لاوم ترضح یدنب 07 رافغتسا نتم ملاسلا هیلع نینموملاریماک ع َ هتِا َ ن َ ت wَ ï ُ ه ْ قثِ نْهمِ wَ ک َ تِ یََّه

موال حضرت بندی 07 استغفار متن السالم علیه امیرالمومنین

هدیه همراه با محصول تکنیک تبسم محمد افالکی برای جذب همسر shadzisti.irکاری از وب سایت شاد زیستی

لولیک الفرجاللهم عجل




پههههدرا از السههههالم علیههههه رضهههها امههههام :نویسههههد مههههی (دارالسههههالم) کتههههاب در نههههوری عالمههههه نههههزد روزی :فرمودنههههد السههههالم علیههههه حسههههین امههههام کههههه میکننههههد نقههههل خههههود بزرگههههوار

مهههرد مهههن !امیرالمهههیمنین یههها کهههرد وعهههر شهههد وارد عربهههی کهههه بهههودم نشسهههته امیرالمهههیمنین .ندارم کند کفایت مرا زندگی که مالی و هستم فقیر و عیالمند

؟شود نیکو حالت تا نمیکنی استغفار چرا !عرب برادر ای :فرمودند حضرت

.است نشده پیدا ام زندگی در تغییری اما ،میکنم استغفار زیاد :کرد عر

:فرماید می متعال خدای عرب برادر ای :فرمودند حضرت

ت ل

ق

کم استغفروا ف ه رب کا إن

ارا

ف

(نوح -۱7) غ

است آمرزنده بسیار او که بطلبید آمرزش خویش پروردگار از» :گفتم آنها به

نههها تهههو اسهههتغفار نیسهههتی آگهههاه اعمالهههت از بعضهههی بهههود گنهههاه بهههه چهههو (فرمودنهههد بعهههد) تهههو بهههه اینهههک:فرمهههود سههه .نمیگیهههری نتیجهههه و نمیکنهههی اسهههتغفار آنهههها از زیهههرا ؛اسهههت

عطههها رزق وسهههعت تهههو خدابهههه بخهههوانی خهههواب هنگهههام اگرآنهههرا کهههه آمهههوزم مهههی اسهههتغفاری ایههههن ،خوابیههههد از بههههل ،شهههه :وفرمودنههههد داده اعرابههههی بههههه ،نوشههههته دعههههارا.فرمایههههد

.کن تباکی نشد جاری اشکت اگر و کن وگریه بخوا را استغفار

عهههر و آمهههد حضهههرت خهههدمت بهههه بعهههداعرابی سهههال:فرمهههود السهههالم علیهههه حسهههین امهههام و شههههترا .فرمههههود عطهههها زیههههادی هههههای نعمههههت مههههن بههههه خداونههههد ! امیرالمههههیمنین یهههها :کههههرد

آ .نههههدارم ههههها آ داری نگههههه بههههرای محلههههی کههههه انههههد شههههده زیههههاد ههههدر آ گوسههههفندانم علیهههه اللهههه صهههلوات محمهههد کهههه خهههدایی آ بهههه سهههم !عهههرب بهههرادر ای :فرمودنهههد حضهههرت




مگهههر ،کنهههد اسهههتغفار خهههدا درگهههاه بهههه دعههها ایهههن بههها کهههه نیسهههت ای بنهههده ،برگزیهههد نبهههوت بهههه را بههههه و بههههرآورده را حههههوا جش ،آمرزیههههده را گناهههههانش ،آ برکههههت بههههه متعههههال خههههدای اینکههههه

۳/۱۳۳ :نوری السالم دار .فرماید عطا برکت و فراوانی اوالدش و مال

گنهههاه بهههه و غافلنهههد کارهههها از بسهههیاری بهههود معصهههیت از ،خوبههها و متهههدینین حتهههی و مهههردم و اسهههت شهههده نقهههل امیرالمهههیمنین از کهههه شهههریفی اسهههتغفار ایهههن .ندارنهههد توجهههه آ بهههود

کهههه گناههههانی گونهههه ایهههن بهههه توجهههه و بهههود برجهههام عهههالوه اسهههت بنهههد درهفتهههاد مهههورد غالبههها

بسههههیار ،اسههههتغفار ی مقدمههههه در مههههذکور دنیههههوی و معنههههوی آثههههار دارابههههود و ماسههههت غفلههههتب .میشود ظاهر آ از عجیبی آثار بخواند توجه با را آ کسی اگر و است مقر

آ بهههه کهههه هسهههت اسهههتغفاری آ از جهههامعتر کهههه را بنهههدی 07 اسهههتغفار ایهههن امیهههر حضهههرت اگرکسهههی ولهههی انهههد خوانهههده مهههی صهههب نمهههاز از بعهههد خودشههها را فرمودنهههد تعلهههیم اعرابهههی

.بخوانهههد عصهههر نمهههاز از بعهههد را آ میتوانهههد نشهههود صهههب هنگهههام در آ خوانهههد بهههه موفههه (۳۹:ص الحصینوالدرعالبلداألمین)

ه سهههبعین یسهههتغفر السهههالم علیهههه علهههی کههها هههه کهههل سهههحر فهههی مهههریل

جهههر رکعتهههی بعقههه ل

ف

ال

ار

:االستغف بعهههد سهههحر ههههر را آ مهههوال و میباشهههد بنهههد 07 در کهههه اسهههت السهههالم علیهههه علهههی اسهههتغفار ایهههن

: میخواندند صب نماز از




هههم -۱ههی الل نههی إن

ث

یهه أ

ههی بمعونتههک ک عل

ههت مهها عل

نهها بههه نل یههک الث

ههر و عل

ههک أ

ل

ههیسههی عل

نههت بمهها نف

ههه أ

هل

مسههتوج و أ

ههه ال

ههدر فههی ل

سههاد

تههی ف ضههع و نی

هههم یقینههیههه نعههم الل

ل

نههت ال

ب نعههم و أ نههت الههر

بههس و أ

نهها مربههوب ال

نعههم و أ

یمههول

نههت ال

عبههد وبههس أ

نهها ال

مالههک ونعههم أ

نههت ال

ههو وبههس أ

ممل

کم ال

نههاف

ههد أ

نبههت ذ

ههوت أ

عف

نبههی عههن ف

ههد کههم و ذ

ههدت تجههاوزت تعم

ههد کههم و ف

عثههرت

تنیل

ههق

ههم و عثرتههی ف

نی ل

خههذ

ههی تق

تههی عل نهها غر

ق

ههالم ف

سههی ظ

مقههر لنف

نبی ال

لههذ

معتههر طیستههی ال

یهها بخ

نوب ف

افرالههذ

سههتغفر غ

نبی أ

ک و لههذ

سههتقیل

لعثرتههی أ

حسن ق

ک إجابتی ف إن

هل ف

جابه أ

هل و ال

و أ

ق هل و یالت

مغفره أ

.ال

: بههار خههدایا ! تههو را حمههد میگههویم کههه بههه یههاری تههو موفهه بههه ثناگو یههت ۱بنههد نهاتوانم کههه تههو شهدم، و بههه سهب فسههاد نیههت و ضهع یقیههنم، ا هرار میکههنم کههه

را آنطههور کههه مسههتح و سههزاوار هسههتی مههدح کههنم، بههار الههها، تههو خههوب معبههود و خوب پروردگاری هستی و من بد پرورش یافته ای هستم!

تو خوب موالیی هستی و من بد بنده ای! تو خوب مالکی هستی و من بد مملوکی!

ههایی چه بسهیار گنهاهی کهه مرتکه شهدم و تهو عفهو نمهودی و چهه بسهیار جهرم که از من سر زد و تو از آ گذشتی!

چههه بسههیار خطاههها کههردم، ولههی مههرا میاخههذه نکههردی و چههه بسههیار بههدی ههها کههه مرتک شدم و تو از

عمدا

آ درگذشتی!




مههرا و نمههودی، پوشههی چشههم آ از و زد سههر مههن از کههه ههها لغههزش بسههیار چههه و !نکردی مقخذه غفلتم بر

ام و بههه گنههاهم ا ههرار و بههه خطاهههایم اینههک ایههن مههنم کههه بههه خههود ظلههم کههرده اعتهههرا دارم. پههه ای آمرزنهههده گناهههها ! از تهههو میخهههواهم کهههه گناههههانم را ببخشههی و از لغههزش هههایم درگههذری، پهه بههه نیکههی اجابههت کههن کههه تههو سههزاوار

اجابت و اهل تقوا و آمرزشی! ههههم -۲

هههی الل ک إن

لسهههق

نههه لکهههل أ

هههوی ذ

یهههه بهههدنی

و بعافیتهههک عل

تهههه أ

نال

ههدرتیضههل

و نعمتههک بف

یههه بسههطت أ

فیههه احتجبههت و رز ههک بتوسههعه یههدی إل

هها مههن ههت و بسههتر النکل ههی منههه خههوفی عنههد فیههه ات

ناتههک عل

ههت و أ

مههن وثق

ههی سههطوتک مههک فیههه عل

ههت و بحل

ل ههی فیههه عو

ههو کههرم عل

صههل عف

ههی ف

ههد عل محم

فره و آله و

غافرین ر خی یا لی اغ .ال

: بهها خههدایا! از تههو مسههقلت آمههرزش دارم، از هههر گنههاهی کههه بههه واسههطه ی ۲بنههد فهراوا تهو بهه عافیت بخشهی تهو، بهدنم بهر آ توانها شهد؛ یها بهه واسهطه نعمهت

و یههافتم؛ دسههت آ بههه تههو واسهه رزق ی واسههطه بههه یهها آ ههدرت پیههدا کههردم؛ههها مانههدم؛ یهها هنگههام هراسههم از پن مههردم از گنههاه آ در تههو، پوشههی پههرده بهها یهها

گنههاه، در آ معصههیت بههر صههبر و درنههک تههو تکیههه کههردم و در آ گنههاه، ازخشههم بههر مههن، بههه حلمههت اعتمههاد کههردم و آ را بههر عفههو کریمانههه ات واگههذار نمههودم،




پههه بهههر محمهههد و آلهههش درود فرسهههت و ایهههن گونهههه گناههههانم را بیهههامرز ای بهترین آمرزدندگا .

