De Ketting (september 2015)

Afzendadres en verantwoordelijke uitgever: Peter Vanhooren, Roosken 25, 2550 KontichJaargang 17, nummer 3 (september - oktober - november 2015)Driemaandelijks tijdschrift van beweging.net, een netwerk van sociale en christelijke organisaties - www.antwerpen.beweging.net - [email protected]: Wilfried Eynatten

We zijn er ons van bewust en het wordt ons dagelijks ingelepeld: de vergrijzing en de zorg die daarmee gepaard gaat is een immense en vooral dure uitdaging. De wachtlijsten voor de bestaande woonzorgcentra zijn ons welbekend. Selecties worden gemaakt op basis van zorgbehoefte, wat een steeds grotere druk op het personeel geeft. In Kontich is de situatie niet anders dan elders. Ook in onze gemeente moeten er een heel aantal bedden bijkomen om de nood te lenigen.

Armonea: marktleider in de‘zorgbusiness’Sinds de overname van Soprimat is Armo-nea de onbetwiste private marktleider, met een achttal vestigingen in de provincie Ant-werpen waaronder in Hoboken en Wilrijk. Veelzeggend is dat de groep vandaag geleid wordt door een ex-CEO van AB Inbev.

Maar Europees gezien is Armonea slechts het kleine broertje van Orpea, een Franse collega-zorgreus die zelfs beursgenoteerd is. Ook zij zijn bij ons actief (o.a. in Schoten), maar richten zich voorlopig nog voorname-lijk tot het Franstalig deel van ons land.

Daar worden we zenuwachtig van: als aan-deelhouders, die er enkel op uit zijn om op het einde van het jaar hun portemonnee te spekken en hun eigen oude dag te ver-zekeren, mee het zorgbeleid zullen gaan uitmaken, is het einde nog niet in zicht. Dit betekent hoge kamerprijzen en als dat niet genoeg dividend opbrengt, zal er wel naar de personeelskost gekeken worden, dat is de ijzeren logica van de vrije markt.

Hoeveel mag onze oude dag kosten?De kamerprijzen zijn de jongste jaren overal gestegen en met een gewoon pensioen kom je er al lang niet meer. Maar de privé-prijzen

zijn veel sneller gestegen dan de publieke bedden. Het openbare aandeel van onze ouderenzorg krimpt en wordt aangevuld door privé-spelers die zich vooral richten tot de financieel betere bejaarde. Voor diege-nen die het niet kunnen betalen, is er geen plaats in de paradijsjes van Armonea (als we de radiospots mogen geloven).

Mantelzorg als ‘deus ex machina’Sommige politici zien deze tendens met lede ogen aan en proberen soelaas te bie-den met concepten als ‘vermaatschappelij-king van de zorg’. Mensen moeten zo lang mogelijk thuis blijven en beroep doen op mantelzorgers en vrijwilligers. Dit zijn de nieuwe supermannen en -vrouwen.

Achterdocht is op zijn plaats als we in de krant lezen over meer en meer wanhoops-daden van hoogbejaarden die niemand meer tot last willen zijn. Mantelzorg, okee, maar het mag geen muurtje zijn waarach-ter de overheid zich wegsteekt om haar verantwoordelijkheid te ontlopen. Met kwaliteitsvolle zorg en de betaalbaarheid hiervan speel je niet op de beurs. Zorg is een recht, geen koopwaar in een blinkende supermarkt!

E.D.B.

Wordt dit te duur voor een overheid die meer oog heeft voor de begroting dan voor het welzijn van haar burgers? Traditioneel was onze ouderenzorg grotendeels in han-den van vzw’s en openbare besturen. Van-daag lijkt het niet meer zo vanzelfsprekend dat een overheid zich daarmee bezighoudt.

