קריאה סינופטית בקוראן ובתנ"ךوالتوراة القرآن بين مقارنة قراءة

يافا בי"ס עירוני י"ב יפו عشر الثانية البلدية مدرسة" בית החינוך "מעלה הבשור" النقب " في هبسور معالي التربية بيت

ליקט וערך: •ד"ר מרטין ססלר – בית יציב جمع •

وتحرير : مارتن سسلر ، بيت ياتسيف

סיפורי הבריאה - قصص الخليقة•קין והבל, שני בניו של אדם - •

قايين وهابيل ، ابنا آدمאברהם בסדום - إبراهيم في •

سدومאברהם –אביר האמונה: העקידה •

- إبراهيم – فارس أإليمان: التضحية بين التوراة والقرآن.

בין תנ"ך לקוראן - بين القرآن والتوراة

קוראן•

לפי באסלאם. הקדוש הספר "הקראה"(, )ערבית: ספר של הערבית הגרסה זוהי המוסלמית, המסורת קיבלוהו אחרות דתות וגם שמיימי, שמקורו מוחמד הנביא מסר הקוראן את בלשונותיהן;

שנה אחרי מות 30למאמיניו. הוא קובץ לספר אחד כ-במכה שנמסרו פרקים בין בקוראן מבחינים מוחמד.

בו יש הכול בסך . באל-מדינה שנמסרו 114ופרקים סידורו שיטת מחורזים. פסוקיו כל .) )סורות פרקים הארוכים הפרקים מן כלומר, כרונולוגית, ולא צורנית לקצרים, מלבד הסורה הפותחת. הקוראן מטעים את אחדות אלוהים, הבורא הכול-יכול, ואת תפקיד האדם והלכות, דינים מוסר, מצוות כולל הוא כמשרתו. ונביאי ישראל בני על סיפורים הדין, יום על נבואות המסרבים עמים של גורלם על ואזהרות המקרא קורות על דברים בו אין הנביאים. לאזהרות להקשיב האסלאם בתרבות זכה הקוראן והערבים. מוחמד הגותו, ועומק רעיונותיו תכניו, שום על עליון למעמד ודימויים חריזה נמלצת, )לשון צורתו שום על וכן מאז האל כדבר קיים הוא האמונה, לפי קולעים(. מופת נחשבת הערבית בלשון התגלותו ומעולם. הכשר מעולם קיבלו לא ותרגומיו לחיקוי, ניתן שאינו

מהממסד הדתי.

القرآن • 

. ) " " حسب ) اإلسالم عند المقدس الكتاب أقرأ من لغةمقدس لكتاب العربية الرواية فهو ، اإلسالمية الرواية

لغاتها في قبلته أخرى ديانات وهناك ، السماء ;مصدره . في وجمع للمؤمنين القرآن روى الذي هو محمد النبي

بعد واحد . 30كتاب هناك محمد النبي موت من سنةفي نزلت والتي مكة في نزلت التي السور بين تمييز

على. القرآن ويحتوي ، 114المدينة مسجوعة آياته سورةالسور من بمعنى، ، زمنية وليست شكلية ترتيبه طريقة

القرآن . الفاتحة سورة عدا ما ، القصيرة الى الطويلةشيء، كل على القادر الخالق ، الله وحدانية على يشدد

في . أوامر على ويشتمل خدمته اإلنسان ووظيفة / الحساب يوم حول وتنبؤات وسنن قوانين األخالق،وعلى

وأنبياء. إسرائيل، بني عن قصص على ويشتمل اآلخرةالسماع ترفض التي الشعوب نهاية من وتحذيرات التوراة

لألنبياء لقد . والعرب محمد حياة سيرة على القرآن يحتوي ال

بسبب المراتب بأعلى اإلسالمية والحضارة القرآن حظيشكله من وكذلك حكمته وعمق ، وأفكاره ، مضامينهحسب) ( الثاقبة وتشبيهاته ، ،سجعه إعجازه بالغته،

بلسان ونزوله ، األزل منذ المنزل الله كالم هو ، العقيدةلم . ، بمثله اإلتيان يمكن ال معجزة ويعتبر مبين عربي

الدينية المؤسسة من مصداقية أي ترجمته تقبل

Tanach and Quran• The Tanakh • also Tenakh or Tenak) is a name used in Judaism

for the canon of the Hebrew Bible. The Tanakh is also known as the Masoretic Text or the Miqra. The name "Tanakh" is a Hebrew acronym formed from the initial Hebrew letters of the Masoretic Text's three traditional subdivisions: The Torah ("Teaching", also known as the Five Books of Moses), Nevi'im ("Prophets") and Ketuvim ("Writings")—hence TaNaKh. The name "Miqra" ( מקרא) is a Hebrew word for the Tanakh, meaning "that which is read", derived from the word qara " קרא" meaning to read aloud. The elements of the Tanakh are incorporated in various forms in Christian Bibles, in which, with some variations, it is called the "Old Testament". The Old Testament typically is not printed with the traditional Hebrew subdivisions, though the distinction "Law and the Prophets" is used several times in the New Testament.[1]

• According to the Talmud,[2] much of the contents of the Tanakh were compiled by the "Men of the Great Assembly" by 450 BCE, and have since remained unchanged.

• The Holy Qur’an• is the central religious verbal text of Islam,[1].

Muslims believe the Qur’an to be the verbal book of divine guidance and direction for mankind, and consider the original Arabic verbal text to be the final revelation of God

• Islam holds that the Qur’an was repeatedly revealed from Allah to Muhammad orally through the angel Jibrīl (Gabriel). Followers of Islam further believe that the Qur’an was memorized, recited and written down by Muhammad's companions after every revelation dictated by Muhammad. Most of Muhammad's companions, tens of thousands, learned the Qur’an by heart. Muslim tradition agrees that although the Qur’an was authentically memorized completely by tens of thousands verbally, the Qur’an was still established textually into a single book form shortly after Muhammad's death by order of the first Caliph Abu Bakr suggested by his future successor Umar.[8

בין תנ"ך לקוראן - بين القرآن والتوراة

(;تناخ لليهود ) المقدس الكتاب

  ( . ) ل : مجموعة المكتوبة األنبياء قصص أألولى األحرف من 24إشتقاق . التوراة تكنى األحيان بعض في إسرائيل لشعب مقدسا كتابا

. المقدسة " " والكتابات الكتب كتابعلى التوراة تحتوي مجموعها التقاليد 38في حسب لكن كتابا،

هناك المضاعفة 24اليهودية الكتب من عددا أن حيث ، فقط كتاباإلى ) ( وإضافة شموئيل، األيام األنبياء 12أقوال كتب تسمى كتابا

. " واحد " ككتاب تحسب التي عشر اإلثنا وكنيتها : " - التوراة، " مجموعات ثالث على المقدس الكتاب التناخ يحتوي

الزمني التقارب ناحية من بينها فيما تختلف مقدسة وكتابات األنبياءكتابتها . إنهاء وتاريخ

يبدو وكما أوال، فيها العمل انتهى التوراة أخماس خمسة مجموعة إنفي ) فيه العمل انتهى أنه يعتقد عزرا أيام في مقدسا أعتبر فقد .) ومتى تبلور متى واضحا يكن فلم األنبياء مجموعة أما العهد ذلكحكم عهد في ذلك كان فقد الباحثين رأي حسب لكن منها، أنتهي

. وخاتمهم األنبياء آخر مالخي ويعد الفرس،الكتب ) من عدد قدسية حول مختلفين الحكماء ،كان يبني فترة في

. ) وكوهلت أألنشاد نشيدجمعت ) التي الكتب أو اليوم عليه المتفق المقدس الكتاب نص إن

أصحاب ( ) : المكنون الرواة الحكماء حددها فقد المقدس الكتاب فيكبير ( عدد وجود رغم جيل إلى جيل من انتقلت الرواية هذه الروايةشملت التي اآليات تقسيم إلى بالنسبة كذلك ، الرواة مدارس من

وصرفية نحوية وأمور ، التوراة تذو�ق ، والمكتوبة الشفوية الروايةمن . كثيرة آداب التوراة كتاب أصول من وتفرعت كما أخرى

والتلمود. المشناة وأن ،كما الفقهية المدارس آداب وكذلك التفسير. أبحاثهم لكل أساسا التوراة في رأوا

واضح أنه كما جدا، عظيمة العالم حضارة على التوراة تأثير إنالعهد الى إضافة المسيحية عند المقدسة الكتب في وموجود

اإلسالم . في مقدسة وهي القدسية، منزلة ولها الجديد،من ،أكثر أخرى لغات إلى ترجمت التي الكتب أكثر من التوراة تعد

( حوالي آخر كتاب الكتب ( 1500أي أكثر من وهي ، ولهجة لغة. البشرية تاريخ في إنتشار

תנ"ך

כתבי 24 )ראשי תיבות: תורה, נביאים, כתובים(, אוסף של הקודש של עם ישראל; מכונה בין השאר "מקרא", "ספר

ספרים, 38הספרים" ו"כתבי הקודש". בסך הכל מכיל התנ"ך ספרים, שכן כמה 24אולם לפי המסורת היהודית יש בו רק

ספרי הנביאים 12מהספרים הכפולים )דברי הימים, שמואל( וכן הנקראים יחדיו תרי עשר ( נחשבים כספר אחד. 

התנ"ך מכיל שלושה קבצים - תורה, נביאים וכתובים שקדושתם, סמיכותם וזמן חתימתם שונים. הקובץ של חמישה

חומשי תורה נחתם ראשון, ונראה כי נתקדש עוד בימי עזרא )ואולי גם נחתם אז(. לא ברור מתי נתגבש ונחתם קובץ

הנביאים, אבל לדעת החוקרים הדבר היה עוד בתקופת שלטון פרס, ומלאכי נחשב לאחרון הנביאים ולחותמם. בדור של יבנה, עדיין נחלקו חכמים באשר לקדושתם של כמה מן הספרים )שיר

השירים, קהולת(.

את נוסח התנ"ך המקובל היום )הספרים שנכללו בתנ"ך( קבעו חכמי המסורת של המקרא )נקראים "בעלי המסורה"(. מסורת זו

עברה מדור לדור אף שהיו בה מספר אסכולות של מסרנים. בנוסף לחלוקת הפסוקים כללה המסורה גם מסורות בדבר קרי

וכתיב, טעמי המקרא, ועינייני דקדוק נוספים. על בסיס ספר התנ"ך נוצרה ספרות עניפה של פרשנות. גם ספרות המדרש ההלכתית, כמו גם המשנה והתלמוד , ראו בתנ"ך את הבסיס לכל דיוניהם. השפעת התנ"ך על תרבות העולם עצומה והוא

נכלל בספרי הקודש של הנצרות יחד עם הברית החדשה ויש לו מעמד של קדושה גם באסלאם . התנ"ך, שתורגם למספר שפות

 לשונות וניבים( נחשב לספר 1,500רב יותר מכל ספר אחר )כ-בעל התפוצה הגדולה ביותר בתולדות האנושות.

خلق . בריאת העולם - 1العالم

و;ل •األ> اح< األصح> الت;كDوCين ر< Dف Cس

>•1 . ض� ر�

� و�األ م�او�ات� الس� الله� خ�ل�ق� �د�ء� �ب ال ض� 2ف�ي ر�� األ �ت� �ان و�ك

�ر�ف� ي الله� وح� و�ر� �م�ة�، ظ�ل �غ�م�ر� ال و�ج�ه� و�ع�ل�ى �ة�، �ي و�خ�ال �ة� خ�ر�ب . �اه� �م�ي ال و�ج�ه� . 3ع�ل�ى » « : �ور� ن �ان� ف�ك ، �ور� ن �ن� �ك �ي ل الله� �ى 4و�ق�ال� أ و�ر�

. . �م�ة� و�الظ�ل �ور� الن �ن� �ي ب الله� و�ف�ص�ل� ح�س�ن� �ه� ن� أ �ور� الن و�د�ع�ا 5الله�

. �ان� و�ك اء� م�س� �ان� و�ك � �ال �ي ل د�ع�اه�ا �م�ة� و�الظ�ل ا، �ه�ار� ن �ور� الن الله�. و�اح�د�ا �و�م�ا ي �اح� ص�ب

•26 « : �ا، �ه�ن ب �ش� ك �ا �ن ت ص�ور� ع�ل�ى ان� �س� �ن اإل �ع�م�ل� ن الله� و�ق�ال�و�ع�ل�ى م�اء� الس� �ر� ط�ي و�ع�ل�ى �ح�ر� �ب ال م�ك� س� ع�ل�ى ل�ط�ون� �س� �ت ف�ي

�د�ب� ت �ي �ت ال �ات� �اب الد�ب ج�م�يع� و�ع�ل�ى ر�ض�،� األ �ل� ك و�ع�ل�ى ،� �م �ه�ائ �ب ال

.» ض� ر�� األ . 27ع�ل�ى ع�ل�ى �ه� ت ص�ور� ع�ل�ى ان� �س� �ن اإل الله� ف�خ�ل�ق�

. . �ق�ه�م� خ�ل �ى �ث �ن و�أ ا �ر� ذ�ك �ق�ه� خ�ل الله� ة� و�ق�ال� 28ص�ور� الله� �ه�م� ك �ار� و�بل�ط�وا: » �س� و�ت �خ�ض�ع�وه�ا، و�أ ر�ض�،

� األ �وا و�ام�أل وا �ر� �ث و�اك وا �م�ر� �ث أ �ه�م� ل�د�ب� ي �و�ان� ي ح� �ل� ك و�ع�ل�ى م�اء� الس� �ر� ط�ي و�ع�ل�ى �ح�ر� �ب ال م�ك� س� ع�ل�ى

.» ض� ر�� األ : » 29ع�ل�ى �ز�ر� �ب ي �ق�ل ب �ل� ك �م� �ك �ت �ع�ط�ي أ ق�د� �ي �ن إ الله� و�ق�ال�

�ز�ر� �ب ي ج�ر� ش� �م�ر� ث ف�يه� ج�ر� ش� �ل� و�ك ر�ض�،� األ �ل� ك و�ج�ه� ع�ل�ى ا ر� �ز� ب

