14 ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΩΝ ΜΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟ 2012

ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΩΝ ΜΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟ 2012

1

[email protected]

14 ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΩΝ ΜΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟ 2012

ΧΙΙΙ Ενώ κοιµόµουν βαθιά, άκουσα πολύ κοντά µου µια φωνή να µου µιλάει. Πετάχτηκα από τον ύπνο, νοµίζοντας ότι κάποιος είχε µπει µέσα στο δωµάτιο. Επειδή ήταν γύρω στις τέσσερις το πρωί φοβήθηκα µήπως ήταν κάποιος που µπορούσε να µου κάνει κακό! Οι σκύλοι που κοιµόταν στη µικρή µπροστινή αυλή δεν είχαν γαβγίσει, µόνο είχαν µουγκρίσει χαµηλόφωνα. Έτριψα τα µάτια µου και τελικά διέκρινα, µέσα στο σκοτάδι του δωµατίου, γιατί δεν είχα προβάλει ν’ ανάψω το πορτατίφ, ένα έντονο φως που κινιόταν συνεχώς από κάτω προς τα πάνω και αντίστροφα, σαν µια φλόγα που χόρευε µπροστά στα µάτια µου! Αυτό το πλάσµα, αν επρόκειτο πράγµατι για πλάσµα, είχε ύψος τουλάχιστον ένα µέτρο όταν σηκωνόταν όρθιο! Όταν τελικά κατάλαβα ότι δεν ήθελε να µου κάνει κακό , το άφησα να µιλήσει! - Είµαι µια οντότητα που προέρχοµαι από το επιφανειακό στρώµα της γης, έλα µαζί µου, µου είπε.


2

Εκείνη τη στιγµή ένιωσα ότι η γη κάτω από το κρεβάτι άνοιγε και ότι κατέβαινα στα έγκατά της. Το ταξίδι διήρκεσε µόνο µερικά δευτερόλεπτα και σε λίγο και άλλες φωτεινές οντότητες περιέβαλαν το πλάσµα. ∆εν ξέρω πως, αλλά είχα κι εγώ τη µορφή ενός πλάσµατος φτιαγµένο από εκατοµµύρια µικρά κύτταρα που ήταν αναµεµειγµένα µε άλλα κύτταρα παρόµοια µ’ εκείνα που µε αποτελούσαν. Όταν λέω µε αποτελούσαν, εννοώ ότι δεν ήµουν η γυναίκα που γνώριζα, αλλά κάτι πιο συµπαγές και πιο ελαφρύ! Το εκπληκτικό ήταν ότι µ’ αυτή τη µορφή καταλάβαινα την πραγµατικότητα και ήµουν πολύ συγκινηµένη και ευχαριστούσα την ίδια τη ζωή που µου είχε προσφέρει αυτό το συναίσθηµα. Είχα γίνει ένα µε όλα όσα µε περιέβαλαν και όλοι ήµασταν φτιαγµένοι από την ίδια ύλη. Θα µε ρωτήσετε πως µπορούσα να αισθάνοµαι όλα αυτά τα πράγµατα αφού δεν είχα πλέον το ανθρώπινο σώµα µου. Η απάντηση, η οποία µου δόθηκε αργότερα, είναι ότι ήµουν αυτή που ήµουν πάντα, µόνο η όψη µου ήταν διαφορετική διότι έβλεπα το σώµα µου µε τα µάτια της Γνώσης! Ευχαριστώ ολόκληρο το σύµπαν γι’ αυτό. Τώρα όµως πρέπει να γράψω αυτό που πρέπει. Ένα από αυτά τα φωτεινά πλάσµατα µου µίλησε, αν µπορώ να χρησιµοποιήσω το ρήµα «µιλάω». Μάλλον καλύτερα να πω ότι διάβαζα τις σκέψεις του, όπως κι εκείνο διάβαζε τις δικές µου! Ήταν σαν να συνέχιζα ένα µάθηµα που είχα διακόψει πριν από πολλά χρόνια! - Και η γνώση, ∆άσκαλε; - Αν δεν καείς στη φωτιά, δεν µπορείς να ξέρεις πόσο ευαίσθητη είσαι. - Μπορείς να ζητήσεις από ένα ανώριµο φρούτο να έχει γλυκό χυµό; Η χρήση των αντικειµένων είναι αποτελεσµατική µόνο αν ξέρεις πραγµατικά να τα χρησιµοποιείς την κατάλληλη στιγµή. - Ο άνθρωπος µπορεί να είναι πανίσχυρος χωρίς να έχει θέληση; - Μπορείς να ανοίξεις τις φλέβες χωρίς να τρέξει αίµα; - Όταν υποφέρει η ψυχή µου, αρρωσταίνει και το σώµα µου; - Μπορείς να διαχωρίσεις το ασπράδι και τον κρόκο ενός αυγού χωρίς να σπάσεις το τσόφλι; - Θα ήθελα να γνωρίσω, να δω και να αγγίξω κάποια άλλη ψυχή εκτός από τη δική µου.


3

- Είσαι πολύ υπερόπτρια, παιδί µου! - Γιατί το λες αυτό, ∆άσκαλε; - Θα τολµήσεις να οµολογήσεις ότι άγγιξες την ψυχή σου; - Νοµίζω ότι το κατάφερα κάποιες φορές! - Πότε, ρώτησε ο ∆άσκαλος. - Όταν προσπάθησα να ζήσω σαν ψυχή! - Τώρα καταλαβαίνω! Ξέρεις τι σηµαίνει εργάτης του Μεγάλου Άνοιγµα; - Είναι κάποιος που κατευθύνει τους άλλους και διορθώνει τον τρόπο που χτίζουν έναν τοίχο για παράδειγµα. Επίσης, είναι αυτός που θα συγχαρεί εκείνον που έφτιαξε καλό τσιµέντο! - Σωστά! Μάθε ότι ανήκεις κι εσύ σ’ αυτούς τους εργάτες! - Εγώ; Μα πως; - Όλο σου το είναι δονείται από το Μεγάλο Φως. Από τις λύπες σου, τα δάκρυά σου, τον σωµατικό σου πόνο, εν ολίγοις από όσα ήταν µέχρι τώρα η ζωή σου, άντλησες τη δύναµη να αγωνίζεσαι, άντλησες σαν αγιασµένο νερό, την πίστη που σε συνοδεύει σε κάθε στιγµή της ζωής σου. Και οι δυο θα σε οδηγήσουν σε ένα µεγάλο οικοδόµηµα που έχει αρχίσει ήδη να χτίζεται αλλά περιµένει να έρθεις για να µπήξεις ακόµα µια πέτρα κάτω από κάποιο από τα παράθυρά του! Στην καθηµερινή σου περισυλλογή, συγκεντρώσου στην οµορφιά και την Αλήθεια µε τρόπο που να µαρτυρά ενότητα και αρµονία προκειµένου να µπορέσεις να µεταδώσεις το µήνυµά σου µόνο σε όσους µπορούν να σε καταλάβουν! Ας µιλήσουµε τώρα για εκείνη την όµορφη κυρία που λέγεται «διαίσθηση». Με τη βοήθεια αυτής µπορείς να έρθεις σε επαφή µε εκπληκτικά πράγµατα. Είναι ένα τεράστιο µπαούλο που κρύβει µέσα του όλη την ιστορία της ανθρωπότητας! Αργότερα όταν θα µυηθείς στο πώς να κατευθύνεις τη διαίσθησή σου, θα µπορείς να ξυπνάς στο βασίλειο των ψυχών και να εκδηλώνεσαι µέσα από την έκφραση της συνείδησης. Θα µπορείς και πάλι να ενσαρκώνεις την ύλη και να παίρνεις άπειρες µορφές όπου η αγάπη θα είναι διάχυτη σε κάθε έκφανση της ζωής µε αναρίθµητα χρώµατα! Τότε θα είναι καιρός η ανθρωπότητα να σταµατήσει να ψελλίζει τις πρώτες της λέξεις και να