هههم -۳

لل

سههتغفر و ا

نهه لکههل أ

ضههبک لههی یههدعو ذ

و غ

طک مههن یههدنی أ

و سههخ

أ

هی بی یمیل و عنهه نهیتنهی مها إل

ی أ

ها بهی ینهق یهه دعهوتنی عم

صهل إل

هی ف

هد عل محم

فره و آله و

غافرین خیر یا لی اغ .ال

بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هرگنههاهی کههه مههرا بههه سههوی : ۳بنههد

بههه مههرا یهها غضههبت فههرا میخوانههد؛ یهها مههرا بههه سههوی خشههمت نزدیههک میسههازد؛ سههوی بههه مههرا کههه آنچههه از یهها کشههاند؛ مههی ای کههرده ام نهههی کههه آنچههه سههوی

و فرسههت درود آلههش و محمههد بههر پهه نمایههد؛ مههی دور ای نمههوده دعههوت آ ا بیامرز ای بهتری آمرزندگا .ر گناهانم گونه این

هههم -۴

سههتغفر و الل


ت ذ

یههه اسههتمل

إل

حههدا

قههک مههن أ

و بغههوایتی خل

أ

تهی خدعته متهه بحیل

عل

یهت و جههل مها منهه ف یهه عم

قیتهک و علهم مها منهه عل

ل

هدا

غ

وز وزار و اریبههق

وزاری مههه أ

صهههل أ

ههی ف

هههد عل فههره و آلهههه و محم

خیهههر یههها لهههی اغ

غافرین .ال

: بهههار خهههدایا ! از تهههو آمهههرزش میطلهههبم از ههههر گنهههاهی کهههه بنهههده ای از ۴بنهههد بنههدگانت را بهها فریهه کههاری بههه سههوی آ کشههاندم و بهها نقشههه و خدعههه او را




دیههد جلههوی و گنههاهی را کههه نمههی شههناخت بههه او یههاد دادم آنگههاه دادم؛ فریهه و وزر بههها بایهههد یامهههت فهههردای کهههه میهههدانم و گهههرفتم میدانسهههت آنچههه از را او

و محمهد بهر په کهنم؛ مال هات تهو بها خهود، گنهاه بهر عهالوه دیگهرا ، گناه وبال !آمرزندگا بهترین ای بیامرز را گناهم گونه این و فرست درود محمد آل

۵-

سههتغفر و هههم الل


ههی یههدعو ذ

غههی إل

شههد عههن یضههل و ال یقههل و الر

زق برکههه یمحههو و الههرمههل و ال

کر یخ

صههل الههذ

ههی ف

ههد عل فههره و آلههه و محم

یهها لههی اغ

غافرین خیر .ال

: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم از هههر گنههاهی کههه بههه سههوی گمراهههی ۵بنههد

مهههی کشهههاند و از راه رشهههد دور مهههی کنهههد، و روزی را کهههم و برکهههت را از بهههین میبههرد، میههراش گذشههته را نههابود و نههام آدمههی را از خههاپره ههها میبههرد، پهه بههر محمهههد و آلهههش درود فرسهههت و ایهههن گونهههه گنهههاهم را بیهههامرز ای بهتهههرین

ندگا !آمرز هههم -۶



تعبههت ذ

یلههی فههی جههوارحی فیههه أ

و نهههاری و ل

ههد و بسههتری عبههاد مههن اسههتترت

سههتر ال

صههل سههترتنی مهها إال

ههی ف

ههد عل و محم

فره و آله





روزم، و شهه در کههه گنههاهی هههر از : بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم۶بنههد پوشههش ی پههرده در را خههود و کههردم خسههته گنههاه آ در را جههوارحم و اعضهها

پوشههش جههز حفظههی ی پههرده کههه حههالی در کههردم، پنههها بنههدگانت از خههویش، را گناهههانم گونههه ایههن و فرسههت درود محمههد آل و محمههد بههر پهه نیسههت؛ تههو

رزندگا !آم بهترین ای بیامرز ههههم -0

سهههتغفر و الل


عهههدا ی فیهههه رصهههدنی ذ

ت لهتکهههی أ

صهههرف

ف

هی کیدهم هم و عنهی تعهنهم ل

ضهیحتی عل

ی ف ن

هک کهق

نصهرتنی ولهی ل

هی و ف

متهی إل

عصههی رب یههانههی أ

تمهل

و ف

ههم عصههیتک مهها پههال

ل

نی ف

تک و تیاخههذ

لههی سههق

عل

عطیتنی فعلههی سههو ههق

ی ف

ههق

ههوم شههکر ف

ههی نعمههک مههن بنعمههه عنههد یق

صههل عل

ف

ید عل د آل و محم فره و محم

غافرین خیر یا لی اغ

.ال

: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم از هههر گنههاهی کههه دشههمنانم بهها آ 0بنههد درپهههی آبروریهههزی مهههن بودنهههد و تهههو نقشهههه ی آنهههها را از مهههن برگردانهههدی

مههرا کههه تههوام دوسههت مههن گویهها کننههد؛ مفتضهه مههرا کههه نکههردی کمکشهها و چقههدر! دهههی؟ مهلههتم تههو و را تههو کههنم معصههیت کههی تهها پروردگههارا،. کههردی یههاری

بههدی وجههود بهها و ای نکههرده ام میاخههذه تههو و شههده پههوالنی کههردنم معصههیت اسههت شههکر کههدام پهه ؟!نمههودی عطهها تههو و کههردم درخواسههت تههو از کههردارم

و محمههد بههر پهه گیههرد؟ ههرار هایههت نعمههت از یکههی حتههی برابههر در بتوانههد کههه !آمرزندگا بهترین ای بیامرز را گناهم اینگونه و فرست درود محمد آل




هههم -۸


نهه کههل ل أ

مت ذ ههد

یههک

ههم تههوبتی فیههه إل

م واجهههت ث بتکههر

سههمیشهههدت و بههک

ههی أ

سههی عل

لک نف

ولیهها بههذ

ههی عبههاد مههن أ ن

یههر أ

غ

ههی عا ههد هها معصههیتک إل م

ل

صههدنی ف

ههیطا بکیههده و الش

بههی مههال

یههه إل

ال

خههذ

و ال

سههی دعتنههی

ههی نفعصههیا إل

ه عبههاد مههن حیهها اسههتترت ال

ههی جههرأ یههک من

و عل

نههاههم أ

عل

ههه أ ن

أ

نههی ال و سههتر منههک یکن

و بههاب ال

ههر یحجهه ال

ههی نظ

حجههاب إل

تهههک

فال

خ

معصهههی فهههی ف

هههی ه ال

هههم عنهههه نهیتنهههی مههها إل

ت ث

هههتر کشهههف هههی الس و عن

ولیهها سههاویت ی أ ن

ههم کههق

ل

زل

ههک أ

ل

ههی و پا عهها

مههر إل

أ

وعیههد مههن و مسههارعا

ازعههها

سهههت ف ب

ل

هههی ف

و عبهههاد عل

یهههر بسهههیرتی یعهههر ال

هههم غ

ل

نیت ف سهههم

سههبغت بههل بغیرسههمتهم ههی أ

ههم نعمهههم مثههل عل

تنی ث

ههل ض

لههک فههی ف

ههیهم ذ

ههی عل حت

ی نلههک مهها و درجههتهم فههی عنههد کههق

ذ

مههک إال

ضههل و بحل

ههک نعمتههک ف

ل

ح ف

مههد ال

ی

ک مههواللسههق

ق

ههه یهها ف

ههی سههترته کمهها الل

نیا فههی عل الههد

أ

ضههحنی ال

فههی بههه تف

قیامه رحم یا ال

احمین. أ الر

: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم از هههر گنههاهی کههه در آ توبههه ی ۸بنههد

خههویش را تقههدیم بههه تههو کههردم، سهه مواجههه شههدم بهها کرامههت و سههم یههاد کهردنم بهه تهو و اولیها ت را از میهها بنهدگا بهر خهود شههاهد گهرفتم کهه دیگهر بههه سههوی معصههیت بههاز نمیگههردم ولههی آنگههاه کههه شههیطا بهها کیههد و حیلههه اش مههرا هههد گرفههت و خههواری و بیچههارگیم مههرا بههه سههوی آ کشههانید و نفسههم مههرا بههه




مخفهههی بنهههدگانت از حیههها جههههت بهههه را خهههود سهههمت آ معصهههیت خوانهههد، هههی میههدانم کههه حههالی در نسههبت بههه تههو بههود مههن گسههتاخی از ایههن، و. سههاختم

نمههی مههن از را تههو نظههر حجههابی هههی و نمیکنههد پنههها ازتههو مههرا بههابی و پههردهپهه تههو را مخالفههت کههرده و بههه آنچههه مههرا از آ نهههی کههرده بههودی .پوشههاند

دادم، ههرار اولیهها ت بهها را خههود و زده کنههار را پههرده سهه ، مبههادرت نمههودمه و بههه سههوی اوامههرت شههتابا و از تهدیههدهایت بههود تههو مطیهه همیشههه گویهها

مشهههتبه بنهههدگانم بهههر کهههه آراسهههتم آنگونهههه را ظهههاهرم هراسههها بهههوده ام. کهه آنگونهه جهز مهرا نیهز تهو نبهود، آگهاه مهن درو از تهو از غیهر که درحالی شد، آنههها بههه کههه را نعمتهههایی حتههی بلکههه نکههردی، معرفههی میشههناختند مههرا آنههها

نههزد گویهها دادی، برتههری آنههها بههه مههرا سهه ی.کههرد عطهها هههم مههن بههه میههدادی بردبههاری و حلههم ی واسههطه مگربههه نیسههت همههه اینههها هسههتم آنههها همرتبههه تههو، مههوالی ای توسههت ازا سهه ا و حمههد پهه . مههن بههر تههو فههراوا نعمههت و تههو

