Dim.dikaio

8/18/2019 Dim.dikaio

1/20

ΔΑΠ-ΝΔΦΚΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΙΕΘΝΩΝ & ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ

ΣΠΟΥΔΩΝ

ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ

Γ΄ΕΞΑΜΗΝΟΥ

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΠΡΩΤΗ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗwww .dap - papei .gr

http://www.dap-papei.gr/http://www.dap-papei.gr/http://www.dap-papei.gr/


2/20

• 3 Φάσεις Ανάπτυξης του Δημόσιου Διεθνούς Δικαίου

1η φάση: Μεσαίωνας, κρίθηκε αναγκαίο κατά τις διπλωματικές σχέσεις. Το

πρόσωπο και η λειτουργία του διπλωμάτη είναι απαραβίαστο.

2η φάση: !ος αι"νας, #ταν αναγκαία η δυνατότητα της ελε$θερης

διακίνησης δουλεμπορίου. %ε αυτό βο#θησε η αρχ# της ελευθερίας των

θαλασσ"ν. &ργότερα όταν χρειάστηκε να κατακτηθο$ν νέα εδά'η από

ισχυρά κράτη, ανακαλ$'θηκαν νέες έννοιες δικαίου.

3η φάση: Το (ιεθνές (ίκαιο αρχί)ει να αποκτά τη σ$γχρονη μορ'# του, μετά

από τον &* +αγκόσμιο. χουμε την οργάνωση της (ιεθνο$ς -οινότητας,

όπου τα εθνικά κράτη οργαν"νονται στο πλαίσιο της -οινότητας των

θν"ν.

• Υποκείμενα του Δημόσιου Διεθνούς Δικαίου

/ασικό υποκείμενο του (ημόσιου (ιεθνο$ς (ικαίου είναι το Κράτος, που

συν#θως είναι και ο αποδέκτης του (ικαίου. &ποδέκτης (ικαίου είναι

επίσης και το άτομο, σε περιπτ"σεις όπου ανάμεσα σε συμ'ωνίες κρατ"ν

ω'ελείται το άτομο0 π.χ ελε$θερη διακίνηση προσ"πων, ανθρ"πινα

δικαι"ματα1

(ε$τερο υποκείμενο είναι το άτομο και τρίτο υποκείμενο είναι οι διεθνείς

ορανισμοί ως προ2όντα της βο$λησης των κρατ"ν. 3ι διεθνείς οργανισμοί

απαρτί)ονται μόνο από κράτη. %τόχος τους είναι κυρίως να προασπίσουν τα

κοινά συμ'έροντα των κρατ"ν που συμμετέχουν σε αυτο$ς. 4πάρχει και

ένα οργανωτικό μέρος στους διεθνείς οργανισμο$ς που καθορί)ει την

οργάνωση τους.

www.dap-papei.gr 5


3/20

!η"ανισμοί προστασίας# ίναι τα ευρωπα2κά και διεθν# δικαστ#ρια,

δικαιοδοτικά όργανα που δίνουν την δυνατότητα στο άτομο να )ητ#σει τηναποκατάσταση του θιγέντος δικαι"ματος του.

• $οια είναι τα συστατικά στοι"εία του Κράτους %

61 3 λαός /1 Το έδα'ος

71 8 ε9ουσία

&ασικό "αρακτηριστικό του -ράτους είναι η έννοια της κυριαρχίας.

+αλαιότερα σ#μαινε την ε9ουσία του ηγεμόνα πάνω στους υπηκόους του

χωρίς κανείς να μπορεί να επέμβει. %#μερα η έννοια κυριαρχία; έχει να

κάνει με την διατ#ρηση της ταυτότητας του κράτους, τη μοναδικότητα του

στη διαδικασία ενσωμάτωσης του στη διεθν# κοινότητα. 8 έννοια της

κυριαρχίας έχει δ$ο ερμηνείες : θετικ# και αρνητικ#

α' (ετικ) # εκ'ρά)εται με την έννοια της ανε9αρτησίας δηλ. την

αναγν"ριση που δείχνουν τα κράτη στην ανε9αρτησία κάθε κράτους.

*' Αρνητικ): εκ'ρά)εται με ευθ$ λόγο η άρνηση άσκησης ε9ουσίας από

κάποιον 'ορέα που δεν εντάσσεται στο εσωτερικό της χ"ρας.

Το κράτος δεν υπάγεται σε άλλον 'ορέα εκτός από τον εαυτό του.

-άθε κράτος αρνείται να δεχτεί την αρμοδιότητα οποιουδ#ποτε άλλου

κράτους.

www.dap-papei.gr


4/20

• +ι ονομά,ουμε - κυριαρ"ία .

=α μπορο$σαμε να δ"σουμε δ$ο ερμηνείες στην έννοια κυριαρχία; &1 ίναι ο τρόπος που ένα κράτος αποκτά έδα'ος

/1 ίναι η εδα'ικ# κυριαρχία και ακεραιότητα.

