Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Θ . Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

ΣΙΩΝΙΣΜΌς

ΚΑΙ

ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ

Ο σημίτης Εφιάλτης - Εβραίοι και Άλωση

Κωνσταντινουπόλεως - Τα Δάνεια του Αγώνα - Σιωνισμός

και Μικρασιατική Καταστροφή - Εβραίοι και Μακεδόνικο

- Παγκόσμια Πολιτική και Οικονομική Εξάρτηση -

Σιωνιστική διαφθορά και εξαχρείωση.

ΙΩΑΝΝΗ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΥ

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΑΠΟΛΛΩΝΕΙΟ ΦΩΣ»

Έ κ δ ο σ η 3η - Ε π α υ ξ η μ έ ν η

Κολοκοτρώνη 49α, 132 31 Πετρούπολη

Τηλ.: 010/50.27.184 - 0937/23.58.06

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ο Ελληνισμός επί χιλιάδες χρόνια κατά τη μακραίωνη

ιστορική διαδρομή του, υπήρξε γεννήτορας και φορέας επι­

τευγμάτων με κοσμογονικό υπόβαθρο, τα οποία συνετέλε­

σαν καθοριστικά στον Εξανθρωπισμό και Εκπολιτισμό της

Οικουμένης.

Ωστόσο αυτή η γενεσιουργός πορεία δεν υπήρξε απρό­

σκοπτη. Πολλές φορές ανεκόπη από εξωγενείς παράγοντες,

οι οποίοι μετέβαλλαν ίσως καθοριστικά την ροή της Ελληνι­

κής Ιστορίας και μάλιστα κατά τρόπο ο οποίος αγνοείται

παντελώς από την συντριπτική πλειοψηφία των ανυποψία­

στων νεοελλήνων.

Η υπονομευτική δράση του σιωνισμού εναντίον της Ελ­

λάδας, του Ελληνισμού και των δικαίων επιδιώξεων του, εί­

ναι ιστορικά τεκμηριωμένη και αποτελεί μία σημαντική όσο

και τραγική πτυχή της ιστορίας του Έθνους μας, κατά τη

διαχρονική του εξέλιξη. Η αναδρομή σε όλες τις πτυχές της

εθνικής μας ζωής και ιστορίας, εντοπίζει και επιβεβαιώνει

τον άλλοτε απροκάλυπτο και άλλοτε συγκεκαλυμμένο, αλλά

πάντοτε εχθρικό, ρόλο των εβραίων σε βάρος του Ελληνι­

σμού. Αποκαλύπτει τη θανάσιμη εκείνη συνομωσία που εξυ­

φαίνεται αιώνες τώρα και που διαχρονικά εκτυλίσσεται, με

απώτερο σκοπό τον ολοκληρωτικό αφανισμό (βιολογικό,

πνευματικό) ή την ολοκληρωτική υποδούλωση του Ελληνι­

κού γένους.

Γεγονότα φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους, όπως η

προδοσία του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες από τον μηδίσαντα

Eφιάλτη, η εβραϊκή καταγωγή του οποίου αποκρύπτεται έ­

ντεχνα στο βωμό σκοπιμοτήτων, η φοινικική επίσης προέ­

λευση των «τυραννοκτόνων» Αρμόδιου και Αριστογείτονα,

4 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

η λαϊκή παράδοση που θέλει το άνοιγμα της Κερκόπορτας

από ιουδαίους -η οποία σημειωτέον ότι βρισκόταν στην ε­

βραϊκή συνοικία της Κωνσταντινουπόλεως- η συνεργεία

επίσης των εβραίων στην αφαίμαξη και καταδυνάστευση

του Ελληνισμού πατά τους αιώνες της τουρκικής δουλείας,

αποτελούν δεδομένα απολύτως αποσαφηνιστιπά περί των

μεθοδεύσεων του «περιούσιου λαού» καθώς και αποκαλυ­

πτικά του ανθελληνικού σχεδίου που προωθεί μεθοδικά τώ­

ρα, επί πολλούς αιώνες.

Ουδέποτε οι εβραίοι συγχώρεσαν στον Ελληνισμό την υ­

περοχή που τον διέκρινε τόσο ως προς την γένεση και ανά­

πτυξη του Πολιτισμού, όσο και ως προς την επιτυχή εμπορι­

κή του δραστηριότητα, μία δραστηριότητα η οποία, σε συ­

σχετισμό με την αποικιακή πολιτική του, του προσέδωσε έ­

ναν κυρίαρχο ρόλο στη Μεσόγειο, αλλά και πέραν αυτής.

Πολύ γρήγορα, η πολιτιστική κενότητα αλλά και το υπερβο­

λικά χαμηλό πνευματικό επίπεδο του εβραϊσμού, παραχώ­

ρησαν τη θέση τους σε ένα διαρκώς αυξανόμενο μίσος και

φθόνο, που στράφηκε ενάντια σε κάθε επίτευγμα που απει­

κόνιζε την Ελληνική Έκφραση και Δημιουργία, σε όλη την

Ανωτερότητα της.

Οι εβραίοι, κατά την μακραίωνη διαδρομή της ιστορίας

της ανθρωπότητας, με υπέρμετρη ομολογουμένως υπομονή

και με όπλο τους την δολιότητα, κατάφεραν να υπονομεύ­

σουν τον ελληνισμό, να εξαγοράσουν ή να εξοντώσουν αρ­

κετούς από εκείνους, που σε διάφορες κρίσιμες καμπές στά­

θηκαν εμπόδιο στα σχέδια τους, επιτυγχάνοντας προσωρινά

να κυριαρχήσουν επί του πλανήτη.

Η εξάρτηση των εξουσιαστών από το σιωνιστικό κατε­

στημένο, είναι ιδιαίτερα γνωστή σε κάθε Έλληνα, αδιακρί­

τως γνώσεων που διαθέτει, καθώς αυτή η εξάρτηση έχει κα-

ν Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 5

ταστεί πλέον πρόδηλη. Αυτή ακριβώς η εξάρτηση στην

οποία έχει περιέλθει ο Ελληνισμός και η οποία προσλαμβά­

νει διάσταση οικονομική και συνακόλουθα πολιτική, βρί­

σκει πεδία εκδηλώσεων σε όλους ανεξαιρέτως τους τομείς

της δημόσιας ζωής. Απτή απόδειξη των ανωτέρω ισχυρι­

σμών, συνιστά η παράθεση των ακολούθων γεγονότων, τα

οποία και θα πρέπει να καταστούν αντικείμενο περισυλλο­

γής για την εξαγωγή καίριων συμπερασμάτων.

Κατά τη διάρκεια Ειδικής Εβραϊκής Τελετής, η οποία

πραγματοποιήθηκε από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο

στις 27 Μαΐου 1996, στην Αίθουσα της Παλαιάς Βουλής, ο τότε

Υπουργός Εξωτερικών Θεόδωρος Πάγκαλος, ο οποίος παρέ­

στη και εξεφώνησε λόγο, εκπροσωπώντας την κυβέρνηση (με­

τά του Γ. Παπανδρέου) δήλωσε μεταξύ των άλλων, ότι «η ε­

βραϊκή κοινότητα είναι ένα πολύτιμο τμήμα της ελληνικής

κοινωνίας. Η συμβολή της στην οικονομία μας, στην επιστή­

μη, στα Γράμματα, στον πολιτισμό είναι ανεκτίμητη...».

Η δήλωση αυτή, είναι απολύτως αντιπροσωπευτική των

αντιλήψεων που διακατέχει το σύνολο του πολιτικού κό­

σμου της χώρας, σχετικά με τους εβραίους.

Προασπίζοντας την Αλήθεια και διαφυλάσσοντας την

Ελληνική Ιστορία αλλά και την Εθνική ακεραιότητα από τις

αλλότριες επιβουλές, θεωρούμε υποχρέωση μας να απαντή­

σουμε στα κραυγαλέα και απαράδεκτα αυτά ψεύδη των φε­

ρέφωνων του σιωνισμού, αποκαλύπτοντας τον αληθινό ρόλο

των εβραίων στα Εθνικά θέματα. Η εξέταση αυτού του ρό­

λου ανατρέπει ολοσχερώς τον παραπλανητικό ισχυρισμό

της δήθεν συμβολής του εβραϊσμού στην Ελληνική κοινω­

νία, αποδεικνύοντας με αδιάσειστα ιστορικά τεκμήρια ότι

οι εβραίοι είναι το πιο παρασιτικό ξένο σώμα, που εισήλθε

ποτέ στην Ελληνική ζωή.

6 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΙ ΙΟ ΥΛΟΣ

Γνωρίζουμε ότι η έκδοση αυτή θα προκαλέσει θόρυβο

και θα συγκεντρώσει τα πυρά πολλών στρατευμένων προ­

παγανδιστών και διατεταγμένων οργάνων της Σιών, όμως

αυτό δεν μας πτοεί ούτε ανακόπτει τη θέληση μας.

Κάποιοι άλλοι δήθεν καλοπροαίρετοι, θα ισχυρισθούν

ότι ασχολούμεθα με τους εβραίους... κινδυνολογικά. Και

αυτό βεβαίως δεν είναι αληθές, διότι κάθε ισχυρισμός που

θα διατυπωθεί, θα τεκμηριωθεί με αδιάσειστα ιστορικά

στοιχεία. Η πραγματικότητα είναι ότι δεν ασχολούμεθα

εμείς με τους εβραίους, αλλά εκείνοι με εμάς και μάλιστα

επιβουλεύονται την Εθνική μας κυριαρχία και την Εθνική

μας ύπαρξη. Εάν οι εβραίοι ήταν ένας λαός που επιδιδόταν

σε υγιείς ασχολίες, μη αναμειγνυόμενος στα εσωτερικά της

χώρας μας και κατ' επέκταση της υφηλίου, κανέναν λόγο

δεν θα είχαμε να ασχοληθούμε μαζί τους.

Επειδή όμως αυτό δεν συμβαίνει και από τον πλέον

επαΐοντα μέχρι και τον πλέον απλοϊκό άνθρωπο, είναι γνω­

στός ο παρασκηνιακός ρόλος των εβραίων στα παγκόσμια

εξουσιαστικά τεκταινόμενα, επειδή το σιωνιστικό δηλητή­

ριο δηλητηριάζει τη χώρα μας και εξακολουθεί να την υπο­

νομεύει σε όλα τα Εθνικά, οικονομικά αλλά και πνευματι­

κά ζητήματα.

Επειδή το εβραιόδουλο πολιτικό κατεστημένο τηρεί «σι­

γή ιχθύος», όταν δε* αναγορεύει σε κρατικούς λειτουργούς

εβραίους (λ.χ. Ροζενστάϊν - Ροζάκης στη θέση του Υφυ­

πουργού των Εξωτερικών και όχι μόνο), έχουμε συνειδη­

σιακό χρέος να αντιδράσουμε, βροντοφωνάζοντας την αλή­

θεια και αποκαλύπτοντας τα γεγονότα και τους προσκυνη­

μένους, ώστε ο πολύπαθος λαός μας να αποκτήσει συνείδη­

ση των τεκταινομένων και να αποβάλλει από το σώμα του ό­

λα αυτά τα παράσιτα.

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 7

Για να προλάβουμε τους κατ' επάγγελμα συκοφάντες και

δημαγωγούς, που θα επιχειρήσουν να σπιλώσουν την αλή­

θεια, παραθέτουμε τις απόψεις διαπρεπών προσωπικοτή­

των όλων των εποχών, οι οποίες απεφάνθησαν περί των ε­

βραίων κατά τρόπο σαφή. Επίσης, καλούμε κάθε αρμόδιο

εκπρόσωπο της Πολιτείας, εκπρόσωπο πολιτικού κόμματος,

Ακαδημαϊκό, καθηγητή, ιστορικό και ιδίως τους προαναφε­

ρόμενους υπουργούς, να ανατρέψουν τα γραφόμενα σε αυ­

τό το βιβλίο περί των εβραίων, με τεκμηριωμένα επιχειρή­

ματα και ιστορικά δεδομένα, ειδάλλως δικαιούμαστε να

τους θεωρήσουμε ανιστόρητους, ξενολάτρες και υμνητές

του εβραϊσμού, ωθούμενους από άγνωστους - γνωστούς λό­

γους...

Κλείνοντας αυτή την εισαγωγή, είναι αναγκαίο να τονί­

σουμε ότι η ιστορική αμνησία που απειλητικά εξαπλώνεται,

η λήθη της Ιστορίας και η διαστρέβλωση της Αλήθειας, όσο

κι αν οι εβραίοι και οι εξομώτες επιχειρούν να την επιβάλ­

λουν, δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιτύχει. Για το καλό

του Έθνους μας, για το Καλό του Ανθρώπου και του Πολι­

τισμού...

Ανεπηρέαστοι από οικονομικά συμφέροντα και από

ανάλογες δεσμεύσεις, εν αντιθέσει προς πολλούς κατ' επί­

φαση «ελληνοκεντρικούς», οι οποίοι έναντι των σιωνιστών

τηρούν ένοχη σιγή ιχθύος, διαθέτουμε και τη δύναμη και τη

θέληση να αποκαλύψουμε το ρόλο του πλέον υποχθόνιου

εχθρού του Ελληνισμού. Και αυτό, όχι μέσα από συνωμο-

(τιολογίες και κινδυνολογικά σενάρια, αλλά με βάση απτά

(στοιχεία και απόλυτα τεκμηριωμένα γεγονότα.

Ι. Χαραλαμπόπουλος

Μάρτιος 2000

Ο ΜΙΣΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ

ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ «ΙΕΡΑ» ΤΟΥΣ ΚΕΙΜΕΝΑ...

Τα ανθελληνικά αισθήματα τα οποία τρέφουν οι εβραίοι

για τον Ελληνισμό είναι πασίγνωστα και δεν επιδέχεται αυ­

τός ο ισχυρισμός την ελάχιστη διάψευση. Για να μη θεωρη­

θεί όμως ότι ομιλούμε εξ' ονόματος των εβραίων, κρίνεται

αναγκαίο να παρατεθούν οι αντιλήψεις των ιδίων σε σχέση

με τον Ελληνισμό, όπως αυτές διατυπώνονται στα ιερά τους

βιβλία, αρχής γενομένης από το Ταλμούδ:

«Κατηραμένος ας είναι εκείνος, όστις την του Έλληνος

Σοφίαν διδάσκει τοις υϊοίς αυτού».

Επίσης στο έργο «Αποκάλυψις» αναφέρονται επί λέξει

τα εξής... φιλελληνικά: «Ένα από τα επτά κεφάλια του θη­

ρίου είναι η Ελλάς».

Επιπροσθέτως το «Δευτερονόμιον» (34) περιλαμβάνει,

μεταξύ των άλλων και τα ακόλουθα: «Η μάχη εκτυλισσόμε-

νη εις τους ουρανούς όπου αι κατηραμέναι πνευματικαί

δυνάμεις των βασιλείων της Περσίας και της Ελλάδος αν­

θίστανται εις τον Κύριον, αργοπορούντες την εκπλήρωσιν

του έργου Αυτού».

Εξ' άλλου στο «Δευτερονόμιον» (17,12) αναφέρονται τα

εξής προκλητικά: «Αυτός που δεν θα θέληση να υπακούση

στην εξουσία του Γιαχβέ, θα πεθάνη».

Στον «Ιερεμία» (12, 3) οι εβραίοι απευθυνόμενοι προς

τον εβραιοθεό γιαχβέ, του εκφράζουν την κατωτέρω επιθυ­

μία: «Πάρε τους ω Γιαχβέ, όπως τ' αρνιά προς το σφαγείο

και ετοίμασε τους για το μακελειό».

Αναφορικά με την εκλεκτικότητα των εβραίων, το... θεό-

πνευστο «Δευτερονόμιο» παραθέτει τα ακόλουθα: «Ο λαός

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 9

του Ισραήλ είναι διάφορος των άλλων. Ο Θεός εξ' υπ' αρ­

χής έθεσε αυτόν εκτός και διάχωρον των άλλων εθνών».

Θα ήταν υπερβολικό, και άνευ ουσίας, το να αναλωθεί η

παρούσα μελέτη στην παράθεση των εκατοντάδων, δίχως

υπερβολή, χωρίων τα οποία στάζουν στην κυριολεξία θανα­

τηφόρο δηλητήριο κατά του Ελληνισμού, προερχόμενα από

τις χωρίς αξία ιουδαϊκές γραφές, οι οποίες μόνο δολοφονι­

κές διαθέσεις, κτηνώδη ένστικτα και χυδαίες παρορμήσεις -

αντιπροσωπευτικές του εβραϊκού ήθους- αντικατοπτρίζουν.

Είναι ευκρινές ότι διακατεχόμενοι οι εβραίοι από ένα διαρ­

κές σύμπλεγμα κατωτερότητας, επιδιώκουν να υποβαθμί­

ζουν τεχνηέντως τους άλλους λαούς, επιθυμώντας γι' αυτούς

τα χείριστα.

Τα ανωτέρω αποσπάσματα, τα οποία όλως ενδεικτικώς

επελέγησαν, θα ήταν οπωσδήποτε χρήσιμο να καταστούν

αντικείμενα επισταμένης αναγνώσεως και αναλύσεως από

τους υποστηρικτές της ανύπαρκτης «ελληνοεβραϊκής φι­

λίας»...

Ο ανθελληνισμός ωστόσο των εβραίων, δεν εξαντλείται

μόνο στα ιερά τους κείμενα. Προσλαμβάνει και επιστημονι-

κοφανή χαρακτήρα, ή μάλλον οι ιουδαίοι καταφεύγουν

ακόμη και στην επιστημονική παραποίηση, προκειμένου να

εκδηλώσουν το ανθελληνικό τους μένος.

Αιώνες τώρα, οι εβραίοι επιχειρούν, ανεπιτυχώς, να

αποκρύψουν με δόλια τεχνάσματα, τις τιτάνιες διαστάσεις

του Ελληνικού πνευματικού οικοδομήματος, αποσιωπώντας

το γεγονός ότι όλες οι τέχνες και οι επιστήμες γεννήθηκαν

και ήκμασαν στην Ελλάδα. Βαθύς γνώστης της πανουργίας

αλλά και της ιστορικής παραποιήσεως ο μοχθηρός εβραίος,

αποστέρησε από την Ελληνική δικαιοδοσία, προσωρινά βε­

βαίως, ανυπολόγιστη δύναμη γνώσεως.

10 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΛΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

Αναφορικά με το μέγεθος της πρωτοφανούς ιστορικής

παραποιήσεως που συντελέσθηκε, παρατίθενται ενδεικτικά

τα ακόλουθα, αδιάσειστα, στοιχεία.

Ο εβραίος καθηγητής Ερνέστος Μαξ, εκοτόμισε το 1903

βαρύτατη ύβρη κατά του Ελληνικού Πολιτισμού, ισχυριζόμε­

νος ότι «...το αρχαίο ελληνικό «νεύμα εμποδίζει την πρόο­

δο του πολιτισμού και των επιστημών, γι' αυτό πρέπει να

πάψουμε να ασχολούμαστε μ' αυτό...». Πόσο αλήθεια εναρ­

μονίζεται η μειωτική αυτή θέση του σιωνιστή, καθώς και ό­

σες ενδεικτικώς έπονται, για το αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα, με

τα όσα αναφέρονται σχετικά στα Πρωτόκολλα των Σοφών

της Σιών: «...Θ' αντικαταστήσουμε τον κλασικισμό, καθώς

και κάθε μελέτη της αρχαίας ιστορίας, η οποία δίνει περισ­

σότερα κακά παρά καλά παραδείγματα, με τη μελέτη του

προγράμματος του μέλλοντος...».

Θα ήταν επουσιώδης παράλειψη να μην αναφερθεί ότι οι

διαστρεβλωτικές προσπάθειες των εβραίων δεν εστιάζονται

μόνο στον τομέα της αρχαιογνωσίας, αλλά εκτείνονται και

στον τομέα της ιστορίας και όλων κατ' επέκταση των επιστη­

μών. Εβραίοι και «ιουδαΐζοντες» καθηγητές, αποδύονται σε

μία συστηματική προσπάθεια να διαστρέψουν την ιστορία

και την επιστημονική αλήθεια, καθώς η ανάδειξη της κατα­

δεικνύει την ανεπιθύμητη για τους πιστούς της Σιών πνευμα­

τική ανωτερότητα του Ελληνισμού έναντι ολόκληρης της Οι­

κουμένης.

Στα πλαίσια αυτά εντάσσεται και η απόπειρα του

εβραίου μαθηματικού των αρχών του αιώνα μας Δαυίδ Χίλ-

μπερτ, να καταργήσει την Ευκλείδιο Γεωμετρία. Ο Χίλ-

μπερτ εξέδωσε το 1900 δική του γεωμετρία, η οποία τελικώς

απεδείχθη αστήρικτη και ακατανόητη με αποτέλεσμα να κα­

ταρριφθεί.

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ ! 1

Έ ν α ς άλλος εβραίος από την Αυστρία, ο Ό θ ω ν Νοϊγκε-

μπάουερ, προέβη, χωρίς κανέναν απολύτως ενδοιασμό, στη

συνολική κριτική του Ελληνικού πνευματικού οικοδομήμα­

τος, αναφέροντας ότι «οι αρχαίοι Έλληνες εμπόδισαν την

ανάπτυξη των μαθηματικών και του Πολιτισμού επί 2000

έτη». Ο ίδιος συγγραφέας υποστήριξε την άποψη ότι το Πυ­

θαγόρειο θεώρημα είχε επινοηθεί στη Βαβυλώνα ήδη από

το 1800 π|,.X. καθώς και ότι η μαθηματική σκέψη του Πυθα­

γόρα δεν περιείχε κανένα είδος αποδείξεως. Την επίθεση

κατά του Ευκλείδη, συνέχισε ο Ολανδοεβραίος «καθηγη­

τής» Έ β ε ρ τ Μ. Μπρουνς από το Άμστερνταμ. Ο σιωνιστής

αυτός, εξέδωσε το 1968 μία μελέτη με τίτλο «Η Ευκλείδιος

γεωμετρία κατά την αρχαιότητα» στην οποία επιχείρησε να

παρουσιάσει τον Ευκλείδη σαν «έναν άξεστο και πειραμα­

τικό φυσικό», αμφισβητώντας άμεσα την κατάρτιση του. Αυ­

τός ήταν και παραμένει ο σιωνισμός ανά τους αιώνες, αμεί­

λικτος εχθρός του ανθρώπου και του πολιτισμού.

Μία πολύ «περίεργη» άποψη περί του Πυθαγόρου, δημο­

σιεύουν τα εβραϊκά «Χρονικά» (τεύχος Μαΐου - Ιουνίου

1988).

Το σχετικό δημοσίευμα αναφέρει επί λέξει τα ακόλουθα:

«Ένας από τους πρώτους Έλληνες φιλοσόφους που κατά

τον Ιώσηππο ήρθε σε επαφή με την εβραϊκή φιλοσοφία ή­

ταν ο Πυθαγόρας, επικαλούμενος κάποιον μεταγενέστερο

βιογράφο του, τον Έρμιππο...». Και παρακάτω υποστηρί­

ζει: «...Με άλλα λόγια ο Ιώσηππος υποστηρίζει ότι ο γνω­

στός φιλόσοφος της Σάμου, που όπως γνωρίζουμε προφα­

νώς να έχει έρθει σε επαφή και με άλλες ανατολίτικες δο­

ξασίες, είχε εισαγάγει στη φιλοσοφική του σκέψη, στοιχεία

από την εβραϊκή θρησκεία...».

Δυστυχώς για τους εβραίους, ουδεμία έγκυρη ιστορική

12 Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

μαρτυρία υφίσταται που να τεκμηριώνει τον ισχυρισμό ότι ο

Πυθαγόρας «εισήγαγε στη φιλοσοφική του σκέψη στοιχεία

από την εβραϊκή θρησκεία!», γι' αυτό θα ήταν συνετό να

προσέχουν τι ισχυρίζονται, διότι η ιστορική παραποίηση

έχει και τα όριά της...

Καλό θα ήταν επίσης ο συντάκτης του κειμένου να μας

εκθέσει σε τι συνίσταται η διαβόητη «εβραϊκή φιλοσοφία»,

διότι πέρα από τη νομαδική ζωή και τις μαστροπείες του

Αβραάμ, δεν γνωρίζουμε να είχε επιδείξει τίποτε άλλο ο

εβραϊσμός, καθ' ότι ήταν άτεχνος-απολίτιστος.

Ό σ ο ν αφορά τον συγγραφέα του κειμένου Μ. Λίτση, θα

έπρεπε να γνωρίζει ότι σε αντίθεση προς αυτά που υποστη­

ρίζει, οι Έλληνες είναι εκείνοι που έχουν πανάρχαιη ιστο­

ρία και όχι οι εβραίοι και οπωσδήποτε μόνο «βίοι παράλλη­

λοι» δεν υφίστανται μεταξύ Ελλήνων και Εβραίων. Κι η

προπαγάνδα ακόμη, χρειάζεται την τέχνη της. Ό τ α ν είναι

απροκάλυπτη, όχι μόνο δεν πείθει αλλά και γελοιοποιεί. Κύ­

ριοι του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου, γνωρίζουμε

ποια είναι η τέχνη σας, λίγη σοβαρότητα όμως δεν βλάπτει,

έστω και για να τηρούνται κάποια προσχήματα, εκτός κι εάν

κρίνετε ότι είναι τέτοιο το επίπεδο εκείνων στους οποίους α­

πευθύνετε την προπαγάνδα σας, ώστε δεν χρειάζεται...

Έ ν α ακόμη από τα δείγματα της Ιστορικής διαστρεβλώ-

σεως, είναι εκείνο που αφορά την απάλειψη απ' το Μουσείο

της Ευρώπης, της αρχαιοελληνικής, ρωμαϊκής και βυζαντι­

νής ιστορίας, ύστερα από εισήγηση καθηγητή εβραίου από

το Τελ Αβίβ, κι αυτό όταν η Ελλάδα είναι η εστία της Ευρώ­

πης... Επιπροσθέτως, γεγονότα όπως η απόπειρα του εβραίου

Μπερνάλ να εισάγει ανυπόστατες θεωρίες περί «Αφροκε-

ντρισμού» και Μαύρης Αθηνάς, αναδεικνύουν τους εβραίους

σε δεινούς όσο και θρασείς πλαστογράφους της ιστορίας.

Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ

Η σύγκρουση ανάμεσα στον Ελληνισμό και στον εβραϊ­

σμό, συγκεκριμενοποιείται προς τα τέλη του 17ου αιώνα

π.Χ., μία περίοδος κατά την οποία συντελείται μία πολιτι­

στική ανάπτυξη των Φιλισταίων στις ακτές της Παλαιστίνης.

Οι Φιλισταίοι ως γνωστόν είναι ελληνικό φΰλο που έλκει

την καταγωγή του από τους Αχαιούς, προέρχεται δε από την

Κρήτη.

Οι Φιλισταίοι λοιπόν, φορείς μίας υψηλής πολιτιστικής

παραδόσεως που όμοια της δεν είχαν ποτέ γνωρίσει οι νο­

μάδες σημίτες, επεκτείνονται σε ολόκληρη την περιοχή της

Παλαιστίνης. Τότε ακριβώς επιχειρείται λυσσωδώς η εκδί-

ωξή τους από τους Χανανίτες και τους ευρισκόμενους σε

πρωτόγονη κατάσταση περιφερόμενους ιουδαίους. Μέχρι

να επέλθει η επιβολή των Φιλισταίων, προηγήθηκε ένας

αγώνας αδυσώπητος, σηματοδοτώντας την αρχή της συ­

γκρούσεως ανάμεσα στον Ελληνισμό και στον εβραϊσμό.

Στο σημείο αυτό αξίζει να επισημανθεί, ότι τους Φιλι-

σταίους οι Αιγύπτιοι τους αποκαλούσαν «Παλαισάτι», δη­

λαδή πρόσφυγες, ονομασία από την οποία προήλθε αργότε­

ρα η λέξη «Παλαιστίνιος». Ανιχνεύοντας τις πηγές του πα­

ρελθόντος, προκύπτει ότι η χώρα της Παλαιστίνης, ουσια­

στικά γη Ελληνική, έλαβε την ονομασία της από τον Ηρόδο­

το. Το δε νότιο τμήμα της Παλαιστίνης, της γης δηλαδή των

«Παλαισάτι» - Φιλισταίων, ονομαζόταν από τους εβραίους

«νεγέβ των Χερεθί», φράση η οποία σημαίνει «νότος των

κρητών» ακριβώς λόγω της κυρίαρχης παρουσίας των Φιλι-

(παίων στην περιοχή.

Οι εβραίοι, ουδέποτε συμβιβάστηκαν με την Ελληνική

παρουσία στην Παλαιστίνη. Αντιπροσωπευτικό δε των αι-

14 Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

σθημάτων που έτρεφαν και που εξακολουθούν να τρέφουν

για τους Έλληνες, είναι το ακόλουθο απόσπασμα, προερχό­

μενο από τον «προφήτη» Σοφωνία (6ος αιώνας π.Χ.), έναν

από τους απειράριθμους συγγραφείς περικοπών της Πα­

λαιάς Διαθήκης: «Αλίμονον εις τους κατοικούντας εις τα

παράλια της θαλάσσης, εις το έθνος των Κρητών. Ιδού ο

λόγος του κυρίου εναντίον σας: Θα σε ταπεινώσω, χώρα

των Φιλισταίων, θα σε ερημώσω, ώστε ουδείς κάτοικος να

υπάρχη. Και θα γίνει λιβάδιον, βοσκότοπος δια τους ποιμέ­

νας και μάνδρα δια τα πρόβατα. Αύτη θα μοιρασθή δια

κλήρου εις το υπόλοιπον του Οίκου του Ιούδα...».

Απεικόνιση μάχης η οποία διεξάγεται ανάμεσα στους μισέλληνες Μακκαβαίονς, σημιτικής προέλευσης, και στον Ελληνικό

στρατό, υπό την ηγεσία του στρατηγού Αντιόχου Νικάνορα.

Εξ' άλλου η επινόηση και διαιώνιση του μύθου της κατα-

τροπώσεως του Φιλισταίου Γολιάθ από τον ισχνό εβραίο

Δαυίδ, αποτελεί έναν μύθο που συνιστά κωδικοποίηση μιας

οδυνηρής πραγματικότητας, η οποία αλληγορεί την προσπά­

θεια που κατέβαλλε δια δόλου ο σιωνισμός, προκειμένου να

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 15

επιτύχει την εξόντωση του πανίσχυρου μυϊκά, αλλά άδολου

Γολιάθ (Ελληνισμού), με σκοπό την τελική εξόντωση του.

Υποδηλώνει την σύγκρουση της δολιότητας με τη δύναμη

και την επικράτηση της πρώτης.

Επανερχόμενοι στο κυρίως θέμα, πρέπει να τονίσουμε

ότι την Ελληνικότητα των Φιλισταίων δεν διανοούνται να

την αμφισβητήσουν ούτε τα ίδια τα φερέφωνα του εβραϊ­

σμού. Χαρακτηριστική επ' αυτού είναι η περίπτωση του

πρέσβη Γ. Τσορμπατζή, γνωστού φιλοσιωνιστή, ο οποίος σε

βιβλίο που εξέδωσε το 1905 υπό τον τίτλο «Ηώς της Εβραϊ­

κής Παλιγγενεσίας», αναφορικά με την καταγωγή των Φιλι­

σταίων, παραθέτει τα ακόλουθα αποκαλυπτικά στοιχεία:

«Οι Φιλισταίοι ήταν Έλληνες, Κρήτες ιδία, αποικήσαντες

εις Παλαιστίνην κατά το 1500 ή 1800 π.Χ., ήτοι επί της

εποχής του Μυκηναϊκού Πολιτισμού. Παρά την Βηθλεέμ

ευρέθη μία των κυριοτέρων πόλεων, η Μητρόπολις ίσως

των Φιλισταίων, εκτισμένη επί ερειπίων ετέρας πόλεως

των αρχαίων ιθαγενών Χαναναίων, ηττηθέντων προφανώς

υπ' εκείνων. Τα εν τοις τάφοις των Φιλισταίων ευρεθέντα

χαλκά ή αργυρά κοσμήματα και πήλινα αγγεία, προδίδουν

αριδήλως την Μυκηναϊκήν τέχνην των, αντιθέτως προς τα

εν τοις συγχρόνοις τάφοις ευρήματα, πάντα ευτελούς και

πρωτογόνου σχεδόν νεολιθικής εποχής, ενώ και τα οστά

των τάφων των Φιλισταίων, καταδεικνύουν ομοίως την αν-

θρωπολογικήν διαφοράς της φυλής. Ετέρα έκπληξις την

οποίαν επεφύλαττεν εις την Ελληνικήν Ιστορίαν η αρχαιο­

λογική σκαπάνη, είναι ότι δεν παρελάβομεν ημείς την γρα-

φήν των Φοινίκων, αλλ' οι Φοίνικες παρά των Φιλισταίων

υπό τον αρχαιότατον ιερογλυφικόν τύπον, 22 γράμματα

του οποίου απετέλεσεν την βάσιν του βραδύτερον μεταδο-

Οέντος εκ Φοινίκης αλφαβήτου...».

16 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

Κατά πολύ αργότερα, οι έχοντες σημιτική καταγωγή Φοί­

νικες, θα πολεμήσουν λυσσαλέα τον Ελληνισμό σε όλες τις

περιοχές του, με σκοπό να καταστούν ισχυρή ναυτική δύνα­

μη. Οι Φοίνικες θα συνεργασθούν στενά με τους Πέρσες ενα­

ντίον των Ελλήνων και το 498 π.Χ., έτος κατά το οποίο οργα­

νώθηκε από τον Αρισταγόρα και τον Ιοπιαίο η Ιωνική Επανά­

σταση κατά των Περσών, οι Ίωνες θα κατατροπώσουν τον

φοινικικό στόλο πλησίον της Σαλαμίνας της Κύπρου.

Θα επακολουθήσει μία δυσμενής έκβαση των θαλασσίων

επιχειρήσεων τις οποίες διεξήγαγαν οι Έλληνες, η οποία

θα ολοκληρωθεί με τη διάλυση του στόλου των Ιώνων από

τους Φοίνικες, ύστερα από ναυμαχία που δόθηκε κοντά στη

νήσο Λάδη το 596 π.Χ. Αιτία της ήττας ήταν η οργανωτική

αδυναμία του Ιωνικού στόλου, ήττα η οποία θα ανοίξει το

δρόμο στους Πέρσες για την κατάληψη της Μιλήτου και την

εξόντωση των κατοίκων της. Μία άγνωστη πτυχή στους ελ-

ληνοπερσικούς πολέμους αποτελεί το γεγονός ότι στην εκ­

στρατεία του Ξέρξη κατά της Ελλάδας, σημαντικότατο πα­

ρασκηνιακό ρόλο διαδραμάτισε η σύζυγος του Πέρση βασι­

λιά, η εβραία Εσθήρ. Η Εσθήρ προκειμένου να επηρεάσει

αποφασιστικά τη γνώμη του Ξέρξη, αναφορικά με το ζήτη­

μα της εκστρατείας, εξόντωσε το φιλέλληνα σύμβουλο του

Αμμάν και σε πλήρη σύμπνοια με τον επίσης εβραϊκής κα­

ταγωγής πρωθυπουργό Μαρδοχαίο, έστρεψαν τον Πέρση

αυτοκράτορα κατά των Ελληνικών πόλεων.

Ό τ α ν ο Ξέρξης θα εκστρατεύσει κατά της Ελλάδος, το

480 π.Χ. ο φοινικικός στόλος με το βασιλιά της Σιδώνας Τε-

τρανέστο, της Τύρου Μάπεν και της Αράδου Μερβαάλ, θα

μεταφέρει το μηδικό ασκέρι στα ελληνικά εδάφη. Οι φοίνι­

κες όμως δεν περιορίσθηκαν σε αυτές τους τις ανθελληνικές

ενέργειες, αλλά επετέθησαν και στην Μεγάλη Ελλάδα κατά

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ .17

των Ελλήνων, σε σύμπραξη με τους αποίκους τους Καρχη­

δονίους.

Ωστόσο τα μισελληνικά τους σχέδια δεν ευοδώθηκαν.

Την ημέρα κατά την οποία ο περσικός στόλος που είχε φοι­

νικική ηγεσία καταστράφηκε στην ένδοξη ναυμαχία της Σα­

λαμίνας, το 480 π.Χ., ο τύραννος των Συρακουσών Γέλων,

νικούσε τα στρατεύματα των Φοινίκων στην μάχη που διε­

ξήχθη κοντά στην Ιμέρα, κατά την οποία μάλιστα σκοτώθη­

κε και ο αρχηγός των Φοινίκων Αμίλκας. Δεν θα πρέπει,

οπωσδήποτε, να διαφύγει της προσοχής μας το γεγονός ότι

0 προδότης στη μάχη των Θερμοπυλών, ο μηδίσας Εφιάλ­

της, ήταν γεφυραίος...

Ό μ ω ς οι εβραϊκές ραδιουργίες δεν σταματούν στο ση­

μείο αυτό. Ο «περιούσιος λαός» εμπνεόμενος από τον ιου­

δαίο ιστορικό Φλ. Ιώσηππο, ο οποίος στα έργα του «Λόγοι

κατ' Απίωνος» και «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία» επιχειρεί να

υποβαθμίσει την ζωτική συμβολή των Ελλήνων στη γένεση

του Πολιτισμού, επιδίδεται στην διαστροφή της αλήθειας.

Πληθώρα ιστορικών στοιχείων αποδεικνύουν ότι ανάμε­

σα στο 1000 και στο 500 π.Χ. κλιμακώνεται εντονότατα η

αντίθεση ανάμεσα στους Έλληνες και στους Φοίνικες εμπό­

ρους. Η κυριαρχία στη Μεσόγειο, αποτελεί ζωτικό στόχο

αμφοτέρων των πλευρών, η επίτευξη του οποίου συνεπάγε­

ται τον έλεγχο της οικονομικής ζώνης της ευρύτερης περιο­

χής. Κάτω από αυτή την εξήγηση παρέχεται μία επαρκής

απάντηση στο ερώτημα γιατί οι φοίνικες εξέθρεψαν ένα

πρωτοφανές μίσος κατά των Ελλήνων και έγιναν μηδίσα-

ντες. Είναι απόλυτα τεκμηριωμένο ότι οι Γεφυραίοι (σημιτι­

κής καταγωγής) συνετέλεσαν αποφασιστικά τόσο στην συν­

θηκολόγηση της Μιλήτου και της Αλικαρνασού, όσο και

στην υπονόμευση της άμυνας της Εφέσσου, την οποία ανεν-

18 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

δοίαστα κατέστρεψαν. Ο δε Γεφυραίος, με εξελληνισμένο

όνομα, Ηρόστρατος, πυρπόλησε και κατέστρεψε το ναό της

Αρτέμιδος στην Έφεσσο, δημιούργημα που συγκαταλεγό­

ταν στα Επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου.

Έκδηλη υπήρξε επίσης η αντίδραση των εβραίων στην

προσπάθεια την οποία κατέβαλλε ο Μ. Αλέξανδρος δια της

οποίας απέβλεπε στην πολιτική ένωση του Ελληνισμού. Εί­

ναι ιστορικά γνωστό ότι η μοναδική πόλη που αντιστάθηκε

στο ενωτικό κήρυγμα του Αλεξάνδρου, πριν ξεκινήσει την

εκστρατεία του προς την Ασία, ήταν η Θήβα. Η πόλη των

Θηβών, αποτελούσε την ισχυρότερη, εντός Ελλάδος, κοινό­

τητα των Γεφυραίων, οι οποίοι υπήρξαν προγενέστερα οι

πρώτοι μηδίσαντες στρεφόμενοι κατά του Ελληνισμού. Επί­

σης οι γεφυραίοι σημιτικής καταγωγής, ήταν εκείνοι που ει­

σήγαγαν στον ελλαδικό χώρο το νοσηρό φαινόμενο της ομο­

φυλοφιλίας και της παιδεραστίας.

Η καταστροφή της κοινότητας των γεφυραίων και η εξά­

λειψη της ισχύος τους, επέφερε την ενότητα του Ελληνι­

σμού.

Κατά την διεξαγωγή της εκστρατείας του Μ. Αλεξάν­

δρου προς την Ασία και συγκεκριμένα κατά τη διέλευση της

Μικράς Ασίας, ο μακεδόνας στρατηλάτης έγινε μάρτυρας

σωρείας ανθελληνικών ενεργειών που διέπραξαν οι γεφυ­

ραίοι, τους οποίους απέπεμψε από όσες Ελληνικές πόλεις

απελευθερώθηκαν.

Ακόμα είναι γνωστό ότι ο Αλέξανδρος τους επέβαλλε,

σαν ανταπόδοση και ελάχιστη τιμωρία για τα επαίσχυντα

εγκλήματα τους, σκληρές οικονομικές κυρώσεις, ενώ πολλοί

από αυτούς πλήρωσαν τις πράξεις τους με την ποινή του θα­

νάτου. Στο σημείο αυτό αξίζει να τονισθεί, ότι ιδιαίτερα

σθεναρή αντίσταση στα στρατεύματα του Αλεξάνδρου προέ-

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 19

βάλλε η σημιτική Τύρος, μία στάση η οποία ερμηνεύεται ως

προσπάθεια του ιουδαϊσμού να ανακόψει την ακάθεκτη

προέλαση του στρατηλάτη και την ευεργετική επίδραση του

Ελληνικού πνεύματος στην ευρύτερη περιοχή της Παλαιστί­

νης.

Επακολούθησε η αναίμακτη είσοδος των Ελληνικών

στρατευμάτων στην Ιερουσαλήμ, η οποία ύστερα από την

καταστροφή της Τύρου κατελήφθη αμαχητί. Πανικόβλητοι

οι εβραίοι, δεν τόλμησαν να προβάλλουν την ελάχιστη αντί­

σταση, προκειμένου να μην έχουν την τύχη των κατοίκων

της Τύρου. Μετά την είσοδο του στα Ιεροσόλυμα, ο Μ. Α­

λέξανδρος, σύμφωνα με τη συνήθεια του να πραγματοποιεί

θυσίες στους Θεούς των υποταγμένων λαών, θυσίασε και

προς τον γιαχβέ. Ό μ ω ς σε ένδειξη της απόλυτης κυριαρχί­

ας του, εισέδυσε, παρά τις σαφείς απαγορεύσεις, στο άδυ­

το των αδύτων του Ναού του Σολομώντα, μία πράξη στην

οποία προσδώθηκε από τους Ιουδαίους προσβλητικό πε­

ριεχόμενο.

Οι ιουδαϊκές ραδιουργίες ωστόσο δεν σταμάτησαν. Συ­

νεχίσθηκαν, φθάνοντας στην αποκορύφωση τους κατά τα

χρόνια του Αντίοχου του Επιφανή. Ο Αντίοχος ωστόσο επε­

φύλαξε στους Ιουδαίους την επιβεβλημένη αντιμετώπιση

τους. Ό χ ι μόνο κατέπνιξε τις ιουδαϊκές αντιδράσεις στην

περιοχή της Παλαιστίνης, αλλά παράλληλα κατέστρεψε τον

Ναό του Σολομώντα, αναγείροντας στην ίδια ακριβώς θέση

μεγαλοπρεπή ναό αφιερωμένο στον Δία.

Επί της κυριαρχίας του Αντίοχου του Επιφανή, ο ιουδαϊ­

σμός περιορίσθηκε θανάσιμα, συρρίκνωση την οποία οι

εβραίοι δεν συγχώρεσαν ποτέ. Ενδεικτικά για το ανθελλη­

νικό μένος που έτρεφαν οι εβραίοι, είναι τα βιβλία των

Μακκαβαίων. Το περιεχόμενο τους αναφέρεται στους πο-

20 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

λέμους τους οποίους διεξήγαγαν οι εβραίοι κατά των Ελλή­

νων Αντιγόνων και αποτελούν μνημεία ανθελληνισμού.

Αξίζει να παρατεθεί το απόσπασμα που αναφέρεται στο

θάνατο του Αντίοχου του Επιφανή, για του λόγου το αληθές:

«Ο δε πανεπόπτης κύριος ο Θεός του Ισραήλ, επάταξεν

αυτόν ανιάτω και αοράτω πληγή, άρτι δε καταλήξαντος τον

λόγον έλαβεν αυτόν ανήκεστος των σπλάχνων αλγηδών και

πικραί των ένδον βάσανοι πάνυ δικαίως τον πολλαίς και

ξενίξουσαις συμφοραίς ετέρων σπλάχνα βασανίζοντα».

Ό τ α ν το βασίλειο των Πτολεμαίων αντικαταστάθηκε από

εκείνο των Σελευκιδών, οι εβραίοι εκμεταλλεύτηκαν την

αστάθεια που δημιούργησε η μετάπτωση αυτή και υπό την

καθοδήγηση των Μακκαβαίων, εξεγέρθηκαν αρχίζοντας

έναν ένοπλο αγώνα με σκοπό την επικράτηση τους. Μετά

από αιματηρές μάχες, οι Μακκαβαίοι κατόρθωσαν να επι­

βάλλουν τον μωσαϊκό νόμο σε κάποιες περιοχές της Παλαι­

στίνης, εκμεταλλευόμενοι στο έπαρκο εσωτερικές διαμάχες

των Ελλήνων.

Το 63 π.Χ. εκδηλώθηκε νέα εξέγερση των εβραίων κατά

των Ελλήνων αλλά και κατά των Ρωμαίων, κυριάρχων πλέ­

ον της Παλαιστίνης. Το 66 π.Χ. λαμβάνει χώρα στην Παλαι­

στίνη και νέα ιουδαϊκή ένοπλη επανάσταση, η οποία έφερε

ως αποτέλεσμα την επικράτηση των εβραίων στην Ανθηδό-

να, στην Ασκαλώνα καθώς και στη Γάζα, με αποτέλεσμα την

γενικευμένη σφαγή των Ελλήνων. Ωστόσο, γρήγορα άρχισε

η ανασύνταξη των Ελληνικών και ρωμαϊκών δυνάμεων, οι

οποίες υπό την κάλυψη των ρωμαϊκών λεγεώνων του Τιβε-

ρίου, ξεκλήρισαν τουλάχιστον 50.000 εβραίους στην Αλε­

ξάνδρεια.

Ουδέποτε σταμάτησε το υπονομευτικό έργο των εβραίων

κατά του Ελληνισμού. Μεταξύ 115 και 116 μ.Χ., σημείωνε-

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 21

ται μεγάλη εβραϊκή εξέγερση, η οποία συμπίπτει με τη νικη­

φόρα προέλαση του αυτοκράτορα Τραϊανού, κατά των Περ­

σών. Η εξέγερση θα προσλάβει πολυμέτωπο χαρακτήρα,

καθώς εκδηλώνεται ταυτόχρονα στην Παλαιστίνη, στην Αί­

γυπτο, στην Κυρηναϊκή και στην Κύπρο. Θα επακολουθήσει

η σφαγή στην Κυρηναϊκή από τους εβραίους 220.000 Ελλή­

νων υπερμάχων της γνήσιας Ελληνικής θρησκείας, ενώ στην

Κύπρο οι ιουδαίοι θα κατασφάξουν 100.000 Έλληνες και

θα καταστρέψουν την πρωτεύουσα της νήσου, Σαλαμίνα. Εί­

ναι συγκλονιστικό το γεγονός ότι η θανάτωση χιλιάδων Ελ­

λήνων επήλθε στην πυρά όταν παραδόθηκαν, ενώ ήταν

εγκλωβισμένοι μέσα σε τεράστια αγάλματα του Μολώχ.

Ή τ α ν μια θυσία προς τον Θεό των εβραίων.

Ο Ερνέστος Ρενάν αναφέρεται διεξοδικά στην εβραϊκή

εξέγερση και χαρακτηριστικά τονίζει ότι η φρενίτιδα που

κατέλαβε τους ιουδαίους ήταν τέτοια, ώστε έτρωγαν ωμά τα

κρέατα των θυμάτων τους, τα δε έντερα των τα χρησιμο­

ποιούσαν ως ζώνες...

Μεθοδεύσεις επίσης, όπως αυτή της βασίλισσας της Π αλ­

μύρας Ζηνοβίας -εβραϊκής καταγωγής (Μπαθ-Ζαβάϊ)- η ο­

ποία στην προσπάθεια της να καθυποτάξει τον Ελληνισμό

της Ανατολής, βάπτισε τον γιο της Βααλβαθάν, Αθηνόδωρο,

ισχυριζόμενη ότι κατάγεται από την Κλεοπάτρα και εμφανι­

ζόμενη παράλληλα δήθεν ως οραματίστρια της επανιδρύσε-

ως του βασιλείου των Σελευκιδών, μόνο δολιότητα αποπνέ­

ουν.

Η εγκληματική δραστηριότητα των εβραίων συνεχίζεται

απρόσκοπτα με την πάροδο των αιώνων. Παράλληλα επιδί­

δονται και στην συστηματική πλαστογράφηση και αλλοίωση

των αρχαιοελληνικών κειμένων. Η εκτεταμένη αυτή πλα­

στογράφηση πραγματοποιήθηκε κυρίως από τους εβραίους,

22 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

αλεξανδρινούς συγγραφείς, υπό την καθοδήγηση ραββίνων,

κατά τον 3° μ.Χ. αιώνα, φθάνοντας μάλιστα στο σημείο να

ισχυρίζονται ότι «Πλάτων εστί Μωυσής αττικίζων». Μία τε­

ραστίων διαστάσεων παραχάραξη και διαστρέβλωση της

πραγματικότητας συντελέσθηκε και εξακολουθεί με αμείω­

τη ένταση και σήμερα να συντελείται, με προκαθορισμένο

στόχο την εξόντωση του Ελληνικού πνεύματος.

Ο Μ. Αλέξανδρος εγκατέστησε τους εβραίους στην Αλε­

ξάνδρεια το 331 π.Χ., ενώ αφού κατέλαβε την Ιερουσαλήμ,

επιστρέφοντας στην Αίγυπτο, μετακίνησε πολλούς εβραίους

και τους εγκατέστησε στην Θηβαΐδα και στην Αλεξάνδρεια,

παραχωρώντας τους τα ίδια με τους Έλληνες και τους Αιγυ­

πτίους πολιτικά δικαιώματα. Με την πάροδο του χρόνου οι

εβραίοι κατόρθωσαν να αποκτήσουν πρόσβαση σε σημαντι­

κές θέσεις στην οικονομική ζωή πολλών πόλεων της ελληνι­

στικής εποχής. Και από εκείνη την περίοδο, αρχίζουν οι

βλέψεις του «περιούσιου» λαού για επικυριαρχία ουσιαστι­

κότερη, με βάση τον έλεγχο του χρήματος.

ΕΒΡΑΙΟΙ ΚΑΙ ΒΥΖΑΝΤΙΟ

Ιδιαίτερα έντονα εκδηλώνεται η μισελληνική δραστηριό­

τητα των ιουδαίων, κατά τους βυζαντινούς χρόνους. Οι

εβραίοι επιδόθηκαν στην διάβρωση και αυτής ακόμη της βυ­

ζαντινής αυτοκρατορίας, γεγονός αναμενόμενο, ύστερα από

την υπέρμετρη ανοχή την οποία επέδειξε το Βυζάντιο απέ­

ναντι στο εβραϊκό στοιχείο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το 614 μ.Χ. με κοινή δράση

εβραίων και Περσών, κατελήφθησαν τα Ιεροσόλυμα και

εσφάγησαν από τους εβραίους 90.000 Έλληνες. Την εποχή

εκείνη οι ραββίνοι, σε καθημερινή βάση επαναλάμβαναν

στις ομιλίες τους τον ακόλουθο στίχο: «Οι απόγονοι του Ια­

κώβ θα κυριαρχήσουν και θα καταρρίψουν τα λείψανα της

Πόλεως...».