Het aantal ‘publieke’ bedden is de jongste 5 jaar met 3% gedaald en bij het aantal geplande bedden zien we een daling met liefst 7%. De moeilijke financiële situatie van heel wat gemeenten en de besparingen in de overheidssubsidies zijn hier zeker niet vreemd aan. Er is dus letterlijk ‘een gat in de markt’.

Voer voor commerciële spelers dus. We hebben dit recent in Kontich nog mogen meemaken met de serviceflats van Melrose Place. Toen het personeel te duur bleek, gin-gen ze gewoon in vereffening en schoten er alleen nog gouden kooien zonder zorg over. Zuiver commerciële logica.

Daarnaast krijgen de openbare besturen steeds meer aanlokkelijke voorstellen van privé-ondernemingen en zien we hier en daar zelfs overnames van bestaande instel-lingen.

Zorg alscommercieelproduct

deketting

© Foto Familiehulp

2 DE KETTING | SEPTEMBER 2015

Trek ‘t Stad in metZondag 27 september leer je Antwerpen op een andere manier kennen. Pasar neemt je mee naar de omgeving van Park Spoor Noord en ‘Den 2060’. Je kan wandelen, fietsen, picknicken en musea ontdekken.

Met een gids wandel je twee uur in een verrassend stukje van Antwerpen. Ontdek de verschillende gemeenschappen, maak kennis met de vele buurtinitiatieven of luister naar de fantastische verhalen die de bomen vertellen. Trek zelf op stap met een outdoor-gps in de vernieuwde wijk rond het Eilandje. In Park Spoor Noord zit de Pasar-geocache verstopt en kan je deelnemen aan een fotozoektocht.

Liever op twee wielen? Zet dan met het veer over naar Kruibeke en fiets langs de Schelde naar het Polderbos, de oude Scheldedijk, de Hobokense polder en de oude Petroleum Zuid-installaties. Een tocht van 45 km die je met of zonder gids kan doen. Je kan ook de haven, het Ei-landje met het MAS en het Red Star Line Museum ontdekken in een fietstrip van 10 km.

Met je Pasar-bandje krijg je groepskorting voor een bezoek aan het MAS (3 i.p.v. 5 euro) en Red Star Line Museum (6 i.p.v. 8 euro). Of bewonder de op volle toeren draaiende haven vanuit een comfortabele bus die vlak naast, onder en tussen con-tainers en schepen passeert. Met je Pasar-bandje betaal je slechts 10 euro.

Bij inschrijving ontvang je per gezin een deken van Pasar om te genieten van je eigen picknick in het mooie Park Spoor Noord. Zin in tapas, een verse pizza, slaatje of bio-ijsje? Dan vind je in de Cargo Zomer-bar zeker je gading!

Vanuit Park Spoor Noord starten wande-lingen en fietstochten die je een unieke kijk op Antwerpen geven. Zet je neer op het Pasar-picknickdeken en geniet!

Zondag 27 september vanaf 10 uur, vrije start van wandelingen en fietstochten tussen 10 en 16 uur.

Startlocatie: Cargo Zomerbar in Park Spoor Noord, Viaduct-Dam 64-80, Antwerpen.Deelname: 6 euro, Pasar-leden 4 euro, -12 jaar gratis.Deze prijs omvat alle deelnames aan alle activiteiten, een Pasar-picknickdeken per gezin, kortingen voor het MAS, Red Star Line Museum en Antwerp Port Tours.Voor de gegidste activiteiten schrijf je best vooraf in via de site.

Info: www.pasar.be/stad/antwerpen

STAPPENOF TRAPPEN?

GRATISPICKNICKDEKEN

HOEDEELNEMEN?

3DE KETTING | SEPTEMBER 2015

beschouwing worden gelaten, wordt Kon-tich qua aantal arbeidsplaatsen binnen de gemeente slechts voorafgegaan door de Brabantse gemeenten Zaventem, Ma-chelen, Asse en Eigenbrakel, door Herstal in de provincie Luik en door Geel, Heren-tals, Lier en Zwijndrecht in de provincie Antwerpen. Maar met de verhouding tot de bevolking in aanmerking genomen, komen in onze provincie alleen Zwijn-

drecht en Herentals voor Kontich.