9ειδίκευση της έννοιας κυριαρχία;

•

-άθε κράτος έχει δικαίωμα στην εδα'ικ# ακεραιότητα.• 8 δυνατότητα που έχει κάθε κράτος, όταν έχει συμμετάσχει σε

συμβατικό πλαίσιο σχέσεων, να μπορεί να απομπλέκεται από

συμβατικές υποχρε"σεις.

• $οιες είναι οι πη/ς του Δημόσιου Διεθνούς Δικαίου >

&1Κύριες πηγές 0π.χ διεθνές έθιμο, διεθνείς συμβάσεις1

/10πικουρικ/ς πηγές ? η νομολογία του (ιεθνο$ς (ικαστηρίου και των

άλλων διοικητικ"ν@δικαιοδοτικ"ν οργάνων που ασχολο$νται με την

επίλυση διεθν"ν )ητημάτων και ολοκληρ"νονται με τα γραπτά δια'όρων

διεθνολόγων0π.χ απο'άσεις δικαστηρίων, γενικές αρχές1

Το μεγαλ$τερο μέρος του (ιεθνο$ς (ικαίου παράγεται από τη βο$ληση των

κρατ"ν και α'ορά τις διεθνείς συνθ#κες. 8 πορεία, την οποία ακολουθεί μία

διεθν#ς συνθ#κη είναι η ε9#ς :

. (ιαπραγμάτευση

5. 4ιοθέτηση


5/20

B. πικ$ρωση

• Διεθν)ς Κοινότητα

+εριλαμβάνει όλους τους πρωταγωνιστές των διεθν"ν σχέσεων. &παρτί)εται

από CD

κράτηEμέλη που έχουν τα ε9#ς χαρακτηριστικά:

α1έχουν καθορισμένη εδα'ικ# επικράτεια

β1είναι άνισα 0 ισχυράE'τωχά1

γ1έχουν δια'ορετικο$ς προσανατολισμο$ςδ1έχουν τη δυνατότητα να χωρί)ονται σε ομάδες

+ρέπει να τονίσουμε ότι υπάρχει πάντα αντί'αση σε αυτά που επιδι"κει ένα

κράτος μεμονωμένα και στις δράσεις κρατ"ν που επιδι"κουν να ε9υπηρετ#σουν

συλλογικά συμ'έροντα .

Το (ιεθνές (ίκαιο ικανοποιεί την έννοια της (ικαιοσ$νης σε μία

πραγματικότητα και έρχεται να συμβάλλει στην οργάνωση του κόσμου.

• "/σεις Διεθνούς0στερικού Δικαίου

3ι πρ"τες κιν#σεις για την κωδικοποίηση των κανόνων του (.(.( έγιναν το

1456 και το 1576 με τη %$μβαση της Fάγης. Τότε έγινε η συγχ"νευση των

κανόνων του διεθνο$ς δικαίου στο εσωτερικό των κρατ"ν. Μέχρι τότε το

εσωτερικό δίκαιο των κρατ"ν #ταν το %$νταγμα και η υπόλοιπη νομοθεσία

με τους νόμους και τα διατάγματα.

%#μερα, το %$νταγμα κάθε κράτους ανα'έρει και ορί)ει ότι το διεθνές

δίκαιο υπερτερεί του εσωτερικο$.

www.dap-papei.gr B


6/20

($ο είναι οι σχολές που ασχολ#θηκαν με την σχέση (ιεθνο$ςEσωτερικο$

(ικαίου. &υτές είναι η σχολ# Μονισμο$ και η σχολ# (υαδισμο$.

"ο8) !ονισμού

3ι Μονιστές υποστηρί)ουν ότι τα δ$ο συστ#ματα πρέπει να διαχωριστο$ν

και να εκ'ρά)εται ξε"ριστά το διεθνές από το εσωτερικό δίκαιο στην

περίπτωση σ$γκρουσης. &πό τη στιγμ# όμως που δεν υπάρχει σ$γκρουση,

δεν σημαίνει ότι το διεθνές δίκαιο ισχ$ει και ε'αρμό)εται απευθείας στο

εσωτερικό ενός κράτους. Fρειά)εται κανόνας δικαίου εσωτερικο$ δικαίουπου να συμβιβά)ει τις δ$ο πλευρές.

3 Μονισμός δίνει ενότητα στην έννομη τά9η. Το σ$νολο του δικαίου

αντιμετωπί)εται ενιαία. Gτιάχνει ιεραρχικά επάλληλες κατηγορίες κανόνων.

4πάρχει ιεράρχηση κανόνων δικαίου άρα δεν μπορεί να υπάρ9ει σ$γκρουση

μετα9$ τους. %την κορυ'# υπάρχουν οι γενικοί κανόνες διεθνο$ς δικαίου ως

υπέρτεροι κανόνες και ακολουθο$ν οι ε9ειδικευμένοιEκατ"τεροι που είναι

συν#θως εσωτερικο$ δικαίου και έτσι δεν υπάρχουν περιθ"ρια σ$γκρουσης.

"ο8) Δυαδισμού

8 σχολ# αυτ# πρέσβευε ότι τα δ$ο συστ#ματα δικαίου είναι ισοδύναμα

μετα9$ τους και ανεξάρτητα, διότι δια'έρει η προέλευση τους, η πηγ# τους.

