Embed Size (px)
DESCRIPTION
Die amptelike nuusblad van die SAP TIN Eenheid Veterane Bond
Citation preview
UITGAWE 11 JULIE / AUGUSTUS 2015
SAP TIN EENHEID VETERANE BOND
SIELSKOS
Deur: Ilana Loubser
Die lewe gaan oor keuses...
Daniël 1:8 NLV
Toe Daniel as gevangene na Babel geneem is, is hy vinnig tot 'n leierskapsposisie in die
koning se paleis bevorder. Maar omdat hy 'n Jood was, het hy geweier om homself met
die koninklike kos en drank te ontheilig. Kon sy keuse sy loopbaan beïnvloed, of selfs sy
lewe gekos het? Beslis! Die keuses wat ons maak wanneer ons onder druk is, is die
gevolg van een van twee dinge:
• Duidelike oortuigings waarvolgens ons leef.
• Onduidelike oortuigings wat ons bereid is om aan te pas vir persoonlike gewin. In sy
boek 'Leadership Gold' skryf John Maxwell: "Nadat ons twintig stede in sewe dae
besoek het, was dit goed om by die huis te kom! Soos die klein privaat vliegtuig die
aanloopbaan genader het, het ons die sukses van die week gevier. Toe, in 'n oogwink,
verander alles. Die vliegtuig is deur 'n kruiswind getref en het begin val, met die wiele
uit balans. Die vlieënier het sonder huiwering die vliegtuig weer die lug in gestuur... ons
almal het besef dat ons kon sterf! Ons het stil gesit en kyk hoe die vliegtuig 'n paar keer
sirkel en toe veilig land. Terwyl hy die vliegtuig verlaat, vra John die vlieënier, 'Wanneer
het jy besluit om die vliegtuig eerder weer die lug in te stuur?' Die vlieënier antwoord,
'Vyftien jaar gelede.' Hy verduidelik toe dat hy, terwyl hy as jong vlieënier besig was
met sy opleiding, vooruit besluit het hoe hy sou optree as 'n probleem in die lug
ontstaan. Sy besluit was lank voor die krisis geneem." Maak seker dat jy 'n plan in plek
het voor die probleem homself voordoen.
1 Konings 3:9 NLV
Keuses is 'n bepalende faktor in hoe jou lewe gaan uitdraai. Toe Salomo die troon as jong
man bestyg het, het hy vir wysheid om die regte besluite in sy lewe te maak, gebid. Die
legendariese basketbal-afrigter John Wooden het gesê: "In alles wat jy doen is daar 'n keuse
wat jy moet maak. Hou in gedagte dat die keuses wat jy maak, op die ou einde jou maak wie
en wat jy is." Sommige van ons maak die lewe moeiliker deur slegte keuses te maak; ander
beweeg makliker deur die lewe omdat hulle goeie keuses maak. Die waarheid is dat jy die
gevolge van jou keuses moet dra. Dink hieroor na:
• Jou keuses openbaar wie jy werklik is. Die teoloog H.P Liddon het gesê, "Wat ons op
groot geleenthede doen sal afhang van wie ons alreeds is, en wie ons is, is die resultaat
van vorige jare se self-dissipline."
• Hoe hoër jy styg, hoe moeiliker sal jou keuses wees. Koning Salomo kon enige vrou wat
hy begeer, kry. Ongelukkig het hy vrouens gekies wat hom verlei het om ander gode te
dien (1 Konings 11:3).
• Jou keuses verander jou, ten goede of ten kwade. Wanneer jy 'n keuse gemaak het, word
jy 'n onderdaan van daardie keuse. Dit beïnvloed jou lewe en die lewens van ander. C.S.
Lewis het gesê, "Elke keer wat jy 'n keuse maak verander jy die sentrale punt van jouself,
die deel wat besluite neem, in iets anders as wat dit voorheen was. En as jy na jou lewe in
'n geheel kyk, verander jy stadig maar seker hierdie sentrale punt van jouself in of 'n
hemelse wese, of 'n duiwelse monster." Maak jou keuses biddend en verstandig.
Deur: Martin Loubser.
Hierdie verslag oor die aangeleenthede van die Bond doen ek uit nederige dankbaarheid en
waardering. Op elke faset van hierdie verslag kan daar niks anders as dankbetuiging en waardering
uitgespreek word teenoor lede van die TIN familie wat doodeenvoudig die bul by die horings gepak
en uit die modder gesleep het nie. Met sulke lede in ʼn Bond kan daar niks anders as suksesverhale
vertel word nie.
Finansies van die Bond.
Sedert die uitgawe van die laaste bulle-TIN het die finansiële toestand van die Bond merkbaar
verbeter. Ek wil namens die bestuur en die bondlede langs hierdie weg my dank uitspreek aan lede
en ondersteuners wat uit hulle eie inisiatief en uit hulle eie sak projekte aangepak het om die wa
deur die drif te trek.
Ek wil die volgende mense spesifiek bedank :- Ons Koördineerder, TIN veteraan Henk van Heerden
met sy wyn en beker projek, TIN veteraan Henry Visagie met sy horlosie projek en ondersteuner
Johannes Wolmarans met sy “patches”, T-hemde en pette, beide die Bond en die Beelde se fonds
ʼn betreklike hupstoot kon gee. Hulle bydrae het meegebring dat die bond se normale operasionele
funksies ten minste kon voortgaan.
TIN veteraan Robert van Onselen is permanent aangestel as tesourier en die projekte het genoeg
fondse gegenereer sodat die besigheidsrekening soos in ons grondwet bepaal nou geopen kan
word. Hartlik welkom op die bestuur Robbie.
BESTUURSVERSLAG DEUR
DIE WAARNEMENDE VOORSITTER
Onthou dat dit enige lid vrystaan om op enige stadium navraag te doen en geregtig is op ʼn uitleg
van die inkomste en uitgawes van die Bond. ([email protected])
Bond dasse
Hierdie aangeleentheid verdien ook spesiale vermelding met ons dank aan TIN veteraan Daan
Croukamp en TIN veteraan JP Swanepoel wat die inisiatief geneem het om met ʼn donasievorm wat
ons ontwerp het te poog om deur hulle werkgewers vir ons borgskappe te kry om ons dasse te
borg. Ons hou styf duim vas dat hierdie missie sal slaag en ons eersdaags vir julle goeie nuus kan
gee..
