Embed Size (px)
Citation preview
“Die pijn in mijn buik is door die pijnstiller wat zachter geworden,” zegt Karin, “Is het met de baby allemaal in orde?”
Legacy-
Place 1
“Dat kan ik nu niet met zekerheid zeggen. Alles lijkt in orde maar er kunnen later eventuele letsels komt.”
“Ik hoop dat alles goed komt.”
“En?” vragen Lisa en Emma in koor.
“Het is niet zeker, maar voorlopig is alles goed. Later kunnen er wel letsels komen.”
Lisa zucht en loopt wenend weg.
Wenend ligt Lisa op haar bed.
“Het is mijn fout! Ik had in mama‟s buik geschopt! Mijn leven is een grote puinhoop. Het is uit met Rick, ik heb de baby, al voor die geboren is, een letsel gegeven. Mijn leven heeft geen zin meer!”
Ondanks alle pijn slaapt Karin vredig. Maar soms wordt ze toch wakker van het luide lawaai uit de woonkamer.
Karin slaapt nog half een waggelt, met haar ogen dicht, de woonkamer in. Als ze haar ogen opent, valt haar mond open van verbazing.
De woonkamer is helemaal gerenoveerd, maar Karin weet niet wie dit gedaan heeft. Al heeft ze wel een vermoeden.
“Wow! Wat is hier gebeurd?” vraagt Emma die van de trap komt.
“Het is hier gerenoveerd, waarschijnlijk door je pa.”
Lisa is ook al wakker en merkt ook dat de woonkamer veranderd is, maar ze zegt niks. Zwijgend eet ze haar pannenkoeken op, zonder naar Emma te kijken.
Dave komt uit de slaapkamer.
“Zeg, heb jij dit allemaal gedaan?”
“Ja, heel de nacht aan gewerkt.”
Daarna zoent Karin Dave.
Iedereen is het huis uit, behalve Karin. Veel kan ze niet doen, dus propt ze zich vol met pannenkoeken.
Na de schop is Karins zwangerschap erg zwaar geworden. Veel zwaarder dan haar vorige.
Universiteit
Kevin leest vroeg in de ochtend al erg geboeid een artikel. Het artikel gaat over Wendy Draaijingh; over wie en wat ze nu is. Hij heeft het artikel net uit als hij naar het college moet vertrekken.
Olaf ziet het artikel ook liggen. Hij heeft al over Wendy gehoord, maar weet niet wat er precies gebeurd is.
Olaf wilt zijn paper snel af hebben zodat hij er niet meer naar moet omkijken.
Kevin komt thuis van zijn college.
“Hoe was je college?” vraagt Olaf, die aan de computer zit.
“Goed, we hebben al een opdracht voor het volgende semester, we moeten een crimineel interviewen.”
“Een crimineel!? Weet je al wie je gaat nemen?”
“Yup, Wendy Draaijingh.”
“Dit doe je niet alleen voor je opdracht, denk ik.”
“Je hebt gelijk. Ik wil weten wat er echt gebeurd is.
Ondertussen zoekt Kevin al wat op over Wendy, maar zonder succes.
“Hmm, ondertussen weet ik wel dat ze gek is.”
“Kevin breek je hoofd er niet over, concentreer je nu gewoon op dit semester.”
Dan geeft Olaf Kevin een knuffel.
Iedereen ligt vredig te slapen en er is niemand te bespeuren, of toch niet? Een dief nadert het huis van Kevin en Olaf.
Kevin en Olaf waren slim genoeg om een alarm te instaleren. Waardoor het alarm af gaat en de politie al direct aankomt.
De dief kan nog net de waardeloze boekenkast stelen. Maar dan wordt ze aangevallen door de agent.
Kevin is wakker geworden en kijkt angstig toe, om 2 redenen: hij wil later zelf dief worden en hij zal moeten oppassen in zo‟n situaties. Maar hij hoopt ook dat de politieagent wint, want hij wilt zijn spullen wel terug
Spijtig genoeg heeft de agent verloren…
Zo snel als ze kan loopt de dief weg. De agent gaat betreurt het huis uit.
Dat de boekenkast gestolen is, is niet zo erg, want ze hebben er toch een nieuwe nodig.
“Wat is er vannacht allemaal gebeurd?” vraagt Olaf de volgende ochtend.
“Er is ingebroken.”
“Wat!? Is er iets gestolen? Heeft de agent de dief te pakken gekregen?”