%την εσωτερικ# έννομη τά9η έχουμε ένα συγκεντρωτικό σ$στημα, στο

οποίο υπάρχει το -οινοβο$λιο, το οποίο παράγει νόμους. %το διεθνές

δίκαιο, τα κράτη είναι αυτά που παράγουν δίκαιο.

• 9ι ίνεται σ)μερα όσον αφορά τους κανόνες Δ:Δ;διεθνούς δικαίου'

και 0:Δ;εστερικού δικαίου' %

www.dap-papei.gr D


7/20

7ια το διεθνές δίκαιο θεωρείται αυτονόητο ότι τα κράτη έχουν την

υποχρέωση να εκτελο$ν το διεθνές δίκαιο σε οποιαδ#ποτε μορ'# και αν

βρίσκεται. &πό την άποHη του εσωτερικο$ δικαίου, βασικό ρόλο παί)ει το%$νταγμα, όπου ρυθμί)εται # ε'αρμό)εται.

Αρθ:2 παρ:2 του υντάματος

Iυθμί)ει την ε'αρμοσιμότητα των κανόνων του διεθνο$ς δικαίου. (ίνει

υπεροχ# στο διεθνές δίκαιο με το ότι επιβάλλει στην λλάδα να

συμμορ'"νεται με το διεθνές δίκαιο και προκαθορί)ει την πολιτικ# που θα

ακολουθ#σει η λλάδα.

Αρθ:24 παρ:1 του υντάματος

&να'έρεται στην υπεροχ# του διεθνο$ς δικαίου έναντι του εσωτερικο$. 3ι

γενικά παραδεδεγμένοι κανόνες διεθνο$ς δικαίου είναι

α1το εθιμικό δίκαιο

β1οι γενικές αρχές

&ποτελο$ν τους θεμελι"δεις κανόνες την νομικ#ς έννομης τά9ης. Μερικές

'ορές ονομά)ονται και ανακαστικοί κανόνες.

+αρατηρ#σεις : 3ι συμβατικοί κανόνες είναι αυτοί που επικυρ"νονται από

τη /ουλ#. 3ι συμβάσεις που δεν επικυρ"νονται από τη /ουλ# είναι οι

συμ'ωνίες απλοποιημένης μορ'#ς. 3ι συμβατικοί κανόνες και οι

συμ'ωνίες απλοποιημένης μορ'#ς υπερισχ$ουν κάθε άλλης αντίθετης

διάτα9ης νόμου.

www.dap-papei.gr J


8/20

%ε καμία περίπτωση, εσωτερικός νόμος δεν μπορεί να αλλά9ει το διεθνές

δίκαιο. 3$τε μπορεί να θεωρηθεί πρόσχημα για να μην εκπληρ"σει ένα

κράτος τις υποχρε"σεις του προς το διεθνές δίκαιο.

• $η/ς Διεθνούς Δικαίου < =>=?

Το Αρθ:34 παρ: 1 Καταστατικού @άρτη Διεθνούς Δικαστηρίου @άης

;Κ@ΔΔ@'A ορί)ει ότι το (ιεθνές (ικαστ#ριο, στο έργο του, που είναι ναεκδικά)ει υποθέσεις μετα9$ κρατ"ν σ$μ'ωνα με το διεθνές δίκαιο

ε'αρμό)ει

α1τις διεθνείς συνθ#κες, οι οποίες είναι αποδεκτές από τα συγκεκριμένα

αντίδικα κράτη

β1το διεθνές έθιμο, το οποίο είναι απόδει9η γενικ#ς πρακτικ#ς των κρατ"ν,

η οποία πρακτικ# γίνεται αποδεκτ# ως κανόνας δικαίου

γ1τις γενικές αρχές δικαίου, αυτές οι οποίες αναγνωρί)ονται από τα

πολιτισμένα έθη και

δ1τις απο'άσεις των (ικαστηρίων και τις δικαστικές απο'άσεις@διδάγματα.

K 3 -F((F τέθηκε σε ισχ$ το 15BC.+ρέπει να τονίσουμε ότι στις γενικές

αρχές δικαίου και στις απο'άσεις των (ικαστηρίων αντιτάχθηκαν πολλά

κράτη, κυρίως τα σοσιαλιστικά λόγω ιδεαλισμο$. Τις θεωρο$σαν ως ένα

είδος επιβολ#ς στα δικά τους νομικά συστ#ματα.

www.dap-papei.gr !


9/20

• Διεθν/ς Dθιμο

+ρόκειται για μια κ$ρια πηγ# διεθνο$ς δικαίου. 8 ομοιόμορ'η

συμπερι'ορά είναι στοιχείο εθιμικο$ χαρακτ#ρα. %την νομικ# αντίληHη, το

έθιμο σημαίνει ότι αυτός ο τρόπος συμπερι'οράς είναι υποχρεωτικός.

/αθμιαία, το έθιμο έδωσε τη θέση του στο δίκαιο. -ατόπιν, το έθιμο

ε9α'ανίστηκε στο εσωτερικό δίκαιο.

