χημειο ακρίτα

1

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΟΡΙΟΣΑΝΙΔΑΣ Οι κορμοί ξύλων μεταφέρονται στους σπαστίρες και από εκεί παίρνουμε τα chips , τα οποία χωρίζονται σε δύο κατηγορίες με την βοήθεια κόσκινων:

macro chips microchips

έπειτα πηγαίνουν στο σφυρόμυλο η κάθε κατηγορία και παίρνουμε τα:

macro flakes micro flakes

τα οποία οδηγούνται στον ξηραντήρα και αφού περάσουν από διάφορα κόσκινα παίρνουμε τα:

core layer surface layer

οι δυο τελευταίες κατηγορίες είναι τα τελικά στάδια για να παραχθεί η μοριοσανίδα. Η κάθε κατηγορία μεταφέρετε σε ένα ταινιοζυγό και μετά σε έναν αναμικτήρα όπου γίνεται η τροφοδοσία της κόλλας, του σκληρυντικού , της παραφίνης και του νερού. Μετά πηγαίνει στους επιστρωτήρες όπου με συγκεκριμένη αναλογία γίνεται η στρωμάτοση από την κάθε κατηγορία. Αφού δημιουργηθεί μία τρίστωμη στρωμάτοση μεταφέρεται με την ταινία στην πρέσα όπου πραγματοποιείται θερμή συμπίεση και παράγεται η αλείαντη μοριοσανίδα.Από εκεί πηγαίνει στα πριόνια για την επιθυμητή διαστασιοποίηση των πλακών , ύστερα στις ανέμες για την ψύξη των πλακών και τέλος λειαίνεται και παράγεται το τελικό προϊόν που είναι διαθέσιμο στην αγορά η για μεταποίηση.

Υπολογισμός ειδικού βάρους flakesΔιεξαγωγή :

Στο εργαστήριο υπάρχει ένας ειδικά κατασκευασμένος κύβος. Τον τοποθετούμε την ζυγαριά και μηδενίζουμε. τοποθετούμε μέσα στο κύβο τα flakes 'πασπαλίζοντας' για να μην πιεστούν. μπορούμε μόνο να χτυπήσουμε ελαφρώς τις πλευρές του κύβου για να μειωθούν τα κενά.

Ο όγκος του κύβου είναι γνωστός και το βάρος θα το αναγνώσουμε από τη ζυγαριά που είναι τοποθετημένος πάνω. Οπότε με τον τύπο d=m/v υπολογίζουμε το ειδικό βάρος.

V=0,0045 m3

m=0,809 kg

d=0,908/0,0045=179,8 kg / m3

2

SCRENING TEST- ΚΟΚΚΩΜΕΤΡΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΘΡΥΜΜΑΤΩΝΤοποθετούμε τα κόσκινα από το μεγαλύτερο στο μικρότερο και βάζουμε μία ποσότητα θρυμμάτων μέχρι τι μέση του πρώτου κόσκινου. Κλείνουμε το καπάκι και μεταφέρουμε προσεκτικά όλα τα κόσκινα πάνω στο ειδικό τύμπανο και τα κλειδώνουμε σφίγγοντας τις βίδες για να μην τα χάσουμε. Πατάμε το “STAR” και κοσκινίζουμε τα θρύμματα για 4 min. ξεβιδώνουμε για να απελευθερωθούν τα κόσκινα.

Έπειτα παίρνουμε το απόβαρο από την λαμαρίνα και με την σειρά των κοσκίνων το απόβαρο των θρυμμάτων που έχουν συγκρατηθεί στο καθένα.

Στα κόσκινα χρειάζεται προσοχή και να πάρουμε όσο τον δυνατό όλα τα θρύμματα που έχουν συγκρατηθεί.

Τοποθετούμε όλα τα κόσκινα με την σειρά από το μικρότερο προς το μεγαλύτερο για να είναι έτοιμα για την επόμενη μέτρηση.

Τέλος , τα βάρη που βρήκαμε για το κάθε κόσκινο τα ανάγουμε στα 100%

Οι διάμετροι από τα κόσκινα είναι>10,5X10,5mm

>6,14X6,14 mm

>0,8X2,4 mm

>0,40 X0,40 mm

>0,24X0,24 mm

<0,24X0,24 mm

παράδειγμα:

>10,5Χ10,5 0gr 0%

>6,14Χ6,14 0gr 0%

>0,8Χ2,4 7,1gr 1,38%

>0,40Χ0,40 408,7gr 79,44%

>0,24Χ0,24 81,9gr 15,92%

<0,24Χ0,24 16,8gr 3,27%Υπολογισμοί:

Συνολικά γραμμάρια=7,1+408,7+81,9+16,8=514,5

στα 514 έχουμε 7,1

στα 100 έχουμε χ

χ= 100*7,1/514,5=1,38%

παρομοίως και οι υπόλοιποι υπολογισμοί

ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΌΣ ΕΙΔΙΚΟΥ ΒΑΡΟΥΣ ΘΡΥΜΜΑΤΩΝΤοποθετούμε έναν κύλινδρο 1000ml πάνω στη ζυγαριά και μηδενίζουμε έπειτα προσαρμόζουμε το χωνί και το εφαρμόζουμε το κύλινδρο. Μετά αφού μηδενίσουμε ξανά ρίχνουμε μικρές ποσότητες από διάφορα μέρη του δείγματος και ανακινώντας ελαφρώς μέχρι να γεμίσει ο κύλινδρος. Η ένδειξη που θα εμφανίσει η ζυγαριά είναι το ειδικό βάρος του θρύμματος.

3

Καταστροφή θρύμματοςΣαν καταστροφή θρύμματος ορίζεται το ποσοστό καταστροφής στη διαδρομή των θρυμμάτων από τη δοσομετρική ταινία μέχρι και κάτω από τους αναμεικτήρες.

Η δειγματοληψία γίνεται πρώτα από την δοσομετρική ταινία και μετά από δυο λεπτά κάτω από τους αναμεικτήρες.

Ζυγίζουμε περίπου 105 gr από το θρύμμα χωρίς ανακίνηση μέσα στη σακούλα και τα τοποθετούμε στα μικρά κόσκινα για ανάδευση 2 min. έπειτα παίρνουμε το απόβαρο για το κάθε κόσκινο όπως και στο screening test.

Παράδειγμα:

στη δοσομετρική ταινίαΜικρά κόσκινα βάρος ποσοστό Συντελεστής

καταστροφήςΠολλαπλασιαστικό

αποτέλεσμα

4,00 24,3 23,08 5,40 1,246

2,00 53,6 50,9 3,15 1,603

1,00 25,0 23,74 1,60 0,380

0,40 1,9 1,8 0,71 0,013

0,20 0,1 0,09 0,16 0,00015

σκόνη 0,4 0,38 0,16 0,00061

σύνολο 105,3 100 ............. 3,24276

Αρχικό

Κάτω από τον αναμεικτήραΜικρά κόσκινα Βάρος Ποσοστό Συντελεστής

καταστροφήςΠολλαπλασιαστικό

αποτέλεσμα

4,00 11,8 11,17 5,40 0,603

2,00 47,7 45,17 3,15 1,423

1,00 36,3 34,38 1,60 0,550

0,40 7,1 6,71 0,71 0,048

0,20 1,9 1,8 0,16 0,0029

Σκόνη 0,8 0,76 0,16 0,0013

Σύνολο 105,6 100 ............ 2,6282

Τελικό

Ποσοστό καταστροφής= αρχικό-τελικό /αρχικό 100=3,24276-2,6282/3,24276*100=18,95%

Buffering capacity:α) μέτρηση ειδικού βάρους

β) σε ποτήρι 600 ml βάζουμε 200 gr αποσταγμένο νερό και 15 gr θρύμμα.

Το μείγμα το βράζουμε σε σχάρα αμιάντου σε χαμηλή φωτιά και μόλις αρχίσει να βράζει χρονομετρούμε 20 min και το απομακρύνουμε μετά το πέρας του χρόνου. στο διάστημα αυτό ετοιμάζουμε το γυάλινο χωνί με έναν ηθμό (χωνί από διηθητικό χαρτί). Στραγγίζουμε το μείγμα μέχρι να πάρουμε 200 ml υγρό προσθέτοντας μικρές ποσότητες αποσταγμένου νερού.(όχι παραπάνω από 200 ml ). μετά το υγρό αυτό το φέρνουμε στους 20 0C.

Μέσα στο ποτήρι βάζουμε ένα μαγνητάκι αφού το ξεπλύνομε με αποσταγμένο νερό. Και τα τοποθετούμε σε ηλεκτρονικό αναδευτήρα. Βυθίζουμε το pHμέτρο και προσαρμόζουμε την προχοίδα πάνω από το υγρό. Γεμίζουμε την προχοΐδα με Hcl 0,1 Ν και καταγράφουμε την ένδειξη του pH ως αρχική τιμή. Έπειτα προσθέτουμε Hcl ανά ένα ml μέχρι να γίνει το pH 3 όπου είναι η τελική τιμή. Τέλος καταγράφουμε τα ml που προσθέσαμε για να πέσει το pH.

Όλα τα σκεύη πλένονται με νερό και αποσταγμένο νερό εκτός από την προχοΐδα και το χωνί που ξεπλένονται με Hcl 0,1 N.

4

Χημικός διαχωρισμός θρυμμάτων σε πλατύφυλλα και κωνοφόρα.(γίνεται μόνο για τα core)

Παίρνουμε δείγμα μοριοσανίδας 20cm x 5cm. Την καθαρίζουμε από τις δύο επιφάνειες λεπτών θρυμμάτων. Παίρνουμε ένα ποτήρι 800 ml το γεμίζουμε με νερό και προσθέτουμε Hcl σε αναλογία 2-5% προς το νερό , το τοποθετούμε πάνω σε σχάρα αμιάντου και το βράζουμε. Το διάλυμα μόλις αρχίσει να βράζει διαλύει τη μοριοσανίδα σε θρύμματα. Όταν ολοκληρωθεί η διάσπαση της μοριοσανίδας (μετά το βρασμό) τότε στραγγίζουμε τα θρύμματα και τα ξηραίνουμε με φυσικό τρόπο (20-30h) πάνω σε στυπόχαρτο. Αφού ολοκληρωθεί φυσικά η ξήρανση περνάμε τα θρύμματα από κόσκινο τουλάχιστον 4mm και πάνω.