. ط�ع�ام�ا �ون� �ك ي �م� �ك ل ا ر� �ز� �ر� 30ب ط�ي �ل� و�ك ر�ض�� األ �و�ان� ي ح� �ل� �ك و�ل

�ل� ك �ت� �ع�ط�ي أ �ة�، ي ح� �ف�س� ن ف�يه�ا ر�ض�� األ ع�ل�ى �ة� �اب د�ب �ل� و�ك م�اء� الس�

. .» �ك� �ذل ك �ان� و�ك ط�ع�ام�ا �خ�ض�ر� أ ب� ع�ش�•31 . اء� م�س� �ان� و�ك ج�د�ا ح�س�ن� ه�و� �ذ�ا ف�إ �ه� ع�م�ل م�ا �ل� ك الله� �ى أ و�ر�

. ا اد�س� س� �و�م�ا ي �اح� ص�ب �ان� و�ك

תנ"ך, בראשית פרק א•¢א¡ת א• ו ים, ה¤ש§¦¥מ¤ א¡ת אªל©הים, ב¦¥ר¥א ב¦¢ר¡אש§ית,

¢, בה¥א¥רץ.  ¢ח©ש§ך ו ,¦ ¥ב©הו ו ¦ ת©הו ¢ת¥ה ה¥י ¢ה¥א¥רץ, ו ¡י ¢נ ע¤ל-פ¦ ר¤חפת מ¢ אªל©הים, ¦ח¤ ¢רו ו ת¢הו©ם; ¡י ¢נ ע¤ל-פ¦

ים.  ¢הי-או©ר.  גה¤מ¦¥ ¤י ו או©ר; ¢הי י אªל©הים, ¦©אמר ¤י ו ד אªל©הים, ¦¡ל ¦¤ב¢ד ¤י ו ¦י-טו©ב; כ את-ה¥או©ר, אªל©הים ¦¤ר¢א ¤י ו

 .¢ ה¤ח©ש§ך ¦ב¡ין ו ה¥או©ר ל¥או©ר הב¦¡ין אªל©הים ¦ק¢ר¥א ¤י ו ¢הי-ב©קר, יו©ם ¤י ¢הי-ערב ו ¤י ¢ל¥ה; ו ¢ ק¥ר¥א ל¥י ¢ל¤ח©ש§ך יו©ם, ו

א¥ד¥ם כואח¥ד.  ¤ע²ש±ה נ אªל©הים, ¦©אמר ¤י ו ¦ב¢עו©ף ו ¦¥ם ה¤י בד¢ג¤ת ¦ ¦ו ¢יר¢ד ו ;¦ ¦ת¡נו ¦ד¢מו כ ¦ נו ב¦¢צ¤ל¢מ¡¦ב¢כ¥ל-ה¥רמש±, ו ¦ב¢כ¥ל-ה¥א¥רץ, ו ¦ב¤ב¦¢ה¡מ¥ה ו ים, ה¤ש§¦¥מ¤

¦ב¢ר¥א אªל©הים את-ה¥א¥ד¥ם כזה¥ר©מ¡ש± ע¤ל-ה¥א¥רץ.  ¤י וOקNבMה, ב¦¢צ¤ל¢מו©, ב¦¢צלם אªל©הים ב¦¥ר¥א א©תו©:  Pנ MכMר ו ז

אQתMם. א MרMP ¦©אמר כח  ב ¤י ו אªל©הים, א©ת¥ם, ¢ ¢ב¥רך ¤י ו את-ה¥א¥רץ, ¦ ¦מל¢או ו ¦ ¦ר¢בו ו ¦ ¢רו פ¦ אªל©הים ל¥הם

¢כב¢ש§µה¥; הTשMPVמTים, ו PבOעוQף ו MPם, הTי Tת XPדOג ב P דו OרP וQPאמYר Tי ו כט ץ.  YרMאMל-הTע הMרQמYש[Yת MPה, PבOכMל-חTי ו Tע NרQז MPל-עNש[Yב אYת-כ לMכYם MתTתXPי נ NPה הXנ אלQהXים, MPל-הMעNץ OאYת-כ ו ץ, YרMאMל-הMכ Nי עTל-פOPנ א_שYVר ע TרY זYה, יהOי לMכYם ע:  TרM ז Tע NרQז י-עNץ, XרOפ QוP א_שYVר-בPלOכMל-עוQף ו ץ YרMאMה TPת PלOכMל-חTי ו ל לOאMכOלMה.  QוP א_שYVר-ב ץ, YרMאMל-הTע רוQמNש[ ל QכOלP ו הTשMPVמTים לOאMכOלMה; עNש[Yב, ק YרY MPל-י אYת-כ MPה, חTי VשYפY נ

OהXי-כNן Tי ע¥ש±¥ה, לא.  ו ¦¥ל-א²ש§ר את-כ אªל©הים ¦¤ר¢א ¤י ו ¢הי-ב©קר, יו©ם ה¤ש§¦ש§¦י. ¤י ¢הי-ערב ו ¤י ¦¡ה-טו©ב מ¢א©ד; ו ¢הנ ו

خلق . בריאת העולם - 1العالم

الث;انCي • اح< األصح>•1 . �د�ه�ا ن ج� �ل� و�ك ر�ض�

� و�األ م�او�ات� الس� �م�ل�ت� �ك غ� 2ف�أ و�ف�ر� . ع�م�ل� �ذ�ي ال �ه� ع�م�ل م�ن� ابع� الس� � �و�م �ي ال ف�ي الله�

�ذ�ي ال �ه� ع�م�ل ج�م�يع� م�ن� ابع� الس� � �و�م �ي ال ف�ي اح� �ر� ت ف�اس� . ف�يه� 3ع�م�ل� �ه� �ن أل ه�، و�ق�د�س� ابع� الس� �و�م� �ي ال الله� ك� �ار� و�ب

. �ق�ا خ�ال الله� ع�م�ل� �ذ�ي ال �ه� ع�م�ل ج�م�يع� م�ن� اح� �ر� ت اس�ف�ي 7• �ف�خ� و�ن ر�ض�،

� األ م�ن� �ا اب �ر� ت آد�م� �له� اإل ب� الر� �ل� و�ج�ب . . �ة� ي ح� ا �ف�س� ن آد�م� ف�ص�ار� �اة� ي ح� م�ة� �س� ن �ف�ه� �ن س� 8أ و�غ�ر�

آد�م� �اك� ه�ن و�و�ض�ع� ق�ا، ر� ش� ع�د�ن� ف�ي �ة� ن ج� �له� اإل ب� الر� . �ه� �ل ب ج� �ذ�ي �ل� 9ال ك ر�ض�

� األ م�ن� �له� اإل ب� الر� �ت� �ب �ن و�أ�اة� ي �ح� ال ة� ج�ر� و�ش� ، �ل� �ك �أل ل �د�ة� ي و�ج� �ظ�ر� �لن ل �ة� ه�ي ش� ة� ج�ر� ش�

. ر� و�الش� �ر� ي �خ� ال م�ع�ر�ف�ة� ة� ج�ر� و�ش� �ة�، ن �ج� ال و�س�ط� ف�ي•16 « : ر� ج� ش� ج�م�يع� م�ن� � �ال ق�ائ آد�م� �له� اإل ب� الر� و�ص�ى

� و�أ ،� �ال �ك أ �ل� �ك �أ ت �ة� ن �ج� ر� 17ال و�الش� �ر� ي �خ� ال م�ع�ر�ف�ة� ة� ج�ر� ش� م�ا

� و�أ .» �م�وت� ت �ا م�و�ت �ه�ا م�ن �ل� �ك �أ ت �و�م� ي �ك� �ن أل �ه�ا، م�ن �ل� �ك �أ ت � ف�ال

18 « : آد�م� �ون� �ك ي �ن� أ �د�ا ي ج� �س� �ي ل �له� اإل ب� الر� و�ق�ال�» ه� �ظ�ير� ن �ا م�ع�ين �ه� ل �ع� ص�ن

� ف�أ و�ح�د�ه�،�خ�ذ� 21• ف�أ ، �ام� ف�ن آد�م� ع�ل�ى �ا �ات ب س� �له� اإل ب� الر� و�ق�ع�

� ف�أ . �ح�م�ا ل �ه�ا �ان م�ك � و�م�أل �ع�ه� �ض�ال أ م�ن� ب� 22و�اح�د�ة� الر� �ى �ن و�ب

ه�ا �ح�ض�ر� و�أ �ة� أ ام�ر� آد�م� م�ن� �خ�ذ�ه�ا أ �ي �ت ال �ع� الض�ل �له� اإل . آد�م� �ل�ى : » 23إ ع�ظ�ام�ي م�ن� ع�ظ�م� اآلن� هذ�ه� آد�م� ف�ق�ال�

. ام�ر�ء� م�ن� �ه�ا ن� أل �ة� أ ام�ر� �د�ع�ى ت هذ�ه� �ح�م�ي ل م�ن� �ح�م� و�ل

.» �خ�ذ�ت� �ص�ق� 24أ �ت �ل و�ي م�ه�� و�أ �اه� �ب أ ج�ل� الر� ك� �ر� �ت ي �ك� �ذل ل

. و�اح�د�ا د�ا ج�س� �ان� �ون �ك و�ي �ه� �ت أ �ام�ر� �ه�م�ا 25ب ك�ال �ا �ان و�ك. �ن� �خ�ج�ال ي � ال و�ه�م�ا �ه�، ت

� أ و�ام�ر� آد�م� ، �ن� �ي �ان ي ع�ر�

בראשית פרק ב•¢כ¥ל-צ¢ב¥א¥ם.  א• ¢ה¥א¥רץ, ו ים ו ¦ ה¤ש§¦¥מ¤ ¦ו ¢כµל ¤י ¢כ¤ל אªל©הים ב ו ¤י ו

¦ו©ם ¦¤י ¦ש§¢ב¦©ת ב ¤י ל¤אכ¢ת¦ו© א²ש§ר ע¥ש±¥ה; ו ¦ו©ם ה¤ש§¦¢ביע¨י, מ¢ ¦¤י ב¦¥ל-מ¢ל¤אכ¢ת¦ו© א²ש§ר ע¥ש±¥ה.  ¢ אªל©הים גה¤ש§¦¢ביע¨י, מכ ¢ב¥רך ¤י ו

¦י בו© ש§¥ב¤ת ¦¡ש§ א©תו©:  כ ¢ק¤ד ¤י את-יו©ם ה¤ש§¦¢ביע¨י, ול¤אכ¢ת¦ו©, א²ש§ר-ב¦¥ר¥א אªל©הים ל¤ע²ש±ו©ת.  ¦¥ל-מ¢ זמכ

XPיצYר ה’ אלQהXים אYת-הMאMדMם, עMפMר מXן-הMא_דMמMה, Tי וXPים XשOVמTת חTי OPאTפMPיו, נ XPפTPח ב Tי ¦¥ה.  ו פש§ ח¤י ¢הי ה¥א¥ד¥ם, ל¢נ ¤י ח; ו

¦¥ש±ם ש§¥ם, את-ה¥א¥ד¥ם ¤י ן--מק¦דם; ו ¦¤ן-ב¦¢ע¡ד ¦ט¦¤ע ה’ אªל©הים, ג ¤י ו¥צ¥ר.  ¦¥ל-ע¡ץ טא²ש§ר י ¦¤צ¢מ¤ח ה’ אªל©הים, מן-ה¥א²ד¥מ¥ה, כ ¤י ו

¦¥ן, ¢ ה¤ג ¦ים, ב¦¢תו©ך ¢ע¡ץ ה¤ח¤י א²כ¥ל--ו ¢טו©ב ל¢מ¤ ר¢אה, ו ד ל¢מ¤ ח¢מ¥ נ¥ר¥ע.  טז ¦¤ע¤ת טו©ב ו ¢ע¡ץ, ה¤ד OצTו ה’ אלQהXים, ו Tי ו

ל תQPאכNל.  יז QכMן, אMP ל עNץ-הTג QP עTל-הMאMדMם לNאמQר:  מXכOPיוQם XPי, ב P:  כ Pו ע--לQא תQאכTל, מXמYPנ MרM TPעTת טוQב ו PמNעNץ, הTד ו

Pת P--מוQת תMPמו Pו M מXמYPנ ר ה’ אªל©הים, יח.  א_כMלOך ¦©אמ ¤י ו¦ו©.  ¢ד ג ¦¢נ ר, כ ¦ו© ע¡ז ¦ו©; אעªש±ה-ל ל©א-טו©ב הªיו©ת ה¥א¥ד¥ם ל¢ב¤ד

XPישMVן; כא Tי NPמMה עTל-הMאMדMם, ו ד OרTPים תXהQל ה’ אלNPפTP Tי וMPה.  כב MPש[Mר, תTPחOתYPנ QPר ב XPסOג Tי TPלOעQתMיו, ו XPקTPח, אTחTת מXצ Tי וNPלMע א_שYVר-לMקTח מXן-הMאMדMם, XPבYן ה’ אלQהXים אYת-הTצ Tי ו

¢באה¥, אל-ה¥א¥ד¥ם.  לOאXשMPVה ¤י ר, ה¥א¥ד¥ם, ז©את כג; ו ¦©אמ ¤י ו¦ב¥ש±¥ר מב¦¢ש±¥רי; ל¢ז©את יק¦¥ר¡א אש§¦¥ה, י, ו ע²צ¥מ¤ ¤ע¤ם עצם מ¡ ה¤פ¦

¦©את.  איש§ לµק¢ח¥ה-ז ¦י מ¡ Mב-אXישV, כדכ Tע_ז NPן, י עTל-כP לOבMש[Mר OהMיו OPאXשOVתPוQ, ו OדMבTק ב OאYת-אXמPוQ; ו אYת-אMבXיו, ו

.אYחMד

Paradise عدن - - גן עדן جنات

خلق . בריאת העולם - 1العالم

בריאת העולם והאדם בקוראן•

�� يم ح� ح�من� الر� � الله� الر� م �س� ب הוא ברא את השמים ואת הארץ למען 16:3•

בבריאת השמים והארץ 3:190תתגלה האמת. ובחילוף הלילה והיום צפונים אותות לנבוני הלב.

בראנו את השמים ואת הארץ ואת אשר 46:3 10:6ביניהם רק למען תתגלה האמת, ולזמן קצוב.