In onze omgeving komt Aartselaar met 8.600 arbeidsplaatsen op de tweede plaats, ver voor Mortsel, Duffel en Ede-gem. Zelfs de traditionele oude industri-ele centra Willebroek en Boom komen ver achterop.

P.V.

Met ongeveer 11.000 arbeidsplaatsen op ongeveer 21.000 inwoners (afgeronde aantallen) bereikt Kontich een tewerkstel-lingscoëfficiënt van meer dan 53. Ter ver-gelijking: Antwerpen bereikt net geen 50, maar toegegeven, deze vergelijking loopt mank wegens te complexe variabelen.

Indien de grote en de middelgrote steden (plus de 19 Brusselse gemeenten) buiten

Uit recent gepubliceerde cijfers over de tewerk-stelling, de actieve bevolking en de pendelbewegingen van alle Belgische gemeenten, blijkt dat Kontich een onverwacht actieve positie inneemt.

Kersttweedaagse Creaclub ZiekenzorgDe Creaclub van Ziekenzorg Kontich komt om de veertien dagen bijeen om samen creatieve werkjes te maken, telkens volgens andere technieken. Er zijn ongeveer 40 leden, chronisch zieken gespreid over verschillende leeftijdsgroepen.

De kerngroep bestaat uit vijf medewerkers, die alles voorbe-reiden (ook technieken vooraf uittesten), de afwerking van de werkjes verzorgen en de praktische organisatie van de veertien-daagse bijeenkomst op zich nemen. Daarbij krijgen ze nog de hulp van enkele andere vrijwilligers om koffie te maken, de zaal klaar te zetten en op te ruimen, ... Dat alles gebeurt in het lokaal van KWB Sint-Martinus aan de Magdalenastraat.

Om de twee jaar organiseert de Creaclub een kerst- en creamarkt om het resultaat van hun werk te presenteren en de werkjes ook te verkopen. Tevens is er in de cafetaria gelegenheid tot versna-pering en ontmoeting. Deze markt heeft een dubbel doel. Ener-zijds het belonen van de leden via de tentoonstelling, waarbij het bredere publiek kan kennismaken met hun werk en kan appreci-eren waartoe ook langdurig zieken in staat zijn op creatief vlak. Daarnaast ook het bekomen van wat extra werkingsgeld door de verkoop en de consumptie.

De Creaclub is een zeer specifieke werking waarin leden van de diverse ziekenzorgkernen in Kontich, maar ook van andere ker-

nen in omliggende gemeenten, tot een zinvolle inzet en deugd-doende persoonlijke contacten kunnen komen. Dat alles brengt ook structuur en een zelfontplooiende overtuiging in het leven van chronisch zieken. Het is goed dat dit bij ons kan bestaan en bloeien.

Kom daarom naar deze kersttweedaagse in het weekend van 21 en 22 november. Meer info via [email protected].

L.C.

Kontich alstewerkstellingscentrum


Het klimaat verandert. Dat heeft ook voor Antwerpen gevolgen. De regenbuien worden nu al heviger waardoor er meer wateroverlast in de stad ontstaat. Ook zal de temperatuur in de stad stijgen waardoor steeds meer mensen last krijgen van de hitte.

Oppervlakte onthardenWe kunnen veel verharde oppervlakte in de stad ‘ontharden’. Door het verharden van opritten, pleinen, daken, ... kan steeds minder regenwater ter plekke in de grond sijpelen. Daardoor treden bij hevige re-genval overstromingen op.