Η ποσότητα που κατακρατά το κόσκινο συλλέγεται σε τούλι και εμβυθίζεται σε υπερμαγγανικό κάλιο για 3 min. κατόπιν ξεπλένεται καλά με νερό και εμβυθίζεται σε διάλυμα ΗCL 10% για 3 min. ξεπλένεται και εμβυθίζεται σε αμμωνία. Μετά την αμμωνία δεν ξεπλένουμε τα θρύμματα. Τα απλώνουμε σε στυπόχαρτο για να πάρουμε την επιφανειακή υγρασία. Και τα ζυγίζουμε σαν σύνολο.

Παρατηρούμε ότι κάποια θρύμματα έχουν πάρει κόκκινο χρώμα(πλατύφυλλα) και κάποια καφέ χρώμα(κωνοφόρα).κατόπιν ζυγίζουμε το κάθε είδος και βγάζουμε το ποσοστό% των κωνοφόρων και των πλατύφυλλων.

Ολόκληρη η διαδικασία γίνεται για άγνωστα δείγματα. Για την δική μας παραγωγή περνάμε από το κόσκινο 4mm μία ποσότητα από core.

Διαδοχικές υγρασίεςετοιμάζουμε το φούρνο στους 160 0C.

Παίρνουμε 5 δείγματα ανά 2 min κάτω από τους αναμεικτήρες.

Έπειτα ζυγίζουμε τις ειδικές κάψες και καταγράφουμε το βάρος. Αφού μηδενίσουμε ανακινούμε το δείγμα και βάζουμε μία ποσότητα περίπου 2 gr και με την σειρά τα τοποθετούμε στο φούρνο για 30 min. μετά το πέρας της χρονικής στιγμής τα ζυγίζουμε και καταγράφουμε το τελικό απόβαρο για τον υπολογισμό της υγρασίας για το κάθε δείγμα.

Οι τιμές από τις υγρασίες δεν πρέπει να διαφέρουν πάνω από μία μονάδα.

για να ολοκληρωθεί πλήρως ο έλεγχος θρυμμάτων αρκεί να πάρουμε την θερμοκρασία και την υγρασία των θρυμμάτων από το δείγμα που πήραμε για το screening test.

Προσδιορισμός σημείου τήξεως – πήξεως παραφίνης (εμπειρική μέθοδος)Διεξαγωγή :Τεμαχίζουμε την παραφίνη για γρηγορότερη τήξη και θερμαίνουμε έως ότου τελειώσουμε την διαδικασία.Παίρνουμε 2 τριχοειδής σωλήνες και τους εμβαπτίζουμε μέσα στο ποτήρι με την λιωμένη παραφίνη.Τοποθετούμε τους σωλήνες στο ψυγείο για ταχεία ψύξη 10 min. Καθαρίζουμε ελαφρώς , εξωτερικά τον τριχοειδή σωλήνα.Έπειτα , βάζουμε νερό σε ένα ποτήρι ζέσεως με ένα μαγνήτη για να αναδεύεται με την εστία θέρμανσης.Εφαρμόζουμε σε ένα θερμόμετρο το τριχοειδή σωλήνα με την βοήθεια ενός λάστιχου και το τοποθετούμε μέσα στο νερό που θερμαίνεται.Ο σωλήνας πρέπει να είναι καλυμμένος με το νερό για να παρατηρηθεί η αναρρόφηση από την κάτω πλευρά του νερού, όπου εκείνο είναι το σημείο τήξης.Κατά την θέρμανση δημιουργούνται φυσαλίδες οι οποίες μας εμποδίζουν στον έλεγχο γι' αυτό το λόγο τις απομακρύνουμε με ένα ξυλάκι προσεκτικά.

Α/Α Θερμοκρασία αναφοράς Σημείο τήξης

1 28 56,5

2 29 56,5

Προσδιορισμός ειδικού βάρους στερεής παραφίνης5

Διεξαγωγή :Κόβουμε ένα κομμάτι παραφίνης όσο γίνεται πιο κυβικά και να είναι ίσες οι πλευρές.Έπειτα μετρούμε με το παχύμετρο τις αποστάσεις.Και τέλος, με την ζυγαριά παίρνουμε το βάρος του κύβου παραφίνης.Από το μήκος , πλάτος και ,ύψος του κύβου βρίσκουμε τον όγκο της παραφίνης.Με τον τύπο d=m/v όπου , m : η μάζα και v : ο όγκος μπορούμε να υπολογίσουμε το ειδικό βάρος της παραφίνης κατ' εκτίμησης.Α/Α Μέγεθος Τιμή

1 Μήκος 3,864 cm

2 Πλάτος 3,381 cm

3 Ύψος 3,317 cm

4 Βάρος 38,454 gr

V= 3,864*3,381*3,317=43,339 cm3

d=38,454/43,339=0,887 gr /cm3

Πειραματική διεξαγωγή :Λιώνουμε μία μεγάλη ποσότητα παραφίνης και την βάζουμε σε ένα κυλινδρικό σωλήνα 250 ml και τον τοποθετούμε στον επωαστικό φούρνο στους 70 oC με ένα κατάλληλο πυκνόμετρο κλίμακας περίπου 600 με 800. στον επωαστικό φούρνο είναι μέχρι να λιώσει η παραφίνη και να πάρουμε την ένδειξη από το πυκνόμετρο.

Έλεγχος γαλακτώματος παραφίνηςΟ εργαστηριακός έλεγχος της παραφίνης γίνεται με τους εξής τρόπους:

pH που κυμαίνεται περίπου στο 10

ειδικό βάρος d με πυκνόμετρα 0,880-0,960 σε 250 ml δείγματος

ιξώδες με την μέθοδο d-cap όπου μπαίνει ορισμένη ποσότητα δείγματος και μετρούμε το χρόνο ροής σε sec.

Περιεκτικότητα σε στερεά σε πορσελάνινη κάψα τοποθετούμε περίπου 3 gr δείγμα και τα θερμαίνουμε στους 120 0C στο φούρνο για 16 h.

Μέθοδος stability για να διακρίνουμε εμπειρικά εάν διαχωρίζονται οι φάσεις του νερού και της παραφίνης.

Θερμοκρασία διότι το pH εξαρτάται από αυτή την παράμετροΑ/Α θ pH Ειδικό βάρος sec Στερεά %

1π 33,6 9,92 0,892 17,40 59,02

1κ 26,5 10,05 0,916 16,57 58,42

2π 33,8 9,90 0,908 17,63 59,41

2κ 28 10,05 0,918 15,80 58,31

Α/Α 1π 1κ 2π 2κ

Απόβαρο κάψας 46,501 43,523 45,061 48,355

Βάρος ουσίας 3,248 3,909 3,119 4,102

Τελικό απόβαρο 48,418 45,807 46,914 50,747

Βάρος στερεών 1,917 2,284 1,853 2,392

ποσοστό 59,02 58,42 59,41 58,31

Υπολογισμός στερεών :

παράδειγμα με τις μετρήσεις του 1π

το ποσό που εξατμίζετε= (46,501+3,248)-48,418=1,331

στερεα=3,248-1,331=1,917

Στα 3,248 gr έχουμε 1,917 gr στερεά

στα 100 gr έχουμε χ=?

χ=59,02%

6

Εργαστηριακή παρασκευή γαλακτώματος παραφίνης.Διεξαγωγή:

Παίρνουμε ένα ποτήρι ζέσεως 400 ml και τοποθετούμε 265 gr νερό και τα θερμαίνουμε μέχρι τους 60 0Cμε ανάδευση. Στους 60 0Cρίχνουμε 10 gr γαλακτωματοποιητή και συνεχίζουμε την ανάδευση μέχρι να λιώσει.

Παρατηρούμε έναν μικρό διαχωρισμό διότι ο γαλακτωματοποιητής είναι υδρόφοβος σε αυτή την φάση.

Ρίχνουμε 125 gr στερεή τεμαχισμένη παραφίνη και συνεχίζουμε τη θέρμανση μέχρι τους 80 οC0C με ταυτόχρονη ανάδευση για την πλήρη τήξη. Έπειτα προσθέτουμε 4,8 gr αμμωνία και αναδεύουμε για 15 in ώστε να ομογενοποιηθεί το μείγμα.

Παρατηρούμε ένα λευκό χρώμα γαλακτώδες.

Σταματάμε την θέρμανση για να μην καταστραφεί και το τοποθετούμε στο υδρόλουτρο για ταχεία ψύξη με ανάδευση. Το γαλάκτωμα πήρε την τέλεια μορφή του στους 450Cδιότι είναι το κρίσιμο σημείο της συγκεκριμένης αναλογίας.

Γενικά το κρίσιμο σημείο του γαλακτώματος κυμαίνεται στους 38-45 0C.

Στους 29 0C σταματάει η ψύξη και πραγματοποιούμε τους ποιοτικούς ελέγχους με βάση τα διεθνή πρότυπα.

Η εργαστηριακή παρασκευή γαλακτώματος παραφίνης δεν διαφέρει ποιοτικά και παρασκευαστικά από την βιομηχανική , όμως είναι πιο σύντομη η χρονική διάρκεια λόγο του μικρού όγκου που παρασκευάζουμε.

Για να διατηρηθεί το γαλάκτωμα πρέπει να υπάρχει μια μικρή ανάδευση 10 στρ/min , αλλιώς θα διακρίνουμε ένα μικρό διαχωρισμό λόγο της εξασθένησης του γαλακτωματοποιητή.

Για τον αφρισμό στην επιφάνεια του γαλακτώματος της παραφίνης χρησιμοποιούνται ειδικά πρόσθετα , τα αντιαφριστικά. Αλλιώς γίνεται ήπιος χειρισμός για την πρόληψη του.

Νερό: 66,3%

παραφίνη:31,2%

γαλάκτωμα:2,5%

αμμωνία:1,2%

αποτελέσματα ελέγχου του γαλακτώματος παραφίνηςpH θ D-cap στερεά% d

9,86 27,6 12,59 30,8 0,962

Απόβαρο κάψας 48,084gr

Αρχικό βάρος ουσίας 2,720gr

Τελικό απόβαρο 48,924 gr

ποσοστό 30,8 %

Τύπος αραίωσης(α/β -1)* ποσότητα προς αραίωση

α: αρχική περιεκτικότητα

β: τελική περιεκτικότητα

π.χ. (60/8 -1)3,1=6,5*3,1=20 κιλά νερό

8% θα είναι η περιεκτικότητα του προϊόντος που θέλουμε

στα 100 έχουμε 60 στερεά

στα 3,1 έχουμε χ=? χ=1,86

επαλήθευση

20+3,1=23,1

στα 3,1 έχουμε 1,86 στερεά

στα 100 έχουμε χ=? χ=8 η τελική περιεκτικότητα

7

Εισαγωγή κόλλαςΈνα είδος κόλλας που χρησιμοποιείτε στην παραγωγή είναι η U.F. (ουρίας- φορμαλδεΰδης). Επειδή η φορμαλδεΰδη είναι επικίνδυνη υπάρχουν δύο κατηγορίες που μπορούν να καταταγούν οι κόλλες.

