Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΔΗΜOTIKOY ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΡΝΙΣΣΑΣ

Έκδοση των µαθητών του ∆ηµοτικού Σχολείου Άρνισσας - Φύλλο 10ο - Νοέµβριος 2015 - Tιµή 1 S

ΠΠεερριιεεχχόόµµεενναα Σελίδα της γεύσης σελ.2 Σεισµός Λευκάδας – Μακε-

δονικός Αγώνας - Ευχαριστήριασελ.3

Η γωνιά της ποίησης – 28ηΟκτωβρίου σελ.4

Επέτειος Μάχης Οστρόβου –17η Νοεµβρίου σελ.5

Η Άρνισσα στο πέρασµα τουχρόνου σελ.6

Ζωγραφιές Α` τάξης σελ.8 Το παιδί ..….στο φεγγάρι - Ο

άτυχος επιστήµονας - Το κυνήγι

του λαγού σελ.9 Φανταστικές ιστορίες µικρών

συυγραφέων σελ.10 - 11 Το θεατρικό της Ε` τάξης ΤΑ

ΜΑΓΙΚΑ ΜΑΞΙΛΑΡΙΑ του Ευγένι-ου Τριβιζά σελ.12-13

Καλαθοσφαίριση(Μπάσκετ)σελ.14

Συνεντεύξεις µαθητών για ταεπαγγέλµατα σελ.15

Νίκολα Τέσλα: O Προµηθέ-ας του Ηλεκτρισµού sελ.15

Το δέντρο του Νοέµβρη (Β`τάξη) σελ.16

Στις 5/11/2015 για πρώτη φορά εµείς οιµαθητές της ΣΤ’ τάξης µε τη συνοδεία του δα-σκάλου µας Α. Θεοδώρου και του διευθυντήµας Γ. Γκουγκούδη πραγµατοποιήσαµε µιατριήµερη εκπαιδευτική εκδροµή στην Αθήνα.

Όταν µάθαµε για την εκδροµή στην Αθήναπροετοιµαστήκαµε όπως έπρεπε. Τα πρωινάστις ελεύθερες ανακοινώσεις µιλούσαµε γιατην εκδροµή στην Αθήνα. Γράψαµε µε οµά-δες τους κανόνες του λεωφορείου, του ξενο-δοχείου και από ποια µέρη θα περάσουµε, εί-δαµε βίντεο µε θέµα την Αθήνα και ο κύριοςΣάκης µας έδωσε φυλλάδια που είχαν σχέσηµε την ιστορία της ακρόπολης και του Παρθε-νώνα.

Την Πέµπτη 5/11/15 ξηµέρωσε µια κατα-πληκτική µέρα! Στις 5:30 τα ξηµερώµατα πή-γαµε στον ιερό ναό της Αγίας Βαρβάρας γιανα αναχωρήσουµε προς Αθήνα. Κατόπιν κά-ναµε δύο µικρές στάσεις για να πάρουµε ταπαιδιά του 3ου ∆ηµοτικού Σχολείου Έδεσσαςκαι του 2ου ∆ηµ. Σχολείου Σκύδρας. Ότανξηµέρωσε και ανέτειλε ήταν ο ήλιος πανέ-µορφος γιατί το χρώµα του ήταν κάπως πορ-τοκαλί µε ροζ. Στο δρόµο είδαµε πολλά αξιο-θέατα όπως : το κάστρο του Πλαταµώνα πουβρίσκεται κοντά στη Κατερίνη, το µνηµείο σταΤέµπη, όπου είναι ένα από τα πιο επικίνδυνασηµεία στην Ελλάδα, οι Θερµοπύλες όπουσκοτώθηκε ο Λεωνίδας µε τους τριακόσιουςκαι το µνηµείο του Αθανάσιου ∆ιάκου, όπου ε-κεί τον κρέµασαν οι Τούρκοι.

Μόλις φτάσαµε στην Αθήνα ο πρώτοςπροορισµός µας ήταν το Αττικό ζωολογικόπάρκο, όπου υπάρχουν διακόσια εβδοµήντατρία είδη ζώων. Όταν µπήκαµε στο Αττικόπάρκο µας έδωσαν µισή ώρα για να δούµε ό-σα ζώα προλαβαίναµε µέχρι να αρχίσει η πα-ράσταση . Έπειτα πήγαµε στο δελφινάριο, ό-που είδαµε µια καταπληκτική παράσταση µετα δελφίνια, τα οποία έκαναν καταπληκτικέςφιγούρες και ο συγχρονισµός τους µας εξέ-πληξε. Επίσης µας χαιρετούσαν µε τις ουρέςτους, το κάθε ένα µιλούσε µε τη δική του τσιρί-δα και οι εκπαιδευτές τους, όταν τους έλεγαννα κάνουν κάποια φιγούρα ή κάτι τέτοιο τουςέδιναν ένα ψάρι για επιβράβευση. Ύστερα εί-

χαµε απεριόριστο χρόνο για να περιηγηθού-µε στο πάρκο και να δούµε ζώα που δεν είχα-µε ξαναδεί ποτέ όπως : καµηλοπαρδάλεις,τσιτάχ, λιοντάρια, µαϊµούδες, ρινόκερους καιάλλα σπάνια ζώα. Μόλις είδαµε όλα τα ζώα,πήγαµε σε ένα κατάστηµα όπου εκεί υπάρ-χουν διάφορα αντικείµενα σχετικά µε τα ζώα.

-Το ξενοδοχείο που µείναµε ονοµαζότανcrystal city. Ήταν πολυόροφο και είχε έναcafé bar. Εκεί γνωρίσαµε άλλα παιδιά από ταάλλα σχολεία. Στο ξενοδοχείο παίζαµε διά-φορα παιχνίδια όπως κυνηγητό και µαξιλαρο-πόλεµο και άλλα. Το ξενοδοχείο είχε και µιααίθουσα εστιατορίου στην οποία τρώγαµε ταπρωινά µας και γιορτάσαµε τα γενέθλια µιαςµαθήτριας από άλλο σχολείο.

Την επόµενη µέρα την Παρασκευή6/11/2015 επισκεφτήκαµε το Μουσείο της Α-κρόπολης. Το µουσείο της Ακρόπολης είναιένα από τα δηµοφιλέστερα µουσεία παγκο-σµίως. Κατασκευάστηκε την δεκαετία του2000 από τον Μιχάλη Φωτιάδη και τον Μπερ-νάρ Τσουµί. Από τη στιγµή που είδαµε το µου-σείο της Ακρόπολης όλοι εντυπωσιαστήκαµε.Φτιάχτηκε για να αντικαταστήσει το Παλιόµουσείο της Ακρόπολης. Όταν µπήκαµε στοµουσείο αφήσαµε τις τσάντες µας και είδαµεπρώτα τη µακέτα του Παρθενώνα. Όταν κοι-τούσαµε κάτω φαίνονταν ό,τι ήταν από κάτωµας επειδή το δάπεδο ήταν γυάλινο και σου έ-δινε την αίσθηση ότι πετάς. Μετά είδαµε µιαµακέτα από « lego». Ήταν µια αναπαράστασητης Ακρόπολης. Μετά είδαµε τις αυθεντικέςΚαρυάτιδες! Όταν είδαµε τις αυθεντικές Κα-ρυάτιδες µας έπιασε ένα ρίγος, διότι βλέπα-µε ένα θαύµα αρχιτεκτονικής φτιαγµένο απότους προγόνους µας. Τέλος φτάσαµε στοντρίτο όροφο ο οποίος ήταν αφιερωµένος στονΠαρθενώνα. Είχε θέα τον ίδιο. Είχε επίσηςπαρόµοια σιδερένια κιονόκρανα.

Μετά την επίσκεψη µας στο µουσείο τηςΑκρόπολης, ανεβήκαµε να την δούµε και απόκοντά.

-Πρώτα περάσαµε από τα Προπύλαια, ταοποία ήταν η είσοδος για την Ακρόπολη. Τα

Εκδροµή στην Αθήνα

Υπήρξε ένας από τους πιο σκλη-ρούς, συγκλονιστικούς και επιτυ-χηµένους αγώνες, που έδωσε ο η-ρωικός ΕΛΑΣ κατά των κατακτη-τών, στα µαύρα χρόνια της Ναζι-στικής Κατοχής της πατρίδας µας.Ήταν στις αρχές Αυγούστου 1944η περίφηµη µάχη στα στενά τουΜουχαρέµ Χάνι, βόρεια της Έδεσ-σας, ανάµεσα στα βουνά Καϊµα-κτσαλάν και Βέρµιο, µε αποτέλε-σµα την εξουδετέρωση 640 γερµα-νό-ιταλών εισβολέων και ντόπιωνσυνεργατών τους, ενώ εκατοντά-δες ήταν οι τραυµατίες και πάνωαπό 270 οι αιχµάλωτοι.

Στο σηµείο που σµίγουν δυοβουνά της Μακεδονίας, το Καϊµά-κτσαλάν και το Βέρµιο, είναι η το-ποθεσία που ονοµάζεται Μουχα-ρέµ Χάνι. Το στενό αυτό οδικό καισιδηροδροµικό πέρασµα, 14 χιλιό-µετρα δυτικά της Έδεσσας, πλάιστη λίµνη της Άρνισσας, επέλεξε οΕΛΑΣ για να επιτεθεί ανατινάζο-ντας γερµανική αµαξοστοιχία πουµετέφερε πολεµικό υλικό και συ-νοδευόταν από ισχυρό στρατιωτι-κό τµήµα το οποίο εξολοθρεύτηκε

στη µάχη που ακολούθησε.H ονοµασία της περιοχής

Η περιοχή, σύµφωνα µε µία εκ-δοχή, ονοµάσθηκε Μουχαρέµ-χά-νι, γιατί εκεί σκοτώθηκε ο Τούρκοςστρατηγός Μουχαρέµ και χάνιδιότι όλη η τοποθεσία είναι κλει-στή και µοιάζει σαν ένα µεγάλο υ-παίθριο χάνι. Μια στενωπός ανά-µεσα σε δυο βουνά γύρω στα τρια-κόσια µε τετρακόσια µέτρα το ένααπ’ το άλλο, που τα διαχωρίζει µιαµικρή πεδιάδα. Όµως, κατά τονγνωστό Εδεσσαίο λογοτέχνη Μάρ-κο Μέσκο, στην περιοχή, που τηνπεριγράφει ως «ένα παρατεταµένολαιµό», λειτουργούσε όντως Χάνι.Και όπως έγραψε:

«Πολλά τα χάνια στα χώµατάµας. Το χάνι όµως του Τουρκαλβα-νού Μουχαρέµ κανείς δεν το 'φθα-νε. Ήταν βλέπεις, κι ο τόπος, η θέ-ση σταυρός, τέσσερις δρόµοι. Καϊ-µακτσαλάν, Καρακάµεν, Καϊλά-ρια, Βοδενά. Αν συνεχίσεις τονσταυρό θα βρεθείς στην Πόλη, σταΓιάννινα, στα Μπιτόλια, στη Σα-λονίκη. Μέρα και νύχτα κάποιος

Οι µάχες στα στενά του Μουχαρέµ Χάνι

συν. στην 7η σελ.


2 ΤΑ ΑΝΗΣΥΧΑ ΜΟΛΥΒΙΑ Νοέµβριος 2015

ΕΕΚΚ∆∆ΟΟΣΣΗΗ ΤΤΩΩΝΝ ΜΜΑΑΘΘΗΗΤΤΩΩΝΝ

ΤΤΟΟΥΥ ∆∆ΗΗΜΜΟΟΤΤΙΙΚΚΟΟΥΥΣΣΧΧΟΟΛΛΕΕΙΙΟΟΥΥ ΑΑΡΡΝΝΙΙΣΣΣΣΑΑΣ

∆ιεύθυνση

∆ηµοτικό

Σχολείο

Άρνισσας

58002 Άρνισσα

Τηλ.: [email protected]

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ

ΟΜΑ∆Α

(Ε’-ΣΤ` ΤΑΞΗ)

∆ακτυλογράφηση

κειµένωνΑνδρονικίδης Θεόδωρος (ΣΤ')

Γκέσιου Χρυσάνθη(ΣΤ')

Καραβίτη Άννα(ΣΤ')

Σιδερά Σόφη(ΣΤ')

Γεωργίου Βερονίκη(Ε')

Καραβίτη Μαρία(Ε')

Λαζαρίδου Ανδρονίκη(Ε')

Παπαζήση Κωνσταντίνα(Ε')

Νάντση Παρασκευή (ΣΤ`

τάξη)

Σάρωση εικόνωνΚαραβίτη Άννα(ΣΤ`)

Συντονιστές ∆άσκαλοιΗλίας Κάρτας

Αθανάσιος Θεοδώρου

Το λογότυπο της εφη-

µερίδας σχεδίασε η Κων-

σταντίνα Παπαζήση και ο

Χρήστος Χατζηγεωργού-

δης

Συνδροµή για ένα

χρόνο 5 ευρώ

ΤΤαα ααννήήσσυυχχααµµοολλύύββιιαα ττηηςςΆΆρρννιισσσσααςς

ΗΗ ΣΣΕΕΛΛΙΙ∆∆ΑΑ ΤΤΗΗΣΣ ΓΓΕΕΥΥΣΣΗΗΣΣΣυνταγή του

κλασικού µπακλαβάΥπάρχουν τόσες πολλές συ-

νταγές µπακλαβά µε τόσες δια-φορετικές και απίθανες γεµί-σεις που δεν µπορίτε να φαντα-στείτε! Ο πραγµατικός µπακλα-βάς είναι εκείνος µε φιστίκι απότην Κωνσταντινούπολη.

