Columbia Maj 2016

RYCERZE KOLUMBAMAJ 2016MAJ 2016

MAY 16 P 5.6 FINAL.qxp_Mar E 12 5/6/16 4:38 PM Page 1

2 ♦ C O L U M B I A ♦ M A J 2 0 1 6

RYCERZE KOLUMBA

COLUMBIA m a j 2 0 1 6 ♦ T o m 9 6 ♦ N u m e r 5

A r T Y k U ł Y

Przewodnik dla naszego kościoła domowego Nowy dokument papieża Franciszka stanowi dla nas nieza-wodny przewodnik na drodze umacniania życia rodzinnego.NAJWYżSZY rYCErZ CArL A. ANDErSoN

Św. Józef RzemieślnikŚwięta rodzina uczy nas zrównoważonego podejścia dopracy opartego na ofiarnej miłości i naszym wezwaniu doświętości.NAJWYżSZY kAPELAN ArCYBISkUP WILLIAm E. LorI

Nadzwyczajny świadek wiaryCzerpiąc inspirację z nadzwyczajnego życia i nauczania pa-pieża, Narodowe Sanktuarium Świętego Jana Pawła II za-prasza pielgrzymów, aby wzrastali w nauczaniu Chrystusa.ZESPół CoLUmBII

Światło i OdkupienieZachwycające dzieła sztuki sakralnej ukazują chwałę Bożąi dramaturgię historii zbawienia.ZESPół CoLUmBII

Namaszczony dla UwielbieniaNowo poświęcone ołtarze jako symbole Chrystusa wsercu sakralnego życia świątyni.NorA hAmErmAN

Dziedzictwo św. Jana Pawła IIPoprzez swoje życie i świętość papież pozostawił po sobie„polifoniczne” dziedzictwo wiary, nadziei i miłości.kArDYNAł STANISłAW DZIWISZ

Podróż z Papieżem-PielgrzymemWystawa w sanktuarium zabiera zwiedzających w pielg-rzymkę do serca życia i papiestwa Jana Pawła II.mArk ZImmErmANN

Centrum pielgrzymowania i odnowyNarodowe Sanktuarium Świętego Jana Pawła II oferujeszeroki wybór wypełnionych wiarą wydarzeń dla odwie-dzających.kATIE SCoTT

Marmurowa rzeźba św. Tomasza Apostoła w ołtarzu kościołaRedemptor Hominis w Narodowym Sanktuarium JanaPawła II w Waszyngtonie, D.C., przedstawia świętego, którywyciąga swoją rękę poza ołtarz, tak, jakby dotykał przebitegoboku Chrystusa. Ołtarz stworzony przez rzeźbiarza EdoardoFerrariego został poświęcony 2 października 2015.

8

20

24

6

26

30

Ph

oto

by

Pe

ter

Škr

lep

/Ta

min

o P

ete

linse

k

4

3


M A J 2 0 1 6 ♦ C O L U M B I A ♦ 3

BuDuJąc LEPsZy ŚWIAT

Przewodnik dla naszego kościoła domowego

Nowy dokument papieża Franciszka stanowi dla nas niezawodny przewodnik na drodze

umacniania życia rodzinnego

Najwyższy Rycerz carl A. Anderson

W uBIEgłym mIEsIącu opubli-kowany został jeden z najważniej-szych dokumentów pontyfikatupapieża Franciszka Amoris Laetitia(Radość Miłości). Będzie się teraz wielemówiło o tej posynodalnej adhortacjiapostolskiej, jednak to jedno możnapowiedzieć już dzisiaj: Amoris Laetitiato nasz przewodnik na drodze doumacniania katolickiej rodziny jakodomowego kościoła. co więcej, jestto przewodnik dla nowej zakonnejinicjatywy Budowanie Kościoła Domo-wego i Umacnianie Życia Parafii.

Papież Franciszek przypomina nam,by na rodzinę patrzeć jak na świątyniężycia i miłości, która jest rdzeniem ko-ścioła domowego: „Zdolność ludzkiejpary do rodzenia jest drogą, poprzezktórą rozwija się historia zbawienia”napisał. „W tym świetle owocne relacjemałżonków stają się obrazem służącymodkrywaniu i opisywaniu tajemnicysamego Boga kontemplowanej przezchrześcijan poznających w TrójcyŚwiętej Boga Ojca, syna i Ducha mi-łości. Trójjedyny Bóg jest komunią mi-łości, a rodzina jest jej żyjącymodzwierciedleniem. Światło rzucają wtej kwestii słowa św. Jana Pawła II:«Osoby naszego Boga w swej najbar-dziej wewnętrznej tajemnicy nie po-zostają w samotności, lecz tworząrodzinę, ponieważ w tajemnicy tej za-wiera się ojcostwo, synostwo i sama is-tota rodziny, jaką jest miłość. miłościąw tej Bożej rodzinie jest Duch

Święty»” (Amoris Laetitia, 11).Papież Franciszek z mocą potwier-

dził również nauczanie „o nierozerwal-nej więzi pomiędzy miłością małżeńskąi przekazywaniem życia”, które w en-cyklice Humanae Vitae przedstawiłbłogosławiony Paweł VI (68).

Następnie Ojciec Święty przywołałnauczanie św. Jana Pawła II z jego ka-techez o ludzkiej miłości, Listu do Ro-dzin i adhortacji Familiaris Consortio,zaznaczając że poprzez te dokumentyjego poprzednik „wskazał rodzinę jako«drogę Kościoła»” (69).

Papież Franciszek również przedstawiarodzinę jako „drogę Kościoła”, podkre-ślając jednocześnie potrzebę otoczenia jejwiększą troską duszpasterską.

W Amoris Laetitia opisuje on Ko-ściół jako „rodzinę rodzin” (87). Jest toszczególnie istotne w kontekście na-szych kościołów parafialnych i stanowizasadnicze założenie inicjatywy Budo-wanie Kościoła Domowego UmacnianieŻycia Parafii.

W grudniu, podczas naszej roz-mowy na temat tego programu, papieżzachęcał mnie i Najwyższego Kapelanado kontynuowania tego dzieła, abywzmacniać życie rodzinne, szczególniepoprzez zachęcanie rodzin do aktyw-ności w ich parafiach.

Działające przy parafiach rady Ryce-rzy Kolumba wydają się idealne do rea-lizacji tego zadania. Amoris Laetitiawzywa nas do nowego „rodzinnegoapostolstwa” opartego o „radosne świa-

dectwo małżeństw i rodzin jako ko-ściołów domowych” (200). Jest toszczególnie ważne dla młodych mężówi ojców.

Papież Franciszek zachęca naswszystkich do podwojenia wysiłkówmających na celu wzmacnianie ro-dziny. Dla tych starań centralnympunktem jest nasza nowa inicjatywazawierzania rodzin Świętej Rodzinie.

Amoris Laetitia kończy się takąmodlitwą:

„Święta Rodzino z Nazaretu, uczyńnasze rodziny miejscami komunii imodlitwy, autentycznymi szkołamiEwangelii i małymi kościołami do-mowymi.

Święta Rodzino z Nazaretu, niechnigdy więcej w rodzinach nikt nie do-świadcza przemocy, odrzucenia i po-działów; ktokolwiek został zranionyalbo zgorszony, niech szybko zazna po-cieszenia i uzdrowienia.

Święta Rodzino z Nazaretu, przywró-cić nam wszystkim świadomość święto-ści i nienaruszalnego charakteru rodzinyoraz jej piękna w Bożym zamyśle”.

Proszę, byśmy uznali tę modlitwę zawłasną, dodając słowa:

„Święta Rodzino z Nazaretu, uczyńz Rycerzy Kolumba przestrzeń, gdzierodziny doświadczają radości Ewange-lii, wzrastają jako świątynie miłości iżycia oraz prawdziwe kościoły do-mowe świadczące o pięknie rodziny wBożym zamyśle”.

Vivat Jezus!


4 ♦ C O L U M B I A ♦ M A J 2 0 1 6

UCZYć SIę WIARY, ŻYć W WIERZE

WIęKSZOŚć NASZEgO czasu spę-dzamy w pracy, a także jadąc do niejlub wracając do domu. Badania wska-zują jednak, że choć ludzie pracująwięcej, to czerpią z tego coraz mniejradości. Można z tego wyciągać różnewnioski, ale jedno wydaje się oczy-wiste: codzienna praca jest dla wieluludzi pozbawiona głębszego sensu.

Ponadto długie godziny spędzane wpracy mogą być przyczyną niezgody wdomu – kłótni między małżonkami ipoczucia zaniedbania doświadczanegoprzez dzieci. Po drugiej stronie medalumamy jednak trudne doświadczeniebraku bezpieczeństwa finansowego,gdy rodzice są bezrobotni lub zmu-szeni pracować w kilku miejscach, byzwiązać koniec z końcem. Nie ma wąt-pliwości, że utrzymywanie równowagimiędzy pracą i domem nie jest wyzwa-niem łatwym.

Maj to nie tylko czas, w którym Ko-ściół szczególnie czci Maryję, ale rów-nież miesiąc zaczynający się od świętaśw. Józefa Rzemieślnika. Może być onpociągającym wzorem dla nas, którzydążymy do balansu między wymaga-niami zawodowymi i powołaniem dostworzenia bezpiecznego i spokojnegodomu, pełnego radości i wiary – praw-dziwego „domowego kościoła”.

OPIEKUN I ŻYWICIEL RODZINYŚw. Józef otrzymał jedyne w swoimrodzaju powołanie do bycia mężem

Maryi i ziemskim ojcem dla Jezusa.Bóg wybrał go, by stał się opiekunemi strażnikiem Świętej Rodziny i za-pewniał im utrzymanie dzięki swojejpracy jako cieśla. Czego o swoim po-wołaniu mogą nauczyć się ojcowie odtego człowieka, którego słów nie od-notowano w Piśmie Świętym?

Podczas swojej inauguracyjnej ho-milii 19 marca 2013 r. papież Franci-szek zadał pytanie: „Jak Józefwypełnia swoją funkcję opiekuna? Zdyskrecją, z pokorą, w milczeniu, alepoprzez nieustanną obecność i całko-witą wierność, także wówczas, gdytrudno mu zrozumieć”. Dodał, żeJózef „jest u boku Maryi w każdejchwili z troską i miłością – podczaspodróży do Betlejem na spis ludności,a także w pełnej niepokoju i radościchwili narodzin Jezusa; w czasie dra-matycznej ucieczki do Egiptu i go-rączkowego poszukiwania Syna wŚwiątyni; następnie w życiu codzien-nym w Nazarecie, w warsztacie, gdzieuczył Jezusa zawodu”.

Jezus jako dziecko widział swoichciężko pracujących rodziców i samrównież w tej pracy pomagał. Lub,jak pisał św. Jan Paweł II w swojej ad-hortacji o św. Józefie, „Ten, o którymmówiono, że jest «synem cieśli», uczyłsię pracy od swego domniemanegoojca. Jeżeli Rodzina z Nazaretu jest wporządku zbawienia i świętości przy-kładem i wzorem dla ludzkich rodzin,

to podobnie i praca Jezusa przy bokuJózefa – cieśli”.

Papież pisał dalej, że „Wraz z czło-wieczeństwem Syna Bożego równieżpraca została włączona do tajemnicyWcielenia. Została też w szczególnysposób odkupiona. Józef z Nazaretuprzez swój warsztat, przy którym pra-cował razem z Jezusem, przybliżyłludzką pracę do tajemnicy Odkupie-nia” (Redemptoris Custos, 22).

Na co wskazuje nam przykład św.Józefa i Świętej Rodziny? Józef i Ma-ryja pracowali dużo i ciężko, jednakpraca nie pochłaniała ich całkowicie.Wręcz przeciwnie, angażowali się wnią, pełniąc Bożą wolę, która pole-gała na tworzeniu kochającej i bez-piecznej rodziny dla ich Syna.Pracowali ciężko nie tylko po to, byprzeżyć. Podkreślali w ten sposóbpostawę służby wobec Boga i siebienawzajem. Byli też dalecy od pracyw odosobnieniu. Dzielili się obo-wiązkami, pracowali w harmonii, wcodzienne domowe obowiązki włą-czając także Jezusa.