“Ja, de boekenkast, en de dief is gevlucht.
“De boekenkast is niet zo erg. Maar als ik die agent was had ik het veel beter gedaan. Maar ja, ik ga daarom ook de beste agent van de wereld worden.”
“Ik zou een voorbeeld moeten nemen aan die dief. En wedden dat ik veel succesvoller zal zijn dan jou?” zegt Kevin uitdagend.
“O ja?”
Kevin en Olaf kibbelen nog een tijdje verder over wie nu de beste agent of beste dief is.
Maar studeren is veel belangrijker dan kibbelen…
Er wordt gebeld.
“Hey, Lisa!” begroet Kevin zijn zus.
Hij geeft haar een knuffel, maar Lisa begint te huilen.
“Wat is er? Kom, we gaan naar binnen,” zegt Kevin bezorgd.
Kevin en Lisa staren een tijdje voor zich uit. Lisa heeft haar tranen weggeveegd en probeert zich onder controle te houden.
“Vertel rustig wat er gebeurd is,” zegt Kevin.
“Het begon allemaal nadat jij weg was op het verjaardagsfeestje van Emma. Ik betrapte Emma met Rick. Ze kusten elkaar.”
“Wat!? Emma en Rick…? Ik wist wel dat Emma tot veel in staat was, maar zoiets? Ze bedriegt verdorie haar bloedeigen zuster! Vertel verder: wat is er dan gebeurd?”
“We maakten ruzie en… we vochten. Mam wou ons uit elkaar trekken, maar ze kreeg een stamp in haar buik… van mij.”
“Oh nee! Dat was toch per ongeluk?”
“Ja, maar ik voel me echt schuldig. Dankzij mij krijgt de baby misschien een letsel.”
“Vertel het tegen mam, ze is geen onmens.”
Lisa staat op een loopt huilend weg.
“Mijn leven is een puinhoop, het is beter dat ik niet meer besta!”
“Lisa, zeg dat niet!”
Terwijl Kevin zijn paper maakt, denkt hij na over wat Lisa gezegd heeft.
“Ze zou het toch echt niet menen, dat ze niet meer wilt bestaan?”
“Wat is er? Je ziet er zo betreurt uit,” vraagt Olaf.
“Lisa is hier geweest, het gaat niet goed met haar.”
Kevin vertelt alles wat Lisa gezegd heeft.
“Emma vond ik, sorry dat ik het zeg, in het begin al niet zo leuk. Ze heeft een slecht aura rond haar. Er scheelt iets met haar. Er zijn genoeg mensen die zo beginnen te doen omdat er iets met hen scheelt en ik kan het weten want ik studeer psychologie.”
“Ik hoop dat met Lisa alles goed komt. En volgens mij zijn we nog niet klaar met Emma.”
Maar hun zorgen moeten ze even vergeten, want het examen is in zicht.
Ze moeten heel vroeg opstaan, als ze niet te laat willen komen voor hun examen.
Zoals altijd zijn ze geslaagd met een 10. Op naar het 3de jaar!
Legacy-Place 1
Karin is niet het type dat stil kan zitten. Ze kijkt door de telescoop om haar punt voor inzicht te behalen.
“Ben je al weg?” vraagt Sophie, een vriendin van Lisa.
“Ik voel me niet zo lekker, ik ga even op mijn bed liggen,” liegt Lisa, want ze is iets anders van plan.
Karin heeft ondraaglijk veel pijn in haar buik en wilt een pijnstiller nemen. Maar ze zijn allemaal weg. Ze zoekt goed maar tevergeefs. Dan hoort ze iets zwaars vallen.
“Wat was dat?” vraagt Emma geschrokken.
“Ik weet het niet, volgens mij kwam het van boven.”
Karin gaat direct naar de kamer van Lisa. Waarom weet ze niet, waarschijnlijk haar moederinstinct. Op de grond ligt ook het buisje met pijnstillers.
Naast het buisje ligt Lisa. Karin vreest het ergste, totdat ze de benen van Lisa ziet bewegen.
Lisa komt recht en braakt iets uit. Het zijn de pijnstillers.
Lisa staat op en ziet Karin staan.
“Meisje, waarom doe je dit? Waarom?”
“Mam, mijn leven heeft geen zin.”
“Dat heeft je leven wel. Maar vertel: waarom heb je dit gedaan?