Στη ζύµη που ανοίγεται τοφύλλο περιέχεται αυγό. Το φύλ-λο ανοίγεται µέχρι να γίνειπραγµατικά διαφανές. Το βού-τυρο πάντα πρέπει να είναι πρό-βειο, το σιρόπι πρέπει να είναιµπόλικο και να µπαίνει καυτόστον καυτό µπακλαβά.

Η συνταγή 2 πακέτα φύλλα κρούστας (20

φύλλα περίπου 1κιλό)1 κιλό φιστίκια Αιγίνης χο-

ντροαλεσµένα 150 γραµ. γαλέτα, ή 10 φρυ-

γανιές στο µούλτι1 κουταλάκι του γλυκού κα-

νέλλα1 κουταλάκι γλυκού κοφτό

γαρίφαλο1 πορτοκάλι (το ξύσµα)3 κουταλάκια σούπας ζάχαρη350 γραµ. βούτυρο πρόβειο

(συνολικά 2 φλυτζάνια βούτυρο)

Το σιρόπι1 φλυτζάνι µέλι3 φλυτζάνια ζάχαρη3 φλυτζάνια νερό 1 ξύλο κανέλλα1 ½ κουταλάκια της σούπας χυ-

µό λεµόνι και ½ λεµόνι (το ξύσµα)ΕκτέλεσηΣ’ ένα µικρό κατσαρολάκι ,σε

χαµηλή θερµοκρασία, βάζουµετο βούτυρο να λιώσει. Βάζουµετα φυστίκια Αιγίνης στο µούλτικαι τα χοντροκόβουµε, προσέ-χοντας να µην γίνουν σκόνη. Έ-πειτα βάζουµε όλα τα υλικά, (ε-κτός από το βούτηρο) σ’ έναµπολ και τα ανακατεύουµε πολύκαλά, µετά παίρνουµε ένα ταψίµε διαστάσεις περίπου του φύλ-λου, το βουτυρώνουµε καλά,µέσα και στα πλάγια και στρώ-νουµε 6 φύλλα, βουτυρώνονταςτο καθένα που βάζουµε πολύκαλά, αλλά χωρίς πολύ βούτη-ρο. Μ’ ένα κουτάλι ,ή τη χούφταµας σκορπίζουµε λίγη από τηγέµιση, έπειτα στρώνουµε επά-νω ένα φύλλο ,φροντίζοντας ναµην περισέυει γύρω–γύρω, (τοδιπλώνουµε όπου περισσεύει)και το βουτυρώνουµε συνεχίζο-ντας µε τον ίδιο τρόπο µέχρι ναβάλουµε 8 φύλλα.

Στη συνέχεια, τοποθετούµεαπό πάνω τα υπόλοιπα 8 φύλλαπου µας έχουν µείνει, βουτηρώ-νοντάς τα ανάµεσα και γυρίζο-ντας τα κάτω φύλλα προς το ε-σωτερικό του ταψιού. Μ’ένα κο-φτερό µαχαίρι, κόβουµε σε πα-ράλληλες και διαγώνιες λωρί-δες το γλυκό µας φτιάχνοντας,αν θέλουµε, ρόµβους ή τριγωνι-κά κοµµάτια. Ψήνουµε σε προ-θερµασµένο φούρνο στους 160βαθµούς, στις αντιστάσεις, στηνπροτελευταία σχάρα, για 1 ½ ώ-ρα περίπου µέχρι να ροδοκοκκι-νίσει το γλυκό.

Ετοιµάζουµε το σιρόπι βάζο-ντας σε µια κατσαρόλα τα υλικάµας και από την ώρα που θα πά-ρει βράση το βράζουµε για 5 λε-πτά. Μόλις ετοιµαστεί το περι-χύνουµε καυτό στον καυτό µπα-κλαβά ρίχνοντάς το προσεκτικάγια να πάει παντού.

Το αφήνουµε µέχρι να απορ-ροφήσει το γλυκό µας το σιρόπικαι µετά ρίχνουµε πολλά φυστί-κια Αιγίνης ψιλοκοµµένα απόπάνω.

Καλή σας όρεξη στον κόσµοτης γεύσης !!!

Βερονίκη ΓεωργίουΕ’ Τάξη

σκαλοπάτια που ανεβήκαµε γλιστρούσαν,γιατί τα ανεβαίνουν πολλοί επισκέπτες. Στησυνέχεια θαυµάσαµε τον Παρθενώνα, όπουήταν ναός αφιερωµένος στη θεά Αθηνά. Χτί-στηκε στα χρόνια του Περικλή µε αρχιτέκτο-νες τον Ικτίνο και τον Καλλικράτη. Στην Α-κρόπολη επίσης βρίσκεται το Ερέχθειο, τοοποίο είναι ναός αφιερωµένος στην ΑθηνάΠαλλάδα και στον Ποσειδώνα-Ερεχθέα. Στοµνηµείο βρίσκονται οι Καρυάτιδες, οι οποίεςστηρίζουν την οροφή αντί για κολόνες. Ε-κτός από τα ιστορικά αυτά µνηµεία που θαυ-µάσαµε, εντύπωση µας έκανε η πανοραµικήθέα της Αθήνας.

Κατά το µεσηµέρι µετά την Ακρόπολη κα-τεβήκαµε για πρώτη φορά στο µετρό για να

πάµε στο Σύνταγµα, στην Βουλή. Αφού πή-ραµε τα εισιτήρια, κατεβήκαµε τις κυλιόµε-νες σκάλες και περιµέναµε τη στάση για τοµετρό. Μόλις έφτασε το µετρό ανεβήκαµεόλοι µέσα και φύγαµε για το Σύνταγµα. Ήτανη πρώτη φορά που ανεβήκαµε σε µετρό καιγια να πούµε την αλήθεια την ώρα που κοι-τούσαµε τις ράγες, νοµίζαµε ότι θα πέσουµεµέσα και θα µας πατήσει το µετρό. Μας έκα-νε εντύπωση που έτρεχε µε τόσο µεγάλη τα-χύτητα.

Στη συνέχεια επισκεφτήκαµε τη Βουλή.Στην αρχή περάσαµε από την πύλη και ακο-

ΛΛΑΑΧΧΤΤΑΑΡΡΙΙΣΣΤΤΕΕΣΣ ΒΒΑΑΦΦΛΛΕΕΣΣΣΣΕΕ 1100 ΛΛΕΕΠΠΤΤΑΑ!!!!!!

ΥΥλλιικκάά:6 γραµµάρια βούτυρο (συν λίγο βού-

τυρο για το τηγάνι)50 γραµµάρια ζάχαρη 1 βανίλια3 αυγά 125 ml γάλα 200 γραµµάρια αλεύρι για όλες τις

χρήσεις 1 κουταλάκι του γλυκού µπέικιν πά-

ουντερ

Πραλίνα φουντουκιού ΕκτέλεσηΧτυπάµε µε το µίξερ το βούτυρο, την

ζάχαρη και τις βανίλιες µέχρι να αφρα-τέψουν, ρίχνουµε τα αυγά, το γάλα και

τέλος το αλεύρι µε το µπέικιν. Το αφήνουµε 5-10 λεπτά να ξεκου-

ραστεί τηγάνι (ή τη γκριλιέρα) µε βού-τυρο χρησιµοποιώντας ένα πινέλο καιαφήνουµε να ζεσταθεί το µάτι σε µέ-τρια φωτιά.

Ρίχνουµε µισό φλιτζάνι από το µείγ-µα στο κέντρο του τηγανιού και το αφή-νουµε να απλωθεί λίγο κυκλικά.

Αφήνουµε τη βάφλα να ψηθεί για 3-4λεπτά µέχρι να ροδίσει και µε τη σπά-τουλα την γυρίζουµε ανάποδα για ακό-µα 4 λεπτά.

Αποφεύγουµε να την πιέσουµε, γιατίθα γίνει σαν…. τηγανίτα. Συνεχίζουµεκανονικά την διαδικασία µε το υπόλοιποµείγµα. Όταν είναι έτοιµες τις συνο-δεύουµε µε πραλίνα φουντουκιού.

Ιωάννα Παπαγιαννίδου – Ε` τάξη

Εκδροµή στην Αθήνα


ΤΑ ΑΝΗΣΥΧΑ ΜΟΛΥΒΙΑ 3Νοέµβριος 2015

Την Παρασκευή 16 Οκτω-βρίου η ΣΤ΄ τάξη του ∆ηµοτι-κού Σχολείου πήγε για πρώτηφορά στο µνηµείο του Μακε-δονοµάχου και ∆ηµοδιδάσκα-λου, Σταύρου Χατζηχαρίση.Το µνηµείο βρίσκεται στοΠάρκο απέναντι από το µαγα-ζί του Π. Τσότση. Εκεί καταθέ-σαµε στεφάνι για να τιµήσου-µε τους αγωνιστές του Μακε-δονικού αγώνα όπως τον Παύ-λο Μελά, Καπετάν Άγρα , Κα-πετάν Κώττα και άλλους µα-κεδονοµάχους από το χωριόµας. Έπειτα διαβάσαµε ποιή-µατα και µιλήσαµε για τον Μα-κεδονικό αγώνα.

Ο Μακεδονικός Αγώναςπραγµατοποιήθηκε για την α-

πελευθέρωση της Μακεδο-νίας από το 1904 έως το 1908.Την Μακεδονία την διεκδικού-σε και η Βουλγαρία. Οι Έλλη-νες και οι Βούλγαροι µάχο-νταν για την Μακεδονία, αλλάόταν οι Νεότουρκοι πήραν τηνεξουσία κάλεσαν τους Έλλη-νες για να συνεδριάσουν αλ-λά στην πραγµατικότητα σκό-τωσαν τους Έλληνες στρατη-γούς.

Το 1912 – 1913 µε τουςΒαλκανικούς πολέµους η Μα-κεδονία απελευθερώθηκε απότους Έλληνες.

Στο τέλος είπαµε τον εθνι-κό ύµνο και µπήκαµε στην εκ-κλησία να προσκυνήσουµε τιςεικόνες.

«Ο Μακεδονικός αγώνας»

Ο σεισµός στη ΛευκάδαΣτις 17 Νοεµβρίου 2015 και ώρα 9:10 το πρωί, σηµειώθη-

κε σεισµική δόνηση 6,4 ρίχτερ 13 χµ. ∆υτικά της Λευκάδας.Το επίκεντρο εντοπίζεται στη θαλάσσια περιοχή κοντά στοΠόρτο Κατσίκι. Το εστιακό του βάθος ήταν στα 5 χµ. Μετά α-πό τον κύριο σεισµό ακολούθησαν πολλοί µετασεισµοί. Οσεισµός έγινε αισθητός σε πολλά µέρη της Ελλάδας, ενώ εµ-φανίστηκε τσουνάµι 20 εκ. Στη νότια Ιταλία. Αποτέλεσµατου σεισµού ήταν ο θάνατος δύο ηλικιωµένων γυναικών απόπτώση βράχων, ενώ στο νοσοκοµείο του νησιού πήγαν 8τραυµατίες (2 παιδιά). Πολλές ζηµιές εντοπίστηκαν σε σπί-τια, δρόµους, στο λιµάνι της Βασιλικής και στο δίκτυο υδρο-δότησης από κατολισθήσεις.

Η γνωστή παραλία των Εγκρεµνών σβήστηκε από το χάρ-τη. Η Λευκάδα παραµένει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκηςκαι έγινε διανοµή σκηνών, υπνόσακων και εµφιαλωµένωννερών.

