ΕΡΕΥΝΗTΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΘΕΜΑ:ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΜΕ ΦΑΚΟ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΕΛΕΤΩ ΤΗΝ

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ 1ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ :2014-2015

ΤΜΗΜΑ:A2

ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ: κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ ΕΥΛΑΛΙΑ

ΟΜΑΔΑ 1 : ΟΙ ΣΤΡΟΥΜΦΟ - ΕΦΕΥΡΕΤΕΣ

Λαζάρου Αθανάσιος

Λάττας Γεώργιος Μπουγιούκα Μαργαρίτα Παπά Σοφία

ΟΜΑΔΑ 2 : ΜΙΚΡΟΙ ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΕΣ

Αραμπατζή Παναγιώτα Θεοδώρου Άννα Καπάτος Κων/νος Πα’ι’τέρη Βαρβάρα Σαλωμίδου Χριστίνα

ΟΜΑΔΑ 3 : ΑΝΩ - ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ Αντζουλάτος Όθωνας Βασιλείου Παναγιώτης Καμπούρογλου Γεώργιος Καραγιαννάκης Παναγιώτης Κουρκουλής Ηλίας ΟΜΑΔΑ 4 : ΑΝΩΤΑΤΟΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ Ζενουνάι Κριστιάνα Κωνσταντινίδου Ελένη Λαζάρου Ξένια Μαράσι Αιμίλιος Γιαννακοπούλου Ιωάννα Ζαΐμη Τζένη

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΑΝΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ

ΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ, ΤΑ ΥΛΙΚΑ, ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΡΥΘΜΟΙ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ

ΜΕ ΠΟΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΤΑΙ ΚΑΘΕ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΗΜΑ

Σεβασμός στις απόψεις των άλλων

Συνέπεια στο έργο και στον χρόνο

Καλή επικοινωνία μεταξύ μας

Να υπάρχει ησυχία κατά την εργασία για να υπάρχει και συγκέντρωση

Συνεργασία μεταξύ των ομάδων

Ομαδοσυνεργατικότητα

Ισοτιμία μεταξύ μας

Να τηρούμε του κανόνες του συμβολαίου

ΒΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΠΟΥ ‘ΚΡΥΒΟΥΝ’ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ

ΟΡΙΣΤΕ ΕΝΑ ΔΕΙΓΜΑ…

ΜΑΣ ΔΟΘΗΚΕ Η ΚΑΤΟΨΗ ΕΝΟΣ ΣΠΙΤΙΟΥ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΨΟΥΜΕ ΠΙΣΤΑ ΣΑΝ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ...

ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΟΨΗ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΤΟΥΣ ΣΠΙΤΙΟΥ…

Μέσα από το μάθημα της Ερευνητικής Εργασίας μάθαμε:

Να συνεργαζόμαστε

Να επιλύουμε προβλήματα

Να παρουσιάζουμε εργασίες

Να τηρούμε κανόνες

Να καλλιεργούμε το ομαδικό και συνεργατικό πνεύμα μεταξύ μας αλλά και μεταξύ μαθητών-καθηγητών

Να εξερευνούμε από κοντά αρχιτεκτονικά κτήρια

Να αναγνωρίζουμε την αρχιτεκτονική και τον τρόπο σχεδίασης του κάθε κτηρίου

Να αξιοποιούμε τις ικανότητες και τις δεξιότητες μας

Να καλλιεργούμε την κριτική μας σκέψη

Να εξοικειωθούμε με την μεθοδολογία της έρευνας στον τομέα της αρχιτεκτονικής (μέσω αναζήτησης πηγών, φωτογραφικού υλικού)

ΕΡΕΥΝΗTΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑΘΕΜΑ:ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

ΜΕ ΦΑΚΟ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΕΛΕΤΩ ΤΗΝ

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

1ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ

ΤΜΗΜΑ:A2

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2014-2015

ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ: κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ ΕΥΛΑΛΙΑ

Ερευνητική Εργασία 2014-20151ο Λύκειο Αγίας ΒαρβάραςΌνομαομάδας:Ανοαρχιτέκτονες

Power point του 1ου τετραμήνου

Έτος:2014-2015Θέμα:Αρχιτεκτονική

Υπεύθυνη καθηγήτρια: ΠαπαηλίουΕυλαλία

Project Α'2

Power point του 1ου τετραμήνου

1. Με ποια φιλοσoφία κατασκευάζεται κάθε

αρχιτεκτόνημαΕρευνητική ΕργασίαΟμάδα 4 : «Μικροί εξερευνητές»Καθηγήτρια : Παπαηλίου Ευλαλία

Σαλωμίδου ΧριστίναΠαϊτέρη ΒαρβάραΑραμπατζή ΠαναγιώταΘεοδώρου ΆνναΚαπάτος Κων/νος

Power point του 1ου τετραμήνου

ΕΡΕΥΝΗTΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΘΕΜΑ:ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΜΕ ΦΑΚΟ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΕΛΕΤΩ ΤΗΝ

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ 1ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ

ΤΜΗΜΑ:A2 ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2014-2015

ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ: κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ ΕΥΛΑΛΙΑ

ΟΜΑΔΑ 3:ΑΝΩΤΑΤΟΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ ΕΛΕΝΗ ΛΑΖΑΡΟΥ ΛΟΥΝΑ ΜΑΡΑΣΙ ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΖΕΝΟΥΝΑΪ ΚΡΙΣΤΙΑΝΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΙΩΑΝΝΑ

ΖΑΪΜΙ ΤΖΕΝΗ

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ Ως ομάδα αποφασίσαμε τα εξής:

Σεβασμός στις απόψεις των άλλων.

Συνέπεια στο έργο και στο χρόνο.

Να υπάρχει καλή και σωστή επικοινωνία μεταξύ μας.

Να υπάρχει ησυχία την ώρα εργασίας για να υπάρχει συγκέντρωση.

Να εργαζόμαστε με ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ και ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ.

Να υπάρχει συνεργασία μεταξύ των ομάδων

ΟΜΑΔΟΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Να υπάρχει ισοτιμία μεταξύ μας.

Να τηρούμε τους κανόνες του συμβολαίου.

ΓΕΝΙΚΟ ΥΠΟΘΕΜΑ: <<Ποιά τα συστήματα κατασκευής, τα υλικά, τα

εργαλεία και οι ρυθμοί της αρχαίας και της

σύγχρονης αρχιτεκτονικής>>

ΑΤΟΜΙΚΑ ΥΠΟΘΕΜΑΤΑ:

Η αρχιτεκτονική στη Ρώμη και στο Βυζάντιο

Προέλευση υλικών

Οι αρχιτεκτονικοί ρυθμοί

Η αρχιτεκτονική στην Αρχαία Ελλάδα

Η αρχιτεκτονική στον Μυκηναϊκό κόσμο

Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Από την αρχαϊκή έως την ελληνιστική περίοδο οι επιμήκεις κατόψεις βραχύνονται και οι βαριές προσόψεις αποκτούν όλο και λεπτότερα στοιχεία.Παράλληλα αναπτύσσονται τρεις διαφορετικοί αρχιτεκτονικοί ρυθμοί ο δωρικός, ο ιωνικός και ο κορινθιακός. Όλα αυτά μαζί με την έμφαση σε μια οπτική και κατασκευαστική τελειότητα απέδωσαν πολλές διαφορετικές μορφές ναών.

Το θέατρο είναι ένα ακόμη αρχιτεκτόνημα της περιόδου αυτής που προήλθε από τον ιερό χώρο.Το πρώτο μόνιμο θέατρο οικοδομήθηκε στην Αθήνα στις αρχές του 5ου αι. π.Χ. Η μορφή του θεάτρου αποτελείται από την ορχήστρα, τη σκηνή, το προσκήνιον, και το κοίλον – με τα εδώλια (καθίσματα) σε κυκλική διάταξη. Στο θέατρο γινόταν πολλές φορές η συνέλευση της Εκκλησίας του Δήμου ή της Βουλής.

Η αγορά αποτελεί την κοινωνική και πολιτική καρδιά της πόλης και εντοπίζεται στο κέντρο της.Το στάδιο χρησίμευε για τη σωματική άσκηση και στην αρχή αποτελούσε μέρος όλων των μεγάλων ελληνικών ιερών.

Πέρα από τα δημόσια κτήρια, η αρχιτεκτονική εκφράζεται στην ιδιωτική σφαίρα μέσα από την κατοικία.