4

συνειδητοποιήσει ότι κρατάει στα χέρια της και µπορεί να διαβάσει το µεγάλο βιβλίο της Γνώσης! Η ανθρωπότητα δεν θα χάνεται πλέον σε δρόµους που θα την οδηγούν στις ανικανοποίητες επιθυµίες της, στα πιο ευτελή αισθήµατα, αλλά αντίθετα θα κατευθύνεται σ’ έναν κόσµο όπου µόνο η ποιότητα, η οµορφιά και η αξία του ζωντανού περνώντας από τον άνθρωπο, τη φύση και τα ζώα θα είναι σεβαστές και θα µπορεί πλέον να ζει σ’ έναν κόσµο όπου όλες οι ενέργειες θα συνυπάρχουν σε πλήρη αρµονία! - ∆άσκαλε, για να φτάσει σ’ αυτό το επίπεδο η ανθρωπότητα, πόσο καιρό πρέπει να περιµένει ακόµα; - Αν θέλεις να είσαι η οµορφότερη στο χορό, η προετοιµασία σου πρέπει να διαρκεί πολλές ώρες, έτσι δεν είναι; Το ίδιο ισχύει και γι’ αυτόν τον επερχόµενο κόσµο. Ήδη αν και σε ορισµένους η συγκεκριµένη διεργασία γίνεται ασυνείδητα, η ανθρωπότητα προετοιµάζεται γι’ αυτό το µεγαλειώδες και θείο γεγονός! Μερικά λουλούδια που αποπνέουν το άρωµα σύνεσης και συµπόνιας κάνουν την εµφάνισή τους στη γη, ο άνθρωπος πρέπει να τα µαζέψει µε το αριστερό χέρι και να τα προσφέρει στους άλλους! - Γιατί µε το αριστερό χέρι; - Σε ποια µεριά βρίσκεται η καρδιά; Μα δεν είναι µονάχα αυτό! Ο άνθρωπος, σου λέω, πρέπει να αποδεχτεί τις δύο πλευρές του εαυτού του, που µοιάζει µε φως µπερδεµένο µέσα στο σκοτάδι! - Γίνε πιο σαφής, δεν καταλαβαίνω τι σηµαίνουν τα λόγια σου. - Παιδί µου, όταν θα είσαι πραγµατικά έτοιµη, τότε τα λόγια µου θα έχουν την επιθυµητή σηµασία για να επιτευχθεί το Άνοιγµα! - Άνοιγµα; - Όταν θα έρθει η στιγµή της ολοκλήρωσης, ένα λαµπερό φως θα σου δείξει το δρόµο. Σε όλη τη γη όπου ταξιδεύουµε συνεχώς, επιλέγουµε να καθοδηγούµε ανθρώπους που σαν κι εσένα µπορούν να καταλάβουν τη διδασκαλία µας. Τότε λοιπόν θα σου αποκαλυφθούν πολλά µυστικά ακόµα… Αµέσως µετά είδα ένα άλλο όνειρο: Είχαµε φύγει από τον Άγιο Ραφαήλ, µια µικρή µεξικάνικη πόλη της πολιτείας της Βερακρούς στις οκτώ το πρωί. Η οικογένεια


5

Γκόµες µας είχε δανείσει το Ντάτσουν (Datsun) της επειδή το φορτηγάκι µας είχε κάποιο πρόβληµα µε τα φρένα. Η Αΐντα και ο Ρούµπεν µας είχαν πει πρόθυµα να µην ακυρώσουµε τη βόλτα µας και ότι µπορούσαµε να χρησιµοποιήσουµε το αυτοκίνητό τους. Ήµασταν λοιπόν στο δρόµο και µπορούσαµε να κοιτάµε το τοπίο ολόγυρά µας, καθισµένες άνετα στα πίσω καθίσµατα, αφήνοντας τον Χοσέ να µας πάει στον προορισµό µας. Γύρω από την πόλη απλώνονται, σαν όµορφη ζώνη, απέραντα χωράφια, που το χώµα τους, εύφορο, γόνιµο, άφθονο σε πλούτη όλων των ειδών, τρέφει πορτοκαλιές, λεµονιές, µπανανιές που έχουν καρπούς µε χρώµα λαµπερό και γεύση, θα έλεγα, σχεδόν θεϊκή! Περνώντας από εκεί θαυµάζαµε τα κοπάδια από βόδια και αγελάδες που λιάζονταν στον ήλιο και έβοσκαν το φρέσκο χορτάρι στα βοσκοτόπια δεξιά και αριστερά του δρόµου που µας οδηγούσε στη Νάουτλα (Nautla). Είχαµε αποφασίσει να συναντήσουµε τον Γητευτή των Φιδιών, έναν Ινδιάνο που θεράπευε τον κόσµο χρησιµοποιώντας το δηλητήριο ορισµένων ερπετών. Το απίστευτο ήταν ότι, κατά τα λεγόµενα ανθρώπων που είχαν ανάγκη τις φροντίδες του, είχε το χάρισµα να επικοινωνεί µε τα ερπετά! Έλεγαν ότι έβγαινε νωρίς το πρωί µ’ ένα σακί από σιζάλ στον ώµο γεµάτο µε µικρές φιάλες και πήγαινε στα γειτονικά λιβάδια για να βρει το συστατικό που χρειαζόταν για να φτιάξει τα θεραπευτικά και µαγικά φίλτρα του. Περπατούσε µε το πρόσωπο να λάµπει από ευτυχία, ψιθυρίζοντας προσευχές, ζητώντας µ’ αυτόν τον τρόπο από τα πνεύµατα της φύσης να τον βοηθήσουν να βρει τα φυτά µε τις θεραπευτικές ιδιότητες για να φροντίσει τους αρρώστους που έρχονταν σ’ αυτόν! Κάποια στιγµή σταµατούσε, σαν ένας θόρυβος να τον αποσπούσε λίγο βίαια από την περισυλλογή του και κοιτούσε γύρω του. Είχε έρθει η ώρα! Αφού άφηνε το σακί κάτω δίπλα του, έχοντας τα χέρια ελεύθερα, άρχιζε να σφυρίζει, στην αρχή σιγανά και µετά από λίγο πιο δυνατά. Σαν µαγεµένο, το χορτάρι άρχιζε να κινείται! Μετά από µερικά λεπτά εµφανίζονταν φίδια που σχεδόν ξάπλωναν στα πόδια του. Και τότε άρχιζε να κάνει τη δουλειά του! Έπαιρνε το ένα µετά το άλλο τα φίδια στα χέρια του και τα ανάγκαζε να βγάλουν το δηλητήριό τους σε µικρά