Die Bond se Webwerf
Ook hierdie los ent is deur ʼn TIN veteraan uit sy eie opgetel en TIN veteraan Blackie Swart is hard
aan die werk om die webwerf in ere te herstel. Ook ʼn spesiale woord van dank aan hom namens
die bestuur en lede.
Ons eerste Gedenkdiens – 29 Augustus 2015
Ons eerste gedenkdiens was ʼn REUSE sukses en het groot indruk op selfs die mees kritiese
mense gemaak. Ook hier namens die bestuur en alle lede ons dank en waardering aan ons
Koördineerder Henk van Heerden wat met behulp van ʼn komitee van TIN lede gesorg het vir al die
reëlings en die absoluut ongelooflike uitvoering van die gedenkdiens. Die lede wat saam met Henk
betrokke was vir die gedenkdiens was TIN veterane Louis Lubbe, Werner Wasserman en Henk
Kotze, hierdie lede het ook ʼn groot aantal van die kostes uit hulle eie sakke gedra.. Ook ʼn woord
van dank aan elke persoon wat betrokke was om die diens ʼn sukses te maak deur een of ander
funksie, hoe klein ookal, te verrig. Die besondere herdenkingsdiens sal vir baie jare as ʼn besondere
en spesiale geleentheid onthou word.
Ons beelde en die beeldefonds.
Onder die bekwame leierskap van ons Kommunikasie Koördineerder, Henk van Heerden en die
entoesiasme van talle lede vorder ons beeldeprojek goed en is in volle vaart. Daar is ʼn magdom
werk gedoen om dit te laat gebeur en is ons positief dat ons beelde een van die dae weer ons
trotse geskiedenis sal uitbeeld!
Die miniatuur beeldeprojek het so gevorder dat die heel eerste miniatuur beeldjie op 29 Augustus
by die gedenkdiens aan ons ere president TIN veteraan Johan Viktor oorhandig kon word.
Aandeelhouers sal binnekort met hulle beeldjies kan spog. Onthou dat die beeldjie ʼn “limited
edition” gaan wees, daarom moet daar, Indien daar enige belangstelling is om so ʼn beeldjie te
bekom, so gou as moontlik met Henk by [email protected] kontak gemaak moet word vir
bestellings en om teleurstelling te vermy.
Die amptelike blad van die SAP TIN veterane Bond; Die bulle-TIN.
Sonder die insette van lede is hierdie blad niks anders as ʼn nuusbrief nie en wil ons lede asseblief
aanmoedig om moed bymekaar te skraap en vir ons hulle stories, ondervindings of enige ander
insette te stuur sodat dit ʼn lekker lees ondervinding vir die lesers kan wees.
Neem kennis dat die bulle-TIN voortaan elke tweede maand sal verskyn om die werkslas, tyd en
moeite met die samestelling daarvan te regverdig.
Werwing van nuwe lede en ondersteuners.
Almal word vriendelik versoek om nuwe lede vir die Bond te werf, bring die mense wat u weet
kwalifiseer aan boord sodat ons ons agtergrond en geskiedenis kan deel. U word egter versoek om
nie aansoekvorms of bankbesonderhede te verstrek nie aangesien dit vantevore chaos veroorsaak
het. ʼn E-pos adres van ʼn belangstellende op die Facebook groep of aan my by
[email protected] sal sorg dat die aansoeker onmiddellik mee gewerk word.
DIE STERKTE VAN DIE BOND
Die totale sterkte van die bond is tans 94. Dit word soos volg saamgestel:-
Bestuurslede 5
Erelede 4
Lede 69
Ondersteuners 16
Oorlede 2
Geskors 2
Martin Loubser
Weereens dankie aan elkeen wat ʼn inset gelewer het, moed ingepraat het en geduldig
was. Ons is ʼn jong maar trotse bond en die “veglustige leeu” sal van krag tot krag gaan.
Vordering en statistieke
Aansoekvorms op aanvraag uitgestuur:- 543
Aansoekvorms teruggestuur en goedgekeur:- 130
Lede wat na goedkeuring betaal en as lede geregistreer is:- 85
Aansoeke afgekeur wat nie aan toelatingsvereistes voldoen nie:- 6
TIN BOND BRING HULDE AAN ‘N
ONTSLAPE KAMERAAD
Wilhelm Diederik Fouchè
08 Augustus 1940 – 19 Julie 2015
Voorsitter van die SAP TIN Veterane Bond
en lid van die Koevoet Veterane Bond.
Deur: Martin en Ilana Loubser
Die verassingsdiens van wyle Willie Fouchè het op 24 Julie 2015 in Rustenburg plaasgevind.
Lede van die SAP TIN Veterane Bond en die Koevoet Veterane Bond het die diens
bygewoon en aan hom sy laaste militêre eerbewys betoon. Elke TIN en Koevoet Veteraan
was op een of ander manier betrokke by die seremonie. Elke veteraan is vooraf behoorlik
ingelig wat sy funksie sou wees om die kleurryke seremonie, eie aan ’n veterane bond,
suksesvol uit te voer.
Vriende en familie lede van Willie Fouchè het voor die kerkgebou die gedenkdiens afgewag.
Die kis is van die lykswa die kerk ingedra deur veterane van die SAP TIN Eenheid Veterane Bond
wat gelei is met die vaandels van die TIN Veterane Bond wat regs voor en die Koevoet Veterane
Bond wat links voor die kis uitgedra is.
Die diens is gelei deur ons Kapelaan Ds. Jan du Preez. Skuins agter oom Willie se kis was ’n
foto van hom aan die voet van ’n kruis met ’n model van ’n Casspir onder die foto. Die kis was
die kerk ingedra met sy TIN beret bo-op die kis geplaas. Die TIN en Koevoet vaandels is voor
die aanvang van die diens voor in die kerk geplaas.
Na afloop van die erediens het die finale eerbewys seremonie plaasgevind gelei deur Dicks
Dietrichsen. ’n Huldeblyk aan oom Willie Fouchè is deur Dicks Dietrichsen voorgelees waarna
die vaandels voor in die kerk ontplooi is (Koevoet links en TIN regs). Tydens die Laaste Taptoe
is die vaandels gestryk terwyl veterane salueer.
