1sgt.gr/theatre

ΘΕΑΤΡΟστη Στέγη

ΑΠΡΙΛΙΟΣ

21→25

ΦΕΣΤΙΒΑΛ

ΕΦΗΒΙΚΟY ΘΕΑΤΡΟY

2016

Οργάνωση και καλλιτεχνική επιμέλεια: Grasshopper Youth - Σοφία ΒγενοπούλουΒαγγέλης ΚυριακούΚατερίνα Σκουρλή

Kαλλιτεχνική διεύθυνση Θεάτρου και Χορού: Κάτια Αρφαρά

Υπεύθυνη εκπαιδευτικού προγράμματος: Μυρτώ Λάβδα

Επιμέλεια σκηνικών και κουστουμιών: Ελένη Βαρδαβά

Σχεδιασμός φωτισμού: Δημήτρης Κασιμάτης

Μικρή ΣκηνήΕίσοδος ελεύθερη, με δελτία εισόδου.

—Τηρείται σειρά

προτεραιότητας.Η διανομή των δελτίων

εισόδου ξεκινά 1 ώρα πριν από κάθε εκδήλωση.

sgt.gr/theatre

ΗΜΕΡΙΔΑ ΑΠΡΙΛΙΟΣ

25

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ

21→24

ΦΕΣΤΙΒΑΛ

ΕΦΗΒΙΚΟY ΘΕΑΤΡΟY

2016

3

Από τη συγγραφή ενός θεατρικού έργου έως το ανέβασμα μιας θεατρικής παράστασης…

Υποδεχθείτε την πιο δυναμική γενιά στη σκηνή της Στέγης!

Πρόγραμμα Παραστάσεωνσ. 4-5

Πρόγραμμα Ημερίδαςσ. 6

Παραστάσεις: Κείμενα και συντελεστέςσ. 10-29

Ημερίδα: Περιλήψεις και βιογραφικά ομιλητώνσ. 30-34

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

21:00 1ο ΓΕΛ Ασπροπύργου: Class Enemy Προσαρμογή στα ελληνικά του ομώνυμου έργου του Νάιτζελ ΟυίλιαμςΜετάφραση & προσαρμογή: Αλέξης ΚαλοφωλιάςΣκηνοθεσία: Δημήτρης Ξανθόπουλος, Κώστας Σεβδαλής, Μαντώ Γιαννίκου

22:00 6ο ΓΕΛ Νέας Ιωνίας: Τα πάθη του νεαρού ΒέρθερουΜε αφορμή το ομώνυμο έργο του ΓκαίτεΣκηνοθεσία: Ηλίας Βογιατζηδάκης & Μυρτώ Πανάγου

Πέμπτη 21 Απριλίου21:00 Ομάδα Grasshopper Youth: Περσέπολις Από το ομώνυμο κόμικ της Μαριάν ΣατραπίΔιασκευή και σκηνοθεσία: Σοφία Βγενοπούλου Παρασκευή 22 Απριλίου17:00 2ο ΓΕΛ Δάφνης: Μία τραγωδία για παιδιά Με αφορμή το Ξύπνημα της Άνοιξης του Φρανκ ΒέντεκιντΣκηνοθεσία: Κώστας Κουτσολέλος & Βάσω Καμαράτου

18:00 3ο ΓΕΛ Πειραιά: Η άνοδος και η πτώση του Βασιλιά Σουμπουρδουμπί και ο πόλεμος της κασερόπιταςΜε αφορμή το Ο Υμπύ βασιλιάς του Αλφρέντ ΖαρρύΚείμενο: Λένος ΧρηστίδηςΣκηνοθεσία: Θανάσης Μεγαλόπουλος

19:00 1ο ΓΕΛ Νέας Φιλαδέλφειας: Αναζητώντας τον Χόλντεν ΚόλφιλντΜε αφορμή το μυθιστόρημα Ο φύλακας στη σίκαλη του Τζ. Ντ. ΣάλιντζερΚείμενο: Γιώτα Αργυροπούλου με την ομάδα Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κωνσταντάτος

20:00 4ο ΓΕΛ Γαλατσίου: WanderlustΜε αφορμή το έργο Το τρίκυκλο του Φερνάντο ΑραμπάλΚείμενο: Τζούλια ΔιαμαντοπούλουΣκηνοθεσία: Κατερίνα Σκουρλή

5

Σάββατο 23 Απριλίου14:00 2ο ΓΕΛ Δάφνης: Μία τραγωδία για παιδιά

15:00 6ο ΓΕΛ Νέας Ιωνίας: Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου

16:00 ΤΕΕ Ε.Α. Αχαρνών: Αυτός που λέει ναι και αυτός που λέει όχι / Διασκευή-προσαρμογή στο ομώνυμο έργο του Μπέρτολτ ΜπρεχτΔιασκευή και σκηνοθεσία: Σοφία Βγενοπούλου & Βαγγέλης Κυριακού

17:00 4ο ΓΕΛ Γαλατσίου: Wanderlust

18:00 Ομάδα Artibus Υμηττού: Ο πόλεμος των παπουτσιών / Με αφορμή το έργο Ο πόλεμος των κουμπιών του Λουί ΠεργκώΣκηνοθεσία: Άρτεμις Μάνου, Βαγγέλης Κυριακού και η ομάδα

19:00 7ο ΓΕΛ Παγκρατίου: EroicaΘεατρική διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Κοσμά ΠολίτηΚείμενο: Βαγγέλης ΚυριακούΣκηνοθεσία: Κατερίνα Σκουρλή

20:00 1ο ΓΕΛ Νέας Φιλαδέλφειας: Αναζητώντας τον Χόλντεν Κόλφιλντ

21:00 Ομάδα Grasshopper Youth: Περσέπολις

22:00 1ο ΓΕΛ Ασπροπύργου: Class Enemy

Κυριακή 24 Απριλίου14:00 Ομάδα Artibus Υμηττού: Ο πόλεμος των παπουτσιών

15:00 1ο ΓΕΛ Ασπροπύργου: Class Enemy

16:00 7ο ΓΕΛ Παγκρατίου: Eroica

17:00 ΤΕΕ Ε.Α. Αχαρνών: Αυτός που λέει ναι και αυτός που λέει όχι

18:00 2ο ΓΕΛ Δάφνης: Μία τραγωδία για παιδιά

19:00 Ομάδα Grasshopper Youth: Περσέπολις

20:00 3ο ΓΕΛ Πειραιά: Η άνοδος και η πτώση του Βασιλιά Σουμπουρδουμπί και ο πόλεμος της κασερόπιτας

21:00 6ο ΓΕΛ Νέας Ιωνίας: Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΗΜΕΡΙΔΑΣ

18:30 Volker Ludwig (Γερμανία)

18:40 Robert Landy (ΗΠΑ)Ενσωματώνοντας τις αισθητικές, θεραπευτικές και κοινωνικο-πολιτιστικές αξίες στη δημιουργία ενός θεάτρου για την αλλαγή

19:00 Ανοιχτό φόρουμ προετοιμασμένων ερωτήσεων και ελεύθερη συζήτηση

20:15 Κλείσιμο ημερίδαςΣοφία Βγενοπούλου (Ελλάδα)

Δευτέρα 25 Απριλίου

16:30 Έναρξη ημερίδας - Χαιρετισμός Κάτια Αρφαρά και Μυρτώ Λάβδα (Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση)

16:45 Σοφία Βγενοπούλου (Ελλάδα)Κατακτήσεις και προκλήσεις στο εφηβικό θέατρο

17:00 Δημήτρης Καραντζάς (Ελλάδα) Το εφηβικό θέατρο ως θέατρο και όχι ως τυποποιημένο προϊόν

17:30 Rosamunde Hutt (Μεγάλη Βρετανία) Χτίζοντας γέφυρες, αλληλεπιδρώντας, ανοίγοντας θύρες

17:50 Phil Clark (Μεγάλη Βρετανία)Θέατρο ΓΙΑ νέους ανθρώπους, Θέατρο ΑΠΟ νέους ανθρώπουςΜια ζωτική διαφορά, αλλά μια απαραίτητη συνεργασία

18:15 Διάλειμμα

ΕΦΗΒΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ: ΜΙΑ ΠΟΛΛΑ YΠΟΣΧΟΜΕΝΗ ΣΚΗΝΗ

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΦΗΒΙΚΟY ΘΕΑΤΡΟY2016

Και φέτος, η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση δίνει έμφαση στους εφήβους, που αποτελούν βασικό πυρήνα της εκπαιδευτικής πολιτικής μας, και στο θεσμό του Φεστιβάλ Εφηβικού Θεάτρου, που διοργανώνεται σε συνεργασία με την ομάδα Grasshopper Youth. Για πέμπτη χρονιά υποδε-χόμαστε την πιο δυναμική γενιά, εφήβους από

διαφορετικές περιοχές της Αττικής –Ασπρόπυργο, Αχαρνές, Γαλάτσι, Δάφνη, Παγκράτι, Νέα Ιωνία, Νέα Φιλαδέλφεια, Πειραιά, Υμηττό– που βρίσκουν τη Στέγη τους για να εμπνευστούν,

να δημιουργήσουν και να ονειρευτούν ελεύθερα πάνω στη θεατρική σκηνή. Φέτος, οι πολίτες του αύριο πειραματίζονται με αφορμή κλασικά αριστουργήματα της ελληνικής και της παγκό-σμιας γραμματείας που ακουμπούν στη διδακτέα ύλη και μαθαίνουν για αυτά με ένα βιωματικό και πιο άμεσο τρόπο.

Χάρη στη θεματική «Κλασική Πρωτοπορία», οι έφηβοι γνωρίζουν κείμενα του κλασικού και του σύγχρονου κλασικού ρεπερτορίου, με στόχο να

αγκαλιάσουν όλες τις εποχές, τις κουλτούρες και τα είδη: Γνωστά θεατρικά έργα, μυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα, ακόμα και κόμικ ενέπνευ-σαν τους εφήβους, οι οποίοι πειραματίστηκαν και προτείνουν τις δικές τους προσεγγίσεις, ελεύ-θερες διασκευές ή πρωτότυπες παραστάσεις, στη γλώσσα της εποχής τους, τις οποίες περιμένουμε να δούμε με ανυπομονησία, χωρίς λογοκρισία.