%το διεθνές δίκαιο όμως το έθιμο κατέχει περίοπτη θέση. Το διεθνές έθιμο

#ταν το πρ"το μοντέλο που διαμόρ'ωσε την οργανωμένη συμπερι'οράμετα9$ των κρατ"ν. ίναι μία πρακτικ# που έγινε ομοιόμορ'η

επαναληπτικά από μία πλειοHη'ία κρατ"ν που θεωρείται υποχρεωτικ# και

παράγει έννομες συνέπειες.

Το διεθνές έθιμο είναι αέναο, δεν αν#κει στο παρελθόν. 8 μία συνθ#κη μετά

την άλλη οδηγεί στο έθιμο, το οποίο με τη σειρά του μετακωδικοποιείται σε

συνθ#κη@σ$μβαση. -άθε συνθ#κη ρυθμί)ει ένα αντικείμενο. &ν αυτό

επαναλαμβάνεται σε μία σειρά από άλλες συνθ#κες, τότε μπορεί να

καταλ#9ει σε έθιμο.

Το έθιμο θεωρείται ότι ισχ$ει για όλα τα κράτη και είναι όργανο

διαμόρ'ωσης του διεθνο$ς δικαίου.

$ς διαμορφEνεται το διεθν/ς /θιμο%

&παιτο$νται 5 στοιχεία για την διαμόρ'ωση του διεθνο$ς εθίμου. να

αντικειμενικό και ένα υποκειμενικό.

Το αντικειμενικό στοιχείο είναι η πρακτικ)0 θετικ# # αρνητικ#1 η οποία

ακολουθείται από την πλειοHη'ία των κρατ"ν, η οποία πλειοHη'ία

κρίνεται σε σχέση με το αντικείμενο που ρυθμί)ει η πρακτικ#. &υτό που

www.dap-papei.gr C


10/20

είναι απαραίτητο στην πρακτικ# είναι α1 επανάληHη β1 ομοιομορ'ία και γ1

χρονικ# διάρκεια.

Το υποκειμενικό στοιχείο είναι η νομικ) συνείδηση, η οποία συνείδηση

ανταποκρίνεται σε αυτό που ένα κράτος νι"θει ότι αποτελεί υποχρέωση του.

!ε ποιο τρόπο το /θιμο ίνεται εστερικό δίκαιο%

%$μ'ωνα με το Αρθρ: 24 παρ:1 του υντάματοςF το εθιμικό δίκαιοενσωματ"νεται στο εσωτερικό δίκαιο. Με την ενσωμάτωση αυτ#, το έθιμο

αποτελεί ένα γενικ"ς παραδεδεγμένο κανόνα εσωτερικο$ δικαίου, σ$μ'ωνα

με τον οποίο κάθε κράτος ο'είλει να συμμορ'"νεται. Το Αρθρ: 177 του

υντάματος, δίνει αρμοδιότητα στο &ν"τατο ιδικό (ικαστ#ριο να

αναλαμβάνει υποθέσεις παραλείHεων των κανόνων αυτ"ν από τα κράτη.

Κατάρηση του εθίμου

Μπορεί να επιτευχθεί με ένα νέο έθιμο # με μία μεταγενέστερη

συμ'ωνία@σ$μβαση πολλ"ν κρατ"νG « lex posteriori derogat priori »

$ς μπορεί να διαμορφEνεται /θιμο μ/σα από τα όρανα του H:I:0%

Τα όργανα του 3.8. δεν είναι κράτη, γιL αυτό δεν μπορο$ν να

συμβάλλουν στην διαμόρ'ωση του εθίμου, παρά μόνο εμμέσως, μόνο στο

βαθμό που τα όργανα αυτά συμβάλλουν στην πραγμάτωση των σκοπ"ν των

ιδρυτικ"ν συνθηκ"ν του 3.8..

www.dap-papei.gr M


11/20

+.χEN η αυτοδιάθεση είναι από εκείνους τους στόχους που ανα'έρονται

στην ιδρυτικ# συνθ#κη των 8νωμένων θν"ν.

τσι λοιπόν, η 7ενικ# %υνέλευση κάθε χρόνο παίρνει απο'άσεις σχετικά με

την αυτοδιάθεση δηλ. διαμορ'"νει το έθιμο εμμέσως . πίσης, τα όργανατων 8. μπορο$ν να προβο$ν στην διαπίστωση, $παρ9η εθίμου με το να

εκδίδουν απο'άσεις # διακηρ$9εις.

+.χEN η από'αση 5DBM@CJM %την από'αση αυτ#, η 7ενικ# %υνέλευση

ανα'έρεται στο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης έτσι "στε αυτ# να θεωρηθεί

καθιερωμένη. Με αυτό τον τρόπο, η αυτοδιάθεση απόκτησε νομικ# ισχ$.

• Διεθν)ς υνθ)κη

.ίναι μία από τις δ$ο πηγές από τις οποίες αντλο$με το υ'ιστάμενο

διεθνές δίκαιο.

5.ίναι ένα έγγρα'ο, με το οποίο τα κράτη αποτυπ"νουν τις βουλ#σεις

τους και επιδι"κουν να επιτ$χουν ένα σκοπό.


