Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.1
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu / zajęć Materiały polimerowe
Kierunek studiów Inżynieria materiałowa
Poziom studiów I (inż.)
Profil praktyczny
Forma studiów stacjonarne
Specjalność Inżynieria materiałów polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy osoby
odpowiedzialnej za przygotowanie
sylabusa
dr hab. Kazimierz Piszczek, prof. UTP, dr hab. inż. Jolanta
Tomaszewska, prof. UTP, dr hab. Stanisław Zajchowski, prof.
UTP, dr inż. Katarzyna Skórczewska, mgr inż. Przemysław
Siekierka, mgr inż. Krzysztof Lewandowski
Przedmioty wprowadzające Chemia fizyczna, chemia organiczna, fizyka
Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu chemii organicznej
i fizycznej oraz fizyki
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
IV 30E 10 4
2. EFEKTY UCZENIA SIĘ DLA PRZEDMIOTU
Lp. Opis efektów uczenia się dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
uczenia się
Odniesienie do
charakterystyk
II stopnia
(kod składnika
opisu)
WIEDZA
W1 Zna technologie i ma podstawową wiedzę o trendach
rozwojowych z zakresu wytwarzania materiałów. K_W09 P6S_WG
W2 Posiada wiedzę o zagrożeniach występujących
w produkcji i eksploatacji materiałów. K_W15 P6S_WG
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi zidentyfikować i dokonać analizy prostego,
praktycznego zadania inżynierskiego. Potrafi dobierać
materiały inżynierskie do zastosowań technicznych w
zależności od ich struktury, właściwości i warunków
użytkowania z uwzględnieniem analizy ekonomicznej
K_U05 P6S_UW
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia projektowe
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykład – egzamin pisemny, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi. Ćwiczenia projektowe –
przygotowanie projektu i prezentacja multimedialna projektu, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi
z opracowania projektowego.
5. TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady Budowa i podstawowe właściwości polimerów. Modyfikacja fizyczna polimerów,
mieszaniny polimerowe, zjawisko inwersji fazowej. Modyfikacja struktury
krystalicznej. Otrzymywanie termoplastycznych materiałów polimerowych przy
wykorzystaniu maszyn przetwórczych Wzmocnione tworzywa konstrukcyjne,
laminaty. Charakterystyczne właściwości materiałów polimerowych, odporność
starzeniowa i zmęczeniowa. Główne kierunki stosowania.
Ćwiczenia projektowe Praktyczna realizacja treści wykładu w zadanych tematach projektowych.
6. METODY (SPOSOBY) WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW UCZENIA SIĘ OSIĄGNIĘTYCH
PRZEZ STUDENTA
Efekt
uczenia się
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie …………
W1 x
W2 x
U1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Dobrzyński L.A., 2008 r., Niemetalowe materiały inżynierskie. Wydawnictwo
Politechniki Śląskiej, Gliwice.
Ashby M., Jones D., 1996 r., Materiały inżynierskie. Tom II – Kształtowanie struktury
i właściwości, dobór materiałów. WNT, Warszawa.
Szlezyngier W., 1996 r., Tworzywa sztuczne. Oficyna Wydawnicza. Politechniki.
Rzeszowskiej.
Literatura
uzupełniająca
Żuchowska D., 2002 r., Polimery konstrukcyjne. WNT.
Kelar K., 1992 r., Modyfikacja polimerów. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej
Poznań.
Praca zbiorowa (red. Gradoń L.)., 2000 r., Wybrane procesy przetwórstwa
i modyfikacji tworzyw sztucznych. Politechnika Warszawska.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Zajęcia prowadzone
z bezpośrednim udziałem NA
lub innych osób prowadzących
zajęcia
Udział w zajęciach dydaktycznych,
wskazanych w pkt. 1B
40
Konsultacje 5
Praca własna studenta
Przygotowanie do zajęć 20
Studiowanie literatury 15
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń,
przygotowanie projektu itd.)
15
Łączny nakład pracy studenta 100
Liczba punktów ECTS 4
* ostateczna liczba punktów ECTS
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.2.1
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu / zajęć Podstawy technologii wytwarzania materiałów polimerowych
1. Polimery addycyjne i kondensacyjne
Kierunek studiów Inżynieria materiałowa
Poziom studiów I (inż.)
Profil praktyczny
Forma studiów stacjonarne
Specjalność Inżynieria materiałów polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy osoby
odpowiedzialnej za przygotowanie
sylabusa
dr hab. Kazimierz Piszczek prof. UTP, dr hab. inż. Jolanta
Tomaszewska prof. UTP, dr hab. Stanisław Zajchowski prof.
UTP, dr inż. Katarzyna Skórczewska, mgr inż. Przemysław
Siekierka, mgr inż. Krzysztof Lewandowski
Przedmioty wprowadzające
Chemia ogólna i nieorganiczna, chemia fizyczna, chemia
analityczna, chemia organiczna, fizyka, podstawy technologii
polimerów
Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu fizyki, chemii
organicznej oraz podstaw technologii polimerów
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
V 30E 60 6
2. EFEKTY UCZENIA SIĘ DLA PRZEDMIOTU
Lp. Opis efektów uczenia się dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
uczenia się
Odniesienie do
charakterystyk
II stopnia
(kod składnika
opisu)
WIEDZA
W1 Zna technologie i ma podstawową wiedzę o trendach
rozwojowych z zakresu wytwarzania materiałów. K_W09 P6S_WG
W2 Posiada podstawową wiedzę z zakresu maszynoznawstwa
i urządzeń do wytwarzania materiałów K_W10 P6S_WG
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi dokonać doboru procesów technologicznych do
wytwarzania i przetwórstwa materiałów. Ma
doświadczenie związane z utrzymaniem urządzeń,
obiektów i systemów technicznych typowych dla inżynierii
materiałowej z uwzględnieniem analizy ekonomicznej.
K_U06 P6S_UW
U2
Potrafi zastosować odpowiedni proces technologiczny do
wytwarzania materiałów o określonej strukturze
i właściwościach.
K_U11 P6S_UW
P6S_UO
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą.
K_U14 P6S_UW
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi określić priorytety służące realizacji określonego
zadania. K_K04 P6S_KK
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykład – egzamin pisemny, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi, ćwiczenia laboratoryjne - kolokwia,
minimum 50% prawidłowych odpowiedzi i zaliczone wszystkie ćwiczenia.
5. TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady Polikondensacja, substraty i produkty. Poliaddycja, substraty i produkty.
Sterowanie procesami syntezy. Polimery termoplastyczne i usieciowane.
Sieciowanie żywic epoksydowych i poliestrowych. Elastomery. Przetwórstwo
metodą wytłaczania, budowa linii wytaczarskiej. Wtryskiwanie. Prasowanie
tworzyw termoutwardzalnych. Formowanie próżniowe.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Technologia wytłaczania polimerów termoplastycznych. Przygotowanie
kompozycji. Walcowanie. Sieciowanie żywic epoksydowych i poliestrowych,
wulkanizacja kauczuków. Technologia wtryskiwania. Wydajność, kontrola
jakościowa z określaniem wskaźników materiałowych.
6. METODY (SPOSOBY) WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW UCZENIA SIĘ OSIĄGNIĘTYCH
PRZEZ STUDENTA
Efekt
uczenia się
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie …………
W1 x
W2 x
U1 x x
U2 x
U3 x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Praca zbiorowa (Z. Florjańczyk, S. Penczek)., 1995 r., Chemia polimerów , t .I - III,
Politechnika Warszawska.
Olczyk W., 1968 r., Poliuretany. WNT, Warszawa.
Sikora R., 1993 r., Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych, Wydawnictwo
„Żak”, Warszawa.
Stolarzewicz A., 2005 r., Metody syntezy polimerów i ich charakterystyka,
Uniwersytet Śląski, Katowice.
Literatura
uzupełniająca
Dogatkin B. A., 1976 r., Chemia elastomerów. WNT.
Jurkowski B. Jurkowska B., 1995 r., Sporządzanie kompozycji polimerowych –
Elementy teorii i praktyki. WNT, Warszawa.
Czub P., Bończa - Tomaszewski Z., Penczek P., Pielichowski J., 2002 r., Chemiai
technologia żywic epoksydowych, WNT, Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Zajęcia prowadzone
z bezpośrednim udziałem NA
lub innych osób prowadzących
zajęcia
Udział w zajęciach dydaktycznych,
wskazanych w pkt. 1B
90
Konsultacje 5
Praca własna studenta
Przygotowanie do zajęć 20
Studiowanie literatury 15
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń,
przygotowanie projektu itd.)
20
Łączny nakład pracy studenta 150
Liczba punktów ECTS 6
* ostateczna liczba punktów ECTS
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.2.2
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu / zajęć Podstawy technologii wytwarzania materiałów polimerowych
2. Modyfikacja polimerów popolimeryzacyjnych
Kierunek studiów Inżynieria materiałowa
Poziom studiów I (inż.)
Profil praktyczny
Forma studiów stacjonarne
Specjalność Inżynieria materiałów polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy osoby
odpowiedzialnej za przygotowanie
sylabusa
dr hab. Kazimierz Piszczek prof. UTP, dr hab. inż. Jolanta
Tomaszewska prof. UTP, dr hab. Stanisław Zajchowski prof.
UTP, dr inż. Katarzyna Skórczewska, mgr inż. Przemysław
Siekierka, mgr inż. Krzysztof Lewandowski
Przedmioty wprowadzające
Chemia ogólna i nieorganiczna, chemia fizyczna, chemia
analityczna, chemia organiczna, fizyka, podstawy technologii
polimerów
Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu fizyki, chemii
organicznej oraz podstaw technologii polimerów
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
V 30E 60 6
2. EFEKTY UCZENIA SIĘ DLA PRZEDMIOTU
Lp. Opis efektów uczenia się dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
uczenia się
Odniesienie do
charakterystyk
II stopnia
(kod składnika
opisu)
WIEDZA
W1 Zna technologie i ma podstawową wiedzę o trendach
rozwojowych z zakresu wytwarzania materiałów. K_W09 P6S_WG
W2 Posiada podstawową wiedzę z zakresu maszynoznawstwa
i urządzeń do wytwarzania materiałów K_W10 P6S_WG
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi dokonać doboru procesów technologicznych do
wytwarzania i przetwórstwa materiałów. Ma
doświadczenie związane z utrzymaniem urządzeń,
obiektów i systemów technicznych typowych dla inżynierii
materiałowej z uwzględnieniem analizy ekonomicznej.
K_U06 P6S_UW
U2
Potrafi zastosować odpowiedni proces technologiczny do
wytwarzania materiałów o określonej strukturze
i właściwościach.
K_U11 P6S_UW
P6S_UO
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą.
K_U14 P6S_UW
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi określić priorytety służące realizacji określonego
zadania. K_K04 P6S_KK
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykład – egzamin pisemny, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi, ćwiczenia laboratoryjne - kolokwia,
minimum 50% prawidłowych odpowiedzi i zaliczone wszystkie ćwiczenia.
5. TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady Polikondenacja, substraty i produkty. Poliaadycja, substraty i produkty.
Sterowanie procesami syntezy. Polimery termoplastyczne i usieciowane.