Στη Στέγη θέλουμε να «ζωντανέψουμε» μαθή-

ματα, όπως τα κείμενα Νεοελληνικής Λογοτε-χνίας, που διαμορφώνουν την προσωπικότητα των μαθητών, φέρνοντάς τους σε επαφή με διαχρονικές αξίες. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, που συνδυάζει τη λογοτεχνία και το θέατρο, οι έφηβοι αναπτύσσουν τις ικανότητές τους να χρη-σιμοποιούν τη γλώσσα, να εξασκούν τη μνήμη

και να εμπλουτίζουν τη φαντασία τους, να καλ-λιεργούν την κριτική σκέψη και τη δημιουργική αναζήτηση, να οικοδομούν μια δυνατή σχέση με τα γράμματα, να ενδυναμώνουν τη θέληση για μάθηση και την αυτοεκτίμηση τους και να διευ-ρύνουν τον πνευματικό τους ορίζοντα, ενισχύο-ντας τη φιλαναγνωσία τους.

Σας περιμένουμε με χαρά για να ζήσουμε και

φέτος πολύ δυνατές και «πλούσιες» εμπειρίες.

Μυρτώ ΛάβδαΥπεύθυνη Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων

Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση

9

Σας καλωσορίζουμε στο Φεστιβάλ Εφηβικού Θεάτρου 2016, ελπίζοντας να μοιραστούμε με

όσο το δυνατόν περισσότερους από εσάς την αγάπη και το ασίγαστο πάθος μας για το θέατρο και τους εφήβους. Αυτά άλλωστε μοιραζόμαστε τα τελευταία 5 χρόνια με τους συνεργάτες μας

στη Στέγη, με τους εφήβους που δουλεύουν μαζί μας και μας ανοίγουν ένα παράθυρο στον κόσμο

τους, με τους συνεργαζόμενους καλλιτέχνες και εκπαιδευτικούς και, τελικά, με τους θεατές

που κατακλύζουν για ένα τετραήμερο τη Στέγη. Είναι μεγάλη τύχη και σημαντικό προνόμιο να έχουμε τέτοιες συνεργασίες και δεσμούς, στην αξία των οποίων προσθέτει ο χρόνος που

περνάει, και τους ευχαριστούμε όλους πολύ. Και έτσι συνεχίζουμε να δουλεύουμε, να ανανεώνου-με και να εξελίσσουμε το Φεστιβάλ Εφηβικού Θεάτρου.

Φετινή θεματική: Οι έφηβοι πειραματίζονται με κλασικά κείμενα.

Δουλέψαμε τους τελευταίους έξι μήνες με θεα-τρικά έργα, μυθιστορήματα, όπερες για παιδιά, νουβέλες, αλλά και κόμικ, στα οποία οι κεντρι-

κοί ήρωες είναι έφηβοι. Έργα γραμμένα από τα μέσα του 18ου αιώνα έως και τα τέλη του 20ού, φιλτραρισμένα από τη ματιά των περίπου 140 εφήβων που συμμετέχουν στο φετινό φεστιβάλ και με το στοιχείο της επινόησης πάντα ως κε-

ντρικό εργαλείο της δουλειάς μας. Ελπίζουμε ότι παραδίδουμε ένα φεστιβάλ με εξαιρετικά κείμε-να και με παραστάσεις υψηλών απαιτήσεων. Και δεν σταματάμε εκεί φέτος. Η ημερίδα για το εφηβικό θέατρο, στις 25 Απριλίου, αποτελεί μια σπάνια ευκαιρία για σκέψη και διάλογο γύρω από πραγματικά καίρια ερωτήματα, με ομιλη-τές ιδιαίτερα αξιόλογους συναδέλφους από το εξωτερικό. Από τις πορείες και την ιστορία τους αδημονούμε να αντλήσουμε κι άλλη έμπνευση, κι άλλο μεράκι!Να είστε όλοι εκεί! Καλή διασκέδαση!

Grasshopper YouthΣοφία Βγενοπούλου, Βαγγέλης Κυριακού,

Κατερίνα Σκουρλή

© Ελ

ισσά

βετ Σ

αμιν

έλη

ΟΜΑΔΑ GR A SSHOPPER YOUTH

ΠερσέπολιςΑπό το ομώνυμο κόμικ της Μαριάν Σατραπί

11

Σκηνοθεσία-Διασκευή: Σοφία ΒγενοπούλουΒοηθοί Σκηνοθέτη: Θανάσης Μεγαλόπουλος,

Κατερίνα ΣκουρλήΠρωτότυπη Μουσική σύνθεση και μουσική

διδασκαλία: Μιχάλης ΠανάδηςΣκηνικά & Κοστούμια: Ελένη ΒαρδαβάΕπιμέλεια κίνησης: Σταυρούλα Σιάμου

Βίντεο: Κωνσταντίνος Χαϊδαλής

Παίζουν οι: Νίκος Βεργίνης, Ειρήνη Δόξα,Κατερίνα Κόικα, Δανάη Νεάνθη,

Ελισάβετ Σαμινέλη, Γιώργος Σκαρλάτος,Ιάσονας Στασινός, Χρήστος Συγγελάκης,

Εβίτα Συνοδινού, Μαργαρίτα Φασουλιώτη,Τζένη Φέζο, Μαρία Φωκά

“The goal of my life is to be marginal, to be in the margins, not to be part of any group.” Αυτό δη-λώνει σε μια συνέντευξή της η Μαριάν Σατραπί και διευκρινίζει με πολλούς τρόπους ότι το περι-

θώριο δεν είναι μια αρνητική κατάσταση· αντι-θέτως, είναι η συνθήκη αυτή που της επιτρέπει επιτέλους να ζήσει με τους δικούς της όρους και να χαράξει τη δική της πορεία. Αυτή την πορεία της, ανάμεσα σε δύο κουλτούρες που εναλλάσ-σονταν στη ζωή της, του Ιράν και της ισλαμικής επανάστασης, από τη μία, και της Ευρώπης, από την άλλη, καταγράφει σε αυτό το παγκοσμίως αναγνωρισμένο πια graphic novel.

Αναρωτηθήκαμε γύρω από υπάρχουσες αντι-λήψεις για τη μετανάστευση και τη διαπολιτι-σμική ταυτότητα και για το πώς ανάμεσα από

τη «Δύση» και την «Ανατολή», δύο παγιωμένα απομακρυσμένες κουλτούρες, παγιδεύονται ανθρώπινες ζωές και μένουν να θεωρούνται για πάντα ότι δεν ανήκουν πουθενά.

Και βέβαια, βρήκαμε τα σημεία επαφής των εφήβων αυτής της ομάδας, με το ταξίδι της Μαριάν από την παιδικότητα στην ενηλικίωση. Αντιμετωπίσαμε με αστείρευτο ενδιαφέρον το

πώς η πολιτικοκοινωνική αστάθεια, πώς η πάλη ανάμεσα στην παράδοση και την ιστορία ενός λαού, από τη μία, και τις πολυπολιτισμικές επιρ-

ροές, από την άλλη, ζυμώνονται και διαμορφώ-νουν ένα νέο άνθρωπο.

Μια παράσταση από ένα θίασο νέων ανθρώπων, που ασκήθηκε τα τελευταία χρόνια σε κοινούς

θεατρικούς κώδικες και δεξιότητες σε σχέση με την αφήγηση και τη διαχείριση κειμένων και ιστοριών. Ένα θίασο που χρησιμοποιεί τη θεατρική έκφραση για να αντιπαρατεθεί στις προηγούμενες γενιές και να αναρωτηθεί για τον κόσμο που παραλαμβάνει.

«Μπορεί κανείς να συγχωρεί, αλλά δεν πρέπει ποτέ να ξεχνά.» – Μαριάν Σατραπί

2 Ο ΓΕΛ ΔΑΦΝΗΣ

Μία τραγωδία για παιδιά

Με αφορμή το Ξύπνημα της Άνοιξης του Φρανκ Βέντεκιντ

13

Σκηνοθεσία: Κώστας Κουτσολέλος, Βάσω Καμαράτου

Σκηνογραφική επιμέλεια: Ελένη ΣτρούλιαΥπεύθυνη εκπαιδευτικός: Μαριέττα Καραβέλη

Παίζουν οι μαθητές: Βασιλική Βαλσάμου, Δαμιανός Γκιολέκα, Χριστίνα Γκούσα,

Παναγιώτης Καρανίκας, Αλεξάνδρα Μουσταφάι, Μαντώ Μπαστάνη, Γκέρτα Μπιρμπίλι,

Ρομίνα Πέρε, Μαρία Περτσινίδου, Ξένη Στάμου, Αναστασία Τασσιοπούλου, Αθανασία Φωτεινοπούλου,

Δήμητρα Χατζημωυσή

Δεν είχαμε ποτέ δουλέψει με εφήβους, ούτε είχαμε την παραμικρή ιδέα γύρω από το εφηβικό θέατρο. Έτσι, όταν μας έγινε η πρόταση να ανα-λάβουμε τη θεατρική ομάδα ενός σχολείου, μας φάνηκε τόσο παράδοξο και άγνωστο, που είπαμε αμέσως ναι. Βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μια

ομάδα 15χρονων παιδιών που δεν είχαν την πα-ραμικρή ιδέα από θέατρο, που στην αρχή φυσικά ντρεπόντουσαν, τόσο μα τόσο, να βρίσκονται πάνω στη σκηνή.Το έργο στο οποίο θα βασίζαμε τη δουλειά μας

ήταν το Ξύπνημα της Άνοιξης του Φρανκ Βέντεκιντ, γραμμένο το 1891, ένα εξαιρετικά προκλητικό για την εποχή του έργο, με θέμα τη σεξουαλική αφύπνιση μιας ομάδας εφήβων, οι οποίοι αντι-μετωπίζουν τον έρωτα με λαχτάρα, αλλά και με βαθιά ενοχή και φόβο – όπως άλλωστε και εμείς οι ίδιοι στην ηλικία τους. Ο υπότιτλος, που ο ίδιος ο Βέντεκιντ έδωσε στο έργο του, ήταν «Μία τραγωδία για παιδιά».