WYRAZ MIŁOŚCIPapież Franciszek, rozważając następ-nie rolę św. Józefa jako strażnikaŚwiętej Rodziny, wezwał nas do byciastrażnikami swoich rodzin, co ozna-cza „troskę jedni o drugich: małżon-kowie wzajemnie opiekują się sobą,następnie jako rodzice troszczą się o

Św. Józef RzemieślnikŚwięta Rodzina uczy nas zrównoważonego podejścia

do pracy opartego na ofiarnej miłości i naszym wezwaniu do świętości

Najwyższy Kapelan Arcybiskup William E. Lori


M A J 2 0 1 6 ♦ C O L U M B I A ♦ 5

PO

PE

FR

AN

CIS

: C

NS

ph

oto

/Pa

ul

Ha

rin

g—

St.

DA

mIE

N D

E V

Eu

St

ER

:C

NS

Ph

oto

Ofiarowane w jedności z papieżem

franciszkiem

OGóLNA: Aby we wszystkichkrajach świata kobiety były trakto-wane z czcią i szacunkiem oraz bydoceniano ich niezbędny wkład wżycie społeczne.

eWANGeLIZACYJNA: Aby roz-powszechniał się w rodzinach,wspólnotach i grupach zwyczaj od-mawiania różańca w intencji ewan-gelizacji i pokoju.

uCZYĆ sIĘ WIArY, ŻYĆ W WIerZe

KAtOLICY MIesIĄCAINteNCJe MODLIteWNe OJCA ŚWIĘteGO

dzieci, a z biegiem czasu dzieci stająsię opiekunami rodziców. to szczereprzeżywanie przyjaźni, w której opie-kujemy się sobą wzajemnie pełnidobra, zaufania i szacunku”.

Jakże inny to sposób podejścia docodziennej pracy! W rodzinie po-winna się ona stać częścią ciągłego iwzajemnego ofiarowania się sobiemałżonków dla ich wspólnego dobrai dobra ich dzieci. Nie chodzi tu o od-noszenie sukcesów ani o przetrwanie,ale raczej o wyraz miłości, troski,opieki i wdzięczności dla Boga. Wostatecznym rozrachunku naszej co-

dziennej pracy powinno przewodzićdążenie do świętości i zbawienia.

Jeśli nasze rodziny mają prawdzi-wie stać się domowymi kościołami,powinniśmy postawić sobie pytanie,jak podchodzimy do codziennychobowiązków, zarówno tych w miejscupracy, jak również związanych zopieką nad dziećmi czy rutynowymipracami domowymi.

Czy w naszej pracy przejawia sięmiłość? Czy jest podejmowana dladobra współmałżonka i dzieci, czy ra-czej stanowi ucieczkę od nieszczęśli-wego życia rodzinnego? Czy istnieje

równowaga między czasem spędza-nym w pracy a tym poświęcanym bli-skim? Czy mężowie i żony dzielą sięobowiązkami i wymagają stosownejpomocy również od dzieci? Czy ro-dziny pracują jedynie dla osiągnięciawłasnego dobrobytu czy wychodząnaprzeciw potrzebom innych? Czypraca przybliża nas czy oddala odosobistego uświęcenia?

W tym majowym miesiącuzwróćmy się do św. Józefa i Maryi zprośbą o prowadzenie nas do Chrys-tusa, tak w naszej pracy, jak i w na-szych rodzinach.♦

JóZef De Veuster urodził się 3stycznia 1840 r. w tremolo w Belgii jakonajmłodszy z siedmiorga rodzeństwa. Oj-ciec miał nadzieję, że przejmie on ro-dzinne gospodarstwo, jednak Józefposzedł w ślady sióstr i brata Augusta(późniejszego ojca Pamfiliusza), wybiera-jąc życie religijne. W wieku 19 lat wstąpiłdo Zgromadzenia Najświętszych serc Je-zusa i Maryi, otrzymując imię Damian.

W 1863 r. zachorował jego brat,który miał właśnie wypłynąć na misję naHawaje. Brat Damian, który pragnąłzostać misjonarzem, uzyskał zgodę nazastąpienie chorego i w marcu 1864 r.dotarł do Honolulu. Dwa miesiące póź-niej przyjął święcenia kapłańskie.

energiczny i radosny ojciec Damianprzez dziewięć lat ewangelizowałrdzenną ludność Hawajów. Po tymokresie zgłosił się jako wolontariusz doposługi na Wyspie Molokai, gdzie odo-sobnionych było 800 osób cierpiącychna chorobę Hansena (znaną też jakotrąd). Kiedy przybył na miejsce napisałdo ojca Pamfiliusza: „Czynię się trędo-watym pośród trędowatych, by pozys-kać ich wszystkich dla Chrystusa”.

W tych latach ojciec Damian praco-wał w osadzie dla wykluczonych, broniąc

ich ludzkiej godności. Mył i opatrywałrany chorych, prał ich ubrania i ampu-tował zniszczone chorobą kończyny.Mieszkańców będących w lepszej kon-dycji uczył, jak budować domy i drogi,uprawiać ziemię, hodować zwierzęta igrać na instrumentach. Zbudował takżekaplicę, ustanowił wieczystą adorację izałożył dwa sierocińce oraz szkołę.

Ojciec Damian w końcu sam zaraziłsię chorobą Hansena w 1884 r. i zmarłw pokoju 15 kwietnia 1889 r. w wieku49 lat. Święty Damian de Veuster zos-tał beatyfikowany przez papieża JanaPawła II w 1995 r., kanonizowany zaśprzez papieża Benedykta XVI w 2009r. Jego wspomnienie przypada 10 maja,na pamiątkę dnia, w którym przybył naMolokai.♦

Św. Damian de Veuster(1840-1889)


6 ♦ C O L U M B I A ♦ M A J 2 0 1 6

Nadzwyczajny s Czerpiąc inspirację z nadzwyczajnego życia i nauczaniapapieża, Narodowe Sanktuarium Świętego Jana Pawła IIzaprasza pielgrzymów, aby wzrastali w nauczaniu Chrystusa

Zespół Columbii

Trzy miesiące po beatyfikacji Jana Pawła II w dniu 1 maja2011 roku, Rycerze Kolumba podjęli historyczną inicja-

tywę ustanowienia na zachodniej półkuli sanktuarium po-święconego uczczeniu i zachowaniu nieprzemijającejspuścizny papieża.

2 sierpnia 2011 roku w czasie swojego Dorocznego Spra-wozdania podczas 129. Najwyższej Konwencji Najwyższej Ry-cerz Carl A. Anderson ogłosił, że Zakon zakupi CentrumKulturalne Jana Pawła II w Waszyngtonie, D.C., a następnieprzekształci je w wielowymiarowe miejsce pielgrzymek.

„Będzie to miejsce, gdzie anglo-, hiszpańsko- i francusko-języczni pielgrzymi z Ameryki Północnej spotkają się z misją

i spuścizną jednego z największych papieży w historii” powie-dział Najwyższy Rycerz. „Będzie to także miejsce, gdzie naszedzieci i wnuki będą mogły uczyć się o wielkim dziedzictwiekatolików”.

Miejsce to, położone nieopodal Bazyliki Sanktuarium Nie-pokalanego Poczęcia i Katolickiego Uniwersytetu Ameryki,przeszło pięcioletni okres renowacji, nadzorowany przez zespółsanktuarium i Rady Najwyższej.

W oczekiwaniu na kanonizację Jana Pawła II, która miałamiejsca 27 kwietnia 2014 roku, Konferencja Episkopatu Ame-ryki ustanowiła je jako sanktuarium narodowe. W tym samymroku został dodany znaczący dodatek – światowej klasy stała

Nadzwyczajny s


M A J 2 0 1 6 ♦ C O L U M B I A ♦ 7

y swiadek wiary

wystawa zatytułowana: Dar Miłości: Życie św. Jana Pawła II.Rok później, we wrześniu 2015 roku, jezuita o. Marko Rup-

nik i zespół artystów z Centro Aletti w Rzymie wykonali mo-zaiki w dwóch miejscach modlitwy w sanktuarium – wkościele Redemptor Hominis oraz kaplicy Tajemnic Światła.2 października 2015 roku sanktuarium gościło kard. Stani-sława Dziwisza, abp. Krakowa i wieloletniego osobistego se-kretarza Jana Pawła II, który poświęcił ołtarz w kościeleRedemptor Hominis.

To wydarzenie, wraz z poświęceniem ołtarza kaplicy Tajem-nic Światła w dniu 2 kwietnia, otworzyło nowy rozdział wżyciu Narodowego Sanktuarium Świętego Jana Pawła II, które

– zgodnie ze sowim statutem – jest „po pierwsze i przedewszystkim miejscem czci Boga, który stał się człowiekiem wJezusie Chrystusie”. Statuty sanktuarium określają także, że„jest ono miejscem pielgrzymowania, miejscem oddawaniaczci św. Janowi Pawłowi II” i „miejscem szczególnego spotka-nia z Bogiem, które prowadzi do odnowy osoby, rodzin, spo-łeczeństw i kultur”.

Chociaż życie i program sanktuarium stale się rozwijają, jużteraz stanowi ono ważne miejsce pielgrzymek, modlitwy iewangelizacji, zapraszającym odwiedzających do przyjęciasłów św. Jana Pawła II z jego inauguracyjnej homilii: „Nie lę-kajcie się. Otwórzcie drzwi Chrystusowi”.♦

y swiadek wiary

Narodowe Sanktuarium św. Jana Pawła II w północno-wschodnimWaszyngtonie, D.C., sfotografowane po kanonizacji Jana Pawła IIw 2014 roku.

´́


8 ♦ C O L U M B I A ♦ M A J 2 0 1 6

W1999 roku jezuita, ojciec Marko Ivan Rupnik pragnąc upa-miętnić 50-tą rocznicę ordynacji kapłańskiej papieża Jana

Pawła II prowadził prace konserwatorskie w kaplicy RedemptorisMater w Pałacu Apostolskim. Mozaiki w kaplicy to pierwsze odczasu renesansu prace artystyczne przeprowadzone na tak dużąskalę w Watykanie. Mozaika stanowi mieszankę wpływów sztukitradycyjnej i współczesnej. Charakteryzuje się elementami mar-muru, granitu i innych kamieni przeplatanych wzajemnie sekwen-cjami intensywnych i często kontrastowych barw.

Ojciec Rupnik, artysta i teologpochodzący ze Słowenii, jest dy-rektorem Centro Aletti, rzymskiejwspólnoty artystów prowadzonejprzez Jezuitów i konsekrowanekobiety. Centrum zostało zało-żone w 1993 roku przez JanaPawła II jako miejsce teologicz-nego i artystycznego dialogu po-między tradycjami wschodniego izachodniego Chrześcijaństwa.

Prawie dwie dekady po ukoń-czeniu kaplicy Redemptoris Mater,mozaiki autorstwa ojca Rupnika iartystów z Centro Aletti mogą byćpodziwiane w ponad 130 kościo-łach i kaplicach na świecie, w tymtakże w Bazylice Fatimskiej i w Bazylice w Lourdes.

Podczas 122 Najwyższej Konwencji w Dallas w 2004 roku, Naj-wyższy Rycerz Carl A. Anderson ogłosił, iż mozaiki ojca Rupnikabędą także zainstalowane w Kaplicy Świętej Rodziny w głównejsiedzibie Rycerzy Kolumba w New Haven, Conn.