Sieciowanie żywic epoksydowych i poliestrowych. Elastomery. Przetwórstwo
metodą wytłaczania, budowa linii wytaczarskiej. Wtryskiwanie. Prasowanie
tworzyw termoutwardzalnych. Formowanie próżniowe.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Technologia wytłaczania polimerów termoplastycznych. Przygotowanie
kompozycji. Walcowanie. Sieciowanie żywic epoksydowych i poliestrowych,
wulkanizacja kauczuków. Technologia wtryskiwania. Wydajność, kontrola
jakościowa z określaniem wskaźników materiałowych.
6. METODY (SPOSOBY) WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW UCZENIA SIĘ OSIĄGNIĘTYCH
PRZEZ STUDENTA
Efekt
uczenia się
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie …………
W1 x
W2 x
U1 x x
U2 x
U3 x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Praca zbiorowa (Z. Florjańczyk, S. Penczek)., 1995 r., Chemia polimerów , t .I - III,
Politechnika Warszawska.
Olczyk W., 1968 r., Poliuretany. WNT, Warszawa.
Sikora R., 1993 r., Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych, Wydawnictwo
„Żak”, Warszawa.
Stolarzewicz A., 2005 r., Metody syntezy polimerów i ich charakterystyka,
Uniwersytet Śląski, Katowice.
Literatura
uzupełniająca
Dogatkin B. A., 1976 r., Chemia elastomerów. WNT.
Jurkowski B. Jurkowska B., 1995 r., Sporządzanie kompozycji polimerowych –
Elementy teorii i praktyki. WNT, Warszawa.
Czub P., Bończa - Tomaszewski Z., Penczek P., Pielichowski J., 2002 r., Chemiai
technologia żywic epoksydowych, WNT, Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Zajęcia prowadzone
z bezpośrednim udziałem NA
lub innych osób prowadzących
zajęcia
Udział w zajęciach dydaktycznych,
wskazanych w pkt. 1B
90
Konsultacje 5
Praca własna studenta
Przygotowanie do zajęć 20
Studiowanie literatury 15
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń,
przygotowanie projektu itd.)
20
Łączny nakład pracy studenta 150
Liczba punktów ECTS 6
* ostateczna liczba punktów ECTS
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.3
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu / zajęć Metody i techniki badania materiałów polimerowych
Kierunek studiów Inżynieria materiałowa
Poziom studiów I (inż.)
Profil praktyczny
Forma studiów stacjonarne
Specjalność Inżynieria materiałów polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy osoby
odpowiedzialnej za przygotowanie
sylabusa
dr hab. Kazimierz Piszczek prof. UTP, dr hab. inż. Jolanta
Tomaszewska prof. UTP, dr hab. Stanisław Zajchowski prof.
UTP, dr inż. Katarzyna Skórczewska, mgr inż. Przemysław
Siekierka, mgr inż. Krzysztof Lewandowski
Przedmioty wprowadzające Chemia fizyczna, chemia analityczna, chemia organiczna, fizyka
Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu, chemii organicznej,
chemii analitycznej, chemii fizycznej i fizyki
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI 30 30 4
2. EFEKTY UCZENIA SIĘ DLA PRZEDMIOTU
Lp. Opis efektów uczenia się dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
uczenia się
Odniesienie do
charakterystyk
II stopnia
(kod składnika
opisu)
WIEDZA
W1
Zna podstawowe metody badania materiałów
inżynierskich. Ma podstawową wiedzę w zakresie
standardów i norm technicznych związanych z kontrolą
jakości materiałów.
K_W08 P6S_WG
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi oznaczać właściwości fizyczne, chemiczne,
mechaniczne i termiczne materiałów. Ma umiejętność
korzystania z norm i standardów związanych z kontrolą
jakości materiałów
K_U10 P6S_UW
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi określić priorytety służące realizacji określonego
zadania. K_K04 P6S_KK
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykład – kolokwia, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi, ćwiczenia laboratoryjne - kolokwia,
minimum 50% prawidłowych odpowiedzi i zaliczone wszystkie ćwiczenia.
5. TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady Charakterystyka budowy chemicznej i struktury polimerów oraz ich wpływ na
właściwości tworzyw polimerowych. Wpływ czynników fizycznych na
właściwości tworzyw polimerowych. Metodyka prowadzenia badań. Technika
pobierania prób i ich przygotowanie do badań. Wybór kryteriów oceny w aspekcie
różnych zastosowań technicznych tworzyw polimerowych. Podstawowe
właściwości tworzyw o charakterze użytkowym. Metody określania wybranych
właściwości fizycznych i chemicznych.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Identyfikacja tworzyw sztucznych. Oznaczanie masy molowej polimerów metodą
lepkościową. Określanie właściwości cieplnych i mechanicznych tworzyw
polimerowych. Określanie składu granulometrycznego oraz gęstości właściwej
i nasypowej sypkich tworzyw polimerowych.
6. METODY (SPOSOBY) WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW UCZENIA SIĘ OSIĄGNIĘTYCH
PRZEZ STUDENTA
Efekt
uczenia się
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie …………
W1 x
U1 x x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Broniewski T., Kapko J., Płaczek W., Thomala J., 200 r., Metody badań i ocena
właściwości tworzyw sztucznych. WNT Warszawa.
Szlezyngier W., 1996 r., Tworzywa sztuczne. Wyd. Politechniki Rzeszowskiej,
Rzeszów.
Praca zbiorowa: Chemia polimerów, 1995 r., tom I - III. Oficyna Wydawnicza
Politechniki Warszawskiej, Warszawa.
Nicholson J. W., 1996 r., Chemia polimerów. WNT, Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Dobrosz K., 1994 r., Tworzywa sztuczne: materiałoznawstwo i przetwórstwo.
Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.
Hyla I., 19999 r., Tworzywa sztuczne – właściwości, przetwórstwo, zastosowanie.
Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice.
Janowska G., Przygocki W., Włochowicz A., 2007 r., Palność polimerów i materiałów
polimerowych. WNT, Warszawa.
Kelar K., Ciesielska D., 1997 r., Fizykochemia polimerów – Wybrane zagadnienia.
Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Zajęcia prowadzone
z bezpośrednim udziałem NA
lub innych osób prowadzących
zajęcia
Udział w zajęciach dydaktycznych,
wskazanych w pkt. 1B
60
Konsultacje 5
Praca własna studenta
Przygotowanie do zajęć 20
Studiowanie literatury 20
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń,
przygotowanie projektu itd.)
20
Łączny nakład pracy studenta 125
Liczba punktów ECTS 4
* ostateczna liczba punktów ECTS
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.4.1
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu / zajęć Tworzywa, kompozyty polimerowe
1. Kompozyty polimerowe
Kierunek studiów Inżynieria materiałowa
Poziom studiów I (inż.)
Profil praktyczny
Forma studiów stacjonarne
Specjalność Inżynieria materiałów polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy osoby
odpowiedzialnej za przygotowanie
sylabusa
dr hab. Kazimierz Piszczek prof. UTP, dr hab. inż. Jolanta
Tomaszewska prof. UTP, dr hab. Stanisław Zajchowski prof.
UTP, dr inż. Katarzyna Skórczewska, mgr inż. Przemysław
Siekierka, mgr inż. Krzysztof Lewandowski
Przedmioty wprowadzające Chemia ogólna i nieorganiczna, chemia fizyczna, chemia
analityczna, chemia organiczna, fizyka, materiały polimerowe
Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu fizyki, chemii
organicznej oraz podstaw materiałów polimerowych
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII 15 30 3
2. EFEKTY UCZENIA SIĘ DLA PRZEDMIOTU
Lp. Opis efektów uczenia się dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
uczenia się
Odniesienie do
charakterystyk
II stopnia
(kod składnika
opisu)
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach
mechanicznych, technologicznych i eksploatacyjnych
materiałów.
K_W06 P6S_WG
W2 Zna technologie i ma podstawową wiedzę o cyklu życia
urządzeń, obiektów i systemów technicznych. K_W09 P6S_WG
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi dokonać doboru procesów technologicznych do
wytwarzania i przetwórstwa materiałów. Ma
doświadczenie związane z utrzymaniem urządzeń,
obiektów i systemów technicznych typowych dla inżynierii
materiałowej.
K_U06 P6S_UW
U2 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 P6S_UW
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 P6S_KR
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykład – kolokwia, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi, ćwiczenia laboratoryjne - kolokwia,
minimum 50% prawidłowych odpowiedzi i zaliczone wszystkie ćwiczenia.
5. TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady Definicje, nomenklatura. Osnowy termoplastyczne i sieciujące. Napełniacze
proszkowe i włókniste. Napełniacze naturalne organiczne i mineralne. Substancje
pomocnicze. Właściwości kompozytów z różnymi napełniaczami. Sporządzanie
kompozycji. Mieszanie, wytłaczanie i walcowanie
Ćwiczenia
laboratoryjne
Wytwarzanie kompozytów metodą walcowania i wytłaczania. Przygotowanie
próbek do badań. Ocena właściwości przetwórczych i wskaźników użytkowych.
6. METODY (SPOSOBY) WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW UCZENIA SIĘ OSIĄGNIĘTYCH
PRZEZ STUDENTA
Efekt
uczenia się
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie …………
W1 x
W2 x
U1 x x
U2 x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Dobrzyński L.A., 2008 r., Niemetalowe materiały inżynierskie. Wydawnictwo
Politechniki Śląskiej, Gliwice.
Szlezyngier W., 1996 r., Tworzywa sztuczne. OWPR, Rzeszów.
Praca zbiorowa, 2002 r., Metody badań i ocena własności tworzyw sztucznych. WNT,
Warszawa.
Leda H., 2008 r., Kompozyty polimerowe z włóknami ciągłymi – wytwarzanie,
właściwości, stosowanie. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań.
Literatura
uzupełniająca
Kelar K., 1992 r., Modyfikacja polimerów, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej
Poznań.
Praca zbiorowa, 2003 r., Kompozyty. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej,
Warszawa.
Jurkowski B. Jurkowska B., 1995 r., Sporządzanie kompozycji polimerowych –
Elementy teorii i praktyki. WNT, Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Zajęcia prowadzone
z bezpośrednim udziałem NA
lub innych osób prowadzących
zajęcia
Udział w zajęciach dydaktycznych,
wskazanych w pkt. 1B
45
Konsultacje 5
Praca własna studenta
Przygotowanie do zajęć 25
Studiowanie literatury 25
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń,
przygotowanie projektu itd.)
20
Łączny nakład pracy studenta 125
Liczba punktów ECTS 3
* ostateczna liczba punktów ECTS
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.4.2
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu / zajęć Tworzywa, kompozyty polimerowe
2. Nanokompozyty
Kierunek studiów Inżynieria materiałowa
Poziom studiów I (inż.)
Profil praktyczny
Forma studiów stacjonarne
Specjalność Inżynieria materiałów polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy osoby
odpowiedzialnej za przygotowanie
sylabusa
dr hab. Kazimierz Piszczek prof. UTP, dr hab. inż. Jolanta
Tomaszewska prof. UTP, dr hab. Stanisław Zajchowski prof.
UTP, dr inż. Katarzyna Skórczewska, mgr inż. Przemysław
Siekierka, mgr inż. Krzysztof Lewandowski
Przedmioty wprowadzające Chemia ogólna i nieorganiczna, chemia fizyczna, chemia
analityczna, chemia organiczna, fizyka, materiały polimerowe
Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu fizyki, chemii
organicznej oraz podstaw materiałów polimerowych
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII 15 30 3
2. EFEKTY UCZENIA SIĘ DLA PRZEDMIOTU
Lp. Opis efektów uczenia się dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
uczenia się
Odniesienie do
charakterystyk
II stopnia
(kod składnika
opisu)
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach
mechanicznych, technologicznych i eksploatacyjnych
materiałów.