12/20

3 χαρακτ#ρας της διεθνο$ς συνθ#κης είναι υπο"ρετικός: 7ια να θεωρηθεί

μία συνθ#κη υποχρεωτικ# πρέπει

α1 να είναι γραπτ# και

β1να το λέει η ίδια η συνθ#κη, η οποία θα είναι διατυπωμένη μεκαθαρότητα.

9ύποι διεθνEν συνθηκEν =?

-ατά καιρο$ς έχουν γίνει διακρίσεις μετα9$ συνθηκ"ν από διά'ορες

οπτικές. 3ι συνθ#κες μπορο$ν να διακριθο$ν με βάση τον αριθμό των

συμβαλλόμενων μερ"ν σε διμερείς και πολυμερείς .%τις διμερείς, το

αντικείμενο είναι περιορισμένο και α'ορά μόνο τα κράτη που είναι μέλη

εν" στις πολυμερείς το αντικείμενο μπορεί να είναι είτε ευρ$ είτε στενό.

4πάρχουν συνθ#κες που συνάπτονται μόνο μετα9$ κρατ"ν # μετα9$

κρατ"νEδιεθν"ν οργανισμ"ν.

Pλλη διάκριση είναι αυτ# ανάμεσα στις ανοιχτές 0π.χ ο Fάρτης των

8νωμένων θν"ν1 και τις κλειστές συνθ#κες0QRSRTUV1.4πάρχουν συνθ#κες

απλοποιημένης μορ'#ς και άλλες που θεωρο$νται επίσημες. 3ι επίσημες

συνθ#κες από την στιγμ# που υπογρά'ονται, πρέπει να περάσουν από τα

εθνικά κοινοβο$λια για να τεθο$ν σε ισχ$. Τα κοινοβο$λια κυρ"νουν την

συνθ#κη και ο +ρόεδρος την επικυρ"νει. &υτ# είναι και η δια'ορά τους με

τις συνθ#κες απλοποιημένης μορ'#ς.

4πάρχει και μία τελευταία διάκριση που κάποτε είχε σημαντικ# απ#χηση

στην επιστ#μη, εν" σ#μερα τείνει να παραμερισθεί. ίναι η διάκριση

μετα9$ συνθηκ"νEνόμων και συνθηκ"νEσυμβολαίων.

www.dap-papei.gr 5


13/20

τάδια σύναJης τν διεθνEν συνθηκEν

ύναJη ) συνομο8όηση διεθνο$ς συνθ#κης σημαίνει μία σειρά από

διαδικασίες που απολ#γουν σε μία ενέργεια, με την οποία τα κράτη

αναλαμβάνουν δεσμε$σεις από τη συνθ#κη. 8 σ$ναHη περιλαμβάνει την

διαπραγμάτευση, την επε9εργασία και την διατ$πωση του κειμένου της

συνθ#κης, την υπογρα'#, την επικ$ρωση και την έναρ9η ισχ$ος της

συνθ#κης.

8 διαπραμάτευση θεωρείται ως ένα κρίσιμο στάδιο γιατί παράγει έννομα

αποτελέσματα. Μέσω της διαπραγμάτευσης με τα άλλα κράτη, μπορο$με ναεκ'ράσουμε την βο$ληση μας προβάλλοντας θέσεις, κάνοντας προτάσεις

και αντιπροτάσεις.

Wκανότητα σ$ναHης διεθν"ν συνθηκ"ν έχουν τα κράτη, σ$μ'ωνα με τον

-αταστατικό Fάρτη των 8νωμένων θν"ν, βάσει ορισμένων στοιχείων

ανε9αρτησίας και κυριαρχίας. Τα κράτη που τηρο$ν αυτά τα κριτ#ρια έχουν

αυτοδικαίως ικανότητα σ$ναHης διεθν"ν συνθηκ"ν, σ$μ'ωνα με τον

Fάρτη του 3.8.. &υτ# η ικανότητα, ωστόσο, περιορί)εται από το διεθνές

δίκαιο, το οποίο καθορί)ει τα όρια.

&ν κάποια συνθ#κη, από άποHη μελ"ν, είναι μεγάλη, δεν είναι απαραίτητο

να συμ'ων#σουν όλα τα μέλη, αλλά η πλειοHη'ία αυτ"ν. Xσοι δεν

συναινο$ν, αποχωρο$ν και δεν δεσμε$ονται από την συνθ#κη. &ν όμως

πρόκειται για μία διμερ# συνθ#κη, τότε απαιτείται η συναίνεση και των δ$ο

μελ"ν.

8 υποραφ) της συνθ#κης, θα μπορο$σε να θεωρηθεί ως την πρ"τη 'άση

προς τη διεθν# δέσμευση. %υνίσταται στην αναγν"ριση της αυθεντικότητας

του κειμένου και στην υπόσχεση ότι το κράτος θα ε9ετάσει εντός ευλόγου

χρόνου, την δυνατότητα επικυρ"σεως της συνθ#κης. 8 υπογρα'# μπορεί να

λάβει χ"ρα, KL MNONMNPLQR, δηλ. να είναι προσωριν# με την επι'$λα9η

www.dap-papei.gr


14/20

περαιτέρω επιβεβαι"σεως της από την κυβέρνηση του ενδια'ερομένου

κράτους.