“Rick heeft me bedrogen, ik heb in jou buik geschopt en waarschijnlijk mankeert de baby iets. Het was allemaal mijn fout en mijn leven had geen zin meer. Ik wou zelfmoord plegen door pijnstillers in te slikken, maar ze bleven in mijn keelholte zitten en ik braakte ze uit.”
“Maar, Lisa, toch. Dit is toch geen reden om zelfmoord te plegen. We raken er samen wel uit. En wat de baby betreft, het is mijn schuld. Ik had niet zo dom moeten zijn om tussen jullie beiden te komen, ik had het moeten weten dat de kans er was dat ik geschopt zou worden,” zegt Karin geruststellend.
“Dank je, mam,” zegt Lisa als ze haar moeder knuffelt.
“En probeer Rick gewoon te vergeten.”
Lisa wrijft over Karins buik.
“Je hebt een rare zus, hé, kleintje.”
Buiten horen ze een auto op de oprit rijden.
“Volgens mij is pap thuis. Laten we naar beneden gaan en een familievergadering houden over wat er nu tussen jou en Emma gebeurd is.”
Even later zit iedereen aan tafel.
“Meisjes, ik en mam willen weten wat er gisteren avond gebeurd is tussen jullie. Emma, zou jij willen beginnen?”
“Wel, Rick wou zijn hart luchtten en ik praatte met hem daarover. Maar plots zoende hij mij en toen kwam Lisa buiten. Dan maakten we ruzie en Lisa viel mij aan.”
Maar eigenlijk vertelt Emma maar deels de waarheid.
Lisa begint zich te ergeren aan Emma en ook aan het puistje op haar voorhoofd, dat heel hard begint te jeuken.
“Leugenaar! Jij had Rick gezoend, je had het zelf verteld!”
Emma doet alsof ze verontwaardigd kijkt.
“Meisjes, ik weet niet wie de waarheid spreekt, maar jullie treffen allebei schuld. Zoals ik daarstraks tegen Lisa zei was die schop in mijn buik door mijn eigen fout. Maar, Lisa, jij mocht Emma niet aanvallen. Emma, jij had slim genoeg moeten zijn om de kus van Rick niet te accepteren.”
“Ik wil dat jullie dit uitpraten als twee tienermeiden, die toch al een beetje volwassen zijn. Zolang jullie dit niet uitgepraat hebben, krijgen jullie alle twee huisarrest,” zegt Karin.
“Bedankt, Emma, heel erg bedankt!” zegt Lisa sarcastisch.
“Maar, mam! Ik heb afgesproken met vrienden vanavond.”
“Dan bel je ze maar af,” zegt Dave.
Omdat Lisa en Emma toch niet buiten mogen, werken ze wat voor hun beurzen.
Diep in de nacht wordt Karin wakker omdat ze pijn heeft in haar buik.
“Daaave! De baby komt!”
Dave valt bijna uit zijn bed.
Even later houdt Karin de baby in haar armen.
“Wat ben jij een mooi jongetje. Ik denk dat jij het eerste kind bent, waarover de betekenis van de naam wordt nagedacht. Omdat je in je leventje in mijn buik al veel hebt meegemaakt, wil ik dat je nu niets meer overkomt. Ik wil dat je gelukkig zal worden, Felix. Felix is tenslotte Latijns voor gelukkig.”
“Nou, hier is je zoon, Dave.”
“Wat ben jij schattig, Felix!”
“Ik had nooit gedacht dat ik op deze leeftijd nog vader zou worden,” zegt Dave dolblij, “en volgens mij ziet hij er kerngezond uit!”
Universiteit
Met hun beurzen kunnen Kevin en Olaf hun huisje wat opknappen.
De leefruimte wordt groter gemaakt en ze kunnen zich eindelijk een TV aanschaffen.
De badkamer wordt verhuist naar de boven verdieping en is ook groter geworden.
Omdat de badkamer wat groter is wordt de slaapkamer wat kleiner, maar je moet er toch alleen slapen.
Dit semester moet Kevin Wendy interviewen en hij belt Raul op om een afspraak te maken.
“Hoi, Raul! Kevin hier.”
“…”
“Ik moet voor school een crimineel interviewen en ik dacht aan Wendy.
“…”
“Ja dat is goed. Tot dan.”
Olaf denkt nog niet aan zijn taken. Hij wil eerst genieten van de nieuwe TV.
Het voordeel is dat Kevin en Olaf nu tegelijkertijd college hebben en dus ook samen terug thuis zijn.
“Hoe zit dat nu met je interview met Wendy? Je moet dit semester toch een crimineel interviewen?”