Het verharde oppervlak kan op twee ma-nieren beperkt worden. Ten eerste door wegen en andere verharde oppervlakken niet groter te maken dan strikt noodzake-lijk. Ten tweede door daar waar mogelijk, bijvoorbeeld voor voetpaden, halfverhar-ding toe te passen. Door het verminderen van het verharde oppervlak vergroten we de bufferende werking en versterken we de aanvulling van het grondwater. Daar-naast wordt ook ons microklimaat er beter van en komt er meer ruimte voor diertjes en planten. Ook thuis kan je kijken of er in je (voor)tuin nog ruimte is voor onthar-ding.

Tijdelijke waterbergingBij heel zware buien kan de riolering niet al het water slikken en kan wateroverlast ontstaan. Om de riolering te ontzien, kun-nen we bijvoorbeeld meer open water realiseren of wateropvang onder de grond creëren. Er bestaan al voorbeelden van ondergrondse waterberging in parkeerga-rages of het aanleggen van zogenaamde ‘waterpleinen’.

Rotterdam heeft het eerste grote water-plein van de wereld. Bij droog weer zijn er mooie plekken om te basketballen en te skaten, bij zware regenval kunnen de bassins het regenwater van het plein en de daken opvangen. Dat water hoeft daardoor niet meer naar het riool, dat dus minder snel zal overstromen. Zo helpt het plein om droge voeten te houden terwijl regenbuien steeds heftiger worden. Ook thuis kan je regenwater opbergen door het gebruik van een regenton of regenput. Regenwater hergebruiken is bovendien ook interessant voor je portemonnee.

We moeten dit niet als een bedreiging, maar ook als een kans zien. Als we met de klimaatverandering nu al rekening houden in plannen en infrastructuurwer-ken, dan zijn er talloze mogelijkheden die meehelpen om van Antwerpen nog meer een stad te maken die aantrekkelijk is om te wonen, te recreëren, te werken en te investeren. Ook thuis kan je zelf heel wat doen.

Meer groen in de stadMet meer groen in de stad kunnen we regenwater opvangen en wateroverlast voorkomen. Met bomen, struiken, plan-ten, groene gevels, geveltuinen en groene daken maken we de stad aantrekkelijker en kunnen we de gevolgen van tempera-tuurstijging beperken. Daardoor vermin-deren hittestress, de gezondheidseffecten en eerder overlijden als gevolg van hoge temperaturen. In de stad Antwerpen heb je tegenwoordig trouwens geen vergun-ning meer nodig voor het aanleggen van een geveltuintje.

Antwerpen voorbereiden op

klimaatverandering

Denk na en doe mee tijdens ‘Waterproef’Beweging.net Antwerpen organiseert drie avonden onder de naam ‘Waterproef’ op 5 oktober, 19 oktober en 9 november telkens van 20 tot 22 uur in vergadercentrum De Stroming, Nationalestraat 111 in Antwerpen. Aan deze infoavonden zit een vervolgtraject waarbinnen we plaatselijke actoren, vrijwilligers en verenigingen stimuleren om zelf en samen met ons aan de slag te gaan.

- Maandag 5 oktober - Prof. Dr. Ir. Patrick Willems (KUL): Impact van de klimaatverandering op Antwerpen. Ir. Hans De Preter (Waterwegen & Zeekanaal): Hoe wordt de stad door het Sigmaplan beschermd tegen overstromingen? Luk Vanmaele en Tompy Hoedelmans (stedenbouwkundigen): Hoe geven we water de ruimte in de stad? Vroeger, nu en in de toekomst.- Maandag 19 oktober - Arnoud Molenaar, Programmanager van Rotterdam Climate Proof: Wat leren we uit de aanpak in Rot-terdam? Griet Lambrechts, klimaatverantwoordelijke Stadsontwikkeling Antwerpen: Studies en maatregelen in Antwerpen. - Maandag 9 november - Wat kunnen we samen zelf doen? We inspireren met vijf voorbeelden en gaan in gesprek: Hoe maken we de stad klimaatbestendig en tegelijk beter om in te leven?Conclusies door Minister Joke Schauvliege.

