la semana

ZUBIARTE EUSKALTEGIA --> 31620 Uharte --> 948361091 euszubia@educacion.navarra.es