را گنهههاه اینگونهههه کهههه همهههانطوری! خهههدا ای میکهههنم درخواسهههت تهههو از! مهههن یامههت نیههز مههرا رسههوا نکنههی ای بهتههرین در سههاختی، پنههها و مسههتور دردنیهها

!کنندگا رحم ههههم -۹



هههه سههههرت ذ

یلهههی ل

ی فهههی ل ن

هههق تیانهههه الت ل

ل

خ ههی والههت

ههی وجههوده إل ا حت

صههبحت إذ

ت أ

ههق ط

یههک تخ

یههه إل

ههالحین بحل و الص




نهها مضههمر أ

مین رب یهها رضهها خههال

عههال

صههل ال

ههی ف

ههد عل ههد آل و محم و محم

فره


و و ههت صههر بهها کههه گنههاهی هههر از میطلههبم آمههرزش تههو از : بههار خههدایا !۹بنههد

تکهه مر توانسههتم تهها گذرانههدم بیههداری بههه را شهه آ ، انجههام بههرای تقمههل در برداشههتم، شههوم،ولی صههب کههه شههد در زی صههالحین بههه سههوی تههو گههام

پروردگههار ای بههودم کههرده پنههها خههود درو در را رضههایتت خههال کههه حههالی بیههامرز را گنههاهم گونههه ایههن و فرسههت درود آلههش و محمههد بههر پهه ! عالمیهها

!آمرزندگا بهترین ای

هههم -۱7سههتغفر و الل


مههت ذ

ل

بسههببه ظ

هها ولیا ههک مههن ولی

و أ

نصههرت أ

بههه ا عههدا ک مههن عههدو

و أ

مههت أ

تههک بغیههر فیههه تکل و محب

ههی فیههه نهضههت أ

یههر إل

غ

صل پاعتک

ی فد عل د آل و محم فره و محم

غ خیر یا لی اغ

افرین.ال

: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش مههی پلههبم از هههر گنههاهی کههه بههه واسههطه ی ۱7بنههد

یهها یکههی از دشههمنانت را یههاری کههردم، یهها ظلههم کههردم، آ بههه ولههی ای از اولیایههت آ بههه پاعتههت مسههیر غیههر در یهها رانههدم، سههخن بههه جهههت غیههر محبههت تههو

گناهههانم گونههه ایههن و فرسههت درود محمههد آل و محمههد بههر پهه کههردم؛ ا ههدام را بیامرز ای بهتری آمرزندگا !




هههم -۱۱



تههک عنههه نهیتنههی ذ

ف

ال

خ

یههه ف

و إل

رتنی أ

حههذ

ههاه مههت إی

ق

یههه ف

و عل

حتههه أ ب

نتههه لههی زی

سههی ف

صههل لنف

ههی ف

ههد عل هه آل و محم د محم

فره و


گنههاهی کههه مههرا از آ نهههی : بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم از هههر ۱۱بنههد

کههردی و مههن مخالفههت تههو نمههودم؛ یهها مههرا از آ بههر حههذر داشههتی و مههن بههر ارتکهههاب آ ایسهههتادگی کهههردم یههها آ را بهههرایم زشهههت شهههمردی و مهههن آ را بههرای خههود زینههت دادم؛ پهه بههر محمههد آل محمههد درود فرسههت و ایههن گونههه

گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگا !

هههم -۱۲سههتغفر و الل


حصههیته نسههیته ذ

ق

ههه بههه تهاونههت و ف بت

ثق

و ف

سههترته بههه جههاهرت

ههی فههو و عل

یههک تبههت ل

منههه إل

رتههه ل

صههل غف

ههی ف

ههد عل وآل محم

د فره و محم


را آ : بهههار خهههدایا ! از تهههو آمهههرزش میطلهههبم بهههرای ههههر گنهههاهی کهههه۱۲بنهههد

تههو و ام شههمرده سههبک را آ و ای، شههمرده آنههرا تههو ولههی ام کههرده فرامههوش شهههده ام و تهههو آنهههرا پوشهههانده ای و مرتکههه را آ آشهههکارا و ای، نوشهههته را آ




مههی آمرزیههدی؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد اگههر از آ توبههه میکههردم حتمهها

درود فرست و این گونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگا !

هههم -۱۳سههتغفر و الل


عههت ذ

بههل فیههه تو

وبهه تعجیههل انقضهها ه

عق

ه ال

تنیمهل

ههق

یههت و ف

دل

ههی أ

عل

ههم سههترا

ل

ههی هتکههه فههی آل ف عن

صههل جهههدا

ههی ف

عل

د د آل و محم فره و محم


: بههار خهههدایا ! از تههو آمههرزش میطلهههبم بههرای هههر گنهههاهی کههه تعجیهههل ۱۳بنههد

عقوبههت را بههل از پایهها یههافتن گنههاه تو هه داشههتم ولههی مهلههتم دادی و پههرده ی آ هتههک در کوششههی هههی از همههه ایههن بهها و افکنههدی پوشههش رابههر مههن

گناهههانم گونههه ایههن و فرسههت درود محمههد آل و محمههد پهه نکههردم؛ فروگههذار !آمرزندگا بهترین ای بیامرز را هههم -۱۴



ههیع یصههر ذ و رحمتههک ن

نقمتههک بههی یحههل أ

و و کرامتههک یحرمنههی أ

ههی یزیههل أ صههل نعمتههک عن

ههی ف


فره


: بهها خههدایا از تههو آمههرزش میطلههبم از هههر گنههاهی کههه رحمتههت را از مههن بههاز ۱۴بنههد

آورد، یههها مهههرا از کرامتهههت محهههروم میهههدارد، یههها عهههذابت را بهههر مهههن فهههرود مهههی




نعمتههت را از مههن زایههل میسههازد؛ پهه بههر محمههد آل محمههد درود میسههازد، یهها فرست و این گونه گناهانم را بر من بیامرز ای بهترین آمرزندگا !

هههم -۱۵



ذ

نهها یههورش

ف

و ال

یحههل أ

ههبال

و ال

یشههمت أ

عههدا و األ

غطهها یکشهه أ

و ال

طههر یحههب أ

ههما صههل الس

ههی ف

ههد عل آل و محم

د فره و محم

غافرین خیر یا لی اغ ال

: بهها خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه هههال را بههه ۱۵بنههد

دنبههال مههی آورد، یهها بههال را فههرود مههی آورد، یهها شههماتت دشههمنا را در پههی مههی یهها پههرده را میههدرد، یهها طههرات آسههما را حههب میکنههد؛ پهه بههر محمههد و آورد،

آل محمد درود فرست و اینگونه گناهانم را بیامرز ای بهترین آمرزندگا ! هههم -۱۶



هه ذ بههه رت عی

حههدا


و خل

حتههه أ ب

مههن

حههد فعههل تههک مههن أ ههم بری

مههت ث ح

یههه تق

ه انتهکتههه و عل

ههی جههرأ ههی من

معصههیتک عل

صل



.ال

از کسههی کههه گنههاهی هههر بههرای : بههار خههدایا ، از تههو آمههرزش میطلههبم۱۶بنههد

را گنههاه آ مخلو اتههت از کسههی فعههل در یهها کههردم؛ سههرزنش آ بههه را بنههدگانت بههه گشههتم مرتکهه و شههدم گنههاه آ وارد خههودم آ از پهه امهها کههردم، تقبههی




آل و محمههد آل و محمههد بههر پهه زد؛ سههر عصههیانت بههر مههن از کههه جرأتههی خههاپر د فرست و این گونه گناهم را بر بیامرز ای بهترین آمرزندگا !درو محمد

ههههم -۱0



یهههک تبهههت ذ

هههدمت و منهههه إل

هههی أ

فعلهههه عل

اسهههتحییت

نههها و منهههک فیهههه أ

نههها و رهبتهههک و عل

هههم فیهههه أ

تک ث

ل

و منهههه اسهههتق

یه عدت صل إل

ی ف

د عل د آل و محم فره و محم


.ال

: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه از آ توبههه ۱0بنههد

کههردم و بههر انجههامش ا ههدام نمههودم، پهه از تههو حیهها میکههردم در حههالی کههه مرتکهه آ بهههودم، و از تههو میترسهههیدم در حههالی کهههه مههن در انجهههام آ گنهههاه

ز مههن درگههذری در حههالی کههه بههاز بههه غوپههه ور بههودم؛ پهه از تههو خواسههتم کههه اسهههوی آ برگشهههتم؛ پههه بهههر محمهههد و آل محمهههد درود فرسهههت و اینگونهههه


هههم -۱۸سههتغفر و الل


ر ذ ههو

هه ث

عهههد بسههب فعلههی فههی وجهه و ی عل

یههه عاهههدتک و عل

ههد أ

دتههه عق

ههک عق

و ل

ههه أ یههت ذم

جلههک مههن بههها آل

حههد أ

مههن أل

قک هم خل

ضهت ث

لهک نق

یهر مهن ذ

بتهی ضهروره غ

نی بهل فیهه لرغ

ها عهن اسهتزل

وف

ال

بطههر بههه نی و ال شههر رعایتههه عههن اسههتحط

صههل األ

ههی ف


فره





ی شههعله : بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش مههی پلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه۱۸بنههد

آ بههه خههاپر ارتکههاب اثههر در شههد باعهه و سههاخت مشههتعل مههن بههر را تههو غضهه سهمی کهه بهرای

عهدی که بها تهو بسهته بهودم، یها پیمهانی کهه بها تهو داشهتم، یها

یکههی از مههردم بههه خههاپر تههو خههوردم، گنههاهی بههر ذمههه ی مههن الزم آیههد. امهها پهه از آ بهههه خهههاپر میهههل و رغبهههتم بهههه گنهههاه ، آ عههههدی و پیمههها را بهههدو

