View
26
Download
1
Category
Preview:
Citation preview
كتابچه دارويي بيمارستان روزبه- بهار 1392
كتابچه دارويي
مركز آموزشي درماني روانپزشكي رازي
كتابچه دارويي مركز آموزشي درماني روانپزشكي رازي
تهيه كننده:
دكتر جعفر باباپور (مسؤول فني داروخانه)
تأييد كننده:
دكتر مهوش رضاقلي بيگي (معاون درمان مركز روانپزشكي رازي)
تصويب كننده:
دكتر سيدمحمدهادي موسويان (رئيس مركز روانپزشكي رازي)
تاريخ ابلاغ: تير ماه 1392
تاريخ بازنگري: فروردين ماه 1393 يا در صورت ابلاغ دستورالعمل جديد
فهرست مطالب
صفحه
· محاسبات دارويي
· اهمیت محاسبات کلینیکی داروها در پیشگیری از عوارض دارویی
4
· علامت های اختصاری مربوط به زمان و دفعات دارو دادن
5
· علامت های اختصاری مربوط به روش تجويز
6
· علامت های اختصاری مربوط به اشكال دارويي
7
· علامت های اختصاری مربوط به واحدهاي اندازه گيري
8
· ساير علامت های اختصاری رايج
9
· معادل هاي سيستم متريك
9
· محاسبه مقدار دوزاژ داروهاي خوراكي
10
· محاسبه مقدار دوزاژ داروهاي تزريقي
10
· محاسبه مقدار دوزاژ داروهاي درصدي
11
· محاسبه تنظيم قطرات سرم
12
· محاسبه تعداد قطرات ميكروست
13
· داروهاي اورژانسي
· اپي نفرين
20
· آتروپين
22
· آدنوزين
24
· آميودارون
24
· استرپتوكيناز
27
· بي كربنات سديم
28
· پروكائين آميد
29
· پروپرانولول
29
· دوبوتامين
30
· دوپامين
32
· ديگوكسين
33
· سولفات منيزيم
35
· كلرور پتاسيم
37
· كلسيم گلوكونات
38
· كلسيم كلرايد
39
· ليدوكائين
40
· نوراپي نفرين
42
· نيتروگليسيرين
44
· وراپاميل
47
· هپارين
47
· محاسبه دوز دارو در كودكان
49
· ليست داروهاي پرخطر
53
· انسولين
53
· داروهاي رايج در بخشهاي روانپزشكي
· داروی کلاسیک اختلال دوقطبی
55
· لیتیوم
55
· داروهای آرامبخش - خواب آور
· بنزو دیاز پین ها
58
· باربیتورات ها
· فنوباربيتال
59
· آرامبخش - خواب آور های نامتعارف
61
· خواب آورهای جدید
· زولپيدم تارتارات
61
· دارو های ضد تشنج
· سديم والپروات
63
· فني توئين
66
· كاربامازپين
68
· لاموتريژين
70
· گاباپانتين
71
· داروهاي آنتي سايكوتيك
· كلر پرومازين
73
· هالوپريدول
75
· ريسپريدون
77
· پرفنازين
78
· فلوفنازين
80
· پيموزايد
81
· تيوريدازين
81
· تري فلئو پرازين
82
· تيوتيكسين
83
· كلوزاپين
84
· الانزاپين
86
· كوئيتياپين
87
· پرومتازین
88
· داروهاي مربوط به پاركينسونيسم
90
· آمانتادين
90
· بروموكريپتين
91
· داروهاي مهاركننده استيل كولين
· بي پريدين
94
· آرتان
96
· دارو های ضد افسردگی
· ضد افسردگي هاي سه حلقه اي
97
· ضدافسردگي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز (MAO)
98
· ضدافسردگي مهاركننده بازجذب سروتونين (SSRI)
98
· سرترالين
99
· ونلافاكسين
100
· ساير هترسيكليك ها
102
· بوپروپيون
102
· ماپروتيلين
103
· مسکن های اوپيو ئیدی و آنتا گونیست های آن
· متادون
105
· نالوکسان
106
· نالتروکسان
107
· داروهای مورد استفاده در آلزايمر
109
· دونپزيل
109
· ريواستاگمين
109
· داروهاي مورد استفاده در ADHD
111
· متيل فنيديت
111
· ليست آنتي دوت داروهاي روانپزشكي
113
· جدول وضعیت سازگاري داروهاي سایکوتروپیک تزریقی رایج
117
· تداخل دارويي در تزريق عضلاني داروهاي روانپزشكي
123
منابع
124
· محاسبات دارويي
تجویز دارو یکی از مهم ترین و شایع ترین فعالیت های پرستاری می باشد و به عنوان پرمسئولیت ترین وظیفه پرستار محسوب می شود.
تجویز موثر و ایمن داروها نیازمند دانش در زمینه های مختلف از جمله دانش دارو شناسی و توانایی محاسبه بالینی داروها می باشد.
در تجویز داروهای تزریقی به ویژه داخل وریدی، اصل مقدار صحیح به خصوص در هنگام انفوزیون دارو از اهمیت زیادی برخوردار می باشد و باید مقدار دارو، غلظت و سرعت انفوزیون آن به دقت محاسبه گردد.
برای اطمینان از تجویز دارو با روش استاندارد باید شش اصل اساسی زیر کاملا رعایت شود:
1-داروی صحیح
2-دوز صحیح
3-مددجوی صحیح
4-روش صحیح
5-زمان صحیح
6-مستند کردن(نوشتن در پرونده)داروهای داده شده
اهمیت محاسبات کلینیکی داروها در پیشگیری از عوارض دارویی
یکی از مراقبتهایی که پرستاران برای بیماران خود انجام می دهند ، مراقبت دارویی می باشد . بمنظور پیشگیری از عوارض دارویی پرستاران ضمن دادن دارو از راههای مجاز ، مقدار داروی دستور داده شده را می بایست محاسبه کرده و به بیمار خود بدهند . بدین منظور و بدلیل زیر محاسبات کلینیکی داروها از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد .
1/ اجازه تجویز و استفاده داروها توسط پرستار در موقعیت های بحرانی
2/ تنوع نوع روش استفاده از داروها ( بولوس ، انفوزیون )
3/ اثر گذاری بعضی از داروها با دوزهای خیلی کم ( دوپامین )
4/ اختلاف زیاد بین دوز درمانی در بین داروها ( آتروپین ، بریتلیوم )
5/ اختلاف کم بین حداقل و حداکثر دوز ها درمانی داروها ( ایزوپرترنول ، نیپراید ، لیدو کائین )
6/ تغییر در مکانیسم تاثیر داروها با کمترین تغییر در دوز دارو ( دوپامین )
7/ اختلاف زیاد مابین دوز دارو و مقدار دارو در آمپول ها و ویالهای موجود ( TNG ، نیپراید )
· در هنگام نوشتن دستورات دارویی در پرونده یا کاردکس معمولا از علایم اختصاری که مورد قبول عموم می باشد، استفاده می شود.
معادل فارسی
معادل انگلیسی
علامت اختصاری
ساعت
Hour
H(hr)
دقیقه
Minute
min
از 12 شب تا 12 ظهر
Ante Meridiem
AM
از 12 ظهر تا 12 شب
Post Meridiem
PM
12 ظهر
Mid Day
MD
12 شب
Mid Night
MN
هر-هر يك
quaque
q
هر ساعت
quaque hora
q.h
هر 2 ساعت
quaque 2 hora
q.2h
هر روز
quaque die
Qd
روزي دو بار
Bis in die
BD,BID
روزي سه بار
Ter die sumendum
TDS
روزي چهار بار
Quarter in die
QID
موقع خواب
Hora somni
HS
قبل از غذا
Ante cibum
a.c
بعد از غذا
Post cibum
p.c
در صورت لزوم
Pro re nata
PRN
بلافاصله-فورا
At once
stat
معادل فارسي
معادل انگليسي
علامت اختصاري
لوله گاسترستومي
Gastrostomy tube
GT
لوله بيني معده اي
Nasogastric Tube
NG
لوله بيني دوازدهه
Nasojejunal Tube
NJ
از راه دهان
Per Oral
PO
از راه داخل وريدي
Intraveneous
IV
از راه داخل عضلاني
Intramuscular
IM
از راه زير جلدي
Subcutaneous
SC,SQ
از راه داخل جلدي
Intradermal
Id
از راه ركتوم
Per rectal
PR
زير زباني
Sublingual
SL
چشم راست
Oculus dexter
Od
چشم چپ
Oculus sinister
Os
هر دو چشم
Oculus uterque
Ou
معادل فارسي
معادل انگليسي
علامت اختصاري
قرص
Tablet
Tab
كپسول
Capsule
Cap
آمپول
Ampoule
Amp
قطره
Drop
Drop
پماد
Ointment
Oint
لوسيون
Lotion
Lot
شياف
Suppository
Supp
شربت
Syrup
Syr
سوسپانسيون
Suspension
Susp
الگزير
Elixir
طولاني اثر
Long action
LA
معادل فارسي
معادل انگليسي
علامت اختصاري
قطره
Drop
gtt
ميلي ليتر
milliliter
ml
سانتي متر مكعب
Cublic centimeter
cc
دسي ليتر
deciliter
dl
ليتر
litre
L
اونس
Ounce
Oz
قاشق چايخوري(5cc )
Tea spoon
Tsp
قاشق غذاخوري( 15cc )
Table spoon
Tbsp
كيلو گرم
Kilogram(weight)
Kg
گرم
gram
gr
ميلي گرم
Milligram
mg
ميكرو گرم
Microgram
gµ
ميكرو گرم
Microgram
mcg
پوند
pound
lb
وزن
Weight
wt
ميلي اكي والان
meq
معادل فارسي
معادل انگليسي
علامت اختصاري
تكرار دستورات قبلي
Repeat please order
RPO
قطع
Discontinue
D.C
ناشتا
Non per oral
NPO
1kg =1000g
1g =1000mg
1mg =1000µg
1µg =0.001mg =0.00001 g
1L = 1000 ml
1ml = 0.001L = 1cc
1cc = 1ml = 0.001L
1m = 100cm = 1000mm
1cm = 0.01 m = 10mm
1mm = 0.001m = 0.1cm
محاسبه مقدار دوزاژ داروهاي خوراكي
دوز دستور داده شده
دوز موجود
مقدار داروي مورد نظر= x
مقدار داروي در دسترس
دوز موجود: مقدار وزن يا حجم داروي در دسترس است.مقدار دارو بر حسب واحدهاي مختلف توسط شركت هاي سازنده دارو يا داروخانه ها تعيين شده و بر روي برچسب دارو نوشته مي شود.مثلا" 20 ميلي گرم يا 5 ميلي گرم در ليتر
مقدار داروي در دسترس: عبارت است واحد اصلي يا مقدار دارويي كه محتواي مقدار در دسترس است.براي داروهاي جامد ميزان در دسترس مي تواند يك كپسول باشد.ميزان مايع در دسترس مي تواند ميلي ليتر يا ليتر باشد كه به ظرف آن بستگي دارد.
