Китоби дуюми Мӯсо

Хуруҷ

© декабр 2017, ҳуқуқи соҳибият ба

Бунёди «Калом» тааллуқ дорад.

➢ Хонандаи азиз, ба саҳми Шумо

Китоби муқаддаси оммафаҳмро

мерасонем. Савол, фикру андеша ва

пешниҳодҳои худро ба воситаи

KalomiKhudo@gmail.com ба мо фиристед.

Китоби дуюми МӯсоХуруҷ

ПешгуфторКитоби Хуруҷ дар бораи аз ғуломӣозод шудан ва аз Миср баромаданинасли Яъқуб ҳикоят мекунад. Худовандба Иброҳим пайғамбар ваъда додабуд, ки сарзамини Канъонро банаслаш медиҳад. Бо вуҷуди ин Яъқубинабераи Иброҳим барои аз гуруснагӣраҳоӣ ёфтан аз Канъон ба Мисромад ва баъдтар насли ӯ дар он ҷоғуломи мисриён шуд. Лекин Худовандваъдаашро фаромӯш накард. Бароиҳамин Ӯ Мӯсо пайғамбарро интихобнамуд, ки исроилиёнро аз ғуломии

мисриён озод намояд ва онҳоро базамини Канъон барад.Худованд бо аломату мӯъҷизаҳоибузург аз фиръавну бутҳои Мисрбузургтар буданашро нишон дод. Боҳамин роҳ Ӯ исроилиёнро аз Мисрбаровард ва душманони онҳоро нобудкард. Ӯ дар биёбон ба халқаш ғизодод ва дар охир онҳоро ба кӯҳи Синоовард.Дарон ҷоӮбо халқашаҳдномаимуқаддас баста, барояшон даҳ қонуниасосӣ ва як қатор фармонҳои китобиТавротро дод. Ба табиати гунаҳкориисроилиён нигоҳ накарда Худовандба исроилиён фармон дод, ки хаймаимуқаддас, сандуқи аҳд, қурбонгоҳҳова асбобу анҷомҳояшонро созанд,то ки ба ҳамин восита Ӯ ҳамеша дарбайни халқи Худ бошад.

Худованд ба исроилиён дар бораиқурбонӣ кардан бисёр фармонҳододааст, ки ба ин восита Ӯ гуноҳҳоиодамонро мебахшид. Бо вуҷудимуҳаббате, ки Худованд нисбатба онҳо дошт, исроилиён ҳамешашикоят карда, бар зидди Ӯ шӯришмебардоштанд. Ба ҳар ҳол Худовандмехост, ки барои муносибати дутарафадоштан на танҳо исроилиён, балкихалқҳои дигар низ пайраваш бошанд.Воқеаҳои дар китоби Хуруҷтасвиршуда аз таваллуди Мӯсопайғамбар оғоз гардида, бо росткардани хаймаи муқаддас тамоммешавад.

Хуруҷ 1 4

Мисриён ба исроилиёнзулм мекунанд

1 1–4 1–4 Писарони Исроил, ки номидигараш Яъқуб буд, ҳамроҳи

падарашон бо аҳли хонаводаи худвориди Миср шуданд. Онҳо Реубен,Шимъӯн, Левӣ, Яҳудо, Иссокор,Забулун, Бинёмин, Дон, Нафтолӣ, Ҷодва Ошер ном доштанд. 5Шумораитамоми наслҳое, ки аз Яъқуб бадунё омада буданд, ба ҳафтод нафаррасиданд. Ҳамон замон Юсуф аллакайдар Миср буд. 6 Бо гузашти замонЮсуфу ҳама бародаронаш ва тамомион насл вафот карданд. 7 Вале халқиИсроил бениҳоят зиёд шуданд вачунон боқуввату сершумор гардиданд,ки замини Миср аз онҳо пур шуд.

Хуруҷ 1 58Пас аз чанд вақт ба тахти Мисрфиръавни нав, яъне шоҳи нав нишаст,ки Юсуфро намешинохт. 9Шоҳ бахалқи худ гуфт: «Бубинед, исроилиёндар муқоиса бо мо боқувваттарузиёдтаранд. 10Агар ҷанг барпо шавад,мумкин аст, онҳо бо душманонимо муттаҳид шуда, бар зидди мобиҷанганд ва аз ин кишвар фироркунанд. Мо бояд хирадмандонарафтор кунем, ки онҳо зиёдтарнашаванд».11Мисриён бо мақсади бо корҳоивазнин азоб додани исроилиён баонҳо сардорон таъйин намуданд.Сипас исроилиён шаҳрҳои ФитумуРаамсисро сохтанд, ки анборҳоифиръавн дар он ҷо буданд. 12Лекинҳар қадаре ки мисриён ба халқзулм мекарданд, он ҳамон қадар

Хуруҷ 1 6афзоиш ёфта, паҳн мешуд. Дардили мисриён ҳисси тарс пайдомегардид ва онҳо аз исроилиён нафратмекарданд. 13 Барои ҳамин мисриёнба халқи Исроил бераҳмона корҳоимушкил мефармуданд. 14 Зиндагииисроилиёнро бо корҳои вазнинилойкунию хиштрезӣ ва ҳар гунамеҳнати саҳро талх мекарданд. Ҳамагуна корро бераҳмона ба гарданашонбор менамуданд.15 Рӯзе фиръавн дояҳои исроилиёнро,ки Шифро ва Фуо ном доштанд,ба наздаш ҷеғ зада, супориш дод:16 «Ҳангоми ба занҳои исроилӣ доягӣкарданатон бодиққат бошед. Агарписар таваллуд шавад, ӯро кушед,вале духтар зинда монад».

Хуруҷ 1 717Аммо дояҳо аз Худо тарсиданд вақарори шоҳи Мисрро иҷро накарда,писарчаҳоро зинда гузоштанд.18Фиръавн аз ин хабардор шуда, бозонҳоро ба наздаш ҷеғ зада гуфт: «Чарошумо чунин карда, писаронро зиндамондед?»19Дояҳо ҷавоб доданд: «Занҳоиисроилӣ мисли занони мисрӣ нестанд.Онҳо боқувватанд ва пеш аз омаданидоя тифлашонро ба дунё меоранд».20–21 20–21 Азбаски дояҳо аз Худотарсиданд, Ӯ нисбаташон некӣ карда,барояшон фарзанд дод. МардумиИсроил бошад, зиёд шуда, хелеқувват мегирифт. 22 Вале акнуншоҳ ба тамоми халқи худ фармондод, ки ҳар як писари навзодиисроилиёнро ба дарёи Нил партоянд,аммо духтарчаҳоро зинда гузоранд.

Хуруҷ 2 8

Таваллуди Мӯсо пайғамбар

2 1Дар ҳамон замон марде азқабилаи Левӣ духтари левизодаро

ба занӣ гирифт. 2 Зан ҳомиладор шуда,писар таваллуд кард ва чун дид, китифлаш хеле зебо аст, ӯро се моҳпинҳон дошт. 3 Вале дигар имкониятнашуд, ки ӯро пинҳон кунад. Аз ин рӯ,зан барои тифлаш сабади аз алафиқамишсохтаро гирифта, онро бо қирандова намуд, то ки об нагузарад.Баъд кӯдакро ба сабад гузошта, байнинайзори соҳили дарё гузошт. 4Апаикӯдак аз дур нигоҳ мекард, ки бо ӯ чӣрӯй медиҳад.5Ҳамон лаҳза духтари фиръавнбарои оббозӣ ба лаби дарё омад.Хизматгоронаш дар соҳили дарёгаштугузор мекарданд. Шоҳдухтар

Хуруҷ 2 9байни найзор сабадро дида, якеаз хизматгоронашро фиристод, кисабадро гирифта биёрад. 6Духтаришоҳ сабадро кушода, кӯдакеродид. Писарча гиря мекард. Раҳмишоҳдухтар омаду гуфт: «Ин кӯдакиисроилиён аст».7Апаи кӯдак назди духтари фиръавномада, пурсид: «Мехоҳед, ки бароишир додан ба кӯдак ягон зани исроилӣёбам?»8Шоҳдухтар розӣ шуд ва духтаракрафта, модари кӯдакро овард. 9 Баъдшоҳдухтар ба зан гуфт: «Ин писарчарогирифта, ба хотири ман шир деҳ. Манба ту маош медиҳам».Зан кӯдакро гирифта, шир дод ва

10 пас аз он ки писарча калон шуд,ӯро ба назди духтари фиръавн овард.Кӯдак барои шоҳдухтар ба ҷойи писар

Хуруҷ 2 10шуд. Вақти номгузорӣ шоҳдухтар гуфт:«Азбаски кӯдакро аз об баровардам,номашро Мӯсо мемонам».

Фирори Мӯсо ба Мидён11 Солҳо гузаштанду Мӯсо ба воярасид. Рӯзе ӯ назди ҳамқавмонашрафту меҳнати маҷбурии онҳоромушоҳида кард. Мӯсо дар он ҷо дид,ки як нафар мисрӣ марди исроилиромезанад. 12 Ӯ ба гирду атроф нигаристадид, ки касе нест. Баъд мисриро куштуҷасадашро дар зери қум пинҳон кард.13 Рӯзи дигар Мӯсо баргашта дид, киду марди исроилӣ байни ҳамдигарҷанҷол мекунанд. Мӯсо аз шахсиайбдор пурсид, ки чаро ҳамқавмихудашро мезанад.14 Вале ӯ ҷавоб дод: «Кӣ туро бармо раису довар мондааст?! Ё мехоҳӣ,

Хуруҷ 2 11ки маро ҳам мисли он мисрии дирӯзабикушӣ?!»Мӯсо тарсида фикр кард, ки ҳамааз кори кардааш бохабар шудаанд.15Фиръавн дар бораи ин ҳодисашунида, хост, ки Мӯсоро ба қатлрасонад. Вале Мӯсо аз дасти шоҳба сарзамини Мидён гурехт. Вақтеки ӯ ба Мидён омада расид, наздичоҳе нишаст. 16Ҳамон вақт ҳафтдухтари коҳини Мидён барои обдодани рамаи падарашон омада, обкашида, сатилҳоро пур намуданд.17 Вале чӯпонон омада, духтаронроронданд. Мӯсо бошад, бархоста,духтаронро ҳимоя карду рамаионҳоро об дод. 18Ҳангоме ки духтаронназди падарашон Йитрӯ баргаштанд,падар аз онҳо пурсид, ки чаро имрӯзаз сари чоҳ зуд омаданд.

Хуруҷ 2 1219Духтарон ҷавоб доданд, ки ким-кадом мисрӣ онҳоро аз дасти чӯпононхалос кард ва ҳатто барояшон обкашида, рамаро об дод.20 «Канӣ вай? Чаро ӯро ҳамроҳи худнаовардед? Ӯро даъват кунед, бигзормеҳмони мо шавад», — гуфт Йитрӯ бадухтарони худ.21Мӯсо розӣ шуд, ки дар хонаи Йитрӯзиндагӣ кунад. Пас аз чанд вақт ӯдухтараш — Сифӯраро ба Мӯсо базанӣ дод. 22 Сифӯра писар таваллудкард. Мӯсо ба худ гуфт, ки ман дарзамини бегона ғариб шудам ва азин сабаб номи фарзандамро Ҷершӯм,яъне «ғариб» мегузорам.23Пас аз солҳои зиёд шоҳи Мисрвафот кард. Халқи Исроил аз коримаҷбурӣ нолаю фарёд карданд ваоҳашон ба Худо расид. 24 Худо нолаи

Хуруҷ 2–3 13исроилиёнро шунида, аҳду паймонихудро бо аҷдодонашон ИброҳимуИсҳоқу Яъқуб ба хотир овард. 25 Ӯ бахалқи Исроил нигоҳ карда, ба онҳоғамхорӣ намуд.

Мӯсо ва буттаи фурӯзон

3 1 Рӯзе Мӯсо рамаи падарарӯсихуд — Йитрӯ, коҳини Мидёнро

мечаронид. Ӯ молро ба охири биёбонбурда, ба кӯҳи вохӯрӣ бо Худо —кӯҳи Сино расид. 2 Баногоҳ фариштаиХудованд аз миёни шӯълаҳои оташе,ки аз як бутта мебаромад, ба вайзоҳир шуд. Мӯсо бо ҳаяҷон дид, ки даралангаи оташ бутта намесӯзад.3 «Канӣ рафта, ҳодисаи аҷоибробинам, ки чаро бутта намесӯзад», —гуфт Мӯсо.

Хуруҷ 3 144Чун Худованд дид, ки Мӯсо бароидидан меояд, аз байни бутта ба ӯ садокард: «Мӯсо! Эй Мӯсо!»«Лаббай!» — посух дод Мӯсо.5 «Наздик нашав, пойафзолатро каш,зеро ҷойи истодаат муқаддас аст.6Ман Худои падарат, Худои ИброҳимуИсҳоқу Яъқуб ҳастам», — гуфт Худо.Инро шунида, Мӯсо аз нигоҳ карданба Худо тарсид ва рӯяшро пӯшонд.7 Худованд гапашро давом дод:«Азоби халқамро дар Миср дида,ба назар гирифтам. Нолаи онҳороаз дасти сардоронашон шунидамва ғуссаашонро медонам. 8Маномадаам, ки онҳоро аз дасти мисриёнхалос намуда, аз он ҷо ба замининекӯ ва кушод, замини серҳосиле, кидар он ҷо ширу асал ҷорист, барам.Ин замини халқҳои канъонӣ, ҳиттӣ,

Хуруҷ 3 15амӯрӣ, фариззӣ, ҳиввӣ ва ябусӣаст. 9Акнун ба Ман доду фарёдихалқи Исроил расидааст. Зулмеро,ки мисриён мекунанд, мебинам.10Инак, Ман туро ба назди фиръавнмефиристам. Рафта, халқи Ман —халқи Исроилро аз Миср барор».11Мӯсо гуфт: «Охир ман худам кӣҳастам, ки назди фиръавн рафта,исроилиёнро аз Миср барорам?»12 Худо ҷавоб дод: «Ман ҳамроҳатмешавам. Пас аз он ки мардумроаз Миср мебарорӣ, дар ин кӯҳ баМан ибодат карданатон аломати онмешавад, ки Ман туро фиристодаам».13Лекин Мӯсо боз гуфт: «Хайр, фарзкардем, ки ман ба назди халқи Исроиломада, мегӯям, ки Худои аҷдодонатонмаро наздатон фиристод. Онҳо

Хуруҷ 3 16мепурсанд, ки номаш чист? Баъд манба онҳо чӣ гӯям?»14 Худо ба Мӯсо ҷавоб дод: «Ҳастам,он ки Ҳастам!* Ба исроилиён расон, киМан Ҳастам, яъне Худованд туро наздионҳо фиристодааст».15 Боз Худо ба Мӯсо гуфт: «Баисроилиён гӯй, ки Худованд-Худои§аҷдодонашон, Худои Иброҳиму ИсҳоқуЯъқуб туро ба наздашон фиристодааст.Худованд номи абадии Ман аст вабо ҳамин ном Маро аз насл ба наслдар хотир нигоҳ доранд. 16 Рафта,пирони Исроилро ҷамъ намуда,*3:14 Ҳастам … Ҳастам. Дар матни аслӣкалимаи ибрии «аҳе … аҳе» омадааст, ки он бакалимаи ибрии «Яҳвеҳ» монандӣ дорад.§3:15 Худованд. Дар матни аслӣ калимаиибрии «Яҳвеҳ» омадааст, ки он ба калимаиибрии «аҳе», яъне «Ҳастам» дар ояти 14монандӣ дорад.

Хуруҷ 3 17гӯй: „Худованд-Худои аҷдодонатон— Иброҳиму Исҳоқу Яъқуб ба манзоҳир шуд. Ӯ гуфт, ки муносибатимисриёнро нисбати шумо дида, баназар гирифт. 17 Ӯ инчунин ваъдадод, ки шуморо аз азоби Миср базамини канъониён, ҳиттиён, амӯриён,фариззиён, ҳиввиён ва ябусиён, кидар он ширу асал ҷорист, мебарад“.18Пирони Исроил гапи туро гӯшмекунанд ва ту бо онҳо ба назди шоҳиМиср рафта, мегӯед: „Худованд-Худоиисроилиён ба мо зоҳир шудааст“. Азӯ иҷозат пурсед, ки халқи Исроилсерӯза ба биёбон раванд, то ба Манқурбонӣ кунанд. 19Лекин медонам,ки то фиръавн маҷбур нашавад, башумо иҷозати рафтан намедиҳад.20Дастамро бардошта, бо корҳоиғайриоддӣ, ки дар байнашон ба амал

Хуруҷ 3–4 18меорам, Мисрро мезанам. Баъдиин шоҳ шуморо ҷавоб медиҳад.21Ман мисриёнро хайрхоҳатонмегардонам ва шумо аз Миср бодасти холӣ намебароед. 22 Бигзор ҳарзани исроилӣ аз занҳои мисрӣ, хоҳҳамсояаш, хоҳ меҳмони ҳамсояашҷавоҳироти нуқрагину тиллоӣ,инчунин либос пурсад. Сипас боон писарону духтаронатонро ороишдиҳед. Бо ҳамин роҳ чизу чораимисриёнро мегиред».

Худованд ба Мӯсо қудратимӯъҷиза медиҳад

4 1Мӯсо ба Худо ҷавоб дод: «Агарпирони Исроил ба ман бовар

накарда, гӯш надиҳанд ва „Худовандба ту зоҳир нашудааст“ гӯянд, ман чӣкор кунам?»

Хуруҷ 4 192 Худованд пурсид: «Ин чӣ дардастат?»«Асо», — гуфт Мӯсо.3 Худованд фармон дод, ки Мӯсоасояшро ба замин партояд. Вақте киМӯсо асояшро ба замин партофт, асоба мор табдил ёфт. Мӯсо аз ин тарсидагурехт.4Он гоҳ Худованд гуфт: «Дастатродароз карда аз думи мор гир».Мӯсо дасташро дароз карда моррогирифт. Мор дар дастиМӯсо боз ба асотабдил ёфт.5 «Бо дидани ҳамин кор онҳобовар мекунанд, ки Худованд-Худоиаҷдодонашон — Иброҳиму ИсҳоқуЯъқуб ба ту зоҳир шудааст, — гуфтХудованд. 6— Акнун дастатро бадаруни ҷомаат гузор».

Хуруҷ 4 20Мӯсо дасташро ба даруни ҷомаашгузошт ва вақте ки дасташро баровард,он аз бемории пӯст мисли барф сафедшуда буд.7 «Дастатро боз ба даруни ҷомаатгузор», — гуфт Худованд.Мӯсо боз дасташро ба таги ҷомаашгузошта, баровард, ки он ҳамрангидигар аъзои баданаш солим шуда буд.8 Худованд гуфт: «Агар онҳо ба тувуба мӯъҷизаи аввал бовар накунанд,ба мӯъҷизаи дуюм бовар хоҳанд кард.9Агар ба ҳар дуи мӯъҷизаҳо боварнакунанд ва ба гапат гӯш надиҳанд, аздарёи Нил об гирифта, ба замин рез.Оби аз дарё гирифта ба хун мубаддалмегардад».10Лекин Мӯсо ҷавоб дод: «ЭйХудованд! Ман шахси сухандоннестам, пешаз он ки Тубоман гап задӣ,

Хуруҷ 4 21чунин набудам ва ҳозир ҳам сухандоннестам. Охир забонам мегирад ва чӣгуфтанамро намедонам».11 Худованд гуфт: «Кӣ ба инсон забондод? Ё кӣ одамро кару гунг ва биновунобино мекунад? Магар аз дастониМан ин корҳо намеояд? 12 Рав акнун!Ман — Худованд барои гап заданба ту ёрӣ расонида, чӣ гуфтанро ёдмедиҳам».13 «Худовандо, илтимос, ба ҷойи манягон каси дигарро фиристон», — ҷавобдод Мӯсо.14 Хашми Худованд бар Мӯсо алангазад: «Бародарат — Ҳоруни левизодачӣ? Ман медонам, ки ӯ хуб суханмеронад. Вай аллакай ба пешвозатбаромадааст, туро дида хурсандмешавад. 15 Гапатро ба Ҳорун гӯй, ӯба ҷойи ту гап мезанад. Ман барои

Хуруҷ 4 22гап задан ба ҳар дуятон ёрӣ дода,чӣ кор карданро нишон медиҳам.16Ҳорун мисли забони ту ба ҷойи ту бохалқ сӯҳбат мекунад. Ту бошӣ, мислиХудо чӣ гуфтанро ба ӯ мерасонӣ. 17Инасоро бо худ бигир, ки ба воситаи онмӯъҷизаҳо нишон медиҳӣ».

Ба Миср баргаштани Мӯсо18Мӯсо назди падарарӯсаш — Йитрӯомада, гуфт: «Иҷозат диҳед, ки баМиср назди хешовандонам баргашта,бинам, ки оё онҳо зинда ҳастанд ё не».«Роҳи сафед, рав», — ҷавоб додЙитрӯ.19Дар замини Мидён Худованд баМӯсо гуфт, ки баМиср баргардад, зеро,онҳое, ки қасди куштанаш доштанд,мурдаанд. 20Мӯсо зану писаронашро

Хуруҷ 4 23ба хар савор карда, асои Худоробадастгирифта, ба сафари Миср баромад.21 Худованд боз ба Мӯсо гуфт:«Ҳангоме ки ба Миср бармегардӣ,ҳамаи мӯъҷизаҳои ба ту додаамродар пеши чашми фиръавн ба амалбиёр. Аммо Ман фиръавнро ба якравӣводор мекунам ва ӯ мардумро ҷавобнахоҳад дод». 22 Сипас Худованд баМӯсо ин паёмро барои фиръавн дод:«Ман Худованд ба ту мегӯям, ки халқиИсроил нахустписари Ман аст. 23 Ба тугуфтам, ки халқамро барои ибодатиМан ҷавоб деҳ, лекин фармонамрорад кардӣ. АкнунМан нахустписаратромекушам».24Дар роҳ ҳангоми шабгузаронӣХудованд ногаҳон Мӯсоро вохӯрдуӯро куштан хост. 25Лекин Сифӯра— зани Мӯсо санги тезро гирифта,

Хуруҷ 4 24писарашро хатна кард ва пӯстро бапойи шавҳараш расонд. Баъд гуфт, киакнун барои ман домоди хунӣ шудӣ.26 Сипас Худованд аз куштани Мӯсодаст кашид. Сифӯра бо сабаби хатнагуфта буд, ки барои ман домоди хунӣшудӣ.27Ҳамзамон Худованд ба Ҳорун гуфт:«Ба пешвози Мӯсо ба биёбон рав».Ҳорун ба пешвози Мӯсо ба кӯҳивохӯрӣ бо Худо — кӯҳи Синоомада, Мӯсоро бӯсид. 28Мӯсоҳама гапи Худованд ва мӯъҷизаҳоифармудаашро нақл кард. 29 Бародаронякҷоя баМиср баргашта, пирони халқиИсроилро ҷамъ намуданд. 30 СипасҲорун гапи Худовандро, ки ба Мӯсогуфта буд, ба онҳо нақл кард. Мӯсо дарназдашон мӯъҷизаҳо нишон дод ва31 онҳо бовар карданд. Чун мардуми

Хуруҷ 5 25Исроил фаҳмиданд, ки Худованд баонҳо аҳамият дода, мусибаташонродидааст, саҷда карда, Ӯро парастишнамуданд.

Аҳволи исроилиён бадтар мешавад

5 1 Баъди ин Мӯсову Ҳорун ба наздиподшоҳи Миср рафта, гуфтанд:

«Худованд-Худои Исроил мегӯяд, кихалқамро ҷавоб деҳ, ки дар биёбонбароям ид барпо кунанд».2 «Худованд кист? Барои чӣгапашро гӯш кунам? Худои шуморонамешиносам ва исроилиёнро ҷавобнамедиҳам?» — посух дод фиръавн.3Мӯсову Ҳорун боз ба гапдаромаданд: «Худои исроилиёнба мо зоҳир шуд. Моро серӯза ҷавобдеҳ, ки ба биёбон рафта, ба Худованд-Худоямон қурбонӣ кунем, вагарна Ӯ

Хуруҷ 5 26моро бо бемории марговар ё шамшерҷазо медиҳад».4Фиръавн гуфт: «Эй Мӯсову Ҳорун!Чаро шумо мардумро аз корашонбозмедоред? Аз пайи коратон шавед!— 5 ва илова намуд: — Халқатонсершумор шудаасту шумо намехоҳед,ки онҳо кор кунанд!»6 Худи ҳамон рӯз подшоҳ басардорони мисрӣ ва назоратчиёниисроилӣ амр дод: 7 «Минбаъд ба инхалқ барои хиштрезӣ коҳ надиҳед.Бигзор худашон рафта коҳ ҷамъкунанд. 8Лекин миқдори пештараихиштро талаб намуда, ҳаҷмашро камнакунед. Онҳо танбал ҳастанд вабарои ҳамин дод зада мегӯянд, кирафта, ба Худоямон қурбонӣ кунем.9 Корашонро зиёд кунед! Бигзор

Хуруҷ 5 27меҳнат карда, ба суханони дурӯғдиққат надиҳанд».10 Сардорон ва назоратчиёнбаромада, ба халқ эълон карданд:«Подшоҳ мегӯяд, ки дигар ба шумокоҳ намедиҳад. 11 Худатон аз куҷоеки ёбед, гиред, лекин аз миқдорипештараи хишт чизе кам намешавад».12 Сипас мардум дар замини Мисрпаҳн шуда, ба ҷойи коҳ хасу хошокҷамъ карданд. 13 Сардорон онҳоромаҷбур карда мегуфтанд: «Чи хелеки дар вақташ коҳ доштед, андозаикорро ҳар рӯз ҳамон қадар иҷрокунед». 14 Боз онҳо назоратчиёнеро,ки аз байни халқи Исроил интихобнамуда буданд, зада, мегуфтанд:«Барои чӣ дирӯзу имрӯз миқдоримуқарраршудаи хиштро мислипешина иҷро накардед?!»

Хуруҷ 5 2815Назоратчиёни исроилӣ ба подшоҳшикоят бурда, гуфтанд: «Чаробо ғуломони худ чунин рафторменамоед? 16 Сардорони шумо ба мокоҳ намедиҳанд, вале мегӯянд, кихишт резед. Моро мезананд, лекин моайбдор нестем, баръакс ҳамааш айбихалқи шумо аст».17Фиръавн ҷавоб дод: «Шумо танбалҳастед, танбал! Барои ҳамин мегӯед,ки рафта, ба Худованд қурбонӣ кунем.18Аз пайи коратон шавед! Ба шумокоҳ нахоҳанд дод, лекин миқдоримуқарраршудаи хиштро резед».19Назоратчиёни Исроил ин гапрошунида, фаҳмиданд, ки ба сарашонмусибат омадааст. 20Онҳо аз наздифиръавн баромада, бо МӯсовуҲорун вохӯрданд, ки онҳоро интизормеистоданд. 21 Баъд ба онҳо гуфтанд:

Хуруҷ 5–6 29«Бигзор Худованд ин коратонро дида,шуморо ҷазо диҳад. Чунки моро дарчашми фиръавну мансабдоронашнафратангез гардонида, бароикуштанамон ба онҳо баҳона додед».22Мӯсо аз назди онҳо рафта,ба Худованд муроҷиат намуд:«Худовандо, чаро халқро гирифторибадбахтӣ кардӣ? Барои чӣ марофиристодӣ? 23Аз рӯзе, ки ба наздифиръавн рафта, аз номат гап задам,ӯ бо мардум муносибаташро боз ҳамбадтар кард. Ту бошӣ, онҳоро то ҳолхалос накардаӣ!»

Ваъдаи наҷоти Худованд

6 1 Худованд ҷавоб дод: «Акнунмебинӣ, ки бо фиръавн чӣ

кор мекунам! Бо қудрати Худ ӯромаҷбур мекунам, ки исроилиёнро

Хуруҷ 6 30на фақат ҷавоб диҳад, балки ҳатто азмамлакаташронад!— 2 ва боз гапашродавом дод: — Ман Худованд ҳастам.3Ман ба Иброҳиму Исҳоқу Яъқубҳамчун Худои қодиру тавоно ошкоршудам, вале Худамро бо номам,яъне „Худованд“ зоҳир накардам.4Онҳо дар сарзамини Канъон ҳамчунғариб зиндагӣ мекарданд. ЛекинМан бо онҳо аҳду паймон бастам, кисоҳиби он замин мешаванд. 5Акнунисроилиён ғуломи мисриён ҳастанд ваМан нолаашонро шунидаму аҳдамроба ёд овардам. 6Инак, ба исроилиёнгӯй, киМан Худованд ҳастам ва онҳороаз зулми мисриён озод мекунам. Манмисриёнро ҷазоҳои сахт дода, сипасбо бозуи боқувватам халқи Исроилронаҷот медиҳам. 7Шуморо чун халқиХуд қабул хоҳам кард ва бароятон Худо

Хуруҷ 6 31хоҳам буд. Ҳамон вақт мефаҳмед,ки Ман Худованд-Худои шумоям,ки шуморо аз зулми мисриён наҷотдодаам. 8Ман шуморо ба заминемебарам, ки „ба Иброҳиму ИсҳоқуЯъқуб медиҳам“, — гуфта, қасам хӯрдабудам. Онро ҳамчун мерос ба шумомедиҳам. Ман Худовандам».9Мӯсо ин пайғоми Худовандроба мардум расонд, вале бо сабабидилшикастагию кори вазнин онҳо гапиМӯсоро гӯш накарданд.10 Баъд Худованд ба Мӯсо гуфт:

11 «Рафта, ба подшоҳи Миср гӯй, киисроилиёнро аз мамлакати худ ҷавобдиҳад».12Мӯсо ба Худованд гуфт: «Агарисроилиён маро гӯш накунанд,фиръавн чӣ хел гӯш мекунад?! Охирман хуб гап зада наметавонам-ку!»