6

µπουκάλια. Τα χτυπούσε ελαφρά στο κεφάλι και έπειτα τα άφηνε να αποµακρυνθούν πάντα σφυρίζοντας! Ο «γητευτής των φιδιών» επέστρεφε στο σπίτι του, χαρούµενος σαν µικρό παιδί, υψώνοντας πάντα τη φωνή του στον ουρανό, ευχαριστώντας έτσι τον Παντοδύναµο! Μετά από µια ώρα δρόµο, φτάσαµε εκεί όπου έµενε, σύµφωνα µε τις πληροφορίες που µας είχαν δώσει οι κάτοικοι του χωριού. Κάναµε να ανοίξουµε τις πόρτες του αυτοκινήτου, αλλά τα χέρια µας έµειναν στον αέρα, ακίνητα. Μπροστά µας βλέπαµε κάτι που δεν περιµέναµε! Έναν ναό! Ένα ναό, στην είσοδο ενός τεράστιου κήπου, µε πολλές θεότητες σε έντονα και ζωντανά χρώµατα που ταλαντεύονταν πάνω στις σκαλισµένες αψίδες της κεντρικής πόρτας. Μια άλλη πόρτα στα αριστερά, πιο λιτή, θα έλεγα, µόνο µ’ έναν µεγάλο σταυρό στερεωµένο στην πόρτα και µπροστά ένας µεγάλος ασπρόµαυρος σκύλος καθισµένος στα πίσω πόδια του, µας κοιτούσε καλόκαρδα. Κατεβήκαµε και κατευθυνθήκαµε προς την κεντρική πόρτα που άνοιξε στη στιγµή. Μια ηλικιωµένη Ινδιάνα µας κοίταξε µε ένα βλέµµα όπου αντικατοπτριζόταν µια παράξενη λάµψη. Αν και πρέπει να ήταν τουλάχιστον εβδοµήντα χρονών, µπορεί και περισσότερο, ακτινοβολούσε από υγεία! - Buenos dias, µας είπε στα ισπανικά. Τι θα θέλατε; - Θα θέλαµε να δούµε τον Σενιόρ Μιγκέλ, παρακαλώ! - Περάστε! Μπήκαµε σ’ ένα δωµάτιο όπου έκαιγε λιβάνι. Οι αναθυµιάσεις του εξέπληξαν ευχάριστα τα ρουθούνια µας! Αναµµένα κεριά µας έδειχναν το δρόµο µέσα στο µισοσκόταδο που βασίλευε στην αίθουσα. Μετά από πεντάλεπτη αναµονή, κατά την οποία νιώθαµε πολύ άνετα, εµφανίστηκε µπροστά µας ο σενιόρ Μιγκέλ. Πρέπει να οµολογήσω ότι τον κοιτούσα επίµονα, σαν να ήθελα να ανακαλύψω εκείνη τη στιγµή κάτι που θα «κλωτσούσε» στην ιστορία που είχαµε ακούσει για την «αγιότητά» του. ∆υστυχώς τίποτα δεν µου αποδείκνυε ότι βρισκόµουν µπροστά σε έναν απατεώνα. Αντίθετα θα έλεγα ότι όλες οι κινήσεις του ήταν ειλικρινείς και ηρεµιστικές!


7

- Ελάτε στο διπλανό δωµάτιο, µας είπε και µας άφησε να περάσουµε µπροστά του. Μια πόρτα ήταν ανοιχτή λίγο πιο πέρα. Μπαίνοντας αντικρίσαµε ένα µεγάλο φιλόξενο δωµάτιο όπου µας καλωσόριζε ένα µπουκέτο µε λουλουδάκια του αγρού πάνω στο τραπέζι. - Καθίστε, µας είπε δείχνοντας µας έναν πάγκο καλυµµένο µ’ ένα ύφασµα µε τυπικά µεξικάνικα χρώµατα. Ποιος καλός άνεµος σας φέρνει σ’ εµένα; Γιατί δεν πιστεύω ότι κάποιος από εσάς έχει ανάγκη τη βοήθειά µου. - Όχι, απλά θέλαµε να σας γνωρίσουµε, έχουµε ακούσει πολλές ιστορίες για εσάς που κίνησαν την περιέργειά µας. Χαµογέλασε. Εκείνη τη στιγµή το πρόσωπό του απέκτησε πιο ζωντανό χρώµα, χωρίς να χάσει την ηρεµία του. - Λοιπόν, τι θέλετε να µάθετε για µένα, µας ρώτησε. - Μας είπαν ότι επικοινωνείτε µε τα φίδια και ότι χρησιµοποιείτε το δηλητήριό τους για να φτιάξετε θεραπευτικά φίλτρα. Είναι αλήθεια; - Ναι, αλήθεια είναι. Να σας προσφέρω κάτι; Σίγουρα έχετε να µου κάνετε πολλές ερωτήσεις, έτσι δεν είναι; Χωρίς να χάσει καιρό, ζήτησε από την ηλικιωµένη υπηρέτρια που την έλεγαν Κονσεπσιόν, να µας φέρει µερικά αναψυκτικά. δεν πρόλαβε να το πει και η Κονσεπσιόν, µε µεγάλη σβελτάδα, µας έφερε ποτήρια µε χυµό φρούτων που είχε ένα γλυκό άρωµα από µάγκο. Αφού µας καλωσόρισε και πάλι ο ∆ον Μιγκέλ, η Νουλί και εγώ ήπιαµε µερικές γουλιές από το εύγευστο και δροσιστικό ρόφηµα. Σιγά σιγά µας µάγεψε η γοητεία του ∆ον Μιγκέλ. Μιλούσε και οι λέξεις που έβγαιναν από τα χείλη του έµοιαζαν µε πινέλα που δούλευαν πάνω σ’ ένα αόρατο καναβάτσο όπου δηµιουργούνταν εικόνες µπροστά στα γουρλωµένα µάτια µας, έκθαµβα από την απλότητα που χαρακτήριζε έναν κόσµο πλούσιο σε όλες τις απαντήσεις που περιµέναµε ν’ ακούσουµε. Μετά από δίωρη συζήτηση, µας ρώτησε αν θέλαµε να παρακολουθήσουµε µια τελετή που θα γινόταν το βράδυ για να εξαγνιστεί το χωριό από κάποιες κακές ενέργειες. Και χωρίς να


8

µας αφήσει το περιθώριο να ζητήσουµε περισσότερες εξηγήσεις, συνέχισε: - Έτσι θα γνωρίσετε έναν πολύ σοφό άντρα που αναµφίβολα θα µπορέσει να σας δώσει µε τη σειρά του τις πολύτιµες πληροφορίες που ψάχνετε! ∆εχτήκαµε την πρόσκληση και του υποσχεθήκαµε ότι θα ήµασταν εκεί γύρω στις οκτώ το βράδυ… Ο σαµάνος στεκόταν µε το κεφάλι σκυµµένο, τα χέρια ενωµένα και τη σκέψη συγκεντρωµένη µπροστά στο µαγκάλι που έκαιγε πάνω στο βωµό. Ξαφνικά µέσα από την ιερή φωτιά ξεπρόβαλε µια αιθέρια ύπαρξη…Ο σαµάνος προσκύνησε ταπεινά και όταν σηκώθηκε, το πρόσωπό του έκανε συσπάσεις και τα µέλη του άρχισαν να τρέµουν. Από το στόµα του έβγαζε έναν ήχο που επαναλάµβανε ακούραστα. Τότε το πνεύµα εξαφανίστηκε στον αέρα στη στιγµή, όπως είχε εµφανιστεί! Ο σαµάνος είχε φτάσει στο υπέρτατο σηµείο ύπνωσης, τυφλωµένος από τη µέθη της δύναµης που του έδινε η ιδιότητα του σαµάνου. Εκείνη τη στιγµή ήταν µόνο ενέργεια, η ενέργεια του εξαγνισµού και της θεραπείας! Έτοιµος να διασχίσει ολόκληρη τη γη πετώντας από πάνω αλλά και να σκάψει µε τις δυνάµεις που είχε ως σαµάνος, να εξερευνήσει τα άγνωστα βάθη της θάλασσας και των ωκεανών και να βρει τις εξαγνιστικές δυνάµεις που χρειαζόταν για να φέρει εις πέρας το έργο του. Οι κάτοικοι του χωριού που είχαν ζητήσει τη βοήθειά του ήταν συγκεντρωµένοι στη µεγάλη αίθουσα του ναού. Επικρατούσε απόλυτη σιωπή. Ήταν πλήρως κυριευµένοι από τη δύναµη που µετέδιδαν όλες οι κινήσεις του σαµάνου και τους ήταν αδύνατο να κουνηθούν. Έµοιαζαν µε πολύχρωµα δέντρα, ακίνητα, ριζωµένα καλά στη γη, πραγµατικά µαγεµένα. ∆εν υπήρχε η παραµικρή ριπή αέρα, το φύλλωµά τους δεν σάλευε καθόλου. Ξαφνικά η αίθουσα γέµισε από τον ήχο µιας βροντής συνοδευόµενης από αστραπές και δύο οντότητες όρµησαν έξαλλες πάνω στο σαµάνο. Ήταν οι δαίµονες της νύχτας µε µάτια που πετούσαν σπίθες από θυµό. Τότε ο σαµάνος ωθούµενος από µια εσωτερική δύναµη σταµάτησε αυτά τα πλάσµατα µε µια κίνηση του χεριού του. Άρχισαν να συνοµιλούν σε µια γλώσσα που ήταν ακατανόητη σε εµάς του υπόλοιπους. Αυτές οι δύο οντότητες ήταν τα