„Prace ojca Rupnika są nie tylko piękne z punktu widzenia ar-tystycznego ale i w swej zadumie nad tajemnicami naszej wiary,głęboko teologiczne”, mówił podczas swojego dorocznego Spra-wozdania. „Po ukończeniu dzieło to w przepiękny sposób połączyRycerzy Kolumba z pontyfikatem Jana Pawła II”.

Poświęcona w 2005 roku przez Najwyższego Kapelana, wówczasbędącego biskupem Williama E. Lori, kaplica Świętej Rodziny stałasię pierwszym dziełem ojca Rupnika w Stanach Zjednoczonych.

„Nigdy nie miałem pewności czy przyjadę do Ameryki aby tampracować, ale przeczuwałem, iż tak się stać musi”, powiedział oj-

ciec Rupnik po ukończeniu prac nad kaplicą. „Dzieło które zos-tało rozpoczęte w kaplicy Redemptoris Mater, tutaj także roz-kwitło i wydało owoce”.

Obecnie więc pielgrzymi i turyści odwiedzający w Waszyng-tonie Narodowe Sanktuarium Świętego Jana Pawła II mogą po-dziwiać podobne mozaiki większej skali w obu sanktuariachświątyni.

„Kiedy spotkałem się z Rycerzami Kolumba w Rzymie, powie-dzieli ‘Chcemy zaproponować coś co posłuży nowej ewangelizacji

i nowym pokoleniom Ameryka-nów’”, wspomina ojciec Rupnik.„Tak więc zasugerowałem wyko-rzystanie koncepcji z pierwszej pa-pieskiej encykliki Jana Pawła IIRedemptor Hominis (OdkupicielCzłowieka), która przedstawiawizję człowieka będącego praw-dziwie nowym życiem – człowiekbowiem żyje w pełni jedyniewtedy jeśli żyje w Chrystusie”.

Na promienistej ścianie ze-wnętrznej głównej przestrzenimodlitewnej w której może po-mieścić się ponad 500 osób, w ko-ściele pod wezwaniem RedemptorHominis, pielgrzymi mogą zoba-

czyć mozaikę przedstawiającą twarz Chrystusa i towarzyszące jejsłowa Jana Pawła II: „A czyż zadanie Kościoła nie polega właśniena tym, że ma on odzwierciedlać światłość Chrystusa? (…) Naszeświadectwo byłoby jednak niedopuszczalnie ubogie, gdybyśmymy sami jako pierwsi nie byli tymi, którzy kontemplują obliczeChrystusa”. (Novo Millennio Ineunte, 16).

Motyw odzwierciedlenia światła Chrystusa jest poruszonytakże w kaplicy Tajemnic Światła która czci pięć „tajemnicświatła” włączonych do modlitwy różańcowej w 2002 roku przezJana Pawła II.

Kolejne strony artykułu opisują poszczególne mozaiki wykreo-wane przez ojca Rupnika oraz artystów z Centro Aletti i zainsta-lowane w kościele i w kaplicy we wrześniu 2015 roku. Opisommozaik towarzyszą komentarze Ojca Rupnika oraz Michelle Bor-ras’a, teologa, rezydenta sanktuarium.

Światło iOdkupienie

Zachwycające dzieła sztuki sakralnej ukazują chwałę Bożą i dramaturgię historii zbawienia

Zespół Columbii, komentarz artystyczny: ojciec Marko Rupnik SJ i Michelle Borras


M A J 2 0 1 6 ♦ C O L U M B I A ♦ 9

Ph

oto

s b

y T

om

Se

rafin

Zgodnie ze wskazówkami zegara, od góry: ojciec Marko Rupnik (pośrodku,ubrany na czerwono), rzeźbiarz Edoardo Ferrari (po prawej od Ojca Marko)oraz artyści ze wspólnoty Centro Aletti w Rzymie podczas montażu mozaik wSanktuarium im. papieża Jana Pawła II. • Artyści starannie wybierający ka-mienie do kompozycji mozaik. • Jeden z artystów aplikuje złoto płatkowe namozaikę St. Kateri Tekakwitha w kościele Redemptor Hominis • Ojciec Rup-nik rozmawia z Najwyższym Rycerzem Carlem A. Anderson’em o nowo za-instalowanych mozaikach w kaplicy Tajemnic Światła.


10 ♦ C O L U M B I A ♦ M A J 2 0 1 6

Adam i Ewa przyodziani w ŁaskęPierwszy wizerunek jaki zobaczy pielg-rzym to Adam i Ewa przyodziani wBożą Łaskę, tuż przed Upadkiem Pierw-szych Ludzi. Wąż jako upadły anioł ota-cza głowę Ewy kusząc ją zafałszowanympojęciem Boga. Wąż syczy „I tak jakBóg będziecie znali dobro i zło” (Rdz3:5). Ale Bóg w swojej hojności stwo-rzył już mężczyznę i kobietę na Swójobraz i podobieństwo (por Rdz 1:26).Wyciągnięta ręka Ewy przedstawia chęćposiadania daru który można jedynieotrzymać.

Kain zabija swojego brata AblaGest „pragnienia posiadania” Ewy jestpowtórzony przez jej syna, Kaina.Grzech jest destrukcją każdego związkuz Bogiem, z innymi ludźmi, z samymsobą i ze stworzeniem. Człowiek traciswoje przyodzianie w łaskę. Owoc którypochwycił, staje się śmiercią: Kain pod-nosi kamień aby zabić swojego brata.Abel, człowiek niewinny i uczciwy upa-dający od ciosu silniejszego jest pierw-szym wyobrażeniem Chrystusa.


M A J 2 0 1 6 ♦ C O L U M B I A ♦ 11

Ph

oto

s b

y P

ete

r Š

krle

p/T

am

ino

Pe

telin

sek

© K

nig

hts

of

Co

lum

bu

s

ZwiastowanieNa przeciwległej ścianie wobec któraprzedstawia Ewę znajdujemy obraz innejkobiety. To Maria. Ona także słucha.Jednak zamiast gestu „pragnienia posia-dania”, widzimy jak Maria otwiera sięaby przyjąć dar Słowa Bożego jaki niesieanielski posłaniec. Maria przyjmuje dar.W ten sposób staje się prawdziwą„Matką wszystkich żyjących” – dawniejzwaną imieniem Ewy (Rdz 3:20). W jejręce zauważamy szkarłatną nić, za po-mocą której wplata Ciało Słowa. Tosymbol danej przez nią odpowiedzi:„Tak”.

NawiedzenieW przeciwieństwie do obrazu pierw-szego bratobójstwa, widzimy jak Mariaidzie by odwiedzić swą brzemienną ku-zynkę Elżbietę (Ł1:39). Obie kobietyrozkładają ramiona w geście powitania.Matka Jezusa śpieszy na pomoc matceJana Chrzciciela, Jan Chrzciciel w obec-ności Zbawiciela, porusza się radośniew łonie swej matki. Pierwszym owocempowitania Marii podanym w Ewangeliijest spotkanie dwóch kobiet i ichdwojga dzieci – spotkanie które jestmomentem objawienia i prawdy.


Wieża BabelLudzie znów wyciągają ręce by coś pochwycić,tym razem poprzez eliminację różnic, pragnązbudować imperium które zjednoczy całą zie-mię. Niosąc cegły na swoich barkach, chcą zbu-dować miasto i wieżę która pomoże im sięgnąćniebios. „Chodźcie, zbudujemy sobie miasto iwieżę, której wierzchołek będzie sięgał nieba, iw ten sposób uczynimy sobie znak” (Rdz 11:4).Ale zgubna logika grzechu pozbawia ich tożsa-mości: im bardziej człowiek zapada się wgrzech, tym bardziej traci swoją tożsamość,swoją zdolność komunikowania się, swojątwarz. Projekt imperium upada. Bóg sprzeciwiasię planowi złamania różnorodności i tworzeniafałszywej jedności. Ludzkość, oszpecona przezgrzech, dzieli się i rozprasza.

Abraham i Sara witają trzech tajemniczychmłodzieńców w MamreTragiczna historia grzechu to również historiabezpłodności. Człowiek sam z siebie nie jestw stanie dać życia. Ale tutaj łaskawie nawią-zując przymierze z Abrahamem, zainterwe-niował sam Bóg. W Mamre parze wpodeszłym wieku, pojawia się troje tajemni-czych młodzieńców (prefiguracja Trójcy Świę-tej, pojawia się także jak echo XV-wiecznejikonie Andrieja Rublowa). Abraham, przyj-mując ich gościnnie, otwiera się na dar. Je-dyny Bóg, niewysłowiona komunia Ojca,Syna i Ducha Świętego obiecuje: Abraham iSara będą mieli syna, „Wszystkie ludy ziemibędą sobie życzyć szczęścia [takiego, jakie jestudziałem] twego potomstwa” (Rdz 22:18).

12 ♦ C O L U M B I A ♦ M A J 2 0 1 6


M A J 2 0 1 6 ♦ C O L U M B I A ♦ 13

Boże NarodzenieCzłowiek próbował wznieść się do nieba owłasnych siłach, lecz wszechmocny Bóg samstaje się ubogim i zstępuje do nas na ziemię.W obliczu imperialistycznych pragnień abypoddać świat monolitycznej jedności, odnaj-dujemy Syna Bożego wstępującego w podsta-wową komunię mężczyzny, kobiety i dziecka.Mesjanistyczny pokój przepowiedziany przezproroka Izajasza staje się faktem, gdy wilk i lewradośnie witają Baranka (por. 11:6). Dzie-ciątko, którego niemowlęce szatki przywodząna myśl szaty pośmiertne w które pewnegodnia go owiną, wskazują na prawdziwą jednośćpomiędzy niebem a ziemią. On jest Bogiemprawdziwym i prawdziwym człowiekiem.

Objawienie PańskieSyn Boga Wcielonego, narodzonego pośródludzi, objawia się Trzem Królom reprezentu-jącym całą ludzkość. Tak jak Gwiazda Betle-jemska prowadzi trójkę Mędrców do Boga,święty Jan Paweł II prowadzi nas do Zbawi-ciela Świata wskazując na Matkę która gourodziła. Maryja wita pielgrzymów, przedsta-wiając im swojego Syna. Syn Człowieczy witaludzi, a Trzej Mędrcy z radością witają na-dzieję ludu składając dary które nabierająznaczenia jedynie w obecności ZbawicielaŚwiata. Trzech Mędrców przedstawionychjest na papieskim ornacie ponieważ świat jestzjednoczony w Ojcu poprzez kapłaństwoChrystusa.


„W rzeczywistości całe misterium Chrystusa jest światłem”.– Jan Paweł II, Rosarium Virginis Mariae, 21


Przemienienie Pańskie(Mt 17:1-9, Mk 9:2-8, Łk 9:28-36)Tylnia ściana kaplicy Tajemnic Światłaprzedstawia scenę Przemienienia Pań-skiego, odpowiadająca wizji NiebiańskiegoJeruzalem w apsydzie. W tym, co ŚwiętyJan Paweł II nazywa „tajemnicą światła parexcellence”, chwała Chrystusa ukazana jestpoprzez Ojca w obecności Mojżesza i Elia-sza, przed zadziwionym obliczem Piotra,Jakuba i Jana. Uczniowie patrzą na człowie-czeństwo Chrystusa oświetlone z niczymnieporównywalną, niesamowitą jasnością.

Otwiera im oczy aby mogli zrozumieć:Miłość dopełnia się na drodze TriduumPaschalnego, na którą wkrótce wejdzie.Człowieczeństwo ma więc być przeniknięteżyciem Syna, przemienionym przez Duchaaby stało się świetlistym darem Ojca.

Kaplica TajemnicŚwiatła

Kaplica TajemnicŚwiatła


krwią, Chrystus nawiązuje nowe przymierze,nieustającą więź miłości pomiędzy Bogiem aczłowiekiem.