Хуруҷ 6 3213Лекин Худованд бо Мӯсову Ҳорунсӯҳбат намуда, фармон дод, ки онҳоба назди халқи Исроилу шоҳи Мисррафта, мардумро аз замини Мисрбароранд.

Насабномаи Мӯсо ва Ҳорун14Инҳо аҷдодони баъзе қабилаҳобуданд:Реубен, ки нахустзодаи Яъқуб буд,чор писар дошт. Онҳо Ҳанӯх, Фаллу ваҲесрӯну Кармӣ ном доштанд. Номиқавмҳои қабилаи Реубен аз онҳогирифта шудааст.15Писарони Шимъӯн — Ямуил,Ёмин, Ӯҳад, Ёкин ва Сӯҳару Шоул номдоштанд. Шоул писари зани канъонӣбуд. Номи қавмҳои қабилаи Шимъӯназ онҳо гирифта шудааст.

Хуруҷ 6 3316Левӣ яксаду сию ҳафт сол умрдидааст. Инҳо писарони Левӣва наслҳояшон ҳастанд. Номҳоиписарони Левӣ Ҷершӯн, Қаҳот ваМарорӣ буданд.17Ҷершӯн ду писар бо номи Либнӣва Шимъӣ дошт, ки номи хонаводаҳоиқавми Ҷершӯн аз онҳо гирифташудааст.18Қаҳот яксаду сию се сол зиндагӣкардааст. Писарони Қаҳот Амром,Йисҳор, Ҳебрӯн ва Узиил буданд.19Писарони Марорӣ Маҳлӣ ва Мушӣном доштанд.Инҳо қавму хонаводаҳои қабилаиЛевӣ буданд.20Амром бо аммаи худ Юкобадоиладор шуду аз онҳо ду писар —Ҳоруну Мӯсо ба дунё омаданд. Амромяксаду сию ҳафт сол зиндагӣ кардааст.

Хуруҷ 6 3421Писарони Йисҳор — Қӯраҳ, Нофаҷва Зикрӣ буданд.22Писарони Узиил — Мишоил,Элсофон ва Ситрӣ буданд.23Ҳорун Элишобаъро, ки духтариАминодобу хоҳари Наҳшӯн буд, базанӣ гирифт. Занаш Нодобу Абиҳу ваЭлъозору Итоморро таваллуд кард.24Қӯраҳ се писар дошт, ки Ассир,Элқоно ва Абиософ ном доштанд.Номи хонаводаҳои Қӯраҳ аз онҳогирифта шудааст.25 Элъозори писари Ҳорун яке аздухтарони Футиилро ба занӣ гирифт.Ҳамсараш Финҳосро ба дунё овард.Ҳамин мардҳо аҷдодони қабилаиЛевӣ буданд ва номи қавмҳо аз номионҳо гирифта шудааст.26Мӯсову Ҳорун нафароне буданд,ки Худованд ба онҳо амр дода буд,

Хуруҷ 6–7 35ки исроилиёнро қабила ба қабила азМиср бароранд. 27Ҳаминҳо буданд, кибарои берун баровардани исроилиёнбо подшоҳи Миср гуфтугӯ карданд.

Ба ҷойи Мӯсо гап задани Ҳорун28 Худованд дар Миср ба Мӯсо гуфт:

29 «Ман Худованд ҳастам. Ҳамаисуханонеро, ки ба ту мегӯям, бафиръавн расон».30 «Охир ман хуб гап заданаметавонам, фиръавн маро чӣгуна гӯш мекунад?» — пурсид Мӯсо.

7 1Лекин Худованд ба Мӯсо ҷавобдод: «Гӯш бикун! Туро дар пеши

шоҳ мисли Худо нишон медиҳам вабародарат — Ҳорун мисли пайғамбарба ҷойи ту гап мезанад. 2 Ту ба Ҳорунҳама чизи мефармудагиамро расон вабародарат — Ҳорун ба фиръавн гӯяд,

Хуруҷ 7 36ки халқи Исроилро аз сарзамини худҷавоб диҳад. 3Лекин Ман фиръавнроба якравӣ водор мекунам ва ҳарчанддар Миср мӯъҷизаву аломот офарамҳам, 4 вай ба шумо гӯш нахоҳад дод.Ман Мисрро бо балоҳои сахт ҷазодода, қабила ба қабила халқамро,яъне исроилиёнро аз ин заминмебарорам. 5 Вақте ки бо дастонипурқудрати Худ исроилиёнро аз Мисрмебарорам, мисриён мефаҳманд, киМан Худованд ҳастам».6Мӯсову Ҳорун фармони Худовандроайнан иҷро намуданд. 7Дар вақтибо фиръавн гап заданашон Мӯсоҳаштодсола ва Ҳорун ҳаштоду сесолабуд.

Хуруҷ 7 37

Мӯъҷизаи асои Ҳорун8 Худованд ба Мӯсову Ҳорун гуфт:

9 «Агар фиръавн гӯяд, ки мӯъҷизанишон диҳед, ба Ҳорун гӯй, киасояшро гирифта, дар пеши назарифиръавн ба замин партояд. Асо ба мортабдил мегардад».10 Бародарон ба назди фиръавномада, фармони Худовандро иҷронамуданд. Ҳорун асояшро ба пешиподшоҳу мансабдоронаш партофтуон ба мор табдил ёфт. 11Фиръавнбошад афсунгарону хирадмандонроҷеғ зад ва онҳо ҳам бо ҷодугарӣчунин мӯъҷизаро ба амал оварданд.12Ҳар якеашон асояшонро ба заминпартофтанду он ба мор мубаддал шуд.Лекин асои Ҳорун асоҳои онҳоро хӯрд.13 Бо вуҷуди ин фиръавн якравӣ кард.

Хуруҷ 7 38Чи хеле ки Худованд гуфта буд, ӯ гапиМӯсову Ҳорунро гӯш накард.

Ҷазои нахустин — хун ба ҷойи об14Пас аз ин Худованд ба Мӯсо гуфт:«Фиръавн якравӣ карда истодааства халқро ҷавоб додан намехоҳад.15 Саҳар, вақте ки шоҳи Миср ба лабидарёи Нил меравад, ту ба он ҷо рафта,омаданашро интизор шав. Асоеро,ки ба мор табдил шуда буд, ҳамроҳатгир. 16 Ба ӯ расон, ки Худованд-Худоиисроилиён маро фиристод, то бату гӯям, ки халқашро ҷавоб диҳӣ,ки онҳо дар биёбон ба Худовандибодат кунанд. Лекин то ҳол Ӯрогӯш накардаӣ. 17 Худованд мегӯяд,ки акнун аз рӯйи корҳое, ки ба амалмеорад, Ӯро мешиносӣ. Бубин, асоидастамро ба оби дарёи Нил мезанам

Хуруҷ 7 39ва об ба хун табдил меёбад. 18Моҳиёнмурда, дарё бӯй мегирад ва мисриёноби Нилро нӯшида наметавонанд».19 Худованд боз ба Мӯсо фармуд:«Ба Ҳорун гӯй, ки асояшро гирифта,дасташро ба обҳои мисриён, ба дарёюҷӯйборон, кӯлҳо ва ҳар як обанбордароз кунад. Об ба хун табдил меёбад.Дар саросари замини Миср, ҳатто дарзарфҳои чӯбину сангин хун хоҳад буд».20МӯсовуҲорунфармониХудовандроиҷро намуданд. Ҳорун асоробардошта, дар пеши чашми фиръавнумансабдоронаш ба оби дарё зад.Ҳамон лаҳза тамоми оби дарё бахун табдил ёфт. 21Моҳиёни дарёмурданду дарё чунон бадбӯй шуд, кимисриён аз он нӯшида натавонистанд.Саросари замини Миср олудаи хунбуд. 22Лекин афсунгарони мисрӣ

Хуруҷ 7–8 40ҳам бо амали ҷодугаронаи худ чунинмӯъҷиза ба амал оварданд. Инродида подшоҳ якравӣ кард. Аз рӯйипешгӯйии Худованд ӯ Мӯсову Ҳорунрогӯш накард. 23Шоҳи Миср тоб хӯрда,ба хонааш рафт ва аз ин мӯъҷиза ҳаттопарво накард. 24Азбаски мисриёназ дарё нӯшида натавонистанд,дар назди дарёи Нил барои ёфтанисарчашмаи дигари об заминро кофтангирифтанд.

Ҷазои дуюм — қурбоққаҳо25Аз лаҳзае ки Худованд обиНилро бахун табдил дод, ҳафт рӯз гузашт.

8 1 Худованд ба Мӯсо гуфт: «Наздифиръавн рав ва ба ӯ расон, ки

Худованд мегӯяд: „Халқамро бароиибодати Ман ҷавоб деҳ. 2Агаррозӣ нашавӣ, ба тамоми гӯшаҳои

Хуруҷ 8 41мамлакатат қурбоққаҳоро меорам.3Дарё пури қурбоққаҳо мешавад.Қурбоққаҳо баромада, ба қасрат,хонаи хобат, бистарат, ба хонаиғуломону халқат, ба танӯру лаганҳоятмедароянд. 4 Ба худат, халқат ватамоми мансабдоронат меҷаҳанд“».5 Худованд ба Мӯсо гуфт: «Ба Ҳорунгӯй, ки асояшро ба дарёю ҷӯйборон вакӯлҳо дароз намуда, қурбоққаҳоро базамини Миср барорад».6Ҳорун дасташро ба обҳои Мисрдароз намуду аз он ҷо қурбоққаҳобаромада, заминро пур карданд.7Лекин афсунгарон низ бо қувваиҷодугарӣ чунин мӯъҷизаро ба амаловарда, ба заминиМиср қурбоққаҳорооварданд.8Подшоҳ Мӯсову Ҳорунро наздаш ҷеғзада, гуфт: «Ба Худованд дуо гӯед, ки

Хуруҷ 8 42ману халқамро аз қурбоққаҳо раҳокунад. Баъд ман исроилиёнро ҷавобмедиҳам, ки ба Ӯ қурбонӣ кунанд».9Мӯсо ба подшоҳ гуфт: «Худатаниқашро гӯй, кай барои тувумансабдоронат ва халқат дуо кунам,ки қурбоққаҳо аз туву хонаҳоят нестшуда, танҳо дар Нил боқӣ монанд?»10 «Пагоҳ», — ҷавоб дод шоҳ.«Аз рӯйи гапи ту мешавад. Баъдмефаҳмӣ, ки ба монанди Худованд-Худои мо худое нест. 11Қурбоққаҳоаз ту ва хонаҳоят, аз мансабдоронатухалқат дур шуда, танҳо дар дарё боқӣхоҳанд монд».12Пас аз он ки Мӯсову Ҳорун азназди шоҳ рафтанд, Мӯсо аз Худовандилтиҷо кард, ки қурбоққаҳои басари фиръавн овардаашро гирад.13 Худованд хоҳиши Мӯсоро ба ҷой

Хуруҷ 8 43овард ва қурбоққаҳо дар хонаҳо,ҳавлию саҳроҳо мурданд. 14Онҳоротӯда-тӯда бардоштанду заминро бӯйибад фаро гирифт. 15Лекин чун шоҳдид, ки вазъият сабуктар шуд, якравӣкарда, боз гапи Мӯсову Ҳорунро гӯшнакард. Инро Худованд пешгӯйӣ кардабуд.

Ҷазои сеюм — пашшаҳо16 Худованд ба Мӯсо гуфт: «Ба Ҳорунгӯй, ки асояшро бардошта, ба хокизамин занад. Дар саросари Миср хокба пашшаҳо мубаддал мегардад».17Онҳо чунин карданд. Ҳорундасташро бо асо дароз намуда, бахоки замин зад. Хок дар саросариМиср ба пашшаҳо мубаддал шуд ваонҳо бар одамону ҳайвонот парвозкарданд. 18Афсунгарон низ кӯшиш

Хуруҷ 8 44намуданд, ки бо роҳи ҷодугарӣпашшаҳоро ба вуҷуд биёранд, лекиннатавонистанд. Пашшаҳо ҳама ҷойропӯшониданд.19Пас аз он афсунгарон ба фиръавнгуфтанд, ки ин кори Худо аст. Лекинфиръавн якравӣ карду чи хеле киХудованд гуфта буд, ӯ ба онҳо гӯшнакард.

Ҷазои чорум — магасҳо20 Худованд ба Мӯсо гуфт: «Субҳибарвақт бархез ва ҳангоме ки фиръавнба лаби дарё меравад, наздаш рафтагӯй, ки Худованд чунин мегӯяд:„Халқамро озод намо, ки ба Манибодат кунанд. 21Агар халқи Мароозод накунӣ, ба худату мансабдоронат,ба халқу хонаҳоят магасҳои гуногунромефиристам. Хонаҳои мисриён ва

Хуруҷ 8 45сарзаминашон аз магас пур мешавад.22Лекин ин дафъа ноҳияи Ҷӯшанро, кихалқиМан дар он ҷо зиндагӣ мекунад,ҷудо мекунам ва дар он ҷо магаснахоҳад буд. Ҳамин тавр мефаҳмӣ,ки Ман-Худованд, дар сарзамини туҳастам. 23Ман байни халқи Худамухалқи ту фарқ мегузорам. Ин аломатфардо ба вуқӯъ меояд“».24 Худованд гуфтаашро ба амал овард.Магасҳои зиёде ба хонаи фиръавнумансабдоронаш парида омаданд. Босабаби магасҳо замин ба коми нобудӣрафт.25Инро дида фиръавн МӯсовуҲорунро ҷеғ зада гуфт: «Равед, валефақат дар Миср ба Худои худ қурбонӣкунед!»26 «Ин кори номумкин аст, — гуфтМӯсо. — Ҳадяҳое, ки ба Худованд

Хуруҷ 8 46қурбонӣ мекунем, ба назари мисриёнҳаром метобад. Агар дар ин ҷоқурбонӣ кунем, оё онҳо моро сангсорнамекунанд?! 27Мо бояд, чӣ тавреки Худованд-Худои мо фармуда буд,ба биёбон серӯза сафар карда, ба Ӯқурбонӣ кунем».28 «Хуб, шуморо ҷавоб медиҳам, ки бабиёбон рафта, ба Худованд-Худоятонқурбонӣ кунед. Вале дур наравед вабарои ман низ дуо гӯед», — ҷавоб додшоҳ.29 «Ҳамон даме ки аз пеши тумебароям, ба Худованд дуо мекунам.Пагоҳ магасҳо аз туву мансабдоронатва аз халқат дур мешаванд. Лекинфиребро бас намуда, барои қурбонӣкардан пеши роҳи мардумро надор»,— гуфт Мӯсо.

Хуруҷ 8–9 4730Мӯсо аз назди подшоҳ баромада,ба Худованд дуо гуфт. 31 Худовандхоҳиши Мӯсоро иҷро намуда,магасҳои гуногунро аз фиръавнумансабдоронаш ва халқ дур кард.Ягонто ҳам магас намонд. 32Лекинин дафъа ҳам фиръавн якравӣ карда,исроилиёнро ҷавоб надод.

Ҷазои панҷум — мурдани чорво

9 1 Худованд ба Мӯсо гуфт, киба фиръавн расонад, ки «Ман

Худованд-Худои исроилиён ба туфармон медиҳам, ки мардумро ҷавобдеҳ, то ки ба Ман ибодат кунанд.2Агар фармонро рад карда, онҳоронигоҳ доштан гирӣ, 3Ман-Худовандба чорвоят — аспон, хару шутурон,говон, бузу гӯсфандон фалокати бузургмефиристам. 4Дар ин вақт ҳам Ман

Хуруҷ 9 48байни чорвои мисриёну исроилиёнфарқ мегузорам ва аз моли халқиИсроил ҳатто ягон адад намемирад.5Ман вақташро аниқ кардаам, ки инмӯъҷизаро фардо дар Миср ба амалмеорам».6 Рӯзи дигар Худованд гуфтаашроиҷро карду тамоми чорвои мисриёнҳалок шуд. Вале аз чорвои исроилиёнягон ҷонвар намурд. 7Фиръавн одамфиристода фаҳмид, ки чорвои халқиИсроил талаф нашудааст. Бо вуҷудиин шоҳ якравӣ карда, мардумро ҷавобнадод.

Ҷазои шашум — яра8 Худованд ба Мӯсову Ҳорун гуфт:«Муштҳоятонро аз хокистари оташдонпур кунед. Бигзор Мӯсо дар пешичашми фиръавн онро ба осмон ҳаво

Хуруҷ 9 49диҳад. 9 Хокистар дар тамоми заминиМиср хок мешавад ва хок сабабмегардад, ки одамону ҳайвонотиМиср яра бароранд».10 Сипас онҳо аз оташдон хокистаргирифта, наздифиръавн ҳозиршуданд.Мӯсо хокистарро ба ҳаво пошидудар бадани одамону ҳайвонот ярабаромад. 11 Бо сабаби яра ҷодугаронба назди Мӯсо омада натавонистанд,зеро онҳо ҳам ба монанди тамомимисриён яра бароварда буданд.12 Вале Худованд мувофиқи гапи баМӯсо гуфтааш шоҳро ба якравӣ водоркард. Барои ҳамин шоҳ ба гапашон гӯшнадод.

Ҷазои ҳафтум — жола13 Баъди ин Худованд ба Мӯсофармон дод, ки фардо субҳи

Хуруҷ 9 50барвақт хеста, назди шоҳ рафта,гӯяд, ки Худованд-Худои исроилиёнмегӯяд: «Халқамро барои ибодатнамудани Ман ҷавоб деҳ. 14 Вагарнаминбаъд ҳама балоҳоямро ба тувумансабдоронат ва халқат мефиристам,то ту фаҳмӣ, ки дар тамоми заминмонанди Ман касе нест. 15Агардастамро дароз карда туву халқатробо бало мезадам, кайҳо аз рӯйи заминнобуд мешудӣ. 16Лекин ба он хотиртуро нигоҳ доштаам, ки қудратамро бату нишон диҳаму номам дар тамомидунё машҳур шавад. 17 Ту бошӣ, ҳолоҳам худро аз халқи Ман боло мегирӣва онҳоро сар намедиҳӣ. 18Фардодар ана ҳамин вақт жолаи бисёрсахт мефиристам. Чунин жолаи сахтдар Миср аз рӯзи асос ёфтанаш тоимрӯз наборидааст. 19Аз ин рӯ одам

Хуруҷ 9 51фиристода, чорвоят ва ҳар он чи дарсаҳро дорӣ, ҷамъ намо. Вагарна батамоми одамону ҳайвоноте, ки дарсаҳро мемонанд, жола меборад ваонҳо ҳалок мешаванд».20Аз байни мансабдорони фиръавнонҳое, ки аз каломи Худовандтарсиданд, бошитоб рафта, ғуломонучорвои худро ба хона ҷамъ оварданд.21Ҳар нафаре, ки ба каломи Худовандаҳамият надод, ғуломону молашродар саҳро гузошт.22Пас Худованд ба Мӯсо гуфт:«Дастатро сӯйи осмон дароз намо, токи ба тамоми замини Миср, одамон,ҳайвонот ва наботот жола борад».23Мӯсо асои худро ба осмондароз намуд. Дарҳол Худовандбар сарзамини Миср жола фиристодва ҳамзамон раъду барқ ба замин

Хуруҷ 9 52мезад. 24Жолаи хеле сахт меборидва дар байнаш барқ беист алангамезад. Чунин жолаи сахт дар таърихиМиср наборида буд. 25Жола ҳамачизеро ки дар саҳро буд, аз одам тоҳайвонот ва тамоми набототро зад.Тамоми дарахтонро дар саросариМиср шикаст. 26 Танҳо дар ноҳияиҶӯшан, ки халқи Исроил мезист, жоланабуд.27Пас аз ин фиръавн Мӯсову Ҳорунроҷеғ зада гуфт: «Ҳамин дафъа мангуноҳ кардам! Худованд росткор аст,вале ману халқам гунаҳкорем. 28 БаХудованд дуо гӯед. Бигзор жола вараъду барқи Худо бозмонад. Шумороҷавоб медиҳам ва дигар намедорам».29Мӯсо ҷавоб дод: «Аз шаҳрбаромада, дастонамро ба сӯйиХудованд мебардорам. Раъду барқ

Хуруҷ 9 53қатъ шуда, дигар жола намеборад вабаъд ту мефаҳмӣ, ки замин аз ониХудованд аст. 30Лекин медонам, ки тува мансабдоронат то ҳол аз Худованднаметарсед».31Азбаски зағир гул кардаю ҷав хӯшабаста буд, аз жолаи сахт нобудшуданд.32 Вале гандум, ки дерпаз аст, зарарнадид.33Мӯсо аз назди шоҳ баромада,дар беруни шаҳр дастонашро сӯйиХудованд дароз намуд. Ҳамон лаҳзараъду барқ ва жола қатъ шуду боронмонд. 34Чун фиръавн дид, ки боронужола ва раъду барқ қатъ гардид, боридигар гуноҳ кард. Ӯ ва мансабдоронашбоз якравӣ карданд ва 35 чи хеле киХудованд ба воситаи Мӯсо гуфта буд, ӯхалқи Исроилро ҷавоб надод.

Хуруҷ 10 54

Ҷазои ҳаштум — малахҳо

10 1 Худованд боз ба Мӯсо гуфт:«Ба назди фиръавн рав. Ман

ӯ ва мансабдоронашро ба якравӣводор кардаам, ки мӯъҷизаҳоямро дарбайнашон ба амал биёрам. 2Ана баъдту ба фарзандону наберагонат ҳикоятмекунӣ, ки Ман чӣ тарз мисриёнромасхара кардам ва дар байнашонмӯъҷизаҳо нишон додам. Ҳамаатонмефаҳмед, ки Ман Худованд ҳастам».3Инро шунида, Мӯсову Ҳорун баназди фиръавн омада, гуфтанд:«Худованд-Худои исроилиёнмепурсад, ки боз чанд вақти дигарба Ӯ таслим намешавӣ? Халқашроҷавоб деҳ, ки ба Ӯ ибодат кунад.4Агар онҳоро ҷавоб надиҳӣ, фардодар ана ҳамин вақт мамлакататро

Хуруҷ 10 55малахборон мекунад. 5Малахҳорӯйи заминро чунон мепӯшонанд, кизаминро дидан номумкин мегардад.Боқимондаҳои кишти баъди жоларобо ҳама дарахтоне, ки дар саҳроҳоятмерӯянд, мехӯранд. 6Инчунинмалахҳо хонаҳои ту вамансабдоронатутамоми мисриёнро ба дараҷае пурмекунанд, ки аҷдодонат мислашроаз рӯзи таваллудашон то имрӯз дарзамин надидаанд». Мӯсо тоб хӯрда, азназди фиръавн рафт.7Мансабдорон ба шоҳ гуфтанд: «Бозчанд вақти дигар ин мард моро азобмедиҳад? Мардумро ҷавоб диҳед!Бигзор онҳо Худованд-Худои худроибодат намоянд. Магар намебинед,ки Миср нобуд шуда истодааст?!»8Пас Мӯсову Ҳорунро ба наздифиръавн бозгардонданд.

Хуруҷ 10 56Шоҳ ба онҳо гуфт: «Майлаш, раведуХудованд-Худои худро ибодат намоед.Канӣ, кӣ меравад?»9Мӯсо посух дод: «Бо хурду калон вадухтарону писаронамон меравем.Барои қурбонӣ кардан рамаюподаамонро мебарем, зеро иниди Худованд аст».10Фиръавн гуфт: «Ба Худовандқасам мехӯрам, ки ба занонуфарзандони шумо ҳаргиз иҷозатирафтан намедиҳам. Медонам, ки дардилатон нақшаи бад доред. 11Чи хелеки хоҳиш намуда будед, фақат мардонрафта, Худовандро ибодат кунанд».Бо ҳамин бародаронро аз ҳузурифиръавн ронданд.12 Сипас Худованд ба Мӯсо гуфт:«Дастатро ҷониби замини Миср дарознамо, ки малахҳо ҳуҷум намуда,

Хуруҷ 10 57тамоми набототу чизҳои аз жолабоқимондаро хӯранд».13Мӯсо асояшро сӯйи заминиМиср дароз карду Худованд шамолишарқиро ба вуҷуд овард. Шамол якшабонарӯз ба замин вазида, ҳангомисубҳ малахҳоро бо худ овард. 14 БаМисрмалахҳо омада, тамоми заминропур намуданд. Пештар то ба ин дараҷамалахҳо зиёд набуданд ва баъди инҳам пайдо намешаванд. 15 Рӯйи заминаз малахи бешумор сиёҳ шуд. Онҳонабототи замин, меваҳои аз жолабоқимондаи дарахтонро хӯрданд.Дар саросари Миср ягон барге дардарахтон ва наботот намонд.16Фиръавн саросемаМӯсову Ҳорунроба наздаш ҷеғ зада, гуфт: «Ман барзидди Худованд-Худоятон ва худатонгуноҳ содир намудам. 17Акнун ин

Хуруҷ 10 58дафъа ҳам гуноҳамро бахшида, баХудованд-Худои худ дуо гӯед, ки Ӯфақат ин ҷазои марговарро аз ман дуркунад».18 СипасМӯсо аз наздишоҳ баромада,ба Худованд дуо гуфт. 19 Худованд азтарафи ғарб шамоли хеле сахтроба вуҷуд овард. Шамол малахҳоробурда, ба баҳри Сурх партофт. Дартамоми замини Миср ягонто ҳаммалах намонд. 20Лекин Худовандфиръавнро ба якравӣ водор намуд ваӯ боз исроилиёнро ҷавоб надод.

Ҷазои нӯҳум — торикӣ21 Худованд ба Мӯсо гуфт: «Дастатроба осмон дароз намо. Дар Миср чунонторикии сахт ба миён меояд, ки онробо даст ҳис карда мешавад».

Хуруҷ 10 5922Мӯсо дасташро ба осмон баландбардошт. Дар натиҷа дар саросариМиср се рӯз торикии сахт ба вуҷудомаду 23дар ин муддат одамонякдигарашонро дида натавонистандва аз ҷояшон нахестанд. Вале маконихалқи Исроил равшан буд.24Фиръавн Мӯсоро наздаш ҷеғ задагуфт: «Равед, занону фарзандонро ҳамбо худ гирифта, Худовандро ибодатнамоед. Вале бигзор чорвои хурдукалонатон боқӣ монад».25Лекин Мӯсо посух гардонид:«Барои қурбонии сӯхтанӣ вақурбониҳои дигар ба дастамончорвоямонро деҳ, ки ба Худованд-Худоямон барем. 26 Бояд чорвоямонрониз гирем. Азбаски ба Худовандқурбонӣ мебарем, ягон чорпо ҳамбоқӣ нахоҳад монд. Охир то дами ба

Хуруҷ 10–11 60он ҷо расидан мо намедонем, ки ба Ӯчиро қурбонӣ кунем».27Лекин Худованд фиръавнро баякравӣ водор намуд ва ӯ исроилиёнроҷавоб додан нахост.28Фиръавн ба Мӯсо гуфт: «Гум шав азназарам ва дигар ба чашмам натоб!Агар дар пеши чашмам намудор шавӣ,мемурӣ!»29Мӯсо ҷавоб дод: «Ҳар чӣ гӯйӣ,ҳамон хел мешавад. Ман дигар бачашмат наменамоям!»