Το 628 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Ηράκλειος επισκέπτεται τα

Ιεροσόλυμα και πείθεται -ιδίοις όμμασι- για το υποχθόνιο

έργο των εβραίων. Έχοντας επίγνωση των δεινών που επέ­

φερε η ιουδαϊκή δολοπλοκία, θα προβεί στη λήψη πολλών

μέτρων για την ασφάλεια του κράτους. Μεταξύ δε αυτών

συγκαταλέγεται και η ενεργοποίηση του νόμου του αυτο­

κράτορα Ανδριανού, ο οποίος απαγόρευε στους εβραίους

να πλησιάζουν τα Ιεροσόλυμα. Ό μ ω ς οι ιουδαίοι δεν πτοή­

θηκαν.

Έ χ ε ι προηγηθεί κατά τρεις περίπου αιώνες η άνανδρη

δολοφονία του Αυτοκράτορος Ιουλιανού, το 363 μ.Χ., από

εβραίο εκχριστιανισμένο στρατιώτη, σύμφωνα με όσα εξι­

στορεί ο Λιβάνιος στον «Επιτάφιο».

Ενδεικτική των δολίων μέσων των οποίων οι εβραίοι με-

τέρχονταν, προκειμένου να προξενήσουν ανθελληνικά κτυ­

πήματα, είναι και η μέθοδος την οποία χρησιμοποίησαν,

24 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

προκειμένου να εξωθήσουν τους άραβες στην καταστροφή

της περίφημης βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, στην οποία

ήταν συγκεντρωμένο το απάνθισμα της αρχαίας Ελληνικής

σοφίας. Στις 21 Δεκεμβρίου του 640 μ.Χ. οι εβραίοι έπεισαν

τον άραβα στρατηγό που κατέλαβε την Αλεξάνδρεια να

πυρπολήσει τη βιβλιοθήκη, επικαλούμενοι το επιχείρημα ότι

τα βιβλία που φυλάσσονταν εντός αυτής αντίκεινται στο Κο­

ράνιο, επομένως είναι επιζήμια. Είχε προηγηθεί η λεηλασία

της βιβλιοθήκης από το εβραϊκό στοιχείο, αποκομμίζοντας

μοναδικούς θησαυρούς τους οποίους οι σιωνιστές κατέχουν

και αξιοποιούν ακόμη και σήμερα...

Είναι ιστορικά τεκμηριωμένο, ότι οι εβραίοι υπονόμευ­

σαν τον Ελληνισμό κατά τα δύσκολα χρόνια του Βυζαντίου

(600-800 μ.Χ.), παρέχοντας κάθε δυνατή βοήθεια στους ει­

σβολείς, αλλά και ενισχύοντας τις φθοροποιές εσωτερικές

διαμάχες και έριδες (Εικονομαχία). Οι εβραίοι μέσω ομοε­

θνών τους συμβούλων που διέθεταν στην αυλή του Αυτο­

κράτορα Λέοντα του Γ" και του Κωνσταντίου του Ε", προώ­

θησαν τις εβραϊκές αντιλήψεις της εικονομαχίας σε τέτοιο

σημείο, ώστε οι εικονολάτρες να κατηγορούν όσους αντιμά­

χονταν τις εικόνες ως «ιουδαϊζοντες».

Κατά τα χρόνια της βασιλείας του Αυτοκράτορα Φωκά

στην Αντιόχεια, πραγματοποιείται η μεγαλύτερη σφαγή Ελ­

λήνων από εβραίους. Έ χ ο υ ν προηγηθεί, οι επαναστάσεις

των εβραίων στην Κύπρο και στην Κυρηναϊκή, οι οποίες συ­

γκαταλέγονται στις αιματηρές διώξεις που γνώρισε κατά τη

μακραίωνη ιστορία του ο ελληνισμός. Τουλάχιστον 250.000

Έλληνες στην Αφρική και 100.000 στην Κύπρο, γνώρισαν

τον πλέον φρικτό θάνατο από τους σημίτες.

Η ανθελληνική τοποθέτηση των σημιτών, διαφαίνεται ευ­

κρινέστερα κατά την περίοδο εκείνη κατά την οποία εντά-

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 25

θηκαν οι επιδρομές των αράβων. Οι εβραίοι συμπαρατά­

χθηκαν ενεργά στους άραβες εισβολείς, επαναλαμβάνοντας

τη στάση που τήρησαν κατά την εισβολή του Πέρση Χοσρό-

η του Β'. Έ χ ε ι μάλιστα καταγραφεί στην ιστορία η κοινή

επίθεση σημιτών και περσών κατά του βυζαντίου, υπό τη

διοίκηση του σατράπη Σαρμπαζάρ.

Από τον 5° μ.Χ. αιώνα, η εβραϊκή παροικία της Κωνστα­

ντινουπόλεως αυξάνει σε πληθυσμό και συγκεντρώνεται

στο τμήμα εκείνο που έφερε το όνομα «Χάλκινος Αγορά».

Οι ραδιουργίες που ανέπτυσσαν όμως οι εβραίοι, έγιναν αι­

τία της εκδιώξεώς τους από την περιοχή εκείνη.

Ο Θεοδόσιος ο Β', παρά το γεγονός ότι διακατεχόταν

από ακραιφνή φιλοσημιτικά αισθήματα, θα αναγκασθεί

υστέρα από πιέσεις να εκδώσει διάταγμα εκτοπίσεως των

ιουδαίων από εκείνο το τμήμα της πόλεως, ενέργεια η οποία

συμφωνά με ορισμένους ιστορικούς, αποδίδεται όχι στον

Θεοδόσιο αλλά στον Ιουστινιανό τον Β'. Παράλληλα θα

κλείσει και η Συναγωγή ως άνδρο επικίνδυνο. Όποιος κι αν

ήταν όμως ο αυτοκράτορας που έλαβε τα αντιεβραϊκά μέ­

τρα, σημασία έχει ο εντοπισμός του παρασιτικού ρόλου που

ασκούσαν οι ιουδαίοι και στο Βυζάντιο.

Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να αποδωθεί στην κρίσιμη

εκείνη χρονική στιγμή, κατά την οποία εκδηλώθηκαν οι

σλαβικές επιδρομές κατά της Ελλάδος. Είχε προηγηθεί η

δόλια προσπάθεια των εβραίων να ανέλθει στον αυτοκρα­

τορικό θρόνο μία πανούργα γυναίκα, εβραϊκής καταγωγής.

Επρόκειτο για την κόρη του Επιτρόπου του ανήλικου Αυτο­

κράτορα Αρκαδίου, του Ρουφίνου. Η προσπάθεια αυτή τε­

λικά δεν τελεσφόρησε. Δεν συνέβη όμως το ίδιο και με μια

άλλη εβραϊκή διείσδυση που έγινε τον 8° αιώνα μ.Χ., όταν

οι εβραίοι πέτυχαν αυτό το τόλμημα. Συνέπιπτε με την έξαρ-

26 Ι Ω Α Ν Ν Η Σ θ . ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

ση της εικονομαχίας αφ ' ενός (μία διαμάχη με φαινομενικό

θρησκευτικό-θεολογικό χαρακτήρα, υποκινούμενη σαφώς

από τους εβραίους διαβρωτικά, δεδομένου ότι την απεικόνι­

ση των μορφών στη θρησκεία απαγορεύουν οι ιουδαϊκές

παραδόσεις) και με την εισβολή των σλάβων στα Ελληνικά

εδάφη αφ' ετέρου. Επίσης δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι

σε αυτή την περίοδο της σκληρής δοκιμασίας για τον Ελλη­

νισμό, επικεντρώνει το «επιστημονικό» ενδιαφέρον του, ο

σιωνιστής «ιστορικός» Φαλμεράϋερ, προκειμένου να απο­

φανθεί περί... της «σλαβικής καταγωγής των Ελλήνων!»,

ισχυριζόμενος αδιάντροπα και αντιεπιστημονικά ότι επήλ­

θε, δήθεν, φυλετική επιμειξία.

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΩΝ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΩΝ

Ο ανθελληνικός ρόλος των εβραίων κατά τα χρόνια του

βυζαντινού Μεσαίωνα, διοχετεύθηκε έντεχνα επίσης μέσω

των Σταυροφοριών. Οι Σταυροφορίες, υπήρξαν το δολιότε­

ρο εφεύρημα του εβραϊσμού, προκειμένου να καταλύσει κά­

θε έννοια Ελληνικότητας που απέμενε στο Βυζάντιο. Με

πρόσχημα δήθεν, την «απελευθέρωση της Παλαιστίνης από

τον οθωμανό κατακτητή», διοργανώθηκαν οκτώ σταυροφο­

ρίες με σημείο εκκινήσεως την κεντρική Ευρώπη, οι οποίες

στο σύνολο τους έπληξαν ανεπανόρθωτα τον Ελληνισμό,

παρεκκλίνοντας καθ' ολοκληρία από τον υποτιθέμενο αντι­

κειμενικό σκοπό τους.

Η αρχή έγινε από τον εβραϊκής καταγωγής Πέτρο Ερη­

μίτη, που το 1096 ισχυρίσθηκε ότι είδε σε όραμα τη μορφή

του Ιησού, ο οποίος του ζήτησε δήθεν, να ξεκινήσει μία εκ­

στρατεία εναντίον των απίστων Οθωμανών. Αυτή ήταν η

αφορμή για τη διοργάνωση της Πρώτης Σταυροφορίας, η

οποία επέφερε την επί τριακονταετία λεηλασία του Βυζα­

ντίου, αντί του «πολέμου κατά των απίστων». Μόνο το 1099

οι σταυροφόροι κατέλαβαν για τα προσχήματα την Ιερου­

σαλήμ, δικαιολογώντας την παρουσία τους. Στα πλαίσια της

δεύτερης κατά σειράν σταυροφορίας, η οποία ξεκίνησε το

1117, δεινοπάθησαν στην κυριολεξία Ελληνικές πόλεις,

όπως το Ικόνιο, η Δαμασκός και η Ασκαλώνα, χωρίς ποτέ οι

σταυροφόροι να επιδιώξουν να φθάσουν στην Ιερουσαλήμ.

Μέσω αυτών των κατ' επίφαση «σταυροφοριών», οι

οποίες θα πρέπει να σημειωθεί ότι ήταν το επικάλυμμα οι­

κονομικών, στρατιωτικών αλλά και πολιτικών δολοπλοκιών,

που συμπίπτουν με την οικονομική διείσδυση των εβραίων

και των Δυτικών Ευρωπαίων στην τρωτή και αιμορραγούσα

2;: ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

πλέον βυζαντινή αυτοκρατορία, κτυπήθηκε αλύπητα η Ελ­

ληνική φιλοσοφία, το Ελληνικό πνεύμα και οι Ελληνικοί

πληθυσμοί των περιοχών τις οποίες λεηλατούσαν οι κατ'

επίφαση σταυροφόροι.

Κατά τη διάρκεια της τέταρτης σταυροφορίας, οι εβραϊ­

κής καταγωγής ηγήτορες της, ο Βαλδουίνος και ο Ερρίκος

Δάνδαλος, επετέθησαν ευθέως κατά της Κωνσταντινουπό­

λεως, την οποία αφού κατέλαβαν, εν συνεχεία επιδόθηκαν

ανενόχλητοι στην καταστροφή ολόκληρης της αυτοκρατορί­

ας, έχοντας εγκαταλείψει πλέον τα προσχήματα. Οι δύο αυ­

τοί κατακτητές, αφού διαμέλισαν την Ελλάδα σε δύο τμήμα­

τα, συνέχισαν το καταστροφικό τους έργο, έως ότου σκοτώ­

θηκαν από κατοίκους της Θράκης, κατά τη διάρκεια των μα­

χών.

Οι Σταυροφορίες συνεπώς οδήγησαν στην κατάλυση της

βυζαντινής αυτοκρατορίας το 1204 μ.Χ., ένα πλήγμα το

οποίο προλείανε το έδαφος για την μετέπειτα κατάκτηση

από τους Οθωμανούς το 1453. Ας εξετάσουμε όμως τις πα­

ρασκηνιακές συνθήκες οι οποίες τις προκάλεσαν.

Ο 8°ζ και 9°5 αιώνας απεδείχθησαν εξαιρετικά προσοδο­

φόροι για τους εβραίους. Εκμεταλλευόμενοι στο έπακρο

την απαγόρευση του δανεισμού χρηματικών ποσών με τόκο,

απαγόρευση την οποία η καθολική εκκλησία είχε επιβάλλει

στους χριστιανούς, αναγορεύοντας τον δανεισμό σε «αντι­

χριστιανική πράξη», οι εβραίοι κυριάρχησαν απόλυτα στον

συγκεκριμένο τομέα. Αναδείχθηκαν σε κυρίαρχους της νο­

σηρής τοκογλυφίας, αφ' ενός θησαυρίζοντας και αφ' ετέρου

υποδουλώνοντας στη δουλεία των τόκων ολόκληρη την Ευ­

ρώπη, έως και σήμερα...

Αρχικά η επαίσχυντη δραστηριότητα της εβραϊκής τοκο­

γλυφίας διεξαγόταν στους δρόμους, όπου οι εβραίοι έστη-

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 29

ναν τους πάγκους τους, τις επονομαζόμενες μπάνκες (εξ' ου

και το bank = τράπεζα). Η κατοχή όμως του μονοπωλείου

από το βυζάντιο σε τομείς με ιδιαίτερη σημασία για το εμπό­

ριο και την οικονομία (πορφυρά, μετάξι κ.ά.) δεν ήταν δυ­

νατόν να αφήσει τους εβραίους κεφαλαιοκράτες αδιάφο­

ρους. Μετά τον 9ο αιώνα, οι σκοποί των εβραίων έγιναν

ιδιαίτερα ορατοί.

Κυρίαρχοι του πλούτου πλέον οι σιωνιστές, υπέβαλλαν

στους Βένετους και Γενοβέζους την ιδέα ότι το Βυζάντιο

έλεγχε το μονοπώλιο των συναλλαγών και του εμπορίου με­

ταξύ Δύσεως και Ανατολής, φαινόμενο το οποίο θα έπρεπε,

επ' ωφελεία τους, να σταματήσει. Οι εβραίοι αρχικά επιδό­

θηκαν στην αποκοπή του Βυζαντίου από την Ιταλία, κλείνο­

ντας όλες τις αγορές για τα βυζαντινά προϊόντα.

Η σταδιακή εξασθένηση του Βυζαντίου από τους αδιάκο­

πους πολέμους και τον ασφυκτικό οικονομικό-εμπορικό

αποκλεισμό, προώθησε τα σχέδια των σιωνιστών στο έπα­

κρο. Σε πρώτο στάδιο οι απελπισμένοι βυζαντινοί, δέχθη­

καν την εισροή των εβραϊκών κεφαλαίων υπό μορφή εξωτε­

ρικού δανεισμού, επιτρέποντας παράλληλα την εγκατάστα­

ση γενοβέζων, εβραίων και βενετών μεγαλεμπόρων στην

Κωνσταντινούπολη. Επρόκειτο για την αρχή του τέλους. Οι

σιωνιστές έθεσαν υπό τον ασφυκτικό έλεγχο τους την ετοι­

μοθάνατη οικονομία του Βυζαντίου και σε αντάλλαγμα των

δυσβάστακτων δανείων που είχαν συνάψει, αξίωσαν και

έλαβαν προνόμια και στη συνέχεια ολόκληρες εδαφικές

εκτάσεις στην Ελλάδα.

Έχοντας περιέλθει η Βυζαντινή Αυτοκρατορία στο έσχα­

το αυτό σημείο καταπτώσεως, ήταν πλέον εύκολη λεία για

τα νύχια του σιωνισμού. Ό τ α ν η οικονομική κατάρρευση

του Βυζαντίου, η οποία συνεπαγόταν μεταξύ των άλλων

30 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

διοικητική και στρατιωτική εξασθένηση, έγινε ιδιαίτερα εμ­

φανής, οι σιωνιστές επιδόθηκαν στην προσπάθεια κατευ­

θύνσεως των δυτικών ευρωπαίων και ιδίως των βενετών,

κατά της αποσυντιθεμένης από την συνεχή εξωτερική και

εσωτερική υπονόμευση αυτοκρατορίας. Επικαλούμενοι

θρησκευτικά προσχήματα, οι δυτικοί ευρωπαίοι, επέβαλλαν

τελικά την θέληση των εβραίων αφεντικών τους, οι τραπεζί­

τες των οποίων χρηματοδοτούσαν αφειδώς το... θεάρεστο

έργο των σταυροφοριών. Επί τετρακόσια και περισσότερα

χρόνια, οι εβραίοι αφαίμαξαν το Βυζάντιο, προτού το υπο­

νομεύσουν ολοκληρωτικά.

Καταλήγοντας θα θυμίσουμε ότι η «ξεχασμένη» πύλη στα

τείχη, η Κερκοπόρτα, βρισκόταν στην εβραϊκή συνοικία της

Κωνσταντινουπόλεως...

Καθ' όλη την κρίσιμη περίοδο της πολιορκίας της Κων­

σταντινουπόλεως, ολόκληρος ο ανεφοδιασμός του Μωάμεθ

διεξήχθη από εβραίους εμπόρους, εγκατεστημένους στη

Θεσσαλονίκη και την Ανδριανούπολη. Ο κατασκευαστής

της «μπομπάρδας», του κανονιού με το οποίο οι Τούρκοι

προξένησαν ρήγματα στα τείχη της Κωνσταντινουπόλεως,

ήταν ο ουγγροεβραίος Ουρβανός.

Το χρονικό του εβραίου Φραντζή, περιέχει σημαντικές

λεπτομέρειες για την κατάσταση που επικρατούσε στην Πό­

λη, κατά τη διάρκεια της πολιορκίας. Εβραίοι από κοινού με

εξομώτες, γύριζαν απ ' άκρου εις άκρον της Κωνσταντινου­

πόλεως και επιχειρούσαν να κάμψουν το ηθικό των υπερα­

σπιστών της, ισχυριζόμενοι ότι «ήταν θέλημα Θεού η Πόλις

να τουρκέψει».

Αμέσως μετά την πτώση της Κωνσταντινουπόλεως, οι

εβραίοι θα εκδηλώσουν τις αληθινές προθέσεις τους εναντί­

ον του γένους μας, συμμετέχοντας στις βιαιοπραγίες και

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 31

στις λεηλασίες των κατακτητών. Μόλις ολοκληρώθηκε η κα­

τάληψη της Πόλεως, 60.000 νέοι και νέες πουλήθηκαν ως

σκλάβοι. Το σκλαβοπάζαρο των εβραίων λειτουργούσε στη

συνοικία που βρίσκεται πλησίον του Γαλατά, κοντά στο Βα-

λούμ Παζάρ και απέφερε στους δουλεμπόρους τεράστια

κέρδη.

Αξίζει να αναφερθεί ότι αμέσως μετά την Άλωση της Πό­

λης, οι Τούρκοι επιδόθηκαν στον αφελληνισμό της, κατα­

φεύγοντας, μεταξύ των άλλων, και στο μέτρο του εποικι­

σμού. Είναι ιστορικά τεκμηριωμένο, ότι αμέσως μετά την

άλωση του 1453, ο σουλτάνος Μωάμεθ ο Β', διέταξε τον

εποικισμό της Κωνσταντινουπόλεως και για τον σκοπό αυτό

μεταφέρθηκαν εκατοντάδες οικογένειες εβραίων από την

περιοχή της Θεσσαλονίκης. Επ' αυτού ο άγγλος τουρκολό-

γος Lowry, αναφέρει ότι ολόκληρος ο εβραϊκός πληθυσμός

της Θεσσαλονίκης, μεταφέρθηκε και εγκαταστάθηκε, ορι­

στικά, με την υπόδειξη των τουρκικών αρχών, στην πρωτεύ­

ουσα της Οθωμανικής πλέον Αυτοκρατορίας, συγκροτώντας

μάλιστα ιδιαίτερη συνοικία (Cemaat). Επίσης δεν είναι κα­

θόλου τυχαίο το γεγονός ότι ο Μωάμεθ είχε υπουργοποιή­

σει τους εβραίους Χακίμ και Γιακούμπ, μέλη της ανθελληνι­

κής ομάδας «Γκαρέμπια».

Καθ' όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας οι εβραίοι θη­

σαύριζαν εισπράττοντας φόρους από τον Ελληνισμό, ελέγ­

χοντας το εμπόριο και κατάσχοντας Ελληνικές περιουσίες.

Οι τούρκοι τους παραχώρησαν τεράστιες αγροτικές

εκτάσεις και πολλοί εβραίοι έγιναν μεγαλογαιοκτήμονες.

Στα χωράφια τους εργάζονταν κάτω από απάνθρωπες συν­

θήκες -μέχρι φυσικής εξοντώσεως- Έλληνες ακτήμονες, οι

οποίοι αμείβονταν με πενιχρότατα ποσά. Στο διάστημα των

τεσσάρων περίπου αιώνων τουρκικής δουλείας, οι εβραίοι

32 Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

θα μεταβληθούν σε αληθινούς δήμιους του Ελληνισμού. Χα­

ρακτηριστική είναι η περίπτωση του Διονυσίου, επισκόπου

Τρικάλων, ο οποίος τον 17ο αιώνα γδάρθηκε ζωντανός από

τους εβραίους στη Λίμνη των Ιωαννίνων, γιατί είχε το θάρ­

ρος να επιχειρήσει την επαναστατική αφύπνιση του υπόδου­

λου έθνους. Εξ' ίσου τραγικό είναι το παράδειγμα του Κο­

σμά του Αιτωλού, ο οποίος μαρτύρησε συνεπαρμένος από

τα οράματα της ανεξάρτητης Ελλάδας και της κοινωνικής

δικαιοσύνης, αποκεφαλιζόμενος από τους εβραίους συγκα-

τακτητές. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Κοσμάς γκρέμιζε ακό­

μη και εκκλησίες προκειμένου να κτίσει σχολεία και να με-

ταλαμπαδεύσει το φως της Ελληνικής γνώσεως στο σκλαβω­

μένο γένος, οι δε εβραίοι πέτυχαν την εξόντωση του μετερ-

χόμενοι τον ακόλουθο δόλο: Γνωρίζοντας ότι ο Κοσμάς δί­

δασκε ακόμη και στα χωράφια τους εργαζόμενους Έλλη­

νες, την ώρα της δουλειάς τους, τον κατηγόρησαν στις τουρ­

κικές αρχές ότι ξεσηκώνει τους εργάτες και τους αποσπά

από την παραγωγή, με αποτέλεσμα να πετύχουν τελικά τον

άθλιο σκοπό τους, την θανάτωση του εξέχοντα αυτού κήρυ­

κα του Ελληνικού λόγου...

Κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας, οι εβραίοι ουσια­

στικά υπήρξαν οι πλέον ωφελημένοι. Ευνοήθηκαν αφάντα­

στα, μεταξύ των άλλων και στον τομέα του εμπορίου, υφι­

στάμενοι μία προνομιακή μεταχείριση από τον σουλτάνο

που θα την επωφθαλμιούσαν και οι ίδιοι οι τούρκοι...

Η επιρροή των ιουδαίων στους τούρκους ήταν τέτοια,

ώστε οι εβραίοι υφαντουργοί, πέραν του απολύτου ελέγχου

του εμπορικού τομέα τον οποίο είχαν διασφαλίσει από το

1515, κατασκεύαζαν ακόμη και τις στολές του τουρκικού

στρατού...

Εξ' άλλου μέσα από μία πληθώρα αναφορών, προκύπτει

ΧΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 33

ότι οι εβραίοι εμφανίζονται περισσότερο αιμοδιψείς και

από αυτούς ακόμη τους τούρκους. Δεν είναι καθόλου άσχε­

τη η διαπίστωση αυτή προς την ομολογία του εβραίου Ιώ-

σηππου, ο οποίος παραδέχεται ότι οι ομοεθνείς του υπήρ­

ξαν οι εμπνευστές των τελετουργικών φόνων. Ενώ ακόμη

δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι τούρκοι είχαν αναθέ­

σει σε εβραίους την επιλογή Ελληνοπαίδων για να συγκρο­

τήσουν τα σώματα των γενιτσάρων.

Παραβλέποντας την ιστορική πραγματικότητα, ο ΥΠ.ΕΞ. Γ. Παπανδρέου, προκαλεί και προσβάλει την εθνική μνήμη, καταθέτοντας οτεφάνι

στο μνημείο του εβραϊκής καταγοιγής σφαγέα του ελληνισμού Κεμάλ...

ΕΒΡΑΙΟΙ ΚΑΙ 1821

Με το ξέσπασμα του Εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του

1821, η μισελληνική στάση των εβραίων φθάνει στο αποκο­

ρύφωμα της. Εβραίοι λειτουργούν σαν κατάσκοποι και προ­

δίδουν τις επαναστατικές κινήσεις, ενώ σε πολλές περιπτώ­

σεις λαμβάνουν μέρος και σε ομαδικές σφαγές.

Τον Απρίλιο του 1822,

600 εβραίοι που αποτε­

λούσαν τμήμα του στρα­

τού του πασά Αβδούλ

Αμπούδ, κατέστρεψαν τη

Νάουσα και δολοφόνη­

σαν εκατοντάδες κατοί­

κους της. Έντονη επίσης

υπήρξε η συμμετοχή των

εβραίων στην καταστρο­

φή της Χίου, την οποία οι

ίδιοι παρασκηνιακά υπο­

κίνησαν, στοχεύοντας να

επιδοθούν στην λεηλασία

των πλούσιων εργαστηρί­

ων του νησιού.

Μαρτυρίες αναφέρουν

ότι το μίσος των εβραίων

κατά του Ελληνικού πλη­

θυσμού ήταν τέτοιο, ώστε

όχι απλά φόνευαν αλλά

και διαμέλιζαν τα πτώμα­

τα των Ελλήνων. Ανάλο­

γη ήταν η συμπεριφορά

Ο Σαμπετάι Σαβί, ιδρυτής της Εβραϊκής Κινήσεως των Ντομνέδων.

Οι Ντομνέδες ήταν μυστική αίρεση εξωτερικά μουσουλμάνων και κρυφίως

εβραίων. Στην κίνηση αυτή ανήκε και ο Κεμάλ Ατατούρκ.

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 35

των εβραίων και σε άλλες περιοχές του ελλαδικού χώρου.

Κατά την ταραγμένη εκείνη περίοδο οι εβραίοι όχι μόνο

καταληστεύουν ή δολοφονούν τον Ελληνισμό, αλλά και τον

εξουσιάζουν. Μετά την αποτυχία του εβραίου τραπεζίτη και

οικονομικού παράγοντα της οθωμανικής αυτοκρατορίας

Ναζή Ιωσήφ (ή Νάσση) να ιδρύσει ιουδαϊκή εστία στην Πα­

λαιστίνη, ο σουλτάνος θα του παραχωρήσει τη διοίκηση

πολλών νησιών του Αιγαίου και ιδίως της Νάξου, της Μήλου

και της Άνδρου, απονέμοντας του τον τίτλο του Δούκα.

Το παρασκήνιο της αναθέσεως της διοικήσεως των Κυ­

κλάδων από τη δυναστεία του Κρίσπη, επετύγχανε την αφύ­

πνιση των Ελλήνων και κατέστησε τις επαναστατικές διερ­

γασίες περισσότερο ορατές. Τότε ακριβώς οι τούρκοι, προ­

κειμένου να προλάβουν έγκαιρα το επαναστατικό ξέσπα­

σμα των Ελλήνων, ανέθεσαν στον Νάσση, ο οποίος χαρα­

κτηριζόταν για τη δολιότητά του, την διοίκηση, με στόχο να

εξαπατήσουν τους Έλληνες και να τους κατευνάσουν.

Η τοποθέτηση του Νάσση στη θέση αυτή, έγινε κατόπιν

εντολής του ίδιου του σουλτάνου Σελίμ, ευνοούμενος του ο­

ποίου ετύγχανε ο βαθύπλουτος εβραίος. Ο Σελίμ, τοποθέτη­

σε το Νάσση στη θέση του διοικητή, κατόπιν δωροδοκίας

του, κατά τα χρόνια δε της κυριαρχίας του (1566-1579) ο

Νάσσης ουδέποτε επισκέφθηκε τις Κυκλάδες. Αρκέσθηκε

στον διορισμό τοποτηρητή, τοποθετώντας στη θέση αυτή τον

επίσης εβραίο Κορονέλλο.

Μέχρι το θάνατο του αφαίμαξε στην κυριολεξία τα Κυ-

κλαδίτικα νησιά, αφού όπως αναφέρεται στο βιβλίο του Π.

Ζερλέντου «Ιωσήφ Νάζης Ιουδαίος Δουξ του Αιγαίου Πε­

λάγους, 1566-1579», εισέπραττε ως φόρο 15.000 δουκάτα,

από τα οποία αποδίδονταν στον σουλτάνο μόλις 2.000. Είχε

δηλαδή υπερδιογκώσει το φόρο, προκειμένου να θησαυρί-

ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

σει ακόμη περισσότερο, υποβάλλοντας τον υπόδουλο Ελλη­

νισμό σε δυσβάστακτα βάρη...

Το επαναστατημένο γένος είχε αντιληφθεί τον ρόλο των

εβραίων και τους μισούσε ακόμη περισσότερο και από τους

ίδιους τους τούρκους, ορκιζόμενο να εκδικηθεί, ένα συναί­

σθημα το οποίο αμέσως μετά τον ξεσηκωμό δεν άργησε να

εκδηλωθεί. Με την κατάληψη της Τριπόλεως, οι Έλληνες

κατέσφαξαν όλους τους εβραίους της πόλεως -οι οποίοι

ετύγχαναν συνεργάτες των τούρκων και αφόρητοι συγκατα-

κτητές- εκτός από 12, τιμωρώντας τους κατ' αυτό τον τρόπο,

για τα εγκληματικά έργα τα οποία διέπραξαν στο πλευρό

των τούρκων.

Κατά την απελευθέρωση του Αγρινίου (Βραχωρίου), ο

ιστορικός Δ. Κόκκινος αναφέρει ότι συνέβησαν, σε σχέση

με τους εβραίους τα ακόλουθα:

«Αλλ' η αγριότης η εξαπτομένη υπό του πολέμου εξέ-

σπασε κατά των εβραίων του Βραχωρίου. Ανυπεράσπιστοι

ευρέθησαν υπό την μάχαιραν των νικητών. Οι Έλληνες

στρατιώται κατά την αγρίαν αυτών καταδίωξιν των θυμά­

των των εφώναξαν δια τους βανδαλισμούς που υπέστη ο

νεκρός του Πατριάρχου από τον εβραϊκόν όχλον και δια

τας καταμηνύσεις των κρυπτομένων εκεί Ελλήνων υπό ε­

βραίων...», καταλήγοντας ο Δ. Κόκκινος αναφέρει ότι οι

πράξεις αυτές ήταν «Εκδίκησις εναντίον αθώων, αλλ' ανη­

κόντων εις φυλήν που είχεν ανωμάλους λογαριασμούς κα­

τά τον Ελληνικόν αγώνα».

Το τι υπονοεί ο ιστορικός με την τελευταία φράση, είναι

ευνόητο. Υπαινίσεται τον άθλιο ρόλο των εβραίων κατά του

Ελληνικού στοιχείου.

Αναφορικά με την διαπόμπευση της σορού του πατριάρ­

χη Γρηγορίου του Ε' από τους εβραίους, ο καθηγητής Αν-

Σ Ι Ω Ν Ε Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 37

δρεάδης σε ανακοίνωση του στη Συνεδρία της Ακαδημίας

Αθηνών στις 14 Φεβρουαρίου 1926 αναφέρει, επικαλούμε­

νος στοιχεία ληφθέντα από τουρκικές πηγές, τα ακόλουθα:

«Ο Μέγας Βεζύρης Μπεντερλή Αλή Πασά, κάλεσε τους επι­

κεφαλείς των εβραίων Μουτάλ, Μπιταχή και Λεβή λέγο­

ντας τους επιγραμματικά τα ακόλουθα: «Καλώς ήρθατε ω

εβραίοι, ιδού κρεμάστηκε ο κοινός μας εχθρός, πετάξετε

τον στη θάλασσα».

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος κοιτά με κατάνυξη το τείχος των δακρύων,

σκεπτόμενος τις ιουδαϊκές του καταβολές...

ΕΒΡΑΙΟΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ

Θρησκευτικοί κύκλοι και όχι μόνο, φορείς μίας ιουδαιο-

γιαχβικής κληρονομιάς, θέλοντας να σπιλώσουν την Πα­

τρώα Θρησκεία και τον Πατρώο Πολιτισμό, υποστηρίζουν

ψευδέστατα ότι οι αρχαίοι Έλληνες ήταν «ειδωλολάτρες»,

«ομοφυλόφιλοι», «σατανιστές» κ.ά. Όλοι αυτοί που υποστη­

ρίζουν συνειδητά τα αισχρά ψευδή, διαδραματίζουν τον ρό­

λο του δολιοφθορέα και του εντεταλμένου συκοφάντη. Ο

σκοπός τους είναι προφανής: Να μειώσουν, δια παντοίων

τρόπων και μέσων, την Εθνική μας Κληρονομιά, να διασύ­

ρουν αξίες και θεσμούς, να διαπομπεύσουν μορφές του Ελ­

ληνισμού και να νοθεύσουν την Παράδοση μας. Πρόκειται

για τους προσκειμένους κύκλους στην Παλαιά Διαθήκη και

εν γένει τους διακατεχόμενους από την εβραϊκή αντίληψη

και νοοτροπία, όλους εκείνους που διαποτισμένοι από την

σημιτική λέπρα στοχεύουν στην εξάλειψη παντός Ελληνι­

κού, παντός εθνικού και φυλετικού στοιχείου.

Δυστυχώς, στις τάξεις αυτών των συνειδητών συνοδοιπό­

ρων του ιουδαϊσμού, δεν εντάσσονται μόνο οι οπαδοί της

παλαιάς διαθήκης, οι ιαχωβάδες, οι μορμόνοι, οι οπαδοί

πάσης μορφής συγκρητισμού και σκοταδισμού, αλλά και κά­

ποιοι φέροντες την λεοντή του Ελληνολάτρη, ενώ κατ' ουσί-

αν πρόκειται περί διεστραμμένων λατρών του σκότους και

παντός νοσηρού. Πρόκειται για όλους εκείνους, που ενώ

στο προσκήνιο παρουσιάζονται ως υπέρμαχοι του Δωδεκα­

θέου, της Αρχαίας Παραδόσεως και του Πατρώου Πολιτι­

σμού, στο παρασκήνιο φέρουν ψυχή μαύρη, όντας υμνητές

του εβραϊκού μπαθομέτ, του απεχθούς σατανά.

Δεν είναι τυχαία η αναφορά μερίδος του ημερήσιου τύ­

που, κατά την δημοσιογραφική κάλυψη της δίκης των τριών

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 39

σατανιστών (Δημητροκάλη, Κατσούλα, Μαργέτη) στον

ισχυρισμό ότι ο Δημητροκάλης, πραγματοιοΰσε (δήθεν) θυ­

σία (εννοείται ως θυσία η διάπραξη του τελετουργικού φό­

νου) «στους αρχαίους» (υπονοώντας ότι θυσίαζε στους αρ­

χαίους των Ελλήνων Θεούς), αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι

διαστροφικές αυτές προσωπικότητες (οπωσδήποτε και αυ­

τοί με τη σειρά τους «θύματα» κάποιων σκοτεινότερων «κυ­

κλωμάτων» και ιθυνόντων) επικαλούνταν δήθεν αρχέγονες

θεότητες, εξευμενίζοντας τις δια ανθρωποθυσιών, δημιουρ­

γώντας μία αναγωγή που θέλει την Αρχαιολατρεία συνώνυ-

μη-ταυτόσημη της σατανολατρείας.

Πρόκειται αναμφιβόλως περί διεστραμμένων νοών και

ανεγκέφαλων, είτε περί αισχρών εμπόρων άνευ ηθικών εν­

δοιασμών, οι οποίοι υπηρετούν την αρνητικότητα, διότι εμ­

φωλεύει στα τρίσβαθα της ψυχής τους το σκότος. Όλοι αυ­

τοί, οι οποίοι «αγωνίζονται» για να καταδείξουν ότι οι αρ­

χαίοι προγονοί μας επιτελούσαν «ανθρωποθυσίες», ανέ­

πτυσσαν «μαγικές πρακτικές» και επικαλούνταν... περίερ­

γες δυνάμεις, εργάζονται κατ' ουσίαν για λογαριασμό των

εβραίων και της ιουδάίζουσας εκκλησίας, κέντρα τα οποία

αμφότερα στοχεύουν να πλήξουν καίρια το Αρχαίο Ελληνι­

κό Πνεύμα, αποδίδοντας του εντέχνως ιδιότητες οι οποίες

ουδόλως το χαρακτηρίζουν.

Οφείλουμε να διακηρύξουμε ότι ο Σατανισμός είναι αυ­

τούσιο ιδεολογικό προϊόν του εβραϊσμού. Άνευ του Νεκρο-

νομικού των εβραίων, άνευ της Παλαιάς Διαθήκης, άνευ της

Σολωμονικής «Τέχνης», άνευ της σημιτογενούς προελεύσε­

ως δεισιδαιμονίας, άνευ τέλος της εβραϊκής αντιλήψεως της

ζωής περί δυϊσμού Καλού-Κακού, διαχωρισμού της Δη­

μιουργίας σε Κτιστό και Άκτιστο Κόσμο, η αποϊεροποίηση

της Φύσεως, διασπώντας έτσι την φυσική ενότητα, καταλύο-

40 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

ντας την αρχαιοελληνική διαπίστωση «Εν το Παν», άνευ της

θεοποιήσεως του κακού που ενυπάρχει μόνο σε επίπεδο

προαιρέσεως, δηλαδή προθέσεων, άνευ της αποδώσεως

στην ύπατη θεϊκή οντότητα «φοβερών ιδιοτήτων» (λ.χ. η ει­

κόνα του απρόσιτου και τιμωρού Γιαχβέ), δεν προάγονται

οι συνθήκες εκείνες που «κυοφορούν» τον σατανισμό.

Οι Έλληνες, κτήτορες του Φωτός και ως φυσικοί του γεν­

νήτορες, άλλωστε Ελλάς σημαίνει Ιερή Γη Φωτός, ουδέποτε

θεοποίησαν το κακό, ουδέποτε απέδωσαν πίστη σε νοσηρές

και σκοτεινές δοξασίες. Κι όταν ακόμη επήρχετο ψυχική ή

νοητική σύγχυση και συσκότιση, ήταν έργο και καθήκον του

Απολλωνείου Φωτός, της Πνευματικής Ακτινοβολίας του

Φοίβου Απόλλωνος, να διαλύσει το σκότος, όποιες εκφάν­

σεις και εάν αυτό προσελάμβανε.

Οι πάσης φύσεως λοιπόν σατανοποιοί και οι δεισιδαίμο-

νες, αυτοί που λόγω ψυχικής ανισορροπίας ή λόγω συμφε­

ρόντων έχουν προσκολληθεί σε έναν σκοτεινό Μεσαίωνα,

φέρουν ακεραία την ευθύνη των πράξεων τους τόσο έναντι

του εαυτού τους όσο και έναντι του κοινωνικού συνόλου, ευ­

θύνες οι οποίες θα πρέπει κάποτε να καταλογισθούν και να

τους αποδοθούν.

Οι Έλληνες ανέκαθεν υπήρξαν λάτρεις και τηρητές του

Φυσικού Νόμου, κάθε δε παρέκκλιση από αυτόν, θεωρού­

σαν ότι επισείει την Ύ β ρ η . Αυτό ακριβώς είναι το περιεχό­

μενο της Αρμονίας, η συμφωνία και ταύτιση προς τους νό­

μους που διέπουν το μακροκοσμικό αλλά και μικροκοσμικό

επίπεδο της Δημιουργίας.

θεουργοί βεβαίως υπήρξαν στον Αρχαίο Ελληνικό Κό­

σμο, υπό την έννοια ότι ήταν γνώστες, επαΐοντες, όσον αφο­

ρά το υψηλό εκείνο έργο του χειρισμού των δυνάμεων της

Φύσεως. Ουδέν όμως έτερον. Όσοι λοιπόν αναγορεύονται

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 41

σε «μάγους» ή προβάλλουν «μάγους» ως εκπροσώπους δήθεν

του Ελληνικού Φωτός, αποπροσανατολίζουν κατά τον πλέον

δόλιο τρόπο από την Αλήθεια, στοχεύοντας στον εγκλωβισμό

αγνών συνειδήσεων, και όχι μόνο. Η άρνηση λοιπόν των νο­

σηρών ιουδαϊκών αντιλήψεων, και των όσων συνεπάγονται,

συνιστά κατάφαση του Φωτός και το αντίστροφο.

Υπάρχουν βεβαίως και κάποιοι άλλοι, οι οποίοι νοθεύ­

ουν την αρχαιοελληνική παράδοση, αποδίδοντας στον Θεό

Πάνα σκοτεινές ιδιότητες. Ενώ καθόλου ευκαταφρόνητο

και ήσσονος σημασίας δεν αποτελεί το ρεύμα εκείνο της λε­

γόμενης «μουσικής Heavy Mettal», όπου πληθώρα συγκρο­

τημάτων και τάσεων αυτού του είδους, προβάλλουν συστη­

ματικά την σατανολατρεία, μία σατανολατρεία άνευ προη­

γουμένου, ως αντίβαρο δήθεν, στην χριστιανική παράδοση.

Μπαθομέτ: Η έκφραση του Σατανά. Ο όρος «σεϊτάν» (σατανάς) είναι εβραϊκός...

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΕΒΡΑΪΚΑ ΔΑΝΕΙΑ

Από όσα προαναφέρθηκαν προκύπτει ότι οι εβραίοι δεν

επιθυμούσαν για κανέναν λόγο την απελευθέρωση των Ελ­

λήνων. Αντίθετα εργάζονταν προς όφελος των τούρκων,

διότι η τουρκοκρατία εξυπηρετούσε τα σχέδια τους για εκ­

μεταλλευτική αισχροκέρδεια σε βάρος του υπόδουλου Ελ­

ληνισμού.

Οι εβραίοι ωστόσο, πανούργοι από τη φύση τους, κατά­

φεραν να επωφεληθούν οικονομικά και από εκείνο ακόμη

το γεγονός που απεύχονταν και το οποίο δεν ήταν άλλο από

την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Η οικονομική δυσπρα­

γία του Ελληνισμού και οι αυξημένες ανάγκες του σε όπλα,

πολεμοφόδια και τρόφιμα, έγιναν αντικείμενο της πιο σκλη­

ρής εκμεταλλεύσεως από τους εβραίους, οι οποίοι επωφε­

λήθηκαν των περιστάσεων με σκοπό να γίνουν και πάλι κύ­

ριοι της καταστάσεως, υποδουλώνοντας οικονομικά το επα­

ναστατημένο γένος.

Κατά τη διάρκεια του δαπανηρού αλλά κυρίως αιματη­

ρού αγώνα, ο Ελληνισμός είχε ως μόνη διέξοδο του, για να

επιβιώσει και να συνεχίσει την εξέγερση, τον εσωτερικό δα­

νεισμό. Οι μόνοι πρόθυμοι να δανείσουν τους Έλληνες ήταν

οι τοκογλύφοι εβραίοι, θέτοντας φυσικά ως προϋπόθεση

για τη σύναψη δανείων, όρους εξοντωτικούς.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι αγγλοεβραίοι τραπεζίτες Ρι-

κάρντο (Ιωσήφ και Σαμψών), εμφανίσθηκαν πρόθυμοι να

δανειοδοτήσουν τους Έλληνες, υπό την προϋπόθεση όμως, ό­

τι θα λάμβαναν ως υποθήκη ολόκληρη την Κορινθία και θα

εισέπρατταν ως εξόφληση, τα διπλάσια χρήματα απ' όσα εί­

χαν συγκεντρώσει οι φιλέλληνες από ολόκληρη την Ευρώπη.

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 43

Ιδιαίτερα επαχθείς ήταν και οι όροι του εβραίου τραπεζίτη

Ρότσιλντ. Το αποτέλεσμα ήταν, το Έ θ ν ο ς δανειοδοτοΰμενο

κάτω από ληστρικές συνθήκες, να περιέλθει σε μία πιο ασφυ­

κτική μορφή εξάρτησης, την οικονομική, από τους εβραίους...

Στο σημείο ακριβώς αυτό, γίνονται κατανοητοί οι υπερ-

χρονικοί στίχοι του κατά πολύ μεταγενέστερου ποιητή Κ.

Καρυωτάκη «Λευτεριά, Λευτεριά, θα σε αγοράσουν έμπο­

ροι και κονσόρτσια κι εβραίοι...».

Τελικά το πρώτο δάνειο του Αγώνα συνάφθηκε στην Αγ­

γλία, το 1824. Οι Έλληνες απεσταλμένοι I. Ορλάνδος και Α.

Λουριώτης, συνομολόγησαν με τον οίκο Λόφνουν στις 21

Φεβρουαρίου 1824, δάνειο ύψους 800.000 λιρών στερλινών,

σε τιμή έκδοσης 59% και τόκο ετήσιο 5% επί της ονομαστι­

κής αξίας. Για την απόσβεση του δανείου, καθοριζόταν διά­

στημα 36 ετών. Ως εγγύηση δε -παρακαταθήκη- για την α­

ποπληρωμή του δανείου, είχε συμφωνηθεί να τελούν υποθη­

κευμένα όλα τα «Εθνικά κτήματα». Από το ονομαστικό κε­

φάλαιο που αποτελούσε το ποσό του δανείου (800.000 λί­

ρες), μόνο οι 298.700 δόθηκαν στους Έλληνες. Το μεγαλύ­

τερο μέρος του ποσού εξανεμίστηκε σε προμήθειες και...

έξοδα από τους εβραίους. Το τελικό ποσό αποφασίσθηκε

να κατατεθεί στις τράπεζες του φιλοεβραίου Καίσαρα Λο­

γοθέτη και του εβραίου Σαμουήλ Βαρφ, στη Ζάκυνθο.

Ωστόσο, ακόμη και το εναπομείναν από τη λεηλασία ποσό,

καθυστέρησε αρκετά να φθάσει στην Ελλάδα, στελνόταν δε

με αγγλικά πλοία, υπό τη μορφή δόσεων, δυσχεραίνοντας

σημαντικά την έκβαση του αγώνα.

Το δεύτερο αγγλικό δάνειο ανέλαβαν να διεκπεραιώσουν

οι εβραίοι αδελφοί Ρικάρντο, οι ληστρικές αξιώσεις των

οποίων αναφέρθηκαν παραπάνω. Η συμφωνία για τη σύνα­

ψη του δανείου, τελικά υπεγράφη στις 7 Φεβρουαρίου 1825.

44 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

Το ονομαστικό κεφάλαιο ανερχόταν στα 2.000.000 λίρες

στερλίνες, για έξοδα δε του... τραπεζικού οίκου, προμήθεια

πληρωμής τόκου, προμήθεια για τα μεσιτικά έξοδα συνομο­

λογήσεως καθώς και για όλες τις εβραϊκές «εκδουλεύσεις»,

το ΰψος του ποσού το οποίο θα παρελάμβαναν οι Έλληνες

κατήλθε στις 816.000 λίρες, ενώ η χρέωση λόγω του δανείου

ίσχυσε για ολόκληρο το ποσό (2.000.000 λίρες).

Ό μ ω ς ούτε και αυτό το ποσό τελικά ήταν στη διάθεση

των Ελλήνων. Τέθηκε στη διάθεση της αγγλοεβραϊκής δια­

χειρίσεως με εκβιαστικούς όρους και αντί να σταλούν όπλα

και χρήματα στην Ελλάδα, όπως είχε εκ των προτέρων συμ­

φωνηθεί, παραγγέλθηκαν πλοία στην Αγγλία, φρεγάτες στις

ΗΠΑ, μιστώθηκαν πανάκριβα αμοιβόμενοι ξένοι στρατιω­

τικοί, οι οποίοι ήλθαν στην Ελλάδα όχι βέβαια για να συμ­

βάλλουν στην διεξαγωγή του Αγώνα, αλλά για να θησαυρί­

σουν, εκμεταλλευόμενοι καιροσκοπικά τις δυσμενείς για

τον Ελληνισμό συγκυρίες, το δε εναπομείναν ποσό κατα­

σπαταλήθηκε στο... χρηματιστήριο.

Ποτέ άλλοτε Έθνος δεν καταληστεύθηκε κατ' αυτό τον ε­

παίσχυντο τρόπο, όπως συνέβη με το Ελληνικό στην προκει­

μένη περίπτωση. Το υλικό, ό,τι δηλαδή απέμεινε από αυτό, πα­

ραδόθηκε τελικά στις Ελληνικές δυνάμεις προς το τέλος σχε­

δόν του αγώνα, μόλις το 1826 και αυτό υπήρξε ελλειπέστατο.

Αυτές, σε συντομία, ήταν οι ληστρικές-τοκογλυφικές επι­

δόσεις των εβραιοάγγλων και των εβραιοαμερικανών «φι­

λελλήνων», για να επιβεβαιωθεί τελικά το εικοστό άρθρο

από τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών, το οποίο αναφέ­

ρει επιγραμματικά τα ακόλουθα: «Κάθε δάνειο υποδεικνύει

την αδυναμία του Κράτους και την μη κατανόηση των δι­

καιωμάτων αυτού. Τα δάνεια επικρέμμονται όπως το σπα­

θί του Δαμοκλέους στο κεφάλι κυβερνώντων. Τα εξωτερικά

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 45

Μάγερ Ρότσιλντ: ο γενάρχης της πανίσχυρης εβραϊκής οικογένειας, που επικράτησε πίνοντας το αίμα εξεγερμένων εθνών, κυριαρχώντας στο τραπεζικό κεφάλαιο. Ο ρόλος του στην δανειοδότηση του υπόδουλοι! ελληνικού γένους υπήρξε καταστροφική, συνεπαγόμενη υποθήκευση των εθνικών γαιών.

δάνεια είναι βδέλες. Ό τ α ν όμως εξαγοράσουμε τα πρόσω­

πα τα οποία χρειάζονται, για να μεταφέρουν τα δάνεια σε

εξωτερικό έδαφος, όλα τα πλούτη των κρατών διοχετεύο­

νται στα ταμεία μας και όλοι οι χριστιανοί αρχίζουν να κα-

ταβάλλουν σε εμάς φόρους υποτέλειας...».

Νιώθοντας απέχθεια αλλά και αγανάκτηση από την κα­

τάσταση που επικρατούσε, μία κατάσταση η οποία με ελα­

φρές παραλλαγές εξακολουθεί να ισχύει ακόμη και σήμερα,

ο φιλέλλην Λόρδος Βύρων σε ποίημα του, μεταξύ των άλ­

λων, αναφέρει και τους ακόλουθους στίχους:

«Πόσο πλούσια είναι η Βρεττανία

Όχι φυσικά σε ορυχεία, ή ειρήνη

ή αφθονία, καλαμπόκι ή λάδι ή κρασιά.

Ήταν ποτέ η χριστιανική γη τόσο πλούσια σε εβραίους;

Όλες οι καταστάσεις. Όλα τα πράγματα.

Όλες τις ηγεμονίες, αυτοί τις ελέγχουν.

Κάνουν ένα δάνειο «απ' την Ινδία ως τον Πόλο»

με μεγάλη ταχύτητα.

Αυτοί τραπεζίτης - κτηματομεσίτης - Βαρόνος.

Βοηθούν την χρεωκοπία μας, τύραννοι

για το συμφέρον τους»...

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΣΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

Αναμφίβολα ο Ελληνισμός, κατά τις τελευταίες δεκαετί­

ες, καλείται να αντιμετωπίσει ένα μέτωπο εσωτερικών και

εξωτερικών απειλών, οι οποίες σχετίζονται άμεσα με την

επιβίωση του ως Έθνος, άπτονται της Εθνικής του Κυριαρ­

χίας αλλά και της διαφυλάξεως της Εθνικής του υποστάσε­

ως. Μία από τις βασικότερες εξωτερικές επιβουλές, η δυ­

σμενής έκβαση της οποίας συνεπάγεται την πρόκληση μίας

νέας Εθνικής τραγωδίας, αναίμακτης αυτή τη φορά αλλά εξ'

ίσου οδυνηρής με τις προγενέστερες αιματηρές, είναι αυτή

η οποία σχετίζεται με το λεγόμενο Μακεδόνικο ζήτημα.