“Ja inderdaad, ik heb een afspraak gemaakt met Raul en ik kan morgen na het college komen.”
Kevin en Olaf hebben allebei nog niet veel gedaan en beginnen dus al wat te werken.
De telefoon gaat.
“…”
“Hoi, pap!”
“…”
“Gefeliciteerd! Felix? Oh, mooie naam.”
“…”
“Oh, een trouwdagfeestje? Natuurlijk komen wij! Maar jullie weten de feestjes wel te plannen, hé. Het is dan bijna terug examen.”
“…”
“Dag, pap.”
Kevin kan niet wachten om naar Wendy te gaan. Maar hij moet eerst, met Olaf, naar het college.
“Ik ga naar Wendy,” zegt Kevin na het college.
“Oké, veel succes.”
Legacy-
Place 2
Na lang gewandeld te hebben komt Kevin aan bij Wendy's huis.
Nou ja, huis… Wendy heeft een erg groot huis.
Kevin belt aan, een man doet open.
“Dag meneer, ik kom voor Wendy.”
“Meneer? Ik ben het Raul!
“Je bent hard veranderd, toen ik je voor het laatst zag.”
Raul gebaart dat Kevin naar binnen mag komen.
“Dit zijn onze huisgenoten: Casper en Angelina,” zegt Raul, terwijl hij wijst naar de mensen die TV aan „t kijken zijn.
“Dus jij moet Kevin zijn?” zegt de vrouw in de zetel.
“Ja, en u bent zeker Wendy?”
Wendy knikt. “Vind je het erg als Raul erbij is? Begin maar met de vragen.”
“Oké, goed, ik zal beginnen. Wendy, wat bezielde je om zoiets te doen?” vraagt Kevin.
“Wel, ik was nog jong en geobsedeerd door geld. Ik ontmoette je vader, maar eerst moest ik niets van hem hebben. Tot ik hoorde dat je door een 10G. rijk kon worden. Maar toen ik terug contact maakte met je vader was hij al getrouwd. Ik verhuisde naar Legacy-Place samen met Angelina. We ontvoerden Karin, je moeder, om haar te vermoorden en zodat ik kon trouwen met je pa en om al zijn geld af te pakken. Echter mislukte dit.”
Kevin luistert aandachtig.
“Dus u was geobsedeerd door geld? Maar ging u daarna in therapie in de gevangenis?”
Wendy raakt op dreef.
“Wel, ik zat niet echt in een gevangenis, eerder in een gesticht. Samen met Angelina, ging ik in therapie bij Dr. Simstein. Omdat ik Angelina eigenlijk intimideerde, voor ik in het gesticht was, was zij vroeger vrij. Bij mij duurde het nog jaren voordat ik vrij was. Maar toen ik in het gesticht zat was ik ook zwanger, ik beviel en de baby werd bij mij weggenomen.
“Wat gebeurde er daarna?” vraagt Kevin.
“Toen ik vrij was wou niemand meer iets met mij te maken hebben. Ik veranderde mijn uiterlijk en ging opzoek naar mijn zoon, Nick. In het weeshuis was hij niet meer, hij zat bij pleegouders en toen ik naar hen ging was het huis verlaten. Ik kwam er achter dat Casper, de vader van mijn zoon, ook opzoek was naar Nick. Samen zochten we, maar toen gaven we het op. Ik en Casper gingen samenwonen, hij trouwde met Angelina en ze kregen een zoon Remco. Ik trouwde met Raul en we kregen een dochter Vanessa.”
“Raul, mag ik jou ook iets vragen?” vraagt Kevin.
Raul knikt.
“Wat zag je in Wendy? Ondanks haar verleden?”
“Ik was schoonmaker bij Wendy en ik wist wel dat Wendy een misdadig leven had, maar ik geloofde dat mensen veranderden. Zeker patiënten van Dr. Simstein. Hij is de beste dokter ter wereld. Ik werd verliefd op Wendy en zij ook op mij.”
“Bedankt, Wendy en Raul. Maar, Wendy, mag ik u nog eens iets vragen?
“Ja, tuurlijk!”
“Dit gaat niet over school. U bent genezen, maar wilt u graag mijn ouders eens terug ontmoeten?”
“Ja! Daar kijk ik naar uit. Ik wil jou ouders duizend keer excuseren voor wat ik heb gedaan. Als jij dit zou regelen, zou dat geweldig zijn.”
