Edycja tekstu – MS WORD

Edycja tekstu – MS WORD

Podstawowe zasady korzystania z edytora tekstu - zasady poprawnego zapisu tekstu.

Edytor tekstu MS WORD- możliwości edytora tekstu.

Edytor tekstu MS WORD- zapisywanie i otwieranie dokumentu, formatowanie czcionki.

Edytor tekstu MS WORD- formatowanie akapitu i tabulacji, wypunktowanie i numeracja.

Edytor tekstu MS WORD- tabele, ustawienia strony i wydruku.

Edytor tekstu MS WORD- cliparty, Word Art, wstawienie zdjęć i grafiki z pliku i ich obróbka, wstawianie symboli.

Zalety komputerowego tworzenia tekstów

Głównymi zaletami edytora tekstu są: zapamiętywanie różnych wersji dokumentu w formie plików

na dysku twardym lub innym nośniku; możliwość otrzymania tekstu w postaci wydruku; wielokrotne dokonywanie zmian w napisanym tekście; możliwość pracy nie tylko nad treścią, ale również nad

formą tekstu; możliwość przenoszenia fragmentów tekstu między różnymi

dokumentami; możliwość wstawiania do tekstu różnego rodzaju obiektów,

takich jak: rysunki, wzory, zdjęcia, tabele, wykresy, animacje, fragmenty filmów, dźwięki, hiperłącza itp.; możliwość wysłania dokumentu tekstowego w formie pliku,

za pomocą Internetu.

Stosowanie właściwego kroju pisma

Krój pisma to charakterystyczny obraz pisma drukarskiego o jednolitych cechach graficznych. Istnieje kilka podstawowych grup krojów pisma: bezszeryfowe, szeryfowe i „pisanki”. Każdy krój ma swoją własną nazwę.

Szeryf – krótka kreska, stanowiąca zakończenie znaku graficznego (litery, cyfry) pisma drukarskiego, nadająca tym znakom charakter dekoracyjny.




W komputerze można zainstalować wiele czcionek. Ich źródłem mogą być witryny internetowe, programy do grafiki, kolekcje ClipArt. Trzeba jednak zwrócić uwagę na pewien ważny szczegół: nie wszystkie czcionki zawierają polskie znaki diakrytyczne (ąćęłńóśźż). Przed użyciem danej czcionki należy się upewnić, czy ma ona takie znaki.Komputer umożliwia nam korzystanie z wielu krojów pionu jednocześnie, ale nie jest to wskazane z punku widzenia estetyki.


W jednym dokumencie (tekście, prezentacji, stronie WWW) powinny być wykorzystane najwyżej trzy kroje pisma (np. jeden do głównego tekstu, drugi do tytułów, trzeci do elementów dekoracyjnych). Stosowanie zbyt dużej liczby krojów jednocześnie sprawia na odbiorcy wrażenie chaosu, utrudnia mu zrozumienie przekazu.


W jednym dokumencie (tekście, prezentacji, stronie WWW) powinny być wykorzystane najwyżej trzy kroje pisma (np. jeden do głównego tekstu, drugi do tytułów, trzeci do elementów dekoracyjnych). Stosowanie zbyt dużej liczby krojów jednocześnie sprawia na odbiorcy wrażenie chaosu, utrudnia mu zrozumienie przekazu.

Jak dobrać atrybuty tekstu.

Możemy nie tylko zmieniać krój pisma, ale też nadawać mu specyficzny charakter, w zależności od tego co chcemy przekazać. Używamy następujących atrybutów:

- pogrubienia, inaczej wytłuszczenia (ang. bold),- pochylenia, czyli kursywy (ang. italic),- podkreślenia (ang. underline),- przekreślenia,- wersalików.


Pogrubienia używamy w celu zwrócenia uwagi odbiorcy na ważny fragment tekstu.


Kursywę stosujemy do zapisu cytatów, wypowiedzi innych osób, tytułów gazet lub książek, terminów obcojęzycznych.Jeżeli do cytatu używamy kursywy, to nie należy stosować dodatkowo cudzysłowu, np.: Rzeczpospolita.