Η κατακόρυφη διόγκωση αλλά και η κατά παράδοξο

τρόπο ευρείας εκτάσεως προβολή του Μακεδόνικου θέμα­

τος, συνιστά ένα ζήτημα το οποίο θα πρέπει να προβληματί­

σει και να ευαισθητοποιήσει, κάθε εναπομείναντα, Εθνικά

σκεπτόμενο Έλληνα.

Θραύση, στην κυριολεξία, κάνει και η ανθελληνική προ­

παγάνδα, η οποία διεξάγεται σε εκπαιδευτικά ιδρύματα του

εξωτερικού, αναφορικά με το μείζονος σημασίας αυτό Εθνι­

κό θέμα. Πρωτοπόροι, στην ανθελληνική αυτή εκστρατεία,

τίθενται και πάλι οι εβραίοι, οι οποίοι καταβάλλουν τιτάνιες

ομολογουμένως προσπάθειες, προκειμένου να «αποδεί­

ξουν» την... σλαβική καταγωγή των Μακεδόνων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα επ' αυτού, είναι η περίπτω­

ση της μεταπτυχιακής εργασίας της ερευνήτριας του Πανε­

πιστημίου του Πρίνστον, Αναστ. Καρακασίδου, η οποία υπό

την προτροπή και συνεπικουρία του εβραίου ανθρωπολό­

γου Χέρτσφελντ, πανεπιστημιακού καθηγητή του Χάρβαντ,

παρουσίασε μία ιστορική ανθρωπολογική εργασία, δια της

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 47

οποίας αμφισβητεί την Ελληνική προέλευση των Μακεδό­

νων. Πρέπει να τονισθεί, ότι σύμφωνα με υφιστάμενες, από­

λυτα εξακριβωμένες πληροφορίες, το συγκεκριμένο πανεπι­

στήμιο, δέχεται επί πολλών ετών τις γενναιόδωρες οικονο­

μικές χορηγίες, του ουγγροεβραίου βαθύπλουτου επιχειρη­

ματία Τζωρτζ Σόρος, ο οποίος ως γνωστόν στηρίζει την οι­

κονομία τ(ον Σκοπίων. Οι εβραίοι καταβάλλουν κάθε δυνα­

τή προσπάθεια, προκειμένου να παραχαράξουν και να δια­

στρεβλώσουν, με τους συνεργούς τους, την ιστορία. Ενδει­

κτικά αναφέρεται ότι και η «Ευρωπαϊκή Ιστορία» του Ντυ-

ροζέλ, η οποία κυκλοφόρησε ευρύτατα προ ολίγων ετών,

παρέλειψε τυχαία (!) κάθε αναφορά στην Ελλάδα. Αποκα­

λύπτεται λοιπόν ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο βιασμού της

ιστορικής πραγματικότητας και της αλήθειας από τους σιω-

νιστές, δεδομένου ότι ο συγγραφεύς της τυγχάνει εβραίος...

Το 1992, το κρατικό έκτρωμα των Σκοπίων, εξέδωσε το

βιβλίο του Αλεξάντερ Μπατκόβσκι «Η ιστορία των Εβραί­

ων της Μακεδονίας», στο οποίο αναφέρεται η σύμπνοια που

διέκρινε τους εβραίους και τους σκοπιανούς. Ανάμεσα στα

άλλα θέματα που θίγει ο συγγραφέας, κάνει λόγο για τη

συμβολή των εβραίων στην επανάσταση του «Τλλιντεν», η

οποία είχε ως αποτέλεσμα την θανάτωση χιλιάδων Ελλή­

νων, με στόχο την ανεξαρτητοποίηση της Μακεδονίας, κά­

νοντας μνεία στον ηγετικό ρόλο των εβραίων αδελφών Καμ-

χή σε αυτή την εξέγερση.

Σε συνέδριο το οποίο διεξήχθη εξ' άλλου στη Θεσσαλο­

νίκη (Νοέμβριος 1992), με θέμα τις Εβραϊκές Κοινότητες

της Νοτιανατολικής Ευρώπης κατά τους τελευταίους πέντε

αιώνες, η εβραία «ιστορικός» Ρένα Μόλχο, η οποία μάλιστα

τυγχάνει και πρόεδρος της Εταιρείας Μελέτης του... Ελλη­

νικού Εβραϊσμού, προέβη σε ψευδείς ισχυρισμούς της μορ-

48 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

φής ότι η πλειοψηφία των κατοίκων της Θεσσαλονίκης ήταν

εβραίοι, κατά το 1912. Εδώ αξίζει να σημειωθεί, ότι παρα­

δέχθηκε την αντίδραση των εβραίων της περιοχής, στην εν­

σωμάτωση της Θεσσαλονίκης στον Εθνικό Ελληνικό κορμό.

Στο σημείο ακριβώς αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι

εβραίοι, δια του περιοδικού τους «Χρονικά» (τεύχος Σε­

πτεμβρίου - Οκτωβρίου 1992), έχουν προβάλλει την «άπο­

ψη» του τουρκοεβραίου περιηγητή Ελβιγιά Τσελεμπή ότι

«...ο πρώτος κτίσας την πόλιν ταΰτην (την Θεσσαλονίκη),

ήταν ο Σολωμόν!».

Στο προαναφερόμενο συνέδριο, είχε τοποθετηθεί ο Έλλη­

νας ιστορικός κ. Σκορδύλης, ο οποίος ανέφερε τις παρασκη­

νιακές προσπάθειες τις οποίες κατέβαλλαν οι εβραίοι για τη

διεθνοποίηση της Μακεδονίας υπό ιουδαϊκή διοίκηση, ενώ

επίσης τόνισε τη συγκρότηση μικτής τουρκο-βλαχο-εβραϊκής

επιτροπής, με έδρα την Κωνσταντινούπολη, έργο της οποίας

υπήρξε η προώθηση της αυτονομήσεως της Μακεδονίας.

Πέραν ωστόσο από τις όποιες μεμονωμένες εκτιμήσεις,

θα ήταν μάταιο να αναζητήσουμε τους συντάκτες ανθελλη­

νικών εκθέσεων, είτε πρόκειται για ετήσιες εκθέσεις-πορί-

σματα του αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών, είτε για

τη διαβόητη Έκθεση Μπατεντέρ, συνταχθείσα από τους

σιωνιστικούς μισελληνικούς κύκλους.

Οι καθοδηγητές του «περιούσιου λαού» και άξιοι διάδο­

χοι σε μισελληνισμό του δημίου Χ. Κίσσιγκερ, ανάβουν στην

κυριολεξία φωτιές, υποδαυλίζοντας με τη μέθοδο της τεχνη­

τής οξύνσεως, μέσω του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, ανύπαρκτα ζη­

τήματα, π.χ. αυτά τα περί μειονοτήτων Αρβανιτών και Βλά­

χων, εμμένοντας ταυτόχρονα στη θέση περί υπάρξεως

σλαυομακεδόνων, ενώ την ίδια στιγμή το σιωνιστικό δηλη­

τήριο διαποτίζει απ' άκρου εις άκρον την Ελληνική γη.

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 49

Ποιος αλήθεια μπορεί να χρηματοδοτήσει τα Σκόπια και

πώς αυτά θα μπορούσαν να καλύψουν τις τεράστιες δαπά­

νες που απαιτεί η πολυέξοδη προπαγάνδα την οποία διεξά­

γουν σε ολόκληρο τον κόσμο, τη στιγμή που πρόκειται για

ένα κρατικό έκτρωμα πάμπτωχο; Θα ήταν φαιδρό να υπο­

στηρίξει κάποιος ότι τα Σκόπια είναι «αυτόφωτα» καθώς

και ότι διαρκώς επιδίδονται στην άσκηση μίας αυτοδύναμης

επιθετικής εξωτερικής πολιτικής. Επίσης φαντάζει εξω­

πραγματικό να δεχθούμε ότι τα Σκόπια έχουν αναθέσει την

προβολή των θέσεων τους σε παγκόσμιο επίπεδο, στην με­

γαλύτερη αμερικανοεβράίκή εταιρεία δημοσίων σχέσεων,

την «Hill and Knowlton», στην οποία έχει καταφύγει, καθό­

λου συμπτωματικά, και η Τουρκία...

Ποια παρασιτική δύναμη κινεί λοιπόν τα Σκόπια; Η απο­

κάλυψη της τοποθετήσεως που είχαν ανέκαθεν οι εβραίοι

στο χώρο των υποστηρικτών της «Ανεξάρτητης Μακεδο­

νίας», δεν αφήνει περιθώρια για αμφιβολίες.

Η αδιαμφισβήτητη ανάμειξη των εβραίων ιδρυτών του

ΚΚΕ Αβραάμ Μπεναρόγια και Κουν Βεντούρα, οι οποίοι

μάλιστα ως βουλευτές του ιδίου κόμματος, έθεσαν θέμα

ανεξαρτητοποιήσεως της Μακεδονίας το 1927 μέσα στην

Ελληνική Βουλή, στην τρισάθλια απόπειρα αποσπάσεως της

Μακεδόνικης γης από τον Ελλαδικό κορμό, φωτίζει αρκετά

το παρασκήνιο.

Η εβραϊκή καταγωγή του Υπουργού Εξωτερικών της

Γιουγκοσλαβίας Καρντέλι, ο οποίος διετέλεσε ΥΠ.ΕΞ. επί

των ημερών διακυβερνήσεως της χώρας από τον εβραιοκρο-

άτη Γιόζιπ Μπροζ Τίτο, δεν είναι γεγονός τυχαίο. Αμφότε­

ροι υπήρξαν εμπνευστές και θεμελιωτές του ομόσπονδου

κρατιδίου της «Μακεδονίας».

Την ίδια ακριβώς ώρα, «αμερικανοί» γερουσιαστές,

50 ΙΩΑΝΝΗΣ β . Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

εβραϊκής καταγωγής, προέβαιναν σε δηλώσεις περί αμέσου

δημιουργίας ανεξαρτήτου Μακεδόνικου κράτους, ασκώ­

ντας ισχυρές πιέσεις προς αυτή την κατεύθυνση με κάθε μέ­

σο. Στις χλιαρές αντιδράσεις της τότε Ελληνικής κυβερνήσε­

ως (1945-46), αντιτάχθηκε από την επίσημη αμερικανική

πλευρά ο ισχυρισμός ότι κάθε διπλωματικό διάβημα της Ελ­

λάδος κατ' αυτών των θέσεων, θα είχε ως αποτέλεσμα τη μη

χορήγηση οικονομικής βοήθειας προς την καταστραφείσα

χώρα μας και τότε όλοι εσίγησαν...

Ό λ α αυτά τα ιστορικά στοιχεία, εάν τελικά αναλυθούν

μεθοδικά, εξαντλητικά και συσχετισθούν, αποδεικνύουν ξε­

κάθαρα την ταυτότητα της κατασκότεινης εκείνης δυνάμε­

ως, που απεργάζεται αργά αλλά μεθοδικά, την προσάρτηση

της Μακεδονίας ολόκληρης στα Σκόπια.

Ανέκαθεν οι εβραίοι στόχευαν στην απόσπαση της Μα­

κεδονίας. Οι ραδιουργίες τους, σε όλα τα επίπεδα, το απο­

δεικνύουν. Από τα χρόνια ήδη της τουρκοκρατίας, ο εβραϊ­

κής καταγωγής Ταάλ Μπέης, είχε επιδοθεί στην σφαγή του

Μακεδόνικου Ελληνισμού. Ακόμη και η ίδρυση του Μακε­

δόνικου Κομιτάτου των Βουλγάρων, τρομοκρατική - δολο­

φονική οργάνωση που τόσο βασάνισε τον Μακεδόνικο Ελ­

ληνισμό κατά τα έτη 1900-1908, ήταν έμπνευση που υλο­

ποιήθηκε από τους βουλγαρίζοντες κρυπτοεβραίους Γιόζεφ

και Γιάγκοφ. Μεταγενέστερα, το 1905, η επανάσταση του

«Τλιντεν», όπως προαναφέρθηκε, στηρίχθηκε κατά ένα με­

γάλο μέρος στην ενεργό συμμετοχή των εβραίων, υπό την

ηγεσία των αδελφών Καμχή.

Την ίδια μισελληνική στάση, επέδειξαν οι εβραίοι κατά

τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων. Ειδικότερα το 1912,

οι εβραίοι της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι έλεγχαν τη στοά

«Αλιάνς», συγκέντρωσαν, υπό μορφή εράνου και παρέδω-

1 Ί Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 51

(ταν στην Τουρκία το μυθικό ποσό των 650.000 χρυσών λι­

ρών (Δημοσίευμα Εφημερίδας «Εστία», 9 Οκτωβρίου

1912), ενώ μέλη της εβραϊκής κοινότητας, συγκρότησαν εθε­

λοντικό σώμα και πολέμησαν κατά του Ελληνικού στρατού,

στο πλευρό των τούρκων.

Και σήμερα, οι ίδιοι μισελληνικοί - σιωνιστικοί κύκλοι,

υποκινούν το τεχνητό αυτό ζήτημα. Αρκεί να αναφερθεί ότι

ο βασικός σύμβουλος επί εξωτερικών θεμάτων του εβραίου

προέδρου των Σκοπίων Γκλιγκόρωφ (Μωϋσή Μωϋσέγεφ),

διετέλεσε ο επίσης εβραϊκής προελεύσεως Μωϋσώφ. Ο ση­

μιτικής καταγωγής Μωϋσώφ, πριν από τον διαμελισμό της

Γιουγκοσλαβίας, κατείχε το αξίωμα του Υπουργού Εξωτερι­

κών της χώρας.

Επί των ημερών μας, ο Πρόεδρος του Ινστιτούτου «Κάρ-

νεγκι» Μόρτον Αμπράμοβιτς, ο οποίος προπαγανδίζει ακα­

τάσχετα υπέρ των Σκοπίων, είναι εβραίος, ενώ η επίσης

εβραϊκής καταγωγής οικογένεια Ροκφέλλερ, σύγχρονοι με­

γιστάνες του πλούτου, ύψωσαν πρώτοι τη σημαία των Σκο­

πίων στο μέγαρο τους στη Νέα Υόρκη. Εξ' άλλου ο Λόρδος

Όουεν, που διετέλεσε ειδικός μεσολαβητής του Ο Η Ε στο

Γιουγκοσλαβικό και Μακεδόνικο ζήτημα, έχοντας προδικά­

σει απροσχημάτιστα την αναγνώριση των Σκοπίων ως «Μα­

κεδονία», τυγχάνει εκλεκτό μέλος της σιωνιστικής λέσχης

Μπίλντεμπεργκ.

Σύμφωνα άλλωστε με τα όσα έχουν γίνει γνωστά, η οικο­

νομία των Σκοπίων στηρίζεται στη βοήθεια των εβραίων.

Πέρα από την παραγωγή και διακίνηση τεραστίων ποσοτή­

των ηρωίνης, δια της κατεργασίας του στοιχείου οξικός ανι-

δρύτης, το οποίο εισάγεται από το Ισραήλ, η σκοπιανή οικο­

νομία στηρίζεται στην ενίσχυση των σιωνιστικών κύκλων

και ειδικότερα στην εισρροή κεφαλαίων από τον εβραϊκής

52 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

καταγωγής μεγαλοχρηματιστή Τζωρτζ Σόρος. Ο Σόρος έχει

συστήσει 18 ιδρύματα σε διάφορες ευαίσθητες περιοχές του

πλανήτη, όπως Ρωσία, Ν. Αφρική και Σκόπια κ.ά. ιδρύματα

τα οποία σύμφωνα με δηλώσεις του «...χαλούν χρήματα για

τη δημοκρατία...».

Εσχάτως ο Σόρος, απέκτησε τα μεταλλεία του Παγγαίου

(μεταλλεία εξορύξεως χρυσού και αργύρου), μία επιδίωξη η

οποία οδηγεί την Μακεδονία σε οικονομική υποδούλωση,

δια της TVX GOLD.

Τα Σκόπια εξ' άλλου, δανειοδοτήθηκαν με το ποσό των

80 δισεκατομμυρίων δολλαρίων υπό ευνοϊκότατες συνθή­

κες, ποσό το οποίο προοριζόταν για αναπτυξιακά έργα.

Υπεύθυνος για τη χορήγηση του Δανείου από τη Διεθνή

Τράπεζα, είναι ο εβραίος Μισέλ Νοέλ, ενώ ένθερμη συνή­

γορος της ενισχύσεως των Σκοπίων, είναι η επίσης εβραϊκής

καταγωγής αξιωματούχος της Διεθνούς Τραπέζης Αν

Ελουόν. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναφερθεί ότι πέραν

της οικονομικής βοήθειας, οι σκοπιανοί έχουν από τους

εβραίους εξασφαλίσει και «πνευματική βοήθεια».

Ο «καθηγητής» Ντάνφορθ, ο οποίος σε ξένο πανεπιστη­

μιακό ίδρυμα προπαγανδίζει υπέρ της υπάρξεως Σλαυομα-

κεδόνων, είναι εβραίος, όπως ιουδαΐζοντες είναι επίσης και

οι εγχώριοι υποστηρικτές του Γκλιγκόρωφ - Μωϋσέγεφ, Λί-

ποβατς και Σωμερίτης, καθηγητής και δημοσιογράφος αντί­

στοιχα. Η τ. αρχηγός του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ Μαντλίν Ολ-

μπράιτ, η οποία έχει εκφράσει φιλοσκοπιανές και ανθελλη­

νικές θέσεις, είναι εβραϊκής καταγωγής, κόρη εβραίου δι­

πλωμάτη από την Τσεχία, ενώ ο τ. υπουργός Αμύνης των

ΗΠΑ Ουίλιαμ Κοέν, επίσης ανθέλλην, τυγχάνει εβραίος.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει ν' αναφερθεί ότι ουδέποτε, κα­

τά την αρχαιότητα, η Θεσσαλονίκη διέθετε ισχυρή εβραϊκή

ΒβΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 53

κοινότητα. Από της ιδρύσεως μάλιστα της πόλεως (4ος αιώνας

π.Χ.) μέχρι σήμερα, ο πληθυσμός της συμπεριελάμβανε ελά­

χιστο αριθμό εβραίων, τόσο μηδαμινό στον αριθμό, ώστε οι

κττορικοί δεν ασχολήθηκαν καν με την καταγραφή του.

Ό τ α ν ο Σαούλ ή Παύλος επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη

τον 1° αιώνα μ.Χ., η εβραϊκή παροικία ήταν αρκετά ισχνή.

Ο κατακλυσμός της Θεσσαλονίκης από την εβραϊκή λαί­

λαπα, άρχισε να πραγματοποιείται κατά τον 16° αιώνα,

όταν οι εβραίοι εγκαταλείπουν ομαδικώς την Ισπανία, συνε­

πεία των διώξεων που υπέστησαν από την Ιερά Εξέταση.

Σημαντικό ρεύμα εβραίων προς την Θεσσαλονίκη, παρατη­

ρείται επίσης προς το 1720-1730, προερχόμενο από την Ιτα­

λία. Το ρεύμα αυτό δεν προέρχεται από διωγμούς, αλλά εκ­

δηλώνεται όταν οι εβραίοι διαπιστώνουν ότι λόγω της οθω­

μανικής κατοχής, μπορούν να εξαπλώσουν ασυδότως τις εκ­

μεταλλευτικές τους δραστηριότητες σε ελληνικό έδαφος,

όπως και το πράττουν, όσο καλύτερα μπορούν.

Ό π ω ς προκύπτει από τις ίδιες τις εβραϊκές μαρτυρίες

(περιοδικό «Χρονικά», τεύχος Μαΐου-Ιουνίου 1994, σελ.

24), οι εβραίοι ανέκαθεν απομυζούσαν τον Μακεδόνικο και

κατ' επέκταση τον γηγενή Ελληνισμό. Τα ακόλουθα στοιχεί­

α είναι ιδιαιτέρως αποκαλυπτικά των παρασιτικών δραστη­

ριοτήτων τους: «Στα 1821, κατά την έκρηξη της ελληνικής

επανάστασης, πολλοί χριστιανοί της Θεσσαλονίκης συνε­

λήφθησαν. Για την απελευθέρωση τους, οι Τούρκοι αξιω­

ματούχοι εισέπραξαν ως λύτρα 440.000 γρόσια. Για να συ­

γκεντρώσουν αυτό το ποσόν οι χριστιανοί, δανείσθηκαν

από Εβραίους τραπεζίτες προς 30-50% επιτόκιο, με ενέχυ­

ρο τιμαλφή και σκεύη των ναών, λαμβάνοντας μετρητά το

ένα δεύτερο ή ένα τρίτο της αξίας. Δυστυχώς δεν ξέρουμε

από ποιους τραπεζίτες».

54 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

Οι εβραίοι τοκογλύφοι με πρωτοπόρους τους αδελφούς

Μοδιάνο, είχαν απομυζήσει κατά τέτοιο τρόπο την πόλη,

ώστε να έχει περιέλθει στην κατοχή τους ένα μεγάλο τμήμα

της θεσσαλονίκης. Ό π ω ς μας πληροφορεί το περιοδικό

«Χρονικά», «...Οι αδελφοί Μοδιάνο κατείχαν πολύ σημα­

ντική κτηματική περιουσία με τα μέτρα της Θεσσαλονίκης

της εποχής, το ύψος της οποίας με τραπεζικούς υπολογι­

σμούς, έφτανε τις 700.000 λίρες και περιελάμβανε πολλά

αστικά ακίνητα και υπεραστικά γήπεδα. Πιο κοντά στην

πραγματικότητα από τους αριθμούς ήταν η λαϊκή έκφραση

ότι «η μισή Θεσσαλονίκη ήταν δική τους», έκφραση που

διασώθηκε ως τις μέρες μας».

Εβραίοι ήταν εκείνοι που στελέχωσαν καίριες θέσεις

στην επαρχία της «Μακεδονίας» των Σκοπίων, μετά τον Β'

Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως ο υποστράτηγος Μπένο Ρούσσο,

ο αντιπρόεδρος της λεγομένης «Μακεδόνικης» κυβερνήσε­

ως Μόριτς Ρομάνο, ο αντιπρόεδρος του Εμπορικού Επιμε­

λητηρίου Μορίς Σαμί, η υφηγήτρια του Πανεπιστημίου των

Σκοπίων Ζαμίλα Κολονόμου, ο καθηγητής της ιατρικής σχο­

λής των Σκοπίων Αβραάμ Σαντικάριο κ.α.

Τα ανωτέρω ονόματα με πλήθος ακόμη στοιχείων, ανα­

φέρονται στο βιβλίο του Αλεξάνδρου Ματσκόφσκυ «Οι Ε­

βραίοι στον Εθνικοαπελευθερωτικό πόλεμο της Μακεδονί­

ας». Στο ίδιο βιβλίο γίνεται αναφορά σε δεκάδες σημίτες

που ο συγγραφέας αποκαλεί «μακεδονοεβραίους», οι οποί­

οι εντάχθηκαν στον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ δραστηριοποιούμενοι για

την δημιουργία της Μακεδονίας του Αιγαίου, η οποία θα

προέκυπτε από την απόσπαση των προαιώνιων ελληνικών

μακεδόνικων εδαφών από την πατρώα γη. Τους εβραίους

αυτούς το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο με κομπασμό

προβάλλει ως ήρωες αντιστασιακούς, χωρίς φυσικά να ανα-

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 55

(ρέρει μία μικρή λεπτομέρεια, δηλαδή ότι στόχος τους ήταν

η αυτονόμηση της Μακεδονίας...

Ο Αναστάσιος Ευφραιμίδης στο βιβλίο του «Μνήμες Μι­

κρασιατικής Τραγωδίας» και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο

«Οι πρόσφυγες και οι εβραίοι της Θ ε σσαλο ν ίκη ς», αναφέ­

ρεται αναλυτικά στις δόλιες μεθόδους τις οποίες μετέρχο-

νταν οι εβραίοι προκειμένου να καταστρέψουν τους έλληνες

εμπόρους της Θεσσαλονίκης και να υποδουλώσουν τους πά­

ντες δια της τοκογλυφίας, μέθοδοι οι οποίες αντιμετωπίστη­

καν τότε δυναμικά από την Ελληνοκεντρική Οργάνωση

«Εθνική Ένωσις Ελλήνων» (ΕΕΕ).

Η παρασιτική δραστηριότητα των εβραίων «αργυραμοι-

βών» (εξωραϊσμένη ονομασία των εβραίων τοκογλύφων)

προσέλαβε τέτοιες διαστάσεις, ώστε ακόμη και οι τοπικές

(χρχές συναλλάσσονταν, εξ' ανάγκης μαζί τους: «κατά την

εποχήν της καταβολής των δόσεων εις το τελωνείον κα­

πνού, είτε κατά τας αποστολάς των χρημάτων δια τας ανά-

γκας του στρατού, επειδή δεν προλαμβάνεται η κοπή νομι­

σμάτων εγκαίρως, προσφεύγουν εις την εξεύρεσιν χρημά­

των με τόκους», («Χρονικά», Μάιος - Ιούνιος 1994).

Οι εβραίοι εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο την δεινή θέση

στην οποία είχε περιέλθει το Ελληνικό στοιχείο κατά τη

διάρκεια της τουρκοκρατίας, θησαυρίζοντας στην κυριολε­

ξία. Οι ίδιοι οι εβραίοι, στα «Χρονικά», ομολογούν: «Από

τον 18° αιώνα, καθώς ο χρηματικός φόρος γενικεύθηκε

στην οθωμανική αυτοκρατορία, ολοένα και περισσότερα

χωριά άρχισαν να δανείζονται από πλούσιους εβραίους ή

τούρκους με πολύ υψηλό επιτόκιο, με αποτέλεσμα να με­

τατρέπονται σταδιακά σε τσιφλίκια, στο βαθμό που οι κά­

τοικοι των χωριών αδυνατούσαν να ανταποκριθούν στους

βαρείς φόρους και τους αυξανόμενους τόκους. Πολλά χω-

56 Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

ριά από τη Θεσσαλονίκη

είχαν αυτή την τύχη»,

(«Χρονικά», Μάιος -

Ιούνιος 1994).

Κάτω μόνο από αυτό

το πρίσμα μπορεί να εξη­

γηθεί η πυρπόληση του ε­

βραϊκού συνοικισμού

Καμπέλ στη Θεσσαλονί­

κη, όπως άλλωστε και της

συναγωγής τους, κατά

την προπολεμική περίο­

δο, από την Ελληνοκε­

ντρική οργάνωση ΕΕΕ,

μία αντίδραση που υπο­

δήλωνε την αγανάκτιση

των Θεσσαλονικέων, για

τα δεινά που είχαν υπο­

στεί από την απάνθρωπη εβραϊκή εκμετάλλευση.

Αυτή είναι η θέση των εβραίων στο Μακεδόνικο ζήτημα,

μία θέση την οποία άλλωστε δεν είναι αφελείς να την προ­

βάλλουν επίσημα, αλλά συγκεκαλυμμένα μα ουσιαστικά,

περιοριζόμενοι απλώς να δηλώνουν ότι «...το κράτος του

Ισραήλ θα ευθυγραμμισθεί με την όποια απόφαση της Ευ­

ρωπαϊκής Κοινότητας».

Της «Ευρωπαϊκής Κοινότητας» που είναι δικό τους δη­

μιούργημα και άρα θα αποφασίσει σύμφωνα με τις επιδιώ­

ξεις τους που είναι δεδομένες... Κατά τα άλλα, για να τη­

ρούν τα προσχήματα, το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο

οργάνωσε παρωδίες εκδηλώσεων για τη Μακεδονία. Οργα­

νώνει επιτηδευμένα εκδηλώσεις που φαινομενικό σκοπό

Παράσταση από το εβραϊκό βιβλίο τον Νόμου.

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 57

έχουν να καταδείξουν την...

Ελληνικότητα της Μακεδο­

νίας, όχι όμως προβάλλο­

ντας τα ιστορικά τεκμήρια

εκατοντάδων αιώνων, αλλά

επικαλούμενοι την... Πα­

λαιά Διαθήκη, χωρίς την

συμβολή της οποίας, το

Ο εβραϊκής καταγωγής Νέλσων Ροκφέλλερ «Μακεδόνικο» ζήτημα θα

ποκριτικά «μάχονται» για το Μακεδόνικο ζήτημα, υπονο­

μεύουν κατά τον χειρότερο τρόπο τις Ελληνικές θέσεις σε ό­

λους τους διεθνείς οργανισμούς που ελέγχουν. Σήμερα ο

πρωθυπουργός Σημίτης ισχυρίζεται ότι το Μακεδόνικο θα

λυθεί «με αμοιβαίες υποχωρήσεις» και «συνεργασία», δη­

λώνοντας ότι «η συζήτηση γύρω από το όνομα των Σκοπίων

δεν οδηγεί πουθενά», προαναγγέλλοντας την επερχόμενη

μειοδοτική υπαναχώρηση.

Την ίδια στιγμή, τα Σκόπια έχουν γεμίσει την Ευρώπη

ηρωίνη, προερχόμενη από εργοστάσια που βρίσκονται στα

εδάφη τους, υπό εβραϊκή κηδεμονία...

Εάν λοιπόν η Ελλάδα διαθέτει τους εβραίους συμπαρα­

στάτες της στο Μακεδόνικο αλλά και σε κάθε άλλο Εθνικό

ζήτημα, δεν έχει να φοβηθεί, πέραν της ολοκληρωτικής υπο-

νομεύσεως, τίποτε απολύτως άλλο...

της γνωστής οικογενείας πετρελαιούχων και τραπεζιτών. παρέμενε... αδιευκρίνιστο.

Την ίδια στιγμή που υ-

Κ.Κ.Ε. ΚΑΙ ΕΒΡΑΙΟΙ

Ο διεθνής σιωνισμός άλωσε καίρια την πολιτική ζωή της

Ελλάδας, εγκαθιδρύοντας το κοινοβουλευτικό πλαίσιο, το

οποίο είναι γνωστό από που έλκει την καταγωγή του. Συνα­

κόλουθα δημιούργησε κόμματα-μαριονέτες, τα οποία ήταν

φαινομενικά αυτόνομα, αλλά στην ουσία εξαρτώνταν οικο­

νομικά και εργάζονταν για σκοπούς του ιουδαϊσμού.

"Τα 3/4 των κομμουνιστών είναι εβραίοι... ". Εργατική διαδήλωση τον Μάιο τον '36, με πλακάτ γραμμένα στα εβραϊκά.

Έ ν α από τα κόμματα-δημιουργήματα των τοποτηρητών

της ξενοκρατίας στον τόπο μας, αποτελεί και το ΚΚΕ. Δεν

θα υιοθετηθεί ο ισχυρισμός των επίσης ξενόδουλων και κατ'

επάγγελμα «κομμουνιστοφάγων», των τροφίμων της ακρο­

δεξιάς, ότι όλοι όσοι απλοϊκοί άνθρωποι υποστήριξαν από

άγνοια το κόμμα αυτό κατά καιρούς, από δίψα για κοινώνι-

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 59

κή δικαιοσύνη, είτε από αγανάκτιση, είναι συνειδητοί προ­

δότες. Θα υποστηριχθεί κατηγορηματικά ωστόσο ότι το

κόμμα αυτό δημιουργήθηκε από εβραίους και εξομώτες,

διαδραματίζοντας έναν άθλιο και προδοτικό ρόλο σε όλες

τις φάσεις της Ελληνικής Ιστορίας.

Ο ρόλος του ΚΚΕ και οι σκοποί της συστάσεως του, εί­

χαν ήδη διαφανεί από το 1918, όταν οι γνήσιοι σοσιαλιστές

(Έλληνες στη συνείδηση) είχαν καταγγείλει το Σοσιαλιστι­

κό Εργατικό Κόμμα Ελλάδας (Σ.Ε.Κ.Ε.), σαν εβραϊκό δη­

μιούργημα, αποχωρώντας ομαδικά από αυτό.

Το κόμμα αυτό έπειτα μετονομάσθηκε σε ΚΚΕ. Τη δη­

μιουργία του ΚΚΕ από σιωνιστικούς κύκλους την παραδέ­

χονται και οι ίδιοι οι εβραίοι. Στο περιοδικό «Χρονικά»

-επίσημο όργανο του Κ.Ι.Σ.- (τεύχος Σεπτ.-Οκτ. 1992, σελ.

13-14), διαβάζουμε, μεταξύ των άλλων, και τα ακόλουθα

αποκαλυπτικά: «...Ευθύς μετά τη νεοτουρκική επανάστα­

ση, δραστηριοποιείται στη Θεσσαλονίκη, το σιωνιστικό

κίνημα με την ίδρυση της Λέσχης «Μπενέ Σιών» και του

αθλητικού συλλόγου «Μακαμπή». Ο σιωνισμός είχε πρω-

τοεμφανισθεί στην πόλη από το 1899, καλυπτόμενος αρ­

χικά κάτω από τον μανδύα σωματείων όπως η «Καδίμα»

που προέβαλε σαν κύριο σκοπό την διάδοση της εβραϊκής

γλωσσάς. Σχεδόν ταυτόχρονα, το 1909, μέσα από την πο­

λυάριθμη εβραϊκή εργατική (...) τάξη της Θεσσαλονίκης,

γεννιέται και η σοσιαλιστική εργατική ομοσπονδία, πε­

ρισσότερο γνωστή με τον στην ισπανοεβραϊκή γλώσσα τί­

τλο της «Φεντερασσιόν», που θα λειτουργήσει αυτόνομα

μέχρι το 1918, όταν μαζί με άλλες ελληνικές αριστερές

οργανώσεις έγινε συνιδρύτρια του Σοσιαλιστικού Εργατι­

κού Κόμματος Ελλάδας (ΣΕΚΕ), που αργότερα μετονο­

μάσθηκε σε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ).

60 Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Θ . Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

Ιδρυτής και ηγέτης της Φεντερασιόν ήταν ο Αβραάμ

Μπεναρόγια...

Δεν είναι τυχαίο λοιπόν το γεγονός ότι το ΚΚΕ, πιστό

στον διεθνισμό του εβραϊκού ιδεολογικού εμπνευστή του

Μαρδοχάϊ Κεσιλί (Καρλ Μαρξ), όχι μόνο αντιτάχθηκε, αλ­

λά και υπονόμευσε όλες ανεξαιρέτως τις Ελληνικές προ­

σπάθειες που κατά καιρούς καταβλήθηκαν, αποσκοπώντας

στην Εθνική Αναγέννηση και στην πραγμάτωση της Μεγά­

λης Ιδέας, επικαλούμενο πάντοτε ως πρόσχημα, την ιδεολο­

γική του δήθεν αντίθεση προς τα αίτια διεξαγωγής των

Εθνικών Αγώνων. Αυτή η υπονόμευση όμως, κατά την Εκ­

στρατεία του 1922 έφθασε στο αποκορύφωμα της...

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το εν

Ελλάδι εβραϊκό στοιχείο, χρηματοδότησε το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.

Αποκαλυπτικό των σχέσεων κομμουνιστών-εβραίων, είναι

το τηλεγράφημα που απηύθηνε αμέσως μετά την αποχώρη­

ση των γερμανών από την Ελλάδα, ο μέγας ραββίνος Ηλίας

Μπαρτζιλάϊ προς τον Γ. Παπανδρέου, στο οποίο αναφέρει

μεταξύ των άλλων και τα ακόλουθα: «η σωτηρία των

εβραίων οφείλεται στο ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και την αλληλεγ-

γύην του λαού».

Εξ' άλλου το Ε.Α.Μ. κατά το 1945 έπλεκε το εγκώμιο των

εβραίων, διότι όπως τόνιζε σε ανακοίνωση του (Υπ. Αριθμ.

Πρωτ. 356, 9ης Οκτωβρίου 1945) «...είναι γνωστόν ότι πολ­

λοί Ισραηλίτες πήραν μέρος στην Εθνική Αντίσταση όχι μό­

νον από τις τάξεις του Ε.Α.Μ. αλλά και του Ε.Λ.Α.Σ. δίνο­

ντας παλικαρίσια το αίμα τους».

Και σήμερα το ΚΚΕ πλαισιώνεται από εβραίους. Πρωτο­

στατούν οι Α. Κανελίδης, I. Καρέρας, Η. Καμχής, Μ. Μπε­

νάκης, Σ. Σολμών, Α. Αβραμίδης, Χ. Ροζάκης, Δ. Τσάτσος

και άλλοι πολλοί. Φημολογείται ακόμη ότι ο «αριστερός»

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 61

Μίκης Θεοδωράκης, ο γνωστός πολιτικά περιπλανώμενος

μουσικοσυνθέτης, έχει νυμφευθεί εβραία σύζυγο.

Γνωρίζοντας πλέον την προέλευση των «ιθυνόντων νο­

ών» που συγκρότησαν το ΚΚΕ, κατανοούνται πολλά για τη

στάση του επί πολλών γεγονότων που σημάδεψαν την Ελλη­

νική Ιστορία και ζωή.

Ας μην λησμονούμε άλλωστε ότι κομμουνισμός και φιλε­

λευθερισμός αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου εβραϊκού

νομίσματος.

Σε δύσκολες δε στιγμές για τον μπολσεβικισμό (Ιού­

νιος 1941), αυτοί που στήριξαν και ενίσχυσαν τη σταλινι­

κή ΕΣΣΔ, ήταν οι Η Π Α και η Μ. Βρεττανία, οι εκπρόσωποι

δηλαδή της εβραιόδουλης πλουτοδημοκρατίας. Μετέπειτα,

δια των συμφωνιών της Γιάλτας, φιλελεύθεροι και κομμου­

νιστές διαμοίρασαν τον κόσμο σε σφαίρες επιρροής και

ακολούθως, με τον ψυχρό πόλεμο, εφάρμοσαν την αρχή του

«διαίρει και βασίλευε»...

Φημολογείται έντονα ότι η σύζυγος του Προέδρου του

Συνασπισμού Φωτεινή Κωνσταντοπούλου, είναι εβραϊκής

καταγωγής, το γένος Τομαή.

Ό μ ω ς τις αδιάρρηκτες σχέσεις σιωνισμού-κομμουνισμού

είχε καταγγείλει προπολεμικά η αξιόλογη συγγραφέας Σί-

τσα Καραϊσκάκη μέσα από το έργο της «Εβραίοι και Κομ­

μουνισμός», δια του οποίου απεκάλυπτε ότι η συντριπτική

πλειοψηφία των μπολσεβίκων που στελέχωσαν τα επανα­

στατικά συμβούλια (Σοβιέτ) ήταν εβραϊκής καταγωγής. Στις

19 Μαΐου του 2000, στο Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο της

Θεσσαλονίκης, διοργανώθηκε εκδήλωση για να... τιμηθεί η

συμβολή του Αβραάμ Μπεναρόγια στην δημιουργία του

πρώτου κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα.

Στην εκδήλωση αυτή μάλιστα παρέστη και ο γιος του ο

62 Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Θ . Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

Ο εβραϊκής καταγωγής, ιδρυτής τον ΣΕΚΕ και μετέπειτα ΚΚΕ,

Αβραάμ Μπεναρόγια.

οποίος ήρθε ειδικά για το

σκοπό αυτό από το Ισραήλ,

προκειμένου να παραλάβει

ειδικό παράσημο για τον

πατέρα του. Στην εκδήλω­

ση αυτή, κεντρικός ομιλη­

τής ήταν ο Άκης Τσοχατζό-

πουλος, ο οποίος εξήρε τη

συμβολή του Μπεναρόγια

στην «καλλιέργια των σο­

σιαλιστικών οραμάτων».

Το γεγονός ότι ο Τσοχα-

τζόπουλος εξεφώνησε αυτό

το εγκώμιο για τον Μπενα­

ρόγια, με την ιδιότητα τότε

του Υπουργού Εθνικής

Αμύνης -καίτοι αστράτευτος ο ίδιος- σημαίνει πολλά. Αξιο­

πρόσεκτο είναι το γεγονός ότι ο Τσοχατζόπουλος κατά το

παρελθόν είχε κατηγορηθεί ότι ηγείται σιωνοσιαλιστικής

φατρίας, η σύζυγος του είναι εβραία, ενώ αξίζει να τονιστεί

ότι η Θεσσαλονίκη είναι η περιφέρεια στην οποία πολιτεύ­

εται, μία περιοχή όπου το εβραϊκό στοιχείο διαθέτει μεγάλη

οικονομική ισχύ και όχι μόνο...

Για την ιστορία να θυμήσουμε ότι ο Α. Μπεναρόγια και

ο Σ. Γιονάς, ήταν οι πρώτοι κομμουνιστές-εβραίοι που εκτο­

πίστηκαν για υπονομευτικούς λόγους. Επίσης να υπενθυμί­

σουμε ότι ο δολοφόνος του Γεωργίου του Α', γεγονός το

οποίο συνέβη το 1912, αποτελώντας κατ' ουσίαν την απαρ­

χή του εθνικού διχασμού, ήταν μέλος της ισπανόεβραϊκής

οργανώσεως «Φεντερασιόν» που δρούσε στην θεσσαλονί­

κη.

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

Το ακατασίγαστο μίσος που επί αιώνες ο σιωνισμός τρέ­

φει για τον Ελληνισμό, βρήκε την αποκορύφωση του κατά

τη διεξαγωγή της Μικρασιατικής εκστρατείας. Ελάχιστοι

γνωρίζουν ότι η Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, η

οποία γκρέμισε τα όνειρα του Ελληνισμού για την πραγμά­

τωση της Μεγάλης Ιδέας, οφείλεται σχεδόν εξ' ολοκλήρου

στις ραδιουργίες των εβραίων. Ορθότερα δε, κανείς σχεδόν

δεν υποψιάζεται ή γνωρίζει ότι η έκβαση της εκστρατείας

ήταν προδιαγεγραμμένη από τον σιωνισμό. Τα όσα αποκα­

λυπτικά στοιχεία έπονται, τεκμηριώνουν απόλυτα τον ανω­

τέρω ισχυρισμό, καταδεικνύοντας ταυτόχρονα τον υποχθό-

νιο ρόλο του εβραίου, του αιώνιου αυτού μισέλληνα.

Ανέκαθεν οι εβραίοι μετέρχονταν δόλια μέσα για την

ηθική, οικονομική, πνευματική αλλά και για την βιολογική

εξόντωση του Ελληνισμού. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα

επ' αυτού, αποτελεί η διάδοση και εκλαΐκευση των αρχών

του Παντουρκισμού από τον εβραίο Χέρμαν Βάμπερυ. Στο

βιβλίο του «Εικόνες της Κεντρικής Ασίας» που πρωτοεκδό-

θηκε το 1868, ο Βάμπερυ ανέπτυσσε τις αρχές του Παντουρ­

κισμού, με εντονότατες ανθελληνικές αιχμές, ενώ η στενή

του σχέση με όσους μετέπειτα απετέλεσαν τον πυρήνα των

ηγετικών στελεχών των Νεότουρκων, υπήρξε αποφασιστι­

κής σημασίας γεγονός, για την ανάπτυξη του Παντουρκικού

φαινομένου, σαφής έκφραση του οποίου, υπήρξε η αναζω­

πύρωση των επεκτατικών βλέψεων των τούρκων προς την

Ελλάδα.

Η Μικρασιατική καταστροφή οφείλεται σε μία σειρά

από αίτια. Ανάμεσα στους παράγοντες εκείνους που επι-

64 Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Θ . Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

σφράγισαν την τραγωδία του 1922, είναι και η έντονη ανά­

μειξη του εβραϊσμού στην τεράστια ανθελληνική εκστρα­

τεία, η οποία αναπτύχθηκε κατά την Εποποιία των ετών

1919-1922 τόσο στο μέτωπο, στις τάξεις του Ελληνικού

Στρατού, όσο και στο εσωτερικό της χώρας, από μαρξιστι­

κούς κύκλους που έπαιζαν ηθελημένα ή αθέλητα, το παιχνί­

δι των εβραίων. Η υπονόμευση και η αποσταθεροποίηση

που οδήγησε στην πτώση του ηθικού του στρατού μας, παρά­

γοντας ο οποίος συνετέλεσε καθοριστικά στη μετέπειτα Μι­

κρασιατική τραγωδία, υπήρξε έργο του Αβραάμ Μπεναρό­

για, ηγετικού στελέχους του ΚΚΕ, εβραϊκής καταγωγής,

στον ιδιαίτερο ρόλο του οποίου γίνεται εκτενής αναφορά σε

άλλη ενότητα.

Ο Αβραάμ Μπεναρόγια, ο Κοέν και ο Κουν Βεντούρα,

αμφότεροι εβραίοι, όπως προκύπτει από τα επίσημα στοι­

χεία της εποχής, δηλητηρίαζαν κατά το χειρότερο τρόπο την

Οι Εβραίοι Κεμάλ Ατατούρκ (δεξιά), ηγέτης τον Νεότουρκων και ο στρατηγός Όθων Λίμαν Σάντερς

(αριστερά), εβραίος της Πομμερανίας, εμπνευστές της ελληνικής γενοκτονίας τον 1922.

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 65

Ελληνική προσπάθεια, μέσω πικρόχολων κειμένων που δη­

μοσίευαν στην εβραϊκή εφημερίδα «Avanti» της Θεσσαλο­

νίκης. Με τη στάση της αυτή, η εβραϊκή κοινότητα που διέ­

μενε στην Ελλάδα, εξέφραζε την υποστήριξη της προς τον

ομόφυλο της Κεμάλ, ο οποίος ήταν σιωνιστής, όπως άλλω­

στε σιωνιστές ετύγχαναν όλα τα ηγετικά στελέχη των Νεό­

τουρκων. Ειδικότερα οι ηγέτες των Νεότουρκων Ταλαάτ

και Εμβέρ, ήταν κρυπτοεβραίοι και μέσω των αξιωμάτων

που κατείχαν, συνετέλεσαν αποφασιστικά στην υλοποίηση

των εβραϊκών σχεδίων, στο προκείμενο ζήτημα.

Αξίζει στο σημείο αυτό να αναφερθεί, ότι όλα τα στελέ­

χη της Επιτροπής των Νεότουρκων στην Θεσσαλονίκη ήταν

εβραίοι. Το τεκτονικό περιοδικό «Ακακία» (Οκτώβριος

1908) αποκαλύπτει ότι η ξένη Στοά «Μακεδονία» με έδρα

τη Θεσσαλονίκη, είχε ως διδάσκαλο τον Ιταλοεβραίο Εμ.

Καράσο, στην δικαιοδοσία του δε υπάγονταν τρεις ακόμη

ξένες στοές, στους κόλπους των οποίων οι Ταλαάτ και Εν-

βέρ βρήκαν πρόσφορο έδαφος για να δημιουργήσουν την

«Κίνηση Νεότουρκων». Η «Κίνηση Νεότουρκων» τελούσε

υπό την προστασία της ιταλικής πρεσβείας, από τυπική άπο­

ψη, ενώ τα μέλη της αποτελούνταν εξ' ολοκλήρου από τουρ-

κοεβραίους, μέλη των ανωτέρω ξένων στοών.

Η διείσδυση των εβραίων στον τουρκικό τεκτονισμό κα­

τά τη συγκεκριμένη περίοδο, δεν υπήρξε γεγονός τυχαίο.

Είναι γνωστό ότι την 1η Μαΐου 1909 οι τούρκοι τέκτονες,

προκειμένου να εξασφαλίσουν την εύνοια και την υποστήρι­

ξη των σιωνιστών, ανέδειξαν στο αξίωμα του Μεγάλου Δι­

δασκάλου της Μεγάλης Στοάς της Τουρκίας τον Μαχμούντ

Ορφί Πασά, όργανο των εβραϊκών επιδιώξεων, το δε Ύ π α ­

το Συμβούλιο Φιλοσοφικού Τεκτονισμού της Τουρκίας απο­

τελούσαν οι Δαυίδ Κοέν, Ραφαέλο Ρίτσι, Ισαάκ Μαρκιόνε,

66 Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Θ . Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

Νίκολα Φόρτε, Τζωρτζ Σοΰρσοκ και Ιακόμπ Σουχάμι, όλοι

τους εβραϊκής καταγωγής. Μέσα από αυτούς τους κύκλους

αναδείχθηκε αργότερα ο Κεμάλ Ατατούρκ, ο οποίος με τη

βοήθεια των αδελφών του εβραίων, και όχι μόνο, θα συνέ-

τριβε τον Ελληνικό στρατό το 1922...

Ένθερμος υποστηρικτής της Ελληνικής επεμβάσεως στην

Μικρά Ασία, ήταν ο πρωθυπουργός της Αγγλίας και σιωνι-

στής Λόϋδ Τζωρτζ. Ο Λ. Τζωρτζ όσο «περίεργα» τάχθηκε

στο πλευρό των Ελλήνων, άλλο τόσο «περίεργα» τους εγκα­

τέλειψε στην πλέον κρίσιμη στιγμή, γεγονός το οποίο εάν συ­

σχετισθεί με τις σιωνιστικές θέσεις του βρίσκει την εξήγηση

του. Αξίζει να τονισθεί ότι ο προσωπικός γραμματέας του

Τζωρτζ ήταν ο εβραίος «Sir» Φίλιπ Σασούουν, ο οποίος... συ­

μπτωματικά ήταν παντρεμένος με την κόρη του τραπεζίτη

Ρότσιλντ. Αμφότεροι τελούσαν και μυστικο-σύμβουλοι του

άγγλου πρωθυπουργού, ενώ η επίδραση του σιωνιστικού

στοιχείου ήταν εντονότερη στη σύνθεση της βρεττανικής κυ­

βερνήσεως. Οι υπουργοί του Τζωρτζ, Λόρδος Σέσιλ και

Λόρδος Ρήντιγκ (κατά εβράίκόν κόσμον Ισαάκ Μοντ) ήταν

απροκάλυπτα σιωνιστές και εκδηλωμένοι μισέλληνες.

Ποιο όμως ήταν το σκεπτικό και οι απώτεροι στόχοι

στους οποίους οι σιωνιστές απέβλεπαν με τη Μικρασιατική

Εκστρατεία; Δεν θα πρέπει να λησμονείται ότι η Μικρά

Ασία είναι πανάρχαια Ελληνική Γη. Παρά τους διωγμούς

και τον εκτουρκισμό πολλών αιώνων, το Ελληνικό στοιχείο

διέθετε στην περιοχή αυτή μία ισχυρή Εθνολογική βάση. Οι

σιωνιστές, έβλεπαν τη μόνιμη Ελληνική παρουσία στην Μι­

κρά Ασία σαν μία θανάσιμη απειλή προς τα συμφέροντα

τους. Αφ' ενός δεν ήθελαν για ιδεολογικούς λόγους να δουν

την Μεγάλη Ιδέα του Ελληνισμού να πραγματώνεται, αφ'

ετέρου μία μεγάλη αλλά αδύναμη Τουρκία, ήταν η περίπτω-

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ

ση του εύκολου θύματος για την οικονομική διείσδυση που

ονειρεύονταν. Συνεπώς η Ελληνική παρουσία στα Ιωνικά

παράλια, και γενικότερα στη Μικρά Ασία, έπρεπε να εκλεί­

ψει, διότι αποτελούσε πρόσκομμα στην υλοποίηση των σιω­

νιστικών σχεδίων. Για να επέλθει όμως η εξάλειψη της,

έπρεπε να υπάρξει μία βίαιη μετακίνηση ή και αφανισμός

του Ελληνικού πληθυσμού, ένας στόχος που μόνο δια της γε­

νοκτονίας έβρισκε την πραγμάτωση του. Για τη γενοκτονία

χρειαζόταν ένα πρόσχημα. Και το πρόσχημα βρέθηκε.

Η Ελλάδα αποφασισμένη να διεκδικήσει δυναμικά τα δί­

καια της στη Μικρά Ασία, υπό την προτροπή της Βρεττανίας

και γενικά των Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής, τη διαβεβαί­

ωση των οποίων για αμέριστη συμπαράσταση είχε προηγου­

μένως εξασφαλίσει, αποβίβασε στρατό το 1919 στη Σμύρνη.

