ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑΑ 2 ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΕΛ ΝΙΚΑΙΑΣ

ΛΑΡΙΣΑΣ

ΤΙΤΛΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ:

«0που βία παρέστι ουδέν ισχύει νόμος»

ΒΙΑ

Σχολικός εκφοβισμόςΟ σχολικός εκφοβισμός (αγγλ. bullying) είναι ένα φαινόμενο νεανικής παραβατικότητας, που εμφανίζεται σε πολλές χώρες του κόσμου. Ο σχολικός εκφοβισμός αναφέρεται στη χρήση βίας μεταξύ μαθητών ή συνομηλίκων παιδιών με στόχο να προκληθεί πόνος ή αναστάτωση. Εμφανίζεται με τη μορφή του λεκτικού εκφοβισμού (κοροϊδία, διακρίσεις, σεξουαλικά σχόλια), του κοινωνικού εκφοβισμού (διάδοση φημών, καταστροφή προσωπικών αντικειμένων, απομόνωση από την ομάδα), του σωματικού εκφοβισμού (χτυπήματα, σπρωξίματα, κλωτσιές), του ηλεκτρονικού εκφοβισμού (εκβιασμός μέσω Διαδικτύου και

ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, μέσω μηνυμάτων στο κινητό τηλέφωνο).

Το φαινόμενο του σχολικού εκβιασμού (bullying )

Τα επίπεδα σχολικής βίας παγκοσμίως

Παρενόχληση στον χώρο εργασίας των γυναικών

● Σεξουαλική παρενόχληση στον εργασιακό χώρο δέχεται συνήθως κάποιος από προϊστάμενο ή κάποιο διοικητικά ανώτερο στέλεχος. Αυτό γίνεται γιατί άνθρωποι με τέτοιες ιδιότητες έχουν το “πάνω χέρι” και μπορούν να εκβιάζουν ψυχικά τον αποδέκτη. Κατ’αρχήν, να ξεκαθαρίσουμε ότι η σεξουαλική παρενόχληση δεν χαρακτηρίζεται από ένα κοπλιμέντο ή απλό φλέρτ από το άλλο φύλο. Θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης γίνεται κάποιος που δέχεται φραστική ή σωματική επίθεση σεξουαλικού χαρακτήρα κατ’εξακολούθηση, η οποία δεν γίνεται αποδεκτή.

● Σύμφωνα με έρευνες, η σεξουαλική παρενόχληση είναι σχεδόν υπόθεση γυναικεία, αφου σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης το ποσοστό σεξουαλικά παρενοχλούμενων γυναικών σε εργασιακό χώρο αγγίζει το 35%. Στις Μεσογειακές χώρες δε, το ποσοστό εκτινάσσεται σε 80%!

VIO TEAM :)

● Ζωή Μπαντή● Αντώνης Τσιμπίδας● Θοδώρης Τίκας● Βάιτ Χουσενάι● Αργυρώ Μπουμπουράκα

●Σωματική βία● Αναφέρεται στη βίαιη

συμπεριφορά μεταξύ των μελών της οικογένειας, με αποτέλεσμα την παραβίαση της σωματικής ακεραιότητας που μπορεί να περιλαμβάνει από τραυματισμούς μικρής ή μεγάλης έκτασης, ή ακόμα και να καταλήγουν και στο θάνατο του θύματος (μελανιές, κτυπήματα, γρατσουνιές, κάψιμο, κούνημα, τσίμπημα, χαστούκι…).

Είναι γνωστό πλέον σε όλους μας πόσο η σύγχρονη παιδοψυχιατρική δε συμφωνεί με

την τιμωρία και, ιδιαιτέρως, με τη σωματική!