“Daar zal ik voor zorgen.”
Wendy geeft Kevin een hand.
“Leuk je te ontmoeten, Kevin.”
“Insgelijks, Wendy."
Universiteit
Het gevreesde examen is weer in zicht. Olaf werkt zijn paper af.
Kevin en Olaf studeren hard…
… Ze gaan naar het college…
... Dan breekt het examen aan…
… en zijn ze geslaagd.
Legacy-Place 1
Karin is na 4 zwangerschappen toch wel erg verdikt. Dan is een loopband wel erg handig.
Na wat gesport te hebben, oefent Karin nog wat aan haar vaardigheden.
Emma is net wakker en gaat naar de kamer van haar pasgeboren broertje.
“Eigenlijk ben je best wel schattig. Maar geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt een baby te krijgen.”
Na tijdje trekt Emma haar neus op en legt ze Felix snel terug in de wieg.
Aan de ontbijttafel zijn Dave en Karin druk in gesprek.
“Wat? Nu al op pensioen? Zo oud ben je nog niet,” zegt Karin.
“Ik zal mijn werk niet missen. Niet dat ik het niet leuk vind, maar het was gewoon voor geld te verdienen. Zo kan ik ook thuis blijven voor Felix, zodat er geen irritant kindermeisje op moet letten.”
“Je hebt wel een punt.”
Dave belt dan direct zijn werk op om zijn pensioen aan te vragen.
Karin denkt er nog lang niet aan om op pensioen te gaan. Zij wilt eerst de top van haar carrière bereiken.
“Lisa…” zegt Emma verlegen en zacht als ze de studeerkamer binnenkomt, “ het spijt me.
“Wat zei je?”
“Het spijt me!”
“Meen je dit echt?” vraagt Lisa verwonderd.
Emma knikt en geeft Lisa een knuffel. Op dat moment komt Dave de kamer ingelopen.
“Jullie weten wat dit betekent, geen huisarrest meer.”
Voor Emma duurt het nog even voordat ze naar de universiteit gaat maar ze vraagt al wel beurzen aan.
“Gaan we samen iets doen, Emma?” vraagt Lisa.
“Je denkt toch niet dat ik je het vergeven heb omdat ik medelijden met je heb? Ik wil gewoon van de stomme straf af!”
Boos loopt Lisa weg.
“Weet je welke dag het vandaag is?” vraagt Dave aan Karin, die juist thuis is.
“Dat weet ik maar al te goed! Ik dacht eerder dat jij het ging vergeten.”
“Onze trouwdag zal ik nooit vergeten!”
De gasten zijn erg snel opgebeld. Kevin en Olaf komen hand in hand aan.
Er is ook een ongenodigde gast. Hij is wel uitgenodigd door Emma, maar niet voor het trouwdagfeestje. Emma en Rick zitten gezellig in het bubbelbad.
Maar gewoon naast elkaar zitten is ook wel saai. Omdat Emma en Rick alle twee romantieksims zijn weten ze wel iets te doen.
Als de avond valt, bloeit de liefde open.
Binnen zitten ze gezellig te eten. Niemand merkt de afwezigheid van Emma.
Maar Emma kan niet heel de avond in het bubbelbad zitten dus ze neemt afscheid van Rick.
“Waar kom jij vandaan?” vraagt Karin die de tafel afruimt.
“Van het bubbelbad.”
“En jij wilt dan Professioneel Partygast worden. Je gaat helemaal alleen in het bubbelbad zitten tijdens het feestje,” zegt Lisa.
Net voor het feestje eindigt, praat Lisa met Kevin.
“Zie je het zitten de universiteit?” vraagt Kevin.
“Ja hoor, ik kan niet wachten tot ik morgenavond moet vertrekken.”
Universiteit
Kevin en Olaf willen graag dat hun vaardigheden snel geleerd zijn, zodat ze daar later niet meer naar moeten omkijken.
Papers kunnen soms erg lang zijn. Dus kan je er maar beter op tijd mee beginnen.
Kevin en Olaf rusten even uit op de zetel.
“Je weet dat ik vorig semester Wendy geïnterviewd heb, hé?” zegt Kevin.
“Ja, wat wil je zeggen?”
“Nou, ik dacht misschien om met mijn ouders erover te praten en ze terug te laten herenigen met Wendy.”
“Dat kan je doen. Vanavond zelfs. Ik moet toch naar mijn college.”
Als Olaf naar het college is, belt Kevin zijn ouders op.