Το σχέδιο ήταν πανούργο: Οι σιωνιστές, δια των Μεγάλων

Δυνάμεων, τους ηγέτες των οποίων επηρέαζαν και δια του α­

δελφού τους Ελ. Βενιζέλου, ενέπλεξαν τον Ελληνικό Στρατό

σε μία θανάσιμη παγίδα και μαζί του καταδίκασαν τον Ελλη­

νικό πληθυσμό των περιοχών της Μικράς Ασίας.

Ώθησαν τα Ελληνικά στρατεύματα στα βάθη της Μικράς

Ασίας παρέχοντας τους μία εφήμερη βοήθεια και όταν οι συ­

γκυρίες κατέστησαν τις Ελληνικές δυνάμεις τρωτές, επήλθε η

κατακόρυφη ενδυνάμωση των Κεμαλικών στρατευμάτων και

η συντριβή των Ελλήνων. Και μαζί με τη συντριβή, βρέθηκε η

ευκαιρία να σφαγιασθεί ο Ελληνισμός της Μικράς Ασίας, με

πρόσχημα τα δεινά που υπέστησαν οι τούρκοι από τον Ελλη­

νικό στρατό, κατά τη νικηφόρα προέλαση του στο διάστημα

1919-1922. Η θανάσιμη παγίδα ήταν καλά προσχεδιασμένη...

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, για τον οποίο έχει γραφτεί χω­

ρίς να διαψευστεί ότι είναι εβραϊκής καταγωγής, φέρων το ε­

πίθετο Μπεν Ζελόν, υπό την παρότρυνση των ομοϊδεατών

68 Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Θ . Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

του, απέστειλε χωρίς καμμία υποδομή τα Ελληνικά στρατεύ­

ματα στην Μικρά Ασία, καταδικάζοντας τα σε βέβαιη σφαγή.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Βενιζέλος δεν είχε κάνει καμ­

μία πρόβλεψη, ούτε είχε κάποια εναλλακτική λύση για το

ενδεχόμενο καταρρεύσεως του μετώπου... Επίσης δεν είναι

τυχαίο το γεγονός ότι πριν επέλθει η Ελληνική συντριβή, ο

Βενιζέλος έχασε προσχεδιασμένα τις εκλογές, προκειμένου

να αποποιηθεί των βαρύτατων ευθυνών της προαποφασι­

σμένης από τους σιωνιστές τραγωδίας. Είναι βέβαιο ότι εάν

ο Βενιζέλος κέρδιζε τις εκλογές, στις οποίες σημειωτέον ότι

όλα τα δεδομένα καταδείκνυαν την εκλογική νίκη του, τότε

θα συνέβαινε επί της πρωθυπουργίας του η Μικρασιατική

καταστροφή και θα ήταν αυτός που θα επωμιζόταν τις συνέ­

πειες της ήττας. Ποιος όμως ήταν ο παράγοντας εκείνος που

συνετέλεσε ώστε ο Βενιζέλος να χάσει τις εκλογές, γεγονός

παράδοξο και μη φυσιολογικό, αφού μετά την υπογραφή

της Συνθήκης των Σεβρών είχε επιστρέψει στην Ελλάδα ως

θριαμβευτής και το κλίμα τον ευνοούσε;

Στην τεχνητή εκλογική ήττα του, τον βοήθησαν οι εβραίοι

ομοϊδεάτες του. Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι ο

Βενιζέλος αντλούσε σημαντικό μέρος της εκλογικής του δυ­

νάμεως από το εβραϊκό στοιχείο της Θεσσαλονίκης, γι' αυ­

τό άλλωστε είχε οργανώσει και το κίνημα της Αμύνης με

επίκεντρο τη συμπρωτεύουσα. Στις εκλογές λοιπόν που προ­

ηγήθηκαν της τραγωδίας, οι εβραίοι σύσσωμοι στράφηκαν

φαινομενικά εναντίον του και τον «μαύρισαν», διασώζοντας

τον από την ευθύνη της προσχεδιασμένης επερχόμενης κα­

ταστροφής στο Μικρασιατικό μέτωπο...

Για όσους αμφισβητούν τη σιωνιστική πολιτική του Ελ.

Βενιζέλου, θα παρατεθούν τα ακόλουθα αδιάψευστα στοι­

χεία: Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ασκούσε καθ' όλη τη διάρ-

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 69

κεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας, πολιτική άκρως φιλο-

εβραϊκή, αφοΰ όπως ομολογούν οι ίδιοι οι εβραίοι στο επί­

σημο όργανο τους «Χρονικά» (Όργανο του Κεντρικού Ισ­

ραηλιτικού Συμβουλίου, Τεύχος Σεπτ.-Οκτώβριος 1992):

«...Ο διοικητής της Θεσσαλονίκης Ρακτιβάν σε συνεντεύ­

ξεις του σε τοπικές εβραϊκές εφημερίδες, προβάλει τις αρ­

χές της ισονομίας που διέπουν την Ελληνική διοίκηση και

το πνεύμα της ανεξιθρησκείας που χαρακτηρίζει τον Ελ­

ληνικό λαό, με παράδειγμα τους εβραίους της παλιάς Ελ­

λάδας, που παρά τον μικρό αριθμό τους κατέχουν σημαντι­

κές θέσεις στη δημόσια ζωή. Και ο εβραϊκός τύπος της

Θεσσαλονίκης, εκφράζοντας τις διαθέσεις της κοινής γνώ­

μης, επαινεί την ελληνική κυβέρνηση και τον πρωθυπουρ­

γό Ελευθέριο Βενιζέλο, που προσφέρει στους εβραίους

προνόμια που δεν υπάρχουν σε κανένα άλλο Βαλκανικό

Κράτος, προετοιμάζοντας γι' αυτούς ένα λαμπρό μέλ­

λον...». Οι υπαινιγμοί για τη σιωνιστική πολιτική που

ασκούσε ο Βενιζέλος είναι σαφέστατοι. Άλλωστε, όπως το

ίδιο έντυπο αναφέρει («Χρονικά», τεύχος Απριλίου-Μαΐου

1994), «Ο Ελευθέριος Βενιζέλος πρώτος υποστήριξε τη δη­

μιουργία ελεύθερου εβραϊκού κράτους». Τις ίδιες ακριβώς

θέσεις εξέφρασε και ένας από τους βασικούς συνεργάτες

του Βενιζέλου, υπουργός και Γενικός Διοικητής της Μακε­

δονίας, ο Π. Αργυρόπουλος, στον τύπο της εποχής.

Ό λ α ήταν προμελετημένα. Σταδιακά και με πρόσχημα

την επαναφορά του Κωνσταντίνου, οι... σύμμαχοι σταμάτη­

σαν την χορήγηση βοηθείας προς την Ελλάδα και ένας-ένας

άρχισαν να καταφέρνουν πισώπλατες μαχαιριές. Ο ιταλο-

εβραίος πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζιολίτι, εκκένωσε τη

Νότια Μικρά Ασία από τα ιταλικά στρατεύματα τα οποία

βρίσκονταν εκεί, απελευθερώνοντας κατ' αυτό τον τρόπο

70 Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Θ . Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

σημαντικές δυνάμεις των τούρκων που είχαν καθηλωθεί

εκεί εξ' αιτίας της ιταλικής στρατιωτικής παρουσίας. Την

ίδια ώρα η Γαλλία, υποταγμένη στη θέληση των εβραίων

Μπιαν και Μπλουμ, συνάπτοντας τη γαλλοτουρκική συνθή­

κη συνθηκολογήσεως στην Κιλικία, απελευθέρωσε επίσης

με τη σειρά της τα Κεμαλικά στρατεύματα από τη μεθόριο

της Συρίας, παραδίδοντας συγχρόνως όλο το γερμανικό πο­

λεμικό υλικό που είχαν κυριεύσει, στους τούρκους.

Η εβραϊκή στοά της Θεσσαλονίκης «Μπνάϊ - Μπριθ»,

συνετέλεσε αποφασιστικά στην πρόκληση της Μικρασιατι­

κής καταστροφής, δια της οικονομικής βοηθείας που απέ­

στειλε στον Κεμάλ. Ο εβραϊκής καταγωγής Μπρονστάϊν

(Τρότσκυ), ηγέτης της Ρωσίας εκείνη την περίοδο, ενίσχυσε

σε εκπληκτικό βαθμό τον Κεμάλ, χορηγώντας του τεράστιες

ποσότητες χρυσού και πυροβόλα όπλα. Τον Μπρονστάϊν

χρηματοδοτούσε με τη σειρά της η εβραϊκή τράπεζα Κουν

και Λεμπ, η οποία τον πίεσε να υπογράψει συνθήκη ειρήνης

με την Τουρκία, ώστε να απαλλάξει από ένα ακόμη πρόβλη­

μα τον Κεμάλ.

Άθλιος επίσης υπήρξε ο ρόλος του Μπαζίλ Ζαχάρωφ. Ο

Ζαχάρωφ, εβραίος έμπορος όπλων από την Κωνσταντινού­

πολη, μονίμως εγκατεστημένος στην Ελβετία, υποδυόταν επί

σειράν ετών τον Έλληνα. Στην πραγματικότητα ήταν συνερ­

γάτης της αγγλοεβράϊκής πολεμικής βιομηχανίας «Βίκερς».

Ο Ζαχάρωφ, προσωπικός φίλος του Ε. Βενιζέλου, αρχικά

προμήθευσε τον Ελληνικό στρατό με ελαφρύ και βαρύ οπλι­

σμό για να καλύψει τις ανάγκες του, έναντι πραγματικά εκ­

πληκτικών οικονομικών διευκολύνσεων. Ο Ζαχάρωφ, ισχυρι­

ζόταν ότι... βοηθούσε τον Ελληνικό στρατό, ωθούμενος δή­

θεν, από πατριωτικά κίνητρα. Μόλις όμως οι Ελληνικές στρα­

τιωτικές δυνάμεις εισέδυσαν στην Μικρά Ασία και ο «ομόφυ-

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 71

λός του» Ε. Βενιζέλος «εγκατέλειψε» την εξουσία, οι αποστο­

λές του Ζαχάρωφ σταμάτησαν ολοσχερώς ενώ ο μέχρι τότε

παραδοθείς οπλισμός απεδείχθη προβληματικός, καθώς ανα­

καλύφθηκαν τεράστιες ποσότητες άχρηστων όπλων και ελατ­

τωματικών πυρομαχικών. Τα αποτελέσματα ήταν προφανή...

Στο σημείο αυτό αρχίζει να γίνει μνεία σε ένα τραγικό

περιστατικό, το οποίο καταδεικνύει για μια ακόμη φορά τον

μισελληνισμό των εβραίων. Το περιστατικό τοποθετείται

χρονικά στις ημέρες της μικρασιατικής τραγωδίας και είναι

το ακόλουθο:

Στη συνοικία Μπας Οτουράκ της Σμύρνης, οι εβραίοι οι

οποίοι τις προηγούμενες ημέρες είχαν επιδοθεί σε μία κα-

ταδοτική έξαρση κατά των Ελλήνων, είχαν συγκεντρωθεί

και χλεύαζαν τους διερχόμενους Έλληνες αιχμαλώτους.

Ό τ α ν οι τούρκοι στρατιώτες άρχισαν να κτυπούν τους

Έλληνες με τους υποκόπανους των όπλων τους, τούρκοι και

εβραίοι ξέσπασαν από κοινού σε παραλλήρημα ενθουσια­

σμού και χειροκροτημάτων... Ο δε εβραίος νομάρχης Ραχμή

Μπέης, εξώθησε τους τσέτες να προβούν στην εξόντωση του

Μικρασιατικού Ελληνισμού.

Ενάμισυ εκατομμύριο νεκροί, άλλοι τόσοι πρόσφυγες

και δισεκατομμύρια σε δραχμές οι υλικές ζημιές. Αυτό ήταν

το τίμημα της Μικρασιατικής καταστροφής, στην πρόκληση

της οποίας τόσο συνέργησε ο διεθνής σιωνισμός. Η εβραϊκή

μάλιστα ωμότητα, έφθασε μέχρι του σημείου της επιδείξεως

ασέβειας προς τους ίδιους τους νεκρούς. Ούτε τα οστά των

νεκρών Ελλήνων δεν σεβάσθηκαν οι εβραίοι. Μετά τη με­

γάλη σφαγή, ένα «ολλανδικό» πλοίο φόρτωσε στο λιμάνι της

Σμύρνης τα κόκκαλα των νεκρών, τα οποία προορίζονταν

να διατεθούν... για βιομηχανικούς σκοπούς! Το πλοίο, όπως

και η εκμεταλλεύτρια εταιρεία που επεδίωκε να θησαυρίσει

72 Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Θ . Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

ακόμη και από τα οστά των νεκρών, τα οποία «αξιολογού­

σε» ως πρώτη ΰλη (!), ανήκε στους εβραίους Ραούλ Βάντε-

μπουργκ και Έρασμο Λεβύ. Επιπροσθέτως, στην επιχείρη­

ση αφελληνισμού της Μικράς Ασίας, είναι γνωστός ο ρόλος

που διαδραμάτισε ο αμερικανοεβραίος Χ. Μοργκεντάου.

Ως πρόεδρος της «Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύ­

γων», μερίμνησε ώστε κατά την οκταετία 1922-1930 να

εφαρμοσθεί κατά γράμμα η Συνθήκη της Λωζάννης, το τε­

ρατούργημα αυτό του Ε. Βενιζέλου που προέβλεπε τον ξε­

ριζωμό των Ελληνικών πληθυσμών από την Ιωνία.

Επανερχόμενοι στο θέμα των δηλώσεων Βενιζέλου δια

των οποίων συνηγορούσε υπέρ της ιδρύσεως του κράτους

του Ισραήλ, κρίνω αυτές αποκαλυπτικές της καταγωγής του.

Το γεγονός δε ότι ο Βενιζέλος παρουσιάζεται ως «πρωτερ­

γάτης» της προσπάθειας για την ίδρυση του εβραϊκού κρά­

τους, δεν θα πρέπει να εκπλήσσει. Και αυτό διότι ο Βενιζέ­

λος, ήταν εβραϊκής καταγωγής.

Την εβραϊκή καταγωγή του Βενιζέλου επιβεβαιώνει ο Α.

Μ. Παπαδάκης στο έργο του «Βιογραφία Ελ. Βενιζέλου».

Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Παπαδάκη, επί των

οποίων αναφέρεται ο Νίκος Α. Αντωνακέας στο τρίτομο έρ­

γο του «Φαυλοκρατία», ο πατέρας του Βενιζέλου, Μπένυ Σε-

λόν εκ Θεσσαλονίκης, παντρεύτηκε μία εβραία από την Κέρ­

κυρα. Ωστόσο επειδή πλησίαζε η ώρα της στρατεύσεως και

ήθελε να αποφύγει την στρατιωτική θητεία, ο Μπένυ Σελόν

βρήκε απασχόληση σε ένα καράβι ως μούτσος, όπου αντικα­

τέστησε έναν τεθνεώντα ναύτη που τον έλεγαν Κυριάκο.

Στο λιμεναρχείο δηλώθηκε ως Κυριάκος Μπενιζέλος, ό­

νομα που διατήρησε και στην Κρήτη, όπου έφθασε με το

πλοίο, ύστερα από πολλές περιπέτειες. Γιος αυτού του Κυ­

ριάκου Μπενιζέλου (Μπεν Ζελόν) υπήρξε ο γνωστός Εφιάλ-

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 73

της Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος διετέλεσε όργανο της

ξενοκρατίας καθ' όλο το διάστημα της πολιτικής του σταδιο­

δρομίας.

Δεν είναι τυχαίο λοιπόν το γεγονός ότι η Μικρασιατική

καταστροφή επήλθε την χρονική εκείνη στιγμή κατά την

οποία δέσποζαν τόσο στην Τουρκία όσο και στην Ελλάδα

δύο εβραϊκές μορφές: Ο Κεμάλ Ατατούρκ και ο Μπεν Ζε-

λόν. Εξ' άλλου δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο το γεγονός

ότι ο Ελευθέριος Βενιζέλος υπήρξε, ήδη από το 1917, όπως

καταδεικνύεται μέσα από επίσημα έγγραφα, ο πρώτος πολι­

τικός ηγέτης και δη πρωθυπουργός που ζήτησε την αναγνώ­

ριση ισραηλινού κράτους.

Τον Ιούλιο του 1920 ο Άγγλος ναύαρχος Ντε Ρόμπεκ σε

επιστολή που απηύθηνε προς τον τότε Υπουργό Λόρδο

Κώρζον, ανέφερε, μεταξύ των άλλων, και τα εξής: «...Με

άλλα λόγια ο κ. Βενιζέλος δεν είναι η Ελλάς. Εν κυριολεξί­

α δεν είναι καν 'Ελλην...».

Αιώνες ολόκληρους τώρα, ο διεθνής σιωνισμός λυσσα­

λέα βάλλει κατά του Ελληνισμού, με σκοπό να επιτύχει την

καθυποταγή και τελικά την εξάλειψη του. Σε αυτή τη δόλια

προσπάθεια του απεργάζεται άθλια σχέδια, με οδυνηρές

για το Έ θ ν ο ς μας προεκτάσεις.

Όποιος θέλει να ζήσει, ας πολεμήσει. Για να πολεμήσει

όμως, πρέπει να γνωρίζει πολύ καλά το παρελθόν, ούτως

ώστε να προετοιμάζεται αναλόγως για την αντιμετώπιση των

προκλήσεων και των κινδύνων που θα ανακύψουν στο μέλ­

λον.

Το καίριο ερώτημα και ταυτόχρονα μέγιστο συνειδησιακό

δίλημμα που ανακύπτει καθοριστικά σήμερα, είναι το ακό­

λουθο:

ΑΘΗΝΑ ή ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ;

74 Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Θ . Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

Ο εβραιόφιλος, και όχι μόνον, Γ. Λποστολάτος διατυμπανίζει τον φιλοσιωνισμό τον Βενιζέλου από τα «Χρονικά»...

ΕΒΡΑΙΟΙ ΚΑΙ ΚΡΗΤΗ

Το ενδιαφέρον που επεδείκνυαν ανέκαθεν οι εβραίοι

για την παρουσίαση της Κρήτης ως κέντρο του «Ιουδαϊκού

Πολιτισμού» είναι πασίγνωστο. Για την ενίσχυση αυτών των

ανυπόστατων θεωριών τους, οι σιωνιστές μετέρχονται διά­

φορα μέσα, ανάμεσα στα οποία εντάσσεται και η ρίψη προ­

κηρύξεων με εμπρηστικό περιεχόμενο σε κάθε γωνιά του

νησιού (Αύγουστος 1977).

Η εκδήλωση ενός ενεργού ενδιαφέροντος για την προ­

σάρτηση της Κρήτης από οργανωμένα σιωνιστικά κέντρα,

γίνεται ολοφάνερη κατά την μεταπολεμική περίοδο, σε μία

μεταιχμιακή δηλαδή εποχή, κατά την οποία συντελείται η ο­

ριστική μετάβαση της Ελλάδας στη σφαίρα επιρροής των

Ηνωμένων Πολιτειών. Το 1975 η αθηναϊκή εφημερίδα

«Αθηναϊκή» (26-6-1975) απεκάλυπτε σε δημοσίευμα της ότι

από το 1963 οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες επιδίδονταν

στη δημιουργία σεναρίων, τα οποία στόχευαν στη συγκρότη­

ση αυτονομιστικών κινήσεων στην Κρήτη.

Η απόπειρα της διεισδύσεως των σιωνιστικών κεφαλαί­

ων στην Κρήτη είχε γίνει ήδη ορατή με την προσπάθεια της

εβραϊκής εταιρείας «Λίττον» να αναλάβει την... οικονομική

ανάπτυξη της νήσου. Παρά την προσωρινή αποτυχία τους να

επιτύχουν έναν τόσο εμφανή στόχο, οι σιωνιστές δεν πτοή­

θηκαν.

Αργότερα η επίσης εβραϊκή εταιρεία «Ακριτέθ» θα επι­

τύχει την επιζητούμενη διείσδυση, αναλαμβάνοντας σχεδόν

το μονοπώλιο των κρητικών χαρουπιών και κρασιών. Εδώ

αξίζει να γίνει μνεία και στην αυτονομιστική δραστηριότη­

τα που ανέπτυξε μεταπολιτευτικά ομάδα 6 εβραίων στα Χα­

νιά, λόγος ο οποίος έγινε και η αιτία της απελάσεως τους,

76 Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Θ . Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

ενώ άπλετο φως στις σιωνιστικές ραδιουργίες ρίχθηκε το

1976, όταν ο καταδικασθείς από δικαστήριο του Ηρακλείου

αυτονομιστής Ε. Ράμελ, αποφυλακίσθηκε κατά τρόπο ανεξι­

χνίαστο, για να γίνει αργότερα γνωστό ότι επρόκειτο για

αξιωματικό της εβραϊκής μυστικής υπηρεσίας Μοσάντ.

Κατ' αυτό τον τρόπο έθεταν σε εφαρμογή τα σιωνιστικά

σχέδια που απέβλεπαν στην αυτονόμηση της Μακεδονίας

και της Κρήτης, σχέδια τα οποία είχαν δει το φως της δημο­

σιότητας ύστερα από μία σειρά δημοσιευμάτων της εφημε­

ρίδας «Αθηναϊκή», σύμφωνα με τα οποία το Ισραήλ είχε συ­

στήσει από το 1971 έναν οργανισμό με διεθνείς προεκτά­

σεις, στον οποίον είχε ανατεθεί η υλοποίηση ακριβώς αυτών

των αποτρόπαιων ανθελληνικών σχεδίων.

Ό τ α ν οι εβραίοι προπαρασκεύαζαν ποικιλότροπα την

επίθεση του Αττίλα το 1974 στην Κύπρο, κάποιος μη γνώ­

στης της πραγματικότητας, δεν θα μπορούσε να φανταστεί

την συμβολή του Ισραήλ στην διάπραξη των τουρκικών θη­

ριωδιών, η οποία αποτελούσε μία έμμεση μορφή προβολής

διεκδικητικών αξιώσεων στην Κύπρο. Οι υπουργοί Εξωτε­

ρικών Αμύνης των ΗΠΑ Κίσσιγκερ και Σίσκο αντίστοιχα, οι

οποίοι γνώριζαν τις κινήσεις των Τούρκων ήταν εβραίοι.

Επίσης κατά τη διεξαγωγή της τουρκικής αποβάσεως (Αττί­

λας I) τις επιχειρήσεις συντόνιζε ισραηλινό πολεμικό πλοίο

εφοδιασμένο με τέλειο ηλεκτρονικό εξοπλισμό.

Ακόμη και σήμερα όλοι όσοι ασχολούνται με το κυπρια­

κό ζήτημα είναι εβραϊκής καταγωγής. Αυτό ανέφερε, μετα­

ξύ άλλων, ο πρέσβης της Κύπρου στο Τελ-Αβίβ Π. Ευθυμί­

ου. Συγκεκριμένα, κατά τον πρέσβη, ο υπουργός εξωτερι­

κών της Αγγλίας Ρίκφιντ, ο ειδικός απεσταλμένος του Ο Η Ε

Φαϊσάλ, ο υφυπουργός εξωτερικών των Η Π Α Χόλμπρουκ,

η προϊσταμένη του Μ. Ολμπράϊτ, αλλά και ο πρώην υφυ-

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 77

πουργός εξωτερικών Χ. Ροζάκης (1996) είναι εβραϊκής κα­

ταγωγής. Ό π ω ς άλλωστε και οι Σίσκο, Κίσιγκερ κ.ά.

Τα προηγούμενα χρόνια την ίδια ακριβώς τακτική υιοθέ­

τησαν οι εβραίοι και στο θέμα της Κρήτης. Είναι δε βέβαιο,

ότι σε ανύποπτο χρόνο οι σιωνιστικές επιβουλές κατά της

Κρήτης θα εκδηλωθούν εκ νέου, δεδομένου ότι οι σιωνιστές

εργάζονται θέτοντας μακροπρόθεσμους στόχους.

Η Κύπρος για να επικαλεσθούμε ένα απτό παράδειγμα

το οποίο συμβάλλει στην πληρέστερη κατανόηση αυτής της

τακτικής, είχε τεθεί στο στόχαστρο από το 1896-97, οπότε

επέρχεται η χρεοκοπία της Ελλάδος και η υπαγωγή της στον

Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο.

Από τότε έχουν παρέλθει εκατό περίπου χρόνια και ακόμη

η κατάσταση γύρω από αυτό το ζήτημα παραμένει ασαφής και

ρευστή. Το μόνο βέβαιο στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι

η Ελληνική αυτή νήσος χάνεται βαθμιαία, εξαιτίας της ορατής

πλέον αμερικανοεβραϊκής επιβουλής. Δεν αποκλείεται λοι­

πόν, ανάλογη έκβαση να λάβουν αργότερα το Μακεδόνικο ή

το Κρητικό ζήτημα, στα πλαίσια ενός εδαφικού διαμελισμού

της Ελλάδος, ο οποίος προβλέπεται από τους σιωνιστές.

Ή δ η οι εβραίοι, μεταπολεμικά και εντεύθεν, καταβά-

λουν διαρκείς προσπάθειες για να πείσουν ότι η Κρήτη απο­

τελεί πανάρχαιη ιουδαϊκή εστία. Η επιδίωξη αυτή εστιάζε­

ται σε μία προπαγανδιστική διαδικασία ψευδεπίγραφων ε­

πιστημονικών ερευνών, στα πλαίσια των οποίων εντάχθηκε

και η κυκλοφορία του βιβλίου «Ιουδαϊκή Κρήτη». Η συγ­

γραφή του ήταν έργο του εβραίου καθηγητή και στελέχους

της Mossad Ανκόρι, η δε έκδοση του εξυπηρετούσε προφα­

νείς σκοπιμότητες.

Παράλληλα με το σιωνιστικό αυτό σύγγραμμα που πλα­

στογραφούσε βάναυσα τις ιστορικές καταβολές του κρητι-

78 Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Θ . Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

κοΰ πολιτισμού, προκειμένου να εδραιώσει τα ψευδώς υπο­

στηριζόμενα από τους εβραίους, πραγματοποιήθηκαν αλλε­

πάλληλες μυστικές επισκέψεις εβραϊκών πλοίων στο θαλάσ­

σιο χώρο της Κρήτης. Οι επισκέψεις αυτές είχαν τον χαρα­

κτήρα ερευνητικών ταξιδιών και αποσκοπούσαν στην δήθεν

πραγματοποίηση υποθαλάσσιων ερευνών, με σκοπό την

ανακάλυψη... αρχαιολογικών ευρημάτων τα οποία θα κατα­

δείκνυαν την... εβραϊκή ιστορία της Κρήτης.

Ο Τζβη Ανκόρι, προκειμένου να ενισχύσει την ανυπό­

στατη αυτή θεωρία του, συμμετείχε σε όλα τα κρητολογικά

συνέδρια, στα πλαίσια των οποίων πραγματοποιούσε... επι­

στημονικές ανακοινώσεις.

Αρχικά επιδίωξη του ήταν να καταστήσει αποδεκτό το

ιστορικό ψεύδος ότι ο Μινωικός όσο και ο Μυκηναϊκός Πο­

λιτισμός προήλθαν... από εβραίους. Στην πορεία της ιστορι­

κής παραχαράξεως και πλαστογραφίας όμως, καθώς διαπί­

στωνε ότι οι επιστημονικοφανείς ανακοινώσεις του ετύγχα­

ναν μιάς γενικής ανοχής, διεύρυνε το αρχικό σχέδιο εβραιο-

ποιήσεως των νησιών του Αιγαίου πελάγους και της Κρήτης,

συμπεριλαμβάνοντας σε αυτό και την Σπάρτη. Η ασέβεια

μάλιστα και το θράσος του Ανκόρι δεν είχαν όρια, αφού δεν

δίστασε να καταφύγει στην επίκληση κίβδηλων επιχειρημά­

των, ανάμεσα στα οποία ήταν και το εξωφρενικό ότι ο Γε­

ώργιος Πλήθων... ήταν εβραίος!

Ασφαλώς και το διαστρεβλωτικό έργο του Ανκόρι δεν

διεξαγόταν σε άγονο έδαφος. Οι ευνοϊκές συνθήκες για

την παρουσίαση αυτής της ανυπόστατης θεωρίας, είχαν δια­

μορφωθεί ήδη από το 1965 με μία σειρά άρθρων του εβραί­

ου... αρχαιολόγου Σάϋρους Γκόρντον, ο οποίος υποστήριζε

αντιεπιστημονικά την... σημιτική προέλευση του Μινωικού

Πολιτισμού.

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 79

Η ανάμειξη του Ανκόρι στο «ερευνητικό» αυτό θέμα κα­

τά τρόπο διαστρεβλωτικό, γίνεται κατανοητό ότι δεν ήταν

πρόσκαιρη. Αποτελούσε αναπόσπαστη πτυχή ενός ευρύτε­

ρου ανθελληνικού σχεδίου το οποίο υφίσταται και προβλέ­

πει, μεταξύ των άλλων, την απόσπαση της Κρήτης, μόλις οι

συγκυρίες το επιτρέψουν, από τον ελλαδικό κορμό.

Ή δ η έχουν εκδηλωθεί και άλλες συναφείς κινήσεις. Ει­

δικότερα έχει παρατηρηθεί από τον ελεγχόμενο από τον

σιωνισμό βρεττανικό τύπο, η παρουσίαση της Κρήτης ως

ανεξάρτητης από την Ελλάδα. Χαρακτηριστική επ' αυτού

είναι η περίπτωση της εβραϊκής ιδιοκτησίας αγγλικής εφη­

μερίδας «Sunday Times», η οποία σε αγαστή σύμπνοια με το

ευρωπαϊκό κανάλι EURO-NEWS, σε πίνακα που δημοσιεύ­

ει καθημερινά παρουσιάζοντας τις θερμοκρασίες που επι­

κρατούν στις πρωτεύουσες των μεσογειακών κρατών, πα­

ρουσιάζει την Κρήτη ως ανεξάρτητη χώρα. Ανάλογη είναι

και η κατάσταση που παρουσιάζεται στον τομέα των συ­

γκοινωνιών (λόγου χάρη «Κρητικές Αερογραμμές»).

MOSSAD ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ

Πολλά φημολογούνται για την δράση, συχνά ανεξέλε­

γκτη, των μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ στον ελλαδικό

χώρο.

Σχετικά πρόσφατα είχε αναφερθεί από τον ελλαδικό τύ­

πο το γεγονός ότι Έλληνες αστυνομικοί της Αντιτρομοκρα­

τικής υπηρεσίας, και όχι μόνο, θα εκπαιδευθούν από στελέ­

χη της MOSSAD. Το γεγονός αυτό σε συσχετισμό με όσα

κατά καιρούς έχουν ακουσθεί ή γραφεί, άνευ διαψεύσεως,

μας υποχρεώνει να διατυπώσουμε κάποια καίρια ερωτήμα­

τα:

- Αληθεύει ότι εντός των γραφείων της κεντρικής διοική­

σεως της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ) συστε­

γάζεται κλιμάκιο της CIA και της MOSSAD, το οποίο μάλι­

στα τελευταίο χρησιμοποιεί και τους ηλεκτρονικούς υπολο­

γιστές της ΕΥΠ;

- Αληθεύει ότι η δόμηση της άλλοτε ΚΥΠ και νυν ΕΥΠ

έχει γίνει από ισραηλινούς πράκτορες;

- Αληθεύει ότι υπάρχουν αξιωματούχοι και στελέχη της

ΕΥΠ τα οποία συγχρόνως εργάζονται και για ξένες μυστι­

κές υπηρεσίες, ιδίως για την MOSSAD;

- Πώς εξηγείται το γεγονός ότι η MOSSAD αναλαμβάνει

επισήμως τη φύλαξη υψηλών προσώπων και υπουργικών

παραγόντων, εντός της Ελλάδος, υποκαθιστώντας τις ελλη­

νικές υπηρεσίες ασφαλείας, όπως συνέβη στη σύνοδο των

υπουργών Δημοσίας Τάξεως της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, η

οποία συνήλθε την Άνοιξη του 1994 στην Κέρκυρα και όχι

μόνο;

- Πώς ερμηνεύεται η διαπίστωση ότι MOSSAD και CIA

οργώνουν την ελλαδική επικράτεια ανενόχλητες, όταν μάλι-

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 81

στα είχε ανακαλυφθεί στα Πατήσια διαμέρισμα αμερικα­

νών πρακτόρων με περούκες και άλλα σύνεργα, το 1993, συ­

γκαλύφθηκε η υπόθεση; Ποιος στ' αλήθεια ελέγχει τη χώρα;

Ακόμη, μιας και αναφερόμαστε στο ρόλο της MOSSAD,

περί αυτής και του Ισραήλ αιωρούνται κάποια επιπρόσθε­

τα ερωτήματα.

Συγκεκριμένα, μετά την δολοφονία του εφοπλιστή Μ.

Περατικού από την αυτοπροσδιοριζόμενη ως «Ε.Ο. 17

Νοέμβρη» τον Μάϊο του 1997, ο τότε καταργηθείς Υπουρ­

γός Δημοσίας Τάξεως Στέλιος Παπαθεμελής διατύπωσε υ­

παινιγμούς κατά όσων υποθάλπουν και στηρίζουν ή συγκα­

λύπτουν την δράση των τρομοκρατών. Σε ερώτηση δημοσιο­

γράφου τι εννοεί, απήντησε λακωνικά ως ακολούθως: «Ρω­

τήστε τους πρέσβεις των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισ­

ραήλ», αφήνοντας να εννοηθεί ότι τα συγκεκριμένα κέντρα

γνωρίζουν πολλά, και όχι μόνο, περί τρομοκρατίας...

Εξ' άλλου, καθόλου τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί το

γεγονός ότι το 1993 το Αμερικανικό Κογκρέσο απέρριψε

την τοποθέτηση του Μάϊκ Χάλπεριν ως Υφυπουργού Αμύ­

νης των ΗΠΑ, κατηγορώντας τον για διασυνδέσεις με διε­

θνή δίκτυα τρομοκρατίας, τα πλοκάμια των οποίων έφθαναν

στην Ευρώπη. Μία λεπτομέρεια: Ο Χάλπεριν είχε διατελέ­

σει στενός συνεργάτης του εβραίου σιωνιστή Χένρι Κίσσι-

γκερ...

Μιλώντας ο Κ. Σημίτης με τους εκπροσώπους του Αμερι­

κανικού Εβραϊκού Συμβουλίου, υπεσχέθη στα μέλη του ότι

θα συμβάλλει στην «διεθνή συνεργασία για την καταπολέ­

μηση της τρομοκρατίας». Διεθνής συνεργασία όμως σημαί­

νει ασυδοσία της MOSSAD στον ελλαδικό χώρο... Και πάλι

με αφορμή την δολοφονία του βρεττανού ταξιάρχου Σό-

ντερς από την αυτοαποκαλούμενη «17Ν», η MOSSAD επα-

82 Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Θ . Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

νεμφανίσθηκε, πιέζοντας διαμέσω των διπλωματικών εκ­

προσώπων του Ισραήλ στην Ελλάδα, για την ανάληψη της α­

σφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων...

Και μια και ομιλούμε περί «ασφαλείας», να επιστήσουμε

την προσοχή των αναγνωστών στο γεγονός ότι η Εθνική

(κατ' όνομα μόνο βεβαίως) Υπηρεσία Πληροφοριών

(ΕΥΠ), όπως απεκαλύφθη και εντός της Βουλής, έχει ανα­

θέσει την διεξαγωγή τηλεφωνικών υποκλοπών και παρακο­

λουθήσεων τηλεφωνικών συνδιαλέξεων για λόγους εθνικής

ασφαλείας (!), στην ισραηλινή εταιρεία Efrat (!), οπότε κά­

θε νοήμων άνθρωπος μπορεί να κατανοήσει την έκταση της

διαβρώσεως που έχουμε υποστεί και μάλιστα εθελουσίως!

Την ίδια ώρα, παράγοντες και συνεργάτες της MOSSAD,

καλυμμένοι πίσω από άλλες ιδιότητες, όπως ο διευθυντής

του Κέντρου Στρατηγικών Μελετών του Πανεπιστημίου του

Ισραήλ, Εφέρμ Ινπάρ, αναπτύσουν θεωρίες περί στρατιωτι­

κής συγκλίσεως Ελλάδας-Τουρκίας και Ισραήλ με ευνόητες

σκοπιμότητες...

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟ ΕΦΙΑΛΤΗ*

Τραγικές στιγμές διέρχεται η Γιουγκοσλαβία και κατ'

επέκταση ολόκληρη η Βαλκανική χερσόνησος, καθώς, ενώ

γράφονται οι γραμμές αυτές, η κρίση στο Κοσυφοπέδιο κλι­

μακώνεται με απρόβλεπτες πλέον, διαστάσεις.

Η στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ, διαμέσου του NA­

TO, στα τεκταινόμενα, υποκρύπτει την βούληση των Σιωνι­

στικών δυνάμεων που διοικούν και κατευθύνουν, εκ του

προσκηνίου ή εκ του παρασκηνίου, την αμερικανική πολιτι­

κή, να επιβάλλουν την βούληση τους, αποτρέποντας α) Την

Εθνοκάθαρση από τους αλβανούς κοσοβάρους που επιχει­

ρεί ο Μιλόσεβιτς, β) Την διασφάλιση των σιωνιστικών

συμφερόντων όσον αφορά την διέλευση πετρελαιαγωγών

από τον συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο μέχρι και το Ρό­

τερνταμ, γ) Την εκμετάλλευση του πλούσιου σε ουράνιο -

κοβάλτιο, και όχι μόνο, υπεδάφους του Κοσσυφοπεδίου,

δ) Τον διαμελισμό των Εθνικών κρατών και την πολυδιά­

σπαση τους με γνώμονα πολυεθνικά συμφέροντα, και ε)

Την πρόκληση ευρύτερων ανακατατάξεων στον βαλκανικό

χώρο.

Ας μη διαφύγει της προσοχής μας το γεγονός ότι η βασι­

κή υπέρμαχος των βομβαρδισμών στην Σερβία υπήρξε η

εβραϊκής καταγωγής Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μα-

ντλίν Ολμπράϊτ (και μάλιστα το γεγονός το αναφέρει και ο

ημερήσιος τύπος, δεν είναι δικής μας εικασία ή εκτίμηση).

* Το κείμενο αντό εγράφη τις ημέρες των αμερικανικών βομβαρδισμών (Απρίλιος 1999), αλλά διατηρεί την επικαιρότητα τον, διότι η ονσία των γεγονότων δεν έχει μεταβληθεί.

84 Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Θ . Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

Οι πολεμικές επιχειρήσεις που διεξήχθησαν από την αμερι­

κανική πολεμική μηχανή, τελούσαν υπό την έγκριση του

εβραϊκής καταγωγής Υπουργού Αμύνης των ΗΠΑ Ουίλιαμ

Κοέν. Επιθετική στάση κατά της Σερβίας υιοθετεί ο επίσης

εβραίος αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Αλ Γκορ, ενώ τόσο η σύζυ­

γ ο ς του Κλίντον Χίλαρυ, όσο και πολλοί εκ των χρηματοδο­

τών του, είναι εβραϊκής καταγωγής. Ομόφυλοι τους τυγχά­

νουν τα στελέχη του ΥΠΕΞ Τόμας Μίλλερ, Κόρνεμπλουμ

και Χόλμπρουκ, ενώ ακόμη και η σύζυγος του Γ.Γ. του Ο Η Ε

Ανάν, προέρχεται από την οικογένεια των εβραίων διπλω­

ματών Βάλενμπεργκ. Τυχαίες συμπτώσεις;

Την ίδια στιγμή που συμβαίνουν όλα αυτά, η Ελλάδα εί­

ναι ήδη περικυκλωμένη από τουρκικές δυνάμεις, απ' όπου

αυτό είναι δυνατόν, καθώς ήδη οι τούρκοι έχουν εγκαταστή­

σει τέσσερις στρατιωτικές βάσεις στην Αλβανία, έχουν πα­

ρουσία στο Κοσσυφοπέδιο και στα Σκόπια, μας απειλούν

από την Ανατολική Θράκη, οργιάζουν οι πράκτορες τους

και πολλοί οπλισμένοι τούρκοι στην Δυτική, ενώ ο αποβατι­

κός στόλος τους είναι έτοιμος στα παράλια της Ιωνίας. Τέ­

λος, διαθέτουν και το ψευδοκράτος του Ντεκτάς στη Βόρεια

Κύπρο.

Και ενώ οι δυνάμεις του σκότους απεργάζονται σενάρια

πολέμου, η Ελλάδα, παραδομένη στους τοποτηρητές της ξε-

νοκρατίας, αδυνατεί να ασκήσει μία πολιτική Εθνική Ουδε-

τερότητος, απεμπλεκόμενη από κάθε ανάμειξη που δεν ευ­

νοεί ούτε διασφαλίζει μείζονα εθνικά συμφέροντα ούτε

υπηρετεί εθνικές επιδιώξεις, αδυνατεί να διασφαλίσει την

Εθνική της κυριαρχία, παρά σύρεται σε εθνικά θανάσιμες

επιλογές. Αυτές συνίστανται:

- Στην εμπλοκή στο θέμα Οτσαλάν και στην κατ' ουσίαν,

παράδοση του, μέσω των κενυατών, στους τούρκους, πα-

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 85

ρά τις περί μη αναμείξεως της Ελλάδος στο θέμα, αρχι­

κές δηλώσεις των κυβερνητικών αξιωματούχων. Έ τ σ ι

αυτό που απέφυγε να πράξει ολόκληρη η Ευρώπη, ακό­

μη και αυτή η Ρωσία (την ανάμειξη δηλαδή στο ζήτημα

και τέλος την παράδοση του Οτσαλάν), το έπραξαν οι ελ­

λαδικοί εκπρόσωποι του κατεστημένου.

- Στην παροχή διευκολύνσεων στα αγγλοαμερικανικά κυ­

ρίως στρατεύματα, διελεύσεως από τον ελλαδικό χώρο

της Μακεδονίας, προκειμένου να προωθηθούν στα Σκό­

πια. Είναι γνωστό ότι η παρουσία και διέλευση ξένων

στρατευμάτων από την Ελληνική Επικράτεια, απαγορεύ­

εται ρητώς από το Σύνταγμα, καθώς αντίκειται προς μεί­

ζονα Εθνικά Συμφέροντα και η πραγματοποίηση της επι­

τρέπεται μόνον κατόπιν ψηφίσεως ειδικού νόμου και επι­

κυρώσεως του από την απόλυτη πλειοψηφία της Βουλής.

Χωρίς να δεχόμεθα ούτε να προσβλέπουμε στην (ανύ­

παρκτη) πατριωτική αντίδραση ή ευαισθησία των βου­

λευτών, κάτι τέτοιο δεν έγινε. Την στιγμή αυτή, περιοχή

του λιμένος της Θεσσαλονίκης μετετράπη σε ΝΑΤΟϊκό

στρατηγείο, η Ελλάδα θυμίζει ημέρες του Α' Παγκ. Πο­

λέμου όπου αγγλογάλλοι αποβιβάζονταν στα ελληνικά

λιμάνια και εξεβίαζαν την εκάστοτε ελλαδική κυβέρνη­

ση. Αποτέλεσμα αυτού του απροκάλυπτου ενδοτισμού,

είναι η Ελλάδα να έχει εμπλακεί σε μία αγνώστου εκβά-

σεως περιπέτεια, η οποία πολύ φοβούμεθα και εκτιμού­

με ότι θα αποβεί ιδιαιτέρως οδυνηρή. Το θέρος του 1998,

είχε διεξαχθεί στην περιοχή της Μακεδονίας στρατιωτι­

κή άσκηση, το σενάριο της οποίας προέβλεπε την δη­

μιουργία στρατοπέδου υποδοχής προσφύγων. Ή τ α ν α­

πλώς σενάριο ή δοκιμή για τα όσα θα επακολουθούσαν;

Ακόμη, ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, χιλιάδες κοσοβάροι,

86 Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Θ . Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

μουσουλμανικής συνειδήσεως (άρα δεκτικοί και προς το

τουρκικό στοιχείο) είναι έτοιμοι να εγκατασταθούν ή εγκα­

θίστανται στην ευαίσθητη περιοχή Μακεδονίας - Θράκης,

ενωνόμενοι με τους ήδη υφιστάμενους εκεί ανθέλληνες. Η

Θράκη εκτουρκίζεται, τα σύννεφα του Πολέμου απλώνο­

νται απειλητικά σε όλη τη Βαλκανική χερσόνησο, καθώς

όλο και περισσότεροι στρατοκράτες των Η Π Α ζητούν την

επέμβαση στο Κοσσυφοπέδιο χερσαίων δυνάμεων, πράγμα

που σημαίνει κλιμάκωση της εντάσεως, το καλά πληροφο­

ρημένο αμερικανικό δίκτυο CNN αποκαλύπτει ότι η κρίση

θα ενταθεί, φθάνοντας η «φωτιά» του πολέμου μέχρι και την

Ελλάδα. Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, οι ελλαδίτες κοιμούνται

τον «ύπνο του δικαίου», εφησυχασμένοι, αδύναμοι και

απρόθυμοι να αντιδράσουν στα τεκταινόμενα, αδύναμοι να

καταδικάσουν τους πράκτορες της ξενοκρατίας πολιτικούς,

που οδηγούν την χώρα και το Έ θ ν ο ς στην καταστροφή. Την

ύστατη αυτή στιγμή, προειδοποιούμε:

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗ ΤΥΡΑΝΝΙΑ.

ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ...

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ

Οι εβραίοι έχουν δημιουργήσει μία άσχημη φήμη που

τους ακολουθεί σε κάθε γωνιά του πλανήτη, αιώνες ολόκλη­

ρους τώρα. Το επίθετο εβραίος, είναι πλέον συνυφασμένο

με την έννοια του τοκογλύφου, του εκμεταλλευτή, του δό­

λιου εμπόρου, του χρηματανθρώπου, του άνευ ηθικών εν­

δοιασμών ατόμου γενικά.

Οι ίδιοι οι εβραίοι, πανούργοι και δόλιοι εκ φύσεως, δεν

αποδέχονται αυτές τις κατηγορίες, που απολύτως δικαιολο­

γημένα τους αποδίδονται και σε κάθε άτομο μεμονωμένο, ή

οργανωμένη ομάδα που τους ασκεί κριτική, είτε καταγγέλ­

λει τον άθλιο ρόλο τους στα εξουσιαστικά τεκταινόμενα,

επιφυλάσσουν μία συστηματική επίθεση. Αδυνατώντας να

αντικρούσουν με επιχειρήματα τα όσα τους καταλογίζονται,

αποδίδουν σε κάθε επικριτή τους την ιδιότητα του «φασί­

στα».

Ειδικότερα στη σημερινή εβραιοκρατούμενη, οικονομι­

κά και πνευματικά κοινωνία, έχουν διαμορφώσει και επι­

βάλλει την αντίληψη ότι ο εβραϊκός λαός είναι «έξυπνος»

και «προοδευτικός», προβάλλοντας παράλληλα την θέση,

επάνω στην οποία εδράζεται η ιδεολογική τους τρομοκρα­

τία, ότι μόνο οι χιτλερικοί επιτίθενται στους εβραίους και

τους υβρίζουν λόγω «ιδεολογικών προκαταλήψεων» και ως

εκ τούτου, ουδείς έτερος έχει λόγο να τους επικρίνει. Μας

επιβάλλουν δηλαδή οι εβραίοι να διαλέξουμε, ή να είμαστε

υπέρ αυτών, σιωνιστές, ή αδιάφοροι. Σε ενάντια περίπτωση

και εάν διανοηθούμε έστω και να τους κρίνουμε για κάποια

πράξη τους είμαστε εκ προοιμίου «χιτλερικοί»...

Ως εκ τούτου ο συγγραφεύς της παρούσης μελέτης, μετά

Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Θ . Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

την προηγούμενη αναφορά των Ιστορικών γεγονότων, πιθα­

νόν να χαρακτηρισθεί ότι μεροληπτεί κατά των Εβραίων. Γι'

αυτό θα επικαλεσθεί απλά τις γνώμες διάσημων προσωπι­

κοτήτων που έζησαν σε διαφορετικές εντελώς εποχές, πολύ

πριν την εμφάνιση του εθνικοσοσιαλισμού για αρκετές από

αυτές. Και αυτό διότι ουδείς σε αυτή την περίπτωση δύναται

να υποστηρίξει ότι οι απόψεις των κατωτέρω φυσιογνωμιών

ήταν επηρεασμένες από τις ιδεολογικές θέσεις του Αδόλ­

φου Χίτλερ. Μέσα από τη διατύπωση των ακολούθων από­

ψεων, αποκρυσταλλώνεται η διαχρονική αντίληψη της αν­

θρωπότητας για το ρόλο των εβραίων και καταρρίπτεται

ολοσχερώς ο μύθος σύμφωνα με τον οποίο μόνο οι εθνικο-

σοσιαλιστές δήθεν έχουν λόγους να μισούν το ιουδαϊκό

στοιχείο.

Κατ' αρχήν οι Στωικοί φιλόσοφοι κατηγορούσαν την ιου­

δαϊκή θρησκεία, θεωρώντας την δόγμα μισαλλόδοξο και γε­

μάτο προλήψεις. Ανάμεσα στους δριμύτατους επικριτές των

εβραίων και των θρησκευτικών τους αντιλήψεων, διακρίνε­

ται ο στωικός Χαιρήμων (1ος αιώνας μ.Χ.), ο οποίος διετέ­

λεσε διδάσκαλος του αυτοκράτορα Νέρωνα.

Προγενέστερα, την απέχθεια του προς τους ιουδαίους,

είχε εκφράσει με σαφήνεια ο Αιγύπτιος Μέγας Ιερέας του

ναού της Ηλιουπόλεως Μανέθων.

Οι σοφιστές εξ' άλλου των εκκλησιαστικών χρόνων, κα­

τήγγειλαν δικαίως τους εβραίους σαν διαστροφείς της αρ­

χαιοελληνικής φιλοσοφίας και θρησκείας. Σφοδρός πολέ­

μιος ακόμη των εβραίων ήταν και ο Ποσειδώνιος ο εξ' Απα-

μείας, διαπρεπής ρητοδιδάσκαλος του 1ου π.Χ. αιώνα, διδά­

σκαλος του Κικέρωνα.

Ο Απολλώνειος ο Μόλων συνέγραψε το «Κατά Ιουδαί­

ων», ενώ ο Περσαίος ισχυριζόταν ότι οι «εβραίοι είναι

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ

έθνος δεισιδαιμονικόν», ο δε Τάκιτος τους αποκαλούσε

«απογόνους λεπρών» και ισχυριζόταν ότι οι Αιγύπτιοι τους

έδιωξαν ως «μολυσμένους».

Ο Σενέκας θεωρούσε τους εβραίους «ελεεινόν έθνος».

Ενάντιοι προς τους σημίτες υπήρξαν ακόμη ο Διόδωρος ο

Ταρσεύς, ο Κοσμάς ο Ινδικοπλεύστης, ο Πετρόνιος, ο Πλί­

νιος και ο Σουετώνιος.

Ο Λούθηρος, αναφορικά με τους εβραίους, υποστήριξε

στο έργο του «Οι εβραίοι και τα ψεύδη τους» (1558) τα ακό­

λουθα: «Οι εβραίοι είναι κτήνη, οι συναγωγές τους χοιρο-

στάσια που πρέπει να τις πυρπολήσουμε... ζουν από το κα­

κό... είναι ζώα κακά που πρέπει να τα κυνηγήσουμε, όπως

τα λυσσασμένα σκυλιά...».

Ακόμη και ο Μωάμεθ στο έργο του «Σούρα της Αγελά­

δας» καταφέρεται με δριμύτητα κατά των εβραίων, θεωρώ­

ντας τους διαφθορείς.