Kranse en blomme is deur TIN en Koevoet veterane, familie, vriende en swart lede verbonde
aan die Koevoet Bond aan die voet van die foto gelê
Die kis is die kerk uitgedra na die lykswa deur veterane van die Koevoet Bond weereens
gelei met die vaandels van die Koevoet Veterane Bond en TIN Veterane Bond wat voor die
kis uitgedra is. Oom Willie se Koevoet beret was op die kis geplaas toe die kis uitgedra
word. Terwyl die kis in die lykswa geplaas word het die vaandels voor die lykswa stelling
ingeneem terwyl vriende, familie en veterane finaal afskeid geneem het en Ds. Jan du
Preez die seën uitgespreek het.
Veterane van die TIN en Koevoet bonde het ’n erewag langs die pad gevorm en die lykswa is
deur die vaandels die kerkgronde uitgelei terwyl veterane met ’n saluut finaal afskeid geneem
het van ’n kameraad terwyl hy na sy finale rusplek gelei is.
Wilhelm Diederik Fouchè
Rus in vrede, ons sal jou nie vergeet nie.
SALUUT!
Op 8 Augustus 1940 word Wilhelm Diederick Fouchè op die plaas Buffelshoek naby Thabazimbi
gebore. Hy begin sy skoolopleiding in Van Wykskraal in Thabazimbi Laerskool en daarna voltooi
hy sy hoërskoolopleiding in Brits Hoër Landbouskool.
Op 13 Januarie 1959 rapporteer die 18 jarige jongeling as Student Konstabel by die Suid-
Afrikaanse Polisiekollege in Pretoria. In September 1959 word hy uitgeplaas na Johannesburg
Sentraal en die bosveldknaap vind op die harde manier uit wat die stad is. Op 1 Februarie 1960
word oom Willie verplaas na Rustenburg waar hy dan ook sy vrou Hester Maria Fourie ontmoet.
Hy word verplaas na Pilansberg, Groot Mariko en Thabazimbi. In 1967 word hy Sersant en toe
hy in 1970 bevorder word na Adjudant Offisier, word hy die Stasiebevelvoerder van
Wolmaransstad en later Lichtenburg.
In 1973 ontvang oom Willie TIN opleiding. Hy word ook opgelei as TIN instrukteur. In daardie
stadium het lede van die Suid-Afrikaanse Polisie reeds diens gedoen in Rhodesië by die
Rhodesian Light Infantry (RLI). In 1974 vra die British South African Police (BSAP) vir hulp van
Suid Afrika en saam met Kaptein Dave Pretorius word oom Willie ʼn stigterslid vir die SAP
gedeelte van Police Anti Terrorist Unit (PATU) en spesifiek PATU1. Oom Willie onthou baie goed
hoe hy gedurende Kersfees 1974 dringend opgeroep is om bevel te vat van PATU 4 nadat A/Off
Dippenaar gedood is.
Op 27 Januarie 1975 ry hulle om voorraad in Salisbury te gaan haal en sy voertuig trap ʼn
dubbele kaasmyn met die linker voorwiel naby Njakasoro dam. Sy lewe is gered deur die feit
dat die Bedford gepak was met sandsakke en “conveyor belt”. Wel, nou weet almal ook hoekom
oom Willie soms moeilik en met ʼn kierie geloop het, dit is die rug wat sedertdien net nooit wou
herstel nie.
HULDEBLYK AAN WYLE WILLIE FOUCHÈ
VOORGELEES TYDENS SY GEDENKDIENS
In 1975 en op sy verjaarsdag begin oom Willie met offisierskursus. As Luitenant was hy
Stasiebelvoerder op Gobabis, Ventersdorp en in 1981 as Kaptein ook Stasiebevelvoerder op
Rustenburg. In 1983 word die Fouchés verplaas na CR Swart Plein in Durban. Die
stasiebelvoerder aldaar was ʼn sieklike man en oom Willie was die grootste gedeelte van sy tyd
die waarnemende Stasiebevelvoerder.
In Maart 1985 word hy verplaas Ovamboland toe. Aanvanklik en as deel van blootstelling word
hy gevegsbevelvoerder van ZO (Zulu Oscar) met Baksteen Coetzee (RIV) van ZV (Zulu Victor)
wat leiding gee. Hierna word hy die Ops Offisier waar hy diep spore trap in die bestaan en
aktiwiteite van Koevoet. In 1886 word oom Willie bevorder na die rang van Majoor en in 1988
Luitenant-Kolonel. In 1992 is hy bevorder tot Kolonel.
Op ʼn dag spreek iemand hom aan as “oom” oor die twee rigting radio waarop Generaal Dreyer
tussenbeide kom en vra waar die rang van “oom” vandaan kom. Hier kry oom Willie toe sy rang
as “oom”, die rang wat hy tot sy dood toe gedra het. Hy beskou sy tydperk by Koevoet as die
kroon van sy polisie loopbaan. Hy vertel met ʼn grynslag dat gedurende September 1987, tydens
ʼn operasie in die omgewings van Evali en Vintiset, min of meer ʼn 100km binne Angola, hulle in
ʼn APLA basis vasgery het en toe maar begin het met “role call” en inspeksie. Hulle
teenwoordigheid vang ook die APLA soldate onkant en hulle gee hulle samewerking. Op 10
Januarie 1990 is oom Willie een van vier koevoetlede wat heel laaste padgee uit Ovamboland.
Hy is betrokke met die vestiging van Koevoet lede in Suid Afrika. Hy werk ook onder andere by
die Distrik Kommandant Kantore in Krugersdorp en in ʼn stadium deel hy ʼn kantoor met
Generaal Sterk Hans Dreyer by hoofkantoor.
Oom Willie se vrou, Tannie Hester, was die sleutel in sy lewe. Sy is ʼn gekwalifiseerde mediese
suster en was intens betrokke in oom Willie se loopbaan. So het sy tydens hulle Koevoet
tydperk lede gehelp met mediese versorging. Uit hierdie huwelik is vier dogters gebore, Soekie,
Adrie, Debbie en Jackie. Drie van die vier dogters is met voormalige Koevoetlede getroud. Die
Fouchè familie beleef dan ook tragedie toe een skoonseun, Herman du Plessis, sterf tydens ʼn
Koevoet aksie.
Die weduwee dogter is later weer getroud met ʼn man uit koevoet geledere. Die jongste dogter
het as laerskool kind, agt aanvalle in Oshakati en een in Eenhana beleef.
As ʼn mens van Generaal Sterk Hans Dreyer praat, dan het oom Willie vir jou gesê dat dit die
beste bevelvoerder en mens is vir wie hy ooit gewerk het. Daar was groot respek en agting by
oom Willie vir hierdie man wat gebore is om ʼn leier te wees.