Οι κάτοικοι της Λευκάδας ξέρουν πως πρέπει να προστα-τευτούν από σεισµούς ,αφού το νησί τους έχει δεχτεί πολλάχτυπήµατα του Εγκέλαδου. Από τους µεγαλύτερους σει-σµούς στη Λευκάδα είναι οι εξης:1630 6,7ρ., 1769 6,7ρ.,1825 6,5ρ., 1914 6,3ρ., 1948 2 σεισµούς των 6,4 ρ., 19735,9ρ. Και 2003 6,4-6,7ρ. Όλοι µε καταστροφές σε κτίρια καιµε πολλούς νεκρούς. Η σεισµική δραστηριότητα στο χώροαυτό οφείλεται στο ρήγµα του Ιουνίου. Οι πλάκες του ρήγ-µατος κινούνται οριζόντια, δηλαδή η Λευκάδα <<κινείται>>νοτιοδυτικά και το Ιόνιο βορειοανατολικά. Η κίνηση στο ρήγ-µα αυτό είναι της τάξεως των 25 χιλιοστών ανά έτος.

Κείµενο: Σταυρούλα Μπόγια -Γ΄τάξη∆ακτυλογράφηση: Χρυσάνθη Γκέσιου -ΣΤ΄τάξη

ΣΣυυγγχχααρρηηττήήρριιααΑΑγγααππηηττάά ααννήήσσυυχχαα µµοολλύύββιιαα,, σσυυγγχχααρρηηττήήρριιαα γγιιαα ττοο εεξξααιιρρεεττιικκόό 99οο

φφύύλλλλοο ττηηςς σσχχοολλιικκήήςς σσααςς εεφφηηµµεερρίίδδααςς.. ΠΠρρόόκκεειιττααιι γγιιαα θθααυυµµάάσσιιαα δδοουυ--λλεειιάά,, ηη οοπποοίίαα σσυυννεεχχώώςς ββεελλττιιώώννεεττααιι ααππόό φφύύλλλλοο σσεε φφύύλλλλοο.. ΕΕίίµµααιι πποολλύύχχααρροούύµµεεννοοςς κκααιι εεννθθοουυσσιιαασσµµέέννοοςς,, πποουυ οοιι µµααθθηηττέέςς ττοουυ δδηηµµοοττιικκοούύσσχχοολλεείίοουυ ττηηςς ΆΆρρννιισσσσααςς εεκκδδίίδδοουυνν µµιιαα ττόόσσοο κκααλλααίίσσθθηηττηη κκααιι εεννδδιιααφφέέ--ρροουυσσαα ααππόό ππλλεευυρράάςς ππεερριιεεχχοοµµέέννοουυ εεφφηηµµεερρίίδδαα.. ΣΣααςς εεύύχχοοµµααιι κκααιισσααςς ππρροοττρρέέππωω νναα δδιιααττηηρρήήσσεεττεε ττηηνν ααννηησσυυχχίίαα σσααςς ααυυττήή γγιιαα όόττιι σσυυµµ--ββααίίννεειι γγύύρρωω µµααςς όόχχιι µµόόννοο ττώώρραα,, ααλλλλάά κκααιι σσεε όόλληη ττηη δδιιάάρρκκεειιαα ττηηςς ζζωω--ήήςς σσααςς.. ΜΜόόννοο έέττσσιι ββεελλττιιωωννόόµµαασσττεε ππρρώώτταα εεµµεείίςς,, σσττηη σσυυννέέχχεειιαα οοιι γγύύ--ρρωω µµααςς ,, ηη χχώώρραα µµααςς κκααιι ττοο εευυρρύύττεερροο ππεερριιββάάλλλλοονν µµααςς ((ααννθθρρώώππιιννοο,,χχλλωωρρίίδδαα κκααιι ππααννίίδδαα)).. ΘΘεερρµµάά σσυυγγχχααρρηηττήήρριιαα!!!!!!!!!!!!

ΧΧρριισσττόόδδοουυλλοοςς ΦΦααννιιόόπποουυλλοοςςΣΣχχοολλιικκόόςς ΣΣύύµµββοουυλλοοςς 22ηηςς ΕΕκκππ//κκηηςς ΠΠεερριιφφέέρρεειιααςς ΠΠΕΕ ΠΠέέλλλλααςς

ΕΕυυχχααρριισσττήήρριιοοΟΟ ΣΣύύλλλλοογγοοςς ΕΕκκππααιιδδεευυττιικκώώνν ττοουυ ∆∆ηηµµοοττιικκοούύ ΣΣχχοολλεείίοουυ ΆΆρρννιισσσσααςς,,

εευυχχααρριισσττεείί θθεερρµµάά ττοονν κκ.. ΚΚάάρρτταα ΧΧρρήήσσττοο,, κκάάττοοιικκοο ΆΆρρννιισσσσααςς,, γγιιαα ττηηδδωωρρεεάά σσττοο ΣΣχχοολλεείίοο µµααςς ττοουυ πποοσσοούύ ττωωνν 5500 εευυρρώώ,, σσττηη µµννήήµµηη ττηηςς εεκκλλιι--πποούύσσηηςς σσυυζζύύγγοουυ ττοουυ..

ΕΕυυχχααρριισσττήήρριιοοΟΟ ΣΣύύλλλλοογγοοςς ΕΕκκππααιιδδεευυττιικκώώνν ττοουυ ∆∆ηηµµοοττιικκοούύ ΣΣχχοολλεείίοουυ ΆΆρρννιισσσσααςς,,

εευυχχααρριισσττεείί θθεερρµµάά ττοονν κκ.. ΓΓιιώώρργγοο ΘΘεεοοδδώώρροουυ,, κκάάττοοιικκοο ΘΘεεσσσσααλλοοννίίκκηηςς,,έέµµπποορροο δδεερρµµααττίίννωωνν ρροούύχχωωνν,, γγιιαα ττηηνν χχοορρηηγγίίαα 550000 εευυρρώώ,, ππρροοκκεειιµµέέ--ννοουυ νναα εεφφοοδδιιαασσττεείί ττοο σσχχοολλεείίοο µµααςς µµεε ηηλλεεκκττρροοννιικκόό εεξξοοππλλιισσµµόό..


H γωνιά της ποίησης

ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ∆εν ξέρω, πού 'σαι θάλασσα, να στρέψω το καράβινα ξεπηδήσω απ' τα νωθρά νερά του ποταµού, να φύγω, από το µόλο αυτό που µε κρατούν οι κάβοι, και να βρεθώ σε χάλασµα θαλασσινού καιρού. - Αν είναι αλήθεια, θάλασσα, να στρέψω το καράβι, φτερά να βάλω πάνω του, κοντά σου να βρεθώ! Μα ξέρεις ... κάπου, κάποτε, στου ποταµού τη χάρη, κάποια καλόµορφη γοργό µ' έσυρε στο βυθό. - Στέκουν δυο κόσµοι ανάµεσα, κοχύλια και κοράλλια. Θα περιµένω πάντοτε, παιδί, του ποταµού. - Καταµεσής σου, θάλασσα, κοιτώντας µε τα κιάλια, θα λογαριάζω εσένανε στ' αστέρια τ' ουρανού.

Βγάζει η θάλασσα κρυφή φωνή —φωνή που µπαίνειµες στην καρδιά µας και την συγκινείκαι την ευφραίνει.

Τραγούδι τρυφερό η θάλασσα µας ψάλλει,τραγούδι που έκαµαν τρεις ποιηταί µεγάλοι,ο ήλιος, ο αέρας και ο ουρανός.Το ψάλλει µε την θεία της φωνή εκείνη,όταν στους ώµους της απλώνει την γαλήνησαν φόρεµά της ο καιρός ο θερινός.

Εορτασµός 28ης Οκτωβρίου Γ`- ∆` τάξεων


Η απελευθέρωσητης Άρνισσας

Την ηµέρα του εορτασµούτης απελευθέρωσης της Άρ-νισσας, επισκεφτήκαµε τοµνηµείο που βρίσκεται στηνέξοδο του χωριού µας προςτην Έδεσσα. Στο µνηµείο πή-γαµε µε τη σηµαία του σχο-λείου µας για να τιµήσουµετους ήρωες που έχασαν τηζωή τους στην µάχη της Άρ-νισσας στις 5 Νοεµβρίου1912 για να απελευθερωθού-µε από τους Τούρκους.

Εκεί ήταν όλοι οι επίσηµοιτου χωριού µας και του δή-

µου µας και οι µαθητές του γυ-µνασίου και του λυκείου µας,όπως επίσης και πολλοί κάτοι-κοι του χωριού µας. Ακούσαµετη δοξολογία από τον παπάµας, τον παπά Νικόλα. Μετά έ-βγαλε λόγο µια καθηγήτριαγια τα γεγονότα που έγιναν ε-κείνα τα χρόνια. Στο τέλος κα-ταθέσαµε στεφάνια στο µνη-µείο και τραγουδήσαµε τον ε-θνικό µας ύµνο.

Τη µέρα εκείνη συγκινήθηκακαι αισθάνθηκα υπερήφανηπου ζω σε αυτό τον τόπο.

Βερονίκη ΓεωργίουΕ’ Τάξη

..17 Νοέµβρη...Την Τρίτη 17 Νοεµβρίου 2015 η Ε` και

η ΣΤ’ τάξη του ∆ηµοτικού Σχολείου Άρ-νισσας κάναµε µια γιορτή για να τιµήσου-µε τα παιδιά που σκοτώθηκαν για να φύ-γει η χούντα και να έρθει η ∆ηµοκρατίαγια να είµαστε εµείς ελεύθεροι.

Όλα τα παιδιά κάνανε το διάλλειµατους όταν χτύπησε στο κουδούνι κάναµε

γραµµές , είπαµε την προσευχή µας καιµπήκαµε µέσα.

Το Χρονικό το κάναµε τα παιδιά της ΣΤ’τάξης. Πρώτα ξεκινήσανε η Ειρήνη και ηΧρυσάνθη , έπειτα η Ελισάβετ και η Άνναµετά η Ιωάννα και η Βούλα και τελευταίεςήταν η Σοφία και η Άννα. Στο ρόλο τουµαθητή που έκανε ερωτήσεις ήταν ο Θο-δωρής.

Όταν τελείωσε το Χρονικό ξεκινήσανε

τα παιδιά της Ε` τάξης να κάνουν την πα-ράσταση τα µαγικά µαξιλάρια όπου εκείκατοικούσε στην πόλη Ουρανούπολη έ-νας βασιλιας που τον έλεγαν Αρπατίλαο.

Εµένα αυτή η γιορτή µου άρεσε ιδιαί-τερα, είχε λίγο πλάκα. Ήταν ξεχωριστήαπό τις υπόλοιπες και ήταν ηµέρα µνή-µης, γιατί αυτά τα παιδιά σκοτώθηκαν γιαεµάς. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΝΑΝΤΣΗ ΣΤ’ ΤΑΞΗ


Η ‘Αρνισσα στο πέρασµα του χρόνουΤο λατοµείο βρισκόταν στην

τοποθεσία Αλυσίδα έξω απότην Άρνισσα. Λειτουργούσε γιαπερίπου 100 χρόνια. Ξεκίνησετην λειτουργία του από τον πα-τέρα του προπάππου µου Νικό-λαο Παπαζήση. Η εργασίες πουγίνονταν εκεί ήταν οι εξής:Πρώτα βάζανε φουρνέλα καιγκρέµιζαν το βουνό. Έπαιρναντα βράχια και τα φόρτωναν σε

φορτηγά τα οποία τα µετέφε-ραν στο λατοµείο. Εκεί τα έρι-χναν σε ένα µηχάνηµα, τονσπαστήρα, ο οποίος τα έσπαγεσε διάφορα µεγέθη. Τα µικράαυτά κοµµάτια τα γέµιζαν σεσακιά και τα διένεµαν σε όλητην Ελλάδα. Με τις πέτρες αυ-τές γινόταν το Μωσαϊκό ένα εί-

δος πατώµατος. Η λειτουργίατου Λατοµείου σταµάτησε ότανάρχισαν να κυκλοφορούν στηναγορά τα µάρµαρα και τα πλα-κάκια. Υπήρχε και µια άλλη ερ-γασία που γινόταν στο λατο-µείο. Έσκαβαν και έβγαζαν µιαειδική πέτρα η οποία επεξεργα-ζόταν σε εργοστάσια της Θεσ-

σαλονίκης και από αυτή έβγαι-νε το γνωστό σε όλους ταλκ(πούδρα). Αξίζει να σηµειωθείότι στο λατοµείο αυτό, εργάζο-νταν 20-25 άτοµα που ζούσαντις οικογένειες τους από αυτό.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΠΑΠΑΖΗΣΗ– Ε` τάξη

ΤΟ ΛΑΤΟΜΕΙΟ ΤΟΥ ΠΡΟΠΑΠΠΟΥ ΜΟΥ ΠΑΠΑΖΗΣΗ ΗΛΙΑ

(Οι πληροφορίες προέρχονται από τησυνέντευξη της κυρίας Αλίκης Κώτσουστις µαθήτριες της Ε` τάξης Κωνσταντί-να Παπαζήση και Βερόνικα Γεωργίου στοσπίτι της στις 15 Οκτωβρίου 2015)