ازداشههت و ب آ بههه وفههای از مههرا خوشههگذرانی بلکههه کههردم؛ نقهه ضههرورتسرمسههتی مههرا از رعایههت آ فههرو انههداخت؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد درود

فرست و اینگونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگا ! هههم -۱۹



نههی ذ

حق

نعمههت نعمههه بسههب ل

ههی بههها أ

عل

ویههت

ق

ههی بههها فههت و ک معصههیت عل

ف

مههر بههها خال

ههدمت و أ

ههی بههها

وعیههد عل

صل



.ال

: بههار خههدایا ! و از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه گریبهها ۱۹بنههد

ت بههر گیههرم شههد بههه واسههطه ی نعمتههی کههه بههه مههن عطهها کههردی و بهها آ ههو ی وعههده معصههیت پیههدا کههردم و مخالفههت امههر تههو نمههودم، و بهها آ بههه سههوی

اینگونههه و فرسههت درود محمههد آل و محمههد بههر پهه شههدم؛ نزدیههک عههذابت !آمرزندگا بهترین ای بیامرز را گناهم




هههم -۲7



مت ذ ههد

ههی شهههوتی فیههه

ههرت و پاعتههک عل

آث

تههی فیههه ههی محبمههر عل

رضههیت و أ

سههی أ

طک فیههه نف

بسههخ

بتنههی إذ منههه ره

مت و بنهیههک ههدههی

ار فیههه إل

عههذ

ههی احتججههت و بق

صههل بوعیههد فیههه عل

ف

ید عل د آل و محم و محم

غافرین. خیر یا لی فره اغ

ال

: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه شهههوت خههود ۲7بنههد

تههرجی تههو امههر بههر را خههود داشههتن دوسههت را بههر پاعتههت مقههدم داشههتم، و مههرا آ از نهههی بهها زیههرا سههاختم، راضههی تههو خشههم بهها را خههویش نفهه و دادم،

ذر را بههر مههن بسههته بههودی و بهها وعههده ی عهه راه پیشههاپیش و بههودی ترسههانده درود محمههد آل و محمههد بههر پهه بههودی؛ کههرده تمههام مههن بههر را حجههت عههذابت !آمرزندگا بهترین ای بیامرز را گناهم اینگونه و فرست

هههم -۲۱



سههی مههن علمتههه ذ

و نف

و نسههیته أ

کرتههه أ

و ذ

أ

دتههه و تعمت أ

خطههق

فیمهها أ

شههک ال

ههک أ ن

سههی إ و عنههه سهها لی أ

بههه مرتهنههه نف

ههدیک ههد کنههت إ و ل

ههت و نسههیته

ل

ف

صههل عنههه غ

ههی ف


فره





: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه خههود از آ ۲۱بنههد خبههر دارم، یهها فرامههوش کههرده ام ، یهها بههه یههاد مههی آورم، یهها بههه عمههد آ را انجههام دادم، یهها از روی خطهها آورده ام، مههواردی کههه بههی شههک از مههن سههوال خههواهی

آ را فرامهههوش و ازآ کهههرد و نفسهههم پهههیش تهههو درگهههرو آ اسهههت، ههههر چنهههد غافههل شههده باشههم؛ پهه برمحمههدوآل محمههد درود فرسههت و اینگونههه گنههاهم

را بیامرز ای بهترین آمرزندگا ! هههم -۲۲



ههد و بههه واجهتههک ذ

نههت

یق

کترانههی أ ن

یههه أ

عل

ههت و فل

غ

أ

تههوب أ

یههک أ

نسههیت و منههه إل

أ

سههتغفر أ

ههه أ

صههل ل

ههی ف


د آل فره و محم


: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه بهها آ بهها تههو ۲۲بنههد

شههدم کههه روبههه رو شههدم ویقههین داشههتم کههه تههو مههرا در آ حههال میبینههی وغافههلاز آ توبههه کههنم، و فرامههوش کههردم کههه از آ اسههتغفار نمههایم؛ پهه بههر محمههد و آل محمهههههد درود فرسهههههت و اینگونهههههه گناههههههانم را بیهههههامرز ای بهتهههههرین

آمرزندگا

ههههم -۲۳سهههتغفر و الل


هههت ذ

هههی بحسهههن فیهههه دخل ن

بهههک ظ

أ

ال

بنی

یههه تعههذههدمت تههه لمغفر رجوتههک و عل

ق

یههه ف

ههد و عل

ههت

ل سههی عو

ههی نف

عل




تههی

بکرمههک معرف أ

ضههحنی ال

بعههد تف

ههی سههترته أ

صههل عل

ههی ف




خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه وارد آ : بههار۲۳بنههد

شدم بهه واسهطه ی حسهن ظهن بهه تهو کهه مهرا بهر آ عهذاب نمیکنهی و امیهدوار کهای مهن بودم کهه آ را مهی آمهرزی، په بهه آ ا هدام کهردم، در حهالی کهه اتبههر کرمههی بههود کههه از تههو مههی شههناختم، کههه دیگههر پهه از آ کههه آ را بههر مههن

رسههوایم نمیکنههی؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد درود فرسههت و ایههن پوشههاندی گونه گناها را بر من بیامرز ای بهترین آمرزندگا !

هههم -۲۴



عا رد بههه منههک اسههتوجبت ذ حرمهها و الههد

جابههه

مهه خیبههه و ال جهها انفسهها و الط صههل الر

ههی فههد م عل ههد آل و حم و محم

فره


: بههار خههدایا ! از تههو آمهرزش میطلههبم بههرای هههر گنهاهی کههه بههه واسههطه ی ۲۴بنهد

آ مسهههتح رد شهههد دعههها و محرومیهههت از اجابهههت و نههها امیهههدی از پمههه و آل محمههد درود فرسههت و ایههن گونههه گسسههتن آرزو شههده ام؛ پهه بههر محمههد و





هههم -۲۵سههتغفر و الل


هه ذ

حسههره یعق

و ال

دامههه یههورش یحههب و الن

زق عا ویهههرد الهههر صهههل الهههد

هههی فهههد عل هههد آل و محم فهههره محم

یهههاخیر لهههی واغ

غافرین .ال : بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه موجهه ۲۵بنههد

حسههرت و سههب پشههیمانی میگههرددد و باعهه بنههد آمههد روزی و رد شههد دعهها میگهههردد؛ پههه بهههر محمهههد و آل محمهههد درود فرسهههت و ایهههن گونهههه گنهههاهم را

بیامرز ای بهترین آمرزندگا !

هههم -۲۶سههتغفر و الل


ذ

ام یههورش

سههق

نهها و األ

ف

م یوجهه و ال

ق و الههن

ههبالقیامههه فههی یکههو و ال

صههل ندامههه و حسههره ال

ههی ف

ههد عل ههد آل و محم محم

فره

غافرین خیر یا لی واغ .ال

از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه موجهه : بههار خههدایا !۲۶بنههد بیمههاری و نههابودی و باعهه گرفتههاری ههها و بالههها میشههود، و در یامههت حسههرت و نههدامت در پههیش خواهههد داشههت؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد درود فرسههت و

این گونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگا !




ههههم -۲0سهههتغفر و الل


و بلسهههانی مدحتهههه ذ

ضهههمره أ

و جنهههانی أ

أ

ههت یههه هشسههی إل

و نف

تیتههه أ

و عههالیبف أ

صههل بیههدی کتبتههه أ

ههی ف


د فره و محم


میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه آ را بهها زبهها : بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش ۲0بنههد

تعریهه کههردم، یهها در دل بههه فکههر آ بههودم، یهها نفسههم بههه آ مشههتاق گشههت، یهها بهها کههردارم آ را انجههام دادم، یهها بهها دسههتم آ را نوشههتم؛ پهه بههر محمههد و آل

محمد درود فرست و این گونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگا ! هههم -۲۸

و الل

نهه لکههل سههتغفر أ

ههوت ذ

یههل فههی بههه خل

و ل

رخیههت و نهههار أ

ههی أ

عل

سههتار فیههه ح األ

یهه

یرانههی ال

نههت إال

ههار یهها أ ارتابههت جب

سههی فیههه ف

ههزت و نف بههین می

وفههک ترکههه

ههن لحسههن انتهاکههه و لخ

ت بههک الظل سههو

سههی لههی ف

ههدام نف

یههه ال

عل

عتههه وا

نهها و ف

ههک فیههه بمعصههیتی عههار أ

ل

ههی صههل ف


فره


: بهار خهدایا ! از تهو آمهرزش میطلهبم بهرای ههر گنهاهی کهه در شه یها روز ۲۸بند

اریت را بهههر مهههن فهههرو در تنههههایی بهههه سهههرا آ رفهههتم و تهههو پهههرده ههههای سهههتهار، نمیدیههد، په بههه انهداختی، بهه پههوری کهه هههی که جههز تهو، ای خههدای جب

ن تردید افتهادم بهین ایهن کهه از تهر تهو آ را تهر کهنم یها بهه واسهطه ی حسه




ظههن بههه تههو آ را مرتکهه شههوم. پهه نفهه آ را بههرایم زینههت داد و انجههام دادم در حههالی کههه میدانسههتم معصههیت تههو را مرتکهه میشههوم؛ پهه بههر محمههد و آل محمههههد درود فرسههههت و ایههههن گونههههه گنههههاهم را بیههههامرز ای بهتههههرین

آمرزندگا !