Συνεχίζοντας με την παράθεση των σκέψεων του διαπρε­

πούς φιλοσόφου Βολταίρου, οι οποίες αποτυπώθηκαν στο

χαρτί στις 15 Δεκεμβρίου του 1773, σε επιστολή που απηύ-

θηνε στο φίλο του Ντε Λουϊνού, μεταξύ άλλων αναφέρονται

και τα εξής αποκαλυπτικά:

«Ανήκουν αυτοί οι περιτετμημένοι εις την φυλή του Να-

φθαλείμ ή του Ησαχάρ, πολύ ολίγο με ενδιαφέρει, αυτοί εν

πάση περιπτώσει είναι οι πλέον δόλιοι λωποδύτες, οι οποί­

οι ρυπαίνουν την επιφάνεια της γης!...». Ο ίδιος συχνά διε-

κύρηττε ότι «...δεν θα βρείτε στους εβραίους παρά ένα λαό

αμαθή και βάρβαρο ο οποίος συγκεντρώνει από πολλού την

πλέον αισχρή φιλαργυρία, την απεχθή δεισιδαιμονία με το

ακατανίκητο μίσος για όλους τους λαούς οι οποίοι τον ανέ­

χονται και τον πλουτίζουν...».

Ο διάσημος γερμανός ποιητής Γκαίτε, αναφερόμενος

90 Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Θ . Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

στους εβραίους, στο έργο του «Γουλιέλμος Μέϊστερ», τόνι­

ζε τα ακόλουθα: «Πώς ημείς δυνάμεθα να επιτρέψομεν την

συμμετοχήν των εβραίων εις τον Πολιτισμόν μας, του

οποίου την πηγήν και την προέλευσιν αρνούνται;...».

Επίσης ο γερμανός ηγεμόνας Φρειδερίκος II Χοχενστά-

ουφεν ισχυριζόταν, όσον αφορά τους εβραίους, ότι «...εις

όποια υπηρεσία επέτρεψαν να εισέλθουν οι εβραίοι παντού

καταχράστηκαν αυτήν την υπηρεσίαν...».

Ο επίσης επιφανής γερμανός ηγεμόνας Βίσμαρκ, τόνιζε

ότι ο εβραϊσμός είναι «κράτος εν κράτει»...

Ανατρέχοντας και πάλι στην αρχαιότητα, διαπιστώνεται

ότι και σ' εκείνη την περίοδο, η κοινή γνώμη για τους εβραί­

ους καθόλου δεν διέφερε από τη σημερινή. «Παγκόσμιους

συνομώτες» αποκαλεί τους ιουδαίους ο διαπρεπής ρήτορας

και πολιτικός της αρχαίας Ρώμης Τύλλιος Κικέρων, απευθυ­

νόμενος προς τους δικαστές σε έναν από τους Λόγους τους

(Λόγος Κικέρωνα κατά Λουκίου Φλακκά).

Στις 26 Νοεμβρίου 1781, ο αμερικανός πολιτικός και επι­

στήμονας Βενιαμίν Φραγκλίνος, απηύθυνε την ακόλουθη

επιστολή προς τον Πρόεδρο της Αμερικής Άνταμς:

«Συμφωνώ απόλυτα με τον στρατηγό Ουάσιγκτων, πως

πρέπει να προστατεύσουμε αυτό το νεαρό έθνος (την Αμε­

ρική) από μία ύπουλη επίδραση και διείσδυση. Αυτή η

απειλή είναι οι εβραίοι! Σε οποιαδήποτε χώρα και εάν εγκα­

ταστάθηκαν οι εβραίοι, σε μεγάλο βαθμό κατέβασαν το επί­

πεδο της ηθικής και της εμπορικής τους ακεραιότητας.

Απετέλεσαν δική τους κοινωνία και δεν αφομοιώθηκαν.

Έφτιαξαν ένα κράτος εν κράτει. Και όταν συνάντησαν

αντιρρήσεις προσπάθησαν να πνίξουν οικονομικά αυτό το

έθνος, όπως και στην περίπτωση της Ισπανίας και της Πορ­

τογαλίας. Περισσότερο από 1700 χρόνια οι εβραίοι θρήνη-

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 91

σαν την θλιβερή τους μοίρα που τους εξόρισε από την πα­

τρίδα τους, όπως αποκαλούν την Παλαιστίνη. Αλλά αν ο κό­

σμος τους την είχε δώσει με εισιτήριο χωρίς επιστροφή, θα

εύρισκαν αμέσως δικαιολογία για να γυρίσουν στις άλλες

χώρες. Γιατί; Γιατί οι εβραίοι είναι βαμπίρ και τα βαμπίρ

δεν μπορούν να ζήσουν από τα βαμπίρ. Δεν μπορούν να ζή­

σουν μόνο μεταξύ τους. Πρέπει να ζουν σε βάρος των άλλων

λαών και όχι της δικής τους ράτσας. Αν δεν τους αποκλεί­

σετε από αυτές τις Ηνωμένες Πολιτείες, σε λιγότερο από

200 χρόνια θα συρρεύσουν εδώ σε τόσο μεγάλους αριθμούς

που θα κυριαρχήσουν και θα κατασπαράξουν τη χώρα...»

Και η επιστολή καταλήγει ως εξής: «Αν δεν τους αποκλείσε­

τε σε λιγότερο από 200 χρόνια, οι απόγονοι μας θα δουλεύ­

ουν στα χωράφια για να τους παράσχουν αγαθά, ενώ αυτοί

θα τρίβουν τα χέρια τους στις αποθήκες. Σας προειδοποιώ.

Αν δεν αποκλείσετε τους εβραίους δια παντός, τα παιδιά

σας θα σας καταρασθούν στους τάφους σας. Οι εβραίοι,

οπουδήποτε και εάν γεννιούνται, δεν πρόκειται ποτέ να αλ­

λάξουν. Οι ιδέες τους δεν συμβιβάζονται με αυτές του αμε­

ρικάνου και δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί αυτό, αν και ζουν

ανάμεσα μας από δέκα γενιές. Μία λεοπάρδαλις δεν μπορεί

να αλλάξει τα στίγματα της».

Καταλήγοντας, εκατοντάδες φιλόσοφοι, επιστήμονες,

συνθέτες, στρατιωτικοί, διπλωμάτες και γενικότερα άνθρω­

ποι του πνεύματος, οξυδερκείς μορφές, στράφηκαν σε όλες

τις φάσεις της ανθρώπινης ιστορίας κατά των εβραίων. Ανά­

μεσα σε αυτούς, συγκαταλέγονται οι Χέγκελ, Τράτσκι, Ρε-

νάν, Γκομπινώ, Σοπενχάουερ, Μαρ, Φόϋερμπαχ, Ρούγκε,

Μπάουερ, Ντύριγκ, Μοντεσκιέ, Βάκωνας, Καντ, Χιουμ,

Έμερσον, Θερβάντες, Λιστ, Μπραμς, Ντοστογιέφσκι, Σα-

βοναρόλα κ.ά.

92 Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Θ . Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

Οπωσδήποτε όλες αυτές OL μορφές δεν διατύπωναν «αιχ­

μές» εναντίον των εβραίων ωθούμενοι από κάποιο προσω­

πικό λόγο ή κάτω από την παρόρμηση κάποιου ωφελιμιστι­

κού κινήτρου. Απλά εξέφρασαν τη γνώμη τους έχοντας δια­

πιστώσει ότι οι εβραίοι αποτελούν μόνιμη απειλή για ολό­

κληρη την ανθρωπότητα.

Εξ' άλλου σήμερα, οι ίδιοι οι σιωνιοτές πολλές φορές

δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο και την εμπάθεια

τους εναντίον των Ελλήνων, απροκάλυπτα, ίσως γιατί αι­

σθάνονται πιο πολύ δυνατοί. Σχετικά πρόσφατα ήρθε στο

φως απόσπασμα της ομιλίας του σιωνιστή Χένρυ Κίσσιγκερ,

το οποίο προέρχεται από εκδήλωση βραβεύσεώς του από

τους επιχειρηματίες των ΗΠΑ, το Σεπτέμβριο του 1994,

όπου μεταξύ των άλλων, αναφέρονταν τα ακόλουθα επι­

γραμματικά:

«...Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι' αυτό

πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες.

Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη

γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του απο­

θέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητα του

να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει για να μη μας

παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην

Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή τη

νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για

μας, για την πολιτική των ΗΠΑ».

Επ' αυτού, κάθε σχόλιο περιττεύει...

Επικρατεί ακόμη εσφαλμένα η αντίληψη ότι το κίτρινο

αστέρι επιβλήθηκε στους εβραίους κατά την περίοδο της

παντοδυναμίας της εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας. Αυτός

ωστόσο ο ισχυρισμός αποτελεί μία μεγάλη ιστορική ανακρί­

βεια, διότι είναι τεκμηριωμένο ότι ήδη εδώ και δύο περίπου

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 93

αιώνες οι εβραίοι στην Γαλλία ήταν υποχρεωμένοι να φέ­

ρουν το κίτρινο αστέρι ως αναγνωριστικό σημάδι.

Συγκεκριμένα, έφεραν έναν κίτρινο κύκλο από ύφασμα

στο κέντρο της καρδιάς στην Γερμανία και στην Πολωνία

φορούσαν ένα καπέλο σε σχήμα κωνικό ή στρογγυλό. Αργό­

τερα στην Κέρκυρα, όπως επιμαρτυρεί ο Ανδρέας Μαρκο-

ράς, «τη προτροπή του λαού διετάχθη υπό των Ενετών αρ­

χόντων ίνα οι εβραίοι της Κερκύρας φέρωσι κίτρινον σήμα

επί του στήθους και διαφέρωσι των χριστιανών, τούτ δ' επί

ποινή καταβολής προστίμου τριακοσίων δουκάτων δια πά­

ντα παραβάτην...».

Οι εβραίοι είναι εκ φύσεως κακόφημοι. Στο λεξικό Τε-

γόπουλου-Φυτράκη στο λήμμα «εβραίος» διαβάζουμε:

«Εβραίος: Ισραηλίτης, Ιουδαίος, μεταφορικά άνθρωπος φι­

λάργυρος, συμφεροντολόγος». Επίσης στην Εγκυκλοπαί­

δεια «Πυρσός», Τόμος Θ', σελ. 646, υπό τον όρο «εβραίος»

εννοείται το εθνικόν προσωνύμιον των παλαιών κατοίκων

της Ιουδαίας, άλλως Ιουδαίος, Ισραηλίτης, σκληρός, άτε­

γκτος, τοκογλύφος, συμφεροντολόγος, μικρολόγος».

Μήπως όλοι αυτοί εξέφραζαν «ρατσιστικές προκαταλή­

ψεις» ή την ωμή πραγματικότητα την οποία σήμερα αποκρύ­

πτουν οι ξεπουλημένοι στη Σιών;

ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ: «ΚΡΑΤΟΣ ΕΝ ΚΡΑΤΕΙ»...

Το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο (Κ.Ι.Σ.) λειτουργεί

στη χώρα μας κάτω από συνθήκες τέτοιες, που προσβάλ­

λουν βάναυσα την Εθνική μας αξιοπρέπεια. Συνιστά «κρά­

τος εν κράτει» μέσα στην καρδιά της Ελλάδας και αυτό συμ­

βαίνει όχι απλά με την ανοχή αλλά με την υπόθαλψη του πο­

λιτικού κατεστημένου. Εάν αναλογισθεί κανείς ότι το Κ.Ι.Σ.

αποτελεί τον πυρήνα των ευρισκομένων στην Ελλάδα σιωνι-

στών, καθώς σύμφωνα με δήλωση του μεταστάντος Προέ­

δρου του I. Λόβιγγερ (Περιοδικό «Χρονικά», Ιανουάριος

1985) «Ο εν Ελλάδι εβραϊσμός υπήρξε ανέκαθεν σιωνιστι­

κός», σε συσχετισμό με την δήλωση του ιδίου ότι «ο σιωνι­

σμός συνιστά ένα εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα», διαφαί­

νεται ευκρινώς η επικινδυνότητα της εβραϊκής παρουσίας

στον ελλαδικό χώρο.

Ή δ η από το 1946, ανασυστάθηκε το Κεντρικό Ισραηλιτι­

κό Συμβούλιο, με αρχική του αξίωση να μεταβληθεί ο Αστι­

κός Κώδικας. Η αλλαγή του αυτή, είχε ως βασικό στόχο την

ψήφιση ειδικού νόμου, βάσει του οποίου οι περιουσίες των

αποθανόντων εβραίων, χωρίς συγγενείς, περιέρχονταν στο

Κ.Ι.Σ., χωρίς μάλιστα αυτό να υποχρεούται να πληρώσει φό­

ρο κληρονομιάς. Εκείνος ο κυβερνητικός παράγοντας που

εισηγήθηκε και τελικά πραγματοποίησε αυτές τις ευνοϊκό­

τατες ρυθμίσεις για τους εβραίους, ήταν ο Υπουργός Δι­

καιοσύνης Γ. Μαύρος.

Ο Μαύρος έκτοτε, κατελάμβανε τις καλύτερες θέσεις και

βρισκόταν στο προσκήνιο για αρκετά χρόνια. Ή τ α ν φανερό

ότι κάποια «αόρατη» δύναμη τον βοηθούσε. Εάν μάλιστα

συσχετίσουμε το γεγονός αυτό με το ότι το πρόσωπο του

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 95

ενέχεται στην υπόθεση της Κυπριακής τραγωδίας, λαμβάνο­

ντας μάλιστα υπ' όψη ότι τον Αύγουστο του 1974 αντάλλασε

αδελφικούς ασπασμούς στην Γενεύη με τους τούρκους, γί­

νονται κατανοητά αρκετά σχετικά με το ρόλο που διεδραμά-

τισε...

Επανερχόμενοι στο κυρίως θέμα, αξίζει να διερωτηθεί

κανείς γιατί το πολιτικό κατεστημένο κατέστησε το Κ.Ι.Σ.

Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου και ακόμη γιατί η κυ­

βέρνηση της Ν.Δ. ψήφισε το υπ' αριθμόν 182 Προεδρικό

Διάταγμα (22-3-1978), βάσει του οποίου το Κ.Ι.Σ. αποκτά

δικαιώματα, τα οποία μόνο το Κράτος κατέχει. Ειδικότερα,

με αυτό το Π.Δ., το Κ.Ι.Σ. δικαιούται να εισπράττει φόρους,

για δική του χρήση, από τους εβραίους που διαμένουν στην

Ελλάδα, αντί του Ελληνικού κράτους!!!

Εάν μάλιστα αναλογισθούμε ότι το Κ.Ι.Σ. έχει αυθαίρετα

απαγορεύσει με αλυσίδες την διέλευση των Ελλήνων από

την Οδό Μελιδόνη στον Κεραμεικό, όπου στεγάζεται η Συ­

ναγωγή και άλλα εβραϊκά διοικητικά κτίρια, σε έναν χώρο

όπου βρίσκονται ερείπια του αρχαίου νεκροταφείου του

Κεραμεικού, δημιουργούνται πολλά εύλογα ερωτηματικά,

αναφορικά με την ταυτότητα αυτών που κατέχουν πραγμα­

τικά τα ηνία της εξουσίας στην Ελλάδα...

Θα πρέπει να επισημάνουμε, ότι εντός των κόλπων του

Κ.Ι.Σ. λειτουργούν και οργανώσεις απόκρυφες, όπως η σιω­

νιστική οργάνωση «Μπένε Μπερίτ», η δράση της οποίας εί­

ναι ιδιαίτερα ζωτική σε παρασκηνιακό επίπεδο ανά τον κό­

σμο, στις δραστηριότητες της δε εντάσσεται ο έλεγχος και

κατεύθυνση άλλων εβραιογενών οργανώσεων, όπως η

«Ένωση Σιωνιστών Ελλάδας» (!) και ψευδομυητικών ταγ­

μάτων, δια της διασποράς σε αυτά μελών του.

Το Κ.Ι.Σ., πέραν του γεγονότος ότι μπορεί να δέχεται πε-

96 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

ριουσίες εβραίων και να φορολογεί αυτούς, υποκαθιστώ­

ντας το ελλαδικό κράτος, γεγονός πρωτοφανές, είναι πα­

ράλληλα απαλλαγμένο και το ίδιο από την καταβολή φόρων,

όσον αφορά την διαχείριση των πόρων του. Επιπλέον, το

ΚΙΣ δεν καταβάλλει κανέναν φόρο στο ελλαδικό κράτος για

την απόκτηση, δωρεά, αγορά, οποιασδήποτε κινητής ή ακί­

νητης περιουσίας, ενώ παράλληλα δικαιούται να εισάγει

αδασμολόγητα προϊόντα προς εβραϊκή χρήση. Κατ' επέκτα­

ση, το ΚΙΣ έχει συγκροτήσει, όπως προκύπτει από τον εσω­

τερικό του κανονισμό, έναν αυτάρκη και αυτοδιοικούμενο

οργανισμό που επεκτείνεται σε όλους τους νομοθετικούς,

αστυνομικούς, δικαστικούς, διοικητικούς, θρησκευτικούς,

εκπαιδευτικούς, οικονομικούς κ.α. τομείς, υποδομή η οποία

απαιτείται για την λειτουργία ενός ανεξάρτητου κράτους.

Τα προνόμια τα οποία έχουν παραχωρηθεί από το ελλα­

δικό κράτος στο Κεντρικό Ισραηλητικό Συμβούλιο (ΚΙΣ),

είναι παράνομα και αντισυνταγματικά. Μπορεί κανείς να

φανταστεί να λειτουργεί στο Ισραήλ «Κεντρικό Ελληνικό

Συμβούλιο», το οποίο να αποτελεί Νομικό Πρόσωπο Δημο­

σίου Δικαίου του Ισραηλινού Κράτους και οι εν Ισραήλ ευ­

ρισκόμενοι και διαμένοντες Έλληνες να υπάγονται απευ­

θείας στο Συμβούλιο αυτό, παρακάμπτοντας πλήρως το Ισ­

ραηλινό Κράτος; Θα μπορούσε μάλιστα να υποστηριχθεί,

χωρίς κανένα απολύτως ίχνος υπερβολής, ότι οι κατά τό­

πους ισραηλινές κοινότητες στην Ελλάδα, αποτελούν αυτο­

διοικούμενες κοινότητες, υπαγόμενες σε μία «ομοσπονδια­

κή κυβέρνηση»-διοίκηση, αυτή του Κεντρικού Ισραηλητικού

Συμβουλίου, ασκώντας κατ' ουσίαν διοίκηση κρατικής εξου­

σίας...

Την ίδια στιγμή, ο εκπρόσωπος του Κεντρικού Ισραηλη­

τικού Συμβουλίου στα Χανιά Ν. Σταυρουλάκης ισχυρίζεται

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 97

ότι η εβραϊκή παρουσία στην Κρήτη αριθμεί τουλάχιστον

2.300 χρόνια (!), ενώ παράλληλα απευθύνεται στο ίδρυμα

Ρότσιλντ για την οικονομική ενίσχυση προς αποπεράτωση

της εκεί Συναγωγής, προς προαγωγή του «διαθρησκευτι-

κού» και «διακοινοτικού διαλόγου»!

Τι είναι όμως ο σιωνισμός; Ας μην απαντήσουμε εμείς.

Ας αφήσουμε να μιλήσουν οι ίδιοι οι εβραίοι, οι οποίοι με

επίσημη επιστολή τους που απηύθηνε το Κεντρικό Ισραηλη-

τικό Συμβούλιο στις 21 Οκτωβρίου 1986 προς ιεράρχη της

ελλαδικής ορθόδοξης εκκλησίας, ανέφεραν δια υπογραφής

του τότε Προέδρου τους Ιωσήφ Λόβιγγερ, τα ακόλουθα: «Ο

Σιωνισμός είναι μία ιδέα θρησκευτική που εκφράζει εδαφι­

κό στοιχείο». Είναι ο χώρος για τον οποίο η Βίβλος και ει­

δικότερα η Πεντάτευχος, θεωρεί σαν πλαίσιο της εκπληρώ­

σεως της τηρήσεως της νομοθεσίας της. Πάμπολλα κείμενα

στις δύο θρησκείες μας αφορούν κι αναφέρονται σ' αυτό το

εδαφικό τμήμα... Με βάση λοιπόν τo εδαφικό στοιχείο (την

χώρα και τον χώρο του λαού της Βίβλου) ο σύγχρονος Σιω­

νισμός αποτελεί εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα που απο­

βλέπει στην εγκατάσταση των εβραίων στην χώρα των προ­

γόνων τους, την προσδιοριζόμενη την αποκαλυπτική θεϊκή

νομοθεσία του Σινά...».

Εκ των ανωτέρω, καθίσταται πρόδηλο ότι ο σιωνισμός

για τους εβραίους αποτελεί «εθνοαπελευθερωτικό κίνημα»,

στις τάξεις του οποίου ανήκουν όλοι οι ιουδαίοι για την

πραγματοποίηση του και σε καμμία περίπτωση απλό θρη­

σκευτικό ρεύμα. Έτσι οι ...«έλληνες εβραίοι» αυτοπροσδιο-

ρίζονται άλλοτε ως έθνος και άλλοτε ως θρησκευτική κοινό­

τητα, ανάλογα με τα συμφέροντα τους και προς παραπλάνη­

ση των αφελών. Τα ίδια ακριβώς έγραφαν οι εβραίοι και

στο Ενημερωτικό τους Δελτίο (τεύχος 162, σελ. 6): «Ο Σιω-

98 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

νισμός είναι η έκφραση του μακρού και στοργικού δεσμού

μεταξύ της εβραϊκής πατρίδας και κράτους και των εβραίων

της διασποράς. Παρ' όλα αυτά οι δεσμοί, τα κοινά αισθήμα­

τα και η συνεργασία μεταξύ εβραίων και εβραϊκού κράτους

γίνονται αντικείμενο κακοπροαίρετων επιθέσεων από τους

οπαδούς του σύγχρονου αντισημιτισμού». Και σε άλλο ση­

μείο: «Θα πρέπει να σημειωθεί πως άτι είναι η Ελλάδα για

τον απόδημο Ελληνισμό είναι και το Ισραήλ για την εβρα­

ϊκή διασπορά». Και ο νοών, νοείτω...

Και μόνο η προκλητική, παράνομη και καταχρηστική λει­

τουργία του ΚΙΣ εντός της ελλαδικής επικρατείας, καταδει­

κνύει τον βαθμό της υποδουλώσεως του ελλαδικού κράτους

και των οργάνων του στον σιωνισμό, αφού οι εβραίοι έχουν

προνόμια τα οποία ουδείς έτερος ξένος και πρωτίστως ου­

δείς Έλλην πολίτης, Έλλην από απόψεως βιολογικής-φυλε-

τικής, ψυχικής, έχει...

Έλληνες αφυπνισθείτε. Γιατί σε λίγο θα μεταβληθείτε

σε υποτακτικούς του σιωνισμού.

ΣΙΩΝΙΣΜΌς ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Ανέκαθεν ο τουρκικός παράγοντας βρισκόταν σε σύμπρα­

ξη με το εβραϊκό στοιχείο. Σήμερα, η σχέση αυτή έχει προσλά­

βει πλέον και επίσημο χαρακτήρα, όπως καταδεικνύεται από

τις συμφωνίες οικονομικής πολιτικής και στρατιωτικής συνερ­

γασίας τις οποίες έχουν συνάψει η Τουρκία και το Ισραήλ.

Η επιρροή του Ισραήλ προς την Άγκυρα αυξάνεται με

ακάθεκτους ρυθμούς, όσο και στη συνεργασία μεταξύ των

μυστικών υπηρεσιών των δύο χωρών, MOSSAD και ΜΙΤ α­

ντίστοιχα. Η συνεργασία αυτή έχει καταστεί ευκρινής και κα­

τά το παρελθόν, όταν αποκαλύφθηκε ότι οι υπαίτιοι προκλη-

θεισών δολιοφθορών ήταν τούρκοι μαζί με εβραίους. Χαρα­

κτηριστική επ' αυτού είναι η προ ετών σύλληψη (1981) του

Παβέλ Τζερντινώβ, εβραϊκής καταγωγής με την κατηγορία

του εμπρησμού. Ο εβραίος αυτός, με τη συνεργεία τούρκων,

είχε κατακάψει το δάσος του Καπανδριτίου και όχι μόνο...

Εξ' άλλου δεν θα πρέπει να διαφύγει της προσοχής μας το

γεγονός ότι οι πλέον ανθελληνικές εφημερίδες της Τουρκίας,

η «Χουριέτ» και η «Γιουναϊντίν», οι οποίες ως γνωστόν υπο­

δαυλίζουν τα πάθη και υποκινούν την υφισταμένη ελληνο­

τουρκική διένεξη, είναι εβραϊκής ιδιοκτησίας και συγκεκρι­

μένα τις ελέγχουν οι τουρκοεβραίοι Μεταβή και Μπουρλά.

Ο σιωνισμός, ανέκαθεν υπήρξε ορκισμένος εχθρός του

Ελληνισμού. Ο σύγχρονος σφαγέας άλλωστε του Μικρασια­

τικού Ελληνισμού, Κεμάλ Ατατούρκ, ήταν τουρκοεβραίος

(Ντομνές), καταγόμενος από τη Θεσσαλονίκη.

Τα όσα δημοσίευσε επ' αυτού το περιοδικό της Θεσσαλονί­

κης «Τετρακτύς Αείγνητος» (Φθινόπωρο 1996), είναι ιδιαιτέ­

ρως αποκαλυπτικά: «...Πάρα πολλοί συγγραφείς υπεστήριζαν

100 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

ότι ο Κεμάλ ήταν εβραίος, παρά τις παγκόσμιες προσπάθειες

του σιωνισμού να το αποκρύψει. Η αναμφισβήτητη όμως από-

δειξις έρχεται από τον επιφανή αρχιραββίνο, Ιωακείμ Πρινξ,

στο βιβλίο του «Κρυφοί Εβραίοι», Εκδόσεις Ρόντομ Χάουξ, Ν.

Υόρκη 1973. Στην σελ. 122, όπου μας πληροφορεί ότι «ανάμε­

σα στους ηγέτες της επαναστάσεως των νεοτοΰρκων, η οποία

είχε σαν αποτέλεσμα τον εκμοντερνισμό της Τουρκίας, ήταν

ο Ντξαβίντ Μπέη και ο Μουσταφά Κεμάλ. Και οι δύο ήταν

φλογεροί Ντομνέδες. Ο Ντζαβίντ Μπέη έγινε υπουργός οικο­

νομικών και ο Κεμάλ αργότερα ηγέτης του κινήματος, υιοθε­

τώντας το όνομα Ατατούρκ (πατέρας των τούρκων). Οι αντί­

παλοι του προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν την εβραϊκή

καταγωγή του για πολιτικό τους όφελος αλλά χωρίς επιτυχία.

Οι περισσότεροι νεότουρκοι στην νέα επαναστατική κυβέρνη­

ση προσηύχοντο στον Αλάχ, αλλά ο αληθινός προφήτης τους

ήταν ο Σαμπαντάί Σεβή, ο μεσσίας από τη Σμύρνη».

Ενημερωτικά αναφέρεται ότι οι Ντομνέδες αποτελούσαν

μουσουλμανική αίρεση κρυφοεβραίων και είχαν ως ιδρυτή

τους τον εβραίο Σαμπατάϊ Σεβή.

Γνωρίζοντας την εβραϊκή καταγωγή του Κεμάλ, όπως και

του Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Ισμαήλ Τζεμ, μπο­

ρεί ο καθένας να κατανοήσει πλέον τι σήμαινε η πρόσφατη

χειραψία που αντήλλαξαν οι Γεώργιος Παπανδρέου - Μινέ-

ϊκο και I. Τζεμ, υπό τη σκιά του Ατατούρκ...

Ο ρόλος που διαδραματίζει ο σιωνισμός σε σχέση με τις

Ελληνο-τουρκικές σχέσεις είναι πρόδηλος. Να αναφέρουμε

την εκπαίδευση των τούρκων πιλότων από ισραηλινούς, την

ενίσχυση των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων από τους ισρα­

ηλινούς πυραύλους «Ποπάϋ», όπως θα πρέπει να λάβουμε

υπ' όψιν μας το γεγονός της συλλήψεως, προ διετίας, δύο

πρακτόρων-αξιωματικών της Mossad, στο Κυπριακό έδα-

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 101

φος, όπου διενεργούσαν κατασκοπεία σε βάρος της Εθνικής

Φρουράς, πράξη η οποία είναι ηλίου φαεινότερον, ότι εξυ­

πηρετούσε τους τούρκους.

Πέραν όμως όλων αυτών, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο

Πρόεδρος της Ενώσεως Τούρκων Βιομηχάνων (TUSIAD)

Άλντο Κασλόφσκι, είναι εβραϊκής καταγωγής. Πρόκειται

για έναν σοβαρό οικονομικό παράγοντα ο οποίος μεθοδεύ­

ει την επίπλαστη «ελληνο-τουρκική» φιλία, ασκώντας πιέ­

σεις με τη δύναμη των κεφαλαίων...

Στους ίδιους κύκλους πρόσκεινται οι τουρκοεβραίοι επι­

χειρηματίες Ισαάκ Αλατόν και Ραχμί Κόατς, όπως άλλωστε

και γνωστοί δημοσιογράφοι εβραϊκής καταγωγής, με επικε­

φαλής τον βασικό αρθρογράφο της ανθελληνικής εφημερί­

δας «Χουριέτ», Σάμυ Κοέν, εμφανώς εβραϊκής καταγωγής.

Το γεγονός ότι το οικονομικό κατεστημένο της Τουρκίας, το

οποίο είναι είτε εβραϊκό είτε φιλεβραϊκό, σε συσχετισμό με

τους σιωνιστές των Η Π Α επιδιώκουν μία κατ' επίφαση «Ελ­

λη νο-τουρκική σύγκλιση» θα πρέπει να μας δημιουργήσει

πολλούς και σοβαρούς προβληματισμούς...

Και μιας και ομιλούμε περί «ελληνο-τουρκικών» σχέσε­

ων, θα πρέπει να επισημανθεί ότι πληθαίνουν οι «Διαθρη-

σκευτικές Διασκέψεις» οι οποίες τελούνται υπό την αιγίδα

του τούρκου εφ. Υπολοχαγού Βαρθολομαίου και διαφόρων

ραββίνων και μουφτήδων, για την σύγκλιση των θρησκειών

και την «κατανόηση»... «Συμπτωματικά» όλοι όσοι τάσσο­

νται υπέρ της ανύπαρκτης «ελληνο-τουρκικής» φιλίας, έχουν

άμεσα ή έμμεσα σχέση, φυλετική ή ιδεολογική με εβραίους,

είτε πρόκειται για τον Τζώρτζ Παπανδρέου και την Ολμπρά-

ϊτ, είτε για τον Πρόεδρο του Συνασπισμού Ν. Κωνσταντόπου-

λο, περί της συζύγου του οποίου φημολογείται ότι η καταγω­

γή είναι εβραϊκή, Τομαή, ονόματι...

Η ΕΒΡΑΪΚΗ ΔΙΕΙΣΔΥΣΗ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΖΩΗ

«Στις ημέρες μας η δύναμη του χρυσού αντικατέστησε

την εξουσία των φιλελευθέρων κυβερνήσεων. Υπήρξε και­

ρός που κυβερνούσε η πίστη...», αναφέρουν, μεταξύ των

άλλων, τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών. Πράγματι, σή­

μερα η πολιτική έχει καταστεί, διαστροφικά, υπηρετικό όρ­

γανο της οικονομίας. Και είναι γνωστό ότι ο πλούτος και η

υλική ισχύς βρίσκονται, εν πολλοίς, στα χέρια των σιωνι-

στών και των υποτακτικών τους. Διαμέσου των χρηματιστη­

ριακών θεσμών και των τοκογλυφικών δραστηριοτήτων, νο­

μότυπων και μη, έχει εκπληρωθεί η βαρυσήμαντη διαπίστω­

ση του Ριχάρδου Βάγκνερ, σύμφωνα με την οποία «Οι πι­

στωτές των βασιλέων έχουν αθόρυβα μεταβληθεί σε βασι­

λείς των πίστεων...».

Και παρακάτω τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών»

αποκαλύπτουν: «Αν ένα κράτος εξαντλείται με διαμάχες

και πολιτικές ταραχές ή εμφύλιες έριδες, πέφτει στο έλεος

των εξωτερικών εχθρών και μπορεί να θεωρείται σαν αγιά-

τρευτα χαμένο: τότε βρίσκεται στην εξουσία μας. Η κυριαρ­

χία του κεφαλαίου, που βρίσκεται στα χέρια μας, του εμφα­

νίζεται σαν μία σανίδα σωτηρίας στην οποία αναγκάζεται

είτε το θέλει είτε όχι να στηριχθεί για να μην καταποντι­

σθεί...». Και παρακάτω: «Ο Πόλεμος πρέπει να ματαφέρε-

ται πάνω στο οικονομικό έδαφος για να δουν τα Έθνη τη

δύναμη της υπεροχής μας», αναφέρουν τα «Πρωτόκολλα

των Σοφών της Σιών».

Σε μία κοινωνία όπου οι εμπορικές - οικονομικές δραστη­

ριότητες κυριαρχούν εξαιτίας του υλιστικού παροξυσμού,

έκδηλη καθίσταται η ηγεμονική επιρροή του κεφαλαίου στην

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 103

διάρθρωση της οικονομικής ζωής. Οπωσδήποτε η τοκογλυ­

φική γάγγραινα και η εξάπλωση των πολυεθνικών εταιρειών

σαν μανιτάρια, είναι σημεία των καιρών που δεν πρέπει και

δεν μπορούμε άλλωστε να τα αγνοήσουμε. Πίσω από κάθε ι­

σχυρό τραπεζικό συγκρότημα ή οικονομικό μεγαθήριο, κρύ­

βεται η μορφή του άπληστου χρηματανθρώπου εβραίου, ο

οποίος απεργάζεται διαρκώς μεθόδους προκειμένου να

απομυζεί το κοινωνικό σύνολο. Παράλληλα με τις πολυεθνι­

κές εταιρείες, οι διάφορες εταιρείες μεταπωλήσεως των πε­

τρελαιοειδών προϊόντων, τελούν υπό την εβραϊκή κυριαρχία.

Συνεπίκουρη προς αυτές τις νοσηρές δραστηριότητες της πα­

ρασιτικής αισχροκέρδειας, είναι η δουλεία των τόκων.

Η αντίληψη των σιωνιστών για την επίτευξη της κυριαρ­

χίας, επικεντρώνεται στην ακόλουθη διακήρυξη του εβραί­

ου τραπεζίτη Μάγιερ Ρότσιλντ, ο οποίος κατά τον 18ο αιώ­

να ισχυριζόταν ότι: «Δεν νοιάζομαι τι λέει ο Νόμος κάθε

χώρας όταν μπορώ να επηρεάζω το χρήμα και την κυκλο­

φορία του», μία διακήρυξη απροκάλυπτα κυνική που δεν

αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας για τους σχεδιασμούς

των εβραίων χρηματανθρώπων.

Απόλυτα συνεπείς σε αυτό το δόγμα οι σιωνιστές, τουλά­

χιστον 4 αιώνες τώρα, επιδίδονται σε μία λυσσαλέα προ­

σπάθεια ελέγχου του χρήματος. Για την επίτευξη αυτού του

στόχου, οι σιωνιστές δημιούργησαν το διεθνές τραπεζικό

σύστημα, το οποίο απομυζεί τους λαούς ολόκληρης της οι­

κουμένης. Επ ' αυτού, ο αγγλοεβραίος Γουίλιαμς Πήτερσον,

ιδρυτής της τράπεζας της Αγγλίας, αναφέρει χαρακτηριστι­

κά: «Η τράπεζα θα επωφελείται από χρήμα που κατ' ουσί-

αν δεν υπάρχει, από χρήμα προερχόμενο από το μηδέν, χω­

ρίς εργασία, γιατί τα συμφέροντα της θα κερδίζουν από

τους τόκους και τις επενδύσεις».

104 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΌΥΛΟΣ

Πρόκειται για το επαίσχυντο φαινόμενο της δουλείας

των τόκων, το οποίο έχει γίνει στην κυριολεξία εφιάλτης

εκατομμυρίων ανθρώπων σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ανέκαθεν η Ελλάδα, κατά τη σύγχρονη της ιστορία, τε­

λούσε υπό καθεστώς ξενοκρατίας. Οι επεμβάσεις των ξέ­

νων δυνάμεων άμεσα είτε έμμεσα, ουδέποτε σταμάτησαν.

Απλά, μετά την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού, ο Ελληνι­

σμός έπαυσε να υφίσταται μία στρατιωτικής φύσεως κατο­

χή, η οποία λόγω του ωμού της χαρακτήρα καθίσταται ευ­

κρινής και περιήλθε σε μία αδιόρατη μορφή κατοχής, η

οποία προσέλαβε οικονομική - πολιτική μορφή.

Υπ' αυτό το πρίσμα, μπορεί να κατανοηθεί η μέχρι σήμε­

ρα κατάσταση. Το 1897, όταν μάλιστα επήλθε στη χώρα μας

«οικονομική χρεοκοπία», επεβλήθη, μετά τη δανειοδότηση

της από εβραϊκές Τράπεζες, Διεθνής Οικονομικός Έλεγ­

χος, ο οποίος διήρκεσε τυπικά μέχρι το 1965. Μία περίοδος

κατά την οποία προκλήθηκε μία τεράστια οικονομική αι­

μορραγία, καθώς όλες οι τράπεζες και οι εκπρόσωποι του

διεθνούς οικονομικού ελέγχου ήταν εβραϊκής καταγωγής.

Οπότε μέσω του Δ.Ο.Ε. οι εβραίοι αφαίμαζαν την Ελλάδα,

εισπράττοντας όλα τα κέρδη από τα κρατικά μονοπώλια.

Καθίσταται πλέον κατανοητό από ποιους καλλιεργήθηκε

έντεχνα ο μύθος της «ψωροκώσταινας». Επιπλέον ο Δ.Ο.Ε.

επέβαλλε στην Ελλάδα να πληρώσει δυσβάστακτη πολεμική

αποζημίωση στην Τουρκία, μετά την ήττα της στην προσπά­

θεια να απελευθερώσει την Κρήτη το 1897.

Σήμερα, η σιωνιστική διείσδυση στην οικονομική ζωή συ­

ντελείται τόσο δια της επελάσεως των πολυεθνικών κολοσσών,

οι πλείστοι των οποίων είναι εβραϊκών συμφερόντων, όσο και

μέσω της λειτουργίας παρασιτικών θεσμών, οι οποίοι αποφέ­

ρουν τεράστια κέρδη άνευ καταβολής παραγωγικής εργασίας,

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 105

και αυτοί είναι οι τράπεζες και η συνεπακόλουθη δουλεία των

τόκων, τα καζίνο κ.α., καθώς και το χρηματιστήριο. Στο χρημα­

τιστήριο της Ελλάδας, καταλυτικό ρόλο έχει διαδραματίσει η

εβραϊκών συμφερόντων εταιρεία «Salomon Brothers*, όπως

και ο εβραίος μεγαλοχρηματιστής Τζώρτζ Σόρος.

Εταιρείες όπως η «Ελληνική Εταιρεία Εμφιαλώσεως»

(3Ε) που παράγει την Coca-Cola με επικεφαλής τον Γ.

Δαυίδ, εταιρείες όπως αυτή των ειδών υγιεινής Αμαρίλιο,

των οικιακών συσκευών Μπενρουμπή (SEB - Moulinex

κ.ά.), όπως η αθλητικών ειδών Nike του εβραίου Ρίτσι, η

Benetton, ελέγχουν την ελλαδική οικονομία...

Τα καζίνο που λειτουργούν στην Ελλάδα, αλλά όχι μόνο,

είναι εβραϊκής ιδιοκτησίας (λ.χ. καζίνο Λουτρακίου συμφε­

ρόντων Κοέν, στην Ρόδο το καζίνο είναι των εβραϊκών συμ­

φερόντων Ρουσίντο κ.α.). Κάθε δραστηριότητα που αποφέ­

ρει κέρδη άνευ καταβολής παραγωγικής δραστηριότητας θα

πρέπει να θεωρείται παρασιτική. Και ας μην λησμονούμε

ότι οι δραστηριότητες αυτές ελέγχονται κατά μείζονα λόγο

από τους εβραίους.

Ακόμη οι πολυεθνικές μεγαλοχρηματιστηριακές εταιρείες

είναι εβραϊκών συμφερόντων. Περί του ρόλου των εβραίων

στο θέμα αυτό, ενδεικτικά αναφέρεται ότι η Επιτροπή Κε-

φαλαιοαγοράς επέβαλλε την Άνοιξη του 2001 πρόστιμα

στους Ζοΰλοβιτς, Σάμι και Λοΰσι Φάϊς, άπαντες εβραϊκής

καταγωγής, για παραβίαση των νόμων περί χρηματιστηρίου,

συμβάν απόλυτα ενδεικτικό των εβραϊκών μεθοδεύσεων.

Τα πετρέλαια που αντλούνται από την περιοχή του Πρί­

νου (Θάσος), ανήκουν, ως προς την εκμετάλλευση τους, κα­

τά ποσοστό 32% σε εταιρείες του εβραίου Μέλντοκ, ενώ

ένα αξιόλογο μέρος της ισχνής βιομηχανίας της χώρας μας,

έχει περιέλθει στα χέρια εβραίων και εξεβραϊσμένων.

ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΒΡΑΙΟΛΟΥΛΟ

Το πολιτικό κατεστημένο το οποίο διοικεί τον τόπο, συνδέ­

εται με άρρηκτους δεσμούς με τον διεθνή σιωνισμό. Αυτό το

συμπέρασμα συνάγεται από τη διαπίστωση ότι η καταγωγή

πολλών πολιτικών είναι εβραϊκή, είτε εξαρτώνται οικονομικά

από τους ιουδαίους. Για να μην θεωρηθεί ο ισχυρισμός αυτός

ως νεφελώδης και δημαγωγικός, θα επικαλεσθούμε, ενδεικτι­

κά, χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της εξαρτήσεως.

Ο Α. Παπανδρέου, γιος της Πολωνοεβραίας Σοφίας Μι-

νέϊκο, συνέδεσε την άνοδο του στην εξουσία με την απόλυ­

τη πρόσδεση του στον διεθνή σιωνισμό. Αντλώντας την

οικονομική υποστήριξη για την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ από την

τράπεζα «Τσαίηζ Μαχνάτταν» (όπως έχει καταγγελθεί χω­

ρίς να διαψευσθεί) η οποία ανήκει ως γνωστόν στην πανί­

σχυρη εβραϊκή οικογένεια των Ροκφέλλερ, ο Παπανδρέου

ανήλθε στην εξουσία το 1981, αναιρώντας όσα βαρύγδουπα

είχε εξαγγείλει προεκλογικώς. Από την ίδια εβραϊκή τράπε­

ζα χρηματοδοτήθηκε άλλωστε και η Ν.Δ.

Ή δ η από τα φοιτητικά του χρόνια είχε συνδεθεί ιδεολο­

γικά με τον εβραϊσμό, ασπαζόμενος την μηδενιστική θεωρία

του εβραίου Τρότσκυ. Σύμφωνα με τον Μ. Μπότσαρη, (όπως

αποκαλύπτει στο βιβλίο του «Οι οπλοφόροι του ΠΑΚ») κα­

τά την μακρόχρονη παραμονή του στις ΗΠΑ, όπου ανήλθε

οικονομικά και κοινωνικά κάτω από πραγματικά αδιευκρίνι­

στες συνθήκες, συνδέθηκε, μεταξύ των άλλων, με την Συμ­

βουλευτική Επιτροπή της Υπάτης Στοάς των Τεχνοκρατών, η

οποία απετελείτο από οκτώ επιφανείς και πανεπιστημιακούς

καθηγητές των ΗΠΑ, του Καναδά, του Ισραήλ και της Αγ­

γλίας. Όλοι τους έχουν ένα κοινό γνώρισμα: Είναι εβραϊκής

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 107

καταγωγής. Πρόκειται για τους Ρ. Λίσσακ, Τ. Βιέτοριτς, Λ.

Λεφέπερ, Μ. Ντόναχιου, Ρ. Ντάλιγκ, Φ. Γουίλκινσον, Ζ.

Γκρόσμαν και Τ. Χάλντιβ. Οι επαφές αυτές και η μύηση του

στη στοά «Το ξίφος του βασιλιά Δαβίδ» δικαιολογούν από­

λυτα την ανακολουθία λόγων και έργων που τον διέκρινε.

Για τις φιλοσιωνιστικές τους καταβολές διακρίνονται σή­

μερα αρκετά από τα ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ανάμεσα

στα οποία διακρίνουμε τον Α. Τσοχατζόπουλο, τον οποίο η ε­

φημερίδα των εβραίων «Τα Νέα μας» (Οκτώβριος 1993) έχει

παρουσιάσει να μετέχει σε ειδικές συναντήσεις των εβραίων

της Αμερικής, με τους Αχέπανς, όπως και σε πλείστες σιωνι­

στικές εκδηλώσεις, συνοδευόμενος από τον πρέσβη του Ισρα­

ήλ, Δαυίδ Σασσόν. Γνω­

στός συγγραφέας έχει κα­

ταλογίσει στον Α. Τσοχα­

τζόπουλο την κατηγορία ό­

τι ηγείται «σιωνοσοσιαλι-

στικής φατρίας», ένας χα­

ρακτηρισμός που αφήνει

πολλά υπονοούμενα περί

των κινήσεων του...

Ιδιαίτερες σχέσεις με

τον εβραϊσμό είχε αναπτύ­

ξει η Υπουργός Πολιτι­

σμού Μ. Μερκούρη, νυμ-

φευθείσα τον εβραίο Ζυλ

Ντασσέν. Οπωσδήποτε δεν

είναι συγκυριακό το γε­

γονός ότι ανελάμβανε πά­

ντοτε το ζωτικής σημασίας

Υπουργείο Πολιτισμού.

Ο Α. Τσοχατζόπονλος αποδίδει τιμές στο μνημείο τον ανύπαρκτου Ολοκαυτώματος

"Γιαντ Βασέμ".

108 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Κων. Σημίτης, επί

επταετίας, φ υ γ α δ ε ύ θ η -

κε στο εξωτερικό φέρων

στο διαβατήριο του την

επωνυμία Βεντοΰρα που

ως γνωστό είναι το όνομα

του εβραίου ιδρυτή του

ΚΚΕ. Πολλά ερωτηματι­

κά προκαλεί αυτή του η

προτίμηση εάν μάλιστα

συσχετισθεί με την ανά­

μειξη του στην υπόθεση

των Ναυπηγείων Σκαρα­

μαγκά. Ο Σημίτης, υπό

την ιδιότητα του Υπουρ­

γού Βιομηχανίας το 1995,

όπως απεκάλυψε η εφη­

μερίδα «Το Όνομα» (31-

8-1995) με εκτεταμένο δημοσίευμα της, επιχείρησε να παρα­

δώσει τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά στην εβραϊκή εταιρεία

«Όφερ Μπράδερς», η οποία σε συνεργεία με τη Mossad,

χρησιμοποίησε έναν πράκτορα της ονόματι Καλογερίδη,

προκειμένου να εξασφαλίσει την κυριότητα των στρατηγικής

σημασίας ναυπηγικών αυτών εγκαταστάσεων.

Ακολουθεί ο άλλοτε πανίσχυρος «τσάρος» της οικονο­

μίας, Γερ. Αρσένης, πρώην Υπουργός Εθνικής Αμύνης και

Παιδείας, αν και καθ' ολοκληρία άσχετος και προς τα δύο

αντικείμενα. Φημολογείται ότι η μητέρα του Αρσένη είναι ε­

βραϊκής καταγωγής εκ Κεφαλληνίας, το γένος Ραζή.

Επίσης αξίζει να αναφερθεί ότι οι κρυπτομηχανές που

βρίσκονται στο ΥΕΘΑ οι οποίες διεκπεραιώνουν την απο-

Ο Αιώνιος εβραίος διαμέσου των αιώνων, παραμένει πάντοτε ίδιος με γνώμονα τη

δολιότητα...

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 109

στολή - λήψη κρυπτο­

γραφημένων διαβαθ-

μισμένων σημάτων, εί­

ναι εβραϊκής κατα­

σκευής και συνεπώς οι

σιωνιστές δεν μπαί­

νουν στον κόπο οΰτε

καν να αποκρυπτο­

γραφήσουν τα σήματα

των Ελληνικών Ενό­

πλων Δυνάμεων.

Φήμες περί εβραϊ­

κής καταγωγής κυκλο­

φορούν και για την οι­

κογένεια Κ. Τσάτσου.

Μπορεί να απώλεσε τα

τσιμέντα TITAN, πε­

ριήλθε ωστόσο υπό τον

έ λ ε γ χ ο της η αποκλειστική προμήθεια ανταλλακτικών οχημά­

των των Ενόπλων Δυνάμεων.

Δεν χρειάζεται βεβαίως να γίνει ειδική μνεία στην κατα­

γωγή του πρώην Υφυπουργού Εξωτερικών Ροζάκη - Ροζεν-

στάϊν, ενώ ομόφυλος του τυγχάνει και ο «ιθύνων νους» της

Εταιρείας «Αττικό Μετρό» Μοσέ Ραφαήλ, γιος του τ. πρέ­

σβη του Ισραήλ.

Φυσικά δεν λείπουν οι εβραίοι και οι εβραιόφιλοι και

από τα υπόλοιπα κόμματα, με προεξάρχουσα τη Νέα Δημο­

κρατία. Εκτός από τον πρώην πρόεδρο της Μ. Έβερτ, οι

σχέσεις του οποίου με το εβραϊκό στοιχείο είναι κάτι περισ­

σότερο από δεδομένες, (πανταχού παρών σε όλα τα εβραϊ­

κά μνημόσυνα, κατελθών ως υποψήφιος δήμαρχος το 1986

Εβραίος ψηφοφόρος στις ελληνικές εκλογές τον 1915.

Το σιωνιστικό δηλητήριο εν δράσει..

110 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

με τον συνδυασμό «Νέα Εποχή», στο ψηφοδέλτιο του

οποίου υπήρχαν και εβραίοι, (Ααρών, Σαμπεθάϊ κ.ά.), στο

κόμμα του υπάρχουν ουκ ολίγοι εβραίοι και εβραιόδουλοι.

Κατ' αρχήν διακρίνεται ο πρώην υπουργός Γεράσιμος

Αποστολάτος, φανατικός υμνητής των εβραίων, πρώην πρό­

εδρος του Ερυθρού Σταυρού και τ. εκδότης του περιοδικού

«Ελληνο-ισραηλινά Νέα».

Ακολουθεί ο εβραιόφιλος Ν. Μάρτης, πρώην υπουργός και

βουλευτής, ο οποίος προ ετών κυκλοφόρησε το βιβλίο «Η πλα­

στογράφηση της Ιστορίας της Μακεδονίας», δια του οποίου

«προσπαθεί» να αποδείξει την Ελληνικότητα της Μακεδο­

νίας... επικαλούμενος τις μαρτυρίες της Παλαιάς Διαθήκης.

Δηλαδή, αναθέτει στους εβραίους ούτε λίγο ούτε πολύ,

να αποφανθούν αν η Μακεδονία είναι Ελληνική. Το βιβλίο

του Μάρτη για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας με εβρα­

ϊκό πιστοποιητικό, έχει προβληθεί κατά κόρον από το Κε­

ντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο και τα εβραϊκά «Χρονικά»,

καθόλου βέβαια τυχαία...

Ο I. Παλαιοκρασάς, τυγχάνει εκ των φίλων του ΚΙΣ και

είναι πρωτοπόρος σε όλα τα εβραϊκά «μνημόσυνα». Ακο­

λουθεί ο I. Βαρβιτσιώτης, ο οποίος επίσης πρωτοστατεί σε

όλα τα μνημόσυνα ανά την Ελλάδα, για το «ολοκαύτωμα».