Ο κυλινδρόµυλος χτίστηκε γύρω στο1950 όταν η κυρία Αλίκη ήταν κοπέλα. Ή-ταν χτισµένος στην καφετέρια της Φω-φώς. Χτίστηκε από τον πατέρα της( Μπό-σκο Ευάγγελο-Κορίση), αφότου κατέβη-κε η στάθµη της λίµνης. ∆ούλευε µε ρεύ-µα. Είχανε και γεννήτριες σε περίπτωσηδιακοπής. Επίσης υπήρχε πιο πριν ο αλευ-ρόµυλος ο οποίος ήταν χτισµένος εκείπου είναι το σπίτι του Ηλία του Θεοδώ-ρου. Κατασκευάστηκε πριν το 1940, περί-που το 1936. Τότε δεν υπήρχε το ρεύµα.Ο αλευρόµυλος δούλευε µε πετρέλαιοµηχανής, υπήρχαν εκεί µυλόπετρες πουαυτός γύριζε και άλεθε το σιτάρι. Ο πα-λιός αλευρόµυλος δούλεψε µέχρι το1957 περίπου. Το σιτάρι περνούσε απόπλυντήριο, ξηραντήριο και κόσκινο. Ο α-λευρόµυλος σταµάτησε το 1975 επειδή

άρχισαν να λειτουργούν οιφούρνοι, µετά άρχισαν ναλειτουργούν και τα εργο-στάσια, που έφερναν καλύ-τερο αλεύρι. Όταν ήταν ναπληρώσουν τον έµπορα, τονπλήρωναν µε αλεύρι. Αν ή-θελαν όµως να κρατήσουνλίγο αλεύρι και για αυτούςτότε τον πλήρωναν µε χρή-µατα. Ο αλευρόµυλος ήτανσαν αχυρώνα- αποθήκη. Επί-σης εκτός από αλεύρι έκα-ναν και ζωοτροφές, εκεί εί-χαν χώρια µια γεννήτρια γιααυτή την δουλειά. Είχε δου-λέψει επίσης και ο Κώστας οΠανταζής και ο Βαγγέλης οΡάδης. Η ιδέα να χτιστεί οαλευρόµυλος ήταν των παι-διών. Ο κυλινδρόµυλος και οαλευρόµυλος ήταν και οιδύο χτισµένοι µε πέτρα. ΗΖέρβη και η Τσέγανη είχαν

έναν νερόµυλο στον οποίον πήγαιναν καιέφτιαχναν αλεύρι στα χρόνια της Κατο-χής. Αφού ήρθε ο παππούς της κυρίας Α-λίκης ( Τρύφων από την Αµερική) , αγόρα-σαν οικόπεδα. Έτσι ήταν ο χρηµατοδότηςτου Αλευρόµυλου και του Κυλινδρόµυ-λου. Όλα αυτά έγιναν µετά το 1955 αφούκατέβηκε η στάθµη της Λίµνης. Τότε εί-χαν τις µποτίλιες που διευκόλυναν τηνδουλειά τους. Επίσης υπήρχε και ένα ρα-διόφωνο εκείνης της εποχής το οποίοδούλευε µε µπαταρία ( αυτοκινήτου, τρα-κτέρ). Αυτήν την έβαζαν στον άξονα γιανα φορτίσει. Αυτός ήταν ο αλευρόµυλοςκαι ο κυλινδρόµυλος.

Ευχαριστούµε την κυρία Αλίκη για τονχρόνο της και την συνεργασία της.

Αποµαγνητοφώνηση: Κωνσταντίνα Πα-παζήση και Βερόνικα Γεωργίου – Ε` τάξη

∆ακτυλογράφηση: Κωνσταντίνα ΠαπαζήσηΟ αλευρόµυλος και ο κυλινδρόµυλος

λουθήσαµε την ξεναγό ώσπου µπήκαµε µέ-σα, κρεµάσαµε τα πράγµατά µας, καθίσαµεσε µια αίθουσα και είδαµε ένα βίντεο σχετικάµε τους χώρους και την ιστορία της Βουλής .

Μόλις τελείωσε το βίντεο περάσαµε στηνξενάγηση των χώρων. Αρχικά ανεβήκαµεστον επάνω όροφο και ξαναείδαµε βίντεοκαι συγκεκριµένα ακούσαµε µια οµιλία τουσυνταγµατάρχη Γεώργιου Παπαδόπουλου µετους καθηγητές του πανεπιστηµίου. Στην συ-νέχεια είδαµε την έκθεση µε τα αντικείµενατων πολιτικών που είχε στον ίδιο χώρο καιαργότερα πήγαµε στο χώρο όπου γίνονταν οισυνεδριάσεις. Καθίσαµε στα έδρανα τωνβουλευτών και αφού απολαύσαµε την διακό-σµηση της αίθουσας πήγαµε να δούµε τηφρουρά µε τους ευζώνους. Στο µνηµείο τουάγνωστου στρατιώτη διαβάσαµε και τη µάχητης Οστρόβιτσας που είναι γραµµένη δίπλαστις µεγάλες µάχες που έδωσε ο ελληνικόςστρατός.

Στη συνέχεια επισκεφτήκαµε το Μονα-στηράκι. Το Μοναστηράκι είναι µια περιοχήµε µαγαζιά µε διάφορα είδη ενθυµίων. Είναιεπίσης ένα ιστορικό µέρος και φηµίζεται γιατα παλιά αντικείµενα. Όλα ήταν πολύ ακριβάπαρόλα αυτά όµως όλα τα παιδιά ψώνισανενθύµια.

-Την δεύτερη βραδιά πήγαµε για διασκέ-δαση σε µια ταβέρνα. Όταν φτάσαµε είδαµεέναν σχετικά µικρό χώρο. Έπειτα όταν πα-ραγγείλαµε και φάγαµε σηκωθήκαµε να χο-ρέψουµε. Φύγαµε κατά τις µία παρά για ναπάµε στο ξενοδοχείο να κοιµηθούµε γιατί τηνεπόµενη µέρα θα φεύγαµε.

Το Σάββατο ξυπνήσαµε στις 8:00 π.µ., ε-

τοιµαστήκαµε και κατεβήκαµε για να φάµεπρωινό στο ξενοδοχείο. Όταν φάγαµε ετοι-µάσαµε τις βαλίτσες και τους σάκους µας τιςβάλαµε στο λεωφορείο και πήγαµε στην Πα-λαιά Βουλή . Η παλαιά Βουλή ήταν πολύ ω-ραία. Στην Παλαιά Βουλή µας µίλησαν γιατην ιστορία της. Πολλά χρόνια πριν γίνει Βου-λή ήταν ένα πολύ όµορφο παλάτι στο οποίο

ζούσε ο βασιλιάς Όθωνας και η βασίλισσαΑµαλία. Στις περισσότερες αίθουσες είχεπροσωπικά αντικείµενα των βασιλιάδων αλ-λά τα πιο πολλά ήταν του βασιλιά Όθωνα καιτης βασίλισσας Αµαλίας. Στην συνέχεια µπή-καµε στο λεωφορείο και φύγαµε. Στον δρό-µο για την επιστροφή κάναµε µια στάση στοΠαναθηναϊκό Στάδιο .

Το Παναθηναϊκό Στάδιο ήταν πάρα πολύµεγάλο και εντυπωσιαστήκαµε όταν µάθαµεότι χωράει 80.000 θεατές. Μπήκαµε µέσαπερπατήσαµε και βγήκαµε φωτογραφίεςστις θέσεις των βασιλιάδων.

Ξεκινήσαµε για την Άρνισσα. Κάναµε µιαστάση στο Σείριος. Πήγαµε για ψώνια και γιαφαγητό. Ύστερα από δυόµιση ώρες κάναµεστάση στη Λαµία . Όταν φύγαµε από την Λα-µία παίξαµε το παιχνίδι συν και πλην, µε τονκ. Σάκη, για να µάθουµε τι άρεσε και τι δεν ά-ρεσε στα παιδιά της Άρνισσας,της Έδεσσαςκαι της Σκύδρας. Μετά κάναµε στάση στηνΛάρισα και φύγαµε για την Άρνισσα. Στο λε-ωφορείο τραγουδούσαµε όλα τα παιδιά µετον κύριο Γιάννη.

Πήγαµε στην Σκύδρα αφήσαµε τα παι-διά,µετά στην Έδεσσα και µετά φτάσαµεστην Άρνισσα.

Οι µαθητές της ΣΤ' τάξης


µε το ζωντανό του θα πέσει στο δί-χτυ, θα τον φιλέψει ο Μουχαρέµ, θαβάλει στο ζώο του να φάει και να ξε-κουραστεί».1

Τις πρώτες µέρες του Αυγούστου1944, η ηγεσία του αντιστασιακούκινήµατος είχε την πληροφορία ότισοβαρές γερµανικές δυνάµεις θα κι-νούνταν από το Μοναστήρι της τότεΓιουγκοσλαβίας και σήµερα ΠΓ∆Μπρος τη Θεσσαλονίκη. Οι παρτιζά-νοι του Τίτο, είχαν φράξει το δρόµουποχώρησης των Γερµανών από τηνΕλλάδα, µέσω Γιουγκοσλαβίας καιοι Ναζί, που είχαν αρχίσει σιγά-σιγάνα τα µαζεύουν από τη χώρα µας,καθώς έβλεπαν να πλησιάζει η συ-ντριβή τους, στράφηκαν προς τηΘεσσαλονίκη για να αναζητήσουνάλλη διέξοδο.

Τη νύχτα στις 2-3 Αυγούστου1944 υπονοµεύεται η γραµµή καιστήνεται η ενέδρα στο ΜουχαρέµΧάνι. Στις 3 Αυγούστου τα ξηµερώ-µατα, φαίνεται από το βάθος να κα-τεβαίνει µία αµαξοστοιχία από τηΦλώρινα. Σε λίγο, ένας τροµερόςκρότος συντάραξε τον αέρα, η αµα-ξοστοιχία σαν πούπουλο τινάχτηκεψηλά και κόβεται στη µέση. Μόνο 2-3 βαγόνια µε τη µηχανή κατορθώ-νουν να ξεφύγουν, µα τα υπόλοιπαµένουν ακίνητα. Οι Γερµανοί που ή-ταν µέσα κατορθώνουν και κατεβαί-νουν, πιάνουν θέσεις στα υψώµατακαι µας χτυπούν σαν δαιµονισµέ-νοι.

Αρχίζει µία σκληρή και άγρια µά-χη. Οι αντάρτες µας µε την αφάντα-στη ορµή τους, εκτοπίζουν τους Γερ-µανούς, σκαρφαλώνουν στα βαγό-νια και βάζουν φωτιά. Εκείνη τη

στιγµή όµως φθάνουν στον εχθρόγια ενίσχυση, θωρακισµένα αυτοκί-νητα, κι έτσι αναγκάζονται να συ-µπτυχθούν, αφού ξάπλωσαν νε-κρούς 30 Γερµανούς, έκαψαν την α-µαξοστοιχία και πήραν λάφυρα 5 ο-πλοπολυβόλα, 30 όπλα και άλλα πυ-ροµαχικά. ∆ικές µας απώλειες, 2 νε-κροί αντάρτες και 6 τραυµατίες.3

Όπως εξιστόρησε παραστατικάο Θανάσης Μητσόπουλος:

«Στις 3:30 το πρωί, ακούστηκεµία τροµακτική έκρηξη και η αµαξο-στοιχία τινάχτηκε στον αέρα. Τα βα-γόνια πετάχτηκαν τρίζοντας έξω α-πό τις ράγες. Ακολούθησε σκληρήκαι πεισµατική µάχη από βαγόνι σεβαγόνι µε τη γερµανοϊταλική φρου-ρά που συνόδευε την αµαξοστοιχία.

Η µάχη κράτησε περίπου µία ώ-ρα. Ο εχθρός συντρίφτηκε ολοκλη-ρωτικά. 160 στρατιώτες και αξιω-µατικοί του εχθρού σκοτώθηκαν.Πιάσαµε 60 αιχµαλώτους. Η αµαξο-στοιχία (2 ατµοµηχανές, 28 βαγό-νια, 2 σκευοφόρες, 6 αυτοκίνητα και8 κάρα βλητοφόρα) πυρπολήθηκε ο-λόκληρη. Η συγκοινωνία διακόπηκε24 ώρες. Πήραµε λάφυρα: 3 βαριάπολυβόλα, 4 οπλοπολυβόλα και α-τοµικό οπλισµό µε άφθονα πυροµα-χικά. Επίσης, άφθονο υγειονοµικόυλικό και χειρουργικά εργαλεία ο-λόκληρου ορεινού γερµανικού χει-ρουργείου, και 22 µουλάρια ειδικούφόρτου που γλύτωσαν από τη φω-τιά.