Огоҳии ҷазои даҳум

11 1 Худованд ба Мӯсо гуфт: «Бозяк ҷазои дигарро ба сари

фиръавну мисриён меорам. Баъдвай шуморо ҷавоб медиҳад. Нафақат ҷавоб медиҳад, балки аз Мисрмеронад. 2 Ба мардуми Исроил гӯй,

Хуруҷ 11 61ки ҳар мард ва ҳар зан аз ҳамсояҳоимисрии худ ҷавоҳироти нуқрагинутиллоӣ пурсад».3 Худованд мисриёнро хайрхоҳиисроилиён гардонд. Инчунин Мӯсодар тамоми замини Миср дар чашмимансабдорони фиръавн ва халқшахсияти хеле бузург шуд.4Мӯсо ба подшоҳ гуфт: «Худовандмегӯяд, ки Ӯ ними шаб ба Мисрмеояд. 5Дар замини Миср тамоминахустписарон, аз нахустписарифиръавн, ки дар тахти худ нишастааст,то нахустписари каниз, ки дарсари осиёи дастӣ аст ва тамоминахустнаринаи чорво вафот мекунанд.6Дар саросари Миср чунон додуфарёди бузург рӯй медиҳад, кито имрӯз рӯй надода буд ва рӯйнахоҳад дод. 7Лекин ба исроилиён ва

Хуруҷ 11 62чорвояшон ҳатто саг аккос намезанад.Баъд шумо мефаҳмед, ки Худовандбайни мисриён ва исроилиён фарқмегузорад. 8Ҳамаи мансабдоронатназдам омада, саҷда карда мегӯянд,ки бо тамоми халқам, ки сарварашонҳастам, берун равам. Мо пас аз ҳамаиин баромада меравем».Баъди ин Мӯсои хашмгиншуда азпеши фиръавн рафт.9 Худованд ба Мӯсо гуфт: «Фиръавншуморо барои он гӯш намекунад, кимӯъҷизаҳоям дар рӯйи замин зиёдшаванд».10Мӯсову Ҳорун ҳамаи инмӯъҷизаҳоро дар назари фиръавнба амал оварданд. Лекин Худовандфиръавнро ба якравӣ водор карду ӯхалқи Исроилро аз заминаш ҷавобнадод.

Хуруҷ 12 63

Иди Наҷот

12 1Дар Миср Худованд ба МӯсовуҲорун гуфт: 2 «Бигзор ҳамин моҳ

бароятон моҳи аввалини сол бошад.3 Ба тамоми ҷамоати Исроил расон,ки дар рӯзи даҳуми ҳамин моҳ ҳар якмард барои оилаи худ барра ё бузғолаинтихоб кунад. 4Агар аҳли оила камбошанду як барраро пурра хӯрданатавонанд, бигзор бо ҳамсояи худ,ки ба хонаашон наздик аст, мувофиқиаҳли ҳар оила ва ҳиссаи ҳар шахс якбарраро тақсим кунанд. 5Ҳайвон боядбе ягон нуқс, наринаи яксола, барра ёбузғола бошад 6 ва онро то чордаҳумиҳамин моҳ нигоҳ доред. Пас бегоҳтамоми халқи Исроил ҳайвонҳорокушанд. 7 Сипас хуни онҳоро гирифта,ба ду паҳлӯи дарвоза ва болодариҳои

Хуруҷ 12 64ҳавлиҳое, ки дар он ҷо гӯшти барраромехӯранд, моланд. 8 Худи ҳамоншаб гӯшти дар оташ пухташударо бонони фатир ва гиёҳҳои талх истеъмолкунанд. 9 Гӯшти нимхом ё дар обҷӯшонидашударо нахӯранд. Онро бокаллаву поча ва дигар узвҳои дарунашдар оташ пухта хӯранд. 10 То саҳар чизебоқӣ нагузоранд ва агар монад ҳам,онро сӯзонанд. 11Ҳангоми хӯрокхӯрӣкамарбандашонро бубанданд вапойафзолашон дар пою асояшон дардаст бошад. Хӯрокро бошитоб хӯранд.Ин иди Наҷоти Худованд аст.12Дар ҳамон шаб Ман аз Мисргузашта, тамоми нахустписарониодамон ва нахустнаринаи чорворомекушам. Ҳамин тавр, худоёниМисрро ҷазо медиҳам. Зеро МанХудованд ҳастам. 13Дар хонаҳое, ки

Хуруҷ 12 65шумо зиндагӣ мекунед, хуни дарпаҳлӯи дарвозаҳо молидашуда аломатмешавад. ҲангомиМисрро ҷазо доданхунро дида гузашта меравам ва башумо балои нобудкунанда намерасад.

Иди Фатир14Ин рӯзро дар хотир нигоҳ дошта,дар ҳама наслҳои оянда ҳамчун ҷашниХудованд ва қонуни абадӣ қайд кунед.15Дар рӯзи аввали ид хамиртурушроаз хонаатон дур кунед. Баъд ҳафтрӯз фатир хӯред. Ҳар нафаре, ки азрӯзи аввал то рӯзи ҳафтум ғизоихамиртурушдор мехӯрад, аз байнихалқи Исроил ронда мешавад. 16 Рӯзиякуму ҳафтуми ид барои ибодатҷамъ шавед ва ба ғайр аз пухтанихӯрок аз дигар корҳоятон даст кашед.17Азбаски дар ин рӯз Ман қабилаҳои

Хуруҷ 12 66шуморо аз Миср баровардам, идиФатирро нигоҳ доред. Ин рӯзроҳамчун қонуни абадӣ дар давоминаслҳои оянда нигоҳ доред. 18Азбегоҳи рӯзи чордаҳуми моҳи якум тобегоҳи бисту якум нони фатир хӯред.19Ҳафт рӯз дар хонаҳоятон набоядхамиртуруш бошад. Агар ягон касғизои хамиртурушдор хӯрад, аз байниисроилиён ронда шавад. Ин қонунҳам барои исроилиён ва ҳам бароиодамони халқи дигар, ки дар байнатонзиндагӣ мекунанд, як аст. 20Дарин рӯзҳо ягон чизи хамиртурушдорнахӯред. Дар куҷое, ки зиндагӣ кунед,фатир хӯред».

Хуруҷ 12 67

Исроилиён иди Наҷотроқайд мекунанд

21Мӯсо пирони исроилиро ҷамъоварда гуфт: «Барои оилаатонбарраеро интихоб карда, барои идиНаҷот қурбонӣ кунед. 22 Сипас хунионро ба коса рехта, бандчаи растаниизуфоро дар он тар карда, ба боло ва дупаҳлӯи дарвозаатон молед. Ягон касто саҳар аз дарвоза берун набарояд.23 Худованд барои куштани мисриёнмеояд ва вақте ки дар болои дарвозаюду паҳлӯи он хунро мебинад, азназдаш мегузарад. Инчунин фариштаимаргро намегузорад, ки барои зараррасондан ба хонаатон дарояд.24Ин дастурҳоро барои худ ванаслатон ҳамчун қонун то абад нигоҳдоред. 25Ҳангоме ки мувофиқи

Хуруҷ 12 68ваъдаи Худованд ба замини медодаашмедароед, ин маросимро ба ҷооваред. 26 Вақте ки фарзандонатонмаънои маросимро пурсанд, 27 гӯед,ки ин қурбонии иди Наҷот бароиХудованд аст, чунки дар ин рӯзХудованд дар Миср аз назди хонаҳоихалқи мо гузашт. Мисриёнро кушт,аммо хонаю дари моро эмин нигоҳдошт».Мардуми Исроил рӯ ба замин афтода,Худовандропарастишкарданд. 28Онҳофармони Худовандро, ки ба воситаиМӯсову Ҳорун гирифта буданд, айнанҳамон тавр иҷро карданд.

Ҷазои даҳум — қатли нахустзодагон29Нисфи шаб Худованд тамоминахустписарони замини Мисрро азнахустзодаи фиръавн, ки бар тахт

Хуруҷ 12 69менишаст, то нахустзодаи асиризиндон кушт. Ҳамчунин тамоминахустнаринаи чорворо ба ҳалокатрасонд. 30Фиръавну мансабдоронашва тамоми мисриён шаб бедоршуданд. Азбаски ягон хона бемурданабуд, дар замини Миср мотамибузург рӯй дод.

Аз Миср баромадани халқи Исроил31 Худи ҳамон шаб шоҳ МӯсовуҲорунро ҷеғ зада, хитоб кард:«Гум шавед, аз байни халқи манисроилиёнро гирифта равед. Чи хелеки мегуфтед, рафта ба Худовандқурбонӣ кунед, 32 чорвои калонухурдатонро ҳам гиред. Лекин дуокунед, ки Худо маро ҳам баракатдиҳад».

Хуруҷ 12 7033Инчунин мисриён мардумросаросема мекарданд, ки зудтарМисрро тарк кунанд. «Вагарна моҳалок мешавем», — мегуфтанд онҳо.34 Сипас исроилиён хамиреро, ки баон хамиртуруш наандохта буданд,ба лаганҳо гирифта, ба кифташонбурданд. 35Аз рӯйи сухани Мӯсоисроилиён аз мисриён ҷавоҳиротинуқрагину тиллоӣ ва сарулибоспурсида буданд. 36 Худовандмисриёнро хайрхоҳи исроилиёнгардонд. Баъд онҳо ба халқи Худоҳар чизеро, ки пурсиданд, доданд.Ҳамин тавр, исроилиён чизу чораимисриёнро гирифтанд.37Мардуми Исроил аз шаҳри Раамсисба шаҳри Суккӯт равона шуданд.Шумораи мардон ғайр аз занонукӯдакон шашсад ҳазор нафар буд.

Хуруҷ 12 7138Ҳамчунин ҳамроҳи халқи Худоодамони халқҳои гуногун ва подаюрамаи хеле бузург низ баромаданд.39Исроилиён аз хамире, ки аз Мисрбароварда буданд, фатир пухтанд.Азбаски онҳоро аз Миср ронданд,мардум ҳатто вақт надоштанд, ки бахамир хамиртуруш андозанд ё бароироҳ ягон хӯроки дигар тайёр кунанд.40 Халқи Исроил дар замини Мисрчорсаду сӣ сол зиндагӣ карда буд. 41 Богузаштани чорсаду сӣ сол маҳз дар анаҳамин рӯз қабилаҳои халқи Худовандаз замини Миср берун баромаданд.42Ин шабро Худованд барои берунбаровардани исроилиён нигоҳ дошт.Барои ҳамин тамоми исроилиён ванаслҳояшон ба хотири Худованд ҳамоншабро ҳар сол ҷудо карда, ба ёд оранд.

Хуруҷ 12 72

Урфу одати иди Наҷот43 Худованд ба Мӯсову Ҳорун гуфт:«Қоидаҳои иди Наҷот чунин мебошад:Ягон нафари ғайриисроилӣ набоядхӯроки идро хӯрад. 44Лекин агарғуломи харидашударо хатна намоед, ӯметавонад таоми идро хӯрад.45Муҳоҷир ва мардикор набояд аз онхӯрок истеъмол кунанд.46 Хӯрокро дар хонаҳои худ хӯред,гӯшташро берун набароред ва ҳеҷ якустухонашро нашиканед. 47 Тамомиҷамоати Исроил бояд онро риоякунанд.48Агар одами халқи дигар, ки дарбайнатон зиндагӣ мекунад, идиНаҷотро барои Ман қайд карданхоҳад, бояд ҳама мардинаи хонаи ӯхатна шаванд. Баъд вай метавонад

Хуруҷ 12–13 73ҳамчун сокини ҳамон замин идкунад. Вале шахси хатнанашуда ғизоиидонаро нахӯрад.49 Барои сокини ҳамон замин ваодами халқи дигар, ки дар байнатонзиндагӣ мекунад, як қонун амалмекунад».50Исроилиён фармони Худовандро,ки ба воситаи Мӯсову Ҳорун гирифтабуданд, айнан иҷро карданд. 51Маҳздар ҳамин рӯз Худованд исроилиёнробо ҳама қабилаҳояшон аз сарзаминиМиср берун овард.

Ба Худованд бахшиданинахустписарон

13 1 Сипас Худованд ба Мӯсо гуфт:2 «Ҳар писари аввалинро ба

Ман бахш. Ҳар як писари нахустин,ки таваллуд мешавад ва тамоми

Хуруҷ 13 74нахустнаринаи чорво ба Ман тааллуқдоранд».

Иди Фатир3Мӯсо ба халқ гуфт: «АзбаскиХудованд шуморо аз Миср бо дастонипурқувваташ баровард, ҳамон рӯзи аззамини ғуломӣ берун омаданатонродар хотир нигоҳ доред. Бинобар индар ин рӯз ғизои хамиртурушдорнахӯред.4Имрӯз — дар моҳи аввалинисол, шумо аз Миср рафта истодаед.5 Худованд ба аҷдодонатон қасамхӯрдааст, ки замини халқҳои канъонӣ,ябусӣ, амӯрӣ, ҳиттӣ ва ҳиввиро —замини серҳосилеро, ки дар он ҷоширу асал ҷорист, ба шумо диҳад.Ҳангоме ки Ӯ шуморо ба он замин

Хуруҷ 13 75мебарад, дар моҳи аввал чунин урфуодатро риоя кунед:6Ҳафт рӯз нони фатир хӯред варӯзи ҳафтум барои Худованд идбарпо намоед. 7 Боз мегӯям, ки ҳафтрӯз фатир хӯред ва дар тамомисарзаминатон дар байни шумонабояд ғизои хамиртурушдор ёҳатто хамиртуруш бошад. 8Ҳамонрӯз ба фарзандонатон гӯед, ки инба хотири корҳои Худованд аст, киҳангоми аз Миср баромадани шумобароятон карда буд. 9Ин урфу одатҳамчун аломат дар дастатон ва ҳамчуннишона дар пешониатон хоҳад буд,то ки ба шумо хотиррасон кунад, китаълимоти Худованд бояд ҳамешадар забонатон бошад. Зеро Худовандшуморо бо дастони пурқувват аз Миср

Хуруҷ 13 76баровард. 10Ин урфу одатро дар вақтимуқарраршуда ҳар сол риоя намоед.

Нахустписарони Исроил11 Худованд ба шумою аҷдодонатонсавганд хӯрда буд, ки шумороба сарзамини канъониён бурда,онро бароятон медиҳад. 12Ҳаминки ба он замин мерасед, ҳамаинахустписаронро ба Худованд бахшед.Инчунин тамоми нахустнаринаичорвоятон ба Худованд тааллуқ дорад.13 Вале ба ҷойи нахустнаринаи хар якбарра қурбонӣ кунед, вагарна гарданихарро шиканед. Нахустписаронатонробошад, бо додани нархи ҷонашоннаҷот медиҳед. 14 Вақте ки дароянда фарзандонатон маънояшромепурсанд, гӯед: „Худованд моро азМиср — аз замини ғуломӣ бо дастони

Хуруҷ 13 77пурқувваташ берун овард. 15Ҳангомеки фиръавн якравӣ карда моро ҷавобдодан нахост, Худованд тамоминахустписари одамӣ ва нахустнаринаичорворо дар Миср нобуд кард.Барои ҳамин Ман нахустписарамро бододани нархи ҷонаш наҷот медиҳам ваҳар нахустнаринаи чорворо қурбонӣмекунам“. 16Ин урфу одат монандиаломат дар даст ва нишона дарпешониамон мешавад ва хотиррасонмекунад, ки Худовандморо бодастониқавӣ аз Миср баровард».

Сутуни абру сутуни оташ17Дар охир фиръавн халқро ҷавобдод. Агарчи сарзамини фалиштиённаздик буд, Худо исроилиёнро бавоситаи он роҳ набурд. Ӯ медонист,ки агар фалиштиён ҳуҷум кунанд,

Хуруҷ 13 78исроилиён пушаймон шуда, ба Мисрбармегарданд. 18 Ба ҷойи роҳи наздикӮ мардумро бо роҳи дурударозибиёбон ба тарафи баҳри Сурх бурд.Исроилиён аз Миср ба ҷанг тайёршуда баромада буданд.19Чандин сол пеш Юсуф аз падарониисроилиён қасам гирифта, гуфта буд,ки: «Худо назар карда, шуморо наҷотмедиҳад. Баъд ҷасади маро аз ин ҷогирифта, ҳамроҳатон баред». Бароиҳамин Мӯсо ҷасади Юсуфро бо худгирифт.20Исроилиён аз Суккӯт ҳаракатнамуда, дар Этом, охири биёбонҷойгир шуданд. 21 Барои он ки мардумҳам шабу ҳам рӯз роҳ гашта тавонанд,Худованд рӯзона пешопеши онҳодар сутуни абр роҳро нишон медод.Шабона дар сутуни оташ барояшон

Хуруҷ 13–14 79рӯшноӣ медод. 22 Рӯзона сутуниабр ва шабона сутуни оташ лаҳзаеисроилиёнро тарк намекард.

Гузаштан аз баҳр

14 1 Худованд ба Мӯсо гуфт: 2 «Баисроилиён гӯй, ки қафо гашта,

дар назди шаҳри Фӣ-Ҳаҳирӯт, ки байнишаҳри Миҷдӯл ва баҳри Сурх воқеъшудааст, ҷойгир шаванд. Дар наздибаҳр, рӯ ба рӯйи Баал-Сафӯн қароргоҳмонанд. 3Инро дида, фиръавн фикрмекунад, ки биёбон исроилиёнросаргаранг кардаасту онҳо дар онҷо роҳгум задаанд. 4Ман бошам,фиръавнро ба якравӣ водор мекунамва ӯ шуморо дунболагирӣ мекунад.Лекин Ман бар фиръавну лашкарашғолиб меояму ба ин восита шӯҳрату

Хуруҷ 14 80ҷалол меёбам. Ана баъд мисриёнмефаҳманд, киМан Худованд ҳастам».Исроилиён чунин карда, дар наздишаҳри Фӣ-Ҳаҳирӯт ҷойгир шуданд.5Чун ба шоҳи Миср хабар доданд,ки исроилиён гурехтанд, фикри ӯ вамансабдоронаш нисбати исроилиёндигар шуд: «Мо чӣ кор кардем?!Исроилиёнро ҷавоб додему беғуломон мондем!»6Фиръавн аробаашро баста,лашкарашро ҷамъ кард. 7Ҳамроҳашшашсад аробаи дучархаи навъи аълова ҳама аробаҳои ҷангии боқимондаиМиср бо роҳбаронашон рафтанд.8 Худованд подшоҳро ба якравӣ водоркард ва ӯ исроилиёнро, ки далеронамерафтанд, дунболагирӣ кард.9Мисриён бо ҳама аспону аробаҳоиҷангӣ, саворагон ва лашкари фиръавн

Хуруҷ 14 81исроилиёнро дунболагирӣ карданд.Онҳо ба қароргоҳи исроилиён дарназди баҳр, қариби шаҳри Фӣ-Ҳаҳирӯт, рӯ ба рӯйи шаҳри Баал-Сафӯнрасиданд.10Ҳангоме ки фиръавн наздик мешуд,исроилиён нигоҳ карда диданд, кимисриён аз қафояшонмеоянд. Онҳо батарсу ваҳм афтода, ба Худованд фарёдкарда, аз Ӯ кӯмак хостанд. 11 Сипас баМӯсо гуфтанд: «Чӣ, магар дар Мисрқабристон нест, ки моро барои мурданба биёбон овардӣ?! Моро аз Мисрбароварда чӣ кор кардӣ? 12Магар бату нагуфта будем, ки моро ором гузорва мон, ки ба мисриён хизмат кунем?Аз мурдан дар биёбон дида ғуломимисриён мондан беҳтар аст!»13Лекин Мӯсо ҷавоб дод: «Натарсед!Устувор бошед, баъд мебинед, ки

Хуруҷ 14 82имрӯз Худованд чӣ хел шуморо наҷотмедиҳад. Мисриёнеро, ки ҳозирдида истодаед, дигар ҳаргиз нахоҳеддид. 14Ором шавед, Худи Худовандбароятон меҷангад!»15 Худованд ба Мӯсо гуфт: «Барои чӣба Ман хитоб мекунӣ? Ба исроилиёнгӯй, ки роҳашонро давом додангиранд. 16 Ту асоятро бардошта,дастатро ҷониби баҳр дароз карда,онро ҷудо намо. Ана баъд исроилиёнметавонанд ба воситаи замини хушказ баҳр гузаранд. 17Ман бошам,мисриёнро ба якравӣ водор мекунамва онҳо аз қафои исроилиёнмераванд.Лекин Ман ба онҳо ғолиб меояму боин роҳ шӯҳрату ҷалол меёбам.18Мисриён ғалабаи Маро бар зиддифиръавн ва аробаҳои дучархаю

Хуруҷ 14 83саворагонаш мебинанд. Бо ҳаминмефаҳманд, киМан Худованд ҳастам».19Акнун фариштаи Худо, кипешопеши лашкари Исроил мерафт,ба қафои онҳо гузашт. Сутуни абрниз аз пеши рӯяшон ҳаракат намуда,ба ақиб гузашта, 20 байни қароргоҳимисриёну исроилиён даромад. Сутунбарои мисриён абру торикӣ буд вабарои исроилиён шабро рӯшноӣ дод.Ҳамин тавр, мисриёну исроилиён тосаҳар ба якдигар наздик нашуданд.21 Баъд Мӯсо дасташро сӯйи баҳрдароз кард ва Худованд бо шамолисахти шарқӣ баҳрро аз ҳам ҷудо кард.Шамол шаби дароз вазида, баҳрроба замини хушк табдил дод. 22Ҳаминтавр, халқи Исроил аз байни баҳрбо хушкӣ роҳ рафтанд ва обҳо азҳар ду тарафашон мисли девор рост

Хуруҷ 14 84шуда буданд. 23Мисриён бошанд,онҳоро таъқиб карданд. Тамоми аспуаробаҳои дучарха ва саворагонашон азпаси исроилиён ба баҳр даромаданд.24Ҳанӯз чашми рӯз накафида,Худованд аз сутуни абру оташ балашкари мисриён нигариста, онҳороба парешонҳолӣ овард. 25 Ӯ чархҳоиаробаҳояшонро баровард ва аробаҳодар идомаи роҳ душворӣ кашиданд.Баъд мисриён дод заданд: «Биёед,аз исроилиён мегурезем! Худовандбарои онҳо ба муқобили Мисрмеҷангад».26 Худованд ба Мӯсо гуфт: «Дастатроҷониби баҳр дароз намо, то обҳобаргашта, мисриён ва аробаҳоидучархаю саворагонашонропӯшонад».

Хуруҷ 14 8527Мӯсо дасташро ҷониби баҳр дарозкарду об саҳар ба ҷояш баргашт.Мисриён мегурехтанд, аммо Худовандонҳоро дар мобайни баҳр ғарқкард. 28Обҳо баргашта, аробаҳоидучархаю саворагонашон ва тамомилашкареро, ки аз паси исроилиён бабаҳр даромада буданд, пӯшонд. Ҳеҷкас наҷот наёфт. 29Лекин исроилиёнба воситаи хушкӣ аз баҳр гузаштанд.Об дар тарафи росту чап барояшонмисли девор буд. 30 Хулоса, дар инрӯз Худованд исроилиёнро аз дастимисриён халос кард ва онҳо ҷасадидушманонашонро дар соҳил диданд.31Азбаски исроилиён қудрати бузургиХудовандро бар зидди мисриёндиданд, аз Ӯ тарсиданд. Сипас баХудованд ва ҳам ба хизматгораш —Мӯсо бовар карданд.

Хуруҷ 15 86

Таронаи Мӯсо

15 1 Сипас Мӯсо ва халқи Исроилба Худованд чунин тарона

хонданд:Худованд бо шукӯҳу ҷалол ғолиб

омадааст,Барои Ӯ месароям,

Худованд саворагону аспонро дарбаҳр ғарқ намуд.

2 Ӯ қалъа ва таронаи ман аст.Маро Вай наҷот додааст.

Азбаски Ӯ Худои ману падарам аст,Ӯро таъриф мекунам.

3Номаш Худованд аст.Вай ҷанговар аст.

4 Худованд аробаҳои дучарха валашкари фиръавнро ба баҳриСурх партофт.

Хуруҷ 15 87Сарлашкарони беҳтаринимисриёнро ғарқ кард.

5Мисриёнро обҳои чуқурӣпӯшониданд.

Онҳо чун санг ба қаъри баҳррафтанд.

6 Худовандо! Дасти ростат боқувваташ шарафманд шуд.

Ту душманро нобуд кардӣ.7 Бо бузургии шӯҳратат

душманонатро сарнагун намудӣ.Оташи ғазабатро фиристодӣ.Онҳоро мисли коҳ сӯзондӣ.

8Аз нафасат об ҷамъ шуда мислидевор гардид.

Чуқуриҳои баҳр сахт шуданд.

9Душман худситоӣ карда буд, киисроилиёнро таъқиб мекунам.

Хуруҷ 15 88Онҳоро дастгир менамоям.

Сайдамро ғорат мекунам.Ҳар чи мехоҳам, мегирам.

Шамшерамро бароварда, онҳоромекушам.

10Лекин Ту шамолро фиристодиюмисриёнро баҳр пӯшонд.

Онҳо дар оби калон мисли сурбғарқ шуданд.

11 Худовандо! Аз байни худоён кӣ баТу монанд аст?!

Эй Офарандаи мӯъҷиза, мисли Тукӣ дар покӣ бузург аст?

Ҳама аз Ту метарсанд ва Туро ҳамдмегӯянд.

12Дасти ростатро дароз кардиюзамин душманонро фурӯ бурд.

13 Бо муҳаббати пойдор халқинаҷотдодаатро роҳнамоӣ мекунӣ.

Хуруҷ 15 89Бо қувватат онҳоро ба манзилимуқаддаси Худ мебарӣ.

14Инро шунида халқҳо ба ларзадаромаданд.

Фалиштиёнро ваҳм фаро гирифт.15Пешвоёни Адӯм ба даҳшатомаданд.

Ҳукуматдорони Мӯоб ба ларзадаромаданд.

Сокинони Канъон ба ҳаросафтоданд

16 ва тамоми душманонро тарсуваҳм фаро гирифт.

То халқе, ки Ту аз ғуломӣ озодкардӣ, аз пеши онҳо нагузарад,

душманон бо қуввати дастат чунсанг гунг шуданд.

17 Ту халқатро бурда, дар кӯҳи Худмешинонӣ.

Хуруҷ 15 90Дар он ҷой барои Хеш манзилбунёд кардӣ.

Он даргоҳи муқаддасро дастонатсохтааст.

18 Худованд то абад ҳукмронӣ хоҳадкард!

19Ҳангоме ки саворагону аспон вааробаҳои дучархаи фиръавн ба баҳрдаромаданд, Худованд обро ба онҳофурӯ рехт. Аммо халқи Исроил азмиёни баҳр аз хушкӣ гузаштанд.

Таронаи Марям20Пайғамбарзан Марям, ки хоҳариҲорун буд, доира гирифт ва занонидигар низ доирабадасту рақскуноназ пасаш рафтанд. 21Марям ба онҳосуруд хонд:

Хуруҷ 15 91«Худованд бо шукӯҳу ҷалол ғолиб

омадааст,Барои Ӯ сароед,Худованд саворагону аспонро дарбаҳр ғарқ намуд!»

Оби Мора ва Элим22 Сипас Мӯсо мардумро аз канорибаҳри Сурх ҷониби биёбони Шур бурд.Онҳо се рӯз дар биёбон роҳ паймуда,об наёфтанд. 23 Ба Мора расиданд,вале азбаски обаш талх буд, аз он ҷонӯшида натавонистанд. Барои ҳаминин макон Мора ном дошт, ки маънояшталх аст.24Одамон бар зидди Мӯсо баромада,норозигӣ карданд: «Акнун мо чӣнӯшем?»25Мӯсо сӯйи Худованд зорӣ кард ва ӮбаМӯсо чӯберо нишон дод. БаъдМӯсо

Хуруҷ 15 92чӯбро гирифта, ба об партофт ва обширин шуд.Дар ҳамон ҷо Худованд ба халққонуну қоида дода, онҳоро имтиҳонкард. 26 Худованд гуфт: «Агар баовози Ман бодиққат гӯш карда,корҳои дар назарам дурустро иҷронамоед, агар ба фармонҳоям гӯшдода, қонунҳоямро нигоҳ доред,аз касалиҳое, ки ба мисриёнфиристодам, ҳеҷ кадомашро башумо намефиристонам. Охир МанХудованди шифодиҳандаи шумоҳастам».27Исроилиён ба Элим расиданд.Дар он ҷо дувоздаҳ сарчашмаи об ваҳафтод дарахти хурмо буд. Онҳо дарназди ҳамин сарчашмаҳо қароргоҳгузоштанд.

Хуруҷ 16 93

Худо манна ва кабк мефиристад

16 1 Тамоми халқи Исроил рӯзипонздаҳуми моҳи дуюми баъди

аз Миср баромаданашон аз Элим бабиёбони Син омаданд. Ин биёбонбайни Элим ва кӯҳи Сино воқеъ аст.2Дар биёбон тамоми мардум азМӯсову Ҳорун шикоят карданд. 3Онҳомегуфтанд: «Агар аз дасти Худованддар Миср мемурдем, беҳтар мешуд!Дар он ҷо назди дегҳои пур аз гӯштнишаста, ба серӣ нон мехӯрдем. Валешумо моро ба биёбон овардед, то киҳамаи моро аз гуруснагӣ кушед!»4 Худованд ба Мӯсо гуфт: «Манбароятон ба мисли борон аз осмонғизо мефиристам. Бигзор одамонҳар рӯз баромада, танҳо ба миқдоризарурати ҳаррӯзаашон онро ҷамъ

Хуруҷ 16 94кунанд. Бо ҳамин Ман онҳоромесанҷам, ки оё қонунҳоямро гӯшмекунанд ё не. 5 Рӯзи шашум нисбатба рӯзҳои дигар ду маротиба зиёдтарғизо захира кунанд».6Мӯсову Ҳорун ба исроилиёнгуфтанд: «Бегоҳ мефаҳмед, ки шумороаз Миср Худованд баровардааст.7Азбаски Худованд шикоятеро, ки барзидди Ӯ кардаед, шунидааст, саҳаршукӯҳу ҷалолашро мебинед. Охирману Ҳорун кистем, ки ба мо ғур-ғурмекунед? 8— гуфт Мӯсо ва илованамуд: — Худованд шикоятеро, ки барзиддаш кардаед, шунидааст! БегоҳӣӮ ба шумо гӯшт ва саҳар то серӣ нонмедиҳад. Ману Ҳорун кистем? Шумона аз мо, балки аз Худованд шикоятмекунед!»