בחילוף הלילה והיום ובאשר ברא אלוהים בשמים האם 21:30ובארץ צפונים אותות לאנשים יראים.

לא יראו הכופרים כי השמים והארץ היו מקשה אחת, ואנו קרענו חלל ביניהם, ויצרנו כל חי מן

המים? הלא יאמינו? זהו היודע את הנסתר והנגלה, האדיר 32:6•

אשר עשה יפה כל דבר אשר ברא, 7והרחום. אחר עיצבו 9והתחיל מטין את בריאת האדם.

ונפח בו מרוחו, ונתן לכם אוזניים ועיניים ולב, ריבונך אמר 38:71ואולם מה מעט מודים אתם.

כאשר 72למלאכים, עומד אני לברוא אדם מטין. אעצב את גופו ואפח בו מרוחי, השתחוו לו אפיים

הוא אשר ברא אתכם מתוך נפש 7:189ארצה. יחידה, ואז עשה לה בת זוג מתוכה למען ידבק בה,

וכאשר ידע אותה, התעברה... אמרנו, הוי אדם, שכון אתה ואשתך בגן, 2:35•

ואכלו שניכם מפריו בשפע מכל אשר תרצו, אך אל 36לכם לקרב אל העץ הזה פן תהיו בבני עוולה.

ואולם השטן הסיט את שניהם מעליו והוציאם מכל אשר היו שרויים בו.

يم • Cح الر; Cمن Dح الر; Cالله Cم DسCب• • • 

ع�م�ا 16:3��• �ع�ال�ى ت �ح�ق� �ال ب ر�ض�� و�األ م�او�ات� الس� ل�ق� خ�

. �ون� ر�ك �ش� ض� 3:190ي ر�� و�األ� م�و�ات� الس� ل�ق� خ� ف�ي �ن� إ

�اب� �ب �ل األ� �ول�ي أل� �ات� ي آل� �ه�ار� و�الن �ل� �ي الل ف� �ال� ت م�ا 46:3و�اخ��ج�ل� و�أ �ح�ق� �ال ب �ال� إ �ه�م�ا �ن �ي ب و�م�ا ر�ض�

� و�األ� م�او�ات� الس� �ا �ق�ن ل خ� . م�ع�ر�ض�ون� وا �نذ�ر� أ ع�م�ا وا �ف�ر� ك �ذ�ين� و�ال م�ى �ن� 10:6م�س� إ

م�و�ات� الس� ف�ي �ه� الل ل�ق� خ� و�م�ا �ه�ار� و�الن �ل� �ي الل ف� �ال� ت اخ� ف�ي . �ق�ون� �ت ي � �ق�و�م ل �ات� ي آل� ر�ض�

� �ذ�ين� 21:30و�األ� ال �ر� ي �م� و�ل� أ

�اه�م�ا �ق�ن ف�ف�ت � �قا ت ر� �ا �ت �ان ك ر�ض�� و�األ� م�او�ات� الس� �ن� أ وا �ف�ر� ك

. �ون� �ؤ�م�ن ي �ف�ال� أ Åح�ي ي�ء� ش� �ل� ك �م�اء ال م�ن� �ا �ن ع�ل و�ج� •32:6 . يم� ح� الر� �ع�ز�يز� ال ه�اد�ة� و�الش� �ب� �غ�ي ال �م� ع�ال �ك� 7ذ�ل

م�ن ان� �نس� اإل� ل�ق� خ� � �د�أ و�ب �ق�ه� ل خ� ي�ء� ش� �ل� ك ن� �ح�س� أ �ذ�ي ال . �م� 9ط�ين� �ك ل و�ج�ع�ل� وح�ه� ر� م�ن ف�يه� �ف�خ� و�ن و�اه� س� �م� ث

. ون� �ر� ك �ش� ت م�ا � �يال ق�ل �د�ة� �ف�ئ و�األ� �ص�ار� �ب و�األ� م�ع� �ذ� 38:71الس� إ . ط�ين� م�ن � را �ش� ب �ق� ال خ� �ي �ن إ �ة� �ك ئ �م�ال� �ل ل �ك� ب ر� �ذ�ا 72ق�ال� ف�إ

. د�ين� اج� س� �ه� ل ف�ق�ع�وا وح�ي ر� م�ن ف�يه� �ف�خ�ت� و�ن �ه� �ت و�ي س��ه�ا 7:189 م�ن و�ج�ع�ل� و�اح�د�ة� �ف�س� ن م�ن� �م� �ق�ك ل خ� �ذ�ي ال ه�و�

ف�يف�ا خ� ح�م�ال� ح�م�ل�ت� اه�ا �غ�ش� ت �م�ا ف�ل �ه�ا �ي �ل إ �ن� ك �س� �ي ل ه�ا و�ج� ز�ا �ح� ص�ال �ا �ن �ت �ي ء�ات �ن� �ئ ل �ه�م�ا ب ر� �ه� الل د�ع�و�ا �ق�ل�ت� �ث أ �م�ا ف�ل �ه� ب ت� ف�م�ر�

. الش� م�ن� �ن� �ون �ك �ن ل �ه�ا 2:35• م�ن �ال� و�ك �ة� ن �ج� ال و�ج�ك� و�ز� �ت� �ن أ �ن� ك اس� �اآد�م� ي �ا �ن و�ق�ل

م�ن� �ا �ون �ك ف�ت ة� ر� ج� الش� ه�ذ�ه� �ا ب �ق�ر� ت و�ال� �م�ا �ت ئ ش� �ث� ي ح� غ�د�ا ر� . �م�ين� م�م�ا 36الظ�ال ج�ه�م�ا �خ�ر� ف�أ �ه�ا ع�ن �ط�ان� ي الش� �ه�م�ا ل ز�

� ف�أف�ي �م� �ك و�ل Èع�د�و �ع�ض� �ب ل �م� �ع�ض�ك ب �ط�وا اه�ب �ا �ن و�ق�ل ف�يه� �ا �ان ك

ين� ح� �ل�ى إ �اع� و�م�ت Èق�ر� ت م�س� ر�ض�� األ�

שאלות – בריאת העולם - خلق العالم

QUESTIONS:

We have just read the narrative that appears in similar versions in both the Tanach and in The Koran. In order to better understand each civilization--Judaism and Islam-- we will deal with each narrative and each version in order to relate to each of these questions:

1. What ,in brief, is the story about? 2. What are the similar themes in

both narratives? 3. What is different in the Tanach version in

relation to the Koran version? 4. How do each of these versions reflect

different aspects of each civilization? 5. What can we learn from these different

versions?

שאלות•

קראנו זה עתה סיפור המופיע בגרסאות •דומות בתנ"ך ובקוראן. על מנת להבין היטב את שתי הציוויליזציות, היהדות והמוסלמית,

נתעמק בסיפור שקראנו וננסה לתת תשובות לשאלות הבאות:

. מה, בקיצור, מספר הסיפור?1 מה הם המוטיבים המשותפים בתנ"ך . 2

ובקוראן לסיפור שקראנו?

. מה שונה בגרסת התנ"ך לעומת גרסת 3הקוראן?

 . האם ההבדלים בגרסאות מצביעים על 4

הבדלים בהשקפת העולם של שתי הציוויליזציות?

 . אם כן, מה ניתן ללמוד משתי הגרסאות 5

שקראנו על כל אחת מהציוויליזציות?

קין והבל, שני בניו של אדם - قايين وهابيل . 2ابنا آد م

Cain and Abel5, סורה קוראן•

د�ه�م�ا • �ح� أ م�ن �ل� �ق�ب ف�ت �ا �ان ب ق�ر� �ا ب ق�ر� �ذ� إ �ح�ق� �ال ب آد�م� �ي� �ن اب� �أ �ب ن �ه�م� �ي ع�ل �ل� و�ات

م�ن� �ه� الل �ل� �ق�ب �ت ي �م�ا �ن إ ق�ال� �ك� �ن �ل �ق�ت أل� ق�ال� اآلخ�ر� م�ن� �ل� �ق�ب �ت ي �م� و�ل�ق�ين� } �م�ت {27ال

 �ن�ي • إ �ل�ك� �ق�ت أل� �ك� �ي �ل إ �د�ي� ي �اس�ط� �ب ب � �ا ن

� أ م�ا �ي �ن �ل �ق�ت �ت ل �د�ك� ي �ي� �ل إ �س�طت� ب �ن �ئ ل�م�ين� } �ع�ال ال ب� ر� �ه� الل �خ�اف� {28أ

�ك� • و�ذ�ل �ار� الن ص�ح�اب�� أ م�ن� �ون� �ك ف�ت �م�ك� �ث و�إ �م�ي �ث �إ ب �وء� �ب ت �ن أ ر�يد�

� أ �ي �ن إ�م�ين� } الظ�ال اء {29ج�ز�

ر�ين� }• �خ�اس� ال م�ن� �ح� ص�ب� ف�أ �ه� �ل ف�ق�ت �خ�يه� أ �ل� ق�ت ه� �ف�س� ن �ه� ل {30ف�ط�و�ع�ت�

يه� • �خ� أ و�ءة� س� �و�ار�ي ي �ف� �ي ك �ه� �ر�ي �ي ل ر�ض�� األ ف�ي �ح�ث� �ب ي �ا اب غ�ر� �ه� الل �ع�ث� ف�ب

و�ءة� س� و�ار�ي�� ف�أ اب� �غ�ر� ال ذ�ا هـ� �ل� م�ث �ون� �ك أ �ن� أ ت� �ع�ج�ز� أ �ا �ت �ل و�ي �ا ي ق�ال�

�اد�م�ين� } الن م�ن� �ح� ص�ب� ف�أ �خ�ي {31أ

�ر� • �غ�ي ب ا �ف�س� ن �ل� ق�ت م�ن �ه� ن� أ �يل� ائ ر� �س� إ �ي �ن ب ع�ل�ى �ا �ن �ب �ت ك ذ�ل�ك� �ج�ل� أ م�ن�

�اه�ا ي �ح� أ و�م�ن� ج�م�يع�ا �اس� الن �ل� ق�ت �م�ا �ن �أ ف�ك ر�ض�� األ ف�ي اد� ف�س� و�

� أ �ف�س� ن�ن� إ �م� ث �ات� �ن �ي �الب ب �ا �ن ل س� ر� �ه�م� اءت ج� �ق�د� و�ل ج�م�يع�ا �اس� الن �ا ي �ح� أ �م�ا �ن �أ ف�ك

ر�ف�ون� } �م�س� ل ر�ض�� األ ف�ي ذ�ل�ك� �ع�د� ب �ه�م م�ن � �يرا �ث {32ك

•http://quran.al-islam.com/

קין והבל, שני בניו של אדם - قايين وهابيل . 2ابنا آد م

Cain and Abel• BIBLE Genesis chap. 4• 1 And the man knew Eve his wife; and she conceived and bore Cain,

and said: 'I have gotten a man with the help of the LORD.' 2 And again she bore his brother Abel. And Abel was a keeper of sheep, but Cain was a tiller of the ground. 3 And in process of time it came to pass, that Cain brought of the fruit of the ground an offering unto the LORD. 4 And Abel, he also brought of the firstlings of his flock and of the fat thereof. And the LORD had respect unto Abel and to his offering; 5 but unto Cain and to his offering He had not respect. And Cain was very wroth, and his countenance fell. 6 And the LORD said unto Cain: 'Why art thou wroth? and why is thy countenance fallen? 7 If thou doest well, shall it not be lifted up? and if thou doest not well, sin coucheth at the door; and unto thee is its desire, but thou mayest rule over it.' 8 And Cain spoke unto Abel his brother. And it came to pass, when they were in the field, that Cain rose up against Abel his brother, and slew him. 9 And the LORD said unto Cain: 'Where is Abel thy brother?' And he said: 'I know not; am I my brother's keeper?' 10 And He said: 'What hast thou done? the voice of thy brother's blood crieth unto Me from the ground. 11 And now cursed art thou from the ground, which hath opened her mouth to receive thy brother's blood from thy hand. 12 When thou tillest the ground, it shall not henceforth yield unto thee her strength; a fugitive and a wanderer shalt thou be in the earth.' 13 And Cain said unto the LORD: 'My punishment is greater than I can bear. 14 Behold, Thou hast driven me out this day from the face of the land; and from Thy face shall I be hid; and I shall be a fugitive and a wanderer in the earth; and it will come to pass, that whosoever findeth me will slay me.' 15 And the LORD said unto him: 'Therefore whosoever slayeth Cain, vengeance shall be taken on him sevenfold.' And the LORD set a sign for Cain, lest any finding him should smite him. 16 And Cain went out from the presence of the LORD, and dwelt in the land of Nod, on the east of Eden.

Quran, sura 5 – Al-Maida•27 But recite unto them with truth the tale of the two sons of

Adam, how they offered each a sacrifice, and it was accepted from the one of them and it was not accepted from the other. (The one) said: I will surely kill thee. (The other) answered: Allah accepteth only from those who ward off (evil).

28 Even if thou stretch out thy hand against me to kill me, I shall not stretch out my hand against thee to kill thee, lo! I fear Allah, the Lord of the Worlds.

29 Lo! I would rather thou shouldst bear the punishment of the sin against me and thine own sin and become one of the owners of the fire. That is the reward of evil-doers.

30 But (the other's) mind imposed on him the killing of his brother, so he slew him and became one of the losers.

31 Then Allah sent a raven scratching up the ground, to show him how to hide his brother's naked corpse. He said: Woe unto me! Am I not able to be as this raven and so hide my brother's naked corpse ? And he became repentant.

32 For that cause We decreed for the Children of Israel that whosoever killeth a human being for other than manslaughter or corruption in the earth, it shall be as if he had killed all mankind, and whoso saveth the life of one, it shall be as if he had saved the life of all mankind. Our messengers came unto them of old with clear proofs (of Allah's Sovereignty), but afterwards lo! many of them became prodigals in the earth.