Η Ε1 όπου η φορμαλδεΰδη είναι ελεύθερη σε ποσοστό <=8 mgr /100 gr σανίδας. Η Ε2 με ποσοστά >=8 mgr /100gr σανίδας έως 20 mgr / 100 gr σανίδας.

Για να γίνει πιο γρήγορα η αντίδραση στη θερμή πρέσα προστίθενται καταλύτες

1) NH4Cl

2) (NH4)2SO4

3) NH4NO3

εάν χρειαστεί ανάκτηση της κόλλας ρίχνουμε NaOH για να ανέβει το pH στο 8~8,5.

Τεχνικά χαρακτηριστικά κόλλας:

pH 7,8~8,8

d 1,270~1,290

ιξώδες 350-550 cps

στερεά 64%< και <67%

Jelling time 44~56 sec

U F

ΜΟΡΙΑΚΟΣ ΛΟΓΟΣ 1 1,06

ΜΟΡΙΑΚΟ ΒΑΡΟΣ 60 30

ΜΕΡΗ 60 31,8

Επειδή η φορμαλδεΰδη είναι αέρια χρησιμοποιείται η φορμόλη που είναι 40% περιεκτικότητα σε φορμαλδεΰδη.

Στα 100 έχουμε 40 F

στα χ=? έχουμε 31,8 F x=79,5

U F

ΤΕΛΙΚΑ ΜΕΡΗ 60 79,5

Εργαστηριακή παρασκευή κόλλαςΑρχικά διαλύουμε σε ένα μικρό ποτήρι ζέσεως μία ποσότητα NaOH σε νερό, διότι σταματά τον πολυμερισμό της αντίδρασης.

Σε ένα άλλο ποτήρι ζέσεως τοποθετούμε 79 gr φορμόλη και 60 gr ουρία ( βρίσκεται σε στερεή μορφή). Ξεκινάμε την ανάδευση και την θέρμανση στους 100 0C για να γίνει ο πολυμερισμός των δύο συστατικών. (Η αντίδραση σε αυτό το στάδιο είναι ενδόθερμη.)

Γενικά το pH είναι περίπου στο 7. όσο ανεβαίνει η θερμοκρασία το pH κατεβαίνει μέχρι το 4,5 όπου έχει ολοκληρωθεί ο πολυμερισμός.

Όταν ολοκληρωθεί ο πολυμερισμός παρατηρούμε μία αλλαγή στο μείγμα. Από σχεδόν διαυγές γίνεται γαλακτώδες.( Σε αυτό το στάδιο η αντίδραση είναι εξώθερμη.) Σε εκείνο το σημείο απομακρύνουμε από την εστία θέρμανσης και την τοποθετούμε στο υδρόλουτρο για ψύξη και ρίχνουμε σιγά σιγά NaOH και αναδεύουμε.

8

Ποιοτικός έλεγχος κόλλαςΔειγματοληψία:

Από κάθε βυτίο που φθάνει στο εργοστάσιο, στο εργαστήριο έρχεται σε ξεχωριστή κανάτα ως δείγμα. Τα βυτία αυτά αποθηκεύονται στα silo 1 , 2 , 3 , 4 , 5 . για να γεμίσει ένα silo ίσως χρειαστεί πάνω από ένα βυτίο οπότε θα έχουμε πάνω από ένα δείγματα. Οπότε αντιστοιχούμε τις αναλογίες για 600 ml που χρειαζόμαστε.

Στον ποιοτικό έλεγχο μετρούμε : pH d και ιξώδες στους 20 0C, στερεά και jelling time

silo4 silo2

pH 7,84 8,20

d 1,272 1,283

Ιξώδες 330 410

Στερεά % 64,21 66,05

Για να βρούμε τα στερεά της κόλλας τοποθετούμε στην κάψα πορσελάνης αλουμινόχαρτο και το πιέζουμε να εφαρμόσει καλά. Παίρνουμε το απόβαρο της κάψας με το αλουμινόχαρτο και βάζουμε περίπου 2 gr κόλλα από το δείγμα. Το βάζουμε στο φούρνο για 2 h στους 120 οC . Μετά το πέρας των ωρών τοποθετούμε την κάψα τον ξηραντήρα για 20 min. ζυγίζουμε ξανά και παίρνουμε το τελικό απόβαρο.

Υπολογισμός για τον προσδιορισμό του jelling timeγια τον υπολογισμό χρειαζόμαστε τα εξής δεδομένα:

1 3.5 % ( για τις κόλλες είναι σταθερό πάντα) Στερεό σκληρυντικό επί των στερεών της κόλλας

2 65,5% Τα στερεά της κόλλας

3 40,5% Τα στερεά του διαλύματος του σκληρυντικού

Στα 100 γραμμάρια στερεών κόλλας έχουμε 3,5 γραμμάρια στερεά σκληρυντικού.

Στα 65,5 γραμμάρια κόλλας έχουμε χ γραμμάρια στερεά σκληρυντικού.

Χ= 65.5*3,5/100=2,29 γραμμάρια στερεά σκληρυντικού.

Στα 100 γραμμάρια διαλύματος σκληρυντικού τα 40,5 γραμμάρια είναι στερεά σκληρυντικού.

Στα χ γραμμάρια διαλύματος σκληρυντικού τα 2,29 γραμμάρια είναι στερεά σκληρυντικού.

Χ= 2,29*100/40,5=5,65 γραμμάρια διαλύματος σκληρυντικού.

Άρα στο ποτήρι για τον προσδιορισμό θα τοποθετήσουμε 100 γραμμάρια κόλλα και 5,65 γραμμάρια σκληρυντικό 40,5%.

και από αυτό το μείγμα αφού το ανακατεύουμε θα βάλουμε 5 γραμμάρια σε κάθε δοκιμαστικό σωλήνα.

Καμπύλη σκληρυντικούγια τον υπολογισμό χρειαζόμαστε τα εξής δεδομένα:

Α 100 γραμμάρια Υγρή κόλλα

Β 65,5% Στερεά υγρής κολλάς

Γ 40% Στερεά του διαλύματος του σκληρυντικού

Δ 64% ; Μετατροπή των στερεών του μείγματος κόλλας

Ποτήρι 1

στα 100 γραμμάρια στερεής κόλλας έχουμε 0,5 γραμμάρια στερεό σκληρυντικό

στα 65,5 γραμμάρια στερεής κόλλας έχουμε χ γραμμάρια στερεό σκληρυντικό

χ=65,5*0,5/100=0,33 γραμμάρια στερεό σκληρυντικό9

στα 100 γραμμάρια σκληρυντικό τα 40 γραμμάρια είναι στερεά

στα χ γραμμάρια σκληρυντικό τα 0,33 γραμμάρια είναι στερεά

χ=0,33*100/40=0,83 γραμμάρια σκληρυντικό

ποσότητα μείγματος=100+0,83=100,83 γραμμάρια

ποσότητα στερεών=65,5+0,33=65,83 γραμμάρια

στα 100,83 γραμμάρια μείγματος κόλλας έχουμε 65,83 γραμμάρια στερεά

στα 100 γραμμάρια μείγματος κόλλας έχουμε χ γραμμάρια στερεά

χ=100*65,83/100,83=65,29

(α/β)-1* π.π.α=(65,29/64)-1*100,83=2,03

στα 100 γραμμάρια προσθέτω 2,03 γραμμάρια νερό

στα 100,83 γραμμάρια προσθέτω χ γραμμάρια νερό

χ=100,83*2,03/100=2,04 γραμμάρια νερό

σύνολο μείγματος=100+0,83+2,04=102,87 γραμμάρια

στα 102,87 γραμμάρια μείγματος έχουμε 65,83 γραμμάρια στερεά

στα 100 γραμμάρια μείγματος έχουμε χ γραμμάρια στερεά

χ=100*65,83/102,87=64

Ποτήρι 2



χ=65,5*1,0/100=0,66γραμμάρια στερεό σκληρυντικό








χ=100*66,16/101,64=65,09

(α/β)-1* π.π.α=(65,09/64)-1*101,64=1,73

στα 100 γραμμάρια προσθέτω 1,73 γραμμάρια νερό


χ=101,64*1,73/100=1,76 γραμμάρια νερό

σύνολο μείγματος=100+,64+1,76=103,4 γραμμάρια



χ=100*65,09/103,4=64

Ποτήρι 3





στα χ γραμμάρια σκληρυντικό τα 0,98γραμμάρια είναι στερεά


10



στα 102,45γραμμάρια μείγματος κόλλας έχουμε 66,48 γραμμάρια στερεά


χ=100*66,48/102,45=64,89

(α/β)-1* π.π.α=(64,89/64)-1*102,45=1,42

στα 100 γραμμάρια προσθέτω 1,42γραμμάρια νερό


χ=102,45*1,42/100=1,45γραμμάρια νερό




χ=100*66,48/103,9=64

Ποτήρι 4











χ=100*66,81/103,28=64,69

(α/β)-1* π.π.α=(64,69/64)-1*103,28=1,11


στα 103,28γραμμάρια προσθέτω χ γραμμάρια νερό

χ=103,28*1,11/100=1,15γραμμάρια νερό




χ=100*66,81/104,42=64

Ποτήρι 5







11





χ=100*67,14/104,1=64,49

(α/β)-1* π.π.α=(64,49/64)-1*104,1=0,79



χ=104,1*0,79/100=0,82γραμμάρια νερό




χ=100*67,14/104,92=64

Ποτήρι 6



χ=65,5*3/100=1,965γραμμάρια στερεό σκληρυντικό








χ=100*67,47/104,91=64,31

(α/β)-1* π.π.α=(64,31/64)-1*104,91=0,51



χ=104,91*0,51/100=0,54 γραμμάρια νερό




χ=100*67,47/105,45=64

Ποτήρι 7







12





χ=100*67,79/105,73=64,12

(α/β)-1* π.π.α=(64,12/64)-1*105,73=0,2



χ=105,73*0,2/100=0,21 γραμμάρια νερό




χ=100*67,79/105,94=64

Ποτήρι 8











χ=100*68,12/106,55=63,9

(α/β)-1* π.π.α=(63,9/64)-1*106,55=-0,17

στα 100 γραμμάρια προσθέτω -0,17γραμμάρια νερό


χ=106,55*(-0,17)/100=-0,18 γραμμάρια νερό

σύνολο μείγματος=100+6,55-0,18=106,42 γραμμάρια



χ=100*68,12/106,42=64Α/Α 1 2 3 4 5 6 7 8

κόλλα 100 100 100 100 100 100 100 100

σκληρυντικό 0,83 1,64 2,45 3,275 4,1 4,91 5,73 6,55

Νερό 2,04 1,76 1,45 1,15 0,82 0,54 0,21 -0,18

σύνολο 102,87 103,4 103,9 104,43 104,92 105,45 105,94 106,37

13

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΚΛΗΡΥΝΤΙΚΟΥ 40%το βασικό συστατικό του σκληρυντικού είναι η θειϊκή αμμωνία.