8 επικύρση αποτελεί μία πρά9η θεμελι"δους σημασίας για την

συμβατικ# δέσμευση μετα9$ των κρατ"ν. &ποτελεί την εκδ#λωση τηςθετικ#ς βουλ#σεως του αρμοδίου κρατικο$ οργάνου για να δεσμευθεί το

κράτος διεθν"ς.

4πάρχουν τρία συστ)ματα επικυρEσες μίας συνθ)κης

α1η επικ$ρωση αποτελεί αποκλειστικ# αρμοδιότητα της εκτελεστικ#ς

ε9ουσίας

β1αποκλειστικ# αρμοδιότητα της νομοθετικ#ς ε9ουσίας και

γ1η αρμοδιότητα είναι μικτ#, δηλ. υπε$θυνη είναι τόσο η εκτελεστικ# όσο

και η νομοθετικ# ε9ουσία. Το σ$στημα αυτό ακολουθείται και από την χ"ρα

μας.

Yέλος, το κείμενο της συνθ#κης ανα'έρει συν#θως τον "ρόνο ενάρξες

ισ"ύος της. 4πάρχουν συνθ#κες, οι οποίες ισχ$ουν από την στιγμ# της

υπογρα'#ς τους και άλλες που ισχ$ουν μετά από ένα χρονικό διάστημα

μετά την επικ$ρωση της συνθ#κης.

0φαρμο) τν συνθηκEν

%ημαίνει :

α1 την έναρ9η της ισχ$ος των συνθηκ"ν

β1την τ#ρηση των συνθηκ"ν μέσω της υποχρε"σεως των κρατ"νEμελ"ν να

τηρο$ν την εκάστοτε συνθ#κη και

γ1το γεγονός ότι η συνθ#κη αυτ# ισχ$ει τοπικά και χρονικά

www.dap-papei.gr A


15/20

ναρ9η της συνθ#κης έχουμε όταν το ορί)ει το κείμενο της συνθ#κης. Μία

συνθ#κη ποτέ δεν έχει αναδρομικ# ισχ$, εκτός αν το ορίσουν τα μέρη που

τη συνάπτουν.

&πό την στιγμ# που τεθεί σε ισχ$ μία συνθ#κη, αμέσως γεννιέται η υποχρέωση της τ#ρησης της.

%ε αυτό μας βοηθο$ν δ$ο αρχές:

α1 STKUVK WQPV WNMXKPVKZ [ οι συνθ#κες πρέπει να τηρο$νται

β1 SYZPK O[LN\[Z [ αρχ# της καλ#ς πίστης

&υτές οι δ$ο αρχές είναι το θεμέλιο της τροχιάς που διαγρά'ει η συνθ#κη

κατά την τ#ρηση της. Xταν ένα κράτος παραβιά)ει τις διατά9εις της

συνθ#κης, δίνεται η δυνατότητα στο άλλο κράτος να επικαλεστεί διεθν#

ευθ$νη, δηλ. ο'είλει να ενημερ"σει για την παράβαση και να επισημάνει

πως θίχτηκε από το άλλο κράτος.

+ρέπει να τονίσουμε ότι η δ/σμευση για την τ#ρηση μίας συνθ#κης είναι

απόλυτη και πλ#ρης. Pλλωστε, αυτό επισημαίνεται και από το ]ρθρ:2^ της

ύμ*ασης της &ι/ννης, σ$μ'ωνα με το οποίο κάθε ισχ$ουσα συνθ#κη

είναι δεσμευτικ# για τα μέρη και πρέπει να ε'αρμό)εται με καλ# πίστη και

δεν μπορεί κανένα κράτος να επικαλείται αντίθετη διάτα9η εσωτερικο$

δικαίου για την μη ε'αρμογ# της συνθ#κης.;

ύκρουση συνθηκEν στο "ρόνο

4πάρχει περίπτωση οι συνθ#κες να έρθουν σε σ$γκρουση μετα9$ τους, όταν

για παράδειγμα μία μεταγενέστερη συνθ#κη ρυθμί)ει ένα )#τημα με

δια'ορετικό τρόπο από ότι τον όρι)ε η προγενέστερη συνθ#κη. %την

περίπτωση μάλιστα που και στις δ$ο συνθ#κες οι συμμετέχοντες είναι οι

ίδιοι, γεννιέται ,)τημα διεθνούς δικαίου:

www.dap-papei.gr B


16/20

+αρακάτω ακολουθο$ν ορισμένες περιπτ"σεις τέτοιων συγκρο$σεων

μετα9$ συνθηκ"ν στο χρόνο.