As voorsitter van die TIN Veterane Bond was dit Oom Willie se visie om:
die kamaderie wat geheers het onder lede van die SA Polisie toe hulle grensdiens gedoen het ʼn
ereplek te gee sodat dit behoue kan bly en voortbestaan. Om seker te maak dat afgestorwe TIN
lede nooit vergeet sal word nie. Om te verseker dat die SA Polisie se TIN geskiedenis nie
verlore gaan nie.
Die 31ste November 1993 was sy laaste werksdag in die Suid-Afrikaanse Polisie. Oom Willie
was werklik ʼn “Biblioteek” wat die die Polisie en grensdiensgeskiedenis aanbetref. Oor PATU,
TIN en Koevoet is daar min wat hy nie geweet het nie.
Die volgende medaljes word aan hom toegeken;-
1. Die SA Polisie Medalje vir Troue Diens (10 jaar)
2. Die SA Polisie Ster vir Troue Diens (20 jaar)
3. Die SA Polisie Ster vir Verdienste (30 jaar)
4. Die SA Polisie 75 jaar Gedenkmedalje
5. Die SA Polisie Medalje vir die Bekamping van Terrorisme (+2 balke)
DIE EERSTE GEDENKDIENS
VAN DIE SAP TIN EENHEID VETERANE BONDDeur: Ilana Loubser met foto’s deur Blackie Swart, Mari-Linda Jephta en Annette Nel
Agtergrond
Sedert die stigting van die SAP TIN Eenheid Veterane Bond het ons talle gedenkdienste
bygewoon van veterane bonde wat hulde aan hulle gesneuwelde makkers gebring het. Vir die
eerste keer na ons gestig is, een jaar en 2 maande gelede het ons ons eerste gedenkdiens
aangebied waar lede van die SAP TIN Eenheid wat tydens die uitvoering van hul pligte die
hoogste prys betaal het, vereer is.
Die 26 ste Augustus 1966 merk die begin van die Bosoorlog toe die eerste skermutseling te
Ongulumbashe in die weste van Ovamboland tussen SWAPO en lede van SA Veiligheidsmagte
wat uit lede van die SAP, SA Lugmag (helikopters) en SAW valskermsoldate bestaan het,
plaasgevind het. Dit dui onomwonde daarop dat SAP TIN daar was toe die geskiedkundige
oomblik in ons geskiedenis gebeur het.
Die Slag Van Ongulumbashe merk dan ook die amptelike gedenkdag van die SAP TIN
Eenheid Veterane Bond en is ook so in ons grondwet aangeteken. Hierdie dag sal voortaan
elke jaar so naby as moontlik aan 26 Augustus herdenk word. Hierdie jaar was dit klein en
intiem en was slegs die Koevoet Veterane Bond en SAVA genooi om dit by te woon. Volgende
jaar is die 50ste herdenking en gaan dit ʼn groot geleentheid wees waarheen so veel as
moontlik veterane bonde genooi sal word om saam met ons die gesneuweldes van die SA
Polisie TIN Eenheid te gedenk..
Ons gedenkdiens is gehou by die Koevoet muur van Herinnering. Aan die regterkant van die
Koevoet beelde was ’n reuse swart en wit foto van die Maleoskop beeldegroep gevolg deur die
Polisie Ster vanaf die ingang van Maleoskop. Aan die regterkant van die kateder was die name
van 107 lede wat die hoogste prys betaal het tydens TIN verwante dienste vanaf 1967 tot 1992.
Die eerste produksie van die miniatuur Maleoskop Beeldegroep is prominent langs die Polisie
Ster vertoon. Aan die linkerkant was die vaandelstaander agter ’n volkleur embleem van die
SAP TIN Eenheid geskilder deur Ilana Loubser.
Die gedenkdiens is bygewoon deur veterane van die SAP TIN Veterane Bond, die Koevoet
Veterane Bond en SAVA vergesel deur hulle eggenote, kinders, vriende en ondersteuners.
Die gedenkdiens het begin met ’n amptelike vaandel plasing
seremonie onder leiding van die parade bevelvoerder TIN
Veteraan Martin Loubser. Die TIN vaandel was hanteer
deur TIN Veteraan Blackie Swart wat die TIN vaandel vir die
eerste keer sedert die bestaan van die SAP TIN Veterane
Bond senior tot ander vaandels geplaas het. Die Koevoet
vaandel was gedra deur Koevoet Veteraan Dicks
Dietrichsen en die SAVA vaandel deur Veteraan Billy Cox.
VERLOOP VAN DIE GEDENKDIENS
Die vaandel plasing is
gevolg met ’n
verwelkoming deur die
seremonie meester TIN
Veteraan Werner
Wassermann.
Na die verwelkoming is
daar ’n huldeblyk gebring
aan die afgestorwe
voorsitter van die SAP TIN
Veterane Bond deur TIN
en Koevoet Veteraan
Dicks Dietcrichsen
Die treffende erediens
het gevolg gelei deur TIN
Veteraan Ds. Jan du
Preez met die
wapenrusting van God as
tema. Hierdie boodskap
sou almal wat fyn
geluister het beslis vir ’n
geruime tyd bybly.
Na afloop van die erediens is ’n
kleurryke geskiedenis van die SAP TIN
Eenheid aangebied deur TIN Veteraan
Louis Lubbe wat ook die skrywer is van
die boek ”Van Ovamboland tot
Masjonaland” is.
’n Huldeblyk is gebring ter nagedagtenis van lede van die SAP TIN Eenheid wat in die
uitvoering van hul dienste gesneuwel het tussen 1967 en 1992. Hierdie seremonie het meeste
van die gehoor aangedaan gelaat. Nadat die parade bevelvoerder stelling ingeneem het, het
die seremonie begin met die klankbeeld wat op Maleoskop by die Maleoskop Beeldegroep
gebruik is. Die klankbeeld het begin met kontak geluide (wat met die hulp van ’n rookmasjien
gesorg het vir ekstra effek) en geëindig het met die Credo van die SA Polisie. Gedurende
hierdie klankbeeld is die gehoor op aandag geroep en het veterane op bevel gesalueer tydens
die speel van die Laaste Taptoe. Die Laaste Taptoe was gevolg deur 2 min stilte en die
Oggendsinjaal.
’n Kranslegging vind plaas om eer te betoon aan ontslape kamerade. Die eerste krans word gelê
deur die hoof funksionaris, die Erepresident van die SAP TIN Eenheid Veterane Bond, Genl.