ΔΩΡΙΚΟΣ-ΙΩΝΙΚΟΣ ΡΥΘΜΟΣ

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΔΩΡΙΚΟΥ ΡΥΘΜΟΥ Κίονες:Κύριο χαρακτηριστικό των κιόνων είναι η απουσία βάσης: οι κίονες στηρίζονται απευθείας στον στυλοβάτη. Τα κιονόκρανα είναι λιτά και αποτελούνται από δύο μέρη.

Θριγκός:Αποτελείται από δύο μέρη: το επιστύλιο και τη δωρική ζωφόρο. Το επιστύλιο χαρακτηρίζεται από την απουσία διακοσμητικών στοιχείων με εξαίρεση μία λεπτή ταινία στο ανώτερο μέρος της. Στη δωρική ζωφόρο, υπάρχει μία συνεχής εναλλαγή από τρίγλυφα και μετόπες. Οι μετόπες βρίσκονταν ανάμεσα στα τρίγλυφα και ήταν είτε απλά κομμάτια μαρμάρου, είτε έφεραν γραπτές ή ανάγλυφες παραστάσεις.

ΕΙΔΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΩΝ ΡΥΘΜΩΝ

ΔΟΜΗ ΙΩΝΙΚΟΥ ΡΥΘΜΟΥ

Η βάση:Αποτελείται από τον στερεοβάτη και το κρηπίδωμα που είναι τα σκαλάκια. Πάνω στο θεμέλιο είναι χτισμένο το κρηπίδωμα, που σχηματίζει τρία σκαλάκια. Το τελευταίο σκαλί ονομάζεται στυλοβάτης επειδή εκεί τοποθετείται η βάση των κατακόρυφων στύλων.

Ο κίονας: Δεν στηρίζεται πάνω στον στυλοβάτη, αλλά έχει την δική του βάση.Οι κίονες είναι λεπτότεροι, στενεύουν ελαφρώς προς τα πάνω, και έχουν κατακόρυφες αυλακιές.Τα αυλάκια χωρίζονται με μικρές επίπεδες επιφάνειες που είναι ανάμεσά τους.Το κιονόκρανο είναι λεπτεπίλεπτο,στηρίζεται πάνω σε μια λεπτή πλάκα μεταξύ του κίονα και του κιονόκρανου. Έχει πολλά και φαρδιά διακοσμητικά ανάγλυφα και καταλήγει στους κοχλίες.

Το επιστέγασμα

ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΥΛΙΚΩΝ Από τον 11ο μέχρι τα μέσα του 13ου αιώνα χρησιμοποιήθηκε η τεχνική της κρυμμένης πλίνθου. Κάθε δεύτερη ζώνη οπτοπλίνθων τοποθετούνταν πιο πίσω από τις άλλες που την πλαισίωναν και ο χώρος που απέμενε γέμιζε με κονίαμα, δημιουργώντας έτσι την εντύπωση ότι μεσολαβούν ευρείες ζώνες από κονίαμα ανάμεσα στις οπτοπλίνθους

Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΜΥΚΗΝΑΪΚΟ ΚΟΣΜΟ

Ο μινωικός πολιτισμός εμφανίστηκε το 3000 – 2200 π.Χ. Η αρχιτεκτονική των μινωικών οικισμών ενσωμάτωνε μια σειρά από κατασκευαστικές πρακτικές που επηρέασαν βαθύτατα τους πολιτισμούς που ακολούθησαν: η εκτεταμένη χρήση του ξύλου ως φέροντα οργανισμού για τα κτήρια,που για πρώτη φορά επέτρεψε να πραγματοποιηθούν πολυώροφες κατασκευές με αντισεισμική προστασία και η ευρεία χρήση λαξευτών λίθων στις τοιχοποιίες κάποιων οικισμών αποτελούν ορισμένες από αυτές τις πρακτικές.

Τα κυρίαρχα στοιχεία της μυκηναϊκής αρχιτεκτονικής που σώζονται έως σήμερα είναι οι οχυρώσεις, τα μέγαρα και οι τάφοι. Οι οχυρώσεις όπως τα «κυκλώπεια τείχη» αποτελούνταν από στοιχειωδώς πελεκημένους ογκόλιθους, υπερμεγέθους κλίμακας. Η γνωστότερη είναι αυτή των Μυκηνών, στην οποία ενσωματώνεται η Πύλη των Λεόντων.

ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΜΥΚΗΝΑΪΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

H ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΤΗ ΡΩΜΗ

Οι Ρωμαίοι δανείστηκαν από τους Ετρούσκους την πολεοδομία, την τειχοποιία, την τοξωτή αψίδα,ενώ από την Ελλάδα πήραν το κορινθιακό κιονόκρανο συνδυασμένο με ιωνικά στοιχεία. Κατασκεύασαν μεγάλα ξεχωριστά ρωμαϊκά οικοδομήματα που συνδύαζαν το θόλο, την αψίδα και τους ελληνικούς διακοσμητικούς ρυθμούς. Στα χρόνια της αυτοκρατορίας νέες πόλεις χτίζονται η πρωτεύουσα στολίζεται με αγορές, θέατρα και ναούς. Οι οικοδομές χτίζονται με τούβλα και επικαλύπτονται με πολύχρωμα μάρμαρα. Επίσης, χτίζεται το Κολοσσαίο, ένα τεράστιο αμφιθέατρο. Αξιοθαύμαστο για το μέγεθος και τη μεγαλοπρέπεια του είναι το Πάνθεον. Μεγάλη επιτυχία γνώρισε ένας νέος τύπος μνημείου, η θριαμβική αψίδα. Ορθωνόταν για την υποδοχή των θριαμβευτών και ανάμνηση των πολεμικών θριάμβων της Ρώμης.

ΚΥΡΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

α) Τελειοποίηση των οικοδομικών υλικών. Ανακάλυψαν ένα μείγμα από ασβέστη, άμμο, χαλίκια ή μικρά σπασμένα κεραμίδια, ιδιαίτερα ανθεκτικό το Ρωμαϊκό σκυρόδεμα με βασικό συστατικό την ποζολάνη.

β) Τάση προς το μνημειακό

γ) Προτίμηση στα καμπυλόγραμμα αρχιτεκτονικά στοιχεία -αψίδα, καμάρα, σφαιρικός θόλος.

δ) Κυριαρχία του κορινθιακού ρυθμού.

ΓΝΩΣΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ Το Κολοσσαίο

Η στήλη του Τραϊανού

Το Ρωμαϊκό Φόρουμ

Το Τσίρκους Μάξιμους

Το Πάνθεον

Τα λουτρά του Καρακάλλα

Ο Χρυσός Οίκος του Νέρωνα

Το Μαυσωλείο του Αδριανού

Η Αψίδα του Μέγα Κωνσταντίνου

ΤΟ ΚΟΛΟΣΣΑΙΟ Έχει περίμετρο 524 μ.,αποτελείται από ένα στίβο και 4 ορόφους με

κερκίδες για 50.000 θεατές. Όλοι οι όροφοι επικοινωνούν με ομόκεντρες ακτινωτές στοές και με σκάλες. Είναι οικοδομημένο έτσι ώστε όλοι οι θεατές να έχουν οπτική επαφή με τον στίβο. Οι 76 έξοδοί του επέτρεπαν στους θεατές να εγκαταλείπουν το κτίριο μέσα σε σύντομο χρόνο.Τέλος εκεί οργανώνονταν μονομαχίες, ιπποδρομίες και άλλα ανάλογα θεάματα.

Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ

Το Βυζάντιο συνέχισε την παράδοση της ελληνορωμαϊκής αρχαιότητας στον τομέα των επιστημών.Την περίοδο αυτή υπήρξαν σημαντικά επιτεύγματα, ιδιαίτερα στην Αρχιτεκτονική και τη Ναυπηγική.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ

Παλαιοχριστιανική περίοδος.Η συνύπαρξη διαφορετικών όρων και οπτικών γωνιών αντανακλά τη συνύπαρξη του παλιού με το νέο.

Μεσοβυζαντινή περίοδος:Συστηματοποιούνται τα εκφραστικά της μέσα και αναπτύσσεται η θεωρητική σκέψη γύρω από αυτά.

Υστεροβυζαντινή περίοδος:Κύριο χαρακτηριστικό των αρχιτεκτονικών τύπων είναι η μεγαλύτερη ποικιλομορφία που εκδηλώνεται με τη δημιουργία συνδυαστικών τύπων.Τα είδη ναών είναι η βασιλική, ο σταυροειδής εγγεγραμμένος τύπος με τρούλο, ο οκταγωνικός και ο μικτός τύπος .

Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ – Ο ΤΡΟΥΛΟΣ

ΚΑΤΟΨΕΙΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ

ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΥΛΙΚΩΝ

Η πέτρα και η οπτόπλινθος αποτελούν τα κυριότερα υλικά δομής στην Κωνσταντινούπολη. Οι τοίχοι ενός ναού είναι χτισμένοι με εναλλασσόμενες στρώσεις από λίθους και οπτοπλίνθους, ενώ τα θολωτά μέρη και οι τρούλοι είναι κατασκευασμένοι αποκλειστικά από οπτοπλίνθους.Αυτή η εναλλαγή ζωνών από οπτοπλίνθους και λίθους δίνει ένα σταθερό αισθητικό αποτέλεσμα. Επιπλέον οι οπτόπλινθοι τοποθετούνταν συχνά κατά τρόπον ώστε να σχηματίζονται ορισμένα διακοσμητικά θέματα.

ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΥΛΙΚΩΝ

Στο εσωτερικο, ορθομαρμάρωση κάλυπτε τους τοίχους μέχρι τη γένεση των αψίδων, ψηφιδωτά ή τοιχογραφίες κάλυπταν τις κόγχες και τους θόλους,τα δάπεδα κοσμούνταν με μαρμαροθετήματα.Στη βάση του τρούλου απεικονίζονται φανταστικά φυτικά κοσμήματα, ρόδακες, σταυροί και αετοί. Οι κιονίσκοι και τα κιονόκρανα των παραθύρων φέρουν παρόμοια ανάγλυφα κοσμήματα

ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΓΟΤΘΙΚΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ

ΟΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ Επιλέξαμε το θέμα <<Αρχιτεκτονική και Φιλοσοφία>>.

Αναζητήσαμε πληροφορίες για το θέμα αυτό.

Δημιουργήσαμε την προσωπική ασπίδα.

Επιλέξαμε το υπόθεμα<<Ποιά τα συστήματα κατασκευής, τα υλικά, τα εργαλεία και οι ρυθμοί της αρχαίας και της σύγχρονης αρχιτεκτονικής>>.

Χωριστήκαμε σε ομάδες.

Χωρίσαμε το υπόθεμα σε ατομικά υποθέματα.

Δημιουργήσαμε gmail και wiki.

Δημιουργήσαμε το συμβόλαιο.

Δημιουργήσαμε και παρουσιάσαμε μία αφίσα με το όνομα της ομάδας μας και κάτι σχετικό με την αρχιτεκτονική.

Αναζητήσαμε πληροφορίες για το ατομικό μας υπόθεμα και τις αναρτήσαμε στο wiki.

ΟΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΜΑΣ Παρακολουθήσαμε παρόμοιες εργασίες από προηγούμενους μαθητές.

Βρήκαμε στο λεξικό Μπαμπινιώτης

(Ελεύθερος τύπος) τις λέξεις του υποθέματος και του ατομικού υποθέματος μας και τις παρουσιάσαμε στην τάξη.

Αναζητήσαμε πληροφορίες για το Τζαμί και το Μοναστηράκι.

Πήγαμε περίπατο στο κέντρο της Αθήνας για να μελετήσουμε την αρχιτεκτονική κάποιων κτηρίων.Έγινε παρουσίαση των πληροφοριών.

Επεξεργαστήκαμε ένα άρθρο-δημοσίευμα από την εφημερίδα <<νησίδες>>με αρχιτεκτονικό περιεχόμενο<<Ξυπνά μνήμες απελευθέρωσης>>, κάναμε μία έκθεση και την παρουσιάσαμε στην τάξη.

Συμπληρώσαμε το φύλλο αξιολόγησης του 1ου τετραμήνου.

ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ

Το Μοναστηράκι είναι συνοικία της Αθήνας γύρω από την Πλατεία Μοναστηρακίου, η οποία εκτείνεται στη νότια πλευρά της οδού Ερμού, από το ύψος της Πλατείας Μητροπόλεως έως την Πλατεία Θησείου. Γειτνιάζει με τις συνοικίες του Ψυρρή, τηςΠλάκας και του Θησείου. Το όνομά της προέρχεται από την παλιά εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αθήνας, που βρίσκεται επί της πλατείας, και παλαιότερα ήταν μετόχι μοναστηριού. Στην Πλατεία Μοναστηρακίου δεσπόζει το παλιό Τζαμί Τζισταράκη, το οποίο σήμερα στεγάζει παράρτημα του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης.

Η εκκλησία

Ο σταθμός του Μετρό

Ο Σταθμός Μοναστηρακίου του Μετρό της Αθήνας εγκαινιάστηκε στις 17 Μαΐου 1895.

την πλατεία βρίσκεται η πρώην καθολική εκκλησία.

Το παζάρι

Κοντά στην πλατεία Μοναστηρακίου, βρίσκεται η πλατεία Αβησσυνίας, βρίσκεται και το παζάρι,παλιότερα γνωστό για τα παλαιοπωλεία. Σήμερα οι παλιατζήδες εξακολουθούν να είναι αρκετοί αν και τα περισσότερα καταστήματα πουλάνε καινούργια προϊόντα, ως επί τω πλείστω με τουριστικά είδη και ρούχα.

ΤΟ ΤΖΑΜΙ Το τζαμί χτίστηκε από τον Τούρκο βοεβόδα Τζισταράκη το 1759 με υλικό παρμένο από παλαιά κτίρια. Για το μαρμαροκονίαμα των τοίχων, ανατινάχτηκε η 17η κολώνα του Ναού του Ολυμπίου Διός. Οι παλιοί Αθηναίοι πίστευαν ότι κάτω από κάθε κίονα του ναού βρισκόταν παγιδευμένη μία κατάρα, κάτι που επιβεβαιώθηκε με το ξέσπασμα λιμού στην πόλη. Σύμφωνα με τον ίδιο μύθο, ο ναός του Διός θρήνησε τόσο δυνατά την καταστροφή της στήλης, που εκείνο το βράδυ κανείς δεν κοιμήθηκε στην Αθήνα.

Μετά την Επανάσταση του 1821, το κτήριο είχε διάφορες χρήσεις ενώ το 1924 μετατράπηκε σε λαογραφικό μουσείο. Ο Γ. Δροσίνης προσέφερε δύο πολύτιμες συλλογές, τα έπιπλα, σκεύη και εικόνες από τον Δανό Πελφ και τα ιαπωνικά αγγεία του Γρ. Μάνου. Το μετονόμασε σε Εθνικό Μουσείο Κοσμητικών Τεχνών. Σήμερα, το τζαμί στεγάζει παράρτημα του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης και φιλοξενεί πλούσια συλλογή κεραμικών, κυρίως από την Μικρά Ασία.

ΤΖΑΜΙ-ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ

Ο ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ

Στις 24/11/2014 πραγματοποιήθηκε περίπατος στο κέντρο της Αθήνας.Συγκεκριμένα επισκεφτήκαμε το Τζαμί Τζισταράκη,στην πλατεία Μοναστηρακίου,τη Ρωμαϊκή αγορά ή φόρουμ,τη Ρωμαϊκή βιβλιοθήκη,τον Πύργο των Αέρηδων,την Καπνικαρέα,στην οδο Ερμού,το Μοναστηράκι και το ναό του Αγίου Ελευθερίου στην πλατεία Μητροπόλεως.

Ο περίπατος πραγματοποιήθηκε με σκοπό να μελετήσουμε, να παρατηρήσουμε και να εξερευνήσουμε κάποια κτήρια, να καταγράψουμε την αρχιτεκτονική και τη σχεδίαση τους και τέλος να συλλέξουμε φωτογραφικό υλικό.

ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΜΑΪΚΗ ΑΓΟΡΑ

ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΜΑΪΚΗ ΑΓΟΡΑ

ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΜΑΪΚΗ ΑΓΟΡΑ

ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΜΑΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΜΑΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΜΑΪΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΜΑΪΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

Η ΚΑΠΝΙΚΑΡΕΑ

ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΥΡΓΟ ΤΩΝ ΑΕΡΗΔΩΝ

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΡΙΠΑΤΟ

Αρχικά,συνεργαστήκαμε ομαδικά προκειμένου να παρουσιάσουμε τις πληροφορίες μας.