Podkreślenie również ma zwrócić uwagę odbiorcy na ważny fragment tekstu, jednak o wiele lepszym sposobem jest pogrubienie tekstu (podkreślenia używało się w czasach maszyn do pisania, kiedy nie było możliwości innego wyróżnienia tekstu). Dzisiaj podkreślenie stosuje się do zapisu adresów internetowych (http://www.gim24szczecin.hg.pl), ponieważ hiperłącza na stronach WWW są zapisywane właśnie w ten sposób.


Przekreślenia używa się do zaznaczenia fragmentów tekstu, które powinny zostać usunięte (np. przy korekcie). Ola ma kota.


Wersaliki to pisanie WIELKIMI LITERAMI. Wiele gazet używa ich do ważnych tytułów.

Jaką wielkość znaków zastosować?

Wielkość znaków określa się w punktach. Punkt (pkt) to jednostka miary równa:

Pismo 10-punktowe, zwane garmondem, najczęściej stosowane jest w tekstach gazetowych; książki zaś są drukowane są pismem o wielkości 12-punktów, tzw. cycero. Przy pisaniu wypracowań, pism czy podań powinno się używać wielkości 12 lub 14 punktów. Tytuły powinny być odpowiednio większe, np. 16, 18, 24 punkty. W większości programów, nie ma dolnych ani górnych limitów wielkości znaków, teoretycznie można więc używać np. wielkości 1 punktu. W praktyce, zależnie od użytej drukarki i ostrości wzroku, czytelne są dopiero teksty złożone czcionką o rozmiarze 4 – 6 punktów.

Formatowanie tekstu

Redagowanie tekstu to zarówno jego formatowanie, czyli nadawanie dokumentowi tekstowemu odpowiedniej formy, jak i ulepszanie treści, m. in. korygowanie błędów.Formatowanie tekstu to m. in. ustalenie parametrów czcionek (kroju, atrybutów, wielkości znaków, kolorów), wyrównanie tekstu (justowanie, centrowanie, dosuwanie do lewego czy prawego marginesu), ustalenie odstępu między wierszami oraz wielkość wcięć.

Formatowanie tekstu

Zależnie od rodzaju tekstu powinno się stosować następujące sposoby jego wyrównania:

· justowanie powinno się stosować dla zasadniczego tekstu; najlepiej dodatkowo dzielić wyrazy,

· wyrównywanie do lewej przy wyliczaniu,· wyrównywanie do prawej, np. dla zapisu daty,· centrowanie – dla tytułów nagłówków.

Formatowanie tekstu

Nie należyNaciskać klawisza Enter na końcu każdego wiersza tekstu.Naciśniecie klawisza Enter tworzy nowy akapit.Ta zasada ma duże znaczenie w pracy nad tekstem, a zwłaszcza formatowaniem, ponieważ:

- Nie jest możliwe justowanie tekstu utworzonego z wierszy, z których każdy jest oddzielnym akapitem.

- Jeśli chcemy zmienić parametry formatowania w jednym akapicie, wystarczy umieścić kursor w jego dowolnym miejscu. Dlatego warto, aby akapit obejmował większy fragment tekstu.

Błędy redakcyjne w tekście

Nie należy stawiać spacji przed znakami interpunkcyjnymi, tylko po nich.Tekstu umieszczonego w nawiasach nie oddziela się od nich spacjami.Pisząc tekst nie da się uniknąć popełniania błędów, dlatego zawsze powinno się go przeczytać kilka razy.

Zastosowanie słowniczka

Edytory tekstu mają zwykle wbudowane słowniki, co powoduje, że wyrazy napisane błędnie lub nie występujące w słowniku mogą być wyróżnione podkreśleniem. Jeśli pisownia podkreślonego wyrazu jest poprawna, można dodać dany wyraz do słownika (np. korzystając z menu kontekstowego) lub zignorować podkreślenie. Nie pojawi się ono na wydruku. Oczywiście, jeżeli pisownia podkreślonego wyrazu nie jest poprawna, należy dokonać korekty. Jednak nie wystarczy poprawianie tylko podkreślonych wyrazów Słownik nie odnajduje wszystkich błędów.