Johan Viktor. TIN Veteraan Elnic Steenkamp plaas ’n kruis namens die SAP TIN Eenheid
Veterane Bond gevolg deur Wollie Wolmarans namens die ondersteuners van die SAP TIN
Veterane Bond. ’n Krans word gelê deur Koevoet veterane Gert Nel en Jonas Kampulu namens
die Koevoet Veterane Bond. Daarna word blomme gelê deur verskeie veterane, ondersteuners,
familie en vriende.
Na afloop van die kranslegging is bedankings gedoen en aandenkings aan eregaste oorhandig.
Die heel eerste oorhandiging was die miniatuur Maleoskop Beeldegroep, beeldjie nr. 1 aan die
hooffunksionaris TIN veteraan en erepresident, Genl. Johan Viktor deur TIN veteraan Martin
Loubser.
’n Aandenking van die gedenkdiens is aan al die eregaste wat hierdie onvergeetlike
geleentheid bygewoon het oorhandig deur die SAP TIN Eenheid Veterane Bond.
Spesiale vermelding is gemaak van die twee hoof eregaste van die dag, TIN veteraan Johan
Viktor en TIN Veteraan Johann Visage wat in lewende lywe aan die Slag van Ongulumbashe
deelgeneem het op 26 Augustus 1966.
TIN veteraan Johan Viktor
TIN veteraan Johann Visage
Die helde van die dag
Dankbare erkenning aan die persone wat vir die dag verantwoordelik was. ’n Komitee van
TIN lede, Louis Lubbe, Henk Kotzè en Werner Wassermann onder leiding van Kommunikasie
Koördineerder Henk van Heerden het gesorg vir die beplanning, voorbereiding en uitvoering
daarvan tot in die fynste detail. Ons salueer julle!
Veteraan Henk van Heerden
Veteraan Henk Kotzè
Veteraan Louis Lubbe
Veteraan Werner Wassermann
Tradisioneel het veterane aangetree vir groepfoto’s
Vir die res van die dag was daar heerlik gebraai, gekuier en gesels
DIE GESKIEDENIS VAN DIE SA POLISIE TEENINSURGENSIE (TIN) EENHEIDDeur Louis Lubbe soos oorgedra Tydens die gedenkdiens op 29 Augustus 2015
49 jaar gelede het die eerste skote geklap op Ongulumbashe in Ovamboland. Dit word allerweë beskou
as die begin van die Bosoorlog wat 23 jaar lank sou duur – een van die langste oorloë in Afrika.
Nou waar het alles begin?
Teen 1960 was daar slegs 46 blankes in Oos-Caprivi waarvan sewe polisiemanne was. Swart
stamgetalle sowat 15 000. Gedurende Maart 1966 kry die Veiligheidstak van die SA Polisie inligting dat
daar ’n terroriste opleidings basis iewers in Ovamboland bestaan.
Gedurende dieselfde maand word drie insypelaars gearresteer wat die grens naby Rundu na SWA
oorgesteek het. Kapt. Theunis “Rooi Rus” Swanepoel, kapt. Johan Viktor (later generaal) en ander
lede van die SA Polisie Veiligheidstak is per Dakota na Rundu en het die prisoniere teruggebring na
Pretoria vir ondervraging.
Tydens die ondervraging (eina) is waardevolle inligting bekom oor die vyand se toekomstige planne en
die beoogde stigting van terroriste basisse. Veiligheidstak se “Anti Terrorist Unit” (ATU), het opdrag
ontvang om dringende aandag aan die insypelings probleem te gee.
Teen Mei 1966 is lede van Veiligheidstak onder groot geheimhouding op pad na Ovamboland onder die
dekmantel van PASCO CIVIL ENGINEERING wat inligting sou inwin vir ’n geskikte plek in Ovamboland vir
die bou van paaie en ook die oprigting van ’n radiomas. Saam met hulle is ’n “mak terr” wat die taal van
die Ovambo’s praat en die gebied ken. Hy staan net bekend as die “Majoor” ʼn “Mak terr” is ʼn terroris wat
na arrestasie oorgehaal is om homself aan die kant van die van die Veiligheidsmagte te skaar.
Die klompie “siviele ingenieurs” se familie tuis weet nie waar hulle is nie - en ook weet hulle self nie hoe
dit by die huis gaan nie. Vir bykans drie maande swerf die manne van “PASCO Engineering” in
Ovamboland rond totdat daar positiewe inligting kom oor die moontlike ligging van die basis.
Laatmiddag op 22 Augustus1966, verlaat vier van die manne en die “Majoor” die kamp te voet op ’n 50
km-tog in die rigting van Ongulumbashe om die bestaan van die basis te bevestig, en ook om verkenning
te doen om te bepaal of ’n grondaanval op die basis moontlik is.
Ligdag skuil hulle in die bosse en hervat weer die volgende aand hul tog. Halfnege daardie nag kom
hulle wel op die terroriste basis af. Kapt. Swanepoel (die Rooi Rus) en die “Majoor” kruip tot sowat 20
meter vanaf die basis se buiterand. Op daardie tydstip was daar 16 terroriste in die kamp wat met ses
Russiese masjiengewere en ses outomatiese pistole gewapen was. Eenkant vanuit ’n draagbare radio
het Radio Tanzanië geblêr. Swanepoel en die “Majoor” het teruggekruip na waar die ander twee gewag
het.
Die vierstuks stap toe regdeur die nag terug en bereik die PASCO-kamp teen sonsopkoms die volgende
oggend – tot die dood toe moeg en met 100 kilometers se stap agter die rug. Dieselfde agtermiddag
ontmoet hulle vir kol. Dillon en twee offisiere op Ruacana Lughawe om die aanval te beplan. Daar word
besluit om Alouette helikopters in die aanval te gebruik. Vier helikopters is na die Swartkop Lugmagbasis
in Pretoria gestuur.
Honderd-en-vyftig uitgesoekte polisiemanne word uit verskeie eenhede getrek asook lede van die SAW
se 1-valskermbataljon, Bloemfontein saam met kapt. Jan Breytenbach. ’n Strawwe opleiding en super
fiksheid word verseker en die groep moes ook vinnig leer hoe om uit ’n helikopter te ‘abseil’,
“bosvaardigheid” onder die knie kry asook die gebruik van radio’s.
Van die 150 polisiemanne wat aanvanklik genomineer is vir die opleiding is slegs 35 gekies om saam te
gaan buiten die lede van die SAW se Valskermbataljon. Eers op 23 Augustus is almal ingelig oor presies
waarheen hulle op pad is.
