3
1. Η εμπειρική έρευνα Ο συμπεριφορισμός έχει χρησιμοποιήσει την εμπειρική έρευνα σαν τον ακρογωνιαίο λίθο της θεωρίας και της πράξης. Όμως και ο Rogers ξεκίνησε και βάσισε τη θεωρία του στην εμπειρική έρευνα. Βέβαια, η πειραματική ανάλυση της συμπεριφοράς βασίζεται στη μακροχρόνια ανάλυση της συμπεριφοράς λίγων ατόμων και όχι στην πληθυσμιακή στατιστική ή τη βραχύβια ανάλυση της συμπεριφοράς πειραματικών ομάδων, όπως στη γνωσιακή προσέγγιση (Ποταμιάνος & συνεργάτες, 2002). 2. Η εστίαση στο εδώ και τώρα Σε αντίθεση κυρίως με τις ψυχαναλυτικές θεωρίες που συνδέουν και ερμηνεύουν την τωρινή συμπεριφορά με βάση τις εμπειρίες της παιδικής ηλικίας, οι ανθρωπιστικές και γνωστικo-συμπεριφορικές προσεγγίσεις θεωρούν ότι η τωρινή συμπεριφορά επηρεάζεται μεν από την παιδική ηλικία, αλλά δε συνδέεται απαραίτητα άμεσα με αυτήν (Μαλικιώση-Λοϊζου, 1999). Και οι δύο εστιάζουν στο εδώ και τώρα παρά κάνουν θεωρητικές αναδομήσεις των παιδικών οικογενειακών σχέσεων του πελάτη (Beck 1976: 321 in McLeod, 1993). 3. Η στάση του συμβούλου Οι σύμβουλοι όλων των προσεγγίσεων κατ' αρχήν πιστεύουν ότι είναι εφικτή κάποια αλλαγή στον πελάτη, επιθυμούν να τον βοηθήσουν και χαρακτηρίζονται από σοβαρότητα, ενδιαφέρον και εχεμύθεια.

Συμπεριφορισμός και Ανθρωπιστική προσέγγιση

Embed Size (px)

DESCRIPTION

Συμπεριφορισμός και Ανθρωπιστική προσέγγιση - Κοινά σημεία

Citation preview

Page 1: Συμπεριφορισμός και Ανθρωπιστική προσέγγιση

1. Η εμπειρική έρευνα

Ο συμπεριφορισμός έχει χρησιμοποιήσει την εμπειρική έρευνα σαν τον ακρογωνιαίο

λίθο της θεωρίας και της πράξης. Όμως και ο Rogers ξεκίνησε και βάσισε τη θεωρία

του στην εμπειρική έρευνα.

Βέβαια, η πειραματική ανάλυση της συμπεριφοράς βασίζεται στη μακροχρόνια

ανάλυση της συμπεριφοράς λίγων ατόμων και όχι στην πληθυσμιακή στατιστική ή τη

βραχύβια ανάλυση της συμπεριφοράς πειραματικών ομάδων, όπως στη γνωσιακή

προσέγγιση (Ποταμιάνος & συνεργάτες, 2002).

2. Η εστίαση στο εδώ και τώρα

Σε αντίθεση κυρίως με τις ψυχαναλυτικές θεωρίες που συνδέουν και ερμηνεύουν την

τωρινή συμπεριφορά με βάση τις εμπειρίες της παιδικής ηλικίας, οι ανθρωπιστικές

και γνωστικo-συμπεριφορικές προσεγγίσεις θεωρούν ότι η τωρινή συμπεριφορά

επηρεάζεται μεν από την παιδική ηλικία, αλλά δε συνδέεται απαραίτητα άμεσα με

αυτήν (Μαλικιώση-Λοϊζου, 1999). Και οι δύο εστιάζουν στο εδώ και τώρα παρά

κάνουν θεωρητικές αναδομήσεις των παιδικών οικογενειακών σχέσεων του πελάτη

(Beck 1976: 321 in McLeod, 1993).

3. Η στάση του συμβούλου

Οι σύμβουλοι όλων των προσεγγίσεων κατ' αρχήν πιστεύουν ότι είναι εφικτή κάποια

αλλαγή στον πελάτη, επιθυμούν να τον βοηθήσουν και χαρακτηρίζονται από

σοβαρότητα, ενδιαφέρον και εχεμύθεια.

Όλες οι θεωρίες συμφωνούν και τονίζουν τη σπουδαιότητα της ικανότητας του

συμβούλου να δημιουργεί μία ατμόσφαιρα αποδοχής, ασφάλειας και εμπιστοσύνης

(Μαλικιώση-Λοϊζου, 1999). Ειδικότερα ο Ellis ήταν εναντίον της κριτικής και

υποστήριζε ότι όταν τα άτομα κρίνονται, ακόμα και με θετικούς τρόπους, τότε

υπονοείται μία προσπάθεια χειραγώγησής τους (Ellis, 1977b in McLeod, 1993).