Γρήγορα απορρίψαμε την ιδέα να μοιράσουμε ρόλους και να «παίξουμε» το έργο, και γιατί θέλαμε να δώσουμε στα παιδιά μια περισσότερο ομαδική κατεύθυνση στη θεατρική διαδικασία, αλλά και γιατί είδαμε ότι το πιο ενδιαφέρον –και συγκινητικό– πράγμα επάνω τους δεν ήταν ο

θεατρικός λόγος, αλλά το σώμα τους. Αθώο και εύθραυστο. Ειλικρινές.Η παράσταση που φτιάξαμε, αντλώντας υλικό από τα ίδια τα παιδιά, είναι μια σειρά από εικό-νες και δράσεις με θέμα τον έρωτα· τον έρωτα ως

επιθυμία, ως φόβο, ως πεδίο μάχης. Μια σκηνική αναπαράσταση των πληγών του έρωτα, με βασι-κό εργαλείο τα σώματα των εφήβων. Ανυπερά-

σπιστα. Με τα σφάλματά τους.

3 Ο ΓΕΛ ΠΕΙΡΑΙΑ

Η άνοδος και η πτώση του Βασιλιά Σουμπουρδουμπί

και ο πόλεμος της κασερόπιταςΜε αφορμή το Ο Yμπύ βασιλιάς

του Αλφρέντ Ζαρρύ

15

Κείμενο: Λένος ΧρηστίδηςΣκηνοθεσία: Θανάσης Μεγαλόπουλος

Σκηνικά & Κοστούμια: Ελένη ΒαρδαβάΥπεύθυνος εκπαιδευτικός: Δημήτρης Χαλικιάς

Παίζουν οι μαθητές: Δέσποινα Βασάλου, Γιώτα Ιωσηφέλλη, Μαριάνο Καμπερλάρι,

Λουίζα Κανακάκη, Χριστίνα Καραβίδα, Αναστασία Κλωθάκη, Θέκλα Λαζάρου, Έλσα Λεκάι,

Νίκος Λιανός, Αγγελική Μακρυγιάννη, Γιάννης Μαυρομματάκης, Χρύσα Πλιάκα,

Ζωή Χαμπάκη

Στα παλιά χρόνια της μεσαιωνικής μυθολογίας, η Παγκόσμια Συνωμοσία αποφασίζει να ασπαστεί τις μεθόδους που πρώτος κατέγραψε ο μεγάλος... εμμ... «ιστορικός» Αλφρέντ Ζαρρύ στο μέγα έπος Ο Υμπύ βασιλιάς.

Η άνοδος και η πτώση του βασιλιά Σουμπουρδουμπί

και ο Πόλεμος της Κασερόπιτας. Αποκεφαλισμοί, ίντριγκες, μυστικοσύμβουλοι, ανήθικα πολιτικά παιχνίδια, ανίερες συμμαχίες, προσβλητικές κασερόπιτες, πόλεμος, επανάστα-ση, κωλοτούμπες, αποκεφαλισμοί. Και μερικοί ακόμα αποκεφαλισμοί. Πάντα για το καλό της

πατρίδος και του Έθνους.

Γύρω, τριγύρω όλοι μας, στη μέση ο θανατάς.Βλέπει λεπίδι κοφτερό και χέζεται ο λεφτάς.Ώρα να χύνονται μυαλά – πατήστε το κουμπί!Τις κασερόπιτες ψηλά, ζήτω ο Σουμουρδουμπί!

1 Ο ΓΕΛ ΝΕΑΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ

Αναζητώντας τον Χόλντεν Κόλφιλντ

Με αφορμή το μυθιστόρημα Ο φύλακας στη σίκαλη του Τζ. Ντ. Σάλιντζερ

17

Κείμενο παράστασης: Γιώτα Αργυροπούλου & η ομάδαΣκηνοθεσία: Μιχάλης Κωνσταντάτος

Υπεύθυνες Καθηγήτριες: Χριστιάνα Αμωράτη, Κατερίνα Κουλούρη, Ρία Πετρογιάννη

Παίζουν οι μαθητές: Μπάμπης Αλεξάκης, Χριστίνα Αναγνωστοπούλου, Κορίνα Βερβέρη, Πασχάλης Γκορτσίλας, Θεοδώρα Καταβάτη,

Στέλλα Κιάρι, Στέλιος Κορρές, Μαριάννα Κωστή, Έλενα Μπάκουλα, Γιώργος Πανόπουλος,

Ιόλη Παπαϊωάννου, Γεωργία Παππά, Ραφαέλα Πάτση, Κυριακή Πρωτονοτάριου, Βάσια Σεϊσόγλου,

Χαρά Στάμου, Μελίνα Τσάβου, Βασίλης Τσιάκας

Ευχαριστίες στον Γιάννη Φώτου.

Ο Χόλντεν Κόλφιλντ, ο κεντρικός ήρωας του Σάλιντζερ στον Φύλακα στη σίκαλη, αποτελεί το βασικό άξονα της παράστασής μας: ένα πλάσμα στο ξέσπασμα της εφηβείας του, καλά καλυμμέ-νο από το κουκούλι της υποτιθέμενης αδιαφορί-ας του. Φαίνεται σα να μην νοιάζεται για τίποτα, αδυνατεί να συνυπάρξει με τους άλλους, αλλά μέσα στη μοναξιά του αποζητάει ως λύτρωση

τους πιο αγαπημένους του ανθρώπους.Μαζί με αυτόν, συναντάμε επίσης και ένα ολό-κληρο σύμπαν: τους συμμαθητές και φίλους του, την οικογένειά του, τη Νέα Υόρκη, την αγάπη του για τη μουσική, τη μοναξιά και την επανά-σταση της ηλικίας του. Όλοι είναι παρόντες για

να ξεδιπλώσουν τις δικές τους προσωπικότητες, τις απόψεις τους, τα όνειρα και τις διαψεύσεις τους, τις ατέρμονες αντιφάσεις τους, που τους κάνουν ανθρώπινους. Όλοι είναι εκεί για να καταθέσουν κάτι για αυτόν και για τη δική τους ζωή.

Οι ανησυχίες και τα άγχη της εφηβείας, το χιού-μορ, οι παρεξηγημένες προθέσεις, η δημιουργική προδιάθεση, αλλά και η απίστευτη ευαισθησία/τρυφερότητα που κρύβει κάθε επαναστατημένος

ή περιθωριοποιημένος νέος ήταν από τα βασικά κίνητρα και ενδιαφέροντά μου κατά το στήσιμο της παράστασης. Ακολουθώντας τα χνάρια του Χόλντεν Κόλφιλντ, τα λόγια του ήρωα συναντή-

θηκαν στις πρόβες με τις ανησυχίες των έφηβων ηθοποιών, οι οποίες μας αποκαλύφθηκαν μέσα από πολλές συγγραφικές ασκήσεις, αυτοσχεδια-σμούς, πειράματα, εικόνες και πρόβες.

Μελετήσαμε το βιβλίο και τους ήρωές του, για να το συνδυάσουμε στη συνέχεια με το δικό μας έργο, με δικά μας κείμενα, υλικό κινηματογρα-φημένο από εμάς ή τα ίδια τα παιδιά, που σας

παρουσιάζουμε σε αυτή την παράσταση.

4 Ο ΓΕΛ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ

WanderlustΜε αφορμή το έργο Το τρίκυκλο

του Φερνάντο Αραμπάλ

19

Κείμενο: Τζούλια ΔιαμαντοπούλουΣκηνοθεσία: Κατερίνα Σκουρλή

Μουσική επιμέλεια: Γιάννης ΠαπαγκίκαςΧορογραφίες: Ευγενία Χαχάγια

Βοηθοί Σκηνοθέτη: Θανάσης Μεγαλόπουλος, Τζούλια ΔιαμαντοπούλουΥπεύθυνες Καθηγήτριες:

Χρυσάνθη Αναστασάκη, Μαρία Παπαδοπούλου, Μαρίνα Σπαθοπούλου

Παίζουν οι μαθητές: Πηνελόπη Θαλασσινού, Ζαφειρία Κόκκα, Αθανασία Κουρούκλη,

Δήμητρα Μαυροπόδη, Μαλβίνα Μπούλαρι, Ελευθερία Παπαθανασίου, Αμαλία Παρίσση,

Μανώλης Πέππας, Παναγιώτα Τηλιγάδα, Νίκος Τυρογαλάς, Μαριάννα Φοίτου,

Σπύρος Χρήστου

Το ρολόι της εφηβείας είναι ξεκούρδιστο. Οι δείκτες του τρέχουν για σένα εφιαλτικά

γρήγορα: «κάθε στιγμή που δεν ορίζεις είναι χαμένη / καθετί που δεν σε καίει είναι χάσιμο χρόνου». Για τους άλλους πάλι, τρέχουν βασανιστικά αργά: «είσαι παιδί ακόμα / μη βιάζεσαι βρε / έχεις όλο τον καιρό μπροστά σου». Κι είναι αυτό το παλιορολόι

που κάνει σκληρή την εφηβεία, αυτό, που λέει σε σένα πως είσαι έτοιμος να ακολουθήσεις

εκείνα που αγαπάς και στους άλλους πως είσαι ακόμα παιδί, πως χρειάζεσαι φρένο. Και φυσικά, η κοινωνία ορίζεται από τους άλ-

λους. Αυτοί βαράνε το ρυθμό, αυτοί αποφασίζουν για τις αξίες, για τις προτεραιότητες. Κι εσύ ακολουθείς. Θες, δεν θες, ζεις στο ρυθμό

των άλλων, ενώ μέσα σου χτυπάει εκκωφαντικά ένα πρωτόγνωρο και συναρπαστικό ολόδικό σου τέμπο. Σήμερα, στην Ελλάδα, οι έφηβοι ζουν στο ρυθμό «της κρίσης». Αυτός είναι ο καημός των άλλων, αυτός ορίζει και την καθημερινότητα των εφήβων, παρότι τους αφορά ελάχιστα. Κι αυτά που τους απασχολούν, ο έρωτας και οι φιλίες και τα όνειρα και οι φόβοι, σαρώνονται από το βάρος των δικών μας προβλημάτων.