9

κατώτερα ένστικτα που έρχονταν για να φορτίσουν τους κατοίκους του χωριού µε όλα τα δεινά που οφείλονταν στη νωθρότητα τους, στην αδιαφορία τους και κυρίως στον εγωισµό τους! Ήταν ελεύθερες να δρουν χωρίς περιορισµούς και είχαν κυριεύσει την ψυχή των περισσότερων χωριατών, οι οποίοι ήταν βυθισµένοι στο σκοτάδι και περίµεναν να νικηθούν δίχως να δώσουν τη δική τους µάχη! Η καθηµερινή ζωή των ανθρώπων που ήταν συγκεντρωµένοι εκεί χαρακτηριζόταν από κάποια αµέλεια. Το µυαλό τους και το σώµα τους ήταν φυλακισµένα σε όνειρα όπου µόνο το προσωπικό τους συµφέρον είχε σηµασία! Επέρριπταν ο ένας στον άλλο την ευθύνη για όλες τις διαµάχες που υπήρχαν µεταξύ τους, παρόλο που στο όχι και πολύ µακρινό παρελθόν ήταν επιστήθιοι φίλοι και η αλληλοβοήθεια και η εµπιστοσύνη ήταν δυο όµορφες κυρίες που ένιωθαν σεβασµό και αγάπη η µια για την άλλη. Εκείνη τη στιγµή κατάλαβα ότι ο σαµάνος ήθελε να εξαγνίσει αυτά τα ανθρώπινα όντα και να τα «απελευθερώσει», διότι µόνο αυτός είχε τη γνώση και µπορούσε να φέρει εις πέρας τη συγκεκριµένη αποστολή. Θυσιαζόταν για όλους τους άλλους δίχως να ζητά τη βοήθεια κανενός. Χρησιµοποιούσε όλες τις δυνάµεις της γνώσης του για να κατευθύνει στο φως τα κατώτερα ένστικτα που είχαν µετατραπεί σε ελαττώµατα στην κατώτερη φύση των κατοίκων. Εκείνη τη στιγµή ξεπρόβαλε µια άλλη δύναµη. Ήταν ο θυµός που δεν ήθελε να παραδοθεί αµαχητί. Έπαιρνε κτηνώδεις µορφές και πολλές φορές κλόνιζε τον σαµάνο. Στο τέλος όµως εκείνος νίκησε. Κατάφερε να τον κατατροπώσει, να τον βγάλει από το δρόµο του και τελικά να τον ξεφορτωθεί. Ακούστηκαν βρισιές και φωνές από τον κάτω κόσµο. Ο σαµάνος, ήρεµος πλέον, απάντησε µε τρυφερότητα σ’ αυτά τα στοιχεία, µιλώντας µια γλώσσα άγνωστη σε εµάς. Συµπέρανα ότι κατέφευγε στην ευγένεια και την καλοσύνη προκειµένου να καταστρέψει τις αρνητικές και τις κακές δυνάµεις. Έπειτα ξαφνικά απευθυνόµενος στους παρευρισκόµενους τους είπε στα ισπανικά:


10

- Καλοί µου άνθρωποι, µπορείτε να δίνετε χωρίς να περιµένετε αντάλλαγµα! Ο εγωισµός σας έκανε φτερά! Να θυµάστε ότι είστε άνθρωποι που ζείτε στο κέντρο του κόσµου. Ακολουθήστε την καρδιά σας που πλέον έχει εξαγνιστεί. Θα σας βοηθήσει να µάθετε τα καθήκοντα που έχετε στην κοινωνία καθώς και να αγαπάτε πραγµατικά τον πλησίον σας. Η υπεροψία σας δεν έχει δύναµη πλέον. Νικήσατε τους εχθρούς σας και εξολοθρεύσατε τις ενέργειες του κακού. Τώρα καίγονται στην ιερή φωτιά, η οποία θα τις καταβροχθίσει και θα τις κάνει στάχτη. Ακούγοντας αυτά τα λόγια οι κάτοικοι του χωριού που είχαν συγκεντρωθεί εκεί έκαναν διστακτικές κινήσεις. Ένιωσαν την καρδιά τους να ξαλαφρώνει και κυρίως να απαλλάσσονται από την κακία που τους κατάτρωγε τα σωθικά µέχρι πριν από λίγο. Άρχισαν να προσεύχονται. Καθένας τους υποσχέθηκε στον εαυτό του να προβεί σε µετάνοια και όλοι γεµάτοι µε τη νέα δύναµη που είχε µπει µέσα τους και σαν πυρκαγιά είχε καταστρέψει στο πέρασµά της τις κακές σκέψεις τους, συνέχιζαν να προσεύχονται… Όταν πια κόντευε να ξηµερώσει, ο σαµάνος συνοδευόµενος από τον ∆ον Μιγκέλ, και οι δυο τους εκπέµποντας µια πνευµατική ακτινοβολία αποχαιρέτησαν το πλήθος και αποσύρθηκαν στο διπλανό δωµάτιο. Σιγά σιγά ο ναός άδειασε, εµείς βγήκαµε τελευταίοι, ταραγµένοι µα συγχρόνως εντυπωσιασµένοι από όσα είχαµε δει και ακούσει. Επιστρέψαµε στο ξενοδοχείο που ήταν πολύ κοντά µε τα πόδια. Ο Χοσέ βάδιζε πίσω µας χαµένος στις σκέψεις του. Ο δροσερός αέρας µας έκανε καλό. Συνέχισα να ονειρεύοµαι... Ένα σύµπλεγµα αστεριών µε πλησίαζε, ήµουν ανήσυχη, είχα την εντύπωση ότι αυτά τ’ αστέρια ήθελαν να µε πάρουν µαζί τους στον ουράνιο θόλο, τους αντιστάθηκα, µα στο τέλος τα ακολούθησα. Ενώ συνεχίζαµε το ταξίδι µας, ξαφνικά είχα την εντύπωση ότι επρόκειτο για θυσία. Τα αστέρια είχαν µεταµορφωθεί σε αγγέλους που έψελναν προσευχές. Ένιωσα ότι ήµουν το θύµα που είχε επιλεγεί για την τέλεση της θυσίας και αυτή η βαθιά αίσθηση πληµµύρισε την καρδιά µου. Μερικές στιγµές αργότερα είδα λευκά άλογα να σέρνουν κατάκοπα µια