Το χτύπημα με τη βέργα στα χέρια, τα χαστούκια, οι ξυλιές και οι λοιπές μέθοδοι,

που χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον στο παρελθόν, τώρα έχουν επισήμως αφοριστεί,

μια και οι ειδικοί λένε ότι η σωματική βία στα παιδιά, όχι μόνο δεν τα πειθαρχεί, αλλά

μακροπρόθεσμα έχει πολύ αρνητικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη της ψυχικής τους

υγείας.

Σύμφωνα, λοιπόν, με όσα υποστηρίζουν οι παιδοψυχολόγοι, οι ενήλικες, που χρησιμοποιούν

σωματική βία, για να συνετίσουν τα παιδιά τους, τα οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε παραβατικές

συμπεριφορές, αφού : 1. τα παιδιά μαθαίνουν ότι οι μεγάλοι είθισται να

χτυπάνε τους μικρότερους 2. το ξύλο εκλαμβάνεται ως μορφή επιβολής των

απόψεων και των επιθυμιών του θύτη προς το θύμα του3. όταν χτυπάμε, μας φοβούνται και έτσι δημιουργείται

ένα αίσθημα απόλυτης κυριαρχίας και εξουσίας σε αυτόν που χτυπά!

4. στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν και να κάνουν τελικά αυτό που θέλουν, τα παιδιά μαθαίνουν να δρουν

κρυφά και παρασκηνιακά, λέγοντας ψέματα

Ψυχοσωματικη βια

• Κοινωνικός αποκλεισμός, κοινωνική απομόνωση, προσωπικός και οικογενειακός στιγματισμός είναι

• ί στοιχεία ενός φαύλου κύκλου μεταξύ σημασιών, κυρίαρχων αντιλήψεων και των μηχανισμών

• αναπαραγωγής τους, που εμείς οι ίδιοι, ως κάτοικοι της γειτονιάς μας, μέλη της τοπικής κοινότητας

• ή της ευρύτερης εθνικής μας κοινωνίας, υφαίνουμε και συντηρούμε σε δημόσιο και ιδιωτικό επίπεδο.

• Συμμετέχουμε ή διευκολύνουμε με την ανοχή μας, πίσω από κλειστά παράθυρα, την συντήρηση

• αυτής της φαυλότητας.

Οι άνθρωποι που βιώνουν δυσκολίες στην ψυχική τους υγεία κινδυνεύουν να

απομονωθούν στο περιθώριο της κοινωνίας μας, μιας κοινωνίας που η ίδια τους βάφτισε

«τρελούς» και τους έντυσε με πολλούς ακόμη αρνητικούς προσδιορισμούς? η θέση τους στην

οικογένεια και ο ρόλος τους μέσα σε αυτή σταδιακά παύει να υφίσταται, στερούνται το

δικαίωμα στην εργασία, στην απασχόληση, το δικαίωμα στην ελεύθερη μετακίνηση, το

δικαίωμα στον έρωτα και την αγάπη, κι ακόμη χειρότερα, μέχρι πρόσφατα η θέασή τους, και μόνον, σε δημόσιο χώρο δεν ήταν κοινωνικά

αποδεκτή κι υπήρχαν γι αυτούς τα γνωστά μας «ιδρύματα» ή «άσυλα».

Η προκατάληψη οδηγεί στην απόκρυψη και στη σιωπή. Ακριβώς «για να μη μαθευτεί», οι άμεσα εμπλεκόμενοι αυτολογοκρίνονται και αυτό-περιθωριοποιούνται. Δηλαδή οδηγούν οι ίδιοι τους εαυτούς τους στη μοναξιά για να προλάβουν τους άλλους. Στη βάση αυτή αναζητούνται λύσεις που θα εμπεριέχουν τα χαρακτηριστικά της εχεμύθειας και της απομόνωσης. Κατά συνέπεια, με την βοήθεια των ιατρών οι ασθενείς μέχρι πρόσφατα απομονώνονταν στον υλικό και κοινωνικό χώρο μιας

κλειστής κλινικής μαχόμενοι να επιβιώσουν.