Αυτή είναι η ιστορία που θέλαμε να πούμε. Για μια μικρότερη ομάδα της κοινωνίας μας,

που ζει το δικό της δύσκολο ταξίδι προς την ενηλικίωση, αλλά τολμάει να το κάνει στο δικό της ρυθμό, με τις δικές της αξίες και τους δικούς

της κανόνες. Όσο δύσκολη κι αν είναι η εφη-βεία μας, οι περισσότεροι τα καταφέρνουμε και φτάνουμε στην άλλη πλευρά. Αυτά που χάνουμε στην πορεία, όμως, δεν τα ξαναβρίσκουμε ποτέ. Εμείς ήμασταν τυχεροί. Τα ξαναβρήκαμε στους

δώδεκα έφηβους ηθοποιούς της παράστασης και θυμηθήκαμε πόσο πιο άρτιος είναι ο άνθρωπος πριν χάσει τη φαντασία, την αθωότητα και το

παιχνίδι του. Μαζί μας και οι τρεις υπεύθυνες καθηγήτριες του Λυκείου, στις οποίες είμαστε ευγνώμονες για την ουσιαστική τους στήριξη στην προσπάθειά μας.

1 Ο ΓΕΛ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ

CLASS ENEMY Προσαρμογή στα ελληνικά του ομώνυμου έργου

του Νάιτζελ Ουίλιαμς

21

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Ξανθόπουλος, Κώστας Σεβδαλής, Μαντώ Γιαννίκου

Μετάφραση & προσαρμογή: Αλέξης ΚαλοφωλιάςΥπεύθυνοι καθηγητές:

Μυρτώ Λάμπρου, Αποστόλης Τσάπος

Παίζουν οι μαθητές: Γιάννης Βανδώρος, Ελένη Γραμματικοπούλου,

Καλλιόπη Κανελλοπούλου-Στάμου, Παύλος Κατσούλας, Κρίστι Λαμάι,

Χαρά Πουλακάκη, Αρλίντα Ράμα, Ισιδώρα Ρόδη, Υπατία Ρούσου, Αλέξης Σεμερτζίδης,

Ελένη Σιδηροπούλου, Ισιδώρα Τριβέλλα, Χρήστος Τσίγκος, Ευαγγελία Τσίγκου, Ευαγγελία Τσούρα, Εμμανουέλα Φίλη

Μία λέξη περιγράφει το πώς ένιωσα όταν πρω-τοδιάβασα στην αγγλική γλώσσα το θεατρικό

έργο Class Enemy (σε ελεύθερη απόδοση, Ένας εχθρός της τάξης) του Βρετανού Nigel Williams: Απελπισία! Διότι το Class Enemy έμοιαζε να χρειάζεται μετάφραση από τα αγγλικά στα

αγγλικά! Γραμμένο τη δεκαετία του ’70, μεταφέ-ρει μεν με απίστευτη ζωντάνια την ένταση και

την αγωνία που κουβαλούν οι έφηβοι «ήρωές» του, αποτυπώνει όμως ατόφιο έναν καταιγιστικό

προφορικό λόγο σε γραπτό, με όλους τους δυσνό-ητους ιδιωματισμούς και τα συχνά ακατανόητα τερτίπια της καθομιλουμένης. Ευτυχώς, το πρώτο αυτό γλωσσικό εμπόδιο στην προσέγγιση

του έργου ξεπεράστηκε χάρη στη μετάφραση του εξαίρετου μεταφραστή και φίλου Αλέξη Καλο-φωλιά. Ποτέ δεν μου άρεσε ο όρος «ήρωες». Δεν

υπάρχει τίποτα το «ηρωικό» σε κανέναν, πόσο μάλλον του Class Enemy. Μια παρέα εφήβων,

σε μια κακόφημη γειτονιά του Λονδίνου, έχοντας «ξεκάνει» και την τελευταία καθηγήτριά τους, αποφασίζουν να διδάξουν κάτι ο ένας τον άλλον.

Μέσα από αυτή τη διαδικασία αποκαλύπτονται πλευρές της προσωπικότητας τους, που δεν θα μπορούσε κανείς να αντιληφθεί, αν έμενε προ-σκολλημένος στην επιφανειακή, κλισέ ανάγνω-ση του βάνδαλου εφήβου.

Προσαρμόσαμε το έργο έτσι ώστε τα παιδιά να εκφράσουν τις δικές τους αγωνίες και τους

προβληματισμούς τους. Κλήθηκαν να «ερμη-νεύσουν» ρόλους πολύ έξω από τους χαρακτήρες τους, ρόλους αντισυμβατικούς, ακραίους, συχνά βίαιους. Αγάπησαν και δόθηκαν σε αυτό το έργο με μεγάλη δημιουργικότητα και γενναιοδωρία. Έτσι, κατάφεραν να προσπεράσουν την επι-φάνεια και να δουν σε βάθος τι είναι αυτό που μπορεί να πυροδοτήσει τέτοιες συμπεριφορές σε συνομηλίκους τους. Είμαι περήφανος για ό,τι κατάφεραν. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους υπεύθυνους κα-θηγητές, Μυρτώ Λάμπρου και Αποστόλη Τσάπο, που υποστήριξαν σε κάθε φάση αυτό το απαιτη-τικό εγχείρημα.

6 Ο ΓΕΛ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ

Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου

Με αφορμή το ομώνυμο έργο του Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε

23

Διασκευή & Σκηνοθεσία: Ηλίας Βογιατζηδάκης, Μυρτώ Πανάγου

Δραματουργική συνεργασία: Παναγιώτα Κωνσταντινάκου

Σκηνογραφική επιμέλεια: Ελένη ΒαρδαβάΣχεδιασμός βίντεο: Παναγιώτης Ίσαρης

Υπεύθυνη εκπαιδευτικός: Τίτα Δασκαλάκη

Παίζουν οι μαθητές: Κωνσταντίνα Γιαννακοπούλου, Λυδία Γκιουμούς, Αλεξάνδρα Ζώτα, Μαρία Ιατρίδου,

Κατερίνα Καλαμάρα, Κατερίνα Καρανικολή, Ντόρα Λάμη, Μαντώ Μαλλή, Έφη Νικοπούλου, Βαλεντίνα Παλαιοκώστα, Αντωνία Παναγούλη,

Κατερίνα Παπαδάκη, Άκης Ρηγόπουλος, Γιώργος Τζατζιμάκης, Νίνα Τσαγκάρη, Θανάσης Τσώνος, Ελίνα Φειδοπιάστη

Ο Ηλίας Βογιατζηδάκης και η Μυρτώ Πανάγου, στη δεύτερη συνεργασία τους με το Φεστιβάλ Εφηβικού Θεάτρου της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών, καταπιάνονται με το αριστούργημα του Γκαίτε και αυτή τη φορά αναλαμβάνουν, με το

6ο ΓΕΛ Νέας Ιωνίας, να αφηγηθούν Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου (1774), την ιστορία του θρυλι-κού αυτόχειρα –που άνοιξε το δρόμο σε άλλους εφήβους της εποχής να τον μιμηθούν– με το δικό τους, σύγχρονο τρόπο.Επί σκηνής, όλος ο θίασος εμπλέκεται σε μια σειρά από εικόνες: σύντομα ενσταντανέ και πολυπρόσωπες τοιχογραφίες, μουσικοχορευτικά

νούμερα και σόλο σκηνές, στιγμές άκρατης χα-ράς, αλλά και βουβής αμηχανίας, ξεδιπλώνονται με φόντο προβολές από το γοητευτικό αλλά και

ανεξερεύνητο κόσμο των υπολογιστών και του Ίντερνετ.

Σε ένα ρομαντικό, όσο και σύγχρονο κόσμο, εναλλάσσονται η ευτυχία με τη δυστυχία, η αθωότητα με την ενηλικίωση, το φως με το σκοτάδι, ο έρωτας με το θάνατο. Αφήνοντας να ακουστεί ο λόγος του Γκαίτε παράλληλα με τα λόγια των εφήβων, ο θίασος ζωντανεύει την πορεία από την πρώτη γνωριμία έως τον έρωτα, την απόρριψη και, τέλος, την αυτοκτονία του νεαρού ρομαντικού ήρωα. Γιατί τελικά να ταυτί-ζεται κανείς με τον Βέρθερο σήμερα;

ΕΙΔΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΑΧΑΡΝΩΝ

Αυτός που λέει ναι και αυτός που λέει όχι

Διασκευή-προσαρμογή στο ομώνυμο έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ

25

Σκηνοθεσία-Κείμενο: Σοφία Βγενοπούλου, Βαγγέλης Κυριακού

Υπεύθυνοι Εκπαιδευτικοί: Καλλιόπη Γεωργούλη, Αθανασία Κοντοπούλου, Χριστίνα Φαντζίκου

Παίζουν οι μαθητές: Στάθης Αναστασιάδης, Σωτηρία Βλασσοπούλου, Χρήστος Διακουμής,

Μανώλης Καστή, Κλέιντι Λάτση, Βασίλης Μοσκάι, Στρατούλα Νάτσου, Χάρης Πύλιος, Ελευθερία Ραπούση, Νίκος Ρούτσης

«Το βασικό είναι να μάθει κανείς πότε να συμφωνεί. Γιατί συχνά λέει κάποιος ναι, χωρίς

στ’ αλήθεια να συμφωνεί. Πολλοί ούτε καν ρωτιούνται. Και πολλοί συμφωνούν με το λάθος.

Το βασικό λοιπόν είναι να μάθει κανείς πότε να συμφωνεί.»Τα λόγια του Μπρεχτ, η ίδια η ιστορία του έργου,

που αποτελεί μία από τις δέκα επιλογές μας για το φετινό Φεστιβάλ, μας έδωσαν τη λύση, αλλά και την αφορμή για να παλέψουμε για ένα ταξίδι που αρχικά τρόμαζε ή, στην καλύτερη περίπτωση, άφηνε αδιάφορους τους νέους αυτούς ανθρώπους που συναντήσαμε στο ΤΕΕ Αχαρνών, το Νοέμ-

βριο του 2015, όταν ξεκινήσαμε να δουλεύουμε εκεί. Οι επιταγές, αλλά και οι περιορισμοί του εκπαιδευτικού συστήματος, και μάλιστα της

ειδικής εκπαίδευσης, δεν ενθαρρύνουν τη δημι-ουργία και την έκφραση.