U góry: rzypominająca oblubienicę szuka-jąco swego utraconego oblubieńca z Pieśninad Pieśniami, Maria Magdalena spotykaChrystusa Zmartwychwstałego. Szuka go wgrobie a kiedy go spotyka, chciałaby go za-trzymać, ale on wskazuje na Dom swojegoOjca. Prawdziwa miłość spełnia się poprzezpoznanie Boga Ojca. (por. J 20:11-18).

Pod Bożym panowaniem, niebiańskie Jeruzalem otwiera się aby przyjąćpielgrzyma (por. Ap 7:9-17; 21:9-27). W centrum tego nowego miasta natronie zasiada jego jedyna światłość: Baranek. Maria i Jan Chrzciciel wska-zują na Niego, a aureole widoczne nad nimi przypominają nam „a otowielki tłum, którego nie mógł nikt policzyć (…) stojący przed tronem iprzed Barankiem” (Ap 7:9). Trzy złote góry tworzą świetliste tło, odwołu-jąc się do niebiańskiej komunii do której zaproszona jest cała ludzkość:życie Świętej Trójcy.

Chrzest Pański (Mt 3:13-17)W solidarności z upadłym człowiekiem,Syn Boży staje wraz z innymi grzeszni-kami oczekującymi na oczyszczenie.Chrzest, który wyraża Jego absolutneupokorzenie się z miłości do człowieka,zapowiada Jego Pasję. W momenciekiedy zanurza się w symbolizującejśmierć wodzie, zstępuje Duch Święty isłyszymy głos Ojca niosący nadzieję dlazagubionej ludzkości.

U góry: Przypowieść o Synu Marno-trawnym który powraca do domu przy-wodzi na myśl odkupienie zagubionejludzkości w Synu Bożym. Młodszy synpowraca z marnotrawnego życia i po-nownie zasiada przy stole u boku swegoojca. (por. Łk 15:11-32)

Wesele w Kanie Galilejskiej (J 2:1-11)Sześć pustych dzbanów na przyjęciu we-selnym symbolizuje wiarę pozbawionąmiłości i radości, sprowadzoną do mora-lizmu prawa. Maria, Matka Jezusa, mówi„Nie mają już wina” (J 2:3). Na słowaPana, dzbany zostają napełnione wodą.Woda, nalewana z dzbanów, zamienia sięw wino, a boski Oblubieniec wskazuje naszkarłatną ranę w swoim boku. Starostaweselny ogłasza „Ty zachowałeś dobrewino aż do tej pory” (J 2:10). Swoją

U góry: Jezus klęczy przed kobietą przy-łapaną na cudzołóstwie, którą inni chcąukamieniować. Pisze na kamieniu taktwardym jak ich serca, mówiąc „Kto zwas jest bez grzechu, niech pierwszy rzucina nią kamień” (J 8:7). Oskarżyciele ko-biety odchodzą, podczas gdy kobieta stajetwarzą w twarz z Łaską Bożą.

Jezus rozpoznany podczas Przełama-nia Chleba w Emaus (Łk 24:13-35)Dwaj uczniowie idący drogą do Emausnie są w stanie przyjąć tego, że Mesjaszprzegrał i nie żyje. Nieznajomy idącywraz z nimi pragnie otworzyć ich oczy, aich serca płoną płomieniem. Droga SynaBożego jest drogą samoofiary. Niezna-jomy błogosławi chleb – Eucharystia – iprzełamuje go. Uczniowie w końcuwidzą Go nowymi oczami i rozpoznają wnim Pana Zmartwychwstałego.

U góry: Chrystus uzdrawia ślepego odurodzenia. Nawiązując do pierwszegostworzenia człowieka, Człowiek-Bógmiesza swój oddech z ziemskim pro-chem aby stworzyć nowe życie. Noweżycie które otrzymuje ślepiec, zawiera wsobie nową wizję Nie tylko może zoba-czyć Chrystusa, ale może patrzeć jakChrystus – patrzy bowiem na światoczami Syna Bożego. Daleka od kary zagrzech, jego ślepota była objawieniemłaski Bożej. (Por J 9:3)

Proklamacja Królestwa w Uzdrowieniu Pa-ralityka (Mk 2:1-12)Przyjaciele paralityka rozbierają dach abydoprowadzić go przed oblicze Chrystusa,który przyjmuje chorego do ponownej ko-munii z Bogiem: „Synu, odpuszczają ci siętwoje grzechy” (Mk 2:5). Skupiając się nażyciu cielesnym raczej niż na życiu jakodzieci Boże, świadkowie pomrukują iż takieprzebaczenie nie jest możliwe. Pan Życiaodpowiada na twardość ich serc: „Wstań,weź swoje łoże i idź do domu!” (Mk 2:11).

Życie Boże które Chrześcijanie otrzymują podczas chrztu od Ojca, przezSyna i w Duchu Świętym, jest życiem w komunii. Chrześcijanin żyje wten sposób kiedy pozwala całej swojej istocie i swojemu ciału, stać siędarem miłości. Tak jak łuska przypomina „ziarno pszenicy” które obu-marło i stało się owocem, relikwie wskazując na osobę która w pełni stałasię owocem miłości. Tutaj w relikwiarzu stanowiącym część ołtarza, am-pułka z krwią Świętego Jana Pawła II przypomina nam, iż żyje On nadalw uwielbionym ciele Chrystusa, że przeszedł ze śmierci w życie.

Komentarz: Ojciec Marko Rupnik SJ i Michelle BorrasZdjęcia: Peter Škrlep/Tamino Petelinsek © Rycerze Kolumba

20 ♦ C O L U M B I A ♦ M A J 2 0 1 6

Niezłomność intelektu, ciepło jego uśmiechu i iskra witalno-ści – wszystkie te cechy Świętego Jana Pawła II odzwier-

ciedlone są w dwóch białych, marmurowych, nowopoświęconych ołtarzach Narodowego Sanktuarium Świętego JanaPawła II w Waszyngtonie D.C.

„Zawsze ciepło myślałem o Janie Pawle II. Na zawsze pozo-stanie w moim sercu”, mówi Edoardo Ferrari, rzeźbiarz który wy-konał ołtarze dla kaplic Redemptor Hominis i Tajemnic Światław sanktuarium.

W wywiadzie dla magazynu Columbia z września 2015 roku,Ferrari wspominał wielokrotne spotkania z Janem Pawłem II dojakich doszło w rodzinnym mieście rzeźbiarza Brescia we Wło-szech. „Mówiąc o pracy którą tutaj wykonałem”, dodaje Ferrari,„można by powiedzieć, iż przyjąłem wyzwanie zgodnie z Jego sło-wami: „Nie lękajcie się, miejcie odwagę”’.

Kardynał Stanisław Dziwisz, arcybiskup Krakowa i wieloletniprywatny sekretarz Św. Jana Pawła II, podczas Mszy Świętej od-prawianej w dniu 2 września 2015 roku w kaplicy RedemptorHominis dokonał konsekracji większego z dwóch ołtarzy. Głów-nym celebransem Mszy Świętej był Kardynał Donald W. Wuerl,Arcybiskup Waszyngtonu. Uczestniczyło w niej wielu pielgrzy-mów, przedstawicieli Rycerzy Kolumba, oraz gości specjalnych,a wśród nich siostra M. Petra Kowalczyk, matka generalna Za-konu Sióstr Miłosierdzia w Polsce.

Drugi, mniejszy ołtarz, który zawiera relikwię pierwszego stop-nia, Świętego Jana Pawła II, poświęcono dokładnie sześć miesięcypóźniej. Naczelny Kapłan Arcybiskup William E. Lori z Balti-more, wspólnie z Radą Dyrektorów Rycerzy Kolumba, spotkalisię w świątyni aby w rocznicę śmierci Świętego Jana Pawła II wdniu 2 kwietnia wspólnie uczestniczyć we Mszy Świętej.

Namaszczony dla UwielbieniaNowo poświęcone ołtarze jako symbole Chrystusa w sercu sakralnego życia świątyni

Nora Hamerman


M A J 2 0 1 6 ♦ C O L U M B I A ♦ 21

Ph

oto

by M

att

he

w B

arr

ick

‘NA TEJ SKALE’Edoardo Ferrari należy do trzeciego pokolenia rzeźbiarzy w swejrodzinie. Już jako dziecko rozpoczął naukę w warsztacie swojegodziadka. Znacznie później podjął studia architektury i teologii.Tworzenie sztuki „w służbie liturgii” nie jest łatwym zadaniem,mówi Ferrari, ponieważ wymaga zbalansowanego połączenia teo-logii, architektury i sztuki.

„Jeśli zabraknie któregokolwiek z tych trzech elementów,wszystko runie”, powiedział. „Sztuka musi uzupełniać liturgię anie odwracać od niej uwagi”.

Współpracując blisko z Jezuitą, Marko Rupnikiem, oraz archi-tektami z rzymskiego Centro Aletti, Ferrari artystycznie opracowałprzestrzeń sanktuarium świątyni, tak aby otrzymać intymność ma-łego kościoła, jednocześnie organizując miejsce mogące pomieścićwiększą ilość pielgrzymów.

Ferrari zaprojektował dwa ołtarze oraz ambonę i inne sprzętyliturgiczne takie jak np. krzesło celebransa oraz aspersorium.Wszystko to wykonano z tego samego 33 tonowego bloku białegomarmuru. Wykorzystanie jednego bloku to nie próba oszczędno-ści – w rzeczywistości wycięcie różnych elementów z tego samegokamienia było dość trudnym zadaniem, ale jak mówi, należą sięwyrazy uznania umiejętności i poświęcenia dla kamieniarzy.

Od 2009 roku, Ferrari tworzy ołtarze wykorzystując technikęjednego bloku, tak aby praca reprezentowała jedność Chrystusa.Podczas projektu w Narodowym Sanktuarium Świętego Jana

Pawła II w Waszyngtonie, poszedł o krok dalej. „Wykonałem wiele ołtarzy, ale w tej realizacji po raz pierwszy

mniejszy ołtarz wyrzeźbiony został niejako z większego ołtarza”,mówi Ferrari. „Podobała mi się koncepcja, że jeden z ołtarzy bę-dzie „dzieckiem” drugiego, szczególnie, że są powiązane tematykąDwunastu Apostołów”.

Z każdej strony prostokątnego ołtarza w kaplicy RedemptorHominis, widnieje troje apostołów zobrazowanych podczas Ze-słania Ducha Świętego, tuż przed ich rozejściem się aby ewange-lizować świat. (Złota mozaika ponad nimi ukazuje dwanaściepłomieni opadających na apostołów). „Mniejszy ołtarz” w kaplicyLuminous Mysteries (Tajemnic Światła) „przedstawia apostołówpod koniec ich misji, kiedy są już świętymi i męczennikami”, wy-jaśnia artysta.

Na ołtarzu w środku widnieje postać Świętego Piotra, którą zi-dentyfikować można dzięki trzymanym przez niego kluczom sym-bolizującym misję którą otrzymał od Chrystusa. W takiej samejpozycji usytuowano w ołtarzu kaplicy postać następcy Św. Piotra,a więc Jana Pawła II oraz relikwiarz z ampułką krwi papieżaumieszczony w jego słynnym pastorale.

„Te dwa ołtarze w pewnym sensie portretują Kościół, od jegopoczątków po dzień dzisiejszy”, mówi Ferrari, przypominając, żePiotr jest „skałą” na której Chrystus zbudował swój kościół (porMt 16:18). „W obydwu przypadkach pojawia się kamień będącynastępcą pierwszego – Święty Piotr przedstawiony w ołtarzu

U góry: Włoski rzeźbiarz Edoardo Ferrari oraz Najwyższy Rycerz Carl A. Anderson stoją obok nowo zainstalowanej ambony, za którąwidzimy mozaikę przedstawiającą świętego Pawła głoszącego Ewangelię. Ambona, zaprojektowana jako symbol Grobu Bożego, zawieraryty przedstawiające opisane w Ewangelii trzy kobiety podążające z wonnościami. • Przeciwna strona: Kardynał Stanisław Dziwisz, Ar-cybiskup Krakowa, oraz Kardynał Donald W. Wuerl, Arcybiskup Waszyngtonu, podczas namaszczenia ołtarza krzyżmem świętym wkaplicy Redemptor Hominis w dniu 2 października 2015 roku.