Ως υπουργός Εθνικής Αμύνης συνήψε συμφωνία με την

αμερικανική εταιρεία «Τζένεραλ Νταϊνάμικς» για την αγο­

ρά 40 αεροσκαφών F-16. Για την εξεύρεση ωστόσο των ανα­

γκαίων κονδυλίων, κατέφυγε στην εβραϊκή εταιρεία «Σάλο-

μον Μπράδερς» η οποία μάλιστα διαδραμάτισε και εγγυητι­

κό ρόλο στην συμφωνία, φυσικά με το αζημίωτο. Κατά το

1993, ο Βαρβιτσιώτης με τον τότε υφιστάμενο του I. Σταθό-

πουλο, είχαν επιδοθεί, ματαίως βέβαια, σε... έρευνες για

την «ανακάλυψη» της ανύπαρκτης εβραϊκής ταξιαρχίας, η

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 111

οποία δήθεν είχε πολεμήσει κατά την περίοδο 1940-41 στην

Ελλάδα και.,.θυσιάσθηκε για τον Ελληνισμό!

Ο Ανδρ. Ανδριανόπουλος, συγκαταλέγεται στους ένθερ­

μους υποστηρικτές του Ισραήλ. Λάτρης των εβραϊκών κι-

μπούτς, προφανώς εθιζόμενος στην εβραϊκή νοοτροπία πε­

ρί εργασίας, πραγματοποιεί συχνά επισκέψεις στο Ισραήλ

και εκφράζει φιλοσιωνιστικές απόψεις.

Η Κέλλυ Μπουρδάρα, κατά τη θητεία της στο Υπουργείο

Πολιτισμού, είχε δαπανήσει αρκετά κονδύλια για την προβολή

εβραϊκών έργων τέχνης και θεμάτων της Παλαιάς Διαθήκης

στην Εθνική Πινακοθήκη, αποσπώντας επαινετικά σχόλια από

το έντυπο των εβραίων «Τα Νέα μας» (1-10-1993).

Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος (Αβραάμ-όπουλος), σήμερα

δήμαρχος Αθηναίων, έχει αναφερθεί σε πολλά δημοσιεύμα­

τα και έχει καταγγελθεί, χωρίς ωστόσο να διαψευσθεί, ότι

ενισχύεται από εβραϊκές πηγές με εξουσιαστικές προοπτι­

κές. Κατά την διεκδίκηση του βουλευτικού αξιώματος, αυτο­

προβαλλόταν ως «Εκπρόσωπος μίας Νέας Εποχής», ισχυρι­

σμός ο οποίος καθιστά αρκετά σαφή τον υπαινιγμό του. Από

το 1990 υπηρετούσε στο διπλωματικό γραφείο του Κ. Μη­

τσοτάκη, από το οποίο κατέβαλλε «άοκνες» προσπάθειες

για την αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ.

Παρεπιπτόντως, είναι μήπως τυχαίο το γεγονός ότι η

πρώτη διπλωματική ενέργεια της κυβερνήσεως της Νέας

Δημοκρατίας μόλις ανήλθε στην εξουσία το 1990, ήταν η

αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ;

Οι Αθανάσιος Τσαλδάρης, Αριστ. Παυλίδης, Γ. Παναγιω-

τόπουλος και Θ. Σοφούλης, άπαντες διατελέσαντες βουλευτές

της Νέας Δημοκρατίας, εξέφρασαν κατά το παρελθόν, εντός

και εκτός βουλής, απροκάλυπτα φιλεβραϊκές θέσεις. Ανάλογη

υπήρξε και η τοποθέτηση των Πεσματζόγλου και Πλυτά.

112 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

Προπαγανδιστική επιστολή των εβραίων υπέρ Έβερτ και Αποστολάτου. Απτό δείγμα για το πώς οι σιωνιστές «δίνουν γραμμή»...

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 113

Η Φ. Πάλλη Πετραλιά, διατηρεί άριστες σχέσεις με τους

εβραίους, τόσο μάλιστα ώστε να αποτείει φόρο τιμής στην

επτάφωτο λυχνία, στεπόμενη σε στάση προσοχής και θέτο­

ντας το χέρι στην καρδιά... Φημολογείται δε ότι στην κατοι­

κία της επήλθε η σύμπραξη-συναλλαγή των εβραίων επιχει­

ρηματιών των ΗΠΑ με τους Αχέπανς, μία σχέση καθυποτα-

γής των Ελλήνων επιχειρηματιών των Η Π Α στο σιωνιστικό

λόμπυ.

Ο τ. δήμαρχος θεσσαλονίκης Κοσμόπουλος, εκλεγμένος

με το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας, διατηρεί άριστες

σχέσεις με το τοπικό εβραϊκό στοιχείο. Αξίζει να σημειωθεί

ότι ο Κοσμόπουλος αρέσκεται να εκφωνεί λόγους σε εβρα­

ϊκές συναγωγές και σε συναφείς χώρους. Άλλωστε κυκλο­

φορεί ευρέως η φήμη ότι ο Κοσμόπουλος, στα πλαίσια της

αναδείξεως της Θεσσαλονίκης ως Πολιτιστικής Πρωτεύου­

σας της Ευρώπης, εξασφάλισε για την προβολή των δραστη­

ριοτήτων της εβραϊκής κοινότητας σημαντικά κονδύλια.

Απροκάλυπτα φιλική προς τον εβραιοσιωνισμό στάση,

τήρησε και ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Καρα­

μανλής. Επί της περιόδου της πρωθυπουργικής παντοδυνα­

μίας του δια της Ν.Δ. (1974-1980), ζωτικής σημασίας εθνικοί

και κρατικοί φορείς είχαν αλωθεί από τους εβραίους.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι επί των ημερών παντοδυνα­

μίας του Κ. Καραμανλή ως πρωθυπουργού, στο Υπουργείο

Εξωτερικών δέσποζε ο Μάριος Καμχής, στο Υπουργείο

Παιδείας ο Αλεν Γιοβάνοβιτς, στον τομέα της Πολεμικής

Βιομηχανίας ο Σαμπί Σαμπετάϊ, στην Δ Ε Η ο Ραφαήλ Μωϋ-

σής και ο Ισαάκ Λεβή, στον ΟΣΕ ο Σαμουήλ Κοέν, στα ρα­

διοτηλεοπτικά μέσα η Μαρία Ρεζάν, η Μπιάνκα Κοέν και ο

Ζακ Μεναχέμ, στον ΟΤΕ ο Αβραάμ Μόρδος, ο Η. Μόρδος,

ο Χαϊμ Καπέτας, ο Β. Αλπαλάς.

114 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

Άποψη από τον εσωτερικό χώρο αναστηλωθείσης εβραϊκής συναγωγής των Πατρών.

Στην Τράπεζα Ελλάδος κυριαρχούσαν ο Μ. Λεβί, ο Χα-

ϊμ Κοέν, ο Α. Κοέν, ο Π. Μπενουζίλιο, ενώ στους πανεπι­

στημιακούς χώρους αλώνιζαν ο Αζαρίας Χαναάν, Β. Ακα-

λάη, Η. Κρίσπης, Χ. Περέζ, Χ. Ροζενστάϊν.

Ο Θεόδωρος Κασσίμης, κατά τη διάρκεια της θητείας

του στον EOT, έθεσε σε κυκλοφορία ένα ανεπίτρεπτο φυλ­

λάδιο για τα ανύπαρκτα... εβραϊκά αξιοθέατα στην Ελλάδα.

Φημολογείται ότι η σύζυγος του είναι εβραϊκής καταγωγής,

κατά την περίοδο δε της δραστηριοποιήσεώς του εντός του

EOT, πολλοί εβραίοι προωθήθηκαν ως ανώτερα στελέχη

επιχειρήσεων. Χαρακτηριστική περίπτωση επ' αυτού προώ­

θηση του Δαυίδ Γκολφάϊντ στο ξενοδοχείο «Αστέρας» της

Βουλιαγμένης.

Στενές σχέσεις με τους ιουδαίους, έχει όμως και η πρώην

υφυπουργός Εξωτερικών Βιργινία Τσουδερού. Δεν γνωρί-

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 115

ζούμε τις ακριβείς σχέσεις με την οικογένεια Ιουδερού, το

γένος Μολώχ, όμως οι σχέσεις της με το εβραϊκό στοιχείο

είναι κάτι παραπάνω από φιλικές...

Στον χώρο της Πολιτικής Άνοιξης, πέραν του φιλοσιωνιστή

Αντώνη Σαμαρά, δραστηριοποιούνται ο Καθηγητής της Πα-

ντείου Χασίδ, εβραϊκής εξώφθαλμα καταγωγής, ο οποίος και

κατήρτισε το οικονομικό πρόγραμμα του κόμματος, καθώς

και ο ταξιδιωτικός πράκτορας Μίκαελ Γκιόλμαν (Υποψήφιος

Βουλευτής Α' Αθηνών), τον οποίο ο Κυριάκος Διακογιάννης

έχει καταγγείλει στα βιβλία του ως συνεργάτη της Mossad.

Ό σ α επ' αυτού παρατίθενται είναι εντελώς ενδεικτικά.

Υφίστανται πολλά παράκεντρα αποφάσεων, δρώντα τόσο

εντός του πολιτικού παρασκηνίου όσο και εκτός των μέσων

μαζικής αποχαυνώσεως, τα οποία ελέγχονται από τον διε­

θνή σιωνισμό.

Πρέπει δε να τονίσουμε ότι όλα ανεξαιρέτως τα πολιτικά

κόμματα αποτείουν φόρο τιμής στο ανύπαρκτο «ολοκαύτω­

μα» και εγκωμιάζουν διαρκώς τους εβραίους.

Προκαλεί βεβαίως εντύπωση το γεγονός ότι ουδείς ανα­

φέρεται στις θυσίες εκατομμυρίων ανθρώπων άλλων λαών,

ουδείς μνημονεύει τις εκατόμβες των θυμάτων του Β' Πα­

γκοσμίου Πολέμου, παρά μόνο γίνεται αποκλειστική μνεία

στους εβραίους.

Χαρακτηριστικό δείγμα επ' αυτού, είναι οι «γονυκλισίες»

των πολιτικών, επ' ευκαιρία των διαφόρων τελετών τις οποί­

ες διοργανώνουν διαρκώς οι εβραίοι για το «ολοκαύτωμα»,

τελετές, η παρουσία στις οποίες έχει χαρακτήρα «νομιμο­

φροσύνης» και πίστεως στα κελεύσματα του Ισραήλ.

Στα πλαίσια σχετικής εκδηλώσεως την οποία διοργάνω­

σαν οι εβραίοι στις 27 Μαρτίου 1996 στο Μέγαρο της Πα­

λαιάς Βουλής, προκειμένου να εορτάσουν τα 50 χρόνια από

116 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΑΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

Από μνημόσυνο για το ανύπαρκτο ολοκαύτωμα. Διακρίνονται από αριστερά οι πολιτικοί: Παλαιοκραασάς, Μ. Παπανδρέου, Κ. Παπούλιας και εκπρόσωπος της Εκκλησίας...

την ανασυγκρότηση του εν Ελλάδι εβραϊσμού, παρέστη το

σύνολο του πολιτικού κόσμου της χώρας, σε ένδειξη προση-

λώσεως στο εβραϊκό στοιχείο.

Το κυρίαρχο γεγονός σε αυτή την εκδήλωση, όπως και

όλες τις συναφείς, ήταν ότι το σύνολο των ομιλητών, προερ­

χομένων από τον κοινοβουλευτικό χώρο, έπλεξαν το εγκώ­

μιο των εβραίων κατά κόρον, επιχειρώντας να τους παρου­

σιάσουν μάλιστα και ως σημαντικούς παράγοντες για την

ελληνική ανάπτυξη σε όλους τους τομείς.

Ανάμεσα σε εκείνους που περιφέρονται όπου γίνονται

εβραϊκές εορτές και «μνημόσυνα» είναι οι ακόλουθοι: Ιω­

άννα Τσάτσου, Απόστολος Κακλαμάνης, Μιλτιάδης Έβερτ,

Παυσανίας Ζακολίκος, Παναγιώτης Σγουρίδης, Γ. Αναστα­

σόπουλος, Γεώργιος Παπανδρέου, Γεώργιος Ράλλης, Κώ­

στας Μητσοτάκης, Ιωάννης Γρίβας, Γεράσιμος Αρσένης,

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 117

Σταύρος Μπένος, Κώστας Γεί­

τονας, Γιώργος Ρωμαίος, Γιώρ­

γος Πασχαλίδης, Ιωάννης Πε-

σματζόγλου, Δημήτρης Αβρα­

μόπουλος, Β. Μποτόπουλος,

Στέφανος Στεφανόπουλος, Νί­

κος Κωνσταντόπουλος, Βασίλης

Κόκκινος, Θεόδωρος Κασσί-

μης, Νίκος Γκελεστάθης, Επαμ.

Ζαφειρόπουλος, Σωτήρης Κού-

βελας, Γρηγόρης Φαράκος,

Γρηγόρης Γιάνναρος, Ευαγγ.

Κουλουμπής, Αννα Ψαρούδα

Μπενάκη, Αντώνης Λιβάνης, I.

Κεφαλογιάννης, Μ. Γιαννάκου

Κουτσίκου, Δημ. Δημοσθενό-

πουλος, Στεφ. Μάνος, Άγγ.

Μπρατάκος, Β. Μαγγίνας, Γερ.

Αποστολάτος, Γ.Α. Μαγγάκης,

Δ. Σιοΰφας, Μιχ. Παπαγιαννάκης, Β. Τσουδερού, Θ. Πά­

γκαλος και πολλοί άλλοι (Περιοδικό «Χρονικά» - Ό ρ γ α ν ο

Κ.Ι.Σ., τεύχος Ιούλιος - Αύγουστος 1996).

Φυσικά δεν έλειψαν και οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας

της Ελλάδας (Επίσκοπος Μελίτων, Μητροπολίτης Περγά­

μου Ιωάννης, Έ ξ α ρ χ ο ς Ειρηναίος), στρατιωτικοί, πανεπι­

στημιακοί καθηγητές και δημοσιογράφοι.

Φυσικά, πέραν αυτών, υπάρχουν πολλοί ακόμη φιλοε-

βραίοι και σιωνιστές, οι οποίοι αθόρυβα αλλά αποτελεσμα­

τικά ενισχύουν με τη στάση τους και τις πράξεις τους τον

διεθνή σιωνισμό.

Κατά τη διάρκεια δικαστικής διαμάχης η οποία αφορού-

Φωτογραφία τον Κ, Μητσοτάκη με το εβραϊκό «κιπά».

Ο Μητσοτάκης, τα φιλεβραϊκά αισθήματα τον οποίον είναι

πασίγνωστα, αναγνώρισε διπλωματικά το Ισραήλ και

συνεργάστηκε με τους Εβραίους, σε πολλά επίπεδα...

118 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

σε μήνυση που κατέθεσε η Μαργαρίτα Παπανδρέου-Τσαντ

εναντίον της Λ. Κανέλλη, προέκυψε, μεταξύ των άλλων, ότι

η πρώην σύζυγος του Α. Παπανδρέου προέτρεπε τον γιο

της, Υπουργό Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου, όπως αναπτύξει

στενή επαφή με τον πράκτορα των αμερικανικών μυστικών

υπηρεσιών Στάνλεϊ Στάϊνμπαου, ο οποίος είναι εξ' απορρή­

των σύμβουλος του εβραίου χρηματιστή, και όχι μόνο, Σο­

ρός. Επιπροσθέτως, όπως απεκάλυψε ο δημοσιογράφος Σ.

Τρίψας με δημοσίευμα του σε ευρείας κυκλοφορίας έντυπο,

το 1997, η Μαργαρίτα Παπανδρέου-Τσαντ ήταν μέλος του

εβραϊκού τραπεζικού-χρηματιστηριακού Οίκου Ροκφέλλερ

από το 1949. Με την ιδιότητα αυτή, εκπροσωπούσε σημαντι­

κά πετρελαϊκά συμφέροντα της εταιρείας TEXACO.

Ό μ ω ς το φαινόμενο καθυποταγής των ηγεσιών της χώ­

ρας στους εβραίους δεν είναι καινούργιο. Στάση υπέρμε­

τρης ανοχής έναντι των εβραίων, τήρησαν όμως ακόμη και

τα δικτατορικά καθεστώτα στην Ελλάδα, τόσο αυτό της 4ης

Αυγούστου, όσο και εκείνο της 21ης Απριλίου. Αμφότερα

τα καθεστώτα στερούνταν αντισημιτικού ιδεολογικού προ­

σανατολισμού, ιδίως αυτό της 21ης Απριλίου, με αποτέλε­

σμα να μην θελήσουν να προσδιορίσουν το σιωνιστικό πρό­

βλημα στις ορθές τους διαστάσεις.

Παρά την απέχθεια που έτρεφε ο Ιωάννης Μεταξάς για

τους εβραίους σε θεωρητικό επίπεδο, παρά τον φυλετικό

προσανατολισμό συνεργατών του και ορισμένων στελεχών

της 4ης Αυγούστου, όπως η Σίτσα Καραϊσκάκη, ο Β. Τσιρί-

μπας, οι καθηγητές Βεζανής και Στεφανίδης κ.α. η πολιτική

του καθεστώτος υπήρξε, έναντι των εβραίων, προστατευτι­

κή. Και αυτό διότι η ηγετική ομάδα των κυβερνώντων εν

πολλοίς εξαρτώμενη απ' το αγγλόδουλο παλάτι, δεν θέλησε

να ακολουθήσει το παράδειγμα της Εθνοκοινωνικής Γέρμα-

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 119

νιας. Εξ' άλλου τα δείγματα γραφής τους υπήρχαν από πα­

λαιότερα. Η παρουσία εβραίων πολιτευτών και στο κόμμα

των Ελευθεροφρόνων του I. Μεταξά, μερικά χρόνια πριν

την πραγματοποίηση της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου, η

παρουσία ακόμη εβραίων στις τάξεις του στρατεύματος (συ­

νταγματάρχης Μαρδοχαίος Φριζής και όχι μόνο) αλλά και

εν γένει στην δημόσια ζωή, είναι γεγονότα ενδεικτικά της

αρνήσεως του καθεστώτος να αποβάλλει το εβραϊκό μίασμα

από τη χώρα. Την ίδια ώρα που ο I. Μεταξάς διαβεβαίωνε

τους εβραίους, ομιλών στην Συναγωγή της Θεσσαλονίκης,

ότι εγγυάται για την ασφάλεια και την πρόοδο του ελλαδι­

κού εβραϊσμού, το καθεστώς της 4ης Αυγούστου απέπεμπε

από την κυβέρνηση του διακεκριμένες μορφές όπως ήταν ο

στρατηγός Σκυλακάκης, διώκοντας τους για τα Εθνοκοινω-

νικά τους φρονήματα, ή έθεται εκτός νόμου οργανώσεις

ακραιφνών Ελλήνων, όπως η ΕΕΕ, για παλαιότερες αντιση­

μιτικές δραστηριότητες τους. Την ίδια στάση παθητικής ανο­

χής προς τους εβραίους, επεδείκνυε και η Ιταλία, η οποία

συμπτωματικώς (;) έφερε κι εκείνη βασιλιά. Μάλιστα κατά

τους πρώτους μήνες του ιταλο-ελληνικού πολέμου, ήταν τέ­

τοια η ανοχή και η υπόθαλψη των δύο βασιλευομένων καθε­

στώτων, Ιταλίας και Ελλάδος προς τους εβραίους, ώστε ο

Αρχιραββίνος της Ρώμης επισκέφθηκε την Κέρκυρα, προ­

κειμένου να συναντηθεί με τους εβραϊκής καταγωγής στρα­

τιώτες που υπηρετούσαν στον ιταλικό στρατό και οι οποίοι

είχαν συλληφθεί και κρατούνταν από τους Έλληνες σε

στρατόπεδο αιχμαλώτων...

Βλέπουμε δηλαδή ότι όπου λειτουργούσε καθεστώς βα­

σιλείας, υπήρχε μία «περίεργη» ανοχή, εάν όχι και υποστή­

ριξη προς τους εβραίους. Και σήμερα, καθόλου τυχαία, ο τ.

βασιλιάς της Ελλάδος Κωνσταντίνος, πάντρεψε τον γιο του

120 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

Παύλο με την εβραϊκής καταγωγής βαθύπλουτη Μαρία Σα-

ντάλ, ενώ την ίδια πεπατημένη οδό ακολούθησε και ο έκ­

πτωτος μονάρχης της Γιουγκοσλαβίας Καραγεώργεβιτς, ο

οποίος νυμφεύθηκε την εξ' Ελλάδος δήθεν προερχόμενη, ε­

βραία ωστόσο κατά την καταγωγή, Κλαίρη Μπατή, γυναίκα

με σημαντικές διασυνδέσεις στους οικονομικούς κύκλους

των ΗΠΑ.

Το καθεστώς πάλι της 21 ης Απριλίου, τήρησε έναντι του

εβραϊκού στοιχείου μία στάση που θα μπορούσε να χαρα­

κτηρισθεί από διαλλακτική ως φιλική, με αποτέλεσμα να

υπονομευθεί τελικά από τον ίδιο τον διεθνή σιωνισμό, καθ'

ότι είναι γνωστές οι σχέσεις του ανατρέψαντος τον Παπα­

δόπουλο, αφελούς Δ. Ιωαννίδη, με τον γνωστό σιωνιστή Αλ-

ζαράκη, ο ρόλος των εβραίων στην πρόκληση της κυπριακής

τραγωδίας κ.ο.κ.

Εγκάρδιες σχέσεις με τους σιωνιστές διατηρεί ο γνωστός

μουσικοσυνθέτης Μ. Θεοδωράκης, ο οποίος είχε συνδεθεί

μάλιστα ερωτικά και με την κόρη του εβραίου στρατηγού

Νταγιάν. Ο Θεοδωράκης έχει επισκεφθεί πολλάκις το Ισ­

ραήλ, δηλώνοντας μάλιστα προκλητικά «ότι εκεί γνώρισε

την πραγματική δημοκρατία»!

Ο Θεοδωράκης έχει φιλοξενήσει κατά το παρελθόν την

εβραϊκής καταγωγής μητέρα του τ. προέδρου της Γαλλίας

Μιτεράν, η οποία και μεσολάβησε για την δικτύωση του με

σιωνιστικούς κύκλους.

Ό μ ω ς δεν είναι ο μόνος. Ο τ. Δήμαρχος Θεσσαλονίκης

Ν. Κοσμόπουλος, όσο διατηρούσε το δημαρχιακό αξίωμα,

υποστηριζόμενος απόλυτα από τη Ν.Δ., σε γεύμα που διορ­

γάνωσε ο σύνδεσμος «Ελλάς-Ισραήλ», δήλωσε τα ακόλου­

θα: «...Γεννημένη μαζί με την ίδια την πολιτεία πολλούς αιώ­

νες πριν από την χριστιανική εποχή, η ισραηλιτική κοινότη-

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 121

τα διατηρήθηκε 2.000 χρόνια σαν μία θρησκευτική ομάδα,

ζωντανή πάντα και που έδινε πάντα το παρόν...», υπαινισ­

σόμενος ότι οι εβραίοι βρίσκονται στην Θεσσαλονίκη και

μάλιστα σε κυρίαρχο ρόλο από της ιδρύσεως της πόλεως...

Το γεγονός αυτό δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει, ιδιαι­

τέρως εάν αναλογισθούμε ότι ήδη από το 1950 ο πρώτος δι­

πλωματικός εκπρόσωπος του Ισραήλ στην Ελλάδα, πατέρας

του μετέπειτα Διοικητή της ΔΕΗ Ραφαήλ Μωϋσή, έγραψε

βιβλίο δια του οποίου προβαλλόταν η θέση ότι όλα τα αι­

γαιοπελαγίτικα νησιά είχαν ονόματα εβραϊκά. Κάποιοι ορ­

γανωμένοι κύκλοι παραποιούν την ελληνική ιστορία και οι

κυβερνητικοί ιθύνοντες τους αποδίδουν συγχαρητήρια!

Ύστερα πώς να μην καταγγέλει (20/9/1990) η σύζυγος του

αρχαιολόγου Σπ. Μαρινάτου, Αιμιλία, ότι «το θέμα της Θή­

ρας πέραν της αρχαιολογικής και ηθικής τραγωδίας που πε­

ρικλείει, είναι και θέμα εθνικής σημασίας όταν διακυβεύε­

ται ο εθνικός θησαυρός του Ακρωτηρίου Θήρας με ανάμει­

ξη ξένου αρχαιολογικού παράγοντος...», υπονοώντας τους

εβραίους. Το «παζλ» συμπληρώνεται, εάν ενθυμηθούμε ότι

ο παράγων εκείνος της Ελληνικής Πρεσβείας στην Αίγυπτο,

επί θεμάτων πολιτισμού, ο οποίος παρενέβαλλε πλείστα

όσα εμπόδια στην αρχαιολόγο Λ. Σουβαλτζή, ασχέτως του

κατά πόσο ό,τι ανακάλυψε αποτελεί ή όχι τον τάφο του Αλε­

ξάνδρου, ήταν ο Κ. Μοσκώφ, εβραϊκής καταγωγής... Να εί­

ναι όλα αυτά άραγε τυχαίες συμπτώσεις;

Αξίζει όμως να επισημάνουμε και μία άλλη εβραϊκή ιστο­

ρία που αφορά τον πρόγονο των Παπανδρέου-Μινέϊκο.

Η υπόθεση του δήθεν εντοπισμού «εβραϊκού θησαυρού»

στην θαλάσσια ζώνη της Πύλου και γενικότερα του μεσση­

νιακού κόλπου, όσο και η απαίτηση του Κεντρικού Ισραηλη-

τικού Συμβουλίου να λάβει από το Ελληνικό Κράτος άδεια

122 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

νέων ερευνών (μετά την αποτυχία των αρχικών προσπα­

θειών), αποτελεί ένα γεγονός ιδιαίτερα περίεργο, το οποίο

εγείρει πολλά και σοβαρά ερωτήματα.

Πρώτον διότι η πρώτη εξονυχιστική έρευνα απέδειξε ότι

«ο θησαυρός ήταν άνθρακες». Το αξιοσημείωτο όμως στην

υπόθεση αυτή, πέραν της εβραϊκής επιμονής, είναι ότι ενώ ο

διεξάγων τις αρχικές έρευνες ελλαδίτης εξ' Αυστραλίας

ονόματι Βεντούρης διωκόταν για σωρεία ποινικών αδικημά­

των, ξαφνικά οι διώξεις σταμάτησαν, προς χάριν της συνε­

χίσεως απρόσκοπτα των ερευνών...

Συμπέρασμα: Η επιστράτευση στο πλευρό των εβραίων,

αποτελεί γεγονός τόσο βαρυσήμαντο, ώστε από μόνο του

αρκεί για να θέσει σε δεύτερη μοίρα την πορεία της Δικαιο­

σύνης...

Δεύτερον, διαπιστώθηκε ότι μπορεί εβραϊκός θησαυρός

να μην υφίσταται καταβυθισμένος στην ευρύτερη θαλάσσια

περιοχή της Καλαμάτας, και αυτό θα επιβεβαιωθεί στο ακέ­

ραιο από την αποτυχία και των νέων ερευνών, όποτε αυτές

διεξαχθούν, όμως ο υποθαλάσσιος χώρος όπου θα λάβουν

χώρα οι νέες ερευνητικές διαδικασίες, θα πρέπει να τονι­

σθεί ότι είναι γεμάτες από ναυάγια, και μάλιστα πολύ αξιό­

λογα, άλλων, παλαιοτέρων εποχών. Ό π ω ς κατανοεί κανείς

οι προκλήσεις είναι πολλές και οι κίνδυνοι που απορρέουν

από αυτές σημαντικοί... Και το ερώτημα που τίθεται είναι το

εξής: Μήπως οι έρευνες αποβλέπουν σε κάτι διαφορετικό;

Ανεξάρτητα όμως από το όποιο συμπέρασμα, το όλο σκη­

νικό θυμίζει εποχές τουρκοκρατίας, όπου ο οιοσδήποτε

μπορούσε με σουλτανικά φιρμάνια να ανασκάπτει απ' ά­

κρου εις άκρον τη χώρα, ανενόχλητος. Μόνο που τώρα τα

φιρμάνια-άδειες δεν τα χορηγεί η «Υψηλή Πύλη» αλλά το

ελλαδικό κράτος...

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 123

Και για να καταδείξουμε τη μεγάλη... «ευαισθησία» που

έχουν οι εβραίοι για τους θησαυρούς, θα παραθέσουμε ένα

αληθινό περιστατικό, με πρωταγωνιστή τον πάππου του Αν­

δρέα Παπανδρέου, πολωνοεβραϊκής καταγωγής μηχανικό

Σιγισμούνδο Μινέϊκο, ο οποίος πρωταγωνίστησε στην λα-

φυραγώγηση σημαντικών αρχαιοτήτων από το ιερό της Δω­

δώνης...

Το 1876 ο Έλληνας αρχαιόφιλος τραπεζίτης Κων. Καρα-

πάνος, με προσωπικά του έξοδα, ανέσκαψε, χωρίς να είναι

αρχαιολόγος, το Ιερό της Δωδώνης, λαμβάνοντας γι' αυτό ά­

δεια από τις οθωμανικές αρχές.

Ο Καραπάνος είχε ως βοηθό του τον πολωνοεβραίο πρό­

σφυγα από την Ρωσία Σιγισμούνδο Μινέϊκο, ο οποίος εργα­

ζόταν ως μηχανικός στα έργα του τουρκικού στρατού στο

Μπιζάνι κι όχι μόνο. Ο Μινεϊκο επωφελούμενος ταξιδιού

του Καραπάνου στην Κωνσταντινούπολη, προς ανανέωση

των αδειών ανασκαφής, προέβη σε λαθροανασκαφές στον

ιερό χώρο της Δωδώνης και βρήκε πολλά και σημαντικά ευ­

ρήματα, τα οποία πώλησε στο εξωτερικό, κυρίως σε μου­

σεία της Ευρώπης και ιδίως του Βερολίνου.

Μετά την απελευθέρωση, ο εβραίος Μινέϊκο εξασφάλι­

σε την ατιμωρησία, διότι έγινε πεθερός του Γ. Παπανδρέου

και παππούς του γιου του Α. Παπανδρέου, οι οποίοι αμφό­

τεροι διετέλεσαν πρωθυπουργοί.

Το 1902 ο Καραπάνος εδώρησε τη συλλογή των ευρημά­

των του στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών, ενώ πολλά άλ­

λα ευρήματα παραμένουν διασκορπισμένα σε μουσεία της

Ευρώπης.

Και μιας και μιλάμε περί «θησαυρών», αξιοσημείωτο εί­

ναι το ζήτημα που έχει ανακύψει σε σχέση με εβραϊκές

αξιώσεις οι οποίες ηγέρθησαν έναντι της πρώην Ιονικής

124 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

Τράπεζας με το αιτιολογικό ότι στην συγκεκριμένη τράπεζα

υφίστανται 2.500 θυρίδες αγνώστου ταυτότητος, θυρίδες το

περιεχόμενο των οποίων ανήκει στο ελληνικό κράτος, και οι

οποίες δεν έχουν ανοιχθεί κατά τα τελευταία 50 χρόνια.

Στην περίπτωση αυτή, σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμους,

το περιεχόμενο των θυρίδων περιέρχεται στο Ελληνικό Δη­

μόσιο, δεδομένου ότι η Ιονική Τράπεζα ήταν κρατική. Φη­

μολογείται ότι στις συγκεκριμένες θυρίδες, υπάρχει θησαυ­

ρός αμύθητης αξίας, τον οποίο διεκδικούν οι εβραίοι, οι

οποίοι μάλιστα φέρονται να προώθησαν παρασκηνιακά την

προσπάθεια ιδιωτικοποιήσεως της Τραπέζης, για ευνόητους

λόγους, ιδιωτικοποίηση η απόπειρα της οποίας ξεκίνησε το

1998 με την υποτίμηση της δραχμής, κατόπιν εισροής τερα­

στίων κεφαλαίων στο Χρηματιστήριο Αθηνών από σιωνιστι­

κά πιστωτικά ιδρύματα του εξωτερικού.

Οι υπόνοιες αυτές ενισχύθηκαν ύστερα από δήλωση του

Προέδρου του Κεντρικού Ισραηλητικού Συμβουλίου ότι συ­

γκεντρώνει στοιχεία προκειμένου να αξιώσει την παράδοση

του περιεχομένου των θυρίδων στο Κ.Ι.Σ., προβάλλοντας

τον ισχυρισμό ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών ανήκει

σε εβραίους που εκτοπίσθηκαν από την Ελλάδα το 1941-

1944 και δεν ξαναγύρισαν. Να σημειωθεί ότι βάσει αντισυ­

νταγματικού νόμου, όσοι εβραίοι πεθαίνουν και δεν διαθέ­

τουν συγγενείς, η περιουσία τους δεν περιέρχεται κατά προ­

κλητική εξαίρεση στο ελληνικό δημόσιο, αλλά στο Κεντρικό

Ισραηλητικό Συμβούλιο, γι' αυτό άλλωστε επισημάνθηκε σε

άλλο σημείο αυτού του βιβλίου ότι το Κ.Ι.Σ. αποτελεί ένα

«κράτος εν κράτει». Απ' ότι διαπιστώνεται οι εβραίοι διεκ­

δικούν τα πάντα, καλυπτόμενοι πίσω από προκλητικά προ­

νόμια που τους έχει χορηγήσει το εβραιόδουλο κατεστημέ­

νο. Αυτά προς γνώση και συμμόρφωση...

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 125

Εν τω μεταξύ οι επεμβάσεις των σιωνιστών στα πολιτικά

δρώμενα, είναι πολυπλόκαμες. Στα πλαίσια αυτά εντάσσε­

ται και η μεθόδευση για την αναρρίχηση στην εξουσία από­

λυτα δικών τους ανθρώπων και όχι απλώς υποτακτικών

τους. Την πρωθυπουργοποίηση του Γιώργου Παπανδρέου, η

αναρρίχηση του οποίου σήμερα είναι ιδιαίτερα εμφανής, ε­

πιθυμούν διακαώς οι εβραίοι, σχετικά δε προς αυτό το θέμα

είχε «διαρρεύσει» και ειδική έκθεση της CIA, αναφερόμε­

νη στο ενδεχόμενο αυτό, ήδη από τη δεκαετία του 1980.

Ιδιαίτερες σχέσεις με τους εβραίους έχει και η οικογέ­

νεια Έβερτ . Δεν είναι μόνο ο ρόλος του Άγγ. Έ β ε ρ τ κατά

την περίοδο 1941-44 υπέρ των εβραίων, ούτε βέβαια μόνο οι

επιστολές συμπαραστάσεως των εβραίων υπέρ του Έ β ε ρ τ

κατά την διάρκεια εκλογικών αναμετρήσεων. Η κόρη του

Έβερτ, έχει παντρευτεί τον εβραίο Γ. Μάτσα, ο οποίος δια­

τηρεί και εταιρεία πλοίων. Προ ετών, ένα πλοίο (ρυμουλκό)

της εταιρείας καθηλώθηκε από τις αρχές ασφαλείας στο

Σουδάν και οι φήμες που ήθελαν το πλοίο να μεταφέρει ό­

πλα, ναρκωτικά κ.α. οργίαζαν. Τότε μάλιστα αναγκάσθηκε

ο ίδιος ο Μ. Έ β ε ρ τ να μεταβεί στο Σουδάν προς τερματισμό

της υποθέσεως, συνοδευόμενος σύμφωνα με φήμες, από

αξιωματικό της Μοσάντ, χωρίς ποτέ να ανακοινωθεί το πε­

ριεχόμενο του πλοίου, ούτε τι ακριβώς συνέβη...

Ύποπτη φυσιογνωμία είναι ο Μ. Κυριακού, ιδιοκτήτης (;)

του «Antenna», ο οποίος δια του ιδρύματος «Αιγαίου», επι­

χείρησε να προωθήσει την λεγόμενη «ελληνοτουρκική φι­

λία». Ο Κυριακού μετέχει και στο Δ.Σ. εβραιοκρατούμενου

πανεπιστημίου, μέτοχος βασικός δε στο κανάλι του είναι ο

γνωστός μεγιστάνας των ΜΜΕ εβραϊκής καταγωγής Ρού-

μπερτ Μέρντοχ. Κάτω από αυτό το πρίσμα, δεν θα πρέπει να

μας εκπλήσσει το γεγονός γιατί ο «Antenna» έχει μεταβλη-

126 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

ταβληθεί σε «φωνή του Ισραήλ». Και οι άλλοι όμως τηλεο­

πτικοί δίαυλοι δεν υστερούν. Αρχής γενομένης από τον

«Alpha», όπου βασικός μέτοχος φέρεται ο Ραχμί Κόατς,

τουρκοεβραίος μεγαλοεπιχειρηματίας, ενώ φήμες ακούγο­

νται και για τον Κοντομηνά, τον Μίνω Μωϋσή, σημερινό

ιδιοκτήτη της ασφαλιστικής εταιρείας «Interamerican», κα­

θώς και για τον σιωνιστή Τ. Σόρος. Επίσης φημολογείται

έντονα ότι το «Tempo» στηρίζει οικονομικά ο γνωστός

εβραίος από την υπόθεση του χρηματιστηρίου Σάμι Φάϊς, ει­

σαγωγέας των αθλητικών ειδών «ΝΙΚΕ». Ό λ ε ς οι εφημερί­

δες της Θεσσαλονίκης έχουν αγορασθεί από πολυεθνική ε­

ταιρεία εβραϊκών συμφερόντων, σχετιζόμενη με τον εβραίο

χρηματιστή Ρίλκα. Ιδού λοιπόν ποιοι προωθούν «εν συγχορ­

δία» την «ελληνο-τουρκική» ασέλγεια. Και το κακό συνεχί­

ζεται...

Αξίζει να διερωτηθούμε περί του ρόλου που διαδραματί­

ζουν οι διάφοροι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες ελ­

λαδικής καταγωγής, εξετάζοντας ταυτόχρονα εάν, και σε

ποιο βαθμό, αυτοί δρουν επ' ωφελεία των εθνικών θεμάτων.

Ανάμεσα στους διάφορους σιωνιστές όπως ο Ιωσήφ Λί-

μπερμαν και ο Αλ Γκορ, κινούνται φιλοεβραίοι όπως ο Πρό­

εδρος του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού Ά. Άθενς, η

Ο πρόεδρος της «Ελληνικής» (;) Δημοκρατίας Κ Στεψανόπουλος φορώντας το εβραϊκό «κιπά», προσκυνά το μνημείο τον εβραϊκού ψεύδους...

Σ1ΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 127

Ο τ. Πρόεδρος των ΗΠΑ Μ. Κλίντον με τον εβραϊκό κιπά, ένδειξη της υποδονλώσεώς τον στον διεθνή σιωνισμό.

προερχόμενη από την εβραϊκή εν Ελλάδι κοινότητα Σάλι

Μπέρκλεϊ, ενώ επίσης διακρίνονται οι Α. Σπαός, Π. Άντζε-

λος, Φ. Αγγελίδης κ.α., οι οποίοι συντάσσονται με τις θέσεις

του φιλεβραϊκού κατεστημένου. Διασυνδέσεις ιδιαίτερες με

οικονομικούς και πολιτικούς κύκλους των ΗΠΑ διαθέτει ε­

πίσης η εβραία εξ' Αθηνών Κλαίρη Μπατή, σύζυγος του έκ­

πτωτου μονάρχη της Γιουγκοσλαβίας Καραγεώργεβιτς, κα­

θώς και η επίσης εβραϊκής καταγωγής σύζυγος του έκπτω­

του διαδόχου Παύλου (υϊού του Κωνσταντίνου) Μαρία Σα-

ντάλ.

Εβραϊκής καταγωγής είναι επίσης σύζυγος του φιλοε-

βραίου υποψηφίου των Δημοκρατικών Μάϊκλ Δουκάκη,

ενώ ο Γ. Στεφανόπουλος, ο οποίος εργάσθηκε για την εκλο­

γική επιτυχία του Κλίντον κατά την πρώτη τετραετία της

προεδρίας του, υπήρξε φιλοεβραίος. Καθίσταται λοιπόν

αντιληπτό ότι με φιλοεβραίους πολιτικούς εξ' Ελλάδος, οι

οποίοι είναι ενταγμένοι σε κόμματα των Η Π Α (Δημοκρατι­

κό, Ρεμπουπλικανικό) τα οποία ελέγχονται από τον σιωνι­

σμό, το να αναμένουμε όλοι αυτοί να βοηθήσουν την αίσια

έκβαση των εθνικών μας θεμάτων, είναι κάτι περισσότερο

από αφέλεια και ουτοπία...

128 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 129

ΕΒΡΑΙΟΙ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ

Σημαντικός είναι και ο παρασκηνιακός ρόλος που άσκη­

σαν και που ασκούν οι εβραίοι σε πλείστα όσα ζητήματα

αφορούν κρατικές υποθέσεις και αποφάσεις της Πολιτείας,

όπου έχουν την δύναμη να επηρεάζουν ή και να ελέγχουν.

Δεν θα αποτελούσε υπερβολή να υποστηριχθεί ότι σε πλεί­

στα όσα ζητήματα οι σιωνιστές είναι αυτοί που κινούν τα νή­

ματα της κρατικής μηχανής. Απτό παράδειγμα επ' αυτού, η

στάση των εβραίων στο ζήτημα της αναγραφής του θρη­

σκεύματος στις ελληνικές ταυτότητες.

Ή δ η από το 1992, με επίσημο έγγραφο της, η τότε Υφυ­

πουργός Εξωτερικού Βιργινία Τσουδερού, πρόσωπο που φη­

μίζεται για τις καλές της σχέσεις με τον εβραϊκό παράγοντα, α­

πέστειλε άκρως απόρρητο έγγραφο στον τότε Υπουργό Εσω­

τερικών Ν. Κλείτο, δια του οποίου του ζητούσε να λάβει σοβα­

ρά υπ' όψη του τις αντιδράσεις των διεθνών εβραϊκών οργανώ­

σεων, όσον αφορά την αναγραφή του θρησκεύματος στις νέες

ταυτότητες. Συγκεκριμένα, το Υπουργείο Εξωτερικών, εξέδω­

σε το υπ' αριθμ. Α Φ . 3121.4/143/ΑΣ 2127/11.11.1992 έγγραφο,

το οποίο έφερε αποδέκτη προς ενέργεια το Υπουργείο Εσωτε-

Ο πρέσβης των ΗΠΑ, Ν. Μπέρνς, με τον Χριστόόονλο. Οι ΗΠΑ, τελούσες υπό σιωνιστικό έλεγχο, βοήθησαν τον Χριστόόονλο να εκλεγεί αρχιεπίσκοπος...

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 131

ρικών και εκοινοποιείτο προς την Πρεσβεία της Ουάσιγκτον,

υπογραφόμενο από την τότε Υφ. Εξ. Β. Τσουδερού και του

οποίου το περιεχόμενο είχε ως εξής: «Θέμα: Αναγραφή θρη­

σκεύματος στα νέα δελτία αστυνομικών ταυτοτήτων. Αντιδρά­

σεις εβραϊκών οργανώσεων εξωτερικού». (Παρατίθενται σχε­

τικά τηλεγραφήματα).

Σε συνέχεια του ανωτέρω σχετικού έχουμε να παρατηρή­

σουμε ότι από πλευράς μας αποδίδουμε ιδιαίτερη σημασία

στις διαμαρτυρίες που διατυπώνονται από οπαδούς άλλων

δογμάτων, σχετικά με την ελληνική νομοθεσία... Επίσης, ι­

διαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίδεται στα ανά τον κόσμο

εβραϊκά λόμπυ, που ασκούν μεγάλη επιρροή στις κοινωνίες

και ηγεσίες των χωρών διαμονής τους (λ.χ. στις ΗΠΑ). Θα

ήταν πράγματι συγκυριακή ειρωνία οι ταυτότητες, που στην

περίοδο της γερμανικής κατοχής, με εσκεμμένα παραπλα­

νητική αναγραφή θρησκεύματος, βοήθησαν πολλούς εβραί­

ους της Ελλάδος να διαφύγουν τις διώξεις, να γίνουν σήμε-

Οι Εβραίοι θρασντατα και απροκάλυπτα παρεμβαίνουν στις εσωτερικές υποθέσεις της Αυστρίας, αλλά και ολοκλήρου του κόσμου. Οι ακροδεξιοί κυβερνητικοί φονιάδες

του Ισραήλ είναι μόνο στο απυρόβλητο...

132 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

ρα όπλο κατά της χώρας μας από τις εβραϊκές οργανώσεις

του εξωτερικού...».

Έκτοτε, το θέμα παρέμεινε επίσημα μετέωρο. Διότι πα­

ρασκηνιακά οι διαβουλεύσεις καλά κρατούσαν... Ό π ω ς

προκύπτει από την επίσημη ιστοσελίδα του Αμερικανικού

Εβραϊκού Συμβουλίου (AJC) στο διαδίκτυο, και συγκεκρι­

μένα στις 12 Απριλίου 1996, αναφέρονται πολυάριθμες επα­

φές κυβερνητικών παραγόντων με εβραίους για το θέμα αυ­

τό, με πιο πρόσφατη εκείνη που διεξήχθη τον Δεκέμβριο του

1995 στην Αθήνα. Στο ίδιο δελτίο τύπου, αναφερόταν ότι ο

πρωθυπουργός Κ. Σημίτης υπεσχέθη την διευθέτηση του ζη­

τήματος που άπτεται των αστυνομικών ταυτοτήτων, ενώ πα­

ράλληλα φέρεται να υπεσχέθη την ανέγερση μνημείου προς

τιμήν των εβραίων που σκοτώθηκαν κατά τον Β' Παγκόσμιο

Πόλεμο, καθώς επίσης και μνημείο προς τιμήν «της ιστορί­

ας των 500 ετών της εβραϊκής εν Ελλάδι κοινότητας». Οι

διαβεβαιώσεις του Κ. Σημίτη, προκάλεσαν την ικανοποίηση

του Προέδρου του Αμερικανικού Εβραϊκού Συμβουλίου

(AJC) Ρόμπερτ Ρίκφιντ, ο οποίος ανέφερε ότι «Η Ελλάδα

θα μνημόνευε μία τρομερή περίοδο στην ιστορία». Σε συνά­

ντηση εξ' άλλου που είχε ο πρωθυπουργός Σημίτης με τα μέ­

λη του ιδίου εβραϊκού Συμβουλίου στην Νέα Υόρκη (Ξενο­

δοχείο «Πλάζα»), συζήτησε θέματα ενισχύσεως των «ελλη-

νο-ισραηλινών» σχέσεων και θέματα που άπτονται της πο­

ρείας των ελληνο-τουρκικών σχέσεων.

Το θέμα επανήλθε στο προσκήνιο όταν πραγματοποιήθη­

κε επαφή της παγκόσμιας εβραϊκής κοινότητας με υπουργι­

κούς παράγοντες τον Απρίλιο του 1999 για το ίδιο ακριβώς

ζήτημα, με συνομιλητές τον Κ. Σημίτη και τον Αρχιεπίσκοπο

Χριστόδουλο. Νέα συνάντηση εκπροσώπων της Παγκοσμί­

ου Εβραϊκής Οργανώσεως πραγματοποιήθηκε προ ολίγων

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 133

μηνών (2000) με τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη, κατά τη διάρ­

κεια της οποίας ζητήθηκε δέσμευση περί αφαιρέσεως του

θρησκεύματος από τις νέες ταυτότητες. Απόρροια αυτών

των επαφών, και των όσων διαμείφθηκαν, υπήρξε η αποστο­

λή επιστολής στις 25 Μαρτίου 2.000 προς τον αρχιεπίσκοπο

Αθηνών και πάσης Ελλάδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, επι­

στολή την οποία απηύθηνε ο πρόεδρος της αμερικανικής ε­

βραϊκής κοινότητος Μπρους Ράμμερ και δια της οποίας εζη-

τείτο να συνηγορήσει η εκκλησία στην μη αναγραφή του

θρησκεύματος στα νέα δελτία ταυτότητος. Σύμφωνα μάλι­

στα με τα όσα κατήγγειλαν αγιορείτες μοναχοί σε επίσημο

έντυπο τους, ο Χριστόδουλος έλαβε τέτοια θέση (ετάχθη

υπέρ της προαιρετικής αναγραφής του θρησκεύματος), ού­

τως ώστε και να αποφύγει τα πυρά της χριστιανικής εκκλη­

σίας αφ ' ενός, και να ευχαριστήσει τους εβραίους αφ' ετέ­

ρου. Στο σημείο αυτό αξίζει να τονισθεί ότι στο ίδιο μήκος

κύματος, επί του θέματος των ταυτοτήτων, κινείται και η ορ­

γάνωση Μουν, σιωνιστικής προελεύσεως, η οποία έχει προ­

σεγγίσει ελλαδίτες πολιτικούς και από τα δύο μεγάλα κόμ­

ματα, χάρη στην οικονομική της επιρροή και στις διασυνδέ­

σεις της στον χώρο του τύπου, αλλά και στους διπλωματι­

κούς κύκλους, διασυνδέσεις και επαφές που φθάνουν μέχρι

τα ανώτατα κλιμάκια του ΟΙ ΙΕ.

Για λόγους σεβασμού προς την αλήθεια, θα πρέπει να το­

νισθεί ότι τόσο η Ν.Δ., δια του συνεργαζομένου, και άλλοτε

υπουργού της. Στεφ. Μάνου, εβραϊκής καταγωγής, είχε

προεκλογικά (2000) δηλώσει ότι εάν κατακτήσει την εξουσί­

α και ο συγκεκριμένος πολιτικός το Υπουργείο Δικαιοσύ­

νης, θα προωθήσει το θέμα της απαλείψεως της αναγραφής

του θρησκεύματος από τις ταυτότητες.

Οι ίδιοι πάντοτε κύκλοι, οι απανταχού της γης σιωνιστές

134 Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

και ιδίως οι εν Ελλάδι ευρισκόμενοι εβραίοι, δια επισήμου

ανακοινώσεως των, (Κεντρ. Ισρ. Συμβούλιο) καταδίκασαν

την ανάδειξη της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβερνήσεως

του Γκ. Χαϊντερ στην Αυστρία, γεγονός το οποίο συνιστά

κατάφορη επέμβαση στα εσωτερικά ζητήματα ξένης προς

αυτούς χώρας, ενώ ανάλογη είναι η στάση τους απέναντι

στην πατριωτική αφύπνιση των γερμανών αλλά και οι ρα­

διουργίες τους προκειμένου να θέσουν εκτός νόμου το Εθνι­

κό Κόμμα της Γερμανίας, την πλέον ακραιφνή πατριωτική

φωνή στην χώρα αυτή, ακριβώς γιατί αποτελεί εμπόδιο στην

απόλυτη εξάπλωση τους και κυριαρχία τους. Την ίδια στιγ­

μή που ομιλούν οι σιωνιστές υποκριτικά περί «ανθρωπι­

σμού», δολοφονούν απροκάλυπτα άοπλους ανθρώπους στην

Σερβία, στην Παλαιστίνη και όχι μόνο...

Αξίζει να σημειωθεί ότι σχετικά πρόσφατα ο βρεττανός

δημοσιογράφος Κρίστοφερ Χίτσενς, μέσω βιβλίου που εξέ­

δωσε με θέμα τα εγκλήματα του Χ. Κίσσιγκερ, ζητά την δίκη

του σιωνιστή, καταλογίζοντας του, πέραν των υπολοίπων ε­

γκλημάτων που έχει διαπράξει, και την κυπριακή τραγωδία.

Περί του θέματος των ταυτοτήτων, το επίσημο όργανο

του Κεντρικού Ισραηλητικού Συμβουλίου «Τα Νέα μας» (Α­

πρίλιος 2001, αρ. 335), ανέφερε σε κύριο άρθρο του υπό τον

τίτλο «Η Ταυτότητα ενός ζητήματος», τα ακόλουθα αποκα­

λυπτικά: «Το θέμα της αναγραφής του θρησκεύματος στα

δελτία της αστυνομικής ταυτότητας έχει απασχολήσει το

ΚΙΣ από το 1991, οπότε και ψηφίστηκε από τη Βουλή ο νό­

μος 1988, ο οποίος προβλέπει την υποχρεωτική αναγραφή

του θρησκεύματος στις ταυτότητες των Ελλήνων πολιτών.