Хуруҷ 16 959 Баъд Мӯсо ба Ҳорун муроҷиатнамуд: «Ба халқи Исроил расон, киба пеши Худованд биёянд, зеро Ӯшикояташонро шунид». 10Ҳангомеки Ҳорун бо исроилиён сӯҳбатмекард, мардум ба тарафи биёбоннигоҳ карданд. Ногаҳон шукӯҳуҷалоли Худованд дар абр зоҳир шуд.11 Худованд ба Мӯсо гуфт: 12 «Маншикояти исроилиёнро шунидам. Баонҳо гӯй, ки акнун шомгоҳон гӯштмехӯранду субҳидам аз нон сермешаванд. Ана баъд мефаҳманд, киМан Худованд-Худои онҳоям».13Ҳамон бегоҳ кабкҳо паридаомаданду қароргоҳ аз онҳо пур шуд.Саҳар бошад, дар атрофи қароргоҳшабнам рехта буд. 14Ҳангоме кишабнам бухор шуд, дар заминибиёбон резаҳои хурди барфмонанд

Хуруҷ 16 96мехобид. 15Исроилиён онро диданд,вале чӣ буданашро надониста баҳамдигар «Ин чист?» мегуфтанд.Баъд Мӯсо ба онҳо гуфт: «Ин ғизоест,ки Худованд барои шумо дод. 16 Ӯфармон додааст, ки бигзор ҳар як шахсмувофиқи эҳтиёҷи оилааш барои ҳаряк одам яксабадӣ ҷамъ кунад».17Исроилиён ин фармонро иҷронамуданд. Баъзеҳо зиёдтар, баъзекамтар ҷамъ карданд. 18Лекин вақтебаркашиданд, нафаре ки бисёр чидабуд, зиёдатӣ надошт ва касе ки камчида буд, камӣ надошт. Ҳар касмувофиқи эҳтиёҷаш ҷамъ карда буд.19Мӯсо ба онҳо гуфт, ки касе то саҳарчизе боқӣ нагузорад. 20Лекин баъзеҳоМӯсоро гӯш накарда, як қисмашро тосаҳар нигоҳ доштанд. Хӯрокворӣ кирм

Хуруҷ 16 97пайдо карда бадбӯй гардид. Аз инкорашон Мӯсо хашмгин шуд.21Ҳар саҳар мардум мувофиқиэҳтиёҷашон хӯрданӣ ҷамъ мекарданд.Ҳангоми тафси офтоб боқимондаҳоион дар рӯйи замин об мешуд. 22 Рӯзишашум онҳо ду маротиба зиёдтар,яъне дусабадӣ ҷамъ оварданд.Пешвоёни халқ омада, дар ин бора баМӯсо хабар доданд.23Мӯсо ба онҳо гуфт: «Худовандфармон медиҳад, ки фардо рӯзишанбе — рӯзи истироҳат аст. Ин рӯзимуқаддаси барои Ӯ ҷудо кардашудамебошад. Ҳар чи хоҳед, пазед ва ҳарчи хоҳед, ҷӯшонед. Чизеро, ки боқӣмонад, як сӯ гузошта то саҳар нигоҳдоред».

Хуруҷ 16 9824 Бо супориши Мӯсо одамон ғизорото саҳар нигоҳ доштанд, лекин онвайрон нашуд ва кирм назад.25 «Боқимондаашро имрӯз хӯред,зеро ин рӯзи истироҳат аст, ки баХудованд бахшида шудааст ва дарзамин ҳеҷ чиз намеёбед. 26Шаш рӯзғизоро ҷамъ мекунед, вале дар рӯзиҳафтум, яъне шанбе онро дар заминнамеёбед», — гуфт Мӯсо.27Аммо баъзеҳо рӯзи истироҳат низбаромада хӯрокворӣ ҷамъ карданӣшуданд, вале чизе наёфтанд.28 Худованд ба Мӯсо гуфт: «То кай азриояи қоидаву қонунҳои Ман саркашӣмекунед?! 29Дар ёд доред, ки Манбароятон рӯзи истироҳатро муқаррарнамудам ва барои ҳамин дар рӯзишашум барои ду рӯз ғизо медиҳам.

Хуруҷ 16 99Рӯзи истироҳат ҳар кас дар хаймаашистад ва ҳеҷ кас берун набарояд».30Ҳамин тавр, мардум рӯзи истироҳатдам гирифтанд. 31 Халқи Исроил инғизоро манна номиданд. Манна бамонанди тухми кашниҷ сафед вамазааш ба кулчаҳои асалин монандбуд.32Мӯсо гуфт: «Худованд амр додааст,ки як сабад манна гирифта нигоҳдоред, то наслҳои оянда ғизоеробинанд, ки Ӯ ҳангоми шуморо аз Мисрбароварданаш дар биёбон дода буд».33Мӯсо ба Ҳорун фармуд, ки зарфероаз манна пур карда, онро бароинаслҳои оянда дар ҳузури Худовандгузорад. 34 Тавре ки Худованд баМӯсо фармуд, Ҳорун маннаро бароинигоҳдорӣ ба пеши сандуқи аҳдгузошт.

Хуруҷ 16–17 10035Исроилиён чил сол то ба заминиаҳолинишин омадан, яъне то вақтиба сарҳади Канъон расидан маннахӯрданд. 36 (Як сабад тақрибан ба дулитр баробар буд).

Худо аз харсанг об медиҳад

17 1Мувофиқи амри Худовандхалқи Исроил аз биёбони

Син ба роҳ баромада, аз як ҷой баҷойи дигар мекӯчиданд. Онҳо бароидамгирӣ дар Рафидим истоданд,лекин дар он ҷо барои нӯшидан обнабуд. 2 Сипас исроилиён ба Мӯсоҷанҷол карда гуфтанд: «Ба мо обинӯшокӣ деҳ!»Мӯсо ҷавоб дод: «Чаро бо манҷанҷол мекунед? Чаро Худовандромеозмоед?»

Хуруҷ 17 1013Лекин одамон аз ташнагӣ азобкашида аз Мӯсо шикоят карданд:«Барои чӣ моро аз Миср баровардӣ?Чӣ, моро бо фарзандон ва чорвоямоназ ташнагӣ куштан мехоҳӣ?»4Мӯсо ба Худованд нидо кард: «Бо инхалқ чӣ кор кунам? Каме мондааст, кимаро сангсор кунанд».5 Худованд ба Мӯсо ҷавоб дод:«Ҳамроҳат чанд нафар пирониИсроилро гирифта, пешопеши халқрав. Асоеро, ки ба дарёи Нил задабудӣ, ҳамроҳат гир. 6Ман дар рӯба рӯят, дар болои харсанги наздикӯҳи Сино меистам. Сангро зарба занва аз он об мебарояду одамон обменӯшанд».Мӯсодар пеши чашмипирониИсроилҳамин тарз кард. 7 Ӯ ин маконро босабаби ҷанҷол кардани мардум Массо

Хуруҷ 17 102ва Мерибо (яъне санҷиш ва норозигӣ)номид. Зеро онҳо Худовандро санҷидагуфтанд: «Оё Худованд дар байнамонҳаст ё не?»

Ғалаба бар амолеқиён8Пас аз он халқи амолеқ омада, дарРафидим ба исроилиён ҳуҷум кард.9Мӯсо ба Ёҳушаъ гуфт: «Аз байни халқмардонро интихоб намуда, ба ҷангиамолеқиён баро. Рӯзи дигар ман дарболои теппа асои Худоро дар дастдошта меистам».10 Бо фармони Мӯсо Ёҳушаъ боҷанговарони Исроил ба ҷангиамолеқиён рафтанд. ҲамзамонМӯсову Ҳорун ва Ҳур ба болои теппабаромаданд. 11Ҳангоме ки Мӯсодастонашро мебардошт, исроилиёнғолиб меомаданд. Аммо вақте ки

Хуруҷ 17 103дастонашро поён мекард, амолеқиёнғолиб мешуданд. 12Лекин дастониМӯсо бемадор шуданду вай дигаронҳоро бардошта наметавонист. БаъдҲоруну Ҳур сангеро гирифта, наздиМӯсо гузоштанд. Мӯсо дар болоисанг нишасту як дасташро Ҳорунва дасти дигарашро Ҳур бардоштаистоданд. Дастони Мӯсо то нишастиофтоб устувор буданд. 13 Бо ин воситаЁҳушаъ лашкари амолеқиёнро бодами шамшер зада шикаст дод.14 Худованд ба Мӯсо гуфт: «Инробарои ёдгорӣ дар китоб навишта,ба Ёҳушаъ хонда деҳ, ки Ман номиамолеқиёнро аз рӯйи замин тамоманнест мекунам».15Мӯсо қурбонгоҳе сохта, онро«Худованд парчами ман аст» номида16 гуфт: «Дастони ман ба тахти

Хуруҷ 18 104Худованд дароз карда шуда буданд.Худованд бар зидди амолеқиён азнасл ба насл меҷангад».

Омадани Йитрӯ бахабаргирии домодаш

18 1Йитрӯ коҳини сарзаминиМидён ва падарарӯси Мӯсо буд.

Ӯ аз тамоми корҳое, ки Худо ҳангомиаз Миср баровардани Мӯсо ва халқиХуд — Исроил барояшон карда буд,огоҳ шуд.2Ҳангоме киМӯсо занаш—Сифӯра ваду писарашро ба хонаи падарарӯсашфиристода буд, Йитрӯ онҳоро пешвозгирифт. 3 Яке аз писарони МӯсоҶершӯм (яъне ғариб) ном дошт, чункиМӯсо гуфта буд, ки ман дар заминибегона ғариб шудам. 4Номи фарзандидигараш Элиозар (яъне Худоям ёрӣ

Хуруҷ 18 105медиҳад) буд, зеро Мӯсо гуфта буд, киХудои падарам ёрӣ расонда, маро азшамшери фиръавн халос намуд.5Йитрӯ ҳамроҳи духтару набераҳояшба назди Мӯсо ба биёбон омад. Мӯсобо халқиИсроилдарназди кӯҳи вохӯрӣбо Худо — кӯҳи Сино хайма задабуд. 6Йитрӯ пешакӣ ба Мӯсо хабарфиристода буд, ки ман ба наздат бозану ду фарзандат омада истодаам.7Мӯсо ба пешвози падарарӯсашрафту таъзим кард ва ӯро бӯсид.Пас аз салому алейк онҳо ба хаймадаромаданд. 8Мӯсо падарарӯсашроаз ҳар он чӣ Худованд ба хотириИсроил бо фиръавну мисриён кардабуд, огоҳ намуд. Ҳамчунин дарбораи ҳама мушкилиҳое, ки онҳодар роҳ аз сар гузарониданд ва чӣгуна Худованд онҳоро наҷот дод,

Хуруҷ 18 106нақл кард. 9Аз накӯкории Худованд,ки исроилиёнро аз дасти мисриённаҷот дод, Йитрӯ хурсанд шуд. 10 Ӯгуфт: «Ба Худованде, ки шуморо аздасти фиръавну мисриён халос кард,ҳамду сано бод! 11 Вақте ки мисриёнзидди халқаш бо ҳавобаландӣ рафтормекарданд, Ӯ исроилиёнро наҷотдод. Акнун медонам, ки Худованд азхудоёни дигар бузургтар аст».12 Сипас падарарӯси Мӯсо ба Худоқурбонии сӯхтанӣ ва қурбониҳоидигаровард. Баъд Ҳоруну тамоми пирониИсроил омаданд, ки дар ҳузури Худобо Йитрӯ хӯрок хӯранд.13 Рӯзи дигарМӯсо бо ҳалли даъвоҳоимардум машғул шуд. Дар атрофаш азсубҳ то шом одамон ҷамъ мешуданд.14Йитрӯ тамоми корҳои домодашро,ки барои мардум мекард, дида гуфт:

Хуруҷ 18 107«Ту барои одамон чӣ кор кардаистодаӣ? Чаро худат танҳо тамомимасъалаҳоро ҳал мекунӣ ва мардум азсаҳар то бегоҳ дар гирдат меистанд?»15Мӯсо ҷавоб дод: «Онҳо бароипурсидани хоҳиши Худо ба пешаммеоянд, 16 то баҳсҳояшон ҳал шавад.Ман байни даъвогару ҷавобгар қарорбароварда, қонуну қоидаҳои Худороба онҳо шарҳ медиҳам».17ПадарарӯсиМӯсо гуфт: «Ту нодурусткор карда истодаӣ. 18Дар натиҷа тува ҳар касе ки ба наздат меояд,хаста мешаведу халос. Барои якхудат иҷрои ин кор хеле душвор аст.19 Гӯш бикун, ман ба ту маслиҳатмедиҳам ва бигзор Худо ба ту ёрӣдиҳад. Дар назди Худо миёнарав шудамасъалаҳои мардумро ба Ӯ расон.20 Ба онҳо қонуну қоидаҳоро омӯз,

Хуруҷ 18 108роҳи зиндагӣ ва вазифаҳояшонронишон деҳ. 21Лекин аз байни халқҳам мардони қобилиятноку худотарс,бовариноку пора намегирифтагироинтихоб намуда, ба болои ҳазорон,садҳо, панҷоҳ ва даҳҳо нафар роҳбартаъйин намо. 22 Бигзор онҳо доимобайни мардум масъалаҳои оддиро ҳалкунанд, вале мушкилашро ба наздиту биёранд. Ҳамин тавр, онҳо ба туёрӣ мерасонанд ва борат сабуктармешавад. 23Агар Худо чунин фармоядуту онро иҷро кунӣ, устувор меистӣ вамардум низ қаноатмандона ба хонамераванд».24Мӯсо гапи падарарӯсашро гӯшкарда, онро иҷро намуд. 25 Ӯ аз байниисроилиён мардони қобилиятнокроинтихоб намуд. Сипас онҳоропешвоёни халқ — роҳбарони ҳазорон,

Хуруҷ 18–19 109садҳо, панҷоҳу даҳҳо нафар таъйинкард. 26Онҳо доимо масъалаҳоимардумро ҳал мекарданд. Корҳоиосонро худашон, лекин мушкилашроназди Мӯсо меоварданд.27Пас аз чанд вақт Мӯсо бопадарарӯсаш хайрухуш карду Йитрӯ баватани худ рафт.

Худованд дар кӯҳи Сино баисроилиён зоҳир мешавад

19 1–2 1–2 Исроилиён Рафидимротарк намуда, расо пас аз ду

моҳи аз Миср баромаданашон бабиёбони Сино расиданд. Онҳо дарбиёбон назди кӯҳи Сино хайма заданд.3 Баъд Мӯсо ба болои кӯҳ назди Худобаромад.Худованд аз кӯҳ ба ӯ гуфт, ки гапашроба насли Яъқуб — ба исроилиён

Хуруҷ 19 110расонад: 4 «Шумо корҳои Маронисбати мисриён дидед. Инчуниндидед, ки Ман мисли уқобе, кифарзандонашро бо қанотҳояшмебарад, шуморо наздам овардам.5Инак, агар ба овозам гӯш дода аҳдупаймонамро риоя намоед, аз байниҳамаи миллатҳо халқи азизи Манхоҳед шуд. Тамоми замин аз они Манаст, 6 лекин шумо подшоҳии коҳинонва халқи барои Ман ҷудошуда хоҳедбуд». Худо гуфт, ки ин суханонро Мӯсобояд ба исроилиён расонад.7Мӯсо поён фаромаду пиронро ҷеғзад. Сипас тамоми фармонҳоеро,ки Худованд ба ӯ дода буд, ба онҳорасонд. 8Мардум якдилона овозбароварданд, ки тамоми суханиХудовандро иҷро мекунанд. СипасМӯсо ҷавобашонро ба Худованд

Хуруҷ 19 111расонд. 9 Худованд баМӯсо гуфт: «Мандар даруни абри ғафс наздат меоям.Мардум бо ту гап заданамро шунида,минбаъд ба ту бовар мекунанд».Мӯсо гапи исроилиёнро ба Худовандрасонд. 10 Сипас Худованд ба вай гуфт:«Назди мардум рафта, имрӯзу фардоонҳоро барои парастиш пок намо.Онҳо бояд сарулибосашонро шӯянд.11Дар рӯзи сеюм омода шаванд, чункион рӯз дар пеши назарашон ба кӯҳиСино мефароям. 12Дар гирди кӯҳбарояшон сарҳад муайян намо, то киаз кӯҳбароӣ ва дастрасонӣ ба пояи онэҳтиёт шаванд. Ҳар ҷони зиндае, киба кӯҳ мерасад, ҳатман бояд кушташавад. 13 Ба ӯ даст расондан мумкиннест, ӯро ҳатман сангсор кунанд ё ботири камон зананд. Хоҳ одам бошад,хоҳ ҳайвон, зинда намемонад. Фақат

Хуруҷ 19 112ҳангоми шунидани садои карнай бакӯҳ баромада метавонанд».14Мӯсо аз кӯҳ фаромада, мардумробарои парастиш пок кард. Онҳосарулибосашонро шустанд.15 «Барои рӯзи сеюм тайёр бошед!То он рӯз ҳамхоба нашавед!» — гуфтМӯсо.16 Субҳи рӯзи сеюм раъду барқ шудва ба болои кӯҳ абри ғафс фаромадусадои бисёр баланди карнай шунидашуд. Ҳамаи онҳое, ки дар қароргоҳбуданд, ба ларза омаданд. 17Мӯсоодамонро аз қароргоҳ ба истиқболиХудо баровард ва онҳо дар пояи кӯҳистоданд. 18 Вақте ки Худованд дардаруни оташ ба кӯҳи Сино фаромад,кӯҳро дуд пӯшонид. Аз кӯҳ ҳамчун азоташдон дуд мебаромад. Тамоми кӯҳсахт меларзиду 19 садои карнай торафт

Хуруҷ 19 113баландтар мешуд. Мӯсо гап мезадуХудо бо овоз ҷавоб медод.20 Худованд ба қуллаи кӯҳи Синофаромада, Мӯсоро ҷеғ зад. Мӯсобаромад 21 ва Худованд ба ӯ гуфт:«Поён фаромада, мардумро огоҳнамо. Барои дидани Ман аз сарҳаднагузаранд, то нобуд нашаванд.22Ҳатто коҳиноне, ки ба Ман наздикмешаванд, бояд худро пок намоянд,вагарна Ман онҳоро ҷазо медиҳам».23Мӯсо ҷавоб дод: «Халқ ба кӯҳбаромада наметавонад, зеро Ту ба мопешакӣ хабар додӣ, ки дар гирди кӯҳсарҳад гузошта, онро муқаддас нигоҳдорем».24 Худованд ба Мӯсо фармуд: «Поёнфаромада, Ҳорунро ҳамроҳат барор.Барои он ки ба коҳинон ва мардум

Хуруҷ 19–20 114зарар нарасонам, онҳо аз сарҳадгузашта, назди Ман набароянд».25Пас аз он Мӯсо назди халқфаромада, сухани Худоро ба онҳорасонд.

Даҳ қонуни асосӣ

20 1 Худо чунин суханонро ба забоновард: 2 «Ман Худованд-Худои

ту ҳастам, ки туро аз замини Миср, азбанди ғуломӣ баровардам.3Аз ин рӯ ғайри Ман бароят худоёнидигар набошанд.4 Ба монанди чизе, ки дар баландииосмон ё дар рӯйи замин ё дар обизери замин ҳаст, бут насоз. 5 Ба онҳосаҷда ва хизмат накун. Зеро МанХудованд-Худои ту, Худои рашкинҳастам ва барои гуноҳи онҳое, ки боМан душманӣ мекунанд, фарзандон

Хуруҷ 20 115ва набераю абераҳояшонро ҷазомедиҳам. 6 Вале то насли ҳазорумионҳое, ки Маро дӯст медоранд вақонуну қоидаҳоямро риоя мекунанд,муҳаббати пойдорро нишон медиҳам.7Номи Маро, ки Худованд-Худои туҳастам, бомақсади бад ба забон нагир,зеро Ман нафареро, ки номамро бомақсади бад ба забон мегирад, беҷазонамегузорам.8 Рӯзи шанбе — рӯзи истироҳатро дарёд дор ва онро муқаддас нигоҳ дор.9Шаш рӯз ба кор машғул шав, 10 валерӯзи ҳафтум рӯзи истироҳати бароиМан — Худованд-Худоят таъйиншудааст. Ту дар ин рӯз кор накун. Ҳамчунинписару духтарат, ғулому канизакат,ғариб ва чорвоят низ кор накунанд.11Чунки Ман — Худованд заминуосмону баҳр ва тамоми ҷонваронеро,

Хуруҷ 20 116ки дар онҳо зиндагӣ мекунанд, даршаш рӯз офаридам, аммо рӯзи ҳафтумдам гирифтам. Ҳамчунин рӯзи ҳафтум— рӯзи истироҳатро баракат дода,онро муқаддас гардонидам.12Падарумодаратро ҳурмату эҳтиромнамо, то умрат дар замине, ки Ман —Худованд-Худоят ба ту медиҳам, дарозшавад.13Одамкушӣ накун.14 Зино накун.15Дуздӣ накун.16Нисбат ба касе шаҳодати бардурӯғнадеҳ.17 Хона, зан, ғулому канизак, гову харва умуман ягон чизи дигари одамонроҳавас накун».18Ҳангоме ки тамоми одамон раъдубарқ ва кӯҳи пурдудро дида, садоикарнайро шуниданд, аз тарс ба ларза

Хуруҷ 20 117даромаданд. Сипас аз дур истода, 19 баМӯсо гуфтанд: «Худат гап зан, мо гӯшмекунем. Вале зинҳор Худо бо мо гапназанад, ки мемурем».20Мӯсо ба халқ ҷавоб дод: «Натарсед!Худо омад, ки шуморо санҷад, то кихудотарс бошеду гуноҳ накунед».21Ҳамин тавр, мардум дар дурӣистодандуМӯсо ба торикӣ, ҷое ки Худобуд, наздик шуд.

Қонуни қурбонгоҳ22 Худованд ба Мӯсо гуфт, ки баисроилиён расонад: «Шумо худатондидед, ки чӣ тавр Ман бо шумо азосмон гап задам. 23 Ба ҷойи Маназ нуқра ё тилло барои худ бутҳонасозед. 24 Бароям қурбонгоҳи хокӣсохта, қурбониҳои сӯхтанию сулҳихудро аз бузу гӯсфанд ва гов биёред.

Хуруҷ 20–21 118Дар ҳар ҷое ки макони ибодатамротаъйин мекунам, наздатон омада,шуморо баракат медиҳам. 25Агарбарои Ман аз санг қурбонгоҳ созед,онро аз сангҳои тарошидашуданасозед. Чунки агар тешаи шумо барсанг расад, онро ҳаром мекунад.26Ҳангоми ба қурбонгоҳ наздикшуданатон узвҳои пинҳони баданатоннамудор нашаванд. Барои ҳаминқурбонгоҳ набояд зинапоя доштабошад».

21 1 «Ин қонунҳоро ба мардумэълон намо:

Қонунҳо дар бораи ғуломон2Агар ғуломи исроилӣ харед, бигзорӯ шаш сол кор кунад. Вале соли ҳафтумӯро ройгон озод кунед. 3 Касе ки бағуломӣ танҳо омада бошад, бигзор аз

Хуруҷ 21 119хонаи хӯҷаинаш танҳо равад. Лекинагар бо занаш омада бошад, ҳамроҳизанаш озод шавад. 4Агар хӯҷаинашӯро хонадор карда бошаду ғуломсоҳиби фарзанд шавад, бигзор зануфарзандон дар назди хӯҷаин монанд.Дар ин ҳолат фақат ғулом мебарояд.5 Вале агар ғулом гӯяд, ки: „Хӯҷаин вазану фарзандонамро дӯст медорамуба озодӣ баромадан намехоҳам“,6 бигзор хӯҷаинаш ӯро ба ибодатгоҳбиёрад. Пас аз он ғуломро наздидарвоза ё паҳлӯдарӣ оварда, гӯшашробо сӯзани калон сӯрох кунад. Ба инвосита мард ғуломи абадии хӯҷаинмемонад.7Агар касе духтарашро ба канизӣфурӯшад, духтар ба мисли ғулом озоднамешавад. 8Агар мард барои баникоҳ даровардан канизак хараду

Хуруҷ 21 120вале канизак ба хӯҷаинаш маъқулнашавад, бигзор имкон диҳад, кипадар духтарашро гашта харад.Азбаски хӯҷаин ба духтар хиёнаткардааст, ӯ ҳақ надорад, ки канизакроба ғайриисроилӣ фурӯшад.9Агар хӯҷаин канизакро ба никоҳиписараш дарорад, бигзор бо ӯ чунбо духтари худ муносибат кунад.10Агар ӯ зани дуюм гирад, набоядзани якумашро аз хӯрок, сарулибосва ҳуқуқҳои заношӯйӣ маҳрум созад.11Агар шавҳар ин се ӯҳдадориро риоянакунад, бигзор зан ройгон озод шударавад.

Қонунҳо дар бораи зарари ҷисмонӣ12Агар касе шахси дигарро зада бамарг расонад, худаш ҳатман боядкушта шавад. 13Аммо агар ӯ қасди

Хуруҷ 21 121куштани вайро надошту Ман роҳдодам, ки ин ҳодиса рӯй диҳад, ба туҷоеро муайян мекунам, ки қотил ба онҷо гурезад.14Агар касе дидаву донистамаккорона нафареро аз ҳаёт маҳрумсозаду дар назди қурбонгоҳи Манпаноҳ ҷӯяд, ӯро ҳатто аз он ҷо гирифтакушед.15Ҳар нафаре, ки падар ё модарихудро мезанад, ҳатман бояд кушташавад.16Ҳар нафаре, ки одамро дуздида,ӯро фурӯшад ё дар дасташ нигоҳдорад, бояд ҳатман кушта шавад.17Агар касе волидонашро лаънаткунад, ҳатман кушта шавад.18Фарз кунед, ки ду нафар ҷангкарданду якеаш каси дигарро бо сангё мушт зад. Вале ҷабрдида намурд,

Хуруҷ 21 122балки бистарӣ шуд. 19Агар ӯ хеста,бо ёрии асо аз хона барояд, гунаҳкорҷазо нагирад. Гунаҳкор бояд танҳобарои вақти аз дастдодаи ҷабрдида ватабобаташ маблағ диҳад.20Агар касе ғулом ё канизашро бочӯб занаду онҳо аз дасти хӯҷаинашонмуранд, хӯҷаин бояд ҳатман ҷазогирад. 21Лекин агар ғулом ё канизакяк-ду рӯз зиндамонанд, хӯҷаиннабоядҷазо гирад, зеро онҳо моликияти ӯмебошанд.22Агар одамони ҷангкардаистодазани ҳомиладорро зананду вайтифлашро аз даст диҳад, вале зараридигар нарасад, аз шахси гунаҳкормаблағеро рӯёнанд, ки онро шавҳаризан талаб мекунаду доварон қабулмекунанд. 23 Вале агар ягон зараррасад, ҳаёт бар ивази ҳаёт, 24 чашм

Хуруҷ 21 123бар ивази чашм, дандон бар ивазидандон, даст бар ивази даст, пой баривази пой, 25 сӯхтагӣ бар ивази сӯхтагӣ,ҷароҳат бар ивази ҷароҳат ва латукӯббар ивази латукӯб диҳед.26Агар касе чашми ғулом ё канизашрозада кӯр кунад, бигзор ба хотири чашмвайро ба озодӣ ҷавоб диҳад ва 27 агардандонашро зада шиканад, бигзор бахотири дандон вайро озод кунад.

Масъулияти соҳибони мол28Агар гов мард ё занро шох задакушад, говро сангсор карда, гӯшташронахӯранд. Дар ин воқеа соҳиби молгуноҳ надорад. 29Агар соҳиби говшохзан будани молашро донаду валеонро набандад ва баъд дар натиҷа говмард ё занеро кушад, онро сангсорнамоянд ва соҳибашро низ кушанд.