K_W06 P6S_WG
W2 Zna technologie i ma podstawową wiedzę o cyklu życia
urządzeń, obiektów i systemów technicznych. K_W09 P6S_WG
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi dokonać doboru procesów technologicznych do
wytwarzania i przetwórstwa materiałów. Ma
doświadczenie związane z utrzymaniem urządzeń,
obiektów i systemów technicznych typowych dla inżynierii
materiałowej.
K_U06 P6S_UW
U2 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 P6S_UW
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 P6S_KR
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykład – kolokwia, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi, ćwiczenia laboratoryjne - kolokwia,
minimum 50% prawidłowych odpowiedzi i zaliczone wszystkie ćwiczenia.
5. TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady Definicje, nomenklatura. Oddziaływania na granicy faz. Nanonapełniacze
proszkowe, montmorylonity, funkcjonalizacja. Nanorurki i włókna węglowe.
Metody wytwarzania nanokompozytów. Właściwości nanokompozytów
z różnymi nanomodyfikatorami. Metody przetwarzania nanokompozytów i ich
zastosowanie.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Wytwarzanie nanokompozytów z nanokrzemionką i nanorurkami węglowymi.
Przygotowanie próbek do badań. Badania odporności chemicznej, temperatury
zeszklenia i właściwości dielektrycznych.
6. METODY (SPOSOBY) WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW UCZENIA SIĘ OSIĄGNIĘTYCH
PRZEZ STUDENTA
Efekt
uczenia się
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie …………
W1 x
W2 x
U1 x x
U2 x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Praca zbiorowa (red. Kurzydłowski K., Lewandowska M.), 2010 r., Nanomateriały
inżynierskie konstrukcyjne i funkcjonalne. Warszawa.
Huczko A., 2004 r., Nanorurki węglowe: czarne diamenty XXI wieku.
Praca zbiorowa (red. Przekładu Kurzydłowski K.), 2008 r., Nanotechnologie. PWN
Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Dobrzański L. A., 2008 r., Niemetalowe materiały inżynierskie. PWN Warszawa.
Dobrzański L. A., 2006 r., Materiały inżynierskie i projektowanie materiałowe. WNT
Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Zajęcia prowadzone
z bezpośrednim udziałem NA
lub innych osób prowadzących
zajęcia
Udział w zajęciach dydaktycznych,
wskazanych w pkt. 1B
45
Konsultacje 5
Praca własna studenta
Przygotowanie do zajęć 25
Studiowanie literatury 25
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń,
przygotowanie projektu itd.)
20
Łączny nakład pracy studenta 125
Liczba punktów ECTS 3
* ostateczna liczba punktów ECTS
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.5
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu Polimerowe materiały fotoreaktywne
Kierunek studiów Inżynieria materiałowa
Poziom studiów I (inż.)
Profil praktyczny
Forma studiów stacjonarne
Specjalność Inżynieria materiałów polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy osoby
odpowiedzialnej za przygotowanie
sylabusa
dr hab. Beata Jędrzejewska, prof. UTP, dr inż. Marek Pietrzak
Przedmioty wprowadzające Chemia fizyczna, materiały polimerowe
Wymagania wstępne Znajomość podstaw fotochemii i właściwości materiałów
polimerowych
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI 15E 2
2. EFEKTY UCZENIA SIĘ DLA PRZEDMIOTU
Lp. Opis efektów uczenia się dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
uczenia się
Odniesienie do
charakterystyk
II stopnia
(kod składnika
opisu)
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę podstawową z nauki o materiałach
pozwalającą na rozwiązanie prostych zadań
obliczeniowych i projektowych.
K_W07 P6S_WG
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Egzamin pisemny lub ustny.
5. TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady Reakcje fotochemiczne polimerów, stabilizacja i degradacja materiałów
polimerowych, światłoczułe materiały polimerowe. Nowoczesne polimerowe
materiały światłoczułe w przemyśle poligraficznym, lakierniczym,
elektronicznym, samochodowym, komputerowym, w zapisie informacji,
w medycynie i dentystyce. Monomeryczne i polimeryczne światłoczułe materiały
stosowane w projektowaniu i diagnostyce. Foto-nanomateriały.
6. METODY (SPOSOBY) WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW UCZENIA SIĘ
OSIĄGNIĘTYCH PRZEZ STUDENTA
Efekt
uczenia się
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
Dziennik prac
laboratoryjnych
uwagi
W1 x x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Fotochemia polimerów. Teoria i zastosowanie. Praca zbiorowa pod redakcją
J. Pączkowskiego. Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2003.
Paszyc S., 1983 r., Podstawy Fotochemii, Państwowe Wydawnictwo Naukowe,
Warszawa.
Turro N. J., 1991 r., Modern Molecular Photochemistry, University Science Books,
Sausalito, California.
Rabek J. F., 1987 r., Mechanisms of Photophysical Processes and Photochemical
Reactions in Polymers. Thoery and Applications, John Wiley & Sons, New York.
Literatura
uzupełniająca
Ranby B., Rabek F. F., 1975 r., Photodegradation, Photo-oxydation and
Photostabilization of Polymers. Principle and Applications. John Wiley & Sons,
London, New York.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Zajęcia prowadzone
z bezpośrednim udziałem NA
lub innych osób prowadzących
zajęcia
Udział w zajęciach dydaktycznych,
wskazanych w pkt. 1B
15
Konsultacje 5
Praca własna studenta
Przygotowanie do zajęć 15
Studiowanie literatury 20
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń,
przygotowanie projektu itd.)
20
Łączny nakład pracy studenta 75
Liczba punktów ECTS 2
* ostateczna liczba punktów ECTS
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.6.1
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu / zajęć Przetwórstwo materiałów polimerowych
1. Przetwórstwo materiałów winylowych
Kierunek studiów Inżynieria materiałowa
Poziom studiów I (inż.)
Profil praktyczny
Forma studiów stacjonarne
Specjalność Inżynieria materiałów polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy osoby
odpowiedzialnej za przygotowanie
sylabusa
dr hab. Kazimierz Piszczek prof. UTP, dr hab. inż. Jolanta
Tomaszewska prof. UTP, dr hab. Stanisław Zajchowski prof.
UTP, dr inż. Katarzyna Skórczewska, mgr inż. Przemysław
Siekierka, mgr inż. Krzysztof Lewandowski
Przedmioty wprowadzające Fizyka, materiały polimerowe
Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu fizyki,
i podstaw materiałów polimerowych
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI 30E 60 7
2. EFEKTY UCZENIA SIĘ DLA PRZEDMIOTU
Lp. Opis efektów uczenia się dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
uczenia się
Odniesienie do
charakterystyk
II stopnia
(kod składnika
opisu)
WIEDZA
W1
Posiada szczegółową wiedzę związaną z doborem metod
kształtowania struktury i własności materiałów
polimerowych podczas procesów przetwórstwa.
K_W05 P6S_WG
W2 Zna technologie i ma podstawową wiedzę o cyklu życia
urządzeń, obiektów i systemów technicznych K_W09 P6S_WG
W3 Posiada podstawową wiedzę z zakresu maszynoznawstwa
i urządzeń do wytwarzania materiałów. K_W10 P6S_WG
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi dokonać doboru procesów technologicznych do
wytwarzania i przetwórstwa materiałów. Ma
doświadczenie związane z utrzymaniem urządzeń,
obiektów i systemów technicznych typowych dla inżynierii
materiałowej.
K_U06 P6S_UW
U2
Potrafi zastosować i zaprojektować zgodnie z zadaną
specyfikacją odpowiedni proces technologiczny do
wytwarzania materiałów o określonej strukturze
K_U11 P6S_UW
P6S_UO
i właściwościach. Ma doświadczenie związane
z rozwiązywaniem zadań inżynierskich, zdobyte w praktyce.
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 P6S_UW
U4
Pozyskuje informacje z literatury, baz danych oraz innych
źródeł związanych z naukami technicznymi i chemicznymi
również w języku obcym.
K_U17 P6S_UW
P6S_UO
U5 Porozumiewa się przy użyciu różnych technik
w środowisku zawodowym, także w języku obcym. K_U19
P6S_UW
P6S_UO
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 P6S_KR
K2
Rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu - m.in.
poprzez środki masowego przekazu - informacji o korzystnych
jaki niekorzystnych aspektach działalności związanej z
produkcją i stosowaniem związków chemicznych, potrafi
przekazać takie informacje w sposób powszechnie zrozumiały.
K_K06 P6S_KK
P6S_KR
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykład – egzamin pisemny, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi, ćwiczenia laboratoryjne - kolokwia,
minimum 50% prawidłowych odpowiedzi i zaliczone wszystkie ćwiczenia.
5. TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady Właściwości reologiczne tworzyw winylowych, metody ich oceny. Przetwórstwo
metodą wytłaczania: rola elementów linii wytłaczarskiej, przebieg ciśnienia
i temperatury, zjawiska podczas uplastyczniania ślimakowego, podstawy obliczeń
głowic wytaczarskich. Wtryskiwanie tworzyw polimerowych winylowych, warunki
procesu, podstawy obliczeń form wtryskowych. Warunki procesu prasowania tworzyw
winylowych. Modelowanie przepływów tworzywa w kanałach urządzeń
przetwórczych. Logistyka. Wytyczne do projektowania narzędzi do przetwórstwa.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Regulacja warunków wtryskiwania i ich wpływ na jakość kształtek wtryskowych.
Zestawianie i uruchamianie linii wytłaczarskiej, walcowanie, badania
plastografometryczne. Wydajność, kontrola jakościowa.
6. METODY (SPOSOBY) WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW UCZENIA SIĘ OSIĄGNIĘTYCH
PRZEZ STUDENTA
Efekt
uczenia się
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie …………
W1 x
W2 x
W3 x
U1 x x
U2 x x
U3
U4 x
U5 x
K1 x
K2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Sikora R., 1993 r., Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych. Wydawnictwo
Edukacyjne Zofii Dobkowskiej, Warszawa.
Żuchowska D., 2000 r., Tworzywa konstrukcyjne. WNT, Warszawa.
Zawistowski H., Frenkler D., 1984 r., Konstrukcja form wtryskowych do tworzyw
termoplastycznych. WNT, Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Sikora R., 1996 r, Obróbka tworzyw wielkocząsteczkowych. Wydanictwo Edukacyjne
Żak Warszawa.
Polskie Normy.
Szlezyngier W., 1994 r., Podstawy reologii polimerów. Politechnika Rzeszowska.
Praca zbiorowa (red. Mumiak E.), 1998 r., Technologie wytłaczania. Wyd. Plastech Warszawa.
Urbaniak Z., 1997 r., Zgrzewania tworzyw sztucznych. WNT Warszawa.
Bieliński M., 2004 r., Technika porowania tworzyw termoplastycznych. WN ATR
Bydgoszcz.
Praca zbiorowa (red. Zawistowski H.), 1995 r., Wyposażenie i organizacja wydziału
wtrysku. Wyd. Przemysłowe WENA, Warszawa.
Frącz W., Krywult B., 2005 r., Projektowanie i wytwarzanie elementów z tworzyw
sztucznych. Wyd. Politechniki Rzeszowskiej 2005.