. קין והבל, שני בניו של אדם - قايين وهابيل 2ابنا آد م

Cain and Abelתנ"ך בראשית פרק ד

¡לד את-ק¤ין, א ¤ת¦ ¤ה¤ר, ו ¤ת¦ ¦¥ה אש§¢ת¦ו©; ו ¥ד¤ע את-ח¤ו ¢ה¥א¥ד¥ם, י ו¤ת¦©אמר, ק¥ניתי איש§ את-ה’.  ¤ת¦©סף ל¥לדת, את-א¥חיו בו ו

¥ה ע©ב¡ד ¢ק¤ין, ה¥י ¢הי-הבל, ר©ע¡ה צ©אן, ו ¤י את-ה¥בל; ו¢רי ה¥א²ד¥מ¥ה, גא²ד¥מ¥ה.  ¦¥ב¡א ק¤ין מפ¦ ¤י ¥מים; ו ¢הי, מק¦¡ץ י ¤י ו

¢ח¥ה--ל¤ה’.  ¦א מב¦¢כ©רו©ת צ©אנו©, דמנ ¢הבל ה¡ביא ג¤ם-הו ו¢ח¥תו©.  ¢אל-מנ ¦ש§¤ע ה’, אל-הבל ו ¤י ¦מ¡חל¢ב¡הן; ו ¢אל-ק¤ין הו ו

¥יו.  ¥נ ¦ פ¦ ¢לו ¦פ¦ ¤י ¦ח¤ר ל¢ק¤ין מ¢א©ד, ו ¤י ¢ח¥תו©, ל©א ש§¥ע¥ה; ו ¢אל-מנ וו  .¥ יך ¦ פ¥נ ¥פ¢לו ¢ל¥מ¦¥ה נ ¢, ו ¦©אמר ה’, אל-ק¥ין:  ל¥מ¦¥ה ח¥ר¥ה ל¥ך ¤י ו

ת¤ח ז ¢אם ל©א ת¡יטיב, ל¤פ¦ ¡יטיב, ש±¢א¡ת, ו ה²לו©א אם-ת¦¥ה, ת¦מ¢ש§¥ל-ב¦ו©.  ¢א¤ת¦ ¦ק¥תו©, ו ¢ש§ו ¥, ת¦ ¢א¡ליך חח¤ט¦¥את ר©ב¡ץ; ו

¦¥ק¥ם ¤י ¢הי ב¦ה¢יו©ת¥ם ב¦¤ש±¦¥דה, ו ¤י ¦©אמר ק¤ין, אל-הבל א¥חיו; ו ¤י ו  .¦ ¦¤ה¤ר¢ג¡הו ¤י י טק¤ין אל-הבל א¥חיו ו ¦©אמר ה’ אל-ק¤ין, א¡ ¤י ו

נ©כי.  ¥ד¤ע¢ת¦י, ה²ש§©מ¡ר א¥חי א¥ ¦©אמר ל©א י ¤י ¥; ו יהבל א¥חיך¥, צ©ע²קים א¡ל¤י י א¥חיך ¦¢מ¡ ¦©אמר, מה ע¥ש±¨ית¥; קו©ל ד ¤י ו

¥ה, מן-ה¥א²ד¥מ¥ה א²ש§ר יאמן-ה¥א²ד¥מ¥ה.  ¦ר א¥ת¦ ¥ה, א¥רו ¢ע¤ת¦ ו  .¥ ¦¥דך ¥ מי י א¥חיך ¦¢מ¡ יה¥, ל¥ק¤ח¤ת את-ד ¥צ¢ת¥ה את-פ¦ ¦י יבפ¦ כ

¥ד, ¥נ ¥ע ו ¢; נ ¦©ח¥ה¦ ל¥ך ¡ת-כ ת¤ע²ב©ד את-ה¥א²ד¥מ¥ה, ל©א-ת©ס¡ף ת¦ה ב¥א¥רץ.  ¦¥דו©ל ע²ו©ני, יגת¦ה¢י ¦©אמר ק¤ין, אל-ה’:  ג ¤י ו

¦¢ש±©א.  ¡י ה¥א²ד¥מ¥ה, ידמנ ¢נ ¦ו©ם, מ¡ע¤ל פ¦ ¥ א©תי ה¤י ¦¡ר¤ש§¢ת¦ ה¡ן ג¥ה כ¥ל-מ©צ¢אי, ¢ה¥י ¥ד, ב¦¥א¥רץ, ו ¥נ ¥ע ו ¢ה¥ייתי נ ¥, אס¦¥ת¡ר; ו יך ¥נ ¦מפ¦ ו

¤ה¤ר¢ג¡ני.  ¦¥ל-ה©ר¡ג ק¤ין, ש§¨ב¢ע¥ת¤ים, טוי ¦©אמר לו© ה’, ל¥כ¡ן כ ¤י ו¦¥ל-מ©צ¢או©.  ¦ו©ת-א©תו© כ ¢ת¦י ה¤כ ¦¥ש±ם ה’ ל¢ק¤ין או©ת, ל¢בל ¤י µק¦¥ם; ו י

ן.טז ¦¡ש§ב ב¦¢ארץ-נו©ד, קד¢מ¤ת-ע¡ד ¤י ¡י ה’; ו ¦פ¢נ ¦¡צ¡א ק¤ין, מל ¤י ו

•http://www.mechon-mamre.org/i/t/t0.htm

5קוראן - סורה

: קרא בפניהם את קורות שני בניו של כ"ז  אדם, דברים לאמיתם: הם הקריבו קורבן,

והוא התקבל מן האחד, ואולם מן האחר לא התקבל. הוא אמר )לאחיו(, הנני להורגך.

אמר )אחיו(, רק מן היראים יקבל אלוהים, וגם אם תרים עלי את ידך להורגני, לא כ"ח

ארים עליך את ידי להורגך, כי פוחד אני חפץ אני כי כ"טמאלוהים ריבון העולמים.

תחול עליך אשמתי ואשמתך ותהיה ביורשי אז מלאו להאש. זה גמולם של בני עוולה.

לבו להרוג את אחיו, והוא הרגו, על כך הלך אחר שלח אלהים עורב לחפור ל"אלאבדון.

באדמה, למען יראה לו כיצד יכסה את נבלת אחיו. אז אמר, אוי לי, כי לא אוכל לעשות

כמעשה עורב זה, ואכסה אף אני את נבלת לפיכך כתבנו ל"באחי? הוא היה במתחרטים.

בספר לבני ישראל, כי כל המאבד נפש אחד – בלא שאיבדה נפש או ביקשה למלא את

הארץ חמס – כאילו איבד עולם מלא, וכל המקיימה כאילו קיים עולם מלא.

, תרגם מערבית אורי רובין, הוקראן•2005אוניברסיטת תל-אביב, תשס"ה-

קין והבל, שני בניו של אדם - قايين . 2وهابيل ابنا آد م

Cain and Abelل>ه< 10    • xب الر; ال> ق> إCن; : »ف> ؟ ع>لDت> ف> اذ>ا م>

Cض Dراأل> مCن> إCل>ي; خ< ر< Dي>ص يك> Cأ>خ Cد>م وDت> . ص>

•    11 Cض Dراأل> ل>عDن>ة< ع>ل>يDك> xل Cت>ح ، اآلن> نDذ< م< ف>

يك> Cأ>خ د>م> Dت>ل>ع>تDاب و> ا اه> ف> Dت>ح>ت ف> ال;تCيي>د<ك> ك>تDه< ف> س> . ال;ذCي

ا، 12    • ه> يDر> خ> ت<عDطCي>ك> Dل>ن ا ه> ل>ح< Dت>ف ا نDد>م> Cع» Cض Dر

األ> فCي و>ط>رCيدا� رCيدا� ش> ت>ك<ون< . و>ب� 13    • لCلر; ايCين< ق> ال> ق> وب>تCي : »ف> ع<ق<

ت>م>ل> Dت<ح Dأ>ن DنCم أ>عDظ>م<•    14 Cه Dو>ج Dع>ن دDت>نCي ط>ر> Dد ق> الDي>وDم> أ>نDت> ا ه>

ي، Cت>ف Dأ>خ تCك> ر> Dض ح> Cام م>أ> DنCو>م ، Cض Dر

األ> ، Cض Dر

األ> فCي ط>رCيدا� رCيدا� ش> أ>ك<ون< و>» د<نCي Cي>ج Dم>ن xك<ل ت<ل<نCي Dي>ق . و>

ل>ه< 15    • xب الر; ال> ق> نD : »ف> م> ك<ل; أ<ع>اقCب< س>ال;تCي Cوب>ة الDع<ق< Cع>اف Dأ>ض Cع>ةDب بCس> ت<ل<ك> Dي>ق

» ا بCه> بDت<ك> ايCين> . ع>اق> ق> xب الر; م> و>و>س>اغDتCي>ال>ه< اه< ي>لDق> Dم>ن ع>ل>ى ت>حDظ<ر< ة� . بCع>ال>م>

ب� 16    • الر; Cة ر> Dض ح> DنCم ايCين< ق> ج> ر> خ> ك>ذ>ا و>ه>ع>دDن� قCي; Dر ش> ن<ود� Cض Dر

أ> فCي ك>ن> و>س>•http://mitglied.lycos.de/rcm/bibel_online.htm

4نيوكت בארשית תנ"ך•

ايCين> 1    ق> Dل>د>ت و> و> ، Dل>تCب ح> ف> ت>ه< وDج> ز> اء> و; ح> آد>م< ر> و>ع>اش> Dال>ت ق> DذCإ« :» ب� الر; CدDن Cع DنCم ال� ج< ر> ت>ن>يDت< Dاق .

•    2 � يا Cاع ر> ابCيل< ه> و>ك>ان> ، ابCيل> ه> اه< أ>خ> Dل>د>ت و> ف> Dع>اد>ت ث<م;

Cغ>ن>مDلCل . Cض Dراأل> Cة ال>ح> ف> فCي ع>مCل> Dد ق> ف> ايCين< ق> ا م;

. أ>

•    3 Cار ثCم> DنCم ايCين< ق> د;م> ق> Dأ>ن >ي;ام� أ Cور ر< م< ب>عDد> د>ث> و>ح> ، ب� لCلر; ب>انا� Dر ق< Cض Dر

األ>

•    4 Cه Cغ>ن>م Cك>ارDب< أ Cة يDر> خ> DنCم أ>يDضا� ابCيل< ه> د;م> و>ق>ا نCه> م> Dأ>س ع>نDه< . و> ي> Cض و>ر> ابCيل> ه> ب>ان> Dر ق< xب الر; ب;ل> ت>ق> . ف>

ع>نDه< 5    • ض> Dي>ر Dل>م و> ايCين> ق> ب>ان> Dر ق< Dب;ل ي>ت>ق> Dل>م . ل>كCن;ه< � دا ك>م> ه< ه< Dو>ج م> ه; ت>ج> و> د�ا� Cج ايCين< ق> اغDت>اظ> . ف>

ايCين> 6   • ق> xب الر; أ>ل> م> : »ف>س> ه; ت>ج> اذ>ا لCم> ؟ اغDت>ظDت> اذ>ا لCم>؟ ك> ه< Dو>ج

حا�؟   7• ر> ف> ك> ه< Dو>ج رCق< Dي<ش أ>ال> فCك> xر ت>ص> فCي نDت> س> Dأ>ح Dل>وطCيئ>ة¤ خ> Cب>ابDال عCنDد> ف> ، ف> xر الت;ص> Cن CسDت<ح Dل>م DنCإ و>

Dأ>ن ب< Cي>ج DنCل>ك ، ع>ل>يDك> ل;ط> ت>ت>س> Dأ>ن و;ق< ت>ت>ش> ، ك> ت>نDت>ظCر<» ا يه> Cف ك;م> ت>ت>ح>

ابCيل> 8    • ه> Cيه Cأل>خ د� بCالDو< ر< ي>ت>ظ>اه> ايCين< ق> CذD . و>ع>اد> إ د>ث> و>ح> Cيه Cأ>خ ع>ل>ى م> ه>ج> ايCين> ق> أ>ن; Cل Dق الDح> فCي عا� م> ك>ان>ا

ت>ل>ه< ق> و> ابCيل> ه>

ايCين> 9    • ق> xب الر; أ>ل> « : »و>س> ؟ ابCيل< ه> وك> أ>خ< >يDن> أاب> أ>ج> أ>عDرCف< : »ف> «. ال> أل>خCي؟ ارCس¤ ح> >ن>ا أ Dه>ل

. קין והבל, שני בניו של אדם - قايين وهابيل 2ابنا آد م

Cain and Abel

שאלות - קין והבל QUESTIONS: We have just read the narrative that appears in

similar versions in both the Tanach and in The Koran. In order to better understand each civilization--Judaism and Islam-- we will deal with each narrative and each version in order to relate to each of these questions:

1. What ,in brief, is the story about? 2. What are the similar themes in both narratives? 3. What is different in the Tanach version in relation

to the Koran version? 4. How do each of these versions reflect different

aspects of each civilization? 5. What can we learn from these different

versions?

שאלות•

קראנו זה עתה סיפור המופיע בגרסאות •דומות בתנ"ך ובקוראן. על מנת להבין היטב את שתי הציוויליזציות, היהדות והמוסלמית,

נתעמק בסיפור שקראנו וננסה לתת תשובות לשאלות הבאות:

. מה, בקיצור, מספר הסיפור?1 מה הם המוטיבים המשותפים בתנ"ך . 2

ובקוראן לסיפור שקראנו?

. מה שונה בגרסת התנ"ך לעומת גרסת 3הקוראן?

 . האם ההבדלים בגרסאות מצביעים על 4

הבדלים בהשקפת העולם של שתי הציוויליזציות?

 . אם כן, מה ניתן ללמוד משתי הגרסאות 5

שקראנו על כל אחת מהציוויליזציות?

Maimonidesموسى بن ميمون הרמב"ם

ميمون • بن موسى ألرابسنهادرين فقهية أحكام

) فقهية) الثاني, مدرسه الفصل' ج تشريع عشر،

في • وحيدا اإلنسان خ�لق لذلكيفقد من أن يتعلم لكي العالم

العالم   من واحدة نفساكله، • العالم فقد كأنه حسابه يكون

هذا في واحدة نفسا يساعد ومنكأنه العالم

יב • רמב"ם הלכות סנהדרין פרק הלכה ג

בעולם • יחידי אדם נברא לפיכך אחת נפש המאבד שכל מן ללמד

איבד העולם כאילו עליו מעלין וכל המקיים נפש אחת עולם מלא

קיים בעולם כאילו עליו מעלין עולם מלא.