Хуруҷ 21 12430Лекин агар аз соҳиби мол пул талабкунанд, бигзор ӯ барои ҳаёташ инмаблағро диҳад.31Агар гов писар ё духтарчаро занад,бо соҳиби мол аз рӯйи қонуни болоамал кунед. 32Агар гов ғулом ё канизрозанад, соҳиби мол ба хӯҷаини онҳо сӣтанга нуқра диҳад. Гов бояд сангсоркарда шавад.33Агар касе чоҳеро кушояд ё чоҳканда, ба он сарпӯш нагузорад ва дарнатиҷа гов ё хар ба чуқурӣ афтад,34 хӯҷаини чоҳ бояд ҷасадро гирифта,ба соҳиби мол пул диҳад.35Агар гове гови ҳамсояро шох задакушад, бигзор гови зиндаро фурӯхта,пулашро ду тақсим кунанд. Инчунингови мурдаро низ баробар тақсимнамоянд. 36Лекин агар шохзан буданигов маълум бошаду вале соҳибаш

Хуруҷ 22 125онро набаст, ӯ бояд гови мурдарогирифта, ба ҷояш гови зинда диҳад.

Қонунҳо дар бораи моликият

22 1Агар касе гов ё гӯсфандеродуздида, онро кушад ё

фурӯшад, бояд бар ивази як говпанҷ гов ва бар ивази як гӯсфанд чоргӯсфанд диҳад.2Агар касе дуздро ҳангоми ба хонадаромаданаш дошта, чунон занад, кидузд мурад, хуни дузд ба гардани оншахс нахоҳад буд. 3 Вале агар воқеа пасаз баромадани офтоб рӯй диҳад, он кидуздро кушт, гунаҳкор аст.Дузд бояд ҳатман товон диҳад,лекин агар барои додани товончизе надошта бошад, бигзор бароипардохти дуздиаш ӯро ба ғуломӣфурӯшанд. 4Агар моли дуздидашуда,

Хуруҷ 22 126гов, хар ё гӯсфанд дар дасташ зиндаёфтшавад, бигзор дучанд товон диҳад.5Агар ҳангоми чарондани чорвосаҳро ё токзори каси дигар поймолшавад, соҳиби мол бояд ба соҳибизамин бар ивази ҳосили вайроншудаҳосили беҳтарини заминашро диҳад.6Фарз кунед, ки касе дар заминашоташ афрӯхт. Агар оташ ба заминиҳамсоя гузашта ғарам ё ҳосил ёкиштзорро нобуд кунад, вай боядтовон диҳад.7Агар шахс пул ё моли қиматашро бакасе амонат супораду чизҳо аз хонаиамонатдор дуздида шаванд, баъд агардузд дастгир шавад, ӯ дучанд товондиҳад. 8 Вале агар дузд ёфт нашавад,бигзор соҳиби хонаро ба ибодатгоҳоварда, аниқ кунанд, ки ӯ амонатронагирифтааст.

Хуруҷ 22 1279Фарз кунед, ки ду нафар дар бораигов ё хар, гӯсфанду сарулибос ё ягонамволи гумшуда баҳс карда, „аз ониман аст“ гуфтанд. Дар ин ҳолат онҳобояд ба ибодатгоҳ биёянд. Нафареро,ки Худо гунаҳкор мешуморад, бояд бакаси дигар дукарата товон супорад.10Агар касе ба шахси дигар хар,гов, гӯсфанд ё ягон чорвои дигарроба амонат диҳаду он мурад, зарарбинад ё душман гирифта барад, батавре ки касе надида бошад, 11 бигзорҷавобгар ба Худованд қасам хӯрад,ки дасташро ба моли дӯсташ дарознакардааст. Соҳиби мол инро қабулмекунаду ҷавобгар товон намедиҳад.12 Вале агар мол дуздида шуда бошад,ҷавобгар бояд товон диҳад. 13Агармолро ҳайвони ваҳшӣ пора-поракарда бошад, бигзор ҷавобгар барои

Хуруҷ 22 128исбот моли порашударо нишон диҳад.Дар ин ҳолат ӯ товонашро насупорад.14Агар касе аз ҳамсояаш ҳайвонерогираду он ҳангоми набудани соҳибашзарар бинад ё мурад, ӯ бояд товонсупорад. 15 Вале агар соҳибаш дарназди ҳайвон бошад, ӯ набояд товондиҳад. Лекин агар ҳайвон пулакӣгирифта шавад, иҷорапулияш ба ҷойитовон ҳисоб мешавад.

Қонунҳо дар бораи одобу ахлоқ16Агар касе духтари номзаднашударофиреб карда, ҳамхоба шавад, боядқалин дода, ӯро ба ҳамсарӣ гирад.17Ҳатто агар падар духтарашро баӯ додан нахоҳад ҳам, мард боядмуносиби духтари бокира пул диҳад.18Ҷодугарзанро зинда нагузоред.

Хуруҷ 22 12919 Касе ки бо ҳайвон алоқаи ҷинсӣмекунад, ҳатман бояд кушта шавад.20 Касе ки ғайр аз Худованд ба худоидигар қурбонӣ меорад, бигзор кушташавад.21 Ба ғариб фишор набиёред вазулм накунед, зеро худатон дарзамини Миср ғариб будед. 22 Бабевазанону ятимон ҷабр накунед.23Агар зулм кунеду онҳо ба Манмуроҷиат кунанд, албатта, оҳашонромешунавам. 24Оташи ғазабам алангамезанаду шуморо бо шамшермекушам. Дар натиҷа занҳоятон беваюфарзандонатон ятим мемонанд.25Агар дар байни халқи Ман ба касикамбағал пул қарз диҳед, ба монандисудхӯр фоиз талаб накунед.26Агар ягон кас аз шумо қарз гирадуҷомаашро ба гарав гузорад, то ғуруби

Хуруҷ 22 130офтоб ҷомаро баргардонед. 27Охир онягона ҷомае мебошад, ки баданашрогарммекунад. Пас вайбо чӣ хобравад?Агар ӯ ба Ман зорӣ кунад, мешунавам,зеро раҳмдил ҳастам.28 Худоро дашном надиҳед ва пешвоихалқатонро лаънат нахонед.29 Барои ба Ман овардани ҳосилианбор, май ва равғани зайтун дернамонед.Нахустписаратонро ба Ман диҳед.

30Ҳамчунин нахустнаринаи говугӯсфандонатонро ба Ман бахшед.Бигзор онҳо ҳафт рӯз бо модарашонистанд ва рӯзи ҳаштум онҳоро ба Мандиҳед.31 Халқи муқаддаси Ман бошед вабарои ҳамин гӯштеро, ки ҳайвониваҳшӣ пора кардааст, нахӯред. Онроназди сагҳо партоед.

Хуруҷ 23 131

Қонунҳодарбораи адолату раҳмдилӣ

23 1Овозаҳои дурӯғро паҳннакунед ва бо шоҳидии дурӯғ

ба гунаҳкор ёрӣ нарасонед.2Агар ҷамоат кори бад кунанд, боонҳо ҳамроҳ нашавед. Дар вақтишаҳодат додан ба хотири аксариятадолатро вайрон накунед. 3Ҳамчунинба хотири камбағал будани шахс ӯротарафдорӣ накунед.4Агар бинед, ки гов ё харидушманатон роҳгум задааст, ҳатманвайро ба соҳибаш баргардонед.5Агар бинед, ки хари душманатонзери бораш афтодааст, вайро танҳонамонда ёрӣ расонед.6 Камбағалро аз адолат маҳрумнакунед. 7Аз айбдоркунии дурӯғгурезед ва шахси бегуноҳу боинсофро

Хуруҷ 23 132накушед, зеро Ман бадкорронамебахшам.8Пора нагиред, зеро пора шахсибиноро нобино ва кори одилонровайрон мекунад.9Азбаски худатон дар Миср ғариббудеду медонед, ки ҳаёти ғариб чӣгуна аст, ӯро наранҷонед.

Соли ҳафтум ва рӯзи истироҳат10Шаш сол заминро кишт кардаҳосилашро ҷамъ кунед. 11Аммодар соли ҳафтум заминро истифоданабаред. Бигзор он дам гирад.Монед, ки бенавоёни халқатон ҳарчизи худрӯйро истифода баранд вабоқимондаашро ҳайвоноти ваҳшӣхӯрад. Дар парвариши токзор вадарахти зайтун низ чунин амалнамоед.

Хуруҷ 23 13312Шаш рӯз ба кор машғул шавед.Лекин рӯзи ҳафтум истироҳат кунед, токи ғулому ғариб ва хару говатон дамгиранд.13Ҳама гапҳоеро, ки ба шумо гуфтам,иҷро намоед. Ба худоёни дигар дуонакунед ва ҳатто номашонро ба забоннагиред.

Се иди ҳарсола14Дар як сол се маротиба ба хотириМан ид барпо кунед. 15Аввал идиФатирро ҷашн гиред. Чи хеле киба шумо фармудам, дар айёмимуқарраршудаи моҳи якум ҳафт рӯзнони бехамиртуруш хӯред. Чункидар ҳамин мавсим шумо аз Мисрбаромадед.Бигзор ягон кас бо дасти холӣ баибодатгоҳи Ман наояд.

Хуруҷ 23 13416Дуюм, вақте ки ҳосили аввалинихудро ҷамъ мекунед, иди Ҳосилотроҷашн гиред. Сеюм, охири солҳангоми ғунучини тамоми киштиди Ҷамъоварӣ, яъне иди Хаймаҳорогузаронед.17Дар як сол се маротиба тамомимардон бояд ба ибодатгоҳи Худованд-Худо биёянд.18 Ғизои хамиртурушдорро ҳамроҳихуни қурбониҳо ба Ман надиҳед.Чарбуи ҳайвоноте, ки дар ин идҳобарои Ман қурбонӣ мекунед, то субҳирӯзи дигар боқӣ намонад.19Аз ҳосили аввалини заминатонбеҳтаринашро ба ибодатгоҳи Манбиёред.Баъзе халқҳо гӯшти бузғоларо даршири модараш мепазанд. Вале шумоин корро накунед.

Хуруҷ 23 135

Ваъда ва дастури Худованд20Пешопешатон фариштаромефиристам, ки шуморо дар роҳмуҳофизат карда ба маконе меорад,ки Ман бароятон тайёр кардаам.21 Ба ӯ диққат дода, гапашро гӯшкунед ва ба муқобилаш набароед.Азбаски ӯ намояндаи Ман аст,беитоатиро намебахшад. 22Агар гапифариштаро гӯш карда ҳама суханимегуфтаамро иҷро намоед, Мандушмани душманатон ва бадхоҳибадхоҳатон мешавам. 23Фариштаифиристодаи Ман пешопешатон рафташуморо ба замини амӯриёну ҳиттиён,фариззиёну канъониён, ҳиввиён ваябусиёнмебарад ваМан онҳоро нобудмесозам.

Хуруҷ 23 13624 Ба худоёни онҳо саҷда накунед,хизматашонро ба ҷо наоред ва расмуоинашонро ёд нагиред. Баръакс бутусангҳои муқаддасашонро пурра харобкунед.25 Ба Ман хизмат кунед ва Маншуморо баракат дода, ризқурӯзиатонромедиҳамвабемориҳоро азшумо дур мекунам. 26Дар заминатонбачапартоӣ рӯй намедиҳад ва шумобенасл нахоҳед буд. Инчунин ба шумоумри дароз медиҳам. 27Ман тарсиХудро пеш аз шумо фиристода, ҳархалқеро, ки бар зиддаш мебароед, баизтироб меорам. Душманонатонро багурехтан маҷбур месозам.28Ман ба ҳиввиён, канъониён ваҳиттиён замбӯрҳоро мефиристам,ки онҳоро аз сари роҳатон ронанд.29Лекинонҳородар як солнамеронам,

Хуруҷ 23 137вагарна замин холӣ мемонаду барзиддатон ҳайвоноти дарранда зиёдмешаванд. 30Ман ин халқҳоро оҳиста-оҳиста пеш мекунам ва пас аз он кишумораатон меафзояд, шумо тамомисарзаминро забт мекунед. 31Аз баҳриСурх то баҳри Миёназамин ва азбиёбони ҷанубӣ то дарёи Фурот башумо замин медиҳам. Сокинони инзаминро ба дастатон месупорам вашумо онҳоро аз наздатон меронед.32 Бо онҳо ва худоёнашон аҳду паймоннабандед. 33Онҳо бояд дар заминатонзиндагӣ накунанд, вагарна шумороводор мекунанд, ки бар зиддиМан гуноҳ кунед. Ба худоёни онҳохизмат кардан бароятон мисли доммешавад».

Хуруҷ 24 138

Бастани аҳду паймон

24 1 Худованд боз ба Мӯсо гуфт:«Бо Ҳорун, писарони ӯ —

Нодобу Абиҳу ва ҳафтод пирониИсроил наздам баромада, аз дурӣба Ман саҷда кунед. 2 Ба ғайр аз тудигарон ба Ман наздик нашаванд.Бигзор халқи боқимонда бо ту ба кӯҳнабароянд».3Ҳангоме ки Мӯсо омада тамомисухану қонунҳои Худовандро бамардум расонд, онҳо бо як овоз ҷавобдоданд: «Ҳама гуфтаҳои Худовандроиҷро мекунем».4Мӯсо тамоми сухани Худовандронавишта гирифт. Субҳи дигар ӯ барвақтхеста дар пояи кӯҳ қурбонгоҳ сохт вамувофиқи шумораи қабилаҳои Исроилдувоздаҳ сутуни сангин гузошт.

Хуруҷ 24 1395Пас аз он ҷавонони исроилирофиристод. Ҷавонон қурбониҳоисӯхтанӣ оварданд ва барзаговҳоро чунқурбонии сулҳ ба Худованд қурбонӣкарданд. 6Мӯсо ними хунро гирифтаба коса рехт ва ними дигарашро бақурбонгоҳ пошид. 7 Баъд ӯ китоби аҳдупаймонро гирифта бо овози баланд бамардум хонда дод.Одамон ҷавоб доданд: «Ҳар чизеро,ки Худованд гуфт, иҷро мекунем вафармонбардор мешавем».8 Сипас Мӯсо хуни дар коса бударогирифта, ба мардум пошида гуфт:«Бинед, ин хуни аҳду паймоне аст, киХудованд мувофиқи ин қонунҳо бошумо баст».9 Баъд Мӯсо, Ҳорун, Нодобу Абиҳува ҳафтод нафар пирони Исроил бакӯҳ баромада, 10 Худои Исроилро

Хуруҷ 24 140диданд. Дар зери пойҳояш аз сангиёқути кабуд чизи мисли фарш буд,ки он мисли осмон софу шаффофметобид. 11Лекин Худо пешвоёниИсроилро нобуд накард. Баръакс онҳоХудоро диданд ва дар он ҷо хӯрдандунӯшиданд.12 Худованд ба Мӯсо гуфт: «Наздамба кӯҳ баромада, дар ҳамон ҷоист. Ман ба ту лавҳасангҳои қонунуфармонҳоеро, ки барои насиҳатимардум навиштаам, медиҳам».13 Сипас Мӯсову ёрдамчияш —Ёҳушаъ тайёрӣ диданду Мӯсо ба кӯҳивохӯрӣ бо Худо баромад.14Пеш аз ин Мӯсо ба пирони Исроилгуфта буд: «То лаҳзае ки ба наздатонбарнагардем, дар ҳамин ҷо истед.Ҳоруну Ҳур пешатон меистанд. Агар

Хуруҷ 24–25 141нафаре баҳс дошта бошад, назди онҳоравад».15Ҳангоме ки Мӯсо ба кӯҳи Синобаромад, онро абр печониду 16шукӯҳуҷалоли Худованд дар он ҷо қароргирифт. Муддати шаш рӯз абр кӯҳропечонид ва рӯзи ҳафтум Худованд азбайни абр Мӯсоро ҷеғ зад. 17Шукӯҳуҷалоли Худованд дар қуллаи кӯҳ баназари исроилиён монанди оташифурӯбаранда метобид. 18Мӯсо бадаруни абр даромада, ба қуллаи кӯҳбаромад. Ҳамин тавр ӯ чил шабонарӯздар кӯҳ монд.

Ҳадяҳо барои сохтанихаймаи Худованд

25 1Ҳангоме ки Мӯсо дар кӯҳбуд, Худованд ба ӯ гуфт: 2 «Ба

исроилиён гӯй, ки ба Ман ҳадяҳо

Хуруҷ 25 142биёранд. Ҳадяро аз ҳар касе ки аз рӯйихоҳишаш барои Ман мебиёрад, қабулнамо. 3Аз онҳо тилло, нуқра, биринҷӣ,4матои босифати катонӣ, пашмибуз ва риштаҳои кабуду бунафшусурх бигир. 5Ҳамчунин пӯсти сурхкардашудаи қӯчқор, чарми хушсифатва чӯби дарахти ақоқиёро қабул намо.6 Боз барои чароғҳо равғани зайтунва барои равғани таъйинкунию бароисӯзондан хушбӯйиҳо гир. 7 Бароичаспондан дар рӯйи либоси коҳин,яъне пешовезу эфӯд санги ҷазъ ванигинҳои дигар қабул намо. 8 Ба онҳогӯй, ки барои ибодати Ман хаймаимуқаддас созанд ва бо ҳамин Мандар байнашон хоҳам буд. 9 Хаймава тамоми асбобу анҷомашро азрӯйи намунае, ки Ман ба ту нишонмедиҳам, бисоз.

Хуруҷ 25 143

Сандуқи аҳд10Аз чӯби дарахти ақоқиё сандуқебисоз, ки дарозиаш панҷ ваҷаб ва барубаландиаш се ваҷабӣ бошад. 11Онроаз даруну берун бо тиллои тоза пӯшонва дар гирдаш шерозаи тиллоӣ бисоз.12 Баъд чор ҳалқаи тиллоӣ сохта, дарчор кунҷи поёнии сандуқ ду ҳалқа азяк тараф, ду ҳалқа аз тарафи дигармустаҳкам намо. 13Аз чӯби дарахтиақоқиё ходаҳо сохта, онҳоро тиллопӯшнамо. 14 Ходаҳоро ба ҳалқаи ду тарафдарор, ки ба воситаи онҳо сандуқробардошта бурдан мумкин бошад.15 Ходаҳо бояд дар ҳалқаҳо истанд,онҳоро баровардан мумкин нест.16Аҳду паймони навишташударо, киМан ба ту медиҳам, ба даруни сандуқгузор.

Хуруҷ 25 14417Инчунин аз тиллои тоза сарпӯшебисоз. Дарозии он бояд панҷваҷаб ва бараш се ваҷаб бошад.18Дар ду тарафи сарпӯш аз тиллоибо болға кӯфташуда ду махлуқиқанотдори осмонӣ, ки каррубӣ номдоранд, бисоз. 19 Як каррубӣ аз яктараф, дигарашро аз тарафи дигарисарпӯш яклухт бо он бисоз. 20 Бигзорқанотҳояшон ба боло паҳн шуда,рӯйи сарпӯшро пӯшонанд. Каррубиҳорӯ ба рӯйи ҳамдигар бошанд варӯйҳояшон ба сарпӯш хам шаванд.21Аҳду паймони навишташударо, киба ту медиҳам, ба даруни сандуқ монва баъд сарпӯшро гузор. 22Дар он ҷо— дар болои сарпӯш, дар байни дукаррубии болои сандуқи аҳд Ман боту мулоқот мекунам. Бо ҳамин роҳ

Хуруҷ 25 145қонунҳои Худро барои халқи Исроилба ту медиҳам.

Миз23Аз чӯби дарахти ақоқиё мизебисоз, ки дарозиаш чор ваҷаб,бараш ду ваҷаб ва баландиаш севаҷаб бошад. 24Онро бо тиллои тозапӯшонида, ба лабаш шерозаи тиллоӣчаспон. 25 Гирдогирди пояҳои миз ҳамчорчӯбае бисоз, ки бараш чор ангушт(яъне тақрибан ҳафту ним сантиметер)бошад. Шерозаи тиллоӣ сохта, бачорчӯба часпон. 26 Баъд барои миз чорҳалқаи тиллоӣ бисоз. Дар пояҳои чоргӯшаи миз ҳалқаҳоро мустаҳкам намо.27 Бигзор ҳалқаҳо дар бари чорчӯбаҷой гиранд. Ходаҳо барои бурданимиз ба ҳалқаҳо дароварда шаванд.

Хуруҷ 25 14628 Ходаҳоро аз чӯби дарахти ақоқиёсохта, онҳоро тиллопӯш намо.29Инчунин барои миз аз тиллои тозатабақҳо, кафлезҳо ва барои ҳадяинӯшиданӣ кӯзаву косаҳо бисоз. 30 Баъднони ба Ман тақдимшударо ҳамешадар ҳузурам рӯйи миз гузор.

Чароғдон31Аз тиллои тозаи бо болғакӯфташуда, чароғдоне бо появу танаашбисоз. Пиёлачаҳои гулшакл, муғҷавугулбаргҳо бо чароғдон яклухт бошанд.32Аз ду тарафи танаи чароғдон боядшашшоха, се шоха аз як тараф, се шохааз тарафи дигар бошад. 33Аз ҳар якиин шаш шоха сепиёлачагӣ бо намудигули бодом бо муғҷаву гулбаргҳобароянд. 34Инчунин аз танаи чароғдонбояд чор пиёлачаи ҳамранги гули

Хуруҷ 25 147бодом бо муғҷаву гулбаргҳо бароянд.35Дар зери ҳар як ҷуфти шоха яктогӣмуғҷа бисоз. 36Аз тиллои тозаи боболға кӯфташуда муғҷаву шохаҳоро бочароғдон яклухт бисоз.37 Баъд ҳафт чароғ сохта, онҳоро батана ва шаш шохаи чароғдон таврегузор, ки тарафи пешро рӯшанӣдиҳанд. 38Ангиштмонакҳои чароғдонва анбӯрчаҳояшро, ки барои чиданипилтаҳо истифода бурда мешаванд, азтиллои тоза бисоз.39 Барои сохтани чароғдон ва тамомианҷомаш сию панҷ кило тиллои тозаҷудо намо. 40 Бодиққатона ҳама чизроаз рӯйи намунае бисоз, ки дар кӯҳ ба тунишон додаам.

Хуруҷ 26 148

Пардаҳо барои пӯшониданихаймаи Худованд

26 1 Хаймаи Худованд аз даҳ пардаиборат бошад. Пардаҳоро аз

матои босифати катонӣ ва риштаҳоикабуду бунафшу сурх бидӯз. Инчуниндар рӯйи онҳо каррубиҳоро моҳиронагулдӯзӣ намо. 2 Бигзор тамомипардаҳо андозаи якхела доштабошанд. Дарозиашон панҷоҳу шашваҷаб (яъне тақрибан дувоздаҳуним метер) ва барашон ҳашт ваҷаббошад. 3Панҷ пардаро бо якдигарва панҷтои боқимондаро низ бо ҳампайваст намо. 4 Баъд барои пайвасткардани ҳамин ду пардаи калон баканори панҷ пардаи аввал аз матоикабуд ҳалқаҳо бидӯз. Ба як канорипанҷ пардаи дигар низ чунин бикун.

Хуруҷ 26 1495Шумораи ҳалқаҳои ҳар ду парда боядсадто бошад. Ҳалқаҳо ба ҳам мувофиқафтанд. 6 Баъд панҷоҳ чангаки тиллоӣсохта, ба ҳалқаҳо гузаронида, дупардаи калонро ба якдигар пайвастнамо. Ҳамин тавр як хаймаи яклухттайёр мешавад.

Қабати дуюми болопӯшихаймаи Худованд

7 Боз барои пӯшонидани хайма азпашми буз ёздаҳ парда бидӯз. 8 Бигзорҳамаи ёздаҳ парда андозаи баробар,шаст ваҷаб (яъне тақрибан сенздаҳуним метер) дарозӣ ва ҳашт ваҷаббар дошта бошанд. 9Панҷ пардаробо якдигар ва шаштои боқимондарониз бо ҳам пайваст намо. Пардаишашумро дар даромадгоҳ дукаратақат намо. 10 Ба як канори панҷ парда

Хуруҷ 26 150панҷоҳ ҳалқа бидӯз. Ба як каноришаш парда низ чунин бикун. 11 Бароиба вуҷуд омадани пардаи яклухтпанҷоҳ чангаки биринҷӣ бисоз ваонро ба ҳалқаҳо гузарон. 12Аз пардаиохирон чор ваҷаб боқӣ мемонад. Ондар қафои хайма овезон меистад.13Ҳамчунин пардаҳо дар ду тарафихайма ду ваҷаб дароз мешаванд. Инзиёдатӣ барои пӯшондани хаймаиХудованд аз ду тараф овезон меистад.14 Баъд барои хайма ду болопӯшидигар бидӯз, ки яктояш аз пӯсти сурхкардашудаи қӯчқор ва дигараш азчарми хушсифат бошад.

Сутунҳои хаймаи Худованд15 Барои рост истодани хайма аз чӯбидарахти ақоқиё сутунҳо бисоз. 16 Боядбаландии ҳар як сутун бист ваҷаб (яъне

Хуруҷ 26 151тақрибан чору ним метер) ва барашсе ваҷаб бошад. 17Ҳар як сутун дудандонаи пайвасткунандаи рӯ ба рӯдошта бошад. Ҳама сутунҳои хаймаробо чунин тарз гузор.18Дар тарафи ҷануби хаймаиХудованд бист сутун ва 19 чил пояинуқрагӣ бисоз. Барои ду дандонаипайвасткунандаи ҳар як сутун дупоя бошад. 20Ҳамчунин дар тарафишимоли хайма бист сутун ва 21 чилпояи нуқрагӣ, яъне барои ҳар сутун дупоя бисоз. 22 Барои қафои хайма, дартарафи ғарб шаш сутун гузор. 23 Бароиду кунҷи қафои хайма ду сутун тайёрбикун. 24 Сутунҳои кунҷӣ бояд аз поёнто боло бо ҳам бо як ҳалқа пайвастбошанд. 25Ҳамин тавр, барои қафоихайма ҳамагӣ ҳашт сутун ва шонздаҳ

Хуруҷ 26 152пояи нуқрагӣ мешавад. Ҳар як сутундар болои ду поя меистад.26Аз чӯби дарахти ақоқиё ходаҳобисоз. Панҷто барои пайваст намуданисутунҳои як тарафи хайма, 27 панҷтобарои сутунҳои тарафи дигар ва бозпанҷто барои тарафи ғарбӣ, яънебарои қафои хайма бисоз. 28 Ходаҳое,ки дар ними баландии сутунҳо ҳастандва дар се тарафи хаймаи Худовандчаспонда мешаванд, бояд аз як кунҷба кунҷи дигари хайма тӯл кашанд.29 Сутуну ходаҳоро тиллопӯш намо ваҳалқаҳоеро, ки барои дароварданиходаҳо муқаррар шудаанд, аз тиллобисоз. 30Чи хеле ки дар кӯҳ ба тунишон додам, ҳамон тавр хаймаророст бикун.

Хуруҷ 26 153

Ҷойи муқаддастаринихаймаи Худованд

31 Барои сохтани хонача дар дарунихаймаи Худованд аз матои қиматбаҳова риштаҳои кабуду бунафшу сурхчодар бидӯз. Каррубиҳоро даррӯяш моҳирона гулдӯзӣ бикун.32Чодарро бо чангакҳои тиллоӣ бачор сутуни чӯби дарахти ақоқиё овез.Сутунҳоро тиллопӯш бикун ва дарчор пояи нуқрагин мон. 33Чодарроба чангакҳо овезу ба қафои чодарсандуқи аҳдро дарор. Ин чодармакони муқаддастаринро аз маконимуқаддас ҷудо мекунад. 34Дар ҷойимуқаддастарин ба болои сандуқиаҳд сарпӯшро гузор. 35Мизро дардаруни хайма дар тарафи шимол валеберун аз чодар мон. Дар рӯ ба рӯйи

Хуруҷ 26–27 154миз дар тарафи ҷануб чароғдонрогузор. 36 Барои даромадгоҳи хаймаиХудованд аз матои босифати катонӣва риштаҳои кабуду бунафшу сурхпардаи сернақшу нигор бидӯз.37 Барои овехтани ҳамин парда азчӯби дарахти ақоқиё панҷ сутун сохта,онҳоро тиллопӯш намо. Барои пардачангакҳои тиллоӣ ва барои сутунҳояшпанҷ пояи биринҷӣ бисоз.

Қурбонгоҳ барои қурбонии сӯхтанӣ

27 1Аз чӯби дарахти ақоқиёқурбонгоҳ бисоз. Он чоркунҷа,

дарозию бараш даҳваҷабӣ вабаландиаш шаш ваҷаб бошад.2Дар чор гӯшааш шох бисоз, кибо қурбонгоҳ яклухт шавад. Сипасқурбонгоҳро бо биринҷӣ пӯшон.3Ҳамчунин тамоми асбобу анҷоми

Хуруҷ 27 155қурбонгоҳ, яъне хокистардон, белчаҳо,косаҳо, чангакҳо ва ангиштмонакроаз биринҷӣ бисоз. 4 Барои қурбонгоҳпанҷараи биринҷии тӯршакл сохта,дар чор кунҷаш чор ҳалқаҳои биринҷӣшинон. 5Панҷараро дар таги чорчӯбатавре ба дарун гузор, ки дар мобайниқурбонгоҳ ҷойгир шавад. 6 Бароибурдани қурбонгоҳ аз чӯби дарахтиақоқиё ходаҳо сохта, онҳоро бобиринҷӣ пӯшон. 7 Ходаҳоро ба ҳалқатавре гузарон, ки ҳангоми бардоштаниқурбонгоҳ дар ду тараф бошанд.8Қурбонгоҳ тахтагин ва дарунашбояд холӣ бошад. Чи хеле ки дар кӯҳба ту нишон дода шуд, ҳамон таврқурбонгоҳро бисоз.

