CEMAL SÜREYA

(1931-1990)  

SİZİN HİÇ BABANIZ ÖLDÜ MÜ?

Sizin hiç babanız öldü mü?

Benim bir kere öldü kör oldum

Yıkadılar aldılar götürdüler

Babamdan ummazdım bunu kör oldum

Siz hiç hamama gittiniz mi?

Ben gittim lambanın biri söndü

Gözümün biri söndü kör oldum

Tepede bir gökyüzü vardı yuvarlak

Şöylelemesine maviydi kör oldum

Taşlara gelince hamam taşlarına

Taşlar pırıl pırıldı ayna gibiydi Taşlarda yüzümün yarısını gördüm

Bir şey gibiydi bir şey gibi kötü

Yüzümden ummazdım bunu kör oldum

Siz hiç sabunluyken ağladınız mı?

ESKİDENDİ ÇOK ESKİDEN Hani erken inerdi karanlık, Hani yağmur yağardı inceden, Hani okuldan, işten dönerken, Işıklar yanardı evlerde, Eskidendi, çok eskiden.

Hani ay herkese gülümserken, Mevsimler kimseyi dinlemezken... Hani çocuklar gibi zaman nedir bilmezken, Eskidendi, çok eskiden.

Hani hepimiz arkadaşken, Hani oyunlar tükenmemişken, Henüz kimse bize ihanet etmemiş, Biz kimseyi aldatmamışken, Eskidendi, çok eskiden.

Hani şarkılar bizi bu kadar incitmezken, Hani körkütük sarhoşken gençliğimizden, Daha biz kimseye küsmemiş, Daha kimse ölmemişken, Eskidendi, çok eskiden.

Şimdi ay usul, yıldızlar eski

Hatıralar gökyüzü gibi gitmiyor üstümüzden Geçen geçti, Geçen geçti, Geceyi söndür kalbim Geceler de gençlik gibi eskidendi Şimdi uykusuzluk vakti.

 MURATHAN MUNGAN

SENİ SEVEN MEHMETİN

Sana çiçek getirdim dikkatini çekmek için,Her sabah karşıladım bir gülücük görmek için,Selam durdum en önde bir günaydın bekledim,Okan'a gülümsedin bana selam vermedin.

Seni sevdim öğretmenim , yine de sevdim,Bisikletim olsaydı inan sana verirdim,Sabah kırağıda geldim, buzda, karda hep gelgim,Çok üşüdüm öğretmenim 'üşümüşün' demedin.

Didem hastalanmıştı 'dideeem' dedin 'şebnem' dedin,Züleyha'yı, Tolga'yı her fırsatta severdin,Hasta oldum bilerek, bunu hiç fark etmezdin,Sevgini kazanmayı birtek ben beceremedim.

'Yedi binlere kadar birer birer yazın' dedin,Parmacıklarım tutuldu yazmaktan vazgeçmedim,Defterine baktın Altuğ ile Fige'nin,Dokuz yaprak doldurdum ödevimi görmedin,

Şiir verdin Nalan'a, Zuhal'in resmini övdünSüreyya'ya güven verdin beni hiç mi sevmedin,Gücensemde öğretmenim hiç kızmadım, renk vermedim,Arka sıradaki Mehmet, seni seven Mehmetin.

Merhamet hür Dünyaya bu kadar mı IRAK'tı?Ben Basralı Ömer,Belki haberin yoktur diye yazıyorum Mr.Franks.

Önce demokrasi yağdı göklerimizden,Sonra özgürlük geçti üstümüzden Palet palet.Ve insan hakları NamlularındanSaniyede bilmem kaç adet.

Demokrasi bizim eve de isabet ettiBir gün sonra anladım koptuğunu ayaklarımın.

Tam on sekiz adet insan hakları saymışlar Vücudunda babamın.Annem yoktu zaten

Ben doğarken ilaç yokluğundan ölmüşAmbargo falan dediler ya Anlamadımçocukluk akli isteOluşmadan sökülmüş.