• .• Ομοίως συμβαίνει και με ασθένειες όπως

το ΑΙDS ή λιγότερο όπως ο καρκίνος. Αυτό που ενώνει στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή τέτοιες αντιδράσεις είναι ότι πρόκειται για νόσους που τα αίτια των οποίων ανάγονται σε «ανήθικες» σχέσεις κι αλλόκοτες πράξεις μη αποδεκτέςΗ οικογένεια αισθάνεται πρώτα η ίδια ότι στιγματίζεται και κατακρίνεται καθώς η ερμηνεία της κατάστασης που βιώνει στο εσωτερικό της, αναζητείται στο πεδίο του υπερφυσικού όπου εκεί συναντάται με κάθε είδους θρησκευτικές δοξασίες, κανόνες ηθικής και πρότυπα «υγιούς»

συμπεριφοράς..

Παπαθανασιου Αλεξανδρα

Δεσποινα Σακελλαριου

Νικος Σαρλικιωτης

Αγγελος Χρηστου

Ιωαννα Μπακρατσα

Ενδο-οικογενειακή βία

• Σοφια Φουρικη Ιωαννα Παναγουλη Ελινα Ντελιου Στρατος Χρηστου Μαρια Ντεντζιοναι!!!!!!

Αυτό το άρθρο έχει ως σκοπό να δώσει μερικές βασικές πληροφορίες για την ενδο-οικογενειακή βία. Θεωρώ ότι η καλή πληροφόρηση μπορεί να βοηθήσει στην

αναγνώριση, την πρόληψη και την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου καθώς, επίσης, μπορεί να προσφέρει περισσότερες υπεύθυνες επιλογές σε εσένα ή σε

κάποιο αγαπημένο σου πρόσωπο. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μεγαλώσει με την ιδέα ότι η οικογένεια και το σπίτι είναι ένα ήρεμο μέρος,

Υπάρχουν στιγμές και περιπτώσεις που κάτι τέτοιο δεν ισχύει τόσο.Η βία στο σπίτι (συχνά ονομάζεται και ενδο-οικογενειακή βία) συμβαίνει όταν ένα μέλος της

οικογένειας (σύντροφος, αδελφός/ή, γιος/κόρη, συγγενής) επιχειρεί με τις πράξεις και τη συμπεριφορά του να επιβληθεί ή/και να βλάψει ένα άλλο μέλος της

οικογένειας σωματικά ή/και ψυχολογικά.

Η ενδο-οικογενειακή βία (όπως και άλλες μορφές βίας) μπορεί να είναι:ΣωματικήΛεκτική

ΣυναισθηματικήΚοινωνική

ΟικονομικήΠνευματική

Σωματική:α)Η άμεση σωματική βία έχει να κάνει με την ανεπιθύμητη σωματική επαφή όπως π.χ.

από το μη επιθυμητό άγγιγμα έως το βιασμό και το φόνο.β)Η έμμεση σωματική βία περιλαμβάνει π.χ. το πέταγμα αντικειμένων πάνω ή κοντά σε

έναν άνθρωπο, η πρόκληση πόνου σε ζώα.γ)Σεξουαλική βία - εξαναγκαστική σεξουαλική επαφή ή πράξη χωρίς την οικειοθελή

συγκατάθεση του άλλου με την χρήση ή την απειλή χρήσης βίας.Λεκτική

α)Λεκτικές απειλές για χρήση βίας ενάντια στο θύμα, σε άλλα μέλη της οικογένειας συμπεριλαμβανομένου και τα παιδιά ή αγαπημένα πρόσωπα, ο θύτης ενάντια στον

ίδιο του/της τον εαυτό.β)Λεκτική βία που εμπεριέχει απειλές, βρισιές, υποτιμητικές και εξευτελίστηκες

λεκτικές επιθέσεις. Συναισθηματική

α)Μη λεκτικές απειλές, όπως π.χ. χειρονομίες που υποδηλώνουν απειλή, εκφράσεις του προσώπου, κινήσεις του σώματος.