ههههم -۲۹سهههتغفر و الل


ته ذ

لل

و اسهههتق

و اسهههتکثرته أ

مته أ

و اسهههتعظ

أ

و استصههغرته پنههی أ صههل فیههه جهلههی ور

ههی ف

ههد عل ههد آل و محم فههره و محم

لههی اغ

غافر خیر یا ین.ال

کههم : بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه آ را۲۹بنههد

شههمردم یهها زیههاد، زیههاد شههمردم یهها کوچههک، یهها ایههن کههه نههادانیم مههرا در ورپههه ی آ فروبههرد؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد درود فرسههت و ایههن گونههه گنههاهم را


هههم -۳7سههتغفر و الل


ت ذ

ههی فیههه مههاأل

حههد عل


و خل

ت أ

سههق

أ

ههی بسههببه حههد إل

تههک مههن أ و بری

نتههه أ سههی لههی زی

و نف

شههرت أ

ههی بههه أ

یههری إل

و غ

أ

ههت لیههه دل

و سههوای عل

صههررت أ

یههه أ

و بعمههدی عل

أ

یههه مههت أ

صههل بجهلههی عل

ف



.ال




: بهههار خهههدایا ! از تهههو آمهههرزش میطلهههبم بهههرای ههههر گنهههاهی کهههه در آ ۳7بنهههد معاونههت کههردم علیههه یکههی از بنههدگانت، یهها دیگههری را بههه سههوی آ راهنمههایی ههد در آ اصههرار کههردم، و یهها غیههر خههود را بههه سههوی آ داللههت نمههودم، یهها بهها تعم

ی نههادانی در آ مقههیم شههدم؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد ورزیههدم، یهها از رو درود فرست و این گونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگا !

هههم -۳۱سههتغفر و الل


مههانتی فیههه خنههت ذ

و أ

سههت أ

بفعلههه ه فیهه بخ

سههی

و نفت أ

خطههق

ههی بههه أ

و بههدنی عل

ههرت أ

و شهههواتی فیههه آث

مت أ ههد

اتی فیههه

ههذ

ل

و و لغیههری فیههه سههعیت أ

یههه اسههتغویت أ

و تههابعنی مههن إل

رت أ

منعنههی مههن فیههه کههاث

و هههرت أ

یههه

بنی مههن عل

ههال

و غ

بههت أ

ل

یههه غ

تههی عل

و بحیل

نی أ

یههه اسههتزل

میلههی إل

صل

ی فد عل د آل و محم فر و محم


.ال

: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه بههه امانههت ۳۱بنههد

خهههویش در آ خیانهههت کهههردم، یههها بههها انجهههام داد آ از ارزش نفههه خهههود کاسههتم، یهها بهها آ بههر بههدنم صههدمه وارد کههردم، یهها شهههواتم را بههر آ برگزیههدم، یهها لههذت هههایم را در آ مقههدم داشههتم، یهها بههرای دیگههری در آ تههالش نمههودم،یهها آنکهه را کههه از مههن پیههروی مههی نمههود اغههوا نمههودم و بههه سههوی آ کشههاندم، یهها علیههه کسههی کههه مههرا از آ منهه میکههرد لشههکر کشههی کههردم تهها بههر او چیههره




شوم، یا با هر بهر کسهی کهه میخواسهت بهر مهن غلبهه کنهد یها بها حیلهه و نیرنهک آل بههر او دسههت یههافتم، یهها مههیلم مههرا بههه سههوی آ لغزانیههد؛ پهه بههر محمههد و

محمد درود فرست و این گونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگا !

هههم -۳۲سههتغ و الل

نهه لکههل فر أ

یههه اسههتعنت ذ

ههه عل

ضههبک مههن تههدنی بحیل

غ

هرت

واسههتظههی بنیلههه أ

هههل عل

و پاعتههک أ

ت أ

بههه اسههتمل

حههدا

ههی أ

و معصههیتک إل

أ

و عبههاد فیههه را یههت بسههت أ

ههیهم ل

صههل بفعههالی عل

هه ف

ههد یعل ههد آل و محم و محم

فره


: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه بههه کمههک ۳۲بنههد

نزدیهک میکهرد بهه آ دسهت یهافتم، یها بها آ بهر نقشه ای که مهرا بهه غضه تهو اهههل پاعتههت غلبههه کههردم، یهها کسههی را بهها آ بههه معصههیتت مایههل نمههودم، یهها بهها آ خههود را نههزد بنههدگانت خههوب نشهها دادم، یهها بهها کههردارم خههود را نههزد آنههها وارونهههه جلهههوه دادم؛ پههه بهههر محمهههد و آل محمهههد درود فرسهههت و ایهههن گونهههه

ن آمرزندگا !گناهم را بیامرز ای بهتری هههم -۳۳



ههی کتبتههه ذ

ههی کهها عجهه بسههب عل من

سههی

و بنفو ریهها أ

و سههمعه أ

أ

و خههیال

ههرح أ

و ف

ههد أ

و حق

و مههرح أ

شههر أ

و أ

بطههر أ

هههه وحمیو أ

ه أ و عصهههبی

أ

و رضههها

أ

و سهههخ

أ

و شههه ا أ

و سهههخ

هههم أ

ل

و ظ

خیانهههه أ

و أ




ه و سههر

و کههذب أ

و نمیمههه أ

عهه أ

و ل

هها نههوع أ نوب بمثلههه یکتسهه مم

یکههو و الههذ

عطههه اجتراحهههه فهههیصهههل ال

هههی ف

هههد عل هههد آل و محم فهههره و محم

یههها لهههی اغ

غافرین .خیرال

: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه بههر مههن ۳۳بنههد

نوشههته ای بههه جهههت خههود پسههندی ای کههه در مههن بههه وجههود آمههده، یهها خههود ههر، یهها نمههایی، یهها خودسههتایی)با رسههاند عمههل خههود بههه گههوش دیگههرا (، یهها تکب

کینهه، یها خوشهی، یها بخشهندگی، یها بخهل، یها ظلهم، یها خیانهت، یها شادمانی، یها دزدی، یهها درو ، یهها سههخن چینههی، یهها لهههو و لعهه ، یهها هرنههوع کههاری کههه بهها آ مرتکهه گنههاه میشههوند و هههر کههه آ را انجههام دهههد خههود را بههه هالکههت انههدازد؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد درود فرسههت و ایههن گونههه گنههاهم را بیهههامرز ای

مرزندگا !بهترین آ

هههم -۳۴سههتغفر و الل


مههک فههی سههب ذ

ههی عل ن

ا أ

ههه ف

ههدرتک عل

بق

تهیهدرت ال

ههی بهها

صههل شهی کهل عل

هی ف

هد عل ههد آل و محم فهره و محم

یهها لهی اغ


: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه در علههم تههو ۳۴بنههد

گذشههته کههه مههن بهها کمههک و اسههتعانت از ههدرت تههو انجههام داده ام، آ ههدرتی




کههه تههو را بههر همههه چیههز توانهها کههرده اسههت؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد درود فرست و این گونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگا !

ههه -۳۵

سههتغفر و م الل


و سههوا بههه رهبههت ذ

ولیهها فیههه عادیههت أ

أ

و یههت أ

عههدا فیههه وال

ت أ

ل

وخههذ

هها فیههه أ حب

و أ

ضههت أ مههن لشههی فیههه تعر

ضبک

صل غ



.ال

: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه در آ از غیههر ۳۵بنههد

تههو ترسههیدم، یهها بههه وسههیله ی آ بهها اولیایههت دشههمنی کههردم یهها بهها دشههمنانت دوسههتی کههردم، یهها دوسههتانت را واگذاشههتم، یهها بهها آ خههود را در معههر خشههم

پههه بهههر محمهههد و آل محمهههد درود فرسهههت و ایهههن گونهههه و غضههه در آوردم؛ گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگا !

هههم -۳۶


نهه ل لکهه أ

یههک تبههت ذ

ههم منههه إل

ضههت و فیههه عههدت ث

نق

عههههد ه بینهههک و بینهههی فیمههها ال

هههی جهههرأ یهههک من

تهههی عل

هههو و بکرمهههک لمعرف

عف

صل



.ال

: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه از آ بههه ۳۶بنههد

بههه سههوی آ برگشههتم، و عهههدی را کههه بههین مههن دا سههویت توبههه کههردم و مجههد




بههود بهها گسههتاخی و جههرأت نقهه کههردم؛ زیههرا بهها کههرم و عفههو تههو آشههنا و تههو بههودم؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد درود فرسههت و ایههن گونههه گنههاهم را بیههامرز

ای بهترین آمرزندگا ! هههم -۳0



دنههانی ذ

ابک مههن أ

و عههذ

ی أ

وابههک عههن نههق

و ث

أ

ههی حجهه و رحمتههک عنههی کههدر أ

صههل نعمتههک عل

ههی ف


فره

غافری خیر یا لی اغ ن.ال

: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه مههرا بههه ۳0بنههد

مههان رحمتههت عههذابت نزدیههک کههرده، یهها از پههاداش نیکویههت دور نمههوده، یهها ر نمههوده اسههت؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد گشههته، یهها نعمتههت را بههر مههن مکههد


هههم ال -۳۸سههتغفر و ل


ههت ذ

ل بههه حل

ههدا

و شههددته عق

مههت أ بههه حر

سههی

نف صههل بههه وعههدتنی خیههرا

ههی ف


خیههر یهها لههی اغ

غافرین .ال : بهار خههدایا ! از تهو آمهرزش میطلههبم بهرای ههر گنههاهی کهه بهه واسههطه ی ۳۸بنهد

آ پیمههانی را کههه محکههم کههرده بههودی شکسههتم، یهها خههود را از خیههری کههه وعههده




پهه بههر محمههد و آل محمههد درود فرسههت و ایههن داده بههودی محههروم کههردم؛ گونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگا !

هههم -۳۹



و عافیتههک ول بشههم ارتکبتههه ذ

نههت أ منههه تمک

ضهههل

و نعمتهههک بفویهههت أ

یهههه

وخیهههر رز هههک بسهههاب عل

ردت أ

وجههههک بهههه أ

طنیههال

خ

مهها فعلههی شههار و فیههه ف

هه ال

ل

ههک یخ

و ل

ههی وجهه أ

ردت مهها عل

بههه أ

کثیههر سههوا

لک یکههو مهها ف

صههل کههذ

ههی فههد عل ههد آل و محم فههره و محم



: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه بههه کمههک ۳۹بنههد

ن بههه انجههام آ عافیتههت آ را مرتکهه شههدم، یهها بههه نعمههت فراوانههت مههتمکشههدم، یهها بههه واسههطه ی رزق واسههعت بههر آ ههدرت پیههدا کههردم، یهها خواسههتم ههت غیههر تههو در مههن وارد شههد کههار خیههری را بههرای رضههای تههو انجههام دهههم، ولههی نی

کار مهرا آلهوده سهاخت، یها گنهاهی کهه وبهال آ بهه واسهطه ی ایهن کهه غیهر تهو و را بهها آ خواسههتم دامنگیههر مههن شههد کههه بسههیار از مههوارد همههین گونههه اسههت؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد درود فرسههت و ایههن گونههه گنههاهم را بیهههامرز ای

بهترین آمرزندگا !