Η διαδρομή, όμως, στην οποία μας οδήγησε η θεατρική διαδικασία, ήταν για άλλη μία φορά μοναδική και πρωτόγνωρη, παρά τη μεγάλη πια

εμπειρία μας με ομάδες εφήβων στην περιοχή της ειδικής εκπαίδευσης. Και στη διαδρομή αυτή, μας δόθηκε η ευκαιρία να διερευνήσουμε

πότε το «ναι» σήμαινε «όχι» και πότε το «όχι» πήγαζε βαθιά μέσα από την ψυχή αυτών των δέκα παιδιών, που έφτασαν σήμερα, πέντε μήνες μετά, να ταξιδεύουν μαζί μας και να είναι έτοιμα να κατέβουν το βουνό που τόσο τα τρόμαξε και

τα αποθάρρυνε στην αρχή της ανηφόρας του. Δεν ξέρουμε αν παραδίδουμε δέκα πολεμιστές της ζωής, αλλά αυτή τουλάχιστον η μάχη δείχνει να κερδήθηκε. Και ευχόμαστε να είναι μόνο η

αρχή…

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ARTIBUS ΔΗΜΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ

Ο πόλεμος των παπουτσιών

Με αφορμή το έργο Ο πόλεμος των κουμπιών του Λουί Περγκώ

27

Κείμενο-Σκηνοθεσία: Άρτεμις Μάνου, Βαγγέλης Κυριακού και η ομάδα ArtibusΒοηθός Σκηνοθέτη: Ειρήνη Κουμπαρούλη

Χορογραφία: Μελίνα ΧρονοπούλουΥπεύθυνη Artibus: Άννα Λαμπροπούλου

Παίζουν οι: Γιάννης Γαρουφάλης, Ξένια Γεωργίου, Πάνος Δήμας, Φωτεινή Καρακά, Γιάννης Κουλέτας, Μαρία Κουρλή, Δέσποινα Μάνου, Ελπίδα Μαρκάκη,

Χρυσάνθη Μαρκάκη, Χρήστος Μαρκόπουλος, Μυρτώ Παλάντζα, Άρτεμις Παπαπαναγιώτου,

Αναστασία Παπατριανταφύλλου, Κατερίνα Τάτση, Θανάσης Τριαντόπουλος, Δήμητρα Τσιαμούλη,

Μιχάλης Φωκάς

Το κείμενο που ακούγεται στο τέλος της παράστασης αποτελεί απόσπασμα από το Βιβλίο της ανησυχίας

του Μπερνάρντο Σοάρες (ψευδώνυμο του Φερνάντο Πεσσόα).

Δουλεύοντας πάνω στον Πόλεμο των κουμπιών του Λουί Περγκώ, η εφηβική ομάδα του πολι-τιστικού συλλόγου Artibus δημιούργησε ένα

νέο έργο, κρατώντας τους θεμελιώδεις άξονες του λογοτεχνικού κειμένου: Ο πόλεμος ως επαναλαμβανόμενη πρακτική, η απαρχή της

οποίας χάνεται στα βάθη του χρόνου. Η νίκη ως αυτοσκοπός. Η ήττα ως τροφή σκέψης. Η ομάδα ως τρόπος ύπαρξης. Οι δικοί μας και οι άλλοι – οι αντίπαλοι, οι ενήλικες, οι ξένοι, οι διαφορετικοί, οι εαυτοί. Με ποιον στ’ αλήθεια δίνουν μάχη τα

παιδιά; Γιατί πολεμούν; Τι χάνουν, τι κερδίζουν;

Η ασύλληπτη πραγματικότητα των ημερών μας –της οποίας, μοιραία, είμαστε κυρίως θεατές– μας υπαγόρευσε τη μεταφορά της ιστορίας του Περγκώ σε ένα ελληνικό νησί του σήμερα. Εκεί, δεκαεφτά παιδιά παίζουν καθημερινά πόλεμο με την «αντίπαλη συμμορία» για να

προασπιστούν μια πλατεία, ένα στέκι.

Στόχος είναι τα παπούτσια των άλλων, η τιμή, η ύπαρξή τους, ο τρόπος διαφυγής τους. Νικούν, χάνουν. Χάνουν, νικούν. Και τότε φτάνει η είδηση για ένα πλοίο με μετανάστες –πρόσφυγες (διορθώνουν)– που έρχονται από στιγμή σε στιγ-μή στο νησί και θα «τους πάρουν το στέκι». Τι θα κάνουν; Ποια λογική θα υιοθετήσουν; Ποια «πιστεύω» θα υπερασπιστούν;Ο πόλεμος, από την παιδική ηλικία, σαν ένα από τα πρώτα παιχνίδια μιας παρέας, μέχρι το σήμερα και την αμήχανη αδυναμία μας να δια-χειριστούμε τις συνέπειές του, εμείς, οι «σοφοί»

του 21ου αιώνα.

7 Ο ΓΕΛ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ

EROICA Θεατρική διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος

του Κοσμά Πολίτη

29

Παίζουν οι μαθητές: Χριστίνα Αλχίτζε, Νίκος Γκελεβέσι, Βιβιάνα Ζάχου,

Αλίκη Κακολύρη, Μαρία Λίλε, Σάμπα Μπαλαχαζβήλι, Μαργαρίτα Ντινοπούλου,

Αντρέας Ντούρο, Νίκος Παπαδόπουλος, Φωτεινή Σιβρή

Στη διαδικασία προβών και παραγωγής της παράστασης συμμετείχαν και οι

Αλέξια Κονομάι και Μασίλντα Ντάση.

Ευχαριστούμε τη Φένια Σχοινά για τη βοήθειά της στην υποκριτική διδασκαλία των παιδιών.

Ευχαριστούμε θερμά την εκπαιδευτικό Μαρία Ιωάννου και τον διευθυντή του σχολείου,

Θεόδωρο Χαραλάμπη.

Κείμενο: Βαγγέλης ΚυριακούΣκηνοθεσία: Κατερίνα Σκουρλή

Μουσική σύνθεση και επιμέλεια: Γιάννης Παπαγκίκας, Σιδέρης ΠρίφτηςΣκηνικά & Κοστούμια: Ελένη Βαρδαβά

Χορογραφίες: Ευγενία ΧαχάγιαΥπεύθυνοι Εκπαιδευτικοί:

Ελένη Γεωργακοπούλου, Μαρία Σταυροπούλου

Όταν μας ανατέθηκε, περίπου πριν από 6 μήνες, το «βαρύ φορτίο» του περίφημου Ερόικα του Κοσμά Πολίτη, που έχει χαρακτηριστεί ως το

κατεξοχήν μυθιστόρημα της εφηβείας, φαντα-στήκαμε ότι θα κάναμε άλλα πράγματα από αυτά που τελικά έγιναν. Η δυσκολία της γλώσ-

σας, η πυκνότητα των λέξεων και των εικόνων, το μέγεθος ενός «ποιήματος» 195 σελίδων, αλλά

και η χρονική απόσταση από το σήμερα, μας προετοίμαζαν για μια devised παράσταση με επιρροές από το κείμενο του Πολίτη. Έξι μήνες μετά, παραδίδουμε στο Φεστιβάλ μία παράσταση που φιλοδοξούμε να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στο πρωτότυπο έργο. Φιλο-δοξούμε να είναι οι λέξεις όσο το δυνατόν πιο αντιπροσωπευτικές του πρωτότυπου.

Και ας χρησιμοποιήσαμε άλλες λέξεις. Οι ήρωες είναι το ίδιο ονειροπαρμένοι ή κυνικοί. Και ας ανήκουν σε άλλη εποχή. Και οι εικόνες είναι όσο πιο κοντά στη γλυκιά μελαγχολία που αναδύει η ανάγνωση του βιβλίου. Η γοητεία που άσκησε πάνω μας το Ερόικα και η ομάδα των εφήβων του Παγκρατίου δεν μας επέτρεπαν να πάρουμε άλλο δρόμο. Έχοντας ζήσει ένα υπέροχο αλλά και πολύ δύ-σκολο ταξίδι, θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους

όσοι συνεργάστηκαν για αυτήν την παράσταση και ελπίζουμε ο προορισμός να ήταν τελικά κοινός τόπος.

ΕΦΗΒΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ: ΜΙΑ ΠΟΛΛΑ YΠΟΣΧΟΜΕΝΗ ΣΚΗΝΗ

ΗΜΕΡΙΔΑ

Σοφία Βγενοπούλου

2008-2016: Κατακτήσεις και προκλήσεις στο εφηβικό θέατροΜια σύντομη ανασκόπηση των τελευταίων χρό-νων δουλειάς στο πεδίο του εφηβικού θεάτρου,

εστιάζοντας στα ερωτήματα που αναδύονται, σε ό,τι αφορά την εξέλιξή του στην ελληνική πραγ-ματικότητα και στο πώς μέσα σε αυτήν μπορεί

να διαμορφωθεί και να συντηρηθεί ένα εφηβικό θέατρο που να αφορά, να ενδυναμώνει και να ευαισθητοποιεί τους νέους ανθρώπους και την κοινωνία που παραλαμβάνουν.

Η Σοφία Βγενοπούλου εργάζεται στην Αθήνα από το 2001, μετά από μια δεκαετία στις ΗΠΑ,

όπου σπούδασε θέατρο, δραματοθεραπεία και παιδοψυχιατρική. Από το 2008 επικέντρωσε το ενδιαφέρον και τη δουλειά της στο εφηβικό θέατρο. Το 2011, ξεκίνησε τη συνεργασία της με την Εφηβική Σκηνή της Στέγης και, σε τρεις συνεχείς χρονιές, σκηνοθέτησε τα έργα Στην οθόνη φως του Βαγ-γέλη Χατζηγιαννίδη, Ελεύθερα ύδατα του Γιάννη Τσίρου και Το τρένο του Λένου Χρηστίδη. Συνέ-λαβε την ιδέα ενός φεστιβάλ εφηβικού θεάτρου που να στηρίζεται στους έφηβους ως συνδημι-

ουργούς των παραστάσεων. Το 2011 ξεκίνησε την

Grasshopper Youth, με τον Βαγγέλη Κυριακού και την Κατερίνα Σκουρλή.

Από τότε και κάθε άνοιξη, η ομάδα αυτή συνδι-οργανώνει με το Εκπαιδευτικό Τμήμα της Στέγης και επιμελείται καλλιτεχνικά το Φεστιβάλ Εφηβικού Θεάτρου, επιδιώκοντας να κατα-στήσει τη θεατρική έκφραση εργαλείο για ένα μεγάλο αριθμό νέων ανθρώπων με περιορισμένη πρόσβαση σε καλλιτεχνικές δράσεις.