Info en inschrijven: [email protected] - tel. 03 220 12 22 - 5 euro voor de drie avonden


“Landen waar vakbonden verzwakken worden ongelijkere landen, met een al-maar grotere concentratie van inkomen en vermogen bij de bovenlaag. Zo simpel is dat. Waarom moeten vakbonden ka-pot? Om de rijksten nog rijker te maken. Zo simpel als bonjour.”

Marc Leemans,voorzitter ACV

“Na WO II is er in Europa een sociaal be-grensd kapitalisme gegroeid, met als belangrijkste elementen het sociaal over-leg, de verzorgingsstaat en de wettelijke bescherming van de werknemers. Sinds de jaren 1970 wordt dat afgebouwd. Van-daag zijn de staten de speelbal van hun schuldeisers. Dat is het gevolg van het neoliberale project. De verzorgingsstaat is nog een obstakel, maar die kan verder worden verzwakt door de invoering van een basisinkomen.”

Mark Elchardus, hoogleraar, socioloog

“Je hoort het verhaal van de onbetaal-bare pensioenen al sinds de jaren dertig. En het is compleet fout gebleken. Je kunt zeker discussiëren over de hoogte van de pensioenen, maar vandaag zijn ze be-taalbaar, en dat zullen ze in 2060 ook zijn. We lijden aan een soort collectieve verdwazing. Want het is net omgekeerd: we leven langer omdat we minder hard en minder lang hoeven te werken, in veili-ger en gezondere omstandigheden. Maar de slogan dat we langer moeten werken omdat we langer leven, is er zo diep in-gehamerd dat niemand er blijkbaar nog echt over nadenkt. Oudere mensen langer doen werken zal de productiviteit veeleer doen dalen.”

Patrick Deboosere, hoogleraar, demograaf

De schitterende dinsdagavondfietstoch-ten van juni tot augustus trokken weer heel wat fietsers aan. We reden met 20 tot 35 fietsers door de eigen streek. De weer-goden waren ons goedgezind want er werd geen enkele tocht afgelast wegens slecht weer. We danken Swa en Lydia die, ondanks de verbouwingen thuis, nog veel tijd staken in de voorbereiding.

Op het einde van de eerste week van au-gustus kwam het bestuur bijeen om een (voorlopige) kalender voor het volgende werkjaar op te stellen. Wanneer gaan we wandelen? Wanneer gaan we fietsen? Zijn er speciale evenementen waar we in groep naar toe kunnen? Wat doen we als culturele activiteit?

In augustus hadden we de lange haven-rondvaart als afsluiter van de grote vakan-tie. Pasar organiseert dit jaar activiteiten in verschillende steden van het land, on-der het motto “’t Stad In”.

In dat kader is er op 27 september een stadjesdag in Antwerpen. Vanaf 11 uur kan je op Park Spoor Noord terecht voor diverse wandelen fietstochten. Die dag krijgen deelnemers ook korting in de mu-sea als MAS en Red-Star. Pasar Kontich biedt de mogelijkheid om samen te rei-zen. Bij goed weer gaan we per fiets. Bij slecht weer of wanneer je liever niet wil fietsen, is er nog de trein en ga je te voet naar de startplaats.

Normaal moest je in augustus al inge-schreven zijn, maar voor degenen die dat niet gedaan hebben, is er nog wel een plaatsje vrij. Kom dan gewoon naar het station van Kontich om 9.30 uur. Je moet dan in Antwerpen alle formaliteiten (zoals de inschrijving aan activiteiten) wel zelf doen. Je loopt dan ook het risico dat be-paalde activiteiten reeds volzet zijn.

Ons weekend van 2 tot 4 oktober in Lo Reninge is ondertussen ook al volgeboekt. We trekken naar de streek waar jarenlang zinloos bloed vergoten werd. Het wordt een weekend met veel fietsen in de front-streek rond Ieper en de IJzer.

