Música:Maranatha;present:B.Areskurrinaga HC;euskaraz:D.Amundarain

23 de decembro de 2012 4º Advento (C)Lucas 1, 39-45

Despois de recibir a Despois de recibir a chamada de Deus, chamada de Deus,

anunciándolle que será anunciándolle que será nai do Mesías, María nai do Mesías, María

ponse en camiño soa. ponse en camiño soa. Empeza para ela unha Empeza para ela unha

vida nova, ao servizo do vida nova, ao servizo do seu Fillo Xesús.seu Fillo Xesús.

Marcha “á présa",

con decisión. Sente

necesidade de compartir a

súa ledicia coa súa curmá Sabela e de

poñerse canto antes ao seu servizo nos

últimos meses de embarazo.

O encontro das dúas nais é unha escena insólita. Non están presentes os varóns.

Só dúas mulleres sinxelas, sen ningún título nin relevancia na relixión xudía.

María, que leva consigo a todas partes a Xesús, e Sabela que, chea do espírito profético, se atreve a bendicir a súa curmá

sen ser sacerdote.

María entra na casa María entra na casa de Zacarías, de Zacarías,

pero non se dirixepero non se dirixe a el. a el.

Vai directamente a Vai directamente a saudar a Sabela.saudar a Sabela.

Nada sabemos do Nada sabemos do contidocontido

do seu saúdo.do seu saúdo. Só que aquel saúdo Só que aquel saúdo enche a casa dunha enche a casa dunha

alegría desbordante. alegría desbordante.

É a ledicia que vive María desde que escoitou o saúdo

do Anxo: "Alégrate, chea de graza".

Sabela non pode conter a súa sorpresa e a súa ledicia.

En canto oe o saúdo de María, sente os movementos da criatura que leva

no seu seo e interprétaos maternalmente como

"saltos de alegría""saltos de alegría". .

Decontado, bendí a María

"a voz en grito”dicindo:

“Bendita ti entre as mulleres e

bendito o froito do teu

seo".

En ningún momento chama a María

polo seu nombre. Contémplaa totalmente

identificada coa súa misión:

É a nai do seu Señor. Vea como unha muller Vea como unha muller crente na que se irán crente na que se irán

cumprindo os cumprindo os designios de Deus:

“Ditosa porque criches”.

O que máis lle O que máis lle sorprende é sorprende é

a actuación de María. a actuación de María. Non veu amosar a súa Non veu amosar a súa

dignidadedignidade de nai do Mesías. de nai do Mesías.

Non está alí para ser Non está alí para ser servida senón para servida senón para

servir. servir. Sabela non sae do seu Sabela non sae do seu

asombro. asombro. "Quen son eu para que "Quen son eu para que me visite a nai do meu me visite a nai do meu

Señor?"Señor?"..

Son bastantes as mulleres que non viven con paz Son bastantes as mulleres que non viven con paz no interior da Igrexa.no interior da Igrexa.

Nalgunhas crece o desafecto e o malestar. Nalgunhas crece o desafecto e o malestar. Sofren ao ver que, a pesar de ser as primeiras colaboradoras en Sofren ao ver que, a pesar de ser as primeiras colaboradoras en moitos campos, apenas se conta con elas para pensar, decidir e moitos campos, apenas se conta con elas para pensar, decidir e

impulsar a marcha da Igrexa. impulsar a marcha da Igrexa. Esta situación estanos a facer dano a todos.Esta situación estanos a facer dano a todos.

O peso dunha historiaO peso dunha historia multisecular, controlada e dominada multisecular, controlada e dominada polo varón,polo varón, impídenos tomar conciencia do impídenos tomar conciencia do empobrecemento que significa para a empobrecemento que significa para a Igrexa prescindir dunha presenza máis Igrexa prescindir dunha presenza máis eficaz da muller.eficaz da muller.

Nós non as escoitamos, pero Nós non as escoitamos, pero Deus pode suscitar mulleres Deus pode suscitar mulleres

crentes, cheas de espírito crentes, cheas de espírito profético, que nos contaxien profético, que nos contaxien alegría e dean á Igrexa un alegría e dean á Igrexa un

rostro máis humano.rostro máis humano.

Serán unha Serán unha bendición. bendición.

EnsinarannosEnsinarannos a seguir a Xesús a seguir a Xesús con máis paixóncon máis paixón

e fidelidadee fidelidade..

MULLERES CRENTES 

Despois de recibir a chamada de Deus, anunciándolle que será nai do Mesías, María ponse en camiño soa. Empeza para ela unha vida nova, ao servizo do seu Fillo Xesús. Marcha “á présa", con decisión. Sente necesidade de compartir a súa ledicia coa súa curmá Sabela e de poñerse canto antes ao seu servizo n os últimos meses de embarazo.

O encontro das dúas nais é unha escena insólita. Non están presentes os varóns. Só dúas mulleres sinxelas, sen ningún título nin relevancia na relixión xudía. María, que leva consigo a todas partes a Xesús, e Sabela que, chea do espírito profético, se atreve a bendicir a súa curmá sen ser sacerdote.

María entra na casa de Zacarías, pero non se dirixe a el. Vai directamente a saudar a Sabela. Nada sabemos do contido do seu saúdo. Só que aquel saúdo enche a casa dunha alegría desbordante. É a alegría que vive María desde que escoitou o saúdo do Anxo: "Alégrate, chea de graza".

Sabela non pode conter a súa sorpresa e a súa ledicia. En canto oe o saludo de María, sente os movementos da criatura que leva no seu seo e interprétaos maternalmente como "saltos de alegría". Decontado, bendí a María "a voz en grito” dicindo: "Bendita ti entre as mulleres e bendito o froito do teu seo".

En ningún momento chama a María polo seu nome. Contémplaa totalmente identificada coa súa misión: É a nai do seu Señor. Vea como unha muller crente na que se irán cumprindo os designios de Deus: "Ditosa porque criches".

O que máis a sorprende é a actuación de María. Non veu amosar a súa dignidade de nai do Mesías. Non está alí para ser servida senón para servir. Sabela non sae do seu asombro. "Quen son eo para que me visite a nai do meu Señor?".

Son bastantes as mulleres que non viven con paz no interior da Igrexa. Nalgunhas crece o desafecto e o malestar. Sofren ao ver que, a pesar de ser as primeiras colaboradoras en moitos campos, apenas se conta con elas para pensar, decidir e impulsar a marcha da Igrexa. Esta situación estanos a facer dano a todos.

O peso dunha historia multisecular, controlada e dominada polo varón, impídenos tomar conciencia do empobrecemento que significa para a Igrexa prescindir dunha presenza máis eficaz da muller. Nós non as escoitamos, pero Deus pode suscitar mulleres crentes, cheas de espírito profético, que nos contaxien alegría e dean á Igrexa un rostro máis humano. Serán unha bendición. Ensinarannos a seguir a Xesús con máis paixón e fidelidade. 

José Antonio Pagola