Την ίδια µέρα, λίγο πιο πέρα απότο µέρος που ανατινάχθηκε και κάη-κε η αµαξοστοιχία αυτή, τµήµατάµας χτύπησαν και δεύτερη γερµανι-

κή θωρακισµένη αµαξοστοιχία πουέσπευσε σε ενίσχυση της πρώτης. Τατµήµατα κάλυψης της επιχείρησης,καθήλωσαν τη θωρακισµένη αυτή α-µαξοστοιχία και την ανάγκασαν ναγυρίσει πίσω».

Για τη σηµαντική εκείνη επιτυχίατων ανταρτών του ΕΛΑΣ, τη µεγα-λύτερη ίσως που σηµειώθηκε σε όλητη χώρα την περίοδο της Εθνικής Α-ντίστασης κατά των κατακτητών, έ-γραψε η εφηµερίδα του ΕΑΜ Μακε-δονίας-Θράκης Ελευθερία, στην ε-πέτειο ενός έτους από τη διεξαγωγήτης:

«Το νέο καρτέρι, στήθηκε στο ίδιοµέρος, 200 µόλις µέτρα πιο πάνω α-πό την προηγούµενη θέση. Σ’ αυτήµας την επιχείρηση πήραν µέρος και40 Αγγλοαµερικανοί κοµάντος, µε ε-πικεφαλής τον Νοτιοαφρικανό λο-χαγό Κράνικ.

Το πρωί της 5ης προς 6η Αυγού-στου 1944, µία τεράστια αµαξοστοι-χία τραβάει αγκοµαχώντας από τοπολύ φορτίο. Το τρένο φθάνει, µόνο20 µέτρα έµειναν, τώρα ένα µέτρο α-κόµη, ένα χιλιοστό. Μια τεράστια α-γωνία µας καταλαµβάνει όλουςµας. Και να, µία φλόγα ανεβαίνειστον ουρανό. Οι ηρωικοί αντάρτεςµας µεσ’ στην αντάρα της µάχης καιτον χαλασµό, τρέχουν µε αφάντα-στη ορµή, πηδούν στα βαγόνια, χτυ-πούν, τσακίζουν κάθε αντίσταση καιπιάνουν αιχµαλώτους όσους δενβρήκε η τροµερή αυτή συµφορά. 175νεκροί µετρήθηκαν, και πιάστηκαν63 αιχµάλωτοι στη φοβερή αυτή σύ-γκρουση, ενώ πήραµε λάφυρα 40µουλάρια, 235 όπλα, πολλά πιστό-

λια, φαρµακευτικό υλικό µιας Με-ραρχίας, εργαλεία δύο χειρουργεί-ων, πολύ ιµατισµό και άλλα είδη.

Για τη µεγάλη µας αυτή επιτυχία,το Συµµαχικό Στρατηγείο Μέσης Α-νατολής, έστειλε συγχαρητήρια γιατην ανδρεία και την τόλµη που έδει-ξαν οι αντάρτες…».

Στη µάχη του Μουχαρέµ Χάνι, έ-λαβαν µέρος το 2ο Τάγµα του 30ουΣυντάγµατος, µε διοικητή τον καπε-τάν Κατσώνη, το 1ο Τάγµα του 16ουΣυντάγµατος µε διοικητή τον καπε-τάν Μαύρο και το 3ο Τάγµα του53ου Συντάγµατος µε διοικητή τονΣεραφείµ Καρασάββα. Στην επιχεί-ρηση πήρε επίσης µέρος και ο διοι-κητής της 10ης Μεραρχίας του Ε-ΛΑΣ Χρήστος Μόσχος (καπετάνΠέτρος). Οι Γερµανοί για εκδίκησηήρθαν στην Άρνισσα και στη θέσηΝτρένοβο ήταν 3 παιδιά από το χω-ριό, που φύλαγαν τα αµπέλια τωνγονιών τους. Ο Καραβίτης Ηλίας, οΜπόγιας Χρήστος και ο ΓκέσιοςΦώτης. Τα παιδιά µόλις είδαν τουςΓερµανούς άρχισαν να τρέχουν. ΟιΓερµανοί τους πρόλαβαν και τουςσκότωσαν.

Σηµειώσεις:1. Μάρκος Μέσκος, Μουχαρέµ,

εκδόσεις Νεφέλη, 19992. Θανάσης Μητσόπουλος, «Οι

τελευταίες µάχες του 30ου Συντάγ-µατος», περιοδικό Εθνική Αντίστα-ση, τεύχος 7ο Αύγουστους 1964,σ.754

3. Εφηµερίδα Ελευθερία, Θεσσα-λονίκη 27 Απριλίου 1945, δηµοσίευ-µα µε τίτλο «Τα δύο σαµποτάζ τουΜουχαρέµ Χαν».

Κείµενο: Κωνσταντίνα Παπαζή-ση – Καραβίτη Μαρία (Ε' τάξη)

Οι µάχες στα στενά του Μουχαρέµ Χάνισυν. απ’ την 1η σελ.

Εκδροµή στην Αθήνασυν. απ’ την 2η σελ.


ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ Α’ ΤΑΞΗΣ


ΟΟ άάττυυχχοοςς εεππιισσττήήµµοοννααςςΜια φορά κι έναν καιρό ζούσε στην Αφρική ένας επι-

στήµονας που τον έλεγαν Θενταντάλα και ο βοηθός τουο τρελός νάνος.

Αυτός ο επιστήµονας µισούσε τα έντοµα ήθελε να ταεξοντώσει. Μια βροχερή µέρα ξεκίνησε το φίλτρο του.Πήγε να µαζέψει τα υλικά του µαζί του και ο βοηθός ονάνος. Το τελευταίο υλικό ήταν να µαζέψει αγκάθια απόένα κάκτο. Ο κάκτος αυτός ήταν ψηλός έτσι ο επιστήµο-νας χρειάστηκε µια σκάλα. Ο νάνος δεν τον άφησε σε η-συχία, µιλούσε µιλούσε µιλούσε... Έτσι ο επιστήµονας α-ναγκάστηκε να κατέβει από τη σκάλα, όπως πήγε να κα-τέβει έπεσε και έσπασε το πόδι του. Έτσι το φίλτρο καθυ-στέρησε. Όταν έγινε καλά το πόδι του επιστήµονα άρχι-σε το φίλτρο. Όταν τελείωνε το φίλτρο ο νάνος το έριξε.Αυτό επαναλήφθηκε πολλές φορές. Κάποτε το φίλτροτελείωσε, ο επιστήµονας έριξε µια σταγόνα σε ένα µπα-λάκι, το οποίο µπαλάκι µεταµορφώθηκε σε ένα αθάνατοµυρµήγκι που κάθε λεπτό γεννούσε εκατό µυρµήγκια.

Κείµενο: Σταυρούλα Μπόγια - Ναταλία Σιδερά (Γ΄τάξη)∆ακτυλογράφηση:Χρυσάνθη Γκέσιου – ΣΤ` τάξη

«Το κυνήγι του λαγού»Το κυνήγι του λαγού γίνεται τις

πρωινές ώρες της Τετάρτης ή του Σαβ-βάτου ή της Κυριακής.

Πρώτα παίρνουµε το κυνηγόσκυλόµας και πηγαίνουµε σε ένα µέρος πουµπορείς να βρεις λαγό. Μετά αφήνου-µε τα σκυλιά ελεύθερα για να βρουν τοθήραµα και περιµένουµε. Όταν βρουντον λαγό, τα σκυλιά θα αρχίσουν νατον κυνηγούν και όταν δούµε τον λαγόαρχίζουµε να τον πυροβολούµε µέχρινα τον πετύχουµε.

Λένε ότι το κυνήγι του λαγού είναιένα από τα πιο συναρπαστικά κυνήγια.

Επιµέλεια: Τάσος Γεωργίου- Γ` τάξη∆ακτυλογράφηση: Θεόδωρος

Ανδρονικίδης – ΣΤ` τάξη

Το παιδί που ήθελενα ταξιδέψει στο φεγγάρι

Μια φορά κι έναν καιρό ή-ταν ο Γιώργος που ήθελε ναταξιδέψει στο φεγγάρι. Έναβράδυ πριν κοιµηθεί εµφανί-στηκε µια µάγισσα. Ο Γιώργοςτρόµαξε και η µάγισσα του εί-πε:

Για να πας στο φεγγάρι πρέ-πει να πάρεις το φύλλο που θακρατάει στην προβοσκίδα τουελέφαντας στη ζούγκλα, καιτο µαγικό αγκάθι του κάκτουστην έρηµο.

Ξεκίνησε να πάει στην ζού-

γκλα. Είδε χιλιάδες ζώα πολ-λούς ελέφαντες στο τέλος εί-δε τον ελέφαντα µε το φύλλο.Τότε ο ελέφαντας του είπε:

- Τι θέλεις από εµένα;- Θέλω το φύλλο που κρα-

τάς.- Εγώ θα σου δώσω το φύλ-

λο, εσύ θα µου δώσεις έναλουλούδι;

Πήρε ένα λουλούδι από κά-τω, το έδωσε στον ελέφαντακαι πήρε το φύλλο.

Ξεκίνησε να πάει στην έρη-µο. Πήγε στην έρηµο. Περπά-τησε ώρες. Μια στιγµή κάθισεκάτω από έναν κάκτο να φάει.Ξαφνικά είδε κάτι να αστρά-φτει, ήταν ένα αγκάθι από τονκάκτο. Το τράβηξε και την ίδιαστιγµή βρέθηκε στο φεγγάρι.

Κείµενο: Σταυρούλα Μπόγια - Γλυκερία Λαζαρίδου Γ΄τάξη∆ακτυλογράφηση:

Χρυσάνθη Γκέσιου ΣΤ΄ τάξη


Φανταστικές ιστορίεςΜια φορά και έναν

καιρό σε έναν κόσµοτεχνολογίας µε µικράκινητά 10 ιντσών χι-λιοπύρινα αυτά ήταντα πιο µικρά. Κανείςτότε δεν έτρωγε, µό-νος του, τον τάιζε ηµηχανή! Τα παιδιά στοσχολείο µιλούσαν µεµηνύµατα και διάβα-ζαν µε loomail. Ξεχά-στηκαν τα ελληνικά,αγγλικά, γερµανικά, ι-ταλικά και τα λοιπά.Οι άνθρωποι µιλού-

σαν τεχνογλωσσικά. Όλα αυτά συνέβαιναν στο Χόλυγου-ντ στην χώρα των απολαύσεων. Ο Πινόκιο ένα ροµποτάκιζούσε στο µεγαλοαφής κουτί του, το σπίτι του. Ο πατέραςτου Πινόκιο ήταν ροµπότ και ηµαµά του ήταν η

Χιονάτη ά-σπρη σαν τοχιόνι. Γιαυ-τό και τα α-

δέρφια του ήτανάνθρωποι είχαν καρδιά, ψυχή,

σάρκα και οστά ενώ αυτός ήταν µια µηχανή, µεµπαταρίες, γρανάζια και καλώδια δίχως ψυχή και µυαλό.Μόνο µια άχνα της µητέρας του είχε πάρει την αγάπη. Κυ-ρίως αυτήν την αγάπη την αξιοποίησε εναντίον του για κά-τι καθόλου που άλλο µηχανικό ροµπότ ή µηχανή δεν είχε,ακόµα και τους ανθρώπους δεν τους ένοιαζε για αυτό. Τοπεριβάλλον. Το περιβάλλον? Τι είναι το περιβάλλον. Το εί-χε ξεχάσει όλη η πλάση. Φουφήχτρα> Πινόκιο τι είναι τοπεριβάλλον δεν καταλαβαίνω µόνο θυµάµαι πριν περίπου200 χρόνια που ρούφηξα κάτι ζώα. Ροζ Πάνθηρας> Α ναιτώρα θυµήθηκα τα ζώα, τα πουλιά, τα δέντρα, όλααυτά.Μικρός Νικόλας> Όµως όλα τα ζώα, τα πουλιά, τα δέ-ντρα, που δεν µιλούν σαν εµάς, που δεν έχουν ψυχή. Μιαµέρα ο Πινόκιο µε τον Γούντι τον Ντουί και την Sally πήγανστην θάλασσα εκεί όµως ο Πινόκιο έπεσε στο νερό. Κι ό-µως µετά από ένα κέρµι δηλαδή µετά από δυο ώρες ο Πινό-κιο βγήκε ζωντανός είχε βραχυκυκλωθεί αλλά όταν τον α-ντίκρισαν οι φίλοι του ήταν σαν και αυτούς είχε σάρκα καιοστά, ψυχή, µυαλό και καρδιά. Αργότερα έπαιξε µε µια κο-φού µε τον Bax και τον Σιλβέστρο. Ήταν ένας πραγµατικόςάνθρωπος. Όσο για την αγάπη του για το περιβάλλον δενέσβησε ποτέ. Ο κόσµος της τεχνολογίας άλλαξε λίγο καιέγινε λίγο του περιβάλλοντος. Και ζήσαν αυτοί καλά και ε-µείς καλύτερα.