Eind oktober is er onze jaarlijkse hallo-weenwandeling. Het is één van de vaste activiteiten. We maken een avondwande-ling voor jong en oud. Onderweg zijn er attracties aangepast aan die bijzondere avond. Was je erbij de vorige jaren, dan weet je dat wij alle horror willen vermij-den. Kinderen mogen er geen nachtmer-ries aan overhouden. We sluiten steeds af met een warme soep en voor de volwas-senen een koud vuurdrankje.

Op zaterdag 28 november kunnen we verbroederen en verzusteren tijdens ons Gezellig Ontmoetingsfeest. De laatste activiteit van dit jaar is onze ‘Heel Late Herfstwandeling’ op 13 december.

A.C.

Iederzijn zeg

Details over onze activiteiten lees je in ons ledenblad Pasar Ko. Je kan de 4 laatste uitgaven downloaden van onze eigen webstek. De jaarkalender en de verschenen Pasar Ko’s liggen ook in de drie Kon-tichse bibliotheken.

Meer info ook op www.pasar.be/kontich

Kontich biedt elke maandeen boeiende activiteit


in d

e mar

ge

Hoe moeten we het noemen? Tussen verdraagzamen en onverdraagzamen? Tussen open en gesloten geesten? Tussen solidaire mensen en egoïsten? Moeilijk te vatten in een paar woorden, zoveel is duidelijk. De uitingen van haat en de bag-ger die worden verspreid via mail, twitter, facebook, ... aan het adres van personen, organisaties, meningen, ... waarmee men het niet eens is, zijn soms hallucinant.

Protest tegen geluid van spelende kinde-ren, terminale kankerpatiënten, muziek-festivals, kermissen, ... je kunt het zo gek niet bedenken of de onverdraagzaamheid heeft wel toegeslagen. Elk nieuw initiatief – zij het van de overheid, zij het van een organisatie of een privé-persoon – dat mogelijk op iemands zenuwen zou kun-nen werken: een actiecomité staat al klaar om te proberen te beletten dat er een weg, een bushalte, huizen of winkels, een rusthuis, een windmolen, ... in hun buurt zou komen.

De dreigende schaduw van NIMBY hangt overal. Werknemers die staken of actie voeren om hun rechten te beschermen, kunnen vaak alleen op een beetje begrip rekenen als ze toch maar zeker niemand

storen. Mensen die op de vlucht zijn voor oorlog en geweld worden vooral als een bedreiging beschouwd: mededogen voor sukkelaars is er steeds minder.

Maar was het vroeger dan anders? Be-ter misschien? Ja, toch wel, alvast ook volgens psychiater Dirk De Wachter. Die denkt dat door het toenemende individu-alisme steeds meer mensen moeite heb-ben om duurzame relaties met anderen aan te knopen zodat de ‘verbondenheid’ verdwijnt uit onze samenleving, die vol-gens hem lijdt aan een collectief border-line-syndroom. Dat klinkt logisch. Maar hoe komt dat dan weer? We zoeken mee naar verklaringen.

De ontzuilingDe geleidelijke verzwakking van de grote traditionele zuilen – de conglomeraten van christelijke en socialistische organi-saties met hun diverse, ook politieke, ver-takkingen en bindingen – vanaf de jaren zeventig is een eerste factor. De meeste waarnemers beschouwden die ontzui-ling als een positieve ontwikkeling in het kader van meer ontvoogding en meer persoonlijke vrijheid. En je kan voor ver-zuiling of tegen verzuiling zijn, maar een

feit is dat voor veel gewone mensen een stuk houvast en een aantal ‘zekerheden’ zijn weggevallen.