β)Υπερβολική έλλειψη ενσυναίσθησης (η ικανότητα δηλαδή του να συν-αισθάνεσαι π.χ. τον πόνο ή την χαρά του άλλου), η έντονη συναισθηματική απάθεια και η

αδυναμία συναισθηματικού μοιράσματος και επαφής με τρόπο που είναι ζημιογόνος.γ)Χειραγώγηση των συναισθημάτων του άλλου που οδηγεί σε τρόμο, φόβο, δυσκολία

χαλάρωσης, ενοχές, αμφιβολίες και αμφισβήτηση του τρόπου σκέψης και των συναισθημάτων του/της για την κατάσταση, αδυναμία να είναι σε επαφή και να

εμπιστεύεται τα συναισθήματά του/της.δ)Παιχνίδια με το μυαλό του άλλου π.χ. διαστρέβλωση των σκέψεών του σε βάρος του

θύματος.

Κοινωνικήα)Το να μην επιτρέπεται στον άλλο να δει τους φίλους ή/και τους συγγενείς του.β)Το να σαμποτάρονται οι κοινωνικές σχέσεις του άλλου και το να απομονώνεται

από τις κοινωνικές της/του δραστηριότητες και επαφές.γ)Ο διασυρμός του άλλου π.χ. μέσα από την εσκεμμένη διαστρέβλωση γεγονότων, τη

διάδοση κακής φήμης ή την επινόηση ψεύτικων ιστοριών με σκοπό να βλαφθεί η προσωπικότητα, η οικογένεια, η κοινωνική, η επαγγελματική ή η πνευματική ζωή

του/της. δ)Οικονομική στέρηση και χειραγώγηση του άλλου μέσα από τα χρήματα ή άλλα υλικά αγαθά, π.χ. έλεγχος των οικονομικών του άλλου με τρόπο κυριαρχικό και

υποτιμητικό, εκβιασμός μέσω των χρημάτων.ε)Στέρηση του δικαιώματος του άλλου για οικονομική αυτονομία (π.χ. να μην

του/της επιτρέπεται να εργαστεί).στ)Εσκεμμένη στέρηση οικονομικής υποστήριξης του άλλου (συνήθως σε

περιπτώσεις που η γυναίκα δεν εργάζεται) συνήθως αναγκάζοντάς τον/την να αρχίσει να ικετεύει για οικονομική υποστήριξη.

Πνευματικήα)Η χρήση φανερής ή κρυφής βίας ή/και οι απειλές ή άλλες προσπάθειες

χειραγώγησης με άμεσες ή έμμεσες τακτικές για να εξαναγκαστεί ο άλλος να αλλάξει, να αρνηθεί ή να σταματήσει να έχει τα δικά του πνευματικά πιστεύω και

τους τρόπους να τα εκφράζει.β)Να υποτιμάται, να περιγελάται ή να κακοποιείται ο άλλος λόγω των πνευματικών

του πεποιθήσεων και πρακτικών.γ)Το να χρησιμοποιούνται τα πνευματικά πιστεύω (ή η απουσία τους) για να

χειραγωγηθεί ο άλλος ή να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης.

Συνήθως η βία έχει πορεία φαύλου κύκλου. Αρκετοί μελετητές αυτού του φαινομένου (όπως π.χ. ο Lenore Walker) έχουν παρουσιάσει ένα μοντέλο

γνωστό ως ο ?κύκλος της βίας?. Παρακάτω παρουσιάζω μια από τις εκδοχές του:

1η Φάση: Ο μήνας του μέλιτος Αυτή η φάση χαρακτηρίζεται συνήθως από τρυφερότητα, απολογία,

προσφορά (π.χ. δώρα, προσφορά βοήθειας σε κάτι που συνήθως ο θύτης δεν βοηθάει) και ολοφάνερη παύση της βίας.