مثال: آموكسي سيلين 625 ميلي گرم خوراكي دستور داده شده است. داروي مايع آماده شده آموكسي سيلين شامل 250 ميلي گرم در 5 ميلي ليتر مي باشد.پرستار بايد جه مقدار دارو تجويز نمايد؟
625 ميلي گرم
250 ميلي گرم
12.5 ميلي ليتر= x
5 ميلي ليتر
محاسبه مقدار دوزاژ داروهاي تزريقي
دوز دستور داده شده
دوز موجود
مقدار داروي مورد نظر= x
مقدار داروي در دسترس
مثال: براي يك بيمار مبتلا به ترومبوز وريدهاي عمقي (DVT) هپارين به مقدار 6000 واحد هر 6 ساعت به صورت داخل وريدي تجويز شده است.در صورتي كه آمپول هپارين به مقدار ده هزار واحد در هر ميلي ليتر وجود داشته باشد(/1ml10000) چند ميلي ليتر بايد هر 6 ساعت تزريق شود؟
6000
10000 ميلي گرم
0.6= x
1
محاسبه مقدار دوزاژ داروهاي درصدي
بعضي از فراورده هاي دارويي ( مانند ليدوكائين، كلسيم، منيزيم و...) به صورت درصد بيان مي شود.معمولا" اين قبيل داروها در بخش مراقبت هاي ويژه مورد استفاده قرار مي گيرند. براي محاسبه مقدار داروي مورد نياز از محلولهاي تزريقي مي توان به دو صورت عمل نمود.
روش اول: وقتي عنوان درصد براي يك دارو مطرح مي شود، بيانگر اين موضوع مي باشد كه در 100 ميلي ليتر محلول،x گرم از آن دارو موجود مي باشد.بعنوان مثال 2% يعني 2 گرم دارو در 100 ميلي ليتر محلول.
مثال: محلول ليدوكائين 2% بدين معني است كه در هر 100 ميلي ليتر آن 2 گرم ليدوكائين موجود مي باشد. در صورتي كه بخواهيم محاسبه كنيم كه در هر ميلي ليتر چند ميلي گرم ليدوكائين وجود دارد، از تناسب زير استفاده مي كنيم:
20= x
2000 ميلي گرم
1
100 ميلي ليتر
روش دوم: هرگاه محلول 1% يا 2% باشد مي توان با اضافه كردن يك صفر به عدد درصد مقدار آن را در 1 ميلي ليتر برحسب ميلي گرم به دست آورد. مثلا" هر ميلي ليتر از محلول 1% حاوي 10 ميلي گرم ، هر ميلي ليتر از محلول 2% حاوي 20 ميلي گرم و هر ميلي ليتر از محلول 20% حاوي 200 ميلي گرم دارو مي باشد.
1ml از محلول 2% 20 mg (اضافه كردن يك صفر به عدد 2)
مثال: براي يك بيمار مبتلا به تاكيكاردي بطني با وضعيت هموديناميك پايدار 60 ميلي گرم ليدوكائين به صورت داخل وريدي تجويز شده است.در صورتي كه ليدوكائين در دسترس به صورت ليدوكائين 2% باشد، چند ميلي ليتر ليدوكائين بايد به بيمار تزريق شود؟
3= x
1 ميلي ليتر
60
20 ميلي گرم
نكته: براي تعيين مقدار داروي مورد نياز در محلول هايي كه به صورت درصد مي باشند، حجم و شكل دارو (آمپول يا ويال) مهم نمي باشد. در مثال ليدوكائين ، 3 ميلي ليتر ليدوكائين(معادل 60 ميلي گرم از محلول 2%) را مي توان از آمپول هاي ليدوكائين 2% يا 1% (كه با مقدار 5 ميلي ليتري موجود مي باشد) يا ويال هاي 50 ميلي ليتري كه حاوي ليدوكائين 2% مي باشد، تهيه نمود.
محاسبه تنظيم قطرات سرم
محاسبات به دو شيوه روش فرمول و تجزيه – تحليل انجام مي گردد.
روش فرمول
اين روش مختص سرم ها و محلول هاي انفوزيوني است كه به صورت ليتر در ساعت و يا ميلي ليتر در ساعت تجويز مي شوند.
مقدار محلول × 15
=تعداد قطرات در دقيقه
زمان انفوزيون× 60
1.مقدار محلول بايد بر حسب ميلي ليتر باشد.
2. فاكتور قطره در ست سرم برابر با 15 مي باشد.
3. مدت زماني (برحسب ساعت) كه سرم بايد انفوزيون شود.
4. زمان كل بايد بر حسب دقيقه باشد بنابراين زمان كل انفوزيون (ساعت) در 60 ضرب مي شود.
مثال: در صورتي كه بخواهيد 1200 ميلي ليتر سرم را در مدت 6 ساعت انفوزيون نمائيد، تعداد قطرات را در دقيقه محاسبه كنيد؟
15 ×1200
=تعداد قطرات در دقيقه50 =
6×60
روش تجزيه و تحليل
بايد به اين نتيجه برسيد در 1 دقيقه چند ml از سرم به بيمار انفوزيون شود و در نهايت با دانستن اين مطلب كه هر 1 ml برابر با 15 قطره ست سرم مي باشد مي توانيد تعداد قطرات سرم را محاسبه كنيد.
مرحله 1 : چند ميلي ليتر از محلول سرم بايد در 1 دقيقه به بيمار انفوزيون شود ؟
3.33= x
1200
1
360
بنابراين چنانچه بخواهيم مقدار 1200 ميلي ليتر سرم را در مدت 6 ساعت انفوزيون نماييم، بايد در هر دقيقه مقدار 3.33 ميلي ليتر سرم را تزريق كنيم.
مرحله 2: تعداد قطرات در دقيقه را مشخص كنيد.
با توجه به اينكه در ست هاي معمولي هر يك ميلي ليتر حاوي 15 قطره مي باشد، با استفاده از تناسب زير مي توان تعيين نمود كه 3.33 ميلي ليتر از چند قطره تشكيل شده است.
50~ x
15
3.33
1
محاسبه تعداد قطرات ميكروست
بسياري از داروهاي داخل وريدي بايستي قبل از تزريق توسط محلولهاي وريدي (سرم) رقيق شوند. هدف از رقيق كردن داروها عبارت است از:
1. از بين بردن يا كاهش اثرات تحريكي ناشي از تزريق دارو
2. تنظيم سرعت تزريق
3. پيشگيري از بروز شوك سريع
داروهايي كه به صورت انفوزيون وريدي تزريق مي شوند را مي توان بر اساس واحدهاي مختلفي محاسبه نمود كه مهم ترين آنها عبارتند از:
1. ميلي ليتر در ساعت ml/hr
2. ليتر در ساعت L/hr
3. ميكرو گرم در دقيقه
4. ميلي گرم در دقيقه mg/min
5. ميكرو گرم به ازاء هر كيلو گرم وزن بدن در دقيقه
روش فرمول
فرمول زير مختص داروهايي مي باشد كه به صورت ميلي ليتر در ساعت يا ليتر در ساعت تجويز مي شوند.
مقدار محلول×60
=تعداد قطرات در دقيقه
زمان×60
1)مقدار محلول بايد بر حسب ميلي ليتر باشد.
2)فاكتور قطره در ميكروست برابر با 60 مي باشد.
3)مدت زماني (برحسب ساعت) كه سرم بيايد انفوزيون شود.
4)زمان كل بايد بر حسب دقيقه باشد بنابراين زمان كل انفوزيون (ساعت) در 60 ضرب مي شود.
مثال: براي بيمار مبتلا به پنوموني 2 گرم سفتازيديم در 100 ميلي ليتر سرم قندي 5% در مدت 30 دقيقه تجويز شده است. در
صورتي كه فاكتور قطره 60gtt/ml باشد، چند قطره در دقيقه بايد به بيمار انفوزيون شود؟
100×60
=تعداد قطرات در دقيقه 200=
0.5 ×60
تجزيه و تحليل
مثال فوق:
مرحله (1): در هر دقيقه چند ميلي ليتر از محلول ميكروست بايد به بيمار تزريق شود؟
100 ميلي ليتر ميكروست بايد در عرض 30 دقيقه انفوزيون شود، در اين قسمت بايد محاسبه كنيم كه در 1 دقيقه چه مقدار از محلول انفوزيون شود.
3.33= x
100
1
30
بنابراين بيمار براي اين كه 100 ميلي ليتر در مدت 30 دقيقه انفوزيون شود بايد مقدار 3.33 ميلي ليتر در 1 دقيقه انفوزيون شود.