Έκτοτε το ΚΙΣ προχώρησε σε μία σειρά ενεργειών, διατυ­

πώνοντας την αντίθεση του Ελληνικού Εβραϊσμού στο νόμο

αυτό, θεωρώντας ότι αποτελεί σαφή διαχωρισμό που μόνο

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 135

διακρίσεις θα μπορούσε να υποκινήσει μεταξύ των πολι­

τών...».

Εν τω μεταξύ τα συμπτώματα της «αντιρατσιστικής» συ­

μπεριφοράς ολοένα και πληθαίνουν. Κύριος φορέας αυτού

του κλίματος, η λεγόμενη «αντιρατσιστική» εκπαίδευση.

Ή δ η κυκλοφορεί στην εκπαίδευση βιβλίο που επιγράφεται

«Οδηγός Αντιρατσιστικής Εκπαίδευσης», ενώ ενδεικτικό

του κλίματος που επικρατεί, αποτελεί το γεγονός ότι στις 6

Ιουλίου του 2.000, στις Πανελλήνιες Εξετάσεις της Β' Λυ­

κείου, εδόθη στο μάθημα της Εκθέσεως απόσπασμα από τα

πλαστά ημερολόγια της Άννας Φρανκ τα οποία γράφθηκαν

με στυλό διαρκείας μόλις...το 1950 και οι μαθητές καλού­

νταν να καταγράψουν και να σχολιάσουν συμπτώματα ρα­

τσιστικής συμπεριφοράς στις μέρες μας, εμπνεόμενοι από

το παράδειγμα της εβραίας Φρανκ... Φυσικά όποιος ηρνείτο

να διαδραματίσει αυτόν τον επαίσχυντο δοσιλογικό ρόλο,

εκρίνετο δυσμενώς. Η ιδεολογική και πνευματική γενικότε­

ρα τρομοκρατία των σιωνιστών σε όλη της την έκταση...

Την ίδια στιγμή, οι εν Ελλάδι ευρισκόμενοι εβραίοι προ­

καλούν δια δηλώσεων επωνύμων ομοφύλων τους, όπως η

παρακάτω: «Πολλοί σημερινοί Έλληνες αγνοούν ότι ανά­

μεσα τους υπάρχουν περίπου 5.000 εβραίοι, οι οποίοι δεν

είναι ισραηλινοί, ούτε ξένοι αλλά συμπατριώτες τους, από­

γονοι των Ελληνοφώνων εβραίων που εγκαταστάθηκαν

στον ελλαδικό χώρο από τα μέσα του 3ου π.Χ. αιώνα, ή των

ισπανοφώνων εβραίων της Ιβηρικής χερσονήσου που

έφθασαν εδώ διωγμένοι από την Ιερά Εξέταση στα τέλη

του 15ου αιώνα. Η ελληνοεβραϊκή κοινότητα αποδεκατί­

σθηκε τα χρόνια της κατοχής και τα περισσότερα μέλη της

-87%- δολοφονήθηκαν στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέ­

ντρωσης.

136 Ι Ω Α Ν Ν Η Σ Θ. Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Π Ο Υ Λ Ο Σ

Ο όρος Έλληνας περιλαμβάνει περισσότερα από όσα

γενικά νομίζουμε, ε'χει ευρύτερο διαπολιτισμικό, διαθρη-

σκευτικό και διαχρονικό περιεχόμενο. Κάθε προσπάθεια

να τον περιορίσουμε σε ένα-δύο συγκεκριμένα πράγματα,

αδικεί αυτό ακριβώς το πλούσιο περιεχόμενο του. Αντίθε­

τα, πιστεύω ότι η γνώση του συναρπαστικού μωσαϊκού που

σχηματίζει το πλουραλιστικό παρελθόν της χώρας μας,

αποτελεί πηγή δύναμης κι αυτοπεποίθησης για το γεμάτο

προκλήσεις μέλλον της στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα».

Ζανέτ Μπατινού

Αρχαιολόγος, επιμελήτρια Εβραϊκού Μουσείου Ελλάδας.

Το ανωτέρω κείμενο είναι αποκαλυπτικό περί του ότι η

γλώσσα δεν αποτελεί κυρίαρχο γνώρισμα της εθνικότητας,

γιατί το επικαλούνται και αλλόφυλοι, αντίθετα μοναδικό

γνώρισμα εθνικότητος αποτελεί το Αίμα, η Καταγωγή, η

προέλευση της γενιάς. Αυτή η διαπίστωση ας παραδειγματί-

σει πολλούς που αναγάγουν τη γλώσσα σε μοναδικό και κυ­

ρίαρχο γνώρισμα της προελεύσεως...

Ο Ν. Κοσμόπουλος ομιλών στη Συναγωγή της θεσσαλονίκης.

Μπορεί ο Δήμαρχος Αθηναίων (;) Δ. Αβραμόπουλος να

αδιαφορεί για τη μνημειακή κληρονομιά της πόλεως επί της

οποίας άρχει, μπορεί να αρνείται να τιμήσει μεγάλες μορ­

φές των Αθηνών που ανήκουν στην ιστορική αρχαιότητα,

μπορεί να απαξιεί για την ανάδειξη των αρχαιολογικών θη­

σαυρών της αθηναϊκής γης, όμως η αδιαφορία του αυτή έχει

την εξήγηση της.

Η αιτίαση της στάσεως του αυτής, έγκειται, προφανώς,

στο γεγονός ότι εκτιμά πως προηγείται η απότιση τιμών στους

εβραίους. Ας γίνουμε όμως πιο συγκεκριμένοι: Στις 7 Μαίου

1997, στο Δημοτικό Θέατρο Αθηνών, πραγματοποιήθηκε κοι­

νή εκδήλωση του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Αθη­

ναίων και της Ενώσεως Σιωνιστών Ελλάδος (!) με την ευκαι­

ρία της «3.000ης επαιτείου από την ίδρυση της Ιερουσαλήμ»...

Στην εκδήλωση αυτή, ο Δ. Αβραμόπουλος που καθόλου

τυχαία, έχει αναγορεύσει εαυτό σε «εκπρόσωπο μιας νέας

εποχής» (όπως χαρα­

κτηριστικά δήλωνε

όταν κατήλθε υποψή­

φιος βουλευτής το

1990), ανέφερε τα α­

κόλουθα: «...Η πόλη

της Ιερουσαλήμ, είναι

η πόλη σύμβολο των

απανταχού Ισραηλι­

τών. Αποτελεί όμως

και ένα παγκόσμιο

σύμβολο-σημείο ανα-

OA. Αβραμόπουλος στην εκδήλωση της «Ενώσεως Σιωνιατών» με θέμα:

«Αθήνα-Ιερουσαλήμ, δρόμοι παράλληλοι»..

138 ΙΩΑΝΝΗΣ θ . ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

φοράς των τριών μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών. Ανή­

κει, δηλαδή, όπως και η πόλη, της οποίας έχω την τιμήν να

είμαι δήμαρχος, η Αθήνα, σε ολόκληρο τον κόσμο, στην αν­

θρωπότητα. Αθήνα και Ιερουσαλήμ άλλωστε, είναι οι δυο

πόλεις σύμβολα, αυτού που αποκαλούμε Δυτικός Πολιτι­

σμός και με τις οποίες ζυμώθηκαν όλοι οι Ευρωπαίοι επί

αιώνες. Η Αθήνα είναι υπερήφανη για τους Ισραηλίτες πο­

λίτες της που εμπλουτίζουν με την ποιότητα τους την ταυ­

τότητα της πόλης μας και οι οποίοι έχουν την τύχη να φέ­

ρουν συγχρόνως και τις δύο μεγάλες παραδόσεις, την Ελ­

ληνική και την Ιουδαϊκή, όντας φορείς μίας πλουσιότατης

πολιτισμικής κληρονομιάς.

Η εκτίμηση που τρέφουμε στην Ισραηλιτική Κοινότητα

της Αθήνας, αλλά και η σταθερή μας απόφαση να δια­

σφαλίσουμε εδώ στην πόλη που γεννήθηκαν οι αξίες της αν­

θρώπινης αξιοπρέπειας

και του σεβασμού των

ατομικών δικαιωμά­

των, μας οδήγησαν σε

αποφάσεις όπως ο εορ­

τασμός του Γιαντ Βα-

σέμ στο Δημαρχιακό

Μέγαρο, η ονομασία

πλατείας της Αθήνας,

ως πλατείας «Εβραίων

Μαρτύρων», ως ένδει­

ξη τιμής στα θύματα

του Ολοκαυτώματος

και βέβαια, η παρου­

σία μας στην αποψινή Ο Δ. Αβραμόπουλος από κοινού με σιωνιστές,

γιορτη». σε εβραϊκή τελετή...

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 139

Ο Υπουργός Πολιτισμού Ευάγγελος Βενιζέλος, ομιλών στη Συναγωγή Αθηνών. Ο λόγος του εκφωνείται υπό την σκέπη της πεντάλφας

και της επτάφωτης λυχνίας, προς έμπνευση...

Προφανώς αναφερόμενος στις τρεις μεγάλες μονοθεϊστι­

κές θρησκείες (ιουδαϊσμό, χριστιανισμό, ισλαμισμό), εξαί­

ρει την εβραϊκή τους προέλευση. Ό σ ο ν αφορά δε τον ισχυ­

ρισμό περί του ότι η Ιερουσαλήμ αποτελεί πόλη - σύμβολο

του Δυτικού Πολιτισμού, με την οποία πόλη «...ζυμώθηκαν

όλοι οι Ευρωπαίοι επί αιώνες», εμείς ως Έλληνες δεν έχου­

με καμμία σχέση με τα ιουδαιογενή αποκυήματα ούτε και

επιθυμούμε να έχουμε. Εάν ο δήμαρχος Δ. Αβραμόπουλος

έχει «εκλεκτικές συγγένειες», πνευματικής υφής και όχι μό­

νο, με τη Σιών και τους σιωνιστές, είναι βεβαίως δικό του

ζήτημα, ωστόσο όμως όσοι τον ψηφίζουν και θέλουν να λέ­

γονται Έλληνες θα πρέπει να το γνωρίζουν.

Παρενθετικώς αναφέρεται ότι στις δημοτικές εκλογές

του 1998, στον συνδυασμό «Μάχη για την Αθήνα» του Δ.

Αβραμόπουλου, πέραν των θεατρίνων και λοιπών «δημο-

σιοσχεσιτών», πρωταγωνιστούσε ο Μίκαελ Γκιόλμαν, ένας

επιφανής σιωνιστής των Αθηνών, και όχι μόνο... Ό π ω ς επί­

σης, ο υπεύθυνος προγράμματος του δημοτικού Ραδιοσταθ­

μού 9,84, είναι ο εβραίος Ζακ Μεναχέμ... (Βεβαίως, για να

140 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

είμεθα αντικειμε­

νικοί, οφείλουμε

να αναγνωρίσου­

με ότι και οι υπό­

λοιποι υποψήφιοι

- συνδιεκδικητές

της δημαρχίας δεν

ήταν καλύτεροι

του Δ. Αβραμό­

πουλου).

Π ρ ο σ φ ά τ ω ς ,

μάλιστα ο Πολιτι­

στικός Οργανι­

σμός του Δήμου

Αθηναίων, συν-

διοργάνωσε έκθε­

ση με τον Δήμο

της Ισταμπούλ (ό­

που Ισταμπούλ εί­

ναι η Κωνσταντι­

νούπολη...). Εύγε

Δήμαρχε, απομέ­

νει πλέον να φορέσεις φέσι ή κιπά, κατά τις προτιμήσεις

σου... Μας διαφεύγει το γεγονός εάν ο Δ. Αβραμόπουλος έ­

χει επισκεφθεί και τη Συναγωγή Αθηνών, μιμούμενος τον

πρώην δήμαρχο της Θεσσαλονίκης Ν. Κοσμόπουλο, ο οποί­

ος εκφωνούσε «ωραιότατους» λόγους προς τα τέκνα της

Σιών... Τώρα, όσον αφορά το πλέον προκλητικό τμήμα της

δηλώσεως του, σύμφωνα με το οποίο «Η Αθήνα είναι υπε­

ρήφανη για τους Ισραηλίτες πολίτες της που εμπλουτίζουν

με την ποιότητα τους την ταυτότητα της πόλης μας...», αυτό

Το μνημείο για τους εβραίους που ανήγειρε ο Δήμος Αθηναίων, στη συμβολή των οδών

Αδριανού και Αποστόλου Παύλου, στο Θησείο.

Σ Ι Ω Ν Ι Σ Μ Ο Σ ΚΑΙ Ε Θ Ν Ι Κ Ε Σ Τ Ρ Α Γ Ω Δ Ι Ε Σ 141

και τα όσα υποκρύπτει, ας τα κρίνουν οι ίδιοι οι πολίτες των

Αθηνών, όπως άλλωστε και τη γενικότερη δημαγωγική πο­

λιτική που ως δήμαρχος ασκεί, με τα πρωτοχρονιάτικα τρικ

και τους κλόουν στην Πλατεία Συντάγματος, που μόνο επο­

χές ρωμαϊκής παρακμής θυμίζουν...

Ανάμεσα στα στελέχη του Αβραμόπουλου, διακρίνεται ο

Φώτης Ν. Παπαθανασίου, ο οποίος φέρει τον βαρύγδουπο

τίτλο του Αναπληρωτή Μεγάλου Διδασκάλου του Καμπαλι-

στικού Τάγματος, μίας μυστικιστικής οργανώσεως, παρατε-

κτονικής, η οποία έχει ως έμβλημα της την σφραγίδα του

Σολομώντα και διδάσκει τον ιουδαιοχριστιανικό αποκρυφι­

σμό και την εβραϊκή καμπαλά. Ο Φ. Παπαθανασίου είναι εν

ενεργεία αντιδήμαρχος του Δήμου των Αθηναίων.

Καταλήγοντας, θα υπενθυμίσουμε ότι ο Δ. Αβραμόπου­

λος, από τη θέση του εκπροσώπου τύπου του Υπουργείου

των Εξωτερικών και από τη θέση που κατείχε στο διπλωμα­

τικό γραφείο του Κ. Μητσοτάκη, είχε καταβάλλει άοκνες

προσπάθειες για τη διπλωματική αναγνώριση του κράτους

του Ισραήλ. Φημολογείται ότι προαλείφεται για πρωθυ­

πουργός της Ελλάδας. Κάποιοι κύκλοι αναφέρουν ότι ενι­

σχύεται και υποστηρίζεται από τα εβραιολανδικά πετρελα­

ϊκά καρτέλ. Τυχαίες συμπτώσεις;

Στις 31/12/1999, ο Δ. Αβραμόπουλος, μη τηρών ούτε τα

έσχατα προσχήματα, προέβη στην ανέγερση, εν κρύπτω και

εν παρανομώ, μνημείου για τους εβραίους «αγωνιστές»,

εντός του περιβόλου του αρχαιολογικού χώρου του θ η ­

σείου, γεγονός το οποίο είναι τόσο αυθαίρετο όσο και πα­

ράνομο. Δεδομένου ότι δεν ζητήθηκε καν η άδεια και η

έγκριση από την αρμόδια αρχαιολογική υπηρεσία του

Υπουργείου Πολιτισμού, αναγκάζοντας το Κεντρικό Αρ­

χαιολογικό Συμβούλιο να προβεί στην αποστολή εξωδίκου

142 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

προς τον Δήμο Αθηναίων, με το οποίο εξώδικο το Συμβού­

λιο ζητούσε την απομάκρυνση του συγκεκριμένου μνημείου

από τον δεδομένο χώρο, εντός ενός μηνός. Ασφαλώς όλα

αυτά δεν μπορεί να είναι συμπτωματικά, λαμβανομένου υπ'

όψιν του γεγονότος ότι ο Δ. Αβραμόπουλος προτίμησε να

κρύψει την θέα της Ακροπόλεως για να προβάλει τους ανύ­

παρκτους εβραίους «μάρτυρες». Και ο νοών νοείτω...

Πάντως, για λόγους τάξεως, οφείλουμε να τονίσουμε ότι

μπορεί μεν το μνημείο-έκτρωμα να απομακρύνθηκε από τον

χώρο, όμως η ονομασία της Πλατείας (Εβραίων Μαρτύρων)

παραμένει, προς σιωνιστική ικανοποίηση.

ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ...

Για άλλη μία φορά, οι εν Ελλάδι ευρισκόμενοι εβραίοι,

προσέφυγαν στην προσφιλή τους μέθοδο, την παραχάραξη

της ιστορικής πραγματικότητος.

Αυτή η διαπίστωση εξάγεται από τα όσα διαδραματίσθη­

καν προ ολίγων ετών, και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο του

1999, στα Χανιά της Κρήτης, με αφορμή την επαναλειτουρ­

γία της εκεί συναγωγής. Δοθείσης της ευκαιρίας, λοιπόν, οι

εγχώριοι εβραίοι, δε δίστασαν να κάνουν λόγο για 2.500 πε­

ρίπου χρόνια ιουδαϊκής παρουσίας στην Κρήτη. Προτού

προβούμε στην παράθεση σχετικής ανακοινώσεως διαμαρ­

τυρίας την οποία εξέδωσε η Συντονιστική Επιτροπή Κινήσε­

ως Πολιτών Χανίων με αφορμή το γεγονός αυτό, εφιστούμε

την προσοχή του αναγνωστικού μας κοινού στο γεγονός ότι

προ ετών εβραίος ονόματι Ραέλ είχε συστήσει και προπα­

γάνδιζε την αυτονόμηση της Κρήτης από την Ελλάδα, ανα-

πτύσοντας σχετική ανθελληνική δραστηριότητα. Επιπρο­

σθέτως, κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, εβραίος πρά­

κτωρ, περιβεβλημένος με την ιδιότητα του καθηγητή, ο Τζβη

Ανκόρι, καταπόντιζε υδρίες στον βυθό της Κρήτης και ακο­

λούθως διεξήγαγε θαλάσσιες αρχαιολογικές έρευνες, ανα­

σύροντας τις, προς δημιουργία της εντυπώσεως ότι οι σημί-

τες είχαν προαιώνια παρουσία στο νησί. Μάλιστα, ο ίδιος,

εξέδωσε και σχετικό βιβλίο υπό τον προκλητικό τίτλο «Ιου­

δαϊκή Κρήτη», προς ενίσχυση της θεωρίας του...

Είναι προφανές λοιπόν, ότι το ενδιαφέρον των εβραίων

για την Κρήτη ούτε από αγαθές προθέσεις εκκινεί, ούτε και

τυχαίο είναι. Ας δούμε όμως την προκύρηξη την οποία εξέ­

δωσαν οι κάτοικοι των Χανίων:

144 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

Β' Παγκόσμιο Σιωνιστικό Συνέδριο, 1898.

«Η Συναγωγή Έτς Χαγίμ είναι σήμερα τo μοναδικό μνη­

μείο που μαρτυρεί την επί 2.300 χρόνια εβραϊκή παρουσία

στην Κρήτη».

Έ τ σ ι πληροφορηθήκαμε με την ανακοίνωση του Κε­

ντρικού Ισραηλητικού Συμβουλίου σε όλα τα μέσα μαζικής

ενημέρωσης. Τώρα πως ένα μνημείο 600 ετών (πέτρινο κτί­

ριο του 14 ο υ αιώνος) μαρτυρεί και αποδεικνύει ότι η εβρα­

ϊκή παρουσία στο νησί έχει διάρκεια 2.300 ετών, αυτό αδυ­

νατούμε να το καταλάβουμε. Αλλά φαίνεται ότι η αδυναμί­

α μας αυτή δεν επεκτείνεται στους πολιτικούς και δημοτι­

κούς άρχοντες που αποδεχόμενοι (;) τους ισχυρισμούς του

Κ.Ι.Σ. παρευρέθησαν στα εγκαίνια της συναγωγής. Απεδέ-

χθησαν άραγε μόνο την παραπάνω ανακοίνωση ή και τα

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 145

εξής: α) Την μη Ελληνική καταγωγή των Κρητών, β) Την

Σεραγεβοποίηση της πόλης μας, γ) την ύπαρξη κοινωνι­

κής βίας στα Χανιά, δ) τον χαρακτηρισμό του άξεστου για

όλους τους Χανιώτες. Τα παραπάνω αποτελούν απόψεις

του κ. Νικόλα Σταυρουλάκη, του μοναδικού εβραίου κα­

τοίκου της πόλης μας και εκπροσώπου του Κ.Ι.Σ. που για

χάρη του θα λειτουργεί από εδώ και στο εξής η συναγωγή.

Διότι δεν υπάρχει άλλος εβραίος στην πόλη μας, τουλάχι­

στον προς το παρόν. Βέβαια σύντομα θα διαπιστωθεί η ύ­

παρξη «πολυπληθούς» εβραϊκής κοινότητας η οποία θα

καταστεί και «σημαίνων» ρυθμιστικός παράγοντας των

Χανίων. Δεν θεώρησαν απαραίτητο να διαφοροποιήσουν

τη θέση τους από τις ανακοινώσεις αυτές, τονίζοντας ότι η

παρουσία τους εκεί αφορά μόνο απότιση φόρου τιμής στα

θύματα της ναζιστικής θηριωδίας...

Την χαρά του εξέφρασε ευθαρσώς ο Κωνσταντίνος Μη­

τσοτάκης για την επαναλειτουργία της συναγωγής των Χα-

Από την τελετή των εγκαινίων: Στην πρώτη σειρά (από αριστερά) ο Δήμαρχος Χανίων Τζανακάκης, ο πρόεδρος τον Κ.Ι.Σ. Κωναταντίνης, ο τ. πρωθυπουργός Μητσοτάκης κι ο

Μητροπολίτης Ειρηναίος.

146 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

Από εκδήλωση στο Πολεμικό Μουσείο για το διαβόητο «Ολοκαύτωμα»: Οι εβραίοι διαιωνίζουν το μεγαλύτερο ιστορικό ψεύδος.

νιων, συγχαίροντας παράλληλα όλους όσους συνέβαλλαν σ'

αυτό το έργο. Για τον Κ. Μητσοτάκη, τον πολιτικό εκείνο που

μόλις ανήλθε στην εξουσία έσπευσε να αναγνωρίσει το κρά­

τος του Ισραήλ, η «συναγωγή αποτελεί κομμάτι της ιστορικής

κληρονομιάς των Χανίων. Αποτελεί πολύτιμο μνημείο για την

πόλη μας», δήλωσε επιγραμματικά ο κρητικός πολιτικός.

Ουδείς διαφωνεί με την τέλεση μνημόσυνου. Κανείς δεν

αντέδρασε και κατά το πα­

ρελθόν όταν από το 1995 γί­

νονται τέτοιες εκδηλώσεις.

Η διαφορά και ο προβλημα­

τισμός προέκυψε από την

στιγμή που το Κ.Ι.Σ. εμφανί­

σθηκε στο προσκήνιο με τους

Η δημοσιογράφος Α. Κανέλλη, εκδότρια του περιοδικού "Νέμεσις", με στελέχη της εβραϊκής κοινότητος,

σε τιμητική εκδήλωση...

ΧΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 147

ανιστόρητους και αβάσιμους ισχυρισμούς του που είναι ου­

σιαστικά υιοθέτηση ακραίων θέσεων εβραϊκού ρατσισμού.

Και αυτό δεν είναι δική μας άποψη, αλλά του Ο Η Ε που με

ανακοίνωση του στις 10-11-1975 χαρακτηρίζει τον σιωνισμό

ακραία μορφή ρατσισμού και ένοχο φυλετικών διακρίσεων.

Την ίδια στιγμή δε κατηγορεί (μέσω του εκπροσώπου του,

Σταυρουλάκης) τον χανιώτικο λαό για ρατσισμό και ξενο­

φοβία. Σημειώνουμε ότι το Κ.Ι.Σ. είναι σιτιζόμενο και από

τον Ελληνικό λαό που αν δεν τον σέβεται τουλάχιστον ας

μην τον προκαλεί. Δεν ξέρουμε αλλά το όλο «στήσιμο» μας

θυμίζει την γνωστή παροιμία «Εβραίος έδερνε και φώναζε

ότι τον δέρνουν».

Εξαίρεση και ταυτόχρονα παράδειγμα απετέλεσαν ο Νο­

μάρχης Χανίων κ. Κατσανεβάκης και ο Μητροπολίτης Κυ­

δωνιάς και Αποκορώνου Ειρηναίος που προς τιμήν τους και

προς τιμή των προγόνων μας τοποθετήθηκαν για λογαρια­

σμό όλων μας. Είμαστε σίγουροι ότι η στάση τους έχει υπο­

στηρικτές στο σύνολο του Χανιώτικου λαού.

Τελούμε εν αναμονή των οποιονδήποτε δράσεων αντι­

δράσεων και καλούμε όλους τους πολιτικούς και τοπικούς

φορείς να εγκαταλείψουν τη σιωπή.

Εκτός εάν συμφωνείτε με τους ισχυρισμούς του ΚΙ .Σ. και

του κ. Σταυρουλάκη, οπότε μπορείτε επίσης να πιστέψετε

ότι «τα άλογα είναι πράσινα και τα γαϊδούρια πετάνε».

ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΟΡΑΦΟΥΝ

Λόγω της σοβαρότητος της σημασίας του εν λόγω θέμα­

τος, το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ εκδηλώνεται ως αξίωση

των εβραίων να διεκδικούν την προέλευση του κρητικού πο­

λιτισμού αλλά ακόμη και να υποστηρίζουν την... σημιτική

προέλευση των κρητών, γεγονότα τα οποία αμφότερα είναι

ψευδή, ανιστόρητα αλλά και προσβλητικά για τον Ελληνι­

σμό, θα πραγματοποιήσουμε μία σύντομη ιστορική αναφο­

ρά η οποία καταδεικνύει την ανθελληνική δράση των εβραί­

ων (και) επί του κρητικού ζητήματος, πέραν των όσων ανε­

φέρθησαν στην εισαγωγή αυτού του κειμένου.

Ανέκαθεν οι εβραίοι τηρούσαν ανθελληνική στάση, κα­

νόνας από τον οποίο βέβαια δεν εξαιρούνταν οι εν Κρήτη

ευρισκόμενοι σημίτες. Από το 1204 μ.Χ. η Κρήτη τελούσε

υπό ενετική κατοχή. Κατά την χρονική περίοδο 1204-1669,

πολλές φορές οι Κρήτες επεδίωξαν την απελευθέρωση της

νήσου δια της εξεγέρσεως, επαναστατικές κινήσεις οι οποί­

ες πάντοτε κατεπνίγησαν στο αίμα με τη συμβολή των λατί-

νων ιερέων αλλά και των εβραίων κατοίκων του Ηρακλείου.

Ο Β. Ψιλάκης στο βιβλίο του «Ιστορία της Κρήτης» (Χα­

νιά, 1909, σελ. 160), επ' αυτού μεταξύ των άλλων αναφέρει:

«...η πολυάριθμη τότε των εβραίων εν Χάνδακι κοινω­

νία... δυσμενώς διακείμενη προς τους ορθοδόξους Χριστια­

νούς, επηύξανε την σύγχυσιν, ραδιουργούσα, ωτακουστούσα

και προδίδουσα και συνετέλει και αυτή ου μικρόν εις την

όείνωσιν των πραγμάτων...».

Ο Α. Haudecoeur (Εισαγωγή στο «Hippolyte Noiret», σελ.

12 κ.ο.κ.) αναφέρει περί των εβραίων τα ακόλουθα: «...έχο­

ντες δική τους συνοικία, ιδιαίτερες συνθήκες ζωής και περιβο-

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 149

λή, ώφειλαν να φέρουν στο εξωτερικό τους ένδυμα σήμα όμοιο

με το Ο, σε μέγεθος άρτου. Αυτοί ήσαν τοκογλύφοι και έ­

μποροι, συχνά όε η Ενετική Γερουσία εψήφιζε νόμους εναντί­

ον τους περιστέλλοντας τον τόκο των δανείων, απαγορεύο­

ντας τα αθέμιτα κέρδη και βοηθώντας τους οφειλέτες...».

Ακόμη και αυτοί οι Ενετοί είχαν εκπλαγεί από την δολιό-

τητα των εβραίων, σε σημείο μάλιστα το Μέγα Ενετικό Συμ­

βούλιο να απαγορεύσει στους εβραίους (1423 μ.Χ.) να δια­

μένουν στην Ενετία για διάστημα περισσότερο των 25 ημε­

ρών, όπως επίσης απαγόρευσε στους εβραίους να δανεί­

ζουν με τόκο χρήματα στους Ενετούς.

Οι εβραίοι ωστόσο, κατά πάγια τακτική τους, συνήψαν

καλές σχέσεις με τους Ενετούς, ώστε να έχουν το ελεύθερο

να εκμεταλλεύονται τους υπόδουλους Έλληνες, όπως άλλω­

στε έπρατταν και καθ' όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας.

Επανερχόμενοι στη σημερινή κατάσταση, είναι γνωστό

Η τέως υπουργός Φάνη Πάλλη-Πετραλιά αποτείει τιμές με ευλάβεια... στο μνημείο των εβραίων.

150 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

ότι οι εβραίοι προσπαθούν να μεταβάλλουν το ιδιοκτησιακό

καθεστώς μεγάλων εκτάσεων στην Κρήτη, αγοράζοντας τε­

ράστια κτήματα, προκειμένου να διεισδύσουν αποτελεσμα­

τικότερα και να επηρεάσουν τη ζωή της Κρήτης.

Ό μ ω ς οι όποιες μεθοδεύσεις τους, θα έχουν την κατάλη­

ξη εκείνης του πράκτορα της Mossad Ε. Ράμελ, καθώς θα

προσκρούσουν στην σθεναρή αντίθεση των Ελληνοπρεπών

κατοίκων της Κρήτης, όλων εκείνων που υπερήφανοι για

την Ελληνική καταγωγή τους, δεν ανέχονται να «διαχέο­

νται» σενάρια περί δήθεν σημιτικής καταγωγής του κρητι­

κού πολιτισμού...

ΜΟΝΟΘΕΙΣΜΟΣ - ΠΟΛΥΘΕΙΣΜΟΣ

Η ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΑΝΤΙΛΗΨΕΩΝ

Ο Δωδεκαθεϊσμός, έχει το κυρίαρχο γνώρισμα της αρχέ­

γονης παραδοσιακής λατρείας, γεγονός το οποίο αναδει­

κνύει την πολυθεϊστική υφή της αφ' ενός, ενώ αφ' ετέρου

την αντιδιαστέλλει πλήρως προς τα μονοθεϊστικά δόγματα

και τις συγκρητιστικές δοξασίες της ύστερης εποχής.

Ο βασικός λόγος αυτής της εναντιώσεως, έγκειται στο

γεγονός ότι η πανάρχαια γηγενής θρησκεία απορρέει από

μια κοσμοθεωρία και βιοαντίληψη, η πηγή της οποίας ανά­

γεται στις προαιώνιες προγονικές καταβολές, έλκοντας την

προέλευση της από τις Εθνικές Παραδόσεις, τους Μύθους,

τα Δρώμενα και τις Δοξασίες των Ελλήνων. Γι' αυτό και εκ­

φράζει ατόφια την ψυχοσύνθεση και την ιδιοσυγκρασία της

Κοινότητος εκείνης που την έφερε σε εκδήλωση. Αυτή η

152 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

διαπίστωση είναι που της παρέχει εξ' ολοκλήρου το δικαίω­

μα να λέγεται Εθνική Θρησκεία, ένα δικαίωμα αποκλειστι­

κό, το οποίο κανένα άλλο θρησκευτικό υποκατάστατο δεν

είναι σε θέση να διεκδικήσει, για αμιγώς ιστορικούς και φι­

λοσοφικούς λόγους.

Με πρόσχημα την δίωξη της Ελληνικής θρησκείας του

Δωδεκαθέου, εγείροντας δηλαδή ζήτημα θρησκευτικό και

θεολογικό, οι εβραίοι κατόρθωσαν να προωθήσουν τον ιου-

δαιοχριστιανισμό, ο οποίος βεβαίως δεν αρκέσθηκε σε μία

απλή θρησκευτική αντικατάσταση, άλλωστε δεν ήταν αυτός

και ο σκοπός του, αλλά άνοιξε τον δρόμο για την επιβολή

του « Έ ς έδαφος φέρειν», της καταστροφής δηλαδή ολοκλή­

ρου του Ελληνικού Πολιτισμού και όχι μόνο...

Σε αντίθεση προς την πατρώα θρησκεία, ο ιουδαιογενής

μονοθεϊσμός, ο κυριαρχήσας κατά τους τελευταίους 15 και

πλέον αιώνες ανά την οικουμένη, (με εκδηλώσεις του τις

θρησκείες - παράγωγα της Παλαιάς Διαθήκης) όντας ανε-

θνικός και συγκρητιστικός, αποτελεί ένα μόρφωμα που δια­

φοροποιείται καίρια προς τον Ελληνισμό.

Η διαφοροποίηση του ανάγεται σε φιλοσοφικό, θρη­

σκευτικό, ιστορικό αλλά και ευρύτερα φυλετικό επίπεδο,

καθ' ότι συνιστά δημιούργημα αλλότριων, με σκοπούς εξου­

σιαστικούς και τάσεις επιβολής με οικουμενιστικές προε­

κτάσεις. Ο ιουδαιογενής μονοθεϊσμός, επιφέρει θρησκευτι­

κή αναστάτωση, αλλοιώνει τις ιδιαίτερες πολιτιστικές παρα­

δόσεις εκάστου έθνους και εκφυλίζει την ψυχή του λαού,

διαποτίζοντας την με ιδέες και πρότυπα ξένα προς την ιδιο­

συστασία της.

Μεταξύ Πολυθεϊσμού και Μονοθεϊσμού δεν υφίσταται

μία απλοϊκή αντίθεση, επιφανειακού χαρακτήρα, σχετιζό­

μενη με ποσοτικά δεδομένα. Η υφισταμένη διάσταση είναι

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 153

αμιγώς ποιοτική, καθώς κάθε ένα από τα προαναφερόμενα

θρησκευτικά συστήματα απηχούν και μία διαφορετική κο­

σμοθεωρία.

Ας δοΰμε όμως σε τι συνίσταται αυτή η διαφοροποίηση:

- Κατ' αρχήν, η Εθνική Θρησκεία διατείνεται ότι ολόκλη­

ρο το Σύμπαν είναι έμψυχο και θεϊκό. Οι Θεοί γεννιούνται

και βρίσκουν την αναγνώριση τους μόνο εντός του Κόσμου

και δια του Κόσμου. Τίποτε δεν έχει υπερβατική διάσταση,

τίποτε δεν είναι ασύλληπτο και δεν διαφεύγει της ανθρωπι­

νής νοημοσύνης. Ο Κόσμος συνιστά ένα ενιαίο σύνολο, δεν

υπάρχει διάκριση μεταξύ «κτιστού» και «άκτιστου» κόσμου.

Εν το Παν, μικρόκοσμος και μακρόκοσμος είναι οι δύο εκ­

δηλώσεις της ιδίας μεγαλειώδους Δημιουργίας, γι' αυτό ΩΣ

ΕΝ ΤΟΙΣ ΑΝΩ, ΟΥΤΩ ΚΑΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΚΑΤΩ. Η ψυχή του

Κόσμου, συνυφαίνεται προς την θεϊκή ουσία και διαχέεται

παντού. Γι' αυτό και η Φύση ολόκληρη, διαποτισμένη από τη

θεϊκή ουσία, έχει διάσταση ιερή, γι' αυτό η Φύση αποτελεί

τον μεγαλειώδη και συνάμα απέριττο Ναό του Έθνους. Γι'

αυτό ο Άνθρωπος αποτελεί, κατά τις ορφικές αντιλήψεις,

παιδί της γης- της φθαρτής υλικής ουσίας - αλλά και του

έναστρου ουρανού. Η Γη δεν αποτελεί τόπο εξορίας, η λύ­

τρωση από την οποία βρίσκεται σε κάποιον υπερβατικό Πα­

ράδεισο, αλλά συνιστά Μητέρα και κοιτίδα του Ανθρώπου

και τροφό της Ζωής. Για τον Έλληνα Άνθρωπο, οι ηθικές

δεσμεύσεις εκπηγάζουν από τη συνείδηση του και όχι από

αυταρχικές εντολές, η παραβίαση των οποίων επισείει κιν-

δυνολογικά την τιμωρία της Κολάσεως.

Ο Άνθρωπος, αυτοκυρίαρχος, είναι διαμορφωτής της τύ­

χης του. Καμμία μοιρολατρική εγκαρτέρηση δεν έχει θέση

στην Ελληνική Αντίληψη της Ζωής. Το πεπρωμένο, κι αν

ακόμη υπάρχει, μπορεί να ανατραπεί μέσα από την επιτέλε-

154 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

ση του Άθλου, της εξαγνιστικής εκείνης δοκιμασίας η οποία

συνιστά υπέρβαση της ιδίας της ανθρωπινής φύσεως.

Η Εθνική Θρησκεία επιπλέον προσλαμβάνει χαρακτήρα

Ανθρωποκεντρικό. Η ανθρώπινη φύση συνδιαλέγεται ισότι­

μα προς τη θεϊκή. Η δεισιδαιμονία και ο φόβος, γνωρίσμα­

τα ιουδαιογενών και γενικότερα ανατολίτικων δοξασιών,

δεν έχουν θέση στην Ελληνική Ζωή.

Ο Έλλην πάντοτε διακρίθηκε για τη θεοσέβεια του, ου­

δέποτε όμως προσκύνησε παρακλητικά είδωλα Θεών. Οι

Θεοί είναι εκείνοι οι οποίοι πλάθονται κατ' εικόνα και καθ'

ομοίωση του Ανθρώπου και όχι το αντίστροφο, όπως διατεί­

νονται οι υπέρμαχοι των ιουδαιογενών δογμάτων. Σαφής

έκφραση της Ανθρωποκεντρικής διαστάσεως της γηγενούς

λατρείας, αποτελεί η εικονική απεικόνιση των Θεών, εν

αντιθέσει προς τα εβραιογενή θρησκευτικά συστήματα τα

οποία απαγορεύουν την απεικόνιση μορφών, κρύβοντας

έτσι, πίσω από μία θρησκευτικού δήθεν χαρακτήρα απαγό­

ρευση, την άρνηση και ανικανότητα των σημιτογενών λαών

να αναπτύξουν πολιτισμό.

Υπάρχει όμως και μία βαθιά ποιοτική διαφοροποίηση

μεταξύ Πολυθεϊσμού και Μονοθεϊσμού, η οποία άπτεται της

σχέσεως Θεού και Ανθρώπου. Στην Εθνική Θρησκεία επι­

τυγχάνεται η ισότιμη σχέση και επικοινωνία Ανθρώπου -

Θεού. Αυτή την αρμονική σχέση υποδήλωνε και η ύπαρξη

δύο ισομεγεθών αγαλμάτων, του Διός (Θεού) και του Ομή­

ρου (Ανθρώπου) στον περίβολο του Απολλωνείου Ναού

στους Δελφούς. Η ανθρώπινη βούληση βρίσκει πεδίο εκδη­

λώσεως ανεξάρτητα από την θεϊκή επιθυμία, ο άνθρωπος

δεν υφίσταται καμμία ταπείνωση, καμμία δέσμευση ή εκφο­

βισμό από κάποιον βλοσυρό Θεό, όπως ο Ιεχωβά.

Σε αυτή την τάξη πραγμάτων, η προσέγγιση και εμπέδω-

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 155

ση της Αλήθειας κατακτάται μέσα από τις συνεχείς προσπά­

θειες που διεξάγει ο νοήμων άνθρωπος, όντας μύστης της

Γνώσεως. Η ανακάλυψη της Αλήθειας, της τεκμηριωμένης

δηλαδή Γνώσεως, δεν προσλαμβάνει «υπερβατική αποκά­

λυψη» από κάποιον «παντεπόπτη Θεό», και κατ' επέκταση

η ανθρωπότητα δεν έχει ανάγκη «προφητών» προκειμένου

να την προσεγγίσει. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, μεγιστο­

ποιείται ο ρόλος του Ανθρώπου, ο οποίος καθίσταται αυτο-

κυρίαρχος και ταυτόχρονα γίνεται ρυθμιστής των κοσμικών

δρωμένων. Αυτό το γεγονός έχει ως αποτέλεσμα την έξαρ­

ση των ιδιοτήτων της Φύσεως, με αποτέλεσμα οι δυνάμεις

της Ζωής να καταλαμβάνουν τη δέουσα θέση στον κοσμικό

σχεδιασμό. «Θείον είναι το γίγνεσθαι», διατείνεται ο Ηρά­

κλειτος, επισημαίνοντας αυτή τη μεγάλη αλήθεια.

Η συνειδητοποίηση των φυσικών διεργασιών και του

ευεργετικού ρόλου της παμμήτειρας Φύσεως, της αιώνιας

και αυθύπαρκτης αυτής πηγής της Ζωής και της Ενεργείας,

για όλα τα όντα, μηδέ των Θεών εξαιρουμένων, έχει ως

αποτέλεσμα την Ιεροποίηση της Γης, υπό τη μορφή της

Γαίας και της Δήμητρος, μεταγενέστερα.

Ο άνθρωπος στην Πατρώα Θρησκεία δεν αποτελεί «δού­

λο του Θεού», όπως υποτιμητικά αποκαλείται από τις θρη­

σκείες της ύστερης εποχής, οι δε Θεοί δεν συνιστούν «κυρί­

ους» με την έννοια του αφέντη. Ο άνθρωπος δεν αναγνωρί­

ζει κανέναν ως Κύριο του. Ουδείς «σωτήρας» προορίζεται

να τον σώσει, αρκείται στην «αυτοσωτηρία» του με βάση τις

προσωπικές του δυνάμεις. Είναι αυτοκυρίαρχος, καθώς κα­

τά την πλατωνική διακήρυξη, «έχει εν εαυτώ το θείον άρ-

χον». Και όπως αναφέρει και ο μυσταγωγός Πλάτων στο

«Συμπόσιο», υφίσταται φιλία αμοιβαία μεταξύ θνητών και

αθανάτων υπάρξεων. Κάθε φορά που ο Άνθρωπος κατορ-

156 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

θώνει, δια των πράξεων του, να υπερβεί τον θνητό και πε­

περασμένο εαυτό του, επιτυγχάνοντας Άθλους οι οποίοι τον

ανυψώνουν στην εξελικτική κλίμακα, επέρχεται η θέωση

της ανθρώπινης οντότητας.

Οι θ ε ο ί δεν συνιστούν υπερβατικές δυνάμεις, αντίθετα

αποτελούν επιμέρους εκφράσεις των ενεργειακών δυνάμε­

ων, αναδεικνύονται σε κέντρα αξιών, αποτελούν δε την κο­

ρύφωση στην εξελικτική εκείνη κλίμακα των διαβαθμίσε­

ων, τις οποίες ο άνθρωπος καλείται να διέλθει προκειμένου

να ανυψωθεί στην ιδεατή κατάσταση της θεώσεως, προκει­

μένου να ανέλθει και να εισέλθει στους Ανωτέρους Κό­

σμους.

Η μονοθεϊστική δοξασία υποστηρίζει ότι ο κόσμος δεν

είναι παρά ένα πεδίο εκδηλώσεως των διαφόρων δρωμέ­

νων, η αξιολόγηση των οποίων, βάσει μίας ανταποδοτικής

κλίμακας, γίνεται σε ένα υπερβατικό επίπεδο.

Μέσω του ιουδαιογενούς μονοθεϊσμού, αποθεώνεται η

θρησκεία μίας αλλότριας πολιτισμικής κοινότητας, αυτής

του «περιούσιου λαού». Για πρώτη φορά στην ιστορία εξαί­

ρεται η αδυναμία και το δουλοπρεπές προσκύνημα ενός μο­

χθηρού Θεού, του Ιεχωβά και υμνείται η «Αγία Σιών».

Σε αυτή την εκφυλιστική κατάσταση, αντιδιαστέλλεται το

Ελληνικό Πρότυπο, το οποίο επικεντρώνεται:

- Στην Αριστοκρατική Αντίληψη της κοινωνικής διαρθρώ­

σεως και της ατομικής προσωπικότητος. Αυτή εκκινά α­

πό την αντίληψη ότι ανελίσσονται οι Άριστοι, καθώς και

οι Θεοί υπήρξαν, στο απώτατο παρελθόν, άνθρωποι, οι

οποίοι, έμφορτοι Αρετής, καταξιώθηκαν και απετέλεσαν

τα ιδεατά πρότυπα, αναρριχόμενοι σταδιακά στην ιδεατή

κατάσταση της θεώσεως, δια μέσου της ιεραρχικής κλί­

μακας (Άνθρωπος - Ή ρ ω α ς - Δαίμων - Ημίθεος - Θεός).

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 1 5 7

- Στην καλλιέργεια ενός ηθικού προτύπου το οποίο εστιά­

ζεται στην Αξία της Τιμής.

- Στην ανάπτυξη του Ηρωικού Προτύπου.

- Στην Ιεροποίηση του Κόσμου, της Αρμονίας, της Δυνάμε­

ως και της Δημιουργίας, προσδίδοντας ιερή διάσταση σε

ό,τι το φυσικό.

- Στην άρνηση της δυϊστικής πλάνης και της κινδυνολογίας

καλού-κακού. Οι αρχαίοι Έλληνες δεν γνώριζαν κανένα

«κακό». Καμμία θεότητα δεν εκπροσωπούσε τις αρνητι­

κές δυνάμεις του «κακού», διότι αυτό δεν υφίσταται στον

Ελληνικό Κόσμο. Το κακό, ο σατανισμός και κάθε συνα­

φής δεισιδαιμονική δοξασία εισήχθη δια της ιουδαϊκής

παραδόσεως, μέσω της Παλαιάς Διαθήκης.

Ας μη λησμονούμε ότι στην Αρχαία Ελλάδα η θρησκεία

ήταν συνυφασμένη προς το Έθνος, τον Πολιτισμό. Όμαιμο,

Ομότροπο, Ομόγλωσσο, Ομόθρησκο, αυτά ήταν τα συνεκτι­

κά στοιχεία των Ελλήνων. Η απεμπόληση ενός από αυτά τα

στοιχεία, ισοδυναμεί με απάρνηση της ιδίας της Πατρίδας

και των Αρχών της. Γι' αυτό ακριβώς, ο Πολυθεϊσμός έχει

νόημα ουσιαστικό μόνο όταν αναφέρεται σε θρησκευτικό

σύστημα που αναπτύσσεται με γνώμονα τις Εθνικές Αξίες.

Οι μονοθεϊστικές θρησκείες που εδράζονται στον

εβραιογενή μεσσιανισμό, προωθούν τον πολιτικό κοσμοπο­

λιτισμό, την ισοπέδωση των εθνικών ιδιαιτεροτήτων και την

κυοφορία ενός οικουμενικού χάους. Έ ν α κοσμοπολίτικο

μωσαϊκό, το οποίο κονιορτοποιεί τις παραδόσεις και τον

πολιτισμό των Εθνών ενός εκάστου λαού.

Ενάντια στα νοσηρά κηρύγματα της μεσσιανικής ισοπε-

δώσεως, ενάντια στα εκφυλιστικά κηρύγματα υπέρ των «κα­

ταπιεσμένων» και των «αναξίων», ενάντια στα αλλότρια πα-

ρακμιακά δόγματα του ισοπεδωτικού συγκρητισμού, οικο-

158 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

δομούμε το Ελληνικό Πολιτιστικό Πρότυπο, δηλώνοντας ότι

δεν είμεθα διατεθειμένοι να δεχθούμε ή να υποστούμε τις

συνέπειες οιουδήποτε «προπατορικού αμαρτήματος», ούτε

βέβαια είμεθα διατεθειμένοι να αποδεχθούμε την... υπερο­

χή κάποιου «περιούσιου λαού».

Πιστοί στην Εθνική, Πολιτιστική και Ιστορική μας παρα­

καταθήκη, τη σφυρηλατημένη μέσα στις χιλιετίες της αγέρω­

χης πορείας του Ελληνισμού, εκφράζουμε την οργανική

σύνδεση μας με τον Πατρώο Πολιτισμό και τις πολύπτυχες

εκφάνσεις του. Παράλληλα, εμμένουμε στην αρχή της Φιλο­

σοφικής Ανεξιθρησκείας την οποία θεμελίωσαν ο Φιλόσο­

φος Γεώργιος Πλήθων και ο εστεμμένος Φιλόσοφος Αυτο­

κράτωρ Ιουλιανός, υπό την προϋπόθεση ότι αυτή δεν αντί­

κειται προς το Καλό της Πατρίδος. Σε αυτή το πλαίσιο, θέ­

ση έχει και μάλιστα πλέρια, όχι μόνο το Δωδεκάθεο, αλλά

και ο Ελληνοποιημένος Χριστιανισμός, η χριστιανική δηλα­

δή εκείνη εκδοχή που εδράζεται στα ελληνικά νάμματα και

απορρίπτει την εβραϊκή Παλαιά Διαθήκη, έχοντας ως άξο­

να της την Καινή Διαθήκη και τις ελληνοπρεπείς καταβολές

και παραδόσεις, αποτελώντας τη φυσική ιστορική συνέχεια

της ελληνικής θρησκευτικής δοξασίας.

Καταλήγοντας, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι στην Αρ­

χαία Ελληνική Παράδοση το δίλημμα «Πολυθεϊσμός - Μο­

νοθεϊσμός» δεν είχε θέση, ήταν κίβδηλο. Συνεπώς το δίλημ­

μα αυτό για τους ακραιφνείς Έλληνες και σήμερα είναι

ανυπόστατο. Και αυτό διότι είναι γνωστό ότι ήδη από την

εποχή της συγγραφής των Ορφικών Ύμνων, η υπέρτατη αρ­

χή είναι μία, η Παμμήτειρα Φύση και ο Εμπεδοκλής ισχυρί­

ζεται ότι από το Έ ν α προήλθε το Πολλαπλό και αντιστρό­

φως. Οι πολλοί θεοί , δε συνιστούν παρά τις επί μέρους εκ­

δηλώσεις του Φυσικού Νόμου, στις διάφορες εκφάνσεις

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 159

του. Ο Φυσικός Νόμος είναι Έ ν α ς , Αυθύπαρκτος και Αιώ­

νιος. Συνεπώς το δίλημμα ένα ή πολλά θεϊκά όντα, δεν ευ­

σταθεί. ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ, έλεγαν οι αρχαίοι προγονοί μας και

σε αυτή τη διαπίστωση πρέπει να επικεντρώσουμε τον προ­

βληματισμό μας.

Είθε να επιστρέψουμε και πάλι στις γηγενείς παραδόσεις

που δόξασαν το Έ θ ν ο ς μας στα πέρατα της οικουμένης,

ενάντια προς τον πνευματικό και θρησκευτικό εξιουδαϊσμό

των πάντων.

ΕΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΟ

Το ανωτέρω έμβλημα, αποτελεί τη σφραγίδα της Μεγάλης

Στοάς των τεκτόνων του Ισραήλ. Αξίζει να εστιάσουμε την

προσοχή μας στο κέντρο της απεικονίσεως, όπου υπάρχουν τα

σύμβολα των τριών μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών, δηλα­

δή η εβραϊκή εξάλφα (ιουδαϊκή θρησκεία), η ημισέληνος (ι­

σλαμική θρησκεία) και ο σταυρός (χριστιανική θρησκεία), τε­

λούντων υπό την αιγίδα του γνώμονος και του διαβήτου.

Συμπτώσεις περίεργες, θα σκεφθεί ίσως κάποιος που δεν

έχει εμβαθύνει επαρκώς στο θέμα, αφού δεν θα δυνηθεί να

ερμηνεύσει αλλέως την «αρμονική» συνύπαρξη των τριών

ανωτέρω θρησκευτικών συμβόλων, αποδίδοντας την σε συ­

γκυρία.

