Η ειρήνη και η αγάπη αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για την εμπιστοσύνη ανάμεσα στους λαούς, για την προώθηση της συνεργασίας και του διαλόγου και για την επίλυση των δύσκολων οικονομικών προβλημάτων. Όπως ο πατριωτισμός μας διδάσκει ότι το κάθε άτομο πρέπει να θυσιάζεται για χάρη της οικογένειας, η οικογένεια για την κοινότητα, η κοινότητα για μεγαλύτερες περιοχές και όλοι μαζί για το έθνος, έτσι και η ομόνοια και η αλληλεγγύη θεμελιώνουν το αμοιβαίο σεβασμό, την θυσία για το συνάνθρωπο και την οικονομική, κοινωνική, πνευματική, ηθική εξύψωση του ανθρώπου. Παρά την τεράστια ανάπτυξη της επιστήμης της τεχνολογίας και της ανόδου του βιοτικού επιπέδου δυστυχώς σήμερα οι ηθικές αξίες περνούν κρίση και καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς να ανεχόμαστε τα αδέρφια μας στις υποανάπτυκτες χώρες να πεινάνε κι εμείς να στρέφουμε αλλού το πρόσωπό μας με αδιαφορία; Ο δάσκαλος με το δημιουργικό του έργο οφείλει να αναπτύξει την ηθική, το δίκαιο, την αγάπη, την ορθοφροσύνη στις ψυχές των μαθητών του. Μια απόδειξη αγάπης και αλληλεγγύης είναι εθελοντισμός δηλαδή η εθελοντική συμμετοχή ατόμων σε οργανώσεις με κύριο στόχο την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών σε πρόσωπα που δοκιμάζονται όπως ξένοι μετανάστες, αλκοολικοί, άστεγοι, ασθενείς, άτομα με ειδικές ανάγκες, παιδιά ξεχασμένα και παραμελημένα. Το σχολείο σήμερα οφείλει να εντατικοποιήσει τις προσπάθειές του προκειμένου να διδάσκει όχι μόνο τη γνώση αλλά και τις ανθρώπινες αξίες μέσω βιωματικών δραστηριοτήτων και πρακτικών μεθοδολογιών. Της οικονομικής κρίσης προηγείται η ηθική κρίση που πλήττει κυρίως το σύγχρονο δυτικό κόσμο και ο οποίος εθελοτυφλεί μπροστά στην πείνα και στη δυστυχία τόσων άστεγων και πεινασμένων παιδικών ψυχών.