Δημήτρης Καραντζάς

Το «εφηβικό θέατρο» ως θέατρο και όχι ως τυποποιημένο προϊόν

Ο Δημήτρης Καραντζάς γεννήθηκε το 1987. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του «Εμπρός» και στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει συνεργαστεί με τη

Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το Εθνικό Θέατρο, το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, το Θέατρο Αμόρε, το Θέατρο Τέχνης, το Θέατρο Πόρτα, το

Θέατρο Ροές, το Θέατρο της Οδού Κυκλάδων κ.ά. Παραστάσεις του έχουν συμμετάσχει στο

68ο Φεστιβάλ της Αβινιόν και στο Proximo Futuro / Gulbenkian Foundation στη Λισαβόνα. Για το εφηβικό θέατρο έχει εργαστεί, ως βοηθός σκηνοθέτη, στα έργα Chatroom του Έντα Ουόλς και DNA του Ντένις Κέλι (και τα δυο σε σκηνο-θεσία της Σοφίας Βγενοπούλου) και, ως σκηνο-θέτης, στην Ελένη του Ευριπίδη (Εθνικό Θέατρο / Εφηβική Σκηνή) και στα Κύματα της Βιρτζίνια Γουλφ (Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση).

31

Rosamunde Hutt

Χτίζοντας γέφυρες, αλληλεπιδρώντας, ανοίγοντας θύρες

Η Ροζαμούντε Χατ θα μοιραστεί τις εμπειρίες της από την ανάθεση και την ανάπτυξη νέων έργων για εφηβικά ακροατήρια, καθώς και τις στρατηγικές που έχει χρησιμοποιήσει για την ενεργό συμμετοχή των σχολείων, ιδιαίτερα όταν αγγίζονται ευαίσθητα ή ταμπού ζητήματα, και θα προσφέρει μια ενδελεχή ματιά στον τρόπο εν-

θάρρυνσης των νέων να γράψουν για τους ίδιους τους εαυτούς τους.

Η Ροζαμούντε Χατ έχει δημιουργήσει ένα εκτεταμένο έργο για νεανικά ακροατήρια, με την παραγωγή καινούριων έργων για νέους στη Μεγάλη Βρετανία εδώ και 30 χρόνια, σε θέατρα και σχολεία. Έχει σκηνοθετήσει περισσότερες

από σαράντα παραστάσεις για νέους, πολλές από τις οποίες έχουν τιμηθεί με βραβεία και έχουν παρουσιαστεί σε όλο τον κόσμο. Υπήρξε επικε-φαλής ή συν-επικεφαλής τριών σημαντικών θεατρικών ομάδων: Hijinx Theatre (1990-93),

σκηνοθέτρια του Theatre Centre (1993-2007) και αναπληρώτρια καλλιτεχνική διευθύντρια

του Unicorn (2007-11).

Η Ροζαμούντε σκηνοθετεί τακτικά σε δραματι-κές σχολές και έχει με συνέπεια υπηρετήσει την προτεραιότητα της καλλιέργειας των σκηνο-

θετών, των ηθοποιών και των καλλιτεχνών, διαπλάθοντας συγχρόνως νέους συγγραφείς και αναθέτοντας συχνά σε καταξιωμένους συγγρα-φείς τη δημιουργία έργων για νέους. Την περίοδο 2013-15 ανέλαβε την παραγωγή παραστάσεων για παιδιά στο Polka Theatre, στο Nottingham Playhouse, στο AJTC/York Theatre Royal, καθώς

και ένα site-specif c νέο έργο για το Dragon Breath Theatre. Σε όλη την καριέρα της, η

Ροζαμούντε έχει ειδικευτεί στην ενσωμάτωση ηθοποιών ανεξαρτήτως χρώματος ή εθνικότη-τας, στην ανάθεση έργων που δίνουν προτεραιό-τητα σε φωνές που υποεκπροσωπούνται και στη

συγκρότηση δημιουργικών ομάδων από πολλές διαφορετικές κουλτούρες.

Phil Clark

Θέατρο ΓΙΑ νέους ανθρώπους, Θέατρο ΑΠΟ νέους ανθρώπουςΜια ζωτική διαφορά, αλλά μια απαραίτητη συνεργασία

Ο Φιλ Κλαρκ, έχοντας δουλέψει και στους δύο αυτούς τομείς για περισσότερα από 40 χρόνια,

θα διερευνήσει τα ατού του Θεάτρου Για Νέους και του Θεάτρου Από Νέους και θα προσδιορί-σει το πόσο ζωτικό είναι για τον κάθε τομέα να διατηρήσει τη δική του ταυτότητα και φιλοδοξία,

αλλά θα τονίσει συγχρόνως το πόσο αναγκαίο είναι και για τους δύο αυτούς τομείς να αναπτύ-ξουν μια σχέση συνεργασίας, παράλληλα με τη ζωτική τους ανεξαρτησία. Θα διερευνήσει την ευθύνη μας, ως ενηλίκων, για την εγκαθίδρυση υποστηρικτικών μαθησιακών περιβαλλόντων, που παρέχουν σε ένα Νέο μια ελευθερία έκφρα-σης και μια ευκαιρία να επινοήσει εκ νέου τον κόσμο.

Ο Φιλ Κλαρκ είναι ένας πεπειραμένος θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης, που ασχολείται παθιασμένα με τη δημιουργία ενός θεάτρου προσιτού, αναγκαίου και ευχάριστου, το οποίο

συγχρόνως απαντά στις ανησυχίες του κοινού. Έχει περισσότερα από 40 χρόνια εμπειρίας ως επαγγελματίας θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης. Οι σκηνοθεσίες του καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα έργων και τομέων: θέατρο στην εκ-παίδευση, θέατρο για νέους, θέατρο σε κοινοτικό

πλαίσιο, επιχορηγούμενο θέατρο και εμπορικό θέατρο στη Μεγάλη Βρετανία και διεθνώς. Ως θεατρικός συγγραφέας, ειδικεύεται στις προ-

σαρμογές για νεανικό και οικογενειακό κοινό. Εργάζεται επίσης στην εκπαίδευση και στον τομέα της διά βίου μάθησης, ως σύμβουλος και υπεύθυνος εργαστηρίων, καθώς και με πολλούς

οργανισμούς, ως καλλιτεχνικός σύμβουλος και αρωγός.

33

Volker Ludwig

Ο Φόλκερ Λούντβιχ θα μιλήσει για τα πρώτα βή-ματα και τους σκοπούς του θεάτρου GRIPS στα

τέλη της δεκαετίας του 1960, με τις ρεαλιστικές, πολιτικές, ανατρεπτικές κωμωδίες, εστιάζοντας εξ ολοκλήρου στα πραγματικά προβλήματα του κοινού, καθώς και για τη μεταγενέστερη επίδρα-

ση των ιδεών του GRIPS σε όλο τον κόσμο. Θα εξετάσει επίσης τους λόγους της ξαφνικής έκρη-ξης και δυναμικής εξέλιξης του θεάτρου με παι-

διά ως ερμηνευτές, περίπου πριν από 15 χρόνια, ως σημαντικού μέρους της δουλειάς του GRIPS και, ολοένα και περισσότερο, της πλειοψηφίας των επαγγελματικών θιάσων στη χώρα του.

Ο Φόλκερ Λούντβιχ, το πραγματικό όνομα του οποίου είναι Eckart Hachfeld, γεννήθηκε το 1937 στο Λουντβιχσχάφεν και ζει στο Βερολίνο από το 1953. Το 1969 ίδρυσε το GRIPS Theatre Berlin, το πρώτο ρεαλιστικό θέατρο για παιδιά και νέους στη Γερμανία. Έχει γράψει αναρίθμητα τραγούδια και περισσότερα από 30 θεατρικά

έργα, τα οποία έχουν παρουσιαστεί σε 1.800 παραγωγές, σε περισσότερες από 50 χώρες, ανάμεσα στα οποία είναι και το παγκοσμίως καταξιωμένο μιούζικαλ, Linie 1. Είναι μέλος

της Διεθνούς Ένωσης Συγγραφέων PEN (Poets Essayists Novelists), της Ακαδημίας Παρα-

στατικών Τεχνών και της Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Βερολίνου. Έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις, όπως για παράδειγμα με το Βραβείο Γερμανών Κριτικών, το Βραβείο Δραματουργών Mülheimer, το Βραβείο των Αδελφών Γκριμ, το γερμανικό Βραβείο Φάουστ για το σύνολο του έργου του, το Τάγμα της Αξίας της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας και το Τάγμα της Αξίας του Κρατιδίου του Βερολίνου.

Robert Landy, Ph.D., RDT-BCT, LCAT

Ενσωματώνοντας τις αισθητικές, θεραπευτικές και κοινωνικο-πολιτιστικές αξίες στη δημιουργία ενός θεάτρου για την αλλαγή

Έχοντας για βάση το τελευταίο του βιβλίο, με τίτλο Theatre for Change [Θέατρο για την αλ-

λαγή], που συνέγραψε από κοινού με τον David Montgomery, ο Ρόμπερτ Λάντυ θα συζητήσει για τους τρόπους με τους οποίους το έργο που δημιουργούν η Grasshopper Youth και ανάλογες θεατρικές ομάδες συνδυάζει πτυχές του εκπαι-δευτικού θεάτρου, του θεραπευτικού θεάτρου και του εφαρμοσμένου θεάτρου για τη πρόκληση αλλαγής τόσο στους ηθοποιούς όσο και στους θεατές.Ο Ρόμπερτ Λάντυ είναι Καθηγητής Εκπαιδευ-

τικού Θεάτρου και Εφαρμοσμένης Ψυχολογίας

και Ιδρυτικός Διευθυντής του Προγράμματος Δραματοθεραπείας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (NYU). Στο NYU, o Λάντυ εγκαινίασε τη

θεραπευτική θεατρική σειρά As Performance, εστιάζοντας στην επίδραση της φυλής, της ψυχικής ασθένειας, της αναπηρίας, της σεξουα-

λικότητας και της βίας πάνω στα άτομα και τις κουλτούρες. Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Διακε-κριμένης Διδασκαλίας και το Βραβείο Έρευνας

Daniel E. Griff ths, στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.