Υπολογισμός περιεκτικότητας νερού και θειϊκής αμμωνίας

στα 100 γραμμάρια διαλύματος έχουμε 40 γραμμάρια θειϊκή αμμωνία και 60 γραμμάρια νερό

στα 400 γραμμάρια διαλύματος έχουμε χ γραμμάρια θειϊκής αμμωνίας και y γραμμάρια νερό.

Οπότε παίρνουμε 160 γραμμάρια θειϊκής αμμωνίας και 240 γραμμάρια νερό βρύσης.

Στην συνέχεια τα αναδεύουμε μέχρι να λιώσει η θειϊκή αμμωνία και σε μία κάψα τοποθετούμε μία μικρή ποσότητα για να επιβεβαιώσουμε την περιεκτικότητα των στερεών στο διάλυμα που παρασκευάσαμε.

ΜΕΤΡΗΣΗ ΦΟΡΜΑΛΔΕΥΔΗΣ ΣΕ ΧΩΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣβγάζουμε από το βαλιτσάκι τη στήλη διακρίβωσης , το θερμόμετρο και το όργανο μέτρησης. Τα αφήνουμε να εγκλιματιστούν περίπου μία ώρα σε επίπεδη επιφάνεια.

Για την διαδικασία διακρίβωσης κάνουμε τα εξής:

1. παίρνουμε τη θερμοκρασία δωματίου

2. βγάζουμε το προστατευτικό κάλυμμα από το μηχάνημα (κόκκινο) και από το διακριβωτή ( 2 κίτρινα).

3. Τοποθετούμε το διακριβωτή, με τη φορά που μας δείχνουν τα βέλη, στο μετρητή.

4. Πατάμε το ΟΝ και περιμένουμε μέχρι να μηδενίσει.

5. Πατάμε ταυτόχρονα τα δύο βέλη μέχρι να εμφανιστή το μήνυμα CAL στην οθόνη. Για να πάρουμε μία ένδειξη μέτρησης θέλει περίπου 60 sec . Στην οθόνη σταθεροποιείτε το νούμερο και μας εμφανίζει το μήνυμα SET 1,750.

6. Βγάζουμε το διακριβωτή και τοποθετούμε τα καλύμματα.

7. Στον διακριβωτή υπάρχει μία κλίμακα και ανάλογα με τη θερμοκρασία δίνει μία τιμή σε ppm που αντιστοιχεί για το καλιμπράρισμα. Η 'άνοδος της τιμής από το 1,750 γίνεται με τα βέλη.

8. Πατάμε το “S” μέχρι να εμφανιστεί το μήνυμα CAL END και αφού απενεργοποιηθεί έχει ολοκληρωθεί το καλιμπράρισμα.

Διαδικασία μέτρησης φορμαλδεΰδης.

1. πηγαίνουμε στους χώρους εργασίας όπου είναι να γίνει η μέτρηση.

2. Ανοίγουμε το μετρητή και περιμένουμε μέχρι να μηδενίσει.

3. Όταν είμαστε σίγουρη πιέζουμε το “S” για να ρουφήξει αέρα ( το μηχάνημα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στην περιοχή που θέλουμε να ελέγχουμε και να μην έχει μπροστά κάποιο εμπόδιο)

4. όταν σταθεροποιηθεί το νούμερο το σημειώνουμε στο δελτίο αναφοράς και το κλείνουμε.

5. Πατάμε ταυτόχρονα το ΟΝ και το S για να πάρουμε την θερμοκρασία του χώρου και την σχετική υγρασία σε ποσοστό

14

ΑΝΑΛΥΣΗ ΝΕΡΟΎ Στο εργαστήριο ελέγχουμε το pH την αγωγιμότητα τα θειϊκά τα ολικά στερεά και την σκληρότητα.

Για την αγωγιμότητα έχουμε το αγωγιμόμετρο τσέπης Hanna.

Για την σκληρότητα κάνουμε τιτλοδότηση με διάλυμα Titriplex B σε 100 ml νερό που έχουμε προσθέσει 2 ml αμμωνία και ένα δίσκιο δείκτη indicator.

Με αυτή την τιτλοδότηση θα υπολογίσουμε ανάλογα με τα ml που καταναλώθηκαν τους γερμανικούς βαθμούς.

Τα θειϊκά μετριούνται στο φωτόμετρο σε ειδική κυψελίδα την LCK153. Προσθέτουμε 5 ml νερό από το δείγμα και ένα κουταλάκι από το στερεό που περιέχει το κουτί με τις κυψελίδες,

ανακινούμε για 2 min και το τοποθετούμε απαλά στο φωτόμετρο για μέτρηση.

Για τα ολικά στερεά υπάρχει ο εμπειρικός τύπος TD.S=αγωγιμότητα /1,65 αλλιώς τοποθετούμε μία κάψα στο φούρνο για 4 ώρες στους 120 oC.

Προδιαγραφές πόσιμου νερούπαράμετρος Ανώτατη συγκέντρωση (KYA

Y2/2600/2001)παράμετρος Ανώτατη συγκέντρωση (KYA

Y2/2600/2001)

pH >6,5 και <9,5 κάλιο 12 mg/l

αγωγιμότητα 2500 ms/cm αρσενικό 10 μg/l

νιτρικά 50 mg/l αντιμόνιο 5 μg/l

νιτρώδη 0,5 mg/l κάδμιο 5 μg/l

αμμωνία 0,5 mg/l μόλυβδος 10 μg/l

χλωριούχα 250 mg/l αργίλιο 200 μg/l

θειικά 250 mg/l νικέλιο 20μg/l

φθοριούχα 1,5 mg/l χρώμιο 50 μg/l

Δείκτης υπερμαγγανικών 5 mg/l υδράργυρος 1 μg/l

σίδηρος 200μg/l σελήνιο 10 μg/l

χαλκός 2000μg/l βρωμικά 10 μg/l

μαγγάνιο 50 μg/l υδρόθειο Μη ανιχνεύσιμο οργανοληπτικά

βόριο 1mg/l Ολικό διαλυμένα στερεά 1500 mg/l

νάτριο 200 mg/l Ολικά κολοβακτηριοειδή , E.Coli, εντερόκοκκος,

κλωστηρίδιο perfingens

0 αποικίες /100 ml

15

ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΜΟΡΙΟΣΑΝΙΔΩΝΡ1 :για γενικούς σκοπούς και χρήση σε ξηρές συνθήκες

General purpose boards for use in dry conditions

Ρ2 σανίδες για εσωτερικούς χώρους και έπιπλα για χρήση σε ξηρές συνθήκες.

Boards for interior fitments for use in dry conditions

Ρ3 όχι βαρέα φορτία , για χρήση σε υγρές συνθήκες

Non load-bearing boards for use in humid conditions

Ρ4 βαρέων φορτίων σε ξηρές συνθήκες

Load-bearing boards for use in dry conditions

Ρ5 βαρέων φορτίων σε υγρές συνθήκες

Load-bearing for use in humid conditions

Ρ6 πολύ βαρέων φορτίων σε ξηρές συνθήκες

heavy duty load-bearing boards for use in dry conditions

Ρ7 πολύ βαρέων φορτίων σε υγρές συνθήκες.

Heavy duty load-bearing boards for use in humid conditions.

ξηρές συνθήκες

επιτρέπονται Όροι που αντιστοιχούν σε υπηρεσίες στην κατηγορία 2 του ΕΝ 1995-1-1:2004 η οποία χαρακτηρίζεται από μια περιεκτικότητα σε υγρασία στο υλικό που αντιστοιχεί σε μία θερμοκρασία των 20 και μία σχετική υγρασία του περιβάλλοντος αέρα μόνο άνω του 65% για μερικές εβδομάδες ανά έτος.

Dry conditions

Conditions corresponding to service to class 2 of EN 1995-1-1:2004 which is characterized by a moisture content in the material corresponding to a temperature of 20 and a relative humidity of the surrounding air only exceeding 65% for a few weeks per year.

υγρές συνθήκες

επιτρέπονται Όροι που αντιστοιχούν σε υπηρεσίες στην κατηγορία 2 του ΕΝ 1995-1-1:2004 η οποία χαρακτηρίζεται από μια περιεκτικότητα σε υγρασία στο υλικό που αντιστοιχεί σε μία θερμοκρασία των 20 και μία σχετική υγρασία του περιβάλλοντος αέρα που υπερβαίνει το 85% για μερικές εβδομάδες ανά έτος.

Humid conditions

Conditions corresponding to service to class 2 of EN 1995-1-1:2004 which is characterized by a moisture content in the material corresponding to a temperature of 20 and a relative humidity of the surrounding air only exceeding 85% for a few weeks per year.

16

Για τον προσδιορισμό των ιδιοτήτων της μοριοσανίδας υπάρχει το δυναμόμετρο , το ηλεκτρονικό παχύμετρο και μία ζυγαριά. Αυτά είναι συνδεδεμένα με τον υπολογιστή για να αναλύει με το πρόγραμμα που έχει τα δεδομένα και να εκτυπώνει τα αποτελέσματα.

Εάν η οθόνη δείχνει C:\> πληκτρολογούμε “ΙΒ” και πατάμε enter και μας εμφανίζει το λειτουργικό πρόγραμμα.

Υπάρχουν 2 πίνακες ο λευκός και ο μπλε

με το F1 πάμε στο λευκό πίνακα όπου τοποθετούμε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για την ιχνιλασιμότητα των δειγμάτων.

ESC για να πάμε στον μπλε πίνακα.