De migratiesActueler dan ooit, maar niet nieuw: vanaf – opnieuw – de jaren zeventig werd de aanwezigheid van groeiende groepen buitenlanders (eerst de ‘gastarbeiders’, daarna hun families, later ook vluchtelin-gen en asielzoekers) door steeds meer ‘au-tochtonen’ aangevoeld als storend of als bedreigend. Vooral als er grote culturele en religieuze verschillen zijn, geeft dat problemen. Of die afwijzende reacties al of niet terecht zijn, doet er hier niet toe: ze zijn er. Onze tweede vervreemdingsfactor.

Het gebrek aan ruimteBelgië is traditioneel een zeer dichtbevolkt land. Samen met de andere Beneluxlan-den, met Noord-Frankrijk en met het wes-ten van Duitsland vormt onze biotoop één van de meest bevolkte regio’s ter wereld. De bevolking is de voorbije halve eeuw dan ook nog een stuk toegenomen. Het aantal auto’s is op korte tijd verdubbeld, de verkeersdrukte is spectaculair toegeno-men, de groeiende files wekken meer en meer onbehagen, het gevoel van onveilig-

De gespleten samenleving?Herinner je je nog die slogan van een jaar of twintig geleden? “Geen gespleten samenleving!” Men doelde toen vooral op een financiëel-materiële tweedeling, tussen de ‘haves’ en de ‘haves not’. Die is uiteraard niet verdwenen en ook niet verminderd. Maar wie recente ontwikkelingen en de actualiteit van de voorbije jaren volgt, ziet een toenemende andere, nieuwe gespletenheid.


heid stijgt. En iedereen kent het cliché van de experimenten met ratten: hoe meer ratten bij elkaar op dezelfde ruimte, hoe meer agressiviteit ook.

De economische drukLast but not least: de doelgerichte en bewuste afbraak van de openbare sector (vanaf de jaren zeventig, jawel) en de toename van de vrijemarkteconomie heeft gezorgd voor meer druk op werknemers en werklozen en minder werkzekerheid. Beide

De gemakkelijke stoelZanger-muzikant Jan De Smet en auteur-performer Erik Vlaminck brengen een draai-kolk van doordenkers, meezingers en wondere verhalen. Ze delen het podium met talentvolle mensen die het in het leven niet op een presenteerblaadje kregen. Deze markante samenwerking zorgt voor een beklijvend en hartverwarmend programma.

Première op woensdag 21 oktober om 20 uur in Vergadercentrum De Stroming, Nationalestraat 111, 2000 Antwerpen.Tickets: 12 euro, 3 euro voor Welzijnsschakels en andere armoedeorganisatiesReservatie: [email protected] - tel 03 220 12 22Andere voorstellingen ontdek je op www.antwerpen.beweging.net

‘De Gemakkelijke Stoel’ is een sociaal-artistieke productie van beweging.net Antwerpen, Welzijnszorg en Welzijnsschakels ter ondersteuning van de Welzijnszorgcampagne ‘Een toekomst zonder armoede’.

Enkele getuigenissen ...

partners moeten uit werken gaan om de gezinskoopkracht op voldoende niveau te houden om het consumentisme te voeden en de lening af te betalen. De kleintjes moeten dus recht vanuit de wieg naar de dagopvang. De dagelijkse ‘rat-race’ en de vrees voor werkloosheid leiden tot epidemieën van burn-out, depres-sie, CVS, ...

P.V.

“Ik gruw van de beenharde moraal van vandaag: tégen politici, tégen bedrijfsleiders, tégen mensen in de gevangenis, tegen jan en alleman eigenlijk. Dat is een uitwas van een seculiere moraal die niet vertrekt van de pijlers van het christen-dom, zoals barmhartigheid en vergiffenis.”

RIK TORFS,hoogleraar kerkelijk recht, rector KULeuven

“Ontzuiling was zogezegd Operatie Propere Handen, een brevet voor maagdelijkheid en fatsoen. Maar wat is er in de plaats gekomen? De onzichtbare zuilen van de achterkamers. De mannen die elke dag in De Tijd staan. De treurige nomen-clatuur van Unizo en Voka. Het middenveld is intussen weggeslagen. Net als het groepsgevoel.”