22 ♦ C O L U M B I A ♦ M A J 2 0 1 6

większym, oraz jego następca Święty Jan Paweł ii, w mniejszymołtarzu kaplicy”.

Ferrari wskazuje również na znaczący detal: u stóp świętegoPiotra przedstawiony jest kogut, symbolizujący jego zdradę Chrys-tusa w noc męki. „to przypomnienie nieskończonej łaski Chrys-tusa dla ludzkości, w odpowiedzi na jej omylność”, dodaje.

Prócz tych dwóch ołtarzy, Ferrari wyrzeźbił również ambonękościoła – pulpit z którego głoszona jest ewangelia oraz kazania.

„Pulpit symbolizuje grób Chrystusa, gdzie rozpoczęto głosićwieść o jego zmartwychwstaniu”, wyjaśnia Ferrari.

Postacie trzech kobiet niosących olejki i wonności wyrzeźbionesą na ambonie tak, jakby biegły one w kierunku ołtarza, jakbychciały zawiadomić Piotra i Jana.

„okrągły kamień u podstawy ambony symbolizuje kamieńktóry Chrystus odrzucił powstając z grobu”, mówi Ferrari i dodajetakże, iż sama ambona jest celowo wykonana z dwóch kawałkówkamienia które wydają się być przełamane na pół.

„Jeśli z bliska spojrzy się na szparę”, wyjaśnia Ferrari, „możnadostrzec kształt krzyża. Przez ten krzyż, światło przedostaje się do

grobu… światło zmartwychwstania. to przesłanie, że Chrystuspokonał śmierć”.

PoŚwięCoNy CHRyStuSowiminionego października kardynał wuerl celebrował pierwszą zdwóch mszy Świętych podczas których dokonano konsekracjiołtarzy. mszę świętą odprawił wraz z wieloma koncelebransami,między innymi kardynałem dziwiszem, arcybiskupem lori, orazarcybiskupem Carlo maria Viganò, ówczesnym nuncjuszemapostolskim w Stanach zjednoczonych.

„ołtarz to dominujący symbol obecności Chrystusa w każdymkościele”, mówił kardynał wuerl w swojej homilii. „tutaj, ołtarzzostał pięknie zaprojektowany tak, aby być obrazem Ciała Chrys-tusa, wsparty na powołaniu dwunastu apostołów”.

zauważając, że każdy z apostołów na ołtarzu dzierży swój sym-bol, kardynał wskazał na relief postaci świętego tomasza, „niedo-wiarka”, który wyciąga rękę w kierunku ołtarza, tak jakby dotykałran w ciele Chrystusa po Jego zmartwychwstaniu.

„Chrystus którego dotykał tomasz, Chrystus którego dotyka

Poza Relikwiami Świętego JanaPawła ii, ołtarz kościoła zawiera relikwie sze-ściu świętych ameryki Północnej, a w ołta-rzu kaplicy umieszczono także relikwieczterech świętych kanonizowanych przezzmarłego papieża.

Ołtarz kaplicy Redemptor Hominis• Św. Elżbieta Anna Seton (1774-1821)

wstąpiła do kościoła katolickiego tuż pośmierci swojego męża, zakładając w em-mitsburg, md. zgromadzenie sióstr którepoświęciły się edukacji i działalności cha-rytatywnej. w 1975 roku została ogło-szona pierwszą świętą urodzoną w u.S.a.

• Św. Jan Nepomucene Neumann(1811-1860), pochodzący z Bohemii (Cze-chy), był czwartym biskupem Filadelfii.tamże założył wiele kościołów i szkół ka-tolickich. kanonizowany w 1977, byłpierwszym świętym mężczyzną w u.S.a.

• Św. José María Robles Hurtado(1888-1927), ksiądz który zginął męczeń-ską śmiercią podczas prześladowań ko-ścioła katolickiego w meksyku w latach

1920-tych. kanonizowany w 2000 rokurazem z 25 innymi meksykańskimi mę-czennikami. Sześciu z nich, w tym RoblesHurtado, należało do Rycerzy kolumba.

• Św. Kateri Tekakwitha (1656-1680),córka wodza plemienia mohawków, przy-jęła wiarę mając 20 lat. trzy lata późniejdokonała ślubów czystości. w wieku lat 24zmarła z powodu choroby. kanonizowanaw 2012 roku. Jest pierwszą świętą pośródindian.

• Św. François de Laval (1623-1708),pierwszy biskup Quebec, był pastorem,gorliwie oddanym ewangelizacji, eduka-cji oraz działalności charytatywnej. Byłzałożycielem dwóch seminariów orazobrońcą praw rdzennej ludności. kano-nizowany w 2014 roku przez papieżaFranciszka.

• Św. Junípero Serra (1713-1784),hiszpański Franciszkanin prowadził misjeewangelizujące indian w meksyku i wdzisiejszej kalifornii. kanonizowany wwrześniu 2015 roku w waszyngtonieprzez papieża Franciszka.

Ołtarz kaplicy Tajemnic Światła• Św. Maksymilian Kolbe (1894-1941),

Franciszkanin, gorliwie głoszący ewangelię.gdy był więziony w obozie koncentracyj-nym w auschwitz dobrowolnie zgodził sięna śmierć w zamian za swego współwięźnia.kanonizowany w 1982 roku przez JanaPawła ii.

• Św. Albert Chmielowski (1845-1916),utalentowany artysta który aby pomóc bied-nym, założył franciszkańskie zgromadzeniew krakowie. Jan Paweł ii beatyfikował gow 1983 roku i kanonizował sześć lat później.

• Św. Faustyna Kowalska (1905-1938),polska zakonnica która poprzez serię mis-tycznych spotkań z Chrystusem, otrzymałaobjawienia Bożego miłosierdzia. w kwiet-niu 2000 roku, siostra Faustyna zostałapierwszą świętą nowego millenium.

• Św. Gianna Beretta Molla (1922-1962), włoszka, lekarz pediatra, matka iżona która poświęciła własne życie aby ura-tować swoje nienarodzone dziecko. kano-nizowana w 2004, była ostatnią świętapontyfikatu Jana Pawła ii.♦

Relikwie ołtaRzowe w NaRodowym SaNktuaRium Świętego JaNa Pawła ii


M A J 2 0 1 6 ♦ C O L U M B I A ♦ 23

Ph

oto

by M

att

he

w B

arr

ick

Tomasz w tym ołtarzu, jest Chrystusem którego ty i ja dotykamyw misterium Eucharystii”, mówił.

Tuż po homilii i Litanii do Wszystkich Świętych, koncelebransiuroczyście oddali cześć relikwiom Świętego Jana Pawła II oraz sze-ściu Świętych reprezentujących ewangelizację Ameryki Północnej(patrz pasek boczny). Każda z relikwii była poświęcona przez Kar-dynałów Wuerl’a i Dziwisza, a następnie złożona w ołtarzu.

Następnie Kardynał Dziwisz modlił się po łacinie, i wspólnie zKardynałem Wuerl’em, namaścił ołtarz olejkiem krzyżma. Wresz-cie okadzono ołtarz, i w przygotowaniu do Liturgii Eucharystycz-nej zapalono świece.

Tuż po Mszy Świętej, koncelebransi przeszli w procesji do ka-plicy Tajemnic Światła, gdzie w ołtarzu złożono relikwie czterechświętych kanonizowanych przez Św. Jana Pawła II. Matka M.Petra ze zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia przyjechała do Wa-szyngtonu z Polski aby ofiarować kaplicy relikwie świętej FaustynyKowalskiej, pochodzącej z jej zakonu.

Nad relikwiarzem zawierającym ampułkę z kroplą krwi zmar-łego papieża, Kardynał Dziwisz zawiesił kopię pastorału ŚwiętegoJana Pawła II.

„Przybyłem tu na zaproszenie Kardynała Wuerl’a oraz Najwyż-szego Rycerza Carl’a Anderson’a, ale nie przybyłem tutaj sam”,mówił po polsku Kardynał Dziwisz. Jego słowa tłumaczył osobistysekretarz. „Przybyłem razem ze Świętym Janem Pawłem II, obec-nym w tej relikwii, w jego żywej krwi i jestem szczęśliwy, że będzieOn obecny tutaj jako znak Jego wielkiej przyjaźni z Kościołem wAmeryce oraz z Rycerzami Kolumba”.

Sześć miesięcy później, w sobotę, 2 kwietnia Arcybiskup Lorioraz liderzy Rycerzy Kolumba powrócili do kaplicy TajemnicŚwiatła na uroczystą konsekrację jej ołtarza.

„Jedenaście lat temu, dokładnie tej nocy, w wigilię niedzieliMiłosierdzia Bożego, Święty Jan Paweł II „powrócił do domuOjca”, powiedział Arcybiskup podczas swojej homilii. „Teraz ra-dując się z Wielkanocy, zbieramy się tutaj jako rodzina RycerzyKolumba aby poświęcić ten ołtarz w kaplicy pełnej obrazów Ta-jemnic Światła. Jest ona żyjącym dziedzictwem i pamiątką praw-dziwego oddania Błogosławionej Dziewicy Maryi, Świętego JanaPawła II”.

Następnie Najwyższy Kapelan począwszy od ostatniej: Ustano-wienia Eucharystii, odniósł się do różańcowych Tajemnic Światła.

„Eucharystia, jak pisał papież Jan Paweł II, jest tajemnicąświatła”, powiedział. „Ponieważ gdy celebrujemy ofiarę Chrystusaktóry oddał wszystko za człowieka na górze Kalwarii, i napełniamysię Jego ciałem, krwią, duszą i boskością, poznajemy Tego któryjest „światłem świata” (por. J 8:12).

Przywołując słowa Kardynała Dziwisza, arcybiskup Lori pod-kreślił to, że relikwie Świętego Jana Pawła II są źródłem łaski dlakażdego pielgrzyma odwiedzającego świątynię.

„Tak jak Jan Paweł II, którego relikwie krwi czcimy, musimyprzyzwolić aby krew Chrystusa połączyła się z naszą”, tłumaczył.„Święty Jan Paweł II szczerze kochał nasz Zakon, a przez tę świą-tynię i kaplicę wyrażamy swoją miłość i oddanie dla Niego”.♦

NORA HAMERMAN pisze z Wirginii.

Najwyższy Kapelan Arcybiskup William Lori okadzający ołtarz w kaplicy Tajemnic Światła podczas Mszy Świętej konsekracyjnej w dniu2 kwietnia. Wraz z nim Eucharystię koncelebrują (od lewej): Biskup Jean Laffitte, sekretarz Papieskiej Rady ds. Rodziny; Msgr. Walter Rossi,rektor Narodowego Sanktuarium Niepokalanego Poczęcia, oraz Ojciec Antonio Lopez, dziekan Papieskiego Instytutu Jana Pawła II dlaStudiów nad Małżeństwem i Rodziną w Waszyngtonie D.C.


24 ♦ C O L U M B I A ♦ M A J 2 0 1 6

CN

S p

ho

to/C

ath

olic

Pre

ss P

ho

to

Nota redakcyjNa: Prezentowane niżej przemówienie arcy-biskup krakowski kardynał Stanisław dziwisz wygłosił 2 paź-dziernika 2015 r. na zakończenie Mszy św., przy okazjipoświęcenia ołtarza w kościele odkupiciela człowieka w Na-rodowym Sanktuarium Św. jana Pawła II.

drodzy Bracia i Siostry! W pierwszej kolejności chciał-bym podziękować Najwyższemu rycerzowi carlowi a.

andersonowi za zaproszenie do Waszyngtonu do Narodo-wego Sanktuarium Św. jana Pawła II. jest ono w istocie sym-bolem głębokiej więzi łączącej jana Pawła II z amerykanami.

korzystając z tej okazji, chciałbym podziękować rycerzomkolumba za ich umiłowanie kościoła. Szczególnie zaś jestemim wdzięczny za pamięć o janie Pawle II, wyrażaną równieżw ich wierności jego nauczaniu.

jan Paweł II przeszedł do wieczności ponad 10 lat temu.Pamięć o nim jest ciągle żywa w sercach milionów chrześci-jan na całym świecie. teraz, po jego beatyfikacji i kanoniza-cji, modlą się do niego, zawierzając swoje troski jegowstawiennictwu w niebie. dla wielu jest on nadal przewod-nikiem na ścieżkach wiary, nadziei i miłości.