F10 και στον όταν βγάλει έναν πίνακα πατάμε “Y” για αποθήκευση

F2 για διαγράμματα

F3 εκτύπωση

F5 καινούργια υπολογιστική σελίδα

F6 για εύρεση αποθηκευμένων αρχείων

F7 για εύρεση αποθηκευμένων αρχείων σε προηγούμενες ημερομηνίες

F9 όγκος αποθηκευμένων αρχείων

X mm είναι το μήκος του δοκιμίου

Y mm είναι το πλάτος του δοκιμίου

Ζmm είναι το πάχος του δοκιμίου

Weight gr είναι το βάρος του δοκιμίου

W/Surf είναι το βάρος / επιφάνεια

P είναι η πυκνότητα

Force είναι η δύναμη και υπολογίζουμε την δύναμη για την επιφανειακή βίδα και την βίδα στο σόκορο

Et είναι ο εγκάρσιος εφελκυσμός

Ed είναι ο επιφανειακός εφελκυσμός

'Ef είναι το όριο κάμψης

Ef είναι το μέτρο ελαστικότητας

με το ηλεκτρονικό παχύμετρο μετρούμε τα X,Y ,Z και W

ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΠΑΧΟΥΣ ΚΑΙ ΠΥΚΝΟΤΗΤΑΣ ΣΑΝΙΔΑΣδιαδικασία μέτρησης με το παχύμετρο

πατάμε F1 και γράφουμε τα στοιχεία της συγκεκριμένης μοριοσανίδας που εξετάσουμε. Έπειτα πατάμε esc και πηγαίνουμε στην πυκνότητα. Τοποθετούμε το δοκίμιο για να μετρήσουμε το μήκος. πατάμε το πράσινο κουμπί που γράφει “WIDTH”. Βάζουμε το δοκίμιο από την άλλη πλευρά για να μετρήσουμε το πλάτος και πατάμε το κουμπί που γράφει “LENGTH”. Βάζουμε το δοκίμιο για να μετρήσουμε το πάχος και πατάμε το κουμπί που γράφει “ΠΑΧΟΣ” και τέλος τοποθετούμε στη ζυγαριά το δοκίμιο για να μετρήσουμε το βάρος και πατάμε το κουμπί που γράφει “ΒΑΡΟΣ”.

Για την κατανομή πυκνότητας δεν εγκλιματίζουμε τα δοκίμια.

Τα δοκίμια μας προέρχονται από 3 ζώνες από την μοριοσανίδα παραγωγής. από την αρχή , την μέση και το τέλος. Οι διαστάσεις των δοκιμίων αυτών είναι 100mm Χ 100 mm.

Για κάθε ζώνη έχουμε 18 δοκίμια προς μέτρηση. Όμως το πρώτο δοκίμιο και το τελευταίο από κάθε ζωή μετριέται 2 φόρες με διαφορά στη μέτρηση πάχους. Δηλαδή στην πρώτη μέτρηση θα είναι το πάχους τις άκρης για το σόκορο και η δεύτερη μέτρηση για το πάχος του κέντρου όπως στα υπόλοιπα δοκίμια.

Τέλος, πατάμε F10 για αποθήκευση.

17

ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΜΨΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΡΟΥ ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣΓια τον προσδιορισμό της κάμψης και του μέτρου ελαστικότητας παίρνουμε 12 δοκίμια με πλάτος 50mm. Το μήκος των δοκιμίων μεταβάλλεται με το ονομαστικό πάχος της μοριοσανίδας. Τα δοκίμια που παίρνουμε είναι 6 οριζόντια και 6 κάθετα στη φορά που γίνεται η στρωμάτοση των θρυμμάτων.

Ανάλογα με το πάχος των δοκιμίων το αντίστοιχο μήκος είναι :Α/Α Πάχος δοκιμίων Μήκος δοκιμίων Απόσταση υποστηριγμάτων

1 6 6*20+50=170 120

2 8 8*20+50=210 160

3 10 10*20+50=250 200

4 12 12*20+50=290 240

5 15 15*20+50=350 300

6 16 16*20+50=370 320

7 17 17*20+50=390 340

8 18 18*20+50=410 360

9 19 19*20+50=430 380

10 20 20*20+50=450 400

11 22 22*20+50=490 440

12 25 25*20+50=550 500

13 28 28*22+50=610 560

14 30 30*20+50=650 600

15 38 38*20+50=810 όμως παίρνουμε για μήκος το 650 600

Η ταχύτητα θραύσης του κάθε δοκιμίου είναι 60sec(-+30sec)

διαδικασία μέτρησης

τοποθετούμε στο δυναμόμετρο το βραχίονα της θραύσης.

πατάμε το F1 και συμπληρώνουμε τα στοιχεία της συγκεκριμένης μοριοσανίδας που εξετάζουμε και έπειτα το esc για να πάμε στο υπολογιστικό φύλλο.

Πριν ξεκινήσει η διαδικασία της θραύσης παχυμετρούμε τα δοκίμια όπως στην κατανομή πυκνότητας.

Πηγαίνουμε τον κέρσορα στη στήλη 'Ef .

Αφού ρυθμίσουμε και τα υποστηρίγματα πατάμε το κουμπί που γράφει “POSITIONING SET” για να έρθει στην επιθυμητή θέση ο βραχίονας της θραύσης και μετά το κουμπί που γράφει “START” για να ξεκινήσει να ασκείτε η δύναμη πάνω στο δοκίμιο.

Η θραύση των δοκιμίων και για την οριζόντια και για την κάθετη διάταξη γίνεται και από της δύο πλευρές έτσι οι μονοί αριθμοί σπάζονται απλό την επάνω πλευρά και οι ζυγοί αριθμοί από την κάτω πλευρά.


ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΤΟΥ ΕΦΕΛΚΥΣΜΟΥ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΗ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ (ΕΓΚΑΡΣΙΟΣ ΕΦΕΛΚΥΣΜΟΣ)

Για τον προσδιορισμό του εγκάρσιου εφελκυσμού παίρνουμε 8 δοκίμια με διαστάσεις 50mm X 50mm.


Τα δοκίμια τα παχυμετρούμε όπως στην κατανομή πυκνότητας και μετά πάμε τον κέρσορα στη στήλη Εt' .

Αφού μετρήσουμε την πυκνότητα του κάθε δοκιμίου τα κολλάμε με ειδική θερμοπλαστική κόλλα πάνω στα τακάκια σε μορφή T ώστε να εφαρμόσουν στο βραχίονα. Τα πιέζουμε ελαφρώς και μετά τα τοποθετούμε ένα προς ένα στο δυναμόμετρο για τον εφελκυσμό.


18

ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΟΥ ΕΦΕΛΚΥΣΜΟΥ Για τον προσδιορισμό του επιφανειακού εφελκυσμού παίρνουμε 6 δοκίμια με διαστάσεις 75 Χ 75 mm.

Τα δοκίμια δεν χρειάζονται παχυμέτρηση , οπότε τα τρυπάμε και κολλάμε το σίδερο με θερμοπλαστική κόλλα και τα αφήνουμε να κρυώσουν. Έπειτα πάμε τον κέρσορα στη στήλη Εd και τα τοποθετούμε στο βραχίονα για να τα τραβήξουμε.


ΒΙΔΑ ΣΤΟ ΣΟΚΟΡΟΓια την βίδα στο σόκορο έχουμε 10 δοκίμια διαστάσεων 36mmΧ 75mm από τα οποία τα 5 είναι από την οριζόντια διεύθυνση και τα 5 από την κάθετη.


Τα δοκίμια για την βίδα σόκορο παχυμετρούνται όπως στην κατανομή πυκνότητας. Έπειτα κάνουμε μία οπή προεργασίας σε κάθε δοκίμιο διαμέτρου 2,75mm βάθους 20mm.

Οι βίδες που χρησιμοποιούμε είναι διαμέτρου 3,8mm και βάθους 40mm. Κατά το βίδωμα όμως η βίδα εισχωρεί 15mm μέσα στο δοκίμιο λόγο του ειδικού προσαρμογέα για να μπορέσει να τραβήξει την βίδα.

Για να γίνει ο προσδιορισμός της δύναμης που χρειάζεται για να αφαιρεθεί η βίδα από το σόκορο πηγαίνουμε τον κέρσορα στη στήλη FORCE.


ΒΙΔΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΓια την βίδα στην επιφάνεια έχουμε 6 δοκίμια διαστάσεων 75 mmΧ 75mm από τα οποία τα 3 είναι από την επάνω όψη και τα 3 από την κάτω όψη


Τα δοκίμια για την βίδα στην επιφάνεια δεν τα παχυμετρούμε. κάνουμε μία οπή προεργασίας σε κάθε δοκίμιο διαμέτρου 2,75mm βάθους 20mm.

Οι βίδες που χρησιμοποιούμε είναι διαμέτρου 3,8mm και βάθους 40mm. Κατά το βίδωμα όμως η βίδα εισχωρεί 15mm μέσα στο δοκίμιο λόγο του ειδικού προσαρμογέα για να μπορέσει να τραβήξει την βίδα.

Για να γίνει ο προσδιορισμός της δύναμης που χρειάζεται για να αφαιρεθεί η βίδα από την επιφάνεια πηγαίνουμε τον κέρσορα στη στήλη FORCE.


ΤΕΣΤ ΤΟΥΛΟΥΟΛΗΣΓια το τεστ τολουόλης παίρνουμε 3 δοκίμια 500 Χ75 mm και ο έλεγχος γίνεται και από τις δύο επιφάνειες.

Καθαρίζουμε τις επιφάνειες από τυχόν σκόνες και στερεώνουμε ένα δοκίμιο στη βάση και ελέγχουμε το σιφώνιο των 5 ml να απέχει περίπου ένα χιλιοστό. Παίρνουμε μία ποσότητα τολουόλης με το πουάρ και προσεκτικά την αφήνουμε να κυλήσει με συνεχή ροή πάνω στην επιφάνεια. Το αφήνουμε να στεγνώσει και πριν από αυτό μαρκάρουμε την αρχή και το τέλος όπου έχει τρέξει η τολουόλη. Έπειτα κάνουμε την ίδια διαδικασία στα άλλα δοκίμια και από την δύο επιφάνειες. Μετά μετρούμε την απόσταση σε κάθε δοκίμιο και παίρνουμε το μέσο όρο για την κάθε επιφάνεια.

Με το τεστ αυτό ελέγχουμε το πορώδες και τη συμπαγότητα των δοκιμίων.