11

τεράστια άµαξα όπου ήταν τοποθετηµένη η γήινη σφαίρα. Όταν έφτασε κοντά µου, πήρε τη µορφή ανθρώπου µε καρδιά καταπληγωµένη από τον πόνο. Έσκυψε το κεφάλι και κατευθύνθηκε προς το µέρος µου λέγοντας: - Έχασα την οικογένειά µου, σε εκλιπαρώ, βοήθησέ µε! Ακούγοντας αυτά τα λόγια προσπάθησα να τον παρηγορήσω, µα η απάντησή του µου πάγωσε το αίµα που κυλούσε στις φλέβες µου. - Θυσίασε τη ζωή σου για να σωθεί η δική µου! - Πώς να θυσιάσω τη ζωή µου για να σωθεί η δική σου; - Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να δεχτείς να σε εκτελέσουν συνοδεία ασµάτων προς τιµή των αθανάτων! Ο καρπός της θυσίας σου θα είναι η δικαιοσύνη, η ειρήνη και η αγάπη για την ανθρωπότητα, για µένα η ανθοφορία της φύσης και η γέννηση των ζώων σε έναν κόσµο όπου ο άνθρωπος θα νοιάζεται γι’ αυτά! Του απηύθυνα το λόγο για µια ακόµα φορά, µε φωνή πνιγµένη από τα αναφιλητά. - Μακάρι να είχες δίκιο! Μόνη µου θα έπαιρνα την απόφαση και θα οδηγούσα τα βήµατά µου µπροστά στο δήµιο, αν ήταν έτσι τα πράγµατα. Μα είµαι πεπεισµένη ότι αυτή η θυσία δεν θα άλλαζε σε τίποτα ό,τι πρέπει να εκπληρωθεί µ’ εσένα. Έπειτα από λίγο ξεστόµισε τα παρακάτω λόγια πολύ θυµωµένος: - Είχα στα χέρια µου τον εκπληκτικότερο θησαυρό όλων των εποχών. Μέσα σ’ ένα λεπτό το καταστρέψατε διεστραµµένοι άνθρωποι! Με τα χέρια σηκωµένα στον αέρα, όρθιος ακίνητος, µε έκανε να νιώσω το φόβο και τον πόνο των θεοτήτων που κοιµούνται στα έγκατα της γης. Με έκανε να σιχαθώ τη σκληρότητα µε την οποία οι άνθρωποι φέρονται στα ζώα. Με έκανε να καταραστώ τις µεγάλες πόλεις που εκτείνονται εκεί όπου άλλοτε δάση που έσφυζαν από ζωή µάγευαν τους περαστικούς. Με κυρίευσε τρόµος όταν κατάλαβα ότι µέχρι τώρα δεν είχα κάνει τίποτα για να εµποδίσω το βιασµό του αγνού κορµιού της µητέρας φύσης. Όλες οι µικρές προσωπικές ανησυχίες µου ήταν για εµένα τόσο σηµαντικές που είχα ξεχάσει να ενδιαφερθώ για όσα


12

συνέβαιναν γύρω µου. Μια κραυγή απόγνωσης βγήκε από το στόµα µου ξεσκίζοντας το λαιµό µου και αφήνοντας στη γλώσσα µου τη γεύση του θανάτου. Στράφηκε και πάλι προς εµένα πιο ήρεµος τώρα, - Είσαι έτοιµη, µου είπε, να φέρεις εις πέρας αυτή την αποστολή χρησιµοποιώντας όλη την ενέργειά σου για να µε σώσεις; Μπορείς να κάνεις τα αδύνατα δυνατά για να ξανανιώσουν τη χαρά της ζωής τα δέντρα και τα λουλούδια και να µην φοβούνται πια µήπως τα καταστρέψει το εγκληµατικό χέρι των ανθρώπων; Μπορείς να µεταµορφώσεις την καρδιά σε τεράστιο κλουβί όπου να µπορούν να βρίσκουν καταφύγιο τα πουλιά ευτυχισµένα και να ζουν σε τέλεια αρµονία µε τους ανθρώπους; Έκανε µια κίνηση στο πλάι και εκείνη τη στιγµή µια συναρπαστική µελωδία πληµµύρισε το χώρο. Από πού άραγε ερχόταν η µουσική και οι µαγευτικές φωνές; Μια ακλόνητη θέληση ένιωσα µέσα µου να γεννιέται, να κυριεύει το κορµί µου και την ψυχή µου. Είδα να παρελαύνουν µπροστά στα µάτια µου οι αθάνατοι που η ψυχή τους είναι δίκαιη και αψεγάδιαστη. Ένα από αυτά τα πλάσµατα σταµάτησε µπροστά µου και που είπε: - Ήρθαµε να παρακολουθήσουµε τη θυσία σου. Τα κορµιά τους διαγράφονταν στο καθαρό φως στο εσωτερικό µια µεγάλης αψίδας που τα δυο της άκρα στήριζαν θεϊκά πλάσµατα. Αυτά τα αθάνατα πλάσµατα ήταν απαράµιλλης οµορφιάς, όµοια τους δεν υπήρχαν σε ολόκληρη τη γη, µε πλούσιο εσωτερικό κόσµο. Ήταν πνεύµατα ταγµένα στην ειρήνη και την αρµονία, που δεν ζούσαν στον υλικό κόσµο. Άρχισαν να ψέλνουν ύµνους, επικαλούµενοι τον Παντοδύναµο. Ο ουράνιος θόλος σείστηκε ελαφρά από µια ριπή ανέµου, φέρνοντας µαζί του µια χρυσή σκόνη. Εικόνες σφαγής, αγριότητας µεταξύ των ανθρώπων πέρασαν µπροστά στα µάτια µου, η ψυχή µου ταράχτηκε τόσο πολύ που κόντεψα να τρελαθώ. Χρειάστηκε να καταβάλλω µεγάλη προσπάθεια για να µην λιποθυµήσω. Αργότερα είδα έναν δρόµο να διαγράφεται µπροστά µου, πανέµορφα λουλούδια τραγουδούσαν, µε τις στεφάνες τους στραµµένες προς εµένα, µε βοήθησαν να βρω επιτέλους τη


13

γαλήνη! Η ψυχή µου ανακουφίστηκε. ∆ιέσχισα δάση και βουνά. Είδα το είδωλό µου σ’ έναν µεγάλο καθρέφτη που εµφανίστηκε µπροστά µου. Η εικόνα µου ήταν διαφορετική δεν µπορούσα να αναγνωρίσω αυτή τη γυναίκα, αν και ήξερα πως ήµουν εγώ! Ένας θόρυβος ακούστηκε δίπλα µου, σαν µανιασµένα κύµατα, που είχαν προκληθεί από το δυνατό άνεµο. - Σοβαρά γεγονότα απειλούν την ανθρωπότητα, είπε µια φωνή. Ένας µεγάλος κίνδυνος πλανιέται από πάνω της. Σιγά σιγά βυθίζεται σε µια άβυσσο, απ’ όπου δεν θα µπορεί να βγει. Είναι η κόλαση! Κάθε µέρα ξεσκίζει ολοένα και περισσότερο τη σάρκα της µητέρας Γης. Οι πληγές δύσκολα θα επουλωθούν και από εκεί θα ξεπεταχτούν δαίµονες που µε τη σειρά τους θα καταβροχθίσουν την ανθρώπινη σάρκα. Θα έρθει η στιγµή που ο ήλιος δεν θα φωτίζει πια τη µέρα και το σκοτάδι θα απλώσει το µανδύα του και θα πνίξει τους ανθρώπους που θα έχουν τυφλωθεί από την κακία και θα έχουν βυθιστεί σε βαθειά οδύνη. Όταν τελικά το σκοτάδι θα αρχίσει να διαλύεται και να φαίνεται το πρώτο φως της αυγής, θα προστεθεί κι άλλος πόνος στα βάσανά τους και οι αποκαµωµένες από τη θλίψη καρδιές τους δεν θα βρίσκουν καταφύγιο. Ο πόνος µε είχε κεραυνοβολήσει, έτρεµα σύγκορµη από τον τρόµο, ένιωθα την καρδιά µου να σφίγγεται και να υποφέρει. Όταν ξύπνησα, δάκρυα είχαν πληµµυρίσει το πρόσωπό µου.