Παρατηρήσαμε και μελετήσαμε κτήρια από τα οποία μας εντυπωσίασαν η αρχιτεκτονική τους και ο σχεδιασμός τους.

Συλλέξαμε φωτογραφικό υλικό με την ομάδα μας.

Γενικά,περάσαμε πολύ ωραία και ευχάριστα.Ήταν μια ωραία εμπειρία.

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΟΣ-ΑΡΘΡΟΥ ΜΕ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ <<ΝΗΣΙΔΕΣ>>ΜΕ ΤΙΤΛΟ <<ΞΥΠΝΑ ΜΝΗΜΕΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ>>.

Το Μέγαρο Πάλλη είναι το μόνο νεοκλασσικό που διασώθηκε από τον οδοστροτήρα της αντιπαροχής τη διετία του 1960.Επίσης, διατηρείται στα ιστορικά κτήρια της Αθήνας.Στην αρχή ήταν διώροφο και αγνώστου αρχιτέκτονα.Κατασκευάστηκε το 1845 και κατεδαφίστηκε στις αρχές του 1910.Αντίθετα, το σημερινό οικοδομήθηκε τη διετία του 1910-11 για την Φανή Πάλλη σε σχέδια του Αναστάσιου Μεταξά.Ο ίδιος στο Μέγαρο στην Πλατεία Συντάγματος εγκαινίασε μία σειρά καινοτομίας στη διάταξη των όγκων με τη χρήση του μπετόν.Έκανε, επίσης, το ολίσθημα να εμπλουτιστεί στην επιφάνεια της όψης με ετερόκλιτα στοιχεία,έτσι ώστε να παγιδεύεται το ύφος στον διακοσμητικό φόρτο.Ακόμη, υπήρχαν εξαιρετικά αρχοντικά στην Πλατεία Συντάγματος, τα οποία δυστυχώς κατεδαφίστηκαν.

<<ΞΥΠΝΑ ΜΝΗΜΕΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ>>

Επιπλέον, το σημερινό μέγαρο κατασκευάστηκε για εμπορική εκμετάλλευση και χάρη στη χρήση του μπετόν στο εσωτερικό του ισογείου διαμορφώθηκαν χώροι με κολώνες κατάλληλα για καταστήματα.Το 2007, μετά από πολλά χρόνια εγκατάλειψης,το κτήριο, αγοράστηκε από τον Πάνο Γερμανό έναντι 30 εκατ.ευρώ.Στη συνέχεια, ο νέος ιδιοκτήτης, το μεταμόρφωσε σε <<ναυαρχίδα>> πολυκαταστημάτων.Τα έργα ανακαίνισης αφορούσαν τις όψεις και στο εσωτερικό του κτηρίου, διατηρήθηκαν οι μαρμάρινες κολώνες και η γύψινη διακόσμηση στα ταβάνια. Όσον αφορά το αρχικό κτήριο, ανήκε σε οικογένεια στρατιωτικών από την Ήπειρο. Αρχικός ιδιοκτήτης ήταν ο Κωνσταντίνος Πάλλης,του οποίου η οικογένεια, κατέφυγε στην Κέρκυρα για να αποφύγει τις διώξεις του Αλή Πασά.Επέστρεψε στην Ελλάδα και εργάστηκε στο γραφείο του Καποδίστρια και αργότερα τάχτηκε στο πλευρό του Όθωνα.Χάρη σε αυτή τη σχέση ήταν ο πρώτος που αγόρασε γη στην <<τότε>> περιοχή της Πλατείας Συντάγματος.

ΑΛΛΑ ΦΥΛΛΑΔΙΑ

ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΔΡΟΜΗΣ ΚΑΙ

ΦΥΛΛΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΟΥ 1ΟΥ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟΥ

ΚΑΘ ΟΛΗ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ 1ΟΥ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟΥ ΚΑΘΕ ΜΑΘΗΤΗΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΗΜΕΙΩΝΕ ΚΑΙ ΚΑΤΕΓΡΑΦΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΚΑΝΑΜΕ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

ΚΕΡΔΗ-ΟΦΕΛΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Από το μάθημα της ερευνητικής εργασίας <<πήραμε>> πολλά χρήσιμα πράγματα.

Μάθαμε.....

Να καλλιεργούμε το ομαδικό και συνεργατικό πνεύμα μεταξύ μας αλλά και μεταξύ μαθητών-καθηγητών

Να εξερευνούμε από κοντά αρχιτεκτονικά κτήρια

Να αναγνωρίζουμε την αρχιτεκτονική και τον τρόπο σχεδίασης του κάθε κτηρίου

Να αξιοποιούμε τις ικανότητες και τις δεξιότητες μας

Να καλλιεργούμε την κριτική μας σκέψη

Να εξοικειωθούμε με την μεθοδολογία της έρευνας στον τομέα της αρχιτεκτονικής(μέσω αναζήτησης πηγών,φωτογραφικού υλικού)

<<ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΣΑΣ>>

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ερευνητική Εργασία Ομάδα 4 : «Μικροί εξερευνητές» Καθηγήτρια : Παπαηλίου Ευλαλία Σαλωμίδου Χριστίνα Παϊτέρη Βαρβάρα Αραμπατζή Παναγιώτα Θεοδώρου Άννα Καπάτος Κων/νος

Αρχιτεκτονική είναι η τέχνη[1] της «ικανοποίησης των ανθρωπίνων αναγκών στο χώρο μέσω σχεδιασμού μεθόδων και υλικών κατασκευών».[2] που εφαρμόζεται ευρύτερα στην οίκιση και δόμηση του χώρου, ως εφαρμοσμένη επιστήμη της σχεδίασης και της υλοποίησης κατασκευών, όπως κτηρίων, γεφυρών και πόλεων, δίνοντας έμφαση σε ορισμένους τομείς των αναγκών αυτών, όπως στην εργονομία και στην αισθητική, στη λειτουργία, τη μορφή ή την κατασκευή τους, αναλόγως με την εποχή και τις ιδιαιτερότητες του εντολέα για τον οποίο διαξάγεται. Οι σύγχρονοι καταλλήλως καταρτισμένοι επιστήμονες καλούνται αρχιτέκτονες μηχανικοί, ενώ πριν την ίδρυση[3]των ακαδημαϊκών σπουδών, ασκείτο από στρατιωτικούς μηχανικούς, μαϊστορες και πρωτομαϊστορες[4], φιλοσόφους[5], γεωμέτρες, ξυλουργούς, απλούς ανθρώπους κλπ.

Η άσκηση της αρχιτεκτονικής υπόκειτο πάντα σε νομικούς περιορισμούς,

γι' αυτό και το έργο της κρίνεται ως νόμιμο ή αυθαίρετο, πέραν του κοινωνικού χαρακτηρισμού της ως, υψηλής, ή μη. Αντικείμενο της αρχιτεκτονικής είναι ο σχεδιασμός όλων των κτιστών υποδομών στο περιβάλλον, από το μακροσκοπικό επίπεδο του σχεδιασμού πόλεωνως το μικροσκοπικό του σχεδιασμού επίπλων και προϊόντων καθημερινής χρήσης. Ετυμολογικά, ο όρος προέρχεται από το ελληνικό «αρχή» και «τέχνη» - «τεκτονική» (κατασκευή / δημιουργία), ενώ οι ρίζες της ανάγονται στην ανθρώπινη προϊστορία μέσω της «οικοδομίας». Οι επιστημονικοί κλάδοι της αρχιτεκτονικής, όπως ορίζονται από τα περισσότερα ακαδημαϊκά ιδρύματα, περιλαμβάνουν τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, τον αστικό και πολεοδομικό σχεδιασμό, τον σχεδιασμό τοπίου και περιβάλλοντος και τη συντήρηση και αποκατάσταση αρχιτεκτονικών μνημείων και συνόλων.