Mając do dyspozycji niewiele czasu, chciałbym powiedziećjedynie kilka słów o dziedzictwie wiary, nadziei i miłości orazo świętości jana Pawła II.

kluczem do zrozumienia osobowości, postawy i osiągnięćkarola Wojtyły jest jego wiara. Bóg był zawsze w centrumjego życia.

Wyrazem wiary Wojtyły była jego modlitwa. Byłem świad-kiem jego codziennych modlitw, nie tylko w kaplicy czypodczas publicznych celebracji, ale podczas pracy, spotkań,podróży i codziennych czynności. Znając jego żywą wiarę wBożą opatrzność oraz w to, że losy człowieka i świata są wBożych rękach, nie byłem zaskoczony, gdy rozpoczynającswój pontyfikat, zwrócił się do ludzi wszystkich kultur i sys-temów politycznych i gospodarczych, by otworzyli drzwichrystusowi. chrystus bowiem nikomu nie zagraża. Niczegonie odbiera człowiekowi, ale wszystko mu daje. Z tą prawdązostawił nas jan Paweł II.

Dziedzictwo SW. Jana Pawła II

Poprzez swoje życie i świętość papież pozostawił po sobie „polifoniczne” dziedzictwo wiary, nadziei i miłości

Kardynał Stanisław Dziwisz

´


M A J 2 0 1 6 ♦ C O L U M B I A ♦ 25

Ph

oto

by M

att

he

w B

arr

ick

Papież zaczynał swój pontyfikat w trudnych dla świata cza-sach. Osobiście doświadczył, czym był nazizm i komunizm– nieludzkie totalitaryzmy żyjące bez Boga, które naznaczyłyżycie ludzi w XX wieku, przynosząc im niewypowiedzianecierpienia.

Ojciec Święty nie miał żadnej armii. Stawiał czoła wyzwa-niom, które mogły wywoływać strach i poczucie bezradno-ści. Jego bronią była prawda i wiara, że Bóg przyzna się doswoich dzieci, stworzonych na Jego obraz i podobieństwo.Wybór Jana Pawła II wyzwolił wielką nadzieję w jego ojczyź-nie. Narody Europy Środkowo-Wschodniej traktowały gojako wyraziciela ich aspiracji i marzeń o życiu w wolności iprawdzie. Nie ma wątpliwości, że papież, który przybył doRzymu „z dalekiego kraju”, z Polski, znacząco przyczynił siędo upadku systemu komunistycznego.

On uczy nas, że warto wszystko zawierzyć Bogu, że wartopokładać w Nim nadzieję, że warto opierać nasz świat nawiecznych wartościach wpisanych w prawo naturalne iEwangelię.

Jan Paweł II kierował się logiką Ewangelii. To logika mi-łości i miłosierdzia. Odpowiadając na wyzwania i prowoka-cje współczesnego świata z jego kulturą hedonizmu,pragnieniem posiadania dóbr materialnych i fałszywym ro-zumieniem wolności odciętej od prawdy i norm moralnych,Jan Paweł II wzywał do budowania cywilizacji miłości.

Był obrońcą szczerej, otwartej na życie miłości małżeń-skiej, będącej fundamentem każdej rodziny. Jako biskup kra-kowski opublikował książkę o wiele mówiącym tytule Miłośći odpowiedzialność. Jego adhortacja apostolska FamiliarisConsortio pozostaje nadal doniosłym dokumentem w świa-domości współczesnego Kościoła. Podobnie encyklika Evan-gelium Vitae stanowi magna carta kościelnego nauczania ogodności i świętości ludzkiego życia. Jan Paweł II broniłżycia, domagał się prawa do niego dla nienarodzonych, naj-bardziej bezbronnych i niemających prawa głosu.

Dziedzictwa Jana Pawła II nie sposób przedstawić w kilkusłowach. Ono jest „polifoniczne”, rozpisane na wiele głosów,zagadnień, aspektów, osiągnięć, świadectw, wydarzeń, teks-tów, dokumentów, gestów, miejsc i obrazów związanych zjego pontyfikatem.

Po jego śmierci uderzyło nas głośne domaganie się wier-nych, by jego świętość została oficjalnie potwierdzona. Prag-nienie to zostało zaspokojone w bardzo krótkim czasie,również dzięki osobistemu zaangażowaniu papieży Bene-dykta XVI i Franciszka. W istocie świętość stanowi synte-tyczne określenie tego, jaki był Jan Paweł II, jego podejścia,sposobu kochania i posługi. To była świętość zwyczajna,

przeżywana dzień po dniu w służbie i modlitwie.Jan Paweł II był także mistykiem zanurzonym w Bogu.

Każdego dnia stawał przed Bogiem, kontemplując Jego ob-licze a Bóg prowadził go w służbie Kościołowi i światu. Wtym świętym papieżu modlitwa i służba łączyły się w jedno.Poprzez bycie świętym do świętości przyciągał również naswszystkich. To także jego dziedzictwo.

Obok wielu innych określeń Jan Paweł II zasłużył równieżna tytuł papieża Młodych. W jego pasterskiej posłudze mło-dzież była priorytetem. Stąd podjął daleko idącą decyzję oorganizowaniu Światowych Dni Młodzieży, będących jednąz jego największych inicjatyw apostolskich.

Korzystając z obecności na amerykańskiej ziemi, zapra-szam wszystkich młodych ze Stanów Zjednoczonych i Ka-nady na Światowy Dzień Młodzieży, który w 2016 r.odbędzie się w Polsce, w Krakowie – mieście Jana Pawła II iduchowej stolicy Bożego Miłosierdzia. Drodzy młodzi przy-jaciele, chcemy podzielić się z wami naszą wiarą i kulturą,licząc jednocześnie na to, że sami wzbogacimy się entuzjaz-mem waszej wiary. Już dziś czekamy na tę wzajemną wy-mianę darów.♦

KARDYNAŁ STANISŁAW DZIWISZ, od 2005 r. arcybiskupkrakowski, osobisty sekretarz Jana Pawła II przez blisko 40 lat.

Po prawej: Kardynał Stanisław Dziwisz, arcybiskup krakowski,przytwierdza replikę słynnego pastorału św. Jana Pawła II do relik-wiarza ze szklaną ampułką świętej krwi. Relikwia została podaro-wana przez Kardynała Rycerzom Kolumba do Kaplicy TajemnicŚwiatła w Narodowym Sanktuarium Św. Jana Pawła II. • Po prze-ciwnej stronie: papież Jan Paweł II podczas audiencji generalnej naplacu św. Piotra w Watykanie w 1980 r.


26 ♦ C O L U M B I A ♦ M A J 2 0 1 6

LEFT: Photo by M

atthew B

arrick

Każdego roku zwiedzający ściągają do Waszyngtonu, D.C.,aby zobaczyć narodowe pomniki, takie jak Biały Dom i Po-

mnik Lincolna, a także zwiedzić wystawy National Gallery of Arti Muzeum Smitshsonian, lecz jedna z najbardziej inspirującychwystaw w stolicy znajduje się nie w muzeum lub prezydenckimpomniku, ale w miejscu modlitwy dla uczczenia papieża – Na-rodowym Sanktuarium Świętego Jana Pawła II.

Stała wystawa sanktuarium zatytułowana: Dar Miłości: Życieśw. Jana Pawła II została oficjalnie otwarta w pierwszą uroczystośćŚwiętego, 22 października 2014 roku.

Z tej okazji arcybiskup Mieczysław Mokrzycki z Lwowa naUkrainie – który służył jako osobisty sekretarz Jana Pawła II od1996 roku do jego śmierci w 2005 roku – nazwał wystawę „praw-dziwym testamentem życia św. Jana Pawła II”, która edukujezwiedzających i ukazuje „piękno życia przeżytego w zgodzie zEwangelią”.

Mająca 16,000 stóp kwadratowych (ok. 1,500 metrów kwad-ratowych) wystawa, ukazuje w 10 galeriach niezwykłe życie JanaPawła II poprzez filmy, pokazy interaktywne, dzieła sztuki, foto-grafie, przedmioty i komentarze – zabiera pielgrzymów w podróż

do serca, umysłu i duszy papieża.„Dla nas nie jest to atrakcja turystyczna. To jest miejsce pielg-

rzymki”, powiedział Najwyższy Rycerze Carl A. Anderson w cza-sie otwarcia. „Jest to miejsce, w którym uczymy się tego, czegoJan Paweł II uczył nas o byciu uczniem Chrystusa”.

KORZENIE WIARY WOJTYŁYZnajdująca się na niższym poziomie sanktuarium, światowa wy-stawa Dar Miłości została zaprojektowana przez Gallagher & As-sociates, firmę, która stworzyła inne znane historyczne wystawy,znajdujące się w Narodowym Muzeum II Wojny Światowej wNowym Orleanie oraz Prezydenckiej Bibliotece i Muzeum Ro-nalda Regana w Simi Valley w Kalifornii.

Zwiedzający rozpoczynają wizytę w okrągłym teatrze z podłogąimitującą kostkę z Placu św. Piotra. Panoramiczny film przedstawianowo wybranego papieża, ukazującego się po raz pierwszy całemuświatu. Narrator opowiada historię życia Jana Pawła II, a widzowiesłyszą i widzą papieża pozdrawiającego tłumy na całym świecie.

Po wygaszeniu ekranu, widzowie mogą usłyszeć dźwięk dzwo-nów kościelnych, nagranych z rodzinnego kościoła Ojca św.,

Podróz zPapiezem-

PielgrzymemWystawa w Sanktuarium zabiera zwiedzających

w pielgrzymkę do serca życia i papiestwa Jana Pawła II

Mark Zimmermann

•

•


M A J 2 0 1 6 ♦ C O L U M B I A ♦ 27

Ph

oto

by A

lbe

rt V

ec

erk

a/E

sto

Matki Bożej w Wadowicach w Polsce, który zaprasza ich do ga-lerii prezentującej korzenie jego wiary. Duże panele ścienne, za-projektowane z zazębiającymi się kształtami geometrycznymi,podkreślają zdjęcia przedstawiające dzieciństwo Karola Wojtyłyoraz teksty opisujące wspomnienia jego rodziców uczących gomodlitwy.

Wystawa podkreśla także głębokie katolickie dziedzictwo Pol-ski, a koszmar nazistowskiej inwazji z 1939 roku przedstawia filmdokumentalny pokazujący zrujnowany kraj. W stanowiskach dosłuchania zwiedzający mogą wysłuchać świadectwa wieloletnichprzyjaciół Wojtyły wspominających czasy okupacji. W ciągu tychlat Wojtyła należał do tajnej grupy teatralnej i czując powołanie,by służyć Chrystusowi jako ksiądz, w tajemnicy uczęszczał do se-minarium. Został wyświęcony w Dzień Wszystkich Świętych w

1946 roku, chociaż koniec wojny przyniósł sygnały komunistycz-nych prześladowań ze strony Związku Radzieckiego.

Gdy Bill Newbrough, Były Wielki Rycerz rady nr 5567 im.św. Józefa Manyanet w Wheaton, Maryland, zwiedził sanktua-rium wraz z 35 rycerzami w ostatnim roku, czytając o doświad-czeniach Jana Pawła II, zwrócił uwagę na prześladowaniachrześcijan za wiarę współcześnie. To zaprowadziło go do złożeniarezolucji podczas Konwencji Stanowej w Maryland, zachęcającejrady do wsparcia chrześcijan na Bliskim Wschodzie.