14

XIV Όταν ο άνθρωπος καταλάβει ότι καθεµία από τις πράξεις του έχει αντίκτυπο σε όλο τον πλανήτη, τότε ίσως θελήσει να κάνει ό,τι χρειάζεται για να ζει αρµονικά µε όλα τα πλάσµατα που βρίσκονται στον ουρανό και στη γη, αλλάζοντας πρώτα µέσα του. Σίγουρα πολλοί είναι αυτοί που θα αναρωτηθούν: «Πως είναι δυνατόν τα προβλήµατα και η συµπεριφορά ενός ατόµου να επηρεάζουν ολόκληρο το σύµπαν, όπου κρίνεται η µοίρα εκατοµµυρίων και εκατοµµυρίων όντων;» Και όµως είναι δυνατόν !!! Έπειτα είναι και το Εγώ λέγοντας «Εγώ» αναφέροµαι στον εγωισµό που πνίγει τον άνθρωπο σε έναν λάκκο µε λάσπη, που καταπιέζει τα θετικά συναισθήµατα και τον σπρώχνει στα βάθη του ασυνείδητου, εκεί όπου είναι θαµµένος ο εσωτερικός άνθρωπος. Για να µπορέσει αυτό το κοµµάτι του εαυτού µας που θρέφεται από την κοσµική ενέργεια να αναστηθεί και να µας αποφέρει οφέλη, πρέπει να αλλάξουν τα πρωτόγονα ένστικτα και να εξαγνιστεί η ενέργεια που τα κρατάει στη ζωή. Αυτό µπορεί να γίνει µόνο αν ο άνθρωπος καταλάβει ότι µόνος του ρίχνεται στο στόµα του λύκου όταν δεν χαλιναγωγεί τον εγωισµό του. Όταν θα συνειδητοποιήσει ότι η κυριαρχία του Εγώ πρέπει να λάβει τέλος, θα χρησιµοποιήσει εκ νέου αυτή την εξαγνισµένη


15

ενέργεια για το καλό της ανθρωπότητας. Φυσικά είναι απαραίτητο οι άνθρωποι να καταλάβουν ότι η καταστροφή είναι έτοιµη να χτυπήσει την ανθρωπότητα, πρέπει να διαµαρτύρονται κάθε µέρα ολοένα και πιο δυνατά, οι φωνές τους να υψώνονται σε κάθε γωνιά της γης, ώστε κανείς να µην µπορεί να ισχυριστεί ότι δεν άκουσε την προειδοποίηση! Το θέµα δεν είναι να κάνουν εκκεντρικές πράξεις οι σηµερινοί τροβαδούροι ή αν προτιµάτε οι ανιχνευτές, αλλά να κρατήσουν µια συνετή στάση και κυρίως να έχουν ευγενικά αισθήµατα προς τη φύση και ό,τι την αποτελεί, τα ζώα και τους ανθρώπους, όλων των φυλών και όλων των χρωµάτων! Να δείχνουν αγάπη και σεβασµό σε ό,τι ζει γύρω τους, στη γη και στον αέρα. Κάθε άνθρωπος πρέπει να βρει τη θέση του στο σύµπαν, µια θέση που πρέπει να κερδίσει µε τις καλές του πράξεις και τα καλά του αισθήµατα, µια θέση όπου θα βρουν καταφύγιο τα αδέλφια του τα ζώα, τα φυτά, το νερό των µικρών ρυακιών και των ωκεανών! Πρέπει να σταµατήσει να λέει: για µένα, σε σχέση µε µένα, µα να δεχτεί το θείο δώρο του εσωτερικού ανθρώπου που θα του λέει: για εµάς, σε σχέση µε εµάς! Κανείς δεν έχει το δικαίωµα να ζει σαν ερηµίτης, κάθε ανθρώπινη οντότητα πρέπει να εργάζεται σε συνεργασία µε τους οµοίους της, ώστε να έρθει η µέρα που η µητέρα γη δεν θα τρέµει πια κάτω από τα βήµατα του ανθρώπου, αλλά θα του δίνει την πνευµατική και σωµατική ισορροπία που θα τον βοηθήσει να στηριχτεί όταν η ορµή θα τον ωθήσει να ζήσει σε τέλεια αρµονία πρώτα µε τον εαυτό του και κατόπιν µε όλα τα πλάσµατα γύρω του. Για να του προσφέρει αύριο η µητέρα φύση όλα τα νόστιµα φρούτα και λαχανικά που θα συµπεριλάβει στη διατροφή του. Για να µην έχουν εφιάλτες αύριο τα δέντρα βλέποντας τον άνθρωπο να κρατάει ένα τσεκούρι, αλλά να του προσφέρουν ευγενικά την ευεργετική σκιά τους όταν θα θέλει να ξεκουραστεί. Για να µπορούν τα φυτά αύριο να προσφέρουν απλόχερα τις θεραπευτικές τους ιδιότητες στον άνθρωπο, που σιγά σιγά θα αποτοξινωθεί από τις συνέπειες της µόλυνσης του χθες!


16

Για να µπορούν τα παιδιά αύριο να ξεχωρίζουν έναν ελέφαντα από µια αγελάδα ή ένα λαγό από ένα σκύλο, αλλά κυρίως για να αγκαλιάζουν και να προστατεύουν αυτά τα παιδιά τα ζώα που το µόνο που ζητάνε είναι προστασία και λίγη αγάπη! Αυτά για σήµερα. Μαζί µε την Ουρανία, την πνευµατική µου οδηγό, ευχόµαστε να βρείτε σ’ αυτό το βιβλίο αυτό που ανέφερα πιο πάνω, λίγο φως που θα φωτίσει τη ζωή σας και θα σας δείξει ότι αν θέλετε πραγµατικά να αλλάξετε τον κόσµο, µπορείτε να το κάνετε! Η υποµονή, η αγάπη, ο σεβασµός και το θάρρος είναι τα µέσα που µπορείτε να χρησιµοποιήσετε για να γίνετε κι εσείς καθοδηγητές των ανθρώπων. Μην επιδιώξετε να ντυθείτε µε ιδιαίτερο τρόπο, αλλά φορέστε κάτι που σας αρέσει και µε το οποίο θα αισθάνεστε πραγµατικά άνετα. Και κάτι ακόµα πολύ σηµαντικό, καλέστε τον υδραυλικό για να επιδιορθώσει τη διαρροή νερού που έχει ο νεροχύτης σας! Ευχαριστώ και καλό δρόµο! Πάντα µένει λίγο άρωµα στα χέρια εκείνου που προσφέρει ένα λουλούδι. «Προτίµησε τη δικαιοσύνη από την εκδίκηση» «Λύσε πρώτα τις προσωπικές σου διαµάχες και µετά προσπάθησε να λύσεις εκείνες των γειτόνων σου!» «Λύνετε τα προβλήµατά σας αµοιβαία αντί να τα αυξάνετε!» «∆ιατήρησε την ειρήνη γύρω σου, µην επιδιώκεις τον πόλεµο!» «Οραµατίσου µια ευτυχισµένη ζωή για το µέλλον της ανθρωπότητας και να µην νοιάζεσαι µόνο για την επιβίωση!» «∆ιώξε από τη ζωή σου την αµφιβολία, που σκοτώνει την ελπίδα!» «∆ιώξε από τη ζωή σου τον εγωισµό και µάθε να µοιράζεσαι!» «Κάθε µέρα να ευχαριστείς κάποιον χαµογελώντας του και λέγοντας του: Καληµέρα! Θα δεις ότι ο εσωτερικός άνθρωπος θα βγει από µόνος του από µέσα σου και εσύ θα νιώσεις σε µεγάλη φόρµα» Στη µακρά καριέρα µου ως σύµβουλος ψυχικής υγείας συνειδητοποίησα ότι οι άνθρωποι που δεν ξέρουν να δίνουν, στην πραγµατικότητα είναι πολύ δυστυχισµένοι. Στην ουσία