Praca zbiorowa (red. Zawistowski H.), 1994 r., Kierunki rozwoju technologii wtrysku.
Wyd. Przemysłowe WENA Warszawa.
Kowalska B., 2006 r., Przetwórcze aspekty termodynamicznych właściwości
polimerów termoplastycznych. Wydawnictwa Uczelniane Lublin.
Czasopisma zawodowe.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Zajęcia prowadzone
z bezpośrednim udziałem NA
lub innych osób prowadzących
zajęcia
Udział w zajęciach dydaktycznych,
wskazanych w pkt. 1B
90
Konsultacje 5
Praca własna studenta
Przygotowanie do zajęć 25
Studiowanie literatury 25
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń,
przygotowanie projektu itd.)
30
Łączny nakład pracy studenta 175
Liczba punktów ECTS 7
* ostateczna liczba punktów ECTS
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.6.2
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu / zajęć Przetwórstwo materiałów polimerowych
2. Przetwórstwo materiałów konstrukcyjnych
Kierunek studiów Inżynieria materiałowa
Poziom studiów I (inż.)
Profil praktyczny
Forma studiów stacjonarne
Specjalność Inżynieria materiałów polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy osoby
odpowiedzialnej za przygotowanie
sylabusa
dr hab. Kazimierz Piszczek prof. UTP, dr hab. inż. Jolanta
Tomaszewska prof. UTP, dr hab. Stanisław Zajchowski prof.
UTP, dr inż. Katarzyna Skórczewska, mgr inż. Przemysław
Siekierka, mgr inż. Krzysztof Lewandowski
Przedmioty wprowadzające Fizyka, materiały polimerowe
Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu fizyki,
i podstaw materiałów polimerowych
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI 30E 60 7
2. EFEKTY UCZENIA SIĘ DLA PRZEDMIOTU
Lp. Opis efektów uczenia się dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
uczenia się
Odniesienie do
charakterystyk
II stopnia
(kod składnika
opisu)
WIEDZA
W1
Posiada szczegółową wiedzę związaną z doborem metod
kształtowania struktury i własności materiałów
polimerowych podczas procesów przetwórstwa.
K_W05 P6S_WG
W2 Zna technologie i ma podstawową wiedzę o cyklu życia
urządzeń, obiektów i systemów technicznych K_W09 P6S_WG
W3 Posiada podstawową wiedzę z zakresu maszynoznawstwa
i urządzeń do wytwarzania materiałów. K_W10 P6S_WG
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi dokonać doboru procesów technologicznych do
wytwarzania i przetwórstwa materiałów. Ma
doświadczenie związane z utrzymaniem urządzeń,
obiektów i systemów technicznych typowych dla inżynierii
materiałowej.
K_U06 P6S_UW
U2
Potrafi zastosować i zaprojektować zgodnie z zadaną
specyfikacją odpowiedni proces technologiczny do
wytwarzania materiałów o określonej strukturze
i właściwościach. Ma doświadczenie związane
K_U11 P6S_UW
P6S_UO
z rozwiązywaniem zadań inżynierskich, zdobyte
w praktyce.
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 P6S_UW
U4
Pozyskuje informacje z literatury, baz danych oraz innych
źródeł związanych z naukami technicznymi i chemicznymi
również w języku obcym.
K_U17 P6S_UW
P6S_UO
U5 Porozumiewa się przy użyciu różnych technik
w środowisku zawodowym, także w języku obcym. K_U19
P6S_UW
P6S_UO
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 P6S_KR
K2
Rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu - m.in.
poprzez środki masowego przekazu - informacji o korzystnych
jaki niekorzystnych aspektach działalności związanej
z produkcją i stosowaniem związków chemicznych, potrafi
przekazać takie informacje w sposób powszechnie zrozumiały.
K_K06 P6S_KK
P6S_KR
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykład – egzamin pisemny, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi, ćwiczenia laboratoryjne - kolokwia,
minimum 50% prawidłowych odpowiedzi i zaliczone wszystkie ćwiczenia.
5. TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady Właściwości reologiczne polimerowych tworzyw konstrukcyjnych, metody ich
oceny. Operacje wstępne, suszenie. Przetwórstwo metodą wytłaczania: rola
elementów linii wytłaczarskiej, przebieg ciśnienia i temperatury, zjawiska podczas
uplastyczniania ślimakowego, podstawy obliczeń głowic wytaczarskich.
Wtryskiwanie tworzyw termoplastycznych i termoutwardzalnych, warunki
procesu, podstawy obliczeń form wtryskowych. Warunki procesu prasowania
tworzyw termoplastycznych i termo-utwardzalnych. Modelowanie przepływów
tworzywa w kanałach urządzeń przetwórczych. Logistyka. Tworzywa
wzmocnione i wyroby o specjalnych wymaganiach. Wytyczne do projektowania
narzędzi do przetwórstwa.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Suszenie tworzyw konstrukcyjnych (PA, PET). Regulacja warunków
wtryskiwania i ich wpływ na jakość kształtek wtryskowych. Zestawianie
i uruchamianie linii wytłaczarskiej, walcowanie, Wydajność, kontrola jakościowa.
6. METODY (SPOSOBY) WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW UCZENIA SIĘ OSIĄGNIĘTYCH
PRZEZ STUDENTA
Efekt
uczenia się
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie …………
W1 x
W2 x
W3 x
U1 x x
U2 x x
U3
U4 x
U5 x
K1 x
K2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Sikora R., 1993 r., Przetwórstwo tworzyw wielkocząsteczkowych. Wydawnictwo
Edukacyjne Zofii Dobkowskiej, Warszawa.
Żuchowska D., 2000 r., Tworzywa konstrukcyjne. WNT, Warszawa.
Zawistowski H., Frenkler D., 1984 r., Konstrukcja form wtryskowych do tworzyw
termoplastycznych. WNT, Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Sikora R., 1996 r, Obróbka tworzyw wielkocząsteczkowych. Wydanictwo Edukacyjne Żak Warszawa.
Polskie Normy.
Szlezyngier W., 1994 r., Podstawy reologii polimerów. Politechnika Rzeszowska.
Praca zbiorowa (red. Mumiak E.), 1998 r., Technologie wytłaczania. Wyd. Plastech Warszawa.
Urbaniak Z., 1997 r., Zgrzewania tworzyw sztucznych. WNT Warszawa.
Bieliński M., 2004 r., Technika porowania tworzyw termoplastycznych. WN ATR
Bydgoszcz.
Praca zbiorowa (red. Zawistowski H.), 1995 r., Wyposażenie i organizacja wydziału
wtrysku. Wyd. Przemysłowe WENA, Warszawa.
Frącz W., Krywult B., 2005 r., Projektowanie i wytwarzanie elementów z tworzyw
sztucznych. Wyd. Politechniki Rzeszowskiej 2005.
Praca zbiorowa (red. Zawistowski H.), 1994 r., Kierunki rozwoju technologii wtrysku.
Wyd. Przemysłowe WENA Warszawa.
Kowalska B., 2006 r., Przetwórcze aspekty termodynamicznych właściwości
polimerów termoplastycznych. Wydawnictwa Uczelniane Lublin.
Czasopisma zawodowe.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Zajęcia prowadzone
z bezpośrednim udziałem NA
lub innych osób prowadzących
zajęcia
Udział w zajęciach dydaktycznych,
wskazanych w pkt. 1B
90
Konsultacje 5
Praca własna studenta
Przygotowanie do zajęć 25
Studiowanie literatury 25
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń,
przygotowanie projektu itd.)
30
Łączny nakład pracy studenta 175
Liczba punktów ECTS 7
* ostateczna liczba punktów ECTS
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.7
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu / zajęć Reologia materiałów polimerowych
Kierunek studiów Inżynieria materiałowa
Poziom studiów I (inż.)
Profil praktyczny
Forma studiów stacjonarne
Specjalność Inżynieria materiałów polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy osoby
odpowiedzialnej za przygotowanie
sylabusa
mgr inż. Krzysztof Lewandowski, dr hab. Kazimierz Piszczek
Przedmioty wprowadzające Materiałoznawstwo tworzyw polimerowych, metody badań
tworzyw polimerowych, fizyka
Wymagania wstępne
Ogólna wiedza o tworzywach polimerowych i metodach ich
badań, znajomość podstawowych pojęć z fizyki: siła, naprężenie,
odkształcenie, lepkość, tarcie,
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
V 15 15 3
2. EFEKTY UCZENIA SIĘ DLA PRZEDMIOTU
Lp. Opis efektów uczenia się dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
uczenia się
Odniesienie do
charakterystyk
II stopnia
(kod składnika
opisu)
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę podstawową z nauki o materiałach
pozwalającą na rozwiązywanie prostych zadań
obliczeniowych i projektowych.
K_W07 P6S_WG
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi oznaczać właściwości fizyczne, chemiczne,
mechaniczne, termiczne i przetwórcze materiałów. Ma
umiejętność korzystania z norm i standardów związanych
z kontrolą jakości materiałów.
K_U10 P6S_UW
U2 Formułuje opinie, interpretuje otrzymane wyniki
i wyciąga wnioski, ocenia błędy pomiarowe. K_U18 P6S_UW
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Rozumie potrzebę ustawicznego kształcenia się w celu
podnoszenia swoich kompetencji zawodowych. K_K01 P6S_KK
K2 Potrafi pracować indywidualnie i w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 P6S_KR
K3 Potrafi określać priorytety służące realizacji określonego
zadania. K_K04 P6S_KK
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykład, ćwiczenia laboratoryjne
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Kolokwium, sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych
5. TREŚCI PROGRAMOWE
Wykład Podstawowe pojęcia reologiczne: szybkość ścinania. naprężenia styczne,
odkształcenie, płynięcie, lepkość dynamiczna i kinetyczna. Płyny newtonowskie
i nienewtonowskie. Modele reologiczne. Krzywa płynięcia i krzywa lepkości.
Metody wyznaczania właściwości reologicznych tworzyw termoplastycznych.
Typy reometrów, badania plastografometryczne, sposoby prezentacji
i interpretacji wyników. Efekt rozszerzenia strugi. Reologia kompozytów
polimerowych. Wpływ budowy polimerów i składu tworzywa na ich cechy
reologiczne. Wykorzystanie wyników badań reologicznych w praktyce.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Wyznaczanie krzywej lepkości i krzywej płynięcia tworzyw polimerowych.
Wyznaczacie poprawek reometrycznych w rometrii kapilarnej. Badanie efektu
Barusa.
6. METODY (SPOSOBY) WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW UCZENIA SIĘ OSIĄGNIĘTYCH
PRZEZ STUDENTA
Efekt
uczenia się
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie …………
W1 x
U1 x x
U2 x
K1 x x
K2 x
K3 x x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
1. Wilczyński K.: Reologia w przetwórstwie tworzyw sztucznych,
Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2001
2. Stabik J.: Wybrane problemy reologii uplastycznionych polimerów
napełnionych, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2004
3. Ferguson J., Kembłowski Z.: Reologia stosowna płynów, MARCUS sc,
Warszawa 1995
Literatura
uzupełniająca
1. Dziubiński M., Kiljański T., Sęk J.: Podstawy teoretyczne i metody
pomiarowe reologii, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 2014
2. Schramm G.: Practical Approach to Rheology and Rheometry, Gebrueder
HAAKE GmbH, Karlsruhe 2007
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Zajęcia prowadzone
z bezpośrednim udziałem NA
lub innych osób prowadzących
zajęcia
Udział w zajęciach dydaktycznych,
wskazanych w pkt. 1B
30
Konsultacje 10
Praca własna studenta
Przygotowanie do zajęć 15
Studiowanie literatury 10
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń,
przygotowanie projektu itd.)