Πρωτοπόρος στο πεδίο της δραματοθεραπείας, ο Δρ Λάντυ είναι θεραπευτής, θεατρικός καλλιτέ-χνης, ακαδημαϊκός και συγγραφέας, το έργο του οποίου περιλαμβάνει αναρίθμητα βιβλία, άρθρα, τραγούδια, θεατρικά έργα, ταινίες και ένα

μηνιαίο blog στο Psychology Today. Ως θεατρικός καλλιτέχνης, ο Λάντυ έχει υπάρξει ηθοποιός της θεατρικής ομάδας Roundabout, έχει παίξει μουσική σε κλαμπ και καμπαρέ, έχει σκηνοθε-

τήσει έργα του Brecht και του Beckett και έχει γράψει αναρίθμητα θεατρικά έργα, μιούζικαλ

και τραγούδια. Το άλμπουμ του, με τον David Rinaldi, The Vulture and the Lamb, κυκλοφόρησε το 2011. Το μιούζικαλ που έγραψε, με τίτλο God

Lives in Glass, με πρωτότυπη μουσική του Keith Thompson, έκανε πρεμιέρα στο Provincetown Playhouse το 2003 και έκτοτε έχει παρουσιαστεί

ευρέως, σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ.

35

Upper StageFree admission, on a first come, first served basis.

The distribution of entrance tickets begins 1 hour before

each event.

sgt.gr/theatre

YOUTH THEATRE FESTIVAL

2016

COLLO QUIUM APRIL

25

PERFORM ANCES APRIL

21→24

37

On stage from an early age! Theatrical masterpieces –both classic and

modern– provide the raw material for fledgling theatre professionals to

research and experiment with in the context of this year’s Youth Theatre Festival.

Organized and curated by: Grasshopper Youth - Sofa Vgenopoulou, Vaggelis Kyriakou, Katerina Skourli

Artistic Director of Theatre and Dance at the OCC: Katia Arfara

Head of the Educational Programme at the OCC: Myrto Lavda

Sets, Wardrobe, Accessories: Eleni VardavaLighting Design: Dimitris Kasimatis

21:00 Class Enemy by Nigel Williams - 1st Lyceum of AspropirgosTranslated and adapted by Alexis KalofoliasDirected by Dimitris Xanthopoulos, Kostas Sevdalis, Manto Giannikou

22:00 The Sorrows of Young Werther by Goethe – 6th Lyceum of Nea IoniaDirected by Ilias Vogiatzidakis and Myrto Panagou

Thursday 21 April 21:00 Persepolis, A True Story by Marjan Satrapi - Grasshopper Youth theatre groupAdapted and directed by Sofa Vgenopoulou

Friday 22 April 17:00 A Tragedy for Children, based on Spring Awakening by Frank Wedekind – 4th Lyceum of DafniDirected by Kostas Koutsolelos and Vasso Kamaratou

18:00 The Rise and Fall of King Sourdouboubi and the War of Cheesepie, based on King Ubu by Alfred Jarry – 3rd Lyceum of Piraeus Text by Lenos Christidis Directed by Thanassis Megalopoulos

19:00 In Search of Holden Caulfield, based on The Catcher in the Rye by J.D. Salinger – 1st Lyceum of New PhiladelphiaText by Yota Argyropoulou and the groupDirected by Michalis Konstantatos

20:00 Wanderlust, based on The tricycle by Fernando Arabal – 4th Lyceum of GalatsiText by Julia DiamantopoulouDirected by Katerina Skourli

PERFORMANCES PROGRAMME

39

Saturday 23 April14:00 A Tragedy for Children

15:00 The Sorrows of Young Werther

16:00 He Who Says Yes, He Who Says No by Bertolt Brecht – Special Education Lyceum of AharnesAdapted and directed by Sofa Vgenopoulou and Vaggelis Kiriakou

17:00 Wanderlust

18:00 The War of Shoes, based on The War of Buttons by Louis Pergo – Artibus youth theatre groupDirected by Artemis Manou, Vaggelis Kiriakou and the group

19:00 Eroica, based on the same-titled novel by Cosmas Politis – 7th Lyceum of PangratiText by Vaggelis KiriakouDirected by Katerina Skourli

20:00 In Search of Holden Caulfield

21:00 Persepolis

22:00 Class Enemy

Sunday 24 April14:00 The War of Shoes

15:00 Class Enemy

16:00 Eroica

17:00 He Who Says Yes, He Who Says No

18:00 A Tragedy for Children

19:00 Persepolis

20:00 The Rise and Fall of King Sourdouboubi and the War of Cheesepie

21:00 The Sorrows of Young Werther

18:30 Volker Ludwig (Germany)

18:40 Robert Landy (USA)Integrating the aesthetic, therapeutic and social-cultural values in creating a theatre for change

19:00 Q&A

20:15 Conclusion: Sofia Vgenopoulou (Greece)

Monday 25 April

16:30 Opening Katia Arfara and Myrto Lavda (Onassis Cultural Centre)

16:45 Sofia Vgenopoulou (Greece)2008-2016: Achievements and challenges in teenage theatre

17:00 Dimitris Karantzas (Greece)Teenage theatre as theatre and not as a formulaic product

17:30 Rosamunde Hutt (Great Britain)Building Bridges, Reaching Out, Opening Doors

17:50 Phil Clark (Great Britain) Τheatre FOR Young People, Theatre BY Young PeopleA Vital Difference but A Necessary Partnership

18:15 Intermission

COLLOQUIUM PROGRAMMEYOUTH THEATRE: A STAGE OF PROMISE

41

PLAYS SUMMARIESYOUTH THEATRE FESTIVAL 2016

Persepolis by Marjan Satrapi

"The goal of my life is to be marginal, to be in the margins, not to be part of any group", Marjan Satrapi declares in an interview, going on to clarify that there’s nothing wrong with being on the fringe; in fact, it’s the condition that allows her to live on her own terms and blaze her own trails. We asked questions about current perceptions of migration and cross-cultural identity, and how human lives can f nd themselves trapped between "West" and "East"—two f xed cultural poles—and get stuck there, forever branded as belonging nowhere. And, of course, we used Marjan's journey from childhood to adulthood to identify the points of contact connecting the teenagers in the group. We were endlessly fascinated by how socio-political instability, and the struggle between a people’s tradition and history on the one hand and multicultural inf uences on the other, can react together to mould someone anew.

A Tragedy for Children, based on Spring Awakening by Frank Wedekind

An extremely provocative play for its time (1891), Spring Awakening tackles the sexual

awakening of a group of teenagers whose feelings towards physical love are a mix of longing, profound guilt and fear—which is to say the same as ours at their age. The

play’s subtitle, “A tragedy for children”, is Wedekind’s own... When we realized that the

most interesting, and moving, element the kids brought to the project was their bodies—so innocent and fragile; so sincere—rather than the theatrical dialogue, we opted for a

collective approach to the theatrical process. The production we created using material from the children themselves is a series of images and actions on the subject of love.

Love as desire and fear. Love as a battleground. A staged reconstruction of the wounds love leaves, primarily expressed through the bodies of the teenagers themselves. In all their defencelessness. With all their mistakes.

The Rise and Fall of King Sourdouboubi and the War of Cheesepie, based on King Ubu

by Alfred Jarry

In the Middle Ages, when a king is murdered, the global conspiracy sets off in search of his successor –a king who will serve their purposes and interests. And they f nd him in the person of a beggar. So the new king rules

with hangings and plots, with skulduggery and—above all else—with a passion for cheese pies. But history will repeat itself. A war will break out and later a revolution, out of which a new leader will emerge who will try to change everything... A project based on King Ubu by Alfred Jarry, who reminds us that “the people have justice on their side, but the powers that be will always have something great still: injustice”.

In Search of Holden Caulfi eld, based on The Catcher in the Rye by J.D. Salinger

Holden Caulf eld, the hero of Salinger's

The Catcher in the Rye, is the axis around which our production revolves. The worries

and anxieties of adolescence, the humour, the misunderstood intentions and creative

predisposition, but also the incredible sensitivity/tenderness which every rebellious or marginalised youth keeps hidden inside, were some of our key motivations and interests when we were laying the foundations for the show.

As we prepared, the hero’s lines began to intersect with the concerns of our teenagers/

actors as these were revealed through our writing tasks, improvisations, experiments, images and rehearsals. We studied the book and its characters, then combined them with

our own work, our own texts, material f lmed by us or the kids themselves—all of which we

now present to you.

Wanderlust, based on The Tricycle by Fernando Arabal

The clocks of adolescence don’t keep good

time. Their hands may be spinning round nightmarishly fast for you: every moment you don’t lay claim to is lost / everything that doesn't burn you is a waste of time. But for

the others, those same hands are crawling round excruciatingly slowly: you're still a

kid / what’s the rush? / you’ve got your whole life ahead of you. It’s these damn clocks that make adolescence so tough, telling you you're ready to follow your heart and the others that you’re still a kid, that you need slowing down. In Greece today, teenage lives are lived to the rhythm of "the crisis". The situation weighs heavily on the others and def nes our teenagers’ daily lives, even though it barely

concerns them. Moreover, the things that do concern them—love and friendship, dreams

and fears—buckle under the weight of our problems. That’s the story we wanted to tell.

43

Class Enemy by Nigel Williams

Having ‘undone’ their last teacher, a group of teenagers in a rough London borough decide to teach each other something. In the process, they reveal aspects of their personality that no one who refuses to let go of the superf cial, clichéd reading of a teenage vandal could ever have guessed at. We adapted the work so the kids could express their own anxieties and concerns. The teenagers were asked to perform / interpret roles that were a long way from their

own realities and characters—unconventional, extreme, often violent roles. They came to love the project and threw themselves into it with

enormous creativity and a willingness to share that enabled them to dig past the surface and get an in-depth insight into what can trigger behaviours of that sort from their peers.

The Sorrows of Young Werther by Goethe

The whole cast on stage together in a series of vignettes: snapshots of busy tableaux

vivants, dance numbers and solo scenes, moments of unbridled joy and others of mute embarrassment play out against a backdrop of projections from the alluring, mysterious world of computers and the Internet. In a world both romantic and contemporary, happiness alternates with misery, innocence with growing up, light with darkness, love with death. With Goethe’s and the teenagers’ words sounding in parallel on stage, the company brings to life the young romantic hero’s journey from f rst

acquaintance, through love then rejection, to suicide. Ultimately, why should anyone identity with young Werther today?