Η αρχιτεκτονική συνθέτει επιμέρους γνώσεις από τις καλές τέχνες, τις ανθρωπιστικές επιστήμες και τις επιστήμες μηχανικών.[9] Παράλληλα επικαλύπτεται με συγγενείς αλλά διακριτούς επιστημονικούς κλάδους όπως η επιστήμη πολιτικού μηχανικού,[10] η οποία δίνει έμφαση στις τεχνικές όψεις της κατασκευαστικής δραστηριότητας (π.χ. στη στατική στήριξη), και η χωροταξία-πολεοδομία, η οποία αρχικά εθεωρείτο τομέας της αρχιτεκτονικής και εξακολουθεί να διδάσκεται σε νέους αρχιτέκτονες.[11]

Ο μονοσήμαντος ορισμός της αρχιτεκτονικής κρίνεται προβληματικός, καθώς αρχιτέκτονες και θεωρητικοί ή ιστορικοί της αρχιτεκτονικής δεν συγκλίνουν αποκλειστικά σε έναν.[12] Σύμφωνα με τη Διακήρυξη του Άμστερνταμ για την Ευρωπαϊκή Αρχιτεκτονική Κληρονομιά, εκ μέρους του Συμβουλίου της Ευρώπης (1975),[13] «καθώς τα νέα κτήρια του σήμερα θα είναι η κληρονομιά του αύριο, πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια ώστε να διασφαλιστεί πως η σημερινή αρχιτεκτονική είναι υψηλής ποιότητας» και «αυτή η τελευταία πρέπει να δώσει έναν νέο ορισμό της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και των στόχων της ολοκληρωμένης διατήρησης».

Το τζαμί του Σουλτάν Αχμέτ, γνωστό και σαν Μπλε Τζαμί, στην Κωνσταντινούπολη.

Ορθογώνια Βασιλική O τύπος προέρχεται από τους αρχαίους Έλληνες (έτσι χτίζονταν οι αρχαίοι ναοί). Παρελήφθηκε από τους Ρωμαίους και κατέληξε στους Χριστιανούς. Είναι ο παλαιότερος ρυθμός χριστιανικών Εκκλησιών. Οι χριστιανικές βασιλικές, είναι μακρόστενα (επιμήκη) κτήρια που διαιρούνται εσωτερικά σε κλίτη (ένα, τρία πέντα επτά ή και εννέα). Το μεσαίο κλίτος ήταν το πιο ευρύχωρο και το υψηλότερο. Οι κίονες οι οποίοι χώριζαν τα κλίτη μεταξύ τους, από ανατολας προς δυσμάς, δεν είχαν συνήθως ραβδώσεις και κατέληγαν σε περίτεχνα κορινθιακά κιονόκρανα, ενώ τα κενά μεταξύ των κιονοκράνων ενώνονταν συνήθως με τόξα. Πάνω από τα κλίτη σχηματίζονταν υπερώα τα οποία χρησιμοποιούνταν ως γυναικωνίτες Στο ανατολικό μέρος του μεσαίου κλίτους βρισκόταν το ιερό Bήμα. Κίονες και καλυπτικές πλάκες χωρίζαν το ιερό βήμα από τον κυρίως ναό. Στο κέντρο του ιερού βήματος βρισκόταν η αγία Τράπεζα και πάνω από αυτή κείτονταν το κιβώριο, ένα θολωτό σκέπασμα, το οποίο στηρίζονταν σε τέσσερις κίονες. Πίσω από την αγία Τράπεζα βρισκόταν ο θρόνος του επισκόπου και εκατέρωθεν οι έδρες των πρεσβυτέρων (σύνθρονο). Από το ιερό βήμα υπήρχε πύλη, η οποία οδηγούσε προς την κρύπτη, όπου φυλάσσονταν τα λείψανα των μαρτύρων.

Ο κυρίως ναός ήταν ο χώρος των πιστών. Στη μέση βρισκόταν ο άμβωνας, από τον οποίον διαβάζονταν τα αναγνώσματα και γινόταν το θείο κήρυγμα.Ο δυτικός χώρος πριν τον κυρίως ναό ονομάζονταν νάρθηκας, στον οποίο στέκονταν οι κατηχούμενοι και οι μετανοούντες.Ο νάρθηκας επικοινωνούσε με τον κυρίως ναό με πόρτες που υπήρχαν στα μεσαία κλίτη. Βόρεια του νάρθηκα υπήρχε το Βαπτιστήριο, όπου υπήρχε σταυρωτή δεξαμενή για το βάπτισμα των ενηλίκων και νότια υπήρχε το Διακονικό. Τέλος στον εξωτερικό χώρο, υπήρχε το αίθριο στο οποίο γινόταν κάποιες υπαίθριες τελετές. Εκεί υπήρχε λουτήρας και δεξαμενή με νερό, όπου καθαρίζονταν το ιερατείο και ο λαός. Δείγματα αυτού του τύπου είναι ο ναός της Αγίας Δύναμης(στην Ερμού), ο Αγιος Δημήτριος Λουμπαδιάρης, η Αγία Θέκλα (Σταυρός Αγ. Παρασκευής). Η πιο γνωστή Βασιλική όμως είναι ο Αγ. Δημήτριος στη Θεσσαλονίκη.

Βασιλική με Τρούλο Ο ρυθμός Βασιλικής με Τρούλο, εμφανίστηκε τον 6ο μ.Χ. αιώνα. Η παλαιο-χριστιανική βασιλική εμπλουτίστηκε με νέα αρχιτεκτονικά στοιχεία. Σπουδαιότερη καινοτομία ήταν ο περιορισμός του μήκους του κτιρίου και κυρίως η προσθήκη τρούλου.Πρόκειται για ένα οικοδόμημα που την ιδέα του οποίου συνέλαβαν και υλο-ποίησαν για πρώτη φορά οι μεγάλοι μικρασιάτες αρχιτέκτονες και μηχανικοί Ανθέ-μιου από τις Τράλλεις και Ισίδωρου από τη Μίλητο.Αντιπροσωπευτικό δείγμα αυτού του ρυθμού είναι ο περίφημος ναός της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος κτίστηκε από τον Ιουστινιανό τα έτη 531-537 μ.Χ. Σε αυτό το ρυθμό ανοίκει η Μητρόπολη των Αθηνών (που όμως δεν είναι Βυζαντινή εκκλήσία)

Εγγεγραμμένος Σταυροειδής με Tρούλο Ο εγγεγραμμένος ναός σταυροειδής με τρούλο είναι ο αντιπροσωπευτικός βυζαντινός ρυθμός. Κύριο χαρακτηριστικό στοιχείο αυτού του ρυθμού είναι ο σχηματισμός σταυρού εσωτερικά και εξωτερικά.Εμφανίστηκε αρχικά στην Κωνσταντινούπολη και αργότερα επικράτησε σε ολόκληρο τον βυζαντινό κόσμο. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 880. Ονομάστηκε Νέα Εκκλησία, διότι παρουσίαζε έναν καινούριο αρχιτεκτονικό τύπο.Υπάρχουν πάμπολλα δείγματα αυτού του ρυθμού, όπως η Καπνικαρέα, το καθολικό της Μονής Καισαριανής, το καθολικό της Μονής Αστερίου, η Όμορφη Εκκλησιά στο Γαλάτσι, οι Αγιοι Πάντες, το καθολικό της Μονής του Αγίου Ιωάννου Θεολόγου (Παπάγου), ο Άγιος Πέτρος και ηΠαναγία η Μεσοσπορίτισσα (περιοχή Εννέα Πύργοι, Καλύβια).

Με τον όρο θόλοι χαρακτηρίζονται συνήθως όλα τα κυκλικά κτίσματα, αν και πολλές φορές δεν είναι γνωστή η ακριβής μορφή της οροφής τους. Οι μινωικοί θολωτοί τάφοι είναι ο πιο χαρακτηριστικός και διαδεδομένος τύπος οικογενειακού τάφου της μινωικής Κρήτης, ο οποίος είχε διάρκεια ζωής σχεδόν μία χιλιετία. Θολωτοί τάφοι βρέθηκαν κυρίως στο νότιο τμήμα της Κρήτης και περισσότεροι στην κοιλάδα της Μεσαράς. Στην κοιλάδα του Αγιοφάραγγου που είναι μια αρκετά καλά ερευνημένη περιοχή αντιστοιχούν ένας έως δύο τάφοι σε κάθε οικισμό. Οι πρωιμότεροι χρονολογούνται στην Ύστερη Νεολιθική και βρίσκονται στις πλαγιές των Αστερουσίων. Θολωτοί τάφοι κτίστηκαν ή επαναχρησιμοποιήθηκαν κατά τη Μεσομινωική περίοδο (2000-1550 π.Χ.), πολλοί δε από αυτούς εξακολούθησαν να χρησιμοποιούνται και κατά την Ύστερη εποχή του Χαλκού.