Newbrough powiedział, że jest szczęśliwy, że wystawa utrwalahistorię życia, nauczania i świadectwa św. Jana Pawła II. Dodał,że „jedną z wielkich zalet w sanktuarium jest możliwość spotkaniaze znacznie młodszym, pełnym życia Janem Pawłem II, który roz-począł swój pontyfikat zawołaniem: «Nie lękajcie się!»”.

Powyżej: Zwiedzający oglądają podczas wystawy w sanktuarium plansze i film o wyborze św. Jana Pawła II na papieża. Pełnowymiarowareplika Świętych Drzwi Bazyliki Św. Piotra jest widoczna z prawej. • Następna strona (od lewej do prawej): dyrektor zarządzający Patrick E.Kelly, Najwyższy Kapelan abp Wiliam E. Lori z Baltimore, Najwyższy Rycerze Carl A. Anderson, abp Mieczysław Mokrzycki ze Lwowa,Ukraina, abp Stefan Soroka z Filadelfii (diecezja ukraińska) i Zastępca Najwyższego Rycerza Logan Ludwig przygotowują się do przecięciawstęgi podczas otwarcia wystawy 2 października 2014.


28 ♦ C O L U M B I A ♦ M A J 2 0 1 6

Ph

oto

s b

y A

lbe

rt V

ec

erk

a/E

sto

Powyżej: Pielgrzymi siedzą w okrągłym teatrze, oglądając film o końcu życia Jana Pawła II, podczas gdy inni czytają plansze z nauczaniempapieża. • Poniżej: galeria „Wspólnoty Świętych” przedstawia setki świętych mężczyzn i kobiet, którzy zostali kanonizowani i beatyfikowaniprzez Jana Pawła II.


M A J 2 0 1 6 ♦ C O L U M B I A ♦ 29

Ph

oto

by M

att

he

w B

arr

ick

MISJONARZ ŚWIATAPielgrzymi odkrywają, jak młody ksiądz Karol Wojtyłastał się przyjacielem i mentorem grupy studentów,wzmacniając ich w wierze. Wystawa pokazuje narty itenisówki, których używał, a zdjęcia przedstawiają bi-wakowanie oraz górskie wędrówki z młodymi ludźmi.

Wystawa przedstawia dalej jego pracę jako biskupa,arcybiskupa i kardynała w Polsce, podkreślając jegoważny udział w kluczowych dokumentach SoboruWatykańskiego II, dotyczących wolności religijnej iKościoła we współczesnym świecie.

Po przejściu przez pełnowymiarową replikę Świę-tych Drzwi Bazyliki św. Piotra, zwiedzający dołączajądo nowo wybranego papieża w czasie jego licznychpodróży apostolskich. Ekrany interaktywne pozwalająpielgrzymom śledzić papieskie wizyty duszpasterskiedo 129 krajów między 1979 i 2003 rokiem poprzezzdjęcia, fakty oraz przytoczone cytaty. Wyeksponowane zostałyprzedmioty i zdjęcia z wizyt do Ameryki Północnej oraz pod-kreślono słowa papieża-Pielgrzyma z ceremonii powitalnej wMiami, wyjaśniające powód jego podróży: „Przybywam, abyopowiedzieć jeszcze raz historię Bożej miłości w świecie”.

Mihoko Owada, z urodzenia mieszkanka Japonii, która do-łączyła do Kościoła w Wielką Sobotę w waszyngtońskiej kate-drze św. Mateusza Apostoła, powiedziała, że zostałazainspirowana przez to, jak św. Jan Paweł II dotarł do „global-nej katolickiej rodziny na ziemi”. Powraca ona na wystawęczęsto, nazywając ją weekendową pielgrzymką. Zauważając, żeświadectwo Jana Pawła II było inspiracją dla jej wiary, przy-znała: „Wybrał i powtarzał tak Bogu”.

Jedna z najbardziej przemawiających części wystawy, zatytu-łowana Wiara i Przebaczenie, pokazuje film z próby zamachuw 1981 roku na Jana Pawła II przez Mehmeta Ali Agcę, któ-rego papież później odwiedził i któremu przebaczył w więzie-niu. Galeria podkreśla matczyną opiekę Maryi i zawiera wiernąreplikę mozaiki Mater Ecclesia (Matki Kościoła), którą JanPaweł II nakazał umieścić na budynku Watykanu, aby obej-mowała swoją opieką Plac Św. Piotra.

Zwiedzający mają także możliwość namysłu nad intuicjamiJana Pawła II dotyczącymi wiary i teologii, poprzez wieleplansz ilustrujących jego nauczanie o małżeństwie i życiu ro-dzinnym, a także pracy na temat ludzkiej godności.

Na interaktywnej wystawie poświęconej papieskim pielg-rzymkom na Światowy Dzień Młodzieży goście mogą wybraćmiasto i poznać doświadczenia młodych ludzi poprzez zdjęciai pisemne świadectwa, jak również cytaty papieża. „Jesteściemężczyznami i kobietami jutra”, powiedział św. Jan Paweł IIpodczas Światowych Dni Młodzieży w Toronto w roku 2002.„Przyszłość jest w waszych sercach i w waszych dłoniach”,mówił papież.

NOWE POKOLENIE JP IINiemal na zakończenie wystawy zwiedzający po raz kolejnyznajdują się na Placu św. Piotra. Zakrzywiony ekran pokazujeludzi zebranych na modlitewnym czuwaniu 2 kwietnia 2005

roku – Wigilii Niedzieli Bożego Miłosierdzia, dniu śmierciJana Pawła II. Film zawiera dalej poruszające sceny z pogrzebupapieża, gdy tłum krzyczał „Santo subito!” (Święty natych-miast!).

Po filmie goście przechodzą przed obrazem Jezusa Miłosier-nego i są zachęcani do wpisywania intencji modlitewnych lubosobistych uwag, a niektóre z nich zostają umieszczone naplanszach.

Ostatnia galeria, zatytułowana Wspólnota Świętych, zawieralistę 1,338 błogosławionych i 482 świętych beatyfikowanychoraz kanonizowanych podczas niemal 27-letniego pontyfikatuśw. Jana Pawła II. Wielkie portrety ukazują najważniejszychświętych i błogosławionych, takich jak św. Maksymilian Kolbei bł. Teresa z Kalkuty, która ma być kanonizowana w paździer-niku.

„Jak wiele imion jest na tych ścianach, tyle jest możliwychsposobów wezwania do świętości”, mówi ks. Michael Vanni-cola, który towarzyszył w marcu swoim 25 ośmioklasistompodczas wycieczki z Naples do Waszyngtonu.

Proboszcz kościoła św. Anny i członek rady nr 11079 im.św. Anny w Naples, 38-letni oblat św. Franciszka Salezego samnależy do pokolenia Jana Pawła II.

„Podróżowanie przez jego pontyfikat było jak podróż przezduże obszary mojego życia religijnego”, powiedział ks. Vanni-cola. „Zrozumiałem jak nigdy dotąd, jak wielki wpływ miał namnie Jan Paweł II”.

Cieszył się, że może podzielić się tym doświadczeniem znowym pokoleniem, gdy uczniowie z podziwem reagowalina życie Jana Pawła II. „Podczas odjazdu”, powiedział, „czu-łem, że św. Jan Paweł II naprawdę stanie się częścią także iich życia”.♦

MARK ZIMMERMANN jest wydawcą czasopisma CatholicStandard i strony internetowej Archidiecezji Waszyngtońskiej.

Pielgrzymi mogą korzystać z interaktywnej wystawy przedstawia-jącej wiele podróży apostolskich św. Jana Pawła II na świecie.


30 ♦ C O L U M B I A ♦ M A J 2 0 1 6

Ostatnie promienie słońca przenikały przez wielkie oknarotundy w Narodowym Sanktuarium Świętego Jana

Pawła II, gdy Maruska Healy patrzyła na swoje roczne dzieckoraczkujące po podłodze. Kilka kroków dalej, w kościele Re-demptor Hominis, chór śpiewał motety podczas modlitw wCiemnicy, będącymi elementem uroczystej tradycji WielkiegoTygodnia sięgająca IX wieku.

Zarówno liturgia, jak i codzienny akt troski matki wobecjej dziecka, odzwierciedla ducha sanktuarium jako miejsca,które celebruje to, co ludzkie, jak i to, co święte. Poprzez Msześw., koncerty, rekolekcje i wykłady, sanktuarium żyje rokiemliturgicznym, mądrością św. Jana Pawła II i miłością papieżado rodziny i młodych ludzi.

„Głęboki sens ma tutaj promowanie rodziny”, mówi Healy,matka sześciorga dzieci, której mąż, Nicholas, jest członkiemrady nr 2169 im. ks. Rosensteela w Silver Spring w Maryland.

„Jako rodzina musimy skoncentrować nasze życie na wierze,która ożywia wszystko inne”, wyjaśnia Healy. „Odwiedzaniesanktuarium wzmacnia tę wiarę”, dodaje i uzasadnia:„wszystko zanurzone jest w pięknie, prawdzie i dobru JanaPawła II”.

EWANGELIZOWANIE KOŚCIOŁA DOMOWEGOSzeroki zakres działalności i wydarzeń w sanktuarium jest zwią-zany z życiem, świadectwem i nauczaniem św. Jana Pawła II,który został zapamiętany jako „papież rodziny”.

Jako młody duchowny ks. Karol Józef Wojtyła, przyszły papieżi święty, służył jako kapelan studentów uniwersytetu w Krako-wie. W późnych latach 40. i wczesnych 50. XX wieku dopro-wadził do powstania zamkniętego kręgu młodych zamężnychprzyjaciół i studentów. Nazywali siebie „środowiskiem”, tworzyligrupę regularnie organizującą wycieczki po górach, spływy ka-jakowe, wyjazdy na narty, dyskutowali na tematy kulturalne ireligijne, uczestniczyli razem we Mszy św.

Podczas gdy charyzmatyczny ksiądz posługiwał młodym ka-tolikom w rozeznawaniu powołania małżeńskiego i decyzji o po-siadaniu dzieci, oni z kolei dostarczali przyszłemu papieżowibezpośredniego duszpasterskiego doświadczenia małżeństwa iżycia rodzinnego.

Jan Paweł II napisał później w swoim epokowym dokumencieo chrześcijańskiej rodzinie, Familiaris Consortio, „Mały Kościółdomowy, tak, jak ten większy Kościół, musi być w sposób stałyi intensywny ewangelizowany”.

Centrum pielgrzymowaniai odnowy

Narodowe Sanktuarium Świętego Jana Pawła II oferuje szeroki wybór wypełnionych wiarą wydarzeń dla odwiedzających

Katie Scott


M A J 2 0 1 6 ♦ C O L U M B I A ♦ 31

Na wiele sposobów jego posługa wobec rodzin inspiruje dzisiajprogram w Narodowym Sanktuarium Świętego Jana Pawła II,który obejmuje półdniowe rekolekcje dla rodzin i angażuje mał-żeństwa trzy razy do roku. Te Dni Kościoła Domowego obej-mują rozmowy dla dorosłych, działania dla dzieci, możliwośćspowiedzi i adoracji eucharystycznej. Dodatkowym wydarze-niem dla wielu par jest szansa dotknięcia swojej obrączki lubpierścionka zaręczynowego do pierwszej klasy relikwii św. JanaPawła II w kaplicy Tajemnic Światła.

Ostatnio odbyty Dzień Kościoła Domowego, który miałmiejsce 19 lutego, był zatytułowany Miłosierna miłość dla uczcze-nia Jubileuszowego Roku Miłosierdzia. Pary otrzymały duchowei praktyczne rady, jak stać się bardziej miłosiernym w swoichzwiązkach, a dzieci uczyły się śpiewać chorał gregoriański.