Хуруҷ 27 156

Саҳни ҳавлӣ9 Саҳни ҳавлии хаймаи Худовандробино бикун. Барои маҳкам карданисаҳн аз матои босифати катонӣпардаҳо бидӯз. Тарафи ҷанубии саҳндусад ваҷаб (яъне тақрибан чилу панҷметер) дарозӣ дошта бошад. 10 Бароиин тарафи саҳн бист сутуну бист пояибиринҷӣ бисоз, лекин чангаку бандҳоисутунҳо нуқрагин бошанд. 11 Тарафишимолии саҳн низ дусад ваҷаб дарозӣдошта бошад. Барои ин тарафи саҳнҳам бист сутуну бист пояи биринҷӣбисоз, лекин чангаку бандҳои сутунҳонуқрагин бошанд.12Пардаҳои тарафи ғарбии ҳавлӣбояд сад ваҷаб (яъне тақрибан бистусе метер) бошанд ва бо даҳ сутунудаҳ поя гузошта шаванд. 13 Васеъгии

Хуруҷ 27 157тарафи шарқии ҳавлӣ, ки дар онҷо даромадгоҳ аст, сад ваҷаб боядбошад. 14–15 14–15Барои ду тарафидаромадгоҳ ду пардае, ки дарозиашонсӣ ваҷаб (яъне тақрибан ҳафт метер)аст, бидӯз. Сипас барои ҳар як пардасе сутуни поядор лозим аст.16 Барои худи даромадгоҳ аз матоибосифати катонӣ ва риштаҳои кабудубунафшу сурх пардаи сернақшунигоре, ки дарозиаш чил ваҷаб (яънетақрибан нӯҳ метер) аст, бидӯз. Он дарчор сутуни поядор овехта мешавад.17Ҳамаи сутунҳо бояд бандҳовучангакҳои нуқрагин ва пояҳои биринҷӣдошта бошанд. 18Дарозии саҳн дусадваҷаб ва бараш сад ваҷаб бояд бошад.Баландии пардаҳои гирди ҳавлӣ,ки аз матои босифати катонӣ дӯхтамешаванд, даҳ ваҷаб бошад. Пояҳои

Хуруҷ 27 158сутунҳоро аз биринҷӣ бисоз. 19 Тамомиасбобу анҷомҳои дигаре, ки дар хаймаистифода бурда мешаванд ва тамомигулмехҳо барои хаймаву саҳни ҳавлӣбояд биринҷӣ бошанд.

Равғани чароғдон20 Ба исроилиёнфармон деҳ, ки бароидоимо фурӯзон истодани чароғдонба ту равғани тозаи зайтун оранд.21Ҳоруну писаронаш дар хаймаиХудованд дар пеши сандуқи аҳд,лекин берун аз чодар бояд ҳамеша азбегоҳ то саҳар дар ҳузури Ман чароғфурӯзонанд. Халқи Исроил ва наслионҳо бояд ин қонунро то абад нигоҳдоранд.

Хуруҷ 28 159

Сарулибоси коҳинон

28 1 Бародарат Ҳорун ваписаронашонро аз байни

исроилиён ҷудо карда, ба пешатбиёр. Бигзор ӯ ва писаронаш Нодоб,Абиҳу ва Элъозору Итомор ба Манчун коҳинон хизмат кунанд. 2 Баъдба бародарат Ҳорун барои эҳтиромушукӯҳ сарулибоси коҳинона бидӯз.3 Ба дӯзандаҳое, ки барои иҷрои чунинкорҳо қобилият додаам, фармон деҳ,ки ба Ҳорун сарулибос дӯзанд. Инсарулибос Ҳорунро барои коҳинӣ аздигарон фарқ мекунонад.4Дӯзандаҳо эфӯд ва пешовезеро,ки дар қафаси сина меистад, тайёркунанд. Ҳамчунин камзӯл, курта,салла ва миёнбанд дӯзанд. Бигзорба бародарат Ҳоруну писаронаш

Хуруҷ 28 160либосҳои коҳинона дӯзанд, то онҳоҳамчун коҳин ба Ман хизмат кунанд.5 Барои ҳамин кор дӯзандаҳо риштаитиллоӣ, матои босифати катонӣ вариштаҳои кабуду бунафшу сурхроистифода баранд.

Эфӯд6 Эфӯдро аз риштаи тиллоӣ, матоибосифати катонӣ ва риштаҳои кабудубунафшу сурх сернақшу нигор кардабидӯз. 7 Барои бастани эфӯд дарду канораш ду китфпӯшак часпон.8Миёнбанди эфӯд бояд бо он яклухтва сернақшу нигор шавад. Матояш баматои эфӯд монанд, яъне аз риштаитиллоӣ, матои босифати катонӣ вариштаҳои кабуду бунафшу сурх бошад.9–10 9–10 Ду санги ҷазъро гирифта,дар он номи писарони Яъқубро, ки

Хуруҷ 28 161лақабаш Исроил аст, бо тартиби рӯзитаваллудашон тарош. Бигзор шашном дар як санг ва шаш номи дигардар санги дигар бошад. 11Чи хелеки заргар мӯҳр метарошад, номиписарони Исроилро дар ду санг тарош.Баъд сангҳоро дар чашмакҳои тиллоӣгузошта, 12 чун сангҳои ёдоварӣ бароихалқи Исроил дар китфпӯшакҳои эфӯдчаспон. Ҳорун ҳамчун намояндаи халқноми писарони Исроилро дар китфашба пеши Ман мебарад. 13–14 13–14

Аз тиллои тоза ба монанди банд дузанҷираи бофташуда бисоз ва онҳороба чашмакҳои кифтпӯшакҳо часпон.

Пешовез15 Барои фаҳмидани хоҳиши Манба мисли эфӯд пешовез бидӯз. Онроаз риштаи тиллоӣ, матои босифати

Хуруҷ 28 162катонӣ ва риштаҳои кабуду бунафшусурх сернақшу нигор карда бидӯз.16 Бигзор пешовез чоркунҷа вадарозию бараш якваҷабӣ бошад.Онро таҳ карда, мисли халтача бидӯз.17Дар он чор қатор сангҳои қиматбаҳогузор. Дар қатори якум ёқути сурх,забарҷад ва зумуррад, 18дар қаторидуюм фирӯза, ёқути кабуду алмосгузор. 19Дар қатори сеюм ёқут, ақиқулаъли кабуд 20 ва дар қатори чорумзабарҷад, санги ҷазъ ва яшм бичин.Сангҳо дар чашмакҳои тиллоӣ гузошташаванд. 21Онҳо бояд дувоздаҳ донамувофиқи шумораи писарони Исроилбо номҳояшон бошанд. Дар як сангчун мӯҳр номи як қабила кандакорӣшавад.22 Барои пешовез аз тиллоитоза ҳамчун банд ду занҷираи

Хуруҷ 28 163бофташуда бисоз. 23 Баъд ду ҳалқаитиллоӣ сохта, онҳоро ба ду кунҷипешовез часпон. 24Ду занҷираитиллоиро аз ҳалқаҳои кунҷи пешовезгузарон. 25 Сипас нӯгҳои як тарафизанҷираҳоро ба чашмакҳои тиллоииэфӯд часпон. Ҳамин тавр, занҷираҳоба китфпӯшакҳои эфӯд пайвастмешаванд. 26Ду ҳалқаи тиллоии дигарсохта, ба ду кунҷи дигари пешовез аздарун часпон. Пешовез аз болои эфӯдпӯшида мешавад ва ҳалқаҳо наздиэфӯд ҷой мегиранд. 27 Боз ду ҳалқаитиллоӣ сохта, онҳоро аз пеши эфӯд бапоёни китфпӯшакаш, дар назди дарз,аз миёнбанд болотар часпон.28Ҳалқаҳои пешовезро ба ҳалқаҳоиэфӯд бо риштаи кабуд пайваст намо, топешовез дар болои миёнбанд истода,аз эфӯд нағалтад.

Хуруҷ 28 16429Ҳорун ҳангоми ба ҷойи муқаддасдаромаданаш номҳои писарониИсроилро болои дилаш дар пешовезмебарад. Ин ҳамчун ёдоварии доимӣдар ҳузури Ман мебошад. 30Дардаруни пешовез ду сангеро, ки Уримва Туммим ном доранд, гузор. Ҳардафъае, ки Ҳорун ба ҳузури Манмедарояд, ин сангҳо бояд дар наздидилаш бошанд, то ӯ хоҳиши Маробарои исроилиён фаҳмад.

Сарулибоси дигар31 Камзӯлеро, ки аз таги эфӯдмепӯшанд, аз матои кабуд бидӯз.32 Бигзор барои даровардани сар дармобайнаш сӯрохие бошад. Бароинадаридани сӯрохӣ гирдогирдашгиребони бофтагӣ часпон. 33Азриштаҳои кабуду бунафшу сурх дар

Хуруҷ 28 165поёни камзӯл ба мисли анор ороишотдӯхта, дар байнашон зангӯлачаҳоитиллоӣ гузор. 34 Бигзор зангӯлачаҳоитиллоӣ ва ороишоти аноршакл бонавбат дар поёни камзӯл ҷойгиршаванд. 35Ҳорун ҳангоми хизматкарданаш камзӯл пӯшад. Вақте киӯ ба ҷойи муқаддас ба ҳузури Манмедарояд ё он ҷоро тарк мекунад,садои зангӯлачаҳо шунида мешавад,вагарна ӯ мемирад.36Аз тиллои тоза лавҳача сохта, дар онибораи „Ба Худованд бахшидашуда“-ро чун мӯҳр кандакорӣ намо. 37Онбо риштаи кабуд аз пеши салла басташавад. 38Лавҳачаи тиллоӣ боядҳамеша дар пешонии Ҳорун бошад,то ки Ман ҳадяҳои исроилиёнроқабул кунам. Ҳорун лавҳачаро дарпешонияш мебандад. Барои ҳамин

Хуруҷ 28 166ҷамоат дар овардани ҳадяҳояшон хатокунанд ҳам, Ҳорун барои хатоҳои халқҷавоб медиҳад.39 Барои Ҳорун аз матои босифатикатонӣ куртаву салла бидӯз. Ҳамчунинмиёнбанди сернақшу нигор тайёрбикун. 40 Ба писарони Ҳорун низ бароиэҳтирому шукӯҳ курта, миёнбандва салла тайёр намо. 41 Сарулибосикоҳинонаро ба Ҳоруну писаронашпӯшонида, ҳамчун нишонаи фарқкарданашон ба онҳо равған бимол ваба хизмати коҳинӣ таъйин бикун.42 Барои Ҳоруну писаронаш аз матоикатон либоси таҳпӯш бидӯз, ки аз миёнто рон тани бараҳнаашонро пӯшонад.43Пеш аз он ки онҳо ба хаймаиХудованд дароянд ё барои хизматдар ҷойи муқаддас ба қурбонгоҳназдик шаванд, бояд ин сарулибосро

Хуруҷ 29 167пӯшанд. Азбаски дар ин ҳолат айбдорнамешаванд, онҳо намемиранд.Ин қонун барои Ҳоруну наслаш абадӣмебошад.

Таъйин шудани коҳинон

29 1 Барои он ки Ҳоруну писаронашбарои коҳинӣ ҷудо шуда, ба

хизмати Ман бахшида шаванд,маросими таъинкунӣ чунин бошад.Як барзагов ва ду қӯчқори бенуқсрогир. 2Аз орди хушсифати гандумнонҳои бехамиртуруш, фатирҳое, кибо равғани зайтун пухта шудаандва кулчаҳои бехамиртуруше, киба рӯяшон равғани зайтун молидашудааст, паз. 3Ҳамаашро дар яксабад гузошта, бо барзагову дуқӯчқор биёр. 4Ҳоруну писаронашроба даромадгоҳи хаймаи Худованд

Хуруҷ 29 168оварда, аз болояшон об рехта, онҳоропок намо. 5 Сипас ба Ҳорун курта,камзӯл, эфӯд ва пешовезро пӯшонида,миёнбанди эфӯдро банд. 6 Ба сарашсалла баста, тоҷи муқаддас, яънелавҳачаи тиллоиро ба салла часпон.7 Равғани таъйинкуниро гирифта,ба сараш рез. Бо ин кор нишонмедиҳӣ, ки Ман ӯро интихоб кардаам.8Ҳамчунин писаронашро оварда, баонҳо куртаҳоро пӯшон 9 ва ба сарашонсалла гузор. Сипас миёнбандҳоро баҲоруну писаронаш банд. Бо ҳамин роҳонҳоро таъйин намо. Аз рӯйи қонункоҳинӣ то абад аз они онҳост.10 Барзаговро ба пеши хаймаиХудованд биёр. Бигзор Ҳорунуписаронаш дастҳояшонро ба сарибарзагов гузоранд. 11 Баъд барзаговродар назди даромадгоҳи хайма

Хуруҷ 29 169дар ҳузури Ман куш. 12 Каме хунибарзаговро гирифта, бо ангуштонатба шохҳои қурбонгоҳ бимол вабоқимондаи хунро ба пояаш рез.13 Тамоми чарбуи дарунӣ, қисмибеҳтарини ҷигар ва ду гурдаро боравғанаш гирифта, дар қурбонгоҳсӯзон. 14 Гӯшти барзагов ва пӯстурӯдаро ҳамроҳи нопокиаш берун азқароргоҳ сӯзон. Ин қурбонӣ коҳинонроаз гуноҳ пок мекунад.15Яке аз қӯчқорҳоро гир. БигзорҲоруну писарони ӯ дастонашонроба сари қӯчқор гузоранд. 16 Сипасқӯчқорро кушта, хунашро ба чорпаҳлӯи қурбонгоҳ пош. 17 Гӯшташроба пораҳо тақсим карда, узвҳоидарунӣ ва пойҳояшро шӯй. Онҳоробо сару пораҳои дигар ба қурбонгоҳгузошта, 18 тамоми қӯчқорро сӯзон. Ин

Хуруҷ 29 170қурбонии сӯхтанӣ, бӯйи хушу гуворова ҳадяи оташӣ барои Ман аст.19Қӯчқори дигарро гир. Бигзор Ҳорунва писарони ӯ дастонашонро ба сариқӯчқор гузоранд. 20Ҳайвонро кушта,хунашро гирифта, ба нармаи гӯширост ва ба ангушти калони дасту пойирости Ҳоруну писаронаш бимол. Бачор паҳлӯи қурбонгоҳ низ хун рез.21 Хуни дар қурбонгоҳ буда ва равғанитаъйинкуниро гирифта, ба Ҳорунусарулибосаш, инчунин ба писаронашулибосҳои онҳо пош. Ана баъд ӯ ваписаронаш бо либосҳояшон муқаддасмешаванд. 22Азбаски ин қӯчқоримаросими таъйинкунӣ аст, аз онравғанҳо, яъне думба, равғани рӯда,қисми беҳтарини ҷигар, ду гурда боравғанаш ва рони ростро ҷудо намо.23Аз сабаде, ки дар ҳузури Ман аст,

Хуруҷ 29 171як нон, як фатири бо равғани зайтунтайёршуда ва як кулчаро гирифта,24 ба дастони Ҳоруну писаронаш гузор.Онро ҳамчун ҳадяи махсус барои Манбаланд бардор. 25 Сипас нонҳоро аздасташон гирифта, ҳамроҳи қурбониисӯхтанӣ ҳамчун бӯйи хушу гуворо ваҳадяи оташӣ бароиМан дар қурбонгоҳсӯзон. 26 Синаи ин қӯчқорро гирифта,ҳамчун ҳадяи махсус барои Манбаланд бардор. Ин ҳаққи ту мешавад.27 Сина ва роне, ки ҳамчун ҳадяимахсус баланд бардошта шудааст, баҲоруну писаронаш тааллуқ дорад. Инқисмҳои қӯчқорро ҷудо намо. 28Ҳаққимуқаррарии Ҳоруну писаронаш азисроилиён то абад ҳамин аст. Инҳадяе мебошад, ки исроилиён бояд азқурбониҳои сулҳ ба Ман биёранд.

Хуруҷ 29 17229 Сарулибоси коҳинонаи Ҳорун пасаз марги ӯ ба наслаш мегузарад.Дар ҳамин либос ба онҳо равғанмолида шавад ва барои коҳинӣтаъйин гарданд. 30Писаре, ки баҷойи Ҳорун саркоҳин шуда, бароихизмат дар ҷойи муқаддас ба хаймаиХудованд медарояд, бигзор ҳафт рӯзин сарулибосро пӯшад.31 Барои таъйин намудани коҳингӯшти қӯчқори дуюмро гирифта, дарҷойи муқаддасе ҷӯшон. 32 БигзорҲоруну писаронаш гӯшти қӯчқору нонидар сабад бударо дар даромадгоҳихаймаи Худованд хӯранд. 33Фақат онҳоин гӯшту нонро хӯрда метавонанд,зеро он дар маросими таъйинкунӣбарои бахшидани гуноҳҳояшон додашуд. Барои ҳамин ин қурбониҳомуқаддасанду ҳеҷ каси дигар онро

Хуруҷ 29 173хӯрда наметавонад. 34Агар қисмигӯшти таъйиноти коҳинӣ ё нон тосаҳар боқӣ монад, дар оташ сӯзон.Он муқаддас аст ва хӯрданаш мумкиннест.35Ҳар он чизеро, ки ба ту нисбатиҲорун ва писаронаш фармудаам, иҷронамо. Маросими таъйинкунӣ ҳафт рӯздавом диҳад. 36Ҳар рӯз як барзаговроҳамчун қурбонии гуноҳ биёр, тогуноҳҳо бахшида шаванд ва қурбонгоҳпок гардад. Сипас ҳамчун нишонаи баМан бахшида шудани қурбонгоҳ ба онравған бимол. 37Қурбонгоҳро ҳафт рӯзпок карда, муқаддас гардон. Ҳаминтавр, қурбонгоҳ пурра ба истифодаиМан бахшида мешавад ва ҳар чизе, киба вай мерасад, муқаддас мешавад.38–39 38–39 Ҳар рӯз ба қурбонгоҳ дубарраи яксола биёр, якеро субҳидам

Хуруҷ 29 174ва дигареро шомгоҳон. 40Ҳамроҳибарраи аввал як кило орди хушсифате,ки бо як литр равғани зайтун омехтакарда шудааст ва барои ҳадяинӯшиданӣ як литр май биёр. 41 Бегоҳӣбарраи дигарро низ бо чунин ҳадяиордӣ ва ҳадяи нӯшиданӣ ор. Ин бӯйихушу гуворо ва ҳадяи оташӣ бароиМанаст. 42Дар наслҳои оянда бигзор инқурбонии сӯхтанӣ назди даромадгоҳихаймаи Худованд ва ба ҳузури Мановарда шавад. Дар ҳамин ҷо Ман боту вохӯрда, гап мезанам. 43Ҳамчуниндар ин ҷо бо исроилиён вомехӯрамва шукӯҳу ҷалоли Ман ин маконромуқаддас мегардонад.44Ман хаймаву қурбонгоҳромуқаддас мегардонам. Барои онки Ҳоруну писаронаш ба Ман ҳамчункоҳин хизмат кунанд, онҳоро низ

Хуруҷ 29–30 175муқаддас мегардонам. 45Ман дарбайниисроилиён зиндагӣ карда, Худоионҳо мешавам. 46 Баъд мефаҳманд,ки Ман Худованд-Худояшон ҳастам ваонҳоро аз Миср барои он баровардам,ки дар байнашон зиндагӣ кунам. МанХудованд-Худои онҳо ҳастам.

Қурбонгоҳи хушбӯйисӯзонӣ

30 1 Барои сӯзондани хушбӯйиҳоқурбонгоҳе бисоз, ки аз чӯби

дарахти ақоқиё бошад. 2 Бигзор ончоркунҷа, дарозию бараш дуваҷабӣва баландиаш чор ваҷаб бошад.Дар чор гӯшааш шох бисоз, ки боқурбонгоҳ яклухт шавад. 3 Боло,тарафҳо ва шохҳои қурбонгоҳро ботиллои тоза пӯшон ва гирдогирдашшерозаи тиллоӣ бисоз. 4Дар тагишероза аз ду тарафи муқобил барои

Хуруҷ 30 176доштани ходаҳо ду ҳалқаи тиллоӣбисоз. Ходаҳо барои бурданашмебошанд. 5 Ходаҳоро аз чӯби дарахтиақоқиё сохта, онҳоро тиллопӯш намо.6Қурбонгоҳро берун аз чодар, кидар пасаш сандуқи аҳд меистад,гузор. Он бояд муқобили сарпӯшисандуқ, ҷое ки Ман бо ту вомехӯрам,ҷойгир шавад. 7–8 7–8 Бигзор Ҳорун ҳарсаҳару бегоҳ, ҳангоме ки чароғҳороҷо ба ҷо мекунад, дар қурбонгоҳхушбӯйиҳоро сӯзонад. Хушбӯйиҳо дарнаслҳои оянда ҳамеша дар ҳузуриМан — Худованд сӯзонида шавад.9 Ба ин қурбонгоҳ хушбӯйии дигар,қурбонии сӯхтанӣ ва ҳадяҳои ордиюнӯшиданиро набиёр ва нарез. 10Ҳорунсоле як маротиба қурбонгоҳро поксозад. Ӯ хуни қурбониеро, ки бароибахшидани гуноҳҳо оварда мешавад,

Хуруҷ 30 177ба шохҳои қурбонгоҳ молад. Бигзор инпокгардонӣ дар наслҳои оянда ҳар солба амал ояд. Ин қурбонгоҳ пурра баистифодаи Ман бахшида мешавад».

Ҳадя барои хаймаи Худованд11 Худованд боз ба Мӯсо муроҷиатнамуд: 12 «Ҳангоме ки исроилиёнроба рӯйхат мегирӣ, бигзор ҳамаионҳо барои нархи наҷоташон ба Маннуқра супоранд, то ки бо сабабибарӯйхатгирӣ дар байнашон балорӯй надиҳад. 13Ҳар касе ки ба ҳисобгирифта мешавад, бояд мувофиқиченаки расмии ибодатгоҳ ҳамчунҳадя ба Ман як пора нуқра диҳад,ки шаш грам вазн дорад. 14Ҳарнафари аз бистсола боло ҳаминҳадяро бояд ба Ман диҳад. 15 Бароиҳадяи наҷотдиҳанда сарватмандон

Хуруҷ 30 178ба Ман аз як пора нуқра зиёднадиҳанд ва бенавоён аз он камнадиҳанд. 16Аз исроилиён ин нуқрарогирифта, онро барои хизмати хаймаиХудованд истифода бар. Ин нуқрабарои харидани ҳаёташон ёдгорииисроилиён дар ҳузуриМан хоҳад буд».

Ҳавзчаи биринҷӣ17 Худованд суханашро давом дод:

18 «Барои маросими шустушӯй ҳавзчаибиринҷӣ бисоз, ки пояаш низ биринҷӣбошад. Онро байни хаймаи Худовандва қурбонгоҳ гузошта, ба дарунашоб рез. 19 Бигзор Ҳоруну писаронашбо оби ин ҳавзча дасту пойҳояшонрошӯянд. 20–21 20–21 Пеш аз он ки онҳоба хаймаи Худованд дароянд ё бақурбонгоҳ барои хизмату қурбонироба ҷой овардан наздик шаванд,

Хуруҷ 30 179бояд дасту пояшонро шӯянд, тонамуранд. Қонуни мазкур бароиҲоруну писаронаш ва насли ӯ абадӣхоҳад буд».

Равғани таъйинкунӣ22 Худованд боз ба Мӯсо гуфт:

23 «Беҳтарин хушбӯйиҳо, яъне шашкило мурри моеъ, се кило дорчинихушбӯй, се кило найи атрогин ва24шаш кило пӯсти дарахти хушбӯйгир. Ҳамаашро бо ченаки расмииибодатгоҳ баркаш. Инчунин чор литрравғани зайтун гир. 25Аз ин хушбӯйиҳоба монанди атр равғани муқаддаситаъйинкунӣ омода намо.26 Равғанро ба хаймаи Худованд,сандуқи аҳд, 27мизу чароғдон ва ҳамаасбобу анҷомашон ва қурбонгоҳ бароисӯзондани хушбӯйиҳо, 28 қурбонгоҳи

Хуруҷ 30 180қурбонии сӯхтанӣ бо ҳама асбобуанҷомаш ва ба ҳавзчаву пояаш бимол.29Ҳамаи онро пок намо, то ки пурра баистифодаи Ман бахшида шаванд. Ҳарчизе, ки ба онҳо мерасад, муқаддасмешавад.30 Сипас ба Ҳоруну писаронаш равғанбимол ва онҳоро муқаддас гардонда,ҷудо бикун, то коҳинони Ман бошанд.31 Ба исроилиён гӯй, ки ин равғанимуқаддаси таъйинкунии Ман бароинаслҳои оянда аст. 32Онро бароимолидани бадани дигарон истифоданабаранд ва аз рӯйи таркибаш чизе бамонанди ин равған тайёр накунанд.Ин равған барои хизмати Ман ҷудошудааст. Барои ҳамин онро муқаддаснигоҳ доранд. 33Ҳар нафаре, киба монанди ин равған чизе тайёрмекунад ё онро ғайр аз коҳин ба шахсе

Хуруҷ 30 181мемолад, аз байни халқаш рондашавад».

Хушбӯйиҳо барои сӯзондан34 Худованд суханашро идома дод:«Хушбӯйиҳои нотоф, шиҳелет, ҳелбанова лебӯнои поки вазнашон баробаррогирифта, 35монанди атр хушбӯйӣтайёр намуда, ба он намак пош. Инхушбӯйӣ поку муқаддас аст. 36Қисмихушбӯйиро майда кӯфта, камтарионро дар хаймаи Худованд дар пешисандуқи аҳд, дар макони вохӯрииМан бо ту гузор. Тамоми исроилиёнонро бояд ҳамчун чизи пурра ба Манбахшидашуда ҳисоб кунанд. 37Азрӯйи ин дастур ҳаргиз хушбӯйӣ бароихудашон тайёр накунанд. Донанд, кион барои Ман ҷудо карда шудааст.38Ҳар нафаре, ки барои худ чунин

Хуруҷ 31 182хушбӯйӣ тайёр мекунад, аз байнихалқаш ронда шавад».

Устоҳо барои сохтани хайма

31 1 Худованд ба Мӯсо гуфт:2 «Бингар, Ман Басалъилро,

ки писари Урӣ ва набераи Ҳур ва азқабилаи Яҳудо аст, интихоб намудам.3 ӮроборӯҳиХудо, яънерӯҳиХудампуркарда, ба ӯ ҳунару қобилият, донишиҳар гуна кори дастию 4 тарроҳӣ,дониши кор кардан бо тиллову нуқрава биринҷӣ додам. 5 Сипас ӯро бароитарошидани нигинҳо ва кандакориичӯб ва барои иҷрои ҳама гуна ҳунаридастӣ тайёр кардам. 6 БарояшОҳолиоби писари Аҳисомокро, киаз қабилаи Дон аст, ҳамчун ёрдамчӣмедиҳам. Ба ҳар як нафари ҳунармандқобилият медиҳам, то ки ҳама

Хуруҷ 31 183кореро, ки ба ту фармудаам, иҷрокунанд. 7Онҳо хаймаи Худовандробо ҳамаи асбобу анҷомаш, сандуқиаҳдро бо сарпӯшаш, 8мизро боасбобу анҷомаш созанд. Инчунинчароғдони аз тиллои тозаро бо асбобуанҷомаш, қурбонгоҳ барои сӯзонданихушбӯйиҳо, 9 қурбонгоҳи қурбониисӯхтаниро бо ҳама анҷомҳояш ваҳавзчаи поядорро созанд.10 Басалъилу Оҳолиоб барои Ҳорунуписаронаш сарулибоси коҳинонаизебо тайёр кунанд, то ки онҳо ҳамчункоҳинон хизмат карда тавонанд.11 Боз барои ҷойи муқаддас равғанитаъйинкунию хушбӯйиҳо тайёркунанд. Бигзор онҳо корҳоро, чи хелеки Ман ба ту фармудам, ҳамон тавриҷро кунанд».

