Η μαγεμένη σιδερώστρα

Ηταν καλοκαίρι.Μια παρέα παιδιών , η Νάντια ο Σταύρος , η Ζωή και ο Πέτρος ,κάθε απόγευμα σκαρφίζονταν ένα σωρό αταξίες.Ο Πέτρος που ήταν ο αρχηγός της παρέας και ο πιο άτακτος,έριξε την ιδέα να πάνε βόλτα με τα ποδήλατά τους στο δάσος για να το εξερευνήσουν.Αποφάσισαν να ξεκινήσουν την επόμενη μέρα νωρίς το πρωί.

Ετοιμάστηκαν και συναντήθηκαν στην πλατεία του χωριού τους.Ξεκίνησαν με ανυπομονησία για το τι θα συναντούσαν.Ο Σταύρος επειδή πεινούσε πολύ(αυτός μόνο στο φαϊ είχε το μυαλό του)τους είπε να σταματήσουν για να φάνε.Βρήκαν ένα ξέφωτο , κάθισαν να κολατσήσουν και αφού τελείωσαν άρχισαν να εξερευνούν το μέρος. Η Ζωή με τη Νάντια ξεκίνησαν πρώτες.Ακολούθησαν το πρώτο μονοπάτι που βρήκαν μπροστά τους.Από τη βιασύνη της η Νάντια σκόνταψε σε μια πέτρα.Μόλις σηκώθηκε είδε μια πινακίδα στο φράχτη ενός σπιτιού που έγραφε:

«Απαγορεύεται η είσοδος».

Όταν την είδε τρόμαξε και έβγαλε μια κραυγή.Τα άλλα παιδιά την άκουσαν και ήρθαν τρέχοντας για να δουν τι είχε συμβεί.Αγνόησαν την πινακίδα και αποφάσισαν να εξερευνήσουν το σπίτι.Μπήκαν μέσα διστακτικά και φοβισμένα.Ο Σταύρος κατευθύνθηκε αμέσως στην κουζίνα γιατί τον είχε πιάσει μια λιγούρα.Οι υπόλοιποι ,πήγαν προς ένα σκοτεινό δωμάτιο που έμοιαζε με αποθήκη.Μπήκαν με θάρρος και γεμάτοι περιέργεια, άρχισαν να ψάχνουν ανάμεσα σε γεμάτες κούτες χρησιμοποιώντας τους φακούς τους.Σε μια γωνιά ο Πέτρος ανακάλυψε μια σιδερώστρα.Ήταν σκουριασμένη και έμοιαζε άχρηστη.Τα παιδιά απογοητεύτηκαν γιατί δε βρήκαν τίποτα ενδιαφέρον και ξεκίνησαν να πάνε στην κουζίνα που ήταν ο Σταύρος.Μόλις έκαναν το πρώτο βήμα άκουσαν έναν παράξενο ήχο.Γύρισαν τα κεφάλια τους και είδαν τη σιδερώστρα να κουνιέται και να τους ψιθυρίζει:

-Παιδιά , εδώ!-Πώς , τι , πού ,πότε, ποιος μιλάει;είπαν μ’ ένα στόμα τα παιδιά.-Εδώ πίσω σας, η σιδερώστρα!Δεν είμαι μια οποιαδήποτε μια συνηθισμένη σιδερώστρα.Θέλετε ν’ ακούσετε την ιστορία μου;Τα παιδιά απάντησαν ναι και πήγαν να φωνάξουν τον Σταύρο απ’ την κουζίνα. Βρήκαν τον Σταύρο μπροστά απ’ το ψυγείο να κοιμάται.-Σταύρο , ξύπνα κι έλα μαζί μας.Δε θα το πιστέψεις, βρήκαμε μια σιδερώστρα που μιλάει.Έλα ν’ ακούσουμε την ιστορία της.Ο Σταύρος γούρλωσε τα μάτια και μ’ ανοιχτό το στόμα ακολούθησε τα παιδιά. Μπήκαν στην αποθήκη κάθισαν πάνω στις κούτες και άνοιξαν τ’ αυτιά τους για ν’ ακούσουν την ιστορία της σιδερώστρας.

-Εγώ ,που λέτε παιδιά, ήμουν μια πριγκίπισσα που ζούσα σ’ ένα μεγάλο παλάτι, στο βασίλειο της αγάπης και της καλοσύνης.Τη μέρα που θα παντρευόμουν ,μια κακιά μάγισσα με μεταμόρφωσε σε σιδερώστρα , γιατί ζήλευε την τύχη μου και ήθελε να παντρευτεί αυτή τον πρίγκιπά μου.