2η Φάση: Η οικοδόμηση της έντασηςΑυτή η φάση συνήθως χαρακτηρίζεται από φτωχή και ρηχή επικοινωνία,

ένταση, τρόμο ή φόβο μήπως προκληθεί καβγάς.3η Φάση:Το ξέσπασμα

Σε αυτή τη φάση είναι χαρακτηριστικές οι εκρήξεις βίας και τα περιστατικά κακοποίησης. Είναι συνήθως σε αυτή τη φάση όπου αυτός

που βρίσκεται στο ρόλο του θύματος αποφασίζει ή σκέφτεται σοβαρά να κάνει κάτι για την κατάσταση, π.χ. να ζητήσει ή να δεχτεί βοήθεια.

4η Φάση: Η μετάνοια Είναι η φάση κατά την οποία αυτός/η που παίζει το ρόλο του θύτη προετοιμάζει το έδαφος για την η Φάση (το μήνα του μέλιτος) δείχνοντας φανερά μετάνοια για τις πράξεις του/της, εκφράζοντας συναισθήματα τύψεων, δίνοντας υποσχέσεις

για αλλαγή ότι π.χ. ήταν η τελευταία φορά που συνέβη κάτι που, όμως, αν πρόκειται για το φαύλο κύκλο της βίας δυστυχώς δεν συμβαίνει και στην

πραγματικότητα.Θεωρώ σημαντικό να σημειωθεί εδώ ότι ο κύκλος της βίας ΔΕΝ ισχύει πάντα και για όλες τις περιπτώσεις. Υπάρχουν και περιπτώσεις που δεν καλύπτονται από

αυτή την προσέγγιση.!Κάτι για να σκεφτείς:

Πώς θα δρούσες ή θα αντιδρούσες σε περίπτωση μιας βίαιης πράξης ή συμπεριφοράς κακομεταχείρισης εναντίον σου ή εναντίον ενός ανθρώπου που αγαπάς ή ακόμη αν το έβλεπες να συμβαίνει εναντίον κάποιου στη γειτονιά ή

στο δρόμο; Γιατί;Υπάρχει κάτι που θα μπορούσες πιθανότατα να κάνεις προτού προκύψει μια

βίαιη ή απειλητική συμπεριφορά; Αν όχι, γιατί; Αν ναι, πώς;Πιστεύεις ότι μπορούν να υπάρχουν τρόποι πρόληψης γι? αυτό το θέμα; Αν ναι

ποιοι θα ήταν αυτοί; Τι θα μπορούσες να κάνεις εσύ για αυτό;

Λεκτική Βία

ΠΑΡΛΑΝΤΖΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΝΟΥΡΓΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΣΦΙΛΙΠΠΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΤΣΙΑΜΗ ΔΗΜΗΤΡΑ

Εισαγωγή

Ένα μεγάλο ποσοστό των μαθητών σε δημοτικά και γυμνάσια έχει υποστεί κάποια μορφή λεκτικής βίας, όπως κοροϊδίες, πειράγματα, απειλές, βρισιές κ.ά. Οι περισσότεροι προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα μόνοι τους και σπάνια απευθύνονται σε γονείς και εκπαιδευτικούς, με αποτέλεσμα αυτό να διογκώνεται.

Ορισμός

Ο λεκτικός εκφοβισμός περιλαμβάνει τη συστηματική χρησιμοποίηση υβριστικών εκφράσεων. Ο λεκτικός εκφοβισμός αποτελεί την πιο συχνή μορφή του σχολικού εκφοβισμού και είναι πολύ σύνηθες σε παιδιά, τόσο του δημοτικού όσο και του γυμνασίου.Η λεκτική βία είναι αφανής και δε διακρίνεται τόσο εύκολα, όσο η σωματική βία. Περνά απαρατήρητη από το σχολικό περιβάλλον.