17

αυτοί καταστρέφουν την προσωπική τους ευηµερία και την ευηµερία των άλλων. «Κάνοντας το καλό θα γίνεις πιο αισιόδοξος και θα βελτιωθεί η υγεία σου». «Κλείσε την πόρτα κατάµουτρα στον εγωισµό σου! ∆έξου την αγάπη στην καρδιά σου!» «Κάνε το καλό χωρίς να ζητάς ανταµοιβή, θα έρθει µόνη της!» «Κάνε το καλό σήµερα, αύριο θα είναι πολύ αργά!» «Ζήσε την κάθε µέρα της ζωής σου σαν να είναι η τελευταία!» «Κάνε σύντοµες προσευχές που θα σε κάνουν να νιώσεις ότι κάθε µέρα είναι δώρο από το Θεό!» «Κάνε τη λαχτάρα σου να αγαπάς να ανθήσει µέσα σου, γιατί είναι πραγµατικά κρυµµένη βαθιά µέσα σου!» «Κάνε όνειρα για µια καινούργια ζωή σήµερα και αύριο τα όνειρά σου θα γίνουν πραγµατικότητα!» «Φέρε στην επιφάνεια τις δυσάρεστες στιγµές της ζωής σου και µελέτησες τες!» «Άναψε τη φωτιά που θα τις καταστρέψει όλες!» «Σκόρπισε µακριά τις στάχτες και ξέχασε τες!» «Κάνε τους κοντινούς σου ανθρώπους να µην τρέµουν όταν πλησιάζεις αλλά να τρέχουν προς το µέρος σου και να σε αγκαλιάζουν!» «Κάνε τη µαµά σου να ξαναβρεί το χαµόγελό της και να τη λες «µαµάκα»!» «Κάνε τα παιδιά σου να θέλουν να είναι κοντά σου και να σε λένε «µπαµπάκα»!» «Ξέθαψε από το χώµα την κακή σου διάθεση και άπλωσε τη στον ήλιο της χαράς!» «∆ώσε στον εξωτερικό άνθρωπο να καταλάβει ότι πρέπει να καλωσορίζει τον εσωτερικό άνθρωπο!» «Κατάλαβε ότι αν θέλεις να αλλάξεις µπορείς να το κάνεις!» «Κάνε το σώµα σου και τις αισθήσεις σου να επιθυµούν την εσωτερική ευτυχία!» «∆ίωξε από την καρδιά σου τη µετριότητα και το φόβο!» «Χτίζε το µέλλον σου µέρα µε τη µέρα, µε θετικές σκέψεις, θετικά λόγια και θετικές πράξεις!»


18

«Πρέπει να συναναστρέφεσαι µόνο όσους θέλουν πραγµατικά να νιώσουν τη χαρά της ζωής!» «Φτιάξε µια οµάδα ανθρώπων που θέλουν όπως κι εσύ να αγγίξουν αυτό που µέχρι χθες δεν ήταν παρά ψευδαίσθηση. «Η ζωή σου είναι ένας τεράστιος κήπος όπου σπάρθηκαν υγιείς σπόροι. Εσύ και οι φίλοι σου θα είστε οι κηπουροί που θα τους ποτίζουν και θα τους προστατεύουν από την κακοκαιρία. Η ζωή είναι µια οµαδική εργασία, αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσεις!» «Μην εξαντλείς τις δυνάµεις σου µόνο σε προσωπικά σχέδια, αλλά συνεργάσου µε άλλους ανθρώπους για να φτιάξετε µαζί έναν καλύτερο κόσµο, τον κόσµο που τελικά όλοι έχουµε στην καρδιά µας!» «Θα δεις ότι θα γίνεις πιο δυνατός αν βλέπεις τη θετική πλευρά της ζωής. Θα νιώσεις ικανός να δίνεις και να παίρνεις!» «Θα συνειδητοποιήσεις ότι στην πραγµατικότητα τα προβλήµατα και τα εµπόδια που εµφανίζονται στο δρόµο σου είναι καταστάσεις που απαιτούν περισσότερη προσπάθεια, περισσότερη αυτοπεποίθηση και περισσότερο θάρρος!» «Μην αναλώνεσαι σε κλάµατα και παράπονα. Προσπάθησε να κάνεις ό,τι πρέπει να κάνεις για να βελτιώσεις τη ζωή τη δική σου και των ανθρώπων που σε περιβάλλουν. Μόνο έτσι θα µπορέσεις να πεις µια µέρα «Αγαπώ τη ζωή»». «Ψάξε να βρεις µέσα σου αυτό που θα σου δώσει τη δύναµη να αντιµετωπίσεις τις δυσκολίες της ζωής. Είµαι σίγουρη ότι θα το βρεις!» «Αναζήτησε µέσα σου τον εσωτερικό άνθρωπο και µίλα του. Είναι ο καλύτερος φίλος σου. Εµπιστεύσου τον, άνοιξε του την πόρτα της καρδιά σου, πες του τις λύπες σου και τις χαρές σου. Μην είσαι αγνώµων στη ζωή!» «Κάτσε άνετα, άναψε ένα κερί, κοίτα τη φλόγα. Είναι µικρή, απλή, χαριτωµένη! Μπορείς να την ονοµάσεις ελπίδα ή καλύτερα αγάπη, όπως θέλεις!» «Με το φως του, ο εσωτερικός άνθρωπος θα σου δείξει ήρεµα και υποµονετικά το δρόµο που θα σε οδηγήσει στην εσωτερική ευτυχία».