Οι θολωτοί τάφοι είναι κυκλικά κτίσματα με διάμετρο από 4 μέχρι 13 μέτρα. Οι τοίχοι τους ήταν παχείς και κτισμένοι με μεγάλες πέτρες. Το διάχωρο των λίθων γεμιζόταν με λάσπη. Στα πρωιμότερα παραδείγματα οι τοίχοι ήταν θεμελιωμένοι σε λαξευμένο βράχο. Οι πέτρες ήταν ακατέργαστες στην εξωτερική τους πλευρά αλλά λειασμένες εσωτερικά έτσι ώστε η εσωτερική πλευρά των τοίχων να παίρνει μία εντελώς επίπεδη όψη. Η είσοδος των θολωτών τάφων βρισκόταν πάντοτε στα ανατολικά, πράγμα που υποδηλώνει μία συγκεκριμένη ταφική πρακτική. Σε κάποιες περιπτώσεις η κατασκευή του ανωφλίου δείχνει μια μακρινή σχέση με το χαρακτηριστικό ανακουφιστικό τρίγωνο των μυκηναϊκών θολωτών τάφων. Το είδος τηςστέγασης των θολωτών τάφων, αν και έχει απασχολήσει αρκετά τους ερευνητές, αποτελεί ακόμη ένα άλυτο πρόβλημα.

Στην περιφέρεια των τάφων κτίζονταν μερικές φορές προθάλαμοι ή δωμάτια που ήταν σύγχρονα ή και μεταγενέστερα από το αρχικό κτίσμα και είχαν ένα άνοιγμα στην οροφή. Αυτές οι προεκτάσεις χρησιμοποιούνταν ως οστεοφυλάκια των παλαιότερων ταφών. Σε μερικούς από αυτούς τους χώρους ίσως να τελούνταν τελετές νεκρολατρείας, όπως δείχνουν οι εκεί εγκατεστημένοι βωμοί, τα υπολείμματα τροφών και τα λατρευτικά αντικείμενα. Μία τέτοια σκηνή νεκρολατρείας αναπαριστά ίσως ένα πήλινο ομοίωμα που προέρχεται από τον τάφο του Καμηλάρη.

Σχετικά με την προέλευση του αρχιτεκτονικού τύπου των θολωτών τάφων έχουν διατυπωθεί πολλές και εντελώς διαφορετικές θεωρίες. Εκείνο που φαίνεται σίγουρο είναι ότι οι θολωτοί τάφοι της Κρήτης είναι μάλλον οι πρόγονοι των μυκηναϊκών θολωτών τάφων, οι οποίοι παρουσιάζουν στη συνέχεια διαφορετική εξέλιξη. Κατά τη μυκηναϊκή κυριαρχία διαδόθηκε στην Κρήτη ο μυκηναϊκός τύπος θολωτού τάφου, ο οποίος χαρακτηρίζεται από το ανακουφιστικό τρίγωνο και μακρύ δρόμο

Μέρη ναού : Νάρθηκας

Ἀπὸ τὸ αἴθριο προχωροῦμε στὸν νάρθηκα. Πρόκειται γιὰ ἕναν στενόμακρο χῶρο κατὰ μῆκος τῆς εἰσόδου τοῦ ναοῦ. Ἡ εἴσοδος στὸ νάρθηκα γινόταν ἀπὸ πλάγιες πόρτες, ἐπειδὴ οἱ πιστοὶ δὲν ἔπρεπε νὰ βλέπουν ἀπ᾿ εὐθείας τὰ τελούμενα στὸ Ἱερὸ Βῆμα ποὺ βρισκόταν ἀπέναντι. Στὸ νάρθηκα ἔμεναν παλαιότερα οἱ ἀβάπτιστοι καὶ οἱ «προσκλαίοντες», δηλαδὴ αὐτοὶ ποὺ ἔδειχναν δημόσια μετάνοια γιὰ βαριὰ ἁμαρτήματα. Γι᾿ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸ λόγο ὁ νάρθηκας ἀποτελοῦσε σύμβολο τοῦ ἐξωτερικοῦ χώρου. Ἐδῶ ἡ παράσταση τοῦ Ἰησοῦ ὡς διδασκάλου ἔχει σημασία ἀλληγορική. Ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ θύρα εἰσόδου στὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Στοὺς μεγάλους ναοὺς ὁ νάρθηκας εἶχε συνήθως δυὸ ὀρόφους. Στὸν δεύτερο ὄροφο βρισκόταν ὁ γυναικωνίτης.

Ἕνα τριπλὸ ἄνοιγμα, τὸ τρίβηλο, ἕνωνε τὸ νάρθηκα μὲ τὸν κυρίως ναό. Ὁ κυρίως ναὸς ἔχει σχῆμα ὀρθογώνιο ἢ σταυρικὸ καὶ καταλήγει σὲ μία ἁψίδα ἱεροῦ, ποὺ βρίσκεται συνήθως στὰ ἀνατολικά. Χωρίζεται μὲ κιονοστοιχίες σὲ κλίτη, τμήματα δηλαδή, τὰ ὁποῖα εἶναι παράλληλα πρὸς τὸν κατὰ μῆκος ἄξονα τοῦ ναοῦ. Οἱ κιονοστοιχίες δίνουν μία ρυθμικὴ διάταξη καὶ τονίζουν τὸ βάθος. Συμβολίζουν τοὺς Ἀποστόλους, τοὺς Προφῆτες, τοῦ Ἁγίους ὡς στηρίγματα τῆς Ἐκκλησίας. Τὰ κλίτη εἶναι πάντοτε σὲ μονὸ ἀριθμό, ἀπὸ 1 ἕως 9. Τὸ μεσαῖο κλίτος ἔχει μεγαλύτερο πλάτος καὶ ὕψος καὶ φωτίζεται περισσότερο.

Ὁ κύριος ναὸς εἶναι σύμβολο τοῦ ὁρατοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῦ Παραδείσου. Ἀπὸ τὰ ἰδιαίτερα μέρη του ἡ ὀροφὴ συμβολίζει τὸν οὐρανὸ καὶ τὸ δάπεδο τὴ γῆ. Τὰ κανδήλια καὶ οἱ πολυέλαιοι ἀλληγοροῦν τοὺς ἀστέρες.

Κυρίως Ναός Στὸν χῶρο τοῦ κυρίως ναοῦ ὑπάρχουν καὶ τὰ καθίσματα ἢ στασίδια, ποὺ προορίζονται γιὰ

τοὺς πιστούς. Ἐπίσης ὑπάρχουν ὁ ἄμβωνας καὶ τὰ ἀναλόγια. Ὁ ἄμβωνας, ὁ ὁποῖος βρίσκεται στὴ μέση σε μία πλευρὰ τοῦ μεσαίου κλίτους, εἶναι ἕνα ἔμψυχο βῆμα ποὺ χρησιμοποιεῖται γιὰ τὴν ἀνάγνωση τῶν γραφῶν καὶ γιὰ τὸ κήρυγμα. Συμβολίζει τὸ λίθο τοῦ μνήματος τοῦ Χριστοῦ. Τὰ ἀναλόγια χρησιμοποιοῦνται γιὰ τὸ ὑμνολογικὸ μέρος τῆς λατρείας.

Τὸ Εἰκονοστάσιο ἢ Τέμπλο χωρίζει τὸ Ἱερὸ Βῆμα ἀπὸ τὸν κυρίως ναό. Ὡστόσο δὲν ἀποτελεῖ διαχωριστικὸ τεῖχος, ἀλλὰ συνδετικὸ κρίκο μεταξὺ τῶν δυὸ κόσμων, τοῦ αἰσθητοῦ καὶ τοῦ νοητοῦ.

Ἡ κεντρική του θύρα ὀνομάζεται Ὡραῖα Πύλη, ἐνῷ οἱ πλαϊνὲς παραπόρτια. Πρὶν ἀπὸ τὴν Ὡραία Πύλη ὑπάρχει ὁ σολέας, ἕνα εἶδος ὑπερυψωμένου διαδρόμου πάνω στὸν ὁποῖο γίνεται ἡ μετάληψη τῶν πιστῶν. Ὁ σολέας συμβολίζει τὸν ποταμὸ τοῦ πυρός, ὁ ὁποῖος διαχωρίζει τοὺς δίκαιους ἀπὸ τοὺς ἁμαρτωλούς. Στὶς σειρὲς τῶν εἰκόνων τοῦ τέμπλου οἱ ἱερὲς μορφὲς τοποθετοῦνται μὲ ἁρμονικὴ τάξη καὶ αὐστηρὴ συνέπεια.