• Whoever saves one soul is considered as if he saved the entire world. For when a lack is experienced by one soul the entire world is effected.

• Mishne Tora, Sanhedrin 12:3

. אברהם בסדום - إبراهيم – في سدوم3 Abraham in Sodom

• BIBLE, Genesis chap. 18 • 17 And the LORD said: 'Shall I hide from Abraham that which I am doing; 18

seeing that Abraham shall surely become a great and mighty nation, and all the nations of the earth shall be blessed in him? 19 For I have known him, to the end that he may command his children and his household after him, that they may keep the way of the LORD, to do righteousness and justice; to the end that the LORD may bring upon Abraham that which He hath spoken of him.' 20 And the LORD said: 'Verily, the cry of Sodom and Gomorrah is great, and, verily, their sin is exceeding grievous. 21 I will go down now, and see whether they have done altogether according to the cry of it, which is come unto Me; and if not, I will know.' 22 And the men turned from thence, and went toward Sodom; but Abraham stood yet before the LORD. 23 And Abraham drew near, and said: 'Wilt Thou indeed sweep away the righteous with the wicked? 24 Peradventure there are fifty righteous within the city; wilt Thou indeed sweep away and not forgive the place for the fifty righteous that are therein? 25 That be far from Thee to do after this manner, to slay the righteous with the wicked, that so the righteous should be as the wicked; that be far from Thee; shall not the Judge of all the earth do justly?' 26 And the LORD said: 'If I find in Sodom fifty righteous within the city, then I will forgive all the place for their sake.' 27 And Abraham answered and said: 'Behold now, I have taken upon me to speak unto the LORD, who am but dust and ashes. 28 Peradventure there shall lack five of the fifty righteous; wilt Thou destroy all the city for lack of five?' And He said: 'I will not destroy it, if I find there forty and five.' 29 And he spoke unto Him yet again, and said: 'Peradventure there shall be forty found there.' And He said: 'I will not do it for the forty's sake.' 30 And he said: 'Oh, let not the LORD be angry, and I will speak. Peradventure there shall thirty be found there.' And He said: 'I will not do it, if I find thirty there.' 31 And he said: 'Behold now, I have taken upon me to speak unto the LORD. Peradventure there shall be twenty found there.' And He said: 'I will not destroy it for the twenty's sake.' 32 And he said: 'Oh, let not the LORD be angry, and I will speak yet but this once. Peradventure ten shall be found there.' And He said: 'I will not destroy it for the ten's sake.' 33 And the LORD went His way, as soon as He had left off speaking to Abraham; and Abraham returned unto his place.

תנ"ך, בראשית י"ח•ע©ש±ה.  יז• א²ני א²ש§ר מ¡א¤ב¢ר¥ה¥ם, א²ני ה¤מ¢כ¤ס¦ה א¥מ¥ר:  ¤ה’, ו יח

¡י ה¥א¥רץ.  ¦ו©י ¦©ל, ג ¦-בו©--כ ¢נב¢ר¢כו ¦ם; ו ¢ע¥צו ¦¥דו©ל, ו ה ל¢גו©י ג ¢א¤ב¢ר¥ה¥ם--ה¥יו© יה¢י ו¦ יט ¢ש§¥מ¢רו ¢את-ב¦¡יתו© א¤ח²ר¥יו, ו ¥יו ו ¦ה את-ב¦¥נ ¢צ¤ו י ¢ד¤ע¢ת¦יו, ל¢מ¤ע¤ן א²ש§ר י ¦י כ

ע¤ל-א¤ב¢ר¥ה¥ם, ה’ ה¥ביא ¥ט--ל¢מ¤ע¤ן, ¦מש§¢פ¦ ו צ¢ד¥ק¥ה ל¤ע²ש±ו©ת ה’, ¢ ¦רך דב¦ר, ע¥ל¥יו.  ¨¦ ¦י-ר¥ב¦¥ה; כא¡ת א²ש§ר-ד ¤ע²מ©ר¥ה כ ד©ם ו ¤ע²ק¤ת ס¢ ¦©אמר ה’, ז ¤י ו

מ¢א©ד.  כ¥ב¢ד¥ה, ¦י ¢ח¤ט¦¥את¥ם--כ ¦¢צ¤ע²ק¥ת¥ה¦ כאו ה¤כ ¢אר¢אה, ו ¦¥א א¡ר¢ד¥ה-נ ¢אם-ל©א, א¡ד¥ע¥ה.  ¦¥ל¥ה; ו ¦ כ ¥ש§¨ים, כבה¤ב¦¥א¥ה א¡ל¤י ע¥ש±ו ¦ מש§¦¥ם ה¥א²נ ¦פ¢נו ¤י ו

¡י ה’.  לפ¢נ ¦ ע©מ¡ד, ¦ו נ ¢א¤ב¢ר¥ה¥ם--עו©ד ו ד©מ¥ה; ¦ ס¢ ¦¡ל¢כו ¤י ¦¤ש§ א¤ב¢ר¥ה¥ם, כגו ¦ג ¤י ו ע¨ם-ר¥ש§¥ע.  ¦¨יק צ¤ד ה, פ¦ ת¦ס¢ ה¤א¤ף ¦©אמ¤ר:  ¤י ח²מש§¦¨ים כדו ¡ש§ י ¦ל¤י או

ל¢מ¤ע¤ן ל¤מ¦¥קו©ם, ¢ל©א-תש±¦¥א ו ה פ¦ ת¦ס¢ ה¤א¤ף ה¥ע¨יר; ¢ ב¦¢תו©ך יקם, ¨¦ צ¤דב¦¢קר¢ב¦¥ה¦.  א²ש§ר יקם ¨¦ ¦¤ד ה¤צ ¦¥ב¥ר כהח²מש§¦ים ¦¤ד כ מ¡ע²ש±©ת ¥ ¦¢ך ל ¥ה ח¥לל

--¢ ¦¥ך ל ¥ה ח¥לל ¦¥ר¥ש§¥ע; כ יק, ¨¦ ¦¤ד כ¤צ ¥ה ¢ה¥י ו ע¨ם-ר¥ש§¥ע, ¦¨יק צ¤ד ל¢ה¥מית ¦ה, ה¤ז¥ט.  מש§¢פ¦ ¤ע²ש±ה י ל©א ¦¥ל-ה¥א¥רץ, כ אם-אמ¢צ¥א כוה²ש§©פ¡ט ה’, ¦©אמר ¤י ו

ל¢כ¥ל-ה¤מ¦¥קו©ם, ¥ש±¥אתי ¢נ ה¥ע¨יר--ו ¢ ב¦¢תו©ך יקם ¨¦ צ¤ד ח²מש§¦ים ד©ם בס¢¦ר¥ם.  ב¦¡ר כזב¦¤ע²בו ל¢ד¤ הו©א¤ל¢ת¦י ¥א ¦¡ה-נ הנ ¦©אמ¤ר:  ¤י ו א¤ב¢ר¥ה¥ם, ¦¤ע¤ן ¤י ו

¥א¡פר.  ו ¢א¥נ©כי ע¥פ¥ר ו ¥י, יקם, כחאל-א²ד©נ ¨¦ ¦¤ד ¦ן ח²מש§¦ים ה¤צ רו ¤ח¢ס¢ י ¦ל¤י אוא¤ש§¢חית, ל©א ¦©אמר, ¤י ו ¦¥ל-ה¥ע¨יר; את-כ ב¦¤ח²מש§¦¥ה, ח²מש§¦¥ה--ה²ת¤ש§¢חית

¤ח²מש§¦¥ה.  ו א¤ר¢ב¦¥ע¨ים ש§¥ם, א¡ל¥יו, כטאם-אמ¢צ¥א ב¦¡ר ל¢ד¤ עו©ד ¦©סף ¤י ו ¦ר ב¦¤ע²בו אעªש±ה, ל©א ¦©אמר ¤י ו א¤ר¢ב¦¥ע¨ים; ש§¥ם, ¦ן ימ¦¥צ¢או ¦ל¤י או ¦©אמ¤ר, ¤י ו

¦ן לה¥א¤ר¢ב¦¥ע¨ים.  ימ¦¥צ¢או ¦ל¤י ב¦¡ר¥ה--או ¤א²ד¤ ו ¥י, ל¤אד©נ יח¤ר ¥א א¤ל-נ ¦©אמר ¤י ו ש§¢ל©ש§ים.  ש§¥ם אם-אמ¢צ¥א אעªש±ה, ל©א ¦©אמר ¤י ו ש§¢ל©ש§¨ים; לאש§¥ם,

ש§¥ם, ¦ן ימ¦¥צ¢או ¦ל¤י ¥י--או אל-א²ד©נ ב¦¡ר ל¢ד¤ הו©א¤ל¢ת¦י ¥א ¦¡ה-נ הנ ¦©אמר, ¤י ו¦ר ה¥עש±¢רים.  ¦©אמר ל©א א¤ש§¢חית, ב¦¤ע²בו ¤י ¥א לבעש±¢רים; ו ¦©אמר א¤ל-נ ¤י ו

¦©אמר ¤י ¦ן ש§¥ם, ע²ש±¥ר¥ה; ו ¦ל¤י ימ¦¥צ¢או ¤ע¤ם--או ¢-ה¤פ¦ ב¦¢ר¥ה א¤ך ¤א²ד¤ ¥י, ו יח¤ר ל¤אד©נה¥ע²ש±¥ר¥ה.  ¦ר ב¦¤ע²בו א¤ש§¢חית, ב¦¡ר לגל©א ל¢ד¤ ¦¥ה, ¦ל כ ¦¤א²ש§ר ה’--כ ¢ ¦¡לך ¤י ו

¢א¤ב¢ר¥ה¥ם, ש§¥ב למ¢ק©מו©. אל-א¤ב¢ר¥ה¥ם; ו

. אברהם בסדום - إبراهيم – في 3سدوم

Abraham in Sodomر> • ع>ش> الث;امCن< اح< األصح>

•17 « : �ه�، ل ف�اع� �ا �ن أ م�ا اه�يم� �ر� �ب إ ع�ن� �خ�ف�ي أ ه�ل� ب� الر� ف�ق�ال�18 � م�م

� أ ج�م�يع� �ه� ب ك� �ار� �ب �ت و�ي �ة�، و�ق�و�ي ة� �ير� �ب ك م�ة�� أ �ون� �ك ي اه�يم� �ر� �ب و�إ

ر�ض�؟ � �ن� 19األ أ �ع�د�ه� ب م�ن� �ه� �ت �ي و�ب �يه� �ن ب �وص�ي� ي �ي� �ك ل �ه� ف�ت ع�ر� �ي �ن أل

ب� الر� �ي� �ت �أ ي �ي� �ك ل ،� و�ع�د�ال ا �ر� ب �وا �ع�م�ل �ي ل ، ب� الر� ط�ر�يق� �ح�ف�ظ�وا ي .» �ه� ب �م� �ل �ك ت �م�ا ب اه�يم� �ر� �ب : » 20إل د�وم� س� اخ� ص�ر� �ن� إ ب� الر� و�ق�ال�

. ج�د�ا ع�ظ�م�ت� ق�د� �ه�م� �ت و�خ�ط�ي ، �ر� �ث ك ق�د� ة� ه�ل� 21و�ع�م�ور� ى ر�� و�أ �ز�ل� ن

� أ .» �م� �ع�ل ف�أ � �ال و�إ �ي�، �ل إ �ي اآلت اخ�ه�ا ص�ر� ح�س�ب� � �م�ام �الت ب �وا ف�ع�ل

اه�يم� 22 �ر� �ب إ م�ا� و�أ ، د�وم� س� �ح�و� ن �وا و�ذ�ه�ب �اك� ه�ن م�ن� ج�ال� الر� ف� �ص�ر� و�ان

. ب� الر� م�ام�� أ �م�ا ق�ائ ل� �ز� ي �م� ل �ان� ف�ك

•23 « : �يم�؟ �ث األ م�ع� �ار� �ب ال �ك� �ه�ل ف�ت� أ و�ق�ال� اه�يم� �ر� �ب إ �ق�د�م� �ن� 24ف�ت أ ع�س�ى

. �ص�ف�ح� ت � و�ال �ان� �م�ك ال �ك� �ه�ل ف�ت� أ �ة� �م�د�ين ال ف�ي ا �ار� ب خ�م�س�ون� �ون� �ك ي

ف�يه�؟ �ذ�ين� ال ا �ار� ب ين� �خ�م�س� ال �ج�ل� أ م�ن� �ه� �ف�ع�ل� 25ع�ن ت �ن� أ �ك� ل ا ح�اش� . � �يم �ث �األ ك �ار� �ب ال �ون� �ك ف�ي ،� �يم �ث األ م�ع� �ار� �ب ال �م�يت� ت �ن� أ �م�ر�، األ هذ�ا �ل� م�ث

» ! �؟ ع�د�ال �ع� �ص�ن ي � ال ر�ض�� األ �ل� ك �ان� �د�ي أ �ك� ل ا : 26ح�اش� ب� الر� ف�ق�ال�

ص�ف�ح�» � أ �ي �ن ف�إ �ة�، �م�د�ين ال ف�ي ا �ار� ب ين� خ�م�س� د�وم� س� ف�ي و�ج�د�ت� �ن� إ

.» �ه�م� ل ج�� أ م�ن� �ه� �ل ك �ان� �م�ك ال : » 27ع�ن� �ن�ي إ و�ق�ال� اه�يم� �ر� �ب إ ج�اب�

� ف�أ . م�اد� و�ر� اب� �ر� ت �ا �ن و�أ �م�و�ل�ى ال �م� �ل �ك أ ع�ت� ر� ش� �ق�ص� 28ق�د� ن �م�ا ب ر�

: » . ف�ق�ال� ة�؟ �خ�م�س� �ال ب �ة� �م�د�ين ال �ل� ك �ه�ل�ك� ت� أ ة� خ�م�س� ا �ار� ب �خ�م�س�ون� ال

.» �ع�ين�» ب ر�� و�أ ة� خ�م�س� �اك� ه�ن و�ج�د�ت� �ن� إ �ك� �ه�ل أ � �م�ه� 29ال �ل �ك ي ف�ع�اد�

« : .» « : �ف�ع�ل� أ � ال ف�ق�ال� �ع�ون� ب ر�� أ �اك� ه�ن �وج�د� ي �ن� أ ع�س�ى و�ق�ال� �ض�ا �ي أ

.» �ع�ين� ب ر�� األ �ج�ل� أ . 30م�ن� �م�: » �ل �ك �ت ف�أ �م�و�ل�ى ال �س�خ�ط� ي � ال ف�ق�ال�

« : .» و�ج�د�ت� �ن� إ �ف�ع�ل� أ � ال ف�ق�ال� �ون� �ث �ال ث �اك� ه�ن �وج�د� ي �ن� أ ع�س�ى .» �ين� �ث �ال ث �اك� . 31ه�ن ع�س�ى: » �م�و�ل�ى ال �م� �ل �ك أ ع�ت� ر� ش� ق�د� �ي �ن إ ف�ق�ال�

« : .» �ج�ل� أ م�ن� �ه�ل�ك� أ � ال ف�ق�ال� ون� ر� ع�ش� �اك� ه�ن �وج�د� ي �ن� أ .» ر�ين� �ع�ش� ة�: » 32ال �م�ر� ال هذ�ه� �م� �ل �ك �ت ف�أ �م�و�ل�ى ال �س�خ�ط� ي � ال ف�ق�ال�

« : .» م�ن�. �ه�ل�ك� أ � ال ف�ق�ال� ة� ر� ع�ش� �اك� ه�ن �وج�د� ي �ن� أ ع�س�ى ف�ق�ط� .» ة� ر� �ع�ش� ال �ج�ل� م�ع� 33أ � �م �ال �ك ال م�ن� غ� ف�ر� �د�م�ا ن ع� ب� الر� و�ذ�ه�ب�

. �ه� �ان م�ك �ل�ى إ اه�يم� �ر� �ب إ ج�ع� و�ر� ، اه�يم� �ر� �ب إ

. אברהים בסדום - إبراهيم – في 3سدوم

in Sodom Ibrahim �� ح�يم الر� ح�من� الر� الله� � م �س� ب

כאשר סרה אימתו של אברהם 74: 11סורה •מעליו וניתנה לו הבשורה, החל להתנצח עמנו על

אברהם היה שקול 75אודות בני עמו של לוט. "אברהם 76דעת, מכה על חטא ובעל תשובה.

הנח לזאת, כי הנה כבר קם דבר אלוהים, ועומד לבוא עליהם עונש אשר אין להשיבו".

כאשר הביאו שליחינו את הבשורה 31: 29סורה •לאברהם, אמרו, עומדים אנו להשמיד את אנשי

אמר, 32העיר הזאת, כי בני עוולה הם יושביה. אבל לוט שוכן בה. אמרו, אנו מיטיבים לדעת מי

שוכן בה. הצל נציל אותו ואת בני ביתו, חוץ מאשר את אשתו, היא תהיה בנותרים מאחור.

אמר, מה עוד לכם פה, אתם 57: 15סורה • אמרו, נשלחנו אל עם של 58השליחים?

חוץ ממשפחת לוט. אותם נציל עד 59חוטאים, אך לא את אשתו, גזרנו עליה כי תיוותר 60אחד, מאור.

2005תרגום אורי רובין, אוניברסיטת תל-אביב, •

�� يم ح� الر� ح�من� الر� الله� � م �س� ب

هود•الروع 74: ابراهيم عن ذهب فلما

قوم في يجادلنا البشرى وجاءتهاواه 75:لوط. لحليم ابراهيم ان

انه 76:منيب. هذا عن اعرض ياابراهيمغير عذاب اتيهم وانهم ربك امر جاء قد

مردود.العنكبوت•بالبشرى 31: • ابراهيم رسلنا جاءت ولما

ان القرية هذه اهل مهلكوا انا قالوا . ظالمين كانوا فيها 32:اهلها ان قال

لننجينه فيها بمن اعلم نحن قالوا لوطاالغابرين من كانت امراته اال واهله

الحجر •ايها 57: • خطبكم فما قال

الى 58:المرسلون. ارسلنا انا قالوا . مجرمين انا 59:قوم لوط ال اال

. اجمعين قدرنا 60:لمنجوهم امراته اال. الغابرين لمن انها

. אברהים בסדום - إبراهيم – في 3سدوم

Ibrahim in Sodom �� ح�يم الر� ح�من� الر� الله� � م �س� ب

• QURAN sura 11 - Hod 74 And when the awe departed from Abraham, and the glad

news reached him, he pleaded with Us on behalf of the folk of Lot. 75 Lo! Abraham was mild, imploring, penitent.

76 (It was said) O Abraham! Forsake this! Lo! thy Lord's commandment hath gone forth, and lo! there cometh unto them a doom which cannot be repelled.

• sura 29 – Al-Ankabut 31 And when Our messengers brought Abraham the good

news, they said: Lo! we are about to destroy the people of that township, for its people are wrong-doers. 32 He said: Lo! Lot is there. They said: We are best aware of who is there. We are to deliver him and his household, all save his wife, who is of those who stay behind.

• sura 15 – Al-Hijr 57 He said: And afterward what is your business, O ye

messengers (of Allah) ? 58 They said: We have been sent unto a guilty folk, 59 (All) save the family of Lot. Them we shall deliver every one, 60 Except his wife, of whom We had decreed that she should be of those who stay behind.

שאלות - אברהם בסדום QUESTIONS:

We have just read the narrative that appears in similar versions in both the Tanach and in The Koran. In order to better understand each civilization--Judaism and Islam-- we will deal with each narrative and each version in order to relate to each of these questions:

1. What ,in brief, is the story about? 2. What are the similar themes in both narratives? 3. What is different in the Tanach version in relation

to the Koran version? 4. How do each of these versions reflect different

aspects of each civilization? 5. What can we learn from these different versions?

שאלות•

קראנו זה עתה סיפור המופיע בגרסאות דומות •בתנ"ך ובקוראן. על מנת להבין היטב את שתי

הציוויליזציות, היהדות והמוסלמית, נתעמק בסיפור שקראנו וננסה לתת תשובות לשאלות

הבאות:

. מה, בקיצור, מספר הסיפור?1

 

מה הם המוטיבים המשותפים בתנ"ך ובקוראן . 2לסיפור שקראנו?

. מה שונה בגרסת התנ"ך לעומת גרסת הקוראן? 3

 

. האם ההבדלים בגרסאות מצביעים על הבדלים 4בהשקפת העולם של שתי הציוויליזציות?

 

. אם כן, מה ניתן ללמוד משתי הגרסאות שקראנו 5על כל אחת מהציוויליזציות?

העקידה - إبراهيم فارس –. אברהים אביר האמונה 4أإليمان – التضحية –

The Sacrifice of Ishmaelالبقرة•قال 124• فاتمهن بكلمات ربه ابراهيم ابتلى واذ

قال ذريتي ومن قال اماما للناس جاعلك انيالظالمين عهدي البيت 125 :/الينال جعلنا واذ

ابراهيم مقام من واتخذوا وامنا للناس مثابةطهرا ان واسماعيل ابراهيم الى وعهدنا مصلى

السجود والركع والعاكفين للطائفين بيتيامنا 126 : بلدا هذا اجعل رب ابراهيم قال واذ

بالله منهم امن من الثمرات من اهله وارزقثم قليال فامتعه كفر ومن قال االخر واليوم

المصي وبئس النار عذاب الى 127 :اضطرهواسماعيل البيت من القواعد ابراهيم يرفع واذ

العليم السميع انت انك منا تقبل ربنا 128 :ربنامسلمة امة ذريتنا ومن لك مسلمين واجعلناالتواب انت انك علينا وتب مناسكنا وارنا لك

يتلو 129 :الرحيم منهم رسوال فيهم وابعث ربناويزكيهم والحكمة الكتاب ويعلمهم اياتك عليهم

الحكيم العزيز انت عن 130 :انك يرغب ومناصطفيناه ولقد نفسه سفه من اال ابراهيم ملة

الصالحي لمن االخرة في وانه الدنيا 131 :فيالعالمين لرب اسلمت قال اسلم ربه له قال اذ

ان 132: يابني ويعقوب بنيه ابراهيم بها ووصىوانتم اال فالتموتن الدين لكم اصطفى الله

مسلمون.

�� يم ح� الر� ح�من� الر� الله� � م �س� ب

الصافات•سيهدين 99 :• ربي الى ذاهب اني وقال

الصالحين 100: من لي هب 101 :ربحليم بغالم معه 102 :فبشرناه بلغ فلما

المنام في ارى اني يابني قال السعيياابت قال ترى ماذا فانظر اذبحك اني

من الله شاء ان ستجدني ماتؤمر افعلللجبين 103 :الصابرين وتله اسلما فلما

ياابراهيم 104: ان قد 105 :وناديناهنجزي كذلك انا الرؤيا صدقت

البالء 106 :المحسنين لهو هذا انعظيم 107 :المبين بذبح 108 :وفديناه

االخرين في عليه سالم 109 :وتركناابراهي نجزي 110 :على كذلك

عبادنا 111 :المحسنين من انهنبيا 112 :المؤمنين باسحاق وبشرناه

الصالحي وعلى 113 :من عليه وباركناوظالم محسن ذريتهما ومن اسحاق

مبين لنفسه

העקידה - إبراهيم فارس –. אברהים אביר האמונה 4أإليمان – التضحية –

Ishmael The Sacrifice of

�� ح�يم الر� ح�من� الر� الله� � م �س� ب• QURAN sura 37 – As-Saffath• 99 And he said: Lo! I am going unto my Lord Who will

guide me. 100 My Lord! Vouchsafe me of the righteous. 101 So We gave him tidings of a gentle son. 102 And when (his son) was old enough to walk with him, (Abraham) said: O my dear son, I have seen in a dream that I must sacrifice thee. So look, what thinkest thou ? He said: O my father! Do that which thou art commanded. Allah willing, thou shalt find me of the steadfast. 103 Then, when they had both surrendered (to Allah), and he had flung him down upon his face, 104 We called unto him: O Abraham! 105 Thou hast already fulfilled the vision. Lo! thus do We reward the good. 106 Lo! that verily was a clear test. 107 Then We ransomed him with a tremendous victim. 108 And We left for him among the later folk (the salutation): 109 Peace be unto Abraham! 110 Thus do We reward the good. 111 Lo! he is one of Our believing slaves. 112 And we gave him tidings of the birth of Isaac, a prophet of the righteous. 113 And We blessed him and Isaac. And of their seed are some who do good, and some who plainly wrong themselves.

• QURAN sura 2 – Al-Bakara• 124 And (remember) when his Lord tried Abraham with (His)

commands, and he fulfilled them, He said: Lo! I have appointed thee a leader for mankind. (Abraham) said: And of my offspring (will there be leaders) ? He said: My covenant includeth not wrong-doers. 125 And when We made the House (at Makka) a resort for mankind and sanctuary, (saying): Take as your place of worship the place where Abraham stood (to pray). And We imposed a duty upon Abraham and Ishmael, (saying): Purify My house for those who go around and those who meditate therein and those who bow down and prostrate themselves (in worship). 126 And when Abraham prayed: My Lord! Make this a region of security and bestow upon its people fruits, such of them as believe in Allah and the Last Day, He answered: As for him who disbelieveth, I shall leave him in contentment for a while, then I shall compel him to the doom of Fire - a hapless journey's end! 127 And when Abraham and Ishmael were raising the foundations of the House, (Abraham prayed): Our Lord! Accept from us (this duty). Lo! Thou, only Thou, art the Hearer, the Knower. 128 Our Lord! And make us submissive unto Thee and of our seed a nation submissive unto Thee, and show us our ways of worship, and relent toward us. Lo! Thou, only Thou, art the Relenting, the Merciful. 129 Our Lord! And raise up in their midst a messenger from among them who shall recite unto them Thy revelations, and shall instruct them in the Scripture and in wisdom and shall make them grow. Lo! Thou, only Thou, art the Mighty, Wise. 130 And who forsaketh the religion of Abraham save him who befooleth himself ? Verily We chose him in the world, and lo! in the Hereafter he is among the righteous. 131 When his Lord said unto him: Surrender! he said: I have surrendered to the Lord of the Worlds.

העקידה - إبراهيم فارس –. אברהם אביר האמונה 4أإليمان – التضحية –

The Sacrifice of Isaac• BIBLE, Genesis 22• 1 And it came to pass after these things, that God did prove Abraham, and

said unto him: 'Abraham'; and he said: 'Here am I.' 2 And He said: 'Take now thy son, thine only son, whom thou lovest, even Isaac, and get thee into the land of Moriah; and offer him there for a burnt-offering upon one of the mountains which I will tell thee of.' 3 And Abraham rose early in the morning, and saddled his ass, and took two of his young men with him, and Isaac his son; and he cleaved the wood for the burnt-offering, and rose up, and went unto the place of which God had told him. 4 On the third day Abraham lifted up his eyes, and saw the place afar off. 5 And Abraham said unto his young men: 'Abide ye here with the ass, and I and the lad will go yonder; and we will worship, and come back to you.' 6 And Abraham took the wood of the burnt-offering, and laid it upon Isaac his son; and he took in his hand the fire and the knife; and they went both of them together. 7 And Isaac spoke unto Abraham his father, and said: 'My father.' And he said: 'Here am I, my son.' And he said: 'Behold the fire and the wood; but where is the lamb for a burnt-offering?' 8 And Abraham said: 'God will provide Himself the lamb for a burnt-offering, my son.' So they went both of them together. 9 And they came to the place which God had told him of; and Abraham built the altar there, and laid the wood in order, and bound Isaac his son, and laid him on the altar, upon the wood. 10 And Abraham stretched forth his hand, and took the knife to slay his son. 11 And the angel of the LORD called unto him out of heaven, and said: 'Abraham, Abraham.' And he said: 'Here am I.' 12 And he said: 'Lay not thy hand upon the lad, neither do thou any thing unto him; for now I know that thou art a God-fearing man, seeing thou hast not withheld thy son, thine only son, from Me.' 13 And Abraham lifted up his eyes, and looked, and behold behind him a ram caught in the thicket by his horns. And Abraham went and took the ram, and offered him up for a burnt-offering in the stead of his son. 14 And Abraham called the name of that place Adonai-jireh; as it is said to this day: 'In the mount where the LORD is seen.' 15 And the angel of the LORD called unto Abraham a second time out of heaven, 16 and said: 'By Myself have I sworn, saith the LORD, because thou hast done this thing, and hast not withheld thy son, thine only son, 17 that in blessing I will bless thee, and in multiplying I will multiply thy seed as the stars of the heaven, and as the sand which is upon the seashore; and thy seed shall possess the gate of his enemies; 18 and in thy seed shall all the nations of the earth be blessed; because thou hast hearkened to My voice.' 19 So Abraham returned unto his young men, and they rose up and went together to Beer-sheba; and Abraham dwelt at Beer-sheba.

העקידה - إبراهيم فارس –. אברהם אביר האמונה 4أإليمان – التضحية –

The Sacrifice of Isaacون> • ر< DشCعDو>ال الث;انCي اح< األصح> •1 « : �ا ي �ه� ل ف�ق�ال� ، اه�يم� �ر� �ب إ �ح�ن� ام�ت الله� �ن� أ �م�ور� األ هذ�ه� �ع�د� ب و�ح�د�ث�

.» « : �ذ�ا!«. �ن هأ ف�ق�ال� اه�يم� �ر� �ب �ه�،: » 2إ ب �ح� ت �ذ�ي ال ، و�ح�يد�ك� �ك� �ن اب خ�ذ� ف�ق�ال�د� �ح� أ ع�ل�ى ق�ة� م�ح�ر� �اك� ه�ن ص�ع�د�ه�

� و�أ �ا، �م�ر�ي ال ر�ض�� أ �ل�ى إ و�اذ�ه�ب� �س�ح�اق�، إ

.» �ك� ل �ق�ول� أ �ذ�ي ال �ال� ب �ج� ح�م�ار�ه�، 3ال ع�ل�ى د� و�ش� �اح�ا ص�ب اه�يم� �ر� �ب إ �ر� �ك ف�بق�ة�، �م�ح�ر� ل �ا ح�ط�ب ق�ق� و�ش� �ه�، �ن اب �س�ح�اق� و�إ م�ع�ه�، �ه� �م�ان غ�ل م�ن� �ن� �ي �ن اث �خ�ذ� و�أ

. الله� �ه� ل ق�ال� �ذ�ي ال �م�و�ض�ع� ال �ل�ى إ و�ذ�ه�ب� ف�ع� 4و�ق�ام� ر� �ال�ث� الث � �و�م �ي ال و�ف�ي�ع�يد�، ب م�ن� �م�و�ض�ع� ال �ص�ر� �ب و�أ �ه� �ي �ن ع�ي اه�يم� �ر� �ب : 5إ �ه� �م�ي �غ�ال ل اه�يم� �ر� �ب إ ف�ق�ال�

�اك�» ه�ن �ل�ى إ �ذ�ه�ب� ف�ن �م� �غ�ال و�ال �ا �ن أ م�ا� و�أ �ح�م�ار�، ال م�ع� �ا هه�ن �م�ا �ت ن

� أ ا ل�س� اج� .» �م�ا �ك �ي �ل إ جع� �ر� ن �م� ث �س�ج�د�، و�و�ض�ع�ه� 6و�ن ق�ة� �م�ح�ر� ال ح�ط�ب� اه�يم� �ر� �ب إ �خ�ذ� ف�أ

. . م�ع�ا �ه�م�ا �ال ك �ا ف�ذ�ه�ب �ين� و�الس�ك �ار� الن �د�ه� �ي ب �خ�ذ� و�أ �ه�، �ن اب �س�ح�اق� إ ع�ل�ى7 « : .»! « : �ا ي �ذ�ا �ن هأ ف�ق�ال� �ي ب

� أ �ا ي و�ق�ال� �اه� ب� أ اه�يم� �ر� �ب إ �س�ح�اق� إ �م� �ل و�ك

« : وف�«. �خ�ر� ال �ن� �ي أ و�لك�ن� ، �ح�ط�ب� و�ال �ار� الن ه�و�ذ�ا ف�ق�ال� �ي �ن ابق�ة�؟« �م�ح�ر� �ل : » 8ل �ا ي ق�ة� �م�ح�ر� �ل ل وف� �خ�ر� ال �ه� ل ى �ر� ي الله� اه�يم� �ر� �ب إ ف�ق�ال�

. م�ع�ا«. �ه�م�ا �ال ك �ا ف�ذ�ه�ب �ي �ن اب�ح� 9• �م�ذ�ب ال اه�يم� �ر� �ب إ �اك� ه�ن �ى �ن ب الله�، �ه� ل ق�ال� �ذ�ي ال �م�و�ض�ع� ال �ل�ى إ �ا �ي �ت أ �م�ا ف�ل

ف�و�ق� �ح� �م�ذ�ب ال ع�ل�ى و�و�ض�ع�ه� �ه� �ن اب �س�ح�اق� إ �ط� ب و�ر� �ح�ط�ب� ال �ب� ت و�ر� . �ح�ط�ب� . 10ال �ه� �ن اب �ح� �ذ�ب �ي ل �ين� الس�ك �خ�ذ� و�أ �د�ه� ي اه�يم� �ر� �ب إ م�د� �م� �اد�اه� 11ث ف�ن

» « : .»! ! « : �ذ�ا �ن هأ ف�ق�ال� اه�يم� �ر� �ب إ اه�يم� �ر� �ب إ و�ق�ال� الس�م�اء� م�ن� ب� الر� �ك� م�ال�م�ت�: » 12 ع�ل اآلن� �ي �ن أل �ا، �ئ ي ش� �ه� ب �ف�ع�ل� ت � و�ال � �م �غ�ال ال �ل�ى إ �د�ك� ي �م�د� ت � ال ف�ق�ال�

.» ع�ن�ي و�ح�يد�ك� �ك� �ن اب �م�س�ك� ت �م� ف�ل الله�، �ف� ائ خ� �ك� �ن اه�يم� 13أ �ر� �ب إ ف�ع� ف�ر�ف�ذ�ه�ب� �ه�، �ي ن �ق�ر� ب �ة� �غ�اب ال ف�ي �ا م�م�س�ك اء�ه� و�ر� �ش� �ب ك �ذ�ا و�إ �ظ�ر� و�ن �ه� �ي �ن ع�ي

. �ه� �ن اب ع�ن� ع�و�ض�ا ق�ة� م�ح�ر� ص�ع�د�ه�� و�أ �ش� �ب �ك ال �خ�ذ� و�أ اه�يم� �ر� �ب ف�د�ع�ا 14إ

« : .» ف�ي » �و�م� �ي ال �ق�ال� ي �ه� �ن إ �ى ت ح� ه�� أ �ر� ي �ه�و�ه� ي �م�و�ض�ع� ال �ك� ذل اس�م� اه�يم� �ر� �ب إ

.» �ر�ى ي ب� الر� �ل� ب ج�الس�م�اء� 15• م�ن� �ة� �ي �ان ث اه�يم� �ر� �ب إ ب� الر� �ك� م�ال �اد�ى �ذ�ات�ي: » 16و�ن ب و�ق�ال�

�م� و�ل ، �م�ر� األ هذ�ا ف�ع�ل�ت� �ك� �ن أ �ج�ل� أ م�ن� �ي �ن أ ، ب� الر� �ق�ول� ي �ق�س�م�ت� أ ، و�ح�يد�ك� �ك� �ن اب �م�س�ك� � 17ت �ج�وم �ن ك ا �ير� �ث �ك ت ل�ك� �س� ن �ر� �ث ك

� و�أ �ة�، ك �ار� م�ب �ك� �ار�ك �ب أ�اب� ب ل�ك� �س� ن �ر�ث� و�ي �ح�ر�، �ب ال اط�ئ� ش� ع�ل�ى �ذ�ي ال م�ل� �الر� و�ك الس�م�اء�

�ه�، �ع�د�ائ �ك� 18أ �ن أ �ج�ل� أ م�ن� ر�ض�،� األ � م�م

� أ ج�م�يع� ل�ك� �س� ن ف�ي ك� �ار� �ب �ت و�ي .» �ق�و�ل�ي ل م�ع�ا 19س�م�ع�ت� �وا و�ذ�ه�ب ف�ق�ام�وا �ه�، �م�ي غ�ال �ل�ى إ اه�يم� �ر� �ب إ ع� ج� ر� �م� ث

. . �ع� ب س� �ر� �ئ ب ف�ي اه�يم� �ر� �ب إ �ن� و�س�ك �ع� ب س� �ر� �ئ ب �ل�ى إ

תנ"ך, בראשית פרק כב•

¦©אמר א• ¤י ¢ה¥אªל©הים, נס¦¥ה את-א¤ב¢ר¥ה¥ם; ו ¦ה, ו ¦¢ב¥רים ה¥א¡ל ¢הי, א¤ח¤ר ה¤ד ¤י ו¦¡ני.  ¦©אמר הנ ¤י ¥ בא¡ל¥יו, א¤ב¢ר¥ה¥ם ו ¢חיד¢ך ¥ את-י ¢ך ¥א את-ב¦נ ¦©אמר ק¤ח-נ ¤י ו

¦ ש§¥ם, ¢ה¤ע²ל¡הו ¦¥ה; ו ©רי ¥, אל-ארץ ה¤מ¦ ¢-ל¢ך ¢לך ¥, את-יצ¢ח¥ק, ו א²ש§ר-א¥ה¤ב¢ת¦  .¥ ¦¡ם א¤ב¢ר¥ה¥ם גל¢ע©ל¥ה, ע¤ל א¤ח¤ד הה¥רים, א²ש§ר א©מ¤ר א¡ליך ¦¤ש§¢כ ¤י ו

¢א¡ת יצ¢ח¥ק ¢ע¥ר¥יו את¦ו©, ו ¡י נ ¦ק¦¤ח את-ש§¢נ ¤י ¦¤ח²ב©ש§ את-ח²מ©רו©, ו ¤י ב¦¤ב¦©קר, ו¢, אל-ה¤מ¦¥קו©ם א²ש§ר-א¥מ¤ר-לו© ¦¡לך ¤י ¦¥ק¥ם ו ¤י ¢ב¤ק¦¤ע, ע²צ¡י ע©ל¥ה, ו ¤י ב¦¢נו©; ו

¦¤ר¢א דה¥אªל©הים.  ¤י ¥יו ו ¦ש±¦¥א א¤ב¢ר¥ה¥ם את-ע¡ינ ¤י ¦ו©ם ה¤ש§¦¢ליש§¨י, ו ב¦¤י©ה האת-ה¤מ¦¥קו©ם--מ¡ר¥ח©ק.  ¦-ל¥כם פ¦ ¢ע¥ר¥יו, ש§¢בו ¦©אמר א¤ב¢ר¥ה¥ם אל-נ ¤י ו

¦ב¥ה ¥ש§ו ¢נ ה, ו ¤ח²ו ¢נש§¢ת¦ ¦©ה; ו ¡ל¢כ¥ה ע¤ד-כ ¦¤ע¤ר, נ ¢ה¤נ ¤א²ני ו ע¨ם-ה¤ח²מו©ר, ו¦¥ש±ם ע¤ל-יצ¢ח¥ק ב¦¢נו©, וא²ל¡יכם.  ¤י ¦ק¦¤ח א¤ב¢ר¥ה¥ם את-ע²צ¡י ה¥ע©ל¥ה, ו ¤י ו

ו.  ¥¦ ¤ח¢ד ¡יהם, י ¦ ש§¢נ ¦¡ל¢כו ¤י ¢את-ה¤מ¦¤א²כלת; ו ¥דו©, את-ה¥א¡ש§ ו ¦ק¦¤ח ב¦¢י ¤י ¦©אמר זו ¤י ו¦©אמר, ¤י ¦י ב¢ני; ו ¦נ ¦©אמר, הנ ¤י ¦©אמר א¥בי, ו ¤י יצ¢ח¥ק אל-א¤ב¢ר¥ה¥ם א¥ביו, ו

¦¡ה ה¤ש±¦ה, ל¢ע©ל¥ה.  י ¢א¤ ¢ה¥ע¡צים, ו ¦¡ה ה¥א¡ש§ ו ¦©אמר, א¤ב¢ר¥ה¥ם, חהנ ¤י וו.  ¥¦ ¤ח¢ד ¡יהם, י ¦ ש§¢נ ¦¡ל¢כו ¤י ¦ו© ה¤ש±¦ה ל¢ע©ל¥ה, ב¦¢ני; ו ¦, טאªל©הים יר¢אה-ל ¦¥ב©או ¤י ו

¦בן ש§¥ם א¤ב¢ר¥ה¥ם ¤י אל-ה¤מ¦¥קו©ם א²ש§ר א¥מ¤ר-לו© ה¥אªל©הים, ו¦¥ש±ם א©תו© ¤י ¦¤ע²ק©ד, את-יצ¢ח¥ק ב¦¢נו©, ו ¤י ¢ את-ה¥ע¡צים; ו ¦¤ע²ר©ך ¤י ¢ב¦¡ח¤, ו ז את-ה¤מ¦¨

¢ב¦¡ח¤, ממ¦¤ע¤ל ל¥ע¡צים.  ז ¦ק¦¤ח יע¤ל-ה¤מ¦¨ ¤י ¥דו©, ו ¦ש§¢ל¤ח א¤ב¢ר¥ה¥ם את-י ¤י ו¢ ה’, יאאת-ה¤מ¦¤א²כלת, לש§¢ח©ט, את-ב¦¢נו©.  ¦ק¢ר¥א א¡ל¥יו מ¤ל¢א¤ך ¤י ו

¦¡ני.  ¦©אמר, הנ ¤י ¦©אמר, א¤ב¢ר¥ה¥ם א¤ב¢ר¥ה¥ם; ו ¤י ¦©אמר, יבמן-ה¤ש§¦¥מ¤ים, ו ¤י ו¥ד¤ע¢ת¦י, ¥ה י ¦י ע¤ת¦ ¦מ¥ה:  כ ¤ע¤ש± לו©, מ¢או ¢א¤ל-ת¦ ¦¤ע¤ר, ו ¥ אל-ה¤נ ¥ד¢ך א¤ל-ת¦ש§¢ל¤ח י

¦י.  נ ¥, ממ¦ ¢חיד¢ך ¥ את-י ¢ך ¥ את-ב¦נ ¢ל©א ח¥ש±¤כ¢ת¦ ¥ה, ו ¢ר¡א אªל©הים א¤ת¦ ¦י-י יגכ ¢ ב¤ך אªח¤ז ב¦¤ס¦¢ ¦¡ה-א¤יל, א¤ח¤ר, נ ¢הנ ¦¤ר¢א ו ¤י ¥יו, ו ¦ש±¦¥א א¤ב¢ר¥ה¥ם את-ע¡ינ ¤י ו

¤ח¤ת ב¦¢נו©.  ¦ ל¢ע©ל¥ה ת¦ ¦¤ע²ל¡הו ¤י ¦ק¦¤ח את-ה¥א¤יל, ו ¤י ¢ א¤ב¢ר¥ה¥ם ו ¦¡לך ¤י ¥יו; ו ב¦¢ק¤ר¢נ¦ו©ם, יד ¡א¥מ¡ר ה¤י ¦א, ה’ יר¢אה, א²ש§ר י ¦ק¢ר¥א א¤ב¢ר¥ה¥ם ש§¡ם-ה¤מ¦¥קו©ם ה¤הו ¤י ו

¡ר¥אה.  ¢ ה’, אל-א¤ב¢ר¥ה¥ם, ש§¡נית, טוב¦¢ה¤ר ה’ י ¦ק¢ר¥א מ¤ל¢א¤ך ¤י ו¤ע¤ן א²ש§ר ע¥ש±ית¥ טזמן-ה¤ש§¦¥מ¥ים.  ¦י, י ¢אµם-ה’:  כ ¦©אמר, ב¦י נש§¢ב¦¤ע¢ת¦י נ ¤י ו

 .¥ ך ¢חיד ¥ את-י ¢ך ¥, את-ב¦נ ¢ל©א ח¥ש±¤כ¢ת¦ ¦ה, ו ¦¥ב¥ר ה¤ז ¢ יזאת-ה¤ד ¦י-ב¥ר¡ך כ¢כ¤חו©ל, א²ש§ר ¦¢כו©כ¢ב¡י ה¤ש§¦¥מ¤ים, ו ¥ כ ¤ר¢ע²ך ¢ה¤ר¢ב¦¥ה א¤ר¢ב¦ה את-ז ¥, ו א²ב¥רכ¢ך

¢ב¥יו.  ¥, א¡ת ש§¤ע¤ר א©י ¤ר¢ע²ך ¢יר¤ש§ ז ¦¥ם; ו ¥, יחע¤ל-ש±¢פ¤ת ה¤י ¤ר¢ע²ך ¦ ב¢ז ¢הת¢ב¦¥ר¢כו ו¥ ב¦¢ק©לי.  ¡י ה¥א¥רץ, ע¡קב, א²ש§ר ש§¥מ¤ע¢ת¦ ¦ו©י ¦©ל ג ¦¥ש§¥ב א¤ב¢ר¥ה¥ם יטכ ¤י ו

¦¡ש§ב א¤ב¢ר¥ה¥ם, ב¦ב¢א¡ר ¤י ו אל-ב¦¢א¡ר ש§¥ב¤ע; ו ¥¦ ¤ח¢ד ¦ י ¦¡ל¢כו ¤י ¦ ו ¦¥קµמו ¤י ¢ע¥ר¥יו, ו אל-נש§¥ב¤ע. 

• 

העקידה - إبراهيم –. אברהם אביר האמונה 4فارس أإليمان – التضحية –

The Sacrifice of Isaac2קוראן סורה • ריבונו של אברהם ניסהו בדברים, והוא עמד בהם 124•

במלואם. אמר, הנני שמך מופת לאנשים. אמר )אברהם( 125ואת זרעי אחרי. אמר, לא תחול בריתי על בני עוולה.

שמנו את הבית מחוז חפץ לאנשים ומקום מבטחים. קחו לכם את מקום אברהם למקום תפילה. ציווינו על אברהם ועל ישמעאל לאמור, טהרו את ביתי למען המקיפים אותו

126ולמען הפורשים אליו ולמען הכורעים והמשתחווים. אברהם אמר, ריבוני, עשה את העיר הזאת מקום

מבטחים ושלח לתושביה פרנסה מפרי הארץ, לאלה אשר יאמינו באלוהים וביום האחרון. אמר, אשר לכופר,

אניח לו להתענג קמעא, ואחר אביאנו על כורחו אלי עונש אברהם הגביה את 127האש. שם יהיה סופו המר.

יסודות הבית ועמו ישמעאל – ריבוננו, קבל מאתנו, הן ריבוננו, עשה את שנינו מתמסרים 128אתה קשוב ויודע.

לך, ואת זרענו אומה מתמסרת לך, והורה לנו את טקסינו ושוב מכעסך עלינו, הן רוצה אתה בתשובת עבדיך ורחום.

ריבוננו, שלח אליהם שליח מקרבם למען יקרא 129בפניהם את אותותיך וילמדם את הספר ואת החוכמה

מי ימאס בדת אברהם 130ויזככם, הן אתה אדיר וחכם. מלבד האיש אשר מילא את לבו סכלות? הן בחרנו אותו

131בעולם הזה, ובעולם הבא הוא נמנה עם הישרים. ריבונו אמר לו, התמסר! אמר, מתמסר אני לריבון

העולמים

• �� يم ح� الر� ح�من� الر� الله� � م �س� ب37קוראן, סורה •

אמר )אברהם(, הלוך אלך לי אל ריבוני, והוא 99• ריבוני הענק לי בן אשר יהיה בישרים. 100ינחני.

כאשר 102 אז בישרנו לו על בן שקול דעת. 101גדל דיו למעשים עמו, אמר, בני ראיתי בשנתי כי

עלי להעלותך קורבן. חשוב וראה מה דעתך. אמר, אבא עשה כאשר צווית. אם ירצה אלהים,

כאשר גמרו 103תמצא כי אני בעזי הרוח. שניהם בדעתם להתמסר )לרצון אלוהים(, והוא

105 קראנו אליו, אברהם, 104השכיבו על פניו, 106כבר קיימת את החלום! כך נגמול למיטיבים.

פדינו אותו בבהמת 107 זהו הניסיון הברור. והותרנו לו זכר בדורות 108קורבן אדירה,

כך 110 ברכת שלום על אברהם. 109הבאים. הוא היה בעבדינו 111נגמול למיטיבים.

ובישרנו לו על יצחק אשר יהיה 112המאמינים. בירכנו אותו ואת יצחק, 113נביא בישרים.

ומזרעם יצאו מיטיבים, ובם אנשים אשר גרמו לעצמם עוול ברור.

העקידהשאלות - שאלות•

קראנו זה עתה סיפור המופיע בגרסאות דומות •בתנ"ך ובקוראן. על מנת להבין היטב את שתי

הציוויליזציות, היהדות והמוסלמית, נתעמק בסיפור שקראנו וננסה לתת תשובות לשאלות

הבאות:

. מה, בקיצור, מספר הסיפור?1

 

מה הם המוטיבים המשותפים בתנ"ך ובקוראן . 2לסיפור שקראנו?

. מה שונה בגרסת התנ"ך לעומת גרסת הקוראן? 3

 

. האם ההבדלים בגרסאות מצביעים על הבדלים 4בהשקפת העולם של שתי הציוויליזציות?

 

. אם כן, מה ניתן ללמוד משתי הגרסאות שקראנו 5על כל אחת מהציוויליזציות?

QUESTIONS:

We have just read the narrative that appears in similar versions in both the Tanach and in The Koran. In order to better understand each civilization--Judaism and Islam-- we will deal with each narrative and each version in order to relate to each of these questions:

1. What ,in brief, is the story about? 2. What are the similar themes in

both narratives? 3. What is different in the Tanach version in

relation to the Koran version? 4. How do each of these versions reflect

different aspects of each civilization? 5. What can we learn from these different

versions?

األضحى • عيد• 

عند " " " " • الكبير العيد أو القربان عيد األضحى عيد• 

• . عشر الثاني الشهر من العاشر اليوم في يصادف العامة• 

انتهاء ) ( • إلى ويرمز اإلسالمي التقويم الهجري التقويم في• 

•. الحج� طقوس• 

• 

لذكرى • أألضاحي العيد هذا في المسلمون المؤمنون يضحي• 

تضحية • قصة جاءت ،لقد إبراهيم قبل من إسماعيل تضحية• 

القرآن • في وفديناه : ;إسماعيل اآلية ، الصافات سورة في• 

•(. عظيم المسلمين( 107/37بذبح المفسرين أقوال وحسب• 

مثل • هو كبير حيوان ذبح حول الكالم ، المروية واألحاديث• 

الكبش.•• 

التربوي: • التكنولوجي المركز :מט"חالمصدر

• •http://lib.cet.ac.il/Pages/item.asp?item=8161

األضحى السنة - عيد رأس

السنة • رأس

رأس في الصلوات من يكثرون

والنوافل. الفجر صلوات السنة

وينشدون بالعيد االبتهاج خاصة

. المسجوعة الدينية األشعار

 

التوراة • قراءة

السنة رأس من األول اليوم في

حيث وإسماعيل، هاجر قصة تقرأ

من أنقذهما الرحمان مالك إن

. اليوم في والعطش المجاعة

قصة يقرؤون إسحاق الثاني .تضحية

مرات عدة تظهر التضحية ذكرى

التي للمحاولة كمثال الصالة، في

أمام ذكرها يظهروا أن يريدون

. الثواب يمنح أن أمال ، الله• 

. البوق في النفخ

ينفخون وخاللها النافلة صالة قبل

مختلفة . ألحان هناك البوق في

طويلة لحان وهي بالنفخ وتعرف

وهي متكسرة، ومستمرة،

قصيرة ثالث لنفخات سلسلة

) تأوهات ) التلمود في المسماة

من سلسلة وهي المتهدج والصخب

المسماة ) سريعة نفخات سبع

(.;الندب وحزن ألم صعقات

اعتادت البوق في النفخ قبل

النشيد تنشد أن أسبانيا جاليات

. يفتح " أن اإلرادة باب آن الديني

 

يهودا تأليف من القصيدة هذا

- ومضمونها ، عباس بن شموئيل

. إسحاق  تضحية قصة

עיד אל אדחה - ראש השנהראש השנה•בראש השנה מרבים בתפילות. תפילות שחרית •

ומוסף ארוכות במיוחד חגיגיות וכוללות פיוטים.: ביום הראשון של ראש השנה נקרא קריאת התורה•

, אשר מלאך אלוהים ישמעאלו הגרסיפורם של ביום השני קוראים את הצילם מגוויעה בצמא.

. זכרון העקידה עולה כמה עקידת יצחקפרשת פעמים בתפילה, כדוגמה לניסיון שמבקשים לעורר

את זכרו בפני אלוהים בתקווה שיטה עבורו חסד. . לפני תפילת מוסף ובמהלכה תקיעת שופר•

. בתקיעה יש צלילים שונים שופרתוקעים ב - שהיא תקיעה אחת ארוכה תקיעההידועים כ

- שהיא רצף של שלוש תקיעות שבריםוממושכת, תרועהקצרות )מכונות בתלמוד גם גניחות( ו

שהיא רצף של שבע תקיעות מהירות )מכונות בתלמוד גם יללות(.. לפני תקיעת שופר נהגו

קהילות ספרד לשיר את הפיוט "עת שערי רצון להפתח". פיוט זה חובר על ידי יהודה שמואל אבן

. סיפור עקידת יצחקעבאש, ותוכנו -

עיד אל אדחה•עיד אל אדחה הוא "חג הקורבן" או •

כבי'ר" אל עיד "אל העממי בשמו כלומר "החג הגדול". הוא מתקיים

– ה החודש של העשירי 12ביום ( לוח השנה בלוח השנה ההיג'רית

,ומסמל את סיום תקופת המוסלמי. אל חג'פולחן העליה לרגל - "

המאמינים • מקריבים זה בחג עקידת לזכר קורבנות מוסלמיםה

אברהםישמעאל ידי על סיפור .בקוראן מופיע ישמעאל עקידת גדול" זבח תחתיו "שמנו בפסוק: הפרשנית הסיפרות ולפי "אל שבע"פ, והתורה המוסלמית של בשחיטה מדובר חדית'",

בהמה גדולה כמו למשל, כבש.http://lib.cet.ac.il/Pages/item.asp?item=8161: מקור:מט"ח•

Rosh Hashana – Eid el Adha• Rosh Hashanah , literally "head

of the year,“ is a Jewish holiday commonly referred to as the "Jewish New Year." It is observed on the first day of Tishrei, the seventh month of the Hebrew calendar.[1] It is ordained in the Torah as "Zicaron Terua" ("a memorial with the blowing of horns", in Leviticus 23:24. Rosh Hashanah is the first of the High Holidays or Yamim Noraim ("Days of Awe"), or Asseret Yemei Teshuva (Ten Days of Repentance) which are days specifically set aside to focus on repentance that conclude with the holiday of Yom Kippur.

• Eid al-Adha (Arabic: األضحى Īdu‘ عيدl-’Aḍḥā) "Festival of Sacrifice" or "Greater Eid" is an important religious holiday celebrated by Muslims worldwide to commemorate the willingness of Abraham (Ibrahim) to sacrifice his son as an act of obedience to God, but instead was able to sacrifice a ram (by God's command).[1] Eid is also about spending time with family and friends, sacrifice, and thanksgiving for being able to afford food and housing. In traditional or agrarian settings, each family would sacrifice a domestic animal, such as a sheep, goat, cow, or camel, by slaughter (though some contemporary Muslims do not sacrifice an animal as part of their observance, it is still a very popular tradition, even in Muslim communities in Europe). The meat would then be divided into three equal parts to be distributed to others. The family eats one third, another third is given to other relatives, friends or neighbours, and the other third is given to the poor as a gift.

The التضحية – העקידה -Sacrifice

•Jerusalemירושלים•القـدDس•

•.

المكرمة • مك�ة•Meccaמכה•