Upload
alcina
View
65
Download
0
Embed Size (px)
DESCRIPTION
3-1 Þróun bls.48-55. Þróun er breyting á lífverutegund í tímans rás þessi skilgreining nær yfir breytingar á tegund og líka myndun nýrra tegunda Allar lífverur eru komnar af einhverri eldri lífveru og hafa breyst mismikið í tímans rás. 3-1 Þróun bls.48-55. Mynd 3-1 - PowerPoint PPT Presentation
Citation preview
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 1
3-1 Þróun bls.48-55
• Þróun er breyting á lífverutegund í tímans rás– þessi skilgreining nær yfir breytingar á tegund
og líka myndun nýrra tegunda
• Allar lífverur eru komnar af einhverri eldri lífveru og hafa breyst mismikið í tímans rás
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 2
3-1 Þróun bls.48-55
Mynd 3-1• Kvaggi var spendýr,
líkur sebrahesti, sem lifði í Afríku fyrir 1 öld
• Við rannsókn kom í ljós að 95% DNA þeirra var eins
Mynd 3-1
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 3
3-1 Þróun bls.48-55
• Erfðaefni lífvera er líkara eftir því sem þær eru skyldari
• Stökkbreytingar leiða til myndunar nýrra eða breyttra lífvera
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 4
3-1 Þróun bls.48-55
• Fræðimenn hafa sett fram þróunar-kenningar til að endurgera mynd af lífi á jörðinni forðum og spá fyrir um þróun í framtíðinni
• Flestir vísindamenn eru á því að tala eigi um lögmálið um þróun í stað kenninga
• Sannanir um þróun finnast í samanburði á DNA, lífefnafræði, líffærafræði og steingervingafræði
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 5
3-1 Þróun bls.48-55
Líffærafræði• Fjallar um líkams-
byggingu lífvera• Mynd 3-2
– Hvað er líkt í líffæra-byggingu útlimana?
– T.d. Fjöldi og niðurröðun beina
• Líkir líkamshlutar skyldra tegunda eru kallaðir eðlislíkir
Mynd 3-2
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 6
3-1 Þróun bls.48-55 Þróunarkenning Lamarcks
Jean-Baptiste de
Lamarck (1744-1829)• Franskur líffræðingur• Setti fram fyrstu
heillegu þróunar-kenninguna
• Kenningin byggðist á líffærafræði
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 7
3-1 Þróun bls.48-55 Þróunarkenning Lamarcks
• Tvær grundvallarhugmyndir:1. Notkun og vannotkun:
– líkamshluti lífveru verður stærri og þroskaðri eftir því sem hún notar hann meira, því minna sem líkamshluti er notaður því veikari og vanþroskaðri verður hann.
2. Erfðir áunninna eiginleika:– Gerir ráð fyrir að líkamseinkenni sem lífvera
þroskar með notkun eða vannotkun geti erfst til afkvæma hennar.
rétt rétt
rangt rangt
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 8
Kenning Lamarks
• Forfeður núlifandi gíraffa höfðu sennilega stuttan háls og þurftu því oft að teygja sig upp í laufkrónur trjánna.
• Við þetta lengdist háls þeirra örlítið.
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 9
Kenning Lamarks
• Afkvæmin erfðu lengdan háls foreldr-anna en þurftu samt að teygja sig til að ná upp til laufsins.
• Þetta endurtók sig kynslóð eftir kynslóð þar til að lokum urðu til gíraffar sem höfðu jafnlangan háls og núllifandi gíraffar.
rangtrangt
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 10
3-1 Þróun bls.48-55
Fósturfræði• Fósturvísar margra
dýrategunda eru líkirMynd 3-3• Fósturvísarnir eru
næstum eins á fyrstu stigum þroskans, – bendir til þess að þessar
lífverur eigi sér sameiginlegan forföður
• Seinna fara önnur gen sem ekki eru sameiginleg að stjórna þroskanum
Mynd 3-3
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 11
3-1 Þróun bls.48-55Steingervingafræði• Steingervingar eru för eða
leifar lífveru sem var uppi fyrr á öldum.
• Finnast í setbergi sem myndast við hæga storknun laga af leðju, sandi eða leir.
• Ef lífvera rotnar á endanum eftir að setlögin hafa breyst í berg skilur hún eftir sig far í berginu, þetta mót getur fyllst af steinefnum – kallað afsteypa.
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 12
3-1 Þróun bls.48-55
Steingervingafræði• Ef steinefni koma smám
saman í stað mjúkra vefja lífverunnar er hún sögð vera steinrunnin.
• Heilu lífverurnar geta líka varðveist í rafi, tjöru eða ís.
• Algengustu steingervingarnir eru bein, skeljar, frjókorn, laufblöð og fræ.