Ἅγιον Βῆμα Τὸ Ἱερὸ Βῆμα ἔχει σχῆμα ἡμικυκλικὸ καὶ καλύπτει τὸ ἀνατολικὸ τμῆμα τοῦ ναοῦ, καθὼς οἱ χριστιανοὶ προσεύχονται πρὸς τὴν ἀνατολή. Συμβολίζει τὰ ὑπερουράνια. Ἡ παρασταση τῆς Θεοτόκου μὲ τὸν μικρὸ Ἰησοῦ στὴν ἀγκαλιά της, γνωστὴ ὡς «Πλατυτέρα τῶν Οὐρανῶν», ποὺ βρίσκεται στὸ θόλο τοῦ Ἱεροῦ βήματος συμβολίζει τὴν γέφυρα μεταξὺ οὐρανοῦ καὶ γῆς. Στὰ πλαΐνά του Ἱεροῦ Βήματος δημιουργοῦνται δυὸ διαμερίσματα, τὰ Παστοφόρια. Στὸ βόρειο Παστοφόριο τοποθετοῦνταν σὲ μαρμάρινα συνήθως τραπέζια οἱ προσφορὲς τῶν πιστῶν, ἄρτος καὶ οἶνος γιὰ τὴν Θεία Εὐχαριστία, γιὰ νὰ μεταφερθοῦν ἀργότερα στὴν Ἁγία Τράπεζα. Γι᾿ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸ λόγο, ὁ χῶρος ὀνομάσθηκε Πρόθεσις καὶ τὰ τραπέζια, Τράπεζαι προθέσεων ἢ προσφόρων. Τὸ νότιο Παστοφόριο, τὸ Διακονικό, χρησίμευε σὰν σκευοφυλάκιο καὶ δὲν εἶχε πάντα σταθερὴ θέση.

Κεντρικὸ σημεῖο τοῦ Ἱεροῦ Βήματος εἶναι ἡ Ἁγία Τράπεζα, γύρω ἀπὸ τὴν ὁποία στρέφεται ἡ σημασία τοῦ ὅλου ναοῦ. Μάλιστα, ὅταν εἶναι λίθινη συμβολίζει τὸν ἴδιο τὸν Χριστό. Τὴν παρουσία τοῦ Κυρίου συμβολίζει ἀκόμη τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο ποὺ βρίσκεται πάνω στὴν Ἁγία Τράπεζα.

Ὅταν αὐτὴ στηρίζεται σὲ ἕναν μόνο κίονα, συμβολίζει τὸν ἕνα Ἰησοῦ Χριστό, στηριζόμενη σὲ τρεῖς κίονες, ἀλληγορεῖ τὴν Ἁγία Τριάδα, ἐνῷ σὲ τέσσερεις συμβολίζει τοὺς Εὐαγγελιστές.

Κάτω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα ὑπάρχει συνήθως μιὰ μικρὴ μαρμάρινη λειψανοθήκη, μὲ λείψανα τοῦ Ἁγίου του ναοῦ. Αὐτὸ εἶναι τὸ λεγόμενο «ἐγκαίνιον» ἢ «κατάθεσις».

Τέλος, γύρω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα, ὑπῆρχε τὸ σύνθρονο, ὁ θρόνος δηλαδὴ τοῦ ἐπισκόπου καὶ τῶν πρεσβυτέρων. Τὸ σύνθρονο συμβόλιζε τὸ θρόνο τοῦ Χριστοῦ στὴν δευτέρα Παρουσία. Εἶναι ὅμως καὶ σύμβολο ἐξουσίας. Μὲ τὴν πάροδο τῶν χρόνων, καθὼς ὁ ἐπισκοπικὸς θρόνος μεταφέρθηκε ἀπὸ τὸ Ἱερὸ Βῆμα στὸν κυρίως ναό, τὸ σύνθρονο ἔπαψε νὰ χρησιμοποιεῖται.

Πρώτες Οχυρώσεις

Σε όλες τις εποχές οι άνθρωποι προσπαθούσαν να προστατεύσουν τον τόπο τους: Στη Λίθινη Εποχή όρθωναν φράχτες για να κρατούν μακριά τα άγρια θηρία. Όταν σχηματίστηκαν οι πρώτες κοινωνίες, ζούσαν σε περιτειχισμένους οικισμούς για να αντιμετωπίσουν ξένους επιδρομείς. Οι φύλαρχοι και οι βασιλιάδες οχύρωναν τα αρχοντικά τους για να περιφρουρήσουν την οικογένεια, την περιουσία και την εξουσία τους. Η ανάπτυξη των πρώτων μεγάλων πολιτισμών δημιούργησε την ανάγκη για μεγαλύτερη προστασία από εξωτερικές απειλές και αυτό οδήγησε στην ανάπτυξη πιο αποτελεσματικών και προηγμένων οχυρώσεων. Οι πρώτες Ευρωπαϊκές οχυρώσεις έκαναν την εμφάνισή τους στην Ελλάδα. Μια νέα εποχή ανέτειλε στην οχυρωματική τεχνική με την ανάπτυξη του Μυκηναϊκού πολιτισμού. Οι ακροπόλεις αυτής της περιόδου ήταν ισχυρές κατασκευές με πελώρια τείχη που σχηματίζονταν από ογκώδεις μονόλιθους. Κλασική Αρχαιότητα

Στην κλασική Ελλάδα κτίστηκαν πολλές οχυρώσεις με την μορφή

ακροπόλεων, περιτειχισμένων πόλεων και φρουρίων, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του Ελληνικού κόσμου. Τα τείχη δεν ήταν πια κυκλώπεια, αλλά οι οχυρώσεις ήταν πιο εξελιγμένες. Παρέμεινε πάντα τετράγωνος και από κάποια εποχή και μετά περιβαλλόταν από εξωτερικό τείχος. Οι Ελληνικές οχυρώσεις έφτασαν στο απόγειο, από απόψεως αριθμού και τεχνολογικού επιπέδου κατά την Ελληνιστική περίοδο. Οι Ρωμαίοι έκτιζαν τα οχυρά τους κυρίως στα σύνορα και σε αμφισβητούμενες περιοχές. Κατά τα άλλα, υιοθέτησαν Ελληνικά στοιχεία όπως οι πύργοι, τελειοποιώντας τεχνικές και υλικά και εισάγοντας τη χρήση τσιμέντου και τούβλων. Βυζάντιο

Το Βυζάντιο ήταν ο διάδοχος του Ελληνορωμαϊκού πολιτισμού και, μεταξύ άλλων στοιχείων, κληρονόμησε και την οχυρωματική τεχνολογία του. Οι Βυζαντινοί έκτισαν πολλά φρούρια και περιτειχισμένες πόλεις ακολουθώντας τη Ρωμαϊκή τεχνοτροπία και διατηρώντας τη χρήση των κάστρων υπό τον έλεγχο της κεντρικής διοίκησης. Οι Βυζαντινοί, όπως οι Ρωμαίοι, έδιναν ιδιαίτερη προσοχή στην προστασία των συνόρων. Είχαν κατασκευάσει ένα δίκτυο φρουρίων στις ακριτικές περιοχές, όπως στην οροσειρά του Ταύρου στη Μικρά Ασία ή κατά μήκος του Δούναβη στην Ευρώπη και αργότερα στην οροσειρά της Ροδόπης, στη Θράκη. Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός (527-565) πιστώνεται με την τεράστια επιχείρηση κατασκευής φρουρίων που έγινε στις αρχές του 6ου αιώνα σε όλη τη Βυζαντινή επικράτεια, σε Βαλκάνια, Δυτική Ευρώπη, Ασία και Αφρική. Τα Κάστρα στη Δυτική Ευρώπη