Lutowe spotkanie wzbogaciło życie modlitewne rodziny Le-gendre. „Dowiedzieliśmy się, jak urządzić kącik modlitewny,więc stworzyliśmy taki w domu”, mówi Jennifer Legendre, którejmąż, Richard, jest członkiem rady nr 14612 św. Filipa z Neriw Linthicum, Maryland. „Nasz 6-latek cieszy się z modlitwykażdego wieczora w specjalnym miejscu”.

Kristen Lichtenwalner, która uczestniczyła w Dniu KościołaDomowego wraz z mężem, Andrew i ich trójką dzieci, powie-działa, że rekolekcje były szansą wycofania się z codziennegożycia i ukierunkowania na to, co najważniejsze: „miłość Bogai dzielenie się wiarą”.

„To czas pokoju i odnowy”, zgadza się Andrew, członek radynr 2577 Świętego Serca w Bowie, Maryland, który jest szefemkomitetu ds. świeckich, małżeństwa, życia rodzinnego i mło-dzieży Konferencji Episkopatu Stanów Zjednoczonych.

„Jestem bardzo wdzięczny, że sanktuarium tak podkreśla toż-samość i misję rodziny”, dodaje Andrew. „Jesteśmy domowymKościołem. To nie jest abstrakcyjne pojęcie; jesteśmy wezwanido życia tą rzeczywistością, kiedy próbujemy kochać się wzajem-nie i Boga najlepiej, jak tylko umiemy oraz kiedy żyjemy w sa-kramencie małżeństwa”.

Sanktuarium organizuje wiele wydarzeń dla rodzin i młodychludzi w ciągu roku.

W kwietniu jednodniowe rekolekcje nadziei i uzdrowienia byłyprzeprowadzone dla małżeństw borykających się z niepłodnościąlub cierpiących z powodu poronienia. Wydarzenie obejmowałoMszę św., lunch, osobiste świadectwo, adorację eucharystycznąi możliwość oddania czci relikwii krwi św. Jana Pawła II.

W minionym miesiącu grupa młodych mężczyzn z położo-nego niedaleko Katolickiego Uniwersytetu Ameryki zgromadziłasię w sanktuarium na rekolekcje zatytułowane Męskość we współ-czesnym świecie. Studenci znaleźli oparcie w nauczaniu św. JanaPawła II, jak żyć jako wypełnieni wiarą mężczyźni w zsekulary-zowanym świecie.

„Wiem, że gdy skończę studia i zacznę pracować w firmie, wy-zwaniem będzie nie stracić z oczu wiary w miejscu pracy”, po-wiedział uczestnik rekolekcji Jon-Paul Kaczmarek, studentostatniego roku księgowości i członek rady Uniwersytetu Kato-lickiego nr 9542.

Zaznaczając swoje pragnienie powrotu do sanktuarium, Kacz-marek dodał: „Są tutaj pokłady rzeczy do doświadczenia”.

CELEBRACJA WIARYOprócz kościoła, kaplicy i miejsca stałej wystawy, sanktuariumzawiera także audytorium używane podczas wykładów i projekcjifilmów, miejsce na wystawy czasowe, atrium na niższym pozio-mie i trawnik, na którym pielgrzymi mogą się gromadzić w cza-sie dużych świąt. Zróżnicowane możliwości czynią sanktuariumłatwiejszym w obsłudze wielu wydarzeń dotyczących wiary iświętości, takich jak nabożeństwa, wykłady i rekolekcje zgodniez kalendarzem liturgicznym.

Sanktuarium świętuje na przykład jeden z najnowszych do-datków do kościelnego kalendarza – 22 października – świętośw. Jana Pawła II. W minionym październiku obchody objęłyprocesję światła, Mszę św. z pełnym chórem i akompaniamen-tem skrzypiec, uczczenie relikwii Jana Pawła II i lekturę jego ho-milii z inauguracji pontyfikatu z 1978 roku. Jako smakowitedoświadczenie polskich korzeni papieża, goście mieli okazjęspróbować kremówek, ciasta z bitą śmietaną, które były ulubio-nym deserem Jana Pawła II.

W grudniu 2015 sanktuarium gościło koncert adwentowy zmuzyką oraz czytaniami biblijnymi, pismami św. Jana Pawła II,wierszami i modlitwami.

W Wielką Sobotę rodziny przychodziły na specjalne błogo-sławieństwo koszyczków wielkanocnych. W następnym tygod-niu powrócili oni na Mszę św. i procesję eucharystyczną wramach obchodów niedzieli Miłosierdzia Bożego.

Sanktuarium planuje podobnie Mszę św., procesję i przyję-cie w święto Matki Bożej Częstochowskiej, 26 VIII, a takżeMszę św. na cześć Matki Teresy z Kalkutty, kanonizowanej 4września.

W najbliższej przyszłości dominikanin o. James Brent OP,misjonarz miłosierdzia desygnowany przez papieża Franciszka,

Matka i jej dzieci zatrzymują się, aby uczcić relikwie krwi św.Jana Pawła II w sanktuaryjnej kaplicy Tajemnic Światła podczasobchodów Dnia Kościoła Domowego 10 X 2015. • Poprzedniastrona: Młodzi dorośli biorą udział w czuwaniu światła w san-ktuarium w święto Jana Pawła II 22 X 2015.

Ph

oto

by T

im S

ac

co

cc

ia


32 ♦ C O L U M B I A ♦ M A J 2 0 1 6

Ph

oto

by M

att

he

w B

arr

ick

poprowadzi medytacje podczas rekolekcji 14 maja z okazji ob-chodów Roku Miłosierdzia. Kolejny Dzień Kościoła Domo-wego, zaplanowany na 9 lipca, skupi się na uczynkachmiłosiernych co do ciała i małżeństwa.

W końcu, dwa główne wydarzenia w sanktuarium w tymroku, to całodniowe obchody nazwane „Kraków w Stolicy” orazczasowa wystawa o św. tomaszu More.

Współorganizowana przez diecezję Arlington i archidiecezjęwaszyngtońską akcja Kraków w Stolicy będzie jednodniowymspotkaniem młodzieży odzwierciedlającym tygodniowe Świa-towe Dni Młodzieży w Polsce. Odbywające się 30 lipca wyda-

rzenie będzie zawierało katechezy biskupów, adorację, spowiedź,Drogę Krzyżową, polskie jedzenie, koncert do późnych godzinnocnych i możliwość uczczenia przez młodych pielgrzymów re-likwii krwi św. Jana Pawła II.

Wystawa o św. tomaszu More, która będzie trwała przez 6 mie-sięcy od początku września, nie tylko skoncentruje się na życiuświętego-prawnika, ale także posłuży jako szczegółowe przedsta-wienie jego obrony religijnej wolności i małżeństwa. Kanonizo-wany przez papieża Piusa XI w 1935 roku jako męczennik, którypotwierdził nierozerwalność związku małżeńskiego, More zostałogłoszony przez Jana Pawła II patronem polityków w 2000 roku.

Chociaż kulturalne i duchowe życie Narodowego Sanktua-rium Świętego Jana Pawła II wciąż się rozwija, już przynosiowoce dla rosnącej liczby pielgrzymów i odwiedzających.

W doświadczeniu Andrew Lichtenwalnera, który planujeuczestniczyć wraz z rodziną w kilku wydarzeniach tego lata, san-ktuarium przekazuje bardzo mocne przesłanie św. Jana Pawła II.

„Bóg jest z tobą w chwilach zwyczajnych, w chwilach nadzwy-czajnych i w cierpieniu”, mówi. „Czas spędzony tutaj naprawdępomaga sobie to uzmysłowić – pojąć przez nasze umysły i serca,tak, abyśmy mogli polegać na Bożej łasce w codziennym życiu”.♦

KAtIE SCOtt jest dziennikarką Arlington Catholic Herald.

ODWIEDzINy W ŚWIątyNI

Narodowe Sanktuarium Św. Jana Pawła II znajduje sięprzy Harewood Road N.E., numer 3900 w WaszyngtonieD.C. Jest otwarte od poniedziałku do soboty w godzinachod 10.00 do 17.00 a w niedzielę od południa do 17.00.Ekspozycja stała zatytułowana „Dar Miłości: Życie Św.Jana Pawła II” jest nieczynna w poniedziałki. Więcej in-formacji znajdziesz na stronie jp2shrine.org lub pod nu-merem telefonu 202-635-5400.

Seminarzyści z seminarium św. Jana Pawła II, znajdującego się niedaleko Narodowego Sanktuarium Świętego Jana Pawła II, modlą się razemw kaplicy Tajemnic Światła w dniu 1 kwietnia.


RYCERZE KOLUMBA

By zostać zapRezentowanym w tym miejscu naLeży wysłać zDjęcie z waszej RaDy pokazujące „RyceRzy w akcji” wRaz z jego opisem na aDRes: coLumBia, 1 coLumBus pLaza, new Haven, ct 06510-3326 LuB maiLem na aDRes:

[email protected].

Młodzi członkowie Grupy Tanecznej TRE-PET w tradycyjnym tańcu podczas akcji do-broczynnej organizowanej przez parafię św.Justin Męczennika w Houston w Teksasie orazRadę nr 8293 działającą przy tej parafii, 11marca. Wieczorny program obejmował koncertmuzyki sakralnej w wykonaniu chóru Ukra-ińskiego Kościoła Katolickiego Opieki MatkiBożej, zakończony żywiołowymi tańcami orazwyborem ukraińskich wypieków w parafial-nym holu. Podczas wydarzenia zebrano 2 500dolarów, które wspomogą dzieła dobroczynnepodejmowane przez rady Rycerzy Kolumba naUkrainie.

Lepszy świat dzięki każdej naszej radzie

Rycerze każdego dnia stają przed możli-wością zmiany świata – czy to przez służbęna rzecz swoich wspólnot, zbieranie fun-duszy czy też modlitwę. Doceniamy każ-dego z nich z osobną, podziwiając siłę,okazywane miłosierdzie oraz poświęceniedla budowy lepszego świata.


PleaSe, do all you CaN to eNCouraGe PrieStly aNd reliGiouS voCatioNS. your PrayerS aNd SuPPort make a differeNCe.róBmy wSzyStko Co możemy aBy wSPierać PowołaNia. waSze modlitwy i wSParCie Są BezCeNNe.

„NiGdy Nie Sądziłam, żeiStNieje taki Pokój”

miałam szczęście do dobrych katolickich para-fii, mimo że moja rodzina żyła w systemie komu-nistycznym. Spełniłam potem swoje marzenie,wstępując na akademię Sztuk Pięknych w war-szawie, by studiować malarstwo. mimo to nic wmoim życiu nie dawało mi spełnienia.

Chciałam być bliżej Boga i spotkałam praw-dziwie świętego księdza jezuitę, który stał sięmoim spowiednikiem i przewodnikiem ducho-wym. wspierał mój rozwój duchowy a ja gdzieśw głębi czułam wezwanie, by oddać wszystkoChrystusowi. Ponieważ zawsze chciałam służyćmu jako osoba świecka, w tamtym momencieczułam przerażenie na myśl o porzuceniu ro-dziny i swoich marzeń – o malarstwie, tańcu idzieciach.

wtedy na modlitwie przyszło proste doświad-czenie – zwyczajnie powiedziałam Bogu: „do-brze, zrobię to”. zaznałam wówczas spokoju,jakiego nie doświadczyłam nigdy wcześniej. Niewiedziałam nawet, że taki pokój jest możliwy.

wkrótce później skończyłam studia i zreali-zowałam wieńczącą je wystawę moich prac. dwatygodnie później stałam już z walizką przeddrzwiami zakonu.

SioStra Gaudia SkaSS

Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia Kraków, Polska

utrzymujmy wiarę żywą

Ph

oto

by T

om

Se

rafin


Documents

Columbia Maj 2016