Μορφές

Στην λεκτική βία δεν υπάρχουν μόνο οι βρισιές, αλλά και λέξεις που αγνοούν τα συναισθήματα του παιδιού. Εμφανίζεται με τη μορφή του λεκτικού εκφοβισμού όπως κοροϊδία και διακρίσεις. Λεκτική βία έχουμε όταν κάποιος ειρωνεύεται, κακολογεί, προσβάλει ή κατηγορεί κάποιον χωρίς λόγο. Εμπεριέχει απειλές, βρισιές, υποτιμητικές ή εξευτελιστικές φράσεις και κάθε είδους λεκτικές επιθέσεις.

Η λεκτική βία από τους ενήλικες στα παιδιά

Κάποιες φράσεις που χρησιμοποιούν οι ενήλικες όταν αναφέρονται σε παιδιά αποτελούν μορφές λεκτικής βίας. Παράδειγμα:lΌταν σου μιλάω να ακούς! lΈχεις δει κανένα παιδάκι να κάνει σαν εσένα;lΆντε κουνήσου, τι κάνεις μια ώρα;lΔεν σε ρώτησα! lΜε κούρασες.

Τα θύματα

Συνήθως η λεκτική βία ασκείται σε αδύναμους μαθητές που μερικές φορές απειλούνται με ξυλοδαρμό αν δε δώσουν χρήματα που τους ζητούν ή αν δεν κάνουν αυτό που προσπαθούν να τους επιβάλλουν. Τα παιδιά που δέχονται το λεκτικό εκφοβισμό είναι συνήθως συνεσταλμένα, δεν αντιδρούν επιθετικά τα ίδια και δέχονται παθητικά τις επιθέσεις που τους γίνονται. Είναι άτομα εσωστρεφή και μοναχικά, με χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Όταν υφίστανται λεκτικές επιθέσεις εμφανίζουν:l Έλλειψη αυτοπεποίθησηςlΠαθητική αποδοχή της βίαςlΦόβο πως αν το πουν σε κάποιον ενήλικα τα πράγματα θα χειροτερέψουνlΈντονο άγχος, απόγνωσηlΤέλος είναι σίγουρα πως κανείς δε μπορεί να τους βοηθήσει. Ούτε ενήλικας ούτε συνομήλικος

Συνέπειες

Η λεκτική βία ασκεί ψυχολογική πίεση και παρεμβαίνει στη συναισθηματική πίεση του παιδιού.l Δημιουργεί τύψεις και ενοχές στο παιδί. lΔεν θέλει να ξαναπάει σχολείο ή να παίξει.lΟδηγεί σε μαθητική αποτυχίαlΕμφανίζει ψυχοσωματικά προβλήματα, όπως πονοκεφάλους, διαταραχές στον ύπνο, ενούρηση lΤο παιδί που δέχεται λεκτική βία έχει αυξημένες πιθανότητες να εμφανίσει κατάθλιψη, επιθετικότητα και άλλα προβλήματα συμπεριφοράς.

Πώς αντιλαμβανόμαστε ότι ένα παιδί είναι θύμα λεκτικής βίας

lΠαρουσιάζει άρνηση να πάει στο σχολείοlΚάνει αδικαιολόγητες απουσίεςlΠαρουσιάζει απότομη πτώση στη σχολική του επίδοσηlΠροτιμά να περνά τα διαλείμματα κοντά στους εκπαιδευτικούςlΧάνει συχνά τα πράγματά του

lΖητά συχνά χρήματα γιατί έχει χάσει τα δικά τουlΠαρουσιάζει ξαφνικές αλλαγές στη διάθεσή τουlΔε θέλει να συμμετέχει σε σχολικές εκδηλώσεις και δραστηριότητεςlΠαραπονιέται για ψυχοσωματικά προβλήματα

Τρόποι αντιμετώπισης

Ο συνηθέστερος τρόπος που υιοθετούν οι μαθητές για να αντιμετωπίσουν τη λεκτική βία είναι το να την αγνοούν. Η αντιμετώπιση της λεκτικής βίας είναι το να κατευθυνθούμε αμέσως στους δασκάλους και στους γονείς μας.