Την ώρα όμως που έκανε το ξόρκι σκόνταψε και είπε λάθος τα λόγια. Αντί να πει :« Άμπρα κατάμπρα η πριγκίπισσα να γίνει σιδερώστρα στη στιγμή»είπε :«Άμπρα κατάμπρα η πριγκίπισσα να γίνει σιδερώστρα μαγική» κι έτσι έγινα σιδερώστρα που μιλάει και πετάει.

-Και πώς βρέθηκες εδώ;ρώτησαν τα παιδιά-Η μάγισσα πήρε τη μορφή μου , παντρεύτηκε τον πρίγκιπά μου κι εμένα με άφησε σ’αυτό το παλιό εγκαταλελειμμένο σπίτι.-Ουάου!είπαν τα παιδιά , τι κακιά μάγισσα ! Τι πρέπει να κάνουμε για να σε βοηθήσουμε;-Πρέπει μα βρείτε το βιβλίο της μάγισσας με τα ξόρκια για να γίνω ξανά, όπως ήμουν πριν.Ανεβείτε πάνω μου να σας πάω στο βασίλειό μου για να βρείτε το βιβλίο με τα ξόρκια.

Τα παιδιά ανέβηκαν και το ταξίδι άρχισε.Πέρασαν λίμνες , θάλασσες και βουνά ,ώσπου προσγειώθηκαν στο πιο ψηλό σημείο του παλατιού για να μην τους αντιληφθεί κανείς.Τα παιδιά κατέβηκαν τις σκάλες και κατευθύνθηκαν στο υπόγειο.Εκεί είδαν σκονισμένες κούτες που τις άνοιγαν μία-μία ψάχνοντας για το βιβλίο.Η Ζωή για να ξεκουραστεί κάθισε πάνω σε μια κούτα αλλά η κούτα δεν άντεξε το βάρος της και έπεσε μέσα.Τα πράγματα σκορπίστηκαν δεξιά κι αριστερά.Ο Πέτρος νευρίασε και όπως ήταν ο αρχηγός της είπε:-Μαζεψέ τα γρήγορα.-Ωχού!Εσύ όλο διαταγές δίνεις! είπε η Ζωή και ξεκίνησε να μαζεύει τα πράγματα.-Περίμενε να σε βοηθήσω κι εγώ , είπε η Νάντια.

Τα δυο κορίτσια καθώς τακτοποιούσαν τα πράγματα βρήκαν ένα βιβλίο με τίτλο: «Ξεμάγεψε»-Σταύρο,Πέτρο,ελάτε να δείτε!Βρήκαμε ένα βιβλίο.-Τι είναι;είπε ο Σταύρος.-Μήπως είναι βιβλίο μαγειρικής;-Όχι βέβαια!Μάλλον είναι το βιβλίο με τα ξόρκια που ψάχνουμε.-Ας το ανοίξουμε λοιπόν κι ας βρούμε το ξόρκι που λύνει τα μάγια.

Τα παιδιά με αγωνία ξεφύλλιζαν το βιβλίο, ώσπου βρήκαν μια σελίδα που έγραφε :

«Σιδερώστρα σε πριγκίπισσα»

Κανείς τους δεν είχε μαγικές δυνάμεις ,αλλά στο βασίλειο της αγάπης και της καλοσύνης,όλα μπορούν να συμβούν.

Έτσι τα παιδιά που είχαν αγνή ψυχή διάβασαν το ξόρκι δυνατά όλοι μαζί :

 

«Άμπρα κατάμπρα σιμ σαλαντρίμ

η σιδερώστρα να γίνει όπως πριν

κι η μάγισσα η τρομερή

να λιώσει στη στιγμή»

Αμέσως η σιδερώστρα έγινε μια όμορφη πριγκίπισσα και ένα φως έλουσε το δωμάτιο που είδαν όλοι στο βασίλειο κι έτρεξαν να δουν τι είχε συμβεί. Ο πρίγκιπας με τη γυναίκα του (τη μάγισσα) , οι υπήκοοί του , ο γερο βασιλιάς και η βασίλισσα , βρέθηκαν στο υπόγειο του παλατιού και αντίκρισαν μια πανέμορφη κοπέλα και μια παρέα παιδιών.Η μάγισσα μόλις τους είδε πρασίνισε απ’ το κακό της και έλιωσε στη στιγμή.-Τι συμβαίνει , πού είναι η πριγκίπισσά και ποια είσαι εσύ;είπε απορημένος ο πρίγκιπας.Η πραγματική πριγκίπισσα του τα εξήγησε όλα και πόσο πολύ την βοήθησαν τα παιδιά να λύσει τα μάγια. Ο πρίγκιπας για να τους ευχαριστήσει, τους έχρισε ιππότες του βασιλείου και τους είπε εάν θέλουν να μείνουν για πάντα εκεί.

Κι έζησαν αυτοί καλά …κι εμείς καλύτερα.