HUGO CAMPS,journalist en schrijver

“Het consumentisme viert hoogtij en zorgt ervoor dat de mensen voortdurend uitkijken naar de volgende stimulus. Onze maatschappij draait rond consumptie en om te consumeren, moeten verlangens worden opgewekt. Het is economisch rendabeler ervaringen van voldoening, van tevredenheid te dwarsbomen. En geloof me, dat heeft verstrekkende gevolgen. Zowel regeringen, als privé-instanties jagen de mensen om allerlei redenen angst aan.”

RICK HANSON,Amerikaans neuropsycholoog


werkt structureel samen met financiële partners die duurzame ontwikkeling en maatschappelijk engagement hoog in het vaandel dragen.

i.s.m.

DVV-agent in Kontich:Arthemis N.V.,Molenstraat 54

meer opdrachten in het kader van cultuur en zinvolle vrijetijdsbesteding.

KWB Sint-Martinus was de eerste Kon-tichse afdeling (later volgden nog afde-lingen in Sint-Rita en in Kontich Kazerne). De stichting vond plaats op 23 juni 1948 onder impuls van Jan Mampaey, regionaal KWB-verantwoordelijke en als jongeman nog vooroorlogs Kontichs KAJ-voorzitter. Er waren 8 aanwezigen, die zich voorlopig “De Jonge Huisvaders” noemden.

Op 6 november later dat jaar werd het eerste bestuur samengesteld: voorzitter werd Jos Smulders, die ook actief was in het ACV-bestuur. Secretaris was Emiel Van Antwerpen (de enige medestichter uit Kontich Kazerne) en schatbewaarder was Frans Andries. De dag daarop, 7 novem-ber, ging de eerste bestuursvergadering

door. De 4 opdrachten van de nieuwe KWB werden toen geformuleerd: vorming, soci-aal dienstbetoon, ontspanning, werving.

Het ledenaantal bleef aanvankelijk nog vrij beperkt. Men moest wachten tot 1965 om het honderdste lid te vieren. Maar daarna ging het snel vooruit: naar 200 leden in 1970 en naar 300 leden in 1972. Sedertdien is het aantal licht blijven stij-gen tot dicht bij de 400.

Maar één van de hoogtepunten in het bestaan van KWB Sint-Martinus was de verwerving van een eigen lokaal bij het parochiecentrum aan de Magdalenastraat in 1985, dus nu 30 jaar geleden. Meer info over de viering hiervan hopen wij in een volgende Ketting te brengen.

P.V.

De KWB (toen nog de afkorting voor Ka-tholieke Werkliedenbond) was bedoeld als vormingsorganisatie voor de christelij-ke arbeiders. De KAJ was er voor de jonge-ren (toen vooral nog werkende jongeren), het ACV voor de syndicale werking en de KWB voor de vorming van de arbeiders.

In die tijd – de jaren veertig van vorige eeuw – was er immers maar schoolplicht tot 14 jaar: weinig werknemers die actief waren in de arbeidersbeweging hadden bijgevolg middelbare school doorlopen, laat staan hoger onderwijs. De KWB moest daarop een antwoord bieden. De kaders van de beweging, vakbondsmili-tanten en kernleden kregen hun sociale en politieke vorming toen dus bij de KWB. Later, naarmate de democratisering van het onderwijs toenam en de leerplicht werd uitgebreid, kreeg de organisatie ook

In oktober viert KWB Sint-Martinus het dertigjarig bestaan van het eigen lokaal. Dit feestmoment is uiter-aard een mooie aanleiding om even terug te blikken op het ontstaan en de geschiedenis van deze bloeiende vereniging uit Kontich centrum.

30 JAAR KWB-LOKAAL

Documents

De Ketting (september 2015)