هههم -۴7سههتغفر و الل


خصههه دعتنههی ذ تههه الر

لحل

سههی ف

هههو و لنف

م عنهههد فیمههها صهههل محهههر

هههی فهههد عل هههد آل و محم فهههره و محم

خیهههر یههها لهههی اغ

غاف رین.ال : بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه رخصههت در ۴7بنههد

خهود حهالل دانسهتم، در حهالی کهه نهزد تهو حهرام آ انگیزه ی مهن شهد تها بهرای بههود؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد درود فرسههت و ایههن گونههه گنههاهم را بیههامرز

ای بهترین آمرزندگا !

ههههم -۴۱سهههتغفر و الل

نههه کهههل ل أ

قهههک عهههن خفهههی ذ

هههم و خل

عنهههک یعهههزب ل

تک ل

اسههتق

تنی منههه ف

ل

ههق

ههم ف

سههترته فیههه عههدت ث

ههی ف

صههل عل

ههی ف


د فره و محم


: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه از مههردم ۴۱بنههد

مخفههی اسههت، امهها از تههو پنههها نیسههت، پهه از تههو خواسههتم کههه بگههذری و تههو گذشههتی. آنگههاه بههار دیگههر آنههرا انجههام دادم و آنههرا هههم بههر مههن پوشههاندی؛پ بههر محمههد و آل محمههد درود فرسههت و ایههن گونههه گنههاهم را بیههامرز ای بهتههرین

آمرزندگا !




هههم -۴۲سههت و الل

نهه لکههل غفر أ

یههه خطههوت ذ

و برجلههی إل

یههه مههددت أ

یههدی إل

و ههه أ

ل م

و بصههری تق

صههغیت أ

یههه أ

و بسههمعی إل

و لسههانی بههه نطهه أ

ههت أ

ق

نف

مهها فیههه أ

تنههیههم رز

تک ث

ههی اسههترز

تنهه عصههیانی عل

رز

ههم یف

ههی برز ههک اسههتعنت ث

عل

سههترت معصههیتک

ههی فههم عل

تک ث

لیههاده سههق ههم الز

ل

بنههی ف ی

ههم فیههه جاهرتههک و تخ

ل

ف

ضههحنی

تف

ههال

ف

زال أ

ا ههی مصههر

و معصههیتک عل

ال

تههزال

ههی عا ههدا

مههک عل

و بحل

کههرم یهها ک مغفرتههکههرمین أ

صههل األ

ههی ف




: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه بهها پههای خههود ۴۲بنههد

بههه سههوی آ گههام برداشههتم، یهها دسههتم را بههه سههوی آ دراز کههردم، یهها چشههمم بهها د ههت آ را نظههاره کههرد، یهها گوشههم را بههه سههوی آ بههاز نمههودم، یهها زبههانم بههه

مههن عطهها کههردی در آ خههرج کههردم، سهه بهها آ گویهها شههد، یهها آنچههه را بههه وجههود عصههیا از تههو روزی خواسههتم و تههو بههه مههن دادی. آنگههاه از رزق تههو در راه معصهههیت کمهههک گهههرفتم و تهههو آ را پوشهههاندی، سههه از تهههو بیشهههتر خواسهههتم بهههاز ناامیهههدم نکهههردی و آشهههکارا آ را مرتکههه شهههدم، رسهههوایم

لههی همههواره توبههه ام را ننمههودی و پیوسههته بههر معصههیتت اصههرار مههی ورزم، و می ههذیری و بهها حلههم مغفرتههت گذشههت میکنههی ای کریمتههرین کریمهها ! ؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد درود فرسههت و ایههن گونههه گنههاهم را بیههامرز ای بهتههرین

آمرزندگا !




هههم -۴۳



ههی یوجهه ذ

لههیم صههغیره عل

ابک أ

یحههل و عههذ

ابههک شههدید کبیههره بههی

صههرار فههی و نقمتههک تعجیههل إتیانههه فههی و عق

یههه ال عل

صل نعمتک زوال

ی فد عل د آل و محم و محم

غافرین. خیر یا لی فره اغ

ال

هههر گنههاهی کههه کوچههک آ : بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای۴۳بنههد

باعهه عههذاب دردنهها و بههزرب آ عقوبههت شههدیدت را در پههی دارد، و انجههام داد آ باعههه تعجیهههل نقمتهههت میگهههردد، و اصهههرار بهههر آ زوال نعمتهههت را در پهههی دارد؛ پههه بهههر محمهههد و آل محمهههد درود فرسهههت و ایهههن گونهههه گنهههاهم را


هههم -۴۴سههتغفر و الل


ههم ذ

لهه ل یههه یط

حههد عل

و سههوا أ

حههد علمههه ال

أ

یههر

و غ

منههه ینجینههی ال

مههک إال و حل

یسههعه ال

ههو إال

صهه عف

ههی ل ف




: بهار خهدایا ! از تهو آمهرزش میطلهبم بهرای ههر گنهاهی کهه ههی که جهز ۴۴بند

تههو بههر آ آگههاه نشههده، و کسههی غیههر تههو آ را ندانسههته، و جههز حلمههت مههرا از آ نجههاتی نیسههت و غیههر عفههوت چیههزی فراگیههر آ نیسههت؛ پهه بههر محمههد و آل

!محمد درود فرست و این گونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگا




هههم -۴۵



عم یزیههل ذ و الههن

م یحههل أ

ق و الههن

ههل أ عههدم یعج

ال

ویکثر دم أ صل الن

ی ف



.ال

آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه نعمتههها را از : بههار خههدایا ! از تههو ۴۵بنههد

بههین میبههرد و بههدبختی را فههرود مههی آورد یهها موجهه تعجیههل در فنهها و نیسههتی میشههود، یهها باعهه پشههیمانی بسههیار مههی گههردد؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد


هههم -۴۶سههتغفر و الل


حسههنات یمحهه ذ

سات یضههاع و ال ههی و الس

ههل قمههات یعج ههماوات رب یهها یغضههبک و الن صههل الس

ههی فههد عل ههد آل و محم محم

فره

غافرین. خیر یا لی واغ ال

بههرای هههر گنههاهی کههه حسههنات را : بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم ۴۶بنههد

نههابود و سههیسات را دوچنههدا میکنههد، بههدبختی ههها را بهها شههتاب بههه سههوی انسهها سههوق داده و تههو را، ای پروردگههار آسههما ههها، بههه غضهه مههی آورد؛ پهه بههر محمهههد و آل محمهههد درود فرسهههت و ایهههن گونهههه گنهههاهم را بیهههامرز ای بهتهههرین

آمرزندگا !




ههههم -۴0 سهههتغفر و الل


نهههت ذ

حههه أ

تهههه أ

بمعرف

هههی کنهههت إذ

ول

أ

[بسههتره ]بسههترته

ههک ف هههل إنههوی أ

ق هههل و الت

مغفههره أ

صههل ال

ههی ف


د فره و محم


بههه تههو کههه گنههاهی هههر بههرای میطلههبم آمههرزش تههو از! خههدایا بههار: ۴0 بنههد

آ پوشههههانید بههههه تههههو کهههه هههههر از پههههیش زیههههرا آگههههاهتری آ شههههناخترتری، چههو فقهه تههو سههزاوار پرهیههز و آمههرزش هسههتی؛ پهه بههر محمههد سههزاوا

و آل محمههههد درود فرسههههت و ایههههن گونههههه گنههههاهم را بیههههامرز ای بهتههههرین آمرزندگا !

هههم -۴۸



مههت ذ فیههه تجه

هها ولیا ههک مههن ولی

مسههاعده أ

عههدا ک فیههه و أل

مهه أ

هههل مهه یال

ههی معصههیتک أ

هههل عل

صههل پاعتههک أ

ههی ف

عل



: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه در آ بههه ۴۸بنههد

م داشههتن آ ههها جهههت کمههک بههه دشههمنانت، یهها خههوش آمههد گناهکههارا و مقههدبههر اهههل پاعتههت، بهها یکههی از اولیایههت، رو تههرش کههرده و اخههم نمههودم؛ پهه بههر محمهههد و آل محمهههد درود فرسهههت و ایهههن گونهههه گنهههاهم را بیهههامرز ای بهتهههرین

ندگا !آمرز




ههههم -۴۹



بسهههنی ذ

ل

هههه فیهههه انهمهههاکی و کبهههره أ

و ذل

أ

و رحمتههک وجههود مههن آیسههنیههر أ ص

بههی

یههق

جههوع عههن ال ههی الر

پاعتههک إل

تههی

ههی سههو و جرمههی بعظههیم لمعرف ن

ظ

صههل سههیبنف


فره و


: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه لبهها تکبههر ۴۹بنههد

ههت گردیههد، یهها مههرا از وجههود بههه مههن پوشههانید و فههرو رفههتن در آ موجهه ذل

امیههدی مههرا از بازگشههت بههه پاعتههت بازداشههت، رحمتههت مههقیو گردانیههد، یهها نهها چههو بههه جههرم بههزرگم آشههنا و نفهه خههویش بههدگما بههودم؛ پهه بههر محمههد و

آل محمد درود فرست و این گونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگا !

هههم -۵7سههتغفر و الل


وردنههی ذ

کههه أ

هل

ههو ال

ل

نهه رحمتههک ال

حل

دار یوأ

بههوار ههو ال

ل

ههد ال ک و تغم

غههی سههبیل بههی سههل

ههو ال

ل

صههل رشههد ال

ههی ف



غافرین یاخیر لی اغ .ال

: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه اگههر رحمتههت ۵7بنههد

شههامل نمیشههد، مههرا بههه هالکههت انداختههه بههود، و مههرا بههه دار فنهها و نههابودی




میکشانید؛ و اگهر ههدایت تهو نبهود مهرا بهه گمراههی میبهرد؛ په بهر محمهد و آل ا !محمد درود فرست و این گونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگ

هههم -۵۱



هههانی ذ

ل

هها أ یههه هههدیتنی عم

و إل

مرتنههی أ

و بههه أ

أ

و عنههه نهیتنههیتنههی أ

لیههه دل

فیههه فیمهها عل

حهه

ههو ال

تههک إیثههار و رضهها لبل و محب

رب

قصل منک ال

ی ف



.ال

: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه مههرا غافههل ۵۱بنههد

کههرده از آنچههه بههه سههوی آ هههدایتم کههردی، یهها بههه آ امههر نمههودی، یهها از آ کههه در آ توفیهه رسههید نهههی فرمههودی، یهها راهنمههایی کههردی بههه سههوی آنچههه

بههه خشههنودیت، یهها برگزیههد محبههت و ربههت میباشههد؛ پهه بههر محمههد و آل محمد درود فرست و این گونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگا !

هههم -۵۲



و دعهها ی عنههک یههرد ذ

طهه أ

رجهها ی منههک یق

و طک فههی یطیههل أ

و عنهها ی سههخ

صههر أ

ملههی عنههد یق

صههل أ

ههی ف


د مح فره و م


: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه مههان بههولی ۵۲بنههد دعههایم میگههردد، یهها امیههد مههرا ازتههو طهه مینمایههد؛یارنو و زحمههت مههرا بههه واسههطه




خشههمت پههوالنی میکند،یاامیههدم را بههه تههو کههم مینمایههد ؛ پهه بههر محمههد و آل ندگا !محمد درود فرست و این گونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرز

هههم -۵۳



هه یمیههت ذ

ل

ق

کههرب یشههعل و ال

یرضههی و ال

ههیطا حمن یسههخ و الش صههل الههر

ههی فههد عل ههد آل و محم فههره و محم


غافرین. خیر ال

آمهههرزش میطلهههبم بهههرای ههههر گنهههاهی کهههه دل را : بهههار خهههدایا ! از تهههو ۵۳بنهههد

میمیرانههد، و آتهههش مشهههکالت را مهههی افههروزد، و شهههیطا را خشهههنود و خهههدای رحمهها را بههه خشههم مههی آورد؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد درود فرسههت و ایههن

گونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگا !

۵۴- سههتغفر و هههم الل


هه ذ

یعق

یههق

نههو و رحمتههک مههن ال

ق

مههن ال

حرمهها و مغفرتههک صههل عنههد مهها سههعه مههن ال

ههی ف


فره


: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه یههق از ۵۴بنههد

رحمتهههت، و نههها امیهههدی از مغفرتهههت و محهههروم مانهههد از فراوانهههی آنچهههه نهههزد




توسههت را در پههی دارد؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد درود فرسههت و ایههن گونههه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگا !

هههم -۵۵



ههت ذ

سههی مق

یههه نف

عل

ال

ههک إجههال

هرت ل

ظ

ههق

ف

ههک وبههه ل ههت الت

بل

ق

تک و ف

لههو سههق

عف

ههوت ال

عف

ههم ف

ث

هههوی بههی مههال

ههی ال

معاودتههه إل

ههو کههریم و رحمتههک سههعه فههی پمعهها

عف

یههد لوع ناسههیا

وعههد لجمیههل راجیهها

ی صل فد عل د آل و محم فره و محم


.ال

: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه بههه خههاپر ۵۵بنههد تعظههیم تههو بهها نفهه خههویش دشههمن گشههته و اظهههار توبههه نمههودم و تههو پههذیرفتی

در خواسههت عفههو کههردم و تههو عفههو نمههودی ولههی پهه از آ هههوای نفهه و از تههو مرا بهه سهوی آ مایهل کهرد تها ایهن کهه بهه پمه رحمهت واسهعه و عفهو کریمانهه بههههه آ

دا ات و بهههها فراموشههههی تهدیههههدت و آرزوی وعههههده ی جمیلههههت مجههههد

بازگشههتم؛ پههه بهههر محمهههد و آل محمههد درود فرسهههت و ایهههن گونهههه گنهههاهم را مرزندگا !بیامرز ای بهترین آ

هههم -۵۶

سههتغف و الل

نهه لکههل ر أ

وجههوه سههواد یوجهه ذ

وجههوه تبههی یههوم ال

ولیا هههک عهههدا ک وجهههوه تسهههود و أ

أ

بهههل إذ

یتالومهههو بعههه علهههی بعضههههم أ

قیههل

هههم فتصههموا ال ل

ههدی تخ

ههد و ل

مت ههد

ههیکم

وعیههد إل

صهه بال

ههی ل ف







: بهههار خههدایا ! از تهههو آمهههرزش میطلههبم بهههرای ههههر گنههاهی کهههه باعههه ۵۶بنههد

روسههههیاهی میشههههود در آ روزی کههههه چهههههره ی دوسههههتانت سههههفید و چهههههره میگههردد، آ زمههانی کههه گروهههی یکههدیگر را مالمههت میکننههد، دشههمنانت سههیاه

نههزد مهن بهها همهدیگر مخاصههمه نکنیههد، چهه مههن پههیش از “په گفتههه میشهود کههه بههودم؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد درود ” ایههن وعیههدم را بههه شههما رسههانده

فرست و این گونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگا ! هههم -۵0



ههی یههدعو ذ

ههر إل

کف

فکههر یطیههل و ال

و ال

یههورش

هههر

ق

فعسهههر ویجلههه ال

صهههل ال

هههی ف

هههد عل هههد وآل محم فهههره محم

یهههاخیر لهههی واغ

غافرین .ال بههه کفههر : بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه ۵0بنههد

هههر را زیهههاد میکنهههد، و موجههه فقهههر میشهههود و سهههختی را میکشهههد و فکهههر و تحیپههیش میکشههد؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد درود فرسههت و ایههن گونههه گنههاهم را


ههههم -۵۸سهههتغفر و الل


یهههدنی ذ

طههه و الجهههال

یق

یبتهههر و المهههال

عمههار هههت األ

و بههه ف

و ذکههره عنههد نههک م حیهها عنههه صههمت أ

کننتههه أ

صههدری فههی أ




و ههی علمتههه أ ههک من إن

ههم ف

ههر تعل ههی و الس

خف

صههل أ

ههی ف


فره


: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه موجهه ۵۸بنههد

نزدیکهههی مهههرب و اجهههل میکهههردد، و موجههه طههه امیهههدها و آرزوهههها میگهههردد و عمرههها را کوتههاه میکنههد، چههه بههر زبهها آورده باشههم یهها هنگههامی کههه آ را بههه یههاد

یههها آ را در سهههینه آوردم بهههه خهههاپر شهههرمندگی از تهههو از آ دم فهههرو بسهههتم، پنههها کههرده ام، یهها مههن از آ بههی خبههرم و تههو آ را میههدانی، زیههرا تههو بههه هههر سههری و مخفههی تههر از آ آگههاهی؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد درود فرسههت و


ههههم -۵۹سهههتغفر و الل


طههه اجتراحهههه فهههی یکهههو ذ

زق رد و الهههر

عا تههواتر و الههد

ههبالهمههوم ورود و ال

غمههوم تضههاع و ال

صههل ال

ههی ف




گنههاهی کههه در ارتکههاب : بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر ۵۹بنههد

آ طهه روزی، و رد شههد دعهها و پههی درپههی آمههد بههال و روی آورد نههاراحتی ههها، و مضههاع شههد غههم هاسههت؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد درود فرسههت و





هههههم -۶7

سههههتغفر و الل

نهههه لکههههل أ

ههههی یبغضههههنی ذ

ینفههههر و عبههههاد إل

هههی ولیههها عنو أ

هههی یهههوحش أ هههه من

معاصهههی لوحشهههه پاعتهههک ل أ

رکهههوب و ال

حههوب نوب کآبههه و ال

صههل الههذ

ههی ف


خیههر یهها لههی اغ

غافرین .ال آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه مههرا نههزد : بههار خههدایا ! از تههو۶7بنههد

ههر میسههازد، یهها اهههل پاعتههت

بنههدگانت مبغههو میههدارد و اولیایههت را از مههن متنفرا بههه جهههت وحشههت از معاصههی و ارتکههاب و انههدوه جههرا م، از مههن بههه وحشههت مههی انههدازد؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد درود فرسههت و ایههن گونههه گنههاهم را

!بیامرز ای بهترین آمرزندگا هههم -۶۱



سههت ذ

ههیم بههه دل هرتههه مهها ن

ظ

و أ

ت أ

کشههف

ی و سهترته مها بهه عنحهت أ ب

هی بهه نتهه مها من صهل زی

هی ف

هد عل هد آل و محم و محم

فره


: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه بهها آ ، آنچههه ۶۱بنههد

را ظههاهر کههرده بههودی واونههه جلههوه دادم، یهها بهها آ ، آنچههه را ازمههن پوشههانده بههودی بههر مههال کههردم، یهها بهها آ آنچههه را زینههت داده بههودی زشههت شههمردم؛ پهه




اهم را بیههامرز ای بهتههرین بههر محمههد و آل محمههد درود فرسههت و ایههن گونههه گنهه آمرزندگا !