19

PERFORATORΤα βήματα της perforator

Προετοιμασία έναρξης

1. αφαιρούμε από την συσκευή την σφαιρική φιάλη με τον σύνδεσμο

2. Ξεπλένουμε την συσκευή με αποσταγμένο νερό 2 φορές. Η πρώτη με 3 μπουκάλια και η δεύτερη με 2

3. γεμίσουμε την συσκευή με αποσταγμένο νερό μέχρι το συγκεκριμένο σημείο

4. ξεπλένουμε την παγίδα , βάζουμε αποσταγμένο νερό περίπου 180 ml και την τοποθετούμε.

5. Κλείνουμε την συσκευή και την παγίδα με το σύστημα των σφαιριδίων

6. ξεπλένουμε την σφαιρική φιάλη με τολουόλη.

7. Βάζουμε στην σφαιρική φιάλη 600 ml τολουόλη

8. επίσης βάζουμε στην σφαιρική φιάλη βάρος δοκιμίων 25 X25 mm περίπου 110 gr

9. με σιλικόνη προσαρμόζουμε τον σύνδεσμο στην σφαιρική φιάλη

10. τοποθετούμε τον θερμομανδία στη βάση

11. προσαρμόζουμε την σφαιρική φιάλη με τον σύνδεσμο στην συσκευή

12. ανάβουμε τον θερμομανδία

13. ελέγχουμε αν ρέει το νερό του ψυκτήρα

14. κλείνουμε το ντουλάπι της perforator

Διαδικασία :

Αρχίζει ο βρασμός και μόλις εμφανιστούν οι πρώτες φυσαλίδες στο νερό της συσκευής που βάλαμε , χρονομετρούμε για 2 ώρες ακριβώς.

Στις 2 ώρες αυτές σε τακτά διαστήματα παρακολουθούμε την συσκευή εάν ρέει το νερό του ψυκτήρα , εάν έχει σταθερή ροή , μην τυχόν και γίνει κάποιο «vacuum».

Προετοιμασία λήξης:

1. βγάζουμε την πρίζα

2. αφαιρούμε τον φελλό των σφαιριδίων για να μην σχηματιστεί «vacuum»

3. με πυρίμαχο γάντι αφαιρούμε τον θερμομανδία από την σφαιρική φιάλη και ταυτόχρονα τοποθετούμε την ξύλινη βάση

4. αφήνουμε την συσκευή να κρυώσει περίπου 10 λεπτά

5. ξεπλένουμε και προετοιμάζουμε την ογκομετρική φιάλη των 2000 ml

6. αφαιρούμε τα σφαιρίδια

7. συλλέγουμε το νερό της παγίδας στην ογκομετρική φιάλη των 2000 ml

8. κάνουμε 2-3 πλύσεις με αποσταγμένο νερό , την παγίδα , και το νερό των πλύσεων το συλλέγουμε στην ογκομετρική φιάλη των 2000 ml

9. συλλέγουμε το νερό της συσκευής με διαχωριστικό χωνί και το νερό το αδειάζουμε στην ογκομετρική φιάλη των 2000 ml (προσοχή να μην πάρουμε τολουόλη)

10. κάνουμε δύο πλύσεις με αποσταγμένο νερό , την συσκευή , και το νερό των πλύσεων το συλλέγουμε στην ογκομετρική φιάλη των 2000 ml (προσοχή χρησιμοποιούμε πάλι το διαχωριστικό χωνί)

11. κλείνουμε την βάνα του νερού του ψυκτήρα

12. συμπληρώνουμε την ογκομετρική φιάλη των 2000 ml μέχρι την χαραγή με νερό και ανακατεύουμε καλά

13. βάζουμε σε λειτουργία το θερμοαντιδραστήρα

14. ανακατεύουμε πάλι καλά την ογκομετρική φιάλη των 2000 ml

15. παίρνουμε μία καινούργια κυψελίδα και συμπληρώνουμε με την πιπέτα 1 ml απλό την 20

ογκομετρική φιάλη και 1 ml από το διάλυμα Α΄

16. τοποθετούμε την κυψελίδα στον θερμοαντιδραστήρα

17. Παίρνουμε την πρώτη μέτρηση και την αφήνουμε για μία ώρα σε θερμοκρασία περιβάλλοντος

18. Γίνεται η φωτομέτρηση

Υπόψη μόλις ξεκινήσει ο βρασμός παίρνουμε 5 δοκίμια 25 Χ 25mm και τα βάζουμε στον κλίβανο στους 120 0C για 2 ώρες ( προσδιορισμός της υγρασίας για την perforator)

Υπολογισμοί :

Υγρασία = βάρος υγρό – βάρος ξηρό / βάρος ξηρό Χ100

Τιμή φωτόμετρου* 2=ψ

Ψ*(100+ υγρασία )/βάρος δοκιμίων perforator = Α

(-0,133*υγρασία+1,86)* Α= τιμή perforator (mgr/100 gr ξηρής μάζας)

Παράδειγμα:

Ψ=2,84*2=5,68

Α=5,68*(100+7,15)/113,63=5,36

(-0,133*7,15+1,86)*5,36=4,87

Διόγκωση στο πάχοςΓια την διόγκωση παίρνουμε 8 δοκίμια 50 Χ 50 mm.

Παχυμετρούμε τα δοκίμια ένα- ένα και το καταγράφουμε. Τα τοποθετούμε στις θήκες και τα εμβυθίζουμε στο νερό για 2 ώρες. Μετά το δίωρο τα βγάζουμε , με στυπόχαρτο αφαιρούμε την επιφανειακή υγρασία και τα παχυμετρούμε ξανά. Έπειτα τοποθετούνται πάλι στις θήκες για άλλες 22 ώρες όπου παίρνουμε την τελική διόγκωση των δοκιμίων.

Ο υπολογισμός για τις διογκώσεις γίνεται με τον τύπο :

Πάχος τελικό- πάχος αρχικό / πάχος αρχικό Χ 100

ΥδαταπορρόφησηΜαζί με την διόγκωση υπολογίζεται και η υδαταπορρόφηση με το απόβαρο των δοκιμίων πριν τα τοποθετήσουμε στο υδρόλουτρο , μετά το δίωρο και μετά το 24ωρο.

Ο υπολογισμός της υδαταπορρόφησης γίνεται με τον τύπο :

Βάρος τελικό- βάρος αρχικό / βάρος αρχικό Χ 100

Περιεχόμενη υγρασία Για την υγρασία της διόγκωσης παίρνουμε 4 δοκίμια 50 Χ 50 mm και τα τοποθετούμε στον κλίβανο για τουλάχιστον 16 ώρες στους 105 0C.

Ο υπολογισμός της υγρασίας γίνεται με τον τύπο:

βάρος υγρό- βάρος ξηρό / βάρος ξηρό Χ 100

Υπολογισμός χημικών και τεχνολογικών παραγόντων για την παραγωγική διαδικασία της 21

μοριοσανίδας1. υπολογισμός θρύμματος

όταν έχουμε υγρασία 2,6%

100-2,6=97,4 kg απολύτως ξηρό θρύμμα

2. υπολογισμός κόλλας

2α. συντελεστής κόλλας 11%

στα 100 kg απολύτους ξηρού θρύμματος βάζουμε 11 kg στερεή κόλλα

στα 97,4 kg απολύτους ξηρού θρύμματος χ=?

χ= 97,4*11/100=10,71 kg στερεή κόλλα

αφού στα 100 kg υγρής κόλλας τα 65 kg είναι στερεή

στα χ kg υγρής κόλλας τα 10,71 kg είναι στερεή

χ=10,71*100/65=16,48 kg υγρής κόλλας

3. υπολογισμός γαλακτώματος παραφίνης

3α. συντελεστής παραφίνης 0,3%

στα 100 kg απολύτους ξηρού θρύμματος βάζουμε 0,3kg στερεή παραφίνη

στα 97,4 kg απολύτους ξηρού θρύμματος χ=?

χ= 97,4*0,3/100=0,292kg στερεή παραφίνη

αφού στα 100 kg γαλακτώματος παραφίνης τα 58kg είναι στερεή

στα χ kg γαλακτώματος παραφίνης τα 0,292 kg είναι στερεή

χ=0,292*100/58=0,504 kg γαλακτώματος παραφίνης

4. υπολογισμός διαλύματος σκληρυντικού

4.α συντελεστής σκληρυντικού 1%

στα 100 kg στερεής κόλλας προσθέτω 1 kg στερεό σκληρυντικό

στα 10,71 kg στερεής κόλλας προσθέτω χ kg στερεό σκληρυντικό

χ=10,71*1/100=0,107 kg στερεό σκληρυντικό

στα 100 kg διαλύματος έχουμε 37kg στερεό σκληρυντικό

στα χ kg διαλύματος έχουμε 0,107 kg στερεό σκληρυντικό

χ=0,107*100/37=0,289 kg διαλύματος

Υλικό περιεκτικότητα Δεδομένα S.L. Στερεά για S.L. Υγρά για S.L. Σύνολο υλικού

1 Ξηρό θρύμμα 2,6 100 97,4 2,6 100

2 Κόλλα uf 65 11 10,71 5,77 16,48

3 γαλάκτωμα 58 0,3 0,292 0,212 0,504

4 σκληρυντικό 37 1 0,107 0,182 0,289

5 νερό

108,509 8,764 117,273

Υγρασία θρυμμάτων: 8,08%

Επιθυμητή υγρασία 11,50%

Διαφορά υγρασιών (νερό) 3,42

Υγρασία =σύνολο υλικού-σύνολο στερεών/σύνολο στερεών 10022

=117,273-108,509/108,509*100=8,08%

Για να υπολογίσουμε πόσο νερό θα προσθέσουμε στα surface κάνουμε την εξής κυκλική διαδικασία:

117,273+3,42=120,693

η νέα υγρασία που προκύπτει είναι 11,23%

οπότε προσθέτουμε ακόμη 0,27 και η νέα υγρασία είναι 11,48%

προσθέτουμε ακόμη 0,02 και η υγρασία που προκύπτει είναι 11,5 % όπως η επιθυμητή.

Άρα το συνολικό νερό που προσθέσαμε είναι 3,71 kg

υπολογισμός θεωρητικών στερεών του διαλύματος κόλλας.