Daardie selfde nag is ses Alouette III-helikopters in ’n Hercules gelaai om die volgende dag via
Walvisbaai (waar die helikopters gereed gekry is) na Ovamboland te vertrek en op 25 Augustus vlieg die
aanvalsmag na Ruacana.
Op 26 Augustus 1966, kort na sonsopkoms, styg die eerste helikopter op vanaf Ruacana en vlieg in die
rigting van die Ongulumbashe basis met die “Rooi Rus” as aanvalsmag bevelvoerder en Dillon oorhoofs
in bevel. Nie lank daarna nie klap die skote bokant die basis. Ofskoon ’n helikopter van veraf gehoor
kan word, het dit nogtans die terroriste in die basis verras. Hulle het sekerlik nie ’n lugaanval verwag nie
en het in verskillende rigtings gespat, maar nogtans op die helikopters geskiet.
Vanuit die helikopters is dit met vuur beantwoord. Een terroris het selfs met sy pyl en boog na een van
die helikopters geskiet. Hy het later tydens die ondersoek gesê: “… I dashed off, armed with a bow and
arrows, with which I began to shoot at the Alouettes, which were above and behind me as I ran.
Suddenly I was confronted by raiders pointing their firearms at me so I stood still and raised my hands in
surrender.” Toe dit duidelik raak dat die geveg verby is, het hulle die omgewing gevee. Die aanval het
minder as ’n halfuur geduur – twee terroriste is doodgeskiet, een gewond en agt gearresteer.
SWAPO, meesters van propaganda, het egter op 1 September 1966 ’n verklaring uitgereik dat hulle
slaags geraak het met die SAW en dat 15 SAW-lede gedood en verskeie beseer is …en so begin ’n
gewapende stryd wat 23 jaar sou duur.
John Voster, minister van Justisie kondig die aanval in die parlement aan en op 28 Augustus is dit op die
voorblad van al die dagblaaie.
Gedurende die middel sestigerjare was daar maar slegs 24 polisiemanne in die nie-polisie-sone
(Ovamboland, Kavango, Kaokoland en Caprivi).
Ná Ongulumbashe het die noodsaaklikheid ontstaan om ’n Teeninsurgensie Eenheid op die been te
bring. Ene Kapt. Jan Brand (later kolonel) en vier ander kollegas is genomineer om die
Teeninsurgensie Eenheid te stig. Hierdie lede is eers deeglik deur die SA Weermag in Oudtshoorn
opgelei, en daarna is die SA Polisie se Teeninsurgensie Eenheid (TIN) formeel by die Polisiekollege op
die been gebring.
’n Vriend van John Vorster, destydse Eerste Minister van Suid-Afrika, het ’n plaas naby Rustenburg
gehad. Dié het hy tot TIN se beskikking gestel vir praktiese opleiding. Die teoretiese deel van die ses-
weke opleiding is by die Polisiekollege gedoen en die praktiese deel in Rustenburg. Teen die einde van
die kursus was die lede geskool in die hantering van wapens, handgranate, opstel van hinderlae en teen-
hinderlae, oorlewing en kaart- en kompas lees. Menige polisieman wat hul opleiding op Rustenburg
gehad het sal jou kan vertel van die nagpatrollies wat deur digte bosse Katbos gegaan het, en waarin jy
so verstrengel geraak het dat van jou kollegas jou tussen die dorings moes kom uitkap.
Dit was egter eers ná ’n gewapende aanval op 18 Mei 1967 op 3 polisiemanne wat ’n roetinebesoek aan
’n veerboot op die Zambezirivier gebring het, dat eenhede van die SA Polisie na die noordelike grens
van Suidwes-Afrika gestuur is om die insypeling van terroriste na hierdie gebiede die hoof te bied. Die
siening was dat dit vir die polisie nie veel aanpassing sou kos om die taak te vervul nie – veral in die lig
van sy tradisioneel militêre karakter, paramilitêre opleiding en vermoë om ondersoek te doen en inligting
in te samel.
Polisiemanne is van hul normale bedrywighede in Suid-Afrika onttrek en tydelik na TIN Eenheid
oorgeplaas en ná opleiding in die SWA grensgebied, Caprivi, ontplooi. Die doel was om die hele
grensgebied teen gewapende insypelaars te bewaak, hulle op te spoor en uit te wis en om die plaaslike
bevolking (PB’s) te beskerm.
Polisiemanne is van polisiestasies van oral oor die land en SWA onttrek . Dit was dus glad nie ongewoon
om ’n “plaaspolisieman” van ’n klein stasie in die Kalahari, ’n motorwerktuigkundige van die SAP
Motorhawe, ’n bedrogspeurder van die Handelstak in Johannesburg, ’n lid van die Onluste Eenheid in
Soweto, ’n hofordonnans van die landdroshof in Upington, ’n hondeman van Pretoria,
veiligheidspolisieman van Hoofkantoor in Pretoria, ’n speurder van die Narkotika-tak in Johannesburg, ’n
lid van Brixton se Blitspatrollie Eenheid of iemand van ’n klein driemanstasie in die noorde van
Zoeloeland op dieselfde basis te hê nie.
Dit het gesorg vir ’n kleurvolle potpourri van manne wat drie of vier maande, en selfs langer,
saamgesnoer is onder die vaandel van TIN . Elkeen bring die stories van die wêreld waarin hy werk
sáám bos toe.
In die begin was daar nie ’n ding soos ’n gekamoefleerde voertuig of kamoefleer uniforms nie.
Voetpatrollies het bestaande uit slegs twee lede, watter kans het twee lede wat in ’n hinderlaag inloop?
ʼn Spierwit oop bakkie of oop Land Rover tydens voertuigpatrollies was aan die begin die norm. As ’n
voertuig ’n landmyn afgetrap het, was die kanse goed dat iemand wat agterop is bokveld toe sou wees.
Aanvanklik is lede met ’n swaar khaki oorpak en swaar stewels uitgereik, daarmee sou hulle
voetpatrollies in die versengende hitte stap. Ná die eerste of tweede patrollie is die oorpakke nie meer
gedra nie en die manne het kaal bolyf en sonder keps en met stewels sonder kouse, ’n waterbottel oor
die een skouer en ’n wapen oor die ander skouer gestap. Hulle was bereid om dit te doen.
Een lid wat saam met my op Impalila Eiland was, het elke patrollie slegs in sy sandale (flip-flops) en
onderbroek gestap.