10
Łączny nakład pracy studenta 75
Liczba punktów ECTS 3
* ostateczna liczba punktów ECTS
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.8.I.1
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu / zajęć Powłoki ochronne
Kierunek studiów Inżynieria materiałowa
Poziom studiów I (inż.)
Profil praktyczny
Forma studiów stacjonarne
Specjalność Inżynieria materiałów polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy osoby
odpowiedzialnej za przygotowanie
sylabusa
dr hab. inż. Edwin Makarewicz, prof. UTP,
dr inż. Joanna Kowalik,
dr inż. Anna Zalewska
Przedmioty wprowadzające
materiałoznawstwo chemiczne, podstawy metaloznawstwa,
chemia nieorganiczna, chemia organiczna, chemia fizyczna,
inżynieria procesowa
Wymagania wstępne
znajomość reakcji utleniania i redukcji, podstaw tworzenia
roztworów i układów wielofazowych, teorii rozpylenia,
elektrostatyki, elektroforezy, fluidyzacji
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI-VII 15E 15 3
2. EFEKTY UCZENIA SIĘ DLA PRZEDMIOTU
Lp. Opis efektów uczenia się dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
uczenia się
Odniesienie do
charakterystyk
II stopnia
(kod składnika
opisu)
WIEDZA
W1
Posiada szczegółową wiedzę związaną z doborem metod
kształtowania struktury i własności materiałów do
zastosowań technicznych.
K_W05 P6S_WG
W2
Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach
mechanicznych, technologicznych i eksploatacyjnych
materiałów
K_W06 P6S_WG
W3
Ma wiedzę z zakresu technik i metod charakteryzowania
właściwości powłok lakierniczych i metalowych oraz ich
identyfikacji.
K_W13 P6S_WG
W4
Posiada wiedzę o zagrożeniach występujących w produkcji
i eksploatacji materiałów
K_W15 P6S_WG
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi zidentyfikować i dokonać analizy prostego,
praktycznego zadania inżynierskiego. Potrafi dobierać
materiały inżynierskie do zastosowań technicznych.
K_U05 P6S_UW
U2
Potrafi dokonać doboru procesów technologicznych do
przygotowania powierzchni i wytwarzania powłok
malarskich i metalowych. Ma doświadczenie związane
z utrzymaniem urządzeń, obiektów i systemów
technicznych typowych dla inżynierii materiałowej.
K_U06 P6S_UW
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonaną pracą. K_U14 P6S_UW
U4 Formułuje opinie, interpretuje otrzymane wyniki i wyciąga
wnioski, ocenia błędy pomiarowe. K_U18 P6S_UW
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Rozumie potrzebę ustawicznego kształcenia się w celu
podnoszenia swoich kompetencji zawodowych. K_K01 P6S_KK
K2 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 P6S_KR
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne, pokaz
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
egzamin pisemny, kolokwium z ćwiczeń laboratoryjnych, sprawozdania z ćwiczeń
5. TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady Technologie przygotowania powierzchni do malowania, rodzaje zanieczyszczeń,
cel przygotowania powierzchni, skutki niewłaściwego przygotowania
powierzchni, stopnie czystości powierzchni metali, wykonanie oczyszczania,
diagram Fostera. Metody oczyszczania, oczyszczanie ręczne i mechaniczne,
oczyszczanie strumieniowo-ścierne, oczyszczanie wysokociśnieniowe wodne
i parowe, oczyszczanie płomieniowe, oczyszczanie chemiczne, sposoby
wykonania, odtłuszczanie alkaliczne, rozpuszczalnikowe i emulsyjne, trawienie
w kwasach mineralnych, odrdzewianie i pasty odrdzewiając, przetwarzacze rdzy,
zmywacze, kontrola czystości powierzchni. Podwyższenie odporności korozyjnej
powierzchni oczyszczonej, fosforanowanie, grunty reaktywne, powłoki metalowe
z cynku i aluminium, grunty metaliczne z pyłem cynkowym i pudrem
aluminiowym. Czasowa ochrona powierzchni oczyszczonych. Technologie
nakładania materiałów malarskich i wytwarzania powłok. Kryteria doboru
ochronnych powłok metalowych. Metody ich nakładania. Procesy anodowe
i katodowe, polaryzacja katodowa, procesy elektrokrystalizacji, struktura metali
wydzielonych elektrolitycznie. Wydzielanie metali z roztworów soli prostych
i kompleksowych. Właściwości fizyczne i chemiczne metali wydzielonych
elektrolitycznie. Podstawowe składy i właściwości kąpieli galwanicznych.
Technologie nakładania powłok cynkowych, ołowiowych, niklowych
chromowych. Powłoki wielowarstwowe. Nakładanie powłok metalowych metoda
zanurzeniowa. Powłoki wielowarstwowe. Oczyszczanie ścieków galwanicznych.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Różne metody przygotowania powierzchni metali, malowanie metodą
zanurzeniową, malowanie elektroforetyczne, nanoszenie powłok metodą
fluidyzacyjną, badania fizykomechaniczne powłok malarskich i polimerowych.
Nakładanie powłok metalowych metodą galwaniczną. Technologie nakładania
powłok cynkowych, miedziowych, niklowych i chromowych. Wpływ
poszczególnych składników kąpieli i warunków prądowych na jakość
i właściwości powłok metalowych.
6. METODY (SPOSOBY) WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW UCZENIA SIĘ OSIĄGNIĘTYCH
PRZEZ STUDENTA
Efekt uczenia się
Forma oceny
Egzamin pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
z ćwiczenia
W1 x
W2 x
W3 x
W4 x
U1 x
U2 x
U3 x
U4 x
K1 x
K2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Klonowski Z., Knopf M., Lichecki J., 1971 r., Przeciwrdzewna ochrona malarska
konstrukcji stalowych. Poradnik WNT Warszawa.
Praca zbiorowa, Poradnik, 1983 r/. Powłoki malarsko-lakiernicze, WNT Warszawa.
Praca zbiorowa, 1977 r., Nowoczesne metody malowania, WNT Warszawa.
Kowalski Z., 1973 r., Powłoki z tworzyw sztucznych, WNT Warszawa.
Praca zbiorowa, 2002 r., Poradnik galwanotechnika, WNT Warszawa.
Kozłowski A., Tymowski J., Żak T., 1978 r., Powłoki ochronne. Techniki
wytwarzania, PWN Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Zenowicz Z., Gauda K., 2003 r., Powłoki organiczne w technice antykorozyjnej,
Politechnika Lubelska.
Praca zbiorowa, 1985 r. Ochrona przed korozją, Poradnik, WNT, Warszawa.
Kudriawcew N., Lajner W., Podstawy galwanotechniki, PWT Warszawa t. I 1955, t. II 1960 r.
Biestek T., Weber J., 1968 r., Powłoki konwersyjne, WNT Warszawa.
Praca zbiorowa, 1991 r., Ochrona elektrochemiczna przed korozją, Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
liczba godzin
Zajęcia prowadzone
z bezpośrednim udziałem NA
lub innych osób prowadzących
zajęcia
Udział w zajęciach dydaktycznych,
wskazanych w pkt. 1B
30
Konsultacje 10
Praca własna studenta
Przygotowanie do zajęć 15
Studiowanie literatury 10
Inne
15
Łączny nakład pracy studenta 80
Liczba punktów ECTS 3
* ostateczna liczba punktów ECTS
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.8.I.2
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu / zajęć Materiały stosowane w medycynie
Kierunek studiów Inżynieria materiałowa
Poziom studiów I (inż.)
Profil praktyczny
Forma studiów stacjonarne
Specjalność Inżynieria materiałów polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy osoby
odpowiedzialnej za przygotowanie
sylabusa
prof. dr hab. Oleksandr Shyichuk
Przedmioty wprowadzające chemia organiczna, chemia polimerów, materiały pochodzenia
naturalnego
Wymagania wstępne
uporządkowana, podbudowana teoretycznie wiedza ogólną
w zakresie chemii organicznej, wiedza z chemii polimerów
w zakresie pozwalającym na rozumienie właściwości
materiałów polimerowych
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI-VII 15 15 3
2. EFEKTY UCZENIA SIĘ DLA PRZEDMIOTU
Lp. Opis efektów uczenia się dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
uczenia się
Odniesienie do
charakterystyk
II stopnia
(kod składnika
opisu)
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach
mechanicznych, technologicznych i eksploatacyjnych
materiałów. K_W06 P6S_WG
W2 Zna podstawowe metody badania materiałów
inżynierskich. K_W08 P6S_WG
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi dobierać materiały inżynierskie do zastosowań
technicznych w zależności od ich struktury, właściwości
i warunków użytkowania. K_U05 P6S_UW
U2 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą.
K_U14 P6S_UW
U3
Porozumiewa się przy użyciu różnych technik
w środowisku zawodowym, także w języku obcym.
K_U19
P6S_UW
P6S_UO
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Ma świadomość odpowiedzialności za realizowane
zadania. K_K04 P6S_KK
K2 Potrafi pełnić odpowiedzialnie i świadomie funkcje
inżynierskie w branży materiałowej. K_K09
P6S_KK
P6S_KO
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
wykład: zaliczenie pisemne; ćwiczenia laboratoryjne: zaliczenie pisemne
5. TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady Podstawowe wymagania dotyczące materiałów stosowanych w praktyce
medycznej. Materiały do produkcji narzędzi medycznych. Materiały opatrunkowe.
Nici chirurgiczne. Materiały do implantacji: metale, polimery, ceramika. Cementy
dentystyczne. Dentystyczne polimery fotoutwardzalne.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Dezynfekcja powierzchni materiałów przeznaczenia medycznego. Badanie
odporności stali nierdzewnej na korozję. Pomiar chłonności wody przez materiały
opatrunkowe. Utwardzanie żywicy dentystycznej poprzez napromieniowanie UV.
6. METODY (SPOSOBY) WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW UCZENIA SIĘ OSIĄGNIĘTYCH
PRZEZ STUDENTA
Efekt uczenia się
Forma oceny
Egzamin pisemny Wykonanie ćwiczenia Zaliczenie pisemne
W1 x
W2 x x
U1 x
U2 x
U3 x
K1 x
K2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Rosencher E., Vinter B. 2002 r., Optoelectronics, Cambridge University Press.
Sze S. M., 2002 r., Semiconductor devises, Physics and Technology – 2nd ed. John
Wiley & sons, inc.
Orlikowski M., Technologie przyrządów półprzewodnikowych – Materiały
z wykładów. Wydział Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki,
Politechnika Łódzka, http://neo.dmcs.p.lodz.pl/tpp/Litografia.pdf.