Хуруҷ 31 184

Рӯзи шанбе — рӯзи истироҳат12 Худованд боз ба Мӯсо гуфт: 13 «Баисроилиён гӯй, ки рӯзи шанбе — рӯзиистироҳати Маро риоя кунанд, зероон дар байни Ману шумо ва наслатоналомат аст, то ки фаромӯш накунед,ки Ман Худованди поккунандаи шумоҳастам. 14 Рӯзи истироҳатро риоякунед, зеро ин рӯз бароятон муқаддасаст. Ҳар касе ки онро ҳаром месозад,ҳатман кушта шавад. Зеро ҳар кас кидар ин рӯз кор мекунад, аъзои халқиМан ҳисоб намешавад. 15 Бигзор халқшаш рӯз бо корашон машғул шаванд,вале рӯзи ҳафтум — рӯзи шанбе рӯзиистироҳати ба Худованд бахшидашудааст. Ҳар нафаре, ки дар ин рӯз коркунад, кушта шавад. 16 Бигзор халқиИсроил рӯзи истироҳатро дар наслҳои

Хуруҷ 31–32 185худ риоя карда, ҳамчун аҳди абадӣнигоҳ доранд. 17Ин аломати абадиибайни Ману халқи Исроил аст, токи онҳо фаромӯш накунанд, киМан замину осмонро дар шаш рӯзофаридам, вале рӯзи ҳафтум дамгирифтам».18Ҳангоме ки Худованд дар кӯҳи Синобо Мӯсо сӯҳбаташро тамом кард, баӯ ду лавҳасанги аҳду паймонро дод,ки дар рӯйи онҳо Худо бо ангушташнавишта буд.

Гӯсолаи тиллоӣ

32 1 Чун одамон диданд, киМӯсо аз кӯҳ муддати дароз

намефарояд, гирди Ҳорун ҷамъ шудагуфтанд: «Барои мо худоёне бисоз, токи пешопешамон бираванд. Охир бо

Хуруҷ 32 186ин Мӯсо, ки моро аз Миср баровард,намедонем, чӣ ҳодиса рӯй дод!»2Ҳорун ба онҳо гуфт: «Гӯшвораҳоитиллое, ки дар гӯшҳои ҳамсаронуписарон ва духтаронатон ҳаст,бароварда, ба ман оред».3 Тамоми халқ гӯшвораҳои тиллороаз гӯшҳояшон бароварда, ба Ҳоруноварданд. 4Ҳорун зару зеварро аздасташон гирифта, об карда, аз онгӯсола сохт.Сипас мардум хитоб карданд:«Исроилиён, мана ин худоёнатонҳастанд, ки шуморо аз замини Мисрбароварданд!»5Инро шунида, Ҳорун дар наздигӯсола қурбонгоҳ сохта, эълон кард:«Пагоҳ барои Худованд ид мекунем».6 Рӯзи дигар онҳо барвақт хеста,қурбониҳои сӯхтанӣ ва қурбониҳои

Хуруҷ 32 187сулҳ оварданд. Мардум барои хӯрданунӯшидан нишастанду барои рақсубозӣ хестанд.7Дар кӯҳ Худованд ба Мӯсо гуфт:«Барои фаромадан шитоб кун,зеро халқи ту, ки онҳоро аз Мисрбаровардӣ, бадахлоқ шудаанд.8 Ба зудӣ аз роҳҳои фармудаамбаромадаанд. Онҳо тиллоро обкарда, гӯсола рехтанд. Ба ӯ саҷдакарда, барояш қурбониҳо овардагуфтанд: „Исроилиён, ин худоҳоятонҳастанд, ки шуморо аз замини Мисрбаровардаанд“. 9— Худованд гапашродавом дод: — Ман дидам, ки онҳохалқи саркашу нофармон ҳастанд.10Мон, ки ғазабам аланга гирадуонҳоро нобуд созам. Сипас аз ту халқисершумор ба вуҷуд орам».

Хуруҷ 32 18811Лекин Мӯсо ба тавалло карданиХудованд-Худои худ даромада гуфт:«Худовандо! Барои чӣ ғазабат бахалқе, ки онҳоро бо қувваи бузургудастони қавӣ берун овардӣ, алангамезанад?! 12Оташи хашматро дурнамуда, аз нобуд кардани халқатдаст каш. Вагарна мисриён мегӯянд,ки Худованд исроилиёнро аз Мисрбо нияти бад баровард, ки онҳородар кӯҳҳо кушта, аз рӯйи заминнобуд кунад. 13Иброҳиму ИсҳоқуИсроилро, ки бандагонат буданд, баёд биёр. Охир Ту ба номи Худ қасамхӯрда гуфта будӣ, ки наслашонроба мисли ситорагони осмон зиёдмекунӣ. Инчунин ҳамон заминиваъдакардаатро ба наслашон медиҳӣва онҳо то абад дар он ҷо ҳукм хоҳандронд».

Хуруҷ 32 18914Пас аз он Худованд фикрашродар бораи балое, ки ба сари халқашовардан мехост, дигар кард.15Мӯсо қафо гашта, аз кӯҳ фаромад.Дар дасташ ду лавҳасанги аҳду паймондошт, ки аз ду тараф навишта шудабуд. 16Лавҳасангҳо ва ҳарфҳои барон кандакоришуда маҳсули кори Худова хати Ӯ буданд. 17 Ёҳушаъ, ки дарпоёни кӯҳ меистод, овози ғулғуладориодамонро шунида, ба Мӯсо гуфт: «Дарқароргоҳ садои ҷанг аст».18Мӯсо ҷавоб дод: «Ин на овозиғалабакунандагон асту на нолаимағлубшудагон. Ман сурудхониромешунавам».19 Вақте ки Мӯсо ба қароргоҳ наздикшуда, гӯсола ва рақсу бозиро дид,ғазабаш аланга зад. Лавҳасангҳоро бапояи кӯҳ партофта, майда-майда кард.

Хуруҷ 32 19020 Гӯсолаи сохтаи онҳоро гирифта,дар оташ сӯзонд ва баъд кӯфта, бооб омехта кард. Сипас исроилиёнромаҷбур кард, ки обро нӯшанд.21Мӯсо аз Ҳорун пурсид: «Мардум бату чӣ кор карданд, ки онҳоро ба гуноҳибузург гирифтор намудӣ?!»22Ҳорун ҷавобдод: «Хоҷаам, хашмгиннашав. Худат медонӣ, ки ин халқ бабадӣ майл доранд. 23Онҳо ба мангуфтанд, ки барои мо худоёне бисоз,то ки пешопешамонбираванд. Охир боин Мӯсо, ки моро аз Миср баровард,намедонем, чӣ ҳодиса рӯй дод! 24 Баъдман ба онҳо гуфтам, ки ҳар нафаре, кизару зевар дорад, онро ба ман диҳад.Одамон ба ман тилловорӣ додандуонро ба алов партофтам. Дарҳол ҳамингӯсола баромад!»

Хуруҷ 32 19125Мӯсо дид, ки Ҳорун роҳ додааст,то халқ девона шуда, дар наздидушманонашон беобрӯ гарданд.26Аз ин сабаб дар назди дарвозаиқароргоҳ истода, хитоб кард: «Касе китарафдори Худованд бошад, наздамбиёяд!»Дар атрофи Мӯсо тамоми мардониқабилаи Левӣ ҷамъ омаданд. 27Мӯсоба онҳо гуфт: «Худованд-Худои Исроилмегӯяд, ки ҳар кас шамшерашрогирифта, аз ин тараф ба он тарафиқароргоҳ рафта, бародар, дӯст ваҳамсояи худро кушад».28Мардони қабилаи Левӣ суханиМӯсоро иҷро намуданд. Ҳамон рӯз азбайни халқ тақрибан се ҳазор одаммурд. 29 Сипас Мӯсо ба левизодагонгуфт: «Азбаски имрӯз ҳар яки шумо бонархи ҷони бародарону писаронатон

Хуруҷ 32 192худро ба хизмати Худованд таъйинкардед, Ӯ шуморо баракат додааст».30 Рӯзи дигар Мӯсо ба мардум гуфт:«Шумо гуноҳи бузург кардед. Ман бакӯҳ назди Худованд мебароям. ШоядХудоро барои бахшидани гуноҳатонрозӣ карда тавонам».31Ҳамин тавр, Мӯсо ба наздиХудованд баргашта, зорӣ кард:«Мардум гуноҳи бузург карда, бароихуд худои тиллоӣ сохтанд. 32Лекингуноҳи онҳоро бахш, вагарна ҷонамробигир».33 Худованд ба Мӯсо ҷавоб дод:«Ҳамонеро, ки бар зидди Ман гуноҳкард, ҷонашро мегирам. 34Ҳозирбошад, рафта, халқро ба ҷойи гуфтаамбар. Фариштаам пешопешат меравад,лекин фурсаташ расад, мардумробарои гуноҳашон ҷазо медиҳам».

Хуруҷ 32–33 19335 Бинобар ин Худованд бароигӯсолае, ки Ҳорун бо хоҳиши мардумсохт, ба халқ офат фиристода, онҳороҷазо дод.

33 1 Худованд ба Мӯсо гуфт: «Тува халқи аз Миср баровардаат

аз ин ҷо ба замине равед, ки Манба Иброҳиму Исҳоқу Яъқуб ваъдадода, гуфта будам, ки ба наслашонмедиҳам. 2Пешопешат фариштарофиристода, халқҳои канъонӣ, амӯрӣ,ҳиттӣ, фариззӣ, ҳиввӣ ва ябусиромеронам. 3 Ба замине равед, ки дарон ҷо ширу асал ҷорӣ аст. Лекиназбаски шумо халқи якрав ҳастед, дарбайнатон намеравам, мабодо шумородар роҳ нобуд кунам».4Мардум ин хабари бадро шунида,нолаву фарёд карданд. Касе худробо ҷавоҳирот ороиш надод. 5 Зеро

Хуруҷ 33 194Худованд ба Мӯсо гуфта буд: «Бахалқи Исроил гӯй, ки онҳо мардумиякраванд. Агар Ман дар байнашоняк лаҳза роҳ гардам, онҳоро нобудмесозам. Мардум ороишоташонро азхуд гиранд. Баъд қарор мебарорам, кибо онҳо чӣ кор бояд кунам».6 Барои ҳамин исроилиёнороишоташонро дар кӯҳи Сино азхуд дур карданд ва дигар худро бо оноро надоданд.

Хаймаи вохӯрӣ7Дар он вақт Мӯсо одат дошт, кихаймаеро гирифта, беруни қароргоҳгузорад. Номаш хаймаи вохӯрӣ буд.Ҳар ҷӯяндаи хости Худо ба хаймаивохӯрӣ, ки берун аз қароргоҳ ҷойгиршуда буд, меомад. 8Ҳангоме киМӯсо аз қароргоҳ баромада, ба

Хуруҷ 33 195хаймаи вохӯрӣ мерафт, тамомимардум бархоста, назди даромадгоҳихаймаҳои худ меистоданд. Сипасто лаҳзаи ба хайма даромаданиМӯсо аз пасаш нигоҳ мекарданд.9 Баъди ба хайма даромаданаш сутуниабр фаромада, дар даромадгоҳихайма меистод ва Худованд боМӯсо гап мезад. 10 Вақте ки тамомиодамон медиданд, ки сутуни абрдар даромадгоҳи хаймаи вохӯрӣистодааст, бархоста дар назди дарихаймаи худ саҷда мекарданд. 11Ҳаминтавр, чи хеле ки одам бо одам гапмезанад, Худованд бо Мӯсо рӯ барӯ сухан меронд. Баъдан Мӯсо бақароргоҳ бармегашт. Лекин ёрдамчииҷавонаш Ёҳушаи писари Нун аз хаймаивохӯрӣ намебаромад.

Хуруҷ 33 196

Мӯсо ва шукӯҳу ҷалоли Худованд12Мӯсо ба Худованд муроҷиат намуд:«Мегӯйӣ, ки ин халқро пеш барам,вале нагуфтӣ, ки ҳамроҳам киромефиристӣ. Ҳамчунин ту гуфта будӣ,ки маро нағз мешиносӣ ва ба Туписанд омадаам. 13Агар ин дурустбошад, роҳҳоятро ба ман омӯз, то киминбаъд туро бештар шиносам ва баТу писанд оям. Дар хотир дор, ки инодамон аз они Ту ҳастанд».14 Худованд гуфт: «Ман ҳамроҳат роҳрафта, ба ту оромӣ мебахшам».15Мӯсо ҷавоб дод: «Агар ҳамроҳамоннаравӣ, моро аз ин ҷо набарор. 16Охирчӣ хел маълум мешавад, ки ман вахалқат ба Ту писанд омадаем?! Магарна аз он сабаб Ту ҳамроҳамон меравӣ,

Хуруҷ 33 197ки ману халқат аз миллатҳои дигарирӯйи замин фарқ кунем».17 Худованд ба Мӯсо ҷавоб дод:«Хоҳишатро ҳатман иҷро мекунам,зеро ба Ман писанд омадӣ ва Мантуро нағз мешиносам».18 «Илтимос,шукӯҳу ҷалолатробаманнишон деҳ!» — гуфт Мӯсо.19 Худованд ваъда дод: «Ман дарпешат тамоми некиамро нишонмедиҳаму дар ҳузурат номам —Худовандро эълон мекунам. Агар бакасе дилсӯзӣ кардан хоҳам, дилсӯзӣмекунам ва ба ҳар касе, ки раҳмкардан хоҳам, раҳм мекунам. 20Лекинрӯямро дида наметавонӣ, — гуфтХудованд ба Мӯсо, — чунки одамнаметавонад Маро бинаду боз зиндамонад. 21Дар наздикиҳои Ман ҷоеҳаст. Дар ҳамон ҷо болои харсанг исто.

Хуруҷ 33–34 19822Ҳангоме ки шукӯҳу ҷалоли Манмегузарад, туро дар тарқиши харсанггузошта, то дами гузаштанам туробо дастам мепӯшонам. 23Пас аз онки дастамро мегирам, пушти Маромебинӣ, вале рӯям ба ту намудорнахоҳад шуд».

Лавҳасангҳои нав

34 1 Худованд суханашро идомадод: «Ба мисли лавҳасангҳои

пештара ду лавҳасанг тарош. Мандар ин лавҳасангҳо калимаҳоеро, кидар лавҳасангҳои пештара будандуту шикастӣ, менависам. 2 То саҳартайёр шуда, ба кӯҳи Сино баро ва дарқуллаи кӯҳ истода, Маро интизор шав.3 Бигзор касе ҳамроҳат набарояд, даркӯҳ ҳеҷ кас ба чашм натобад ва ҳатто

Хуруҷ 34 199чорвои хурду калон набояд дар пояикӯҳ чаранд».4Мӯсо ба мисли лавҳасангҳоипештара ду лавҳасанг тарошида, бофармони Худованд субҳи барвақтбархоста, ба кӯҳи Сино баромад.Дар дастони ӯ ду лавҳасанг буд.5 Худованд дар даруни абр фаромада,дар наздикии Мӯсо истод ва номиХудаш— Худовандро ба забон овард.6 Ӯ аз назди Мӯсо гузашта истодагуфт: «Ман Худованд-Худои раҳмдилудилсӯз, пуртоқату вафодор ва пур азмуҳаббатипойдор ҳастам. 7Муҳаббатипойдорро то ҳазорон насл нигоҳмедорам, айбу ҷиноят ва гуноҳромебахшам, вале гунаҳкоронро ҳеҷ гоҳбеҷазо намегузорам. Барои гуноҳиволидайн фарзандон ва набераюабераҳояшонро ҷазо медиҳам».

Хуруҷ 34 2008 Худи ҳамон лаҳза Мӯсо базамин афтода, саҷда карда 9 гуфт:«Худовандо, илтимос, агар ман ба Туписанд омада бошам, бо мо роҳ рав.Бо вуҷуди якравии халқ беитоатиюгуноҳҳоямонро бахш ва моро халқиХуд гардон».10 Худованд ҷавоб дод: «Акнун аҳдупаймон мебандам. Дар пеши тамомихалқ мӯъҷизаҳое ба амал меорам, кидар ҳеҷ канори замин ва байни ягонмардум ба амал наомадааст. Коре, киМан бароятон мекунам, бузург аст ватамоми халқҳои гирду атрофатон онромебинанд.11Ҳар чизеро, ки имрӯз ба шумофармон медиҳам, риоя кунед. Бинед,Ман аз пешатон амӯрӣ, канъонӣ,ҳиттӣ, фариззӣ, ҳиввӣ ва ябусиромеронам. 12 Эҳтиёт шавед, ки бо

Хуруҷ 34 201сокинони замине, ки ба он медароед,аҳду паймон набандед. Вагарна онҳобарои шумо мисли дом мешаванд.13Қурбонгоҳҳои онҳоро вайрон карда,сутунҳои ибодаташонро шиканед.Сутунҳои худояшон Ашераро бурида,нест кунед. 14Ман талаб мекунам, кишумо ба Ман вафодор бошед. Бароиҳамин ғайр аз Ман худои дигарроибодат накунед.15 Бо сокинони он замин аҳду паймоннабандед, зеро вақте ки онҳо баҷойи парастиши Ман ба бутҳояшонқурбонӣ меоранд, шуморо ба онҷо таклиф мекунанд. Шумо рафта,гӯшти қурбониашонро мехӯред.16Инчунин духтарони он заминроба писаронатон арӯс мекунед. Дарнатиҷа онҳо ба бутҳои худ ибодат

Хуруҷ 34 202мекунанду писаронатонро ба ҳамонроҳ мебаранд.17 Барои худ бут насозед.18Иди Фатирро ҷашн гиред. Чи хелеки ба шумо фармудам, дар айёмимуқарраршудаи моҳи якум ҳафт рӯзнони бехамиртуруш хӯред, чункидар ҳамин мавсим шумо аз Мисрбаромадед.19 Тамоми нахустписар ванахустнаринаи чорво ба Мантааллуқ доранд. 20 Вале ба ҷойинахустнаринаи хар як барра қурбонӣкунед, вагарна гардани харрошиканед. Нахустписаронатонробошад, бо додани нархи ҷонашоннаҷот медиҳед.Бигзор ягон кас бо дасти холӣ баибодати Ман наояд.

Хуруҷ 34 20321Шаш рӯз бо коратон машғул шавед,вале рӯзи ҳафтум дам гиред. Ҳаттодар мавсими киштукор ва дарав даррӯзҳои истироҳат бояд дам гиред.22Ҳангоме ки ҳосили аввалинигандумро меғундоред, иди Ҳафтаҳо,яъне иди Ҳосилотро гузаронед.Охири сол иди Ҷамъоварӣ, яъне идиХаймаҳоро гузаронед.23Дар як сол се маротиба тамомимардон бояд ба ибодатгоҳи Ман— Худованд-Худои Исроил биёянд.24Ман халқҳоро аз пешатон ронда,замини шуморо васеъ мекунам. Вақтеки соле се маротиба дар назди Ман —Худоятон ҳозир мешавед, ҳеҷ кас базаминатон ҳасад намебарад.25 Ғизои хамиртурушдорро ҳамроҳихуни қурбониҳо ба Ман надиҳед.

Хуруҷ 34 204Қурбонии иди Наҷот то субҳи рӯзидигар боқӣ намонад.26Аз ҳосили аввалини заминатонбеҳтаринашро ба ибодатгоҳи Манбиёред.Баъзе халқҳо гӯшти бузғоларо даршири модараш мепазанд. Вале шумоин корро накунед».27 Худованд боз ба Мӯсо гуфт: «Инсуханонро навишта гир, зеро дар асосиҳамин суханон Ман бо ту ва халқиИсроил аҳду паймон мебандам».28Ҳамин тавр, Мӯсо дар наздиХудованд чил шабонарӯз истода, наоб хӯрду на нон. Ӯ дар лавҳасангҳошартҳои аҳд, яъне даҳ қонунронавишт.

Хуруҷ 34 205

Чеҳраи дурахшони Мӯсо29 Вақте ки Мӯсо аз кӯҳи Синофаромад, дар дасташ лавҳасангҳоиаҳду паймон буданд.Мӯсо пай набурд,ки аз сӯҳбат кардан бо Худованд рӯяшаз нур медурахшад. 30Ҳорун ватамоми исроилиён чеҳраи дурахшониМӯсоро дида тарсиданд, ки ба наздашраванд. 31Лекин Мӯсо онҳоро ҷеғзаду Ҳорун ва пешвоёни ҷамоат баназдаш омаданд. Мӯсо бо онҳо сӯҳбаткард. 32 Баъди ин тамоми мардумиИсроил ба ӯ наздик шуданд ва Мӯсоҳамаи он чизеро, ки Худованд даркӯҳ ба ӯ гуфта буд, ба онҳо фармуд.33 Ӯ гапашро тамом карда, рӯяшробо парда пӯшонд. 34 Вале ҳангоме киМӯсо барои гап задан назди Худовандба хаймаи вохӯрӣ медаромад, то

Хуруҷ 34–35 206аз хайма баромаданаш пардаро азрӯй мегирифт. Сипас баромада бахалқи Исроил ҳар чизеро, ки ба вайфармуда шуда буд, нақл мекард ва35 исроилиён медиданд, ки чеҳраиМӯсо медурахшад. Баъд аз он Мӯсото лаҳзаи бозгашт ба назди Худовандрӯяшро бо парда мепӯшонд.

Рӯзи шанбе — рӯзи истироҳат

35 1Мӯсо тамоми ҷамоатиИсроилро ҷеғ зада гуфт:

«Худованд ба шумо фармон медиҳад,2 ки шаш рӯз бо коратон машғулшавед, вале рӯзи ҳафтумро ҳамчунрӯзи муқаддас нигоҳ доред. Дар он рӯзба хотири Худованд фақат истироҳаткунед. Ҳар нафаре, ки дар ин рӯз кормекунад, кушта шавад. 3Дар рӯзи

Хуруҷ 35 207истироҳат дар хонаҳоятон ҳатто оташнаафрӯзед».

Тайёрӣ барои сохтанихаймаи Худованд

4Мӯсо ба тамоми ҷамоати исроилиёнгуфт: «Худованд фармудааст, 5 кидар байнатон барои Ӯ ҳадя ҷамъкунед. Касе ки аз таҳти дил ҳадяовардан мехоҳад, ба Худованд тилло,нуқра, биринҷӣ, 6матои босифатикатонӣ, пашми буз ва риштаҳои кабудубунафшу сурх биёрад. 7Ҳамчунинпӯсти сурх кардашудаи қӯчқор, чармихушсифат ва чӯби дарахти ақоқиё ҳадякунад. 8 Боз барои чароғҳо равғанизайтун ва барои равғани таъйинкуниюбарои сӯзондан хушбӯйиҳо биёрад.9 Барои дар рӯйи эфӯду пешовез

Хуруҷ 35 208мондан санги ҷазъ ва нигинҳои дигарбиёрад.10 Бигзор аз байнатон устоҳоиҳунармандомада, чизеро, ки Худовандфармуд, созанд. 11Яъне хаймаиХудовандро бо пардаҳову болопӯшашва чангакҳо, сутунҳо, ходаҳо вапояҳояш созанд. 12 Боз сандуқи аҳдробо ходаҳояшу сарпӯшаш ва чодаре,ки онро пинҳон мекунад, тайёркунанд. 13 Сипас мизу ходаҳояшробо ҳама асбобу анҷомаш, нони баХудованд тақдимшударо 14 ва бароирӯшноӣ додан чароғдону чароғҳовуасбобу анҷомаш ва равғани чароғротайёр кунанд. 15Инчунин қурбонгоҳбарои сӯзонидани хушбӯйиҳо ваходаҳояшро, равғани таъйинкунӣва хушбӯйиҳоро омода кунанд.Сипас пардаи даромадгоҳи хаймаи

Хуруҷ 35 209Худованд, 16 қурбонгоҳи қурбониисӯхтаниро бо панҷараи биринҷиаш ваходаҳову анҷомаш созанд. Ҳавзчавупояаш, 17 пардаҳои саҳни ҳавлӣва сутунҳову пояҳояшро созанд.Боз пардаи даромадгоҳи саҳниҳавлӣ, 18 гулмехҳои хаймаву саҳнва бандҳояшонро омода намоянд.19 Барои хизмати Ҳорун ва ҳамчунинбарои хизмати писаронаш дар ҷойимуқаддас сарулибоси коҳинонаи зеботайёр кунанд».20 Сипас тамоми мардум аз наздиМӯсо рафтанд. 21Ҳар касе, ки азтаҳти дилхост, барои сохтмони хаймаба Худованд ҳадяҳо овард. Одамонбарои ибодат дар хайма ва бароидӯхтани сарулибоси коҳинона чизҳоидаркориро меоварданд. 22Мардузан, онҳое, ки дилашон мехост, зару

Хуруҷ 35 210зеварашонро аз қабили сарсӯзанугӯшвора ва ангуштарину гарданбандмеоварданд. Онҳо тиллои худроҳамчун ҳадяи махсус ба Худовандмебахшиданд. 23Ҳар нафаре, киматои босифати катонӣ, пашми буз,риштаҳои кабуду бунафшу сурх,пӯсти сурх кардашудаи қӯчқор ёчарми хушсифат дошт, меовард.24Нуқраву биринҷиро ҳамчун ҳадябарои Худованд хайр мекарданд. Ҳарнафаре, ки чӯби дарахти ақоқиё дошт,барои ҳама гуна талабот меовард.25 Заноне, ки дар корҳои дастӣмаҳорат доштанд, риштаҳои кабудубунафшу сурх ва матои босифатикатонӣ тайёр карда меоварданд.26Инчунин бонувони ҳунарманде, кидар дилашон хоҳиш буд, аз пашми бузришта ресиданд. 27Пешвоёни халқ

Хуруҷ 35 211бошанд, барои эфӯду пешовез сангиҷазъ ва нигинҳои дигар 28 ва бароичароғ, барои равғани таъйинкунӣ вабарои сӯзондан хушбӯйиҳою равғанизайтун оварданд. 29Ҳамин тавр,мардону занони исроилӣ ба Худовандҳадяҳои ихтиёрӣ оварданд. Онҳобарои коре, ки Худованд ба воситаиМӯсо фармуда буд, аз таҳти дил ҳадяовардан мехостанд.30Мӯсо ба одамон гуфт: «Бинед,Худованд маҳз Басалъилро, ки писариУрӣ ва набераи Ҳур ва аз қабилаиЯҳудо аст, интихоб намудааст. 31 Ӯробо рӯҳи Худо, яъне рӯҳи Худаш пуркарда, ба ӯ ҳунару қобилият, донишиҳар гуна кори дастию 32 тарроҳӣ,дониши кор кардан бо тилловунуқра ва биринҷӣ дод. 33Ҳамчунинӯро барои тарошидани нигинҳо ва

Хуруҷ 35–36 212кандакории чӯб ва барои иҷроиҳама гуна ҳунари дастӣ тайёр кард.34 Худованд ба Басалъил ва Оҳолиобиписари Аҳисомок аз қабилаи Донқобилият бахшид, ки дигаронроомӯзонанд. 35 Ӯ ба Басалъилу Оҳолиоббарои иҷрои ҳама гуна кор ҳунарбахшид. Онҳо усто ва тарроҳ ҳастандубо риштаҳои кабуду бунафшу сурхматои босифати катониро гулдӯзӣкарда метавонанд. Ин ду мардбофандаву наққоши моҳир ҳастанд ваҳар гуна қобилият доранд.

36 1 Худованд ба БасалъилуОҳолиоб ва ҳама устоҳои моҳир

барои донистани он, ки тамомикорҳои ибодатгоҳро чӣ гуна бояд иҷрокунанд, ҳунару қобилият бахшид.Барои ҳамин бигзор онҳо ҳама корро

Хуруҷ 36 213айнан, чи хеле ки Худованд фармудабуд, ба анҷом расонанд».2Мӯсо Басалъилу Оҳолиоб ва ҳамаиустоҳои моҳиреро, ки Худованд баонҳо қобилият ва хоҳиши кор кардандода буд, ҷеғ зад. 3 Устоҳо тамомиҳадяҳои ихтиёриро, ки исроилиёнбарои сохтани ибодатгоҳ ҷамъ овардабуданд, аз Мӯсо гирифтанд. Мардумҳадя оварданро ҳар саҳар идомамедоданд. 4Инро дида, ҳамаи устоҳоимоҳире, ки барои сохтмони ибодатгоҳмеҳнат мекарданд, аз корашонбозистода, 5 ба Мӯсо гуфтанд: «Бароикоре, ки Худованд муайян кардааст,одамон аз миқдори даркорӣ бисёртарҳадя оварда истодаанд».6 Бо фармони Мӯсо дар саросариқароргоҳ эълон карданд, ки занонумардон барои ибодатгоҳ дигар

Хуруҷ 36 214ҳадя набиёранд. Ана ҳамин таврустоҳо мардумро аз овардани ҳадяҳобоздоштанд, 7 зеро барои иҷроитамоми кор аз миқдори лозимӣбисёртар ҳадя оварда шуда буд.