The War of Shoes, based on The War of Buttons by Louis Pergo

The teenage theatre group of the Artibus cultural association have created a new play which retains the fundamental axes of an

earlier literary text: war as a recurrent practice whose origins are lost in the mists of time; victory as an end in itself; defeat as food for thought; the group as a way of being; us and them. Who are the children really battling against? Rivals, adults, foreigners, anyone who’s different, themselves? Why do they

f ght? What do they lose and what do they win on their Greek island in 2016? Seventeen children who play at war on a daily basis with their "rival gang" to defend a square, a place to hang out. Their goal: the others’ shoes, honour, their existence, their way out. And then comes

word of a ship full of immigrants—correction: refugees—who will be arriving on the island any minute now to “take their hang-out away from them”. What will they do? How will they frame it? What credo will they defend?

He Who Says Yes, He Who Says No by Bertolt Brecht

Brecht's words and the play’s plot provided the means, but also the occasion, to f ght for

a journey that initially scared—or, at best, left indifferent—the young people we met at the Special Education Centre on Acharnon Street in downtown Athens. But once again the theatrical process led us down a unique and

unprecedented path. And along the way, we

were able to investigate when ‘yes’ means ‘no’, and when ‘no’ comes from somewhere deep down in the soul of those 10 kids; the same kids who, f ve months later, have embarked on their journey with us and are ready to

come down the mountain that so startled and discouraged them at the start of the climb.

We don't know if we’re delivering ten life-ready warriors, but this battle at least seems won. We hope this is just the beginning...

45

Eroica, based on the same-titled novel by Cosmas Politis

A group of boys, the offspring of well-to-do families who live in the posh part of a provincial coastal city in Greece, meet the Italian Consul’s daughter when they jump over a wall into the family’s garden. This seems to mark the beginning of their transition

from pre-adolescence into puberty as love carries all else before it, but death, too, which hadn’t seemed to exist for the friends till now. Some 30-35 years later, the story’s narrator,

one of the boys grown up now, cynical and pragmatic, reminisces obsessively about the heroism and fantasies of those adolescents. And of his own younger self, too, of course. But the more he digs around in his memory, the clearer it becomes to him that, however

utopian and impractical the heroism and ideals of adolescence may seem to an adult, they remain a good deal more glorious than the commonplace, compromised life he’s

led. Which leaves a question on the tip of his tongue: Is teenage heroism really that empty and futile? Are the ideals of adolescence really that meaningless?

COLLOQUIUMABSTRACTS AND SPEAKERS’ BIOS

Since then, the company have joined forces with the OCC’s Education Department every spring to stage the Teenage Theatre Festival, which it oversees from an artistic point of view. Their goal: to turn theatre into a tool which

large numbers of young people with limited access to artistic activities can use to express themselves.

Dimitris Karantzas

Teenage theatre as theatre and not as a formulaic product

Dimitris Karantzas was born in 1987. He studied at the Embros Drama School

and at Athens University (Department of Communication and Media). He has collaborated inter alia with the Onassis Cultural Centre, the Greek National Theatre,

the Athens and Epidaurus Festival, the Amore Theatre, the Greek Art Theatre Karolos Koun, the Porta Theatre, the Roes Theatre, and

the Theatre on Cyclades Street. Productions of his has been staged at the 68th Avignon Festival and at Proximo Futuro / Gulbenkian Foundation in Lisbon. In teenage theatre, he has worked as assistant director on Enda Walsh’s Chatroom and Dennis Kelly’s DNA (both directed by Sof a Vgenopoulou), and as director on Euripides’ Helen (Greek National Theatre / Youth Stage) and Virginia Woolf’s The Waves (Onassis Cultural Centre).

Sofi a Vgenopoulou

2008-2016: Achievements and challenges in teenage theatre

A brief review of recent work in the f eld of teenage theatre, focusing on questions that emerge in relation to its development within the Greek reality and to how, within

that reality, a teenage theatre that engages with, empowers and raises the awareness both of young people and the society they are inheriting can be formed and maintained.

Sof a Vgenopoulou has been working in Athens since 2001, when she returned after a decade in the US studying theatre, drama therapy and

child psychiatry. Since 2008, her interests and her work have been focused on teenage theatre. Her collaboration with the OCC’s Youth Stage began

in 2011 and over three consecutive seasons she would direct Vangelis Hatziyannidis’

Screenlight, Yannis Tsiros’ Rite of Passage and Lenos Christidis’ The train. She had the idea for a teenage theatre festival which hinged on the

teenagers themselves, who would co-create the productions. In 2011, she started Grasshopper Youth with Vaggelis Kyriakou and Katerina Skourli.

47

Rosamunde regularly directs in drama

schools and has consistently prioritized the development of directors, actors and artists, also nurturing young writers as well as

regularly commissioning leading writers for young people. Her 2013/15 credits include productions for children at Polka Theatre, Nottingham Playhouse, AJTC/York Theatre Royal, and a site specif c new play for Dragon Breath Theatre. Throughout her career

Rosamunde has specialised in facilitating integrated casting, commissioning plays which prioritise under-represented voices, and bringing together creative teams from many different cultures.

Rosamunde Hutt

Building Bridges, Reaching Out, Opening Doors

Rosamunde Hutt will share her experiences

of commissioning and developing new writing for adolescent audiences, sharing strategies used to engage with schools, particularly when tackling sensitive or taboo subjects, and offering an insight into the practice of encouraging young people to write themselves.

Rosamunde has created an extensive body of work for young audiences, producing and

delivering new plays for young audiences throughout the UK for 30 years, to theatres and to schools. She has directed over forty

shows for young audiences, many of which have won new writing awards and have been produced all over the world. She has led or

co-led three major companies (Hijinx Theatre 1990-93; Theatre Centre, Director, 1993-2007; Unicorn, Associate Artistic Director, 2007-11).

Phil Clark

Theatre FOR Young People, Theatre BY Young PeopleA Vital Difference but

A Necessary Partnership

Having worked in both sectors for over 40 years, Phil will investigate the strengths of Theatre For Young People and Theatre By

Young People and identify how vital it is for each sector to retain its own identity and ambition but highlight how necessary it is for

both sectors to develop a partnership alongside their vital independence. He will explore our

responsibility as adults to establish supportive learning environments that allow Young People a freedom of expression and an opportunity to re-invent the world

Phil Clark is an experienced theatre director and writer, passionately concerned with making theatre accessible, necessary, enjoyable and relevant. He has an over 40 years’ experience as a professional theatre director and writer. His directing covers a broad spectrum of work and sectors: theatre in education, young peoples’ theatre, community theatre, the subsidized theatre sector and commercial theatre in the UK and internationally. As a writer he specializes in adaptations for young and family audiences. He also works with the education and lifelong learning sector as an advisor and workshop leader, and with numerous organisations as an Arts Consultant and Enabler.

Volker Ludwig

Volker Luwig will talk about the beginnings and

aims of GRIPS Theatre Berlin in the late 60s with realistic political subversive comedies, completely concentrating on the real problems of our audience, and the later inf uence of

GRIPS ideas all over the world. He will also address the reasons of a sudden beginning and powerful development of theatre with

kids acting as performers, about 15 years ago, as a meanwhile important part of the work of GRIPS and of the majority of the professional theatres in his country.

Volker Ludwig, whose real name is Eckart Hachfeld, was born in 1937 in Ludwigshafen

and lives in Berlin since 1953. In 1969 he founded the GRIPS Theatre Berlin, the f rst realistic Children and Young People theatre in Germany. He is the author of countless songs and over thirty plays, which have been

performed in 1800 productions in over 50 countries, among those the world famous musical Linie 1. He is a member of P.E.N. (Poets Essayists Novelists), the Academy of

Performing Arts and the Berlin Academy of Arts. He has received many awards, among them The German Critics Prize, the Mülheimer

Dramatists Prize, the Brother-Grimm Prize, the German Faust Prize for his life's work, the Order of Merit for the Federal Republic of

Germany and the Order of Merit of the State of Berlin.

49

Robert Landy, Ph.D., RDT-BCT, LCAT

Integrating the aesthetic, therapeutic and social-cultural values in creating a theatre for change

Based on his latest book written with David Montgomery, ‘Theatre for Change,’ Robert

Landy will discuss ways that the work created by Grasshopper Youth and related youth

theatres combine aspects of educational theatre, therapeutic theatre, and applied

theatre to create change for the actors and audiences.

Robert J. Landy is Professor of Educational Theatre and Applied Psychology and the Founding Director of the Drama Therapy Programme. At NYU, he innovated the therapeutic theatre series, "As Performance", focusing on the impact of race, mental

illness, disability, sexuality and violence upon individuals and cultures. He has been

honoured with the Distinguished Teaching Award and the Daniel E. Griff ths Research Award at NYU. A pioneer in the f eld of Drama

Therapy, Robert Landy is a therapist, theatre artist, scholar and writer whose work includes numerous books, articles, songs, plays, f lms

and a monthly blog in Psychology Today.

As a theatre artist, Landy has acted with the Roundabout Theatre Company, performed music at clubs and cabaret, directed plays of Brecht and Beckett, and written numerous dramas, musicals, and songs. His album, with

David Rinaldi, ‘The Vulture and the Lamb’, was released in 2011. His musical play, ‘God

Lives in Glass’, composed by Keith Thompson, premiered at the Provincetown Playhouse in 2003 and has been performed widely throughout the United States.

51

ΧΟΡΗΓΟΊ ΕΠΊΚΟΊΝΩΝΊΑΣ

ΔΊΕYΘYΝΣΗ ΕΠΊΚΟΊΝΩΝΊΑΣ & MARKETINGΤΜΗΜΑ ΕΚΔΟΣΕΩΝ

ΜΕ ΤΗΝYΠΟΣΤΗΡΊΞΗ

ΧΟΡΗΓΟΣΦΊΛΟΞΕΝΊΑΣ

ΕΠΊΣΗΜΟΣΊΑΤΡΊΚΟΣ YΠΟΣΤΗΡΊΚΤΗΣ

Θ Ε Α Τ Ρ Ο στη Στέγη

2015 →16

sgt.gr

Α γ ο ρ ά ζ ε τ ε ε ι σ ι τ ή ρ ι ον ω ρ ί τ ε ρ α ;

Early BirdS P EC I A L30% έκπτωση

στις καλύτερες θέσεις