Op e e n dag s tond e e n jonge man midde n in de s tad e n v e rklaarde , dat hij he t moois te hart had dat me n ooit had ge z ie n.

Ee n g rote me nse nme nig te v e rzame lde z ich,Alle maal be wonde rde n z e z ijn hart, want he t was pe rfe ct

Er zat ge e n fout of v le k in.Ja, z e gave n he m alle maal ge lijk, he t was e cht he t moois te Hart, dat me n ooit g e z ie n had.

Plotse ling kwam e r e e n oude naar vore n e n z e i:„ Jouw Hart is nie t half z o mooi als he t mijne !“

Alle me nse n e n de jonge n,be ke ke n he t Hart van de oude man, He t s loe g krachtig , maar zat vol litte ke ns . ...

He t had plaatse n, waar he le s tukke n we g ware n e n door ande re v e rvange n.Maar die pas te n nie t goe d, e n hadde n brokke lige uite inde n, of be te r ge ze gd...Op sommige plaatse n zate n die pe litte ke ns , waar he le s tukke n we gv ie le n.

De jonge n ke e k naar he t Hart van de oude man,zag de conditie e rvan e n lachtte :„Je maakt z e ke r e e n g rapje “, z e i hij, „door jouw Hart me t he t mijne te v e rge lijke n. He t mijne is pe rfe ct, e n he t jouwe is e e n mix van bobbe ls e n bre uke n.“

„Ja“, z e i de oude man, „he t jouwe z ie t e r pe rfe ct uit, maar ik zou nooit me t he t jouwe wille n ruile n. ...

Elk litte ke n s taat v oor e e n me ns , die ik mijn lie fde he b ge ge ve n. Ik ne e m e e n s tukje van mijn Hart e n ge e f he t hun….

En vaak ge ve n z e mij e e n s tukje van hun Hart,Dat in he t le ge s tukje van mijn Hart pas t.Maar omdat die s tukke n nie t he tz e lfde z ijn, he b ik ruwe kante n e n rafe ls , ...

...die ik e rg waarde e r, want z e he rinne re n me aan de lie fde ,die we de e lde n. ...

Vaak he b ik ook e e n s tuk van mijn Hart ge ge ve n, zonde r dat de ande re , e e n s tuk van hun Hart te rug gave n.

Dat z ijn de le ge plaatse n.

Lie fde ge v e n is vaak ook, Ee n ris ico aangaan.

Ook als de ple kke n be schadigd z ijn, blijv e n z e ope n,En ook die he rinne re n mij aan de lie fde , die ik v oor me nse n voe l... En ik hoop, Dat z e e e ns bij me te rugke re n e n de le ge plaatse n vulle n.

We e t je nu wat ware s choonhe id is?“

De jonge man was bijna in trane n, hij g ing naar de oude man toe , Pakte z ijn jonge pe rfe cte HartEn trok e r e e n s tuk uit. Hij gaf he t aan de man me t trille nde hande n.

De oude man nam he t Hart aan, e n z e tte he t in z ijn Hart.Hij nam e e n s tuk van z ijn oude , v e rminkte Hart e nDaarme e vulde hij he t gat in de jonge n z ijn Hart. He t pas te nie t pe rfe ct, omdat he t rafe lig e rande n had.

De jonge man be ke e k z ijn Hart, he t was nie t me e r pe rfe ct, maar mooie r als voorhe e n, want hij v oe lde de lie fde van de oude man, in z ijn Hart binne nv loe ie n.

Ze omarmde n e lkaar e n lie pe n same n we g .Hand in Hand.

Hoe ve e l rafe ls e n litte ke ns zou ons Hart he bbe n???

Vertaald door Franka