Κείµενο: Ανδρονίκη Λαζαρίδου- Ε` τάξη∆ακτυλογράφηση: Κωνσταντίνα Παπαζήση – Ε` τάξη

Ο ΜΥΤΟΓΚΑΣΠΙΝΟΚΙΟ

Μια φορά και έναν καιρό µέσα σε ένα απέραντο δά-

σος ζούσαν όµορφα ζωάκια διαφόρων ειδών. Υπήρχε ό-

µως και µία πανύψηλη καρυδιά τόσο όµορφη. Μία ανοι-

ξιάτικη µέρα όµως, έπεσε από αυτήν ένα µικρό καρυδά-

κι που κανένα ζώο δεν το είχε προσέξει.

Περνούσαν τα χρόνια και το µικρό καρύδι έµενε εκεί

κάτω από την πανύψηλη καρυδιά στάσιµο. Ώσπου το εί-

δε για πρώτη φορά µια αλεπού η Πουπού. Αµέσως ειδο-

ποίησε τα άλλα ζώα να πάνε να δουν το θέαµα. Κανέ-

νας τους όµως δεν έδωσε σηµασία.

Όµως επειδή τα ζώα είχαν πολλούς εχθρούς για να

τους φάνε, δεν είχαν καµία προστασία. Έτσι µία ηλιό-

λουστη µέρα η Βάγια η σωστή Κουκουβάγια σκέφτηκε

κάτι και είπε….

-Εκέινο, εκείνο το µικρό καρυδάκι µπορεί να µας σώ-

σει την ζωή µε έναν και µόνο τρόπο. Όταν τα ζώα θα

µας κυνηγάνε για να µας φάνε, εµείς θα το βάζουµε ε-

κεί για να σκοντάφτουν. Και όµως πέτυχε. Τα ζώα έχο-

ντας αγαπήσει αυτό το περίεργο καρύδι, άρχισαν να λέ-

νε τους καηµούς και τα ψέµατα τους για να ξεσκάνε.

Αυτό όσο µεγάλωνε παρατηρούσαν κάτι το εντελώς α-

φύσικο. Το αφύσικο λοιπόν ήταν ότι µεταµορφωνόταν

σε µαριονέτα. Αφού λοιπόν έγινε ένα µικρό ξύλινο αν-

θρωπάκι µε µια τεράστια µύτη, αυτό οφειλόταν στα ζώα

που του έλεγαν τα ψέµατα τους για να ξεσκάνε. Έτσι το

παραµικρό ψέµα που έλεγε είτε αυτός είτε τα άλλα ζώα

έκαναν την µύτη του να µεγαλώνει. Το ξύλινο ανθρω-

πάκι ονοµάστηκε Πινόκιο.

Πέρασαν τα χρόνια. Τα ζώα του δάσους παρόλα αυτά

αγαπούσαν τον Πινόκιο για αυτό που ήταν. Αλλά και ο

Πινόκιο τους αγαπούσε. Όµως δεν ήθελε να είναι για

αυτούς το µικρό ξύλινο ανθρωπάκι που το λυπούνται ό-

λοι. Στην πραγµατικότητα δεν ήταν έτσι και ο Πινόκιο

το πίστευε. Έτσι λοιπόν αποφάσισε να φύγει από το δά-

σος και να αναζητήσει τον κόσµο που πάντα ονειρευό-

ταν.Ο Πινόκιο γέρασε. Έτσι γύρισε πάλι στο δάσος επειδή

τόσα χρόνια δεν είχε βρει τον κόσµο που πάντα ονει-

ρευόταν.

Όταν πέθανε όλοι λυπήθηκαν πολύ και αποφάσισαν

να τον θυµούνται και να τον ευχαριστούν γιατί τα συ-

ναισθήµατα του Πινόκιο ήταν τόσο Αθώα. Ήθελε απλά

να βρει τον κόσµο της µαριονέτας…..

Κωνσταντίνα Παπαζήση – Ε` τάξη

Ο ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ

ΠΙΝΟΚΙΟ


µικρών συγγραφέων

«Πινόκιο το ροµπότ»

Μια φορά και ένα καιρό στο όµορ-φο Μεξικό ζούσε ένας Μεξικάνος µα-ζί µε την γυναίκα του. Όµως υπήρχεένα πρόβληµα. ∆εν µπορούσαν νακάνουν παιδιά. Κάποια µέρα, ο Μεξι-κάνος αποφάσισε να κατασκευάσειένα ροµπότ. Μόλις το έφτιαξε, πήγενα το δείξει στην γυναίκα του. Η γυ-ναίκα του χάρηκε τόσο, κι έτρεξεστην αγκαλιά του.

-Πώς να το ονοµάσουµε ,ρώτησε.-Πινόκιο,της απάντησε. Ας το βά-

λουµε σε λειτουργία.-Εντάξει. Ας το κάνουµε. Μόλις το

έβαλαν, το µικρό ροµποτάκι σηκώθη-κε και είπε

«Γεια». Μόλις το είδε αυτό το ζευ-γάρι χάρηκε τόσο πολύ και αναπήδη-σε απ’τη χαρά του.

«Γεια σου Πινόκιο!»είπε ο Μεξικά-νος.

-Ποιος είσαι?-Είµαι ο µπαµπάς σου.-Και αυτή δίπλα σου, ποια είναι?-Είµαι η µαµά σου. Κι έτσι γνωρί-

στηκαν.Το επόµενο πρωί, ο Πινόκιο ήταν έ-

τοιµος να πάει στο σχολείο. Αφούντύθηκε και φόρεσε την τσάντα τουαποχαιρέτησε το ζευγάρι κι έφυγεγια το σχολείο. Μόλις έφτασε, άφησετην τσάντα του και βγήκε στην αυλή.Όλα τα παιδιά όµως τον κορόιδευανκαι την ώρα του µαθήµατος,του πε-

τούσαν χαρτάκια. Μετά το σχολείο οΠινόκιο έφυγε κλαίγοντας. Μόλις πή-γε στο σπίτι, παραπονέθηκε στονµπαµπά και στη µαµά του και είπε:

- Εγώ δεν θα ξαναπάω σχο-λείο.

Κι έτσι ο Πινόκιο δεν ξαναπήγε στοσχολείο. Όταν έγινε 10 χρονών, απο-φάσισε να βγει µια βόλτα. Στον δρό-µο του συνάντησε ένα κορίτσι ολόι-διο µε αυτόν. Τότε την πλησίασε καιτης είπε:

-∆εν έχεις φίλους?-Όχι, του είπε.-Τότε θες να γίνεις φίλη µου?-Μα φυσικά. Κι έτσι έφυγαν µακριά

από το Μεξικό και δεν ξαναγύρισανποτέ.

Κείµενο – δακτυλογράφηση: Ιωάννα Παπαγιαννίδου – Ε` τάξη

µε ήρωα τον Πινόκιο

Τα ψέµατα Πέφτουν Βροχή

Κάποτε ζούσε σε µια µικρήκαλύβα ένα µικρό αγοράκιπου το έλεγαν Πινόκιο. Σιγάσιγά µε τον καιρό ο Πινόκιοµεγάλωσε και αποφάσισε ναπάει να βρει µια γυναίκα γιατίήταν µόνος του. Έψαξε καιπάλι έψαξε στις γύρω περιο-χές ώσπου βρήκε µια πριγκί-πισσα που την έλεγαν Λίλη.Μόλις την γνώρισε ήταν πολύχαρούµενος και αποφάσισενα την πάει σπίτι του. Αργό-τερα που έφτασαν στο σπίτι οΠινόκιο ήθελε να της δείξειµια µικρή λιµνούλα όπου ζού-σε ένας βάτραχος. Την άλληµέρα αποφάσισαν να πάνεµια βόλτα στην εξοχή. Μόλιςέφτασαν στην εξοχή ο Πινό-κιο έκοψε ένα λουλούδι γιανα το δώσει στην πριγκίπισσαΛίλη. Ξαφνικά πετάχτηκε ο

βάτραχος και είπε ψέµατα ότιτο λουλούδι ήταν µαγεµένο.Άρον άρον η πριγκίπισσα Λί-λη σηκώθηκε και έφυγε θυ-µωµένη. Την άλλη µέρα ο Πι-νόκιο έψαξε σε όλη την πε-ριοχή ώσπου την βρήκε. Κα-θόταν σε µια µικρή αποθηκού-λα σκεπασµένη µε µια κου-βέρτα. Ο Πινόκιο της ζήτησε

συγγνώµη που ο φίλος του οΒάτραχος της είπε ψέµατα.Αφού τα ξαναβρήκαν πήγανσπίτι και ο βάτραχος έτρεξεκατευθείαν να ζητήσει συγ-γνώµη στην Λίλη για όλα ταψέµατα που είχε πει. Αφού ό-λοι τα ξαναβρήκαν αποφάσι-σαν να πάνε να το γλεντή-σουν σε µια ταβέρνα όλοι µα-

ζί. Ξέχασα να πω ότι ο Πινό-κιο βρήκε µια σύντροφο γιατον βάτραχο και έζησαν όλοιπολύ ευτυχισµένοι.

Κείµενο: Γεωργία Λαζαρίδου– Ε` τάξη

∆ακτυλογράφηση: Κωνστα-ντίνα Παπαζήση – Ε` τάξη


Λίγα λόγια για το θεατρικό της Ε` τάξης

ΤΑ ΜΑΓΙΚΑ ΜΑΞΙΛΑΡΙΑτου Ευγένιου Τριβιζά

Η παράσταση ανέβηκε απότους µαθητές της Ε` τάξης ,η ο-ποία επιµελήθηκε και τα σκηνικά– κοστούµια.

Κάποτε σε µία χώρα, την Ου-ρανούπολη ζούσε ένας σκληρόςκαι µισητός άρχοντας ο Αρπατί-λαος ο Α΄. Αυτός έγραφε πολύσκληρούς και άγραφους νόµουςγια τους υπηκόους του. Καταρ-γούσε τις αποκριές, τα πάρτι γε-νεθλίων, τα διαλειµµατα του σχο-λείου και τις Κυριακές ήθελε νατις ονοµάσει Προδευτέρες. Επί-σης έπρεπε να δουλεύουν στα ο-ρυχεία και να βγάζουν πολύτιµαπετράδια για να στολίζει τις 12βασιλικές κορώνες του. Ενώ ηζωή τους ήταν δύσκολη, ο ύπνοςτους ήταν πολύ γλυκός. Ο Αρπα-τίλαος είχε επίσης 3 κόλακες:τον Τίλιο Ξεφτίλιο που ήταν κα-γκελάριος ,αυλάρχης και υπασπι-στής του παλατιού. Τον ΒουλήµιοΒλήµα που ήταν αρχηγός τηςφρουράς και την παµπόνηρη µά-γισσα Σαβριλία Βρισελιέ. Όταν τοαντιλήφθηκαν αυτό ο Αρπατίλα-ος και οι κόλακες του αποφάσι-σαν µε την βοήθεια της µάγισσαςΣαβριλίας Βρισελιέ να φτιάξουνεφιαλτικά µαξιλάρια για να ταλαι-πωρούν τους κατοίκους και στονύπνο τους. Το κόλπο τους έπιασε.Αλλά δεν κράτησε για πολύ. Τηνκατάσταση πήρε στα χέρια της ηΚυρία Αντωνία, η δασκάλα τουσχολείου. Με την βοήθεια τωνπαιδιών έφτιαξε αντιεφιαλτικάµαξιλάρια. Έτσι λύθηκε το πρό-βληµα των ονείρων των κατοί-κων. Τα εφιαλτικά µαξιλάρια πε-τάχτηκαν στον Αρπατίλαο καιστους κόλακες του και από µέσαβρήκαν όλα τα άσχηµα πράγµαταπου προκαλούσαν εφιάλτες. Τώ-ρα οι εφιάλτες βρίσκονταν στα ό-νειρα του Αρπατίλαου και των κο-λάκων του. Ενώ οι κάτοικοι κοι-µούνται και βλέπουν όνειρα γλυ-κά. Η αγαπηµένη µου σκηνή ήτανόταν γλίστρησε ο Αρπατίλαος α-πό τις µπανανόφλουδες που έρι-ξαν η Χρύσα και ο Θανάσης. Σε ό-τι αφορά τους καλύτερους πρω-ταγωνιστές για εµένα όλοι οισυµµαθητές µου ήταν τέλιοι, για-τί έπαιξαν τον ρόλο τους µε τονκαλύτερο δυνατό τρόπο. Οι θεα-τές διασκέδασαν και απόλαυσαντην παράσταση. Στο τέλος κατα-χειροκρότησαν όλους τους συµ-µαθητές µου.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΠΑΠΑΖΗΣΗ –Ε` τάξη


Φωτογραφίες θεατρικής παράστασης

ΑιγηίδαΗ Αιγηίδα ήταν η ενιαία ξηρά, που κάλυπτε το Αιγαίο Πέλα-

γος και µεγάλο µέρος της τωρινής ηπειρωτικής Ελλάδας, περί-

που πριν 2.000.000 χρόνια. Ουσιαστικά

περιλαµβάνει σε πολλά σηµεία τµήµατα εδάφους ολόκλη-

ρης της σηµερινής Ελλάδας µε τµήµατα του Αιγαίου, που τό-

τε ήταν στην πλειονότητα της ξηράς, και την δυτική Μικρά Α-

σία αλλά σε ενδιάµεσα σηµεία της Αιγηίδας υπήρχαν δια-

µορφωµένα και διάφορα θαλάσσια µέρη ή λίµνες.