Είναι όμως αυτή η συνύπαρξη «συγκυριακή», ή μήπως

ανάγεται σε αίτια βαθύτερα, έχοντας σχέση με την προέλευ­

ση των προαναφερομένων θρησκευτικών δογμάτων;

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 161

Τα γεγονότα τα οποία έπονται, ομιλούν επ' αυτού από

μόνα τους.

Το 1991, σε ανύποπτο χρόνο, ο τότε «Μεγάλος Διδάσκα­

λος» της κατ' όνομα και επίφαση «Εθνικής» Μεγάλης Στο­

άς της Ελλάδος Ευστάθιος Λιακόπουλος και νυν επίσκοπος

των βουδιστών, σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο

περιοδικό «Έρευνα», είχε μεταξύ των άλλων δηλώσει και

τα ακόλουθα: «...Η Παλαιά Διαθήκη βρίσκεται υποχρεωτι­

κά στο μέσον των τεκτονικών μας στοών, διότι αποτελεί

την κοινή βάση των τριών μεγάλων θρησκειών, του χρι­

στιανισμού, του ισλαμισμού και του ιουδαϊσμού...».

Φυσικά και τα όσα ανέφερε ο Ε. Λιακόπουλος είναι αλη­

θή, οπότε γεννάται, ως προς τον χριστιανισμό, το ερώτημα:

Είναι ιουδαιογενής και συγκριτιστική θρησκεία, και εάν

ναι, τότε με ποιο ηθικό δικαίωμα οι ιθύνοντες της κατηγο­

ρούν τον τεκτονισμό για φιλεβραϊκή απόκκλιση, όταν η ίδια

η εκκλησία και μετέχει των ιουδαϊκών παραδόσεων, αλλά

και επιφανείς εκπρόσωποι της (Οικουμενικοί Πατριάρχες

Μελέτιος Μεταξάκης, Αθηναγόρας, Δημήτριος ο Α', Χρυ­

σόστομος Σμύρνης, Πατριάρχης Αλεξανδρείας Παρθένιος,

ο οποίος μάλιστα υπήρξε και ιδρυτής του τεκτονικού τάγμα­

τος του Αγίου Κωνσταντίνου κ.α. ζώντες και τεθνεώντες),

φέρουν την τεκτονική ιδιότητα;

Ατυχείς συγκυρίες; Ασφαλώς όχι. Εξ' άλλου, τα όσα ανα­

φέρει ο Μωρίς Μπέργκζον, πρώην Πρόεδρος των εβραίων

Γαλλίας και Αλγερίας, στην γαλλική εφημερίδα «Μοντ»,

ήδη από τον Μάϊο του 1970, είναι εξόχως αποκαλυπτικά:

«...Ο Ιουδαϊσμός είναι μία Κοινότης με πεπρωμένα, που

χάρις στην θρησκευτική της παράδοση, την οικογενειακή

της συνοχή και την διεθνή της αλληλοβοήθεια, διαιωνί-

σθηκε, παρά τους διωγμούς επί 4.000 χρόνια, αμόλυντη,

162 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

διότι θεωρεί τον εαυτό της φορέα μίας αποστολής. Είναι

αυτή που του επέτρεψε (εννοείται του εβραϊσμού) να δη­

μιουργήσει και να εξαπλώσει, κατά σειράν, τον Χριστιανι­

σμό, τον Μωαμεθανισμό, τον Σοσιαλισμό, τον Κομμουνι­

σμό και τη Νέα Αριστερά. Εάν μία απ' αυτές τις καταβολά-

δες του είχε επιτύχει την πλήρη επικράτηση της στην Αν­

θρωπότητα, ο Ιουδαϊσμός θα μπορούσε να εξαφανισθεί. Εί­

ναι αυτό που ονομάζουμε Ερχομό του Νέου Μεσσία, οπότε

όλοι οι άνθρωποι θα γίνουν ένας. Αλλά φαίνεται ότι η μή­

τρα θα βγάλει ακόμη κι άλλα...».

Αξιοσημείωτες είναι και οι επ' αυτού δηλώσεις του νυν

Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ο οποίος, ως ηγέ­

της της ορθοδόξου χριστιανικής εκκλησίας, εκφράζει και τις

επίσημες απόψεις και θέσεις της. Ο Βαρθολομαίος, λοιπόν,

στα πλαίσια της Γ' Ακαδημαϊκής Συναντήσεως Ορθοδοξίας

και Ιουδαϊσμού, οι εργασίες της οποίας έλαβαν χώρα στο

Αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου, στην Αθήνα, στις

21-24 Μαρτίου 1993, μεταξύ των άλλων, τόνισε την «...κοινή

πνευματική προέλευσι Χριστιανών και Ιουδαίων», η οποία

σύμφωνα με τον Οικουμενικό Πατριάρχη «...φαίνεται σήμε­

ρον περισσότερον όσο ποτέ άλλοτε...».

Με όσα διαπιστώνουμε, δεν μπορούμε παρά να συμφω­

νήσουμε, εξετάζοντας βεβαίως το ζήτημα από άλλο οπτικό

πρίσμα. Ό μ ω ς έπεται και συνέχεια...

Ο Μητροπολίτης Πεισιδίας Μεθόδιος Γ. Φούγιας, στο βι­

βλίο του «Ελληνισμός και Ιουδαϊσμός», υποστηρίζει την

πνευματική σύγκλιση μεταξύ Ελλήνων και Ιουδαίων. Ο

ίδιος συγγραφέας, στο εν λόγω έργο του, συμμεριζόμενος

τις απόψεις των εβραίων αλλά και του πρ. αρχιεπισκόπου

Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χρυσοστόμου Παπαδόπουλου,

αποδέχεται τις «αδιαμφισβήτητες σχέσεις μεταξύ εβραϊκής

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 163

Από τη σύσταση τον «Ιδρύματος Αιαθρησκειακών και Διαπολιτισμικών Ερευνών». Γενεύη 3 Μαΐου 1999. Μητροπολίτες ορθόδοξοι, ραββίνοι, καρδινάλιοι, σε συγχορδία...

Παράγοντας συνεννοήσεως ή μοχλός για την παγκοσμιοποίηση;

και χριστιανικής θρησκείας», καταλήγοντας στην ενότητα

υπό τον τίτλο «Συμπέρασμα» του εν λόγω βιβλίου του, στην

ακόλουθη εκτίμηση: «Η χριστιανική εκκλησία ιδρύθηκε από

Ιουδαίους και παραδόθηκε στους Έλληνες, οι οποίοι με τη

σειρά τους την παρέδωσαν στην Οικουμένη. Τόσο οι Από­

στολοι του Κυρίου όσο και οι πρώτοι χριστιανοί ήσαν Ιου­

δαίοι...».

Ο Χριστόδουλος σε ειδική εκδήλωση των εβραίων στην

οποία παρέστη ως επίσημος ομιλητής, τον Μάιο του 2001,

στο νεκροταφείο της Νίκαιας, νομιμοποίησε το ψευδός των

εβραίων περί 6.000.000 νεκρών, κάλεσε δε τους εβραίους να

κρατήσουν ψηλά την πίστη τους ως σημαία (!) και ακόμη σε

ανύποπτο χρόνο είχε δηλώσει, κατά την επίσκεψη του στο

εβραϊκό μουσείο όπου εκτίθενται αντικείμενα και στοιχεία

ψευδούς, ότι τους εβραίους τους αγαπά και τους σέβεται.

Παράλληλα, ο Χριστόδουλος είχε εκδηλώσει την ευαρέ-

164 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

Η... Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τους εβραίους.

σκειά του για παρα-ϊστορικό βιβλίο που είχε εκδώσει η ε­

βραϊκή κοινότητα του Βόλου, βαπτίζοντας ακατάσχετα ψεύ­

δη με τον χαρακτηρισμό «ιστορικές αλήθειες». Την ίδια

στιγμή, ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος πασχίζει να κατα­

δείξει ότι ο Χριστός καταγόταν εξ' οίκου Δαυίδ και αποκη-

ρύσειτον Εθνοφυλετισμό ως ρατσισμό και ως αίρεση, ουδέ­

ποτε όμως τον σιωνισμό, που αποτελεί την αίσχιστη και μέ­

γιστη μορφή ρατσισμού...

Ο ίδιος μάλιστα ο Χριστόδουλος, έσπευδε επ' ευκαι­

ρία κάθε αντισημιτικής δραστηριότητας, να καυτηριάσει το

γεγονός και να δηλώσει τη συμπαράσταση του προς τους

εβραίους, προβαίνοντας μάλιστα σε δηλώσεις της μορφής

«στην ελλαδική εκκλησία δεν υπάρχει αντισημιτισμός».

Ακόμη αναφέρεται σε όσους υποστηρίζουν τις πατρώες πα­

ραδόσεις και τις εθνοφυλετικές ιδέες με απαξιωτικές φρά­

σεις, μη δυνάμενος να αποκρύψει την φιλοεβραϊκή έξαρση

που τον διακατέχει. Ασφαλώς και όλα αυτά δεν μπορεί να

είναι συμπτώσεις τυχαίες...

Βεβαίως για τους Ελληνολάτρες, αυτά τα γεγονότα είναι

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 165

Από δημοσίευμα καθημερινής εφημερίδας της 8ης Ιανουαρίου 2000. Η «Ορθόδοξη» Εκκλησία αποκηρύσσει τον Εθνοφυλετισμό.

γνωστά και ιστορικά αποδεδειγμένα και δεν χρειάζεται να

τα αναφέρουμε, απλώς είμαστε υποχρεωμένοι να τα παρα­

θέσουμε, δια στόματος επιφανών χριστιανών ιεραρχών, και

δη «ορθοδόξων», για να μην υφίσταται ο ελάχιστος ενδοια­

σμός εκ μέρους των χριστιανών. Ακόμη, αυτό το γεγονός της

προελεύσεως του αρχικού «χριστεπώνυμου πληρώματος»

της εκκλησίας, όσο και της πνευματικής καθοδηγήσεως την

οποία υφίστατο και εξακολουθεί να υφίσταται, εξηγεί πει­

στικά τα αίτια και τους λόγους καταστροφής του Ελληνικού

Πολιτισμού. Η Σιών, έπρεπε, πάση θυσία, να σβήσει το Ακτι-

νοβόλο Φως του Πολιτισμού και του Ανθρωπισμού που προ­

αιώνια ανέτελλε και ανατέλλει από το Ελληνικό του Λίκνο,

και εν πολλοίς, αλλά παροδικώς, το επέτυχε...

Ωστόσο, εμείς, οι ακραιφνείς Έλληνες, οφείλουμε να

αποσαφηνίσουμε ότι διατηρούμε τη δική μας, ανόθευτη,

αμιγώς Ελληνική, φυλετική, πολιτιστική και θρησκευτική

μας παρακαταθήκη, δεν καταφεύγουμε σε ιουδαιογενή υπο­

κατάστατα...

Γνωστή εξ' άλλου είναι και η θέση του νυν αρχιεπισκό­

που Χριστοδούλου, ο οποίος ουκ ολίγες φορές έχει τιμήσει

166 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

Έγγραφο της Ιεράς Συνόδου του 1918 με το οποίο απαιτείται από τους Χριστιανούς να σταματήσουν τις αντιεβραϊκές εκδηλώσεις και το «κάψιμο του Ιούδα» διότι ενοχλούν «τους συμπολίτες ημών Ιουδαίους». Τότε οι Εβραίοι, οι οποίοι

αποκαλούνται από την Εκκλησία «τέκνα της πατρίδος μας» (!)

ενοχλούνταν από το κάψιμο του Ιούδα, τώρα από την αναγραφή του

θρησκεύματος. Οι καιροί αλλάζουν, οι εβραίοι όχι. Η εκκλησία όμως ως

φιλοεβραΐκότερη των Ιουδαίων, γιατί τώρα αντιδρά αφού πάντοτε συμμορφώνεται με ό,τι ενοχλεί τους «συμπολίτες μας εβραίους»;

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 167

Μάιος 2001: Ο Χριστόδουλος εκφωνεί φιλεβραϊκό λόγο για το διαβόητο ολοκαύτωμα, υποστηρίζοντας τα ψεύδη για 6.000.000 νεκρούς...

ως ομιλητής το βήμα φιλεβραϊκών εκδηλώσεων, πλέκοντας

το εγκώμιο του «περιούσιου λαού» (Ομιλίες στο Πνευματι­

κό Κέντρο της Μητροπόλεως Δημητριάδος, Εκδηλώσεις της

Εβραϊκής Κοινότητος Βόλου το 1966 και όχι μόνο).

Ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, αυτός που μόλις δύο

ημέρες προ της εκλογής του στο ανωτέρω αξίωμα, εσυνη-

ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ 168

Ο Χριστόδονλος στηρίζει τον μύθο τον Ολοκαντώματος, ομιλών σε εβραϊκές εκδηλώσεις νπό την σκέπη της επτάφωτης λνχνίας...

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος καταθέτει στεφάνι στο «τείχος των δακρύων», για τα θύματα του δήθεν ολοκαυτώματος...

Ο αρχιεπίσκοπος Χριστόόονλος οννομιλών με τον αρχιραββίνο τον Ισραήλ.

&ΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 169

ντήθη με τον εν Ελλάδι τοποτηρητή των αμερικανοσιωνιστι-

κών συμφερόντων πρέσβη Ν. Μπερνς, επίδοξος αναμορφω-

τής ηθών, είναι εκείνος που ως μητροπολίτης, κατείχε και

την ιδιότητα του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του

Ιδρύματος «Λίλιαν Βουδούρη» (το ανωτέρω «ίδρυμα» εκδί­

δει τον «Ελεύθερο Τύπο»), από τις στήλες του οποίου, επί

των ημερών του, έβριθε η δημοσίευση αγγελιών ομοφυλοφι­

λικού και πορνογραφικού χαρακτήρα...

Ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, ο αισθανόμενος κατά

δήλωση του «πατριώτης και όχι εθνικιστής», παίζοντας με

τις λέξεις, είναι εκείνος που στις 8/1/200 προέβη στην κατα­

δίκη των Εθνοφυλετικών Παραδόσεων, τόσο εγγράφως, δια

μηνύματος του, συναγωνιζόμενος σε μύδρους κατά των

εθνοφυλετικών παραδόσεων τον Βαρθολομαίο, όσο και

εμπράκτως, προβαίνοντας στην χειροτόνηση εγχρώμου «ιε­

ρέα» στον Άγιο Κωνσταντίνο Αθηνών, τον Δεκέμβριο του

1999, πράξη η οποία προεβλήθη εντόνως από τα Μ.Μ.Ε.,

170 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

Έγγραφο με ιδιόχειρη υπογραφή του «αναπληρωτή Μεγάλου Διδασκάλου» του Καμπαλιοτικού τάγματος, Φώτη Ν. Παπαθανασίου. Ο Καμπαλισμός αποτελεί τον

εβραϊκό μυστικισμό, με έμβλημα τη σφραγίόα-άστρο του Σολομώντα.

λόγω του οικουμενιστικού μηνύματος που εμπεριείχε.

Οι ταγοί της εκκλησίας, ανθίστανται στην αναγνώριση

της Πατρώας Θρησκείας και κατηγορούν με γιαχβικό μίσος

τον Ελληνικό Πολιτισμό, υποστηρίζοντας ότι τυχόν αναγνώ-

ΣΙΩΝΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 171

ριση της Ελληνικής Θρησκείας εκ μέρους της Πολιτείας, θα

προκαλέσει δήθεν Εθνικό διχασμό. Υποκρισία αισχίστου

είδους...

Διότι την ίδια στιγμή, που αυτοί, οι έχοντες ιουδαϊκές

πνευματικές και θρησκευτικές καταβολές, μεταβάλλονται

σε υπέρτατους κριτές της Πολιτείας και απαγορεύουν την

αναγνώριση των Ελληνικών Παραδόσεων -και μάλιστα

στον ίδιο τον τόπο όπου ανεφύησαν και εδοξάσθησαν- είναι

οι ίδιοι που σπεύδουν να ανταποκριθούν σε εβραϊκές προ­

σκλήσεις και τελετές. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση

του Μητροπολίτη Κώου Αιμιλιανού, ο οποίος στις 17 Αυ­

γούστου 1996, όχι απλώς παρέστη, αλλά και εξεφώνησε φι-

λεβραϊκό λόγο κατά τη συμβολική επαναλειτουργία της Συ­

ναγωγής της Κω. Και φυσικά δεν είναι η μόνη περίπτωση

ανώτατου ιεράρχη που εγκωμιάζει τους εβραίους, απλώς

αναφέρεται όλως ενδεικτικά. Αλήθεια, πως εξηγούν οι ιε­

ράρχες το γεγονός ότι εξυμνούν τους εβραίους ενώ ρίχνουν

ανάθεμα προς ό,τι Ελληνικό; Έ χ ε ι διαβάσει αλήθεια κανείς

τα λιβελογραφήματα του Αυγουστίνου Καντιώτη, τα οποία

όχι μόνο στρέφονται κατά του Ελληνικού Πολιτισμού και

της Αρχέγονης Θρησκείας, αλλά μας προσβάλουν ως αν­

θρώπους και ως Έλληνες, αφού κατηγορεί συλλήβδην τους

προγόνους μας ως ομοφυλοφίλους, σάτυρους, σατανιστές

κ.ο.κ.;

Δύο μέτρα λοιπόν και δύο σταθμά, αφού πως γίνεται η

αναγνώριση του Δωδεκαθέου ή των μυστηριακών παραδό­

σεων του Ελληνισμού να προκαλεί διχασμό και να μην απο­

τελεί αίτιο προκλήσεως εθνικού διχασμού η συνοδοιπορία

της εκκλησίας με τον εβραϊσμό, όταν μάλιστα χάριν αυτής

της ανίερης συνοδοιπορίας πρέπει να τεθούν υπό διωγμό οι

Ελληνικές Παραδόσεις;

172 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

Εν κατακλείδι, στο όμορφα και αγγελικά πλασμένο αυτό

κατεστημένο, σε αυτήν την εβραϊκή τάξη πραγμάτων λόγο και

δικαίωμα εκφράσεως μπορούν να έχουν απατεώνες, σατανι-

στές, ομοφυλόφιλοι, ιαχωβάδες, γκουρού, βουδιστές, κ.ο.κ.,

εκτός των γνησίων Ελλήνων. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η κα­

τάσταση αυτή ευνοεί κάθε εθνικό υπονομευτή... Είναι το κα­

θεστώς αυτό, το τόσο «ελληνικό», που έχει τοποθετήσει επί

δεκαετίες ολόκληρες, «σύμβουλο φιλοτελισμού» στα Ελληνι­

κά Ταχυδρομεία τον Πρόεδρο του Κεντρικού Ισραηλιτικού

Συμβουλίου Μωϋσή Κωνσταντίνη, είναι αυτό το καθεστώς

που δια του νόμου 2462, Άρθρο 20 (Δημοσίευση Φ.Ε.Κ.

26/2/1997), επιχειρεί να φιμώσει κάθε εάντια στον σιωνισμό

και στον διεθνισμό φωνή, θεσμοθετώντας εύσχημα ότι «κάθε

επίκληση εθνικού, φυλετικού ή θρησκευτικού μίσους, που

αποτελεί υποκίνηση διακρίσεων, εχθρότητος ή βίας απαγο­

ρεύεται από το νόμο».

Και δυστυχώς, αυτό είναι το νομικό πρόσχημα για τη δίω­

ξη παντός εθνικού, για τη δίωξη και εξάλειψη όποιου φορέα

διασφαλίζει τις εθνοφυλετικές παραδόσεις.

Επανερχόμενοι στο προκείμενο θέμα, καθίσταται σαφές

ότι η στάση αυτή των εκκλησιαστικών εκπροσώπων και πα­

ραγόντων, είναι ίδια και απαράλλακτη με εκείνη της εκκλη­

σίας κατά τη βυζαντινή περίοδο, όπου αυτοκράτορες και εκ­

κλησία είχαν θέσει το «ελληνίζειν» σε διωγμό, γκρεμίζοντας

τους ελληνικούς ναούς, καταστρέφοντας τα συγγράμματα

αλλά και τα έργα τέχνης, ενώ την ίδια στιγμή υπέθαλπαν και

προστάτευαν την ανέγερση και λειτουργία συναγωγών...

Το ερώτημα που προβάλλει καθίσταται επιτακτικό: Αθή­

να ή Ιερουσαλήμ; Εμείς πάντως προτιμούμε ανεπιφυλάκτως

την Αθήνα...

ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ;

Κλείνοντας αυτό το βιβλίο, ασφαλώς και θα υπάρξουν

κάποιοι οι οποίοι θα μας αποκαλέσουν ευφάνταστους, κιν-

δυνολόγους, ρατσιστές, κάποιοι άλλοι θα μας λοιδωρήσουν,

θα μας χλευάσουν και θα εναντιωθούν στους πέρα για πέρα

διάφανους και ειλικρινείς ισχυρισμούς μας.

Το συμπέρασμα εκ των όσων παραθέσαμε είναι ένα:

Υφίσταται σιωνιστική τυραννία με παγκόσμιες προεκτά­

σεις. Για του λόγου το αληθές, αξίζει ενδεικτικά να παραθέ­

σουμε τον κατάλογο των υψηλόβαθμων στελεχών της κυβερ­

νήσεως Κλίντον (Μάιος 2000), δεδομένου ότι οι Η Π Α απο­

τελούν την μόνη κυρίαρχη υπερδύναμη και έλεγχος τους

από τους εβραίους, σημαίνει παγκόσμια εβραϊκή ισχύ. Ο

κατάλογος αυτός, ο οποίος να σημειωθεί ότι δεν συμπερι­

λαμβάνει χαμηλόβαθμα στελέχη, έχει ως ακολούθως, και ας

αντλήσει ο καθένας τα συμπεράσματα του:

Αλ Γκορ, Αντιπρόεδρος κυβερνήσεως, Μαντλίν Ολ-

μπράϊτ, Υπουργός Εξωτερικών, Ρόμπερτ Ρούμπιν, εκπρό­

σωπος τύπου, Ουίλιαμ Κοέν, υπουργός Αμύνης, Νταν Κλίκ-

μαν, υπουργός Γεωργίας, Τζωρτζ Τένετ, Αρχηγός Μυστι­

κών Υπηρεσιών, Σαμουήλ Μπέργκερ, Αρχηγός Συμβουλίου

Εθνικής Ασφαλείας, Έβελυν Άιμπερμαν, Βοηθός Αρχηγού

Προσωπικού, Στιούαρτ Άιζενσατ, Υφυπουργός Εσωτερι­

κών, Σαρλήν Μπαρσέφσκι, Αντιπρόσωπος Εμπορίου ΗΠΑ,

Σούζαν Τόμασεζ, Βοηθός Πρώτης Κυρίας, Τζόελ Κλαιν,

Βοηθός Γενικού, Τζην Σπέρλιγκ, Συμβούλιο Εθνικής Οικο­

νομίας, Άιρα Μαγκαζάϊνερ, Εθνικό Σύστημα Υγείας, Πή-

τερ Τάρνοφ, Βοηθός Υπουργού Εσωτερικών, Ρόμπερτ Νας,

Αρχηγός Προσωπικού, Τζέην Σέρμπουρν, Δικηγόρος Προέ­

δρου, Μαρκ Πεν, Ειδικός Ασίας στο ΝΕΕ, Σάντυ Κρίστοφ,

174 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

Αρχηγός Συστήματος Υγείας, Ρόμπερτ Μπούρτιν, Βοηθός

Επικοινωνιών, Κηθ Μπόϊκιν, Βοηθός Επικοινωνιών, Τζεφ

Έλλερ, Ειδικός Βοηθός Κλίντον, 'Αλις Ρίβλιν, Οικονομικός

Σύμβουλος, Τζάνετ Γέλλεν, Πρόεδρος Εθνικού Συμβουλίου

Οικονομικών, Ραμ Εμμάνουελ, Πολιτικός Σύμβουλος,

Νταγκ Σόσνικ, Σύμβουλος του Προέδρου, Τζιμ Στάϊν-

μπεργκ, Βοηθός του Αρχηγού Εθνικής Ασφαλείας, Τζάϊ

Φούτλικ, Ειδικός Σύνδεσμος με την Εβραϊκή Κοινότητα (δε­

δομένου ότι καμμία άλλη κοινότητα δεν διαθέτει «ειδικό

σύνδεσμο»), Τομ Επστάϊν, Σύμβουλος Συστήματος Υγείας,

Τζούντιθ Φέντερ, Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας, Ρίτσαρντ

Φάϊνμπεργκ, Βοηθός Γραμματέα Υπουργού Βετεράνων,

Χέρσελ Γκόμπερ, Διεύθυνση Φαρμάκων και Τροφίμων,

Στη β Κέσλερ, Σύμβουλος Λευκού Οίκου, Ρον Κλάίν, Βοη­

θός Υπουργού Παιδείας, Μαντλίν Κούνιν, Βοηθός Επικοι­

νωνιών, Ντέηβιντ Κούσνετ, Βοηθός προγράμματος για το

ΑΙΗΤΖ, Μάργκαρετ Χάμπουργκ, Διεύθυνση Συνεντεύξεων

Τύπου, Μάνι Γκράνγουαλντ, Σύνδεσμος με Αρχηγούς

Εβραίων, Τζέημς Ρούμπιν, Υφυπουργός Οικονομικών, Ρί­

ο σύμβουλος φιλοτελισμού των ΕΛΤΑ, εβραϊκής καταγωγής Μ. Κωνσταντινης, στο κέντρο της φωτογραφίας.

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 175

τσαρντ Χόλμπρουκ, Ειδικός Εκπρόσωπος του NATO και

πολλοί άλλοι. Όλοι οι ανωτέρω έχουν ένα κοινό γνώρισμα:

Είναι εβραίοι και μάλιστα δεδηλωμένοι σιωνιστές. Και φυ­

σικά αυτό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Τα συμπε­

ράσματα δικά σας...

Το γεγονός αυτό εξηγεί γιατί οι Η Π Α αποτελούν τον μι­

σθοφόρο του διεθνούς σιωνισμού- εξηγεί γιατί εβραίοι, ό­

πως ο προεδρικός σύμβουλος του Μπους Δαυίδ Φρομ, ορί­

ζουν την εξωτερική πολιτική της χώρας - εξηγεί γιατί ο σιω­

νισμός αλωνίζει και τον σιωνισμό προσκυνούν είτε ο

Μπους, είτε ο Κλίντον...

Η διαπίστωση αυτή οδήγησε τον καθηγητή πολιτικών ε­

πιστημών στο Πανεπιστήμιο Χάουαρντ της Ουάσιγκτον Ν.

Σταύρου, να δηλώσει ότι: «Η Ουάσιγκτον έχει εκχωρήσει

την διαμόρφωση της εξωτερικής της πολιτικής στο Ισραήλ».

Στις ίδιες δηλώσεις του ο καθηγητής Σταύρου καταγγέλ­

λει ότι το Ισραήλ λαμβάνει τουλάχιστον δέκα δισεκατομμύ­

ρια δολάρια τον χρόνο βοήθεια από ιδιωτικές και κρατικές

αμερικανικές πηγές.

Να τονίσουμε ότι ανεξαρτήτως Προέδρου ή κυβερνώ­

ντος κόμματος, οι Η Π Α παραμένουν υπό εβραϊκή κατοχή.

Και αυτό, διότι κατά παράβαση του ιδίου του Συντάγματος

των ΗΠΑ, η Τράπεζα που εκδίδει το δολάριο, η FED, είναι

ιδιωτική, ανήκει σε εβραίους και διοικείται από τον εβραίο

Άλαν Γκρήνσπαν. Στην τράπεζα των εβραίων, το κράτος

των Η Π Α οφείλει ποσό τριπλάσιο του εθνικού πλούτου της

χώρας(!)

Μόνο κάτω από αυτό το πρίσμα εξηγείται γιατί οι Η Π Α

του Μπους τηρούν «σιγή ιχθύος» έναντι των εγκλημάτων

των σιωνιστών στην Παλαιστίνη, γιατί αρνήθηκαν το θέρος

του 2001 να καταδικάσουν τον σιωνισμό ως μορφή ρατσι-

176 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

σμού, στα πλαίσια διασκέψεως του Ο Η Ε στο Ντέρμπαν της

Αφρικής, γιατί ακόμη ο δήμαρχος της Ν. Υόρκης και πολλοί

συνεργάτες του Μπους, εκ του αφανούς, είναι εβραίοι...

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ί σ ω ς από την παράθεση των ανωτέρω να έχει δημιουρ­

γηθεί ένα κλίμα απαισιοδοξίας και απογνώσεως. Η διαπί­

στωση της εβραϊκής οικονομικής παντοδυναμίας σε πολλούς

λιπόψυχους μπορεί να δημιουργήσει ένα συναίσθημα ηττο­

πάθειας.

Ωστόσο μια τέτοια αντιμετώπιση είναι όχι μόνο εσφαλμέ­

νη, αλλά και οδηγεί σε καταστρεπτικά αποτελέσματα.

Η πραγματικότητα διδάσκει ότι ουδείς είναι αήττητος.

Παράλληλα, θα πρέπει να εντοπίσουμε τους γενεσιουργούς

παράγοντες της εβραϊκής ισχύος, προκειμένου να δράσουμε

ανάλογα.

Η επιτυχία των εβραίων, όπως υποστηρίζει ο διάσημος

αντισιωνιστής επιχειρηματίας Χένρυ Φορντ στο βιβλίο του

«Ο Διεθνής Εβραίος», δεν οφείλεται σε μία δημιουργική ευ­

φυία, αλλά στην πανουργία και στον δόλο.

Η Ελλάς είναι τόπος Φωτός, Ιερός χώρος με ακατάλυτη

ισχύ. Πολλές φορές κατά την ιστορική της διαδρομή τέθηκε

σε κίνδυνο, αλλά πάντοτε στο έσχατο σκαλοπάτι του ξεπε­

σμού, μία μειοψηφία Ηρώων και Μαρτύρων του Έ θ ν ο υ ς

ύψωνε το Λάβαρο του Αγώνα, διασώζοντας τον Ελληνισμό

από βέβαιη καταστροφή.

Ας συνειδητοποιήσουμε λοιπόν ότι «Η Ελλάς ποτέ δεν

πεθαίνει». Ο Ελληνισμός υπερέχει από τον εβραϊσμό και

κάθε άλλο λαό, φυσικά, πνευματικά και ηθικά. Η εφήμερη

οικονομική - υλική παντοδυναμία των Εβραίων, είναι απο­

τέλεσμα των δικών μας σφαλμάτων, τα οποία δημιούργησαν

τις κατάλληλες συγκυρίες ώστε οι εβραϊκές μέθοδοι να

βρουν πρόσφορο έδαφος.

Ό τ α ν παύσουμε να υιοθετούμε σε κάθε έκφανση της ζω-

178 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

ής μας την εβραϊκή αντίληψη της άκρατης εκμεταλλεύσεως

και του ατομικού ωφελισμού, όταν απαλλαγούμε από τη νο­

οτροπία που θέλει τον άνθρωπο υπόδουλο της ύλης, όταν

σπάσουμε τα δεσμά που μας επιβάλλει η αποδοχή ιουδαιο-

γενών ιδεολογιών και θρησκευτικών μεσσιανικών δογμά­

των. Ό τ α ν τέλος απαλλαγούμε από τα εθνοκτόνα κόμματα

που διαδραματίζουν ρόλο τοποτηρητή της εβραιόδουλης ξε-

νοκρατίας, όταν στραφούμε και πάλι στις προαιώνιες Ελλη­

νικές Παραδόσεις, όταν με λίγα λόγια «σκοτώσουμε τον

φθονερό εβραίο που ζει μέσα μας και έχει κυριεύσει τη συ­

νείδηση μας», τότε μόνο θα Εξελληνισθούμε.

Ό τ α ν παύσουμε να σκεπτόμασθε, προσκυνούμε, ζούμε,

συμπεριφερόμαστε εβραϊκά, τότε και μόνο τότε θα αναβα­

πτισθούμε Ελληνικά.

Εναπόκειται σε εμάς, στην θέληση μας να αγωνισθούμε

για τον Εξελληνισμό αυτού του λαού και αυτού του τόπου,

εάν επιθυμούμε να παραμείνει κοιτίδα των Ελληνικών

Αξιών.

Η ζωή είναι ένας διαρκής πόλεμος που συντίθεται από

επιμέρους αδιάκοπες μάχες και πρέπει να γνωρίζουμε ότι

όποιος θέλει να ζήσει, πρέπει να πολεμήσει (κυριολεκτικά

και μεταφορικά). Τέτοιες μάχες έδωσε ο Ελληνισμός ουκ

ολίγες. Οι Θερμοπύλες, ο Μαραθώνας, η Σαλαμίνα, το 1821,

το 1912-13 και άλλες εποποιίες του Ελληνισμού, μας δίδαξαν

ότι ουδείς αντίπαλος είναι αήττητος, εφ' όσον έχουμε συ­

γκρότηση και προσήλωση σε υψηλά ιδανικά. Πρωτίστως

όμως επιβάλλεται Εθνική ομοψυχία - κοινωνική ενότητα.

Ό τ α ν τεθούν στο περιθώριο οι δολιοφθορείς εκείνοι που

διασπούν με λόγια δημαγωγικά και έργα διαβρωτικά την

Εθνική σύμπνοια, όταν εξαλειφθεί ο εσωτερικός εχθρός, η

στρατιά των ξενοδούλων - εβραιοδούλων υποτακτικών και

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 179

των προσκυνημένων, τότε μόνο ο Ελληνισμός θα χαλυβδω-

θεί και θα καταλάβει και πάλι το βάθρο που του αρμόζει

στην Ιστορία.

Ο Ελληνισμός ουδέποτε νικήθηκε σε μία κατά μέτωπον

σύγκρουση από το Σιωνισμό. Οδηγήθηκε σε αυτοπροδοσία

από τους ταγούς του, από όλους αυτούς που προωθούν τον

Φοινικισμό, τον Ιουδαιοχριστιανισμό, την επικυριαρχία του

σκοταδισμού σε όλες του τις εκφράσεις.

Ο Ελληνισμός εάν συσπειρωθεί και αναζητήσει τις ρίζες

του, θα αφυπνισθεί, θα ενδυναμωθεί και θα νικήσει.

Στην επερχόμενη υλιστική - κοσμοπολίτικη ισοπέδωση

που προωθούν οι σιωνιστές, οι Έλληνες πρέπει να αντιτά­

ξουν και πάλι το Ακατάλυτο ΑΠΟΛΛΩΝΕΙΟ ΦΩΣ, διαλύο­

ντας, κυριολεκτικά και μεταφορικά, τα εβραϊκά σκοτάδια.

Ο Ελληνισμός έχει μέσα του, σε λανθάνουσα κατάσταση,

τη δύναμη να ανακτήσει τη θέση που του πρέπει στην πα­

γκόσμια πραγματικότητα. Πρέπει και πάλι να ανάψει ο

σπινθήρας, αν ανακτήσει τη θέληση και τη βεβαιότητα ότι

αποτελεί Λαό Κυρίων.

Σε αυτή την καθοριστική σύγκρουση που με μαθηματική

ακρίβεια πλέον πλησιάζει στη συνείδηση κάθε Έλληνα,

πρέπει να υπάρξει ένα συμβόλαιο τιμής, λιτό και περιεκτι­

κό, ώστε απόκκλιση από το οποίο να μην υπάρξει. Το συμ­

βόλαιο αυτό, θα του δώσει την ψυχική δύναμη να αντιπαρα-

ταχθεί και να νικήσει τον σιωνισμό. Έ ν α συμβόλαιο απλό,

μα και βαρύ, ολιγόλογο αλλά και ιερό, που περικλείεται σε

τέσσερις μόνο λέξεις:

ή ΕΛΛΑΣ ή ΤΕΦΡΑ!

ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ..

Εβραιόφιλοι και εβραιόδουλοι, όπως και Εφιάλτες,

υπήρχαν πάντοτε. Ο Ελευθεριος Βενιζέλος σε επίσημη ομι­

λία του το 1917, ζητώντας την δημιουργία εβραϊκού κρά­

τους, μεταξύ των άλλων ανέφερε ότι «εις όλας τας χώρας οι

εβραίοι υπήρξαν πάντοτε, στοιχείον προόδου και η ίδρυσις

ενός κέντρου εν Παλαιστίνη θα σας επιτρέψει όπως φθάση-

τε την τελείαν εξέλιξιν των δημιουργικών προσόντων της

φυλής σας...». Προέβαινε δηλαδή σε δηλώσεις που μόνο έ­

νας δεδηλωμένος φιλοσιωνιστής θα έκανε.

Ό λ ο ι αυτοί συνέτειναν ώστε να ωριμάσει η ιδέα της πα­

γκόσμιας σιωνιστικής κυριαρχίας, όπως αυτή ευκρινώς πε­

ριγράφεται στα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών. Και για

όσους ισχυρίζονται ότι πρόκειται περί φαντασιώσεων και

«συνωμοσιολογικών σεναρίων», παραθέτουμε προς απά­

ντηση, ενδεικτικά, τα ακόλουθα:

Στο Β' κεφάλαιο των Πρωτοκόλλων προαναγγέλεται η

απάλειψη του εθνικού δικαίου, δια της επικρατήσεως ενός

«δικαίου» με χαρακτήρα διεθνή. Στα υπ' αριθμ. Ε' και ΣΤ

Κεφάλαια περιγράφεται η επικράτηση μίας διεθνούς υπέρ­

τατης κυβερνήσεως, η οποία με διατάγματα θα καταργήσει

τις εθνικές κυβερνήσεις.

Στο Γ Κεφάλαιο των «Πρωτοκόλλων των Σοφών της

Σιών» προαναγγέλεται ως ένα μεγάλο εβραϊκό «πραξικό­

πημα» η κατάργηση των εθνικών συνόρων, των εθνικών νο­

μισμάτων κ.ο.κ. Στο IE' Κεφάλαιο αποκαλύπτεται απροκά­

λυπτα ότι «εάν ο βασιλεύς του Ισραήλ θέσει επί της ιεράς

κεφαλής του το στέμμα που θα προσφέρει σε αυτόν η Ευρώ­

πη, θα αποβεί ο Πατριάρχης του κόσμου».

Την ίδια ώρα ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, σε αγαστή

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 181

σύμπνοια με το πολιτικό κατεστημένο, αλλά και με τον Πά­

πα, δηλώνει ότι «είμεθα ευτυχείς δια την επιτυχίαν και την

προκοπήν της Ευρωπαϊκής Ενώσεως... Καλούμεθα να

εντείνωμεν τας προσπάθειας μας, ώστε να πραγματοποιηθή

η ενοποίησις της Ευρώπης».

Τον Ιούλιο του 1978 εξαρθρώθηκε από τις μυστικές υπη­

ρεσίες της Κύπρου εκκολαπτόμενη πραξικοπηματική ενέρ­

γεια, η οποία θα προέβαινε σε πολιτική εκτροπή, ως αφορ­

μή για την πραγματοποίηση εκ μέρους των τούρκων, του Ατ­

τίλα No 3. Ύστερα από έρευνες, προέκυψε επίσημα ότι στο

σχέδιο αυτό ενέχονταν οι Αμπντούλ Χανούκ, σταθμάρχης

της Mossad στην Κύπρο και ο Τζον Λαντ, σταθμάρχης της

CIA στην Λευκωσία. Πληροφορίες περί του ρόλου των

εβραίων, μέσω του τέκτονος Μπεράχα, είχαν διαρρεύσει σε

σχέση επίσης και με την 21η Απριλίου...

Εν τέλει είναι τυχαίο το γεγονός ότι εβραίοι βρίσκονται

παντού; Από τον σταθμό «Star», όπου διευθυντής ειδήσεων

είναι ο εβραίος Κάρολος Αλκαλάϊ, μέχρι το Γ" Ραδιοφωνικό

Πρόγραμμα, όπου υπεύθυνος ξένης μουσικής είναι ο Δαυίδ

Ναχμίας. Από το «τζογαδόρικο» Λόττο όπου θέση υπευθύ­

νου για την διαλογή των δελτίων κατέχει ο Δαυίδ Μωϋσής,

μέχρι τους Διανιήλ Εσδρά και Νίνα Ναχμία, υπεύθυνους

της διεθνούς οργανώσεως προστασίας προσφύγων. Από τον

Σταϊνχάουερ, υπεύθυνο τύπου του Κ Ε . Π . μέχρι τον Α.

Σρώϋτερ, της εφημερίδας «Espresso», από τον Ρόζενμπερ-

γκ, υπεύθυνο του ελλαδικού τμήματος της οργανώσεως

«Γιατροί χωρίς σύνορα» μέχρι τους μεγαλοχρηματιστές, η

εβραϊκή συνωμοσία έχει εξαπλωθεί παντού και ως επιθανά­

τιος ρόγχος απειλεί την Πατρίδα...

182

Από αριστερά ο γ. γραμματέας του ΚΙΣ Μ. Κωνσταντίνης, ο πρόεδρος τον

"Συνασπισμού"με τη σύζυγο του, ο πρόεδρος τον ΚΙΣ Ν. Μάις, ο

επιτετραμμένος της πρεσβείας των ΗΠΑ Τ. Μίλερ και ο υπουργός Εθνικής Παιδείας

Γεώργιος Παπανδρέου. (ΧΡΟΝΙΚΑ * ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1994),

Ο πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών Δεσποτόπουλος παραλαμβάνει τιμιτική

πλακέτα από τον Πρόεδρο του ΚΙ.Σ. Πριν από την παραλαβή εξέφρασε και αυτός τον... αποτροπιασμό του για την

εξόντωση των εβραίων. (ΧΡΟΝΙΚΑ· ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1993).

ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

Διακρίνονται (από αριστερά): η κα Ιωάννα Τσάτσου, οι τ. πρωθυπουργοί

Κ. Μητσοτάκης και Ιω. Γρίβας, οι πρέσβεις του Ισραήλ Δ. Σασών, των ΗΠΑ

Τ. Νάιλς, του Καναδά Ντ. Φρέιζερ, της Γερμανίας Φρ. Ράιχε,

ο εκπρόσωπος του Προέδρου της Δημοκρατίας πρέσβης Γ. Κακλίκης,

ο Έξαρχος του Παναγίου Τάφου Ειρηναίος και ο Μητροπολίτης Περγάμου

και ακαδημαϊκός Ιωάνης Ζηζιούλας. (ΧΡΟΝΙΚΑ · ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1995).

17 Μαρτίου 1993, Αμφιθέατρο Πολεμικού Μουσείου. Ο πολιτικός κόσμος της χώρας

υποκλίνεται στο "Ολοκαύτωμα". Στη φωτογραφία διακρίνονται οι πρώην

υπουργοί - βουλευτές Σουφλιάς, Παπακωνσταντίνου, Ανδριανόπουλος

και Αποστολάτος. Φυσικά από το εβραϊκό προσκλητήριο δεν θα μπορούσε

να είναι απών και ο εκπρόσωπος της "ορθοδόξου" εκκλησίας.

(ΧΡΟΝΙΚΑ ·ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1993).

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 183

Απολογητικού ύφους επιστολή τον Γ. Παπανδρέου, συναινώντας στο ψεύδος του «ολοκαυτώματος».

184 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Α. Παπανδρέου, ως πρωθυπουργός, προσκυνά το μνημείο του ψεύδους για

το διαβόητο «ολοκαύτωμα».

Ο πατριάρχης Βαρθολομαίος ευρισκόμενος στην Θεσ/νίκη,

μετέβη στην οικία του σφαγέως των Ελλήνων εβραίου

Μουσταφά Κεμάλ και υπογράφει με επαινετικά λόγια υπέρ του.

Ο Κ Μητσοτάκης σε εκδήλωση του εβραιόφιλου ρόταρυ. Όλα για την παγκοσμιοποίηση..

Φωτογραφία από την εκδήλωση για το δήθεν ολοκαύτωμα των εβραίων. Παρούσα η ελληνική κυβέρνηση και η Εκκλησία της Ελλάδος.

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 185

Άλαν Γκρήνσπαν. Οι εβραίοι ελέγχουν Ιάκωβος Αράρ, Αρχιραββίνος Αθηνών, απόλυτα την οικονομία των ΗΠΑ και Η Εβραϊκή Κοινότητα όεν έχει απλώς κατευθύνουν την πολιτική τους. θρησκευτικό χαρακτήρα, αλλά κυρίως

εθνοφυλετικό.

Ο Χριστόόουλος, από κοινού με τον αρχιραββίνο Αράρ και τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Μιλά από μόνη της η φωτογραφία...

186 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

Ερώτηση στη Βουλή από τον Α. Χρυσανθακόπουλο για την τεχνολογική διάβρωση, και όχι μόνο, της ΕΥΠ υπό τους εβραίους...

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 187

..Και η απάντηση της Κυβερνήσεως, η οποία, περί άλλων τυρβάζει...

188 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

Ο έκπτωτος μονάρχης της Γιουγκοσλαβίας Καραγεώργεβιτς, μετά της εβραϊκής καταγωγής συζύγου του,

Κλαίρης Μπατή...

Ο εβραϊκής καταγωγής πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας,

Ντόϋζεμπεργκ, επιδεικνύει το ευρώ.

Ο Μπους σε ένδειξη... πολιτικής νομιμοφροσύνης συμπορεύεται με τους

σιωνιστές και στελέχη τον (δήμαρχος Ν.Υ. Μπλούμπεργκ κ.ά.) τυγχάνουν εβραίοι...

Το ζεύγος Μιλτιάδη Έβερτ, ενώ καταθέτει στεφάνι στο Μνημείο Ολοκαυτώματος

τον Ισραήλ.

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 189

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΤΕΚΜΗΡΙΑ

«Ο Μαρξ είναι εβραίος και είναι περικυκλωμένος από ένα πλή­

θος μικροπρεπών, περισσότερο ή λιγότερο νοημόνων, ραδιούργων,

εύστροφων, κερδοσκόπων εβραίων, την ώρα που οι εβραίοι βρίσκο­

νται παντού, σαν εμπορικοί και τραπεζικοί παράγοντες, συγγρά­

ψεις, πολιτικοί, ανταποκριτές εφημερίδων όλων των αποχρώσεων.

Εν συντομία, οι εβραίοι είναι λογοτεχνικοί μεσάζοντες, την ίδια ω­

ρα που είναι οικονομικοί μεσάζοντες, με το ένα πόδι στην τράπεζα

και το άλλο στο σοσιαλιστικό κίνημα και με τα οπίσθια τους καθι­

σμένα πάνω στον γερμανικό τύπο. Αυτοί έχουν γραπώσει τον έλεγ­

χο όλων των εφημερίδων, και μπορείτε να φανταστείτε τι εμετικά

έντυπα είναι το αποτέλεσμα τους.

Τώρα, αυτός όλος ο εβραϊκός κόσμος, ο οποίος συγκροτεί μία

σέκτα εκμετάλλευσης, έναν λαό από βδέλλες, ένα αδηφάγο παράσι­

το, στην οποία είναι στενά και βαθιά συνδεδεμένοι ο ένας με τον

άλλο, χωρίς να λογαριάζουν όχι μόνο συνοριακές, αλλά επίσης και

πολιτικές διαφορές -αυτός ο εβραϊκός κόσμος είναι στις ημέρες

μας, κατά μεγάλο μέρος, στην διάθεση του Μαρξ ή του Ρότσιλντ.

Είμαι βέβαιος ότι, από την μία πλευρά, η οικογένεια Ρότσιλντ εκτι­

μά την αξία του Μαρξ, και από την άλλη πλευρά, ο Μαρξ αισθάνε­

ται μία ενστικτώδη συμπάθεια και τρέφει έναν μεγάλο θαυμασμό

για την οικογένεια Ρότσιλντ. Αυτό ίσως φαίνεται περίεργο. Τι κοι­

νό θα μπορούσε να υπάρχει μεταξύ του κομμουνισμού και της υψη­

λής διαχείρισης χρημάτων; Ω! Ο κομμουνισμός του Μαρξ ζητά ένα

ισχυρό συγκεντρωτικό κράτος, και όπου αυτό υφίσταται, πρέπει α­

ναπόφευκτα να υπάρχει μία κεντρική κρατική τράπεζα, και όταν

αυτό υφίσταται, εκεί το παρασιτικό εβραϊκό έθνος, το οποίο κερδο­

σκοπεί πάνω στον μόχθο του λαού, θα βρίσκει πάντοτε τα μέσα για

την ύπαρξη του...».

Μιχαήλ Μπακούνιν

Ρώσος αναρχικός

190 ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

ΟΙ...ΣΥΝΗΓΟΡΟΙ ΤΟΥ ΣΙΩΝΙΣΜΟΥ...

Ενώ οι σφαγείς τον δολοφόνου Σαρόν κλιμακώνουν το εγκλημα­

τικό έργο τους στην Γη της Παλαιστίνης (Απρίλιος 2002), τα εγχώ­

ρια φερέφωνα και πιστοί υποτακτικοί του σιωνισμού, Ν. Μπακο-

γιάννη και Κ. Καραμανλής, έσπευσαν να αμβλύνουν τεχνηέντως την

δυσμενέστατη εικόνα των εγκληματιών εβραίων, δημιουργώντας

έναν αντιπερισπασμό ψυχολογικής-προπαγανδιστικής φύσεως.

Επεσκέφθησαν αιφνιδίως -εν μέσω των σφαγών των παλαιστι­

νίων- το στρατόπεδο συγκεντρώσεως του Νταχάου, προκειμένου

να τονώσουν και πάλι το ψεύδος του Ολοκαυτώματος και να προ­

καλέσουν, την όποια συμπάθεια μπορούν πλέον να προκαλέσουν,

για τους εβραίους. Σε μία περίοδο όπου οι σιωνιστές κατηγορού­

νται πανταχόθεν ως δολοφόνοι, οι φιλοεβραίοι ηγέτες της Ν.Α.

τους προσφέρουν ψυχολογικό άλλοθι, ενεργοποιώντας και υπο-

μνείοντας και πάλι το ψεύδος του ανύπαρκτου ολοκαυτώματος.

Ενας μύθος που πλάστηκε από τους εβραίους και τους νικητές του

Β' Παγκοσμίου Πολέμου, προκειμένου να αποτελέσει ένα εκβια­

στικό μέσο στα χέρια των σιωνιστών για τις μετέπειτα δεκαετίες,

ένας μύθος χάρη στον οποίο οι εβραίοι υπέβαλαν τύψεις ενοχής σε

ολόκληρη την Ευρώπη και κατ επέκταση τον κόσμο, συνδυάζοντας

τις τύψεις ενοχής με αξιώσεις πακτωλού δισεκατομμυρίων ως απο­

ζημιώσεις και εξασφάλιση πολιτικής ανοχής για τα όσα οι σιωνι-

ατές έπραξαν και εξακολουθούν να διαπράττουν.

Στην προσπάθεια συντηρήσεως του ψεύδους του ολοκαυτώμα­

τος, έχουν επιστρατευθεί φθηνά σήριαλ, έχουν γραφεί βιβλία ψεύ­

δους, έχουν ανέβει επί σκηνής παραστάσεις ψεύδους και παραπλα­

νήσεως, όπως η περίφημη «Μάλα» των Καρβέλα-Βίσση, έχουν θε­

σπιστεί νόμοι που στρέφονται ενάντια σε όποιον αμφισβητεί το

διαβόητο ολοκαύτωμα, έχουν υπάρξει διώξεις αναθεωρητών ιστο­

ρικών ανά την Ευρώπη γιατί είπαν την αλήθεια και ουκ έστιν

αριθμός των όσων οι σιωνιστές έχουν προκαλέσει για να διατηρή­

σουν στο απυρόβλητο το μεγαλύτερο ψεύδος της ιστορίας.

Οι πολιτικοί ξεσκεπάσθηκαν για μια ακόμη φορά. Και η εκ­

κλησία; Γιατί ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος δεν καταγγέλει δη­

μοσίως τις φρικαλεότητες των σιωνιστών; Μήπως για να μην δυ­

σαρεστήσει τους φίλους του τους εβραίους;

ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ 191