Για τα core θεωρείται σαν διάλυμα η κόλλα και το σκληρυντικό αντιθέτως στα surface προσθέτουμε και νερό.Υλικό στερεά σύνολο

Κόλλα 10,71 16,48

σκληρυντικό 0,107 0,289

Νερό ---------- 3,71

Σύνολο 10,82 20,48

Οπότε στα 20,48 έχουμε 10,82 στερεά

στα 100 έχουμε χ στερεά

χ=100*10,82/20,48=52,83%

Προσδιορισμός του βάρους του KRAFT σε γραμμάρια

23

σκοπός και προσδιορισμός :

για να προσδιορίσουμε το πραγματικό 1mq του ακατέργαστου Kraft ή εμποτισμένου βάρους.

Η παρούσα μέθοδος εφαρμόζεται σε όλα τα χαρτιά ή εμποτισμένα.

Το βάρος του χαρτιού εκφράζεται σε g/m2 και αντιστοιχεί στο μέσο βάρος του 1 m2 χαρτιού Kraft .

Διαδικασία:

Μέσω του κοπτικού εργαλείου προετοιμάζονται οι δίσκοι .

Έπειτα συνεχίζετε στον προσδιορισμό του βάρους των δίσκων με ελάχιστη ακρίβεια 0,01 g. Αργότερα θα εξετάζονται τα στοιχεία που λαμβάνονται προσδιορίζοντας την μέση τιμή και την διαφορά μεταξύ την αποκτηθείσας υψηλότερης τιμής και της χαμηλότερης , αυτή η διαφορά πρέπει να είναι μικρότερη από 0,5 g / mq.

Το μέσο βάρος του χαρτιού υπολογίζεται ως εξής: Pt X 100 / N

Pt: το συνολικό βάρος των δίσκων

Ν : ο αριθμός των δίσκων

Προσδιορισμός του pH σε ζεστό χαρτί Kraft (θερμή διαδικασία)Σκοπός:

Σκοπός αυτού του προσδιορισμού είναι να καθοριστεί η οξύτητα του χαρτιού Kraft

Διαδικασία :

5 γραμμάρια του δείγματος κομμένα σε κομμάτια με διαστάσεις περίπου 1 cm2. Βυθίστε το δείγμα μέσα σε μία φιάλη που περιέχει 100 cc αποσταγμένο νερό , στην συνέχεια θερμαίνεται έως να βράσει. Το αφήνετε να κοχλάσει για 10 λεπτά.

Ψύχεται στους 20 0C και αφαιρείτε τα κομμάτια χαρτιού, στη συνέχεια βυθίστε το ηλεκτρόδιο του πεχάμετρου. Πάρτε την τιμή. Η μεταβολή του pH οφείλεται στην οξύτητα της κυτταρίνης.

Προσδιορισμός του πτητικού των εμποτισμένων χαρτιώνΣκοπός :

Για να προσδιορίσετε μέσω της θερμότητας την απώλεια βάρους που οφείλεται στην εξάτμιση του πτητικού κλάσματος ενός χαρτιού εμποτισμένο με ρητίνες.


Μέσω του δείγματος 100 cm που λαμβάνεται από ένα δίσκο 100 cm2 . προσδιορίστε το βάρος του δείγματος με την ελάχιστη ακρίβεια και στη συνέχεια τοποθετείστε σ’ ένα κλίβανο στους 160 0C για 5 λεπτά.

Το πτητικό εκφράζεται επί τοις εκατό και αναφέρεται στο τελικό βάρος του εμποτισμένου χαρτιού. Υπολογίζεται :

Pi – Pf / Pi X 100

Pi : το αρχικό βάρος του εμποτισμένου χαρτιού

Pf: το τελικό βάρος μετά την ξήρανση.

Προσδιορισμός του pH σε κρύο χαρτί Kraft ( ψυχρή διαδικασία)Σκοπός:

Ο σκοπός αυτού του προσδιορισμού είναι να καθορίσει την οξύτητα των χαρτιών Kraft .


1 γραμμάριο του δείγματος πολτοποιείται στο μπλέντερ με 70 χιλιοστόλιτρα αποσταγμένου νερού για 1 λεπτό περίπου. Το δείγμα έπειτα μεταφέρεται σ’ ένα ποτήρι. Πάρτε την τιμή του pH , όπου η μεταβολή του οφείλεται στην οξύτητα της κυτταρίνης.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΠΟΙΟΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΜΕΛΑΜΙΝΗΣ ΚΑΙ HPL

24

Αντίσταση στην εκδορά της διακοσμητικής επιφάνειας ( resistance to abrasion of the decorative surface layer )


αρχικά το δοκίμιο που θα χρησιμοποιήσουμε πρέπει να έχει διαστάσεις 105*105 mm και πάχος περίπου 6 mm. Το πάχος το πετυχαίνουμε με την λείανση και την απομάκρυνση της μίας πλευράς από το δοκίμιο.

Αφαιρούμε τα ροδάκια από το μηχάνημα και τοποθετούμε λειαντικές λωρίδες τις οποίες τις πιέζουμε για καλή εφαρμογή και έπειτα τα τοποθετούμε πάλι από τον βραχίονα που τα αφαιρέσαμε.

Προσαρμόζουμε το δοκίμιο που περιγράψαμε στην αρχή, αφού έχουμε ανοίξει μία διατομή με βάση τις προδιαγραφές, το βιδώνουμε πάνω στη βάση του μηχανήματος.

Κατεβάζουμε τους βραχίονες με τα ροδάκια και τον ειδικό απορροφητικό σωλήνα τον οποίο τον ρυθμίζουμε να απέχει λίγα χιλιοστά από την επιφάνεια του δοκιμίου.

Έπειτα ενεργοποιούμαι την σκούπα και το μηχάνημα.

Για να αρχίσει το μηχάνημα να κάνει περιστροφές πατάμε “reset” “select” και τον αριθμό των στροφών που θέλουμε να επιλέξουμε και μετά “start”

μέχρι να εντοπίσουμε το αρχικό σημείο φθοράς που χαρακτηρίζεται σαν IP κάνουμε 25 στροφές και καθαρίζουμε το δοκίμιο με καθαρό πανί και οινόπνευμα μέχρι να γίνει ορατή μία αλλαγή πάνω στην επιφάνεια. Για παράδειγμα μία έντονη σκιά σε λευκή μελαμίνη ή να αλιωθεί το αρχικό χρώμα.

Μετά από αυτό το σημείο μπορούμε να αυξήσουμε τις στροφές μέχρι το σημείο που η εκδορά θα είναι στο 90% της επιφάνειας. Το σημείο αυτό χαρακτηρίζεται ως FP

Όταν τελειώσει ένας κύκλος στροφών που έχουμε επιλέξει για να πάμε στον επόμενο πατάμε κάθε φορά “reset” “select” τον αριθμό στροφών και “start” . Στο τέλος όμως κάθε κύκλου καθαρίζουμε με ένα πινέλο τα ροδάκια. Ο μέγιστος αριθμός στροφών που μπορούν να εκτελεστούν από τις λειαντικές λωρίδες είναι οι 500 οπότε όταν υπερβούν τις αντικαθιστούμε με καινούργιες.

Με τον προσδιορισμό του ip και fp υπολογίζουμε την αντίσταση στην ένδυση wr με τον τύπο wr=ip+fp /2

ανάλογα με την τιμή των σημείων ip και wr η μελαμίνη κατατάσσεται σε κάποιες κλάσεις

αυτές είναι:Κλάση Ip Wr

Κλάση 1 <50 <150

Κλάση 2 >=50 >=150

Κλάση 3α >=150 >=350

Κλάση 3β >=250 >=650

Κλάση 4 >=350 >=1000

Για τα HPL δεν κάνουμε κατάταξη σε κάποια κλάση.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΧΑΡΑΞΗ (RESISTANCE TO SCRATCHING)Το δοκίμιο πρέπει να είναι 105 Χ 105 και το πάχος του να μην ξεπερνά τα 18mm.

Προετοιμασία δοκιμίου και μηχανήματος:

χαράζουμε 2 διαγώνιους πάνω στο δοκίμιο και μία κάθετο στο σημείο τομής τους. Η διαδικασία αυτή γίνεται για να οριοθετήσουμε την αρχή και το τέλος μίας περιστροφής.

Τοποθετούμε το δοκίμιο και το σφίγγουμε ώστε να σταθεροποιηθεί. Μετά κατεβάζουμε τον βραχίονα και στρέφουμε το δοκίμιο μας ώστε η ακίδα να είναι περίπου πάνω στην κάθετη γραμμή. Σφίγγουμε πάλι το δοκίμιο και αλφαδιάζουμε το βραχίονα.

Για να ξεκινήσουμε την διαδικασία χάραξης ελέγχουμε αν η αρχική απόσταση του βραχίονα είναι 5 mm και η δύναμη που ασκείται στο βραχίονα είναι 1 N. Μετά από αυτό τον έλεγχο μπορούμε να πατήσουμε “power” και όταν φτάσει στην κάθετη γραμμή να το κλείσουμε.

Έπειτα σηκώνουμε τον βραχίονα καθαρίζουμε ελαφρός την ακίδα και αυξάνουμε την απόσταση στα 7 mm

25

δηλαδή 2mm. Κατεβάζουμε τον βραχίονα και μετακινούμε το βαρίδιο που είναι προσαρμοσμένο πάνω του στο 1,5N και επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία μέχρι και τα 4 N.

Για την αξιολόγηση του δοκιμίου είναι απαραίτητος ο χρωματισμός της επιφάνειας του με νερομπογιά. Ώστε να είναι πιο εύκολα αντιληπτές οι γραμμές από την κάθε δύναμη. Έτσι ελέγχουμε μια μία της γραμμές και η πρώτη γραμμή που θα είναι διακεκομμένη σε αντίθεση με της άλλες που πρέπει να είναι στο 90 % , λαμβάνεται ως ελάχιστη δύναμη.

Στα HPL η αξιολόγηση γίνεται με την εξής κατάταξη :

Rating Ασυνεχής γρατσουνιά , ή εξασθενημένο επιφανειακό σημάδι , ή κανένα ορατό σημάδι

≥90% συνεχής διπλός κύκλος της γρατσουνιάς που χαρακτηρίζεται σαφώς ορατός

5 6 Nt > 6 Nt

4 4 Nt 6 Nt

3 2 Nt 4 Nt

2 1 Nt 2 Nt

1 - 1 Nt

ΔΟΚΙΜΗ ΑΠΟΣΥΓΓΟΛΥΣΗΣ( DELAMINATION)Το δοκίμιο πρέπει να είναι 200 Χ200 mm.