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 13
3-1 Þróun bls.48-55
Árhestur (Eohippos)• Var jafn stór ketti,
með stuttar tennur og fjórar tær
• Var uppi fyrir 50 milljónum ára
• Vel aðlagaður lífi á fenjasvæði
• Dó út vegna loftslags-breytinga Mynd 3-6
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 14
3-2 Náttúruval bls.56-60Þróunarkenning Darwins
Charles Darwin (1809-1882 )• Breskur náttúrufræðingur
(ætlaði að verða læknir eða prestur en hætti við hvort tveggja)
• Fór í ferð 1831 með Beagle til Suður- Ameríku og Kyrrahafsins
• Safnaði sýnum og skrifaði nákvæmar lýsingar á svæðunum sem hann ferðaðist um
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 15
3-2 Náttúruval bls.56-60Þróunarkenning Darwins
• Hann tók eftir breytileika innan tegunda á svæðunum
• Eftir gagnasöfnun á ferð sinni komst hann að því að lífverur eru aðlagaðar til að lifa í umhverfi sínu
• Safnaði gögnum til stuðnings kenningu sinni næstu 20 árin
Darwin varð fyrir sterkum áhrifum af breytileika innan tegunda á Skjaldbökueyjum (Galapagos)
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 16
Finkur á Galapagos
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 17
3-2 Náttúruval bls.56-60Þróunarkenning Darwins
• Alfred Russel Wallace hafði komist að svip-uðum niðurstöðum eftir rannsóknir sínar í Malasíu
• 1858 gáfu þeir Darwin og Wallace saman út greinar um þróunar-kenningu
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 18
3-2 Náttúruval bls.56-60Þróunarkenning Darwins
• 1859 gaf Darwin út
bókina ,,Uppruni tegundanna” þar sem hann útfærði kenninguna og kynnti hugtakið náttúruval
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 19
3-2 Náttúruval bls.56-60Þróunarkenning Darwins
• Náttúruval er ferli sem einkennist af því að þeir einstaklingar sem eru best aðlagaðir umhverfi sínu og eiga flest afkvæmi veljast úr og móta stofninn meira en aðrir
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 20
3-2 Náttúruval bls.56-60
Offjölgun og náttúruval
• Lífverur eignast fleiri afkvæmi en auðlindir umhverfisins geta borið
• Slík offjölgun leiðir til samkeppni milli lífvera
• Þeir sem eru best aðlagaðir umhverfinu lifa af og geta fjölgað sér
,,hinir hæfustu komast af”hinir hæfustu komast af”
Survival of the Survival of the fittestfittest
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 21
Kenning Darwins
• Forfeður núlifandi gíraffa höfðu mislangan háls frá fæðingu.
• Þessi mismunur var arfgengur.
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 22
Kenning Darwins
• Samkeppni og náttúruval hafði í för með sér meiri lífslíkur fyrir afkvæmi hálslangra gíraffa á kostnað þeirra sem hálsstyttri voru.
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 23
Kenning Darwins
• Að lokum urðu hálslangir gíraffar allsráðandi en þeir hálsstuttu dóu út.
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 24
3-2 Náttúruval bls.56-60
Breytileiki og náttúruval• Engir tveir einstaklingar sömu tegundar eru
nákvæmlega eins– Dæmi um breytileika: misþykkur feldur, lengd
plönturóta, stærð
• Minni háttar breytileiki innan tegundar er algengur
• Stökkbreytingar valda meiri háttar breytileika– Gagnlegar stökkbreytingar gera lífveru hæfari til að
lifa af
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 25
3-2 Náttúruval bls.56-60
Dæmi um áhrif náttúruvals
• 1850 voru flestir piparfetarar nálægt Manchester ljósir, en breytileikinn var til staðar í stofninum
• Ljósu fiðrildin sáust illa á ljósum trjástofni, en svörtu vel og þau voru því étin
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 26
3-2 Náttúruval bls.56-60
• Með fleiri verksmiðj-um og auknu sóti dökknuðu trjástofn-arnir og þá fjölgaði þeim svörtu því að ljósu fiðrildin sáust betur og voru því frekar étin
• Í dag hefur ljósu fiðrildunum fjölgað
• Af hverju?
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 27
3-3 Far og einangrun bls.60-61
• Far er flutningur einstaklinga innan tegundar langt frá upprunalegum heimkynnum sínum svo sem milli heimsálfa
• Einangrun er viðskilnaður sumra einstaklinga tegundar frá öðrum , sem tilheyra sömu tegund, í langan tíma.
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 28
3-4 Þróun – hæg eða hröð bls.63-64
• Vísindamenn hafa greint á um það hvort þróun gerist hratt eða hægt.
Slitrótt jafnvægi: • tegund breytist mjög lítið eða stendur í stað í
langan tíma og tekur svo skyndilega miklum eða hröðum breytingum sem leiða til myndunar nýrrar tegundar.
• Hröð breyting tekur þúsundir ára í stað hundruð þúsunda eða milljónir ára.
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 29
3-4 Þróun – hæg eða hröð bls.63-64
• Í dag telja flestir vísindamenn að þróun sé sambland af hægfara breytingum (gradualisma) og skyndilegum, hröðum breytingum (slitróttu jafnvægi).
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 30
3-5 Jarðsagan bls.64-65
• Jarðsögunni er skipt í 5 jarðsögualdir:
Upphafsöld 4600 millj.ár – 2500 millj.ár
Frumlífsöld 2500 millj.ár – 570 millj.ár
Fornlífsöld 570 millj.ár – 245 millj.ár
Miðlífsöld 245 millj.ár – 65 millj.ár
Nýlífsöld 65 millj.ár – til dagsins í dag
©Árbæjarskóli SH/KJ Erfðir og þróun 31