مرحله (2): تعداد قطرات در دقيقه را مشخص كنيد.
هر 60 قطره ميكروست برابر با 1 ميلي ليتر است، چند قطره ميكروست برابر با 3.33 ميلي ليتر مي باشد؟
20~ x
60
3.33
1
روش فرمول
فرمول زير به داروهايي كه به صورت ميكرو گرم در دقيقه يا ميلي گرم در دقيقه به كار مي روند اختصاص دارد.
مقدار محلول× فاكتور قطره× دوز دارو
=تعداد قطرات در دقيقه
مقدار دارو در حلال
1)مقدار محلول بايد بر حسب ميلي ليتر باشد.
2)فاكتور قطره در ميكروست برابر با 60 مي باشد.
3)دوز داروي تجويز شده بايد بر حسب ميكرو گرم در دقيقه (مانند نيتروگليسرين) و يا ميلي گرم در دقيقه(مانند ليدوكائين) باشد.
4) واحد مقدار دارو در حلال بايد متناسب با واحد دوز داروي تجويز شده باشد.
مثال: براي يك بيمار مبتلا به فشارخون بالا، سرم نيترو گليسرين با دوز 5 ميكروگرم در دقيقه تجويز شده است.در صورتي كه يك آمپول نيترو گليسرين (حاوي 5 ميلي گرم ) را در 100 ميلي ليتر سرم قندي 5% رقيق كرده باشند، تعداد قطرات در دقيقه را محاسبه نماييد؟
100 × 60 × 5
= تعداد قطرات در دقيقه= 6
5000
تجزيه و تحليل
مثال فوق
مرحله(1): هر آمپول نيترو گليسرين حاوي 5 ميلي گرم دارو مي باشد. براي اين كه واحد آن با دوز داروي تجويز شده يكسان شود آن را در 1000 ضرب مي كنيم.
µg 5000=1000×mg 5
به عبارت ديگر هر آمپول حاوي 5 هزار ميكرو گرم مي باشد.
مرحله(2):چند ميلي ليتر از محلول ميكروست بايد در 1 دقيقه به بيمار انفوزيون شود؟
در صورتي كه يك آمپول نيترو گليسرين با سرم قندي 5% و با استفاده ازميكروست مخلوط گردد، در هر 100 ميلي ليتر از محلول به دست آمده 5 هزار ميكروگرم نيترو گليسرين موجود مي باشد. براي اين كه بتوانيم 5 ميكروگرم از اين محلول را در يك دقيقه تزريق نماييم، بايد بدانيم كه 5 ميكروگرم از چند ميلي ليتر تشكيل شده است. با استفاده از اين تناسب حجم مايعي كه براي تزريق 5 ميكروگرم نيترو گليسرين در مدت يك دقيقه بايد انفوزيون گردد، مشخص مي گردد.
µg5
5000 µg
0.1 = x
ml100
بنا براين براي تزريق 5 ميكروگرم نيتروگليسرين در هر دقيقه ، بايد 0.1 ميلي ليتر مايع در هر دقيقه انفوزيون شود.
مرحله (3) :تعداد قطرات در دقيقه را مشخص كنيد.
با توجه به اين كه حجم مايع (برحسب ميلي ليتر در دقيقه) مشخص گرديد، لازم است كه مقدار مايع را به تعداد قطره تبديل نماييم.براي اينكار از تناسب زير استفاده مي كنيم.
توجه: فاكتور قطره در ميكروست برابر 60 مي باشد بعبارت ديگر هر ميلي ليتر معادل 60 قطره است.
6= x
60
0.1
1
روش فرمول
فرمول زير به داروهايي كه به صورت ميكرو گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بيمار در هر دقيقه تجويز مي شوند اختصاص دارد. مهم ترين اين داروها دوبوتامين،دوپامين و نيتروپروسايد مي باشند.
وزن × مقدار محلول×60 × دوز دارو
=تعداد قطرات در دقيقه
مقدار دارو در حلال
1)وزن بيمار بر حسب كيلوگرم باشد.
2)مقدار محلول بايد بر حسب ميلي ليتر باشد.
2)فاكتور قطره در ميكروست برابر با 60 مي باشد.
3)دوز داروي تجويز شده بايد بر حسب ميكرو گرم به ازاي كيلوگرم وزن بيمار در دقيقه باشد.
4) مقدار دارو در حلال بايد برحسب ميكروگرم باشد.(زيرا دوز دارو برحسب ميكروگرم مي باشد).
مثال:براي يك بيمار مبتلا به افت فشارخون كه داراي 70 كيلوگرم وزن مي باشد، داروي دوپامين به مقدار µg/kg/min10 تجويز شده است. در صورتي كه يك آمپول دوپامين (معادل 200 ميلي گرم) را در 100 ميلي ليتر سرم قندي 5% رقيق كرده باشيم، چند قطره در دقيقه بايد به بيمار انفوزيون شود؟
70 × 100×60 × 10
=تعداد قطرات در دقيقه 21=
200000
در مخرج كسر 200 ميلي كرم مقدار دارو در هزار ضرب شده تا به ميكروگرم تبديل گردد.زيرا دوز داروي تجويز شده(در صورت
كسر) بر حسب ميكروگرم مي باشد.
تجزيه و تحليل
مثال فوق
مرحله(1): تبديل كردن واحد
هر آمپول دوپامين حاوي mg 200 دارو مي باشد. براي اين كه واحد آن با واحد دوز داروي تجويز شده يكسان شود، آن را در 1000 ضرب مي كنيم.
200000=1000 ×200
مرحله(2): تعيين مقدار داروي دريافتي در 1 دقيقه
با توجه به اينكه دوز دارو 10 ميكروگرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن در دقيقه تجويز شده است، در تمامي محاسبات دارويي اولين مرحله مشخص كردن مقدار داروي دريافتي در 1 دقيقه است.
ميكروگرم 700=70×10
مرحله(3):چند ميلي ليتر از محلول ميكروست بايد در 1 دقيقه به بيمار انفوزيون شود؟
0.35= x
100
700
200000
مرحله (4): تعداد قطرات در دقيقه را مشخص كنيد.
21= x
60
0.35
1
روش فرمول
فرمول زير به داروهايي كه به صورت واحد در ساعت يا ميلي گرم در ساعت تجويز مي گردند، اختصاص دارد.هپارين و
استرپتوكيناز داروهايي هستند كه بر حسب واحد در ساعت تجويز مي شوند و آميودارون بر حسب ميلي گرم در ساعت تجويز مي شود.
مقدار محلول×60 × دوز دارو
=تعداد قطرات در دقيقه
مقدار دارو در حلال×60
1)مقدار محلول بايد بر حسب ميلي ليتر باشد.
2)فاكتور قطره در ميكروست برابر با 60 مي باشد.
3)دوز داروي تجويز شده بايد بر حسب واحد در ساعت(مانند هپارين) و يا ميلي گرم در ساعت (مانند آميودارون) باشد.
4) مقدار دارو در حلال بايد بر حسب واحد(هپارين) و يا ميلي گرم(آميودارون)
5)براي تبديل ساعت به دقيقه آن را در 60 ضرب مي كنيم.
مثال : براي يك بيمار مبتلا به DVT انفوزيون هپارين به مقدار U/hr1000 تجويز شده است.در صورتي كه 10000 واحد هپارين را در 100 ميلي ليتر دكستروز5% رقيق كرده باشيم و فاكتور قطره gtt/ml 60 باشد. چند قطره در دقيقه بايد به بيمار انفوزيون شود؟
100 ×60 × 1000
=تعداد قطرات در دقيقه 10 =
10000×60
تجزيه و تحليل
مرحله(1):تبديل كردن واحد
با توجه به اين كه واحد داروي مورد استفاده با دوز داروي تجويز شده يكسان مي باشد، تبديل واحد ضرورت ندارد.
مرحله(2):تعيين مقدار داروي دريافتي در 1 دقيقه
طبق دستور بايد 1000 واحد هپارين در 1 ساعت انفوزيون شود، در اين قسمت بايد محاسبه شود كه در هر يك دقيقه چه مقدار دارو بايد انفوزيون شود.
16.66= x
1000
1
Min60
مرحله(3): چند ميلي ليتر از محلول ميكروست بايد در 1 دقيقه به بيمار انفوزيون شود؟
در 100 ميلي ليتر ميكروست، مقدار 10000 واحد هپارين وجود دارد، 16.66 هپارين در چند ميلي ليتر از محلول وجود دارد؟
0.16= x
100
16.66
10000
مرحله(4): تعداد قطرات در دقيقه را مشخص كنيد.
با توجه به اينكه حجم مايع(به ميلي ليتر) در دقيقه مشخص گرديدلازم است كه مقدار مايع را به تعداد قطره تبديل نماييم. براي اينكار از تناسب زير استفاده مي گردد:
10~ x
60
0.16
1
داروهاي اورژانسي
اپي نفرين Epinephrine) )
طبقه بندي فارماكولوژيك: آدرنرژيك
طبقه بندي درماني:گشاد كننده نايژه،تنگ كننده عروق، محرك قلبي، داروهاي كمكي در بيحسي موضعي، بندآورنده خونريزي
موارد مصرف: درمان آنافيلاكسي شديد يا آسم-گشاد كردن نايژه ،احياي ريتم قلب در ايست قلبي
موارد عدم مصرف : حساسيت به دارو يا ديگر تركيبات فرمولاسيون ،آريتمي هاي قلبي، گلوكوم با زاويه بسته
تداخلات دارويي : بتابلوكرها، لوودوپا، مهاركننده مونو امينو اكسيداز، مهاركننده آلفا آدرنرژيك
اشكال دارويي:
Injection:0.1mg/ml ,10ml
Injection: 1mg/ml ,2ml
انقباض عروقي ناشي از اپي نفرين با واسطه آلفا-آدرنرژيك، فشار دياستوليك آئورت و فشار خون رساني عروق كرونر را افزايش مي دهد كه تعيين كننده مهم در احياي موفق از ايست قلبي است.
در دوزهاي پاييت، ممكن است آثار بتا – آدرنرژيكي آن غالب باشد و منجر به كاهش مقاومت عروقي سيستوليك شود. در دوزهايي كه براي ايست قلبي استفاده مي شود، معمولا آثار منقبض كننده عروقي آلفا- آدرنرژيكي بارز است.
موارد احتياط
· كاتكول امين ها و بي كربنات سديم را همزمان از لوله يا كاتتر IV تجويز نكنيد، زيرا محلول هاي قليايي مانند بي كربنات، كاتكول امين ها را غير فعال مي سازد.
· در بيماران داراي ريتم ايجائ كننده خون رساني ، اپي نفرين موجب تاكي كاردي مي شود و ممكن است سبب ضربان نا بجاي بطني، تاكي آريتمي ها ، هيپرتانسيون و انقباض عروقي شود.
مقدار مصرف
0.5تا 1 میلی گرم (5-10 سی سی از محلول یک درده هزار واحد) در صورت نیاز هر3-5 دقيقه ا ميلي گرم تكرار شود. به دنبال هر
بار تزریق 20 سی سی مایع وریدي تزریق شود.
در اطفال mg/kg 0/01 – 0/03 (0.1 تا 0.3 میلی لیتر پر کیلوگرم ) از محلول یک در ده هزار واحد
آماده کردن محلول
محلول اپی نفرین با اضافه کردن mg1 اپی نفرین به ml250 نرمال سالین یا سرم دکستروز 5% به دست میآید ((g/ml 4).
دوز دارو
1- ایست قلبی
الف) دوزبلوس mg1 است که به صورت IV تزریق میگردد و در صورت نیاز میتوان هر 5-3 دقیقه تکرار کرد. بدنبال هر دوز اپی نفرین باید ml20 نرمال سالین به بیمار داده شود تا از انتقال دارو به قلب اطمینان حاصل شود.
ب) در احياء قلبي ريوي درصورتی که تجویز اپی نفرین از طریق IV مشکل باشد، میتوان این دارو را از طریق داخل تراشه یا داخل قلبی به بیمار داد.
ج) اپی نفرین را میتوان بعد از تجویز دوز بلوس بصورت انفوزیون مداوم با سرعت (g/min4-1 برای بیمار تجویز کرد.
2- واکنش آنافیلاکتیک شدید
الف) mg5/0- 1/0 بصورت زیر جلدی یا عضلانی به بیمار تزریق میشود. در صورت شوک آنافیلاکتیک شدید mg5/0- 1/0اپی نفرین را به طور آهسته به صورت IV تزریق کنید.
ب) در صورت نیاز بعد از تجویز دوز IV، انفوزیون را با سرعت (g/min4-1 ادامه دهید.
توصيه ها و اقدامات پرستاري
· بعد از تزريق زير جلدي يا عضلاني اپي نفرين ،ماساژ محل تزريق ممكن است جذب دارو را تسريع كند.
· براي جلوگيري از اشتباهات خطرناك ، بايد نوع محلول،غلضت، مقدار مصرف و راه مصرف اپي نفرين
· در صورت تغییر رنگ نباید مصرف شود.
· با کلیه سرمهاي تزریقی سازگار میباشد.
· با آمینوفیلین و سدیم بیکربنات ناسازگار میباشد.
· باقیمانده دارو نباید مصرف شود.
· از تجویز همزمان اپی نفرین با داروهاي قلیایی خودداري شود .
· بجز موارد ایست قلبی، در سایر موارد اپی نفرین را از طریق پمپ انفوزیون تجویز کنید.
· در ابتدا فشار خون و ضربان قلب بیمار را هر 5-2 دقیقه کنترل نمایید. پس از تثبیت فشار خون ،كنترل فشارخون هر 15 دقیقه انجام شود.
آتروپينAtropine Sulfate) )
طبقه بندي درماني: ضد آريتمي،مهار كننده عصب واگ
موارد مصرف: درمان اولیه در برادیکاردي علامت دار ( فشار خون پایین ، کاهش سطح هوشیاري ، سرد و مرطوب شدن انتهاها ، عرق سرد ، خاکستري شدن رنگ پوست و الیگوري ) و در بلوك گره AV( درجه يك)
آتروپین در برادیکاردي ها و ایست قلبی ناشی از تحریک واگ شدید ، بسیار موثر است اما در آسیستول ، VFو VT بدون نبض ناشی از ایسکمی طولانی مدت یا صدمات مکانیکی تاثیر ندارد .
آتروپین با کاهش ترشحات غدد مخاطی مجاري تنفس و اتساع آن ها ، در بهبود تهویه ریوي موثر است .
موارد عدم مصرف : تاكيكاردي،حساسيت به اتروپين،گلوكوم با زاويه بسته
تداخلات دارويي : آمانتادين،ساير داروهاي انتي كولينرژيك
سولفات آتروپين، يك داروي پاراسمپاتوليتيك است كه ضربان سازهاي سينوسي يا دهليزي را تسريع مي كند و سرعت AV را افزايش مي دهد.
موارد احتياط:دوزهاي پايين آتروپين (كمتر از mg 0.1) ممكن است به خاط اثر مركزي ان،برادي كاردي متقابل ايجااد كند در شرايط خاص (مانند مسموميت با ارگانو فسفره ها يا تماس با گازهاي سمي اعصاب) ممكن است دوزهاي بالاتري نسبت به آنچه توصيه شده، لازم باشد.
اشكال دارويي:
Injection:0.5 mg/ml ,1ml ,1mg/ml ,10ml ,10mg/ml ,2ml ,2.5 mg/ml ,0.8ml
Tablet:0.5 mg
مقدار مصرف
0.5 تا 1 ميلي گرم از راه وریدي و در صورت نیاز تکرار( تا ضربان قلب به 60 برسد ) هر 3-5 دقيقه تكرار شود. نباید بیش از سه
میلی گرم تزریق شود
کودکان: mg/kg 0.02 ودر صورت نیاز هر15دقیقه تکرار دوز،حداقل دوز در کودکان 0.1میلی گرم وحداکثر آن 1میلی گرم ودرنوجوانان 2میلی گرم می باشد.
توصيه ها و اقدامات پرستاري
· در صورت وجود اختلال قلبي بيمار را بايد از نظر بروز تاكيكاردي تحت نظر داشت.
· تزريق وريدي آتروپين ممكن است ابتدا موجب واكنش هاي متناقض براديكاردي شود كه معمولا طي 2 دقيقه رفع مي شود.
· مقدار مصرف مايعات و ميزان دفع در روز بايد پيگيري شود.
اثر آتروپين در سیستم هاي بدن :
-1 چشم : میدریاز
-2 برونش : اتساع و کاهش ترشحات برونش
-3 غدد مترشحه : کاهش کلیه ترشحات و اشک ، خشکی دهان ، تب ( به علت مهار تعریق )
-4 دستگاه ادراري : کاهش حرکات عضلات صاف و درنتیجه احتمال عارضه احتباس ادراري
-5 گوارش : کاهش ترشحات و حرکات عضلات صاف و در نتیجه احتمال عارضه یبوست
-6 قلب و عروق : تاکیکاردي و افزایش قدرت انقباضی قلب .
* آتروپین در محیط هاي گرم و در کودکان تب دار با احتیاط تجویز گرد
آدنوزين ( Adenosine)
موارد مصرف : درمان reentry SVT كه به تحريك واگ جواب نميدهد كه به صورت Stable VT و تاكيكاردي با QRSباريك
مقدار و طريقه مصرف : mg 6 به صورت تزريق سريع وريدي(IV PUSH) در عرض 1 تا 3 ثانيه و اگر موثر نبود 1 تا 2 دقيقه بعد 12 ميليگرم ديگر داده مي شود و در صورت عدم پاسخگوئي 12 ميلي گرم ديگر نيز داده شود .
آدنوزين موجب بلوك گذرا در مسير هدايتي گره دهليزي- بطني (AV) و چرخه ورودي مجددي كه گره AVرا درگير كرده است، قطع مي كند. به دليل نيمه عمر كوتاه ، اين دارو محدوده تجويز بي خطر وسيعي دارد.
آدنوزين تنها بايد به صورت IV يا IO داده شود و پس از آن بايد نرمال سالين به طور سريع تزريق شود تا رسيدن دارو را به گردش خون مركزي، تسريع نمايد.اگر آدنوزين به صورت IV داده مي شود، بايد در حدي كه ممكن است از رگ نزديك به قلب داده شود.
آميودارون ( Amiodarone Hcl)
طبقه بندي درماني: ضد آريتمي بطني و فوق بطني
موارد مصرف: اختلالات ريتم بطني و فوق بطني،آريتمي هاي فوق بطني
موارد عدم مصرف : نارسايي احتقاني قلب،بيماري هاي كبدي
تداخلات دارويي : كينيدين، ديسوپيراميد،داروهاي ضدافسردگي
اشكال دارويي:
Injection:50mg/ml,3ml
Tablet:200 mg
آميو دارون هدايت AV را كند ، دوره تحريك ناپذيري AVو فاصله QT را طولاني و هدايت بطني را آهسته مي كند. QRS را پهن
مي نمايد. قبل از تجويز آميودارون به كودكان بيمار كه داراي ريتم ايجاد كننده جريان خون هستند، مشاوره با افراد متخصص قويا˝ پيشنهاد مي شود.
موارد احتياط: فشارخون و الكتروكارديوگرام (ECG) را حين تجويز آميودارون پايش كنيد. اگر بيمار ريتم ايجاد كننده جريان خون دارد تا حدي كه وضعيت باليني بيمار اجازه مي دهد، سعي كنيد دارو را با سرعت كمتري(طي 20 تا 60 دقيقه) تجويز كنيد. اگر بيمار دچار فيبزيلاسيون بطني VF يا VT بدون نبض است، دارو را به سرعت تزريق كنيد. آميودارون از طريق خاصيت اتساع عروقي خود، موجب افت فشارخون مي شود و شدت آن به سرعت انفوزيون وابسته است. افت فشارخون با اشكال محلول در مايع آميودارون، كمتر ديده مي شود. اگر فاصله QT طولاني شد يا بلوك قلبي اتفاق افتاد، سرعت تزريق را كاهش دهيد، اگرQRS بيش از 50% از حد پايه خود پهن شد يا افت فشار خون رخ داد، تزريق را قطع كنيد. ساير عوارض احتمالي اميودارون عبارتند از برادي كاردي و تاكي كاردي بطني به شكل تورساد دو پوينت. آميودارون نبايد بدون مشاوره، همراه با داروهاي ديگري كه QT را طولاني مي كنند، مانند پروكائين آميد مصرف شود.
مقدارمصرف دوز اول: با دوز 300میلی گرم یاmg/min 15 در مدت 15-10دقیقه
دوز نگهدارنده :انفوزیون mg/kg/24h 20-10
ماکزیمم دوز :450میلی گرم
کتابهای دارویی معتبر دنیا تجویز آمیودارون را در کورکان زیر 18 سال توصیه نکرده اند.ولی در مواردی که درمان سریع آریتمی مدنظر است در شیرخواران وکودکان بزرگتر مزیت آمیودارون نسبت به لیدوکائین در VF مقاوم به درمان در محیط خارج از بیمارستان افرادی که آمیودارون دریافت کردند در مقایسه با گروه شاهد (که لیدوکائین دریافت کردند) شانس بقاء بیشتری پیدا کردندتا به بیمارستان انتقال یابند و تحت مداوا قرارگیرند ولی این دارو در مقایسه با لیدوکائین در میزان بقاء بیماران برای ترخیص هیچ فرقی یا امتیازی نداشت.
2 Amp + D5W 24 ml = 10 mg/ml
تزریق مستقیم وریدي را فقط در CPR میتوان انجام داد
دوز اوليه: 300 ميلي گرم وريدي، در صورت نياز هر 3-5 دقيقه، 150 ميلي گرم تا حداكثر دوز 2.2 gr/24 hrs
آماده كردن محلول
بهتر است فقط با دکستروز 5درصد رقیق شودو از نرمال سالین9/0 درصداستفاده نگردد(مگر در شرائط خاص) ، (نرمال سالین با
آمیودارون ناسازگاری دارد).رقیق شده دارو در دکستروز 5 % در دمای اتاق تا 5 روز ماندگاری دارد.با افزایش درجه حرارت محیط محلول تغییر رنگ پیدا میکند.در صورتیکه در ظروف PVC رقیق سازی دارو انجام گیرد طی دو ساعت بعد از آماده شدن ،10 درصد قدرت دارو کاهش می یابد.
1) 3 ml(150 mg) + D5W 100ml = 1.5 mg/ml
2) 18 ml (900 mg) + D5W500 ml = 1.8 mg/ml
3 ) 9 ml(450mg) + D5W 250 ml = 1.8 mg/ml
دوز دارو
1- مقدار mg150 از دارو را در طی 10 دقیقه انفوزیون نمایید (mg/min15)
(محلول را با اضافه کردن mg150 آمیودارون به ml100 سرم دکستروز 5 درصد آماده کنید. سرعت انفوزیون اولیه نباید بیشتر از mg/min30 باشد.)
2- دارو را با انفوزیون آهسته mg360 در طی 6 ساعت بعدی ادامه دهید (mg/min1).
(محلول را با اضافه کردن mg900آمیودارون به ml500 سرم دکستروز 5 درصد آماده کنید.)
3- دارو را با انفوزیون نگهدارنده mg540 در طی 18 ساعت باقیمانده ادامه دهید (mg/min5/0).
4- بعد از 24 ساعت اول: mg/min5/0 از دارو را به صورت انفوزیون ممتد ادامه دهید. چنانچه غلظت داخل وریدی دارو به بیشتر از mg/ml2 برسد، دارو را از طریق کاتتر ورید مرکزی تجویز نمایید.
5- در صورت وقوع غیرمنتظره فیبریلاسیون بطنی یا تاکیکاردی، یک دوز اضافه mg150 را در عرض 10 دقیقه انفوزیون کنید (mg150 در ml100 سرم دکستروز 5 درصد).
6- در زمان ایست قلبی ممکن است mg300 دارو به صورت تزریق داخل وریدی داده شود و در صورت نیاز 5-3 دقیقه بعد mg150 بصورت IV تکرار میشود تا حداکثر دوز کلی به g2/2 در 24 ساعت برسد.
توصيه ها و اقدامات پرستاري
· فشار خون و ضربات ريتم قلب از نظر بروز تغييرات قابل توجه بايد به طور مرتب پيگيري شود.
· علائم و نشانه هاي بروز پنومونيت ، مانند تنگي نفس بر اثر فعاليت ،سرفه خشك و درد سينه ناشي از پلورزي بايد پيگيري شود.
· با سرم NS ناسازگار است.
· در حالات غیر اورژانس باید از ست فیلتردار استفاده نمود.
· با اغلب داروها ناسازگار بوده، لذا نباید سه راهی آنژیوکت به آن متصل گردد.
· داروي حل شده تا 24 ساعت در دماي اتاق و به مدت 2 ساعت در بطري هاي پلاستیکی سرم هاي تزریقی پایدار است.
استرپتوكيناز (Streptokinase)
طبقه بندي درماني: آنزيم ترومبوليتي
موارد مصرف: باز كردن كانول هاي مسدود شده شرياني ريوي
مواردعدم مصرف : خونريزي داخلي فعال، بيماري ريوي مزمن ، آمبولي مغزي اخير
تداخلات دارويي : ضد انعقادها، داروهايي مانند آسپيرين، دي پيريدامول
اشكال دارويي: Injection, powder:750000 IU
Injection, powder,Lyophilized: 250000IU
روش تجويزي : وريدي
توصيه ها و اقدامات پرستاري
· از خونگيري شرياني و وريدي ، كنترل درجه حرارت از طريق ركتوم اجتناب ورزيد.
· به محض اينكه تشخيص لخته مسجل شد استفاده از دارو شروع شود نبايد اجازه داد با گذشت 1 هفته لخته قديمي گردد.
· طي دوره درمان لازم است بيمار استراحت مطلق باشد.
· محل آنژيوكت را 30 ثانيه فشار دهيد تا از هموستاز اطمينان حاصل نماييد در صورت لزوم پانسمان فشاري به كار بريد.
شكل و نحوه آماده كردن استرپتو كيناز
اين دارو به صورت ويال و پودر خشك مي باشد كه هر ويال حاوي 750000 واحد ماده موثر مي باشد.
هر كدام از ويال ها را با 3 الي 5 سي سي آب مقطر حل كرده سپس در 100 سي سي ميكروست حاوي N/S يا D/W 5 % رقيق مي نماييم . در ترومبوليتيك تراپي در بيمار مبتلا به MI حاد معمولا از 2 ويال كه مجموعا حاوي 1500000 واحد ماده موثر مي باشد استفاده مي كنيم .
نكته پرستاري
· در حل كردن اين از هم زدن شديد ويال جهت حل شدن زودتر و سريعتر جلوگيري شود . اگر ويال بدون حركت در يك نقطه ثابت قرار بگيرد در عرض 30 ثانيه دارو كاملا حل مي شود از سوزن درشت استفاده شود .
نكات قبل از شروع تزريق
· بيمار دو رگ مناسب و باز داشته باشد .
· گروه خون و كراس مچ و PTT كنترل شود .
· دو ECG به فاصله نيم ساعت كه مويد MI باشد اخذ گردد .
· قبل از تزريق داروي TNG شروع شده باشد ، به افزايش فشار خون ، درد قفسه سينه و تعداد ضربان قلب توجه شود ، در صورت افزايش ضربان قلب بالاي 110 دوز دارو كم شود .
بي كربنات سديم ) bicarbonate sodium)
اشكال دارويي
8.4% , 7.5%
موارد مصرف : در احياء طولاني شده – مسموميت با ضدافسردگيهاي سه حلقه اي TCA – اسيدوز سلولي آشكار و هيپركالمي.
اين دارو به علت عوارض جانبي زياد در مراحل اوليه احياء جايي ندارد .
تجويز روتين بي كربنات سديم در ايست قلبي توصيه نمي شود. سديم مي تواند براي درمان بعضي از توكسيدرم ها يا در شرايط خاص احيا مانند ايست قلبي ناشي از هيپركالمي استفاده شود.
موارد احتياط
طي ايست قلبي يا شوك شديد، ممكن است آناليز گاز خون شرياني، نتواند به طور دقيق اسيدوز بافتي يا وريدي را نشان دهد.
ممكن است تجويز بيش از حد بي كربنات سديم ميزان تحويل اكسيژن به بافت ها را مختل كند و سبب هيپوكالمي، هيپوكلسمي، هيپرناترمي و هيپراسمولاليته شود و استانه VF را كاهش دهد و عملكرد قلبي را مختل سازد.
مقدار مصرف: meq/kg 1 و دوز تکراربراساس ABG
پس از انجام ABGبرای میزان بیکربنات از روش زیر استفاده نمایید:
0.3×اختلاف HCO3از24×وزن :پس از محاسبه نصف دوز محاسبه شده تزریق گردد.
از تزریق بی رویه وزود هنگام بیکربنات در CPRپرهیز نمایید.
ویال بیکربنات آماده تزریق 8.4% بوده است و 50mEq /50 ml دارو دارد
تزريق وريدي
هنگام احیاء قلبی – ریوي نیازي به رقیق کردن نمیباشد.
دوز و سرعت تزریق: 1 meq/kg طي 1-3 دقيقه
انفوزيون وريدي
براي انفوزيون وريدي دوز مورد نظر را به N.S يا 500. ml D5W اضافه کنید.
دوز و سرعت تزریق: 2-5 meq/kg طي 4-8 ساعت
نبايد بيش از 5 meq/hr تزریق نمود.
توجهات پرستاري
· در صورت نشت دارو به بافت زیر جلدي نکروز شدید بافتی ایجاد میگردد.
· با سرمهاي D5W، N.S، D.S، 0.45%، Saline و همچنین با KCl سازگاراست.
· باقيمانده دارو نبايد مصرف گردد.
پروكائين آميد
پروكائين آميد دوره تحريك ناپذيري دهليز و بطن ها را طولاني مي كند و سرعت هدايت را كاهش مي دهد.
موارد احتياط
اطلاعات باليني اندكي در مورد استفاده از پروكائين آميد در شيرخواران و كودكان وجود دارد. پروكائين آميد را در حال پايش ECG و فشارخون، بسيار آهسته (طي 30 تا 60 دقيقه) تزريق كنيد. در صورت طولاني شدن فاصله QT يا بلوك قلبي، سرعت انفوزيون را كاهش دهيد. اگر QRS تا بيش از 50% اندازه پايه كاهش دهيد.
پروپرانولول ( ايندرال) ) (Propranolol Hcl
طبقه بندي درماني:كاهنده فشار خون،ضد آنژين صدري،ضد آريتمي
موارد مصرف: افزايش فشار خون،آريتمي،
مواردعدم مصرف : حساسيت به دارو يا بتا بلوكرهاي ديگر، نارسايي قلبي جبران نشده،بلوك قلبي درجه 2
تداخلات دارويي : سايمتيدين،داروهاي كاهنده فشارخون،آتروپين
عوارض جانبي: اغتشاش شعور، خستگی، خواب آلودگی، برادیکاردي و سرگیجه
شكل دارويي:
Injection:1mg/ml
Tablet:10,20,40 mg
تزريق وريدي
مي توان به شكل رقیق نشده مصرف نمود
1mg/ml + 9ml N.S = 10ml
سرعت تزریق: حداكثر 1mg/min
دوز بالغین: 0.5-3 mg هر 4 ساعت
دوز کودکان : 10– 20mcg/kg/min در مدت 10 دقیقه
انفوزيون وريدي
1mg/ml + 50ml D5W يا N.S = 20 mcg /ml
سرعت انفوزیون: طي 10 تا 15 دقيقه
توصيه ها و اقدامات پرستاري
· پروپرانولول هرگز نبايد به عنوان يك داروي كمكي در درمان فئوكروموسيتوما مصرف شود،مگر آنكه بيماران از قبل با داروهاي مسدود كننده گيرنده آلفا آدرنرژيك درمان شود.
· محلول تهیه شده تا 24 ساعت در دماي اتاق پایدار بوده و با کلیه سرم ها سازگار است.
دوبوتامين (Dobutamine)
طبقه بندي درماني: اينوتروپيك
موارد مصرف: افزايش برون ده قلبي
موارد عدم مصرف : سابقه هيپرتانسيون، حاملگي، شيردهي
تداخلات دارويي : برتيليوم
اشكال دارويي:
Injection ,solution:12.5mg/ml ,20ml
Injection Powder,Lyophilized: 250mg
تنظیم قطرات دوبوتامین در ميكروست :
براي تنظیم قطرات سرم دوبوتامین از این فرمول استفاده می شود
آمپول دوبوتامین به صورت 250 میلی گرم در بازار دارویی موجود می باشد ، هنگام آماده کردن با سرم دکستروز %5رقیق و طبق فرمول زیر از طریق میکروست انفوزیون می شود.
مقدار محلول× دوز دارو ×وزن بيمار ×60
مقدار دارو در حلال
توجه:
· وزن بيمار بايد بر حسب كيلوگرم باشد.
· مقدار محلول بايد بر حسب ميلي ليتر باشد.
· فاكتور قطره در ميكروست برابر با 60 مي باشد.
· مقدار داروي تجويز شده(دوز دارو) بايد بر حسب ميكروگرم به ازاي كيلوگرم وزن بيمار در دقيقه باشد.
· مقدار دارو در حلال بايد بر حسب ميكروگرم باشد.
مقدار داروی تجویز شده
g/kg/min𝛍
سرعت انفوزیون (gtt/min )
40kg
45kg
5okg
55kg
60 kg
65kg
70 kg
75 kg
1
1gtt
1gtt
1gtt
1gtt
1gtt
2gtt
2gtt
2gtt
3
3gtt
3gtt
4gtt
4gtt
4gtt
5gtt
5gtt
5gtt
5
5gtt
5gtt
6gtt
7gtt
7gtt
8gtt
8gtt
9gtt
10
10gtt
11gtt
12gtt
13gtt
14gtt
15gtt
16gtt
18gtt
15
14gtt
16gtt
18gtt
20gtt
21gtt
23gtt
25gtt
28gtt
20
19gtt
21gtt
24gtt
26gtt
28gtt
31gtt
33gtt
36gtt
25
24gtt
27gtt
30gtt
33gtt
36gtt
39gtt
42gtt
45gtt
30
29gtt
32gtt
36gtt
39gtt
43gtt
46gtt
50gtt
53gtt
محلول رقیق شده طی 24 ساعت استفاده شود. محلول باید شفاف و بدون رنگ باشد.ممکن است دارو بعد از رقیق سازی صورتی شود که این تغییر رنگ با طول مدت رقیق سازی ارتباط دارد و نتیجه اکسیداسیون مختصر داروست و تاثیر بالقوه ای در قدرت دارو ندارد. ظروف PVC تاثیری در کاهش قدرت دارو ندارند.
دوز دارو
دوز معمولی (g/kg/min 10-5/2 است. بندرت ممکن است تا (g/kg/min40 داده شود. سرعت انفوزیون تا رسیدن به پاسخ مطلوب به تدریج افزایش مییابد. (دوز دارو در فواصل ، 20-15 دقیقه هر بار (g/kg/min 2 افزایش داده میشود). اثر دارو معمولاً در 2 دقیقه شروع میشود و حداکثر تأثیر آن معمولاً ده دقیقه بعد از شروع دارو میباشد.
توصيه ها و اقدامات پرستاري
هر يك از موارد زير را گزارش دهيد:
· سردرد، بي حسي در انتهاها، تنگي نفس، درد قفسه سينه ، درد محل تزريق.
· در صورت هيپوولمي لازم است ابتدا با تجويز گليكوزيدهاي قلبي مشكل برطرف گردد سپس دبوتامين شروع شود.
· وجود حساسيت به سولفيت ها بايد بررسي گردند زيرا كشنده مي باشند
· نشت عروقی یا ایسکمی محیطی ناشی از دوبوتامین میتواند منجربه پوسته پوسته شدن و نکروز بافت های محیطی گردد. آنتی دوت: در محل نکروز یا پوسته پوسته شدن باید توسط یک سوزن باریک زیر جلدی، ml10 محلول حاوی mg5 فنتولامین تزریق شود. آنتی دوت باید توسط پزشک تجویز شود.
دوپامين Dopamine))
طبقه بندي درماني: اينوتروپيك قلبي، تنگ كننده عروق
موارد مصرف: درمان كمكي در شوك براي افزايش برون ده قلبي، درمان كوتاه مدت نارسايي مزمن، مقاوم و شديد قلبي
موارد عدم مصرف : فيبريلاسيون بطني، تاكي آريتمي، انسداد عروق
تداخلات دارويي : آلكالوئيد ارگو، فني توئين، گوانتيدين
شكل دارويي:
Injection: 40mg/ml ,5ml
تنظیم قطرات دوپامین در ميكروست :
آمپول دوپامین بصورت 200mg موجود است. دارو را با سرم D/W5% رقیق و طبق فرمول زیر از طریق میکروست انفوزیون شود.
مقدار محلول× دوز دارو ×وزن بيمار ×60
مقدار دارو در حلال
توجه:
· وزن بيمار بايد بر حسب كيلوگرم باشد.
· مقدار محلول بايد بر حسب ميلي ليتر باشد.
· فاكتور قطره در ميكروست برابر با 60 مي باشد.
· مقدار داروي تجويز شده(دوز دارو) بايد بر حسب ميكروگرم به ازاي كيلوگرم وزن بيمار در دقيقه باشد.
· مقدار دارو در حلال بايد بر حسب ميكروگرم باشد.
در صورتی که 200 میلی گرم دوپامین در 100میلی لیتر سرم دکستروز 5% یا نرمال سالین ریخته شود ، سرعت انفوزیون بر حسب میلی لیتر در ساعت مطابق جداول زیر می باشد :
مقدار داروی تجویز شده
g/kg/min𝛍
سرعت انفوزیون (gtt/min )
40kg
45kg
5okg
55kg
60 kg
65kg
70 kg
75 kg
1
1gtt
1gtt
1gtt
1gtt
2gtt
2gtt
2gtt
2gtt
3
4gtt
4gtt
5gtt
5gtt
5gtt
6gtt
6gtt
7gtt
5
6gtt
7gtt
8gtt
8gtt
9gtt
10gtt
11gtt
11gtt
10
12gtt
13gtt
15gtt
16gtt
18gtt
20gtt
21gtt
22gtt
15
18gtt
20gtt
22gtt
25gtt
27gtt
30gtt
31gtt
34gtt
20
24gtt
27gtt
30gtt
33gtt
36gtt
39gtt
42gtt
45gtt
25
30gtt
34gtt
39gtt
42gtt
45gtt
49gtt
53gtt
57gtt
30
40gtt
41gtt
45gtt
50gtt
54gtt
59gtt
64gtt
68gtt
توصيه ها و اقدامات پرستاري
· پارستزي و سردي انتهاها را مد نظر داشته باشيد ممكن است به دليل كاهش جريان خون محيطي باشد.
· اين دارو نبايد از رگ خارج شود.
· قبل از قطع دارو لازم است دوزاژ كاهش يابد.
· دليل استفاده از اين دارو افزايش ميزان فشار و افزايش ميزان ادرار است.
· دوپامین را نباید همراه با محلول بی کربنات سدیم و یا سایر محلول هاي قلیایی به طور هم زمان تزریق کرد، زیرا در PH قلیایی ،دارو به آرامی غیر فعال می شود.
· قبل از تجویز دارو وزن بیمار را کنترل کنیدو برای تجویز دوپامین از جدول محاسبه میزان انفوزیون این دارو استفاده کنیدوآن را از طریق پمپ انفوزیون تجویز نمایید.قبل از شروع درمان با دوپامین ،هیپوولمی اصلاح گردد.ترجیحا برای انفوزیون داخل وریدی از ورید بزرگ (مانند: ورید حفره کوبیتال) استفاده شود.
· در بیمارانی که دوپامین را برای درمان هیپوتانسیون دریافت میکنند، در حالی که دوز دوپامین بتدریج افزایش مییابد، فشارخون باید به همراه هر افزایش دوز دارو ،کنترل شود. بعد از دستیابی به نتایج مطلوب، فشارخون را حداقل هر یک ساعت کنترل نمایید.
· جهت کنترل ایسکمی محيطي ناشي از نشت دارو، هرگونه تغییر در رنگ پوست یا دمای اندام ها را به دقت مورد توجه قرار دهید. تغییرات ضربان قلب، برون ده ادراری و علایم برطرف شدن کنفوزیون را به دقت ثبت کنید تا مشخص شود که آیا دارو تأثیر داشته است یا خیر.
دیگوکسین (Digoxin)
دیگوکسین در درماننارسایی قلب و آریتمی فوق بطنی (به ویژه فیبریلاسیون دهلیزی) مصرف میشود.
مکانیسم اثر : دیگوکسین نیروی انقباضیقلب را افزایش داده و هدایت الکتریکی آن راکاهش میدهد.
فارماکوکینتیک :فراهمی زیستی قرصدیگوکسین 80 ـ 60 درصد، الگزیر ومحلول تزریقی آن 85 ـ 70 درصد است.پیوند دیگوکسین به پروتئین کم میباشد(25 ـ 20 درصد). متابولیسم این دارو بهمیزان کم در کبد صورت میگیرد .اثر دارو راه تزریقی پس از 30 ـ 5 دقیقه شروع میشود. زمان لازم برای رسیدن به اوج اثر از راه تزریقی 4 ـ 1 ساعت است. طول اثر دارو ازراه تزریقی و خوراکی 6 روز است. دفعدیگوکسین کلیویاست.
شكل دارويي
Injection:0.5mg/2ml
تزريق وريدي
نیازي به رقیق کردن نمیباشد ولی در صورت نیاز میتوان با D5w يا N.S 4ml رقیق نمود
سرعت تزریق : طی حداقل 5 دقیقه تزریق کنید.
دور متداول بالغین: 10-15 mcg/kgحداکثر 2 ميلي گرم در دوزهاي منقسم
2-10 سال: 40-60 mcg/kg
انفوزيون وريدي
غیر قابل تزریق بصورت انفوزیون وریدي
موارد منع مصرف
این دارو در بلوک کامل و متناوب قلب، بلوک درجه دوم دهلیزی بطنی، آریتمی فوق بطنی ناشی از سندرم w-p-w، کاردیومیوپاتی انسدادیهیپرتروفیک (مگر در موارد فیبریلاسیوندهلیزی همراه با نارسایی قلب که باید با احتیاط مصرف شود) و وجود علائممسمومیت ناشی از مصرف قبلی هر یک ازفرآوردههای حاوی این دارو، نبایدمصرف شود. درنبضکمتر از 60 ضربه در دقیقه و VF و VT نبايد مصرف شود.
عوارض جانبی احتمالی
بیاشتهایی، تهوع، استفراغ، اسهال ، درد شکم اغلب با مصرف مقادیرزیاد دارو مشاهده است. اختلالات بینایی، سردرد ، کسالت،
خوابآلودگی، اغتشاش فکر، توهم، هذیان، آریتمی و بلوک قلبی بامصرف این دارو گزارش شده است. توجهات پرستاري
مقدار مصرف دیگوکسین باید براساس نیاز هر بیمار تعیین گردد. این مقدارباید بر اساس وزن بدن بدون چربیمحاسبه شود، زیرا این دارو در بافتچربی وارد نمیشود.
· تزریق وریدی دارو بر تزریق عضلانیآن ارجحیت دارد. تزریق وریدی باید طیحداقل 5 دقیقه صورت گیرد. تزریقعضلانی تنها در صورتی که امکان مصرفدارو از راه خوراکی یا وریدی وجودنداشته باشد، انجام میشود.
· در صورت تغییر شکل تزریقی به شکلخوراکی دارو، تنظیم مقدار مصرف ممکناست ضروری باشد.
سولفات منيزيم Magnesium Sulfate) )
طبقه بندي درماني: ضد تشنج
موارد مصرف: درمان حملات تشنجي ناشي از كمي خون منيزيم خون،آريتمي هاي تهديد كننده،كاهش خطر مرگ پس از MI
موارد عدم مصرف : صدمات قلبي،آسيب ميوكارد،نارسايي شديد كليوي،بيماري آديسون
تداخلات دارويي : داروهاي ضد اضطراب،داوهاي آنتي سايكوتيك،باربيتوراتها
اشكال دارويي:
Injection: 10%,20% , 50%
منيزيوم براي درمان هيپومنيزيومي مستند يا براي دوپوينت (VT چند شكلي همراه با فاصله QT طولاني)انديكاسيون دارد. شواهد اندكي براي توصيه به يا عليه تجويز روتين منيزيوم هنگام ايست قلبي وجود دارد.
موارد احتياط
منيزيوم اتساع عروقي ايجاد مي كند و در صورت تزريق سريع، ممكن است سبب افت فشار خون مي شود.
پروتكل سولفات منيزيم
1)ابتدا g2 از آن به صورت stat در عرض 5-10 دقيقه بصورت زيرانفوزيون مي شود:
5-10min2g+100cc NS
سولفات منيزيم 20% 10cc=2g
سولفات منيزيم 50% 4cc=2g
2) سپس16gr آن بصورت 24 ساعته گذاشته مي شود.
24h16g+450cc NS
سولفات منيزيم 20% 80cc=16g
سولفات منيزيم 50% 32cc=16g
3) محلولهاي 10 % را میتوان به شکل رقیق نشده مصرف کرد.
سرعت تزریق از محلول 10% 1.5 ml/min = 150mg/min
عوارض جانبي: بلوك کامل قلب ، کلاپس عروقی ، فلج تنفسی ، هیپوتانسیون، تعریق
توصيه ها و اقدامات پرستاري
· تزريق وريدي دارو بايد به صورت آهسته انجام شود تا از ايست قلبي يا تنفسي جلوگيري گردد.
· در صورت لزوم دارو با پمپ انفوزيون مصرف شود.
· در صورت تكرار مصرف دارو، رفلكس حركتي زانو بايد قبل از هر بار مصرف آزموده شود.در صورت فقدان اين رفلكس مصرف منيزيم بايد قطع شود.
· تعداد تنفس قبل از هر نوبت مصرف دارو بايد 16 بار در دقيقه يا بيشتر باشد.املاح كلسيم بايد براي تزريق وريدي در دسترس باشد.
· فقط با سرمهاي D5W و N.S % 0.9 سازگاراست.
· فشار خون و نبض هر 15 دقیقه باید کنترل شود.
· اگر برون ده ادرار طی 4 ساعت پس از هر دوز کمتر از 100 ml باشد عمدتاٌ درمان ادامه نمی یابد.
کلرور پتاسیم ( POTASSIUM CHLORIDE)
موارد مصرف: این دارو در درمان کمی پتاسیم خون همراه یا بدون آلکالوز متابولیک، در مسمومیت مزمن با دیگوکسین و در بیماران مبتلا به فلج دورهای همراه کمی پتاسیم خون مصرف میشود. مکملهای پتاسیم بمنظور پیشگیری از بروز کمی پتاسیم خون دربیمارانی که کاهش پتاسیم خون در آنان مخاطره آمیز است، و همچنین در بیماران مبتلا به سیروز کبدی همراه آسیت، زیادی آلدوسترون همراه کار طبیعی کلیه، اسهال، استفراغ طولانی و نفروپاتی تخلیه کننده پتاسیم و در کودکان تحت درمان طولانی مدت با آدرنوکورتیکوئیدها مصرف میشود.اشکال دارویی
For Infusion: 1mEq / 10ml, 2mEq /10,50ml
Tablet: 500-600 mg
فارماکوکینتیک
دفع املاح پتاسیم از کلیه(90 درصد) و مدفوع (10 درصد) میباشد.
هشدارها
1 ـ این دارو در موارد زیر باید با احتیاط مصرف شود: اسهال طولانی یا شدید، اختلال در عملکرد مری، طولانی بودن زمان تخلیهمعده،انسداد روده ، فلج دورهای، انسداد شدید یا کامل قلب و زیادی پتاسیم خون یا حالاتی که منجر به زیادی پتاسیم خون میشود.
