บทสรุปการทํางานเขตทีÉ ๔ ชุมชนเทศบาลสะเมิงใต้ /โรงเรียนสะเมิงพิทยาคม อ.สะเมิง จ.เชียงใหม่ สังคมเมือง : ชีวิตจริงยิÉงกว่าละคร ว่ากันว่าสังคมเมืองเป็นสังคมทีÉเต็มไปด้วยความหลากหลาย ผู้คน บ้านเรือน ร้านรวง รถลา โรงเรียน ราชการ หรือไลฟ์สไตล์แบบคนเมืองทีÉความ เป็นปัจเจกสูง “ภาวะโลกส่วนตัวสูง” อาจเป็นนิยามคนในเมืองได้ดี แต่ในเมืÉอ “ภาวะพึ Éงพาตนเอง” ยังไม่เกิด ชุมชนเมืองจึงเป็นพื ÊนทีÉการทํางานอีกแห่งหนึ ÉงทีÉ ท้าทายทีมงานอย่างยิÉงยวดทีÉจะนํา “เรืÉองบุญบุญ” อย่างโครงการขบวนบุญเข้า ไปสอดแทรกในจิตใจของพวกเขาได้อย่างไร และเป็นโจทย์ชีวิตทีÉท้าทายของ แกนนําตัวเล็กหัวใจใหญ่ ชีวิตอันโดดเดีÉยวของ ปีÊ -รุ ่งนภา ชมโลก “คุยแล้วเหมือนอยู ่คนละโลก ท้อก็ท้อนะ เพราะทําคนเดียว คนในวัยเดียวกันแต่พูดกันคนละเรืÉอง” น้องปี Ê นักเรียนสะเมิงพิทยาคมเผยร่องแผลในใจหลังจากร่วมเป็นเยาวชนในเครือข่ายของวัดพระบรม ธาตุดอยผาส้มตั Êงแต่เพิÉงขึ Êนมัธยมหนึ Éง หลังผ่านประสบการณ์ทํางานโชกโชน การรับรู้ปัญหาของเกษตรกร กระดูกสันหลังของชาติทีÉเสืÉอมลงทุกวัน ปัญหาการศึกษาทีÉเธอเข้าไปเกีÉยวข้องในฐานะนักเรียนทีÉไม่ได้เอาแต่ เรียนอย่างเดียว และเข้าใจว่าการเรียนรู้ธรรมะผ่านกิจกรรมทีÉวัดพาทําเป็นอะไรทีÉได้มากกว่านัÉงฟัง นัÉงสวดมนต์ นัÉงสมาธิอย่างเดียว ทุกวันนี Êเธอกลายเป็นเด็กสาวมัธยมหกทีÉกําลังเดินมาถึงทางแยกของชีวิต “บางครั Êงเราต้องตามกระแสโลกบ้าง เราคิดได้หมดแต่เราพูดหมดไม่ได้ เก็บไว้บอกคนอืÉนเมืÉอถึงเวลาทีÉ เหมาะสม คนอืÉนจะว่ายังไงก็ช่างเขา เพราะพวกเรามันเป็นพวกทวนกระแส” ไม่ต้องเป็นเกษตรกรอกหักเพราะ หวังเงินแต่ได้หนี Ê ไม่ต้องเป็นข้าราชการใหญ่โตแต่เพิÉงสํานึกการหลอกลวงของตนเอง ไม่ต้องรํ Éารวยจากธุรกิจ ส่วนตัวแต่มาคิดได้เมืÉอภัยธรรมชาติทําลายโรงงาน เด็กมัธยมก็ยังคิดได้ว่าทําดีไม่ต้องติดดีคืออะไร ทําดีแต่หวัง คําชืÉนชม หวังเงินทอง หวังรางวัล หวังลาภยศ ทําดีแล้วอยากให้คนอืÉนเห็นดีตามนัÉนแหละคือ ติดดี