Gedurende September 1967 is die eerste opgeleide lede ook na Rhodesië gestuur. Op 18 Julie 1968
word Danie du Toit doodgeskiet in Rhodesië.
Intussen het die SA Polisie ’n plaas naby Groblersdal (Maleoskop) vir hul berede afdeling aangekoop. Dit
was egter nie geskik vir die doel waarvoor dit aangeskaf is nie en in 1970 is dit aan Genl. Pat Dillon
aangebied om die teeninsurgensie opleidingsbasis daar te vestig.
Die plek was pragtig boomryk, regte bosveld maar verder woes en totaal onontwikkeld. Harde werk het
voorgelê.
Kapt. Jan Brand en sy handjievol kollegas het saam met die lede wat op kursus was, bosse en bome
met pik en panga uitgekap om die basis te help vestig. Alles wat nodig was – wapentuig kos en water –
is elke twee weke na Maleoskop geneem vir die praktiese deel van die opleiding. Twee weke se
teoretiese opleiding in Pretoria en twee weke op Maleoskop. So het dit aangegaan tot in 1974 toe daar
ietwat van ’n meer permanente struktuur op die basis opgerig was. Stadig maar seker het die sentrum
begin vorm aanneem.
Tydens die grensdiens era was daar op enige tydstip 216 kursusgangers besig met opleiding. Daar was
drie afsonderlike kampe met dertig instrukteurs, tien ondersteuningspersoneel en vyftig arbeiders.
Maleoskop is uitgebou tot ’n uiters goed toegeruste opleidings sentrum van wêreld standaard.
Vroeg in 1968 begin SWAPO met sy infiltrasies in die Oos-Caprivi maar die Polisie was een te veel vir
hulle en alreeds teen Maart 1968 is 160 insypelaars opgespoor en verskeie in kontakte gedood. In 1971
en 1972 is daar ’n merkbare toename van terroriste aanvalle op polisiepatrollies asook polisiebasisse in
die Caprivi. In dié tydperk is landmynvoorvalle verantwoordelik vir die dood van 5 polisiemanne en die
verwonding van 35.
Op daardie stadium is TIN eenhede van Ovamboland (SWA) deur die Caprivi tot in Masjonaland
(die ooste van Rhodesië ) ontplooi oor ’n afstand van 2000 km en 54 basisse. Basisse met
pragtige name soos Oshakati, Bagani, Katima Mulilo, Pandamatenga, Shishuma en Kanyenba.
Eenhede soos die “Kit Bag Squad” en PATU (Police Anti terrorist Unit) het nie eens ’n vaste basis
gehad nie. Die manne het twee weke patrollies gestap in versengende hitte oor ruwe terrein,
saans onder sterre geslaap en net gereeld radio kontak gemaak om hul ligging te gee. Aanvanklik
is slegs blanke lede na SWA en Rhodesië gestuur maar sedert Maart 1972 word die eerste
anderskleurige lede saam met hul blanke kollegas noorde toe gestuur vir teeninsurgensiediens.
Polisieversterkings (asook eenhede van die SA Weermag) is gedurende Januarie 1972 na die gebied
gestuur, omdat die SA Polisie eenvoudig nie die mannekrag gehad het om ’n nasionale staking, onrus in
die skole én ander verpligtinge in Namibië gelyktydig te hanteer nie.
Met die polisie se getalle alreeds dun gesaai in die Republiek, het eenhede van die SAW kom hand bysit
en sodanig hul teenwoordigheid in die operasionele gebied uitgebrei dat alle eenhede van die SA Polisie
in 1973 (tydelik) uit die gebied onttrek en deur die SAW vervang is. Die SAP het egter voortgegaan met
sy normale polisiepligte in die operasionele gebied.
In 1973/74 neem die Suid-Afrikaanse Weermag (SAW) die teeninsurgensie verantwoordelikheid by die
SAP TIN oor en word laasgenoemde onttrek maar die SAP bly nog steeds in Rhodesië aan. Op 11
November 1975 verkry Angola sy onafhanklikheid van Portugal en die gevolglike onttrekking van die
Portugese magte aan Angola het die hele noordelike grensgebied toeganklik gemaak vir SWAPO
insypeling na Suidwes-Afrika. 1976 word die SAP weer in SWA se operasionele gebied herontplooi en in
1979 word die Koevoet Eenheid gestig wat tot aan die einde van die oorlog (1989) aanbly. Namate die
Bosoorlog in omvang en intensiteit toegeneem het, het noodsaaklike veranderings plaasgevind.
Teeninsurgensie opleiding, gevegsmetodes, voertuie en selfs die vyand het teen die einde van die oorlog
(1989) ’n heeltemal ander vorm aangeneem as wat dit aan die heel begin (23 jaar vantevore) daar
uitgesien het. Nie meer wit bakkies en oorpakke nie maar hul eie kamoefleer uniform, gekamoefleerde
voertuie en die alombekende landmynbestande Casspir.
Die SA Polisie se TIN-eenhede is in 1975 uit Rhodesië onttrek en in die operasionele gebied (grotendeels
in Ovamboland) herontplooi – ofskoon nie op dieselfde skaal as drie jaar vantevore nie. Dié keer was dit
(aanvanklik) om die SAW behulpsaam te wees en ook om ’n Tuiswag op die been te bring om die
tradisionele leiers teen SWAPO te beskerm maar is in 1985 finaal uit Suidwes-Afrika onttrek.
Koevoet, wat alreeds in 1979 op die been gebring is, sou egter aanbly totdat die laaste skote in 1989 oor
Ovamboland se vlaktes weggesterf het, 23 jaar nadat die eerstes by Ongulumbashe afgevuur is. Op
21 Maart 1990 word die Namibiese vlag gehys oor ’n onafhanklike Namibië.
Vir die volle 23 jaar wat die Bosoorlog geduur het, was daar ’n eenheid of eenhede van die SA Polisie
intensief by dié oorlog betrokke.
Met die onafhanklikwording van Namibië, is SAP TIN eenhede alreeds ontplooi op Suid Afrika se grense
met Botswana, Namibië, Zimbabwe en Swaziland. ’n Nuwe politieke toekoms het voorhande gelê en in
September 1992 word die SAP TIN Eenheid finaal ontbind.
Maleoskop het ongelukkig nie ’n grondeis vrygespring nie. Die plaaslike stam wat aanspraak op die
grond sou maak se voorouers se grafte was op ’n gedeelte van die terrein en, te verstane, wou hulle
vrylik toegang daartoe hê.