Ο ρόλος του σχολείουlΟι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να συζητούν με τους μαθητές για τα δικαιώματά τους, τους κανόνες συμπεριφοράς και τους τρόπους αντιμετώπισης της λεκτικής βίας.lΘα πρέπει να ενισχύουν τη φιλία ανάμεσα στους μαθητές τους και να αναδεικνύουν την αλληλεγγύη της παρέας ως μέσο αντιμετώπισης του φαινομένου.lΝα αυξήσουν την επίβλεψη του σχολικού χώρουlΝα αντιμετωπίζουν άμεσα το φαινόμενο και να μη το αγνοούν ως κάτι φυσιολογικό για τα παιδιάlΝα δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ένταξη των νεοφερμένων μαθητών

Ο ρόλος των γονέων

lΟι γονείς πρέπει να επαγρυπνούν για να αναγνωρίσουν τα συμπτώματα που δείχνουν πως το παιδί τους αντιμετωπίζει προβλήματα λεκτικής βίας στο σχολείο.lΠρέπει να συζητήσουν με το παιδί τους και να το ακούσουν προσεκτικάlΑπαραίτητο είναι να απευθυνθούν στον εκπαιδευτικό της τάξης και από κοινού να βρουν τρόπους αντιμετώπισης του φαινομένου

Συνεργασία σχολείου και γονέωνlΚαι τα δύο μέρη οφείλουν να εξηγήσουν στο παιδί θύμα πως δεν ευθύνεται αυτό για αυτό που του συμβαίνειlΝα του υπενθυμίσουν πως ενδιαφέρονται για αυτό και πως θα κάνουν τα πάντα για να το βοηθήσουνlΝα γίνει συζήτηση στην τάξη ώστε να επέμβουν οι συμμαθητές του lΤέλος καλό είναι να ζητηθεί η βοήθεια ενός ψυχολόγου

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΒΙΑ● Η βία αναφέρεται στις

πράξεις της επιθετικότητας ● και της κατάχρησης που

προκαλεί ή σκοπεύει ● να προκαλέσει τον

εγκληματικό τραυματισμό ή ● τη ζημιά στα πρόσωπα, και

(σε μια μικρότερη έκταση)● τα ζώα και την περιουσία.

ΕΙΔΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΒΙΑΣ• (Απόρριψη, ανασφάλεια, έλλειψη αλληλοσεβασμού,

εξευτελισμός, παραμέληση, τρομοκρατία, φωνές…)• Λεκτική: ύβρεις, προσβολές, απειλές και εκφράσεις

μειωτικές και υποτιμητικές.

• Κοινωνική: Στοχεύει στην απομόνωση του θύματος. Ο θύτης απαγορεύει στο θύμα να έχει οποιαδήποτε σχέση με συγγενείς, φίλους, γείτονες ή ακόμα και να εργαστεί.                                

• Οικονομική: Πλήρης οικονομική εξάρτηση του θύματος από τον θύτη.

Πίεση, ψυχαναγκασμός

Συμπέρασμα

● Οι δέκτες της ψυχολογικής βίας αντιμετωπίζουν τις αρνητικές συνέπειές της σε όλη την υπόλοιπη ζωή τους, οι οποίες έχουν αντίκτυπο φυσικά και στη ψυχοσύνθεσή τους!

ΤΕΛΟΣ!

● ΓΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ● ΜΑΚΡΗ ΜΑΡΙΛΟΥ● ΜΗΧΑΛΕ ΑΦΡΟΔΙΤΗ● ΝΙΚΟΛΑΚΟΥΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ● ΣΑΚΑΪ ΕΡΙΛΝΤΑ