Γιαλαµουίδης Γιώργος - Ε` τάξη

Βερόνικα Γεωργίου Ε` τάξη


Ιστορία και κανόνεςΗ καλαθοσφαίριση (µπάσκετ)

είναι ένα από τα πιο δηµοφιλή α-θλήµατα γιατί είναι ένα θεαµατι-κό παιχνίδι και αποτελεί ευχάρι-στη απασχόληση για άτοµα κάθεηλικίας. Είναι ένα οµαδικό άθλη-µα το οποίο απαιτεί συνεργασίακαι σεβασµό στους κανόνες.

Ιστορία της καλαθοσφαίρισης

Η καλαθοσφαίριση επινοήθη-κε από τον Καναδό καθηγητήΦυσικής Αγωγής Τζέιµς Νέι-σµιθ, σε σχολείο της Αµερικής,στο Σπρίνγφιλντ της Μασαχου-σέτης, όταν προσπαθούσε ναβρει για τους µαθητές του έναπαιχνίδι που να παίζεται σεκλειστό χώρο. Έτσι η καλαθο-σφαίριση πρωτοπαίχτηκε το1891 σε µια αίθουσα όπου οΝέισµιθ είχε κρεµάσει δύο κα-λάθια στους τοίχους.

Έγραψε τους βασικούς κανό-νες και κάρφωσε καλάθια ρο-δακίνων. Σε αντίθεση µε τα σύγ-χρονα δίχτυα καλαθοσφαίρι-σης, αυτά τα καλάθια ροδακί-νων διατηρούσαν τον πάτοτους, και οι µπάλες έπρεπε ναανακτηθούν µε το χέρι µετά α-πό κάθε «καλάθι» ή πόντο πουσηµειωνόταν. Αυτό αποδείχθη-κε αναποτελεσµατικό. Έτσι τοκάτω µέρος του καλαθιού απο-µακρύνθηκε, πράγµα που επέ-τρεπε την ώθηση της µπάλας µεένα µεγάλο πείρο κάθε φορά.

Βασικός στόχος του παιχνιδι-ού ήταν να µπει η µπάλα µέσασε αυτά. Την καλαθοσφαίρισηεισήγαγε στη χώρα µας ο ΜάικλΣτεργιάδης το 1919 ο οποίος ή-ταν µαθητής του Νέισµιθ στοΣπρίνγφιλντ. Για πρώτη φορά,το παιχνίδι παρουσιάστηκε καιπαίχθηκε στη ΧΑΝ Θεσσαλονί-κης. Η καλαθοσφαίριση τηνπρώτη φορά παίχτηκε µε µιαµπάλα ποδοσφαίρου. Οι πρώτεςµπάλες που δηµιουργήθηκαν ει-δικά για την καλαθοσφαίριση ή-ταν καφέ, και ήταν µόνο στα τέ-

λη του 1950 που ο Τόνυ Χάινκλ,ψάχνοντας για µια µπάλα πουθα είναι πιο ευδιάκριτη για τουςπαίκτες και τους θεατές, εισή-γαγε την πορτοκαλί µπάλα πουχρησιµοποιείται σήµερα, Ηντρίµπλα δεν υπήρχε στο αρχι-κό παιχνίδι, εκτός από την«σκαστή πάσα» για τους συ-µπαίκτες. Η πάσα ήταν το κύριοµέσο µετακίνησης της µπάλας.Η ντρίµπλα τελικά καθιερώθη-κε, αλλά περιοριζόταν από το α-σύµµετρο σχήµα της πρώτηςµπάλας. Η ντρίµπλα έγινε ση-µαντικό µέρος του παιχνιδιού

περίπου τη δεκαετία του 1950,καθώς βελτιώθηκε το σχήµα τηςµπάλας.

ΚανόνεςΠαίζεται µε δύο οµάδες των

πέντε ατόµων σε ένα (συνήθωςκλειστό, που στο έδαφός του έ-χει παρκέ) γήπεδο µε δύο αντι-κριστά καλάθια. Οι παίκτες επι-τρέπεται να ακουµπήσουν τηνµπάλα µόνο µε τα χέρια. Σκο-πός των οµάδων είναι να βά-λουν µε [σουτ] την µπάλα µέσααπό το καλάθι όσο το δυνατόνπερισσότερες φορές στα 40 λε-πτά του αγώνα (τέσσερα δεκά-λεπτα). Η οµάδα που θα πετύχειπερισσότερους πόντους είναι ηνικήτρια. Εάν ο αγώνας λήξει ι-σόπαλος, οι οµάδες συνεχίζουνσε πεντάλεπτη παράταση κ.ο.κ.Κάθε οµάδα έχει 5 παίκτες ανάπάσα στιγµή µέσα στο γήπεδο,ενώ κατά τη διάρκεια ενός αγώ-να µπορεί να χρησιµοποιήσει

άλλους 4 παίκτες (που βρίσκο-νται στον πάγκο), πραγµατοποι-ώντας αλλαγές. Ανάλογα µε τοποια οµάδα κατέχει την µπάλα,οι παίκτες παίζουν αµυντικά ή ε-πιθετικά. Ο συνολικός χρόνοςτης επίθεσης µιας οµάδας είναι24 δευτερόλεπτα, ενώ για ναπεράσει µια οµάδα την µπάλα α-πό το µισό γήπεδο έχει µόνο 8δευτερόλεπτα. ∆εν επιτρέπεταινα τρέχει κάποιος κρατώνταςτην µπάλα (βήµατα): Πρέπει ήταυτόχρονα να κτυπά τη µπάλαστο πάτωµα (ντρίµπλα) ή νασταµατήσει και να δώσει πάσα.

Αλλιώς η µπάλα πηγαίνει στηναντίπαλη οµάδα.

Κάθε αγώνας διαρκεί 4 περιό-δους ίσης διάρκειας. Ανάµεσαστην 1η και τη 2η, καθώς και α-νάµεσα στην 3η και την 4η, µε-σολαβεί διάλειµµα 2 λεπτών. Α-νάµεσα στην 2η και την 3η, υ-πάρχει διάλειµµα 15 λεπτών, τολεγόµενο ηµίχρονο. Κάθε προ-πονητής έχει το δικαίωµα να κα-λέσει τους παίκτες του στον πά-γκο για να τους δώσει οδηγίες,τέσσερις φορές στον αγώνα.Αυτό λέγεται time-out και κατάτη διάρκειά του ο αγώνας δια-κόπτεται για 1 λεπτό, ενώ οιπαίκτες συγκεντρώνονταιστους πάγκους.

Στο παρκέ υπάρχει η γραµµήτου τριπόντου (στα 6,75 µέτραστην Ευρώπη για διοργανώσειςυπό την αιγίδα της FIBA(Παγκό-σµια Οµοσπονδία) , 7.25 στοNBA(Αµερικανική Οµοσπον-

δία)), που ορίζει την αξία κάθεσουτ. Οι αθλητές µπορούν νασκοράρουν για 2 πόντους (µέσααπό τη γραµµή) ή για 3 (έξω απόαυτήν, εφόσον δεν την πατούν).Για 1 πόντο µετράει η βολή, τηνοποία σουτάρουν οι παίκτες,κατόπιν υποδείξεως των διαιτη-τών (ενώ ο χρόνος έχει διακο-πεί) µετά από φάουλ ή τεχνικήποινή (βλ. παρακάτω).

ΠαραβάσειςΥπεύθυνοι για την επίβλεψη

τυχόν παραβάσεων των κανό-νων είναι οι 3 επιτηρητές. Βασι-κότερες παραβάσεις στο µπά-σκετ είναι: Το φάουλ, που είναιη βίαιη παρενόχληση ενός παί-κτη από κάποιον αντίπαλό του,µε τρόπο που ξεφεύγει από τααθλητικά πλαίσια. Ο αµυνόµε-νος µπορεί να παρεµποδίσειτον επιτιθέµενο χρησιµοποιώ-ντας µόνο τον κορµό του. Ότανένας αθλητής που υποπέσει σεπέντε φάουλ σε έναν αγώνα, α-ποβάλλεται και δεν µπορεί να ε-πανέλθει στο γήπεδο (στο NBAαποβάλλεται στα έξι φάουλ). Ταβήµατα συµβαίνουν όταν έναςπαίκτης προχωρήσει σε περισ-σότερα από δύο κρατώντας τηνµπάλα, χωρίς να τη χτυπήσειστο πάτωµα ή όταν κουνήσει ταπόδια του αφού έχει σταµατή-σει κρατώντας την µπάλα µε ταδύο χέρια. Σε περίπτωση άσχη-µης (υβριστικής, βίαιης κλπ.)συµπεριφοράς αθλητή ή προπο-νητή, ο διαιτητής έχει δικαίωµανα τον τιµωρήσει µε τεχνικήποινή, ενώ σε ακραίες περιπτώ-σεις υπάρχει η τιµωρία ντισκα-λιφιέ (γαλλική disqualifié), που ι-σοδυναµεί µε αποβολή του παί-κτη από το πρωτάθληµα. Στο ε-πιθετικό φάουλ όταν ο επιθετι-κός είναι ακίνητος και ο αµυντι-κός τον απωθήσει, είναι παρά-βαση. Το αν παίζει µε πλάτη ήµε πρόσωπο στο καλάθι δεν έ-χει σηµασία, το φάουλ ισχύεικαι για τις δύο περιπτώσεις. Σεπερίπτωση που ο αµυντικός αρ-νηθεί το φάουλ, τιµωρείται µετεχνική ποινή από τον διαιτητή.Αν ένας παίκτης σταµατήσειτην ντρίµπλα, τότε δεν µπορείνα την ξαναξεκινήσει διότι αυτόθεωρείται τριπλή ντρίµπλα πουισοδυναµεί µε βήµατα. Επίσης οένας από τους τρεις επιτηρητέςείναι υποχρεωµένος να δηλώ-σει στην γραµµατεία που επι-βλέπει τον αγώνα τις παραβά-σεις κάθε παίκτη έτσι ώστε νατηρείται το φύλλο αγώνων.

Θοδωρής Κάρτας – Γ` τάξη

Καλαθοσφαίριση (Μπάσκετ)


ΣΣυυννέέννττεευυξξηη ττοουυ ΙΙωωάάννννηη ΣΣοουυγγάά--ρρηη ααππόό ττοονν ππααττέέρραα ττοουυ ΚΚώώσστταα ΣΣοουυ--γγάάρρηη..

1) Τι δουλειά κάνεις;Κάνω το επάγγελµα του κου-

ρέα.2) Πόσα χρόνια δουλεύεις;Είµαι κουρέας εδώ και δεκαο-

κτώ χρόνια.3) Ποιους εξυπηρετεί αυτή η

δουλειά;Εξυπηρετεί τους άντρες µικρούς

και µεγάλους.4) Τι εργαλεία χρησιµοποιείς;Χρησιµοποιώ πινέλο και ξυράφι

για το ξύρισµα και για το κούρεµαψαλίδια, χτένες και µηχανές κου-ρέµατος.

5) Είναι εύκολη ή δύσκολη αυτήη δουλειά;

Η δουλειά είναι δύσκολη γιατί έ-χει απαιτήσεις από τον κόσµο, αλ-λά έχει και ορθοστασία.