Spacje

Spacji używa się do rozdzielania wyrazów, natomiast nie należy ich stosować do wyrównywania tekstu w wierszu (np. rozpoczynania pisania od dowolnego miejsca wiersza), wykonywania wcięć pierwszego wiersza akapitu czy całych akapitów. Do tych celów można wykorzystać tabulatory, suwaki na linijce lub spacje twarde.

Wcięcia

Wcięcie wyznacza odległość tekstu od marginesów (lewego i prawego).

Wcięcie może również określać odległość, na jaką tekst wychodzi poza marginesy.

W poprawnie redagowanym tekście akapit powinien być wyróżniony wcięciem pierwszego wiersza. Najlepiej wykonać je za pomocą odpowiedniego suwaka na linijce lub w opcji Format/Akapit. Można wykonać wcięcie całego akapitu z lewej lub prawej strony. Ustawione wcięcia można zmienić w całym tekście albo w jego fragmencie.

Tabulatory

Tabulator wyznacza pozycję w wierszu, do której przesunie się kursor tekstowy i tekst zapisany po jego prawej stronie.Tabulatory stosuje się do przesuwania tekstu w określone miejsce wiersza – głównie do umieszczania tekstuw kolumnach, gdy nie stosuje się zapisu w tabeli.

Spacje twarde (łączące, nierozdzielające)Ctrl+Shift+Spacja

Tylko w szczególnych przypadkach w programach, w których redaguje się teksty, do wykonywania wcięć, czy przesuwania tekstu używa się spacji twardych.Spacja twarda (inaczej łącząca lub nierozdzielające) łączy trwale dwa znaki lub ciągi znaków. Przy podziale wiersza edytor ich nie rozdziela i traktuje jako jeden wyraz.Spacje twarde zamiast zwykłych stosuje się w przypadku spójników pozostawionych na końcu wiersza, a także w zapisie tytułów naukowych, dat, liczb z jednostkami itp., aby uniknąć rozdzielania ich na dwa wiersze.Można również twardą spacją zabezpieczyć wspomniane wyżej napisy przed nadmiernym rozciągnięciem podczas justowania tekstu, kiedy to spacje zwykłe ulegają powiększeniu.

Szukanie i zastępowanie znaków

Wyszukiwanie pojedynczych znaków lub ich ciągów i zamiana na inne jest jedną z ważniejszych możliwości programów, takich jak edytory tekstu, arkusze kalkulacyjne, programy do projektowania baz danych, do przygotowania prezentacji.Można wyszukać dowolny ciąg znaków, w tym też znaki białe i zastąpić go innym. Jest to nieodzowna pomoc w redagowaniu długich tekstów czy dużych tabel.W opcji menu Edycja/Zamień jest odpowiednia funkcja, umożliwiająca zamianę znaków. Tam też można wybrać polecenie zamiany znaków specjalnych, tj. znacznika akapitu i twardego podziału wiersza.

Synonimy

Pisząc wypracowania, czasem trzeba zastąpić wyraz, którego często używamy, innym, ale bliskim znaczeniowo poprzedniemu, czyli użyć synonimu. Profesjonalne edytory tekstu są zwykle wyposażone w taką możliwość.Synonimy (w edytorze Word) znajduje się, korzystając z opcji Narzędzia/Język/Tezaurus lub ustawiając kursor na danym wyrazie i naciskając klawisz Shift + F7.

Funkcja śledzenia zmian podczas edytowania dokumentu

W jaki sposób mogę włączyć funkcje śledzenia zmian podczas edytowania dokumentu?

1. Otwórz dokument, w którym zamierzasz wprowadzać modyfikacje.

2. Z menu głównego wybierz polecenie Narzędzia/Śledź zmiany.Aby szybko włączyć mechanizm śledzenia zmian, mona nacisnąć kombinacje klawiszy CTRL+SHIFT+E. Ponowne naciśnięcie tej kombinacji spowoduje wyłączenie mechanizmu śledzenia. Zwróć uwagę, e po włączeniu tej opcji na pasku stanu uaktywniony zostaje znacznik ZMN.

glo

wac

ki.k

k.co

m.p

l/2/

cv.p

df

Documents

Edycja tekstu – MS WORD