Literatura
uzupełniająca
Nunley W., Birtalan D. 2009 r., Optoelectronics: infrared-visible-ultraviolet devices
and applications, CRC Press.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
liczba godzin
Zajęcia prowadzone
z bezpośrednim udziałem NA
lub innych osób prowadzących
zajęcia
Udział w zajęciach dydaktycznych,
wskazanych w pkt. 1B
30
Konsultacje 5
Praca własna studenta
Przygotowanie do zajęć 10
Studiowanie literatury 15
Inne (przygotowanie do zaliczenia) 15
Łączny nakład pracy studenta 75
Liczba punktów ECTS 3
* ostateczna liczba punktów ECTS
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.8.I.3
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu / zajęć Pigmenty i barwniki
Kierunek studiów Inżynieria materiałowa
Poziom studiów I (inż.)
Profil praktyczny
Forma studiów stacjonarne
Specjalność Inżynieria materiałów polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy osoby
odpowiedzialnej za przygotowanie
sylabusa
dr hab. inż. Zdzisław Kucybała, prof. UTP,
dr inż. Ilona Pyszka
Przedmioty wprowadzające Chemia organiczna
Wymagania wstępne Znajomość podstaw chemii organicznej
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI-VII 15E 15 3
2. EFEKTY UCZENIA SIĘ DLA PRZEDMIOTU
Lp. Opis efektów uczenia się dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
uczenia się
Odniesienie do
charakterystyk
II stopnia
(kod składnika
opisu)
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach
mechanicznych, technologicznych i eksploatacyjnych
materiałów.
K_W06 P6S_WG
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi ocenić przydatność reakcji, procesów chemicznych
do otrzymywania różnych materiałów i sposoby ich
wykorzystania do rozwiązania prostych zadań
inżynierskich o charakterze praktycznym.
K_U07
P6S_UW
U2
Potrafi zgodnie z zadaną specyfikacją zaprojektować
proces technologiczny do wytwarzania materiałów
o określonej strukturze i właściwościach. Ma
doświadczenie związane z rozwiązywaniem zadań
inżynierskich, zdobyte w praktyce.
K_U11 P6S_UW
P6S_UO
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą.
K_U14 P6_UW
U4
Formułuje opinie, interpretuje otrzymane wyniki i wyciąga
wnioski, ocenia błędy pomiarowe.
K_U18 P6_UW
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 P6S_KR
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny lub foliogramy, ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykład – egzamin pisemny, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi, ćwiczenia laboratoryjne -
kolokwium, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi i zaliczone wszystkie ćwiczenia.
5. TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady Ogólne pojęcie barwy, barwnika i pigmentu. Podstawy elektronowej teorii
barwności. Klasyfikacja i nomenklatura barwników. Barwniki polimetynowe.
Barwniki policyklo-chinonowe (antronowe). Barwniki nitrowe i nitrozowe.
Barwniki arylometanowe. Barwniki antrachinonowe. Barwniki aryloaminowe.
Barwniki azometinowe. Barwniki azowe. Barwniki indygoidowe i tiazolowe.
Barwniki antrapirydonowe. Barwniki pirazolonoantronowe. Barwniki
makroheterocykliczne. Barwniki reaktywne. Środki optycznie rozjaśniające.
Operacje końcowe w syntezie barwników: wydzielanie, suszenie, rozdrabnianie,
nastawianie na typ. Wybrane pigmenty i ich zastosowanie.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Treść ćwiczeń laboratoryjnych stanowi uzupełnienie wykładu o zagadnienia
praktyczne. Synteza wybranych grup barwników. Reakcje diazowania i sprzęgania
w procesie otrzymywania barwników kwasowych. Synteza barwników o silnej
fluorescencji. Wpływ pH na stopień związania barwnika reaktywnego z włóknem.
Otrzymywanie i barwienie indygiem. Metalizowanie barwników. Metody
wybarwiania włókien naturalnych i sztucznych. Kontrola wybarwiania. Barwienie
PVC. Fotodegradacja barwnika HM - 118. Róż bengalski jako sensybilizator tlenu
singletowego.
6. METODY (SPOSOBY) WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW UCZENIA SIĘ OSIĄGNIĘTYCH
PRZEZ STUDENTA
Efekt
uczenia się
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie …………
W1 x
U1 x
U2 x
U3 x
U4 x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Stiepanow B. I., 1980. Podstawy chemii i technologii barwników organicznych. WNT,
Warszawa
Gronowska J., 1997. Podstawy fizykochemii barwników. W. Uniwersytetu Mikołaja
Kopernika, Toruń
Czajkowski W., 1993. Laboratorium z technologii barwników. W. Politechniki
Łódzkiej, Łódź
Literatura
uzupełniająca
Suppan P., 1997. Chemia i światło. PWN, Warszawa
Pączkowski J., 1988. Monomeryczne i polimeryczne pochodne Różu bengalskiego.
W. Akademii Techniczno - Rolniczej, Bydgoszcz
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Zajęcia prowadzone
z bezpośrednim udziałem NA
lub innych osób prowadzących
zajęcia
Udział w zajęciach dydaktycznych,
wskazanych w pkt. 1B
30
Konsultacje 5
Praca własna studenta
Przygotowanie do zajęć 20
Studiowanie literatury 10
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń,
przygotowanie projektu itd.)
10
Łączny nakład pracy studenta 75
Liczba punktów ECTS 3
* ostateczna liczba punktów ECTS
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.8.I.4
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu / zajęć Metody badań powierzchni materiałów
Kierunek studiów Inżynieria materiałowa
Poziom studiów I (inż.)
Profil praktyczny
Forma studiów stacjonarne
Specjalność Inżynieria materiałów polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy osoby
odpowiedzialnej za przygotowanie
sylabusa
dr inż. Ilona Pyszka
Przedmioty wprowadzające Fizyka, chemia
Wymagania wstępne Znajomość podstawowych właściwości materiałów
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI-VII 15 1
2. EFEKTY UCZENIA SIĘ DLA PRZEDMIOTU
Lp. Opis efektów uczenia się dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
uczenia się
Odniesienie do
charakterystyk
II stopnia
(kod składnika
opisu)
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach
mechanicznych, technologicznych i eksploatacyjnych
materiałów.
K_W06 P6S_WG
W2 Ma wiedzę z zakresu technik i metod charakteryzowania
i identyfikacji materiałów. K_W13 P6S_WG
W3 Zna podstawowe metody badania materiałów
inżynierskich. K_W08 P6S_WG
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykład – kolokwium, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi.
5. TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady Rodzaje i ocena morfologii powierzchni materiałów. Podstawowe zagadnienia
dotyczące powierzchni ciał stałych: powierzchnia idealna i realna, zagadnienia relaksacji
i rekonstrukcji, przygotowanie próbek. Skaningowa mikroskopia elektronowa.
Mikroanaliza rentgenowska. Metalograficzne badania mikroskopowe.
Spektroskopia w podczerwieni IR. Spektroskopia UV-VIS. Spektroskopia NMR.
Badanie kwasowości powierzchni ciał stałych. Techniki badania składu
chemicznego: spektroskopia fotoelektronowa i spektroskopia elektronów Augera. Inne
techniki badań powierzchni.
6. METODY (SPOSOBY) WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW UCZENIA SIĘ OSIĄGNIĘTYCH
PRZEZ STUDENTA
Efekt
uczenia się
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie …………
W1 x
W2 x
W3 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Pampuch R., Współczesne materiały ceramiczne. Uczelniane Wydawnictwa Naukowo
Dydaktyczne AGH, Kraków 2005
Kaczorowski M., Krzyńska A., Konstrukcyjne materiały metalowe, ceramiczne i
kompozytowe. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2008
Ehrenstein G. W., Brocka-Krzemińska Ż., Materiały polimerowe. Struktura,
właściwości, zastosowanie. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2016
Literatura
uzupełniająca
Broniecki T., Iwasiewicz A., Kapko J., Płaczek W., Metody badań i ocena
właściwości tworzyw sztucznych, WNT, Warszawa 1970
Szuber J., 2002 r., Powierzchniowe metody badawcze w nanotechnologii
półprzewodnikowej, Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice.
Żenkiewicz M., 2000 r., Adhezja i modyfikowanie warstwy wierzchniej tworzyw
wielkocząsteczkowych, WNT Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Zajęcia prowadzone
z bezpośrednim udziałem NA
lub innych osób prowadzących
zajęcia
Udział w zajęciach dydaktycznych,
wskazanych w pkt. 1B
15
Konsultacje 3
Praca własna studenta
Przygotowanie do zajęć 1
Studiowanie literatury 3
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń,
przygotowanie projektu itd.)
3
Łączny nakład pracy studenta 25
Liczba punktów ECTS 1
* ostateczna liczba punktów ECTS
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.8.I.5
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu / zajęć Terminologia angielska w inżynierii materiałowej
Kierunek studiów Inżynieria materiałowa
Poziom studiów I (inż.)
Profil praktyczny
Forma studiów stacjonarne
Specjalność Inżynieria materiałów polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy osoby
odpowiedzialnej za przygotowanie
sylabusa
dr hab. Przemysław Kosobucki, prof. nadzw. UTP
Przedmioty wprowadzające Język angielski
Wymagania wstępne Znajomość języka angielskiego na poziomie podstawowym
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI-VII 15 1
2. EFEKTY UCZENIA SIĘ DLA PRZEDMIOTU
Lp. Opis efektów uczenia się dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
uczenia się
Odniesienie do
charakterystyk
II stopnia
(kod składnika
opisu)
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Pozyskuje informacje z literatury, baz danych oraz innych
źródeł związanych z naukami technicznymi i chemicznymi
również w języku obcym.
K_U17 P6S_UW
P6S_UO
U2 Porozumiewa się przy użyciu różnych technik
w środowisku zawodowym, także w języku obcym K_U19
P6S_UW
P6S_UO
U3 Potrafi przygotować i przedstawić w języku obcym
opracowanie inżynierskie. K_U20 P6_UW
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
test
5. TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady Znajomość języka angielskiego w stopniu, który pozwala na zrozumienie fachowej
literatury.
6. METODY (SPOSOBY) WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW UCZENIA SIĘ
OSIĄGNIĘTYCH PRZEZ STUDENTA
Efekt
uczenia się
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie Test
U1 x
U2 x
U3 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Domański P., 1996 r., English in Science and Technology. Wybór terminów i zwrotów
angileskich z nauk ścisłych i przyrodniczych. Wydawnictwa Naukowo - Techniczne,
Warszawa.
Błażejewski J., Grabowska A., Najbar J., Paszyc S., Sarna T., 2005 r., Glosariusz
terminów stosowanych w fotochemii. BETAGRAF P.U.H. Poznań.
Literatura
uzupełniająca
Aktualne artykuły z literatury technicznej.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Zajęcia prowadzone
z bezpośrednim udziałem NA
lub innych osób prowadzących
zajęcia
Udział w zajęciach dydaktycznych,
wskazanych w pkt. 1B
15
Konsultacje 3
Praca własna studenta
Przygotowanie do zajęć 3
Studiowanie literatury 2
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń,
przygotowanie projektu itd.)
2
Łączny nakład pracy studenta 25
Liczba punktów ECTS 1
* ostateczna liczba punktów ECTS
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.8.II.1
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu / zajęć Materiały powierzchniowo czynne
Kierunek studiów Inżynieria materiałowa
Poziom studiów I (inż.)
