Upload
volhas
View
531
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
Птушыныя драпежнікі – самыя бязлітасныя і майстэрскія
паляўнічыя птушынага свету. Сваімі выгнутымі кіпцюрамі і дзюбамі
гэтыя зоркія паветраныя асы спраўляюцца з любой здабычай.
Драпежныя птушкі – гэта птушкі сярэдняй і буйнай велічыні. У
амерыканскага кондара крыло дасягае даўжыні да 115 см, а размах крылаў
да 275 см. Самыя невялікія сярод драпежных птушак – карлікавыя
сокалы з крылом даўжынёй 9-10 см.
Большасць дзённых
драпежных птушак
адносяцца да атрада
сокалападобных:- ястрабіныя- скопы- сакратары- сакаліныя
Начныя драпежныя
птушкі прадстаўленыя
атрадам совападобных.
СапсанСокал з вострымі
размашыстымі крыламі і доўгім клінападобным хвастом. Даўжыня цела
каля 50 см, маса каля 1,3 кг.
Занесены ў Чырвоную кнігу Беларусі.
Корміцца галубамі, качкамі, цецерукамі, варонамі, сарокамі. Перш чым напасці,
рэзка ўзнімаецца ўгару, затым, склаўшы крылы,
кідаецца ўніз, развіваючы пры гэтым
хуткасць да 75 км у гадзіну. Здабычу б’е
кіпцюрамі задніх пальцаў, вострых і крывых, як турэцкі
ятаган. Хуткасць, якую сапсан развівае ў
палёце, можа дасягаць 300 км/г.
Пустальга звычайная
Харчуецца звычайна грызунамі, дробнымі
птушкамі і рэптыліямі. Палюючы, часта
завісае ў паветры, дробна трапечучы
крыламі. За гэту асаблівасць пустальга
атрымала народную назву "трасца". За
дзень дарослая пустальга з’ядае каля
дзясятка грызуноў.Вастрыня зроку
звычайнай пустальгі вышэй чалавечай у 2,6 разоў. Чалавек з такім
зрокам мог бы прачытаць усю
табліцу для праверкі зроку з адлегласці 90
метраў.
Ястраб-цецяроўнікЗдабычу ловіць,
вылятаючы з засады. Кароткія крылы і доўгі
хвост дазваляюць цецяроўніку
майстэрскі лавіраваць паміж дрэвамі,
змяняць кірунак, тармазіць і
паскарацца. Харчуецца птушкамі і
млекакормячымі памерам аж да зайца.
Трымаецца сваёй тэрыторыі і адчайна
яе абараняе.Размаўляюць паміж
сабой з дапамогай гукавых сігналаў,
выдаючы высокі звонкі клёкат.
Ястраб-перапёлачнік
Маленькая копія ястраба- цецяроўніка.
Распаўсюджаны і ў нас.
Гняздуецца на ўзлесках, у гаях, на
пасеках, у рачных далінах. Нярэдка сустракаецца і ў
населеных пунктах, асабліва ўзімку.
Харчуецца амаль выключна дробнымі
вераб’інымі птушкамі. Самкі могуць
нападаць на галубоў, соек і маладых
рабчыкаў. Значна радзей палюе на
дробных грызуноў. Здабычу, як і
цецяроўнік, падцікоўвае ў
засадзе.
Арлы – буйныя і сярэдняй велічыні птушкі.Для іх характэрна наяўнасць апярэння на нагах да
самых пальцаў.
Малы арлецАдзін з самых
распаўсюджаных беларускіх арлоў.
Арол-вужаедСваё назву атрымаў,
бо харчуецца выключна змеямі, яшчаркамі, зрэдку жабамі і рапухамі.
Вялікі арлецЖыве ў Беларусі
пераважна ў паўднёвай частцы.
Любіць Палескія балоты.