Пардаҳо барои пӯшониданихаймаи Худованд

8Ҳунармандони моҳир хаймаиХудовандро сохтанд. Онҳо аз матоибосифати катонӣ ва риштаҳои кабудубунафшу сурх даҳ парда дӯхтанд. Даррӯйи онҳо каррубиҳо, яъне махлуқониқанотдори осмониро моҳиронагулдӯзӣ намуданд. 9Ҳама пардаҳоандозаи якхела доштанд. Дарозиашонпанҷоҳу шаш ваҷаб (яъне тақрибандувоздаҳу ним метер) ва барашонҳашт ваҷаб буд. 10Панҷ пардаро боякдигар ва панҷтои боқимондаро низ

Хуруҷ 36 215бо ҳам пайваст намуданд. 11 Бароипайваст кардани ҳамин ду пардаикалон ба канори панҷ пардаи аввалаз матои кабуд ҳалқаҳо дӯхтанд. Ба якканори панҷ пардаи дигар низ чунинкарданд. 12Шумораи ҳалқаҳои ҳарду парда садто буд. Ҳалқаҳо ба ҳаммувофиқ афтиданд. 13 Баъд панҷоҳчангаки тиллоӣ сохта, ба ҳалқаҳогузаронида, ду пардаи калонро баякдигар пайваст намуданд. Ҳаминтавр як хаймаи яклухт тайёр шуд.

Қабати дуюми болопӯшихаймаи Худованд

14 Барои пӯшонидани хайма аз пашмибуз ёздаҳ парда дӯхтанд. 15Ҳамаиёздаҳ парда андозаи баробар, шастваҷаб (яъне тақрибан сенздаҳу нимметер) дарозӣ ва ҳашт ваҷаб бар

Хуруҷ 36 216доштанд. 16Панҷ пардаро бо якдигарва шаштои боқимондаро низ бо ҳампайваст карданд. 17 Ба як канорипанҷ парда панҷоҳ ҳалқа дӯхтанд.Ба як канори шаш парда низ чунинкарданд. 18 Барои ба вуҷуд омаданипардаи яклухт панҷоҳ чангаки биринҷӣсохтанд. 19 Барои хайма ду болопӯшидигар дӯхтанд, ки яктояш аз пӯстисурх кардашудаи қӯчқор ва дигараш азчарми хушсифат буд.

Сутунҳои хаймаи Худованд20 Барои рост истодани хайма азчӯби дарахти ақоқиё сутунҳо сохтанд.21 Баландии ҳар як сутун бист ваҷабва бараш се ваҷаб буд. 22Ҳар як сутунду дандонаи пайвасткунандаи рӯ барӯ дошт. Ҳама сутунҳои хаймаро бочунин тарз сохтанд.

Хуруҷ 36 21723Дар тарафи ҷануби хаймаиХудованд бист сутун ва 24 чил пояинуқрагӣ сохтанд. Барои ду дандонаипайвасткунандаи ҳар як сутун ду поябуд. 25 Бист сутуни дигарро бароитарафи шимоли хайма тайёр карда,26 барояшон чил пояи нуқрагӣ, яънебарои ҳар сутун ду поя сохтанд.27 Барои қафои хайма, дар тарафи ғарбшаш сутун сохтанд. 28 Барои қафоихайма ҳамагӣ ҳашт сутун ва шонздаҳпояи нуқрагӣ, яъне ду поя барои ҳарсутун сохта шуд. 29 Сутунҳои кунҷӣ азпоён то боло бо як ҳалқа пайваст шудабуданд. Ду сутуни кунҷиро ҳамин таврсохтанд. 30 Барои қафои хайма ҳамагӣҳашт сутун ва шонздаҳ пояи нуқрагӣ,яъне барои ҳар як сутун ду поя сохташуд.

Хуруҷ 36 21831Инчунин ҳунармандон аз чӯбидарахти ақоқиё ходаҳо сохтанд.Панҷто барои пайваст намуданисутунҳои як тарафи хайма, 32 панҷтобарои сутунҳои тарафи дигар вабоз панҷто барои тарафи ғарбӣ,яъне барои қафои хайма сохтанд.33 Ходаҳое, ки дар ними баландиисутунҳо буданд ва дар се тарафихаймаи Худованд часпонда шуданд,аз як кунҷ ба кунҷи дигари хайматӯл кашиданд. 34 Сутуну ходаҳоротиллопӯш карданд ва ҳалқаҳоеро, кибарои даровардани ходаҳо муқарраршудаанд, аз тилло сохтанд.

Чодари ҷойи муқаддастаринихаймаи Худованд

35Ҳунармандон барои сохтани хоначадар даруни хаймаи Худованд аз матои

Хуруҷ 36–37 219босифати катонӣ ва риштаҳои кабудубунафшу сурх чодар дӯхтанд. Даррӯяш каррубиҳоро гулдӯзӣ карданд.36 Барои овехтани чодар аз чӯбидарахти ақоқиё чор сутун сохта,онҳоро тиллопӯш карданд. Ҳамчунинчангакҳои тиллоӣ ва чор пояи нуқрагӣсохтанд.37 Барои даромадгоҳи хаймаиХудованд аз матои босифати катонӣва риштаҳои кабуду бунафшу сурхпардаи сернақшу нигор дӯхтанд.38 Барои ҳамин парда панҷ сутунро бочангакҳояш сохта, сару бандҳояшротиллопӯш намуданд. Баъд бароисутунҳо панҷ пояи биринҷӣ сохтанд.

Сандуқи аҳд

37 1 Басалъил аз чӯби дарахтиақоқиё сандуқ сохт, ки

Хуруҷ 37 220дарозиаш панҷ ваҷаб ва барубаландиаш севаҷабӣ буд. 2Онроаз даруну берун бо тиллои тозапӯшонида, дар гирдаш шерозаитиллоӣ сохт. 3 Баъд чор ҳалқаи тиллоӣсохта, дар чор кунҷи поёнии сандуқ дуҳалқа аз як тараф, ду ҳалқа аз тарафидигар мустаҳкам намуд. 4Аз чӯбидарахти ақоқиё ходаҳо сохта, онҳоротиллопӯш кард. 5 Ходаҳоро ба ҳалқаиду тараф даровард, ки ба воситаашонсандуқро бардошта бурдан мумкинбуд.6Инчунин аз тиллои тоза сарпӯшисандуқро сохт. Дарозиаш панҷ ваҷабва бараш се ваҷаб буд. 7Дар дутарафи сарпӯш аз тиллои бо болғакӯфташуда ду каррубӣ сохт. 8 Яккаррубӣ аз як тараф, дигарашро азтарафи дигари сарпӯш яклухт бо он

Хуруҷ 37 221сохт. 9Қанотҳояшон ба боло паҳншуда, рӯйи сарпӯшро мепӯшониданд.Каррубиҳо рӯ ба рӯйи ҳамдигар будандва рӯйҳояшон ба сарпӯш хам шуданд.

Миз10Аз чӯби дарахти ақоқиё мизе сохт,ки дарозиаш чор ваҷаб, бараш дуваҷаб ва баландиаш се ваҷаб буд.11Онро бо тиллои тоза пӯшонида,ба лабаш шерозаи тиллоӣ часпонд.12 Гирдогирди пояҳои миз чорчӯбаибараш чорангушта (яъне тақрибанҳафту ним сантиметра) сохта, ба оншерозаи тиллоӣ часпонд. 13 Баъдбарои миз чор ҳалқаи тиллоӣ сохт.Дар пояҳои чор гӯшаи миз ҳалқаҳоромустаҳкам намуд. 14Ҳалқаҳо дар баричорчӯба ҷой гирифтанд. Ходаҳо бароибурдани миз ба ҳалқаҳо дароварда

Хуруҷ 37 222шуданд. 15 Ходаҳоро аз чӯби дарахтиақоқиё сохта, онҳоро тиллопӯш намуд.16 Сипас аз тиллои тоза табақҳо,кафлезҳо ва барои ҳадяи нӯшиданӣкосаву кӯзаҳо сохт, ки онҳо ба мизтааллуқ доштанд.

Чароғдон17Аз тиллои тозаи бо болғакӯфташуда, чароғдонро бо появутанааш сохт. Пиёлачаҳои гулшакл,муғҷаву гулбаргҳо бо чароғдоняклухт буданд. 18Аз ду тарафи танаичароғдон шаш шоха, се шоха азяк тараф, се шоха аз тарафи дигармебаромаданд. 19Аз ҳар яки ин шашшоха сепиёлачагӣ бо намуди гулибодом бо муғҷаву гулбаргҳо баромадабуданд. 20Аз танаи чароғдон чорпиёлачаи ҳамранги гули бодом бо

Хуруҷ 37 223муғҷаву гулбаргҳо мебаромаданд.21Дар зери ҳар як ҷуфти шоха яктогӣмуғҷа сохт. 22Аз тиллои тозаи боболға кӯфташуда муғҷаву шохаҳо бочароғдон яклухт сохта шуда буданд.23Пас аз он ӯ аз тиллои тоза ҳафтчароғ, анбӯрчаҳо ва ангиштмонакҳоросохт. 24 Барои чароғдону тамомианҷомаш сию панҷ кило тиллои тозасарф шуд.

Қурбонгоҳи хушбӯйисӯзонӣ25 Барои сӯзонидани хушбӯйиҳоаз чӯби дарахти ақоқиё қурбонгоҳсохт. Он чоркунҷа, дарозию барашдуваҷабӣ ва баландиаш чор ваҷаббуд. Шохҳояш бо қурбонгоҳ яклухтбуданд. 26 Боло, тарафҳо ва шохҳоиқурбонгоҳро бо тиллои тоза пӯшондва гирдогирдаш чорчӯбаи тиллоӣ сохт.

Хуруҷ 37–38 22427 Сипас дар таги чорчӯба аз ду тарафимуқобил барои доштани ходаҳо дуҳалқаи тиллоӣ сохт, то ба ин воситақурбонгоҳро бардоранд. 28 Ходаҳороаз чӯби дарахти ақоқиё сохтанд ваонҳоро тиллопӯш намуданд. 29Дарохир равғани муқаддаси таъйинкунӣва монанди атрсоз хушбӯйии поктайёр карданд.

Қурбонгоҳ барои қурбонии сӯхтанӣ

38 1 Устоҳо аз чӯби дарахтиақоқиё барои қурбонии

сӯхтанӣ қурбонгоҳ сохтанд. Ончоркунҷа, дарозию бараш даҳваҷабӣва баландиаш шаш ваҷаб буд.2Дар чор гӯшааш шох сохтанд, кибо қурбонгоҳ яклухт буд ва баъдқурбонгоҳро бо биринҷӣ пӯшонданд.3Ҳамчунин тамоми асбобу анҷоми

Хуруҷ 38 225қурбонгоҳ, яъне хокистардон, белчаҳо,косаҳо, чангакҳо ва ангиштмонакро азбиринҷӣ сохтанд. 4 Барои қурбонгоҳпанҷараи биринҷии тӯршакл сохта,онро дар мобайни таги чорчӯбагузоштанд. 5 Барои ходаҳо дар чортарафи панҷара ҳалқаҳои биринҷӣчаспонданд. 6Пас аз он аз чӯбидарахти ақоқиё ходаҳо сохта, онҳоробо биринҷӣ пӯшонданд. 7 Устоҳобарои бардошта бурдани қурбонгоҳходаҳоро ба ҳалқаҳои ду тарафгузарониданд. Қурбонгоҳ тахтагинударунаш холӣ буд.

Ҳавзчаи биринҷӣ8Ҳунармандон ҳавзчаи биринҷӣва пояи биринҷиашро аз оинаҳоесохтанд, ки ҳадяи занон буд. Ин занон

Хуруҷ 38 226дар даромадгоҳи хаймаи Худовандхизмат мекарданд.

Саҳни ҳавлӣ9 Баъд саҳни ҳавлиро бино карданд.Барои маҳкам кардани саҳн аз матоибосифати катонӣ пардаҳо дӯхтанд.Тарафи ҷанубии саҳн дусад ваҷаб(яъне тақрибан чилу панҷ метер)дарозӣ дошт. 10Ин тарафи саҳн бистсутуну бист пояи биринҷӣ дошт, лекинчангаку бандҳои сутунҳо нуқрагинбуданд. 11 Тарафи шимолии саҳнниз дусад ваҷаб дарозӣ дошт. Интарафи саҳн ҳам бист сутуну бист пояибиринҷӣ дошт, лекин чангаку бандҳоисутун нуқрагин буданд. 12 Васеъгиитарафи ғарбӣ сад ваҷаб (яъне тақрибанбисту се метер) буд. Ин тарафи ҳавлӣдаҳ сутуну даҳ поя дошт ва чангаку

Хуруҷ 38 227бандҳои сутунҳо нуқрагин буданд.13 Васеъгии тарафи шарқии ҳавлӣниз сад ваҷаб буд. 14–15 14–15 Барои дутарафи даромадгоҳ ду пардае дӯхтанд,ки дарозиаш сӣ ваҷаб (яъне тақрибанҳафт метер) буд. Ҳар як парда се сутунипоядор дошт. 16Пардаҳои гирди ҳавлӣаз матои босифати катонӣ тайёршуданд. 17Пояҳои сутунҳо биринҷӣ,аммо чангаку бандҳояшон нуқрагинва сари сутунҳо нуқрапӯш буданд.18 Барои худи даромадгоҳ аз матоибосифати катонӣ ва риштаҳои кабудубунафшу сурх пардаи сернақшу нигоретайёр карданд, ки дарозиаш чилваҷаб (яъне тақрибан нӯҳ метер) вабаландиаш мисли пардаҳои саҳн даҳваҷаб буд. 19Ҳамчунин чор сутунипоядор сохтанд. Пояҳои сутунҳобиринҷӣ, аммо чангаку бандҳояшон

Хуруҷ 38 228нуқрагин ва сари сутунҳо нуқрапӯшбуданд. 20 Гулмехҳои хаймаи Худовандва гулмехҳои гирдогирди саҳни ҳавлӣбиринҷӣ буданд.

Масолеҳи сохтмон21 Бо фармони Мӯсо мардониқабилаи Левӣ масолеҳеро, ки бароибунёди хаймаи Худованд — хаймаиаҳду паймон сарф шуда буд, ҳисобкарданд. Ҳисоботро таҳти роҳбарииИтомори писари Ҳоруни коҳин ба қайдгирифтанд. 22 Басалъили писари Урӣ ванабераи Ҳур аз қабилаи Яҳудо ҳамаикорҳоро аз рӯйи фармони Худованд,ки ба Мӯсо дода шуда буд, анҷомдод. 23Ҳамкори Басалъил, Оҳолиобиписари Аҳисомок, аз қабилаи Дон буд.Ӯ усто ва тарроҳ буду бо риштаҳоикабуду бунафшу сурх матои босифати

Хуруҷ 38 229катониро гулдӯзӣ карда метавонист.24 Вазни тиллое, ки ҳамчун ҳадяимахсус дода шуд, мувофиқи ченакирасмии ибодатгоҳ тақрибан як тоннабуд. Ҳамаи инро барои сохтани хаймаистифода бурданд. 25 Вазни нуқрае, киисроилиёни дар рӯйхат навишта шудаоварданд, тақрибан сеюним тоннабуд,ки онро бо ченаки расмии ибодатгоҳбаркашиданд. 26Яъне аз ҳар марди азбистсола болои аз саршуморӣ гузаштамувофиқи ченаки расмии ибодатгоҳшашграмӣ нуқра қабул карда шуд.Ҳамагӣ шашсаду се ҳазору панҷсадупанҷоҳ нафар мардон буданд. 27 Бароисохтани пояҳои ибодатгоҳ ва чодарсеюним тонна нуқра рафт. Айнанҳамин миқдор барои сохтани садпоя, яъне барои ҳар як поя сиюпанҷ кило нуқра сарф шуд. 28 Бисту

Хуруҷ 38–39 230панҷ кило нуқраи боқимонда бароинуқрапӯш намудани сари сутунҳо вабарои сохтани чангаку бандҳояшонсарф шуд. 29Ҳадяи биринҷӣ тақрибандуюним тонна буд. 30 Биринҷиробарои сохтани пояи даромадгоҳихаймаи Худованд, қурбонгоҳибиринҷӣ бо панҷараи биринҷиашва ҳамаи асбобу анҷомаш истифодабурданд. 31Инчунин он барои пояисаҳни ҳавлию даромадгоҳаш ва бароитамоми гулмехҳои хаймаву саҳниҳавлӣ сарф шуд.

Сарулибоси коҳинон

39 1Ҳунармандон барои хизматдар ҷойи муқаддас аз риштаҳои

кабуду бунафшу сурх сарулибос тайёркарданд. Ҳамчунин онҳо аз рӯйифармоне, ки Худованд ба Мӯсо дода

Хуруҷ 39 231буд, ба Ҳорун сарулибоси коҳинонаизебо дӯхтанд.

Эфӯд2 Эфӯдро аз риштаи тиллоӣ, матоибосифати катонӣ ва риштаҳои кабудубунафшу сурх дӯхтанд. 3Аз тилловарақҳои тунук тайёр карданд ваонро бурида, ришта сохтанд. Инриштаи тиллоиро бо риштаҳои кабудубунафшу сурх моҳирона бофта, дарнақшу нигори матои босифати катонӣистифода бурданд. 4 Барои бастаниэфӯд дар ду канораш ду китфпӯшакчаспонданд. 5Аз рӯйи фармониХудованд, ки ба Мӯсо дода шуд,миёнбанд бо эфӯд яклухт ва сернақшунигор шуд. Матояш ба матои эфӯдмонанд, яъне аз риштаи тиллоӣ,матои босифати катонӣ ва риштаҳои

Хуруҷ 39 232кабуду бунафшу сурх буд. 6 Сангҳоиҷазъро гирифта, дар чашмакҳоитиллоӣ гузоштанд. Дар ин сангҳо номиписарони Яъқубро, ки лақабашИсроиласт, ҳамчун мӯҳр кандакорӣ карданд.7 Баъд аз рӯйи фармоне, ки Худовандба Мӯсо дода буд, онҳоро чун сангҳоиёдоварӣ барои халқи Исроил даркитфпӯшакҳои эфӯд часпониданд.

Пешовез8 Ба монанди эфӯд аз риштаитиллоӣ, матои босифати катонӣва риштаҳои кабуду бунафшу сурхпешовези сернақшу нигор дӯхтанд.9Пешовез чоркунҷа ва дарозию барашякваҷабӣ буд. Онро таҳ карда, мислихалтача дӯхтанд. 10Дар он чор қаторсангҳои қиматбаҳо гузоштанд. Дарқатори якум ёқути сурх, забарҷад ва

Хуруҷ 39 233зумуррад, 11дар қатори дуюм фирӯза,ёқути кабуду алмос гузоштанд. 12Дарқатори сеюм ёқут, ақиқу лаъли кабудва 13дар қатори чорум забарҷад,санги ҷазъ ва яшм чиданд. Сангҳодар чашмакҳои тиллоӣ гузошта шудабуданд. 14 Сангҳо дувоздаҳ донамувофиқи шумораи писарони Исроилбо номҳояшон буданд. Дар ҳар як сангчун мӯҳр номи як қабила кандакорӣшуд.15 Барои пешовез аз тиллои тозаҳамчун банд занҷираи бофташудасохтанд. 16 Баъд ду чашмак ва дуҳалқаи тиллоӣ сохта, ҳалқаҳоро баду кунҷи пешовез часпониданд.17Ду занҷираи тиллоиро аз ҳалқаҳоикунҷи пешовез гузарониданд. 18 Сипаснӯгҳои як тарафи занҷираҳороба чашмакҳои тиллоии эфӯд

Хуруҷ 39 234часпониданд. Ҳамин тавр, занҷираҳоба китфпӯшакҳои эфӯд пайвастшуданд. 19Ду ҳалқаи тиллоии дигарсохта, ба ду кунҷи поёни пешовез аздарун часпониданд, то ҳалқаҳо наздиэфӯд ҷой гиранд. 20 Боз ду ҳалқаитиллоӣ сохта, онҳоро аз пеши эфӯд бапоёни китфпӯшакаш, дар назди дарз,аз миёнбанд болотар часпонданд.21Чи хеле ки Худованд ба Мӯсофармуда буд, ҳалқаҳои пешовезроба ҳалқаҳои эфӯд бо риштаи кабудпайваст намуданд, то пешовез дарболои миёнбанд истода, аз эфӯднағалтад.

Сарулибоси дигар22 Камзӯлеро, ки аз таги эфӯдмепӯшанд, азматои кабудибофташудадӯхтанд. 23 Барои даровардани сар

Хуруҷ 39 235дар мобайнаш сӯрохие буд. Бароинадаридани сӯрохӣ гирдогирдашгиребони бофтагӣ часпониданд.24Аз риштаҳои кабуду бунафшу сурхдар поёни камзӯл ба мисли аноророишот дӯхтанд 25 ва аз тиллои тозазангӯлачаҳо сохтанд. Зангӯлачаҳо ваороишоти аноршаклро пайиҳам дарпоёни камзӯл ҷойгир карданд. 26Чихеле ки Худованд ба Мӯсо фармудабуд, камзӯлро бояд барои хизматмепӯшиданд.27–29 27–29 Мувофиқи фармониХудованд барои Ҳоруну писаронашаз матои босифати катонӣ куртаҳо,саллаҳо ва либоси таҳпӯш дӯхтанд.Ҳамчунин аз матои қиматбаҳо вариштаҳои кабуду бунафшу сурхмиёнбанди сернақшу нигор дӯхтанд.

Хуруҷ 39 23630 Сипас барои тоҷи муқаддас азтиллои тоза лавҳача сохта, дар онибораи «Ба Худованд бахшидашуда»-ро чун мӯҳр кандакорӣ намуданд.31Мувофиқи фармоне, ки Худованд баМӯсо дода буд, онро бо риштаи кабудаз пеши салла бастанд.

Анҷоми кор32Ҳамин тавр тамоми кори хаймаиХудованд ба анҷом расид. Исроилиёнҳама чизро аз рӯйи фармони Худовандиҷро карданд. 33 Баъд устоҳо хаймаиХудовандро назди Мӯсо оварданд.Яъне хаймаи Худовандро бопардаҳову болопӯшаш ва чангакҳо,сутунҳо, ходаҳо ва пояҳояш оварданд.34Инчунин рӯйпӯши пӯсти сурхкардашудаи қӯчқор, рӯйпӯши чармихушсифат ва чодарро оварданд.

Хуруҷ 39 23735 Сандуқи аҳдро бо ходаҳояшусарпӯшаш, 36мизро бо ҳама асбобуанҷомаш ва нони ба Худовандтақдимшударо оварданд. 37Чароғдониаз тиллои тоза сохташударо бочароғҳову ҳама асбобу анҷомашва равғани чароғ оварданд. 38 Бозқурбонгоҳи тиллоӣ ва равғанитаъйинкунӣ, хушбӯйиҳо бароисӯзондан, пардаи даромадгоҳ,39 қурбонгоҳи биринҷиро бо панҷараибиринҷиаш, ходаҳову анҷомаш ваҳавзчаро бо пояаш оварданд.40 Баробари ин пардаҳои саҳниҳавлиро бо сутуну пояҳояш, пардаидаромадгоҳ, бандҳову гулмехҳо вачизҳои дигаре, ки ба хизмати хаймаиХудованд тааллуқ доранд, оварданд.41Ҳамчунин барои хизмати Ҳорун вабарои хизмати писаронаш дар ҷойи

Хуруҷ 39–40 238муқаддас сарулибоси коҳинонаи зебооварданд.42Исроилиён ҳамаашро айнанмувофиқи фармоне, ки Худовандба Мӯсо дода буд, иҷро намуданд.43Чун Мӯсо дид, ки мардум супоришиХудовандро айнан аз рӯйи гуфтаи Ӯба охир расонданд, онҳоро дуои неккард.

Ҷобаҷогузории хаймаи Худованд

40 1 Худованд ба Мӯсо фармуд:2 «Рӯзи якуми моҳи нахустин

хаймаи Худовандро гузор. 3 Бадарунаш сандуқи аҳдро дароварда,барои намоён нашудани он чодарроовез. 4Мизро ба хайма дароварда, баболояш тамоми асбобу анҷомашрогузор. Чароғдонро низ дарор вачароғҳояшро гузошта, ҷо ба ҷо

Хуруҷ 40 239бикун. 5Қурбонгоҳи тиллоиро, кибарои сӯзондани хушбӯйиҳо аст,дар пеши сандуқи аҳд бимон. Баъдба даромадгоҳи хайма парда овез.6Қурбонгоҳи қурбонии сӯхтаниродар пеши даромадгоҳи хаймаиХудованд гузор. 7Ҳавзчаро дар пешидаромадгоҳи хайма, дар байни хаймава қурбонгоҳ гузошта, ба дарунашоб рез. 8 Гирди ҳавлии хаймаробо пардаҳо маҳкам бикун ва бадаромадгоҳаш парда овез. 9 Равғанитаъйинкуниро гирифта, ба хаймава ба ҳама чизи дар дарунаш будабимол. Бо ин кор ҳама асбобу анҷомробарои ибодати Ман ҷудо намо, то кионҳо муқаддас шаванд. 10Инчунинравғанро ба қурбонгоҳи қурбониисӯхтанӣ ва асбобу анҷомаш бимол.Қурбонгоҳро барои ибодати Ман

Хуруҷ 40 240ҷудо намо, то ки пурра ба истифодаиМан бахшида шавад. 11 Боз равғанроба ҳавзчаву пояаш молида, онромуқаддас гардон.12Пас аз он Ҳоруну писаронашроназди даромадгоҳи хаймаи Худовандоварда, аз болояшон об рехта, онҳоропок намо. 13 Ба Ҳорун сарулибосикоҳинонаро пӯшонида, ҳамчуннишонаи фарқ карданаш ба ӯ равғанбимол, то ки ӯ коҳини Ман бошад.14Писаронашро ба пеш оварда, баонҳо куртаҳоро пӯшон. 15 Барои он кикоҳинони Ман бошанд, ба онҳо мислипадарашон равған бимол. Чунинравғанмолӣ барои коҳинӣ дар наслҳоиояндаашон то абад мебошад».16Мӯсо айнан аз рӯйи фармониХудованд амал кард. 17 ХаймаиХудованд баъди як соли аз Миср

Хуруҷ 40 241баромадани исроилиён дар рӯзиякуми моҳи нахустин бардошта шуд.18Мӯсо пояҳои хаймаро гузошта,сутунҳоро бардошту ходаҳоро баҳалқаҳои сутунҳо даровард. Баъдсутунҳои даромадгоҳро рост кард.Ҳамин тавр хайма бино ёфт. 19Чихеле ки Худованд фармуда буд, Мӯсодар болои хайма болопӯшро паҳнкард. Сипас қабати чарминро паҳннамуд. 20Лавҳасангҳоеро, ки дар онҳоаҳду паймон навишта буд, гирифта,ба сандуқ гузошт. Ходаҳоро аз ҳалқагузаронида, аз боло сарпӯшро монд.21 Сандуқро ба хайма дароварда,чодарро овехта, бо фармони Худовандрӯйи сандуқи аҳдро пӯшонд, то оннамоён набошад.22–23 22–23 Аз рӯйи супориши ХудовандМӯсо мизро дар хайма, дар тарафи

Хуруҷ 40 242шимол, берун аз чодар гузошта,ба болояш нони ба Худовандтақдимшударо монд. 24Дар рӯ барӯйи миз, дар тарафи ҷанубии хаймачароғдонро гузошта, 25дар ҳузуриХудованд чароғҳоромонд. Ҳамаи инрохуди Худованд фармуда буд. 26–27 26–27Қурбонгоҳи тиллоиро, чи хеле киХудованд фармуд, дар хайма, наздичодар монда, дар он хушбӯйиҳоросӯзонд. 28 Баъд ба даромадгоҳи хаймапарда овехт. 29Қурбонгоҳи қурбониисӯхтаниро дар пеши даромадгоҳихайма гузошта, аз рӯйи гуфти Худовандба он қурбонии сӯхтанӣ ва ҳадяиордӣ овард. 30Ҳавзчаро дар пешидаромадгоҳи хайма, дар байни хаймава қурбонгоҳ гузошта, барои шустушӯба дарунаш об рехт. 31Мӯсо ва Ҳорунуписаронаш дар ҳавзча дасту пой

Хуруҷ 40 243шустанд. 32Чи хеле ки Худованд баМӯсо фармон дода буд, ҳар боре кионҳо ба қурбонгоҳ наздик мешудандё ба хайма медаромаданд, шустушӯмекарданд. 33Мӯсо гирди ҳавлиихайма ва қурбонгоҳро бо пардаҳомаҳкам карда, ба даромадгоҳаш пардаовехт. Ҳамин тавр ӯ корро ба анҷомрасонд.

Шукӯҳу ҷалоли Худованд34 Сипас хаймаи Худовандро абрфаро гирифту шукӯҳу ҷалоли Худовандонро пур кард. 35Азбаски ба хаймаабр фаромада, ҷалоли Худовандонро пур намуда буд, Мӯсо ба хаймадаромада натавонист. 36Минбаъддар тӯли тамоми сафар, ҳангоме киабр аз хайма боло мешуд, исроилиёнба роҳ мебаромаданд. 37Агар абр

Хуруҷ 40 244боло намешуд, то лаҳзаи болошуданаш интизор мешуданд. 38Дартамоми сафарашон дар пеши чашмиисроилиён абри Худованд рӯзона дарболои хайма меистод. Шабона бошад,дар даруни абр оташ дармегирифт.