هههم -۶۲



ذ

ال

و عهههد بههه ینههال

ضههبک بههه یههیمن ال

غ

و

ال

و رحمتههک معههه تنههزل

صههل نعمتههک معههه تههدوم ال


فره

غافرین خیر یا لی واغ .ال

: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه بههه جهههت آ ۶۲بنههد

بههه عهههد تههو نمیتههوا رسههید، و از خشههم و غضههبت نمیتههوا در امهها مانههد، و بهها وجههود آ ، رحمتههت نههازل نمههی شههود، و نعمتههت بههه واسههطه ی آ از تههداوم بههاز

محمههد و آل محمههد درود فرسههت و ایههن گونههه گنههاهم را مههی ایسههتد؛ پهه بههر بیامرز ای بهترین آمرزندگا !

هههم -۶۳



یت ذ

ف

ههه اسههتخ

هههار ضههو ل و عبههاد مههن الن

مههه فههی بههه بههارزت ل

یههل ظ

ه الل

ههی جههرأ یههک من

ههی عل

ههی عل ن

ههم أ

عل

أ

ههر أ عنههد الس

نیههه

و عالههه أ فی

خ

هه و بههارزه عنههد ال ن

ههن ه أ

و مههان منههک یمنعنههی ل

عنههی ال

ینف

بنههین و مههال مههن نههاف عنههد

إالتیتههک أ

هه أ

ل

صههل سههلیم بق

ههی ف







: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه در روشههنایی ۶۳بنههد روز، خههود را از دیههد بنههدگانت پنههها کههردم و در تههاریکی شهه ، بهها جسههارت در پیشههگاهت آشههکارا مرتکهه آ شههدم، بهها آنکههه میدانسههتم سههر پههیش تههو آشههکار

ت و پنههها ، نههزد تههو هویداسههت و اینکههه هههی مههانعی از تههو بههاز نمیههدارد و اسههچیههزی از مههال و اوالد پههیش تههو بههه مههن سههودی نمیبخشههد مگههر ایههن کههه بهها لهه سههلیم نههزد تههو آیههم؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد درود فرسههت و ایههن گونههه


هههم -۶۴سههتغفر و الل


ذ

سههیا یههورش هه و لههذکر الن

ههه یعق

ل

غف

ال

و تحههذیر عههن مههن فههی مههادیی أ

مههر مههن األ

و أ

هه فههی یطمهه أ

زق پل مههن الههر

یههر عنههد

و غصههل عنههد مهها خیههر مههن یههیی أ

ههی ف


فره


: بهههار خههدایا ! از تهههو آمهههرزش میطلههبم بهههرای ههههر گنههاهی کهههه باعههه ۶۴بنههد

ههت از فراموشههی یههاد تههو و غفلههت از هشههدارهایت خواهههد بههود، یهها مههرا در امنیروزی مکههرت ههرار میدهههد، یهها مههرا بههه پمهه مههی انههدازد کههه از غیههر تههو پلهه

کههنم، یهها از خیههری کههه نههزد توسههت مههقیو مههی سههازد؛ پهه بههر محمههد و آل محمد درود فرست و این گونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگا !




هههم -۶۵سههتغفر و الل


نههی ذ

حق

یههک عتبههی بسههب ل

احتبهها فههی عل

زق ههی الههر ههی میلههی و عنههک إعراضههی و عنهههم باالسههتکانه عبههاد إل

ع و ل ضههر الت

ههیهم ههد و إل

سههمعتنی

أ

ههک

مااسههتکانوا کتابههک محکههم فههی ول

هم ف مهها و لههرب

عو صل یتضر



.ال

: بههار خهدایا ! از تههو آمهرزش میطلههبم بهرای هههر گنهاهی کههه مهرا بههه خههاپر ۶۵بنهد

پرخههاش و ناشههکری و روگردانههی از تههو و رفههتن در خانههه ی بنههدگانت بهها خههواری و ذلههت در هنگههام حههب رزق و بسههته شههد در روزی در برگرفتههه، آ گههاه کههه

تم در حههالی کههه کالمههت را در کتههاب محکمههت بهها زاری بههه سههرا بنههدگانت رفههآنهها بههرای پروردگارشهها اظهههار خضههوع و “بههه گوشههم رسههانده بههودی کههه

ع نکردنهههد. ؛ پههه بهههر محمهههد و آل محمهههد درود فرسهههت و ایهههن گونهههه ” تضهههر گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگا !

ههههم -۶۶



زمنهههی ذ

عنهههدها اسهههتعنت کربهههه بسهههب ل

و بغیهههر حهههد اسهههتبددت أ

صهههل دونهههک منهههها بق

هههی ف

هههد عل هههد مح آل و محم و م

فره


همههراهم کههه گنههاهی هههر بههرای میطلههبم آمههرزش تههو از! خههدایا بههار: ۶۶ بنههد

آ در یهها خواسههتم، کمههک تههو غیههر از آ در کههه گرفتههاری خههاپر بههه گشههت




فرسهت درود محمهد آل و محمهد بهر په بهردم؛ پنهاه تهو جهز کسهی بهه گرفتاری بیامرز ای بهترین آمرزندگا ! را گناهم گونه این و

هههم -۶0سههتغفر و الل


نههی ذ

ههی حمل

ههو عل

خ

یههر مههن ال

و غ

دعههانی أ

ههیواضهه إل حههد الت

قههک مههن أل

و خل

نی أ

یههه اسههتمال

مهه إل و عنههده فیمهها الط

ههن أ زی

معصههیتک یفهه پاعتههه لههی نهها و یههده فههی لمهها اسههتجرارا

ههم أ

عل

یههک بحههاجتی أ

إل

ال

صل عنک لی غنا



.ال

: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه مههرا واداشههت ۶0بنههد

کههه از غیههر تههو بترسههم، یهها مههرا بههه تواضهه کههرد پههیش یکههی از مخلو اتههت چهو پیهروی کشانید، یا بهه پمه آنچهه نهزد او بهود بهه سهوی او مایهل شهدم، یها

اش را در معصههیت تههو بههرای مههن زینههت و جلههوه داده بههود مرتکهه شههدم، در حههالی کههه مههن میههدانم همههواره بههه تههو محتههاجم و هرگههز از تههو بههی نیههاز نیسههتم؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد درود فرسههت و ایههن گونههه گنههاهم را بیهههامرز ای

بهترین آمرزندگا !

هههم -۶۸سههتغفر و الل


و بلسههانی مدحتههه ذ

ههت أ یههه هش

سههی إل

و نف

أ

ههنته و بفعههالی حسیههه حثثههت أ

ههالی إل

بههی عنههد هههو و بمق

بنی

یههه تعههذ

صههل عل

ف



.ال




: بهار خههدایا ! از تهو آمههرزش میطلهبم بهرای هههر گنهاهی کههه بها زبهها آ را ۶۸بنهد مههدح کههردم، یهها نفسههم بههه سههوی آ مشههتاق گشههت، یهها بهها کههردار خههود آ را نیکههو جلههوه دادم، یهها بهها گفتههارم بههه آ تشههوی کههردم، در حههالی کههه آ نههزد تههو

فرسههت بههی بههوده و بههر آ عههذابم میکنههی؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد درود و این گونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگا !

هههم -۶۹



تههه ذ

ل سههی فههی مث

نف

ال

ال

ههه اسههتق

رت و ل صههو

نههت استصههغاره لههی ههی وهوا عل

ف

ههی بههه االسههتخ ورپتنههی حت

صههل فیههه أ

ههی ف

عل



: بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم بههرای هههر گنههاهی کههه بهها کوچههک ۶۹بنههد

ر کههردم، پهه حقیههر شههمرد آ را بههرایم شههمرد آ در نفسههم آ را تصههوههم نمههود، و خفیهه شههمرد را بههر مههن آسهها کههرد تهها آ کههه مههرا در ورپههه مجس

ی آ فههرو بههرد؛ پهه بههر محمههد و آل محمههد درود فرسههت و ایههن گونههه گنههاهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگا !

هههم -07


نهه ل لکهه أ

مههک بههه جههری ذ

ههی و فههی عل

ههی عل

آخههر إل

نههوبی بجمیهه عمههریلههها ذ و

لیلههها و خطا ههها و عمههدها و آخرههها و أل

و کثیرههها و

ههدیمها و جلیلههها و د یقهههاها و حههدیثها و نیتههها و سههر

نهها مهها جمیهه و عال

نبههه أ

مذ




تههوب و یههک أ

ک و إل

لسههق

أ

ی أ

ههی تصههل


لههی تغفههر أ

حصهیت ما جمی هالم مهن أ

عبهاد مظ

هإ بلهی ال

هی لعبهاد ف

عل

و ها

نها حق

مهرتهن أ

ی و شست کی لی رهاتغف بها نرحم یا شست أ

احمین أ .الر

بههرای هههر گنههاهی کههه در علههم تههو : بههار خههدایا ! از تههو آمههرزش میطلههبم 07بنههد

دربههاره ی مههن و علیههه مههن تهها آخههر عمههرم ثبههت گردیههده، همههه گناهههانم از اول و آخهههرش، و عمهههدی و سههههوی، و کهههم و زیهههاد، ظریههه و باریهههک و یههها جلیهههل و بههزرگش، ههدیم و جدیههدش، پنههها و آشههکارش، و همههه ی آ گناهههانی کههه

میخههواهم کههه بههر مههن مرتکهه آ مههی شههوم و بههه سههوی تههو توبههه میکههنم. ومحمههد و آل محمههد درود فرسههتی و همههه ی مظههالم بنههدگا را کههه بههر ذمههه ی مههن آمههده و تههو آ ههها را بههه شههماره آورده ای ببخشههی؛ زیههرا بنههدگانت برگههردنم حقههو ی دارنههد کههه مههن در گههرو آنههها هسههتم، پهه هرگونههه و هههر زمهها کههه

خواستی آنها را بیامرز ای مهربانترین مهربانا !

shadzisti.irو تدوین: شادزیستی طراحی

armanemahdaviyat.ir متن دعا از وب سایت

التماس دعا

Documents

لاوم ترضح یدنب 07 رافغتسا نتم ملاسلا هیلع نینموملاریماک ع َ هتِا َ ن َ ت wَ ï ُ ه ْ قثِ نْهمِ wَ ک َ تِ یََّه