19

«Άκουσε µε, φίλε µου, ακολούθησε µε σε έναν δρόµο που θα σε οδηγήσει και πάλι σ’ αυτό που ήσουν κάποτε, δηλαδή στο να ξαναγίνεις παιδί. Κλείσε τα µάτια, ξάπλωσε στο χορτάρι, φάε καραµέλες. Συγκεντρώσου σε όλα τα αισθήµατα που νιώθεις!» «Συνέχισε φίλε µου, κλείσε τα µάτια για µερικές στιγµές, φώναξε δίπλα σου τον παλιό σου σύντροφο, τον εσωτερικό σου φίλο, τον εσωτερικό άνθρωπο που είναι µέσα σου. Πες του να ξαπλώσει δίπλα σου, πάνω στο δροσερό χορτάρι ή στο άχυρο». «Πες του τι νιώθεις. Μίλα του για τις στιγµές λύπης και για τις αποτυχίες σου. Θα σε ακούσει ευγενικά και σίγουρα θα µπορέσει να σε βοηθήσει να βγεις από αυτή την κατάσταση! Να ξέρεις, φίλε µου, ότι µόνος αυτός µπορεί να σε οδηγήσει στο σωστό δρόµο, αν ζητήσεις πραγµατικά τη βοήθειά του!» «Άκου, φίλε µου». «Είναι ο άνεµος που φυσά, θα µου πεις!» «Όχι, δεν είναι ο άνεµος, αλλά τα βογκητά που βγαίνουν από το στήθος σου και χάνονται στο άπειρο». «Άκου, φίλε µου, µάθε να προσεύχεσαι µε τον τρόπο σου, µόνο εσύ µπορείς να ανακαλύψεις τα οφέλη της προσευχής, όταν λέγεται αγνά µε τις εικόνες, τις λέξεις και τα αισθήµατα που ταιριάζουν στην ψυχή σου. Άσε τα λεπτά να κυλήσουν, µην φοβάσαι µήπως χάνεις χρόνο. Παραδώσου στην υπέρτατη ευτυχία που γεµίζει την καρδιά σου και αναζωογονεί το σώµα σου». «Φίλε µου, µάθε να είσαι ειλικρινής µε τον εαυτό σου». «Αποδέξου τους φόβους που κρύβεις µέσα σου, σαν εµπόδια που κάποτε πρέπει να ξεπεράσεις. Οι δυσκολίες είναι µέσα στη ζωή, µπορείς να τις θεωρήσεις σαν κοµµάτια από παζλ που πρέπει να τα βρεις και να τα βάλεις στη σωστή θέση». «Σ’ αυτό τον κόσµο, όπου κυριαρχεί διαβολικός θόρυβος, άκου τον ήχο των βηµάτων σου, που σε οδηγούν µπροστά σε πόρτες, οι οποίες θα σε φέρουν αντιµέτωπο µε τις επιθυµίες σου». «Μην ξεχνάς ούτε για µια στιγµή ότι αυτό που επιθυµείς είναι µπροστά σου, αν είσαι αποφασισµένος να καταβάλεις την απαιτούµενη προσπάθεια για να το αποκτήσεις!» «Η ίδια η φύση σου δείχνει ότι ο χρόνος περνάει και αφήνει ίχνη. Κοίτα τους κορµούς των δέντρων, κάθε σηµάδι που


20

κουβαλάνε µαρτυρά ότι η ίδια η ζωή έχει αφήσει επάνω τους τα αποτυπώµατά της. Πρόκειται για µαρτυρίες που οι άνθρωποι µπορούν να µελετήσουν ανά τους αιώνες, µαρτυρίες που φανερώνουν την αλήθεια για τη ζωή των προγόνων µας». «Το θάρρος, η πίστη και η αγάπη θα είναι οι µάρτυρες που αργότερα θα δώσουν το δικαίωµα στους απογόνους σου να πουν: «Ήταν θαρραλέος, ήταν καλός, έκανε ό,τι καλύτερο µπορούσε για να βελτιωθεί η ζωή του ανθρώπου πάνω στη γη!» «Άκου φίλε µου, διώξε από το µυαλό σου τη σκέψη ότι θα χτυπήσεις παλαµάκια δυο τρεις φορές, σαν να ήσουν µάγος, και το θαύµα θα γίνει! Όχι, τα όνειρά σου δεν µπορούν να πραγµατοποιηθούν µ’ αυτόν τον τρόπο. Πρέπει να διαλύσεις την οµίχλη που απλώνεται µπροστά σου και ο µόνος τρόπος για να το πετύχεις είναι να πιστέψεις στον εαυτό σου! Να κάνεις κάθε µέρα ένα βήµα προς τα εµπρός, στο δρόµο όπου θεωρείς ότι τα όνειρά σου θα γίνουν πραγµατικότητα». «Μην χαράζεις δρόµο µέσα από τα σύννεφα, γιατί αυτό είναι ψευδαίσθηση, χίµαιρα». «Όταν οι άνθρωποι θα έχουν καταστρέψει τα δάση, όταν θα έχουν σκοτώσει τα ζώα, όταν από την πλεονεξία τους δεν θα έχει µείνει ούτε σταγόνα νερό στα ποτάµια, τότε η γη θα µπορεί να γλείφει ήρεµα τις πληγές της, γιατί οι άνθρωποι θα έχουν εξαφανιστεί για πάντα!» Πολλοί θα αναρωτηθούν αν η συγγραφέας του βιβλίου είναι τρελή ή πεφωτισµένη. Θα απαντήσω απλά και λακωνικά ότι αναζητώ την ευτυχία των ανθρώπων! ∆εν µε ενδιαφέρει να πεθάνω ξεχασµένη απ’ όλους, θα συνεχίσω την πορεία µου που δεν θα τελειώσει πάνω σ’ αυτή τη γη και θα φτάσω στο πανδοχείο της ευτυχίας όπου δεν θα µε περιορίζει η ύλη, θα είµαι φως πέρα από τα όνειρα και όσα βλέπουν οι άπιστοι! Θα γίνω δέντρο, το φύλλωµά του, ο κορµός του, ο χυµός του! Όποιος µε ψάξει θα µε βρει! Όποιος θελήσει να ακούσει το κάλεσµά µου, θα το ακούσει, δεν θα ζει πλέον κουφός! Τα ψέµατα, η µαταιοδοξία, ο εγωισµός δεν πρέπει να έχουν θέση πια στην καρδιά των ανθρώπων! Πρέπει να βρουν τη δύναµη και το θάρρος σε µια νέα ύπαρξη!


21

Πρέπει να ενωθούν και πάλι µ’ αυτή τη θεία οντότητα! Πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι ο θάνατος επιτρέπει στον άνθρωπο να εκµεταλλευτεί κάθε στιγµή της ζωής του και του δείχνει ότι πρέπει να κάνει µόνο το καλό όσο ζει! Οι άνθρωποι πρέπει να κυριευτούν από µια τεράστια δύναµη που θα τους ωθήσει να αποβάλλουν την κακία τους και να βοηθούν ο ένας τον άλλο µ’ έναν κοινό σκοπό, η ύπαρξή τους να βασίζεται στις καλές πράξεις, την ευτυχία, τη ζωή! Οι άνθρωποι δεν µπορούν πλέον να κωφεύουν σ’ αυτό το κάλεσµα, πρέπει να καταδεχτούν να ακούσουν το µήνυµα απελευθέρωσης και βελτίωσης των συνθηκών ζωής στο µέλλον! Το Πνεύµα είναι ζωντανό! Οι άνθρωποι πρέπει επιτέλους να το συνειδητοποιήσουν! Μόνο η ύλη είναι φθαρτή! Το πνεύµα του καλού είναι αθάνατο, περιµένει, µια µέρα θα κυριεύσει την ανθρώπινη φυλή! Γιατί αυτή είναι η πραγµατική φύση του ανθρώπου, αυτός είναι ο θησαυρός που έκρυψε στις ψυχές των ανθρώπων το θείο πνεύµα! Η σηµερινή ζωή µου είναι καρπός όλων όσων έζησα στις προηγούµενες ζωές µου. Ήµουν µια δύστυχη ψυχή του λαού της Ατλαντίδας, που ζούσε στις ακτές του Ατλαντικού Ωκεανού και καταστράφηκε από την έλλειψη σωµατικής και πνευµατικής δύναµης… Καθώς τα έγραφα όλα αυτά, τα δάκρυα έτρεχαν ποτάµι και πληµµύριζαν το πρόσωπό µου, έψαχνα τα γράµµατα στο πληκτρολόγιο σαν να ήµουν τυφλή. Είναι αδύνατο να µαντέψουµε το µέλλον, αλλά είναι δυνατό για όλους εµάς να ανακαλύψουµε το παρελθόν! Και το σηµαντικότερο είναι να µην περιµένουµε να έρθουν οι Φύλακες Άγγελοί µας οι Μάγια για να το κάνουµε! Καλόβουλοι άνθρωποι, σας αγαπώ!

ΤΕΛΟΣ

Documents

14 ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΩΝ ΜΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟ 2012