Χαράζουμε με ένα κοπίδι γραμμές σε γωνία 45 μοιρών ώστε να δημιουργηθούν ρόμβοι. Από την κάθε γραμμή σηκώνουμε ένα κομμάτι και ελέγχουμε εάν γίνεται βγαίνει μαζί και τμήμα της μοριοσανίδας ή μόνο το μελαμινικό φύλλο.

Ο χαρακτηρισμός γίνεται ως good και no good.

(Στα HPL δεν γίνεται)

ΔΟΜΙΚΗ ΣΤΟ ΠΟΡΩΔΕΣ(POROSITY-GRAPHITE)Το δοκίμιο πρέπει να είναι 200 Χ 200 mm.

Παίρνουμε ένα μολύβι και βάφουμε μία επιφάνεια του δοκιμίου και την συνέχεια σχολαστικά το σβήνουμε και καθαρίζουμε την επιφάνεια με ένα πινέλο.

Για να παρατηρήσουμε αν υπάρχουν χρωματισμένη πόροι ελέγχουμε το δοκίμιο στο μεγεθυντικό φακό.

Ο χαρακτηρισμός του δοκιμίου γίνεται ως εξής:

1 για καμία αλλαγή

2 για μικρά χωριστά σημεία

3 για μικρά χωριστά σημεία σε ολόκληρη την περιοχή

4 μεγάλα σημεία σε ολόκληρη την περιοχή

5 ολόκληρη η περιοχή είναι χρωματισμένη από το μολύβι


26

ΔΟΚΙΜΗ ΨΗΣΙΜΑΤΟΣ(CURING ACID)Το οξύ αποτελείται από διάλυμα υδροχλωρικού οξέως με δείκτη ροδαμίνη β 4 Ν.

Το δοκίμιο πρέπει να είναι 200 Χ 200 mm.

Ρίχνουμε μία σταγόνα σε μία πλευρά του δοκίμιο και το σκεπάζουμε με ύαλο ωρολογίου για 15 min και σημαδεύουμε την περιοχή.

Μετά το πέρας του 15λετπου καθαρίζουμε σχολαστικά την περιοχή και παρατηρούμε για χρωματικές αλλαγές.


1 καμία αλλαγή

2 μερικοί πόροι ελαφρό κοκκίνισμα

3 κανονικοί πόροι καλά ορατός χρωματισμός

4 επιφάνεια πολύ βίαια στους πόρους , έντονος χρωματισμός

5 κατεστραμμένη επιφάνεια


ΔΟΚΙΜΗ ΣΤΟ ΑΝΑΜΜΕΝΟ ΤΣΙΓΑΡΟ ( RESISTANCE TO CIGARETTE BURN)Το δοκίμιο πρέπει να είναι 200 Χ200 mm.

Ο έλεγχος γίνεται με 2 τσιγάρα τα οποία τα ανάβουμε και αφού καεί 1,5 cm τινάζουμε τη στάχτη και το τοποθετούμε πάνω στο δοκίμιο μέχρι να καεί 2cm.


5 καμία αλλαγή

4 μικρή αλλαγή στην γυαλάδα- μικρή καφέ κηλίδα

3 μέτρια αλλαγή στην γυαλάδα – μέτρια καφέ κηλίδα

2 σοβαρό καφέ σημάδι – όχι καταστροφή της επιφάνειας

1 φουσκάλες ή ράγισμα

Στα HPL γίνεται με ένα τσιγάρο υψηλής νικοτίνης

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΡΑΓΙΣΜΑ( RESISTANCE TO CRACKING)Το δοκίμιο πρέπει να είναι 250 Χ 250 mm.

Τοποθετούμε το δοκίμιο αυτό στον επωαστικό φούρνο για 24 ώρες στους 70 βαθμούς.

Μετά το πέρας των ωρών ελέγχουμε το δοκίμιο στον μεγεθυντικό φακό.


5 χωρίς ρωγμές

4 απομονωμένες λεπτές ρωγμές

3 λεπτές ρωγμές τυχαίας κατανομής

2 μία έως δύο μικρές ρωγμές <25mm ορατές σε απόσταση 400mm

1 πολλές ρωγμές επάνω στην επιφάνεια

ΔΟΚΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΥΔΡΑΤΜΟΥΣ (WATER VAPOYR)27

Το δοκίμιο πρέπει να είναι 100 Χ 100 mm.

Το τοποθετούμε πάνω σε μία κωνική φιάλη η οποία περιέχει 200 ml νερό. τοποθετούμε από πάνω το ειδικό σύστημα για να είναι σταθερό και το σφίγγουμε. Αφού αρχίσει να βράζει το νερό σημειώνουμε την ώρα και μετά από μία ώρα ακριβώς απομακρύνουμε το δοκίμιο για να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου.


5 καμία ορατή αλλαγή

4 μικρή αλλαγή της στιλπνότητας ή και του χρώματος

3 μέτρια αλλαγή της στιλπνότητας ή και του χρώματος

2 χαρακτηριστική αλλαγή της στιλπνότητας ή και του χρώματος

1 δημιουργία φουσκάλας ή και απελασματοποίηση

ΔΟΚΙΜΗ ΣΤΟ ΛΕΚΙΑΣΜΑ(STAINING GROUP 1 &2)Το δοκίμιο πρέπει να είναι 450 Χ300 mm.

Προετοιμασία δοκιμίου:

σημαδεύουμε την μία γωνία του δοκιμίου για να ξέρουμε με βάση τον πίνακα σε κάθε τετράγωνο πιο υλικό υπάρχει.

Στο group 1 τα υλικά είναι: ακετόνη , οργανικός διαλύτης , οδοντόπαστα , κρέμα χεριών , οινοπνευματώδη ποτά , φυτικό λίπος , φυτικό λάδι , νερό , διάλυμα αλατιού , μουστάρδα , διάλυμα σαπουνιού και το κιτρικό οξύ 10%

Στο group 2 τα υλικά είναι : μαύρος καφές , μαύρο τσάι ,γάλα , ξίδι κρασιού , αλκαλικό προϊόν καθαρισμού 10% σε νερό , υπεροξείδιο του υδρογόνου 3% , αμμωνία 10% , κραγιόν και υδατόχρωμα.

Τα υλικά αυτά τοποθετούνται πάνω στο δοκίμιο το οποίο το έχουμε χωρίσει σε τετράγωνα και αφού τα σκεπάσουμε τα αφήνουμε 16 ώρες.

Μέτα τις 16 ώρες τα καθαρίζουμε προσεκτικά και ο χαρακτηρισμός γίνεται ξεχωριστά για το καθένα και μετά σαν σύνολο.

5 καμία αλλαγή χρώματος

4 μικρή αλλαγή στιλπνότητας ή χρώματος σε ορισμένες γωνίες εξέτασης

3 εμφανή αλλαγή στιλπνότητας ή χρώματος

2 σοβαρή αλλαγή στιλπνότητας ή χρώματος

1 διαστρέβλωση ή και φουσκάλες στην επιφάνεια

Για τα HPL υπάρχει και το group 3 όπου τα αντιδραστήρια τοποθετούνται για 10 λεπτά στην επιφάνεια και έπειτα καθαρίζονται.

ΔΟΚΙΜΗ ΣΤΗΝ ΚΡΟΣΗ ΜΕ ΣΦΑΙΡΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΙΑΜΕΤΡΟΥ (RESISTANCE TO IMPACT BY LARGE DIAMETER BALL)

Το δοκίμιο πρέπει να είναι 230Χ230 mm

προετοιμασία δοκιμίου

βάζουμε στο δοκίμιο ένα φύλλο καρμπόν και το κολλάμε με ταινία για να μην μετακινηθεί. Εφαρμόζουμε το δοκίμιο στο ειδικό πλαίσιο και το σφίγγουμε για να είναι σταθερό.

Ρυθμίζουμε το βραχίονα να απέχει 30 cm και ρίχνουμε την μπάλα. Η μπάλα πρέπει να κάνει μόνο ένα χτύπημα.

Το ύψος αυξάνεται κατά 10cm σε κάθε χτύπημα και μέχρι τα 70 cm μετακινούμε τη θέση του βραχίονα ώστε η μπάλα να χτύπα σε άλλη περιοχή το δοκίμιο.

Στα 80 cm αλλάζουμε θέση την βάση που περιέχει το δοκίμιο και μέχρι το 1 m λειτουργούμε όπως παραπάνω.

Έπειτα αφαιρούμε το δοκίμιο από την βάση βγάζουμε το καρμπόν και στον μεγεθυντικό φακό τρίβοντας ελαφρά την επιφάνεια προσδιορίζουμε το όριο για την θραύση της μελαμίνης.

28

Εκεί που παρατηρούμε ότι έχει σπάσει το δοκίμιο επιφανειακά παίρνουμε λίγο γραφίτη για να σιγουρευτούμε ότι έχει δημιουργηθεί ένας έντονος κύκλος. Σαν μέγιστη δύναμη σημειώνουμε την αμέσως προηγούμενη.

Στα HPL μετρούμε την διάμετρο του βαθουλώματος και όταν η διάμετρος αυτή ξεπεράσει τα 10 mm τότε καταγράφουμε την αμέσως μικρότερη δύναμη.

ΔΟΚΙΜΗ ΣΤΗΝ ΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΣΦΑΙΡΑ ΜΙΚΡΗΣ ΔΙΑΜΕΤΡΟΥ (RESISTANCE TO IMPACT BY SMALL DIAMETER BALL)

Γίνεται μόνο στα HPL

Το δοκίμιο πρέπει να είναι 225Χ225 mm

Τοποθετούμε ένα καρμπόν.

Πηγαίνουμε την δύναμη στα 10 Nt οπλίζουμε και πυροδοτούμε. Έπειτα τοποθετούμε το δοκίμιο και κατεβάζουμε τόσο ώστε να πατήσουν και οι 3 βάσεις και σφίγγουμε για να μην ξεφύγει. Η διαδικασία αυτή γίνεται ανά 5 Nt μέχρι τα 50. Μετά από κάθε πυροδότηση απελευθερώνουμε το δοκίμιο και το αλλάζουμε θέση.

ΔΟΚΙΜΗ ΣΤΗΝ ΞΕΡΗ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑ (DRY HEAT)Γίνεται μόνο στα HPL

Το δοκίμιο πρέπει να είναι 200 Χ200 mm

Ζεσταίνουμε το λάδι μέχρι τους 180 0C και μετά το τοποθετούμε πάνω στην επιφάνεια για 20 λεπτά.

29

Documents

χημειο ακρίτα