Sizde de barış böyle midir Mr. Franks?insan hakları çocukları yetimVe ayaksız bırakır mı orda da?Düşer mi ayin kan gölüne aksiGüpegündüz düşer mi Pazaryerine demokrasi?

Zenginlikinsanları korkudan uykusuz bırakırKuşlar gökyüzünü terk eder mi orda da?Babamla mırıldandığım son dua dilimde

ayaklarım hastanede Ve giymeyekıyamadığım pabuçlar Kaldı elimde.

Çocukların var m? Mr. Franks?Al, oğluna götür onlar? Bari işe yarasınKim bilir belki baktıkçaBazen beni hatırlasın.

Bu nasıl demokrasi Mr. Franks?Düştüğü yeri yaktıMerhamet hür DünyayaBu kadar mı IRAK'tı? Size

Güle Güle Git Baba Ağır geldi sanırım dünyanın çilesi sana,Ve bıktıysan artık benden,mecbur tutulmuşsun belli kiYolculuğa çıkıyorsun,daha erkenden.Demir aldı bak gemi,Son düdüğünü çaldı tren,Gideceksin bilirim çare değildir sana ısrar da etsem,Bütün sevgilerime rağmen,Bütün yaşananlara rağmen,Biliyorum gideceksin babam benim,Git sevdiğim,git babam baban,Git durmayacak zira zaman,Zamansızda olsa gidişin çare değil,dilemek aman…

Hava sıcak olsun,

Saatlerin gongu amaçsızca, çalmasın dursun,Ayrılı olsun aramızda ama,Allah seni hiç unutturmasın,Say ki sevmedik birbirimizi,Say ki senin kazancın doyurmadı ikimizi,Say ki hiç tutmadık ellerimizi.Git Babam git,Demir aldı bak gemi,Son düdüğünü çaldı tren,Biliyorum şimdi gideceksin,mecburiyetten,Bir evlada bile diyemeden….

Yaşanmamış bir ömür oldu sanki,seninkiBir mayıs akşamı bizi bırakıp ta giderken,Yüreğime acıları salarken,Öyle acılar çekiyorum ki, sana gitme ne olur diyememekten…..Git baba git,belli ki memnun kalacaksın gittiğin yerden,Bize başka bir şey bırakmıyorsun zaten,Senin için dua etmekten…Sevdamız hafif geldi dünyada sanaKavuştun seni sevenine,o dünyada gerçekten Selahattin Ölmez

BEN SANA MUCBURUMben sana mecburum bilemezsin adını mıh gibi aklımda tutuyorum büyüdükçe büyüyor gözlerin ben sana mecburum bilemezsin içimi seninle ısıtıyorum

ağaclar sonbahara hazırlanıyor bu şehir o eski Istanbul mudur karanlıkta bulutlar parçalanıyor sokak lambaları birden yanıyor kaldırımlarda yağmur kokusu ben sana mecburum sen yoksun

sevmek kimi zaman rezilce korkuludur insan bir akşamüstü ansızın yorulur tutsak ustura ağzında yaşamaktan kimi zaman ellerini kırar tutkusu birkaç hayat çıkarır yaşamasından hangi kapıyı çalsa kimi zaman arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu

Fatih'te yoksul bir gramofon çalıyor eski zamanlardan bir cuma çalıyor durup köşe başında deliksiz dinlesem sana kullanılmamış bir gök getirsem haftalar ellerimde ufalanıyor ne yapsam ne tutsam nereye gitsem ben sana mecburum sen yoksun

belki Haziran'da mavi benekli çocuksun ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor bir şileb sızıyor ıssız gözlerinden belki Yesilköy'de uçağa biniyorsun bütün ıslanmışsın tüylerin ürperiyor belki korsun kırılmışsın telaş içindesin kötü rüzgar saçlarını götürüyor

ne vakit bir yaşamak düşünsem bu kurtlar sofrasında belki zor ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden ne vakit bir yaşamak düşünsem sus deyip adınla başlıyorum içimsıra kımıldıyor gizli denizlerin hayır başka türlü olmayacak ben sana mecburum bilemezsin.

Atilla İlhan