Έρευνες δείχνουν να υποστηρίζουν την άποψη πως, ανεξάρτητα από τις διαφορετικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται για τη βοήθεια του πελάτη, ένας κοινός σημαντικός θεραπευτικός παράγοντας, είναι η σχέση μεταξύ θεραπευτή και πελάτη με τις διαπροσωπικές της εμπειρίες.

Page 2: Συμπεριφορισμός και Ανθρωπιστική προσέγγιση

Η ενσυναίσθηση, η ζεστασιά και η γνησιότητα είναι τα γνωρίσματα του συμβούλου που θεωρούνται απαραίτητα απ? όλες τις θεωρίες (Beck et al, 1979 in Tursi, M. & Cochran, J., 2006; Noyes & Kolb, 1964 in Μαλικιώση-Λοϊζου, 1999, 272).

Στα κοινά σημεία των δύο προσεγγίσεων θα μπορούσε να προστεθεί η θετική ενίσχυση που χρησιμοποιεί ο σύμβουλος της συμπεριφοράς, η οποία θα μπορούσε να παρομοιαστεί με την ενσυναίσθηση που επιδεικνύει ο προσωποκεντρικός σύμβουλος για τον πελάτη του (Ιωσηφίδη, 2008).

Ακόμη, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς, πως στοιχεία μίμησης εμφανίζονται στον πελάτη για τον σύμβουλο, ο οποίος σύμβουλος, έχοντας μόνον τον εαυτό του σαν εργαλείο για τη θεραπεία, είναι αυθεντικός και ακόμη αποδέχεται όλες τις πτυχές του πελάτη, χωρίς όρους και κριτική. Ομοίως και ο πελάτης, μιμούμενος κατά κάποιον τρόπο το σύμβουλο, αρχίζει να αποδέχεται τον εαυτό του και να τολμά να είναι αυθεντικός (Ιωσηφίδη, 2008).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Beck, Judith (2006). Εισαγωγή στη γνωστική θεραπεία, Αθήνα, Εκδ. Πατάκη

May, R. (1980), Carl Rogers: Δύο διαφορετικές τάσεις. Υπαρξιακή ψυχολογία, Αθήνα, σελ. 113-123

Pervin, L. & John, O. (2001), Κεφ. 9: «Προσέγγιση της Προσωπικότητας από τη Σκοπιά της Θεωρίας της Μάθησης» (σελ. 393-449), Κεφ. 14: «Η γνωστική προσέγγιση της Προσωπικότητας από την Πλευρά της Επεξεργασίας Πληροφοριών» (σελ. 587-639) και Κεφ. 15: «Ανασκόπηση της Θεωρίας της Αξιολόγησης και της Έρευνας για την Προσωπικότητα» (σελ. 641-671) από Θεωρίες Προσωπικότητας. Έρευνα και Εφαρμογές Αθήνα. 'τυπωθήτω' Γιώργος Δαρδάνος. Copyright 1999, Πρωτ.'Personality: Theory and Research?, John Wiley & Sons, Inc. 1970

Ιωσηφίδη, Πόλυ, (2008), Συμπληρωματικά σχόλια για την παρουσίαση των δύο προσεγγίσεων στη Συνάντηση της 13ης ομάδας στις 17.05.2008

Μαλικιώση-Λοίζου, Μ., (1999) Κεφ.3: «Προσωποκεντρική θεωρία» (σελ. 141-157), Κεφ. 5: «Συμπεριφοριστική συμβουλευτική θεωρία» (σελ. 195-218), Κεφ. 6: «Σύγκριση συμβουλευτικών ψυχολογικών θεωριών» (σελ. 262-273) από Συμβουλευτική Ψυχολογία, Ε΄έκδοση, Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα

Νασιάκου, Μαρία(1982). Η Ψυχολογία σήμερα 1. Κλινική ψυχολογία, Αθήνα, Εκδόσεις Παπαζήση

Οικονόμου, Φ. (1992). Εγχειρίδιο Ψυχιατρικής για τις Μ.Τ.Ε.Ν.Σ., Αθήνα, Ιατρικές εκδόσεις Λίτσας

Πιπερόπουλος, Γιώργος (1995). Εφαρμοσμένη Ψυχολογία, Αθήνα, Εκδ. Ελληνικά Γράμματα

Ποταμιάνος, Γ. & συνεργάτες (2002). Κεφ. 4: Ρόμπερτ Μέλλον: «Συμπεριφορισμός: Η φιλοσοφία και η επιστήμη της προσωπικότητας ως συμπεριφορά» από το βιβλίο Θεωρίες Προσωπικότητας και κλινική πρακτική. 5η έκδοση. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.