6) Τι σου αρέσει πιο πολύ σε αυ-τή τη δουλειά;

Έχει προσωπική επαφή µε τονπελάτη, καλή κουβέντα και δηµι-ουργική απασχόληση.

7) Ευχαριστώ!

ΣΣυυννέέννττεευυξξηη ττηηςς ΕΕλλέέννηηςς ΠΠιισσλλίίννααααππόό ττοονν ππααττέέρραα ττηηςς ΗΗλλίίαα ΠΠιισσλλίίνναα..

1) Τι δουλειά κάνεις; Είµαι κτηνοτρόφος.2) Πόσα χρόνια δουλεύεις;∆ουλεύω εδώ και σαράντα έξι

χρόνια.3) Ποιους εξυπηρετεί αυτή η

δουλειά;Εξυπηρετεί τη οικογένειά µου.4) Τι εργαλεία χρησιµοποιείς;Χρησιµοποιώ πιρούνα και

φτυάρι για τις τροφές των ζώων καικαρδάριγια το άρµεγµα και γκλί-τσα.


Η δουλειά είναι δύσκολη γιατίείσαι όλη µέρα µε τα ζώα και δεν έ-χεις ούτε Κυριακές , ούτε γιορτές.


Μου αρέσει να ταϊζω τα αρνά-κια.


ΣΣυυννέέννττεευυξξηη ττοουυ ΓΓιιώώρργγοουυ ΚΚααρραα--θθααννάάσσηη ααππόό ττοονν ππααττέέρραα ττοουυ ΠΠέέττρροοΚΚααρρααθθααννάάσσηη..

1) Τι δουλειά κάνεις; Υπηρετώ στις ένοπλες δυνάµεις

της Ελλάδας ως στρατιωτικός.2) Πόσα χρόνια δουλεύεις;Είµαι στο στρατό από το 2002,

εδώ και δεκατρία χρόνια.3) Ποιους εξυπηρετεί αυτή η

δουλειά;Η δουλειά µου εξυπηρετεί στο

να υπάρχει ασφάλεια στην Ελλά-δα, στα σύνορα σε καιρό ειρήνης ήσε καιρό πολέµου, ώστε οι Έλλη-νες να µπορούν να ζουν ελεύθεροι.

4) Τι εργαλεία χρησιµοποιείς;Χρησιµοποιώ όπλα, σφαίρες

χειρόβοµβίδες. Εκπαιδεύοµαι σεαυτά ώστε να τα χρησιµοποιήσω ό-ταν χρειαστεί.


Η δουλειά µου είναι δύσκοληγιατί έχει πολλές απαιτήσεις, πολ-λές ώες εκπαίδευσης και νυχτερι-νές υπηρεσίες.


Μου αρέσει και είµαι περήφα-νος που υπηρετώ στον ελληνικόστρατό, γιατί προσφέρω τις υπηρε-σίες µου στο κράτος.


ΣΣυυννέέννττεευυξξηη ττοουυ ΓΓιιώώρργγοουυ ΣΣααµµαα--ρράά ααππόό ττοονν ππααπππποούύ ττοουυ ΓΓιιώώρργγοο ΣΣαα--µµααρράά..

1) Τι δουλειά έκανες; Ήµουν ψαράς. 2) Ψαράδες υπήρχαν από την

παλαιολιθική εποχή γιατί χωρίςφαγητό δεν επιβίωναν. Πόσα χρό-νια δούλευες;

∆ούλευα περίπου 40 χρόνια.3) Ποιους εξυπηρετούσε αυτή η

δουλειά;Εξυπηρετούσε όλο τον κόσµο ε-

πειδή στο χωριό από παλιά κάθεΤρίτη έρχονταν να ψωνίσουν.

4) Τι εργαλεία χρησιµοποιούσες;Στην αρχή στην περιοχή µας

χρησιµοποιούσαν ένα ξύλινο εργα-λείο, που το λύγιζαν, έδεναν πάνωτου πολλά νήµατα (ανά 1,5 µέτρα)και σε κάθε νήµα είχε δύο δολώ-µατα. Έτσι έπιαναν τα ψάρια. Αρ-γότερα τα πράγµατα ήταν πολύ πιοεξελιγµένα. Όµως κάποια πράγµα-τα έµειναν ίδια όπως το νήµα. Τότεµπορούσες να πεντακόσια δολώ-µατα και να τα πετάξεις µέχρι έναχιλιόµετρο. Επίσης υπήρχαν τανταούλια. Αυτά ήταν δίχτυα σανβαρέλια που από την µια µεριά ή-ταν ανοιχτά και από την άλλη ήτανκλειστά. Όταν έµπαινε µέσα τοψάρι παγιδευόταν και δεν µπορού-σε να βγει. Στην Ελλάδα υπάρχουνπολλοί Ευχαριστώ!

ψαράδες. Μπορείς να τα βρεις σεκάποια µαγαζιά της Θεσσαλονίκηςκαι της Αθήνας.

5) Ήταν εύκολη ή δύσκολη αυ-τή η δουλειά;

Η δουλειά είναι δύσκολη γιατίθέλει πολύ υποµονή και µπορείςκάποιες φορές να µην πιάσεις τίπο-τε. Ακόµη όταν φυσούσε είχε κύµακαι µπορεί να βούλιαζες. Το πιο δύ-σκολο όµως ήταν που έπρεπε ναβγεις µέσα στη νύχτα για ψάρεµα.


Μου άρεσε πολύ να βρίσκοµαιστη λίµνη.


ΣΣυυννέέννττεευυξξηη ττηηςς ΒΒαασσιιλλιικκήήςς ΓΓκκέέ--σσιιοουυ ααππόό ττοονν ππααττέέρραα ττηηςς ΚΚώώσσττααΓΓκκέέσσιιοο

1) Τι δουλειά κάνεις; 1) Ήµουν οικοδόµος και µετά α-

νέλαβα τη δουλειά του νερουλά (υ-δρονοµέα).

2) Πόσα χρόνια δουλεύεις;Αυτή τη δουλειά την κάνω περί-

που δέκα χρόνια.3) Ποιους εξυπηρετεί αυτή η

δουλειά;Εξυπηρετεί όλους τους αγρότες

δίνοντάς τους νερό για να ποτίσουντα κτήµατά τους.

4) Τι εργαλεία χρησιµοποιείς;Τα εργαλεία που χρησιµοποιώ

είναι το µηχανάκι µου για να πη-γαίνω στα χωράφια, ένα κλειδί γιανα ανοιγοκλείνω τις βάννες και έναµπλοκάκι για να γράφω τις ώρεςπου δίνω το νερό.


Κατά τη διάρκεια των καλοκαι-ρινών µηνών η δουλειά απαιτούσεπολύ κόπο και ξενύχτη . Υπήρχανκαι µέρες βροχερές και η δουλειάήταν ελάχιστη ως καθόλου


Μου αρέσει γιατί βρίσκοµαι στονκάµπο και εξυπηρετώ τους αγρότε-σόλου του χωριού.


ΟΟιι σσυυννεεννττεεύύξξεειιςςεείίννααιι ττηηςς ∆∆` ττάάξξηηςς

ΟΟιι σσυυννεεννττεεύύξξεειιςς ττωωνν άάλλλλωωνν µµααθθηηττώώνν θθαα δδηηµµοοσσιιεευυ--

ττοούύνν σσττοο εεππόόµµεεννοο φφύύλλλλοο

ΣΣυυννεεννττεεύύξξεειιςς µµααθθηηττώώνν γγιιαα τταα εεππααγγγγέέλλµµαατταα

ΝΝίίκκοολλαα ΤΤέέσσλλαα:: OO ΠΠρροοµµηηθθέέααςς

ττοουυ ΗΗλλεεκκττρριισσµµοούύΟ Νίκολα Τέσλα ήταν ένας µεγά-

λος επιστήµονας, ερευνητής, φυσι-κός,ηλεκτρολογός µηχανικός, µηχα-νολόγος και εφευρέτης του 20ού αιώ-να. Γεννήθηκε στο Σµίλιαν της τότεΑυστροουγγαρίας (σηµερινή Κροα-τία) στις 10 Ιουλίου 1856 στην οικογέ-νεια του Σέρβου ορθόδοξου ιερέαΜιλούτιν Τέσλα και της Τζούκα Τέ-σλα.

ΠΠααιιδδιικκάά ΧΧρρόόννιιαα Ο Νίκολα Τέσλα στην ηλικία των 3

ετών έκανε µια ανακάλυψη που θα α-φιέρωνε το έργο και την µελέτη τηςζωής του. Μία χειµωνιάτικη µέρα, χαϊ-δεύοντας το πλούσιο τρίχωµα του γά-του του εµφανίστηκε ξαφνικά εµπρόςτου µια καταιγίδα σπινθήρων και έναφωτεινό πεδίο. Ο µικρός Νίκολα κατα-κτήθηκε από την µαγεία του ηλεκτρι-σµού και άρχισε να τρίβει ασταµάτητατο τρίχωµα του ζώου για να παράγειπερισσότερους σπινθήρες. «Σταµάτανα παίζεις µε τον γάτο, θα κάψεις τοσπίτι!» τον διέκοψε αστειευόµενη ηµητέρα του. Αλλά εκείνος δεν έπαψενα αναρωτιέται και να συγκρίνει τουςσπινθήρες του γάτου µε τις αστραπέςστον ουρανό: «Μήπως και η φύση εί-ναι µια µεγάλη γάτα; Κι αν είναι, ποιοςτην χαϊδεύει στην πλάτη; Αυτός δενµπορεί να ναι παρά ο Θεός…»

ΝΝεεόόττεερραα ΧΧρρόόννιιααΟ Τέσλα γράφτηκε στο Πολυτε-

χνείο του Γκρατς ως πρωτοετής. Αι-σθανόµενος υποχρέωση για τις υπο-τροφίες του, ο Τέσλα προσπάθησε να

δείξει τον καλύτερο του εαυτό. Τοπρώτο έτος το πέρασε διαβάζοντας α-διάκοπα από τις 3 το πρωί ως τις 11 τοβράδυ! Μετά σταµάτησε τις σπουδέςκαι πήγε στην Πράγα, την Βουδαπέστηκαι το Παρίσι. Μετά από αυτά ο Τέσλαπήγε στις Η.Π.Α., στη Νέα Υόρκη.

ΟΟιι µµεεγγάάλλεεςς ΕΕφφεευυρρέέσσεειιςςΗ µεγαλύτερη εφεύρεση του Τέ-

σλα είναι το ραδιόφωνο. Άλλες µεγά-λες εφευρέσεις είναι: το εναλλασσό-µενο ρεύµα, ο ηλεκτρικός κινητήρας,το τηλεχειριστήριο, οι ακτίνες Χ, οι λα-µπτήρες και η γεννήτρια. Η µονάδαµέτρησης έντασης µαγνητικού πεδίουονοµάστηκε Τέσλα, όπως και αυτοκί-νητα, ηλεκτρονικά, αστεροειδής κτλ.

Ο Νίκολα Τέσλα πέθανε στις 7 Ια-νουαρίου 1943 στην Νέα Υόρκη σε η-λικία 87 ετών, αφήνοντας στην ανθρω-πότητα το πολύτιµο έργο και τις ιδέεςτου. Η τεφροδόχος του βρίσκεται στοµουσείο του Νίκολα Τέσλα στο Βελι-γράδι µαζί µε πολλά προσωπικά του α-ντεικείµενα.

http://www.tesla-museum.org/ΚΚέέκκηηςς ΜΜιιχχααήήλλ--∆∆` ΤΤάάξξηη


ΤΤΟΟ ∆∆ΕΕΝΝΤΤΡΡΟΟ ΤΤΟΟΥΥ ΝΝΟΟΕΕΜΜΒΒΡΡΗΗΤο δέντρο του Νοέµβρη είναι µελαγχολικό, γιατί τα φύλλα πέφτουν και είναι αδειανό. Τώρα κάνει σκέψεις στον

κάµπο µοναχό… Αχ, Νοέµβρη µου καλέ ήρθες αργά και µπορώ τα φύλλα να ρίξω απαλά. Σε λίγο δε θα είσαι πια, γιατίθα έρθει η παγωνιά που φέρνει αναµνήσεις από τα παλιά. Όταν φυσάει ξεπαγιάζω, όταν πέφτουν τα χιόνια ανατρι-χιάζω και µένω πάντα εδώ φτωχό και µόνο, µέχρι την άνοιξη που ξανανιώνω.

Οι µαθητές της Β΄τάξης∆ακτυλογράφηση: Κωνσταντίνα Παπαζήση

Κείµενο και εικαστικές δηµιουργίες από τους µαθητέςτης Β` τάξης

Documents

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΔΗΜOTIKOY ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΡΝΙΣΣΑΣ