Monika Malewska Agnieszka Radziszewska

Główną inspiracją było najbliższe otoczenie. Nie ma nic piękniejszego od podlaskiejzieleni. W tym przypadku projektowanie złożyło się w czasie z wyjazdemdo Holandii, mogłyśmy więc czerpać z zagranicznych wzorców. Najbardziejzauroczyło nas śmiałe wykorzystanie kolorów, które w zestawieniu z zielonymiinspiracjami z Białegostoku ukształtowało ideę Centrum Kultury i Nauki PolitechnikiBiałostockiej.

Budynek miał zostać zlokalizowany na kampusie PB, na rogu ulicy Zwierzynieckiej i Wiejskiej.Ze względu na lokalizację budynek oprócz funkcji naukowo-kulturowej miałby pełnić równieżfunkcję reprezentacyjną. Narożnik jest bardzo eksponowany, budynek musiał więcprzyciągać wzrok i być pozytywną dominantą.

Zależało nam na spełnieniu trzech głównych założeń, obiekt miał: reprezentowaćregion,wnosić świeżość do miasta,wykorzystywać odnawialne źródła energii.

Proste, kubiczne formy są odpowiedzią na istniejące już budynki, forma okien też zostałauproszczona, postanowiłyśmy wyróżnić elewację akcentem w postaci kolorowych szyb.Druga część fasady za którą kryje się audytorium została zaakcentowana nie tylko poprzezswoją wielkość ale także przez zieloną fasadę, która zespaja obiektz otoczeniem. Zieleń wspina się na elewację oraz przechodzi na dach tworząc w tensposób przedłużenie trawnika - każdy może wejść na górę i obejrzeć miasto z innejperspektywy nie tracąc przy tym zielonego gruntu pod nogami.

Główna elewacja budynku od strony miasta miała być jednocześnie reprezentacyjnai wykorzystywać odnawialne źródła energii. Pojawiło się pytanie w jaki sposób to zrobićaby nie powielać już istniejących rozwiązań?

Postanowiłyśmy odwrócić proporcje, zamiast jednego dużego wiatraka zrobić sto małych. Powstało kolejne pytanie, do czego je przymocować?

Co jeśli wykorzystamy już istniejące elementy infrastruktury jako stelaż - stare mosty,słupy, różnego rodzaju konstrukcje?To było trochę jak wtykanie kwiatów w lufy, nadawanie starym obiektowym nowegożycia, dostrzeżenie zalety tam gdzie inni widzą wady. Małe wiatraki o wielkimpotencjale znalazły zastosowanie w budynku Centrum Kultury i Nauki.

Ze względu na chęć umieszczenia ich na elewacji postanowiłyśmy wykorzystać wiatrakio pionowej osi obrotu. Przestrzenią do zagospodarowania stała się cała główna fasadai tam właśnie - elewacja zamieniła się w jeden wielki stelaż dla setek małych wiatrakówprodukujących energię z wiatru, do konstrukcji stelaża mogłyby zostać wykorzystanestalowe elementy z odzysku.

Energia wytworzona przez wiatraki przekazywana jest przewodami ukrytymiw konstrukcji stelaża do zbiorników w dolnej części elewacji i przewodzona daleji wykorzystywana w budynku.

Pozostała jeszcze kwestia ogólnego odbioru – chciałyśmy nadać elewacji lekki wyraz.Pomysłu nie trzeba było szukać daleko. Znalazłyśmy go w parku: świeciło słońce i wiał lekkiwiatr, zwróciłyśmy uwagę na liście poruszające się delikatnie na wietrze które pięknieodbijały światło. Chciałyśmy, żeby właśnie takie skojarzenie i emocje wywoływała głównaelewacja wśród przechodniów.Każdy wiatrak miałby być wykonany z materiału odbijającego światło dla uzyskania efektuliści migoczących na wietrze. Cały stelaż przyjął bardziej nieregularną formę i pofalowanykształt.

Zależało nam, aby budynek był przejściem a nie barierą. Jego układ funkcjonalnyjest podporządkowany komunikacji. Główne wejście znajduje się na roguul. Zwierzynieckiej i Wiejskiej gdyż ten narożnik jest najbardziej eksponowany,drugie wejście znajduje się od strony kampusu, oba prowadzą przez serce budynku,czyli wewnętrzny plac na planie koła z którego rozchodzi się cała komunikacjado pozostałych części. Przejście z miasta na kampus jest niezakłócone.

Oferta Centrum Kultury i Nauki miałaby być skierowana zarówno do mieszkańcówBiałegostoku jak i ludzi spoza miasta.Starałyśmy się aby obiekt całą swoją bryłą wpływał na edukację mieszkańcówi pokazywał nowe standardy.Niektórzy mierzą wartość miasta ilością betonowych bloków na metr kwadratowy,a Białystok jest przecież zielonym miastem Polski o ogromnym potencjale.To jest powód do dumy.Zależy nam na kształtowaniu świadomości odbiorców, pokazywaniu rozwiązań którełączą funkcjonalność, estetykę oraz harmonijnie współgrają z otoczeniem.Chcemy promować architekturę która jest w stanie budować tożsamość miastai promować nasz region.Taki właśnie jest projekt Centrum Kultury i Nauki PB