2 ـ در بیماران سالخورده خطر بروز زیادی پتاسیم خون به علت تغییر درتوانایی کلیه این بیماران در دفع پتاسیم وجود دارد.
3 ـ مصرف این دارو برای تصحیح کمی پتاسیم خون باید با احتیاط صورت گیرد تا از زیادی پتاسیم خون همراه با آریتمی قلبی اجتناب شود.
4 ـ غلظتهای پلاسمائی بیش ازmEq/L 5/5 بعلت احتمال بروز آریتمی خطرناک است.
5 ـ پیگیری دقیق وضعیت بیمار، بررسیالکتروکاردیوگرام و اندازه گیری غلظت پتاسیم ممکن است ضروری باشد.
6 ـ در صورت بروز اختلال در عملکرد کلیه(کم ادراری یا افزایش کراتینین سرم)،انفوزیون کلرور پتاسیم باید فورا قطع شود.
عوارض
ضربان نا منظم یا آهسته قلب، بیحسی یا گزگز دردستها، پا یا لب، اشکال در تنفس، اضطراب،خستگی یا ضعف، ضعف یا احساس سنگینی در پاها با مصرف این دارو گزارش شده است
كلسيم گلوكونات ( Calcium Gluconate )
موارد مصرف: تتانی نوزادان، هیپوپاراتیروئیدیسم، کمبود ویتامینD ، آلکالوز، هیپرکالمی، آنتی دوت سولفات منیزیم، تسکین کرامپهاي عضلانی ناشی از نیش و گزش حشرات
اشکال دارویی 1000mg/10ml
تزريق وريدي
نیازي به رقیق کردن نمیباشد.
سرعت تزریق: 50-100 mg/min
دوز بالغین: 1000mg
دوز کودکان: 60-100mg/kg
انفوزيون متناوب 1000mg + 50ml D5W = 20 mg/ml
سرعت تزریق: طي 30 تا 60 دقيقه
انفوزيوم مداوم D5W = 1 mg/ml يا 1000mg + 1000ml N.S
سرعت تزریق: طي 12 تا 24 ساعت
نكات پرستاري
· فشار خون و ریتم بیمار را کنترل کنید.
· اگر بیمار احساس ناراحتی بنماید، تزریق را آهسته یا متوقف کنید.
· با بیکربنات و فسفاتها ناسازگار میباشد و در VF و مسمومیت با دیگوکسین منع مصرف دارد.
· عوارض جانبی شایع: احساس سوزش، طعم گچی، هیپوتانسیون، برادیکاردي
· در کودکان از تجویر کلسیم به وریدهاي سر خودداري کنید.
كلسيم كلرايد (Calcium chloride)
موارد مصرف : در مسموميت با CCB (داروهاي مسدود كننده كانال كلسيم) - هيپوكلسمي – هيپركالمي
مقدار و طريقه مصرف: mg/kg 16-8 از محلول %10 آن تزريق ميشود .
تجويز كلسيم در ايست قلبي – تنفسي كودكان بدون شواهد هيپوكلسمي با استفاده بيش از حد از بلوك كننده هاي كانال كلسيمي،هيپرمنيزيومي يا هيپر كالمي توصيه نمي شود. تجويز روتين كلسيم در ايست قلبي، سودي ندارد و ممكن است مضر هم باشد.
اگر دادن كلسيم در طول ايست قلبي انديكاسيون داشته باشد، مي توان كلريد كلسيم را مدنظر قرار داد. در كودكاني كه به شدت بدحال هستند، كلريد كلسيم ترجيح داده مي شود، زيرا طي درمان هيپوكلسمي سبب افزايش بيشتري در كلسيم يونيزه مي شود. در شرايط بدون ايست قلبي، اگر فقط دسترسي وريدي محيطي برقرار است، گلوكونات كلسيم توصيه مي شود، زيرا اسمولاليته كمتري نسبت به كلريد كلسيم دارد و بنابراين كمتر سبب آزار وريدي مي شود.
موارد احتیاط
1- در صورتی که قلب ضربان داشته باشد، تجویز سریع کلسیم می تواند ریت قلب را آهسته کند.
2- کلسیم باید در بیمارانی که دیژیتال مصرف می کنند با احتیاط داده شود. زیرا موجب افزایش تحریک
پذیري بطن ها شده ، ممکن است منجر به مسمومیت دیژیتال گردد.
3- در حضور بیکربنات سدیم، تجویز کلسیم منجر به تشکیل نمک هایی نظیر کربنات کلسیم شده و ایجاد
رسوب میشود. لذا این دو دارو را نباید با هم تجویز کرد.
4- کلسیم ممکن است منجر به اسپاسم عروق کرونر و عروق مغزي گردد.
ليدوكائين ( Lidocaine)
اشكال دارويي 1% , 2%
موارد مصرف : درمان VF و VT بدون نبض – درمان VT ضربان دار و انواع SVT- ضد آريتمي-بي حس كننده موضعي
ليدوكائين اتوماتيسيته را كاهش مي دهد و اريتمي هاي بطني را سركوب مي كند، اما در بيماران بزرگسال دچار VF مقاوم به شوك و اپي نفرين ، به اندازه اميودارون ، در بهبود RCOS يا بقا تا زمان بستري در بيمارستان موثر نيست. نشان داده نشده است كه هيچ كدام از ليدوكائين يا آميودارون بقا را تا زمان ترخيص از بيمارستان بهبود بخشند.
موارد احتياط
مسموميت با ليدوكائين، شامل سركوب ميوكارد و ميزان جريان خون، خواب آلودگي، عدم درك زمان و مكان، انقباض عضلاني و تشنج است كه به ويژه در بيماران با برون ده پايين قلبي و مبتلا به نارسايي كبدي يا كليوي ديده مي شود.
مقدار مصرف
1تا1.5میلی گرم بر کیلوگرم به صورت یکجا واز طریق وریدی با سرعت 20تا25 میلی گرم در دقیقه تجویز شود و در صورتی که
بعد از 5تا10دقیقه اثری دیده نشد می توان طی یک ساعت یک یا دوبار دیگر همین دوز را تکرار کرد حداکثر دوز دارو 3میلی گرم
بر کیلوگرم است.
کودکان: mg/kg1درابتدا به صورت یکجا ودر صورت لزوم هر 5تا10دقیقه آن را تکرار کرد حداکثر دوز دارو 3میلی گرم بر کیلوگرم است.
آمپول هاي لیدوکائین به صورت 1% و 2% موجود می باشد که در هر سی سی از لیدوکائین 2 درصد، 20 میلیگرم و در هر سی سی از لیدوکائین 1 درصد 10 ، میلی گرم ماده موثره وجود دارد . با توجه به این که در هر سی سی از آمپول لیدوکائین 2 درصد ، 20 میلی گرم لیدوکائین وجود دارد، براي تزریق لیدوکائین به صورت دوز بلوس از این فرمول استفاده میشود:
لیدوکائین ٢ درصد:
لیدوکائین دستور داده شده بر حسب میلی گرم = حجم دارو بر حسب سی سی
20
با توجه به اینکه در هر سی سی از آمپول لیدوکائین 1 درصد 10 میلی گرم لیدوکائین وجود دارد براي تزریق لیدوکائین به صورت دوز بلوس از این فرمول استفاده کرد.
لیدوکائین 1 درصد:
لیدوکائین دستور داده شده بر حسب میلی گرم = حجم دارو بر حسب سی سی
10
نحوه درست کردن سرم لیدوکائین :
- میکروست را به سرم دکستروز 5% وصل و هواگیري کنید.
80 - سی سی سرم دکستروز 5% داخل میکروست بریزید.
4 -عدد آمپول لیدوکائین 2 درصد کشیده و داخل میکروست بریزید به طوري که حجم کل به 100 سی سی برسد.
- با توجه به اینکه در هر سی سی از لیدوکائین 20 درصد 20 میلی گرم ماده موثره لیدوکائین وجود دارد . پس در 20 سی سی لیدوکائین 400 میلی گرم ماده موثره وجو دارد . پس در هر سی سی از میکروست 4 میلی گرم ماده موثر لیدوکائین وجود دارد . با توجه به اینکه در هر سی سی میکروست 60 قطره می باشد ، تعداد قطرات دستور داده شده را می توان محاسبه کرد.
4 mg
3 mg
2 mg
1mg
Lidocaine Drip
30
23
15
8
تعداد قطره میکروست در دقیقه
عوارض جانبي
اشکال در تنقس یا بلع، تضعیف تنفس، عوارض نوروتوکسیک
توجهات پرستاري
· فقط با سرم D/W سازگار مي باشد.
· انفوزیون دارو بندرت بیش از 24 ساعت ادامه مییابد.
· ویالهاي لیدوکاین پس از مصرف اولیه باید دور انداخته شود و براي دفعات بعد مورد استفاده قرار نگیرد. محلول به دست آمده تا 24 ساعت در دماي اتاق پایدار است.
· حین درمان مانیتورینگ بیمار ضروري است.
· در برچسب دارو بايد صراحتا عبارت براي تزريق وريدي ذكر شده باشد. بجز در موارد ایست قلبی، لیدوکائین باید از طریق پمپ انفوزیون تجویز شود تا میزان انفوزیون بدقت کنترل گردد.از سرمهاي نرمال سالين 9/0 درصد،دكستروز5درصد و رينگر لاكتات براي رقيق سازي مي توان استفاده نمود،اما دكستروز5درصد ارجح است. 2-نوار قلبی را مرتباً از نظر طولانی شدن فاصله PR یا کمپلکس QRS و ظاهر شدن آریتمی ها کنترل نمایید در صورت بروز حساسیت یا واکنش ناخواسته دارویی مقدار آ
Recommended