• Xταν τα μέρη μίας προγενέστερης συνθ#κης, συνομολογ#σουν μία

νέα συνθ#κη, με το ίδιο αντικείμενο, τότε θεωρείται ότι ισχ$ει η

μεταγενέστερη συνθ#κηEμε άλλα λόγια η μεταγενέστερη συνθ#κη

καταργεί πάντα την προγενέστερη ε'L όσον λαμβάνουν μέρος οι ίδιες

χ"ρες.; S\N_ TMZWVNM[ZM[ LNMZ`KV TM[ZM[a

• Xταν μία μεταγενέστερη συνθ#κη είναι ειδικότερη της

προγενέστερης, γεννάται )#τημα διεθνο$ς δικαίου: S\N_ WTNU[K\[W

LNMZ`KV `NPNMK\[Wa

• Xταν κάποια κράτη έχουν συνομολογ#σει μία συνθ#κη που θεωρείται

προγενέστερη, σε σ$γκριση με μία καινο$ργια που θεωρείται

μεταγενέστερη, στην οποία δεν λαμβάνουν μέρος τα ίδια κράτη #

συμμετέχουν ορισμένα από αυτά, πάλι υπάρχει σ$γκρουση των

συνθηκ"ν στο χρόνο.

•

Τέλος, όταν μία μεταγενέστερη συνθ#κη, συνομολογημένη απόδια'ορετικά κράτη, ορί)ει το ίδιο )#τημα με δια'ορετικό τρόπο,

γεννάται )#τημα διεθνο$ς δικαίου.

Ακύρση συνθηκEν

Μία συνθ#κη μπορεί να θεωρηθεί άκυρη όταν:

• 8 προγενέστερη συνθ#κη απαγορε$ει@περιορί)ει την δημιουργία νέας

συνθ#κης με το ίδιο θέμα

• 8 προγενέστερη συνθ#κη είναι καταστατικο$ χαρακτ#ρα 0π.χ

-αταστατικός Fάρτης 3.8., συνθ#κη .1 # εάν αυτ# συγκρο$εται

με κανόνα αναγκαστικο$ χαρακτ#ρα

www.dap-papei.gr D


17/20

• 4πάρχει μία πολυμερ#ς συνθ#κη0προγενέστερη1 η οποία επιδι"κει να

δημιουργ#σει μόνιμους κανόνες τότε η μεταγενέστερη θεωρείται

άκυρη.

• 8 ε'αρμογ# μεταγενέστερης συνθ#κης ενέχει μία παραβίαση

οικουμενικο$ χαρακτ#ρα.

b ερμηνεία τν συνθηκEν

ίναι η εθιμικ# πρακτικ# των κρατ"ν@η διανοητικ# διεργασία που

αποσκοπεί στην κατανόηση της συνθ#κης, τον καθορισμό της έννοιας της

και την χάρα9η των ορίων ε'αρμογ#ς της. 8 ερμηνεία, είναι κατά βάση,

πρά9η μονομερ#ς και αυθεντικός ερμηνευτ#ς θεωρείται ο ιστορικός

νομοθέτης.

%το εσωτερικό δίκαιο, η ερμηνεία των συνθηκ"ν γίνεται από το %$νταγμα

και τα όργανα που αυτό διαθέτει. &ρμόδιος για την ερμηνεία των κανόνωνείναι ο 4π. 9ωτερικ"ν 0αυθεντικός ερμηνευτ#ς1 και τα δικαστ#ρια 0εκτός

αντιθέτων οδηγι"ν1.

%το διεθνές δίκαιο, αρμόδια για την ερμηνεία των συνθηκ"ν είναι τα κράτηE

διά του 4πουργο$ των 9ωτερικ"νEκαθ"ς επίσης και τα όργανα που

προβλέπονται από την ίδια την συνθ#κη.

+.χ στη 7ενικ# %υνέλευση του 3.8. κάθε 'ορά που υπάρχει δια'ορά ως

προς το τι εννοεί μία διάτα9η, κατα'ε$γουν στο (ικαστ#ριο της Fάγης κα

)ητο$ν γν"μη, έτσι "στε να επιλυθεί η δια'ορά.

%την λλάδα, όλα τα δικαστ#ρια ερμηνε$ουν τους κανόνες των διεθν"ν

συνθηκ"ν, πλην των κυβερνητικ"ν πρά9εων.0\]^ _` a^\^R1.

+I3%3F8bbb Μελετ#στε τις μεθόδους ερμηνείας των συνθηκ"ν

www.dap-papei.gr J


18/20

c)ξη ) αναστο8) ισ"ύος τν συνθηκEν

8 λ#9η μίας συνθ#κης πραγματοποιείται με την εκτέλεση των συμβατικ"ν

δεσμε$σεων. Μπορεί επίσης, να επέλθει

α1με την κοιν# βο$ληση των συμβαλλομένων μερ"νEκατάργηση

β1με την εκδ#λωση της βουλ#σεως ενός των συμβαλλομένωνEκαταγγελία

γ1με την επέλευση ε9ωτερικ"ν γεγονότων 0πόλεμος, διαδοχ# κρατ"ν,

αδυναμία εκτελέσεως # μεταβολ# των περιστάσεων1

8 αναστολ# ισχ$ος των συνθηκ"ν, σ$μ'ωνα με το Pρθρο BJ %υμβάσεωςτης /ιέννης CDC περί %υνθηκ"ν, είναι δυνατ# κάτω από προcποθέσεις. 8

αναστολ# πραγματοποιείται, είτε κατά πρόβλεHη της ίδιας της συνθ#κης,

είτα υπό τους όρους στους οποίους συμ'ωνο$ν μεταγενέστερα όλα τα

συμβαλλόμενα κράτη.