“Wat is er? Je klonk zo overhaast. Ik heb me zelfs niet kunnen omkleden,” zegt Karin bezorgd.
“Vorig semester moest ik voor school een crimineel interviewen. Jullie weten dat Wendy Draaijingh vrij is en ik heb haar ook geïnterviewd. Ik ben veel te weten gekomen en ze is echt veranderd. En ik dacht om jullie elkaar weer te laten ontmoeten,” vertelt Kevin.
“Wat!? Geen denken aan! Als ik bij dat mens langs ga, teken ik mijn doodvonnis! Ze heeft Karin bijna vermoord! En ik vind dat ze haar levenslang hadden moeten geven!” roept Dave woedend.
Kevin zucht.
“Pap, ze is echt veranderd. Ze wilt haar leven verbeteren. Wendy wilt zelfs zich excuseren voor alles wat ze gedaan heeft. Tijdens het interview heb ik gemerkt dat ze heel lief was, ze is zelfs in behandeling gegaan bij Dr. Simstein, als je die kent.”
“Dr. Simstein?” vraagt Karin, “ Ik ken hem persoonlijk, hij is de allerbeste dokter. Ik vind dat we bij Wendy moeten langsgaan. Misschien, als ik haar verhaal gehoord heb, dat ik het haar wel kan vergeven.”
“Oké goed. Maar ik sta er op, als ze een ding verkeerd doet zijn we weg!” zegt Dave streng.
Daarna neemt Kevin afscheid.
“Nog veel succes met je examen, Kevin,” zegt Dave.
“We zullen één van de volgende dagen wel eens langsgaan bij Wendy,” zegt Karin.
Het laatste examen van het 3de jaar is ook al in zicht. Dus dat betekent… Studeren!
„s Morgens vroeg vertrekken Kevin en Olaf zenuwachtig naar het examen.
“Woohoo! We zijn geslaagd! Op naar het laatste jaar!” roepen Kevin en Olaf blij in koor.
Legacy-Place 1
Lisa en Emma proberen zoveel mogelijk niet met elkaar op te trekken. Dus doen ze elk hun eigen ding. Lisa zit ongeduldig te wachten totdat ze mag vertrekken naar de universiteit.
Emma zou Emma niet zijn als ze geen date heeft. Dus heeft ze de zigeunerin opgebeld en vraagt een date aan haar.
Niet veel later valt er een jongeman uit de lucht.
“Dit is Geert Helpstra, volgens mij past deze jongen wel bij jou,” zegt de zigeunerin.
“Dus jij bent Emma,” zegt Geert.
“Yup, die enige echte.”
“Leuk dat je me op date hebt genomen, ik ben tenslotte een genotsim.”
“Hahaha, het was maar een kleine moeite.”
“Ik vind het best wel leuk. Je bent een trouwens een mooie jongen,” zegt Emma vleiend.
Niet veel later zoenen Emma en Geert elkaar voorzichtig.
Maar het blijft niet bij voorzichtig zoenen. Emma laat zich helemaal gaan en Geert vindt dat helemaal niet erg.
Enkele uren na de date krijgt Emma een bos bloemen. Er staat:
Lieve Emma,
Het was erg leuk. Zullen we dit nog een keertje doen?Hou van je, Geert.
Emma lacht spottend.
“Hij denkt toch niet dat ik de liefde meen?” denkt Emma als ze naar de vuilnisbak loopt.
Het is bijna tijd voor Lisa om te vertrekken naar de universiteit. Lisa werpt nog een laatste blik op haar kamer.
“Pap, ik moet nu gaan de taxi is er,” zegt Lisa.
Dave geeft zijn oudste dochter een dikke knuffel.
“Ik zal je missen,” zegt Dave stilletjes.
Lisa loopt Emma straal voorbij en neemt afscheid van Karin.
“Ik ga je erg missen, Lisa,” zegt Karin met tranen in haar ogen.
“Mam, over vier jaar ben ik terug om de 10G verder te zetten.”
Na het afscheid gaat Lisa naar de taxi, die al ongeduldig staat te toeteren.
Zo dat was hem dan. Het gaat echt wel
snel vind ik. Lisa gaat al studeren en
Karin is niet meer zo ver van het oudere
zijn. En ik weet het, hij is erg lang. Toch
heb ik even lang gespeeld als de vorige
update. Waarschijnlijk zal de volgende
(ietsje) korter zijn.
Ik hoop dat je het leuk vond.
Brent