Οι Καρολίγγειοι έκτισαν κάστρα και μάλιστα ιδιαίτερου τύπου σε Ρομανικό ρυθμό, αλλά η «χρυσή εποχή » των Μεσαιωνικών κάστρων ανέτειλε τον 9ο με 10 αιώνα, με την πτώση της Καρολίγγειας δυναστείας και τη διάσπαση σε πάμπολλες τοπικές ηγεμονίες και πριγκιπάτα. Αυτοί οι τοπικοί άρχοντες άρχισαν να χτίζουν κάστρα για να ελέγξουν τις περιοχές τους. Παρόλο που στην ιστοριογραφία των δυτικών κάστρων δίνεται έμφαση στο στρατιωτικό και αμυντικό τους ρόλο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα κάστρα απετέλεσαν και διοικητικά κέντρα, πυρήνες εμπορικής ανάπτυξης και κυρίως σύμβολα κύρους και εξουσίας. Κάστρα εξακολούθησαν να χτίζονται και κατά τον 16ο, ακόμα και τον 17ο αιώνα, αλλά οι νέες οχυρωματικές πρακτικές που αναπτύχθηκαν για να αντιμετωπιστεί η δύναμη των κανονιών τα κατέστησαν άβολα και ακατάλληλα για άλλες χρήσεις. 'Ετσι άρχισε η παρακμή των παραδοσιακών κάστρων που αντικαταστάθηκαν είτε από συμπαγή οχυρά με πυροβολαρχίες είτε από επιβλητικές κατοικίες χωρίς οχύρωση. Από κάποια στιγμή και μετά ο όρος κάστρο άρχισε να χρησιμοποιείται πλέον για πολυτελείς εξοχικές επαύλεις. Τα πραγματικά κάστρα περιέπεσαν σε αχρηστία και τα περισσότερα ερήμωσαν. Κάποια από αυτά αναστηλώθηκαν και μετατράπηκαν σε εντυπωσιακά μνημεία ενός μακρινού μεσαιωνικού παρελθόντος.

ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΚΑΣΤΡΑ O όρος "κάστρο" είναι εξίσου περιπετειώδης με τη λειτουργία του. Στη Βορειοδυτική Ευρώπη σήμαινε την ιδιωτική οχυρωμένη κατοικία του φεουδάρχη, ενώ σε άλλες περιοχές το απλό φρούριο. Στον ύστερο Μεσαίωνα τα κάστρα άρχισαν να αποκτούν πιο συμπαγή μορφή με καλοχτισμένους τοίχους, τάφρους και πύργους, ανεξάρτητα από το αν ήταν ιδιωτική κατοικία ή όχι. Κι αυτό γιατί στην περίπτωση επίθεσης ο άρχοντας εξαργύρωνε την εξουσία του -και την επαχθή φορολογία- με την προστασία όλων των κατοίκων που κλείνονταν μέσα σ' αυτό. Από τα μέσα του 5ου μέχρι τα μέσα του 10ου αιώνα μ.Χ. οι οχυρώσεις ήταν πρόχειρα καταφύγια χωρίς αρχιτεκτονική μέριμνα, με φυσικά εμπόδια όπως γκρεμούς, βάλτους και αναχώματα, ξύλα ή πέτρες.

Οι Καρολίγγειοι έκτισαν κάστρα και μάλιστα ιδιαίτερου τύπου σε Ρομανικό ρυθμό, αλλά η «χρυσή εποχή » των Μεσαιωνικών κάστρων ανέτειλε τον 9ο με 10 αιώνα, με την πτώση της Καρολίγγειας δυναστείας και τη διάσπαση σε πάμπολλες τοπικές ηγεμονίες και πριγκιπάτα. Αυτοί οι τοπικοί άρχοντες άρχισαν να χτίζουν κάστρα για να ελέγξουν τις περιοχές τους. Παρόλο που στην ιστοριογραφία των δυτικών κάστρων δίνεται έμφαση στο στρατιωτικό και αμυντικό τους ρόλο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα κάστρα απετέλεσαν και διοικητικά κέντρα, πυρήνες εμπορικής ανάπτυξης και κυρίως σύμβολα κύρους και εξουσίας. Κάστρα εξακολούθησαν να χτίζονται και κατά τον 16ο, ακόμα και τον 17ο αιώνα, αλλά οι νέες οχυρωματικές πρακτικές που αναπτύχθηκαν για να αντιμετωπιστεί η δύναμη των κανονιών τα κατέστησαν άβολα και ακατάλληλα για άλλες χρήσεις. 'Ετσι άρχισε η παρακμή των παραδοσιακών κάστρων που αντικαταστάθηκαν είτε από συμπαγή οχυρά με πυροβολαρχίες είτε από επιβλητικές κατοικίες χωρίς οχύρωση. Από κάποια στιγμή και μετά ο όρος κάστρο άρχισε να χρησιμοποιείται πλέον για πολυτελείς εξοχικές επαύλεις. Τα πραγματικά κάστρα περιέπεσαν σε αχρηστία και τα περισσότερα ερήμωσαν. Κάποια από αυτά αναστηλώθηκαν και μετατράπηκαν σε εντυπωσιακά μνημεία ενός μακρινού μεσαιωνικού παρελθόντος.

Από το 12ο αιώνα και μετά, τα κάστρα αναπτύχθηκαν ταχύτατα. Εκείνη την εποχή διαμορφώθηκε ο γνωστός τύπος κάστρου που περιλάμβανε το γήλοφο και την εσωτερική αυλή. Πάνω σ' αυτή τη δομή αναπτύχθηκαν τρία είδη κάστρων: άλλα με μεγάλο ακρόπυργο, άλλα με κανονική περιτείχιση χωρίς ακρόπυργο, τα οποία προστατεύονταν από πύργους κατασκευασμένους κατά μήκος των τειχών, όπως το κάστρο του Μπόντιαμ, κι εκείνα με μικρότερο ακρόπυργο περιβαλλόμενο από ομόκεντρα τείχη κατάλληλα για την αντιμετώπιση του εχθρού με διασταυρούμενα πυρά. Οι ακρόπυργοι είχαν ορόφους που τις περισσότερες φορές δε συνδέονταν μεταξύ τους με εσωτερικές σκάλες. Το στρογγυλό σχήμα υιοθετήθηκε γιατί αποδείχθηκε πιο λειτουργικό ως προς την άμυνα από το τετράγωνο. Ως γνωστόν, οι Άραβες έχτιζαν κυκλικούς πύργους, οχυρωματική κατασκευή που εφάρμοσαν και οι Ρωμαίοι.

ΔΙΑΓΡΑΜMAΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑΣ:

ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΜΑΤΟΣ (ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΜΕ ΦΑΚΟ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΕΛΕΤΩ ΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ)

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΓΕΝΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΥΡΕΣΗ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΑΣΠΙΔΑΣ ΕΠΙΛΟΓΗ ΥΠΟΘΕΜΑΤΟΣ(ΠΟΙΑ ΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ,ΤΑ ΥΛΙΚΑ,ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΡΥΘΜΟΙ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ)

ΧΩΡΙΣΜΟΣ 4 ΟΜΑΔΩΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΕΣ ΑΠΟ 4 ΜΕ 5 ΑΤΟΜΑ Η ΚΑΘΕΜΙΑ(ΑΝΩΤΑΤΟΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ)

ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΥΠΟΘΕΜΑΤΟΣ ΣΕ ΑΤΟΜΙΚΑ ΥΠΟΘΕΜΑΤΑ(ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΥΛΙΚΩΝ,Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΤΗ ΡΩΜΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ,Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ, Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΜΥΚΗΝΑΪΚΟ ΚΟΣΜΟ.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ GMAIL ΚΑΙ WIKI ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΥ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΦΙΣΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΑΣ.

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΤΟΥ ΑΤΟΜΙΚΟΥ ΥΠΟΘΕΜΑΤΟΣ

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΜΑΤΩΝ KΑΘΕ ΟΜΑΔΑΣ ΣΤΟ WIKI

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΠΑΡΟΜΟΙΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΑΠΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΔΡΑΣΕΩΝ ΣΤΟΝ ΠΕΡΙΠΑΤΟ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ

ΕΓΙΝΕ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΘΕΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΤΟΜΙΚΟΥ ΥΠΟΘΕΜΑΤΟΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΥΡΕΣΗΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ, ΣΤΟ ΛΕΞΙΚΟ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΟΜΑΔΑΣ

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΥΠΟΘΕΜΑΤΩΝ ΣΤΟ WIKI

ΕΥΡΕΣΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ(ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ ΚΑΙ ΤΖΑΜΙ)

ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΕΚΔΡΟΜΗΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΟΣ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΕΡΙΛΗΨΗΣ(ΞΥΠΝΑ ΜΝΗΜΕΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ)

ΕΓΙΝΕ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΛΗΨΕΩΝ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΕΛΟΣ ΚΑΘΕ ΟΜΑΔΑΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ

Ευχαριστούμε

πολύ για το

χρόνο σας.