Ακυρότητα τν συνθηκEν

+ολ$ σημαντικό ρόλο στην ακυρότητα των συνθηκ"ν παί)ει το στοιχείο της

κυριαρχίας και το βουλησιακό στοιχείο. %ε κάθε συνθ#κη πρέπει να

πρυτανε$ει η καθαρ# συναίνεσηK κάθε κράτους.

K-αθαρ# συναίνεση: έχουμε, όταν κατά την διάρκεια της συνομολόγησης

μίας συνθ#κης, δεν έχει εμ'ιλοχωρ#σει κάποιο νομικό ελάττωμα, όπως η

πλάνη, η απάτη, ο ε9αναγκασμός.

Oστόσο, σημαντικ# θεωρείται, η εκ μέρους της διεθνο$ς κοινότητας,

διατ#ρηση κάποιων μελημάτων, να διατηρηθεί δηλαδ# το επίπεδο των

www.dap-papei.gr !


19/20

θεμελιωδ"ν α9ι"ν και των συμ'ερόντων της διεθνο$ς κοινότητας. πίσης,

να λη'θεί υπόHιν η ιδιωτικ# βο$ληση του κάθε συμβαλλομένου κράτους.

%ε περίπτωση που τα ανωτέρω δεν τηρο$νται, οδηγο$μαστε στην ανάγκη

της ακυρότητας των συνθηκ"ν.

• 9ι προ*8/πει η ύμ*αση της &ι/ννης ια την εκυρότητα μίας

συνθ)κης%

%$μ'ωνα με το ]ρθρο B2 της ύμ*ασης της &ι/ννηςF η εγκυρότητα μίας

συνθ#κης # η συναίνεση ενός κράτους να δεσμε$εται από μία συνθ#κη,

μπορεί να προσβληθεί μόνο μέσα από την ε'αρμογ# της παρο$σας

σ$μβασης. (εν μπορεί ένα κράτος, δηλαδ#, να προβάλλει οποιονδ#ποτε

λόγο. πικαλείται την ακυρότητα και στην περίπτωση που οι λόγοι

ακυρότητας γίνουν δεκτοί από τα υπόλοιπα κράτη, η διαδικασία θα

διε9αχθεί σ$μ'ωνα με τον τρόπο που ορί)ει η %$μβαση.

cόοι ακυρότητας τν συνθηκEν =?

d1 παραβίαση κανόνων εσωτερικο$ δικαίου

dd1 παραβίαση@υπέρβαση ε9ουσίας

ddd1 πλάνη 0Pρθρο A! της %$μβασης της /ιέννης1

de1 απάτη 0Pρθρο AC1

e1 δωροδοκία αντιπροσ"που 0Pρθρο BM1

ed1 απειλ# χρ#σεως βίας@χρ#ση βίας 0Pρθρα B,B51

edd1 παραβίαση του γενικο$ κανόνα διεθνο$ς δικαίου 0Pρθρο B


20/20

ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΖΗΤΗΘΕΙ ΣΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ

ΕΕΤΑΣΤΙ!ΕΣ " ΘΕΜΑΤΑ #$# ΓΙΑ ΤΟ «%ΗΜΟΣΙΟ %ΙΕΘΝΕΣ

%Ι!ΑΙΟ»

. %$γχρονος ρόλος του διεθνο$ς δικαίου

5. 4ποκείμενα διεθνο$ς δικαίου

του (ιεθνο$ς (ικαστηρίου της Fάγης 0ghg1

B. 3ρισμός της έννοιας %υνθ#κη; και ποιοι είναι οι τ$ποι διεθν"ν

συνθηκ"ν 0ghg1

D. 3ρισμός της έννοιας %$ναHη; και ποια είναι τα στάδια που αυτ#

περιλαμβάνει

J. fα γνωρί)ετε τι είναι η διαπραγμάτευση, υπογρα'#, επικ$ρωση;

μίας συνθ#κης

!. +οιες είναι οι αρμοδιότητες του +ροέδρου της (ημοκρατίας 0ghg1

C. 3ρισμός της έννοιας ρμηνεία; συνθ#κης και ποιοι είναι αυτοί που

προβαίνουν στην διαδικασία της ερμηνείας μίας συνθ#κης

M.iόγοι ακυρότητας συνθ#κης ?ghg η χρ#ση βίας;

9α μ/8η της ΔΑ$dΔΦΚ σε μία προσπάθεια να ανταποκριθούν ια μία

ακόμα φορά στις δικ/ς σας ανάκες /φτιαξαν με προσο") αυτό το

φυ88άδιο: 08πί,ουμε να σας φανεί ιδιαιτ/ρς "ρ)σιμο:

ΚΑcI 0$e9Υ@eΑfff

d i 5M

Documents

Dim.dikaio