Луні – насельнікі адкрытых абшараў. Выглядваючы здабычу, луні ляцяць нізка над зямлёй, павольна
махаючы крыламі і здзяйсняючы кругавыя аблёты. Гняздуецца і адпачывае на зямлі.
Палявы лунь Балотны лунь Стэпавы лунь
БеркутАдна з найбольш
вядомых драпежных птушак, самы буйны
арол. Распаўсюджаны ў паўночным паўшар’і,
дзе жыве пераважна ў гарах і на раўнінах. Пазбягае заселеных
раёнаў.У казахаў, кіргізаў і
манголаў беркут выкарыстоўваецца ў якасці лоўчай птушкі
для палявання на лісіц, зайцаў, часам
ваўкоў і сайгакаў.У Беларусі
распаўсюджаны ў Віцебскай вобласці на
Паазер’і.
Арлан-белахвостСамая буйная з
драпежных птушак, якія гняздуюцца ў
Беларусі. Даўжыня цела 80-98 см, маса
да 6,5 кг, размах крылаў да 2-2,4 м. Большасць месцаў
гнездавання прымеркавана да
раёнаў беларускага Паазер’я. Любіць
старыя лясы, у асноўным бары,
зарослыя высечкі з асобнымі дрэвамі,
ўскраіны балот бліжэй да буйных
азёр і рыбагадоўчых гаспадарак.
Чырвоны каршакЗасяляе старыя лісцяныя і
змешаныя лясы, бары, што побач з адкрытымі ландшафтамі і
вадаёмамі. Гняздуецца асобнымі парамі. Сілкуецца падаллю і
грызунамі.
Чорны каршакСустракаецца паўсюдна, за
выключэннем тундры і паўночнай тайгі. Гняздуецца на высокіх
дрэвах. Характэрная рыса гнязда каршака – наяўнасць у ім ануч, кавалкаў газеты, папяросных
скрынак.
Скапа Асноўная яе ежа –
рыба сярэдняй велічыні. Аднак у
выпадку адсутнасці ці малой колькасці рыбы, корміцца
дробнымі грызунамі, жабамі, зрэдку
птушкамі. Здабывае рыбу вельмі
своеасабліва. Скапа лётае на вышыні 20-25 м. над вадаёмам.
Угледзеўшы здабычу, складае крылы і,
выцягнуўшы лапы, кідаецца ў ваду, часам пры гэтым
цалкам у яе апускаючыся. У многіх
краінах скапа ахоўваецца як помнік
прыроды.
Птушка-сакратарРост 125-150 см, а
вага дасягае амаль 4 кг. Размах крылаў складае прыкладна
210 см. Яе своеасаблівае імя
паходзіць ад чорных пёраў на галаве, якія нагадваюць гусіныя
пёры. Раней іх любілі ўстаўляць у свае
парыкі судовыя сакратары.
Афарбоўка апярэння на шыі і жываце
шэрая і становіцца цямней да хваста. Вакол вачэй і каля
дзюбы апярэння няма і бачная аранжавая
скура.
Сцярвятнікі сілкуюцца трупамі
мёртвых жывёл.У іх голыя ці з рэдкім
апярэннем галава і шыя, магутная
загнутая дзюба, крылы шырокія, ногі з
тупымі кіпцюрамі.
Даўжыня цела да 84 см, размах крылаў да
2 м, маса да 4,5 кг. Самкі буйнейшыя за
самцоў. Апярэнне мяккае, шараватае
або рудаватае, з цёмнымі і светлымі плямамі. 3 органаў
пачуццяў найбольш развіты слых і зрок.
Вочы вялікія, у арбітах нерухомыя. У многіх
відаў на галаве "вушкі" з падоўжаных
пёраў. Крылы шырокія, закругленыя,
хвост кароткі. Дзюба вострая, кароткая,
загнутая ўніз.Гняздуюцца на зямлі,
у дуплах дрэў і гнёздах іншых
птушак. Палююць выключна ноччу або ў
прыцемках.