Profil praktyczny
Forma studiów stacjonarne
Specjalność Inżynieria materiałów polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy osoby
odpowiedzialnej za przygotowanie
sylabusa
prof. dr hab. Oleksandr Shyichuk, dr inż. Ilona Pyszka
Przedmioty wprowadzające Chemia organiczna
Wymagania wstępne Znajomość podstaw chemii organicznej
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI-VII 15E 15 3
2. EFEKTY UCZENIA SIĘ DLA PRZEDMIOTU
Lp. Opis efektów uczenia się dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
uczenia się
Odniesienie do
charakterystyk
II stopnia
(kod składnika
opisu)
WIEDZA
W1 Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach mechanicznych,
technologicznych i eksploatacyjnych materiałów. K_W06 P6S_WG
W2
Posiada wiedzę ogólną na temat ochrony środowiska
naturalnego związaną z produkcją materiałów i gospodarką
odpadami w tym techniki recyklingu materiałów.
K_W12 P6S_WG
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Potrafi oznaczać właściwości fizyczne, chemiczne,
mechaniczne i termiczne materiałów. K_U10 P6S_UW
U2
Zna zasady bezpieczeństwa związane z zagrożeniami przy
stosowaniu materiałów i procesów chemicznych służących
do ich wytwarzania.
K_U12 P6S_UW
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 P6S_UW
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 P6S_KR
K2 Potrafi określić priorytety służące realizacji określonego
zadania K_K04 P6S_KK
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny lub foliogramy, ćwiczenia laboratoryjne.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykład – egzamin, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi, ćwiczenia laboratoryjne – kolokwia,
minimum 50% prawidłowych odpowiedzi i zaliczone wszystkie ćwiczenia.
5. TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady Wiadomości ogólne z zakresu chemii koloidów dotyczące właściwości substancji
powierzchniowo czynnych. Emulsje i piany. Właściwości fizykochemiczne
roztworów środków powierzchniowo czynnych. Działanie piorące. Właściwości
i zastosowanie środków powierzchniowo czynnych. Otrzymywanie detergentów
i innych środków powierzchniowo czynnych (anionowe, kationowe, niejonowe,
amfoteryczne). Analiza chemiczna i oznaczanie przydatności środków
powierzchniowo czynnych.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Treść ćwiczeń laboratoryjnych stanowi uzupełnienie wykładu o zagadnienia
praktyczne. Oznaczanie właściwości pianotwórczych. Oznaczanie zdolności
zwilżania. Badanie odporności na twardą wodę. Oznaczanie zawartości wolnych
alkaliów w mydle toaletowym. Oznaczanie zawartości aktywnego tlenu
w proszkach do prania. Oznaczanie odporności chemicznej środków
powierzchniowo czynnych. Oznaczanie całkowitej ilości substancji czynnej przez
ekstrakcję. Oznaczanie kationowych i anionowych substancji powierzchniowo
czynnych metodą spektrofotometryczną. Oznaczanie środków powierzchniowo
czynnych w ściekach. Badanie właściwości dyspergujących.
6. METODY (SPOSOBY) WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW UCZENIA SIĘ OSIĄGNIĘTYCH
PRZEZ STUDENTA
Efekt
uczenia się
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie …………
W1 x x
W2 x x
U1 x
U2 x
U3 x
K1 x
K2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Przondo J., 2007 r., Związki powierzchniowo czynne i ich zastosowanie
w produktach chemii gospodarczej. W. Politechniki Radomskiej, Radom.
Ogonowski J., Tomaszkiewicz - Potępa A., 2004 r., Analiza związków powierzchniowo
czynnych. Wydawnictwo IGSMiE PAN, Kraków.
Zieliński R., 2000 r., Surfaktanty, towaroznawcze i ekologiczne aspekty ich
stosowania. W. Akademii Ekonomicznej, Poznań.
Literatura
uzupełniająca
Bolinski L., 1988 r., Wybrane zagadnienia z chemii gospodarczej. W. SGGGW-AR,
Warszawa.
Kwiatek A., 1999 r., Podstawy technologii chemicznej. W. Politechniki Radomskiej,
Radom.
Gajewska - Stefańska L., Grubecki S., Gutowski W., Mamak Z., Szperliński Z.,
1994 r., Laboratoryjne badania wody, ścieków i osadów ściekowych. W. Politechniki
Warszawskiej, Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Zajęcia prowadzone
z bezpośrednim udziałem NA
lub innych osób prowadzących
zajęcia
Udział w zajęciach dydaktycznych,
wskazanych w pkt. 1B
30
Konsultacje 5
Praca własna studenta
Przygotowanie do zajęć 15
Studiowanie literatury 15
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń,
przygotowanie projektu itd.)
10
Łączny nakład pracy studenta 75
Liczba punktów ECTS 3
* ostateczna liczba punktów ECTS
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.8.II.2
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu / zajęć Materiały wysokiej czystości i specjalnego przeznaczenia
Kierunek studiów Inżynieria materiałowa
Poziom studiów I (inż.)
Profil praktyczny
Forma studiów stacjonarne
Specjalność Inżynieria materiałów polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy osoby
odpowiedzialnej za przygotowanie
sylabusa
prof. dr hab. Oleksandr Shyichuk
Przedmioty wprowadzające fizyka, chemia nieorganiczna
Wymagania wstępne
wiedza z fizyki w zakresie pozwalającym na rozumienie zjawisk
i procesów fizycznych; uporządkowana, podbudowana
teoretycznie wiedza ogólna w zakresie chemii nieorganicznej
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI-VII 15 15 3
2. EFEKTY UCZENIA SIĘ DLA PRZEDMIOTU
Lp. Opis efektów uczenia się dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
uczenia się
Odniesienie do
charakterystyk
II stopnia
(kod składnika
opisu)
WIEDZA
W1
Posiada szczegółową wiedzę związaną z doborem metod
kształtowania struktury i własności materiałów do
zastosowań technicznych.
K_W05 P6S_WG
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Potrafi dobierać materiały inżynierskie do zastosowań
technicznych w zależności od ich struktury, właściwości
i warunków użytkowania z uwzględnieniem analizy
ekonomicznej.
K_U05 P6S_UW
U2 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą. K_U14 P6S_UW
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie i w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 P6S_KR
3. METODY DYDAKTYCZNE
wykład multimedialny, prezentacje przygotowane przez studentów
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
zaliczenie pisemne
5. TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady Podstawowe półprzewodniki stosowane w układach elektronicznych. Wymagania
dotyczące czystości oraz krystaliczności półprzewodników. Otrzymywanie
krzemu gatunku elektronicznego. Hodowla monokryształów metodami
Czochralskiego oraz pływającej strefy. Właściwości i zastosowanie arsenku galu
oraz tellurku kadmu. Materiały stosowane w ogniwach fotowoltaicznych.
Seminaria Budowa i działanie tranzystora MES FET. Etapy fotolitografii. Schemat hodowli
warstw materiałowych tranzystora. Metoda Chochralskiego. Metoda pływającej
strefy. Techniki epitaksji. Metaloorganiczne prekursory do metody CVD.
Materiały optoelektroniczne.
6. METODY (SPOSOBY) WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW UCZENIA SIĘ OSIĄGNIĘTYCH
PRZEZ STUDENTA
Efekt uczenia się Forma oceny
Zaliczenie pisemne
W1 x
U1 x
U2 x
K1 x
K2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Rosencher E., Vinter B. 2002 r., Optoelectronics, Cambridge University Press.
Sze S. M., 2002 r., Semiconductor devises, Physics and Technology – 2nd ed. John
Wiley & sons, inc.
Orlikowski M. Technologie przyrządów półprzewodnikowych – Materiały
z wykładów. Wydział Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki,
Politechnika Łódzka, http://neo.dmcs.p.lodz.pl/tpp/Litografia.pdf.
Literatura
uzupełniająca
Nunley W., Birtalan D. 2009 r., Optoelectronics: infrared-visible-ultraviolet devices
and applications, CRC Press.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
liczba godzin
Zajęcia prowadzone
z bezpośrednim udziałem NA
lub innych osób prowadzących
zajęcia
Udział w zajęciach dydaktycznych,
wskazanych w pkt. 1B
30
Konsultacje 5
Praca własna studenta
Przygotowanie do zajęć 10
Studiowanie literatury 15
Inne (przygotowanie do zaliczenia) 15
Łączny nakład pracy studenta 75
Liczba punktów ECTS 3
* ostateczna liczba punktów ECTS
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.8.II.3
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu / zajęć Podstawy wiedzy o nanomateriałach
Kierunek studiów Inżynieria materiałowa
Poziom studiów I (inż.)
Profil praktyczny
Forma studiów stacjonarne
Specjalność Inżynieria materiałów polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy osoby
odpowiedzialnej za przygotowanie
sylabusa
dr inż. Agnieszka Bajorek
Przedmioty wprowadzające Matematyka, fizyka, chemia,
Wymagania wstępne Brak wymagań
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI-VII 15E 1
2. EFEKTY UCZENIA SIĘ DLA PRZEDMIOTU
Lp. Opis efektów uczenia się dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
uczenia się
Odniesienie do
charakterystyk
II stopnia
(kod składnika
opisu)
WIEDZA
W1
Posiada wiedzę szczegółową o właściwościach
mechanicznych, technologicznych i eksploatacyjnych
materiałów.
K_W06 P6S_WG
W2 Ma wiedzę z zakresu technik i metod charakteryzowania
i identyfikacji materiałów. K_W13 P6S_WG
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Egzamin pisemny.
5. TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady Definicja pojęć mikro- i nano- technologie i materiały. Charakterystyka
nanomateriałów takich jak: nanocząstki, nanorurki, nanofilmy, materiały
nanoporowate i składniki nanokompozytów. Metody otrzymywania mikro
i nanomateriałów. Unikalne właściwości materiałów o rozmiarach od kilku do
kilkuset nanometrów (duża powierzchnia zewnętrzna, uporządkowana porowatość
materiału, efekty kwantowe, duża zdolność detekcyjna i katalityczna). Zapoznanie
z głównymi aspektami stosowania nonomateriałow, takich jak: specyficzne
adsorbery, nanowypełniacze, katalizatory, czujniki, elementy ogniw paliwowych i
ogniw innego typu, materiałów w procesach biotechnologicznych (z uwagi na fakt
możliwości kontrolowania oddziaływań nanomateriał-białko, nanomateriał-
komórka żywa).
6. METODY (SPOSOBY) WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW UCZENIA SIĘ OSIĄGNIĘTYCH
PRZEZ STUDENTA
Efekt
uczenia się
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie …………
W1 x
W2 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Jurczyk M., 2001 r., Nanomateriały. Wybrane zagadnienia., Wydawnictwo
Politechniki Poznańskiej.
Jakubowicz J., Jurczyk M., 2004 r., Nanomateriały ceramiczne., Wydawnictwo
Politechniki Poznańskiej.
Literatura
uzupełniająca
Bieżąca literatura monograficzna.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Zajęcia prowadzone
z bezpośrednim udziałem NA
lub innych osób prowadzących
zajęcia
Udział w zajęciach dydaktycznych,
wskazanych w pkt. 1B
15
Konsultacje
Praca własna studenta
Przygotowanie do zajęć 5
Studiowanie literatury 5
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń,
przygotowanie projektu itd.)
5
Łączny nakład pracy studenta 30
Liczba punktów ECTS 1
* ostateczna liczba punktów ECTS
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.8.II.4
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu / zajęć Prognozowanie właściwości materiałów
Kierunek studiów Inżynieria materiałowa
Poziom studiów I (inż.)