’n Onderhandelingsproses tussen die SAP en die plaaslike (bo-Kopa) stam, wat ses jaar lank sou duur
was op die vooraand om hande te skud en ’n ooreenkoms te onderteken toe die bevelvoerende offisier
van Maleoskop, op daardie stadium Kol. Kallie Schuld, uit die bloute ’n oproep van Jackie Selebi
ontvang het om Maleoskop binne twee maande te ontruim! Geen redes vir die besluit is gegee nie.
Teen Januarie 2003 is Maleoskop ontruim en tot op hede bly geen stamlid op die terrein nie. Kakiebos en
roes is al wat van Maleoskop oorgebly het.
Op Maleoskop het daar ’n pragtige beeldgroep tussen die granietkoppies gestaan. Die beeldhouer was
ene brigadier Buks van Staden. Met die sluiting van die basis is die beelde oorgeplaas na die SA
Polisiemuseum in Pretoria. Dit het sy eie verhaal wat daarna met hierdie kunswerk gebeur het.
Ten tye van die onafhanklikheid van SWA was TIN alreeds ontplooi op Suid Afrika se grense met
Namibië, Botswana, Rhodesië, Swaziland, Mosambiek en Lesotho.
Teen 1992 het die winde van verandering ook oor Suid Afrika gewaai en gedurende September 1992
het TIN ophou bestaan. Ons salueer hulle!
DITJIES EN DATJIES OP FACEBOOK
VERJAARSDAE
SEPTEMBER
7 Ilana Loubser 084 579 1269
8 Jeff Chatzkelowitz 082 653 2121
21 Elnic Steenkamp 071 643 1704
23 Petra Swanepoel 082 454 2689
24 JP Swanepoel 072 111 3797
28 Pieter Smit 082 356 7165
OKTOBER
1 Mark Brummer 082 923 0901
6 Robert Cooke 082 781 7571
10 Eldred Niemandt 072 372 3629
13 Schalk Vorster [email protected]
27 Phil Carpenter 083 777 3929
30 Bennet Visser 082 573 2240
HULDE AAN HULLE WAT DIE HOOGSTE
PRYS BETAAL HET
SEPTEMBER16 1974 A/O JP Breytenbach
25 1980 A/O WJ Kok
OKTOBER5 1971 Kapt HTS van Eeden
29 1972 Sers GJ de Klerk
3 1973 Konst RN Otto
1 1974 Konst LJ Buys
1 1974 Konst M Erasmus
4 1974 Konst JW Cloete
7 1974 Sers M Mpahlawa
13 1974 Sers L Weitz
MALEOSKOP BEELDEFONDS
Help ons om ons geskiedenis te restoureer.
Elke bietjie help!!!
MINIATUUR TIN BEELDJIES
• Hou in gedagte dat hierdie beeldjies ’n
BEPERKTE UITGAWE is.
• ’n Bêrekoop opsie is beskikbaar teen 3
maandelikse paaiemente van R500-00 elk.
Bestel by Johannes Wolmarans
072 487 2341 [email protected]
TIN Pet R 70-00
TIN Hemp R180-00
Patches R 50-00
TIN PETTE, T-HEMDE EN PATCHES
Bestel by Henk van Heerden
082 770 5574
TIN wyn bottels R70-00
TIN bekers R80-00
TIN plakkers R5-00
Maleoskop wyn bottels R70-00
TIN BEKERS, WYN EN PLAKKERS
STAANDE EN NUTTIGE INLIGTING VIR NUWE
LEDE
Dra van die seremoniele drag.
Soos vervat in die Grondwet Par 5.3
BELANGRIKE EN NUTTIGE INLIGTING
BESTUUR
Voorsitter: (Waarnemend) en
Sekretaris: Martin Loubser Sel: 084 990 2025 epos: [email protected]
Kommunikasie: Henk van Heerden Sel: 082 770 5574 epos: [email protected]
Tesourier: Robert van Onselen Sel: 079 826 8468 epos: [email protected]
Addisionele lede:
Elnic Steenkamp Sel: 072 184 7703 epos: [email protected]
Robbie Cooke Sel: 082 781 7571 epos: [email protected]
EREPRESIDENT
Johan Viktor (Genl)
Facebook geslote groep (slegs vir TIN lede)
https://www.facebook.com/groups/535440839915941
http://za.linkedin.com/pub/tinveteraan-bond/a1/494/548/
Facebook Page (vir almal)
https://www.facebook.com/coinveteransleague
Indien daar enige iemand is wat in die boek belangstel en ‘n kopie wil aanskaf kan hulle die
skrywer direk kontak by:
082 859 0764
(011) 803 6348
Die prys van die boek is R 350.00
VAN OVAMBOLAND TOT MASJONALAND
KENNISGEWING DEUR DIE REGISEUREk wil dit onomwonde duidelik stel dat die redaksie GEEN verantwoordelikheid neem vir
die korrektheid van die inhoud van jou plasing nie. By ontvangs van jou inset doen ek
die nodige taalversorging en sal maksimum dalk uitbrei op afkortings en TIN terme sodat
ons leke lesers ook verstaan. Dit klink dalk na ʼn snaakse versoek maar moenie plasings
stuur as jy dit nie gepubliseer wil hê nie.
Plasings wat jy op Facebook maak is openbare inligting en sekere plasings word as ʼn
reël van ons groep afgetrek en in die blad geplaas vir diegene wat nie op ons Facebook
groep is nie. As jy ʼn probleem hiermee het moet jy my asseblief laat weet, ons sal jou
versoek respekteer.
Martin Loubser
VERSOEK DEUR DIE REDAKTRISE
Ek wil almal vriendelik vra (ek sal selfs soebat as ek moet) om tog pen op papier te sit
en julle bosstories met ons te deel, ernstig of komies. Die blad sal niks anders as ʼn
inligtingsblad wees as dit nie vir die stories is wat lede tweemaandeliks plaas nie. As jy
nie ʼn skrywer van formaat is nie, moet jy nie bekommer oor spelfoute en
taalkonstruksies nie, die regisseur (Martin Loubser), klap ʼn storie vinnig reg.
Ilana Loubser
Stuur insette, stories, foto’s en ander plasings
na [email protected] voor die 20ste van
Oktober 2015.
Redaktrise – Ilana Loubser Sel: 084 579 1269
Regisseur – Martin Loubser