Profil praktyczny
Forma studiów stacjonarne
Specjalność Inżynieria materiałów polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy osoby
odpowiedzialnej za przygotowanie
sylabusa
dr hab. Kazimierz Piszczek prof. UTP, dr hab. inż. Jolanta
Tomaszewska prof. UTP, dr hab. Stanisław Zajchowski prof.
UTP, dr inż. Katarzyna Skórczewska, mgr inż. Przemysław
Siekierka, mgr inż. Krzysztof Lewandowski
Przedmioty wprowadzające Chemia ogólna i nieorganiczna, chemia fizyczna, chemia
analityczna, chemia organiczna, fizyka, materiały polimerowe
Wymagania wstępne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu fizyki, chemii
organicznej oraz podstaw materiałów polimerowych
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI-VII 15 15 3
2. EFEKTY UCZENIA SIĘ DLA PRZEDMIOTU
Lp. Opis efektów uczenia się dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
uczenia się
Odniesienie do
charakterystyk
II stopnia
(kod składnika
opisu)
WIEDZA
W1
Posiada szczegółową wiedzę związaną z doborem metod
kształtowania struktury i własności materiałów do
zastosowań technicznych.
K_W05 P6S_WG
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Ma umiejętność korzystania z norm i standardów związaną
z kontrolą jakości materiałów. K_U10 P6S_UW
U2
Potrafi zgodnie z zadaną specyfikacją zaprojektować
proces technologiczny do wytwarzania materiałów
o określonej strukturze i właściwościach. Ma
doświadczenie związane z rozwiazywaniem zadań
inżynierskich, zdobyte w praktyce.
K_U11 P6S_UW
P6S_UO
U3 Przestrzega zasad BHP związanych z wykonywaną pracą.
K_U14 P6S_UW
U4
Formułuje opinie, interpretuje otrzymane wyniki i wyciąga
wnioski, ocenia błędy pomiarowe.
K_U18 P6S_UW
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Potrafi pracować indywidualnie lub w grupie nad
powierzonymi zadaniami. K_K03 P6S_KR
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny, ćwiczenia laboratoryjne
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Wykład – kolokwia, minimum 50% prawidłowych odpowiedzi, ćwiczenia laboratoryjne – kolokwia,
minimum 50% prawidłowych odpowiedzi i zaliczone wszystkie ćwiczenia.
5. TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady Starzenie tworzyw polimerowych. Odporność doraźna i długoterminowa, zmiana
właściwości w czasie użytkowania. Czynniki powodujące starzenie. Starzenie
atmosferyczne. Biodegradacja. Zachowanie polimerów w zmiennym polu
elektrycznym i przy obciążeniach cyklicznych. Rodzaje odkształceń, pełzanie,
relaksacja, Sposoby przyspieszania degradacji polimerów – problem odpadów
polimerowych. Charakterystyka metod badań procesów starzenia polimerów.
Metody prognozowania czasu eksploatacji wyrobów z tworzyw polimerowych.
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ocena wpływu czasu i warunków na właściwości wybranych tworzyw
polimerowych. Oznaczanie skutków przyspieszonego starzenia polimerów
poprzez określanie zmian właściwości reologicznych i mechanicznych oraz
struktury. Badania dynamicznych właściwości mechanicznych tworzyw
polimerowych.
6. METODY (SPOSOBY) WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW UCZENIA SIĘ OSIĄGNIĘTYCH
PRZEZ STUDENTA
Efekt
uczenia się
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie …………
W1 x
U1 x x
U2 x x
U3 x
U4 x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Broniewski T., Iwasiewicz A., Kapko J., Płaczek W., 1970 r., Metody badań i ocena
właściwości tworzyw sztucznych. WNT, Warszawa.
Kaczmarek H., 1998 r., Efekty przyspieszonego fotochemicznego rozkładu polimerów
przez substancje mało - i wielkocząsteczkowe. Wydawnictwo Uniwersytetu M.
Kopernika Toruń.
Hałasa E., Heneczkowski M., 2007 r., Wprowadzenie do inżynierii termoodpornych
materiałów polimerowych, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej,
Rzeszów.
Bełzowski A., 2002 r., Degradacja mechaniczna kompozytów polimerowych. Oficyna
Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław.
Janowska G., Przygocki W., Włochowicz A., 2007 r., Palność polimerów i materiałów
polimerowych. WNT, Warszawa.
Literatura
uzupełniająca
Rabek J. F.:, 2008 r., Współczesna wiedza o polimerach, PWN, Warszawa.
Gruin I.:, 2003 r., Materiały polimerowe, PWN, Warszawa.
Szlezynger W., 1996 r., Tworzywa sztuczne, tom 2, rozdz. 24. Wydawnictwo
Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów.
Praca zbiorowa Nejman M.B., 1966 r., Starzenie i stabilizacja polimerów. WNT
Warszawa.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Zajęcia prowadzone
z bezpośrednim udziałem NA
lub innych osób prowadzących
zajęcia
Udział w zajęciach dydaktycznych,
wskazanych w pkt. 1B
30
Konsultacje 5
Praca własna studenta
Przygotowanie do zajęć 10
Studiowanie literatury 15
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń,
przygotowanie projektu itd.)
15
Łączny nakład pracy studenta 75
Liczba punktów ECTS 3
* ostateczna liczba punktów ECTS
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.8.II.5
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu / zajęć Terminologia angielska w inżynierii materiałowej
Kierunek studiów Inżynieria materiałowa
Poziom studiów I (inż.)
Profil praktyczny
Forma studiów stacjonarne
Specjalność Inżynieria materiałów polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy osoby
odpowiedzialnej za przygotowanie
sylabusa
dr hab. Przemysław Kosobucki, prof. nadzw. UTP
Przedmioty wprowadzające Język angielski
Wymagania wstępne Znajomość języka angielskiego na poziomie podstawowym
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VI-VII 15 1
2. EFEKTY UCZENIA SIĘ DLA PRZEDMIOTU
Lp. Opis efektów uczenia się dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
uczenia się
Odniesienie do
charakterystyk
II stopnia
(kod składnika
opisu)
UMIEJĘTNOŚCI
U1
Pozyskuje informacje z literatury, baz danych oraz innych
źródeł związanych z naukami technicznymi i chemicznymi
również w języku obcym.
K_U17 P6S_UW
P6S_UO
U2 Porozumiewa się przy użyciu różnych technik
w środowisku zawodowym, także w języku obcym K_U19
P6S_UW
P6S_UO
U3 Potrafi przygotować i przedstawić w języku obcym
opracowanie inżynierskie. K_U20 P6_UW
3. METODY DYDAKTYCZNE
Wykład multimedialny.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
test
5. TREŚCI PROGRAMOWE
Wykłady Znajomość języka angielskiego w stopniu, który pozwala na zrozumienie fachowej
literatury.
6. METODY (SPOSOBY) WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW UCZENIA SIĘ
OSIĄGNIĘTYCH PRZEZ STUDENTA
Efekt
uczenia się
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie Test
U1 x
U2 x
U3 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Domański P., 1996 r., English in Science and Technology. Wybór terminów i zwrotów
angileskich z nauk ścisłych i przyrodniczych. Wydawnictwa Naukowo - Techniczne,
Warszawa.
Błażejewski J., Grabowska A., Najbar J., Paszyc S., Sarna T., 2005 r., Glosariusz
terminów stosowanych w fotochemii. BETAGRAF P.U.H. Poznań.
Literatura
uzupełniająca
Aktualne artykuły z literatury technicznej.
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Zajęcia prowadzone
z bezpośrednim udziałem NA
lub innych osób prowadzących
zajęcia
Udział w zajęciach dydaktycznych,
wskazanych w pkt. 1B
15
Konsultacje 3
Praca własna studenta
Przygotowanie do zajęć 3
Studiowanie literatury 2
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń,
przygotowanie projektu itd.)
2
Łączny nakład pracy studenta 25
Liczba punktów ECTS 1
* ostateczna liczba punktów ECTS
Kod przedmiotu: D Pozycja planu: D.9
1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
A. Podstawowe dane
Nazwa przedmiotu / zajęć Seminarium dyplomowe
Kierunek studiów Inżynieria materiałowa
Poziom studiów I (inż.)
Profil praktyczny
Forma studiów stacjonarne
Specjalność Inżynieria materiałów polimerowych
Jednostka prowadząca kierunek studiów Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego
stopień lub tytuł naukowy osoby
odpowiedzialnej za przygotowanie
sylabusa
W zależności od wybranego promotora
Przedmioty wprowadzające Przedmioty realizowane podczas cyklu kształcenia
Wymagania wstępne Metody opracowania i interpretacji wyników w formie
analitycznej i graficznej
B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów
Semestr Wykłady
Ćwiczenia
audytoryjne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Ćwiczenia
projektowe Seminaria
Zajęcia
terenowe
Liczba
punktów
(W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS*
VII 30 2
2. EFEKTY UCZENIA SIĘ DLA PRZEDMIOTU
Lp. Opis efektów uczenia się dla przedmiotu
Odniesienie do
kierunkowych
efektów
uczenia się
Odniesienie do
charakterystyk
II stopnia
(kod składnika
opisu)
UMIEJĘTNOŚCI
U1 Pozyskuje informacje z literatury, baz danych oraz innych
źródeł związanych z naukami technicznymi i chemicznymi
również w języku obcym
K_U17 P6S_UW
P6S_UO
U2 Porozumiewa się przy użyciu różnych technik
w środowisku zawodowym, także w języku obcym K_U19 P6S_UW
U3 Potrafi przygotować i przedstawić w języku polskim
i języku obcym opracowanie inżynierskie K_U20
P6S_UW
P6S_UO
U4 Ma umiejętność samokształcenia się K_U21 P6S_UW
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K1 Rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu - m.in.
poprzez środki masowego przekazu - informacji
o korzystnych jak i niekorzystnych aspektach działalności
związanej z produkcją i stosowaniem związków
chemicznych, potrafi przekazać takie informacje w sposób
powszechnie zrozumiały
K_K06 P6S_KK
P6S_KR
3. METODY DYDAKTYCZNE
Seminarium.
4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU
Przedstawienie prezentacji multimedialnej na zadany temat, złożenie referatu.
5. TREŚCI PROGRAMOWE
Seminarium Temat seminarium ustalany w zależności od nauczyciela prowadzącego
seminarium dyplomowe.
6. METODY (SPOSOBY) WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW UCZENIA SIĘ OSIĄGNIĘTYCH
PRZEZ STUDENTA
Efekt
uczenia się
Forma oceny
Egzamin
ustny
Egzamin
pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie
Prezentacja
multimedialna + referat
U1 x
U2 x
U3 x
U4 x
K1 x
7. LITERATURA
Literatura
podstawowa
Literatura uzależniona od tematu pracy inżynierskiej i prowadzącego seminarium
dyplomowe.
Literatura
uzupełniająca
8. NAKŁAD PRACY STUDENTA – BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS
Aktywność studenta Obciążenie studenta –
Liczba godzin
Zajęcia prowadzone
z bezpośrednim udziałem NA
lub innych osób prowadzących
zajęcia
Udział w zajęciach dydaktycznych,
wskazanych w pkt. 1B
30
Konsultacje 5
Praca własna studenta
Przygotowanie do zajęć 5
Studiowanie literatury 10
Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń,
przygotowanie projektu itd.)
25
Łączny nakład pracy studenta 75
Liczba punktów ECTS 2
* ostateczna liczba punktów ECTS